wisdomflash; vonkjes wijsheid 2005-2010 deel 2

Wisdomflash…………

een vonkje wijsheid 2005 – 2010 Deel 2

Graag neem ik je mee op een reis door het land van verwondering. Op de zoektocht naar zelfkennis en bewustzijn. Vrede, licht en liefde. Vrijheid en wijsheid. De hierin geplaatste artikelen vormen mijn inspiratie op deze reis. Wellicht kan het ook wat voor jou beteken !?

Hierna volgt de verzameling teksten uit de periode 2005 - 2010 Iets over mijn achtergrond: www.geertvanderleest.com

1

Gnosis en gnostiek, wat is dat?

Bram Moerland Kernthema: ‘Sta op en herinner jezelf’ De gnostiek is een vroegchristelijke stroming uit de eerste eeuwen van onze jaartelling.

Kernthema van de gnostiek is dat de mens vergeten is wie hij in werkelijkheid is. Jezus speelt in de gnostische teksten een geheel andere rol dan in het traditonele, kerkelijke christendom. Hij is geen wonderdoende god, maar een boodschapper die de mens komt oproepen ‘zichzelf te herinneren’.

De gnostiek hecht geen waarde aan enig geloof. Tegenover het geloof stelt de gnostiek de gnosis. Gnosis is het Griekse woord voor kennis, en betekent hier kennis van de ware aard van de mens, die tegelijkertijd ook kennis is van de aard van de werkelijkheid. Gnosis als zelfkennis is ook kennis van ‘het Al’.

De gnostiek als christelijke stroming dient te worden onderscheiden van het traditionele, kerkelijke christendom zoals dat bij het concilie van Nicea in 325 werd gexefnstitutionaliseerd. Volgens de verzoeningsleer die bij dat concilie werd uitgeroepen tot de enige zaligmakende waarheid van het christendom, zou Jezus de eniggeboren zoon van God zijn, zelf ook God, die met zijn lijden boeten voor de zonden van de mensheid. Niets daarvan treft men aan in de gnostische teksten. Vanaf het concilie van Nicea werd de gnostiek door de kerk van Rome met steun van de Romeinse keizers fel bestreden.

Gnostische geschriften De gnostiek is opnieuw onder de aandacht gekomen door de vondst, in 1945, van gnostische geschriften, de zogenaamde Nag Hammadi-geschriften uit de eerste eeuwen van de westerse jaartelling. Vxf3xf3r de vondst van deze geschriften was de algemene opvatting van de kerkhistorici dat de gnostiek diende te worden beschouwd als een ketterij, dus als een afwijking van de hoofdstroom van het christendom. De gnostici werden daarom door de kerk fel bestreden. Maar steeds meer hedendaagse historici neigen er naar de gnostiek een vooraanstaande positie te verlenen in de wordingsgeschiedenis van het vroege christendom.

Een van de meest tot de verbeelding sprekende teksten uit de gnostieke Nag Hammadigeschriften is het Evangelie van Thomas. Dat is een verzameling uitspraken van Jezus, die door de meeste huidige historici van het christendom worden geacht ouder te zijn dan de evangelixebn uit het Nieuwe Testament, en vergelijkbaar met de veronderstelde verzameling uitspraken Q (van ‘Quelle’), die aan de nieuwtestamentische evangelixebn ten grondslag zouden hebben gelegen.

Verwantschap met katharen en hermetisme Als een opzienbarende ontdekking als resultaat van de teruggevonden Nag Hammadigeschriften geldt de verwantschap van de gnostiek met de katharen uit de twaalfde en dertiende eeuw. Ook die werden steeds voorgesteld als een ketterij binnen het christendom, en als een incidentele, geisoleerde gebeurtenis in Zuid-Frankrijk. Nu is duidelijk geworden dat er een onderbroken continuxefteit moet zijn geweest tussen de katharen en de gnostici uit de eerste eeuwen.

De katharen werden door de kerk van Rome in de 13de eeuw bloedig vervolgd. Ook de strijd van Rome tegen de katharen bleek nu geen uitzondering, maar een voortzetting van de vervolging van de gnostici van na het concilie van Nicea. In 1321 werd de laatste kathaar verbrand. Daarmee was de gnostiek als spirituele traditie uit de geschiedenis verwijderd.

2

Maar in onze tijd is de gnostiek opnieuw populair. De angst voor de gnostiek onder christenen leeft ook echter nog steeds. De vele christelijke websites die waarschuwen tegen de gnostiek als een gevaarlijke dwaalleer zijn daar een onmiskenbaar teken van. Maar anderzijds zien ook veel hedendaagse christenen de teruggevonden gnostische teksten als een welkome bron van inspiratie, en als een kans op vernieuwing van het kerkelijk christendom.

Uit de vondst bij Nag Hammadi blijkt ook een grote verwantschap van de christelijke gnostiek met de zogenaamde hermetische gnosis. Daarin is niet Jezus de hoofdpersoon, maar Hermes Tresmegistos. Dat maakt duidelijk dat de gnosis als gedachtegoed in de oudheid niet alleen maar christelijk was, maar ook voorkwam ‘onder de heidenen’. De christelijke gnosis is eerder een vertaling in joodse beelden en woorden van een wijdverbreide spirituele traditie uit de klassieke oudheid, die in verschillende mysteriescholen vorm kreeg. Men spreekt in dat verband wel van ‘de heidense gnosis.’

Omdat deze mysteriescholen geheimhouding eisten van hun deelnemers, is onze kenis daarvan zeer beperkt. Het bijzondere van de christelijke gnostiek is dat het gedachtegoed van deze mysteriescholen in de gnostische teksten openbaar is gemaakt, toegankelijk voor iedereen, maar dan wel op een wijze die passend is voor de gnosis, namelijk in allegorische vorm, dat wil zeggen: in beelden en gelijkenissen. Ook het levensverhaal van Jezus in de Nieuw-testamentische evangelixebn kan men lezen als een gelijkenis. Het kerkelijk christendom berust op het grote misverstand dat men deze mythe als een historische waarheid is gaan beschouwen. Zelfs kerkvaders uit de begintijd van het christendom zagen die vergissing plaatsvinden en waarschuwden ervoor. Zo schreef de christelijke kerkvader Origenes (geciteerd uit Peter Gandy en Timothy Freke, De mysterieuze Jezus): Zeggen dat de Christus waarlijk gekruisigd is, is onderricht voor kleuters.

Als we in deze tijd de gnostiek bestuderen, zoals die ons is overgeleverd in de teksten die werden gevonden bij Nag Hammadi, kunnen we die proberen te verstaan binnen het grotere kader van de klassieke oudheid, dus als verwant met de heidense gnosis. En niets belet ons die oude spiritualiteit te vertalen in hedendaagse beelden, precies zoals de christelijke gnostiek een vertaling was in joodse beelden. Zie het 7stappenplan voor spirituele groei, een moderne vertaling van de oude gnostiek.

Gnosis De gnostici stelden de innerlijke gnosis boven elk uiterlijk gezag. Het woord gnosis is verwant aan het Nederlandse woord geweten. De gnostici verkondigden dat Jezus hun had geleerd dat liefde de kernkwaliteit is van de gnosis. De gnosis is het innerlijk weten van de liefde. De gnosis als het weten van de liefde is een goddelijk weten, want het is verbonden met de goddelijke bron van het bestaan waaruit alle mensen voortkomen.

In elk mens schuilt een goddelijke vonk, leerden de gnostici. Maar de meeste mensen zijn daar onwetend van. Als spirituele traditie biedt de gnostiek een weg om de mens in staat te stellen zich weer met die innerlijke vonk te verbinden. Wie die verbinding heeft hersteld, beschikt tengevolge daarvan over gnosis.

Om de gnosis in zichzelf te kunnen vinden moet een mens zich innerlijk vrijmaken, zich bevrijden van alle morele slavernij. Alleen wie zich vrij heeft gemaakt van alle uiterlijke morele dwang kan de gnosis in zichzelf ontdekken, kan de goddelijke bron van zichzelf, in zichzelf vinden, kan de goddelijke liefde in zichzelf realiseren. De nadruk van de gnostiek op de bevrijding uit morele slavernij was aanleiding voor de kerkvaders om de gnostiek

3

amoreel of immoreel te noemen.

Door de gnosis is de individuele mens voor zichzelf de hoogste morele autoriteit. De gnosticus is zijn eigen wetgever, maar ook zijn eigen hoogste rechter. Morele gedragsregels voor de samenleving worden door vrije mensen onderling afgesproken, niet door een externe autoriteit opgelegd, vonden de gnostici. Nooit kunnen die maatschappelijke conventies boven de innerlijke autoriteit van de individuele mens geplaatst worden. Er is in de gnostiek dan ook geen centraal kerkelijk leergezag, zoals de kerk van Rome dat is voor de rooms-katholieken. De afwijzing van een centraal leergezag leverde de gnostiek het verwijt op dat het zou leiden tot sociale chaos en anarchie.

Het standaardverwijt tegen de gnostiek is dat het egoxefstisch en narcistisch zou zijn. Maar misschien wel de belangrijkste boodschap van de gnostiek is dat alleen een vrij mens in staat is tot waarachtige liefde. En die boodschap is nog steeds actueel. Lees het citaat in de inaugurale rede van Nelson Mandela, uit het boek Return to Love van Marianne Williamsen) Dwaling Mensen kunnen vergeten wie ze zelf in werkelijkheid zijn. De onverloste mens is ‘zichzelf kwijt’. Het gevolg daarvan is dat zo iemand het contact met zijn innerlijk weten, de gnosis, verliest. Wie zichzelf kwijt is, leeft als een slaaf van onpersoonlijke machten. Deze staat van vervreemding van het ware zelf wordt in de gnostische teksten met velerlei verschillende termen beschreven, zoals slavernij, vergetelheid, slaap, dronkenschap, blindheid, de dood.

De meest algemene term die daarvoor vaak wordt gebruikt is ‘de dwaling’, in de betekenis van ‘verdwaald zijn’. Daarbij past het volgende verhaal, het Lied van de Parel.

Het verhaal vertelt over een koningszoon die door zijn ouders naar een ver land gestuurd wordt. De koningszoon krijgt de opdracht in het verre land een parel te zoeken. Als hij in dat land aangekomen is, vergeet hij echter zijn opdracht. Hij neemt de zeden van het vreemde land aan en wordt zo een ‘zoon van het land’. Daardoor vergeet hij ook wie hij van oorsprong is, waar hij vandaan kwam en wat zijn opdracht was. Maar dan komt er een boodschapper van zijn ouders. Die herinnert hem aan zijn afkomst. Nu weet hij weer wie hij is en hij herinnert zich ook zijn opdracht. Hij slaagt erin de parel te vinden en hij keert terug naar zijn geboorteland en wordt daar koning. Het Lied van de Parel verbeeldt de staat van de mens die verdwaald is geraakt in een vreemde werkelijkheid, zichzelf vergeten is en vervolgens door een boodschapper namens zijn ouders weer aan zijn ware aard herinnerd wordt en zo leert zichzelf en zijn bestemming te hervinden. In de gnostische teksten is Jezus die boodschapper.

Herstel De verlossing uit de dwaling kan de mens dus verkrijgen door zich zijn oorspronkelijke aard te herinneren, door zich te verbinden met zijn ware zelf. Dat proces wordt beschreven als bevrijding, wakker worden, weer nuchter worden, de genezing van blindheid, de opstanding uit de dood. De algemene term daarvoor is ‘het herstel.’

Het woord herstel dient te worden verstaan in de zin van genezing. In het Nieuwe Testament wordt verteld hoe Jezus wonderen verrichtte. Hij genas zieken en wekte zelfs doden weer tot leven. Voor de gnostici waren dat geen feitelijke gebeurtenissen; het zijn geen wonderen. Het zijn symbolische beschrijvingen van het herstel door Jezus als de verlosser uit de dwaling. De gnostische Jezus geneest mensen van de dwaling, hun zelfvergetelheid. Hij leert ze zichzelf herinneren. Een gnostische tekst uit de vondst bij Nag Hammadi formuleert het zo: ‘Sta op en herinner jezelf.’ Hier zien we heel kort samengevat

4

de kern van de gnostiek: de opstanding is geen verrijzenis uit de lichamelijke dood, maar een spiritueel proces, gericht op het weer tot leven wekken van het ware zelf.

Wie zichzelf hervindt zal niet alleen weten wie hij is, maar ook zijn bestemming kennen.

Ook dat weten behoort tot de gnosis. Daarover handelt een tekst uit het Evangelie van de Waarheid, ook een van de teksten die gevonden werden bij Nag Hammadi, geschreven door de gnosticus Valentinus: Wie zo gnosis heeft, weet waar hij vandaan gekomen is en waar hij heen zal gaan. Hij weet, zoals iemand die dronken was, en weer nuchter is geworden en, tot zichzelf gekomen, zijn zaken weer op orde heeft gesteld.

Gnostiek en vrouwen De gnostiek kent geen principieel onderscheid tussen mannen en vrouwen. Bij de gnostieke vieringen konden ook vrouwen sacramentele functies verrichten. Dat treffen we ook aan bij de latere, gnostische katharen. Dat was in de kerk van Rome wel anders. De kerkvader Tertullianus, fel bestrijder van de gnostici, schreef over vrouwen: Jullie zijn de poorten van de duivel. De toorn van God rust op jullie geslacht tot in deze tijd, zoals ook jullie schuld noodzakelijkerwijs voortleeft.

Waar slaat dat op? In het eerste boek van het Oude Testament wordt verteld hoe Eva door de slang werd verleid om te eten van de boom van kennis van goed en kwaad, hoewel God dat streng verboden had. Eva verleidde daarna haar man Adam om ook van de boom van kennis van goed en kwaad te eten. Sedertdien verkeren alle mensen in een staat van erfzonde, leerde de kerk. En dat is de schuld van Eva. Alle vrouwen na Eva delen in haar schuld, meende Tertullianus. En niet alleen hij. Want de schuld van de vrouw aan de erfzonde is een van de rechtvaardigingen geworden van de onderdrukking van de vrouw in de christelijke kerken. Het kerkelijk christendom legde al vanaf de eerste eeuwen de nadruk op de zondigheid van het vlees en beschouwde het lichamelijk onderscheid tussen mannen en vrouwen als van wezenlijk belang: mannen zijn ‘geestelijk’, vrouwen zijn ‘zondig vlees’.

