Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 6-7.2.2021 | Αρ. Φύλλου 1509 by 21aristera

Συνέντευξη Κωνσταντίνα Πολίτη

Τη νεολαία δεν μπορούν ύν να την νικήσουν > σελ. 11

Καταγγελίες γυναικών: Από το «εγώ» στο «εμείς»

Τηλεργασία μέχρι τελικής πτώσης επιβάλλει η ΕΕ

> σελ. 21

> σελ. 8-9

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.509

Ποτάμια αγώνα για να αναπνεύσουμε!

Παρά την καθολική καταδίκη, η κυβέρνηση πάει να ψηφίσει τις επόμενες μέρες το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Με νέες μαζικές κινητοποιήσεις απαντούν οι φοιτητές, μαζί τους λαός και νεολαία. Ανάσα για όλους και ελπίδα για τη ζωή και τη μάχη κατά της πανδημίας ο δρόμος του αγώνα. Απάντηση στα πρόστιμα και τις απαγορεύσεις το Σάββατο 6/2 12 μ.μ. στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις. >>> σελ. 3, 7

Άνεμος αλληλεγγύης Νεολαία και πανδημία: Αγωνιστές από έξι χώρες μιλούν στο Πριν Συγκλονιστική αλληλεγγύη αναπτύσσεται μεταξύ των αγωνιζόμενων φοιτητών σε Τουρκία και Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν τις κυβερνήσεις Ερντογάν και Μητσοτάκη. Στο φόντο αυτό, μιλούν στο Πριν αγωνιστές από Τουρκία, Αλβανία, Ιταλία, Βρετανία, Σερβία και Β. Μακεδονία για το «μαύρο» της πανδημίας και του κεφαλαίου, αλλά και τους αγώνες της νέας γενιάς. >>> σελ. 12-14, 24

Μας κλείνουν σπίτι και μας «πετσοκόβουν» «Παρά την πανδημία, ποτέ δεν ανακόπηκε η ώθηση που είχε δοθεί στις μεταρρυθμίσεις», δήλωνε την Πέμπτη σε γερμανικά έντυπα ο Κ. Μητσοτάκης. Δεν είναι η πρώτη φορά που κυνικά ο πρωθυ πουργός ομολογεί την πολιτική εκμετάλλευση της πανδημίας για να εφαρμόσει σκληρές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις με τον λαό «στον γύψο». Τόσο απροκάλυπτα, που τα «βέλη» έρχονται από πηγές «υπεράνω πάσης υποψίας»: «Παντού αστυνομικοί, πουθενά γιατροί», ήταν την Παρασκευή ο τίτλος της γερμανικής Der Freitag. Ο Economist κατατάσσει την Ελλάδα στις «ελαττωματικές δημοκρατίες», ενώ πρόσφατα το Bloomberg έγραφε ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χειρότερες χώρες να ζει κανείς εν μέσω πανδημίας.

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

ΕΕ, εχθρός των λαών και της υγείας

Η πανδημία της Covid-19 δημιουργεί επιπλέον μεγάλους κινδύνους για τα μικρά παιδιά σε όλο τον κόσμο. Μέχρι και 66 εκατομμύρια παιδιά θα προστεθούν στα 386 εκατ. που ζουν ήδη σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Αρκετά απ’ αυτά θα καταλήξουν στην παιδική εργασία ή και στη σκλαβιά.

«Κάποιοι από όσους επικρίνουν την ευρωπαϊκή μας προσέγγιση μας καταλογίζουν καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων […]. Η Ευρώπη δεν συμμετέχει σε κούρσα ταχύτητας, αλλά σε αγώνα ασφαλείας». Αυτά γράφουν, ανάμεσα σε πολλά άλλα, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Μαργαρίτης Σχοινάς σε άρθρο τους για το ΑΠΕΜΠΕ. Νομίζουν, η πρόεδρος της Κομισιόν και ο Έλληνας επίτροπος, ότι με αυτόν τον τρόπο θα «καθαρίσουν» την εικόνα τους και θα απαλλαγούν από τις κατηγορίες που τους βαρύνουν, τόσο για τη διαχείριση της κρίσης όσο και για τη διαδικασία των εμβολιασμών. Θεωρούν ότι με το διαφαινόμενο «άνοιγμα» και σε άλλα εμβόλια (όπως το ρωσικό) θα εμφανιστούν πιο αντικειμενικοί και όχι υπηρέτες συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Φυσικά, αυτό δεν θα συμβεί. Ωστόσο, πρέπει να είναι καθαρό ότι το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό και δεν αφορά κυρίως τις δικές τους ανεπάρκειες (πρωτίστως της Γερμανίδας πολιτικού). Έχει να κάνει με την ίδια την ουσία και τη δομή της ΕΕ, τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της, αλλά και την εγγενή εχθρότητά της με τους λαούς οι οποίοι, παρά τις διαβεβαιώσεις, αντιμετωπίζονται ως στατιστικά δεδομένα, κόστη και δυνάμει καταναλωτές. Ως μία απρόσωπη μάζα, δηλαδή, που πρέπει να ζητάει όσο το δυνατόν λιγότερα και να προσφέρει όσο γίνεται περισσότερα — φυσικά, στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο και τις αστικές τάξεις. Όσο για τις διαβεβαιώσεις που έδωσαν σε άλλο άρθρο Μέρκελ, Μακρόν, φον ντερ Λάιεν και σία, ότι το «εμβόλιο πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση όλοι, μόνο οργή και ειρωνεία μπορεί να προκαλέσει. Η ΕΕ έχει πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός «απαρτχάιντ των εμβολίων» και θα συνεχίσει να το κάνει, προωθώντας το περίφημο «διαβατήριο».

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Σκοτώνουν τα παιδιά πριν μεγαλώσουν

α παιδιά δύσκολα θα ασθενήσουν και θα πεθάνουν από Covid-19 αλλά είναι, όσο ποτέ άλλοτε, ορατός ο κίνδυνος να είναι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της κρίσης. Τι κι αν ο ΟΗΕ ανακήρυξε το 2021 «∆ιεθνές έτος για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας», τα στοιχεία είναι αμείλικτα. 152 εκατομμύρια παιδιά ήταν θύματα της παιδικής εργασίας το 2019, σύμφωνα με τα στοιχεία της UNICEF, τα μισά από 5 έως 11 ετών. Εξάχρονοι σκλάβοι συλλέγουν το πολύτιμο κοβάλτιο σε απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Κονγκό, προς δόξα 125 πολυεθνικών που κατασκευάζουν ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ στη ∆υτική Αφρική μαζεύουν το 60% του κακάο που χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές σοκολάτας. Είναι παιδιά που δεν έχουν κινητό κι ίσως ποτέ δεν γεύτηκαν τη γλυκιά γεύση της σοκολάτας. Τώρα τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι η κατάσταση θα εξελιχθεί ολέθρια, ειδικά για τους πιο αδύναμους. Υπολογίζεται ότι μέχρι και 66 εκατομμύρια παιδιά θα προστεθούν στα 386 εκατομμύρια του 2019, που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η γενιά του Covid κινδυνεύει από στέρηση παιδείας, παιδική εργασία και αναγκαστικούς γάμους. Το κλείσιμο των σχολείων, εκτός των άλλων, στέρησε ένα τουλάχιστον γεύμα σε εκατομμύρια παιδιά και τα έσπρωξε να δουλέψουν οπουδήποτε με τις πιθανότητες επιστροφής στην εκπαίδευση μηδαμινές, όσο η κοινωνικοοικονομική καταβύθιση συνεχίζεται και βαθαίνει. Ταυτόχρονα από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο πέρυσι, ο πλούτος των κροίσων αυξήθηκε κατά 2,2 τρισ. δολάρια, φτάνοντας στο 10,2 τρισ. δολάρια (έκθεση UBS). Μόνο ο Τζεφ Μπέζος της Amazon αύξησε τον

Η παιδική εργασία ήταν και είναι ένα όνειδος για την ανθρωπότητα

προσωπικό του πλούτο κατά 74 δισ. Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει το 45% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το 50% περιορίζεται στο 1% αντίστοιχα. Η εξαθλίωση της παιδικής ηλικίας δεν γεννιέται λοιπόν από τύχη ούτε είναι ευθύνη των εξαθλιωμένων. Είναι όρος γέννησης και ύπαρξης του παγκόσμιου καπιταλισμού. «Άθλια εργασία που κλέβει τα πιο γλυκά χρόνια, που δημιουργεί από τη μια πλούσιους και από την άλλη μιζέρια, που χρησιμοποιεί ένα παιδί σαν εργαλείο! Πρόοδος, πού αναρωτιόμαστε;» έγραφε ο Βίκτορ Ουγκό. Πίσω στην εποχή του Ντίκενς, ολοταχώς λοιπόν! Η παιδικότητα στο απόσπασμα. Τα παιδιά αντί να παίζουν, πρέπει να ράβουν νυχθημερόν μπάλες. Αντί να πηγαίνουν στο σχολειό, να πηγαίνουν στο χωράφι και στην οικοδομή, αντί να ονειρεύονται με χρώματα να πεθαίνουν από τις αναθυμιάσεις τους όταν βάφουν πολύχρωμα υφάσματα. Αντί να ερωτεύονται, να μισούν το σώμα τους που πούλησαν σε γάμο, δηλαδή σε καλυμμένη ή ανοικτή πορνεία. Να σκοτώνουν εύκολα σαν μισθοφόροι, αφού για πάντα έχουν νεκρωθεί. Πόσες ζωές στοιχίζει άραγε η ζωή του κάθε δισεκατομμυριούχου; Κι όμως, 101 «ακαδημαϊκοί» του Open Democracy, βγήκαν με επιστολή τους να διακηρύξουν ότι η εξάλειψη της παιδικής

εργασίας ήταν και είναι στόχος μη ρεαλιστικός. Μπορεί η απομάκρυνση των παιδιών από την εργασία να τα οδηγήσει βαθύτερα στη φτώχεια, διατείνονται, κλείνοντας εκβιαστικά το μάτι στον άμοιρο γονιό που παλεύει για την επιβίωση. Εξάλλου δεν θα υπάρξει επιστροφή στην κανονικότητα μετά την πανδημία, οι οικονομίες θα είναι άνισες, η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε έλλειψη νερού και η UNICEF προειδοποιεί για νέες επισιτιστικές κρίσεις. Και συνεχίζουν ανερυθρίαστα. ∆εν μπορούμε να περιμένουμε από τους επίσημους θεσμούς να καλύψουν τις ανάγκες μας. Εξάλλου από την εργασία μπορεί κάποιος να μάθει και να γίνει υπεύθυνος, κουλτούρα που την βλάπτει το σχολείο. Ας συζητήσουμε λοιπόν πως θα περιορίσουμε τη βλαβερή παιδική εργασία κι όχι την ωφέλιμη. Αυτός είναι ρεαλιστικός στόχος κι όχι οι ιδεολογίες και τα συναισθήματα. Όταν η προτεραιότητα είναι το κέρδος και η εξουσία, τι αξία έχουν η παιδικότητα και η ζωή; Τι αξία έχει η ζωή του Ικμπάλ Μασίχ από το Πακιστάν, που πουλήθηκε σκλάβος στα 4, δούλεψε αλυσοδεμένος μέχρι τα 10 και δολοφονήθηκε στα 12 του χρόνια, γιατί πάλεψε κατά της παιδικής εργασίας; Η παιδική εργασία ήταν και είναι ένα όνειδος για την ανθρωπότητα. «Όταν οι άγγελοι κλαίνε την αυγή, είναι που τα παιδιά δεν θα παίξουν, δεν θα πάνε σχολείο, δεν θα γελάσουν αμέριμνα, είναι που ξυπνούν να πάνε στη δουλειά […]», στίχοι της Βασιλικής ∆εδούση. Είναι ο θάνατός της. Το δίλημμα δεν είναι παιδική εργασία ή πείνα αλλά υπεράσπιση των παιδιών με όλα τους τα δικαιώματα για να ανθίσουν. Ο πλούτος που η κοινωνία παράγει, τους ανήκει. Πρέπει να αρνηθούμε να τον λεηλατεί κάθε κεφαλαιοκράτης. Αλλιώς μέλλον δεν υπάρχει.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

«Τ

ο μοναδικό αποτελεσματικό μέτρο είναι η καραντίνα». Αυτό δήλωνε την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, δίνοντας μια πρόγευση του πώς η κυβέρνηση σκοπεύει να αντιμετωπίσει και το –σύμφωνα με αρκετές εκτιμήσεις διαφαινόμενο– τρίτο κύμα της πανδημίας. Μέχρι τη στιγμή που το Πριν όδευε προς το τυπογραφείο, το απόγευμα της Παρασκευής, κυβέρνηση και επιτροπή λοιμωξιολόγων συνεδρίαζαν για την επιβολή αυστηρότερων περιοριστικών μέτρων στην Αττική, με πρόταση για περιορισμό της κυκλοφορίας από τις 18 μ.μ. τουλάχιστον για τα Σαββατοκύριακα. Πρόκειται, βεβαίως, για το ίδιο «μοναδικό αποτελεσματικό μέτρο» που είχε ως αποτέλεσμα για αρκετές εβδομάδες, κατά την κορύφωση του δεύτερου κύματος, να καταγράφεται καθημερινά τριψήφιος αριθμός νεκρών από κορονοϊό στην Ελλάδα. Για το ίδιο μέτρο που είχε ως αποτέλεσμα στις «κόκκινες» περιοχές, όπως στη δυτική Αττική την περίοδο των Χριστουγέννων, η διασπορά να συνεχίζεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στις εκατοντάδες βιοτεχνίες και βιομηχανίες της περιοχής, ωστόσο οι εργαζόμενοι να υποχρεούνται να κλείνονται στο σπίτι από τις 6 μ.μ., χωρίς οποιαδήποτε κρατική μέριμνα για την υγεία τους παρά μόνο μέτρα καταστολής. Η δραματική καθυστέρηση στη διαδικασία των εμβολιασμών οδήγησε σε αυτό για το οποίο σημαντικό τμήμα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είχε προειδοποιήσει: Την εμφάνιση μεταλλάξεων του ιού, για την επικινδυνότητα των οποίων υπάρχουν διαφορετικά στοιχεία ανά περίπτωση αλλά και διαφορετικές επιστημονικές εκτιμήσεις. Ο «εθνικισμός των εμβολίων» που από την πρώτη στιγμή άφησε «ανοχύρωτες» χώρες του «δεύτερου» και του «τρίτου» κόσμου και η μαυραγορίτικου τύπου κερδοσκοπία των φαρμακευτικών εταιρειών, σε συνδυασμό με το «επιτελικό μπάχαλο» της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσον αφορά τα «καθ’ ημάς», είχαν ως αποτέλεσμα το «τρίτο κύμα» να καταφθάνει πριν προλάβει να θωρακιστεί μέσω της εμβολιαστικής κάλυψης ένα υπολογίσιμο τμήμα του πληθυσμού. Ανεμβολίαστο, δυστυχώς, παραμένει και ποσοστό του υγειονομικού προσωπικού, κατά τραγική αποτυχία των αρμόδιων αρχών να πείσουν για την ασφάλεια και τα οφέλη του εμβολιασμού, σπεύδοντας τώρα να «ρίξουν στην πυρά» το προσωπικό των νοσοκομείων που νόσησε από τον νέο κορονοϊό. Την ίδια στιγμή, για ουσιαστική στήριξη του ΕΣΥ ούτε λόγος: Την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαινίασε 30 νέες κλίνες ΜΕΘ στο ΚΑΤ, ευχαριστώντας το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τη χορηγία του. Βάζοντας «από το παράθυρο» τον ιδιωτικό τομέα, μέσω του branding των δωρητών, στο δημόσιο σύστημα υγείας, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη δημιουργία ενός «νέου ΕΣΥ», με το οποίο «κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας να αισθάνονται ασφαλείς

Το μόνο φάρμακο είναι η καταστολή Πανδημία Γιώργος Μουρμούρης

▸ Κυβερνητικά σχέδια για νέες σκληρές απαγορεύσεις, στον αέρα το εμβολιαστικό πρόγραμμα όταν πρόκειται για την υγεία τους». Την ίδια στιγμή που κατά γενική ομολογία το σύστημα Υγείας είναι παντελώς απροετοίμαστο να ανταπεξέλθει σε μια πιθανή απότομη αύξηση των νοσηλευομένων, κάτι που ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση δια του υπουργού Υγείας, όταν ο τελευταίος κάνει λόγο για την καραντίνα ως το «μοναδικό αποτελεσματικό μέτρο». Ενδεικτική είναι η τραγική περίπτωση της 16χρονης κοπέλας από τη Θήβα, που έχασε τη ζωή της από κορονοϊό, καθώς στάλθηκε σπίτι της, ενώ είχε μολυνθεί από τον ιό και έπασχε από σοβαρά υποκείμενα νοσήματα. Η μετατροπή του ΕΣΥ σε ένα σύστημα προσανατολισμένο αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του Covid-19 έχει ως αποτέλεσμα μια σειρά λειτουργίες, από χειρουργεία που δεν κρίνονται ως πρώτης προτεραιότητας έως προληπτικές εξετάσεις, να μετατίθενται στο αόριστο μέλλον, κρύβοντας «κάτω από το χαλί» τις «παράπλευρες απώλειες» της πανδημίας, όπως ανέδει-

ξε σε πρόσφατο αναλυτικό ρεπορτάζ το μέτρων προστασίας κατά του κορονοϊΠριν. Ως εκ τούτου, η προάσπιση της δηού. Με βάση τον νόμο Χρυσοχοϊδη για μόσιας υγείας περνά αντικειμενικά ακότις διαδηλώσεις, καλείται να «παράσχει μα πιο αποφασιστικά στα χέρια υγειοανωμοτί εξηγήσεις» για παράβαση των νομικών και εργαζομένων. Την Τετάράρθρων για «απείθεια» και «παρακώτη 3 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκαν λυση συγκοινωνιών»! Και αυτό λίγες συγκεντρώσεις με αίτημα τη στήριξη της μόλις μέρες μετά τα δημοσιεύματα πρωτοβάθμιας Υγείας σε πολλές περιπου ανέφεραν ότι έχει σχηματιστεί διοχές της χώρας, ενώ οι κινητοποιήσεις κογραφία σε βάρος του προέδρου της κορυφώνονται στις 16 Φεβρουαρίου με ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκου, επειδή πανυγειονομική απεργία. οι υγειονομικοί που πραγματοποιούσαν Στο μεταξύ, την ίδια στιγμή που η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το προπαγανδιστική μηχανή του Μαξίμου υπουργείο Υγείας στις 30 Σεπτεμβρίου προσπαθεί με τα περί «νέου ΕΣΥ» να δεν περιορίστηκαν στο πεζοδρόμιο αλλά ικανοποιήσει το «εγώ» κυβερνητικατέβηκαν στον δρόμο. κών στελεχών και χορηγών, Υπό το πρίσμα όλων των οι «ήρωες» κατά τα άλλα παραπάνω, οποιαδήποτε γιατροί όχι απλώς καλούσυζήτηση για νέα σκλήΣτοχοποίηση νται ουσιαστικά μόνοι ρυνση των περιοριστιτους να ανταπεξέλθουν κών μέτρων –«τρίτο και διώξεις κατά στο υγειονομικό σκέλος lockdown» για πολλούς των «ηρώων» αλλά βρίσκονται και στο δημοσιολογούντες που των νοσοκομείων μάλλον θεωρούν κανονιστόχαστρο της κρατικής καταστολής. Μετά την κότητα την επί τρεις μήΕΔΕ σε βάρος υγειονομικών νες απαγόρευση βραδινής που νόσησαν στο νοσοκομείο κυκλοφορίας και το καθεστώς «Άγιος Σάββας» και την εκδικητική των SMS– αποτελεί μια ευθεία απειμετάθεση του προέδρου του σωματείλή και πρόκληση για εργαζόμενους και ου, Κώστα Καταραχιά, η πρόεδρος της νεολαία. Μια νέα κλιμάκωση της προΟμοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών σπάθειας να κρυφτούν «κάτω από το Γιατρών Ελλάδας Αφροδίτη Ρέτζιου καχαλί» τα πραγματικά προβλήματα στην λείται στις 11 Φεβρουαρίου στο ΑΤ Ομόαντιμετώπιση του κορωνοϊού, με ταυτόνοιας για να δώσει εξηγήσεις για κινητοχρονη ανάδειξη του αστυνομικού κλομπ ποίηση που έγινε στις 24 Σεπτέμβρη στο και της «ατομικής ευθύνης» ως των μόυπουργείο Υγείας, με αίτημα τη λήψη νων, ταξικών, «εμβολίων».

Από σπόντα *** «Η πανδημία δεν ανέκοψε τις μεταρρυθμίσεις» είπε ο Μητσοτάκης περήφανος σε διεθνές φόρουμ * Σε ένα από τα πολλά που μετέχει * Το έχουμε καταλάβει * Για την ακρίβεια όχι απλά δεν τις ανέκοψε, τις επιτάχυνε κιόλας * Από νομοθετικής άποψης ο κορονοϊός ήταν ό,τι καλύτερο τους συνέβη. *** Μέχρι στιγμής έχουν νομοθετήσει τις μισές προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη * Ούτε ο… Πισσαρίδης ο ίδιος δεν θα το φαντάζονταν * Με την πανδημία πάνε να περάσουν και όλα τα «χουντικά» τους * Μόνο που την πάτησαν με τα πανεπιστήμια * Γιατί η αλήθεια είναι πως αλλιώς τα περίμεναν * Τα κλειστά πανεπιστήμια ήταν η πλέον ευνοϊκή συγκυρία γι’ αυτούς * Όμως τα μυαλά των νέων ανθρώπων παραμένουν «ανοιχτά» κι αυτό δεν το είχαν προβλέψει * «Μωυσής» ο πρωθυπουργός, αλλά είπαμε… *** Είχαν αργήσει * Πέρασαν τρεις μήνες και δεν υπήρξε ένα δωράκι στα κανάλια * Ένα πρόγραμμα, μια κρατική επιχορήγηση, μια φοροαπαλλαγή κάτι τέλος πάντων * Όμως τελικά τα έφερναν όλα μαζί * Νομοσχέδιο ολόκληρο * Με υπογραφές του μισού υπουργικού συμβούλιου. *** Απαλλαγές από κόστος χρήσης συχνοτήτων… 95% * Στα εργασιακά, δυνατότητα χρήσης υπεργολάβων και γενική χαλαρότητα * Διευκολύνσεις για αποχαρακτηρισμό προγράμματος * Ό,τι θέλουν τα παιδιά * Καθότι δύσκολο το επόμενο τρίμηνο * Χωρίς αβάντα δεν βγαίνει η κυβερνητική πολιτική. *** Τρεις φορές την εβδομάδα μας δίνουν συγχαρητήρια εκπρόσωποι της γαλλικής κυβέρνησης * Για την εξωτερική πολιτική της χώρας αυτά * Με τα καλύτερα λόγια μιλάνε * Θα έχουν τους λόγους τους * Για την ακρίβεια 12 καινούργιους και 6 μεταχειρισμένους * Όσα τα Ραφάλ που αγοράστηκαν. *** Πάντως ο Αλέξης Τσίπρας ανοίγει δρόμους σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε * Κάνει προτάσεις στην Ευρώπη για τις πατέντες των εμβολίων * Κι ενίοτε πολλές από αυτές γίνονται δεκτές * Μεγάλη υπόθεση * Σε περίπτωση που δεν το θυμούνται οι ΣΥΡΙΖΑίοι τις τελευταίες φορές που ο πρόεδρός τους κατέθεσε την άποψή του στην ΕΕ βρεθήκαμε με κάτι μνημόνια επικών διαστάσεων.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

21ο συνέδριο ΚΚΕ

Μπάμπης Συριόπουλος

Πρώτο από όλα το κόμμα, ανάγλυφο το έλλειμμα τακτικής ▸ Σε τρία μέρη οι Θέσεις, «υποκριτικός ελιγμός» θεωρείται η κοινή δράση

Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ έχει ήδη ανακοινώσει τη διεξαγωγή του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ μέσα στο 2021 με ανοιχτή ακόμα ημερομηνία, λόγω των συνθηκών της πανδημίας. Οι «Θέσεις» της ΚΕ είναι χωρισμένες σε τρία κείμενα, το πρώτο από τα οποία δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη της 30ής Γενάρη με τίτλο: «Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα από τη δράση της ΚΕ και όλου του Κόμματος από το 20ό στο 21ο Συνέδριο - Το Κόμμα ως καθοδηγητής του επαναστατικού εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας στην πάλη για το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό». Το δεύτερο κείμενο για τα διεθνή, το κομμουνιστικό κίνημα και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην Ελλάδα δημοσιεύεται στις 6/2, ενώ θα ακολουθήσει το τρίτο για την κατάσταση της εργατικής τάξης και του κινήματος καθώς και την παρέμβαση του ΚΚΕ. Στο πρώτο κείμενο επισημαίνεται ο κίνδυνος πολέμου «ανάμεσα στις αστικές τάξεις και διάφορα μπλοκ δυνάμεων σε περιφερειακό, ευρωπαϊκό, διεθνές επίπεδο» (θέση 52), αποδίδοντάς τον όμως στην «τουρκική προκλητικότητα» (θέση 4). Το κόμμα απορρίπτει

τον «ακραίο αστικό εθνικισμό» και τον «κοσμοπολιτισμό ή την οπορτουνιστική του έκφραση». Κλείνει όμως το μάτι στον αστικό εθνικισμό καθώς εκτιμά ότι ενισχύεται «η ένταση των τουρκικών διεκδικήσεων έναντι και ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ακόμα και η αμφισβήτηση νησιωτικής ελληνικής επικράτειας» (θέση 3). Για τη «μεγάλη προσφυγική-μεταναστευτική εισροή» υπεύθυνοι είναι «οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι» και «η πολιτική του τουρκικού κράτους» (θέση 3). Στη θέση 10 αναφέρονται οι αδυναμίες: «άλλοτε να συνδέουμε τεχνητά τα αιτήματα της καθημερινής πάλης με την

προοπτική, καταλήγοντας με ένα σύνθημα “για την εργατική εξουσία” και άλλοτε, άθελά μας, να καλλιεργούμε αντιλήψεις ότι μπορούν να υπάρξουν και λύσεις-νησίδες σοσιαλιστικές μέσα στον καπιταλισμό, ζήτημα που οδηγεί στην επιλογή κάποιου κυβερνητικού δήθεν μικρότερου κακού, για την απόσπαση κάποιων πρόσκαιρων μέτρων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παλεύουμε σε δύσκολες συνθήκες για απόσπαση έστω κάποιων μέτρων ανακούφισης για τον λαό […]». Η ανεπάρκεια του ΚΚΕ στη σύνδεση της στρατηγικής με την ταχτική (με την πρώτη «στο τιμόνι») και η απουσία μιας επαναστατικής τακτικής

οδηγεί στο δίπολο, από τη μια, της συνθηματικής επίκλησης στην «εργατική εξουσία» και, από την άλλη, στην πάλη για «κάποια μέτρα ανακούφισης». Οποιοσδήποτε αντικαπιταλιστικός στόχος σήμερα βαφτίζεται κυβερνητισμός και «νησίδα». Αποτελέσματα αυτής της ανεπάρκειας είναι και το φαινόμενο «ορισμένα μέλη και στελέχη φαίνεται να μπερδεύουν την κατεύθυνση για πολιτικοποίηση του κινήματος, ισοπεδώνοντας τις διαφορές ανάμεσα στο κόμμα και το ταξικά προσανατολισμένο σωματείο» (θέση 33). Οποιαδήποτε «κοινή δράση» με δυνάμεις της μαχόμενης αριστεράς χαρακτηρίζεται «υποκριτικός ελιγμός» του «οπορτουνισμού» και «αντιδεξιό» ή «αντινεοφιλελεύθερο» ή «αντιμνημονιακό» ή «αντιφασιστικό» μέτωπο (θέση 31). Η κριτική στο πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ δεν εξαντλείται εδώ. Εκτός όμως από το συγκεκριμένο περιεχόμενο, το ζήτημα του κόμματος δεν μπορεί να μπαίνει πριν από τον σύγχρονο καπιταλισμό, την αστική πολιτική και την ταξική πάλη. Ένα κομμουνιστικό κόμμα είναι ένα αναγκαίο μέσο για τη νικηφόρα πάλη της εργατικής τάξης και την ανατροπή του καπιταλισμού και όχι το κέντρο.

