3 minute read
De gevlogen Duitser (Erik en Juri Froger
in deze rubriek zal ik in iedere editie van het gHV / groene Hart Magazine vertellen over spiegelkarperproject gerelateerde zaken. Vaak zal één van onze eigen sKP’s onderwerp van gesprek zijn, soms zal ik wat dieper in gaan op een bepaald type spiegelkarper, of we kijken eens wat één specifieke projectspiegel zoal uitspookt op onze wateren.
is DE gEVlogEn DuiTsEr nu ECHT gEVlogEn?
Eén van de meest gevangen karpers van ons SKP is toch wel de Gevlogen Duitser. Een vis die meerdere malen de eer had om de zwaarste vis van ons project te zijn. Maar liefst tien keer kwam deze vis op de kant, maar voor het laatst al in 2016 en toen drie keer kort achter elkaar. Nu is het voor deze karper niet nieuw om een aantal jaar niets van zich te laten horen, vandaar ook z’n naam. Die naam heeft Joris Weitjens hem overigens gegeven toen deze vis de ‘Spiegel van de maand’ was bij de Belangenvereniging Verantwoord Karperbeheer (BVK). Erik schreef toen onderstaand artikel over de in 2005 uitgezette vis.
Een groot deel van de in Den Haag uitgezette spiegelkarpers zijn uitgezet in parkwateren die in open verbinding staan met het boezemwater. Een bewuste keuze, omdat die parken aan het uiterste einde van het boezemstelsel liggen, zo hopen we de vissen zo lang mogelijk in de stad te houden. Dat lijkt vaak ook te lukken, de vissen worden in en om de parken goed terug gevangen.
Zo ook de Spiegel van de maand. Deze vis, uitgezet eind 2005 in De Waterpartij met een formaat van 33 cm. bij 800 gram, lijkt het daar prima naar de zin te hebben. Na 1,5 groeiseizoen komt ze in de zomer van 2006 voor het eerst weer op de kant, in blakende conditie. Een groei van 23 cm en ze weegt al 5,3 kg, dat gaat goed, en dat blijft het gaan.
De twee jaar die volgen wordt ze ook gevangen, iedere keer goed gegroeid en iedere keer in het park waar ze is uitgezet. In 2009, tot nu toe de laatste keer dat ze in het park gevangen is, was het een stevige vis van 9,2 kilo bij 66 cm. Maar dan verdwijnt ze. Vier jaar lang is de vis spoorloos en duikt vervolgens bijna 7 km van de uitzetplek op in een van grote kanalen van Den Haag. Maar waarom helemaal daar? Het ging toch goed in het park? Ze groeide goed, dus het voedselaanbod zal daar toch ook niet verkeerd zijn. In de parken is natuurlijk lekker veel, makkelijk voedsel te vinden. Er wordt vrij veel gevist, dus vissersvoer ligt er genoeg en de eendjes worden veel en vaak gevoerd. De eerste karper die geen brood lust moet nog gevonden worden. Is ze misschien te vaak gevangen?
De laatste keer dat ze in het park gevangen is was op 25 oktober 2009. Een kleine drie weken later was er weer een uitzetting, 178 spiegelkarpertjes komen erbij in De Waterpartij. Werd het te druk? In 2006 en 2007 zijn er in hetzelfde park ook flinke uitzettingen geweest, ik kan me niet voorstellen dat de uitzetting van 2009 dan ineens de druppel is die de emmer doet overlopen.
Zaten er bij de laatste uitzetting misschien wat avonturiers die direct het park uitzwommen, enkele van de oudere bewoners in hun kielzog meenemend? Of kiest de karper er voor om het solidaire om te ruilen voor het solitaire? Tijd om op eigen vinnen te staan zeg maar… Wie zal het zeggen.
Bovenstaand artikel stamt uit april 2016. Na het verschijnen van dit artikel wordt de vis drie keer kort achter elkaar gevangen, in mei, juli en september. Dat is op zichzelf al een vrij bijzonder gegeven, maar vervolgens verdwijnt ‘ie weer. Is de vis weer verder gezwommen? Of heeft hij of zij de pijp aan Maarten gegeven? Ik denk zelf het laatste, niets heeft immers het eeuwige leven, ook een projectspiegel niet. In 2016 was de karper 13 of 14 jaar oud en was in niet al te beste conditie, zoals te zien is op de foto, hoewel die foto net na de paai genomen is. Maar wie weet vertoeft ‘ie wel lekker ergens in het Westland, of is hij echt op avontuur gegaan en is een sluis gepasseerd? Het kan allemaal en dat is nou precies wat er zo leuk is aan de spiegelkarperprojecten.