De gnostici daarentegen legden de nadruk op het geestelijk aspect van de mens, en vonden vrouwen en mannen in spirituele zin volstrekt gelijkwaardig. De uiterlijke verschillen tussen de stoffelijke lichamen van mannen en vrouwen, achtten zij spiritueel van geen enkele betekenis.

Rexefncarnatie De gnostici geloofden in rexefncarnatie. Zij meenden dat alle menselijke zielen in slavernij waren geraakt aan ‘de Machten’ (ook wel Archonten genoemd). Daardoor was het aardse leven ten prooi gevallen aan angst en geweld. Maar ze meenden ook dat het leven op aarde weer hersteld kon worden in zijn oorspronkeljke glorie, door een proces van evolutie van alle menselijke zielen door verschillende levens heen. Iedereen zou ooit verlost worden van de slavernij aan de Machten.

Bij de gnostici staat rexefncarnatie in het teken van de persoonlijke herkansing. Het is vooral een hoopvol perspectief op een ‘nieuwe hemel en een nieuwe aarde’ in een volgend leven. Over rexefncarnatie in de gnostiek zie ook Evangelie van Maria Magdalena.

Gnostische scheppingsmythe In de oudtestamentische traditie schiep God op xe9xe9n enkel tijdstip, namelijk ‘in den beginne’, de gehele kosmos. Die kosmos bestaat sedertdien geheel op zichzelf. Maar de gnostiek heeft een geheel andere scheppingsmythe. In de gnostiek wordt de wereld op elk

5

moment nieuw geschapen. Zoals het licht steeds weer opnieuw uit de zon straalt, zo vloeit in een nooit eindigend scheppingsproces de werkelijkheid voort uit de oerbron van het zijn.

Men noemt dat permanente wordingsproces van de werkelijkheid: een emanatie.

De werkelijkheid zoals we die om ons heen ervaren is een emanatie van de bron van alle zijn.

Met die opvatting is verbonden de Aramese versie van het Onze Vader, die begint met: Bron van zijn, die ik ontmoet in mijn ontroering om al wat is.

Oorspronkelijk gelaat In de traditionele christelijke godsvoorstelling is er een onoverbrugbare afstand tussen de mens en God. Mens en God zijn wezensongelijk. Maar in de gnostiek is dat anders. Wij zijn als mens rechtstreeks met de bron verbonden. Zoals een lichtstraal verwant is aan de zon, zo is ook de mens verwant aan de Bron. Wij hebben ‘de gelaatstrekken van de Vader’. Wij zijn ‘de erfgenamen van de Vader’. Dat zijn uitdrukkingen in gnostieke teksten om weer te geven dat wij als mens verwant zijn met de Bron zoals een kind met zijn ouders. De beeltenis van God, die elk mens in zich draagt, zoals een kind op zijn ouders lijkt, is het ‘oorspronkelijk gelaat’ van de mens. Maar, je kunt als mens de innerlijk ervaring van die verwantschap kwijtraken. Dan heb je daar geen weet meer van. Je bent dan een ‘onwetende’ geworden. Doel van de gnostiek als spiritueel pad is om die verwantschap weer ervaarbaar te maken. Dan ben je een ‘wetende’ en beschik je dus over ‘gnosis’.

Christusbewustzijn Wij hebben als mens twee naturen.

De ene natuur is de persoonlijke natuur, waarbij men zichzelf ervaart als in de tijd geplaatst, met een geboorte en een dood. Dat is de mens met een geschiedenis en een persoonlijke identiteit. Bij deze persoonlijke natuur hoort het ‘persoonlijk bewustzijn’.

De tweede natuur van de mens is zijn tijdloze kern. Deze tijdloze kern van de mens heet in de gnostiek ‘de Christus.’ Daar hoort een ander soort bewustzijn bij, het ‘christusbewustzijn’. Als bijvoorbeeld in de brief aan de Kolossenzen in het Nieuwe Testament gezegd wordt: ‘Het geheim is dit: Christus woont in u,’ dan is dat voor een gnosticus duidelijk verstaanbaar. Ja, dat is het geheim waar het in de gnostiek over gaat.

Ook wordt over Paulus verteld dat hij de Christus in een visioen ontmoette. Precies, de Christus is geen historische persoon die men ‘in het vlees,’ als een ander mens, kan tegenkomen. De Christus is gexefncarneerd, vleesgeworden, in elk van ons, niemand uitgezonderd. Elk mens heeft dus, behalve zijn persoonlijke natuur, ook Christus-natuur.

Er is hier een grote verwantschap met het boeddhistische begrip ‘boeddha-natuur’. Elk mens, alle wezens en alle dingen hebben boeddha-natuur, leert het boeddhisme. Het spirituele pad van het boeddhisme heeft als doel het bewustzijn van de individuele mens te verenigen met de eigen boeddha-natuur, die tegelijk ook de boeddha-natuur is van de ganse werkelijkheid.

In het hindoeisme spreekt men over de gelijkheid van Atman en Brahman. Atman is het persoonlijk zelf, Brahman het kosmisch zelf. Ook daar gaat het om de vereniging van Atman, het persoonlijk zelf, met Brahman, het kosmisch zelf. In de Bhagavad Gita zegt Krishna (de goddelijke personificatie van Brahman) tegen Arjuna: Ik ben het zelf tronend in het hart van de mensen.

6

Zoals het boeddhisme vertelt dat elk mens boeddha-natuur heeft, en het hindoeisme leert dat Krishna het kosmisch zelf in elk mens is, zo geldt in de gnostiek op vergelijkbare wijze dat elk mens Christus-natuur heeft. In het westen noemt men dat ook wel het Christusbewustzijn. Doel van de gnostiek is het persoonlijk bewustzijn te verbinden met het Christusbewustzijn. Dat heet in de gnostiek symbolisch: ‘de vereniging in het bruidsvertrek’.

Precies zoals in het boeddhisme wordt verteld dat een mens die de boeddha-natuur in zichzelf heeft gerealiseerd, tegelijkertijd ook de innerlijke vereniging met de boeddhanatuur van de ganse werkelijkheid zal ervaren, zo leert de gnostiek dat kennis van het ware zelf tegelijkertijd ook kennis van het Al is: Wie zichzelf kent, kent het Al.

In het Nieuwe Testament wordt verteld dat Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan gedoopt werd. Op dat moment, zo gaat de vertelling, daalt de Heilige Geest op hem neer.

De Jordaan staat hier symbool voor de stroom van het zijn die voortvloeit uit de oerbron, het levenswater. (Zie ‘Scheppingsmythe’ hierboven.) De historische mens Jezus wordt hier dus met zijn persoonlijke natuur symbolisch ondergedompeld in de oerstroom van het zijn, en ervaart op dat moment zijn tijdloze Christusbewustzijn. Hij is een Christus geworden en zal voortaan zijn discipelen leren hoe ook zij een Christus kunnen worden, dat wil zeggen, zich bewust worden van de Christusnatuur die reeds in hen, en in alle mensen, aanwezig is.

En zijn discipelen kunnen op hun beurt die blijde boodschap weer doorvertellen aan iedereen die het horen wil, en: ‘Wie oren heeft die hore.’

In oecumenische zin zijn gnostiek, boeddhisme en hindoeisme en vele andere spirituele tradities slechts variaties op hetzelfde thema. Ze kunnen elkaar aanvullen en verrijken.

Alleen wie meent in het exclusieve bezit te zijn van de enige zaligmakende waarheid plaats zich buiten dat spirituele deelgenootschap.

19 March 2006 By wisdomflash on 16:18

7

Zeven stappenplan voor spirituele groei Opgesteld door Bram Moerland .

De muziek der sferen wordt gespeeld door eenlingen in harmonie met zichzelf.

Dit 7stappenplan ligt ten grondslag aan de cursus Gnostiek als spiritueel pad

De zeven intenties 1. Zelfrealisatie in de praktijk van het leven Dit stappenplan voor spirituele groei is gericht op zelfrealisatie in de praktijk van het leven.

Uitgangspunt is een vorm van spiritualiteit die zich niet wil afzonderen van de wereld, maar daar juist zinvol aan wil deelnemen.

2. Zingeving is persoonlijke daad De zin van het bestaan is niet gegeven; niettemin is de mens verlangend naar zin. Maar juist die afwezigheid van een gegeven zin schept de open ruimte waarin elk mens zelf de zin van zijn bestaan kan ontwerpen en daar de verantwoordelijkheid voor nemen.

3. Het goede of kwade behoort niet tot een domein van de werkelijkheid De werkelijkheid is uiterst veelzijdig. Merkwaardig genoeg zijn er nogal wat tradities die een deel daarvan proberen te verdonkeremanen. Ze hakken dan gewoonlijk de werkelijkheid op in twee delen. Het ene deel noemen ze goed en het andere kwaad. Ze zijn dualistisch.

De filosoof Plato heeft bijvoorbeeld alles wat ‘materie’ is, en dan vooral het menselijk lichaam, in de verdomhoek geplaatst. Alleen het ‘geestelijke’ vond hij goed. Dat dualisme van materie en geest, van lichaam en ziel is later overgenomen door de christelijke kerkvaders. Maar in het stappenplan voor spirituele groei wordt principieel geen enkel deel van de werkelijkheid buitengesloten. Dat is de essentie van non-dualisme.

Niets van dat wat is in zichzelf goed of slecht.

Het goede of kwade behoort niet tot een domein van de werkelijkheid. Mensen zijn in staat tot beestachtig gedrag maar ook tot ontroerende liefde. Het is in het handelen van de mens dat het goede of kwade gestalte krijgt. Dat betekent ook dat de verantwoordelijkheid voor goed en kwaad geheel bij mensen berust.

4. Alleen door twijfel kun je in wijsheid groeien Waar wij naar streven is ‘wijsheid’. Wijsheid komt voort uit de menselijke mogelijkheid om in vrijheid zichzelf en de wereld met mildheid, humor, verwondering en weemoed te bezien.

Wijs worden doe je al levende.

Voor wijsheid als onderdeel van spirituele groei is twijfel een onontbeerlijk attribuut. Alleen door twijfel kun je keuzes maken, nieuwe ervaringen opdoen, en in wijsheid groeien.

Wie meent de waarheid in pacht te hebben maakt geen keuzes. Zo iemand herhaalt steeds hetzelfde antwoord, ongeacht de vraag die het leven op enig moment stelt. Daar leer je niets van. Daar wordt je dus ook niet wijzer van.

8

5. Je bent een medeschepper van het leven Als het goede en kwade niet gegeven zijn, is dan alles maar mogelijk? Nee zeker niet. Dat is juist wat blijkt in de open ruimte waarin je op jezelf teruggeworpen wordt als je elke vorm van gegeven zin loslaat. Wat dan over blijft is je eigen geraaktheid.

Je zult dan wel moeten erkennen dat sommige gebeurtenissen je diep raken. Je wordt daardoor bewogen. Je weet dan dat je daar iets mee te doen hebt, dat je daar antwoord op hebt te geven. Daar begint je engagement. In het antwoord dat je geeft, ben je medeschepper van het leven, niet alleen je eigen leven, maar ook dat van anderen, en van al het leven op aarde.

6. Jij bent uniek Jij bent de enige mens op de wereld in jouw situatie, met jouw talenten. Jij bent anders dan alle anderen. Jouw situatie in de wereld en jouw persoonlijjke eigenheid vormen samen het gereedschap waarmee je zin kunt geven aan je bestaan. Je zult beloond worden met gevoelens van geluk en met het ervaren besef dat jouw bestaan zinvol is, als je je eigenheid tot expressie kunt brengen in je relaties tot je medemensen.

7. Liefde is vreugde om de eigenheid van de ander Als je handelen in de wereld samengaat met respect voor de eigenheid van de ander, dan zal dat bijdragen aan de realisatie van een oneindige rijkdom aan individuele ontplooiing.

Nieet alleen jij bent uniek. Ook alle andere mensen zijn uniek. Die rijkdom aan verscheidenheid is xe9xe9n van de mooiste aspecten van het menszijn. De erkenning daarvan vormt ook ons inzicht in de verrassende functionaliteit van de natuurlijke verscheidenheid van mensen ten opzichte van elkaar. Liefde is vreugde bij het bespeuren van de eigenheid van de ander, zonder enig eigenbelang. Liefde is de bron van het verlangen om een wereld te scheppen waarin alle mensen tot hun recht kunnen komen.

De zeven werken 1. Plaats van rust Het begin en eind van alle spirituele groei is reflectie. Onder reflectie wordt verstaan het vermogen jezelf, je medemensen en de wereld oordeelloos waar te nemen en daarover, met jezelf of met een medemens, in gesprek te gaan.

Verschillende vormen van meditatie verschaffen je de daartoe benodigde innerlijke stilte.

De gnosticus Valentinus spreekt over een innerlijjke plaats van rust. Belangrijk is dat je op elk willekeurig moment in staat bent naar die plaats van rust te gaan. Vanuit de oordeelloze stilte die daar heerst, kun je ‘zien’. Je bewustzijn is dan een ongestoorde spiegeling,een reflectie dus, van de werkelijkheid.

2. Herstel van lichaamsbewustzijn Veel mensen zijn hun lichaam kwijtgeraakt, en daarmee ook hun innerlijke kompas. Herstel van lichaamsbewustzijn maakt je aanwezigheid op aarde krachtiger.

Wie goed in z’n lijf zit straalt een rustig zelfvertrouwen uit.

9

3. Emotionele openheid Geen enkele emotie is goed of slecht. Emotionele openheid staat je toe elke emotie in jezelf waar te nemen, om vervolgens in vrijheid te besluiten wat je er mee doet.

Om werkelijk emotioneel open te zijn zul je wellicht aardig wat innerlijke taboes moeten durven doorbreken.

4. De tekenen van je biografie leren verstaan Elk mens is uniek. Maar het is moeilijk om jezelf bewust te kennen. Daarvoor moet je de tekenen leren verstaan die in je biografie verscholen zijn: terugkijken op je leven om de belofte op te sporen die in elk mens op vervulling wacht.

5. Psychologie van de verandering De veranderingsprocessen op het spirituele pad zijn heel stereotiep in die zin dat bijna iedereen door nagenoeg dezelfde ervaringen gaat. Allerlei tradities hebben daar hun eigen beelden voor. Niettemin is het iets heel persoonlijks wat uit deze ervaringen tevoorschijn kan treden.

Het is goed om enig zicht te hebben op wat jou, of anderen, te wachten staat, zodat je niet hoeft te schrikken als zich een heftige ervaring voordoet.

