Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 9-10.1.2021 | Αρ. Φύλλου 1505 by 21aristera

Συνέντευξη

άρθρο του ∆. ∆εσύλλα

Φιάσκο ΕΕ, κυβέρνησης και πολυεθνικών με τα εμβόλια

> σελ. 7

> σελ. 12-13

Το φάντασμα της ανελευθερίας και η Αριστερά

Σπύρος Μαρκέτος

Μεγαλώνει η πολιτική τική αποσταθεροποίηση η > σελ. 11

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.505

«Δέκα μήνες κοσκινίζει» η κυβέρνηση

Ακροδεξιά έφοδος, δημοκρατία -ζόμπι

Στις… παροιμίες το έριξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπαθώντας να δικαιολογήσει το φιάσκο της επιχείρησης εμβολιασμού, δηλώνοντας πως «όποιος βιάζεται σκοντάφτει»! Με το «τυφλό» lockdown να συμπληρώνει ήδη δύο μήνες εφαρμογής, η διασπορά του ιού συνεχίζεται σε χώρους εργασίας, ΜΜΜ και σπίτια-φυλακές, με τον αριθμό των νεκρών να παραμένει υψηλός. Πρόστιμα και απαγορεύσεις διασπείρουν ταχύτατα τον «ιό» του αυταρχισμού και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να ενισχύσει το ΕΣΥ, θυμίζοντας μάλλον την παροιμία «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μήνες (εν προκειμένω) κοσκινίζει».

Ρωγμές στον χρόνο

Ακροδεξιά ρατσιστική πρόκληση με την εισβολή των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο. Έκφραση της βαθιάς πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει τις ΗΠΑ και ευρύτερα τον διεθνή καπιταλισμό.

αθιά διχασμένες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η συσπείρωση της πλειονότητας του πολιτικού προσωπικού στην ομαλότητα και την υπεράσπιση της «αμερικάνικης δημοκρατίας» δεν κρύβει τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πόλωση. Πυκνώνουν οι αντιδραστικές τάσεις διεθνώς, με την αστική δημοκρατία να έχει μετατραπεί σε ζόμπι, που λεηλατεί τα δικαιώματα των εργαζομένων για να υπερβεί το κεφάλαιο την κρίση του. Πιο αναγκαίος από ποτέ ο ανεξάρτητος εργατικός αντικαπιταλιστικός αγώνας. >>> σελ. 2, 3, 4

Ανάλυση

Άννα Μπαχτή, Αιμιλία Τσαγκαράτου

Αντιδραστική επέλαση στην παιδεία «Ανοίγουν» όπως-όπως τα δημοτικά, κλείνουν όμως την παιδεία για τα παιδιά των εργαζομένων. Το παζλ των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και η ανάγκη του ξεσηκωμού. Δηλώσεις: Έφη Γανιάρη, Μ. Βάσιλας, Μαρίνα Παναγιωτοπούλου >>> σελ. 8-9, 16

30 χρόνια από τη δολοφονία Ν. Τεμπονέρα Το μεγάλο κύμα των καταλήψεων ΄90-91, πρώτη ήττα κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η στυγερή δολοφονία Τεμπονέρα από ΝΔ-ΟΝΝΕΔ. Γράφουν: Δ. Γκόβας, Α. Δραγανίγος, Ουρανία Μπίρμπα, Δ. Ρήγας. >>> σελ. 18-21

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Αστική δημοκρατία: το πρόβλημα, όχι η λύση

Οι πρόσφυγες έχουν εξαφανιστεί από την κοινή θέα. Δεν αφορούν τον οικογενειακό φόβο των ημερών. Εμφανίζονται μόνο ως κίνδυνος, ως απειλή. Το σύστημα ωθεί την κοινωνία προς μια κατάσταση συνεχούς ανάγκης και ανασφάλειας, ακραίας μιζέριας, ταπείνωσης και ανθρώπινης αποκτήνωσης.

Οι τεθλιμμένοι συγγενείς της αστικής δημοκρατίας, από τον Μακρόν μέχρι την Μέρκελ και τον Μητσοτάκη καταδίκασαν την εισβολή στο Καπιτώλιο και κάλεσαν σε προστασία της. Βεβαίως, η (αντίστροφη) έφοδος στα… θεσμικά ανάκτορα των ΗΠΑ ενθαρρύνθηκε από τον απερχόμενο Πρόεδρο, με τουλάχιστον ανοχή από τμήματα του κρατικού μηχανισμού.

«Φράκτες» για ιό και προσφυγιά

Το ντου των οπαδών του Τραμπ αποτελεί κορυφαία πράξη του ακροδεξιού, ρατσιστικού, εθνικιστικού ρεύματος, που εκδηλώνεται δυναμικά στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς. Χρησιμοποιεί και την τρομοκρατία στον δρόμο και τις εκλογέςκοινοβουλευτισμό (Μπολσονάρου, Μόντι κ.α. έχουν εκλεγεί), αλλά κυρίως τη στήριξη ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου και του αστικού κράτους. Αποτελεί αντιδραστική απάντηση στη βαθιά κρίση της αστικής δημοκρατίας και υποδηλώνει πως το κεφάλαιο είναι ικανό πλέον για όλα, χωρίς να σταματά πουθενά, σε κανένα συνταγματικό ή δημοκρατικό όριο. Μπορεί να ενεργοποιεί σε αντιδραστική κατεύθυνση τμήματα της κοινωνίας, αξιοποιώντας τα κοινωνικά ερείπια της καπιταλιστικής κρίσης και της επώδυνης αγοραίας «ανάπτυξης». Το φορτίο «ιού» του σύγχρονου ολοκληρωτισμού μεγαλώνει επικίνδυνα σε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα. Χωρίς να ισοπεδώνουμε διαφορές, βλέπουμε την ευκολία με την οποία ο Μητσοτάκης ή ο Μακρόν βάζουν στο γύψο θεμελιώδη δικαιώματα ή εκφράζουν ρατσιστική λογική. Ούτε αποτελεί απάντηση στους Τραμπ-ούκους ο Μπάιντεν που καλούσε την αστυνομία να πυροβολεί στα πόδια… Η αστική δημοκρατία δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα. Τα μέτωπα υπεράσπισής της δεν φράζουν, μάλλον ανοίγουν τον δρόμο στον φασισμό. Την ώρα που η κοινωνική και πολιτική πόλωση ενισχύεται και στις ΗΠΑ και παντού, το ζητούμενο είναι η εργατική πολιτική που θα συνδυάζει την πάλη για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας με τον στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εργατικής δημοκρατίας.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

«Τ

ο 2021 θα είναι ο χρόνος της ασφάλειας για την Ελλάδα», δήλωσε ο υπουργός της καταστολής, από τον Έβρο. Αφού το εμβόλιο έρχεται και ο φράχτης ανοικοδομείται. ∆εν είναι η πρώτη φορά που στην ακροδεξιά ρητορεία της κυβέρνησης οι πρόσφυγες εξισώνονται με μολυσματικό ιό, που προσπαθεί να προσβάλει την κατά τα άλλα υγιή κοινωνία μας. Τι κι αν η πανδημία είναι γέννημα του «πολιτισμένου» κόσμου μας και καθόλου δεν επιβεβαιώθηκε ότι τις αρρώστιες τις φέρνουν οι μετανάστες. Η αστική τάξη ξέρει καλά την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». ∆εν αρκεί κάποιος να έχει πειστεί ότι είναι ανώφελο να κοιτάζει προς τα πάνω και να επιζητά ανόητες ανατροπές. Πρέπει η οργή του να διοχετεύεται δίπλα και κάτω του. Ο πρωθυπουργός παραμονή Πρωτοχρονιάς βρέθηκε στη Λέσβο για να συγχαρεί την ελληνική ακτοφυλακή για τη μείωση των αφίξεων προσφύγων πάνω από 80%, το 2020. Πρόκειται για συγχαρητήρια για την παραβίαση διεθνών νόμων και ανθρώπινων δικαιωμάτων μέσα από την άγρια τακτική των επαναπροωθήσεων. Εξήντα επτά επαναπροωθήσεις προστέθηκαν στις μόλις έξι του προηγούμενου χρόνου και πάνω από τρεισήμισι χιλιάδες άνθρωποι εξαναγκάστηκαν υπό την απειλή των όπλων να επιβιβαστούν με ανήλικα παιδιά, σε σωσίβιες λέμβους και να παρασυρθούν μεσοπέλαγα. Επτά χιλιάδες πρόσφυγες, με δυόμιση χιλιάδες παιδιά ανάμεσα τους, βουλιάζουν καθημερινά στο Καρά Τεπέ, ζητώντας με επιστολή τους στην Κομισιόν να τους δοθούν τουλάχιστον «τα δικαιώματα των ζώων». Όσοι γλύτωσαν από τα φουρτουνιασμένα κύματα και το κολαστήριο της Μόριας, υπομένουν τώρα τη βροχή μέσα σε επιπλέουσες σκηνές, με μουλιασμένες σκέψεις, θρυμματισμένες προσδοκίες και πνιγμένες ελπίδες. Παραγωγή απελπισίας, απόγνωσης και αυτοκτονίας στο νέο στρατόπεδο συγκέ-

Πρόσφυγες από το Καρά Τεπέ ζήτησαν με επιστολή τους στην Κομισιόν να τους δοθούν τουλάχιστον «τα δικαιώματα των ζώων»

ντρωσης, που οι Ευρωπαίοι χαρακτηρίζουν χειρότερο από τους καταυλισμούς της Αφρικής. Παιδιά με κυρτωμένους ώμους και λασπωμένα όνειρα, αρνούνται να ζήσουν. Ποιο υγειονομικό πρωτόκολλο για την πανδημία μπορεί να σταθεί χωρίς ρεύμα, νερό, στέγη, επιδίωξη ζωής; Την ίδια στιγμή, τα παιδιά των «camps» σχεδόν ούτε μια μέρα δεν παρακολούθησαν δημόσιο σχολείο, καταγγέλλουν οι εκπαιδευτικοί. Μηδενικά βήματα κοινωνικής ένταξης των προσφύγων, διαπιστώνει ο αντιπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, ενώ ΜΑΤ μπαίνουν σε καταυλισμούς, δομές και ξενοδοχεία και προχωρούν σε βίαιη έξωση όσων διέμεναν. Πάνω από έντεκα χιλιάδες πρόσφυγες που απέκτησαν το πολυπόθητο άσυλο, μένουν άστεγοι στο έλεος του χειμώνα. Ό,τι δεν καταστρέφει το κράτος και η κυβέρνηση, έρχεται να συνδράμει ο ακροδεξιός και φασιστικός εσμός. Τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, εισέβαλλε με μαχαίρια και λοστούς σε δομή ασυνόδευτων προσφύγων, στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, τραυματίζοντας δωδεκάχρονα και δεκαπεντάχρονα παιδιά. Κυβέρνηση και ακροδεξιά, επιδιώκουν μέσα από όλα αυτά να διαμορφώσουν μια κοινή γνώμη που δίπλα στο φόβο της παν-

δημίας θα εθίζεται στην απώλεια των «άλλων». Ιδίως αυτών που είναι «ξένοι». Που με επιμέλεια τα ΜΜΕ φροντίζουν να καθίστανται αόρατοι ως άνθρωποι και ορατοί μόνο ως πρόβλημα. Που πεθαίνουν μακριά ή στα κρυφά, στην απομόνωση. «Συντροφιά μας, η μοναξιά και η λύπη», όπως γράφει ο δεκαεπτάχρονος Ντανιέλ, στους Μονόλογους σε καραντίνα, στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος. Οι πρόσφυγες έχουν εξαφανιστεί από την κοινή θέα. ∆εν αφορούν τον οικογενειακό φόβο των ημερών. Εμφανίζονται μόνο ως κίνδυνος, ως απειλή. Νέκρωση αισθήσεων και αισθημάτων. Σκάρτες μέρες που μυρίζουν υγρασία και χωματίλα. 2020 φορές να γεννούν έναν πρόσφυγα Χριστό για να τον σκοτώσουν άλλες τόσες, καλύπτοντας τον φόνο με ακριβοπληρωμένα εορταστικά πυροτεχνήματα. Η φτωχοποίηση και εξαθλίωση που βιώνει η κοινωνία είναι κάτι παραπάνω από στέρηση φαγητού και στέγης. Είναι μια κατάσταση συνεχούς ανάγκης και ανασφάλειας, ακραίας μιζέριας, ταπείνωσης και ανθρώπινης αποκτήνωσης. Πάνω σε αυτή, η εξουσία χαμογελά και επελαύνει, δείχνοντας σαν ανακουφιστικό χάπι αλλά και σαν απειλή, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δήθεν για τους άλλους. «∆εν μπορώ να βλέπω ανθρώπους βρεγμένους και να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια» έλεγε η οκτάχρονη Ερμιόνη από τη Χίο, που περιέθαλπε πρόσφυγες τα Χριστούγεννα του 2015. Εκεί στην αυλή του σπιτιού της με τους χρωματισμένους, χαμογελαστούς τενεκέδες, τους κατιφέδες και τις πικροδάφνες, δίπλα στη θάλασσα. Η επαναφορά της κοινωνικής σκέψης σε αυτήν την απλή αλήθεια, μας αφορά όλους, αν θέλουμε να «μετράμε αστέρια και ζωές κι όχι δολάρια», όπως γράφει η Μαριάμ. Γιατί όπως συνεχίζει ο Μοχάμαντ, στους Μονόλογους σε καραντίνα, «δημιουργηθήκαμε για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο».

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

α πρωτοσέλιδα των περισσότερων αμερικανικών εφημερίδων την Πέμπτη θύμιζαν κάτι από την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. «Η δημοκρατία δέχεται επίθεση», «Το Καπιτώλιο υπό κατάληψη» ήταν δύο από τους χαρακτηριστικούς τίτλους, μετά τα πρωτόγνωρα γεγονότα της Τετάρτης, με την εισβολή των οπαδών του Τραμπ στο κτίριο που στεγάζει Γερουσία και Βουλή, στην καρδιά της Ουάσινγκτον. Στις τάξεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της Αμερικής, παραδοσιακών και νέων, η ανησυχία ήταν επίσης έκδηλη, χωρίς να κρύβεται και η οργή για τα όσα συνέβησαν. Για «ένα κεφάλαιο ντροπής στην ιστορία του έθνους μας» έκανε λόγο ο Τιμ Κουκ, αφεντικό της Apple, της εταιρείας με τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία παγκοσμίως (πλησιάζει τα 1,8 τρισ. δολάρια), που ζήτησε «να λογοδοτήσουν όσοι είναι υπεύθυνοι για την ανταρσία». «Αυτό δεν είναι νόμος και τάξη, αυτό είναι χάος. Είναι η κυβέρνηση του όχλου. Είναι επικίνδυνο», δήλωσε ο πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Μεταποίησης, στην οποία ανήκει το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας των ΗΠΑ, απαιτώντας παράλληλα την καθαίρεση του Τραμπ πριν την επίσημη λήξη της θητείας του, στις 20 Ιανουαρίου. Δεν φάνηκε, ωστόσο, να συμμερίζονται οι πάντες αυτό το κλίμα. Η Γουόλ Στριτ, για παράδειγμα, όχι απλώς δεν αντέδρασε ανάλογα με την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά την Πέμπτη σημείωσε νέο ιστορικό ρεκόρ. Αιτία, η επισημοποίηση της νίκης του Μπάιντεν από το Κογκρέσο και το αποτέλεσμα των επαναληπτικών εκλογών στην Τζόρτζια, που δίνει τον απόλυτο έλεγχο και της Γερουσίας στους Δημοκρατικούς. Όπως συνέβη και στη διάρκεια της θητείας του Τραμπ, λοιπόν, οι «αγορές» και οι «επενδυτές» απέδειξαν ότι δεν τους ενδιαφέρει το όνομα του προέδρου και το χρώμα του πλειοψηφούντος κόμματος, αλλά μόνο να «πιάνουν ποντίκια» — δηλαδή, να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχεια της παρασιτικής τους κερδοσκοπίας. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δημοσκόπηση την οποία διενήργησε το ινστιτούτο YouGov. Αν και η πλειοψηφία των Αμερικανών καταδικάζει την εισβολή στο Καπιτώλιο (71%) και θεωρεί πως αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία (62%), δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό που εγκρίνει τα όσα συνέβησαν. Μάλιστα, στη βάση των Ρεπουμπλικάνων αποτελούν πλειοψηφία όσοι εγκρίνουν την εισβολή (45% έναντι 43%) και δεν βλέπουν απειλή για τη δημοκρατία (68%)! Και μεταξύ των στελεχών του κόμματος, όμως, είναι σαφές πως υπάρχουν πολλοί που τηρούν παρόμοια στάση. Διότι μπορεί ο αντιπρόεδρος Πενς να αποκήρυξε ουσιαστικά τον Τραμπ και αρκετά μέλη της κυβέρνησης να έχουν υποβάλει την παραίτησή τους, όμως στο Κογκρέσο περισσότεροι από 10 γερουσιαστές και 100 βουλευτές επέμειναν στην άρνηση της επικύρωσης της εκλογής Μπάιντεν, υιοθετώντας τις καταγγελίες για νοθεία.

Κλονίζεται συθέμελα το αμερικανικό «μοντέλο» Κρίση στις ΗΠΑ Γιώργος Παυλόπουλος

▸ Το «δημοκρατικό τόξο», υπό τον Μπάιντεν, θα στηρίξει τον «υπαρκτό καπιταλισμό» με αλλαγές συντεταγμένες Την ίδια στιγμή, σοβαρά ερωτηματικά εξακολουθούν να υπάρχουν αναφορικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η εισβολή, ειδικά μετά την άγρια και προληπτική καταστολή των προηγούμενων μηνών, σε βάρος του κινήματος που ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Αν και οι πληροφορίες αναφορικά με το τι σχεδιάζεται υπήρχαν από ημέρες –στο Διαδίκτυο κυκλοφορούσαν ανοιχτά καλέσματα για κατάληψη του Καπιτωλίου– ενώ το FBI είχε στοχοποιήσει τους ηγέτες κάποιων παρακρατικών ένοπλων ομάδων, ουσιαστικά το κτίριο είχε αφεθεί ανοχύρωτο. Σαν να μην έφτανε δε αυτό, αρκετά από τα μέλη της φρουράς του συμπεριφέρθηκαν μάλλον με… αβροφροσύνη προς τους εισβολείς.

ισχυριστούμε ότι το «συμβόλαιο» που διΤα παραπάνω, μαζί με την ταλάντευασφάλιζε μέχρι σήμερα την εύρυθμη λειση που εξακολουθεί να υπάρχει στους Δητουργία του αμερικανικού καπιταλισμού μοκρατικούς για το εάν θα καθαιρέσουν και την παγκόσμια ηγεμονία του, μαζί τον Τραμπ και θα τον παραπέμψουν σε και οι θεσμοί που το σφράγιζαν (Κογκρέδίκη, οδηγούν σε δύο συμπεράσματα: σο, πρόεδρος, σύνταγμα κ.λπ) αμφισβηΑφενός, ότι ο Τραμπ και ο τραμπισμός τούνται πιο έντονα από ποτέ. Πρακτικά, δεν αποτελούν παραφωνία, αλλά υπαρκάθε πλευρά και κάθε στρατόπεδο θεωκτό και ισχυρό ρεύμα στην αμερικανική ρεί ότι νόμος είναι το δίκιο του, το οποίο κοινωνία και πολιτική, κάτι που αποδείπροσπαθεί να επιβάλει με κάθε μέσο που χθηκε και από τα σχεδόν 12 εκατομμύρια διαθέτει, εκτιμώντας ότι δεν υπάρχουν παραπάνω ψήφους στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου σε σύγκριση με το 2016. Αφεπλέον περιθώρια συμβιβασμών και η τέρου, ότι η κρίση του μοντέλου διακυ«πίτα» δεν φτάνει για όλους — όπως και βέρνησης και της αστικής δημοκρατίας στον κόσμο, δίπλα στη «μεγάλη Αμεριστις ΗΠΑ –σημείο αναφοράς για κή», υπάρχει η Κίνα που μεγαλώολόκληρη τη «Δύση» και πρόνει ταχέως, η ΕΕ που θέλει να σχημα για μια σειρά στραγίνει μεγάλη κοκ. τιωτικές επεμβάσεις Βεβαίως, η παραπάΙσχυρό ρεύμα και πραξικοπήματα νω αμφισβήτηση δεν ο τραμπισμός, ανά τον κόσμο– είναι φαίνεται να έχει αποσοβαρά ερωτηματικά κτήσει ακόμη πλειοψηβαθιά και έχει απογια τις συνθήκες κτήσει δομικά χαραφικά χαρακτηριστικά. κτηριστικά. Γι’ αυτό και το «δημοεισβολής Αμφότερα έχουν κρατικό τόξο», με αιχμή στο Καπιτώλιο προφανώς άμεση σχέση τους Δημοκρατικούς του με την κατάσταση στην Μπάιντεν και σημαντικό πραγματική οικονομία (που τμήμα των Ρεπουμπλικάνων δεν αποτυπώνεται στους δείκτες και του «βαθέος κράτους», θα προκαι το χρηματιστήριο), με τις σοβαρές σπαθήσουν να αποκαταστήσουν με κάθε ανακατατάξεις στο εσωτερικό και τον τρόπο την τάξη και την εύρυθμη λειτουρδιεθνή ανταγωνισμό, με την όξυνση των γία του παλιού, γνωστού και δοκιμασμέταξικών αντιθέσεων και συγκρούσεων, η νου μοντέλου. Του «υπαρκτού καπιταλιοποία έγινε εμφανής και στα συγκλονισμού» των ΗΠΑ που γνωρίσαμε και μιστικά γεγονότα του 2020. Πρακτικά –αν σήσαμε — εμείς, οι λαοί του κόσμου και και λίγο απλοϊκά– θα μπορούσαμε να εκατομμύρια Αμερικανοί.

Από σπόντα *** Πολύ μεγάλο άγχος διαπιστώνεται για το «κύρος της αμερικανικής δημοκρατίας» * Από την Νέα Δημοκρατία μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ * «Δεν είναι εικόνα αυτή» μας λένε, μετά από αυτά που έγιναν στο Καπιτώλιο *** Τώρα βέβαια τι άλλο να έλεγαν; * Καθότι ως γνωστόν άπαντες συνεργάστηκαν ωραιότατα με τον ακροδεξιό Τραμπ * Για τους γνωστούς «εθνικούς λόγους» * Κι ακόμη εκτελούνται τα εξοπλιστικά προγράμματα που συμφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η ΝΔ με τον «στρατηγικό εταίρο», τις ΗΠΑ. *** Φαίνεται τότε δεν έβλεπαν τους «κερασφόρους» οπαδούς του Τραμπ * Τους ανακάλυψαν αργότερα * Αν και άπαντες «κράταγαν πισινή» πριν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών * Πολλά γίνονται στις ΗΠΑ και ίσως κάτι να προκύψει από αυτές τις εξελίξεις * Όμως δεν θα έχει να κάνει με τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. *** Για τον ανασχηματισμό τι να πεις; * Έκανε κεντρικό υπουργό τον Βορίδη * Διατήρησε επίσης στις θέσεις τους όλους τους αποδεδειγμένα αποτυχημένους * Κεραμέως, Σταϊκούρας, Κικίλιας, Θεοχάρης όλοι ok * Ακριβώς αυτοί που τα έκαναν μπάχαλο με την πανδημία * Για τον Χρυσοχοΐδη δεν συζητάμε, βράχος ακούνητος * Προφανώς είναι ο τρόπος του Μητσοτάκη να μας πει «Καλή Χρονιά» * Καταλαβαίνετε * Μας είπε και πέρυσι. *** Βέβαια δεν το βλέπουν όλοι έτσι * Ούτε για όλους είναι κακός οιωνός ο ανασχηματισμός * Καθότι στο υπουργείο Εργασίας τοποθετήθηκε αυτός που νομοθετεί πιο γρήγορα κι απ’ την σκιά του * Αν δεν το προσέξατε μάλιστα τοποθετήθηκε υφυπουργός Ναυτιλίας αρμόδιος για θέματα πλοίων * Όπως καταλαβαίνετε βιομήχανοι κι εφοπλιστές έχουν κάθε λόγο να ανοίγουν σαμπάνιες * Με αυτό το υπουργικό καλύτερα κι απ’ το Ντουμπάι. *** Τελικά η «θεωρία των δύο άκρων» είναι πολύ βολική * Βγήκε και σε νέα βερσιόν από τους «εκσυγχρονιστές κεντρώους»: Οι παπάδες με τις εκκλησίες και οι αριστεροί με τις διαδηλώσεις * Αυτοί φταίνε για τον κορονοϊό * Μόνο που τελικά κατά των διαδηλώσεων στρέφοναι * Με τους «παπάδες» έχουν 1.000 τρόπους να τα βρίσκουν.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΚΚΕ

Πολιτική

Γιώργος Κρεασίδης

Κομματική επιβεβαίωση, κινηματική αμηχανία ▸ Χωρίς πολιτικό στόχο ανατροπής και ανάπτυξης μαζικού κινήματος

ε απολογισμό του δεύτερου κύματος της πανδημίας, της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και της δράσης του ΚΚΕ προχωράει η Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που δημοσιεύτηκε την Πρωτοχρονιά. Κεντρικά σημεία είναι οι εκτιμήσεις για τη διαχείριση της υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων, σε μια κρίση που εκτιμάται σαν οξύτερη από αυτή του 2008. Γίνεται αναλυτική αναφορά στο «πακέτο ανάκαμψης» και τις επιλογές της ΕΕ και της ΝΔ που καταδεικνύουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα τους, αλλά και την ευρύτερη αστική συναίνεση. Εντύπωση όμως προκαλεί η έλλειψη κάθε κριτικής στις αρνητικές συνέπειες της τηλεκπαίδευσης. Δεν κρύβεται η αμηχανία για τα ελληνοτουρκικά, καθώς οι αναφορές στον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό καταλήγουν τελικά στην τουρκική επιθετικότητα, ως μοναδική απειλή για την ειρήνη. Μένει στο απυρόβλητο η ελληνική άρχουσα τάξη και υποτιμάται η επίδραση αυτής της οπτικής στην ανοχή για την κυβέρνηση. Επισημαίνεται ότι παρά τη φθορά της κυβέρνησης δεν κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί με ΚΙ-

ΝΑΛ και Ελληνική Λύση είναι σε φάση στρατηγικής συναίνεσης. Παράλληλα όμως διαπιστώνεται ότι παρά την πολιτική διαφοροποίησή του το ΚΚΕ δεν ενισχύεται, κάτι που αποδίδεται στο δυσμενή κοινωνικό συσχετισμό, αλλά και στην παροχέτευση της λαϊκής δυσαρέσκειας σε σημαντικό βαθμό σε αντιδραστική κατεύθυνση. Το ΚΚΕ υπερασπίζεται την επιλογή να σπάσει την απαγόρευση στο Πολυτεχνείο, όπως και η μαχόμενη αντικαπιταλιστική Αριστερά. Η εκτενής αναφορά στην επίθεση που δέχτηκε το ΚΚΕ, σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές δυσκολίες της δράσης στους εργαζόμενους και

τη στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού τύπου ΓΣΕΕ, δίνει την εντύπωση ότι δικαιολογούν την επιλογή για αυστηρά συμβολικές κινητοποιήσεις σωματείων, με μέλη των προεδρείων, χωρίς μαζικό κάλεσμα και κεντρική απεργιακή συγκέντρωση στις 26/11. Την ίδια στιγμή η προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που στήριξε μαζική απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα, αντιμετωπίζεται υποτιμητικά. Εντύπωση προκαλεί η έλλειψη αναφοράς στην 6η Δεκέμβρη. Στα κεντρικά σημεία της Απόφασης είναι η υπεράσπιση της κοινής δήλωσης ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΜΕΡΑ25 ενάντια στην απαγόρευση του Πολυτεχνείου

που τη συνδέει με τις ιδιαίτερες συνθήκες κι όχι με επιλογές «δημοκρατικού μετώπου» υπό τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως η κοινή δήλωση με το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν καλούσε σε σπάσιμο της απαγόρευσης, σε συνδυασμό με μια λογική συμβολικών παρεμβάσεων του κομματικού δυναμικού χωρίς μαζικό κάλεσμα, καλλιεργεί ένα κλίμα αδυναμίας του κινήματος. Χωρίς πρόταση που θα βγάλει το λαό και τους εργαζόμενους από το ρόλο του θεατή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να ενσωματώνει με τα «αντιδεξιά μέτωπα». Παρ’ όλα αυτά η Απόφαση δεν δίνει κατεύθυνση για πρόγραμμα δράσης, με συγκεντρώσεις, απεργίες και στόχους πάλης, κάτι που αποτυπώνεται και στη στάση του ΠΑΜΕ στα σωματεία. Περιορίζεται σε στόχους κομματικής ανάπτυξης, ενώ εντύπωση προκαλεί πως οι υπογραφές που μάζεψε το ΚΚΕ στη βάση της αντίθεσης στην κυβερνητική πολιτική και ανεξάρτητα από κομματικές επιλογές, δεν αξιοποιούνται σε λογική συσπείρωσης για μαζική δράση, αλλά για τη στήριξη του ΚΚΕ. Όμως η μαζική κινητοποίηση είναι το ποιοτικό στοιχείο που λείπει για να απεγκλωβιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια από τα αντιδραστικά σχέδια, που διαπιστώνει η ΚΕ.

ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΑΠΙΤΩΛΙΟ

Ένας είναι ο εχθρός… ο λαϊκισμός

ποκριτική είναι η στάση και τα κροκοδείλια δάκρυα των στελεχών των κομμάτων και των δημοσιογράφων των επίσημων ΜΜΕ για τη «χαμένη τιμή» της δημοκρατίας στις ΗΠΑ μετά την εισβολή οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο. Φανερή και χοντροκομμένη η προσπάθεια τους να τσουβαλιάσουν και να βάλουν στο στόχαστρο κάθε μορφή διαμαρτυρίας, ταυτίζοντας τις μεγαλειώδεις λαϊκές αντιστάσεις και διαδηλώσεις ενάντια στα μνημόνια στην Ελλάδα με τους ακροδεξιούς στην Ουάσιγκτον. Στα σχόλια τους αντί για φασίστες βλέπουν μόνο «λαϊ-

κισμό» και «όχλο» και ξεχνάνε ότι Μητσοτάκης και Τσίπρας μέχρι πριν από λίγους μήνες κάθονταν σούζα απέναντι στον τότε ισχυρό «πλανητάρχη» Τραμπ και έδιναν γη και ύδωρ, βάσεις και διευκολύνσεις στην πολεμική του μηχανή. Είναι γελοίο να βλέπεις τον Άδωνι Γεωργιάδη να καταδικάζει τον λαϊκισμό, όταν έχτισε καριέρα χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη και μέχρι πρότινος έλεγε ότι αν ήταν στις ΗΠΑ θα ψήφιζε Τραμπ «και με τα δύο χέρια». Διόλου τυχαία και η αναφορά της Φώφης Γεννηματά σε «δυνάμεις του λαϊκισμού και του διχασμού που επιχειρούν να εκβιά-

σουν την Δημοκρατία» και πως «η νίκη της Δημοκρατίας στις ΗΠΑ, είναι νίκη όλων όσων πιστεύουν στις αξίες της σε όλο τον κόσμο». Ο Χάρης Καστανίδης με σειρά αναρτήσεων στο τουίτερ έκανε άμεσο συσχετισμό των γεγονότων στις ΗΠΑ με τις πλατείες των αγανακτισμένων αναπαράγοντας το αυθαίρετο αφήγημα ότι δεξιοί μαζί με συριζαίους και χρυσαυγίτες τάχα ενωμένοι «μούτζωναν τη βουλή και έστηναν κρεμάλες στο Σύνταγμα». Οι εγχώριοι συστημικοί ενδιαφέρονται με χίλιους τρόπους να κτυπήσουν το κίνημα, συκοφαντώντας το.

Πολιτική

ετά από μήνες διαβουλεύσεων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν προχώρησε τελικά σε δομικές αλλαγές, όπως είχε προαναγγείλει, αλλά σε ανακάτεμα της ίδιας σημαδεμένης τράπουλας επιχειρώντας –χωρίς πολλή επιτυχία– να αλλάξει την πολιτική ατζέντα. Σαφής ήταν, ωστόσο, η σημειολογία της πιο εκκωφαντικής αλλαγής στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Απομακρύνεται ο πρώην γραμματέας της ΚΝΕ, Τάκης Θεοδωρικάκος, και τη θέση του στο υπουργείο Εσωτερικών παίρνει ο Μάκης Βορίδης, πρώην αρχηγός της νεολαίας… ΕΠΕΝ (διάδοχος του Νίκου Μιχαλολιάκου στη θέση αυτή). Η αναβάθμιση του «τσεκουράτου» ακροδεξιού έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς εκτός των άλλων ο Βορίδης θα είναι ο αρμόδιος για την προετοιμασία και την οργάνωση της διεξαγωγής των επόμενων εκλογών με το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στην κάλπη να ενισχύεται. Χαρακτηριστικό είναι το ξήλωμα τεχνοκρατών (όπως του πρώην διευθυντή της Google) και η αντικατάστασή τους από κομματικά στελέχη με… γεωγραφικά κριτήρια, αντιπροσώπευση περιφερειών και αύξηση του συνολικού αριθμού υπουργών και υφυπουργών στους 57. Κίνηση ικανοποίησης του σκληρού δεξιού πυρήνα είναι η ανάληψη από τη «μανταμ Σουσού» της δεξιάς Σοφία Βούλτεψη του πόστου της υφυπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου (αρμόδιας για την ένταξη) η οποία σε τηλεοπτική της συνέντευξη είχε χαρακτηρίσει τους πρόσφυγες «άοπλους εισβολείς», ενδεικτικό των προθέσεων όσων τη διόρισαν. Λένε ότι ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Η κυβέρνηση Μη-

Ανασχηματισμός

Δημήτρης Τζιαντζής

Εκλογικού χαρακτήρα λίφτινγκ με ακροδεξιό άρωμα ▸ Αμετακίνητοι οι πρωτεργάτες του υγειονομικού-κοινωνικού εφιάλτη τσοτάκη ωστόσο διατηρεί «αμετακίνητους» στις καρέκλες τους τους πρωταίτιους της σημερινής απελπιστικής κατάστασης (Σταϊκούρα, Κεραμέως, Κικίλια, Γεωργιάδη και Χρυσοχοΐδη μεταξύ άλλων) και ας δέχεται «το ένα γκολ μετά το άλλο». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τελικά απέρριψε τις εισηγήσεις καρατόμησης του υπουργού Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη, με το σκεπτικό ότι αυτό θα αποτελούσε παραδοχή ότι το καταστροφικό άνοιγμα του τουρισμού χωρίς ελέγχους οδήγησε στους 5.100 νεκρούς σήμερα (από 200 νεκρούς προ ανοίγματος). Το μόνο λάθος που ουσιαστικά αποδέχεται η κοινωνικά ανάλγητη κυβέρνηση είναι στην επικοινωνία. Για αυτό το λόγο ο φιλόδοξος 47χρονος «μεταρρυθμιστής», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, Χρήστος Ταραντίλης διαδέχεται τον Στέλιο Πέτσα, με τον τελευταίο να υποβαθμίζεται σε αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο για αυτοδιοικητικά θέματα. «Ιφιγένεια» της παράταξης και ο μέχρι πρότινος υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος «αποστρατεύεται» τιμητικά στη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Κερασάκι στην ακροδεξιά τούρτα και ο διορισμός του

Πρόωρες κάλπες δείχνει η ανάδειξη κομματικών στελεχών με γεωγραφικά κριτήρια

Θάνου Πλεύρη στη θέση του αναπληρωτή κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, με σαφή στόχευση να ανέβουν οι τόνοι και η πόλωση το επόμενο διάστημα. Η αντικατάσταση των συγκριτικά μετριοπαθών στελεχών από πατενταρισμένους ακροδεξιούς και η διατήρηση του κατασταλτικού πυρήνα δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τον αντιλαϊκό προσανατολισμό του ανασχηματισμού. Πέρα από τον επικοινωνιακό του χαρακτήρα στοχεύει στην αντιμετώπιση

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Νεοφιλελεύθερη ατζέντα στο υπουργείο Εργασίας

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ακραιφνής νεοφιλελεύθερος Κωστής Χατζηδάκης, γνωστός για το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας με συνοπτικές διαδικασίες, χαρακτηρίζεται από τα κυβερνητικά ΜΜΕ ως ένας πολιτικός που «αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος» με σταθερή πυξίδα τις «μεταρρυθμίσεις». Αποστολή «ειδικού σκοπού» αναλαμβάνει και στο υπουργείο Εργασίας. Ο προκάτοχός του Γιάννης Βρούτσης χρεώνεται, εκτός των άλλων, τη σκανδαλώδη και αυθαίρετη «λίστα Πέτσα», τα τραγελαφικά και σκανδαλώδη σκηνικά με τα προγράμματα κατάρτισης στους επιστήμονες, τις καθυστερήσεις στην

καταβολή συντάξεων και επιδομάτων και την κατάργηση χορήγησης δωρεάν φαρμάκων σε 600.000 χαμηλοσυνταξιούχους (που την επανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης). Ωστόσο, η απομάκρυνση Βρούτση οφείλεται κυρίως στις καθυστερήσεις που σημειώθηκαν –και επισημάνθηκαν από τους δανειστές– στην ιδιωτικοποίηση του επικουρικού πυλώνα της κοινωνικής ασφάλισης και τα εργασιακά. Ο Κωστής Χατζηδάκης «υπόσχεται» επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε αυτούς τους τομείς, λέγοντας ότι σε έξι μήνες «το περιβάλλον τόσο στον τομέα της Εργασίας, όσο και της κοινωνικής ασφά-

λισης θα είναι εντελώς διαφορετικό», με βάση πάντα το αποκρουστικό σχέδιο της ΝΔ για τον «κουμπαρά του Πινοσέτ». Στην τελετή παράδοσης-παραλαβής ο Κ. Χατζηδάκης προανήγγειλε νέο εργασιακόσυνδικαλιστικό νόμο που θα φοράει ακόμα πιο στενό κορσέ στη συνδικαλιστική δράση –«θα κάνει πιο διαφανή τη λειτουργία της»– στη βάση ενός… «σύγχρονου παραγωγικού μοντέλου». Για την αγορά εργασίας μίλησε για «ρυθμίσεις» που θα βοηθήσουν τους εργαζόμενους να αποκτήσουν καλύτερη ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, μια έκφραση που στο συστημικό λεξιλόγιο μεταφράζεται σε μεγαλύτερη ελαστική εργασία.

των αναπόφευκτων κοινωνικών κραδασμών της δύσκολης μεταβατικής περιόδου που έρχεται. «Ανακυκλώνοντας τα υλικά κοινωνικής κατεδαφίσεως της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να φτιασιδώσει το πρόσωπο της αντιλαϊκής πολιτικής καθώς η φθορά είναι ορατή και η κοινωνική δυσαρέσκεια φανερή» σημειώνει μεταξύ άλλων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο σχόλιο της για τον ανασχηματισμό.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Συμφωνία μαμούθ με Ισραήλ Επικυρώθηκε και τυπικά η συμφωνία για το πανάκριβο αεροπορικό κέντρο εκπαίδευσης στην Καλαμάτα, ανάμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας και Ισραήλ, αξίας 1,68 δισ. δολ. σε βάθος 20ετίας τη στιγμή που οι εγχώριοι κυβερνώντες δεν δίνουν δεκάρα για δημόσια υγεία και παιδεία. Η χώρα μας έχει γίνει πλέον ο καλύτερος… πελάτης του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, προχωρώντας στη μεγαλύτερη στρατιωτική προμήθεια μέχρι σήμερα από τους Ισραηλινούς. Μάλιστα, θα υπάρξει και αγορά δέκα εκπαιδευτικών αεροσκαφών ισραηλινής κατασκευής και συντήρηση των υφιστάμενων ελικοφόρων T-6 της Π.Α. με την ελληνική πλευρά να θέλει να τα μετατρέψει σε… κυνηγούς (τουρκικών;) drones. To κυνήγι των στρατιωτικών εξοπλισμών καλά κρατεί και στις δύο πλευρές του Αιγαίου!

Βασίλης Παπαγεωργίου

«Είδε» σκάνδαλο Novartis το Νομικό Συμβούλιο Με γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αναγνωρίζει το σκάνδαλο στην υπόθεση Novartis, υπογραμμίζει πως υπέστη ζημία το Δημόσιο και ανοίγει τον δρόμο για αγωγές κατά της εταιρείας, αλλά και για διεκδίκηση αποζημιώσεων. Το υπουργείο Οικονομικών «δεσμεύτηκε» ότι μαζί με τα συναρμόδια υπουργεία θα προβούν «σε κάθε αναγκαία ενέργεια… για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων και συμφερόντων των θιγομένων φορέων». Βέβαια το ερώτημα είναι αν όντως τελικά η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη διεκδίκηση αποζημιώσεων βάση των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της ή θα επιμείνει στη γραμμή της «σκευωρίας»…

Ωμή παραδοχή Γεωργιάδη που δεν μαζεύεται Κυνική ομολογία ενοχής για τη «σφαγή» στη Θεσσαλονίκη κατά το δεύτερο κύμα κορονοϊού, από τον Άδωνι Γεωργιάδη. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη την Τρίτη 5 Ιανουαρίου δήλωσε: «Θέλω να είμαι ειλικρινής, ένας από τους λόγους που ελήφθη η απόφαση για την καραντίνα αυτής της εβδομάδος, ήταν το προηγούμενο της Θεσσαλονίκης. Τότε κάποιοι λοιμωξιολόγοι μάς έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα πριν τη γιορτή του

Καθαρίστρια βγήκε «θετική» και την… απέλυσαν Εντελώς ασύδοτοι κινούνται οι εργοδότες εν μέσω πανδημίας με τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, όπως η Επιθεώρηση Εργασίας να είναι άφαντα από τους χώρους δουλειάς. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, δεν σέβονται ούτε καν την ασθένεια των εργαζο-

μένων τους. Αίσθηση προκάλεσε καταγγελία καθαρίστριας σε γηροκομείο, η οποία αφότου βρέθηκε θετική στον κορονοϊό, έλαβε εξώδικο στο σπίτι της μέσω του οποίου της ζητήθηκε να υπογράψει oικειοθελή αποχώρηση! Καθώς βρέθηκε ο σύζυγός της θετικός, σε επικοινωνία με τον εργοδότη της, της ζητήθηκε να κάνει τεστ. Όταν αυτό βγήκε θετικό, της διαμήνυσε ότι θα την απομακρύνει από την εργασία της και όταν αναρρώσει θα την… επαναπροσλάβει.

Συλληφθέντες για… τρικάκια κόλλησαν κορονοϊό στο Τμήμα Εστίες μολύνσεων κορονοϊού είναι τα αστυνομικά τμήματα, ενώ

η ΕΛΑΣ στην πράξη κάνει ό,τι… μπορεί για να αβγατίσει τα κρούσματα! Τρανή απόδειξη η περιπέτεια 11 νέων που λίγες μέρες μετά το όργιο καταστολής στο Πολυτεχνείο, συνελήφθησαν εντελώς αναίτια στους Αμπελόκηπους. Αφού τσουβαλιάστηκαν σε περιπολικά, κατέληξαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, χωρίς ουσιαστικά μέτρα προφύλαξης επί ώρες. Πέντε από αυτούς μετά από λίγες ημέρες, παρουσίασαν συμπτώματα και βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό. «Θύματα» της αστυνομικής ασυδοσίας ήταν μέλη της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Αμπελοκήπων, επειδή πέταγαν τρικάκια με σύνθημα «ΜΑΤ παντού, ΜΕΘ πουθενά», αλλά και νέοι που τους είδαν και βιντεοσκοπούσαν την ενέργειά τους.

Νέα Σμύρνη: Στο «χακί» το άλσος

Μαρία Αυγέα, Ιωάννα Βρεττού* Από την έναρξη της νέας καραντίνας, ο δήμαρχος της Νέας Σμύρνης Σταύρος Τζουλάκης, με δική του απόφαση και χωρίς τη γνωμοδότηση ούτε των ειδικών ούτε του Δημοτικού Συμβουλίου, επέβαλε τη λειτουργία του Άλσους της Ν. Σμύρνης μέχρι τις 3 μ.μ. Η απόφαση αυτή, που επέφερε συνωστισμό στην κεντρική πλατεία του Δήμου και περιμετρικά του Άλσους και ξεσήκωσε αντιδράσεις από όλη σχεδόν την τοπική κοινωνία. Από την πρώτη στιγμή συμμετείχαμε με το δημοτικό σχήμα Μια Πόλη Ανάποδα στις κινητοποιήσεις που καλούσε η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης με στόχο την επαναφορά της ολοήμερης λει-

Αγίου Δημητρίου, θυμίζω ότι αυτό ήταν το βασικότερο λάθος που έγινε στη Θεσσαλονίκη, και το παραδέχθηκε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή». Ο Γεωργιάδης στη συνέχεια επιχείρησε αποτυχημένα να ανασκευάσει μιλώντας για… «διαστρέβλωση» των λόγων του χωρίς να πείθει κανέναν.

ζητώ τον λόγο τουργίας του Άλσους. Διεκδικήσαμε το δικαίωμα όλων των πολιτών να έχουν πρόσβαση στους ελάχιστους πλέον ελεύθερους και πράσινους χώρους. Την παραπάνω επιχειρηματολογία καταθέσαμε ως Πόλη Ανάποδα στο δημοτικό συμβούλιο που διεξήχθη την 29η Δεκεμβρίου. Το δημοτικό συμβούλιο με ψήφους τριανταοχτώ (38) υπερ και τρία (3) λευκά αποφάσισε την επαναφο-

ρά της λειτουργίας του Άλσους όλη την ημέρα! Ωστόσο, ο δήμαρχος αγνόησε την απόφαση της πλειοψηφίας και μέσα σε 5 μέρες ξαναέδωσε εντολή να κλείνει το Άλσος και αυτή τη φορά να παραμένει κλειστό όλη την ημέρα! Η Πόλη Ανάποδα μαζί με πλήθος κατοίκων απάντησαν με μαζικότατη διαμαρτυρία την Τετάρτη 6/1. Η αστυνομία, μαζί με μια κλούβα, είχε ζώσει το Άλσος, απειλούσε, τρομοκρατούσε, έκοβε πρόστιμα και προσέβαλλε τους δημότες που συμμετείχαν στην κινητοποίηση. Είναι πρωτάκουστο ένας δήμαρχος να φέρνει την αστυνομία σε δημοτικό σχήμα που εκπροσωπείται στο δημοτικό συμβούλιο και μάλιστα τη

στιγμή που το ίδιο σχήμα προσπαθεί να εφαρμόσει απόφαση που πάρθηκε από το συμβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία. Ο δήμαρχος και η παράταξή του είναι υπόλογοι απέναντι σε θεσμούς και ανθρώπους! Αντιμετωπίζουν τα δημοτικά συμβούλια ως παρωδία και αν με κάποια απόφασή τους δεν είναι σύμφωνοι, απλά την ανατρέπουν! Ευθύνες φέρει και η κυβέρνηση, η πρώτη διδάξασα του δόγματος «νόμος και τάξη» αδιακρίτως κατά πάντων, στα βήματα της οποίας βάδισε ο δήμαρχος της Νέας Σμύρνης. *Δημοτικές σύμβουλοι Ν. Σμύρνης με τη Μια Πόλη Ανάποδα

Πολιτική

Νέα φάση

ερνώντας από το 2020 στο 2021, στο φόντο της πανδημίας του κορονοϊού, ένα φάντασμα συνεχίζει να πλανιέται πάνω από τους λαούς της Ευρώπης και της χώρας μας. Το φάντασμα της ανελευθερίας, με πολλές αποκρουστικές όψεις: φόβου και μαζικού εγκλεισμού, κινδυνολογίας και κατάθλιψης, ωμής κρατικής βίας, πειθάρχησης και καταστολής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις σε κάθε χώρα, εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν ασύστολα την πανδημία. Απειλούν με «τρίτο κύμα κορονοϊού». Ποντάρουν στον εκφοβισμό και στην παράλυση των αντιστάσεων του λαού. Επιδιώκουν τη συναίνεση και υποταγή του μαζικού λαϊκού κινήματος και της Αριστεράς. Αγνοούν την υπόγεια, ορατή και διευρυνόμενη λαϊκή οργή. Θέλουν να ξεμπερδεύουν οριστικά με τα υπολείμματα των εργατικών και δημοκρατικών κατακτήσεων, να επιβάλλουν μακροπρόθεσμα έναν σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα. Σ’ αυτό το πλαίσιο οργανώνουν και το χονδρεμπόριο ελπίδας για τον αναγκαίο μαζικό εμβολιασμό κατά του κορονοϊού. Έτσι, τα εμβόλια αγοράστηκαν πριν παραχθούν, παρήχθησαν πριν εγκριθούν, διαφημίστηκαν πριν κυκλοφορήσουν, μοιράστηκαν πριν εισαχθούν. Έτυχαν υποδοχής σαν νέο «άγιο φως». Έγιναν αντικείμενο ρουσφετιού και πασαρέλα επίδειξης και διαφήμισης κρατικών παραγόντων και κομματικών ηγετών. Θα συνοδευτούν από απαγόρευση της επιλογής εμβολίου από τον εμβολιαζόμενο, από υποχρεωτικό «διαβατήριο ή ταυτότητα εμβολιασμού» και από το σχετικό φακέλωμα. Όλα αυτά βαφτίστηκαν «επιχείρηση ελευθερία», όπως το ξύδι το λένε «γλυκάδι».

Αντιλαϊκή επιδρομή διαρκείας Η κυβέρνηση της ΝΔ με την πανδημία του κορονοϊού «βρήκε παπά να θάψει πέντε- έξι». Από τον νόμο κατά των διαδηλώσεων και τα νέα κατασταλτικά σώματα στην πλήρη απαγόρευση των εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο και τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Από την πρωτοφανή άρση της ασυλίας της βουλευτού του ΜέΡΑ25 Αγγελικής Αδαμοπούλου για ομιλία της στη Βουλή(!) στις τρομοκρατικές μαζικές συλλήψεις διαδηλωτών και στα εξοντωτικά πρόστιμα. Από την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου στη νέα πανεπιστημιακή αστυνομία, με επιπλέον 1.500 πραιτοριανούς. Από τους νέους αντεργατικούς νόμους και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, στην τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία, στις τηλεψηφοφορίες και στο φακέλωμα των συνδικάτων. Από το νέο μεγάλο φαγοπότι των καπιταλιστών που θα γίνει με το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ, στις διακομματικές φιέστες προγονοπληξίας και εθνικισμού για τα 200 χρόνια από το 1821. Συνολικά, η ΝΔ προωθεί με γρήγορα βήματα ένα επιθετικό σχέδιο βαθιών αντιμεταρρυθμίσεων που δεν πέρασαν

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Δεσύλλας | μέλος ΠΕ ΝΑΡ και ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Το φάντασμα της ανελευθερίας και του σύγχρονου κοινωνικού μεσαίωνα ▸ Η κυβέρνηση της Ν∆ με την πανδημία του κορονοϊού «βρήκε παπά να θάψει πέντε-έξι» και προωθεί μπαράζ αντιμεταρρυθμίσεων

ούτε στην εποχή των μνημονίων. Βαδίζει στον δρόμο που χάραξε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το 3ο Μνημόνιο μέχρι το 2060, τη νέα συμφωνία για τις βάσεις των ΗΠΑ και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με το Υπερταμείο.

