ถึง เธอ (ผู้ซึ่งคือฉันในอนาคต) เรื่องราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับชีวิตของฉัน แม้ว่าเธอคงรู้ดีในทุกๆ เรื่องอยู่แล้วก็ตาม ฉันรู้ว่าเธอคงยังจำ�ได้ และคงรู้เรื่องราวที่ฉันจะเล่าต่อไป นี้ดีพอๆ กับฉัน แต่อย่างน้อย ฉันก็อยากจะเล่าในบางแง่บางมุมที่เธออาจลืม เลือนไป เรื่องบางเรื่องอาจจะจางหายไปพร้อมกับกาลและเวลาในความทรง จำ�ของเธอ เมื่อเธออ่านสิ่งนี้ เธออาจรู้สึกว่าอยากจะยิ้มหัวเราะไปกับมัน แต่ หรือบางทีเธออาจจะรู้สึกตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง เธออาจจะอยากลืมเลือน มันไปซะยังจะดีกว่า ฉันก็คงทำ�อะไรไม่ได้นอกจากกล่าวซะตั้งแต่ตอนนี้ว่า ฉันขอโทษหากเรื่องราวที่ฉันบันทึกลงไปนี้ ทำ�ให้เธอรู้สึกกระทบกระเทือน จิตใจ ฉันรู้ว่าเธออ่อนไหวง่าย แต่ฉันคิดว่าเธอคงเข้มแข็งขึ้นมากกว่าตอนนี้ แล้วแหละ และคิดว่าเธอคงอาจคิดถึงความหลังครั้งก่อนแล้วก็่สะอื้นเบาๆ เท่านั้น หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะ...
ฉันตอนนี้เป็นมนุษย์เงินเดือนทั่วไป ที่คิดว่าการทำ�งานเพื่อหาเงิน เพื่อไปเที่ยว ค้นพบตัวเอง เผชิญโลกกว้าง ใส่ความสุขให้เต็ม แทนที่จากการ ทำ�งานอย่างหนัก เธอคงเข้าใจว่า หลายครั้งที่เราทำ�งานแล้วอาจจะรู้สึกว่า วันเสาร์-อาทิตย์ คือ สวรรค์ ของคนทำ�งาน แล้วยิ่งปลายเดือนด้วยนะ มัน คือเวลาผ่อนคลายอย่างแท้จริง ฉันเป็นคนประเภทนั้นเลยแหละ ฮ่าๆ คือคน ทั่วไปส่วนใหญ่ แต่ใจจริงเลยนะ ฉันไม่อยากเป็นพวกทำ�งานงกๆ ไปวันวัน แล้ว เอาเงินที่เก็บได้ ไปปรนเปรอตัวเองเฉพาะตอนวันหยุดหรอก ฉันไม่ได้บ้าเบ รนด์เนม ฉันเป็นพวกเก็บเงิน แต่พอได้จ่ายก็จ่าย มันก็แค่นั้น ฉันอยากมีงาน ที่ฉันรัก ไม่ใช่ว่าตอนนี้ไม่รักงานนะ แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่สำ�หรับฉันในตอนนี้ ฉันก็ยังหวังว่าสักวัน ฉันจะเจอสิ่งที่ฉันรัก ฉันทุ่มเท และไม่ได้ไปเที่ยว เพื่อเติม เต็มช่องว่างของความสุขจากการทำ�งานเหมือนทุกวันนี้...เท่านั้นเอง
กลับมาเรื่องราวของเรากัน ก่อนอื่นฉันอยากจะเกริ่นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการเดินทางของฉันให้เธอฟังก่อน เผื่อเธอนั้นอยากจะหวนรำ�ลึกถึงความหลังที่อาจลืมกันซักหน่อย พ.ศ.อาจจะทำ�ให้เธองง แต่ไม่ ต้องถึงขนาดชูนิ้วขึ้นมานับเลขอายุอย่างที่เธอชอบทำ�หรอก เดี๋ยวฉันจะบอกเธอให้ว่าฉันอายุเท่า ไหร่เอง ซึ่งก็ในปี พ.ศ.2556 ฉันอายุ 23 ปีแล้ว ฉันอยากรู้จังว่าเธอจะรู้สึกยังไง จะคิดว่าฉันแก่ จัง หรือเธอจะคิดว่าฉันเด็กจัง ถ้าเทียบกับอายุเธอตอนนี้แล้วละก็นะ ฉันกับแฟนของฉัน (ไม่รู้เธอเปลี่ยนแฟนใหม่รึยัง) แฟนของฉันตอนนี้ชื่อว่า แม็ก และ เพื่อนๆ ที่อยู่ดีๆ ก็มารวมแก็งค์กันเฉยเลย นั่นก็คือ เพลง และมิ้น (แฟนของเพลง) เพลงเป็น เพื่อนสนิทฉันตั้งแต่สมัยเราผมสั้นเท่าติ่งหู เธอคงจินตนาการออกใช่มั๊ย...ตั้งแต่เรายังเป็นเด็ก ม.ต้น กันอยู่เลย...มีวันนึง ฉันแค่ถามเพลงว่า กลุ่มแก็งค์ ม.ต้น ไม่ค่อยเที่ยวกันเลย ไปเที่ยวกัน มั๊ย?
