15 april 1 juni 2011| jaargang 40 – n° 3 | MAANDBLAD
Steunof postabonnementen rek.n°: 437-0166051-25 melding: Gazet van Jette vanaf 10 euro Oplage: 23 000 ex. V.U. Herman Van den Nest GC Essegem vzw Leopold-I-straat 329 1090 Jette 02 427 80 39 essegem@vgc.be www.essegem.be
België - Belgique P.B. 1090 Brussel 9 1/9473
GC ESSEGEM Op 24 maart brachten Lennaert & De Bonski’s een gesmaakt bezoekje aan GC Essegem. Met een mix van covers en eigen nummers brouwde Lennaert Maes – die we nog kennen van Lenny & de Wespen – een mooie en interactieve muzikale voorstelling met fijne liedjes voor en dóór mensen die Nederlands leren. Lennaert werd op het podium bijgestaan door Andrei en Kriss Bonski. De broertjes Bonski zijn van Russische afkomst en werken zelf volop aan hun Nederlands. De dames in Essegem waren op hun hoede, want er werd gefluisterd dat Andrei nog op zoek was naar een geschikte vrouw… Het werd een mooie namiddag: er werd een bruid veroverd, het publiek genoot met volle teugen en de cursisten leerden een woordje Nederlands bij!
actiefinjette.be
Christian De Coninck Brusselse flik of romancier uit Koekelberg Christian De Coninck (1960) is commissaris en woordvoerder bij de Politie Brussel Hoofdstad Elsene. Hij leidde onderzoeken naar moorden, zedenzaken, gewapende overvallen en diefstallen. Op 22-jarige leeftijd ging hij al aan de slag bij de Politie van de Stad Brussel. Hij klom snel op en vier jaar later was hij adjunct-politiecommissaris. Op 1 januari 2000 werd hij aangesteld tot woordvoerder van de Politie Brussel Hoofdstad Elsene, een functie die hij vandaag nog steeds vervult en waardoor we hem regelmatig op ons televisiescherm zien voorbijflitsen. Sinds 1 april 2002 is hij ook Politiecommissaris. Nadat een langdurige ziekte hem enkele maanden aan het ziekbed kluisterde, begon hij uit verveling te schrijven. Dat betekende de geboorte van het jonge flikkenduo Stijn Goris en Stef Pauwels. Ondertussen is ook zijn vijfde boek verschenen: ‘Het Duivelsdozijn’. Hoog tijd dus voor een gesprek! Je wist al snel dat je bij de politie wou werken. Waarom wilde je dat specifiek in een soms gevaarlijke grootstad als Brussel doen?
CDC Ik ben in het Brusselse geboren en getogen, in de schaduw van de Basiliek van Koekelberg. Geen haar op mijn hoofd dacht eraan om ergens anders te gaan werken. Het Elisabethpark lag aan de achterzijde van mijn ouderlijke woning en beschouwde ik als mijn speeltuin. Mijn ouders hadden een bakkerij op de Broustinlaan. Daar waren indertijd nog geen verkeerslichten en dus gebeurden er regelmatig ongevallen. Bij elk ongeval snelde ik als jong gastje naar buiten om aan de frontlinie van de actie te kunnen staan. Na een tijdje begonnen de agenten me te kennen en mocht ik als ‘kleine van de bakker’ al eens mee in de combi springen. Je kunt dus wel zeggen dat de politiegenen al van jongs af aan in mijn bloed zaten. Je vijfde boek is net uitgekomen en je vorige boeken kenden een groot succes. De filmrechten van je eerste roman, ‘De Praagse Connectie’, zijn intussen zelfs verkocht aan Eyeworks. Waarom besloot je eigenlijk boeken te gaan schrijven? CDC Dat is begonnen als bezigheidstherapie. Ik lijd aan een auto-immuunziekte, wat betekent dat mijn lichaam geen bloedplaatjes meer aanmaakt. Ik mocht maandenlang niets doen, want ik zou me bijvoorbeeld kunnen snijden
of stoten. Het vervelende is dat ik me helemaal niet ziek voel. Ik verveelde me al gauw in het ziekenhuis en begon met schrijven. ‘De Praagse Connectie’ rolde uit mijn vingers en groeide uit tot een trilogie. Mijn collega’s kwamen me indertijd regelmatig opzoeken en lazen mijn schrijfsels. Ze kwamen vol enthousiasme terug aan mijn ziekenbed en moedigden me aan om verder te gaan in deze richting. Ik besloot het manu script op te sturen naar een uitgeverij en zo ging de bal aan het rollen. Met mijn vijfde boek ‘Het Duivelsdozijn’ hoopte ik af te rekenen met mijn ziekte. Het lot besloot anders, want ik heb net een tijdje in het ziekenhuis gelegen en er wacht me alweer een lange revalidatie. Het flikkenduo Stijn Goris en Stef Pauwels zijn je hoofdpersonages. Zij lijken zo weggeplukt uit het politiebureau aan de Brusselse Kolenmarkt. Je moest het niet ver gaan zoeken. Zijn deze personages uit het leven gegrepen? CDC In het politieleven werken we altijd met duo’s. Wat ze ze meemaken is realistisch. Al moet ik toegeven dat ik regelmatig wat overdrijf. Als ik een politieroman moet volschrijven met het echte politiewerk, slaan mensen na twintig pagina’s het boek toe. We doen vervolg op p. 2
april.indd 1
6/04/2011 13:24:43