ΑΓΩΝΙΩ∆ΗΣ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑΤΡΩΝ

Παίζουν στα ζάρια τη ζωή του ∆. Κουφοντίνα

οβαρό κίνδυνο διατρέχει πλέον η ζωή του Δημήτρη Κουφοντίνα που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 8 Ιανουαρίου ζητώντας να εφαρμοστεί ο προσφάτως ψηφισθείς «φωτογραφικός» νόμος, που ωστόσο προβλέπει την μεταγωγή του από τις φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου στον Κορυδαλλό και όχι στον Δομοκό όπου μεταφέρθηκε στις αρχές Ιανουαρίου. Ο 63χρονος κρατούμενος νοσηλεύεται σε συνθήκες κράτησης στο νοσοκομείο Λαμίας. Η τοπική Εισαγγελία ζήτησε την παρέμβαση των γιατρών σε περίπτωση κινδύνου για μη αναστρέψιμες βλάβες

στην υγεία του Δημήτρη Κουφοντίνα, με τους ίδιους πάντως να ξεκαθαρίζουν ότι θα σεβαστούν τη βούληση του απεργού πείνας. Σημειώνεται ότι η καταναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο από τον ΟΗΕ. Την στήριξή τους στον αγώνα του Δημήτρη Κουφοντίνα εκφράζουν δεκάδες πανεπιστημιακοί, γιατροί, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι. «Κάθε φορά που έχουμε μπροστά μας ένα σώμα που κινδυνεύει δεν ξέρουμε τι πιστεύει και ούτε μας αφορά», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο που συνυπογράφουν οι γιατροί, ζητώντας από την πολιτεία «να

εφαρμόσει το νόμο που η ίδια ψήφισε για να σωθεί η ζωή του κρατούμενου απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.» Στον αντίποδα κυβέρνηση και μερίδα ΜΜΕ ομολογούν την εκδικητική στάση των αρμόδιων αρχών έναντι του Δ. Κουφοντίνα υπενθυμίζοντας διαρκώς την καταδίκη του για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» και παρουσιάζοντας ως φυσιολογική την «αλά καρτ» εφαρμογή ακόμα και «φωτογραφικών» νομοθετημάτων. Με σαρωτική αστυνομική βία εξάλλου αντιμετωπίστηκαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, όλη την προηγούμενη εβδομάδα.

Πολιτική

δήλωση του Αδ. Γεωργιάδη για τα κλειδιά των επιχειρήσεων εστίασης, που ζητά... να του τα δώσουν οι ιδιοκτήτες που διαμαρτύρονται για την κατάσταση στον κλάδο, δείχνει ανάγλυφα την ξιπασιά της κυβέρνησης που «καμαρώνει» για το πόσο καλά τα έχει καταφέρει με την πανδημία! «Δεν πληρώνουν ενοίκιο, ούτε εργαζόμενους, παίρνουν και επιστρεπτέα», είπε απαριθμώντας τα «δωράκια» στους εργοδότες ο λαλίστατος υπουργός Ανάπτυξης. Βέβαια παραδέχτηκε ότι τα χρήματα που πήραν πολλές επιχειρήσεις από την Επιστρεπτέα Προκαταβολή 5 ήταν λιγότερα από όσα είχε τάξει, ενώ πλήθος αυτοαπασχολούμενων διαμαρτύρεται ότι κόπηκε από τη σχετική πλατφόρμα. Η κατάσταση όμως που βιώνει οι εργαζόμενοι αλλά και η ραγδαία φτωχοποίηση που υφίσταται μεγάλο τμήμα μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων, αποτυπώνεται ανάγλυφα από δύο τελευταίες έρευνες. Το ΙΝΕ ΓΣΕΕ εκτιμά ότι η ύφεση της ελληνικής οικονομίας το 2020 θα υπερβεί το 10% και σημειώνει ότι βασικοί δείκτες όπως μισθοί, ανεργία και χρόνος εργασίας παρουσιάζουν επιδείνωση στο γ΄τρίμηνο του 2020. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μεγάλη αύξηση των οικονομικά μη ενεργών, που συμπεριλαμβάνει και τους εργαζόμενους που είναι σε αναστολή εργασίας, καθώς η πραγματική ανεργία συγκαλύπτεται έντεχνα από τα «μέτρα στήριξης» της κυβέρνησης. Το άλλο παράδοξο της κυβερνητικής διαχείρισης είναι ότι η πανδημία από τη μια έχει κατεβάσει ρολά σε χιλιάδες χώρους εργασίας, αλλά σε άλλους έχει εκτινάξει την εντατικοποίηση

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Φάλτσο… ακορντεόν

Δημήτρης Σταμούλης

Κυβερνητικό «ξεκλείδωμα» σε φτώχεια, ανεργία, υπερεργασία ▸ Για το 40% των νοικοκυριών το μηνιάτικο επαρκεί μόλις για 19 ημέρες και την υπερεργασία. Σύμφωνα με το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, ένας στους τρεις (37,1%) εργάζεται πλέον πάνω από 48 ώρες, ενώ συνολικά στο γ’ τρίμηνο, 3,35 εκατ. άτομα εργάστηκαν παραπάνω ώρες εργασίας από το κανονικό ωράριο. Το… ακορντεόν της κυβέρνησης στην αγορά, δεν οδήγησε σε σημαντική αύξηση της απασχόλησης αλλά σε αύξηση του χρόνου εργασίας, κυρίως σε κλάδους όπως διαχείριση ακίνητης περιουσίας, λιανικό και χονδρικό εμπόριο, μεταποίηση κ.α. όπου το ποσοστό των ατόμων που εργάστηκαν περισσότερες ώρες ξεπερνάει το 90%. Αυτό το στοιχείο έρχεται και «κουμπώνει» με την εξαγγελία της κυβέρνησης για νομοθετική ανατροπή του καθεστώτος υπερωριών… Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ για την ραγδαία υποβάθμιση εισοδημάτων και συνθηκών διαβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Τα εισοδήματα των νοικοκυριών που στηρίζονται στα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα μειώθηκαν μεσοσταθμικά κατά 27,2%, ενώ συνολικά μειώθηκε κατά 11,5% το εισόδημα των νοικοκυριών. Αυτό αντανακλάται και σε δύο ακόμα κοινωνικές τάσεις: τη μείωση κατά 5 μονάδων των νοικοκυριών που

Στο γ' τρίμηνο του 2020 περίπου 3,35 εκατ. εργαζόμενοι δούλεψαν πάνω από το κανονικό τους εργασιακό ωράριο

ανήκουν στις μεσαίες εισοδηματικές κατηγορίες και την αύξηση του χάσματος μεταξύ του αριθμού των φτωχότερων και των πλουσιότερων νοικοκυριών. Το πιο συγκλονιστικό στοιχείο της έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ είναι ωστόσο ότι για 4 στα 10 νοικοκυριά, το μηνιαίο εισόδημά τους επαρκεί μόλις για 19 ημέρες! Ένα μεγάλο ποσοστό παραμένει σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς 1 στα 4 νοικοκυριά (25,1%) δηλώνει πως διαβιεί με εισόδημα έως

10.000 ευρώ. Επίσης, ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο έχει 1 στα 4 νοικοκυριά, 1 στα 7 φοβάται ότι θα χάσει το ιδιόκτητο σπίτι του λόγω χρεών και άνεργο μέλος έχουν 3 στα 10 νοικοκυριά. Αυτή είναι η «επιτυχημένη» οικονομική διαχείριση της πανδημίας για την οποία κόπτεται η κυβέρνηση. Μέσα σε ένα χρόνο γιγάντωσε τις κοινωνικές ανισότητες, οδήγησε στη φτώχεια νέα τμήματα του λαού και έκοψε δικαιώματα του κόσμου της εργασίας.

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΕ ΛΕΥΚΩΣΙΑΙΣΡΑΗΛ

Μοντέλα διχοτόμησης για Κυπριακό στης πενταμερούς τη ράχη

η Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα πραγματοποιήσει επίσκεψη εργασίας στην Κύπρο, όπου θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, με αντικείμενο την προετοιμασία για την άτυπη πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό που αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο στη Νέα Υόρκη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό θα γίνει σε ένα ναρκοθετημένο πλαίσιο, με τη νέα αμερικανική προεδρία να μην έχει ανοίξει όλα τα χαρτιά της και

με το νέο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ να κρατάει μια σκληρή στάση στην κατεύθυνση μετακίνησης του πλαισίου συζήτησης από την διζωνική/ δικοινοτική ομοσπονδία στη λύση των δύο κρατών, την οριστική νομιμοποίηση δηλαδή της κατοχής. Η ελληνοκυπριακή πλευρά καταβάλλει διπλωματικές προσπάθειες να δείξει ότι το μοντέλο της ομοσπονδιακής λύσης στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ παραμένει ζωντανό, παρότι η ίδια το έχει υπονομεύσει καίρια με μονομερείς αποφάσεις το προηγούμενο διάστημα. Μετά από σχεδόν μισό αιώνα ατελέ-

σφορων συνομιλιών όλα μοιάζουν να ξεκινάνε από την αρχή με πολύ ισχυρό το σενάριο νέας εμπλοκής για απροσδιόριστο διάστημα. Το ήδη στραβό κλίμα επιδεινώνει ο ανταγωνισμός για τις ΑΟΖ κάτι που φάνηκε στη συνάντηση του Δένδια στο Λονδίνο με τον βρετανό ομόλογό του, με την ελληνική πλευρά να επιμένει στην εφαρμογή του «δίκαιου της θάλασσας στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Σινική Θάλασσα και στα στενά του Ορμούζ». Στο καπάκι, ο Κ. Μητσοτάκης θα μεταβεί στο Ισραήλ, όπου θα έχει συνάντηση με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Πως να πείσει μετά για τις αναφορές περί σεβασμού του «διεθνούς δικαίου»...

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Μην μάθεις, παιδί μου, γράμματα Εκατοντάδες προσφυγόπουλα του καμπ της Ριτσώνας έχουν εδώ κι ένα χρόνο μείνει εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς από την έναρξη της πανδημίας έχουν πάψει να λειτουργούν οι σχολικές ∆ομές Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων (∆ΥΕΠ), ενώ η τηλεκπαίδευση μοιάζει με ανέκδοτο καθώς δεν επαρκεί η υποδομή του ίντερνετ στο καμπ. Χιλιάδες υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί στη διαδικτυακή πλατφόρμα Αvaaz, που ζητούν από το δήμο Χαλκίδας να μη στερεί στα παιδιά προσφύγων το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα για φοίτηση σε ελληνικά σχολεία, όπως άλλωστε ορίζουν οι διεθνείς συμβάσεις. ∆εν διορίστηκαν εκπαιδευτικοί για τις ∆ΥΕΠ, δεν υπάρχουν λεωφορεία για τη μεταφορά των μαθητών. Κοντολογίς δεν υπάρχει ανθρωπιά. Υπάρχει μόνο ξενοφοβία και γκετοποίηση.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Μαχητές πρώτης γραμμής χωρίς προστασία Μέσα σε ένα μόνο 24ωρο βρέθηκαν δέκα θετικά κρούσματα στον κορονοϊό σε εργαζόμενους της ΣΤΑΣΥ (μετρό, Ηλεκτρικός, τραμ) ανάμεσα σε μόλις 171 μοριακούς ελέγχους. Με ανακοίνωσή τους οι ηλεκτροδηγοί επιρρίπτουν ευθύνες στη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ και συγκεκριμένα στην «αναίτια αύξηση» του αριθμού εκπαιδευομένων για το σύστημα ΑΤΟ, με αποτέλεσμα «να προσβληθούν από τον covid-19 τόσοι όσοι δεν είχαν προσβληθεί όλη την περίοδο που μας απασχολεί η πανδημία». Μαχητές της «πρώτης γραμμής» δεν είναι μόνο οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αλλά και οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τους οποίους δεν προβλέπεται κατά προτεραιότητα εμβολιασμός όπως, π.χ., για τους στρατιωτικούς.

Προτεραιότητα στους αστυνομικούς ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ Και ενώ η πανδημία θερίζει τους οδηγούς λεωφορείων ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ζητάει με προκλητικό τρόπο να τηρηθεί ο εμβολιασμός κατά προτεραιότητα για τους αστυνομικούς! Ο Χρήστος Σπίρτζης την ώρα που οι αστυνομικοί κάνουν -όπως αποκαλύφθηκε«κορονο-πάρτι» μέσα στη ΓΑΔΑ και προχωρούν σε διώξεις και άγρια καταστολή εναντίον διαδηλωτών, το μόνο που βγήκε να καταγγείλει είναι την.. «ακύρωση εμβολιασμού

Γιώργος Σιαφάκας* Την προηγούμενη Παρασκευή μου κοινοποιήθηκε, για δεύτερη φορά, η απόλυσή μου (η πρώτη ήταν τον Ιούνιο του 2009) από τη διοίκηση του «Προμηθευτικού Συνεταιρισμού ΠΕ μετόχων του ΚΤΕΛ Πρέβεζας», Η διοίκηση, έχοντας αποθρασυνθεί από την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, προχωρά στη συγκεκριμένη απόλυση, η οποία αποτελεί συνέχεια απολύσεων σε όλα τα ΚΤΕΛ της χώρας. Η συνολική, υπέρ των εργαζομένων, συνδικαλιστική μου δράση, η εναντίωση στην παραχώρηση δραστηριοτήτων του ΚΤΕΛ σε εργολάβους και το γεγονός ότι δεν τους έκανα τα χατίρια, αποτελούν τα αίτια της απόλυσης. Είμαι πρόεδρος του σωματείου,

αστυνομικών». Συγκεκριμένα εξέφρασε το παράπονο ότι οι αστυνομικοί, διατάσσονται με τον πλέον επίσημο τρόπο να συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη χωρίς καμία προστασία και τόνισε ότι το αρχηγείο της ΕΛΑΣ πρέπει να μεριμνήσει για τον εμβολιασμό τους. Από το πρώτα ο πολίτης στο πρώτα ο αστυνομικός-οπλίτης.

Πετάει, πετάει το Rafale… Στη αεροπορική βάση της Τανάγρας βρέθηκαν από την Τρίτη μέχρι την Πέμπτη τέσσερα Rafale της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας για να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους στο πλαίσιο της διμερούς άσκησης Σκύρος 2021. Τα

ΜΜΕ καλλιέργησαν πολεμικό πανηγυρικό κλίμα για το πανάκριβο και προκλητικό μιλιταριστικό σόου που υποτίθεται στέλνει «διπλό μήνυμα στην Τουρκία» και όσον αφορά την πανάκριβη αγορά ύψους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ αλλά και τη στρατηγική συνεργασία με τη Γαλλία. Την ίδια στιγμή, το πρώτο αναβαθμισμένο F-16 σε διαμόρφωση «Viper» αναχωρεί για τις ΗΠΑ την ώρα που η Ελλάδα χρειάζεται επιτακτικά φάρμακα και εμβόλια αντί για οβίδες.

«Δίκαιο ντιλ» με φαρμακοβιομηχανίες θέλει ο Τσίπρας Θερμός υποστηρικτής της «πρόσβασης» της ΕΕ στις εμβολιαστι-

κές πατέντες των φαρμακοβιομηχανιών είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Έχει ενδιαφέρον ωστόσο ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται την ανάγκη να διευκρινίσει ότι «αυτό δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως εχθρική κίνηση προς τη φαρμακευτική βιομηχανία, που έχει συμβάλει σημαντικά στη συνολική προσπάθεια αντιμετώπισης αυτής της πανδημίας»! Και συμπληρώνει ότι χρειάζεται «να εξασφαλισθεί μια αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία με τους κατόχους πατεντών στη βάση της καλής πίστης και στη λογική απόδοσης επένδυσης, οι οποίες αποτέλεσαν ήδη το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκαν προηγούμενες διαπραγματεύσεις της ΕΕ». Με άλλα λόγια η πρόταση δεν απειλεί τα προκλητικά υπερκέρδη των φαρμακοβιομήχανων.

Πρέβεζα: Απόλυση προέδρου σωματείου ΚΤΕΛ ζητώ τον λόγο αντιπρόσωπος στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδος, εκλεγμένο μέλος στη Γενική Συνέλευση Αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας με την παράταξη Αγωνιστική Παρέμβαση ιδιωτικών υπαλλήλων Πρέβεζας και μέλος της συνέλευσης συντονισμού εργαζομένων-ανέργων Πρέβεζας. Ως σωματείο έχουμε κοινή πρωτοπό-

ρα δράση με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία για την κατοχύρωση και διεύρυνση των εργατικών μας δικαιωμάτων. Αυτή η δράση θα συνεχιστεί με στόχο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, κόντρα και ενάντια στην υποταγή και τον συμβιβασμό. Βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να αποτελέσει η προσπάθεια για τη συγκρότηση μιας πανελλαδικής κίνησης για την εργατική χειραφέτηση. Την ώρα που μεγάλο κομμάτι εργαζομένων επιβιώνει με μισθούς πείνας, με πενιχρά επιδόματα, με ανασφάλιστη εργασία, με ανεργία που βαράει «κόκκινο», με παραβιάσεις ωραρίων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με κομπίνες-εκβι-

ασμούς που στήνονται με τις αναστολές, με την εργοδοτική τρομοκρατία να αποτελεί μόνιμο καθεστώς, προχωρούν σε χτύπημα των συνδικάτων. Είναι βαθιά γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι θα γονατίσουν τη δράση των σωματείων με την τρομοκρατία και τον αέρα που τους δίνει η κυβερνητική πολιτική. Μας πεισμώνουν ακόμα περισσότερο για να συνεχίσουμε τον αγώνα, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, για τις σύγχρονες ανάγκες μας, ενάντια στη λογική υποταγής των πάντων στο κέρδος της εργοδοσίας. *Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΚΤΕΛ Πρέβεζας-οδηγών φορτηγών

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Σύγκρουση στην εκπαίδευση

ια κοινοβουλευτικό περίπατο το πήγαινε η κυβέρνηση, θέλοντας να αξιοποιήσει με τον πιο κυνικό τρόπο τις κλειστές εδώ και ένα χρόνο(!) σχολές λόγω της εγκληματικής πολιτικής της στην υγεία, αλλά μπλέχτηκε σε σκληρή και μακρόχρονη αναμέτρηση με το φοιτητικό κίνημα, που ανασυγκροτείται στους δρόμους του αγώνα. Το γεγονός πως για τέταρτη συνεχόμενη βδομάδα, παρά την αστυνομική τρομοκρατία και την υγειονομική στοχοποίηση αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας, πραγματοποιήθηκαν ογκώδη συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα, αναδεικνύει ένα κινηματικό αντίπαλο δέος στην κυβερνητική πολιτική, με την τάση του επίμονου ανατρεπτικού αγώνα διαρκείας να κερδίζει έδαφος. Οι κινητοποιήσεις της Πέμπτης ήταν στα ίδια επίπεδα ή και πιο ανεβασμένες όσο αφορά τη μαζικότητα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα, κυρίως όσον αφορά τη συμμετοχή φοιτητών/τριών, ενώ ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένες στην περιφέρεια (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη κ.α.), αποκτώντας πανελλαδικά χαρακτηριστικά, από τα Τρίκαλα μέχρι τη Σύρο. Μετά το ορμητικό σάρωμα των απαγορεύσεων την προηγούμενη εβδομάδα από τους χιλιάδες διαδηλωτές, η κυβέρνηση δεν επανέλαβε την ανακοίνωση έκτακτων περιορισμών. Δεν εγκαταλείπει βεβαίως το όπλο της καταστολής, όπως εξάλλου έδειξε και το κτύπημα σε διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη, που οδήγησε και στην προκλητική σύλληψη ενός αιμόφυρτου υποψήφιου διδάκτορα. Αλλά και η κλήση σε απολογία σε φοιτητή, μέλος της ΕΑΑΚ και της νΚΑ, για αδικήματα που δήθεν διαπράχθηκαν σε κινητοποίηση τον Οκτώβριο του 2019! Ιδιαίτερα προκλητική ήταν η κίνηση της ΕΛΑΣ να αναφέρει στην ανακοίνωσή της μετά τις διαδηλώσεις, τους φορείς και τις οργανώσεις που κατά τη γνώμη της καλούσαν στις πορείες, ένα είδος φακελώματος για κάθε χρήση. Η λίστα για την Αθήνα περιλαμβάνει: «Φοιτητικοί Σύλλογοι, Μαθητικοί Σύλλογοι, Σύλλογοι Εκπαιδευτικών, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, ΟΙΕΛΕ, ΔΟΕ, ΑΔΕΔΥ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέτωπο Αντίστασης». Στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα στοχοποιούνται ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΑΑΚ, φοιτητικοί σύλλογοι, ΜΑΣ, ΚΚΕ(μ-λ) και ΟΚΔΕ… Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού πέρασε το νομοσχέδιο από την επιτροπή της βουλής (πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση το εισηγήθηκαν μαζί οι υπουργοί Παιδείας και Αστυνομίας!) με τη θετική ψήφο της Ελληνικής Λύσης, ετοιμάζεται να το φέρει στην ολομέλεια (μάλλον Τρίτη). Η συστράτευση των βουλευτών της ΝΔ και των ακροδεξιών του Βελόπουλου είναι δεδομένη. Η εφαρμογή του υπεραντιδραστικού και αντισυνταγματικού νόμου θα είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ότι φαντάζονται οι «άριστοι» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Για ποιο λόγο όμως επιμένει η κυβέρνηση, παρά την ευρεία απομόνωση των

Γιάννης Ελαφρός

«Πάλης ξεκίνημα» για ανατρεπτικό κίνημα διαρκείας ▸ Το νομοσχέδιο Μητσοτάκη-Κεραμέως θωρακίζει το αυταρχικό επιχειρηματικό πανεπιστήμιο της αγοράς

συγκεκριμένων ρυθμίσεων του νομοσχεδίου και ειδικά της θέσπισης πανεπιστημιακής αστυνομίας; Παρά την αντίθεση ακόμα και στελεχών της ΝΔ όπως ο Γ. Σουφλιάς ή ο γνωστός Θ. Φορτσάκης; Αλλά και του μεγαλύτερου μέρους των πρυτάνεων; Η ουσία βρίσκεται στην αδήριτη ανάγκη του συστήματος να προχωρήσει εδώ και τώρα τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς. Γι αυτό και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει λογική «ολοκληρωτικού κοινωνικού πολέμου», θέλοντας να αξιοποιήσει στο έπακρο τις συνθήκες της πανδημίας, με τον κόσμο στα σπίτια, καθώς και την ανυπαρξία κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει βαθιές αλλαγές, με βαρύ αντι-κοινωνικό αποτύπωμα. Το αίσχος της πανεπιστημιακής αστυνομίας (που δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη), ο Μεγάλος Αδελφός ενός συστήματος ψηφιακού χαφιεδισμού και οπτικοακουστικής καταγραφής της ζωής μέσα στις σχολές(!), οι διαγραφές φοιτητών δεν είναι «ακροδεξιές υπερβολές» μόνο. Αποτελούν ειδικές στοχεύσεις

