FRET MAGAZINE maart/april 2011

Gratis muziekmagazine

11 maar t / ap r i l

DAZZLED KID DENNIS KOLEN COLOSSA BOEF EN DE GELOGEERDE AAP VANDERBUYST LOLA KITE KRACH

P UIT LUS G VER EBREI D SL A G NOO V RDE AN SL A R G

DE STAAT Een unieke muziekmachine

FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland

11 m a a rt / a pri l

Er zijn twee typen mensen: het ene vindt dat illegaal downloaden diefstal is, het andere accepteert het en ziet juist nieuwe kansen. Niels Aalberts behoort tot de laatste categorie. Zelf deelt de voormalige A&R-manager al zijn marketingkennis gratis, op zijn populaire blog Eerste Hulp Bij Plaatopnamen. In deze FRET raadt hij bands aan hun muziek gratis aan te bieden op internet. The Black Atlantic deed dit met zijn debuut-cd. Inmiddels staan er meer dan honderdduizend downloads op de teller, hebben de Groningers een grote fanbase en toeren ze regelmatig in het buitenland. Zonder internet was dat de band waarschijnlijk nooit gelukt.

Tiemen Koopman hoofdredacteur

maar t/apr il 2011

FRET

03

inhoud

jaargang 18, nummer 2, maart/april 2011

14 L OLA KITE

‘We houden gewoon van het geluid van synthesizers.’

16 DE STAAT

Richt zijn pijlen op het buitenland.

22 K RACH

Knallen en een feestje bouwen.

24 DENNIS KOLEN

Nam in twaalf uur een nieuw album op.

28 R IGBY

‘Ik had een klote jaar achter de rug.’

30 NIELS AALBERTS Muzikantencoach schrijft boek over internetmarketing.

32 C OLOSSA

‘Natuurlijk hebben wij veel geluisterd naar Foo Fighters en Zeppelin.’

34 DAZZLED KID

Voicst-frontman Tjeerd Bomhof gaat solo.

38 B ELLY SAYS

De nieuwe band van Erny Green.

40 VANDERBUYST

Niet van deze tijd, maar nu al superhip.

42 T HE YOUNG VIPS

Jong jazztalent: het Castel/Van Damme Quartet en de Clemens van der Feen Band.

46 E THEREAL

De winnaars van de Rock-finale van Grote Prijs van Nederland

48 B OEF EN DE

GELOGEERDE AAP

Hiphop en dubstep: een unieke sound.

‘Ik heb lang getwijfeld’

34 04

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

48

‘We wilden iets anders doen’

VASTE RUBRIEKEN

‘We kunnen elkaar heel goed verdragen’

06 BANDS&EVENTS Met Chef’Special, Houses, Zorita, Scarlet Mae, BJ Baartmans en het laatste nieuws.

33 GODFATHERS Frans Krassenburg, de eerste zanger van de Golden Earring.

39 BACKSTAGE Serge van Uden, hoofdredacteur van Up Magazine.

45 DE 7 HOOFDZONDEN Bazz (VanKatoen): ‘Voor mij geen drank, drugs of sigaretten.’

50 GEAR&GADGETS

16

Het allerlaatste productnieuws van de NAMM in California, multi-instrumentalist Maarten Rischen (Shaking Godspeed, Tommy Ebben en Lawn), de studio van Sander Kleinenberg en de nieuwe bekkensamples van Zildjian.

82 VOLGELINGEN Meike Zane, fan van Valerius.

56 CD-RECENSIES De nieuwe albums van AC Berkheimer, Dazzled Kid, Pien Feith, Dennis Kolen, Krach, Me and Stupid, No Blues, Scram C Baby, de Staat e.v.a.

65 DVD/BOEK Met VPRO’s Nederpopshow, de Wereldband, Rock is Dood en Hans Vandenburg.

‘Voor jazz moet je gaan zitten’

42

66 DEMONTAGE De demo van de maand is van TUDUDUH.

69 LIVE IN HOLLAND Met Noorderslag, Maarten Kooijman, Awkward i, Tickets Go Past, BattleJuice XL, Pater Moeskroen, Duffhuës, Schradinova, Paceshifters, Sunnpimp, Shaking Godspeed en Me & Stupid.

76 AGENDA

Drie pagina’s liveverslag vanuit Groningen

69

Een selectie van de concerten en festivals van de komende maanden.

maar t/apr il 2011

FRET

05

Bandsevents LUCKY’S LEVENSLESSEN Mensen hebben de neiging om te denken dat ze recht hebben op datgene waar ze aan gewend zijn geraakt. Het zal dus nog wel even duren voor het in de muziekindustrie doordringt dat de laatste helft van de 20e eeuw exceptio­ neel was, en dat haar gouden bergen nooit de norm zijn geweest.

Door al het gejammer om de teloorgang van clipzenders is het makkelijk te vergeten dat muziek langer bestaat dan de industrie die er uit voortkwam. Sterker nog, muziek stamt al van vóór opnametechnieken, handel in transcripten en een gereguleerde economie.

Het wordt ook snel vergeten dat de muzikant – wiens bijrol in de geschiedenis van de muziek­ industrie niet mag worden onderschat – zich nogal eens genaaid voelde door die industrie.

Gelukkig zijn de secundaire arbeidsvoorwaarden van de muzikant door de eeuwen heen gunstig gebleven. In Shakespeare is er maar één karakter dat zowel op straat als op het hof mag komen: de nar. Hij kan doen en zeggen wat hij wil, zonder straf.

Niet saai zijn is zo ongeveer de enige verplichting van een artiest. De rest mag hij zelf invullen. Er zal nooit een arbeidstekort ontstaan in de muziek zolang decadent gedrag van muzikanten wordt gewaardeerd of, op zijn minst, getolereerd.

Gene Simmons van de band Kiss trok de aanschaf van condooms af van de belasting.

Hij verantwoordde zich door te wijzen op het belang van klantenbinding. Zo ver ben ik nog niet, maar ik meld elk potje wax. Mijn haar moet goed zitten. Dat is in het belang van mijn eenmanszaak.

Foto siese veenstra

Lucky Fonz III

06

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

onder professionele begeleiding in de studio te werken en worden het hele traject intensief gecoacht. De beste inzenders krijgen bovendien een plek op de in september te verschijnen cd Homegrown ’11.

V

oor de nieuwe Unsigned-cd is Muziek Centrum Nederland op zoek naar nieuw hiphoptalent. Opkomende acts, die nog geen platencontract hebben, krijgen de kans om

MCN werkt voor de elfde editie van Unsigned opnieuw samen met platenlabel Top Notch, als vervolg op de succesvolle Homegrown-cd uit 2002. Op dit album kon het publiek voor het eerst kennismaken met artiesten als Pete Philly, C-Mon & Kypski, Opgezwolle, Lange Frans en Raymzter, die daarna allemaal een succesvolle carrière kregen.

Wees er snel bij. Je kunt je nog tot en met 1 maart aanmelden via www.mcn.nl/unsigned.

ERIC CORTON WINT POP MEDIA PRIJS 2010

E

ric Corton heeft de zeventiende Pop Media Prijs gewonnen. De presentator van onder andere VPRO 3voor12Radio en BNN That’s Live kreeg deze belangrijkste Nederlandse prijs voor popjournalistiek uitgereikt tijdens Eurosonic Noorderslag 2011. De jury noemt Corton een duizendpoot: ‘Muzikant, dj, programmamaker, tv-presentator, en boven

Foto Dimitri Hakke

Ik denk aan al die treurige zangers die met lede ogen moesten toezien hoe de grammofoonplaat hun het brood uit de mond stootte. Wie wilde er nog een live-act horen als men ook gratis een bakelieten plaatje kon opzetten?

MCN UNSIGNED ZOEKT HIPHOP­ TALENT VOOR HOMEGROWN ’11

alles een voorvechter van alternatieve muziek.

De jury roemt zijn brede smaak en zijn grote hart voor bands van Nederlandse bodem.’ De Pop Media Prijs is een initiatief van Muziek Centrum Nederland en bestaat uit een cheque van 2500 euro.

BINTANGS VIEREN 50 -JARIG BESTAAN

E

en band die vijftig jaar bestaat. Dat moet wel de oudste band van Nederland zijn. De Bintangs houden het al zo lang vol, met als constante factor bassist/zanger Frank Kraaijveld. Eind februari wordt het jubileum groots gevierd in Paradiso. De van oorsprong Beverwijkse formatie zal daar een nieuwe live-cd, -lp en -dvd presenteren, plus het boek Fifty Fifty, waarin de halve eeuw geschiedenis van de groep wordt beschreven aan de hand van vijftig korte verhalen. En natuurlijk zullen de Bintangs ook live gaan spelen, met veel oud-leden op het podium. www.bintangs.nl

InTERvIEw

wIn!

10X HET NIEUWE

ALBUM VAN

DE STAAT

4 maart komt het langverwachte nieuwe album van De Staat uit: Machinery.

FREt geeft 10 exemplaren van deze geweldige cd weg, verpakt in een 64 pagina’s tellend digibook.

ZORITA JUTTERS EN REISLEIDERS ‘Wij zijn verzamelaars’, aldus frontman Carlos Zorita Diaz. ‘Wat we vinden, gebruiken we.’

Zorita presenteerde onder andere tijdens de Grote Prijs van nederland haar verrassende mix van allerlei stijlen. tekst en foto rosanne de Boer

O

f muziek maken voelt als jutten?’ Violist/zanger Robert orvalho knikt. ‘Per dag krijg je visueel en auditief veel binnen. Niet iedereen maakt overal gebruik van. Velen blijven in één straatje. Wij zijn niet bang alles te verzamelen en mixen.’ Carlos: ‘Wil je onze muziek toch een naam geven, kies dan: mestizo pop.’ Mestizo is een woord voor muzikale cocktails als die van Manu Chao en Mala Vita. De acht muzikanten zijn naast jutters ook reisleiders. Hun myspace meldt: ‘Ze nemen het publiek mee op een trip door Mexico, Parijs, Colorado, Broek op Langedijk, Sevilla en Hongarije’. In Amsterdam vonden de uit diverse Europese landen afkomstige Zoritanen een nieuw thuis. Zo liggen de wortels van de twee meter lange drummer Zoli Soos in Hongarije. Carlos die zichzelf Zorita’s founding father noemt, is Spaans-Belgisch.

Zorita nam in 2010 deel aan de Popronde en behaalde de tweede plaats bij de Publieksprijs van de finale van de Grote Prijs van Nederland. ‘Dat was een te gek concert’, aldus Robert. ‘Lekker spelen voor een volle zaal.’ Zorita speelde in 2010 ook op Lowlands. Het nieuwe jaar startte met drie concerten op Altersonic tijdens Eurosonic. Carlos: ‘We dromen voor 2011 van een festivalzomer en een theatertour in de winter. Maar onze cd komt waarschijnlijk pas dit najaar uit. Dat is wat laat om in 2011 nog een theatertour te starten.’ Zorita was blij producer Vesko Kounchev te ontmoetten. ‘Het is negentig procent zeker dat deze man (bekend van Calexico en Manu Chao) aan ons album wil meewerken.’

Wil je dit album winnen?

Beantwoord dan de volgende vraag: De staat is vernoemd naar een compositie van een beroemde nederlandse componist? Wie is dat? Mail je antwoord voor 29 april naar fret@mcn.nl o.v.v. Machinery. Vergeet niet je naam en adres te vermelden.

03 14 15 16 21 22 23 29

LIvE

maart april april april april april april april

LIvE

CHt De vereeniging Nijmegen uitverkO tivoli Utrecht Off Corso Rotterdam atak Enschede vera Groningen melkweg Amsterdam Hedon Zwolle effenaar Eindhoven

LIvE

www.destaat.net

Winnaar Denon Dn-HP hoofdtelefoon De winnaar van de Denon Hoofdtelefoon t.w.v.

199 euro is Cassandra Bot uit Delfgauw. maar t/apr il 2011

FRET

07

Bandsevents Fashion, Film, Games en Design

BEATS ME!

MUSIC@ WIL BRUGGEN SLAAN

De boeker gebakken Een rechtsvraag die de afgelopen jaren steeds meer aandacht heeft gekregen en dit jaar wel eens een hot topic zou kunnen worden, is of de contractuele relatie tussen boeker en artiest als een agentuurovereenkomst aangemerkt zou kunnen worden. Anders gezegd: is een boeker te vergelijken met een agent die bemiddelt bij het aangaan van optreed- of boekingsovereenkomsten? Het antwoord op deze vraag hangt steeds af van de concrete omstandigheden van het geval. Indien boeker en artiest schriftelijke afspraken hebben gemaakt, zou aan de hand van deze expliciete afspraken een duidelijk antwoord op deze vraag gegeven kunnen worden. Een stap in de goede richting dus.

H

et Music@project is een nieuw initiatief van MCN om bruggen te slaan tussen de muziekindustrie en andere creatieve industrieën.

Door ontmoetingsplekken te creëren, samenwerkingsverbanden op te zetten en resultaten te presenteren op verschillende platformen. Het project is een vervolg en uitbreiding op het succesvolle Pop@Film dat MCN sinds 2003 ieder jaar tijdens het Nederlands Film Festival heeft georganiseerd.

Echter, het kan ook voorkomen dat tussen boeker en artiest over de aard van hun relatie geen nadere afspraken zijn gemaakt en dat lang niet altijd even duidelijk is hoe het elders in de branche zit. Hooguit is er iets geregeld over de te betalen boekingsfee. In zo’n geval is dus onduidelijk in welke verhouding boeker tot artiest staat. Met name bij het stopzetten van de samenwerking – ‘ik ga naar een andere boeker’ – kan dit zich wreken, helemaal als boeker en artiest jarenlang met elkaar hebben samengewerkt. Niet alleen is het dan de vraag welke opzegtermijn in acht moet worden genomen, aan zo’n beëindiging van de samenwerking kan ook een stevig prijskaartje komen te hangen. Als de artiest tussentijds opzegt en de boeker als agent aangemerkt kan worden in de zin van een agentuurovereenkomst, kan de boeker recht hebben op betaling van een goodwill vergoeding, ook wel klantenvergoeding genoemd.

Dit staat los van schadevergoeding die mogelijk voortvloeit uit een onregelmatige opzegging van de contractrelatie. En dan ben je als artiest in de aap gelogeerd.

Bjorn Schipper (schipper@bousie.nl) Maurits Meijboom (meijboom@bousie.nl)

08

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

(6 juni, Pakhuis de Zwijger Amsterdam). Kijk voor alle info op www.musicat.nl

IN A CABIN WITH-ALBUM MET TRADITIONALS Maar liefst 27 muzikanten staan op de nieuwe In A Cabin With-cd Traditionals, het project waarvoor Nederlandse muzikanten op een bijzondere plek in het buitenland een album opnemen. In A Cabin With-producers Maarten Besseling en Jesse Beuker hebben voor deze editie samengewerkt met filmmaker Matthijs van der Ven (Onder Invloed).

V

anuit Van der Vens passie voor authentieke traditionals (zeer oude folkliedjes die over en over zijn gecoverd) was de muzikale richting voor deze plaat snel bepaald. Drie dagen bellen en mailen later hadden de initiatiefnemers een indrukwekkende lijst met muzikanten die mee wilden doen. Door het grote aantal muzikanten werd besloten het album in Nederland op te nemen, maar wel

op een bijzondere locatie: een ijsbaankantine in het kleine dorpje Hagestein. Midden in de zomer kwamen elke dag muzikanten langs om één of twee ‘traditionals’ op te nemen, bijgestaan door de ‘traditionals huisband’. Onder hen Anne Soldaat, Tim Knol, Maurits Westerik (GEM), Bertolf, Marien Dorleijn (Moss), Djurre de Haan (Awkward I), Ralph Mulder (Alamo Race Track), Lea en Odilo Girod (Coparck).

Alle uitvoeringen van de traditionals zijn gefilmd door Van der Ven en zullen deel uitmaken van een online interactieve documentaire op www. onderinvloed.com. www.inacabinwith.com

WIN EEN EXEMPLAAR VAN TRADITIONALS Foto’s Dimitri Hakke

Kortom, om achteraf teleurstellingen te voorkomen is het advies om voorafgaand aan de samenwerking heldere afspraken te maken.

Niet alleen over de boekingsfee, maar ook over de inkleuring van de aard van de contractuele verhouding en de manier waarop de boeker zijn of haar werk moet doen. Want weet dat de boeker anders – bij einde samenwerking – wel eens gebakken zou kunnen zitten.

Onder de noemer Music@ zijn er de komende maanden vier bijeenkomsten. De eerste is Music@Fashion op 28 februari in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Deze avond

draait het om het verkennen van de mogelijkheden tussen mode, beeld en muziek. Wat is de concrete meerwaarde van samen­wer­ken op zowel creatief als zake­lijk vlak? Hoe zet je zo’n samen­werking op en geef je die vorm? Wat zijn de huidige ontwikkelingen en verwachtingen? Gasten zijn onder anderen James Veenhoff (strateeg en medeoprichter Amsterdam Fashion Week), Joost van Bellen (dj, oprichter Meubelstukken), Antoine Peters (modeontwerper) en Ruud van der Peijl (stylist/fotograaf).

De komende maanden zijn er edities van Music@Film (25 maart, Unheard Festival Amsterdam), Music@Games (4 april, Pakhuis de Zwijger Amsterdam) en Music@Design

Traditionals wordt op 25 maart uitgebracht door V2 Records. Wil jij ook een exemplaar van deze bijzondere cd? Stuur dan snel een e-mail naar fret@mcn.nl o.v.v. Traditionals. We geven 5 stuks weg.

Interview

SCARLET MAE

‘We hopen eens in Paradiso te staan’ De Rotterdamse jazzpopgroep Scarlet Mae was nog geen jaar bezig toen hij in 2010 de tweede prijs ontving tijdens de Grote Prijs van Zuid-Holland. Niet lang daarna stond het trio in de kwart­ finale van de Grote Prijs van Nederland. In februari presenteert Scarlet Mae zijn eerste ep.

Tekst Rosanne de Boer

H

et optreden in Rotown (Rotterdam) tijdens de Grote Prijs van Zuid-Holland was een van onze leukste optredens’, zegt zangeres/songwriter/pianiste Marije van Rijn.

‘Er hing een goede sfeer. Rotown is echt een leuke zaal; lekker intiem. Het geluid is goed – ook op het podium.’ Contrabassiste Caroline Kamp: ‘Voor mij was spelen in Rotown bijzonder omdat ik hier bij de garderobe werkte.’ Marije: ‘Met Scarlet Mae komen we vaak in Rotown om te praten of naar bands te kijken.

Nu stonden we zelf op het podium.’

Marije en Caroline studeren beiden aan het Rotterdamse conservatorium. Met drummer Daan van Kasteren speelde Marije al in diverse andere bands. Scarlet Mae – opgericht

in 2009 – gaf in 2010 al zo’n 35 optredens.

Marije: ‘Hoe we die binnenkregen? Door zelf veel mailtjes te sturen. Als bezoekers enthousiast zijn over je concert rolt daar vaak weer een nieuwe aanvraag uit.’ Caroline, mijmerend: ‘We hopen eens in Paradiso te staan. Misschien lukt dat na de release van onze ep.’ Marije: ‘Ik kom uit Zaandam en voor mij is Paradiso dé popzaal van Nederland.’

De in februari verschenen ep is afgelopen zomer opgenomen. Caroline: ‘Mijn docent Sven Figee liet vallen dat hij een studio én zomeraanbieding had.’ Marije: ‘Hij heeft de studio samen met Roland Dirkse. Ik ben enthousiast over de manier waarop zij ons begeleidden. Ze wilden echt het beste uit ons halen. Ik heb er zoveel aan gehad, dat ik besloot naast mijn conservatoriumstudie lessen bij Sven te volgen.’

Caroline: ‘Sven en Roland hebben ons wegwijs gemaakt in de muziek en leerden ons hoe je je als band presenteert. Zelf speelden zij in Anouks band.’ In de studio maakte het trio

lange dagen. ‘Maar het was het waard.’ Caroline trekt een pijnlijk gezicht. ‘Dit komt niet van de opnames. Ik heb spierpijn van de sit­ ups van gisteren. Ik besloot naar de sportschool te gaan. Sporten is goed voor mijn spel. Zo hou ik het bij het repeteren en optreden beter vol.’

Marije leunt voorover: ‘Confronterend waren de opnames wel. Je hoort hoe je écht klinkt.

Bij concerten pomp je veel noten en energie de zaal in. We leerden bij de opnames juist minder te doen en strakker te spelen.’ Ze pakt de ep. ‘In Dreamer zitten een paar schoonheidsfoutjes. We wilden dit lied puur houden en het niet opnieuw inspelen. Het gaat over iemand die verzocht wordt op te houden met dromen. Ik ben een dromer en wil dromen juist stimuleren.’ Waar Marije over droomt?

‘Een complete cd opnemen. We hebben al gesproken over het geluid dat we willen. Ik verklap nog niets, maar de sound van de ep is de basis waarbij we ons goed voelen.’ www.scarletmae.nl maar t/apr il 2011

FRET

09

Bandsevents SXSW NODIGT DERTIEN NEDERLANDSE ACTS UIT

FILEMUZIEK

Op weg naar optredens in Nederland ontkom je er niet aan: files. Wat draaien Nederlandse muzikanten in de auto om de tijd door te komen?

S

outh by Southwest (SXSW), een van de grootste showcase-evenementen ter wereld, heeft dertien Nederlandse acts uitgenodigd: De Staat, The Black Atlantic, Go Back To The Zoo, The Death Letters, Laura Jansen (alle vijf MCN MusicXport.nl-bands), Skiggy Rapz, Mason, Palmbomen, Pop Up Animals Kids, Pitch Blond, The Deaf, The Black

Frank Antonie van Alphen

10

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Foto Hans Kreutzer

‘Momenteel liggen in mijn auto cd’s van Wilco, Stevie Wonder, Allman Brothers Band, Bill Frisell, JW Roy, Jeffrey Foucault & Mark Erelli, Tom Petty en Jos Hol. Soul, blues, tango’s, jazz, americana. Een fijne potpourri. Ik zou mezelf best als radiodeejay willen hebben.

Want armoe troef daar, op een paar fijne kletsprogramma’s als Met Het Oog Op Morgen en Langs De Lijn na. In mijn vorig jaar gekochte Volvo 240 Polar uit ’93 zit een cd-wisselaar. Ik ben véél onderweg, speel zo’n twaalf keer per maand in het land met daarnaast studiosessies en repetities. Met de auto op stap vind ik op zich niet vervelend, zolang ik de files voor kan blijven. ’s Nachts is het bijna altijd lekker rustig onderweg. In de eenzaamheid van de auto is het goed luisteren. Ik kan heel intensief luisteren, bijvoorbeeld als ik er liedjes van moet leren voor een sessie of productie. Ik gebruik de auto daarnaast als repetitiehok voor het zingen. Schaamteloos. Waarom klinkt het nergens zo goed als daar? Ik neem soms karaokeversies van mijn eigen liedjes mee.

Heb serieus wel eens overwogen de zang voor een cd in de auto op te nemen. Zo is de auto niet alleen mijn huiskamer, maar ook een badkamer. Ik produceer nogal wat en doe vaak ook de eindmix en dan is de auto een van de beste referentieplekken. Ik hou erg van het luisteren naar muziek die een geheim voor mij heeft. Muziek die ik voel en kan raken maar niet meteen bij de kladden heb. Tenzij het mij bij de kladden heeft natuurlijk, zoals Wilco.

Tijdens mijn laatste USA-tour heb ik een hele week lang naar All That You Can’t Leave Behind van U2 geluisterd. Waanzinnige cd.’

Foto Anna van Kooij

In deze aflevering singer-songwriter BJ Baartmans

Box Revelation en Erland & The Carnival. De laatste vijf groepen worden met steun van de gemeente Den Haag afgevaardigd en staan op een speciaal Music City The Hague / Crossing Border-event. SXSW, dat dit jaar zijn 25e editie viert, wordt gehouden van 16 tot en met 20 maart in Austin Texas. Er treden zo’n 1900 acts op.

KOM NAAR DE MUZIEKCAFÉS VAN MCN

M

uziek Centrum Nederland (MCN) organiseert bijna wekelijks muziekcafés, cursussen en talkshows voor muzikanten en andere muziekprofessionals. Bijeenkomsten waar je wordt bijgepraat over diverse onderwerpen zoals promotie, sponsoring, auteursrecht of het uitbrengen van een cd. Locatie: het MCNgebouw aan het Rokin 111 in Amsterdam. Meld je aan via www.mcn.nl/muziekcafes.

Promotie: Netwerken in de muziek. De praktijk 1 maart, 13:00 - 17:00 uur Hoe moet je netwerken in de muziek? Netwerkspecialist Ernst Houdkamp van CultuurOndernemen legt uit. Plus de best practices vanuit de muziekgenres. Toegang € 25,-.

The MIX 7 maart en 11 april, 17:30 - 18:30 uur Muzikale en informele talkshow onder leiding van Robbert Tilli (MCN) en Tom Engelshoven (OOR) met steeds drie topmuzikanten uit verschillende genres. Toegang gratis.

Geld: Sponsoring en meer 14 maart, 14:00 - 17:00 uur Sponsoring anno 2011 is meer dan ooit: samenwerken met bedrijven. Hoe doe je dat?

Toegang gratis.

Zelf je cd uitbrengen 16 maart, 14:00 - 17:00 uur Wat komt er allemaal bij kijken als je een cd wilt uitbrengen in eigen beheer? Toegang gratis.

Promotie: laat internet voor je werken 5 april, 14:00 - 17:00 uur Interactieve sites, social communities en de laatste apps via je telefoon. Hoe kunnen artiesten, producenten, organisatoren het meeste halen uit Web anno 2011? Door Leonieke Daalder (3voor12). Toegang € 25,-.

Vlaanderen boven! De Vlaamse popscene beantwoordt je vragen 21 april, 15:00 - 16:30 uur De experts uit de Vlaamse popscene én enkele muzikanten vertellen je over het clubcircuit in Vlaanderen en wat voor soort Nederlandse muziek kan scoren bij onze zuiderburen. Na de bijeenkomst een Vlaams/Nederlandse popquiz bij de Brakke Grond, natuurlijk mét een Belgisch biertje! Toegang gratis.

Interview

HOUSES

H

‘HET BALLETJE GING ROLLEN EN HET ROLDE HARD’ Bijna niemand kende Houses enkele maanden geleden, tot ze in het najaar 2010 uit het niets de positie van meest veelbelovende indieband voor 2011 innamen.

Tekst Eyal van der Reep

D

e vijf Amsterdammers, die met name door de melodieuzere Canadese/Noord-Amerikaanse indie-scene beïnvloed zijn, maakten indruk met hun End Of Story EP, waarna lovende kritieken en invitaties voor De Wereld Draait Door en Noorderslag volgden. Zangeres Ella van der Woude en bassist Gijs Loots schuiven aan om te vertellen over de democratie in hun band, de impact die de ep maakte en de plannen voor hun debuutalbum.

Dat Houses begin 2011 al zo ver zou zijn, hadden de vijf jonge leden vorig jaar niet verwacht. ‘Dat hadden we niet eens durven hopen’, aldus bassist Gijs. ‘We dachten bij de release van End Of Story niet aan Noorderslag en tv-shows. Alles viel zo snel op zijn plek na de release; het balletje ging rollen en het rolde hard.’

‘We hoopten door de ep een aantal extra shows te kunnen doen, om vervolgens een jaar aan ons debuutalbum te gaan werken’, vervolgt Ella. ‘Het was bedoeld als tussendoortje in de langetermijnplanning.’

Die langetermijnplanning kon op de schop. ‘Het momentum is er en

we hebben er de nummers voor’, zegt Gijs. ‘Alle aandacht die we krijgen en de tijdsdruk houdt ons scherp, dus we grijpen het aan om zo snel mogelijk ons debuutalbum uit te brengen. Die staat al begin juni gepland. Live klinken we al een stuk steviger dan op End Of Story. Het album krijgt meer up-tempo liedjes en een vollere sound.’

In tegenstelling tot de meeste groepen is Houses een democratie.

Weten de vijf zelf wel hoeveel bands daardoor uit elkaar zijn gegaan?

‘Dat gaat zeker nog onze ondergang betekenen’, grapt Gijs. ‘Het kan inderdaad moeilijk zijn, maar het zorgt er ook voor dat nummers onverwachts over een andere boeg gegooid worden.’

Ella laat er geen twijfel over dat Houses geen kromme hiërarchie binnen de democratie kent. ‘We maken alle keuzes gezamenlijk, elk nummer gaat door een filter van vijf mensen met sterke meningen.’ Tot nu toe lijkt deze aanpak goed te werken, want Houses is met een goed ontvangen Noorderslag-show, het aankomende album en een geplande tour met Dazzled Kid bezig alle verwachtingen voor 2011 waar te maken. maar t/apr il 2011

FRET

11

Interview thesizers en scheurende elektrische gitaren.

Op het album gebruiken we voor een nummer zelfs een uitgebreide blazersectie. De akoestische sound heeft zich ontwikkeld naar aanleiding van een paar tournees die we hebben gedaan langs de westkust van Frankrijk en Spanje. We hadden een backline mee, maar soms waren de faciliteiten er niet om die te gebruiken en waren we aangewezen op een gitaar, melodica en cajon. Noodgedwongen speelden we ons repertoire met die bezetting en kwamen we erachter dat dit best goed klonk.’

Liedjes

CHEF’SPECIAL EEN NIEUW LEKKER VET RECEPT

c

In Haarlem wordt een nieuw, lekker vet gerecht geserveerd door Chef’Special, met als vaste ingrediënten funk en hiphop.

Zoiets als plaatsgenoten Gotcha! inderdaad, maar toch net effe een tikkie anders.

‘Meestal heeft een van ons thuis een idee op de computer ingespeeld waar we dan in de oefenruimte op gaan jammen. Daar komt dan een losse structuur uit voort. Dat nemen we op en dan schrijft Joshua er een tekst op, soms ter plekke, soms thuis. Sommige nummers ontstaan helemaal uit een jam in de oefenruimte, en op de plaat staan ook twee nummers die in hun geheel door Wouter Heeren zijn geschreven. Een nummer is goed als het grooved, lekker doorloopt en een goede structuur en tekst heeft. We zijn er in de loop van de tijd ook steeds meer op gaan letten dat we ‘liedjes’ schrijven, dus dat de nummers een logisch verloop hebben en een afgerond geheel zijn.’

Chef’Special zit bij Kaiser Management van Paul Heijink, net als Bombay Show Pig. ‘Toen we net begonnen, schreef Paul een plan voor de band, over meerdere jaren, en het is bijna eng hoe precies dat plan tot nu toe is uitgekomen.’ Het nieuwe album wordt 18 maart gepresenteerd in het Patronaat en daarna volgt een clubtour met twee andere 3FM Serious Talent bands: The Hype en Handsome Poets.

Tekst Arjan van Sorge

S

inds de zomer van 2008 werkt Chef’ Special gestaag aan een doel: de wereld veroveren. En zowaar, het begint er al een beetje op te lijken, met tournees in het buitenland, duizenden downloads, een optreden op Noorderslag, en onlangs nog het uitgeroepen worden tot 3FM Serious Talent. Toetsenist Wouter Heeren licht een en ander toe, want zanger/rapper Joshua Nolet legt de laatste hand aan het album One For The Mrs. dat 18 maart verschijnt.

De mannen van Chef’Special maakten allemaal al langer muziek in verschillende bands maar hadden zin in iets nieuws, waar ze honderd procent voor konden gaan en alles in kwijt zouden kunnen. ‘Joshua heeft een tijd in The

FunkAbilities gezeten, drummer Wouter Prudon en ikzelf speelden in verschillende ska- en reggaebands, met De Hardheid als bekendste.

Bassist Jan Derks was actief in DeLooze en Eon. Gitarist Guido Joseph heeft in verschillende rock- en funkbands gespeeld, en net als Jan veel coverwerk gedaan.’

Noodgedwongen

‘Wat ons bindt is dat we houden van hiphop en op groove gebaseerde muziek. Dat grooveen hiphopelement verwerken we vervolgens in nummers, die wat sound betreft van elkaar kunnen verschillen. Het gaat van heel klein naar heel groot, van akoestisch met gitaar en melodica tot full band blazen met vieze syn-

Live

18 maart 23 maart 25 maart 26 maart 1 april

7 april 8 april 9 april 15 april 16 april 21 april 1 mei

live

Patronaat Haarlem Paradiso Amsterdam Metropool Hengelo Merleyn Nijmegen Paard van Troje Den Haag Rotown Rotterdam Nieuwe Nor Heerlen Palmpop De Weere Vera Groningen Tivoli de Helling Utrecht De Effenaar Eindhoven De Instuif Wijk aan Zee

www.chefspecialmusic.com maar t/apr il 2011

FRET

13

LOLA K Elektronica is een belangrijk ingrediënt in de muziek van Lola Kite, en dat zorgt voor een behoorlijke buzz in een wereldje dat wordt gedomineerd door gitaarbandjes. ‘We houden gewoon van het geluid van synthesizers, de eigenheid ervan’, zegt zanger Keez Groenteman.

Tekst Renate Sun-Louw

Live

11 maart 13 maart 18 maart 30 april 7 mei

Live

www.lolakite.com

14

FRET

live

De Vorstin Hilversum Patronaat Café Haarlem EKKO Utrecht Effenaar Koninginnedagfestival Eindhoven Gebouw-T Bergen op Zoom

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

De bandleden zijn nog brak van een optreden in Rotterdam, de vorige avond, en staan alweer klaar om af te reizen naar Maastricht. Tussendoor hebben ze even tijd voor een interview in thuisbasis Amsterdam. Terwijl Jasper Verhulst een tosti bestelt, reageert hij op het stereotype dat in veel recensies van debuutalbum Lights wordt neergezet. ‘Ik ben het er niet mee eens dat we een totale jaren tachtig synthpop ripp-off zijn. Door de instrumenten die we gebruiken, zijn er wel overlappingen, maar de liedjes zijn veel meer sixties-achtig. We gebruiken ook veel gitaren en sitar en andere exotische instrumenten – we proberen helemaal niet te klinken als een jaren tachtig synth-band.’

Keez: ‘We zijn opgegroeid in de jaren negentig, middenin het housetijdperk. Voor bepaalde geluiden krijg je dan sowieso wel een zwak.’

Lk De eigenheid van synthesizers

de band. ‘Soms is het duidelijk dat we het meteen zo kunnen spelen’, zegt Jasper. ‘En soms moeten we heel veel verschillende dingen proberen. Met een aantal nummers heeft het wel een jaar geduurd voordat ze echt uitgroeiden tot wat het nu is. We veranderen in de loop der tijd ook nog wel eens van mening. Soms heeft een nummer even de tijd nodig om te rijpen, of moet er bij iemand nog even een kwartje vallen waardoor het ineens wel werkt.’

Keez: ‘Of het blijkt juist dat een nummer dat we in het begin helemaal geweldig vinden, eigenlijk niet zo sterk is. Dat het de tand des tijds niet doorstaat.’

Jasper lacht: ‘Ja, dat gebeurt eigenlijk nog veel vaker.’

KITE

Keez en Jasper kennen elkaar al sinds de middelbare school en hebben samen al vaker in bandjes gezeten. ‘Toen we zin hadden om weer een band te beginnen, was het al meteen duidelijk dat we elektronica wilden gebruiken.’

Het is niet hun enige project. Keez werkt samen met songwriter Roald van Oosten aan nieuw materiaal, Jasper speelt in Moss. ‘Voorlopig is het nog goed te combineren, maar van de zomer ga ik het druk krijgen.’

Geen panfluit Het derde bandlid, Bram Vervaet, komt binnenvallen. Net als Keez en Jasper bespeelt hij meerdere instrumenten. Alle drie kruipen net zo makkelijk achter een drumstel als achter de toetsen. Jasper is de enige die basgitaar speelt, maar verder staat er niets vast. ‘Er zijn geen regels, we doen gewoon wat het beste uitkomt.’

Deze vrijheid heeft volgens hen nauwelijks invloed op het schrijven van liedjes. ‘Maar we kunnen wel meer kanten op met het arrangeren’, denkt Bram. ‘Als iets niet blijkt te werken, verzinnen we makkelijk iets anders.’

Vrijwel elk liedje begint met een demo van Keez, die hij voorlegt aan

Lola Kite legt zichzelf geen beperkingen op. Niet alleen zijn ze heel vrij in de invulling van de instrumenten, ze zouden ook muzikaal verschillende wegen kunnen inslaan. ‘Er zijn geen vaste ingrediënten. We doen gewoon waar we zin in hebben, dus dan weet je nooit precies van tevoren wat er gaat gebeuren’, zegt Jasper. ‘De elektronica zal er altijd wel in blijven, het is niet zo dat we ineens een akoestische plaat gaan maken.’ Hij denkt er even over na: ‘Alhoewel ook dat eigenlijk best zou kunnen.’

‘Een saxofoon zullen we niet snel gebruiken’, brengt Bram in.

Jasper spreekt hem tegen: ‘Het is toch wel een trend dat heel toffe bands ineens allemaal saxofoon gebruiken, zoals Deerhunter en Destroyer. Waarom niet.’

Uiteindelijk zijn ze het er allemaal over eens dat een panfluit echt nooit zal gebeuren.

‘Onze grootste fan, een vriend van ons, haat panfluiten. Dat kunnen we hem niet aandoen.’

Lichtshow Lights is uitgekomen bij Excelsior. ‘Het was toch wel een verrassing dat ze ons wilden hebben. Ze hebben niet veel elektronica, dus dat was wel even een warm moment.’

De jongens merken dat het wel voordelen heeft om een vreemde eend in de bijt te zijn. ‘Als je gewoon een band bent met gitaar, drums, bas en zang is het moeilijker om op te vallen, omdat er heel veel vergelijkingsmateriaal is. Maar dat is niet waar we het om doen. Als je geld hebt en je koopt zes synthesizers, een tuba en een exotische danseres, zeggen mensen ook ‘wow, dit hebben we nog niet eerder gezien in Nederland’. Maar daar gaat het niet om, je moet gewoon goed zijn.’

Kwaliteit betekent voor Lola Kite niet alleen een goede sound, maar ook een goede show. ‘Als het even kan, nemen we onze vj mee’, vertelt Keez. ‘We vinden het visuele aspect op het podium heel belangrijk, het kan superveel toevoegen als je niet alleen wordt meegevoerd door de muziek, maar ook door wat er te zien is.’

Jasper: ‘Ik denk dat het ook steeds belangrijker wordt bij podia. Er hangen tenminste tegenwoordig overal beamers, dat is al iets. Kraftwerk heeft ook een waanzinnige lichtshow, met lasers en...’ Hij schudt realistisch zijn hoofd. ‘Maar goed, daar hebben wij voorlopig de centen niet voor.’ maar t/apr il 2011

FRET

15

‘Dit kan wel wat worden, dachten we’

dE sT 16

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

De Staat is een unieke muziekmachine. De trots van Nijmegen werd in twee jaar tijd de trots van Nederland. Met debuutalbum Wait For Evolution verkende het vijftal vorig jaar al Duitsland en de Groot-Brittannië, opvolger Machinery is overweldigend genoeg om ook buiten Europa te overtuigen.

tekst Tom Springveld Foto’s Daniël Cohen

TAAT maar t/apr il 2011

FRET

17

18

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

‘Om goede muziek te maken is het heel belangrijk dat je een gezonde groep hebt’ Lowlands 2009, backstage bij de Grolsch. Producer Chris Goss, in het kielzog van Eagles Of Death Metal naar Biddinghuizen gekomen, is vroeg opgestaan. De Amerikaan heeft gehoord dat hij De Staat moet zien. Torre Florim ziet hem zitten in de kleedkamer, maar twijfelt. Zou het? Toch maar even vragen en inderdaad: het is Goss en hij komt voor De Staat. De twee praten wat, maar niet te lang – Florim moet op. Met een schuin oog naar de coulissen speelt de Nijmeegse band zijn set. Nadien praten Goss en Florim drie kwartier met elkaar.

Over muziek in het algemeen en produceren in het bijzonder. De wereld die zo ver weg leek – de wereld van Queens Of The Stone Age en Tom Waits, ‘de muziek uit de woestijn’ – is plotseling tastbaar. Over labels wordt niet gesproken, dat komt later.

‘In Nederland heeft iedereen die iets met muziek doet een mening over ons’, haakt Tim in. ‘Omdat niemand in het buitenland je kent, hoef je maar één ding te doen: goed spelen. Het is veel meer dan zieltjes winnen; je probeert zo’n festivalpubliek naar je toe te krijgen. Dat gevoel van wie-de-fuck-zijn-wij-nou-eigenlijk is heerlijk.’ Het contrast in een anekdote: op 30 mei 2009 speelt De Staat in de Antwerpse Bar Mondial. Podium: ‘gigaklein’. Publiek: tien man. Een dag later, na een nacht zonder slaap, maakt de band om 13:00 uur zijn opwachting in Landgraaf. Podium: de 3FM Stage. Publiek: twintigduizend.

Hoe anders is het nu: De Staat wordt door veel buitenlandse zalen en festivals gevraagd nog eens langs te komen. Voor begin april staat alweer een aantal data in Groot-Brittannië gepland. Torre: ‘In alle steden waar we speelden, kregen we supertoffe recensies. Dat we op Glastonbury (juni 2010) gespeeld hebben, helpt natuurlijk ook; dan vragen ze je weer terug. Hopelijk spelen we nu voor twee keer zoveel mensen als de vorige keer, en weer later voor nóg twee keer zoveel.’

ds

De opmars van De Staat begon serieuze vormen aan te nemen na hun nationale doorbraak op Noorderslag 2009. De band toerde het jaar rond met shows in het Nederlandse en Belgische clubcircuit en op grote festivals als Pinkpop, Sziget en Lowlands. ‘Bij onze eerste repetitie, toen we voor het eerst met z’n vijven waren, dachten we: dit kan wel wat worden’, blikt Torre terug. ‘We hadden alleen niet gedacht dat we het jaar daarop op Pinkpop zouden staan en grote clubs zouden uitverkopen. Het succes kwam snel, maar ook heel geleidelijk. We hadden tijd om eraan te wennen.’

Waar De Staat nooit een gebrek aan lijkt te hebben, is zelfvertrouwen.

Tim van Delft, in 2010 genomineerd voor een Duiveltje in de categorie Beste Drummer: ‘Die zelfverzekerdheid is er omdat we als groep zo goed functioneren. Voor ons optreden op Pinkpop was ik wel zenuwachtig, maar alleen omdat ik bang was om zelf fouten te maken.’

Hoewel de ambities al vroeg in het doorbraakjaar 2009 naar boven bijgesteld moesten worden, hebben Florim en Van Delft niet het gevoel dat ze overvallen zijn door het succes. ‘Gek genoeg gebeurt het allemaal maar’, zegt Torre. ‘Soms praat ik daarover met Jop (van Summeren, bassist), die ik al mijn hele leven ken. Ik weet nog dat we vroeger naar Queen zaten te luisteren en dachten: het zou wel vet zijn om in een band te zitten.’

Buitenland Gek om weer op nul te moeten beginnen. Nieuwe gezichten, nieuwe zalen. Een nieuw publiek om te overrompelen. 2010 stond voor De Staat grotendeels in het teken van het buitenland, met de focus op Duitsland en de UK. In juni stak het vijftal de Atlantische Oceaan over voor drie shows in Toronto en één in New York. ‘In het buitenland konden we van voor af aan beginnen’, vertelt Torre. ‘We speelden in kleine clubs en op festivals waar niemand ons kende. Het was supergaaf om te zien dat mensen terugkwamen. De reactie van mensen die je muziek nog niet kennen, is ontzettend puur. Het is mooi als je merkt dat het applaus tijdens de show harder wordt, dat mensen gaan dansen en schreeuwen.’

Cijfers

De Staat tekende eind 2009 een deal met Mascot Records. Ook op dat label: Masters Of Reality, de band van, inderdaad, Chris Goss. De overstap van Excelsior naar Mascot is vooral ingegeven door de wens en wil om over de Hollandse landsgrenzen heen te kijken. ‘Excelsior is een geweldig label, maar meer alleen op Nederland gericht’, legt Torre uit. ‘Mascot heeft gewoon veel meer mogelijkheden, op alle vlakken. Het zou gek zijn om daar niet mee te gaan werken.’

Debuutalbum Wait For Evolution is vorig jaar als ‘international edition’ verschenen. Die heeft het ‘redelijk’ gedaan, meer niet. ‘Het is mooi als je je geld kunt verdienen met dat wat je graag doet, maar het is heel moeilijk om dat voor elkaar te krijgen. Wij kunnen niet leven van De Staat. Tim geeft drumles, Vedran (Mircetic, gitarist) geeft gitaarles.

Ikzelf leef deels van De Staat, maar voornamelijk van de dingen die ik daarnaast doe. Gelukkig zijn we allemaal jonge gasten: we hebben geen kinderen of grote huizen waarvan we de huur moeten betalen.

We wonen goedkoop. Het is niet erg om er iets naast te moeten doen, maar als het niet had gehoeven hadden we meer met De Staat kunnen doen. Ach, het gaat zoals het gaat. Het feit dat mensen minder cd’s kopen betekent dat we er dingen naast moeten blijven doen.’

‘Ik vind het prima om één dag in de week drumles te geven,’ zegt Tim. ‘Het geeft me de vrijheid geeft om daarbuiten te doen wat ik wil. Er zijn heel veel mensen die vijf dagen per week hetzelfde doen, ik mag niet te klagen. Het is gewoon hard werken, dat hoort er ook bij.’

Lent Veel bands dromen ervan: een van de buitenwereld afgesloten hoofdkwartier. Voor De Staat is het werkelijkheid. In Lent, ten noorden van Nijmegen, aan de overkant van de Waal tussen de weilanden, staat een huis op de sloopnominatie. Sinds februari vorig jaar is het de maar t/apr il 2011

FRET

19

‘Als je écht iets wilt zeggen, kun je maar beter kracht­termen gebruiken’ vrijstaat van De Staat. Torre, Tim en Jop wonen er. Machinery, de opvolger van Wait For Evolution, is er ontstaan. ‘In de zomer hebben we zestigurige werkweken gehad. Ik schreef veel, werkte ideetjes uit.

Vervolgens gingen we dat met de band uitproberen, waarna ik weer verder kon met schrijven.’

‘Dat was wel mooi’, vervolgt Tim. ‘Als Jop en ik gingen pitten en de volgende ochtend beneden kwamen, had Torre weer een liedje geschreven.’

Florim werkte vaak ’s nachts aan Machinery. In het donker werken is een gewoonte die er na de middelbare school ingeslopen is. ‘Ik stond rond twaalf of één uur op. Dan gingen we repeteren, eten, nog even repeteren en daarna ideetjes uitwerken. Rond een uur of vier, vijf – vooral in de zomer als het al licht werd – dacht ik: nu moet ik echt gaan slapen.’

Waar Wait For Evolution Torre’s uit de hand gelopen slaapkamerproject was, is Machinery veel meer een bandprestatie met Torre als regisseur; een tot in de puntjes uitgewerkt album dat vervolgens in acht dagen op plaat geknald is. Tim: ‘Sommige nummers zijn bijna integraal overgenomen van zijn demo’s. Aan de drumpartij van Serial Killer heb ik bijvoorbeeld niets veranderd, die vond ik zó vet!’

Wie Machinery voor het eerst beluistert, zal opkijken van de wendbaarheid van Torre’s vocalen. In I’ll Never Marry You schiet de zanger af en toe de hoogte in, tijdens Old MacDonald Don’t Have No Farm No More klinkt hij rauw en meedogenloos en I’m A Rat is volledig in kopstem gezongen. ‘Ik vind het cool als één persoon als meerdere personen kan klinken. Ik ben beter gaan zingen. Laatst zei iemand dat ik nu meer praat-zing, zoals Nick Cave. Op de vorige plaat zong ik vaak even snel wat in en bleven die zangpartijen vervolgens uit luiheid staan.’

Torre de tekstschrijver ‘Sommige teksten op Wait For Evolution slaan nergens’, stelt Torre zonder dat er spijt in zijn stem doorklinkt. ‘Dit keer wist ik dat veel meer mensen zouden gaan luisteren, dus ging ik beter letten op mijn zang en teksten. Het duurde daarom ook langer voor alles er goed op stond.

Ik ben absoluut voorstander van kort en krachtig. De nummers op Machinery zijn korter dan die op Wait For Evolution: na elf nummers kom je op 41 minuten uit. Ik heb liever dat je de plaat nog een keer luistert, dan dat je denkt: dit nummer had niet meer gehoeven.’

Op de vraag welke elementen ze als ‘typisch De Staat’ zouden typeren, antwoordt Tim resoluut: ‘Zwarte humor.’ Dat geintje is blijven hangen nadat een 3VOOR12-recensent die kwalificatie voor een liveoptreden gebruikte. Toch valt er wat voor te zeggen, althans wat Torre’s teksten betreft. Hij heeft een voorkeur voor woorden die direct en zonder omwegen een beeld oproepen. Fight. Devil. Die. Dead. ‘Het zijn woorden die gelijk sfeer geven. Het zijn krachttermen. Als je zingt: ‘I might be sleeping with the dead’, heb je meteen een gruwelijk beeld. Als je écht iets wilt zeggen, kun je maar beter dat soort termen gebruiken.’

20

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Hoe ver kun je gaan? ‘I ask your God to kneel and pray for a bit more sex appeal’ – kan dat? ‘Religie is iets ouderwets, iets van vroeger wat niet meer relevant is. Dat zinnetje paste bij het nummer. Ik vind het leuk om te spelen met krachtige beelden, zoals God. Zo van: je bent niet aantrekkelijk, het mag wel wat moderner, met meer sex appeal.’

Gezonde groep Van Lent naar Eindhoven. Van hoofdkwartier naar studio. In acht dagen tijd nam De Staat dertien nummers op. ‘Voor mij persoonlijk was het een waanzinnige ervaring’, zegt Torre. ‘Ik had gedacht dat we er meer moeite mee zouden hebben, maar het ging allemaal heel snel. Voor hetzelfde geld was het voor sommige mensen moeilijk om zich aan te passen aan zo’n studio-omgeving, met koptelefoons op. Je bent gewend om in een oefenruimte of op het podium te staan, dat is toch heel anders. We hebben eerst een dag in de studio gezeten om te wennen.’

Tim snapt het wel: ze zijn als band al vaak met elkaar opgescheept geweest in hele kleine ruimtes. ‘We hebben denk ik al meer dan tweehonderd uur met elkaar in een krap busje gezeten, dat scheelt. We kunnen veel van elkaar hebben. Om goede muziek te maken, is het heel belangrijk dat je een gezonde groep hebt, dat je op zowel hectische als relaxte momenten goed functioneert.’

Kortom, geen Oasis-taferelen bij De Staat. De band is in evenwicht.

‘Veel grote bands die al lang met elkaar spelen, willen elkaar eigenlijk niet meer zien, maar gaan door omdat ze succes hebben en geld verdienen. Dat zal bij ons niet zo snel gebeuren.’ Tim knikt. ‘We kunnen elkaar gewoon heel goed verdragen.’

Live

3 maart 14 april 15 april 16 april 21 april 22 april 23 april 29 april

Live

Vereeniging Nijmegen Tivoli Utrecht Off Corso Rotterdam Atak Enschede Vera Groningen Melkweg Amsterdam Hedon Zwolle Effenaar Eindhoven

live

www.destaat.net maar t/apr il 2011

FRET

21

22

krach

‘We waren een stelletje lamballen bij elkaar!’

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Op het raakvlak van rock en dance zet het uit Nijmegen en Arnhem afkomstige Krach een stevig en opwindend, verrassend geluid neer. Knallen en een feestje bouwen is het devies.

Tekst Arjan van Sorge

Het titelloze debuutalbum is net uit op PIAS, Noorderslag is achter de rug en een door 3voor12 opgezette tour langs zes Nederlandse poppodia is in volle gang. Niet slecht voor een paar maanden geleden nog volslagen onbekende band. Maar uiteraard is de weg niet zo kort als het lijkt en werkt het vijftal al jaren aan een repertoire.

Zanger/gitarist Reinier van den Haak en toetsenist/programmeur Jan David Hoogerheide vertellen over de band With Ice, onder welke naam ze deze cd eigenlijk hebben opgenomen.

‘Het is het bandje dat ik ooit ben begonnen toen ik zestien was’, zegt Reinier. ‘Een schoolband, een coverband die tien jaar heeft bestaan.

Twee jaar geleden waren we echt compleet, waar we nu zijn. We speelden altijd met z’n vieren en wisselden steeds van instrument, maar op een gegeven moment zijn we gaan kiezen wie welk instrument zou gaan spelen. Het is leuk om te doen en wel lachen, maar als je je op een instrument kan concentreren dan speel je beter. Het werd steeds duidelijker wie welke rol heeft en wat het beste bij wie past. Dat is mooi uitgekristalliseerd.’

Jan David: ‘Het is nog steeds puzzelen, vooral in het laatste deel van de set dat toch meer dance-achtig is.’

Rock en dance Jan David: ‘We beginnen als band met een rockset en langzaamaan wordt het echt een dance-ding; de plaat is ook zo opgebouwd. Live hebben we dan een clash met het dj-duo Die Lui, die pakken het naadloos over en dan doen we nog een nummer samen zodat we gewoon door kunnen knallen.’

Hun muzikale achtergrond schetst al heel mooi die mix van rock en dance: Jan David deed sporadisch wel eens wat in een technoduo, Reinier is gitarist in Roosbeef. En nu trekken ze het nog verder, want Jan David vindt het leuk om te produceren en de band is bezig met remixes voor andere bands. ‘Maar dat is een nieuwe fase’, volgens Jan David. ‘We zijn een band, dat is onze basis.’

Reinier: ‘Daar zit ook de uitdaging in, dat je naar dance toetrekt, maar wel een band blijft. Er valt veel te ontdekken.’

Traject

Foto Sjoerd Tieleman

Anderhalf jaar geleden werd er besloten om de plaat te maken. Reinier: ‘Cultureel Centrum Jacobiberg heeft ons op weg geholpen met contacten, met hoe je het moet aanpakken, met meetings waar je tips kon krijgen. Ze hebben een traject opgezet waardoor we onze manager Martijn Crama van Music United leerden kennen.’

Jan David: ‘Die pushte ons, zei: ‘dan en dan moet je dit en dit afhebben’. We hebben strak het schema gevolgd, hij heeft ons gecoacht.

We waren daarvoor een stelletje lamballen bij elkaar! Maar als je er veel meer tijd in steekt, merk je dat het lukt.’

Reinier: ‘We vallen nogal snel terug in zo’n patroon van relax... Maken onszelf wijs dat het vanzelf wel goed komt. Martijn is heel goed om dat onderuit te schoppen.’

‘Ik deed maar wat en daar kwamen leuke toevalstreffers uit’

De songs van Krach beginnen meestal bij Reinier, maar tegenwoordig op een andere manier dan vroeger. ‘Met mijn gitaar erbij probeerde ik wat te schrijven, dat nam ik mee naar de oefenruimte, waar we van alles uitprobeerden – maar dat leverde nooit zo heel veel op.’ Jan David lacht: ‘Acht jaar lang gedaan, maar goed!’

Reinier: ‘Het werkte wel, maar niet alles werd eruit gehaald. Ik ben vervolgens thuis nummers gaan maken en arrangeren met Garageband.

Ik plempte alles helemaal vol waardoor de nummers vaak een onoverzichtelijke bende werden. Dat stuurde ik dan weer door.’

Jan David: ‘Bassist Peter, gitarist Rutger en ik hebben muziektechnologie gedaan, dus als we weer eens wat van Reinier kregen, sloopten we er van alles uit en gingen doorbouwen en nieuwe versies maken.

Zo ontstond er een workflow: Reinier had iets, Peter gooide alle onnodige dingen eruit en maakte er een apart liedje van, ik maakte er geflipte synthpartijen bij, tot het een affe demo was. Zo hebben we het hele album gemaakt. Toen Krach vervolgens de studio inging, wist iedereen precies wat het zou gaan worden.’

Toevalstreffers Reinier: ‘Het is de combinatie van mijn onkunde met die programma’s en dat zij wel weten hoe het moet. Daarom zitten er soms heel rare dingen in.’

Jan David: ‘Effecten die je nooit zou gebruiken bijvoorbeeld, maar die zitten erin omdat Reinier toevallig een knopje had ingedrukt.’

Reinier: ‘Ik deed maar wat en daar kwamen leuke toevalstreffers uit.

Het was een ontdekking om veel meer over die muziek na te denken, bezig te zijn met hoe je een nummer gaat maken. Daarvoor was het drie akkoorden op een gitaar en erbij zingen, en dan denken dat je een nummer hebt.’

Live

25 februari 3 maart

Live

Metropool Hengelo De Effenaar Eindhoven

live

www.derkrach.nl maar t/apr il 2011

FRET

23

Begin 2011 verscheen Revolution Of The Romantics, de negende cd van Dennis Kolen.

Drie daarvan maakte hij met de band Wyatt (tussen 2001 en 2006) en zes onder zijn eigen naam (sinds 2005). Kolen is niet alleen bijzonder productief, hij werkt ook bijzonder snel. Net als Please Please Me van The Beatles in 1963 duurden de opnamen van Revolution Of The Romantics slechts twaalf uur. Het is er geenszins aan af te horen.

Tekst Willem Jongeneelen Foto’s Dimitri Hakke

DE MUZIEK VAN SINGER-SONGWRITER DENNIS KOLEN WORDT VAAK AMERICANA GENOEMD. De 31 jaar geleden in Rotterdam geboren, maar momenteel in Utrecht woonachtige Kolen begrijpt dat ook wel, hoewel hij zelf zijn muziek graag in een wat breder kader zou willen plaatsen. Hij groeide op in een muzikale familie. Zijn opa Jan speelde jazz, zijn papa Frie schreef liedjes die de jonge Dennis al jong zodanig inspireerden dat hij dat ook wilde gaan doen. ‘Via mijn vader zijn de albums Rubber Soul van The Beatles en Something Else van The Kinks mijn eerste muzikale herinneringen. Ik groeide wel op met Madonna en de radio van de jaren tachtig, maar ik had er geen voeling mee. Dan Fogelberg, The Byrds, Crosby, Stills & Nash en andere Amerikaanse Westcoast-muziek, dat was het wat ik thuis hoorde en mooi vond. Pas in de jaren negentig, met de grunge van Nirvana en de Britpop van Oasis, begon ik naar muziek uit mijn eigen tijd te luisteren. De muziek die ik nu maak, zie ik dan ook meer als een combi van al die dingen. Omdat ik als singer-songwriter opereer, wordt dat vaak als Americana afgedaan, maar dat begrip is voor mij toegesneden op een nauw omkaderde muziekstroming. Ik wil het graag breder houden en ook zaken in mijn muziek verwerken die niet uit de hoek van de singer-songwriters afkomstig zijn. Zoals dat werk van Ray Davies met The Kinks of solowerk van Paul McCartney. Ik richt me graag meer op harmonieën dan op ritmes. Ook die complexe, van The Beach Boys vind ik geweldig.’

DENN KOLE

Compromisloos

Dennis Kolen heeft gekozen voor een fulltime songwriterschap. Gekscherend vertelt hij dat dat in Nederland vaak gezien wordt als een regelrechte reis richting afgrond. ‘Ik heb echter bewust gekozen om geen commerciële platen te maken. Solo doe ik compromisloos wat

24

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

NIS EN ‘Solo werk ik compromisloos’

‘We zijn met Wyatt nooit bewust gestopt, maar meer uit elkaar gevallen’

mijn hart me ingeeft. De consequentie is dat je dan harder moet werken om aandacht te krijgen. Het is pop voor liefhebbers, met oog voor wat aan die muziek vooraf ging. Die zijn al die voorgeprogrammeerde talentenjachten beu en zijn op zoek naar oprechte dingen. Dat lijkt in Nederland een wereld te zijn van rond de tweeduizend mensen die het fantastisch vinden. Ik heb daar een mooie plek tussen kunnen vinden. Ik kan eigenlijk niet goed verklaren waarom. Met Wyatt wilden we juist op hetzelfde level komen als Kane, een van de groepen waar me soms als voorprogramma voor dienden. We waren ook nog zo arrogant om het echt te proberen. Wyatt was een jongensboek, gestart op de middelbare school, toen we vijftien en zestien jaar waren. Later konden we tekenen bij Warner Music, met Novastar en Ilse DeLange toeren. We hadden redelijk wat succes, dus het was ook best wel heftig toen de zaak ontrafelde. We zijn nooit bewust gestopt, maar meer uit elkaar gevallen. In die periode had ik in de avonduren al instrument voor instrument aan mijn eerste soloplaat gewerkt. Ik had zoveel inspiratie, ik moest gewoon dat ei leggen. Een soort liefdesbaby, heel low key. Er zijn er ook maar vijfhonderd van geperst, maar de zaak kwam in een stroomversnelling omdat Leo Blokhuis in De Wereld Draait Door de plaat bejubelde. Het kan raar lopen. De muziekbusiness is onvoorspelbaar.’

Valkuil Aan de totstandkoming van het zeer gevoelige Revolution Of The Romantics zit volgens de maker ook een heel verhaal vast. De cd is min of meer spontaan tot stand gekomen en de songs schreven zichzelf. ‘Alles ging helemaal anders dan met Dutchboy, de cd die er aan vooraf ging. Ik wilde daarmee een soort eigen Pet Sounds (Beach Boys) creëren. Sterk gearrangeerd, met veel koortjes, harmonieën en violen. Dat kan tevens een grote valkuil zijn, zo bleek. De drang tot perfectie maakte het product te af. Het laat de luisteraar slecht toe; die krijgt weinig ruimte om in te stappen. Ik vergelijk dat wel eens met het beluisteren van een plaat van Bob Dylan of van Dire Straits. Dylan is veel meer rafelig. Dat laat je meer toe in die nummers. Hij geeft je de kans er een eigen foto van te maken. Dat is prettig.’

‘Het vervaardigen van Revolution Of The Romantics moest dus helemaal anders dan Dutchboy. Ik zat tijdens het schrijversproces van de songs ook alleen in mijn huis in Rotterdam en dronk veel. Mijn relatie was net beëindigd en dankzij die geestestoestand diende zich een groot aantal songs aan met als thema heartfelt emotions. De demo’s, met één microfoon opgenomen zang en gitaar, waren zo puur, zo eerlijk.

Mijn bandleden wilden het verwerkingsproces met mij delen en zeiden dat we dit werk zo spontaan en direct mogelijk moesten opnemen. We hebben twee avonden het werk in de garage van onze drummer doorgenomen, huurden een studio en na twaalf uur hadden we twaalf songs opgenomen. Meteen de dag erna was alles gemixt en de derde dag was de boel gemasterd. Er is niets gerepareerd. Dit is de meest directe vorm hoe emoties kunnen worden gekanaliseerd van je hart naar een cd.’

26

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

‘Mijn ex-vriendin komt nog wel eens kijken. We zijn nog goede maatjes.

Het is moeilijk om persoonlijke dingen te zingen, zoals de openingsregel van Driving Blind: Put on that stars and bars record that you like so much. Die cd van Neil Young was haar favoriete plaat. Het was ook Neil Young die ooit zei: ‘Als songschrijver ben je vaak bezig met het verhullen van wat je precies wil zeggen.’ Vaak is dat te persoonlijk. Je moet er dan een draai aan geven om het de wereld in te sturen. De slak moet een huisje hebben om als onderdak te laten fungeren.’

LIVE

19 maart

LIVE

LIVE

Theater ‘t Speelhuis Helmond

www.denniskolen.nl

4 MAART

4 MAART IN DE WINKEL ALS 64 PAGINA DIGIBOOK!

LIVE:

HT 03 Mrt 2011 DE VEREENIGING, NIJMEGEN UITVERKOC 14 Apr 2011 15 Apr 2011 16 Apr 2011 21 Apr 2011 22 Apr 2011 23 Apr 2011 29 Apr 2011

COOL GREEN RECORDINGS

DISTRIBUTION: PIAS WWW.PROVOGUERECORDS.COM WWW.MASCOTRECORDS.COM

TIVOLI, OFF CORSO, ATAK, VERA, MELKWEG, HEDON, EFFENAAR,

UTRECHT ROTTERDAM ENSCHEDE GRONINGEN AMSTERDAM ZWOLLE EINDHOVEN www.destaat.net

Foto Stef Nagel

RIGB Christon Kloosterboer, zanger van de rockformatie Rigby, had een bewogen jaar achter de rug toen hij aan zijn nieuwe album Solid Ground ging schrijven. Het album heeft voor hem daardoor extra veel betekenis. Door zijn gedachten op papier te zetten, kwam hij stukken sterker terug. Met Solid Ground kreeg hij weer vaste grond onder zijn voeten. Platenmaatschappij Universal brengt het album deze maand uit.

Tekst Jasper Schoon

‘Ik had een klote jaar achter de rug’ 28

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

‘In de meeste clichés zit een kern van waarheid. Een diamant wordt mooier als hij steeds geslepen wordt. Als je ergens in gelooft en je houdt daar aan vast, komt het uiteindelijk wel goed’, zegt Christon Kloosterboer vurig, terwijl hij aan een glas water zit in het Baarnse kantoor van zijn platenmaatschappij. ‘Ik had een klote jaar achter de rug. Voelde me verraden door een vriendschap die de mist in ging en raakte daardoor een beetje in de war. Ik wilde het positieve vasthouden.

Ik ben in die periode echt op zoek geweest naar solid ground. Door het schrijven van muziek heb ik die vaste grond weer gevonden.’

De kern van elke muzikant is het beschrijven van zijn gevoelens in mooie liedjes, vindt de frontman van Rigby. ‘Ik heb gemerkt dat ik er pas over kon schrijven toen ik het een beetje verwerkt had allemaal.

Toch ben ik ook midden in de crisis die ik doormaakte achter de piano gaan zitten. Ik heb door die liedjes te schrijven echt iets van mezelf laten zien. Iedereen maakt het mee in zijn leven. Ik heb mijn persoon-

BY lijke leed proberen te beschrijven met liedjes. Muziek is voor mij de beste manier om me te uiten.’

Uitlaatklep Aan het begin van 2010 werkte Kloosterboer aan zijn nieuwe album en in de zomer vertrok hij voor een paar weken naar Brussel om zijn plaat in de ICP Studios op te nemen. ‘Het werken was voor mij echt een uitlaatklep om weer rust te krijgen. We hadden rond die tijd ook een bandwisseling gehad. Dat heeft ook meegespeeld bij wat ik doormaakte.

Gelukkig bestaat de band nu uit een stel muzikanten dat de prioriteit heeft om met een zo mooi mogelijke plaat te komen. Het klikt enorm met de huidige Rigby-samenstelling. Daar ben ik heel blij mee.’

Van de twaalf tracks heeft de zanger een paar favorieten ertussen zitten.

‘De titelsong Solid Ground en de song Time zijn voor mij het meest bijzonder. Het zijn allebei tijdsdocumenten waar ik persoonlijk veel mee heb. Bij het schrijven van Solid Ground vond ik het belangrijk dat ik me vast kon houden aan iets wat ik mooi vond. Ik had in de tijd dat het minder met mij ging een soort mantra waar ik me aan vast hield: It’s over now, they can’t longer harm you. Op zich is het nummer niet heel zwaar, maar het gaat wel ergens over’, aldus de zanger.

Gedachtewereld Volgens Kloosterboer kun je als artiest heel erg geïnspireerd worden door een boek of een film of een ander stuk muziek, maar is het ook

heel mooi om door je eigen gedachtewereld bewogen te worden iets moois te maken. ‘Op dat soort momenten weet je dat je zo origineel als mogelijk bezig bent. Dat is de mooiste muziek die er is. Dan weet je dat wat je aan je publiek vertelt echt vanuit jezelf komt. Ik laat op die manier echt iets van mijzelf zien aan mijn publiek. Dat is toch het mooiste wat je als muzikant kunt doen.’

Ten tijde van het debuut Everything Must Go van Rigby schreef Kloosterboer iets minder intens aan zijn songmateriaal. ‘Onze debuut-cd had veel meer weg van een jongensdroom. Toen ik die ging opnemen, had ik gewoon een tas met liedjes liggen waarmee we de studio in zijn gegaan.

Als muzikant vind ik het goed dat ik nu iets van mezelf heb laten zien. Er zijn ook artiesten die hun liedjes laten schrijven door anderen. Ik ben zelf juist heel blij met deze cd omdat het een deel van mezelf is.’

Door de liedjes op het podium te spelen, worden ze volgens de frontman nog meer eigen. ‘Ik kan mezelf volledig uiten. Ik krijg daardoor steun van mijn publiek. Door ze live te spelen, helpt het de dingen te verwerken. Ik ben me op dat moment heel bewust van wat voor muziek ik maak. Er is daardoor ook een wisselwerking met het publiek. Ik krijg veel verhalen van fans die steun hebben aan mijn muziek. Als je even onderuit gaat, kan je de draad daarna weer goed oppakken. Ik ben nu achtentwintig en dat ik dit meegemaakt heb, maakt mij nederig. Ik haal veel kracht uit mijn muziek.’ www.rigbymusic.nl maar t/apr il 2011

FRET

29

NIELS AALBERTS MUZIKANTENCOACH

‘Er is een nieuwe wereld ontstaan’

30

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Je zit in een band, je weet dat je goed bent en je stopt al je energie in de muziek. Waarom gebeurt er dan toch niets? Waar blijven de fans en de media? Muzikantencoach en blogger Niels Aalberts, een van de drijvende krachten achter het succes van Kyteman, geeft tips. Van zijn hand verscheen onlangs het boek Doorbraak! Zero Budget Marketing op Internet.

Tekst Renate Sun-Louw

Tien jaar geleden draaide Niels Aalberts nog volop mee in de conventionele muziekindustrie. Hij werkte als A&Rmanager achtereenvolgens bij PIAS en Universal Music. ‘Wat ik me nog goed kan herinneren, is dat ik bijna fysiek onpasselijk werd van al het gezeik in de muziekindustrie. Die focus op de negatieve effecten van illegaal downloaden en wat er allemaal nog meer verkeerd ging.

De gedachte dat de hele boel in elkaar klapte.’

Als reactie op die negativiteit besloot hij om een blog te beginnen: Eerste Hulp Bij Plaatopnamen. ‘Ik focus vooral op wat er allemaal wél kan. Illegaal downloaden gaat nooit meer weg, het heeft geen zin om daar een mening over te hebben. Er is een nieuwe wereld ontstaan. En als die wereld er eenmaal is, wat kun je daar dan allemaal nog meer?’

Zijn blog is een tjokvolle verzameling observaties, casestudies en meningen, maar vooral ook praktische tips voor muzikanten. ‘Voor ik begon, heb ik er vier maanden over nagedacht: ga ik echt al mijn kennis gratis delen? Ja, dat ga ik doen. Wat er gebeurt op internet en hoe daar waarde wordt gecreëerd, dat merk je pas als je er vol overgave en zonder voorbehoud induikt.’

Zijn fascinatie voor internet heeft zijn kijk op marketing in de muziek voorgoed veranderd. Die visie verspreidt hij niet alleen op zijn blog.

Onlangs verscheen zijn boek Doorbraak! Zero Budget Marketing op Internet, dat uit twee delen bestaat: aan de ene kant het verhaal van Kyteman, aan de andere kant een marketingboek voor muzikanten.

Casestudy: Kyteman Toen Niels voor het eerst met Colin ‘Kyteman’ Benders sprak, was het niet meer dan een getalenteerde, wat merkwaardige jongen met een droom over een hiphoporkest. ‘Colin kon mensen betoveren om in dat malle idee te geloven. Maar zelfs ik heb maandenlang in mijn achterhoofd gehouden dat hij misschien wel niet goed snik was. We begonnen er allemaal aan omdat het lollig was. Het ging heel erg over leuke dingen doen. Niet over: waar haal ik die euro uit.’

Foto Diederik Zunneberg

In de lange aanloop naar het eerste optreden toe – maanden van organiseren, regelen en plannen – verdient het team achter Kyteman helemaal niets. Daarna begint de buzz die leidt tot een van de opvallendste successen uit de recente Nederlandse muziekgeschiedenis. Achter de schermen bouwde Niels aan de bekendheid van Kyteman bij media en publiek. Een eerste aanvraag voor een optreden bij Matthijs van Nieuwkerk in De Wereld Draait Door wijst hij af, omdat de timing niet goed is.

Als Kyteman later alsnog in het programma verschijnt, slaat dit in als een bom. ‘Na het programma zijn er drie mensen geweest die spontaan honderd euro naar zijn rekening overmaakten en zeiden ‘doe er maar iets leuks mee’. Dat is bizar. Waarde creëren gebeurt niet meer op de traditionele manier. Het is een opeenstapeling van processen, waar je ineens op een onverwacht moment die euro uithaalt. Uiteindelijk heeft Kyteman nota bene nog het meest verdiend aan de verkoop van cd’s.’

Bij Kyteman heeft hij geleerd om de controle los te laten. ‘We hadden wel een plan, maar het ging er meer om bewust een grote klap in het water te maken, en vervolgens bijsturen wat er gebeurt. Het was niet helemaal afgetimmerd, zoals met een traditioneel marketingplan. Dat

is voor veel mensen moeilijk, vooral voor platenmaatschappijen, die jarenlang gewend waren om in de driver’s seat te zitten.’

