Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24-27.12.2020 | Αρ. Φύλλου 1503 by 21aristera

Συνέντευξη Αλέξης Μπένος

Αδιαφορούν για τηνν υγεία της εργατικής τάξηςς > σελ. 11

Κούριερ: Υπερκέρδη οι εταιρείες, «κουπί» οι εργαζόμενοι

Μπετόβεν, ο ήχος της επανάστασης στο έργο του

> σελ. 16

> σελ. 17

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020 ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.503

Αγώνας-αλληλεγγύη «εμβόλιο» ελπίδας Κυβερνητικό εμπόριο ελπίδας με τα εμβόλια, με κακόγουστη παράσταση δημόσιου εμβολιασμού την Κυριακή. Όσο αναγκαία κι αν είναι τα εμβόλια, απαιτούνται άμεσα μέτρα ριζικής ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και πρόνοιας. Απεναντίας, η κυβέρνηση λαμβάνει μόνο ριζικές αντιλαϊκές αποφάσεις.

κυβέρνηση απαγόρευσε τα κάλαντα, άρα εάν σας χτυπήσουν την πόρτα, μάλλον δεν θα είναι πιτσιρίκια, ίσως είναι ο αστυνομικός της γειτονιάς σας. Μπορεί να μην έχουμε οικογενειακό γιατρό, πρωτοβάθμια περίθαλψη στη γειτονιά, αλλά έχουμε πληθώρα αστυνομικών, έναν υπουργό ΠΡΟΠΟ και μια κυβέρνηση που θέλουν να συνηθίσουν την κοινωνία σε ακραίες λογικές αστυνομικού ελέγχου και επιτήρησης, τρομοκρατώντας με αστυνομικά ντου για σύλληψη… ρεβεγιόν. Αστυνομία ντελίβερι και καταστολή κατ’ οίκον, από μια κυβέρνηση που δεν κάνει τεστ και ιχνηλάτηση του κορονοϊού, αλλά κόβει πρόστιμα, κτυπά τις κινητοποιήσεις και… ιχνηλατεί πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Η κυβέρνηση έχει εγκληματικές ευθύνες για τις τραγικές συνέπειες της πανδημίας. Χαρακτηριστικό είναι πως η Ελλάδα κατατάσσεται πια στις χειρότερες χώρες να

ζει κανείς στην εποχή του κορονοϊού, από ‘κει που ήταν –υποτίθεται– παράδειγμα την άνοιξη. Σύμφωνα με την κατάταξη της λίστας Covid Resilience της οικονομικής ιστοσελίδας Bloomberg, η Ελλάδα βρίσκεται στην 50η θέση μεταξύ 53 χωρών, πάνω μόνο από Περού, Αργεντινή και Μεξικό. Με υψηλότατο ποσοστό θνησιμότητας, τους πιο αυστηρούς περιορισμούς και τη δέκατη χειρότερη πρόβλεψη για την οικονομία το 2021. Με βάση όλα αυτά, αποτελεί κοροϊδία η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει την έναρξη του εμβολιασμού ως την αρχή του τέλους, επενδύοντας στην κοινοβουλευτική συναίνεση και μιλώντας καλπικα για «ελευθερία». Θα χρειαστούν πολλοί μήνες για να υψώσει ο εμβολιασμός τείχος προστασίας. Μέχρι τότε, το μόνο πραγματικό «εμβόλιο» ελπίδας είναι ο αγώνας για Δημόσια Υγεία, Εργασία, Παιδεία, Ελευθερία >>> σελ. 3, 12-13, 15 και η εργατική λαϊκή αλληλεγγύη.

Θερίζουν πανδημία, φτώχεια και ανεργία, και η κυβέρνηση στέλνει στα σπίτια ντελίβερι... αστυνομία

∆εκέμβρης ʹ44 4 Οι δωσίλογοι πολέμησαν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ ΑΣ Τα Τάγματα Ασφαλείας αξιοποίησε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και οι Άγγλοι κατά του λαού της Αθήνας. Συνεργάτες των ναζί, αστυνομία, χωροφυλακή και ακροδεξιές συμμορίες πολέμησαν τις δυνάμεις της αντίστασης. Το κράτος έδειξε πως έχει συνέχεια. >>> σελ. 22-23

Ανάλυση

Γράφουν: Δημήτρης Γρηγορόπουλος, Γιάννης Ελαφρός

Στάσιμος ο συναινετικός ΣΥΡΙΖΑ Αντιπολίτευση στα χαρτιά, κινηματική απουσία, συμφωνία στα βασικά με τη ΝΔ καθηλώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Προβολή της κυβερνητικής λύσης, αλλά η δεύτερη φορά θα είναι πιο δεξιά. >>> σελ. 8-9

Άγ(ρ)ιες ημέρες και σκοτεινές Μαύρα –στην κυριολεξία– προβλέπονται τα Χριστούγεννα, χωρίς φως και θέρμανση, για χιλιάδες νοικοκυριά! Στελέχη του ΔΕΔΔΗΕ προαναγγέλλουν 7.000 διακοπές ρεύματος μόνο στην Αττική μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Προφανώς είναι κι αυτό ένα μέτρο… καταπολέμησης της πανδημίας, γιατί πώς να στηθεί γιορτινό τραπέζι χωρίς να λειτουργεί η ηλεκτρική κουζίνα; Με ξηρά τροφή θα γιορτάσουν οι άνθρωποι; Ας σημειωθεί ότι 1.700 διακοπές αφορούν τις πολύπαθες δυτικές συνοικίες. Η «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας και η μετάβαση στη «μεταλιγνιτική» εποχή δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο αυτές τις λεγόμενες «άγιες» ημέρες. Μαύρη μαυρίλα στις ζωές μας, στην εργασία, στις δημοκρατικές ελευθερίες.

Εκπαίδευση Ο «κοινωνικός ανελκυστήρας» κοστίζει ακριβά Πανεπιστήμιο για λίγους, μαθητεία για πολλούς, καταστολή για όλους το «τρίπτυχο» της κυβέρνησης. «Παράθυρο διαφυγής» μόνο μέσω των κολεγίων. Φουντώνουν οι αντιδράσεις. >>> σελ. 7, 10

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Η δεύτερη ματιά

editorial

Κίμων Ρηγόπουλος

Folli Follie, είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!

Ο κομμουνισμός είναι ένα άγραφτο, εν πολλοίς, βιβλίο αλλά όχι και ένα ραντεβού στα τυφλά. Και ο κομμουνιστής διανοούμενος οφείλει να στήσει γέφυρες ανάμεσα σε έναν λαχανιασμένο ακτιβισμό χωρίς ορίζοντα και μια αφ’ υψηλού θεωρητικολογία που δεν λερώνεται από τη «βρωμιά» της πραγματικής ζωής.

Και ξαφνικά όλοι ξαναθυμήθηκαν τη Folli Follie. Η δυνατότητα της κυβέρνησης να διαμορφώνει επικοινωνιακή ατζέντα είναι βεβαίως μεγάλη. Ξέχασαν όμως τους ύμνους και τα αφιερώματα των μεγάλων εκδοτικών και τηλεοπτικών συγκροτημάτων στην τόσο «επιτυχημένη» ελληνική εξαγωγική εταιρεία που κατακτά τον κόσμο. Ξέχασαν την παρουσία κυβερνητικών στελεχών σε εκδηλώσεις της Folli Follie· όλων των κυβερνητικών κομμάτων. Εξάλλου, όπως αποκαλύπτεται, η ιστορία της χειραγώγησης των στοιχείων της εταιρείας έτσι ώστε να απογειώνεται η μετοχή της τραβάει μέχρι και 17 χρόνια πίσω… Η Folli Follie όμως δεν είναι μια εξαίρεση. Μια σειρά εντυπωσιακά αναπτυσσόμενα ελληνικά μονοπώλια, από τον όμιλο Μαρφίν του Βγενόπολου μέχρι την Proton Bank και τον Λαυρεντιάδη, βρέθηκαν με οικονομικούς «σκελετούς» μέσα στα ντουλάπια τους. Και βεβαίως, οι κυβερνήσεις και ο κρατικός μηχανισμός κάνουν τα στραβά μάτια, μέχρι να ρίξουν φως οι ανταγωνιστές τους… Το να μιλάμε για κρατικό έλεγχο της νομιμότητας των οικονομικών των ολιγαρχών στην Ελλάδα αποτελεί ανέκδοτο. Πίσω από τη βιτρίνα των επιτυχιών του ελληνικού κεφαλαίου συνήθως κρύβονται λοβιτούρες… Θα πει κανείς, τα ίδια δεν γίνονται και στο εξωτερικό; Είδαμε φημισμένες γερμανικές και γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες να τοποθετούν ειδικό λογισμικό για να κλέβουν στους ελέγχους των εκπομπών καυσαερίων… Ναι, είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε! Γι’ αυτό το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεν είναι η μία ή η άλλη εξυπηρέτηση κάποιας κυβέρνησης σε μια μεγάλη επιχείρηση. Το σκάνδαλο είναι πως όλες οι κυβερνήσεις και το αστικό πολιτικό προσωπικό θεωρούν «κανονικότητα» τη στήριξη αυτού του συστήματος και την αναπαραγωγή του, που βαφτίζουν ανάπτυξη. Και η ΝΔ, και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Ο κομμουνισμός ως τεκμήριο αθωότητας

ο βιβλίο του Αλέξανδρου Χρύση: Ο Marx του κομμουνισμού (εκδόσεις ΚΨΜ) ανοίγει τη δυνατότητα ενός διαλόγου για τους κομμουνιστές του παρόντος, αν υποθέσουμε ότι ο κομμουνισμός μάς περιέχει ως μέλλον της ανθρωπότητας. Στις μέρες της πνιγηρής πανδημίας που μας υποχρεώνει να μετράμε το άνθος της ζωής με τα ξερά φύλλα της ασθματικής επιβίωσης, η προσπάθεια του αναγνώστη να σταθεί επαρκής σε μια συνομιλία με τον συγγραφέα είναι νοητικό και συναισθηματικό προικιό ανεκτίμητο. Ο Α.Χ. ακριβώς επειδή είναι μαρξιστής, δεν «μαρξολογεί» ακατάσχετα ούτε αναφωνεί «εύρηκα» στα σημεία που ανατέμνει με την προσωπική του κατάθεση το καπιταλιστικό σώμα και εισφέρει με τη δραστική αγωνία του στην κομμουνιστική προοπτική. Ο κομμουνισμός είναι ένα άγραφτο εν πολλοίς βιβλίο αλλά όχι και ένα ραντεβού στα τυφλά. Και ο κομμουνιστής διανοούμενος οφείλει να στήσει γέφυρες ανάμεσα σε έναν λαχανιασμένο ακτιβισμό χωρίς ορίζοντα και μια αφ’ υψηλού θεωρητικολογία που δεν λερώνεται από τη «βρωμιά» της πραγματικής ζωής. Αυτό επιχειρεί ο Χρύσης και η δικαίωσή του βρίσκεται εν δυνάμει στην έλλογη πράξη των κομμουνιστών της εποχής μας. Ο συγγραφέας επιμένει στον όρο αριστοδημοκρατία για να επισημάνει το στίγμα και τα καθήκοντα της εργατικής πρωτοπορίας σε πλήρη αντίστιξη με την αστική αριστεία. Αν η αριστεία μεταφράζεται στην κτηνώδη δίψα για κοινωνική αναρρίχηση ημιαγράμματων λιγούρηδων, η αριστοδημοκρατία είναι η σχεδιασμένη οδοιπορία προς τον κομμουνισμό των ανθρώπων και όχι των ανθρωπομηχανών. Ο homo universalis θα παραμείνει άνθρωπος με σάρκα και οστά. ∆εν θα είναι ο νιτσεϊκός υπεράνθρωπος

Δεν είναι μια υπόσχεση επίγειου παραδείσου ο κομμουνισμός. Είναι η περιπέτεια της ζωής χωρίς την καθηλωτική ανάγκη της επιβίωσης

ούτε θα θυμίζει σε τίποτα κάποιον άφυλο υπεραθλητή του «υπαρκτού» που σαρώνει στο διάβα του τα ολυμπιακά μετάλλια. Θα είναι τρωτός και μοναδικός και δεν θα προσφέρεται για μέτρηση με μια αποτρόπαια εξισωτική μεζούρα. ∆ιαβάζοντας τον Marx του κομμουνισμού και ως υποβολή υποδόριων συγγραφικών ερωτημάτων, ο αναγνώστης μπορεί να τα εντάξει, αυτούσια ή διασκευασμένα και στα δικά του ερωτήματα. Υπάρχουν άραγε κάποιοι επαρκείς υποδοχείς μιας κοινωνικής έκρηξης, ικανοί να την διαχειριστούν χωρίς να την κολακέψουν ή να την αρνηθούν ως πρόωρο τοκετό; Υπάρχουν εκείνοι που θα θέσουν το ζήτημα της επανάστασης ως κάτι ουσιωδέστερο από μια αλλαγή κτήσης; Μπορούν να παραγάγουν ως σκαρίφημα αντλημένο από την πραγματικότητα το «εν δυνάμει» της κοινωνίας που επιδιώκουν; Κάτι που να αναλύεται σε τακτική ικανή να συγκινήσει τους αμέτοχους αναθέτες χωρίς να απομακρύνεται καιροσκοπικά από τη στρατηγική του; Αφού

ο καπιταλισμός παράγει και αναπαράγει καπιταλιστικές συνειδήσεις, πώς διευρύνεται η συνείδηση των ανθρώπων ώστε να χωρέσει, ως υπόθεση έστω, την κομμουνιστική έξοδο; Εδώ μια μαρξιστική ανθρωπολογία που δεν εξορίζει το άτομο και τις «παραξενιές» του ούτε το εγκαταλείπει στην αυτοαναφορική ατομικότητά του, λείπει κραυγαλέα, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας. Ένα θέμα στο οποίο εύλογα επιμένει ο Α.Χ. είναι ο «κομμουνισμός του πεπερασμένου». Ο σταθμισμένος αυτοπεριορισμός με τη γνώση της ύβρεως και τη δυνατότητα της αποφυγής της. Αν η συσσωρευμένη ποσότητα δεν εκβάλλει «φυσικά» σε μια νέα ποιότητα με ανθρώπους ικανούς να την διαχειρίζονται εν μέτρω, θα αποτελεί αιωνίως το ανακυκλούμενο λίπασμα της βαρβαρότητας. Άνθρωποι με βαθειά γνώση της ιστορικότητάς τους, που η θνητότητά τους δεν τους παραλύει ούτε τους εξαχρειώνει αλλά τους ενθαρρύνει και ενεργοποιεί τις εν υπνώσει δυνατότητές τους. ∆εν είναι μια υπόσχεση επίγειου παραδείσου ο κομμουνισμός. Είναι η περιπέτεια της ζωής χωρίς την καθηλωτική ανάγκη της επιβίωσης και χωρίς την ευθυγράμμιση των ανθρώπων σε μια επιβεβλημένη νόρμα «γενικής ευτυχίας». Ο Χάινε, συνοδοιπόρος του Μάρξ στο ταραγμένο Παρίσι των μέσων του 19ου αιώνα, είχε ευχηθεί από τα βάθη της ποιητικής του ευαισθησίας: «Μακάρι να γίνει κομμάτια αυτός ο κόσμος που εξαφάνισε την αθωότητα». Και ο Αλέξανδρος Χρύσης μάς παραδίδει ένα έργο που ο σκοπός του είναι αθώος και τα μέσα του είναι αθώα και υποψιασμένα. Για έναν κομμουνισμό στο μπόι του εξανθρωπισμένου ανθρώπου, που σκέπτεται χωρίς η σκέψη να αποτρέπει την πράξη και πράττει χωρίς η πράξη να αποτρέπει τη σκέψη του.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

ε τούτες τις γιορτές δεν έχουμε ανάγκη από δώρα. Δεν θα μας λείψει η ζεστή παρέα και οι κουβέντες των φίλων και των αγαπημένων μας. Ούτε η βόλτα στον χειμωνιάτικο ήλιο ή μια κοντινή εκδρομή χωρίς τον φόβο των ελέγχων και των προστίμων. Και τα παιδιά μας δεν θα τα νοιάξει που δεν θα πουν τα κάλαντα, μαζεύοντας χαμόγελα, ευχές και κανένα χαρτζιλίκι. Δεν μας ενδιαφέρει που οι μισθοί μας έχουν πετσοκοπεί ή που είμαστε σε αναστολή. Ούτε που τα αφεντικά μας ίσως απαιτούν να τους επιστρέψουμε χέρι-χέρι το «δώρο» των Χριστουγέννων. Δεν μας τρομάζει η ανεργία ούτε η πιθανότητα να μην ξαναβρούμε τη δουλειά μας όταν επιστρέψει η «κανονικότητα». Δεν μας νοιάζει ούτε με πόσο κόπο θα γεμίσει, αν γεμίσει, το τραπέζι. Δεν μας πτοεί ότι έξω από την πόρτα του σπιτιού μπορεί να παραφυλάει το φάντασμα του επιμελητή της τράπεζας ή του εκπροσώπου των funds, που θα μας καλέσει να το εγκαταλείψουμε. Ούτε θα πεταχτούμε από το σοκ εάν μέσα στα μεσάνυχτα ή τα ξημερώματα ακουστεί ο χτύπος στην πόρτα από τον αστυφύλακα και τον εισαγγελέα. Και φυσικά, ουδεμία σημασία έχει που πλέον δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε, να διαδηλώνουμε, να απεργούμε. Όλα αυτά είναι μικροπράγματα. Γιατί σε τούτες τις γιορτές, μας αρκεί –πρέπει να μας αρκεί– που ξεκινάει η «Επιχείρηση Ελευθερία». Που κοντοζυγώνει η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία της κατειλημμένης από τον κορονοϊό ζωής μας. Που υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ, έστω κι αν είναι τεχνητό. Και πάνω από όλα, που την Κυριακή οι πολιτικοί μας αρχηγοί –ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης και η πρόεδρος Σακελλαροπούλου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Τσίπρας και ο «αντάρτης» πρώην υπουργός του Βαρουφάκης, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Κουτσούμπας και η ωσεί παρούσα Γεννηματά η οποία εξαιρέθηκε από τη σεμνή τελετή λόγω ασθένειας– θα στείλουν ένα ακόμη ξεκάθαρο και δυνατό μήνυμα ενότητας, ελπίδας και εθνικής παλιγγενεσίας στον βασανισμένο και καχύποπτο λαό. Όπως έκαναν και πρόσφατα όταν συγκρότησαν το «δημοκρατικό τόξο» στη δίκη της Χρυσής Αυγής, όπως κάνουν απέναντι στην «τουρκική απειλή», αλλά και –οι περισσότεροι από αυτούς– με την υπερψήφιση των στρατιωτικών δαπανών και των κονδυλίων για τους νέους εξοπλισμούς. Τα φώτα, λοιπόν, θα είναι στραμμένα στις 27 Δεκέμβρη στον Ευαγγελισμό. Εκεί όπου, σύμφωνα με τα ως χθες συμφωνηθέντα, θα βρεθούν όλοι μαζί προκειμένου να κάνουν το εμβόλιο μπροστά στις κάμερες, οι οποίες με τη σειρά τους θα μεταφέρουν την εικόνα και το μήνυμα σε κάθε σπίτι, σε κάθε γωνιά της χώρας. Αφού πρώτα, βεβαίως, έχουν καθαρίσει οι διάδρομοι από τα ράντσα, έχουν απομακρυνθεί τα φέρετρα με τους νεκρούς από την πανδημία, έχουν σφραγιστεί

Μας κήρυξαν τον πόλεμο — ας τον έχουν λοιπόν! Ώρα αποφάσεων Γιώργος Παυλόπουλος

▸ Οι κυβερνώντες, μετά το έγκλημα, έρχονται να πουλήσουν κάλπικες ελπίδες, ενώ θέλουν να τα αλλάξουν όλα υπέρ τους οι πόρτες των γεμάτων ΜΕΘ, έχουν κλείσει τα στόματα των γιατρών και νοσηλευτών που κάτι διαφορετικό έχουν να πουν — όχι για τον εμβολιασμό και την αδιαμφισβήτητη αναγκαιότητά του, αλλά για το έγκλημα διαρκείας που διαπράττεται. Η εικόνα αυτή δεν αποτελεί, προφανώς, ελληνική ιδιαιτερότητα. Κάτι ανάλογο θα γίνει την Κυριακή σε όλες τις χώρες της ΕΕ, μιας και ξεκινά επισήμως η διαδικασία του εμβολιασμού. Ο ένας μετά τον άλλο, οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί των «27» (όσοι δεν έχουν νοσήσει βεβαίως) θα περάσουν μπροστά από τον φακό για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Το έκαναν επίσης ήδη

ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Μπάιντεν προχωρήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις. στις ΗΠΑ και ο Νετανιάχου στο ΙσραΓια τα ταξικά lockdown που έχουν ήλ (αδιαφορώντας για τους χιλιάδες στόχο τον εχθρό-λαό, ο οποίοςαναπου τον καλούσαν να παραιτηθεί), το γκαζόταν να στοιβάζεται στις μεγάλες έκαναν ή θα το κάνουν οι περισσότεπαραγωγικές μονάδες, τα μέσα μεταροι από αυτούς. φοράς, τα στρατόπεδα των φαντάρων Όταν τελειώσει, όμως, η παγκόσμια και των προσφύγων. Για την πρόβα αυτή παράσταση, τότε όλοι οι υπόλοιτζενεράλε ενός καθεστώτος διαρκούς ποι –πλην των κυβερνώντων, των καέκτακτης ανάγκης και στρατιωτικού πιταλιστών και των υποτακτικών τους νόμου σε περίοδο «δημοκρατίας». Για που λυμαίνονται τις ζωές μας– θα επιτα χαμένα όνειρα και μεροκάματα. στρέψουν στη σκληρή πραγματικότηΓια τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά στην τα. Θα κληθούν να τα φέρουν βόλτα Ελλάδα και τα εκατομμύρια σε όλο και να αντέξουν για πολλούς ακόμη τον κόσμο που έχασαν μια ολόκληρη μήνες, έχοντας να αντιμετωπίχρονιά (ή μήπως δύο;) εξαιτίας σουν και τους μαυραγορίτου στοχευμένου φιάσκου τες της ελπίδας οι οποίτης τηλεκπαίδευσης. Για Σόου εθνικής οι, όπως συμβαίνει σε τους σχεδόν 4.500 ανκάθε πόλεμο, πατούν θρώπους της διπλανής ενότητας πάνω στις ανάγκες πόρτας στην Ελλάδα την Κυριακή, με και τους φόβους των και τους πάνω από τον ταυτόχρονο λαών. Γνωρίζοντας, 1,7 εκατομμύρια παμάλιστα, πως τίποτα δημόσιο εμβολιασμό γκοσμίως τους οποίδεν θα είναι ίδιο μόους έχει βρει ο θάνατων πολιτικών λις αυτή η τρομακτική τος, καθώς και τους αρχηγών πανδημία σβήσει. Και πολλούς ακόμη που θα αναζητώντας, παράλληλα, έχουν την ίδια μοίρα. Για τα τον τρόπο για να εκφράσουν την μυαλά που έχουν χάσει την πυξίοργή τους και να εκδικηθούν για όλα δα τους, τις καρδιές που ψάχνουν τα όσα έχουν πάθει μέσα στο 2020 — μα ταίρια τους και τις ψυχές που αναζηκαι πιο πριν από αυτό. τούν τη χαμένη ισορροπία τους. Για τις τόσες φορές (63 όπως υπολοΟι κομμουνιστές ήταν συχνά αυτοί γίζεται) που η Κομισιόν απαίτησε από που έδιναν απαντήσεις και αποτελούτα κράτη-μέλη της ΕΕ να μειώσουν τις σαν το παράδειγμα σε ανάλογες δραδαπάνες για τη δημόσια υγεία και να ματικές καμπές της ιστορίας. Τώρα;

Από σπόντα *** Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Χαριλάου Τρικούπη * Αυτό της… προοδευτικής διακυβέρνησης * Μουσική στα αυτιά της Κουμουνδούρου η αποστροφή της Φώφης Γεννηματά την περασμένη βδομάδα για την προοπτική μιας «αποτελεσματικής προοδευτικής διακυβέρνησης» * Βέβαια η αναφορά μετριάζεται από την σημείωση ότι Φώφη αναφέρεται «στο αύριο, όταν το πολιτικό σκηνικό αναδιαταχθεί» * Όχι με βάση τους σημερινούς συσχετισμούς * Μεγαλύτερη σημασία όμως δεν έχουν οι λεκτικοί ακροβατισμοί της Γεννηματά * Αλλά το τι ακολούθησε. *** Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχασε ούτε λεπτό * Πήρε αμέσως το λόγο και πρόσφερε στήριξη στην τοποθέτηση Γεννηματά τονίζοντας πόσο απαραίτητη είναι μια «εναλλακτική διακυβέρνηση» * Τη σκυτάλη πήρε με συνέντευξή του ο δυσαρεστημένος από την εσωκομματική κατάσταση στο ΚΙΝΑΛ Γιώργος Παπανδρέου * Ο ΓΑΠ προχώρησε το σενάριο συνεργασίας * Μιλώντας μάλιστα συγκεκριμένα για «ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου» στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας * Εμφανώς ενοχλημένη η Φώφη Γεννηματά έσπευσε να αδειάσει τον πρώην πρωθυπουργό * Μάλιστα μέσω διαρροών έστειλε μήνυμα στην Κουμουνδούρου * Ότι σπεύδει να εκμεταλλευθεί οποιαδήποτε «χαραμάδα» παραπέμπει σε σήμα για διάλογο. *** Αμφίσημα τα σήματα της Χαριλάου Τρικούπη * Το πρόβλημα είναι όμως αλλού * Ο ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί την ουσιαστική συστράτευση σε πολιτικό επίπεδο του ΚΙΝΑΛ με την κυβέρνηση Μητσοτάκη * Τη στήριξη που πρόσφερε το ψευδεπίγραφο «κίνημα» της Γεννηματά στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και στις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο * Ο Πρετεντέρης έγραψε άλλωστε ότι «ο πιο πετυχημένος υπουργός της κυβέρνησης προέρχεται από τον προοδευτικό χώρο» (εννοώντας τον Χρυσοχοΐδη) *** Το επικοινωνιακό επιτελείο της Κουμουνδούρου πάντως έχει δώσει γραμμή * Καταιγίδα αρθρογραφίας υπέρ της σύμπλευσης * Υπέρ ΓΑΠ και κατά των «δεξιών εφεδρειών» Βενιζέλου και Λοβέρδου * Πέρασαν οι εποχές που έλεγαν ότι δεν θα βάλουν από το παράθυρο όσους ο λαός έδιωξε από την πόρτα...