Κραυγαλέα απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει επιδείξεις αστικής διαχειριστικής υπευθυνότητας και ασκεί συναινετική «μαϊμού» αντιπολίτευση. Προσέφερε απλόχερα στον Μητσοτάκη συναίνεση για το πρώτο εξάμηνο της πανδημίας, προτείνοντας συναινετική υπουργό Υγείας την αντιεπιστημονικά θρησκόληπτη Αθηνά Λινού. Συμφώνησε με την επιδότηση 130 εκατ. ευρώ στην αεροπορική εταιρεία Aegean. Ψήφισε τον «μεγάλο περίπατο» του Κ. Μπακογιάννη στον δήμο της Αθήνας και στη Βουλή λευκό (!) για τη νέα πολεμική «αγορά του αιώνα». Πρότεινε να δοθεί ένας μισθός-δώρο (!) στους αστυνομικούς. Παρά τη λαϊκή κατακραυγή (ακόμα και στο εσωτερικό του), επανέφερε την άθλια πρόταση προσθέτοντας για ξεκάρφωμα εργασιακούς κλάδους. Υποστηρίζει την «υγιή επιχειρηματικότητα». Βάζει πλάτη στην

Είναι ρεαλιστικά δυνατό και υλικά εφαρμόσιμο ένα «νέο Σικάγο» της εποχής μας

παρατεταμένη αγρανάπαυση του αστικοποιημένου συνδικαλισμού. Επιδιώκει συγκυβέρνηση με το μεταλλαγμένο ΚΙΝΑΛ. Προωθεί άμεσα ένα σαθρό «αντιδεξιό μέτωπο», με ανυπόληπτους πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ. Από δίπλα το ΜέΡΑ25 επιδιώκει ματαίως τη «διόρθωση» της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη μεριά το ΚΚΕ, παρά τη μαχητικότητα των αγωνιστών του, κυρίως στους υγειονομικούς, επιδίδεται σε «χαμηλές πτήσεις» συμβολικών κινητοποιήσεων (Πρωτομαγιά, Πολυτεχνείο). Αρνείται να συμβάλλει στην αναγκαία ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και στην κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς για ανατρεπτικούς αγώνες.

Ελευθερία σημαίνει ανατροπή Στις συνθήκες αυτές, στη νέα χρονιά ανεβαίνει ψηλότερα ο πήχης των απαιτήσεων τόλμης, μαχητικότητας και βαθύτερης σκέψης, για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς, για το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όταν η Unilever εφαρμόζει στη Νέα Ζηλανδία πειραματικά την 4ημερη εβδομάδα εργασίας και το ίδιο προτείνουν διάφορες δεξαμενές σκέψεις (χωρίς μείωση αποδοχών). Όταν η ανεργία της νεολαίας γίνεται εφιαλτική και η πόλωση πλούτου-φτώχειας εκρηκτική. Τότε είναι ρεαλιστικά δυνατό και υλικά εφαρμόσιμο ένα «νέο Σικάγο» της εποχής μας. Ένα εργατικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, με επαναστατική στόχευση και κομμουνιστική προοπτική. Με στόχους πάλης όπως: ● 4 ώρες δουλειά με αύξηση αποδοχών - 4 ώρες μόρφωση - 8 ώρες ανάπαυση και ύπνο - 4 ώρες άθληση και πολιτιστική δημιουργία - 4 ώρες ενασχόληση με τις δημόσιες υποθέσεις. ● Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις και χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους άνδρες και στα 55 στις γυναίκες (αντί για τα 68 χρόνια από το 2024, τα 69 από το 2036 και τα 72 από το 2066 που προβλέπει ο νέος ασφαλιστικός Προκρούστης). ● Πλήρης χειραφέτηση της επιστήμης, της θεωρίας και της γνώσης από τα δεσμά και τον εξευτελισμό της ατομικής ιδιοκτησίας. ● Ο ελεύθερος δημιουργικός χρόνος μοναδικό μέτρο του πλούτου της κοινωνίας. Κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας. ● Κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, του συστήματος της μισθωτής δουλειάς, του ανθρώπου «εμπόρευμα». Αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση-προώθηση-υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος, είναι η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, η ανατρεπτική κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς, το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής Αριστεράς. Είναι κυρίως η οργάνωση των πρωτοπόρων συνειδητών δυνάμεων στο πρόγραμμα και κόμμα της σύγχρονης κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Χωρίς μέτρα ασφαλείας ανοίγουν τα σχολεία Η κυβέρνηση αποφάσισε το άνοιγμα των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων τη Δευτέρα 11 Ιανουαρίου, ενώ η δευτεροβάθμια θα συνεχίσει την εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» μέχρι τις 18/1 και βλέπουμε. Τα σχολεία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανοίγουν… όπως έκλεισαν. Χωρίς κανένα απολύτως μέτρο για την ασφαλή επιστροφή μαθητών και εκπαιδευτικών στις αίθουσες. Χωρίς να έχουν ικανοποιηθεί στο ελάχιστο τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος που έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια από την αρχή της πανδημίας για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, μαζικά και επαναλαμβανόμενα τεστ, προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας. Με μόνη πρόβλεψη τη χρήση πολλών εισόδων στα σχολεία και τη διαφοροποιημένη ώρα προσέλευσης και αναχώρησης των μαθητών, η κυβέρνηση θεωρεί ότι ξεμπέρδεψε. Για αυτό είναι επιτακτική ανάγκη εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς να βγουν να διεκδικήσουν δυναμικά την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Πρέπει να είμαστε καθαροί: η κυβέρνηση είχε όλον τον χρόνο από τον περασμένο Μάρτιο να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε τα σχολεία να παραμείνουν ανοιχτά με ασφάλεια. Γιατί το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων έχει ανυπολόγιστες μορφωτικές, κοινωνικές και συναισθηματικές συνέπειες στους μαθητές. Γιατί η απομόνωση μπροστά από την οθόνη και η διάλυση των συλλογικοτήτων σε επίπεδο σχολείου, σωματείων κλπ διευκολύνει το πέρασμα των πιο ακραίων, συντηρητικών, νεοφιλελεύθερων πολιτικών που προωθούνται αυτήν την περίοδο. Γιατί όσο τα σχολεία παραμένουν κλειστά, εμπεδώνεται η λογική του παράλληλου ηλεκτρονικού σχολείου ως ισότιμη μορφή εκπαίδευσης με τη δια ζώσης.

Εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές, ο κόσμος της δουλειάς βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν καταιγισμό νομοθετικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης, που έχουν ήδη ψηφισθεί ή αναμένονται το αμέσως επόμενο διάστημα και υλοποιούν ένα συνολικό σχέδιο αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της δημόσιας εκπαίδευσης σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ.

Οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση

Η μεγάλη επιδρομή των σκοταδιστών Ανάλυση Άννα Μπαχτή Αιμιλία Τσαγκαράτου

ο 2021 βρίσκει τον κόσμο της εκπαίδευσης αντιμέτωπο με ένα καταιγισμό νομοθετικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης, που έχουν ήδη ψηφισθεί ή αναμένονται να κατατεθούν στη Βουλή το αμέσως επόμενο διάστημα και αφορούν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Έχουν στρατηγική στόχευση την υλοποίηση ενός συνολικού σχεδίου αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της δημόσιας παιδείας. Τα «σκονάκια» του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, του ΣΕΒ και του Πισσαρίδη αλλά και οι δρομολογημένες από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ,

ΣΥΡΙΖΑ) αναδιαρθρώσεις, αποτελούν πολύτιμο αρωγό της. Οι κοσμογονικές αλλαγές στην οικονομία και στην εργασία, με αφορμή την πανδημία, πρέπει να κουμπώσουν με αντίστοιχες αλλαγές στην εκπαίδευση. Η προσπάθεια «αποδελτίωσης» των βασικών αναδιαρθρώσεων επιδιώκει να συνθέσει το παζλ για τον τρόπο που η καθεμία και όλες μαζί υπηρετούν τις βασικές επιδιώξεις της κυβέρνησης και του κεφαλαίου για τη στροφή της νέας γενιάς στην κατάρτιση και τις δεξιότητες, προσαρμοσμένη στο νέο εφιαλτικό εργασιακό μοντέλο, για την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και περιστολή κάθε δημοκρατικού συλλογικού δικαιώματος και ελευθερίας. Πρώτο, χιλιάδες μαθητές θα βρεθούν εκτός Λυκείου και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η ένταση του εξεταστικού συστήματος με πρώτο σοβαρό βήμα την εφαρμογή της Τρά-

πεζας Θεμάτων από φέτος στις προαγωγικές εξετάσεις της Α΄ Λυκείου, οι αλλαγές του τρόπου πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η επιβολή χρονικού ορίου φοίτησης στα ΑΕΙ, αποτελούν ένα ισχυρό χτύπημα στη νεολαία και ιδιαίτερα στο φτωχό τμήμα της, με «κόφτες» να μπαίνουν σε κάθε βήμα της εκπαιδευτικής της διαδρομής. Διαμορφώνεται ένα πλαίσιο σκληρής ταξικής επιλογής, με χιλιάδες μαθητές να μένουν εκτός όχι μόνο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και του Λυκείου. Η επαγγελματική ισοτιμία ιδιωτικών κολεγίων και ΑΕΙ κινείται και αυτή σε αυτήν την κατεύθυνση, με σαφή προσπάθεια να ευνοηθούν αυτοί που έχουν να πληρώσουν. Είναι πρωτοφανές για τα εκπαιδευτικά δεδομένα της χώρας μας η αλλαγή του τρόπου πρόσβασης στα ΑΕΙ εν μέσω της σχολικής χρονιάς, και μάλιστα με εντελώς διαφορετικές εκπαιδευτικές συνθήκες λόγω της

πανδημίας. Θεσπίζεται λοιπόν ελάχιστη βάση εισαγωγής στα τμήματα, η οποία θα καθορίζεται από τον μέσο όρο των επιδόσεων όλων των υποψηφίων σε όλα τα μαθήματα κάθε επιστημονικού πεδίου και από συντελεστή που θα ορίζει το κάθε πανεπιστημιακό τμήμα, παραπάνω ή λίγο παρακάτω από το μέσο όρο των υποψηφίων. Σε συνδυασμό με το «διπλό μηχανογραφικό» –στην πρώτη φάση με περιορισμένες επιλογές και στη δεύτερη με ό,τι έχει «περισσέψει» και τη μείωση του αριθμού των εισακτέων– δημιουργείται ένα τοπίο όπου χιλιάδες μαθητές θα βρεθούν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ειδικά για τους μαθητές που τις δύο τελευταίες σχολικές χρονιές έχουν στερηθεί για μήνες τη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία, τα αποτελέσματα των αλλαγών θα είναι ολέθρια. Δεύτερο, άμεση σύνδεση με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και αγοράς.

Εικονοκλάστες Ο νόμος για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ) είναι το πιο σημαντικό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση. Οι αλλαγές γίνονται με βάση την καπιταλιστική οικονομία, με βασικό στόχο τη μαζική «παραγωγή» εργατικού δυναμικού, με καταρτίσεις και επαγγελματικές δεξιότητες που γρήγορα θα απαξιώνονται και θα χρειάζεται να επαναπροσδιορίζονται. Στόχος είναι το 70% των μαθητών να επιλέξει την ΕΕΚ και οι περισσότεροι από αυτούς τις μεταγυμνασιακές Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ) και τις Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ του επιπέδου 3 των επαγγελματικών προσόντων (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ αντιστοιχούν στο επίπεδο 4). Λένε στους μαθητές που δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στον εξεταστικό αγώνα δρόμου για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να «ξεμπερδεύουν» με μια δίχρονη σχολή μαθητείας που θα τους προσφέρει(;) μια θέση κακοπληρωμένου εργαζόμενου στις τοπικές ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής. Η ίδρυση πρότυπων ΕΠΑΛ με κυρίαρχο ρόλο και λόγο των επιχειρήσεων στα κριτήρια και στην επιλογή τομέων και ειδικοτήτων, στα προγράμματα σπουδών, σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες των επιχειρήσεων συνιστά μία συνολικά αντιδραστική νεοφιλελεύθερη τομή στη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση. Οδηγεί σε απόφοιτους απόλυτα ευάλωτους από τις αλλαγές στην αγορά εργασίας και σε συρρίκνωση των ΕΠΑΛ, με ειδικότητες που δε θα είναι χρήσιμοι στις επιχειρήσεις. Τρίτο, «το στοίχημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών θα κερδηθεί τούτη τη φορά»;

Η κυβέρνηση θέλει να απαντήσει το ερώτημα θετικά. Πατά στο ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, ενώ αναμένεται ο νόμος για τη διαμόρφωση των δομών που θα την αναλάβουν και ο τρόπος ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Το σχέδιο που φαίνεται να προκρίνεται είναι κάθε εκπαιδευτικός

νει πακέτο με την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας και τη «λογοδοσία» των φορέων της εκπαίδευσης, όπου οι ευθύνες για την «αποτελεσματική» ή όχι λειτουργία της εκπαίδευσης μεταφέρεται κατά κύριο λόγο στους εκπαιδευτικούς. Τέταρτο, μηδενικοί διορισμοί και επέκταση ελαστικής εργασίας.

Η πολιτική της κυβέρνησης ενισχύει τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, ενεργοποιώντας εξεταστικούς και άλλους «κόφτες» σε κάθε βήμα της σχολικής διαδρομής

να αξιολογείται από δύο αξιολογητές με μια σειρά κριτήρια και δείκτες και με συνέντευξη που θα «μετρά» την προσαρμογή και υποταγή στο αστικό εκπαιδευτικό σύστημα. Απαραίτητο και το portfolio το οποίο θα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της διαδρομής του/της στην εκπαίδευση. Η αξιολόγηση εκπαιδευτικών και δομών πηγαί-

Η επέκταση της ελαστικής εργασίας σε συνδυασμό με τη συνεχή μείωση των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση έχουν οδηγήσει σε ασφυξία τη λειτουργία των σχολείων και των ΑΕΙ. Στην πανδημία, η κυβέρνηση υλοποίησε το προσοντολόγιο του νόμου Γαβρόγλου και στο όνομα έκτακτων αναγκών προχώρησε σε νέες

μορφές ελαστικής εργασίας με τριμηνίτες εκπαιδευτικούς και προσλήψεις ωρομισθίων από διευθυντές εκπαίδευσης. Η ραγδαία αύξηση της ελαστικής εργασίας εκτός από το πρόβλημα της λειτουργίας των σχολείων, κατοχυρώνει τη σταθερή επιδίωξη ΟΟΣΑ, ΕΕ, ΣΕΒ για τον ευέλικτο εργασιακά και αναλώσιμο εκπαιδευτικό, ο οποίος είναι πιο αποδοτικός και αποτελεσματικός στην υλοποίηση της κυρίαρχης πολιτικής. Πέμπτο, χτύπημα στα δημοκρατικά δικαιώματα και ένταση της καταστολής. Με αφορμή την πανδημία, η κυβέρνηση επιδιώκει τη διάλυση κάθε συλλογικής και κινηματικής διαδικασίας, γνωρίζοντας ότι πρέπει να κλείσει κάθε χαραμάδα από όπου μπορεί να βγει με ορμητικό τρόπο η οργή και η αντίδραση σε όλα τα παραπάνω. Η προσπάθεια ηλεκτρονικών εκλογών για τους αιρετούς των υπηρεσιακών συμβουλίων στην εκπαίδευση έπεσε μεν στο κενό, όμως η νομοθετική πρόβλεψη για διεξαγωγή των γενικών συνελεύσεων και των αρχαιρεσιών των πρωτοβάθμιων σωματείων με τη «χρήση σύγχρονων ψηφιακών μέσων» δηλώνει την προσπάθεια να εμπεδωθεί ότι πρέπει να ξεμπερδεύουμε πια με τις ζωντανές διαδικασίες των εργαζομένων. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η απόφαση για ηλεκτρονική ψηφοφορία για ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών στα συλλογικά όργανα των ΑΕΙ. Ταυτόχρονα η ένταση της καταστολής με τον αναμενόμενο νόμο για την πανεπιστημιακή αστυνομία, το νόμο για τις απεργίες, το χτύπημα κάθε κινηματικής διαδικασίας φτιάχνουν έναν γενικότερο δυστοπικό πλαίσιο.

Μηχανισμός ελέγχου, μέτρησης, αξιολόγησης ▸ Η χρήση της τηλε-«εκπαίδευσης» και των ηλεκτρονικών δεδομένων ΤΟ ΒΑΘΕΜΑ των κοινωνικών και μορφωτικών ανισοτήτων με την εφαρμογή της εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» στα κλειστά σχολεία είναι κοινός τόπος. Η διαδικασία του «πομπού» εκπαιδευτικού και του «δέκτη» μαθητή σε καμία περίπτωση δεν είναι εκπαίδευση, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης διδασκαλία. Η μονιμοποίησή της στη μικτή ή υβριδική της μορφή όπως αναφέρεται σε όλα τα ντοκουμέντα –υπερεθνικά και κυβερνητικά– είναι βασική στόχευση. Και μάλιστα με μια επιχειρηματολογία που μετατρέπει το πρόβλημα στην απάντησή του. «Η ψηφιακή εκπαίδευση θα πρέπει

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αύξηση της ισότητας και τη χωρίς αποκλεισμούς συμμετοχή», δηλώνει η ΕΕ στο πρόσφατο σχέδιο δράσης της για την ψηφιακή εκπαίδευση 2021-2027. «Παρέχει μεγαλύτερη ελευθερία από τους περιορισμούς που συνεπάγεται η φυσική τοποθεσία και το χρονοδιάγραμμα», αναφέρεται στο ίδιο κείμενο. Η κοινωνική διάσταση που έχει η εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να εξοβελιστεί. Ένα από τα «φιλόδοξα» σχέδια της κυβέρνησης είναι η ψηφιοποίηση κάθε πλευράς της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δρόμος που άνοιξε διάπλατα με την τηλε-«εκπαίδευση». Η πραγματική στόχευ-

ση είναι η δημιουργία ενός πανοπτικού συστήματος που θα μπορεί να ελέγχει και να μετρά το κάθε τι που γίνεται στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια, που θα διευκολύνει τη δημιουργία μηχανισμών αξιολόγησης και άρα αποτελεσματικότερης παρέμβασης από την πλευρά της εξουσίας. Στη Βίβλο Ψηφιακού Μετασχηματισμού προβλέπονται συνολικά 35 έργα για την Παιδεία, ανάμεσά τους η «έξυπνη κατανομή» των αναπληρωτών στα σχολεία και το «ηλεκτρονικό φοιτητολόγιο». Οι αλγόριθμοι θα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο την ενεργή παρέμβαση του κινηματικού παράγοντα που θα διεκδικεί.

Μέτωπο πανκοινωνικό συνολικά για την εκπαίδευση Χρειάζεται βαθιά επίγνωση ότι οι αναδιαρθρώσεις που δρομολογούνται μαζί με αυτές που ήδη έχουν εφαρμοστεί θα έχουν μακρόχρονες επιπτώσεις στη ζωή της νεολαίας, στα μορφωτικά και εργασιακά της δικαιώματα. Γι αυτό λοιπόν το θέμα της παιδείας, όπως και το θέμα της υγείας, αναδεικνύεται σε πρωτεύον κοινωνικό ζήτημα, που αφορά κάθε λαϊκή οικογένεια. Οι δυσκολίες της περιόδου είναι μεγάλες. Αυτό όμως απαιτεί από τις μαχόμενες δυνάμεις του εκπαιδευτικού κινήματος, από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους εργαζόμενους να βρουν εκείνους τους τρόπους που θα κάνουν την αγανάκτηση να βγει στους δρόμους, όχι με συμβολικές διαμαρτυρίες αλλά με πραγματικό, μαζικό και μαχητικό τρόπο. Να βρεθούν ξανά να συζητήσουν, να αποφασίσουν και να δράσουν συλλογικά. Αξιοποιώντας όλες τις μορφές και τα μέσα. Η κυβέρνηση και η εξουσία μιλούν με στρατηγικό τρόπο για τις επιδιώξεις τους στην παιδεία και στην εργασία. Γι’ αυτό είναι απόλυτη ανάγκη να βγουν στο προσκήνιο μαζί με τα άμεσα και τα στρατηγικά συμφέροντα της νεολαίας και της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Δεν αρκεί να μένουμε στη διαπίστωση ότι η πανδημία είναι η ευκαιρία του συστήματος να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς όλα αυτά που χρειάζεται για την επιβίωσή του. Χρειάζεται επειγόντως να οικοδομήσουμε τις προϋποθέσεις της αντεπίθεσης. Με πολιτική και ιδεολογική αντεπίθεση απέναντι στα ιδεολογήματα της εξουσίας που θέλει να εμφανίζει τα δικά της συμφέροντα ως πανκοινωνικά. Με μέτωπο συνολικό, που θα ξεφεύγει από τους τοίχους των σχολείων, που θα βάζει στην προμετωπίδα το δικαίωμα νεολαίας και της λαϊκής οικογένειας για δημόσια, δωρεάν, σύγχρονη και ολοκληρωμένη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πάτρα: Αγωνιστική συγκέντρωση τιμής για τον Νίκο Τεμπονέρα

ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΙΜΗΣ και αγώνα που διοργανώνουν σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι της Πάτρας στο μνημείο του Νίκου Τεμπονέρα καλεί το Σάββατο 9 Ιανουαρίου, στις 6 μ.μ., η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας. Όπως αναφέρει, «ο Νίκος Τεμπονέρας, οι αγώνες και η θυσία του έγιναν σημείο αναφοράς για γενιές αγωνιστών του νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος. Το παράδειγμα του κομμουνιστή εκπαιδευτικού εμπνέει τους αγώνες του σήμερα σε μια συγκυρία διπλής υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, που η κυβέρνηση εφαρμόζει την συνολική πολιτική της ΕΕ και των μεγάλων αστικών επιτελείων, ώστε αξιοποιώντας την πανδημία να προχωρήσει σε μια σαρωτική επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων». «Ο Νίκος Τεμπονέρας δεν είναι απλά ορόσημο περηφάνιας για το μαχόμενο λαϊκό κίνημα, για κάθε ελεύθερο και αγωνιζόμενο άνθρωπο. Είναι δύναμη έμπνευσης στους αγώνες του σήμερα, ενάντια στη κυβέρνηση και την αντιεκπαιδευτική της πολιτική, ενάντια στην αστυνομοκρατία και την καταστολή», αναφέρουν σε ανακοίνωσή του οι οργανώσεις ΝΑΡ και νΚΑ Πάτρας καλώντας στη συγκέντρωση.

Επιτροπή Αλληλεγγύης: Καμπάνια συλλογής υπογραφών καταδίκης του κυβερνητικού αυταρχισμού

ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ συνεχίζεται η καμπάνια συλλογής υπογραφών και οικονομικής ενίσχυσης από την Επιτροπή Αλληλεγγύης στους διωκόμενους/ες για την ελευθερία σε κινητοποιήσεις. Ήδη έχουν συγκεντρωθεί εκατοντάδες υπογραφές καταδίκης του κυβερνητικού αυταρχισμού και αλληλεγγύης σε όσους και όσες βρέθηκαν στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, ενώ σχετικά ψηφίσματα υπογράφουν δεκάδες σωματεία εργαζομένων. Η Επιτροπή απευθύνεται πλατιά στο λαό και τους εργαζόμενους με όλους τους τρόπους προβολής ζητώντας στήριξη σε όλα τα επίπεδα. Υπενθυμίζεται ότι ήδη λειτουργεί ιστολόγιο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους διωκόμενους, καθώς και σελίδα στο facebook. Τέλος την Τρίτη, στις 12 το μεσημέρι, η Επιτροπή θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στα γραφεία της ΔΟΕ.

Οικονομική εξόρμηση ΝΑΡ-νΚΑ: Εντείνονται οι προσπάθειες για την πλήρη κάλυψη του στόχου

ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ στην κάλυψη του αρχικού πλάνου πλησιάζει η έκτακτη οικονομική εξόρμηση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της νΚΑ για την συλλογική αντιμετώπιση των δικαστικών εξόδων και προστίμων για αγωνιστική δράση. Συγκεκριμένα οι οργανώσεις του ΝΑΡ έχουν πιάσει ήδη το 60% του στόχου ενώ σε καλό δρόμο βρίσκεται και η νΚΑ. Η οικονομική ενίσχυση μπορεί να δοθεί στα μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ με χρήση κουπονιών ή με κατάθεση στο λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας με IBAN GR6301101510000015100178175 (Δικαιούχος: Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι), με την ένδειξη «για οικονομική εξόρμηση» και το όνομα ή τη συλλογικότητά σας.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ∆ΙΚΤΥΟΥ «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»

Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» διοργανώνει την Κυριακή 10/1, στις 6.30 μ.μ., διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Κολοσσιαίες πολεμικές δαπάνες, ανασυγκρότηση ενόπλων δυνάμεων, πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί: ποιος ο ρόλος του κινήματος μέσα κι έξω από τον στρατό». Η εκδήλωση θα προβληθεί διαδικτυακά από την σελίδα του Δικτύου «Σπάρτακος» στο facebook.

ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ: ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΟ ∆ΙΗΜΕΡΟ «ΠΑΝ∆ΗΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ»

Η εφημερίδα Νέα Προοπτική διοργανώνει την Τρίτη 12 και την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου (7.30 μ.μ.- 9.30 μ.μ.) διαδικτυακό διήμερο με θέμα «Πανδημία και Πολιτισμός», με την συμμετοχή ανθρώπων από όλους τους χώρους της τέχνης και του πολιτισμού. Ομιλητές, Τρίτη: Κ. Κατζουράκης, Κ. Γέρου, Π. Αντωνιάδης, Μ. Γοργία, Β. Ζαφέτ, Λ. Παπαδημητρίου και Τετάρτη: Δ. Κουτσούμπα, Σ. Στρούμπος, Ηλ. Παπανικολάου, Γ. Στεφανάκις, Χρ. Δαφνή, Σ. Μιχαήλ.

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ

Σύντροφοι και φίλοι από τους νεολαιίστικους αγώνες του '06-'08 καταθέτουν το ποσό ως συμβολή στην οικονομική εξόρμηση για την κάλυψη των προστίμων που προέκυψαν από την ενωτική δράση της μαχόμενης αριστεράς κόντρα στις κυβερνητικές απαγορεύσεις των αγωνιστικών και απεργιακών συγκεντρώσεων. Η πρωτοβουλία έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής το ποσό των 1.700 ευρώ.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΙΝ

Η ΟΒ ΝΑΡ Τρικάλων προσφέρει το ποσό των 300 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του Πριν.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΙΝ

Πριν από 25 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο κομμουνιστής εκπαιδευτικός Δημήτρης Κρίτσας, μέλος του ΝΑΡ από το ξεκίνημα της προσπάθειας, με πλούσια κοινωνική και αγωνιστική δράση. Στη μνήμη του ο αδερφός του, Σωτήρης, προσφέρει στο Πριν το ποσό των 100 ευρώ.

Μεσσηνία: Νεκρός εργάτης καθαριότητας Την τελευταία του πνοή άφησε την Πέμπτη εργάτης καθαριότητας του Δήμου Τριφυλίας, όταν ανετράπη το απορριμματοφόρο στο οποίο επέβαινε. Πρόκειται για έναν ακόμη νεκρό εργαζόμενο των ΟΤΑ, ο οποίος προστίθεται στους δεκάδες των τελευταίων χρόνων. Την εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και τοπικού κράτους καταγγέλλει η περιφερειακή κίνηση Ανταρσία στο Μωριά. «Ενω οι ελλείψεις και η υποχρηματοδότηση οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα, ο χορός των εκατομμυρίων για το κεφάλαιο και τους μεγαλοεπιχειρηματίες καλά κρατεί», αναφέρει.

Θεσσαλονίκη: Εναλλαγή δημοτικού συμβούλου Αλλαγή προσώπου στην εκπροσώπηση των σχημάτων Πόλη Ανάποδα και Δύναμη Ανατροπής στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, με τον Κώστα Ξενόπουλο να παίρνει την θέση του Αντώνη Γαζάκη. «Ο Αντώνης Γαζάκης πιστώνεται σημαντικό μέρος της συλλογικής προσπάθειας, ώστε οι απόψεις μας να κερδίσουν την αναγνώριση από εχθρούς και φίλους και οι ανάγκες των αδυνάτων να βρουν μια φωνή και υποστήριξη […]. Η εμπειρία του συνιστά μια παρακαταθήκη στις συλλογικές μας επεξεργασίες και θα πλαισιώσει τη δράση του Κώστα Ξενόπουλου», αναφέρουν τα δημοτικά σχήματα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Το 2020 μπορεί να χαρακτηριστεί ως η χρονιά που άλλαξε πολύ, αν όχι ριζικά τον κόσμο. Πώς και προς ποια κατεύθυνση;

Ριζικά δεν άλλαξε τίποτε. Κάποιες τάσεις όμως επιταχύνθηκαν και πολύ περισσότερος κόσμος βλέπει τώρα πού οδεύει το σύστημα. Για την ώρα, τα ισχυρά κέντρα εξουσίας κάνουν την πανδημία ευκαιρία για να προωθήσουν την ατζέντα τους. Αλλά λύση στα προβλήματα του συστήματος δεν έχουν. Οι επιπτώσεις της πανδημίας –ή μάλλον ακριβέστερα συνδημίας– επιτάχυναν προϋπάρχουσες και αλληλένδετες τάσεις του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ η γενική κίνηση δεν άλλαξε κατεύθυνση. Το κεφάλαιο, έχοντας προ πολλού εγκαταλείψει την πολιτική ταξικού συμβιβασμού, τώρα τρώει τις σάρκες του, τσακίζοντας τη μεσαία τάξη. Πλούτος κι εξουσία μεταφέρονται από κάτω προς τα πάνω, σαν σωληνάριο οδοντόπαστας, που πιέζεις τη βάση του και αδειάζει. Αυτή η πολιτική απαλλοτριωτικής συσσώρευσης, που εφαρμόζεται συχνά στη Δύση, είναι εξ’ ορισμού ακροδεξιά. Οι δε επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ανθρώπων είναι καταστροφικές.

στον

Σπύρος Μαρκέτος Καθηγητής πολιτικών επιστημών στο ΑΠΘ

Ο κομμουνισμός «γοητεύει» τη νεολαία Τα πράγματα θα πάνε χειρότερα, στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, μέχρι να τους σταματήσουμε, ενώ η εποχή του κοινωνικού συμβιβασμού έχει περάσει. Αυτό εκτιμά ο Σπύρος Μαρκέτος, σημειώνοντας φ ρ πωςς όσον αφορά ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ν βαθύνει αναγκαίο να την πολιτι πολιτική της συμφωνί και συμφωνία μιλήσε πιο να μιλήσει θεωρητικ θεωρητικά — και εκτιμών εκτιμώντας πως η «π «πολεμική» συ συγκυρία β βοηθά σ σε αυτό.

▶ Μέσα στην καταιγίδα των αρνητικών, έως και τραγικών γεγονότων, ξεχωρίζεις κάτι θετικό, ως παρακαταθήκη για το μέλλον;

Με όλα αυτά, το σύστημα αποσταθεροποιείται πολιτικά. Ο κόσμος πλέον βλέπει ότι ισονομία δεν υπάρχει. Θυμώνει βλέποντας ότι τα εμβόλια τα αρπάζουν οι ισχυροί, ενώ οι απλοί άνθρωποι χάνονται έξω από τις ΜΕΘ. Οι βόλτες στο Ντουμπάι δεν προκαλούσαν σάλο πέρυσι. Η προϊούσα απονομιμοποίηση του συστήματος όμως θ’ αποδειχτεί θετική αν και μόνον αν, η Αριστερά επεξεργαστεί μια προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών συνολική πρόταση και οικοδομήσει το αντίπαλο δέος, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εξαιρετικά θετική εξέλιξη είναι ότι η νεολαία πολιτικοποιείται γοργά. Δεν αποτυπώνεται ακόμη αυτό στο δημόσιο λόγο αλλά είναι σαφές στα νέα μέσα επικοινωνίας. Πρέπει λοιπόν επειγόντως η επαναστατική Αριστερά να μιλήσει στη νεολαία μέσα από τα δικά της μέσα, στη δική της γλώσσα και για

ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ

λεταριάτο σκορπούν φτώχεια και ανημπόρια, δυστυχία και αμάθεια. Σήμερα έχουμε και οικονομική συρρίκνωση. Αυτά επάγονται πολιτική αποσταθεροποίηση. Η στροφή προς τον αυταρχισμό αναπόφευκτα εντείνεται όσο στενεύει η κοινωνική βάση του καθεστώτος. Έχουν άλλη λύση; Όχι! ▶ Έχει τρόπους και δρόμους ο καπιταλισμός να ξεπεράσει και αυτή του την κρίση; Δεν πρόκειται για νέα κρίση. Το καπιταλιστικό κοσμοσύστημα, για να χρησιμοποιήσω τον όρο του Ιμάνουελ Βαλερστάιν, φτιάχτηκε πριν από πεντακόσια χρόνια περίπου, εξαπλώθηκε ώσπου κάλυψε όλη την οικουμένη κι έπαψε να επεκτείνεται και πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια μπήκε στην περίοδο της τερματικής του κρίσης. Η κρίση έχει πολλές φάσεις, σε κάποιες από τις οποίες ο ιστορικός χρόνος πυκνώνει. Ωστόσο είναι μία, είναι γενική και είναι τερματική, με την έννοια ότι οδηγεί σε άλλο σύστημα. Η έκβαση της κρίσης παραμένει ανοιχτή και απρόβλεπτη, θα εξαρτηθεί από τη δράση των λαών. ▶ Έγινε, άραγε, ο κομμουνισμός πιο επίκαιρος και αναγκαίος ή «ποιος ασχολείται τώρα με αυτά, που δεν ξέρουμε εάν θα ζούμε αύριο»;

τις δικές της μέριμνες. Ώστε η, να κάνει την πολιτικοποίηση, ριζοσπαστικοποίηση. ▶ Ελπίζεις κι εσύ ότι με τη νέα χρονιά τίποτε δεν μπορεί να πάει χειρότερα;

Φυσικά και τα πράγματα θα πάνε χειρότερα, στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, μέχρι να τους σταματήσουμε. Η εποχή του κοινω-άνικού συμβιβασμού έχει περάσει. Επί πεντακόσια χρόνια το ακαπιταλιστικό σύστημα αναή παράγεται μέσα από μια αδήριτη διαδικασία συσσώρευσης και συγκέντρωσης του κεφαλαίου, ενώ οι ίδιοι μηχανισμοί που δίνουν στην καπιταλιστική ολιγαρχία ολοένα περισσότερο πλούτο και δύναμη, στο προ-

Είναι αναγκαίο να μιλήσουμε σήμερα στη νεολαία με τη γλώσσα της και για τα ζητήματα που την απασχολούν και την ενδιαφέρουν

Η ιδέα του κομμουνισμού δεν είναι απλώς επίκαιρη και αναγκ γκαία αλλά κι εξαπλώνεται γο γοργά παγκόσμια, ιδίως στη νε νεολαία. Δεν το δείχνουν αυτό τα μίντια αλλά οι «δεξαμενές σ σκέψης» το συζητούν εκτενώς. Πάντως, η ελπίδα του κομμουνισμού περιβάλλεται από το ζόφο της εξατομίκευσης, της ψυχικής συντριβής και της διανοητικής σύγχυσης των προλετάρ ριων, δοκιμασμένων όπλων το του καπιταλιστικού πλέγματο τος εξουσίας. Ο σοσιαλισμός είν είναι ουτοπία, επαναλαμβάνο νουν διάφορα φερέφωνα, καμένα μυαλά και τσακισμένες ψυχές. Κοίτα την πάρτη σου κι αν επιμένεις να αγωνιστείς, τότε πάλεψε για κάποια χειροπιαστή μεταρρύθμιση. Ζωή καθηλωμένη στον χώρο ερ-

γασίας ή μπροστά σε κάποια οθόνη και κατά κανόνα τιγκαρισμένη στα ψυχοφάρμακα. Και ζητούν και από εμάς να κάνουμε το ίδιο. Η ρεαλιστική απάντηση εδώ είναι «Όχι, ευχαριστώ»! ▶ Ποιες είναι οι βασικές προκλήσεις για την αντικαπιταλιστικήεπαναστατική Αριστερά στην Ελλάδα, σ’ αυτήν τη συγκυρία;

Η βασική πρόκληση για την Αριστερά το 2021 είναι η ίδια που ήταν το 2020, το 2019 και πάει λέγοντας. Η κατακρήμνιση στη δυστοπία θα συνεχίζεται μέχρι η επαναστατική Αριστερά να γίνει αντίπαλο δέος. Πρέπει να μιλήσουμε στο λαό στη δική του γλώσσα, για πράγματα που τον απασχολούν εδώ και τώρα. Πρέπει πρώτα-πρώτα να ριζώσουμε σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και περιοχές. Όσο δεν τα κάνουμε όλα αυτά δεν αποτελούμε κίνδυνο για τον καπιταλισμό αλλά μάλλον αυτοπεριοριζόμαστε στο ρόλο καλών παιδιών κι έντιμων αγωνιστών — δηλαδή κάτι σαν ΜΚΟ και μάλιστα απλήρωτη. ▶ Τι ρόλο έχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτό;

Τα μεταβατικά αιτήματα που προβάλλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την ίδρυσή της είναι ολόσωστα και δικαιώθηκαν στα δύσκολα χρόνια που μεσολάβησαν. Ωστόσο, χρειάζονται ανάπτυξη κι επικαιροποίηση. Δεν αποτελούν ένα περιεκτικό πολιτικό σχέδιο για τον λαό, ο οποίος αύριο θα αναζητά πάλι σωτήρα. Προτού λοιπόν μιλήσουμε στο λαό πρέπει να μιλήσουμε μεταξύ μας. Επείγει, αλλά δεν το κάνουμε αρκετά. Η καχεξία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό αποτυπώνει τη γενικότερη κρίση της Αριστεράς και παράγοντες που δεν ελέγχουμε. Αυτά όμως που μπορούμε να κάνουμε, ας τα κάνουμε. Οπωσδήποτε ας βαθύνουμε την πολιτική μας συμφωνία. Πρέπει να συζητήσουμε ζητήματα πιο θεωρητικά. Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει σε καιρούς πανδημίας και αβεβαιότητας; Η ιστορική εμπειρία δείχνει πως ναι, όπως συνέβη τη δεκαετία του 1940. Η εμπειρία της συνδημίας έχει ομοιότητες με την εμπειρία του πολέμου. Ο πόλεμος συχνά βοηθά τη σκέψη να συγκεντρωθεί στα ουσιώδη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Όχι στις πατέντες Αποκάλυψη τώρα. Οι πολυεθνικές φαρμάκου, που θα έσωναν τον κόσμο από την Covid-19, δεν μπορούν να παράγουν τις απαραίτητες ποσότητες εμβολίων, παρά την πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση από τα κράτη. Τα εμβόλια δεν επαρκούν, καθώς οι Big Pharma προφυλάσσουν τις πατέντες τους και θέλουν να παράγουν οι ίδιες τα σκευάσματα, για ακόμα μεγαλύτερο κέρδος. Κι αυτό παρότι είχαν πρόσβαση στα ανοικτά δεδομένα της αποκωδικοποίησης του DNA του νέου κορονοϊού (SARS-CoV-2) από τις 11/1/20, που τη δημοσιοποίησε ο Ζανγκ Γιονκζέν και η ομάδα του στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Σαγκάης. Παρότι πάτησαν σε όλες τις κατακτήσεις της επιστήμης και της έρευνας, είτε άμεσα (π.χ. πανεπιστήμιο Οξφόρδης και AstraZeneca) είτε έμμεσα, η δημιουργία των εμβολίων αποτελεί κατάκτηση της ανθρωπότητας. Κι αν για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική το καθεστώς των πατεντών προκαλεί μεγάλο κόστος στα δημόσια οικονομικά, αδιαφανείς συμφωνίες και κρίσιμες καθυστερήσεις στην παραγωγή και διανομή των εμβολίων, σε πολυπληθείς ή φτωχές χώρες οδηγεί σε υγειονομικό όλεθρο. Κι όμως οι αδίστακτες πολυεθνικές του φαρμάκου και οι εκπρόσωποι των ηγεμονικών αστικών κρατών αρνήθηκαν στα μέσα Δεκέμβρη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου να προχωρήσουν ακόμα και σε μερική άρση των πατεντών, έτσι ώστε να παραχθούν μαζικά τα εμβόλια, όπως ζήτησαν Ινδία και Νότια Αφρική. Σήμερα απαιτείται η δημοσιοποίηση-απελευθέρωση της πατέντας όλων των εμβολίων έτσι ώστε να γίνουν πραγματικό δημόσιο αγαθό και να μπορούν να αναπαραχθούν από κατάλληλες φαρμακοβιομηχανίες σε όλο τον κόσμο, έτσι ώστε να φτάσουν δωρεάν και με ασφάλεια σε όλο τον πληθυσμό. Το αίτημα αυτό, που αρνείται η ΕΕ και η κυβέρνηση της ΝΔ, αποτελεί πλευρά του αγώνα για δημόσια δωρεάν περίθαλψη και πάει μαζί με την ανάγκη κρατικοποίησης του κρίσιμου τομέα παραγωγής φαρμάκων στην Ελλάδα και όχι μόνο. Γιάννης Ελαφρός

Η άλλη όψη

Γιώργος Παυλόπουλος

ΕΕ και εταιρείες τα έχουν κάνει «θάλασσα» (και) με τον εμβολιασμό

ν δεν υπήρχε η ΕΕ και το ευρώ, τότε θα είχατε καταστραφεί, θα κινδυνεύατε να πεθάνετε από την πείνα. Αυτά μας έλεγαν και μας λένε το σύστημα εξουσίας, τα ΜΜΕ του και οι πάσης φύσης «ευρωλάγνοι» για την προηγούμενη κρίση, που ξέσπασε το 2008 και εκδηλώθηκε με δραματικό τρόπο για την ελληνική κοινωνία δύο χρόνια αργότερα. Θα τολμήσουν, άραγε, να μας πουν το ίδιο και για τη νέα κρίση, την οποία πυροδότησε η πανδημία; Μπορούν, με άλλα λόγια, να ισχυριστούν ότι εάν δεν υπήρχε η ΕΕ στις ζωές μας, τότε το ΕΣΥ και η οικονομία θα κατέρρεαν, ενώ θα βλέπαμε το χρώμα των εμβολίων στην καλύτε-

Κυβερνήσεις και κεφάλαιο αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι δεν ενδιαφέρονται για την υγεία των λαών – παρά μόνο για τη λειτουργία και την κερδοφορία του συστήματος

ρη περίπτωση μετά από κανένα εξάμηνο και μάλλον θα πεθαίναμε από Covid-19; Επειδή είναι αδίστακτοι και ξεδιάντροποι και στην ουσία αυτό προσπαθούν ήδη να μας πουν, ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο παραπάνω ισχυρισμός είναι, την ίδια στιγμή, απίστευτα κυνικός και προφανέστατα ψευδής. Ο κυνισμός του έγκειται στο γεγονός ότι όσοι τον προβάλλουν παραδέχονται ουσιαστικά ότι σε τούτο τον κόσμο υπάρχουν αυτοί που προορίζονται για να ζήσουν και εκείνοι που είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν — όπως συμβαίνει με τα εκατομμύρια των κατοίκων της Αφρικής, που δεν ξέρουν εάν θα περισσέψουν εμβόλια και πότε θα φτάσουν σε αυτούς. Όσο για το ψεύδος

και την υποκρισία, αρκεί κανείς να δει τι συμβαίνει σήμερα στην ΕΕ για να συνειδητοποιήσει ότι το πρωταρχικό κριτήριο με το οποίο λαμβάνονται οι πολιτικές αποφάσεις είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενώ όσον αφορά στην προστασία των λαών δεν μπορούν –και δεν τους ενδιαφέρει μάλλον– να χωρίσουν… δυο γαϊδάρων άχυρα. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Ας πιάσουμε το νήμα από τις φαρμακευτικές, οι οποίες δήθεν τα δίνουν όλα για να μας σώσουν. Η αλήθεια είναι πως στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα (και πρώτα από όλα τις πατέντες τους), ενώ δουλεύουν εκ του ασφαλούς. Με άλλα λόγια, έχοντας εκ των προτέρων διασφαλίσει από την Κομισιόν και τις κυβερνήσεις

Η άλλη όψη

Συμβόλαια υπογράφηκαν, προκαταβολές δόθηκαν χωρίς όμως επάρκεια εμβολίων! των «27» (όπως φυσικά και από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και άλλες χώρες) εκατοντάδες εκατομμύρια σε επιδοτήσεις και συμβόλαια, καθώς και την υπόσχεση ότι δεν θα τις κατηγορήσει κανείς αν κάτι πάει στραβά ή υπάρξουν καθυστερήσεις ή άλλα προβλήματα. Μάλιστα, η Moderna, το εμβόλιο της οποίας έγινε το δεύτερο που εγκρίθηκε στην Ευρώπη την περασμένη Τετάρτη, φέρεται να ζήτησε την τελευταία στιγμή επιπλέον εγγυήσεις από την ΕΕ για να αρχίσει την αποστολή των δόσεων… Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Σοβαρότατα ερωτηματικά προκύπτουν και γύρω από τη μεθοδολογία, η οποία ακολουθήθηκε κατά την περίοδο των δοκιμών, οδηγώντας σε αποτελέσματα που επέτρεψαν στους αρμόδιους φορείς να εγκρίνουν τα σκευάσματά τους. Για παράδειγμα, η AstraZeneca και το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης –το οποίο στρατεύτηκε στην υπηρεσία της εταιρείας– αδυνατούν μέχρι τώρα να δώσουν πειστικές απαντήσεις για τα διαφορετικά ποσοστά που παρουσιάζει η αποτελεσματικότητα του εμβολίου τους εάν χορηγηθεί πρώτα μισή δόση και στη συνέχεια μία ολόκληρη και στην περίπτωση που χορηγηθούν δύο πλήρεις δόσεις. Παράλληλα, τόσο το συγκεκριμένο εμβόλιο όσο και εκείνο της Moderna (πιθανότατα δε και των Pfizer/BioNTech) έχουν δοκιμαστεί σχεδόν αποκλειστικά σε ανθρώπους ηλικίας 18-55 ετών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σαφής εικόνα της επίδρασής τους στις πραγματικά ευάλωτες ομάδες, οι οποίες μάλιστα πρόκειται

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα. Όσο για τη διάρκεια και το είδος της ανοσίας που προσφέρουν, επίσης αποτελεί «άγνωστο Χ» – κάτι που σε μεγάλο βαθμό είναι αναμενόμενο, καθώς η αναγκαία τρίτη φάση των δοκιμών συρρικνώθηκε σημαντικά και, ουσιαστικά, «συμπυκνώθηκε» με την πρώτη φάση των μαζικών εμβολιασμών, μετά τις εγκρίσεις-εξπρές. Όσο για την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών, η εικόνα θα μπορούσε να είναι ιδιαιτέρως κωμική εάν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική – με το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης να τους βαρύνει. Είναι ενδεικτικό ότι οι «αρρυθμίες» εμφανίστηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή, αμέσως μετά την πανηγυρική πρεμιέρα των εμβολιασμών, με εμφανή την έλλειψη προγραμματισμού και ελλείψεις ακόμη και σε στοιχειώδη – για παράδειγμα, επαρκείς σύριγγες, κάτι που σύμφωνα με τους New York Times παρατηρήθηκε σε Ιταλία και Ελλάδα. Ακόμη και στη Γερμανία, η οποία βρίσκεται και σε αυτό το θέμα σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους, υπήρξε έντονη αντίδραση για τους χειρισμούς της κυβέρνησης, που έχουν ως αποτέλεσμα η χώρα να έχει παραλάβει 1,3 εκατ. δόσεις (άλλες 900.000 αναμένονταν αυτή την εβδομάδα), αλλά να έχει χορηγήσει λιγότερες από το ένα τρίτο. Όσο για τη Γαλλία, η κυβέρνηση Μακρόν έκανε και ό,τι μπορούσε για να προκρίνει το σκεύασμα της εγχώριας Sanoﬁ έναντι εκείνων των γερμανικών, βρετανικών και αμερικανικών ομίλων — κάνοντας την Deutsche Welle να αναφερθεί σε «εθνικούς εγωισμούς». Πέραν αυτού, φρόντισε να υπάρχουν μόλις 100 εμβολιαστικά κέντρα σε όλη τη χώρα, ενώ στη συνέχεια προσπάθησε να κατηγορήσει τον λαό και τις επιφυλάξεις του για τον πολύ μικρό αριθμό των δόσεων που διατέθηκαν (λιγότερες από 1.000 την πρώτη εβδομάδα!). Ξεχνώντας, ταυτόχρονα, τα τεράστια σκάνδαλα του πρόσφατου παρελθόντος με φαρμακευτικές, εμβόλια και φάρμακα, που δημιουργούν αντικειμενικά καχυποψία. Σε αυτό το φόντο, οι «27» προσπάθησαν να ρίξουν το φταίξιμο στην Κομισιόν. Εκείνη όμως αντεπιτέθηκε, ισχυριζόμενη ότι ενώ έχει παραγγείλει συνολικά 2 δισεκ. δόσεις από διαφορετικά εμβόλια (αυτά που θεώρησε ότι έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πάρουν έγκριση), υπεύθυνα τελικά για το ποια θα επιλέξουν και πόσες δόσεις θα προμηθευτούν από το καθένα είναι τα κράτη-μέλη. Ακόμη και αν την πιστέψουμε, βεβαίως, προκύπτει ένα μείζον ζήτημα: Τα συμβόλαια υπογράφηκαν, οι παχυλές προκαταβολές δόθηκαν, όμως αποδείχθηκε ουδείς είχε διασφαλίσει την ομαλή ροή της παραγωγής – ούτε οι εταιρείες, φυσικά, που είχαν ως πρώτο μέλημα να τσεπώσουν το παραδάκι. Στ’ αλήθεια, λοιπόν, πιστεύει κανείς ότι σε αυτή την ΕΕ μπορεί να αισθάνεται κανείς σίγουρος για την υγεία του και τον έγκαιρο εμβολιασμό του;

Άθλια οργάνωση και επικοινωνιακά σόου αιχμαλώτισαν την «Ελευθερία»

α σοβαρά προβλήματα –αν όχι η ανυπαρξία– κυβερνητικού σχεδιασμού για την υλοποίηση του μαζικού εμβολιασμού είναι ήδη φανερά με την αναβολή του εμβολιασμού υγειονομικών, αλλά και με δημοσιεύματα του αστικού τύπου που κάνουν λόγο για σοβαρές ελλείψεις ακόμα και σε αναλώσιμα. Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ), συνεχείς είναι οι αναβολές εμβολιασμών υγειονομικών που είχαν προγραμματιστεί από την Δευτέρα 4 Ιανουαρίου σε πολλά νοσοκομεία της Αττικής αλλά και ολόκληρης της χώρας (ΓΚΝ Γεννηματάς Αθήνας, Καραμανδάνειο, Βόλου, Λαμίας, Τρίπολης, Αμαλιάδας, Πύργου, Καλαμάτας, Κυπαρισσίας, Γρεβενών, Σερρών, Ξάνθης, Χαλκίδας, Ρεθύμνου, Μυτιλήνης, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ Καρδίτσας, ΕΙΑΑ). «Αυτό», εξηγεί η ΟΕΝΓΕ, «σημαίνει ότι θα καθυστερήσει η πρώτη φάση του εμβολιασμού που περιελάμβανε όλα τα νοσοκομεία, τους οίκους ευγηρίας και τα κέντρα αποκατάστασης και ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε ότι θα ολοκληρωθεί έως τις 20 Ιανουαρίου». Την ανησυχία που προκαλεί η συγκεκριμένη καθυστέρηση ενισχύουν τα δημοσιεύματα που μιλούν για ελλείψεις ακόμα και σε σύριγγες και ξηρό πάγο, ο οποίος χρησιμοποιείται στη μεταφορά των εμβολίων. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα ζητώντας οικονομική στήριξη από «μεγάλη καπνοβιομηχανία αλλά και εισαγωγείς ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και αναλω-

