Το κουλούρι
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής Ξημέρωσε ο Θεός τη μέρα και βάλθηκα να κάνω το συνηθισμένο μου σερφάρισμα... Αντίφωνο....ημερήσιος τύπος...και πάλι Αντίφωνο. Μέχρι να δεήσει ο διαχειριστής ν' αλλάξει πρωτοσέλιδο – αλλάζει με το πάσο του, στις 8.00 πμ, παρά τις εκκλήσεις μου - έπιασα να διαβάζω τα νέα για την χθεσινή συγκέντρωση των “Αγανακτισμένων” στο Σύνταγμα. Ενώ έκανα διάφορα πικρόχολα σχόλια του τύπου “πάλι εισαγόμενα καταναλώνουμε”, “αφού φάγαμε τα ληγμένα της αραπιάς τώρα θα φάμε και τα ληγμένα της εσπερίας”, νάσου και σκάει η φωτογραφία με το κουλούρι στο Nooz.gr! Ένα χέρι μ' ένα κουλούρι σεσουσαμισμένο σε πρώτο πλάνο και στο βάθος συγκεντρωμένοι άνθρωποι, μάλλον συνταξιούχοι, “φλουταρισμένοι”. “Έβαλε ο διαβολάκος την ουρά του πάλι και μου πήρε το μυαλό μου μέσ' απ' το κεφάλι” κι εκεί που όλοι βλέπουνε “κουλούρι” εγώ άρχισαν να βλέπω άλλα πράγματα.... Στην αρχή είδα την ουρά του διαβολάκου να σχηματίζει κουλούρι...μετά είδα ένα τεράστιο μηδέν ανφάς που εξακολουθεί να υφίσταται ακόμα κι να φας το κουλούρι. Μετά είδα το κουλούρι, ένα κόμμα, ένα επτά κι άλλο ένα μηδέν στο τέλος! Όλο μαζί 0,70! Θαύμα είπα, θαύμα! Έπιασα, σαν παλαβός, να κάνω λογαριασμούς: Το 2000, είπα, το κουλούρι είχε 50 δραχμές. Τώρα έχει 0,70 ευρώ. Πόσες δραχμές έχει σήμερα; Το κομπιουτεράκι απάντησε πρόθυμα: 238,53 δραχμές! Μετά είπα, σήμερα το κουλούρι κάνει 0,70 ευρώ. Τότε έκανε 50 δραχμές. Πόσα ευρώ έκανε το 2000; Πάλι το κομπιουτεράκι μου απάντησε πρόθυμα: 0,15 ευρώ!