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Καμπάνια

Πολιτική

Ντίνα Χαριτάτου

Συγκροτήθηκε Επιτροπή αλληλεγγύης για διώξεις-πρόστιμα ▸ «Μαζί στον αγώνα - Μαζί στην υπεράσπιση» και οικονομική στήριξη

υναμώνει και οργανώνεται η αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές και τα πρόστιμα, κλιμακώνεται ο αγώνας ενάντια στην αυταρχική επιδρομή της κυβέρνησης. Δεν είναι μόνο η μεγάλη επιτυχία της διαδικτυακής συναυλίας αλληλεγγύης που διοργάνωσαν την Τρίτη το βράδυ οι σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Μένουμε Ενεργοί, Κανένας Μόνος-Καμία Μόνη, Επιμένουμε-Διεκδικούμε και με σκοπό την οικονομική ενίσχυση των αγωνιστών/στριών που διώκονται ή τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις για το Πολυτεχνείο, την 6η Δεκέμβρη και άλλες παρεμβάσεις του μαζικού κινήματος. Στις αρχές της εβδομάδας ανακοινώθηκε η συγκρότηση της «Επιτροπής Αλληλεγγύης στους διωκόμενους/ες για την ελευθερία σε κινητοποιήσεις». Όπως σημειώνεται «η Επιτροπή Αλληλεγγύης είναι ανοικτή σε εργατικά σωματεία, φοιτητικούς, συλλόγους, συλλογικότητες αγώνα και αλληλεγγύης, αγωνιστές του εργατικού, νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος. Συντονίζεται με τις Επιτροπές Αλληλεγγύης που έχουν συγκροτηθεί ή συγκροτούνται σε όλη τη χώρα. Υποδέχεται και προβάλλει δράσεις

που έχουν τον ίδιο σκοπό, όπως συναυλίες κ.α.» Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους διωκόμενους/ες για την ελευθερία σε κινητοποιήσεις θα συγκεντρώνει ψηφίσματα και στοιχεία για την υπεράσπιση των διωκόμενων. Απευθύνεται πλατιά στο λαό και τους εργαζόμενους με όλους τους τρόπους προβολής ζητώντας στήριξη σε όλα τα επίπεδα, προβάλλοντας το δρόμο του αγώνα για την αντιμετώπιση των κάθε λογής διώξεων. Θα προχωρήσει σε ενέργειες δημοσιοποίησης, καταγγελίας και διεκδίκησης, με σκοπό την ακύρωση των προστίμων και των αντιδραστικών διατάξεων. Επίσης, θα φροντίσει για την πολιτική, δικαστική, οικονο-

μική στήριξη των διωκόμενων και όσων τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα για κινηματικές, πολιτικές δράσεις. Ήδη λειτουργεί ιστολόγιο της Επιτροπής στη διεύθυνση https://mazistonagona.blogspot.com (και στο fb: Μαζί στον Αγώνα). Επιδίωξη των διοργανωτών είναι η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους διωκόμενους/ες για την ελευθερία σε κινητοποιήσεις να αποκτήσει μαζικά χαρακτηριστικά και να συνδεθεί με τις μαχόμενες συλλογικότητες του μαζικού κινήματος. Την πρωτοβουλία στηρίζουν μέχρι στιγμής, μεταξύ άλλων, οι πολιτικές οργανώσεις ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, νΚΑ, ΕΚΚΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος,

ΚΚΕ (μ-λ), ΟΚΔΕ, ΔΕΑ, Κόκκινο Νήμα, Αναμέτρηση, Ξεκίνημα, Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων. Η επιτροπή προχωρά άμεσα στην έναρξη μεγάλης πανελλαδικής καμπάνιας με τίτλο «Μαζί στον αγώνα-Μαζί στην υπεράσπιση, δύναμη μας η αλληλεγγύη και το δίκιο του λαού». Όπως τονίζεται στην ανακοίνωσή της «η Επιτροπή ξεκινά καμπάνια για τη στήριξη όσων διώκονται και όσων έχουν υποστεί πρόστιμα από την αστυνομία για τη συμμετοχή τους σε κινηματικές δράσεις που καλούσαν οργανώσεις και φορείς του κινήματος. Συγκεντρώνουμε χρήματα για να αντιμετωπίσουμε συλλογικά δικαστικά έξοδα και πρόστιμα». Λειτουργεί κοινός λογαριασμός για το σκοπό αυτό στην Εθνική Τράπεζα με IBAN GR5601101510000015100478807. Η Επιτροπή εκφράζει την αντίθεσή της στο νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων και στην ποινικοποίηση της πολιτικής, κινηματικής δράσης. Καταδικάζει την εκμετάλλευση της πανδημίας ως πρόσχημα για την επίθεση στα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Υποστηρίζει το δικαίωμα στους αγώνες. Απαιτεί να διαγραφούν τα εξοντωτικά πρόστιμα και να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες από τους συλληφθέντες.

ΦΟΥΣΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

Υπαρκτά σκάνδαλα, μικροκομματική αντιπαράθεση

συζήτηση για σκάνδαλα και για το ποιος είναι ο πιο τίμιος και καθαρός (ή μάλλον ο λιγότερο «βρόμικος») διαχειριστής συνεχίζεται. Το τελευταίο επεισόδιο αφορά τη Folli Follie, τη γνωστή εταιρεία πώλησης κοσμημάτων και αξεσουάρ πολυτελείας. Η χρηματιστηριακή φούσκα αυτής της εταιρείας έσκασε το Μάιο του 2018 όταν βρέθηκαν άδειοι λογαριασμοί και ταμεία-μαϊμούδες που υποτίθεται ότι περιείχαν εκατ. ευρώ και δολάρια. Από την ιδιοκτήτρια οικογένεια ο Δημήτρης και ο Γιώργος Κοτσολιούτσος είναι στη φυ-

λακή. Η νέα αποκάλυψη είναι ότι μετά από διαχειριστικό έλεγχο βρέθηκαν μέιλ υπαλλήλου της εταιρείας σύμφωνα με τα οποία, μετά από συνεννοήσεις, πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και πρώην βουλευτής του προσπαθούσαν να καθυστερήσουν την έρευνα που είχε ξεκινήσει για τη Folli Follie κατά το 2018. Η ΝΔ σε ανακοίνωσή της μιλάει για «νταραβεριτζήδες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απαντάει μιλώντας για «χυδαίες προσπάθειες αντιπερισπασμού» και για τις «απευθείας αναθέσεις με πρόσχημα την πανδημία». Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός

των άλλων αναθέσεων δίνει ειδικό βάρος στην κρυφή και αδημοσίευτη σύμβαση με την αμερικανική πολυεθνική τεχνολογίας Palantir, ειδικευμένη στη συνεργασία με τη CIA, με σκοπό την ολιστική επισκόπηση της κατάστασης της πανδημίας διαμέσου ενός κέντρου ελέγχου κρίσεων για τον έλληνα πρωθυπουργό. Οι διαμάχες για τα σκάνδαλα μεταξύ των εταίρων του αστικού δικομματισμού δείχνει την συμφωνία για τη βασική πολιτική κατεύθυνση, όπως και το ότι καθαρή και τίμια αστική διαχείριση δεν υπάρχει, ιδίως στην εποχή μας.

Πολιτική

ηφίστε-σκουπίστε-τελειώσατε. Αυτό συνέβη με το πολυνομοσχέδιοσκούπα… 160 άρθρων και με θέματα αρμοδιότητας 14 υπουργείων με το οποίο παρατείνονται για ένα τρίμηνο, μέχρι τις 31 Μαρτίου 2021, διατάξεις που αφορούν μέτρα και ρυθμίσεις στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας. Το πολυνομοσχέδιο κατατέθηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή τα ξημερώματα στη Βουλή με διαδικασίες φαστ-τρακ και ψηφίστηκε τη Δευτέρα, σε μια σχεδόν άδεια ολομέλεια, μόνο από τους βουλευτές της ΝΔ, εν μέσω έντασης. Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης αποχώρησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πρακτικές της κυβέρνησης μιλώντας για παρωδία κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ειδικά μετά και την κατάθεση επίμαχων τροπολογιών την τελευταία στιγμή. Η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν η επίμαχη τροπολογία από τον Στέλιο Πέτσα για το νέο πακέτο κρατικής διαφημίσεων στα ΜΜΕ! Μισό αιώνα (και πέντε χρόνια) πίσω πηγαίνει την εργατική νομοθεσία η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας μέσω της διάταξης για το click away. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 72 που εντάσσεται στις «επείγουσες διατάξεις» του υπουργείου Ανάπτυξης, στις κατηγορίες όπου επιτρέπεται η κυριακάτικη εργασία, εντάσσονται πλέον και οι εργαζόμενοι σε φαρμακαποθήκες και «κέντρα διανομής εμπορευμάτων προς καταστήματα λιανικής πωλήσεων». Λόγω της έκτακτης κατάστασης μάλιστα υπάρχει διευκρίνιση ότι με το άνοιγμα του λιανεμπο-

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Νομοσχέδιο σκούπα

Δημήτρης Τζιαντζής

Πολυνομοσχέδιο που… takes away δικαιώματα και ελευθερίες ▸ Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας με πρόσχημα την πανδημία ρίου μέσω του click away, ως «κέντρο διανομής» θεωρείται οποιοδήποτε κατάστημα λιανικής πώλησης. Η κυβέρνηση μέσω των ρυθμίσεων έδειξε τις πραγματικές της προθέσεις που δεν περιορίζονται στην αντιμετώπιση του νέου κορονοϊού. Με το επίμαχο άρθρο 91 το… click away επεκτείνεται και στον συνδικαλισμό με την παράταση ως τις 31 Μαρτίου της διεξαγωγής Γενικών Συνελεύσεων και αρχαιρεσιών με ηλεκτρονικό τρόπο σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και σωματεία. Είναι ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση επιμένει στις «τηλε-εκλογές» παρά το φιάσκο της σχετικής διαδικασίας στους εκπαιδευτικούς και την καθολική αντίδραση σωματείων και συνδικαλιστικών φορέων. Ελάχιστες και ελλιπείς είναι οι θετικές αλλαγές-διόρθωση στρεβλώσεων (π.χ. στο ζήτημα της αρπαγής της αποζημίωσης από τους εργοδότες). Στο μέτωπο της εργασίας, προβλέπεται η παράταση του προγράμματος ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ έως 28-22021. Όσον αφορά τον κατώτατο μισθό, ο ανακαθορισμός του (υποτίθεται προς τα πάνω) αναβάλλεται για 4 επιπλέον μήνες. Επιπλέον η κυβέρνηση αξιοποιεί την κρίση για να

Το νομοθετικό έκτρωμα των 160 άρθρων περιλαμβάνει διατάξεις για τον κατώτατο μισθό, τον συνδικαλισμό και τις εργασιακές σχέσεις

ενισχύσει τη συνεργασίαπαραχώρηση φιλέτων του δημόσιου τομέα σε ιδιώτες. Σειρά άρθρων διευκολύνουν τη συμμετοχή ιδιωτών στις αστικές συγκοινωνίες και άλλους τομείς. Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι η «δημοκρατία δεν μπορεί να μπει σε καραντίνα» και κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τις απευθείας αναθέσεις και τις δημόσιες συμβάσεις. Ο εισηγητής του ΚΚΕ, Χρήστος Κατσώτης, με

τη σειρά του επεσήμανε ότι η κυβέρνηση, αξιοποιώντας την πανδημία, προσπαθεί σαν τον κλέφτη να περάσει διατάξεις που είναι καθ’ υπαγόρευση των επιχειρηματικών ομίλων και ζήτησε την απόσυρση κάθε διάταξης που ενισχύει τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Συνολικά, το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνο ισοδυναμεί με χαστούκι στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα αλλά και ο τρόπος επιβολής του είναι βαρύ πλήγμα για τη δημοκρατία.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΙ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΙ

Ανθρωποι και ποντίκια στη Σάμο, άθλιες συνθήκες στο Καρά Τεπέ

ε άθλιες συνθήκες εξακολουθούν να ζουν οι πρόσφυγες και μετανάστες στους ανά την επικράτεια καταυλισμούς. Στο προσκήνιο αυτή τη φορά έρχεται το ΚΥΤ στο Βαθύ της Σάμου, όπου, σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, «αρουραίοι, σκορπιοί και φίδια δαγκώνουν παιδιά και ενήλικες». Σχολιάζοντας δημοσιεύματα σε γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία έσπευσε να διαψεύσει το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι ΓΧΣ ξεκαθαρίζουν ότι οι συνθήκες παραμένουν εξευτελιστικές και επικίνδυνες τόσο στο βαθύ

της Σάμου όσο και στον Καρά Τεπέ της Λέσβου. Για τη «Μόρια 2», η οργάνωση σημειώνει ότι «οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να ζήσουν σε σκηνές μέσα στο χειμώνα χωρίς επαρκή ασφάλεια ή προστασία». Καλεί δε το αρμόδιο υπουργείο, αντί να σπεύδει να διορθώνει τυχόν ανακρίβειες σε όσα αναφέρονται για τους καταυλισμούς, να βελτιώσει τις συνθήκες για τους πρόσφυγες. Στο μεταξύ, με την πανδημία να συμπληρώνει σε λίγο έναν χρόνο από την καταγραφή κρουσμάτων στην Ελλάδα, η ΕΕ αποφάσισε να διαθέσει 25 εκα-

τομμύρια ευρώ για την υποστήριξη των ιατρικών υπηρεσιών στα ΚΥΤ. «Το να είσαι Ευρωπαίος σημαίνει προστασία των πιο ευάλωτων», ανέφερε ο επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς, υπεύθυνος για την «προώθηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής», σε μία δήλωση που συμπυκνώνει την υποκρισία της ΕΕ στο ζήτημα του προσφυγικού: Από την μία πλευρά διατηρεί, σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις, ανοιχτά κολαστήρια ως μέτρο αποτροπής των ροών, από την άλλη διαφημίζει ως ένδειξη ανθρωπισμού την όποια στοιχειώδη μέριμνα για την υγεία των προσφύγων.

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Εργοδότες αρπάζουν το «δώρο» Βροχή καταγγελιών τις τελευταίες μέρες για παράνομη συμπεριφορά εργοδοτών σε σχέση με το δώρο Χριστουγέννων, με τον αριθμό των αυθαιρεσιών να εμφανίζεται αυξημένος τουλάχιστον 50% σε σύγκριση με το 2019. Πρώτες εκτιμήσεις Εργατικών Κέντρων μάλιστα αναφέρουν πως μέχρι την ∆ευτέρα ούτε το 20% των εργαζομένων δεν είχε πάρει το δώρο! Σύμφωνα με τις καταγγελίες η εργοδοσία είναι πιο επιθετική από ποτέ, ενώ η Επιθεώρηση Εργασία είναι άφαντη ή παρέχει μόνο τηλεφωνικές υπηρεσίες. Οι εργοδότες βρίσκουν τις πιο ευφάνταστες δικαιολογίες αξιοποιώντας την αναστολή, ενώ στα μουλωχτά πολλοί εκβιάζουν τους εργαζόμενους να τους παραδώσουν το δώρο. Ο 13ος μισθός είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η μη καταβολή του τιμωρείται με αυτόφωρο.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Ηχηρή παραίτηση από ΔΣ Μουσείου Ακρόπολης Την παραίτησή του από το ΔΣ του Μουσείου Ακρόπολης ανακοίνωσε ο Κυριάκος Κατζουράκης, καταγγέλλοντας το υπουργείο Πολιτισμού για έργα χωρίς εγκεκριμένες μελέτες και προβλέψεις. Ο διακεκριμένος ομότιμος καθηγητής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Προσπαθώ να περιγράψω τη θλίψη μου για την κακομεταχείριση της κοινής μνήμης μας και την απαξίωση κάποιων βασικών αρχών που κάποτε ούτε καν χρειαζόντουσαν λόγια για να κοινοποιηθούν, ήταν κοινωνικά αυτονόητα». Η παραίτηση-κόλαφος έρχεται να αναδείξει την εγκληματική απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά κυβερνητική πολιτική που προτάσσει το φθηνό εντυπωσιασμό και το κέρδος.

Προκλητική απέλαση Γάλλου αναρχικού Με χειροπέδες στα πόδια και τα χέρια(!), φρουρούμενο σε επιβατική πτήση της Aegean, απέλασε η ΕΛΑΣ τον Ερόλ, έναν Γάλλο πολίτη που κατοικούσε τα τελευταία οκτώ χρόνια στην Ελλάδα. Ο Ερόλ συνελήφθη στις 6 Δεκέμβρη στα Εξάρχεια, όπου περπατούσε μόνος, όταν άκουσε μια ομάδα πολιτών να καλεί σε βοήθεια λόγω επιδρομής των «μπουραντάδων» Της Δράση. Μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ και κατόπιν στην Αμυγδαλέζα. Σε κείμενό του ο ίδιος σημειώνει ότι η «fast track» απέλασή του, παρά το λευκό ποινικό του μητρώο, οφείλεται αποκλειστικά στην πολι-

Κώστας Καταραχιάς* Το σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», έχοντας στην ηγεσία του αγωνίστριες και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς πολλά χρόνια τώρα, πρωτοστατεί στις μάχες των υγειονομικών αλλά και του εργατικού κινήματος για προσλήψεις, μονιμοποιήσεις, δωρεάν υγεία για όλους, ενάντια στο ρατσισμό, τον σεξισμό και τους φασίστες. Διώξαμε τους εργολάβους και παλέψαμε να μην απολυθεί καμία καθαρίστρια, κανένας εργαζόμενος στη φύλαξη ή επικουρικός ΟΑΕΔ. Το πανό του δεν έχει λείψει από καμία μάχη και απεργία. Ειδικά μέσα στην πανδημία αναδείξαμε την εγκληματική πολιτική του υπουργείου και της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή και τους τελευταίους μή-

τική του ταυτότητα: Αναρχικός με έντονη πολιτική δράση και παρουσία σε διάφορες κινητοποιήσεις. Ο Ερόλ επί της ουσίας απήχθη από την Αμυγδαλέζα, καθώς είχε ενημερωθεί ότι θα οδηγηθεί για τεστ covid και αντ’ αυτού βρέθηκε σιδηροδέσμιος στο αεροπλάνο, χωρίς να του επιτραπεί να επικοινωνήσει με δικηγόρο.

Οι Γερμανοί ξανάρχονται, μέσω… Ιδρυμάτων Την ίδρυση Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας προβλέπει ο νόμος για την… επαγγελματική εκπαίδευση που πέρασε στα σκοτεινά η υπουργός Παιδείας την προηγούμενη βδομάδα. Δεν ξέρουμε βεβαίως πως σχετίζεται με την επαγγελ-

ματική εκπαίδευση ένα Ελληνογερμανικό Ίδρυμα, γνωρίζουμε όμως πως αποτελεί διακαή πόθο του γερμανικού κράτους να διεισδύει με εν λόγω ιδρύματα σε άλλες χώρες, έτσι ώστε μέσω χρηματοδοτήσεων να προωθούνται τα συμφέροντά του, να ξαναγράφεται η ιστορία (και η τόσο ενοχλητική γερμανική κατοχή και η αντίσταση), να υποχωρεί η απαίτηση για γερμανικές επανορθώσεις και να στρατολογούνται νέοι στις γερμανικές υπηρεσίες (γενικώς και ειδικώς). Οι αστοί πολιτικοί τύπου Κεραμέως έχουν αναλάβει επαγγελματικά την προώθηση αυτών των απαιτήσεων…

Εκδικητική μεταγωγή Κουφοντίνα Την ώρα που η κατάσταση στις

φυλακές όλης της χώρας είναι απελπιστική, με τα επισκεπτήρια και τις μεταγωγές να έχουν διακοπεί, η κυβέρνηση προχώρησε αιφνιδιαστικά σε εσπευσμένη μεταφορά του Δημήτρη Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας στις φυλακές Δομοκού. Η άτυπη απαγωγή έγινε με τα πρότυπα… του Γκουαντάναμο και εντελώς ξαφνικά, με συνθήκες άκρας μυστικότητας, χωρίς να αφήσουν τον κρατούμενο να πάρει τα προσωπικά του είδη και να ενημερώσει την οικογένειά του. Είναι φανερό ότι η μεταφορά και η επιδείνωση των συνθηκών κράτησης του Κουφοντίνα έγινε με πολιτική εντολή από μια κυβέρνηση που προτεραιότητα δίνει σε ρεβανσιστικές πρακτικές και όχι στη βελτίωση των άθλιων συνθηκών για τους κρατούμενους.

Συνδικαλιστική δίωξη στον «Άγιο Σάββα» ζητώ τον λόγο νες αποκαλύψαμε και παλέψαμε τις ανεπάρκειες της διοίκησης για την προστασία των εργαζομένων και των ασθενών, διεκδικώντας προσωπικό, τεστ, μέτρα ασφάλειας και προστασίας. Καταγγείλαμε την απίστευτη προσπάθεια στοχοποίησης γιατρών και νοσηλευτών στο νοσοκομείο με την ανεκδιήγητη ΕΔΕ που ξεκίνησε η διοίκηση επειδή νόσησαν και τη σταματήσαμε. Πυροδοτήσαμε πρώτοι, μαζί με πρωτοβάθμια σωματεία, την

απεργία στις 15/12, ενάντια στον προϋπολογισμό του θανάτου. Πανικόβλητη η διοίκηση και το υπουργείο για να μας σταματήσουν έστειλαν απόφαση μετακίνησής μου στη νέα ΜΕΘ-Covid (δωρεά της βουλής) στο «Σωτηρία». Η χοντροκοπιά και η γελοιότητά τους δεν έλαβε υπόψη ότι είμαι ακτινολόγος και δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο για μένα. Ήταν προφανής προσπάθεια εκδικητικής συνδικαλιστικής δίωξης. Μετά από αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις στο προαύλιο του νοσοκομείου και την 1ην Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) με μαζική πορεία των εργαζομένων του νοσοκομείου και συμπαραστατών από ΑΔΕΔΥ, ΟΕΝΓΕ, ΕΙΝΑΠ, ΔΟΕ, ΕΛΜΕ, σωματεία άλλων νοσοκομείων κ.α., ο δι-

οικητής της ΥΠΕ στριμωγμένος δεν είχε τίποτα λογικό να πει απέναντι στους εκπροσώπους. Η οργή είναι τεράστια γι’ αυτό χρειάζεται να σταματήσουμε το χτύπημα στο συνδικαλισμό και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Να πούμε «όχι» στις μετακινήσεις που διαλύουν το ΕΣΥ, να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, μαζικές προσλήψεις, επίταξη χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικών νοσοκομείων. Κάτω τα ξερά σας από τα σωματεία μας. Σε αυτό το δρόμο απαιτούμε από ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ, εδώ και τώρα, γενική απεργία. *Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων νοσοκομείου «Άγιος Σάββας»

Πολιτική

Εκπαίδευση

Γιώργος Μουρμούρης

Θοδωρής Μαγκλάρας*

ία ολομέτωπη επίθεση στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει εκκινήσει με διαδικασίες «fast track» το υπουργείο Παιδείας, εκμεταλλευόμενο τα κλειστά σχολεία και Πανεπιστήμια. Κάποιες από τις αντιδραστικές ρυθμίσεις ήδη προωθήθηκαν στη Βουλή και υπερψηφίστηκαν εν μία νυκτί, ενώ άλλες δρομολογούνται για το διάστημα αμέσως μετά την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και παρουσιάστηκαν την Τρίτη στο υπουργικό συμβούλιο. Στο σύνολό τους, οι προωθούμενες ανατροπές περιλαμβάνουν τον περιορισμό των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με ταυτόχρονη αναμόρφωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης ώστε να ενισχυθεί η μαθητεία, η παροχή δηλαδή φθηνής ευέλικτης εργασίας στο κεφάλαιο. Όσοι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μείνουν εκτός ΑΕΙ και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ωθούνται στα ιδιωτικά κολέγια των οποίων τα πτυχία εν μία νυκτί εξισώθηκαν με αυτά των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων. Το τελευταίο κομμάτι του παζλ ενός πανεπιστημίου βαθιά ταξικού, αντιδραστικού και ταγμένου στις ανάγκες της αγοράς, αποτελεί η σκλήρυνση της εντατικοποίησης και καταστολής στο εσωτερικό των ιδρυμάτων. Αναλυτικά, ως προς τον ταυτόχρονο στόχο της ενίσχυσης της τεχνικής εκπαίδευσης και της μαθητείας στο πλαίσιο αυτής, αποκαλυπτικά είναι τα όσα δήλωσε από το βήμα της Βουλής στις 17 Δεκεμβρίου η υπουργός Παιδείας, ότι δηλαδή στη χώρα μας καταγράφεται ανεπαρκής προσφορά για τα τεχνικά επαγγέλματα με το 30% των μαθητών Λυκείου να επιλέγει τα ΕΠΑΛ και το 70% τα ΓΕΛ, όταν οι αριθμοί αυτοί είναι σχεδόν αντίστροφοι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται για το ίδιο μοτίβο που επαναλαμβάνεται επί μία δεκαετία, από την περίοδο της τελευταίας διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και υπουργίας της Άννας Διαμαντοπούλου. Πάγιος στόχος, τριτοβάθμια εκπαίδευση «για λίγους και εκλεκτούς», μία μεγάλη μάζα μισοειδικευμένων εργαζομένων, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, που θα ανταγωνίζονται για μια θέση δουλειάς μετά την τεχνική εκπαίδευση, με μόνη «λύτρωση», να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη ακολουθώντας τον δρόμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Τα κολέγια πρόκειται να παραμείνουν ο μοναδικός «κοινωνικός ανελκυστήρας», κατά την έκφραση της υπουργού Παιδείας, για όσους επιθυμούν να διαπραγματευτούν από καλύτερες θέσεις την εργατική τους δύναμη, με το αζημίωτο. Σε αυτό το πλαίσιο, το βράδυ της 17ης Δεκέμβρη, αιφνιδιαστικά και με εκπρόθεσμη τροπολογία, το Τεχνικό και το Οικονομικό Επιμελητήριο υπο-

