SAAD QURESHI | CONGREGATION by Gazelli Art House

SAAD QURESHI C O N G R E G AT I O N

Introduction by Mila Askarova..........................................3 Saad Qureshi in Conversation.................................... 4 - 5 Exhibition Images......................................................6 - 27 Installation shots.................................................... 28 - 33 Essay by Mirjam Westen......................................... 34 - 37 Other works........................................................... 38 - 45 List of works........................................................... 46 - 47 Biography.............................................................. 48 - 49

FORWARD M I L A A S K A R OVA Out beyond ideas of wrong doing and right doing there is a field. I’ll meet you there. When the soul lies down in that grass the world is too full to talk about.

Rumi

Huddled together in what appears to be an accidental assemblage, perching on stands laid out systematically across the room, bird-like creatures hurriedly look up, down and straight past the viewer. It seems a quick scan is made of the audience and the room, prior to forming any thought or judgment. It is then assumed the viewer, you and I, are being objectified and studied. Despite there being no eyes on these creatures, the origin of which is rooted in the abaabil birds, each particular one carries a specific expression and identity rendering a powerful and somewhat unidentifiable presence in the room. Interwoven with Saad Qureshi’s inspiration and history behind each individual work within the series, Congregation triggers a dialogue between story and reality, form and the ethereal. An extended study into topics that were touched upon in the artist’s previous

work such as in his series Other Crescents Other Moons the exhibition offers an open invitation to the rediscovery of oneself. There is scope for an intimate and a very personal engagement with the visual representations of a selfconstructed reality, the introduction of which is made by Qureshi himself. The landscapes depicted in his drawings, the installation from which the title of this show derives, and the sculptural works which show a further deconstruction of something intangible turned into matter, all serve as a starting point - an outline, from which the viewer can expand and build on as much or as little as he needs. So let us gather and listen to a story written by us and narrated by Qureshi. Mila Askarova

SAAD QURESHI I N C O N V E R S AT I O N One of the most striking things about your work is the unusual materials you use such as hair, coconuts, burnt prayer mats, and chapatis. How do these elements contribute to the meanings of the works? I think we’ve got to a point in the art world where there’s really no such thing as unusual materials! The way I work is to conceive an idea I want to discuss or convey, then I think about materials I can use to best articulate this idea. Next I let go of the concept I started with and play with the materiality, knowing however I manipulate my materials it will add up to the concept. The concept and the materiality really work hand in hand in my work; they’re inseparable. In this new show at Gazelli, I’ve allowed the materials to dictate not just the colour and the texture but the whole mood of the show. I’ve literally used no applied colour. It’s about stripping it down and allowing the materials to communicate. Can you explain the apocalyptic sense in some of your sculptures and paintings, particularly ‘Other Crescents, Other Moons’? Apocalypse, decay and destruction are all curiously seductive. Ruins remind us of pasts now lying in pieces, or they point to the future collapse of our present. It’s

interesting how certain ruins are preserved as memorials, others are demolished or rebuilt! What is the criteria? How and why do we choose? “Other Crescents, Other Moons”, is a body of work about time and memory and the effects they have on inner landscapes. That’s how I imagined the remembered places, as wax structures that are slowly melting with the heat of time. Even some of the drawn landscapes in “Congregation” seem semi-apocalyptic. That’s why they’re so appealing and seductive – they are preserved memorials of the past. You’ve said that you are inspired by the traditions of hand-craft. Why do you think this is? Hand-craft has the human touch. It brings a special, emotional quality into a work when you’re manually manipulating the stuff it’s made of. In contrast, something like video art – which of course can be really emotional and powerful – lacks physicality; it’s purely psychological. The hand touch tells a whole different story, a human story. It brings a baggage of history, tradition and lives lived long ago. My grandmother, for example, was a wonderful potter, hand-making pots out of clay. Recently I’ve started using clay in my work, I’m using the same materials. It links me to a past and to time-honoured traditions.

