Mikrochipy – narzędzie do inwigilacji czy udogodnienie?

Temat zastosowania chipów powraca systematycznie i staje się przedmiotem licznych dyskusji między zwolennikami i przeciwnikami tej technologii. Mimo wielu udogodnień oferowanych przez chipy w codziennym życiu, nadal budzą one spore kontrowersje, szczególnie w kwestii okupienia pewnymi ustępstwami w obszarze własnej prywatności.

CZYM WŁAŚCIWIE JEST CHIP?

Chip (biochip), to element elektroniczny umieszczony podskórnie w żywej tkance ludzkiej bądź zwierzęcej. Składają się na niego cztery główne elementy: antena spiralna, kondensator, mikrochip oraz biokompatybilna kapsuła wykonana z polimeru polipropylenowego. Do głównych zadań chipów należą: zapisywanie lub kodowanie informacji, które w razie potrzeby mogą zostać wykorzystane dzięki zastosowaniu właściwego sprzętu. Pierwszym człowiekiem, który wszczepił sobie podskórny mikronadajnik, był brytyjski naukowiec Kevin Warwick. Miało to miejsce w 1998 r. w ramach badań laboratoryjnych.

Chipy podskórne najczęściej mają rozmiar i wagę porównywalną do ziarenka ryżu. Jednak w maju 2021 roku, naukowcy z Columbia University stworzyli najmniejszy na świecie microchip z jednoukładowym systemem o łącznej powierzchni mniejszej niż 0,1 mm3. Jest on porównywalny wielkościowo do cząstki kurzu i widoczny tylko pod mikroskopem.

Korzy Ci P Yn Ce Z Zastosowania Chip W

Najnowsze chipy pozwalają m.in. na dokonywanie płatności, dzięki czemu nie trzeba już nosić ze sobą portfela na zakupy. Chip jest połączony z kontem bankowym w taki sposób, że działa podobnie jak karta płatnicza.

Dzięki chipom możliwe jest także otwieranie drzwi. Sprawdza się to zwłaszcza wśród zachipowa - nych pracowników, którzy mogą po prostu otworzyć dane drzwi lub nie. Tym samym znika problem z kartami dostępu, które często są gubione lub kradzione.

Chipy mogą być również nośnikiem danych osobowych. Przykładowo, w razie wypadku, służby ratunkowe będą mogły uzyskać z niego wszystkie niezbędne dane, np. grupę krwi.

Od wielu lat, chipy służą też do identyfikowania odnalezionych bądź skradzionych zwierząt. Chociaż możliwości chipów już zaskakują, to jednak dopiero początek. Wraz z rozwojem technologii, zastosowań będzie coraz więcej. Pozwolą mieć wszystko jak na dłoni, dosłownie, bo właśnie w dłoń są najczęściej wszczepiane.

Realne Zagro Enia

ZACHIPOWANIA

Jednym z głównych problemów jest ochrona danych zawartych w pamięci chipu. Dane te nie są w żaden sposób chronione, dlatego mogą zostać skradzione przez hakerów i wykorzystane przeciwko nam.

Istnieje także ryzyko wystąpienia problemów skórnych w miejscu umieszczenia chipu. Ponadto, chip nie jest do niczego stabilnie przytwierdzony, a więc możliwe jest jego przemieszczanie się pod skórą i w efekcie znalezienie się w niepożądanym miejscu, co uniemożliwi jego skuteczne działanie. Wątpliwości budzi także kwestia starzenia się technologii i konieczność ewentualnej wymiany chipu co pewien okres na nowszą wersję. Nie brakuje też głosów, że popularyzacja chipów wykorzystywałaby je jako narzędzia przymusu, w oparciu o które byłyby nadawane lub odbierane określone przywileje, co wiąże się z zagrożeniem wolności i autonomii człowieka.

PRZYSZŁOŚĆ CHIPÓW

Z pewnością technologia ta nadal będzie się rozwijać i z upływem czasu stanie się czymś normalnym. Eksperci dość zgodnie twierdzą, że chipy prędzej czy później staną się standardem. Podobnie było w przypadku komputerów czy smartfonów, które też początkowo budziły wiele wątpliwości, a jednak dziś trudno wyobrazić sobie bez nich codzienność. Wszelkim nowinkom technologicznym często towarzyszy przezorność ludzka, która jest wręcz wskazana, gdyż to technologia ma służyć ludziom, a nie odwrotnie.

Postrzeganie chipów jako narzędzia służącego poprawie dotychczasowych umiejętności człowieka wymaga podejmowania intensywnych działań w kierunku budowania świadomości oraz wiedzy na temat ich istoty. Konieczna będzie więc praca nad stworzeniem dla człowieka bezpiecznych ram etycznych oraz prawnych celem ich skutecznej i bezpiecznej implementacji.

Odpowiadają za ich rozwój, powinni zauważyć istnienie trwałych trendów, szans i zagrożeń, a dzięki temu implementować i wykorzystywać to co dobre oraz uprzedzać i przygotowywać się na zarządzanie ewentualnym ryzykiem.