Frontier Magazine 4.1 1998

11-06-2009

15:36

Pagina cov1

1998 Jaarg. 4 nr. 1

Ć’ 6,95 / 125 Bfr.

Buitenaardsen

UFO-crash in Varginha

Heilige Graal

De Bijbelcode

Vrije energie

Atlantis

Graancirkels

UFO’s

Fr0401_2009.qxd

Interview met auteur Michael Drosnin

Baalbek Het vreemdste bouwwerk op aarde

Buitenaardse implants Het bewijs dat ontvoeringen echt zijn?

Buitenaards wezen nog in leven?

Catastrofen in de oudheid

Nieuwe video van buitenaards wezen

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:36

Pagina cov2

Grensverleggende boeken ...

Peter Fiebag

ERFGENAMEN VAN KOSMISCHE KENNIS Buitenaardsen en hun invloed op de Maya’s en Hopi

De Maya-priesters hadden contacten met een buitenaardse intelligentie: dat is de conclusie die zich opdringt sinds de ontcijfering van de Mayahiërogliefen. Die kultuur stelde de wetenschap eeuwenlang voor een aantal raadsels: waar kwamen de eerste Maya s oorspronkelijk vandaan? Waarom bouwden zij zulke enorme piramides midden in het oerwoud en waarom verlieten zij zo plotseling hun bloeiende steden om er nooit meer terug te keren? Fiebag volgde het spoor tot in de oude stad Copan en Tikul. Daar getuigen de observatoria van een enorme kennis van de kosmos. Dat deze kennis afkomstig is van buitenaardse wezens, wordt bevestigd door de Hopi, die eveneens geheimzinnige voorwerpen van hun hemelse leraren ontvingen. Het onderzoek leidt Fiebag uiteindelijk tot de conclusie dat mysterieuze volksverhuizingen, waaraan ook de Maya s deelnamen, volgens een vast, van hogerhand opgelegd plan verliepen: een plan dat nu vrijwel voltooid is. Een indrukwekkend verslag van de oplossing van een nog nooit eerder opgehelderd mysterie.

f 39,50 / 790 Bfr.

Prof. Dr. John Van Waterschoot

UFO'S BOVEN BELGIË Vijftig jaar waarneming, onderzoek en verklaringen

Michael Baigent en Richard Leigh

HET ELIXER EN DE STEEN De wereld van gnostische, occulte en onbekende krachten

Vijftig jaar geleden vloog de Amerikaanse zakenman Kenneth Arnold op 24 juni 1947 over de staat Washington. Tot zijn verbazing zag hij plots een formatie vreemde voertuigen vliegen, waarop hij de achtervolging inzette. Professor John Van Waterschoot, voormalig hoogleraar aan de Universiteit van Leuven, raakte al in de jaren vijftig in de ban van het UFO-fenomeen. Hij verzamelde getuige verklaringen en legde een archief van publicaties aan. Nu brengt hij een grondig gedocumenteerd en boeiend overzicht van het UFO-fenomeen, met aandacht voor de Belgische UFO-golf uit 1989-1992, maar ook van de gebeurtenissen over de hele wereld.

Veredeld tot de adelstand en eveneens voormalig politicus op Belgisch en Europees niveau, pleit hij bovendien voor meer politieke openheid en een ernstige wetenschappelijke aanpak. Toen zijn vriend en hoofd van de Leuvense Universiteit het boek ontving, stelde die: "waarom schreef jij 'zo'n' boek?" Van Waterschoot werd zo de eerste vooraanstaande politicus in het Nederlandse taalgebied die het UFO-fenomeen serieus neemt.

f 37,95 / 695 Bfr.

Het hermetisme is een stroming die alle wetenschappelijke en magische richtingen met elkaar in verband wil brengen. Volgens de auteurs speelde het hermetisme een grote rol, vooral in de Renaissance, veel groter dan wordt aangenomen. Het geeft bovendien een andere kijk op Jezus Christus en de duivel. De auteurs belichten de rol van het hermetisme in de westerse geschiedenis, kunst, politiek, media en ons persoonlijk leven. De schrijvers tonen hoe men dingen kan laten gebeuren door manipulatie van de realiteit, van andere mensen en hun waarnemingen van de realiteit, het gebruik van symboliek en het wekken van illusies. De voorbeelden lopen uiteen van clandestiene experimenten van de CIA in de jaren zestig tot teksten van zangers als Mick Jagger.

f 49,50 / 905 Bfr.

zijn bij ons te bestellen

Te bestellen bij Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-380558, Fax. 0321-318892, E-mail: frontier@xs4all.nl of (voor België) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel./fax 03/777.66.57, E-mail: fsffilco@glo.be

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:36

Pagina 1

Inhoud

Frontier 2000 4.1 3 4 8 Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Redactie-medewerkers: Maurits Enthoven Bas Meijer Dorian Rooijakkers Willeke Sjoers Mirjam Van Dijk Medewerkers: David Hatcher Childress Jeroen Kümeling Hilda Musch Nancy Polet Peter Duijsters Monique Hoppenbrouwer Jubbe Muller Hans Overbeek Ger Rombouts Rense Sjoers Annet van Gunst Marc Vredeveldt Tanya Wijngaarde Lay-out: D-Sine & PDB

12 13

17

20

23

Distributeur: Betapress Abonnementen/advertenties: Tel. 0321-380558 Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij het schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement.

26

Redactie Frontier 2000: Lijzijde 40, 8251 CX Dronten, Nederland Email: frontier@xs4all.nl

31

Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation: Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, België Tel./Fax 03/777.66.57 Email: fsffilco@glo.be

33

Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0321-318892 Email: frontier@xs4all.nl Toricellistraat 4 Oranjestad, Aruba (Antillen) Postnet Suite 156, Private Bag X3 Bloubergstraat 7443, Zuid Afrika http://www.f-s-f.com

36 37 38

40

Redactioneel Globescoop Vreemde Zaken Buitenaards embryo of plastiek pop; De KGB X-Files; Chileense regering sticht officieel UFO-comité; NASA test anti-zwaartekracht apparaat; Roswell getuige duikt op... en verdwijnt Forum Interview met de auteur van “Twee buitenaardse wezens ”De Bijbelcode”. gevangengenomen” Werden in januari 1996 twee levende buitenaardse wezens na een crash van hun buitenaards toestel in Varginha, Brazilië, door de overheid gevangengenomen? Volgens UFO-onderzoekers is dit voorval beter gedocumenteerd dan Roswell.

Het stenen mysterie van Baalbek Baalbek, Libanon, zou volgens de plaatselijke bevolking door “reuzen” gebouwd zijn. Alan Alford stoorde zich niet aan de daar heersende burgeroorlog en bezocht de plek die volgens hem door bovenmenselijke wezens gebouwd moet zijn geweest.

De Bijbelcode Michael Drosnin stelt in zijn wereldbestseller dat de Bijbel een code bevat die gebeurtenissen uit de toekomst van de schrijvers voorspelt. Nu lijken die profetieën uit te komen. Een interview met de auteur.

Buitenaards wezen in Area 51 gefilmd?

Wordt dit de tweede Santilli-film? Iemand heeft een videofilm waarop een buitenaards wezen in gevangenschap geïnterviewd wordt door twee Amerikaanse militairen. Opnieuw een vervalsing... of een echte film?

Het einde nabij De mythen en legenden spreken van wereld verwoestende rampen uit ons verleden. Nu is er wetenschappelijk bewijs dat die rampen waarschijnlijk zijn gebeurd. Maar ze kunnen ook in de nabije toekomst plaatsvinden...

Buitenaarde implants De jacht op implants, voorwerpen achtergelaten door buitenaardse wezens in het lichaam van UFO-ontvoerden, is nog steeds bezig. Een rapport van “de oogst”.

UFO’s in het land van Jeanne d’Arc Een “weekendje uit” in Frankrijk verandert in een aaneenschakeling van bijzonder vreemde gebeurtenissen.

Bijzonder Nederland UFO’s boven Twickel gefilmd en gefotografeerd Hemels Zicht Alexandria De erfopvolgers van de Graal; Encounter; De Elixer en de Steen; Stonehenge, Neolithic Man and the Cosmos Eéntje verder... / Agenda

De standpunten in de artikelen zijn niet altijd die van Frontier 2000 en/of Frontier Sciences Foundation, zodat die er ook geen verantwoordelijkheid voor kunnen nemen. Het copyright laten we rusten bij de auteur zelf. De copyright voor de overige inhoud ligt bij Frontier Sciences Foundation. © Frontier Sciences Foundation 1998

Frontier 2000 4.1 1

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:36

Pagina 2

Buitenlandse tijdschriften, alleen bij ons te verkrijgen Atlantis Rising B ht est tp el :// o w nl w in w e: .fsf.c om

Ancient Enchantments John Michell on Megalithic England Edgar Cayce on Atlantis 9500 BC: new evidence for a cataclysm The Code of Stones: deciphering the monuments The Mystery of Coral Castle or the mystery of the man who knew the secrets of the pyramids The illusion of perception: P.M.H.Atwater on why things aren't always what they seem to be.

Los nummer: f 10, -

Nexus From Mad Cows to Humans: the next global plague The AIDS/Cancer Cure that medicine wants to ignore The Crystal SKull prophecies Kobe, Oklahoma, TWA800 and the underground war UFOs, Aliens and Area 51: another insider

Abonnement: f 50,- (6 nrs.)

World Explorers Club Giza Pyramids: how they were really built Nan Madol: ancient city of mystery Stonehenge: geometry revealed Knights Templar: priests in America Cuicuilco: the circular ruins revisited Wordt lid en verken de wereld !

Los nummer: f 10, Abonnement: f 45,- (6 nrs.)

Borderland Research

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (1 jaar)

The Probe

Communications through the ground

Weather Control and the Drug War

Abram's Oscilloclast: a different kind of energy

The OK City Bombing Trial

Creation of Energy and Cosmic Matter Your Body's Many Cries for Water Ground Antennas

Los nummer: f 13, Abonnement: f 50,-(4 nrs.)

The Danger of Heart Bypass Surgery and the Chelation Therapy Solution How the Pyramids were really built Cattle Mutilations

Los nummer: f 10, Abonnement: f 50,- (4 nrs.)

Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-380558, Fax 0321-318892 of (voor BelgiĂŤ) Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, Tel./Fax 03/777.66.57 Email: frontier@xs4all.nl (Nederland) en fsffilco@glo.be (BelgiĂŤ)

2

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:36

Pagina 3

Redactioneel Bij het overwegen van het redactioneel van het eerste nummer van het nieuwe jaar en tevens de vierde jaargang van Frontier 2000 komen de beelden van de laatste maanden van 1997 weer op het netvlies. De natuur lijkt op vele plaatsen van onze planeet in de war en daarnaast lijken de vliegtuigen en helikopters met bosjes tegelijk uit de lucht te vallen. Zijn dit allemaal incidenten of hebben we hier te maken met een structurele veranderingen. Stormen we inderdaad af op het einde der tijden zoals vele voorspellingen ons willen doen geloven? Het artikel in dit nummer met als titel “Het einde nabij” kan hier misschien wat meer duidelijkheid in aanbrengen.

Zelfs de bijbel lijkt vol te staan met allerlei voorspellingen. Het populaire boek De Bijbel Code gaat hier uitgebreid op in. Zoals met vele voorspellingen zijn deze vaak pas achteraf aan te geven. Toch zet deze vondst je aan het nadenken. Wie zou dergelijke verborgen boodschappen meer dan tweeduizend jaar geleden hebben kunnen vastgelegd? In dit nummer een interview met de schrijver.

David Childress van Adventures Unlimited en de World Explorers Club heeft zijn netwerk verder uitgebreid met een World Explorers Hotel. Het Pilgrims Hotel in Kathmandu in Nepal, welke verbonden is met de Pilgrims Bookstore, doet vanaf heden dienst als World Explorers Hotel. Grenzend aan het geweldige land Tibet kan men vanuit het hotel in Kathmandu wekelijks een trip maken naar het boeiende land van de Dalai Lama. De Mount Everest regio ligt eveneens binnen handbereik. Voor iedereen die plannen heeft om die richting op te trekken, is het zeker de moeite waard om even aan te wippen in het World Explorers Hotel in Kathmandu.

Dat we niet ver van huis hoeven te gaan voor avontuur bewijzen de gebeurtenissen in het oosten van het land. Sinds kort heeft Twickel haar eigen UFO-golf. De regionale UFO werkgroep heeft vele medewerkers op het onderzoek gezet en met succes! Zelfs de verkeersleiding van vliegveld Twenthe heeft hier (ongewild) aan meegewerkt. We zullen hier ongetwijfeld meer van horen.

Ten slotte proberen wij zoals steeds u een grote diversiteit aan artikelen te brengen. Het is hierbij onze nieuwjaarsbelofte dit ook dit jaar opnieuw te doen. Wij bedanken dan ook onze medewerkers en sympathisanten voor hun ondersteund werk in het afgelopen jaar.