We will goin g around the world...
g
Never Endin Travel
หลั ง จากนั้ น เราก็ เ ลยลองจั ด ทริปเล็กๆ ดูก่อนว่าเวิร์คมั๊ย ซึ่งเฮ้ยย ไม่ อยากบอกเธอเลยว่าเจ๋งอ่ะ ด้วยความ ที่คนน้อย เอาใจใส่กันทั่วถึง เพื่อนๆ ทุก คนก็ไม่เรื่องมาก อึด ทรหด อดทนกัน อย่างที่สุด ทริปต่อๆ ไปก็เลยผุดเป็น ดอกเห็ด ทำ�ให้ฉันได้มานั่งเขียนบันทึก เรื่องราวเล่มนี้ให้เธอได้อ่าน เธอพร้ อ มจะอ่ า นเรื่ อ งราวที่ ฉันจะเล่าแล้วใช่มั๊ย? ... แก้มใส กุมภาพันธ์ 2556
Trip One GUEST 17-18 AU
2013
จังหวัดกาญจนบุรี ลักษณะทางภูมิประเทศส่วนใหญ่จะเป็นป่า ซึ่งจะมีทั้งป่าดงดิบและ ป่าโปร่ง มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 19,473 ตารางกิโลเมตร มีระยะทางห่างจากกรุงเทพมหานคร ประมาณ 129 กิโลเมตร มีชายแดนติดต่อกับสหภาพพม่าระยะทางประมาณ 370 กิโลเมตร มี อาณาเขตติดต่อกับจังหวัดใกล้เคียง ได้แก่ได้แก่ ทิศเหนือ จดจังหวัดตากและจังหวัดอุทัยธานี ทิศใต้จดจังหวัดราชบุรี จังหวัดสุพรรณบุรีและนครปฐม ทิศตะวันตก จด สหภาพพม่า
MAP
am
en
Ma ai
Kw
3398
i
Ya
Amphoe Si Sawat
3199
323 Trian station
Amphoe Sai yok 3305
Kanchanaburi War Cemetery
The Bridge of the River Kwai
324 RD. ong
h U-t
city hall
tesco lotus Maenam Kwai Noi
Maenam Mae Klong
323 Sa ng
ch
o
to
RD
.
BKK
ทริปนี้ทริปแรก ไปแบบเบาๆ สบายๆ ขับรถไปชิลๆ ซึ่งมิ้น ขับรถไปกันสี่คน แม็ก มิ้น เพลง และแก้ม ขับกันไปไม่ถึงสามชั่วโมงก็ถึงที่หมาย เราออกกันตั้งแต่เช้าประมาณเจ็ดแปด โมง เราไปถึงก็เกือบสิบโมงได้ ด้วยความที่เรายังไม่ได้กินข้าวไป ก็พยายามหาร้านอาหารจากใน หนังสือคู่มือท่องเที่ยว แต่ไม่ได้อะไรจากมันซักเท่าไหร่ เพราะร้านอาหารในหนังสือ ส่วนใหญ่เป็น สวนอาหาร หรือร้านอาหารสำ�หรับนั่งชิลๆ เวลากลางคืน ร้านที่เราเล็งไว้ ส่วนใหญ่ก็ยังไม่เปิด ก็เลยขับรถไปหาเรื่อยๆ ระหว่างทาง ซึ่งเราเลยสุสานทหารสัมพันธ์มิตรดอนรักไปนิดเดียว ร้าน ก๋วยเตี๋ยวข้างทาง รสชาติก็ไม่ถือว่าแย่อะไรนัก เมื่อเติมพลังเสร็จ เราก็ไปแวะไหว้หลุมศพที่สุสานกันซะหน่อย ที่นี่เรียกว่าสุสานทหาร สัมพันธ์มิตรดอนรัก เป็นสุสานเฉลยศึกสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นเฉลยศึกที่เสียชีวิตระหว่าง สร้างทางรถไฟสายมรณะ เราเดินเล่นในสุสาน อ่านข้อความบนแผ่นป้ายจารึกกันสักพักหนึ่ง ก่อนที่เราจะไปข้ามสะพานข้ามแม่น้ำ�แคว แลนด์มาร์กของจังหวัดกาญจนบุรี
