Inbeeld

De redacteurs van Gazet van Antwerpen kozen het nieuwsbericht of beeld dat hen dit jaar het meeste trof. Een eigenzinnige kijk op de afgelopen twaalf maanden.

2017 in beeld KRIS VANMARSENILLE Hoofdredacteur

De pijn van De Lijn Mobiliteit, het was hét thema van 2017 en het wordt zeker ook dat van 2018. De files waren nooit langer, maar er is een akkoord over Oosterweel. Nooit waren er meer fietsers, en nooit meer discus­ sies over hun veiligheid. De NMBS heeft een nieuwe baas, maar de treinen rijden nog altijd niet op tijd. Hoeveel stand­ punten heb ik dit jaar niet geschreven over het openbaar vervoer? Ik heb ze niet geteld, maar met twee keer twee handen kom ik niet toe. Vooral De Lijn heeft in 2017 geen goede beurt ge­ maakt. Er moesten ritten worden ge­ schrapt wegens een tekort aan chauf­ feurs, de gloednieuwe trams stonden in de stelplaats omdat er geen wisselstuk­ ken waren, de aankondigingsborden de­ den het niet, de bussen reden zich vast in de files en de arme reiziger kreeg zel­ den informatie. Het toppunt van ellende was de twee keer in één week dat de verbinding tussen Linker­ en rechteroe­ ver ruim twee uur lang uitviel. Er is aan het verhaal van De Lijn maar één goeie kant: het kan in 2018 alleen maar beter gaan. Toch?

FOTO BFM

2017 in beeld JAN MULLEMAN Nieuwsmanager

FOTO BART DEWAELE

Overkappingsintendant verzoent water en vuur Gedurende twee derde – of ruim 20 jaar – van mijn loopbaan als Antwerpse journalist is één van de meest gehoorde en geschre­ ven woorden op de redactie ongetwijfeld ‘Oosterweel’ geweest.

De discussie over de ontsluiting van de Antwerpse Ring is begon­ nen na de openingsrede van gouverneur Camille Paulus op 4 ok­ tober 1996. Paulus brak een lans voor een ‘multimodaal verkeers­ model’ om de mobiliteitsproblemen van Antwerpen te bestude­ ren en op te lossen. Sindsdien was het al Oosterweel wat de klok sloeg. Alleen leidden alle mogelijke plannen niet tot oplossingen, maar tot een diepe kloof tussen de overheid en de ondertussen opgerichte burgerbewegingen als stRaten­generaal en Ademloos.

In 2012, enkele jaren na het referendum van 2009 waarin de Ant­

werpenaar het BAM­tracé afschoot, kwam er nog Ringland bij.

Een sterke speler die de overkapping van de Ring op tafel legde en ook de aanstelling van een intendant bepleitte. Die kwam er in januari 2016 in de persoon van Alexander D’Hooghe, architect en professor met een indrukwekkend (internationaal) palmares. Hij slaagde erin om binnen een relatief korte termijn water en vuur te verzoenen en sleepte op 15 maart 2017 een historisch compro­ mis uit de brand. Na ruim 20 jaar bitsige strijd, vormden politici en burgerbewegingen één front en sloten ze een akkoord over een aangepaste Oosterweel. Een huzarenstukje van overkap­ pingsintendant en ‘mijn’ man van het jaar Alexander D’Hooghe.

Nu het werk op het ‘terrein’ nog. En snel als het even kan...

2017 in beeld WIM VAN ACOLEYEN Eindredacteur

Met grote ogen Als stadsbewoner kijk je soms met gro­ te ogen naar wat er buiten de stads­ grenzen gebeurt. Of zelfs erbinnen, want Berendrecht­Zandvliet­Lillo maakt als district officieel deel uit van de stad.

Het gansrijden is zo’n dorps­ (pardon: districts)traditie waar ik lang meewarig naar gekeken heb. Met paarden onder een galg rijden en om de beurt aan de nek van een dode gans sleuren? Het zal wel folklore zijn, maar aantrekkelijk leek het me nooit.

Tot ik het zelf eens meemaakte. Een collega bij de krant heeft Stabroekse roots en moest ‘speakeren’ op het ko­ ningschap. Wij dus met enkele collega’s naar dat polderdorp om die man aan het werk te zien. De sfeer daar was on­ beschrijfbaar, maar als ik toch een po­ ging moet doen: een kruising tussen Rock Werchter zonder bands en een stu­ dentencantus zonder liederen.

Reporter Patrick Vincent, ook zo’n stadsmus, had afgelopen jaar de eer om verslag te mogen uitbrengen van die poldertraditie. Zijn ervaringen lopen volledig gelijk met wat ik daar mee­ maakte.

FOTO WIM HENDRIX

2017 in beeld SYLVIA MARIËN Reporter

FOTO RR

Een kleine geschiedenis Een verhaal dat mij bijblijft van afgelo­ pen jaar is dat van mevrouw Josepha Velge uit Wilrijk, die nu het meisje blijkt te zijn op deze iconische foto van de be­ vrijding van Antwerpen. Het was histori­ cus Hugo Lambrechts­Augustijns uit Schoten die uw krant met haar in con­ tact bracht nadat hij per toeval te weten was gekomen dat de dame die hij allang kende, het lang gezochte ‘tankmeisje’ is. Josepha stond in april dit jaar op ver­ huizen en bij het opruimen was ze een boekje tegengekomen, en daarin begin­ nen te bladeren. Ze herkende zichzelf, en zo ging de bal aan het rollen. Bij haar aan tafel hadden we een fijne babbel over haar kleine en de grote geschiede­ nis. Met historische data en droge feiten heb ik altijd moeite gehad. Maar de mens en de weg die hij aflegt, kunnen me mateloos boeien. De bevrijding, dat is dit moment van vrijheid en vreugde van een meisje van zeven met lange vlechten. Dat meisje wens ik alvast een warm jaareinde en een voorspoedig 2018.

2017 in beeld

THEO DERKINDEREN Reporter

Boodschap voor AC/DC Zowat elke artiest heeft fans met een extreme liefde voor hun muziek.

In dat rijtje past ook Nielenaar Chris Charlier. Hij mag zich een van de grootste fans van rockgroep AC/DC noemen. Mijn mond viel open toen hij zijn tattoos en collectie met unieke spullen van de groep toonde. Niet alleen heeft hij alle cd’s, gehandtekende elpees, T­shirts, kousen en zelfs een replica van de gitaar van zanger Angus Young. Mét de originele handtekeningen erop. Het neusje van de zalm blijft evenwel… zijn toilet.

Een toiletbril met het logo van de groep erop gespoten, rockteksten en bliksemschichten op de muren en een papierhouder in de vorm van een doodskop. Of hoe een boodschap rechtstreeks de Highway to Hell vindt.

FOTO'S JORIS HERREGODS

2017 in beeld THIJS VAN DEN BOS Eindredacteur

FOTO BELGA

De thriller van het jaar Het zag er niet goed uit, 10 minuten voor affluiten van de laatste competitiematch in 1B vorig seizoen. De stiekeme hoop op een ticket voor de promotiematchen naar eerste klasse was als sneeuw voor de zon verdwenen voor R. Ant­ werp FC. De Great Old slaagde er maar niet in om het broodnodige doelpunt te maken tegen Lommel. Bovendien stond Lierse 1­0 voor tegen Roeselare. Twee rampzalige sce­ nario’s. Tot Roeselare gelijkmaakte in de 83ste minuut. Mits winst zou Antwerp alsnog in de promotiematchen belan­ den. Het nieuws uit Lier kwam de uitverkochte Bosuil bin­ nen als een wervelwind. Iedereen ging rechtstaan op de banken en schreeuwde zijn of haar stem schor. Ook de staf en alle spelers in de dug­out veerden recht. In de 90ste mi­ nuut kende de thriller zijn bloedstollend slot. Penalty voor Antwerp! Geoffry ‘Geoffke Deurne­Noord’ Hairemans zette zich achter de bal en knalde de strafschop onhoudbaar bin­ nen in het dak van het doel. De Bosuil ontplofte. Een onver­ wacht hoogtepunt na een op zijn zachtst gezegd bewogen seizoen. De rest is geschiedenis: Antwerp is over twee mat­ chen te sterk voor Roeselare en bouwt een ongezien kampi­ oenenfeest. Materiaal genoeg voor een film, vond ook re­ gisseur Luk Wyns, die in het najaar Take Us Home in Kinepo­ lis Antwerpen bracht. Ook dat werd een ongezien succes.

Net als de terugkeer van de oudste ploeg van het land naar het hoogste niveau, alwaar de promovendus meteen verras­ send meedoet voor Play­off 1. In 2018 een nieuwe film?

2017 in beeld TIMOTHY RYCKMANS Eindredacteur

Adieu reputatie Het leverde een mooi plaatje op, het foutje in de programmatie van tomaten­ telers Leo en Marja Verdonck uit Vrem­ de. Het beeld van de lekkende ledver­ lichting verspreidde zich op sociale me­ dia en escaleerde daar al snel, zoals dat wel vaker gebeurt. De roze gloed zorgde voor een paarse ader op het voorhoofd van Jill Peeters. “Lichtvervuiling!”, schuimbekte de weervrouw van VTM op Twitter. Het schaamrood stond Marja niet veel later op de wangen. “Die 30 minuten hebben ons nu de bijnaam ‘het cabardoucheke’ opgeleverd”, zuchtte ze.

Hoe kan het ook anders, als je de gor­ dijntjes niet sluit? Een beginnersfout, heb ik mij laten vertellen in het Schip­ perskwartier. Een memorabel voorbeeld van onherstelbare reputatieschade. En dan hebben de telers nog geluk gehad dat het in de serre allemaal groene blaadjes waren.