De redactie van Frontier 2000 wenst de lezers een boeiend, avontuurlijk, maar vooral gezond 1998 toe. Laten we hopen dat 1998 bijdraagt in het verder ontsluieren van de vele mysteriën die ons universum rijk is.

SETI en Oude beschavingen Twee gloednieuwe series van engelstalige video’s Serie ”SETI” (The Search for Extra-Terrestrial Intelligence) Video Video Video Video

1 2 3 4

(83 min.) Peter Paget en David Elkington (80 min.) Miles Johnson en Ananda Sirisena (106 min.) Terry Walters en Prof. John Searl (80 min.) Hartwig Hausdorf

Serie ”Oude beschavingen” Video 1 (130 min.) Hancock en Bauval Video 2 (126 min.) John Anthony West en John Lash Video 3 (120 min.) Peter Whitehead en Andrew Collins

Elke video kost ƒ 60,-/1.095 Bfr. exclusief verzending Te bestellen bij uw landelijk FSF-kantoor

Frontier 2000 4.1 3

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:36

Pagina 4

Globescoop Krantenkiosk

2 nov ’97 “Op lijkwade staat ‘Jezus van Nazareth’” De wereldberoemde lijkwade van Turijn, het doodskleed waarin Jezus volgens de rooms-katholieke overlevering na zijn dood zou zijn gewikkeld, draagt het opschrift “Jezus van Nazareth”. De jongste onderzoeksgegevens zouden volgens de onderzoekers een bewijs zijn van de authenticiteit van de relikwie, meldden Italiaanse kranten. De woorden zijn weliswaar verbleekt, maar konden met de nieuwste methoden worden ontcijferd. Wetenschappers debatteren al vijfhonderd jaar over de echtheid van de lijkwade.

4 nov ’97 “Lik van Cambodjaanse stier doet doodzieken genezen” Uit heel Cambodja stromen zieke mensen naar het dorpje Bat Treng, in de hoop dat een lik van twee stieren genezing zal brengen. De twee runderen zouden doodzieke mensen kunnen genezen, blinden laten zien en lammen weer laten lopen.

Ook een impotente man zou al baat hebben gehad bij een lik aan zijn falende lichaamsdeel. Sommige bezoekers kopen of verzamelen urine of mest van de dieren. Verheugd houdt de 40-jarige Hem Nan twee kleine plastic zakjes met poep omhoog. “Het is goed tegen alles. Van spierpijn tot hoofdpijn en vermoeidheid”, zegt ze. De stieren zijn twee maanden geleden op het nippertje aan de slachtbank ontsnapt. De boer die de beesten aan de slager had verkocht, droomde dat het figuren uit een Cambodjaanse sage waren. Hij kocht ze terug en op de terugweg likte er één aan het been

4

van een lamme, die onmiddellijk weer kon lopen. Daarop volgde volgens verhalen de ene genezing na de andere.

11 nov ’97 “Verdwaalde filmploeg stuit op Eldorado” Een verdwaalde filmploeg zou in de jungle van Peru de ruïnes hebben gevonden van het mythische Eldorado, het Zuidamerikaanse “goudland” waar het edelmetaal voor het oprapen zou liggen. Volgens de drie overlevende leden van het team gaat het om “de ontdekking van de eeuw”. Ze zeggen behalve ruïnes van een “stenen vesting” ook “grote goudvoorraden” te hebben aangetroffen. De avonturiers die erop uit waren nieuwe vogelsoorten te ontdekken en te filmen in een nog onontgonnen stuk van het regenwoud, raakten verdwaald en moesten zich een maand lang in het leven zien te houden met het eten van insekten en een enkele slang. De stenen vesting is “groter en indrukwekkender” dan de nabijgelegen ruïnes van Gran Pajatten. Die zouden mogelijk dateren uit 2000 voor Christus en pas veel later (begin zestiende eeuw) in bezit zijn genomen door de Inca’s. Gran Pajaten werd in 1965 ontdekt en wordt samen met het in 1911 ontdekte Machu Picchu gerekend tot de belangrijkste pre-Colombiaanse ruïnes in Zuid-Amerika.

Behalve de citadel zouden de filmmakers ook grote hoeveelheden goud hebben gevonden in de buurt van de ruïne.

In het verleden zijn er vele expedities geweest in de buurt van Gran Pajatan van avonturiers die op zoek waren naar Eldorado. Verhalen over het mythische “goudland” lonkten in de vijftiende eeuw de eerste Spaanse goudzoekers naar Peru. Hoewel de “Conquistadores” ongekende hoeveelheden goud buitmaakten,

bleven geruchten over Eldorado de ronde doen. In de nieuwe versie van de mythe zouden de Inca’s het restant van hun schatten ergens in de jungle hebben gebracht.

12 nov ’97 “Salomo’s tempel bestond echt” Voor het eerst is een archeologische vondst gedaan die erop wijst dat de uit de Bijbel bekende tempel van Salomo echt bestaan heeft. De vondst is een fragment aardewerk met inscriptie over een donatie voor het “huis van Jaweh”. Het 9 bij 10 centimeter grote schijfje is bijna 3000 jaar oud en dateert van de tijd dat dergelijke kleitabletten door koningen werden gebruikt om berichten te verzenden. De tempel van koning Salomo is, naar wordt aangenomen, in de tiende eeuw voor Christus gebouwd. Vier eeuwen later is het gebouw verwoest door Babylonische troepen. In de Bijbel wordt er vaak aan de tempel gerefereerd met de term “Huis van de Heer”. Maar diezelfde formulering was tot nu toe nog maar een keer buiten de Bijbel aangetroffen: op een stuk van een kleitablet uit de zesde eeuw voor Christus. De nieuwe vondst is veel ouder en is alleen al om die reden van groot belang.

5 dec ’97 “Mars leek in oudheid heel veel op Aarde” Astronomen hebben op 4 december hun eerste bevindingen van de reis van de ruimtesonde Pathfinder naar Mars bekend gepubliceerd. Deze tonen dat de rode planeet eens meer op de Aarde leek dan men zich ooit kon voorstellen. Eens stroomde er water over het Marsoppervlakte, waardoor zwerfkeien, grind en zand ontstonden. De planeet heeft een zachte kern en kent wolken.

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 5

The Alien Desk Derde geheim van Fatima bekend?

dige paus, Johannes Paulus II, zou het document gelezen hebben. Vanwege de sensatie die er rond dit derde geheim heerst, besloot hij de inhoud echter niet te openbaren.

Op 13 oktober 1917 hadden drie kinderen hun laatste visioen van de Maagd Maria in het Portugese dorpje Fatima. De Maagd vertelde aan de kinderen drie geheimen. Het derde geheim werd door een Portugese bisschop doorgegeven aan paus Johannes XXIII, die besloot dat hij het niet kon openbaren. Ook de hui-

Een Portugese professor, Jose Geraldes Freire, meent dat hij het derde geheim kent. Hij heeft dan wel niet het oorspronkelijke document in handen gekregen, maar sprak met personen in de hoogste kringen van het Vaticaan. Freire zegt dat het derde geheim ”alleen maar” meldt dat het Portugese rijk in Afrika verlo-

ren zou gaan. En dit gebeurde in de jaren zeventig.

Als Freire gelijk heeft, dan komt er een eind aan allerlei wilde geruchten. Bijvoorbeeld: de Maagd zou verteld hebben dat Jezus en Maria Magdalena getrouwd waren, de Maagd zou over het bestaan van buitenaardse wezens iets medegedeeld hebben, enz. Het lijkt in elk geval zo dat het Vaticaan nu aan zet is, hoewel de paus, vanwege de sensatie die er rond dit ”geheim” heerst, niet geneigd lijkt aan de geruchtenmolen een eind te maken. ∞

Mexico City UFO Tijdens TV-uitzendingen op 28 september en 5 oktober 1997 toonde de Mexicaanse UFO-onderzoeker en TV-presentator Jaime Maussen foto’s en videomateriaal. Dat was genomen op 6 augustus 1997, te Mexico City. Zoals de foto’s duidelijk maken, werd daar een UFO opgemerkt en op video vastgelegd. In totaal is er voor 25 seconden aan beeldmateriaal, waarop een UFO waar te nemen is door de bekende “smog” die zich boven Mexico City bevindt. Is dit slechts een zoveelste UFO die boven Mexico gerapporteerd wordt? Sinds de zonsverduistering van 1991 is Mexico City immers als het ware belegerd door UFO’s. Sommigen spreken zelfs over de mogelijkheid dat deze UFO’s tekenen van de goden zijn,

waarover in bepaalde legenden van de Maya’s gesproken wordt. Voordat deze conclusie getrokken kan worden, moeten echter nog allerlei analyses en stukjes van de UFOpuzzel op zijn plaats vallen. ∞

De Mexicaanse hoofdstad Mexico City wordt opnieuw door UFO’s ”belaagd”

UFO’s: in China geen nonsens Op 7 november 1997 toonde de voorpagina van de Wall Street Journal een foto van professor Sun Shile naast een pop die een buitenaards wezen moet voorstellen. Sun stelt dat China probeert om een UFO te bouwen. Zij proberen dit te doen aan de hand van tekeningen en foto’s en persoonlijke getuigenissen van mensen die UFO’s waargenomen hebben. China behandelt UFO’s niet, zo zegt de professor, als rioolbladvulling, maar als een zaak

van groot belang. Sun’s organisatie krijgt steun van de overheid. Bekende wetenschappers – en leden van de communistische partij – zijn bovendien lid van de vereniging. De vereniging telt 5000 leden, waarvan tachtig procent een universitair of een hoger diploma bezit.

De vereniging wil meer dan alleen maar bewijzen dat UFO’s bestaan: ze willen achterhalen hoe ze vliegen om vervolgens die technologie te

gebruiken voor alledaagse toepassingen. “Wij hopen die technologie te kunnen gebruiken om de energieproblemen van China op te lossen.”

De wetenschappers hebben reeds een houten prototype, tot de hoogte van een groot bed, laten vliegen.

Het Beijing Institute heeft de ontdekking als “top secret” bestempeld en heeft iedereen verboden om zelfs maar blauwdrukken te tonen. ∞

Frontier 2000 4.1 5

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 8

Vreemde Zaken Michael Lindemann “Buitenaards embryo” of een plastiek pop?

In de vroege uren van 17 september 1997 werd een jongeman vermoord in een verlaten straat van de La Colectora-gemeenschap in Santurce, Puerto Rico. De moord haalde de media, doordat er geruchten waren dat er een “buitenaardse relatie” aan het verhaal zou zitten. Een kleine glazen pot die in de nabijheid van de vermoorde man werd teruggevonden, bevatte, volgens diegenen die de pot gezien en aangeraakt hadden, een “vreemde embryo”. Onmiddellijk klasseerde men het als een “grijze” of een “chupacabras”, een geitenzuiger.

De televisie toonde het verhaal van een jonge vrouw Maritza Diaz. Zij beweerde dat de vermoorde man, een militair, naast hem in zijn auto een embryo had dat niet van een dier of een mens was. Volgens haar mening was het buitenaards.

De televisiezender WAPA TV had bovendien videobeelden, genomen door één van hun cameramensen, waarop het dode lichaam van de man in zijn auto te zien was. De beelden waren gemaakt voordat de politie ter plekke kwam. Hun aankomst was op de video te zien. De videobeelden maakten duidelijk dat de man vanaf kleine afstand neergeschoten was. Volgens deze cameraman, Alfonso Sanchez, vond de politie in de binnenzak van de groene militaire uitrusting, een gele enveloppe. Die bevatte het potje, een kristallen bekertje dat tien tot 15 centimeter mat. In het potje zat een doorschijnende, kleurloze vloeistof.

Daar zweefde de “embryo” in. De vondst zou ter plekke voor verwondering en speculaties gezorgd hebben.

Het bekertje werd op last van de onderzoeksrechter voor verder onderzoek naar een laboratorium ge-

8

bracht. Volgens de cameraman viel er op de enveloppe trouwens te lezen dat de beker eigendom van een lab was ... of dat een lab reeds analyse op “de embryo” uitgevoerd had.

Bij de man in kwestie werden geen identiteitspapieren of een rijbewijs teruggevonden. De man zou opgejaagd zijn door een donkere vierwiel aangedreven auto. Iemand hoorde schieten en vervolgens de crash van de auto tegen twee auto’s die langs de weg geparkeerd stonden.

Volgens sommige politieagenten was die auto nog in de buurt toen zij ter plekke aankwamen. Toen wisten ze echter nog niet dat die auto mogelijk verantwoordelijk was geweest voor de moord.