6. De dialoog met de ander We zijn niet alleen op de wereld. We moeten de wereld delen met onze medemensen. Dit vraagt om bezinning en de kunst van een goed gesprek: respectvol luisteren en authentiek antwoorden in een dialogische relatie. In een goed gesprek ‘vindt waarheid plaats.’

Wil je jezelf leren kennen? Daarbij is je medemens als spiegel onontbeerlijk.

7. Zingeving De zin van het bestaan is een persoonlijk waagstuk, geboren uit je eigen bewogenheid en met inzet van je persoonlijke kwaliteiten. Je zult het gevoel hebben een zinvol bestaan te leiden als je met je bewogenheid en je eigenheid een plek in de wereld kunt innemen.

Zingeving is de expressie van je eigenheid in een respectvolle relatie tot al wat leeft.

Nadere toelichting bij de zeven werken 1. Zelfreflectie Innerlijke stilte leer je o.a. in meditatie. Als onderdeel van het spirituele pad is het de techniek die je leert in jezelf ‘een plaats van rust’ te vinden waar je heen kunt gaan met je bewustzijn van aanwezigheid. Van daaruit kun je jezelf en de wereld gadeslaan, oordeelloos, leeg ‘zien’.

Op het moment dat je jezelf of het gewoel in de wereld vanuit innerlijke stilte kunt gadeslaan ontstaat er vrijheid. Die vrijheid kan eindeloos groeien, door de vaardigheid aan te leren op elk willekeurig moment (dus niet alleen tijdens je meditatieoefeningen) met je bewustzijn van aanwezigheid naar je innerlijke ‘plaats van rust’terug te keren.

Er zijn vele vormen van meditatie. Het is de taak van de meditatieleraar je met veel geduld steeds weer te wijzen op de mogelijkheid van oordeelloos ‘zien’ voortkomend uit innerlijke stilte verbonden met een besef van lijfelijke aanwezigheid. Om oordeelloos te kunnen zien is

10

het besef van lijfelijke aanwezigheid onontbeerlijk. Als je lijf niet meedoet kun je niet leeg zien; dan zie je alleen gedachtes en dat heb je dan niet in de gaten. Om voorbij die gedachtes te komen moet je je aanwezigheid verankeren in je lichaam.

2. Lichaamsbewustzijn Je lichaam is een deel van de werkelijkheid. Je lichaam ‘is’. Veel mensen hebben geleerd zich van hun lichaam te vervreemden. Je kunt bijvoorbeeld bedenken dat je lichaam maar een machine is, of oorzaak is van ‘de zondigheid des vlezes’.

Daarmee raak je ook het contact met de werkelijkheid kwijt.

Veel van wat geestelijk wordt genoemd is niet anders dan een mentale fantasie over de werkelijkheid. Het is niet zonder betekenis dat zulke fantasiexebn van hun gelovigen eisen hun lichaam te verzaken. Om aan zo’n esoterische fantasie te kunnen deelnemen moet je je werkelijkheids-zin loslaten, waarbij ‘zin’ hier de betekenis heeft van zintuig; je lichaam is je werkelijkheidszintuig.

De weg terug naar een non-dualistisch staan in de werkelijkheid gaat via het herstel van het lichaamsbewustzijn. Door je lichaam te integreren in je bewustzijn maak je contact met de werkelijkheid.

Voor een deel is dat heel eenvoudig: je kunt leren ontspannen en je lichaam innerlijk waar te nemen. Je kunt dus leren je lichaam van binnenuit te voelen. Als je dat kunt dan heb je al veel bereikt.

Maar er kunnen daarbij ook problemen opduiken. Er kan in je lichaam bijvoorbeeld veel verdriet opgeslagen liggen. Afweermechanismen kunnen zich in bepaalde lichaamsdelen genesteld hebben.

Er zijn veel technieken om je te leren daarmee om te gaan. Sommige zijn heel vriendelijk (zoals haptonomie) en andere wat heftiger (zoals bio-energetica).

Sommige lichaamstechnieken dragen het gevaar in zich om zelf ook weer heel mentaal te worden. De verkeerde manier van bijvoorbeeld yoga, is om jezelf een mentaal beeld te vormen van een oefening en je lichaam met je wil te dwingen dat te volgen. De goede manier is om je bewustzijn van aanwezigheid te leren verplaatsen, uit je gedachten, naar je lijf, en weer terug.

3. Emotionele openheid Emoties zijn belangrijk. Ze verschaffen je informatie over jezelf en de wereld. Emoties zijn boodschappers. Emotionele openheid ontstaat door het vermogen tot oordeelloos waarnemen van je emoties, hoe die ook zijn. Dat is behoorlijk lastig, want het oordelen over emoties zit bij de meeste mensen diep ingebakken in hun gewoontepatronen, en verbonden met allerlei taboes.

Emotionele openheid gaat dus niet over het hebben van de ‘juiste’ gevoelens, en ook niet over het vermijden van ‘verkeerde’. Integendeel, want er zijn geen goede of verkeerde emoties en gevoelens. Als je in staat en bereid bent de toestand van je gemoed oordeelloos te bezien, vanuit de positie van de innerlijke getuige, vanuit je ‘plaats van rust’, ben je in staat om in vrijheid te kiezen of je een emotie wel of niet tot uiting brengt, dus deel van je gedrag maakt. Daar gaat het om. Dat is wat te leren valt.

Je kunt bijvoorbeeld verliefd zijn. Dat is niet in zichzelf goed of kwaad. Het gaat erom dat je die toestand van je gemoed eerst in alle openheid durft waar te nemen en te erkennen, om vervolgens in vrijheid te besluiten of je daar wel of niet iets mee doet. Emotionele openheid betekent dus enerzijds dat je de gesteldheid van je gemoed oordeelloos kunt waarnemen,

11

en anderzijds dat je in vrijheid kunt besluiten daar wel of niet iets mee te doen.

Emotionele openheid is dus niet het ongeremd uiten van alle emoties, zoals nog wel eens gedacht wordt. De kans is dat je daardoor een slaaf wordt van elke luim die zich toevalligerwijs aandient.

Geen enkele emotie geeft je ergens recht top. Je kunt dus niet zeggen: ik voel dat zus of zo, dus heb ik hier of daar recht op. Dat heet gewoon dwingelandij.

4. De tekenen van je biografie leren verstaan Terugblikken op je leven en daar op zoek gaan naar allerlei trauma’s is maar beperkt functioneel voor spirituele groei. En het opnieuw doorleven van die trauma’s heeft nog minder zin. De kans is levensgroot dat je daardoor nog meer jezelf gaat identificeren met je slachtofferrol.

Er is een hele andere omgang mogelijk met het verleden. Als je je verleden kunt zien als een goudmijn aan ervaringen kun je er veel van leren. Dan kan zelfs de pijn die je eventueel geleden hebt een boodschapper zijn. Maar ook geluksmomenten zijn belangrijk.

Je persoonlijk verleden vertelt je wie je bent, en wat je hier op aarde te doen hebt.

5. Bevrijdende emoties Tijdens het proces van spirituele groei kunnen allerlei heftige emoties zich aandienen, soms op uiterst ongelegen momenten. Naarmate je je emotionele pantser meer en meer durft loslaten, en je dus groeit in emotionele openheid, is de kans groot dat zich heel stereotiepe ervaringen aandienen.

Zo kun je plotseling overspoeld raken door een enorm verdriet. Het kan dan lijken alsof je nooit meer kunt ophouden met huilen. Daar kun je behoorlijk van schrikken, en ook je omgeving kan er danig van in de war raken. Het is belangrijk dat je het zelf herkent als behorend bij je ontwikkeling. Geef eraan toe en het gaat gewoon over. Ga dat verdriet vooral niet koppelen aan een bepaalde ervaring uit het verleden, want het is van een heel andere soort. Het zal lijken alsof alle verdriet van de wereld bij je binnenkomt. Troost van lieve medemensen kan helpen als ze je maar niet proberen te redden met goede raad, maar je bemoedigen je verdriet aan te gaan. Laat het verdriet dus gewoon toe. Het gaat vanzelf over als je er niet tegen vecht. Daarna zul je je enorm bevrijd voelen.

Een ander gevoel dat je kan overvallen is woede. Als het de woede is die ik bedoel, zul je begrijpen waarom dit gevoel woede heet. Het kan lijken alsof een storm van woede door je heen woedt. Daar moet je erg mee oppassen. Je kunt er schade mee berokkenen in je naaste omgeving. Want je zult geneigd zijn die woede uit te kuren op je naasten, ook al zijn ze daar niet de oorzaak van. Blijf liever even uit hun buurt. Doe er niets mee, maar laat het woeden in jou wel toe, en veroordeel jezelf er vooral niet om. Koppel deze woede niet aan een ervaring uit je verleden, want dat heeft er niets mee te maken. Kijk ernaar en laat het uitrazen, al is dat niet gemakkelijk. Ook dit gaat vanzelf over als je er niet tegen vecht. Het gevoel dat hierna tevoorschijn kan komen is een soort kosmische liefde. Probeer niet dat nog mooier te maken dan het al is door er allerlei nobele gedachten aan te koppelen. Laat het zijn, dat is genoeg.

Een derde gevoel dat zich onderweg op het spirituele pad kan aandienen is rauwe eenzaamheid. Het is een gevoel alsof je in een ijskoude kosmos bent belandt waarin je je

12

troosteloos verlaten voelt. En ook hiervoor gelden de adviezen als voor de andere gevoelens. Het gaat over als je het aanvaardt. Dan kun je beloond worden met een wijds gevoel van tintelende vreugde en verbondenheid.

Een uiterst pijnlijk gevoel is de smartelijke terugblik. Op het moment dat je spiritueel ontwaakt kan het leven dat je tot nu toe leidde zich aan je voordoen als een vorm van grote tragiek. Je kunt een intens berouw voelen om de verloren tijd. Dat moet je wel aankunnen.

Ook dat heeft niets te maken met trauma’s die je eventueel opgelopen hebt. Ga ook dit gevoel daar dus vooral niet mee verbinden, ook al is de verleiding groot, want maar al te makkelijk redeneer je zo jezelf in een slachtofferrrol. Als je ook dit gevoel toelaat zonder oordeel, zal het zich kunnen omvormen tot een soort weemoed die je voortaan met je meedraagt en die je innerlijk heel zacht maakt. Die weemoed geeft je toegang tot oprechte, belangeloze barmhartigheid en mededogen.

Een vierde gevoel is heel wat aangenamer dan de vorige. Ik noem het ‘de kosmische lach’.

Je kunt onderweg op je spirituele pad werkelijk overvallen worden door de totale absurditeit van alles en nog wat om je heen. En de enig mogelijke reactie op dat moment is een schaterlach. Ik bedoel dus niet de cynische lach om de belachelijkheid van alles, maar een brede bevrijdende lach van inzicht, warmee je jezelf van een heleboel zinloos gedoe bevrijdt.

Geen van al deze gevoelens is ‘verplicht’ op het spirituele pad. Maar als ze zich aandienen is het meestal onverwachts. Als je weet dat ze er gewoon bijhoren, kun je je er misschien wat makkelijker aan overgeven.

Het is ook belangrijk dat je als spiritueel begeleider van andere mensen op deze emoties verdacht bent en er mee weet om te gaan. Het heeft geen enkele zin om deze emoties te duiden om er zo aan te ontsnappen. Het zijn de wachters aan de poort van openheid. De sleutel van die poort die elk van deze wachters zal opvragen is: overgave.

6. De dialoog met de ander Het ontplooien van persoonlijke eigenheid zal alleen een staat van vervulling zal geven als die samengaat met een besef van dienstbaarheid aan de samenleving, de medemens, de natuur of iets anders buiten jezelf. Die staat van vervulling is precies datgeen wat mensen van nature nastreven. Het is de opperste vorm van zelfrealisatie. Er is dus helemaal geen tegenstelling tussen persoonlijke ontplooiing en dienstbaarheid aan het leven om je heen.

Ze sluiten elkaar in en ze ontmoeten elkaar in de zelfrealisatie.

Veel gesprekken hebben de vorm van een strijd om de waarheid. Dat is een gewoonte die diep in menselijk gedrag geworteld kan zijn. Het leren herkennen van die vorm van gesprek en het aanleren van een op respect en authenticiteit gebaseerde gespreksvorm is een belangrijk onderdeel van gnostiek als spiritueel pad.

7. Zingeving Wat moet ik met mijn leven? Het geijkte patroon is dat je het antwoord zoekt in een spirituele traditie, of een politieke ideologie, of een andere externe bron.

Een belangrijk kenmerk van deze tijd is dat die externe bronnen door de meeste mensen niet meer als geldig worden ervaren. Dat geldt niet alleen voor de spirituele tradities, maar ook bijvoorbeeld voor het marxisme.

Ongeacht de waarde die deze oude tradities zouden kunnen hebben, willen de meeste

13

mensen tegenwoordig zelf hun eigen antwoorden geven. Ze willen hun antwoorden ervaren als expressie van zichzelf. Moderne zingeving is: jezelf ontwerpen in de antwoorden die je aan het leven geeft, woekerend met je talenten, in relatie tot je medemens.

Elke vorm van hedendaagse spiritualiteit zal dat algemene levensgevoel – zingeving als persoonlijk antwoord – tot uitgangspunt moeten hebben. En dat was precies wat de oude gnostiek beoogde.

Conclusie Alle voorafgaande fasen van Gnostiek als spiritueel pad hebben gevolgen voor je handelen in de wereld. Je hoeft geen volmaakte leerling te zijn om te ervaren dat je op een nieuwe manier in de wereld kunt komen te staan.

Veel van wat eerst hoogst aantrekkelijk leek te zijn kan z’n aantrekkingskracht verliezen en daarmee ook z’n macht over je leven. Nieuwe doelen zullen zich aandienen.

Het is een hele levenskunst om die verandering in je leven vorm te geven. Dat is helemaal niet vanzelfsprekend. Maar je zult door die verandering ook toegang hebben tot vormen van creativiteit die je voorheen niet kende.

By wisdomflash on 16:11

14

Als je zomaar naar me lacht Leg je vingers op mijn hart, het bonken neemt je mee, naar emoties heel oprecht, naar mijn kinderlijk idee, van een wereld vol vertrouwen, een leven lief en klein, en twee kleine lieve ogen, die geborgen bij je zijn.

Streel je vingers langs mijn wang, volg de lijn van mijn gezicht, volg mijn haren met je ogen, het stralen van het licht, k’neem je mee naar diep van binnen, volg mij langzaam naar mijn ziel, dwaal maar verder langs mijn zinnen, neem mijn hart dat voor je viel.

