Michael Jordan Zine

THE LEGEND THE KILLER

THE GOAT

2

JO If you quit once it becomes a habit.

Never quit!

-Michael Jordan

WRITERSNOTE: Een basketballer, een legende, misschien wel de beste allertijden. Dat is Michael Jordan. Een icoon waar ik wel een boekje over wil maken. Michael Jordan intrigeert mij als persoon maar daarnaast intrigeert zijn levensverhaal mij ook. Hoe hij aan de basketbal top gekomen is, hoe hij daar zo lang gebleven is, en wat hij allemaal na zijn carriEre gedaan heeft. Op het veld was hij een echte killer, maar hoe was hij ernaast?

Wat heeft hij verder allemaal meegemaakt, hij kende veel hoogtepunten maar hij heeft ook zeker dieptepunten gekend. Michael Jordan is een gerespecteerd persoon door velen en daarbij ook door mij. In dit kleine boekje neem ik je mee in een korte samenvatting van zijn leven op chronologische volgorde.

ORDAN 23 3

COLLEGE YEARS Jordan speelde tussen 1981 en 1984 collegebasketbal bij UNC (University of North Carolina), de Tar Heels van coach Dean Smith.

In de finale van het NCAA-toernooi van 1982 (in de strijd om de nationale titel) scoorde hij (in zijn eerste seizoen als collegebasketballer) de laatste twee punten en bepaalde de eindstand op 63-62 in een overwinning op Georgetown.

4

Dit betekende meteen de eerste titel voor coach Smith. Zowel in 1983 als 1984 werd hij door Sporting News als Player of the Year gekozen en in 1984 ontving hij de Wooden en Naismith Awards, twee van de meest prestigieuze collegetitels voor beste collegebasketballer van het jaar. Hij moest nog aan zijn laatste jaar op de universiteit beginnen, maar besloot om zijn studie voorlopig te onderbreken en te kiezen voor de NBA: hij stelde zich beschikbaar voor de NBA Draft van 1984,

waarin NBA teams kunnen kiezen uit nieuw talent, voornamelijk uit het collegebasketbal, maar tegenwoordig ook uit het buitenland.

5

I’ve missed more than 9000 shots in my career. I’ve lost almost 300 games. 26 times I’ve been trusted to take the game-winning shot and missed. I’ve failed over and over again in my life. And that is why I succeed.

-Michael Jordan

6

“I can accept failure, everyone fWails at something. But I can’t accept not trying.”

-Michael Jordan

NBA BEGINJAREN Met de derde keuze kozen de Chicago Bulls Michael Jordan uit de NBA Draft. Iedereen stond versteld dat de tweevoudig Collegespeler van het Jaar niet als tweede werd gekozen, maar de Portland Trailblazers kozen voor lengte (Sam Bowie), terwijl al duidelijk was dat Akeem Olajuwon naar ‘hometown’ Houston zou gaan. Nog voordat zijn carrière van start ging, deed Jordan mee aan de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles, en met Team USA won hij goud. In zijn derde wedstrijd als prof scoorde hij al 37 punten, een kleine voorbode van wat komen zou: 49 punten tegen de Detroit Pistons, 5 dagen voor zijn 22e verjaardag. Dit betekende een rookie-record, dat pas verbroken zou worden in 1996/1997 door Allen Iverson. Hij eindigde het seizoen met 28,2 punten gemiddeld en werd bekroond met de Rookie of the YearAward (Nieuwkomer van het jaar).

7

8

CHAMP

“If you are trying to achieve there will be had them. But obstacles don’t have to sto

around and give up. Figure out how to clim

- Michael Jordan

Voor de vijfde maal op rij werd Jordan topscorer en leidde ze wederom naar de Conference Finals, opnieuw tegen de Pistons.

Ditmaal werd de Triangle Offense beter begrepen. De Pistons werden met 4-0 verslagen en de wereld kon zich opmaken voor een tweestrijd tussen Jordan en de leider van de Los Angeles Lakers, Earvin “Magic” Johnson, die zijn team tussen 1980 en 1988 naar 5 NBA-titels leidde.

De Lakers legden het af tegen de ontketende Bulls: 4-1. Jordan maakte in een van de finalewedstrijden “The Move”: Tijdens een aanval sneed hij door het midden van de bucket, ontving de pass en ging omhoog voor de eenhandige dunk, die hij makkelijk had kunnen maken.

PIONS

roadblocks. I’ve had them; everybody has op you. If you run into a wall don’t turn

mb it, get through it, or work around it.”