เราขับรถจากสุสานมาอีกนิดเดียว ก็ถึงสะพานข้ามแม่น้ำ�แคว เราเดินเล่นที่สะพานข้าม แม่น้ำ�กัน อากาศไม่ร้อนไม่หนาว กำ�ลังพอดี คนก็ไม่ได้เยอะมาก ทุกอย่างดูพอดีในแบบของมัน สะพานข้ามแม่น้ำ�นี้เป็นสะพานสำ�หรับรถไฟวิ่ง ซึ่งถือว่ารางนี้ก็เก่ามาก แต่ก็ยังมีรถไฟวิ่งข้าม อยู่เป็นปกติในทุกๆ วัน สะพานแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นเส้นทางที่ญี่ปุ่น ต้องการเดินทางผ่านไปสู่พม่า ซึ่งเส้นทางดังกล่าวต้องข้ามแม่น้ำ�แควใหญ่ จึงต้องมีการเกณฑ์ เชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตรมาสร้าง แน่นอนว่าเธอคงจะจำ�ได้สมัยยังเด็ก ที่ได้ไปเที่ยวกับคุณย่า มีการเล่าถึงความยากลำ�บากในการสร้างสะพาน มีความทารุณของสงครามและโรคภัย ทำ�ให้ เชลยศึกหลายหมื่นคนเสียชีวิตระหว่างสร้างสะพานและสร้างทางรถไฟแห่งนี้
หลังจากที่เราเดินเล่นถ่ายรูปกันเบาเบา ก็เป็นช่วงเวลาบ่ายนิดๆ เราไปเที่ยวกันต่อที่วัด ถ้ำ�พุหว้า วัดสะอาดและเงียบมาก เหมาะสำ�หรับผู้ที่ต้องการความสงบเงียบ หรือผู้ที่ต้องการไป ปฎิบัติธรรม ภายในวัดมีหินงอกหินย้อยเต็มไปหมด นอกจากนี้ภายนอกมีการแกะสลักศิลาทราย ลวดลายในรูปแบบขอมสวยงาม น่าเคารพบูชา
ที่ตั้ง ต.หนองหญ้า อ.เมือง จาก ถ.แสงชูโต เลี้ยวซ้ายที่แยกแก่งเสี้ยน ตรงไป 12 กม. แล้วเลี้ยว ซ้ายที่สี่แยก เข้าเส้น 3229 ไปอีก 5 กม. จะพบสามแยก ให้เลี้ยวซ้ายเข้าถนน 4023 ไปอีก 6 กม. จะพบซุ้มประตูทางเข้าวัดเมตตาธรรมอยู่ทางขวามือ เลี้ยวเข้าซุ้มแล้วขับไปตามทางเรื่อยๆ จะมี ป้ายบอกตลอด
ด้วยอากาศที่ค่อนข้างร้อนขึ้น เราจึงตกลงกันว่า ลองไปหาที่พักที่เราจองกันไว้ดีกว่า เราทั้งสี่ก็นั่งรถไปถึงที่พักบ้านริมแคว แพริมน้ำ� เป็นที่พักติดริมแม่น้ำ�แคว พอดีช่วงที่เราไปกัน น้ำ�เชี่ยวมาก ทำ�ให้เราไม่สามารถนอนแพได้ เลยนอนกันบนบกแทน ห้องหนึ่งนอนได้สี่คน เราก็ นอนด้วยกันทั้งหมดเลย ช่วงบ่ายแก่ๆ อย่างนั้นทำ�อะไรไม่ได้นอกจากขอนอนพักกันสักงีบสอง งีบ แล้วค่อยตื่นไปหาของกินกันต่อ ฮ่าๆ ทริปของเรานั้น เน้นนอนและกิน กิน กิน
e de l
หลังจากเรานอนกันเต็มอิ่ม ก็ตื่นมาเย็นๆ ขับรถเข้าเมืองไปหาอะไรอร่อยๆ ตามคู่ หนังสือท่องเที่ยวกินกัน
av Tr ui G
