De ambassadeur: Mathieu Casaer

Mathieu Casaer (13) loodst zijn boot naar de Belgische titel in de Spirou-klasse

Met de Olympische Zomerspelen – eindelijk – in zicht, zullen ook andere sporten dan voetbal en wielrennen de nodige aandacht krijgen. Daaronder ook zeilen, een discipline waarin Sebastien Godefroid en Evi Van Acker – geen familie van ondergetekende – voor ons land eremetaal behaalden. Daarover droomt Mathieu Casaer nog niet, maar hij werd toch maar mooi Belgisch kampioen in de Spirou-klasse.

Dat de dertienjarige Mathieu een bezige bij is, mag je gerust een understatement noemen. In willekeurige volgorde deed hij de voorbije jaren aan dansen (ook ballet), tennis, voetbal, in de tuin racen met de minibike, drummen… “Doordat ik nu Latijn volg in het middelbaar, moet ik meer studeren en heb ik minder tijd voor hobby’s”, vertelt Mathieu. De focus ligt vandaag op zeilen en tennis.

Nieuwdonk

Mathieu startte op zijn zevende met zeilen. De zeilclub op Nieuwdonk was niet zo ver, en zijn oudere broer en zus zeilden er ook. “Het was in het begin vooral trainen en leren in een optimist, zo’n klein eenmanszeilbootje. Wedstrijdjes volgden pas later”, zegt Mathieu. Na twee jaar schakelde hij over naar de Spirou-klasse. “De boten uit deze klasse zijn iets groter dan de optimisten, maar ze zijn niet geschikt voor zee. De wedstrijden vinden dus enkel plaats op meren verspreid over heel België, zoals op Nieuwdonk.”

Het blijft een van de favoriete plekken van Mathieu, al is het geen gemakkelijke plas om op te zeilen: “Ik heb het er geleerd, dus ik ben het er gewoon, maar het is er heel technisch varen. Het meer is niet zo groot en quasi volledig omgeven door bomen, waardoor de wind er heel wisselend is. Je moet continu bij de les blijven en schipperen tussen loef- en lijzijde.”

Familie-uitstap

Zeilen spreekt Mathieu aan omdat het nooit saai is. “Je zit alleen in je boot, dus je moet het allemaal zelf doen. En dat is best wel indrukwekkend omdat je die hele boot bestuurt. Je vaart ook telkens een ander parcours én de wind is ook nooit hetzelfde.” Zeilen is ondertussen ook een familie-uitstap geworden, want ook Mathieus kleine broer Guillaume is gestart in de Spirou-klasse. “‘Mama-camionette’ voert ons naar alle wedstrijden. We hebben een grote bestelwagen ingericht als een soort groot schoenenrek. Maar dan voor boten hé”, lacht Mathieu.

Tijdens het seizoen zijn ze zo iedere zondag op uitstap. Mathieu: “Om zes uur staan we op, want meestal is het ook minstens een uur rijden naar de locatie. Daar tuigen we onze boot op en zijn we klaar voor de wedstrijden in voor- en namiddag.” Een wedstrijddag bestaat uit verschillende manches waarbij de deelnemers afhankelijk van hun positie aan de eindmeet punten krijgen. De eerste krijgt een punt, de vijfde vijf punten. Wie op het eind van de dag de minste punten telt, wint die wedstrijddag. Wie aan het einde van het seizoen de beste score heeft, is de laureaat van het regelmatigheidscriterium. Daarnaast is er nog het Belgisch kampioenschap dat meestal over twee wedstrijddagen wordt beslist.”

Belgisch kampioen

In coronajaar 2020 zag ook het zeilseizoen er iets anders uit. “Gelukkig konden we tijdens de zomer op zeilkamp en konden we in het najaar toch vrij veel wedstrijdweekendjes afwerken”, aldus Mathieu. En met succes, want Mathieu won – op twee na – alle wedstrijden en werd de terechte winnaar van de Spiroukampioenschappenreeks. Bovendien kroonde hij zich in een aparte wedstrijd ook nog eens tot Belgisch kampioen. Waarom hij in 2020 zo goed zeilde, daar heeft Mathieu zelf geen eenduidige verklaring voor. “Ik doe het al sinds mijn zevende, keek veel naar mijn zus Valérie die voor mij in deze klasse zeilde, en luisterde ook naar advies van mijn papa. En door de skills die ik op de Nieuwdonkplas leerde wellicht. De steun van onze ouders is ook cruciaal. Niet alleen voor het vervoer, maar ook als er tijdens een wedstrijd iets snel moet gerepareerd worden.”

Ook kampioen kapseizen

Flaters zoals in de Vlaamse schlagerhit heeft Mathieu bij het zeilen nog niet te veel geslaan. Gekapseisd daarentegen wel. “Ja, toch wel heeeeel veel” horen we de familie op de achtergrond plagerig lachen. “Klopt. Dat gebeurde in het verleden regelmatig. Ik heb er zelfs al eens een trofee voor gekregen. Ik was op één dag zoveel gekapseisd, maar had toch niet opgegeven en trok de boot telkens opnieuw recht.”

Ook buiten het zeilseizoen, blijft Mathieu bezig met zijn boten. “We hebben ze deze winter thuis zelf hersteld: opschuren, gaten dichten, polyesterlaagjes aanbrengen, weer vlakschuren en dan laten spuiten. Zo zien ze er bij de start van het seizoen weer als nieuw uit.”

Mathieu zou graag nog een jaar of twee in deze Spirou-klasse blijven zeilen. “Daarna zien we wel. Ik besef dat er nog een lange weg te gaan is en dat ik nog veel kan leren. Wellicht ga ik dan in de volgende klasse (Europe-klasse) zeilen.” En die Olympische droom? “Daar ben ik absoluut nog niet mee bezig”, besluit Mathieu.

Als fervent zeiler keek hij ook naar het tv-programma ‘Over de oceaan’, waarin zes bekende Vlamingen in een zeilboot de Atlantische Oceaan overstaken. “Vooral mijn papa was er helemaal wild van en droomt om ooit hetzelfde mee te maken. Dan ga ik wel mee als stuurman of om de zeilen te bedienen”, lacht Mathieu.