Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24-25.4.2021 - Αρ. Φύλλου 1520 by 21aristera

Συνέντευξη Μηνάς Καραγιάννης

Πάλη για εθνικοποίηση των εταιρειών υγείας > σελ. 11

Patriot στον Περσικό στέλνουν οι… πατριώτες!

Απεργία στις 6 Μάη, ταξική Πρωτομαγιά

> σελ. 4

> σελ. 3

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.520

183 μέρες απαγορεύσεων Ως εδώ!

Μια «μυριάδα» νεκροί από κορονοϊό Μια βαριά σκιά πέφτει πάνω στις θριαμβολογίες της κυβέρνησης για την «επιτυχημένη» διαχείριση της πανδημίας. Είναι οι νεκροί από κορονοϊό που φτάνουν τους 10.000. Το 2020 έκλεισε με 4.800 νεκρούς λόγω πανδημίας, για να διπλασιαστούν πριν κλείσουν τέσσερις μήνες το 2021. Η μακάβρια αυτή αριθμητική γίνεται ακόμα πιο τραγική, αν αναλογιστούμε τους μη καταγεγραμμένους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους λόγω αναβολής χειρουργείων ή «λουκέτου» σε πολλές κλινικές. Οι«ανεπίσημοι» νεκροί είναι τα ανώνυμα θύματα της εγκληματικής πολιτικής.

Ανάλυση

Καμιά ασυλία στην κυβερνητική πολιτική Μ

ε νέες κινητοποιήσεις στις γειτονιές, σήμερα και αύριο, εργαζόμενοι και νεολαία ξεκαθαρίζουν πως δεν πρόκειται να δεχτούν τα κυβερνητικά σχέδια για πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας, κατάργηση του 8ωρου και μείωση των μισθών. Ενώ η πανδημία θερίζει, το κίνημα διεκδικεί ουσιαστική ενίσχυση της δημόσιας υγείας και επίταξη τώρα των ιδιωτικών κλινικών. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει ανοίγματα της αγοράς και του τουρισμού, χωρίς τα αναγκαία μέτρα, ενώ διατηρεί τις απαράδεκτες και υγειονομικά άχρηστες απαγορεύσεις

στην κυκλοφορία, τις οποίες ξεκίνησε από τις 24 Οκτωβρίου 2020 — 183 μέρες πριν! Λαός και νεολαία έχουν απηυδήσει με το αντιδραστικό lockdown και διεκδικούν πίσω τη ζωή τους. Διεκδικούν τις πλατείες τους, που καταλαμβάνουν η αστυνομία ή τοπικά συμφέροντα. Οργή έχει προκαλέσει η απόφαση της κυβέρνησης να ορίσει «ακαταδίωκτο» για τα μέλη των επιτροπών (κυβερνητικών ή επιστημονικών) που έχει συστήσει για την πανδημία. Οι εργαζόμενοι ξεκαθαρίζουν πως η κυβερνητική πολιτική δεν έχει ασυλία. >>> σελ. 5, 10, 12-13, 17

Του Αντώνη Δραγανίγου

Πολιτική πρόταση ανατροπής Συσπείρωση σε ένα σύγχρονο αντικαπιταλιστικό πλαίσιο πάλης και το αντίστοιχο πολιτικό μέτωπο. Απάντηση στα ερωτήματα «ποιος» και «πώς» θα το προωθήσει. Διάλογος και κοινή δράση. >>> σελ. 8-9

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

editorial

Αιμιλία Καραλή

Πλήρης αδιαφορία για τους χώρους εργασίας

Το «θεϊκό» πάθος ποτέ δεν ήταν θεϊκό. Πάντα ήταν και είναι, ανθρώπινο. Ο «Άδης» του Λάζαρου με τους φόβους, τους τρόμους, τα βάσανα και τους πόνους είναι ο καθρέφτης του σύγχρονου «Πάνω κόσμου». Οι εξουσίες, όπως και στην εποχή του Χριστού, εξακολουθούν να είναι αρπακτικά, υποκριτές και ανάλγητοι.