FOTO RR

2017 in beeld YVES PEETERS Nieuwsmanager

Wortels werelderfgoed Op het eerste gezicht lijkt het alsof de kerk van Wortel in brand staat, maar het mooie lichtspel dient voor de opnames van een videoclip van Guido Belcanto, in augustus 2017. Ik heb wel wat gemeen met de zanger. Een voorliefde voor old­ timers bijvoorbeeld (een mooie Merce­ des op de foto, maar onze persoonlijke favoriet is de Renault Alpine A110), de liefde voor muziek ook, en vooral de Kempense roots. Wortel, de Kolonie, Zondereigen: dat is de streek waar Gui­ do Belcanto, officieel Guido Versmissen, zijn jeugdjaren doorbracht. Hij was be­ gin juni ook present bij de opening van de gerestaureerde Grote Hoeve in Merksplas­Kolonie. We zagen hem ge­ boeid zitten luisteren in de kapel bij Ko­ lonie Verklapt, een mooie reeks vertel­ lingen met Lucas Van den Eynde en Mar­ cel Vanthilt, telkens voor een uitverkochte zaal vol GvA­lezers. In 2018 volgt de apotheose: als alles volgens plan verloopt, krijgen Wortel­ en Merks­ plas­Kolonie een erkenning als wereld­ erfgoed. Wij duimen alvast.

FOTO MIA UYDENS

2017 in beeld SACHA VAN WIELE Reporter

Witte symboolfiets Een deelneemster aan de Critical Mass Bike Ride in Antwerpen legt een bloem neer aan de witte fiets of ‘ghost bike’ aan het kruispunt van de Sint­Bernard­ sesteenweg en de Hendriklei in de wijk Kiel. Hier kwam Emmanuel Ampabeng Kyeremeh (50) met zijn fiets om het le­ ven na een aanrijding met een wagen.

De witte fiets staat symbool voor fiet­ sers die in het verkeer omkwamen. Hij was het derde dodelijke verkeersslacht­ offer in oktober. Dat gaf aanleiding tot hevige debatten over verkeersveiligheid en het mobiliteitsbeleid. Aan de maan­ delijkse fietstocht van Critical Mass Bike Ride nam een recordaantal van onge­ veer tweeduizend fietsers deel met de roep naar meer maatregelen. Het Ant­ werpse stadsbestuur kwam daarop met een Tienpuntenplan om de verkeersvei­ ligheid en de mobiliteit in de stad ver­ sneld te verhogen.

FOTO JORIS HERREGODS

2017 in beeld SAM REYNTJENS Reporter

Drugsgeweld ontspoort 2017 was het jaar waarin conflicten in het Antwerpse drugsmilieu gewelddadi­ ger werden. Gevels in Borgerhout, Be­ rendrecht, Brecht… werden beschoten en auto’s werden in brand gestoken. In Schoten werd haventerminalplanner Marsin Y. in zijn benen geschoten en midden november kreeg Bilal B. in Wil­ rijk nog verschillende kogels in zijn be­ nen. Er waren ook verschillende ‘vergis­ slachtoffers’ te betreuren. Buren van doelwitten zagen hun auto’s in vlam­ men opgaan, een huisbaas kreeg een huurwoning vol kogelgaten terug en een nieuwe bewoner kreeg het pak slaag dat voor de vorige bewoner be­ doeld was. De opeenvolging van zware feiten, een twintigtal ondertussen, baart de autoriteiten zorgen. “We moe­ ten Amsterdamse toestanden vermij­ den”, zei drugsmagistraat Ken Witpas. In Nederland kostten conflicten in het mili­ eu de laatste jaren tientallen levens.

FOTO BFM

2017 in beeld SAM VALKENBORGH Eindredacteur

Oorlog in de Charlottalei “We gaan elkaar vandaag niet vragen hoe het is”, zei Hiske toen ik The Pony Club binnenwandelde. Een kus kon ik krijgen, een ‘çava’ niet. Ze was in het verzet gegaan tegen de bomenkap voor de deur van haar kapsalon, maar ze had verloren. Er hingen kindertekeningen met ‘red de bomen’ aan de ramen, ie­ mand zong van ‘le soleil’ op de radio, maar buiten miezerde het en gingen de oude kastanjes van de Charlottalei te­ gen de vlakte. Indrukwekkend. Los van wie er nu gelijk had of niet in wat intus­ sen een soap was geworden, ik werd er stil van. Kranen knipten takken weg als­ of het niets was, gevelde reuzen lagen gestapeld aan de kant. De hele straat lag vol groen, maar had er nog nooit zo leeg uitgezien. Een oorlogstafereel. Een pak Joodse mensen stond erop te kijken, op straat en achter gordijnen. Ik moest aan tijden denken die ik nooit heb ge­ kend.

FOTO JEROEN HANSELAER

2017 in beeld SOPHIE VAEL Lay­out

The screaming eagle of soul Op 62­jarige leeftijd verwezenlijkt Charles Bradley zijn levensdroom, zijn eigen debuutplaat. Daarop volgde een hele reeks liefdevolle concerten, ook in ons land. Ik heb het geluk gehad deze op 23 september 2017 overleden soul­ koning nog aan het werk te zien in 2013. En wat was dat! Uniek! Magisch!

The screaming eagle of soul, the victim of love! Nog nooit zag ik iemand zo energiek, zo rock­’n­roll op een podium staan. Een van de beste concerten die ik ooit gezien heb. Tijdloos! Merci voor al dat schoons!

FOTO GONZALES PHOTO/AVALON

2017 in beeld STEVEN DE GROVE Chef online

Prioriteit fietsveiligheid Dit jaar heeft mijn dochter (9) haar eer足 ste fietsongeval gehad. Gelukkig zonder veel erg. Nadat ze was opgestaan en de eerste traantjes had opgedroogd, wilde ze vooral zo snel mogelijk naar school rijden. Als ouder ben je je bewust van de gevaren, maar je wil je kinderen ook niet binnenhouden. Tegelijk wil je hen met een gerust hart veilig de weg op足 sturen. Na drie dodelijke fietsongeval足 len in Antwerpen in evenveel weken tijd, hebben we een belofte gemaakt om ons met Gazet van Antwerpen voluit in te zetten voor meer fietsveiligheid.

Op onze website vroegen we lezers om gevaarlijke verkeerssituaties voor fiet足 sers te melden. Op enkele dagen tijd kregen we meer dan 2.500 reacties. We houden dit thema hoog op de politieke agenda en laten het niet meer los.

FOTO RR

2017 in beeld

SVEN VANHAEZENDONCK Reporter

Dagelijkse wandeling Een wandeling van 15 kilometer langs de Leuvense Vaart. Dat is de tocht die Mechelaar Jean Van Tongerloo al 18 jaar haast elke dag maakt met zijn demente echtgenote Gabriella. In twee jaar tijd legde hij zo bijna 4.000 kilometer af. Het relaas van een leven vol toewijding en ware liefde. “Ik zie haar nog altijd graag. Maar als ik dat zeg, antwoordt ze daar niet op. Toch zou ik haar niet al­ leen kunnen laten”, zegt hij.

FOTO DIRK VERTOMMEN

2017 in beeld LIEVEN MARESCAU Lay­out

Topacteur versiert zijn stad Matthias Schoenaerts was deze zomer terug in Antwerpen en heeft een van zijn favoriete hobby’s opnieuw opge­ pikt: streetart. Onder zijn artiestennaam Zenith nam de acteur samen met Zenk One en Staynice een muur in de Kerk­ straat onder handen.

Het doet me terugdenken aan mijn jeugd toen ik een workshop graffiti kreeg van twee artiesten uit de Ant­ werpse streetartscene. Een van hen: de toen nog onbekende Matthias Schoe­ naerts. Ondertussen speelt hij de pan­ nen van het dak in Hollywood, maar voor mij zal hij altijd die graffitikunste­ naar van ’t Stad blijven.

FOTO RR

2017 in beeld LOES LIEMBURG Eindredacteur

Zoals andere koppels In mei trouwde er in Berlare een les­ bisch koppel voor de kerk. Officieus dan, want de paus staat het holebihuwelijk nog steeds niet toe. Maar deze dankvie­ ring vond niet in een achterafkamertje plaats. Dat gebeurt namelijk al langer in de katholieke kerk: gelovige holebi’s die een soort huwelijksceremonie willen en die ook wel kunnen krijgen, in een don­ ker hoekje van de kerk of ergens anders, al dan niet door een (oud­)priester.

Maar Peggy Baeyens en Kelly Bockstaele ‘trouwden’ op 27 mei in het licht, ge­ woon voor het altaar, net als alle andere koppels, met de hulp van priester Maar­ ten Pijnacker.

FOTO FRANK BAHNMULLER

2017 in beeld LYNN DHAEYERE Eindredacteur

Afscheid x2 Het was al de tweede keer dat ik af­ scheid heb genomen van Tom Boonen.

De eerste keer was acht jaar geleden, toen ik het ouderlijke huis verliet en ook mijn poster van de ‘Bom van Balen’ heb achtergelaten. Jarenlang heeft Tom over mij gewaakt toen ik sliep. De meeste meisjes hingen hun muren vol met fo­ to’s van zangeressen of boybands. Voor mij was Tom Boonen een held. In zijn eerste jaar als prof in 2002 behaalde hij al een derde plaats in een van de moei­ lijkste koersen van het seizoen, Parijs­ Roubaix. In heel zijn carrière heeft hij die koers vier keer gewonnen. En dat mocht vijf keer zijn, als het van mij had afgehangen. Ik zat aan de tv gekluisterd op 9 april. Het was de verjaardag van mijn oudste broer – zelf een grote Boo­ nen­fan – en hij gaf een feestje. We wis­ ten al snel dat een vijfde overwinning er niet inzat, maar we hebben gewacht tot we Boonen op de piste van Roubaix za­ gen aankomen. Toen wisten we dat het echt gedaan was, dat we voorgoed af­ scheid moesten nemen van ‘Tommeke, Tommeke, wat doe je nu?!’.

FOTO SIMON MOUTON

2017 in beeld MAAIKE FLOOR Reporter

Terreuralarm op de Meir Een dag na de aanslag in Londen, waar een terrorist met een 4x4 mensen van de weg maaide (5 doden, 40 gewon­ den), scheurde er een rode Citroën over de Antwerpse Meir. Een Franse Tunesiër die illegaal in het land is, wordt even la­ ter opgepakt aan de kaaien. In zijn auto vindt de politie een (gedemonteerde) shotgun, twee ninjamessen en ingredi­ enten waarmee een molotovcocktail ge­ maakt kan worden. Even lijkt het erop dat Antwerpen ontsnapt is aan een aan­ slag, maar volgens zijn vrienden is de Tunesiër depressief, aan de drank en op de dool. Ook het parket kan de terroris­ tische motieven niet hard maken en zwakt de aanklacht af naar ‘inbreuken op de wapenwet’. Daarvoor moet hij zich nog verantwoorden voor de recht­ bank.