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Εξίσωση ΑΕΙκολεγίων, αγοραπωλησία δεξιοτήτωνπροσόντων

Αυταρχικά πανεπιστήμια για λίγους, μισο-ειδίκευση για τους υπόλοιπους

Για μια ακόμα φορά -πραγματικά σαν τον κλέφτη- το Υπουργείο Παιδείας ακολουθώντας πιστά τις ευρωπαϊκές επιταγές κατέθεσε έκτακτη τροπολογία με την οποία αναγνωρίζεται η επαγγελματική ισοδυναμία των ενιαίων κύκλων σπουδών των δημόσιων πανεπιστημίων με τα τριετή Bachelor των ιδιωτικών κολλεγίων. Γνωστή η τακτική της κυβέρνησης να αξιοποιεί την πανδημία για την κατάθεση fast track νομοσχεδίων και τροπολογιών. Η εργασιακή προοπτική και επαγγελματική κατοχύρωση των αποφοίτων υφίσταται ευθεία επίθεση, η οποία κορυφώνεται με τη

▸ Βαθιές αντιδραστικές αλλαγές προωθεί η Κεραμέως, εν μέσω πανδημίας — πυροδοτούνται μεγάλες αντιδράσεις χρεώθηκαν να εγγράφουν στο εξής τους αποφοίτους των κολεγίων, αναγνωρίζοντάς τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των τριετών Bachelor με αυτούς των «σκληρών» προγραμμάτων σπουδών των δημοσίων πανεπιστημιακών σχολών. Μια κίνηση προκλητική σε τέτοιο βαθμό ώστε να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση των δύο επιμελητηρίων καθώς και της πρυτανείας του ΕΜΠ αλλά και της συνόδου των πρυτάνεων. Τέλος, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες για τη δημιουργία Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, ενός σώματος το οποίο, βάσει του σχεδιασμού, θα υπάγεται και θα λογοδοτεί απευθείας στον αρχηγό της ΕΛΑΣ. Για τη στελέχωση του σώματος υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν πάνω από 2.000 αστυνομικοί, και αυτό την ώρα που το ΕΣΥ «στενάζει» από τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό. Μαζί με την πανεπιστημιακή αστυνομία δρομολογείται η αυστηροποίηση των διατάξεων

του ποινικού και πειθαρχικού δικαίου για τους φοιτητές, επικρεμώντας πάνω από τα κεφάλια όσων σπουδαστών τον πέλεκυ των πειθαρχικών και ποινικών διώξεων, ακόμα και της διαγραφής. Η προσπάθεια να «ριζώσει» η ΕΛΑΣ στα Πανεπιστήμια, στα οποία μέχρι στιγμής έχει εμφανιστεί είτε πετώντας χημικά και κρότου λάμψης, όπως επανειλημμένα έχει συμβεί στην ΑΣΟΕΕ, είτε ακόμα και καλύπτοντας μέλος της που απείλησε με όπλο τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών, όπως συνέβη στα τέλη Φεβρουαρίου στην ίδια σχολή, έχει πυροδοτήσει ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων. Ήδη έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 7.000 υπογραφές από φοιτητές και ακαδημαϊκούς, ενώ συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Στη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας αντιτίθενται και οι πρυτάνεις, εγείροντας όμως ενστάσεις επί του οργανωτικού μοντέλου και όχι επί της ουσίας.

συγκεκριμένη τροπολογία, που ουσιαστικά έρχεται να εξισώσει προς τα κάτω τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εργαζόμενων. Παράλληλα, εντείνεται ο κατακερματισμός των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων με όρους αγοραπωλησίας δεξιοτήτων, με την κυβέρνηση να προφασίζεται την δίκαιη και ισότιμη πρόσβαση στα επαγγελματικά επιμελητήρια. Πρακτικά εγκαθιδρύεται και με τη βούλα ένα παζάρι προσόντων και «υπογραφών» από την οποία ο ιδιωτικός παράγοντας θα βγει κερδισμένος εις βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης και της εργασιακής προοπτικής των αποφοίτων. * φοιτητής στη ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ, μέλος της νΚΑ Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο prin.gr

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Εικονοκλάστες

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μένει στάσιμος παρά τη φθορά της κυβέρνησης; «Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τη φθορά της Νέας Δημοκρατίας και παραμένει στάσιμος στα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ή στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση ανεβαίνει λίγο», έγραφε ο Τάσος Παππάς στην Εφημερίδα των Συντακτών (3/12/20), υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τι έχουν τα έρμα και δεν αβγαταίνουν;». «Παρά το γεγονός ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει αργά αλλά σταθερά, παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία δεν είναι καλές […] η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος», σημειώνεται. Ο Τ. Παππάς αναζητά τις αιτίες στις κυβερνητικές «πληγές» του ΣΥΡΙΖΑ, στον «αναγκαστικό συμβιβασμό του με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου» και στο έλλειμμα ουσιαστικής συζήτηση στο εσωτερικό του. Όπως κάνουν πολλοί υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τ. Παππάς τα ρίχνει και στα κυρίαρχα ΜΜΕ, που στηρίζουν την κυβέρνηση. Αλλά βεβαίως καμία αντιπολίτευση δεν κέρδισε με εύνοια του αντιπάλου… Το κείμενο αυτό είναι ένα από τα πολλά που γράφονται και βάζουν το ίδιο εύλογο ερώτημα. «Για υπό-εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε μορφή λαϊκής οργάνωσης» και «διαχειριστικό χαρακτήρα της αντιπολίτευσης που ασκεί, με τις πολλές “προτάσεις” και τους ελάχιστους αγώνες» γράφει ο Παναγιώτης Τζανετής στο tvxs.gr, σημειώνοντας πως «στους ριζοσπαστικοποιημένους υγειονομικούς ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την πλάτη όχι μόνο του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά ακόμη και του ΚΙΝΑΛ». «Το μόνο δίλημμα που οι γραφειοκρατίες μπορούν να θέσουν είναι: περισσότερη ή λιγότερη βαρβαρότητα; Οπότε, ευλόγως, θα προτιμηθεί το γνήσιο κι όχι το imitation!», καταλήγει.

Σε συνθήκες πρωτοφανέρωτης επίθεσης στα εργατικά λαϊκά στρώματα, με δεκάδες νεκρούς κάθε μέρα από κορονοϊό και με την ανεργία και τη φτώχεια να εξαπλώνεται προκαλεί εντύπωση η καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και η απουσία του από κάθε κινηματική διεκδίκηση. Πρόκειται για αποτέλεσμα της ουσιαστικής συναίνεσής του στην κυρίαρχη πολιτική και της προετοιμασίας του για αστική κυβερνητική διαχείριση.

Στο ίδιο πλαίσιο ο αστικός δικομματισμός

ΣΥΡΙΖΑ: συναίνεση και κυβερνητική εφεδρεία Ανάλυση Δημήτρης Γρηγορόπουλος Γιάννης Ελαφρός

ιατί η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται καθηλωμένη, παρά την κυβερνητική φθορά; Βασική αιτία αποτελεί το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την προοδευτική ρητορική, έχει αμετάκλητα συγκλίνει με τη ΝΔ στην αστική νεοφιλελεύθερη διαχείριση στα βασικά ζητήματα, με διαφοροποιήσεις σε δευτερεύοντα θέματα. Ο ευρύτερος προοδευτικός κόσμος που επηρεάζεται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ και θα μπορούσε να προσελκυστεί απ’ τον αριστερό λόγο του, αντιλαμβάνεται από την πείρα του, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ότι η πολιτική πρόταση

του ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία κινείται στην ίδια κατεύθυνση μ’ αυτήν της ΝΔ. Βασικό τεκμήριο αποτελεί το πρόσφατο «σχέδιο αντι-Πισσαρίδη» (σαΠ), που συμπυκνώνει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την υπέρβαση της πολύπλευρης τρέχουσας κρίσης. Άξονας της πρότασης είναι η αξιοποίηση των έκτακτων κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης (32 δισ.), στα οποία προστίθενται και τα 40 δισ. των πάγιων εισροών απ’τα ΕΣΠΑ (Πολιτική Συνοχής) και την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική). Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εμφανίζει τη διαχείριση αυτών των κονδυλίων ως ουδέτερη, τεχνοκρατική, αταξική, προσφερόμενη, επομένως, και για φιλολαϊκή χρήση από μια προοδευτική κυβέρνηση, όπως, υποτίθεται, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτό το πνεύμα επιχειρεί να θέσει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση αυτού του πακέτου απ’ τη ΝΔ και στη «φι-

λολαϊκή διαχείριση» του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, την ηγεμονία των μεγάλων πολυεθνικών, που θα λάβουν τη μερίδα του λέοντος, παραδέχεται και το αντισχέδιο στην εκτίμησή του ότι η ΕΕ θ’αποπληρώσει αυτούς τους δανεικούς πόρους με τη φορολόγηση των υπερκερδών των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει τέσσερις πυλώνες της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης από τη ΝΔ των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, οι οποίοι όμως καθορίζουν και τη δική του πολιτική. Συγκεκριμένα: Την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα με ιδιωτικοποιήσεις, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη μείωση της φορολογίας για τις ανώτερες τάξεις. Στην πραγματικότητα και το Σχέδιο «Αντι-Πισσαρίδη» αποκλείει τις ιδιωτικοποιήσεις μόνο σε υποδομές και ενέργεια. Ωστόσο, η κυβέρνηση του

ΣΥΡΙΖΑ ούτε σε αυτούς τους τομείς απέκλεισε την ιδιωτικοποίηση, ξεπουλώντας λιμάνια, τρένα και ενέργεια με τη δημιουργία εταιρειών εμπορίας του ρεύματος που παράγει η ΔΕΗ. Στην περίοδο της κρίσης γενικά οι πολύμορφες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης και της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τείνουν να κυριαρχήσουν. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες επί ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκαν αποφασιστικό πλήγμα λόγω ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων και της βαριάς φορολόγησής τους. Φορολογικά κίνητρα στις μεγάλες επιχειρήσεις, ξένες και ελληνικές, παρέσχε και ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με τη χρόνια ανοχή της μεγάλης φοροδιαφυγής τους. Εκτός των παραπάνω, η απουσία από το Σχέδιο οποιασδήποτε λογικής σύγκρουσης με την ΕΕ (που δανείζεται τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης) και τα κυρίαρχα μονοπώλια,

Εικονοκλάστες που έχουν υπερενισχυθεί στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό, ούτε τον αφελέστερο πολίτη δύναται να πείσει ότι είναι δυνατή μία φιλολαϊκή διαχείριση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλά εκτός της οικονομίας και απέναντι στον έτερο και αλληλένδετο με αυτήν πυλώνα του συστήματος, το κράτος, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πολιτική ριζοσπαστικού κόμματος της αλλαγής αλλά αστικού κόμματος της διαχείρισης. Στη διακυβέρνησή του, ο ΣΥΡΙΖΑ σεβάστηκε τους αστικούς θεσμούς, αφού η μνημονιακή πολιτική του εναρμονιζόταν με τον αστικό χαρακτήρα του κράτους. Ακόμη και η σύγκρουσή του με την αστική δικαιοσύνη δεν αποσκοπούσε στην εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά των στενών κομματικών συμφερόντων του με την καταδίκη ηγετικών στελεχών των άλλων αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ). Στην τρέχουσα συγκυρία η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιέχει την παραμικρή έννοια σύγκρουσης με το αστικό κράτος. Απεναντίας, διέπεται από μία τεχνοκρατική αταξική αντίληψη ενισχυμένου κράτους (άποψη που με παραλλαγές αποδέχονται όλα τα αστικά κόμματα), που θα συμβάλει στην οικονομική εκτίναξη με πρωταγωνιστή το κεφάλαιο, όπως συμβαίνει ιδιαίτερα στην κρίση. Η «ουδετερότητα» του κράτους, εξάλλου, θα συμβάλει, ώστε απ’ την κερδοφορία του κεφαλαίου να ωφελείται και η ζωή των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων, κλασική αντίληψη στην «κοινωνική πολιτική» του νεοφιλελευθερισμού. Στην πραγματικότητα και επί ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκαν οι

κατασταλτικοί μηχανισμοί για την αποτροπή μαζικών και μαχητικών λαϊκών αντιδράσεων στην πολιτική λιτότητας που επέβαλε το αστικό κράτος. Σήμερα, ο Τσίπρας, παρά τις κορώνες του για τον αυταρχισμό της ΝΔ, ουσιαστικά συμφωνεί με την επιβολή αστυνομικού κράτους, όπως κατα-

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

τική καθιέρωση του 35ωρου, θεωρώντας ότι η αναβάθμιση της θέσης της εργατικής τάξης συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας και στην οικονομική ανάπτυξη. Η αλήθεια είναι ότι στον καπιταλισμό η ανάπτυξη της παραγωγικότητας, με την άνοδο της γνώσης και της τεχνικής, δεν

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται υπέρ των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, αλλά η πολιτική της ΕΕ και της ενίσχυσης του κεφαλαίου που υποστηρίζει οδηγεί σε χτύπημα του λαού

φαίνεται με την αποχή από τις διαδηλώσεις στις επετείους για το Πολυτεχνείο και τον Γρηγορόπουλο αλλά και στη γλοιώδη πρόταση για πριμ στους αστυνομικούς, λόγω του υπερβολικού «φόρτου» των ημερών! Ιδιαίτερη έμφαση δίνει η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ στην ενίσχυση της εργασίας, με άξονες τη στήριξη των μισθών, τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων, με κορωνίδα την πιλο-

οδήγησε στη βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων, αλλά στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσής, αφού η φθηνή εργασία αποτελεί μέσο αντιρρόπησης της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους του κεφαλαίου. Προστατευτικός εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντιδιαστελλόμενος προς τη ΝΔ που υιοθετεί πολιτική συρρίκνωσής

τους προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων. Η αλήθεια είναι ότι η καπιταλιστική έξοδος από την κρίση συντελείται σε μεγάλο βαθμό από την καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την άγρια φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτή ήταν η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, γι’αυτό και μαυρίστηκε από αυτά τα στρώματα στις εκλογές. Αυτή είναι η πολιτική και της ΝΔ, γι’ αυτό και προκαλεί δυσαρέσκεια στούς μικρομεσαίους που μαζικά καταστρέφονται. Ήδη μεσούσης της κρίσης σε μηχανική υποστήριξη βρίσκονται 800.000 επιχειρήσεις!(Καθημερινή 13/12/20). Λόγω ευαισθησίας στα θέματα υγείας ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έχουν επιδοθεί σε κοκορομαχία για την προστασία και την αναβάθμισή τους. Η αλήθεια είναι ότι τα αστικά κόμματα επί νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες και ευνοούν την ιδιωτικοποίηση των αντίστοιχων υπηρεσιών. Αυτό έπραξαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί. Γι’ αυτό η χώρα βρέθηκε υγειονομικά άοπλη, όταν επλήγη από τον κορωνοϊό. Αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί και από τους δύο. Θα υπάρξει βέβαια αύξηση των δαπανών υγείας, αλλά όχι η αναγκαία. Και στα «εθνικά θέματα» συγκλίνουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη λυσσαλέα ρητορική αντιπαλότητα ή και τις ανακολουθίες τους λόγω μικροκομματικής σκοπιμότητας. Η ΝΔ αντιπάλεψε λυσσαλέα τη συμφωνία με τη Β.Μακεδονία, ως κυβέρνηση όμως την έχει αποδεχτεί. Ο Τσίπρας προώθησε τη συμφωνία των βάσεων με τους Αμερικανούς, την καταψήφισε όμως όταν την έφερε ο Μητσοτάκης προς ψήφιση στη Βουλή...

Η δεύτερη φορά θα είναι ακόμα πιο δεξιά ▸ «Ψήνεται» κυβερνητική συνάντηση με το ΚΙΝΑΛ, παρά το φλερτ της Ν∆ Η ΑΠΟΥΣΙΑ του ΣΥΡΙΖΑ από τις κινητοποιήσεις του μαζικού κινήματος μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη ΝΔ είναι εκκωφαντική και δεν περιορίζεται μόνο στο διάστημα της πανδημίας, στην οποία πέταξε λευκή πετσέτα στους Μητσοτάκη-Τσιόδρα-Χαρδαλιά, αποδεχόμενος (ειδικά στο πρώτο κύμα) την ουσία της απαράδεκτης κυβερνητικής πολιτικής. Είναι βαριά συνυπεύθυνη για την εκστρατεία κρατικής τρομοκράτησης του κινήματος, όπως στις 17 Νοέμβρη και στις 6 Δεκέμβρη, όπου συμμορφώθηκε με την αντισυνταγματική απαγόρευση των διαδηλώσεων. Δεν μιλάμε για κάτι «επαναστατικό». Ακόμα και ο Γιώργος Παπανδρέου είχε προστρέξει το

2009 σε απαγορευμένη «απόβαση» κρητικών αγροτών, που πνίγηκε στα χημικά, στο λιμάνι του Πειραιά. Η κινηματική απόσυρση του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν πρέπει να οδηγήσει σε υποτίμησή του. Περιμένει με τη λογική του «ώριμου φρούτου» να καρπωθεί εκλογικά τη δυσαρέσκεια και να γίνει κέντρο της κυβερνητικής εναλλαγής. Ο Α. Τσίπρας ήδη ανεβάζει τους τόνους, πάντα μέσα στο πλαίσιο μιας ξενέρωτης θεσμολάγνας αντιπολίτευσης. Δύο σημεία αξίζει να ξεχωρίσουμε: Πρώτο, η νέα κυβερνητική πρόταση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρειάζεται καν να ενσωματώσει μια κινηματική δράση και ριζοσπαστικές διεκδικήσεις του κόσμου που εκφράζει,

θα ξεκινά πολύ πιο δεξιά από την «πρώτη φορά αριστερά», πιο δεξιά και από όσα τελικά εφάρμοσε η κυβέρνηση του τρίτου και του διαρκούς μνημονίου. Δεύτερο, είναι φανερό πως «ψήνεται» συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ σε μια συνάντηση νέας και παλιάς σοσιαλδημοκρατίας. Βεβαίως, το ΚΙΝΑΛ (και ιδιαίτερα συγκεκριμένα στελέχη του) πολιορκούνται και από τη ΝΔ. «Άκουσα με ενδιαφέρον το τέλος της ομιλίας της κ. Γεννηματά και το οποίο αφορούσε την ανάγκη να υπάρξει προοδευτική κυβέρνηση στον τόπο. Και θεωρώ ότι αυτό είναι εύλογο», είπε ο Τσίπρας στη Βουλή στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Κι ο νοών νοείτω…

9 Αναμονή του… ροζ «Μωυσή» ή αντικαπιταλιστική ανατροπή; Καθώς πληθαίνουν οι αγώνες κατά της κυβερνητικής πολιτικής, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (απόντα συνήθως) λένε εκ των υστέρων: «Ας προσέχατε τι ψηφίζατε». Το μήνυμα φυσικά είναι «προσέξτε τι θα ψηφίσετε», δηλαδή στις επόμενες εκλογές ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια χυδαία προσπάθεια εκλογικής λεηλασίας, γελοία καθώς εκδηλώνεται χωρίς εκλογές στον ορίζοντα και πολλαπλά επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και τον λαό. Πρακτικά σήμερα στον κόσμο ανοίγονται δύο δρόμοι: η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά να μην κάνει τίποτα και να περιμένει τις εκλογές για να βγάλει πρωθυπουργό τον… ροζ «Μωυσή» (λέγε με Τσίπρα) ή να αγωνιστεί τώρα, για να αποκρουστεί και ανατραπεί η κυβερνητική πολιτική και να δυναμώσει η γραμμή της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Ο πρώτος δρόμος πέρα από την οδυνηρή κατάληξη, δηλαδή μια δεύτερη φορά πιο δεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει σαν αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί άμεσα δραματικά η ζωή λαού και νεολαίας (εν μέσω πρωτοφανούς πολύπλευρης κρίσης) και βέβαια να περάσουν αντιδραστικά μέτρα, τα οποία μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αφήσει στη θέση τους (όπως έκανε και με τους νόμους του 1ου και 2ου μνημονίου), καθώς αποτελούν ανάγκες του κεφαλαίου που υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι υπερβολές της ακροδεξιάς ΝΔ. Έτσι, οι εργαζόμενοι βγαίνουν διπλά χαμένοι και για το σήμερα και για το αύριο. Ο δεύτερος δρόμος είναι πολλαπλά πιο χρήσιμος · ο πολιτικός ανατρεπτικός αγώνας στο σήμερα μπορεί να προκαλέσει ρωγμές, καθυστερήσεις (δεν κατατέθηκε ακόμα το νομοσχέδιο Βρούτση και για το οποίο έγινε η απεργία στις 26/11) και βέβαια συνολική ανατροπή προς όφελος των εργατικών λαϊκών συμφερόντων. Αλλά αυτό απαιτεί μια ισχυρή αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά.

10 Πανεπιστήμια: Ηχηρά 7.000 «όχι» στην πανεπιστημιακή αστυνομία

Συναυλία για διώξεις και πρόστιμα: Χιλιάδες διαδικτυακά «παρών» ενάντια στην καταστολή

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας που βρίσκεται πίσω από το κείμενο υπογραφών που αντιτίθεται στην πανεπιστημιακή αστυνομία, πραγματοποίησε το πρωί της Τετάρτης συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του κειμένου. Την παρουσίαση έκαναν η φοιτήτρια Δήμητρα Παπανικολάου (μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου Ιατρικής), η Σοφία Κυριακίδη (υποψήφια διδάκτωρ του ΕΚΠΑ και μέλος του LABour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα) και ο Γιώργος Κάργας (καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Και οι τρεις ομιλητές/τριες εξέθεσαν την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης από την αρχή της πανδημίας να μην καλύψει τις ανάγκες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να κρατήσει τους φοιτητές μακριά από τις σχολές τους, αξιοποιώντας και την πανδημία για να προωθήσει ένα σύνολο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση. Η αστυνόμευση των πανεπιστημίων έρχεται να εξυπηρετήσει αυτή τη στρατηγική στόχευση υποταγής της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην αγορά, που έχει ως προϋπόθεση την καταστολή και εξάλειψη των αντιστάσεων που ορθώνονται στο πανεπιστήμιο. Η πρωτοβουλία συγγραφής του κειμένου καλεί την πανεπιστημιακή κοινότητα να βάλει έμπρακτα «φρένο» στα κυβερνητικά σχέδια και να κλιμακώσει τον αγώνα. Το κείμενο έχει συγκεντρώσει περίπου 7.000 υπογραφές σε μια εβδομάδα και το εγχείρημα συνεχίζεται. Νικηφόρος Ζυλάλης ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΟ χώρο θα γέμιζαν ασφυκτικά, υπό κανονικές συνθήκες, οι συμμετέχοντες στην διαδικτυακή συναυλία αλληλεγγύης για την οικονομική στήριξη όσων διώκονται και έχουν πρόστιμα από τις κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23 Δεκεμβρίου. Υπολογίζεται ότι οι θεατές οι οποίοι την παρακολούθησαν, μέσω των διαφορετικών πλατφορμών που την αναμετέδωσαν, ξεπέρασαν αθροιστικά τους 30.000. Συμμετείχαν δεκάδες μουσικοί και stand up κωμικοί, ενώ προβλήθηκε απόσπασμα από τη θεατρική παράσταση Με τις μέλισσες ή με τους λύκους. Εκατοντάδες ήταν και τα μηνύματα αλληλεγγύης από τους θεατές που βρέθηκαν, έστω και εικονικά, μαζί σε μία μεγάλη καλλιτεχνική εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή, ενώ εξαιρετικά σημαντικό είναι το ποσό που συγκεντρώθηκε. Σε κοινή τους ανακοίνωση οι πλατφόρμες Μένουμε Ενεργοί, Κανένας Μόνος-Καμία Μόνη και Επιμένουμε Διεκδικούμε σημείωναν μεταξύ άλλων ότι «οι πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας παγκόσμια εξέθεσαν όσο ποτέ άλλοτε ότι ζούμε σε ένα σύστημα που έχει ως απόλυτη προτεραιότητα την κερδοφορία με κάθε κόστος», τονίζοντας παράλληλα ότι «η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας».