Kronkel langs al mijn emoties, van verliefd naar passioneel, van verfijnd naar sterk erotisch, strevend naar een groot geheel, van het sprankelend ontwaken, als je naast me ligt zo zacht, en de rust die me blijft raken, ‘als je zomaar naar me lacht’.

Dromenland, maart 2006 By wisdomflash on 16:04

15

Bevrijdend ! .

We vragen ons af: Wie ben ik om briljant te zijn, prachtig, talentvol, fantastisch?

Maar wie ben jij om dat niet te zijn?

Je bent een kind van God. Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.

Er is niets verlichts aan je klein te maken opdat andere mensen zich bij jou niet op hun gemak zouden voelen.

Wij zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.

Wij zijn geboren om de glorie van God die in ons is te openbaren.

Die is niet alleen in sommige van ons; die is in iedereen!

En als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen toestemming hetzelfde te doen.

Als wij bevrijdt zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf andere. *Bron: Marriane Williamson en later voorgelezen door Nelson Mandela, uit zijn Inaugurale Rede voor het presidentschap van de Republiek Zuid Afrika, 1994.

By wisdomflash on 20:04

16

.

~ If Tomorow Never Comes ~ . .

Sometimes late at night I lie awake and watch her sleeping She’s lost in peaceful dreams So I turn out the light and lay there in the dark And the thought crosses my mind If I never wake in the morning Would she ever doubt the way I feel About her in my heart If tomorrow never comes Will she know how much I loved her Did I try in every way to show her every day That she’s my only one And if my time on earth were through And she must face this world without me Is the love I gave her in the past Gonna be enough to last If tomorrow never comes ~ If Tomorow Never Comes ~

by Ronan Keating By wisdomflash on 19:55

17

Alles wat op je pad komt .

In een klein dorpje op het platteland leefde een oude man. Hij bezat een prachtig paard.Ofschoon hij erg arm was, had hij ieder aanbod om zijn paard te verkopen afgeslagen, omdat het dier als een vriend voor hem was. De andere dorpsbewoners konden dat maar niet begrijpen, omdat hij in xe9xe9n keer van zijn armoede zou zijn verlost als hij zijn paard zou verkopen.

Op een dag trof de oude man een lege stal aan. De dorpsbewoners waren ervan overtuigd dat het paard gestolen was, en waren het erover eens dat de oude man het paard inderdaad beter had kunnen verkopen. De oude man echter merkte op, dat het enige dat vast stond was, dat het paard weg was. De oude man vroeg aan de dorpsbewoners om verder geen oordeel te hebben over de situatie.

Een tijdje later kwam het paard terug met in zijn spoor een dozijn wilde paarden. De bewoners meenden nu dat de oude man toch wel een groot geluk ten deel was gevallen, maar weer vroeg de oude man hun alleen maar naar de feiten te kijken en niet een oordeel te hebben over slechts een deel van de werkelijkheid.

Zijn zoon begon de wilde paarden te temmen, maar op een dag viel hij van een paard en brak zijn been. Dit was toch echt wel een ramp vonden de dorpsbewoners, want hij was de enige hulp voor de oude man. Maar ook hier onthield de oude man zich van een mening.

Kort daarop brak er oorlog uit in het land en alle jongemannen werden opgeroepen voor dienst, behalve de manke zoon…

En zo gaat het verhaal steeds maar weer door.

Bron: ‘Het Reiki Vuur, geschreven door Frank Arjava Petter’ 12 March 2006 By wisdomflash on 19:44

18

Wijze goede wensen ..

Blijf kalm temidden van het lawaai en de haast en gedenk hoe vredig de stilte kan zijn.

Blijf op goede voet met alle mensen zonder u zelf te verloochenen.

Spreek de waarheid, rustig en helder en luister naar anderen, zelfs al lijken zij dom en onwetend, ook zij hebben iets te zeggen.

Vermijd luidruchtige en agressieve mensen, zij zijn een kwelling voor de geest.

Als u zichzelf met anderen vergelijkt, zoudt u ijdel of verbitterd kunnen worden, er zullen altijd mensen zijn die minder of beter zijn dan u.

Verheug u op wat u hebt bereikt en nog wilt bereiken. Blijf belang stellen in uw eigen ontwikkeling, maar blijf bescheiden, dit is uw werkelijke bezit bij het steeds wisselende fortuin in de tijd. Wees behoedzaan in zaken, want de wereld is vol bedrog.

Maar laat u hierdoor niet afleiden van de werkelijke waarden. Velen streven naar hoge idealen en overal ontmoet u heldendom om u heen.

Blijf u zelf, veins vooral geen genegenheid.

Wees ook niet cynisch ten aanzien van de liefde, want tegenover alle dorheid en ontgoocheling is zij eeuwig als het gras.

Aanvaard goedmoedig het klimmen der jaren, doe met gratie afstand van uw jeugd.

Ontwikkel geestkracht om u te wapenen bij onverwachte tegenslag. Maar maakt u zich geen zorgen om hersenschimmen.

Vrees wordt vaak geboren uit vermoeidheid en uit eenzaamheid.

Betracht een gezonde zelfdiscipline, maar wees vriendelijk voor uzelf. U bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. U hebt het recht hier te zijn. En of u het doorgrondt of niet, twijfel er niet aan dat het heelal zich ontvouwt zoals het moet. Ga daarom in vrede met God, hoe u zich hem ook voorstelt. En wat u ook doet en nastreeft, houdt vrede in uw ziel in de luidruchtige verwarring van het leven.

Ondanks alle geveinsdheid, geestdodendheid en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.

Wees zorgvuldig. Streef naar geluk.

Tekst, gedateerd 1692, gevonden in de St. Pauls Cathedral. Baltimore, Zuidwest Ierland.

By wisdomflash on 19:41

19

.

Geen Licht zonder Donker.

Zonder donker ervaar je geen licht. Zonder koude ervaar je geen warmte.

Zonder beproevingen, zij het ervaringen, ziektes, of relaties, zal het leven rustig zijn, het pad dat we bewandelen recht, veilig en comfortabel.

De mensen die je ontmoet, je successen en je verliezen, al je ervaringen scheppen wie je bent. Zelfs van de slechtste ervaringen kun je leren, sterker nog.. ze zullen zelfs de meest fundamentele en belangrijkste ervaringen blijken te zijn.

Als iemand je pijn doet, je verraadt of je hart breekt, vergeef het hun, want ze hebben je geholpen om voorzichtig te zijn in het vertrouwen van mensen en het belang van het voorzichtig zijn met het openen van je hart tegenover anderen. Als iemand van je houdt, houdt dan oneindig veel van hen, niet alleen omdat ze van jou houden, maar omdat ze je leren om je ogen en hart te openen voor dingen die je nog nooit gezien of gevoelt hebt.

Laat elke dag tellen. Wees dankbaar voor elk moment en neem van alles zoveel als mogelijk waar, omdat je het misschien wel nooit meer zult ervaren.

Praat met mensen met wie je anders nooit praat, en luister naar hen. Laat jezelf verliefd worden, breek los en zet je gezichtsveld wijdt. Houd je hoofd omhoog omdat je daartoe het recht hebt. Vertel je zelf dat je een geweldig individu bent en geloof in jezelf, want als jij niet in jezelf gelooft, zal niemand in jou geloven. Je kunt van je leven alles maken wat je maar wilt, schep je eigen leven en vlieg dan uit en leef het.

Bron: Onbekend, 5 March 2006 By wisdomflash on 14:40

20

Ochtendfiets

langzaam doven de laatste lichtjes van de nacht een waterig zonnetje probeert zijn kracht te hervinden en straalt een nieuwe dag tegemoet rustig fiets ik tussen dauwbedekte velden en neem alles genietend in mij op geen andere geluiden dan ruisende banden over het fietspad en vogels die zich niet aan mijn aanwezigheid storen over een paar kilometer zou ik weer thuis zijn maar vandaag niet, vandaag maak ik een extra rondje Marcel 1962

21

Ontastbaar dichtbij ..

Hoe graveer ik in papier het tasten naar jouw golvend haar een silhouet van abrikozen verdronken in mijn vingers.

Hoe blijft de zomer blinken in je ogen terwijl je zacht gezonken geur al slaapt in ’t gele glooien van een herfst verloren rimpels in de huid van hoge bomen.

Je bent er niet. Ik zie je wel.

Ik luister diep en hoor je praten en lachen.

Zonder ogen. Zonder oren.

Je danst roerloos door mijn leven.

In de stilte van de dagen.

Ik wil je verder dragen dan de horizon. bon onbekend By wisdomflash on 14:21

22

Bestaat er wel een God ?

Veel mensen kunnen zich niet vinden in een God, gevestigd geloof of welke geloofsovertuiging dan ook.

Dan is er nog een bijbel die gebruikt wordt door menig geloof en allemaal net even iets anders gelezen wordt en zodoende niet meer realisaties overkomt op geloofwaardigheid.

Allemaal geloven in xe9xe9n God en toch zoveel stromingen over diezelfde God. Zoveel stromingen dat in deze tijd menigxe9xe9n zijn rug keert van God omdat ieder geloof zijn waarheid verkondigt en hoe is dat toch mogelijk?

Het geloof is voor menigxe9xe9n niet geloofwaardig meer.

Bestaat er wel een God? Mijn antwoord is ja, alhoewel de benaming “God” nogal overheersend overkomt.

Noem hem zoals je zelf wilt, Albron, Schepper, Al xe9xe9n of wat dan ook.

Als die Albron bestaat, waarom dan zoveel ellende, armoede en agressie etc. op deze aardbol?

Moeilijke vraag? Ik denk het niet…..

Wij zijn geneigd om buiten ons om te kijken naar die Albron, kijken wat hij doen kan, wachtend op een reactie!

Ik denk dat als je op die manier gaat kijken je erg lang kan wachten op die God! Er van uitgaande dat hij de mens heeft geschapen naar zijn evenbeeld en gelijkenis en hij zelf de mens een vrije wil heeft gegeven mag ik u zeggen dat hij er al is.

Hij is daar waar u hem misschien nog niet gezocht heeft, in uw hart.

U bent deel van God, u bent zijn handen en voeten, u kan zijn gedachten zijn, zijn uitvoering die u daar zocht waar hij niet was.

Als u weet dat hij te vinden is in u zelf dan gaan er poorten open, poorten die zijn liefde met de uwe kan laten doen samensmelten.

Laat het even tot u doordringen, hij is al daar, in uw hart en wacht tot u dit kan herkennen, u bent niet alleen, hij wacht tot u beseft dat u het weet!

Is dit eigenlijk niet het mooiste besef wat hij u kan geven, de mooiste waarheid alom?

Is het niet het mooiste om te weten dat u bezit heeft van alwetendheid, universele wijsheid bezit en godsliefde kan uitdragen naar uzelf en anderen?

Is het niet mooi dat hij u kan helpen zoals een Vader zou doen voor zijn kinderen?

Denkt u echt dat u als mens er alleen voor staat, alle problemen zelf moet oplossen?

Kijk even terug op uw leven met als zijn ups en downs, om als mens te leven is veel moed nodig en doorzettings vermogen want leuk is het vaak allerminst.

Bedenk dat u een helpende hand kan krijgen want dat is de bedoeling ook van het menszijn, u hoeft niet alleen door het leven te worstelen, hij wilt u graag helpen.

23

U zult merken en zien dat als u hem toelaat vanuit uw hart er wonderen zullen geschiedden, voor u en uw naasten, uitvloeiend over heel de aardbol en dan zult u beseffen dat de mens alle narigheid veroorzaakt en niet hij.

Als iedereen zal beseffen dat hij in de mens leeft en alleen wacht opdat u uw deurtje openzet dan pas zal hij kunnen werken want het is een vrije keuze van de mens of hij wel of niet mag helpen om van deze wereld een paradijs te maken.

Hij heeft u nodig voor zijn werk, hij wacht alleen opdat u dat beseft.

Denk u dat dit moeilijk is om dit te beseffen?

Het is gemakkelijker dan u denkt, even beseffen dat u het niet alleen hoeft te doen want er staat iemand te trappelen van ongeduld om met u te mogen leven.

Hij staat te wachten op uw handreiking zodat ook u uzelf kunt vinden.

En hiermee zal het Godswerk zichtbaar worden gemaakt.

God zij met u. [/i] By wisdomflash on 19:29

24

Tien nuttige affirmaties voor mindere momenten Hieronder een paar nuttige affirmaties voor mindere momenten. Ze kunnen misschien wat overtuigingen uit je kindertijd vervangen. Uitgeprint doen ze heilzaam werk op je wc of elders waar ze vaak in het zicht hangen.

TIEN GEBODEN VOOR ZELFLIEFDE (Artikel uit Paravisie in 1997) Soms stroomt je hart over van liefde en dankbaarheid – alles is ruim, alles is goed. Op andere momenten zit je vast in een piekerkramp. Je twijfelt aan je zelf, je voelt dat je tekortschiet, dat je faalt. Voor die momenten zijn deze ‘Tien Geboden’ . Het zijn krachtige affirmaties, bevestigingen van de waarheid die we niet altijd helder voor ogen hebben. Lees ze vaak, dan vervangen ze langzamerhand je negatieve overtuigingen. Probeer ze eens, hardop of in stilte, voor de spiegel of in meditatie.

1. IK BEN DIE IK BEN. Met dit lichaam als voertuig en met dxe9ze op overleving gerichte geest moet ik het doen.

Ergens in mijn zenuwgestel huist mijn ziel die gelukkig mijn levensopdracht kent. Deze drieeenheid is alles wat ik heb. Ik kan niet meer ruilen. Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; zonder mij, zoals ik op dit moment ben, was de schepping niet volledig. Ik stop met mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan. Ik leun niet meer op anderen, ik geef niemand de schuld, ik neem alle verantwoordelijkheid voor de les die ik zelf gecrexeberd heb. Ik ga niet wachten tot mijn leven eindelijk begint.

2. IK MAG FOUTEN MAKEN. Voor de mens is perfectie een eindpunt, stilstaan en stilstand is dood. Ik leef dus maak ik fouten, mxe0g ik imperfect zijn. Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan. Van fouten leer ik.

