Frontier Magazine 3.6 1997

10-06-2009

19:37

Pagina cov1

1997 Jaarg. 3 nr. 6

ƒ 6,95 / 125 Bfr.

Buitenaardsen

Atlantis

Graancirkels

UFO’s

Fr0306_2009.qxd

Dracula De ”bloedsporen” van Dracula in Engeland

De verzoening van Chichen Itza Het verbond tussen de Tolteken en de Maya’s

Glastonbury & ”psychische monikken”

Heilige Graal

Vrije energie

De abdij werd door een medium ontdekt

De begraafplaats van Maria Magdalena Saunière op het spoor van minnares van Jezus

Engelse graancirkels

Voorhistorisch vliegtuig vliegt!

De geitenzuiger en UFO’s

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina cov2

Boeken die iets betekenen ...

Peter Fiebag

Walter-Jörg Langbein

ERFGENAMEN VAN KOSMISCHE KENNIS

VOOR DE GROTE VLOED

Buitenaardsen en hun invloed op de Maya s en Hopi

Onze wereld 12.000 jaar geleden

De Maya-priesters hadden contacten met een buitenaardse intelligentie: dat is de conclusie die zich opdringt sinds de ontcijfering van de Maya-hiërogliefen. Die kultuur stelde de wetenschap eeuwenlang voor een aantal raadsels: waar kwamen de eerste Maya s oorspronkelijk vandaan?

Waarom bouwden zij zulke enorme piramides midden in het oerwoud en waarom verlieten zij zo plotseling hun bloeiende steden om er nooit meer terug te keren? Fiebag volgde het spoor tot in de oude stad Copan en Tikul. Daar getuigen de observatoria van een enorme kennis van de kosmos. Dat deze kennis afkomstig is van buitenaardse wezens, wordt bevestigd door de Hopi, die eveneens geheimzinnige voorwerpen van hun hemelse leraren ontvingen. Het onderzoek leidt Fiebag uiteindelijk tot de conclusie dat mysterieuze volksverhuizingen, waaraan ook de Maya s deelnamen, volgens een vast, van hogerhand opgelegd plan verliepen: een plan dat nu vrijwel voltooid is. Een indrukwekkend verslag van de oplossing van een nog nooit eerder opgehelderd mysterie.

Al voor de zondvloed plaatsvond, zo n 12.000 jaar geleden, stond de aarde onder aanwijsbare invloed van buitenaardsen. Langbein legde meer dan driehonderdduizend kilometer in hun voetsporen af. Hij reisde naar Egypte, naar Paaseiland, van Turkije naar Peru en van Arizona naar Chili.

In Turkije lieten de bezoekers een geheimzinnige boodschap achter en in een museum bevindt zich en eeuwenoud model van hun ruimteschepen. Langbein vond eveneens aanwijzingen dat de buitenaardsen langs de weg van genetische manipulatie monsters hebben gecreëerd, waarvan de beeltenis tot in onze tijd bewaard is gebleven. In de verzameling van de Peruviaanse professor Cabrera trof hij de beeltenis van wezens die een verbluffende gelijkenis vertonen met die wezens die nu verantwoordelijk zijn voor de ontvoering van talloze mannen en vrouwen. De buitenaardsen zijn weer onder ons.

f 39,50 / 790 Bfr.

f 49,50 / 990 Bfr.

Michael Baigent en Richard Leigh

MAGIE

De wereld van gnostische, occulte en onbekende krachten Het hermetisme is een stroming die alle wetenschappelijke en magische richtingen met elkaar in verband wil brengen. Volgens de auteurs speelde het hermetisme een grote rol, vooral in de Renaissance, veel groter dan wordt aangenomen. Het geeft bovendien een andere kijk op Jezus Christus en de duivel. De auteurs belichten de rol van het hermetisme in de westerse geschiedenis, kunst, politiek, media en ons persoonlijk leven. De schrijvers tonen hoe men dingen kan laten gebeuren door manipulatie van de realiteit, van andere mensen en hun waarnemingen van de realiteit, het gebruik van symboliek en het wekken van illusies. De voorbeelden lopen uiteen van clandestiene experimenten van de CIA in de jaren zestig tot teksten van zangers als Mick Jagger.

f 39,50 / 790 Bfr.

zijn bij ons te bestellen Te bestellen bij Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-380558, Fax. 0321-318892, E-mail: fsf@f-s-f.com of (voor België) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel./fax 03/777.66.57, E-mail: fsf@f-s-f.com

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 1

Inhoud

Frontier 2000 3.6 3 4 6 Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Redactie-medewerkers: Maurits Enthoven Bas Meijer Dorian Rooijakkers Willeke Sjoers Mirjam Van Dijk Medewerkers: David Hatcher Childress Jeroen Kümeling Hilda Musch Nancy Polet Peter Duijsters Monique Hoppenbrouwer Hans Overbeek Rense Sjoers Annet van Gunst Marc Vredeveldt Tanya Wijngaarde

9

10 12

16

19

Lay-out: D-Sine & PDB Distributeur: Betapress Abonnementen/advertenties: Tel. 0321-380558 Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement.

Redactie Frontier 2000: Lijzijde 40, 8251 CX Dronten, Nederland Email: redactie@f-s-f.com Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation: Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, België Tel./Fax 03/777.66.57 Email: fsf_belg@f-s-f.com

22

25

31

33

36

Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0321-318892 Email: frontier@f-s-f.com

37 38

Toricellistraat 4 Oranjestad, Aruba (Antillen)

40

156 Circle Road, Table View, Capetown, South-Africa http://www.f-s-f.com Omslag: graancirkel Nieuwerkerk 1997 / replica Roswell alien

Redactioneel Globescoop Vreemde Zaken UFO-ontvoerde bouwt UFOmotor; Top Brits militair ontmoette buitenaards wezen; NASA vindt nog meer beOok dit jaar waren de graancirkels wijs voor buitenaards leven; present Schoot Braziliaanse luchtmacht UFO neer?; Nulpunt energie kan ruimtereizen versnellen; Volgens ACC was buitenaardse technologie de aanleiding tot de ontwikkeling van de transistor.

Update Baian-Kara-Ulla Hartwig Hausdorf is nog steeds op het spoor van mogelijke overlevenden van een buitenaardse crash in China, vele eeuwen geleden.

Forum Chupacabras: de mysterieuze bloedzuiger Latijns-Amerika is sinds 1995 in de greep van een mysterieuze bloedzuiger, die volgens bepaalde ooggetuigen wel eens uit de ruimte afkomstig zou kunnen zijn.

Glastonbury en zijn “psychische monikken” De Abdij van Glastonbury, centrum van de New Age-beweging, werd met behulp van psychische contacten ontdekt.

Dracula Honderd jaar geleden schreef Bram Stoker zijn boek Dracula, wat de aanleiding was tot de vampierrage die sindsdien heerst. Een onderzoek naar de bronnen en de gevolgen van dit meesterwerk.

Engelse Graancirkels in 1997 Een overzicht van de meest opmerkelijke formaties van deze zomer Chichen Itza: De verzoening tussen Maya’s en Tolteken In 830 na Christus besloten de Maya’s en de Tolteken de strijdbijl te begraven. Chichen Itza, in de Yucatan, was de uitdrukking van hun verbond.

Voorhistorisch vliegtuig vliegt werkelijk!

Von Däniken stelde in 1968 dat volgens hem een beeldje uit een graf een vliegtuig voorstelde. Enkele Duitsers namen de proef op de som. Resultaat: het vliegt. Ondertussen zijn er in Egypte mogelijk tekeningen gevonden van helicopters.

Beranger Saunière en Maria Magdalena Waar meerde Maria Magdalena precies in Frankrijk aan? Wist Saunière deze plek te liggen? En weten sommigen nu nog steeds meer over haar ”begraafplaats”?

Bijzonder Nederland: Een zomer vol UFO’s Deze zomer waren er niet alleen veel graancirkels in Nederland, er waren ook veel UFO-waarnemingen.

Hemels Zicht Alexandria Templar Revelation, The Day After Roswell, The Supergods, Project Blue Book Exposed, Contact Eentje verder... / Agenda

De standpunten in de artikelen zijn niet altijd die van Frontier 2000 en/of Frontier Sciences Foundation, zodat die er ook geen verantwoordelijkheid voor kunnen nemen. Het copyright laten we rusten bij de auteur zelf. De copyright voor de overige inhoud ligt bij Frontier Sciences Foundation. © Frontier Sciences Foundation 1997

Frontier 2000 3.6 1

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 2

Buitenlandse tijdschriften, alleen bij ons te verkrijgen Chinese Pyramids Jurassic Art:did mankind live with the dinosaurs?

Memories from beyond: near death experiences NASA and anti-gravity Does smoke change carbon 14-dating?

The New Millenium: trends beyond the year 2000 Ancient prophecy and Hale-Bopp Did the ancients know Ultra-violet?

The Masons and the Indians The Alchemist's resurrection

Los nummer: f 10, -

Nexus Pole Shift 2000: the final climate crisis?

Hysterectomy: what doctor's don't tell women Ark of the Covenant cover-up Vaccination myth exposed Reverse speech: our conscience revealed Tesla Weapons Psychic Spy interview

B ht est tp el :// o w nl w in w e: .fsf.c om

Atlantis Rising

Abonnement: f 50,- (6 nrs.)

World Explorers Club On the trail of the Yeti Chichen-Itza Cosmology Is the end near?

Science and prophecies Acambaro Artifacts Cryptozoology Mysteries of the Sphinx & more adventures!

Wordt lid en verken de wereld !

Los nummer: f 10, Abonnement: f 45,- (6 nrs.)

Borderland Research

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (1 jaar)

The Probe

Communications through the ground

Weather Control and the Drug War

Abram's Oscilloclast: a different kind of energy

The OK City Bombing Trial

Creation of Energy and Cosmic Matter Your Body's Many Cries for Water Ground Antennas

Los nummer: f 13, Abonnement: f 50,-(4 nrs.)

The Danger of Heart Bypass Surgery and the Chelation Therapy Solution How the Pyramids were really built Cattle Mutilations

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (4 nrs.)

Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-308558, Fax 0321-318892 of (voor BelgiĂŤ) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel./Fax 03/777.66.57 Email: fsf@f-s-f.com

2

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 3

Redactioneel De laatste Frontier 2000 van dit jaar is bij deze de deur uit. Frontier 2000 3.6 is de eerste jaargang van Frontier 2000 die tot nummer 6 ging. Op zich is dit dus een uniek exemplaar.

Het scheelde bitter weinig, maar uiteindelijk verschijnt er in dit nummer een vervolg op het artikel Het Wolvenkasteel van Andre Douzet. De inhoud is licht gewijzigd van datgene wat werd aangekondigd. Dit heeft te maken met het feit dat Douzet tijdens zijn onderzoek geconfronteerd werd met een bezoek van de Franse geheime dienst, die bepaalde details wilden weten waarom hij aan bepaalde mensen bepaalde vragen stelde. Uiteindelijk besloot Andre Douzet zijn onderzoek in deze richting niet voort te zetten. Het is echter mogelijk dat hij de draad in de toekomst wel weer opneemt.