Η κυβέρνηση κόβει 20.000 θέσεις εισακτέων και δίνει πελατεία στις ιδιωτικές σχολές

για το κτύπημα του φοιτητικού κινήματος και των αριστερών πρωτοποριών του, που στην Ελλάδα έχουν σημαντική συμβολή στο νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα. Αντιστοιχούν σε ένα πανεπιστήμιο-φυλακή, αποστειρωμένο από αμφισβήτηση, κριτική και αναζήτηση (κρίσιμα συστατικά στοιχεία για την ανάπτυξη της επιστήμης και της κοινωνικής σκέψης), που θα προσομοιάζει περισσότερο σε εταιρικό κάμπους. Πρόκειται για το αυταρχικό επιχειρηματικό πανεπιστήμιο της αγοράς. Την ίδια ώρα το νομοσχέδιο Μητσοτάκη-Κεραμέως επιβάλλει και τον άμεσο μαζικό περιορισμό των εισακτέων στις ανώτατες σχολές, που από την αντιπολίτευση υπολογίστηκε σε κόψιμο 20.00030.000 θέσεων. Πρόκειται για ευθύτατο κτύπημα στο δικαίωμα στη μόρφωση, που αντικειμενικά πλήττει τα πιο φτωχά εργατικά λαϊκά στρώματα. Συνδέεται με την υποχρεωτική στροφή προς την τεχνική επαγγελματική «εκπαίδευση», που όλο και περισσότερο μετατρέπεται σε φτηνή και στενή κατάρτιση με ημερομηνία λήξης, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό. Πάνω σε αυτή την τάση θα ανθίσει και η κερδοσκοπία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, των ιδιωτικών κολεγίων της συμφοράς και των κάθε λογής αγοραίων κέντρων επαγγελματικής κατάρτισης, απομυζώντας και άλλο το λαϊκό εισόδημα. Αυτή η πλευρά δεν έχει αναδειχθεί όσο πρέπει στην παρέμβαση του κινήματος και της εργατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η κυβέρνηση λοιπόν κινείται φουλ επίθεση. Δεν διστάζει να διασπάσει «το μέτωπο της πλειοψηφίας που θέλει φύλαξη του πανεπιστημίου, αλλά όχι αυτού του τύπου»(!), όπως είπε η Φώφη Γεννηματά σε διαδικτυακή εκδήλωση του ΚΙΝΑΛ. Επιτρέπει «σε αυτούς που θέλουν τα πανεπιστήμια ξέφραγο αμπέλι να κρυφτούν πίσω από το ‘’όχι στην αστυνομία’’»(!) συμπλήρωσε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, που υποτίθεται πως θέλει και… προοδευτική διακυβέρνηση. Βεβαίως, παρόμοια «αντιπολίτευση» είχε και από τον Δ. Μάρδα του ΣΥΡΙΖΑ (πρώην υπουργό) που πρότεινε οι αστυνομικοί να σπουδάζουν στα ΑΕΙ για να αποκτούν εμπειρία για την μετέπειτα ένταξή τους στην πανεπιστημιακή αστυνομία(!), ενώ δεν μπορούν να ξεχαστούν οι δηλώσεις του Γ. Βαρουφάκη τον Νοέμβριο υπέρ μιας «υπηρεσίας περιφρούρησης του ασύλου, ενός σώματος πανεπιστημιακής ασφάλειας, πανεπιστημιακής αστυνομίας», που όμως θα λογοδοτούν στον πρύτανη και στους… φοιτητικούς συλλόγους. Στη σημερινή κρίσιμη φάση το αίτημα της μη ψήφισης του απαράδεκτου νομοσχεδίου και της έναρξης ενός αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της νεοσυντηρητικής αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση από τη σκοπιά των αναγκών και δικαιωμάτων για παιδεία – εργασία – ελευθερία πρέπει να αγκαλιαστεί από το σύνολο των δυνάμεων του εκπαιδευτικού, νεολαιίστικου και εργατικού-λαϊκού κινήματος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

«Κουμάντο» στις Βρυξέλλες κάνουν οι εργοδότες Στις 20 Ιανουαρίου εγκρίθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο ψήφισμα (με 472 ψήφους υπέρ, 126 κατά και 83 αποχές) υπέρ του «δικαιώματος στην αποσύνδεση». Το ψήφισμα –με μεγάλες ελλείψεις και αδυναμίες– ζητούσε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κατοχυρώσει ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα τη δυνατότητα κάθε εργαζομένου να μην δέχεται οχλήσεις μετά το πέρας της εργάσιμης ημέρας, δηλαδή να αρνείται να απαντά σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνικές κλήσεις ή άλλα μηνύματα, όταν έχει σχολάσει ή βρίσκεται σε διακοπές. Όμως, με ύπουλη τροπολογία της τελευταίας στιγμής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε το τριετές πάγωμα του υποχρεωτικού «δικαιώματος στην αποσύνδεση». Πήρε, δηλαδή, πίσω στην πράξη τη νομοθετική πρόταση, ειδικά καθώς θα απαιτηθούν τουλάχιστον πέντε χρόνια μέχρι η Ευρωπαϊκή Οδηγία να εφαρμοστεί ως εθνική νομοθεσία. Οι ευρωβουλευτές πέταξαν «τη μπάλα στην εξέδρα», χρησιμοποιώντας για την αναβολή τη γελοία δικαιολογία ότι τον τελικό λόγο πρέπει να έχουν οι «κοινωνικοί εταίροι», δηλαδή οι εργοδοτικές ενώσεις και τα συνδικάτα. Προηγήθηκαν ασφυκτικές πιέσεις από εργοδοτικές ενώσεις και ο ανεπίσημος συμβιβασμός μεταξύ Σοσιαλιστών και Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ώστε να περάσει αυτή η τροπολογία της ντροπής, που ουσιαστικά αφήνει την τηλεργασία χωρίς κανόνες και ρυθμίσεις. Η άρνηση του δικαιώματος αποσύνδεσης σημαίνει ότι ο εργαζόμενος οφείλει να είναι διαθέσιμος ολόκληρο το 24ωρο, με απλήρωτες υπερωρίες και με ανυπαρξία συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Πολύ «λίγη» και η στάση της γραφειοκρατικής Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εργατικών Ενώσεων (ETUC) που συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες για τον ρόλο της Κομισιόν και απλά της ζητάει –έξω από κάθε αγωνιστικό πλαίσιο– να αγνοήσει το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πάγωμα της νομοθετικής ρύθμισης για τρία χρόνια.

«Οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες δουλειά και οχτώ ώρες για ό,τι θέλει ο καθένας», ήταν το ιστορικό σύνθημα του ξεσηκωμού των εργατών στο Σικάγο την 1η Μαΐου 1886. Μετά από 135 χρόνια, στην εποχή της πανδημίας, τα όρια μεταξύ εργασίας, ελεύθερου χρόνου και ιδιωτικής ζωής είναι πιο θολά από ποτέ. Ειδικά με το θεσμό της τηλεργασίας οι εργοδότες μπήκαν μέσα στα σπίτια των εργαζομένων και θέλουν τον έλεγχο των ζωών τους.

ΕΕ: Τηλεργασία μέχρι τελικής πτώσεως

Στον πάγο το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» Ανάλυση Δημήτρης Τζιαντζής

πολύ σημαντική αυτή υπόθεση αναδεικνύει, εκτός των άλλων, την υποκρισία και τα όρια της λεγόμενης κοινωνικής ευαισθησίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά και τη μεγάλη επιρροή που ασκούν τα επιχειρηματικά λόμπι στους ευρωβουλευτές. Το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» όπως ψηφίστηκε –και στην πράξη ακυρώθηκε– δεν αποτελεί κάποια ριζοσπαστική πρόταση· ήταν μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Λαϊκό Κόμμα. Μαζί με

άλλα επικοινωνιακά εντυπωσιακά σχήματα, φιλοδοξούσε να αποτελέσει το τελευταίο φύλο συκής σε ένα σκηνικό ολικής διάλυσης των παραδοσιακών εργασιακών δικαιωμάτων, μια ύστατη προσπάθεια να σωθεί η «χαμένη τιμή της ΕΕ» και να διατηρηθεί σε ένα βαθμό η κοινωνική συνοχή. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε στη μοίρα τους εκατομμύρια εργαζόμενους στην Ευρώπη που έχουν εξαντληθεί λόγω της πίεσης να είναι συνεχώς συνδεδεμένοι και τα υπερβολικά εκτεταμένα ωράρια. Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε στο πλάι τους και να τους δώσουμε αυτό που αξίζουν: το δικαίωμα στην αποσύνδεση. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Τα δικαιώματα των εργαζομένων θα πρέπει να συμβαδίζουν με τα δεδομένα της ψηφιακής εποχής», δήλωνε ο Μαλτέζος εισηγητής της πρότασης, Άλεξ Άτζιους Σαλίμπα. Λίγες ώρες

μετά με δική του εισήγηση αποφασίστηκε να αφήσουν τελικά τους εργαζόμενους στην τύχη τους! Ο ίδιος ο εισηγητής παραδέχτηκε πως η τροπολογία που ακυρώνει στον πυρήνα το νομοθέτημα «ήταν απαραίτητη για να επιτευχθεί συμφωνία και να εξασφαλιστεί η στήριξη της πλειοψηφίας του ΕΛΚ», ενώ μεσολάβησαν και «πιέσεις από ευρωπαϊκά λόμπι εργοδοτών». Αυτές οι πιέσεις είναι αποτυπωμένες και στο ίδιο το ψήφισμα, το οποίο εκτός των άλλων νομιμοποιεί μια σειρά από νέες οργουελιανές τεχνολογίες για να ελεγχθεί η αποδοτικότητα της εργασίας στο σπίτι. Είναι χαρακτηριστικό ότι δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία για εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από το καθεστώς αποσύνδεσης και οπωσδήποτε δεν αντιμετωπίζει μια σειρά άλλων βλαβερών επιπτώσεων του καθεστώτος τηλεργασίας. Αυτές οι άθλιες

μεθοδεύσεις γίνονται την ώρα που η πανδημία έχει υποχρεώσει εκατομμύρια Ευρωπαίους εργαζομένους σε τηλεργασία, με τα όρια μεταξύ εργασίας και ιδιωτικής ζωής να τείνουν προς την εξαφάνιση. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι το 2019 μόνο το 5,4% των εργαζομένων δούλευε με τηλεργασία ενώ το ποσοστό μετά το ξέσπασμα της πανδημίας εκτοξεύθηκε στο 40-50%. Την τελική τροπολογία που «παγώνει» το δικαίωμα των εργαζομένων υπερψήφισαν όλοι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, μαζί με την Εύα Καϊλή του ΚΙΝΑΛ. Χέρι-χέρι με τα εργοδοτικά καρτέλ, ευρωκοινοβούλιο και Κομισιόν εγκαταλείπουν απροστάτευτους τους εργαζόμενους στην εργοδοτική αυθαιρεσία, ειδικά σε μια περίοδο που η Ευρώπη αντιμετωπίζει το τρίτο κύμα της πανδημίας και τις πολλαπλές μεταλλάξεις της.

Εικονοκλάστες

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Τηλεργασία, τηλεμοναξιά, τηλεκμετάλλευση ▸ Η εργοδοσία απαλλάσσεται από έξοδα που φορτώνονται οι εργαζόμενοι

Γιώργος Πισίνας

τηλεργασία έγινε ξαφνικά, λόγω της πανδημίας, κεντρικό φαινόμενο στις οικονομίες μας. Όμως δε πρόκειται να μειωθεί η σημασία της το ίδιο ξαφνικά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τρεις στους τέσσερις εργοδότες σκοπεύουν να διατηρήσουν τους υπαλλήλους τους σε αυτή τη σχέση, τουλάχιστον σε έναν βαθμό. Αυτό προκύπτει καθώς η νέα αυτή μορφή εργασίας είναι ιδιαίτερα επικερδής για τις επιχειρήσεις. Τα σημαντικά οφέλη της τηλεργασίας παρουσιάζονται συχνά πυκνά στις έρευνες που εξετάζουν την κατάσταση των επιχειρήσεων. Βοηθητική σε αυτή την κατεύθυνση πρόκειται να είναι σίγουρα η τριετής αναστολή του δικαιώματος των εργοδοτών στην «μη αποσύνδεση» των εργαζομένων τους. Τα ευέλικτα ωράρια και η πίεση για τη μη αποσύνδεση δεν είναι φαινόμενο της επέκτασης της τηλεργασίας. Ακόμα και αν λαμβάνουν πλέον κεντρικό χαρακτήρα, προκύπτουν από τις ανάγκες της εργοδοσίας. Μια έξυπνη και επιχρυσωμένη τέτοιου τύπου διαδικασία είναι οι διάφοροι προσωπικοί σύμβουλοι που μας αναθέτουν διάφορες εταιρίες. Οι προσωπικοί σύμβουλοι που προσφέρουν τα κινητά τους τηλέφωνα για να τους ενοχλήσουν όποτε θέλουν οι καταναλωτές στην τηλεπικοινωνία, την τραπεζική και όπου αλλού μπορεί κανείς να φανταστεί. Το αποτέλεσμα τότε είναι η πλήρης αδυναμία αποσύνδεσης του εργαζόμενου, του οποίου ο προσωπικός και ο επαγγελματικός χρόνος/χώρος χάνουν τα όριά τους. Μετά την πανδημία προτείνεται από τον ΣΕΒ ένα νέο «υβριδικό» μοντέλο εργασί-

ας και ίσως με αυτό εννοούν να εργάζεται κάποιος εντατικά στη δουλειά του, και μετά να εργάζεται και λίγο τηλεματικά. Όμως, παρόλο που η δυσκολία αποσύνδεσης είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα τα οποία προκύπτουν στη τηλεργασία, δεν είναι το μοναδικό το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν όσοι υπάγονται σε αυτό. Ήδη μια σειρά από συλλογικότητες εργαζομένων έχουν εστιάσει στα διάφορα θέματα τα οποία

σλαμβάνονται σε συνθήκες τηλεργασίας, οι οποίοι αδυνατούν να έρθουν σε επαφή με τους συναδέλφους τους. Έτσι, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τους εργοδότες τους (και της πιθανές αυθαιρεσίες τους) κατά μόνας. Δύσκολα μαθαίνει κάποιος ποιοι, πόσοι, και πόσο υπερεργάστηκαν, και έτσι μια συζήτηση για μη καταβολές δεδουλευμένων μπορεί να μην γίνεται ποτέ. Ακόμα περισσότερο, κάποιος μπορεί να έχει παραιτηθεί ή να έχει απολυθεί και οι συνάδελφοί

Η εργασία εξ αποστάσεως δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στη διαμόρφωση κοινής συνείδησης των εργαζομένων, την ίδρυση σωματείων και τις εργατικές διεκδικήσεις προκύπτουν σε όσους τηλεργάζονται και με βάση την εμπειρία τους αλλά και βάσει ερευνών. Μια από τις πιο σημαντικές απώλειες των εργαζομένων κατά την τηλεργασία μετά την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας τους, είναι η δυσκολία να την αντιμετωπίσουν συλλογικά. Οι εργαζόμενοι έχουν περιορισμένη επαφή μεταξύ τους και η επικοινωνία τους διαρρηγνύεται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους προ-

του να μην το γνωρίζουν. Συνεπώς, η συνεργασία εξ αποστάσεως δημιουργεί σημαντικά προβλήματα και ως προς τη διαμόρφωση κοινής συνείδησης, την ίδρυση σωματείων, αλλά και ως προς τις εργατικές διεκδικήσεις. Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα για την τηλεργασία είναι το μισθολογικό. Συνήθως η εξ αποστάσεως εργασία συνοδεύεται από αυξημένες απαιτήσεις σε έξοδα, όπως οι λογαριασμοί τηλεφωνίας και οι υψηλότερες απαιτή-

σεις σε γρήγορο internet, η χρήση καλύτερων κινητών ή προσωπικών υπολογιστών. Τα οποία όμως δεν καλύπτονται από αντίστοιχες αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων. Αντίθετα, συχνά οι εργοδότες μπορεί να απαιτούν μικρότερες καταβολές «αφού πλέον δεν υπάρχουν τα έξοδα μετακίνησης». Από την άλλη μεριά, οι εργοδότες, ακόμα και αν δε μειώσουν τους μισθούς, απαλλάσσονται από μια σειρά έξοδα τα όποια όπως φαίνεται πλέον αναλαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι τα έξοδα θέρμανσης, όπου ενώ που δεν πληρώνει ο εργοδότης για θέρμανση του χώρου εργασίας, οι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν τη θέρμανση του χώρου εργασίας τους (δηλαδή της κατοικίας τους) για όσο εργάζονται. Το ίδιο όμως συμβαίνει ως προς πολλές κατηγορίες εξόδων. Χαρακτηριστικά, μια έρευνα που έγινε σε διευθυντές επιχειρήσεων δείχνει ότι το 32% των εταιρειών φαίνεται να εξοικονομεί σε δαπάνες τεχνολογίας και ένα 22% προβλέπει εξοικονομήσεις σε δαπάνες ακίνητης περιουσίας. Τέλος, ο αντίκτυπος της τηλεργασίας δεν περιορίζεται στο πλαίσιο των επιχειρήσεων. Αντίθετα, η τηλεργασία επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογική κατάσταση του εργαζόμενου, όσο και του περίγυρού του. Οδηγεί σε ένα αίσθημα αποξένωσης και μοναξιάς, συμβάλλει στη διόγκωση της ενδοοικογενειακής βίας, ενώ πλήττει άνισα γυναίκες και άντρες.

Πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει μια συνολικότερη έκθεση ως προς το ζήτημα της τηλεργασίας από τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση στα πλαίσια της καμπάνιας «Κομμουνισμός - Επιστροφή στο Μέλλον», στην οποία θα παρουσιάζονται διεξοδικότερα τα χαρακτηριστικά και τα αποτελέσματα της τηλεργασίας.

9 Μια τεχνολογία που «απελευθερώνει» αλλά βρίσκεται σε λάθος χέρια Το βίωμα της τηλεργασίας μπορεί σήμερα να μην είναι και η καλύτερη εμπειρία, όμως αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι ως τεχνολογία δεν ενέχει στο εσωτερικό της θετικά απελευθερωτικά χαρακτηριστικά. Σήμερα, αν τηλε-εργάζεσαι μπορεί να σε παίρνει το αφεντικό σου Παρασκευή βράδυ και να σου αναθέτει δουλειές για το Σαββατοκύριακο, να σε φορτώνει με υπέρογκο έργο και να απαιτεί εμμέσως τις (απλήρωτες) υπερωρίες σου. Ίσως να ακούγεται γραφικό, όμως για τα σημερινά δεινά της τηλεργασίας ευθύνεται η βασική αντίθεση αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, η αποξένωση του εργαζόμενου από τα μέσα παραγωγής και το προϊόν του (και άρα συντήρησής του). Ουσιαστικά, ως τεχνολογία παραγωγής η τηλεργασία σημαίνει μια μεγαλύτερη ελευθερία η οποία κυρίως προκύπτει από την υψηλότερη χωροχρονική ευελιξία της εργασίας. Όμως σε έναν κόσμο όπου οι ανάγκες επιβάλλονται και εξαϋλώνουν την ελευθερία, τα οφέλη αυτής της διαδικασίας δεν τα δρέπει η πλειοψηφία, αλλά αντίθετα τα εκμεταλλεύεται και τα τεντώνει το κεφάλαιο για το δικό του όφελος σε βάρος της. Σε μια κοινωνία των ελεύθερα συνεταιρισμένων ανθρώπων, η τηλεργασία θα μπορεί να αποτελέσει σημαντικό στοιχείο της ελευθερίας της εργασίας. Στα πλαίσια αυτά, στο βαθμό που του επιτρέπει η τεχνολογία, κάποιος θα μπορεί να συνεισφέρει στην παραγωγή από όπου θέλει, θα μπορεί να απολαμβάνει διαστήματα μακριά από το χώρο εργασίας του, να μειώνει τις μετακινήσεις του, να εργάζεται από κάποιο εξοχικό θέρετρο για λίγο, χωρίς όμως να χάνει τη σύνδεσή του από τον εργασιακό χώρο και τους συναδέλφους του, χωρίς να του επιβάλλεται αυτή η σχέση, να εξωθείται σε απομόνωση ή να καταλήγει ανέστιος εργαζόμενος. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει η κοινωνία να απαιτήσει την κάλυψη των αναγκών της και πάνω τους να οικοδομήσει την ελευθερία της.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Θεσσαλονίκη: Την Τρίτη η δίκη του Κώστα Ξενόπουλου

ΣΕ ΔΙΚΗ οδηγείται την Τρίτη 9 Φεβρουαρίου ο Κώστας Ξενόπουλος, στέλεχος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με την Πόλη Ανάποδα-Δύναμη Ανατροπής, για τη συμμετοχή του σε συγκέντρωση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης με αφορμή το συνέδριο Thessaloniki Summit τον Οκτώβρη του 2017. Το συνέδριο διοργάνωνε ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος με τη συμμετοχή των Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη. Η συγκέντρωση για την προστασία της λαϊκής κατοικίας δέχθηκε άγρια επίθεση από τα ΜΑΤ που τραυμάτισαν σοβαρά στο κεφάλι τον Κ. Ξενόπουλο. Ο ίδιος κατόπιν κατέθεσε μήνυση, με την ΕΛΑΣ όχι μόνο να μην εντοπίζει τον αυτουργό της επίθεσης, παρά το πλήθος ντοκουμέντων, αλλά και να προχωρά σε αντιμήνυση κατά του θύματος! Σε ανακοίνωσή του το ΝΑΡ καταγγέλλει «την ακραία κατασταλτική πολιτική της ΝΔ» και απαιτεί να σταματήσει η εκδικητική δίωξη.

Ριτσώνα: Αγώνας για καλύτερες συνθήκες από τους πρόσφυγες

ΣΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ έχουν προχωρήσει από την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου οι πρόσφυγες στον καταυλισμό της Ριτσώνας για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Μεταξύ άλλων, ο αποκλεισμός των προσφυγόπουλων από την εκπαίδευση, με ευθύνη και του Δήμου Χαλκιδέων που ανακοίνωσε ότι δεν δέχεται νέες εγγραφές παιδιών προσφύγων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και η ελλιπέστατη ιατρική φροντίδα. Ακόμα, όπως καταγγέλλουν οι πρόσφυγες, στον καταυλισμό το νερό κόβεται τρεις φορές την εβδομάδα από τις 9 το βράδυ μέχρι το επόμενο πρωί, ενώ αμφιβολίες υπάρχουν και για την ποιότητα του νερού. «Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο δίκαιο αγώνα τους και παλεύουμε μαζί τους για να ζουν στις γειτονιές μας με ανθρώπινες συνθήκες, με προγράμματα στέγασης σε κατοικίες για όλους και δικαιώματα σε παιδεία, υγεία, εργασία», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Συντονισμός για το Προσφυγικό Μεταναστευτικό.

Κινητοποιήσεις στα Κέντρα Υγείας για πρωτοβάθμια φροντίδα

ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ και παρεμβάσεις σε πολλά Κέντρα Υγείας και υποκαταστήματα ΙΚΑ στην Αττική πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 3/2 στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράσης για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας μετά από κάλεσμα της ΟΕΝΓΕ και της ΠΟΕΔΗΝ και τη στήριξη από πολλά πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες γειτονιών, ανάμεσά τους και οι αντικαπιταλιστικές κινήσεις πόλης. Μεταξύ άλλων κινητοποιήσεις έγιναν σε Βύρωνα, Ηλιούπολη, Περιστέρι, Ίλιον και Μαρούσι. Οι συγκεντρωμένοι μίλησαν με τους εργαζόμενους και τους κατοίκους των περιοχών και μοίρασαν δεκάδες προκηρύξεις για το δικαίωμα στην ζωή.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΡΙΝ: ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟ Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΟΥ 2021

Ιδιαίτερα ενθαρρυντικός είναι ο ρυθμός ανανεώσεων αλλά και νέων συνδρομών για το πρώτο εξάμηνο του 2021. Εξίσου σημαντικές είναι και οι έξτρα οικονομικές ενισχύσεις συνδρομητών και φίλων. Οι συνδρομές δίμηνης διάρκειας κοστίζουν 12 ευρώ, οι εξάμηνες 50 και οι ετήσιες 100. Η πληρωμή μπορεί να γίνει με τους εξής γνωστούς τρόπους: είτε μέσω συντρόφου της Συντακτικής Επιτροπής ή φίλου της εφημερίδας, είτε απευθείας με κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του Πριν Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) και αποστολή μέιλ στο prin@otenet.gr.

ΛΑΝΤΖΑ ΠΑΡΓΑΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Ανακοίνωση με την οποία χαιρετίζει «τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του σωματείου για την πραγματοποίηση αιτήσεων επαναπρόσληψης στα ξενοδοχεία της περιοχής», εξέδωσε η αγωνιστική κίνηση εργαζομένων στο τουρισμό-επισιτισμό Λάντζα Πάργας. Όπως σημειώνει το κάλεσμα έγινε μετά από δική της πίεση «προσπερνώντας τα εμπόδια που έβαζε το προεδρείο του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας αλλά και ο τοπικός αντιπρόσωπος στην Ομοσπονδία Ξενοδοχοϋπαλλήλων». Τέλος, η αγωνιστική κίνηση καλεί το ΔΣ του σωματείου του οποίου η θητεία έχει λήξει και εκμεταλλεύεται τις απαράδεκτες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης λόγω covid, να καλέσει γενική συνέλευση με θέμα την προετοιμασία και οργάνωση του σωματείου μπροστά στη νέα τουριστική σεζόν, τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που υπογράφτηκε για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, τη σύμβαση στον επισιτισμό και τον ορισμό ημερομηνίας για τις εκλογές στο σωματείο. «Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο για να παλέψουμε για όλα όσα μας ανήκουν σε μια ζωή που μας αξίζει», σημειώνει.

Θεσσαλονίκη: Σύσκεψη για σχήμα στο ΣΜΤ Σε ανοιχτή σύσκεψη για την δημιουργία νέου σχήματος στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) Θεσσαλονίκης καλεί την Κυριακή 7/2 στις 12.30 το μεσημέρι, στην είσοδο του Παιδαγωγικού, η Πρωτοβουλία για την δημιουργία αγωνιστικής συλλογικότητας στο ΣΜΤ. «Καλούμε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη στον κλάδο των Τεχνικών, των Μηχανικών και σε συναφείς κλάδους να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για μια διαφορετική ταξική παρέμβαση στον κλάδο και το Σωματείο», αναφέρει μεταξύ άλλων το κάλεσμα.

ΤΕΕ: Απόλυση 15 εργαζομένων Σε καταγγελία της διοίκησης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) καθώς για πρώτη φορά άσκησε ένδικα μέσα ενάντια σε δικαστική απόφαση (και μάλιστα εφετειακή) που δικαίωσε 15 απολυμένους εργαζόμενους, προχώρησε ο σύλλογος εργαζομένων του ΤΕΕ. Όπως αναφέρει, πρόκειται για μονομερή ενέργεια της διοίκησης του ΤΕΕ ενάντια στη σταθερή εργασιακή σχέση που συνοδεύεται μάλιστα από το απαράδεκτο και παράλογο επιχείρημα ότι «οι συμβάσεις έργου με τη μορφή που υφίστανται στο ΤΕΕ δεν αποτελούν εξαρτημένη σχέση εργασίας»!

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ακόμη μια Πέμπτη η συμμετοχή και η μαχητικότητα στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια ήταν πολύ μεγάλη. Δεν σας φοβίζουν οι απαγορεύσεις και η καταστολή;

Κάποιος φόβος πάντα υπάρχει. Ειδικά τώρα, που βρισκόμαστε εν καιρώ απαγόρευσης κυκλοφορίας αλλά και λόγω της απίστευτης όξυνσης της καταστολής από μεριάς κυβέρνησης, η οποία στέκεται απέναντι στην αγωνιζόμενη νεολαία. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι τι έχουμε να ζυγίσουμε. Ο φόβος να χάσουμε κάθε δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, τσακίζει και την τρομοκράτηση που η κυβέρνηση προκαλεί. Λέμε ότι θα διεκδικούμε μέχρι τέλους όλα αυτά που μας αξίζουν και θα το κάνουμε. Είναι η ώρα να φοβηθούν εκείνοι! ▶ Τι είναι αυτό που έχει οδηγήσει τη νεολαία στον δρόμο του αγώνα;

Εκείνο που παρατηρείται είναι πως ευρύτερα τμήματα της νεολαίας διακατέχονται από μια συσσωρευμένη οργή. Η κυβέρνηση έχει κάνει την υγειονομική κρίση ευκαιρία, για να περάσει μια σειρά αντιδραστικών μέτρων τόσο στην εργασία, όσο και στην εκπαίδευση. Η απομόνωση, το κλείσιμο των δημόσιων χώρων, το χτύπημα στις κοινωνικές σχέσεις εντείνουν αυτή την οργή. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα ηχηρό πλαίσιο αμφισβήτησης και άρνησης της αστικής πολιτικής που ξεπερνά το «στενό» πλαίσιο της εκπαίδευσης και που δηλώνει θαρρετά «παρών» είτε μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα εργατικά σωματεία, αλλά ακόμη αυθόρμητα, με νέους και νέες να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με κινητοποιήσεις και «ψήγματα» οργανωμένης πάλης. ▶ Γιατί τόση μεγάλη αντίδραση για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ;

Το νομοσχέδιο επιδιώκει να αλλάξει πλήρως τον χάρτη της εκπαίδευσης. Όλες αυτές οι αλλαγές, βέβαια, αποτελούν πάγιες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Η αναδιάρθρωση κινείται γύρω από δύο άξονες, ο πρώτος είναι η ευθεία βολή στα πιο φτωχά παιδιά που θα καθίσταται αδύνατον να εισαχθούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο. Ο δεύτερος είναι το χτύπημα της δυνατότητας των φοιτητών και φοιτητριών να αντιδράσουν,

Κωνσταντίνα Πολίτη Φοιτήτρια Φυσικού Αθήνας

Είναι η ώρα να φοβηθούν εκείνοι! «Η νεολαία έχει τσαμπουκά και δεν θα υποχωρήσει στους εκβιασμούς καμίας κυβέρνησης. Το αποδεικνύει στην Ελλάδα, στην Τουρκία, λεύουμε για στην Ιταλία! Παλεύουμε ου του την ενότητα όλου αίδευσης, κόσμου της εκπαίδευσης, τών και μαθητών, φοιτητών εργαζομένων, ώστε εί να δημιουργηθεί ατικό το ισχυρό κινηματικό πολιτικό μπλοκ ρει που θα μπλοκάρει αυτό το νομοσχέδιο»,, δηλώνει στο Πριν η φοιτήτρια α Κωνσταντίνα Πολίτη, για την χη ελπιδοφόρα μάχη ν των φοιτητικών συλλόγων.

ην ο οποίος υλοποιείται με την κό αστυνόμευση και το πειθαρχικό οδίκαιο, με πρόσχημα την «ανοην μία» στα πανεπιστήμια. Στην πραγματικότητα, θέλουν να τσακίσουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. ▶ Και η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας γιατί αποτελεί «casus belli» για εσάς;

Νιώθουμε πως μας κοροϊδεύύας! ουν μπροστά στα μάτια μας! μή Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που τα πανεπιστήμια είναι πλήρως υποστελεχωμένα και ένα χρόνο κλειστά, η κυβέρνηση να επιλέγει να δίνει λεφτά για την αστυνομία. Ακόμη, το πανεπιστήμιο αποτελούσε

H νεολαία να γίνει ο σπασμένος κρίκος στην αλυσίδα της συνολικής επίθεσης στον λαό και τα δικαιώματά του

στον

ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

ανέκαθεν εκείνον τον κοινωνικό χώρο, όπου η νεολαία, συζητούσε, ζυμωνόταν, ριζοσπαστικοποιούσε τη σκέψη της, πολιτικοποιούταν και διεκδικούσε ένα καλύτερο αύριο, ανεξάρτητα και σε κόντρα με τις αντιλαϊκές πολιτικές των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων. Δεν ήταν και ούτε θα είναι, όσο και αν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις το επεδίωκαν, ένα στείρο περιβάλλον στο οποίο θα μεταδίδονται μόνο πληροφορίες από καθηγητή σε φοιτητή. ▶ Τις τελευταίες εβδομάδες, με κλειστές τις σχολές εδώ και μήνες, πραγματοποιούνται ξανά μαζικές γενικές συνελεύσεις. Πώς εξηγείται αυτό;

Η νεολαία πανελλαδικά δείχνει έμπρακτα την ανάγκη που έχει να συζητήσει και να αποφασίσει για το μέλλον της! Κάθε φορά που σκέφτομαι την εικόνα από τις γενικές μας συνελεύσεις, εν μέσω lockdown, μου έρχεται στον νου το παράδειγμα με το δέντρο και τους αγρότες! Οι αγρότες που δούλευαν στα χωράφια ενός κτηματία συγκεντρώνονταν σε κάθε διάλειμμα όλοι μαζί σε μια τεράστια ελιά που τους έκανε σκιά. Έτσι, τους δινόταν η ευκαιρία να κουβεντιάσουν μεταξύ τους. Συνειδητοποίησαν την εκμετάλλευση της δουλειάς τους από τον μεγαλοκτηματία, αντέδρασαν και διεκδίκησαν! Ο κτηματίας έκοψε τη μεγάλη ελιά και έτσι οι εργάτες γης μαζεύονταν πια λίγοι-λίγοι σε μικρότε τερες ελιές και δεν συζητούσαν συ συλλογικά πια! Εμείς όμως δεν θα επιτρέψουμε να κόψουν τη «μ «μεγάλη ελιά» μας! ▶ Πρόκειται για πραγματικά «ζωντανές» διαδικασίες των συλλόγων ή για στείρες πολιτικές αντιπαραθέσεις;

Σαφώς και υπάρχει η πολιτική Σ «δ «διαπάλη», και καλώς υπάρχει, εφ εφόσον οι εκπαιδευτικές μεταρρυ ρυθμίσεις δεν είναι μια ζαριά τη υπουργού, αλλά έχουν ρίζες της στις συνολικές αστικές αναδιαρθρώσεις, για το τσάκισμα των οποίων είναι ανάγκη να πολιτικοποιηθεί βαθιά το φοιτητικό κίνημα. Για παράδειγμα, είναι προφανής η προσπάθεια

του Bloco (παράταξη ΣΥΡΙΖΑ) να εμφανιστεί ως μια αριστερή δύναμη στο φοιτητικό κίνημα, τη στιγμή που ο κομματικός του φορέας έχει συμβάλει στην εφαρμογή αντιεκπαιδευτικών μέτρων, όταν ήταν κυβέρνηση, όπως αντίστοιχα και η νεολαία του ΜέΡΑ25 που από τη μία αντιδρά κι από την άλλη συμφωνεί με άλλες μορφές πανεπιστημιακής αστυνομίας. Ακόμη και αναλύσεις που αποκόπτουν τον οικονομικό από τον πολιτικό αγώνα (ΠΚΣ/ΚΝΕ) ή που μιλούν για προοδευτικά μέτωπα στην ελάχιστη δυνατή συμφωνία, κάτι που καταλήγει στη συσπείρωση γύρω από την άρνηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας μόνο (δυνάμεις της ΛΑΕ) μπορεί να συμβάλουν προσωρινά σε μια αμυντική στάση του φοιτητικού κινήματος ως προς το νομοσχέδιο, όμως έτσι δεν το εξοπλίζουν με τα κατάλληλα πολιτικά εφόδια για τη συνολική αντεπίθεση που απαιτεί η περίοδος. Οι συζητήσεις στις γενικές μας συνελεύσεις έχουν, λοιπόν, κατά βάση χαρακτήρα ανάλυσης του νομοσχεδίου και της πολιτικής πίσω από αυτό. Το βάθος της κουβέντας αποτυπώνεται και στη μαζικότητα στον δρόμο, όπου κάθε Πέμπτη ο αριθμός των φοιτητών και φοιτητριών αυξάνεται εκθετικά. ▶ Μιλάτε για απόσυρση του νομοσχεδίου. Είναι αυτό εφικτό;

Ο αγώνας της νεολαίας θα νικήσει! Έχουμε πίσω μας, το κύμα των καταλήψεων το ’9091, το μεγάλο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα του ’06-07 που οι νέοι και οι νέες στη χώρα μας και οι εργαζόμενοι δεν επέτρεψαν την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την απαξίωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, τη μετατροπή της σε ένα ακριβό εμπόρευμα για λίγους. Η νεολαία έχει τσαμπουκά και δεν θα υποχωρήσει στους εκβιασμούς καμίας κυβέρνησης. Το αποδεικνύει στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στην Ιταλία! Παλεύουμε για την ενότητα όλου του κόσμου της εκπαίδευσης, μαθητών, φοιτητών κι εργαζομένων, ώστε να δημιουργηθεί το ισχυρό κινηματικό πολιτικό μπλοκ που θα μπλοκάρει αυτό το νομοσχέδιο και θα αποτελεί ένα μόνιμο αγκάθι για τα κυβερνητικά σχέδια σε κάθε επίπεδο! Πρέπει να ελπίζουμε και να επιδιώκουμε η νεολαία να γίνει ο σπασμένος κρίκος στην αλυσίδα της συνολικής επίθεσης στον λαό και τα δικαιώματά του!

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πανδημία και νεολαία: φυλακίζουν το παρόν, υποθηκεύουν το μέλλον Νέοι από έξι χώρες μιλούν στο Πριν για την κατάσταση που βιώνουν Γιώργος Τζίμας Μέσα σε έναν χρόνο, η πανδημία κατάφερε να βγάλει στη φόρα παντού στον κόσμο όλες τις αδυναμίες, τις αδικίες και τα αδιέξοδα που διαπνέουν δομικά το καπιταλιστικό σύστημα. Το ότι οι νέοι και οι νέες βρισκόμαστε στο επίκεντρο της επίθεσης της αστικής πολιτικής δεν αποτελεί κάποιο παράδοξο της πανδημίας ούτε είναι ελληνικό φαινόμενο. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αστικές κυβερνήσεις κάθε πολιτικού χρωματισμού αντιμετωπίζουν τον Covid-19 σα να βάζουν τσιρότο σε μια πληγή από σφαίρα · παράλληλα όμως κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για ένα ηλεκτροσόκ στην παγκόσμια οικονομία, αναγκάζοντας εμάς να κρατάμε τα καλώδια με γυμνά χέρια.

«Χειρότερα από τον κορονοϊό είναι τα μέτρα κυβερνήσεων και κεφαλαίου»

Δεν υπολόγισαν σωστά όμως την παράπλευρη ανάνηψη των τάσεων χειραφέτησης και την ισχύ των αγώνων εκατομμυρίων νέων της επισφάλειας, ανέργων, φοιτητών και μαθητών που δεν αντέξαμε να παρακολουθούμε μέσα από μια οθόνη τους εκπροσώπους του κεφαλαίου να κερδίζουν από τον κόπο μας. Τη στιγμή που στην Ελλάδα οι νέοι και οι νέες βρισκόμαστε ξανά στους δρόμους, διεκδικώντας με σοβαρούς όρους το δικαίωμά μας στη μόρφωση, την εργασία και την υγεία, νέοι αγωνιστές και αγωνίστριες από έξι διαφορετικές χώρες, μιλούν στο Πριν, αποδεικνύοντας από την πλευρά τους ότι η ταξική πάλη δεν εκτυλίσσεται σε δυστοπικές σειρές του Netﬂix. Οι αληθινοί πρωταγωνιστές της είμαστε εμείς.

Η άλλη όψη

Τουρκία Murat Doğu φοιτητής πολεοδομικού και περιφερειακού σχεδιασμού, μέλος της Emek Gençliği (Εργατική Νεολαία)

«Μέτρα απότοκα του καπιταλισμού, όχι για την πανδημία» Λόγω πανδημίας, οι συνθήκες επιδεινώθηκαν και η νεολαία της Τουρκίας είναι μια από τις κύριες κοινωνικές ομάδες που βίωσαν τις επιπτώσεις της. Η νεολαία είναι ο πρώτος στόχος για τις απολύσεις ή για το επίδομα εργασίας μικρής διάρκειας*. Η κατάσταση είναι παρόμοια και για εκατομμύρια μαθητές, που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις τάξεις τους στο δημόσιο λύκειο, ωστόσο βλέπουμε ότι οι συνομήλικοί τους σε ιδιωτικά λύκεια είναι σε θέση να προγραμματίζουν την καριέρα τους. Οι φοιτητές έχουν μετατραπεί σε «πειραματόζωα» των σχολών τους. Δεν αντέχει άλλο το μυαλό την αφόρητη εντατικοποίηση των διαλέξεων. Είναι επίσης συχνό φαινόμενο να αδυνατούν να συμμετέχουν στις εξετάσεις, να αντιμετωπίζουν τεχνικά προβλήματα λόγω των συστημάτων κι από πάνω οι σχολές να κατηγορούν τους ίδιους για αυτά τα προβλήματα. Εν τω μεταξύ, ειδικά στις αγροτικές περιοχές, εύκολα θα μάθεις τα νέα για κάποιον γονιό που έπεσε από τη στέγη, γιατί προσπάθησε να φτιάξει την κακή σύνδεση στο internet, ώστε το παιδί του να παρακολουθήσει την τηλε-διάλεξη ή για παιδιά που περπατούν για χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πιάσουν σήμα. Στις πόλεις, χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στις οικογένειές τους και να ζουν εξαρτώμενοι από αυτούς, εν μέρει λόγω των μέτρων της πανδημίας στον τομέα των υπηρεσιών, όπου η απασχόληση των νέων είναι μεγάλη. Ενώ η κυβέρνηση δεν ανέπτυξε καμία πολιτική για τα προβλήματα των νέων, τα οποία αυξήθηκαν εκθετικά με την πανδημία, ήταν σε θέση να τους θυσιάσει για την κερδοφορία του κεφαλαίου και να επιταχύνει τις αντιδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια τους, όσο αυτοί δεν βρίσκονταν στις σχολές. Σχετικό παράδειγμα αποτελεί το Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, όπου διορίστηκε πρύτανης απευθείας από την κυβέρνηση**. Οι συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες στο Βόσπορο και σε άλλα

πανεπιστήμια απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι το μονοπροσωπικό μονοκομματικό καθεστώς ενεργεί για να συντρίψει όσους δεν συμφωνούν μαζί του. Μπορεί να διορίσει έναν πρύτανη, που κανείς δεν θέλει, με εκστρατεία αποκλεισμού και μπλόκα της αστυνομίας. Δεν θα ήταν άστοχο αν λέγαμε ότι με την καθημερινή πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης να εφαρμόζεται συνεχώς, έχει συσσωρευτεί πολύς θυμός, ειδικά στη νεολαία της χώρας μας. Από το άνοιγμα γυναικείων πανεπιστημίων τη μια μέρα, προχωράει στην εφαρμογή του σχεδίου λεηλασίας της φύσης, όπως το Canal Istanbul***, την επόμενη. Σε μια σειρά τόσων εξελίξεων, μοιάζει σαν να φταίνε οι συνθήκες της πανδημίας που προκαλούν οργή, όμως οι αντιδράσεις προκαλούνται από τα μέτρα, τα οποία, αν και φαίνονται αποσπασματικά, είναι όλα απότοκα του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι ακόμη πιο προφανές από παλιότερα ότι οι οργανωμένοι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να ανατρέψουν αυτήν την κατάσταση και να χτίσουν ένα κίνημα που θα ακτινοβολεί σε κάθε περίσταση, αλλά δεν θα ξεθωριάζει μετά. Όσο βέβαια οι οργανώσεις νεολαίας στην Τουρκία δεν συναντιούνται, ο φασισμός ωριμάζει. Αυτό ισχύει όπου κι αν είμαστε. Πιστεύω ότι η αύξηση των οργανώσεων που παλεύουν πλάι, αποκαλύπτοντας προς τον κόσμο τη σχέση των αναδιαρθρώσεων στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις πόλεις και τους χώρους δουλειάς με το καπιταλιστικό σύστημα, είναι το πιο ζωτικό καθήκον που έχουμε μπροστά μας. * Ελάχιστος μισθός: 2.825 τουρκικές λίρες, Σύντομο επίδομα εργασίας: 1.200 τουρκικές λίρες. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να επωφεληθούν από αυτό. ** Αντιδραστικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης κάνουν νόμιμο ακόμα και τον διορισμό πρυτάνεων υπό ορισμένες προϋποθέσεις. *** Φαραωνικά σχέδια για δημιουργία διώρυγας που θα ενώνει Μαύρη Θάλασσα με Αιγαίο, αποφεύγοντας τον Βόσπορο.

Η άλλη όψη

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Αλβανία

Ηνωμένο Βασίλειο

Redi Muçi μέλος της Organizata Politike (Πολιτική Οργάνωση)

Kate Bradley μέλος συνδικάτου εργαζομένων στο νομικό κλάδο, μέλος του rs21 (Revolutionary Socialism on 21st Century – Επαναστατικός Σοσιαλισμός στον 21ο αιώνα)

«Στις ώρες απαγόρευσης κυκλοφορίας η αστυνομία σκότωσε τον Klodian» Η διαχείριση της πανδημίας στην Αλβανία ξεκίνησε με την επιβολή αυταρχικών μέτρων από τα αρχικά στάδιά της κιόλας, λόγω της εξαντλημένης κατάστασης του συστήματος υγείας, το οποίο έχει περάσει από 30 χρόνια λιτότητας και περικοπών, ενώ παράλληλα ανταγωνίζεται έναν επιθετικό ιδιωτικό τομέα, τον οποίο η κυβέρνηση υποστηρίζει μέσω χρηματοδοτήσεων. Ωστόσο, όταν ξέσπασε η πανδημία, η φθαρμένη δημόσια υγεία ήταν εκείνη που σήκωσε όλο το βάρος. Δεν έχει παρουσιαστεί προς τον αλβανικό λαό καμία συγκεκριμένη στρατηγική για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, ενώ είναι η χώρα με τον χαμηλότερο αριθμό τεστ ανά πληθυσμό — έξι φορές χαμηλότερος από τον μέσο όρο στην Ευρώπη και τρεις φορές χαμηλότερος από τον μέσο όρο στην περιοχή. Οι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με την προοπτική της τηλεκπαίδευσης, που βάζει φραγμούς σε όσους δεν έχουν τα μέσα να παρακολουθήσουν, είτε πρόκειται για εξοπλισμό είτε για πρόσβαση στο Διαδίκτυο σε απομακρυσμένες περιοχές. Το κίνημα φοιτητών «Për Universitetin» («Για το Πανεπιστήμιο) έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία για κατάργηση των διδάκτρων γι’ αυτό το ακαδημαϊκό έτος, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί. Ένας από τους σκληρότερους νόμους που επιβλήθηκε ήταν αυτός που θέσπισε την παραβίαση της καραντίνας ως ποινικό αδίκημα με ποινή μέχρι και δέκα έτη φυλάκισης, ανεξάρτητα αν νοσεί κανείς ή όχι. Κατά τις ώρες απαγόρευσης, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, η αστυνομία πυροβόλησε και σκότωσε τον 25χρονο Klodian Rasha, γεγονός που πυροδότησε διαδηλώσεις στους δρόμους των Τιράνων. Ενώ επιβάλλει ένα αυταρχικό νομοθετικό πλαίσιο για τον περιορισμό της ανθρώπινης επαφής, η κυβέρνηση

ουδέποτε έκλεισε εκείνους τους χώρους εργασίας, όπου στοιβάζεται μεγάλος αριθμός εργαζομένων. Μιλάμε για κλάδους οι οποίοι δεν παράγουν προϊόντα που σχετίζονται με την κατάσταση της πανδημίας, όπως τα ανθρακωρυχεία, τα τηλεφωνικά κέντρα ή οι κατασκευαστικές βιομηχανίες, που έχουν μετατραπεί σε φωλιές μολύνσεων.

Συλλήψεις αγωνιζόμενων φοιτητών και φοιτητριών στην Κωνσταντινούπολη

«Κύμα εξώσεων σε νέους που δεν μπορούν να πληρώσουν νοίκι» Με τον υψηλότερο αριθμό θανάτων από τον Covid-19 στην Ευρώπη (πάνω από 102.000 στις 2/2/2021) το Ηνωμένο Βασίλειο φαντάζει ως ένα πολύ καταθλιπτικό μέρος να ζει κανείς κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πανδημίας. Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος εδώ, όμως, δεν οφείλονται στην ίδια την πανδημία αλλά στη διαχείρισή της, καθώς αυτή είναι αποτέλεσμα πολιτικών και συνθηκών που προϋπήρχαν. Πολλοί από τους θανάτους και τις συνέπειες της Covid-19 οφείλονται σε μια κατάσταση που βράζει μετά από 40 χρόνια νεοφιλελευθερισμού: νοσοκομεία με πληρότητα, λιμνάζοντες μισθοί, συσσωρευμένα ενοίκια

που καθυστερούν, συνθήκες πολύ κακές για να ζει κανείς. Για τους νέους, ο κίνδυνος θανάτου από την Covid-19 είναι χαμηλότερος αλλά η ζωή γίνεται δυσκολότερη υπό την εκμετάλλευση των εργοδοτών, των ιδιοκτητών και του κράτους. Για παράδειγμα, τη στιγμή που οι νέοι το πιθανότερο είναι να νοικιάζουν σπίτι, ένα κολοσσιαίο κύμα εξώσεων προβλέπεται στους επόμενους μήνες στο ΗΒ, επηρεάζοντας έως και 800.000 άτομα που καθυστερούν το νοίκι τους. Πλήθος νέων συνδικάτων στέγης, με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή από τη νεολαία, όπως το Living Rent και το ACORN, έχουν αναλάβει δράση κατά των ιδιοκτητών, για τη μείωση των ενοικίων και τη διακοπή των εκδιώξεων, με κάποια επιτυχία αλλά σε σχετικά μικρή κλίμακα. Οι μαθητές συχνά θεωρήθηκαν «φορείς υπερμετάδοσης» του ιού, επειδή τα σχολεία παρέμειναν ανοιχτά χωρίς μέτρα «ασφάλειας» από την κυβέρνηση, παρόλο που η Νέα Εκπαιδευτική Ένωση (NEU) πραγματοποίησε μια ιστορικά μεγάλη κινητοποίηση, με εκατοντάδες χιλιάδες, για να πιέσει την κυβέρνηση να είναι λιγότεροι μαθητές ανά αίθουσα από τις αρχές Ιανουαρίου. Οι φοιτητές κλήθηκαν πίσω στις εστίες για να πληρώσουν εκβιαστικά ενοίκια, αν και τα μαθήματα γίνονται ηλεκτρονικά. Τώρα οι φοιτητές σε 45 πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται σε απεργία ενοικίου, χωρίς να το πληρώνουν, έως ότου ικανοποιηθούν οι βασικές απαιτήσεις για το κόστος, την υγεία, την ασφαλή λειτουργία. Σε αρκετά πανεπιστήμια επιτεύχθηκαν μερικές νίκες, όπως στο Μάντσεστερ, που συμφώνησε σε μείωση ενοικίων συνολικά κατά 12 εκ. λίρες το προηγούμενο τρίμηνο. Εν μέσω πανδημίας, τα ισχυρά σωματεία και οργανώσεις μας αγωνίστηκαν για να αντισταθούν στην αδυσώπητη βία που προκαλείται από την κινητήρια δύναμη του κέρδους. Θα χρειαστεί περισσότερη οργάνωση για να αντεπιτεθούμε!