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ∆ΙΚΤΥΟΥ «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» διοργανώνει την Κυριακή 27/12, στις 6.30 μ.μ. διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Κολοσσιαίες πολεμικές δαπάνες, ανασυγκρότηση ενόπλων δυνάμεων, πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί: ποιος ο ρόλος του κινήματος μέσα κι έξω από τον στρατό». «Η αναδιοργάνωση του κράτους Άμυνας/Ασφάλειας είναι συνολική, αναγάγει τον πόλεμο σε πυλώνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σοβαρές οι διεργασίες στον χώρο της πολεμικής βιομηχανίας, ενώ στα πανεπιστήμια εισβάλλει ο στρατός και η αστυνομία, το ΝΑΤΟ, η Frontex και οι πολεμικές βιομηχανίες. Όλες αυτές τις πολύ σημαντικές διεργασίες στο πλαίσιο του αστικού κράτους και στρατού, θα τις προσεγγίσουμε από την σκοπιά της αναγκαιότητας παρέμβασης του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, περιγράφοντας το κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό που προσπαθεί να απαντήσει από εργατική ταξική σκοπιά, με στόχο το μπλοκάρισμα της μηχανής του πολέμου και της καταστολής», αναφέρει το Δίκτυο «Σπάρτακος». Στην εκδήλωση, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε από την σελίδα του «Σπάρτακου». Όσοι μένουν στην Νέα Σμύρνη ή την ευρύτερη περιοχή και θέλουν να αγοράσουν το ημερολόγιο των Ζαπατίστας για το 2021, μπορούν να το βρουν στην Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης. Συγκεκριμένα, μπορούν να το προμηθευτούν επικοινωνώντας με την Εργατική Λέσχη, μέσω μηνύματος στη σελίδα της στο facebook ή στέλνοντας μέιλ στο ergatikilesxinsmyrni@gmail.com. Τα έσοδα από τις πωλήσεις (το ημερολόγιο κοστίζει 5 ευρώ) θα χρηματοδοτήσουν το ταξίδι 120 περίπου Ζαπατίστας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα φέτος το καλοκαίρι!

Πριν: Στηρίξτε με μία συνδρομή Συνεχίζεται η καμπάνια ανανέωσης και δημιουργίας νέων συνδρομών του Πριν για το πρώτο εξάμηνο του 2021. Οι συνδρομές δίμηνης διάρκειας κοστίζουν 12 ευρώ, οι εξάμηνες 50 και οι ετήσιες 100. Η πληρωμή μπορεί να γίνει με τους εξής γνωστούς τρόπους: είτε μέσω συντρόφου της Συντακτικής Επιτροπής ή φίλου της εφημερίδας, είτε απευθείας με κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του Πριν Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) και αποστολή μέιλ στο prin@ otenetgr. Στον ίδιο λογαριασμό μπορείτε να καταθέσετε και την «γιορτινή» σας οικονομική ενίσχυση.

ΠΕΝΕΝ: Παρέμβαση για επίδομα 534 ευρώ Το επίδομα ειδικού σκοπού των 534 ευρώ για την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου αναμένουν ακόμα οι ναυτεργάτες που τέθηκαν τότε σε αναστολή εργασίας από τους εφοπλιστές. Όπως καταγγέλλει η ΠΕΝΕΝ «για τους μήνες Οκτώβρη-Νοέμβρη ούτε λόγος να γίνεται αφού ακόμη δεν έχουν δρομολογηθεί οι απαιτούμενες διαδικασίες». Το ναυτεργατικό σωματείο προχώρησε σε έντονη διαμαρτυρία προς όλες τις εμπλεκόμενες αρχές και υπηρεσίες, απαιτώντας «να σταματήσει ο εμπαιγμός και η κοροϊδία σε βάρος των δικαιούχων ναυτεργατών».

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Συνέντευξη ▶ Ο Άδωνις Γεωργιάδης ενοχοποίησε τον χαρακτήρα των Θεσσαλονικιών για την ένταση της πανδημίας. Πέρα από την προπαγάνδα, πώς εξηγείται η σημερινή κατάσταση;

Η συνεχής επίκληση της ατομικής ευθύνης, των «τοπικών χαρακτηριστικών» και των «απείθαρχων πολιτών» από κυβερνητικούς παράγοντες έχει δύο διαστάσεις. Η μία αφορά τη δομική ιδεολογικοπολιτική διάσταση που καθορίζει τη μονοσήμαντη και αποκλειστική ατομική προσέγγιση, αγνοώντας τις κοινωνικές της διαστάσεις. Η άλλη καθορίζεται από την ανάγκη τους να επιταθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός και να καλύπτονται έτσι οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης στη διαχείριση της επιδημίας. Για να μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη βαρύτητα του επιδημικού κύματος σε τοπικό επίπεδο χρειαζόμαστε ένα μόνιμο δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης σε όλη την επικράτεια, το οποίο να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιδημίας σε επίπεδο τοπικό, ανά κοινωνική ομάδα και επαγγελματικό χώρο, μετακίνηση κ.ο.κ. Το πρώτο όμως που ανέδειξε με τραγικό τρόπο η επιδημία Covid-19 στη χώρα μας είναι η απουσία στελέχωσης και υποδομών των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, που είναι υπεύθυνες να διασφαλίσουν την έγκυρη επιδημιολογική επιτήρηση και την έγκαιρη κοινοποίηση με διαφάνεια των δεδομένων σε καθημερινή βάση, καθώς και τη συστηματική ιχνηλάτηση. Αυτή η ανεπάρκεια καταγραφής και ουσιαστικής ιχνηλάτησης οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, όπου δεν ξέρουμε την πιθανή συσχέτιση της μεγάλης πλειοψηφίας των κρουσμάτων με πιθανές εστίες συσσωρευμένης μετάδοσης της νόσου. Παρά το lockdown, οι εργαζόμενοι στον πρωτογενή τομέα συνέχισαν να μετακινούνται και να εργάζονται σε συνθήκες συγχρωτισμού, χωρίς μια προσπάθεια διόρθωσης της κατάστασης, αλλά και χωρίς καμία καταγραφή. Όπως και με την επιδημική έκρηξη στη Δυτική Αττική, η κατάσταση στην Κεντρική Μακεδονία σχετίζεται με την εκκωφαντική αδιαφορία της πολιτείας για την υγεία της εργατικής τάξης. ▶ Πόσο αποτελεσματικό είναι τελικά το lockdown που εφαρμόζεται;

Η εφαρμογή του lockdown

στον

Αλέξης Μπένος

ΓΙΩΡΓΟ ΚΡΕΑΣΙΔΗ

καθηγητής στην Ιατρική του ΑΠΘ

∆ημόσιο σύστημα υγείας και μαζική ιχνηλάτηση τώρα! «Όπως και με την επιδημική έκρηξη στη Δυτική Αττική, η κατάσταση στην Κεντρική Μακεδονία σχετίζεται με την εκκωφαντική αδιαφορία της πολιτείας για την υγεία της εργατικής τάξης», τονίζει στο Πριν ο Αλέξης Μπένος, καθηγητής Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο ΑΠΘ και διευθυντής του Κέντρου Εκπαίδευσης και Έρευνας στη Δημόσια Υγεία, την Πολιτική Υγείας και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΚΕΠΥ).

αποτελεί αποδοχή της πλήης ρους αποτυχίας, αλλά και της ηάρνησης να παρθούν προληπιπτικά μέτρα ελέγχου της επιως δημίας. Όταν φτάσουμε όμως ός στην ανάγκη επιβολής ενός α lockdown, τότε αυτό για να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να καλύπτει όλο τον πληθυσμό στην περιοχή της επιδημίας. Στην Κεντρική Μακεδονία ένα μεγάλο μέρος εργαζομένων αφέθηκε ε να εκτίθεται συνεχώς και σε ς. ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες. ως Η αποτελεσματικότητα όμως αι του lockdown διασφαλίζεται ύς εκτός από τους περιορισμούς μετακίνησης και εργασίας, με την παράλληλη οικονομική και κοινωνική στήριξη των εργαζομένων. Η απουσία των μέτρων αυτών εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να κρύβουν τα πιθανά συμπτώματά τους για να μη χάσουν τη δουλειά τους.

Πρωταρχικής σημασίας η ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος για την προάσπιση της υγείας ως κοινωνικού δικαιώματος ενάντια στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική

▶ Οι εξελίξεις γύρω από το εμβόλιο πόσο καθησυχαστικές μπορούν να είναι;

Η ύπαρξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου προφανώς και θα βοηθήσει την προσπάθεια ελέγχου της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και με το καλύτερο σενάριο στην παραγωγή και διάθεση του εμβολίου, θα χρειαστεί μια περίοδος πολλών μηνών για να αρχίσουν να φαίνονται οι πιθανές θετικές επιπτώσεις. Άρα ο εφησυχασμός που αναπαράγει η κυβερνητική προπαγάνδα, για να μετακινήσει το ενδιαφέρον από τις ευθύνες της για την τραγική πραγματικότητα που ζούμε, είναι εγκληματικός και επικίνδυνος. ▶ Σε ποιο βαθμό υπήρχε υποδομή για να αντιμετωπίσει το ΕΣΥ την Covid-19;

Η δεύτερη διάσταση που ανέδειξε με τραγικό τρόπο η πανδημία είναι η μακρόχρονη αποδιάρθρωση του ΕΣΥ, που διευρύνθηκε από τη δεκαετή εφαρμογή πολιτικών λιτότητας και απαξίωσης του δημόσιου τομέα. Οι αναλογίες προσωπικού, ιδιαίτερα νοσηλευτών προς αρρώστους, αλλά και κρεβατιών ΜΕΘ ανά πληθυσμό, ήταν οι μικρότερες στην Ευρώπη. Η απότομη και ραγδαία αύ αύξηση των αναγκών για νοση σηλεία των ανθρώπων με κορω ρωνοϊό γέμισε τις ήδη αδύνα ναμες υπηρεσίες, με αποττέλεσμα να αποκλειστεί ουσιαστικά η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτές των ανθρώπων με άλλη, εκτός Covid-19, νοσηρότητα. ▶ Τι στοιχεία και προτάσεις ανέδειξε η π ημερίδα του ΚΕΠΥ στις 12 ημ Δεκεμβρίου; Δε

Στ Στην ημερίδα, πέρα από τα παραπάνω, αναδείχθηκε ο ρόλος των κοινωνικών και ταξικών ανισοτήτων στην υγεία. Οι εργαζόμενοι και τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα ήταν ήδη ευάλωτοι όταν εμφανίστηκε ο κορωνοϊός. Τονίστηκε η αδιαμφισβή-

τητη συσχέτιση των νέων ιών με την παγκοσμιοποιημένη και εντατικοποιημένη αγροτοδιατροφική βιομηχανία και την εκτίναξη της κατανάλωσης κρέατος που αυτή έχει προκαλέσει. Με άλλα λόγια, αιτία της πανδημίας αυτής αλλά και των προηγούμενων και των επόμενων, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. ▶ Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΕ με δεδομένες και τις τραγικές διαστάσεις που έχει σε όλη σχεδόν την Ευρώπη το δεύτερο κύμα της Covid-19;

Μια άλλη πραγματικότητα που ανέδειξε η πανδημία είναι η ανυπαρξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο ως δομή αλληλεγγύης όσο και ως οργανισμός συλλογικής προστασίας της δημόσιας υγείας. Σε αντίθεση με την ικανότητα λεπτομερούς και αυταρχικής εφαρμογής των μνημονίων. Δεν θα πρέπει να ξεχαστούν ούτε οι κατασχέσεις αεροπλάνων με υγειονομικό υλικό στη Γερμανία στο πρώτο κύμα, ούτε ο «εμβολιαστικός εθνικισμός» για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα εμβόλια που κατέρριψαν σε κρίσιμες στιγμές όλο το ιδεολογικοπολιτικό οικοδόμημα της ΕΕ. ▶ Τελικά τι θα έπρεπε να γίνει; Πού βρίσκεται η διέξοδος;

Από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος θα έπρεπε να εφαρμοστεί μια πολιτική δραστικής στήριξης των υπηρεσιών δημόσιας υγείας, αλλά και του ΕΣΥ, με μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Έτσι θα υπήρχε η δυνατότητα αρχικά ελέγχου της επιδημίας μέσω της επιδημιολογικής επιτήρησης και συστηματικής ιχνηλάτησης, ενώ παράλληλα θα προετοιμάζονταν οι υπηρεσίες του ΕΣΥ να υποδεχθούν τα κύματα νοσηρότητας. Η ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος για την προάσπιση της υγείας ως κοινωνικού δικαιώματος είναι πρωταρχικής σημασίας για τη χάραξη μιας βιώσιμης διεξόδου από την κρίση. Τόσο για τη στήριξη των δημόσιων δομών φροντίδας της υγείας, όσο και για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που αναπαράγει αυτές τις κρίσεις και διευρύνει τις ταξικές ανισότητες.

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Συντονισμός Την έμπρακτη ταξική τους αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας που έχουν πληγεί και συνεχίζουν να πλήττονται περισσότερο από την πανδημία του κορονοϊού –λαϊκές οικογένειες, εργαζόμενοι, άνεργοι, πρόσφυγες, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες– δείχνουν συλλογικότητες κοινωνικής δράσης σε όλη την χώρα. Ειδικά στην Αττική, μετά από πρόσφατη κοινή τους πρωτοβουλία, έντεκα συνελεύσεις κατοίκων και τοπικές πρωτοβουλίες, δομές αλληλεγγύης, κοινωνικά κέντρα και εργατικές λέσχες από 10 δήμους και γειτονιές της Αττικής, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κοινές δράσεις στις γειτονιές τους ενάντια στην πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης για τη δημόσια υγεία και με πρόταγμά τους τη συλλογική πάλη για την ανατροπή της καταστροφής των ζωών μας. «Στην πανδημία παλεύουμε μαζί, για να νικήσει η ζωή! Lockdown στις κυρίαρχες πολιτικές να αναπνεύσουμε στις γειτονιές μας!», είναι το κεντρικό σύνθημα της προσπάθειας συντονισμού της Πολιτικής Πολιτιστικής Λέσχης Γλυφάδας «Αμπάριζα», της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Ζωγράφου «Από Κοινού», της Εργατικής Λέσχης Ν. Σμύρνης, της Εργατικής Συμμαχίας στα Δυτικά, της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των Πλειστηριασμών, της Λαϊκής Συνέλευσης Γκύζη-Πολυγώνου, της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού-Σεπολίων-Ακαδημίας Πλάτωνος, του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα «Λαμπηδόνα», του Στεκιού Αλληλεγγύης Κυψέλης «Το Μυρμήγκι», του Χώρου Κινημάτων-Αλληλεγγύης-Πολιτισμού «Π» στα Πατήσια και του Κοινωνικού Κέντρου «Στέκι Μεταναστών». «Δεν θα δεχτούμε να επιλέξουμε αν θα πεθάνουμε από τον covid ή την φτώχεια. Στο εκβιαστικό ιδεολόγημα της “ατομικής ευθύνης” απαντάμε με την αλληλεγγύη και με δυναμικούς αγώνες ενάντια σε αυτή την κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση του κεφαλαίου! Σκοπός μας είναι να εντείνουμε και να συντονίσουμε καλύτερα τις δράσεις αλληλεγγύης που κάνουμε. Παράλληλα, θέτουμε ένα ευρύ πλαίσιο διεκδικήσεων πάνω στο οποίο θα εργαστούμε συλλογικά το επόμενο διάστημα, ώστε να οργανώσουμε δράσεις, να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε μαζί με τα σωματεία των εργαζομένων και όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία», αναφέρουν στην κοινή τους ανακοίνωση. Κ.Ν.

Η άλλη όψη

Μιχάλης Ρόθος

«Φάρμακο»

στην ταξικότητα της πανδημίας η αλληλεγγύη

αρόμοιος συντονισμός υπήρχε και κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας και της καραντίνας της περασμένης άνοιξης. Την πρόταση για κοινές πολιτικές παρεμβάσεις καθώς και αλληλεπίδραση στις δράσεις αλληλεγγύης την είχε κάνει τότε η Λαϊκή Συνέλευση Γκύζη-Πολυγώνου, με πολλές από τις συλλογικότητες που συμμετέχουν και τώρα στον συντονισμό να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα. Ο τότε συντονισμός είχε προχωρήσει και σε κινητοποίηση στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας για να διαμαρτυρηθεί για τις απαράδεκτες παροχές του δήμου σε όσους έχουν ανάγκη αυτές τις τόσο δύσκολες εποχές. Με πρόφαση την πανδημία, η δημαρχία Μπακογιάννη επέτρεψε μόνο σε έναν από τους συγκεντρωμένους να

εισέλθει στον χώρο του συμβουλίου, τον οποίο και κατηγόρησε ότι ψεύδεται ισχυριζόμενη πως ο δήμος Αθήνας συμβάλλει τα μέγιστα στους οικονομικά αδυνάμους κατοίκους. Η πραγματικότητα όμως ήταν και είναι και τώρα πολύ διαφορετική. «Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, ο Δήμος Αθήνας καλεί μόνο μία φορά ανά δύο μήνες τους πολίτες που λαμβάνουν το πενιχρό Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης των 200 ευρώ και τους δίνει μία σακούλα με προϊόντα από χορηγίες, όχι από τα χρήματα των επιδοτήσεων που λαμβάνει για τη στήριξη των φτωχών συνανθρώπων μας», εξηγεί στο Πριν η Κική Βάσσου, μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού και της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα. Αντίστοιχες παρεμβάσεις δεν θα μπορούσε παρά να συνεχιστούν και στο δεύτερο lockdown. Έτσι, οι συλ-

λογικότητες αποφάσισαν να συνδυάσουν τις δράσεις τους με πολιτικές διεκδικήσεις, τόσο για διαχείριση της πανδημίας προς όφελος του λαού όσο και για την κατάργηση αντεργατικών, αντιμεταναστευτικών μέτρων και πολιτικών που τσακίζουν τις ατομικές ελευθερίες. Έπειτα από πρόταση της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού, οι συλλογικότητες προχώρησαν σε συναντήσεις, από τις οποίες κατέληξαν σε ένα κοινό κείμενο το οποίο και δημοσιεύτηκε, ενώ αναμένονται και νέες συνελεύσεις όπου θα προγραμματιστούν και κοινές εξώστρεφες πολιτικές δράσεις. Μέχρι τότε όμως, η κάθε συλλογικότητα προχωρά σε δράσεις στη γειτονιά της, ενημερώνοντας και τις υπόλοιπες ώστε να συνδράμουν όπως μπορούν. Μία από αυτές τις συλλογικότητες είναι και η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης η οποία, όπως και στην

Οι συλλογικότητες συνδυάζουν τις δράσεις τους με πολιτικές διεκδικήσεις για αντιμετώπιση της πανδημίας προς όφελος του λαού και για την κατάργηση αντεργατικών, αντιμεταναστευτικών μέτρων και πολιτικών που τσακίζουν τις ατομικές ελευθερίες

Η άλλη όψη

Δράσεις αλληλεγγύης από τοπικές συνελεύσεις, πρωτοβουλίες και εργατικές λέσχες προηγούμενη καραντίνα, συλλέγει διάφορα είδη ανάγκης, έπειτα από αιτήματα που της κοινοποιούνται από κόσμο της γειτονιάς. Έτσι, κάθε απόγευμα από τις 7 μ.μ. μέχρι τις 8.30 μ.μ., ο αλληλέγγυος κόσμος της περιοχής μπορεί να πηγαίνει στη χώρο της Λέσχης (Ελ. Βενιζέλου 12) είδη ανάγκης όπως καθαριστικά, βρεφικά καθώς και θερμαντικά είδη. Εδώ και λίγες βδομάδες επαναλειτουργεί κάθε Σάββατο και η Κουζίνα Αλληλεγγύης του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα «Λαμπηδόνα» με τον καθένα και την καθεμιά να μπορεί να προσφέρει την βοήθειά του στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου (άλσος Αγ. Τριάδας), μετά τις 9 το πρωί. Ακόμη, η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στο κλείσιμο του Άλσους της πόλης, το οποίο ο δήμος κλείνει εκδικητικά από τις 3 το μεσημέρι, παρότι αποτελεί ένας χώρος «ανάσα» για όλους τους δημότες. Έτσι, η Λέσχη, μαζί με τις δύο δημοτικές συμβούλους και άλλα μέλη της κίνησης Πόλη Ανάποδα αλλά και κατοίκους, προχώρησαν σε κινητοποίηση στο άλσος το προηγούμενο Σάββατο 19 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, διακινεί και ηλεκτρονικό ψήφισμα συλλογής υπογραφών ενάντια στο εκδικητικό κλείσιμο. «Το κλείσιμο του άλσους είναι καταστροφικό για τους κατοίκους της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Ο ισχυρισμός ότι ο κόσμος συνωστίζεται και δεν τηρεί τα υγειονομικά μέτρα δεν ισχύει. Συνωστισμός υπάρχει σίγουρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

στους χώρους δουλειάς. Αν δεν είναι ανοιχτοί και οι λίγοι δημόσιοι χώροι για να εκτονωθεί από την καραντίνα ο κόσμος και να βγει λίγο έξω, το μόνο πράγμα που θα κάνουμε έξω από το σπίτι είναι να πηγαίνουμε στην εργασία μας», δηλώνει στο Πριν το μέλος της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης Γιάννης Φραγκούλης. Ακόμη, και η Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού-Σεπολίων-Ακαδημίας Πλάτωνα είναι δραστήρια στη γειτονιά της, καθώς αγωνίζεται ενάντια στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται το Κοινωνικό Ιατρείο του Αρχαίου Ελαιώνα. Έτσι, προχωρά σε συλλογή φαρμάκων και άλλων ιατρικών ειδών ώστε να ενισχύσει το ιατρείο που έχει αφεθεί στη μοίρα του από τον δήμο. Πολύ έντονη δραστηριότητα έχει και η συλλογικότητα Το Μυρμήγκι στις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων. Αρχικά, κάθε Πέμπτη δίνει συσκευασμένα τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια, βιβλία, τα οποία προμηθεύεται από εμπόρους και σούπερ μάρκετ, σε 200 οικογένειες της περιοχής. Επίσης, τα σαββατοκύριακα και τις Τρίτες διανέμει μαγειρεμένο φαγητό που φτιάχνεται από τις κουζίνες αλληλεγγύης El Chef και Mano Aperta σε όσους το ζητήσουν. Βέβαια, όλες αυτές οι δράσεις δεν γίνονται εν είδει φιλανθρωπίας, αλλά πάντα οι άνθρωποι του Μυρμηγκιού προσπαθούν να γνωρίζουν τους ανθρώπους στους οποίους διανέμουν τα είδη πρώτης ανάγκης και να τους εξηγούν τη σημασία της αλληλεγγύης. «Επειδή το Μυρμήγκι είναι στέκι γειτονιάς, πάντα θέλαμε να γνωρίζουμε τον άνθρωπο που έρχεται. Πάντα μιλάγαμε μαζί του, ενώ προσπαθούσαμε να έρθει και σε καμία βάρδια. Δεν θέλουμε να λειτουργούμε σαν να είμαστε η δομή του δήμου στον σταθμό Λαρίσης», λέει στο Πριν ο Παναγιώτης που συμμετέχει στο εγχείρημα. Σε αυτές τις γειτονιές διαμένουν και πρόσφυγες οι οποίοι επισκέπτονται συχνά το Μυρμήγκι. Βέβαια, πολλές φορές δεν μαθαίνουν για την ύπαρξη της συλλογικότητας από κάποια δράση της, αλλά επειδή τους στέλνουν εκεί οι διάφορες ΜΚΟ παρά το γεγονός ότι έχουν χιλιάδες ευρώ χρηματοδότηση. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα και στους πρόσφυγες, οι οποίοι λόγω αδυναμίας γλωσσικής συνεννόησης δεν μπορούν να βρουν άκρη, όσο και στους αλληλέγγυους που δεν μπορούν να βοηθήσουν πλήρως τους πρόσφυγες. Τέλος, σε αντίστοιχες δράσεις ταξικής αλληλεγγύης προχωρούν και άλλες συλλογικότητες εκτός του συγκεκριμένου συντονισμού. Ενδεικτικά, το προηγούμενο διάστημα, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων για το Προσφυγικό (ΣΥΠΡΟΜΕ) συγκέντρωσε είδη πρώτης ανάγκης και τα οποία έδωσε σε πρόσφυγες κατά την επίσκεψή του σε δομές. Σε συλλογή ειδών για πρόσφυγες και μετανάστες προχωρά και η συνέλευση Solidarity With Migrants. Τέλος, το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών θα διανείμει είδη πρώτης ανάγκης σε τρανς άτομα που βρίσκονται σε ανασφάλεια εξαιτίας της πανδημίας.

«Αγωνιζόμαστε να μην πληρώσουμε εμείς και αυτήν την κρίση»!

