współpraca międzynarodowa
wiosna 2020
COVID-19 a internacjonalizacja
Małgorzata Chromy
Realizacja programu Erasmus+ w czasach lockdownu.
S Więcej informacji na temat programu Erasmus+ znajdziecie na stronie Centrum Programów Międzynarodowych SGH: www.sgh.waw.pl/cpm oraz na stronie Narodowej Agencji Programu Erasmus+: www.erasmusplus.org.pl.
zalejąca na świecie pandemia wirusa COVID-19 oraz jej skutki są bezapelacyjnie największymi wyzwaniami, z jakimi boryka się obecnie ludzkość. Wpływ tej sytuacji na wszystkie aspekty naszego funkcjonowania zarówno prywatnego, jak i zawodowego zmusza nas do przeprojektowania dotychczasowego stylu życia, rozwiązań i schematów. W przypadku uczelni zawieszenie „fizycznej” działalności dydaktycznej i konieczność przejścia na nauczanie online oraz umiejętne zarządzanie sytuacją kryzysową to jedne z ważniejszych testów dla każdej instytucji mogące zadecydować o jej być albo nie być w najbliższych latach. Kolejnym obszarem życia uczelni, który bardzo mocno ucierpiał w wyniku pandemii, jest współpraca międzynarodowa, szczególnie programy wymian studentów i pracowników w ramach różnych projektów, takich jak Erasmus+.
W połowie lutego br., kiedy jeszcze wydawało się, że epidemia nie będzie miała tak dużego zasięgu, do naszej uczelni przyjechało ponad 200 studentów z całego świata, aby móc w Warszawie zrealizować semestr studiów. Część z nich, np. osoby z Hongkongu, została poproszona o zastosowanie „autokwarantanny”, do czego stworzono tym osobom warunki, zapewniając im zakwaterowanie poza akademikami SGH. W momencie zawieszenia zajęć niektórzy studenci zdecydowali się powrócić do swoich krajów, inni natomiast pozostali w Warszawie; większa grupa z tych drugich kontynuuje zajęcia online, pozostając również w stałym kontakcie z Centrum Programów Międzynarodowych. W okresie od stycznia do marca br. (do momentu wprowadzenia przez uczelnię zawieszenia wyjazdów i przyjazdów) na swój semestr za granicą wyjechało ponad 200 studentów SGH: 148 w ramach programu Erasmus+ oraz 60 w ramach wymiany bilateralnej. Niektórzy studenci wyjechali w ostatnich godzinach przed wprowadzeniem zarządzenia rektora SGH o zawieszeniu wyjazdów zagranicznych. W momencie wybuchu epidemii w Europie Zachodniej część studentów zdecydowała się powrócić do Polski i realizować zajęcia online; większość jednak pozostała za granicą, kontynuując naukę zdalnie. Z kolei ci studenci, którzy nie zdążyli wyjechać, otrzymali od swoich uczelni przyjmujących możliwość realizowania zajęć online bez konieczności odbywania podróży zagranicznej. Realizują w ten sposób tzw. mobilności wirtualne, które są swego rodzaju eksperymentem przed wprowadzeniem takiej możliwości w kolejnym etapie programu Erasmus. Możliwe było również zrezygnowanie z mobilności zarówno fizycznej, jak i wirtualnej i powrót na studia w SGH. Konieczność szybkiego dostosowania się do pracy zdalnej, bardziej elastyczne podejście do procedur, cyfryzacja niektórych procesów i ograniczanie przepływu dokumentów papierowych zostały wymuszone przez obecną sytuację znacznie szybciej, niż było to planowane. Nowa perspektywa programu Erasmus zaczynająca się w 2021 r., do której obecnie się przygotowujemy (pisząc m.in. wniosek o przyznanie karty ECHE – Erasmus Charter for Higher Education – na kolejne siedem lat), zakłada wprowadzenie całko-