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η άλλη όψη

Ιταλία

Σερβία

Giovanni Ordanini

Bogdan Cvetović

φοιτητής Σύγχρονης Ιστορίας, γραμματέας του Fronte Popolare στο Μιλάνο (Λαϊκό Μέτωπο)

φοιτητής Λογοτεχνίας, μέλος του Red Action/Red Initiative (Κόκκινη ∆ράση /Κόκκινη Πρωτοβουλία)

«Οι ιδιωτικοποιήσεις σαρώνουν τα δημόσια πανεπιστήμια»

«Νεολαιίστικες κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους στο διαδίκτυο»

Η κοινωνική και οικονομική κρίση που εκτοξεύτηκε στην Ιταλία μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, έχει αναδείξει τα δομικά προβλήματα της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της εκπαίδευσης και της έρευνας. Η Ιταλία ήταν η τρίτη χώρα στον κόσμο που έκλεισε τα πανεπιστήμια και τα σχολεία της, τα οποία ξανάνοιξε μόνο για λίγες εβδομάδες τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο, ενώ, ακόμη και σήμερα, δεν έχουν ληφθεί μέτρα ώστε οι μαθητές και οι φοιτητές να επιστρέψουν στις αίθουσες. Χιλιάδες φοιτητές από τη νότια Ιταλία δεν μετακινήθηκαν προς τα πανεπιστήμιά τους που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα, λόγω του υψηλού κόστους ενοικίασης και διαμονής στις ιστορικά πλουσιότερες και πιο παραγωγικές βόρειες περιοχές, όπου βρίσκονται πολλά από τα ιδρύματα. Την ίδια στιγμή, πολλοί εργαζόμενοι φοιτητές έχουν χάσει τις δουλειές τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρώσουν για τα δίδακτρα και τα βιβλία των σχολών. Παρά την τηλεκπαίδευση, την απουσία αξιοποίησης των κτιριακών

Με την έναρξη της πανδημίας, οι αρχές άδραξαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τον ιό ως «αόρατο εχθρό», όπως τον περιγράφουν, για να ελέγξουν την επιβολή της κυριαρχίας τους στη χώρα, που πλήττεται από την οικονομική κρίση εδώ και δεκαετίες. Χρησιμοποιώντας την κατάσταση της πανδημίας ως δικαιολογία αλλά και ως μέσο εκφοβισμού, η κυβέρνηση ενίσχυσε την καταστολή, ενώ όλες οι βαριές συνέπειες της κρίσης έπεσαν στις πλάτων των πολιτών, των εργαζομένων, των μαθητών και φοιτητών, των συνταξιούχων. Η ανεργία εκτοξεύθηκε, ιδιαίτερα στους νέους, με τον αριθμό των θέσεων εργασίας που χάνονται να αυξάνεται καθημερινά. Τα πανεπιστήμια και οι σχολές διατήρησαν τα δίδακτρα και τα έξοδα υποτροφιών σαν να μη συνέβη τίποτα, χωρίς να λάβουν υπόψη την οικονομική κατάσταση των περισσότερων φοιτητών. Ο μέσος μισθός στη Σερβία δεν είναι καν αρκετός για να καλύψει το ελάχιστο ποσό κατανάλωσης, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολ-

υποδομών από τους φοιτητές, το σταμάτημα των υποτροφιών, τα πανεπιστήμια δεν έκοψαν τα δίδακτρα των φοιτητών. Μόνο μετά από μήνες διεκδικήσεων από τους φοιτητικούς συλλόγους, ο υπουργός Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης Gaetano Manfredi αναγκάστηκε να κάνει υποχωρήσεις σχετικά με τη φορολόγηση, όμως ο αγώνας μας δεν μπορεί να αρκεστεί σε αυτά. Οι αποφάσεις για τα πανεπιστήμια χαρακτηρίστηκαν από τα εξής: κάθε ίδρυμα λειτούργησε με τη δική του πολιτική, οικονομική και ακαδημαϊκή αυτονομία και αποφάσιζε πώς να αντιμετωπίσει τους δικούς του φοιτητές, καθιστώντας έτσι τις διαφορές μεταξύ των πανεπιστημίων στη βόρεια Ιταλία και εκείνων της νότιας ακόμη πιο έντονες. Τα μέτρα της κυβέρνησης και του υπουργού Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης διαπλέκονται συχνά με τις απαιτήσεις μεμονωμένων πανεπιστημίων και Πρυτάνεων, προσπαθώντας να «πουλήσουν» κάποια ως καλύτερα από άλλα, στο πνεύμα των ιδιωτικοποιήσεων που σαρώνει τα δημόσια πανεπιστήμια.

λοί νέοι δουλεύουν με ημι-απασχόληση ή, σε άλλες περιπτώσεις, με μπλοκάκι. Πρόσφατα, η κυβέρνηση προσπάθησε να υποχρεώσει αυτούς τους εργαζομένους να πληρώσουν φόρο για πέντε χρόνια αναδρομικά. Την ίδια στιγμή, οι μεγάλες εταιρείες στη Σερβία, πολλές από τις οποίες δεν πληρώνουν καν φόρους, ενισχύονται με επιδοτήσεις! Αυτός είναι ο λόγος που ξεσήκωσε τον κλάδο των νέων εργαζομένων στο Διαδίκτυο, με κινητοποιήσεις που έγιναν το Σάββατο 16 Ιανουαρίου ενάντια στον νέο νόμο και την αυταρχική πολιτική του κράτους. Ανταποκρινόμενος στο νέο κύμα κινητοποιήσεων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήρισε τους εξεγερμένους νέους ως «αριστερούς εξτρεμιστές». Σημαντική παρακαταθήκη εντός πανδημίας άφησαν οι κινητοποιήσεις εναντίον του lockdown τον Ιούλιο του 2020, όπου ο κρατικός μηχανισμός απάντησε με έντονη καταστολή. Είναι προφανές ότι η δυσαρέσκεια στην κοινωνία είναι συνεχώς στα όρια της «έκρηξης».

«Κομμουνισμός: Επιστροφή στο Μέλλον»

Βόρεια Μακεδονία Nikola Ristevski (Shindre) συντάκτης στον πολιτιστικό τομέα της Glasnik.ml, Οικολόγος-Κομμουνιστής, μέλος Queer κοινότητας

Το να ζεις ως νέος στα Βαλκάνια είναι μια πολύ δύσκολη συνθήκη αλλά πρέπει να ανταπεξέλθεις, να αντέξεις τις δυσκολίες, να διεκδικήσεις μια καλύτερη ζωή. Μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του COVID-19, έχουμε δει ξεκάθαρα ότι οι κυβερνήσεις στα Βαλκάνια δεν έκαναν τίποτα για τη νεολαία, τους μαθητές, τις γυναίκες, τους επισφαλώς εργαζόμενους, ούτε τους ηλικιωμένους.Το νεοφιλελεύθερο, καπιταλιστικό και ατομικιστικό σύστημα στο οποίο ζούμε δεν αντιμετώπισε τα εμπόδια που αναδείχτηκαν με το ξέσπασμα της κρίσης και την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου. Τα βάρη επωμίζονται οι νέοι, μαθητές και φοιτητές, οι μελλοντικοί επισφαλώς εργαζόμενοι, που βρίσκονται σε τέλμα, με τα προβλήματα στην καθημερινότητά τους να έχουν αυξηθεί ραγδαία. Βλέποντας την ανεργία να αυξάνεται, τα συνεχή κρατικά δάνεια και την ατελείωτη διαδικασία ιδιωτικοποίησης δημόσιων αγαθών, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πιο κρίσιμο πρόβλημα — το ίδιο το σύστημα. Η νεολαία έχουμε την ευθύνη να σώσουμε τη Γη, που με την πανδημία έδειξε τα όριά της. Γι’ αυτό έχουμε όμως και την ευθύνη και τη

δυνατότητα να οργανωθούμε. Η μείωση των ωρών εργασίας πρέπει να είναι ένα βασικό αίτημα του κινήματος, ενώ όλες οι αριστερές οργανώσεις πρέπει να θέτουν στην πολιτική τους ατζέντα ζητήματα όπως οι κρατικοποιήσεις, η ενίσχυση του συστήματος υγείας, η υπεράσπιση του περιβάλλοντος.Αντικρίζοντας το υψηλό επίπεδο αστυνομικής βίας, πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν θα αφήσουν εύκολα να φέρουμε αλλαγές. Η οργάνωση για την επίλυση των προβλημάτων μας και η ανάγκη για ανατροπή του συστήματος τώρα, είναι πιο αναγκαίες από ποτέ! Πρέπει να αντιμετωπιστεί ο φόβος της νεολαίας ενάντια στην καταστολή, αγκαλιάζοντας τις δυνατότητες του αγώνα! Μαθητές και φοιτητές θα πρέπει να συνεργάζονται με τα εργατικά σωματεία, εκείνα να συμπεριλαμβάνουν τους επισφαλώς εργαζομένους, οι ελεύθεροι επαγγελματίες να συμπεριλαμβάνουν τις γυναίκες στα αιτήματά τους κι όλοι μαζί να υπερασπιζόμαστε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Εάν η Ιστορία είναι μια Πάλη των Τάξεων, όπως είπε ο Μαρξ, τότε πρέπει επιτέλους να σηκώσουμε στις πλάτες μας τη δική μας τώρα.

Απόψεις Γιώργος Νικολαΐδης Ψυχίατρος, ∆ιευθυντής Ψυχικής Υγείας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, πρόεδρος Επιτροπής Lanzarote για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική θυματοποίηση

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η πανδημία της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών ▸ Διαχρονικό φαινόμενο με νέες πλευρές πολλαπλής θυματοποίησης

σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών δεν αναφέρεται σε οποιαδήποτε περίσταση εμπλοκής ανηλίκων σε σεξουαλικές πρακτικές. Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σεξουαλική κακοποίηση παιδιών «θεωρείται η συμμετοχή ή η έκθεση παιδιών και έφηβων σε πράξεις με σεξουαλικό περιεχόμενο υποκινούμενες από ενήλικα, που συνήθως έχει σχέση φροντίδας ή οικειότητας με το παιδί και οι οποίες έχουν ως σκοπό τη σεξουαλική διέγερση ή/και ικανοποίηση του ενήλικα». Με αυτή την έννοια, δεν αποτελούν σεξουαλική κακοποίηση ούτε το φυσιολογικό ενδιαφέρον, η «περιέργεια» ή η ενασχόληση των παιδιών και των εφήβων με σεξουαλικά θέματα ούτε οι φυσιολογικές εκδηλώσεις της σεξουαλικότητας των παιδιών και των έφηβων ούτε το σεξουαλικό «παιχνίδι» των παιδιών, ακόμα και όταν υπερβαίνει όρια που οφείλουν να τηρούνται. Και φυσικά δεν πρέπει να θεωρείται κάτι τέτοιο η οποιαδήποτε εκδήλωση τρυφερότητας από τα παιδιά προς ενήλικες ή από εκείνους απέναντι στα παιδιά. Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι ένα διαχρονικό, οικουμενικό φαινόμενο. Αντίθετα με τη σωματική κακοποίηση των παιδιών όπου οι αντιλήψεις των κοινωνιών φαίνεται να άλλαξαν ανά τους αιώνες (από το «ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» στην απαγόρευση της σωματικής βίας κατά των παιδιών), στην περίπτωση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών οι ιστορικές κοινωνίες (ίσως με την εξαίρεση της Αιγύπτου και της Περσίας στους πρώτους αιώνες μ.Χ.), πάντα έθεταν νομικές, θρησκευτικές και ηθικές απαγορεύσεις σε σεξουαλικές πρακτικές εμπλοκής παιδιών με ενήλικα άτομα. Κι αυτό, παρότι η ηλικία ένταξης ενός παιδιού στην κοινότητα των ενεργών σεξουαλικά ατόμων διέφερε: πριν όμως από αυτό το εκάστοτε καθοριζόμενο όριο, η εμπλοκή ενός μικρού παιδιού σε πρακτικές ικανοποίησης των σεξουαλικών επιθυμιών ενηλίκων περιβαλλόταν με απαξία. Και όπως ακριβώς είναι γνωστές οι απαγορεύσεις αυτές ανά τους αιώνες, έτσι είναι γνωστές και οι περιστάσεις παραβίασης των απαγορεύσεων αυτών. Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών δεν φαίνεται να αλλάζει καν συχνότητα ανά τους αιώνες ή τις διάφορες κοινωνίες. Η αίσθηση που δημιουργείται τις τελευταίες δεκαετίες πως «γεμίσαμε παιδόφιλους» δημιουργείται μάλλον

επειδή πλέον ολοένα και περισσότερο θύματα βρίσκουν το κουράγιο να μιλήσουν και να καταγγείλουν, ενώ σε πιο παραδοσιακές κοινωνίες έπαιρναν το ένοχο μυστικό στον τάφο τους. Η σεξουαλική κακοποίηση μικρών σε ηλικία παιδιών είναι και το πρωτοτυπικό παράδειγμα του φαινομένου. Σε αυτές τις περιστάσεις, ψυχολογικά, η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών έχει χαρακτήρα αιμομιξίας, άσχετα αν το ενδιαφέρον του παιδόφιλου έχει μετατοπιστεί και στα παιδιά άλλων. Σε αυτές τις περιπτώσεις –που είναι μάλλον η πλειονότητα των περιστατικών– δράστης είναι ένας γονέας, φροντιστής ή άλλο άτομο από τον στενό «κύκλο εμπιστοσύνης» του παιδιού. Εκείνο δε που έλκει τον/τη δράστη/δράστρια σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αφυλία, η παιδικότητα, εξ ου και τα θύματα είναι σχεδόν εξίσου αγόρια ή κορίτσια, ενώ οι δράστες είναι επίσης άνδρες ή γυναίκες ενήλικες ή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (π.χ. έφηβοι). Ωστόσο η σεξουαλική κακοποίηση εμπεριέχει και άλλα τελείως διαφορετικά φαινόμενα όπως, για παράδειγμα, τη θυματοποίηση στην εφηβεία. Σε εκείνες τις περιπτώσεις συχνότερα θύματα είναι κορίτσια, δράστες άντρες και τα περιστατικά συμβαίνουν περισσότερο στην κοινότητα και λιγότερο ενδοοικογενειακά. Οι όλοι χαρακτήρες σε αυτή την υποκατηγορία περιστατικών μοιάζουν με τη σεξουαλική βία μεταξύ

ενηλίκων (δηλαδή από την επικράτηση ή μη ανδροκρατικών και βίαιων στερεοτύπων για τους ρόλους των φύλων), ενώ η μικρή ηλικία των θυμάτων επιτείνει το αίσθημα της κυριαρχίας στους δράστες. Μια άλλη κατηγορία περιστατικών αφορά τα λεγόμενα «πολυθυματοποιημένα» παιδιά: είναι παιδιά που μεγαλώνουν σε δυσλειτουργικά οικογενειακά πλαίσια, συχνά στον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, και στη διαδρομή της παιδικής τους ηλικίας θα υποστούν επανειλημμένες και διαφορετικές θυματοποιήσεις (σωματική βία, παραμέληση κ.ο.κ. και σεξουαλική). Αυτά τα παιδιά (π.χ.

Η αίσθηση που δημιουργείται πως «γεμίσαμε παιδόφιλους» δημιουργείται μάλλον επειδή ολοένα και περισσότερο θύματα βρίσκουν το κουράγιο να μιλήσουν και να καταγγείλουν

παιδιά που μεγαλώνουν σε ιδρύματα, παιδιά «του δρόμου») κάποια στιγμή θα εκτεθούν και στη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση. Τέλος, υπάρχει και το κομμάτι της διαδικτυακής σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, που αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο ιστορικό πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας και των μέτρων περιορισμού που έχουν επιβληθεί σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, καθώς η διαδικτυακή δραστηριότητα των παιδιών έχει αυξηθεί εκθετικά και αναλόγως φαίνεται να αυξάνονται και τα περιστατικά διαδικτυακής σεξουαλικής θυματοποίησής τους. Στις περιπτώσεις αυτές, ψυχολογικά, το ερμηνευτικό κλειδί είναι η διαστροφική ανάγκη των δραστών για έλεγχο του σεξουαλικού τους αντικειμένου: οι δράστες αυτοί δεν θυματοποιούν καθαυτό ένα παιδί αλλά ένα βίντεο ή μια φωτογραφία που αναπαριστά ένα παιδί. Το πρόβλημα είναι, ωστόσο, ότι για να παραχθεί το μέσο σεξουαλικής ικανοποίησης των δραστών (οι οποίοι είναι συχνά καλοβαλμένοι και ενταγμένοι κοινωνικά εύποροι κάτοικοι του αναπτυγμένου κόσμου) κάποια πραγματικά παιδιά θυματοποιήθηκαν, συνηθέστερα στις πιο φτωχές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Η έκταση του φαινομένου είναι μεγαλύτερη από όσο πιστεύεται. Το Συμβούλιο της Ευρώπης υπολογίζει ότι ένα στα πέντε παιδιά θα υποστούν κάποιας μορφής σεξουαλική θυματοποίηση στην παιδική τους ηλικία. Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού για την Ελλάδα υπολογίζει πως ένα στα είκοσι παιδιά θα έχουν μια τουλάχιστον εμπειρία σεξουαλικής κακοποίησης με σωματική επαφή και ένα στα τριάντα παιδιά θα έχουν μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού μέχρι την ενηλικίωση. Η αντιμετώπιση του φαινομένου είναι δύσκολη, καθώς τα περισσότερα περιστατικά ούτε αφήνουν σωματικά-ιατροδικαστικά ίχνη ούτε υπάρχουν μάρτυρες — οπότε το μόνο πειστήριο είναι η μαρτυρία των παιδιών-θυμάτων. Υπάρχουν σήμερα κοινωνικές τεχνολογίες και μέτρα που αποδεδειγμένα έχουν συμβάλει στην πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου. Στη χώρα μας ωστόσο τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν εφαρμοστεί, ακόμα κι αν μερικά εξ αυτών έχουν ψηφιστεί με νόμο (όπως π.χ. η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, το screening των επαγγελματιών που έρχονται σε καθημερινή επαφή με παιδιά κ.λπ.).

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Αντιδράσεις για την καταστολή των ΜΜΕ, αλλά… εκτός συνόρων!

από τις κάμερες

απαγορεύσεων» στο έργο δημοσιογράφων από διεθνή ΜΜΕ για ρεπορτάζ για τοπροσφυγικό στη Λέσβο τον Σεπτέμβριο του 2020, επανήλθε την περασμένη εβδομάδα, κάνοντας λόγο για «απειλή» στην ελευθερία της ενημέρωσης. Αιτία το νέο δόγμα ασφάλειας Χρυσοχοϊδη στις διαδηλώσεις, για το οποίο οι εγχώριες συνδικαλιστικές ενώσεις, ΕΣΗΕΑ και ΕΦΕ, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις δημοσιογράφωνφωτορεπόρτερ, δεν έχουν EΞΕΛΙΞΕΙΣ θα υπάρξουν στην Ένωση μπει στον κόπο να καταγΕκδοτών Τύπου. Η τοποθέτηση γείλουν. Αντιθέτως, μετά του εκδότη του Ελεύθερου Τύπου, από συνάντηση που είχαν Δ. Σκαναβή, κατηγορούμενου με τον υπουργό, βιάστηστο παρελθόν για το λουκέτο του καν, κυριολεκτικά, να θάΕπενδυτή, στην προεδρία της ΕΙΗΕΑ ψουν το θέμα. Για κακή είναι η αρχή. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τους τύχη, λίγες μόνο μέστην ΕΙΗΕΑ θα μπουν και τα μεγάλα ρες μετά τις διαβεβαιώσεις Χρυσοχοΐδη ότι οι «δημοεκδοτικά συγκροτήματα, όπως της σιογράφοι-φωτορεπόρτερ Καθημερινής και της Alter ego. είναι ελεύθεροι να καλύΤο ξεκλείδωμα επιδοτήσεων στον πτουν διαδηλώσεις και να Τύπο έρχεται πιο κοντά με αυτή την βρίσκονται σε όποιο σηεξέλιξη, ως επιβράβευση του ρόλου μείο θέλουν», συνελήφθη του υπέρ της κυβέρνησης. στη διαδήλωση για τον Δ. Κουφοντίνα φωτορεπόρτερ του Documento! Μάλιστα, με ψευδή μαρτυρία των αστυνομικών ότι δεν είχε έγγραφα που αποδείκνυαν το ποιος εί-

Είναι η δεύτερη μέσα σε πέντε μήνες συνεχόμενη αναφορά των «Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα» για τις απόπειρες ελέγχου και περιορισμού της ελευθερίας ενημέρωσης και την κρατική αυθαιρεσία στην Ελλάδα. Η διεθνής οργάνωση, μετά την καταγγελία «ωμής βίας» και «αυθαίρετων

ΕΤΟΙΜΕΣ να παραδώσουν τα όπλα είναι οι συνδικαλιστικές ενώσεις για τη μείωση προσωπικού στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Το νομοσχέδιο, όπως έγραψε το Πριν την περασμένη Κυριακή, προσφέρει τα πάντα στους ολιγάρχες, ικανοποιεί τους τοπικούς ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών στην περιφέρεια πληρώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές στα ταμεία, χαρίζει εκατ. οφειλών από το ανταποδοτικό τέλος της ΕΡΤ στις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ στους τηλεοπτικούς σταθμούς προβλέπει μείωση 60 θέσεων εργασίας. Οι συνδικαλιστές, προσκείμενοι πολιτικά στο κυβερνών κόμμα αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, κρύβονται πίσω από τις... διαθέσεις των εργαζομένων. Με πρόσχημα ότι όσοι είναι στα κανάλια δεν μπορούν να απεργήσουν, δηλώνουν πως η προηγούμενη απεργία πέτυχε όσα μπορούσε. Αρνούνται να οργανώσουν την αντίσταση και γίνονται έτσι συνένοχοι στη νέα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα.