Korte tijd later werd het slachtoffer als Fred Acevedo Martinez, militair bij het Amerikaanse leger (de afdeling was niet bekend), geïdentificeerd. Volgens een televisiemedewerker, die op het beeldmateriaal van zijn collega de “beker” had opgemerkt, had “de embryo” inderdaad een vreemd uiterlijk: drie vingers, vier tenen, een driehoekig gelaat met grote, zwarte ogen aan de rand van het hoofd, ... het leek in elk geval niet op een menselijke embryo. Het lab van de politie wenste geen enkele commentaar te geven.

Maar via vrienden op het laboratorium slaagde een televisiemedewerker er wel in enig “officieus” commentaar te krijgen. Volgens zijn bron was het “ding” niet menselijk of dierlijk. Het was in elk geval iets wat bijzonder vreemd was.

Rond vier uur ‘s namiddags veranderde het nieuws echter. Volgens de politie was de man geen militair; zijn kledij was niet die van een militair; de man werkte voor een hotel, hoe-

wel andere personen ineens vertelden dat hij fotokopieerapparaten repareerde. Hij woonde bovendien niet op de plek waar hij zou geleefd hebben, maar elders. Er was duidelijk enige twijfel. De vraag was of die al dan niet met opzet gezaaid werd.

Het enige wat niet veranderde, was het feit dat het laboratorium bleef mededelen dat ze geen commentaar hadden, maar het “ding” aan het onderzoeken waren.

Om vijf uur die namiddag was er een uitzending die aan hét nieuws van de dag gewijd was. Men meldde dat er mensen inbelden die stelden dat het voorwerp een plastiek souvenir zou zijn. Alles werd onmiddellijk in het belachelijke getrokken door de presentator. Betekende dit dat het laboratorium een plastiek “iets” aan het ontleden was? Om 10 uur ‘s avonds vond de omroep het “opmerkelijk” dat, ondanks hun “bewijs” dat het hier om een plastiek iets zou gaan, het laboratorium het “ding” nog steeds aan het onderzoeken was. Die voerden zelfs chemische analyses uit. De politieagenten ter plekke stelden duidelijk dat het voorwerp niet van plastiek was en het duidelijk ging om een “echt” iets.

Het laboratorium was twee dagen later nog steeds chemische proeven aan het doen op het voorwerp.

UFO-onderzoeker Jorge Martin besloot daarom zelf contact op te nemen met het laboratorium en kreeg te horen dat het “vreemde embryo” wel degelijk iets “echt” was; het was geen pop van plastiek. Martins bron stelde: “Dr. Weissman voerde het onderzoek uit, maar onverwacht kwam er een Amerikaanse patholoog – we weten niet precies waar hij vandaan kwam – en die assi-

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 9

laboratorium dat het embryo had ontvangen. Zij stelde dat het laboratorium niet mocht erkennen dat het hier wel degelijk om een plastieken voorwerp ging. “Dat is de wet. Ook al was het een plastiek voorwerp, iets zou toch de dood veroorzaakt kunnen hebben, bijvoorbeeld omdat de vloeistof giftig was.”

De Puertoricaanse UFOonderzoeker Jorge Martin meent dat men zijn onderzoek belachelijk wil maken. steerde Dr. Weissman. Twee federale agenten die samen met de Amerikaanse patholoog aangekomen waren, hielden de wacht voor de deur van de steriele kamer, zodat niemand die kamer kon betreden. Bovendien werd aan iedereen medegedeeld dat zij over het aan de gang zijnde onderzoek met niemand mochten praten.

Jorge Martin onderzocht het voorval verder en sprak met Alma Rivera, de persvertegenwoordigster van het

Een eenvoudige vergissing? Martin stelde vast van niet. Toen hij het originele beeldmateriaal van de cameraman onderzocht, bleek dat de man geen militaire uitrusting droeg.

De cameraman vergiste zich...of loog. Bovendien bleken er getuigen te zijn die stelden dat er geen militaire kledij op de achterbank lag. En er was eveneens geen enveloppe.

Ook de vier wiel aangedreven auto zou door niemand opgemerkt zijn.

De media had dit allemaal verzonnen. Het plastiek embryo was er wel degelijk. Martin merkte echter op dat men nooit de bovenkant van het bekertje in beeld nam. Dat kon immers verraden, zo bleek, dat het hier ging om een sleutelhanger.

Het sluitstuk van de hele affaire was dat de anonieme bron, die had verteld van de geheimzinnige Amerikaanse patholoog die Dr. Weissman hielp, beweerde dat het allemaal een leugen was: disinformatie om de mensen beet te nemen.

Jorge Martin geeft toe dat het niet de eerste keer is dat iets dergelijk in Puerto Rico plaatsvindt. Martin werd uitgenodigd om op televisie zijn mening te geven over de “embryo”. Hij hield zich echter op de vlakte, waarbij de presentator besloot het “plastieken pop”-verhaal de wereld in te sturen. Volgens Martin is dit een zoveelste poging om hem en andere UFO-onderzoekers belachelijk te maken. Volgens Martin schakelde men enkele jaren geleden trouwens CIA-agenten in die hem in opspraak moesten brengen. “De bedoeling lijkt om mij en mijn collega’s wilde uitspraken te laten doen, waarbij ze ons vervolgens belachelijk kunnen maken”, aldus Martin. ∞

De KGB X-Files De mooiste foto’s van UFO’s zijn teruggevonden in een archief van de KGB, dat sinds de val van het communisme verborgen was. De tientallen foto’s bewijzen, zo stelt de eerste westerse onderzoeker die toegang had tot het materiaal, dat wij door buitenaardse wezens bezocht

worden. De Britse UFO-onderzoeker Philip Mantle toonde een aantal foto’s aan het roddelblad “News of the World”. Hij voegde er aan toe: “dit zijn de beste foto’s die ik ooit gezien heb. De meeste foto’s worden ‘s nachts gemaakt, maar deze werden overdag genomen.”

“In de jaren tachtig gaf de KGB de opdracht aan het militair personeel om UFO-waarnemingen te rapporteren. Daardoor verkregen ze zo’n gigantisch archief. De informatie is verbluffend goed en niemand buiten Rusland wist er iets van af.” ∞

Chileense regering sticht officieel UFO-comité Op maandag 3 november meldde de FACH, de Chileense Luchtmacht, dat ze het “Comite de Investigaciones de Fenomenos Anomalos del Espacio” (CIFAE), het comité voor het onderzoek van vreemde luchtvoorwerpen, had opgericht. Dit comité werd geleid door de bevelvoerende generaal van de FACH. Het comité zal zowel mensen van de overheid bevatten, maar ook bur-

gers, die lid zijn van AION, de grootste UFO-vereniging van het land.

Bepaalde onderzoekers zullen naar Frankrijk en mogelijk andere landen gestuurd worden, zodat ze getraind kunnen worden omtrent UFO-zaken. AION zal bovendien volledige toegang hebben tot de militaire bestanden, rapporten, foto- en filmmateriaal. Volgens de overheid zal er geen censuur zijn. Op 5 november

stuurde men een fax naar alle afdelingen van het leger, met de mededeling dat alle informatie omtrent UFO’s voortaan naar dit comité gestuurd diende te worden. Volgend jaar zal Chili een satelliet, BETA, lanceren. Een van de doelen zal zijn: het in de gaten houden van mogelijke UFO-activiteit boven Chileens grondgebied. ∞

Frontier 2000 4.1 9

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 13

“Twee buitenaardse wezens gevangengenomen” Werden in 1996 in Brazilië twee buitenaardse wezens na een crash door de overheid gevangen genomen? Volgens de verhalen zou een wezen overleden zijn en zou het tweede wezen mogelijk nog steeds in leven zijn... ergens in een Amerikaanse militaire basis.

Sinds 1947 gaat er geen jaar voorbij zonder dat er een gerucht de ronde doet dat ergens op deze wereld een buitenaards toestel neergestort zou zijn. Roswell is het meest bekende gerucht. De meeste geruchten houden het echter niet zo lang vol, omdat vrij snel achterhaald kan worden dat het “wederom” niet gebaseerd is op feiten. Elk gerucht vermelden is daarom puur tijdsverlies.

Een “gerucht” dat echter reeds bijna twee jaar de ronde doet, is dat er mogelijk een buitenaards toestel in Varginha, in Brazilië, neergestort zou zijn. De onderzoekers die zich ter plekke van de toestand op de hoogte brachten, kwamen terug in de overtuiging dat er wel degelijk iets gebeurd was. De getuigen leken eerlijke, gewone mensen, de verhalen zijn eensluidend en worden al dan niet door feiten gesteund. Volgens deze onderzoekers groeit “de Varginha-crash” uit tot de crash met het meeste en beste bewijsmateriaal.

Dat het Braziliaanse leger twee buitenaardse wezens gevangen had genomen in januari 1996 en ze naar de Verenigde Staten had doorgestuurd zodat ze daar onderzocht konden worden, was hetgeen twee Braziliaanse UFO-onderzoekers, Ubirajara Rodrigues en Vitorio Pacaccini, in de lente van 1996 mededeelden.

Het “Varginha-incident” begon op 20 januari 1996, om drie uur ‘s middags. Varginha is een middelgrote stad met enkele honderdduizenden bewoners, zo’n driehonderd kilome-

ter ten noordwesten van Rio de Janeiro.

Drie jonge vrouwen, Liliane Silva (16), Valquira (14) en Katia Xavier (22) liepen naar hun huis in het Endare-district. “We besloten om een kortere weg te nemen, door een open gebied.” Iets greep Liliane’s aandacht. Op nauwelijks tien meter zag ze een vreemd wezen gehurkt naast een muur zitten. Alle drie vonden ze het wezen “afschuwelijk”; vooral de ogen baarden hun onrust.

Ze staarden even, maar schreeuwden het vervolgens van angst uit.

Het dier draaide zijn hoofd, leek te schrikken en wilde zich verbergen.

De meisjes liepen echter zo snel als ze konden de straat op en hielden niet op met rennen tot ze het huis van Silva bereikten, zo’n twintig straten verder.

Ze beschreven de wezens als “mensachtig”, ongeveer één meter groot, met een olieachtige, donkerbruine, haarloze huid. Ze hadden een driehoekig hoofd met drie “uitsteeksels” bovenaan. Hun ogen waren rood en verticaal ovaal van vorm. Hun ledematen waren dun, met lange armen en korte benen.

Ze droegen geen kledij. De getuigen konden niet zien of ze een bepaald geslacht hadden; geslachtsdelen werden niet opgemerkt. Het opmerkelijkst, zo vonden de getuigen, waren de aders die duidelijk vanuit hun nek over de schouders, armen, borst en rug liepen; “ze leken wel gewichtheffers.”

Twintig minuten later, toen iedereen bedaard was, besloten de meisjes samen met de moeder van Liliane

Filip Coppens

en een vriend terug te rijden naar de plek. Het wezen was verdwenen.

Waar men het wezen had waargenomen, was het gras platgedrukt en hing er een geur van sulfer. ‘s Avonds werden alle sporen door een onweer uitgewist.

Zonder dat zij het wisten, had de buurt reeds eerder die dag in de belangstelling gestaan. Rond 8 uur ‘s Het wezen dat door de drie meisjes waargenomen werd.

Frontier 2000 4.1 13

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 14

den dat een wezen in het hospitaal geweest was.

Kaart van Varginha: 1. plaats waar het eerste wezen gevangengenomen werd 2. plek waar de militairen het tweede wezen vingen 3. plaats waar de drie meisjes het vreemde wezen tegen de muur gehurkt zagen ochtends had de brandweer van Varginha een oproep binnengekregen dat een wild dier opgemerkt was nabij de bossen van het Jardim Andere-district. Vier brandweermannen gingen er met een brandweerwagen op af. Vijf mensen, waaronder drie kinderen, hadden het dier zien wegrennen. De kinderen hadden er met stenen naar gegooid, om te zien hoe het reageerde, maar de vrouw had hen gezegd daarmee op te houden. De brandweer beval iedereen weg te gaan.

Twee uur later hadden ze het “dier” gevangen. Het bos is bijzonder moeilijk te doorzoeken en als je wil, kun je lang uit de greep van je belager blijven. Toen het dier gevangen was, was de overste ter plaatse, alsook een legertruck met daarin twee officieren. Het wezen werd overhandigd aan de militairen.

In de namiddag zag een jogger zeven soldaten met wapens, die naar iets op zoek waren. Enkele minuten later hoorde de man drie schoten.

Hij besloot terug te keren naar de plek en bemerkte hoe de soldaten twee zakken naar een legertruck, die net was aangekomen, sleepte.

Eén zak bevatte een bewegend voorwerp, dat schreeuwde en trachtte te ontsnappen. Nadat de vracht was ingeladen, spoedde de truck er vandoor.

14

‘s Avonds vertelde een soldaat aan zijn moeder dat hij de hele nacht moest doorwerken. Enkele dagen later raakte hij echter zeer ziek van een ongewone ontsteking. Hij reageerde niet op de behandeling en stierf op 15 februari. Zijn familie is ervan overtuigd dat hij betrokken was bij de vangst van het tweede wezen en spande een proces aan tegen de militaire politie, omdat de doodsoorzaak nooit verklaard werd.

