GOIRLES BELANG - WOENSDAG 23 APRIL 2014
goirles belang | goirlesbelang
1 60e JAARGANG - No. 17 / WOENSDAG 23 PAGINA APRIL 2014
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
Redactie: de Hovel 46 • 5051 NR Goirle • tel. 013-5341217 • fax: 013-5348571 • Email: redactie@gbg.nl • www.goirlesbelang.nl • Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
CC Jan van Besouw 9
-
Gemeentepagina 10
-
Kerkpagina 12
-
Memorandum 14
Intratuin Tilburg De stichting Goolse Taol vraagt uw aandacht voor het volgende… KONINGSDAG ELKE Noteert u vast: 22 november ZONDAG & ZONDAG Intratuin Tilburg
van 9.00 tot 17.00 uur
OPEN van 11.00
OPEN van 11.00 tot 17.00 uur
tot 17.00 uur
Intratuin Tilburg Stappegoorweg 229 Tilburg Intratuin 013-5356991Stappegoorweg 229 013-5356991 Donderdag en Donderdag en vrijdag koopavond vrijdag koopavond www.intratuin.nl www.intratuin.nl
Specialist in fietsen en E-bikes Burgemeester Rensstraat 53 • Goirle • tel: 013 5342627 peter@petervanriemsdijk.nl • www.petervanriemsdijk.nl
Achteraan van links naar rechts: Sjef Hoogendoorn, Rina van Bergen, Anne Hoogendoorn, Anne Verhagen Vooraan van links naar rechts: Marij van Dongen, Marleen van Enschot, Gerrit van der Velden, Karin van der Velden door: Norbert de Vries Onlangs was Wim Daniëls in Goirle te gast, en een afgeladen volle kapel hing aan zijn lippen. Wim behandelde tal van taalkundige onderwerpen, onder meer het dialect. Hij wees op de schoonheid en rijkdom van het dialect dat veel meer klanken heeft dan het ABN, het algemeen beschaafd Nederlands. Aan de andere kant moest hij vaststellen, dat het bergaf gaat met het dialect: steeds minder mensen spreken het. Dat komt door het wegvallen van grenzen. Hij zei: “Over veertig jaar is er geen dialect meer, omdat er geen grenzen meer zijn”. En: “Als ze dialectwoordenboeken gaan maken, en liedjes in het dialect gaan zingen, dan kun je er staat op maken, dat die taal op het punt van uitsterven staat.” Kennelijk voelt Sjef Hoogendoorn dat ook zo, want zijn magnum opus ‘Onze Gôolse Diksjenèèr’ heeft als ondertitel: ‘verdwijnwoordenboek van een Brabants dialect’. Hij wil vastleggen wat verloren dreigt te gaan. Wie sprikt ’t nog? Helaas, ook het rijke Gools dreigt te verdwijnen. Maar gelukkig, op initiatief van de Stichting Gôolse Taol wordt elke week een tekstje in het Goirles Belang geplaatst van de hand van Sjef Hoogendoorn zoals deze: “Ik moes van ônze vadder de gêût èùtkruije. ’t Dik laojde’n ik meej d’n riek en ’t dun meej d’n ballaast op d’n kreugel. Toen ik vôl in de strônt vatte zeej Jan Schèl, die d’r bijj stônd te kèèke: “dè’s nie vèùl mènneke! Daor heej nog gìman meej z’n haand aongezeete!” Hij geeft er ook de uitleg bij die sommigen nodig hebben om die tekst te begrijpen: die mest is niet vuil, jongen, daar heeft niemand met zijn handen aangezeten. Enfin, we gaan het nu over de Stichting Goolse Taol hebben, en ik spreek daarover met Marleen van Enschot en Karin van der Velden. De stichting heeft een aantal mooie initiatieven op stapel staan. Allereerst noem ik het Gôols Kefeej, dat op 22 november 2014 zal worden gehouden bij Ome Neeff aan de Dorpstraat. Wees slim en noteer het vast in uw agenda. Gôols Kefeej Marleen: “Twee jaar geleden hadden we ons eerste ‘kefeej’ en dat was een grandioos succes: liedjes, sketches, de presentatie van ons leesplankje, een quiz, een voordracht, een spreker, helemaal top. Van dat leesplankje zijn er intussen al heel veel verkocht; ik denk wel zo’n 1200. Ik mag je verklappen, dat we momenteel druk bezig zijn met een nieuw leesplènkske. Nee, ik mag geen woorden prijsgeven, maar het thema zal zijn: eten en drinken. We zijn blij, dat Cees de Jong weer de tekeningen maakt. Het wordt
dus weer een heel mooi product. Het nieuwe plènkske zal op 22 november worden gepresenteerd.” Karin vult aan: “Het tweede kefeej wordt weer een echte ‘happening’, met een quiz natuurlijk, en een spreker, enzovoorts, én met iets heel bijzonders: twee sketches en vier liedjes uit de Golse Revue 2014 die geen doorgang gevonden heeft. Daar zijn we hartstikke blij mee, en de spelers ook, want nu zijn al die repetities tenminste niet voor niets geweest. De toegang op 22 november is gratis. Marleen zegt daarover: “We hebben nog even gedacht aan toegangskaarten die je gratis zou kunnen afhalen, maar uiteindelijk hebben we besloten om dat niet te doen. Het is gewoon: vrij entree en vol=vol. De zaal bij Ome Neeff is uitstekend geschikt voor ons: er is een podium en de sfeer is er ietwat nostalgisch. In overleg met de brandweer gaan we bekijken hoeveel mensen er binnen kunnen; ik denk zo’n 200 mensen. Dus wees er op tijd bij, want als de zaal vol is, gaan de deuren dicht, en mist u een heerlijke avond.” Samenwerking In Goirle is er tamelijk wat aandacht voor het ‘eigene’. Je hebt de Stichting Steengoed die zich richt op het behoud van waardevolle gebouwen en onder meer de open monumentendag organiseert; en de heemkundige kring ‘De Vyer Heertganghen’ die de Goirlese geschiedenis onderzoekt; en de vereniging ‘Golse Genen’ die genealogisch onderzoek doet; en de Gôolse School die het dialect in kaart brengt; en de stichting Akkermolens Goirle die zich inzet voor een goed beheer en een verantwoorde exploitatie van de beide beltkorenmolens (De Visscher en De Wilde); en