Your upcoming exhibition at Gazelli Art House is called Congregation. Does this have a religious significance for you? Yes and no. I’ve really come to love this word ‘congregation’, because it has both physical and metaphorical senses. It can be a gathering – of people, of birds – but also a concord of ideas. Yes the word can have religious significance because it’s been used in those contexts. But it can also be used non-religiously, for example as a collective noun in ‘a congregation of magpies, plovers or starlings’. You can bring your own input to it. Generally, I’m very aware of religious and political implications in my work, but just because it has those connections it does not mean that I am allying myself with any particular point. I’m just sharing my sensitivity of and with the world around me. There will be a central installation in this exhibition which is based on an event depicted in the Quran. What is this story about, and what is its significance?

physical description, while in later writings on the story they are rendered variously fantastical – the largest birds ever seen, with predatory faces and dog-like paws, etc. Over time, the birds have been mythologised, acting as a neutral ground for believers’ imagination. In this way, they have something in common with the medieval tradition of the bestiary, that gave us imaginative hybrids such as the griffon, and fantastical creatures such as the phoenix. Birds are powerfully potent symbols in many cultures (in various traditions, storks bring babies, magpies arbitrate on fortune, crows bring death, and so on). We are fascinated by birds’ flight and its association with freedom and escape, and with their obvious ability for language – a facility which removes uniqueness from our own species’ linguistic power. Molly Taylor, Elephant Magazine

The event is the protection of the sacred Ka’bah by a divinely-inspired flock of abaabil birds who defeated a large army by dropping burning pebbles upon them. In the text of the Quran, the abaabil birds are given little 5

Congregation plaster, straw, clay, pinewood, concrete site-specific installation 2014

The Final Aggregation charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 189cm x 244cm 2014

Out of the Dark charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 189cm x 244cm 2014

Light Removed the Curtains of Night charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 124cm x 174cm 2014

Brightness Breaks in Flame charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 164cm x 214cm 2014

Lavishly Outpoured charcoal, white chalk, pastel, indian ink on gaboon plywood 164cm x 214cm 2014

Dead Leaves Lie Still 1 cast concrete 93cm x 17cm x 3 cm 2014

Dead Leaves Lie Still 2 cast concrete 91cm x 21cm x 3cm 2014

I N S TA L L SHOTS

C O N G R E GAT I O N Saad Qureshi streeft naar het verbinden van verschillende werelden en culturele achtergronden. Belonging en herinnering vormen een belangrijke leidraad in zijn oeuvre. De kunstenaar rijgt verhalen aaneen waarin herinneringen, idealen en geloofsopvattingen uit verschillende culturen worden overgeleverd. Zijn interesse gaat in het bijzonder uit naar de rol van religie in onze samenleving. Vanuit het streven om de onderlinge verschillen te overbruggen interesseert hij zich vooral voor de overeenkomsten, of zoals hij het zelf omschrijft: “celebrating the universality”. Zijn werk getuigt telkens weer van een diepe fascinatie voor ambachtelijke technieken en voor het gebruik van natuurlijke materialen. De ‘doorleefdheid’ van het (natuurlijke) materiaal is welhaast een metafoor voor de wijze waarop herinnering en kennis worden ingeschreven (inscribed), zich vastzetten, en overgeleverd worden in onze cultuur: als een medium that reflects the passage of time. Door middel van verfijning van details, of het nu de opengewerkte decoratieve randen van brokstukken zijn, zoals in zijn vroegere werk de monumentale houten installatie ‘Quicken’ (2011) of de miniatuur scènes waaruit de contouren van religieuze gebouwen oprijzen zoals in ‘Tottering Pillows’ (2012), weet de kunstenaar steevast onze blik naar binnen te trekken. Ondanks de suggestie dat zich een drama voltrekt – dat hij weet op te roepen door bij voorbeeld de bouwsels er geblakerd

te laten uitzien, of de textiele huid te schroeien zoals in ‘The Remains’ - slaagt Qureshi erin onze aandacht te vestigen op die details die het drama ongeschonden lijken te overleven. Een belangrijke strategie binnen zijn werk is het combineren van ongelijksoortige elementen, materialen of figuren die een ontregelend effect hebben op de waarneming. Dat geldt opnieuw voor zijn recente werk dat onder de titel ‘Congregation’ wordt tentoongesteld in Gazelli Gallery. de ruimte vullende installatie ‘Congregation’ (2014) die ons al meteen bij binnenkomst van zijn tentoonstelling in de galerie ‘tegemoet’ komt. Verspreid over de ruimte plaatste Qureshi 99 rechthoekige houten staketsels waar wij ons tussendoor mogen begeven. Op het hout rusten honderden vreemdsoortige vogelachtige wezens, gemaakt van klei en stro. Met hun kleine pootjes en disproportionele lijfjes en snavelkoppen roepen ze een even grotesk als komisch effect op. Gevleugelde vogels worden in veel culturen een belangrijke rol toebedeeld, onder andere als symbool voor de vrijheid. Maar de grote hoeveelheid in en de titel van deze installatie roepen het beeld op van een samenscholing die ons herinnert aan de samenscholing van vogels in religieuze geschriften als de Bijbel (Holy Franciscus die preekt tegen de vogels) of het epische 12e eeuwse Perzische gedicht The Conference of the Birds. Het precieze aantal vogelfiguren komt evenwel