Het is opmerkelijk dat elk nieuw soort van artikel dat er in Frontier 2000 verschijnt, steeds in een interesseveld valt dat de lezer reeds had; of dat nieuwe lezers aanbrengt, die de overige onderwerpen van Frontier 2000 eveneens interessant vinden. Dit kwam zeer sterk naar voren toen wij de Tempeliers in onze publicatie ten tonele voerden. Maar misschien is dat helemaal niet vreemd, want Lynn Picknett, in vorig nummer schrijvend over Johannes de Doper – en op 8 november te zien en te horen tijdens een lezing in Amsterdam –, schrijft deze keer over de psychische hulp die de ontdekker van Glastonbury Abbey kreeg.

Of zijn het misschien tekenen van een nieuwe tijd? De paus heeft namelijk ook het UFO-onderwerp even aangeraakt.

Het Vaticaan noemt UFO’s voortaan “res inexplicata volans”, de Latijnse vertaling van vliegende onbekende objecten.

Onze webpagina kreeg opnieuw een ander adres. Dit adres zal echter wel voor altijd het onze blijven: http://www.f-s-f.com U kan daar terecht voor zowel de laatste nieuwtjes, achtergrond informatie over Frontier 2000 en veel meer. Aan diegenen met Internet toegang zouden we zeggen: bezoek ons op het web.

Mensen in Zuid-Afrika kunnen vanaf 1 december Frontier Sciences Foundation en Frontier 2000 in hun land bezoeken. Dan is er immers een kantoor van zowel de stichting als het tijdschrift in Zuid-Afrika.

Tenslotte willen we hier even polsen of er interesse is in het plaatsen van kleine advertenties in Frontier 2000. Indien u bepaalde boodschappen, mededelingen of andere zaken kwijt wil in de Frontier 2000, stuur ons dan een brief met datgene wat u in Frontier 2000 wenst te plaatsen. Indien er voldoende interesse is, starten we dan met een pagina vol kleine advertenties.

Zoals steeds wensen wij u veel leesgenot.

De redactie

Buitenaardsen doen Groningen aan Tijdens de jaarbeurs in de Martinihal in Groningen eind augustus was een van de hoofdthema’s het UFO-fenomeen. Een winkel aan de grote markt in Groningen speelde handig in op de UFO-mania door de etalagepoppen te vervangen door aliens. Zorgden deze voor een buitenaardse invasie? © Bert Janssen

Frontier 2000 3.6 3

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 6

Vreemde Zaken Michael Lindemann UFO-ontvoerde bouwt UFO-motor De Canadese onderzoeker Pierre Sinclaire meldt dat hij bijna klaar is met de bouw van een antizwaartekracht systeem. Dat systeem zou door UFO’s gebruikt worden om zich voort te bewegen. De aanzet tot het ontwerp kwam van een andere Canadees, David Pierre Hamel, die het ontwerp van buitenaardse wezens gekregen zou hebben tijdens een persoonlijk contact in de vroege zeventiger jaren van deze eeuw. Volgens Sinclaire bouwde Hamel vier vrij succesvolle prototypes van de ongewone machine. Sinclaire wil nu een meer vernuftig toestel bouwen Dit ontwerp zou volgens Pierre Sinclaire de zwaartekracht moeten kunnen overwinnen. Hij hoopt de werking nog dit jaar te kunnen demonstreren.

om het ware potentieel van het apparaat te kunnen testen.

Sinclaire en Hamel ontmoetten elkaar eind 1989, toen Hamel reeds 14 jaar lang probeerde om het energiesysteem uit te werken. Hamel meende dat zijn apparaat antizwaartekracht zou genereren en een ongelofelijke hoeveelheid aan energie. “Zijn werk was vrijwel identiek aan mijn interesses en sindsdien hebben wij samen getracht om te achterhalen wat zijn idee kan verwezenlijken.”

Hamel beschikt over geen enkele wetenschappelijke achtergrond en had veel moeite om mensen te overtuigen dat zijn idee een grote toekomst zou kunnen kennen. “Dit hoewel zijn prototypes reeds opmerkelijke effecten toonden”, stelt Sinclaire. Een van de prototypes raakte tijdens het testen van de grond en vloog door het dak van de knutselplaats van Hamel. Wanneer de machines in werking treden, stralen ze sterke electromagnetische velden uit. Deze beïnvloeden auto’s en electrische toestellen. “Wanneer dit ding werkt, moet je goed opletten”, voegt Sinclaire er aan toe.

Wanneer het prototype klaar is – beide ontwikkelaars menen dat dit eind 1997 zal zijn – wil men de plannen gratis aanbieden aan iedere persoon die het toestel verder wil ontwikkelen. “Dit is een toestel voor vrije energie, dus vind ik dat het ook gratis moet zijn.” Wanneer het prototype klaar is – of het werkt of niet –, zal Sinclaire zich met andere projecten bezig houden. Hij is er echter van overtuigd dat het wel degelijk zal werken.

Sinclaire stelt eveneens dat het toestel niet ingewikkeld is qua constructie. De werking is echter vrij

6

David Pierre Hamel poseert voor enkele oude krantenberichten die aandacht besteedden aan zijn ontdekking (inzet: Pierre Sinclaire) mysterieus. Aan de hand van handleidingen en video’s die Sinclaire zou maken, kan het toestel voor zo’n 10.000 gulden aan onderdelen gemaakt worden. Alle onderdelen zijn bovendien gemakkelijk te verkrijgen. In het hart van het toestel bevinden zich barium-ferriet (barium-ferrite) magneten, die een ring vormen. Alleen dergelijke magneten werken. Het effect dat verkregen wordt, gebeurt immers binnen de atomen van barium. Rondom deze magnetische ringen zijn er enkele concentrische lagen aluminium. Het geheel heeft veel weg van het klassieke beeld van de “vliegende schotel”. “Zoals het momenteel gebouwd is, produceert het toestel zowel electriciteit als antizwaartekracht.

Het is echter niet bedoeld om te werken buiten de atmosfeer van de Aarde omdat er lucht door het omhulsel van het toestel moet bewegen voor een optimale werking. Het kan echter aangepast worden zodat het ook in de ruimte kan werken.”

David Hamel zelf meent dat het toestel in de toekomst gebruikt zal moeten worden. Hij is er van overtuigd dat er in de toekomst veranderingen op Aarde zullen plaatsvinden waardoor duizenden mensen lange tijd in de lucht moeten zweven totdat de Aarde opnieuw bewoonbaar is geworden. “Bovenal zal het echter een bron van niet vervuilende energie zijn”, zo voegt Sinclaire er aan toe.

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 7

Top Brits militair ontmoette buitenaards wezen Sir Peter Horsley, Air Marshall, is wat men noemt een “militaire reus”.

Hij was een oorlogsheld tijdens de Tweede Wereldoorlog en bekleedde één van de hoogste plaatsen in de Britse Luchmacht (RAF) en was zo een nauwe vertrouweling en adviseur voor zowel de Koningin als prins Philip. Maar, zo stelt hij: “ik heb ook een buitenaards wezen ontmoet”. Horsley had 43 jaar geleden in een Londens appartement een ontmoeting met een mysterieuze man die hij mr. Janus noemt. Nu, op 76-jarige leeftijd, doorbreekt hij echter zijn stilzwijgen.

Hij zegt: “We spraken urenlang over reizen in de ruimte en in de tijd. Ik weet niet wie of wat hij was. Hij zei niet uitdrukkelijk dat hij een bezoeker van een andere planeet was, maar ik had die indruk. Ik meen dat hij hier was om ons te observeren.

Ik zag hem daarna nooit weer. Ik stoor me niet aan wat de mensen nu van mij zullen denken; ik weet wat er gebeurd is.”

Deze opmerkelijke getuigenis, die in zijn autobiografie Sounds from

Another Room vermeld is, zal vast en zeker enig stof doen opwaaien binnen het Ministerie van Defensie.

Hij is immers zo’n beetje de belangrijkste militair, iemand die ooit instond voor de verdediging van Engeland en zes jaar lang de koningin adviseerde. “Volgens mij komen ze van een andere planeet uit het universum. Deze planeet bevindt zich niet in ons melkwegstelsel. Ze zijn goedaardig en net zoals wij zijn zij verkenners.”

Sir Peter stelt dat zijn interesse in UFO’s in 1952 ontstond toen de kranten volstonden met UFO-berichten. Hij sprak met prins Philip over zijn interesse. “Hij was vrij geïnteresseerd. Zoals steeds is hij open voor nieuwe mogelijkheden. Hij ging er mee akkoord dat ik in mijn vrije tijd een studie uitvoerde, zolang het koningshuis er geen nadelen van ondervond. Hij wilde geen krantekoppen zien die schreeuwden dat prins Philip in kleine groene mannetjes geloofde.”

Het onderzoek begon door mensen te interviewen die een UFO waargenomen hadden. Zijn eigen ervaring vond in 1954 plaats. Dankzij de tussenkomst van een zekere generaal Martin, werd hij uitgenodigd in de woning van een zekere mevrouw Markham. Hij herinnert zich niet meer het precieze tijdstip of het huisnummer, maar hij is er zeker van dat de ontmoeting plaatsvond.

“Janus was daar, zat naast het vuur in een diepe zetel. Hij vroeg me waarom ik geïnteresseerd ben in vliegende schotels. Vervolgens gaf hij een uiteenzetting over ruimtevaart.” Toen Sir Peter later terugkeerde naar de flat, was die leeg.

Zijn interesse bleef hem echter bij tijdens zijn verdere loopbaan, die in 1973 resulteerde met de positie van Deputy Commander in Chief of RAF Strike Command. Op het Ministerie van Defensie in Whitehall zijn ze echter stomverbaasd. “Hoe verschrikkelijk dat het publiek te weten moet komen dat iemand die een oorlog kon ontketenen geloofde in kleine groene mannetjes.”

NASA vindt nog meer bewijs voor buitenaards leven Ongeveer een jaar nadat NASA officieel bekend maakte dat ze in een meteoriet afkomstig van Mars sporen van leven hadden aangetroffen, stelt een andere NASA wetenschapper dat hij mogelijk eveneens fossiel leven heeft teruggevonden in een andere meteoriet.

Astrofysicus Richard B. Hoover meent dit aangetroffen te hebben in de zogenaamde Murchison-meteoriet die in september 1969 in Australië neerstortte. Hoover is echter voorzichtig en stelt dat er nog verder

onderzoek verricht moet worden; hij kan bovendien niet bepalen waar het organisme of de meteoriet vandaan kwam. Hoe dan ook iedereen is het er over eens dat de Murchison-meteoriet niet van Mars afkomstig is. Bovendien is ze niet van de Maan afkomstig.

Ondertussen blijft de vorig jaar gedane ontdekking van een fossiel in een meteoriet afkomstig van Mars voor controverse zorgen. Een grote verscheidenheid aan testen is sinds augustus 1996 uitgevoerd, met con-

clusies die elkaar vaak tegenspreken. De consensus bij de wetenschappers is nu dat alleen rots en grondmonsters die op Mars zelf genomen worden, de vraag van mogelijk leven kunnen beantwoorden.