De officiële verklaring heette “longontsteking”, maar het resultaat van de autopsie werd hen niet medegedeeld. Zelfs zijn papieren zouden veranderd zijn, zodat het leek alsof hij die avond geen dienst had.

Twee dagen later kwamen deze en andere verhalen UFO-onderzoeker Rodrigues ter ore. Hij bestookte de drie meisjes gedurende een aantal dagen met vragen. Volgens hem spraken ze de waarheid, al was het maar omdat ze in tranen uitbarstten toen ze het wezen beschreven.

Twee weken later lichtte hij zijn vriend Pacaccini in. Die kon, als eigenaar van een export-import bedrijf, met een zekere vrijheid over zijn eigen tijd beschikken. Zijn moeder en zijn grootmoeder leefden op nauwelijks twintig kilometer van Varginha. Hij sprak met verpleegsters van het ziekenhuis, die vertel-

Het uiteindelijke verhaal dat zij samenraapten uit verschillende bronnen was dat een wezen reeds om 10 uur ‘s ochtends gevangen was, op korte afstand van de plek waar de meisjes het wezen zagen. Het wezen was opgemerkt aan de rand van een bos, maar toen de brandweer en een aantal militairen ter plaatse waren, was het wezen in het bos verdwenen. Vier brandweermannen vonden het wezen in het bos en konden het zonder enig probleem met een net vangen. Het werd in een houten kist op een truck geplaatst en werd naar een nabijgelegen legerbasis vervoerd.

Het tweede wezen werd, na het telefoontje van de moeder van Liliane naar de brandweer, rond vijf of zes uur ‘s avonds gevangen genomen.

De brandweer meende dat het wezen ziek was en besloot het naar een plaatselijk ziekenhuis te brengen. De dokter wilde het “ding” echter niet onderzoeken, waarna de brandweer een ander hospitaal probeerde. Het wezen werd daar op een bed gelegd; niemand mocht in zijn buurt komen. ‘s Avonds besloten enkele verpleegsters de waarschuwingen van hun collega’s niet op te volgen en tuurden door het gordijn naar het wezen. Het wezen ademde en had een zuurstofmasker op zijn mond.

Om vier uur ‘s ochtends landde er een Puma helicopter, dat nog voor de dageraad... met het wezen vertrok. De UFO-onderzoekers vernamen van enkele ontstelde Braziliaanse militairen dat het ene wezen van Rio de Janeiro naar de Verenigde Staten overgebracht zou zijn.

Volgens hen had zoiets belangrijks Harvard professor John Mack spreekt met de meisjes over hun ervaringen

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 17

Het stenen mysterie van Baalbek In Baalbek, Libanon, bevindt zich de grootste Romeinse tempel, gebouwd op een platform dat waarschijnlijk het grootste bouwwerk ter wereld is, een platform waarin stenen van bijna duizend ton verwerkt zitten. Alan Alford trotseerde terroristen, op zoek naar het antwoord op de vraag wat Baalbek is... en wie het mogelijk bouwde.

Alan Alford Baalbek is eeuwen lang gehuld in nevels van verwarring en stilzwijgen. De tempel van Jupiter aldaar is de grootste tempel die ooit door de Romeinen gebouwd werd. Het behoort tot de zeven wonderen van de oude wereld. Romeinse keizers legden meer dan tweeduizend kilometer af om naar deze afgelegen plaats in de Bekaa-vallei van het hedendaagse Libanon te komen, om er offergaven voor hun goden te brengen en orakels over de toekomst van hun keizerrijk aan te horen.

De omgeving is sindsdien behoorlijk veranderd. De tempel is een ruïne geworden, de goden worden niet langer aanbeden, de geheimen zijn vergeten. Zelfs de ruïnes zijn niet langer toeristische trekpleisters, geteisterd als ze zijn door een twintigjarige periode van terrorisme, oorlog, gijzelingen en kapingen. Toch is het zo dat de archeologen hier niet echt ontevreden over zijn. Een aantal van hen hoopt dat Baalbek voor altijd begraven zal worden. In Baalbek is het immers waar we de grootste uitgehouwen steen ter wereld terugvinden. De zogeheten “steen van het Zuiden” ligt op een wandelafstand van tien minuten. Hij weegt duizend ton, ongeveer even groot als drie vliegtuigen van het type Boeing 747. In de acropolis zijn drie stenen, die niet veel kleiner zijn, op bijna mirakuleuze wijze verwerkt in een muur. Zo vormen ze een trilithon, op een hoogte van zo’n zeven meter.

Dit opmerkelijk feit zorgde ervoor dat ik in 1995 naar Baalbek trok, ook al wist ik dat Baalbek de “hoofdstad” was van de Hezbollah terroristen.

“Waarom hier?” is de vraag die ik me vaak stelde. Waarom was deze plek heilig? Wat zette de Romeinen aan om miljoenen stenen, sommige van een reusachtige grootte en gewicht, hier uit te houwen en te verwerken tot een tempel? Hier bouwden ze tempels voor Jupiter, Venus en Bacchus, een triade die in deze omgeving, vroeger, aanbeden werd als Ishkur, Utu en Inanna.

De tempel van Bacchus is de best bewaarde Romeinse tempel ter wereld. De 46 zuilen van deze tempel bestaan elk uit drie delen en zijn elk twintig meter hoog. De onderdelen worden samengehouden door bronzen klaspen, die verwerkt zijn in

te aardbeving in 1759 zorgde ervoor dat drie zuilen instortten. Momenteel staan er nog maar zes overeind. De tempel is nu zo verwoest dat het niet langer mogelijk is om zijn oorspronkelijke indeling in kaart te brengen. We weten echter wel dat er oorspronkelijk 58 zuilen stonden, 19 in de lengte en tien in de breedte. Elke zuil mat minstens 22 meter en was gebouwd op een podium dat bijna tien meter boven de omliggende gebouwen uitstak. De tempel was minstens twee keer zo groot als die van Bacchus. Het gebouw was werkelijk een meesterwerk, waarbij de mens uitreikte naar de hemel om te spreken met de goden.

”In de tempel zitten stenen die ettelijke honderden tonnen wegen.

Waarom werden zulke enorme stenen gebruikt?” lood. De hoofdtempel is gewijd aan Jupiter, “de Hoogste, de Grootste”.

De tempel werd waarschijnlijk verwoest door een aardbeving in 526 of 551. Opmerkelijk is echter dat de geschiedschrijver Michel de Syriër vermelde dat men in de omgeving geloofde dat de tempel vernietigd werd door “vuur dat uit de hemel kwam”. Volgens de wetenschappers is dit echter een misverstand en doelde men op de branden als gevolg van een aardbeving. Vervolgens raasden Byzantijnse en Arabische bezetters door de tempel en gebruikten de stenen om andere bouwwerken op te richten. Deze verwoesting werd opgevolgd door verwoestende aardbevingen in 1158, 1203 en 1664. De laatste gro-

Het meest opmerkelijke aan het bouwwerk is echter het podium waarop het gebouwd is. Dat podium, oftewel terras is opgebouwd uit reusachtige stenen. Eén steen meet bijvoorbeeld elf bij vijf bij drie meter en weegt maar liefst driehonderd ton. Negen van dergelijke stenen zijn in een muur verwerkt.

In de westelijke muur van het podium is de trilithon verwerkt. Elke steen is vijf meter hoog en maar liefst 21 meter lang. De plaatselijke bevolking noemt de trilithon “het mirakel van de drie stenen”; ik noem het “de nachtmerrie van de archeoloog”.

Volgens de archeologen waren het de Romeinen die deze stenen hadden uitgehouwen en verwerkt in de

Frontier 2000 4.1 17

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 18

tempel. Er bestaat inderdaad geen enkele twijfel dat de tempel op het terras gebouwd werd door Romeinen. Ik meen echter wel dat het terras zelf niet gezien kan worden in hetzelfde licht. Het terras, waarin de trilithon verwerkt is, staat niet in verhouding tot de tempel. Professor Daniël Krencker, een Duitse archeoloog, is dezelfde mening toegedaan.

Hij besloot daaruit dat men oorspronkelijk de tempel van Jupiter op dezelfde kolossale grootte als het terras wilde bouwen. Vervolgens zouden ze hun plannen veranderd hebben. Deze uitleg hebben we vaker gehoord. Volgens mij is het eerder een manier om datgene te verklaren wat de archeoloog niet kan verklaren.

Als bewijsmateriaal voor hun theorie voeren ze aan dat een steen van een zuil er hetzelfde uitziet als een steen die zich onder de trilithon in de muur bevindt. Maar nergens is die steen te bespeuren. Ik ben van mening dat deze steen een “archeologische uitvinding” is. Zo kunnen zij hun theorie met vervalst bewijsmateriaal staven.

Zonder deze “mythische” steen is er immers amper bewijsmateriaal dat de Romeinen het terras bouwden.

Geen enkele Romeinse keizer stelde zich ooit verantwoordelijk voor de bouw ervan. Hadden de Romeinen trouwens wel de nodige technologie om deze achthonderd ton wegende stenen te houwen en te verslepen?

Baalbek zoals het er ten tijde van de Romeinen uitzag De Romeinen hebben inderdaad enkele meer dan honderd ton wegende Egyptische obelisken naar Rome versleept. Maar een obelisk was een belangrijk voorwerp, terwijl de trilithon, een doodgewoon onderdeel van een muur, evenzeer opgebouwd kon worden uit kleinere, meer gemakkelijk te verslepen stenen.

Ik vroeg aan de Engelse bouwfirma Baldwins hoe ze een duizend ton wegende steen vanuit de groeve zouden verslepen tot op een hoogte van tien meter, zoals de bouwers van Baalbek deden. Bob MacGrain, hun technisch directeur, bevestigde dat er verschillende mobiele kranen waren die dergelijke stenen konden

De tempel van Jupiter, gebouwd op grondvesten die vele duizenden jaren ouder zijn

heffen. Bepaalde firma’s hebben zelfs kranen die tweeduizend ton kunnen heffen. Geen van deze kranen kunnen de stenen echter ook verslepen... tenzij men de kraan zelf laat rijden. Dat was de oplossing die MacGrain voorstelde. Hij meldde echter dat dit reusachtige voorbereidingen vroeg, want het pad van de kraan moest voorbereid worden, zodat de kraan zich kon voortbewegen. Een andere manier zou zijn om de steen te plaatsen op een rijdend platform.

Ingenieurs meenden eveneens dat het vrij gevaarlijk was om dergelijke achthonderd ton wegende stenen in de muur te verwerken. De minste vertikale “fout” in de steen zou ervoor kunnen zorgen dat de steen “brak” en de hele constructie in gevaar bracht. Eenzelfde fout in een kleinere steen bracht de constructie daarentegen niet in gevaar.

Hoewel Baldwins de klus geklaard zou krijgen, was Baldwins en de noodzakelijke technologie toen echter niet voorradig. Toch heeft men het feitelijke bewijsmateriaal dat de klus geklaard werd. Een aantal denkmodellen zijn voorgesteld, waarvan ik er een wergeef: men zou bijvoorbeeld de stenen voortgetrokken hebben. Maar daarvoor had men minstens 40.000 mensen nodig. En de rollen onder de stenen zouden het mogelijk begeven onder het gewicht. Allerlei exotische en bijna mythische verklaringen zijn daar-

18

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 20

De Bijbelcode

Jubbe Muller

Het boek The Bible Code van Michael Drosnin, die in oktober zijn Nederlandse vertaling genoot, is in meer dan veertig landen reeds een bestseller. Dit is niet verwonderlijk als men de inhoud ervan als de waarheid ervaart. Het gaat over de ontdekking van een code in de Bijbel door de Israëlische wetenschapper dr. Eliyahu Rips. Jaren hebben verschillende mensen zich over deze vraag gebogen, waaronder zelfs Sir Isaac Newton. De reden waarom die code niet eerder ontdekt is, is omdat hij alleen gelezen kan worden door een... computer.

Jaren werkten verschillende mensen aan de totstandkoming van het programma die de Bijbel kan ontcijferen. De laatste jaren heeft de Amerikaanse reporter Michael Drosnin alles op de voet gevolgd.

Samen met dr. Rips meent hij vele voorspellingen uit de Bijbel ontrafeld te hebben.

De Bijbel kent ons verleden en onze toekomst. De Bijbel waarschuwt voor rampen en oorlogen. Maar de Bijbel waarschuwt ook voor een alles vernietigende ramp die voorkomen kan worden. Drosnin en Rips hopen ons te verlossen van zijn taboe door de wetenschappelijk erkende code in de openbaarheid te brengen. Ter gelegenheid van de Nederlandse vertaling gaf Michael Drosnin een persconferentie in Amsterdam.

