2 minute read
Oud nieuws
Berlare in de bres voor Vîrtop
In de jaren 90 bood Berlare hulp in Roemenië
Advertisement
MICHAËL CRAPOEN
‘Gilbert Vande Wiele (+), Willy Pardaens (+), Nico Keppens, Jacques Schreurs, Antoine D’Heer (+) en Noël De Backer reden als eersten met een vrachtwagen vol hulpgoederen van Berlare naar Roemenië.’
23 december 1989. Onder de indruk van de tv-beelden over Roemenië, waar een opstand heerste tegen het bewind van Ceaucescu, riep Willy Pardaens in het toenmalige jeugdhuis Joko op tot actie. De oproep voor een kledij- en voedselinzameling werd een succes. Inwoners en verenigingen uit de drie deelgemeenten sloegen de handen in elkaar.
“Op de inzameldag vernamen we van ‘Adoptiedorpen Roemenië’ dat de inzameling voor het dorpje Vîrtop zou zijn”, steekt mede-initiatiefnemer Nico Keppens van wal. “Een dorp met drie kernen en een grote vijver. Een beetje zoals de Donkgemeenten. We beslisten om het voedsel en de kledij niet met het konvooi naar het centrale Brasov te voeren, maar zelf naar Vîrtop te rijden.” De zes, Willy Pardaens, Gilbert Vande Wiele, Noël De Backer, Jacques Schreurs, Antoine D’Heer en Nico Keppens, vertrokken op 4 januari met een volgeladen vrachtwagen en bereikten Roemenië twee dagen later. Onderweg waren hier en daar nog sporen van het geweld van de opstand te zien.
Verdere hulp
In 1990 werd nog meer hulp gebracht. Keppens: “Als doel stelden we: helpen tot we met Vîrtop konden verbroederen. Dat werd ook zo gesteld in een charter dat beide gemeenten ondertekenden. In december reden er een 40-tal inwoners mee om bij de bedeling te helpen. We hadden ook - met EU-steun gekochte - kachels mee voor een weeshuis. De ‘grootste’ reis was die met vijf vrachtwagens, een bus met medewerkers en enkele personenwagens. De VRT filmde het vertrek. Onze Vîrtopacties kwamen drie keer in het journaal.” Intussen sloten ook Zele, Moerbeke, Hamme en Wichelen zich bij de actie aan. “Met vrijwilligers uit al deze gemeenten konden we nog enkele keren goederen brengen. We bouwden verder ook een dispensarium - na opbouw in Moerbeke werd het in vier weken in elkaar gezet in Vîrtop, elk weekend werden vrijwilligers naar ginder gereden en teruggebracht - en een sanitair blok, een aanbouw voor een gezondheidscentrum, een nieuw dak voor de school…”
Financiering
De financiering kwam onder meer van gemeentesubsidies, sponsoring, een dansavond, de verkoop van certificaten, het inrichten van wieler- en -veldritwedstrijden... Na 1994 viel het stil, op enkele persoonlijke initiatieven na.
“Met het laatste geld werden eind vorig jaar nog elektronische borden gekocht voor de school en een defibrilatortoestel voor het dispensarium”, besluit Keppens.