Επτά νεκρούς από κορονοϊό σε επτά μήνες μετρούν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ. Μόνο μέσα στον Απρίλιο, όπως καταγγέλλει η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ) ΟΑΣΘ, τέσσερις εργαζόμενοι του Οργανισμού άφησαν την τελευταία τους πνοή «χτυπημένοι» από τον νέο ιό. Τελευταίο θύμα της κυβερνητικής αναλγησίας για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων και ενίσχυσης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ένας 43χρονος οδηγός. Η περίπτωση του ΟΑΣΘ είναι ενδεικτική της αντιμετώπισης, εν μέσω πανδημίας, των άλλοτε «ηρώων» εργαζομένων σε κρίσιμους τομείς ως αναλώσιμων. Άλλωστε και στην Αθήνα, στην ΕΘΕΛ (αστικά λεωφορεία) έχουν καταγραφεί δεκάδες κρούσματα, τόσο στα αμαξοστάσια όσο και στον χώρο της τηλεματικής. Μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελία της Ενωτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΕΑΣ) προς τον ΕΟΔΥ, σε χώρους που εντοπίστηκαν θετικά κρούσματα, οι εργαζόμενοι, λόγω της αδιαφορίας της διοίκησης, εξακολουθούσαν να εργάζονται κανονικά! Και ο κατάλογος δεν σταματά: Σούπερ μάρκετ και εταιρείες ταχυμεταφορών, βιομηχανικοί χώροι και αποθήκες, περιοχές όπου υπό άθλιες συνθήκες διαβιούν εργάτες γης, αλλά και στρατόπεδα και γηροκομεία, έχουν μετατραπεί όλους αυτούς τους μήνες σε χώρους υπερμετάδοσης του κορονοϊού, παρά τις δεκάδες καταγγελίες σωματείων, συλλογικοτήτων και φορέων. Μόνο όπου υπήρξε αγωνιστική αντίδραση ελήφθησαν κάποια μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, υπερίσχυσε ο κυνισμός κυβέρνησης και εργοδοσίας, υπό το «μαύρο» πέπλο του lockdown που, σαν μαγικός μανδύας, εξαφανίζει κάτω από την οριζόντια απαγόρευση τις πραγματικές αιτίες για τις οποίες το τρίτο πανδημικό κύμα δεν λέει να κοπάσει.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Είδα φόβους, είδα τρόμους…

άββατο του Λαζάρου σήμερα, 24 Απρίλη ή Πρώτη Λαμπρή, προοικονομία της Ανάστασης του Χριστού. Παλιότερα, τέτοια μέρα, τα παιδιά επισκέπτονταν τα σπίτια του χωριού ή της πόλης και τραγουδούσαν τα κάλαντα του Λαζάρου κι έπαιρναν φιλοδωρήματα. Σε αυτά τα κάλαντα αποτυπώνεται η περιέργεια του λαϊκού στιχουργού για το τι είδε ο Λάζαρος «εις τον Άδη που επήγε». Κι εκείνος απαντούσε: «Είδα φόβους, είδα τρόμους / είδα βάσανα και πόνους». Σύμφωνα με την παράδοση όμως, η επάνοδος του Λάζαρου στη ζωή σηματοδοτεί την αρχή μιας πορείας την οποία σφραγίζουν ο θρίαμβος, η προδοσία, ο θάνατος και, τελικά, ο θάνατος του θανάτου με την ανάσταση του Χριστού. Όπως σχεδόν τα πάντα, έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση τα γεγονότα προχωρούν κυκλικά ή με την διαδρομή μιας σπείρας που λέγαμε παλιά. Όποιος έχει διαβάσει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ή έχει δει τη, βασισμένη σε αυτό, ταινία του Παζολίνι, μπορεί να επισημάνει ότι είναι το λιγότερο μεταφυσικό, από τα άλλα, Ευαγγέλιο. Κυριαρχεί ο πύρινος καταγγελτικός λόγος ενός εξεγερμένου Ιησού και των συντρόφων του εναντίον της εξουσίας, της βιαιότητας και της υποκρισίας της. Υπερασπίζεται τους αδικημένους, τους φτωχούς, τους ξένους, τους φυλακισμένους, τους αδύναμους. Κι όμως εγκαταλείφθηκε κι από εκείνους που υποστήριξε, προδόθηκε από μαθητές του και στο τέλος από τον ίδιο του τον Πατέρα.

