GG Magazine 4/22 Greece

Ελάχιστοι γνωρίζουν πόσο πολύ αγα πάει το χρώμα μπλε και το παραδοσια

κό Κερκυραϊκό σοφρίτο. Πως είναι πα ρών σε κάθε συζήτηση, γιατί πολύ απλά απολαμβάνει κάθε συζήτηση. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, περνά από τον αρχιτέ κτονα Santiago Calatrava, τον ζωγρά φο Henri Rousseau και τον ηθοποιό

Robert De Niro, στις αγαπημένες του ταινίες, το “Blade Runner” του Ridley Scott και το«Νεκρός» (Dead Man) του Jim Jarmusch.

Τα μάτια του γελάνε, είναι σαφές πως μαζί με το σακάκι αφαιρέθηκε για λίγο η προσεκτική επιλογή των λέξεων και η απόλυτη αίσθηση ευθύνης. Είναι μια εξαιρετικά ζεστή ημέρα του Ιουλίου, και ο ίδιος βρίσκεται σε Αθηναϊκό έδαφος για λίγες ώρες. Ενώ αφαιρεί τα μανικε τόκουμπα για να σηκώσει τα μανίκια του, παρατηρούμε τα εκατοντάδες βι βλία στο γραφείο του, πολλά ανοιχτά με σελιδοδείκτη. Ανάμεσά τους και ένα του Thomas Mann.

«Διαβάζω πολύ, αλλά και αυτοσαρκά ζομαι. Μου αρέσει να βλέπω ποδόσφαι ρο, αν και φυσικά δεν παίζω ο ίδιος πια. Έτσι αποσυμπιέζομαι από την καθημερι νότητα», προσθέτει γελώντας. Θυμόμα στε πριν δυο χρόνια, όταν υποδέχτηκε βάσει πρωτοκόλλου, ξεσπούν σε τραγανά γέλια. Έχει γραφτεί για εκείνον πως αγαπά

ει πολύ τη τζαζ μουσική, πως του αρέσει

να χορεύει με τη σύζυγό του και πως μα γειρεύει εξαιρετικά για τους δικούς του ανθρώπους. Ακόμη περισσότερα γέλια. «Θα σας απογοητεύσω, ίσως, αλλά δεν δεν έχω απολύτως κανένα ταλέντο στην κουζίνα – δεν ξέρω να μαγειρεύω τίποτα, εκτός από τα απολύτως αναγκαία (ταπει νά τηγανητά αυγά και δύσμοιρα μακα ρόνια, δηλαδή). Επίσης, πολύ φοβάμαι πως έχω να χορέψω από 17 ετών πιτσιρί κος - προς μεγάλη απογοήτευση της συ ζύγου μου. Όμως αγαπώ όντως τη τζαζ, λατρεύω τη βελούδινη φωνή της Έλλα Φιτζέραλντ».

Ίσως επειδή κατ’ ανάγκη περνάει τον περισσότερο χρόνο μακριά από την αγαπημένη του οικογένεια, η συζήτη ση, όποια τροχιά και αν διαγράψει, πά ντα επιστρέφει για λίγο σε εκείνη. Και το περίφημο cool χαμόγελο, γίνεται σχε δόν παιδικό.

«Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή χω ρίς τη Δάφνη και ο προσωπικός μου Κρύ πτον είναι το σπίτι μας στους Παξούς - το μέρος εκείνο στο οποίο επιστρέφω πάντα για να φορτίσω τις μπαταρίες και να συ νεχίσω». Αυτόματα, περνάμε στα τρία Σίγμα της ζωής του, τα αγαπημένα του παιδιά, τον Σπύρο, το Στέφανο και τη Σο φία. «Το σπουδαιότερο μάθημα που δι δάχτηκα από τα παιδιά μου είναι ότι η ζωή έχει συνέχεια. Ο πατέρας μου «Θυμάμαι πολύ έντονα την πιο στενάχω Να γυρίζω κάθε Σεπτέμβρη στο σχο λείο, ως εσωτερικός μαθητής στο Κολ λέγιο Αθηνών. Αφήνοντας πίσω μου την Κέρκυρα, τη θάλασσα, τις παρέες». Αγαπούσε όμως τη μυρωδιά των βιβλί ων από μικρός. Σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν, είναι σίγουρος, θα ήταν Καθη γητής Βυζαντινής Ιστορίας με ειδίκευση στην περίοδο των Παλαιολόγων. Σε αυτό το υπαρξιακό σύμπαν όμως, η ενασχόλη ση με τα κοινά και την πολιτική ήταν ένα όνειρο που πρωτοεμφανίστηκε στα φοι τητικά του χρόνια. «Αμέσως κατεπνίγη. Αλλά επανήλθε δριμύτερο», παραδέχεται. Πλέον, κοιτώντας προς τα πίσω, μια καριέρα μέρος της σύγχρονης ιστορί ας της χώρας, που ξεκίνησε σιγανά το 1978 και πέρασε από πέντε διαφορετικά Υπουργεία, δεν υπάρχει κάτι, το οποίο να μετανιώνει ή να διαχειριζόταν διαφορε τικά σήμερα. «Προφανώς υπήρξαν αρ κετά μικρά λάθη, νομοτελειακά συμβαί νει αυτό σε όσους πράττουν, αλλά ελπίζω καμία καίρια επιλογή», προσθέτει. Θυ μάται από την εποχή της Νομικής σχο λής -είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Master of Laws (LL.M.) του Πανεπι στημίου του Λονδίνου, με ειδίκευση στο Ναυτικό και Ασφαλιστικό Δίκαιο στο University College (U.C.L.) και στην Εγκληματολογία στο London School of Economics and Political Science (L.S.E.)- πως όλοι στη βιβλιοθήκη και τις αίθουσες, ανάμεσα σε σκονισμένα βι βλία και κώδικες άλλης εποχής, ανέπνε αν τη βεβαιότητα πως μια μέρα θα κα ταφέρουν να αλλάξουν τον κόσμο. Τον ρωτήσαμε αν ένιωσε ποτέ πως έσπασε κάποια γυάλινη οροφή. «Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος για τη θητεία μου στο Υπουργείο Δημόσιας Τά ξης και Προστασίας του Πολίτη και την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, ως απά ντηση στην πρόκληση που η δράση της συνιστούσε για το Κράτος Δικαίου. Όπως επίσης για την αποκατάσταση της εικόνας της Αθήνας, ως πρωτεύου σας συντεταγμένου κράτους στην οποία τηρούνται οι Νόμοι της Ελληνικής Δημο κρατίας, εν μέσω της κρίσης, το 2012. Στο Υπουργείο Εξωτερικών είναι οι δύο συμφωνίες οριοθέτησης την Ιτα και - στις οποίες, υπό ψιν, αδυνατούσαμε

Λατρεύει τον Vincent Van Gogh, όσο και το κίτρινο του ηλιοτρόπιου, τους Norm Architects και τον Jasper Morri son – για την ποιότητα της σχεδιαστικής του γραφής, τις χαρισματικές αναλογίες των σχεδίων του και την ανεπιτήδευτη κομψότητα που φέρουν. Αγαπημένο του υλικό είναι ο ορείχαλκος – ανεπεξέργαστος και οξειδωμένος, μπρουταλιστικός και υπέροχα ευαίσθητος. Ανάλογα με το πρότζεκτ πάνω στο οποίο δουλεύει, από τα ηχεία του στούντιο ακούγεται δυνατά πότε τζαζ και Χατζιδάκις και πότε πανκ ροκ. Και αν τον ρωτήσει κανείς πως θα περιέγραφε τον εαυτό του με τρεις μόνο λέξεις, απαντάει γελώντας «ενθουσιώδης, ειλικρινής, επίμονος». Α, ναι. Και θα ήθελε να έχει σχεδιάσει τη Vespa. «Ένα όχημα που σχεδιάστηκε το 1946 από τον Corradino d'Ascanio, έφερε την επανάσταση στις μετακινήσεις του λαού στην μεταπολεμική Ιταλία και σου φτιάχνει το κέφι, και μόνο αν περάσει

από δίπλα σου. Ιδέες όπως και αυτή είναι που αλλάζουν τον κόσμο με έναν θετικό τρόπο, έδωσε μία προσιτή για όλους λύση όσον αφορά την μετακίνηση και έγινε σύμβολο της αναγέννησης μίας καταρρακωμένης από τον πόλεμο χώρας».