Gratis Als Niels uitlegt wat hij beginnende bandjes aanraadt, klinkt zijn verhaal eenvoudig. Zorgen dat je de beste bent, dat je een goed verhaal hebt, dat je geloofwaardig bent...Toch ziet hij een duidelijk verschil met de muziekwereld vóór het internettijdperk. ‘Het kopiëren van het succes van een ander werkt niet meer. De grootste bevrijding voor muzikanten is dat ze precies kunnen maken wat ze zelf leuk vinden. Hoe uitgesprokener, hoe beter. Over middelmaat wordt niet getwitterd. Op internet is er altijd wel iemand te vinden die ja zegt tegen jouw muziek.

En die heet dan misschien niet Matthijs van Nieuwkerk, maar je kunt er wel een olievlek mee verspreiden. Als jouw eerste luisteraar het tof vindt, vertelt hij het aan zijn vrienden. En uiteindelijk trekt die olievlek de aandacht van De Wereld Draait Door, daar geloof ik in.’

Het is wel hard werken, de strategie die Niels beginnende bands voor ogen houdt. Zelf blogt hij elke dag. ‘De eerste week kwamen alleen mijn vader, mijn moeder en mijn broertje op mijn blog. Een week later vertelde mijn broertje het aan zijn vriendinnetje. Nu zijn er een paar honderd bezoekers per dag, soms zelfs een paar duizend.’

Regelmatig voert hij op zijn blog discussies over het woord ‘gratis’. Hij raadt bands bijvoorbeeld aan om gratis tracks op hun website aan te bieden. ‘Als je wilt leven van je muziek, kan het een blokkade zijn om alles zomaar weg te geven. Maar je wilt aandacht hebben van je fans, en het is moeilijk om geld te vragen voor aandacht als je nog niet bekend bent.’ In zijn vurige pleidooi draait alles om delen: ‘Ik ben geen hippie, ik ben echt wel een marketeer, maar die interactie vind ik te gek. Er zijn mensen die muziek met je willen delen, die tips geven – terwijl je ze nog nooit in het echt hebt gezien. Internet is de grootste kroeg van de wereld.’ http://eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.com

3 TIPS VAN NIELS AALBERTS

1 Bedenk een stappenplan ‘De eerste stap is niet dat je wordt uitgenodigd bij 3FM. Zorg eerst dat je de beste band van de oefenstudio’s bent. Speel daarna de bruiloft van je nicht plat met je eigen nummers. Daar begint het mee. Waar veel bands over struikelen, is dat ze niet zien welke tussenstappen er genomen moeten worden voor ze bij hun doel zijn.’

2 Geef fans het gevoel van een community ‘Als je je met social media bezighoudt, zorg dan dat je je fans continu het gevoel geeft dat je met z’n allen bent. Wees bereikbaar, laat zien waar je mee bezig bent. Plaats bijvoorbeeld je twitteraccount op je blog.’

3 Wees oprecht ‘Ik vind het ideaal als elk bandlid zijn eigen twitteraccount heeft, maar je moet het alleen doen als je het tof vindt. Mensen zien het als je met lange tanden je tweets verstuurt. Social media bestaan bij de gratie van oprechtheid. Is het niks voor je, zoek dan iemand anders die je daarvoor kunt inzetten.’

maar t/apr il 2011

FRET

31

C C CC C C C C

C

C

colossa

Eerlijke vrijgevochten rocksound

mooie tijd, die najaarstour. De band is ook verkozen tot 3FM Serious Talent en we zijn door 3voor12 uitgekozen als Hollandse Nieuwe. En nu de cd uit is, moet het nog drukker worden.’

Guido Aalbers

Born to Make A Sound werd volgens bassist Bas Braamz in korte tijd in elkaar gezet, met behulp van producer Guido Aalbers. ‘Het opnemen ging soepel. We hadden heel lang geoefend op alle tracks en een goede preproductie gemaakt. We wisten zelf heel goed wat we wilden en Guido heeft dat naar een hoger plan getrokken. Hij snapte meteen waar we naartoe wilden met dit album en heeft het goed weten te vangen.’

Het resultaat ligt sinds kort in de winkels en alle drie de bandleden zijn er ontzettend tevreden over. ‘We hebben een goede balans gevonden tussen harde knalmuziek en wat meer ingetogen nummers. De cd is qua kleur heel donker, maar ook warm. Het is volgens ons een heel veelzijdige plaat geworden. We hebben als band hiermee een hele duidelijke stap naar voren gedaan. Het is een debuut met veel diepte.’

De alternatieve rockformatie Colossa werd recent ontdekt door het Zwolse platenlabel Goomah Music. De drie rockers uit Utrecht en Limburg speelden als support van The Mad Trist en Triggerfinger. Hun debuutalbum, Born to Make a Sound, past goed in het straatje van deze stevige rockacts. Zelf wil de band vooral een eigen geluid laten horen en de muziek spelen waar ze zin in hebben.

Tekst Jasper Schoon

‘We speelden in de Hedon in Zwolle als support van Elle Bandita en om onze ep te promoten. Die avond raakten we in contact met de mensen van het Goomah label. Toen is de basis gelegd voor onze debuutplaat’, zegt drummer Dennis Meentz. ‘De band was toen een klein jaar samen. Daarna hebben we veel op het podium gestaan en zijn we de studio in gegaan.’

De roots van de drie bandleden liggen oorspronkelijk in het zuiden van Limburg, maar de frontman woont inmiddels in Utrecht. Zanger/ gitarist Remco Eijssen: ‘Onze oefenruimte is een tijd lang in Sittard geweest en we woonden in Heerlen en Kerkrade. We hebben de afgelopen tijd veel heen en weer gereisd tussen het zuiden en midden Nederland. De drang om samen goeie muziek te maken overbrugt de grote afstand.’

Colossa heeft in het afgelopen jaar een aantal belangrijke stappen op weg naar het succes gemaakt. ‘We hebben belangrijke supports gedaan en stonden met The Mad Trist in heel veel bekende zalen. Het was een

32

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Invloeden Qua invloeden zijn er voor Colossa een aantal duidelijke voorbeelden te noemen, toch willen de bandleden niet te veel teruggrijpen op oude dingen, zegt Eijssen. ‘Natuurlijk hebben wij veel geluisterd naar bands als Foo Fighters en Led Zeppelin en houd ik ook veel van de muziek van Jack White. We worden ook veel vergeleken met bands als Queens Of The Stone Age, maar willen wel een eigen vrijgevochten sound hebben.’

Bijna alle nummers van Born To Make A Sound zijn in de oefenruimte in Sittard ontstaan, zegt de frontman. ‘Ik stond vaak aan de basis van de nummers en heb ook alle teksten geschreven. De meeste songs zijn in your face. Het thema vriendschap komt veel voor in mijn songs.

Maar ook de liefde. Ik heb geprobeerd om niet al te cryptisch te zijn.

Voor mij is het daardoor een hele eerlijke plaat geworden.’

Volgens de bassist is het nu de bedoeling om op eigen kracht een tour langs het clubcircuit te maken. ‘We hebben veel zalen gezien als voorprogramma, nu willen we als hoofdact terugkomen. Colossa heeft nog niet in de Melkweg of de Paradiso gespeeld. Dat is wel iets waar we de komende tijd nog op hopen. Als onze debuut-cd goed gaat lopen, dan komen die zalen vanzelf dichterbij.’

Live

25 februari 5 maart 8 april

Live

Metropool Hengelo Gigant Apeldoorn Hedon Zwolle

www.colossa.net

live

GodfaTHERS Ze hebben in Nederland aan de wieg gestaan van een muziekstijl, liepen voorop en hebben onmiskenbaar hun stempel gedrukt op de Nederpop. In de serie Godfathers deze keer aandacht voor de Haagse beat en Frans Krassenburg, de eerste zanger van de Golden Earrings.

Tekst Di-Lan Sun Foto Alex de Groot

S

FRANS KRASSENBURG OVER DEN HAAG ‘Er zit gewoon heel veel muzikaal talent. Ik weet ook niet hoe dat komt. We hebben het allemaal geleerd van de Indische jongens.

Door de Indorock heeft Den Haag zich kunnen ontpoppen tot de beatstad die het nu nog steeds is. En het blijft ook zo. Er was ook onderling geen haat en nijd. Iedereen ging leuk met elkaar om.’

MEER HAAGSE BEAT Robbie van Leeuwen Niet alleen de grote man achter The Motions, maar ook degene die beatstad Den Haag op de wereldkaart zet met Shocking Blue. Venus wordt een wereldhit en zangeres Mariska Veres een icoon.

Willem Bieler De energieke zanger van de Kjoe, oftewel Q65. Met zijn Haagse Engels is hij on­navolgbaar en zijn podiumact als frontman van de band is ongeëvenaard.

The Haigs Begin jaren zestig een van de populairste Haagse beatbands. Met als zanger Barry Hay. Sandy Coast Groep rond Hans Vermeulen die echter pas in de jaren zeventig hun grootste successen behalen.

BELANGRIJKE ALBUMS Golden Earrings – Just Earrings (1965) Q65 – Revolution (1966) The Motions – Introduction To The Motions (1965) Nederbeat ’63-’69: Beat, Bluf & Branie (2001)

inds mensenheugenis is Den Haag Neerlands beatstad nummer 1. ‘Dat hebben we aan de Indische jongens te danken’, zegt Frans Krassenburg. ‘Ze hadden veel meer muzikale bagage en daar hebben wij van geprofiteerd.’

Den Haag heeft begin jaren zestig een grote Indische gemeenschap. De jongeren manifesteren zich als echte rockers. De stad bruist. ‘Er waren veel bandjes. Overal was wel iets te beleven’, vertelt Krassenburg. ‘De Indische jongens hadden hun eigen bands, maar veel van hen speelden ook wel met ons mee. Dat vonden we geweldig. We vergaapten ons aan die Indische bands.’ De groepen lijken moeiteloos met elkaar om te kunnen gaan. ‘Ach, overal is wel eens wat. Meestal ging het goed. Later had je wel groepen als de Bullen en de Kikkers. En in die tijd moest je nog wel eens rennen!’

Krassenburg begint als zanger in schoolbandjes. ‘Heel primitief. We deden Elvis en Cliff Richard na. Maar het werd steeds beter.’ Met zijn bandje schopt Krassenburg het tot voorprogramma van de Haagse rockers Renée & The Alligators.

‘Echte apparatuur hadden we niet. We speelden op oude radioversterkers en ik heb wel eens meegemaakt dat de drummer alleen een side drum en een bekken had. Zo speelden we liedjes van Cliff Richard. Dat kan nu echt niet meer, maar het was wel gezellig. Jammer dat het kleine circuit niet meer bestaat.’

In 1964 wordt hij de nieuwe zanger van de Golden Earrings (toen nog met een s). Die groep had toen in Den Haag al een reputatie.

‘Ze speelden instrumentale nummers en heetten aanvankelijk de Tornado’s. Maar er was al een band die zo heette, dus noemden ze zich de Golden Earrings. Ik kwam erbij omdat ze echte beatmuziek wilden maken.’

Na de komst van Krassenburg gaat het snel met de band. Freddie Haayen, later hun vaste producer en manager, loodst ze binnen bij Polydor en Please Go wordt een bescheiden hit. Het avontuur neemt pas echt grootse vormen aan als That Day, opgenomen in Engeland, in de top vijf belandt. ’We mochten optreden op tv bij Willem Duys. Toen ging het echt rollen. Even was het een gekkenhuis!

Maar het was niet zo dat we overal als een

koning werden binnengehaald. Daar ging het ons ook niet om. We wilden gewoon spelen, en dat lukte.’

Tot 1967 blijft Frans Krassenburg zanger bij de Golden Earrings. Hij maakt mee hoe de band zich ontwikkelt van Haags beatbandje tot een band die internationaal op doorbreken staat. ‘Voor mij was het echt een erg mooie periode met veel leuke herinneringen’, zegt hij nu. In 1967 slaat de band echter een andere weg in. ‘De jongens wilde een andere richting op en daar paste mijn stemgeluid niet bij. Daar hebben we goed over gesproken en zijn toen in goed overleg uit elkaar gegaan.’

Krassenburg maakt in 1968 een fraaie soloplaat. Op Here’s A Heart helpen z’n oude maatjes George Kooymans en Rinus Gerritsen hem ieder met een compositie. Verder staat ook zijn hitje Golden Earrings op de plaat.

Terwijl de Earring de ‘s’ uit de naam verwijdert en op de drempel staat om een wereldact te worden, doet Krassenburg het wat rustiger aan. ‘Ik heb een heel ander leven opgebouwd.

Daarbij was er ook altijd ruimte om met muziek bezig te zijn. Ik had een eigen band en een klein artiestenbureau.’

Omzien in wrok doet Krassenburg niet. Dat is volgens hem ook helemaal niet nodig. ‘We hebben niet zo vaak contact, maar als we elkaar ergens tegenkomen, is het altijd erg leuk. We hebben een fijne tijd met elkaar gehad en samen erg veel meegemaakt. Het mooie is dat we toch de geschiedenis in zijn gegaan als een van de meest succesvolle bands van ons land.’

‘We deden Elvis en Cliff Richard na.

Heel primitief. Maar het werd steeds beter’ maar t/apr il 2011

FRET

33

Tekst Nancy Tjalondo Foto’s Joni Spaan

DAZZLE 34

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Eind 2009 maakte Voicst bekend een pauze in te lassen. Frontman Tjeerd Bomhof heeft niet stilgezeten en komt nu als Dazzled Kid met een soloalbum: Fire Needs Air.

Geen twijfels meer voor

ED KID maar t/apr il 2011

FRET

35

‘Het plan is om geen plan te hebben’ Een plaat zonder Joppe en Sven. Hoe voelt dat?

‘Ik ben blij dat het album af is. Het is toch altijd wel een trip om zoiets te maken. En dit keer was het echt anders, omdat het zonder de jongens was. Soms was het echt wel lastig omdat we met Voicst zo op elkaar zijn ingespeeld. Aan de andere kant is het makkelijker omdat je maar met één mening rekening hebt te houden, die van jezelf. Maar dat kan ook best lastig zijn, omdat het niet altijd evident is welke kant een nummer op moet gaan of hoe iets moet worden. Met z’n drieën kun je daar nog over discussiëren, zodat je er sneller uitkomt.’

Hoe uitte zich dat in het schrijfproces voor dit album?

‘Qua schrijfproces is het moeilijk met elkaar te vergelijken. Met Joppe en Sven ben ik muzikaal opgegroeid. We hadden zo’n natuurlijke manier van werken, dat is niet te vergelijken met dat wat ik nu doe.

Met Voicst hoefde ik bijvoorbeeld helemaal niet na te denken over de bas en de drums, omdat zij zelf twee supercreatieve gasten zijn. Dus bijna alles wat zij ervan maakten, vond ik goed. Niks meer aan doen!

Wat ik wel echt anders heb gedaan dan hiervoor is nummers meer proberen in één flow af te maken. Er komt altijd zo’n punt tijdens het schrijven van een nummer dat het even lastig is. Vroeger legde ik een nummer dan weg om er later, een dag, een week, of een paar weken later, weer op terug te komen. Het afgelopen jaar heb ik mezelf ertoe gezet om meteen door te zetten en het af te maken en dus een liedje in de sfeer van één moment te maken.’

Hoe kwam je uiteindelijk tot het besluit om toch een plaat uit te brengen?

‘Ik heb eerst maandenlang liedjes gemaakt. Er zat voor mijn gevoel niet echt een eenheid in die liedjes, waardoor ik weer erg twijfelde over wat ik er nou mee moest. Op een gegeven moment speelde ik met Simon (Simon Akkermans van C-mon & Kypski, tevens producer van Fire Needs Air red.) in de Nederpopshow. Hij vroeg waar ik mee bezig was en ik vertelde hem dat ik liedjes aan het maken was, maar dat ik niet zo goed wist wat ik daarmee wilde doen. Ik ben bij hem langsgegaan om hem wat dingen te laten horen en hij zag juist wél heel erg een lijn in wat ik aan het maken was. En dat heeft mij aan het denken gezet.‘

Waar zijn die twijfels nu?

‘Nu sta ik heel erg achter het album. Tijdens het proces zat ik wel vaak in een soort van Yes, no, maybe-stemming. Maar nu is het wel helder voor mij hoor, zeker! Ik had Simon blijkbaar nodig om mij te laten zien wat het geheel was in wat ik allemaal gemaakt had. En dat was wat ik daarvoor gewoon nog niet zag. De ene dag vond ik een nummer heel goed en de volgende dag vond ik het gewoon helemaal niks meer.

Echt heel weird.’

Ben je een perfectionist?

‘Die kans is aanwezig.’

Is dat een voorzichtig ‘ja’?

‘Dat is een voorzichtig ‘geen commentaar’. Het is meer dat ik eerst nog niet zo goed wist waar ik nou precies mee bezig was. Op een gegeven moment kan ik daar vrij onzeker over worden. Die onzekerheid en het perfectionisme zijn twee extremen die er dan allebei zijn, wat heel vermoeiend kan werken. Maar het werkt wel.’

36

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Je hebt het album vrij snel gemaakt. Eind 2009 lasten jullie met Voicst een pauze in en amper een jaar later sta je hier met Fire Needs Air. ‘Het enige wat ik vorig jaar wel helemaal zeker wist, was dat ik gewoon heel veel wilde maken, en dat heb ik de hele tijd gedaan. Ondanks dat ik mijn twijfels had, ben ik daar gewoon mee doorgegaan. En bij alle nummers die nu op de plaat staan, had ik tijdens het maken ervan wel altijd een moment het gevoel van ‘wow, dit is goed!’. En toen ik afgelopen zomer met Simon zat en het idee kwam om de plaat samen te gaan doen, had ik al veel gemaakt. Waarvan veel nummers ook al bijna af waren. Dus in dat opzicht scheelde het al heel veel tijd.’

d

Hoe ben je aan je muzikanten gekomen?

‘Ik was op Oerol met Kytopia (het project van Colin ‘Kyteman’ Benders, red.) en dat was een heel toffe week van zeven dagen zonder plan muziek maken. Iets wat soms heel tof was, maar soms ook best wel slecht. Maar het was gewoon echt helemaal vrij, echt heel cool. En daar zag ik een aantal muzikanten, waaronder Satin, de drummer van Relax (Satindra Kalpoe, red.). Het was zo tof hoe hij daar heel zen met zijn ogen dicht muziek aan het maken was. Maar ook bandoneonspeler Mark Constandse was daar. Anderen was ik in de jaren ervoor al tegengekomen: Glenn Gaddum, de bassist van Anouk, vond ik altijd heel goed en hij vond de liedjes die ik voor Anouk had gemaakt heel tof om te spelen. Dus uiteindelijk leek alles wel op zijn plek te vallen. Je gaat toch op zoek naar mensen die iets kunnen leveren wat bij jou past en wat het verder kan helpen. En ik had wel een gut feeling bij bijvoorbeeld Satin en Glenn. Ik wist: dat moet het zijn. Simon heeft zijn studio in Utrecht bij Kytopia en daar zijn we gewoon gaan oefenen met z’n allen en de sfeer gaan zoeken en bepalen. Toen ging het ineens heel snel.’

Je hebt hiervoor veel met andere artiesten gewerkt. Bijvoorbeeld met Giovanca, Anouk, Perquisite en Jacqueline Govaert. Toch staan er geen features op het album.

‘Nee, niet in de zin van leadvocalisten. Dat was niet een bewuste keuze van per se wel of niet, dat is gewoon zo gelopen. Maar los van de muzikanten als Satin, Mark en Glenn hebben ook veel mensen van Colin’s orkest meegedaan. Zoals Bink, de percussionist en Morris Kliphuis, hoornist. En dat was ook het te gekke van het werken in die studio van Simon. Omdat het bij Kytopia zit, zijn die gasten daar gewoon. Dan kwam de beste percussionist van Nederland even luisteren en die vond het een te gek nummer en deed vervolgens gewoon mee.

Of de backing vocals door Pax, dat was gewoon tof.‘

Bij Motorbike, Yes, No Maybe en bij Stronger eigenlijk ook, krijg ik een gevoel van vrijheid en gewoon gaan.

‘Op het moment van schrijven, maak ik het gewoon en dan is het moeilijk om iets te zeggen over hoe zoiets ontstaat. Zowel qua tekst, sfeer en gevoel. Maar nu ik erop terugkijk, gaan veel nummers inderdaad over achterlaten van dat wat je gewend bent. Niet weten wat er voor je ligt.’

Is dat belangrijk voor jou? Om met die instelling in het leven te staan?

‘Ja. There’s a time for everything. Ik denk wel dat het afgelopen jaar daar in het teken van stond.’

The Weight Of My Days daarentegen is onwijs vrolijk, maar gaat juist weer over afscheid. Van waar die tegenstelling in dit nummer?

‘Het nummer is onderdeel van de trilogie Happy songs about death, omdat ik de dood een vrij ongrijpbaar en lastig onderdeel van het leven vind en daar wel liedjes over wilde maken, maar niet het gevoel had dat ik goed kon uitdrukken en overbrengen hoe dat voor mij voelt.

Ik had het gevoel dat het allemaal een beetje te somber en pathetisch werd, en dat zijn niet echt de nummers waar ik van hou. Dus dacht ik: ik draai het om en maak er vrolijke verhaaltjes over. Dan doe ik er in ieder geval nog iets mee.’

Maakt dat contrast het interessanter voor jou?

‘Ik vind het mooi wanneer iets moeilijks en iets sombers, iets moois en energieks kan worden. Ik had het ook heel erg toen we met Voicst op Pinkpop stonden en op een gegeven moment Aha Erlebnis speelden, een nogal donker liedje van onze tweede plaat, en iedereen stond te springen. Wat cool dat het zo bij elkaar komt. Dat vond ik heel tof!

Het is niet dat ik dit soort dingen alleen maar doe, maar ik vind het wel een heel mooi iets.’

K

Wat is de indruk die je met dit album wil achterlaten?

‘Ik denk niet heel erg op die manier over deze plaat. Dat weet ik niet.

Dan zou ik een plan van tevoren moeten hebben gehad, voordat ik de liedjes maakte en dat heb ik nooit gehad. Ik had gewoon een vrij jaar waarvan ik niet zo goed wist wat ik daarin zou doen en daar is uiteindelijk deze plaat uit gerold. Ik heb hier met heel veel energie en plezier aan gewerkt en eigenlijk is het vooral een soort overzicht van het afgelopen jaar voor mij geworden. Het is niet dat ik iets specifieks wil achterlaten met dit album. Het is meer aan anderen om er iets mee te doen. Of niet. Ik heb wel heel veel zin om de nummers live te gaan spelen. Uiteindelijk heb ik een hele toffe live band bij elkaar gesprokkeld. Best een virtuoos zooitje ongeregeld.’

En Voicst?

‘Het creëren is altijd dat wat aan de basis staat van wat we doen. En dat is wat we nu even los van elkaar aan het doen zijn. We zien wel waar het heen gaat. Het plan is om geen plan te hebben, maar wel op zo’n manier dat je die dingen doet waardoor het plan zich misschien aan je ontvouwt. Zoals hoe het met mij en Simon is gelopen. Ik wist niet zo goed wat ik met mijn liedjes moest en hij wilde graag horen wat ik gemaakt had. En op de een of andere manier kwam dat bij elkaar.

Kijk, het is niet zo dat ik helemaal niet heb nagedacht over de optie om een plaat uit te brengen. Maar tot het moment dat ik dat wist, heb ik gewoon die dingen gedaan die mij konden helpen om het helder te krijgen. Soms is dat met iemand praten, soms is dat een liedje schrijven. Je blijft gewoon bezig. En fire needs air. Soms heb je gewoon even wat rust en afstand nodig en dan ineens is het er.’

Live

5 maart 9 maart 10 maart 11 maart 16 maart 17 maart 19 maart 24 maart 30 maart

Live

Hedon Zwolle Tivoli de Helling Utrecht Vera Groningen Metropool Hengelo 013 Tilburg Nieuwe Nor Heerlen Rotown Rotterdam Doornroosje Nijmegen Melkweg Amsterdam

live

www.dazzledkid.nl maar t/apr il 2011

FRET

37

Bs

BELLY SAYS

‘Deze band is heel erg onderbuik’

Belly Says is de nieuwe band van de Utrechtse muzikant Erny Green. Het naamloze titel­ debuut werd opgenomen in de Haagse Sahara Studio van Henk Koorn en krijgt jubelende reacties.

de gang met nieuw materiaal. ‘Bij elk nummer zochten we instinctief naar de juiste sound. We wilden een pure plaat maken, waarop we zoveel mogelijk live speelden. We hebben wel een paar overdubs gedaan. Zo staan er koortjes op die ingezongen zijn door producer Henk Koorn, Natascha Waardenburg, mijn toen nog veertienjarige dochter Minou Grevink en haar zanglerares, de singer-songwriter Suzy Dexter.’

Tekst Lilian van Dijk

Donkerder

Frontman Erny Green (Ernst Grevink) is bepaald geen groentje in de muziek. ‘In de jaren tachtig had ik op de middelbare school in Winterswijk al een new waveband, waarmee ik een ep opnam. Nadat ik in Utrecht moderne Nederlandse literatuur had gestudeerd, ben ik een jaar of vier, vijf als straatmuzikant gaan spelen.

In Utrecht, maar ook in landen als Mexico, Guatemala en NoordAmerika.’

Rond 2000 richtte hij de Americanaband Polgate op. ‘We hebben tussen 2000 en 2005 drie albums gemaakt.’ Daarna viel de band uit elkaar, maar muzikaal stilzitten was er niet bij voor Erny. ‘Met Maarten Besseling nam ik in 2007 een In A Cabin With-sessie op in Zuid-Frankrijk en kort daarop heb ik mijn overzichtsalbum, Heartland Revisited, opgenomen. Bijna tegelijkertijd zong ik in het Joy Division Tribute project Closer to Curtis. Dat was heel succesvol, we trokken overal volle zalen.

Vooraf werd altijd de film Control van Anton Corbijn gedraaid. We zijn er zelfs mee in Praag en Boedapest terechtgekomen op Corbijn-­ exposities.’

Erny vatte het plan op om weer een eigen band te formeren met een muziekstijl die zijn beide liefdes, new wave en Americana, in zich verenigde. Met zijn oude Polgate-maten bassist Walter Wilhelm, drummer Chris van der Meer en de jonge toetsenist Thijs Heij ging hij aan

38

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

De sound van Belly Says is donkerder dan die van Polgate, aldus Erny.

‘Het is geen echte Americana meer. Deze muziek is steviger, meer uptempo en er zit meer stuwing in.’ Zijn manier van componeren en de arrangementen van de andere bandleden zijn vooral gebaseerd op hun gut feeling. ‘Deze band is heel erg onderbuik. Er komt heel weinig denkwerk aan te pas. Als ik een nummer schrijf bijvoorbeeld, begin ik met een melodie, met klanken. Na een kwartiertje komt er wel een regel tekst uit mijn onderbewustzijn bovendrijven en daarna schrijft het liedje bijna zichzelf.’

Ook qua instrumentatie is Belly Says een ander soort band: ‘Ik speel op deze cd zelf gitaar en toetsenist Thijs voegt een nieuwe invalshoek toe.’ Belly Says heeft al veel radio-optredens en interviews achter de rug, waaronder een twee uur durend programma met Leon Verdonschot.

De volgende stap is de Nederlandse podia kennis te laten maken met deze nieuwe band, wat gezien de vele lovende recensies een goed haalbare missie lijkt.

Live

31 maart

Live

De Bunker Gemert

www.bellysays.com

live

Backstage In de rubriek BACKSTAGE nu eens geen aandacht voor de band of artiest, maar voor de mensen die in de muziekwereld achter de schermen werken.

Tekst John Buis

E

SERGE VAN UDEN BEROEP HOOFDREDACTEUR/ UITGEVER VAN MUZIEKBLAD UP MAGAZINE

en typische uitgever of hoofdredacteur ben ik niet. Zo doe ik het hoofdredactionele werk, beslis welke interviews en cd’s er in het blad komen, wie welk interview doet, het standaard hoofdredacteurschap. Daarnaast ben ik ook uitgever, ik regel de advertenties, heb contact met drukkers en distributeurs, ook de ledenadministratie doen we zelf.

De boekjes inpakken hebben we tot voor kort nog zelf gedaan. Ik scan ook nog zelf alle cd-hoesjes. Ik doe echt alles zelf, behalve het schrijven. Daarin probeer ik me zoveel mogelijk te beperken, want dat kost gewoon heel veel tijd en daar ben ik ook niet zo goed in.

De kracht van Up Magazine is dat we een niche-doelgroep kunnen pakken en interesseren, dit in tegenstelling tot bladen die muzikaal te breed gaan. Ik denk dat zoiets de toekomst gaat worden, klein is het nieuwe groot! We richten ons op jongeren tussen de 14 en 24 jaar. Die houden van alles, die hebben een hele brede smaak, van Slayer tot Lady Gaga. Wij focussen ons op datgene wat daar muzikaal tussen zit. Wij gaan voor een jonge doelgroep, waar qua rockmuziek niemand in Nederland iets mee doet, terwijl die qua marketing juist interessant is. Het probleem in de muziekindustrie is alleen dat die doelgroep geen cd’s meer koopt. Daardoor zal een platenmaatschappij minder snel adverteren en dat is een probleem waar ik dan mee zit, want zonder adverteerders geen blad.

Geestelijk kan mijn werk zwaar zijn, het geeft een hoop stress. Ik moet toch iedere maand mijn advertenties verkopen. En de leuke interviews… eh, het is niet zo dat Nederland nou echt een rockend land is waar grote platenmaatschappijen hun rockbands promoten.

De grote labels zijn bezig met grote interna­ tionale namen. Tegenwoordig snappen we ook wel dat er geen budget is bij platenmaatschappijen in Nederland. Ik probeer een leuk blad te maken en heb daarbij hulp nodig van de platenmaatschappijen; die promoten alleen wat uitkomt. Ik zit er dan mee dat bands vaak alleen te interviewen zijn als er een cd uitkomt.

Internet is zeker een concurrent of alternatief, maar ik geloof nog steeds dat als mensen gaan poepen, dat ze dan niet met een laptop

op het toilet gaan zitten, maar dat ze dan een blad pakken. Mijn geheime wapen is dat ik posters in het blad kan zetten. Die kun je niet down­loaden. En een papieren blad bewaren mensen. Ik denk dat Nederland goed in z’n bladen zit. Vroeger verschenen advertenties van rockmetal-releases in alle relevante bladen, tegenwoordig kiezen ze daarvoor nog maar een paar bladen uit. Het is niet meer zo dat de muziekindustrie een muziekblad draagt.

Voor mij is muziek emotie of je er nou boos, verdrietig of vrolijk van wordt. Het gaat mij om wat muziek bij mij teweegbrengt. Dat probeer ik ook in mijn blad met die bands naar voren te laten komen.’ www.upmagazine.nl

Backstage paspoort Naam: Serge van Uden Woonplaats: Eindhoven Geboorteplaats: Eindhoven Leeftijd: 42 Huwelijkse staat: Getrouwd, twee dochters van 16 en 18 Eerste album: Let There Be Rock van AC/DC Laatste album: Pinkerton van Weezer Favoriete album: Te veel om op te noemen, maar White Light, White Heat, White Trash van Social Distortion hoort daar zeker bij.

Eerste concert: Aardschokdag in Den Bosch (Mercyful Fate opende) Laatste concert: Boys Like Girls in Dynamo in Eindhoven Beste optreden ooit gezien: Biohazard in Dynamo, Suicidal Tendencies in de Effenaar en Slayer in Dynamo Favoriete NL band van dit moment: Peter Pan Speedrock en Destine Meest opmerkelijke klus ooit: Boompjes planten langs de snelweg Welke (grote) muzikant had je altijd al willen zijn: Steve Vai Grote inspiratiebronnen: Boeddha, Donald Trump, Robert Kirkman, Mike Ness, Mike Muir Wat mogen we in de komende twaalf maanden van je verwachten? Up 74 t/m 83, T-shirt lijn, paar showtjes Toekomst: Een grote jongen worden! maar t/apr il 2011

FRET

39

Denk aan breed staande, headbangende heren met lange wapperende haren en hardrock uit de jaren zeventig en tachtig. Dat is Vanderbuyst, een trio van nu, hardrock oude stijl, met melodieuze songs op strakke ritmes en snerpende solo’s. Niet van deze tijd, maar nu al superhip in Duitsland en op ieder ouderwets knallend hardrockfeest. In het voorprogramma van het Britse Saxon gaat Vanderbuyst de hele maand mei Europa proberen te veroveren.

VANDER OOK NEDERLAND WORDT LANGZAMERHAND WAKKER. Van het op een Duits label uitgegeven debuut (zeven tracks in veertig minuten, zowel op vinyl als op cd) gingen er al een paar duizend over de toonbank. ‘Is dat zuinig, veertig minuten? Vroeger was dat een heel normale lengte voor een elpee en wij begrijpen niet waarom iedereen maar probeert met afgewezen tracks of extra bijdragen toch maar die maximale tachtig minuten van een cd te benaderen’, aldus Willem Verbuyst, gitarist en min of meer naamgever van het trio. ‘Wel zouden we het liefst niet steeds drie jaar wachten en iedere jaar een nieuw album uitbrengen, zoals The Beatles dat vroeger deden.’

De in Breda woonachtige, maar in het Vlaamse Gent geboren Verbuyst vormt samen met de oorspronkelijk uit Groningen afkomstige zanger/ bassist Jochem Jonkman en de uit Zeeuws-Vlaamderen afkomstige drummer Barry van Esbroek sinds 2008 een drie-eenheid. Hoewel de bandleden nog niet of amper geboren waren toen hun favoriete bands uit de jaren zeventig en tachtig uitkwamen, zit die muziek bij het trio in de genen. Jonkman weet nog dat hij acht jaar jong was toen hij Painkiller van Judas Priest vanuit de bibliotheek mee naar huis nam om grijs te draaien. ‘Ik ben opgevoed met luidere muziek. Mijn ouders draaiden Cream, Queen, Led Zeppelin en Deep Purple, mijn broer kwam met nog steviger werk: Pantera en Metallica. De hardrock die ik nu zelf speel, daar ben ik pas de laatste tien jaar ingedoken. Dat begon met Iron Maiden, Whitesnake, Van Halen, Rainbow en via YouTube ben ik alles wat aanverwant klonk uit gaan diepen. Ik vond ook andere bands, zoals The Melvins, wel leuk, maar via ontdekkingen van

40

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Willem Verbuyst ben ik de meer obscure hardrock van ver daarvoor nog meer gaan waarderen.’

Oerdrive Jonkman verklaart muzikaal technisch enorm veel opgestoken te hebben van die ontdekkingstocht. Zijn ontwikkeling verliep geheel natuurlijk. ‘Als kind speelde ik klarinet en saxofoon op straat in Groningen, tijdens mijn middelbare schooltijd begon ik me met luidere muziek wat meer af te zetten tegen de maatschappij en nu maak ik alleen nog maar muziek vanuit het hart. Ik hoor bij veel bands tegenwoordig een muur van geluid. Ze trappen een distortionpedaal in en gaan blazen.

Wij willen terug naar de muziek waarbij je hoort hoe een gitaar, een bas en de zang werkelijk klinken. Dan kom je uit bij de muziek uit de jaren zeventig en tachtig. De tijd dat er nog echte liedjes gecomponeerd werden. Zonder rare tellingen, maar wel met dat headbanggevoel. Dat is de oerdrive die in mensen zit. Dat heeft te maken met melodieën die goed in het gehoor liggen en met pakkende ritmes. Dat maakt dat type hardrock zo bijzonder, omdat die van de rock-’n-roll en de blues is afgeleid.’

Harder werken De band oefent twee keer per week en is gemiddeld drie dagen per week op pad voor een optreden. De band zou volgens Willem Verbuyst dit niveau nooit bereikt hebben als niet alle bandleden er zo vol voor zouden gaan. ‘Deze muziek moet strak zijn, want anders kan ik soleren

RBUYST Het echte headbanggevoel

Even los van de wereld geraken. Je gaat met een band mee met zo veel ervaring. Daar worden we echt niet slechter van. En levert het uiteindelijk niets op, dan is het de gaafste vakantie die ik me kan bedenken!’