Η σωτηρία, όχι με τη θρησκειολογική της έννοια, σημαίνει απαλλαγή, απελευθέρωση. Και όπως κάθε τι σημαντικό, είναι κι αυτή δύσκολη

«Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;» είναι τα τελευταία του λόγια πριν το «τετέλεσται», πριν ξεψυχήσει. Η μοναξιά και η διάψευση των προσδοκιών μάλλον είναι και το πιο σκληρό απ’ όλα τα βασανιστήρια που υπέστη. Μια τέτοια στάση όμως δεν «πεθαίνει» ποτέ. Ανασταίνεται μέσα σε εκείνους που την πίστεψαν και την έκαναν τρόπο ζωής τους, πάντα βγαίνει στο φως. Συχνά απρόσμενα. Το «θεϊκό» πάθος όμως ποτέ δεν ήταν θεϊκό. Πάντα ήταν, και είναι, ανθρώπινο. Ο «Άδης» του Λαζάρου με τους φόβους, τους τρόμους, τα βάσανα και τους πόνους είναι ο καθρέφτης του σύγχρονου «Πάνω κόσμου». Οι εξουσίες, όπως και στην εποχή του Χριστού, εξακολουθούν να είναι αρπακτικά, υποκριτές και ανάλγητοι. Όλο το εδάφιο του ευαγγελίου που ξεκινά με το «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί»

και τελειώνει με την υπόσχεση ότι «όλα θα διαλυθούν και δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα» αποτελεί μια προβολή του παρόντος στο παρελθόν ή και το αντίστροφο. Πολλοί αυτές τις μέρες θα συγκινηθούν και θα μιλήσουν για το νόημα της «Αναστάσεως», ορισμένοι μάλιστα θα το σφετεριστούν και θα το συσχετίσουν με την «Ανάσταση του τόπου». Είναι όμως αυτοί που και χίλιες φορές να γεννιόταν ο Χριστός, χίλιες θα τον σταύρωναν, για να παραλλάξουμε τον στίχο του Βάρναλη στους «Πόνους της Παναγιάς». Αυτά οι υποκριτές. Το θέμα πάντα είναι η Ανάσταση και η νοσταλγία μιας πίστης που δεν εννοεί να σβήσει, να πεθάνει. Γεννιέται και ξαναγεννιέται μέσα από τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων που επιμένουν σε αυτήν, που παλεύουν γι’ αυτήν · ο καθένας με τον τρόπο του. Ο Νίκος Καρούζος έγραψε κάποτε: «Θα περάσουν πάνω μας όλοι οι τροχοί./ Στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν». Η σωτηρία, όχι με τη θρησκειολογική της έννοια, σημαίνει απαλλαγή, απελευθέρωση. Και όπως κάθε τι σημαντικό, είναι κι αυτή δύσκολη. Είναι προσωπική επιλογή του καθενός μας αλλά συλλογική υπόθεση. Η πορεία προς αυτήν μπορεί να παρομοιαστεί με αυτήν την «εβδομάδα των Παθών», που πιο πολύ από τον σωματικό πόνο χαράχτηκε από τον ψυχικό: από την αίσθηση της ματαιοπονίας, την απογοήτευση, τη μοναξιά. Σφραγίστηκε όμως από την Ανάσταση.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