overeen met het aantal gelovige strijders in het verhaal The Battle of Badar uit de Koran waarin 313 gelovigen in het gevecht tegen het kwaad het opnemen tegen een vele malen omvangrijk leger en geholpen worden door een leger vogels. Representeren de vogels in al deze geschriften uit verschillende culturen en tijden een grote innerlijke kracht door hun daadkracht en volharding, de vogelfiguren in Qureshi’s installatie lijken niet van plan te zijn uit te vliegen maar eerder - al kwetterend vastgeklonken op hun plaats, alsof de tijd stilstaat. Het is uitsluitend door onze verbeeldingskracht dat wij ons kunnen voorstellen dat zij ooit eens zullen uitvliegen op zoek naar een betere wereld. Zo rijk ‘bevolkt’ als de installatie is, zo verstoken van levende wezens is de tekening van het grote landschap, getiteld ‘The final aggregation’ dat achter de staketsels opduikt en bijna als een arena of decor voor de vogelwezens zou kunnen worden opgevat. Opvallend is dat de tekening met houtskool en krijt op een derde deel van een metershoge en breed houten paneel is aangebracht. De lijnen van de niet betekende houtnerven versmelten op welhaast organische wijze met de getekende lijnen. Samen vormen ze de landschappelijke contouren. In ‘The final aggregation’ zien we een kaal stuk onvruchtbaar land met op de achtergrond een gebouw tegen een heuvel.

Zowel deze grote als de kleinere tekeningen die op de eerste verdieping hangen, ogen op het eerste gezicht als serene, sobere bijna tijdloze landschappen waarvan ik me goed zou kunnen voorstellen dat ik er geen acht op zou slaan tijdens een reis, simpelweg omdat ze niet spectaculair zijn of verleidelijk door een bepaalde exotische schoonheid. Kale vlaktes met een verdwaald stuk hout zoals in ‘Brightness breaks in flame’ worden omzoomd door wat struiken of bomen, met op de achtergrond bergen. Restanten van een ruïne getuigen van menselijke aanwezigheid in een ver verleden. Dan weer, zoals in ‘Out in the dark’ werpen enkele hoge palen hun slagschaduwen op een schraal stuk land. In ‘Light removed the curtains of night’ steekt een met bladgoud bedekte vlakte af tegen het dichte gebladerte van palmbomen. Voor deze laatste tekening ligt een installatie van vormen die veel weg hebben van menselijke of dierlijke botten maar evengoed restanten van de palmbladeren zouden kunnen zijn. Alle elementen in de landschappen lijken te imploderen in een weinig uitnodigend, in zichzelf gekeerde ledigheid. Desalniettemin slaagt Saad Qureshi erin met deze even onopvallende als raadselachtige landschappen mijn intense aandacht vast te houden. Het beeldvlak afspeurend naar significante aanwijzingen is het alsof ik een tijdloze ruimte wordt ingezogen waar de verstilling aanzwelt tot een oorverdovende stilte. De verlatenheid die wordt gesuggereerd door de afwezigheid van

levende wezens zou elk moment kunnen omslaan in een sfeer van rusteloosheid. Met deze ongrijpbare landschappen weet de kunstenaar een spanning te creëren tussen niet-weten en weten, tussen oningewijd en ingewijd. De kunstenaar tekende elk onderdeel van dit landschap zo gedetailleerd dat we alleen al daaruit kunnen afleiden dat dit niet zomaar ‘non spaces’ of stukken veronachtzaamd niemandsland zijn. Deze plekken blijken een verleden te materialiseren dat zijn betekenissen ontleent aan eeuwenoude verhalen die tot op de dag van vandaag door de Koran, het Oude en Nieuwe Testament en de Tora worden overgeleverd. Qureshi’s keuze voor uitsluitend natuurlijke materialen hangt daar ongetwijfeld mee samen: de landschappen zijn met houtskool, krijt, inkt en bladgoud aangebracht op hout. Zoals in deze materialen de tijd wordt samengebald, zo ligt in het proces van betekenisgeving, in de herinnering en het narratief the passage of time besloten. Waarom nam Qureshi uitgerekend deze kale, van symboliek verschoonde, onopvallende landschappen als uitgangspunt? Er valt weinig te zien en nauwelijks iets te beleven, toch ontleende de kunstenaar zijn landschappelijke composities aan fameuze heilige plekken waaraan vanuit verschillende culturen en geloofssystemen grote waarde wordt toegekend.