FRONTIER 2000: Wat mij opvalt in uw boek, is dat de code eigenlijk een wetenschappelijk erkende kwestie is. Zou dit kunnen betekenen dat dit ‘begin’ uitgroeit tot een volwaardige wetenschap, zoals bijvoorbeeld astrologie?

DROSNIN: Waar wij mee bezig zijn, ook al is het wetenschappelijk erkend, wordt niet als een serieuze wetenschap gezien. Nog niet althans. Ook al heeft dr. Rips een zeer gerespecteerde naam, ik denk niet dat veel wiskundigen hun naam op het spel willen zetten door er meteen mee bezig te zijn. Maar een ontwikkeling is er zeker wel te zien.

Rips zelf is er ook nog steeds mee bezig; hij zou er graag achter willen komen of er nog meer soorten codes in de Bijbel zouden kunnen zit-

20

ten, bijvoorbeeld op driedimensionaal niveau.

Wat eerder zal gebeuren, zijn bijvoorbeeld valse internet berichten, boeken over hetzelfde onderwerp, allemaal dingen die te maken hebben met dat ‘vreemde’ van de ontdekking van Rips. Er komt zelfs een speelfilm over de Bijbelcode. Het is eigenlijk een soort sensatie, maar nogmaals, ik weet niet of de collega’s van Rips er uitvoerig mee bezig zijn. Hij heeft hen wel het programma gegeven; misschien werken ze er in het geheim aan.

FRONTIER 2000: Is het programma lang geheim gehouden? Want jaren geleden was de wetenschappelijke juistheid van het programma al erkend door verschillende wetenschapsmensen en zelfs het grootste wiskundige blad van de Verenigde Staten, ‘Statistical Science’.

DROSNIN: Nee, het is zeker niet geheim gehouden. Het artikel dat Rips

en Witzum geschreven hadden, was niet door leken te begrijpen en dus stortte de media zich er ook niet op. Bovendien heeft Rips niet de behoefte om de media te bereiken.

Het is een zeer introverte man. Precies het typetje van de introverte wetenschapper. Als hij maar met zijn werk bezig kan zijn, dan zit alles goed voor hem. Toen ik hem net kende, duurde het heel lang voordat ik zijn vertrouwen kon winnen.

FRONTIER 2000: Welke autoriteiten hebben eigenlijk toegang tot het programma?

DROSNIN: Ik vond altijd dat iedereen het recht had om er gebruik van te kunnen maken, maar er zou natuurlijk misbruik van gemaakt kunnen worden. Er is ook nog het beeld van mensen die via het Bijbelprogramma hun hele leven uit zitten te pluizen achter de computer. Dat is, denk ik, niet de bedoeling. Militaire organisaties zouden het programma

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 21

goed kunnen gebruiken om eventuele oorlogen te kunnen voorkomen, maar er zou ook weer misbruik van gemaakt kunnen worden. Dus wat dat betreft blijft het allemaal hetzelfde. Daar komt nog bij dat als je iets opzoekt in de Bijbel, je wel moet weten waar je moet zoeken, dus ook wat dat betreft blijft het allemaal hetzelfde als voorheen.

FRONTIER 2000: Er is veel speculatie omtrent vroegere beschavingen waar wij geen weet van hebben, buitenaards leven en andere, ons soms letterlijk ontstijgende onderwerpen. U vertelt in uw boek dat u ongelovig bent, maar wie of wat is volgens u de bron van de informatie die in de Bijbel gecodeerd staat?

DROSNIN: Ik ben ten eerste een reporter. En een reporter brengt alleen verslag van wat hij of zij ziet. Ik sta van nature met allebei mijn benen stevig op de grond. Kijk, veel dingen zouden best waar kunnen zijn. Ook de Bijbel geeft blijk van oeroude beschavingen die door een zondvloed weggevaagd werden. Wat buitenaards leven betreft ben ik, net wat religie betreft, heel sceptisch. Ik geloof niet echt in groene mannetjes.

Het zou best kunnen zijn dat er een andere soort dimensie bestaat die geen verleden of toekomst kent.

Ook de quantumfysica besteedt veel aandacht aan dergelijke zaken.

Ik heb toch wel het idee dat de Bijbel gecodeerd is door een intelligentie die boven ons staat, want anders zou die Bijbel nooit zo ingenieus gecodeerd zijn. Maar ik blijf in onzekerheid tot ik het met mijn eigen ogen aanschouw. Het beste voorbeeld wat ik daarover kan geven is hoe ik in aanraking ben gekomen met de Bijbelcode.

Het begin In 1992 vloog Michael Drosnin naar Israël om een interview te houden met het hoofd van de veiligheidsdienst. Dat interview ging over de toekomst van de binnenlandse strijdkrachten. Hij kwam toen onverwacht in contact met een officier die hem er op aandrong naar een wiskundige, genaamd dr. Eliyahu Rips, te gaan; die had namelijk een code

in de bijbel gevonden die de Golfoorlog al van tevoren had voorspeld.

Drosnin was erg sceptisch over hetgeen de soldaat hem zei. Hij was niet religieus en in een code in de Bijbel geloofde hij al helemaal niet.

Toch besloot hij dr. Rips te ontmoeten, want de geleerde had een zeer gerespecteerde reputatie in de wetenschap en dat vond hij toch een bezoek waard.

In juli 1992 kwam hij in gesprek met de zeer introverte wetenschapper.

Dr. Rips legde uit dat de code alleen met behulp van een computerprogramma ‘gekraakt’ kon worden en dat het daarom nooit eerder gekraakt is. Op zijn computer liet hij zien hoe het werkte. Op het scherm zag Drosnin een eindeloze reeks Hebreeuwse tekens. Dat was de Thora (oude testament) helemaal voluit geschreven, zonder spatiëring. Toen liet hij zien hoe het programma werkte. Sommige van die voluit geschreven Hebreeuwse tekens vormden een soort kruiswoordpuzzel, die met elkaar in verbinding stond.

Alleen was er nog wel een probleem: Rips wist dat er een code bestond, maar hij kon geen sluitend bewijs vinden. De fysicus Doron Witzum zorgde vervolgens voor de verdere uitwerking van het programma. Samen schreven ze een artikel over hun vondst, getiteld: “Equidistant Letter Sequences in the Book of Genesis”. Ze stuurden het artikel naar één van de belangrijkste wiskundige bladen in de Verenigde Staten, dat met begrijpelijk ongeloof reageerde. Eerst moest het artikel de gebruikelijke proef doorstaan en daarna zou het gepubliceerd kunnen worden. Tot ieders verbazing, behalve van Rips en Witzum natuurlijk, doorstond het artikel de vele toetsen: de berekeningen klopten allemaal en het artikel werd geplaatst.

In het artikel stond onder meer dat het programma er door middel van kansberekening achter kan komen dat een reeks op gelijke afstand voorkomende tekens geheel nieuwe woorden vormen, die met elkaar in verbinding staan en ‘verborgen informatie’ bevatten. Dit gebeurt met

een nauwkeurigheid van 99,998 procent. Ook hebben zij dezelfde procedure toegepast bij andere Hebreeuwse teksten, zoals een vertaling van “Oorlog en Vrede” van Tolstoj, maar zonder enige overeenkomst met de ontdekking van de informatie in de Bijbel.

Vele namen werden in het programma gevoerd en telkens was er resultaat: “Bill Clinton” kwam tevoorschijn, vergezeld met het woord “president”; het woord “maanlanding” met “ruimteschip en Apollo II”.

“Hitler” kwam vergezeld met “nazi” en “Kennedy” met “Dallas”. Met deze namen kwam nog een reeks woorden vrij die ook met die desbetreffende personen te maken hebben, zodat men gewoonweg niet meer van toeval kon spreken. Maar voor Michael Drosnin begon het allemaal met het woord “Yitzak Rabin”.

Drosnin en Rips voerden de naam van de Israëlische leider in. Als resultaat vonden ze de naam gekruist met het woord “moordenaar die zal moorden”. Ook vonden ze een jaartal: 5756, het Hebreeuwse jaar dat in september 1995 begon. Michael Drosnin voelde zich genoodzaakt de premier te waarschuwen. Dit deed hij door een vriend van Rabin, de dichter Chaim Guri, een brief te geven met een uitleg over het programma en de waarschuwing dat ook hij gecodeerd stond met een moordenaar evenals de beide Kennedy’s en Anwar Sadat. Maar Guri had gelijk met de woorden: “Rabin is alles behalve een mysticus, hij gelooft het toch niet”. Op 4 november 1995 kwam de gruwelijke waarheid omtrent de voorspelling: Rabin werd vermoord. De Amerikaanse verslaggever kreeg een geestelijke klap; wat hij daarvoor altijd met een vleug ironie bekeken had, bleek een feit te zijn: het programma had gelijk!

Frontier 2000 4.1 21

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 23

Buitenaards wezen in Area 51 gefilmd?

Een nieuwe film met daarop een vermeend buitenaards wezen zorgt opnieuw voor opschudding. Is het opnieuw een zwendel of is het een doorbraak voor het UFO-onderzoek?

Moeilijke vragen die om een antwoord schreeuwen.

Dave Custers In augustus 1995 was de wereld in de ban van de “Santilli-film”. Op deze film werd een autopsie uitgevoerd op een zogenaamd buitenaards wezen. Ruim twee jaar later is er niet het minste bewijs gevonden dat die film echt zou zijn... integendeel. Toch gaan er sinds enige tijd geruchten over een andere film waarop een buitenaards wezen te zien zou zijn. Het zou hier echter niet om een autopsie gaan. De film toont een gesprek tussen een buitenaards wezen en militairen. Volgens diegenen die de film in de openbaarheid brachten, zou de film enkele jaren oud zijn en zou hij opgenomen zijn in Area 51.

De ondervraging van het wezen door twee personen. (Tekening op basis van videofilm.)

Area 51 is een geheime basis van de Amerikaanse Luchtmacht in de staat Nevada. Meer dan dertig jaar geleden werd daar het U2-vliegtuig uitgetest. Het was dus een testgebied voor de nieuwste snufjes in de luchtvaart, maar eind jaren tachtig stelden een aantal personen dat er ook geëxperimenteerd werd met buitenaardse toestellen: enkele buitenaardse ruimtevaartuigen zouden daar uitgeprobeerd worden, om te zien hoe die technologie in elkaar stak, zodat de Amerikaanse overheid die technologie kon overnemen en toepassen. Deze geruchten werden gevolgd door andere geruchten, dat er één of meerdere buitenaardse wezens zouden verblijven.

Bob Lazar, die zichzelf voorstelde als een ex-medewerker van Area 51, vertelde bijvoorbeeld dat hij ooit meende een buitenaards wezen opgemerkt te hebben. Uiteindelijk werd de mythe van Area 51 vorig jaar gebruikt in de kaskraker Independence Day. Op een herfstdag in 1996 kreeg Sean David Morton, een UFO-onderzoeker die bijzonder geïnteresseerd is in Area 51, net als een aantal van zijn collega’s een telefoontje van een zekere Jeff Broadstreet. Broadstreet werkte bij een kleine filmproducer in Noord Hollywood en had iets wat hij aan een aantal personen wilde tonen. Broadstreet had samen met zijn zakenpartner Jeff

Tekening van de ”buitenaardse wezens” die volgens getuigen in de Kalahari-woestijn in zuidelijk Afrika neerstortten. Zijn het deze wezens die naar Area 51 gebracht werden en daar ondervraagd werden?

Criswell in 1991 een reportage gewijd aan het mysterie dat de Amerikaanse overheid optrok rond de geheime basis Area 51. Morton en een aantal van zijn collega’s werden ontvangen in een ruimte vol met allerlei poppen die gebruikt werden in films als Predator en Alien. Hetgeen ze moesten beoordelen was een film waarop een buitenaards wezen te zien was. Morton beschreef de film als volgt: “De film was gemaakt door een glazen venster. In de andere ruimte was het schemerig. In de kamer bemerkte je de silhouetten van twee mannen, één in een militair pak, de andere in burgerkleding. Die laatste greep af en toe naar zijn hoofd, alsof hij hoofdpijn had. Allebei zaten ze met hun rug naar de kamera, op het eind van een lange tafel die bedekt was met kabels en microfoons. Tegen de muur, tegenover hen, bevond zich medische apparatuur. Tussen de twee mannen en de medische apparatuur, aan de andere kant van de tafel, zat een wezen met een beigekleurige huid, zwarte ogen en een hoofd als iemand die een waterhoofd heeft; een wezen dat er net zo uitzag als de wezens die men in de UFO-ontvoe-

Frontier 2000 4.1 23

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 24

ringsliteratuur beschrijft als de ontvoerders.”

Onderin het beeld was er een code, DNI/27, alsook de vermelding van de dag en de tijd, tot op de seconde.

