Frontier Magazine 3.5 1997

08-06-2009

22:56

Pagina cov1

1997 Jaarg. 3 nr. 5

ƒ 6,95 / 125 Bfr.

Heilige Graal

Vrije energie

Buitenaardsen

Atlantis

Graancirkels

UFO’s

FS0305_2009.qxd

Mars Pathfinder Buitenaards voorwerp teruggevonden?

UFO-ontvoeringen Interview met Budd Hopkins

Johannes de Doper en ketterij Geheime genootschappen aanbidden Johannes, niet Jezus

Graf van Alexander de Grote in Amerika Vliegtuigen in het oude Indië

Nederlandse graancirkels

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina cov2

Nog niet in de boekhandel te verkrijgen Walter-Jörg Langbein

Michael Baigent en Richard Leigh

MAGIE

De wereld van gnostische, occulte en onbekende krachten Het hermetisme is een stroming die alle wetenschappelijke en magische richtingen met elkaar in verband wil brengen. Volgens de auteurs speelde het hermetisme een grote rol, vooral in de Renaissance, veel groter dan wordt aangenomen. Het geeft bovendien een andere kijk op Jezus Christus en de duivel.

De auteurs belichten de rol van het hermetisme in de westerse geschiedenis, kunst, politiek, media en ons persoonlijk leven. De schrijvers tonen hoe men dingen kan laten gebeuren door manipulatie van de realiteit, van andere mensen en hun waarnemingen van de realiteit, het gebruik van symboliek en het wekken van illusies.

De voorbeelden lopen uiteen van clandestiene experimenten van de CIA in de jaren zestig tot teksten van zangers als Mick Jagger.

f 39,50 / 790 Bfr.

Peter Fiebag

ERFGENAMEN VAN KOSMISCHE KENNIS

Buitenaardsen en hun invloed op de Maya s en Hopi

VOOR DE GROTE VLOED

Onze wereld 12.000 jaar geleden

Al voor de zondvloed plaatsvond, zo n 12.000 jaar geleden, stond de aarde onder aanwijsbare invloed van buitenaardsen. Langbein legde meer dan driehonderdduizend kilometer in hun voetsporen af. Hij reisde naar Egypte, naar Paaseiland, van Turkije naar Peru en van Arizona naar Chili.

In Turkije lieten de bezoekers een geheimzinnige boodschap achter en in een museum bevindt zich en eeuwenoud model van hun ruimteschepen. Langbein vond eveneens aanwijzingen dat de buitenaardsen langs de weg van genetische manipulatie monsters hebben gecreëerd, waarvan de beeltenis tot in onze tijd bewaard is gebleven. In de verzameling van de Peruviaanse professor Cabrera trof hij de beeltenis van wezens die een verbluffende gelijkenis vertonen met die wezens die nu verantwoordelijk zijn voor de ontvoering van talloze mannen en vrouwen. De buitenaardsen zijn weer onder ons.

f 49,50 / 990 Bfr.

De Maya-priesters hadden contacten met een buitenaardse intelligentie: dat is de conclusie die zich opdringt sinds de ontcijfering van de Mayahiërogliefen. Die kultuur stelde de wetenschap eeuwenlang voor een aantal raadsels: waar kwamen de eerste Maya s oorspronkelijk vandaan? Waarom bouwden zij zulke enorme piramides midden in het oerwoud en waarom verlieten zij zo plotseling hun bloeiende steden om er nooit meer terug te keren? Fiebag volgde het spoor tot in de oude stad Copan en Tikul. Daar getuigen de observatoria van een enorme kennis van de kosmos. Dat deze kennis afkomstig is van buitenaardse wezens, wordt bevestigd door de Hopi, die eveneens geheimzinnige voorwerpen van hun hemelse leraren ontvingen. Het onderzoek leidt Fiebag uiteindelijk tot de conclusie dat mysterieuze volksverhuizingen, waaraan ook de Maya s deelnamen, volgens een vast, van hogerhand opgelegd plan verliepen: een plan dat nu vrijwel voltooid is. Een indrukwekkend verslag van de oplossing van een nog nooit eerder opgehelderd mysterie.

f 39,50 / 790 Bfr.

wel reeds bij ons te bestellen Te bestellen bij Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321380558, Fax. 0321-318892, E-mail: frontier@flnet.nl of (voor België) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel./fax 03/777.66.57, E-mail: fsffilco@glo.be De boeken worden verstuurd in oktober 1997, bij verschijnen van deze publicaties

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 1

Inhoud

Frontier 2000 3.5

Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge

3 4 6

Redactie-medewerkers: Maurits Enthoven Bas Meijer Dorian Rooijakkers Willeke Sjoers Mirjam Van Dijk

9

Medewerkers: David Hatcher Childress William Corliss Jeroen Kümeling Hilda Musch Nancy Polet Peter Duijsters Monique Hoppenbrouwer Hans Overbeek Rense Sjoers Marc Vredeveldt Tanya Wijngaarde

11

13

18

Lay-out: D-Sine & PDB Distributeur: Betapress Abonnementen/advertenties: Tel. 0321-380558 Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk 1 maand voor het aflopen van het abonnement.

Redactie Frontier 2000: Lijzijde 40, 8251 CX Dronten, Nederland Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation: Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, België Tel. 03/777.66.57 Email: fsffilco@glo.be Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland Tel. 0321-380558 Fax 0321-318892 Email: frontier@flnet.nl Toricellistraat 4 Oranjestad, Aruba (Antillen) http://www.flnet.nl/~frontier/

23

24

28

31

34 36 37 38

40

Redactioneel Globescoop Vreemde Zaken Was Johannes de Doper de ware Terug op Mars; Buitenmessias? aards voorwerp teruggevonden?

Het buitenaards poppenspel Op 24 juni stelde de Amerikaanse Luchtmacht dat de wezens die in Roswell gezien werden, poppen waren die deel uitmaakten van testen. Een kritische analyse van deze nieuwe verklaring.

Tunnel in de Grote Piramide Geheime en niet toegestane opgravingswerken vinden momenteel plaats in de Grote Piramide. De daders zijn de Schor Expeditie, aanhangers van de profetieën van Edgar Cayce.

De vader van de UFO-ontvoeringen: Budd Hopkins De Amerikaan Budd Hopkins maakte het UFO-ontvoeringsfenomeen bij de mensen bekend. Een diepgaand interview naar het fenomeen en de persoon.

De grote ketterij van Leonardo da Vinci: Johannes de Doper werd vereerd boven Jezus Johannes de Doper werd aanzien als de ware Christus. Zij die dit wisten, vochten een ondergrondse kruistocht tegen de Katholieke kerk. Bepaalde geheime genootschappen, waaronder de Rozekruisers en bepaalde vrijmetselaars, hebben nog steeds niet hun aanbidding voor Johannes opgeheven.

Lijkwade bijna opnieuw door brand verwoest De Lijkwade van Turijn, symbool van de aanbidding van Johannes de Doper, werd op het nippertje van de vernietiging gered.

Ligt het graf van Alexander de Grote in Amerika?

Een bijzondere vreemde grot met crypten in de Amerikaanse staat Illinois zorgde jarenlang voor enorme controverse. Nu meent men het mysterie gekraakt te hebben.

Konden onze verre voorouders vliegen?

De vimana’s van het oude India, de voertuigen van de goden, zouden wel eens vliegtuigen kunnen zijn, zo meent David Hatcher Childress.

UFO waarnemingen voor het UFO-tijdperk Theo Paijmans brengt het UFO-fenomeen opnieuw in kaart. Zijn onderzoek toont duidelijk aan dat het UFO-fenomeen veel ouder is dan we denken.

Nederlandse graancirkels in 1997 Filmer van Oliver Castle video ontmaskerd Hemels Zicht Alexandria Alien Agenda, Remote Viewers, The UFO Invasion, The Great UFO Hoax, The X-Files: Tempus Fugit Eentje verder ... / Agenda

De standpunten in de artikelen zijn niet altijd die van Frontier 2000 en/of Frontier Sciences Foundation, zodat die er ook geen verantwoordelijkheid voor kunnen nemen. Het copyright laten we rusten bij de auteur zelf. De copyright voor de overige inhoud ligt bij Frontier Sciences Foundation. © Frontier Sciences Foundation 1997

Frontier 2000 3.5 1

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 2

Buitenlandse tijdschriften, zo voor het grijpen Alleen hier te verkrijgen !

Atlantis Rising

Elke twee maanden boeiende en nieuwe informatie vanuit Amerika.

Chinese Pyramids Jurassic Art:did mankind live with the dinosaurs?

Memories from beyond: near death experiences NASA and anti-gravity Does smoke change carbon 14-dating?

The New Millenium: trends beyond the year 2000 Ancient prophecy and Hale-Bopp Did the ancients know Ultra-violet?

The Masons and the Indians The Alchemist's resurrection

Los nummer: f 10, -

Nexus Confessions of a psychic spy Gulf War Syndrome Ibogaine: a cure for addiction Did we have ETs as ancestors ?

Roswell crash debris: the test results are in!

Crop circles of 1997 Tesla-style weapons The Pill (part 2)

Abonnement: f 50,- (6 nrs.)

World Explorers Club On the trail of the Yeti Chichen-Itza Cosmology Is the end near?

Science and prophecies Acambaro Artifacts Cryptozoology Mysteries of the Sphinx & more adventures!

Wordt lid en verken de wereld !

Los nummer: f 10, Abonnement: f 45,- (6 nrs.)

Borderland Research Communications through the ground: ground radio Abram's Oscilloclast: a different kind of energy Creation of Energy and Cosmic Matter: from the universal space substratum Your Body's Many Cries for Water Ground Antennas

Los nummer: f 13, Abonnement: f 50,-(4 nrs.)

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (1 jaar)

The Probe Sex, drugs, the CIA and mind control AIDS and Ebola Hidden mysteries of the Sphinx Voting in the U.S. Colin Andrews interview Stan Deyo interview Mars-Atlantis connection UFOs and Danny Casalaro The Three-Sided Effect

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (4 nrs.)

Bel of schrijf: FSF, Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-308558 of (voor BelgiĂŤ) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel. 03/777.66.57

2

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 3

Redactioneel Waar of niet waar, dat lijkt het motto te zijn van de afgelopen maanden: Is het Roswell incident echt gebeurd? Is er leven op Mars? Zijn de graancirkels echt of niet? We lijken te worden overdonderd door geruchten en soms feiten die eerder ingenomen standpunten weer onderuit proberen te halen. Laten we beginnen met het Roswell-incident in 1947. De ooggetuigen uit die tijd, aangevuld met militairen die nu aan het eind van hun leven een tipje van de sluier durven op te lichten, geven o.a. duidelijk aan dat een bemand (buiten)aards voertuig is neergestort in de woestijn van New Mexico.

Toch durft de Amerikaanse overheid nog steeds te beweren dat we te maken hebben met super-geheime luchtballonnen, die zo nu en dan vergezeld werden door dummy’s. Tijdens een lachwekkende persconferentie van het Pentagon werd in juni dit nieuwe konijn uit de hoed getoverd. Bij de aanwezige pers kwam dit niet geloofwaardig over.

Iedere keer als het Pentagon weer een andere verklaring geeft, wordt de pers gevraagd het te geloven.

Hoe wil het Pentagon op deze manier geloofwaardig blijven. Toch blijft het dan weer verbazingwekkend dat de pers over de hele wereld het persbericht van het Pentagon klakkeloos overneemt en daarmee aangeeft dat er niets aan de hand is. Ook in Nederland en in België is dat het geval. Er blijken echter wel veranderingen plaats te vinden. De Volkskrant, die zich normaal verre van het UFO-fenomeen houdt, publiceerde nu voor het eerst een vrij groot en objectief artikel over het UFO-fenomeen en Roswell. Zij lieten het aan de lezer over wat er van te denken.

In dezelfde periode stond de landing van de Pathfinder centraal. Hier werd direct de discussie aan vastgekoppeld over leven op de rode planeet. Dit werd gedeeltelijk door NASA ingegeven doordat vorig jaar bekend werd gemaakt dat een meteoriet afkomstig van Mars wellicht heel oude sporen van leven vertoonde. Daarbij was de Pathfinder geland in een oude rivierbedding op Mars, waarmee werd aangetoond dat er ooit water op Mars geweest moet zijn. En water betekent vaak leven. Alle ogen zijn nu gericht op de ”Mars Global Surveyor” die rond 11 september bij Mars arriveert en de hele planeet opnieuw in kaart gaat brengen. NASA heeft ondertussen toegezegd dat de omgeving van ”het Gezicht van Mars” en de piramides gefotografeerd worden en daarna direct op Internet geplaatst gaan worden..... als er inderdaad een gezicht is.

De uiteindelijk warme zomer van 1997 stond garant voor een karrevracht aan graancirkels in Nederland.

In juli ontstond in Nieuwerkerk in Zeeland de mooiste formatie die ooit in Nederland was ontstaan. Het begon op de graancirkels te lijken die de laatste jaren in Engeland ontstonden. Bezoekers kwamen dan ook van heinde en ver om deze bijzondere formatie met eigen ogen te aanschouwen. Wat men toen niet wist, was dat vele bezoekers gesproken hadden met de makers van de formatie. Een zestal heren, bleek later, had de graancirkel in samenwerking met de eigenaar en de hele omgeving gemaakt. Ze wilden hiermee aantonen dat ook een ingewikkelde graancirkel door mensen gemaakt kon worden. Ondanks dat ze het creëren van de graancirkel notarieel hadden vastgelegd, blijven er toch een aantal vragen over, die ook de makers van de formatie niet konden beantwoorden. Zie hiervoor het artikel van Eltjo Haselhoff.

Deze drie uitgelichte voorbeelden geven aan dat bij het ontrafelen van de mysteriën veel disinformatie aanwezig is. Voor zover deze disinformatie bewust gecreëerd wordt door de machthebbers begint het er steeds meer op te lijken dat men van officiële zijde niet durft te erkennen dat er buitenaards leven bestaat. Bang om zijn gezicht te verliezen begint men gedoseerd informatie en disinformatie vrij te geven, waarbij men het aan de pers en het publiek over laat wanneer men er achter komt dat er meer aan de hand is.

Door kritisch de ontwikkelingen te volgen zal de waarheid toch aan het licht komen.

Wij proberen op onze manier een bijdrage te leveren door onze lezingenreeks weer op te pakken. In oktober en november komen interessante sprekers naar Nederland: Clive Prince & Lyn Picknett, Andy Thomas en Michael Cremo. Voor meer informatie verwijzen we naar de achtercover.

Frontier 2000 3.5 3

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 4

Globescoop Krantenkiosk 3 juli ’97 “Broertje in buik” Artsen die een Egyptische jongen van zestien met aanhoudende maagpijn opereerden, hebben tot hun niet geringe verbazing in zijn onderbuik een foetus-dubbelganger gevonden. De achttien centimeter lange foetus woog twee kilo en omvatte een hoofd, een arm, een tong en volgroeide tanden. Onderzoek van de tanden wees uit dat ze van een zestienjarige zijn, wat aangeeft dat de foetus zich al die tijd voedde met cellen van zijn gastheer. Overigens stelt de jongeman het goed.

8 juli 1997 “UFO in Benin” De regering van het West-Afrikaanse land Benin heeft een onderzoeksteam naar het dorp Gando Kossikana gestuurd, omdat de dorpelingen aldaar hebben gezegd dat er op 18 juni jl. een buitenaards voertuig is geland. Er zou sprake zijn van een bolvormig voorwerp dat met veel licht en kabaal uit de lucht kwam. Enkele getuigen maakten gewag van gemaskerde mannen die veel weg hadden van buitenaardse wezens.

8 juli 1997 “Vaticaan sluit buitenaards leven niet meer uit” Het bestaan van buitenaards leven op andere planeten zal voor de Kerk een nieuw bewijs zijn voor de grootsheid van God, aldus Jezuïet Guy Consolmagno van de sterrenwacht van het Vaticaan. In een radiointerview reageerde Consolmagno op de landing van de Amerikaanse ruimtesonde Pathfinder op Mars.

Als hem een jaar geleden naar zijn mening over buitenaards leven was gevraagd, had hij een handvol rede-

4

nen kunnen noemen waarom dat uitgesloten is, verklaarde de Vaticaanse astronoom. Maar sinds de jongste vondst van meteorieten, die de mogelijkheid van sporen van natuurlijk leven op Mars zouden doen vermoeden, is voor hem alles verandert. “Het wijst ons op de grote macht van God, die het kolossale heelal heeft geschapen en die alle dingen mogelijk maakt. Ook intelligente wezens op andere planeten, die een relatie met God hebben. We kunnen nog veel leren en veel doorgeven.”

9 juli ’97 “Dinolandschap” Een door wervelstormen opgezweepte zee heeft aan de kust van Noordwest-Australië, bij de kuststad Broome, een landschap met duizenden pootafdrukken van dinosaurussen blootgelegd, zowel als de resten van planten en bomen die er destijd groeiden. Sommige afdrukken zijn zo goed bewaard dat zij vers lijken. De kleinste afdrukken meten enkele centimeters, de grootste 1,7 meter. De dieren leefden zo’n 120 miljoen jaar geleden in deze gebieden en lieten er dus duidelijk sporen na.

25 juli ’97 “Ik heb Yeti gezien” De Yeti, de verschrikkelijke sneeuwman, duikt weer op. Het is een Oostenrijkse alpinist met uitstekende reputatie, Reinhold Messner, die de Yeti al drie keer gezien hebben. De jongste ontmoeting vond plaats in de Himalaya in Pakistan. “Ik stond oog in oog met de Verschrikkelijke Sneeuwman.” Veel meer wil de Zuid-Tiroler niet lossen. Hij heeft naar eigen zeggen een loepzuivere foto van de Yeti, maar wil niets tonen, want hij is bezig met een boek over zijn ervaringen. Dat zou pas echter binnen twee jaar verschijnen.

De beschrijving die hij momenteel

Volgens het nieuwe ooggetuigenverslag zou de yeti, ook wel de verschrikkelijke sneeuwman genoemd, er zo uitzien vrijgeeft is als volgt: “De Yeti is ongeveer 2,20 meter groot, heeft een lichtkleurige pels, leeft ‘s nachts en voedt zich met jaks (knorossen).

Het dier doet de mensen geen kwaad; het wordt pas opstandig en gevaarlijk als het zich bedreigd voelt.” Messner is er van overtuigd dat er nog duizenden rondlopen.

30 juli 1997 "Mars is ons bezit" Drie personen uit Jemen stellen dat zij de bezitters van de planeet Mars zijn. Zijn vervolgen nu de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA omdat die hun planeet binnengedrongen is. Adam Ismail, Abdullah al Umari en Mustafa Khalil eisen

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 5

dat NASA onmiddellijk alle werkzaamheden op Mars stopzet tot het dispuut voor de rechtbank geregeld is. De drie personen hebben de advocaat van de staat Jemen documenten getoond die bewijzen dat zij de planeet van hun voorouders geërfd hebben. Deze voorouders stelden dat zij 3000 jaar geleden op de planeet Mars woonden.

5 aug '97 “Chinese Kleibeelden” Archeologen vonden terra-cotta paarden, strijdwagens en soldaten in het 2200 jaar oude graf van de eerste Chinese keizer. De soldaten knielen om hun pijlen af te vuren.

Honderden beelden, levensgroot zijn teruggevonden. Het graf behoort toe aan Qin Shihuangdi, die stierf in 206 voor Christus, Zijn graf is 25 kilometer verwijderd van Xian waar men enkele jaren geleden piramiden terugvond.

merken nodig hebben.” Op hetzelfde moment meldde een Japans consortium van landbouwbedrijven ook al over soortgelijke technieken te beschikken, al was er nog geen tastbaar resultaat.

Gene, het eerste gekloonde rund

9 aug '97 “Eerste Gekloonde Rund” Onderzoekers van de universiteit van Madison en het bedrijf ABS Global Inc. hebben voor het eerst een rund ter wereld gebracht via klonering. Het zwartbonte stierkalf met de naam Gene is opgekweekt uit één cel van een dertig dagen oude runderembryo. Volgens reserach-directeur Bishop van het bedrijf opent het resultaat vooral de mogelijkheid om gunstige genetische eigenschappen van rasvee optimaal te conserveren. “We kunnen nu reeksen identieke eicellen maken en invriezen tot we dieren met de gewenste ken-

2 aug '97 “Vrijend paartje beboet voor pletten graan” Bij het krieken van de dag samen in het graan genietend van de opkomende zon en van elkaar. Het is een 18-jarige jongen en zijn 19-jarige vriendin in Westkapelle op een boete van zestig gulden komen te staan. Ondanks het vroege tijdstip, zes uur in de ochtend, werden zij betrapt door surveillerende agenten van de Walcherse politie. Die houden de korenvelden de laatste tijd sterker in de gaten omdat er weer vele graancirkels zijn aangetroffen.

Het betrapte rollebollende koppel bleek veertig vierkante meter graan te hebben geplet, zij het niet in cirkelvorm.

Frontier 2000 3.5 5

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 6

Vreemde Zaken Michael Lindemann Terug op Mars

Het eerste gezicht dat de Pathfinder ons van de planeet Mars toonde In 1976 landde de Amerikaanse ruimtevaart organisatie NASA enkele ruimtesondes op de rode planeet Mars. In de daaropvolgende jaren constateerden enkele Amerikaanse onderzoekers, waaronder journalist Richard Hoagland, dat er op de foto’s, die tijdens deze missie genomen werden, sporen van buitenaards leven op te merken waren.