Wat blijft hangen is dat we even bang waren voor een terreuractie, maar ver­ rast zijn door een dronken illegaal. De Antwerpenaar nam het rustig op. De volgende dag was het weer ‘business as usual’ op de Meir.

FOTO JORIS HERREGODS

2017 in beeld PAUL HENDRICKX Channel manager

Oceaan van verdriet De familie van de 27­jarige Olivier Caramin uit Brasschaat zit met veel vragen nadat de jongeman is bezweken tijdens het plukken van watermeloe­ nen in Australië. “Al na één dag werken was hij compleet afgepeigerd”, zegt zijn oom. “In wat voor omstandigheden heeft hij daar moeten werken?”

Ik ken Olivier niet, al woonden we hooguit een kilometer van elkaar. Ik heb hem door de artikels in Gazet van Antwerpen wel wat leren kennen. Zo voelt het althans. Een kerel met goesting in het leven, sociaal en ondernemend, zo’n jonge snaak voor wie landsgrenzen en oceanen maar stippel­ lijntjes of blauwe vlekken op een stuk papier zijn zijn. China, Australië… natuurlijk! Werken, geld verdienen, dat komt later wel. Olivier had groot gelijk. Haal alles uit je jonge jaren. Doe er later je voordeel mee. Leef.

En dan, een oceaan van verdriet. Dat absurde einde, die goesting voor het leven die omslaat in… niets. Ik denk aan ouders, vrienden en nabe­ staanden. Ik denk aan mijn eigen tieners die – zo merk ik – ook heel anders omgaan met lands­ grenzen. Die zich door hun nieuwsgierigheid la­ ten leiden in hun jonge leven, niet door beper­ kingen of regeltjes. Australië? Doen, jongens, doen. En wees voorzichtig.

FOTO RR

2017 in beeld PAUL VERBRAEKEN Reporter

Een reus op het droge Een zonovergoten brugdag én een spectaculair ongeval dat uiteindelijk goed afliep.

Meer had de Antwerpenaar niet nodig om zich op maan­ dag 14 augustus met duizen­ den en duizenden naar de Bocht van Bath te reppen voor een daguitstapje. IJsventers deden gouden zaken. Bij het ochtendkrieken was daar het 366 meter lange container­ schip CSCL Jupiter door een technisch mankement uit de bocht gelopen en met volle snelheid tegen de dijk ge­ strand. De Permanente Schel­ decommissie legde meteen de scheepvaart een tijdlang stil en pakte de crisis professio­ neel aan. Na zware dreige­ menten tegen de onwillige Chinese kapitein én zijn agen­ tuur, kon de stalen kolos ’s avonds, net voor het tweede hoogtij, vlot worden getrok­ ken. Op 20 september strand­ de op dezelfde plaats de olie­ tanker Seatrout, deze keer door een ongepast inhaalma­ noeuvre van een Nederlandse rivierloods.

FOTO BFM

2017 in beeld JOHAN VAN BAELEN Reporter

Opmars van groente(chefs) Groenten winnen terrein, dat heeft 2017 zeker dui­ delijk gemaakt. Chef­koks zien groenten niet meer als een bijkomstigheid.

Niet zo lang geleden waren groenten saai: erwtjes en wortelen, bonen, een sla of een verloren asperge.

Steeds meer chefs zien ze nu als wezenlijk onderdeel van de gastronomie. En velen onder hen zetten ook een stap verder: naar urban farming en eigen moes­ tuinen.

Zo was Seppe Nobels van Graanmarkt 13 de eerste kok­stadslandbouwer, met een kruidentuin en bijen op zijn dak. Yvan Janssens van restaurant Condacum in Kontich (foto) moest de titel van Groentechef van het Jaar aan Kris De Roy van het Hofke van Bazel la­ ten.

Beide chefs plaatsen groenten op een voetstuk en bewerken een akker om u tegen te zeggen. De klant vaart er wel bij, zo bijvoorbeeld met Yvans 57 toma­ tensoorten. Én hij besmet anderen met het groentevi­ rus. De chefs van Le Zoute Zoen telen en bewerken hun groenten op Yvans veld. En groenteboeren Ole Deschout en Maaike Mussche spelen vanop hun veld in Koningshooikt fijntjes in op deze trend. Ze verko­ pen groentepakketten in de Stadsbrouwerij. En dan hebben we het nog niet gehad over de dakboeren van PAKT. FOTO WALTER SAENEN

2017 in beeld

JONAS ROSQUIN Redacteur online

FOTO RR

Louterend optreden 2015 zal voor veel Antwerpenaren in het geheugen gegrift blijven als het jaar waarin de reuzen van Royal de Luxe enkele zomerdagen lang de hele stad op een wolk van gelukzaligheid deden drijven. Het Franse ge­ zelschap bezocht de Sinjorenstad in 2017 helaas niet met zijn aandoenlijke bewegende figuren. Toch kon je die ene avond in oktober even, op weliswaar kleinere schaal, een gelijkaardig gevoel van tedere magie ont­

waren in het Antwerpse straatbeeld. Dat sentiment werd gedeeld door de 17.000 gelukzakken die een tic­ ket hadden bemachtigd voor het concert van Nick Cave en net het Sportpaleis hadden verlaten. Met zijn tome­ loze charisma en intense podiumpresence wist de Aus­ tralische bard met zijn soms dreigende en opwindende en dan weer tere en intimistische songs alle toehoor­ ders in de nochtans gigantische zaal tot in elke vezel te raken. De zanger die nog niet zo lang geleden zijn tie­

nerzoon verloor in een tragisch ongeval, zocht voort­ durend fysiek contact met de fans op de eerste rijen, die zich dat lieten welgevallen en de handen reikhal­ zend omhoog staken om hun idool aan te raken en te ondersteunen. De symboliek van de wederzijdse troost die daaruit sprak, was van een pure schoonheid, die even ongelofelijk veel deugd deed in een stad waar hardheid en brutaliteit helaas steeds meer de norm lij­ ken te worden.

2017 in beeld JOOST VAN OPDORP Eindredacteur

Onderweg naar huis “Ze hadden er echt plezier in, die twee mannen.” Het zijn de woorden van de 35­jarige Pascal, die eind maart in uw krant getuigde over hoe hij in de Hof­ straat – op 100 meter van de Antwerpse Grote Markt – na een avondje uit verrot werd geslagen door twee homohaters.

In ’t Stad voel ik mij zelden onveilig, maar van dat citaat kreeg ik kippenvel.

Ik wandel ’s nachts na een feestje of ca­ fébezoek weleens achteloos naar huis met een paar pintjes op. Dat homofobie een reden kan zijn om onderweg afge­ tuigd te worden, daar had ik eigenlijk nooit bij stilgestaan. Gelukkig kom ik te­ genwoordig op mijn tocht af en toe een regenboogzebrapad tegen op straat, een kleurrijk symbool van een stad die haat niet aanvaardt. Leg er wat mij be­ treft nog maar een paar extra aan.

FOTO RR

2017 in beeld KARIN VANHEUSDEN Reporter

De geknipte jongerencoach Het verhaal van de Antwerpse jongerencoach Charly Badibanga leest als een boek. Toen ik hem eind juli bij City Pirates, de populaire voetbal­ en jongerenclub op Linkeroever ontmoette, was er meteen de juiste klik.

Zonder schroom of schaamte vertelde hij over de vele fouten die hij in zijn jonge leven had gemaakt. Zo’n openhartigheid is zeldzaam, zeker als het verhaal over dealen, diefstal, gewapende overvallen en drugs gaat.

De 27­jarige Badibanga heeft 64 maanden in de cel doorgebracht, in een van de goorste gevangenissen van New York. Hij was toen pas 16. Hoe hij zijn leven nadien weer op de rails heeft gekregen, is ongezien.

Zijn verleden maakt van hem de geknipte persoon om te werken met jongeren die het niet meer zien zitten.

Hij begrijpt hun woede en onmacht perfect omdat hij het zelf heeft meegemaakt. Intussen is Charly zelf va­ der van een zoontje. Zijn liefde voor de kleine Juelz is grenzeloos en onvoorwaardelijk. Zoals het zou moeten zijn, maar zo heeft hij het zelf niet gekend. Toen hij 14 jaar en “onhandelbaar” was, heeft zijn vader hem naar familie in Congo gestuurd om hem weer op het rechte pad te krijgen. Maar toen is alles pas echt goed fout ge­ lopen. Charly: “Juelz mag later doen wat hij wil, de vre­ selijkste dingen uitspoken, ik zal hem nooit wegsturen.

Ik heb aan den lijve ondervonden hoe fout het kan lo­ pen als je terechtkomt in een omgeving zonder familie en vrienden.”

FOTO WALTER SAENEN

2017 in beeld KRISTIN MATTHYSSEN Reporter

Bendeslachtoffer Linda Van Huffelen (59) uit Merksem overleefde in 1983 op het nippertje een overval van de Bende van Nijvel. Haar man werd afgemaakt. Ze stak al in de lijkzak, toen een ambulancier plots op足 merkte dat ze toch precies nog wat be足 woog. Linda bleef zwaargehandicapt achter met twee kleine dochtertjes.

Toen in oktober de onthullingen rond De Reus wekenlang de media domineer足 den, kreeg haar getuigenis weer wat weerklank. Dat de waarheid ooit nog aan het licht komt: daar maakt Linda zich weinig illusies over. Dat ze als slachtoffer een aalmoes als schadever足 goeding ontving en al 34 jaar elke cent tien keer moet omdraaien, is een even grote schande.

FOTO VICTORIANO MORENO

2017 in beeld KURT MARIS Eindredacteur sport

Van amateurklasse naar Play­off 1?