net als de stichting Goolse Taol, het materieel en immaterieel erfgoed te beschermen en nieuwe glans te geven. Een regelmatig te beluisteren wens is: samenwerking. Marleen: “Ja, inderdaad, en dat gebeurt gelukkig ook steeds meer! Samen bekijken hoe we van elkaar kunnen leren en hoe we elkaar kunnen versterken. Dit jaar organiseren de genoemde organisaties een gezamenlijke tentoonstelling in het gemeentehuis waarbij dat ‘eigene’, de Vervolg op pagina 3 Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
het Erfgoeddepot in Riel, en de website Wij Goirlenaren, kortom: er zijn in Goirle veel verschillende mensen en organisaties bezig om,
Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
Woensdag 30 april 2014 verschijnt onze S
P
E
C
I
A
L
Kinderen
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
AH van Hogendorpplein is Koningsdag open Zaterdag 26 april open van:
8.00 - 22.00 uur Albert Heijn van Hogendorpplein ein Koningschild 11 te Goirle www.facebook.com/ahgoirle
columnade
Familiepagina 8
n ne n o e e o nd bb nl be a ro vra l de lm wi van rwie ve tel m lle han neg i w jo x k ma
Verborgen rijkdom ‘Dat groene spul, dat diepvriesspul, hoe heet het ook al weer?’ Het is ochtend en ik heb zojuist toegezegd, dat ik de boodschappen wel zal doen. Op het lijstje onder mijn pen staan: beschuit, boter, melk en nou wil ik ook opschrijven wat voor groenten we vanavond zullen eten, alleen… hoe heet dat spul ook al weer. Daar heb ik onlangs een heel stuk over gelezen, over die vraag: Hoe heet dat ook al weer? En in tegenstelling tot wat ik altijd gedacht heb, of beter gezegd: in tegenstelling tot wat ‘ze’ mij daarover van kindsbeen af hebben wijsgemaakt, is het geheugen van de mens geen glazen potje dat op een dag gewoon vol zal zijn. Sterker nog zo leerde ik: iedereen krijgt bij zijn geboorte een flesje mee waar de herinneringen in kunnen. De een krijgt een klein zakflaconnetje mee, de ander een glazen fust; iedereen wordt verschillend bediend. En als op zekere leeftijd dat flesje vol is, dan is het basta met het geheugen, er kan gewoon niks meer bij. Bovendien bij de een is niet alleen zijn huis een rommeltje en kan hij of zij er niks terugvinden, dat geldt ook voor de bovenkamer, ook een zootje en word daar maar eens wijs uit. Zo was de werking van het geheugen mij voorgehouden en mijn oma gold als lichtend voorbeeld. Zij zou, vertelde mijn ooms en tantes, maar een heel klein flesje meegekregen hebben. Netjes was ze wel, maar ja, dat flesje… En dus vond iedereen in onze familie het maar heel gewoon dat oma met haar tachtig jaar zowat alles wat de ooms en tantes precies wisten, volstrekt vergeten was. Aderverkalking, kinds, een leeftijdsaandoening, aangezien de inhoud van dat grijze hoofd met dat knotje sprekend leek op de beperking van een kind dat nog maar net geboren is. Mijn oma overleed toen ik ongeveer 20 was, ruim 50 jaar geleden. En nou lees ik in de krant op de wetenschapspagina dat iedereen, dus ook mijn oma geboren is met een vrijwel onbeperkt geheugen, maar naarmate ze ouder werd en haar geheugen steeds meer en meer herinneringen, weetjes, beelden en geluiden had opgeslagen, had mijn oma haar geheugen gewoon steeds meer tijd nodig om het juiste kastje open te maken voor het juiste antwoord. Voor elk mens, zo las ik in dat artikel, geldt dat als hij of zij ouder wordt, het geheugen steeds voller raakt en dan is het steeds lastiger om tussen al die namen en gezichten, al die data en gebeurtenissen vliegensvlug de gewenste gegevens op te diepen en dus wist mijn oma af en toe niet meer welke naam er hoorde bij degene die bij haar in het ouden-van-dagen-huis op bezoek kwam. En ik, ook ik moet met mijn zeventig jaren gewoon even zoeken naar de naam van die groente, omdat ook mijn geheugen aardig wat data bevat. Maar onderwijl ik deze column schreef, is mijn geheugen gelijktijdig naarstig rond geweest langs alle kastjes en laatjes en weet ik weer wat er op dat boodschappenbriefje geschreven moet worden: spinazie. Zie je wel dat ik het wist: we eten vanavond spinazie! Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl