Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 30-31.1.2021 | Αρ. Φύλλου 1508 by 21aristera

Συνέντευξη Αστυνομία στα ΑΕΙ για ια προληπτική καταστολή λή

Συγκεντρώσεις 6/2 ενάντια σε πρόστιμα και απαγορεύσεις

> σελ. 11

> σελ. 5

Γιώργος Γρόλλιος

Συνέντευξη η Πουλίκος Πουλικάκος λικάκος

Η αναμέτρηση η δδεν εν τέλειωσε στιςς ΗΠΑ > σελ. 23

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.508

Κυβέρνηση-ΕΕ βλάπτουν

Το δίκιο δεν διώκεται! Με ενεργοποίηση του νόμου Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις απαντά η κυβέρνηση στη συντριπτική ήττα της από το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Η ΕΛΑΣ ξεκίνησε αμέσως τον σχηματισμό δικογραφίας για τη συγκέντρωση, αφού προφανώς οι συμμετέχοντες δεν έδωσαν «αναφορά» στα αστυνομικά όργανα. Επίσης, προχθές ανακοινώθηκε η πρώτη δικογραφία βάσει του χουντο-νόμου για τις διαδηλώσεις: Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος κατηγορείται για απείθεια, επειδή στις 30 Σεπτεμβρίου υγειονομικοί κατέβηκαν στο οδόστρωμα για να διαδηλώσουν! Από κοντά και οι παλιοί νόμοι: νέα δίωξη στον Ηλία Σμήλιο για τους πλειστηριασμούς. Αθλιότητες!

σοβαρά την υγεία Στο κόκκινο η Αττική, στο κόκκινο και οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που έχουν «τρελαθεί» με τα lockdown και βλέπουν τη χρεοκοπία της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής για την πανδημία να πέφτει πάνω τους. Σε πανικό και φθορά η κυβέρνηση.

εράστια και τραγική αποτυχία της κυβέρνησης και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα του εμβολιασμού και της αντιμετώπισης του κορονοϊού. Μεγάλες ευθύνες της Κομισιόν για την αδυναμία να εφοδιάσει επαρκώς με εμβόλια τους λαούς της ΕΕ, ενώ η ασυδοσία των πολυεθνικών εταιρειών του φαρμάκου και η κυριαρχία της λογικής του κέρδους πάνω από τις ζωές των εκατομμυρίων απομυθοποιεί την «ελεύθερη αγορά» και τον ίδιο τον καπιταλισμό. Στον αέρα βρίσκεται το εμβολιαστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης. Λίγο πάνω από το 2% έχει εμβολιαστεί, μια μέτρια επίδοση ακόμα και για τα δεδομένα της ΕΕ. Αρκετά κέντρα υγείας μετατράπηκαν σε εμβολιαστικά κέντρα, χωρίς προσλήψεις προσωπικού, καταργώντας κάθε άλλη υγειονομική υπηρεσία προς τους πολίτες! Κι ενώ γίνονται όλα

αυτά, η κυβέρνηση αδυνατεί να ελέγξει την πανδημία, αφού το μόνο που ξέρει να κάνει είναι lockdown και να μοιράζει ατομικές ευθύνες και πρόστιμα. Ούτε μαζικά τεστ, ούτε ιχνηλάτηση, ούτε επιδημιολογικός έλεγχος, ούτε μέτρα για τις συγκοινωνίες και τους χώρους εργασίας, ούτε μέτρα για τα σχολεία (που όπως έκλεισαν, έτσι πάνε να ανοίξουν), ούτε ενίσχυση του ΕΣΥ στο αναγκαίο επίπεδο. Άνοιξαν την αγορά και τώρα που «ξεφεύγει» ο ιός ετοιμάζονται να καθυστερήσουν και να περιορίσουν το άνοιγμα των σχολείων, να «μαζέψουν» και άλλες δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, αρχίζουν την προπαγάνδα πως φταίνε οι «κορονο-διαδηλώσεις». Αντίθετα, ο αγώνας του λαού και της νεολαίας είναι ο μόνος τρόπος για να κερδηθούν οι ζωές μας. Νέες κινητοποιήσεις στα κέντρα υγείας στις 3/2, απεργία στην υγεία και άλλους κλάδους στις 16/2. >>> σελ. 2, 5, 7, 17

Ελάχιστα εμβόλια τεστ και γιατροί, νέες απαγορεύσεις

Η άλλη όψη

Πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός

Καθεστώς τα εγκληματικά push-backs

«Θρύψαλα» έγινε η νέα απαγόρευση συγκεντρώσεων από τη μεγάλη διαδήλωση φοιτητών και εκπαιδευτικών την Πέμπτη. Με αλαζονεία η κυβέρνηση «πόνταρε» στον φόβο και ανέβασε τον πήχη, με αποτέλεσμα να ηττηθεί πανηγυρικά. Νέος γύρος συνελεύσεων στις σχολές και νέα αγωνιστικά ραντεβού. Το «φουσκωμένο ποτάμι» πλέον κινείται απειλητικά προς το νομοσχέδιο Κεραμέως. >>> σελ. 3

Αποκαλυπτικές καταγγελίες για εξαφανίσεις προσφύγων από ελληνικά νησιά. Μαζικές επαναπροωθήσεις στην Τουρκία από Λιμενικό και Frontex. Καταργούν το δικαίωμα στο άσυλο. >>> σελ. 12-13

ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ

«Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο» σάρωσε την απαγόρευση

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

editorial

Αιμιλία Καραλή

«Κορονο-πορείες» και κυβερνοδημοσιογράφοι

Στη «Δεύτερη Δίκη του Άουσβιτς», το 1963 στη Φραγκφούρτη, δικάστηκαν μόνο 789 άτομα από τα 6.500 του προσωπικού του στρατοπέδου συγκέντρωσης και καταδικάστηκαν τελικά μόνο 22. Κι όμως, όπως είπε ο εισαγγελέας στη δίκη, «χωρίς αυτούς ο Χίτλερ θα ήταν ανύπαρκτος».

Από την Πέμπτη, κυβέρνηση και ΜΜΕ, με ένα στόμα και μια φωνή, ανακάλυψαν επιτέλους... ποιος φταίει για το βαρύ επιδημιολογικό φορτίο στην Αττική. Όχι, δεν φταίνε οι τραγικές ελλείψεις στη δημόσια υγεία και στα μέσα προστασίας, δεν φταίει η σαρδελοποίηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, το εσπευσμένο άνοιγμα της αγοράς και των εκκλησιών, ο συγχρωτισμός σε βιομηχανικές ζώνες. Όλα τα κυβερνητικά παπαγαλάκια ανακήρυξαν ως εχθρό τους το μαζικό κίνημα και τους φοιτητές που διαδηλώνουν σε εξωτερικούς χώρους, φορώντας μάσκες. Το έναυσμα για την επίθεση έδωσε πρώτος ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης: «Για τις σημερινές αδιανόητες εικόνες συγχρωτισμού στο εκπαιδευτικό συλλαλητήριο φέρουν ευθύνη όσοι επενδύουν σε μια τεχνητή όξυνση. Είναι οι ίδιοι, άλλωστε, που καταγγέλλουν συνέχεια την κυβέρνηση για κάθε μέτρο που λαμβάνει». Την «πέτρα του αναθέματος» κατά των διαδηλωτών σήκωσαν, στη συνέχεια, ο Σκάι και όλα τα μεγάλα κανάλια αλλά και σχεδόν το σύνολο των κυβερνητικών στελεχών. Ο Άδωνις Γεωργιάδης στοχοποίησε τους φοιτητές, δείχνοντας φωτογραφίες, λέγοντας ότι «όλοι αυτοί που είναι ο ένας πάνω στον άλλον, πριν από λίγες ημέρες ειρωνεύονταν τους πιστούς και κατηγορούσαν την Εκκλησία...». Το παραμύθι της κυβέρνησης παρουσιάζει ως «δράκο» το λαϊκό κίνημα, παρά το γεγονός ότι οι επιστήμονες έχουν ξεκαθαρίσει πως η μετάδοση γίνεται κυρίως σε κλειστούς χώρους. Ακόμα και η πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας Μίνα Γκάγκα δήλωσε πως οι διαδηλώσεις σε ανοιχτό χώρο με χρήση μάσκας έχουν ελάχιστη επίπτωση στην αύξηση των κρουσμάτων στον γενικό πληθυσμό. Αυτό αποδείχτηκε και μετά τη μεγάλη συγκέντρωση στο Εφετείο για τη Χρυσή Αυγή. Συμπέρασμα: οι διαδηλώσεις βλάπτουν σοβαρά την υγεία της κυβέρνησης και αποδομούν τα κυβερνητικά ψέματα.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

«Χωρίς αυτούς» και με αυτούς

27η Ιανουαρίου είναι καθιερωμένη ως ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, της εξόντωσης εκατομμυρίων Εβραίων από τους ναζί. Εκείνη την ημέρα, οι σοβιετικοί στρατιώτες απελευθέρωσαν όσους και όσες είχαν απομείνει στο Άουσβιτς. Αντίκρισαν ανθρώπους στερημένους από την αξιοπρέπεια, απ’ ό,τι είχαν, αγαπούσαν, ήλπιζαν· γεμάτους από θλίψη, πόνο. Είχαν χάσει τον ίδιο τους τον εαυτό. Βρέθηκαν σε μια κατάσταση εκμηδενισμού όπου, γράφει ο Πρίμο Λέβι, «άλλοι θα ορίζουν τη ζωή του και θα αποφασίζουν για το θάνατό του χωρίς κανένα αίσθημα ανθρωπισμού ή στην καλύτερη περίπτωση με μόνο κριτήριο το όφελος. Τότε θα γίνει κατανοητή η διπλή σημασία του όρου “στρατόπεδο εξόντωσης”, θα γίνει κατανοητό τι θέλουμε να εκφράσουμε μ’ αυτή τη φράση: είμαστε στον πάτο.» Ακόμη θλιβερότερος είναι ο «πάτος» στον οποίο βρέθηκαν όσοι «απλοί» πολίτες συμμετείχαν στη λειτουργία του ή γνώριζαν και αδιαφορούσαν για τα στρατόπεδα εξόντωσης. Οι μαρτυρίες, τα ντοκουμέντα, οι φωτογραφίες τεκμηριώνουν το μέγεθος της συνενοχής. Η μεταπολεμική Ομοσπονδιακή ∆ημοκρατία της Γερμανίας ανέχτηκε για πολλά χρόνια τη σιωπή γύρω από τους «καθημερινούς» ανθρώπους που συνέβαλαν στα ναζιστικά εγκλήματα. Μόλις το 1963 αρχίζει –μετά από πολλά εμπόδια και την απροθυμία των γερμανικών αρχών να οδηγήσουν στο εδώλιο αρχιναζί όπως ο Μένγκελε– στη Φραγκφούρτη μια σειρά δικών με την ονομασία η «∆εύτερη ∆ίκη του Άουσβιτς» (η πρώτη έγινε στην Πολωνία το 1947). Προσήχθησαν μόνον 789 άτομα από τα 6.500 του προσωπικού που είχαν

«Χωρίς αυτούς» δεν θα γιγαντωνόταν η βία της εξουσίας και δεν θα παρουσιαζόταν ως ανάγκη και ασφάλεια

υπηρετήσει στο στρατόπεδο και καταδικάστηκαν τελικά μόνο 22. Ο γενικός εισαγγελέας της δίκης, Φριτς Μπάουερ, ο οποίος είχε εγκλειστεί για ένα διάστημα στο στρατόπεδο, χαρακτήρισε τα αποτελέσματά της μια αποτυχία. Ο τρόπος που μεταχειρίστηκαν τα ΜΜΕ τους κατηγορούμενους, έγραψε, τους εμφάνισε σαν αξιοπερίεργα και ψυχικά διαταραγμένα όντα και σε τελευταία ανάλυση σαν φοβισμένους ανθρώπους που υπάκουαν απλώς διαταγές. Οι αποφάσεις δε των δικαστών εμφάνισαν συνολικά τη Γερμανία σαν μια χώρα υπό κατοχή, με τους περισσότερους Γερμανούς να μην έχουν άλλη επιλογή από το να υπακούσουν στις διαταγές. «Αυτό όμως», είπε, «δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική πραγματικότητα. Ήταν ένθερμοι εθνικιστές, ιμπεριαλιστές, αντισημίτες και άνθρωποι που μισούσαν τους Εβραίους. Χωρίς αυτούς, ο Χίτλερ θα ήταν ανύπαρκτος». «Χωρίς αυτούς» λοιπόν δεν θα υπήρχε σε καμιά περίοδο της ιστορίας κανένας «πάτος». «Χωρίς αυτούς» τους πολίτες (ή υπηκόους;) δεν θα εμφανιζόταν

η αφαίρεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως φυσική και λογική κατάσταση. «Χωρίς αυτούς» δεν θα γιγαντωνόταν η βία της εξουσίας και δεν θα παρουσιαζόταν ως ανάγκη και ασφάλεια. «Χωρίς αυτούς» δεν θα λογιζόταν η αντίσταση και η διαμαρτυρία ως έγκλημα που χρήζει τιμωρίας. «Χωρίς αυτούς» δεν θα υπήρχε ανοχή –ή μάλλον αποδοχή– των εγκλημάτων κατά των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων και των μεταναστών. «Με αυτούς» νομιμοποιείται κάθε καθεστώς που παραχωρεί την επιστημονική γνώση στην κερδοσκοπία των εταιρειών και πληθαίνει τους «εφευρετικούς νάνους» –κατά τον χαρακτηρισμό του Μπρεχτ– που με προθυμία εργάζονται γι’ αυτές. «Με αυτούς» στερεώνονται αντιλήψεις που δεν αμφιβάλλουν ποτέ για την «αλήθεια» τους αλλά θεωρούν την αμφιβολία και την αμφισβήτηση ύβρη, την άγνοια προσόν και δύναμη, την αμάθεια αρετή. «Με αυτούς» εξαπλώνεται η προσβλητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια κουλτούρα, η μιντιακή προπαγάνδα και οι αστέρες της. «Σε αυτούς» συγκαταλέγονται και οι «ισαποστάκηδες», οι δήθεν σκεπτόμενοι διαλλακτικοί του «ναι μεν, αλλά» που εξομοιώνουν θύματα και θύτες, διαιωνίζοντας έτσι την ύπαρξή τους. Οι «αυτοί» είναι στην ουσία οι «εαυτοί», δηλαδή όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορούν να σωθούν όταν η συλλογικότητα βουλιάζει, όταν το «φύσει» κοινωνικό όν, κατά τον Αριστοτέλη, γίνεται θηρίο ή αυτοανακηρύσσεται θεός. Είναι οι αδιάφοροι που παρουσιάζονται αυτάρεσκα σαν συνετοί. «Χωρίς αυτούς» δεν θα υπήρχε καμιά τυραννία, «με αυτούς» τρέφεται.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

λα τα χαρακτηριστικά της τραγωδιακής «ύβρεως» είχε η αλαζονική απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων «καθ’ άπασαν την επικράτειαν», για τρίτη φορά μέσα σε τρεις μήνες, από την κυβέρνηση και από τα ξημερώματα της Τρίτης 26 Ιανουαρίου. Ύβρις που επέφερε την κινηματική «νέμεσιν», με το εμβληματικό «σάρωμα» της απαγόρευσης στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας από τους χιλιάδες φοιτητές και εκπαιδευτικούς που πλημμύρησαν τους δρόμους. Χάνοντας ταχύτατα τα κοινωνικά της ερείσματα, λόγω των αλλεπάλληλων αποτυχιών στον τομέα της πανδημίας, η κυβέρνηση προσπάθησε, 48 ώρες πριν το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, να προχωρήσει σε μια επίδειξη πυγμής έναντι του διογκούμενου εκπαιδευτικού κινήματος, με τον αρχηγό της ΕΛΑΣ να υποκαθιστά ξανά τη Βουλή απαγορεύοντας τις συγκεντρώσεις για έξι ημέρες. Αστυνομία, πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου και κυβέρνηση ήθελαν μέσω της τρομοκρατίας των προστίμων και της ενδεχόμενης καταστολής να περιορίσουν τις κινητοποιήσεις σε μικρές, συμβολικές συγκεντρώσεις που βάσει του νόμου Χρυσοχοΐδη και του νέου δόγματος της ΕΛΑΣ δεν θα τους επιτρεπόταν ούτε καν να κατέβουν στο πεζοδρόμιο. Και αυτό την ώρα που ρητά ξεκαθαριζόταν, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι η απαγόρευση δεν αφορούσε την παρουσία πολιτών σε εμπορικά σημεία ή καταστήματα. Δεν ήταν μια ψύχραιμη απόφαση. Από την πρώτη εβδομάδα του νέου έτους οι φοιτητές έσπαγαν σταθερά την απαγόρευση, πραγματοποιώντας άλλοτε μικρότερες και άλλοτε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην πλατεία Κοραή, κινούμενοι επιδέξια ανάμεσα στις «συμπληγάδες» συλλήψεων και προστίμων. Την προηγούμενη Πέμπτη, η συγκέντρωση είχε εξελιχθεί στην πρώτη μεγάλη διαδήλωση μετά την επιβολή του δεύτερου lockdown. Η ανακοίνωση, την ίδια ημέρα, του νέου δόγματος της ΕΛΑΣ για τις διαδηλώσεις από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, με τους δρακόντειους περιορισμούς, την επικοινωνιακή διαχείριση και την απόπειρα χειραγώγησης των δημοσιογράφων, έδωσε περισσότερο την αίσθηση του επείγοντος στο να μπει ένα τέρμα στην αποχαλίνωση της κρατικής τρομοκρατίας, παρά φόβισε ή ενσωμάτωσε κοινωνικές κατηγορίες. Η νέα απαγόρευση συναθροίσεων σήμανε συναγερμό. Ένας ψύχραιμος παρατηρητής θα έβλεπε ότι, μπροστά στην αποφασιστικότητα του κινήματος, η «σιγή νεκροταφείου» θα μπορούσε να επιβληθεί μόνο με τέτοιας έκτασης χρήση βίας, που θα ρίσκαρε ένα κοινωνικό ξέσπασμα το οποίο θα μπορούσε να απελευθερώσει τη διάχυτη αγανάκτηση εκτεταμένων στρωμάτων. Όμως η αλαζονική ηγεσία του ΥΠΡΟΠΟ δεν είδε ή δεν θέλησε να το δει, έχοντας πίσω της μια κυβέρνηση που θεωρεί δεδομένο ότι μπορεί να νομοθετεί χωρίς αντιδράσεις, εκμεταλλευόμενη προσχηματικά τον κορονοϊό. Ύβρις. Το μεσημέρι της Πέμπτης 28 Ιανουαρίου, δεκαπέντε λεπτά πριν την ώρα

Κυβερνητική ύβρις, κινηματική νέμεσις Φοιτητές Γιώργος Μουρμούρης

▸ Σαρώθηκαν οι αστυνομικές απαγορεύσεις, να πάρουν πίσω το νομοσχέδιο του επίσημου καλέσματος, με μία αιφνιδιαστική κίνηση φοιτητές που είχαν ήδη συγκεντρωθεί στα Προπύλαια παρέκαμψαν την παρατηρούσα ομάδα ΟΔΟΣ και έκλεισαν μόνοι τους την Πανεπιστημίου. Γρήγορα το σώμα της διαδήλωσης απλώθηκε από το κτίριο του ΣτΕ μέχρι τα Προπύλαια. Όταν δε έφτασε στο Σύνταγμα, η κεφαλή βρισκόταν στη διασταύρωση με τη βασιλίσσης Σοφίας ενώ τα τελευταία μπλοκ έμπαιναν στη Φιλελλήνων. Ο παλμός της διαδήλωσης θύμιζε κάτι από την ημέρα του Εφετείου, κάτι από τις μεγάλες μέρες, κατ’ επέκταση, του κινήματος στην Ελλάδα. Μια καρικατούρα του νέου δόγματος για τις διαδηλώσεις επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί: Αξιωματικός της ΕΛΑΣ ενημέρωσε από έναν τηλεβόα, που ελάχιστα ακούστηκε ανάμεσα στα συνθήματα, ότι η συγκέντρωση καταγράφεται από ψηφιακά μέσα. Η ομάδα ΟΔΟΣ βρισκόταν παραταγμένη μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, για να αντικατασταθεί γρήγορα από ΜΑΤ όταν οι φοιτητές ανέβηκαν στην πλατεία. Στα

«λουλουδάδικα», πίσω από την ομάδα Αστυνομία εισάγεται στην αρμόδια επιΟΔΟΣ βρισκόταν παραταγμένες κλούβες τροπή της Βουλής. των ΜΑΤ και μια «αύρα». Όμως η γενική Η αντίδραση του φοιτητικού και συαίσθηση ήταν ότι το παλλόμενο σώμα της νολικά του εκπαιδευτικού κινήματος διαδήλωσης ήταν αδύνατο να τιθασευ«μεταφράζεται» και σε διαφοροποιήσεις τεί. Όπως εύγλωττα ανέφεραν «πηγές σε επίπεδο πολιτικής κορυφής: Είτε πρότης ΕΛΑΣ» σχολιάζοντας το σπάσιμο της κειται για τα κόμματα της αστικής αντιαπαγόρευσης, δεν χρησιμοποιήθηκε βία πολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, για τη διάλυση της διαδήλωσης για να είτε για τις ενστάσεις της Συνόδου των μην πυροδοτηθούν γενικευμένα επεισόΠρυτάνεων, είτε ακόμα και για τον Θεόδια. Νέμεσις. δωρο Φορτσάκη που το 2014 είχε ταυΗ μεγάλη διαδήλωση της Πέμπτης τίσει το όνομά του με την επιβολή του δεν προέκυψε από το πουθενά. Πέραν δόγματος «νόμος και τάξη» στις σχολές. των κινητοποιήσεων του προηγούμενου Οι διαφοροποιήσεις αυτές, παρά τις μεδιαστήματος, την τελευταία ταξύ τους παραλλαγές, δεν αμφιεβδομάδα παρά τις δυσκοσβητούν βεβαίως το κυρίαρχο λίες πραγματοποιήθηαφήγημα περί «γενικευμέκαν γενικές συνελεύνης ανομίας» στα ΠανεΝέος γύρος σεις των φοιτητικών πιστήμια που «πρέπει γενικών συλλόγων σε σειρά να παταχθεί», αλλά με συνελεύσεων σχολών της Αθήνας διαφορετική μεθοδοκαι κινητοποιήσεων λογία, ούτε προφανώς και άλλων πόλεων. Είχε προηγηθεί άλθίγουν την ουσία του την επόμενη λωστε, μέσα στο δεύζητήματος, τη δημιεβδομάδα τερο lockdown, ο αγώουργία ενός Πανεπιστηνας των οικότροφων στις μίου «για λίγους και εκλεΦοιτητικές Εστίες του ΕΚΠΑ κτούς», αντιδραστικού και που πυροδότησε την τρομοκρατι«κομμένου και ραμμένου» στα μέκή εισβολή της ΕΛΑΣ στο κτήριο της Ούτρα της αγοράς. Αλλά αντιλαμβάνονται λωφ Πάλμε και σειρά άλλων αγωνιστιότι με τη δυναμική που διαμορφώνεται κών σκιρτημάτων σε όλη τη χώρα, εντός θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, ακόμα και και εκτός των σχολών. Δεν ήταν, δε, το αν ψηφιστεί το σχετικό νομοσχέδιο, να τέλος της διαδρομής: Για την επόμενη εφαρμοστεί. Διαισθάνονται ότι υπάρχει εβδομάδα προγραμματίζεται νέος γύ«κίνδυνος» η πρωτοβουλία των κινήσεων ρος γενικών συνελεύσεων, την ώρα που να περάσει στην άλλη πλευρά: Το κίνημα το νομοσχέδιο για την Πανεπιστημιακή να πει την τελευταία λέξη.

Από σπόντα *** Προφανώς η κυβέρνηση έστησε μια όμορφη ιστορία * Ήταν μια χώρα που αντιμετώπιζε καλύτερα από τις περισσότερες τον κορονοϊό * Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που εμφανίστηκαν κάτι φοιτητές * Άρχισαν να μαζεύονται στους δρόμους και διέσπειραν τον ιό * Και έτσι όλοι αρρώστησαν. *** Από site, τηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες που την αναπαράγουν… άλλο τίποτε * Πάντα διαθέσιμα να «ενημερώσουν» στον σωστό χρόνο και με τον σωστό τρόπο * Με κραυγές, απειλές, «στημένους» ειδικούς και ότι άλλο χρειαστεί. *** Φυσικά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί γιατί η υπουργός Παιδείας δεν αποσύρει τον νόμο που κάνει τους φοιτητές να διαδηλώνουν * Αν η βιασύνη τους για «πανεπιστήμια-φυλακές» είναι πιο σημαντική από την «δημόσια υγεία» * Γιατί αυτή την τελευταία επικαλούνται. *** Τίποτε όμως δεν είναι πιο σημαντικό για την κυβέρνηση από το… να κάνει την δουλειά της * Να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα για τα οποία εργάζεται * Τώρα με το νομοσχέδιο της Παιδείας για τον ΣΕΒ και τα κολλέγια * Αύριο με το ασφαλιστικό για τους τραπεζίτες και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές * Κι αμέσως μετά με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που όλους αυτούς «τους ενώνει». *** Το πρόγραμμα είναι σαφές και ξεκάθαρο: Σκληρά αντιλαϊκά νομοσχέδια μέχρι να τελειώσει η πανδημία * Γι’ αυτό πάνε πακέτο και τα σχέδια αντι-συναθροίσεων του Χρυσοχοΐδη * Όπως και άλλα που ακούγεται πως ετοιμάζουν. *** Μια από τις πιο τραγικές φιγούρες πάντως το επόμενο διάστημα θα είναι αυτή του Άδωνι * Αν δεν τα μάθατε, του ανέθεσαν να φέρει νομοσχέδιο για την κάνναβη, τη φαρμακευτική * Από τη μία οι εταιρείες τους φαρμάκου με τις οποίες έχει εξαίρετες σχέσεις * Από την άλλη το κοινό του * Νεοφασίστες και νοικοκυραίοι * Δύσκολα μπαλώνεται η κατάσταση. *** Μια και είπαμε για φάρμακα: Ακόμη… απορούν στον ΣΥΡΙΖΑ για το τι συμβαίνει μεταξύ ΕΕ και πολυεθνικών των εμβολίων; * Ακόμη δηλώνουν έκπληκτοι και καταθέτουν προτάσεις; * Τόσα χρόνια που εφαρμόζουν τις πολιτικές της ΕΕ, τίποτα δεν κατάλαβαν;

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Καλπονοθευτικά όρια

Πολιτική Κώστας Παπαγεωργίου

Αντιδημοκρατικό «τσεκούρι» Βορίδη στις τοπικές εκλογές ▸ Η εκπροσώπηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στο στόχαστρο

ε το τσεκούρι του Βορίδη κόβουν στα μέτρα του κεφαλαίου ακόμα περισσότερο τη λειτουργία της τοπικής διοίκησης. Ο νέος υπουργός Εσωτερικών παρουσίασε την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου στο υπουργικό συμβούλιο το νέο εκλογικό νόμο για δήμους και περιφέρειες, για τον οποίο ο κυβερνητικός στόχος είναι να ψηφιστεί στις αρχές Φεβρουαρίου. Με τον νέο εκλογικό νόμο, που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά στις τοπικές εκλογές του 2023, η κυβέρνηση της ΝΔ εγκαινιάζει ένα νέο κύκλο αντιδραστικών αλλαγών που στόχο έχουν την αυταρχική θωράκιση και την ενίσχυση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην τοπική διοίκηση όπως συμφώνησαν άλλωστε ο υπούργος και ο περιφερειάρχης Αττικής, Γ. Πατούλης, σε πρόσφατη τηλεδιάσκεψη με τους δημάρχους της Αττικής. Το σχέδιο νόμου Βορίδη, στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας του τοπικού κράτους και της κυβερνησιμότητας δήμων και περιφερειών, έρχεται να επιφέρει νέες αντιδραστικές αλλαγές, προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο Θεοδωρικάκου, όταν η κυβέρνηση, επικαλούμενη προσχηματικά την ανά-

γκη για «κυβερνησιμότητα», άλλαξε συνθέσεις στις επιτροπές των ΟΤΑ, αφαίρεσε αρμοδιότητες από τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια προς τις επιτροπές κλπ. Ενώ, ταυτόχρονα, διατηρεί όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο του «Κλεισθένη Ι», στην πραγματικότητα κινείται σε παραπέρα συντηρητική κατεύθυνση για την ενίσχυση του συγκεντρωτικού και αντιδημοκρατικού χαρακτήρα της τοπικής διοίκησης, καταργώντας οριστικά όσα στοιχεία αναλογικότητας υπήρχαν στην εκπροσώπηση στα όργανα δήμων και περιφερειών. Μεταξύ άλλων, το νέο νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργη-

ση της απλής αναλογικής, την κατάργηση του ποσοστού άνω του 50% που απαιτείται για την εκλογή Δημάρχων και Περιφερειαρχών από τον πρώτο γύρο, την εκλογή από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 43%, τη θέσπιση πλαφόν εισόδου στα Δημοτικά Συμβούλια το 3% και κατάργηση της τέταρτης κάλπης που αφορά τους Διαμερισματικούς και Κοινοτικούς Συμβούλους, ενώ ο νικητής συνδυασμός θα καταλαμβάνει τα 3/5 των εδρών, και μόνο σε περίπτωση που αυτός συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 60% θα εφαρμόζεται η απλή αναλογική. Ταυτόχρονα, εισάγεται «κόφτης» στον αριθμό των εκλεγμέ-

νων αιρετών σε δήμους και περιφέρειες. Έτσι, στην Αθήνα για παράδειγμα, οι δημοτικοί σύμβουλοι περιορίζονται από τους 49 στους 41 και οι περιφερειακοί σύμβουλοι Αττικής μειώνονται σε 71 από τους 101 που είναι μέχρι σήμερα. Τέλος, επανέρχεται η πενταετής η θητεία δημάρχων και περιφερειαρχών. Το επιτελικό κράτος της ΝΔ και το νομοσχέδιο Βορίδη επιβεβαιώνουν ότι, στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, το κράτος σε όλες τις πλευρές του αυταρχικοποιείται ακόμα περισσότερο. Περιστέλλεται ακόμη και αυτή η δημοκρατική επίφαση στη λειτουργία των δήμων, με την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του ρόλου των συμβουλίων, το συγκεντρωτισμό και τα καλπονοθευτικά όρια που στόχο έχουν να αποκλείσουν τη φωνή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς από αυτά, επιβάλλοντας τον αστικό μονόδρομο. Καταρρέει κάθε ισχυρισμός ότι πρόκειται για λειτουργία αυτοδιοίκησης. Στην ουσία, περιφέρειες και δήμοι αποτελούν ιμάντες του κρατικού μηχανισμού για την επιβολή των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ, του αστικού πολιτικού συστήματος προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου.

ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Προς κορονο-μνημόνιο και νέους πλειστηριασμούς

«Σ

κουπίδια»(!) σύμφωνα με δημοσιεύματα αποκάλεσαν παράγοντες των Βρυξελλών κάποια από τα εθνικά σχέδια ανάκαμψης που υποβλήθηκαν και τα οποία η Κομισιόν φέρεται να απέρριψε ως ανεπαρκή. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν αναμένεται να εκταμιευθούν κεφάλαια από το λεγόμενο Ταμείο Ανάκαμψης για καμία χώρα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021, γεγονός που προκαλεί αναταράξεις σχεδόν σε όλη την ΕΕ. Σε αυτό το σκηνικό βρήκε ευκαιρία να ζητήσει… μνημόνια για όλη την Ευρώπη ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας

και νυν πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής της χώρας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στους Financial Times, ο αρχιτέκτονας των ελληνικών προγραμμάτων λιτότητας εξέφρασε αμφιβολίες για το κατά πόσον τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν την πρόθεση ή την ικανότητα να υλοποιήσουν επώδυνες και άμεσες μεταρρυθμίσεις που θα συνδεθούν με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Τον προβληματισμό του για το μπλόκο των Βρυξελλών εξέφρασε σε πρόσφατη συνέντευξή του και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θόδωρος Σκυ-

λακάκης. Ο επικεφαλής του ελληνικού Ταμείου Ανάκαμψης εμφανίζεται πάντως αισιόδοξος ότι το ελληνικό πρόγραμμα –σε αντίθεση με αντίστοιχα άλλων χωρών– θα περάσει τον πήχη. Ο νεοφιλέλευθερος υπουργός, μιλώντας στο ρ/σ Alpha, απέρριψε κάθε συζήτηση για διαγραφή χρεών και κούρεμα οφειλών, λέγοντας ότι είναι λάθος γιατί «έχουμε πλήγμα στα δημοσιονομικά, δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί η δυνατότητα της ενίσχυσης και της αναβολής των υποχρεώσεων ανθρώπων και επιχειρήσεων για να χρηματοδοτηθούν περιπτώσεις που δεν θα έπρεπε».

Πολιτική

κυβέρνηση με την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας κατάφερε να βάψει… κόκκινη την Αττική, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της επιτροπής λοιμωξιολόγων. Όλα δείχνουν ότι στην περιφέρεια που ζει και εργάζεται η μισή Ελλάδα θα επιβληθούν ακόμα πιο σκληρά περιοριστικά μέτρα, ενώ μέχρι την ώρα που το Πριν πήγαινε στο τυπογραφείο δεν ήταν σαφές εάν τελικά θα ανοίξουν γυμνάσια και λύκεια όπως είχε προγραμματιστεί για τη Δευτέρα. Γιατί όμως φτάσαμε μετά από σχεδόν τρεις μήνες lockdown να έχουμε 700-800 κρούσματα τη μέρα και πάνω από 1.000 στην Αττική μόνο στο τελευταίο τριήμερο, 270 διασωληνωμένους και περίπου 5.800 νεκρούς; Ο πρωθυπουργός, στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, προσπάθησε να αποδείξει ότι η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας», αλλά τελικά αυτό ακριβώς εφαρμόζουν! «Ανοίγουμε δραστηριότητες όταν τα κρούσματα υποχωρούν, τις περιορίζουμε όταν αυτά αναζωπυρώνονται», είπε χαρακτηριστικά ο Κ. Μητσοτάκης. Το κυβερνητικό «ακορντεόν» παίζει πάντα βέβαια στους ρυθμούς των αναγκών της «αγοράς», των μεγαλεμπόρων, των βιομηχανιών που λειτουργούν ακατάπαυστα και ανεξέλεγκτα. Το κακοστημένο σόου των εμβολίων και η εικονική αισιοδοξία που πλάσαραν οι κυβερνώντες, πήγε κι αυτό στράφι. Έταξαν 1.000 εμβολιαστικά κέντρα αλλά έστησαν μόλις το 10%. Με βάση τους εμβολιασμούς, είμαστε στην 33η θέση με 2,05% (27/1/2021) κάτω μάλιστα από χώρες όπως Ρουμανία και Πολωνία. Ο ΕΟΔΥ έχει περικόψει τα τεστ, σε κάτω από

Η Αττική στον «γύψο»

Δημήτρης Σταμούλης

Το «πράσινο» στην αγορά έφερε «κόκκινο» στα δικαιώματα ▸ Η νέα εξάπλωση της πανδημίας έργο της κυβερνητικής πολιτικής 2.500 ανά 100.000 κατοίκους (στοιχεία ECDC). Η ιχνηλάτηση πήγε… περίπατο, μόλις 1 στα 3 από τα συνολικά 155.000 κρούσματα γνωρίζουν την προέλευσή τους οι αρχές. Η κυβέρνηση έχει ως πρώτιστο μέλημά της το άνοιγμα για τις επιχειρήσεις, ενώ επιβάλει «στρόφιγγα» στα δικαιώματα σε υγεία, παιδεία, αλλά και στη διαμαρτυρία, τη διαδήλωση. Η νέα «απαγόρευση συναθροίσεων» που επιβλήθηκε ως τη Δευτέρα και με προοπτική παράτασης, στόχευε στις κινητοποιήσεις που είχαν ήδη εξαγγελθεί. Μάλιστα επιστράτευσαν ως άλλοθι την… αναπληρωματική «Εθνική Επιτροπή Προστασίας Δημόσιας Υγείας», που αποτελείται από μόλις δύο γιατρούς, αλλά και δύο… υποπτέραρχους στα 11 μέλη της! Αλλά δεν τους πέρασε! Κανένα σοβαρό υγειονομικό κριτήριο δεν εξυπηρετείται από τέτοιες επιλογές. Απλά κυβέρνηση και ΕΛΑΣ, με την υποκριτική συνενοχή ή ανοχή των μελών της «κρατικής επιτροπής ειδικών», εξαπολύουν νέα αστυνομοκρατία χουντικής έμπνευσης. Αυτές οι συνέπειες είναι εμφανείς με τους χιλιάδες θανάτους λόγω τραγικών ελλείψεων προσωπικού και υποδομών το περασμένο δίμη-

Νέα σκληρά περιοριστικά μέτρα ετοιμάζει η κυβέρνηση με στόχο λαό και νεολαία

νο. Αλλά και με το αλαλούμ στον σχεδιασμό εμβολιασμού του γενικού πληθυσμού που απειλεί την ασφάλεια των προσερχόμενων ηλικιωμένων και αναστέλλει παραπέρα την αντιμετώπιση της λοιπής νοσηρότητας από τα δημόσια νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Η κατάσταση που βίωσε το Νοέμβριο η Θεσσαλονίκη, και ίσως βιώσει η Αττική, είναι αποτέλεσμα καθαρά κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων. Μην τολμήσουν να κατηγορήσουν τις διαδηλώσεις και

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στους διωκόμενους

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ε κινητοποίηση ενάντια στα πρόστιμα και τις διώξεις καλούν το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου επιτροπές και Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης, εργατικά σωματεία και αγωνιστικές συλλογικότητες. Στην Αθήνα στο Σύνταγμα στις 12 το μεσημέρι και την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους, στα Ιωάννινα στη Νομαρχία, καθώς και σε άλλες πόλεις. Στόχος των κινητοποιήσεων είναι να υπερασπίσουν το δικαίωμα στους αγώνες, σε αντίθεση με τον νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας και την

ποινικοποίηση της πολιτικής, κινηματικής δράσης. Απαιτούν να διαγραφούν τα εξοντωτικά πρόστιμα και να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες για τους συλληφθέντες από τις κινητοποιήσεις. Καταδικάζουν την εκμετάλλευση της πανδημίας ως πρόσχημα για την επίθεση στα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Το κάλεσμα βρήκε ανταπόκριση στο ταξικό εργατικό κίνημα που είναι ενεργό και βιώνει στο πετσί του την καταστολή. Ήδη, δεκάδες σωματεία εκπαιδευτικών με τη σύσκεψή τους στις 17/1, όπως και εργατικές παρατάξεις και

σχήματα, με δική τους σύσκεψη στις 23/1, καλούν στη συγκέντρωση του Συντάγματος. Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, ο έλεγχος των μετακινήσεων και τα πρόστιμα για όλο τον πληθυσμό είναι το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο στήνεται το αντιδημοκρατικό καθεστώς για μόνιμη απαγόρευση των κινητοποιήσεων. Η ενεργοποίηση του νόμου των διαδηλώσεων με την ανακοίνωση της ΕΛΑΣ ότι σχηματίζει δικογραφία για κινητοποιήσεις αποτελεί μια νέα κλιμάκωση. Η μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις είναι η απάντηση στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό του συστήματος και η ασπίδα για την προστασία όλων.

τους φοιτητές ή τους «ανεύθυνους πολίτες»! Η σημερινή στατιστική του τρόμου είναι δικό τους έργο. Όπως δική τους επιλογή ήταν να ανοίξουν ανεξέλεγκτα τα σύνορα για χάρη του τουρισμού, γιγαντώνοντας το δεύτερο κύμα· να μη στηρίξουν ένα άλλο επιδημιολογικό μοντέλο με μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ, ισχυρούς μηχανισμούς ιχνηλάτησης· να μην λάβουν μέτρα σε συγκοινωνίες, σχολεία, χώρους δουλειάς· να μην ενισχύσουν ουσιαστικά το ΕΣΥ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως 100 μέρες ασύλληπτος ο ναζί Παππάς Εκατό μέρες άφαντος με ευθύνη κυβέρνησης και Χρυσοχοΐδη παραμένει ο υπαρχηγός της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς, καταδικασμένος με ποινή κάθειρξης 13 ετών για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Όλο αυτό το διάστημα μετά τη ντροπιαστική εξαφάνιση του χρυσαυγίτη, ακόμα δεν έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψης, παρότι είχε ανακοινωθεί ότι θα βγει από τον Οκτώβριο, ούτε καν έχει επικηρυχθεί. Την ίδια στιγμή προκλητική επανεμφάνιση επιχειρεί η «νεολαία» της ΧΑ προσφέροντας αμέριστη στήριξη στο κυβερνητικό σχέδιο για πανεπιστημιακή αστυνομία. Επίσης, στοχοποίησε ευθέως πανεπιστημιακούς που συμπαραστάθηκαν στον απεργό πείνας ∆. Κουφοντίνα, με αποστολή απειλητικού email!

Βασίλης Παπαγεωργίου

Δικομματικός πόλεμος λάσπης και αγωγών Μεγάλη συζήτηση έχει ξεσπάσει για το αν η αγωγή που υπέβαλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την περιβόητη βίλα στο Σούνιο, κατά των δημοσιογράφων Γ. Παπαχρήστου και Γ. Κουρτάκη αποτελεί άλλο ένα λιθαράκι στη γνωστή –και καταδικαστέα– «βιομηχανία των αγωγών». Είναι σχήμα οξύμωρο η άποψη της ΝΔ ότι η αγωγή του Αλ. Τσίπρα «λειτουργεί ως εκφοβισμός προς εκείνους που ασκούν κριτική», τη στιγμή που η νυν κυβέρνηση επιχειρεί να εκφοβίσει όποιον ασκεί κριτική στην πολιτική της, να τρομοκρατήσει όσους αντιστέκονται. Η αντικαπιταλιστική αριστερά δεν μπορεί να παίξει το παιχνίδι ούτε του ενάγοντα ούτε των εναγομένων, καθώς αποτελεί εκδοχή μιας δικομματικής αντιπαράθεσης, μακριά από τις λαϊκές ανάγκες, στο όνομα της «αλήθειας». Μπορεί ωστόσο να συμβάλει στην ηθική και πολιτική απομόνωση εκείνων των φωνών που αναβιώνουν και συντηρούν τον δικομματισμό και τη σκανδαλολογία.

Ο λαός πληρώνει τα «σπασμένα» της Aegean Οικονομική ενίσχυση ύψους 120 εκατομμυρίων ευρώ θα χορηγήσει στην Aegean Airlines το ελληνικό Δημόσιο, ως αποζημίωση για τις ζημιές της εταιρείες από την κρίση του κορονοϊού. Σύμφωνα με δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, «σε αντάλλαγμα της ενίσχυσης αυτής η εταιρεία δεσμεύεται να προβεί σε αύξηση

Πάνος Πετρόπουλος* Νέο κρούσμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας στον χώρο της πληροφορικής. Η εταιρεία One Way λειτουργούσευπενοικίαζε τμήμα back office με επτά εργαζόμενους για λογαριασμό της εταιρείας Zenith. Στις 15/1, μισή ώρα πριν λήξει η βάρδια, κάλεσαν έναν-έναν τους εργαζόμενους του τμήματος να υπογράψουν την απόλυσή τους, με τη δικαιολογία ότι έληξε η συνεργασία των δύο εταιρειών. Οι εργαζόμενοι είχαν προσληφθεί με συμβάσεις αορίστου χρόνου μόλις 2,5 μήνες πριν στις 26/10. Οι εταιρείες αυτές αποφάσισαν, εν μέσω καραντίνας, να κλείσουν με συνοπτικές διαδικασίες ένα ολόκληρο τμήμα και να πετάξουν τους εργαζόμενους στον

μετοχικού κεφαλαίου τουλάχιστον 60 εκατ. ευρώ και να χορηγήσει στο ελληνικό δημόσιο, χωρίς επιβάρυνση, παραστατικά τίτλων δικαιωμάτων κτήσης κοινών μετοχών εκδόσεως της εταιρείας που αντιπροσωπεύουν δικαίωμα απόκτησης ποσοστού 11,5% επί του μετοχικού κεφαλαίου», δικαίωμα που θα διατηρήσει για 2 έως 5 έτη. Πακτωλός χρημάτων για το ιδιωτικό μονοπώλιο των αερομεταφορών, «ψίχουλα» διοίκησης στο Δημόσιο.

Διάταξη-δώρο στους πλοιοκτήτες Παράλληλα με την παρενόχληση της συνδικαλιστικής δράσης η κυβέρνηση προχωρά σε χαριστικές ρυθμίσεις ενισχύοντας την εργοδοτική εφοπλιστική ασυδοσία! Την ίδια ώρα που επιβάλλει

εξοντωτικά πρόστιμα σε απλούς πολίτες που ξέχασαν να στείλουν SMS με ειδική τροπολογία που ψηφίστηκε την Τετάρτη στη βουλή επιτρέπει στους πλοιοκτήτες να καταστρατηγούν ακόμα περισσότερο τα ωράρια εργασίας των ναυτεργατών! Σύμφωνα με την προκλητικά ρύθμιση, μειώνονται τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παράβασης των διατάξεων της νομοθεσίας περί ορίων του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης ναυτικών, από τα 300-500 ευρώ, ανά περίπτωση ναυτικού, που ίσχυε μέχρι σήμερα, στα μόλις 300-1.000 ευρώ ανά ημέρα, όσες παραβάσεις και αν παρατηρηθούν!

«Συνδικαλιστικό ΓΑΔΑ» κατά ΠΕΝΕΝ! «Όχληση» από το «συνδικαλιστικό

της ΓΑΔΑ» είχαν στελέχη της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ) την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, μία ημέρα πριν το μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Όπως καταγγέλλει η ΠΕΝΕΝ, αργά το μεσημέρι εκπρόσωπος της ΓΑΔΑ τηλεφώνησε στα γραφεία του σωματείου για να «διευκρινίσει» αν πράγματι η Ένωση καλούσε στο συλλαλητήριο της Πέμπτης, παρά το γεγονός ότι η σχετική απόφαση της ΠΕΝΕΝ είχε αναρτηθεί δημόσια. «Καταστήσαμε σαφές στους ασφαλίτες της ΓΑΔΑ ότι οποιαδήποτε μορφή πίεσης και τρομοκρατίας σε βάρος μας θα πέσει στο κενό», αναφέρει στη σχετική καταγγελία η Ένωση, τονίζοντας τη σημασία της μαζικής αγωνιστικής συμμετοχής στις κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος.

Απολύσεις υπενοικιαζόμενων στην Online Sales ζητώ τον λόγο

δρόμο. Αποδεικνύεται ξανά πόσο αναλώσιμους μας θεωρούν, ειδικά τους υπενοικιαζόμενους. Μέλη του Radical IT βρέθηκαν την Τετάρτη έξω από τα γραφεία του τηλεφωνικού κέντρου της One Way για να ενημερώσουν τους εργαζόμενους/ ες για τις πρόσφατες απολύσεις και να συναντηθούν με την εργοδοσία. Η εταιρεία λειτουργεί κάτω από την ομπρέλα

της Online Sales που έχει απασχολήσει το σωματείο στο παρελθόν για αρκετά περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Το σενάριο μαμάς εταιρείας - εταιρείας υπενοικίασης που πετούν το μπαλάκι η μία στην άλλη είναι πλέον πολύ σύνηθες. Η κατάφωρη κοροϊδία γίνεται ακόμα πιο εμφανής, όταν συμβαίνει το εξής τραγελαφικό: Μία ώρα μετά την απόλυση των εργαζομένων, γνωστός ιστότοπος αναζήτησης εργασίας αναρτούσε νέα αγγελία για λογαριασμό της One Way! Πράγμα που σημαίνει το προφανές, ότι δηλαδή οι συνάδελφοι μπορούν κάλλιστα να επαναπροσληφθούν σε άλλα πόστα. Ειδικά εν μέσω πανδημίας, οι ταξικές

δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να έχουν μάτια ανοιχτά και να βρίσκονται σε διαρκή επιφυλακή για να υψώνουν ανάστημα από την πρώτη στιγμή σε τέτοια περιστατικά! Να μην αφήνεται κανείς και καμία απροστάτευτη, ακόμα περισσότερο σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα της «θάλασσας» ασυνδικάλιστων συναδέλφων. Η εμπειρία μας, ειδικά μέσα στην πανδημία, έχει δείξει ότι μπορεί να μπει φρένο στην κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων μας — με οργάνωση στα σωματεία μας, με καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας, αλλά κυρίως με τη συλλογική μας δράση. *μέλος Radical IT

Πολιτική

«Ελεύθερη αγορά»

ίναι ο εμβολιασμός δικαίωμα όλων, σε κάθε ήπειρο, χώρα, πόλη και χωριό; Πρέπει να εμβόλια να είναι δωρεάν, να κατανεμηθούν ισότιμα και να διανεμηθούν εγκαίρως για τους πάντες; Πρέπει ο λαός να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί; Η αυτονόητη απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι «ναι», καθώς για εμάς, τους πολλούς, προτεραιότητα έχει η υγεία των ανθρώπων. Γίνεται όμως «όχι», όταν τις αποφάσεις παίρνουν μια δράκα εταιρείες και οι κυβερνήσεις με τις οποίες διαπραγματεύονται. Διότι σε αυτήν την περίπτωση, τα εμβόλια αντιμετωπίζονται ως ένα προϊόν που πρέπει να πουληθεί με το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό κέρδους. Η διαθεσιμότητα και η τιμή τους καθορίζονται από τη ζήτηση και τις προσφορές στο παζάρι που διεξάγεται και ενίοτε καταλήγει σε έναν κυνικό πλειστηριασμό. Κάτι που σημαίνει, πρακτικά, ότι τον πρώτο λόγο έχουν αυτοί που διαθέτουν τα περισσότερα χρήματα και τις καλύτερες διασυνδέσεις, που είναι πιο καπάτσοι και κινούνται πιο γρήγορα. Αυτό ακριβώς είναι που ζούμε τις τελευταίες ημέρες. Με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των «27» να κλαίγονται σαν απατημένοι πελάτες, οι οποίοι μένουν στον… άσο, ενώ έχουν δώσει παχυλές προκαταβολές πολλών δισ. στις φαρμακοβιομηχανίες για να αποκτήσουν το πολυπόθητο είδος. Ένα προϊόν, δηλαδή, πάνω στο οποίο «έχτισαν» τις ελπίδες που πουλούν εδώ και μήνες στους λαούς τους, για να κρύψουν τα τεράστια και εγκληματικά τους λάθη. Αλλά και για να δημιουργήσουν προπέτασμα καπνού που θα καλύψει τις αντιδραστικές αλλαγές και ανατροπές που επιχειρούν με πρόσχημα την πανδημία. Οι δε εταιρείες κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Εκμεταλλευόμενες την αγωνία των ανθρώπων, το άγχος των κυβερνώντων για να ανοίξουν οι οικονομίες και τους πολιτικούς και εθνικούς ανταγωνισμούς, κατάφεραν να βάλουν στην τσέπη τεράστια ποσά από πέρυσι το καλοκαίρι, διεξάγοντας δωρεάν την έρευνα και αναπροσαρμόζοντας χωρίς κόστος τις γραμμές παραγωγής τους. Ουσιαστικά, πέτυχαν να πουλήσουν προκαταβολικά τα εμβόλια που θα παρήγαγαν, έστω κι αν γνώριζαν από τότε πως θα ήταν αδύνατο να ανταποκριθούν στους όγκους και το μέγεθος των παραγγελιών εγκαίρως, χωρίς να ρίξουν κάποιους από τους πελάτες τους. Αυτό κρύβεται πίσω από τις καθυστερήσεις που ανακοίνωσαν τόσο η αμερικανο-γερμανική Pﬁzer-BioNTech όσο και η αγγλο-σουηδική AstraZeneca, η οποία έχει… επιτάξει και το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το ίδιο υπάρχει και πίσω από την απόφαση της γαλλικής Sanoﬁ, που έχει μείνει πίσω (τι ντροπή για τον Μακρόν!), να διαθέσει τις εγκαταστάσεις της για την παραγωγή εμβολίου αλλά και της Merck να διακόψει τη διαδικασία.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Γιώργος Παυλόπουλος

Πόλεμος για τα εμβόλια; Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιοι! ▸ Χαοτικό το τοπίο και ανοιχτή η σύγκρουση μεταξύ κυβερνήσεων, εταιρειών και μεσαζόντων, σε βάρος της υγείας των λαών

Ο έλεγχος μοιάζει πλέον να έχει χαθεί. H Κομισιόν έχει ξεφτιλιστεί, έχει αποδειχθεί ανίκανη να οργανώσει στοιχειωδώς την προμήθεια και τη διαδικασία των εμβολιασμών και ανακαλύπτει πως έχει πιαστεί κορόιδο τόσο από τις εταιρείες όσο και από τους Αμερικανούς και Βρετανούς, οι οποίοι καπάρωσαν νωρίτερα την παραγωγή. Οι κυβερνήσεις, αργά ή γρήγορα, θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για τις υποσχέσεις που δεν τηρούνται και για τα lockdown που αντί να χαλαρώνουν, όσο πάνε σφίγγουν περισσότερο — ήδη, η Μαδρίτη προανήγγειλε πάγωμα των εμβολιασμών στην Ισπανία εάν δεν βρεθεί άμεσα λύση και δεν παραλάβει περισσότερες δόσεις, η Πορτογαλία μετατρέπεται σε απέραντο Μπέργκαμο, Γερμανία και Γαλλία ετοιμάζονται να σφραγίσουν τα σύνορά τους, η Ελλάδα τρέχει πανικόβλητη να προλάβει την «έκρηξη» στην Αττική.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεφτιλίστηκε, καθώς αποδείχθηκε ανίκανη να εξασφαλίσει τα αναγκαία εμβόλια

Απέναντι σε αυτήν την οδυνηρή πραγματικότητα, επιστρατεύονται όλα τα μέσα, ακόμη και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Η ΕΕ απειλεί με μπλοκάρισμα των εξαγωγών όλων των εμβολίων που παράγονται στο έδαφός της, έστω κι αν αυτά αφορούν συμβόλαια με άλλες χώρες. Παράλληλα, όλως τυχαίως, γερμανικές εφημερίδες ανακαλύπτουν ότι το εμβόλιο της AstraZeneca έχει σχεδόν αμελητέα (8-10%) αποτελεσματικότητα στους άνω των 65 ετών — κι αυτή απαντά απειλώντας να μειώσει ακόμη περισσότερο τις ποσότητες που θα παραδώσει το πρώτο τρίμηνο, από το 40% στο 25% σε σύγκριση με τα συμφωνηθέντα. Από την πλευρά τους, οι Βρετανοί περνούν στην αντεπίθεση και, παραπέμποντας στο Brexit, σημαίνουν πατριωτική έγερση. «Τώρα θέλουν να μας πάρουν και τα εμβόλιά μας», γράφουν κάποιες εφημερίδες, απαντώντας έτσι στην απαίτηση της ΕΕ να της δοθεί μέρος από τα εμβόλια που παράγονται στα δύο εργοστάσια της AstraZeneca που βρίσκονται στο έδαφός τους. Όσο για τις ΗΠΑ, ο Μπάιντεν συνεχίζει πιστά στη γραμμή Τραμπ (που στα εμβόλια δεν τα πήγε και τόσο άσχημα…) και αγοράζει όσο μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί, αδιαφορώντας εάν θα λείψουν από άλλους. Ταυτόχρονα, κάποιοι στην Ευρώπη αναρωτιούνται μήπως έπρεπε να μιμηθούν το Ισραήλ, του οποίου η κυβέρνηση, για να φτάσει στο σημερινό σημείο του εμβολιασμού του 50% του πληθυσμού (πλην Παλαιστινίων) με τουλάχιστον μία δόση, έκανε πολλά: Όχι μόνο πλήρωσε σε υπερδιπλάσια τιμή την Pﬁzer-BioNTech αλλά της πρόσφερε πρόσβαση στο σύνολο των ιατρικών δεδομένων όσων εμβολιάζονται — μετατρέποντας πρακτικά τη χώρα σε ένα τεράστιο πειραματικό εργαστήριο. Όπως πάντα, βεβαίως, υπάρχουν και κάποιοι αμετανόητοι ευρωλάγνοι, σαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που επιμένουν πως η Ευρώπη όλα καλά τα κάνει και πρέπει να συνεχίζει να δρα ενωμένη! Το ερώτημα είναι εάν θα μπορούσαν τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά. Και πάλι, η απάντηση εξαρτάται από το ποιος τη δίνει. Εμείς, οι πολλοί, θα θέλαμε και θα απαιτούσαμε –ειδικά από τη στιγμή που η πανδημία είναι παγκόσμια και δεν κάνει εξαιρέσεις– κυβερνήσεις, επιστήμονες και φαρμακευτικές σε ΗΠΑ και Ευρώπη, Ρωσία και Κίνα, Ινδία και Ιαπωνία, να αφήσουν κατά μέρος τις διαφορές, τους εθνικισμούς και τα κέρδη τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους στην έρευνα και την παραγωγή. Με σκοπό να φτάσουν στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και εμβόλιο, που θα παραχθεί ταχέως, μαζικά και θα φτάσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει πρώτα να φύγει από τη μέση το πιο σημαντικό εμπόδιο: ο καπιταλισμός!

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

25 χρόνια Ίμια: «Ευχαριστώ τις ΗΠΑ» μέσω των εθνικιστών Πριν από 25 χρόνια, τη νύχτα 30 προς 31 Γενάρη 1996, η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν λίγο πριν τη γενική πολεμική αναμέτρηση, με επίκεντρο τις δύο βραχονησίδες στα Ίμια. Με τη συγκέντρωση πολύ μεγάλων δυνάμεων των δύο πολεμικών στόλων σε μια μικρή περιοχή, αρκούσε ένα «σπίρτο» για την έκρηξη. Οι ανθρώπινες απώλειες δυστυχώς δεν αποφεύχθηκαν, καθώς έπεσε ελληνικό ελικόπτερο, παρασέρνοντας στον θάνατο τα τρία μέλη του πληρώματος. Τα Ίμια δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της δράσης θερμοκέφαλων στρατηγών, εθνικιστών πολιτικών και εμπρηστικών ΜΜΕ και από τις δύο πλευρές. Όλα αυτά υπήρχαν, αλλά αποτελούσαν κομμάτι του ανταγωνισμού Ελλάδας και Τουρκίας, που είδαμε να κορυφώνεται ξανά φέτος με την παρατεταμένη κρίση στη ΝΑ Μεσόγειο, με βασικό αντικείμενο τώρα τα όρια των πλευρών του ανερχόμενου ανταγωνισμού των αστικών τάξεων ΑΟΖ. Στα Ίμια, η γραμμή και τα στελέχη που υποστήριζαν την πολεμική λύση, όξυναν την αντιπαράθεση και πρότειναν ισχυρό «πρώτο πλήγμα» κατά των τουρκικών δυνάμεων, υπέστησαν ήττα και αποδείχθηκαν εκτός των άλλων και επιχειρησιακά ανεπαρκείς· κι αυτό είναι σημαντικό κρατούμενο και για το μέλλον. Η κρίση των Ιμίων έληξε με το ταπεινωτικό «Ευχαριστώ τις Ηνωμένες Πολιτείες» που εκστόμισε ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης από το βήμα της βουλής. Οι ΗΠΑ, ως «μόνη υπερδύναμη» τότε, εμπόδισαν να εξελιχθεί το περιστατικό σε θερμή αναμέτρηση δύο συμμάχων στο ΝΑΤΟ, με απότοκο τη διαμόρφωση γκρίζας ζώνης στην περιοχή και με θετικό αποτέλεσμα γι’ αυτές: έναν νέο γύρο υπέρογκων πολεμικών παραγγελιών και από τις δύο πλευρές και κατοχύρωση της επικυριαρχίας τους για τα επόμενα χρόνια.

Περισσότερο ικανοποιημένοι για την επανέναρξη των «διερευνητικών επαφών» μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι αναμφίβολα οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Γερμανία, καθώς τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα θέλουν να κατοχυρώσουν τα συμφέροντα και τον επιδιαιτητικό τους ρόλο στην περιοχή. Αθήνα και Άγκυρα περισσότερο θέλουν να κερδίσουν χρόνο παρά αναζητούν προσεγγίσεις. Τα προηγούμενα χρόνια βάθυναν οι διαφορές.

Στη σκιά του ανταγωνισμού Ελλάδα-Τουρκία

«Διερευνητικές»

χωρίς... επαφές Ανάλυση Γιάννης Ελαφρός

η μάχη των εντυπώσεων δίνουν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας μετά τον 61ο γύρο των διερευνητικών επαφών τη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση Ερντογάν εμφανίζεται ως η πλευρά που θέλει διάλογο και «λύσεις», κερδίζοντας χρόνο ώστε να μπουν στην κατάψυξη οι κυρώσεις της ΕΕ και να επαναδιαπραγματευθεί με τη νέα διοίκηση Μπάιντεν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκπέμπει μια «μασημένη» αισιοδοξία, σε έναν ρόλο σχετικά μίζερου συνομιλητή, που υπενθυμίζει διαρκώς το μέγεθος των διαφορών. Και βεβαίως οι διαφορές

είναι μεγάλες, καθώς ο ανταγωνισμός των δύο αστικών τάξεων, στο πλαίσιο της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, έχει βαθύνει. Δεν μπορεί να περιμένει κανείς εξελίξεις από τις διερευνητικές, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον. Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσονται οι δύο τακτικές της αστικής τάξης. Ο Αντώνης Σαμαράς, με συνέντευξη στην Καθημερινή, διαφώνησε με τις «διερευνητικές» και με την προσφυγή στη Χάγη, τόνισε πως μόνο με «αποτροπή» αντιμετωπίζεται η Τουρκία, ενώ είπε πως δεν θα ψηφίσει τα νομοσχέδια της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Σαμαράς εξέφρασε το λεγόμενο «κόμμα του πολέμου» ή «πτέρυγα μάχης» της αστικής πολιτικής, που υποστηρίζει την κατίσχυση του ελληνικού αστικού κράτους σε βάρος των ανταγωνιστών του με βάση τη δύναμη (και την πολεμική ισχύ). Η γραμμή αυτή, αν και δεν είναι η κυρί-

αρχη, έχει ιδιαίτερη απήχηση σε κρίκους του κράτους (ειδικά στρατό, κατασταλτικοί μηχανισμοί), στα ΜΜΕ, στην εκκλησία κλπ. Ασκεί μια διαρκή πίεση στην κυρίαρχη γραμμή, που βασίζεται περισσότερο στις συμμαχίες (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Γαλλία τώρα) για την προώθηση των αστικών συμφερόντων. Η πολεμοκάπηλη γραμμή έχει ιδιαίτερο στόχο τη στράτευσή του λαού πίσω από την αστική πολιτική και γι’ αυτό είναι συμφέρουσα για όλο το σύστημα, παρά τις αντιφάσεις που προκαλεί. Στην ουσία βέβαια, οι δύο τακτικές της αστικής πολιτικής δεν χωρίζονται με τείχη, αυτά τα κτίζουν από κοινού κατά προσφύγων και μεταναστών. Έχουν ενιαίο ταξικό περιεχόμενο, καθώς επιδιώκουν να εκφράσουν τα επεκτατικά συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου και των πολυεθνικών με τις οποίες συμπράττουν. Οι βασικοί στόχοι είναι οι ίδιοι

όσον αφορά τη χάραξη ΑΟΖ, την άγρια εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων και των εργαζομένων, με μικρές τελικά διαφορές όσον αφορά το εύρος των συμβιβασμών που πρέπει να γίνουν. Εξάλλου είδαμε τον προηγούμενο χρόνο την αναβάθμιση της λογικής της στρατιωτικής δύναμης, του εθνικισμού και του ρατσισμού στην πολιτική του «εκσυγχρονιστή» Κ. Μητσοτάκη. Όλες μαζί οι αστικές πτέρυγες και κόμματα (από ΝΔ μέχρι ΣΥΡΙΖΑ και από ΚΙΝΑΛ μέχρι Ελληνική Λύση) υπερψηφίζουν τους δυσβάστακτους εξοπλισμούς, υψώνουν τους τόνους κατά της «επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας». Η γνωστή ρήση λέει: «Θες ειρήνη; Προετοιμάσου για πόλεμο». Οι κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Τουρκία το αλλάζουν: «Θες να προετοιμαστείς για πόλεμο; Κάνε πως συζητάς για ειρήνη». Και κηρύσσουν τον «πόλεμο» κατά των εργαζομένων της χώρας τους.

Εικονοκλάστες

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Τι εξυπηρετούν οι εξοπλισμοί; ▸ Τεράστια κονδύλια προορίζονται για όπλα, για την εξυπηρέτηση του ελληνικού κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών

Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος»

υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος και η γαλλίδα ομόλογός του Φλοράνς Παρλί, υπέγραψαν πρόσφατα τη σύμβαση για την προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Ραφάλ. Ο Ν. Παναγιωτόπουλος δήλωσε: «Η προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών αποτελεί ορόσημο στη διμερή αμυντική συνεργασία μας και, ευρύτερα, στις σχέσεις Ελλάδας-Γαλλίας». Επεσήμανε ότι «με την απόκτηση των μαχητικών αεροσκαφών Ραφάλ η δύναμη πυρός της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θα πολλαπλασιαστεί». Τα ειδικά χαρακτηριστικά των Ραφάλ, δήλωσε «τα καθιστούν σημαντικό παράγοντα αεροπορικής υπεροχής». Έτσι περιγράφεται η αναβάθμιση της πολεμικής ισχύος του ελληνικού καπιταλισμού, ο ρόλος της διπλωματίας των εξοπλισμών, ενώ είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές των νέων πεδίων της ελληνο-γαλλικής συνεργασίας «που θα διευρυνθούν ακόμα περισσότερο τόσο σε τακτικό όσο και σε στρατηγικό επίπεδο». Τονίζουν ότι «αντάλλαξαν απόψεις για τη συνεργασία στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Αμυντικών Πρωτοβουλιών και τη συμμετοχή μας στη “Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO)”, καθώς και τα βήματα υλοποίησης του οράματος, που συμμεριζόμαστε με τη Γαλλία, για την Ευρώπη της Άμυνας». Οι Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού ετοιμάζονται για Μάλι! Υπενθυμίζεται ότι το συνολικό κόστος κτήσης των 18 αεροσκαφών ανέρχεται σε 1,92 δισ. ευρώ. Το κόστος για τον εξοπλισμό των αεροσκαφών (τηλεκατευθυνόμενα βλήματα Meteor) καθώς και τις απαραίτητες αναβαθμίσεις των υπαρχόντων βλημάτων (τύπου Mica, Scalp και Ecoxet) ανέρχεται σε 400 εκατ. ευρώ. Και όλα αυτά

σε περιβάλλον καπιταλιστικής κρίσης και έλλειμμα 21,7 δισ. ευρώ. Η κατευθυνόμενη δημοσιογραφία αποκαλύπτει σχεδιασμούς για αγορές όπλων 65 δισεκατομμυρίων ευρώ! Το αστικό κατεστημένο εκτιμά ότι δίπλα στις σημαντικές πολεμικές συμμαχίες, τους Άξονες Πολέμου και τα ανοίγματα σε αραβικές χώρες, πρέπει να προστεθεί η ενίσχυση της πολεμικής ισχύος καθώς είναι ο όρος για την αναβάθμιση του στρατηγικού ρόλου της αστικής τάξης και του κράτους της. Η συγκρότηση του «Ισραήλ των Βαλκανίων» είναι η αναγκαία συνθήκη για τ στρατιωτική υποστήριξη της επιθετικής-

φόρων στρατιωτών, αύξηση στρατιωτικών κατά 2.550! Αν αφήσουμε κατά μέρος τις κυβερνητικές εξαγγελίες που μιλούν για δόγματα αποτροπής και τις αναλύσεις στυλ ΚΚΕ που μιλούν μονότονα «για αγορές όπλων που εξυπηρετούν ιμπεριαλιστικές ανάγκες», θα διαπιστώσουμε ότι συγκροτείται μια πολύ αναβαθμισμένη πολεμική δολοφονική μηχανή. Ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος περιέγραψε ότι στο σχεδιασμό της νέας Δομής Δυνάμεων προβλέπεται προμήθεια 40 αεροσκαφών Ραφάλ ενώ αργά ή γρήγορα θα μπούμε στη συζήτηση για αεροσκάφος 5ης γενιάς, που είναι το F-35. Αν

Μετά τα Ραφάλ, την αναβάθμιση των F-16 και τις φρεγάτες, τα συστημικά ΜΜΕ μιλούν για εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους συνολικά 65 δισ. ευρώ! επεκτατικής τους πολιτικής σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, η αποφασιστική απάντηση στο πλαίσιο του ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού. Για να αναλάβει ρόλο χωροφύλακα, εγγυητή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και της καπιταλιστικής κερδοφορίας, μέχρι την πιο ενεργή πολεμική εμπλοκή στα διάφορα μέτωπα που διεξάγονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Οι νέες ανάγκες του ελληνικού καπιταλισμού απαιτούν νέο κράτος και αστικό στρατό, αύξηση της στρατιωτικής θητείας, στράτευση των φτωχών γυναικών μέσω της εθνοφυλακής, πρόσληψη 15.000 μισθο-

σε αυτά προστεθεί η επιχείρηση μετατροπής σε F-60 VIPER όλων των αμερικανικών αεροσκαφών διαπιστώνουμε ότι η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ανατρέπει την ισορροπία ισχύος σε Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο έναντι της Τουρκίας, την οποία ταυτόχρονα ωθεί στη ρωσική αγορά για την προμήθεια οπλικών συστημάτων προκαλώντας ένταση των στρατηγικών διλημμάτων της. Εκπληρώνει για πρώτη φορά τους όρους του Ενιαίου Πολεμικού Χώρου με την Κύπρο. Έχει τη δυνατότητα να αναδειχτεί σε ηγεμονική δύναμη στα Βαλκάνια, ικανοποιώντας εθνικούς και ΝΑΤΟϊκούς σχε-

διασμούς απέναντι στη Ρωσία. Αν σε αυτές τις αγορές όπλων της Πολεμικής Αεροπορίας, προσθέσουμε τις ανάλογες σε Στρατό Ξηράς και Πολεμικό Ναυτικό, την αλλαγή στη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων –με κεντρικό σημείο τον δεύτερο Ναύσταθμο στην Κρήτη– διαπιστώνουμε τις στρατηγικές τους προτεραιότητες: - Μέσω της οικοδόμησης αδιαπέραστου τείχους σε Έβρο-Αιγαίο για τους πρόσφυγες και της περιφρούρησης των συνόρων της Ευρώπης Φρούριο από το ελληνικό κράτος επιχειρείται να αναβαθμιστεί ο ρόλος του εντός της ΕΕ, να ταυτιστούν ελληνικά-ευρωπαϊκά σύνορα έναντι της Τουρκίας. - Διεκδίκηση ΑΟΖ και ενεργειακών κοιτασμάτων όπου οι εθνικοί και ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί αλληλοδιαπλέκονται, έλεγχος θαλάσσιων εμπορικών-ενεργειακών δρόμων που αναβαθμίζει γεωπολιτικά, εξυπηρετεί αστικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, με στρατό πάροχο ασφάλειας. - Ο πόλεμος αναδεικνύεται σε πυλώνα καπιταλιστικής ανάπτυξης και επιχειρείται να συνομολογηθεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με παρανομαστή τον στρατό που διαφημίζεται ως αρωγός της κοινωνίας. Οι αγορές όπλων παρουσιάζονται ως προϋπόθεση για να λειτουργήσουν τα ναυπηγεία, να «στηθεί» βιομηχανία, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. - Η πολεμική συμμετοχή του στρατού σε επεμβάσεις παρουσιάζεται ως εθνική ανάγκη, προϋπόθεση για να διεκδικηθεί μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία. Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να διαμορφώσει ένα αρραγές εθνικό μέτωπο. Εμείς πρέπει να αντιταχθούμε στους μεγαλοϊδεατικούς στόχους του κεφαλαίου, να μπλοκάρουμε τη μηχανή του πολέμου και της καταστολής. Η απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος απαιτεί ένα σύγχρονο αναβαθμισμένο εργατικό, διεθνιστικό, αντικυβερνητικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.

9 Αστικοί μύθοι: Ειλικρινής διάλογος και όπλα για την άμυνα Στις σημερινές συνθήκες είναι επιτακτική ανάγκη να υψωθεί ένας εργατικός διεθνιστικός λόγος από την πλευρά της Αριστεράς, έτσι ώστε να σπάει, σε Ελλάδα και Τουρκία, η «εθνική ομοφωνία» πάνω στην αστική γραμμή. Ρωτούν, δεν είστε υπέρ του διαλόγου; Είμαστε υπέρ του διαλόγου των λαών, όχι των παζαριών μεταξύ ληστρικών αστικών κυβερνήσεων, που υπονομεύονται διαρκώς λόγω του αδηφάγου χαρακτήρα των συμφερόντων που εκφράζουν. Κι αν ακόμα κάπου συμφωνήσουν, αυτό θα είναι ενάντια στα εργατικά συμφέροντα. Όπως στις συμφωνίες κατά των προσφύγων, κατά των αριστερών αγωνιστών κλπ. Εμείς εμπνεόμαστε από τη συνεργασία των αγωνιζόμενων λαών, όπως για παράδειγμα την αλληλεγγύη των μαχόμενων φοιτητών του πανεπιστημίου του Βοσπόρου στο φοιτητικό κίνημα στην Ελλάδα και το αντίστροφο. Οι λαοί των δύο χωρών θα κάνουν πραγματικό διάλογο όταν αποτινάξουν το ζυγό κεφαλαίου και ιμπεριαλισμού. Απ΄ αυτή τη σκοπιά είμαστε ενάντια στα εξοπλιστικά προγράμματα. Δεν αρκεί μια αμυντική τοποθέτηση πως δεν είναι για την άμυνα της χώρας, αλλά για το ΝΑΤΟ, όπως λέει το ΚΚΕ. Βεβαίως τα όπλα είναι και για το ΝΑΤΟ, αλλά εντάσσονται στους σχεδιασμούς της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, στον επικίνδυνο ανταγωνισμό με την Τουρκία και όχι μόνο. Η εξυπηρέτηση των τυχοδιωκτικών σχεδίων του ελληνικού κεφαλαίου και των ΝΑΤΟ/ΕΕ πάνε μαζί, δεν μπορεί μηχανικά να διαχωρίζονται, για να μην κατηγορηθεί η Αριστερά για ελλιπή πατριωτισμό. Καμία άμυνα δεν κάνουν κυβερνήσεις και πολιτικές που έχουν λεηλατήσει εργαζόμενους και λαό στο εσωτερικό και σχεδιάζουν γιουρούσια στη ΝΑ Μεσόγειο. Εξοπλίζουμε το κίνημα για μετωπική αντιπαράθεση μαζί τους. Γ.Ε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Το Σάββατο η αντιπολεμική διαδήλωση για την επέτειο των Ιμίων

ΣΕ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ, αντιφασιστική, αντιπολεμική συγκέντρωση καλούν το Σάββατο 30 Ιανουαρίου στη 1 μ.μ. στην πλατεία Ρηγίλλης, μία ημέρα πριν τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τη μέρα που Ελλάδα και Τουρκία «βρέθηκαν στα πρόθυρα πολέμου με αφορμή τα γεγονότα στις βραχονησίδες των Ιμίων», συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και η νΚΑ. «25 χρόνια μετά θα συγκεντρωθούμε στο μνημείο των Ιμίων στην πλατεία Ρηγίλλης για να πούμε ξανά, όχι, στην απειλή πολέμου, τον φασισμό και τον εθνικισμό. Για να αποτρέψουμε οποιαδήποτε σκέψη φασιστικών οργανώσεων ή ομάδων να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στον χώρο, όπως επιχειρούσε παλιότερα –χωρίς επιτυχία– η Χρυσή Αυγή, βρίσκοντας απέναντί της το αντιφασιστικό κίνημα», αναφέρει το κάλεσμα.

Οικονομική εξόρμηση ΝΑΡ-νΚΑ: Στο 81,5% του πλάνου μπαίνοντας στην τελική ευθεία

ΣΤΟ 81,5% ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ την Παρασκευή το πλάνο της οικονομικής εξόρμησης για τα δικαστικά έξοδα και τα πρόστιμα για κινητοποιήσεις. Η ανταπόκριση είναι συγκινητική, όπως με την κατάθεση φαντάρων από στρατόπεδο στον Έβρο, με τις ενισχύσεις από συναγωνιστές της μειονότητας στη Θράκη ή από μετανάστες στο εξωτερικό. Τις επόμενες μέρες τα μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ βάζουν τα «δυνατά» τους για να καλύψουν όλες τις ανάγκες που καθόρισαν το πλάνο. Το κάλεσμα απευθύνεται προς όλους και όλες που θέλουν να συμβάλλουν ώστε να αντιμετωπίσουμε συλλογικά την οικονομική τρομοκρατία κυβέρνησης και κράτους και να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στους αγώνες. Η οικομική ενίσχυση μπορεί να δοθεί με κουπόνια ή να κατατεθεί στο λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας (IBA N:GR6301101510000015100178175, δικαιούχος Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι) και με την ένδειξη του ονόματος είτε της συλλογικότητάς σας.

∆έκα χρόνια χωρίς τον Θανάση Φώτη

ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ 10 χρόνια χωρίς τον Θανάση Φώτη, που έφυγε από κοντά μας στις 26 Ιανουαρίου 2011, σε ηλικία μόλις 48 ετών. Ο Θανάσης εντάχθηκε στην ΚΝΕ από μαθητής, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΝΑΡ και συνέβαλε στο εργατικό κίνημα και στα κινήματα πόλης. Τον Νοέμβριο του 2010 είχε εκλεγεί για πρώτη φορά στο δημοτικό συμβούλιο Γλυφάδας. Θα μείνει στη μνήμη όσων τον γνώρισαν για την αγωνιστικότητά του, αλλά και για το κέφι για ζωή, την αισιοδοξία και τη συντροφικότητά του. Στη μνήμη του Θανάση Φώτη η οικογένειά του προσφέρει στο Πριν το ποσό των 100 ευρώ.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΗΜΕΡΑ ∆ΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ∆ΙΩΞΕΙΣ

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης διαδηλωτών και διαδηλωτριών της πορείας του Πολυτεχνείου, σε συντονισμό με αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, καλεί σε μαζική πολιτική και οικονομική στήριξη της καμπάνιας αλληλεγγύης αλλά και σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της 6ης Φεβρουαρίου. Σε αυτό το πλαίσιο απευθύνει κάλεσμα για συγκέντρωση ενάντια στις διώξεις και τα πρόστιμα καθώς και για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες το ερχόμενο Σάββατο 6/2, στις 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Αριστοτέλους. Την ίδια μέρα, στις 9 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί και διαδικτυακή συναυλία αλληλεγγύης για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων των διαδηλωτών/διαδηλωτριών της 17ης Νοέμβρη, με την συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών. Η συναυλία θα μεταδοθεί από την σελίδα της Πρωτοβουλίας στο fb. Λογαριασμός οικονομικής ενίσχυσης της Πρωτοβουλίας στην Εθνική Τράπεζα (IBAN: GR5501102230000022300588906). «Η αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές της πορείας του Πολυτεχνείου, και η πάλη για τη διαγραφή όλων των προστίμων, είναι πάλη συνολική για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Για να μπορεί ο λαός μας να οργανώνεται και να αγωνίζεται για Ψωμί-Παιδεία-Υγεία-Ελευθερία», αναφέρει η Πρωτοβουλία.

ΠΡΙΝ: ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΣΥΝ∆ΡΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 2021

Παρότι ο Ιανουάριος μας «αποχαιρετά» ήδη, η καμπάνια νέων συνδρομών για το 2021 αλλά και ανανέωσης όσων έληξαν τον Δεκέμβριο συνεχίζεται κανονικά. Οι συνδρομές δίμηνης διάρκειας κοστίζουν 12 ευρώ, οι εξάμηνες 50 και οι ετήσιες 100. Η πληρωμή μπορεί να γίνει με τους εξής γνωστούς τρόπους: είτε μέσω συντρόφου της Συντακτικής Επιτροπής ή φίλου της εφημερίδας, είτε απευθείας με κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του Πριν Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) και αποστολή μέιλ στο prin@otenet.gr.

∆ημήτρης Κουφοντίνας: Σε κίνδυνο η ζωή του Την τέταρτη εβδομάδα απεργίας πείνας διανύει ο Δημήτρης Κουφοντίνας, με τη ζωή του να βρίσκεται πλέον σε σοβαρό κίνδυνο. Ο 63χρονος απεργός πείνας ζητά να μεταφερθεί από τις φυλακές Δομοκού, όπου μετήχθη από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου, σε αυτές του Κορυδαλλού στην ειδική πτέρυγα που ανεγέρθη για τα μέλη της 17 Νοέμβρη, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία. Σε μία ακόμα πτυχή του δόγματος «νόμος και τάξη» αλλά και σε μια πρωτοφανή επίδειξη εκδικητικότητας, η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα, αλλά ταυτόχρονα επιτίθεται στον απεργό πείνας μέσω των φίλιων ΜΜΕ. Επί της ουσίας η κυβέρνηση μοιάζει να επιθυμεί να χρεωθεί τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ελλάδα μετά την Μεταπολίτευση, εκμεταλλευόμενη το ευρύτερο ασφυκτικό πλαίσιο των απαγορεύσεων και της καταστολής, θυμίζοντας κάτι από τον κυνισμό και την ωμότητα της κυβέρνησης Θάτσερ έναντι του Μπόμπι Σαντς. Ανακοινώσεις ενάντια στην εκδικητική αντιδημοκρατική πολιτική κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εκδώσει μεταξύ άλλων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και αρκετά εργατικά σωματεία.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Σε δίνη αντιδραστικών αλλαγών βρίσκεται η εκπαίδευση με τα νομοσχέδια που καταθέτει η κυβέρνηση της ΝΔ. Ξεκινώντας από το εξεταστικό, τι σηματοδοτούν οι αλλαγές για την τράπεζα θεμάτων και τη λεγόμενη ελάχιστη βάση εισαγωγής; Πώς συνδέονται με την εξίσωση πτυχίων κολλεγίων με τα πανεπιστημιακά αλλά και με τις αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση;

Οι αλλαγές αυτές ενισχύουν την (κυρίως ιδιωτική) κατάρτιση σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης, ενίσχυση η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο της νεοφιλελεύθερης-νεοσυντηρητικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης, ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα των επιχειρήσεων και κατά συνέπεια τα κέρδη τους. Η τράπεζα θεμάτων στα λύκεια, η υποβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης σε «κατάρτιση μιας χρήσης» και η ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια έχουν ως στόχο να στραφούν οι νέοι στην κατάρτιση, είτε εγκαταλείποντας τη γενική δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση είτε αποτυγχάνοντας να εισαχθούν στα πανεπιστήμια. Προφανώς, η εγκατάλειψη της γενικής δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και η αποτυχία εισαγωγής στα πανεπιστήμια συνεπάγεται την αύξηση της πελατείας των ιδιωτικών κολεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής κατάρτισης. ▶ Γιατί η κυβέρνηση επιμένει στη ρητορική της ενάντια στους αιώνιους φοιτητές που σε τελική ανάλυση δεν είναι φαινόμενο με κόστος;

Διότι η ρητορική εναντίον των αιωνίων φοιτητών είναι μέρος της ιδεολογικής νομιμοποίησης των νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών πολιτικών, οι οποίες αφενός απαξιώνουν και υποβαθμίζουν τη δημόσια εκπαίδευση για να προωθήσουν την ιδιωτική και αφετέρου επιχειρούν τον ολοκληρωτικό έλεγχο των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Μέσω της προβολής του φαινομένου των αιώνιων φοιτητών χωρίς την παραμικρή συσχέτισή του με κοινωνικές και εκπαιδευτικές αιτίες, οι νεοφιλελεύθεροι και οι νεοσυντηρητικοί αφενός επιτίθενται στη δημόσια εκπαίδευση και αφετέρου στη μόρφωση ως κοινωνικό και πολιτικό δικαίωμα των νέων. ▶ Η κυβέρνηση δρομολογεί την πανεπιστημιακή

στον

Γιώργος Γρόλλιος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ

∆ημιουργούν πελατεία για τα ιδιωτικά κολέγια «Η πανεπιστημιακή αστυνομία έχει ως σκοπό την προληπτική καταστολή των αντιδράσεων των φοιτητών στη συστηματική προσπάθεια επιχειρηματικοποίησης του πανεπιστημίου», βασική πλευρά της νεοφιλελεύθερης-νεοσυντηρητικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης, τονίζει στο Πριν ο καθηγητής του ΑΠΘ, Γιώργος Γρόλλιος. Αναφερόμενος στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στα σχολεία, σημειώνει ειψη πως «η εγκατάλειψη όσιας της γενικής δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και η αποτυχία εισαγωγής ια στα πανεπιστήμια συνεπάγεται την αύξηση της πελατείας των ιδιωτικών κολεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής κατάρτισης».

αστυνομία αγνοώντας τις αντιδράσεις του φοιτητικού ύ κινήματος και της πανεπιστημιακής κοινότητας, ενώ ώ έχει αντιρρήσεις ακόμα και από τη Σύνοδο των Πρυτάνεων. Είναι απλά επιστροφή στο παρελθόν της καταστολής ή κάτι βαθύτερο;

Η πανεπιστημιακή αστυνομία α κή έχει ως σκοπό την προληπτική ων καταστολή των αντιδράσεων τιτων φοιτητών στη συστηματιτι κή προσπάθεια επιχειρηματικοποίησης του πανεπιστημίου που εκτυλίσσεται εδώ και τρεις δεκαετίες, αποτελώντας άλλο ένα βασικό στοιχείο της νεοφιλελεύθερης- νεοσυντηρητικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευ-

Αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης υλοποιήθηκε ιδιαίτερα από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί τομή μέσα στη συνέχεια

ΓΙΩΡΓΟ ΚΡΕΑΣΙΔΗ

σης. Ταυτόχρονα, αποσκοπεί στην πρόληψη πιθανών συνολικών εκπαιδευτικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων του φοιτητικού κινήματος, οι οποίοι στη χώρα μας έχουν μια μακρά παράδοση από το κίνημα του 114 της δεκαετίας του 1960, την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την κατάργηση αντιλαϊκών νόμων στη δεκαετία του 1970 μέχρι τον αγώνα για το άρθρο 16 του Συντάγματος στη δεκαετία του 2000, για να αναφέρω μόνο ορισμένους απ’ αυτούς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θεσπίζοντας την πανεπιστημιακή αστυνομία, επιθυμεί μια άτυπη ρεβάνς ενάντια στους σημαντικούς αγώνες που έγιναν, για να αποτρέψει ανάλογους στο μέλλον. ▶ Τι σήμαινε για το πανεπιστήμιο αλλά και την εκπαίδευση συνολικότερα, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση;

Σήμαινε, πρώτα απ’ όλα, μια ευκαιρία για την κυβέρνηση να προωθήσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ταχύτητα, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια άδεια, τη νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση, με την ψήφιση του νόμου 4692 τον Ιούνιο του 2020 για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και την πρόσφατη εξαγγελία του νομοσχέδιου για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Επίσης, σήμαινε την ενίσχυση της συμβολής της εκπαίδευσης στην αναπαραγωγή των ταξικών και άλλων ανισοτήτων λό λόγω της μη δυνατότητας πρόσβ σβασης όλων των μαθητών και φο φοιτητών στην εξ αποστάσεω εκπαίδευση καθώς και την ως ε εφαρμογή πιο συντηρητικών μορφών διδασκαλίας. ▶ Αντιμετωπίζουμε μια αντιδραστική ή και ακροδεξιά τομή από τη ΝΔ ή έχουμε κάποιου είδους συνέχεια στην ε αντιεκπαιδευτική πολιτική; αν

Η νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητικ τική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης ξεκίνησε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Υλοποιήθηκε από μια σειρά κυβερνήσεων, ιδιαίτερα από τις μνημονιακές (Παπανδρέου,

Σαμαρά, Τσίπρα) και συνεχίζεται σήμερα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η ένταση της προώθησης των αντίστοιχων πολιτικών καθώς και το βάθος τους, ποικίλλουν και σχετίζονται κυρίως με τις αντιστάσεις και τους αγώνες που διεξάγονται εναντίον τους, εντός και εκτός της εκπαίδευσης, αντιστάσεις και αγώνες που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών δύναμης. Συνεπώς, μπορούμε να μιλάμε για μια «τομή μέσα στη συνέχεια» την οποία κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στη νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης, από την άποψη της έντασης και του βάθους των αντίστοιχων πολιτικών που προωθεί. ▶ Βλέπουμε πως, παρά το lockdown, υπάρχει αντίσταση από το εκπαιδευτικό και νεολαιίστικο κίνημα. Μάχη οπισθοφυλακών ή η αναμέτρηση είναι μπροστά μας;

Η αναμέτρηση είναι προφανώς μπροστά μας, η εκδήλωση των αποφασιστικών αγώνων είναι πολυσύνθετο φαινόμενο το οποίο προσδιορίζεται από ένα σύνολο πολλών αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων. ▶ Οι συχνά σοκαριστικές καταγγελίες για πολύμορφη βία κατά των γυναικών αφορούν και το πανεπιστήμιο. Παρά την έντονη συζήτηση περί βίας στα ΑΕΙ, αυτή η μορφή χάθηκε σε ένα πέπλο σιωπής…

Οι καταγγελίες αυτές αποτελούν συμπτώματα της μακροχρόνιας και πολύπλευρης καταπίεσης και εκμετάλλευσης που υφίστανται οι γυναίκες στις καπιταλιστικές κοινωνίες, όπου το σώμα και η προσωπικότητά τους γίνονται αντικείμενα κτήσης, χρήσης και βιασμού. Τα φαινόμενα αυτά συνδέονται με τον σεξισμό των ΜΜΕ, της βιομηχανίας του θεάματος και της συντηρητικής και ακροδεξιάς προπαγάνδας και συνεπάγονται ποικίλες μορφές προσβολής, εξευτελισμού και βίας σε βάρος των γυναικών, σε κάθε κοινωνικό χώρο συνεπώς και στο πανεπιστήμιο. Η μάχη εναντίον του μισογυνισμού, του σεξισμού και της κουλτούρας του βιασμού, εναντίον κάθε εκδοχής πατριαρχικής καταπίεσης των γυναικών, πρέπει να δίνεται, λοιπόν, σε κάθε χώρο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Καταργούν το άσυλο Σύμφωνα με το ετήσιο ενημερωτικό σημείωμα για το 2020 του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, τη χρονιά που πέρασε οι αφίξεις αιτούντων άσυλο στα νησιά και τον Έβρο μειώθηκαν κατά 80%. Ειδικά στα νησιά, πλην της Λέσβου, από τον Απρίλη και μετά οι ροές έχουν ουσιαστικά εκμηδενιστεί. Συνολικά, 14.848 άνθρωποι έφτασαν το 2020 στην Ελλάδα προκειμένου να ζητήσουν άσυλο –οι 9.061 μέχρι τον Μάρτιο–, αντί των 72.422 του 2019 (8.052 ως τον Μάρτιο του 2019). Προφανώς, αυτό δεν οφείλεται σε κάποια μαγική καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι ζουν στην Τουρκία, το σταμάτημα των πολέμων, το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού ή κάποιο άλλο γεγονός που επηρέασε την επιθυμία τόσων ανθρώπων να αναζητήσουν ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη. Άλλωστε, όπως φαίνεται και από τους αριθμούς, μέχρι και τον Μάρτιο οι ροές ήταν ελαφρά αυξημένες. Αντίθετα, η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στα μέτρα που ανακοίνωσε αμέσως μετά το ΚΥΣΕΑ της 1ης Μαρτίου 2020 ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η –κατά την ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ– «αιφνίδια, μαζική, οργανωμένη και συντονισμένη πίεση από μετακινήσεις πληθυσμών στα ανατολικά χερσαία και θαλάσσια σύνορά της». Μια μετακίνηση που «κατευθύνεται και ενθαρρύνεται από την Τουρκία» και η οποία «γίνεται η ίδια διακινητής». Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση που περιγραφόταν ως «ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας της χώρας», περιελάμβαναν την «αναβάθμιση στο μέγιστο επίπεδο των μέτρων φύλαξης των ανατολικών, χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της χώρας από τα σώματα ασφαλείας και τις ένοπλες δυνάμεις για την αποτροπή παράνομων εισόδων στη χώρα», καθώς και την «προσωρινή αναστολή για ένα μήνα της υποβολής αιτήσεων ασύλου» και την «άμεση επιστροφή στη χώρα προέλευσης χωρίς καταγραφή όσων εισέρχονται παράνομα σε ελληνικό έδαφος».

Η άλλη όψη

Αλέξανδρος Προϊστορικός

Επαναπροωθήσεις και εξαφανίσεις ανθρώπων «για την πατρίδα»

ι ενώ αρκετοί στην αντιπολίτευση και τον προσκείμενο σε εκείνη Τύπο χλεύαζαν την κυβέρνηση της ΝΔ για το πανάκριβο ανέκδοτο του «πλωτού φράχτη» στο Αιγαίο, ο οποίος δήθεν θα ανέκοπτε τις ροές και θα συνέβαλε στην αυστηρότερη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων, οι καταγγελίες που αρχίζουν να βλέπουν συχνότερα το φως της δημοσιότητας από επίσημους φορείς, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικά κόμματα αμφισβητούν τη νομιμότητα της «προσωρινής» αναστολής της συνθήκης της Γενεύης και του δικαιώματος κατάθεσης αιτήματος διεθνούς προστασίας. Πράγματι, η αναστολή δεν παρατάθηκε και θεωρητικά από την 1η Απριλίου για όσους/ες φτάνουν στην Ελλάδα ακολουθείται κανονικά η προβλεπόμενη διαδικασία καταγραφής. Παρόλα

Σύμφωνα με τη νορβηγική ΜΚΟ Aegean Boat Report, το 2020 το λιμενικό σταμάτησε 778 από συνολικά 1.071 βάρκες οι οποίες ξεκίνησαν να έρθουν στην Ελλάδα, ενώ 25.158 άνθρωποι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία

αυτά, πολύ σύντομα μετά το ΚΥΣΕΑ της 1ης Μαρτίου αρχίζουν να εμφανίζονται στον Τύπο τα πρώτα περίεργα περιστατικά «εξαφάνισης» ανθρώπων, οι οποίοι θεάθηκαν από ντόπιους κατοίκους να βγαίνουν με βάρκες σε παραλίες νησιών του ΒΑ Αιγαίου. Το πρώτο δημοσιευμένο περιστατικό αφορά βάρκα με 40 πρόσφυγες η οποία βγαίνει στα Καρδάμυλα της Χίου, στις 23 Μαρτίου, γεγονός που δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο και επιβεβαιώθηκε αρχικά από το λιμεναρχείο. Το οποίο στη συνέχεια εφευρίσκει ένα αρκετά ευφάνταστο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είχαν φύγει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της ΒΙΑΛ και σκηνοθέτησαν την άφιξή τους 30 περίπου χιλιόμετρα βορειότερα, προκειμένου να καταγραφούν ως νεοεισερχόμενοι. Μια εβδομάδα μετά, την 1η Απρίλη 2020, 25 περίπου άτομα αποβιβάζονται

στην παραλία Μουρτιά, στις ανατολικές ακτές της Σάμου. Το περιστατικό φέρνει στη δημοσιότητα ο τοπικός δημοσιογράφος Ιωάννης Νέγρης και διαψεύδεται από τις λιμενικές αρχές του νησιού, οι οποίες επισήμως «δεν καταφέρνουν να βρουν» τους πρόσφυγες και αναρωτιούνται μήπως κάποιος τους κάνει πλάκα λόγω πρωταπριλιάς. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Astraparis.gr (από όπου και η φωτογραφία), σε άλλο ένα αντίστοιχο περιστατικό, την Πέμπτη 30 Απριλίου δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες ισχυρίζονται ότι είδαν περί τα 12-15 άτομα να αποβιβάζονται στην παραλία Μονολιά της Χίου, με τις αρχές να δηλώνουν άγνοια, παρά το ότι οι μάρτυρες δηλώνουν ότι οι λιμενικές αρχές βρέθηκαν στο σημείο και περισυνέλλεξαν τους ανθρώπους, οι οποίοι αργότερα «εξαφανίστηκαν». Ταυτόχρονα, αρχίζουν να «εξαφανίζονται» και δημο-

Η άλλη όψη

Στις 30/4, οι αρχές «εξαφάνισαν» τα 12-15 άτομα που αποβιβάστηκαν στη Μονολιά Χίου σιεύματα που αναφέρονται στις «αφίξεις-φάντασμα», όπως του ιστολογίου ChiosPress που αναφερόταν στο συγκεκριμένο περιστατικό. Δεκάδες παρόμοια περιστατικά αρχίζουν να δημοσιεύονται στα ελάχιστα μέσα που αποφασίζουν να σπάσουν τη σιωπή γύρω από τις παράνομες επαναπροωθήσεις. Η «προσωρινή αναστολή για ένα μήνα της υποβολής αιτήσεων ασύλου» έχει πλέον δώσει τη θέση της σε εκατοντάδες μυστικές επιχειρήσεις από μαυροντυμένους κουκουλοφόρους με πυροβόλα όπλα, οι οποίοι επιβαίνουν σε λιμενικά σκάφη και καταστρέφουν μηχανές από βάρκες, ξυλοκοπούν, κλέβουν προσωπικά αντικείμενα και επιβιβάζουν με βία άντρες, γυναίκες και παιδιά σε πλωτές σκηνές (liferafts) τις οποίες ρίχνουν στη θάλασσα και σπρώχνουν προς τα τουρκικά ύδατα, όπου τις περισυλλέγουν οι τουρκικές λιμενικές αρχές. Σύμφωνα με τη νορβηγική ΜΚΟ Aegean Boat Report, η οποία δημοσιεύει πολλές από τις καταγγελίες τέτοιων περιστατικών από τους ίδιους τους ανθρώπους που τα βιώνουν, το 2020 οι λιμενικές αρχές σταμάτησαν 778 βάρκες από συνολικά 1.071 οι οποίες ξεκίνησαν να έρθουν στην Ελλάδα, ενώ 25.158 άνθρωποι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και συνελήφθησαν από τις τουρκικές αρχές από τους συνολικά 33.775 που ξεκίνησαν από τα απέναντι παράλια. Μπροστά στις αποκαλύψεις, η επίσημη στάση της κυβέρνησης περνά από διάφορες φάσεις. Στην αρχή των επιχειρήσεων, και για όσο διάστημα εξακολουθούν να παραμένουν σε κάποιο βαθμό άγνωστες, αρνείται να σχο-

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

λιάσει τις πληροφορίες. Ενώ, όταν διεθνή μέσα σαν τον Guardian, τους New York Times, το BBC αλλά και ευρωπαίοι πολιτικοί, οργανώσεις και ευρωβουλευτές αρχίζουν να δημοσιεύουν στοιχεία και να ζητάνε απαντήσεις, αρχίζει τις διαψεύσεις και χρεώνει τα πάντα στην τουρκική προπαγάνδα, επαναλαμβάνοντας σε όλους τους τόνους ότι υπερασπίζεται με νόμιμους τρόπους (που ποτέ δεν κατονομάζει) τα σύνορα της χώρας. Ταυτόχρονα, συκοφαντεί και προχωρά ακόμα και σε προαναγγελία διώξεων σε βαθμό κακουργήματος εναντίον μελών οργανώσεων, οι οποίοι ασχολούνται με την έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο και καταγγέλλουν την πρακτική των απωθήσεων και επαναπροωθήσεων. Η ΕΕ, πιεσμένη κι αυτή από τα συνεχή δημοσιεύματα και την υπόνοια ότι γνωρίζει και ανέχεται –αν δεν ενθαρρύνει– τις παράνομες ενέργειες που συμβαίνουν πολύ συχνά στα ελληνικά σύνορα, αποφασίζει να ξεκινήσει έρευνα, καλώντας σε σύσκεψη τον επικεφαλής της Frontex, για να διερευνήσει πιθανή συμμετοχή της σε επιχειρήσεις επαναπροωθήσεων. Ωστόσο οι κατά τα άλλα παράνομες απωθήσεις στα σύνορα, όχι απλά δεν αμφισβητούνται πλέον, αλλά προβάλλονται και με τον πιο επίσημο τρόπο. Όπως συνέβη σε συνέντευξη τύπου του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιώτικης Πολιτικής Γιάννη Πλακιωτάκη ο οποίος αποκάλυψε τον Σεπτέμβρη ότι από την αρχή του έτους το λιμενικό σώμα είχε αποτρέψει την είσοδο σε 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς να δώσει καμία περαιτέρω εξήγηση για τον τρόπο με τον οποίο έγιναν αυτές οι αποτροπές. Πρόκειται για την πρώτη φορά που η ελληνική κυβέρνηση αισθάνεται την άνεση να παραδεχτεί δημόσια ότι αποτελεί επίσημη πολιτική της η παράνομη και εγκληματική πρακτική της αποτροπής (push-backs), γνωρίζοντας προφανώς ότι έχει το ελεύθερο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της ΕΕ, τους ίδιους που χρηματοδοτούν κρατικές και παρακρατικές συμμορίες της Λιβύης για να σταματούν μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής «αναβάθμισης στο μέγιστο επίπεδο των μέτρων φύλαξης των συνόρων» που μεταφράζεται σε επιχειρήσεις επαναπροωθήσεων και απωθήσεων, δεν είναι μόνο η στέρηση του δικαιώματος στο άσυλο, ενός από τα πλέον θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Στην προσπάθειά τους να μην γίνουν αντιληπτοί και επιστραφούν στην Τουρκία, οι επιβαίνοντες στις άθλιες βάρκες που καταφέρνουν να σπάσουν τον κλοιό που δημιουργούν τα ελληνικά λιμενικά σκάφη και η Frontex, δεν ειδοποιούν πλέον τις αρχές σε έκτακτες περιπτώσεις που κινδυνεύει η ζωή τους, ενώ τρέχουν να κρυφτούν όπου μπορούν μετά την άφιξή τους στα νησιά, για να μην τους βρουν οι κρατικές συμμορίες των συνόρων της Ελλάδας. Άμεση συνέπεια αυτής της κανονικοποίησης της εξαίρεσης από το διεθνές δίκαιο και την ανθρώπινη λογική, είναι η κατακόρυφη αύξηση της επικινδυνότητας του «ταξιδιού προς την ελευθερία», το οποίο δυστυχώς οδηγεί σε όλο και περισσότερα ναυάγια και θανάτους.

Push-backs ή αλλιώς απαγωγές του λιμενικού και της Frontex

πως περιγράφεται σε ανακοίνωση της Ανοιχτής Συνέλευσης Σάμου, η οποία έχει ασχοληθεί επανειλημμένα με τη συγκεκριμένη πρακτική, «επαναπροώθηση είναι η απαγωγή ενός ανθρώπου ή –στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων– μιας ομάδας ανθρώπων που μόλις έφτασαν με βάρκα στα χωρικά ύδατα ή σε κάποιο νησί της Ελλάδας και στη συνέχεια –με απειλή βίας– η επιβίβασή τους σε μια φουσκωτή βάρκα και η προώθησή τους πίσω στην Τουρκία». Πιο αναλυτικά, όπως αναφέρει η Ανοιχτή Συνέλευση Σάμου, μόλις μια βάρκα με πρόσφυγες εντοπιστεί, ένα μεγάλο λιμενικό σκάφος την πλευρίζει και οπλισμένοι κουκουλοφόροι λιμενικοί κατεβαίνουν στη βάρκα, επιτίθενται στους επιβαίνοντες και καταστρέφουν ή αφαιρούν τη μηχανή της βάρκας, αφήνοντάς την ακυβέρνητη. Για να είναι σίγουροι ότι δεν θα υπάρχουν αποδείξεις, κλέβουν τα κινητά τηλέφωνα και οτιδήποτε θα μπορούσε να αποτυπώσει σε φωτογραφίες ή βίντεο την εγκληματική δράση τους. Στη συνέχεια, η βάρκα ρυμουλκείται προς την Τουρκία και με ελιγμούς του σκάφους του λιμενικού που δημιουργούν μεγάλα απόνερα, «σπρώχνεται» μέχρι να περάσει τα σύνορα. Στις περιπτώσεις που κάποια βάρκα έχει προωθηθεί πιο βαθιά στα ελληνικά ύδατα ή οι επιβαίνοντες καταφέρνουν να φτάσουν στην ακτή κάποιου νησιού, αφού αποκλειστεί η ευρύτερη περιοχή για να μην υπάρχουν μάρτυρες, οι κουκουλοφόροι του λιμενικού σώματος ουσιαστικά απαγάγουν και επιβιβάζουν τους πρόσφυγες και μετανάστες σε πλωτές σκηνές (life rafts), μέχρι

και πάλι να τους «εξαφανίσουν», προωθώντας τους στην τουρκική πλευρά των συνόρων. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις επαναπροώθησης δεν είναι τόσο νέες και συμβαίνουν, όχι το ίδιο συστηματικά, από πολύ πριν γίνει κυβέρνηση η ΝΔ. Καταγγελίες για απωθήσεις και επαναπροωθήσεις στα σύνορα, τόσο στο Αιγαίο όσο και στον Έβρο, έστω σε μικρότερο βαθμό, είχαν γίνει και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (π.χ. καταγγελία της οργάνωσης Watch The Med 15/6/2016). Ακόμα, επαναπροωθήσεις γίνονται και για ανθρώπους που ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων, ακόμα και σε ανθρώπους που κυκλοφορούν ελεύθεροι στις πόλεις, όπως στην περίπτωση του Κούρδου εικονολήπτη και αρθρογράφου Μοχάμεντ Χουαραμάν και άλλων 20 περίπου που απήχθησαν από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας πριν επαναπροωθηθούν στην Τουρκία. Είναι πλέον γνωστές οι αντίστοιχες επιχειρήσεις που συμβαίνουν σε ολόκληρο το Αιγαίο, σε μια περίπτωση ακόμα και λίγο έξω από την Αθήνα(!), με χιλιάδες ανθρώπους να επιστρέφονται βίαια στην Τουρκία χωρίς ποτέ να τους δίνεται η δυνατότητα υποβολής αιτήματος ασύλου στην Ελλάδα. Εκατοντάδες μαρτυρίες τέτοιων βίαιων περιστατικών στα σύνορα περιλαμβάνει η 1.500 σελίδων «Μαύρη Βίβλος των επαναπροωθήσεων» του Δικτύου Παρακολούθησης της Βίας στα Σύνορα, η οποία κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβρη από την ευρωομάδα GUE/NGL, η οποία απαρτίζεται από ρεφορμιστικά πολιτικά κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Δώρα για όλους έχει ο νέος νόμος της TV

από τις κάμερες

νεχούς ροής και τη διαφήμιση, καθώς και την προσαρμογή των κανόνων για τα εγχώρια τηλεοπτικά κανάλια με τα γνωστά ήδη «δώρα» της κυβέρνησης της ΝΔ στους ιδιοκτήτες τους. Ο νέος αρμόδιος υφυπουργός για τα ΜΜΕ είχε τις απαραίτητες για το Μαξίμου επαφές με στόχο να ξεπεραστούν οι αντιπαλότητες που προκύπτουν από τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των ολιγαρχών στην τηλεόραση, να καθησυχάσει τους ιδιοκτήτες καναλιών Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ των δυο αντίτης περιφέρειας και να παλων δεξιών παρατάξεων έδρασε κάμψει τις αντιδράσεις των στην έκδοση ανακοίνωσηςεργαζομένων. καταγγελίας στην κατάθεση αγωγής Το τελικό κείμενο πατου Αλ. Τσίπρα στην εφημερίδα Τα ραπέμπει σε σολομώντεια Νέα και τους δημοσιογράφους Γ. λύση. Αφαιρέθηκε η διάταΚουρτάκη, Γ. Παπαχρήστο. Δεν είναι ξη που έδινε προβάδισμα η πρώτη φορά που η πλειοψηφία στον όμιλο ΑΝΤ1 για τη λειτουργία του δεύτερου κατης ΕΣΗΕΑ λειτουργεί και αποφαναλιού του TV Μακεδονία και σίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτή τη απειλούσε έναρξη πολέμου φορά, ωστόσο, προκλήθηκε κρίση ανάμεσα στους ιδιοκτήτες. στο προεδρείο στο οποίο μετέχει Όλοι έλαβαν το «δώρο» συνη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δρομητικών καναλιών, χωβρέθηκε σε δύσκολη θέση. ρίς καμία διαγωνιστική διαδικασία. Ισχύει το χάρισμα των 3,5 εκατ. ευρώ δόσης για το 2020, αρκεί το ποσό να δόθηκε για… επενδύσεις. Μεγάλο δώρο είναι και η προσθή-

Στη Βουλή βρίσκεται, με αρκετές αλλαγές, ο νόμος για την τηλεόραση που αναπροσαρμόζει το θεσμικό πλαίσιο στις νέες ανάγκες των ιδιωτών. Ο πρώην νόμος Πέτσα, νυν νόμος Λιβάνιου, περιλαμβάνει δυο βασικούς τομείς: Την εισαγωγή κανόνων για τις πλατφόρμες βίντεο συ-

ΤΟΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ της ιδιωτικής τηλεόρασης ελεύθερης λήψης είναι οι νέοι κανόνες στη διαφήμιση με σφραγίδα της ΕΕ. Από τις 6 το απόγευμα έως και τα μεσάνυχτα οι διαφημίσεις-τηλεπωλήσεις μπορεί να καταλαμβάνουν το 20% του χρόνου και να διαρκούν ως 15 λεπτά. Πρακτικά, δηλαδή, 72 λεπτά ή 1,2 ώρες θα μεταδίδονται διαφημίσεις, χωρίς κανένα όριο στο είδος προγράμματος. Το ίδιο ποσοστό θα ισχύει από τις 6 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα.

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, κινούμενη με σαφή πολιτικά κριτήρια υποταγής στην πολιτική της κυβέρνησης, αποδέχθηκε το σχέδιο διαχείρισης συναθροίσεων του Χρυσοχοίδη, με επιχείρημα ότι πήρε πίσω την υποχρέωση δημοσιογράφων-φωτορεπόρτερ να βρίσκονται σε οριοθετημένο από την αστυνομία σημείο. Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές δημοσιογραφικές ενώσεις, οι προσκείμενοι πολιτικά στη ΝΔ, συνδικαλιστές συμμάχησαν για να μην υπάρξουν αντιδράσεις.

κη στις επιδοτήσεις του 1,5% για τον ελληνικό κινηματογράφο, των τηλεοπτικών σειρών, παιχνιδιών(!) και ντοκιμαντέρ, τα οποία εντάσσει στην κατηγορία της «ελληνικής κινηματογραφίας»! Θα δίνουν δηλαδή λεφτά για να τα πάρουν πίσω πολλαπλάσια. Για τους ιδιοκτήτες περιφερειακών καναλιών, απαλλάσσονται από το 1,5% ως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, καταληκτική ημερομηνία για τη χορήγηση των περιφερειακών αδειών. Τους χαρίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές του 2% στον ΕΔΟΕΑΠ, καθώς το χρέος εντάσσεται στην αναμενόμενη κρατική ενίσχυση των ΜΜΕ και των έντυπων Μέσων. Μέση είναι και η λύση για το απασχολούμενο προσωπικό. Στον υποχρεωτικό αριθμό των 400 ατόμων ανά τηλεοπτικό σταθμό, δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να προσμετρούν έως και 60 εργαζόμενους σε θυγατρικές ή συνεργαζόμενες εταιρείες, όχι όμως με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενοι, που συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται ως «ανθρώπινοι πόροι», θα εργάζονται για μια σειρά εκπομπές περισσοτέρων καναλιών, αλλά θα «προσμετρώνται» σε ένα κάθε φορά.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων λαμβάνουν μεγάλη αγωνιστική πρωτοβουλία με στόχο να εκφραστεί η εναντίωση των συναδέλφων φαντάρων στην αύξηση της θητείας, την ένταση της στρατιωτικοποίησης και του μιλιταρισμού, τη μετατροπή της χώρας σε Ισραήλ των Βαλκανίων. Το κείμενο συλλογής υπογραφών έχει ως εξής: «Βάζουν τη νεολαία στον γύψο. Επιτίθενται στη νέα γενιά και προσπαθούν να της φορτώσουν τα βάρη ενός ολόκληρου συστήματος που είναι σε παρακμή και σήψη. Από το σχολείο-φροντιστήριο στο πανεπιστήμιο που εισβάλει η αστυνομία, αλλά και ο στρατός, το ΝΑΤΟ, οι πολεμικές βιομηχανίες ή αλλιώς στον καραβανά, που μας περιμένει στην πύλη των μονάδων για να μας “κάνει άνδρες”, δηλαδή να πειθαρχήσουμε και υποταχθούμε για μια ζωή! Το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αύξηση της θητείας στο στρατό ξηράς όπου υπηρετούν και οι περισσότεροι στρατεύ-

Καμία αύξηση στη θητεία! ▸ Κείμενο συλλογής υπογραφών ενάντια στη δωδεκάμηνη στράτευση και τον μιλιταρισμό σιμοι, κρύβοντας τις συνέπειες της τεράστιας κρίσης και ύφεσης, ντύνοντας στα χακί την ανεργία! Στέλνουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στην πρώτη γραμμή, σε Έβρο και νησιά, ενώ με έντεχνο τρόπο θα βολεύουν τα κομματικά βύσματα και τα πλουσιόπαιδα. […] Μιλούν για κενά στην επάνδρωση των μονάδων αλλά στην πραγματικότητα δημιουργούν στρατόπεδα με πολεμική επάνδρωση στοιβάζοντας τους φτωχούς φαντάρους. Σε έναν στρατό πάροχο ασφάλειας για τους εφοπλιστές και τις πετρελαϊκές εταιρείες, χωροφύλακα των λαών, κά-

νουν τους φαντάρους συμμέτοχους-συνένοχους στην απάνθρωπη καταδίωξη προσφύγων και μεταναστών και τις επαναπροωθήσεις, συμβάλλοντας σε συνεκπαιδεύσεις με τους μισθοφόρους φονιάδες των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Γαλλίας και των Αραβικών χωρών. Φαντάροι αναλώσιμοι στα σύνορα, κρέας στα κανόνια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για ΑΟΖ και ενεργειακά κοιτάσματα που αρπάζουν οι ExxonMobil, Total, Eni, Energean, Λάτσης και Βαρδινογιάννης… Αυξάνοντας ταυτόχρονα την εργασιακή εκμετάλλευση καθώς οι συνάδελφοι

συντηρούν τα στρατόπεδα, “λειτουργούν” τις μονάδες, μετατρέπονται σε υπηρέτες των στρατιωτικών σε λέσχες αξιωματικών, πρατήρια, στρατιωτικές κατασκηνώσεις. Επίσης, απογειώνουν το οικονομικό κόστος της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, αφού οι εννέα (9) μήνες στα σύνορα μας φορτώνουν τουλάχιστον 1.500 ευρώ έξοδα! […] Θέλουν τη νεολαία φιμωμένη, ανίδεη, υποταγμένη, πειθήνια και μαντρωμένη στα στρατόπεδα της χώρας, να μετατραπεί σε πιόνι των υψηλόβαθμων που κάνουν καριέρες. Φοβούνται τη νεολαία γιατί όταν αγωνίζεται είναι η ελπίδα αυτού του κόσμου για ένα μέλλον χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Συνάδελφοι φαντάροι ως εδώ. Μας “πιάνει” δε μας “πιάνει” η αύξηση, πρέπει να απαντήσουμε. Με κίνημα μαζικό και αποφασιστικό μέσα και έξω από τον στρατό. Πρέπει να αγωνιστούμε για τα συνολικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Ήρθε η ώρα! Έχουμε φωνή!».

Κοινωνία Αρχοντούλα Βαρβάκη

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

«Βοήθεια στο Σπίτι»…

ορισμένου χρόνου!

ο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» (ΒσΣ) παρέχει σημαντική βοήθεια σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας ή ανθρώπους με κινητικά και άλλα ειδικά προβλήματα πανελλαδικά, κάτι που το καθιστά ακόμα πιο σημαντικό την περίοδο της πανδημίας. Οι περίπου 2.900 εργαζόμενοι του προγράμματος αναμένουν ακόμα τα αποτελέσματα της προκήρυξης για αντίστοιχο αριθμό μόνιμων θέσεων. Η επιλογή της κυβέρνησης να προκηρύξει τις συγκεκριμένες θέσεις, αντί να μονιμοποιήσει όσους ήδη εργάζονταν σε αυτές, δημιουργεί την αγωνία για τον πιθανό αποκλεισμό κάποιων εξ αυτών, οι οποίοι δουλεύουν εδώ και χρόνια με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Όπως μας εξηγεί ο Γιάννης Αθανασίου, Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις Κοινωνικές και Προνοιακές Δομές του Δήμου Λευκάδας και μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου Συλλόγων Εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι», «το Πανελλαδικό Συντονιστικό ήταν εξαρχής αντίθετο με την προκήρυξη. Έχουμε ήδη θέσει το θέμα στο υπουργείο Εσωτερικών και θα κινηθούμε σε όλα τα επίπεδα για να μην χάσουν τη δουλειά τους εργαζόμενοι του προγράμματος». Δεύτερο ζήτημα σχετικά με την προκήρυξη είναι ότι δεν εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών τους προγράμματος, το οποίο όταν ξεκίνησε είχε περίπου 3.600 εργαζόμενους. Το πρόγραμμα έχει 867 δομές για 272 δήμους. Κάθε δομή πρέπει να αποτελείται από έναν νοσηλευτή/τρια, έναν κοινωνικό επιστήμονα και μία οικογενειακή βοηθό. Η εξασφάλιση αυτών των τριών ειδικοτήτων για κάθε δομή είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει. Είναι όμως αναγκαίες και άλλες ειδικότητες, γιατροί και φυσικοθεραπευτές που πανελλαδικά είναι λίγοι. Σημαντικά είναι και τα αυτοκίνητα που κοντεύουν τα 20 χρόνια και δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στον σημαντικό ρόλο τους. «Υπάρ-

Το Πριν μίλησε με εργαζόμενους και εργαζόμενες του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» για τις συνθήκες δουλειάς τους αλλά και για τους ανθρώπους που βοηθάνε, σε μια προσπάθεια να παρουσιαστούν οι δικές τους απόψεις και παρατηρήσεις. χει μεγάλη ανάγκη για κοινωνικούς επιστήμονες», μας λέει η Ναταλία Λιάτσου. «Είμαι η μόνη ψυχολόγος στο ΒσΣ του Δήμου Ζίτσας (Ιωαννίνων) και η κοινωνική λειτουργός είναι επίσης μόνο μία. Κι αυτό συμβαίνει ενώ οι ανάγκες για ψυχολογική υποστήριξη τα τελευταία χρόνια αυξάνονται. Βλέπουμε ότι οι εποχές είναι πιο απαιτητικές και οι άνθρωποι πιο απομακρυσμένοι. Δεν υπάρχουν οι παλιότεροι δεσμοί ακόμα και μέσα σε μια οικογένεια κι αυτό τους επιβαρύνει». Οι αμοιβές των εργα-

ζομένων είναι ορισμένες φορές ένα ακόμη πρόβλημα. Κάποιοι δήμοι πληρώνουν εγκαίρως και αργότερα παίρνουν τα χρήματα από το υπουργείο Εσωτερικών. Άλλα κάποιοι άλλοι περιμένουν τα χρήματα του υπουργείου για να κάνουν τις πληρωμές, πράγμα που προκαλεί καθυστερήσεις αρκετών μηνών. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή ο δήμος δεν διαθέτει χρήματα για τις πληρωμές ή και επειδή υπάρχουν γραφειοκρατικές καθυστερήσεις λόγω έλλειψης διοικητικού προσωπικού. «Οι δήμοι και οι φορείς

Οι περίπου 2.900 εργαζόμενοι του προγράμματος δουλεύουν με διαδοχικές συμβάσεις

Καβάλα: Ο δήμος αρνείται τη μονιμοποίηση Σε έναν δήμο μπορεί βέβαια να προκύψουν και τοπικά ζητήματα. Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ο Δήμος Καβάλας. Ο παραλογισμός των συνεχόμενων συμβάσεων ορισμένου χρόνου για τους εργαζόμενους οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, στην ουσία υποχρέωσε τους εργαζόμενους του προγράμματος στον συγκεκριμένο δήμο της Μακεδονίας να ξεκινήσουν έναν δικαστικό αγώνα, διεκδικώντας το αυτονόητο, δηλαδή συμβάσεις αορίστου χρόνου. Και τον κέρδισαν. Όμως,

ενώ σ’ αυτόν τον αγώνα είχαν και ψήφισμα στήριξης από τον δήμο, ο δήμαρχος Καβάλας άσκησε έφεση, την οποία ακόμη δεν έχει πάρει πίσω, παρά τη σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) στο οποίο ανήκει το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Η επίμονη άρνηση του δημάρχου να πάρει πίσω την έφεση αποτελεί καταπάτηση δημοκρατικών αποφάσεων — ένα παιχνίδι με τις ζωές των εργαζομένων και τη δημοκρατία.

οφείλουν να πληρώνουν τους εργαζόμενους κάθε μήνα και να τους παρέχουν τα απαραίτητα μέσα προστασίας. Δεν χωράνε δικαιολογίες σε όσους δεν το κάνουν. Θα βγουν εκτεθειμένοι απέναντι στην κοινωνία και τις υποχρεώσεις τους», σχολιάζει σχετικά στο Πριν ο Γ. Αθανασίου. Ο εμβολιασμός των εργαζομένων προχωράει με τις γνωστές δυσκολίες που αντιμετωπίζει συνολικά και πανελλαδικά η διαδικασία. Υπάρχουν και περιοχές, όπως η Ηγουμενίτσα, όπου ολοκληρώθηκε. «Εμβολιαστήκαμε όλοι για να προστατέψουμε πρώτα την υγεία των παππούδων αλλά και τη δική μας», μας λέει ο Παναγιώτης Τάτσης, κοινωνικός λειτουργός. Μας εξηγεί, επίσης, τη σημασία που έχουν οι επισκέψεις τους γι’ αυτούς τους ανθρώπους. «Εμείς είμαστε η μόνη αχτίδα. Μας περιμένουν πώς και πώς ακόμα και για να μάθουν τα νέα. Και το δικό μας ενδιαφέρον δεν είναι μόνο επαγγελματικό. Κάνουμε 20 χρόνια αυτή τη δουλειά και υπάρχει ένα δέσιμο». «Πάμε σε απομακρυσμένα χωριά που μπορεί να μην έχουν ούτε έναν φούρνο», εξηγεί η Μπία Οικονομίδη, νοσηλεύτρια στον Δήμο Ζίτσας. «Παρέχουμε τα πάντα. Βλέπουμε ότι υπάρχει ένα φόβος γιατί κανένας ηλικιωμένος δεν είναι χωρίς συνοδό νόσημα και μια απογοήτευση. Φοβόμαστε κι εμείς, γιατί έχουμε την ευθύνη να μην τους μεταδώσουμε κάτι», συμπληρώνει. «Έχει αποδειχθεί ότι το ΒσΣ είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο», σημειώνει ο Γ. Αθανασίου. «Αποδείχθηκε κατά τη δημοσιονομική κρίση, όταν απογυμνώθηκαν από προσωπικό οι δήμοι στο κομμάτι της Πρόνοιας, αποδείχθηκε και τώρα στην πανδημία, καθώς πάλι η προσφορά του προγράμματος είναι μεγάλη και σημαντική, ειδικά στις περιοχές που είχαν ιδιαίτερα αυξημένο αριθμό κρουσμάτων. Φαίνεται λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να συστηματοποιηθούν και να αναβαθμιστούν αυτές οι υπηρεσίες με πρόσληψη προσωπικού και με την ενίσχυση του εξοπλισμού», καταλήγει.

16 Αλέξανδρος Λιανός

Τι είδε η ΑΑ Αθήνας στον Ελαιώνα; Ιδιαίτερα βαρύς είναι αυτός ο χειμώνας για τους χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα. Εκτός από το κρύο και τον εγκλεισμό, έχουν απέναντί τους μια πολιτική που μέρα με τη μέρα τους περιθωριοποιεί όλο και περισσότερο. Οι δήθεν ευαισθησίες της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος δεν πείθουν κανέναν, αφού πίσω τους κρύβεται η πραγματικότητα και οι άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι πρόσφυγες. Ακόμα και στη δομή του Ελαιώνα, που υποτίθεται ότι αποτελεί πρότυπο, την οποία επισκέφτηκε πριν λίγες ημέρες αντιπροσωπία της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα, η κατάσταση είναι ασφυκτική. Χιλιάδες άνθρωποι και οικογένειες στριμωγμένοι για μήνες στα κοντέινερ ή ακόμα και σε σκηνές, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας. Οι αυτοσχέδιες κατασκευές και η δημιουργικότητα των προσφύγων από τη μια δείχνουν την ομορφιά που μπορεί να υπάρξει στα πιο απλά πράγματα, αλλά από την άλλη μαρτυρούν τις τραγικές ελλείψεις ακόμα και για την κάλυψη βασικών αναγκών, όπως ένας φούρνος, ένα κουρείο ή ένας χώρος κοινωνικοποίησης και αναψυχής. Οι υπεράνθρωπες, στην κυριολεξία, προσπάθειες των δασκάλων κρατάνε όρθια τη διαδικασία της εκπαίδευσης για τα

προσφυγόπουλα, σε συνθήκες πλήρους κρατικής αδιαφορίας. Όπως, αντίστοιχα, οι μεγαλειώδεις πράξεις αλληλεγγύης του απλού κόσμου δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τόσων ανθρώπων, τους οποίους η κυβέρνηση και ο δήμος αφήνουν στη μοίρα τους. Αυτά συμβαίνουν στον Ελαιώνα, στο κέντρο της Αθήνας, κι αν συμβαίνουν αυτά εδώ, αναρωτιέται κανείς ποια είναι η κατάσταση στις υπόλοιπες δομές ή στα κολαστήρια, όπως στο Καρά Τεπέ. Όλα τα παραπάνω δεν είναι προφανώς αστοχίες ή απλά κρατική αδιαφορία, αλλά, αντίθετα, αποτελούν πιστή εφαρμογή του δόγματος «να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο» που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό δεν κλείνουν οι «Μόριες», γι’ αυτό πολλαπλασιάζονται οι επαναπροωθήσεις, γι’ αυτό αναγνωρίζεται ως ασφαλής χώρα το Πακιστάν. Απέναντι σε μια τέτοια «μαύρη» πολιτική, η ελπίδα βρίσκεται στους δρόμους της ταξικής αλληλεγγύης και του αγώνα, για να ανατραπεί τόσο η ίδια αλλά και όσοι την εφαρμόζουν.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΛΟΦΟΣ ΣΤΡΕΦΗ

Κική Μένου*

Δεν είναι δωρεά, είναι ξεπούλημα! ▸ Νέα συνέλευση κατοίκων το Σάββατο και συγκέντρωση τη ∆ευτέρα η κερδοφορία της. Γι’ αυτό άλλωστε τόση «γενναιοδωρία». Η ανάπλαση που προτείνει επιδιώκει να μετατρέψει τον λόφο σε «αυλή» των ακινήτων της για χρήση από τους πελάτες της. Αυτός είναι ο λόγος που η εταιρεία «προσφέρει» τη μελέτη, την οποία η ίδια κοστολογεί σε 1 εκ. ευρώ, για έργα που στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει ο δήμος — με χρήματα των δημοτών φυσικά.

Ο δήμος ξεπουλά νύχτα, κομμάτια της πόλης!

ε μια προκλητική απόφαση προχώρησε το δημοτικό συμβούλιο (ΔΣ) Αθήνας στη συνεδρίασή του στις 18/1, σχετικά με τον λόφο του Στρέφη. Με ψήφους των παρατάξεων Μπακογιάννη και Βουλγαράκη, ενός συμβούλου του Π. Γερουλάνου και ενός συμβούλου της ΧΑ (συνολικά 23 έναντι 16), το ΔΣ προχώρησε σε φωτογραφική παραχώρηση κερδοσκοπικού χαρακτήρα στην εταιρεία real estate Prodea Investments και μάλιστα δια μέσου της παραπλανητικής συμμετοχής στο πρόγραμμα «Υιοθέτησε την πόλη σου». Το σκανδαλώδες, αρχικά, είναι ότι η κτηματομεσιτική εταιρεία Prodea Investments, που δίνει «δωρεά» τη μελέτη ανάπλασης, διαθέτει πολλά ακίνητα στο κέντρο και ειδικά στην περιοχή γύρω από τον λόφο, τα οποία χρησιμοποιεί για βραχυπρόθεσμη μίσθωση. Η αναδιαμόρφωση, με τους όρους που η ίδια θέτει, δημιουργεί το καλύτερο πεδίο, ώστε να αυξηθεί η αξία των ακινήτων της και άρα

Δεύτερο ακανθώδες σημείο είναι ο μαφιόζικος τρόπος που ο δήμος της Αθήνας και η δημαρχία Μπακογιάννη παραδίνουν τον δημόσιο χώρο στις αδηφάγες ορέξεις του τουριστικού κεφαλαίου. Καμία ενημέρωση, καμία συζήτηση στην 1η δημοτική κοινότητα, αντίθετα διαδικασίες fast track, ώστε προλάβει τις κοινωνικές αντιδράσεις. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διαχείρισης στο μεγαλείο του, μακριά από τον δημόσιο έλεγχο των κατοίκων και των φορέων των γειτονιών. Ήδη, «σαν έτοιμοι από καιρό», δύο μέρες μόλις μετά την ψήφιση στο ΔΣ, είχαν διατεθεί στη δημοσιότητα βίντεο και μακέτες του έργου με στόχο την προπαγάνδισή του.

Ο δημόσιος χώρος στο κάδρο της κερδοφορίας Ουσιαστικά, η κτηματομεσιτική εταιρεία «μελετά» πώς θέλει να είναι η «αυλή» της. Η συγκεκριμένη «αυλή» όμως, όπως και εν γένει ο δημόσιος χώρος, δεν ανήκει σε εταιρείες αλλά στους κατοίκους της ευρύτερης περι-

Εκδήλωση ΑΑ Αθήνας την Κυριακή Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα θα συμβάλλει στους αγώνες των κατοίκων ενάντια στο ξεπούλημα του Λόφου Στρέφη με όλες τις δυνάμεις της. Πρώτος σταθμός η εκδήλωση-κύκλος συζήτησης που διοργανώνει την Κυριακή 31/1, στις 8.30 μ.μ. Ομιλητ(ρι)ες: Ντίνα Ρέππα (δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα), Κώστας Βουρεκάς (αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ) και Κική Μένου (κάτοικος Εξαρχείων, μέλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα). Η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας από την σελίδα της δημοτικής κίνησης στο facebook.

οχής του κέντρου. Ο λόφος που είναι παρατημένος χωρίς φροντίδα, με ελλιπή καθαριότητα, χωρίς έργα, από όλες τις δημοτικές αρχές από το 1980, είναι πνεύμονας ανάσας και εναλλακτικό πεδίο ύπαρξης των συλλογικοτήτων και των κατοίκων της γειτονιάς στον δημόσιο χώρο. Τον λόφο τον καθαρίζουν και τον ζωντανεύουν με δράσεις οι κάτοικοι των Εξαρχείων και της Αθήνας, του δίνουν άλλο χαρακτήρα οι πολιτικές δράσεις των φορέων και των νεολαιίστικων συλλογικοτήτων. Η διαφορετικότητα των Εξαρχείων, η επιμονή στη συλλογική απάντηση στα προβλήματα είναι που κράτησαν τον λόφο ανοιχτό παρά την συστηματική αμέλεια των φορέων (έλλειψη καθαριότητας, εγκληματική αδιαφορία για τις μπασκέτες και μπάζωμα των πρανών). Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα παραμένει ο ελλιπής φωτισμός και η φροντίδα της χλωρίδας ευρύτερα. Σήμερα, ο δήμος εξαναγγέλλει ότι προϋπόθεση για να γίνουν ακόμα και αυτά είναι ο περιορισμός, η αστυνόμευση και η παρακολούθηση, καθώς στην πρόταση ανάπλασης της Prodea θα μπουν φυλάκια ελέγχου στις εννιά εισόδους προς τον λόφο, περίφραξη και κάμερες για να ελέγχεται η πρόσβαση σε αυτόν!

Θα τα πάρουμε όλα πίσω! Με την ανακοίνωση της απόφασης, κάτοικοι και συλλογικότητες γειτονιάς αντέδρασαν από την επόμενη κιόλας μέρα. Ένα ανεξάρτητο κάλεσμα έδωσε τη δυνατότητα να βρεθούν στο θεατράκι πάνω από 200 άτομα, κάτοικοι και νεολαία, και να συζητήσουν το μπλοκάρισμα της παραχώρησης στα αδηφάγα σχέδια της εταιρείας και την επανοικειοποίηση του λόφου ακόμα πιο ενεργά! Ο δρόμος για το μπλοκάρισμα της «ανάπλασης» και της εκμετάλλευσης από τους ιδιώτες είναι μακρύς. Πρώτοι σταθμοί η συνέλευση στο θεατράκι του λόφου το Σάββατο 30/1 στις 3 μ.μ. και η συγκέντρωση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο τη Δευτέρα 1/2 στις 3.30 μ.μ., όπου αποκτά αναβαθμισμένα πολιτικά χαρακτηριστικά μετά την αστυνομική απαγόρευση των διαδηλώσεων. Ο δρόμος είναι μακρύς, συλλογικά όμως θα τον περπατήσουμε για να αναδείξουμε τον ουσιώδη χαρακτήρα που θέλουμε για το δημόσιο χώρο. Ελεύθερο, προσβάσιμο για τον λαό και τη νεολαία, «ζωντανό» από τις πολιτιστικές και τις πολιτικές δράσεις των «από τα κάτω». *μέλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα, κάτοικος Εξαρχείων

Κοινωνία ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΓΩΝΑ

Δημήτρης Σταμούλης

Υγεία: Μέρα δράσης

Πρόταση απεργιακής κλιμάκωσης ▸ Τέσσερις αγωνιστικοί κόμβοι στις επόμενες εβδομάδες

αζική σύσκεψη αγώνα με την συμμετοχή δεκάδων συνδικαλιστικών κινήσεων, σχημάτων, ταξικών συνδικαλιστών, αγωνιστών και αγωνιστριών από πολλούς χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23/1. Στη σύσκεψη αποφασίστηκε μια σειρά κινητοποιήσεων, διατυπώθηκε ένα πολιτικό πλαίσιο αγώνα από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και εκφράστηκε η θέληση να συνεχιστεί η προσπάθεια συντονισμού και κοινής δράσης. Τη συλλογική πρόταση προσυπογράφουν οι ΑΤΕ-ΕΚΑ, Παρεμβάσεις Δημοσίου και εργατικές συλλογικότητες από κλάδους και χώρους όπως υγεία/νοσοκομεία, ΟΤΑ, εκπαίδευση, υπουργείο Πολιτισμού, υπουργείο Παιδείας, ΕΛΓΟ «Δήμητρα», ΤΕΕ, ΠΕΓΔΥ/ΠΟΓΕΔΥ (γεωπόνοι δημοσίου), μισθωτοί τεχνικοί, τηλεπικοινωνίες και πληροφορική, ΕΘΕΛ-ΕΑΣ, ΕΛΣΤΑΤ και επίσης ΜΕΤΑ δημοσίου και Ρεσάλτο στη Γαλέρα. Στο δελτίο τύπου που εκδόθηκε από τη σύσκεψη, τονίζεται ότι «με αγώνες θα προστατέψουμε τη ζωή και τα δικαιώματά μας». Εκτιμάται δε ότι «απέναντι σε αυτή την πολιτική, δεν αρκούν οι καταγγελίες και οι συμβολικές κινητοποιήσεις, ενώ η εκλογική αναμονή και οι νέες αυταπάτες για “αλλαγή” χωρίς την

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των νόμων της, δεν προσφέρει βοήθεια στις λαϊκές αντιδράσεις». Τονίζεται ότι «αποτελεί προδοσία το συνδικαλιστικό lockdown που έχει κηρύξει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός προσφέροντας τεράστιες υπηρεσίες στην κυβέρνηση και τους εργοδότες». Καταλήγοντας, η σύσκεψη αγώνα καλεί το ταξικό εργατικό κίνημα «άμεσα να αναλάβει πρωτοβουλίες για δράση και αγώνες που θα βάζουν στο στόχαστρο το σύνολο αυτής της πολιτικής, για την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Η κοινή δράση των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων και η μαχητική ενωτική δράση μπορεί να τσακίσει την κυβερνητική πολιτική». Η σύσκεψη αγώνα αφού στήριξε τις μαζικές κινητοποιήσεις της Πέμπτης σε εκπαίδευση και νοσοκομεία, καλεί σε συμμετοχή και στήριξη τεσσάρων κομβικών κινητοποιήσεων μέχρι το πρώτο δεκαήμερο Μαρτίου: Πρώτο, στα Κέντρα Υγείας για την ενίσχυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την Τετάρτη 3 Φλεβάρη. Δεύτερο, στην κινητοποίηση

που διοργανώνεται το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου στις 12 το μεσημέρι μπροστά στη Βουλή για την προάσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση και την απεργία. Με αποφάσεις σωματείων, να απαιτηθεί η παύση των διώξεων και η διαγραφή των εξοντωτικών προστίμων αγωνιστών και διαδηλωτών στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση ότι το ταξικό αγωνιστικό κίνημα δεν πρόκειται να συμμορφωθεί και να πειθαρχήσει στο νέο αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό νομοθετικό τερατούργημά τους. Τρίτο, πρόταση σε όσο περισσότερα σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα για πανεργατική κλιμάκωση στις 16 Φλεβάρη με προκήρυξη γενικής 24ωρης απεργίας. Την ημέρα εκείνη έχουν προκηρύξει απεργία ΟΕΝΓΕ και ΠΟΕΔΗΝ, με επιδίωξη να αποτελέσει έναν αγωνιστικό σταθμό για τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στη συνολική επίθεση της κυβέρνησης. Τέταρτο, η 8η Μάρτη, παγκόσμια μέρα της γυναίκας, να αποτελέσει έναν σημαντικό απεργιακό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στη γυναικεία εκμετάλλευση και καταπίεση.

Θεοπίστη Καπέτα

Συνεχείς καταγγελίες και «αυτόκλητοι» υπερασπιστές

ολλές φορές η «υγεία» μιας κοινωνίας φαίνεται από τα επίπεδα ενσυναίσθησης που δείχνει και τα αντανακλαστικά της απέναντι σε θέματα μείζονος σημασίας. Σωρεία καταγγελιών και σχολίων αποτροπιασμού ξέσπασαν μετά τη αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου. Ακολούθησαν πολλές νέες αποκαλύψεις για σεξουαλικές παρενοχλήσεις από γυναίκες στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών, ιδιαίτερα πολλές ήταν εκείνες που προέρχονται από τον χώρο του αθλητισμού. Η καταγγελία της Μπεκατώρου, της αθλήτριας που κακοποιήθηκε σε ηλικία μόλις 11 ετών και της κοπέλας που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο εξαιτίας της σεξουαλικής παρενόχλησης από καθηγητή της δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνιση τους στα ΜΜΕ και στα social media. Στα πλαίσια του δημόσιου διαλόγου ξέσπασε ένα πολύ μεγάλο

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης για όλες τις κακοποιημένες γυναίκες που βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν. Παράλληλα, οι επίδοξοι υποστηρικτές των θυτών κατέβαλλαν μεγάλη προσπάθεια με λογικοφανή επιχειρήματα να μετατρέψουν τα θύματα σε θύτες και να προσδώσουν ευθύνες. Από το χρονικό πλαίσιο της αποκάλυψης μέχρι το κατά πόσο ευθύνονται για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν Ακριβώς αυτή η λογική ευθύνεται κύρια για το σφραγισμένο στόμα κάθε γυναίκας που φοβάται να φανερώσει ότι ήταν θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή βιασμού. Η εσωτερίκευση της ενοχής, η αίσθηση της προσωπικής ευθύνης, η αίσθηση αδυναμίας να αντισταθεί επαρκώς, η αμφισβήτηση και η ντροπή εξαναγκάζουν πολλές γυναίκες καθημερινά να μην αντιδράνε. Τι κάνουν όμως η κυβέρνηση και οι θεσμικοί παράγοντες; Βγαίνουν δημόσια

να μιλήσουν για το σοκ που υπέστησαν και τη συμπαράσταση τους στα θύματα χωρίς να παίρνουν ούτε ένα μέτρο για την αποκλιμάκωση της ολοένα και αυξανόμενης βίας κατά των γυναικών. Ούτε λόγος για κατάλληλες δομές και καταφύγια για κακοποιημένες γυναίκες, ούτε λόγος για θεσμοθέτηση νόμων που θα προστατεύουν τις γυναίκες. Καμία ενέργεια για την αποδόμηση των στερεότυπων όσον αφορά στους ρόλους των φύλων και τη σεξιστική συμπεριφορά απέναντι στις γυναίκες ούτε και για τη στήριξη των γυναικών που έχουν υπάρξει ήδη θύματα. Στις κλειστές δομές, όπως τα camps των προσφύγων και οι φυλακές όπου γίνονται διαρκώς καταγγελίες, όμως πάλι καμία ενέργεια. Όλα αυτά, σε μια περίοδο όπου πολλές γυναίκες λόγω καραντίνας είναι εγκλωβισμένες στο ίδιο σπίτι με τον άνδρα που τις κακοποιεί.

Πορεία 8 σωματείων στη ∆. Αττική

Πανελλαδική ημέρα δράσης για τη δημόσια υγεία ήταν η Πέμπτη με τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία να απαντούν δυναμικά για άλλη μια φορά στην αντιλαϊκή και ανθυγιεινή πολιτική της κυβέρνησης. Πραγματοποιήθηκε τετράωρη στάση εργασίας, συγκεντρώσεις στις πύλες πολλών νοσοκομείων ενώ στη Δυτική Αττική έγινε πορεία στο κτίριο της 2ης ΥΠΕ στην Θηβών, την οποία κάλεσαν οκτώ πρωτοβάθμια σωματεία των νοσοκομείων «Θριάσιο», «Κρατικό Νίκαιας» και «Αττικόν», «Δαφνί», «Δρομοκαΐτειο», «Ασκληπιείο», «Μεταξά» και «Τζάνειο». Στην κινητοποίηση συμμετείχε με πανό το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και η ΠΕΝΕΝ. Συγκεντρώσεις έγιναν στις πύλες του «Ευαγγελισμού», του «Αλεξάνδρα», στο Θεαγένειο Θεσσαλονίκης, στο Ηράκλειο και άλλες πόλεις. Η κινητοποίηση της Πέμπτης ήταν σταθμός στο πλαίσιο των προετοιμασιών για την 24ωρη πανελλαδική απεργία στην Υγεία στις 16/2. Οι υγειονομικοί απαιτούν, μεταξύ άλλων, από την κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με επείγουσες διαδικασίες, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση, επίταξη ιδιωτικών μονάδων Υγείας και ένταξή τους στο κρατικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της επιδημίας. Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία συνεχίζουν τον αγώνα τους ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία και Πρόνοια με παρεμβάσεις στα Κέντρα Υγείας την Τετάρτη 3/2 και συγκέντρωση στα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, την Τρίτη 16/2.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Σέρνουν ξανά σε δίκη τον Ηλία Σμήλιο

Πλοηγοί: Κανονικά η απεργία παρά τη δικαστική απαγόρευση

Ξανά στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών βρίσκεται ο εκπαιδευτικός,μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ηλίας Σμήλιος. Ανήμερα των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων της Πέμπτης στον αγωνιστή εκπαιδευτικό παραδόθηκε κλητήριο θέσπισμα σε δίκη στις 13 Απρίλη για συμμετοχή σε κινητοποίηση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης ενάντια στον πλειστηριασμό κατοικίας οικογένειας ΑΜΕΑ, στις 28 Σεπτέμβρη 2016. Ο Ηλίας Σμήλιος είχε δικαστεί ξανά για τη πρωτοπόρο συμμετοχή του στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης είχε οδηγήσει στην αθώωσή του.

ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ απεργία, από την Τετάρτη μέχρι το βράδυ της Παρασκευής, προχώρησαν οι πλοηγοί, παρά την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που την κήρυξε παράνομη, κάνοντας δεκτή την προσφυγή του ΟΛΠ και της ΣΕΠ. Οι πλοηγοί αντιδρούν στο άρθρο 22 του νομοσχεδίου του υπουργείου Ναυτιλίας που ψηφίστηκε στη βουλή. Σύμφωνα με την ΠΕΝΕΝ, η οποία στηρίζει τον αγώνα τους, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις είναι «επικίνδυνες για την ασφάλεια των πλοίων, των επιβαινόντων σε αυτά ναυτεργατών και ευρύτερα για την ασφαλή ναυσιπλοΐα».

Κοινωνία

∆ήμος Παιανίας: Καταγγελία εργαζομένων για αύξηση «ατυχημάτων»

Ανταρσία στο Μωριά: Σε κανένα βουνό ανεμογεννήτριες

ΑΥΞΗΣΗ των εργατικών «ατυχημάτων» το τελευταίο διάστημα στον Δήμο Παιανίας καταγγέλλει, με ανακοίνωσή του, το σωματείο εργαζομένων. Το τελευταίο συνέβη την περασμένη Παρασκευή, όταν απορριμματοφόρο έπεσε σε λακκούβα-τρύπα ως αποτέλεσμα της μη τήρησης όλων των κανόνων ασφαλείας για το έργο της αποχέτευσης στα Γλυκά Νερά. «Η ζωή και η ασφάλειά μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν είναι η κακιά στιγμή όταν συμβαίνει ένα εργατικό ατύχημα. Πάντα υπάρχουν υπεύθυνοι που πρέπει να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν», αναφέρει μεταξύ άλλων.

ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ της στην εγκατάσταση γιγαντιαίων ανεμογεννητριών βιομηχανικής κλίμακας στο Μαίναλο και στο Λύκαιο όρος εκφράζει με ανακοίνωσή της η αντικαπιταλιστική περιφερειακή κίνηση Ανταρσία στο Μωριά-Συμπόρευση για την Ανατροπή. «Να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που καταστρέφει ανθρώπους και φύση! Ο λαός της Αρκαδίας και συνολικότερα της Πελοποννήσου πρέπει να απαντήσει με δυναμικές κινητοποιήσεις για να προστατεύσει τις τελευταίες βουνοκορφές που του έχουν απομείνει! Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό και το περιβάλλον», τονίζει.

Γιάννης Μυκονιάτης | δικηγόρος

Καταστολή με εγχειρίδιο management ▸ Οι διαδηλωτές υποχρεούνται να έχουν διαρκή συνεργασία με την ΕΛΑΣ

ριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μαζί με την ηγεσία της ΕΛΑΣ παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου ένα εγχειρίδιο με τίτλο «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης των Δημόσιων Υπαίθριων Συναθροίσεων» στο οποίο περιγράφεται αναλυτικά το νέο δόγμα που θα ακολουθεί η ΕΛΑΣ στις διαδηλώσεις. Με το σχέδιο αυτό επιχειρείται παράλληλα η εφαρμογή στην πράξη του ψηφισμένου νόμου του καλοκαιριού για τις διαδηλώσεις, ο οποίος, παρά τις συνεχείς απαγορεύσεις απέναντι στο κίνημα, έως τώρα βρισκόταν σε πλήρη αχρησία. Ήδη στην Εισαγωγή του σχεδίου διαβάζουμε ότι το «νέο θεσμικό πλαίσιο…

διαμορφώνει μία ριζικά διαφορετική κουλτούρα που έχει ως στόχο, όχι τη διάλυση, αλλά την περιφρούρηση και την προστασία των συναθροίσεων και τη διευκόλυνση της νόμιμης άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, χωρίς τη διατάραξη της κοινωνικό-οικονομικής ζωής ή την πρόκληση επεισοδίων και καταστροφών». Και είναι όντως αλήθεια πως το κράτος συνειδητοποίησε ότι παρά τον υπέρ του συσχετισμό δεν μπορεί να λειτουργεί παντού και πάντα με όρους χουντικού χωροφύλακα της δεκαετίας του ’70, με περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας όπως αυτά του σκηνοθέτη Ινδαρέ ή της οικογένειας στα Σεπόλια που έλαβαν μεγάλες διαστάσεις, να το εκθέτουν συνεχώς. Η φιλοσοφία αυτού του σχεδίου είναι βγαλμένη από την εργαλειοθήκη του σύγχρονου management και της εταιρικής διακυβέρνησης. Αφού αξιολογείται κάθε δυναμική δράση εκ των προτέρων ως προβοκάτσια το σχέδιο κάνει έναν διαχωρισμό μεταξύ προβοκατόρων που προκαλούν επεισόδια και μετριοπαθών διαδηλωτών που «ασκούν τα συνταγματικό τους δικαίωμα στη συνάθροιση». Οι πρώτοι θα καταστέλλονται, ενώ για τους δεύτερους, όπως διαβάζουμε στο σχέδιο «το νέο θεσμικό πλαίσιο βασίζεται στη συνεχή επικοινωνία της αστυνομίας με τους διοργανωτές μιας συνάθροισης η οποία και ξεκινά από την υποχρέωση γνωστοποίησης της συνάθροισης στη δημόσια αρχή». Βλέπουμε να επανα-

λαμβάνονται συνεχώς λέξεις και φράσεις όπως «επικοινωνία» και «διαρκή συνεργασία». Αν λοιπόν οι διαδηλώσεις επιλέξουν να μπουν στη λογική των μεγάλων εταιρειών, όπου όλες οι διαφορές πρέπει να επιλύονται σε ένα θετικό κλίμα συνεργατικότητας, τότε είναι ευπρόσδεκτη η παρουσία τους στη δημόσια σφαίρα. Παράλληλα, το ελληνικό κράτος κατάλαβε από την εμπειρία διαχείρισης της πανδημίας ότι ο ασφυκτικός έλεγχος και ρύθμιση ακόμα και της παραμικρής λεπτομέρειας κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, μπορεί μακροπρόθεσμα να είναι πιο αποτελεσματική από την τυφλή καταστολή η οποία θα πρέπει να χρησιμοποιείται –σχεδόν χειρουργικά– εκεί που δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Έτσι ,με το σχέδιο δημιουργείται ένα ασφυκτικό πλαίσιο κανόνων, συστάσεων και απαγορεύσεων για όποιον θέλει να διαδηλώσει, από το κάλεσμα το οποίο πρέπει να ανεβαίνει σε ειδική πλατφόρμα, την υποχρέωση για συνεχή συνεργασία με τις αρχές, την αυθαίρετη αξιολόγηση του μεγέθους της διαδήλωσης και την ακόλουθη επιβολή περιορισμών, τον έλεγχο της δημοσιογραφικής κάλυψης μέσα από την οριοθέτηση συγκεκριμένου χώρου για τους δημοσιογράφους κοκ. Το συγκεκριμένο σχέδιο είναι προβληματικό ακόμα και από τη σκοπιά του αστικού συνταγματικού δικαίου (άσχετα το πόση αξία μπορεί να έχει αυτό πλέον). Η κυβέρνηση υπερασπιζόμενη το σχέδιο, ισχυρίζεται ότι έρχεται να δώσει τέλος στη διατάραξη της

κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης χωρίς λόγο. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Μ. Χρυσοχοΐδης ανέφερε ότι «το δικαίωμα έκφρασης είναι αδιαπραγμάτευτο….αλλά εξίσου αδιαπραγμάτευτο είναι το δικαίωμα της πόλης να λειτουργεί». Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να καταλάβει ότι με το να ταυτίζει ο κ. Χρυσοχοϊδης το δικαίωμα έκφρασης με το δικαίωμα στη συνάθροιση προσπαθεί να περιορίσει το δεύτερο. Άλλωστε ακόμα και στη θεωρία του αστικού συνταγματικού δικαίου, η έννοια της διατάραξης του κοινωνικοοικονομικού βίου που αναφέρεται ο υπουργός είναι συνυφασμένη με την άσκηση του δικαιώματος, ενώ μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής διαταραχής επιτρέπεται ο περιορισμός του. Και σοβαρή διαταραχή δεν μπορεί να θεωρηθεί μια πορεία στο κέντρο της Αθήνας για παράδειγμα. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αυταπάτη επομένως ότι το ελληνικό κράτος καίγεται να «εκδημοκρατίσει» τη δράση της αστυνομίας ή να προστατεύσει το δικαίωμα στη διαδήλωση όπως λέει ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Απλά, έστω και σχετικά καθυστερημένα, κατάλαβε ότι αν δεν αναβαθμίσει συνολικά το μοντέλο κυριαρχίας του, ώστε να είναι θωρακισμένο απέναντι στην αδυναμία του καπιταλισμού της εποχής μας να απαντήσει πειστικά τόσο στα σύγχρονα προβλήματα (κρίσεις, περιβάλλον, πανδημίες) όσο και στις ανάγκες των από κάτω, τόσο θα ενισχύεται η αντίληψη ότι μπορεί να υπάρξει μια τελείως διαφορετική μορφή ζωής, έξω από τη δυστοπία που βιώνουμε καθημερινά.

Πολιτισμός Βασίλης Τσιράκης

«Β

λέποντας την ταινία ένιωσα απόλαυση για το σινεμά με την πιο απόλυτη έννοια του όρου», Ακίρα Κουροσάβα, για τον Μεγαλέξανδρο, 1980. «Είναι ένα αριστούργημα. Είναι μια εμπειρία απίστευτα συγκλονιστική», Ίνγκμαρ Μπέργκμαν για τον Μελισσοκόμο, 1986. «Έφυγα από τις Κάννες μαγεμένος από το Βλέμμα του Οδυσσέα. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία», Βιμ Βέντερς 1995. Και μόνο τα παραπάνω λόγια των τριών μεγάλων σκηνοθετών θα δικαιολογούσαν το αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μισόν αιώνα και μερικούς μήνες μετά την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Αλλά από τη σκοπιά της Αριστεράς έχουμε ακόμα πιο σημαντικό λόγο. Γιατί στην απόπειρά μας να αποκαταστήσουμε την ενότητα του κόσμου με μια συνολική ανατροπή του, έχουμε ανάγκη την αληθινή τέχνη. «Με αυτή την έννοια, οι ποιητές είναι ένα μέρος του σώματός μας. Αυτοί καταλαβαίνουν τη βοή του κόσμου, διαισθάνονται και τους αναγεννητικούς σεισμούς και τις συντριβές που επέρχονται. Και είναι απόλυτη ανάγκη να συνομιλήσουμε μαζί τους» (Θανάσης Σκαμνάκης). Η κλασσική σκηνοθεσία, με το κόψιμο των σκηνών σε πλάνα, επιχειρεί, τεμαχίζοντας τον χώρο, να αναδείξει τη διαδοχικότητα της δράσης και τη ροή των γεγονότων, να κρατήσει δηλαδή ενιαίο τον χρόνο. Μάλιστα, όσα περισσότερα πλάνα αποτελούν μια σκηνή, τόσο πιο «εύκολη» η ταινία — όπως ακριβώς με όσες περισσότερες μπουκιές καταναλώνεται ένα φαγητό, τόσο πιο εύπεπτο γίνεται. Αναιρώντας αυτή τη λογική, ο Θ. Αγγελόπουλος έπραξε το αντίθετο. Μην κόβοντας τη σκηνή σε πλάνα, κράτησε ενιαίο τον χώρο και τεμάχισε τον χρόνο, με σκοπό να προκαλέσει ασυνέχεια και ρωγμές στη ροή του. Και με αυτόν τον τρόπο –σε συνδυασμό και με την αποφυγή του κλασσικού φλας μπακ– πέτυχε οι εποχές να συνομιλούν μεταξύ τους χωρίς διαμεσολαβήσεις, το παρελθόν να συμπλέκεται στο παρόν και ο χρόνος να γίνεται ο τόπος της ιστορίας. Το εργαλείο για την υλοποίηση της αναστοχαστικής αυτής σκηνοθετικής άποψης είναι το μακρινό γενικό πλάνο-σεκάνς, συνοδευόμενο από την αργή κίνηση της κάμερας, κυρίως με την τεχνική του τράβελινγκ αλλά και με περιστροφή 360 μοιρών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πενήντα χρόνια από την Αναπαράσταση και εννιά χρόνια από την απώλεια του μεγάλου σκηνοθέτη (24/1/2012), το Πριν επιστρέφει στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου με ένα αφιέρωμα στις ταινίες του.

Αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου ΜΝΗΜΗ

Τίτλοι τέλους για τον σεναριογράφο της Βιτρίνας ▸ Πληγή που δεν κλείνει η «μαύρη λίστα» Να προσθέσουμε θα πραγματοποιήσει ακόμα πως οι ήρωες στην ιστοσελίδα του του δεν είναι χαραprin.gr ένα αφιέρωμα κτήρες αλλά σύμβολα στο έργο του Θόδωρου Κάθε Παρασκευή ε φορείς ιδεών της κάθε Αγγελόπουλου. Κάθε στην ιστοσελίδα του υν Π εποχής που εκφράζουν Παρασκευή και μια ταιΠριν (prin.gr) θα ν συλλογικές αγωνίες και νία. Θα υπάρχουν αποσης σπ οράματα, όπως επίσης σπάσματα των ταινιών, παρουσιάζεται ροές στα οποία θα προτείνεται και τις θεατρικές επιρροές και μια ταινία υ μας η θ με τη χειρονομία που θέαση συγκεκριμένων του μεγάλου εχτικό σκην έδωσε κυρίως το μπρεχτικό σκηνών χαρακτηριστικών γικότητης κ θέατρο, την τελετουργικότηκινηματογραφικής γραδημιουργού μού στο φής ττου σκηνοθέτη, αποτα ως ένδειξη σεβασμού σπάσμα ανθρώπινο δράμα, αλλά και σπάσματα από τα σενάρια, όπου θα επισημαίνονται τυχόν την ειρωνεία ως μέσο γελοιοποίδιαφορές με την τελική εκδοχή ησης της εξουσίας. ω, ιδωμένα τους, όπω Όλα τα παραπάνω, όπως και link με κριτικές ου Θ. Αγγεταινιών, α μέσα από την τόλμη του αλλά και συνεντεύξεων του Θ. Αγ λόπουλου να αγγίξει τις ανοιχτές Αγγελόπουλου. Ημερομηνίες αφιερ πληγές της πρόσφατηςς ιστορίας, αφιερώματος: α απαλύνει αντί να τις καλύψει ή να 5/2: Αναπαρ Αναπαράσταση, 1970 τον πόνο τους και να οξύνει αντί 12/2: Μέρες του 36, 1972 τιθέσεις, θα να στρογγυλέψει τις αντιθέσεις, / Ο Θίασος, ί 19/2: 1975 μπορούσαν να συνοψισθούν με το 26/2: Οι Κυνηγοί, 1977 παρακάτω απόσπασμα: «Ο Αγγε5/3: Μεγαλέξανδρος, 1980 λόπουλος ως ιστορικός σκηνοθέτης 12/3: Ταξίδι στα Κήθυρα, 1984 λειτουργεί πολιτικά. Η αισθητική 19/3: Ο Μελισσοκόμος, 1986 του είναι πολιτική πράξη, είναι ο 26/3: Τοπίο στην Ομίχλη, 1988 τρόπος της συμμετοχής του στην 2/4: Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού, 1991 πόλη, στον πολιτισμό της. Ο Αγγε9/4: Το Βλέμμα του Οδυσσέα, 1995 λόπουλος στηρίζεται στην ιστορία, 16/4: Μία αιωνιότητα και μια μέρα, 1998 χωρίς να φτιάχνει μια ιστορική ται23/4: Το Λιβάδι που Δακρύζει, 2004 νία. Δεν γυρίζει πολιτική ταινία, 30/4: Η σκόνη του χρόνου, 2008 αλλά γυρίζει πολιτικά την ταινία. Τα αποσπάσματα του Θανάση ΣκαΔηλαδή εκείνο που προέχει είναι η μνάκη και της Αιμιλίας Καραλή είναι από πολιτική του συνείδηση και αυτή είτις εισηγήσεις τους στην εκδήλωση που ναι παρούσα στην ποιητικότητα της έγινε στο Τριανόν τον Απρίλη του 2009 κινηματογραφικής του γραφής» (Αιμιλία Καραλή). από τις Αναιρέσεις. Από την επόμενη ΠαραΌλο το υλικό στο anaireseis. σκευή, 5 Φεβρουαρίου, το Πριν blogspot.com

Σε ηλικία 101 ετών πέθανε στη γενέτειρά του, τη Νέα Υόρκη, ο Γουόλτερ Μπέρνστιν, ο σεναριογράφος μιας εμβληματικής ταινίας, της Βιτρίνας (1976) που οι συντελεστές της, με εξαίρεση τον πρωταγωνιστή της, τον Γούντι Άλεν, είχαν όλοι υποστεί διώξεις επί μακαρθισμού για τις αριστερές ιδέες τους. Για πολλά χρόνια ο Μπέρνστιν, όπως και άλλοι συνάδελφοί του, αναγκάζονταν να γράφουν σενάρια με ψευδώνυμο. Αυτή τη σκοτεινή πλευρά της εποχής του Ψυχρού Πολέμου περιγράφει γλαφυρά ο Μπέρνστιν στο καταπληκτικό βιβλίο του Μνήμες από τη Μαύρη Λίστα, που εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2002, ενώ αντίστοιχες περιγραφές συναντάμε στην αυτοβιογραφία του Άρθουρ Μίλερ, με τίτλο Στη δίνη του χρόνου. Το ίδιο θέμα συναντάμε στην πολύ καλή ταινία Τράμπο που προβλήθηκε πρόσφατα και καταγράφει τον αντικομμουνιστικό παροξυσμό στο Χόλιγουντ του ’50. Οι περιπέτειες του Ντάλτον Τράμπο, του σεναριογράφου του θρυλικού Σπάρτακου, ήταν παρόμοιες με εκείνες του Μπέρνστιν. Μπορεί ο μακαρθισμός να ξανασυμβεί; Αυτό έγραφε το 2000 ο Μπέρνστιν ότι τον ρωτούσαν οι φοιτητές στις διαλέξεις που έδινε. «Φυσικά και μπορεί», ήταν η απάντησή του. «Χρειάζεται ένας εξωτερικός εχθρός και δεν έχουμε κανέναν τέτοιο ακόμα». Μετά τις επιθέσεις της 11/9 ο εχθρός βρέθηκε, ενώ η πανδημία προσέφερε στις περισσότερες κυβερνήσεις την ευκαιρία να επιβάλουν αντιδημοκρατικά και αντεργατικά μέτρα που δεν καταπολεμούν τον «αόρατο εχθρό» αλλά έχουν στόχο την εκμηδένιση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας του ανθρώπου — τώρα όπως και τότε.

συμμετοχή της Ιταλίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο προκάλεσε οδυνηρές επιπτώσεις στη χώρα. Εκατόμβες νεκρών, καταστροφή των οικονομικών υποδομών, μαζική ανεργία, μεγάλη πτώση της παραγωγής. Η χώρα οδηγήθηκε σε οξεία κρίση. Στη βόρεια, ιδίως, Ιταλία αναπτύχθηκε ένα βίαιο μαζικό επαναστατικό κίνημα, υπό την επιρροή και της Οκτωβριανής Επανάστασης. Στις εκλογές του 1919 το Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΣΚΙ) αναδείχθηκε η ισχυρότερη κοινοβουλευτική δύναμη. Η ταξική πάλη οξύνθηκε με μαζικοποίηση των απεργιών και αγωνιστικών πρωτοβουλιών.

Η κόκκινη διετία και η ίδρυση του ΚΚ Ιταλίας Το 1920, με πρωτοβουλία της Ordine Nuovo, αριστερής πτέρυγας του ΣΚΙ με επικεφαλής τον Αντόνιο Γκράμσι, οι εργάτες στο Τορίνο οργάνωσαν εργοστασιακά συμβούλια, ενώ οι εργάτες των βιομηχανικών πόλεων του Βορρά, αντιδρώντας στο λοκ-άουτ των εργοδοτών, προχώρησαν στην κατάληψη των κλειστών εργοστασίων, συστήνοντας εργατικά συμβούλια που ανέλαβαν τη διαχείρισή τους. Μάλιστα, σε αρκετές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στο Μιλάνο και το Τορίνο, οι εργάτες προχώρησαν στη δημιουργία Κόκκινης Φρουράς. Το εργατικό κίνημα όμως δεν προχώρησε σε αγώνα για την κατάληψη της εξουσίας, υπό την πίεση της ρεφορμιστικής πλειοψηφίας στην ηγεσία του ΣΚΙ. Μάλιστα, η ηγεσία του ΣΚΙ, με την υπόσχεση ορισμένων παραχωρήσεων από την κυβέρνηση, έσπευσε να συνάψει συμφωνία με αυτήν για τη λήξη της κατάληψης των επιχειρήσεων. Σε αυτές τις συνθήκες ήταν αναπόφευκτη και επιτακτική η διάσπαση του ΣΚΙ. Στην άρνηση της πλειοψηφίας, υπό τον Τζατσίντο Σεράτι, να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τη δεξιά πτέρυγα υπό τον Φιλίπο Τουράτι, η αριστερή πτέρυγα του κόμματος αποχώρησε και στις 21 Ιανουαρίου 1921 ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας (ΚΚΙ). Η μεγαλοαστική τάξη αποφάσισε να ενισχύσει το φασιστικό κίνημα του Μπενίτο Μουσολίνι, τέως σοσιαλιστή. Οι φασίστες σχημάτισαν ένοπλα αποσπάσματα και χτυπούσαν τις εργατικές και δημοκρατικές οργανώσεις. Έτσι, όταν ο Μουσολίνι, επικεφαλής μερικών χιλιάδων φασιστών μελανοχιτώνων, εισήλθε στη Ρώμη, ο βασιλιάς Ουμβέρτος, δήθεν για να αποφύγει την εμφύλια αιματοχυσία, ανέθεσε την πρωθυπουργία στον Μουσολίνι, που έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των βουλευτών των αστικών κομμάτων. Είναι αδιαμφισβήτητη η στήριξη του αστικού κρατικού μηχανισμού στον Μουσολίνι, αφού στη Ρώμη στάθμευαν ισχυρότατες στρατιωτικές δυνάμεις, που θα μπορούσαν να συντρίψουν τις λίγες χιλιάδες μελανοχιτώνων του Μουσολίνι.

Φασιστική αντεπανάσταση και τρομοκρατία Το νέο καθεστώς εξαπέλυσε τρομοκρατία κατά της αντιπολίτευσης και ιδίως

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Δημήτρης Γρηγορόπουλος Το PCI ιδρύθηκε μέσα στις φλόγες της επαναστατικής έξαρσης του 1919-1921 και είχε πρωτοπόρο ρόλο στον ένοπλο αντιφασιστικό αγώνα και στην αντίσταση στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορική του διαδρομή αποτελεί παράδειγμα για το πώς η γραμμή του κυβερνητισμού οδήγησε το μεγαλύτερο ΚΚ της Δυτικής Ευρώπης στην παρακμή και τελικά στην εξαφάνιση.

100 χρόνια ΚΚ Ιταλίας: Από τα εργοστασιακά συμβούλια στον ιστορικό συμβιβασμό

κατά του ΚΚΙ. Μετά τη δολοφονία του σοσιαλιστή ηγέτη Τζάκομο Ματεότι το 1923, τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, με συμμετοχή και του ΚΚΙ υπό την ηγεσία του Γκράμσι, σχημάτισαν αντιφασιστικό συνασπισμό. Η πρόταση του ΚΚΙ να κληθούν σε γενική απεργία οι μάζες δεν έγινε αποδεκτή από τα άλλα κόμματα, με αποτέλεσμα οι φασίστες να σταθεροποιήσουν την εξουσία τους. Τον Νοέμβριο του 1926 το φασιστικό καθεστώς απέβαλε τον κοινοβουλευτικό μανδύα. Η ολοκληρωτική δικτατορία επιβλήθηκε με την έκδοση έκτακτων διαταγμάτων, με τα οποία τέθηκαν εκτός νόμου όλα τα πολιτικά κόμματα και οι οργανώσεις, εκτός από το φασιστικό. Κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας είχε το Μεγάλο Συμβούλιο του Φασιστικού Κόμματος, που είχε τον έλεγχο της κυβέρνησης. Οι φασίστες, το 1927, οργάνωσαν το συντεχνιακό κράτος, με την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου των Συντεχνιών – αντικατέστησε τη βουλή– με σκοπό τη συνεργασία των τάξεων. Το συμβούλιο περιέλαβε αντιπροσώπους των εργατικών ενώσεων, των ενώσεων επιχειρηματιών και του Φασιστικού Κόμματος. Εξασφαλίζοντας τον ολοκληρωτικό πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο της δημόσιας ζωής, οι

φασίστες προχώρησαν στην εξόντωση της αντιπολίτευσης, δρώντας με ιδιαίτερη σκληρότητα κατά του κύριου αντιπάλου τους, του ΚΚΙ. Οι ηγέτες του ΚΚΙ, συμπεριλαμβανομένου και του Γκράμσι, αλλά και ηγέτες άλλων αντιπολιτευόμενων κομμάτων, συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν από το Ειδικό Δικαστήριο του καθεστώτος σε εξοντωτικές ποινές. Κατά του φασιστικού καθεστώτος εκδηλώθηκε λαϊκή αντίσταση που εντάθηκε τη δεκαετία του 1930, ιδίως κατά το δεύτερο μισό της. Σε πολλές περιοχές ξέσπασαν απεργίες και διαδηλώσεις. Πρωταγωνιστική δύναμη στο αντιφασιστικό κίνημα υπήρξε το ΚΚΙ, παρά τα ισχυρά πλήγματα που είχε δεχτεί απ’ τη φασιστική δικτατορία. Τον αντιφασιστικό αγώνα ενδυνάμωσε η συμφωνία του Κομμουνιστικού και του Σοσιαλιστικού κόμματος για ενότητα δράσης.

Από τον αντιπολεμικό αντιφασιστικό αγώνα στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας Τον Ιούνιο του 1940 η Ιταλία εισήλθε στον παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας. Ιταλικά εκστρατευτικά σώ-

ματα στάλθηκαν σε διάφορες χώρες. Οι στρατιωτικές αποτυχίες του φασιστικού καθεστώτος και η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης ενδυνάμωσαν τον αντιφασιστικό αγώνα. Με πρωτοβουλία του ΚΚΙ κηρύχθηκε στη βόρεια Ιταλία γενική εργατική απεργία τον Μάρτιο του 1943. Η απειλή στρατιωτικής κατάρρευσης και αντιφασιστικής επανάστασης τρομοκράτησε την αστική τάξη που εγκατέλειψε τον πόλεμο και καθαίρεσε τον Μουσολίνι από τη θέση του πρωθυπουργού, τοποθετώντας στη θέση του τον στρατηγό Πιέτρο Μπαντόλιο που τον Σεπτέμβρη του 1943 υπέγραψε μυστική συμφωνία ανακωχής με την Αγγλοαμερικανική διοίκηση. Όταν αποκαλύφθηκε η συμφωνία, οι Γερμανοί κατέλαβαν το σύνολο σχεδόν της χώρας, εγκαθιδρύοντας το φασιστικό καθεστώς του Σαλό με επικεφαλής τον Μουσολίνι. Η πτώση του δικτάτορα έδωσε μεγάλη ώθηση στον αντιφασιστικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Με ηγεμονική δύναμη το ΚΚΙ, οι αντιφασιστικές δυνάμεις δρούσαν ανοιχτά, ίδρυαν παντού αντιφασιστικές επιτροπές που όριζαν επιτρόπους στα συνδικάτα και επιτροπές απελευθέρωσης. Πολλαπλασιάστηκαν οι απεργίες. Κηρύχθηκε γενική απεργία στη βόρεια Ιταλία, κινητοποιώντας 1 εκατομμύριο εργάτες. Πολύ γρήγορα αναπτύχθηκε και το αντάρτικο κίνημα, φτάνοντας τους 100.000 άντρες το καλοκαίρι του 1944. Στον βιομηχανικό βορρά διαμορφωνόταν λαϊκή εξουσία, σε δυαδική συνύπαρξη με τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις και τα υπολείμματα του φασισμού. Αλλά και στη νότια Ιταλία το ΚΚΙ και τα άλλα αντιφασιστικά κόμματα κινούνταν δραστήρια. Στα τέλη του Γενάρη του 1944 συγκλήθηκε στο Μπάρι Συνέδριο των αντιφασιστικών κομμάτων, που ζήτησε την άμεση παραίτηση του βασιλιά και του Μπαντόλιο και μετατροπή του συνεδρίου σε αντιπροσωπευτική συνέλευση για τη χώρα μέχρι τις εκλογές για συντακτική συνέλευση. Οι ριζοσπαστικές προτάσεις του Συνεδρίου ήταν απαράδεκτες για τους δυτικούς ιμπεριαλιστές που είχαν απελευθερώσει τη νότια Ιταλία. Ήταν όμως αμφίβολο αν θα επιχειρούσαν να τις ματαιώσουν με τη βία των όπλων, όπως έκαναν οι Άγγλοι στην Ελ-

Ρωγμές στον χρόνο λάδα, αφού ο πόλεμος συνεχιζόταν στην Ιταλία με αποφασιστική συμμετοχή των αντάρτικων δυνάμεων και του λαϊκού κινήματος. Τελικά, αντί της ριζοσπαστικής κυβέρνησης που απαιτούσαν το ΚΚΙ και το ΣΚΙ, στην Ιταλία συγκροτήθηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό, μάλιστα, τον στρατάρχη Μπαντόλιο και τη συμμετοχή των χριστιανοδημοκρατών, των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών, με ηγεσία των πρώτων. Ήταν δεξιά ερμηνεία των αποφάσεων του 7ου Συνεδρίου της Διεθνούς για την αντιφασιστική εθνική συμμαχία των κομμουνιστών όχι μόνο με τους σοσιαλιστές αλλά και με αστικοδημοκρατικές δυνάμεις. Στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, αυτή η εξέλιξη αποφασίστηκε στη συνδιάσκεψη των τριών υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ, Αγγλίας και ΕΣΣΔ στη Μόσχα. Ωστόσο, οι χριστιανοδημοκράτες και οι Άγγλοι και Αμερικανοί πάτρωνές τους δεν αντιμετώπιζαν τους κομμουνιστές ως ισότιμους πραγματικούς συμμάχους, αλλά ως δύναμη ανάσχεσης του λαϊκού ριζοσπαστισμού, συχνά αυθόρμητα, αφού τα λαϊκά όργανα που είχαν δημιουργηθεί μέσα στον αγώνα (λαϊκός στρατός, επιτροπές απελευθέρωσης) προσπαθούσαν να διευρύνουν την εξουσία τους, δημιουργώντας μία κατάσταση δυαδικής εξουσίας. Στη βόρεια Ιταλία, μετά την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς, για δύο εβδομάδες περίπου τον έλεγχο της εξουσίας είχαν οι λαϊκές επαναστατικές δυνάμεις, οι 300.000 ένοπλοι μαχητές και οι επιτροπές εθνικής απελευθέρωσης. Παρέδωσαν όμως την εξουσία στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία κυριαρχούσαν οι χριστιανοδημοκράτες. Ο ταξικός χαρακτήρας της κυβέρνησης εθνικής ενότητας αποσαφηνίστηκε και λειτούργησε με την έναρξη του ψυχρού πολέμου των χθεσινών συμμάχων. Έτσι, τον Μάη του 1947, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ντε Γκάσπερι απομάκρυνε τους κομμουνιστές υπουργούς από την κυβέρνηση χωρίς πραγματικές εξηγήσεις.

Επιμονή στον κυβερνητισμό, πορεία προς τον «ιστορικό συμβιβασμό» Παρά τη διάψευση της επιλογής του κυβερνητισμού αντί της επανάστασης τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης σε ιδεολογικοπολιτική σύμπλευση με την ΕΣΣΔ απ’ τη δεκαετία του 1950 υιοθέτησαν την στρατηγική των σταδίων, με πρώτο στάδιο την αντιμονοπωλιακή αλλαγή και δεύτερο τον σοσιαλισμό. Στο πρώτο στάδιο της αντιμονοπωλιακής αλλαγής ή της προχωρημένης δημοκρατίας στόχος ήταν μεταρρυθμίσεις που θα περιόριζαν τη δύναμη των μονοπωλίων με την ανάδειξη κυβέρνησης από τη συμμαχία κομμουνιστών, σοσιαλδημοκρατών ή και προοδευτικών αστικών δυνάμεων. Δεν επρόκειτο για αριστερή συμμαχία, αφού τα σοσιαλιστικά- σο-

σιαλδημοκρατικά κόμματα είχαν μεταλλαχθεί σε κόμματα διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή τη στρατηγική είχε υιοθετήσει το ΚΚΙ, σε διάφορες παραλλαγές, στη μεταπολεμική περίοδο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄70, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα σχημάτισε με τους σοσιαλιστές του Μιτεράν κυβέρνηση της Αριστεράς, ενώ στη μεταπολίτευση και το ΚΚΕ επιδίωξε συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ,

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

βία και τρομοκρατία, όπως η σφαγή στην Piazza Fontana του Μιλάνου τον Δεκέμβρη του 1969. Αυτή την κοινωνική αναταραχή που από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 συναντάται και με την οικονομική κρίση του καπιταλισμού η ηγεσία του ΚΚΙ, κατά τη διαμορφωμένη αντίληψη της, θεωρεί ότι μόνο αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση μπορεί να την αντιμετωπίσει και όχι αξιοποιώντας και ηγεμονεύ-

1920 ● Αναπτύσσεται κίνημα εργατικών

1944, Ιανουάριος ●

συμβουλίων στη βόρεια Ιταλία.

Αντιφασιστικό συνέδριο στο Μπάρι με

1921, 21 Ιανουαρίου ● Ιδρύεται το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.

1922, 30 Οκτωβρίου ● Πρωθυπουργός ο Μουσολίνι.

1926, Νοέμβριος ● Το φασιστικό καθεστώς μετατρέπεται σε ολοκληρωτική δικτατορία - Φυλάκιση του Αντόνιο Γκράμσι και πολλών αγωνιστών.

1943 ● Γενική απεργία στη Βόρεια Ιταλία,

ριζοσπαστικές προτάσεις.

1944-1947 ● Κυβέρνηση Εθνικής ενότητας με συμμετοχή του ΚΚΙ.

1947, Μάιος ● Εκδίωξη των κομμουνιστών από την κυβέρνηση.

1973 ● Διατύπωση από τον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ του ιστορικού συμβιβασμού.

μαζικό αντάρτικο - Καθαίρεση Μουσολίνι,

1991 ● Μετασχηματισμός

πρωθυπουργός ο Πιέτρο Μπαντόλιο.

του ΚΚΙ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.

που δεν πραγματοποιήθηκε σε κυβεροντας τις κοινωνικές εκρήξεις. Για την νητικό επίπεδο. ανάδειξη όμως αποτελεσματικής κυβέρΣτα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη νησης θεωρεί ανεπαρκή την «αριστερή» Γαλλία και ιδίως στις αρχές του 1970 συμμαχία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. αι εκτετα Ο ηγέτης του ΚΚΙ Ενρίκο Μπερστην Ιταλία εκδηλώνεται εκτετααραχή λινγκο μένη κοινωνική αναταραχή λινγκουέρ, με τα κείμενά του ής στα όρια επαναστατικής για την πραξικοπηματική α α κατάστασης. Στα μεγάλα ανατροπή στη Χιλή της Η ηγεσία εργοστάσια του Ιταλικού κυβέρνησης της «Λαϊκής του ΚΚΙ απάντησε Βορρά εκδηλώνεται εΕνότητας» (συμμαχία ξέγερση των εργατών Κομμουνιστών-Σοσια«κυβερνητικά» μεγάλων εργοστασίων. λιστών) καταλήγει στη στην κοινωνική Αυτή η αναταραχή οδηθέση ότι ένας αριστερός γεί σε μεταρρυθμίσεις συνασπισμός με ισχνή έκρηξη του ΄70 π (εργατικός έλεγχος, συμ-πλειοψηφία στη βουλή ις, (51 βούλια στις επιχειρήσεις, (51%), δεν θα είναι ικανός να ασ αυξήσεις). Παράλληλα, αναασκήσει μιαν αποτελεσμαπτύσσεται η ριζοσπαστικοποίηση τική και βιώσιμη διακυβέρνηση. της φοιτητικής και εργατικής νεολαίας. Απεναντίας, χρειάζεται μία ισχυρή κυΤο σύστημα απαντά με μεταρρυθμίσεις, βέρνηση εδραζόμενη σε μια ευρύτατη αλλά και με κρατική και παρακρατική πλειοψηφία, απαρτιζόμενη από τα τρία

21 βασικά ρεύματα, το κομμουνιστικό, το σοσιαλιστικό, το χριστιανοδημοκρατικό. Υπάρχει μία οπισθοδρόμηση του ΚΚΙ από την «αριστερή» συμμαχία με το ΣΚΙ στην αστικού τύπου κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1943-1947. Η πρόταση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας στη δεκαετία του 1970 είναι γνωστή ως «ιστορικός συμβιβασμός», και θεωρούνταν αναγκαία για την εξασφάλιση όχι μόνον της ευρείας λαϊκής, αλλά και της αστικής συναίνεσης. To ΚΚΙ παρά τη «μετριοπάθειά» του, παρά τη διαφοροποίησή του από την ΕΣΣΔ, παρά την αποδοχή της ένταξης στο ΝΑΤΟ, θεωρείται αντίπαλος από την Ιταλική αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό. Γι’ αυτό, το ΚΚΙ είναι μόνιμα αποκλεισμένο απ’ τη διακυβέρνηση, ώστε να μονοπωλούν την εξουσία τα αστικά κόμματα. Κατά την άποψη της ηγεσίας του κόμματος, η κυβερνητική συνεργασία του ΚΚΙ με τη Χριστιανοδημοκρατία θα προσέδιδε σ’ αυτό το χρίσμα του κόμματος εξουσίας. Η υλοποίηση αυτής της πολιτικής πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη της κυβέρνησης Τζούλιο Αντρεότι, μέσω της αποχής των κομμουνιστών από τη βουλή το 1976 και τη διαμόρφωση του Κοινού Προγράμματος τον Ιούνιο του 1977. Η συγκυβέρνηση του ΚΚΙ με τη Χριστιανοδημοκρατία σε εποχή έντονων εργατικών αιτημάτων και κοινωνικών αναταραχών, που αντιφάσκουν όμως στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και στην ανάταξη του μέσου ποσοστού κέρδους, οδήγησαν σε μία «κομμουνιστική λιτότητα», στη μείωση των δημοσίων δαπανών και στον περιορισμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η ολοκλήρωση της σοσιαλδημοκρατικοποίησης Το ΚΚΙ εγκαταλείπει τον Ιστορικό Συμβιβασμό στα τέλη του 1980 και προτείνει τη «Δημοκρατική Αλτερνατίβα», μια μορφή ενότητας της Αριστεράς. Στη δεκαετία του 1980 όμως κυριαρχεί η κυβερνητική συμμαχία Χριστιανοδημοκρατίας-Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος με ηγετική φυσιογνωμία τον Μπετίνο Κράξι. Μετά την πτώση του Τείχους, το πάλαι ποτέ μεγάλο ΚΚΙ με πρόταση του γραμματέα του Ακίλε Οκέτο, απεμπολεί την κομμουνιστική φυσιογνωμία του και μετεξελίσσεται σε ευρωαριστερό κόμμα, σε επαφή και σχέση με τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Η μετεξέλιξη ολοκληρώθηκε το 1991 με τη μετονομασία του κόμματος σε «Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς». Όπως επιχειρηματολόγησε ο Οκέτο το κόμμα βρισκόταν ήδη σε διαδικασία μετασχηματισμού σε κόμμα σοσιαλδημοκρατίας, αλλά το όνομα και τα σύμβολα του εμπόδιζαν την προσέγγιση του με ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Δυστυχώς, αυτή την πορεία συστημικής μετάλλαξης ακολούθησαν τα κομμουνιστικά κόμματα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» αλλά και η πλειοψηφία των κομμάτων της καπιταλιστικής Ευρώπης.

22 Ολλανδία

Ακροδεξιά «επέλαση» για την απαγόρευση

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΗΠΑ Δημήτρης Τζιαντζής

Ιταλία

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν «Συγκυβέρνηση» ∆ημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων

Ο Η Ολλανδία βίωσε, τις τελευταίες μέρες, τις σκληρότερες συγκρούσεις και οδομαχίες των τελευταίων 40 χρόνων, μετά την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας από τις 9 το βράδυ ως μέτρο ανάσχεσης της πανδημίας. Τα επεισόδια έχουν τη σφραγίδα ακροδεξιών οργανώσεων που προβάλλουν θεωρίες συνομωσίας. Οι πρωταγωνιστές είναι γνωστοί για τη ρατσιστική τους δράση. Έτσι, η ακροδεξιά ομάδα που φημολογείται ότι είναι υπεύθυνη για το επεισόδιο στο Urk κατηγορείται ότι πριν δύο χρόνια εισέβαλε σε σπίτι Μαροκινών μεταναστών, ενώ οι νεοφασιστικές ομάδες που οργάνωσαν τα επεισόδια στο Eindhoven είναι υπεύθυνες για επιθέσεις σε αριστερούς ακτιβιστές. Η εικόνα συμπληρώνεται από τη σύμπραξη της πανικόβλητης κυβέρνησης Ρούτε με άλλες ακροδεξιές ομάδες. Έτσι, την Τρίτη, με τη στήριξη των δημοτικών και αστυνομικών αρχών, ακροδεξιοί χούλιγκαν –που συμφωνούν με τις θεωρίες συνομωσίας αλλά διαφωνούν με τις λεηλασίες– ανέλαβαν το ρόλο πολιτοφυλακών σε πολλές πόλεις.

∆ιεθνή

Τζο Μπάιντεν είχε ένα εντυπωσιακό επικοινωνιακά ξεκίνημα στον Λευκό Οίκο με καταιγισμό προεδρικών διαταγμάτων με ξεχωριστό συμβολισμό για το περιβάλλον, την ύφεση, τον ρατσισμό, τη μετανάστευση, που δείχνουν ξήλωμα πλευρών της «κληρονομιάς» του Τραμπ αλλά και διατήρηση κάποιων άλλων — όπως την επιβεβαίωση της μεταφοράς στην Ιερουσαλήμ της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Η προεδρία Μπάιντεν έχει το πλεονέκτημα ότι ξεκινάει σε μια μεταβατική συγκυρία «επανεκκίνησης» της αμερικανικής οικονομίας με τον εμβολιασμό –παρά τις μεγάλες καθυστερήσεις– να θέτει βάσεις για τη μετά-covid εποχή. Σε αυτό το τοπίο η υιοθέτηση της προεκλογικής δέσμευσης για «πάγωμα» –αλλά όχι ματαίωση– των εξώσεων από κατοικίες και της αποπληρωμής φοιτητικών δανείων, ώστε να ευεργετηθούν τα νοικοκυριά που πλήττονται σκληρά από τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε συνδυασμό με τα –ήδη ψηφισμένα– πακέτα οικονομικής βοήθειας (σαφώς πιο «φιλόδοξα» από το καρμίρικο «ταμείο ανάκαμψης» της ΕΕ), επιτρέπουν στα ΜΜΕ να καλλιεργούν ένα κλίμα αισιοδοξίας σε ένα σκηνικό αύξησης της ανεργίας και της αβεβαιότητας. Όπως σημειώνεται όμως, «η χαλάρωση της λιτότητας» έχει χρονικό ορίζοντα, ενώ η περίοδος της πανδημίας επέφερε τεράστιες μόνιμες αλλαγές στο εργασιακό τοπίο, με τις μελέτες, να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η τηλεργασία από το σπίτι θα εξακολουθήσει ως τάση και

πως ένα 22% όλων των εργάσιμων ημερών θα διεκπεραιώνεται με αυτό τον τρόπο και μετά τη λήξη του συναγερμού. Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι New York Times, η πιο σημαντική ουσιαστική κίνηση των πρώτων ημερών της θητείας Μπάιντεν είναι η διατήρηση της νομοθετικής τακτικής, γνωστής ως ﬁlibuster, που απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία 60 ψήφων στη Γερουσία (σε σύνολο 100) για την έγκριση νομοσχεδίων. Σε μια Γερουσία απολύτως μοιρασμένη, με τους Δημοκρατικούς να έχουν οριακό προβάδισμα μόνο λόγω της «διπλής ψήφου» της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η δεξιά αντιπολίτευση διατηρεί τη δύναμη να μπλοκάρει επί μακρό χρονικό διάστημα, ή ακόμα και επ’ αόριστον, το νομοθετικό έργο, αναγκάζοντας τους Δημοκρατικούς κάθε φορά σε συμβιβασμό με τμήμα ή το σύνολο των Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών. Η Γερουσία θεωρείται κομβικής σημασίας, καθώς μπορεί να μπλοκάρει νομοθετήματα, ενώ επίσης είναι το σώμα που εγκρίνει τους διορισμούς υπουργών, συγκεκριμένων ομοσπονδιακών αξιωματούχων και των ομοσπονδιακών δικαστών. Ο φιλόδοξος ηγέτης των διχασμένων Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Μιτς Μακόνελ είχε απειλήσει ότι δεν θα επιτρέψει την επίσημη οργάνωση του σώματος, «ώστε οι Δημοκρατικοί να αναλάβουν τον έλεγχο των κομβικών επιτροπών», αν οι τελευταίοι στρεφόντουσαν κατά του ﬁlibuster και ουσιαστικά διαπραγματεύεται μια άτυπη «συγκυβέρνηση» και συνδιαμόρφωση του νομοθετικού έργου. Αυτό, πρακτι-

κά, σημαίνει ότι με την πρόφαση της αντίδρασης της μειοψηφίας αποθαρρύνονται οι πιο «προοδευτικές» προτάσεις που θεωρούνται «κάζους μπέλι» από την αμερικανική δεξιά. Οι «αριστερόστροφοι» γερουσιαστές διαφωνούν με τη συμβιβαστική γραμμή Μπάιντεν, ωστόσο κρατούν χαμηλούς τόνους για να μην χαλάσουν το πανηγυρικό κλίμα. Μέσα σε αυτό το τοπίο «συνεννοήσεων», ο Τζο Μπάιντεν παραδέχτηκε ότι δεν αναμένει ο προκάτοχός του να κριθεί ένοχος στη δίκη του στην αμερικανική Γερουσία για «υποκίνηση στάσης», καθώς κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν 17 μέλη του Ρεπουμπλικανικού κόμματος να ταχθούν υπέρ της καταδίκης του Ντόναλντ Τραμπ. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ εκτίμησε παρ’ όλα αυτά πως η παραπομπή ήταν κάτι που «έπρεπε να γίνει» και ότι «το αποτέλεσμα θα ήταν χειρότερο αν δεν συνέβαινε». Οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν και την περασμένη Τρίτη, όταν 45 από τους 50 γερουσιαστές των Ρεπουμπλικανών κατέθεσαν ψήφισμα για ακύρωση της παραπομπής Τραμπ ως αντισυνταγματικής, δείχνοντας πως ο «τραμπισμός» παραμένει ισχυρό ρεύμα με μεγάλη επιρροή μέσα στο συντηρητικό κόμμα των ΗΠΑ, αλλά και έξω από αυτό. Σε αυτό το απρόβλεπτο σκηνικό, ο δρόμος για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ κάθε άλλο παρά είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ενώ το επόμενο διάστημα θα δοκιμαστεί η ικανότητα της νέας διακυβέρνησης στην απορρόφηση κοινωνικών κραδασμών και στην αντιμετώπιση των εκρηκτικών αντιθέσεων στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Λίτσα Φρυδά

Κύμα μαθητικών αγώνων για να ανοίξουν τα σχολεία

πειτα από την πολύμηνη αναστολή της λειτουργίας των σχολείων στην Ιταλία, ένα πολύμορφο μαχητικό εκπαιδευτικό κίνημα διαρκώς διογκούμενο δίνει εδώ και μήνες το παρόν στους δρόμους του αγώνα και διεκδικεί ασφαλή ανοιχτά σχολεία. Μετά την απόφαση κυβέρνησης και περιφερειών να παρατείνουν την αναστολή ως τα τέλη Γενάρη, οι μαθητές, κουρασμένοι και οργισμένοι από την εγκλεισμό και την τηλεκπαίδευση, με διαδηλώσεις, καθιστικές διαμαρτυρίες, με αντιπροσωπείες στις νομαρχίες, καθιστοί σε πεζοδρόμια, σε αυτοσχέδιες τάξεις στον δρόμο και στις αυλές των σχολείων, διατρανώνουν την αντίληψή τους ότι «το σχολείο είναι δικαίωμα», ότι «σχολείο είναι οι μαθητές του», και απαιτούν να γυρίσουν στις τάξεις τους.

Σε συνέχεια μιας καθιστικής διαμαρτυρίας στην πλατεία του Λαού στη Ρώμη, στις 16 Ιανουαρίου, σαράντα λύκεια ξεκίνησαν «τηλε-απεργία» κάνοντας συνελεύσεις, ενώ στις 18/1 ένα μεγάλο κύμα κινητοποιήσεων και καταλήψεων σχολικών κτιρίων σάρωσε τη χώρα, με αιτήματα το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, ειδικά δρομολόγια για την μετακίνηση των μαθητών, τακτικά τεστ στα σχολεία, κυλιόμενο ωράριο στις τάξεις, αναδιοργάνωση των σχολικών εστιατορίων και ενίσχυση του προσωπικού. Εκπαιδευτικοί και γονείς, που στέκονται στο πλάι των μαθητών συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις, επισημαίνουν πως το σχολείο επιτελεί πραγματικά τον ρόλο του μόνο όταν μαθητές και δάσκαλοι συναντιούνται με τη φυσική τους πα-

ρουσία. Εξάλλου, το ειδικό κέντρο του νοσοκομείου San Raffaele, στο Μιλάνο, εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον διπλασιασμό του αριθμού παιδιών και εφήβων που καταφεύγουν εκεί για βοήθεια, στο διάστημα που τα σχολεία παραμένουν κλειστά, ενώ καταγράφεται μεγάλη σχολική διαρροή. Παρότι τα τρία μεγαλύτερα συνδικάτα CGIL, CISL και UIL δεν έχουν πάρει ακόμα ξεκάθαρη θέση δίπλα τους, οι μαθητές φαίνονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες τους. Η νεολαία θέλει να ζήσει, να μορφωθεί, να έχει μέλλον.

∆ιεθνή ▶ Η εκλογή Μπάιντεν είναι δικαίωση του κινήματος Black Lives Matter ή απάντηση στη δημοκρατική εκτροπή του Τραμπ; Ενδεχομένως έχει στοιχεία κι από τα δύο;

Σίγουρα στην ήττα του Τραμπ είναι αποφασιστική η συμβολή του Black Lives Matter και του ευρύτερου κινήματος που αναπτύχθηκε την άνοιξη αλλά ταυτόχρονα είναι και προϊόν της συγκυρίας. Η πανδημία και η διαχείρισή της έπαιξαν μεγάλο ρόλο. Δηλαδή, αν πάμε ένα βήμα πίσω και σκεφτούμε την κατάσταση στην Αμερική ακριβώς ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2020, ο Τραμπ κινούνταν σε τροχιά επανεκλογής — τουλάχιστον μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας. Η πανδημία ήρθε και ήταν μια τομή, διότι πάτησε πάνω σε παλιότερες αντιπαραθέσεις και κρίσεις. Να θυμηθούμε, για παράδειγμα, ότι οι διεργασίες στο Δημοκρατικό Κόμμα δεν είχαν σταματήσει. Παράλληλα με την πορεία του Τραμπ, γίνεται σκληρή μάχη μεταξύ Σάντερς και Μπάιντεν για το χρίσμα των Δημοκρατικών που αντανακλά έντονες διεργασίες από τα κάτω. Έρχεται η πανδημία, λοιπόν, και εκεί αποκαλύπτονται με έντονο τρόπο τουλάχιστον δύο πράγματα: Το ένα είναι ότι δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον αυτής της κυβέρνησης για την εργαζόμενη πλειοψηφία και ιδίως για όσους ανήκουν στα κατώτερα στρώματα, στα πολύ κατώτερα, όπου εκπροσωπούνται οι μειονότητες. Το δεύτερο είναι μια ευρεία ανικανότητα που οδηγεί σε διαζύγιο ακόμα και με μεσαία στρώματα που θα μπορούσαν ενδεχομένως να στηρίξουν Τραμπ. Οπότε, αν το δούμε με όρους ηγεμονίας ή αλληλεπίδρασης μεταξύ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, στην τομή της πανδημίας, πράγματι, οι ριζοσπαστικές δυνάμεις που εκφράστηκαν κυρίως από το Βlack Lives Matter κατάφεραν να βάλουν το στίγμα, να κερδίσουν δηλαδή στον πανκοινωνικό διάλογο στην Αμερική και ενδεχομένως να γυρίσουν και το κλίμα προς την πλευρά των Δημοκρατικών. Ωστόσο, τα θέματα που έβαλε το Black Lives Matter και το ευρύτερο κίνημα γύρω από αυτό δεν τελείωσαν με την εκλογή Μπάιντεν. Θα πάνε λογικά πιο πίσω γιατί τώρα είναι πάρα πολύ επείγουσα η άμεση αντιμετώπιση της πανδημίας και η ανακούφιση των ανθρώπων, αλλά το ευρύτερο κοινωνικό αίτημα παραμένει και θα ξαναεμφανιστεί στο μέλλον, δηλαδή η αντιπαράθεση δεν έχει τελειώσει. ▶ Σε τι κατάσταση βρίσκεται η αμερικάνικη Αριστερά;

Η αμερικάνικη αριστερά είναι κάτι αρκετά πολύμορφο. Νομίζω θα μπορούσαμε να τη χωρίσουμε –τουλάχιστον όσον αφορά τις κοινωνικές δυνάμεις– σε τρία ξεκάθαρα κομμάτια που ενώθηκαν κάτω από το Black Lives Matter. Ένα κομμάτι είναι οι Αφροαμερικανοί. Ένα άλλο κομμάτι

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πουλίκος Πουλικάκος | Αναπληρωτής καθηγητής Ογκολογικών Επιστήμων στην Ιατρική Σχολή Μάουντ Σάιναι στη Νέα Υόρκη Συνέντευξη στη Δανάη Μαραγκουδάκη «Τα βαθύτερα και μακροπρόθεσμα προβλήματα της Αμερικής και της ανισότητας θα είναι δύσκολο να τα αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν», σημειώνει στο Πριν ο Πουλίκος Πουλικάκος, καθώς το θέμα της πανδημίας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Όσο για τις αριστερόστροφες τάσεις της προηγούμενης περιόδου, εκτιμά πως τα θέματα που ανέδειξαν θα επανέλθουν.

Στην Αμερική η αντιπαράθεση δεν έχει τελειώσει εκλογές στήριξαν Μπάιντεν εξαιτίας της επιτακτικής ανάγκης να φύγει ο Τραμπ. Γι’ αυτούς ήταν θέμα επιβίωσης (ειδικά για τα στρώματα που εκπροσωπούν), αφού με το χτύπημα της πανδημίας η απειλή και το επείγον της κατάστασης έφτασαν σε άλλο επίπεδο. Όλοι αυτοί όμως δεν εξαφανίστηκαν, έχουν την ατζέντα τους και θα πιέσουν. ▶ Μπορεί ο Μπάιντεν να λύσει βασικά προβλήματα που είναι στη ρίζα του οικονομικού συστήματος των ΗΠΑ; Υπάρχουν όροι για την εξομάλυνση των φυλετικών και πολιτικών εντάσεων που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα;

είναι η ριζοσπαστικοοπρ προσωπικότητες. Αυττοί οι ακτιβιστές, οι ποιημένη λευκή νε-Τα θέματα ολαία, η οποία εκοποίοι είναι χιλιάπου έβαλε το Black Lives φράστηκε κυρίως δες και έχουν πολύ Matter και το ευρύτερο από τον Μπέρνι ριζοσπαστικές θέΣάντερς το 2016. σεις και απόψεις, κίνημα γύρω από αυτό Πρόκειται για ένα γύρω στο 2012-13, δεν τελείωσαν κυρίαρχα λευκό κίμετά την αποτυχία με την εκλογή Μπάιντεν ττου Occupy Wall νημα με ατζέντα εSt περισσότερο μια γεStreet, μετακινούντα προς μια κατεύνική καταγγελία της νται ναντίθυνση για δράση μέσα ανισότητας, την εναντίΔημ ωση στο 1%, κυρίως φοιτητές στο Δημοκρατικό Κόμμα. που έχουν πληγεί από τα δάνεια Συμμετέχουν σε τοπικές εκλογές και τις δυσκολίες στην αγορά εργακαι τοπικά συμβούλια, μέχρι που σίας. Το τρίτο κομμάτι αφορά τους φτάνουμε στην καμπάνια του Μπέρνι μετανάστες, κυρίως τα παιδιά μεταΣάντερς, αλλά και στην χαρακτηριστιναστών που είναι Λατίνοι αλλά και με κή SQUAD, δηλαδή τις τέσσερις γυκαταγωγή από Νοτιοανατολική Ασία ναίκες, Αϊάνα Πρέσλεϊ, Ιλχάν Ομάρ, και Ινδία, που στήριξαν το εργατικό Ρασίντα Τλάιμπ και Αλεξάντρια Οκάαίτημα για 15 δολάρια βασικό μισθό. σιο-Κορτές. Αυτή είναι η κοινωνική αριστερά. ▶ Στις εκλογές πώς κινήθηκαν και Η πολιτική αριστερά, η οποία υπό την προεδρία του Μπάιντεν συνδέεται φυσικά με αυτά τα κομπώς θα λειτουργήσουν; μάτια, είχε μια πορεία που ξεκίνησε από πολύ μικρή έως καθόλου συμμεΣτις εκλογές κινήθηκαν αρχικά αντατοχή στην κεντρική πολιτική σκηνή, γωνιστικά με τους Δημοκρατικούς του έχοντας ουσιαστικά μια λογική εκτός κατεστημένου, δηλαδή την Κλίντον των Δημοκρατικών. Είναι μια διαδικαι τον Μπάιντεν. Τελικά εκφράστηκασία στην οποία παίζουν κυρίαρχο καν εκλογικά με το να συστρατευτούν ρόλο οι νεότερες γενιές, μπορούμε να με τον Σάντερς και στις τελευταίες τους πούμε ακτιβιστές ή κινηματικές

Υπάρχει ένα μέρος όσων έκανε ο Τραμπ που νομίζω ότι θα αναιρεθεί από τον Μπάιντεν, καθώς δημιουργούσε σοβαρές δυσλειτουργίες ακόμα και στο ίδιο το σύστημα. Τα πρώτα μέτρα που πήρε ο Μπάιντεν αφορούν μια ορθολογική διαχείριση της πανδημίας, μια προσωρινή βοήθεια σε αυτούς που έχουν πληγεί. Τα βαθύτερα και μακροπρόθεσμα προβλήματα της Αμερικής και της ανισότητας θα είναι δύσκολο να τα αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν. Για παράδειγμα στην οικονομία, η λογική, απ’ ό,τι φαίνεται, θα παραμείνει στην άνευ όρων ενίσχυση του χρηματιστηρίου και λιγότερο στις πιο δομικές μεταρρυθμίσεις τύπου new deal. Παρότι αυτή τη στιγμή υπάρχει η συζήτηση για ένα new deal τύπου Ρούσβελτ, μια σοβαρή δηλαδή μεταρρύθμιση στην οικονομία, υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις και προς ώρας θα προταχθεί η άνευ όρων ενίσχυση του χρηματιστηρίου. Για τους Δημοκρατικούς το ζήτημα είναι να γυρίσουμε σε μια κανονικότητα της προ Τραμπ εποχής και βλέπουμε. Ακριβώς επειδή η πανδημία έχει χτυπήσει πάρα πολύ άσχημα την Αμερική, οι συζητήσεις δεν γίνονται σε χαλαρό κλίμα. Μετράμε 410.000 νεκρούς ήδη και έπεται συνέχεια, η οποία θα είναι χειρότερη, πριν τα πράγματα αρχίσουν να καλυτερεύουν.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Στους δρόμους βρίσκονται ξανά χιλιάδες Λιβανέζοι, καθώς η φτώχεια απειλεί πολύ περισσότερους από την πανδημία και το νέο lockdown φαντάζει σαν καταδίκη σε θάνατο στο σπίτι. Οι συγκρούσεις είναι βίαιες, υπάρχουν νεκροί και το αίτημα ακούγεται πιο δυνατά — que se vayan todos (να φύγουν όλοι)!

Σι προς ΗΠΑ: Δεν είστε πια παντοδύναμες Επίδειξη δύναμης έκανε ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ με την παρέμβασή του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, που φέτος διεξάγεται διαδικτυακά. Απευθυνόμενος κυρίως στις ΗΠΑ και τον νέο τους πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, τους κάλεσε να πάρουν απόφαση ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και ότι δεν μπορεί πλέον να υπάρχει ένας ηγεμόνας πάνω στον πλανήτη. Εάν δεν έρθετε να συνεργαστούμε, προειδοποίησε μάλιστα ο Σι, τότε θα οδηγηθούμε αναπόφευκτα σε πόλεμο — «ψυχρό, θερμό, εμπορικό, τεχνολογικό», όπως διευκρίνισε συγκεκριμένα. Ξεκαθάρισε, δε, ότι μπορεί να υπάρξει συνεννόηση και ανάμεσα σε διαφορετικά πολιτικά συστήματα και πολιτιστικές παραδόσεις. Δικαίως, καθώς όλα καπιταλισμός είναι πλέον, με διαφορετικές δοσολογίες κράτους και ιδιωτών στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Πολωνία: Η κυβέρνηση επιμένει για αμβλώσεις Δεν κράτησε πολύ η ευφορία από την υποχώρηση της αντιδραστικής κυβέρνησης της Πολωνίας στο θέμα των αμβλώσεων. Όπως είναι γνωστό, στις αρχές Νοεμβρίου και μετά από μαζικές διαδηλώσεις δύο σχεδόν εβδομάδων, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι «παγώνει» την εφαρμογή της απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η διακοπή της κύησης και στις πε-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ριπτώσεις που διαπιστώνεται γενετική ανωμαλία στο έμβρυο. Αυτή την εβδομάδα, όμως, ανακοίνωσε πως η απόφαση θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης και θα τεθεί κανονικά σε ισχύ. Έτσι, πρακτικά, στην Πολωνία θα απαγορεύονται όλες οι αμβλώσεις, πλην εκείνων που αφορούν περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή κινδυνεύει η ζωή της μητέρας. Η νέα εξέλιξη αναμένεται ότι θα προκαλέσει νέο γύρο διαδηλώσεων, όπως φαίνεται και από τα σχετικά καλέσματα.

Εικόνες Μπέργκαμο σε όλη την Πορτογαλία Η Πορτογαλία βιώνει τις τελευταίες ημέρες τη χειρότερη φάση της πανδημίας, με τις εικόνες να θυμίζουν κυριολεκτικά Μπέργκαμο. Η χώρα, η οποία έχει πληθυσμό λίγο μικρότερο από τον αντίστοιχο της Ελλάδας, καταγράφει πλέον περισσότερους από 300 θανάτους καθημερινά, ενώ κατέχει τα θλιβερά πρωτεία παγκοσμίως στην αναλογία νεκρών ανά εκατομμύριο πληθυσμού, που πλησιάζουν τους

200 σε εβδομαδιαία βάση. Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι δραματική, ενώ οι εκκλήσεις για βοήθεια σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες –ειδικά προς τη Γερμανία– έχουν πέσει στο κενό, καθώς όλοι φοβούνται για τα χειρότερα. Προφανώς, το τελευταίο που απασχολεί την Πορτογαλία και τον πρωθυπουργό της, Α. Κόστα, είναι να ασκήσει επιτυχώς την εξάμηνη προεδρία τους στην ΕΕ…

Αγροτική εξέγερση στην Ινδία, μήνυμα σε κυβέρνηση-κεφάλαιο

λπιδοφόρα νέα έρχονται πάλι από την Ινδία. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις στη δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου όχι μόνο δεν υποχωρούν, αλλά απεναντίας κλιμακώνονται σε ένταση και στόχους. Την περασμένη εβδομάδα οι αγρότες για πρώτη φορά κατάφεραν να εισέλθουν στο Νέο Δελχί και μάλιστα να καταλάβουν το Κόκκινο Οχυρό, ένα κτίριο-σύμβολο περιφραγμένο και αυστηρά φυλασσόμενο. Η είσοδος των αγροτών στην πρωτεύουσα έγινε αρχικά σε συνεννόηση με την αστυνομία, η οποία όμως τους επέτρεψε να ακολουθήσουν μόνο ένα προδιαγεγραμμένο δρομολόγιο. Σύντομα, τμήματα της αγροτικής πορείας έσπασαν τη συμφωνία και ξεχύθηκαν στο κέντρο της πόλης. Πεζοί, με ξύλα στα χέρια, αλλά και πάνω σε τρακτέρ, οι αγρότες έπεφταν πάνω στα αστυνομικά μπλόκα διαλύοντάς τα. Οι εικόνες ντροπής για την αστυνομία της Ινδίας, η οποία κυνηγημένη τρέχει,

πανικόβλητη σε πολλές περιπτώσεις, κάνουν τον γύρο του κόσμου. Σημαντικό γεγονός είναι ότι ο νέος γύρος κινητοποιήσεων έρχεται ως απάντηση στην προσπάθεια κατευνασμού των αγροτών από την κυβέρνηση, η οποία δήλωσε πρόθυμη να συζητήσει, να παγώσει διατάξεις και να δώσει 18-μηνη παράταση χρόνου μέχρι την εφαρμογή των νέων μεταρρυθμίσεων. Η παρελκυστική πολιτική του Ναρέντρα Μόντι είναι προφανής. Μέσα από έντεκα(!) γύρους συνομιλιών επιχειρεί να ενισχύσει τη γραφειοκρατική ηγεσία των αγροτικών ενώσεων και να ανακόψει την ορμή των αγροτικών μαζών. Η απάντηση του αγροτικού κόσμου ήταν το αίτημα για πλήρη απόσυρση των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που αναμένεται να οδηγήσουν τεράστιες αγροτικές εκτάσεις στα χέρια πολυεθνικών κολοσσών του γεωργικού τομέα. Μέσω των προωθούμενων με-

ταρρυθμίσεων η κυβέρνηση αφαιρεί κάθε κρατική εγγύηση τιμών για τα αγροτικά προϊόντα. Εκατομμύρια Ινδοί αγρότες, όμως, επιβιώνουν χάρη στις κρατικές αγορές προϊόντων. Σε αντίθετη περίπτωση, ο μικρός τους κλήρος δεν τους επιτρέπει να αντέξουν στον ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς. Σύντομα θα αναγκαστούν να πουλήσουν τα χωράφια τους στους ιδιωτικούς κολοσσούς, και να μετατραπούν σε εργάτες γης. Η απόρριψη εκ μέρους τους των κυβερνητικών «δώρων» είναι ελπιδοφόρα, καθώς δημιουργεί σοβαρούς τριγμούς στην κυβέρνηση Μόντι. Μάταια η τελευταία προσπαθεί να διχάσει τους αγρότες, προπαγανδίζοντας πως πίσω από τις αγροτικές κινητοποιήσεις κρύβονται συγκεκριμένες θρησκευτικές μειονότητες. Οι Ινδοί αγρότες, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να ζουν τις οικογένειές τους με κατά μέσο όρο 850 ευρώ ετησίως, δείχνουν αποφασισμένοι.