Je moet het maar durven, als degradatiekandidaat in eerste klasse – althans, zo voorspelden de analis­ ten – al na twee speeldagen je coach ontslaan en diens opvolger gaan zoeken in de amateurafdelin­ gen. Voor wie het al vergeten was: Sint­Truiden zag afgelopen zomer zijn trainer Ivan Leko naar Club Brugge verhuizen en had al snel in de gaten dat de Catalaan Bartolomé ‘Tintin’ Marquez Lopez niet be­ paald de ideale vervanger was. Nee, dan zagen ze op Stayen veel meer in Jonas De Roeck. De 37­jari­ ge Antwerpenaar was net met Berchem Sport van tweede naar eerste amateurklasse gepromoveerd, maar had op het moment van zijn aanstelling in Limburg totaal géén ervaring als trainer op het hoogste niveau. Zijn debuutmatch in de Jupiler Pro League was er een om ‘u’ tegen te zeggen: op ver­ plaatsing naar landskampioen Anderlecht. De alge­ mene verwachting was dat de jonge coach en zijn ‘Kanaries’ zouden worden opgepeuzeld, daar in het Astridpark. Maar kijk, de analisten zaten er wéér naast. STVV won op die augustusdag met 2­3 en mag vandaag zelfs dromen van Play­off 1. Met dank aan Jonas De Roeck, natuurlijk. En ook een beetje aan Berchem Sport.

FOTO PHOTO NEWS

2017 in beeld GREG VAN ROOSBROECK Eindredacteur

Bedankt, Bico!

Als alleenheerser van voetbalclub White Star zette hij een vertegenwoor­ diger van spelersvakbond Sporta hard­ handig aan de deur. Als spelersmakelaar zorgde hij voor amok in de kleedkamer van Zulte Waregem door Thorgan Ha­ zard de kapiteinsband op te dringen. Als ontdekker van de Franse voetballer Franck Ribéry belandde hij in een rechts­ zaak, omdat diezelfde Ribéry beweerde met een baseballbat bedreigd geweest te zijn door hem. Als er één club is waar John Bico Penaque ooit terecht moest komen, was het wel Royal Antwerp Football Club. De Great Old is sinds zijn geboorte in 1880 het woelwater van het Belgische voetbal. Of moeten we zeg­ gen: was. Want sinds de even korte als onstuimige passage van brulboei Bico, heeft Antwerp nooit beter gedraaid. Be­ dankt voor de titel het afgelopen jaar!

FOTO BELGA

2017 in beeld INGE KERREMANS Redacteur online

En toen was daar het pestfilmpje…

Op sociale media dook in juni een film­ pje op waarin een jonge tiener in Em­ blem (Ranst) zwaar werd aangepakt door enkele kerels. Ze knepen onder meer een slagader dicht waardoor de 13­jarige jongen het bewustzijn verloor.

Nadien werd het slachtoffer in het Nete­ kanaal geduwd. Het was niet de eerste keer dat we zo’n pestfilmpje te zien kre­ gen, maar het was wel veel gruwelijker.

Een artikel werd dus in de krant ge­ bracht, op de site verscheen een online versie. Daarbij werd ook het bewuste filmpje geplaatst, weliswaar met onher­ kenbare daders én slachtoffer. Logisch… of niet? Want net omdat die beelden ge­ deeld werden op sociale media en in de pers, konden twee minderjarigen en een 20­jarige geïdentificeerd worden.

Maar door de beelden mee te versprei­ den, hebben we ook ongewild in de kaart gespeeld van de jongeren die het filmpje maakten en daarmee ‘likes’ wil­ den scoren. Bovendien werd het slacht­ offer daarmee nog eens geschoffeerd en werden de daders ook nog eens pu­ bliekelijk gelyncht. Achteraf bleek het pestfilmpje ons nog maar eens te wijzen

FOTO RR

op de gevoeligheden die bij dit digitale tijd­ perk horen. Alles wordt gefilmd en die beel­ den circuleren overal, maar soms blijven ze beter verborgen. Als het filmpje ons als me­

dia één ding geleerd heeft, is het wel dat er nog veel werk aan de winkel is om correct met die digitale gevoelighe­ den om te gaan.

2017 in beeld IVO MEULEMANS Reporter

Zusterliefde Evelien Nys (30) uit Arendonk, moeder van twee jonge kinderen, stond eind september een nier af aan haar zus Ma­ rieke (23). Dertien jaar geleden kreeg Marieke al een nier van haar vader Rik (56). Maar die nier was stilgevallen. “De ingreep heeft onze gezinsband alleen maar sterker gemaakt”, zeggen de zus­ sen. De grote dag was op maandag 25 september. Toen lage beide zussen in het UZA in Edegem op de operatietafel.

“Zusterliefde, daar draait alles om”, zei Evelien, die geen seconde heeft getwij­ feld nadat uit onderzoek was gebleken dat zij een geschikte donor zou zijn. Het herstel van beide zussen verloopt naar wens. Hartverwarmend.

FOTO BERT DE DEKEN

2017 in beeld JAN STASSIJNS Reporter

Met lood in de schoenen Bij de 2­jarige Hannah Kleykens uit de wijk More­ tusburg in Hoboken werden in januari gevaarlijk hoge lood­in­bloedwaarden vastgesteld, 36,28 mi­ crogram lood per deciliter bloed. Dat is zeven keer hoger dan de ‘veilige’ gezondheidsnorm. Ook de bloedonderzoeken in de maanden erna, die de ouders op eigen initiatief lieten uitvoeren, gaven gelijkaardige waarden aan. De oorzaak was te vin­ den bij de nabijgelegen loodraffinaderij van Umi­ core. Rond de jaarwisseling 2015­2016 werd na dakwerken een piek in de looduitstoot vastge­ steld. Ook verscheidene andere kinderen hadden verhoogde loodwaarden in hun bloed, wat ernsti­ ge gezondheidsrisico’s met zich meebrengt. Haar ouders waren doodongerust. Nochtans hadden zij alle aanbevolen voorzorgen genomen om hun dochter zo veel mogelijk te beschermen. Het arti­ kel in uw krant heeft iedereen duidelijk wakker geschud. Umicore heeft extra maatregels geno­ men, er is een Vlaams actieplan opgesteld en meer dan ooit worden de lood­in­bloedwaarden bij kinderen getest. De loodwaarden zijn onder­ tussen terug gedaald, maar waakzaamheid blijft geboden. Want voor het verhaal van Hannah naar buiten kwam, dacht men ook dat er niets (meer) kon gebeuren...

FOTO DIRK KERSTENS

2017 in beeld FOTO © VRT

JAN TIMMERMANS Redacteur online

Zonnetje in Die Huis Het Huis stond dit seizoen in Zuid­Afrika, maar de afleveringen bleven even straf. Vooral die met Sabine Hagedoren maakte in­ druk, en dat omwille van de manier hoe de weervrouw omging en omgaat met het overlijden van haar echtgenoot.

Hagedoren hield de ziekte van haar man, die in juli 2016 over­ leed aan een slepende ziekte, jarenlang stil. “Op het werk ben ik het maar een paar weken voor hij gestorven is gaan zeggen”, vertelde de 49­jarige Bornemse in Die Huis. “De dagen dat ik ging werken, was ik met mijn werk bezig. Ik wilde een deel van

het geheel zijn, niet die vrouw van wie de man heel ziek is.”

Het waren straffe woorden, die voor een zeer ontroerende afle­ vering zorgden. Maar het was – vooral dankzij de aanstekelijke lach van de VRT­weervrouw – ook eentje met veel hoop en hu­ mor.

Uit de reacties op sociale media bleek dat heel Vlaanderen meeleefde met zijn geliefde weervrouw. Sabine Hagedoren deed naar eigen zeggen mee aan het programma van Eric Goens omdat ze mensen die hetzelfde vreselijke lot meemaken een hart onder de riem wilde steken. Dat is haar ongetwijfeld gelukt.

2017 in beeld JEF ROELANDS Eindredacteur

“En wat met óns land van morgen?”

Het idee kwam van premier Michel in hoogsteigen persoon: wij gaan ook eens naar Tomorrowland. Waar konden de federale excellenties het afsluiten van het zomerakkoord beter vieren dan in het Woodstock van de 21ste eeuw, waar iedereen elkaar graag ziet? Philip­ pe De Backer (Open Vld), Maggie De Block (Open Vld), Kris Peeters (CD&V), Johan Van Overtveldt (N­VA), Alexander De Croo (Open Vld), Sophie Wilmès (MR) en Didier Reynders (MR) lieten zich overhalen en stonden op vrijdag 28 juli in De Schorre te blinken. Maar in de rest van het land was er minder euforie, ze­ ker bij wie zich niet kon vinden in het zomerakkoord. “De regering vergeet in­ tussen wel te werken aan ons land van morgen”, vond econoom Geert Noels.

Het beeld van de feestende ministers zou Michel nog de hele zomer achter­ volgen.

FOTO RR

2017 in beeld BRUNO HOEBEN Eindredacteur sport

Tom zegt bedankt Bedankt allemaal! Met een knallend feestje in het Zilvermeer in Mol voor zijn uitgebreide schare supporters plaatste Tom Boonen eind april het slotakkoord op zijn afscheid aan het profpeloton.

Dat afscheid leek wel het hele voorjaar te duren, met vooral grote volkstoelo­ pen bij de start van de Ronde van Vlaan­ deren in Antwerpen en van de Schelde­ prijs in Mol, de thuishaven van Boonen die voor de gelegenheid als startplaats was aangeduid. Maar het echte hoogte­ punt, zijn allerlaatste Parijs­Roubaix, ging een heel klein beetje de mist in. Na zijn tweede plaats van 2016 hoopte Boo­ nen zijn carrière in de kasseienklassie­ ker af te sluiten met een allerlaatste klassieke overwinning, maar verder dan een dertiende plaats geraakte hij niet.

“Tot heel diep in de finale geloofde ik dat winnen mogelijk was”, vatte Boo­ nen, die voortdurend in een achtervol­ gend groepje reed, toen zijn laatste top­ sportdag samen. “Maar er werd nooit gereden in ons groepje, ook al omdat John Degenkolb mij voortdurend scha­ duwde. Hij reed de lafste koers van zijn leven.”

FOTO PHOTO NEWS

2017 in beeld CARINE TOLLENAERE Eindredacteur

Een wereld zonder kanker?

Vol ontroering heb ik het hoopvolle in­ terview gelezen met professor Filip Lar­ don van de Universiteit Antwerpen naar aanleiding van de lancering van zijn boek Naar een wereld zonder kanker?.

Zijn getuigenis stemt me optimistisch voor de toekomst. In 2017 heb ik mijn mama verloren aan darmkanker. Met dezelfde felheid waarmee ze gevochten heeft voor het leven, strijdt de gedreven Antwerpse wetenschapper om kanker te herleiden tot een controleerbare ziekte.