Deze en andere soortgelijke ontdekkingen vielen echter in dovemansoren bij NASA. Die begon in het begin van de jaren negentig wel opnieuw met enkele missies naar Mars, maar elk project liep op een sisser uit. Toen enkele wetenschappers, verbonden aan NASA, in augustus 1996 verkondigden dat in een rots, afkomstig van Mars, sporen van leven terug te vinden waren, raakte ineens de hele wereld opgewonden over de nieuwe projecten die NASA omtrent Mars zou uitvoeren.

Het eerste project is de Mars Pathfinder en die landde na een reis van zeven maanden, met succes, op 4 juli 1997 op Mars. De datum was zeker geen toeval, want dat was de Amerikaanse Onafhankelijksdag, Independence Day. Terwijl de Ver-

6

enigde Staten vorig jaar op die Independence Day een film over een buitenaardse invasie voorgeschoteld kregen, was het deze keer andersom: wij lieten onze robot spion los op Mars.

Op 4 juli, om 19.08 uur Westeuropese tijd, kreeg het Jet Propulsion Laboratory, belast met de uitvoering van het project, de bevestiging dat de sonde met succes geland was.

Dat alles bijna tot in de puntjes gesmeerd liep, wordt bijvoorbeeld bewezen doordat men veronderstelde dat de sonde om 19.12 uur zou landen. Het gebied waar men landde heette Ares Vallis, een gebied van 100 bij 200 kilometer met een gladde bodem. Het zou de monding van een oude rivier kunnen zijn. De kans op de aanwezigheid van water en sporen van leven was op die plek dus vrij groot (indien er zich ooit leven op Mars bevonden zou hebben, zoals wetenschappers nu geloven.)

Wat deze wetenschappers eveneens geloven, met grotere zekerheid, is dat er miljoenen jaren geleden water op Mars stroomde en de atmosfeer er vergelijkbaar was met die van de Aarde. Tijdens de eerste week van zijn avontuur, meldde So-

journer dat het ‘s middags er zo’n 18 graden Celsius was, maar lichte briesjes zorgden er snel voor dat die temperatuur daalde tot min 31,7 graden.

Onze scout op Mars, een jeep, heette Sojourner, die niet groter was dan een gemiddelde magnetron oven. Die reed met een snelheid van veertig centimeter per minuut rond. Dat bleek na zo’n week rondrijden toch nog een overdreven snelheid, want Sojourner botste op een rots die hij blijkbaar niet had gezien. Die snelheid was in elk geval opmerkelijk trager dan de snelheid waarmee Pathfinder op de rode planeet afstormde: 27.000 kilometer per uur, wat betekent dat hij gemakkelijk rond de Aarde zou vliegen in minder dan twee uur.

De eerste steen die Sojourner onderzocht leverde verrassende conclusies op. De rotsblok had immers “aardse” kenmerken. De steen bevatte veel silicium, wat op Aarde voornamelijk voorkomt in de vorm van kwarts. Kwarts komt bijvoorbeeld niet voor op onze Maan zoals vele geologen en astronomen stellen. Waarschijnlijk werd het Marsgesteente miljoenen jaren geleden

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:56

Pagina 7

uit een vulkaan gespuwd. Dat er zich dergelijke enorme overstromingen hebben voorgedaan, werd door Sojourner reeds eerder aangetoond.

Twee andere elementen in het rotsblok zijn Veldspaar, het meest voorkomende mineraal in de Aardkorst, en Orthopyroxene, een ander mineraal dat in veel aardse stenen zit.

Direct na de landing van de Mars Pathfinder op de rode planeet laaide het debat over buitenaards leven meteen weer op. Kort voor deze gebeurtenis stelde wetenschapper Barry DiGregorio dat hij stenen had teruggevonden in Lake Ontario die sterk leken op de stenen die van Mars afkomstig zouden zijn. DiGregorio meldde trouwens dat hun poreuze uiterlijk te wijten kon zijn aan kleine wormen die vele miljoenen jaar geleden er zich een weg doorheen boorden. Een onderzoeker die om zijn expertise gevraagd werd, stelde dat de stenen die DiGregorio had teruggevonden inderdaad bijzonder veel leken op die welke op Mars te vinden waren. Volgens deze wetenschappers en enkele collega’s zijn er nog steeds vele onderzoekers die het hele debat over mogelijk leven op de rode planeet onzin vinden. Maar hun aantal lijkt te slinken, omdat er steeds meer en meer bewijsmateriaal op tafel gelegd wordt. Een wetenschapper verbonden aan NASA, Dr. Richard Hoover, stelde dat het ruimteprogramma mogelijk een van zijn meest interessante tijden voor de boeg heeft.

De zonsopgangen en -ondergangen op Mars zijn lichtgevender en langer dan op Aarde, wat te maken zou hebben met de hoeveelheid stof in De Sojourner, die in botsing kwam met "Yogi", een steen op Mars.

de atmosfeer. De meteorologen stelden dat het weer elke dag hetzelfde blijft op de planeet. Dat is echter niet zo het hele jaar door.

Want zo’n twee maanden na de landing kent het gebied, waar de Pathfinder landde, het begin van de herfst, net zoals de noordelijke helft van de Aarde trouwens.

Oorspronkelijk zou de Sojourner slechts een week onderzoek verrichten, omdat men vreesde dat het Martiaanse weer de werking van de sonde zou vernietigen. Maar nu blijkt dat de machine waarschijnlijk tot in de Martiaanse winter de weersomstandigheden zal kunnen weerstaan. De verschrikkelijk koude winters op de rode planeet zullen de machine waarschijnlijk fataal worden.

Nadat alle doelen van de missie bereikt waren, zochten de wetenschappers naar nieuwe testen die de Sojourner kon uitvoeren. Daarom besteedden ze extra aandacht aan het Mars-oppervlak, met name aan de hand van de sporen die de robot daar in achterliet. Dr. Henry Moore vergeleek de grond met grond die in Nebraska teruggevonden wordt. De deeltjes zijn lichter dan 50 microns per diameter, waardoor ze fijner dan talkpoeder zijn.

Pathfinder wordt snel vervolgd door een tweede sonde, de Mars Global Surveyor, die trouwens de gegevens van Pathfinder kan doorsturen naar de Aarde. De Global Surveyor zal elke vierkante kilometer van Mars fotograferen. Sommige bronnen menen dat dit vanaf september reeds zal gebeuren, andere bronnen stellen 15 maart 1998 als begindatum voor. Daniel Goldin, directeur van NASA, beloofde dat hij de foto’s van het zogenaamde “gezicht op Mars”, als dat er inderdaad is, onmiddellijk op het Internet zou plaatsen. De volgende sonde die Mars zal fotograferen wordt in december 1998 gelanceerd, terwijl de daaropvolgende sonde die op Mars zal landen in 1999 gelanceerd zal worden. Tegen 2005 hoopt NASA een onbemande sonde op Mars te laten landen en deze vervolgens

De lancering van de Mars Pathfinder, in december 1996 naar de Aarde te laten terugkeren met Martiaanse grondmonsters. Dit zou dan de onmiddellijke aanloop moeten vormen voor een bemande ruimtemissie naar Mars. Volgens experts zou dit reeds in 2010 kunnen gebeuren. Op 15 juli meldde de National Research Council echter dat wij op dit moment over onvoldoende technologie beschikken om een succesvolle, bemande vlucht naar Mars tot stand te brengen. “We kunnen de bemanning tijdens de twee tot drie jaar durende reis niet voldoende onderhouden.”

Frontier 2000 3.5 7

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:57

Pagina 13

De vader van de UFOontvoeringen Een interview met Budd Hopkins Budd Hopkins bracht het UFO-ontvoeringsfenomeen in 1983 onder ieders aandacht. In 1988 ging hij nog een stap verder en beweerde dat mensen door buitenaardse wezens ontvoerd werd omdat die buitenaardsen op deze mensen genetische experimenten en/of testen uitvoerden.

Hilda Musch Budd Hopkins is geboren in 1931 in West Virginia. Nadat hij was afgestudeerd aan het Oberlin College in 1953 verhuisde hij naar New York, waar hij sindsdien woont. Hij is kunstenaar en beeldhouwer. Zijn werk wordt permanent tentoongesteld in o.a. Whitney, Guggenheim and Hirshorn Museums, The Museum of Modern Art, The Carnegie-Mellon, The Brooklyn Museum. Hij heeft verschillende onderscheidingen voor zijn kunstwerken mogen ontvangen. Artikelen van zijn hand, over kunst, zijn verschenen in een aantal vooraanstaande Amerikaanse kunst-tijdschriften.

Budd’s interesse in UFO’s begon in 1964 met een persoonlijke waarneming. In 1975 startte hij serieus zijn onderzoek naar het UFO-verschijnsel. Dit naar aanleiding van een UFO-waarneming van een vriend, die een UFO-landing rapporteerde in New Jersey.

Uiteindelijk ging hij zich specialiseren in het UFO-ontvoeringsfenomeen. Met de publikatie van Missing Time in 1981 werd hij in één klap ‘s werelds eerste autoriteit op het gebeid van onderzoek naar buitenaardse ontvoeringen. Zijn tweede boek, Intruders: The Incredible Visitation at Copley Woods, gepubliceerd in 1987, werd een bestseller.

In het boek wordt geclaimd dat bui-

tenaardsen onze aarde regelmatig bezoeken om materiaal te halen voor een hybridisatie project.

“Het centrale doel van de buitenaardse bezoekers is gericht op de studie en laboratorium-onderzoek van mensen, met speciale focus op onze fysieke, genetische en reproduktieve eigenschappen” aldus Hopkins.

FRONTIER 2000: Wat heeft er voor gezorgd dat u zich serieus in het UFO-fenomeen bent gaan verdiepen?

BUDD HOPKINS:

Mijn interesse in het onderwerp werd in eerste instantie gewekt doordat ik in 1964, in Cap Cod, een UFO-waarneming had op klaarlichte dag, samen met twee andere getuigen, mijn vrouw en een vriend. Wij zagen een metaalachtig voorwerp in de lucht. Het voorwerp had duidelijk een ronde vorm. Het bewoog zich langzamer dan de wolken. Het trok onze aandacht. We parkeerden de auto aan de kant van de weg en we hebben zeker drie minuten naar het voorwerp staan kijken. Plotseling kwam het in beweging. Het schoot met een grote snelheid over ons heen, richting zee. Op dat moment realiseerde ik me dat dit het was waar al die UFO-meldingen over gingen. Het soort meldingen die je regelmatig in kranten of

tijdschriften tegenkomt. Ik had hier nooit echt aandacht aan besteed, maar nu was ik zelf getuige van een dergelijke vreemde waarneming.

Vanaf dat moment, in 1974, ging ik alles lezen wat ik kon vinden over UFO’s, om mijzelf over het onderwerp te informeren.

In 1975 werd ik serieus in het onderwerp betrokken. Een buurman vertelde mij, met angst in zijn stem, dat iets rakelings over zijn auto heen scheerde, terwijl hij in New Jersey in een park reed. Het voorwerp dat over zijn auto scheerde, landde een aantal meters verderop.

Het was een groot rond voertuig.

Toen hij het voertuig naderde zag hij dat er kleine wezens uitstapten en dat deze grondmonsters namen. De man was honderd meter van de wezens verwijderd en was doodsbang.

Toen ik dit verhaal hoorde had ik twee gedachten. Mijn buurman heeft over het onderwerp gelezen, het heel goed bestudeerd en heeft dit verhaal verder bij elkaar verzonnen om interessant te doen. Ik vond dit echter niet aannemelijk. Deze man was geen lezer en hij wist ook niet dat ik in UFO’s geïnteresseerd was. Of hij sprak gewoon de waarheid en beschreef precies wat hij had gezien. Ik ging met hem naar de plaats waar hij het voorval had waargenomen en wij vonden een aantal fysieke aanwijzingen dat er

Frontier 2000 3.5 13

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:57

Pagina 14

inderdaad iets geland was. Dit was mijn eerste case. Ik lokaliseerde een tweede getuige. Deze persoon had de UFO waargenomen vanuit een andere standplaats. Gelukkiger wijze had hij het voorval bij de politie gemeld. Er was nu dus zelfs een politierapport. Beide getuigen, die elkaar niet kenden, beschreven dat de UFO zwart van kleur was. Iets wat ik nog nooit had gelezen in een UFO-rapport. Ik heb vervolgens een artikel over deze meldingen geschreven voor de Village Voice. Later verscheen het artikel ook in de Cosmopolitan. In het artikel liet ik bewust bepaalde details van de waarneming weg, o.a. de kleur van de UFO. De opzet hiervan was dat als zich nog meer getuigen mochten melden, ik er zeker van zou kunnen zijn dat ik nepmeldingen zou kunnen onderscheppen. Ik kreeg vijf reacties van mensen die deze UFO hadden waargenomen. Naast deze mensen reageerden er een groot aantal mensen die ooit een vergelijkbare UFO-waarneming hebben gehad.

Een aantal UFO-getuigen deed melding van het feit dat ze gedurende hun waarneming een stuk tijd kwijt waren geraakt. Iets wat ik herkende als één van de indicatoren voor een mogelijke ontvoering. Toen ik hier in 1975 mee bezig was, kenden we dit verschijnsel eigenlijk alleen maar uit de cases van Betty en Barney Hill en Travis Walton. Ik realiseerde me op dat moment niet dat “missing time” een van de standaard verschijnselen is als gevolg van een ontvoering. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik zocht contact met een psycholoog, waar ik mee samen ging werken.

FRONTIER 2000: In de case die ik ken vanuit mijn praktijk zijn er een aantal mensen met missing time. Ze weten bijvoorbeeld wel hoe een ervaring een aanvang nam. Ze herinneren zich dat ze in de UFO waren, onderzocht werden, hoe ze terug zijn gebracht, maar ze missen een gedeelte van de ervaring. We weten nu dat dit verschijnsel veroorzaakt wordt door de ontvoeringen. Ik kan mij voorstellen dat als je voor het eerst met dit verschijnsel in aanraking komt, je dit missing time aspect

14

over het hoofd ziet. Wat je niet ziet of ervaart is er eenvoudig niet. Hoe ging u daar in eerste instantie mee om?

BUDD HOPKINS:

In een groot aantal gevallen herinneren mensen zich duidelijk dat ze een UFO waarnemen, maar wat er daarna heeft plaatsgevonden weten ze niet meer.

Als voorbeeld geef ik hier een waarneming vanuit de auto; De getuige is onderweg ergens naar toe, ziet plotseling een vreemd verschijnsel aan de lucht. De auto wordt aan de kant geparkeerd. De bestuurder stapt uit om de UFO beter te kunnen waarnemen. Vervolgens bevindt hij zich weer in de auto, op weg naar huis. Hij weet niet meer hoe hij in de auto is gestapt.

Het is logisch dat een dergelijke persoon zich een aantal dingen gaat afvragen. Bijvoorbeeld dat het onlogisch is dat hij niet meer weet hoe hij weer in de auto is gestapt. Hij vraagt zich af of hij bang was geworden en door de paniek zich niet meer kon herinneren hoe hij de auto heeft gestart. Achteraf realiseert de getuige zich ook dat hij een aantal uren kwijt is, waar geen logische reden voor is.

We weten nu dat we door middel van hypnose naar boven kunnen halen wat er gedurende deze periode heeft plaatsgevonden. Toen ik de eerste cases kreeg, was het gebruik van hypnose een gok, iets waarvan ik aannam dat het een antwoord zou kunnen geven op wat er met deze mensen was gebeurd gedurende de tijd die ze kwijt waren.

Maar het blijkt een goede keuze te zijn geweest.

Eén van de eerste cases waar ik op missing time stootte, betrof een echtpaar dat onderweg was van Jersey Shore naar hun huis in New Jersey. Het was zaterdagmiddag, 17.00 uur. Ze reden op de Highway en alles leek normaal.

Plotseling echter, zonder dat er tijd verstreken was, ervoeren ze dat het midden in de nacht was. Ineens was het pikkedonker alsof iemand het licht plotseling had uitgedraaid. Het meest vreemde was dat ze zich niet meer op de weg bevonden, maar met hun auto midden in het veld stonden. De lichten waren uitge-

gaan en de motor was afgeslagen.

Ze keken elkaar aan en vroegen zich af wat er gebeurd was. Deze mensen hadden helemaal geen UFO waargenomen. Het enige wat ze zich duidelijk herinnerden is dat ze zich niet meer op de snelweg bevonden.

Het lijkt alsof ontvoeringen bijna altijd gepaard gaan met een soort opgelegde amnesie, alsof de ontvoerders in staat zijn periodes uit het geheugen van de ontvoerde naar het onderbewustzijn te laten verdwijnen. Hierdoor kan de persoon zich simpelweg niet meer herinneren wat er gebeurde van het ene tot aan het andere moment. Het kan zelfs gebeuren dat meerdere mensen tegelijk tijdelijk worden “uitgeschakeld”.

Tijdens de hypnose-sessie, welke ik toepas om deze verdrongen herinneringen weer naar boven te halen, komt vaak heel gedetailleerd naar boven wat er zich heeft afgespeeld in de periodes waar in men een stuk tijd kwijt was. Inclusief het zien van een UFO, het waarnemen van vreemde wezens, meegevoerd worden in het ruimteschip, op een tafel gelegd worden, het lichamelijk onderzoek enz. Het zien van de UFO is naar mijn mening vaak maar een tipje van de ijsberg.

FRONTIER 2000: Mijn ervaring is dat er ook een groot aantal mensen is die zich de ontvoering compleet kunnen herinneren. Ze hebben bijna geen verdrongen herinneringen.

Heeft u een vermoeden waarom dit per persoon zo verschillend kan uitpakken?

BUDD HOPKINS:

De mate van verdrongen herinneringen kan per persoon en per geval totaal verschillen. Je

Budd Hopkins die door Hilda Musch geïnterviewd wordt

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:57

Pagina 24

Ligt het graf van Alexander de Grote in Amerika?

Russell Burrows ontdekte in 1982 een grot met raadselachtige beelden, een raadselachtig geschrift en, bovenal, de resten van lichamen die niet uit Amerika afkomstig schenen te zijn.

Burrows probeerde bij de wetenschappers interesse op te wekken, maar moest noodgedwongen de hulp inroepen van amateur-archeologen. Die menen nu, na jarenlang onderzoek, te kunnen stellen dat de "bewoners" van de grot een dynastie is uit Europa, een dynastie gesticht door Alexander de Grote; een dynastie die duizenden jaren voor Columbus wist dat het Amerikaanse continent bestond en besloten daar begraven te worden.

Filip Coppens In 1982 trok Russell Burrows door de bossen die zich op zo’n 80 kilometer ten zuiden van zijn woonplaats Olney, in de Amerikaanse staat Illinois, bevonden. “Toen ik op ‘schattenjacht’ was in een vallei, keerde ik me om en stapte daarbij op de rand van een blootliggend stuk rots. Het bleek echter een rotsplaat te zijn, die kantelde, waardoor ik in het gat onder de rots viel. Ik bleef gelukkig ergens achter haken, want anders was ik zes meter diep gevallen. De sluitsteen was gelukkig niet terug dichtgeslagen; hij stond schuin, zodat ik uit dit gat kon kruipen. Ik begreep dat deze opening waarschijnlijk verbonden was met iets anders, iets groter, dat zich onder de grond bevond. Aan de zuidzijde van de vallei vond ik de toegang. Vijf opeenvolgende dagen probeerde ik me een toegang tot de grot te verschaffen; pas toen had ik succes. Ik duwde een zeer fijn stuk staal in een spleet naast de sleutelsteen, waardoor een andere steen werd weggeduwd, zodat zich een opening vormde in de muur. Zo kon ik de stenen een voor een weghalen.” Hij besloot die grot verder te verkennen, ook al was ze nauw en vuil. Op bepaalde plekken was er slechts dertig centimeter om doorheen te kruipen. Waarom dus verder gaan? Omdat aan de linkerkant van de grotwand een lamp uit de

24

vaste rots was uitgesneden. Die lampen waren bovendien zo gehouwen dat ze op twee mensenhoofden leken. Burrows was bijzonder geïntrigeerd door deze vondst en besloot om in zijn vrije tijd de grot volledig te onderzoeken.

Korte tijd later kon hij vaststellen dat deze lampen aan beide wanden aangebracht waren, op zo’n achter meter van elkaar; aan de ene wand waren ze gericht op de ingang van de grot, aan de andere wand dieper de grot in.

De muren waren bovendien voorzien van vreemde inscripties “Ik had duizenden schilderijen van de Indianen gezien, maar in niets leken zij op wat ik daar zag”, zo vertelde Burrows.

Vervolgens trof Burrows enkele voorwerpen aan: gebruiksvoorwerpen, tabletten met daarop vreemde, op Europese lijkende personen erop; mannen en vrouwen die gekleed waren als in het oude Egypte, Griekenland en Rome. Bronzen zwaarden die op schilden opgestapeld waren. Toen hij tegen een muur leunde, vielen enkele stenen op de grond. Achter wat net nog een muur was, zaten diamanten. Verder in de grot vonden hij gouden beeldjes en munten.

Vervolgens richtte hij zijn aandacht opnieuw op de wanden. De grot was op enkele plaatsen dichtge-

slibd, waardoor een studie van bepaalde stukken bijzondere moeilijk was. Maar uiteindelijk ontdekte hij een deur, die afgezegeld was met nauwkeurig passende stenen. Hij vond nog meer dergelijke deuren en besloot uiteindelijk om een aantal deuren open te breken. Bij de eerste doorbraak zag Burrows een intact menselijk skelet op een grote steen liggen. Het skelet droeg verschillende juwelen zoals armbanden en hoofdbanden, allemaal van goud. Naast dit skelet lagen bijlen, speerpunten en enkele metalen voorwerpen. In een hoek stonden

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 25

Kaart van de grot, zoals die tot zover onderzocht is kunnen worden drie bronzen speren, de langste bijna twee meter hoog.

De tweede crypte die Burrows openbrak bevatten de overblijfselen van een vrouw en twee kinderen, naast elkaar geplaatst op de stenen sarcofaag. Een gouden speerpunt bevond zich tussen de ribben van de vrouw, ter hoogte van het hart.

De vrouw was waarschijnlijk ritueel vermoord toen haar echtgenoot, die zich waarschijnlijk in de andere crypte bevond, op natuurlijke wijze overleden was. De kinderen waren eveneens vermoord, hun schedels waren doorboord ter hoogte van het voorhoofd.

De ultieme ontdekking was een grote sarcofaag – met menselijke restanten – die leek op de welbekende Egyptische sarcofagen; de persoon in deze sarcofaag was duidelijk ooit een belangrijk persoon geweest.

Uiteindelijk bleken er zich in de grot 12 crypten te bevinden, met één dus heel grote crypte. “Die grootste crypte was afgegrendeld met een steen die men moest rollen. De hele kamer was rijkelijk versierd en de muren en het plafond waren prachtig afgewerkt. Die waren bovendien bekleed met een fijngesneden witte marmer, die werden samengehouden door bronzen klemmen.”

“Met een koevoet kon ik het deksel van de sarcofaag verschuiven. Ik had me erop voorbereid een lijk te zien, maar ik zag een geelachtig metaal dat blonk: goud. Enorm veel goud. De sarcofaag bevatte dus een gouden afbeelding van de persoon

die zich er in bevond. Men had hem met een Egyptisch aandoende helm afgebeeld en zijn handen gekruist, terwijl die handen het ankh-symbool vasthielden. Ik verwijderde de bovenste helft van de gouden lijkkist en zag dat er binnenin verrotte doeken lagen. Ik stak mijn hand ter hoogte van het hoofd tussen die doeken en vond een dodenmasker.

Ik moest even terugdenken aan de vloek van Toeankhamon en wat er met de mensen gebeurde die zijn graf geschonden hadden. Wie deze man ook was, het herinnerde me sterk aan Egypte. Ik sloot de lijkkist en maakte me uit de voeten. En ik ben er sindsdien niet meer binnen geweest.”

“Ik stond versteld dat er zich dergelijke grote grotten in dat gedeelte van Illinois bevonden”, zo vertelde Burrows. “De kaarten vermelden niet eens dat er zich hier kalksteen bevindt en toch is er daar kalksteen en een grot.”

Burrows beweerde onmiddellijk dat de voorwerpen die hij in de grot had gevonden volgens hem niet van de Amerikaanse indianen afkomstig konden zijn. De afbeeldingen op de voorwerpen leken duidelijk te maken dat het hier ging om Grieken of Romeinen, die over de Atlantische Oceaan naar Amerika gereisd hadden. Voor wetenschappers was het echter duidelijk dat niemand voor Christoffel Columbus, in 1492, Amerika ontdekte ooit het Amerikaanse continent bereikt had; althans niet de afgelopen twintigduizend jaar.

Toch probeerde Burrows zijn vondst voor te leggen aan enkele wetenschappers. Hij bezocht de Eastern Illinois University en vroeg of hij met een antropoloog kon spreken. Die kreeg een aantal foto’s te zien van de voorwerpen en meende dat de stenen vast en zeker niet “oud” konden zijn. Enkele uren na hun ontmoeting belde de man naar Burrows en stelde dat hij wist waar zijn stenen vandaan kwamen. Hij had naar de archeoloog die in dienst van de staat Illinois was gebeld, en die had, zonder de foto’s te bekijken, geconcludeerd dat een sekte die stenen zo’n honderd jaar geleden vervaardigd had. “Zij hebben die stenen hoogstwaarschijnlijk in een grot verborgen of ze daarin begraven.”

Burrows besloot daarom om de plaatselijke antiekwinkel in te schakelen. Zij legden enkele voorwerpen uit de grot in hun uitstalraam neer.

Het duurde ongeveer een jaar voordat iemand enige aandacht schonk aan de voorwerpen.

Die man was John Ward, een man die in zijn stad meerdere keren tot “burger van het jaar” verkozen was en op goede voet stond met enkele presidenten. Het onbekende verleden van Amerika was zijn grootste hobby en zijn ideeën omtrent de prehistorie van Amerika weken sterk af van de gevestigde wetenschap.

Hij was er bovendien van overtuigd dat Columbus zeker niet de eerste was die Amerika bezocht. Zo iemand moest Burrows hebben. Ward was eveneens opgetogen over wat Burrows hem allemaal vertelde, maar na korte tijd keerde deze vreugde in ontgoocheling. De eigenaar kreeg hij nooit te zien, ook al drong Ward er op aan hem te ontmoeten. Zodoende kreeg hij ook nooit de grot te zien, want volgens Burrows wilde de eigenaar nooit zijn toestemming verlenen opdat Ward zijn eigendom mocht betreden.

Ward maakte van de voorwerpen uit de Burrows’ grot echter zijn levenswerk; in zijn eentje probeerde hij de inscripties te ontcijferen. Verrassend genoeg, zo blijkt nu, was Ward daarin vrij succesvol. Zijn belangrijkste bijdrage was echter de interpretatie van twee tabletten, die hem in staat stelden om de grot als een crypte te definiëren. Zijn onderzoek was de aanzet voor het verdere werk dat men vanaf 1994 in Florida verrichtte.

Frontier 2000 3.5 25

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 28

Konden onze verre voorouders vliegen?

Sommigen zien meer dan alleen verbeelding in de legenden en heilige geschriften van India en Atlantis. Volgens deze onderzoekers bevatten die geschriften exacte informatie over vliegtuigen, aangedreven door vreemde energiebronnen.

David Hatcher Childress Door de geschiedenis heen zijn er veel mythologieën en legenden bekend die vertellen over vliegtuigen of vliegreizen: de bekende vliegende tapijten van het oude Arabië, Bijbelse figuren zoals Ezechiël en Salomon, die van plaats naar plaats vliegen en de magische strijdwagens, oftewel de Vimanas van het oude India en China.

Er zijn veel Chinese legendes die vertellen over vliegen. Daarbij hoort zeker de legendarische vliegende strijdwagen die toebehoorde aan een prins uit het oude China en die van Wan Hoo die leefde rond de 15e eeuw na Christus. De laatste van de twee bouwde een kolossaal houten frame rondom zijn comfortabele stoel en bevestigde daaraan 47 raketten aan de achterkant van zijn zitplaats. Bovenop bevestigde hij twee grote vliegers. Nadat hij zich met een riem vastzette op zijn stoel, rees hij zijn hand omhoog waarop zijn bedienden met brandende fakkels naar het vliegobject vlogen om aldaar de raketten te ontsteken.

Even later was er een enorme rukwind, vergezeld door een gigantische wolk van zwarte rook. Wan Hoo was verdwenen en liet niets meer achter dan enkel een legende.

De beroemdste geschriften uit de Oudheid die gaan over vliegende vaartuigen (Vimanas) zijn de Ramayana en de Mahabharata. Andere wat minder bekende geschriften zijn de Samarangana Sutra dhara, de Yuktikalpataru van Bhoja (12e

28

eeuw na Christus), de Mayamatam (toegeschreven aan de archirekt Maya, vermaard in de Mahabharata), de Rig Veda, de Yajurveda en de Ataharvaveda.

Volgens de Indische historicus Ramachandra Dikshitar, die zich bezighoudt met de oorlogen uit het oude India zijn er nog meer geschriften waarin vliegende machines en vliegreizen worden beschreven: de Satapathya Brahmanas, Rig Veda Samhita, Harivamsa, Makandeya Purana, Visnu Purana, Vikramaurvasiya, Uttararamacarita, Harsacarita, het Tamil-geschrift de Jivakocintamani en de Samaranganasutradhara.

In de Manusa wordt in de meest uitgewerkte details beschreven hoe een vliegmachine gebouwd dient te worden. De Samarangana Sutradahara beschrijft vliegmachines die gemaakt zijn van een licht materiaal, met een sterke goed geconstrueerde romp. Daarvoor werd gebruik gemaakt van ijzer, koper, kwik en lood. De vaartuigen konden grote afstanden overbruggen en werden aangedreven door motoren. De Samarangana Sutradahara-geschriften wijdden 230 verzen aan het bouwen van deze machines en het gebruik daarvan in oorlog en vrede: "De romp moet sterk en duurzaam gemaakt worden, en net zoals een grote vliegende vogel, van licht materiaal. Binnenin is er ruimte voor de Kwikmotor met daaronder een ijzeren verhittingsapparaat. Door de ongetwijfeld aanwezige latente kracht in het Kwik, dat de wervelwind in be-

weging zet, kan een man die binnenin zit op een wonderbaarlijke manier grote afstanden afleggen door de lucht. Overeenkomstig de beschreven handelwijzen kan men een Vimana bouwen zo groot als de bewegende tempels van God. Er dienen vier grote kokers met kwik gebouwd te worden in het binnenste van de constructie. Als deze onder controle verhit worden door vuur van de ijzeren kokers, ontwikkelt de Vimana een enorme kracht in het kwik. En in één keer is het een parel in de lucht. Als daarbij deze ijzeren machine, met goed gesmede verbindingen en gevuld met kwik, het vuur gedirigeerd wordt naar het bovenste gedeelte, ontwikkelt het een kracht zoals die van het gebrul van een leeuw."

De Ramayana beschrijft de Vimana als een ronde (cilindrische) vliegmachine van twee verdiepingen met daarbij patrijspoorten en een koepel. Het vloog met "de snelheid van de wind" en bracht een "zoemend geluid" voort.

De oude Indiase geschriften zelf zijn compleet geschreven vluchthandleidingen voor het besturen van diverse typen Vimanas. Meestal waren dit er vier: de Shakuna Vimana, Sundara Vimana, Rukma Vimana en de Tripura Vimana.