Αυτά είναι, πιθανότατα, όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κάποιος για τον γεννημένο και μεγαλωμένο στο Μόναχο (σε ένα δημιουργικό περιβάλλον, καθώς η οικογένειά του διατηρούσε εργαστήριο υψηλής ραπτικής για άντρες) industrial designer Αριστοτέλη Μπαράκο. Γιατί τα αντικείμενα που φέρουν την εξαιρετικά ταλαντούχα υπογραφή του, θέτουν ξεκάθαρα την ουσία της σχεδιαστικής του φιλοσοφίας και ηθικής.

«Η πολυτέλεια, σε ό,τι αφορά το de sign, είναι η διαχρονικότητα των φορμών, οι προσεγμένες αναλογίες, το τέλειο φινίρισμα, η άριστη κατασκευή και η επιλογή υψηλής ποιότητας υλικών.

Πιστεύω πως η μεγαλύτερη ευθύνη των designers στην εποχή μας είναι να λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος, αποφεύγοντας προτάσεις οι οποίες έχουν το στοιχείο του εφήμερου - ακόμη κι άν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ανακυκλώσιμα υλικά για τη δημιουργία τους. Πρέπει πια να σχεδιάζουμε με γνώμονα τη διάρκεια ζωής ενός προϊόντος, την ποιότητα κατασκευής του και την επισκευασιμότητα ή αναβάθμισή του».

Μέσα από ένα αντικείμενο αφηγείται πάντα μία ιστορία, μία εμπειρία, ένα συναίσθημα. «Τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, εντυπωσιαζόμουν από το άπλετο φως, το τόσο διαφορετικό από αυτό που είχα συνηθίσει. Η συλλογή φωτιστικών Théros με κάνει αληθινά υπερήφανο, με κάνει να χαμογελάω. Πολλοί μου λένε πως με την πρώτη ματιά τους θυμίζει τις καλοκαιρινές διακοπές της παιδικής τους ηλικίας».

Planet Warrior Εσωστρεφής, ιδεαλίστρια και ανυπόμονη, η Ελένη Ανδρεάδη, ιδρυτής της ΜΚΟ «Πράκτορες του Πλανήτη» και συγγραφέας, δίνει στα παιδιά τα εφόδια για να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες. Γιατί θέλει να διασφαλίσει πως θα κληρονομήσουν έναν βιώσιμο κόσμο. Μεταξύ εφηβείας στο Λονδίνο και σπουδών στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στο Harvard, λάτρεψε το Νίκο Καζαντζάκη. Αργότερα ήρθε στη ζωή της η Ρέα Γαλανά κη, αλλά και οι Marilynne Robinson, Jeffrey Eugenides και Jonathan Franzen. Όμως το βιβλίο που της άλλαξε τη ζωή, ήταν το «A New Earth»του Eckhart Tolle. Το 2009 ίδρυσε την ΜΚΟ «Πράκτορες του Πλανήτη», υλοποιώντας προγράμματα με τη συμμετοχή χιλιάδων παιδιών, βραβευμένα για την καινοτόμο προσέγγισή τους από το Υπουρ γείο Παιδείας, ενώ η ομότιτλη σειρά παιδικών βιβλίων – από τις εκδόσεις Μεταίχμιο – έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βι βλίου, κυκλοφορεί ήδη στην Αίγυπτο και σύ ντομα σε Κίνα, Κορέα, Αμερική, Τουρκία και Μέση Ανατολή. Όταν έγραψε το μυθιστόρημα «Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της

Που θα βρισκόμαστε σε 40 χρόνια από σήμερα; Με βάση τον εκθετικό ρυθμό ανάπτυξης της τεχνολογίας, δεν θα ζήσουμε 100 χρό νια προόδου στον 21ο αιώνα, αλλά θα βιώ σουμε κάτι που θα μοιάζει περισσότερο με 20.000 χρόνια, συμπιεσμένα. Σήμερα, ο μέ σος υπολογιστής που μπορούμε να αγορά σουμε με 1000 ευρώ κάνει υπολογισμούς 10 στην 16η, περίπου δηλαδή με την ταχύτη τα του ανθρώπινου εγκεφάλου. Το 2049 θα μπορούμε να αγοράζουμε με 1000 ευρώ την υπολογιστική ισχύ όλου του ανθρώπινου εί δους. Το μέλλον δεν έρχεται σαν κεραυνός. Έρχεται σιγά σιγά. Τόσο, που μέχρι να προ σεγγίσει, διαμορφωνόμαστε και εμείς ως άν θρωποι, καθώς τα δεδομένα, οι επιθυμίες, οι ανάγκες, αλλά και οι φόβοι μας δεν προσδιο ρίζονται πλέον από το τώρα, αλλά μεταβάλ λονται, καθώς η καθημερινή χρήση της τε χνολογίας μεταβάλει και εμάς τους ίδιους.

Σε ποιους τομείς θα μας εντυπωσιάσει η 4η βι ομηχανική επανάσταση; Θα έχουμε τη δυνατότητα να ανασχεδι άζουμε το σώμα και την εγκεφαλική μας λειτουργία, είτε πρόκειται για γενετική μηχανική, είτε συνδέοντας απευθείας τον εγκέφαλο μας με έναν υπολογιστή, ή ακό μη και δημιουργώντας εντελώς μη οργανι κές οντότητες με τεχνητή νοημοσύνη που δεν θα βασίζονται καθόλου στο οργανικό μας σώμα και τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ουσιαστικά παρακολουθούμε την εποχή; Δουλεύουμε επάνω σε ένα νευρωνικό δί κτυο αναγνώρισης οντολογιών με ανα χρονιστικό χαρακτήρα. Μια τεχνητή νο ημοσύνη που αναγνωρίζει τα σημεία ενός κειμένου που χρειάζονται διόρθωση, έτσι ώστε να έχουμε μια μελλοντοστραφή προ

Ποια είναι η μεγαλύτερη ευθύνη ενός futurist; Η έννοια του μέλλοντος είναι ανθρώπινη επινόηση. Ο άνθρωπος, είτε συνειδητά είτε όχι, προγραμματίζει, σχεδιάζει, φαντάζεται, ονειρεύεται ή απελπίζεται, και σχηματίζει ει κόνες ή ιδέες για το μέλλον. Η συστηματική ενασχόληση με το μέλλον, τόσο σε επίπεδο εταιρείας ή οργανισμού, όσο και σε συλλο γικό ή ατομικό επίπεδο επιβάλλεται, ιδιαίτε ρα εάν λάβουμε υπόψη το παγκοσμιοποιημέ νο, ρευστό περιβάλλον πολυπλοκότητας και ραγδαίων αλλαγών μέσα στο οποίο ζούμε. O futurist δεν είναι παρά ένας άνθρωπος που μελετά σενάρια για το μέλλον και προσπα θεί να δείξει στον κόσμο πώς μπορεί να είναι η ζωή τα χρόνια που θα έρθουν. Δεν προβλέ πει το μέλλον per se, αλλά διερευνά το εύ ρος των πιθανών μελλοντικών καταστάσε ων που μπορεί να συμβούν. Δεν θα πει ποτέ ότι κάτι θα συμβεί (forecasting), αλλαγής νοοτροπί ας στην διακυβέρνηση πέραν του ορίζοντα της τετραετίας. Αντίστοιχες ομάδες είναι θεσμοθετημένες μόνο σε λίγες προηγμένες χώρες, όπως η Φινλανδία, η Γερμανία, και η Ιαπωνία, ωστόσο η Ελλάδα εν προκει μένω πρωτοπορεί και έρχεται να αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες. Η νέα ομάδα, υπό τον Ειδικό Γραμματέα στην Προεδρία της Κυβέρνησης, Γιάννη Μαστρογεωργί ου, έχει επικεντρωθεί σε πρώτη φάση στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας μέσα στην κυβέρ νηση, καθώς και στην ανάληψη δράσεων προς την κοινωνία με στόχο να προωθήσει ευρύτερα την ιδέα του αλφαβητισμού για το μέλλον.