συντονισμός σχεδιάζει να προχωρήσει άμεσα –σε πρώτη φάση– και σε άλλες παρεμβάσεις τόσο για τους πρόσφυγες που διαμένουν σε άθλιες συνθήκες σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, όσο και στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών για την άθλια διαχείριση των συγκοινωνιών από την κυβέρνηση. Ωστόσο, η πολιτική δράση και η αλληλεγγύη από μόνες τους δεν είναι αρκετές. Εξίσου σημαντικό είναι και το πολιτικό περιεχόμενο με βάση το οποίο πραγματοποιούνται. Άλλωστε η πανδημία του κορονοϊού, η οποία ακολούθησε δώδεκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της βαθιάς παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης του 2008, ήρθε να λειτουργήσει σαν σπίθα ενεργοποιώντας μια νέα τεράστια διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική. Την οποία και πάλι το κεφάλαιο επιχειρεί να πληρώσουν οι λαοί. Οι έντεκα συλλογικότητες δίνουν το ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα του συντονισμού τους μέσω του κοινού τους κειμένου. «Είμαστε δραστήριοι και δραστήριες εδώ και καιρό, πολλά χρόνια οι περισσότεροι και περισσότερες, από τον καιρό της έξαρσης της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων που χειροτέρεψαν τις ζωές μας. Μέσα από την συλλογική μας δράση έχουμε βρει τον δρόμο να βοηθάμε ο ένας στον άλλον, να παλεύουμε και να διεκδικούμε, να δημιουργούμε κοινότητες αλληλεγγύης και συλλογικής δημιουργίας στις γειτονιές μας […]. Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός κινήματος ανυπακοής και ανατροπής από τα “κάτω”, αποτελεί ακόμα και προϋπόθεση για την ίδια την επιβίωση μας. Από

την πλευρά μας δηλώνουμε ότι, όπως και την περίοδο της πρώτης καραντίνας, θα παραμείνουμε ενεργοί/ές και κυρίως μάχιμοι/ες, διεκδικώντας όλα όσα μας στερούν, όλα όσα επιδιώκουν να χτυπήσουν, κυβέρνηση-δήμοι-περιφέρεια, για να μην πληρώσουμε πάλι εμείς την κρίση!», σημειώνουν. Ο συντονισμός, σε αυτήν την κατεύθυνση, θέτει μια σειρά άμεσων αιτημάτων: Για την Υγεία: α) Κατεπείγουσες μαζικές προσλήψεις όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού στις μονάδες και επίταξη χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα υγείας, β) τήρηση των μέτρων προστασίας σε όλους τους εργασιακούς χώρους και γ) συνταγογράφηση του τεστ από τον ΕΟΠΥΥ. Για την Παιδεία και τις Μεταφορές: α) Δεκαπέντε μαθητές ανά τάξη και διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας, β) νέα λεωφορεία και βαγόνια μετρό, άμεσοι διορισμοί οδηγών, πύκνωση των δρομολογίων για την αποφυγή συνωστισμού και δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες. Τέλος, μεταξύ άλλων, ζητά την κατάργηση του νέου πτωχευτικού νόμου, την καταβολή του συνόλου του μισθού των εργαζομένων που μπαίνουν σε αναστολή, επίδομα σε όλους τους άνεργους χωρίς χρονικές διακρίσεις, ενίσχυση του κράτους πρόνοιας και να μπει ένα τέλος στις απαγορεύσεις και τα πρόστιμα επειδή απλά περπατάς στο δρόμο καθώς και στην αστυνομική καταστολή και αυθαιρεσία. Κ.Ν.

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

2020, έτος «φονιάς» της ελεύθερης ενημέρωσης

από τις κάμερες

η καλύτερη ευκαιρία για κάθε κυβερνητική εξουσία να επιβάλει φίμωτρο στα μέσα ενημέρωσης. Τη χρονιά αυτή αυξήθηκαν κατακόρυφα οι επιθέσεις της αστυνομίας εναντίον δημοσιογράφων και τα κρούσματα φυλάκισής τους. Σχεδόν σε όλες τις χώρες, ακόμη και στη δυτική Ευρώπη, καταγράφονται παραβιάσεις της κατοχυρωμένης συνταγματικά ελευθερίας του Τύπου, με ψήφιση νόμων ή διαταγμάτων. Ειδικά στην Ελλάδα, ΜΕ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ τιμώρηεκτός από την αφόρητη σε (ερήμην) τουρκικό δικαστήριο λογοκρισία που επιβλήθητον τέως αρχισυντάκτη της αριστεκε στην ελεύθερη ροή της ρής εφημερίδας Cumhuriyet, Τσαν πληροφόρησης ήδη από το Ντουντάρ, με την κατηγορία της πρώτο lockdown, παραπροδοσίας και της συνεργασίας με τηρείται η δημιουργία του τρομοκράτες. Ο Ντουντάρ, ο οποίος μοντέλου της «κρατικής ζει εξόριστος στη Γερμανία από δημοσιογραφίας». Η διπλή κρίση, υγειονομική και οιτο 2016, είχε διαπράξει το λάθος κονομική, έγινε το όχημα να αποκαλύψει, σε συγκλονιστικό για την παράδοση των μίρεπορτάζ του το 2015, τη μεταφορά ντια κυριολεκτικά στην... όπλων προς τζιχαντιστές της Συρίας αρχισυνταξία του Μεγάμε τη βοήθεια των τουρκικών ρου Μαξίμου. Η απώλεια μυστικών υπηρεσιών. εσόδων από τη διαφήμιση για την τηλεόραση, η κατρακύλα της κυκλοφορίας των εφημερίδων, άλλαξαν τους όρους της συνήθους διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε μιντιακή

Το 2020 είναι έτος-ορόσημο για ΜΜΕ και δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο. Με άλλοθι την προστασία της υγείας εξαπολύθηκε μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση ολοκληρωτικού ελέγχου της ενημέρωσης, των μέσων και των ανθρώπων τους. Η χρονιά της Covid-19 έγινε

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ, η δημοτική αρχή υπακούει. Στα κρούσματα διώξεων προστέθηκε η απομάκρυνση του ραδιοφωνικού παραγωγού Κώστα Σταυριανού από το δημοτικό ραδιόφωνο Λάρισας, επειδή το απαίτησε δημόσια η αστυνομική αρχή της πόλης. Ο παραγωγός άσκησε απλώς κριτική στη δράση της αστυνομίας (στην Αθήνα) στις 6 Δεκέμβρη. Με δημόσια δήλωσή του, όμως, ο επικεφαλής της αστυνομίας απαίτησε… εκδίκηση.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ υπάκουσε αμέσως. Ο ενοχλητικός παραγωγός, που τόλμησε να βγάλει στον αέρα του δημοτικού σταθμού μια άλλη άποψη, κριτικής στάσης απέναντι στην αστυνομική βία, απομακρύνθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Έτσι, αποδείχθηκε στην πράξη πως ο δημοτικός σταθμός της Λάρισας δεν αντέχει τον πλουραλισμό, ούτε την κριτική στην κρατική εξουσία. Η δημοτική αρχή επιβεβαίωσε πως στον σταθμό μπορεί να ακούγεται αποκλειστικά η φωνή της ΕΛΑΣ.

και πολιτική εξουσία. Σε αυτό οφείλονται τα κραυγαλέα κρούσματα λογοκρισίας και αυθαιρεσίας, η βάρβαρη προπαγάνδα, η εξάλειψη της αντίθετης άποψης (ακόμη και ως άλλοθι πλουραλισμού), η καταστολή στη διάρκεια ρεπορτάζ. Η ενημέρωση στηρίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στη διανομή πληροφοριών και στοιχείων από κρατικές και κυβερνητικές πηγές. Τα μίντια στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην κρατική χρηματοδότηση και επιδότηση, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Για τους τηλεοπτικούς σταθμούς η σχέση αλληλεξάρτησης είναι ξεκάθαρη, οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν την απροκάλυπτη χειραγώγηση και μετατροπή των τηλεοπτικών ειδήσεων σε πασαρέλα της κυβερνητικής ενημέρωσης, με τη χορήγηση ρευστού όπως τα διαφημιστικά κονδύλια ή το σβήσιμο-χάρισμα οικονομικών υποχρεώσεων (όπως η δόση των τηλεοπτικών αδειών, η μείωση φορολογίας για τη Digea, κ.λπ.). Για τον Τύπο και τις ιστοσελίδες, η κρατική επιδότηση γίνεται μέσω της αναστολής σύμβασης με την πληρωμή μισθών και ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Την «επιστράτευση» του στρατού για να… συνδράμει στον έλεγχο της πανδημίας στην Δυτική Αττική, εξήγγειλε πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση. «Αποφασίζεται η εντατικοποίηση των ελέγχων στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων της περιοχής από κλιμάκια του ΕΟΔΥ, της ΓΓΠΠ και των Ενόπλων Δυνάμεων», ανακοίνωσε ο Νίκος Χαρδαλιάς. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων έλαβαν την παρακάτω επιστολή καταγγελίας πρόσφατα απολυμένου φαντάρου που δουλεύει σε εργοστάσιο της Δυτικής Αττικής: «Είμαι ένας πρόσφατα απολυμένος φαντάρος που δουλεύω σε ένα εργοστάσιο της Δυτικής Αττικής. Στη θητεία μου, είχα την ατυχία να ζήσω την καραντίνα για 71 μέρες κατά την περίοδο του πρώτου κύματος κορονοϊού. Έτσι, στο άκουσμα ότι ο στρατός θα επιτηρεί από δω και στο εξής ανθρώπους στην περιοχή μου, λόγω της έξαρσης των κρουσμάτων, ενστικτωδώς σκέφτηκα

Όχι στρατός στη Δ. Αττική ▸ Επιστολή πρόσφατα απολυμένου φαντάρου ο οποίος δουλεύει σε εργοστάσιο της περιοχής να στείλω ένα γράμμα απευθυνόμενος στους φαντάρους που κάνουν τώρα τη θητεία τους. Στη βιομηχανική ζώνη του Θριασίου που δεν πατάει κανένας ΕΟΔΥ και δεν υπάρχει καμία επιθεώρηση εργασίας να δει τις εργασιακές φαβέλες που δουλεύουμε, στις οποίες δεν τηρείται κανένα υγειονομικό πρωτόκολλο εν μέσω πανδημίας, στοχοποιούνται για μια ακόμα φορά οι φτωχοί. Οι φτωχοί που άλλοτε θα είναι εργαζόμενοι στα εργοστάσια και τις αποθήκες, άλλοτε θα είναι φαντάροι που ζουν την καραντίνα χωρίς μέτρα προστασίας από τον ιό, άλλοτε θα εί-

ναι κάτοικοι που βγήκαν να πάρουν τον αέρα τους, άλλοτε θα είναι Ρομά ή «Ρωσοπόντιοι» όπως τους αποκαλούν που δεν φοράνε μάσκες. Σε κάθε περίπτωση, φταίνε οι φτωχοί για τα κρούσματα και όχι τα ανεπαρκή μέτρα στους χώρους δουλειάς, η απουσία προσλήψεων στα νοσοκομεία, ο συνωστισμός στα λεωφορεία κλπ. Το lockdown δεν αλλάζει σε τίποτα την λειτουργία της βιομηχανικής ζώνης ενώ τα rapid test που γίνονται είναι αναποτελεσματικά. Ενώ ο στρατός δεν έχει διασφαλίσει ούτε στο ελάχιστο για τους φαντάρους

αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και προστασίας από τον κορονοϊό, υποτίθεται θα δώσει τα φώτα του στην καταπολέμησή του στην Δυτική Αττική. Δουλευόμαστε; Τα στρατόπεδα αποτελούσαν και στο πρώτο κύμα κορονοϊού αλλά και τώρα υγειονομικές βόμβες καθώς δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο όπως προτείνει το Δίκτυο “Σπάρτακος” από τον Μάρτη κιόλας. Θα επιλέξει λοιπόν ο ελληνικός στρατός με τους στρατιώτες και τα χαμηλόβαθμα στελέχη να καταστείλουν αυτούς τους ανθρώπους; Θα επιλέξει ο ελληνικός στρατός να παρενοχλεί και να επιτηρεί όλους εμάς που απλώς έτυχε να γεννηθούμε στην Δυτική Αττική; Είναι άραγε αυτός ο ρόλος του στρατού; Να καταστέλλει τον εσωτερικό εχθρό με πρόσχημα τον κορονοϊό; Μην δεχτείτε για κανένα λόγο να καταστείλετε εργαζόμενους, μειονότητες και μετανάστες. Μην στρέψετε τα όπλα σας εναντίων των ανθρώπων της δουλειάς.

Κοινωνία Δημήτρης Σταμούλης

απειλή Χρυσοχοΐδη ότι θα στείλει τα… όργανα της τάξης «σπίτι το σπίτι» στις φτωχογειτονιές της «ξεχασμένης» Δυτικής Αττικής, μπορεί να μην έγινε πράξη, αλλά κάποιες πλατείες στην Ελευσίνα ή τον Ασπρόπυργο καταλήφθηκαν στην κυριολεξία από τα ΜΑΤ στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας, μετά το καθολικό Lockdown και την απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 6 το απόγευμα. Η κυβέρνηση μόλις κατάλαβε ότι οι αριθμοί των κρουσμάτων «ξεφεύγουν» στο Θριάσιο και την ευρύτερη Δ. Αττική, έπραξε αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά: επέβαλε αστυνομοκρατία, έριξε πρόστιμα σε κατοίκους και εργολαβικούς εργάτες σούπερ μάρκετ, έβαλε λουκέτο στα μικροκαταστήματα της περιοχής εμποδίζοντας ακόμα και το «παράδοση εκτός» του Άδωνη, ενεργοποίησε τον κοινωνικό ρατσισμό περί «πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων». Η Δυτική Αττική είναι μια τεράστια περιοχή που μαστίζεται από φτώχεια, ανεργία, περιβαλλοντική υποβάθμιση. Εκεί το κεφάλαιο έχει ανεξέλεγκτα επενδύσει, με τις ευλογίες του κράτους, σε ό,τι πιο ρυπογόνο υπάρχει — από διυλιστήρια και χημικά εργοστάσια, μέχρι φάμπρικες ανακύκλωσης ή απλώς εναπόθεσης πάσης φύσης υλικών. Η επιδείνωση των συνεπειών της επιδημίας διευκολύνεται από την ήδη επιβαρυμένη υγεία χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων από την συνεχιζόμενη παρουσία του ΧΥΤΑ Φυλής και τη μεγάλη περιβαλλοντική μόλυνση που επί δεκαετίες έχει επιφέρει στην περιοχή. Όπως λέει στο Πριν ο Χ.Χ., εργαζόμενος σε μεγάλη βιομηχανική μονάδα του Ασπροπύργου, όλη η λεωφόρος ΝΑΤΟ που ξεκινά από τη Φυλή και καταλήγει στην Ελευσίνα είναι γεμάτη με μεγάλες αποθήκες logistics, συνεργεία, μηχανουργεία, αποθήκες, μικρές και μεγαλύτερες εταιρείες, κυρίως χειρωνακτικής εργασίας. «Οι άνθρωποι μπαίνουν για δουλειά άσπροι και βγαί-

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Δ. Αττική: Ασύδοτες φάμπρικες, στη «μέγγενη» ο λαός Η Δυτική Αττική είναι μια περιοχή που μαστίζεται από φτώχεια, ανεργία, περιβαλλοντική υποβάθμιση. Γόνιμο έδαφος, δηλαδή, για την εξάπλωση της πανδημίας αλλά και «πεδίο βολής» που ασκούνται οι ορδές του Χρυσοχοΐδη, ενώ αφήνουν στο απυρόβλητο εργοδότες και βιομήχανους.

νουν μαύροι», είπε περιγράφοντας ανάγλυφα τις συνθήκες εργασίας, ενώ σε πολλούς χώρους δουλειάς δεν τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα. «Ούτε μάσκες, ούτε αντισηπτικά, οι εργάτες στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον»! Είναι συχνές δε οι μαρτυρίες ότι πολλοί εργάτες είτε κρύβουν οι ίδιοι τα όποια συμπτώματα τους για να μη χάσουν τη δουλειά τους είτε τους… κρύβουν οι εργοδότες για να μην χρειαστεί να κλείσουν την εταιρεία τους ή να

λάβουν κάποια στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Η Ν.Ι., κάτοικος Ελευσίνας, καταγγέλλει στο Πριν ότι «όλα τα εργοστάσια και οι αποθήκες δουλεύουν στο φουλ, χωρίς μέτρα». Όπως λέει χαρακτηριστικά, «πολλοί εργαζόμενοι δηλώνονται σε αναστολή, αλλά υποχρεώνονται να εργαστούν, ακόμα και δηλωμένοι τηλεργαζόμενοι, ενώ συχνό φαινόμενο είναι οι 4ωροι εργαζόμενοι να απασχολούνται παράνομα ακόμα και για 8 ώρες». Ο Δ.Σ. από τον Ασπρόπυρ-

Οι κάτοικοι είναι σε απόγνωση μα και εξοργισμένοι για την καταστολή που βιώνουν

Μαζικά τεστ σε χώρους δουλειάς-γειτονιές Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση στη Δυτική Αττική δεν απαιτείται καταστολή και τρομοκρατία αλλά να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας στους εργασιακούς χώρους και τις δημόσιες συγκοινωνίες, να επιδοτηθούν οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν το ιδιωτικό τους όχημα –μεγάλες μονάδες έχουν σταματήσει τα ιδιωτικά λεωφορεία– αλλά και να ενισχυθεί το Θριάσιο νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας της περιοχής, που είναι υποστελεχωμένα. Είναι επιτακτική ανάγκη να επιβληθεί στην

εργοδοσία να μεριμνήσει για την προστασία των εργαζομένων π.χ. με την οργάνωση της παραγωγής και χωροθέτηση των θέσεων εργασίας, την πρόσληψη γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας, την παροχή μασκών, γαντιών κ.α.. Να γίνουν χιλιάδες επιτόπια δωρεάν τεστ, ξεκινώντας από τις ευάλωτες ομάδες, όπως πρόσφυγες, μετανάστες, Ρομά, για τους οποίους είναι σημαντικό να προσεγγιστούν από ειδικούς διαμεσολαβητές μέσα από την κοινότητά τους, για να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα.

γο, λέει εμφατικά στο Πριν ότι «οι συνθήκες εργασίας στις βιομηχανίες της περιοχής έχουν μείνει στον 18ο αιώνα», και ότι «πολλές επιχειρήσεις έχουν κλειστά ρολά, αλλά μπαινοβγαίνουν εργάτες από τις πίσω πόρτες»! Αξίζει δε να αναφερθεί ότι και στο εργοτάξιο του Δήμου Ασπροπύργου, παρότι υπήρξαν θετικά κρούσματα, δεν έγινε καμιά ιχνηλάτηση για να εντοπισθούν πιθανές επαφές υψηλού κινδύνου, ούτε μοριακός εργαστηριακός έλεγχος των υπόλοιπων εργαζομένων! Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς τα κρούσματα να μην αυξηθούν γεωμετρικά τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή. Ωστόσο τίποτα δεν άλλαξε για τους εργαζόμενους που συνεχίζουν να πηγαίνουν στις βιομηχανίες, να δουλεύουν, και μετά να γυρνούν στα σπίτια τους που βρίσκονται σε όλη την Αττική, διασπείροντας τον ιό. Αυτό όμως δεν απασχολεί την κυβέρνηση. Ούτε και το γεγονός ότι χιλιάδες «φτωχοδιάβολοι» της περιοχής, Ρομά, πρόσφυγες, μετανάστες - εργάτες γης «συνωστίζονται» στις «εξαφανισμένες» αστικές συγκοινωνίες, καθώς αντί να αυξηθούν τα δρομολόγια σε προαστιακό και λεωφορεία, ακόμα είναι καταργημένες οι γραμμές Α16, Β16 και Γ16. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι σε απόγνωση, εξοργισμένοι, όπως λέει η Ν.Ι., πολλοί μικροκαταστηματάρχες συγκεντρώθηκαν στην Ελευσίνα και απαίτησαν μέτρα από την κυβέρνηση γιατί με κλειστά μαγαζιά δεν μπορούν να επιβιώσουν. Η νεολαία «φυλακισμένη» επί ώρες στα σπίτια, ασφυκτιά. Η ανέχεια και η ανασφάλεια για το άμεσο μέλλον χτυπά κόκκινο. Μέσα σε αυτό το κλίμα, όπως τονίζει ο Δ.Σ., «βρίσκουν γόνιμο έδαφος ακροδεξιές ομάδες και φασιστικά κατάλοιπα της Χρυσής Αυγής να δράσουν και να δικτυωθούν στην περιοχή, επιχειρώντας να εκφράσουν την οργή και δυσαρέσκεια», επενδύοντας στον ανορθολογισμό και τις συνομωσιολογικές λογικές.

16 ∆ΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Συγκέντρωση για την υπεράσπιση του 13ου μισθού

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Κοινωνία

ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Ιωάννα Καρδάρα

Ο γολγοθάς των «κούριερ» την εποχή της πανδημίας ▸ Εργαζόμενοι μιλούν στο Πριν για τις άθλιες συνθήκες εργασίας

Π Κινητοποίηση για την πλήρη καταβολή του δώρου Χριστουγέννων πραγματοποίησαν το απόγευμα της Δευτέρας στην πλατεία Κοραή, απέναντι από το υπουργείο Εργασίας, μέλη εργατικών συλλογικοτήτων και σχημάτων. Στην κινητοποίηση καλούσαν μεταξύ άλλων η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (ΑΤΕ-ΕΚΑ), η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών, το Radical IT, η Λάντζα, η Ταξική Πορεία, το Ρεσάλτο στη Γαλέρα, η Attack στην ανεργία και την επισφάλεια και η Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων στο ΤΕΕ. Οι συγκεντρωμένοι ανάρτησαν πανό με βασικό αίτημα την πληρωμή στο ακέραιο του δώρου Χριστουγέννων, το οποίο και αποτελεί κεκτημένο εργατικό δικαίωμα. «Κάτω τα χέρια από το δώρο των Χριστουγέννων», «άμεση και πλήρη καταβολή του» και «όχι στην καταπάτηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων», ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επιχείρησαν να παρεμποδίσουν την διαμαρτυρία, απειλώντας με πρόστιμα, προσαγωγές και συλλήψεις. «Το “δώρο Χριστουγέννων” δεν είναι μια παροχή που από την καλή τους την καρδιά μας χαρίζουν οι εργοδότες. Ούτε είναι κάποιο “ελληνικό παράδοξο” όπως συχνά πυκνά βγαίνουν και λένε αφεντικά και κυβερνητικά στελέχη. Είναι ο 13ος μισθός μας και αποτελεί κατάκτηση και δικαίωμα των εργαζομένων σε πάνω από 50 χώρες παγκοσμίως!», σημείωνε στο κάλεσμά της η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (ΑΤΕ-ΕΚΑ). Ανακοίνωση για την πλήρη καταβολή του 13ου μισθού εξέδωσε και η νΚΑ. «Καλούμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους και να παλέψουν μέσα από αυτά για να μην γίνει πραγματικότητα ο μεσαίωνας που σχεδιάζουν για εμάς κυβέρνηση-ΕΕκεφάλαιο! Να δώσουμε τη μάχη για συνδικαλιστικές ελευθερίες, για εργασία με δικαιώματα, για μια ζωή με αξιοπρέπεια! Να καταγγελθεί οποιαδήποτε προσπάθεια ή μεθόδευση μη καταβολής του δώρου όπως και κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία!», ανέφερε.

ριν την κρίση του κορονοϊού, ο κλάδος ταχυδρόμησης-ταχυμεταφοράς απασχολούσε συνολικά 16.500 εργαζόμενους. Από αυτούς, οι 5.500 απασχολούνταν στο παραδοσιακό απλό ταχυδρομείο των ΕΛΤΑ. Οι υπόλοιποι 11.000 απασχολούνταν στην ταχυμεταφορά και σε μόλις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που ουσιαστικά ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής δραστηριότητας, καθώς μόνο εκείνες διαθέτουν πανελλαδικά δίκτυα. Αυτές οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες διακινούν το 85% και ενώ απασχολούν στα δίκτυά τους σχεδόν 10.000 εργαζόμενους, έχουν υποχρεώσεις εργοδότη σε λιγότερους από 1.900 εργαζόμενους που δουλεύουν κυρίως στα κεντρικά τους.Οι εταιρείες αυτές είναι: η ACS Ταχυδρομικές Υπηρεσίες ΜΑΕΕ, η Γενική Ταχυδρομική ΑΕΕ, η ΕΛΤΑ Courier και η Speedex ΑΕ. Όπως αναφέρει ανακοίνωση του επιχειρησιακού σωματείου της ACS, «τα στοιχεία δημοσιευμάτων και επίσημων φορέων (ΕΕΤΤ), που εμφανίζουν ότι στον κλάδο δραστηριοποιούνται περισσότερες από 500 εταιρείες, δεν αποδίδουν την πραγματική εικόνα σχέσεων της αγοράς, η οποία μοιράζεται στις παραπάνω 4 μεγάλες εταιρείες και ρυθμίζεται από αυτές. Όλες οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου είναι κατά κανόνα μικρές εταιρείες που λειτουργούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία ως αποκλειστικοί αντιπρόσωποι των τεσσάρων, λιγότερες είναι ελεύθεροι συνεργάτες τους και πολύ λιγότερες δραστηριοποιούνται κυρίως σε τοπικό επίπεδο χωρίς καμία εξάρτηση από τις τέσσερις». Το προηγούμενο lockdown βρήκε πραγματικά απροετοίμαστο τον κλάδο και οι σοβαρότερες παραλείψεις και ελλείψεις ήταν κυρίως σε υλικά προστασίας και μέτρα ασφαλείας για το προσωπικό. Τότε ίσως δικαιολογούταν οι ελλείψεις προσωπικού που ανέδειξε η τρομερά απότομη άνοδος των εργασιών του επαγγέλματος. Όμως, σαν να μην πέρασε μια μέρα, η κατάσταση επαναλαμβάνεται και στο δεύτερο lockdown: Εξαντλητικά ωράρια, ελάχιστο προσωπικό, υπέρογκος φόρτος εργασίας, χαμηλοί μισθοί. Αυτή είναι η κατάσταση που συνεχίζει και επικρατεί στον κλάδο των ταχυμεταφορών που και σε αυτήν την καραντίνα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της πανδημίας. Ειδικότερα αυτή την περίοδο «οι κούριερ» έπρεπε να ανταπεξέλθουν στον πυρετό των διαδικτυακών αγορών που συνοδεύτηκαν

από το «πάρτυ» της Black Friday καθώς και των εορτών. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες πολέμου έχοντας ασφαλώς να αντιμετωπίσουν και την πίεση των εργοδοτών τους, μιας και οι ρυθμοί της δουλειάς τους έχουν πλήρως εντατικοποιηθεί. Ο κορονοϊός ωστόσο ήρθε να αναδείξει τις χρόνιες παθογένειες του επαγγέλματος. Όπως αναφέρουν στο Πριν εργαζόμενοι στον κλάδο το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το έλλειμμα στις προσλήψεις. «Προσπάθησαν με πρόχειρα και περιστασιακά μέσα να καλύψουν τις ανάγκες και τα κενά που δημιουργήθηκαν σε σχέση με τη νέα ζήτηση», λέει χαρακτηριστικά εργαζόμενος σε εταιρεία ταχυμεταφορών. Ανεπαρκή ήταν και τα μέτρα προστασίας και υγιεινής ειδικά στο πρώτο lockdown. Για παράδειγμα, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου της ACS, στην αρχή του πρώτου κύματος της πανδημίας η εταιρεία έθεσε σε προαιρετική βάση, από υποχρεωτική, την χρήση μάσκας στο κέντρο διαλογής της Πέτρου Ράλλη όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν με απόσταση μισού μέτρου μεταξύ τους. Ανεπαρκή ήταν τα μέτρα προστασίας και στην Γενική Ταχυδρομική, καθώς σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση του σωματείου στις 15/3/2020 η εταιρεία ενημέρωσε γραπτώς τους «κούριερ» ότι θα τους εφοδιάσει με μια συσκευσία υγρού σαπουνιού, ένα ρολό χαρτί και μια φιάλη νερό λίτρου για το πλύσιμο χεριών με την υπενθύμιση ότι η φιάλη ξαναγεμίζει από το νερό ύδρευσης! Σαν να μην έφταναν αυτά υπήρξαν και αδικαιολόγητες απολύσεις, διώξεις εργαζομένων και συνδικαλιστών. Αυτό που εξοργίζει τους εργαζομένους είναι ότι η κατάσταση αντί να βελ-

τιωθεί χειροτέρευσε, καθώς όπως τονίζουν στον Πριν, «από το προηγούμενο lockdown μέχρι το σημερινό υπήρχε το διάστημα και να οργανωθούν καλύτερα και να βγάλουν αγγελίες και να προλάβουν να εκπαιδεύσουν προσωπικό», ωστόσο δεν το έκαναν. Αντιθέτως προτίμησαν να κρυφτούν πίσω από παλιές και νέες παραλείψεις της πολιτείας και επέλεξαν να λειτουργήσουν με ταξί, μαύρους ιδιώτες με το κομμάτι, «μπλοκάκηδες», πρόχειρες αποθήκες (HUB) και άλλες παρόμοιες λύσεις. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί και το γεγονός ότι το επάγγελμά τους μπήκε στις ΚΑΔ για τις πληττόμενες επιχειρήσεις και μάλιστα για δεύτερη φορά. Οι εργαζόμενοι βρέθηκαν σε συνθήκες πολέμου, είδαν τη δουλειά τους να εντατικοποιείται και να υπερπολλαπλασιάζεται και κλήθηκαν να δώσουν μια μάχη χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς στοιχειώδεις ρυθμίσεις ή τροποποιήσεις ούτε για την λειτουργία και την οργάνωση της δουλειάς τους, αλλά ούτε και για τους όρους εργασίας τους. Όπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές όσες προσλήψεις έγιναν ήταν ορισμένου χρόνου ενώ αρκετοί εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης (τετράωροι) σήμερα εργάζονται έως και 10 ώρες ημερησίως. Χαώδης και αρκετά κουραστική είναι η κατάσταση που επικρατεί σύμφωνα και με τον πρόεδρο του επιχειρησιακού σωματείου της Speedex, Ηλία Κανάκη. «Δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στο έργο. Αν η εταιρεια δεν κάνει προσλήψεις και επενδύσεις, πώς θα ανταπεξέλθουμε;», τονίζει στο Πριν. Σύμφωνα με τον Η. Κανάκη, υπολογίζεται ότι κάθε μέρα κάνουν πανελλαδικά 150.000 παραδόσεις, ενώ ένας κούριερ με μηχανάκι μπορεί μέσα σε μια μέρα να κάνει 70, το πολύ 80 παραδόσεις.

Πολιτισμός Αλέξανδρος Γουργουλιός μουσικολόγος, σπουδαστής σύνθεσης

ιανύοντας το 250ο έτος από τη γέννηση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven 1770-1827), θεωρούμε σκόπιμο να αναδείξουμε εν συντομία τον επαναστατικό χαρακτήρα του έργου του, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη μορφή του. Ο Μπετόβεν υπήρξε ο τελευταίος εκπρόσωπος του μουσικού κλασικισμού, κατορθώνοντας τόσο να υπερβεί διαλεκτικά το έργο των προγενέστερων εκπροσώπων του (Γιόσεφ Χάιντν, Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ) όσο και να αφομοιώσει κριτικά την επιρροή του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και του Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ, γεγονός που τον ανέδειξε σε έναν από τους σπουδαιότερους συνθέτες στην ιστορία της Δυτικής έντεχνης μουσικής. Ο συνθέτης αναδιαμορφώνει εκ βάθρων το ύφος του μουσικού κλασικισμού, απομακρύνεται, δηλαδή, από το παραδεδομένο στιλ και δημιουργεί ένα δικό του χαρακτηριστικό ύφος, πιο ρωμαλέο και δυναμικό, που διακρίνεται για τις οξείες αντιθέσεις του. Απρόβλεπτες ρυθμικές ασυνέχειες, έντονες διαφωνίες, συνεχής κατακερματισμός των μελωδιών, σχετικά μακρινές μετατροπίες και χρήση ξαφνικών δυναμικών τονισμών και μεταβάσεων είναι εκφράσεις αυτών των αντιθέσεων. Παράλληλα ο Μπετόβεν επαναπροσδιορίζει τη σχέση μορφής και περιεχομένου. Δεν μεταχειρίζεται τη φόρμα όπως παλαιότερα σαν «καλούπι», σαν μία άκαμπτη και παγιωμένη μορφή μέσα στην οποία τοποθετείται το μουσικό υλικό αλλά τη μετατρέπει σε ζωντανό μουσικό στοιχείο που αλληλεπιδρά με το περιεχόμενο. Ο ενθουσιασμός του νεαρού Μπετόβεν για τα ιδεώδη της Γαλλικής Επανάστασης είναι γνωστός. Ξέρουμε πως υπήρξε εξαρχής ένθερμος υποστηρικτής των δημοκρατικών ιδεωδών, ενάντιος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, υποστηρικτής του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, πολέμιος της αριστοκρατίας και ότι είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, τον οποίο αντιμετώπιζε ως γνήσιο συνεχιστή της Γαλλικής Επανάστασης. Μόνο μετά τη 18η Μπρυμαίρ, όταν ο τελευταίος αυτοανακηρύσσεται αυτοκράτορας, ο συνθέτης σκίζει με την πένα του την πρώτη σελίδα της Ηρωικής Συμφωνίας, η οποία μέχρι τότε έφερε

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Το 2020 συμπληρώθηκαν 250 χρόνια από τη γέννηση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Το έργο του μεγάλου δημιουργού έχει επαναστατικό χαρακτήρα, αντλώντας έμπνευση από τη Γαλλική Επανάσταση. Ο συνθέτης αναδιαμορφώνει εκ βάθρων το ύφος του μουσικού κλασικισμού, δημιουργώντας στιλ πιο ρωμαλέο και δυναμικό.

Μπετόβεν: ο ήχος της επανάστασης διαπερνά το μουσικό του έργο

τον τίτλο Η Συμφωσονάτα βρίσκει στο νία του Βοναπάρτη. έργο του την καΠαρ’ όλ’ αυτά, τα θαρότερη έκφρασή ιδανικά της Ελευτης: την παρουσίαση Όταν ο Βοναπάρτης θερίας, της Ισότηταςς δύο μουσικών θεμάέγινε αυτοκράτορας, ύττων τα οποία εμφανίκαι την Αδελφοσύο Μπετόβεν έσκισε ον ζο νης συνεχίζουν να τον ζονται ως αντιθετικά αλ εμπνέουν και να διααλλά και, ταυτόχρονα, την πρώτη σελίδα ενι πνέουν το έργο του μέενιαία. Στις φόρμες των της συμφωνίας Χάιν χρι το τέλος της ζωής του. Χάιντν και Μότσαρτ, όταν που του είχε α του χρησ Στην Ηρωική Συμφωνία χρησιμοποιούνταν δύο θέη φωνία, ματα αλλά και στην 5 Συμφωνία, ματα, αυτά εμφανίζονταν αφιερώσει ως δύο απόλυτα αντιθετικές βρίσκεται κρυμμένοςς ο ήχος έτρεψαν οντότητ των μαχών που ανέτρεψαν οντότητες, οι οποίες τοποθεά τα έργα τούνταν με παρατακτικό τρότη μοναρχία. Σε αυτά πο εντός της φόρμας. Ο Μπεακούγονται, επίσης,, μελωδιραγουδιών τόβεν οδη κές «παραθέσεις» τραγουδιών οδηγεί την αντίθεση αυτή στα άκρα, έτσι ώστε να διέπει το της Επανάστασης και παρασύνολο του έργου και να αποτελεί φράσεις έργων των συνθετών, οζέφ Γκοσέκ την κινητήρ όπως ο Φρανσουά Ζοζέφ κινητήριο δύναμή του. Η σύουμπίνι, που γκρουσή το και ο Λουίτζι Κερουμπίνι, τους λαμβάνει χώρα με έτοντας μουπρωτοφανή ένταση και διάρκεια την ύμνησαν, συνθέτοντας ες υπαίθριες καθώς οι αν σική για τις μεγάλες αντιθέσεις, η ασυνέχεια γιορτές που λάμβαναν χώρα προς και ο κατακερματισμός διευρύνοτιμήν της. Εδώ, επιπλέον, γεννιένται. Ταυτόχρονα όμως, ο συνθέται ένα πρωτοφανές εμβατηριακό της γεφυρώνει εσωτερικά τα δύο ύφος, εμπνευσμένο από τις στραμουσικά θέματα καθώς τα έχει τιωτικές μπάντες, ενώ σταδιακά συνθέσει από το ίδιο ή συγγενές, εισβάλλουν στην ορχήστρα και τα μουσικό υλικό. Ως αποτέλεσμα, η όργανα τους (πίκολο, κόντρα-φαδυνατότητα της συμφιλίωσης των γκότο και τρομπόνι). δύο θεμάτων βρίσκεται εξαρχής Το ριζοσπαστικότερο στοιχείο μέσα τους· μπορεί όμως να επιόλων είναι ο τρόπος, με τον οποίο τευχθεί μόνο μετά από τη σφοδρή οι πολιτικές απόψεις του Μπετότους σύγκρουση. Έτσι, στο τέλος βεν επικοινωνούν με τη μουσιτων έργων του ακούμε την κατάκή του στο συναισθηματικό και ληξη αυτής της διαδικασίας, η στο αισθητικό επίπεδο. Η μορφή οποία δεν είναι άλλη από τη διαλε-

κτική υπέρβαση της αντίθεσης των δύο θεμάτων. Από αυτή τη διαδικασία προκύπτει και το συναισθηματικό περιεχόμενο της μουσικής του. Στα έργα του γινόμαστε μάρτυρες των συναισθημάτων που προκαλεί ο προμηθεϊκός αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε ό,τι τον καταδυναστεύει · αγώνας γεμάτος κακοφωνίες, αντιφάσεις, άλματα και αλλαγές πορείας. Αγώνας-θάνατος-αναγέννηση ή αγωνία-ματαίωση-ελπίδα είναι οι πλευρές αυτής της διαλεκτικής, η κορυφαία στιγμή της οποίας βρίσκεται στην 9η Συμφωνία. Εκεί, το ίδιο μοτιβικό υλικό διέπει όχι μόνο τα διαφορετικά μουσικά θέματα αλλά και τα διαφορετικά μέρη της συμφωνίας, έτσι ώστε να κυριαρχεί η συγγένεια των αντιθετικών θεμάτων — ή, όπως θα έλεγε ο συνομήλικος του Μπετόβεν, Φρίντριχ Χέγκελ, η αντίθεση μέσα στην ενότητα. Τα πρώτα τρία μέρη της Ενάτης εμπεριέχουν ήδη σπέρματα της τελικής μελωδίας του τέταρτου μέρους και έτσι όλα τα μέρη συνδέονται με οργανικό τρόπο, δημιουργώντας ένα αρραγές καλλιτεχνικό έργο που κάθε μέρος του είναι μια διαφορετική στιγμή της ίδιας διαδικασίας. Στο φινάλε της συμφωνίας εμφανίζεται η κατάληξη ενός τιτάνιου αγώνα: εκφράζεται η πίστη στη δυνατότητα υπέρβασης των αντιφάσεων της Γαλλικής Επανάστασης και της πραγμάτωσης των ιδανικών της στο μέλλον · μέσω μιας άλλης επανάστασης. Εδώ, η ορχήστρα ξεκινάει να «τραγουδάει» μια μελωδία, που μπορεί να τραγουδηθεί –και έχει από τότε τραγουδηθεί– σε όλες τις γωνιές της γης, ενώ, στη συνέχεια, οι τραγουδιστές και η χορωδία –η ανθρώπινη φωνή– υμνούν την αγαλλίαση της ενωμένης ανθρωπότητας που ζει σε αρμονία με τον εαυτό της και τη φύση, αναφωνώντας μέσω της ποίησης του Φρίντριχ Σίλερ: «Όλα τα έθνη αγκαλιαστείτε!». Ο Μπετόβεν, λοιπόν, αποτελεί σπλάχνο της Γαλλικής Επανάστασης και στο έργο του αποτυπώνονται οι ριζοσπαστικές απόψεις και η επαναστατική στάση του απέναντι στην πραγματικότητα, η ακλόνητη πίστη του στα ιδανικά της Επανάστασης.

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Έφη Καραχάλιου

Πολιτισμός

Ταινίες και σειρές που ξεχώρισαν το 2020

Στον απόηχο μιας δύσκολης για τον κινηματογραφικό χώρο χρονιάς φαίνεται ότι έχει αλλάξει άρδην το τοπίο τόσο στην κατανάλωση όσο και στην παραγωγή πολιτισμικών προϊόντων. Με το βάρος πια να βρίσκεται στο online streaming, πολλές εταιρείες διανομής αλλά και πολλά φεστιβάλ διαθέτουν τις ταινίες τους στο

Ιντερνετ. Για άλλη μια φορά το Netﬂix βγαίνει κερδισμένο, κυρίως στις σειρές που κρατά το μονοπώλιο της θέασης, αλλά εμπιστευόμενο και μεμονωμένα projects σε κινηματογραφικούς σκηνοθέτες, καθώς προσπαθεί να κάνει άνοιγμα στον κινηματογράφο. Σε κάθε περίπτωση, η άφιξη της πλατφόρμας Disney+ θα

αναδιανείμει τα ποσοστά θέασης, καθώς είναι ένας κολοσσός στον τομέα της ψυχαγωγίας συνολικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι εναλλακτικές επιλογές υπάρχουν είτε μέσω της σινεφίλ πλατφόρμας Cinobo που προτάσσει ταινίες με καλλιτεχνικές αξιώσεις, είτε μέσω της δωρεάν αξιόλογης πλατφόρμας ERTﬂix…

Έξι κινηματογραφικές προτάσεις

Τα χελιδόνια της Καμπούλ Το καλοκαίρι του 1998 η Καμπούλ βρίσκεται υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν. Η Ζουνάιρα και ο Μόσεν είναι νέοι και ερωτευμένοι, ενώ ο Ταρίκ, η σύζυγος του οποίου είναι βαριά άρρωστη, επιτηρεί τις γυναίκες που με βάση τη σαρία έχουν καταδικαστεί σε θάνατο. Τα δυο ζευγάρια αποτελούν τον κορμό της αφήγησης, καθώς ξεδιπλώνονται οι αντιθέσεις της τοπικής κοινωνίας, που αντανακλούν το τέλμα μιας κοινωνίας «φάντασμα», περικυκλωμένης από τον θάνατο. Σε αυτή την άτονη πραγματικότητα, ένα τραγικό περιστατικό θα είναι αρκετό για να διασταυρώσει τις ζωές τους με απρόοπτο αλλά και απελευθερωτικό τρόπο. Ο κάθε χαρακτήρας θα υποστεί τη συνέπεια των πράξεών του με την τραχύτητα και εκδικητικότητα ενός καθεστώτος με άλυτες αντιθέσεις (Σκηνοθεσία: Ζαμπού Μπρεϊτμάν, Ελεά Γκομπ-Μεβελέκ).

Josep Ο κεντρικός ήρωας Josep, στρατευμένος κομμουνιστής στο POUM, αντιφασίστας και εξόριστος από τη χώρα

του γνωρίζει έναν Γάλλο στρατιώτη σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και γεννιέται μια αναπάντεχη φιλία. Ο Josep Bartoli ήταν υπαρκτό πρόσωπο που έζησε μια πολυτάραχη ζωή από τα χαρακώματα του Ισπανικού Εμφυλίου και το στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γαλλία για να καταλήξει στην άλλη ακτή του Ατλαντικού, πρώτα στο Μεξικό και τελικά στις ΗΠΑ. Ο ίδιος ήταν σκιτσογράφος και σχεδίασε διάφορες σκηνές κατά τον εγκλεισμό του στη Γαλλία, που δημοσιεύτηκαν αρκετά χρόνια αργότερα στη Νέα Υόρκη. Η ταινία, σε σκηνοθεσία Ορέλ, ταλαντεύεται ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, καθώς παρακολουθούμε τον γερασμένο πια Bartoli να διηγείται λίγο πριν πεθάνει την ιστορία του στον εξίσου προικισμένο και μετέπειτα καλλιτέχνη εγγονό του.

αθωότητα των μετεφηβικών χρόνων που δύσκολα αποτυπώνεται με τόση ευκρίνεια στον ελληνικό κινηματογράφο από άντρα δημιουργό.

O φάρος Δυο άντρες, ένας φάρος και ένας γλάρος φαίνεται να αρκούν για να παρασύρουν το θεατή σε μια σπειροειδή κατάβαση στην παράνοια και τον υπαρξιακό τρόμο. Ο Thomas Wake (William Dafoe) είναι ο ερημίτης που έχει να αναλάβει να προσέχει τον φάρο κάπου στη Νέα Αγγλία των ΗΠΑ τον 19ο αιώνα. Η απρό-

Winona H πέμπτη ταινία του Αλέξανδρου Βούλγαρη (the boy) είναι μια μελοδραματική νότα κάτω από τον καυτό ήλιο του Αιγαίου. Αυτή η καλοκαιρινή ιστορία τεσσάρων κοριτσιών –καμία από τις οποίες δεν λέγεται Winona– είναι άλλοτε γλυκόπικρη και άλλοτε ανάλαφρη, διατηρώντας πάντα έναν πυρήνα αισιοδοξίας και αθεράπευτης παιδικότητας. Η Giulietta (Ανθή Ευστρατιάδου), η Meryl (Σοφία Κόκκαλη), η Jennifer Jason (Ηρώ Μπέζου) και η Eiko (Δάφνη Πατακιά) μαζί με τον τεράστιο σκύλο τους διασκεδάζουν υπό τη σκιά ενός αυτοκινήτου που βρίσκεται σταματημένο λίγο πιο μακριά και ατενίζουν μια πολυτελή μονοκατοικία χτισμένη στην άκρη της πλαγιάς. Ωστόσο μια σιωπηλή υπόσχεση και ένα ανοιχτό τραύμα μοιάζουν να βαραίνουν την καλοκαιρινή διάθεση, μετατρέποντας αυτή τη συνάντηση σε μια συγκινητική τελετουργία. Πέρα από την όποια αυτοαναφορική διάθεση του the boy, η ταινία γίνεται ένας τρυφερός αποχαιρετισμός στη χαμένη

τροπή και οι δρόμοι τους χωρίζονται μέσα σε έναν ορυμαγδό συναισθημάτων και αναμνήσεων. Αόρατες ζωές από αόρατες θηλυκότητες που διεκδικούν μια θέση στον ήλιο το 1950, ενώ βάλλονται από αδιέξοδες σχέσεις, οικονομικά προβλήματα και τραγικά παιχνίδια της μοίρας. Οι θυελλώδεις ζωές της Guida και της Eurídice τις ωθούν σε υπερατλαντικά ταξίδια και γάμους από συμφέρον, ενώ τις απομακρύνουν από τα πάθη και τα όνειρά τους. Με κοινωνική ευαισθησία, καθαρή πολιτική θέση υπέρ των καταπιεσμένων και παλλόμενη σκηνοθεσία, το μελόδραμα αυτής της αδελφικής σχέσης σχολιάζει παράλληλα το σύμπλεγμα πατριαρχικών και καπιταλιστικών σχέσεων με έναν τρόπο συγγενικό με αυτόν του Pedro Almodovar, ωστόσο εμφανώς πιο πολιτικό (Σκηνοθεσία: Καρίμ Αϊνούζ).

Corpus Christi

σμενη άφιξη του νεαρού Ephraim Winslow (Robert Pattinson) για τέσσερις εβδομάδες, ως αντικαταστάτη του παλιού βοηθού, έρχεται να ταράξει τις εύθραυστες ισορροπίες της μοναχικής καθημερινότητάς. Στο ασπρόμαυρο σύμπαν που δημιουργεί ο σκηνοθέτης Robert Eggers, το ασυνείδητο και οι καταπιεσμένες επιθυμίες, όταν διαπλέκονται με το μεταφυσικό και τον θάνατο, μετατρέπονται στην πρώτη ύλη ενός θρίλερ που δεν αρκείται σε εύκολα τεχνάσματα για να πετύχει τον σκοπό του.

Η αόρατη ζωή της Ευρυδίκης Γκουσμάο Η σχέση δυο αδελφών στο Ρίο ντε Τζανέιρο παίρνει μια απροσδόκητη

Η ιστορία ενός παραβατικού νεαρού από την Πολωνία που παριστάνει τον ιερέα εξερευνά τα όρια της θρησκοληψίας και της θεοφοβίας. Το αναμορφωτήριο στο οποίο κατέληξε τον οπλίζει με θέληση να αλλάξει τη ζωή του, που ωστόσο βαραίνει από το ποινικό του μητρώο. Έτσι η δουλειά του ξυλουργού που του προσφέρεται λειτουργεί ως εισιτήριο για την ελευθερία του και ως υπόσχεση για μια νέα αρχή. Στην τοπική κοινωνία εμφανίζεται ως «έκπτωτος άγγελος» που με τα διαπεραστικά γαλανά μάτια του προσφέρεται ως το ομώνυμο «Σώμα του Χριστού» για να εξυγιάνει και να καθαγιάσει τις υποκριτικές και τραυματισμένες ψυχές των κατοίκων. Με αρκετούς βιβλικούς συμβολισμούς και με μια αφοπλιστική ερμηνεία από τον Bartosz Bielenia, η ταινία στρέφει το δραματικό της βλέμμα στη σύγχρονη ηθική και το λανθάνον σκοταδιστικό κήρυγμα της Καθολικής Εκκλησίας (Σκηνοθεσία: Γιαν Κομασά).

Πολιτισμός

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Έξι τηλεοπτικές διαδικτυακές επιλογές μουσική ξεπηδούν παραστατικά στη μικρή οθόνη, υπενθυμίζοντας μια αόρατη εκδοχή των παραπάνω δεκαετιών που πολλές φορές δεν χωρούν στα στενά χολιγουντιανά εμπορικά πλαίσια.

Το γκαμπί της βασίλισσας H πιο πολυσυζητημένη σειρά του Netﬂix για φέτος επανέφερε το σκάκι στο προσκήνιο και αύξησε κατακόρυφα τις πωλήσεις σετ σκακιού. Η πολυτάραχη και δαιδαλώδης ζωή της Beth Harmon (Anya Taylor-Joy) περιστρέφεται γύρω από το σκάκι, καθώς προσπαθεί να γίνει πρωταθλήτρια. Η μίνι σειρά ξεκινά από την παιδική ηλικία της ηρωίδας, καθώς παρακολουθούμε την Beth να εξοντώνει αντιπάλους, να πέφτει στα ψυχοφάρμακα και να σημαδεύεται από προσωπικές τραγωδίες. Η εξαιρετική φωτογραφία και η δυναμική σκηνοθεσία, σε συνδυασμό με την πολυεπίπεδη ερμηνεία της πρωταγωνίστριας, δικαιολογούν τα εκατομμύρια θεατών που το παρακολούθησαν. Ενδιαφέρουσα είναι και η αποτύπωση της ζωής στην ΕΣΣΔ, καθώς η σειρά εκτυλίσσεται σε ψυχροπολεμικό φόντο, όπου αποφεύγονται τα εύκολα κλισέ για τους Σοβιετικούς, ενώ εξαίρεται η ανεπτυγμένη αίσθηση αλληλεγγύης και συλλογικότητας.

Unorthodox H οδύσσεια μιας 24χρονης που ασφυκτιά στο συντηρητικό εβραϊκό περιβάλλον και εγκαταλείπει τη χασιδική κοινότητα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης για να μετακομίσει με τον

γιο της στο Βερολίνο, είναι άλλη μια επιτυχημένη σειρά του Netﬂix. Το πάθος της να απαλλαγεί από αυτό το στενόμυαλο πρόσφατο παρόν και παρελθόν την ωθεί να αναζητήσει εκ νέου την ταυτότητά της σε έναν προοδευτικό χώρο. Το σύνολο των τεσσάρων επεισοδίων κατακλύζει με την ορμητική και χειμαρρώδη ερμηνεία της η πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός Shira Haas, που αποτελεί μια ευχάριστη ανακάλυψη.

The Midnight Gospel

Small Axe Η βρετανική πλευρά του μαύρου κινήματος εκτυλίσσεται σε πέντε ταινίες που συμπληρώνουν μια ενδιαφέρουσα ανθολογία, η οποία τελικά καλύπτει τις έντονα φορτισμένες πολιτικές περιόδους από τη δεκαετία του '60 μέχρι και του '80. Από τις εξεγέρσεις στο πολυπολιτισμικό Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου μέχρι τις ταραχές του Μπρίξτον το 1981, καλογραμμένες ιστορίες καταπίεσης και διεκδίκησης με φόντο τη reggae και τη soul

σμένη αισθητική ενισχύεται από ένα υπαρξιακό και μεταμοντέρνο ύφος, καθώς η πλοκή εκτυλίσσεται εξολοκλήρου σε έναν προσομοιωτή. Το μοναδικά σχεδιασμένο animation, η ευφάνταστη σχεδίαση και το αφαιρετικό προφίλ, το καθιστούν μια ιδιαίτερη προσθήκη στο είδος.