Hoover benadrukt echter dat Russische wetenschappers een onafhankelijke studie van de Murchison-meteoriet hebben uitgevoerd. Eerder in 1996 verklaarden zij dat ze duidelijke sporen van mogelijk leven hadden geobserveerd.

Schoot Braziliaanse Luchtmacht UFO neer?

Sinds enkele maanden zijn er geruchten over een mogelijke UFOcrash in Nova Brasilandia, in Mato Grosso, Brazilië. Het bleef echter

een gerucht totdat de Braziliaanse onderzoeker Vitorio Pacaccini zich ter plekke van de toestand op de hoogte ging brengen.

De crash zou zo’n zeventig kilometer van Nova Brazilandia af plaatsgevonden hebben.

Frontier 2000 3.6 7

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 12

Chupacabras De mysterieuze bloedzuiger In 1995 en 1996 liet een monsterlijk vampierachtig wezen in Puerto Rico, Mexico en het zuidelijke deel van de Verenigde Staten een spoor achter van dood en verderf. Dit door het doden van dieren en het zelfs aanvallen van mensen. Het verschijnsel van deze ”Chupacabras” kent zowel connecties met het UFO-verschijnsel als met eeuwenoude volkslegendes. Reden genoeg dus om op zoek te gaan naar verklaringen.

De Chupacabras volgens ooggetuigen

Linda Moulton Howe Op 19 november 1995 stond met grote letters in de STAR, een krant uit San Juan: “Er ligt een gevaarlijk, mysterieus beest op de loer in de wildernis van Puerto Rico.” Een soortgelijk wezen haalde in 1996 de krantekoppen in Miami, Florida; Tucson, Arizona; San José, Costa Rica en in Juárez en verschillende andere regio’s in Mexico. Volgens de getuigen betrof het hier ook een wezen dat bij de slachtoffers bloedeloze gaten achterlaat.

Een tekening van Jose Miguel Agosta van het wezen dat hij in de vroege ochtend op een dag in het begin van augustus 1995 waarnam. Het dier sprong van een truck die Agosta op dat moment aan het herstellen was.

Het sprong over de omheining en verdween in het hoge gras.

12

Het begon allemaal in Puerto Rico.

Op 11 maart 1995 trof Enrique Barreto Hernandez in de omgeving van zijn stadje Orocovis (gelegen in het midden van Puerto Rico) acht van zijn schapen dood aan. Elk schaap had drie grote diepe gaten in de borstkas. In deze wonden was geen bloed te bekennen. In de daaropvolgende lente- en zomermaanden werden soortgelijke gevallen gerapporteerd in de rest van het land. De voorvallen vonden plaats van het midden van het eiland tot aan Guánica aan de zuidwestelijke kust van Puerto Rico en van Naguabo aan de oostkust tot aan Canovanas tussen San Juan en het El Junque-regenwoud. Toen het gerucht zich verspreidde over het bloed dat door het onbekende wezen was weggezogen uit de schapen, geiten en ander vee, werd er een naam aan de boosdoener gegeven. De Spaanse woorden

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 13

chupar (zuigen) en cabras (geiten) werden samengesmolten tot één.

Dit resulteerde in ”Chupacabras”, geitenzuiger.

Tot november 1996 waren er een kleine honderd dode geiten, schapen, konijnen, kippen en honden gevonden met gaten van zo’n halve centimeter in doorsnede en anderhalve centimeter diep.

Een dierenarts uit Levittown, Dr. Carlos Soto, onderzocht een konijn met een buitengewone diepe wonde. Hij constateerde een wond bij de kaak van een halve centimeter in doorsnede: “De wond was zo diep (10 centimeter) dat het reikte tot in de hersenen van het arme dier. Er was verder geen druppeltje bloed te bekennen. Ik weet niet welk roofdier dit zo kan doen.”

Ik bezocht de Universiteit van de Puerto Rico Primate Center alwaar onderzoek verricht wordt naar de rhesus- en patus-apen, woonachtig in de binnenlanden van het land.

Deze dieren ontsnapten van een eiland ten zuiden van Lajas waar een onderzoeksproject, ondersteund door de overheid, in de jaren 60 was opgezet. Een civiele defensie-onderzoeker vertelde me: “Toentertijd wist men niet dat de apen konden

Jose Angel Pulido van Tlajomulco, Mexico, toont een televisieploeg van Telemundo de bijtwonden in zijn arm na een aanval begin mei 1996. (foto afkomstig van de televisieploeg) nen te gloeien toen het recht naar de nachtelijke hemel opsteeg.

De meeste getuigen geven de volgende omschrijvingen: “De handen en voeten van de Chupacabras hebben maar respectievelijk drie vingers en drie tenen, met nagels van vijf centimeter lang. Ook heeft het wezen kleine puntige oren en dun haar, geschakeerd in grijs, bruin en oranje.” “Het rook als een natte hond alsof het in een riool gelegen had”, vertelde een politie-officier uit Canovanas. Hij schoot op de Chupaca-

“Latijns-Amerika is in de greep van een onbekend bloedzuigend monster dat volgens bepaalde ooggetuigen uit een UFO komt.” zwemmen. Maar dat kunnen ze wel.

Sinds die tijd wonen ze ten noorden van Guánica en Sabana Grande.”

Het is echter maar de vraag of deze apen de boosdoeners zijn. Meestal zijn het vegetariërs, maar zeker geen bloedzuigers.

Aan de andere kant van het eiland, in steden zoals Dorado, Aguas Buenas en Canovanas, hebben inwoners oog in oog gestaan met een wezen met grote ogen en roodgekleurde veren of schubben van het hoofd tot aan de ruggegraat. Sommigen vertellen dat de ogen van het wezen in het donker rood opgloeien.

Moord detective Eliezer Rivera Diaz uit Carolina vertelde aan televisiereporters dat de nagels van het vreemde wezen in wit licht begon-

bras omdat het zijn hond aangevallen had.

Sommige inwoners zijn ervan overtuigd dat de Chupacabras te maken heeft met de in 1995 veel waargenomen vliegende schotels boven Puerto Rico. In juni van dat jaar waren mevrouw Enrique Gonzales en haar zes jaar oude dochter tijdens een warme zomeravond rond half twaalf buiten. De heer Gonzales hoorde op een gegeven moment zijn vrouw en dochter schreeuwen en rende onmiddellijk naar ze toe.

Daar zag hij een groot, rond gloeiend object. Zijn vrouw en dochter vertelde hem dat ze een rode straal van licht uit het voorwerp zagen komen en dat de arm van het meisje geraakt was door deze straal.

Meneer Gonzales zag hoe een rode ronde bobbel op de arm van zijn dochter ontstond, precies op de plek waar de straal haar geraakt had.

De fotograaf Eddie Deese Conde van de krant El Vocero hoorde toevallig van het incident en reisde af naar de familie Gonzales. Conde vertelde me later dat toen hij daar was aangekomen, er op de arm van het meisje meerdere bobbeltjes aanwezig waren. Ze waren echter niet meer rood.

Twee maanden later waren negen kippen van Gonzales op een brute wijze vermoord. Deze vogels hadden bloedeloze gaten in de nekken, ledematen en ruggen. “Het was de Chupacabras”, vertelde Gonzales nadrukkelijk. “En ik denk dat het afkomstig is uit de UFO!” Toch was er geen direct bewezen connectie tussen beide voorvallen.

De beruchte Chupacabras kreeg ondertussen de schuld van elk vermoord dier. Men begon zich zorgen te maken over het feit dat de Chupacabras misschien ook wel mensen zou kunnen aanvallen.

Op 11 mei 1996 schreef Molly Moore vanuit Mexico-City in de Washington Post: “Eerst kwamen de rapporten van geiten en later van lammeren, brutaal vermoord in de nacht en ontdaan van het bloed. De enige sporen van hun aanvallers: grote afdrukken van slagtanden in de nekken van de dieren.”

Echter, Dr. Mario Santiago Lara, een dierenarts uit Zapotal, ten zuid-

Frontier 2000 3.6 13

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 19

Dracula Ferdinand Calmvoet Op 24 juni 1897, op de feestdag van Johannes de Doper, publiceerde de Londense uitgeverij Arthur Constable het boek Dracula, geschreven door Bram Stoker. Stoker was een vrij bekende auteur die reeds enkele werken op zijn naam had staan, maar die niet van zijn pennevruchten kon leven. Van beroep was hij manager van het Lyceum Theatre, in het hartje van Londen, waar hij samenwerkte met de befaamde acteur Henry Irving.

Dracula was een thriller over vampiers, wezens uit op mensenbloed.

De roman was geschreven in briefvorm. De personages schreven elkaar brieven; de totaliteit van deze brieven vormde het verhaal van graaf Dracul. Die graaf Dracul leefde in het verre Transsylvannië, in Roemenië. Hij wilde verschillende eigendommen kopen in en rond Londen. Daarvoor deed hij beroep op een Londens zakenkantoor dat een medewerker naar Transsylvannië stuurde. Daar wordt de gezant, Jonathan Harker, echter geconfronteerd met de graaf. Snel begrijpt Harker dat de graaf niet zomaar iemand is; hij maakt kennis met zijn gekke trekken. Tijdens zijn afwezigheid verblijft Harkers verloofde Mina bij haar wulpse en rijke vriendin Lucy Westenra in Whitby. Korte tijd later gebeuren er merkwaardige dingen in Whitby, waar het schip van Dracul gearriveerd is. Lucy wordt ziek en lijdt aan een schrikbarend bloedverlies. Uiteindelijk begrijpen de personages dat graaf Dracul een vampier is, iemand die zich voedt met het bloed van mensen, zodat hij vrijwel onsterfelijk is. Samen met de hulp van een Nederlandse professor uit Amsterdam, van Helsing, kunnen enkele vrienden van Harker Dracul uiteindelijk verslaan. Om Lucy te redden van de eeuwige “ondood” moet tenslotte een staaf door haar hart worden geslagen en haar hoofd worden afgehakt.

Honderd jaar geleden verscheen het boek Dracula van de Ierse auteur Bram Stoker. Het was de onmiddellijke aanleiding tot een ware vampierrage. Een zoektocht naar de achterkant van de kist van Dracula.

Momenteel kan men op rondreis door Transsylvannië alle plekken uit de roman bezichtigen. Helaas is het zo dat Stoker nooit naar het gebied ging. De beschrijvingen in zijn boek zijn niet eens afkomstig uit dat gebied; Stoker vond zijn inspiratie in zijn thuisland Ierland en het land waar hij woonde, Engeland. Het enige wat uit Roemenië kwam en in zijn boek gebruikt werd, was de figuur van Dracula. Die was gebaseerd op Vlad Tepes, “Vlad de Spietser”. Hij werd in 1431 geboren en werd koning van Walcherije. De stad Boedapest, hoofstad van Hongarije, werd door hem gesticht. Hij was een wreed man die volgens bepaalde legenden moeders dwong hun eigen kinderen op te eten. Tijdens een veldtocht tegen de Turken zou hij maar liefst 20.000 van zijn tegenstanders op puntige, geoliede houten stokken gespietst hebben, waardoor hij zijn bijnaam kreeg. Deze vorst zou bovendien de bijnaam Dracul gehad hebben. Dit betekende dat hij lid was van de ridderorde die zichzelf “de Draken” noemde. Net zoals vampiers zijn dit waarschijnlijk steeds mythische wezens geweest, maar de draken waren waarschijn-

lijk geen onmiddellijke inspiratie voor de vampier Dracul.