Ik geef mezelf de speelruimte om de ‘fouten’ te maken die ik maak. Zo houd ik mijn persoonlijke groei en de evolutie van het geheel op gang. Ieder mens heeft schaduwkanten die geaccepteerd moeten worden om hun schaduwkwaliteit tot zijn recht te kunnen laten komen. Dan pas komt er echt evenwicht. Ik durf op oude beslissingen terug te komen, ik durf ook mijn verontschuldigingen aan te bieden als dat gepast is.

3. IK KRIJG PRECIES WAT IK NODIG HEB. Alles helpt om mijn opdracht op aarde te vervullen – ook de tegenslag en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten. Als ik dat nu niet zie, zal

25

ik het later wel kunnen zien. Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles altijd nog veel erger had kunnen zijn. Ik durf te zeggen wat ik voel en hoe ik me voel. Ik deel mijn ontwikkelingen vol vertrouwen met hen die me na staan. En als het toch stroef blijft lopen, dan zoek ik naar Nieuwe Mogelijkheden en weer Andere Oplossingen. En ik houd mijn creatieve toverstaf bij de hand: sterk visualiseren van het goede helpt nagenoeg altijd.

4. IK HOEF ALLEEN MAAR VOLSTREKT EERLIJK NAAR MEZELF TE ZIJN. Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel. Soms is een voorzichtige leugen of iets verzwijgen een betere oplossing dan de confronterende waarheid. Soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld. Als ik mezelf maar niet misleid; als ik maar weet wat ik doe en waarom. Nooit liegen blijft overigens een ultieme dapperheid. Spreek altijd eerlijk met de Al-Bron, de goddelijke stroom in het universum. Wees totaal oprecht en jouw gebed wordt een schitterend fenomeen. De wezenlijke werking van bidden is wetenschappelijk onderzocht en bevestigd.

5. IEDEREEN MAG VAN MIJ GENIETEN OP ZIJN OF HAAR EIGEN WIJZE. Ik ben nodig op aarde. Anderen leren van mij, ik leer van hen. Maar hoe, dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten. Ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren. Kritiek probeer ik zo eerlijk mogelijk te incasseren. Ik geef mijn openlijke en subtiele slachtofferrolletjes op en neem de macht terug. Ik probeer niet te oordelen over anderen. Ik accepteer dat er altijd wel iemand zal zijn die mij veroordeelt en een ander die mij bewondert. Wat de xe9xe9n goed vindt, vindt een ander waardeloos. Laat me maar gewoon genieten van complimenten en verder ontspannen doen wat ik voel dat ik moet doen. Ik hoef het niet de hxe8le wereld naar de zin maken.

6. IK HOUD MIJN AANDACHT HIER. Hier is mijn lichaam, dus hier ben ik. Hier is de belangrijkste plek op aarde! Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven – hier klopt mijn hart, hier haal ik adem. Ik ga niet zweven, geen twee dingen tegelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half. Ik ga me niet nodeloos druk te maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij elders. Ik laat me ook geen quasi spiritueel paradijs op een andere wereld aansmeren of het idee dat het in andere dimensies (of in een ruimteschip buiten de aarde) beter is. De aarde is mijn oermoeder. Bij haar leg ik mijn loyaliteit en daarom houd ik van het stoffelijke, materixeble leven. Ik ben hier. Ik leef hier en ik wil voluit leven hier in alle situaties die zich voordoen.

7. IK HOUD MIJN AANDACHT IN HET NU. Ouwe koeien horen in de sloot. Alles is gebeurd omdat het moest gebeuren – nutteloos om er over te piekeren. Ook vage toekomstfantasiexebn verspillen mijn energie. NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven! Ik maak wel nuttig gebruik van mijn geheugen, maar ga niet zeuren of klagen over toen en daar. Ik probeer vroegere opponenten te vergeven. Als er toch een kwetsuur uit het verleden blijft schrijnen, dan

26

benader ik degene die hem veroorzaakt heeft en deel ik dat gevoel. En daarna zien we wel verder.

8. ALLES EN IEDEREEN HEEFT ZIJN EIGEN TEMPO. Ik kan niet sneller groeien dan mijn lichaam en geest aankunnen. Elk proces heeft zijn eigen tijd nodig. Een vlieg doet een hele cyclus in xe9xe9n dag, een kat leeft misschien vijftien jaar, het menselijke gemiddelde is vierenzeventig. Of ik nu wil leren vliegen of een goed mens worden, dat heeft allemaal oefening, geduld en toewijding nodig. Het is belangrijk dat ik een doel vaststel en dat ik dat krachtig en consequent nastreef. Ik hoef ondertussen mijn ontwikkeling niet te vergelijken met die van anderen. De wereld is al druk en gestresst genoeg. Het is niet nodig dat ik mezelf opjaag. Het scheelt al enorm als ik mijn eigen zich herhalende gewoonten en gedragspatronen eerder herken.

9. MIJN INNERLIJKE WEZEN IS HEEL DAPPER. Door mijn geboorte heb ik mezelf een dapper geschenk gegeven. Ik houd vanuit die dapperheid mijn angsten kritisch tegen het licht. Lijdt een mens niet het meest onder ‘t lijden dat hij vreest? Ik wacht rustig af en ik bereid me voor, maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren. Dat vind ik zonde van de tijd. We zien wel! Als alles goed gaat, heb ik gelukkig niet vergeefs geleden. Mocht er toevallig wxe8l iets akeligs gebeuren, dan heb ik tenminste niet vooraf xf3xf3k al geleden. Ik hoef niet meer bang te zijn. En als ik txf2ch bang ben, dan mxe0g ik bang zijn.

Bij groei hoort soms tijdelijk stilstand. Niet alles hoeft in xe9xe9n keer goed te gaan.

10. IK HOUD ONTZETTEND VEEL VAN MEZELF. Daarom kan ik ook van andere mensen houden. Net zoals ik houd van dieren, planten, bomen, rotsen. En alles houdt van mij. Overal is overvloed voor wie het kan zien. De zon en de maan beminnen mij. Alles is Liefde en ik ben er een deeltje van. Ik werk onophoudelijk aan mijn zelfvertrouwen. Ik hoef niet alles persoonlijk te nemen, veel mensen projecteren immers hun eigen onvolkomenheden op anderen. Wat de mens ziet van de werkelijkheid, is immers niet meer dan een subjectieve interpretatie.

22 February 2006 By wisdomflash on 19:34

27

Brief voor jou, als je je even niet lekker voelt Er zijn dagen dat je je niet lekker voelt, en vandaag is het die dag misschien wel. Je zoekt naar een bepaalde hoofd-oorzaak en je geeft wellicht van alles de schuld.

Iedereen voelt zich wel eens rot. En iedereen heeft ook recht om zich af en toe rot te voelen! Gun jezelf tijd, en accepteer eens dat jij je ook wel eens niet zo happy voelt. Laat het toe dat je je nu niet zo lekker voelt.

Jij mag ook genieten. Wat jij ook gedaan hebt, jij hebt ook recht op geluk! Vergeef jezelf eens en voel je niet schuldig, want er is geen schuldvraag. We zijn hier allemaal om te leren. Wij wijzen altijd graag naar anderen en naar ons zelf. Maar laat het eens rusten, het heeft allemaal geen zin om je druk te maken over van alles en nog wat.

Jij hebt recht op geluk, jij mag vanaf nu kiezen voor je eigen geluk. Niet uit egoisme maar gewoon omdat je ook anderen het gunt om gelukkig te zijn, althans dat probeer je. Als jij het geluk uitstraalt, kun je het ook overdragen aan anderen.

Vrienden komen en gaan, maar jij moet je hele leven met jezelf door 1 deur. Ik zou maar zorgen dat je van jezelf houdt, want anders is het leven echt zwaar lijden (lijkt mij).

Waarom zou je niet van jezelf houden, onvoorwaardelijk? Jij hebt je fouten, okay, maar dat is toch niet erg. Richt je eens op de positieve dingen. Ontwikkelt ze, laat ze groeien. Overal en alles waar je energie in steekt groeit. Dus richt jij je aandacht op het vervelende, het negatieve dan zal het groeien. Maar richt jij je aandacht vanaf nu op het positieve dan zal het positieve groeien. Het zal groeien als kool. Het zal je hele zelf en je omgeving bedenken met lichtgevende en warme energie. Dus laat het positieve groeien, accepteer alles wat je bent, laat acceptatie en positiviteit winnen!

By wisdomflash on 18:36

28

De kleine ziel en de zon ER WAS EENS… een Kleine Ziel die tegen de Al-Bron zei: “Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen. ” de Al-Bron lachte breed. “Dat is waar!”, zei de Al-Bron. “Jij bent ook het licht.”

“Wow,” zei de Kleine Ziel, “Dit is toch echt gaaf.”

Enige tijd later bleek dat weten wie ze was niet voldoende was.

De Kleine Ziel voelde onrust van binnen en wilde ervaren wat het was om het licht te zijn. En zo ging de Kleine Ziel terug naar de Al-Bron (Wat geen slecht idee is voor alle zielen die willen weten wie ze werkelijk zijn.)

Hoi Al-Bron! Nu weet ik wie ik ben. Is het goed als ik dat wil zijn?”

De Al-Bron zei,”je bedoelt dat je wilt zijn wie je al bent?”

“Wel”, antwoordde de Kleine Ziel, “Weten wie ik ben is xe9xe9n ding, maar helemaal echt zijn is iets anders. Ik wil ervaren wat het is om het licht te zijn!”

“Maar je bent het licht al,” herhaalde de Al-Bron weer lachend.”Ja, maar ik wil voelen wat het is!” zei de Kleine Ziel. “Wel”, de Al-Bron grinnikte, “Ik had het kunnen weten, jij bent altijd al de meest avontuurlijke.”

Toen veranderde de houding van de Al-Bron.

“Er is alleen 1 ding…. Er is niets anders dan het licht. Zie je, ik creeerde niets anders dan wat jij bent; en daarom is het niet makkelijk voor jou om jezelf te ervaren zoals je bent, omdat er niets is dat je niet bent.” “Huh?” zei de Kleine Ziel, een beetje verbouwereerd. “Beschouw het op deze manier,” zei de Al-Bron.

“Je bent als een kaarsje in de zon. O, je bent daar met ontelbare andere kaarsjes die samen de zon zijn. En de zon zou anders zijn zonder jouw kaarsje.

Hoe kun je weten dat je het licht bent wanneer er alleen maar licht is?

Dat is de vraag.” Weer lachte de Al-Bron. “Dat heb ik al gedaan.” Zei de Al-Bron.”

Aangezien je jezelf niet kunt zien als het licht als je in het licht bent, zullen we je met duisternis omringen.”

“Wat is duisternis?” vraagt de Kleine Ziel. De Al_Bron antwoordde, “dat is wat je niet bent.” “Zal ik bang zijn in het donker?” vroeg de Kleine Ziel.

“Alleen als je ervoor kiest om bang te zijn,” antwoordde de Al-Bron.

“Er is echt niets om bang voor te zijn, tenzij jij ervoor kiest om dat te zijn.

Want weet je, we verzinnen het allemaal, we doen alsof.” “Oh,’” zei de Kleine Ziel, en voelde zich al beter. Toen legde de Al-Bron uit dat, om maar iets te kunnen ervaren het tegenovergestelde er moet zijn. “Het is een groot cadeau,” zei de Al-Bron, “want zonder het tegenovergestelde kun je niets weten. Je kunt geen warm weten zonder koud, geen boven zonder beneden, geen snel zonder langzaam.

29

Je kunt geen links zonder rechts weten, geen hier zonder daar, en geen nu zonder toen.

“En zo,” concludeerde de Al-Bron,”wanneer je omgeven bent door duisternis, bal je vuist niet, verhef niet je stem en vervloek de duisternis niet. Wees liever een licht in de duisternis en word er niet boos over. Dan weet je wie je echt bent en iedereen zal het weten.

Laat je licht zo schijnen dat iedereen weet hoe speciaal je bent!”

“Bedoel je dat het goed is anderen te laten zien hoe speciaal ik ben?” vroeg de Kleine Ziel.

“Natuurlijk!” De Al-Bron grinnikte. “Het is heel goed! Maar onthoud: ‘speciaal’ betekent niet ‘beter’.

Iedereen is speciaal, ieder op zijn of haar eigen manier! Alleen zijn velen dat vergeten.

Zij zullen dan ook zien dat het goed is voor ze om speciaal te zijn wanneer jij ziet dat het goed voor jou is om speciaal te zijn.” “Wow,” zei de Kleine Ziel, lachend van vreugde.

“Ik kan zo speciaal zijn als ik wil!”"Ja, en je kunt nu beginnen,” zei de Al-Bron, die mee lachte samen met de Kleine Ziel. “Welk deel van speciaal wil je zijn?” “Welk deel van speciaal?” herhaalde de Kleine Ziel, “Ik begrijp het niet” “Wel,” legde de Al-Bron uit, “Het licht zijn is speciaal zijn, en speciaal zijn heeft heel veel kanten. Het is speciaal om aardig te zijn, of zachtmoedig, of creatief of om geduldig te zijn. Kun je nog meer bedenken waarin je speciaal kunt zijn?”

De Kleine Ziel zat een moment stil. “Ik kan een heleboel manieren bedenken om speciaal te zijn!” riep de Kleine Ziel toen uit. “Het is speciaal om hulpvaardig te zijn, om te delen, om vriendelijk en zorgzaam te zijn voor anderen!”

“Ja!” bevestigde de Al_bron, “en je kan al deze dingen zijn, of elk ander deel van speciaal dat je wilt zijn, op elk moment. Dat is wat het betekent om het licht te zijn.”

“Ik weet wat ik wil zijn, ik weet wat ik wil ervaren!” zei de Kleine Ziel met groot enthousiasme.

“Ik wil dat deel van speciaal zijn dat vergevingsgezind zijn heet.”

“Het is toch speciaal om vergevingsgezind te zijn?”

“O, jazeker,” verzekerde de Al-Bron de Kleine Ziel. “Dat is heel speciaal.’ “Okxe9,” zei de Kleine Ziel, “Dat is wat ik wil zijn. Ik wil vergevingsgezind zijn.

Ik wil mijzelf ervaren als vergevingsgezind.” “Goed,”zei de Al-Bron, “Maar er is xe9xe9n ding dat je moet weten.”De Kleine Ziel werd nu een beetje ongeduldig.

Het lijkt wel of er elke keer weer een complicatie is. “Wat is het?” zucht de Kleine Ziel.

“Er is niemand om te vergeven.” “Niemand?” De Kleine Ziel kon nauwelijks geloven wat er gezegd werd.