Morton: “vervolgens bewoog het wezen zijn hoofd heen en weer. Het leek alsof hij een pop was. Het leek alsof hij wel leed aan de ziekte van Parkinson. Het wezen schudde zijn hoofd steeds heftiger; het raakte soms bijna de tafel voor hem. De “generaal” maakte vervolgens een duidelijke handbeweging. In beeld verscheen er een tweetal mannen in een groen uniform, zoals in ziekenhuizen gedragen wordt. Die mannen hadden duidelijk alles vanaf een afstand, maar buiten beeld, gevolgd. De twee mannen zorgden ervoor dat ze een masker op hun gezicht hadden voordat ze in de buurt van het wezen kwamen. Eén van de mannen ondersteunde het hoofd van het wezen en haalde uit zijn tas een lichtje waarmee hij in de ogen van het wezen scheen. Vervolgens greep iemand, waarschijnlijk een arts, in iets wat buiten beeld stond en haalde er een doekje uit. Daarmee wreef hij het schuim van de mond van het wezen. Vervolgens stak hij zijn vinger in de mond van het wezen, waarschijnlijk om de ademhaling te checken.” Dit was de scene die op het scherm te zien was, twee minuten en 55 seconden na de eerste scene. Dat was alles wat er op de video stond.

De man die deze film naar buiten zou hebben gesmokkeld, noemde zich “Victor”. Victor wenste onbekend te blijven, want hij wilde niet hetzelfde pad opgaan als Bob Lazar. Hij maakte duidelijk dat geld hem wel interesseerde, maar dat het niet de reden was waarom hij de film naar buiten smokkelde. Hij wilde vast en zeker geen mediafiguur worden zoals Lazar.

Victor vertelde dat hij een werknemer van Area 51 was. Wanneer wilde hij niet kwijt. Victor werkte in een afdeling die veel videomateriaal van Betacam moest overzetten naar computerformaat. Zo was het gemakkelijker terug te vinden en nam het ook minder plaats in dan hele rijen cassettes die ergens opgeborgen dienden te worden. Victor zei

24

dat hij honderden uren filmmateriaal had gezien waarop “gesprekken” met dit en andere wezens te zien waren. Toen hij op een bepaald moment een aantal minuten alleen was, besloot hij om snel een VHSkopie te nemen van enkele minuten van dergelijk filmmateriaal. Tenslotte slaagde hij er in om het materiaal uit de basis te smokkelen.

Toen hij in augustus 1995 de Santilli-film zag op het FOX TV netwerk in Amerika, was zijn eerste gedachte zijn filmmateriaal te verkopen aan FOX. Hij belde het nummer van FOX in Los Angeles. Daar werd hij echter van kantoor naar kantoor doorverbonden, zonder dat iemand de zaak ernstig scheen te nemen.

Uiteindelijk gaf hij op. Vervolgens kocht hij een nummer van het tijdschrift Variety, het grootste tijdschrift over de Amerikaanse filmindustrie.

Daarin trof hij een advertentie aan voor “Rocket Video”. Het was die fir-

ma die hij contacteerde. De voorzitter van het bedrijf, Tom Coleman, verwees Victor door naar Jeff Broadstreet, waarvan hij wist dat die geïnteresseerd was in UFO’s.

Tijdens de eerste ontmoeting tussen Broadstreet en Victor werd er gesproken over hoe Victor het beste de video kon proberen te verkopen.

Maar hij herhaalde dat hij niet bezeten was van geld; miljonair worden was niet zijn bedoeling. Victor wilde wel twee interviews geven, mits zijn stem vervormd werd en hij als een schaduwfiguur in beeld kon verschijnen. Victor verklaarde tijdens het interview dat hij bewust de film gemanipuleerd had. Zo had hij de geluidsband niet mee gekopieerd, opdat de stemmen van de twee mannen niet herkend zouden kunnen worden. Victor kende de rang van de militaire officier niet. Hij wist wel dat de man in burgerkledij een telepaat was die werkte voor de overheid. Men kon immers alleen

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 26

Het einde nabij Voorspellingen van wereldrampen en mogelijke veranderingen op aarde voor de komende 15 jaar halen zowat elke dag het nieuws. Toch is het zo dat de wetenschap dergelijke “rampen” steeds meer en meer als een mogelijkheid aanschouwt. Dat ze zich in het verleden hebben voorgedaan, is vrijwel zeker.

Ferdinand Calmvoet Als het onderwerp van rampzalige veranderingen op Aarde ter sprake komt, dan ontstaan er al snel twee kampen; die van de voorstanders en die van de tegenstanders van deze theorie. Vanzelfsprekend zal het ‘s nachts een stuk rustiger slapen als je weet dat jij en je geliefden niet binnenkort geconfronteerd worden met stormwinden van 300 km per uur, 100 meter hoge vloedgolven, aardbevingen die de schaal van Richter te boven gaan, inslagen van asteroïden, planeten die op één lijn staan ten opzichte van de Aarde en de aardas doen omslaan en vulkaanuitbarstingen over de hele wereld... en dat alles binnen een paar dagen of uren!

Immanuel Velikovsky had het in zijn boek Worlds in Collision over een nieuw begin of “wereldtijdperk”: “de opvatting dat tijdperken ten einde kwamen door verwoestende veranderingen in de natuur wordt over de hele wereld erkend. Het aantal tijdperken verschilt van volk tot volk en van traditie tot traditie. Het verschil hangt af van het aantal catastrofen dat een betreffend volk zich kan herinneren, of wat men als een einde van een tijdperk beschouwt.”1 Etrusken, Perzen, heilige Hindoes en Hebreeuwers geloven dat er zeven tijdperken waren. De Chinezen hadden er tien, de Polynesiërs en IJslanders negen en de Hopi indianen vier.

Velikovsky’s onderzoek werd ontweken en in enkele gevallen in de ban gedaan door de gevestigde academici. Voordat hij naar de Verenigde Staten kwam, had Velikovsky natuurwetenschappen gestudeerd aan de universiteit van Edinburgh, verwierf een graad in de medicijnen aan de universiteit van

26

Moskou, studeerde biologie in Berlijn en psychoanalyse in Wenen. Velikovsky’s eerste kennismaking met Albert Einstein was als redacteur van een Berlijnse krant waarvoor Einstein het wis- en natuurkundige aandeel verzorgde. Sommige van Velikovsky’s voorspellingen zijn sindsdien uitgekomen; hij voorspelde, bijvoorbeeld, dat de planeet Jupiter, net als onze Zon, een bron is van radiogolven en dat het bewijs daarvoor gevonden zou worden in overblijfselen van maansteen. Er is veel gesproken over het feit dat Einstein uiteindelijk vlak voor zijn dood instemde met Velikovsky’s zienswijze over de veranderingen op Aarde.

Velikovsky’s boek werd een bestseller. Maar de vraag blijft: Weten we werkelijk de waarde van deze opvattingen en wat zijn de echte voortekenen.

De voortekenen van nieuwe tijdperken Gevestigde archeologen hebben moeite met het concept van rampzalige veranderingen op wereldschaal. Zij stemmen wel in met beperkte lokale catastrofen zoals Pompei, Santorini (Thera) of de vulkaanuitbarsting van de Krakatau (die 4300 km verder gehoord werd), maar zij wijzen in het algemeen elke theorie af van een verschuiving van de polen of massale uitsterving veroorzaakt door inslaande asteroïden.

Immanuel Velikovsky en anderen hebben over de hele wereld bewijzen gevonden van het zeer snel bevriezen van dieren en van een weelderig groene tropische jungle onder het ijs in Groenland. CNN meldde op 17 februari 1997 dat wetenschappers aanvullend bewijs von-

den dat de theorie ondersteunde dat een grote asteroïde 65 miljoen jaar geleden insloeg in de Golf van Mexico hetgeen een zogenaamde “nucleaire winter” veroorzaakte. Volgens het CNN-verslag zijn de wetenschappers van mening dat, toen deze massieve asteroïde de Aarde raakte, dit resulteerde in de vernietiging van 60-70 % van het leven op Aarde.

Als men onbevangen op zoek gaat naar aanwijzingen van deze enorme veranderingen en de reacties daarop van de mensheid dan is er een duidelijke boodschap op te merken.

De mensheid is in het verleden geplaagd door enorme veranderingen op Aarde; er is geologisch en historisch bewijs en voor sommigen is het eveneens verpakt in mythen en mysticisme.

Indien informatie niet afkomstig is van het goed geordende en door grote bedrijven gefinancierde domein van de gevestigde wetenschap, dan is het voor sommige mensen moeilijk om de authenticiteit van die informatie te erkennen.

Indien men de mogelijkheid van een verschuiving van de polen overdenkt, dan moet men de Aarde beschouwen als een grote niet perfect ronde bol met een dunne aardkost die door de ruimte tolt. De Aarde draait rond in zijn baan en maakt deel uit van een zonnestelsel dat op zijn beurt ronddraait in het Melkwegstelsel. Het is duidelijk dat alles in beweging en verandering is en dat er momenten zijn dat dingen een kritische massa bereiken en er plotseling enorme veranderingen optreden.

In het geval de Noord- en Zuidpool zich vroeger in het oosten en westen bevonden, dan is het aanneme-

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 27

De Piri Rei’s kaart, die de Zuidpool toont zonder zijn ijsmassa. Men schat dat het ijs daar pas rond 10.000 v.C. door een catastrofe kwam. lijk dat daar geologische bewijzen van zijn, en die zijn er.

In het Departement van Natuurhistorische Voorwerpen bevindt zich de beroemde “Berezkova Mammoet”, ontdekt in de bevroren toendra van Siberië in 1901. De mammoet was duidelijk zeer snel bevroren omdat de maaginhoud nauwelijks verteerd was. De planten die in de bek van de mammoet gevonden werden, waren boterbloemen die gewoonlijk in warmere klimaten gevonden worden. Het is duidelijk dat een mammoet niet duizenden kilometers kan afleggen met een hap boterbloemen in zijn bek.

Op 23 juli 1979 was een internationaal consortium van Britse, Russische en Amerikaanse wetenschappers aan boord van het Glomar Challenger diepzee-onderzoeks- en boorschip op weg naar huis. Eén van de laatste experimenten van de Russen was het laten zakken van een apparaat dat een draaiende ultrasone straal uitzendt. Men liet dit zakken in één van de tevoren geboorde gaten, een paar duizend meter diep richting de aardkern. Het apparaat ontdekte dat in het verle-

den de polariteit van de Aarde was veranderd, wat betekende dat kompassen die nu naar het noorden wijzen, toentertijd naar het zuiden zouden hebben gewezen. Voorts ontdekte men, toen men de magnetische velden op andere diepten mat, dat de polariteit weer zeer snel gedraaid was in zijn huidige positie.

De geleerden waren toentertijd niet in staat om een verklaring te geven voor dit onaannemelijke bewijsmateriaal en benoemden de oorzaak van deze enorme uiting van kinetische energie simpelweg als “onbekend.”

Er zijn meerdere rationele verklaringen voor poolverschuivingen en misschien dat één of een combinatie van zulke gebeurtenissen de mensheid weer kan terugwerpen naar haar primitieve begin.

Er zijn echter ook mensen die de aanhangers van de rampentheorieën een reden geven om even een pas op de plaats te maken. Dr. William Ryan, een geoloog van het Lamon-Doherty Geologisch Observatorium van de Columbia universiteit heeft ook aan boord van de Glomar Challenger gewerkt. Ryan gelooft

niet in poolverschuivingen en bood zijn verklaring aan schrijver John White aan. “Tegenwoordig zijn er in de Grote Oceaan verticale oceaanstromingen bij de evenaar. Dit is het gevolg van een splitsing in de oceaanstroming; door de rotatie van de Aarde draait de stroming op het ene halfrond in een vortex en op het andere halfrond in een antivortex. Er is een laag kiezelvormend materiaal (gevormd door in zee levende kiezelvormende micro-organismen als diatomeeën en radiolariën) afgezet tussen de sedimenten bij de evenaar. Het is als een kalklaag. Als de tektonische plaat van de Grote Oceaan naar het noorden schuift, belanden deze kalkachtige afzettingen op de zeebodem en worden mee naar het noorden verplaatst. Dus als we een gat boren met de Glomar Challenger 1200 of 1500 km ten noorden van de evenaar, vinden we materiaal dat afkomstig is van onder de evenaar. Dit komt door de rotatie van de Aarde. Het wordt niet bepaald door het magnetisch veld van de aarde van 30 miljoen jaar geleden. Het is een onafhankelijke meting. Het is dus een exacte weergave van de draairichting van de Aarde (en de locatie van de evenaar) die teruggaat tot meer dan 60 miljoen jaar geleden. Er zijn geen aanwijzingen van kanteling van de aardas in die periode.”

Richard Noone probeert in zijn boek 5-5-2000, Ice: The Ultimate Disaster, te analyseren of de enorme aangroei van ijs aan de polen de reden is voor het kantelen van de aardas. Noone consulteerde het Instituut van Poolstudies en haar directeur Colin Bull, hij kwam erachter dat men onvoldoende kennis heeft over de ijsaangroei of ijserosie dat zou plaatsvinden aan het oppervlak en onder de polen. Bull had daarentegen wel waardevolle informatie voor Noone betreffende de Ross-ijsvlakte. “De totale jaarlijkse aangroei van ijs van de Ross-ijsvlakte bedraagt 52.860.000.000 ton per jaar.