De legende van de vampiers begon niet met Stoker; Dracula is echter wel het beste product ervan. Toen Stokers boek verscheen, stonden in de kranten geregeld berichten over “vampierachtige wezens” die men voornamelijk in of rondom kerkhoven had gezien. Maar bijna tien jaar eerder was Stoker reeds met zijn boek begonnen en hij haalde zijn eerste inspiratie uit andere bronnen.

Stoker was van Ierse afkomst en zijn moeder vertelde hem verhalen over hoe er ooit – en misschien nog wel altijd – vampierachtige wezens in Ierland bestonden. Die verhalen bleven hem bij.

Stoker schreef Dracula, of The UnDead (de niet-doden) zoals het oorspronkelijke manuscript heette, in zijn vrije tijd. De plaats waar graaf Dracul aan land komt in Engeland is het Engelse kuststadje Whitby, een stad waar Stoker zijn vakantie doorbracht. In het boek maakt de graaf, die Jonathan Harker alleen in Transsylvannië heeft achtergelaten, per boot de reis naar Engeland, waar hij zich in zijn pas gekochte gebouwen wil vestigen. Op het kerkhof van de

Slains Castle in Whitby vormde voor Stoker de inspiratie tot het kasteel van Dracula

Frontier 2000 3.6 19

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 20

stad maakt de graaf meteen zijn eerste slachtoffer. Stoker verweeft hier het traditionele imago van de vampier met het thema van de weerwolf, een even vreemd wezen als de vampier.

Vervolgens begeeft de graaf zich naar Londen. Stoker was uiteraard bijzonder goed vertrouwd met Londen, hij werkte en leefde er. In deze kringen durfde men te experimenteren met drugs, om zo roerselen van de geest te doorgronden. In het boek zijn daar sporen van terug te vinden: psychiater Seward, een vriend van Lucy, gebruikt morfine, om onduidelijke redenen.

Dracula vormde echter niet alleen de bekroning van het “vampierenroman-genre”, het was bovendien de aanleiding voor enkele mensen om zelf “vampier te worden”. Hoewel men daarbij niet noodzakelijk levende mensen letterlijk vilde, was het

mer uit. Ze besluiten om daarvandaan tezamen naar het graf van Lucy te gaan om haar vervolgens de eeuwige rust te geven. Volgens de meeste bronnen bevindt dit graf zich dus te Highgate, maar een aantal onderzoekers stellen dat dit absoluut niet overeenkomt met de beschrijvingen in het boek. Net zoals de inspiratie voor Dracula zich niet in Transsylvanië bevond, speelt deze scene zich niet af op de plek die door iedereen bezocht wordt.

Een precieze lectuur van de reis leert dat het graf van Lucy zich meer dan waarschijnlijk bevindt op het kerkhof van de Londense randgemeente Hendon. Daar bevindt zich inderdaad een mausoleum dat beantwoordt aan de beschrijvingen van het boek. Het geheel lijkt op het eerste gezicht een schuur te zijn, maar in werkelijkheid is het het graf van Philip Rundall, een vooraanstaand inwoner van Hendon die in

“Bram Stoker drukte met zijn boek Dracula een stempel op de maatschappij. Ineens kende iedereen ‘een vampier’.” wel duidelijk dat er zich bepaalde voor de gewone burger “vreemde rituelen” moeten hebben afgespeeld.

Tot op heden “voeden” een aantal aanhangers zich vrijwel uitsluitend met mensenbloed – of proberen dat althans te doen.

Het Dracula toerisme is te merken op Highgate Cemetery, in de noordelijke buitenwijken van de stad.

Highgate Cemetery is een wirwar van graven, grotendeels in een “Victoriaanse stijl”. Hier zou zich volgens de meeste interpretaties van de roman het hoogtepunt van de roman afgespeeld hebben.

De vrienden van Harker besluiten om een vampier, Lucy Westenra, die in leven tot hun vriendenkring behoorde, uit haar lijden te verlossen. Zij werd “verliefd” op graaf Dracul en betaalde het met haar leven en een nieuw leven als een vampier.

De vrienden komen tezamen in een pub, Jack Straw’s Castle, dat op een heuvel buiten Londen staat; althans stond, want Londen breidt zich im-

20

1827 stierf. Het bijzondere is dat dit kerkhof tot één van de favoriete plekken van een goede vriend van Stoker behoorde.

Hoewel Dracula over bijzondere fenomenen gaat, lijkt Bram Stoker een bijzonder normaal persoon te zijn geweest. Volgens bepaalde geruchten was Stoker immers lid van een geheim genootschap, de Order of the Golden Dawn. Die groepering stond bekend vanwege de vreemde sexuele rituelen die zij uitvoerden.

Vreemde sexuele rituelen, al was het maar de manier waarop graaf Dracul Lucy Westenra verleidt, vormen zowat de leidraad door Stokers roman. Dit aspect werd extra in de verf gezet door de Amerikaanse filmregisseur Francis Ford Coppola, die in zijn verfilming liefde en sex op de meest vreemde en intrigerende wijzes naar voren laat komen. Het centrale thema van de film is dat graaf Dracul nooit zal sterven; de manier waarom is echter omdat hij op een bijzonder innige manier van zijn vrouw hield.

Bram Stoker, auteur van het boek Dracula, ontketende een ware vampierrage.

Nochtans is er geen enkel hard bewijsmateriaal voor handen dat Stoker wel degelijk lid zou zijn geweest van deze orde. Maar mogelijk was hij wel door deze of soortgelijke orden beïnvloed. Stoker begaf zich in precies de juiste kringen om op zijn minst geruchten opgevangen te hebben van wat er zich in dergelijke geheime genootschappen aan bepaalde “sexuele rituelen” afspeelde.

Sinds het verschijnen van Dracula ontstond er een ware “rage” van mensen die meenden vampier te zijn en zich probeerden te voeden met bloed. Sommigen gaan zelf zo ver in hun “dieet” dat zij geen enkel voedsel behalve mensenbloed drinHighgate Cemetary wordt door vele toeristen bezocht. Zijn graven in Victoriaanse stijl zou volgens sommige onderzoekers de inspiratie van Dracula beïnvloed hebben.

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 22

Graancirkel overzicht buitenland 1997 Ook 1997 was wederom een boeiend graancirkeljaar. Het seizoen kwam moeizaam op gang met niet bijster indrukwekkende formaties. De zomer die er op volgde werd uiteindelijk tropisch warm, maar zorgde er wel voor dat het graan snel rijp voor de oogst werd, waardoor het graancirkelseizoen uiteindelijk kort werd. In Engeland zijn er dit jaar ca. 150 formaties ontstaan. Als we dat vergelijken met de 50 van Nederland komen we er niet slecht van af. Van de Engelse formaties zullen we een aantal belangrijke uitlichten.

Herman Hegge “Tree of Life” Kaballah

groot aantal keurig gebogen onder een hoek van 90 graden. Zoals bekend is van koolzaad is het onmogelijk de stengels verder te buigen dan 45 graden, daar de stengels dan breken. De “Tree of Life” formatie had een ziekmakende werking op bezoekers. Op het moment dat ze de formatie verlieten was dat gevoel voorbij.

Snowflake

Een van de openingen van het jaar was de formatie in koolzaad van de “tree of life” van de Kaballah welke op 3 mei 1997 ontstond in de buurt van Barbury Castle. Op deze graancirkel was al jaren gewacht. Velen zeiden dat als er ooit een Kaballah formatie zou ontstaan, we dan zeker te maken zouden hebben met een serieus fenomeen. De tekening van de “Tree of Life” was inderdaad terug te vinden in deze formatie, maar was er aardig fantasieloos neergelegd. Als je deze formatie vergelijkt met de driehoek formatie van Barbury Castle in 1991 is de 1997 versie kinderwerk. De Kaballah had een betere eerbetoon verdiend.

Hoewel de 50 meter metende formatie een aantal gebroken stengels bevatte waren er eveneens een

22

Een van de bekendste formaties van 1996 in Engeland was de “snowflake” formatie bij Oliver Castle. Het ontstaan van deze formatie werd door de student John Wheyleigh gefilmd en kreeg daardoor wereldwijde aandacht. Of de opnames authentiek zijn, wordt nog steeds ter discussie gesteld. Toch heeft deze formatie een trend neergezet die in 1997 een vervolg heeft gekregen in meer sneeuwvlok formaties.

Zo ontstond bij Stonehenge op maandag 9 juni 1997 wederom een “snowflake” en wel op exact dezelfde plaats als waar vorig jaar de ge-

weldig indrukwekkende Julia Spiraal ontstond. De eigenaar was vorig jaar bereid om bezoekers het veld in te laten, weliswaar tegen betaling, maar dit jaar werd het hek dicht gehouden. Zo heeft niemand de formatie echt kunnen onderzoeken. De zeshoekige vorm die voor het eerst in deze formatie bij Stonehenge voorkomt, heeft in 1997 in meerdere formaties een vervolg gekregen.

Als we de “sneeuwvlok” nader bestuderen, blijkt de geometrie weinig op een ijskristal te lijken, maar meer op de “tree of life” van de Kaballah.

Als we een van de zes takken namelijk uitvergroten zien we inderdaad dat het “kristal” is opgebouwd uit drie maal een “tree of life”. (zie diagram) Als we een segment verder analyseren, blijken er 32 cirkels totaal aanwezig te zijn. En 32 staat voor de 32 sferen, of de 32 wegen van Wijsheid of de 32 graden van de Vrijmetselaars. De vraagtekens die we eerst bij de formatie van de “tree of life” bij Barbury Castle legden, komen nu in een heel ander daglicht te staan.

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 23

om de onderzoekers flink in de war te brengen.

Kochflake

Cley Hill

gens achter aan te rennen, zonder dat de eigenaar kon zien wat het was. Zou het zo kunnen zijn dat alleen de hond het voorwerp kon zien?

Stratford-upon-Avon

Dat graancirkels niet in een dag hoeven te ontstaan bewijst de formatie bij Cley Hill in Wiltshire. Gedurende bijna een week lag er een eenvoudige cirkel met een doorsnede van 10 meter. Op 14 juli groeide deze cirkel uit tot een doorsnede van ca. 70 meter. Twaalf groepen van drie lijnen, die op een soort fietswiel lijken, tekenen in het midden een acht puntige ster uit. Deze ster ligt in een zeshoek welke weer omgeven is door de cirkel.