LIVE

12 maart 18 maart 19 maart 20 maart 25 maart 26 maart 2 april 9 april 22 april 22, 23, 24 april

LIVE

The Little Devil Tilburg Xinix Nieuwendijk ’t Slot Wortel 013 Tilburg Underground Keulen ’t Beest Goes De Bosuil Weert Pedropicopop Raalte dB’s Utrecht Paaspop Schijndel

LIVE

FOTO HELMICH VAN HERPT

wat ik wil, maar stort de zaak als een kaartenhuis in elkaar. We hebben bewust voor een band met drie gekozen. We moeten wel wat harder werken om een vol geluid te krijgen, maar dat hebben we er graag voor over. Voor ons geen extra gitarist of toetsenist om de boel dicht te smeren. Dat heeft als groot voordeel dat alles heel duidelijk te horen is en de energie heel direct overkomt. We hebben in de studio ook vaak bewust voor maar één gitaarpartij gekozen. Veel bands laten zich overproduceren, maar schieten dan op het podium schromelijk tekort.

Wij niet. Wat we in de studio doen, kunnen we ook live.’

Daarom gaat het juist op de podia zo goed met Vanderbuyst. Volgens Willem Verbuyst is vooral Duitsland al helemaal overstag. ‘Duitsers zijn gestoord van deze muziek. Allemaal in spijkerpak, met van die patches erop genaaid. Het is een levensstijl. Ik heb er ook met mijn vorige band Powervice vaak op festivals gespeeld. Vanaf elf uur ’s ochtends hangen ze met halve liters bier in de hekken. Ze zijn altijd enthousiast. In Nederland kijken ze eerst even afwachtend of ze dit wel gaaf mogen vinden. Dat is het grootste verschil tussen die twee landen.’

Zanger Jochem Jonkman praat over de Europese tour met Saxon als over een jongensdroom die uitkomt.‘Het is een soort vrijheidsgevoel.

Tekst Willem Jongeneelen

www.vanderbuyst.com

maar t/apr il 2011

FRET

41

Ze groeiden op met popmuziek en hardrock en ze imiteerden Freddie Mercury en Michael Jackson.

Maar toen ze zelf serieus muziek gingen maken, kozen ze voor jazz: bassist Clemens van der Feen (30), pianist Thierry Castel (26) en saxofonist Jasper van Damme (24). Een gesprek met de Young VIPs 2011.

Tekst Ko Panok Foto Sander Baks

42

THE YOUNG VIPS 2011 FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

‘Als je onze jazz een kans geeft, vind je die gewoon leuk’ YOUNG VIPS?

De Young VIPs Tournee is sinds 1997 dé jaarlijkse jazztournee voor ‘buitengewoon Nederlands talent met hoogwaardig eigen repertoire’. Met een uniek dubbelconcert op toonaangevende jazzpodia worden de nieuwste jazzontwikkelingen van eigen bodem gepresenteerd. Traditioneel worden de Young VIPs geselecteerd door de programmeurs van de Vereniging van Jazzen Improvisatiemuziekpodia. Om het jaar plaatst de winnaar van de (tweejaarlijkse) Dutch Jazz Competition zich automatisch

voor deelname (afgelopen jaar het Castel/Van Damme Quartet).

De Young VIPs tournee 2011 wordt georganiseerd door de Vereniging van Jazz- en Improvisatiemuziek Podia in samenwerking met Muziek Centrum Nederland en mede mogelijk gemaakt door het Fonds Podiumkunsten. De tournee bestaat dit jaar uit vijftien dubbelconcerten door het Castel/Van Damme Quartet (voor de pauze) en de Clemens van der Feen Band (na de pauze). maar t/apr il 2011

FRET

43

‘Veel popmuziek is simpeler en populairder dan jazz, omdat veel mensen zo gemakkelijk mogelijke muziek willen horen’ Clemens, Thierry en Jasper zitten op de FRET-redactie: 1 tegen 2. Een bassist die na zijn conservatoriumopleiding al enige jaren een vaste waarde in jazzland is geworden, in allerlei gerenommeerde groepen speelt, zelfs bij Toots Thielemans, en die sinds enige maanden leider is van zijn Clemens van der Feen Band (met broer Paul van der Feen op saxofoon, Jesse van Ruller op gitaar en Flin van Hemmen op drums). Tegenover Clemens een pianist en een saxofonist die elkaar ontmoetten tijdens hun studie aan het Rotterdams Conservatorium en daar twee jaar geleden hun Castel/Van Damme Quartet oprichtten (met contrabassist Sven Happel en drummer Mark Schilders).

Thierry speelt ook in de band van Wouter Hamel. Jasper studeert nog voor zijn masters diploma aan het Conservatorium van Amsterdam.

Denken jullie dat je een popliefhebber met jullie muziek kunnen aanspreken?

Jasper: ‘Ja, want ik denk dat we een soort muziek maken die ook voor mensen die menen dat ze niet van jazz houden, toch heel leuk is.’

Thierry: ‘Onze muziek heeft, ritmisch of melodisch, toch ook een bepaald houvast, iets herkenbaars.’

Clemens: ‘Wij zijn zelf natuurlijk ook met popmuziek opgegroeid. Dus dat komt automatisch in je eigen muziek terecht. Als jongetje zong ik liedjes van Michael Jackson en zo. Wanneer ik een goede zangstem had gehouden, was ik misschien wel popzanger geweest. Ik ben een enorme Dylan-freak. Maar die goede stem heb ik niet. Ik kom het beste uit de verf met een bas.’

Is het instrument bepalend voor je keuze voor jazz?

Clemens: ‘Vast. Als je viool speelt, is de kans toch groot dat je de klassieke muziek in gaat. Met een bas en contrabas ga je eerder de kant van de jazz op.’

Jasper: ‘Ik heb eerst ook een beetje gezongen. Hardrock. Ik luisterde helemaal nooit naar jazz. Maar toen ik wat serieuzer saxofoon ging spelen, wilde ik naar het conservatorium. Op mijn zeventiende heb ik daar pas ontdekt, hoe leuk jazz is.’

Thierry: ‘Toen ik klein was, was ik fan van Queen. Ik heb Freddie Mercury nagedaan en ben die muziek helemaal, harmonietjes en zo, gaan uitzoeken. Maar toen kreeg ik op mijn verjaardag van een vriendje de jazz-cd Live in Japan van pianist Oscar Peterson. Die heb ik helemaal grijsgedraaid, al was ik niet meteen verknocht aan jazz. Dat is echt geleidelijk aan gegroeid. Ik heb vanaf mijn zevende pianoles gehad, klassieke en lichte muziek. Ik was vijftien toen mijn leraar me opgaf voor de juniorenklas van het Rotterdams Conservatorium. Daar reed mijn moeder me van Alphen aan de Rijn twee keer per week, op woensdag- en zaterdagmiddag, naartoe.’

Waarin verschilt jazz van popmuziek?

Thierry: ‘Ik zeg niet dat jazz dieper gaat dan pop. Maar je moet er wel voor gaan zitten. Erin duiken om het te kunnen begrijpen.’

Jasper: ‘Alle popmuziek is natuurlijk ook niet hetzelfde. Je hebt popmuziek, waarop je alleen met een pil op in een club kunt gaan stuiteren. En je hebt pop, waar je echt naar moet luisteren.’

44

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Clemens: ‘Je kunt Björk niet zo maar aanzetten onder het afwassen.

Dan word je gek. Die variatie, van heel ingewikkeld tot heel eenvoudig, is er dus ook in de popmuziek, maar vooral in de jazz. Veel popmuziek is simpeler en populairder, omdat veel mensen zo gemakkelijk mogelijke muziek willen horen. Vier maten die dan twintig keer worden herhaald, en altijd hetzelfde.’

In het algemeen is jazz ingewikkelder en vrijer, dus steeds weer anders?

Thierry: ‘In alle muzieksoorten bestaan structuren, dus ook in de jazz.’

Clemens: ‘Het komt erop neer dat je op zoek bent naar muziek die je graag wilt spelen. Voor mij is dat jazz.’

Jasper: ‘Ik denk niet dat wij muziek maken waarop je een avond kunt gaan dansen in een club, maar als je goed gaat luisteren en het de kans geeft, vind je het gewoon leuk.’

De Clemens van der Feen Band maakt andere jazz dan het Castel/Van Damme Quartet.

Clemens: ‘Ik speel in mijn band basgitaar en dat maakt al een verschil in sound. Onze muziek is geënt op de sound van de jazz uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Ik schrijf de liedjes, maar er is veel vrijheid voor de muzikanten om te improviseren. Op onze cd staan zelfs twee stukken die helemaal geïmproviseerd zijn, waarvoor ik dus geen noot op papier heb gezet.’

Het Castel/ Van Damme Quartet lijkt voor zijn inspiratie nog verder terug te gaan in de jazzgeschiedenis, naar de bebop.

Thierry: ‘Ik heb niet het gevoel dat ik dat bewust doe. Ik componeer wat ik voel. Maar bij ons staat wel meer vast. Enkele liedjes zijn ook net als in de klassieke muziek helemaal uitgeschreven. Natuurlijk is er ook in die paar liedjes vrijheid qua dynamiek, en kan de groove anders gespeeld worden, maar verder staat het helemaal vast.’

Jasper: ‘We spelen op de Young VIPs-concerten alleen onze eigen liedjes en dan vooral die van Thierry, want Thierry is als componist tien keer zo productief als ik.’

Live

4 maart 8 maart 10 maart 11 maart 4 juni 27 oktober 28 oktober 29 oktober 4 november 6 november

Live

live

Het Diekhuus Middelharnis SJU Jazzpodium Utrecht JIN in de Lindenberg Nijmegen Porgy en Bess Terneuzen Jazz by Duurstede Wijk bij Duurstede Mahogany Hall Edam De Toonzaal Den Bosch Hot House Leiden Paradox Tilburg Jazz Affairs Hoorn

www.youngvips.nl

dezevenHoofdzonden 1

Luiheid

2

Lust

3

Gierigheid

4

Jaloezie

5

Gulzigheid

6

Woede

7

IJdelheid

‘Ik ben absoluut niet lui. Lui zijn vind ik heel irritant. Ik kan er niet tegen. Ik vind het ook irritant als andere mensen lui zijn in mijn omgeving. Als muzikant neem ik steeds initiatieven.

Kortom, ik ben altijd met muziek bezig en daar past voor mij geen luiheid bij. Luiheid koppel ik ook aan niet bevlogen zijn. En aan verveling. En ik verveel me nooit. Zeker niet als het gaat om muziek maken en dingen verzinnen.’

Foto Tim van Veen

‘Het is niet mijn manier, niet mijn opvatting om bij lust meteen aan vrouwen te denken.

Aan groupies of zo. Kijk, ik heb de mazzel dat ik al samenwoon met een prachtige vrouw, haha.

Ik heb totaal geen behoefte om me met lust bezig te houden zoals mensen dat misschien willen zien in de wereld die rock-’n-roll heet. Lust zie ik veel meer als hoe je elkaar kunt verrassen en verbazen. Ik heb lust om te leven. Ik heb het verhaal van de band Less Than Jake van dichtbij meegemaakt. Backstage bij Pinkpop, wij waren met VanKatoen reserve-act, lag de bassist van Less Than Jake in een kleedkamer met twee vrouwen te rotzooien. In zo’n situatie zul je mij nooit tegenkomen. Ik zou het niet eens durven.’

‘Nee, ik ben zeker niet gierig. Het maken van een plaat kost aan het einde van de rit toch altijd wat meer dan beraamd. Naast mijn ziel en zaligheid heb ik er zelf ook altijd geld in gestoken. Alle rekeningen zijn overigens altijd netjes betaald. Maar ja, wel altijd te laat, haha.

Het geld dat ik heb verdiend is ook altijd weer geïnvesteerd in de band.’

BAZZ Bazz (Bas Barnasconi) is boegbeeld en zanger van VanKatoen en presenteert de 2 Minuten Show op Kink FM. Met The Palookas speelt hij onder de naam The Bazzookas nummers van VanKatoen in een vette ska-uitvoering.

Onlangs kwam van dit gezelschap het album Kaboem uit.

FRET sprak Bazz over de zeven hoofdzonden.

Tekst Arnold van Huet

‘Misschien ben ik wel het meest jaloers op mijn kinderen. Als ik bijvoorbeeld zie wat voor mogelijkheden ze hebben vandaag de dag. Het internet en downloaden biedt ontzettend veel mogelijkheden. Ik gun het ze natuurlijk meer dan wie ook. Als ik dat allemaal had gehad op jonge leeftijd, dan was het misschien met mij wel veel sneller gegaan. Verder ben ik niet jaloers. Ik vind het gaaf om naar andere bands te kijken, zonder te denken dat ik in die band wil spelen, of dat ík dat liedje had geschreven. Ik heb met de band mijn eigen muziek en daarmee een eigen wereld gecreëerd. Ik ben ontzettend bevoorrecht en heb ook helemaal geen reden om jaloers te zijn op iemand.’

‘Geen drank, drugs of sigaretten. Ook geen alcohol nee. Een dierbaar iemand van mij is overleden aan de drank. En dat wil ik koste wat het kost voorkomen. Als het gaat om muziek ben ik gulzig. Ik luister in de auto niet naar muziekzenders maar naar Radio 1. En in alle eerlijkheid maak ik liever zelf muziek dan dat ik ernaar luister. Maar van de bands uit de 2 Minuten Show kan ik geen genoeg krijgen!

‘Ik kan kwaad worden als het gaat om onrecht of machtsmisbruik. In de muziekwereld heb ik dat zeker een paar keer meegemaakt. Maar eigenlijk is dat helemaal niet interessant.

Daar gaat het om belangen en ego’s. Vrij onschuldig. Wat me echt raakt, waardoor ik bang word dat ik niet voor mezelf insta, is misbruik bij kinderen. Ik kan me echt voorstellen dat je als vader helemaal gek wordt als je hoort dat je kind is misbruikt door wie dan ook. Oom of buurman, begeleider of leraar. Ik kan me voorstellen dat je dan overmand wordt door woede die je niet meer in toom kunt houden. Dat je dan door het lint gaat.’

‘Ja, dat ben ik zeker. In het festivalseizoen zie ik altijd verschillende mensen voor het podium staan. Jong en oud, punkers, rockers en Jeroen van de Boom-types. En als ik die mensen zo bij elkaar zie staan en met elkaar een feest zie bouwen, dan word ik wel gestreeld in mijn ijdelheid. Dat is namelijk wat ik wil, met elkaar een goeie tijd hebben. Innerlijk ken ik ijdelheid dus heel goed, maar uiterlijke ijdelheid zegt me niets. Als ik boodschappen ga doen, loop ik niet nog eens langs de spiegel om te zien hoe ik eruitzie. Trouwens, met dat haar van mij is sowieso niets te beginnen, laat staan die neus...’

maar t/apr il 2011

FRET

45

Met de overwinning in de categorie Rock/Alternative in de finale van de Grote Prijs van Neder­ land sloot het metal-collectief Ethereal het toch al glorieuze jaar 2010 af met een absoluut maar onverwacht hoogtepunt. Eerder in het jaar sleepte het vijftal reeds de Rob Acda Award in de wacht en dat leverde een stroom van optredens op, waaronder Bevrijdingspop. Met de Grote Prijs op zak lijken de mannen uit Nieuw-Vennep zich langzaam te kunnen gaan opmaken voor het echte grote werk.

E

Een extreme metalband die de Grote Prijs wint, geldt als een primeur. Was de concurrentie ditmaal zo slecht?

‘Welnee’, steekt gitarist Michiel Quakermaat (25) lachend van wal.

‘Integendeel. De concurrentie was groot, precies zoals we hadden verwacht. Het spreekt voor zich dat de selectiecriteria van de GPvN een niveau hoger liggen dan bij andere talentenjachten. We hebben onszelf weinig kansen toegedicht op de eindoverwinning, zeker ook gezien de statistieken. De winst in de halve finale maakte het wel extra spannend, maar het was al een prijs op zichzelf om überhaupt in de Melkweg te mogen spelen. Met die instelling zijn we ook het podium opgestapt. Wel hadden we bepaalde verwachtingen over de muzikan­ tenprijs welke uiteindelijk werd gewonnen door onze toetsenist.’

Jullie maken naar eigen zeggen een mix van Scandinavische death/thrashmetal en Amerikaanse metalcore. Maar ik hoor ook invloeden uit de progressieve metal.

‘Dat klopt. We hebben ook allemaal bands als Dream Theater en Symphony X in de kast staan, maar die invloeden laten zich tot dusver in iets mindere mate terughoren in onze muziek. Toen we zes jaar geleden begonnen, waren we zwaar beïnvloed door melodie en daar­ door een meer symfonisch getinte rockband. Onze technische moge­ lijkheden waren toen nog vrij beperkt, maar door onze groei zijn we inmiddels veel heavier, complexer en gewoonweg beter geworden. De progressieve invloeden zullen daardoor zeker gaan toenemen. Ook zullen we wellicht meer gaan variëren met onze zang die tot dusver honderd procent grunt is. De nieuwe songs zijn langer en meer ge­ oriënteerd op refreinen, dus wellicht dat we er een breder publiek mee bereiken.’

Jullie houden er een niet conventionele manier van song­ writing op na: op het moment dat de band de repetitieruimte in duikt, staan de nummers al in de steigers.

‘Voor mij is Guitar Pro 4 de heilige graal van componeren’, aldus Michiel.

Het is een digitaal hulpprogramma waarin ik alle stukken voorbereid en waarmee in feite het geraamte wordt neergezet. Vervolgens gaan de individuele stukken naar de overige muzikanten die er dan hun specialisme op loslaten. Iedereen is technisch voldoende onderlegd om iets moois te maken van de basis die ik aanlever. Als we vervolgens

Live

Live

www.ethereal.nl

46

FRET

live

Tremplin Festival Casablanca Witte Theater IJmuiden LVC Leiden

19 maart 16 april 22 april

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

de oefenruimte in duiken, worden de songs collectief getest op haal­ baarheid en wordt het verder uitgekristalliseerd.’

Carrièrebepalend

2011 belooft een spannend jaar te worden voor Ethereal. De spin-off van de GPvN is navenant. Ineens was de brute metal te horen op 3FM bij Giel Beelen, ligt er een werkbudget van vijfduizend euro klaar en maakt de band zich op voor een trip naar Marokko voor een optreden op het Boulevard Tremplin Festival. Verder wachten er studiotijd en fotoshoots en is er professionele begeleiding op het gebied van pr en marketing.

Onlangs stond de band op Noorderslag en de optredens stromen inmid­ dels binnen waaronder een plaats op het affiche van Parkpop 2011.

Staan de platenmaatschappijen ook al in de rij?

‘Nee, maar we weten bovendien niet of we die kant wel uit willen in deze fase. We hebben immers allen werk- en schoolverplichtingen en dat is moeilijk te combineren als er druk van een label komt met tourverplich­ tingen. Maar als bijvoorbeeld een Nuclear Blast zich meldt zeggen we natuurlijk geen nee. Dat is een label dat carrièrebepalend kan zijn. Maar we zijn daar bewust nog niet mee bezig. Onze eerste volledige cd brengen we waarschijnlijk gewoon nog in eigen beheer uit. Het spul is al helemaal geschreven, want we werken altijd een release vooruit.’

Voor het zover is, zal eerst de tweede ep, getiteld Lunacy Falls, nog uitkomen.

Een metalen primeur

Foto Tom Roelofs

Tekst Stan Novak

ETH

‘Onze eerste volledige cd brengen we waarschijnlijk gewoon nog in eigen beheer uit’

HEREAL maar t/apr il 2011

FRET

47

BOEF Thomas Waterreus (rapper De Gelogeerde Aap) en Tom Maas (producer Boef) hebben met hun officiële debuutalbum voor een unicum gezorgd in Nederland. Wij Zijn is namelijk de eerste Nederlandse plaat waarop rap met dubstep gecombineerd wordt. Is die combinatie een bewuste keuze geweest of is het allemaal natuurlijk ontstaan? Thomas: ‘Eigenlijk is dat redelijk natuurlijk ontstaan. We wilden wel iets doen wat niet iedereen al deed, maar ik was daar niet heel bewust mee bezig. We kwamen in aanraking met dubstep op het Belgische festival Dour in 2007. Toen waren we meteen helemaal verkocht en zijn we gaan experimenteren met beats met hiphop- en dubstepinvloeden. Uiteindelijk is daar deze sound uit voortgekomen.’

Wij Zijn doet qua vibe soms denken aan illegale kraakpandfeestjes en duistere, obscure dubstepparty’s vol goedkope drank en drugs. Een

EN DE

logische associatie? Thomas: ‘Haha. Ja, aan de ene kant wel, maar dan heb je het denk ik vooral over het nummer Neem Ze Mee. Dat heeft die illegale kraakpand-met-goedkope-kratten-bier-achtige-stijl. Ik hou wel van die vibe. Niet dat wij helemaal zo zijn, helemaal niet eigenlijk...

Nou ja, af en toe. We houden wel van een feestje en knallen op zijn tijd, maar de stijl waarmee wij ons het meest identificeren wordt in dubstep het beste weergegeven.’

Sfeer Wij Zijn klinkt behoorlijk poëtisch als je luistert naar tracks als Goudkoorts of In Principe. Tekstueel is er soms geen touw aan vast te knopen. Thomas: ‘Haha! Ja, wat doe ik eraan. Zo zie ik het gewoon.

Dat zijn mijn hersenspinsels, gedachtegangetjes en dingetjes. Ik kan bijna elke zin op het album één op één uitleggen, maar ik kan wel begrijpen dat het merendeel van de mensen die de cd voor de eerste keert hoort het niet allemaal kan volgen. Maar dan gaat het ook meer om sfeer, het verwoorden van klanken en de beats. Ik heb vroeger overigens geen gedichten geschreven of gelezen. Ik was wel altijd heel erg geïnteresseerd in taal.’

GELOGEE 48

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Het Tilburgse duo Boef en de Gelogeerde Aap nam in december in de hiphopfinale van de Grote Prijs van Nederland de Publieksprijs én de Beste Muzikantenprijs mee naar huis. Nadat in 2009 de mixtape Vind Ons verscheen, kwam onlangs via TopNotch debuutalbum Wij Zijn uit.

Een originele, experimentele en verfrissende mix van dubstep, grime, electro en poëtische raps.

Tekst Roel Janssen Foto’s Sander Baks

Live wordt het duo vaak bijgestaan door back-up rapper Oowtje. Thomas: ‘Hij woont ook in Tilburg en kwam een paar keer langs in de studio. Dat klikte wel.’ Oowtje is tevens te horen op de broeierige track Neem Ze Mee waarop verder nog een gastbijdrage staat van rapper Amime. Twee instrumentale nummers (Mosredna en Handstand & Passie, met een sample van De Fabeltjeskrant) zorgen voor afwisseling.

‘Het is ook Boef zijn album, want het is gewoon Boef en de Gelogeerde Aap’, vertelt Thomas. ‘Boef maakt knetterharde beats en niet elke beat leent zich ervoor om helemaal volgerapt of vernaggeld te worden. Ik vind het niet meer dan normaal dat we er twee instrumentals op hebben. Het maakt de plaat ook luchtiger omdat we over het algemeen best veel aparte, informatieve teksten hebben.’

Live

4 maart 18 maart

Live

Doornroosje Nijmegen Ruimte X Tilburg

www.boefendegelogeerdeaap.nl

live

OVER DE GROTE PRIJS

Hoe kijkt Thomas terug op de Grote Prijs-finale?

‘Met een gerust hart, haha! Nee, heel tof. Het moest een beetje bezinken allemaal. Ik moet zeggen dat we allebei heel trots zijn op onszelf en op die bus vanuit Tilburg met 85 man. Het is wel heel raar, want een paar jaar geleden bekeek ik die finale nog op Fabchannel en nu sta je daar zelf en win je ineens twee prijzen. Dat was wel heel apart.’

Vind je niet dat jullie eigenlijk ook de hoofdprijs hadden moeten winnen?

Thomas: ‘Ja, ik weet dat ik dat niet mag zeggen, maar ik vond het ook wel een beetje vreemd. Toen we die twee prijzen hadden gepakt, dacht ik een fractie van een seconde dat we ze ook alle drie zouden pakken.

Ik moet zeggen dat KaliBwoy wel een heel goede show had neergezet, maar ik vond die van ons gewoon de hardste. Misschien dat de jury ook wel wist dat wij getekend zouden worden bij TopNotch en wat heb je dan aan die studiotijd? Misschien dat wij het minder nodig hadden dan KaliBwoy.’

ERDE AAP maar t/apr il 2011

FRET

49

gEaR&gaDgETs BEuRsBERiCHTEn uiT DE Vs de jaarlijkse naMM Show in het californische anaheim bulkt half januari altijd van de productreleases van instrumenten-, versterker- en elektronicafabrikanten uit de hele wereld. Het belangrijkste nieuws van de beurs, vers van de pers!

TC Electronic Vortex Flanger

Fender Mustang V

gitaar & baS

F

ender viert het 60-jarig bestaan van de Telecaster en de Precision-bas met speciale ‘60th Anniversary’-modellen, die slechts één jaar geproduceerd worden. Maar Fender kijkt niet alleen achteruit: de 2011 Custom Deluxe Strat en Tele zien er traditioneel uit, maar zitten vol moderne snufjes. De Strat heeft een Custom Classic tremolobrug met lockingtuners, Master Design elementen en de Telecaster een Twisted Tele halselement en Seymour Duncan BG-1400 Lead Stack bij de brug. De Mustang versterkerlijn wordt uitgebreid met de Mustang III, IV en V. Ze hebben net als de I en II goed klinkende ampmodels, ingebouwde effecten, een USB-aansluiting en Fender FUSE-software, maar een stuk meer vermogen.

TC Electronic komt met een compacte pedalenlijn, bestaande uit vijf TonePrint pedalen en twee analoge overdrives. De TonePrint pedalen zijn digitaal, true bypass en van hoge kwaliteit. De serie bestaat uit de Corona Chorus, Flashback Delay & Looper, Hall Of Fame Reverb, Shaker Vibrato en Vortex Flanger.

Naast het standaardeffect kan via USB een ‘toneprint’ worden geladen van de TC Electronic-website: een door een bekende gitarist gemaakte instelling (o.a. John Petrucci en Bumblefoot). TC Electronic lanceerde ook de 1600-watt (!) Blacksmith basversterker.

De Artist-serie van Warwick maakt de signaturemodellen van o.a. Adam Clayton, Bootsy Collins en Robert Trujillo in een beter betaalbare versie beschikbaar. De Pro-serie, die in Korea wordt gemaakt maar met kwaliteitscontrole in Duitsland, is uitgebreid met goedkopere versies van bekende modellen als de Streamer, Thumb en Starbass II. Van de Starbass II is nu ook een singlecut-versie met een Florentijnse cutaway. www.fender.de www.tcelectronic.com www.warwickbass.com Tekst Steven Faber & Michiel Roelse

Warwick Starbass II

Crush drums

druMS & PErcuSSiE

H

et spraakmakendste drumnieuws kwam van Zildjian. De Gen-16 Acoustic Electric Cymbals is een revolutionair systeem van stille akoestische bekkens die via een speciale microfoon en modelingsysteem worden uitversterkt te vergelijken met wat een elektrische gitaar doet). De bekkens maken nog steeds akoestisch geluid, maar dat is zo zacht dat je op een meter afstand nog prima een normaal gesprek kunt voeren.

Opvallend zijn twee nieuwe drummerken die groot uitpakken. Allereerst is er Natal, dat eigendom is van versterkerbouwer Marshall.

Waar vorig jaar op de Musikmesse in Frankfurt een half prototype van een snaredrum te zien was, staan er nu drumkits in vier verschillende

50

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Sabian Holy China

Elektronica

iConnect MIDI

D

e Kitara van Misa Digital is een soort gitaar-look-alike met knoppen in plaats van snaren en een touchscreen op de body.

Noten kun je dus alleen op de hals spelen en ‘tapping’ is hierdoor bijzonder eenvoudig. Het touchscreen vertoont behalve snaren ook andere gekleurde objecten, waarmee je aller­ lei effecten kunt bedienen. De Kitara heeft een ingebouwde multi-timbrale synthesizer, maar kan via usb of een standaard midiplug ook andere (hard- of software) synthesizers aansturen. Het is dus ook een midi-controller, wat talloze extra mogelijkheden biedt, zoals drummen, een dj-controller bedienen, of een lichtshow.

Legendarische ontwikkelaars Roger Linn (van de Linndrum) en Dave Smith (van Sequential Circuits) bedachten de Tempest drumsynth: lekker retro uiterlijk, maar geluiden van nu.

Het gaat hierbij om een mix van samples en analoge synthese. Het apparaat heeft zestien pads met velocity en aftertouch plus 90 panel­ controllers, waaronder twee ribbon touch­ controllers. Tempest is gemaakt voor live­ gebruik, dus zonder te stoppen kun je real­time inspelen en opnemen en volop effecten bouwen. iConnectivity lanceerde een onopvallend klein zwart doosje met veel potentie. De in­ genieuze iConnect MIDI biedt midi, usb en iPhone/iPod/iPad-aansluitingen, zodat je maximaal vijf keyboards of controllers op één iPhone kunt aansluiten en met elkaar kunt

houtsoorten: esdoorn, berken, bubinga en essen. Het kan nog gekker: Crush drums, opgericht door een aantal ex-ddrum medewerkers, stampte in een jaar tijd maar liefst zes verschillende drumseries uit de grond.

Hier kun je eveneens kiezen uit esdoorn, berken, bubinga en essen. Er zijn echter ook drums uit acryl, fiberglass en zelfs carbonfiber.

Snaredrums dan? Crush biedt keuze uit 50 verschillende modellen.

Sabian gooit hoge ogen met het Omnibekken, dat samen met Jojo Mayer werd ontwikkeld. De Omni is een volwaardige crash en ride ineen en dus geen compromis, zoals de meeste crash/rides. Red Hot Chili Pepper Chad Smith vroeg Sabian om ’s werelds luidste china. De Holy China is niet alleen schrikbarend hard, hij zit ook vol met gaatjes.

Bij Paiste werd de aloude Formula 602serie nieuw leven ingeblazen. Ook opvallend

Kort nieuws

Eén van de opvallendste items op de NAMM was de Kemper Profiling Amplifier. Met deze gitaarversterker kun je zogenaamde profiles (digitale modellen) maken van elke andere versterker. Vervolgens kun je met enkel de Profiling Amp op pad, terwijl je alle zware apparatuur lekker thuis laat. Er komen twee Roger Linn & Dave Smith Tempest

Misa Digital Kitara

jammen! Een andere toepassing (ook zonder iPad) is als converter, om bijvoorbeeld een synth met alleen midi te laten communiceren met een usb(midi)-controller. Of nog leuker: om een usb(midi)-synth aan te sluiten op een andere usb(midi)-synth, wat voorheen niet mogelijk was zonder computer. www.misadigital.com www.davesmithinstruments.com www.iconnectmidi.com Tekst Jean-Louis Gayet

was een hele reeks nieuwe, zwaar gehamerde ride­bekkens in de Twenty-serie: de Masters Collection. www.zildjian.com www.nataldrums.co.uk www.crushdrum.com www.sabian.com www.paiste.com Tekst Dennis Boxem

versies: met en zonder eindversterker. www. kemper-amps.com Yamaha presenteerde de A-series: een nieuwe reeks elektro-akoestische gitaren, leverbaar in dreadnought- en concertformaat (met positieholte), in mahonie of palissander. Deze werkpaarden hebben

een bovenblad van sparrenhout en worden uitgerust met het nieuwe S.R.T-systeem: een piëzozadelelement en een voorversterker met drie microfoonmodellen. www.yamaha.nl Peavey komt met de Composite Acoustics.

Zoals de naam al aangeeft, zijn deze akoestische gitaren volledig uit koolstofvezel opgetrokken, waardoor ze niet gevoelig zijn voor

Zildjian Gen-16

schommelingen van de temperatuur en vochtigheidsgraad. www.peavey.com Godins nieuwe Icon-serie bestaat uit Type 2 en 3 modellen, respectievelijk met twee of drie elementen. De Icons hebben een singlecutaway body van mahonie (al dan niet met esdoorn top), een Graph Tech ResoMax Harmonic tune-o-matic brug en als eerste Godin-gitaren maar t/apr il 2011

FRET

51

next : april 2010

register now praKtiJKgeriCHte opleiDingen: auDio engineering

Home stuDio proDuCtion

eleCtroniC musiC proDuCtion

Hip Hop proDuCtion

Digital film & animation

*new* Digital Journalism

we u de nieu vraag n n! e 2011 aa brochur e.edu www.sa

Muziekschool

mode r n music academy Gitaar

•

Basgitaar

 Alle muziekstijlen  Privéles  Duoles

•

Contrabas

•

Zang

•

Drums • Piano

 Conservatorium geschoolde docenten  Direct inschrijven  Uitstekend bereikbaar

Rozengracht 58 , 1506 SG Zaandam www.modernmusicacademy.nl info@modernmusicacademy.nl 06 431 731 91 (meer nummers: zie de website onder ‘contact’)

m o d e r n

m u s i c

a c a d e m y

Advertentie_MMA_FRET_89x60mm.indd 1

amsterda m: 0 2 0 -6 2 2 8 7 9 0 rotterd a m: 0 1 0 -4 11 7 9 5 1 Bruss e l: 0 2 /6 4 7 9 2 2 0

www.sae.edu

22-11-10 18:13

gEaR&gaDgETs KoRT niEuws

een gelijmde halsconstructie. Type 3 is uitgerust met P90’s, bij Type 2 is er de keuze uit humbuckers of Seymour Duncan P-Rail ele-

FOTO PIM HENDRIKSEN

menten. www.pbmusic.nl Steinberg heeft versie 6 van Cubase uitgebracht, waarin de grafische interface nog diepgaander aan te passen is dan voorheen. Om goed met alle

MaartEn riScHEn Multi-inStruMEntaliSt Maarten rischen (25) zit op de drumkruk bij de stevige bluesrockband Shaking godspeed, achter de piano bij tommy Ebben & the Small town villains en speelde eerder bas en gitaar in o.a. lawn.

nieuwigheden om te kunnen gaan, zitten er in het Cubase-pakket nu twee uur aan instructievideo’s. www.steinberg.net Gretsch komt met een limited edition drumstel voor autoliefhebbers. De Gretsch Renown ’57 heeft namelijk een kleurstelling die ook op de Cadillac Coupe de Ville uit datzelfde jaar leverbaar was.

Tekst Pieter Sabel

i

k ben gaan drummen omdat ik piano speelde en ritmisch nog wat rommelig was. Dus ging ik op drumles, om wat bij te leren. Zo ging het in mijn hele muzikale carrière. Ik werd via via gevraagd om de gitarist van The Wild Romance na te doen in een film over Herman Brood, dus ben ik gitaar gaan spelen.

Dat is te doen als je piano speelt. Veel van de patronen ken je al. Hetzelfde ging het met basgitaar, toen ik bij Lawn ging spelen. Ik kom uit Zwolle en ging in Groningen Kunst, Cultuur en Media studeren. Ik deed een master popmuziek, moest een scriptie schrijven, speelde veel en werkte als journalist bij Musicmaker. Ik ben letterlijk onderuitgegaan op een gegeven moment, door de drukte. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, maar ik heb er een litteken op mijn voorhoofd aan overgehouden.’

‘Ik drum nu bij Shaking Godspeed en speel piano bij Tommy Ebben: dat zijn mijn belang-

rijkste bands. Ja, het is weer druk. Een gemiddeld weekend bestaat enkel uit optredens en studiodagen, ik ben amper thuis en hou er nauwelijks een sociaal leven op na. Met Shaking Godspeed hebben we net een album uitgebracht en we zijn bezig aan een clubtour door Nederland. Veel bands - of ik er nu gitaar in speelde, piano of drums - stopten op het moment dat ik zelf net het gevoel kreeg dat ik het instrument voldoende beheerste. Thuis ben ik een sloddervos, maar op het podium ben ik heel precies. Alles moet tot in de puntjes kloppen en goed staan. En dan: de beuk erin! Ik ben best een stevige drummer en er gaat wel eens iets stuk. Ken je het gevoel van door een spiegelglad meer zwemmen? Dat is wat ik mooi vind aan een goede show: de energie, de destructie. Er zit een bepaalde schoonheid in iets dat kapot gaat.’ www.myspace.com/fermato

De Motor City Blue laklaag wordt gecombineerd met een witgelakt aluminium schild met chroom-accent. www.gretschdrums.com

maar t/apr il 2011

FRET

53

®

L1 Compact.

Eén product. Drie mogelijkheden.