προχθεσινή διαδήλωση πρωτοβάθμιων σωματείων και εργατικών κινήσεων κατά των κυβερνητικών σχεδίων για πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας αποτέλεσε μια προειδοποιητική βολή γι’ αυτό που έρχεται. Δεν εντυπωσίαζε ο κόσμος που κατέβηκε, μερικές εκατοντάδες ήταν. Το μήνυμα όμως ήταν σαφές: Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Μητσοτάκη για κατάργηση του 8ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, ατομικές συμβάσεις, υποτίμηση της εργασίας και εξορισμό της απεργίας στη σφαίρα του αδυνάτου, δεν θα αντιμετωπιστεί από το μαχόμενο εργατικό κίνημα με μία από τα ίδια. Δηλαδή μια-δυο ξέπνοες συγκεντρώσεις, μια απεργία για την τιμή των όπλων και… άντε γεια. Απεναντίας, ξεκινά αγώνας για να μην τολμήσει η κυβέρνηση να το κατεβάσει! Κι αν προχωρήσει, όπως είναι σε μεγάλο βαθμό υποχρεωμένη από τις δεσμεύσεις της στο κεφάλαιο και στον ΣΕΒ και από τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υπάρξει τέτοια αντίδραση που να οδηγήσει στην ήττα του νομοσχεδίου και στην πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ, από τα κάτω και από τα… εργατικά. Στο θέμα αυτό δεν χωρούν μισόλογα: Ή εμείς ή αυτοί. Ή ο κόσμος της εργασίας ή η βαρβαρότητα χωρίς τέλος των αφεντικών! Το «τάιμινγκ» δεν είναι καλό για την κυβέρνηση. Εκεί που είχε τον κόσμο ζαλισμένο και φοβισμένο με την πανδημία και λόγω της πολύμηνης συναίνεσης ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και «υπεύθυνης» Αριστεράς είχε περάσει ένα κλίμα «επιτυχίας», βρίσκεται σε μία φάση που η αμφισβήτηση μεγαλώνει, καθώς αποκαλύπτεται η εγκληματική της πολιτική. Η συγκλονιστική μάχη του φοιτητικού κινήματος οδήγησε στην αναβολή της εισβολής των ρόμποκοπ του Χρυσοχοΐδη. Οι μαζικές αντιδράσεις στις γειτονιές οδήγησαν το Μαξίμου σε κινήσεις ελέγχου της αστυνομικής βίας. Η κυβέρνηση λοιπόν δεν είναι παντοδύναμη και βέβαια ο Χατζηδάκης είναι… σούπερμαν όταν έχει να κάνει με τούρτες. Πολύ περισσότερο όταν η μάχη για την εργασία συνειδητοποιείται όλο και περισσότερο σαν πάλη όλου του κόσμου της δουλειάς, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας που αναζητά κι αγωνιά για ζωή. Το γεγονός πως σήμερα και αύριο είναι προγραμματισμένες ξανά διαδηλώσεις και άλλες δράσεις στις γειτονιές κατά του κυβερνητικού εκτρώματος (δες σελίδα 10) από Εργατικές Λέσχες, συνελεύσεις και τοπικές συλλογικότητες δείχνει πως η πάλη θα γενικευθεί. Μία ακόμα εξέλιξη που δυσκολεύει την κυβερνητική πλευρά είναι η πλήρης ανυποληψία πια του πιο ξεφωνημένου αστικοποιημένου συνδικαλισμού. Δεν είναι τυχαίο πως η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ για «απεργία» στις 4 Μάη για την Πρωτομαγιά ακούστηκε σαν ανακοίνωση κάποιας υποδιεύθυνσης του υπουργείου Εργασίας. Μόνο η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε, που σε προφανή προσυνεννόηση, ανακήρυξε αργία την Τρίτη του Πάσχα. Από την άλλη, πλήθος πρωτοβάθμιων σωματείων, η ταξική πτέρυγα (που είχε και την πρωτοβουλία), το ΠΑΜΕ, ακόμα και η ΑΔΕΔΥ

Κι αν ανοίγαμε εμείς τη μάχη για το εργασιακό; Εργατικό κίνημα Γιάννης Ελαφρός

▸ ∆ιήμερο δράσης στις γειτονιές μεγάλος σταθμός η απεργία στις 6 Μάη

και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας προκήρυξαν απεργία στις 6 Μάη. Πρόκειται για μια απεργία που πρέπει να γίνει σταθμός, καθώς θα αποτελέσει την πρώτη μαζική απάντηση στα σχέδια κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ και ταυτόχρονα ζωντανεύει το μήνυμα της Πρωτομαγιάς. Έχει μεγάλη σημασία να ζωντανέψουν οι δρόμοι στις 6 Μάη και να νεκρώσουν κρίσιμοι τομείς της οικονομίας. Με όλα αυτά δεν θέλουμε να πούμε πως η μάχη για να μην περάσει η αντεργατική τομή Χατζηδάκη-Μητσοτάκη αποτελεί μια «εύκολη» υπόθεση. Κάθε άλλο. Ο συσχετισμός παραμένει πολύ δύσκολος. Περισσότερο από τις κυβερνητικές ψευδολογίες ή ακόμα και από τα κλομπ της αστυνομίας βαραίνουν στις πλάτες των εργαζομένων η απειλή της ανεργίας, το άγχος της επιβίωσης, η μοναξιά του ατομικοποιημένου μικρο-καταναλωτή πλαστικών ονείρων, η