σίμων» προκειμένου να αγοράσει πέντε εκατομμύρια σύριγγες μέχρι τις 15 Ιανουαρίου. Βέβαια το πρόβλημα της έλλειψης παρουσιάζεται να αφορά την παγκόσμια αγορά. Όλα αυτά γίνονται λίγες μέρες μετά τον εμβολιασμό στελεχών της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι προηγήθηκαν των υγειονομικών. Για να «εξηγήσει» όσα έγιναν, η κυβέρνηση μίλησε περί… διασφάλισης της «συνέχειας τους κράτους». Ωστόσο οι έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν από τις συνεχείς εικόνες... υπερήφανων εμβολιασμένων στελεχών, ανάγκασαν το Μέγαρο Μαξίμου σε αναδίπλωση, σταματώντας τη διαδικασία. Η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος, Αριστοτελία Πελώνη, με αφορμή τη νοσηλεία του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Γ. Πλακιωτάκη, μίλησε για κυβερνητικά στελέχη που δεν θα μπορούσαν να μείνουν απροστάτευτα, καθώς «υπάρχουν κρίσιμες λειτουργίες της κυβέρνησης οι οποίες δεν μπορούν να μπουν στον αυτόματο αν συμβεί κάτι». Το λάθος για την Αρ. Πελώνη ήταν οι σχετικές προκλητικές αναρτήσεις των στελεχών στα κοινωνικά δίκτυα. Παρά τις τυμπανοκρουσίες για το σχέδιο «Ελευθερία», όμοιες με εκείνες της υποδοχής των πρώτων κιβωτίων από τον Ν. Χαρδαλιά και του σχεδίου «Ιπποκράτης» για τη μετακίνηση των εμβολίων μέσα στη χώρα, η διαδικασία προχωράει με ανησυχητικά αργό τρόπο. Το πολυπόθητο τείχος ανοσίας, στο οποίο έχει ποντάρει πολιτικά η κυβέρνηση, όπως όλα δείχνουν θα χρειαστεί μήνες για να δημιουργηθεί. Αρχοντούλα Βαρβάκη

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Η έμμεση χρηματοδότηση της τηλεοπτικής ολιγαρχίας

από τις κάμερες

σης στη λειτουργία του ιδιότυπου πολιτικού συνεταιρισμού τους συμπληρώνει η ενίσχυση της τηλεοπτικής παραγωγής, με τη διάθεση πόρων από τα Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων. Πρόκειται για το νόμο ενίσχυσης οπτικοακουστικής παραγωγής μέσω του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), γνωστό ως νόμο Κρέτσου, με τον οποίο χρηματοδοτείται το 40% της παραγωγής ταινιών, σήριαλ και ψηφιαΟΙ «ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ» της κομμακών παιχνιδιών. τικής ΕΡΤ θα χρυσοπληρώνονται. Η Η ενίσχυση αυτή μετά ρύθμιση για τη δυνατότητα αύξησης το 2017, λειτούργησε ως των αποδοχών για το 2% του προσημαντική κινητήριος δύσωπικού, πρακτικά σημαίνει πως ναμη για τον ελληνικό κιπερίπου 240 στελέχη και «πιστοί» νηματογράφο αλλά και τις του κομματικού καθεστώτος θα επιτηλεοπτικές σειρές μυθοβραβεύονται με επιπλέον αποδοχές. πλασίας. Αυτή τη στιγμή προβάλλονται περισσότεΈτσι προστίθεται μια ακόμη, τρίτη, ρες από 12 σε πέντε τηλεοκατηγορία εργαζομένων στην ΕΡΤ. πτικούς σταθμούς. Σχεδόν Στην πρώτη ανήκει η πλειονότητα όλες παράγονται μέσω της των εργαζομένων, η δεύτερη αποχρηματοδότησης του ΕΚΟτελείται από τους νεοδιοριζόμενους ΜΕ. Ενδεικτικά, οι Άγριες καλά αμειβόμενους με συμβάσεις. Μέλισσες του ΑΝΤ1 επιδοτήθηκε για τον β΄ κύκλο της με 1.607.808 ευρώ και για τον α’ κύκλο με 1.685.708 ευρώ. Από τα λιγοστά διαθέσιμα στοιχεία γνωρίζουμε πως για τη

Οι λίστες διαφημιστικής χρηματοδότησης, οι χαριστικές ρυθμίσεις για τη μη πληρωμή των τηλεοπτικών αδειών, το χάρισμα φόρων, δεν είναι τα μόνα ευχαριστήρια δώρα της κυβέρνησης στους «συνεταίρους» της τηλεοπτικής χειραγώγησης. Τον κατάλογο της χρηματοδότη-

ΑΙΣΘΗΤΑ αυξημένη είναι η διαφημιστική δαπάνη του δημοσίου και των κρατικών οργανισμών για τα μίντια. Μέσω της διαφήμισης επιτυγχάνεται η πολιτική χρηματοδότηση μικρών και μεγάλων ΜΜΕ. Από τα πρώτα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, ήδη εγκρίθηκε για το 2021 πρόγραμμα 8 εκατ. για τον ΕΟΤ, 2 εκατ. ευρώ για την Περιφέρεια Αττικής, 1,5 εκατ. ευρώ για την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και σχεδόν 2 εκατ. για την Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου.

Η ΕΞΟΔΟΣ του Στ. Πέτσα από το Μέγαρο Μαξίμου αναβάλλει προς τον παρόν την κατάθεση του σχεδίου νόμου για την ιδιωτική τηλεόραση. Η διαπραγμάτευση με τους ιδιοκτήτες καναλιών στις ρυθμίσεις των θεματικών τηλεοπτικών αδειών θα γίνει εκ νέου, όπως επίσης και οι συζητήσεις με τις διαφημιστικές εταιρείες. Τα ανοιχτά ζητήματα είναι αρκετά και η κυβέρνηση δεν θέλει να δυσαρεστήσει τους συμμάχους καναλάρχες.

σεζόν 2018-2019 ο ΑΝΤ1 χρηματοδοτήθηκε για την παραγωγή σειρών με 2,5 εκατ. ευρώ, ο Alpha με 2 εκατ., ο ΣΚΑΪ σχεδόν με ένα εκατ. Συγκεκριμένα στοιχεία χρηματοδοτήσεων δεν δίνει το ΕΚΟΜΕ. Για το 2021 το ποσό χρηματοδότησης ανέρχεται σε περίπου 42 εκατ. ευρώ. Πέρα από την αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης, το μοντέλο προσφέρει χρηματοδοτικά δάνεια στις εταιρείες παραγωγής. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι η αλλαγή που ετοιμάζει η κυβέρνηση και με την οποία το ποσοστό ενίσχυσης 1,5% που όφειλαν να πληρώνουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί ελεύθερης και συνδρομητικής τηλεόρασης θα κατευθύνεται πλέον στο ΕΚΟΜΕ και όχι στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Επίσης, σε άσχετο νόμο, έδωσε τη δυνατότητα να διατίθεται το 50% του ποσού σε διαφημίσεις κινηματογραφικών ταινιών. Πρακτικά, οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα αποδίδουν το μισό του 1,5% στο ΕΚΟΜΕ για να το πάρουν πολλαπλάσιο πίσω ως επιδότηση των τηλεοπτικών τους σειρών! Τη φετινή σεζόν έγινε μια ακόμη σημαντική προσθήκη. Τα τηλεοπτικά κανάλια θα επιδοτούνται και για τα ριάλιτι παιχνίδια.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Το ελληνικό κράτος, επιχειρώντας τη στρατηγική του αναβάθμιση, μετασχηματίζεται σε «Ισραήλ των Βαλκανίων» και εξοπλίζει την πολεμική μηχανή του. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για προκήρυξη 1.600 θέσεων για Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ) και 1.000 θέσεων για Οπλίτες Βραχείας Ανακατατάξεως (ΟΒΑ), μόνο για τον Ιανουάριο. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων καλούμε ευθέως τα νέα παιδιά να μείνουν μακριά από τον στρατό. Η επιλογή αυτή σημαίνει παρακμή της προσωπικότητας του ανθρώπου σε πολιτικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο. Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο η στράτευση στον εθνικό-αστικό στρατό σημαίνει άμεσα ότι γινόμαστε εκτελεστικό όργανο της οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα. Οι μισθοφόροι θα καλεστούν να επιτεθούν και να καταστείλουν πρόσφυγες στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. ΕΠΟΠ και ΟΒΑ θα κληθούν μαζί με φαντάρους να διεκδικήσουν τις ΑΟΖ της

Νέες προσλήψεις ΕΠΟΠ και ΟΒΑ ▸ H νεολαία πρέπει να μείνει μακριά από την πολεμική μηχανή κράτους και ολιγαρχίας Μεσογείου και να σκοτωθούν για τους οικονομικούς ανταγωνισμούς των πετρελαιάρχων σε Ελλάδα και Τουρκία. Οι ίδιοι μισθοφόροι θα είναι εκείνοι που θα σταλθούν να σηκώσουν το όπλο σε απεργούς, φοιτητές και ανέργους που διεκδικούν τα δημοκρατικά δικαιώματα τους. Γιατί όταν το κράτος Άμυνας-Ασφάλειας φοβηθεί, πάντα καλεί τον στρατό να καταστείλει τον αγωνιζόμενο λαό. Σε προσωπικό επίπεδο μπορούμε να αναφερθούμε σε εξευτελισμό της ανθρώπινης υπόστασης. Οι ΟΒΑ και ΕΠΟΠ είναι ισόβια στο πάτο της στρατιωτικής ιεραρχίας. Καλούνται να κάνουν

τα καπρίτσια και τις αγγαρείες που τους αναθέτουν οι αξιωματικοί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Κινούνται φοβισμένοι μέσα στον χώρο των στρατοπέδων και ελπίζουν στην εύνοια κάποιου γνωστού τους πολιτικού προσώπου ή αξιωματικού στο ΓΕΕΘΑ. Δηλαδή στηρίζονται στο γλείψιμο και το βύσμα για όσο το δυνατόν καλύτερη μεταχείριση. Μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια και δημιουργικότητα. Και όλη αυτή η καταπίεση θα έχει ψυχολογικές επιπτώσεις ή βίαια ξεσπάσματα σε πιο «ευάλωτα» άτομα, όπως η οικογένεια τους ή οι φαντάροι. Ταυτόχρονα, ο στρατός αποτελεί το

προπύργιο του φασισμού, της πατριαρχίας και του σκοταδισμού στην ελληνική κοινωνία. Για οποιοδήποτε πολίτη που έχει τα παραμικρά δημοκρατικά στοιχεία, το περιβάλλον αυτό είναι ασφυκτικό. Οι γυναίκες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και άλλες μειονότητες δέχονται στο στρατό περιθωριοποίηση και λεκτική βία που κάνει την καθημερινότητα τους δύσκολη. Ο στρατός είναι πολιτισμικά φιλικό περιβάλλον μόνο για ακροδεξιούς. Εμείς σαν Δίκτυο «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων καλούμε τη νεολαία να μην απογοητεύεται και να μην ψάχνει οικονομική διέξοδο στον στρατό. Να οργανωθούμε στα σωματεία μας, στις εργατικές λέσχες, στις συνελεύσεις γειτονιάς, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις κινήσεις πόλεων. Συλλογικά, διεθνιστικά και ταξικά να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες ζωής. Γιατί μόνο η ταξική πάλη θα μας δώσει μια καλύτερη ζωή και θα την συνεχίζουμε μέχρι να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

ύο μήνες συμπληρώθηκαν από το μεσημέρι της 5ης Νοεμβρίου, όταν Κυριάκος Μητσοτάκης και Σωτήρης Τσιόδρας ανακοίνωναν την επιβολή lockdown «για τρεις εβδομάδες» οι οποίες «θα ήταν αρκετές» για τον περιορισμό του δεύτερου κύματος της πανδημίας που τότε έκανε την εμφάνισή του. Οι «τρεις εβδομάδες» έγιναν τέσσερις και οι τέσσερις ήδη οκτώ, βαδίζοντας πλέον στην ένατη εβδομάδα με αυστηρούς περιορισμούς στην κυκλοφορία, πρόστιμα συνολικού ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρώ και «ασφυξία» με υποχρεωτικό εγκλεισμό στο σπίτι από τις 9 το βράδυ. Χωρίς ταυτόχρονα να έχει αλλάξει και κάτι ως προς τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) σε ώρες αιχμής, καθώς οι επιχειρήσεις –κυρίως του δευτερογενούς τομέα– όχι απλώς δουλεύουν κανονικά αλλά πολλές έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης του ιού. Στο διάστημα που μεσολάβησε, το lockdown όχι απλώς δεν κατάφερε να αποτρέψει το σαρωτικό χτύπημα της Ελλάδας από το νέο κύμα της πανδημίας αλλά επιχειρήθηκε να λειτουργήσει ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τις κυβερνητικές ευθύνες ως προς τη διαχείριση του κορονοϊού στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ πρώτου και δεύτερου κύματος. Οι εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για τη μη θωράκιση του ΕΣΥ, τα ανύπαρκτα ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, τον καθημερινό συνωστισμό στα ΜΜΜ που οδήγησαν στην καταστροφή του δεύτερου κύματος, μέσω του lockdown, μετακυλήθηκαν σε εργαζόμενους και νέους, στους κατοίκους ιδίως των μεγάλων αστικών κέντρων και των πιο φτωχών συνοικιών τους, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την τιμωρητική χρήση του μέτρου: Αυστηρός κατ’ οίκον περιορισμός στους εργαζόμενους της Μάνδρας, του Ασπρόπυργου, της Ελευσίνας και άλλων περιοχών με εξοντωτικά πρόστιμα και έξοδο κυριολεκτικά μόνο για δουλειά.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πανδημία: Ταξική μεροληψία, προχειρότητα και κυνισμός Το παρατεταμένο lockdown που ξεκίνησε το Σάββατο 7 Νοεμβρίου και θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τις 18/1 δεν κατάφερε να αποτρέψει το σαρωτικό χτύπημα του δεύτερου κύματος αλλά επιχειρείται να λειτουργήσει ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για την κυβέρνηση.

Στο μεταξύ, στους δύο αυτούς μήνες η κυβέρνηση κινείται από φιάσκο σε φιάσκο σε επίπεδο οργάνωσης, διαχείρισης, επικοινωνίας, σε αποτυχίες που αποκαλύπτουν τον κυνισμό, την σκοπιμότητα και την ταξική διάσταση στο πώς διαχειρίζεται την πανδημία του κορονοϊού. Έτσι η έλευση του εμβολίου της Pﬁzer δεν αποτέλεσε βεβαίως τη «μαγική λύση» η οποία σε μερικές εβδομάδες θα βελτίωνε θεαματικά την κατάσταση, όπως τον Δεκέμβριο υποσχόταν η κυ-

βέρνηση, αλλά η ίδια η διαδικασία του εμβολιασμού, η πολυσυζητημένη «επιχείρηση Ελευθερία», μετατράπηκε από τις πρώτες ημέρες σε ένα τεράστιο φιάσκο. Στο πλαίσιο της κυβερνητικής προχειρότητας και αναλγησίας το μεσημέρι του Σαββάτου 2 Ιανουαρίου, ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ανακοίνωσε την εκ νέου σκλήρυνση του lockdown σε πανελλαδικό επίπεδο, με απαγόρευση κυκλοφορίας ξανά από τις 9

Η κυβέρνηση κινείται από φιάσκο σε φιάσκο σε επίπεδο διαχείρισης και επικοινωνίας

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» και επικίνδυνος Παρελκόμενα της ριψοκίνδυνης «φυγής προς τα εμπρός» που επιχειρεί η κυβέρνηση με φόντο την τραγωδία στην οποία με αποκλειστικά δική της ευθύνη μετατράπηκε το δεύτερο κύμα της πανδημίας, όλα τα παραπάνω εκθέτουν όχι μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και ευρύτερα πλευρές και όψεις του συστήματος στα μάτια ανθρώπων από πολλές κοινωνικές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένου τμήματος του παραδοσιακού «ακροατηρίου» της σημερινής κυβέρνησης. Η οργή που «σιγοβράζει» αγκαλιάζει εργαζόμενους, άνεργους, μικροεπαγγελματίες, αυτοαπα-

σχολούμενους. Γίνεται δε αντιληπτή από ψύχραιμους παρατηρητές του αστικού μπλοκ που προσπαθούν να «καναλιζάρουν» σε θεσμικές διαδρομές τη διάχυτη δυσαρέσκεια, πριν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Βραχυπρόθεσμα, την οργή μπορεί να συγκρατεί η άγρια, προληπτική όσο και παραδειγματική καταστολή. Μεσοπρόθεσμα όμως η τακτική αυτή διαβρώνει την εμπιστοσύνη μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας προς το σύμπλεγμα κράτους-κεφαλαίου, καθώς αποκαλύπτει καθημερινά ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» σε όλα τα επίπεδα. Και ιδιαιτέρως επικίνδυνος.

μ.μ. και νέο «λουκέτο» σε όσα καταστήματα είχαν ανοίξει. Μεταξύ άλλων και με τη πολυσυζητημένη μέθοδο του click away, «αφήνοντας ξεκρέμαστους» όσους μικροεπαγγελματίες προσπάθησαν τις ημέρες των εορτών να «πιάσουν» τον βηματισμό των μεγάλων αλυσίδων. Τις αμέσως επόμενες ημέρες δε το ζήτημα του ανοίγματος των σχολείων μετατράπηκε σε ένα άνευ προηγουμένου γαϊτανάκι διαδοχικών αλληλοαναιρούμενων δηλώσεων κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, με τις διαφορετικές εκδοχές του τι μέλλει γενέσθαι να διαδέχονται η μία την άλλη μέσα σε διάστημα λίγων ωρών. Μέχρι τελικά να βγει «λευκός καπνός» από την επιτροπή των λοιμωξιολόγων το βράδυ της Πέμπτης. Η απαγόρευση λειτουργίας των εκκλησιών, στο πλαίσιο της σκλήρυνσης του lockdown, πυροδότησε την οργή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας που μετατράπηκε σε «αντάρτικο», με δημόσια άρνηση συμμόρφωσης στις κυβερνητικές ρυθμίσεις. Ιεράρχες και ιερά σύνοδος διακήρυσσαν την πρόθεσή τους να τελέσουν κανονικά λειτουργίες στους ναούς την ημέρα των Θεοφανίων, εξαναγκάζοντας την κυβέρνηση σε συμβιβασμό: Οι εκκλησίες λειτούργησαν κανονικά, ωστόσο επισήμως δεν επετράπη ο αγιασμός των υδάτων. Συμβιβασμός που, από πλευράς κυβέρνησης, αποδεικνύει για μία ακόμη φορά τα «δύο μέτρα και σταθμά» ως προς την τήρηση των περιοριστικών μέτρων. Δεν πρόκειται βεβαίως για το αυτονόητο δικαίωμα κάθε θρησκευόμενου να ασκήσει ελεύθερος τα καθήκοντά του στο βαθμό που δεν τίθεται κίνδυνος για την υγεία του ίδιου και των γύρω του, αλλά για τα «στραβά μάτια» της κυβέρνησης σε περιπτώσεις κραυγαλέας παραβίασης των μέτρων σε εκκλησίες. Την ίδια στιγμή που μία αγωνιστική συγκέντρωση στη Νέα Σμύρνη με αίτημα το άνοιγμα του πάρκου της περιοχής στους κατοίκους, ανήμερα των Θεοφανείων, αντιμετωπίστηκε ξανά με τα ΜΑΤ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Είναι κανονικότητα η εξ αποστάσεως εκπαίδευση; Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επέστρεψαν την Παρασκευή στα μαθήματά τους μέσω της νέας κανονικότητας που θέλει να επιβάλει το υπουργείο Παιδείας, εκείνη της υποχρεωτικής τηλεκπαίδευσης. Το Πριν απευθύνθηκε σε μια καθηγήτρια, έναν γονέα και μια μαθήτρια λυκείου, ζητώντας τη γνώμη τους για το πώς βιώνουν τις αλλαγές από τον περασμένο Μάρτιο στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Έφη Γανιάρη*

Η τηλεκπαίδευση δεν είναι εκπαιδευτική διαδικασία Από τον περασμένο Μάρτη που έκλεισαν για πρώτη φορά τα σχολεία, με πλήρη ευθύνη των κυβερνώντων που δεν έλαβαν κανένα μέτρο για την προστασία μαθητών, εκπαιδευτικών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση εμφανίζεται από το υπουργείο Παιδείας σαν η συνέχιση της κανονικότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Από τον Νοέμβρη, η απαίτηση του υπουργείου να πάρει υποχρεωτικά χαρακτηριστικά (χρήση πλατφόρμας webex, πέρασμα απουσιών, προχώρημα ύλης, αξιολόγηση μαθητών) δείχνει την πρόθεση τους να της δώσουν μόνιμα χαρακτηριστικά και όχι μόνο έκτακτων συνθηκών. Έχουν ήδη προχωρήσει στη ψήφιση της εφαρμογής της σε περίπτωση μαθητικών καταλήψεων, αλλά και στον πρόσφατο νόμο για την ΤΕΕ προβλέπεται να εφαρμόζεται ισότιμα με τη δια ζώσης στις Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ), στις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ και στα ΙΕΚ. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι εκπαιδευτική διαδικασία, οδηγεί στη σοβαρή υπονόμευση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, στη διεύρυνση των κοινωνικών-εκπαιδευτικών ανισοτήτων και την ένταση των ταξικών αποκλεισμών αλλά και στην καταπάτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών: αναπληρωτές με τρίμηνη σύμβαση και καταπάτηση του εργασιακού ωραρίου. Εξαφανίζεται ο χώρος εργασίας και μάθησης που δημιουργεί τους όρους της ζωντανής δημοκρατικής λειτουργίας. Εκεί που συντελείται η κοινωνικοποίηση, η διδασκαλία, η συζήτηση. Εκεί όπου ο εκπαιδευτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει παιδαγωγικές μεθόδους διδασκαλίας, να σκύψει περισσότερο πάνω στον «αδύναμο» μαθητή. Από τις 6 Νοέμβρη, χώρος εργασίας και «εκπαίδευσης» είναι η κατοικία,

εργαλεία ο υπολογιστής, το κινητό, το σταθερό ή για αρκετούς το τίποτα. Είναι βέβαιο ότι η προσπάθεια που καταβάλλουμε είναι πολύ μεγαλύτερη και κοπιαστική. Αυτή η διαδικασία όμως, αναμφίβολα, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη ζωντανή διδασκαλία και τα αποτελέσματα της, δεν απευθύνεται στο σύνολο της τάξης. Εκπαιδευτικοί και μαθητές είμαστε ολοένα και πιο εξουθενωμένοι. Αυτό που χρειάζεται αυτή την περίοδο είναι η διατήρηση μιας ουσιαστικής επικοινωνίας και επαφής με το σύνολο των μαθητών μας, ανεξάρτητα από το μέσον και βέβαια έξω από πρακτικές παρουσιολογίων, προχωρήματος της ύλης, διαγωνισμάτων και βαθμών. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, σημαντικό ρόλο παίζουν οι αποφάσεις των σωματείων ενάντια στην εφαρμογή των υποχρεωτικών μέτρων και των σχεδίων που επιδιώκουν να μονιμοποιήσουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Κυβέρνηση και κράτος χρησιμοποιούν την πανδημία σαν χρυσή ευκαιρία και προχωρούν στην επιβολή των πιο αντιδραστικών αντιλαϊκών μέτρων. Χρειάζεται λοιπόν να έρθουμε σε ρήξη με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που υποτάσσεται και βολεύεται στην αναγκαιότητα του εφικτού σήμερα, δηλαδή ότι δεν γίνεται τίποτα, αλλά και τις δυνάμεις εκείνες που προτείνουν συμβολικούς αγώνες δι’ αντιπροσώπων, δηλαδή στην προοπτική που φέρνει αναπόφευκτα την ήττα. Τώρα, και όχι αργότερα, να δώσουμε τους αναγκαίους μαζικούς αγώνες, να πάρουμε απεργιακές αποφάσεις, να βγούμε στους δρόμους με όλα τα μέσα προστασίας, για να διεκδικήσουμε τη δημόσια παιδεία και υγεία, το μέλλον των μαθητών μας, τη ζωή με πλήρη μορφωτικά, εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. *Πρόεδρος Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

Μάκης Βάσιλας*

Μαρίνα Παναγιωτοπούλου*

Τα παιδιά ζουν εκτός πραγματικότητας

∆ικαίωμα η δια ζώσης μόρφωση

Δύο μήνες εφαρμογής της λεγόμενης τηλεκπαίδευσης είναι υπεραρκετοί για να επιβεβαιωθούν οι φόβοι και οι ανησυχίες που τόσο οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές αλλά και οι γονείς εξέφραζαν για το όλο εγχείρημα. Η εφαρμογή της έκανε φανερά –ίσως μάλιστα να τα μεγάλωσε– τα σοβαρά προβλήματα που έτσι κι αλλιώς προϋπήρχαν στην εκπαιδευτική διαδικασία και πριν το κλείσιμο, ενέτεινε τις κοινωνικές ανισότητες ενώ αλλάζει δραστικά τον τρόπο που τα παιδιά μας αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα καθώς βρίσκονται διαρκώς πίσω από μια οθόνη. Αλλάζει η αίσθηση του πραγματικού ενώ ας μην μιλήσουμε καλύτερα για την ιδιωτικότητα που οφείλει να προστατεύεται καθώς και την ευκολία δημόσιας έκθεσης της προσωπικής τους εικόνας. Τα παιδιά μας ζουν σε έναν χώρο που κοντεύει να απολέσει τα χαρακτηριστικά του και ο οποίος, από προσωπικός χώρος οικογενειακό καταφύγιο, μετατρέπεται σε σχολική τάξη και αίθουσα εργασίας. Ταυτόχρονα, είναι πολύ σοβαρά τα εκπαιδευτικά ζητήματα που προκύπτουν αφού, ειδικά στις μικρές τάξεις και το νηπιαγωγείο, είναι σχεδόν «υποχρεωτική» η ύπαρξη ενηλίκου ο οποίος θα βοηθάει το παιδί στη σύνδεσή του στη λεγόμενη ηλεκτρονική τάξη. Όσο για το κόστος όλης αυτής της ιστορίας, έχει πλήρως μετακυλήσει στις οικογένειες που πρέπει με δικά τους έξοδα να φροντίσουν να υπάρχει αξιόπιστη σύνδεση ίντερνετ, όπως επίσης και εξοπλισμός και αναλώσιμα που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση των σχολικών εργασιών. *Μέλος ΔΣ Ένωσης Γονέων Ν. Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας

Είναι φανερό πως η ανεύθυνη διαχείριση της πανδημίας και η πενιχρή χρηματοδότηση στην Υγεία και τη Παιδεία, θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό και τα αντιλαϊκά μέτρα θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Μέσα σε αυτά είναι και η τηλεκπαίδευση, η οποία δεν είναι ουσιαστική εκπαίδευση! Η δια ζώσης μαθησιακή διαδικασία είναι αναντικατάστατη και αναφαίρετο δικαίωμά μας. Οι συνθήκες υπό τις οποίες βρισκόμαστε είναι απαράδεκτες, καθώς πολλοί από μας δεν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για καθολική εξασφάλισή του. Ωστόσο, η αξιολόγησή μας θα γίνει κανονικά, αποδεικνύοντας ότι σημασία δεν έχει η σφαιρική γνώση, αλλά οι βαθμοί και ο ανταγωνισμός. Επιπλέον, τα δυο μηχανογραφικά και η τράπεζα θεμάτων επανέρχονται στην κουβέντα, κάνοντας τη μόρφωση αγώνα που ο «καλύτερος» νικάει στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το σχολείο μετατρέπεται σε εξεταστικό κάτεργο και γίνεται ακόμα πιο απωθητικό. Φυσικά, η κυβέρνηση και η αστική πολιτική που ασκεί, επιλέγει τον δρόμο ο οποίος θα εισάγει όλο και λιγότερους στα δημόσια πανεπιστήμια. Και όλα αυτά βέβαια εν μέσω καραντίνας, όπου οι κινητοποιήσεις είναι «παράνομες» και το μαθητικό κίνημα δυσκολεύεται να αντιδράσει λόγω της καταστολής. Όμως δεν πτοούμαστε και δεν υποτασσόμαστε! Τα νομοσχέδια περί δια ζώσης και εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα ανατραπούν. Θα συνεχίσουμε τους αγώνες μέχρι να έχουμε Παιδεία και Υγεία στο ύψος των αναγκών μας. *Μαθήτρια 1ου ΓΕΛ Καισαριανής

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ολύβια Τζιουβάρα

ις ε θ ώ ι ν ς ώ «Εσύ π ά τ ε μ ς ε ρ έ μ δέκα η ; » ς έ τ ρ ο ι γ τις

μέρα που συλλογικά ως ανθρωπότητα γιορτάζουμε συμβολικά μια περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο σηστιμα. Μοιάζει πιο εύκολο να βρεθείς σε ματοδοτεί συνήθως δύο πράγμαάλλη χώρα από ό,τι στο διπλανό νομό. Το τα: μια ανάπαυλα εορτασμών με απέδειξαν άλλωστε ο Τσιτσιπάς και άλλες άδεια από τη δουλειά ή διακοπές διασημότητες, σωστά; Έτσι κι αλλιώς, σε από το σχολείο και ανασκόπηση όποιον περισσεύουν τα χρήματα για το του τι έγινε από τον προηγούμεπρόστιμο μπορεί να ρισκάρει τη βόλτα νο εορτασμό. του. Εμείς όμως πού μπορούμε να πάΟι ταξικοί Πέρασε η χρονιά που έγιναν ρουμε αέρα; των διαχωρισμοί τόσα πολλά κι όμως ο χρόνος Σύμφωνα με την κυβέρνηση, μετά χυσαν γιορτών ενίσ ίσως μοιάζει χαμένος. Όχι για τα από σχεδόν δυο μήνες lockdown, αυτό ση ψώνια που δεν κάναμε αλλά για που διακαώς περιμέναμε οι νέοι ήταν τα την αγανάκτη τις στιγμές που δεν μας άφησαν νης ψώνια με click away. Γιατί είχαμε ανάτης πληττόμε να μοιραστούμε, για όσους πενγκη από έναν τρόπο που καταφέρνει να νεολαίας θήσαμε λόγω ιού, για τις δουλειές συνδυάσει όλα τα αρνητικά των αγορών μας που χάθηκαν σε μια ατέρμονη μέσω ίντερνετ και των μετακινήσεων σε καραντίνα. Κι όμως καταφέραμε περίοδο πανδημίας. Στη λογική του κέρνα εμπνευστούμε από τη συλλοδους, η περίοδος των γιορτών είναι καγική εμπειρία της αγανάκτησης ταναλωτική μανία και γιορτινά περιτυπου τελικά εκφράστηκε — συχνά λίγματα στα δώρα. Για μας όμως είναι οι πάγου. Το εμβόλιο παρουσιάζεται παρανόμως. Είναι όμως για όλη τη παραλήπτες των δώρων μας που έχουν ως το θείο δώρο –παρόλο που σε νεολαία αυτή η αίσθηση το ποδαρισημασία κι όχι τα δώρα. Είτε οι άνθρωμια ριζικά διαφορετική μορφή κοικό για τη νέα χρονιά; ποί μας που δεν είδαμε, είτε εκείνοι οι νωνικής οργάνωσης θα ήταν δεδοΑπό συνήθεια, βλέποντας ακόάνθρωποι που δεν τους επέτρεψαν να μένο– ενώ ο ίδιος ο εμβολιασμόςς μη το στολισμό στους δρόμους, ρωδουν οποιονδήποτε γιατί «γιόρτασαν» του μεγαλύτερου ποσοστού του υ τάμε μεταξύ μας «πώς πέρασες;». σε κλειστές δομές. Ευχηθήκαμε όμως, πληθυσμού αργεί ακόμη. Κι αυτή η ερώτηση γίνεται με τόνο όλοι και όλες μας με κάποιον τρόπο σε Η κυβέρνηση δεν σταματά να α περίεργο που σβήνει απότομα στη όποιο μέρος βρεθήκαμε, για την υγεία. νομοθετεί εν μέσω πανδημίας διαασυνειδητοποίηση πως ξέρουμε ήδη Αυτή η ευχή όμως, όπως και οι μορφώνοντας τις συνθήκες για μεετην απάντηση. Κάποιοι και κάποιες γιορτές, δεν είναι για όλους το ίδιο. τέπειτα, έτσι ώστε να μην ην από εμάς δούλευαν μπορούμε να ξεφύγουμε με (υγειονομικοί, εργαζόλεπτό. Κοινός παρονομααμενοι σε σούπερ μάρστής της νεολαίας και φέκετ, εμπορικά κατατος είναι η ανάγκη μας να στήματα και ντελίβερι) ανατρέψουμε τις πολιτικές κές με το φόβο της αρρώπου μας δολοφονούν είτε στιας, του λάθους, της με κορονοϊό είτε με τη φτώτώεργοδοσίας. Άλλοι επέχεια και, τελικά, στο όνομα ομα λεξαν να ξοδέψουν ποτης πανδημίας, μας στερούν ούν σοστό του μισθού στα οτιδήποτε κάνει τη ζωή μας ταξί των «μετακινήσεαξιοβίωτη. ων 6», ώστε να δουν Έχουμε μπροστά μας λοιλίγους φίλους ή συγπόν ένα δίλημμα: να αφήγενείς μετά από την σουμε να εξελίσσεται μια αποξένωση του νέου πραγματικότητα που γνωlockdown. ρίζουμε πως θα καταλήξει χαραμίζοντας οντας Ακόμη κι εκεί η κυβέρνηση επέΓιατί η υγεία των «κάτω» μπορεί λίγη ζωή ακόμη με ευχές ή να πάρουμε ρουμε βαλε τον ταξικό φραγμό των κλεινα αρρωστήσει τους «πάνω». Τη στα χέρια μας το συλλογικό αγώνα ώστε στε να στών σταθμών μετρό, αποκλείοντας στιγμή που γράφονται αυτές οι επιβάλουμε την αντιμετώπιση της υγείας την ανθρώπινη επαφή πολλών. Ούτε λέξεις, βρισκόμαστε ήδη μια βδοως αγαθού, της εργασίας ως δικαιώματος ώματος λόγος για να σμίξεις με τους δικούς μάδα στο 2021 και όλα δείχνουν και της διεκδίκησης μιας ζωής μαζί μεε τους σου σε άλλο νομό, καθώς ούτε τα αναότι θα συνεχίσουμε σε βαθιά γύρω μας και όχι στους τέσσερις τοίχους υς των γκαία δικαιολογητικά δεν μπορούν να νερά, παρά την πώληση ελπίδας διαμερισμάτων μας; εμποδίσουν τα προαποφασισμένα πρόσε εικόνες συσκευασίας ξηρού

17 Νάντια Παστρωμά*

Βιαιοπραγία κατά εργαζόμενου στην Γενική Ταχυδρομική Ο άγριος «μεσαίωνας» στην αγορά εργασίας εν έτει... 2021, ζει και βασιλεύει. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η βιαιοπραγία υψηλόβαθμου στελέχους της Γενικής Ταχυδρομικής εναντίον εργαζόμενου της εταιρείας στο κατάστημα των Γλυκών Νερών. Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα, προϊστάμενος της γνωστής εταιρείας κούριερ γρονθοκόπησε και έσπασε τη μύτη ταχυδιανομέα επειδή δεν παρέδωσε όλα τα δέματα που του είχαν ανατεθεί μέσα στη μέρα αλλά τα 70 από τα συνολικά 160! Η πίεση που δέχονται οι μεταφορικές εταιρείες στην εποχή της πανδημίας έχει συμβάλλει στην κατακόρυφη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αντί να προσλάβουν νέους εργαζόμενους, οι εργοδότες φτάνουν μέχρι και σε περιστατικά βιαιοπραγίας. Εξάλλου, οι εταιρείες κούριερ είναι γνωστές πλέον για τις συνθήκες εργασιακής γαλέρας. Ύστερα από αυτό το περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας, η απάντηση από πλευράς

των αγωνιζόμενων δυνάμεων ήταν άμεση. Μέλη της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια και άλλων εργατικών σχημάτων πραγματοποίησαν την Πέμπτη παρέμβαση έξω από το συγκεκριμένο κατάστημα της Γενικής Ταχυδρομικής. Η Attack, σε ανακοίνωσή της, επισημαίνει πως θα στηρίξει «όποια και όποιον αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του με μαζική, διαρκή παρουσία, για όσο και ό,τι χρειαστεί. Με νομική υποστήριξη, παράσταση στην επιθεώρηση εργασίας, εφόσον επιλέξει την καταγγελία του εργοδότη που παρανομεί». Γι’ αυτό το λόγο προτρέπει αντίστοιχα συμβάντα εργοδοτικής αυθαιρεσίας να καταγγέλλονται στο σωματείο αλλά και στη φόρμα ανώνυμων καταγγελιών που υπάρχει στις ηλεκτρονικές σελίδες της, ώστε όσο το δυνατόν περισσότερα περιστατικά να βγαίνουν στη δημοσιότητα! *Μέλος Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

ι συνθήκες φάνταζαν ιδανικές. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε εκλεγεί λίγους μήνες πριν, στις 8 Απριλίου του 1990, με κοντά 47%. Η αριστερά, ο ενιαίος Συνασπισμός, που είχε συρθεί στις δύο συγκυβερνήσεις με τις αστικές δυνάμεις (κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα), στο αποκορύφωμα της δεξιάς του πορείας ενσωμάτωσης και στήριξης του αστικού πολιτικού συστήματος, ηττημένος πολιτικά και ηθικά. Η ΚΝΕ, η μεγαλύτερη δύναμη του μεταπολιτευτικού νεολαιίστικου κινήματος, διασπασμένη. Στην κοινωνία κυριαρχεί η ήττα και η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 έπεφτε του «τείχος του Βερολίνου». Ήμασταν ήδη στην καρδιά της διαδικασίας αποσύνθεσης και κατάρρευσης των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Οι ελπίδες έψαχναν «καλάμι για να αναπνεύσουν», πνιγμένες από τον ζόφο μιας εποχής κυνισμού, όπου οι εξεγέρσεις έγιναν «εκτός κλίματος» και οι οπαδοί τους κάποια γραφικά απολειφάδια της ιστορίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη οργάνωσε την επίθεση στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Στις 26-27 Σεπτέμβρη του 1990 ψήφισε (εν μέσω 48ωρης απεργίας των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) τον πρώτο (αντι)ασφαλιστικό νόμο. Την 1η Οκτώβρη ανακοίνωσε την πρόθεσή της για την ψήφιση ενός αντεργατικού τερατουργήματος. Την ίδια ακριβώς περίοδο ξεδιπλώνει την εκπαιδευτική της πολιτική. Άκρατος αυταρχισμός, διάλυση των μαθητικών κοινοτήτων, «βαθμολόγηση» της συμπεριφοράς των μαθητών (το περιβόητο τότε «point system»), αποβολές, προσευχές, ένα ολόκληρο πλαίσιο καταστολής, ελέγχου πειθάρχησης της νεολαίας. Για την Ανώτατη Εκπαίδευση προέβλεπε ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, σύνδεση με την «αγορά». Συνολική επίθεση για να τελειώνει με την πανευρωπαϊκή ανορθογραφία του ελληνικού νεολαιίστικου και φοιτητικού κινήματος, που γεννήθηκε από τον αντιχουντικό αγώνα και το Πολυτεχνείο, μεγάλωσε στα χρόνια της μεταπολίτευσης κι έγινε καρφί στο μάτι της αστικής τάξης. Όμως, σε αντίθεση με τους ευσεβείς πόθους των κυρίαρχων τάξεων, η ιστορία δεν τελειώνει. Η νεολαία και μαζί της η λαϊκή πλεινότητα που στήριξε τα παιδιά της, βάλθηκαν να το αποδείξουν.

Μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις απλώνονται παντού Οι καταλήψεις και οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τους μαθητές. Με αφετηρία το Ηράκλειο πολύ γρήγορα εξαπλώνονται σε όλη την Κρήτη. Στη συνέχεια, σαν πυρκαγιά αγκαλιάζουν την Κέρκυρα, τη Βόρεια Ελλάδα και μέχρι τέλος Νοέμβρη φτάνουν στην Θεσσαλονίκη. Στις αρχές Δεκεμβρίου το κύμα των καταλήψεων αγκαλιάζει τα σχολεία της Αθήνας. Ώθηση στην πάλη δίνουν τα μεγάλα σχολικά συγκροτήματα της Αθήνας και του Πειραιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Αντώνης Δραγανίγος Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 30 χρόνια από το συγκλονιστικό κίνημα των μαθητικών και φοιτητικών καταλήψεων του 1990-91, που κόντρα στοn αρνητικό πολιτικό συσχετισμό υποχρέωσαν την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη στην πρώτη υποχώρηση, υπό το βάρος της δολοφονίας Τεμπονέρα. Κρίσιμος ο ρόλος των πρωτοπόρων πολιτικών δυνάμεων ανατροπής.

Η φωτιά των καταλήψεων 1990-91 πυρπόλησε τον νεοσυντηρητικό χειμώνα κά των καταλήψεων και τα πανελλαδικά συντονιστικά. Δεν ήταν εύκολη η συνύπαρξη μαθητών-φοιτητών ούτε δεδομένη η συμπόρευσή τους. Στα πρώτα μαθητικά συντονιστικά, δεν επιτράπηκε όχι μόνο στους εκπροσώπους του Τύπου να παρευρεθούν αλλά ούτε στους φοιτητές να χαιρετήσουν. Η δυσπιστία, πολύ πλατιά διαδεδομένη μέσα στη νεολαία, αφορούσε και το «οργανωμένο κίνημα» και τη συμβιβασμένη αριστερά αλλά άγγιζε και το φοιτητικό κίνημα. Έπρεπε κι αυτό να περάσει από τη φωτιά του «δρόμου» για να κατακτήσει την εμπιστοσύνη των μαθητών.

Κυβερνητική επιχείρηση «σπάστε τις καταλήψεις» δολοφονία Τεμπονέρα (Γκράβα, Ιωνίδειος Σχολή) και ιδιαίτερα τα Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια, τα οποία με μαζικές και συγκροτημένες καταλήψεις αποτελούν τη «δύναμη κρούσης» του μαθητικού κινήματος (Ν. Φιλαδέλφεια, Αμπελόκηποι κ.α.). Την ίδια περίοδο γιγαντώνονται οι καταλήψεις στις σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αλλού νωρίτερα –όπως στα ΤΕΙ με «πρωτοπορία» τα ΤΕΙ της Πάτρας– αλλού αργότερα, μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Δεκέμβρη η πλειοψηφία των σχολών έχει καταληφθεί. Το κίνημα δυναμώνει και ριζοσπαστικοποιεί τις μορφές του, αναζητώντας και τους δρόμους της οργάνωσής του. Στις 13 Δεκέμβρη πραγματοποιείται παμφοιτητική διαδήλωση, με συμμετοχή και μαθητών, ενώ στις 14/12 ακολουθεί πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα και απόπειρα κατάληψης του υπουργείου Παιδείας στη Μητροπόλεως. Η διαδήλωση χτυπιέται από την αστυνομία αλλά φοιτητές και μαθητές ανασυγκροτούνται και καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο, παρά το γεγονός ότι ήταν περικυκλωμένο από τα ΜΑΤ. Στο Πολυτεχνείο γίνεται μαζική γενική συνέλευση χιλιάδων φοιτητών. Το κλίμα στην κοινωνία είναι εκρηκτικό. Η κυβέρνηση και όλοι οι μηχανισμοί του κράτους βρίσκονται επί ποδός πολέμου. «Βία, τάβλι και αναρχία», είναι το πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου στις 7 Δεκέμβρη, παίζοντας βρόμικο ρόλο. Όσοι συμπαραστέκονται στο κίνημα μιλάνε

για τον «ελληνικό Μάη». Στη νεολαία κυριαρχεί ο ενθουσιασμός, η έξαψη του αγώνα, η απελευθέρωση των αναζητήσεων, η αλληλεγγύη, το κέφι, η απόφαση. Τα κέντρα των πόλεων δονούνταν από το κίνημα της νεολαίας. Οι διαδηλώσεις είναι μαζικότατες, με συμμετοχή χιλιάδων μαθητών και φοιτητών/σπουδαστών. Σε κάθε γειτονιά υπήρχαν κατειλημμένα σχολεία… Κατάφωτα ζωντανά σχολεία, γεμάτα μαθητές, που πάλευαν για μια καλύτερη ζωή, σαν φώτα στη μέση μιας θύελλας, επιμένουν να αντιστέκονται στο επερχόμενο σκοτάδι ενός τροπαιούχου καπιταλισμού. Η νεολαία, ευαίσθητος σεισμογράφος των εξελίξεων, κατάλαβε ή καλύτερα «ένιωσε» την ιστορική σημασία της μάχης και ρίχτηκε με όλη της την αποκοτιά σε αυτήν. Τα παραδοσιακά όργανα του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος δεν μπορούσαν να εκφράσουν τις ανάγκες και τον ριζοσπαστισμό του κινήματος. Η ΕΦΕΕ (παρά το γεγονός ότι οι δυνάμεις της ΠΑΣΠ επιχειρούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο), από χρόνια γραφειοκρατικοποιημένη, δεν ανταποκρίνονταν στην έκρηξη της ανάγκης για αυτοοργάνωση, έλεγχο του αγώνα από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους, αγώνα μέχρι τη νίκη, χωρίς παζάρια, υποχωρήσεις και συμβιβασμούς από τους οποίους είχε μάθει το κίνημα. Έτσι για πρώτη φορά κυρίαρχη μορφή οργάνωσης έγιναν τα συντονιστι-

Όλες οι δυνάμεις του συστήματος «πέφτουν πάνω» και οργανώνονται για να ανοίξουν τα σχολεία και οι σχολές μετά τις γιορτές. Μαθητές και φοιτητές περιφρουρούν τον αγώνα τους και μέσα στα Χριστούγεννα. Η εντολή της ΟΝΝΕΔ προς τις οργανώσεις της ανά την Ελλάδα είναι σαφής: «Σπάστε τις καταλήψεις»! Μια στρατιά δυνάμεων καταστολής, ασφαλιτών, στελεχών της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ ξεχύνεται. Τα χαράματα της 9ης Γενάρη 1991, ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονείται από τον Γ. Καλαμπόκα, δημοτικό σύμβουλο και πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας. Η είδηση κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα. Από νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, χωρίς συνεννοήσεις και ειδοποιήσεις πριν καλά καλά βγουν οι πρώτες ανακοινώσεις, η Αθήνα και όλες οι πόλεις πλημμυρίζουν από την οργή εκατοντάδων χιλιάδων νέων. Το ζήτημα έχει γίνει αμιγώς πολιτικό. «Ή αυτοί ή εμείς»! Στην Αθήνα η διαδήλωση αγκαλιάζει όλο το κέντρο. Από το Πολυτεχνείο μέχρι την Ομόνοια και από κει στο Σύνταγμα και πίσω στα Προπύλαια και το Πολυτεχνείο. Η μεγαλειώδης διαδήλωση της νεολαίας χτυπιέται από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα μια ολονύχτια μάχη της νεολαίας και του λαού στους δρόμους της Αθήνας. Δεν είναι λίγες οι συγκλονιστικές εικόνες του να σταματάνε λεωφορεία και τρόλεϊ που δεν μπορούσαν να περάσουν και ο κόσμος που κατεβαίνει να βαδίζει

Ρωγμές στον χρόνο προς τα οδοφράγματα! Οι συγκρούσεις απλώνονται από τα Πατήσια μέχρι το Σύνταγμα και από το Κουκάκι και τη Συγγρού μέχρι τα Πετράλωνα. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στις 10 του Γενάρη. Ημέρα που τέσσερις αθώοι άνθρωποι δολοφονούνται μέσα στο κατάστημα «Κ. Μαρούσης» (Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους) που έπιασε φωτιά από δακρυγόνο, ενώ η αστυνομία εμπόδισε το πυροσβεστικό όχημα να προσεγγίσει. Η Αθήνα για δυο ημέρες φλέγεται! Το πρωί της επόμενης ο υπουργός Παιδείας, ο φέρελπις Β. Κοντογιαννόπουλος, παραιτείται, κάθε νομοσχέδιο αποσύρεται και το νέο δίδυμο (υπουργός Γ. Σουφλιάς, υφυπουργός Φ. Πετραλιά) αναλαμβάνουν από «μηδενική βάση» να ανοίξουν διάλογο με τη νεολαία. Και όμως οι καταλήψεις φθίνουν αλλά δεν σταματούν! Ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ (Γενάρης 1991), αυτή η γενέθλια επίδειξη της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», έδωσε καύσιμα και εμπλούτισε το κίνημα με αντιπολεμική διάσταση για περίπου έναν μήνα ακόμα.

Πολιτικά μηνύματα Δεν είναι εύκολο να συμπυκνωθούν τα πολιτικά συμπεράσματα του μεγαλειώδους κινήματος… Ας δούμε κάποια. «Κινητήρια δύναμη» των αγώνων είναι οι ανάγκες και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των καταπιεσμένων. Ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων, προφανώς διευκολύνει ή δυσκολεύει το ξεδίπλωμα των αγώνων αλλά αυτό που καθορίζει τελικά είναι το κοινωνικό ζήτημα. Είναι δύσκολο ιστορικά να βρεθεί πιο αρνητικός συσχετισμό ςδυνάμεων από το 1990-91. Κι όμως έγινε ένα μεγαλειώδες κίνημα που πέτυχε μια περήφανη νίκη κι έβαλε τις βάσεις (μαζί με την τεράστια μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ) για την πτώση της «πανίσχυρης κυβέρνησης Μητσοτάκη». Αν οι ανάγκες αποτελούν την πρωταρχική προϋπόθεση για την ανάπτυξη μεγάλων αγώνων, για την εξέλιξή τους καθοριστικό ζήτημα είναι ο πολιτικός τους προσανατολισμός, με την επίδραση πρωτοπόρων δυνάμεων. Το κίνημα το ‘90-91 δεν δημιουργήθηκε από τέτοιες δυνάμεις, αλλά τέτοιες δυνάμεις υπήρξαν και καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή του. Η τιμή αυτή ανήκει στην «ΚΝΕ-Γράψα», στις «Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών», στις οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΟΣΕ, ΚΚΕ (μ-λ) κ.α.), στον «Ρήγα Φεραίο», που παρά τις μικρές του δυνάμεις ήταν μέσα στο κίνημα. Αν και οι δυνάμεις αυτές δεν μπορούσαν να δώσουν στο κίνημα συνολική πολιτική προοπτική, το μπόλιασαν με νέα πολιτικά και ιδεολογικά στοιχεία, αναβάθμισαν τη βάση συγκρότησής του (θέτοντας στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης στην εκπαίδευση), απέτρεψαν την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να το «καπελώσει» ή του ΚΚΕ να το φρενάρει, το μπόλιασαν με αποφασιστικότητα και νέες μορφές οργάνωσης. Κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη του κινήματος παίζει η οργάνωσή του. Για να νικήσει ένα κίνημα πρέπει να είναι στα χέρια των

22 Νοεμβρίου 1990 ●

Πρώτη μαθητική κατάληψη σε λύκειο του Ηρακλείου Κρήτης.

10 Δεκεμβρίου 1990 ●

Το υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει πως το 30% των σχολείων της χώρας, πάνω από 1.180, είναι ή ήταν υπό κατάληψη.

13-14 Δεκεμβρίου 1990 ●

Μαζική παναθηναϊκή και πανελλαδική κινητοποίηση (στις 14/12) φοιτητώνμαθητών, συγκρούσεις στο ΥΠΕΠΘ, κατάληψη στο Πολυτεχνείο.

16-22 Δεκεμβρίου 1990 ●

Από 1.800 έως και 2.000 σχολεία υπό κατάληψη πανελλαδικά, όπως και όλες σχεδόν οι σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ. αγωνιζομένων. Στις κρίσιμες ώρες των μεγάλων μαχών και των εξεγέρσεων, όταν οι αγωνιζόμενοι πλέον αναδείχνονται σε υποκείμενο της ιστορικής κίνησης πρέπει μέσα από τα δικά τους όργανα να καθορίζουν την εξέλιξη της μάχης και αυτόν τον ρόλο φιλοδόξησαν να παίξουν τα συντονιστικά των γενικών συνελεύσεων και το πανελλαδικό συντονιστικό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

8 προς 9 Ιανουαρίου 1991 ● Δολοφονείται στην Πάτρα ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας από ομάδα ΟΝΝΕΔιτών, με επικεφαλής τον γραμματέα Αχαΐας Γ. Καλαμπόκα.