“Niemand!” herhaalde de Al-Bron. “Alles wat ik heb gecrexeberd, is perfect.

Er is geen enkele ziel van alle creaties die minder perfect is dan jou. Kijk maar om je heen.”

Toen realiseerde de Kleine Ziel zich dat zich een grote menigte had verzameld.

Zielen kwamen van Heinde en Ver van overal van het koninkrijk.

Want het was als een lopend vuurtje rond gegaan dat de Kleine Ziel een ongewoon gesprek met de Al-Bron had en iedereen wilde horen wat er gezegd werd. Rondkijkend naar de ontelbare andere Zielen die hier bijeen waren, moest de Kleine Ziel toegeven. Niemand leek minder prachtig,

30

minder magnifiek of minder perfect dan de Kleine Ziel zelf. Dat was het wonder van de Zielen die om hem heen waren, en zxf3 helder was hun licht. De Kleine Ziel staarde angstig naar hen.

“Wie is er dan te vergeven?” vroeg de Al-Bron. “Jonge, dit is helemaal niet grappig!” gromde de Kleine Ziel.

“Ik wil mijzelf ervaren als vergevingsgezind. Ik wil weten hoe dat deel van speciaal voelt.”

En de Kleine Ziel leerde hoe het moet voelen om droevig te zijn. Maar toen stapte een vriendelijke ziel naar voren uit de menigte. “Maak je geen zorgen, Kleine ziel,” zei de Vriendelijke Ziel, “Ik zal je helpen.” “Wil je dat?” De Kleine Ziel klaarde op. “Maar wat kan je dan doen?”

“Wel, ik kan je iemand geven om te vergeven!” “Kan je dat?”

“Ja” zei de Vriendelijke Ziel.”Ik kan in je volgende aardse leven komen en iets doen wat jij kan vergeven.

“Maar waarom? Waarom wil je dat doen?” vroeg de Kleine Ziel.

“Jij, die van zo’n ongelooflijke perfectie bent! Jij die trilt van zo’n snelheid dat het zo’n helder licht crexebert dat ik het niet kan evenaren! Wat kan je reden zijn dat jij je vibraties wil verlagen zodat jouw licht donker wordt? Wat kan de reden zijn voor iemand die zo licht is om in mijn leven te komen en jezelf zo zwaar te maken zodat je dit slechte kan doen?” “Simpel,” zei de Vriendelijke Ziel.”Ik zal het doen omdat ik van je hou.” De Kleine Ziel leek verrast door het antwoord. “Wees niet zo verbaasd.” Zei de Vriendelijke Ziel, “Je hebt hetzelfde gedaan voor mij. Herinner je het je niet meer? O, we hebben gedanst samen, jij en ik vele keren.

Je herinnert je het alleen niet meer.” “We zijn allebei alles geweest. We zijn het hoge en het lage geweest, het linker en het rechter. We zijn het hier en het daar geweest, het nu en het toen.

We zijn het manlijke en het vrouwelijke geweest, het goede en het slechte.

We zijn beide het slachtoffer en de dader geweest.”

“Zo zijn we samen gekomen, jij en ik vele malen eerder; steeds de ander de exacte en perfecte gelegenheid te geven om te uiten en te ervaren wie we werkelijk zijn. En daarom,” legde de Vriendelijke Ziel verder uit, “Kom ik in je volgende leven en zal ‘de slechte’ zijn dit keer. Ik zal iets heel slechts doen, en dan kan jij jezelf ervaren als degene die vergeeft.” “Maar wat wil je dan doen? “vroeg de Kleine Ziel een beetje nerveus, wat wil er zo erg zijn?”

“Oh,” antwoordde de Vriendelijke Ziel met een glimlach, “We bedenken wel iets.”

Daarna leek de Vriendelijke ziel serieus te worden, en zei met rustige stem, “Je hebt over xe9xe9n ding gelijk, weet je. Wat is dat?” wilde de Kleine Ziel weten.

“Ik zal mijn vibraties moeten verlagen, heel zwaar worden en deze niet zulke leuke dingen doen. Ik zal me anders moeten voordoen dan ik in werkelijkheid ben.

En daarom wil ik je als dank om een gunst vragen.” “Oh, wat je wilt, wat je wilt!” riep de Kleine Ziel, en begon te dansen en zingen, “Ik zal vergevingsgezind zijn!”

Toen zag de Kleine Ziel dat de Vriendelijke Ziel erg stil bleef. “Wat is er?” vroeg de Kleine

31

Ziel.

“Wat kan ik voor jou doen? Je bent zo’n Engel dat je dit voor me wilt doen!”.

“Natuurlijk is de Vriendelijke Ziel een Engel!” onderbrak de Al-Bron. “Iedereen is een Engel!

Herinner altijd; Ik stuur je niets dan Engelen.” Zo wilde de Kleine Ziel meer dan ooit het verzoek van de Vriendelijke Ziel inwilligen. “Wat kan ik voor je doen” vroeg de Kleine Ziel weer.

“Op het moment dat ik je kwaad doe,” antwoordde de Vriendelijke Ziel. “Op het moment dat ik jou het ergste aandoe dat je je kan voorstellen – op dat precieze moment… ” “Ja?” onderbrak de Kleine Ziel, “Ja….?”De Vriendelijke Ziel werd nog stiller. “Herinner me als wie ik werkelijk ben.”

“O, dat doe ik!, dat beloof ik! Ik zal je altijd herinneren zoals ik je hier en nu zie!”"Goed’” zei de Vriendelijke Ziel, “Want weet je, Ik zal zo hard bezig zijn met doen alsof, dat ik mijzelf zal vergeten. En als jij me niet herinnert zoals ik echt ben, kan ik het me misschien voor heel lang niet herinneren. En als ik vergeet wie ik ben, kan jij ook vergeten wie jij bent, en zullen wij beiden verloren zijn. Dan hebben we een andere ziel nodig om langs te komen en ons te helpen herinneren wie we zijn.” “Nee, dat zullen we niet!” beloofde de Kleine Ziel weer.

Ik zal je herinneren! En ik wil je bedanken dat je me dit cadeau wilt geven.

De kans om mezelf te ervaren wie ik ben.” Aldus was de afspraak gemaakt.

En de Kleine Ziel ging verder in een nieuw aards leven. Vol verwachting om het licht te zijn, wat heel speciaal was en vol verwachting om dat deel van speciaal te zijn dat vergevingsgezindheid heet.

En de Kleine Ziel wachtte gespannen om de ervaring te hebben als vergevingsgezindheid en dankbaarheid aan welke Ziel dan ook die dit mogelijk maakt. En op elk moment in het nieuwe aardse leven wanneer er een nieuwe Ziel ten tonele verschijnt, ongeacht of deze nieuw ziel vreugde brengt of droefenis – Speciaal als ze droefenis brengen dacht de Kleine Ziel aan wat de Al-Bron had gezegd: “Herinner je ALTIJD, Ik stuur je niets anders dan Engelen”.

(Naar het boek The little soul and the sun. Neale D. Walsch) By wisdomflash on 18:37

32

Blijf geloven Blijf geloven in een toekomst, ook al lijkt de kans maar klein.

Blijf geloven in een wereld, die jouw wereld ook kan zijn.

Blijf geloven in het leven, in je denken en je doen.

Blijf geloven in oprechtheid, en in normen van fatsoen.

Blijf geloven in vrede, en een simpel kort gebed.

Blijf geloven in de mens, die zich voor jou heeft ingezet.

Blijf geloven in het wonder, dat jouw angsten overwint.

Blijf geloven in de onschuld, en de glimlach van een kind.

Blijf geloven dat een ander, ook voor jou wat over heeft.

Blijf geloven in de liefde, alle dagen dat je leeft.

Blijf geloven in de waarde, en het doel van je bestaan.

Blijf geloven dat de mensen, eenmaal samen zullen gaan.

(Auteur onbekend) By wisdomflash on 17:50

33

Brief van je Vader Mijn kind, Ook al ken je mij misschien niet. Ik ken je door en door. (Psalm 139:1) Ik weet het als je zit of staat. (Psalm 139:2) Of je op weg gaat of uitrust, Ik merk het, al je wegen zijn Mij vertrouwd. (Psalm 139:3) Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld. (Mattexfcs 10:29-31) Want je werd als mijn evenbeeld gemaakt. (Genesis 1:27) Zonder Mij kun je niets doen. (Johannes 15:5) Ik kende je al voordat Ik je vormde in je moeders buik. (Jeremia 1:4-5) Voor het begin van de wereld had Ik mijn plan al klaar om je in mijn heerlijkheid te brengen. (1 Korintixebrs 2:7) Je bent geen foutje‌ (Psalm 139:15) ‌want elke dag van je leven staat in mijn boek. (Psalm 139:16) Ik bepaalde precies wanneer je geboren zou worden en waar je zou wonen. (Handelingen 17:26)

Je bent prachtig gemaakt. (Psalm 139:14) Ik weefde je in de buik van je moeder. (Psalm 139:13) Ik beschermde je vanaf je eerste dag. (Psalm 71:6) Mensen, die mij niet kennen, hebben een verwrongen beeld van mij gemaakt. (Johannes 8:41-44)

Ik ben niet ver weg of iemand waar je bang voor hoeft te zijn, maar ik ben Liefde. (1 Johannes 4:16) En Ik verlang er naar je mijn liefde te geven. (1 Johannes 3:1) Gewoon omdat je mijn kind bent en Ik jouw Vader. (1 Johannes 3:1) Ik geef je het goede als je daarom vraagt, (Mattexfcs 7:11) want Ik ben de volmaakte Vader. (Mattexfcs 5: 48) Al het goede, dat je ontvangt, komt uit mijn hand. (Jakobus 1:17) Want Ik zorg voor je en geef je alles wat je nodig hebt. (Mattexfcs 6:31-33) Ik heb je altijd al een hoopvolle toekomst willen geven. (Jeremia 29:11) Want mijn liefde voor jou duurt voor eeuwig. (Jeremia 31:3) Mijn gedachten over jou zijn net zo min te tellen als het zand bij de zee. (Psalm 139:17-18) Ik heb werkelijk alles voor je over. (Romeinen 8:32) Ik zal altijd het goede voor je blijven doen. (Jeremia 32:40) Want je bent een kostbaar bezit voor Mij. (Exodus 19:5) Ik wil je zegenen en een plaats geven om te wonen. (Jeremia 32:41) En Ik wil je grote, wonderlijke dingen bekendmaken. (Jeremia 33:3) Als je mij oprecht zoekt, zul je me vinden. (Deuteronomium 4:29)

34

Zoek je geluk bij Mij en Ik zal je geven wat je hart verlangt. (Psalm 37:4) Want Ik ben gekomen om je het leven te geven in al zijn volheid. (Johannes 10:10) Ik kan veel meer voor je doen dan je beseft. (Efezixebrs 3:20) Want Ik ben het die je aanmoedigt en kracht geeft. (2 Tessalonicenzen 2:16-17) Ik ben ook de Vader die je in al je problemen troost. (2 Korintixebrs 1:3-4) Als je hart gebroken is, ben Ik dichtbij. (Psalm 34:18)

Ik koester je aan mijn hart zoals een herder een lam draagt. (Jesaja 40:11) Zelfs al is je leven moeilijk, Ik ben bij je. (Psalm 23:4) Als je bij Mij komt zal Ik je met open armen ontvangen. (Lucas 15:20) Ik ben je Vader en Ik houd van je zoals Ik van mijn zoon Jezus houd. (Johannes 17:23) Want in Jezus kun je mijn liefde voor jou zien. (Johannes 17:26) Hij is het evenbeeld van wie Ik ben (Hebreexebn 1:3) Hij kwam om te laten zien dat Ik niet tegen je maar voor je ben. (Romeinen 8:31)

En om je te laten weten dat Ik je je fouten niet wil aanrekenen. (2 Korintixebrs 5:18-19) En niets kan je ooit meer van mijn liefde scheiden. (Romeinen 8:38-39) Kom thuis en Ik zal een groots feest in de hemel aanrichten. (Lucas 15:7) Ik ben altijd Vader geweest en zal altijd Vader zijn. (Efezixebrs 3:14-15) Mijn vraag is: Wil je mijn kind zijn? (Johannes 1:12-13) Ik wacht op jou. (Lucas 15:11-32) Liefs, je Vader.

Bron van het Al By wisdomflash on 17:46

35

Passiebloem Er zijn vijf stappen in het Passie Proces op weg naar een inspirerend leven. Deze stappen zijn hieronder weergegeven in het model ‘de Passie Bloem’.

De bloem kent 5 blaadjes: 1. wie ben ik (wat kan ik, wat vind ik belangrijk, wat vind ik leuk) 2. wat wil ik (passie voelen en verbeelden, doelen stellen) 3. hoe doe ik dat (plan maken) 4. gewoon doen (plan realiseren) 5. genieten Centraal in het hart van de bloem staat : “doe de dingen waar je hart van gaat zingen”! over passie Als je ergens passie voor voelt, word je geraakt. Je wordt enthousiast. Je laadt jezelf op met energie die je ‘s morgens fit doet opstaan en ‘s nachts op een prettige manier uit je slaap houdt. Je verliest de tijd uit het oog en gaat helemaal op in je passie. Het brengt het beste in je boven. Je presteert geweldig en je doet dingen die je misschien niet voor mogelijk had gehouden. Je voelt je happy!

Je kunt voor veel dingen passie voelen, bijvoorbeeld voor tuinieren, zwemmen of lezen, maar ook voor bezigheden als ondernemen, plannen uitwerken, of dingen (mooi) maken.

Manieren om passie te ontdekken: 1. Ontdekking door openbaring: ‘Ik weet het: dit is het!’

Er gebeurt iets op een bepaald moment waarna je het opeens weet.

2. Ontdekking door verandering: Je komt erachter dat….

Je realiseert je wat jouw passie is als reactie op een belangrijke gebeurtenis of verandering, bijvoorbeeld een geboorte, huwelijk, scheiding of dood van een dierbaar persoon.

3. Ontdekking door intuitie: ‘Ik heb altijd al geweten dat…’

Sommige mensen voelen en begrijpen hun passie van jongs af aan. Ze kennen hun passie en vertrouwen erop.

36

4. Ontdekking door ervaring: ‘Volgens mij moet ik hier toch iets mee doen….’

De meeste mensen ontdekken hun passie door ervaring: een geleidelijk groeiend bewustwordingsproces. De ontdekking is niet heel schokkend, maar kan je leven wel flink veranderen.