Klomp Muziek ‘s-Hertogenbosch

Muziekhandel Arie Willems Helmond

Hampe Berkel Muziekinstrumenten Amsterdam

Moeskops Muziek Hoorn

Nederland Muziek Almere

Freriks Muziek Amsterdam

Markus Muziekhandel Kerkeland

Klundert Muziek Oisterwijk

Muller Muziek Amsterdam

Feedback Apeldoorn Apeldoorn

Muziekhuis Arons Oss

Feedback Rotterdam Rotterdam

Koster Muziek Bergen op Zoom

Potgieser Beverwijk

Joh. de Heer Muziekinstrumenten Sliedrecht

Feedback Utrecht Utrecht

Vriese Music Palace Doetinchem

Music Supply Dordrecht

Feedback Eindhoven Eindhoven

Muziekcentrum Oostendorp B.V. Wezep

Keunen Audio/Video specialist Venlo

Van Beveren Muziek Gouda

Van Vliet Muziek Woerden

American Guitar Store Enschede

Muziekhuis Guus Arons B.V. Heerlen

Limex Center Heesch

gear&gadgets De studio van…

Sander Kleinenberg

Foto Fred van Diem

Na tien jaar singles, ep’s en mixcompilaties is 5K het eerste echte album van Sander Kleinenberg, met bijdragen van o.a. Kraak & Smaak en Miss Monteal. Hij nam het op in zijn Amsterdamse werkruimte en de belendende Flowriders-studio.

Tekst Ruud Lekx

O

p een laptop, twee monitorspeakers en wat lege racks na is er geen studioapparaat te zien in Kleinenbergs werkruimte.

‘Ik kan wel allerlei apparatuur gaan aanschaffen, maar die huur ik liever als ik er echt mee aan de slag ga. Bovendien zitten er in dit pand twee studio’s met bergen vintage apparatuur, dus waarom zou ik dan zelf spullen gaan verzamelen?’

De liedjes schreef Kleinenberg samen met Neil Ormandy, gewoon op akoestische gitaar.

‘Inderdaad, meer zoals een band werkt dan een elektronische muzikant, maar ik vond het erg prettig en leerzaam.’ De volgende fase was het omzetten van die ideeën in Apple Logic en het inpassen van sounds uit verken-

nende opname- en samplesessies, zoals intro’s en breaks. Daarna werden de diverse vocalen en instrumenten opgenomen, waaronder ‘veel analoge synths die we als audiosporen hebben opgenomen.’

Naast de traditionele songstructuren vallen inmiddelijk twee andere dingen op: de grote invloed van jaren ’80-disco en electro en de gedetailleerde dynamiek. ‘Ik wilde de muziek waarmee ik opgroeide verwerken in mijn tracks en bovendien sluit het goed aan bij de tijdgeest. De dynamiek komt geheel voor rekening van de gebruikte vintage hardware, van Moog synths tot compressors en microfoons. Ik heb veel opgenomen in de Flowriders-studio hiernaast, waar een grote SSL mengtafel staat

die van Paul McCartney is geweest. Daarna hebben we de masters op 2-track tape gezet, op een Telefunken M15 masteringmachine.

Ik heb me jarenlang afgevraagd hoe houseproducers als Todd Terry die enorme dynamiek in hun producties kregen, maar toen ik de SSL hoorde wist ik het. Veel van die Amerikaanse jongens namen hun tracks ‘s nachts op in gerenommeerde studio’s. Dan is het wel lowbudget, maar klinkt het toch geweldig.’ Voor de mix heeft Kleinenberg Steve ‘Dub’ Jones gevraagd, bekend van o.a. Faithless, Underworld en Chemical Brothers. ‘Het was echt briljant om met hem samen te werken en ik heb er heel veel van opgestoken.’ www.5k.tv

Zildjian Gen-16 Digital Vault

M

et een laptop en een samplepakket kun je tegenwoordig opnamen maken die klinken alsof ze uit een onbetaalbare studio komen. Drumsamples zijn inmiddels extreem realistisch, met veel dynamiek en een prachtige klank, maar bekkensamples blijven

hier vaak nog een beetje bij achter. Bekkenfabrikant Zildjian zag een gat in de markt en komt nu met drie pakketten met louter bekkensamples. Er zijn zogenaamde master cymbals - referentiebekkens waar niemand buiten de fabriek toegang toe heeft - gebruikt voor de drie Gen-16 Digital Vault-pakketten: een basispakket met samples en een sampleprogramma en twee pakketten met extra samples.

Het basispakket slokt maar liefst 18GB aan schijfruimte op, dus de samples zijn van de allerhoogste opnamekwaliteit. Van ieder bekken zijn de cup, het blad en de rand bespeeld, zelfs bij de china’s, de hihats en de splashes. Al die verschillende aanslagen zijn op diverse afstanden en dynamische niveaus opgenomen. Het resultaat is een onover­troffen reeks samples die realistischer klinkt dan ooit. De Digital Vault-serie is in prijs gelijk aan andere samplepakketten: € 215,- voor het basis­ pakket en de beide uitbreidingssets kosten € 101,- per stuk. www.zildjian.com Tekst Mark van Schaick

maar t/apr il 2011

FRET

55

CDrecensies ADANI & WOLF INTO THE OUTBACK

pit op het podium brengen. Maar dit plaatje is naar mijn bescheiden mening een gemiste kans.

AUSTRALIAN WORKS

Roland Wetzels

JAZZ/LOUNGE/ELECTRONICA

Zelfverklaarde ‘sofa surfers’ Adani & Wolf geven de we­ reld een stevig lesje relaxen met hun nieuwe creatie Into the Out­ back. Bij het maken van dit album hebben de mannen hulp gehad van Rob van de Wouw op trompet en Wouter Schueler op sax. Ginger en Mieke Stemerdink hebben de vocalen voor hun rekening geno­ men. De muziek is ‘down tempo’, maar de diversiteit in de nummers zorgt ervoor dat het album niet gaat vervelen. Zo bevatten het prach­ tige Speak en het hypnotiserende Sunland de donkere invloeden van Massive Attack, en brengen Sugar Sphinx, Alhaurin en Beneath The Alleyway een meer jazzy sound.

Hoogtepunt van het album is de achtste track waarin de heerlijke stem van Ginger en de gelikte pro­ ductie van de heren samenkomen in een ultieme soundtrack voor de slaapkamer.

Elly Bond COSMIC SURF

AFRO/JAZZ/ELECTRONICA

MICHAEL BAIRD ENDS AND ODDS SWP RECORDS

Lekker eigenwijs is ie, Michael Baird.

De in Zambia ge­ boren Brit woont al tientallen jaren in Nederland, combineert jazz met Afrikaanse muziek, elektronica en veldopnamen, en maakt daar dan weer een abstracte ‘eigen soep’ van. Op zijn SWP Records brengt hij sinds 1986 zijn zelfgemaakte muziek uit, plus wat hij interessant vindt uit centraal, oost en zuidelijk Afrika. Een modernist, die zich in een positie bevindt ‘waarin ik overal vandaan kan jatten’. Zijn liefde voor het combineren van oud en nieuw, zuid en noord past zo in het plaatje van bijvoorbeeld het label Crammed Discs. Ends And Odds is een allegaartje van niet eerder uitgebrachte tracks en een genot om naar te luisteren.

Hypnotiserende percussie, leuke geluidsgrappen en swingende elektronica. Kortom: feest.

THE ANACONDAS BAD BUZZ - LOST IN THE SPACE AGE

Arjan van Sorge

SONIC RENDEZVOUS

JAZZ/LATIN/RAP

Het openings­ nummer is een veel­belovend soort bigbandsurf met opvallende blaasen toetsenpartijen. Het geeft ook de toon aan van dit album: expe­ rimentele, ‘kosmische’ surf met veel instrumenten en toegevoeg­ de geluiden en effecten. Het klinkt allemaal aardig, hoewel de com­ binatie van surfgitaar en dwarsfluit mij bijvoorbeeld niet aanspreekt, maar de nummers gaan groten­ deels ten onder in vrijblijvendheid en verzuipen letterlijk in de instru­ mentatie. Meer vorm dan inhoud dus, een uit de hand gelopen stu­ dioproject. Wat niet uitsluit dat het een behoorlijk dolle boel kan wor­ den als The Anacondas dit met alle toeters en bellen en wat meer

BONGOMATIK BONGOMATIK

56

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

NO CAN DO MUSIC

De bezetting van Bongomatik leest als een wie-is-wie van de Nederland­ se jazz-, latin- en popscene. De muziek op deze cd doet daar volkomen recht aan: swingende en zomerse muziek met veel blazers en percussie. De cd opent met het luchtige Brighter Than Before en vervolgt met Never Ever Again waarin een ruige gitaar­ solo ons wakker schudt. Zo duiken meer contrasten op: de mooie melodieuze zang van Kim Hoor­ weg tegenover ruige gastbij­ dragen van rappers Kern Koppen.

Een nummer als Rijk De Schooier klinkt wat oppervlakkig en doet

over­bodig aan, maar Donde en Coisas Loucas hebben die lek­ kere Caraïbische sound die je doet verlangen naar zon, zee en strand.

Vrijwel alle nummers zijn door de leden van Bongomatik geschreven en luisteren lekker weg. Toch vormt afsluiter Para Que Niegas van de Cubaanse grootheid Cachao voor mij het hoogtepunt.

Kees de Graaff BLUES

BOO BOO DAVIS UNDERCOVER BLUES

delijk een stapje teruggedaan; zijn bekende wah-wah effecten zijn minder prominent aanwezig.

Dat geeft Boo Boo meer ruimte om te zingen en soleren, waardoor Undercover Blues wel degelijk anders klinkt dan de eerste twee schijfjes. Dit album is duidelijk minder ruw en de muziek en de teksten zijn wat serieuzer dan we van Boo Boo gewend zijn. Des­ alniettemin een heerlijk album met als hoogtepunten Number One en Thank You Dave.

Martien Koolen

CROSSROADS

Het derde album van dit bluestrio is weer een absolute must voor liefheb­ bers van originele, enigszins ouderwetse blues­muziek, met veel mondharmonicawerk van Boo Boo himself natuurlijk. De cd gaat nogal langzaam van start, want pas in het derde nummer (Turkey Walk) is er sprake van een lekker swingend boogienummer.

Gitarist Jan Mittendorp heeft dui­

SINGER-SONGWRITER

JOHAN BORGER SOMETIMES CANE GOOSE RECORDS

Mooi debuut van deze nog jonge multi-instrumenta­ list, tekstschrijver en talentvolle zan­ ger. Sometimes grijpt terug naar de basale singer-songwriter tra­ ditie uit de jaren ’60 en ’70 en dus kent het album een op het eerste

DROOMPOP/SHOEGAZE

AC BERKHEIMER WE TELL THEM TONIGHT SUBROUTINE

Afgelopen zomer gaven zij ons al een voorproefje met de gratis ep First In Line

By Accident en nu verschijnt er een com­ pleet nieuw album van het Rotterdamse AC Berkheimer. Het album wordt geheel volgens de laatste trends alleen op vinyl uitgebracht, met een downloadcode.

Naar eigen zeggen tillen zij hun ‘verfijnde melange van harde gitaren en dromerige zang naar een ongekend on-Nederlands nivo’ en mag dit album ‘niet ontbreken in de platenkast van iedere recht­ geaarde indieminner, waar ook ter wereld.’ Dit schept nogal wat verwach­ tingen. We Tell Them Tonight is deels door de band zelf geproduceerd en deels door Corno Zwetsloot (Zoppo, Skipper), en dat is netjes gedaan.

De dromerige stemmen, deinende achtergrondgeluiden, in combinatie met de blikken gitaar komen kloppend samen. Binnen het album wis­ selen de stemmen van de monotone Valentijn en heldere Gwendolien elkaar af. Deze afwisseling tussen donker en licht is ook terug te horen in de nummers. Zo rockt The M de sokken uit je schoenen, terwijl opvolger Off You Go je weer laat zweven. We Tell Them Tonight is een hele rit, een achtbaan van geluid waar je soms ge­ desoriënteerd van raakt. Niet iets voor het grote publiek, maar door de juiste mensen zal het zeker worden gewaardeerd.

Elly Bond

POP

CD kort

DAZZLED KID FIRE NEEDS AIR

JAZZ/FOLK

DE BENDE VAN DRIE TRACES OF TIDES

UNIVERSAL

Arjan van Sorge

gehoor erg sober karakter. Wie beter luistert, hoort een fraai ge­ stileerd album, met wellicht net wat te weinig variatie en een herfstachtige somberheid die niet altijd op z’n plaats lijkt. Borger komt uit een bijzonder muzikaal nest en dat is te merken met bij­ dragen van de Borger-clan, aan­ gevuld met topmuzikanten als Bertolf en Alex Akela.

Ferenc Koolen NEDERLANDSTALIG

BOTS ER IS GENOEG VOOR IEDEREEN HKM RECORDS

De van de Neder­ landstalige band Bots bekende zan­ ger, gitarist en lied­ jesschrijver Hans

Sanders overleed eind 2007. De voormalig vormingswerker en kroegbaas was de drijvende kracht achter de groep die zowel in Nederland als Duitsland vooral populair was bij werkende jonge­ ren die niet zomaar alles klakke­ loos wilden accepteren van staat, kerk en kapitaal. Voor Bots speel­ de Hans in Peter En Zijn Rockets van Peter Koelewijn, die hier ook een nummer van Bots zingt. Want Hans zelf was nog maar in staat tot het zingen van zes van zijn grootste hits, voor de rest tekenen onder anderen Guus Meewis, Huub van der Lubbe, JW Roy en Maarten van Roozendaal. De band (inclusief Hans op gitaar) en zangers zijn geweldig op dreef op dit monument van maatschap­ pijkritische muziek.

Arjan van Sorge

Arjan van Sorge

LOPLOP RECORDS ROCK

FRUIT OF THE ORIGINAL SIN BENEATH THE SURFACE EIGEN BEHEER

Een mengsel van jazz, volks­ muziek, tango en improvisatie op saxofoon, contrabas en accor­ deon, met ‘eigen thema’s en listig geïntegreerd jatwerk’. Zo kom je opeens John Zorn maar ook Mau­ rice Ravel tegen op de derde cd van het Mokumse trio (sinds 2003).

Uiterst relaxed, fijnzinnig en niet aan tijd of stijl gebonden.

Invloeden van legendarische bands als Nine Inch Nails en Muse worden op dit album vakkundig verwerkt. Zeker in de openingssong Sink Until I Drown zijn de piano­ passages en industriële effecten nogal nadrukkelijk aanwezig. An­ dere sterke nummers zijn Cold Face en Internal Machines, die vooral opvallen door veel drama en melancholie. Hoogtepunt is het bijna instrumentale No More Blue Tomorrows.

Martien Koolen

Arjan van Sorge SINGER-SONGWRITER FOLK

DIVERSE ARTIESTEN IN FRYSK EARBETOAN OAN BOB DYLAN - DYLAN IN HET FRIES Foto Joni spaan

Vanaf 2008 was het eventjes wachten op een vervolgalbum van Voicst, of de eerste soloplaat van zanger/gitarist, frontman en liedjesschrijver van die band, Tjeerd Bomhof. Maar genoeg over Voicst, knop omzetten en verder schakelen. Wat daar­ bij helpt, is dat hij naar aanleiding van zijn werk voor die rockgroep inmiddels al faam had verworven als liedjesschrijver voor en/of gastmuzikant bij o.a. Perqui­ site, Anouk, C-Mon & Kypski en Giovanca. Vanaf de allereerste toon is het echter even schrikken, omdat Tjeerd vals en lusteloos begint met zingen.

Gelukkig trekt dat later weer recht en weet hij je in te pakken met zijn met een lichtelijk heesje overgoten, tussen melancholie en dynamiek lave­ rende stem. Toch overkomt het hem nog een paar keer dat de zang het wat laat afweten, vaak in een sowieso wat minder geïnspireerd liedje. Die zijn er namelijk, maar niet genoeg om te voorkomen dat dit album voor sommige mensen de soundtrack voor een bepaald gedeelte van hun leven zal vormen. Zoveel intensiteit heeft Fire Needs Air zeker, ook al gezien de thematiek van dingen achter je laten en een onzekere stap voorwaarts maken. De productie is een samenwerking van Tjeerd met Simon Akker­ mans van C-Mon & Kypski, die voor de eerste keer (en meestal subtiel) met het karakter van de geluiden van een ander tovert. Hier en daar gaat hij er zelfs lekker mee uit het dak. Op iedere track doen gemiddeld zo’n zeven muzikanten mee, die Tjeerd volledig de ruimte laten. Morris Kliphuis laat horen dat een hoorn of bugel helemaal niet saai hoeft te klinken – iemand die toeval­ lig langs de opnames liep in Kytopia, het muziekpakhuis annex kruisbestuivingscomplex van Colin ‘Kyteman’ Benders. Alles bij elkaar is het debuutalbum van Dazzled Kid geslaagd te noemen, zeker gezien de liedjes.

razen aanstekelijk door jazz en noise heen.

T2 ENTERTAINMENT

Een keur aan bekende en minder bekende Friese artiesten eert op respectvolle wijze het werk van Bob Dylan. De ingetogen uitvoe­ ringen van bekend én minder bekend werk van Dylan voeren de boventoon. Waar strijkers veel­ vuldig zorgen voor een gevoelige snaar, zorgen blazers voor de nodige swing. In één woord: prachtig!

TIM KNOL MUSIC IN MY ROOM EXCELSIOR

Tim Knol sluit zijn droomdebuut­ jaar op gepaste wijze af met een akoestisch album dat als bonus verschijnt bij de nieuwe editie van zijn ‘gewone’ plaat, maar even­ eens tegen een speciaal tarief op iTunes verkrijgbaar is. Het fijne gitaarspel en nuances in de stem van Knol zorgen ervoor dat de songs ook zonder veel omlijsting meer dan overeind blijven. Mooie extra voor de fan.

Elly Bond

John Buis

GRUNGE ROCK

JAZZ/NOISE

LAMBSHADE MEMORIES & MASQUERADES

EKE LIVE AT THE BIM RED NOTE

De op zich al grenzeloos opere­ rende leden van Eke opereren hier nog even wat grenzelozer dan ge­ bruikelijk, live in het Bimhuis. Gerri Jager (drummer, ook van o.a. Knal­ pot), Oscar Jan Hoogland (pianist in een ontelbaar aantal improvisa­ tieprojecten) en Yedo Gibson (saxen klarinetspeler in Braziliaanse en Nederlandse impro­gezelschappen)

EIGEN BEHEER

Dit is een lekkere, vette plaat met een fantastische productie en twaalf nieuwe songs die invloeden herbergen van grunge, stoner rock en poprock. Vooral de gitaarhooks, gitaarsolo’s en de heerlijke rauwe stem van zanger Aaron Steps do­ mineren dit album. Denk aan het beste van Alice In Chains en Linkin Park. Goed gedaan, limbo’s!

Martien Koolen maar t/apr il 2011

FRET

57

CDrecensies POP/ELEKTRONICA

PIEN FEITH DANCE ON TIME V2 RECORDS

Al vanaf het begin van haar muzikale loopbaan is Pien Feith te herkennen aan haar eigenzinnige sound. Hoewel ze verschillende genres exploreert, is haar stem een dragende kracht die zorgt voor eenheid. Daardoor is er een duidelijke lijn te trekken van haar eerdere projecten Neonbelle en The Very Sexuals naar haar solodebuut Dance On Time. Juist haar kenmerkende geluid maakt dat ze niet over één kam te scheren is met andere acts. Ze is al eens in één adem genoemd met PJ Harvey, maar ook met Ilse DeLange. Net zo makkelijk kan daar nog Paloma Faith, Adele of Björk aan toegevoegd worden – om maar aan te geven dat Feith niet zomaar in een hokje te vangen is. Ze heeft een goede stem en imiteert niemand, alleen al daarom verdient ze erkenning. Dance On Time is een consequente plaat, die wordt voortge­ dreven door elektronica. Zelf zegt ze dat ze heeft ‘geschreven vanuit de beat’, maar verwacht geen opgefokte sound; het is eerder melancholie die overheerst. Soms klinkt een echo uit de alternatieve muziek van de jaren tachtig door, maar retro wordt het niet: daarvoor is Feith te stevig verankerd in het nu. Gek genoeg roept vooral de pastelkleurige albumhoes sterke associaties met de jaren tachtig op, waarmee de potentiële koper behoorlijk op het verkeerde been wordt gezet. Wie luistert zonder genreverwachtingen, zal aangenaam door Feith worden verrast.

Renate Sun-Louw NEDERLANDSTALIG

XANDER DE BUISONJÉ UIT LIEFDE

schikt De Buisonjé wel over een prettig stemgeluid.

Di-Lan Sun

SONY

Vijf jaar na zijn laat­ ste soloplaat komt Xander de Bui­sonjé terug met Uit Lief­ de. De cd is een typisch Nederlandse plaat gewor­ den. Muzikaal redelijk gepolijst met af en toe een scherp randje. Som­ mige songs zijn ietwat overgepro­ duceerd, maar het blijft beschaafd.

Komt ook door die stemmige piano.

Tekstueel bevatten de twaalf songs een vorm van diarree die dan wel weer ongekend is. Heel veel woor­ den en haast even zoveel oneliners passeren de revue, maar wat De Buisonjé nou echt wil zeggen wordt zelden duidelijk. Maar ook dat maakt de plaat een typisch Neder­ landse popproductie. Iedereen denkt maar dat het kunstje van Acda en De Munnik makkelijk is, nou mooi niet. Zingen kan hij dan weer wel, want ondanks alles be­

58

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

ELEKTRONISCH/DANCE

DIVERSE ARTIESTEN ELEKTRISCH KAFÉ

nige wordt meestentijds gemist, maar binnen de genres zelf zitten er enkele sterke bijdragen bij. Het is dus een mooie verzameling voor de betrokken artiesten en als do­ cument waardevol voor de Nij­ meegse initiatiefnemers.

Hessel Veldman ELEKTRONISCH/AVONTUURLIJK

DIVERSE ARTIESTEN FLAKES LOMECHANIK/ESC.REC

Het neerhalen van de negentien Esc. Rec en Lomecha­ nik sneeuwvlokken is een verrijking van ons computer-klanklandschap.

We mogen Flakes gratis downloa­ den vanuit onze hedendaagse netwerketalage in onze digibiblio­ theek. Zo kunnen we proeven van een verzameling artiesten die voornamelijk elektronische en experimentele muziek produceren.

De verzameling biedt sferische stukken en meer up-tempo en gecompliceerde bewegingen in ritmiek en geluid. Artiesten als Jonas The Plugexpert, Marcus Fjellstrom, Gluid en Robert Witt laten je hunkeren naar een dik pak sneeuwvlokken. Neerhalen dus… op www.escrec.com. En gun jezelf daarna een Es.Rec of Lomechanik kunstzinnig verpakt cadeautje uit hun uitnodigende collectie.

Hessel Veldman

LOMECHANIK/SHIPWREC

Op initiatief van de labels Shipwrec en Lomechanik is er naar aanleiding van het Elektrisch Kafé in de Nijmeegse Paraplufabriek een verzamel-lp verschenen met negen verschillende acts die de afgelopen zes edities aantraden tijdens deze experimentele audiovisuele avon­ den. Waarschijnlijk heeft het expe­ riment vooral in het visuele deel of in de performances gezeten, want vrijwel alle dertien tracks op de plaat zijn volgens de standaard genre­ formaten uitgevoerd. Het betreft voornamelijk dansgerichte elektro­ nisch gecomponeerde muziek van jazzy deepbeats tot funky groovy drum ‘n’ bass-tracks. Het kunstzin­

PERCUSSIE/WERELD

DRUMS UNITED HEARTBEAT TAM TAM PRODUCTIONS

Het achtkoppige Drums United om­ armt de beats van Cuba tot Senegal.

De internationale groep met onder anderen Marco Toro (bekend van Toro Ensamble) vond in Amsterdam een thuis­ haven. Drums United opgericht in 2001 bracht twee live-dvd’s en een live-cd uit. Heartbeat telt maar liefst zestien nummers en is het eerste studioalbum. De meeste tracks zijn door de percussionisten zelf ge­ schreven. Er staat ook een tra­ditio­nal op waarin Marco Toro drie

speciale Venezolaanse drums be­ speelt die oorspronkelijk uit Congo komen. Ritmo Inferno is gebouwd rond de baslijn van Disco Inferno, de jaren zeventig discohit van The Trammps. In Charlies Hattrick zijn de invloeden van dj Ro Krom te ontwaren. Hij vergezelde Drums United vaak. Dat deze percussio­ nisten van integratie houden moge duidelijk zijn. Toch weten ze met hun meeslepende, organische multiculti-composities steeds op­ nieuw te verrassen.

Rosanne de Boer SINGER-SONGWRITER/BLUES

DUFFHUËS AMONG THE RUINS SPACEJAM RECORDS

Niels Duffhuës, voormalig zanger van The Gathering, brengt ons zijn al­ weer zesde solo­ album. Ook ditmaal mogen wij een kijkje nemen in de diepste krochten van zijn donkere gedachten. Sle­ pende liedjes over boosheid, ver­ driet, demonen en duivels, die op vertellende wijze worden gebracht.

De sfeer van de nummers en het stemgeluid van Duffhuës vertoont duidelijke overeenkomsten met de koning van de duisternis Nick Cave. Dit neemt niet weg dat het prachtige nummers zijn geworden.

De luisteraar voelt de emotie, maar verdrinkt er niet in. Enkele tracks op het album hebben een iets hoger tempo, The Hidden is daar een voorbeeld van. Het gebruik van handclaps, iets wat lijkt op oerge­ luiden, en het heerlijke pianoloopje zorgen ervoor dat de opzwepende ellende je bijna doet dansen.

Elly Bond SINGER-SONGWRITER

BERNARD GEPKEN IN RETROSPECT: YES DRC ENTERTAINMENT

Dat Bernard Gep­ ken in de loop der jaren de nodige ervaring heeft op­ gedaan bij allerlei uiteenlopende acts is goed te horen op het debuut van de singer-song­ writer uit Emmen. Zijn debuutalbum

In Retrospect: Yes staat vol met volwassen liedjes die opvallen door goed doordachte arrangementen én een rauw randje. Een van de meest in het oor springende plus­ punten is de prachtige samenzang.

Gepken weet zich regelmatig on­ dersteund door de achtergrond­ zangers Arnout en Sander Brinks.

Wat bijdraagt aan het afwisselende karakter van het album is de op­ bouw van de liedjes. In An Answer From Elise speelt Gepken in z’n eentje. In A 5th Strong Wind weet hij zich geruggensteund door een uitgebreide band. Ook met een minimale bandbezetting weet Gep­ ken gevoelige snaren te raken. Hier gaat Nederland zeker nog meer van horen.

John Buis POP/ROCK

ILANOIS CHASE THE SUNDOWN WITH ME PIAS

Voor de opnames van hun nieuwe album besloten de jongens van Ilanois het maar meteen goed aan te pakken. Samen met producer Simon Gogorly (U2, No Doubt) en mixer Barny Barnicott (Editors, Placebo) werkte de band aan de opvolger van debuutalbum Do You Hear Me? En het resultaat

mag er wezen. Chase The Sun­ down With Me gaat stevig van start met het imponerende titel­ nummer, een terechte keuze als eerste single. De rest van de plaat wordt gekenmerkt door stevige songs met een ruw randje en veel gevoel voor dramatiek. De stem van zanger Ilan Palstra leent zich daar uitstekende voor. Chase The Sundown With Me moet de lang­ verwachte doorbraak van de band worden en dat zou best eens kun­ nen gaan lukken dit jaar.

CASE MAYFIELD CASE MAYFIELD

ep

EIGEN BEHEER

Gabriëlla van Karsbergen.

DIALECT/ROOTS

DRAIN DUKES OF DUKECITY

JW ROY ACH, ZALIG MAN

EIGEN BEHEER

MUNICH RECORDS

SQY HELL YEAH

Ach, Zalig Man is een door Munich exclusief uitge­ brachte cd die deel uitmaakt van een uniek project onder de naam Acht Zaligheden. In het bijgele­ verde boek van Karin Stroo wordt een prachtig beeld geschetst van de Acht Zaligheden (acht Bra­ bantse dorpen in de Kempen die eindigen op -sel) en hun bewoners.

Ach, Zalig Man, bevat dan ook acht nummers waarin Roy op nos­ talgische en weemoedige wijze terugblikt op de intieme dorpssfeer van zijn jeugd. Voor vals sentiment

PANACEA RECORDS

PATATJE METAL PROEF DE PEEN ‘NS EIGEN BEHEER

BLAAS OF GLORY WANTED DEAD OR ALIVE EIGEN BEHEER

ETHEREAL LUNACY FALLS EIGEN BEHEER

POP/SINGER-SONGWRITER

DENNIS KOLEN REVOLUTION OF THE ROMANTICS MUDDY TRACK/V2

Het vijfde solo album van Dennis Kolen heet Revolution of the Romantics. Kolen is er wederom in geslaagd om een album van grote klasse af te leveren. Zijn liedjes staan garant voor puur luistergenot en zijn van een uitzonderlijk niveau. Het album is in een dag tijd live in de studio opge­ nomen, iets wat tegenwoordig niet zo veel meer voorkomt. Maar iemand met het talent van Kolen draait er zijn hand niet voor om. Revolution of the Romantics is een album dat elke muzieklief­ hebber in zijn platenkast zou moeten hebben staan.

Want in tijden van geprefabriceerde talentenjachtmuziek moeten we ware muziektalenten als Dennis Kolen koes­ teren. En hopelijk komt voor hem dan eindelijk eens die zo lang verdiende doorbraak. Het zou tijd worden.

Gabriëlla van Karsbergen.

BÖKKERS BOEREN MET AMBITIE SUBURBAN

Case Mayfield mag met recht een aanstormend singer-song­ writertalent worden genoemd.

De nummers op z’n titelloze ep zitten vol afwisseling en avontuur.

Mayfield heeft iets heel authen­ tieks zonder dat hij gemanierd en daardoor irritant gaat klinken. Zelfs de Vader Jacob-variatie At All klinkt credible. De rest van de ep klinkt nog veel beter. Zo ver is Drain bij lange na nog niet. De

rockband uit Den Bosch laat op Dunes Of Dukecity een half dozijn rocknummers horen die geen mo­ ment spannend worden. Door de stroeve opbouw van de nummers en een stuurloze visie welke kant het op zou moeten gaan, blijft het gebodene geen moment hangen.

Hoe anders is het bij SQY. Hell Yeah is een van de sterkste num­ mers van de afgelopen jaren van deze Brabantse band. Een ge­ smeerd lopende ritmesectie, smaakvol gitaarspel en inhoudelijk sterke teksten en een krachtige opbouw, SQY klinkt vertrouwd en fris tegelijk. Nog meer stevig roc­ kende feestvreugde met Patatje Metal. Op Proef De Peen ’ns over­ giet de eveneens Brabantse band Nederlands­talige pophits van wel­ eer met een metalen sausje. Ver­ wacht hier geen creatieve hoog­ standjes, het draait om de gein.

De manier waarop werk van VOF De Kunst en Koos Alberts wordt gemashed met ‘hits’ van respec­ tievelijk Judas Priest en Kiss is bijzonder leuk gevonden. Feesten met die hap! Net als met Wanted Dead Or Alive, de nieuwe single van hoempaorkest Blaas Of Glory. De cover van Bon Jovi is misschien niet het meest virtuoze nummer van het illustere gezel­ schap, knap ge­arrangeerd blijft het in ieder geval wel. Tijd voor het echte beuk­werk, afkomstig van Ethereal. De winnaars van de Grote Prijs Van Nederland combi­ neren stijlen als deathmetal, thrash metal en progressieve metal op een ver­frissende manier. Relentless Revelations en The Tyrant bevatten spannende breaks en goed func­ tioneel gebruik van synths. De topper van deze aflevering is Bökkers. Het strijdlied Boeren Met Ambitie klinkt net zo vertrouwd en vitaal als het beste werk van Jovink en de Voedertbietels. De band rond Hendrik-Jan Bökkers weet met treffende teksten en een minimum aan akkoorden voor maximale feestvreugde te zorgen.

Bökkers, kom op met dat debuut­ album!

John Buis maar t/apr il 2011

FRET

59

CDrecensies is bij Roy echter geen plaats; hij weet een brug te slaan tussen ver­ leden en heden en die typische Brabantse sfeer te schetsen aan de hand van karaktervolle songs met een vleugje heimwee en lichtlompe humor. Roy lijkt met Ach, Zalig Man weer thuis in de Kempen, niet alleen door de hoofdrol voor zijn zingende zachte G, maar vooral ook door de typische JW blend van blues, coun­ try en folk.

Ferenc Koolen POP/ROCK

die de hele dag in je hoofd blijven hangen. Heerlijke bliepjes, pak­ kende beats, opzwepende ritmes, Lola Kite grossiert erin. Automatisch dwalen je gedachten af naar begin jaren tachtig waarin bands als De­ peche Mode, OMD en Soft Cell hoogtij vierden en synthesizers en drumcomputers de dienst uitmaak­ ten in de popmuziek. Lola Kite bewijst dat deze muziek er ook anno 2011 nog steeds toe doet.

Het kan bijna niet anders dan dat de band aan het begin van een zeer succesvol jaar staat.

tekent dus veel strijkers, blazers, emotie, grote woorden en veel in­ stant rijmelarij. Natuurlijk ontbreekt het tranentrekkende pianootje niet!

De songs hebben allemaal wel iets bekends. Flarden tekst of muziek lijken zo uit andere, betere songs te zijn overgewaaid. Veel maakt het niet uit. De doelgroepen zullen zich er kostelijk mee vermaken. Hoog­ tepunt is het bombastische Italiaans­ achtige Tu Me Das Alas. Het heeft in ieder geval een geweldig arran­ gement en de opgewonden stem­ metjes doen de rest. En dan de heren zelf; die hebben een zweem van afgeserveerd cabinepersoneel van Martinair over zich.

Praag heeft in de tussentijd niet stil­ gezeten en komt nu met zijn eerste solosingle. Back in June is een bij­ zonder project geworden, dat meer is dan alleen een liedje. Het is de eerste ‘augmented reality’ single in Nederland. Dit zal bij menigeen niet meteen een belletje doen rinkelen.

Ma*rten legt uit dat de single wordt ondersteund door een deels inter­ actieve, 3D clip, die door downloa­ ders zelf kan worden getriggerd.

Back in June is overigens de eerste single van het album Between Space And Time. Met dit prettige popliedje vervolgt hij zijn weg op de sound die hij met The Road Ahead reeds was ingeslagen.

KLERKX UNDERTONES

Gabriëlla van Karsbergen.

PIAS

CLOSE HARMONY

Undertones is het tweede album van Klerkx & The Se­ cret. Rob Klerkx, de man die bij het grote publiek bekendstaat als drummer van Moke, heeft de af­ gelopen jaren naam weten te ma­ ken als een zeer gedegen en getalenteerd singer-songwriter. Op Undertones staan de teksten van Klerkx centraal; uitgesproken on­ derwerpen als liefde, dood en emoties. De piano speelt een be­ langrijke rol op Undertones waar­ door de liedjes nog meer aan sfeer winnen. Rob Klerkx laat op zijn tweede album wederom horen de kunst van het liedjes schrijven te verstaan. Opmerkelijk is de enige cover op het album: Duran Duran’s Save A Prayer. Klerkx liet op zijn debuutalbum al horen dat hij mooie liedjes kan schrijven, op Under­ tones laat hij horen hier alleen maar beter in geworden te zijn.

LOS ANGELES, THE VOICES LOS ANGELES

Di-Lan Sun

Elly Bond

SINGER-SONGWRITER/POP

NEDERLANDSTALIG

SONY

MA*RTEN BACK IN JUNE

MONDO LEONE VOOR JOU VAN MIJ

EIGEN BEHEER

EIGEN BEHEER

Het is alweer meer dan tien jaar gele­ den dat Maarten van Praag met de formatie City to City een nummer 1 hit scoorde. Van

Leon Giesen is een apart geval. Hij is filmmaker, verha­ lenverteller en ook nog muzikant. Hij heeft een aardige manier gevon­ den om zijn muziek te verkopen.

Voor Jou Van Mij kun je via zijn website kopen en als je ’m cadeau doet, zet Giesen dat er persoonlijk voor je op op de hoes. Koop je de plaat, dan krijg je twaalf ver­ rassende liedjes, of eigenlijk meer momentopnamen. Giesen is niet de man van een stormvloed aan woorden of beeldspraken. Tekstu­ eel houdt hij het simpel, maar wel interessant. Muzikaal zijn de songs hoogstandjes. Ze liggen lekker in het gehoor en blijven hangen, dagenlang als je niet oppast. En dat maakt het leven een stuk vro­ lijker. Voor Jou Van Mij is een goed medicijn om de donkere winter­ maanden door te komen.

Gabriëlla van Karsbergen.