10 Ιανουαρίου 1991 ●

Συγκλονιστικές διαδηλώσεις νέων και εργαζόμενων σε όλη τη χώρα. Συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας. Τέσσερις νεκροί στο «Κ. Μαρούσης» από φωτιά που προκάλεσε δακρυγόνο της αστυνομίας.

11 Ιανουαρίου 1991 ●

Παραιτείται ο υπουργός Παιδείας Β. Κοντογιαννόπουλος, αναστέλλονται τα κυβερνητικά σχέδια για την εκπαίδευση.

παζαρεύει, δεν παραδίνεται, δεν υποχωρεί. Μεγάλος πονοκέφαλος […]. Γιατί ξέρει να κάνει πραγματικά ανεξάρτητο αγώνα», έγραφε προκήρυξη της ΚΝΕ-ΝΑΡ με τίτλο «Γενιά της οργής που εξοργίζει πολλούς». «Στα πανεπιστήμια πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων δεν είναι τόσο η ανύπαρκτη ουσιαστικά ΠΑΣΠ. Είναι οι νεοσταλινικοί του κ. Γράψα και οι αναρχικών τάσεων αριστερές συσπειρώσεις που εκφράΟ ρόλος της ΚΝΕ-ΝΑΡ και ζουν ένα υπαρκτό κίνημα κοινωνικού της συναινετικής Αριστεράς μηδενισμού και αναζητούσαν εδώ και ένα χρόνο αφορμή για καταλήψεις», «Η εισήγηση του πρωθυπουργού και η έγραφε στις 9/12 ο Ελεύθερος Τύπος. συζήτηση κατέληξε στο ότι είναι προ«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δυφανές ότι και η ΟΛΜΕ και τα κόμματα νάμεις του Νέου Αριστερού Ρεύματος, της αντιπολίτευσης, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, οι οποίεςς κάθε άλλο παρά αμελητέλιγότερο ο Συνασπισμός, αλλά εντόες είνα είναι στους χώρους αυτούς, η δρανως η ομάδα Γράψα, στη δίνο δίνουν μέχρι την τελευταία λήστηριότητα για τις καταλήικ ικμάδα δραστηριοτήτων ο ψεις επέδειξαν ένα ρόλο τους για την επέκταση υποκινητού, ενθαρρυΤο ζήτημα και την ανάπτυξη του ντού, υποστηρικτού έχει γίνει αμιγώς κινήματος των μαθητων καταλήψεων». Η τών και των φοιτηδήλωση αυτή του κυπολιτικό. τών», έγραφε στο Πριν βερνητικού εκπροσώ«Ή αυτοί ή εμείς»! (16/12/90) ο Γιώργος που Βύρωνα ΠολύδωΔελαστίκ, σημειώνοντας Δ ρα, αμέσως μετά τη συπως η συμπαράταξη αυτή πω ού νεδρίαση του υπουργικού στο πλευρό των μαθητών ουασυμβουλίου στις 11 Ιανουαδεν συνεπαγόταν «καθοδήγησή» ή για ρίου 1991 είναι αποκαλυπτική τους, αλλά πως το ΝΑΡ είναι σε θέση να τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ΚΝΕ-ΝΑΡ «διαισθάνεται τις αγωνιστικές τους διαστο μεγαλειώδες κίνημα του '90-91. θέσεις, να τις σέβεται και να συμπορεύ«Το κύμα των καταλήψεων που εται με αυτές». συγκλονίζει όλα τα γυμνάσια, λύκεια, Η ΚΝΕ-ΝΑΡ, απαλλαγμένη από τα ΤΕΙ, ΑΕΙ της χώρας έχει φτιάξει μια όρια μιας γραμμής που «έβαζε πάγο» πολύ θερμή ζώνη αντίστασης που δεν

19 στο κίνημα, όπως είχε το ΚΚΕ ειδικά στην πορεία συμβιβασμού την περίοδο του «Συνασπισμού», έχοντας τη (θετική και αρνητική) εμπειρία μεγάλων φοιτητικών αλλά και εργατικών αγώνων της προηγούμενης φάσης (όπως το 1985-1987), είχε κρίσιμη συμβολή στην ανάπτυξη των αγώνων. Ο θετικός ρόλος του ΝΑΡ εκφράστηκε επίσης στους καθηγητές και όπου έφτανε η εργατική και λαϊκή του παρέμβαση. Γενικότερα εκείνη την περίοδο των καταρρεύσεων και των απογοητεύσεων, κρίσιμο ζήτημα στάθηκε η «συγκρότηση» μιας μαχόμενης πρωτοπορίας για την κομμουνιστική υπόθεση. Συνολικά η δράση των δυνάμεων που αντιστάθηκαν τόσο στη γραμμή των «δημοκρατικών δυνάμεων» και της πασοκικής ενσωμάτωσης της περιόδου 1978-1985 και εν συνεχεία της υποταγής στη συναίνεση και τη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, ήταν καθοριστική. Αποτέλεσε τη «γέφυρα» ανάμεσα στο ρεύμα της μεταπολίτευσης και τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την τομή του 89-90. Διέθετε τα πολιτικά και ιδεολογικά εφόδια ώστε να αποτελέσει τη «μαγιά» συγκρότησης της ΕΑΑΚ και μετέπειτα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σφραγίζοντας τις δυνατότητες αλλά και τα κοινωνικά και πολιτικά τους όρια, στην αντιμετώπιση των νέων τομών της περιόδου 2010-2015, των «αριστερών κυβερνήσεων» και της πολλαπλής κρίσης του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής γραμμής βρέθηκε το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός. Ο γ.γ. του ΚΚΕ, Γρηγόρης Φαράκος, μετά από συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στις 12 Δεκεμβρίου, δήλωσε: «Τα σχολεία πρέπει να λειτουργούν και επομένως κανείς δεν μπορεί να συμφωνεί να μην γίνονται μαθήματα. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή επειδή η ενημέρωση δεν γίνεται πλήρης στους μαθητές και ίσως να υπάρχουν ζητήματα τα οποία πραγματικά έχουν παρανοηθεί, ζητήσαμε από τον πρωθυπουργό να υπάρξει μια κάποια αναστολή της εφαρμογής των προεδρικών διαταγμάτων ούτως ώστε να μπορέσει να συζητηθεί το περιεχόμενό τους πιο αναλυτικά και να γίνει η ενημέρωση των μαθητών. […] Με κανένα τρόπο, εμείς τουλάχιστον, δεν θεωρούμε ότι οι μαθητές αυτή τη στιγμή υποκινούνται για άλλους στόχους». Ο Κ. Μητσοτάκης έσπευσε να αξιοποιήσει την «πάσα»: «Χαίρω που συμφωνούμε στο ότι η κατάληψη δεν αποτελεί την καλύτερη μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος. Βεβαίως ούτε κι εγώ θέλω να ισχυριστώ ότι τα παιδιά ενεργούν υπό καθοδήγηση. Εκείνο όμως που είναι βέβαιο, είναι ότι η ενημέρωση, και σ’ αυτό συμφωνούμε, δεν είναι πλήρης και πιθανότατα αυτό οφείλεται σε παρεξηγήσεις». Χαρακτηριστικό είναι πως μετά από την κυβερνητική αναδίπλωση και την απόσυρση ορισμένων από τις πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις του μαθητικού κανονισμού στις 16/12, ο Ριζοσπάστης κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο «Ο αγώνας δικαιώνεται», θέτοντας ουσιαστικά ζήτημα λήξης των καταλήψεων, οι οποίες όμως εξαπλώθηκαν. Η εναπομείνασα ΚΝΕ (με γραμματέα τον Τάκη Θεοδωρικάκο) έχασε κι άλλες δυνάμεις.

απόηχος των μεγάλων εργατικών αγώνων στα εργοστάσια της Πάτρας, και όχι μόνο, όπως και η μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών μέσα στις εξετάσεις τον Μάη του 1990, ήταν τα πρώιμα σημάδια της σημαντικής κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής που εκφράστηκε από πολύ μεγάλα τμήματα της νεολαίας και του λαού την περίοδο 1990-1991. Στην Πάτρα, η πλειοψηφία των σχολείων της πόλης ήταν υπό κατάληψη, όπως και όλες οι σχολές του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου. Συντονιστικά και συνελεύσεις, εξορμήσεις και διαδηλώσεις έδιναν τον τόνο για ένα δίμηνο. Το βράδυ της 8ης Γενάρη με κεντρική κατεύθυνση από την πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας και με το σύνθημα «οι καταλήψεις είναι παράνομες - οι ανακαταλήψεις νόμιμες», ομάδες τραμπούκων μελών της ΟΝΝΕΔ προπηλακίζουν μαθητές πρώτα στο Πολυκλαδικό στο κέντρο και στη συνέχεια σε άλλα σχολεία. Καταλήγουν στο συγκρότημα της πλατείας Βουδ, όπου δέρνουν τους μαθητές και ανακαταλαμβάνουν το σχολείο. Ενεργοποιείται το δίκτυο αλληλεγγύης των μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, της τοπικής ΕΛΜΕ. Αγωνιστές εκπαιδευτικοί, φοιτητές και εργαζόμενοι σπεύδουν να βοηθήσουν τα παιδιά. Οι πρώτοι σπουδαστές και φοιτητές που φτάνουν έξω από το σχολείο της Βουδ δέχονται άγρια επίθεση από τη συμμορία των ΟΝΝΕΔιτών και τραυματίζονται. Ακολουθεί αντιπροσωπεία καθηγητών που πλησιάζει την πόρτα του σχολείου. Λυσσασμένα οι «φρουροί» του νεοφιλελευθερισμού χτυπούν. Ο σιδερολοστός του πρωτοπαλίκαρου των «νέων ιδεών» της ΝΔ, Γιάννη Καλαμπόκα, προέδρου της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικού συμβούλου της ΝΔ στο Δήμο Πάτρας καρφώνεται στο κεφάλι του κομμουνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα. Μια στυγερή πολιτική δολοφονία έχει συντελεστεί. Πλήθος από γονείς, εργαζόμενους και αγωνιστές των καταλήψεων έχει μαζευτεί το σημείο. Κόσμος μεταφέρεται στο νοσοκομείο «Αγ. Ανδρέας» όπου έχει μεταφερθεί τραυματισμένος βαριά ο Τεμπονέρας. Τα μαντάτα άσχημα. Μια βουβή συγκέντρωση χιλιάδων έχει δημιουργηθεί στο προαύλιο του νοσοκομείου. Ο Νίκος Τεμπονέρας αργά το βράδυ μεταφέρεται κλινικά νεκρός στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου. Ο καθηγητής είναι μαθηματικός, 38 ετών, μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου. Η βουβή συγκέντρωση ξεκινάει από το νοσοκομείο για τη Νομαρχία. Στον δρόμο μπαίνουν στην πορεία ολοένα και περισσότεροι. «Απόψε σκοτώσαν τον Τεμπονέρα», «Ένας στο χώμα - χιλιάδες στον αγώνα». Τα συνθήματα ξυπνούν την πόλη με οργή. Έξω από τη Νομαρχία Αχαΐας, η ντουντούκα καταγγέλλει τη δολοφονική συμμορία του Καλαμπόκα και τους πολιτικούς της προϊστάμενους, τον

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Δημήτρης Γκόβας | μάρτυρας κατηγορίας στις δίκες για τη δολοφονία Τεμπονέρα «Ζει-ζει, ο Τεμπονέρας ζει, με Πέτρουλα-Λαμπράκη μάς οδηγεί!», το σύνθημα αυτό ακούγεται τρεις δεκαετίες τώρα στις διαδηλώσεις νεολαίας και λαού. Η αγωνιστική μνήμη δεν σβήνει, διαμορφώνει το κόκκινο νήμα της ιστορικής διαδρομής του κινήματος. Τριάντα χρόνια μετά, το Πριν θυμάται ξανά όσα έγιναν την τρομερή νύχτα της 8ης προς 9ης Ιανουαρίου 1991 στην Πάτρα και όλα όσα ακολούθησαν.

30 χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, που σημάδεψε ανεξίτηλα γενιές αγωνιστών

Αθήνα τέσσερις ακόμα άνθρωποι χάνουν Νομάρχη Τάγαρη, τον αστυνομικό διτη ζωή τους από πυρκαγιά στο πολυκαευθυντή, τον υπουργό Παιδείας. Οι δοτάστημα Κ. Μαρούσης στην Πανεπιστηλοφόνοι κρύβονται για μέρες από τον μίου από τα δακρυγόνα της αστυνομίας. μηχανισμό του κράτους και της ΝΔ. Η Ο Μητσοτάκης «θυσιάζει» τον υπουργό πορεία συνεχίζει μετά από ώρα για την Παιδείας, Βασίλη Κοντογιαννόπουλο αστυνομική διεύθυνση. Οργή και αποαποσύρει τις ρυθμίσεις. Ο Β. φασιστικότητα. Γροθιές και δάκαι απο Κοντογιαννόπουλος μερικά κρυα γίνονται ένα. Η Πάτρα τρα Κον χρόνια μετά γίνεται βουξυπνάει το επόμενο πρωί ωί χρ Η Πάτρα ξυπνάει λευτής του ΠΑΣΟΚ! και γίνεται μια διαρκής το επόμενο πρωί Σε αυτή την εξέγερδιαδήλωση καταδίκης και γίνεται μια ση της νεολαίας, μεγάτης κυβέρνησης. Μάχες λο τμήμα της κοινωνίας στους δρόμους της πόδιαρκής διαδήλωση και των εργαζομένων λης αλλά και στην Αθήκαταδίκης της βλέπει τον εαυτό της. να. Η αστυνομία πνίγει κυβέρνησης «Ο με χημικά τις διαδηλώ-« εργάτης της Πειραϊκής-Πατραϊκής έβλεπε σεις, όμως πεισματικά χιϊκή στην κατάληψη που έκανε ο λιάδες βγαίνουν και ξαναβγαίβγαίγιος και η κόρη του τη συνέχιση νουν στους δρόμους. Η κηδεία του της προηγούμενης μάχης του για να μην Νίκου Τεμπονέρα γίνεται ένα πραγματικλείσει το εργοστάσιο. Ο εργαζόμενος κό τεράστιο λαϊκό ποτάμι, από εκείνες τις της ΔΕΗ ή της Τράπεζας, την εκδίκηση ιστορικές στιγμές και εικόνες που μένουν για την απαγόρευση ουσιαστικά του διχαραγμένες στη συλλογική μνήμη του καιώματός του για απεργία. Αυτός είναι κινήματος. Και ξανά διαδηλώσεις. Στην

και ο λόγος που –ιδιαίτερα απ’ την ώρα που οι μαθητικές κινητοποιήσεις πήραν ένα έντονα αντικυβερνητικό και πολιτικό χαρακτήρα– άρχισε να διαμορφώνεται ένα πλατύ δίχτυ λαϊκής αλληλεγγύης και συμπαράστασης», δήλωνε ο Γιώργος Γράψας, γραμματέας της ΚΝΕ-ΝΑΡ. Εκείνοι που έδωσαν το σύνθημα του θανάτου, οργανώνουν και τη συγκάλυψη του εγκλήματος. Αφού έκρυψαν τους δολοφόνους και το φονικό όργανο για μέρες, ξεκινάει η δικαστική και πολιτική περιπέτεια της τιμωρίας των ενόχων, μια παλλαϊκή απαίτηση. Η ανάκριση για την υπόθεση κρατάει 13 ολόκληρους μήνες με προσπάθεια παρουσίασης της υπόθεσης ως δράση «ακραίων ομάδων» που συνεπλάκησαν. Αποδίδονται κατηγορίες σε αγωνιστές του κινήματος και θύματα της επίθεσης, οι οποίοι σέρνονται στον εισαγγελέα. Η δίκη θα μεταφερθεί 300 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος, στον Βόλο τον Ιούνιο 1992, με όλους τους μηχανισμούς να μεθοδεύουν την αθώωση των δολοφόνων. Αρχίζει μια τεράστια κινηματική και νομική περιπέτεια οκτώ χρόνων (πρωτόδικη διαδικασία στο Βόλο και 2 εφετεία στη Λάρισα). Στο πλευρό της δολοφονικής συμμορίας της ΟΝΝΕΔ βρίσκονται ως υπερασπιστές της βουλευτές και στελέχη της ΝΔ, της κυβέρνησης και του κράτους, μεταξύ τους ο Νίκος Νικολόπουλος, βουλευτής τότε της ΝΔ και μετέπειτα ακροδεξιός παράγοντας, ο Μιχάλης Αρβανίτης, στέλεχος της ΝΔ και μετέπειτα βουλευτής της Χρυσής Αυγής κ.α. Οι κατηγορούμενοι εκπαιδευτικοί και φοιτητές του κινήματος αθωώθηκαν πανηγυρικά και έγιναν μάρτυρες κατηγορίας των δολοφόνων. Η δολοφονική συμμορία των ΟΝΝΕΔιτών Μαραγκού, Μυλωνά, Σπίνου, Γραμματίκα καταδικάστηκε με διάφορες –πολύ ελαφρές– ποινές και μερικοί αθωώθηκαν. Ο Γ. Καλαμπόκας καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ισόβια κάθειρξη το 1993, ενώ στο εφετείο η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και τρεις μήνες, ενώ μετά από αναίρεση και δεύτερο εφετείο μειώθηκε κι άλλο (16 χρόνια και εννέα μήνες). Ο Καλαμπόκας αποφυλακίστηκε τον Φεβρουάριο 1998 λόγω «καλής συμπεριφοράς», έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του. Οι μηχανισμοί της εξουσίας εξασφάλισαν τα «παιδιά» τους, τοποθετώντας τους σε διάφορες δουλειές μετά από τις δίκες… Το κίνημα του 1990-91 με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα χάραξε ακόμα μια διαχωριστική γραμμή αίματος ανάμεσα στις δυνάμεις της ανατροπής και του αγώνα από τη μία και την αστική πολιτική από την άλλη. Τα γεγονότα και το κίνημα αυτό σημάδεψε δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους, άλλαξε πολλά στις συνειδήσεις μιας ολόκληρης γενιάς. Μένει ζωντανή και ανοιχτή η υπόθεση της συνέχισης και δικαίωσης των αγώνων, για να λάβουν ότι τους αξίζει, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Ρωγμές στον χρόνο Ουρανία Μπίρμπα μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα διαχωριστική γραμμή δύο κόσμων

βηματισμό της, πατώντας στο αίμα, στον εκφασισμό, στον τρόμο και στην εξαθλίωση. Τριάντα χρόνια μετά, η αγωνιστική μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα αποτελεί διαχωριστική γραμμή δυο διαφορετικών κόσμων. Αποτελεί σταθερή αναφορά του αριστερού, προοδευτικού, δημοκρατικού κινήματος και των αγώνων του για τις αξίες της εργασίας, της δημοκρατίας, της γνώσης, της ελευθερίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η θυσία του Τεμπονέρα θα μας θυμίζει πάντα ότι τα συνθήματα των ιδανικών της κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου δεν θα σιγήσουν ποτέ, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά στον κόσμο ολόκληρο.

έρασαν τριάντα χρόνια από εκείνο το χειμωνιάτικο βράδυ του 1991 που ο σιδηρολοστός του Καλαμπόκα, πρόεδρου της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας, σύντριβε με μανία το κρανίο του αγωνιστή δάσκαλου Νίκου Τεμπονέρα στην πόρτα του σχολείου. Στόχος των σιδηρολοστών του παρακράτους και του κράτους ήταν η ζωή και η γνώση, τα όνειρα και οι αναζητήσεις της νεολαίας, των μαθητικών κινητοποιήσεων-καταλήψεων που με πρωτοφανή μαζικότητα και αποφασιστικότητα αρνιόταν ολοκληρωτικά άλλη μια σκοταδιστική «μεταρρύθμιση» στην παιδεία που προωθούσε η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο τότε υπουργός παιδείας Κοντογιαννόπουλος. Τριάντα χρόνια απ’ το βράδυ εκείνο του Γενάρη, φυσικά τίποτα δεν είναι το ίδιο με τότε. Μα και τίποτα δεν είναι διαφορετικό... Με τον νεοφιλελευθερισμό τότε και τώρα να επελαύνει σ’ όλα τα μέτωπα, εργασία, παιδεία, υγεία, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, μετατρέποντας τις κοινωνίες σε κοινωνίες τρόμου και αθλιότητας. Με τον νεοφιλελεύθερο ολοκληρωτισμό της σημερινής κυβέρνησης Μητσοτάκη, που χρησιμοποιεί ακόμη και την πανδημία σαν ευκαιρία, για να βρει τον

«Οι καιροί που οι ήρωες κοιμούνταν ήσυχοι κάτω απ το χώμα τους πέρασαν. Τώρα οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχοι... Γιατί την θυσία τους δεν την πήραν μαζί τους. Την άφησαν κληρονομιά σ αυτούς που θα ‘ρθουν. Όχι για να επαναλάβουν την θυσία Αλλά για να την κάνουν δύναμη που προλαβαίνει τις τέτοιες θυσίες». Μενέλαος Λουντέμης

Δημήτρης Ρήγας | δικηγόρος πολιτικής αγωγής στην υπόθεση Τεμπονέρα

Για τον δάσκαλο με το χαμόγελο

ταν πολύ μακρύς ο δρόμος ως εδώ, πέρασαν τριάντα χρόνια, μέσα στα οποία άλλαξαν πολλά σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Όμως τα αιτήματα των μαθητών για καλύτερο σχολείο και του λαού για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, είναι το ίδιο έντονα μαζί με την υγεία. Και το «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη» επανήλθε στην αρχική του έννοια. Η αντίδραση των μαθητών το 1990-1991 στα μέτρα για την παιδεία παραμένει και σήμερα ζωντανή στα νέα μέτρα για τη μόρφωση και την προστασία της υγείας, αφού οι κυβερνώντες εξαντλούνται συνειδητά, μόνο στα λόγια και στα σλόγκαν και δεν έλαβαν ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία του λαού και των μαθητών. Η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα, τέτοιες ημέρες το 1991, εμπόδισε τις παράνομες ενέργειες για ανακαταλήψεις των σχολείων, ματαίωσε τα σχέδια της τότε κυβέρνησης για την παιδεία, επέφερε την παραίτηση και αλλαγή του τότε υπουργού Παιδείας και καθάρισε την πόλη της Πάτρας από τη δράση των ΟΝΝΕΔιτών που τότε δρούσαν όχι ως πολιτική οργάνωση αλλά ως εγκληματική οργάνωση

κατά των πολιτών και της ελεύθερης έκφρασης, με πολλά περιστατικά εγκληματικής δράσης, μέχρι τη μοιραία νύχτα που ο πρόεδρός τους με μανία κάρφωσε το φονικό του όργανο (σκύλα) στο κεφάλι του δάσκαλου με το χαμόγελο. Οι αντιδραστικές δυνάμεις παρά τις προσπάθειές τους να απαλλάξουν τα τέκνα τους από τη στυγερή δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα δεν τα κατάφεραν. Η επαγρύπνηση και η πάλη των συντρόφων του Νίκου Τεμπονέρα, με επικεφαλής τον Μιχάλη Βασιλάκη, απέτρεψαν τα σχέδιά τους και οι δράστες που δρούσαν με το αίσθημα της ατιμωρησίας επιτέλους καταδικάστηκαν. Η πάλη για την ελευθερία και τη γνώση νίκησαν το σκοτάδι. Πέρασαν τριάντα χρόνια για να καταδικάσει η Δικαιοσύνη και πάλι το φασιστικό παρακράτος μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ποια η μεταχείριση των δραστών σε βάρος της Κούνεβα, του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τόσων άλλων; Φέτος θα συγκεντρωθούμε και πάλι στον τόπο της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα, θα «ακούμε» την πνιγμένη από τον πόνο φωνή του Μιχάλη Βασιλάκη και θα τους έχουμε μαζί μας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΣΧΟΛΙΟ

Κίνηση ιδεών

Χάρης Κωστούλας

Γνωρίζοντας τους Αρχειομαρξιστές, τους άλλους κομμουνιστές του μεσοπολέμου Μια συστηματική ενασχόληση με την οργάνωση «Αρχείο του Μαρξισμού» απουσίαζε. H επαφή με το Αρχείο του Μαρξισμού γινόταν μέσω των κριτικών που του είχαν ασκηθεί. Σπάνια κάποιος μπορούσε να το γνωρίσει μέσα από τη φωνή και τα κείμενα των πρωταγωνιστών του. Αυτό επιχειρεί ο Κ. Παλούκης με το νέο βιβλίο του.