“Het is nu aan de kanker om schrik te krijgen. We zitten de ziekte op de hie­ len”, zegt Lardon. Een wereld zonder kanker kan hij niet beloven, maar: “We gaan hopelijk wel naar een wereld waar kanker een chronische, behandelbare ziekte wordt.” Ik hoop dat het lukt, voor alle kankerpatiënten en hun families.

FOTO WIM HENDRIX

2017 in beeld CHRISTOF WILLOCX Reporter

De Wever voelt nattigheid In oktober ging de Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N­VA) op handelsmissie naar Canada. Een van zijn minder favoriete momen­ ten was het bezoek aan de Niagara Falls, vlak bij de grens met de staat New York. De Wever kreeg voor een boottocht door de watervallen een rood regenjasje aangereikt om zich te be­ schermen tegen de hevige watervallen. Maar rood is niet bepaald de kleur waar de rechtse politicus zich graag mee identificeert. Gelukkig voor De Wever reed mijn buschauffeur een beetje sneller dan die van hem en kwam ik een uur eerder aan de Niagarawatervallen aan. Ik besloot aanvankelijk om mee te doen aan een wandeling onder de watervallen en kreeg daarvoor een geel jasje aangereikt. Op het al­ lerlaatste moment besloot ik toch niet aan de wandeling mee te doen, omdat ik anders mis­ schien niet op tijd terug zou zijn om De Wever te vergezellen op zijn boottocht. Toen die in de voorbereiding van de boottocht schoorvoetend zijn rode jasje aantrok, haalde ik mijn onge­ bruikte gele exemplaar boven. Of hij misschien wou ruilen? Zijn dankbaarheid was groot. De basis van een vriendschappelijke werkrelatie was gelegd.

FOTO RR

2017 in beeld DENNIS VAN DAMME Reporter

Racen met een hoek af Of ik een mobiliteitsdossier “met een hoek af” kon opzetten. Die vraag kreeg ik in februari van de hoofdredactie. Het werd een luchtige reportagereeks met als afsluiter een race tussen de Grote Mark in Lier en de Grote Markt in Ant­ werpen. Tien redacteurs kozen elk een ander vervoermiddel, van de fiets over een boot tot een helikopter. Die laatste kreeg natuurlijk meteen de favorieten­ rol toebedeeld en collega Guy Van Nieu­ wenhuysen, die meevloog, maakte hem ook waar. En dat deed hij op ronduit weergaloze wijze. Met een gouden Rolls Royce, in maatpak, én met glunderende grijns op zijn tronie paradeerde hij on­ der de aankomstboog door. Als een ech­ te Kempense miljonairszoon. Alsof hij wist: het gaat er niet alleen om dát je wint, maar ook hóé je wint. Onze foto­ graaf had de sfeer van die dag – en van het project – niet beter kunnen vastleg­ gen.

FOTO VICTORIANO MORENO

2017 in beeld DOMINICK ROMBOUTS Redacteur online

De Ronde in Antwerpen De start van de Ronde van Vlaanderen gaat naar Antwerpen. Dat nieuws sloeg in als een bom in Brugge en wielermin­ nend Vlaanderen. De Antwerpenaar zelf wist niet meteen wat erbij te denken.

‘Wat komt dé Ronde hier doen?’. Maar het is wel degelijk de Ronde van Vlaan­ deren en niet van Oost­ en West­Vlaan­ deren. Hoe jammer het ook was voor Brugge, Antwerpen misstaat allesbehal­ ve als startplaats. En zeg nu zelf: het was toch genieten om al die wielerhel­ den, met showman en wereldkampioen Peter Sagan op kop, in Antwerpen te zien.

Enige negatieve noot was dat er wei­ nig volk stond langs het officieuze par­ cours in de stad. Wellicht een te zot idee, maar nog eens een pontonbrug leggen over de Schelde in plaats van de renners naar de Waaslandtunnel te lei­ den, hoe mooi zou dat niet zijn?

FOTO PHOTO NEWS

2017 in beeld EVA VERSCHAEREN Lay­out

Verdraagzaamheid en dialoog 1990, mijn eerste appartementje in de Brederodewijk. Nadat ik bij de Turkse bakker een brood had gekocht, reed ik met mijn fiets naar huis. Het was donker en koud… een Turkse man liep achter mijn fiets aan. Omdat ik me niet op mijn gemak voelde, versnelde ik… Bij het ro­ de licht tikte die man op mijn schouder.

Hij overhandigde mijn handschoenen die ik bij de bakker vergeten was. Ik was blij verrast.

Zo ben ik steeds én met een blij gevoel in de Brederodewijk blijven wonen.

Nooit heb ik de spanningen gevoeld die op 27 oktober zo erg aan de oppervlak­ te kwamen. De buitenlandse conflicten leken voor mij erg ver weg en plots werd de Brederodestraat wereldnieuws nadat een bus met Koerden was “verlo­ ren gereden” in de Turkse wijk.

Ik heb toen aan den lijve ondervonden dat zonder verdaagzaamheid en dialoog een kleine oorlog plots heel dichtbij komt, in de buurt waar ik heel graag woon...

FOTO RR

2017 in beeld

FOTO'S RR

ANNE BRIJS Eindredacteur

#nomoremonkeybusiness De publicatie van Mama Wati, de nieuwste strip van Suske en Wiske, haal­ de aanvankelijk het nieuws omdat er blote borsten in te zien zijn, maar al snel werd duidelijk dat er ook om een ande­ re reden commotie ontstond. Een zwar­ te man in de strip kreeg namelijk geen mond, maar een dierensnuit toebe­ deeld.

Hoewel mijn zus en haar kinderen uit Angola afkomstig zijn en multiculturali­ teit dus een inherent en vanzelfspre­ kend onderdeel van mijn leven is, besef­ te ik pas wat er gaande was toen opinie­ maakster Dalilla Hermans op het racistisch kantje van de tekening wees.

Een bewijs van de manier waarop al dan niet onbewust racisme in onze samenle­ ving ingenesteld is en hoe kwetsend dit kan zijn. Niet veel later volgden er schetsen waarop een man met normale mond te zien was, onder de hashtag #nomoremonkeybusiness. Het zijn te­ rechte sociale gevoeligheden waar alle cartoonisten en tekenaars rekening mee zouden moeten houden.

2017 in beeld BART PERDIEUS Redacteur online

Een voorbeeld voor velen Velen streven ernaar, maar weinigen slagen erin. Iedereen wilt op het einde van de levensrit kunnen zeggen dat zijn of haar leven zin heeft gehad, dat hij of zij een persoonlijke stempel op de we­ reld heeft gedrukt. Rupert Suply uit Wommelgem (op de foto met Rode Dui­ vel Moussa Dembélé) heeft dit verwe­ zenlijkt. En hoe!

Al negen jaar streed hij tegen zijn ziek­ te, maar hij bleef niet bij de pakken zit­ ten. In enkele jaren tijd draaide hij als dj op Tomorrowland, richtte hij de stich­ ting Hope op en vervulde hij zijn rol als echtgenoot van Bonny en vader van Le­ wis met verve. Rupert is een voorbeeld voor velen en leeft verder, getuige de schokgolf die zijn overlijden teweeg­ bracht en de ode in de VTM­serie Spits­ broers. Hij draaide een enorme tegen­ slag om in iets positiefs en hielp er an­ deren mee. Helden zijn vandaag de dag niet dik gezaaid. En Rupert is er zeker een van.

FOTO RR

2017 in beeld BART VAN DEN EIJNDEN Eindredacteur

Bende van Nijvel toont hart Op 20 oktober duiken regisseur Stijn Coninx en zijn filmcrew op in Turnhout.

In de leegstaande supermarkt van Peet­ ers­Govers wordt de bloedige overval op de Delhaize van Aalst overgedaan voor de film Niet schieten. Het lijkt wel alsof de winkel met een teletijdmachine te­ ruggeflitst is naar de jaren 80, met pro­ ducten uit lang vervlogen tijden en gro­ te affiches met prijzen in Belgische frank. Na de opnames schenkt de film­ ploeg de halve supermarkt aan de Turn­ houtse armoedeverenigingen.

Toeval bestaat niet. Amper drie dagen na de opnames in Turnhout wordt ‘De Reus’ ontmaskerd en is de Bende van Nijvel na dertig jaar relatieve stilte op­ nieuw brandend actueel. In de krant duiken de archieffoto’s op van de over­ val in 1985, de gelijkenissen met de filmset zijn treffend.

FOTO HANS OTTEN

2017 in beeld BERT PROVOOST Reporter

‘Diervriendelijk’ slachten Elke dag worden duizenden varkens geslacht bij Noordvlees Van Gool in Kalmthout. Na de controver­ se over ontoelaatbaar dierenleed in andere slacht­ huizen, mocht ik er gaan rondneuzen en ontdekken hoe er ook ‘diervriendelijk’ geslacht kan worden. Ze bleken inderdaad op een zachtaardige manier met de varkens om te gaan, met aandacht voor hun wel­ zijn en een nultolerantie voor personeel dat zich als een beest gedraagt. Nadien kwam ik op de redactie met de geur van dode dieren in mijn kleren. De beel­ den van de ‘keler’, de man die de hele dag niets an­ ders doet dan vlijmscherpe messen in de verdoofde dieren rammen, spookten door mijn hoofd. De man stond te werken in een pas bloed en zelfs zijn ge­ zicht hing vol met bloedspatten. Hij vond zijn job he­ lemaal geweldig en stelde zich duidelijk de vraag niet meer of wat hij deed wel het goede was.

Vreemd, vond ik. Maar bij nader inzien doen wij, de vleeseters, exact hetzelfde. Het is omdat wij kiezen om dat lapje vlees te eten, dat de vleesmolen blijft draaien en de keler moet blijven kelen. Misschien moet iedereen wel eens een dagje rondlopen in zo’n slachthuis. Dan groeit het besef dat de keler en de vleeseter wezenlijk niet zoveel verschillen. Echt dier­ vriendelijk slachten, het bestaat volgens mij niet.

Maar als samenleving is het wel onze verdomde plicht om ernaar te streven. Anders zijn we ons lapje vlees niet waard.

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld BIEKE LATHOUWERS Eindredacteur

Beesten tussen de geitjes In dierenpark Planckendael hebben ze dit jaar de kinderboerderij dichtgedaan.