ด้วยความที่เราไปกันตอนช่วงเย็นๆ ร้านเขาเปิดค่ำ�ๆ เลยไปร้านขนมเค้กกันก่อน ร้าน ชื่อว่า The Rabbit Bakery อยู่บริเวณปากซอยเกาหลี อำ�เภอเมือง เป็นร้านน่ารัก บรรยากาศ สบายๆ ด้วยการจัดร้านโทนสีขาว ครีม เหมาะกับการกินเค้กอร่อยกับน้ำ�ชาร้อนๆ อย่างมาก นอกจากนี้ในร้านยังมีกระต่ายน่ารักๆ เป็นของประดับ สมชื่อแรบบิทเบเกอร์รี่ แต่ด้วยความที่ เราไปเย็นแล้ว ฮ่าๆ ช่วยไม่ได้ เป็นการกินเค้กรองท้องก่อนกินข้าวเย็น เราสั่งเค้กกันมาคนละ ก้อน มาแบ่งปันกัน แล้วก็ถ่ายรูปสวยๆ เล่นในร้าน แต่แน่นอนว่าเท่านั้นไม่สาแก่ใจท้องของพวก เรา เราต้องจัดหนัก จัดเต็ม…ก็เดินไปที่ร้านข้างๆ กันเลย
ที่ตั้ง 318/2 อาคารอยู่หน้าปาก ซอยเกาหลี ต.ท่ามะขาม อำ�เภอ เมืองกาญจนบุรี กาญจนบุรี เปิดทุกวัน จันทร์-ศุกร์ เวลา 17.00-24.00 เสาร์-อาทิตย์ เวลา 12.00-24.00
ร้านที่เราโทรมาจองเมื่อตอนบ่าย นั่นก็คือ The Resort ร้านอาหารบรรยากาศสบายๆ อีกร้านนึง เราเข้าไปนั่งภายในร้าน ซึ่งเป็นช่วงที่เขาเพิ่งเปิดร้าน คนกำ�ลังน้อยๆ สั่งอาหารเป็น กับแกล้มและเหล้าขวดหนึ่งพอเป็นพิธี เราก็ทานอาหารไปคละเคล้ากับบทสนทนาระหว่างเพื่อน กับเพื่อน ที่คุยกันอย่างเมามันส์ จนกระทั่งเกือบเที่ยงคืน เรากลับมาที่ห้องพัก เธออาจจะสงสัยว่าใครขับรถ ฮ่าๆ มีคนหนึ่งที่กินไม่ได้ นั่นก็คือ คนขับรถ ซึ่งตานี้ตกเป็นของแม็ก แม็กอดกินเหล้า กินน้ำ�เปล่าเพียวๆ เพราะกลัวว่าจะขับรถไม่ ได้ แล้วในอำ�เภอเมืองเขาก็มีการตั้งด่านกันอย่างแข็งขันของคุณตำ�รวจ เราแวะโลตัสเล็ก แล้วก็ เข้าห้องพัก สลับกันอาบน้ำ�นอนเอาแรง
ตื่นเช้ามาแต่เช้า อาจจะงัวเงียกันบ้าง แต่ก็ยินดีที่จะตื่นมารับบรรยากาศของริมน้ำ� ชิวๆ อากาศสบายๆ ของกาญจนบุรี แพลนของเราเช้านี้ เราจะไปเล่นน้ำ�ตกกันที่น้ำ�ตกเอราวัณ อยู่บริเวณอำ�เภอศรีสวัสดิ์ ก็ขับรถไปเกือบ 1 ชั่วโมง น้ำ�ตกแห่งนี้ถือเป็น หนึ่งในสามซิกเนเจอร์ ของจังหวัดเลยทีเดียว น้ำ�ตกแห่งนี้ เกิดจากลำ�ห้วยม่องไล่ ไหลลงจากยอดเขา ผ่านผาสูง 2,100 เมตร มีความยาวทั้งสิ้น 1,500 เมตร แบ่งออกเป็น 7 ชั้น น้ำ�ตกแต่ละชั้นเราต้องค่อยๆ เดิน ขึ้นไป ซึ่งแต่ละชั้นก็มีความสวยงามแตกต่างกันไป ทั้งร่มรื่นและร่มเย็น แต่เรามีเวลากันไม่มาก นักเราจึงเดินไปแค่ถึงชั้น 4 และเล่นน้ำ�บริเวณนั้น น้ำ�สีฟ้าใสแจ๋ว มองเห็นปลาพลวงเต็มไปหมด เราทำ�ใจกันอยู่นานมาก กว่าจะเอาเท้าแหย่ลงไปในน้ำ�เย็นๆ นั้นได้ และแน่นอนเราโดนปลาพลวง ตอดด้วย แอบรู้สึกเจ็บไม่ใช่เล่นนะ เราก็สนุกสนานกับน้ำ�ใสสีฟ้ากันสักพัก และก็ถึงเวลากลับ ที่พัก แล้วรู้รึเปล่าว่าทำ�ไมเขาถึงเรียกว่า น้ำ�ตกเอราวัณ นั่นก็เพราะว่า น้ำ�บริเวณที่ชั้น 7 ซึ่ง เป็นชั้นบนสุด มีลักษณะไหลบ่าเป็นสามสาย มองดูคล้ายกับหัวช้างเอราวัณ จึงเป็นที่มาของชื่อ “น้ำ�ตกเอราวัณ” และเป้าหมายของการเดินทางมาที่นี่ครั้งต่อไป คือชั้น 7 ของที่นี่อย่างแน่นอน ฉันอยากเห็นหัวช้างเอราวัณ อยากรู้ว่าจะสวยขนาดไหน
หลังจากกลับมาที่พักของเรา อาบน้ำ�แต่งตัว และพร้อมเดินทางกันต่อ วันนี้เป็นวัน สุดท้ายของการเดินทางมาที่กาญจนบุรี ลืมบอกไปว่าที่พักของเราสามารถมองเห็นทางรถไฟ สายมรณะได้ นั่นก็คือจุดมุ่งหมายต่อไปของเราจ้า เราเชคเอ้าท์ออกจากที่พักและพุ่งไปที่ทางรถไฟสายมรณะกันทันที เราขึ้นรถไฟช่วง สั้นๆ (1 สถานี) ไปถึงสถานีถ้ำ�กระแซ รถไฟขับเคลื่อนลัดเลาะริมหน้าผา มองลงไปเห็นแม่น้ำ� แควน้อย แม้ว่าจะแค่สถานีเดียว แต่นั่นก็ทำ�ให้ฉันรู้สึกหวาดเสียวนิดๆ เพราะบริเวณที่เราผ่านคือ โค้งมรณะ ที่มองลงไปก็เห็นแม่น้ำ�เลย ไม่มีตลิ่งบริเวณข้างๆ เสียวจริงไรจริง หลังจากนั้นพวกเรากินข้าวกลางวันและเดินเล่นบนทางรถไฟสายมรณะกลับไปยัง สถานีที่เราจากมา ระหว่างทางเดินไปก็แอบภาวนาในใจไม่ให้มีรถไฟผ่านมา ไม่งั้นเราคงต้อง กระโดดลงแม่น้ำ�แน่นอน เนื่องจากบริเวณนั้นไม่มีที่ให้หลบรถไฟได้เลย เราแวะเข้าไปศักการะ พระพุทธรูปในบริเวณถ้ำ�กระแซ ที่เป็นถ้ำ�เข้าไปในภูเขา เป็นถ้ำ�ที่สมัยก่อนเคยเป็นที่พักของเชลย ศึกที่มาสร้างทางรถไฟแห่งนี้
ช่วงเวลานี้ก็ตกบ่ายแล้ว เราก็เตรียมตัวในการกลับเข้ากรุงเทพฯ แม้ว่าจะกลับบ้าน พร้อมความเหนื่อย ความเพลีย แต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความประทับใจในการเที่ยวครั้งนี้อย่าง ที่สุด ไม่รู้เธอจะจำ�ได้มั๊ยว่า พี่ปั๊บ พี่ชายของเธอและฉัน ไปเปิดร้านกาแฟอยู่ที่ จังหวัดกาญจนบุรี แห่งนี้ เราทั้งสี่เลยถือโอกาสเดินทางไปกินกาแฟ (ฟรี) สักหน่อย และเราก็เดินทางกลับกรุงเทพฯ กันอย่างปลอดภัย พร้อมทั้งให้คำ�มั่นสัญญาใจกันไว้ว่า คราวหน้ามาเที่ยวอีกแน่นอน!
ู่ 1 ที่ตั้ง Home Pro 15 หม รี ต.ท่าล่อ อ.เมืองกาญจนบุ จังหวัดกาญจนบุรี เปิดทุกวัน 9:00 - 21:00
น.
We will goin g around the world...
g
Never Endin Travel