Η άνοδος του adult animation με παραγωγές όπως Rick and Morty και Bojack Horseman, συνοδεύτηκε από μια ψυχεδελική σειρά animation από τους δημιουργούς του παλαιότερα δημοφιλούς Adventure Time. Σίγουρα η σειρά δεν απευθύνεται σε ένα μαζικό κοινό, ωστόσο η τριπαρι-

I May Destroy You Το τραύμα της έμφυλης βίας και συγκεκριμένα της σεξουαλικής κακοποίησης είναι πάντα δύσκολο στη διαχείριση, πόσο μάλλον στο να αποτυπωθεί στη (μικρή) οθόνη. Η πρωταγωνίστρια δεν επιδιώκει να παρουσιαστεί ως ηρωίδα, είναι άλλο ένα άτομο γύρω στα 30 που προσπαθεί να βρει τη θέση του στο καπιταλιστικό και πατριαρχικό παρόν. Είναι τόσο φρέσκια και αμιγώς φεμινιστική η ματιά της σειράς που θυμίζει την αντίστοιχη γραφή της Phoebe-Waller Bridge στο Fleabag. Καταπληκτική ερμηνεία από τη Michaela Coel ως Arabella, η νεαρή συγγραφέας από το Λονδίνο γύρω από την οποία χτίζεται αυτή η εξαιρετική ιστορία.

Lovecraft Country Στις αρχές της δεκαετίας του '50, ένας μαύρος άντρας αναζητά στον αμερικάνικο Νότο τον πατέρα του, ο οποίος χάθηκε αφήνοντας ένα μυστηριώδες γράμμα. Η σειρά έχει εξαρχής ως αισθητική αφετηρία τα έργα του διάσημου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας και τρόμου H.P. Lovecraft, εντούτοις διαχωρίζεται από τον ρατσιστή συγγραφέα, ο οποίος σε ένα ποίημα του το 1912, χαρακτηρίζει τους μαύρους ως «τέρατα» και «υπανθρώπους». Έτσι καταδεικνύει με κάθε τρόπο πως τα τέρατα φωλιάζουν στην πραγματικότητα, αναφερόμενη στον ρατσισμό και τη λευκή υπεροχή που κάνει τη ζωή των μαύρων ένα «κινούμενο» θρίλερ.

2020: Μια χρονιάντοκιμαντέρ Παραφράζοντας τον γνωστό στίχο, τα καλύτερα ντοκιμαντέρ για το 2020 δεν γυρίστηκαν ακόμα. Ιστορικά γεγονότα όπως η εξέγερση Black Lives Matters, ο μίνι ταξικός εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ, η καταδίκη και φυλάκιση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα και πάνω από όλα η μεγαλύτερη υγειονομική κρίση των τελευταίων 100 ετών, είναι σίγουρo ότι θα μας δώσουν πλούσιο υλικό για την επόμενη δεκαετία. Για την ώρα, το 2020 υπήρξε μια πολύ ιδιαίτερη χρονιά για τα ντοκιμαντέρ. Είναι η πρώτη φορά που μέσα από τις νέες ψηφιακές πλατφόρμες κάποια ντοκιμαντέρ κατάφεραν να ανταγωνιστούν στα ίσα ταινίες και τηλεοπτικές σειρές σε προβολές και ενδιαφέρον. Αυτό κατάφερε η συναρπαστική σειρά Ο τελευταίος χορός με θέμα την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος στο NBA από τους Chicago Bulls του θρυλικού Μάικλ Τζόρνταν. Ωστόσο, αμέσως μετά, ήρθε να ταράξει τα νερά και το αμφιλεγόμενο ντοκιμαντέρ Το κοινωνική δίλημμα. Το συγκεκριμένο, ενώ είχε πολύ ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να χειραγωγούν τους χρήστες, κατέληγε σε παραπλανητικά συμπεράσματα, δαιμονοποιώντας το μέσο και υποβαθμίζοντας το περιεχόμενο. Απογοητευτικό ήταν και το αποτέλεσμα της νέας παραγωγής του Μάικλ Μουρ Ο πλανήτης των ανθρώπων, το οποίο επικεντρώθηκε στις αντιφάσεις του οικολογικού κινήματος με ανάμεικτα μηνύματα. Από ελληνικές παραγωγές δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ Agora II - Δεσμώτες του Γιώργου Αυγερόπουλου που καλύπτει την ελληνική πραγματικότητα από το 2015 μέχρι και την αλλαγή κυβέρνησης το 2019. Ξεχωριστή μνεία αξίζει και η παραγωγή Let Me Breathe (Αφήστε με να ανασάνω) του δημοσιογράφου, συγγραφέα και μέλους της ΕΣΠΗΤ Θωμά Σίδερη, η οποία είναι υποψήφια για το βραβείο «καλύτερου ντοκιμαντέρ διεθνούς παραγωγής» στην τελική φάση του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου Kautik της Ινδίας. Δ. Τ.

Κίνηση ιδεών

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Βιβλία για ανατρεπτικές «συναθροίσεις» της σκέψης

Συλλογικό

Η δημοσιογραφία ως τέχνη. Αφιέρωμα στον Γιώργο ∆ελαστίκ εκδ. Τόπος

Το τέλος του 2020 μας βρίσκει σε καμπή. Περιορισμοί και απαγορεύσεις παντού, και στην προσωπική ζωή και στο δικαίωμα στον αγώνα, ακόμα και στην ελευθερία της έκφρασης! Τη σκέψη είναι δύσκολο να την απαγορέψουν (ακόμα τουλάχιστον), από μόνη της όμως δεν αρκεί, η αναβάθμισή της είναι αναγκαία. Οι ιδέες και η θεωρία είναι το δικό μας εμβόλιο απέναντι στον σύγχρονο σκοταδισμό. Ορισμένα από τα βιβλία που ξεχώρισαν το προηγούμενο εξάμηνο παρουσιάζει σήμερα το Πριν, με ευχές για βαθιές αναγνώσεις, κριτική αναζήτηση και εξοπλισμό στη μαρξιστική και κομμουνιστική θεωρία.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Γιώργο Δελαστίκ, στον για δεκαετίες διευθυντή και στυλοβάτη της εφημερίδας μας. Μάλιστα, καθώς το βιβλίο ήταν καθ’ οδόν προς το τυπογραφείο, ο Γιώργος μας άφησε για πάντα. Στο βιβλίο γράφουν γι' αυτόν φίλοι και συνάδελφοί του όπως ο Θανάσης Σκαμνάκης που προλογίζει και οι Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Λεωνίδας Βατικιώτης και Μαριάννα Τζιαντζή. Το βιβλίο περιλαμβάνει μία ανθολογία κειμένων του ίδιου του Γιώργου Δελαστίκ με επιλογή του Βασίλη Μπρούμα, ο οποίος έχει κάνει και την επιμέλεια του βιβλίου. Γράφει ο Βασίλης Μπρούμας: «Πιστεύω ότι όσοι αγαπούν την καλή αρθρογραφία θα βρουν το βιβλίο ενδιαφέρον και θα νιώσουν ευχαρίστηση διαβάζοντάς το, καθώς θα συνειδητοποιούν ότι οι απόψεις του Γιώργου Δελαστίκ για τα διεθνή και τα εσωτερικά μας θέματα ασκούν διαρκώς ισχυρή επιρροή, έχουν αυξημένη βαρύτητα και είναι ιδιαίτερα επίκαιρες».

Διονύσης Ελευθεράτος

Αλέξανδρος Χρύσης

Βασίλης Λιόσης

Μια λοξή ματιά στην Ιστορία. 200 χρόνια νεοελληνικού κλαυσίγελου

Ο Marx του κομμουνισμού

Ναζισμός. Τα αίτια γέννησης και γιγάντωσής του

Henck Nick

εκδ. ΚΨΜ

εκδ. oposito

Το βιβλίο του Βασίλη Λιόση είναι μία ιστορική μελέτη που, όπως μας επισημαίνει ο ίδιος στον πρόλογό του, επιδιώκει να γίνει ένα χρήσιμο πολιτικό εργαλείο για το κίνημα. Ο Β. Λιόσης επιχειρεί κυρίως να αναδείξει πολιτικά συμπεράσματα έχοντας μελετήσει μία πλούσια βιβλιογραφία για το ιστορικό πλαίσιο γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον φασισμό. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα εντοπίσει στις παραπομπές του βιβλίου τις σημαντικότερες ιστορικές μελέτες για κάθε θέμα με το οποίο καταπιάνεται, όπως τα έργα των Enzo Traverso, Richard Evans, Sergio Bologna, φυσικά του Primo Levi κ.α. Στο βιβλίο συμπυκνώνεται αυτή η πλούσια βιβλιογραφία υπό την οπτική ενός μαρξιστή συγγραφέα. Διαβάζοντας την ιστορία της ανάδυσης του φασισμού στη Γερμανία και στην Ευρώπη ο αναγνώστης θα εντοπίσει αναλογίες με τη δική μας εποχή. Σήμερα το αντιφασιστικό κίνημα έχει μεγαλύτερη πείρα, έχει πετύχει νίκες. Ωστόσο σε όλο τον κόσμο παρατηρείται ένα κύμα συντηρητικοποίησης και ανόδου της ακροδεξιάς. Όσο η μνήμη ξεθωριάζει, τόσο ο κίνδυνος του φασισμού θα επανέρχεται.

Μια λεπτομερής και σε βάθος ανάλυση του μυθικού στρατιωτικού ηγέτη των EZLN μέσα από πλήθος μαρτυριών, συνεντεύξεων και φωτογραφικού υλικού. Η μετάφραση και οι ενδελεχείς υποσημειώσεις δίνουν μια συνολική εικόνα της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης που οδήγησε μερικούς αντάρτες στα βάθη της Λακαντόνα και τελικά την οργάνωση ενός μαζικού απελευθερωτικού στρατού ιθαγενών που ενεπλάκη σε αιματηρές συγκρούσεις με το μεξικανικό στρατό στην περιοχή Τσιάπας. Στην πορεία προς την εξέγερση του 1994 που έμελλε να εμπνεύσει πολλά κινήματα στην Λατινική Αμερική και παγκόσμια, εξετάζονται όλες οι ειδικές συνθήκες, ταλαντεύσεις και μεταβολές στον επαναστατικό λόγο και πρακτική, έτσι όπως τα βίωσε ο ίδιος ο υποδιοικητής Μάρκος, ή αλλιώς Ραφαέλ Σεμπαστιάν Γκιγιέν Βισέντε πριν φορέσει την μάσκα του επαναστάτη. Τον πρόλογο έχει γράψει ο ίδιος ο Subcomandante Marcos.

εκδ. Τόπος Ο Διονύσης Ελευθεράτος, στο βιβλίο του Μια λοξή ματιά στην ιστορία, προσπαθεί να συμβάλει στην ιστορική γνώση μέσω μιας διαφορετικής αντίληψης της ιστορίας του ελληνικού κράτους, ενόψει και της επετείου από τα 200 χρόνια της επανάστασης του 1821. Ο συγγραφέας φαίνεται ότι ξεφεύγει από την επίσημη ιστοριογραφία –όπως το αντιλαμβανόμαστε από τον τίτλο– και κεντράρει κυρίως σε πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας της κάθε εποχής, αντλώντας τις πηγές του από τον τότε Τύπο (εφημερίδες, περιοδικά), όντας και ο ίδιος δημοσιογράφος πέρα από «ιστοριοδίφης», όπως λέει στην εισαγωγή. Στόχος του είναι να φωτίσει ορισμένες «σκοτεινές» πτυχές της νεοελληνικής ιστορίας οι οποίες, είτε σκόπιμα είτε όχι, δεν καταγράφονται από τους ιστορικούς που προσεγγίζουν τα γεγονότα από τη σκοπιά της κυρίαρχης εθνικής αφήγησης. Γύρω από το βιβλίο πλανάται το ερώτημα αν η «ιστορία επαναλαμβάνεται». Οι 27 ιστορίες που παρατίθενται έχουν αυτό το χαρακτηριστικό — παρουσιάζουν ομοιότητες με ιστορίες του σήμερα, ενώνοντας το «τότε» με το «τώρα».

εκδ. ΚΨΜ Ο Αλέξανδρος Χρύσης με το τελευταίο του βιβλίο Ο Marx του κομμουνισμού ολοκληρώνει την ερευνητική του διαδρομή για την εξέλιξη της θεωρίας του Καρλ Μαρξ από τους αριστερούς χεγκελιανούς, την ανθρώπινη αυτονομία και ελευθερία καθώς και τη ριζοσπαστική δημοκρατία προς τον κομμουνισμό. Παρουσιάζεται με συναρπαστικό τρόπο η εξέλιξη των ιδεών του Μαρξ σε συνδυασμό με τη ζωή και τις εμπειρίες του τη δεκαετία του 1840. Η επαφή του με τους γάλλους κομμουνιστές εργάτες σφράγισε το πέρασμά του αυτό. Ο συγγραφέας τονίζει ότι ο Μαρξ δεν «κατάργησε» τη δημοκρατία και τα «δικαιώματα του ανθρώπου» της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης, αντίθετα τα συνέδεσε άρρηκτα με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Μετά και την εμπειρία των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» υπογραμμίζεται η ανάγκη και της «τυπικής/θεσμικής κατοχύρωσης» των δικαιωμάτων και ελευθεριών «στο πλαίσιο μιας τέτοιας σοσιαλιστικής νομιμότητας». Η πολιτική δεν ταυτίζεται με την ύπαρξη του κράτους, αντίθετα η κομμουνιστική κοινωνία αντιμετωπίζεται ως «δήμος», πεδίο διαβούλευσης, διακινδύνευσης, σκοπών και αποφάσεων και όχι πολυτέλειας, και ψηφιακής-τεχνοκρατικής «διαχείρισης των πραγμάτων».

Subcomandante Marcos

Κίνηση ιδεών

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Ursula Tidd

Μιχάλης Βασιλάκης

Παναγιώτης Σωτήρης

Ben Goldacre

Simone de Beauvoir

Ο εξάντας της ζωής μας

εκδ. oposito

εκδ. ΚΨΜ

Ηγεμονία, στρατηγική, οργάνωση

H Ursula Tidd ασχολείται με τις αθέατες πλευρές της μεγάλης φιλοσόφου και συγγραφέως του «Δεύτερου Φύλου», που συνέβαλλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος και του λεγόμενου «δεύτερου κύματος». Όσο κι αν η θεωρητική αναζήτηση έχει υπερβεί τις φεμινιστικές θεωρίες της, το βιβλίο εξετάζει το σύνολο της προσφοράς της Σιμόν ντε Μποβουάρ στην πολιτική φιλοσοφία, πλευρά που αποσιωπήθηκε εξαιτίας του μεγάλου εκτοπίσματος που είχε ο σύντροφός της Ζαν Πολ Σαρτρ. Η παιδική ηλικία, η σύγκρουση με τα θεμέλια της σοβινιστικής γαλλικής κοινωνίας, η βιωμένη εμπειρία δυο Παγκοσμίων Πολέμων και μια πολυτάραχη προσωπική ζωή αποτελούν μόνο μερικές λεπτομέρειες που συνθέτουν το πορτραίτο μιας φιλοσόφου με μεγάλη συνεισφορά στην απελευθερωτική σκέψη του 20ου αιώνα.

Ο Νίκος Τεμπονέρας δολοφονήθηκε πριν 30 χρόνια. Ο Μιχάλης Βασιλάκης έφυγε από τη ζωή πρόσφατα. Ήταν ο γραμματέας του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου της Πάτρας, μέλος του οποίου ήταν ο Ν. Τεμπονέρας. Οι δύο αγωνιστές της αριστεράς «συναντιούνται» ξανά στο βιβλίο αυτό, μέσα από τις ομιλίες του δεύτερου για τον πρώτο. Στο βιβλίο υπάρχει χρονικό της δολοφονίας Τεμπονέρα και των γεγονότων που ακολούθησαν, αλλά και η κατάθεση του Μ. Βασιλάκη στο δικαστήριο για την υπόθεση, καθώς και φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα από την περίοδο 1990-91 από την Πάτρα. Όπως αναφέρει ο Μ. Βασιλάκης σε ομιλία του: «Η θυσία του Τεμπονέρα δεν έχει πολιτικούς ιδιοκτήτες, είναι αναφορά αγώνων λαού και νεολαίας. Εκφράζει και αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο στην πιο ολοκληρωμένη κοινωνική του υπόσταση».

Bad Pharma. Τα παιχνίδια που παίζει η φαρμακοβιομηχανία

Daniel Schneidermann

Βερολίνο, 1933. Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ εκδ. Πόλις Ένα χρονικό της καθημερινής ζωής των ξένων δημοσιογράφων στο Βερολίνο, από το 1933 έως το 1941. Όταν ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία, διακόσιοι περίπου ξένοι δημοσιογράφοι είναι διαπιστευμένοι στο Βερολίνο. Από αυτούς ελάχιστοι θα απελαθούν, ενώ οι περισσότεροι παραμένουν στην πρωτεύουσα και συνεχίζουν τη δουλειά τους. Γιατί δεν μίλησαν; Γιατί δεν προειδοποίησαν; Ο σφοδρός αντικομμουνισμός των εργοδοτών τους, η ατμόσφαιρα μιας εποχής εξοικειωμένης με τους δικτάτορες συμβάλλουν στο να επικρατήσει μια συλλογική μιντιακή τύφλωση που θα οδηγήσει εν τέλει στην πλήρη άρνηση του Ολοκαυτώματος. Πολύ εύκολη η σύγκριση με το σήμερα σχετικά με το ρόλο της δημοσιογραφίας και της ευθύνης που έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας κατ’ επιταγή της έκαστης κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Κώστας Σκορδούλης

Από την Περιβαλλοντική Ηθική στην Πολιτική Οικολογία εκδ. Προπομπός Ο Κώστας Σκορδούλης έχει μια πολύχρονη και βαθιά ενασχόληση με τα προβλήματα του περιβάλλοντος, με βάση την μαρξιστική ανάλυση και αντίληψη. Το βιβλίο Από την Περιβαλλοντική Ηθική στην Πολιτική Οικολογία, με υπότιτλο Η οικοσοσιαλιστική προοπτική, αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο και ευσύνοπτο (208 σελίδες) βοήθημα για όσους ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν θεωρητικά την βαθιά περιβαλλοντική κρίση του καιρού μας. Στην αρχή παρουσιάζονται τα βασικά φιλοσοφικά και θεωρητικά ρεύματα σκέψης για τη σχέση ανθρώπου-φύσης, από τον 19ο αιώνα μέχρι και πρόσφατα: Βαθιά Οικολογία, Κοινωνική Οικολογία, Οικο-φεμινισμός, άλλες ριζοσπαστικές οικολογικές προσεγγίσεις. Εξετάζεται η σχέση τους με την επιστήμη. Στη συνέχεια αναδεικνύεται το έργο του Μαρξ, επιχειρείται κριτική παλιών και νέων ρευμάτων από τη σκοπιά της επαναστατικής θεωρίας και αναπτύσσεται η προγραμματική πρόταση του οικοσοσιαλισμού, τόσο για τον χαρακτήρα του οικολογικού κινήματος σήμερα όσο και για την μελλοντική κοινωνία.

εκδ. Τόπος Ο δημοσιογράφος και καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Παναγιώτης Σωτήρης, ανατρέχει στο θεωρητικό έργο του Γκράμσι και τις προσεγγίζει ως σύγχρονο εργαλείο για την απάντηση στα πρωτότυπα ερωτήματα που έθεσε στο κίνημα και την Αριστερά στη μνημονιακή Ελλάδα η κοινωνική έκρηξη και μια ευρύτατη πολιτική κρίση. Οι έννοιες της ηγεμονίας, του ιστορικού μπλοκ, των πολέμων κινήσεων και θέσεων, του λαού πέρα από τον λαϊκισμό και του σύγχρονου ηγεμόνα για το ζήτημα της οργάνωσης, ανατέμνονται και τίθενται στο σήμερα με βάση την οπτική του Π. Σωτήρη, που διαχωρίζεται τόσο από ένα «φαντασιακό αριστερισμό» όσο και από τον «αριστερό κυβερνητισμό». Αντί επιλόγου σημειώνεται η πρόκληση να σκεφτούμε ξανά την επαναστατική πολιτική και να επιστρέψει η συζήτηση στη στρατηγική με ορίζοντα τον κομμουνισμό.

εκδ. Μεταίχμιο Αν κι έχει κυκλοφορήσει πριν κάποια χρόνια, το ογκώδες βιβλίο του Goldacre αποκτά στις συνθήκες της πανδημίας εξαιρετική επικαιρότητα – κυρίως, όμως, χρησιμότητα. Η ανάγνωσή του –διαβάζεται απνευστί– είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Το τεράστιο πλήθος στοιχείων και τεκμηρίων που παραθέτει όχι μόνο δεν κουράζει, αντιθέτως σκιαγραφεί το πώς λειτουργούν οι πολυεθνικές του φαρμάκου: πως ελέγχουν τα δεδομένα, τις διαδικασίες δημιουργίας νέων φαρμάκων, την ανεπάρκεια των ρυθμιστικών αρχών αλλά και τις μεροληπτικές δοκιμές, τον ρόλο του τμήματος μάρκετινγκ, τις διασυνδέσεις των φαρμακευτικών εταιρειών με τα «έγκριτα» ιατρικά περιοδικά και το πανεπιστήμιο, τους μηχανισμούς χειραγώγησης των γιατρών.Φυσικά με απόλυτο κριτήριο το κέρδος από την πώληση ενός αγαθού που θα όφειλε να είναι δημόσιο και δωρεάν.

Μανώλης Ανδριωτάκης

Homo Automaton. Η τεχνητή νοημοσύνη κι εμείς εκδ. Garage Books Έχοντας επικεντρωθεί στην έρευνα γύρω από τα διαδικτυακά θέματα και καταδυθεί στην πρόσφατη βιβλιογραφία, ο Μ. Ανδριωτάκης καταθέτει τους προβληματισμούς του για ένα επίκαιρο θέμα: τις εξελίξεις στα πεδία της πληροφορικής, του διαδικτύου και της τεχνητής νοημοσύνης, και τον τρόπο που επιδρούν στη ζωή των ανθρώπων – εν τέλει στον τύπο ανθρώπου που αναδύεται ως υποπροϊόν (και στόχος;) αυτών των εξελίξεων. Οι απόψεις του περί ψηφιακής τυραννίας, ποσοτικοποίησης των πάντων και τεχνολογιών της πειθούς έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το ίδιο και η θέση ότι η ελεύθερη βούληση είναι πλέον ευφημισμός και ότι ζούμε σε μια εποχή προκλητικότητας και ναρκισσισμού, όπου όλα γίνονται για τις εντυπώσεις και τα κλικ. Στην κατακλείδα του βιβλίου, ως κρισιμότερο πολιτικό θέμα του μέλλοντός μας αναδεικνύεται η «αμφισβήτηση της τεχνολογικής ηγεμονίας».

Κώστας Παλούκης

Αρχειομαρξιστές. Οι άλλοι κομμουνιστές του μεσοπολέμου εκδ. Ασίνη Η αρχειομαρξιστική οργάνωση ήταν για χρόνια το σκοτεινό και άγνωστο ηττημένο ρεύμα της μεσοπολεμικής αριστεράς. Από το 1923 μέχρι το 1934, αναδείχθηκε σε ισότιμο ανταγωνιστή του ΚΚΕ για να εξαφανιστεί αφήνοντας μόνο εχθρούς και λίγους φίλους να αφηγηθούν την ιστορία της. Το κενό αυτό προσπαθεί να καλύψει το βιβλίο προσφέροντας ταυτόχρονα μια εικόνα με εργατική οπτική για την ελληνική μεσοπολεμική κοινωνία. Πρόκειται για μια οργάνωση η οποία πειραματίστηκε και μετασχηματίστηκε ραγδαία μέσα σε ένα πολύ μικρό διάστημα, όπως βέβαια και το ΚΚΕ, συνιστώντας μια προσπάθεια συγκρότησης κομμουνιστικού κόμματος με σοβαρή εργατική διασύνδεση. Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας, οι άσημοι αυτού του κόσμου γίνονται οι πρωταγωνιστές του.