Hij zag echter in zijn ooghoek een verdediger van de Lakers aanstalten maken om omhoog te gaan en hij besloot anders: in ‘mid-air’ veranderde hij van hand en ‘scoopte’ de bal via de linkerzijde van het bord binnen. Tweemaal zouden de Bulls hun titel met succes verdedigen: in 1992 tegen de Portland Trailblazers van Clyde “The Glide” Drexler en in 1993 tegen de Phoenix Suns van de MVP van dat seizoen, Charles Barkley (die overigens dat seizoen van Philadelphia overgekomen was).

Jordan werd in 1993 de derde speler ooit die in de NBA-finale twee wedstrijden achter elkaar 40 of meer punten maakte (na Jerry West in zowel 1965 als 1969 en Rick Barry in 1967) en de eerste die dat in vier wedstrijden achter elkaar deed.

9

9

MOORD OP VADER Tijdens de play-offs in 1993 ontstond er een controverse rondom Jordan doordat hij gesignaleerd werd terwijl hij aan het gokken was. In datzelfde jaar gaf hij toe meer dan vijftigduizend dollar te hebben verloren met gokken.

Op 6 oktober 1993 kondigde Jordan aan te stoppen met basketbal, omdat hij zijn verlangen om het spel te spelen had verloren.

Later zou hij toegeven dat de moord op zijn vader in juli van dat jaar een belangrijke rol had gespeeld bij zijn beslissing om te stoppen. James Jordan werd vermoord in een wegrestaurant in North Carolina door twee tieners.

10

11

“Never say never, because limits like fear are often an illusion.�

-Michael Jordan

12

“Some people want it to happen, some wis hit would happen, others make it happen.�

-Michael Jordan

Jordan verraste de wereld door aan te kondigen professioneel honkballer te willen worden. Hij tekende een contract bij de Chicago White Sox om in de minor league te gaan spelen. De White Soxs leenden hem uit aan Birmingham Barons. Zijn slaggemiddelde was .202.

Hij sloeg drie homeruns. Daarmee was Jordan een van de slechtst scorende spelers in de League. In 1994 speelde hij ook voor de Scottsdale Scorpions in de Arizona Fall League. Daar lag zijn slaggemiddelde hoger op .252. Na een conflict met de White Soxs in het voorjaar van 1995 omdat deze Jordan tegen de afspraken in als stakingsbreker willen inzetten in een demonstratiewedstrijd besloot Jordan te stoppen met honkballen.

13

COME BACK KID Na zijn hierboven omschreven pensioen, de dood van zijn vader en omzwervingen in de honkbalwereld, keerde Jordan in maart 1995 met drie woorden terug in de NBA: “I’m back”.

Al in zijn vijfde wedstrijd scoorde hij 55 punten tegen de vijand van de jaren 90, de New York Knicks. In dat jaar werden de Bulls in de halve finales van de Eastern Conference door de Orlando Magic van Shaquille O’Neal en Anfernee “Penny” Hardaway met 4-2 verslagen. Orlando Magic zou uiteindelijk de finale halen en die met 4-0 verliezen van de Houston Rockets van Hakeem Olajuwon (in hetzelfde jaar gedraft als Jordan). De Bulls zouden sportieve revanche nemen.

In zijn eerste volledige seizoen na de comeback werd Jordan voor de achtste maal topscorer van de NBA, maar iets veel memorabelers geschiedde: de Bulls werden het eerste team in de geschiedenis van de NBA (die sinds 1947 officieel bestaat) dat 70 wedstrijden won. Ze wonnen er zelfs 72 van de 82. Er volgden nog meer prijzen voor teamleden: Jordan werd MVP, Phil Jackson werd Coach Of The Year, forward Toni Kukoc werd beste zesde man. In de finals versloegen de Bulls de Seattle Supersonics van Shawn “the Reignman” Kemp en Gary “the Glove” Payton.

Zij zouden hun titel succesvol verdedigen door tweemaal op rij de Utah Jazz van Hall of Fame-tandem Karl Malone (The Mailman) en John Stockton met 4-2 te verslaan. De Bulls hadden iets voor elkaar gekregen wat zelfs de machtige Celtics in de jaren 50 en 60 niet voor elkaar kregen: twee aparte “Three-Peats” (drie opeenvolgende titels). Jordan won in al die jaren ook de Finals MVP-Award en verbrijzelde daarmee het oude record van “Magic” Johnson (drie).

JORDAN 45 14

15

N “ I’m back”

- Michael Jordan

THE LAST DANCE