Plekken die hij onlangs bezocht tijdens zijn reis naar Mekka. Qureshi lijkt opnieuw ons proces van betekenisgeving te willen ondervragen. Kunnen wij kijken zonder te interpreteren? Kunnen wij betekenis toekennen zonder de kennis die ons wordt overgeleverd door verhalen? Welke invloed heeft de overgeleverde kennis op ons kijken? Qureshi’s landschappen en installatie stellen de macht van de verbeelding aan de orde en de complexe wisselwerking tussen kennis en perceptie. Met de spirituele betekenis van deze landschappen als uitgangspunt neemt Qureshi ons mee naar een wider inquiry into space and belonging, its cultural meanings, into narratives, notions of ownership, power and memory. Mirjam Westen Curator contemporary art, Museum Arnhem, NL 1 Congregatie betekent niet alleen vergadering maar staat in de christelijke cultuur ook voor een vereniging van personen die de geloften van bij voorbeeld kuisheid, gehoorzaamheid, armoede hebben afgelegd.

The Conference of the Birds or Speech of the Birds (1177), is a poem of approximately 4500 lines written in Persian by the poet Farid ud-Din Attar, who is commonly known as Attar of Nishapur.

In de recente versie van de Koran worden de vogels omschreven gemythologiseerd als “magical monsters”, aldus Qureshi. Wellicht geheel toevallig is 313 tevens het jaar waarin het Edict van Milaan werd uitgevaardigd, een decreet van Licinius en Constantijn de Grote, de twee heersers van het Romeinse Rijk. In dit decreet bezegelden zij hun alliantie en bepaalden dat er in het Romeinse Rijk voortaan vrijheid van godsdienst heerste. Er staat in vermeld dat de Romeinse burgers vrij zijn zelf hun religie te kiezen en te belijden. Dit bekrachtigde het einde van de christenvervolgingen, die in 305 of 306 in West-Europa waren beëindigd en in 311 in de oostelijke helft van het Romeinse rijk.

EARLIER WORKS

Beneath the Skin of Earth Shining Souls Lie Hidden charcoal, pencil, ink on birch plywood 195cm x 240cm 2014

After Dark charcoal, pencil, ink on birch plywood 100cm x 150cm 2014

To the Last Drop

Brightness Breaks

charcoal, pencil, ink on gaboon plywood

51cm x 63cm

2014

In the Presence of Absence

Path of Ardor

charcoal, pencil, ink on gaboon plywood

51cm x 63cm

2014

From One Sky to Another oil paint, spray paint, wax pencil on wood 33cm x 43cm 2012

Drought oil paint, spray paint, wax pencil on wood 33cm x 43cm 2012 The Serene Land oil paint, spray paint, wax pencil on wood 33cm x 43cm 2012

BIOGRAPHY Born in Bradford, UK, he lives and works in London and Oxford, UK.

2013 Ruins, TECTONIC, ArtEco Gallery, London, UK 2012 Celeste Prize Show, Centrale Montemartini, Rome, Italy

2011 London Art Fair, Gazelli Art House, London, UK

Collections

2011 India Art Summit, Delhi (Aicon Gallery, New York)

The Farjam Foundation Collection

Dipti Mathur Collection, California

2010 MFA Fine Art Painting, Slade School of Art, University College London, UK

2012 Royal British Society of Sculptors, Bursary show, London, UK

Solo Exhibitions

2012 Breeder, Patrick Heide Contemporary Art, London, UK

2010 Between, Patrick Heide Contemporary Art, London, UK

2012 20/12 London Art Now, Armsden, Lodge Park, Aldsworth, UK

2010 Disappearing in Yesterday, Aicon Galley. London, UK

2012 This is London, Shizaru Galley, London, UK

2010 Deceit, Hackney Wicked Festival, July, London, UK

2012 Shortlisted for Celeste Prize. Rome

2010 Slade MA/MFA degree show, London, UK

2009 The Red Mansion Foundation Prize

2009 Wound, Aicon Gallery, London, UK

2008 AHRC Postgraduate Award

2009 Don’t Raise the Bridge, Lower the River!, Saatchi Gallery, London, UK

2004 Oxford Brookes University Scholarship

2014 Congregation, Gazelli Art House, London, UK 2014 Légère Inquiétude, curated by Pascale Krief, White Project Gallery, Paris, France 2014 Threads, Museum voor Moderne Kunst, Arnhem, Netherlands