Η δημοκρατία κινδυνεύει… από τη λαϊκή κυριαρχία! Η δημοσίευση του άρθρου της Προέδρου της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα των Συντακτών (2-3/1/2021) έγινε αφορμή για επιθέσεις από κύκλους της ΝΔ και της ακροδεξιάς ενάντια στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου και για την επιλογή της εφημερίδας και για το περιεχόμενο του άρθρου. Για το πρώτο, έχουν συχνά στο παρελθόν αρθρογραφήσει πρόεδροι σε μέσα που αντιπολιτεύονταν την παράταξη που τους στήριξε, για το δεύτερο η αποθρασυνόμενη δεξιά και ακροδεξιά δεν διστάζει να χαρακτηρίζει άθεους ή και κομμουνιστές τον Τσίπρα, τον Ομπάμα, τον Μπάιντεν, και να καταγγέλλει οποιαδήποτε –ακόμα και ανέξοδη και υποκριτική– ρητορική περί δικαιωμάτων και δημοκρατίας. Περνώντας στην ουσία του άρθρου, για την ΠτΔ στη δημοκρατία «οι μειοψηφίες θωρακίζονται απέναντι στην τυραννία της πλειοψηφίας» κι αυτό που χρειάζεται είναι να μπουν «όρια στην λαϊκή κυριαρχία», ενώ κακώς «η λαϊκή βούληση συγχέεται με τη βούληση της πλειοψηφίας». Η δημοκρατία κινδυνεύει μόνο από τον «εθνοκεντρικό προστατευτισμό» και τον «ευρωσκεπτικισμό» και όχι από θεσμούς μη εκλεγμένους και ανεξέλεγκτους, όπως η ΕΚΤ και το Γιούρογκρουπ που ανατρέπουν δημοψηφίσματα και καταδικάζουν λαούς στη λιτότητα και στη φτώχεια. Σε ανακοίνωσή της προέδρου για τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του ΟΗΕ στις 10/12 η «φιλελεύθερη δημοκρατία» κινδυνεύει μεταξύ άλλων από τον «θρησκευτικό φονταμενταλισμό» και «την εργαλειοποίηση των προσφύγων και των μεταναστών». Για να μην ξεχνιόμαστε, η νεοεκλεγείσα ΠτΔ το Πάσχα ήταν στο φυλάκιο στις Καστανιές στον Έβρο με τους «φύλακες των συνόρων μας» που πυροβολούσαν εκείνον τον καιρό τους «εργαλειοποιημένους» πρόσφυγες. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου είναι απλά το ευαίσθητο, συμπαθητικό προσωπείο της αστικής βαρβαρότητας. Μπάμπης Συριόπουλος

ρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ασίνη, το βιβλίο Αρχειομαρξιστές, οι άλλοι κομμουνιστές του μεσοπολέμου, του ιστορικού Κώστα Παλούκη. Τον συγγραφέα τον είχαμε πρωτογνωρίσει από το βιβλίο που έβγαλε το 2003 μαζί με τους Δ. Λιβιεράτο και Δ. Κατσορίδα με τίτλο Ο ελληνικός τροτσκισμός, 1923-1946. Το ενδιαφέρον του Κώστα Παλούκη για την περίοδο του μεσοπολέμου και την ιστορία των αντιπολιτευόμενων στο ΚΚΕ ομαδοποιήσεων έμεινε σταθερό. Μετά από χρόνια ερευνητικής δουλειάς, μας παρουσιάζει το καινούριο βιβλίο του. Μια συστηματική ενασχόληση με την οργάνωση Αρχείο του Μαρξισμού απουσίαζε. Ανάμεσα στους ιστορικούς ερευνητές ήταν ταυτόχρονα μία γνωστή και άγνωστη οργάνωση. Πάντα η επαφή με το Αρχείο του Μαρξισμού γινόταν μέσω των κριτικών που του είχαν ασκηθεί και σπάνια κάποιος μπορούσε να το γνωρίσει μέσα από τη φωνή και τα κείμενα των πρωταγωνιστών του. Δικαιολογημένα μπορεί να πει κανείς, ότι αυτοί οι «άλλοι κομμουνιστές» έμεναν στη σκιά. Βέβαια, δεν είναι οι αρχειομαρξιστές οι μόνοι «άλλοι κομμουνιστές του μεσοπολέμου». Το Αρχείο του Μαρξισμού γεννιέται περίπου την ίδια περίοδο που εξαιτίας της επίδρασης που είχε η Οκτωβριανή Επανάσταση στο νεαρό ΣΕΚΕ, επιλέγεται η σύνδεση με την Κομμουνιστική Διεθνή, με την ταυτόχρονη απομάκρυνση της σοσιαλιστικής ρεφορμιστικής τάσης. Ξεκινά από μια εκδοτική ομάδα θεωρητικών βιβλίων, από επτανήσιους επαναστάτες ριζοσπάστες για να διαμορφωθεί σύντομα σε ανεξάρτητη οργάνωση. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 συνδέεται με τη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση (ΔΑΑ) και ο Λέον Τρότσκι τους αναγνωρίζει ως επίσημο τμήμα. Λίγα χρόνια αργότερα, έρχεται η ρήξη του Δημήτρη Γιωτόπουλου, γνωστού με το ψευδώνυμο Witte, με τον Λέον Τρότσκι. Οι αρχειομαρξιστές δεν ήταν οι μόνοι που διεκδικούσαν τη σύνδεση με τον Τρότσκι, καθώς το ίδιο επιθυμούσε και η ομάδα του παλιού γραμματέα του ΚΚΕ, Παντελή Πουλιόπουλου. Σε αυτό το σημείο αξίζει να ειπωθεί ότι, αν και οι αρχειομαρξιστές συντόνισαν το βήμα τους για ένα διάστημα με τη ΔΑΑ, οι θέσεις τους και αναλύσεις του δεν ταυτίστηκαν με

Το στρατηγικό όραμα των Αρχειομαρξιστών ξεπερνούσε τον ορίζοντα της καπιταλιστικής διαχείρισης

τις αναλύσεις του Λ. Τρότσκι, τουλάχιστον με τον τρόπο που έγινε από την ομάδα του Παντελή Πουλιόπουλου. Από το Αρχείο του Μαρξισμού πέρασαν προσωπικότητες όπως ο Λουκάς Καρλιάφτης, ο Φραγκίσκος Τζουλάτι, ο Δημήτρης Γιωτόπουλος, ο ηθοποιός Γιώργος Βιτσώρης, ο Μιχάλης Ράπτης-Πάμπλο, ο Χρήστος Αναστασιάδης. Ο Λουκάς Καρλιάφτης αγωνιστής και συγγραφέας κατέγραψε την ιστορία του ρεύματος. Γιωτόπουλος και Βιτσώρης βρέθηκαν στην ηγεσία του Αρχείου ένα μεγάλο διάστημα της περιόδου του μεσοπολέμου, αργότερα ακολούθησαν διαφορετική διαδρομή. Ο Δ. Γιωτόπουλος εγκατέλειψε τον δρόμο του επαναστατικού σοσιαλισμού, προσχωρώντας στο φιλελεύθερο δημοκρατικό σοσιαλισμό, σε αντίθεση με τον Γ.Βιτσιώρη που παρέμεινε στις ιδέες του επαναστατικού μαρξισμού μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Μιχάλης Ράπτης - Πάμπλο καθώς και ο Χρήστος Αναστασιάδης, πέρασαν για ένα σύντομο χρονικό διά-

στημα και έπειτα συνδέθηκαν με την ομάδα του Π. Πουλιόπουλου. Ο Χ. Αναστασιάδης διατήρησε ένα σημαντικό αρχείο από έντυπα εκείνης της εποχής. Πρόκειται στο σύνολο τους για προσωπικότητες αφοσιωμένες στην υπόθεση του εργατικού κινήματος, που δεν φοβόντουσαν τη ρήξη, προκειμένου να υπερασπιστούν τις ιδέες τους. Γιατί αξίζει αυτό το βιβλίο να διαβαστεί; Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μία έντονη εκδοτική δραστηριότητα βιβλίων που αφορούν είτε οργανώσεις, ομάδες και τάσεις, είτε μεμονωμένα πρόσωπα, που πολιτικά σχετίζονται με την κριτική κομμουνιστική αριστερά του μεσοπολέμου αλλά και των επόμενων περιόδων. Κάτι τέτοιο επανεξοπλίζει τη νέα γενιά αγωνιστών. Για όσους και όσες ο στρατηγικός ορίζοντας δεν περιορίζεται στα πλαίσια της ρεφορμιστικής διαχείρισης, η ιστορία των κριτικά αντιπολιτευόμενων κομμουνιστών είναι κομμάτι της δικής τους ιστορίας. Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να δικαιώσει ιστορικά τις επιλογές του Αρχείου του Μαρξισμού. Στέκεται με έναν έντιμο τρόπο απέναντι στην ιστορία της οργάνωσης και στους ανθρώπους που συμμετείχαν στο Αρχείο. Αυτή η προσέγγιση του σε συνδυασμό με την ποιότητα της έρευνας του βοηθά να ανοίξει μία πολύ πλούσια συζήτηση, σχετικά με την ιστορία του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αφορά όμως το βιβλίο αυτό μόνο τους τυμβωρύχους της ιστορίας του επίσημου και ανεπίσημου κομμουνισμού; Η απάντηση είναι σαφής και κατηγορηματική. Όχι. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να μελετηθεί από τη νέα γενιά αγωνιστών. Για τη νέα γενιά η ανάγνωση αυτού του βιβλίου θα είναι χρήσιμη. Η εποχή μας διαφέρει από εκείνη του μεσοπολέμου, ενώ ταυτόχρονα σε κάποια σημεία τέμνονται. Το στρατηγικό όραμα των Αρχειομαρξιστών, ακόμα και αν υστερούσαν σε ζητήματα θεωρητικής εμβάθυνσης σε σχέση με την ομάδα του Παντελή Πουλιόπουλου, ξεπερνούσε τον ορίζοντα της καπιταλιστικής διαχείρισης. Αξίζει να δούμε πως στάθηκε εκείνη η γενιά αγωνιστών στα ζητήματα της εποχής τους και να αντλήσουμε με κριτικό τρόπο συμπεράσματα.

Πολιτισμός Μαριάννα Τζιαντζή

ην ημέρα των Θεοφανίων εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, νέοι γέροι και παιδιά, είχαν λάβει θέση μπροστά στις οθόνες τους περιμένοντας να δουν το νέο επεισόδιο του Survivor στον ΣΚΑΪ. Όμως αντί για ηλιοκαμένα κορμιά σε μια εξωτική παραλία του Αγίου Δομίνικου, αντίκρισαν την άλωση του Καπιτωλίου στην Ουάσινγκτον από δεκάδες χιλιάδες αφηνιασμένους οπαδούς του Τραμπ. Η μία πραγματικότητα έκλεψε την παράσταση από την άλλη. Η κρίση δεν ευνόησε τα ριάλιτι. Κατά τη δεκαετία του 2010 τα περισσότερα ελληνικά ριάλιτι είχαν μέτριες έως κακές επιδόσεις. Κι εκεί που οι μετρήσεις τηλεθέασης έδειχναν ότι τα ριάλιτι είχαν κλείσει τον κύκλο τους, ότι αποτελούσαν έναν αναχρονισμό, το τηλεοπτικό αυτό είδος ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του, σαν να το ευνοεί η καταχνιά που έχει σκορπίσει η πανδημία. Εκατοντάδες χιλιάδες έγκλειστοι στα σπίτια τους παρακολουθούν τη ζωή άλλων εγκλείστων που διεκδικούν ένα χρηματικό έπαθλο και τη διασημότητα ή μάλλον μια αναγνωρισιμότητα που ενδεχομένως να μεταφραστεί σε επαγγελματικές ευκαιρίες και σε αύξηση των ακολούθων των φωτογενών παιχτών στο Instagram. Τρία ριάλιτι έχουν προβληθεί μέχρι στιγμής στο πρώτο μισό της σεζόν 2020-21: Βig Brother (ΣΚΑΪ), Τhe Bachelor (Αlpha) και Greece Next Top Model (Star). Παραμονή Πρωτοχρονιάς άρχισε και ο 8ος κύκλος του Survivor (ΣΚΑΪ), που προς το παρόν σημειώνει πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης, ενώ τα κανάλια έχουν ήδη εξαγγείλει ένα τσουνάμι από νέα ριάλιτι, είτε καθαρόαιμα ριάλιτι εγκλεισμού (όπως η Φάρμα, House of Fame) είτε ψυχαγωγικές εκπομπές με στοιχεία ριάλιτι (Extreme Makeover, Master Chef κ.ά). Ο χαρακτηρισμός «σκουπίδια» δεν αρκεί για να περιγράψει τα φετινά δείγματα αυτού του είδους. Σε πολλές περιπτώσεις, η χρήση αυτού του όρου φανερώνει κάποια υπεροψία: τα ριάλιτι είναι κάτι που το βλέπουν οι άλλοι, κάτι με το οποίο ασχολούνται οι άλλοι και όχι εμείς. Εμείς υποτίθεται ότι βρίσκουμε «ποιοτικούς τρόπους» για να περνάμε τις ατέλειωτες ώρες του υποχρεωτικού εγκλεισμού. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση οι «άλλοι» είναι πάρα πολλοί και, επιπλέον, συχνά είναι πολύ νέοι, είναι τα παιδιά της πρώτης ριαλιτογενιάς που

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η μοιρολατρία, η παθητικότητα και τα αδιέξοδα της καθημερινής ζωής βρίσκουν στον κόσμο των ριάλιτι το ψυχαγωγικό τους ισοδύναμο, με τα κανάλια να έχουν ήδη εξαγγείλει ένα τσουνάμι από νέες παραγωγές.

Ριάλιτι στην εποχή του φόβου και του εγκλεισμού ΒΙΒΛΙΟ

Τζόναθαν Κόου, Ο Κύριος Γουάιλντερ κι εγώ ▸ Μια ιστορία με ελληνικό ενδιαφέρον κατανάλωσε τα πρώείναι πολύ καλά ενημετα ριάλιτι της νέας χιρωμένοι για τις εξελίλιετίας, τα ριάλιτι της ξεις μέσω των σχολίων «εποχής της αθωότηστο Facebook και το Μες στην καταχνιά τας», όπως τόσο αυτά-Τwitter. Οι πιο ζουμετης πανδημίας, ηρ ρεσκα τα είχαν χαρακτηρές εικόνες, οι πιο φαρτα ριάλιτι, υς. μ ρίσει οι συντελεστές τους. μακερές κόντρες μεταξύ τω Τι διαφοροποιεί τα των παιχτών αναπαράγοξαναγεννιούνται ντα φετινά ριάλιτι από εκείνται και διαδίδονται ταχύαπό τις στάχτες ονταν τατα να που προβάλλονταν τατα. Αντί ν’ ασχολούμαστε τους ρόνια; με τα κόμματα, τους πολιτιπριν από είκοσι χρόνια; ίσουμε κούς και τις πολιτικές τους, Μπορούμε να εντοπίσουμε τηριστιμπορού αρκετά νέα χαρακτηριστιμπορούμε να διασκεδάσουμε με τους «μικρούς ήρωες της κακά. Πρώτον, και ίσωςς το πιο θημερινό σημαντικό, είναι ότι τα σόου θημερινότητάς μας», όπως είχαν βάλλονται κάποτε χχαρακτηριστεί οι παίχτες αυτού του είδους προβάλλονται μού, φόβου του Big Br σε συνθήκες εγκλεισμού, Brother. Τρίτον και αβεβαιότητας. «Τιι θέλετε;», Τρίτον, η προκλητική «τοολλοί, «να ποθέτηση προϊόντων» (product είναι σαν να λένε πολλοί, όγους και placemen βλέπουμε λοιμωξιολόγους placement). Αν και κάποιες παμε για διαραγωγές είναι δαπανηρές, ένα νοσοκομεία, να ακούμε μεγάλο μ σωληνωμένους και για θανάτους; μέρος του κόστους τους χαστούμε». καλύπτετ Ας ξεφύγουμε, ας ξεχαστούμε». καλύπτεται από την «γκρίζα διΈγκλειστοι παρακολουθούν τη αφήμιση». Οι παίχτες πίνουν ζωή άλλων εγκλείστων που δεν εμφιαλωμένο νερό μάρκας Χ, φοβούνται τον κορονοϊό αλλά τρώνε κριτσίνια μάρκας Ψ, χρημόνο τον αποκλεισμό τους από το σιμοποιούν καλλυντικά μάρκας παιχνίδι. Πολλοί δεν θέλουν ούτε Ζ. Η διαφήμιση δεν είναι ένθετη, να κατανοήσουν την πραγματιδεν περιορίζεται στα διαφημιστικότητα ούτε –και πολύ περισσόκά διαλείμματα, αλλά διαποτίζει τερο– να αγωνιστούν για να την το σόου. αλλάξουν· μόνο να αποσπαστούν Όσον αφορά το περιεχόμενο από αυτήν, όσο το δυνατόν πιο των ριάλιτι, αυτό κυμαίνεται μεεύκολα και ανώδυνα. ταξύ του παιδαριώδους και του γεΔεύτερον, η έξαρση της παραλοίου, ενώ και ολίγη κλειδαρότρυριαλιτολογίας είτε σε κουτσομποπα δεν βλάπτει. Η μοιρολατρία, λίστικες μεσημεριανές και πρωη παθητικότητα, τα αδιέξοδα, η ινές εκπομπές είτε στα σόσιαλ εργασιακή ανασφάλεια της καθημίντια. Είναι πολλοί αυτοί που μερινής ζωής συναντούν στον ψευδεν παρακολουθούν ριάλιτι ή τα τολαμπερό κόσμο των ριάλιτι το παρακολουθούν σποραδικά αλλά ψυχαγωγικό ισοδύναμό τους.

Το νέο βιβλίο του Τζόναθαν Κόου κυκλοφόρησε στα Ελληνικά ταυτόχρονα με την αγγλική έκδοση από τις εκδόσεις Πόλις, σε μετάφραση Άλκηστις Τριμπέρη, εν μέσω lockdown, με όλα τα βιβλιοπωλεία κλειστά. Το μεθυστικό καλοκαίρι του 1977 μια αφελής κοπέλα, η Καλλιστώ, αναχωρεί από την Αθήνα για να γνωρίσει τον κόσμο. Μετά το ταξίδι της στην Αμερική, βρίσκεται αναπάντεχα σε ένα ελληνικό νησί που έχει μετατραπεί σε κινηματογραφικό σκηνικό. O Μπίλι Γουάιλντερ, διάσημος σκηνοθέτης του Χόλιγουντ, γυρίζει εκεί την ταινία του Fedora, και η Καλλιστώ προσλαμβάνεται ως βοηθός. Παρατηρεί συνεπαρμένη τον λαμπερό, πρωτόγνωρο για εκείνη τρόπο ζωής. Το νέο βιβλίο του δημοφιλούς Βρετανού συγγραφέα παντρεύει μυθιστορηματικά στοιχεία με βιογραφικά-ερευνητικά για τον διάσημο σκηνοθέτη. Πέρα από την ιστορία μιας νέας γυναίκας που ανακαλύπτει τον έρωτα, τη μουσική και τον κινηματογράφο, το βιβλίο αποτελεί μια αλληγορία για την τέχνη και τη δημιουργία, με εμφανείς τους παραλληλισμούς ανάμεσα στον συγγραφέα του βιβλίου και τον σκηνοθέτη. Οι κριτικοί χαιρέτισαν το βιβλίο Ο Κύριος Γουάιλντερ κι εγώ ως μια επιστροφή στην πιο δημιουργική περίοδο του Κόου (Τι ωραίο πλιάτσικο, Η λέσχη των τιποτένιων). Δεν χρειάζεται πάντως να έχει κάποιος εντρυφήσει στο έργο του Γουάιλντερ για να απολαύσει αυτό το γλυκόπικρο μυθιστόρημα ενός από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους Βρετανούς συγγραφείς.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Συνεχίζονται οι μαζικές κινητοποιήσεις φοιτητών, αλλά και πανεπιστημιακών, ενάντια στον διορισμό πρύτανη στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη από τον Ερντογάν. Σημειώθηκαν και συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία έκανε χρήση χημικών, ενώ προχώρησε και σε τουλάχιστον 17 συλλήψεις. Οι φοιτητές δεν κάμπτονται.

Google: Ίδρυση σωματείου εργαζομένων Μπορεί η Google να έχει βραβευτεί αρκετές φορές ως η «καλύτερη εταιρεία για να εργάζεται κανείς σήμερα», ωστόσο κάθε προσπάθεια ίδρυσης σωματείου στο παρελθόν αντιμετωπίστηκε με υποβολή ανακριτικού τύπου ερωτήσεων, πιέσεις και απολύσεις εργαζομένων. Ύστερα από χρόνια διαμαρτυριών για τις συνθήκες εργασίας και τις εργοδοτικές πρακτικές, πάνω από 200 εργαζόμενοι στην Google και άλλες μονάδες της μητρικής εταιρείας Alphabet σχημάτισαν σωματείο εργαζομένων για τα γραφεία σε ΗΠΑ και Καναδά. Η ίδρυση του σωματείου Alphabet Workers Union, που εξελίχτηκε από μια ανεπίσημη ομάδα ακτιβιστών εργαζομένων, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα με ξεχωριστό συμβολισμό για τις εργασιακές διεκδικήσεις στην ψηφιακή εποχή. Ωστόσο, σύμφωνα με τον αντιδραστικό συνδικαλιστικό νόμο πρόκειται για «ομάδα μειοψηφίας», που δεν θα είναι σε θέση να αναγκάσει την εταιρεία να διαπραγματευτεί συλλογικά για μισθούς ή άλλα ζητήματα.

Τρία χρόνια φυλακή για σατιρικές αναρτήσεις Σε τρία χρόνια φυλάκιση καταδικάστηκε τη Δευτέρα 25χρονος στην Αλγερία, μέλος του κινήματος αντίστασης Χιράκ, για δημοσίευση αναρτήσεων κατά της κυβέρνησης του νέου προέδρου της χώρας Αμπντελματζίντ Τεμπούν και της επικρατούσας θρησκείας. Η απόφαση ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαιώματος ελευθερίας της έκφρασης. Ο 25χρονος Βαλίντ Κετσίντα ήδη βρί-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

σκεται στη φυλακή εδώ και 6 μήνες, επειδή είναι διαχειριστής σατιρικής σελίδας στο facebook. Περισσότερα από 90 άτομα, μεταξύ των οποίων ακτιβιστές, δημοσιογράφοι και απλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κρατούνται στην Αλγερία, σε μια προσπάθεια εξουδετέρωσης του κινήματος Χιράκ. Οι περισσότεροι κρατούνται με παράλογες κατηγορίες για δημοσιεύσεις-καταγγελίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενάντια στην κρατική καταστολή. Τρεις Αλγερινοί βρίσκονται σε απεργία πείνας εδώ και μια εβδομάδα.

Ιστορίες τρόμου στους οίκους ευγηρίας Ντροπή και αποτροπιασμό προκαλούν τα νέα στοιχεία για τους θανάτους αβοήθητων ηλικιωμένων εξαιτίας του κορονοϊού σε Βέλγιο και Σουηδία, δύο από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου και της ΕΕ. Πάνω από 10.000 θάνατοι από Covid-19 έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής σε γηροκομεία στο Βέλγιο, περίπου το 60% των συνολικών θανάτων. Περισσότεροι από 30 είναι οι νεκροί τρόφιμοι γηροκομείου της πόλης Μολ του Βελγίου τις

τελευταίες μέρες, στο οποίο έχει ήδη φτάσει το νέο μεταλλαγμένο στέλεχος της πανδημίας με 121 νέα κρούσματα να καταγράφονται μέσα στις γιορτές. «Σοβαρές ελλείψεις» στην περίθαλψη περιστατικών Covid-19 σε φιλοξενούμενους οίκων ευγηρίας, παραδέχτηκε τον περασμένο μήνα και η σουηδική εποπτική αρχή για θέματα υγείας. Σύμφωνα με εκθέσεις και μελέτες οργανώσεων η τραγική κατάσταση στα γηροκομεία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και τη λειτουργία τους με όρους ιδιωτικής επιχείρησης.

∆εν εκδόθηκε στις ΗΠΑ, αλλά παραμένει φυλακισμένος

ίναι σχεδόν τραγική ειρωνεία της τύχης αλλά την ημέρα που το βρετανικό δικαστήριο αποφάσιζε σχετικά με το αίτημα έκδοσης του Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ, μία εισβολή στο Καπιτώλιο λάμβανε χώρα, περίπου με παραίνεση του προέδρου της χώρας, για την ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών. Οι εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου και παρουσιάζουν τις ΗΠΑ ως «μπανανία» θα αποτελούσαν το χειρότερο σκηνικό σε περίπτωση αντίθετης απόφασης της βρετανικής δικαιοσύνης, αν και η απόφαση της μη έκδοσης λήφθηκε πριν την εισβολή των υποστηρικτών του Τραμπ στο Καπιτώλιο. Βέβαια, μία ημέρα πριν, ένα αμερικάνικο δικαστήριο αποφάσιζε να μην αποδοθούν κατηγορίες εναντίον του λευκού αστυνομικού Rusten Sheskey για τη δολοφονία του μαύρου Αμερικανού πολίτη Jacob Blake. Η δολοφονία είχε βιντεοσκοπηθεί από περαστικούς με το βίντεο να δείχνει τον Blake να δέ-

χεται τρεις σφαίρες πισώπλατα, ενώ προσπαθούσε να μπει στο αυτοκίνητό του, όπου τον περίμεναν τα τρία του ανήλικα παιδιά. Το γεγονός ότι τα αμερικάνικα δικαστήρια λαμβάνουν τέτοιου είδους αποφάσεις πριν καν σβήσει ο απόηχος του τεράστιου κινήματος Black Lives Matter είναι ενδεικτικό για την κατάσταση της δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στην ισχυρότερη καπιταλιστική δύναμη του πλανήτη. Σε μία τέτοια συνολική συγκυρία, όπου οι ΗΠΑ παρουσιάζονται ως ένα κράτος το οποίο δεν μπορεί να διασφαλίσει διαφανείς εκλογικές διαδικασίες, κοινά αποδεκτές από όλους, το επιχείρημα της υπεράσπισης του Ασάνζ περί μη εξασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του σε περίπτωση έκδοσης φαντάζει πιο νομιμοποιημένο από ποτέ. Η απόφαση μη-έκδοσης έγινε δεκτή με ανακούφιση από την οικογένειά του αλλά και το διεθνές κίνη-

μα συμπαράστασης στον ιδρυτή των WikiLeaks. Ωστόσο, την επομένη, το δικαστήριο αποφάνθηκε αρνητικά σε σχέση με το αίτημα απελευθέρωσης του Ασάνζ με εγγύηση. Έτσι, ο τελευταίος παραμένει φυλακισμένος με την αιτιολογία ότι διαθέτει ένα τεράστιο δίκτυο υποστηρικτών, το οποίο θα μπορούσε να τον υποθάλψει σε περίπτωση απόπειρας εγκατάλειψης της χώρας για κάποιον άλλο προορισμό. Έξω από τα δικαστήρια, η αγγλική αστυνομία διέλυσε τη συγκέντρωση υποστηρικτών του Ασάνζ επικαλούμενη τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον ενάντια στην πανδημία, ενώ έφτασε στο σημείο να συλλάβει και έναν 92χρονο διαδηλωτή. Το μήνυμα ήταν σαφές. Μπορεί ο Ασάνζ να μην εκδοθεί στις ΗΠΑ, όμως θα φιμωθεί και θα εξοντωθεί, παραμένοντας φυλακισμένος εκδικητικά, αφού δεν υπάρχουν κατηγορίες εναντίον του στο Ηνωμένο Βασίλειο.