De ligging van de planten lijkt vrij mechanisch en vele planten waren aan de basis besmeurd met modder. Toch is de formatie zeer knap gemaakt. Door het lijnenspel is er namelijk in de achthoekige ster een bloemenpatroon ontstaan. In het binnenste van de formatie lag veel graan in verschillende richtingen door elkaar geweven.

Cley Hill staat bekend om de vele UFO waarnemingen in de jaren 60 en 70. Ook de eigenaar van het veld had in 1989 een UFO ervaring. Op het moment dat hij met de trekker door het veld reed begon de hond tot twee keer toe aan te slaan, waarna de hond de tractor mocht verlaten. Beide keren leek de hond er-

Een opmerkelijke formatie is rond 16 juli ontstaan in de buurt van Stratford-upon-Avon in Warwickshire op ongeveer 2,5 kilometer afstand van een popfestival. De afbeelding van de formatie blijkt een exacte replica van het logo van de band “Sneaker Pimps” die op het festival optrad. Ook in 1995 is in hetzelfde gebied, niet ver van hetzelfde popfestival, een formatie ontstaan die toen opvallend veel overeenkomst vertoonde met het logo van de band “Pitchshifter” die toen op het festival speelde.

De 1997 formatie is duidelijk te zien vanaf de weg die leidt naar het pop festival. Hieruit zou je kunnen concluderen dat de formatie met opzet op deze plek neergelegd is. De formatie meet ongeveer 65 maal 40 meter en vertoont een bijzondere schoonheid, vergelijkbaar met de indrukwekkendste formaties in Wiltshire. Het ligt voor de hand om er vanuit te gaan dat deze formatie door mensenhanden is gemaakt.

Toch is er uiteindelijk niemand op de oproep afgekomen van beide popgroepen om zich te melden en een beloning voor het stukje kunstwerk in ontvangst te nemen. Als het niet door mensenhanden gemaakt is, is het “de makers” in ieder geval gelukt

Op 23 juli onstond ten noorden van Silbury Hill een complexe formatie met een doorsnede van ruim 80 meter bestaande uit een fractaal formatie aangevuld met 126 kleine cirkels.

De formatie is genoemd naar Koch, een pionier in de wiskunde. Het graan in de formatie ligt zo vloeiend plat dat het lijkt alsof het in een korte tijd ontstaan is, en er zijn zelfs aanwijzingen dat de formatie wel eens overdag zou kunnen zijn ontstaan. Ook al zou de formatie ‘s nachts door “hoaxers” gemaakt zijn, dan nog zal het niet gelukt zijn om dat onopvallend te doen. Ondanks een verblijfverbod op Silbury Hill, zijn er iedere nacht fanatieke “skywatchers”, mediterende of andere toeristen aanwezig. Zij moeten zeker iets hebben opgemerkt.

Milk Hill

De meest indrukwekkende formatie van het jaar en misschien wel van alle formaties die ooit zullen ontstaan (alhoewel we dat vaker hebben gezegd) was de “fractaal ster” formatie bij Milk Hill. Het overschaduwde daarmee de Silbury Hill formatie van dit jaar wat al een zeer opmerkelijke was. De formatie, ontstaan op 8 augustus, bestaat uit wederom een “fractaal ster” aangevuld met een zes-armige bloem in het hart van de ster. De formatie bestaat uit 198 kleine cirkels, welke voornamelijk aan de rand van de formatie liggen (zie foto/tekening). Hiermee is een nieuw record gevestigd voor wat betreft het aantal cirkels in één formatie. Net zoals bij de formatie van Silbury Hill, ook wel bekend als de “Koch-sneeuwvlok”, lagen alle planten in de kleine cirkels met de

Frontier 2000 3.6 23

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 25

Chichen Itza De kosmologie en de verzoening tussen de Maya’s en de Tolteken Chichen Itza spreekt tot de fantasie van vele bezoekers. Waarschijnlijk was dat de oorspronkelijke bedoeling van de stad. Ze zou immers de belichaming zijn van een samenstelling van culturen, de Tolteken en de Maya’s, die te Chichen Itza besloten om de strijdbijl te begraven en voortaan in eenheid, als één volk, te leven.

John Major Jenkins De grootse stad Chichen Itza, een magisch centrum van Meso-Amerikaanse kennis, is de plek waar de equinox manifestatie van Kukulkan, de gevederde slang, plaatsvindt. Die maakt zijn opwachting op 21 maart en 21 september. De gebeurtenis t is uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerende feest, waar duizenden mensen van over de gehele wereld samenkomen om de Zon zijn stralen te zien werpen over de hoeken van de piramide van Kukulkan. Die projecteert de schaduw van een afdalende slang langs de balustrade van de noordelijke trap. Men is verbaasd over de verfijnde architectonische kennis van de Maya’s en hun gevoel voor de hogere kennis van de kosmologie. De equinox-slang is niet de enige kosmische gebeurtenis die doelbewust verwerkt is in de architectuur van Chichen Itza. Er zijn nog andere constructies die hier betrekking op hebben: het veld waar de balspelen gehouden werden, de Oppertempel van de Jaguars en natuurlijk het beroemde Caracol-observatorium. Een kort onderzoek van deze kosmische begrippen zal Chichen Itza bevindt zich in de Yucatan, een schiereiland in de Golf van Mexico.

ons helpen iets meer te begrijpen van de Maya-kosmologie. Het zal ons eveneens helpen bij het steeds duidelijker wordende doel van Chichen Itza binnen de grotere context van de Meso-Amerikaanse beschaving.

Een polaire geschiedenis van Meso-Amerika In de uitgestrekte vlakte genaamd Meso-Amerika, die zich uitstrekt van Mexico City in het noorden, via Yucatan in het oosten en zuidwaarts naar Guatemala, Belize, E1 Salvador en gedeelten van Honduras, zijn vele culturen in de laatste 3000 jaar gekomen en gegaan. De Olmeken waren “de Grote Moedercultuur”, die een belangrijke beschaving stichtten te beginnen in 2500 v.C. en die duurde tot 300 n.C. Olmeekse plaatsen zoals La Venta, San Lorenzo en Tres Zapotes vinden we in het zogenaamde hartland van de Olmeken, dat zich nu bevindt in de lage, moerasachtige golfkustgebieden in de moderne Mexicaanse staten Tabasco en Veracruz. Toch vinden we ook Olmeekse standbeelden en beeldhouwwerken in de staat Guerrero helemaal naar het westen en in Costa Rica in het zuiden. Tegen 300 v.C. waren de mysterieuze Olmeken verdwenen.

Hun cultuur had wortels in het sjamanisme en ze lanceerden ideeën over koningschap en kosmologie, die later onder de Maya’s zouden opduiken. Maar waar zij vandaan kwamen, is niet geweten. Sommi-

gen menen Afrika, maar bewijsmateriaal voor die stelling is voorlopig nergens terug te vinden. De Olmeken ontwikelden de heilige kalender van 260 dagen, die de basis werd van de tijdmeting in Meso-Amerika.

Eveneens niet onbelangrijk is het feit dat de Olmeken de eenwordingsfase van de Meso-Amerikaanse beschaving vertegenwoordigden, voor het in stukken uiteen viel. In ca.

100 v.C. begon de opkomst van de twee grote traditionele culturen, maar dit vond plaats in twee uitgestrekte gebieden.

In centraal Mexico werd door de Tolteken een metropool genaamd Teotihuacan gesticht, de Stad van de Goden, die in een lijn lag met de Plejaden en de “hoogste Zon”. Dit gigantische centrum van beschaving groeide en omvatte vele steden die gedurende zes eeuwen centraal Mexico bestuurden. In Teotihuacan werd volgens de legende de Vijfde Zon geboren, die volgens andere legenden weldra op zijn einde loopt.

Op hetzelfde moment dat de Tolteekse traditie en kosmologie werden geformuleerd in centraal Mexico, verrezen ver naar het oosten in de jungles van Guatemala, Belize en Yucatan. Ze stichtten samenwerkende steden als Cerros, Caracol, Calakmul, Uaxactun, E1 Mirador en Tikal. De Maya’s en de Tolteken waren twee beschavingen die zich tegelijkertijd ontwikkelden. Hoewel ze handelsverbindingen ontwikkelden, waarbij ze artistieke ideeën deelden, ontwikkelden ze twee verschillende kosmologische systemen om de ouderdom van de wereld vast te

Frontier 2000 3.6 25

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:38

Pagina 26

stellen. De kalender die daaraan ten grondslag lag bij beide groepen was echter de kalender die 260 dagen duurde. Het basisconflict tussen de twee culturen bestond over de vraag hoe grote tijdschaalcyclussen moesten worden opgespoord. Het bepalen van het juiste tijdstip van het begin en het einde van de wereld dreef kennelijk een wig tussen deze twee culturen en voorkwam een harmonische verzoening gedurende vele eeuwen.

Polarisatie en hereniging Het uiteengaan van mensen en volkeren vindt op alle niveaus van het leven plaats. Het is herkenbaar in een mensenleven, in de dynamiek van sociale en filosofische organisaties, binnen de filosofische scholen en binnen gemeenschappen en de samenleving in het algemeen. Dan is de vraag, wat het precies is, dat de verschillen bepaalde tussen de visie over de kosmos van de oude Maya’s en die van de Tolteken, en hoe en waar die verschillen werden bijgelegd. Wanneer we de specifieke astronomische lijnen onderzoeken zullen we zien, dat deze wijzen naar Chichen Itza als plaats van de verzoening.

De Tolteken van Teotihuacan die in de vroege jaren van het eerste millennium van de Christelijke jaartelling leefden, berekenden de ouderdom van de wereld met een periode van 52 jaar, beter bekend als de Ronde Kalender. De Tolteken wijdden de Vijfde Zon (of wereldouderdom) in te Teotihuacan. Ze berekenden het einde van deze Vijfde Zon ergens in de voor hun verre toekomst. Een ritueel, bekend als de Nieuwe Vuurceremonie, is uiterst belangrijk wanneer men het belang van de Ronde Kalender wil achterhalen. De Nieuwe Vuurceremonie werd aan het eind van ieder Rond Kalenderjaar opgevoerd, wanneer de Plejaden behoedzaam werden geobserveerd, wanneer ze het hoogtepunt om middernacht passeerden. Op de dag waarop ze zich verplaatsten, stelden de Tolteekse priesters hun kalender bij en wisten ze dat ze dichterbij het voorspelde einde van de Vijfde Zon kwamen.

Wat deze Tolteekse priesters deden

26

was heel duidelijk, maar niet erkend door wetenschappers. Ze volgden de bewegingen van een astronomisch fenomeen, bekend als de precessie van de equinoxen. Deze langzame verschuivingen, een graad elke 72 jaar, van de hemelen was een ontdekking van zowel de Tolteken als de Maya’s. Beide groeperingen waren zeer geïnteresseerd in de verscheidene astronomische lijnen die komen en gaan binnen die bepaalde tijdcycles. Echter, en dit is een belangrijk punt, de twee groepen spoorden dit fenomeen op verschillende manieren op.