Wat zegt jouw hart?

De geur van versgebakken brood.

De kleuren van het ochtendrood.

De eerste zonnestralen op het terras Op een plaid in het hoge gras Momenten van geluk Maar kun je er eigenlijk wel van genieten Of heb je het te druk Druk Druk Druk Druk

met met met met

Angst Angst Angst Angst

moeten jezelf anderen vroeger

voor voor voor voor

verlies minder anders later

Maar wat wil je nou eigenlijk echt?

Wat zegt jouw hart?

Laat ‘m kloppen Ont-dek je passie Voorgoed Wacht niet langer Geef jezelf de ruimte Doe de dingen Waar jouw hart van gaat zingen!

37

Succesfactoren Tien tips van de PassiePraktijk die je helpen je meer dingen te doen die je leuk vindt: 1. Ken jezelf en ken je passie Ken je kernkwaliteiten: waar ben je goed in? En wat vind je leuk? Waar word je blij van? Als je dit weet, ben je al een eind op de goede weg.

2. Weet wat je met je passie wilt Wat wil je en hoe ga je dat bereiken? Als je dat voor ogen heb, kom je een heel eind. Wat ga je met je passie doen? Hoe wil je ‘m een plek in je leven geven? Wil je er in je vrije tijd meer mee gaan doen? Wil je er je werk van maken? Welke mogelijkheden zijn er? Wat past bij jou?

3. Maak mogelijkheden van je belemmeringen Er zijn veel dingen die jou kunnen belemmeren om te doen wat je leuk vindt. ‘Wat als ik het niet kan?’ ‘Maar als ik niet voldoende geld verdien, dan…?’ ‘Wat zullen anderen er wel niet van vinden?’ Probeer in mogelijkheden te leven en niet in problemen en tegenslagen. Hak bijvoorbeeld je plannen in overzichtelijke brokken als het een grote stap een xe9xe9n keer lijkt en bedenk wat je ervoor terugkrijgt als je je hart volgt in plaats van wat je moet missen.

4. Deel je plannen Praat met anderen over je plannen en je stappen. Wees enthousiast! Op het moment dat je erover vertelt, maak je het werkelijkheid voor jezelf. Je gaat er ook zelf meer in geloven.

Mensen vragen ernaar, willen weten hoe het gaat en dat stimuleert jou om verder te gaan.

En je hoeft het natuurlijk niet allemaal in je eentje te doen. Andere mensen hebben weer andere ideexebn en ervaringen. Hoe pakken zij dingen aan? Past die methode ook bij jou?

Bepaal je eigen koers, wijk daarvan af als dat nodig is en sta open voor suggesties van anderen.

5. Grijp je kansen Als je je passie gaat volgen, zul je zien dat je steeds kansen ziet. Er komen dingen op je pad, toeval of toch niet…. Grijp kansen aan zolang ze passen bij je passie en je doel, soms met een omweg. Een ogenschijnlijke tegenslag kan tegelijkertijd enorme kansen bieden.

6. Blijf jezelf en geloof in jezelf Onderweg kom je ongetwijfeld obstakels tegen. Dingen gaan niet zoals je had gepland. En soms lijkt het wel alsof niemand zich iets van je passie aantrekt. Het hoort er allemaal bij!

Het is de kunst om toch verder te gaan en in jezelf te geloven. Blijf dichtbij je gevoel. Als je merkt dat je erg opziet tegen het uitwerken van je ideexebn, dan zit er iets niet goed. Als het wel bij je past, dan komt er geen eind aan.

7. Zoek een inspirerende omgeving Zorg voor een inspirerende omgeving! Als je elke dag weer gexefnspireerd wordt door wat je ziet, zegt en hoort, dan hou je je passie levend. Zoek een omgeving waarin je jouw passie de ruimte geeft. Geef je passie bijvoorbeeld een plekje in een ruimte waar je vaak en

38

graag bent (als je van schilderen houdt, hang dan een zelfgemaakt schilderij in je kamer).

Zorg ook voor een werk- en woonomgeving die energie geeft. En wat dacht je van inspirerende mensen om je heen. Mensen waar je energie van krijgt. Denk goed na over de relaties die je in je leven hebt en kijk welke relaties wel en welke niet de moeite waard zijn.

Door om te gaan met mensen die het beste in je boven halen, geef je je passie zo veel mogelijk ruimte.

8. Wees flexibel en creatief Durf je plan bij te stellen als je voelt dat dat beter is. Onderweg krijg je nieuwe inzichten die misschien ook of beter passen bij je wensen. Als je denkt dat je jouw doel maar op xe9xe9n manier kunt bereiken, dan zul je erg van slag raken als er iets tegen zit. Realiseer je dat er altijd nog een andere mogelijkheid is, wat er ook gebeurt. De manier waarop je jouw doel bereikt kan veranderen, maar je passie blijft hetzelfde.

9. Geniet van de reis Soms ben je zo bezig met het realiseren van je doel, dat je vergeet te genieten van de weg ernaar toe. Maar die is minstens zo leuk! Geniet van nieuwe ervaringen, nieuwe mensen, enthousiasme, moeilijkheden overwinnen, en nieuwe energie.

10. Gewoon dxf3xe9n!

Ten slotte: als je echt iets wilt, lukt het. Dus: gewoon doen, gewoon beginnen!

19 February 2006 By wisdomflash on 17:35

39

Brieven aan God; Leon de Winter Beste God, Voor mij bent u een idee. In de regel schrijf ik geen brieven aan ideexebn, maar u bent niet zo maar een idee. U bent het idee dat andere ideexebn overstijgt. U bent misschien wel de meest intrigerende uitvinding, naast die van het vuur, het wiel, de theorie van de zwaartekracht en het atoom, waartoe de menselijke geest in staat is geweest.

U bent het antwoord op het menselijke tekort. En van dat tekort is het hele menselijke bestaan doortrokken. U bent het antwoord op de fundamentele vreemdheid van de kosmos, van de dood en de liefde. Dat zijn grote woorden, maar de mensen die u het woord gegeven hebben, hebben de grote woorden nooit geschuwd. Want u bent het grote woord dat alle andere grote woorden overbodig moet maken.

Ik ben een agnost, dat wil zeggen, ik vertik het om uitspraken te doen over iets dat ik niet kan kennen, maar het feit dat ik deze brief heb gemaakt houdt een kleine breuk met die zwijgende overtuiging in. Want het is intrigerend om over u na te denken en over u te lezen, om me te verdiepen in de ontwikkeling van de ideexebn waaruit u bestaat.

U bestaat dank zij ons, mensen. U bent door ons ontdekt en u bestaat zo lang wij aan u denken. Ik kan me dus niet voorstellen dat u buiten ons bestaat. U bent voor veel mensen het idee waarop zij de hoop projecteren dat de dood geen bizarre gril van onze kosmos is, van de blinde en wrede natuur die ons heeft laten evolueren naar overmatig grote hersenen, naar taalgebruik en naar het bezit van een bewustzijn, waarin het besef dat wij sterfelijk zijn nauwelijks te verdragen is. U bent het idee dat het meest schril contrasteert met de dood. Want die bestaat voor u niet. Dat is ook de oorzaak van de uitvinding van u, als idee, en van de vele en gecompliceerde mythen waarin u een centrale rol speelt.

30.000 jaar geleden bestond u nog niet. Wanneer u precies bent uitgevonden is niet geheel duidelijk, maar het moet ongeveer 3500 jaar geleden gebeurd zijn. De mens had er toen al tienduizenden jaren op zitten. Voordat u werd uitgevonden, jammerde de mens al net zo hevig over de dood als na uw uitvinding, de mens deed aan rituelen wanneer een lid van de clan gestorven was, maar voor het complexe het idee van een lichaamloze, ontmenselijkte en tegelijk menselijke stem die door de mens kan worden gehoord, was mxe9xe9r tijd nodig. U werd het idee van een betekenisvolle kosmos, waarin alles de uitdrukking werd van een gevecht voor of tegen u. In de vroegste verhalen over u en met u komt u over als een eigenzinnig, enigszins jaloers wezen. Maar soms bent u ook verlegen, beschaamd bijna over uw contact met de mensheid. Want u bent als idee zo groot, zo machtig, zo vol vuur, dat het mensen moet bevreemden dat u xfcberhaupt aandacht voor hen heeft. En voor die zwakte voor de mens lijkt u, het idee der ideexebn, zich soms te schamen. U bent het idee van het goddelijke dat wij ons als mensen kunnen voorstellen.

Wij worden met u als idee gestraft door de kosmos voor onze brutale en arrogante evolutie die ons in toenemende mate macht geeft over de natuur. Wij worden door u, het idee van

40

het tijd- en plaatsloze, voortdurend herinnerd aan onze plaats en tijd. Wij hebben u nodig om niet van ellende te kreperen zodra we een glimp van de wrede grenzeloosheid van het universum opvangen. U bent als idee onze wraak op de absurde zinloosheid van de evolutie.

Ik bewonder het vernuft waarmee u in de menselijke geest gestalte heeft gekregen. En ik bewonder de vormen die al duizenden jaren geleden werden gevonden om de grootsheid van u als idee te kenschetsen. Wij mensen zijn zoogdieren met een hersenafwijking die ons in staat stelt, schoonheid en goedheid en mededogen te ervaren, en die ons in staat stelt u, de stem van de rechtvaardigheid en van de liefde, te horen. Maar het is onze eigen stem die we horen, de stem van de sterveling.

Uw Leon de Winter By wisdomflash on 17:10

41

Brieven aan God; Paul van Vliet Lieve God, Het is lang geleden dat ik voor het laatst het woord tot U heb gericht.

Ik was nog een kind en U stond letterlijk op het menu van alle dagen.

Er was geen ontkomen aan.

Dat begon al aan het ontbijt.

Mijn vader vroeg eerst Uw zegen voor de uitgestalde spijs en drank en na afloop Uw bemiddeling voor een vruchtbare werkdag.

Vxf3xf3r de lessen op de christelijke scholen die ik heb bezocht werd U door de leraren aangeroepen om te zorgen voor vlijt en goed gedrag.

Bij het avondeten werd er opnieuw gebeden en uit de bijbel gelezen, terwijl U in het gebedje voor het slapen gaan moest worden bedankt voor al het goede van de afgelopen dag in ruil voor bescherming gedurende de nacht en een gezond-weer-op. De dominee kwam regelmatig op huisbezoek om te controleren of wij het geloof in U nog wel op de juiste wijze praktiseerden.

Zelfs in de vakanties ging U mee kamperen met de kinderkerk.

Ja, u was alom tegenwoordig!

“Op bergen en in dalen zijt Gij, oh God, mijn Heer” zongen wij dan ook uit volle borst.

Het waren de jaren van Schuld en Boete, Zonde en Vergeving, Lijden en Genade.

En U zag xe1lles; vooral als het nixe9t goed was.

Dan heb ik het nog niet eens over de zondag en de christelijke feestdagen, waarop U zxf3 indringend aanwezig was dat het in mijn wilde jongensjaren tot heftige conflicten met mijn ouders heeft geleid.

Ik kon Uw Heiligheid op geen enkele manier combineren met de Sturm und Drang van mijn hormonale ontwikkeling.

Dat heeft er mede voor gezorgd dat ik U, toen ik het huis uitging, meteen heb losgelaten en daarna nooit meer heb toegesproken of heb aangeroepen.

Tot vandaag.

Ik sloot wel mijn ogen als er ergens werd gebeden en ik heb het Onze Vader natuurlijk meegemompeld als dat bij gelegenheid werd ingezet, maar ik zat dan intussen aan iets anders te denken. Waarschijnlijk aan een nieuwe tekst, want ik heb veel over U geschreven.

Ik heb Voetbal een keer bezongen als de nieuwe God en de spelers en het publiek in het stadion als de nieuwe Gemeenschap der Heiligen.

Voor een ander programma schreef ik een “Dialoog in de hemel” tussen U en Uw zoon.

Daarin vroeg U zich vertwijfeld af wat U moest doen met de wereld, die U met de beste bedoelingen zo mooi had geschapen, maar die nu na al die eeuwen was verloederd tot een plek van onheil, rampen, verdriet en eenzaamheid.

Sommige mensen zijn daar toen nog boos over geworden, omdat ik U bespotte en Uw naam ijdellijk gebruikte.

Ik verschool mij dan altijd achter Annie M.G.Schmidt, die heeft gezegd: “Lachen mag van God”.

Daar bent U het toch mee eens, neem ik aan?

42

Toen ik U had losgelaten riep ik in jeugdige overmoed: “Ik kan het wel alleen”.

Als ik werd bezocht door gevoelens van verlatenheid schreef ik daar een tekst over.

Zo loste ik mijn eenzaamheid op door deze te delen met mijn publiek en ik kon de antwoorden op de grote levensvragen ontlopen in de roes van ruim veertig jaar schrijven, spelen, reizen, drank en vrouwen.

Als ik wou weten hoe ik dacht of wat ik voelde las ik mijn eigen teksten.

Op dagen van verwarring verlangde ik soms terug naar de veiligheid van Uw kerk en de vanzelfsprekende saamhorigheid die met mijn kindergeloof was verbonden.

Vooral als op zondag de slepende gezangen melancholiek over de stad waaierden en de kerkklokken opriepen tot gehoorzaamheid met de belofte van vergeving en genade.

Maar dat duurde nooit lang.

Als het leven mij tegenzat wendde ik mij niet meer zoals vroeger tot xda, maar tot mijn eigen goden: energie, creativiteit, ambitie, succes en applaus.

Daarmee kon ik in het zelfgemaakte heiligdom van het theater mijzelf in het centrum van mijn eigen eredienst plaatsen.

Dat is heel lang goed gegaan.

Het is zelfs meetbaar geworden in materixeble welstand, gouden platen, prijzen en koninklijke onderscheidingen.

Maar nu ik (bijna) zeventig ben geworden, werkt dat systeem niet meer.

De oogst is binnen en ik zit terzijde en denk na.

Lichamelijk wat minder sterk, geestelijk iets minder weerbaar.

Ik denk na over de grote vragen van het leven, de zin van alles, over het waartoe, waarom en waarheen?

Wat wil ik nog, wat kan ik nog?

De toekomst is afzienbaar geworden en een zekere haast om achter de waarheid te komen is geboden.

Langzamerhand groeit de behoefte aan een nieuwe “zingeving”, zoals het modewoord het zegt.

Zo ben ik na een levenlang van zoeken en zwerven toch weer bij U in de buurt gekomen.

