44
IN ‘T NIEUWS OUD GROEN
Berlare in de bres voor Vîrtop In de jaren 90 bood Berlare hulp in Roemenië ‘Gilbert Vande Wiele (+), Willy Pardaens (+), Nico Keppens, Jacques Schreurs, Antoine D’Heer (+) en Noël De Backer reden als eersten met een vrachtwagen vol hulpgoederen van Berlare naar Roemenië.’
MICHAËL CRAPOEN
23 december 1989. Onder de indruk van de tv-beelden over Roemenië, waar een opstand heerste tegen het bewind van Ceaucescu, riep Willy Pardaens in het toenmalige jeugdhuis Joko op tot actie. De oproep voor een kledij- en voedselinzameling werd een succes. Inwoners en verenigingen uit de drie deelgemeenten sloegen de handen in elkaar. “Op de inzameldag vernamen we van ‘Adoptiedorpen Roemenië’ dat de inzameling voor het dorpje Vîrtop zou zijn”, steekt mede-initiatiefnemer Nico Keppens van wal. “Een dorp met drie kernen en een grote vijver. Een beetje zoals de Donkgemeenten. We beslisten om het voedsel en de kledij niet met het konvooi naar het centrale Brasov te voeren, maar zelf naar Vîrtop te rijden.”
medewerkers en enkele In sommige zones hebbenbus wemet verstoorde personenwagens. De VRT filmde het bodem- en sliblagen afgegraven waardoor kritische vertrek. Onze Vîrtopacties kwamen drie keer in het journaal.” soorten terug meer kansen zouden krijgen. Intussen sloten ook Zele, Moerbeke, Op die manier zagen we alHamme en Wichelen zich bij de actie aan. “Met vrijwilligers uit al andere zeldzame soortendeze zoals gemeenten konden we nog enkele keren goederen brengen. de grote boterbloem en het moeraskruiskruid We bouwden verder ook een terugkeren. dispensarium - na opbouw in De zes, Willy Pardaens, Gilbert Vande Wiele, Noël De Backer, Jacques Schreurs, Antoine D’Heer en Nico Keppens, vertrokken op 4 januari met een volgeladen vrachtwagen en bereikten Roemenië twee dagen later. Onderweg waren hier en daar nog sporen van het geweld van de opstand te zien. Verdere hulp In 1990 werd nog meer hulp gebracht. Keppens: “Als doel stelden we: helpen tot we met Vîrtop konden verbroederen. Dat werd ook zo gesteld in een charter dat beide gemeenten ondertekenden. In december reden er een 40-tal inwoners mee om bij de bedeling te helpen. We hadden ook - met EU-steun gekochte - kachels mee voor een weeshuis. De ‘grootste’ reis was die met vijf vrachtwagens, een
Moerbeke werd het in vier weken in elkaar gezet in Vîrtop, elk weekend werden vrijwilligers naar ginder gereden en teruggebracht - en een sanitair blok, een aanbouw voor een gezondheidscentrum, een nieuw dak voor de school…” Financiering De financiering kwam onder meer van gemeentesubsidies, sponsoring, een dansavond, de verkoop van certificaten, het inrichten van wieleren -veldritwedstrijden... Na 1994 viel het stil, op enkele persoonlijke initiatieven na. “Met het laatste geld werden eind vorig jaar nog elektronische borden gekocht voor de school en een defibrilatortoestel voor het dispensarium”, besluit Keppens.