Dit fundamentele verschil verklaart de basisscheuring met betrekking tot het scheppen van de mythologieën. De Tolteken geloofden dat de nieuwe wereldgeschiedenis zou beginnen, wanneer de Plejaden zich op een lijn zouden plaatsen met de eerste hoogtepuntpassage van de Zon in mei. Dit is wat zij hadden achterhaald met behulp van hun Ronde Kalender en de Nieuwe Vuurceremonie. Deze opeenvolging roept een nieuwe wereldgeschiedenis op en is afhankelijk van de manier van waarnemen. Bij de waarneming van Teotihuacan zou dit in de l9e eeuw moeten plaatsvinden.

De Plejaden waren bekend als de ratel van de slang en de vlucht van de Plejaden in opvolgende lijn met het hoogtepunt van de Zon. Het roept het beeld op van een vliegende gevederde slang genaamd Quetzalcoatl. Deze slang werd door de

Tolteken-Maya’s van Chichen Itza ”Kukulkan” genoemd.

Wat de Maya’s betreft, ook zij onderzochten de precessie als basis voor hun wereldgeschiedenis, maar hielden zich bezig met een totaal andere astronomische opstelling.

Ze gebruikten de zogenaamde “Lange Tel Kalender” (liever dan de Ronde Kalender) om vast te stellen, dat de huidige wereld zal eindigen op 13.000, hetgeen overeenkomt met 21 december 2012 n.C. Op deze datum staat de winterzonnewende op een lijn met de melkweg. Als zodanig is de Maya-kalender van belang bij een zeldzame en hogere synchroniciteit, de samenloop van onze lokale aarde-zon zonnewende meridiaan met een groter galactisch tijdskader. Dit is het ”Nulpunt” van de Galactische Kringloop van precessie, die elke 26.000 jaar geleden verschijnt. De eerste Maya’s ontdekten dit alles en verdeelden de “Lange Tel kalender” op een briljante manier in, om zo precies op het Galactische Nulpunt te eindigen. Omdat deze kosmologie de beweging van de Zon tijdens de zonnewende hierbij betrok, was de belangrijkste Maya Avatar derhalve Ahau, de Zonnegod, voorgesteld in Chichen Itza als een zonnestrijder in een Zonneschijf. Wat zo interessant en uniek is wat betreft Chichen Itza is dat het een plaats lijkt te zijn geweest van een niet aflatend cultureel-kosmologisch experiment, waardoor het schisma in de collectieve psyche van oud Meso-Amerika was geheeld. Historisch gezien

De Caracol, het observatorium van Chichen Itza

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 31

Voorhistorisch vliegtuig vliegt werkelijk !

Drie Duitsers zijn er in geslaagd om een schaalmodel te ontwikkelen van wat volgens hen een vliegtuig is, dat afkomstig zou zijn uit de oude culturen in de Andes, in ZuidAmerika. Het schaalmodel vliegt perfect en is eveneens uitgerust met een straalmotor!

In 1968 stelde de Zwitserse auteur Erich von Däniken dat volgens zijn mening een voorwerp uit Columbia een vliegtuig voorstelde. Volgens de gevestigde wetenschap was dit een insect, dat men als gouden sieraad gemaakt had. Het Smithsonian Institute in Washington, D.C., waar het voorwerp te bezichtigen is, stelt: “gouden voorwerp, een gestyleerd insect, behorend tot de Quimbaya cultuur, provincie Antioquia, Columbia, ca. 1000-1500 na Christus.”

Voor von Däniken, die meende dat wij in onze vroege geschiedenis bezoek hadden gekregen van buitenaardse wezens, was het echter een miniatuur van een vliegtuig. De wetenschap schold von Däniken uit voor een dromer en de situatie veranderde niet tijdens de daaropvolgende dertig jaar.

In 1994 kregen drie Duitsers, Algund Eenboom, Peter Belting en Conrad Lübbers, het idee om het “vliegtuigje” op schaal na te bouwen en te experimenteren met de mogeHet vliegtuig in volle vlucht boven Orlando, Florida

lijkheid of het ding al dan niet zou vliegen. Daarnaast ontwikkelden zij een wetenschappelijke vergelijking tussen dit voorwerp en andere voorwerpen. Uit deze vergelijking leerden zij dat de Inca’s vliegende dieren steeds correct afbeelden. Bij elk dier zijn de vleugels bovenop het lichaam bevestigd, terwijl dat op dit voorwerp niet het geval was. Hieruit concludeerden zij dat het voorwerp zeker geen insect kon zijn. Vervolgens vergeleken zij de bouw van het voorwerp met de bouw van recente vliegtuigen en concludeerden dat het voorwerp inderdaad perfect overeenstemde met de constructie van moderne vliegtuigen, waar zij ook de space-shuttle in onderbrachten. Daarnaast bemerkten ze frappante overeenkomsten met de Concorde, wiens bouw misschien wel het dichtst aanleunt tegen de bouw van dit “insect”.

In 1996 bouwde Peter Belting, een verwoed bouwer en piloot van modelvliegtuigen, het voorwerp na.

Men noemde dit schaalmodel Goldflyer I (Goudvlieger I). Het schaalmodel was nagebouwd op een schaal van 16:1 en mat negentig centimeter lang, met een vleugelbreedte van een meter. Het woog nauwelijks 750 gram. De vleugels voorzag hij van de nodige rolroeren; vooraan bevestigde hij een propeller.

De proefvluchten waren een groot succes. Het toestel vloog bijzonder stabiel en maakte mooie en precieze landingen. Kortom: het voorwerp gedroeg zich zoals een vliegtuig zich hoort te gedragen.

Filip Coppens De volgende stap was om een tweede modelvliegtuig te bouwen, de Goldflyer II. Dit toestel, met dezelfde afmetingen, werd echter uitgerust met een landingsgestel en een straalmotor (zoals de moderne vliegtuigen gebruiken, bijvoorbeeld de Boeings). De specifieke motor was een “Fun jet”, die 20.000 toeren per minuut haalde. Een propeller was op het “insect” immers niet op te merken (indien wel, dan had de wetenschap dit bijzonder moeilijk als een insect kunnen bestempelen), zodat het toestel waarschijnlijk met een straalmotor uitgerust moest zijn. De straalmotor op de Goldflyer II bevond zich niet, zoals bij de moderne vliegtuigen, op of onder de vleugels, maar in de achterkant van het lichaam. Dit betekende dat de lucht op een vrij bijzondere manier in de motor moest komen. Toen het toestel klaar was voor de proefvluchten, bleek het zich perfect te gedragen; het opstijgen en de landing verliepen vlekkeloos en het vliegtuig gedroeg zich tijdens de vlucht bijzonder stabiel. Met andere woorden: dit ontwerp zou men zonder problemen in de “echte” luchtvaart in dienst kunnen nemen.

De schaalmodellen die nu vliegen zijn vele keren groter dan het oorspronkelijke “sieraad”. De grootte van het origineel, waarop dit sieraad gebaseerd is, is moeilijk te bepalen.

De onderzoekers gaan uit van de stelling dat de plaats van de straalmotor bepalend is voor het aantal personen dat in het toestel kon plaatsnemen. Indien de straalmotor zich in de romp van het vliegtuig be-

Frontier 2000 3.6 31

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 32

Het team van de drie Duitse onderzoekers, die ervoor zorgden dat een eeuwenoud model ”insect” plots veranderde in een vliegtuig. vond, bleef er een kleine cockpit over die ruimte bood aan misschien drie of vier personen. Indien de straalmotoren zich echter onder de vleugels bevonden zouden hebben, maar om één of andere reden niet op het sierraad weergegeven zouden zijn, dan is de grootte van dit object te vergelijken met de grootte van ofwel een space-shuttle ofwel een Boeing 737... of misschien zelfs een Concorde. De Boeing 737 biedt plaats aan iets meer dan 100 personen. Indien het voorwerp een pro-

peller had (wat echter, vanwege de design van het vliegtuig onwaarschijnlijk lijkt), dan spreken we over zo’n vier tot vijf personen.

Zoals de twee onderzoekers stellen, kan men alles, zelfs een stoel, door de lucht laten vliegen. Maar in tegenstelling tot dergelijke voorwerpen gedraagt dit voorwerp zich perfect als een vliegtuig. En indien dit voorwerp een insect moest voorstellen, dan vergiste de maker zich schromelijk... en maakte hij er een vliegtuig van. Waarmee zij tot de conclusie komen dat indien dit voorwerp dan al geen vliegtuig zou zijn, het toch de ideale karakteristieken van een vliegtuig bezit. Of met andere woorden: het is meer dan waarschijnlijk een vliegtuig.

Von Däniken en personen die tot eenzelfde besluit waren gekomen omtrent de aard van dit voorwerp zijn hierdoor uitermate in hun nopjes. Voor het eerst hebben zij duidelijk bewijsmateriaal voor handen

De straalmotor van het modelvliegtuig zorgt er voor dat het toestel vliegt als een ”echt” vliegtuig behoort te vliegen. voor hun theorieën. Betekent dit dat de straalmotor vele eeuwen ouder is dan 1939, toen men hem voor het eerst meende te gebruiken? En moet de eerste vlucht nu niet langer aan de gebroeders Wright toegeschreven worden maar aan de inwoners van de Quimbaya-cultuur uit Columbia? De gevestigde wetenschap zal deze veranderingen zeker niet al te snel aannemen.

Egyptische helicopters ?

De ontdekking in Peru zou misschien echter niet eens de meest spectaculaire vondst zijn. Recent meent men in Egypte bijzonder indrukwekkend bewijsmateriaal teruggevonden te hebben.

Dr. Ruth Hover, een Amerikaanse psychologe, bezocht in 1989 Egypte. In de tempel te Abydos, die volgens de historici dateert uit de tijd van farao Seti I, fotografeerde ze een balk. Een stuk van die balk was afgebrokkeld en had een onderliggende paneel blootgelegd. Deze balk was ruim acht meter boven de grond en bevond zich tussen twee grote kolommen. Terwijl de buitenste balk hiërogliefen bevatte, waren de afbeeldingen daaronder minder ty-

pisch voor Egyptische afbeeldingen.

Ze waren helemaal niet Egyptisch van origine. Het merendeel van die afbeeldingen lijkt sterk op moderne militaire luchtschepen; een afbeelding lijkt als twee druppels water op een moderne Apache aanvalshelicopter.

Voor zover bekend is heeft de Egyptische overheid geen verklaring of mening over de afbeeldingen. Volgens verschillende rapporten is sindsdien de toegang tot deze tempel voor elke bezoeker verboden.

Moderne vliegtuigen, helicopters, een onderzeeër in het oude Egypte? Indien de afbeeldingen voor zich

32

spreken, is dat de meest logische interpretatie. Dat de Egyptenaren vertrouwd waren met luchtschepen is bekend. Een model van een zweefvliegtuig, op zijn minst vierduizend jaar oud, werd in 1898 in een tombe te Sakkara teruggevonden.