2012 Patrick Heide Contemporary Art, HK12, Hong Kong

2013 Aicon Gallery, New York, USA

2013 Artinternational + Sculpture Garden, Gazelli Art house, Istanbul, Turkey

2012 Other Crescents, Other Moons, Gazelli Art House, London Group Exhibitions 2014 Hong Kong Basel, Gazelli Art house, Hong Kong 2013 Threads, Museum voor Moderne Kunst, Arnhem, Netherlands

2012 The Open West, Gloucester Cathedral, Gloucestershire, UK 2012 Creative Cities Collections, Barbican Arts Centre, London, UK 2011 Landscape and Memory, Patrick Heide Contemporary Art, London, UK

2010 Gift, 10 Vyner Street, London, UK

2009 Systems and Patterns, Westbourne Studios, London, UK 2007 Thirst, Beldam Gallery, Brunel University, Uxbridge, UK 2007 Spark, Fireplace Gallery, Oxford, UK

2011 Down to Earth, Gazelli Art House, London, UK

2007 Oxford Brookes University Degree Show, UK

2013 In the Remains, Aicon Gallery, New York, USA

2011 Art Amsterdam, Patrick Heide Contemporary Art, Amsterdam, the Netherlands

2013 Moving Museum, Dubai, UAE

2006 Royal Academy Summer Exhibition, Royal Academy of the Arts, London, UK

2011 Art Dubai, Aicon Gallery New York, US

2013 Artissima, Gazelli Art house, Torino, Italy

Creative Cities Collection Boston Consulting Group Almarkhiya Gallery, Qatar Awards 2012 Royal British Society of Sculptors Bursary Award

2004 Spellman Walker Art Competition, First Prize Residencies 2009 BBC 2, School of Saatchi, London, UK 2009 The International Art Zone, Beijing, China

LIST OF WORKS The Final Aggregation charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 189cm x 244cm 2014

Light Removed the Curtains of Night charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 124cm x 174cm 2014

Out in the Dark charcoal, white chalk, graphite, ondian ink on gaboon plywood 189cm x 244cm 2014

Brightness Breaks in Flame charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 164cm x 214cm 2014

Lavishly Outpoured charcoal, white chalk, graphite, indian ink on gaboon plywood 164cm x 214cm 2014

Congregation Site specific installation - dimensions variable plaster, straw, pinewood & concrete 2014

After Dark charcoal, pencil, ink on birch plywood 104cm x 154cm 2014

Brightness Breaks charcoal, pencil, ink on gaboon plywood - framed 51cm x 63cm 2014

Drought oil paint, spray paint, wax pencil on wood - framed 33cm x 43cm 2012

OTHER WORKS:

To the Last drop charcoal, pencil, ink on gaboon plywood - framed 51cm x 63cm 2014

Path of Ardor charcoal, pencil, ink on gaboon plywood - framed 51cm x 63cm 2014

When Darkness Gathers oil, paint, spray, wax, pencil on wood 30cm X 40cm 2012

Beneath the Skin of Earth Shining Souls Lie Hidden charcoal, pencil, ink on birch plywood 195cm x 240cm 2014

In the Presence of Absence charcoal, pencil, ink on gaboon plywood - framed 51cm x 63cm 2014

From One Sky to Another oil paint, spray paint, wax pencil on wood 30cm x 40cm 2012

Dead Leaves Lie Still 1 cast concrete 93cm x 17cm x 3cm 2014 Dead Leaves Lie Still 2 cast concrete 91cm x 18cm x 3cm 2014

Exhibition Catalogue: Congregation 10 October – 22 November 2014 Published by Gazelli Art House 39 Dover Street, London, W1S 4NN All Installation Photographs: © Sam Drake All works © Saad Qureshi 2014