Διαγενομένου του Σαββάτου
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
"Διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαλινή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν......” Ο τυφλός Ιερέας, Τειρεσίας εν ετέρα μορφή, με σταυρωμένα τα χέρια που άλλοτε κρατούσαν το Ευαγγέλιο, απαγγέλει και αγγέλει το κατά Μάρκον από μνήμης! Στη Σίφνο. Στον Αρτεμώνα. Στην Παναγία την Κόχη. Ναός που οικοδομήθηκε, εν ετέρα μορφή, πάνω στον αρχαίο ναό της Αρτέμιδος. Διαγενομένου του Μεγάλου Σαββάτου, ο τυφλός Γέροντας, η σεπτή μορφή, παίρνει τη θέση του δίπλα στον εφημέριο ο οποίος με μεγάλο σεβασμό και τρυφερότητα του την παραχωρεί. “.........και εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον καθήμενον εν τοις δεξιοίς, περιβεβλημένον στολήν λευκήν, και εξεθάμβησαν. ο δε λέγει αυταίς· μη εκθαμβείσθε· Ιησούν ζητείται τον Ναζαρινόν τον εσταυρωμένον· ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε· ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν............” "και εξελθούσαι έφυγον από του μνημείου· είχε δε αυτάς τρόμος και έκστασις, και ουδενί ουδέν είπον· εφοβούντο γαρ.......” “........Μετά δε ταύτα δυσίν εξ αυτών-των μαθητών-περπατούσιν εφανερώθη εν ετέρα μορφή, πορευομένοις εις αγρόν.... “ (κατά Μάρκον).
....διαγενομένου του Μεγάλου Σαββάτου καλείται ο άνθρωπος στη Κόχη, στον Αρτεμώνα, στη Σίφνο,να πιστέψει(αν θέλει) στη Φωνή. Τη Φωνή, του εν ετέρα μορφή Τειρεσία, της Ιερής Κοινότητας νεκρών και ζώντων! “.....Μαρία δε εστήκει προς τω μνημείο κλαίουσα έξω.ως ουν έκλαιε, παρέκυψεν εις το μνημείον και θεωρεί δύο αγγέλους εν λευκοίς καθεζομένους, ένα προς τη κεφαλή και ένα προς τοις ποσίν, όπου έκειτο το σώμα του Ιησού. και λέγουσιν αυτή εκείνοι· γύναι, τί κλαίεις;