Het model bevindt zich nu in het museum van Cairo. Het voorwerp is nauwelijks 15 centimeter lang; zijn vleugelbreedte ongeveer twintig centimeter. Het is vervaardigd uit het licht wegende esdoornhout. Volgens de rapporten vloog het toestel een korte afstand toen het met de hand losgelaten werd. Soortgelijke modelvliegtuigen werden elders in Egypte eveneens teruggevonden.

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 33

Beranger Saunière en Maria Magdalena

Beranger Saunière

Beranger Saunière, de dorpspriester uit het dorpje Rennes-le-Château, aan de rand van de Franse Pyreneeën, koesterde duidelijk een speciale bewondering voor Maria Magdalena. De vrouw die volgens sommige bronnen ofwel de vrouw of de minnares van Jezus was, liet haar sporen na in Zuid-Frankrijk, waar ze de laatste dagen van haar leven sleet. In het kasteel Lupé, in de Franse Pilat-regio, ten zuidwesten van de Franse stad Lyon, was er duidelijk bewijsmateriaal te vinden over “vreemde feiten” over deze vrouw. Saunière, die het onderwerp was van de wereldbesteller Het Heilig Bloed en de Heilige Graal, zou bijzondere kennis verkregen hebben, kennis die eveneens belangrijk was voor een mysterieus geheim genootschap, bekend onder de naam “Prieure de Sion”.

De dorpspriester van Rennes-le-Château, Beranger Sauniere, leed een mysterieus leven. Hij was op zoek naar iets, maar naar wat, is niet bekend. Totdat André Douzet persoonlijke brieven van Saunière in handen kreeg, die hem op het spoor brachten van Maria Magdalena. De speurtocht leidde hem naar het kasteel Lupé en vervolgens naar Magalonne. Was het hier dat Maria Magdalena ontscheepte ... en de laatste jaren van haar leven doorbracht? bonden met “Maria Magdalena”.

Over vele eeuwen heen waren er bovendien verhalen, die echter heimelijk, indien niet in het geheim, doorverteld werden.

Maguelonne was ooit de Zuidfranse rivaal voor Mont St. Michel, maar raakte in de vergetelheid. Alleen zijn kathedraal van St. Pierre, ooit een verschansing voor paus Urbanus II (elfde eeuw), herinnert aan het grote verleden van de plek. Maguelonne, een cirkelvormig eiland, bevond

André Douzet zich in de vele “étangs”, meren verbonden met de zee, tussen Palavas en Agde. Men beschouwde het eiland tot het einde van de zeventiende eeuw als een voorhaven van Montpellier.

De geschiedenis van het eiland gaat ver terug. Reeds in de zesde eeuw was er een kathedraal, gebouwd onder impuls van bisschop Boetius.

De Egyptische godin Isis was de ”begeleidster” van ingewijden in de mysteriën van Isis en Osiris. Was Maria Magdalena, de minnares van Jezus, een priesteres in deze traditie?

In de briefwisseling die Saunière op zijn adres in Lyon ontving, bevinden zich brieven van een correspondent, Montepellierain. Deze brieven handelen over “Maguelonne”. Saunière had aan zijn correspondent precieze details gevraagd over de geschiedenis en de vondsten die op die plek gedaan waren. Helaas beschikken we alleen over de antwoorden. Daaruit is echter wel duidelijk af te leiden dat Saunière voornamelijk geïnteresseerd was in de vondsten van De Moutan, die onderzoek had gedaan naar de oorsprong van de naam Maguelonne en voor zijn stelling eveneens bewijs verzameld had. Kort gezegd is die naam ver-

Frontier 2000 3.6 33

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 34

In 719 viel het in de handen van de Arabieren; zij breiden de kleine haven uit tot een ware “zeehaven”. In 737 werd Maguelonne door Karel Martel “verwoest, tot de laatste steen van de stad.” Hetzelfde lot onderging ook de haven. De bisschop moest verhuizen en drie eeuwen lang zou hij niet naar Maguelonne terugkeren. Het eiland lag er al die tijd verlaten bij, op enkele monniken na die op zoek waren naar de absolute eenzaamheid.

De naam Maguelonne wordt verbonden met Magdalena. Volgens bepaalde verhalen zou “Magalo” in het Provencaals “Magdalena” betekenen. De legenden stellen dat Maria Magdalena op dit eiland aangemeerd zou zijn. Traditioneel plaatst men haar ontscheping in SaintesMarie-de-la-Mere, een heilige plek, voornamelijk voor de zigeuners, die er elk jaar hun feest houden. De legenden in de buurt van Maguelonne stelden echter dat Maria Magdalena eerder van boord ging, terwijl de andere inzittenden hun reis verder voort zetten... en dus mogelijk in Saintes-Marie-de-la-Mere ontscheepten.

Uiteraard bestaan er veel van dergelijke legenden. Maar dan gebeurde er in 1812 een bijzondere vondst.

Een arbeider uit een steengroeve kwam naar Maguelonne om een voorraad aan materiaal in te slaan.

De man ontdekte een grot toen hij stenen aan het verzamelen was.

Treden waren uitgehouwen, treden die naar een verborgen ruïne leidden. Daar vond hij een aantal heel oude voorwerpen, twee wapens en een standbeeldje van een vrouw, met lang, loshangend haar tot op de grond, waarna het terug naar boven werd geleid. Het leek op de manier waarop de sirenes hun haar dragen.

Op een bijzonder statige manier hield de dame in de ene hand een kleine beker, in de andere hand een cylinder.

Deze ontdekking werd op papier vastgelegd door ene De Moutan, de man waar Beranger Saunière zo in geïnteresseerd was. Waarschijnlijk wist hij niet dat de verhalen over Maria Magdalena, die volgens de plaatselijke verhalen dus in Maguelonne ontscheept zou zijn, haar

34

beschrijven als een dame met bijzonder lang haar. De Moutan begreep het mogelijke belang van de ontdekking niet, maar Saunière begreep die wel.

Eveneens interessant is dat Dom Polycarpe de la Riviere, de man uit de Pilat die eveneens bijzondere kennis over Maria Magdalena scheen te bezitten, in de buurt van Maguelonne gesitueerd was, na zijn “ontslag” als leider van zijn kerkgemeenschap.

In de bibliotheek van Lyon bevindt zich een manuscript uit 1477, waarin een ontstaangeschiedenis van Maguelonne is neergeschreven.

Pierre, graaf van de Provence, trouwde met de dochter van de koning van Napels, de mooie Maguelone. Ze besloten te vluchten naar Septimanië, vervolgens naar Maguelone, waar ze op het strand in slaap viel. Pierre zag ondertussen een vogel en besloot die te volgen en belandde zo in Egypte, waar hij bevriend werd met de plaatselijke sultan. Maguelone zocht naar haar man, maar vond hem niet. Ze meende dat hij overleden was en stichtte in de stad een hospitaal dat haar naam droeg: Maguelone. Zeven jaar later kwam Pierre terug, maar zag dat zijn vrouw nu een “kuis” leven leidde. Elke zeven jaar bezocht hij haar.

Dit is een vrij ongeloofwaardig verhaal. Het lijkt een verhaal dat moet

Sauniere beeldde Maria Magdalena biddend in een graf af.

Wist hij de juiste locatie waar zij de laatste dagen van haar leven doorbracht? dienen om iets uit te leggen. En dat lijkt het verhaal te zijn van de Egyptische goden Isis en Osiris; Isis die meent dat haar echtgenoot Osiris overleden is, en tevergeefs op zoek gaat naar hem. Opmerkelijk is dat recent onderzoek, waaronder dat van Clive Prince en Lynn Picknett in The Templar Revelation, stellen dat Maria Magdalena een priesteres was in de mysteriën van Isis en Osiris. Het was mogelijk precies deze boodschap die men wilde overbrengen: dat diegene die de stad gesticht had, iets te maken had met Egypte, en met “een verhaal” dat voor ons duidelijk te interpreteren valt als de mythe van Isis en Osiris.

Isis werd door de Grieken verbonden met hun godin Venus, de Godin

Sauniere was volledig in de ban van Maria Magdalena en noemde zijn huis naar de plaats waar zij geboren was. Wijst hij echter ook waar zij stierf en was het terugvinden van haar lichaam de inzet van zijn geheimzinnige zoektochten?

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 38

Alexandria Boeken

Lynn Picknett en Clive Prince. The Templar Revelation. Secret Guardians of the true identity of Christ. Londen: Bantam Press, 1997.

Terwijl Rome en Petrus Jezus naar voren schoven als “Christus”, was er een traditie die stelden dat Johannes de Doper een veel belangrijkere en grotere profeet dan Jezus was.

Indien iemand de titel Christus verdiende, dan was het Johannes de Doper. De Kerk van Rome werd echter bijzonder machtig en de Kerk van Johannes werd verdreven of moest onderduiken om te overleven.

Maar hun geloof en hun drijfveer was zo machtig, dat ze bleven bestaan. Toen tijdens de kruistochten de Tempeliers in aanraking kwamen met aanhangers van Johannes de Doper, vormde die ridderorde zich om tot aanhangers van Johannes.

Zij zworen tijdens hun inwijdingsrituelen Jezus af en dit zou uiteindelijk de ondergang van de Tempeliers worden. Maar hun geloof en hun traditie bleven bewaard in Europa, ondergronds, in geheime genootschappen zoals de vrijmetselarij.

De auteurs stellen, elke bewering gesteund door krachtig bewijsmateriaal en wetenschappelijk onder-

38

zoek, dat Jezus een volgeling was van Johannes de Doper. Johannes had zijn opleiding in Alexandrië, in Egypte, gekregen. Hij was bovendien een priester in de mysteriën van Isis en Osiris, de mysterie-religie van Egypte. Volgens de auteurs is het bovendien meer dan waarschijnlijk dat mensen in de kring rond Jezus een hand hadden in de onthoofding van Johannes de Doper, zodat Jezus naar voren geschoven kon worden. Jezus had een politieke agenda. En het blijkt dat die politieke agenda tweeduizend jaar lang de macht uitmaakte in Europa, terwijl diegene die “beter” wisten Johannes aanbaden. Een diepgaande en verregaande studie die onmogelijk samengevat kan worden in één boekbespreking, al was het maar omdat in dit werk materiaal voor zo’n vijf boeken verwerkt zit.

Misschien wordt het boek het best beschreven zoals de befaamde auteur Colin Wilson het beschreef: “één van de meest fascinerende boeken die ik sinds Het Heilig Bloed en de Heilige Graal gelezen heb.”

Philip J. Corso. The Day After Roswell. New York: Pocket Books, 1997.

Philip Corso zorgde ervoor dat hij met dit boek de heilige Graal van de UFO-wereld werd. Corso vertelt in dit boek immers dat, toen hij bij de Luchtmacht werkte op de Foreign Technology Division (de vreemde

technologie afdeling), onder generaal Trudeau, hem bevolen werd een manier te zoeken om het materiaal dat uit de Roswell-crash verkregen was te laten onderzoeken, zonder dat de betrokken wetenschappers wisten wat ze in handen hadden.

Volgens Corso is de laser, de computer en tal van andere hoge technologie een gevolg van zijn initiatief.