De Vaimanika Sastra is misschien het belangrijkste oude geschrift over de Vimana's. Over deze geschriften werd voor het eerst gerapporteerd in 1918. Het werd gevonden in de

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 29

Tekening gebaseerd op de oude Indische geschriften (zie ook tekening elders op deze pagina) Koninklijke Sanskriet Bibliotheek van Baroda. Deze plaats ligt ten noorden van Bombay en ten zuiden van Ahmedabad in Gujerat. De Swami Dayananda Saraswati verwees echter al in 1875 in zijn veelomvattende verhandelingen over de Rig Veda aan de Vaimanika Sastra en andere manuscripten waarin over de Vimana geschreven wordt...

Dileep Kumar Kanjihal, professor in de Says Sanskriet - literatuur, en verbonden aan de West-Bengaalse Onderwijsservice voor ouderen, zegt: "Sinds de geschriften gerapporteerd zijn aan het begin van deze eeuw, kan men zich afvragen of de Vaimanika Sastra nog wel authentiek is. Na zorgvuldige analyses is gebleken dat er in de geschriften zinsneden missen die doen denken aan die van een oude authentieke Sastra. Net zoals bij de Sutra van Panini, zijn bij de Sastra de regels opgesteld in spreuken, welke worden uitgelegd in de Vrittis en de Karikas De stijl van de Sutra is te vinden in de vroegste taalboeken: de Smrti en Philosophy, terwijl het gebruik van de Karikas uit de tijd zijn van Batsyayana, Kautilya en anderen die leefden tentijde van de vroeg christelijke tijdrekening.

De auteur van de Srauta Satra en de Smrti, Bharadwaja, is vrij bekend. Ook was van hem bekend dat hij een wijze ziener was van de 6de Mandala in de Rig Veda. Panini refereert aan hem in zijn verzen VII.II.63. Kautilya heeft aangetoond dat Bharadwaja tevens een oude Indiase auteur was die schreef over

politieke structuren. De Mahabharata, Santiparva Ch. 58.3 beschrijft ook het politieke auteurschap van de man. De Indiase auteurs die over politiek schreven bleken vaak ook over technische wetenschappen te schrijven. In het werk van Bharadwaja vallen de geniale technische verhandelingen niet te ontkennen.

De Vaimanika Sastra: "In dit boek worden, in acht zinrijke en boeiende hoofdstukken, de kunsten van het bouwen van verschillende typen vliegmachines en het evenwichtige en comfortabele reizen door de lucht beschreven. Dit om één te worden met het universum, wat ten

aan teksten getuigen echter van een zeer geavanceerde samenleving al vanaf zo'n 26.000 jaar geleden. Verschrikkelijke oorlogen en ingrijpende veranderingen op Aarde hebben kleine restanten van deze hoge beschaving achtergelaten.

De vernietigende oorlogen, beschreven in de Ramayana en deels de Mahabharata, zouden hun hoogtepunt hebben gekend in het tijdperk Kali Yuga.

Volgens Dr. Kunwarlal Jain Vyas is het dateren van deze yuga's een moeilijk proces, omdat dit cycli binnen cycli zijn en dus yuga's binnen yuga's. Een langdurige yuga be-

“De oude Indiërs wisten waarschijnlijk hoe ze vliegtuigen konden bouwen.” goede komt aan het welzijn van de mensheid. Dat wat gaat op eigen kracht, zoals een vogel op Aarde, op het water of in de lucht heet een Vimana. Dat wat kan reizen in de lucht, van plaats naar plaats, van land tot land of van planeet naar planeet wordt door wetenschappers in de vliegkunst "Vimana" genoemd.

Het oude manuscript schijnt te beschrijven: "Het geheim van de constructies van de vliegmachines die niet kunnen breken, geen vlam kunnen vatten en niet te vernietigen zijn" "Het geheim van het onbeweeglijk maken van de vliegmachines" "Het geheim van het onzichtbaar maken van de vliegmachines" "Het geheim van het afluisteren van gesprekken in vijandelijke vliegmachines" "Het geheim van het ontvangen van foto's van het interieur in vijandelijke vliegmachines" "Het geheim van het bepalen van de vliegrichting van de vijandelijke vliegmachines" "Het geheim van het bewusteloos maken van de inzittenden van de vijandelijke vliegmachines" "Het geheim van het vernietigen van vijandelijke vliegmachines"

slaat op zijn minst 6000 jaar, terwijl een kleine slechts 360 jaar beslaat.

Kunwarlal denkt dat het Rama-rijk bestond ten tijde van de 24e yugacyclus wat dan uit zou komen op 26.000 jaar geleden.

De erfenissen van Atlantis, het oude Rama-tijdperk en de Vimanas houden ons tot op de dag van vandaag bezig.

De grote aantallen verschijningen van mysterieuze luchtschepen in 1890 zijn misschien wel waarnemingen geweest van luchtschepen uit de oudheid, die in die tijd nog in bedrijf waren en boven het America van voor het vliegtuig-tijdperk kronkelden, aan het einde van de 19e eeuw.

Het India van 15.000 jaar geleden wordt soms beschreven als het Rama-rijk, een land dat bestond ten tijde van Atlantis. Een grote rijkdom

Frontier 2000 3.5 29

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 31

UFO-waarnemingen vóór het UFO-tijdperk Iedereen meent dat UFO’s pas in 1947 voor het eerst gezien werden. Dat is absoluut niet waar. Theo Paijmans, auteur van Komisch Netwerk, delft in de prehistorie van de UFO. In Nederland gaat die zelfs tot in 1866 terug.

Theo Paijmans Er wordt nog wel eens beweerd, dat het UFO-fenomeen van betrekkelijk jonge datum is en in 1947 begon.

Derhalve zou het alleen maar gaan om een betrekkelijk modern verschijnsel dat cultureel weg te verklaren zou zijn, ongeveer zoals de komst van de hippies, rock-muziek, de televisie en andere typisch westerse na-oorlogse verschijnselen.

Zo vormt 1947, kort na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, ook een handige psychologische barrière die het de geïnteresseerde min of meer belet te kijken naar wat er voor dat jaar aan UFOincidenten voorviel.

Voor 1947 Voormalig persofficier Walter Haut, van de luchtmachtbasis te Roswell ten tijde van de Roswell-crash, zinspeelde erop dat er iets vreemds aan de hand was met de persberichten over de UFO-crash, nu een halve eeuw geleden. Uit zijn verhaal in een radio-interview maakte ik op dat het erop leek dat er al een scenario voorhanden was. Met andere woorden, het leek erop dat de Amerikaanse overheid op dat moment al heel goed wist wat ze moest doen als er iets neerstortte, dat onvergetelijke moment in Roswell. Als deze aanname correct is, waar kwam de kennis waar de Amerikaanse overheid derhalve over zou moeten beschikken, dan vandaan? Moeten we soms gemakshalve denken dat het allemaal begon met Roswell en de oprichting van het al dan niet fictieve MJ-12 en daardoor in slaap worden gesust en het spoor niet verder terug in de tijd volgen?

Het UFO-fenomeen is immers van alle tijden. De raadselachtige con-

tacten tussen UFO's en mensen ook. Ook berichten over de mythische ‘mannen in het zwart', Men in Black of MIB, zijn niets nieuws. Zo verschenen en verdwenen plotseling “60 personen, allen gekleed in het zwart” in het plaatsje Somersetshire, in Engeland, in 1580. Twee jaar ervoor werd het gebied “diverse nachten” opgeschrikt door “een grote, vurige meteoor, lang van vorm en vurige stralen naar het oosten en het westen uitzendend”.

En wat moeten we denken van het bericht dat in 1913 een auto en een UFO “lichtstralen met elkaar uitwisselden”? Merkwaardiger wordt dit incident, als we lezen dat eenzelfde geval in de zestiger jaren de befaamde UFO-onderzoeker Berthold E. Schwarz overkwam tijdens zijn onderzoek met de UFO-onderzoekster Stella Lansing. Andere, soortgelijke gevallen duiken op in ZuidAmerika in de vijftiger jaren.

Het neerstorten van vreemde objecten kent eveneens een lange traditie. Wat ‘de grote doofpot’ is gaan heten, kan ook bogen op een langere geschiedenis dan menig UFOgeïnteresseerde zich in eerste instantie realiseert. Door sommigen wordt deze doofpot gezien als het logische gevolg van een grote samenzwering. Ik wil niet ontkennen dat er, gezien de geschiedenis, geen reden zou zijn om dit als theorie te aanvaarden. Als werkhypothese is dit echter ongeschikt, want de stelling is te breed en te weinig precies omschreven. Zo ontstaat het gevaar dat nog onbegrepen machinaties het predikaat ‘doofpot’ en ‘samenzwering’ krijgen opgeplakt en men niet verder speurt naar de werkelijke oorzaken.

Ik zelf definieer ‘de grote doofpot’ inzake het UFO-fenomeen derhalve meer precies als “het uitvoeren van onderzoek naar de aard en oorsprong van het UFO-fenomeen door officiële instanties uit het licht van de pers en de publieke opinie en het geheimhouden of verbergen van de eventuele resultaten daarvan”.

De overheidsinstanties in Amerika en Engeland onderzochten de mogelijke oorzaken van de grote UFOgolven van 1896 en 1897, zonder overigens ooit resultaten van die onderzoeken openbaar te maken. We zien trouwens dat het volgen van een bepaalde, uitgestippelde strategie – dus een manipulatie van de pers – ten aanzien van het publiceren van berichten over UFO-waarnemingen in die jaren begint. In opdracht van krantenmagnaat William Randolph Hearst schreef een plaatselijke krant de UFO-incidenten af als onzin en bedrog, terwijl een krant die kilometers ver van de gebeurtenissen verscheen en eveneens in zijn bezit was, in zijn opdracht een objectieve en positieve berichtgeving hanteerde, in schril contrast met de lijn die de andere krant volgde. Waarom Hearst hiertoe overging is, ondanks enkele theorieën en verklaringen, nooit komen vast te staan.

Zweden had in 1909 een officieel UFO-onderzoeksbureau waarvan de dossiers niet meer te vinden zijn.

De grote UFO-golf van 1913 leidde in Engeland zelfs tot het stemmen van een wet die de objecten verbood nog langer Engeland over te vliegen. De regeringen in Scandinavië onderzochten UFO’s op grote schaal tijdens de UFO-golf in de

Frontier 2000 3.5 31

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 32

dertiger jaren. Tijdens dit onderzoek speelden de luchtmachten een grote rol. Kranten werd verboden nog langer de plaatsen te noemen waar men de spookvliegtuigen had gezien. De rapporten van dit laatste onderzoek zijn pas onlangs ten dele vrijgegeven. Amerika onderzocht de mysterieuze ‘foo-fighters’, die de piloten tijdens de Tweede Wereldoorlog plaagden, en in 1946 onderzochten Amerika en Zweden gezamenlijk de raadselachtige ‘spookraketten’ die in Zweden waargenomen werden. Voor dit onderzoek werd een betrekkelijk nieuw medium gebruikt: de radar. Net als in de 19e eeuw en de dertiger jaren, werden de kranten gemanipuleerd met betrekking tot verslaggeving: de kranten werden censuur opgelegd. De resultaten van dit laatste onderzoek zijn trouwens eveneens gehuld in een ondoordringbare mantel van stilte en speculatie. Een jaar later stortte er iets neer bij het plaatsje Roswell in New Mexico en zou het mythische MJ-12 zijn opgericht om het UFO-fenomeen te bestuderen. Maar wat als deze studie, getuige de korte schets hierboven, nu eens veel langer bestaat, net zoals het UFO-fenomeen al veel langer bestaat?