ναι, όταν η εικόνα της μεταφοράς του στη ΓΑΔΑ με τα έγραφα που είχε στα χέρια του κυκλοφόρησε δημόσια. Η σύλληψή του και πάλι δεν προκάλεσε αντίδραση στις συνδικαλιστικές ενώσεις. Κάτι ψιθύρισαν πως δεν ήταν... μέλος! Επιχείρημα που τα κάνει ακόμη χειρότερα για την υποταγή τους. Με αυτό, προσφέρουν ανοιχτά και κραυγαλέα την υποστήριξή τους στην κατασταλτική πολιτική που επιχειρείται στον χώρο των ΜΜΕ και των ανθρώπων τους. Βρισκόμαστε πλέον στο σημείο όπου και στον χώρο των μίντια σχεδιάζεται η επιβολή καταστολής σε κάθε κάλυψη και ρεπορτάζ που δεν είναι υποταγμένα στην κυρίαρχη χειραγώγηση και προπαγάνδα. Είναι ένα βήμα μετά την επιβολή λογοκρισίας και ελέγχου της ενημέρωσης και θα προωθηθεί με σειρά άλλων μέτρων για τα κοινωνικά δίκτυα και την πληροφόρηση ανεξάρτητων μέσων και φωνών. Η καταγγελία της κρατικής αυθαιρεσίας από διεθνείς δημοσιογραφικούς οργανισμούς πιστοποιεί σε μεγάλο βαθμό την κατάντια του συνδικαλισμού στον δημοσιογραφικό κλάδο.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Σαν αστραπή διαδόθηκε η είδηση μεταξύ των στρατοπέδων της Ρόδου για όσα τραγικά και πρωτοφανή έπαθαν οι συνάδελφοί μας στο 542 Μ/Κ ΤΕ της Παστίδας. Ακολουθεί ολόκληρη η καταγγελία της Επιτροπής Φαντάρων Ρόδου. «Ο αξιωματικός πύλης και επαγγελματίας οπλίτης (ΕΠΟΠ) επιλοχίας σε κατάσταση μέθης εν ώρα υπηρεσίας, μέσα στο βράδυ, “έβαλε” την αλλαγή υπηρεσιών να κάνει κάμψεις σαν καψόνι και να χτυπήσει στο κράνος έναν στρατιώτη που τόλμησε να σηκωθεί, μην μπορώντας να κάνει περαιτέρω κάμψεις, με αποτέλεσμα ο συνάδελφος να σταλεί την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο με ελαφριά διάσειση. Σαν να μην έφτανε αυτό, ενώ ήταν μεθυσμένος, μπήκε στους οπλοβαστούς και χτυπούσε το όπλο του με δύναμη στα σίδερα, φωνάζοντας και βρίζοντας τον θαλαμοφύλακα. Το ζήτημα έχει φτάσει σε ανώτερο βαθμό, όπου και περιμένουμε να

Συνεχή περιστατικά αυταρχισμού ▸ Στρατιωτικός στη Ρόδο μέθυσε σε ώρα υπηρεσίας και χτύπησε φαντάρο μετά από καψόνια δούμε τις ποινές που θα επιβληθούν. Το περιστατικό είναι τρανή απόδειξη ότι με τα καψόνια δεν έχουμε ξεμπερδέψει στον ελληνικό στρατό του 2021. Η ανοχή και η κάλυψη τέτοιων ατόμων με καταχρηστικές συμπεριφορές μέσα στα στρατόπεδα είναι επικίνδυνη για όσους καλούμαστε να υπηρετήσουμε. Τέτοια φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας και αυθαιρεσίας πρέπει με τη δική μας άμεση αντίδραση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας να τα αποτρέπουμε μέχρι να εξαλειφθούν. Δεν θα μας αναγκάζουν να στρα-

τευόμαστε –και μάλιστα απειλούν με θέσπιση της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18– υπό συνθήκες στις οποίες κινδυνεύει η σωματική και ψυχική μας υγεία μέσα στα στρατόπεδα από τους ίδιους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για να διαφυλάξουν στο ακέραιο την υγεία μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων, ώστε να μην ξαναγίνουμε μάρτυρες αντίστοιχων ή και χειρότερων φαινομένων». Συνάδελφοι, σε αυτόν τον στρατό θέλουν να αυξήσουν την υποχρεωτική στράτευση στους 12 μήνες και στα

18 χρόνια του νέου ανθρώπου. Αυτός είναι ο στρατός του «Ισραήλ των Βαλκανίων» που συγκροτεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Γονείς και συνάδελφοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο εμείς, αγωνιζόμενοι μαζί με το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, μπορούμε να προστατεύσουμε την υγεία και τη ζωή μας. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνο έτσι μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα του φαντάρου - πολίτη με στολή. Εμείς καλούμε σε κλιμάκωση των κοινωνικών αντιστάσεων, σε ένταση του κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό ενάντια στην αστική πολιτική, τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, τον εθνικισμό και ρατσισμό. Αντιστεκόμαστε στη μετατροπή του ελληνικού κράτους σε «Ισραήλ των Βαλκανίων». Αγωνιζόμαστε ενάντια στην αύξηση της θητείας και τη στράτευση στα 18.

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

βία; Ποια βία;, τιτλοφορείται ένα βιβλίο - συλλογή κειμένων του Γάλλου φιλοσόφου Ζωρζ Λαμπικά. Δεν θα μπορούσε ίσως να υπάρξει καλύτερος τίτλος για τη συζήτηση γύρω από τη βία, εντός ή εκτός εισαγωγικών, στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και δη στην ΑΣΟΕΕ, όπου μετά και τη διαπόμπευση του πρύτανη του ιδρύματος φούντωσαν ξανά στον δημόσιο διάλογο τα περί «ανομίας», με κατάληξη το νομοσχέδιο περί πανεπιστημιακής αστυνομίας. Και αυτό γιατί, όπως και σε άλλες περιπτώσεις έτσι και στο ζήτημα των ΑΕΙ, όσοι σπεύδουν να καταδικάσουν τη βία «από όπου κι αν προέρχεται» συνήθως «ξεχνούν» να μιλήσουν για τη βία που αποτελεί «στοιχείο αναγκαστικότητας», όπως το είχε θέσει «γλυκά» πρόσφατα ο νυν υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης: την αστυνομική βία. Τέτοιου είδους βία στην ΑΣΟΕΕ, από όπου «άρχισαν όλα», τα τελευταία χρόνια υπήρξε μπόλικη. Το μεσημέρι της 25ης Φεβρουαρίου 2020 το Οικονομικό Πανεπιστήμιο λειτουργούσε ακόμη κανονικά. Στη ζώνη μαθημάτων, μεταξύ των ωρών 1 μ.μ.-3 μ.μ., η σχολή έσφυζε από φοιτητές, τα αμφιθέατρα ήταν γεμάτα. Ξαφνικά ΜΑΤ εφορμούν στο προαύλιο επί της Πατησίων, καταδιώκοντας άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Πετούν δακρυγόνα και κρότου λάμψης. Ο καπνός εισέρχεται στο κτήριο, η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική. Ο φύλακας ζητά από τους φοιτητές που έκαναν μαθήματα στο ισόγειο να εκκενώσουν τη σχολή. Εκείνοι αποχωρούν από την πλαϊνή είσοδο ενώ τα ΜΑΤ μπαίνουν μέχρι μέσα στη σχολή. Τους αποχωρούντες φοιτητές «σκανάρουν» οι αστυνομικοί των ΜΑΤ, σταματώντας για σωματικό έλεγχο όποιον, βάσει εμφάνισης, τους έμοιαζε «ύποπτος» για ό,τι είχε προηγηθεί. Φαντάζει παράδοξο, όμως η βία της «ασφυξίας» των δα-

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η «άλλη βία» στην ΑΣΟΕΕ και τα πανεπιστήμια Ο τρόπος δόμησης του κυβερνητικού αφηγήματος περί αναγκαιότητας πανεπιστημιακής αστυνομίας αποκαλύπτεται μέσα από τα περιστατικά επεμβάσεων της ΕΛΑΣ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Το Πριν, με τη βοήθεια φοιτητών που έζησαν τα γεγονότα, «ξεδιπλώνει» το χρονικό.

κρυγόνων εντός της ΑΣΟΕΕ ήταν «πταίσμα» μπροστά σε αυτό που είχε προηγηθεί μόλις την προηγούμενη ημέρα: Στις 24 Φεβρουαρίου, αστυνομικός της Ασφάλειας είχε τραβήξει όπλο εντός της σχολής, στρέφοντάς το σε ευθεία βολή κατά φοιτητών. Δύο ημέρες αργότερα, στις 26 του ίδιου μήνα, φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου και άλλων σχολών πραγματοποίησαν διαδήλωση προς τη ΓΑΔΑ, καταγγέλλοντας

το περιστατικό και ευρύτερα την ασφυκτική αστυνομική παρουσία στη σχολή. Η διαδήλωση χτυπήθηκε άγρια από την ομάδα Δράση κοντά στον σταθμό Πανόρμου του μετρό, με τα μηχανάκια των αστυνομικών να εφορμούν με φόρα και από πίσω στο σώμα της διαδήλωσης, ενώ οι φοιτητές αποχωρούσαν. Την ημέρα που στο προαύλιο της Πατησίων 76 νέοι και νέες βρίσκονταν αντιμέτωποι με το όπλο ενός αστυνομικού, είχε

«Κάθε φορά σκεφτόμουν πώς θα φτάσω στη σχολή χωρίς να με σταματήσουν αστυνομικοί»

Μεθοδευμένη και διαχρονική στοχοποίηση Η αστυνομική βία ήταν παρούσα στην ΑΣΟΕΕ μέχρι τις τελευταίες μέρες λειτουργίας της, πριν κλείσει λόγω κορονοϊού. Στις 28 Φλεβάρη 2020, στο πλαίσιο κατάληψης με απόφαση του φοιτητικού συλλόγου, πραγματοποιούταν ρεμπέτικο γλέντι εντός της σχολής. Όλα κυλούσαν ήρεμα, μέχρι που ξαφνικά, λόγω κάποιων επεισοδίων αρκετά μακρύτερα, εμφανίστηκαν διμοιρίες των ΜΑΤ. Οι φοιτητές εγκλωβίστηκαν ξανά στο εσωτερικό της σχολής, όπου και παρέμειναν για ώρες μέχρι να καταφέρουν να βγουν με ασφάλεια, με τη βοήθεια μιας

μεγάλης συγκέντρωσης αλληλεγγύης. Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, όμως, βρισκόταν στο στόχαστρο της καταστολής από πολύ παλιότερα. Το μακρινό 2013, ΜΑΤ εισέβαλλαν στο εσωτερικό της σχολής, καταδιώκοντας μετανάστες μικροπωλητές, υπό το βλέμμα του τότε υφυπουργού Ανάπτυξης και νυν υπουργού Μετανάστευσης, Νότη Μηταράκη. Από τη μανία της ΕΛΑΣ δεν είχε διαφύγει ούτε… Ινδός καθηγητής, ο οποίος τον Μάιο του 2012, ενώ κινούνταν προς την ΑΣΟΕΕ για να συμμετάσχει σε ημερίδα, είχε προσαχθεί για εξακρίβωση στοιχείων.

μόλις αθωωθεί φοιτητής ο οποίος είχε «απαχθεί» από την ΕΛΑΣ κάτω από το σπίτι του, το απόγευμα της 11ης Νοεμβρίου, κατηγορούμενος για τα όσα έλαβαν χώρα το πρωί εκείνης της ημέρας στην ΑΣΟΕΕ. Τι είχε συμβεί; Η Δάφνη, δευτεροετής φοιτήτρια τότε, θυμάται: «Μία εβδομάδα πριν τον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, την Κυριακή 10 Νοέμβρη, άνδρες της ΟΠΚΕ εισβάλλουν στον χώρο της σχολής και ανοίγουν χώρους πολιτικών ομάδων, κάνοντας υποτίθεται έρευνα για... πολεμικό εξοπλισμό και ναρκωτικά. Το ίδιο βράδυ η πρυτανεία ανακοινώνει lockdown της σχολής για μία βδομάδα, ενόψει του Πολυτεχνείου. Για τη Δευτέρα 11 Νοέμβρη ο φοιτητικός σύλλογος είχε προγραμματίσει ήδη νέα γενική συνέλευση. Έτσι, λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε κανονικά τη συνέλευσή μας». Αρκετοί φοιτητές είχαν μόλις προλάβει να μπουν στο προαύλιο της σχολής, όταν εμφανίστηκαν δυνάμεις των ΜΑΤ. «Το αποτέλεσμα ήταν να εγκλωβιστούν συμφοιτητές μας εντός του πανεπιστημίου με τις δυνάμεις καταστολής να ρίχνουν συνεχόμενα δακρυγόνα και να χτυπάνε φοιτητές», εξιστορεί στο Πριν η Δάφνη. Ο Ορφέας, τεταρτοετής φοιτητής τότε, αφηγείται: «Ένα παιδί δίπλα μου το είχαν χτυπήσει στο κεφάλι με τα γκλοπ και αιμορραγούσε. Το ΕΚΑΒ δεν ήρθε για κάνα δίωρο. Θυμάμαι μερικές κοπέλες δίπλα να φοβούνται πως θα μας σκοτώσουν οι αστυνομικοί. Μας πετούσαν δακρυγόνα και δεν είχαμε πού να πάμε». Ο Ορφέας κάνει λόγο για τέτοιο κλίμα τρομοκρατίας τη χρονιά 2019-2020 που κάποιους, όπως και τον ίδιο, τους αποθάρρυνε από το να παρακολουθούν μαθήματα. «Υπήρχε μια κατάσταση που όλα τα προηγούμενα χρόνια κλιμακωνόταν, αλλά πλέον δεν είχε όριο», σημειώνει. «Κάθε φορά σκεφτόμουν πώς θα φτάσω στη σχολή χωρίς να με σταματήσουν αστυνομικοί», καταλήγει.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Κυριάκος Νασόπουλος

Νίκος Καφαράκης

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΛΟΦΟΣ ΣΤΡΕΦΗ

Click στη χρεωκοπία για μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους

Συνέχεις δράσεις των κατοίκων

▸ Άμεσα μέτρα στήριξης διεκδικούν οι αντικαπιταλιστικές κινήσεις Για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα τα σχέδια του δήμου της Αθήνας για την παράδοση του λόφου Στρέφη στα επιχειρηματικά συμφέροντα, πυροδότησαν αντιδράσεις, με τους κατοίκους των Εξαρχείων και των γύρω περιοχών να περνούν στην αντεπίθεση. Το Σάββατο 30/1 στο θεατράκι του λόφου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνέλευση της Ανοιχτής Συνέλευσης Λόφου Στρέφη. Η πρόσκαιρη μπόρα δεν επηρέασε τη μαζικότητά της και το θέατρο γέμισε με εκατοντάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών, με τη νεολαία να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Στην εποχή της πανδημίας, που η ανάγκη στον ελεύθερο δημόσιο χώρο είναι βαθύτερη από ποτέ, το θράσος της δημαρχίας Μπακογιάννη δε θα μπορούσε να μείνει αναπάντητο. Η μετατροπή των γειτονιών και των ελεύθερων χώρων στο κέντρο της πόλης σε τουριστικά θέρετρα «σκοντάφτει» στους ίδιους τους κατοίκους και την ανάγκη τους να ζουν και να ανασαίνουν. Σε αυτή τη μάχη ήδη έχουν συστρατευτεί πρωτοβου-

λίες κατοίκων γειτονικών περιοχών που το προηγούμενο διάστημα φρέναραν και ακύρωσαν τα ίδια επεκτατικά σχέδια (Κολωνός, Πετράλωνα, Γκύζη), φοιτητικοί σύλλογοι της περιοχής του κέντρου και σωματεία. Με κινηματικούς όρους, το πρώτο ραντεβού της Ανοιχτής Συνέλευση Λόφου Στρέφη πραγματοποιήθηκε έξω από το δημοτικό συμβούλιο την Δευτέρα 1/2, ενώ τις προηγούμενες μέρες στα Εξάρχεια και τις γύρω περιοχές πραγματοποιήθηκαν συνεχείς ενημερώσεις για το ζήτημα του λόφου. Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο. Ήδη, για το Σάββατο 6/2 είναι προγραμματισμένη η επόμενη συνέλευση και επεξεργάζονται οι επόμενες δυναμικές κινητοποιήσεις. Η πάγια τακτική της εγκατάλειψης δημόσιων χώρων και εμφάνισης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ως σωτήρα δεν μπορεί να κρύψει την ευθύνη του τοπικού κράτους και όλων των τελευταίων δημοτικών αρχών που παρουσιάζονται συχνά ως πλασιέ εμπορικών συμφερόντων.

πό την αρχή της πανδημίας του κορονοϊού στην Ελλάδα και το πρώτο lockdown της περασμένης άνοιξης, ένα από τα πρώτα πράγματα που έγινε ξεκάθαρο ήταν ότι η στρατηγική και η στόχευση της κυβέρνησης στο τομέα της οικονομίας δεν πρόκειται να αλλάξει στο ελάχιστο. Αντιθέτως, φρόντισε να κάνει απολύτως σαφές πως παρά τη διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική, δεν σκοπεύει να παρεκκλίνει ούτε στο ελάχιστο από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της. Επέλεξε, λοιπόν, να μείνει σταθερή στον ρόλο του υπηρέτη των μεγάλων συμφερόντων και των πολυεθνικών, αφήνοντας εντελώς στην τύχη τους αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους

τόσο στο εμπόριο όσο και στην εστίαση. Τα καταστήματα δεν άνοιξαν ουσιαστικά ποτέ, τα μέτρα στήριξης είναι πενιχρά και έτσι ένα μεγάλο κομμάτι τους, μαζί με τους εργαζόμενους, καταδικάστηκαν σε οικονομική καταστροφή και χρεωκοπία. Κάπως έτσι φτάσαμε και στην προ ημερών δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεως Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος δήλωσε ότι όποιος επαγγελματίας της εστίασης δεν είναι ικανοποιημένος με τις πολιτικές της κυβέρνησης, μπορεί να του παραδώσει τα κλειδιά της επιχείρησής του. Αποκαλυπτικά για την ασφυκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι τα στοιχεία που παρουσίασε η Αριστερή Παρέμβαση Περιστερίου για τα μικρά μαγαζιά και τις επιχειρήσεις του δήμου.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Στο Εμπορικό Κέντρο Περιστερίου την περίοδο της πανδημίας έβαλαν «λουκέτο» 249 από τα συνολικά 1.085 καταστήματα (ποσοστό 22,7%) ενώ αντίστοιχα στο Εμπορικό Κέντρο Αγίου Ιερόθεου έκλεισαν τα 144 από τα 397 καταστήματα (ποσοστό 36,3%). Παράλληλα, μία στις 4 μικροεπιχειρήσεις χρωστάει στο ΙΚΑ ενώ τουλάχιστον 3 στις 10 έχουν οφειλές σε εφορία, δάνεια, ενοίκια, ΔΕΚΟ και προμηθευτές. Τέλος το 85% των μικρομάγαζων στο Περιστέρι είναι χωρίς e-shop. Εδώ και καιρό, αρκετές αντικαπιταλιστικές περιφερειακές και δημοτικές κινήσεις έχουν καταθέσει μια σειρά προτάσεων για την στήριξη των μικρομεσαίων και των αυτοαπασχολούμενων. Τρεις εξ αυτών είναι η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα και η Ανταρσία στο Αιγαίο - Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται: α) Η απαλλαγή από τα δυσβάσταχτα δημοτικά τέλη. β) Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και του ΕΝΦΙΑ. γ) Η αναστολή των μέτρων αναγκαστικής είσπραξης-κατασχέσεων και πλειστηριασμών. δ) Η αύξηση του αφορολόγητου ορίου στις 12.000 ευρώ. ε) Η διαγραφή χρεών στην εφορία και τις τράπεζες για τα μικρομάγαζα και τους αυτοαπασχολούμενους. στ) Αμεση ένταξη όλων των επαγγελματιών στο επίδομα ειδικού σκοπού και ζ) επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για όσο καιρό διαρκούν τα μέτρα, χωρίς απώλεια συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Κυριάκος Νασόπουλος

Παρεμβάσεις σε Λιπάσματα και Πειραϊκή

ξόρμηση στο πάρκο Λιπασμάτων στην Δραπετσώνα πραγματοποίησε την Κυριακή 31/1 η Αγωνιστική Πρωτοβουλία SOS Πειραιάς. Δεκάδες μέλη της Πρωτοβουλίας μοίρασαν προκηρύξεις και συνομίλησαν με πολλούς κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι βρέθηκαν στο πάρκο για μια βόλτα. Η κουβέντα επικεντρώθηκε, σε θετικό κλίμα, γύρω από τον αγώνα για την απομάκρυνση των καζανιών της Oil One από τη Δραπετσώνα και την πλήρη απόδοση του πάρκου Λιπασμάτων ως δημόσιου χώρου στους πολίτες καθώς και ενάντια στα σχέδια της Κόσκο για το λιμάνι. Παράλληλα, οι κάτοικοι εκδήλωσαν την ανησυχία τους για τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και Περιφέρει-

ας Αττικής για τη δημιουργία ΧΥΤΑ και εργοστασίου καύσης απορριμμάτων στο Σχιστό Κερατσινίου. Όπως σημειώνει η Πρωτοβουλία «τα επιχειρηματικά συμφέροντα επιτίθενται με κάθε ευκαιρία». Συγκεκριμένα, η Εθνική Τράπεζα (μέσω θυγατρικής της) ζητάει αποζημίωση 49 εκατ. ευρώ γιατί

χάνει αξία το οικόπεδό της από την αλλαγή χρήσεων που έγιναν στην περιοχή (Λιπάσματα) με κίνδυνο να ανατραπεί η παραχώρηση των Λιπασμάτων στους πολίτες, ενώ ο Δ. Μελισσανίδης της Oil One ζητά να του επιτραπεί να ρίχνει τα λύματα απευθείας στη θάλασσα και όχι μέσω των εγκαταστάσεων της Ψυττάλειας Παράλληλα, τα «σχέδια της Κόσκο που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και άλλες ρυπογόνες επιχειρήσεις στην ευρύτερη θαλάσσια-παράκτια περιοχή του Πειραιά, καταστρέφουν το περιβάλλον και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής». Την Κυριακή 7/2 η Πρωτοβουλία θα πραγματοποιήσει παρέμβαση στον Σταυρό της Πειραϊκής.

Κοινωνία ∆ΙΩΞΗ ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΑΡΑΧΙΑ

Ιωάννα Καρδάρα

Φυλή

Δεν πέρασε η εκδικητική απόλυση! ▸ ∆έσμευση του διοικητή της 1ης ΥΠΕ για παράταση της σύμβασης μέχρι τον Οκτώβριο του 2021

ε μεγάλη συμμετοχή υγειονομικών και αλληλέγγυων πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη η απεργιακή συγκέντρωση στο προαύλιο του νοσοκομείου «Άγιος Σάββας» ενάντια στην συνδικαλιστική δίωξη και εκδικητική απόλυση του προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου και μέλους του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, Κώστα Καταραχιά, μετά από κάλεσμα των ΕΙΝΑΠ, ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ, ΑΔΕΔΥ, σωματείων και συλλόγων καρκινοπαθών ασθενών». Η στοχευμένη επίθεση εναντίον του ξεκίνησε όταν η διοίκηση του νοσοκομείου διέταξε ΕΔΕ για τους υγειονομικούς που διαγνώστηκαν με κορονοϊό. Τότε οι εργαζόμενοι αντέδρασαν με δυναμικές διαμαρτυρίες και καταγγελίες προς την διοίκηση, η οποία προσπάθησε να αποποιηθεί των ευθυνών της παρότι το υγειονομικό προσωπικό απαιτούσε συνεχώς να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την ασφαλή λειτουργία του «Άγιου Σάββα». Πρώτη συνέπεια αυτών των αντιδράσεων ήταν η εκδικητική μετακίνηση του Κ. Καταραχιά στην ΜΕΘ του νοσοκομείου «Σωτηρία» αν και η ειδικότητά του, ως ακτινολόγος. είναι άσχετη με το αντικείμενο της εντατικολογίας. Ακόμα και οι συνάδελφοί του εκεί έμειναν άναυδοι με αυτή την μετακίνηση.

Παρόλα αυτά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήρθε λίγο αργότερα. Στις 7 Ιανουαρίου, όταν και έληγε η ετήσια σύμβασή του, η διοίκηση μονομερώς και αιφνιδιαστικά τον ενημέρωσε ότι η θητεία του δεν παρατείνεται σύμφωνα με την νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Υγείας έως τις 31 Οκτώβρη, όπως παρατάθηκε για όλους τους επικουρικούς γιατρούς πανελλαδικά, αλλά παρατείνεται έως τον Μάρτη που ισχύει η τρίμηνη μετακίνησή του στο« Σωτηρία» με ξεκάθαρο στόχο να απολυθεί και να οδηγηθεί στην ανεργία. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, αρμόδιοι του υπουργείου του απαντούσαν ότι σε 20 μέρες πρόκειται να διοριστεί μόνιμος σε άλλο νοσοκομείο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των κρίσεων για μόνιμες θέσεις ακτινολόγων. Ωστόσο κι αυτό το επιχείρημα καταρρίφθηκε καθώς, στις 22 Ιανουαρίου, οριστικοποιήθηκαν τα αποτελέσματα και ο Κ. Καταραχιάς δεν διοριζόταν πουθενά. «Αποκαλύφθηκε ότι δεν υπήρχε μόνιμη θέση, υπήρχε μόνο ένας εμπαιγμός από τη δική τους την πλευρά. Οπότε έγινε ξεκάθαρο ότι επρόκειτο για μια μεθόδευση να οδηγήσουν έναν πρόεδρο σωματείου, έναν εκλεγμένο συνδικαλιστή

και μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ στην απόλυση γιατί κατήγγειλε τα αίσχη μιας διοίκησης για τον τρόπο που διαχειρίζεται την κατάσταση στο μεγαλύτερο αντικαρκινικό νοσοκομείο της χώρας. Λόγω των αντιδράσεων θεώρησαν ότι πρέπει να εκδικηθούν και αυτό έγινε με την πλήρη κάλυψη κυβέρνησης και υπουργείου Υγείας», σημειώνει στο Πριν ο Κ. Καταραχιάς. Επειτα από μία μαζική συνέλευση στο προαύλιο του νοσοκομείου και με ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης από την πλευρά των υγειονομικών πραγματοποίησαν την Πέμπτη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στην 1η ΥΠΕ, όπου αντιπροσωπεία των εργαζόμενων συναντήθηκε με το διοικητή. Σύμφωνα με τον Κ. Καταραχιά ο διοικητής είπε ότι εξετάζει το θέμα της παράτασης της σύμβασής του, δεσμεύτηκε ότι θα πάρει παράταση μέχρι τον Οκτώβρη του 2021 όπως για όλους τους επικουρικούς γιατρούς ωστόσο σημείωσε ότι το Σάββατο θα υπάρξει οριστική απάντηση, καθώς ψάχνει τον τρόπο που θα συμβεί αυτό. «Δεν εφησυχάζουμε, περιμένουμε τις εξελίξεις, είμαστε εδώ και σίγουρα η κλιμάκωση για τις 16/2 είναι ο ορατός σταθμός μπροστά μας», σημειώνει ο Κ. Καταραχιάς.

ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

Συνήθεια οι «πρωτόγνωρες» καταστροφές

να έντονο καιρικό φαινόμενο τις πρωινές ώρες της Δευτέρας, με ισχυρή βροχόπτωση, ήταν ικανό για να «βουλιάξει» ο Έβρος και να δημιουργήσει τεράστιες καταστροφές και προβλήματα στους κατοίκους, εξαιτίας της έλλειψης αντιπλημμυρικών υποδομών. Τα περισσότερα προβλήματα παρατηρήθηκαν στους οικισμούς Άνθεια, Μαΐστρος και Απαλός του Δήμου Αλεξανδρούπολης, ενώ και μέσα στην πόλη οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια. Μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής η στάθμη του Έβρου, στο κεντρικό και το νότιο τμήμα, βρισκόταν ακόμα πάνω από το όριο συναγερμού, προκαλώντας έντονη ανησυχία στους κατοίκους. Δυστυχώς υπήρξε και ανθρώπινη απώ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

λεια, καθώς ένας 46χρονος πυροσβέστης πνίγηκε κατά τη διάρκεια επιχείρησης απεγκλωβισμού μαθητών και εκπαιδευτικών σε σχολείο του Απαλού. Συγκεκριμένα, το πυροσβεστικό όχημα στο οποίο επέβαινε εγκλωβίστηκε στα νερά και στην προσπάθειά του να βγει έξω από αυτό παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά.

«Υπηρεσιακός και κρατικός μηχανισμός, υποστελεχωμένος και καθημαγμένος από τη χρόνια πολιτική αδιαφορία. Υποδομές και μηχανήματα ανεπαρκή να δώσουν λύσεις μπροστά σε τέτοιο όγκο καταστροφών. […] Προτεραιότητα κοινωνικών αναγκών τώρα! Να μην κινδυνεύουν ζωές σε κάθε φυσικό φαινόμενο!», τονίζει μεταξύ άλλων ο περιφερειακός σύμβουλος με την Αριστερή Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση Ανταρσία στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, Θοδωρής Περεντίδης. Τέλος, μεγάλες καταστροφές λόγω έντονων καιρικών φαινομένων έγιναν μέσα στην εβδομάδα και στο νησί της Πάτμου, το οποίο και κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για έξι μήνες.

«Μελέτη» νέου εγκλήματος ▸ Ο Πατούλης θέλει 30 χρόνια ακόμα χωματερή

Ένα νέο περιβαλλοντικό έγκλημα σε βάρος των κατοίκων της Δυτικής Αττικής μεθοδεύει η διοίκηση Γ. Πατούλη, όπως καταγγέλλει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική. Η Μελέτη (δήθεν) Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που παρουσίασε ακολουθεί την ίδια πολιτική όλων των προηγούμενων αρχών – με τελευταία την ενεργή συμβολή της Ρ. Δούρου – στην περιοχή της Φυλής και εισάγει νέες εγκαταστάσεις για τη συνέχιση αυτής της διαχείρισης για τουλάχιστον 30 χρόνια. Περιλαμβάνει όλα τα παλιά και νέα έργα, όπως τις επεκτάσεις του ΧΥΤΑ Φυλής και Άνω Λιοσίων σε παλιές και νέες εκτάσεις στην περιοχή (μεταξύ των οποίων η δημιουργία τείχους 1,5 χιλιομέτρου για τη συγκράτηση-εναπόθεση των απορριμμάτων), τη λειτουργία όλων των υφιστάμενων μονάδων και την κατασκευή φωτοβολταϊκών σταθμών ενέργειας. Το σχέδιο για τα έργα στη Φυλή βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με το συνολικό καταστροφικό σχέδιο της κυβέρνησης, που περιλαμβάνει ιδιωτικοποίηση σε όλα τα στάδια της διαχείρισης απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ και επιβολή της καύσης απορριμμάτων. Το κόστος βέβαια, περιβαλλοντικά και οικονομικά, θα το πληρώσει ο λαός. Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική απαιτεί να κλείσει τώρα η Φυλή και καλεί τον λαό να αποτρέψει τη δημιουργία «νέων Φυλών» σε άλλες περιοχές της Αττικής (Σχιστό, Γραμματικό), προτάσσοντας μια άλλη διαχείριση των απορριμμάτων.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΣΧΟΛΙΟ

Κίνηση ιδεών

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Πανδημία και καπιταλισμός: μια νοσηρή σχέση Το τεύχος των Τετραδίων Μαρξισμού για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση που κυκλοφόρησε περιλαμβάνει ένα ενδιαφέρον και πολύπλευρο αφιέρωμα για τη σχέση του σύγχρονου καπιταλισμού με την πανδημία. Υγεία, περιβάλλον, οικονομία, φιλοσοφία, πολιτική, τέχνη είναι ορισμένες από τις πλευρές που εξετάζονται.

Ποικιλομορφία και ουσία στην κυβέρνηση Μπάιντεν Η νέα κυβέρνηση Μπάιντεν από τη σύνθεσή της και τις πρώτα δείγματα γραφής, ιδίως στην εξωτερική πολιτική, έχει δείξει τη συντηρητική («κεντρώα») και ιμπεριαλιστική κατεύθυνσή της. Ήδη αναγνώρισαν τον Γκουαϊδό ως πρόεδρο της Βενεζουέλας και ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, μίλησε για πιο αποτελεσματικές κυρώσεις ενάντιά της. Η νέα επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών –για πρώτη φορά γυναίκα σ’ αυτή τη θέση– Έιβριλ Χέινς, πρώην υποδιευθύντρια της CIA, έχει παρελθόν στην οργάνωση δολοφονιών με drones. Νέος αρχηγός του Πενταγώνου είναι ο Λόιντ Όστιν –για πρώτη φορά αφροαμερικανός σ’ αυτή τη θέση– για χρόνια διοικητής των κατοχικών δυνάμεων στο Ιράκ και μετά στέλεχος πολεμικής βιομηχανίας. Ο διορισμός του έγινε με τη συμφωνία των Ρεπουμπλικανών της Γερουσίας. Αν αυτή είναι η πολιτική της νέας κυβέρνησης, που βρίσκει αντίθετη και την αριστερή σοσιαλδημοκρατική πτέρυγα των Δημοκρατικών, η συζήτηση για τη σύνθεσή της έχει και μια άλλη πλευρά. Την προσοχή των ΜΜΕ στις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο έχει τραβήξει η μεγάλη «ποικιλότητα», το λεγόμενο «diversity» όσον αφορά το φύλο, το χρώμα, την καταγωγή και τον σεξουαλικό προσανατολισμό των μελών της κυβέρνησης Μπάιντεν. Οι Δημοκρατικοί, συνεχίζοντας στην ίδια κατεύθυνση, αναθέτουν σε γυναίκες και αφροαμερικανούς την υλοποίηση δολοφονικών ιμπεριαλιστικών πολιτικών. Ο αμερικανικός καπιταλισμός, τόσο ανελαστικός στη βάρβαρη πραγματικότητα που επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, προσφέρει συμβολική ικανοποίηση στις πιο καταπιεζόμενες μερίδες του πληθυσμού. Αντί για πραγματική βελτίωση, «ποικιλότητα» και πολιτική ορθότητα. Μπάμπης Συριόπουλος

κτεταμένο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον το 13ο τεύχος των Τετραδίων Μαρξισμού που είναι αφιερωμένο στην πανδημία και τον καπιταλισμό. Επιχειρεί μια πολύπλευρη και σε βάθος ιχνηλάτηση της σχέσης τους. Στο editorial τονίζεται η τάση της αστικής σκέψης σε εποχές οξείας κρίσης να επιβάλλει έναν διαρκή μονόλογο, μιαν επίπλαστη πραγματικότητα, συμπιέζοντας ασφυκτικά τη θεωρητική κριτική. Η πανδημία του κορονοϊού ως κατ’ εξοχήν έκφραση νοσηρότητας του καπιταλιστικού συστήματος και καταλύτης ριζικών αντιλαϊκών μετασχηματισμών του, θέτει επί τάπητος την ανάγκη τεκμηριωμένης και σαρωτικής κριτικής του καπιταλισμού, που θα επανδρώσει θεωρητικά και πολιτικά το επαναστατικό κίνημα της εποχής. Ο μαρξισμός έχοντας ως βασική αρχή του την αναζήτηση της υλικότητας των κοινωνικών φαινομένων, παρά τη σχετική αυτονομία τους, ανάγει την κρίση του κορονοϊού στην υλικότητα της κοινωνικής αναπαραγωγής, στην υπερεκμετάλλευση της φύσης, στη ραγδαία μείωση των δαπανών για την υγεία, στις ανθυγιεινές συνθήκες ζωής στους χώρους κατοικίας και εργασίας. Το τεύχος περιλαμβάνει δύο ενδιαφέροντα σχόλια. Ένα κείμενο του Michael Roberts, Κερδοφορία, επένδυση και πανδημία του κορονοϊού, τεκμηριωμένο και βασισμένο στη μαρξιστική θεωρία, που αποτολμά προβλέψεις για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με το προϋπάρχον υφεσιακό κλίμα στην παγκόσμια οικονομία. Ακολουθεί το σχόλιο του Χρήστου Κατσικα, Η εκπόρνευση της επιστήμης στην εποχή της πανδημίας, στο οποίο ψέγει το φαινόμενο υπέρμετρης εμπιστοσύνης στους ειδικούς, που εξυπηρετεί τη συστημική πολιτική. Το αφιέρωμα ανοίγει με το άρθρο του Σπύρου Μαρκέτου, Οι επιδημίες σε ιστορική προοπτική. Στο άρθρο αναπτύσσονται θεωρήσεις χρήσιμες για την παραγωγή πολιτικής από την ιστορία και ανθρωπολογία των επιδημιών. Σε σχέση με την Covid-19, επισημαίνεται η αξιοποίησή της από τους καπιταλιστές για τη μαζική αναδιανομή πόρων και εξουσίας υπέρ των ολιγαρχών. Στο άρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή, Περιβαλλοντική κρίση, καπιταλιστική ανάπτυξη και νοσηρότητα, επιχειρείται να απαντηθούν ερωτήματα που σχετίζονται με την κατανόηση της περιβαλλοντικής κρίσης ως αποτελέσματος της καπι-

Η πανδημία του κορονοϊού ως καταλύτης ριζικών αντιλαϊκών μετασχηματισμών του συστήματος, θέτει επί τάπητος την ανάγκη τεκμηριωμένης και σαρωτικής κριτικής του καπιταλισμού ταλιστικής ανάπτυξης. Εξετάζεται με ποιους όρους μπορεί να διεκδικηθεί, σε αυτές τις συνθήκες, μία εργατική ηγεμονία κομμουνιστικής, οικολογικά βιώσιμης, προοπτικής. Ακολουθεί το κείμενο, Χώροι και τόποι της πανδημίας, των Θάνου Ανδρίτσου και Γιώργου Βελεγράκη. Στο άρθρο εξετάζονται τα ερωτήματα που θέτει η πανδημία στην κοινωνία, η σημασία του δημοσίου συστήματος υγείας και η επαναδιαπραγμάτευση της νεοφιλελεύθερης αγοράς. Στο άρθρο του Βασίλη Μηνακάκη, Καπιταλισμός και υγεία, διερευνάται από μαρξιστική σκοπιά η εξέλιξη των εννοιών υγείας και ασθένειας σε συνάρτηση με την εξέλιξη των καπιταλιστικών σχέσεων από τον 20ο στον 21ο αιώνα.

Στο άρθρο, Η ψυχική υγεία στις συμπληγάδες, ο Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου εξετάζει τη σχέση της θεσμικής ψυχιατρικής επιστήμης με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, τη βιοπολιτική της ατομικής ευθύνης αλλά και την ανάγκη για κινηματική απάντηση παντού. Στο κείμενο της Κορίνας Καπετανάκη, Μία ιδιότυπη απεργία εν καιρώ καραντίνας, αναλύεται μία πράξη αντίστασης, μία ιδιότυπη απεργία των ειδικών της ψυχικής υγείας εν μέσω καραντίνας στο Παρίσι. Στο άρθρο Η πανδημία ως αφετηρία και σταυροδρόμι γεωπολιτικών και εργασιακών αναδιατάξεων, ο Κώστας Δημουλάς υποστηρίζει ότι η ραγδαία διάδοση της Covid-19 και η αδυναμία έγκαιρης νοσηλευτικής αντίδρασης αποτελούν ανάθεμα για τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Ακολουθεί το κείμενο, Η άλλη πλευρά της πύλης, στο οποίο η Ντρουσίλλα Μπάρκερ συσχετίζει την κρίση του κορονοϊού με την κρίση στην κοινωνική αναπαραγωγή. Στο άρθρο, Οι εργασιακές σχέσεις στο περιβάλλον του Covid-19, ο Απόστολος Καψάλης περιγράφει τις αλλαγές που δρομολογήθηκαν μέσω πανδημίας στις εργασιακές σχέσεις, που συρρικνώνουν τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στο κείμενο, Ανθρώπινη φύση και τεχνολογία, ο Γιάννης Ευσταθίου εξετάζει τη δυνατότητα της κρατικής βιοπολιτικής του ελέγχου της κοινωνίας, σε συνθήκες πανδημίας. Στο άρθρο, Πανδημία και καπιταλισμός, ο Αλέξανδρος Χρύσης αναπτύσσει τη θέση ότι ο Αγκάμπεν, αυτονομώντας απόλυτα την πολιτική από την οικονομία, εγκλωβίζεται σε μιαν αβαθή περιγραφή και καταγγελία του κρατικού αυταρχισμού. Δεν θέτει ως στόχο το κράτος εν γένει, αλλά ειδικά το αστικό κράτος, στην ανικανότητα του να αντιμετωπίσει την πανδημική κρίση. Ο Σάββας Στρούμπος στο κείμενο του Καλλιτεχνική δημιουργία, εξεγερσιακή ενόρμηση, κοινωνική επανάσταση, υποστηρίζει ότι ο κορονοϊός αποκαλύπτει τον πολιτικό πυρήνα του αγριανθρωπικού καπιταλισμού και ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος του θεάτρου στην εποχή του κορονοϊού. Στο άρθρο τους, Η απεδαφικοποίηση της αισθητικής εμπειρίας, οι Ηρώ Μανδηλαρά και ο Σπύρος Ποταμιάς εξετάζουν το έργο τέχνης στη μετά κορονοϊό εποχή, στις συνέπειες που επιφέρει η ψηφιακή τηλεμετάδοση του έργου τέχνης, χωρίς τη φυσική παρουσία κοινού.

Πολιτισμός Δημήτρης Τζιαντζής

ρονολογικά το κίνημα #metoo ξεκίνησε στα τέλη του 2017 από τις ΗΠΑ ως hashtag, δηλαδή σαν αυτό το σημαδάκι στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή μας και του κινητού μας τηλεφώνου. Στην Ελλάδα χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια και η συγκλονιστική καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για τον βιασμό που υπέστη από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, ώστε να πειστούν θύματα επιθέσεων, γυναίκες και άντρες, να βγουν μπροστά επωνύμως και να μιλήσουν για την ψυχολογική και σεξουαλική βία που έχουν υποστεί. Το κύμα αυτό των αποκαλύψεων όχι μόνο έχει συμβάλει στην αύξηση της ορατότητας του φαινομένου, να αντιμετωπίζεται δηλαδή κάθε καταγγελία σοβαρά και να μην ενοχοποιούμε το θύμα, αλλά ασκεί σοβαρές πιέσεις σε θεσμικό επίπεδο, για παράδειγμα στην κατεύθυνση νομοθετικών ρυθμίσεων για τη διερεύνηση υποθέσεων παρενόχλησηςκακοποίησης. Ακόμα και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που στο παρελθόν σφύριζε συχνά αδιάφορα για παρόμοιες περιπτώσεις (όπως στον ξυλοδαρμό της ηθοποιού Σοφίας Παυλίδου από συνάδελφό της το 2018), κάτω από την πίεση των γεγονότων προχώρησε στη συγκρότηση Πειθαρχικού Συμβουλίου που θα εξετάζει κάθε καταγγελία. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο πρόεδρος του νεοσύστατου σώματος, Πασχάλης Τσαρούχας, «υπάρχουν καθημερινά δεκάδες καταγγελίες. Το τελευταίο διάστημα έχουμε δεχτεί πάνω από 1.000. Υπάρχουν παιδιά που ζητάνε να έρθουν να μιλήσουν». Περισσότερες από 15 γυναίκες έχουν καταγγείλει επωνύμως σεξουαλική παρενόχληση από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Σπυρόπουλο. Σχεδόν άλλες τόσες είναι οι καταγγελίες για εργασιακό εκφοβισμό αλλά και ψυχολογική βία (και μια αναφορά για σωματική) από τον γνωστό ηθοποιό-θιασάρχη Γιώργο Κιμούλη, χωρίς βεβαίως να υπάρχει ταύτιση των δύο περιπτώσεων. Πολιτικές προεκτάσεις έχει πάρει η ανακοίνωση-καταγγελία του Συλλόγου Σπουδαστών/τριών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου που αναφέρεται σε αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσοφοβίας και άλλων παρόμοιων συμπεριφορών σε έναν χώρο που «είναι γεμάτος από ανθρώπους που εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος μπορούν να υποτι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πάνω από 1.000 είναι σύμφωνα με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών οι καταγγελίες για περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης στον χώρο του θεάματος.

#Μetoo: Από το «εγώ» στο «εμείς» ΣΑΒΒΑΣ ΣΤΡΟΥΜΠΟΣ*:

Τα βιώματα των καταπιεσμένων να δουν το φως!

μούν ή ακόμη και με συμμετοχή και δικηνα συμπεριφέρονται γόρων, για να υπάρχει παραβιαστικά, να εκσυλλογική απάντηση βιάζουν συναισθημαμέσω της δικαστικής Μετά την προληπτική ν τικά και παρενοχλούν οδού, του σωματείου ή καταστολή στις μ σεξουαλικά». με τη δημοσιοποίηση κάδιαδηλώσεις, νίπ Η κυβέρνηση εμφανίποιας κοινής καταγγελίας. Μ ζεται αιφνιδιασμένη από Με λίγα λόγια, πρόκειται είχαμε φαινόμενα άρει για ένα ρεύμα που, παρά τη διάσταση που έχει πάρει προληπτικής κτηριτις α το θέμα. Είναι χαρακτηριαντιφάσεις του, διαρκώς λογοκρισίας με εξελίσ στικό ότι το υπουργείο Πολιτιεξελίσσεται και αποκτά χαραωση που κτηρισ σμού έβγαλε ανακοίνωση κτηριστικά που σε πολλές πεεξώδικα ης δημοριπτώσ διαψεύδει ανάρτηση της ριπτώσεις υπερβαίνουν το αντίρίτα περί στοιχο ρ σιογράφου Έλενας Ακρίτα ρεύμα στις ΗΠΑ που καμένου από τηγορήθη παραίτησης του διορισμένου τηγορήθηκε ότι είναι ένα κίνημα «από πάν τη ΝΔ καλλιτεχνικού διευθυντή πάνω προς τα κάτω» έντονα η Λιγνάδη, διαμεσολα του Εθνικού Δημήτρη διαμεσολαβημένο. Όπως και σε όλα ν περίπτωση τα αντίστοιχ αλλά αντίθετα με την αντίστοιχα ρεύματα εντός του διερου δεν σχολίξάγεται μια μ της Σοφίας Μπεκατώρου μάχη για την ηγεμονία και ες των σπουδαείναι ακόμα α ασε καν τις καταγγελίες ανοιχτό το στοίχημα αν θα επικρατήσει κ στών. Την Πέμπτη το απόγευμα έγινε κάποια ελιτίστικη δικαιωοιοί η Άννα-Μαματική φαντα γνωστό ότι τρεις ηθοποιοί φαντασμαγορία νεοφιλελεύθευς, η Πηνελόπη ρης ηγεμονία ρία Παπαχαραλάμπους, ηγεμονίας ή μια χειραφετητική κιΑναστασοπούλου και η Λένα Δροσάκη νηματική πρακτική. Δεν μπορεί να μην κατήγγειλαν επωνύμως στο Σωματείο παρατηρήσει πάντως κανείς ότι το ρεύΕλλήνων Ηθοποιών τον γνωστό ηθοποιό μα αυτό έχει μια αυτοτέλεια και έχει και θιασάρχη Πέτρο Φιλιππίδη για προαρχίσει να γίνεται ενοχλητικό σε μικρές σβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας. και μεγάλες εξουσίες. Με άλλα λόγια το Από το εύρος των καταγγελιών και #metoo είναι γνήσιο τέκνο της εποχής τη σοκαριστική επώνυμη καταγγελία μας, της άμεσης πληροφόρησης και σε εις βάρος του μουσικοσυνθέτη Δήμου μεγάλο βαθμό αποτελεί την απάντηση Μούτση γίνεται σαφές ότι η σεξουαλική στην ακινησία και τις παθογένειες ενός παρενόχληση-κακοποίηση αποτελεί ένα συστήματος που μοιάζει φτιαγμένο για φαινόμενο που είναι ξένο προς τις αξίες να προστατεύει τους θύτες και όχι τα της Αριστεράς, αλλά όχι όσο ξένο θα θέθύματα. Λογικό είναι να υπάρχουν διαλαμε στις ίδιες τις γραμμές της. φορετικές προσεγγίσεις και ανησυχίες, Είναι χαρακτηριστικό ότι τα θύματα αλλά υπάρχουν σαφείς διαχωριστικές σε πολλές περιπτώσεις δεν περιορίζογραμμές ανάμεσα στην καταπολέμηνται στις καταγγελίες στα μέσα κοινωση της σεξουαλικής παρενόχλησης και νικής δικτύωσης ή σε ΜΜΕ αλλά πραγτης… «καταστολής του φλερτ» ή της ματοποιούν συναντήσεις υποστήριξης, ελευθερίας της έκφρασης.

Στη δίνη των καιρών, σε μια τομή της Ιστορίας, όπου η πανδημία αποτελεί το ακραίο σημείο εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης, ο πολιτισμός δεν θα μπορούσε παρά να αποκαλύψει τα πολλαπλά του τραύματα... Άθλιες συνθήκες εργασίας, εργοδοτική και έμφυλη βία, ανασφάλεια και φόβος που διαπερνά όλο το φάσμα των κοινωνικών δεσμών στους καλλιτεχνικούς χώρους. Ήρθε ο καιρός τα βιώματα των καταπιεσμένων ατόμων να δουν το φως! Είμαστε μαζί με κάθε άτομο που βρίσκει το θάρρος να εκφράσει τις οδυνηρές εμπειρίες κακοποίησης: εργοδοτική, σεξουαλική, ψυχολογική και κάθε άλλου είδους βία... Η τάση αποκάλυψης όλων αυτών των βιωμάτων πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα της χειραφέτησης, ατομικής και συλλογικής, κοινωνικής και πολιτικής, θέτοντας πάντα το ερώτημα: Πώς θέλουμε να ζήσουμε; Σε ποιον κόσμο θέλουμε να ζήσουμε; *Ηθοποιός, σκηνοθέτης, εκπρόσωπος της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών στο Δ.Σ. του ΣΕΗ

Αφιέρωμα στον Θ. Αγγελόπουλο στο prin.gr Από την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου το Πριν εγκαινίασε στην ιστοσελίδα του prin.gr ένα ξεχωριστό ενδελεχές αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου σε επιμέλεια Βασίλη Τσιράκη. Κάθε βδομάδα θα παρουσιάζεται και μια ταινία. Θα υπάρχουν αποσπάσματα, παρουσίαση της κινηματογραφικής γραφής του σκηνοθέτη, τμήματα του σεναρίου κλπ. Αυτή την εβδομάδα παρουσιάζεται η πρώτη δημιουργία του μεγάλου σκηνοθέτη Αναπαράσταση.

22 Κίνα Λίτσα Φρυδά

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Δύο θάνατοι νέων ανθρώπων έφεραν ξανά στο προσκήνιο την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων στην Κίνα και τα εξαντλητικά ωράρια που έχουν επιβληθεί. Ο ανταγωνισμός των εταιρειών φορτώνεται στην πλάτη των εργατών, που υποχρεώνονται να εργαστούν 9 π.μ.-9 μ.μ., έξι μέρες την εβδομάδα — το φοβερό 996. Είναι νόμιμο; Όχι, αλλά κράτος και ΚΚ Κίνας κάνουν τα στραβά μάτια.