Corso stelt dat de volgende beweringen feiten zijn: in 1947 stortte er een buitenaards toestel neer; buitenaardse, levende wezens werden teruggevonden; één wezen overleefde; rond 1960 verdeelde Corso de technologie van die buitenaardse wezens onder enkele wetenschappers en firma’s, die vervolgens die technologie konden analyseren en hem na konden bouwen.

De absolute ramp voor dit boek is echter dat er werkelijk geen enkel bewijsmateriaal op tafel wordt gegooid, behalve het woord van Corso. Tussen de foto’s staat trouwens een foto van zijn zoon die speelt met een zelfgemaakte robot. Zowel de zoon als zijn hobby hebben niets met dit boek te maken. Het enige bewijsmateriaal dat in dit boek teruggevonden wordt, is dat er rond 1960 door de staf van Trudeau een plan ontwikkeld werd om een militaire basis op de Maan op te richten, project Horizon. Dit werd echter niet uitgevoerd doordat men alle ruimteverkenning via de ruimtevaartorganisatie NASA wilde laten verlopen.

Veel erger is dat er bepaalde memo’s in vernoemd worden die Corso klasseert als “feiten”, terwijl het bekend is dat die bepaalde memo’s door enkele UFO-fanaten nagemaakt zijn.

Blijft dus het woord van Corso, maar of dat te vertrouwen is, valt te betwijfelen. Het is bekend dat Corso sympathieën heeft voor extreem rechts, maar bovenal dat hij deelnam aan het onderzoek op de moord op Kennedy en daar betrapt werd op het verspreiden van valse

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 39

geruchten, die de vermeende moordenaar, Lee Harvey Oswald, in een slecht daglicht stelden. De vraag is dan ook of Corso de schone of het beest is.

Maurice Cotterell. The Supergods. They came on a mission to save mankind.

London: Thorsons, 1997.

Het boek bezit geen enkele doorgedreven of gefundeerde argumentatie en het is duidelijk dat het boek er alleen maar kwam vanwege het succes van The Mayan Prophecies.

Terwijl de supergoden ons misschien wel kwamen redden, zullen wij dit nooit te weten komen in dit boek. Een boek waarvan de uitgever de mensheid beter had kunnen redden.

Video Contact.

Regisseur: Robert Zemeckis.

Met: Jodie Foster, Matthew McConaughey, James Woods, John Hurt, Tom Skerritt en Angela Bassett.

Naar het gelijknamige boek van Carl Sagan. 145 minuten.

Kevin Randle. Project Blue Book Exposed New York: Marlowe & Co, 1997.

Twee jaar geleden maakten Cotterell en Adrian Gilbert impact met hun indrukwekkende studie van de kalenders van de Maya’s. Daaruit leidden zij onder andere af dat de kalenders zich lieten leiden door hun kalenders, maar niet zomaar.

Hun kalenders bevatten immers bijzondere kennis over ons zonnestelsel en astronomie in het algemeen; kennis die zij in principe in die tijd nog niet hoorden te bezitten. Bovendien argumenteerden de auteurs dat de Maya’s eveneens de cycli van de zonnevlekken kenden en dat deze een invloed had op de vruchtbaarheid van de mens.

De vraag die dan moet gesteld worden is waar die kennis vandaan kwam. Volgens Cotterell is het antwoord daarop: de supergoden. Eén van die supergoden zou Heer Pacal zijn, wiens graftombe pas in de jaren vijftig ontdekt werd. Het is precies dat graf dat volgens Erich von Däniken een man afbeeldt die rondvliegt op één of ander vliegtuig.

Maar volgens Cotterell dient men dit anders te interpreteren, in een hoeveelheid van niveaus.

Helaas is dit mogelijk één van de slechtste boeken die ooit geschreven werd en dat verdient een opvolger op The Mayan Prophecies niet.

Randle is voornamelijk bekend vanwege zijn onderzoek naar het Roswell-gebeuren. Met dit boek werpt hij zich echter op project Blue Book, zowat het grootste en langste overheidsproject over UFO’s. Randle onderzoekt zowel de aanleiding tot dit project, alsook hoe het project geleid werd en hoe men uiteindelijk voldoende excuses had om het hele project stop te zetten. Randle meent dat men sinds het prille begin van dit project geen onderzoek wilde verrichten naar de mogelijkheid of UFO’s al dan niet buitenaards waren. Zij namen genoegen met het steeds maar weer de vraag stellen of UFO’s al dan niet een gevaar waren voor de veiligheid van de staat.

En keer op keer konden ze daar op antwoorden: neen. Uiteindelijk hadden ze zo voldoende excuses om het hele project op te doeken. Randle belicht bepaalde aspecten en bepaalde “onderzoekstechnieken” aan de hand van voorbeelden, met name UFO-waarnemingen die in de dossiers van project Blue Book vermeld staan. Terwijl andere auteurs gespeculeerd hebben dat de “beste gevallen” niet naar Blue Book maar naar een andere, geheime afdeling verscheept werden, is Randle waarschijnlijk de eerste die onomstotelijk bewijs op tafel kan leggen dat dit inderdaad zo was. Randle geeft zich echter niet over aan enige speculatie wie of wat daar dan wel achter zou kunnen zitten... want dat is niet in de dossiers van Blue Book terug te vinden.

Carl Sagan was, tot zijn dood in 1996, de meest besproken persoon in de alternatieve wereld. Ooit een aanhanger van de mogelijkheid dat wij door buitenaardse wezens bezocht zouden zijn, veranderde hij in een scepticus. Ooit geliefd, vervolgens gehaat door de alternatieve wereld, kende Sagan beide kanten van deze wereld. In 1986 schreef hij een boek, Contact, een roman over hoe de mens in contact treedt met buitenaardse wezens. Het boek maakte enige indruk en toonde de “jonge” kant van Sagan, de kant die open staat voor allerlei mogelijkheden.

Dat boek is nu omgetoverd tot een film... en wat voor een film. Het verhaal belicht de tweespalt tussen wetenschap en godsdienst, de moeilijkheden die de betrokkenen moeten doorworstelen om hun ontdekking, namelijk het bestaan van buitenaards leven, te verdedigen. Contact lijkt zo uit het leven gegrepen, want elke bocht waarin zich zowel wetenschap en religie zich moet gooien om te overleven zou in het werkelijke leven eveneens voorkomen. De film kent een fantastisch einde waarbij blijkt dat wetenschap en religie in feite intiem met elkaar verbonden zijn en de ene niet zonder de andere kan.

Frontier 2000 3.6 39

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina 40

Eéntje verder ...

Frontier 4.1 De Varginha UFO-crash Stortte er in 1996 in Brazilië een buitenaards toestel neer?

Werden de overlevende wezens naar een militaire basis overgebracht? Een onderzoek.

Videofilm van buitenaards wezen?

Sinds korte tijd is er een videofilm in omloop waarop een buitenaards wezen te zien zou zijn.

Volgens sommigen werd deze film opgenomen in Area 51.

Reeds jaren doen er geruchten de ronde dat daar buitenaardse wezens zouden zijn.

Buitenaardse implants Uit een aantal mensen die menen ontvoerd te zijn, werden vreemde voorwerpen verwijderd. Is dit buitenaards en waarvoor werden ze dan gebruikt?

De alchemistische meridiaan Grote alchemistische figuren en bouwwerken verrezen op de meridiaan van Parijs en Londen. Grote namen zoals de spion Lawrence of Arabia waren eveneens verzot op de meridianen. Was dit de aanleiding van zijn verdwijnen?

UFO’s, megalieten en graancirkels Enkele minder bekende mysteries van Frankrijk. Was Jeanne d’Arc een medium dat in verbinding stond met “hogere krachten”?

Bouwden de goden Baalbek?

Baalbek is het meest indrukwekkende bouwwerk uit onze geschiedenis. Alan Alford licht een groot stuk van de sluier op.

Aardasverschuivingen Was één verschuiving de aanleiding voor het einde van de mammoeten? Is het verhaal van de zondvloed eveneens zo’n verschuiving?

De bijbelcode Een interview met Michael Drosnin, de man die meent dat de bijbel toekomstvoorspellingen bevat.

40

Agenda UFO manifestatie ‘s-Heerenberg, 1-2 november 1997, 10-18 uur Gouden Handen, Emmerikseweg 13, ‘s-Heerenberg info: 0314-662343 lezingen en stands UFO’s boven België Antwerpen (België), 6 november 1997 Bouwcentrum, Antwerpen, 20u (boekenbeurs) Sprekers: Jan Hertoghs, Julien Weverbergh en John van Waterschoot.

De geheimen van de geheime genootschappen Amsterdam, 8 november 1997 Hotel Victoria (Rechtover Amsterdam CS) info: 0321-380558 Sprekers: Lynn Picknett en Clive Prince Graancirkels en UFO’s en hun spirituele betekenis Enschede, 8 november 1997 Natuurmuseum, 13-17 uur info: 074-2439423 Sprekers: Rudi Klijnstra, Robert van den Broeke, Sandra Steverick, Willy Drost The Forbidden Knowledge Convention University of Bradford, West Yorkshire, 8 november 1997 info: +44/1234-403461 Sprekers: Robert Bauval, Anthony Dodd, Matthew Williams Flower of Life Workshop 21-23 en 28-30 november, 7 december 1997 info: 03/384.15.36 (België) UFO’s: een nieuwe dimensie Antwerpen (België), 30 november 1997 info: 03/777.66.57 (België) of 0321-380558 (Nederland) Sprekers: Julien Weverbergh, Herman Hegge en Theo Paijmans Quest for Knowledge Convention 98 Harpenden, Herts, Groot-Brittannië, maart 28-29, 1998 info: +44/1829-770880 Sprekers: Zawi Hawass, John Anthony West, Hartwig Hausdorf, Michael Green e.a.

Dossier X Gepresenteerd door Theo Paijmans 1395 AM (Talkradio) Iedere zondag van 14-16 uur

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:37

Pagina 18

Boeken tussen hemel en aarde Pierre Monnet EEN BOODSCHAP VAN VREDE Ontmoetingen met buitenaardse bezoekers 132 blz., pb. f 27,50*

Theo Paijmans KOSMISCH NETWERK Het UFO-mysterie in kaart gebracht Voorwoord van Julien Weverbergh 244 blz., geïll., pb. f 49,50 *

Rudi Klijnstra GRAANCIRKELS Codes uit een andere dimensie 2e druk, 144 blz., geïll., pb. f 24,50*

Kelly Cahill ENCOUNTER Een UFO-ontmoeting te beangstigend om aan terug te denken en te verschrikkelijk om te vergeten 256 blz., geïll., pb. f 19,50

Erich von Däniken WAREN DE GODEN KOSMONAUTEN? Herinneringen aan de toekomst.

Onopgeloste raadsels uit het verleden 31ste druk, geïll., pb. f 29,50

Phyllis V. Schlemmer DE UITVERKOREN PLANEET Spirituele raadgevingen uit de ruimte 344 blz., pb. f 49,50* * Verkrijgbaar in de boekhandel of rechtstreeks bij ons:

Fr0306_2009.qxd

10-06-2009

19:39

Pagina cov4