Tijdens mijn onderzoek ontdekte ik dat ook in Nederland UFO-waarnemingen lang voor 1947 veelvuldig in de pers opdoken. Zo waren er vuurbollen die een paar jaar achtereen boven Den Haag vlogen, vanaf 1870. Mysterieuze luchtspoken en luchtschepen die ons land bezochten in 1913. Spookvliegtuigen in de jaren dertig. Pas in 1947 maakt de pers melding van ‘vliegende schotels’, trouw de benaming in de Amerikaanse kranten volgend. Overi-

32

gens vond ik een merkwaardig bericht uit 1866, waarin al melding wordt gemaakt van een object ‘ter grootte van een schotel’.

Wat het ook is dat ons nu teistert, het was er altijd al en onze voorouders waren hier van op de hoogte.

Wie de oude berichten goed bestudeert, merkt trouwens dat er nog iets anders aan de hand is.

De benaming die deze vreemde objecten meekregen, weerspiegelt in zekere zin de technologische stand van zaken van die periode. Zo zijn de luchtschepen uit 1913 min of meer een reflectie van een tijd dat

de mens zelf met zeppelins experimenteerde. Het merkwaardige is, dat het erop lijkt dat het hier een soort van camouflage betreft. In de golven van niet geïdentificeerde objecten die beschreven worden als luchtschepen en spookvliegtuigen, duiken objecten op die als een lichtreclame wijzen naar het hart van het mysterie. Objecten die qua beschrijving merkwaardig veel overeenkomst vertonen met de huidige beschrijvingen van UFO's. We kunnen dus niet de verklarende theorie hanteren dat de beschrijvingen van UFO's de technologische stand van

zaken volgen. Er is meer aan de hand. Wellicht betreft het hier een of andere zorgvuldige of onwillekeurige camouflage. Alleen in welk opzicht en wie hiervoor verantwoordelijk is, dat wil zeggen het UFO-fenomeen zelf, een nog niet geïdentificeerde regeringsinstantie, de media of de waarnemers, is nog onzeker.

Oorsprong De vraag die menig UFO-onderzoeker en geïnteresseerde nachtenlang heeft wakker gehouden is, wat zijn UFO’s? Waar komen ze vandaan?

Gaat het om buitenaardsen, ultra-dimensionalen, tijdmachines, geheime militaire technologie of is het allemaal larie? Voor elke theorie of hypothese is wel wat te zeggen. Elke theorie heeft gegevens die de theorie op zijn minst het bestaansrecht verlenen. Helaas ontbreekt er bij elke theorie ook net dat stukje informatie of gegeven dat de theorie bij toverslag zou omzetten in een feit. De mens daarentegen heeft behoefte aan orde en aan een ordelijke indeling van zijn materiële en geestelijke omgeving.

Dat slaat ook terug op zijn benadering van het UFO-fenomeen. De minder eenvoudige theorieën en hypotheses hebben pas op de plaats gemaakt voor één allesomvattende en tegenwoordig erg populaire theorie: de theorie van de buitenaardse wezens. Meer en meer is het kamp gesplitst in vooren tegenstanders van deze ‘buitenaardse theorie’. Dit scheept ons een dilemma op. Wie het UFO-fenomeen nauwkeurig bestudeert, merkt dat het UFO-fenomeen te complex en te verwarrend is, om door één theorie afdoende verklaard te worden.

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 37

Hemels Zicht Jeroen Kümeling De dagen beginnen alweer wat korter te worden en dat betekent dat we weer wat langer het hemelgewelf kunnen bekijken. De komende maanden kunnen we opnieuw het "Herfstvierkant" zien. Dit is een andere naam voor het sterrenbeeld Pegasus. We kunnen dit sterrenbeeld hoog boven de zuidelijke horizon zien. In de septembernachten kunnen we nog goed genieten van de melkweg, te zien recht boven ons hoofd. Probeer daar eens een verrekijker op te richten, dan zullen u wel honderden kleine sterretjes zichtbaar worden.

We kunnen de planeet Mercurius alleen in september waarnemen. Het kleine "sterretje" is vlak voor zonsopgang, in de oostelijke ochtendschemering, te vinden.

De planeten Mars en Venus staan de komende twee maanden broederlijk naast elkaar. Ze zijn beiden te vinden aan de zuidwestelijke avondhemel. Op zondag 5 oktober

wordt dit tweetal vergezeld door de smalle maansikkel. Venus is, in vergelijking tot de oranje gekleurde planeet Mars, veel helderder.

Jupiter staat in het sterrenbeeld Steenbok. De planeet is in het zuiden van de avondhemel zichtbaar.

Wie in de nacht van 13 op 14 september nog wakker is, kan Jupiter gezamenlijk met de Maan in een prachtige samenstand waarnemen.

Saturnus is de gehele nacht zichtbaar in het sterrenbeeld Vissen. Wie op woensdag 15 oktober in Afrika of Azië vertoeft, kan die dag een Saturnus-verduistering meemaken.

Gedurende enkele minuten zal de planeet door de Maan bedekt worden. Vanuit onze streken is er dan een nauwe samenstand van beide hemellichamen te zien.

Dinsdag 16 september kunnen we voor de tweede maal dit jaar vanuit België en Nederland een maansverduistering waarnemen. In tegenstelling tot de vorige in de nacht van 23

op 24 maart jl., is dit een totale maansverduistering. Zorg bij het waarnemen ervoor dat u vrij uitzicht heeft op de oostelijke horizon. We kunnen vanaf 20.00 uur de rode verduisterde maan in het oosten op zien komen. Vanaf 20.47 uur zal de Maan weer uit de Aardschaduw komen. Om 22.25 uur is het gehele verschijnsel beëindigd.

Internex Uli Dopatka Nikola Tesla is de grootvader van de “vrije energie”, maar eveneens van de “gewone energie”. Het was immers Tesla die de wisselstroom uitvond. Tesla’s ontdekkingen gingen echter veel verder en bij zijn overlijden zorgde de Amerikaanse overheid er voor dat zijn persoonlijke documenten niet in de handen vielen van Jan Publiek. Terzelfder tijd stelde het “establishment” alles in het

werk om de naam van Tesla zo veel als mogelijk te doen vergeten. Namen als Edison en Marconi zijn nu veel bekender dan Tesla, die vrijwel alleen bekend is vanwege zijn “Tesla coil”, een glazen bol met statische electriciteit die, bij aanraking van de bol, die “bliksem” stuurt naar de handen die de bol aanraken.

De aanhangers van Tesla hebben een eigen pagina (www.tesla.org); de andere pagina is een prima pagina met enorm veel links die de geïnteresseerde sturen naar informatie over Tesla.

http://www.tesla.org/ http://www.eskimo.com/~billb/tesla/ tesla.html

Frontier 2000 3.5 37

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 38

Alexandria Boeken

Jim Marrs. Alien Agenda.

Investigating the Extraterrestrial Presence among us. New York: Harper Collins, 1997.

De journalist Marrs berichtte jarenlang over datgene wat er in de omgeving van Dallas, waar hij woonde, gebeurde. Zo werd hij betrokken bij de moord op president Kennedy en schreef er enkele jaren geleden een boek over. Dat boek werd uiteindelijk omgevormd tot filmscript voor de film JFK van Oliver Stone. Daarnaast werd Marrs in zijn loopbaan geconfronteerd met het verhaal van een mogelijk buitenaardse crash nabij Aurora, Texas. Jaren later kreeg Marrs de smaak van UFO’s en buitenaardse wezens opnieuw te pakken, met dit boek als resultaat.

Marrs probeert, met succes, het volledige UFO-gebeuren te beschrijven, in detail en met bijzondere invalshoeken. Daarvoor heeft hij niet alleen alle boeken omtrent het fenomeen gelezen, hij heeft bovendien duidelijk gesproken met enkele minder bekende lieden uit het UFO-wereldje, zodat zijn boek voor iedereen interessant zou zijn: voor die persoon die niets over UFO’s weet en voor die persoon die vrij goed op de hoogte is, maar zijn kennis wil plaatsen in het grotere geheel en nieuwe feiten te weten wil komen. De auteur belicht werkelijk alles: UFOwaarnemingen in de oudheid en de vraag of buitenaardse wezens onze geschiedenis beïnvloedden; UFO’s van 1900 tot 1997; dierenverminkingen; graancirkels en remote viewing. Alles passeert de revue en Marrs slaagt er dus in om al deze onderwerpen op een volwassen en degelijke manier te belichten.

38

Dat Marrs een UFO-gelovige is, maakt dit boek wel duidelijk. Het bewijsmateriaal dat hij verzameld heeft, is volgens hem voldoende om van een “open geest” een gelover te maken.

Jim Schnabel. Remote Viewers: The Secret History of America’s Psychic Spies.

New York: Dell, 1997.

Jim Schnabel was enkele jaren geleden een Amerikaanse student in Londen, die geïnteresseerd raakte in het graancirkelfenomeen. Hij besloot, na enige tijd in de omgeving van de onderzoekers te hebben vertoefd, een onthullend boek te schrijven over het fenomeen en de onderzoekers. Dat werd hem niet in dank afgenomen; bepaalde personen gingen zelfs zo ver door te stellen dat hij door de CIA ingehuurd was om het graancirkelfenomeen in diskrediet te brengen. Schnabel had de smaak te pakken en schreef een boek over UFO-ontvoeringen, waarin hij stelde dat het fenomeen waarschijnlijk echt was, maar waarschijnlijk niet buitenaards. Schnabel was duidelijk geen scepticus, maar een criticus. Met zijn meest recente boek, over hoe de Amerikaanse regering psychisch begaafde mensen inhuurde om hen “remote viewing” (het schouwen van gebeurtenissen via ‘paranormale’ wijze) te laten

voeren, lijkt Schnabel “bekeerd” tot gelovige in het paranormale.