κουλτούρα της υπερεργασίας στις μεγάλες ντόπιες και πολυεθνικές εταιρείες στην Κίνα αναπτύσσεται αλματωδώς, επιδεινώνοντας τις ήδη άθλιες εργασιακές συνθήκες και αυξάνοντας την εργασιακή εξουθένωση, καθώς η πίεση της πανδημίας έχει κάνει την αγορά εργασίας ακόμα πιο σκληρή. Αναπτύσσεται ιδιαίτερα στον υπερανταγωνιστικό τομέα της τεχνολογίας και στοχεύει στην αύξηση της παραγωγικότητας, αναφέρει στους Global Times ο ειδικός σε θέματα διαδικτύου Liu Dingding. Οι Κινέζοι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται χρόνια τώρα για προβλήματα υγείας λόγω των απαιτήσεων του εργασιακού μοντέλου 996, δηλαδή 6ήμερη εργασία, 9:00 πμ–9:00 μμ. Η έντονη κριτική εναντίον αυτού του μοντέλου αναζωπυρώθηκε πρόσφατα στα κινέζικα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μετά τον πρόσφατο θάνατο δύο νεαρών εργαζομένων της εταιρείας Pinduoduo, μιας από τις μεγαλύτερες κινεζικές διαδικτυακές πλατφόρμες πωλήσεων στον τομέα των αγροτικών προϊόντων. Η 22χρονη Ζανγκ, επιστρέφοντας σπίτι στη 1.30 π.μ. στις 29 Δεκεμβρίου, έπειτα από ένα εξαντλητικό ωράριο, κατέρρευσε και πέθανε λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Η Ζανγκ εργαζόταν στο νεοσύστατο τμήμα Duoduo Maicai, πασίγνωστο για τον άγριο ανταγωνισμό του απέναντι σε άλλες εταιρείες του κλάδου, όπως η Meituan και για την πίεση που ασκεί στους εργαζόμενους. Στις 9 Ιανουαρίου, ο νεαρός μηχανικός Ταν, που είχε αποφοιτήσει πρόσφατα από το Πανεπιστήμιο του Σετσουάν και το τελευταίο εξάμηνο εργαζόταν στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στη Σανγκάη, αυτοκτόνησε πηδώντας στο κενό από τον 27ο όροφο του πατρικού του σπιτιού, όπου είχε επιστρέψει την προηγούμενη μέρα, έχοντας πάρει «αναιτιολόγητη»(!) άδεια από τη δουλειά. Την περίοδο της απασχόλησης τους, η Pinduoduo πίεζε τους υπαλλήλους της να είναι συνδεδεμένοι 300 ώρες το μήνα για να εκμεταλλευτεί την αυξανόμενη ζήτηση υπηρεσιών διανομής προϊόντων επισιτισμού, ανεβάζοντας το ποσοστό των διαδικτυακών πωλήσεων κατά 14,8%. Αρκετοί παραιτήθηκαν, ενώ εργαζόμενος που κατήγγειλε δημόσια ότι το ίδιο διάστημα και άλλος συνάδελφός του κατέρρευσε στη δουλειά και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο, απολύθηκε. Εξοργιστική ήταν η απάντηση που δόθηκε από επίσημο λογαριασμό της Pinduoduo, μετά τον θάνατο της Ζανγκ, σε ερώτηση χρήστη του μέσου κοινωνικής δικτύωσης Zhihu, αν θα έπρεπε να θεωρηθεί υπεύθυνη η εταιρεία: «Κοιτάξτε αυτούς τους ανθρώπους στον πάτο [της κοινωνίας]. Ποιος δεν ανταλλάσσει τη ζωή του για χρήματα; Δεν το θεώρησα ποτέ πρόβλημα του καπιταλισμού, αλλά κοινω-

Το εργασιακό μοντέλο 996 σκοτώνει τους εργαζόμενους «[…] σκυφτά πάνω από μηχανές τα νιάτα πεθαίνουν πρόωρα»* ασφαλείας γύρω από τα κτίρια για να αποτρέψει άλματα στο κενό. Τον Μάρτιο του 2019, εργαζόμενοι στον τομέα της τεχνολογίας ξεκίνησαν τη διαδικτυακή καμπάνια 996-ΜΕΘ ενάντια στις εξουθενωτικές πρακτικές που υποβάλλουν οι εταιρείες στους συνήθως νεαρούς εργαζόμενους, με σύνθημα: «Αν δουλεύεις 996, καταλήγεις σε ΜΕΘ». Παρότι το μοντέλο 996 αποτελεί παραβίαση του κινεζικού εργατικού δικαίου που προβλέπει οκτάωρη εργασία με ανώτατο όριο τις 44 ώρες εβδομαδιαίως, καμιά εταιρεία δεν έχει τιμωρηθεί για αυτό, καθώς οι τοπικές Καταγγελίες για 16ωρες κυβερνήσεις ενισχύουν τέτοιες πρακτικές, επισημαίνει, μιβάρδιες, ατελείωτες λώντας στη South China Morning συνεχόμενες μέρες χωρίς Post (SCMP) η Άντζελα Ζανγκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Νορεπό, μη καταβολή μικής του Πανεπιστημίου του των δεδουλευμένων Χονγκ-Κονγκ. Στη SCMP αναφέρονται και άλλες μορφές καταστρατήγησης του ωραρίου: στην πλατμιουργήσει υπηρεσία ψυχολογικής υποφόρμα παραγωγής βίντεο Kuaishou και στήριξης για τους εργαζομένους, κίνηση στον διαδικτυακό κολοσσό ByteDance, αντίστοιχη με της Ταϊβανέζικης Foxconn οι εργαζόμενοι δουλεύουν μια επιπλέTechnology, υπεργολάβου της Apple ον μέρα ανά 15ήμερο, ενώ στη Huawei στην Κίνα και υπ’ αριθμόν ένα προμηTechnologies Co., προμηθεύτρια της θεύτριας ηλεκτρονικών εξαρτημάτων σε κινεζικής τηλεφωνίας, υποχρεούνται σε πολυεθνικές. Μετά το κύμα αυτοκτονιών μια επιπλέον εργάσιμη τον μήνα, έναντι εργαζομένων στο εργοστάσιο στη Σεντσέν κάποιας αμοιβής ή άδειας αντισταθμιστιτο 2010, ζητούσε από τους υπαλλήλους κού χαρακτήρα. Καταγγελίες για 16ωρες της να υπογράψουν πως, αν χρειαστεί, βάρδιες, ατελείωτες συνεχόμενες μέρες θα δεχθούν ψυχιατρική βοήθεια και δεν χωρίς ρεπό, μη καταβολή των δεδουθα αυτοκτονήσουν, ενώ άπλωνε δίχτυα νικό πρόβλημα. Αυτή είναι εποχή σκληρής δουλειάς. Μπορείς να επιλέξεις να περάσεις τις μέρες σου εύκολα και άνετα. Αλλά είσαι υποχρεωμένος να αποδεχτείς τις συνέπειες της ευκολίας και της άνεσης [...]». Αν και απαλείφθηκε λίγα λεπτά αργότερα, το σχόλιο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, αφού η υπερεργασία έχει γίνει κανόνας σε μια αγορά εργασίας όπου η παραίτηση ή η άρνηση υπερωριακής απασχόλησης δεν αποτελεί καν επιλογή για πολλούς. Η Pinduoduo ανακοίνωσε πως θα δη-

λευμένων και εξαναγκαστική εργασία μαθητών και φοιτητών στο πλαίσιο των σπουδών τους, γίνονται εδώ και χρόνια. Σε διαδικτυακή έρευνα της εταιρείας Ζίλιαν Ζαοπίν το 2019, το 70% των 10.000 συμμετεχόντων δήλωσαν πως δεν πληρώνονταν τις υπερωρίες, ενώ οι εταιρείες ισχυρίζονται πως οι εργαζόμενοι υπερεργάζονται εθελοντικά. Την κουλτούρα της εργασιακής γαλέρας εξωράισε ο Κινέζος μεγιστάνας Τζακ Μα, ιδρυτής της μεγαλύτερης εταιρείας τεχνολογίας στην Κίνα, Alibaba, χαρακτηρίζοντας το μοντέλο 996 ευλογία για τους νέους, προσθέτοντας: «Αν έρθεις στην Alibaba, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να δουλέψεις 12 ώρες την ημέρα, αλλιώς γιατί να έρθεις; Δεν χρειαζόμαστε αυτούς που δουλεύουν χαλαρά οκτάωρα». «Οι κερδισμένοι τα παίρνουν όλα, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, το γρήγορο ψάρι τρώει το αργό […] αυτός ο άγριος ανταγωνισμός έκανε αμέτρητους εργαζόμενους να πληρώσουν ακριβό τίμημα, σωματικά και ψυχικά», αντιτείνει ο Γιάνγκ Γκουογκίνγκ, λέκτορας στο Κέντρο Αξιολόγησης Ανθρώπινου Δυναμικού, Ινστιτούτου του ΚΚ Κίνας. Ένα είναι σίγουρο: η εργατική τάξη στην Κίνα πεθαίνει εξουθενωμένη στη δουλειά. * Στίχος από το ποίημα Κατάπια ένα Φεγγάρι από Σίδερο, του Ξου Λίζι, εργάτη στη Foxconn και ποιητή που αυτοκτόνησε στις 30 Σεπτέμβρη 2014 σε ηλικία 24 ετών.

∆ιεθνή Χρηματιστήρια Χρίστος Κρανάκης

Παρά τις θεωρίες περί εκδίκησης των «μικρών» απέναντι στους «καρχαρίες» των αγορών στην υπόθεση της εταιρείας GameStop, ο αγώνας ενάντια στο κατεστημένο δεν παίζεται μέσα στο γήπεδο του αντιπάλου.

άτι από τη χολιγουντιανή ταινία Το Μεγάλο Σορτάρισμα θυμίζουν τα όσα συμβαίνουν στο χρηματιστηριακό γίγνεσθαι των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα. Στο επίκεντρο βρίσκεται η εδώ και χρόνια παρακμάζουσα εταιρεία ηλεκτρονικών παιχνιδιών GameStop, η οποία είδε ξαφνικά τη μετοχή της να καταγράφει αύξηση άνω του 1.600%. Η εκτόξευση της χρηματιστηριακής αξίας μιας εταιρείας που το 2020 βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού άφησε αποσβολωμένους τους κορυφαίους χρηματιστές του κόσμου να ψελλίζουν για την ύπαρξη κάποιου συστημικού λάθους. Όπως αποδείχτηκε, τελικά, η συγκεκριμένη «φούσκα» δεν ήταν προϊόν των ανήθικων πρακτικών που κατά ριπάς εφαρμόζουν οι «επαγγελματίες» της Wall Street, αλλά

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Είναι και η Wall Street πεδίο ταξικής πάλης; μιας πρωτόγνωρης κίνησης «ερασιτεχνών» χρηματιστών, που (θεωρητικά) θέλησαν να εκδικηθούν τα μεγάλα χρηματιστηριακά hedge funds. Όλα ξεκίνησαν, όταν το πολυπληθές χρηματιστηριακόεπενδυτικό φόρουμ Wall Street Bets (#WallStreetBets) –υποομάδα της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης Reddit– πληροφορήθηκε (άγνωστο πώς) ότι μεγάλα funds προχωρούσαν σε «σορτάρισμα» της μετοχής της GameStop. Με άλλα λόγια, «ενοικίαζαν» μετοχές της εταιρείας τις οποίες πούλησαν, με σκοπό, όταν αυτές χάσουν

πτώχευσης. Όπως ήταν αναμενόμενο, βέβαια, από τις αρχές Φλεβάρη η μετοχή κατρακύλησε αισθητά, καθώς αρκετοί κατάφεραν να πωλήσουν τις μετοχές τους σε τιμές κέρδους. Παρότι το τεχνικό κομμάτι της υπόθεσης έχει ξεχωριστή σημασία, μιας και αποτελεί μια πρώτη συλλογική επίδειξη δύναμης από πλευράς νέων ερασιτεχνών «επενδυτών» με μοναδικό όπλο στη φαρέτρα τους τη σύγχρονη τεχνολογία, τα πολιτικά επακόλουθα του πρωτόγνωρου αυτού φαινομένου προσδίδουν γόνιμο έδαφος για την εξαγωγή συμπερασμά-

χρηματιστηριακή αξία, να τις ξαναγοράσουν σε χαμηλότερη τιμή. Απέναντι στις αρπακτικές διαθέσεις των funds, οι μικρομεσαίοι επενδυτές της #WallStreetBets αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Η λογική τους ήταν απλή: Όσο περισσότερες μετοχές της GameStop αγοράζουν χρήστες της #WallStreetBets, τόσο περισσότερο θα ανεβαίνει η αξία τους και τόσο μεγαλύτερο θα είναι το κόστος για τα μεγάλα funds, τα οποία πόνταραν στην πτώση της τιμής. Η καμπάνια των μελών της #WallStreetBets γιγαντώθηκε, όταν ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της Τesla, Έλον Μασκ, την στήριξε δημόσια στο Twitter. Έτσι, πολύ γρήγορα, ό,τι ξεκίνησε σαν μια φάρσα των διαδικτυακών «τρολ» μετατράπηκε σε παγκόσμια χρηματιστηριακή τάση που οδήγησε ισχυρά funds στα πρόθυρα της

Το «αόρατο χέρι της αγοράς» αποδείχθηκε για μια φορά ανίκανο να ρυθμίσει την κατάσταση

των. Αρχικά, σε αντίθεση με τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού, που θέλουν το χρηματιστήριο χώρο «υγιούς ανταγωνισμού» και δείκτη οικονομικής ανάπτυξης, το παράδειγμα της GameStop ανέδειξε πως οι πιθανές αχαλίνωτες διακυμάνσεις και τα κόλπα μεγάλων ή μικρών επενδυτών δημιουργούν ένα τοπίο χρηματιστηριακής ζούγκλας, που ελάχιστα αντιπροσωπεύει την πραγματική οικονομία. Τα τελευταία χρόνια,

μάλιστα, η ανάπτυξη διαδικτυακών επενδυτικών πλατφορμών, οι οποίες δεν απαιτούν υψηλό αρχικό κεφάλαιο, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν την εταιρική προμήθεια, γιγάντωσε τα ποσοστά των «καθημερινών» ανθρώπων που τζογάρουν στο χρηματιστήριο. Ωστόσο, η είσοδος νέων και μικρών επενδυτών στο χρηματιστήριο όχι μόνο δεν εξομάλυνε τα ακραία σκαμπανεβάσματα των μετοχών, αλλά αντιθέτως συνέβαλε στη δημιουργία ακόμα πιο συχνών και μεγάλων πλασματικών «φουσκών». Το νέο τοπίο του χρηματιστηρίου φαίνεται πως είναι τόσο τρομακτικό που ανησυχεί μέχρι και τους ίδιους τους μεγαλοκαρχαρίες της Wall Street. Για παράδειγμα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το χρηματιστήριο του Nasdaq «πάγωσε» για μία μέρα τις αγορές μετοχών της GameStop, ώστε να προστατεύσει τα μεγάλα funds που επένδυαν στο «σορτάρισμά» της — αγνοώντας τα ιδεολογήματα της αυτορρύθμισης από το «αόρατο χέρι της αγοράς». Το εγχείρημα των μελών της #WallStreetBets ώθησε κάποιους να μιλήσουν για νέα εποχή και για μια μεγάλη νίκη των «μικρών ψαριών». Παρότι οι αρχικές προθέσεις των μικροεπενδυτών μπορεί να διακρίνονταν από αντισυστημικά χαρακτηριστικά, η μεγάλη εικόνα δείχνει πως ο αγώνας ενάντια στο κατεστημένο δεν παίζεται μέσα στο γήπεδο του αντιπάλου. Η κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια μιας διαρκώς αυξανόμενης τάσης χρηματιστηριακού τζόγου, κατά την οποία απλοί πολίτες τζογάρουν στην άνοδο ή την κάθοδο μετοχών, όπως και στις παραδοσιακές λοταρίες, με απώτερο σκοπό το άκοπο κέρδος. Η Αριστερά, αν και οφείλει να αντιληφθεί τις εκρηκτικές δυνατότητες της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρειάζεται διαρκώς να επισημαίνει πως ο πραγματικός ταξικός αγώνας διαπνέεται (κυρίαρχα) από τη δομική σύγκρουση εντός των εργασιακών σχέσεων (εργοδότης-εργαζόμενος), η οποία και δεν μπορεί να μεταφραστεί στην τάδε ή δείνα χρηματιστηριακή κομπίνα.

Ρωσία

Ναβάλνι, όπως λέμε… Nord Stream 2 Η υπόθεση Ναβάλνι, του πιο γνωστού από τους πολιτικούς αντιπάλους του Πούτιν –αλλά σε κάθε περίπτωση φαιδρού προσώπου και απολύτως εξαρτημένου από τη Δύση– φαίνεται πως θα αποτελέσει ένα κατάλληλο «γήπεδο» για να λύσουν τις διαφορές τους και να βρουν (εάν βρουν…) τις νέες ισορροπίες τους ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία. Όχι επειδή είναι το πιο σημαντικό ζήτημα στις σχέσεις ανάμεσά τους, αλλά επειδή προσφέρεται για εκμετάλλευση και μπορεί να συνοδευτεί από πολλά παραμύθια. Ήδη, άλλωστε, έχει φανεί τι είναι αυτό που τους «καίει» περισσότερο: Η ολοκλήρωση ή όχι του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, ο οποίος έχει αναδειχθεί σε μήλον της έριδος ανάμεσα στους τρεις. Οι Ρώσοι τον θέλουν, οι Γερμανοί τον έχουν ανάγκη, οι Γάλλοι το σκέφτονται και παζαρεύουν ανταλλάγματα, οι Αμερικανοί θέτουν σκληρούς όρους, απειλούν με κυρώσεις και θα ήταν ευτυχείς με την ακύρωσή του — έτσι, έχουν εμπλακεί σε ένα μπρα-ντε-φερ που, για την ώρα, ουδείς γνωρίζει πού θα καταλήξει. Υπάρχει, ωστόσο, και μία πλευρά στην υπόθεση Ναβάλνι την οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Το ενδεχόμενο, δηλαδή, να αποτελέσει το «τυχαίο» γεγονός που θα προκαλέσει μια ευρύτερη κοινωνική έκρηξη στη Ρωσία του Πούτιν. Διότι, μπορεί η φτωχολογιά και η πλειοψηφία των εργαζομένων της χώρας να μην έχουν τίποτα να ελπίζουν σε αυτόν και τους υποστηρικτές του στους οποίους ανήκει και μερίδα του ρωσικού κεφαλαίου, όμως η ιστορία δεν γράφεται με τον τρόπο που προβλέπουν οι θεωρίες και τα βιβλία, αλλά ακολουθεί τους δικούς της, συχνά απρόβλεπτους, δρόμους. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως ο Πούτιν και το καθεστώς του υπολογίζουν σοβαρά την απειλή που μπορεί να αντιπροσωπεύει ο Ναβάλνι σε αυτή τη συγκυρία και, γι’ αυτό, δεν θα υποχωρήσουν εύκολα.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Συνεχίζεται το πογκρόμ της καταστολής εναντίον των νέων της Τυνησίας, της μοναδικής ουσιαστικά χώρας όπου παραμένει ζωντανή και ορατή η σπίθα της Αραβικής Άνοιξης, δέκα χρόνια μετά. Το κίνημα αντέχει και ζητά συμπαράσταση από τους αγωνιστές όλων των χωρών — και της Ελλάδας. Η νεολαία στα κάγκελα στη γειτονιά μας.

Μαζική πολιτική ανυπακοή στη Μιανμάρ Με μαζική πολιτική ανυπακοή απαντούν χιλιάδες κάτοικοι της Μιανμάρ, ανάμεσά τους γιατροί και νοσηλευτές σε δεκάδες νοσοκομεία, στο στρατιωτικό πραξικόπημα που έγινε την περασμένη Δευτέρα, με αποτέλεσμα να βρεθούν στη φυλακή πολλοί πολιτικοί, όπως και η επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος (NLD), που επικράτησε σαρωτικά στις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου, Αούνγκ Σαν Σούου Κι. Ωστόσο, όσο κατηγορηματική είναι η καταδίκη του πραξικοπήματος (ο στρατός κατείχε την εξουσία συνολικά 30 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της χώρας το 1948), άλλο τόσο δύσκολα μπορεί κανείς να εκφράσει αλληλεγγύη στη διωκόμενη πολιτικό (που ήταν φυλακισμένη την περίοδο 19892010) και κάτοχο του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης από το 1991, καθώς ήταν αυτή που πρωταγωνίστησε στο πογκρόμ κατά της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια, το 2017, το οποίο έλαβε πρακτικά τη μορφή εθνοκάθαρσης.

Το νερό μπαίνει χρηματιστήριο Ίσως κάποιοι θεωρούσαν υπερβολές και φαντασιώσεις τις προειδοποιήσεις ότι ο καπιταλισμός είναι τόσο αδίστακτος, ειδικά στις κρίσεις του, ώστε δεν θα διστάσει να εκμεταλλευτεί ακόμη και το νερό που πίνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε. Μάλλον ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν, καθώς, όπως διαβάζουμε, στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων (τι άλλο είναι το νερό, άλλωστε;) του Σικάγο έχει φτιαχτεί

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ήδη ειδικός δείκτης, ο οποίος αφορά επενδύσεις σε προθεσμιακά συμβόλαια νερού. Έτσι, λένε, οι επενδυτές –που μπορεί να είναι και αγρότες– «κλειδώνουν» από τώρα τις τιμές που θα αγοράσουν μελλοντικά το νερό, ακόμη και σε περίοδο λειψυδρίας. Το επιχείρημα είναι φαιδρό, αφενός, επειδή αν λείψει το νερό δεν έχει νόημα τι γράφει το συμβόλαιο και, αφετέρου, επειδή είδαμε τι έχει συμβεί με τα άλλα «εμπορεύματα» που έχουν μπει στα χρηματιστήρια.

Μ. Ντράγκι, ο λύκος που φυλάει τα πρόβατα Το ιταλικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να καλύπτει την κρίση του –τη «δομική κρίση», όπως διαπιστώνουν τα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας– πίσω από την πανδημία και την ανάγκη συστράτευσης για να ξεπεραστεί. Ο Ματέο Ρέντσι φαίνεται πως ήξερε καλά τι έκανε, όταν αποφάσιζε να ρίξει την κυβέρνηση Κόντε, καθώς μετά το ναυάγιο της διαμεσολάβησης που επιχείρησε ο πρόεδρος της δημο-

κρατίας, ήρθε η ώρα να ακουστεί καθαρά το όνομα που ψιθυριζόταν εδώ και πολλούς μήνες στα «σαλόνια» της Ρώμης και των Βρυξελλών. Από την Τετάρτη, εντολοδόχος πρωθυπουργός είναι ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, που έχει σκοπό να σχηματίσει «κυβέρνηση τεχνοκρατών», με κύριο καθήκον να διασφαλίσει τη χρηστή διαχείριση των 200 και πλέον δισ. που αναλογούν στην Ιταλία από το Ταμείο Ανάκαμψης. Σιγά που θα τα άφηναν στον οποιονδήποτε!

Η οργή της νεολαίας «πνίγει» τον Ερντογάν

ταν στις 2 Ιανουαρίου η κυβέρνηση Ερντογάν τοποθετούσε στη θέση του πρύτανη του πανεπιστημίου του Βοσπόρου τον Μελίχ Μπουλού, έναν άνθρωπο της αγοράς και στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος AKP, μάλλον δεν φανταζόταν αυτό που θα επακολουθούσε. Ένα μήνα μετά, βρίσκεται αντιμέτωπη με το ισχυρότερο κύμα αμφισβήτησής της από την έναρξη της πανδημίας. Καταρχάς, ο ίδιος ο διορισμένος πρύτανης έχει άρωμα «αριστείας». Το ακαδημαϊκό του παρελθόν έχει κηλιδωθεί από δύο σοβαρές υποθέσεις λογοκλοπής, γεγονός που του έχει στερήσει κάθε κύρος από την επιστημονική κοινότητα της χώρας. Αν και λογοκλόπος, ο ίδιος δεν δίστασε ως πρύτανης να τοποθετήσει κάμερες στις αίθουσες διδασκαλίας άλλου πανεπιστημίου, με πρόσχημα την καταπολέμηση της αντιγραφής μεταξύ των φοιτητών. Πέραν της φαιδρότητας του ατόμου, όμως, το σημαντικό στοιχείο

της υπόθεσης είναι πως αυτή είναι η πρώτη φορά μετά τη χούντα του 1980 που διορίζεται πρύτανης άνθρωπος που δεν έχει σχέση με το ίδιο το ίδρυμα. Μάλιστα, η δεδομένη κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης έρχεται ως κερασάκι στην τούρτα μετά από ένα πολυετές πογκρόμ εναντίον αριστερών και δημοκρατών ακαδημαϊκών. Εκκινώντας από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, εκατοντάδες πανεπιστημιακοί έχουν χάσει τη δουλειά τους, έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό ή έχουν βρεθεί στις τουρκικές φυλακές. Οι αντιδράσεις έως τώρα έμοιαζαν μάταιες μπροστά στην αποφασιστικότητα του κρατικού μηχανισμού. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά. Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι δίνουν ενωμένοι έναν αγώνα με περίσσιο κουράγιο και αλληλεγγύη, δηλώνοντας αποφασισμένοι να μην δεχτούν τον δοτό πρύτανη. Το θέμα ξεφεύγει

από το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και μετατρέπεται σε συνολικό ζήτημα δημοκρατίας και ελευθερίας. Την περασμένη εβδομάδα φοιτητές και καθηγητές επιχείρησαν να μπλοκάρουν το κτίριο της πρυτανείας. Πραγματοποιήθηκαν 159 συλλήψεις. Και όμως, το ίδιο βράδυ, σαν μικρά ρυάκια, εμφανίστηκαν πολυάριθμες διαδηλώσεις στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Την επομένη δεκάδες ακαδημαϊκοί πραγματοποίησαν συμβολική διαμαρτυρία στον υπαίθριο χώρο του πανεπιστημίου, ζητώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Μέσα σε όλα, χέρι φιλίας απλώθηκε από τους φοιτητές του πανεπιστήμιου του Βοσπόρου προς τους συναδέλφους τους στην Ελλάδα. Η μάχη ενάντια στα αστυνομοκρατούμενα πανεπιστήμια και την ανελευθερία δημιουργεί στους νέους των δύο χωρών την αίσθηση του κοινού αγώνα.