Het is te zeggen, alleen tijdens gegidste wandelingen mogen er nog bezoekers tussen de dieren lopen. Op andere mo­ menten kan je er nog naar de dieren kij­ ken, wat wel past in het concept zoo, maar niet in de definitie van kinderboer­ derij natuurlijk. Dat het sluit, tot daar aan toe, maar dat het moet sluiten om­ dat mensen te weinig respect hebben voor de dieren, is schrijnend. Het ge­ beurde te vaak dat grote groepen kinde­ ren achter de geitjes joegen, de mama’s hun kleintjes op de rug van de alpaca’s probeerden te zetten of dat papa’s het heel stoer vonden om de geiten bij de hoorns te vatten. Alpaca’s aan de oren trekken, kippen weggooien of geiten aan hun uiers prutsen. Zonder scheids­ rechter hebben mensen blijkbaar geen respect meer voor dieren. Het gaat ge­ lukkig om een minderheid, maar die is blijkbaar toch groot genoeg om de erva­ ring van anderen af te pakken. Laat ons hopen dat 2018 overladen wordt met respect, voor dieren, maar zeker ook voor elkaar.

FOTO RR

2017 in beeld BRITT PEETERS Reporter

Luisterend oor Een gezin uit Brasschaat, een koppel en hun 5­ja­ rig zoontje, is tijdens hun vakantie in de Verenig­ de Staten opgeschrikt geweest door de schietpar­ tij van zondagavond in Las Vegas. Ze bevonden zich vlak bij het festival en moesten zich in alle paniek verstoppen. “Dat halfuur was veruit het meest angstige uit mijn leven.”

Het was een van de eerste artikels die ik schreef toen ik hier eind september aan de slag ging.

Toen ik belde met Wanda, was het vroeg in de ochtend in Las Vegas en was de aanslag de avond ervoor net gebeurd. Ik hoorde de angst en bibber nog steeds in haar stem. Ze vertelde me dat ze nog nooit zo bang was geweest, en dat ze dacht dat ze die avond zou sterven. Ik had nog nooit rechtstreeks zo’n emotionele reactie, zo snel na de feiten gehoord. Het heeft mij dus ook wel geraakt. Ik heb toen vooral beseft dat ik niet altijd over leuke, fijne dingen zal kunnen schrij­ ven, maar dat dat eigenlijk niet uitmaakt, want Wanda had dan wel een traumatische ervaring meegemaakt, het leek toch een verademing voor haar dat ze haar verhaal eens kon doen. En ik voelde me wel vereerd dat ik dat luisterend oor kon zijn.

FOTO'S RR

2017 in beeld ALAIN VAN VELDHOVEN Eindredacteur

Zwarte vlaggen Minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N­VA) had zich de reacties misschien anders ingebeeld toen hij begin oktober de opdracht gaf de Olmense Zoo, de derde dierentuin van de provincie Ant­ werpen en de enige in de Kempen, per direct te sluiten. Wie het voor de dieren opneemt – en zeker de zeldzame, tropi­ sche exemplaren – staat meestal aan de goede kant. Dat draaide anders uit.

Zwarte vlaggen, protestborden, tranen en verbijstering op sociale media wer­ den zijn deel. Los van het feit dat het dierenpark wel degelijk verbeterpunten heeft, tonen al die emotionele reacties dat de Olmense Zoo evenzeer bij de Kempen hoort als Tom Boonen en krie­ ken met frikadellen.

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld WIM DAENINCK Nieuwsmanager

Een jaar na de aanslag Het gejoel dat opstijgt uit een bomvol voetbalstadion vind ik pure horror. Idem voor massaal gescandeerde leuzen die betogingen voortstuwen. Alleen al het idee om met vele anderen achter een vlag te lopen, doet mij spontaan de an­ dere kant uitrennen.

En toch was dit voor mij het moment van 2017 dat het meest onder mijn vel is gekropen: 14 juli, de avond is allang ge­ vallen op de Champs Elysées, het klas­ sieke concert dat de Franse nationale feestdag afsluit, is voorbij. En dan, uit honderdduizenden kelen, weerklinkt de Marseillaise. Dag op dag een jaar gele­ den is het, bijna uur op uur, dat de vrachtwagen van Mohamed Lahouaiej­ Bouhle op de Promenade des Anglais in Nice 86 mensen dood heeft gereden.

Een miljoen mensen in Parijs, en nog eens miljoenen thuis, verenigd in ver­ driet, rouw en afschuw. Maar ook in eenheid, en in de stellige overtuiging dat geen enkele vorm van extremisme de waarden van hun Vijfde Republiek ooit onderuit zal halen.

FOTO BELGA

2017 in beeld LYNN SCHOONBAERT Lay­out

De ontnuchtering Toen de eerste berichtgeving van de verdwijning van Shashia Moreau uit Heist­op­den­Berg binnenkwam op onze redactie, dacht niemand dat dit verhaal zo’n vreselijke afloop zou kennen en ook de Antwerpse politie leek op zoek te zijn naar een levend 20­jarig meisje.

Wanneer dan twee dagen later het nieuws kwam dat ze haar gevonden hadden, slaakten vele collega’s een zucht van opluchting, tot iets later de ontnuchtering kwam. Dat na zo’n snelle en gerichte zoektocht het meisje niet le­ vend werd gevonden, had niemand ver­ wacht. Na enkele jaren bij de krant kan je de ernst van berichten vaak wel in­ schatten, maar bij deze ‘Pokémon­ moord’ zat ik er helaas helemaal naast.

FOTO RR

2017 in beeld INGE LAURIJSSEN Redacteur online

Vader van drie Op 25 februari kwam het noodlot dichtbij. Frederik Verrezen, vader van drie kinderen, liet het leven in een ver­ keersongeval in Hoboken. Ik kende Fre­ derik als een getalenteerde, gedreven osteopaat, die altijd paraat stond om zijn patiënten zo snel en zo goed moge­ lijk te helpen. Ik kan me niet voorstellen welke leegte deze jonge, energieke man – hij was nog maar 38 – bij zijn familie en vrienden heeft achtergelaten.

Mensen die omkomen in het verkeer, het is helaas bijna dagelijkse kost in het nieuws. Soms zijn het korte berichten waar we vaak geen aandacht meer aan besteden, maar waar verschrikkelijke menselijke drama’s achter schuilen. Vol­ gens de statistieken is het aantal ver­ keersdoden in de provincie Antwerpen ten opzichte van vorig jaar gestegen.

Een triest gegeven. Doen we in 2018 be­ ter?

FOTO BFM

2017 in beeld HANNA VAN THIENEN Eindredacteur CittA

Gladde apen van de parking Kempen boven, zeg ik altijd. En dan wordt er op de redactie al eens gela­ chen door de stadsreporters. Want hoe kan ‘de parking’ nu interessanter zijn dan Antwerpen zelf? Af en toe duikt er een Kempenaar op waar zelfs zij niet omheen kunnen. Dit jaar was dat Van Echelpoel. In januari tipten we het muzi­ kale duo in CittA Kempen als een van de talenten van 2017. Een jaar later staan de ‘gladde apen’ van monsterhit Ziet em duun er nog steeds.

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld WOUTER WILLAERT Videoreporter

Gedreven ondernemen Of het nu gaat om de start van een nieuwe broodjeszaak of de realisatie van een heuse fabriek, in 2017 kende de gedrevenheid van de ondernemers geen grenzen. Het summum hiervan is de rondleiding die ik kreeg in Durbuy, waar ik onder de indruk raakte van het nieuwe Adventure Park van Marc Coucke. Hij schept talloze jobs in het Ar­ dennendorp en zet alle zo criticasters een neus. Dergelijke investering is on­ gezien in België.

Evenveel respect is er voor de realisatie van de nieuwe skipiste Aspen in Deur­ ne. “Ze verklaarden mij zot”, aldus op­ richter Yves Champagne. Maar hij ge­ loofde rotsvast in zijn idee en zette door.

Eens alle vergunningen binnen waren, stond de gigantische skihal er in een jaar tijd. Nu kan je het jaar rond skiën in Antwerpen. Yves vatte het mooi samen: “If you can dream it, you can do it”. Zon­ der ondernemers, geen economie, geen jobs en geen welvaart.

FOTO JAN VAN DER PERRE

2017 in beeld ANNEKE VAN DE VOORDE Eindredacteur

Alles geven voor de Scheldeprijs De Scheldeprijs is de trots van Schoten.

De wielerwedstrijd is ouder dan de Ron­ de van Vlaanderen en werd voor het eerst gereden in 1907. Meer dan hon­ derd jaar bleef het parcours min of meer hetzelfde, tot er dit jaar werd beslist om het roer drastisch om te gooien. De cou­ reurs zullen niet meer door de Antwerp­ se Kempen rijden, ze vertrekken in Ter­ neuzen en denderen langs de Neder­ landse grens Kalmthout binnen richting Schoten. Een hele ommezwaai, want de koers leefde in Schoten. Koersdirecteur Ronald De Witte en zijn medewerker Herman Wouters gingen elk jaar per­ soonlijk op pad om de weg te markeren, wat deze hilarische foto opleverde.

FOTO JAN AUMAN

2017 in beeld ILSE DEWEVER Coördinator Agenda

Voor eeuwig en altijd Oostende In een zomerreeks in uw krant nam ac­ teur Stefaan Degand de lezer op 10 juli mee naar het vakantieoord van zijn kin­ derjaren, Oostende. Voortbordurend op het overlijden van zijn moeder in no­ vember 2016, vertelt Degand over zijn driejarig dochtertje: “Als Mila pijn heeft, dan pak ik haar pijn weg.”

Op 13 juli haalt de acteur weer de krant. Zijn vrouw Julie is plots, hun tweede kind in de buik, overleden aan een bacteriële hersenvliesontsteking.

Liefdevolle vingers konden deze keer niet baten. Een maand later staat de ac­ teur alweer op de planken. Als Hamlet mijmert hij over het leven. Zijn geliefde dood. Zijn ouders dood. Hoe kun je dan in godsnaam weer spelen? “In de echte wereld was Julie mijn gids”, vertelt De­ gand naderhand. “Wat Julie deed, wil ik voor onze dochter doen: haar de wereld tonen. Verre reizen durf ik nog niet aan, maar in december gaan we naar Oost­ ende.”