ώρα πια στις μέρες μας, μιλώντας ή γράφοντας για τον «Δεκέμβρη» ή τα «Δεκεμβριανά» μπορεί να εννοούμε και τα μεγάλα γεγονότα του 2008 που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Εμείς όμως θα αναφερθούμε στη σύγκρουση του Δεκέμβρη 1944 που σε μεγάλο βαθμό καθόρισε τη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας. Στις 7 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, ενώ έχει αρχίσει η ένοπλη σύγκρουση, υφυπουργός Στρατιωτικών της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου ανέλαβε ο στρατιωτικός Λεωνίδας Σπαής, αντικαθιστώντας τον συνάδελφο του, Πτολεμαίο Σαρηγιάννη, του ΕΛΑΣ που παραιτήθηκε τελευταίος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ακολουθώντας με τη σειρά του τους άλλους υπουργούς της αριστεράς που είχαν ήδη υποβάλλει τις παραιτήσεις τους. Ο στρατηγός Σπαής, μετά την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας, σε ένα άρθρο του (περιοδικό Πολιτικά Θέματα στις 4/12/1976) έκανε μία σημαντική αποκάλυψη για τη συνεργασία στη διάρκεια του Δεκέμβρη των –οργανωμένων και εξοπλισθέντων από τη χιτλερική Γερμανία– Ταγμάτων Ασφαλείας με τους Άγγλους και τις κυβερνητικές δυνάμεις εναντίον των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στην Αθήνα και τον Πειραιά στη διάρκεια του Δεκέμβρη. «Η εισήγηση ήταν των Άγγλων», έγραψε ο Σπαής, «και η απόφαση δική μου. Δεν θέλω να δικαιολογήσω την πράξη μου, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Η στρατιωτική μας δύναμη ήταν ανύπαρκτη. Συνολικά υπήρχαν (κρατούμενοι) 27.000 άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας. Χρησιμοποιήσαμε 12.000, τους λιγότερο εκτεθειμένους. Τους ντύσαμε και τους εξοπλίσαμε. Δημιουργήθηκαν νέα Τάγματα Εθνοφυλακής και έτσι κατορθώθηκε μια ισορροπία δυνάμεων. Δεν είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν Τάγματα Ασφαλείας κατά τα Δεκεμβριανά, όπως τότε και αργότερα ισχυρίζονταν Άγγλοι και Έλληνες. Χρησιμοποιήθηκαν οι μισοί περίπου από όσους είχαν συλληφθεί και αυτή είναι η αλήθεια που την αποκαλύπτω» (Ο Δεκέμβρης 1944 και η διεθνής σημασία του, σ. 81-82). Ο διοικητής της τρίτης ορεινής ταξιαρχίας Θρασύβουλος Τσακαλώτος που στη διάρκεια της δεκεμβριανής σύγκρουσης θεωρούσε ότι πολεμούσε στο πλευρό του Ουίνστον Τσόρτσιλ και σε μήνυμα του τόνιζε ότι «θλιβόταν βαθιά από το γεγονός ότι χύνεται βρετανικό αίμα» στη μάχη της Αθήνας, έβλεπε ότι ο κύριος αντίπαλος του ελληνικού αστικού κράτους ήταν πλέον οι «διεθνιστές» (βλ. Το σύνδρομο του Οδυσσέα, η αόρατη μάχη του Ψυχρού Πολέμου, σ. 422). Πολλοί αξιωματικοί του αστικού ελληνικού στρατού που είχαν ταχθεί στο πλευρό της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, τόσο πριν όσο και στη διάρκεια των Δεκεμβριανών, διέκριναν στις τάξεις των Ταγμάτων Ασφαλείας παλιούς συναδέλφους που τους ένωναν κοινοί εθνικοί αγώνες και η έντονη αντικομμουνιστική διάθεση. Ο Τσακαλώτος διέκρινε στο πρόσωπο του συνταγματάρχη Διονύσιου Παπαδόγ-

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Ρωγμές στον χρόνο

Φοίβος Οικονομίδης | ιστορικός-συγγραφέας Στη μάχη του Δεκέμβρη του '44 υπήρξε η πρώτη σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνεργασία των αστικών πολιτικών δυνάμεων με τους συνεργάτες των Χίτλερ και Μουσολίνι στον αγώνα εναντίον της αριστεράς γενικότερα και της κομμουνιστικής συνιστώσας ειδικότερα. Στη μάχη της Αθήνας κατά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ έλαβαν μέρος περίπου οι μισοί από τους 27.000 συλληφθέντες άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας.

Αντικομμουνιστική συνεργασία ΆγγλωνΕθνικού Στρατού-Ταγματασφαλιτών

γωνα, επικεφαλής των Ταγμάτων ΑσφαΨυχρού Πολέμου στον αγώνα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και των φίλων της λείας στην Πελοπόννησο, έναν παλιό άξιο από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. συνάδελφο τον οποίο σύντομα απελευθέρωσε. Αναφερόμενος στις μάχες των Δεκεμβριανών, ο Τσακαλώτος έγραψε για Οι ηρωικοί μαχητές της Διδότου τον Δ. Παπαδόγγωνα: «Πρέπει ν’ αναφερθώ και σε έναν τόσο συκοφαντηθέντα Αντιμέτωποι με τους Άγγλους, τις κυβερκαι με τόση λύσσα καταδιωχθέντα μαζί με νητικές δυνάμεις, τα Τάγματα Ασφαλείτην οικογένειά του, έναν αγνό πατριώτη, ας, την οργάνωση Χ κλπ βρίσκονταν δυαπό τους κομμουνιστάς. Έναν ηγέτη που νάμεις του ΕΛΑΣ ανάμεσά τους και οι ροδιαρκώς σάλπιζε στη Βόρειο Ήπειρο. Είμαντικοί νέοι του λόχου φοιτητών «Λόρχαμε γνωρισθεί το πρώτον αυτός λοχαγός, δος Μπάιρον». Σύμφωνα με ένα μέλος εγώ υπολοχαγός στα χαρακώματα του του λόχου, τον Μανώλη Κορνήλιο, ήταν παίσια ΔεΔε Κέλλες. Και τέλος στα απαίσια που είχαν διεξάαυτές οι δυνάμεις δ κεμβριανά, τον ευρήκα κοντά γει «τη «τ μεγαλύτερη από όλες αξιστους στρατώνες της Ταξιτις μάχες του Δεκέμβρη» Τα Τάγματα αρχίας Ρίμινι, με αφοπλι-κατά τις τελευταίες μέρες κ σμένους ευζώνους και της σύγκρουσης. «ΕίχαΑσφαλείας, χωροφύλακες και πεμε καταλάβει –αναφέοι συνεργάτες ριφρονημένους με άλρει ο Κορνήλιος– το τετων ναζί, λους τιμημένους αξιωτράγωνο Χαρ.Τρικούματικούς πολεμιστάς. πη-Ναυαρίνου-Μαυχρησιμοποιήθηκαν Τους ώπλισα εις πείσμα ρομιχάλη-Διδότου σε εστα Δεκεμβριανά οιωνδήποτε διαταγών,, πιχείρηση αντιπερισπαπ ον δια να αμύνονται εναντίον σμού για ανακούφιση του σμ των συνεχών επιθέσεων των δυτικού μετώπου που πιεδυτικ λυσσώντων κομμουνιστών. Και ζόταν και υποχωρούσε προς το εκεί σκοτώθηκε έπειτα από τόσους αγώΜεταξουργείο. Επιχειρήσαμε να εξουνας για την ελευθερία της πατρίδος μας». δετερώσουμε με υπονόμευση το κτίριο Στη μάχη του Δεκέμβρη φαίνεται ότι του Χημείου δίπλα που ήταν οχυρό των υπήρξε η πρώτη συνεργασία σε ευρωπαΆγγλων. Χάσαμε μερικά παλικάρια, ανάϊκό επίπεδο των αστικών πολιτικών δυμεσά τους και την αξέχαστη Ελευθερία νάμεων με τους συνεργάτες των Χίτλερ Λιονάκη –δεν έχω δει γραμμένο πουθενά και Μουσολίνι στον αγώνα εναντίον της το όνομά της– μαζί μ’ έναν άλλο φοιτητή, αριστεράς γενικότερα και της κομμουνιόταν ήρθαν οι δυο τους μέσα στην κόλαση στικής συνιστώσας ειδικότερα, κάτι που να μας φέρουν φαγητό. Ήμασταν μερόνυχτα χωρίς τροφή και ύπνο. Σκοτώθηκαν ακολουθήθηκε συνειδητά την περίοδο του

από το ίδιο βλήμα όλμου που τραυμάτισε σοβαρά τον συνθέτη Γιάννη Ξενάκη». Σύμφωνα με τον Σπ. Τζουβέλη το συμβάν έλαβε χώρα από βολή αγγλικού τανκ που διαπέρασε τον τοίχο. «Το τελευταίο εικοσιτετράωρο –συνεχίζει ο Κορνήλιος– στις 4 Γενάρη (1945), 24 όλοι και όλοι, με οπλισμό καμιά δεκαπενταριά παλιοαραβίδες, δύο ελαφρά αυτόματα Στεν, μερικά πιστόλια και μερικές χειροβομβίδες κλειστήκαμε στην πολυκατοικία Διδότου 47 για την τελική μάχη. Κυκλωμένοι από τανκς, με όλα τα γύρω κτίρια φωλιές πολυβόλων, αμυνθήκαμε ως αργά τη νύχτα. Όσοι αντίκριζαν εκείνη την πολυκατοικία μετά τα Δεκεμβριανά θυμούνται ένα μισό κτίριο κομμένο από πάνω ως κάτω και μαυρισμένο. Πολλές φορές μας κάλεσαν με τηλεβόα να παραδοθούμε. Όλες τους οι απόπειρες να εισβάλουν στο κτίριο αποκρούστηκαν. Ψυχή της άμυνας ήταν ο Βασίλης Καρσαντλής. Πρώην αξιωματικός του τακτικού ελληνικού στρατού, ο Βασίλης οδηγούσε απτόητος στη νίκη τους απειροπόλεμους και άοπλους φοιτητές μαχητές που πολεμούσαν με αυτοσχέδια μέσα, μόνο με την ψυχή και τον ενθουσιασμό και την πίστη στα ιδανικά τους. Όταν αργά τη νύχτα που φωτιζόταν από την πυρκαγιά και τις φωτοβολίδες επιχειρήσαμε έξοδο, ο Βασίλης τραυματίστηκε βαριά. Σύρθηκε από τη Βαλτετσίου προς την Ιπποκράτους. Την αυγή τον βρήκε ο δολοφόνος αξιωματικός, όχι Άγγλος όπως γράφει ο Β. Μπαρτζιώτας, αλλά Έλληνας δυστυχώς… και ο αξιωματικός αυτός σκότωσε τον τραυματία με μαχαίρι, όχι με πιστόλι. Οι γυναίκες που είδαν τη φρικαλέα σκηνή ήταν δύο, όχι τρεις, γριούλες από την Κεφαλονιά, που συχνά στην Κατοχή μας παραχωρούσαν το σπίτι τους γωνία Βαλτετσίου και Ιπποκράτους. Αυτές οι γριούλες μετά το Δεκέμβρη μου περιέγραψαν το τέλος του Βασίλη» (Η Διεθνής συγκυρία και το ΚΚΕ 1939-1954 σ.133-134). Ο χρόνος ασταμάτητα σκεπάζει τα γεγονότα μιας εποχής για να τη διαδεχθεί μια άλλη. Οι δρόμοι και τα κτίρια που πρωταγωνίστησαν στην ιστορία διαμέσου της ανθρώπινης δράσης δεν μπορούν να μιλήσουν και εμείς προσπαθούμε συγκεντρώνοντας και διασταυρώνοντας γραπτές και προφορικές μαρτυρίες να προσεγγίσουμε όσο γίνεται περισσότερο την αλήθεια για τη μάχη του Δεκέμβρη.

Ρωγμές στον χρόνο

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

τη μάχη του Δεκέμβρη δεν είχε ακόμη συγκροτηθεί «εθνικός» στρατός ελεγχόμενος απ’ τους αστούς, με εξαίρεση την 3η Ορεινή Ταξιαρχία και τον Ιερό Λόχο. Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισε η αστυνομία υπό την ηγεσία του Έβερτ, η χωροφυλακή, οι παραστρατιωτικοί και οι αγγλικές δυνάμεις. Ειδικά στην έναρξη της μάχης (3, 4 και 5 Δεκέμβρη) με απόφαση των Άγγλων ιμπεριαλιστών και της Ελληνικής αστικής ηγεσίας, τη βίαιη καταστολή του κινήματος ανέλαβαν κυρίως οι αστυνομικές δυνάμεις. Μετά την άρνηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου να δεχτεί το σχέδιο διάλυσης όλων των «εθελοντικών σωμάτων» και της Ορεινής Ταξιαρχίας, στις 3 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε διαδήλωση διαμαρτυρίας εναντίον αυτής της απόφασης από μυριάδες λαού που κατευθύνονταν στην Πλατεία Συντάγματος. Όταν οι φάλαγγες των διαδηλωτών έφτασαν και κατέκλυσαν την πλατεία, από τα Παλαιά Ανάκτορα και τη Διεύθυνση Αστυνομίας, απρόκλητα και με προσχεδιασμένη προβοκάτσια, ρίχτηκαν δολοφονικά πυρά. Ο αιματηρός απολογισμός της εγκληματικής προβοκάτσιας μέτρησε 21 νεκρούς και 120 τραυματίες. Την επόμενη ημέρα, στις 4 Δεκέμβρη, στην κηδεία των θυμάτων, δεκάδες χιλιάδες λαού σε πένθιμη πορεία έφτασαν στην Πλατεία Συντάγματος και έδωσαν όρκο στη μνήμη των νεκρών. Καθώς ο λαός επέστρεφε, οι αστυνομικοί του 4ου τμήματος της Γενικής Ασφάλειας και συμμορίες παρακρατικών που στρατωνίζονταν στο κέντρο της Αθήνας άνοιξαν πυρ ενάντια στο πλήθος. Άλλοι 40 νεκροί και 70 τραυματίες προστέθηκαν στον κατάλογο των απωλειών του κινήματος. Στις 5 του Δεκέμβρη, τη νέα διαδήλωση διαμαρτυρίας του λαού χτύπησε και πάλι η Ασφάλεια με απολογισμό 30 νεκρούς και πάνω από 100 τραυματίες.Οι δυνάμεις καταστολής έχουν από το χαρακτήρα και τη διαπαιδαγώγησή τους ως κύριο καθήκον την προστασία του κράτους και την καταστολή του κινήματος, ιδίως σε αντίξοες για το σύστημα συνθήκες. Έτσι, ανενδοίαστα η αστυνομία και η χωροφυλακή, μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, τέθηκαν στην υπηρεσία των δυνάμεων κατοχής με κύριο καθήκον όχι τη δίωξη της παρανομίας αλλά του αντιστασιακού κινήματος. Η χωροφυλακή υπήρξε απόλυτα συνεπής στην εκπλήρωση των εντολών του κατακτητή. Επιφορτίστηκε από τις κατοχικές δυνάμεις με αντιδημοφιλή καθήκοντα, όπως η διασφάλιση της δημόσιας τάξης στην

∆εκέμβρης '44, το αστικό κράτος είχε συνέχεια στον αγώνα κατά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ

Η έξαρση της αστυνομικής βίας στις επετείους του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκέμβρη αλλά και ενάντια σε απεργίες και διαδηλώσεις κατά των κυβερνητικών μέτρων δημιουργεί συνειρμό με τη βία στα Δεκεμβριανά του 1944, η οποία προφανώς ήταν άλλης κλίμακας και ποιότητας. Η αντεπανάσταση τότε εξαπέλυσε ανοικτό πόλεμο κατά του λαϊκού κινήματος, με κύρια όργανα –μαζί με τον αγγλικό στρατό– την αστυνομία, τη χωροφυλακή και μια ιδιότυπη φασιστική «πολιτοφυλακή» από Ταγματασφαλίτες, Χίτες, Μπουραντάδες.

ύπαιθρο, η καταναγκαστική συγκέντρωση σιτηρών και προϊόντων για λογαριασμό των κατακτητών ακόμη και η σύμπραξη στην αντιμετώπιση των ανταρτών. Η αστυνομία, αν και υποταγμένη στην υπηρεσία του κατακτητή, παρουσίασε θετικές διαφορές ιδίως στην Αθήνα. Οι αστυνομικοί της πρωτεύουσας, επηρεασμένοι από το δράμα της πείνας και της εξαθλίωσης των κατοίκων αλλά και απ’ την αντανάκλαση του αγωνιζόμενου λαού στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, προσχωρούν σε αξιοσημείωτο βαθμό στο αντιστασιακό κίνημα αλλά και στο ΚΚΕ. Στα μέσα του 1942 υπήρχαν κομματικοί πυρήνες του ΚΚΕ και εαμικές γκρούπες σε όλα τα αστυνομικά τμήματα (ΑΣΚΙ/ΚΚΕ, τ.κ. 428, φ:26/3/21). Το φθινόπωρο του 1943 σημειώθηκε μια αποφασιστική τομή στις κατασταλτικές πρακτικές του κατοχικού κράτους: συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, που υπήχθησαν στον στρατηγό των SS Βάλτερ Σιμάνα, ενώ έγινε δραστική αναδιάρθρωση των υπηρεσιών τους σε αντιεαμική και αντικομμουνιστική κατεύθυνση και αιχμή του δόρατος τη Γενική Ασφάλεια. Αποστολή αυτής της κατασταλτικής δύναμης ήταν η βίαιη διάλυση των διαδηλώσεων, η συμμετοχή στα γερμανικά μπλόκα, η ένοπλη εμπλοκή με δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Σε μεγάλη κλίμακα εκφράστηκε η ριζοσπαστικοποίηση των αστυνομικών στην κορύφωση τις συγκρούσεις του Δεκέμβρη, όταν το κράτος του Γ. Παπανδρέου και του Σκόμπι είχε περιοριστεί στο χώρο μεταξύ Ομόνοιας και Συντάγματος, στη λεγόμενη «Σκομπία» (Περιοδικό Αστυνομίας, 1955-58). Τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα προσχώρησαν, στην πλειοψηφία του δυναμικού τους, στις επαναστατικές δυνάμεις, τέσσερα υπέκυψαν ύστερα από μάχες, ενώ τρία συμπτύχθηκαν στο κέντρο της Αθήνας που εξακολουθούσε να ελέγχει η κυβέρνηση. Το εύρος της προσχώρησης αστυνομικών στον ΕΛΑΣ επιβεβαιώνεται απ’ το γεγονός ότι το 1946 αποτάχθηκαν 1.400 αστυνομικοί ως ανεπαρκώς εθνικόφρονες με «τεκμήριο τη στάση τούτων κατά την περίοδο του στασιαστικού κινήματος» (Δάρας, Βίος και βιώματα ενός απλού ανθρώπου, Αθήνα 1995). Η μαζική προσχώρηση αστυνομικών στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και ιδιαίτερα στην εξέγερση του Δεκέμβρη, αποδεικνύει τη δυνατότητα του κινήματος σε συνθήκες έξαρσης όπως η εθνικοαπελευθερωτική πάλη (1941-1944) και η επαναστατική πάλη (Δεκέμβρης 1944), να επιδρά δυναμικά ακόμη και στον σκληρό πυρήνα του κράτους, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

∆ιεθνή

ΠΕΜΠΤΗ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

περισκ πιο Όποιοι πίστεψαν ότι δεν είχε σχέση με το παζάρι του Brexit το κάζο που έκαναν στους Βρετανούς και τον Τζόνσον οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γάλλοι «σφραγίζοντας» τη Μάγχη για πάνω από δύο 24ωρα, καλύτερα να το ξανασκεφτούν. Ο πανικός, οι τεράστιες ουρές στα σύνορα και οι πρώτες ελλείψεις στην αγορά ήταν ένα μήνυμα για το τι θα πάθει, εάν δεν συμφωνήσει με τους όρους τους.

Η Σουηδία φλερτάρει το ΝΑΤΟ Ένα βήμα πιο κοντά στο ΝΑΤΟ έκανε η Σουηδία, η μία από τις δύο σκανδιναβικές χώρες (η άλλη είναι η Φινλανδία) που είχαν παραμείνει σχετικά ουδέτερες στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και μετά το τέλος του (Δανία, Νορβηγία, αλλά και Ισλανδία είναι μέλη του). Η βουλή της ενέκρινε, κατά πλειοψηφία, άρθρο με το οποίο δίνεται το δικαίωμα στην εκάστοτε κυβέρνηση να υποβάλει αίτημα ένταξης, απλοποιώντας τη διαδικασία. Η εξέλιξη αυτή κατέστη δυνατή μετά τη στροφή που έκαναν οι ακροδεξιοί Σουηδοί Δημοκράτες, οι οποίοι οικοδομούν σταδιακά κυβερνητικό προφίλ, με το βλέμμα στραμμένο στη συμμετοχή τους σε μελλοντικό συνασπισμό. Όσο για τους κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες, μπορεί να δηλώνουν αντίθετοι, όμως προχωρούν σε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ, επικαλούμενοι τη «ρωσική απειλή» και ενδεχόμενη σύρραξη με το ΝΑΤΟ στη Βαλτική…

Σχέδιο μείωσης συντάξεων στην Ισπανία Ευρεία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος προωθεί η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών στην Ισπανία, έχοντας ήδη καταθέσει σχετικό σχέδιο στις Βρυξέλλες — σε μια προσπάθεια, εκτός των άλλων, να δείξει πόσο «καλό παιδί» είναι και γι’ αυτό πρέπει να ανταμειφθεί γρήγορα με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. Εύκολα μπορεί, βεβαίως, κανείς να φανταστεί την

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

κατεύθυνση προς την οποία κινούνται οι αλλαγές. Ανάμεσα στα άλλα, προτείνεται να αυξηθεί από τα 25 στα 35 χρόνια η διάρκεια του εργάσιμου βίου που θα χρησιμοποιείται ως βάση για τον υπολογισμό του ύψους της μελλοντικής σύνταξης, κάτι που υπολογίζεται πως θα οδηγήσει σε μεσοσταθμικές μειώσεις της τάξης του 5,5%. Τι θα κάνουν, άραγε, οι Podemos, στις ψήφους των οποίων βασίζεται η κυβέρνηση μειοψηφίας του Σάντσεθ; Θα πουν το πικρό ναι ή θα τολμήσουν να την ρίξουν;

Στο στόχαστρο Μπάιντεν η Ρωσία Η υπόθεση της κυβερνοεπίθεσης που εξαπολύθηκε εναντίον των ΗΠΑ –σύμφωνα με ορισμένους η μεγαλύτερη στην ιστορία– αποδόθηκε ευθέως στη Ρωσία και τους χάκερς της, οι οποίοι φέρονται να απείλησαν ακόμη και στρατηγικής σημασίας αμερικανικές υποδομές. Μάλιστα, χωρίς καν να έχει υπάρξει επίσημη ανακοίνωση ή αδιάσειστες αποδείξεις, ο Τζο Μπάιντεν έσπευσε να προαναγγείλει σκληρά μέτρα

κατά των υπευθύνων, ενδεχομένως και αντίποινα στο ίδιο επίπεδο. Η συγκυρία της αποκάλυψης, ένα μήνα προτού αναλάβει επισήμως καθήκοντα ο νέος πρόεδρος, δημιουργεί το κατάλληλο πλαίσιο για όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Μόσχα, η οποία προφανώς δεν θα περιοριστεί στο Διαδίκτυο. Ο «διαλλακτικός» Μπάιντεν σύντομα θα αποδείξει πόσο «γεράκι» είναι — με τη διαφορά πως θα επιδιώξει, πότε με το καλό και πότε με το κακό, να σύρει μαζί του και τους συμμάχους.

«Βράζει» η Ινδία από την εξέγερση των αγροτών

ο δεύτερο πολυπληθέστερο κράτος του κόσμου, η Ινδία «βράζει». Μετά την πανεθνική απεργία της 8ης Δεκέμβρη, που έσπασε κάθε ρεκόρ συμμετοχής, οι κινητοποιήσεις εργατών και αγροτών συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Ορισμένες αποκτούν ιδιαίτερα βίαιο χαρακτήρα, όπως συνέβη στην απεργία δύο χιλιάδων περίπου απλήρωτων εργαζομένων σε εργοστάσιο παρασκευής iPhone, η οποία κατέληξε σε μια μικρή εξέγερση που προκάλεσε φθορές και ζημιές αξίας 60 εκ. δολαρίων στην εταιρεία. Ωστόσο, η σύγκρουση φαίνεται να επικεντρώνεται όχι στους εργασιακούς χώρους αλλά στην ύπαιθρο. Με τις αγροτικές κινητοποιήσεις να έχουν εισέλθει στον πέμπτο μήνα, η κυβέρνηση Μόντι επιχειρεί να βρει συμβιβασμό με τους εκπροσώπους των αγροτικών ενώσεων, χωρίς όμως εντυπωσιακά αποτελέσματα. Άλλωστε, για τη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών –το 86% στην Ινδία κατέχει μικρές

εκτάσεις γης– οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται θα σημάνουν πολύ σύντομα, αν όχι άμεσα, πραγματικό ξεκλήρισμα. Η κυβέρνηση Μόντι έχει αποφασίσει μέσα στην πανδημία να σαρώσει εκ βάθρων τις κατακτήσεις αγώνων προηγούμενων δεκαετιών, αφαιρώντας κάθε είδους κρατική προστασία και ρύθμιση στις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Πρακτικά οι μικροί αγρότες αφήνονται να διαπραγματευτούν ως ίσοι προς ίσους με τις μεγάλες πολυεθνικές τροφίμων και εμπορίας αγροτικών προϊόντων. Η καταστροφή για τους Ινδούς αγρότες αλλά και την ινδική κοινωνία συνολικότερα είναι βέβαιη. Αν αναλογιστούμε ότι το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας του 1 δισεκ. κατοίκων εργάζεται στον αγροτικό τομέα, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η επέλαση των πολυεθνικών των τροφίμων θα δημιουργήσει τεράστια φτώχεια και εσωτερική μετανάστευση από τμήματα πληθυσμού που,

έχοντας πουλήσει ή απολέσει τα κτήματά τους, θα αναγκάζονται να μετεγκατασταθούν στις πόλεις προς αναζήτηση εργασίας. Σε αυτό το φόντο, οι αγρότες απαντούν με μπλοκαρίσματα αυτοκινητόδρομων που οδηγούν στο Νέο Δελχί, ενώ αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή γυναικών, όπως και οι κινητοποιήσεις συμπαράστασης στους αγρότες που έχει εξαγγελθεί τα συνδικαλιστικά όργανα των οδηγών φορτηγών. Η κατάσταση δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμη από την κυβέρνηση, καθώς είναι εξαπλωμένη σε όλη τη χώρα. Ωστόσο το στοίχημα είναι τόσο μεγάλο που κανείς δεν κάνει πίσω. Οι τεράστιες ινδικές γεωργικές εκτάσεις μπορούν να αποφέρουν πολύ μεγάλα κέρδη στις πολυεθνικές. Όμως, σε περίπτωση που αλωθεί ο αγροτικός τομέας της Ινδίας, τότε θα μιλάμε για μια ανατροπή στις τιμές και τη διάθεση των προϊόντων παγκόσμιας κλίμακας.