Schnabel schetst, op vrij droge wijze, de geschiedenis van het hele project, van zijn oorsprong in de jaren zeventig tot zijn uiteindelijke ondergang enkele jaren geleden. Volgens Schnabel werd die ondergang in de hand gewerkt door Ingo Swann, die meende dat men helemaal niet psychisch begaafd diende te zijn om met succes “remote viewing” te beoefenen. Met de juist technieken kon men eenzelfde resultaat bereiken. Maar in de praktijk bleek dat niet waar te zijn. Nadat de eerste, zeer psychisch begaafde personen het project hadden verlaten, viel het uit elkaar. Moderne uitvoerders zoals Courtney Brown, die meenden dat een buitenaards ruimtetoestel de komeet Hale-Bopp volgde, zijn daar een uitvloeisel van.

Volgens Schnabel hebben hun techniek weinig te maken met het “echte” remote viewing, wat langzaam verloren ging.

Kendrick Frazier, Barry Karr en Joe Nickell (red.) The UFO Invasion. The Roswell Incident, Alien Abductions, and Government Coverups.

New York: Prometheus Books, 1997.

Een compilatie van artikelen die gedurende de afgelopen jaren in de Skeptical Inquirer verschenen. Dat

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 39

is het tijdschrift van CSICOP, de Amerikaanse vereniging van skeptici in het paranormale. Zoals de ondertitel aanwijst, worden de “hete hangijzers” van de UFO-wereld onder de loupe genomen. Het boek geeft alle aandacht aan de “gemakkelijke prooien” zoals de MJ12-papieren en de Santilli autopsie-film.

Daarnaast zijn er bijdragen over hoe bepaalde zaken door UFO-onderzoekers gemanipuleerd werden. De artikelen schieten met scherp en raken op vele punten hun doel. Er dient echter wel vermeld te worden dat zij niet de enige zijn die dergelijke schoten afvuren; het merendeel van de UFO-onderzoekers schieten met dezelfde kogels.

Gregory M. Kanon. The Great UFO Hoax. The Final Solution to the UFO Mystery. Lakeville, Minnesota: Galde Press, 1997.

Bepaalde auteurs hebben reeds beweerd dat de Amerikaanse overheid, in samenwerking met Nazi-ge-

leerden die kort na de Tweede Wereldoorlog uit Duitsland overkwamen, zelf beschikte over “vliegende schotels”, waarmee ze testvluchten maakten. Die auteurs gaan echter nooit zo ver om te stellen dat het hele fenomeen gemanipuleerd wordt door de Amerikaanse overheid, als een soort rookgordijn om allerlei zaken te verbergen die men niet aan de Amerikaanse burger wenst te tonen. Deze auteur gaat wel zo ver.

Zonder enige schroom beweert hij dat hij de bewijzen heeft. En hoewel de harde bewijzen ontbreken, is de logica die Kanon hanteert bijzonder logisch en gesteund met feiten. Het boek biedt zo een bijzonder inzicht in wat de Amerikaanse overheid door de jaren heen allemaal trachtte te verhullen, en hoe ze daarin slaagden. De geheime projecten van de Amerikaanse Luchtmacht worden hier uit de doeken gedaan.

Bovendien biedt het boek een aantal nieuwe hypothesen, eveneens gesteund door een gezonde dosis logica, dat de ontploffing te Tunguska in Rusland in 1908, een mysterieuze ontploffing die een enorm gebied kompleet verwoestte, mogelijk het gevolg was van een iets uit de hand gelopen experiment van Nikola Tesla. Zich steunend op een CIAdocument, waarin vermeld wordt dat men eventueel een UFO-invasie in scene moet zetten om de mensen onder de duim te houden, raadt de auteur iedereen aan om toch naar de hemel te staren, maar niet klakkeloos te denken dat, als er zich een buitenaards toestel zou manifesteren, het een buitenaards toestel is.

Video

The X-Files. File 8: Tempus Fugit. Starring David Duchovny, Gillian Anderson, Mitch Pileggi. Regisseur: Rob Bowman & Kim Manners. 1997 (90 minuten).

Een vliegtuig stort zonder schijnbaar enige reden neer. Mulder wordt benaderd door de zuster van Max Fenig, die vertelt dat Max, een meervoudige UFO-ontvoerde, aan boord van het toestel was. Hij was onderweg naar Mulder, met bewijsmateriaal dat buitenaardsen wel degelijk op onze Aarde verblijven. Mulder gaat op zoek naar de oorzaak van de crash, maar vecht tegen de overheid die alle sporen van de ware aanleiding trachten te verbergen.

Uiteindelijk slaagt Mulder er in om die waarheid boven water te halen, maar zoals altijd kan hij “het bewijs” niet in handen houden.

Crop Circles: What on earth is going on?

Een heldere uiteenzetting over het fenomeen graancirkel, met onderbouwing van veel interviews en beeldmateriaal.

De video bevat eveneens de Oliver Castle video. ƒ 45,- / 825 Bfr., ca. 60 min., engelstalig

Frontier 2000 3.5 39

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina 40

Eéntje verder ...

Frontier 3.6 De Chupacabras en UFO’s Dierenverminkingsexperte Linda Moulton Howe achtervolgt de geitenzeiger, een vreemd wezen dat in Latijns-Amerika verschillende dieren dood en verminkt en loopt zo allerlei UFO-waarnemingen tegen het lijf, die met die verminkingen verbonden lijken te zijn.

Dracula Honderd jaar geleden schreef Bram Stoker de roman Dracula.

Dracula was echter gebaseerd op oude legenden en verhalen en Stoker zelf was lid van allerlei bizarre geheime genootschappen. Het boek had bovendien zo’n invloed dat mensen daadwerkelijk “vampier” werden en bloed begonnen te drinken.

Het Wolvenkasteel (deel 2) André Douzet besluit zijn zoektocht naar het mysterieuze verleden van het Wolvenkasteel en doet bijzonder opmerkelijke ontdekkingen omtrent de betrokken personen.

Graancirkels: oogst 1997 Herman Hegge belicht het Engelse graancirkelseizoen en trekt zijn conclusies over de opmerkelijke formaties die daar dit jaar verschenen.

Chichen Itza Een initiatie in de mysteriën van deze stad van de Maya’s en hun cultuur.

UFO’s, megalieten en graancirkels Monique Hoppenbrouwers belicht enkele minder bekende mysteries van Frankrijk.

“Antieke” UFO’s De duitsers Eenboom en Belting bouwden een modelvliegtuig van een grafgift in Peru.

Het blijkt dat de Inca’s wisten hoe ze konden vliegen.

De psychische ontdekking van Glastonbury De abdij van Glastonbury werd door geesten blootgelegd.

40

Agenda Graancirkels, Koning Arthur en de Twaalfde planeet Spreker: Eltjo Haselhoff 11 september 1997 (graancirkels) 9 oktober 1997 (Koning Arthur) 13 november 1997 (de Twaalfde planeet) info: ?TEKENS, tel. 0575-564884 Meru Foundation Seminar Amsterdam, 14 september 1997 info: 070 398 97 97 Spreker: Stan Tenen The 16th International UFO Conference Leeds University Conference Auditorium, Leeds (UK), 19-21 september 1997 info: UFO Magazine, Wharfebank House, Wharfebank Business Centre, Ilkley Road, Otley near Leeds, LS21 3JP sprekers: Michael Hesemann, Brian O’Leary, Carlos Diaz, Barry Chamish, Richard Sauder, Graham Birdsall, Anthony Dodd en Russell Callaghan Graancirkels Utrecht (Nieuwegein), zondag 5 oktober 1997 info: 0321-380558 sprekers: Eltjo Haselhoff en Andy Thomas Verboden Archeologie Amsterdam, zaterdag 18 oktober 1997 info: 0321-380558 spreker: Michael Cremo Psychic Questing Conference Conway Hall, Red Lion Square, Londen, 25-26 oktober 1997 info: POBox 189, Leigh-on-Sea, Essex 5S9 1NF, UK sprekers: Lynn Picknett en Clive Prince, Graham Phillips, Andrew Collins e.a.

Dialogue with the Universe Düsseldorf-Kaarst (Duitsland), 30 oktober-2 november 1997 sprekers: Robert Morningsky, Zecharia Sitchin, Robert O. Dean, Derrel Sims, Gordon Cooper, Boris Shurinov, Courtney Brown e.a.

European X-Files Convention ‘97 Grenslandhallen, Hasselt (België), 2 november 1997 info: 016/233.817 De geheimen van de geheime genootschappen Amsterdam, 8 november 1997 info: 0321-380558 Sprekers: Lynn Picknett & Clice Prince

Dossier X Gepresenteerd door Theo Paijmans 1395 AM (Talkradio) Iedere zondag van 14-16 uur

FS0305_2009.qxd

08-06-2009

22:58

Pagina cov4

Alle lezingen worden in het engels gevoerd

Najaarslezingen Graancirkels

Voordeelprijs voor de drie lezingen samen van ƒ 50,-

e graancirkelVooraanstaand tten de laatste onderzoekers ze uiteen ontwikkelingen

- De feiten achter wat er gezegd wordt.

- Een volledig overzicht van de graancirkels van 1997 Eltjo Haselhoff (Nederland) en Andy Thomas (Engeland) Datum: Plaats:

zondag 5 oktober 1997, 13.30 uur Veerhuis Congres- en Party-Centrum, Neyemonde 4, Nieuwegein (ruime parkeerruimte en makkelijk bereikbaarmet openbaar vervoer, eindstation sneltram Utrecht CS-Nieuwegein) Toegang: ƒ 20,- (reserveren wordt aanbevolen)

gie o l o e h c r A n Verbode

hool n wat we op sc Wat klopt er va ? Tijdens zijn geleerd hebben er de hele wereld doet lezingsreeks ov orbidden Archeology” de auteur van “Fdam aan. nu ook Amster

- Bewijs dat de mensheid veel langer bestaat.

- Verborgen vreemde archeologische vondsten die de wetenschap niet onder ogen wil zien.

Bekend van het lijvige boek “Forbidden Archeology” en van de vele video’s, waaronder “Mysterious Origin of Men” Michael Cremo Datum: Plaats:

Zaterdag 18 oktober 1997, aanvang om 14.00 uur Amsterdam, Frankendael, Middenweg 116 (Watergraafsmeer) Toegang: ƒ 20,- (reserveren wordt aanbevolen)

e m i e h e g e d n va kennis et de geheime Maak kennis m ze twee opkomende De geheimen ontdekt door des van de bestseller n e p p a h sterren, auteur Revelation” genootsc “The Templar - Johannes de Doper, de ware Messias - De lijkwade van Turijn, afbeelding van een afgod?

- Rennes-le-Château, de vrijmetselaars en de Rozekruisers Clive Prince en Lynn Picknett Datum:

Zaterdag 8 november 1997, aanvang om 14.00 uur Plaats: Amsterdam, Hotel Victoria, Damrak 1-5 (t.o. Amsterdam CS) Toegang: ƒ 20,- (reserveren wordt aanbevolen)

Reservaties via 0321-380558 of Postbus 372, 8250 AJ Dronten