POP/ROCK

LOLA KITE LIGHTS EXCELSIOR RECORDINGS

De dansvloer op en voetjes van de vloer met Lola Kite, een van de leukste nieuwe Nederland­ se bands van dit moment. Het trio speelt frisse en hippe elektropop, afgewisseld met hier en daar wat psychedelische invloeden. Het re­ sultaat is een album vol met liedjes

60

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Je kunt veel over Gordon zeggen, maar de dingen die hij doet, doet hij met veel gevoel voor dramatiek en stijl. Los Angeles ziet er tiptop uit en de songs zijn allemaal groots neergezet. Dat be­ ROCK

KRACH KRACH PIAS

Krach heette vroeger With Ice en begon met muziek maken in het jaar 2000. Eind september vorig jaar verscheen hun ep Kompakt Disk en nu al is hun debuut­ album te koop. Het album opent gewel­ dig met de twee bekende singles Do The Wave Now en And So I Do A Little Dance. Liedjes die dagenlang door je hoofd heen blijven spoken en eigenlijk ook meteen de twee beste songs van het album zijn. Niet dat de rest slecht is, maar nummers zoals Pointing (rechttoe-rechtaanrock) of Although It Hurts (electrobeatrock) zijn kwa­ litatief toch wat minder. De vreemde eend in de bijt is misschien wel de melancholische ballad Hunger; een zeer verrassende song die na een tweetal minuten ontaardt in een super vet hard gedeelte. Ook Transfor­ mer toont Krach van zijn bijna metal-kant en beukt er aardig op los. De cd eindigt met het zwevende, elektronische Movement. Al met al laat Krach horen dat het in staat is om veel variatie op een album toe te passen. Eric Corton is al fan van deze veelbelovende band, nu wordt het tijd voor de rest van Nederland om Krach in de armen te sluiten. Ze zijn het waard, want met dit de­ buutalbum heeft dit kleine land er weer een rockband van inter­ nationale allure bij.

Martien Koolen

Di-Lan Sun SKA

MR. REVIEW XXV EIGEN BEHEER

Two Tone Ska-band Mr. Review bestaat vijfentwintig jaar en dat wordt gevierd met XXV. Liedjes­

POPROCK

CD kort

ME AND STUPID IN A CABIN WITH

SINGER-SONGWRITER

V2

Zo’n zes jaar geleden begon Maarten Besseling het project In A Cabin With. Hij nodigt hiervoor Nederlandse muzikanten uit om op een bijzondere buitenlandse locatie een album op te nemen, vaak met behulp van lokale muzikanten. Er zijn inmiddels edities geweest met onder andere Arthur Adam, Odilo Girod (Co­ parck), Steye en The Black Atlantic. Me And Stupid kent Carol van Dijk en Peter Visser van Bettie Serveert als prominente Nederlandse musici. Zij gingen naar Australië en sloegen de handen ineen met mensen als Andrew Mor­ ris, Russel Hopkinson en Ben Salter (bekend van The Gun Club). De in­ grediënten voor een interessante plaat zijn dus volop aanwezig en de hoge verwachtingen worden gelukkig waargemaakt. Daarbij dient wel aangete­ kend te worden dat Me And Stupid een zeer hoog Bettie-gehalte heeft, maar dat is niet erg en natuurlijk ook niet zo gek. Echt leuk wordt het bij Receiver, een lekker rauw nummer waarin Van Dijk zich helemaal laat gaan en er muzikaal ook stevig tekeer wordt gegaan. Salter lijkt daar de hand in te hebben. Ordi­ nary Guy is een typisch Australisch popliedje dat aardig leunt op het betere Men At Work-werk. Al met al is deze versie van In A Cabin With een van de sterkere: muzikaal is er een interessante klik en de songs zijn van een hoge kwaliteit!

Di-Lan Sun

LANGEVELD & SAP WEG IN DE VERTE EIGEN BEHEER

Dit singer-songwriterwerk doet door de verhalende liedteksten, een mix van vertellen en zingen en de vele soundeffecten denken aan een hoorspel. In een cabaretvoorstelling misstaat een lied als Weet Jij niet door de theatrale uitvoering.

Rosanne de Boer FRIES/SINGER-SONGWRITER

OUDEGA & DE GROOT ÛNWAARSFÛGELS EIGEN BEHEER

Klinkt dit alleen leuk omdat er in het Fries wordt gezongen? Waar­ schijnlijk wel, want muzikaal ge­ beurt er weinig. De teksten klinken nu eens jolig en dan weer oprecht onpersoonlijk, zeker voor singersongwritermuziek. Maar wellicht zit ik mis met die teksten; die kan ik toch niet verstaan.

de dood en de liefde, met de meest fantastische en unieke stem, aldus haar biografie. Aan overgave in ieder geval geen ge­ brek; Sweets scherpe stem en harde uithalen doen de haren op je rug soms recht overeind staan.

Te veel is nu eenmaal te veel.

Eyal van der Reep IMPRO/EXPERIMENTEEL

TERRIE EX / XAVIER CHARLES ADDIS TERP RECORDS

Zeven improvisaties vanuit een ho­ telkamer in Addis Abeba, Ethiopië, van Terrie Ex op gitaar en Xavier Charles van de Franse experimen­ tele geluidsgroep Silent Block op klarinet. Hogere piepknor met voor de hand liggende zaken als blaf­ fende hond en deur, en invloeden uit industrial. Repeterend en ritmisch met een en al ontsporing.

Arjan van Sorge

Eyal van der Reep.

FOLKROCK

schrijver/zanger Arne Visser heeft in deze periode maar liefst acht­ entwintig verschillende bandleden aan zijn zijde gehad, het is dan ook een prestatie dat een aantal liedjes op elkaar lijkt. Het zwakke punt ligt bij het dikke Nederlandse accent van Visser. De muziek komt dan ook het beste tot haar recht met Nederlandse zang: Niet Naar Huis klinkt frisser dan alle Engels­ talige nummers, zelfs al zit een nummer als Far Away From Here muzikaal beter in elkaar. Volgens Visser is dit Mr. Reviews beste plaat in vijfentwintig jaar. Dat zou zomaar eens waar kunnen zijn.

Eyal van der Reep.

ELECTRO/TRANCE

NOBODY BEATS THE DRUM REMIXES WE DID NBTD/ROUGH TRADE

In afwachting van het nieuwe studio­ album dat ergens dit jaar gaat uitko­ men, heeft Nobody Beats The Drum al zijn remixen

van de afgelopen jaren verzameld en op een cd gezet. Een leuk idee, want remixen van artiesten worden nog wel eens uit het oog verloren door de reguliere fans van een band, zeker als het wat obscuurder materiaal betreft. Dat is hier soms het geval, maar vaak ook niet: namen als Etienne de Crecy, Zuco 103, Boemklatsch of Aux Raus zal de gemiddelde NBTD fan ook wel kennen. Stilistisch mag NBTD zich een electroband noemen, maar in deze remixen zitten evenveel ele­ menten uit genres als techno, trance of breaks. De tracks zijn natuurlijk met name gemaakt voor de dansvloer, en de cd stampt er vanaf track één meteen lekker in om daar pas twaalf tracks later mee op te houden. Van de origi­ nelen is in de meeste gevallen weinig meer terug te horen dan een melodietje of een stem. De cd bewijst vooral dat het drietal van NBTD een zeer effectieve remix­ machine is geworden. Met deze tracks krijg je menig clubdansvloer gek.

Ruud Lekx

GELUIDSKUNST

PUIN + HOOP DE OBJECTIEVE LACH / DOOR NARROMINDED

Door is een prachtige uit drones opgebouwde geluidstrip door een in de luwte werkend trio dat ge­ woonlijk elk optreden op cd-r uit­ brengt, en nu voor het eerst iets het licht laat zien op een heus label.

De Objectieve Lach is een uur lange liveregistratie i.s.m. Herman Wilken en Coen Oscar Polack.

Arjan van Sorge POP/EMO

CHRISTINE SWEET FAIRY LAND EIGEN BEHEER

Sweet zingt divers aangeklede popnummers over feeën, magie,

VENCE PRESS BUTTON START SHOW REAL HARM/BERTUS

Veel folk en balkan, met hier en daar invloeden van ska, pop en rock, Vence slaagt er moeiteloos in om deze veelheid aan stijlen tot een vloeiend, harmonieus ge­ heel te smeden. De stemming gaat van rustig en serieus tot snel en feestelijk. En dat alles op een muzikaal zeer stijlvolle en origi­ nele manier. Press Button Start Show is geen moment saai.

John Buis ROCK, POP

WEISSMULLER SCI-FI/BOBBI FLEKMAN EIGEN BEHEER

Weissmuller weet met een eenvou­ dige opbouw hele mooie ambach­ telijke liedjes te maken. Ten op­ zichte van de ep Raw & Well Done (2009) klinkt het nieuwe werk alleen wel gortdroog. De productie van Henk Koorn mag een volgende keer best wat dynamischer.

John Buis maar t/apr il 2011

FRET

61

CDrecensies SIXTIES/ROCK-’N-ROLL

ARABICANA

SINGER-SONGWRITER/POP

THE PACIFIX YEAH!

NO BLUES HELA HELA

RIVERDISTRICT PORTRAIT OF PORTRAITS

JACARANDA

PRODUCTIEHUIS OOST-NEDERLAND

EIGEN BEHEER

Het is een tijd geleden dat ik de ritmesectie van Ouke Baas in actie hoorde. Bongo­ man and Murph zijn eigenlijk de kings of swing van Nederland: als die twee beginnen te rocken en rollen staat het meteen als een huis.

Dat trekt dan weer goede muzi­ kanten aan, en zo kun je op dit plaatje zes nummers kort genieten van een zwoele en zeer coole mix van gitaar en orgel, die het midden houdt tussen Booker T, de Doors en Wes Montgomery. Bijna alle liedjes zijn geschreven door het fameuze Hangouts-duo Van Don­ gen en De Waard, dus geen spra­ ke van een ‘gecompositeerde’ jamsessie – dit zijn heuse liedjes ook al wordt er niet gezongen! De band loopt trouwens als een trein, en dat is niet vreemd... Yeah!

De pioniers op het gebied van de ara­ bicana – een mix van folkblues en tra­ ditionele Arabische muziek – nemen afscheid met deze cd. Hela Hela is het vierde album van NO Blues. Het produc­ tiehuis Oost-Nederland (ON) bracht de musici ooit samen. In 2005 verscheen hun debuut Farewell Shalabiye. Het bleef niet bij een eenmalig project; Ad van Meurs, Haytham Safia en Anne-Maarten van Heuvelen hadden de smaak te pakken. Het zal hun waarschijnlijk ook niet meevallen nu elk weer een eigen creatieve weg in de slaan. Met het materiaal van Hela Hela toeren ze nog tot in 2012. De NO Blues-formule is nog lang niet uitgewerkt en klinkt ook op dit vierde schijfje krachtig, meeslepend en intens. Leuk is dat de arabicana-groep op dit slotalbum zelfs nog nieuwe experimenten aangaat. Zo bevat de track Le een ver­ rassing: Afrikaanse percussie, luitspel en zang van de Soedanese gast­ muzikant Osama Maleegi. In Wayack zingt Ad een uitdagend tweetalig duet met de Palestijnse zangeres Shereene Fauzi Danial. Het in­ strumentale nummer Consola­ tion, dat omlijst wordt door de prachtige vioolpartij van gast­ muzikant Morad Khoury, bevat een knipoog naar bluegrass.

We zijn het niet meer gewend: geen bio, geen my­ space, niks te vin­ den over Riverdis­ trict. Het enige dat zijn site ons weet te vertellen is dat Riverdistrict het singer-songwriterproject van de Utrechtse eenling Tim Nolet is, in wiens huiskamer Portrait of Portraits is opgenomen. Nolet heeft een rustige, repetitieve folkplaat ge­ maakt. Opener Government Man is een prachtig melancholisch pop­ liedje met een warm geluid. Titel­ song Portrait Of Portraits is dat ook.

Voelt de plaat in de eerste nummers als een warm bad, naar gelang het einde nadert kabbelt hij te veel voort. De melodieën missen kracht, de synthesizers zijn onsubtieler dan in de eerste drie nummers en de productie blijkt eentonig. Tip: professionele hulp zoeken. Dan kan Nolet een heel eind komen.

Rosanne de Boer

Eyal van der Reep

Roland Wetzels NEDERPOP

PATER MOESKROEN EN DE KELTEN

LIMBOPOP

SKA

SINGER-SONGWRITER

POLLUX WETSE NOG?

THE REGULATORS IN A DANCING MOOD

STEVIE ANN LIVE & ACOUSTIC

In de tien jaar dat ik Pater Moeskroen nu volg heb ik me altijd afgevraagd waarom het geen enkele producer en geluidsman lukte zulke goede muzikanten als een hechte band te laten klinken.

Het geheel haalde het nooit bij de losse delen en vooral het drum­ geluid was vaak een kwelling voor het oor. Deze keer is dat anders!

De openingstrack Sukkel swingt en stampt als de Tröckener Kecks in hun beste dagen en Desirée zou voor Guus Meeuwis eigenlijk aan­ leiding moeten zijn om te proberen in het voorprogramma van Pater Moeskroen te komen. De titel is misleidend; er zit niet meer folk in de muziek dan gebruikelijk is voor PM. De Kelten is een prachtige pop­ plaat en misschien wel de beste die ze in 25 jaar gemaakt hebben.

Gefeliciteerd en nog vele jaren!

SILVOX

EIGEN BEHEER

CNR RECORDS

Frans Pollux uit Venlo is een werve­ lende duizendpoot, wellicht een losge­ slagen ADHD-er, want naast zanger/gitarist is Pollux ook schrijver, televisiemaker, deba­ ter, presentator en meer van dat alles. Wetse Nog? is de debuutplaat van de gelijknamige band waarin Pollux tekst en zang voor zijn reke­ ning neemt en bijgestaan wordt door onder anderen BJ Baartmans, het gitaarfenomeen uit Boxmeer.

Lichte, luchtige limbopop met een zekere hang naar het verleden (de titel zegt het al), maar altijd met een vette knipoog of een zekere relati­ vering. Deze combinatie zorgt vaak voor een net iets te oppervlakkig karakter van de plaat, maar allez, Pollux komt er mee weg vanwege het sympathieke geluid van het zangerige Limburgs.

Je hoeft niet blank te zijn om zwarte muziek te spelen en niet in Jamaica geboren te zijn om ska te spelen, zo moet ska­ coverband The Regulators ge­ dacht hebben. De groep werd tijdens de ska-revival in de jaren ’80 opgericht en mocht op de planken staan met The Skatali­ tes. Jammer genoeg klinken The Regulators even stoffig als het two tone (Engelse) ska­g enre.

De productie is eentonig, ner­ gens geeft de groep zich vol­ ledig en de solo’s zijn driewerf slecht. Vergeet het feest, ner­ gens doet The Regulators zijn voorbeelden eer aan. Wat meer soul zou ze goed doen. Laat de West-Europese bierfestivals eens rechts liggen en hup naar Afrika.

Het is iedereen zo langzamerhand wel duidelijk dat Stevie Ann een grote Nederlandse artieste is. Ze heeft al een paar erg fijne cd’s uitgebracht en degenen die nog twijfelen aan haar zullen na Live & Acoustic om zijn. Op de eerste cd Live komt ze namelijk schitterend voor de dag. Sweet Surprise is mede door het piano­ spel van Coen van Dam een ge­ weldig nummer. In Toxic laat gitarist Len David zich gelden. En zo bie­ den alle nummers wel iets extra’s.

Op de tweede cd, Acoustic, gaat het allemaal nog even door, maar dan zonder publiek. De stem, de beheersing van de instrumenten; het is allemaal erg fraai. Wat ook fijn is, is dat er aan afwisseling is gedacht. De twee cd’s gaan daar­ door geen moment vervelen.

Roland Wetzels

Ferenc Koolen

Eyal van der Reep

Di-Lan Sun

DZV RECORDS

62

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

SINGER-SONGWRITER/FOLK

TANGARINE DE DECEMBER SESSIONS DUTCH RECORDING COMPANY

Het is jammer dat we de feestdagen net achter de rug hebben, want het nieuwe album van Tangarine had zonder twijfel bij elk familiediner de achtergrond mogen sieren. Het vierde album van de broers Brinks ademt het gevoel dat inspiratiebronnen Si­ mon & Garfunkel in Homeward Bound zo mooi weten over te brengen. Het verlangen en de heimwee naar de warmte van het samenzijn met vrienden en fami­ lie. Binnen bij het haardvuur, ter­ wijl buiten de koude winter waait.

De harmonieuze samenzang van de broers maakt indruk, juist door­ dat de composities klein zijn gehouden. De liedjes zijn zoet, maar weten net binnen het gesui­

kerde randje te blijven. Tangarine bevestigt met dit album de ver­ diende nominatie voor de Grote Prijs en laat je achter met een voldaan gevoel van prettige me­ lancholie.

FUTURE PRESIDENTS FP/EP

ep

EIGEN BEHEER

Elly Bond

CHEF’SPECIAL HUNGRY

COUNTRY NOIR

EIGEN BEHEER

TEMPLO DIEZ GREYHOUNDS MY FIRST SONNY WEISMULLER RECORDINGS

2010 werd voor Templo Diez afge­ sloten met het trieste bericht dat voormalig zange­ res Gloribel Hernández op 39-ja­ rige leeftijd was overleden. Een domper van jewelste zo net voor het begin van een voor de band veelbelovend jaar. Greyhounds borduurt verder op de soms bi­ zarre combinatie van alt. country, slowcore en mystieke popklanken,

INDIE/ROCK

SCRAM C BABY SLOW MIRROR, WICKED CHAIR

LISA DIJKMAN THAT DON’T MATTER EIGEN BEHEER

TICKETS GO PAST MY CONFECTION EIGEN BEHEER

GUMNAAM RACR001 EIGEN BEHEER

EXCELSIOR RECORDINGS

Per ongeluk stond in een vorige FRET de ver­ keerde recensie bij het vorig jaar verschenen Scram C. Baby-album Slow Mirror, Wicked Chair. Hier alsnog de juiste tekst. Terwijl Excel­ sior label- en tijdgenoten als Daryll-Ann, Johan en Caesar de handdoek allang in de ring heb­ ben gegooid, gaat het Amsterdamse Scram C Baby onverdroten voort. Nu al achttien jaar lang. Catchy, eigenzinnig, punky en hier en daar lekker noisy; Slow Mir­ row, Wicked Chair is het allemaal en laat horen dat de band nog lang niet te lijden heeft aan metaalmoeheid. SCB is bijna onnavolgbaar op dit nieuwe album. Dertien nummers lang weet de band te boeien door telkens weer lekker te experimenteren. De rafelige en ongepolijste sound van Scram C Baby staat garant voor 34 minuten variatie. Een paar hoogte­ punten: Attention, M.A.R.I.T. (over drumster Marit de Loos, ex-Caesar), Tebaxtro, Ear Truck en Sunburnt (slechts één minuut en zeven seconden).

Eigenlijk zitten er geen zwakke nummers tussen. En dat is dan ook meteen een van de pluspunten van Slow Mirror, Wicked Chair. Een ander pluspunt zijn de teksten die vol leuke kwinkslagen en woordspelingen zitten. Scram C Baby mag dan een van de oudgedienden uit de Neder­ landse indierock scene zijn, het is ook een band waar de jonkies nog veel kunnen leren. En SCB timmert inmiddels ook al zo lang aan de weg dat we de vergelijkingen met bands als Pixies, Pavement en Captain Beefheart ook wel achterwege kunnen laten. Scram C Baby is vooral heel erg Scram C Baby.

Hulde.

Gabriëlla van Kars­bergen

GOTCHA! ALLSTARS IMAGINE TAX RECORDS

DIVERSE ARTIESTEN WE ARE ONE, WORLD PEACE IS POSSIBLE EIGEN BEHEER

Om aanspraak te maken op de betiteling toekomstig president is een sterk visitekaartje nodig. Zo sterk is de ep van Future Presidents niet, al hebben ze wel een paar leuke nummers op het pro­ gramma staan. Criminal is een verrekt pakkend popliedje met veel hitpotentie. Het afsluitende Drop This/Stop This ligt vanwege een stevige, opzwepende opbouw lekker in het gehoor. De topkoks van Chef’ Special serveren een

smaakvoller menu. Hungry bevat ingrediënten uit rock, hiphop en funk. Noem het typisch Hollands bereid, lekker smaakt het zonder meer. Vooral de rockinvloeden zoals in Slowdown zorgen voor voldoende pit in de nummers, al gaat de akoestische uitvoering van Deadline er ook in als koek.

That Don’t Matter smaakt daarna als goedkope fabriekskoek, al treft zangeres Lisa Dijkman weinig blaam. Het nummer klinkt veel te gelikt; op de stem van Dijkman na lijkt alle emotie uit het nummer weggeproduceerd. Gelukkig be­ staat er nog zoiets als Tickets Go Past. Zonder enige concessie te doen, zoekt de band z’n artis­ tieke grenzen op. In het up-tempo My Confection gebeurt dat op een opwindende, gedreven manier. In Great Divide zorgt subtiel gebruik van elektronica voor prachtige filmische klanken. Het zijn geen aanvallen van uitersten, wel uitin­ gen van creativiteit en durf. Dat­ zelfde geldt voor Racr001, de nieuwste release van Gumnaam.

Zijn werk mag naar dubstep-be­ grippen als bijzonder origineel en fris worden bestempeld. Het ge­ stoei met traditionele Oosterse instrumenten geeft de nummers een experimenteel tintje mee.

Gotcha! Allstars geeft een ge­ heel eigen draai aan Imagine.

Haar prachtige stem ten spijt rekt zangeres Mary Griffin te vaak woorden op. Nee, de cover van John Lennon wordt pas spannend als de hele Gotcha! Allstars-band zich in het nummer mag mengen.

Ze hebben genoeg kwaliteit in huis om een volgende keer sterker voor de dag te komen. Laten we vredig eindigen met We Are One, World Peace Is Possible. Een goed initiatief, verpakt in een leuk liedje. In deze Hollandse variatie op We Are The World steelt de rauwe zang van Jan Hoving (Sto­ nefly) de show. Verder zorgt de bijdrage van Kayak-leden voor een lekker scherp randje.

John Buis

maar t/apr il 2011

FRET

63

CDrecensies al moet gezegd worden dat Tem­ plo Diez na de trilogie Hoboken, Winterset en Merced op Grey­ hounds beduidend scherper en daardoor ook wat aardser klinkt.

Wie denkt dat grootmeester Pas­ cal Hallibert ons nu een vrolijke pot country voorschotelt, komt zeer bedrogen uit, want Grey­ hounds is nog steeds meer een bombastisch kunstproject dan een emotionele rootsplaat.

Ferenc Koolen SINGER-SONGWRITER

SIGNE TOLLEFSEN BAGGAGE CAVALIER RECORDINGS

Albumtitel Baggage is niet zomaar ge­ kozen. Op deze cd laat de Amerikaans­Nederlandse zan­

geres Signe Tollefsen je horen wat er in haar muzikale bagage zit; van Michael Jackson tot Portishead.

Dirty Diana van Michael Jackson voerde ze live uit op Radio2 in de studio van Het Theater Van Het Sentiment. Signe keerde Dirty Di­ ana binnenstebuiten op zoek naar de essentie. Ze durfde het beken­ de werk naar eigen smaak in te kleuren. Ook de andere covers dragen een herkenbaar Signestempel. In 2004 kwam ze naar Nederland om te studeren aan het Amsterdamse Conservatorium. In 2006 verkreeg Signe landelijke be­ kendheid door mee te doen aan de Grote Prijs van Nederland. In haar werk valt haar pure aanpak, lef en toewijding op. Ze voert de covers niet uit, ze hervormt en draagt ze als kledingstukken.

Rosanne de Boer

ROCK/ALTERNATIEF

DE STAAT MACHINERY MASCOT LABEL GROUP

De vuige lijn van muziek maken trekken de lieden van De Staat met verve door. Stond de vorige boreling Wait for Evolu­ tion in 2009 al terecht hoog in veler jaarlijstje, deze maakt daar ook dikke kans op. De nieuwe langspeler is een durfal met vele gezichten. De voorloper van Machi­ nery was ontsproten uit het brein van voorman Torre Florim. Dit album is echter het hersenwerk van de gehele vijfkoppige band. Het is dui­ delijk dat het veelvuldig touren over de landsgrenzen heen een ze­ kere internationale sound heeft toegevoegd aan het toch al sterke repertoire van de Nijmegenaren. Met de openingstrack Ah I See zet de band de toon. Josh Homme van Queens of the Stone Age likt er zijn vingers bij af. Een constante duistere energie knalt uit speakers, heerlijk rauw. Met de eerste single Sweatshop, met een briljante video­ clip, komt een industrieel aandoende deining om de hoek kijken. Klinkt als een klok, heel basic en puur. Zou niet misstaan als floorfiller op de dansvloer. Knap dat de band zichzelf opnieuw weet uit te vinden. Bin­ nen het spectrum van geluid kunnen ze zeer knap uit de voeten. Ruwe juweeltjes die zelfs diep onder de grond schitteren. Old Macdonald Don’t Have No Farm No More hakt er stevig in. I’m A Rat is monotone kracht maar oh zo prachtig. De kunst van verwonderen staat voor­ op. Een eigen universum creëren en uitbreiden binnen elf songs, dat kun je gerust overlaten aan deze muzikanten. Eigenheid troef op deze puike plaat.

Bram W. van der Putte

64

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

THRASH/DEATH METAL

VIOLENT DEMISE THERE’S NO KILL LIKE OVERKILL EIGEN BEHEER

Zo’n vier jaar ge­ leden opgericht, laat Violent De­ mise zijn eerste volledige cd op de wereld los. De band maakte eer­ der al een positieve indruk met een mini-cd, maar doet er nu nog een schepje bovenop. De dertien nummers laten een strakke band en de nodige variatie horen.

Goede voorbeelden daarvan zijn Born For War, het fantastische Demons en het door de bijdrage van een gastzangeres enigszins van de rest afwijkende In Your Arms. De Zaans/Amsterdamse band weet compacte nummers te schrijven, die door de volle en tegelijkertijd rauwe productie goed tot hun recht komen. Een belang­ rijk onderdeel van het geluid van Violent Demise vormen de gewel­ dige solo’s van gitarist Alexander.

Minpuntje is wel dat de variatie tussen de nummers onderling misschien wat te groot is.

ding van Arianne Knegt. Little World wordt ijzersterk geopend met het licht deinende Shine A Little Light On Me en blijkt de basis voor een prachtig americana album. Wereldklasse!

Ferenc Koolen JAZZ/ROCK/KLASSIEK

ZAPP 4 RADIOHUNTER LOPLOP RECORDS

BART DE WIN LITTLE WORLD

’t Is geen Apoca­ lyptica, maar heeft er wel wat van weg: Zapp 4 bestaat uit drie violisten en een cellist die in plaats van klassiek te spelen gewoonweg rocken op hun ouwe en niet meer zo hippe instrumenten. Vroeger heette het gezelschap Zapp String Quartet, een naam die het best wel kon gebruiken om gerestyled te worden tot het meer van deze tijd zijnde sms-achtige Zapp 4. Ze werk(t)en samen met o.a. The Nits, Leine en Git Hyper en touren in 2011 rond met hun eerste opera, genaamd Feeks. Zo wild als bij de Finse evenknie Apocalyptica gaat het er hier niet aan toe, maar toch. De com­ posities (van voornamelijk Oene van Geel) schipperen tussen jazz en klassiek met hints naar wat meer rockachtige melodielijntjes – head­ bangen is echter uitgesloten.

MUNICH RECORDS

Arjan van Sorge

Daan de Mooy AMERICANA

Maakte De Win al behoorlijk indruk met het fraaie de­ buut The Simple Life, met Little World maakt hij het nog wat bonter.

Op dit voortreffelijke vervolg heeft De Win zijn blik heel nadrukkelijk op de southern states gericht. Niet in de laatste plaats door zijn besluit deze cd in zijn geheel in Austin, Texas, het mekka van de rootsmu­ ziek, op te nemen. Een wijs besluit, want een keur aan lokale zwaar­ gewicht sessiemuzikanten weet De Win naar een grandioos niveau te tillen. Bijna akelig mooi laveert hij tussen ballades en up-tempo coun­ try georiënteerde songs waarin zijn baritonstem volledig tot zijn recht komt, al dan niet in perfecte sa­ menhang met de vocale begelei­

ROOTS

DE WILMA’S TATTERED TRUMPETS EIGEN BEHEER

Afgelopen jaren zijn de Wilma’s achter­ volgd door dood en ellende, maar met deze dubbelcd is er weer een hartstochtelijk teken van leven van deze vrien­ denband uit Amsterdam. Drieën­ twintig nummers folk, americana en rootsmuziek van artiesten zoals Kris Kristofferson, The Carter Family en Hank Garland worden liefdevol gecombineerd met covers van he­ dendaagse artiesten en zelfs een aantal eigen songs. De liefde voor het genre spat ervan af.

Ferenc Koolen

DvDrecensies MUZIEKTHEATER

WERELDBAND KOPMANNEN ROUGH TRADE RECORDS

Kopmannen is de re­ gistratie van de laatste show van de Wereld­ band (nog te zien tot eind februari 2010), zes conservatorium­ geschoolde multi-in­ strumentalisten, Willem van Baarsen, Rogier Bosman, Tim Satink, Ro Krauss, Sanne van Delft en Stanislav Mi­ trovic, die muziek, theater en cabaret combi­ neren tot een mooie theatrale show met ab­ surdistische trekjes. Daarbij gebruiken ze niet alleen gewone instrumenten maar ook traditi­ onele muziekinstrumenten uit verre oorden, allerlei gebruiksvoorwerpen en zelfs het decor.

Variërend van funk, balkan en tango tot latin, rock en country, alle stijlen komen voorbij in een razend tempo. Afgewisseld met sketches en slapstickachtige grappen, bijvoorbeeld als

de zes tegelijk elkaars instrumenten bespelen.

Dit alles in een soort decor van One Flew Over The Cuckoo’s Nest, wat behoorlijk vervreem­ dend werkt. Als je van een beetje absurdistisch theater houdt, is deze dvd van Wereldband zeer de moeite van het bekijken waard, en misschien wel een tweede keer, aangezien je soms oren en ogen tekort komt.

Marie-Anne Eij DIVERS

DIVERSE ARTIESTEN DE BESTE OPTREDENS UIT VPRO’S NEDERPOPSHOW VPRO

Deze dvd bevat een selectie uit de onge­ veer vijftig optredens in de eerste televisie­ serie van VPRO’s Ne­ derpopshow, die in het voorjaar van 2010 plaatsvonden in club TrouwAmsterdam. Een greep uit oude en

nieuwe klassiekers zoals Saturday Night, That Man, Dracula, Te Heet Gewassen, Little Green Bag, No Limit, Deeper Shade Of Soul, The Fan­ tastic Journey Of The Undergound Man en Is Dit Alles. De ene keer uitgevoerd door de origi­ nele artiest begeleid door de Nederposhowhuisband C-mon & Kypski (zoals Georg Bakers Little Green Bag), de andere keer een klassiek nummer uitgevoerd door een band van nu. Dit levert soms verrassende combinaties op. De rockversies van Is Dit Alles van Lilian Vieira met C-mon & Kypski of Tjeerd Bomhof die Deeper Shade Of Soul covert, zijn erg geslaagd. Al bij het kijken naar de serie op tv beleefde ik regel­ matig het ‘oh ja, dat nummer’ gevoel, met als hoogtepunt de versie van de Mouth & MacNealklassieker How Do You Do? In een uitvoering van Denvis & MacNeal met Arno Bakker op een enorme sousafoon. Maar op de dvd staan geluk­ kig niet alleen nummers uit de oude doos. Ook de optredens van actuele bands, met nieuwe klassiekers in de maak zijn zeker het bekijken waard. De VPRO is inmiddels begonnen met een tweede reeks Nederpopshows.

Marie-Anne Eij

Boekrecensies GUST DE MEYER ROCK IS DOOD ACADEMIA PRESS, GENT

Hoogleraar popu­ laire cultuur Gust De Meyer (K.U. Leuven) meent dat de re­ belse, revolutionaire rock een zachte dood is gestorven.

Sterker nog: dat ‘rockmuziek niet be­ staat, altijd al dood is geweest.’ Dom­ weg omdat het geen originele muzieksoort is maar per definitie crossover, vermenging. En dat is positief bedoeld, want zo’n insteek biedt perspectieven. En lied­ jes blijven altijd bestaan. De Meyer ontmytho­ logiseert. En niet zo zuinig ook. Maar liefst zeventien mythen die in zijn ogen door puristen worden aanhangen, haalt hij hard onderuit – worden gedeconstrueerd, in filosofenjargon.

Dan gaat het om zaken als het eerder genoem­ de, vermeende rebelse karakter van rockmuziek, de maatschappelijke impact ervan, de tegen­ stelling tussen industrie en Kunst, enzovoort.

Dat hierbij soms op de (veelal Vlaamse) man wordt gespeeld, maakt het lezen van dit boek niet plezieriger. Jammer, want al hoef je het natuurlijk lang niet altijd met de strekking eens te zijn, interessant is het wel. Tegelijk met dit boek verscheen een derde, volledig herziene uitgave van het lexicon De muziekindustrie van Gust De Meyer en Alex Trappeniers (uitgeverij Acco, Leuven/Den Haag).

Els van Swol

BINDERVOET & HENKES HANS VANDENBURG EN HET GEHEIM VAN HET SUCCES NIJGH & VAN DITMAR

Hans Vandenburg, ‘die kale van Gruppo’, werd steeds ‘onbe­ roemder’ zoals de auteurs het noemen, naarmate zijn artis­ ticiteit groeide. Wat is dat met die man achter onder an­ dere Gruppo Spor­ tivo en Buddy Odor Stop? Ooit had hij

met Gruppo Sportivo succes met hits als Hey Girl, Rock’n’Roll, Disco Really Made It, Beep Beep Love en Tokyo. En toen was het over.

Zo léék het tenminste. Want Vandenburg ging door, met liedjes en optreden. Bindervoet & Henkes, fans van het eerste uur, gingen op onderzoek naar dit fenomeen. Ze doken de archieven in, beluisterden zijn platen, vertaal­ den zijn grootste hits, spraken met bandleden, ex-bandleden en natuurlijk met de man zelf.

Het resultaat is de ‘ongeautoriseerde’ biogra­ fie, maar wel met krabbels en aantekeningen in de kantlijn van Vandenburg. De humoristi­ sche schrijfstijl van Erik Bindervoet en RobbertJan Henkes, vol woordspelingen, grappige verwijzingen of verzonnen dialogen, is soms wat over de top en hier en daar voor mij niet meer te volgen, maar is wel geheel in stijl met het onderwerp. Tussen al deze grappen en grollen staat gelukkig heel veel interessante informatie over alle verschillende bands, al­ bums, alter ego’s en werkwijze van de man.

Geïllustreerd met veel foto’s en memorabilia.

In het boek zit nog een cd bijgesloten met daarop zestien nummers. Allemaal onuitge­ bracht materiaal.

Marie-Anne Eij maar t/apr il 2011

FRET

65

demontage Demo van de maAND POP/ROCK

TUDUDUH YEAH YEAH YEAH tududuh.blogspot.com

De naam Tududuh ontstond toen zanger/gitarist Ronald Straetemans vlak na het uiteenvallen van zijn vorige band Glenister in een café zat en iemand hem vroeg of hij alweer een nieuwe band had.

‘Tududuh’ vloog uit zijn mond en die naam bleef hem achtervolgen.

Volgens hem straalt het een zekere mate van speelsheid uit. Geen diepzinnig verhaal achter deze naam dus, net zoals de drie liedjes op deze demo. Op het eerste gehoor dan, want de muziek is heel vrolijk, luchtig en direct, en schijnbaar heel simpel – maar dan vergis je je, want de pakkende teksten en onmiddellijk meezingbare refreintjes zitten toch net iets anders in elkaar dan je denkt. The Beatles en Voicst zijn zomaar wat referenties die opkomen bij de krachtige, speelse en trefzekere liedjes, die heel open van opzet zijn en genoeg ruimte openlaten voor invulling door de naar David Bowie zwemende stem van Ronald en de achtergrondzang door nagenoeg de hele bandbezetting. Evengoed wordt er stevig op los gescheurd en gebeukt en duikt iedereen fanatiek rockend in de materie. Messcherpe en heldere gitaarlijntjes, eenvoudige en oerdegelijke ondersteuning op keyboards, een flink doorpompende bas die af en toe ook op de voorgrond treedt, en dik hakkende drums vormen een kant en klare, vruchtbare ondergrond voor de zang. Binnen die liedjes wisselen dromerige melancholie, springerige rebelsheid en opgefokt ragwerk moeiteloos van plek, zonder dat het allemaal op knip- en plakwerk gaat lijken. Een liedjesschrijver pur sang, die Ronald. En dan nog die goed op elkaar ingespeelde bandleden die koud een half jaartje bezig met elkaar bezig zijn – daar zeg je tududuh tegen.