Deze ijsmassa zelf vertegenwoordigt slechts 4-5 % van de totale ijsmassa van Antarctica. Er zijn negen miljoen mannen nodig die elk 16 ton ijs per dag verwijderen en dat een jaar lang om zogezegd de straat ijsvrij te houden”, aldus Noone.

Frontier 2000 4.1 27

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 33

UFO’s in het land van Jeanne d’Arc Op een mooie dag begin oktober 1995 begaven we ons op weg naar Lotharingen, Frankrijk, voor wat, naar wij dachten, een lang weekend zou worden. In plaats daarvan werd het slechts een dag heen en de volgende ochtend terug met daartussen een aaneenschakeling van steeds vreemdere gebeurtenissen.

Monique Hoppenbrouwer Lotharingen was als doel gekozen, omdat het een gebied is waar de herinneringen teruggaan tot de prehistorie en diverse culturen elkaar via de GalloRomeinen tot heden ontmoeten. Ook is het een landstreek waar op diverse plaatsen de kosmotellurische krachten in volmaakte harmonie verkeren. De eerste echte stop maakten we bij de Roches de Saint-Mihiel, waar de oudste vondsten dateren uit de Oude Steentijd en waar bijzondere energieën uit Aarde en kosmos zijn geconcentreerd. Hier zijn vele magische plekken te vinden uit de tijd dat de Kelten hier nog woonden en waar zij bij diverse gelegenheden hun magische rituelen uitvoerden en elkaar ‘s avonds bij het kampvuur overleveringen en gebruiken van generaties her vertelden. We komen aan bij de imposante kalkstenen rotsen, die trots over de Maas uitkijken. Alle rotsen blijken bijnamen te hebben, zoals de Klippen van de Heilige Michael, De Zeven Doodzonden, de Heksen, de Vrouwen van de Maas, of de Zeven Zakken.

Frankrijk, maar ook in de Belgische Ardennen, zijn resten aangetroffen die er op wijzen dat deze streken reeds in de vroege oudheid werden bewoond. Vele eeuwen hebben op

deze plek ook kloosters en abdijen gestaan, zoals veel vaker voorkomt op heilige plaatsen, die door de rooms katholieke kerk gekerstend werden.

De Basiliek van Domrémy, gewijd aan Jeanne d’Arc

Bij deze rotsen liggen de energiebanen die lopen via Domrémy la Pucelle (de Maagd) en tevens de geboorteplaats van Jeanne d’Arc naar Grand, waarover later meer. Deze 30 meter hoge rotsformatie werd in 1914 getroffen door een artilleriegranaat en ligt hier nog steeds, half onder water. Ook werden hier menselijke botten en schedels aangetroffen, waarvan na wetenschappelijk onderzoek werd vastgesteld dat zij afkomstig waren van de Cro Magnon mens. In veel grotten in

Frontier 2000 4.1 33

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 34

Het huis waar Jeanne d’Arc in woonde

Na verkenning van deze plek, die heerlijk aanvoelt en na even van de zon genoten te hebben, rijden we verder om vervolgens aan te komen in Domrémy. We rijden het kleine dorpje binnen en parkeren de auto voor het kleine geboortehuis van Jeanne d’Arc. Wat een wonder dat men met zo veel mensen in zo’n klein huisje kon wonen en ik stel me voor, dat Jeanne d’Arc het heerlijk moet hebben gevonden die woning te ontvluchten om haar schapen te gaan hoeden in het achter haar huis gelegen, maar nu verdwenen BoisChenu. Deze plek is zo mooi en vredig dat men er zijn dagelijkse beslommeringen even vergeet. In de verte zien we de basiliek staan die is neergezet op de plek waar Jeanne d’Arc de stemmen hoorde die haar opdracht gaven de Dauphin op de troon te krijgen en zo haar land te redden van de Engelsen. De basiliek willen we later bezoeken, want het plan is om eerst naar Grand te gaan, zo’n 15 kilometer verderop de bergen in. Grand, Domrémy en de Sionsheuvel vormen een tellurische driehoek en dat is iets wat we wel graag willen ervaren. Grand heette in Keltische tijden naar hun zonnegod Grannus, die later onder de Romeinen Apollo werd. Maar de naam Grannus heeft vele eeuwen bestaan. Alle onderzoekers van deze plaats zoals archeologen, sociologen, helderzienden etc. zijn tot de eensluidende conclusie gekomen, dat deze plek van oudsher een magische plek is waar alle kosmische, magische en tellurische krachten, die op een kruispunt liggen in een bijna volmaakte balans zijn. Dit komt echter zo hoogst zelden voor, dat het deze plaats daarom bijna uniek maakt in de wereld. Toch weet

34

men er het fijne niet van; waarom ging men juist op deze plek wonen, een plek die zo verlaten was, de natuur woest en het klimaat niet al te gunstig. Uit onderzoek weet men, dat deze plek zeker niet willekeurig is gekozen en dat hier diverse beschavingen hebben gewoond.

Beschavingen die veel beter in staat waren dan wij contact te maken met Aarde en kosmos en dingen te begrijpen die wij reeds lang vergeten zijn. Om zeker van een goede woonplek te zijn, lieten bijvoorbeeld de Romeinen hun schapen enkele maanden op zo’n plek grazen, om ze vervolgens te slachten. Aan de toestand van de ingewanden en organen kon men vervolgens vaststellen of men hier al dan niet moest gaan wonen.

Als we Grand binnenrijden, zien we aan onze linkerhand een amfitheater. Er wordt echter gerestaureerd, waardoor we niet alles kunnen bekijken, maar daar we de enige bezoekers zijn, besluit een aardige gids ons e.e.a. uit de doeken doen, zeker als hij hoort met welk doel wij deze streek bezoeken. Hij vertelt ons van de wonderlijke dingen die hier gebeurd zijn en nog steeds gebeuren. Hij vertelt ons naar het marktplein te gaan, waar in Romeinse tijden een tempel heeft gestaan op de plek waar de hoogste tellurische krachten zijn gemeten.

Men kwam hier om te genezen van lichamelijke of psychische klachten.

In dit religieustherapeutisch centrum werd men dan in een zogenaamde tempelslaap gebracht. Dit gebeurde met behulp van trillingen uit kosmos en Aarde, kruiden, religieuze handelingen etc. Men verbleef daar dan één of meerde dagen in die trance al naar gelang de aard van de ziekte. Men nam er rituele baden en onderging kruidenbehandelingen. Tijdens zo’n tempelslaap kreeg men dan visioenen en antwoord op levensvragen. Na een bezoek aan Grand kon men vervolgens genezen en met nieuwe energie huiswaarts keren. De roem van Grand strekte zich uit tot Rome en zelfs keizers als Constantijn de Grote en Marcus Antonius ondernamen de tocht hierheen om nieuwe energie op te doen. Ik kan het me voorstellen, want ook ons laat deze

plaats niet onberoerd. We voelen ons licht worden in het hoofd en besluiten om hier maar niet te lang te blijven. Na nog een prachtig mozaïek bezocht te hebben, gaan we richting Basilique de BoisChenu, met de bedoeling daar in de buurt een hotel te zoeken en morgen onze zoektocht voort te zetten. We worden op onze wenken bediend, want direct naast de enorme basiliek ligt een hotel. We vragen ons af wat zo’n groot hotel hier boven op de berg doet en waar verder geen levend wezen te vinden is. Later horen we van de hotelier dat hier op de tweede zondag in mei, de naamdag van Jeanne d’Arc, jaarlijks zo’n 300.000 pelgrims komen. Niet dat die allemaal in dit hotel passen, maar het verklaart een hoop. We parkeren de auto voor het verlaten hotel en tot onze verbazing zien we, met de sleutels in onze hand, dat er een lampje in het dashboard blijft branden. Dat kan toch helemaal niet? Nog maar eens controleren, maar het lampje blijft hardnekkig branden. Magische krachten op een magische plek? We bekijken het hotel en vragen ons af wat ons nog meer te wachten staat. De vriendelijke hotelier vertelt ons verhalen uit de omgeving van dwaallichtjes en witte wieven. Die ken ik nog vanuit Twente, maar gezien heb ik ze nooit, dus ook hier verwacht ik er niet te veel van. Helemaal fout, zoals later zal blijken.

Vermoeid van de vele indrukken zoeken we onze hotelkamer op. Inmiddels is het stikdonker geworden en daar er in de wijde omgeving alleen maar weilanden en bergen zijn, willen we plannen voor de volgende dag gaan maken. Omdat het een zwoele avond is, besluit ik voor het open raam te gaan zitten. Na enige ogenblikken wordt mijn aandacht De Dames-de-Meuse rotsen te Saint-Mihiel

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 37

Hemels Zicht Jeroen Kümeling De avonden en nachten in januari en februari worden gedomineerd door een zestal heldere sterren die in de vorm van een zeshoek aan de zuidelijke hemel staan. De helderste ster staat op het onderste punt. Dat is de ster Sirius (sterrenbeeld Grote Hond). Met de wijzers van de klok mee zien we vervolgens: Procyon (Kleine Hond), Pollux en Castor (beiden van het sterrenbeeld Tweelingen), Capella ( deze ster staat hoog aan de hemel in sterrenbeeld de Voerman), Aldebaran (het rode ‘oog’ van de Stier) en Rigel (Orion).

Deze sterren vormen gezamenlijk het onofficiële sterrenbeeld Winterzeshoek. Vlakbij de bovengenoemde Winterzeshoek kunnen we de Plejaden vinden. Dit is een open sterrenhoop van een aantal jonge sterren. Met het blote oog ziet u zeven sterren, maar als de verrekijker erop gericht is, ziet u er nog veel meer.

Het sterrenbeeld Orion is ook een prachtige verschijning aan de hemel. Dit sterrenbeeld heeft de vorm van een zandloper. In het midden heeft het sterrenbeeld een ‘gordel’ van drie sterren. Links daaronder staan een drietal stipjes haaks op

de ‘gordel’. Als je via een verrekijker naar het middelste stipje kijkt ziet u geen ster, maar de Orionnevel. Een kraamkamer voor jonge sterren.

De komende periode kunnen we de planeet Mercurius alleen in de eerste helft van januari waarnemen.

We zien de planeet dan vlak voor zonsopgang in het zuidoosten.

Venus zien we de eerste twee weken van januari nog in de avondschemering. Daarna zien we de planeet even niet, omdat hij vanuit de Aarde gezien te dicht bij de zon komt. Gelukkig kunnen we deze heldere parel tegen het einde van januari wel weer zien. Daarvoor moet u wel vroeg opstaan, want de planeet bevindt zich dan in de ochtendschemering aan de zuidoostelijke horizon.

De planeten Mars en Jupiter staan gezellig bij elkaar. In de loop van januari zullen oplettende waarnemers kunnen zien hoe langzaam maar zeker de beide planeten (zichtbaar aan de zuidwestelijke avondhemel) naar elkaar toe lijken te kruipen. Op 20 januari bereiken ze de kortste afstand tot elkaar. De helderste van de twee is Jupiter.

De planeet Saturnus staat nog steeds in sterrenbeeld Vissen. Vlak na zonsondergang kunnen we de planeet in het zuidwesten zien. Op 1 februari staat de Maan slechts een graad ten zuiden van Saturnus.

Waarnemers in Zuid-Amerika kunnen zelfs een ”Saturnus-verduistering” meemaken.

Het is echt de moeite waard om in de wintermaanden eens een sterrenwacht te bezoeken. Voor meer informatie daarover kan men terecht bij de Landelijk Samenwerkende Sterrenwachten, Zonnenburg 2, 3512 NL Utrecht. Telefoon: 0302321456. ∞

Gezocht een dak boven ons hoofd

Ruimte te huur of te koop gevraagd voor het onderbrengen van de activiteiten van stichting FSF, bestaande uit kantoor, archief, opslag, ontvangst en woonruimte.

Bij voorkeur centraal gelegen in Nederland.

Weet u een geschikte lokatie, neemt u dan contact op met FSF: 0321-380558

Frontier 2000 4.1 37

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:37

Pagina 38

Alexandria Boeken

Laurence Gardner. De erfopvolgers van de Graal, de verborgen genealogie van Jezus en zijn koninklijke nazaten. Baarn: Tirion, 1997, vert. van Bloodline of the Holy Grail, Element, Shaftesbury 1996

Voor de constitutionele crisis waarin de Britse monarchie verzeild is geraakt, biedt Laurence Gardner in zijn “Erfopvolgers van de Graal” wellicht een oplossing. In dit boek wordt uit diverse bronnen een stamboom gecompileerd die begint bij Adam, volgens Gardner stamvader der Hebreeuwers, en eindigt bij niemand minder dan Zijne Koninklijke Hoogheid Michael van Albany, Hoofd van het koningshuis Stewart.