Nog niet in een rechtstreekse dialoog in de vorm van het geloof der vaderen.

Daarvoor bent U te abstract geworden.

Behalve bij de EO weet geloof ik niemand meer precies wat en wie U bent.

We mogen onze eigen God verzinnen.

Dat lijkt aantrekkelijk, maar de keuze is te oeverloos.

Ze zeggen dat “God in de mens zit” of sterker nog: “God dat ben je zelf”.

Ik kan daar niet zoveel mee.

Zeker niet nu anderen Uw zoon Jezus Christus hebben teruggebracht tot de menselijke maat van gewoon een charismatische profeet.

Het is mij allemaal te vrijblijvend.

Ik zie U in dit stadium van mijn leven vooral in het mysterie van het mooiste, het beste, het diepste.

Daar ben ik naar op zoek.

Ik vind U in de liefde, in adembenemende kunst, in de onschuld van een kind, in eerbied voor het onbegrijpelijke.

Dat noem ik voor het gemak dan maar “God” in het besef dat juist voor God iedere formulering of omschrijving per definitie gebrekkig en ontoereikend is.

Voorlopig moet ik het hier mee doen.

Het is een soort houvast in de onzekerheid van deze dagen waarin alles anders is of lijkt.

43

Ik zal veel moeten loslaten en afscheid moeten nemen van alles wat vertrouwd was en succesvol.

Ik ben benieuwd waarmee of met wie de vrijgekomen ruimte zal worden opgevuld.

Het zou mij niet verbazen als ik xda daarin uiteindelijk zal tegenkomen.

We hoeven niet af te spreken, dat ik U kan herkennen aan een rode roos in Uw knoopsgat of de NCRV- gids onder Uw linkerarm.

Ik zal weten dat xda het bent als ik mij onvoorwaardelijk heb overgegeven en mijn eenzaamheid zal zijn verdwenen.

Paul van Vliet 12 september 2005 By wisdomflash on 17:08

44

Brieven aan God; Jan Terlouw Een gedicht over God 29 maart 2005

‘t Is nacht, het is helder, en melkwit van sterren.

Ik staar in ‘t heelal, onbegrijpelijk wijd.

Je wordt een beetje niet goed van dat verre.

Je raakt je gevoel voor beheersbaarheid kwijt.

Als ‘t goed is beleef je nu iets als religie.

Een Schepper, die ‘t allemaal zo heeft bedoeld.

Je krijgt nu een visioen, of een visie. ‘t Is vreemd dat dat toch bij mij niet zo voelt.

De priester probeert een mystieke verklaring.

De prediker profeteert openbaring.

De Mohammedaan vindt geloof in zijn lot.

Allemaal zijn ze bezig met God. De zeis van de dood heeft weer cru toegeslagen.

Het kind van de buurman, amper tien jaar.

Je zit je dan toch verstomd af te vragen: Hoe zit dat nou met Gods liefde voor haar?

Of is er dan zonde in dansende kinderen?

“God houdt van Zijn schepselen”, hing boven haar bed.

Almachtige, kon U dat nou niet verhinderen?

Of wilde U niet? Dat gaat boven mijn pet.

De zondige monnik bidt zich te pletter.

De havenarbeider vloekt als een ketter.

De schrijver ontleedt en beschimpt en bespot.

Allemaal zijn ze bezig met God. “Kijk naar de natuur”, wordt me vaak aangeraden.

Zo prachtig, daar staat je verstand toch bij stil.

Zo logisch, zo boordevol kunstige daden.

En overeenkomstig Zijn heilige wil.

Dan zie ik de tijgers, de slangen, de gieren.

Dan zie ik de giftand, de klauw, en de beet.

Dan hoor ik de doodskreet van hulpeloze dieren. ‘t Is knap hoor. Maar waarom moet het zo wreed?

Natuurminnaars kunnen ‘t zo prachtig vertellen.

Het schrijvertje ook, van Guido Gezelle.

45

De schepping, ‘t komt zeer uitvoerig aan bod.

Allemaal zijn ze bezig met God. Voor iedereen die ‘t kan doorgronden, chapeau!

Ik weet niets, begrijp niets; laat dat maar zo.

Jan Terlouw By wisdomflash on 17:03

46

Als ik dood zal zijn (gedicht) Als ik dood zal zijn en jij de herinnering aan mij zult erven Vergeet dan niet die laatste aanblik Gooi dat beeld aan scherven Want wat ik was, was ik bij jou Warmbloedig als het leven Niets werd ooit geheel vervuld De vreugde was het streven Als ik dood zal zijn en jij hebt niets meer dan mijn dromen Vertel ze aan onze kinderen en weet dat ik zal komen In menig stille nacht‌ om jouw dromen te verrijken En zachte woorden te fluisteren wanneer je bang bent te bezwijken (sven snijer) juli 2005 6 August 2005 By wisdomflash on 13:31

47

Blind in Tegenwind (gedicht) het is stil zon maant de sterren om te gaan ik zie je in de ochtendgloed besef me jouw bestaan ik droom de jaren die vergingen, liefde was er diep van binnen tot jij mijn bron veroverde, mij opende ik vloeide overvol we bloeiden als oasen in woestijnen jij werd zo tederzacht de mijne we dwaalden, werden blind in tegenwind en zijn bedolven door een zandstorm van gevolgen wil melker31/07/2005

By wisdomflash on 13:27

48

Vergezicht Ooit liet God de mens toe in het paradijs Om hem er enige tijd later weer uit te verdrijven Sindsdien leeft de mens in ballingschap Niet meer in staat de herinnering aan die voorgoed onbereikbare toestand van geluk en ongeschondenheid uit te bannen Creatief als altijd – was dat al niet de oorzaak van de verbanning? – scherpt de mens aan dit ongeluk een van zijn mooiste emoties; het verlangen En een van zijn vruchtbaarste; nieuwsgierigheid naar het nieuwe.

En misschien wel zijn hardnekkigste; de koppige onwil zich neer te leggen bij wat onontkoombaar schijnt.

En zo blijft het paradijs vanuit de verte in zicht.

Op zoek naar de contouren van het aardse paradijs Over verlies, verlangen, verwachting en vervulling.

By wisdomflash on 11:29

49

Zee Kiezen Het water roept.

Het is die ongrijpbare mengeling van avontuur, nostalgie en romantiek, die mensen steeds weer doet besluiten om scheep te gaan.

Genieten van de rust van het water en tegelijk de spanning voelen van honderden vierkante meters zeil.

Kijken hoe een vlek aan de horizon een silhouet wordt, een silhouet een dorp, om vervolgens achter een slingerende dijk te verdwijnen.

Ondertussen je dagelijkse beslommeringen overboord zetten en je gedachten de vrije loop laten. ——Als je een schip wilt gaan bouwen Breng dan geen mensen bijeen Om timmerhout te sjouwen Of te tekenen alleen.

Voorkom dat ze taken ontvangen Deel evenmin plannen mee Maar leer eerst de mensen verlangen Naar de eindeloze zee [Antoine de Saint Exupery]

50

Hebben en Zijn (gedicht) Op school stonden ze op het bord geschreven, het werkwoord ‘hebben’ en het werkwoord ‘zijn’; hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, de ene werkelijkheid, de andere schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.

Is van de wereld en haar goden zijn.

Zijn is, boven de dingen uitgeheven, vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.

Is naar de aarde hongeren en dorsten.

Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarmee langzaam worden opgelicht.

Ed Hoornik.

By wisdomflash on 11:22

51

De Mens is een Groot Wonder De mens is een groot wonder, een eerbiedwaardig en eerwaardig wezen. Hij gaat over in de natuur Gods, als ware hij zelve een god. Hij kent het geslacht der geesten, omdat hij weet, dat hij dezelfde oorsprong heeft als zij. Hij ziet neer op dat deel van de menselijke natuur in hemzelf, dat al te menselijk is, maar hij vertrouwt op dat deel van zichzelf dat goddelijk is.

Wat een gelukkige synthese is de mens! Hij heeft omgang met de goden, omdat er iets goddelijks in hem is, dat met hen verwant is.

Op dat deel van hem, dat hem tot een aardwezen maakt, ziet hij neer vanuit zijn innerlijkheid. Met alle andere dingen, waarmee hij zich door beschikking van hogerhand verwant weet, is hij door de band der liefde verbonden. Hij slaat de ogen op naar de hemel.

Zo staat hij op de best denkbare plaats, in het midden tussen aarde en hemel, en kan daardoor wat beneden hem is liefhebben en zelf door hogere wezens bemind worden.

Hij zorgt voor de aarde. Hij mengt zich met de snelheid van zijn gedachten tussen de elementen. Met de scherpte van zijn geest daalt hij af in de diepten der zee. Alles is hem mogelijk: de hemel vindt hij niet te hoog, hij meet die met zijn waakse geest als ware die vlakbij; zijn aandacht wordt door geen nevel gestuit; de dichtheid van de aarde verhindert hem niet, erin door te dringen en daar mijnbouw te bedrijven; de afgrondelijke diepten der zee beletten hem niet onder water te zien. Hij is alles tegelijk en overal tegelijk.

Alle wezens die bezield zijn hebben hun wortels in den hoge, maar onbezielde wezens zoals planten, groeien uit hun levende wortel van beneden naar boven. Sommige wezens hebben twee soorten voedsel nodig, andere maar een. Er is namelijk voedsel voor de ziel en voedsel voor het lichaam, voor de twee bestanddelen dus waaruit alle levende wezens bestaan. De ziel wordt door de hemel in zijn ononderbroken beweging gevoed. De lichamen danken hun groei aan water en aarde, het voedsel van de lagere wereld.

De Geest, het pneuma, waar alles van vervuld is, doordringt alle dingen en maakt alles levend. De mens wordt ook nog de geest geschonken om intuxeftief te schouwen: dat is de quintessence, het vijfde element naast aarde, water, vuur en lucht, het enige deel van de mens dat uit de ether boven afkomstig is. De mens alleen namelijk van alle levende wezens wordt door de geest zo onderscheiden, opgericht en hoog verheven, dat hij het denken Gods bevroedt.

Asclepius 6; de volkomen openbaringen van Hermes Trismegistus (500 v. C).

By wisdomflash on 10:48

52

Vanitas (gedicht over vergankelijkheid) Eens waaien onze namen in ‘n oude Wind, die al zoveel namen kent of is vergeten, en al ‘t verworvene en wie je hebt bemind, zullen uit ‘t steen der aarde gesleten, niets meer zijn dan een tuimelend blad, dat op een hersfstdag terugkeert naar ‘t zand, geen betekenis, behalve ‘t te banen pad, voor ‘n nieuwe illusie in een kinderhand.

Waarom kan ik niet opstaan, ‘n halt afdwingen, aan de dapp’re tijd met soepele raderen, en een minuutje langer de zee zien zingen, voor mijn kleur zich vermengt met blanco bladeren.

Bas Steman 2005 By wisdomflash on 10:41

53

UNIEK (gedicht) Soms, als de muizenissen in mijn kop de overhand gaan krijgen zoek ik de zoute zeelucht op om al het zwarte te verdrijven.

Ik inhaleer de lucht van ‘t zoute water, het donker in mijn hoofd verdwijnt, dan gaat er een sluier voor mijn ogen weg, ‘k geniet weer van het mooie dat de schepping biedt.

Daar vaart een schip, haar masten wijzen naar ‘t zwerk dat naar de einder vlucht.

Zeemeeuwen krijsen, zwevend in de blauwe lucht.

Duizenden schelpen in het zand, door de zee hierheen gebracht.

Ik neem er eentje in mijn hand en wordt getroffen door de pracht.

Ik zoek, maar vind geen tweede schelp van dezelfde vorm en tint en opeens weet ik heel zeker dat ik geen twee dezelfde vind!

Geen zebra’s met dezelfde strepen, geen dier, geen bloemen, groot of klein; Ze zijn allemaal verschillend, geen twee die dezelfde zijn.

En zo ben ik, een van miljoenen, uniek, als uniek mens gemaakt.

Ik mag mijn leven leven, mijn doelen stellen, Ik zie de zon weer schijnen; dit scheepje wordt niet meer gekraakt!

Bewerking van een gedicht van Aad van der Klooster, uit ‘een kruimel van de tafel’.

4 August 2005

By wisdomflash on 20:06 Share This:

54

Wees niet bang Wees niet bang je kunt opnieuw beginnen Vastberaden, doelbewust of aarzelend op de tast Houd je aan de regels maar volg je eigen zinnen Laat die hand maar los, of pak er juist een vast.

Wees niet bang voor al te grote dromen Ga als je zeker weet en als je aarzelt‌ wacht Hoe ijdel zijn de dingen, die je je hebt voorgenomen Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht.

Wees niet bang voor wat ze van je vinden Wat weet je van een ander, als je jezelf niet kent Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden Het leven lijkt afwisselend, maar zelfs de liefde went

Wees niet bang, je bent er een van de velen En tegelijkertijd is er maar een zoals jij Dat betekent dat je vaak zult moeten delen En soms zal moeten roepen: laat me vrij

Freek de Jonge

55

De zwerver Hoe ontkom ik aan de wegen, Die andere zwervers gaan?

Hoe zoek ik verstopte stegen, Waar de kale rotsen staan?

Ik wil de waarheid zoeken, Wie wijst mij dan een pad?

Staat dat in de duizend boeken, Die ik onder ogen had?

Ik wil werken aan de wereld met zijn problemen, Die we allerwegen vinden, groot en klein.

Maar liever nog de kennis van het AL vernemen, Waar wij altijd deel van zijn.

Ik zocht bij filosofen en nog anderen, Omtrent de hele mens en wat daarboven staat.

Ook bij grote meesters, die de mens willen veranderen, Door kennis van het zelf en dat is zien xe9n edele daad.

Maar de wijsheid die ik zoek ligt toch in ijle sferen, Waar hoge bergen zijn, sneeuw en zon als een gedicht, 56

Daar zullen de problemen van de mensen mij niet deren, Dat is de symphonie van klank en kleur en licht.

Dit pad gaat steeds voorbij de kennis en het denken.

Dat is de horizon waar kunst en schoonheid zijn gegeven; Waar hevige gevoelens, vreugde en verdriet ons wenken, Zoals de grote dichters al 1000 jaar hebben beschreven.

Hans R. Vincent (vrij naar Schiller) http://www.integraaldenken.nl/pagina6_bestanden/de%20zwerver.html By wisdomflash on 15:56

Einde deel 2 (2005-2010)

57