66

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

TUDUDUH

‘Ik vind het moeilijk om dingen uit handen te geven’ Bands met een naam als Tududuh zijn niet dik gezaaid. Niet dat hun demo Yeah Yeah Yeah daarom maar Demo van de Maand werd natuurlijk. De drie nummers erop klinken gewoon veelbelovend.

Tekst Arjan van Sorge

S

inger-songwriter Ronald Straetemans uit Utrecht is de spil waar het om draait bij Tududuh. De zanger/gitarist wordt bij dit project bijgestaan door Jelte Timmer (gitaar, keyboards – speelt ook in Britpopband Common People), Michiel Bel (bas – speelde in hiphopband Illicit en was de producer in hiphopduo Pax & Pry) en Otto de Jong (drums – speelt ook bij Mary Had A Little Band). Ronald zelf zat in de new wave band Glenister. Vanaf 2008 deed Ronald Tududuh in z’n eentje en maakte hij 3 ep’s, in samenwerking met o.a. producers Ma-

thijn den Duijf (Kyteman) en Ro Halfhide (Lucky Fonz III). Pas vanaf maart 2010 werkt hij met de andere drie muzikanten erbij.

‘Na twee maanden repeteren zijn we direct de studio in gegaan voor de eerste band-ep, getiteld Yeah Yeah Yeah. Omdat Tududuh is begonnen als mijn eigen project is de natuurlijke werkwijze dat ik met songs of ruwe schetsen kom.

Meestal is het een vrij uitgewerkt idee, dat ik achter de laptop heb aangekleed en dat we samen proberen te perfectioneren. Het schrijven van liedjes doe ik al jaren en is iets waar ik niet zonder kan. De energie die je krijgt als er vanuit een simpel idee ineens een echte song ontstaat, is onbeschrijfelijk!

De inspiratie voor die songs kan overal vandaan komen, uit boeken of films, maar vooral uit dingen die je meemaakt in het dagelijks leven.

Een mooi voorbeeld is een track waar ik nu aan werk. Om de huur te kunnen betalen, heb ik een tijd in de zorg gewerkt, de schrijnende gevallen die je daar tegenkomt zijn soms hartverscheurend. Hoe je dit kan inpassen in een popsong vind ik heel spannend.’

Straetemans vertelt dat ze binnenkort een clip gaan opnemen bij het

nummer What Everybody Does en begonnen zijn met de voorbereidingen voor de debuut-cd. ‘Ik heb een residentie bij Stadserf Rood|Noot, dat wil zeggen dat ik in een monumentale boerderij aan de rand van Utrecht vrij aan muziek kan werken. Rood|Noot is helemaal ingebouwd tussen spoorwegen, snelwegen en waterwegen.

Het is het laatste stukje authentiek Utrecht tussen de stad en Vinexwijk Leidsche Rijn. Terwijl om je heen de stad voorbij raast, voelt het op deze plek alsof alles mogelijk is.

Het is een inspirerende plek om te werken. Op gezette tijden komen de bandleden langs en nemen we samen wat verschillende partijen op. Het is de bedoeling om binnen een half jaar de studio in te gaan en de demo’s uit te werken.’

‘We zijn niet heel actief bezig met het boeken van shows omdat we liever bezig zijn met het creatieve proces. Ook vind ik het moeilijk om dingen uit handen te geven, zowel creatief als zakelijk.’ Tududuh trad al op in Paradiso, in Berlijn en gaat dit voorjaar naar Parijs. De lezers van 3voor12/ Utrecht kozen de song Yeah Yeah Yeah tot tweede beste Utrechtse song van 2010. tududuh.blogspot.com

ROCK

POP/ROCK

EXPERIMENTEEL

STONER

BACKBONE CAPTURE THE MOMENT

GEERT DOCTER DE HUISVRIEND

JELLE BUMA DEATH TO THE CORN BELT

KING LOCUST POETE MAUDIT

www.backbonerocks.nl

www.geertdoctor.com

www.jellebuma.com

www.kinglocust.com

De door een doorgeslagen antroposoof en in bijbe­ horende kleuren geschilderde hoes doet het ergste vrezen voor de muziek van Backbone. Gelukkig valt het mee; het kwartet al wat oudere mannen heeft soms een gelukkige hand van liedjes schrijven, maar meestal blijft hun muziek hangen in goedbedoelde, gedragen rockliedjes waarbij schoonheid, het verbeteren van de wereld en zelfreflectie hand in hand gaan.

Meestal ontwikkelt zo’n nummer zich moeizaam, rammelend maar in logische volgorde, uitmondend in sferische passages met hemelse samenzang. De leadzanger probeert zoveel spanning in z’n stem te leggen dat hij er net naast grijpt. Wat jammer is, want waarschijnlijk meent hij het allemaal echt. Gewoon de rug recht houden en op het eigen pad doorgaan.

Auw! Als er iemand is die weet hoe hij gevoelens moet bespelen, is het wel Geert Docter; op het mini-album De Huisvriend is het meer dan eens raak. Geert: je vriend in moeilijke en in mooie tijden. Teksten die je raken en die bijblijven, een soepel spelende band, liedjes die stuk voor stuk krakers van hits zouden kunnen zijn, een intrigerende stem – je ziet zo een duizendkoppig publiek met de handen boven het hoofd uit het dak gaan. Van huisvriend naar volksheld, het zou zomaar kunnen. Niet verwonderlijk is het dan ook dat Geert al jarenlang in Rubber speelt, een coverband met meer dan duizend optredens en van alle markten thuis. Maar daar wordt gerockt, en solo kan hij zijn popliedjes beter kwijt.

Jelle Buma, voormalig drummer in Deinum en Solbakken (en heden ten dage in Mercy Giants en Hundreds), is ook drum ’n soundperformer. Recept: een klein drumstel en een sampler. Minimale opzet maar met maximale output.

Vage shit broeders en zusters, voorwaar, maar spannend, interessant en met hallucinerende uitwerking.

De hoofdrol is voor de tussen jazz en rock laverende drums, met daarbovenop een psychedelische en van een ruige rand voorziene trukendoos met door effecten gemangelde geluiden. Zoemend, zagend, broeierig, knetterend en knerpend vinden de bewerkte sounds hun weg. Strak toegepaste bastonen worden niet door Jelle vergeten.

Geen lichte kost, maar vet vormgegeven, swingende noise.

POP/ROCK

SINGER-SONGWRITER

Wat is dat toch met Jacobiberg in Arnhem, je zou zeggen dat ze daar een goed oog en oor hebben voor goede muziek, en er heel wat voor doen om dat verder te laten komen. Zoals nu bij King Locust, dat flink gedeprimeerd de diepte in duikt van zichzelf en de hele rotte wereld, en daar ook nog eens wat van weet te maken. Niet geheel onlogisch luiden enkele van hun tags ‘claustrophobic’ en ‘dragging’. Maar goed, uit al die ellende komen toch maar mooi wat uitstekende nummers voort, waarbij alle beklemmende narigheid via sombere bespiegelingen, symfonische rock en stevige stoner leidt tot extatisch vuurwerk. Het derde studioalbum inmiddels alweer, waarbij King Locust laat horen onbehagen en pijn nog subtieler en gemener bij je binnen te kunnen brengen.

GLORYBOX DEMO

JOHN HILL DEMO

REGGAE

www.originalglorybox.nl

www.johnhill.nl

Gezellig is het zo te horen zeker bij het Amsterdamse Glorybox. En enthousiast zijn ze ook nog eens. Hun lieve en gemoedelijke interpretatie van springerige electrorock uit de eighties klinkt dan ook geen moment gevaarlijk, terwijl dat waarschijnlijk wel de bedoeling is. Misschien heeft het ook te maken met de huis- enkeukenzang van vocaliste Kim, die gewoon haar ding doet. Een goed gevoel voor blues en soul kan haar daarbij zeker niet ontzegd worden.

De speelse en lichtelijk eigenwijze liedjes kennen zat mooie momenten, spannende stukken en onverwachte ontwikkelingen, maar zakken hier en daar wat in. Deze winnende band van de Amsterdamse Popprijs 2010 zou je vooral betere opnames toewensen, waarbij hun gedegen composities en innig samenspel beter uit de verf kunnen komen.

John Hill heet eigenlijk niet Jan Heuvel zoals je zou verwachten, maar Hannes Hilgenkamp. Een tijdje was hij frontman van The Frowns uit Utrecht, maar inmiddels heeft hij die indierockband verlaten en is ie oostwaarts getrokken, naar thuisstad Zwolle. Het elektrieke spul is verruild voor een akoestische gitaar en de rock voor folk en countrypop.

Alleen met z’n gitaar gaat het de ex-rocker niet zo geweldig af, maar met de fluisterzachte begeleiding van Florien Hilgenkamp (achtergrondzang) en Serge Bredewold van 16Down op bas, drums en orgel is John Hill in z’n element.

Dan wentelt zijn prachtige, van een hees randje voorziene stem zich behaaglijk in de warme en comfortabele begeleidingslaag en komt zo volledig tot z’n recht. Sfeervolle liedjes, hypnotiserende refreintjes en rake teksten maken het af.

SURF

BLACK TARANTULA DEMO www.myspace.com/blacktarantularocks

Black Tarantula verrast met supergruizige surf die zo vanuit een garage uit de sixties lijkt te spuiten. De ontstaansgeschiedenis van de band uit Leiden is gruwelijk: na het zien van The Phantom Four besloten ze stoner voor surf te verruilen, ontvoerden gitarist Phantom Frank, kapten diens arm af en naaiden die vast op het lichaam van hun gitarist. Zo kom je er dus ook...

Geinponems zijn het, deze vier aardige gasten, maar als ze spelen, zetten ze hun tanden muurvast in de instrumenten en gaan ze grimmig aan de slag. Hun knerpende orgeltje, de blikken gitaar, kartonnen drums en diepzeebas beulen ze af tot op het bot. De surfsmurrie die zo ontstaat, is hard en heftig, simplistisch gewelddadig en genadeloos. Punksurf vanuit het diepste putje – heerlijk.

POTIMAN ONE WORLD MUSIC NO JOKE www.1bigpotiworld.com

Zoals het wel vaker voorkomt bij reggae is het bij Potiman een behoorlijk vage toestand, maar klinkt de muziek okay. Zanger/entertainer/auteur David Gelenbrecht uit Den Haag gaat voor up-tempo rootsreggae; de invloed van Bob Marley is nooit ver weg, hij heeft zelfs met covers van de bekende reggaester opgetreden.

Maar de van oorsprong Surinaamse Potiman zoekt toch meer de zon, het lichte geluid en de positieve vibraties. De nummers skanken niet de hele tijd non-stop door maar worden meer dan eens onderbroken door onnodige breaks.

Zijn zang is onvast maar in de refreintjes heeft hij je weer helemaal in de tang. Er speelt geen echte band op de achtergrond, maar de vervangende elektronica doet het prima. maar t/apr il 2011

FRET

67

demontage METAL

POP/ROCK

POP/ROCK

ROCK/FUNK

RAVAGE4 SELF-PROCLAIMED

SIDEWALK THEY SAY THE WORLD IS TURNING

ERIK VISSER / ROGER HEIJLTJES MASTERPLAN

VITAMIN14 HOMEGROWN MINERALS

www.musicbysidewalk.com

Erik Visser is geluidstechnicus en mu­ zikant in ruste en schrijft zo af en toe nog een liedje. Hij werkte voornamelijk in Los Angeles en Hollywood en ging na zijn terugkeer in Nederland aan de slag met radio- en tv-commercials. Na nog een gedeelte van de techniek op zich genomen te hebben voor Joop van den Ende en in Hilversum te hebben gewerkt, zat het er op. Waarschijnlijk komt daar het ontspannen en rijpe geluid vandaan dat op Masterplan te horen is. Erik speelt de meeste instrumenten in, leeftijdgenoot Roger Heijltjes doet gitaar en zang. Je hoort duidelijk dat het duo de knoppen weet te bedienen en verstand heeft van een liedje in elkaar zetten, maar het is allemaal al vaker gedaan en de zang van Roger is vlak en uitdrukkingsloos.

Net als je denkt dat freaky rockmetalfunk helemaal uitgestorven is, loop je er weer keihard tegenaan. Welkom Primus en Red Hot Chili Peppers dus, van wie de hoogtijdagen immers alweer zo’n twintig jaar (omloop revivaltijd!) achter ons liggen. Maar daarmee alleen doe je Vitamin14 uit Deventer en Arnhem zeker tekort, want ze geven geheel hun eigen draai aan een niet al te makkelijk genre. Fantastisch spel dus, vaak razendsnel, op het neurotische af en behoorlijk ingewikkeld.

James Brown meets Frank Zappa, zoiets. Toch zit de groove er helemaal in en houdt de band redelijk strak de grote lijn in het oog. Uiteraard ont­ komen ze niet aan het alles volproppen met instrumentale hoogstandjes maar dat vergeef je ze graag.

www.ravage4.com

Uit de as van de Bredase band Circular ontstond zo’n twee jaar geleden Ravage4 – recycling op z’n hardst, zoals ze het zelf stellen. En hard is het: de mix van metal, powerrock en (iets minder) stoner staat als een blok schokbestendig beton. Vooral het instrumentale gedeelte mag er wezen, de eenheid tussen drums, bas en gitaar is bijzonder hecht en verrassend goed op elkaar afgestemd. De zang overtuigt wat minder omdat die regelmatig wat krachteloos wegvalt. Het is niet zo dat de zanger vooral uit een en hetzelfde vaatje tapt, hij zingt, praat en mijmert ook nog eens naast het schreeuwen. Van vele markten thuis dus, maar vaak net iets te gemaakt en op de rand van overdrijving. De eerlijke en directe teksten doen veel vergeten en vergeven.

Heerlijk toch hoe iemand zich in de loop der jaren kan ontwikkelen. Sing e r- s o n g w r i t e r Coen van der Horst stuurt met de regelmaat van de klok een demo de wereld in van zijn project Sidewalk, en je ziet en hoort hem groeien in zijn rol. Konden de demo’s uit Eindhoven aanvankelijk niet echt bekoren (maar werd er wel gerept over ‘hitpotentie’), met deze demo is weer een nieuwe en verbeterde weg ingeslagen. Nu speelt er een band die lekker op dreef is, en is Coen de rocker opgestaan. Sommige liedjes zijn behoorlijk sterk, maar de meeste blijven toch weer hangen in de grootste gemene deler. Het neuzelige en magere stemgeluid trekt het galmende stadiongeluid van de begeleiding slecht, maar de liedjes, ja de liedjes doen het ’m.

FUNK

SHIFT BERTRAND ROBINNE DEMO

POP/ROCK

www.myspace.com/

www.stroave.com

shiftbertrandrobinne

De band Stroave uit Venlo noemt als grote voorbeelden Pearl Jam en The Who, maar heeft daar weinig tot niets mee van doen. En als het geluid van je ep ook nog eens ronduit niet om aan te horen is en je daarnaast opschept over ‘een groot publiek boeien’ dan kan de luisteraar al snel de lust vergaan om nog wat moeite te doen voor de muziek.

Maar goed, de band heeft een rolletje in de speelfilm Omega van regisseur en entertainer Patrick Haagmans, misschien heeft het daarmee te maken... Stroave lijmt voortvarend stukjes pop en rock aan elkaar, met een goed gevoel voor refreintjes en verrassende breaks. Door het plakwerk zit er geen vaart in de liedjes, maar vaak wel een of meerdere leuke uitweidingen.

Het muzikale cv van Parijzenaar Bertrand Robinne is om U tegen te zeggen, maar te lang om hier op te noemen. In ieder geval is hij drummer en woont hij sinds een tijdje in Amsterdam. Met strakke hand en soepel neerdalende stokjes leidt hij een vijfkoppig gezelschap muzikanten afkomstig uit Nederland, Kaapverdië en Suriname.

In een soort van lange jams die gedragen worden door een stevig groovende ritmesectie gaat de band zich te buiten aan funk, reggae, latin en jazz. De zangeres lijkt invuloefeningen te doen, maar echt veel ruimte krijgt ze ook niet.

Het cleane gitaargeluid kan ook niet erg boeien, maar hakt zich verder prima door de cliché riedeltjes heen.

68

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

STROAVE OPTIONS

www.vitamin14.com

Teksten Arjan van Sorge

liveinholland HOE LANG BLIJFT DE ORGANISATIE DAT GESMIJT MET BIER GEDOGEN? Moss

WAT? NOORDERSLAG WAAR? OOSTERPOORT, GRONINGEN

Het nieuwjaarsfeestje van de popmuziek. Dat is Noorderslag, het festival dat oog heeft voor (aanstormend) talent. In een binnen vijf minuten uitverkochte Oosterpoort in Groningen viel weer veel te genieten.

W

einig bands zullen tijdens Eurosonic Noorderslag 2011 meer gespeeld hebben dan Moss en Go Back To The Zoo. Een stuk of negen shows in vier dagen tijd. Ze bewaren allebei het beste voor het laatst. Moss speelt een vlekkeloze set in de grote zaal van de Oosterpoort, waarbij opvalt dat zanger Marien Dorleijn ook nu weer zo intens en gepassioneerd is. Dat zie je maar bij heel weinig collega-bands. Deze man (be)leeft zijn eigen muziek. Vijfkoppige zang is ook al zo´n zeldzaamheid die je bij hen kunt aantreffen. Contact maken met het publiek door middel van een praatje tussen de songs door is het enige verbeterpuntje dat een kniesoor hun nog zou kunnen aanrekenen. Maar verder niks dan lof voor deze absolute winnaar van het hele evenement. De buitenlandse programmeurs hebben hun mond vol over Moss, dat nu overal terecht lijkt te kunnen.

En anders Go Back To The Zoo wel, nog zo´n winnaar van het weekeinde. Cas Hieltjes, aanvoerder van deze beestenbende, is nu juist weer niet op z’n mondje gevallen. Deze provocateur en volksmenner à la Peter te Bos

Caro Emerald

daagt het uitzinnige publiek uit door bier terug te gooien. Ondertussen rockt z´n doorweekte band de pannen van het dak. Waar halen die gasten de energie vandaan om avond aan avond zo de beest uit te hangen? Heerlijk, dit ‘bierschuim der natie’.

Ook traditioneel een biersalvo bij de winnaar van de Popprijs – uiteraard Caro Emerald, wie anders, die gehuld in regenpak en gewapend met paraplu het podium op komt. Je vraagt je af hoe lang de organisatie dat gesmijt met bier blijft gedogen. Moeten we gaan wachten tot de eerste artiest geëlektrocuteerd wordt in die hectoliters neerdalend vocht? De vraag is hoe de apparatuur het sowieso houdt na een avondje ‘Brisbane in Groningen’. Het hoeft niemand te verbazen als de zich dapper werende Caro haar prijzengeld van tienduizend euro moet gaan steken in een nieuwe dj-tafel of pedalen voor haar in het bier slippende gitarist. Stomme traditie! Caro verdient respect en een mooie bos bloemen. Gelukkig voor haar zijn er ook keurige secretaressen in het publiek die hun lovers tot een romantisch dansje verleiden.

Romantiek zul je niet aantreffen bij The Opposites, die voor Caro in een nog droge grote zaal staan.

Lompheid des te meer. Hoe veel kilo ‘slimme achterlijkheid’ wilde u hebben? The Opposites kunnen het per direct in grote hoeveelheden aanleveren. Je lacht je gek om die hakkende, rappende feestbeesten met hun vele vrienden, waaronder de vuig-leipe Party­ squad, waarmee ze in mei per helikopter een rondje bevrijdingsfestivals gaan doen. Het Noorderslag-publiek vreet uit hun hand. maar t/apr il 2011

FRET

69

liveinholland Zou er een groter feest denkbaar zijn dan een show van The Opposites? Nou, Memphis Maniacs krijgen in de late uurtjes het dak er ook nog wel van af met hun live gespeelde mash-ups. Prachtig gezicht die zwetende mannen in hun zwarte Adidas trainingspakken met gouden biezen. Een sportschool is er niks bij. De zaal neemt het goed over. Geinig trouwens hoe die band op een evenement, bedoeld om het Nederlandse copyright te promoten, zo wegkomt met het spelen van cover na cover van internationaal repertoire. Het is de globalisering zullen we maar zeggen.

Een van de grote onbekenden vanavond is Aischa. Deze brutale sexy chick (hoge rode laarzen, zwart kort broekje en topje) staat in de nog niet voor de helft gevulde kelder met dj Jane Doe achter de knoppen. Aischa maakt rauwe R&B, waarbij ze haar nummers, die meestal niet langer dan tweeënhalve minuut duren, half zingt en rapt. Met Handen Op (een cover van Lil Kims Lighters Up) heeft ze een kraker in huis, maar tekstueel blijft het nog een beetje steken op het niveau brugklas­ poëzie. Geef haar wat tijd en dan zullen we ongetwijfeld nog veel van deze dame gaan horen.

Een andere relatief onbekende groep is Jungle By Night. Ze zien eruit als het eerste het beste schoolbandje, maar dan wel een erg goeie! Hun mix van Afrikaanse stijlen knallen ze met veel bravoure de zaal in. De negen man (jochies is een beter woord), met drie blazers en twee percussionisten, swingen het dak van de Oosterpoort eraf. Dit wordt ongetwijfeld een van de succesnummers op de komende zomerfestivals.

Janne Schra is een oude bekende (Room11) en laat met haar nieuwe project Schradinova horen een uitstekend en veelzijdig zangeres te zijn die inspiratie put uit vele muziekstijlen. Ze windt Groningen met haar speelse en charmante presentatie om haar vingers.

70

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Schradinova

Lucky Fonz III

Ook voor Perquisite is Noorderslag bekend terrein. Tijdens zijn optreden zijn het de vele (gast-) muzikanten die de show moeten stelen. Ondanks gedoe met een kapot pianootje lukt ze dat prima, mede dankzij het sterke en meeslepende songmateriaal. Voor elk wat wils: funk, pop, rock, hiphop, een ijzeren ballad en zelfs een soort van geloofwaardig Chileens protestlied. Iets ruiger alle­maal dan op de cd.

In de hal staat het 3FM Serious Talent podium met optredens van onder andere Ruben Hein, Kensington en MakeBelieve. Die laatste band speelt een thuiswedstrijd, zij het een moeilijke, want is weliswaar razend populair bij tieners, maar die lopen er niet veel rond op Noorderslag. De Groningers zetten hun catchy punkpoprock strak en vol overtuiging neer, hebben een goeie zanger en frontman in huis, én beschikken over

Memphis Maniacs

Lilian Hak

Dazzled Kid

Eefje

een handvol ijzersterke songs.

Helaas is dat niet voldoende om het oude Noorderslagpubliek aan het springen te krijgen.

Naar de nieuwe hiphopsensatie Boef en de Gelogeerde Aap. De laatste had ook veilingmeester in Venlo kunnen worden en ratelt er lappen tekst uit met een zeer streetcredible zachte g. Boef vult dat aan met spaarzame dubstep­ achtige beats. Erg tekstgericht allemaal. Gelukkig wordt op verzoek van het publiek het volume tijdens het concert wat harder gezet, want zo wordt het ook nog een feestje.

De nuchtere en bescheiden Tim Knol, die vorig jaar in een kleine tent debuteerde op Noorderslag, is nu een van de publieksfavorieten. Hij speelt tijdens de Popprijsuitreiking, niet een van de drukste momenten, zou je denken. Toch is de 3FM-zaal vol. Tim speelt op blote voeten op een uitgerold tapijt. Slechts drie strijkers omlijsten in het eerste deel van de set zijn pure en eerlijke liedjes. Pas in het laatste deel komt de complete band het podium op en laat Tim horen dat hij ook nog steeds kan rocken.

Dazzled Kid, het nieuwe project van Tjeerd Bomhof (Voicst), is een van de verrassingen op Noorderslag. Tjeerd geeft een preview van zijn kakelverse album Fire Needs Air en durft ondanks zijn zenuwen met een breekbaar lied af te trappen. Dazzled Kid blijkt melancholiek, maar ook vrolijk en catchy te kunnen klinken. Het podium staat evenals bij Voicst vol vreemde attributen en een solo met piepende speelgoedboerderijdieren volgt. Lilian Hak houdt van drama in zang en performance. Haar outfit getuigt van haar voorkeur voor avant-garde. Een torenhoge knot danst mee op het ritme van haar eigenzinnige liedjes die doorspekt zijn met samples uit oude films. Ze let op elk detail; elke zucht is perfect getimed.

Grote Prijs-winnares Eefje is een van de weinige Noorderslag­ artiesten die in het Nederlands zingt. Ze vult de kleine Volkskrant-

zaal met haar dromerige liedjes afkomstig van haar gloednieuwe debuutalbum De Koek. Om het festivaloptreden de sfeer van een intiem huiskamerconcert te geven, heeft ze een schemerlamp, kachel en waterkoker op de bühne geplaatst.

Oud-Grote Prijswinnaar Lucky Fonz III (Otto Wichers) mag op het Groningse nieuwjaarsfeestje zijn nieuwe Nederlandstalige plaat presenteren. Hij is daar zo vol van dat hij de presentator niet laat uitpraten. Bezoekers die Otto nog kennen van zijn breekbare folk­ songs worden overspoeld door een lading aan uptempo meezingers. Waar veel festivalartiesten met extra arrangementen en gastmuzikanten komen, voert Otto zijn liedjes zo casual mogelijk uit. Zijn outfit – blouse en spijkerbroek met omgeslagen pijpen – past daar perfect bij. Een sterk optreden geeft hij echter op Noorderslag niet. Zijn liedjes voert hij slordig uit en hij weet het publiek dan ook niet vast te houden.

‘Wees niet bang, dit was het meest langzame nummer van de set’, stelt zanger Keez het publiek na wat onduidelijk galmende minuten gerust. En inderdaad: de electrosynth muziek van Lola Kite komt echt tot leven als er wat meer tempo en een wat steviger beat achter zit. Goede nummers als Everything’s Better en Different Story redden een net iets te ernstig optreden.

In Amerika hebben bands als The Black Atlantic baarden. Hier niet gelukkig, maar je moet wel even gaan zitten voor de verfijnde liedjes van de heren. Niet de standaard popsongs, allemaal zeer uitgedacht materiaal met dito samenzang en hier en daar wat verstilde momenten. En verrassing: het gedijt tóch prima in een festivalsfeer met verder wel een overdaad aan inhaakmuziek, gezellig babbelend publiek en veel in- en uitlopen.

Tekst Rosanne de Boer, Tiemen Koopman, Ewout van der Linden, Robbert Tilli Foto’s Dimitri Hakke maar t/apr il 2011

FRET

71

liveinholland WIE? MAARTEN KOOIJMAN, AWKWARD I WAAR? EKKO UTRECHT

O

nder Invloed is een project van filmmaker Matthijs van der Ven waarvoor hij muzikanten vraagt werk te spelen van artiesten die hen beïnvloed hebben.

Het resultaat is vervolgens te zien op zijn website onderinvloed.com.

De vier live shows per jaar, twee in Ekko en twee in Hedon, zijn het bijwonen beslist waard. Vanavond presenteert Maarten Kooijman, drummer en gitarist (Dress, Johan), zich als singer-songwriter met bij sommige nummers wat hulp van Jochem Klijnman (Dress) op harmonium en zang en Susanne Linssen (Dress, Hospital Bombers) op viool en zang. Zijn roots liggen bij bekende grootheden als Neil Young en Bruce Springsteen. Zijn eigen nummers getui-

gen van een wat sombere instelling. Vocaal en muzikaal klinkt het allemaal nogal netjes en braaf binnen de lijntjes gekleurd. Awkward I, het project van Djurre de Haan, vormt een mooi contrast met zijn voorganger. Djurre durft juist zijn nek uit te steken. Hij gaat het experiment aan met zijn eigen stem en dan maakt het niet uit of dat de ene keer beter lukt dan de andere: wat hij doet, is spannend en interessant. Dat Susanne aanwezig zou zijn wist hij niet, maar hij maakt er handig gebruik van en zingt met haar een prachtig duet. Djurres roots wijken meer af van de gebaande paden: zijn covers van Elliot Smith, Bill Callahan en vooral Washington Phillips zijn een stuk minder bekend

GENIETEN VAN COVERS EN EIGEN WERK

dan die van Maarten. Hij begeleidt zichzelf op een oud, afgeragd gitaartje en een mandoline en pakt

er tegen het eind nog een mondharmonica bij. Dit is genieten!

Tekst en foto Lilian van Dijk

EIGENWIJS EN AVONTUURLIJK

wie? TICKETS GO PAST waar? BITTERZOET, AMSTERDAM

Z

o eigenwijs en avontuurlijk als de Fries/Gelderse band Tickets Go Past kom je ze niet zo vaak meer tegen. De releaseparty van hun cd Mainstream wordt op geheel eigen wijze vormgegeven. Het maakt het avondje muziek in Bitterzoet tot een gebeuren dat vooral voor fijnproevers georganiseerd lijkt. Tegen de tijd dat de band eigenlijk op het podium zou moeten verschijnen, start

72

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Phil Mills vanaf een laptop vanuit de zaal een tweetal videoclips.

Eerst komt Seven Across voorbij, daarna My Confession. Daarna neemt de formatie rond Joost Brouwer en Phil Mills bezit van het podium. Tickets Go Past moet het niet hebben van een gelikte show.

Visueel zorgt een videoscherm voor enige kleur op het podium.

Verder vormen de prachtig roodgekleurde glas-in-loodramen van

Bitterzoet een mooi decor. Van alle bandleden trekt vooral Mills de aandacht naar zich toe. Met name de momenten dat hij de theremin bespeelt, zijn boeiend; het lijkt alsof hij z’n handen in het luchtledige houdt, maar intussen tovert hij de mooiste tonen uit het opvallende elektronische instrument.

Waar een spectaculaire show achterwege blijft, richt de band zich vooral op de muziek. En die

staat als een huis. De band schakelt van stevige beats (Blaise) via melancholisch, filmisch gitaarspel (Leaves On The Track) naar stevig pompende rocknummers (Glacier Print). Het repeterende karakter van met name het nieuwe werk en de gelaagde opbouw van de nummers werkt live hypnotiserend.

Daar is helemaal geen show voor nodig!

Tekst en foto’s John Buis

VEEL RAPS RAKEN ONDERGESNEEUWD DOOR DE ROCKGITAREN Spraakmakend

Sticks

De Kwelling Van Pythagoras

Discipline

WAT? BATTLEJUICE XL WAAR? DOORNROOSJE, NIJMEGEN

R

ap meets rock. Wat doen rockers als de boys van Easy Trigger (winnaar Roos van Nijmegen 2010) op het hiphop­ evenement BattleJuice XL? Het antwoord ligt in het crossover cdproject Keizersnede, een samenwerking tussen de Nijmeegse hiphop- en rockscene. Easy Trigger en Discipline namen de openingstrack van het Keizersnede-album op. Ook hun stadsgenoten Barbarella en Biggie Bigs sloegen de handen ineen. In Doornroosje laten Spraakmakend samen met o.a. de mannen van Bandito (winnaar Gesel van Gelderland 2009) naast meidengroep Mr. Blue Sky en NLS hun hip-rock-mix-drank horen. Jacky Heretic en De Kwelling Van Pythagoras sluiten de cd-presentatie af. Leuk detail: de

integratie gaat zo ver dat de Pythagoras-rappers hun hiphopmoves loslaten en springen en dansen als rockers. En Spraakmakend wordt niet van het podium gestuurd als de mannen gaan freestylen onder het pseudoniem Ik & Simon. Helaas vertoont de gelegenheidsband Roep Maar Wat met leden van De Staat en Taxidermist zijn kunsten niet. Deze groep werkte samen met de populaire Nijmeegse rapformatie Zo Moeilijk. Jammer is ook dat het geluid in de zaal tijdens de cdpresentatie matig is. Veel raps raken ondergesneeuwd door de rockgitaren. Keizersnede is een initiatief van Nijmegen Rock City – de Waalstad wil dat Eindhoven niet het alleenrecht heeft op de titel ‘rockcity’ – Stichting PAN en

WIE? PATER MOESKROEN WAAR? ‘T MOZAÏEK WIJCHEN

P

ater Moeskroen bestaat 25 jaar en viert dat met een nieuwe theatershow en een bijbehorende cd. De huidige bezetting is waarschijnlijk de beste in de historie van de band en de nieuwe cd wat mij betreft ook.

Verkleed als Schotten en Bretonnen en met weer een geheel nieuw arsenaal aan instrumenten (veel doedelzakachtigs, maar ook een prachtige basaccordeon) trekken ze stevig van leer. Openingsnummer is het al wat oudere Dat Komt Ervan, beter bekend als Ik Heb Nooit Een Vlag Geëerd. Slaat na-

tuurlijk direct op de vrijheidsdrang van de huidige Kelten, maar ook op Pater Moeskroen zelf. Na hun eerste hit Roodkapje zijn ze nooit meer serieus genomen door de radiomannetjes, anders waren ze net zo groot als Guus Meeuwis en Bløf geworden. Als ware partizanen hebben ze zich een lange weg gebaand langs theaters en zomerfestivals, en ondertussen schreven ze de mooiste liedjes zonder door het ‘grote’ publiek te worden opgemerkt. Maar alle tryouts van deze show zijn zo goed als uitverkocht en de rest van de

hiphoporganisatie LosVan. Op de Keizersnede-cd mag de verdeling rock/rap gelijkmatig zijn. In het publiek vanavond zijn de hiphopfans oververtegenwoordigd. Niet zo vreemd als je naar de rest van het programma kijkt. Er zijn optredens van Fresku en Boef en de Gelogeerde Aap. Laatstgenoemde etaleert uitgebreid zijn voorkeur voor dubstep. De afsluiter van de avond vormt Sticks. Uit hiphopstad Zwolle nam hij A.R.T., Rico en hun maten mee. In de kleine zaal zijn breakdance-, beatmasters- en mc-battles die drukbezocht worden. Niet Nederhoppionier Sticks maar Fresku ontvangt in Doornroosje het meeste applaus. Hij heeft het lef om halverwege het optreden een barkruk te pakken en het publiek te vragen stil te zijn.

En het wordt muisstil in Doornroosje. Fresku veegt een zweetdruppel weg en zet Maskerade in, een pure, eerlijke rap over z’n eigen leven. Hij is vader geworden en wil het beste nalaten voor zijn dochtertje. Zelfs na zijn laatste woord is de zaal nog secondenlang stil. Fresku is zo enthousiast over het Nijmeegse publiek dat hij het liefst met iedereen op het podium z’n optreden afsluit. De bühne raakt bijna overbelast. Sticks laat met zijn Zwolse maten veel krakers horen zoals Hamvraag. Maar in de stijl van dit Nijmeegse hiphopfeest gaat hij ook de samenwerking aan met collega-rappers als Fresku. Aan een rap-rock-cross­over waagt hij zich niet, ondanks het Keizersnede-voorbeeld.

Tekst en foto’s Rosanne de Boer

EEN SYMPATHIEK STEL tour zullen ze ook weinig lege stoelen zien. Zo hecht en intens als vanavond had ik ze trouwens nog niet eerder gezien, ook het geluid was beter dan ooit. Een flinterdun verhaallijntje (over de zoon van een Keltische krijgsheer die niet wil vechten) staat garant voor de nodige flauwekul, maar er wordt vooral flink en met veel plezier gemusiceerd. Sympathiek stel, en als je na 25 jaar zo kunt pieken, dan kun je nog heel lang mee.

Tekst Roland Wetzels Foto Hugo Berends maar t/apr il 2011

FRET

73

liveinholland WIE MIST ER NOG EEN BASSIST?

wie? DUFFHUËS waar? MERLEYN NIJMEGEN

M

et ‘dit was een riff van Robert Johnson maar dat weet toch niemand’ sluit singer-songwriter Indasol zijn set af. Zo is menig blanke muzikant inderdaad aan zijn muziek gekomen sinds de jaren zestig. Goeie blues moet elke keer weer anders klinken moet Niels Duffhuës hebben gedacht. Ditmaal heeft de muzikale zwartkijker zijn toetsen thuisgelaten en een drumster meegenomen: Maartje Simons alias Marzj. Na enige tijd heeft de geluidsman de basgitaar in Duffhuës’ gitaar gevonden, door er een paar tandjes laag bij te draaien. Een krachtig combinerend duo weerklinkt. Wie mist er nog een bassist? De Bossche muzikant lijkt niet helemaal bij stem. Niet gek. Hij is net terug

wie? SCHRADINOVA waar? 013 TILBURG

J

anne Schra zette haar succesvolle band Room Eleven aan de kant en maakte een doorstart met Schradinova. Na het Noorderslagfestival nu in de kleine, meer sfeervolle zaal, van 013. Ze verontschuldigt zich meteen voor het eerder wegens griep moeten afzeggen van het optreden en belooft nu extra haar best te doen. De opening is het mooie, rustige en dromerige Italian Family. Schra heeft toetsenist Tony Roe en bassist Lucas Dols meegenomen vanuit Room Eleven, waardoor de basis vertrouwd klinkt. Het is mooi om te horen dat de muzikanten elkaar de ruimte geven om te kunnen excelleren. Zo krijgt het gitaarspel van Stef van Es tijdens Glowing de hoofdrol. Sietse van Gorkum geeft met zijn viool de muziek soms een sausje uit de Balkan mee en tijdens Stronger laat drummer Philippe Lemm horen dat hij naast de drums ook prima uit de voeten kan als beatboxer. Met Tony Roe zingt Janne samen achter de toetsen. Zo komt iedereen in de band

74

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

van een enthousiaste reeks concerten bij onze oosterburen. Maar dat kartelige randje past wel bij zijn weemoedige, soms regelrecht mistroostige composities.

Invloeden van Nick Cave en Johnny Cash schemeren graag door zijn nummers. Duffhuës oogst daarvoor het nodige applaus. Niet alle Nijmegenaren blijken dit weekend naar Noorderslag afgereisd. Het is druk in Merleyn en het publiek luistert aandachtig.

Je moet van duister gewortelde klanken houden wil je van Niels Duffhuës houden. En de toeschouwers zijn gecharmeerd van zijn country noir. Duffhuës straalt als een zwart gat. Tevreden verlaat hij zijn podium.

Tekst Frank Antonie van Alphen Foto Roy Driessen

DE BASIS KLINKT VERTROUWD aan zijn trekken, met als herkenbaar middelpunt natuurlijk de karakteristieke stem van Janne.

De setlist is evenwichtig én afwisselend; Janne gaat makkelijk van jazz naar reggae naar funk, waardoor het optreden nooit eentonig wordt. Haar stem blijft een prachtig instrument, haar muziek vrolijk en dat maakt dat je blij naar huis gaat.

Tekst en foto’s Hans Kreutzer

WIE? ME & STUPID, FREEK MUSBACH WAAR? EKKO UTRECHT

F

reek Musbach timmert al een tijdje aan de weg, maar het grote succes is nog uitgebleven. Deze avond staat hij solo met zijn twaalfsnarige gitaar in Ekko.

Direct valt op dat hij uitsluitend slaggitaar speelt. Op een gitaartje rammen omschrijft zijn techniek nog het best en de nummers onderscheiden zich niet genoeg om echt te boeien. Pas na enkele nummers komt daar verandering in: Freek gaat meer gebruik maken van verschillende slagjes. Het publiek wordt stiller en begint echt te luisteren. Op zich zingt hij goed, maar hij is niet begiftigd met een geweldig mooie stem. Een van zijn beste nummers, over relationele problemen, doet denken aan singer-songwriter Loudon Wainwright III. Eind 2009 nodigde In A Cabin With gitarist Peter Visser en zangeres/gitarist Carol van Dyk, beiden van Bettie Serveert, uit voor

een project in Australië. Onder leiding van producer Maarten Besseling werden samen met Australische muzikanten tien nummers opgenomen, die begin dit jaar zijn uitgebracht onder de bandnaam Me & Stupid. Omdat het wat duur was de Australiërs hierheen te halen, staan Carol en Peter nu op het podium met Marcus Bruystens op bas,Viktor van Woudenberg op percussie en tweede stem en Joppe Molenaar op drums. De vijf muzikanten gaan goed van start. De nummers klinken vlot en zijn fraai van opbouw.

Alle ingrediënten voor een topband zijn aanwezig: iedere muzikant afzonderlijk voegt precies dat toe aan het bandgeluid wat de nummers interessant maakt.

Terecht eist en krijgt het publiek een toegift. Hier staat een prima festivalband voor het komende seizoen.

PUBLIEK EIST EN KRIJGT TERECHT een TOEGIFT

Tekst en foto’s Lilian van Dijk

NIET LULLEN MAAR SPELEN

wat? SOUND OF ROCK ’N ROLL UNDERGROUND waar? MANIFESTO HOORN

H

et geluid van rock-’n-roll underground is dat van: niet lullen maar spelen én veel ronkende gitaren. Paceshifters heeft slechts een half uur de tijd om te spelen, voor de band reden om het tempo hoog te houden.

Het jonge trio heeft aan de geboden tijd genoeg om het hele album One For The Road er doorheen te raggen. Er is vroeg in de set zelfs

ruimte voor een nieuw nummer.

Het optreden kent z’n sterkste momenten als het tempo even omlaag gaat en drummer Koen Klarenbeek met rake klappen het ritme bepaalt. Sunnpimp tapt muzikaal uit een soortgelijk vaatje, al valt het optreden van deze band vooral op door de aanwezigheid van een zanger die entertainment hoog in het vaandel heeft staan.

Gekleed in een koningsjas, getooid met een pruik en witte schmink over het gelaat springt hij al na een paar nummers de zaal in, om daar een aantal nummers te blijven. Al kruipend over de grond zingt hij alsof de klanken helemaal vanuit z’n tenen moeten komen. Veel indruk maakt hij met een hilarische a capella versie van Don McLean’s Cryin. Het optreden als geheel oogt

bij vlagen wat rommelig, de amusementswaarde vergoedt echter alles. Shaking Godspeed rondt de avond af met lang uitgesponnen nummers met een kop en een staart. Met de sterke opener Godspeed lijkt het trio z’n kruit vroeg te verschieten, maar het weet met spannende instrumentale passages en opzwepend samenspel de bezoe­kers tot aan het afsluitende Pasoa bij de les te houden.

Tekst en foto’s John Buis maar t/apr il 2011

FRET

75

ConCERTagEnda aCda En dE MUnnIK 1 maart Muziekgebouw Frits Philips eindHOven 2 maart Chassé Theater breda 3 maart De Goudse Schouwburg gOuda 7 maart De Goudse Schouwburg gOuda 9 maart Stadsschouwburg enscHede

2 april De Meester aLmere 14 april Vera grOningen 16 april Ekko utrecHt 17 april Congreszolder (Slot Zeist) Zeist 23 april ’t Beest gOes 14 mei Concordia Kunst & Cultuur enscHede

BLaaS oF gLoRY

26 maart Schouwburg Orpheus aPeLdOOrn

31 maart Schouwburg cuijk 8 april De Flint amersfOOrt 9 april Schouwburg Agnietenhof tieL 10 april Theater De Willem PaPendrecHt

13 april TheaterHotel De Oranjerie rOermOnd

14 maart Circustheater den Haag

16 maart Schouwburg Kunstmin dOrdrecHt 18 maart Stadsschouwburg utrecHt

23 maart Schouwburg Almere aLmere

24 maart De Oosterpoort grOningen

25 maart De Oosterpoort grOningen

28 maart Schouwburg Tilburg tiLburg

29 maart Schouwburg Orpheus aPeLdOOrn

30 maart Stadsschouwburg De Harmonie Leeuwarden 5 april Schouwburg De Kring

7 maart Carnavalsconcert De Spiegel ZwOLLe 16 maart Paradiso (presentatie Pinkpop) amsterdam 25 maart De Bosuil weert 15 april Neterpop neterseL 23 april Paaspop scHijndeL 30 april Twello Festival tweLLO

15 april Theater aan de Schie

amsterdam

BLØF

rijswijk

27 april Theater Castellum

Jan aKKERMan & Band

1 maart Paradiso amsterdam 3 maart Tivoli utrecHt

4 maart Het Bolwerk sneek 5 maart De Oosterpoort

FRANK BOEIJEN

rOOsendaaL

6 april Stadsgehoorzaal Leiden 7 april Philharmonie HaarLem 12 april Koninklijk Theater Carré amsterdam

13 april Koninklijk Theater Carré

grOningen

DOWNLOAD DE AKO KIOSK APP EN KOOP DE FRET IPAD EDITIE

N OOK U IPADOP !

WWW.MAGWORLD.NL

76

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

12 maart Manifesto HOOrn 1 april De Bosuil weert 3 april Het oude Politiebureau

scHiedam

16 april Spant! podium een bussum

21 april Theater De Storm winterswijk

22 april De Blauwe Kei vegHeL 23 april Zaantheater Zaandam 26 april Rijswijkse Schouwburg

aLPHen a/d rijn

28 april De Maaspoort venLO 29 april Schouwburg het Park

2 maart Theater Markant uden 4 maart De Oosterpoort

HOOrn

grOningen

BÖKKERS

5 maart De Harmonie

ede

Leeuwarden

6 april Schouwburg Cuijk cuijk 9 april Cultuurfabriek DRU uLft

9 maart Theater De Tamboer

5 maart Het Front vrOOmsHOOP 19 maart Takens baLkbrug 26 maart De Radstake HeeLweg /

HOOgeveen

varseveLd

11 maart Stadsgehoorzaal

aMSTERdaM KLEZMER Band

Leiden

9 april De Leeren Lampe raaLte 16 april Surrender Hrieps

12 maart De Meervaart

grijPskerke

17 maart Schouwburg Amstelveen amsteLveen 18 maart Theater de Winsinghhof rOden 19 maart Stadsgehoorzaal

amsterdam

23 april Feesttent bOrcuLO 24 april Zaal Dijk LemeLe

Leiden

19 maart Isala Theater caPeLLe

25 maart Perron 55 venLO 26 maart Concertzaal tiLburg 31 maart Schouwburg Ogterop

a/d ijsseL

mePPeL

sPijkenisse

17 maart Stadsschouwburg HaarLem

18 maart Stadstheater

BRaInBoX

ZOetermeer

11 maart Bibelot dOrdrecHt 12 maart De Pul uden 18 maart De Kade Zaandam 9 april Hedon ZwOLLe 10 april De Bosuil weert 15 april Mezz breda

21 maart Beatrix Theater utrecHt 25 maart Theater de Stoep

Groene Engel RELAX

16 april Underground Lelystad 22 april Romein Leeuwarden 14 mei Patronaat Haarlem

19 april 013 Tilburg 21 april Paard van Troje

DE HEIDEROOSJES

KYTECRASH

18 maart Het Musiater 25 maart Theater De Storm

3 maart Theater de Veste Delft 4 maart P60 Amstelveen 12 maart Tivoli de Helling

18 maart Hedon Zwolle 19 maart 013 Tilburg 25 maart Simplon Groningen 31 maart Doornroosje

Winterswijk

Utrecht

Nijmegen

31 maart Cultuurfabriek DRU

13 april Hedon Zwolle

1 april Patronaat Haarlem

5 april De Vorstin Hilversum 15 april DOK6 Panningen 28 april Theater de Bussel

KLEINE VIEZERIK

DE STAAT

4 maart SugarFactory

Oosterhout

12 maart Paard van Troje

29 april Theater de Maaspoort

Den Haag

Venlo

17 maart 013 Tilburg 19 maart Simplon Groningen 26 maart Nieuwe Nor

Zevenaar

Den Haag

Concertagenda

foort

Vr 18 Folk @Groene Engel met LQR en Filthy Nelly Za 19 Superstijl Vr 25 Black Bottle Riot + Automatic Sam + Radio Blackout Za 26 Lilian Vieira en Rogério Bicudo

Ulft

5 maart Hedon Zwolle 9 maart Tivoli de Helling Utrecht 10 maart Vera Groningen 11 maart Metropool Hengelo 16 maart 013 Tilburg 17 maart Nieuwe Nor Heerlen 19 maart Rotown Rotterdam 24 maart Doornroosje

Heerlen

3 maart Vereeniging Nijmegen 14 april Tivoli Utrecht 15 april Off Corso Rotterdam 16 april Atak Enschede 21 april Vera Groningen 22 april Melkweg Amsterdam 23 april Hedon Zwolle 29 april Effenaar Eindhoven

01 april De Kade Zaandam 15 april Victorie Alkmaar

TANGO EXTREMO

Nijmegen

4 maart Theater de Purmaryn

27 maart Cool Kunst en Cultuur

30 maart Melkweg Amsterdam

Purmerend

Heerhugowaard

DUVEL DUVEL

12 maart Den Bolder Waspik 17 maart Stadsgehoorzaal 18 maart Theater de Flint

2 april De Tamboer Hoogeveen 12 april De Rijswijkse Schouwburg Rijswijk 24 april DeLaMar Theater

Amersfoort

Amsterdam

DAZZLED KID

4 maart Bibelot Dordrecht 5 maart Patronaat Haarlem 11 maart Luxor Live Arnhem

Amsterdam

24 maart Parkgebouw Rijssen

PATER MOESKROEN

Rijssen

2 maart ’t Speelhuis Helmond 3 maart Het Zaantheater

25 maart ’t Speelhuis Helmond 26 maart Spiegeltheater

Zaandam

Middelburg

Vlaardingen

Mrt.

11 maart Fenix Sittard 12 maart De Kelder Amers-

APRIL Vr 08 Bazzooka’s Vr 15 New Cool Collective Vr 29 Jungle By Night & Funk - A- Flex ONLINE TICKETS EN INFO OP WWW.GROENE-ENGEL.NL GROENE ENGEL, KRUISSTRAAT 15 5341 HA OSS / 0412-405504

19 maart Schouwburg Ogterop

RUBEN HEIN

Meppel

12 maart LVC Leiden 17 maart Doornroosje

25 maart Theater de Winsinghhof Roden 30 maart Parktheater Eind­ hoven Eindhoven 1 april Theater Markant Uden 7 april Het Musiater Zevenaar 8 april Theater Harderwijk

Nijmegen

18 maart Simplon Groningen 19 maart LantarenVenster Rotterdam

20 maart Hedon Zwolle 25 maart Paard van Troje

LILIAN VIEIRA & ROGÉRIO BICUDO 3 maart Theater de Stoep Spijkenisse

4 maart Theater Achterom Hilversum

6 maart LantarenVenster Rotterdam

Harderwijk

18 maart Verkadefabriek

Den Haag

14 april Theater de Speeldoos

Den Bosch

26 maart Goois Jazz Festival

Baarn

19 maart Goudse Schouwburg

Bussum

27 maart Jazz at Deurne

15 april BREStheater Brielle 22 april Schouwburg Odeon

20 maart Theater het Kielzog

Deurne

Zwolle

Hoogezand

31 maart Effenaar Eindhoven 1 april Tivoli de Helling Utrecht 15 april Gebouw-T Bergen

23 april De Enck Oirschot

PIEPSCHUIM

24 maart Chassé Theater

op Zoom

4 maart Theater Schuurkerk

Breda

23 april Patronaat Haarlem

Maassluis

26 maart De Groene Engel Oss 6 april Stadsgehoorzaal Leiden 8 april De Harmonie

Gouda

22 maart Schouwburg Orpheus Apeldoorn

5 maart Theater De Dialoog

LAURA JANSEN

Ermelo

13 april Paradiso Amsterdam 15 april Tivoli Utrecht 18 april De Oosterpoort

9 maart Posttheater Arnhem 11 maart Theater De Wegwijzer Joosland

10 april Musis Sacrum Arnhem 21 april Stadsgehoorzaal

Groningen

2 april Artotheater Schoonhoven

K ampen

Leeuwarden

maar t/apr il 2011

FRET

77

0251-236263 edbos@xsnow.com

www.juliansas.com

RUUD WEBER BAND

adv_sas_90x60mm.indd 1

23-08-10 11:43

new blues

new blues

CD out now!

www.ruudweber.com RUUD WEBER BAND

Wij bedrukken ook T-shirts, buttons en nog veel meer!

deal.

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’

Vrijdag 8 april: Finale Against All Odds | The RED17 We Stole The Zebra | 7th Street Pilot Paco Dommelsch Zaal Patronaat Haarlem Kaarten €7,50 ww ww.robacdaa aaw aa ward r .nl | ww w w.pa patr pa p t onaat.nll

www.decdperserij.nl | 0228 350 880

festivalagenda 5 DAYS OFF

ROCK OF AGES 2011

2 t/m 6 maart

5 maart

Mr. Wallace, NewSenseMemory, Passengers.

DIVERSE LOCATIES AMSTERDAM

AALTEN

www.freezeonfriday.nl

Jaguar, Bugs’n Bones, Stormrider e.a.

MOTEL MOZAÏQUE

www.rockofages.nl

7 t/m 10 april ROTTERDAM

INTERNATIONAAL BOOGIE WOOGIE FESTIVAL 12 maart ERMELO

DJ Koze, Isolee (live), Axel Boman, Ellen Allien, Joris Voorn, Steffen Benneman, John Roberts (live), Crystal Fighters, The Shoes, Palmbomen, Drop the Lime, Teebs, Jeremiah Jae, D/R/U/G/S, Ego Troopers, The Living Islands, Paul Chambers, Drums Are For Parades, LCMDF, THE BENELUX, Tom Trago, Job de Wit, Tettero, Jorn Liefdeshuis, Caribou (DJ set), Rusko, Hercules & Love Affair, James Blake, Skream, The Twelves, Gold Panda, Kode9&The Spaceape (live), Zomby, MJ Cole, Darkstar, Pearson Sound, Ikonika& Optimum (live), Loefah, The Dirt Machine, Stijn, Lone Sgt. Pokes, Goth-Trad, DJ+, Juha, Presk, Awanto 3, Gomes, Styx& Mike Engine, Cinnaman, Joy Orbison, Aeroplane, Digital Mystikz (Mala+Coki), Matthew Dear (live), Goose, De Jeugd van Tegenwoordig, Zwart Licht e.a. www.5daysoff.nl

Barrelhouse Bailey, Maarten Kruijswijk, Ernest Lane, Rinus Groeneveld, Greta Holtrop, Mike Sanchez, Hannes Otahal, Martijn Schok, Hans Ruigrok, Stefano Franco, James Thompson, Tineke Schoemaker, Jelly Germaine. www.boogiefestival.nl

4 maart POPCENTRALE DORDRECHT

Heights, Poison My Blood, 21 Gun Salute, The Blackout, Meet the Storm, Wish For Wings e.a. www.popcentrale.nl

12 maart

Alex M.O.R.P.H., Aly & Fila, Arnej, Arty, Ashley Wallbridge, Ben Gold, Cosmic Gate, Daniel Kandi, DJ Armin van Buuren, DJ Eco, DJ Sied van Riel, Gareth Emery, John O’Callaghan, Mat Zo, Menno de Jong, Myon & Shane 54, Orjan Nilsen, Paul Oakenfold, Roger Shah, Markus Schulz, Sean Tyas, Signum, Tenishia, Ummet Ozcan, W&W

HAAGS POP CENTRUM DEN HAAG

As The World Burns, Plaats-Delict, Neverbreak, The Shuffles e.a. www.myspace.com/ barbiepopfestival

TERPPOP 2011 12 maart BRITSUM

N.N.B, Barry Nice and the Nice Guys, Lil’l Red And The Roosters, The Blue Mondays, Lechery, e.a. www.terppop.nl

Maandag 14 maart Geld: Sponsoring en meer Sponsoring anno 2011 is meer dan ooit: samenwerken met bedrijven.

Hoe doe je dat?

14:00 - 17:00 uur, gratis Woensdag 16 maart Zelf je cd uitbrengen Wat komt er allemaal bij kijken als je een cd wilt uitbrengen in eigen beheer?

14:00 - 17:00 uur, gratis Dinsdag 5 april Promotie: laat internet voor je werken Interactieve sites, social communities en de laatste apps via je telefoon. Hoe kunnen artiesten, producenten, organisatoren het meeste halen uit Web anno 2011?

Door Leonieke Daalder (3voor12).

14:00 - 17:00 uur, € 25,-

www.astateoftrance.com

PEDRO PICO POP 9 april RAALTE

NO SLEEP ‘TIL BURG 20 maart

www.pedropicopop.com

www.013.nl

013 TILBURG

AANGESCHOTEN WILD LIJM&CULTUUR DELFT

Andere Koek, La Boutique Fantastique, Fabian, Garcia Goodbye, Secret Umbrella, e.a. aangeschotenwild.com/2011

FREEZE ON FRIDAY 25 maart diverse locaties Leeuwarden

Hille Stellingwerf, Joost Biesheuvel, Madera, Marius, Misery Kids,

Maandag 11 april The MIX Muzikale en informele talkshow onder leiding van Robbert Tilli (MCN) en Tom Engelshoven (OOR) met steeds drie topmuzikanten uit verschillende genres.

17:30 - 18:30 uur, gratis

Meneo, The Medics, Vanderbuyst, Audio Knights, Capeman, Hold Your Horses, Are You A Lion e.a.

De Kling, Dustsucker, Yama, Mufkin Tass, Winnaar Lucas Dec Bokaal, Liquid Iris, Reinard, De Punkfabriek, State My Case.

5 maart

www.blues89.nl

A STATE OF TRANCE 500 DEN BOSCH

25 maart 2011

Blue Clay, Kaz Lux, Little Louis Duo, Kroppo’s Blues Band, Ralph de Jongh, Scotch ‘N’ Soda, King Mo, Lightnin’ Guy & The Mighty Gators, Ruben Hoeke Band, Memo Gonzalez & The Bluescasters e.a.

Maandag 7 maart The MIX Muzikale en informele talkshow onder leiding van Robbert Tilli (MCN) en Tom Engelshoven (OOR) met steeds drie topmuzikanten uit verschillende genres.

17:30 - 18:30 uur, gratis

9 april

DAK BLUESFESTIVAL LEERDAM

Dinsdag 1 maart Promotie: Netwerken in de muziek. De praktijk Hoe moet je netwerken in de muziek? Netwerkspecialist Ernst Houdkamp van Cultuur-Ondernemen legt uit. Plus de best practices vanuit de muziekgenres.

13:00 - 17:00 uur, € 25,-

www.motelmozaique.nl

BARBIEPOP

013 TILBURG

HEARTLESS FEST 2011

Agnes Obel, Belle & Sebastian, Dum Dum Girls, José Gonzàlez & The Gothenburg String Theory, Josh T. Pearson, Lykke Li, The Bees, The Coral, Villagers, No Age vs The Bear, Project Wildeman, Dan Deacon, Birgit Verwer, Battles, Architecture In Helsinki, Shugo Tokumaru, Pien Feith, Wu Lyf e.a.

ROADBURN FESTIVAL 14 t/m 16 april

Donderdag 21 april Vlaanderen boven! De Vlaamse popscene beantwoordt je vragen De experts uit de Vlaamse popscene én enkele muzikanten vertellen je over het clubcircuit in Vlaanderen en wat voor soort Nederlandse muziek kan scoren bij onze zuiderburen. Na de bijeenkomst een Vlaams/Nederlandse popquiz bij de Brakke Grond, natuurlijk mét een Belgisch biertje!

15:00 - 16:30 uur, gratis

Ufomammut, Godflesh Soilent Green, The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, Count Raven, Winterfylleth, Winter, Beaver, Hooded Menace, Mamiffer, Void Ov Voices, Voivod, Sabbath Assembly, Incredible Hog, Pharaoh Overlord, Place of Skulls, Year of no Light, SWANS, Candlemass, Shrinebuilder, Circle, Ramesses, Liturgy, Ludicra, Black Mountain, Dead Meadow, Black Pyramid, Sourvein, Gomer Pyle e.a. www.roadburn.com

maar t/apr il 2011 MCN.indd 1

FRET

79

10-02-2011 13:39:33

festivalagenda BÖKKERS; debuut single PAASPOP 22, 23, 24 april

‘Boeren met ambitie’ nu uit via Suburban Records.

podium uitgelicht

SCHIJNDEL

Anouk, Danko Jones, Golden Earring, Waylon, Dropkick Murphys, Jacqueline Govaert, Triggerfinger, Alex Agnew, The Hillbilly Moon Explosion, Tribute2BobMarley, BLØF, Kreator, Sick Of It All, Hatebreed, King Khan & The Shrines, Peter Pan Speedrock, Guus Meeuwis, Vanderbuyst, Krach, Kees van Hondt, Len Faki, Two Cow Garage, Army of Freshmen, The Phantom Four & The Arguido, Go Back To The Zoo, Miss Montreal, The BloodyBeetroots DeathCrew 77, Mambo Kurt, Urban Voodoo Machine, The Hot Stewards, Liptease, Heideroosjes Theatershow, Puur Gelul, Memphis Maniacs, Gili, Tiga, Goose LIVE, MightyFools, The Jim Jones Revue, Shaking Godspeed, Moss e.a. www.paaspop.nl/

013 VEEMARKTSTRAAT 44 5038 CV TILBURG JASPER VAN DEN DOBBELSTEEN

PAASPOP DEN HOUT

(PROGRAMMEUR)

23, 24 april OOSTERHOUT

013 IN HET KORT

Memphis Maniacs, Golden Earring, Jan Smit, WC Experience, Stoot!, BZB e.a.

Jasper van den Dobbelsteen: ‘013 is er eigenlijk voor iedereen.

Met bijna vierhonderd producties per jaar en de mogelijkheid om in drie zalen en wat externe locaties te programmeren, kan dat natuurlijk ook. Zo kun je in 013 echt nieuw talent ontdekken, maar ook de grote namen zien. Zo stond Queens Of The Stone Age in 1999 voor nog geen tien euro in de Kleine Zaal voor een paar honderd bezoekers terwijl ze in 2002 gewoon de Dommelsch Zaal op hun sokken uitverkochten. In 013 is net zo goed plek voor Guus Meeuwis als voor The Black Keys.’

www.paaspop.com

PAASPOP ZIEUWENT 23, 24, 25 april ZIEUWENT

www.paaspop-zieuwent.nl

NEUROTIC DEATHFEST 29, 30 april 013 TILBURG

Autopsy, At The Gates, Atheist, Exhumed, Misery Index, Hate Eternal, Obscura, Magrudergrind En Beheaded, Beneath The Massacre, Antropomorphia. Prostitute Disfigurement, Rompeprop e.a. www.neuroticdeathfest.com

KONINGINNEDAG­ FESTIVAL EINDHOVEN 30 april EFFENAAR EINDHOVEN

Lola Kite, The Death Letters, Pop Up Animal Kids, Wolfendale www.effenaar.nl

Muse, Snoop Dogg, Kraftwerk, Editors of Interpol. Tenslotte is 013 een van de weinige podia in Nederland waar we door de beschikbaarheid van drie zalen makkelijk indoor festivals kunnen organiseren zoals Vlaamse Reuzen, Hollandse Leeuwen of Roadburn.’

05-03-2011

Vroomshoop Het Front

19-03-2011

Balkbrug Zaal Takens

26-03-2011

Heelweg/Varseveld Radstake

09-04-2011

Raalte Leeren Lampe

16-04-2011

Grijpskerke Surrender Hrieps

23-04-2011

Borculo Feesttent

24-04-2011

Lemele Zaal Dijk

14-05-2011

Wijhe Piratenfeest

02-06-2011

Erm Ermerstrand

04-06-2011

Melick Kermispop

19-06-2011

Ruurlo Reurpop festival

04-08-2011

Lemelerveld Feesttent

08-08-2011

Kelpen-Oler Feesttent De Smeed

02-09-2011

Eelde Feesttent

04-09-2011

Laren Zaal Stegeman

10-09-2011

Rolde Hofsteenge

24-09-2011

Balkbrug Zaal Takens

HOOGTEPUNTEN DE KOMENDE TIJD? Jasper van den Dobbelsteen: ‘Het complete programma staat natuurlijk op de website, maar zelf kijk ik uit naar de show van Dazzled Kid op 16 maart, ben ik benieuwd hoe Eefje haar prachtige album live brengt op 3 april en vind ik het erg fijn dat op 18 juni Marky Ramone met de zanger van The Misfits er een dertigtal Ramonesnummers doorheen komt jagen.’ www.013.nl

WAT MAAKT 013 UNIEK? Jasper van den Dobbelsteen: ‘Ik kwam als bezoeker al erg graag in 013. Met name vanwege het goede geluid en de vorm van de zaal met z’n trappen waardoor je altijd goed zicht hebt en dicht bij de band staat. Daarnaast is het fijn om in Stage01 de kleinste bands te zien die je later nooit meer in zo’n kleine setting te zien krijgt, terwijl een zaal verderop een act staat te spelen als Robbie Williams, maar t/apr il 2011

FRET

81

VolgeLingen

Colofon

10

20

Sinds wanneer ben je fan?

‘Ik ben fan van Valerius geworden toen ze in het voorprogramma stonden van de Jonas Brothers in Rotterdam en Antwerpen in november 2009. Het was een rond podium en ik stond bij beide concerten aan de verkeerde kant, dus ik keek de hele tijd tegen hun rug aan. Dat was wel apart. Maar hun muziek is zo vrolijk en dansbaar, dus het was evengoed onwijs leuk. Ik vind het moeilijk om hun muziek te omschrijven, maar het is toch vooral poprock. Het scheelt een hoop dat het Engelstalig is, want ik hou totaal niet van Nederlandstalige muziek. En het helpt dat ik de nummers qua toonhoogte ook kan meezingen, omdat ik zelf ook zing, dus dat is wel fijn.’

Welk nummer heeft bijzondere waarde voor jou?

WIE MEIKE ZANE (21) UIT ROTTERDAM IDOOL VALERIUS BIJZONDER TEKENT OP VERZOEK T-SHIRTS VOOR DE BAND­ LEDEN

‘De combinatie van de nummers Sunday en Incomplete vind ik het mooist. Mijn vader is op 31 december 2009 onverwacht overleden.

Sunday begint met Maybe I’m just like my mother, maybe you’re just like your father, I don’t know. Iedereen zegt altijd dat ik veel op mijn vader lijk. Incomplete gaat voor mij over dat er iets weg is en dat je je niet meer compleet voelt. De tekst van beide nummers heeft voor mij in die zin een speciale betekenis. Via een wedstrijd op Hyves ben ik bij een akoestische showcase van ze geweest. Vlak daarvoor zag ik ze aan de bar tijdens de 3FM Serious Talent Awards en liep ik naar ze toe om ze te bedanken dat ik bij die showcase mocht zijn. Maar zij herkenden mij gelijk, wisten wie ik was. Dat was wel even raar. Het hoort toch omgekeerd te zijn?’

Herkennen ze je nog steeds?

‘Intussen is er een soort van wederzijds respect tussen de band en mij. Zo hebben ze twee keer een nummer aan mij opgedragen tijdens een concert en hangt er een portret dat ik van ze gemaakt heb in hun keuken. En voor Jesses verjaardag heb ik een tekening van The Beatles op een T-shirt gemaakt, wat hij droeg tijdens een concert. En nu krijgt Xander er ook een!’

januari

FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland. FRET verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 20.000 stuks en wordt gratis verspreid via ruim 600 distributiepunten.

Coverfoto: Daniel Cohen Hoofdredactie: Tiemen Koopman Eindredactie: Tiemen Koopman, Rietje van Gemeren Redactie: Ellen Bokkinga, Ruud Lekx, Di-Lan Sun, Gert Verbeek Fotografie: Daniel J. Ashes, Sander Baks, Manon Bruininga, Daniel Cohen, Ralf Collaris, Alex de Groot, Dimitri Hakke, Nick Helderman, Annie Hoogendoorn, John Klijnen, Anna van Kooij, Hans Kreutzer, Isabel Nabuurs, Paul Salemink, Joni Spaan, Sieze Veenstra, Ruud Verhalle, Angelique van Woerkom, Christel Wolters Medewerkers: Frank Antonie van Alphen, Yvonne van Amersfoort, Yoast van Baardewijk, Rosanne de Boer, Elly Bond, Dennis Boxem, John Buis, Monique Demarteau, Lilian van Dijk, Steven Faber, Sjoerd van der Goot, Kees de Graaff, Niels Guns, Arnold van Huet, Willem Jongeneelen, Roel Janssen, Gabriëlla van Karsbergen, Ferenc Koolen, Martien Koolen, Ro Krom, Casper van der Kruit, Edgar Kruize, Alex Kunst, Roel Janssen, Daan de Mooy, Coert van Mourik, Stan Novak, Bram van der Putte, Eyal van der Reep, Stefan Robbers, Michiel Roelse, Pieter Sabel, Jasper Schoon, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Tom Springveld, Di-Lan Sun, Renate Sun-Louw, Nancy Tjalondo, Hessel Veld­­man, Bas Verbeek, Ronald Wetzels, Peter van der Wijst Ontwerp: Peter te Bos/Twizter Layout: Sanne van den Berg, Lisbeth van Lintel (LandGraphics) Concertagenda: Marie-Anne Eij (agenda@mcn.nl) Recensies: Marie-Anne Eij Gear & Gadgets: Dennis Boxem, Steven Faber, Jean-Louis Gayet, Ernst-Jan Jonkman, Michiel Roelse, Pieter Sabel, Mark van Schaick, Erk Willemsen Advertentieverkoop: Keijser 18 Mediaproducties (Ollie Schmitz, Ronald Willemsen), tel: 020-6755308, ollie@k18.nl, ronald@k18.nl. Advertenties sturen naar ads@k18.nl Drukwerk: www.printerface.nl / Senefelder Misset Redactie: Rokin 111, 1012 KN Amsterdam tel: 020-3446000, fret@mcn.nl Abonnementen: Abonnementsprijs binnenland: € 19,95 per jaar, buitenland € 25 per jaar (6 nummers).

Abonnementen kunnen op ieder tijdstip ingaan en lopen automatisch door: tenzij 30 dagen voor de vervaldatum schriftelijk wordt opgezegd Administratie & adreswijzigingen: Firma Nic. Oud, tav Kathleen van der Kolk, tel: 072-5671018, fax: 072-5622393, info@nicoud.nl, Postbus 4600, 1700 AX Heerhugowaard

Tekst Nancy Tjalondo Foto Manon Bruininga

82

FRET

m a a r t / a pri l 2 0 1 1

Voor de meest recente nieuwtjes, extra demo- en cd-besprekingen en tal van andere popinformatie lees FRET ook digitaal: www.mcn.nl/fretmagazine

NEEM NU EEN JAARABONNEMENT

EN KIES 2 WELKOMST-CD’S! EN DAT VOOR MAAR € 19,95 PER JAAR* We hebben weer een aantal prachtige cd’s voor je uitgezocht waarvan je er twee mag uitkiezen. Maar je kunt natuurlijk ook twee andere cd’s uit de lijst selecteren.

DAZZLED KID FIRE NEEDS AIR

THE HOT STEWARDS WHEN THE RAIN BEGINS TO FALL

ja ja ja ja ja ja

Stuur mij voor € 19,95 een jaar lang (zes keer) FRET, en als welkomstgeschenk de cd’s (2 aankruisen):

● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ●

azzled Kid - Fire Needs Air D Face Tomorrow - Face Tomorrow The Hot Stewards - When The Rain Begins To Fall C hef’Special - Hungry L ucky Fonz III - Hoe Je Honing Maakt De Jeugd Van Tegenwoordig - De Lachende Derde Z wart Licht - No Juju G ard Du Nord - Greatest Hits Peter Pan Speedrock - We Want Blood B askerville - Disco Biscuits L ucky Fonz III - Hoe Je Honing Maakt J acqeline - Good Life A t No Bikini Beach - The New Bikini B ertolf - Snakes & Ladders Want Want - Mijn Meisje Vindt Me Leuk Zoals Ik Ben Z ea - The Beginner A nneke van Giersbergen - In Your Room C -Mon & Kypski - We Are Square Heideroosjes - 20 Years: Ode & Tribute The Blues Junkies - The Blues Junkies S upermannen - Best Of’

FACE TOMORROW FACE TOMORROW

CHEF’SPECIAL HUNGRY

FRET is gratis af te halen op zo’n 600 locaties in het land. Althans, zolang de voorraad strekt. Wil jij het risico vermijden dat je misgrijpt, neem dan een jaarabonnement. Je ontvangt dan zes nummers op je deurmat voor maar € 19,95 per jaar!

Vul nu onderstaande bon in en profiteer van een jaar lang FRET en kies twee welkomst-cd’s. Wil je een nog ruimere keuze, neem dan een abonnement op www.fretmagazine.nl Stuur de bon in een ongefrankeerde envelop naar: Fa. Nic Oud, Antwoordnummer 849, 1700 WB Heerhugowaard. Faxen kan ook: 072-5622393

✁ Naam

M/V

Adres Postcode Woonplaats Land E-mail Telefoonnummer Ik heb het afgelopen half jaar geen abonnement op FRET gehad.

Handtekening Stuur geen geld, je krijgt een acceptgiro thuis gestuurd.

(zolang de voorraad strekt)

*) abonnementsprijs buiten Nederland: € 25,00 per jaar

FOTO: FEEDBACK APELDOORN

FEEDBACK ROTTERDAM CEINTUURBAAN 191 3051 KC ROTTERDAM TEL. 010 275 7373

FEEDBACK EINDHOVEN GEN. BOTHASTRAAT 3 5642 NJ EINDHOVEN TEL. 040 281 59 96

FEEDBACK UTRECHT BILTSTRAAT 90-92 3572 BH UTRECHT TEL. 030 273 3544

WWW.FEEDBACK.NL

FEEDBACK APELDOORN LAAN VAN WESTENENK 108 7336 AZ APELDOORN TEL. 055 578 7454