FOTO PATRICK HATTORI

2017 in beeld TOM WILLEMS Eindredacteur

Bergbuik Het paradoxale aan de smartphone?

Het overaanbod aan ideeën fnuikt de ei­ gen creativiteit. En daarom is dit beeld zo leuk: het is het resultaat van een in­ val van het moment. Probeer maar eens te scrollen naar het begin van Facebook (veel succes gewenst overigens): je zult zelden een foto tegenkomen die zo hard bulkt van originaliteit als deze. En daar­ om is hij mijn foto van het jaar.

FOTO RR

2017 in beeld STEVEN VANKERCKHOVEN Chef eindredactie

Kippenvel op ’t Kiel Grotere tegenstellingen in de sport kom je nooit meer tegen dan in de ene Antwerpse nacht van zaterdag 11 op zondag 12 maart. Terwijl de supporters van R. Antwerp FC zich een delirium feesten voor de langverwachte promo­ tie naar de hoogste afdeling, wordt KFCO Beerschot Wilrijk in immense rouw gedompeld door het plotse overlij­ den van algemeen directeur Marc Steen­ ackers. De bijzonder populaire Beer­ schotfan van het eerste uur die zijn club mee van de ondergang had gered, komt om in een verkeersongeval. Het eerbe­ toon van de paarswitte familie zorgt twee keer voor kippenvel: eerst met een pakkende uitvaartplechtigheid voor dui­ zenden supporters in het Olympisch Sta­ dion, twee maanden later door opnieuw kampioen te spelen en de promotie naar 1B aan Steenackers op te dragen.

FOTO GOYVAERTS/GMAX AGENCY

2017 in beeld FRANK HEIRMAN Reporter

Benefiet voor Robbe Vrijdag 13 mei was een hartverwar­ mende avond. Honderden kunstenaars, van Tom Barman tot Roland, verschenen op het podium van de Arenbergschouw­ burg om hun steun te betuigen aan Rob­ be De Hert. De cineast, die een van de kleurrijkste hoofdstukken van de Belgi­ sche filmgeschiedenis schreef, sukkelt met de financiën en de gezondheid.

Sinds het nochtans succesrijke Lijmen/ Het Been in 2000 kwam hij niet meer aan filmen toe en bleef hij van subsidie verstoken. Zijn laatste project Hollywood aan de Schelde waaraan hij al een kwart­ eeuw werkt, dreigde onafgewerkt te blijven. Een spontane crowdfunding zet­ te een onwaarschijnlijke reddingsopera­ tie in gang, met als hoogtepunt de be­ nefiet in de Arenberg. Voor één keer trok Robbe zelfs een maatpak met krijt­ streep aan. Hollywood aan de Schelde belooft de cineast in september 2018 klaar te hebben. Om naar uit te kijken.

FOTO JAN VAN DER PERRE

2017 in beeld DANIËL JUNIUS Art Director

De kruisiging Half Catalonië had van een feest ge­ droomd die eerste oktober toen het voor zijn onafhankelijkheid kon gaan stemmen. Maar wat een hoogdag moest worden, werd een kruisweg. Ma­ drid stak er een stokje voor. Een giganti­ sche politiemacht moest het stemmen verhinderen. Deze opgepakte dame houdt theatraal haar armen in de lucht, klaar om aan het kruis genageld te wor­ den. Een vredevolle protesthouding die fel in contrast staat met al het geweld dat er die dag aan te pas is gekomen.

En dan kwam de ontnuchtering, net als bij de Brexit in het Verenigd Koninkrijk, verdwenen de kopstukken met de noor­ derzon.

Een maand later was ik in Barcelona.

Alleen een paar vlaggen aan balkons en een handvol gemaskerde studenten voor het parlementsgebouw waren de laatste naweeën van een doodgeboren onafhankelijkheid.

FOTO REUTERS

2017 in beeld MARLEEN MUYSOMS Eindredacteur CittA

Nieuwjaarswens voor Schoon Lier Langs de Antwerpsesteenweg in Lier openen in september 2018 vier nieuwe baanwinkels: De­ cathlon, woonwinkel Ygo, Keukens De Abdij en nog een vierde – voorlopig – onbekende. Lier is een pittoresk stadje aan de Nete, heerlijk om te wonen en aantrekkelijk voor toeristen en shop­ pers. Hoewel ik zot ben van Antwerpen, is ’t Stad voor mij nog altijd Lier, waar ik doodgraag woon, winkel en met vrienden op stap ga. Alleen, in het historische centrum sluit de jongste jaren een toe­ nemend aantal handelszaken de deuren. Panden staan soms jaren leeg. Wie toch nog een zaak opent, moet vaak snel het hoofd buigen voor de hoge huurprijzen en de harde concurrentie van steeds meer baanwinkels langs de Ring en de Ant­ werpsesteenweg (N10). Het huidige stadsbestuur (N­VA/Open Vld) heeft zich al meermaals geënga­ geerd om het aantal baanwinkels, onder meer langs de N10, drastisch te beperken. Hoe valt dit te rijmen met deze vergunning voor alweer vier grote handelszaken langs de Antwerpsesteen­ weg? En wat met de verkeersveiligheid op deze nu al erg gevaarlijke gewestweg? Laat deze waan­ zin alstublieft ophouden en laten we het hart van de stad weer zuurstof geven, en van Lier weer Schoon Lier maken.

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld JAN BARTOSIK Eindredacteur

FOTO GMAX

Een volkse kus Sinds ik als zesjarig ventje voor het eerst voet op het Rooi zette, leef ik voor Berchem Sport. Ik ken er elke krakende tre­ de, weet bijna ieders naam en zij de mijne. Ik leerde er zelfs mijn vrouw kennen.

Wie het spelletje in onze stad een beetje volgt, kent ‘Reneke Peperkoek’. Rene – wiens leeftijd en achternaam zowat het best bewaarde geheim (na de zwarte boekhoudingen dan) van het Antwerpse voetbal is – is fervent Berchemsupporter en woont begeleid in ‘den Amadeus’ in Mortsel. Hij begrijpt het soms allemaal niet zo goed, maar dat maakt niet uit, want zijn hart is van goud. Iedere wedstrijd vraagt hij aan zowat el­ ke toeschouwer kleingeld, geld dat hij in zijn koekendoos stopt en na de wedstrijd op het secretariaat afgeeft. Geld voor een nieuw stadion, want daar droomt hij van: zijn ‘Peperkoek­ stadion’. Hij mag dan ook alle wedstrijden gratis bijwonen, en als ze hem op verplaatsing een ticketje willen aansmeren, dan lossen zijn medesupporters dat wel op. Rene drinkt altijd veur­ niet en zijn koekendoos zit altijd vol.

Berchem Sport speelde in 2017 kampioen. Een unicum was het, dat de Antwerpse Drievuldigheid – Berchem, Beerschot en Antwerp vormden vroeger de Entente Anversoise en speel­ den vele jaren samen in eerste klasse – gelijktijdig een promo­ tie vierden. Berchem is een volkse club, waar jongeren hand in hand met ouden van dagen de ploeg toezingen en het vreug­ devuur ontsteken. Berchem is een club waar ‘Reneke Peper­ koek’ tussen het feestgedruis door een kus krijgt van de kapi­ tein, en hij daarna weer heel de avond gratis drinkt.

2017 in beeld DIRK HENDRIKX Reporter

Triomf van Wilders van korte duur Die dag leek 2017 het jaar van Geert Wilders te worden. De leider van de PVV trok op 11 maart op campagne naar Breda en werd daar overstelpt met steunbetuigingen. Helaas pindakaas, de enige echte winnaar van de verkiezin­ gen in Nederland werd Mark Rutte (VVD), die zichzelf intussen is opgevolgd als minister­president. Wilders’ partij werd nog tweede, maar scoorde een stuk minder dan verwacht en de man met Mozartsnit verdween mokkend naar de achtergrond. Ook in Duitsland en Frankrijk scoorde extreemrechts goed in absolute cijfers, maar zonder echte doorbraak naar de macht. De kers­ verse regering in Oostenrijk, met een vi­ cepremier die ooit neonazi was, maakt echter duidelijk dat extreemrechts in Eu­ ropa nog leeft.

FOTO KIONI PAPADOPOULOS

2017 in beeld PATRICK VAN DE PERRE Reporter

Dure besparing Het leek wel een scene uit een rampen­ film, maar helaas was het bittere werke­ lijkheid. Op 14 juni brak in de Londense wijk Kensington brand uit in de Grenfell Tower. Bij de brand, die om 1u ’s nachts uitbrak, vielen bijna tachtig doden en tientallen gewonden.

Terwijl de brandweer nog aan het na­ blussen was en er met man en macht gezocht werd naar lichamen in de toren­ flat, werd duidelijk hoe de brand zich zo snel kon uitbreiden. De eigenaar, een sociale huisvestingsmaatschappij, had de toren gerenoveerd met goedkope ge­ velbekleding van aluminium en plastic.

Een besparing van 3,5 miljoen euro die ervoor zorgde dat het vuur zich sneller dan zou mogen in de toren kon ver­ spreiden. Het onderzoek naar wie ver­ antwoordelijk is voor deze ramp loopt nog steeds. Maar ondertussen is het le­ ven van tientallen gezinnen wel ver­ woest.

FOTO EVENING STANDARD / EYEVINE

2017 in beeld ANDREAS ROTTY Reporter

Eurostadion vs. buurtweg Wie had tien jaar geleden tijdens de zoveelste mislukte EK­ of WK­campagne kunnen voorspellen dat we op dit mo­ ment over een nationaal voetbalteam met de beste spelers uit de Engelse en Italiaanse eerste klasse zouden beschik­ ken? Komende zomer of in 2020 moet het gebeuren voor deze topgeneratie Rode Duivels. Het moment om het Bel­ gische voetbal op langere termijn meer allure te geven met een tot de verbeel­ ding sprekend stadion, een soort van Wembley in Brussel. Maar helaas, onder andere een onbestaande weg in Grim­ bergen kon daar een stokje voor steken.

Ik hoop vurig op een oplossing, al zijn er belangrijkere problemen in de we­ reld.

FOTO BELGA

2017 in beeld JEROEN DE BRUYN Eindredacteur

Weg sfeer Er passeerden dit jaar weer heel wat menselijke regionale verhalen de revue.