Inderdaad de laatste telg van het geslacht Stuart dat in de 17de eeuw een aantal fameuze Schotse en Britse vorsten leverde. In de stamboom passeren verder illustere personen als Mozes (volgens Gardner gelijk te stellen met Echnaton), koning David, Jezus, diens broer Jacobus (volgens Gardner gelijk te stellen met Jozef van Arimathea), diverse Visserkoningen, koning Arthur, Lancelot, Parzival, Godfried van Bouillon, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het is natuurlijk

38

een griezelige onderneming om alle in de bijbel genoemde genealogische lijsten letterlijk te nemen om die vervolgens te koppelen aan de afstammingslijsten van vorsten uit de volle Middeleeuwen.

Natuurlijk deden de auteurs van het Nieuwe Testament er alles aan om te bewijzen dat Jezus een nazaat van koning David was. Vanzelfsprekend probeerden alle adellijke geslachten uit de Middeleeuwen hun stamboom zo ver mogelijk terug te voeren en liefst tot legendarische helden als Arthur of Karel de Grote.

Soms komt Gardner er niet meer uit, omdat in verschillende lijsten andere namen worden genoemd.

Geen nood! Steeds wordt dezelfde truc toegepast: twee verschillende namen worden bij Gardner tot één en dezelfde persoon en het probleem is opgelost. De manier waarop de auteur met zijn Middeleeuwse bronnen omgaat, is op zijn zachtst gezegd niet erg kritisch. Verder leunt hij, zoals hij in zijn inleiding overigens ook toegeeft, sterk op het werk van anderen, met name op de controversiële interpretatie van de Dode Zee-rollen en de plaats van Jezus daarin door de Australische theoloog Barbara Thiering.

Is het hele boek met deze kritiek nu waardeloos geworden? Dat nu ook weer niet. De theorie van Thiering is interessant. Veel historici nemen niet de moeite de geslachtslijsten van de koningshuizen door te ploeteren. Bij Gardner staat het allemaal bij elkaar. Tussen alle vroeg-christelijke teksten die Gardner aanhaalt staat veel boeiend materiaal. Als je maar niet de fout maakt uitspraken uit de 2e eeuw over Jezus direct als ‘waar’ te bestempelen. En via de genealogische tabellen is het bijvoorbeeld wel mogelijk het oude mysterie rond de plaats Sarras, die een belangrijk plaats inneemt in de Arthurlegenden op te lossen.

Gardners boek wordt door de uitgever gepresenteerd als het vervolg op Het Heilige Bloed en de Heilige Graal. Het lijkt overdreven. Waar het echte bewijsmateriaal ook in dit laatste boek al niet overal even sterk is, wordt het bij Gardner flinterdun. En Het Heilige Bloed en de Heilige Graal heeft dan tenminste als voordeel dat het heerlijk ontspannende bedlectuur is. Dat kun je van al die genealogische tabellen niet zeggen.

Michael Baigent en Richard Leigh.

Het Elixer en de Steen. Baarn: Tirion, 1997. Engelse uitgave: The Elixir and the Stone. The tradition of Magic and Alchemy. Londen: Viking, 1997.

Baigent en Leigh waren in 1982 coauteurs van Henry Lincoln, toen ze samen de wereldbestseller “Het Heilige Bloed en de Heilige Graal” schreven. “Het Elixer en de Steen” behandelt de geschiedenis van de alchemie en van het hermetisme.

Ze gaan echter niet verder terug in de tijd dan de eerste eeuwen voor Christus, in Alexandrië, de broeiplaats waar allerlei invloeden, zoals Egyptische en Griekse godsdienst, maar ook het Christendom, samenkwamen. Ze gaan echter niet in op de rol die de magie in het oude Egypte en andere culturen speelde.

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:38

Pagina 39

Alle bekendheden worden belicht.

Speciale aandacht wordt besteed aan “Faust”. Deze figuur, gebaseerd op een historisch persoon, wordt nu vereenzelvigd met de duivel. Maar in feite was het iemand die zich niet liet binden door de ketenen van het Christelijke dogma, maar zelf op zoek wilde gaan naar de antwoorden die de Kerk niet beantwoordde.

In het tweede deel gaan de auteurs dieper in op onze maatschappij. De geest wordt op bijna magische wijze beïnvloedt door reclame, bepaalde woorden enz. Reclame advertenties spelen in op allerlei gevoelens en proberen de mensen te manipuleren. Maar ook onze muziek, met name rock-and-roll, beïnvloedt, zoals de Rolling Stones en The Beatles erkenden. Zij begrepen dat zij “hogepriesters” waren die energieën loslieten die zij niet altijd konden controleren. De auteurs traceren dit naar zijn oorsprong. De blues ontsproot nabij New Orleans, waar men voodoo-gezangen omzette naar “minder duidelijke magische rituelen”.

Kelly Cahill. Encounter. Deventer: Ankh-Hermes, 1997.

de ontmoeting af te bouwen komt één van de buitenaardse wezens enkele keren in de slaapkamer van Kelly Cahill op bezoek.

Het verhaal van Cahill lijkt misschien nogal ‘standaard’ omdat het dezelfde scenario’s volgt als zoveel van deze verhalen. Haar verhaal biedt echter een ander aanknopingspunt.

Cahill beschrijft zichzelf als een scepticus, een doodgewone moeder van drie kinderen. Als één ding echter in haar verhaal opvalt is haar obsessie voor religie. Uitvoerig wordt uitgelegd hoe het zat met het islamitische geloof van haar exman. Cahill zelf is lid geworden van de pinkstergemeente, discussieerde met een vriendin urenlang over de bijbel en schreef een aantal bijbels, bladzijde voor bladzijde vol met aantekeningen. De ontmoeting krijgt bij haar dan ook een religieuze dimensie. De buitenaardse wezens hebben het bijvoorbeeld op haar bijbel gemunt. Ze zoeken, volgens Cahill, haar ziel; of levenskracht. De ontmoeting wordt een stadium in haar spirituele ontwikkeling, vergelijkbaar met een bijna dood ervaring.

Het wordt een zoektocht, die ze vergelijkt met de speurtocht naar de Heilige Graal, waar het meer gaat om het zoeken zelf dan om het uiteindelijke vinden.

John North. Stonehenge, Neolithic Man and the Cosmos. Londen: Harper & Collins, 1996.

Het boek van Kelly Cahill vertelt, op een heel persoonlijke wijze, over een haast klassieke UFO-ontmoeting in Australië. Het begint allemaal met ‘gewone’ UFOwaarnemingen. Dan volgt een ontmoeting, waarvan achteraf blijkt dat de tijd heeft stil gestaan. Tot slot blijkt, o.a. door het terug halen van die verloren tijd met behulp van hypnose, dat die tijd gebruikt is voor allerlei medische experimenten. Om

John North, professor in de geschiedenis van de filosofie en exac-

te wetenschappen te Groningen, schreef een indrukwekkend boek over Stonehenge. Vijftien jaar lang heeft North aan het 600 pagina’s dikke meesterwerk gewerkt en het is werkelijk onthullend. Wat iemand ooit nog voor hypothesen opstelt over de megalieten, het boek van North zal een ijkpunt zijn. Belangrijkste these van North is dat de megalithische monumenten op de hemellichamen georiënteerd zijn. De oudste monumenten, van laten we zeggen voor 3000 v.C., komen uit een agrarische cultuur waar wellicht een moedergodin erg belangrijk was. Zij richtten zich vooral op de sterren. De sterren werden vermoedelijk gezien als beroemde voorouders of als de zielen van de doden.

Het feit dat verschillende sterren in verschillende regio’s belangrijk waren, wijst zelfs op een soort totems van verschillende stamverbanden of families. Voor de fans van Bauval en Gilbert is het aardig om te weten dat Orion ook bij de bouwers van megalithische monumenten een belangrijke rol speelde.

De beroemde Long Man van Wilmington blijkt exact op Orion georiënteerd te zijn zo rond 3480 v. C. Opkomst en ondergang van bepaalde sterren is bij North op deze manier ook een dateringsmethode en zo een controle op de Koolstof 14 methode, die alleen bij organisch materiaal kan worden toegepast. Na 3000 v.C. sijpelt een meer masculiene cultuur de Britse eilanden binnen. Deze cultuur is verantwoordelijk voor de bouw van het meest spectaculaire gedeelte van Stonehenge dat op de zon en de maan is gericht . Alle monumenten moeten volgens North als een kunstmatige horizon gezien worden. Degene die een bepaalde opkomst van een ster of de zon of maan observeerde stond buiten het monument en keek daar binnen. Zo vormde een grafheuvel dus een horizon en maakten de enorme stenen constructies van Stonehenge een soort vensters waardoor geobserveerd werd. North brengt de neolithische beschaving bijzonder zorgvuldig in kaart, waardoor het werk bijzonder gedetailleerd maar eveneens bijzonder boeiend gebracht wordt. ∞

Frontier 2000 4.1 39

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:38

Pagina 40

Eéntje verder ...

Frontier 4.2 Moderne mens 3 miljoen jaar oud?

Michael Cremo onderzoekt “Lucy”. Wetenschappers stellen dat “Lucy” een verre voorouder van ons was. Ze leefde zo’n drie miljoen jaar geleden. Maar volgens Cremo is er niets “voormenselijk” aan Lucy; integendeel: zij is juist heel menselijk.

Interview Jacques Vallee Jacques Vallee is de meest gerespecteerde UFO-onderzoeker. Zijn persoon stond model voor de hoofdrolspeler in Close Encounters of the Third Kind.

Een diepgaand interview met een boegbeeld van het UFOonderzoek.

The Money Pit Op een eiland voor de kust van Canada bevindt zich de Money Pit. Deze raadselachtige put bevindt zich er reeds voor de komst van de eerste Europeaan. Sindsdien hebben avonturiers en bedrijven trachten te achterhalen wat er zich onderin deze put bevindt.

Drunvalo Melchizedek Een reportage over iemand die stelt dat hij een hoger ontwikkeld wezen is, afkomstig van een planeet rond Sirius, en sinds 1973 geïncarneerd is in het lichaam van een mens. Met zijn “flower of life”-workshops, die een bijzondere kennis bij de mens moeten trachten over te brengen, trekt hij de wereld rond.

De alchimistische meridiaan Grote alchimistische figuren en bouwwerken verrezen op de meridiaan van Parijs en Londen. Persoonlijkheden als Lawrence of Arabia waren verzot op de meridianen. Was deze obsessie trouwens een aanleiding voor zijn latere verdwijning?

Computerchip erfenis van Roswell?

De directeur van The American Computer Company stelt dat bepaalde technologie mogelijk afkomstig is van buitenaardse wezens die in Roswell zijn neergestort. Een onderzoek en interview

40

Agenda Voettocht naar de Kilomanjaro TheoThorne, Callunaplein 34 te Dieren, 8 januari 1998 info: Stichting ?: 0575-564884 Sprekers: Edward Konijnenberg en Jeanet van Wijhe Skywatchen in Delden 11 januari 1998, om 19.30 uur aanwezig zijn.

Voor meer informatie omtrent de lokatie en/of het vervoer: Jeroen Kümeling, 053-4339363 Hopi Indianen De Drakekop, Amsterdam, 12 januari 1998 info: 020-6147678 Spreker: Dick de Soeten Atlantis PSI, “Zuidergebouw”, 14 januari 1998 info: 0486-413456 Spreker: Peter den Haring Kosmische veranderingen op Aarde en Graancirkels New Age & Kristalcentrum Het Geschenksteentje te Veelerveen, 28 januari 1998 info: 0597-541539 7th Annual UFO Congress and Film Festival Las Vegas, 1-7 februari 1998 Info: +1(303) 543 9443 Alien Base: Earth’s Encounters with ETs Imperial College, Londen, 21 februari 1998 Conference Auditorium, Leeds University, 23 februari 1998 Manchester Town Hall, 24 februari 1998 Info: Quest Publications, +44/800 068 7281 Spreker: Timothy Good Quest for Knowledge Convention 98 Harpenden, Herts, Groot-Brittannië, maart 28-29, 1998 info: +44/1829-770880 Sprekers: Zawi Hawass, John Anthony West, Hartwig Hausdorf, Michael Green, Graham Hancock, e.a.

Dossier X Gepresenteerd door Theo Paijmans 1395 AM (Talkradio) Iedere zondag van 14-16 uur

Fr0401_2009.qxd

11-06-2009

15:38

Pagina cov4

Ć’ 79,90, inclusief verzendkosten Aarzel niet om deze fantastische CD-ROM in huis te halen.

Een ware UFO-ervaring!

Te bestellen bij Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Tel. 0321-380558, Fax 0321-318892, Email: frontier@xs4all.nl