Bijvoorbeeld op camping Hoogheide in Brecht,waar in de zomer commotie ont­ stond nadat bekend was geraakt dat de camping moest sluiten, omdat de over­ heid er een bos wou aanplanten. Dat, en het feit dat de eigenaars de bewo­ ners pas last minute inlichtten, bracht de sfeer er tot het vriespunt. Resultaat: op maandag 12 juni vond bewoonster Dientje haar Ligier­autootje terug “alsof er een tank overheen was gereden”. De werkelijkheid was misschien nog wel straffer: iemand had het autootje met een weidepaal volledig in de prak gesla­ gen. Het gevaarte lag zelfs nog in het autootje. De dader raakte nooit bekend en we weten dus ook niet wat hem pre­ cies dreef. Maar één ding lijkt wel hel­ der: we zullen dit soort verhalen in de toekomst nog vaak kunnen brengen.

FOTO RR

2017 in beeld TIM VALKIERS Eindredacteur

Daar kan je gif op innemen!

Het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag is wel vaker het toneel voor rare snui­ ters. Maar wat de Kroatische oud­gene­ raal Slobodan Praljak er presteerde, was werkelijk ongezien. Hij zette tijdens een zitting prompt een dodelijk glaasje kali­ umcyanide – lees: vergif – aan zijn lip­ pen, om het vervolgens in één teug ach­ terover te slaan. Dat hij kort daarvoor in beroep veroordeeld was tot twintig jaar cel wegens oorlogsmisdaden en misda­ den tegen de mensheid, had daar wel­ licht wat mee van doen. Zijn proces had in zijn totaliteit maar liefst elf jaar aan­ gesleept. Tijd genoeg dus om zijn fatale plan te beramen. In een vorig leven was Praljak naast politicus ook nog schrijver en regisseur. In de jaren zeventig leidde hij zelfs enkele theaters. Al zal wellicht enkel zijn coup de théâtre in het Den Haagse Joegoslaviëtribunaal in het col­ lectieve geheugen van zijn publiek ge­ grift blijven.

FOTO EPA­EFE

2017 in beeld JASMIN VAN SAN Eindredacteur

Literatuur en erfgoed Al zo’n veertig jaar stond het 17de­ eeuwse Predikherenklooster in de Me­ chelse Goswin de Stassartstraat te ver­ kommeren, maar nu komt er eindelijk schot in de zaak. Tegen 2019 moet de nieuwe bibliotheek die er komt hele­ maal klaar zijn. Prachtig om te zien, de­ ze combinatie van twee van mijn favo­ riete dingen: literatuur en erfgoed. Wie wil er nu geen boek lezen op deze in­ drukwekkende zolder? Ik zal er alvast vaak te vinden zijn.

FOTO DIRK VERTOMMEN

2017 in beeld KOEN VAN DEN DAELE Eindredacteur sport

Schitterend!

Misschien omdat het zo recent is, maar deze foto van Stig Broeckx heeft mij dit jaar het meest aangesproken wegens het verhaal erachter: renner valt, be­ landt in coma, wordt door de buitenwe­ reld zo goed als afgeschreven, ontwaakt toch en knokt nu terug. En dan die lach op dat gezicht. Schitterend!

FOTO RR

2017 in beeld KRIS HOSSEY Fotoredacteur

Zussen van de collaboratie Een oude zwart­witfoto haalde begin novem­ ber bij de kranige 93­jarige Antwerpse Monica Le Hardy pijnlijk oude wonden open: de vrouw op die foto was haar onlangs overleden zus Su­ zanne bij haar ‘arrestatie’ door het verzet in september 1944. Als grote illustratie bij een twee pagina’s tellend artikel over de nieuwe VRT­reeks Kinderen van de Collaboratie publi­ ceerde uw krant zaterdag 4 november uit haar archief een foto die alle elementen van de re­ pressie visualiseerde: een jonge vrouw wordt door gewapende burgers binnengebracht in de toen beruchte Antwerpse dierentuin, op de achtergrond het Centraal Station. Een foto waar noch de intussen overleden Suzanne, noch Mo­ nica ooit het bestaan van hadden gekend. “Ik heb dagenlang geweend”, vertelt Monica. “Die foto deed zo’n pijn. Ik ben blij dat ze dit niet meer heeft moeten meemaken. We hebben ge­ woon nooit van het bestaan van die foto gewe­ ten. Maar alles kwam hiermee weer naar bo­ ven. Mijn eerste reactie was boosheid om die publicatie. Maar al heel mijn leven draag ik die verschrikkelijke ervaringen als een loodzware rugzak. Ik ben eigenlijk blij daarover nu mijn hart te kunnen luchten.”

FOTO RR

2017 in beeld PETER GORIS Nieuwsmanager

Door een witte bril Een bruusk manoeuvre van een VW Golf, een Roemeense vrachtwagen­ chauffeur die in de remmen moest en enkele tonnen kleverig ‘calciumcarbo­ naat’ kleurden de Antwerpse Ring die donderdag in oktober spierwit. Het was niet het eerste spectaculaire ladingver­ lies op de Ring – herinner u de twee ton slachtafval die in september 2016 rond­ vloog – en zeker niet het laatste – in no­ vember stonden we nog met z’n allen 38 uur stil dankzij een gelekt siliconen­ spoor. Maar wat me die oktoberdag op­ viel, was de reactie van de wachtenden in de file. Zoals Andy, die een plooifiets uit zijn autokoffer haalde en – voor de gezelligheid, tijdens het wachten – pint­ jes ging halen in een supermarkt naast de Ring. Of Mieke en Ingrid. Die ston­ den even gezellig samen naast hun auto een bakje druiven te eten, als kersverse filevriendinnen. ‘Blijven glimlachen.’ Het is het levensmotto geworden van al die tienduizenden hardnekkige autogebrui­ kers die elke dag opnieuw in hun (be­ drijfs)wagen stappen van en naar het werk. Soms sakkerend, meestal gelaten, altijd gehard. Want geen enkel ‘filere­ cord’ dat hen nog zal tegenhouden.

FOTO BFM

2017 in beeld GRIET BEYAERT Eindredacteur

Beste stad ter wereld Mechels burgemeester Bart Somers (Open Vld) werd in februari uitgeroepen tot beste burgemeester ter wereld door de City Mayors Foundation in Londen.

Dat de Dijlestad fantastisch is, wist ik al langer dan die dag, maar het was toch een hele eer om die internationale er­ kenning zwart op wit in de krant te zien staan. Als rasechte Mechelaar kan ik het alleen maar toejuichen dat mijn stadje de lof krijgt die ze verdient. Want ze is dan misschien wel ‘maar’ het kleine zus­ je van die ene grote stad in de provincie, voor mij is Mechelen wel het mooiste, gezelligste en meest plezante deeltje van de parking. De allerbeste stad van de wereld.

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld REBECCA VAN REMOORTERE Reporter

Sneeuwsoep Ah, het weer, dat krijgt de Belg aan de praat en even graag aan het klagen. Als die witte uit de lucht gevallen smurrie ook nog eens het openbaar vervoer platlegt, de snelwegen doet roodkleu­ ren op de filekaarten en de voetganger cartoongewijs tegen de grond doet gaan, is er reden genoeg voor een klaagzang. Liefst online. Want dat werkt op sociale media. Maar niet voor de vrij­ willigers van Kamiano, de daklozenwer­ king van de christelijke gemeenschap Sant’Egidio. Een christen vloekt niet op de goden, laat staan op de weergoden.

De Kamianovrijwilliger trekt door weer en wind zonder excuus met een bakfiets gevuld met soep door de straten van de stad op zoek naar thuislozen die een tas soep en een babbel kunnen gebruiken.

Ze kennen elke dakloze bij naam en bij verhaal. Met ijskoude voeten liep ik een avond met hen mee. Les geleerd. Kla­ gen over het weer is voor doetjes.

FOTO PATRICK DE ROO

2017 in beeld MARC HELSEN Reporter

Ondertussen in de Kempen Voor de reeks ‘De Grens’ trok uw die­ naar naar Club Amai in Meer (Hoogstra­ ten), op een kilometer van de Neder­ landse grens. Voor een reportage over gewenst seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ik koos voor dit verhaal omdat het de wetenschap opleverde dat de Kempen even e(x/r)otisch zijn als, pakweg, Bangkok. Eigenaar René Gaillard wond er geen doekjes om: “Het gaat hier om seks tussen een stel en een extra man of vrouw. Die moeten eerst wel op afstand toekijken, tot ze worden gewenkt om mee te doen.”

De rondleiding begon bij een gynae­ cologische stoel die je doorgaans alleen in de bevallingsruimte van een kraam­ kliniek aantreft. Vervolgens zagen we een aan het plafond opgehangen kooi.

“Voor de startceremonie van onze gemaskerde avonden”, zei René. “Een groot succes!”

Na afloop, bij een koffietje, dachten wij: zelfs in de Stille Kempen zijn er geen taboes meer. “Toch wel”, zei René. ”Schaamhaar is absoluut not done in parenclubs!”

FOTO JOREN DE WEERDT

2017 in beeld ELIEN VAN WYNSBERGHE Reporter

Van Afrika tot in Antwerpen Antwerpen inspireert. Voor ons, inwo­ ners, is dat een wijdverspreid gegeven.

Dat die mening echter tot in Ethiopië gedeeld wordt, daar stond ik zelf toch ietwat versteld van. Maar gelogen is het niet. Het bestuur van de Ethiopische stad Hawassa ziet in Antwerpen name­ lijk de stad van de toekomst. In oktober mocht ik met een delegatie vooraan­ staande heren in kostuum op pad om de troeven van Antwerpen op het vlak van duurzame mobiliteit in de verf te zetten.

Naast een gezonde interesse voor de la­ ge­emissiezone, bleek de delegatie toch vooral in de ban van onze rode stads­ fietsjes. Meer nog. Hawassa plant bin­ nenkort haar eigen Velo­netwerk uit te rollen, gebaseerd op het Antwerpse mo­ del. En dus maakten we een tochtje, zo­ dat de voordelen meteen duidelijk zou­ den worden. Voor de totaalervaring pik­ ten we gauw nog wat kasseiwegen mee. Het werd een rit om niet snel te vergeten.

FOTO GREGORY VAN GANSEN

wenst u een prettig 2018