υπόσκαψη των συλλογικοτήτων, η κυκών κατακτήσεων και 8ωρου αποτελεί στραριαρχία των αστικών ιδεολογημάτων. τηγική επιλογή του κεφαλαίου εδώ και 30 Αλλά σε στιγμές κρίσης, οι εργαζόμενοι χρόνια, καθώς οδηγεί σε εκμετάλλευση ανακαλύπτουν σε λίγες μέρες όσα δεν «έβλεχωρίς όρια. Τον στόχο του «υπολογισμού παν» δεκαετίες. Το έχουμε ξαναζήσει προ του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση» δεκαετίας. Δεν κρατάει για πάντα, είχε θέσει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ αλλά συμβαίνει… στις 10-11/12/1993 στην περιβόητη «ΛευΒεβαίως η μάχη δεν θα κερδηθεί μόνο κή Βίβλο». Από τότε η ΕΕ συστηματικά με κινήσεις. Απαιτείται περιεχόμενο και προωθεί την υλοποίησή της. Τη μνηπολιτική προοπτική, έκφραση κοινωνικών μονιακή περίοδο ψηφίστηκε ο νόμος αναγκών και ταξικών συμφερόντων. Καθώς 3986/11, που προέβλεπε την ευελιξία στο νιώθουν τις προσεισμικές δονήσεις, κάωράριο, θέτοντας όμως σαν όρο τη συμποιοι βγαίνουν «αγουροξυπνημένοι» από τη φωνία σωματείου ή Ένωσης προσώπων, δίχρονη χειμερία νάρκη τους. «Εργασιακό, η που θα μπορούσε να συγκεντρώσει η ερμητέρα των μαχών» έλεγε το πρωγοδοσία. Τον απαράδεκτο αυτό νόμο τοσέλιδο της Αυγής την Πέδεν κατήργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που βέμπτη. Το ιεραρχεί ψηλά ο βαια υμνεί την ΕΕ. Σήμερα ΣΥΡΙΖΑ, λέει. Όχι, δεν η κυβέρνηση θέλει να Η κατάργηση τους έπιασε ο πόνος απλοποιήσει τα πράγτου 8ωρου για τα εργατικά δικαιματα και να τα κάνει ώματα. Διαβάζουμε πιο βαθιά αντεργατιαποτελεί στόχο σε ρεπορτάζ φιλικής κά: Πάμε σε ατομικές κεφαλαίου και ΕΕ στον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίσυμβάσεις, ούτε Ενώεδώ και 3 χρόνια σεις προσώπων, ούτε δας πως «ο στόχος για το κοινωνικό άνοιγμα σωματεία, ούτε τίποτα. του ΣΥΡΙΖΑ συνδυάζεται Ο καθένας μόνος του στη ζούκαι με τη μάχη για τα εργαγκλα. Μάς αγριεύουν έτσι! σιακά. Ο χώρος των εργατικών σωΤο εργατικό κίνημα δεν θα παματείων αποτελεί προτεραιότητα για την λέψει για μια πιο «ανθρώπινη» βαρβαπεραιτέρω ενίσχυση του κόμματος». Η ρότητα. Αι γενεαί πάσαι στον αγώνα! Με το ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «βλέπει τη συγκυρία παρελθόν των σκληρών αγώνων και καως μια ευκαιρία και για τη συγκρότηση τακτήσεων για το 8ωρο, με το παρόν της του προοδευτικού μετώπου»! καθημερινής αγωνίας για ζωή, με την Η προσπάθεια «διευθέτησης» του απαίτηση για 6ωρο-30ωρο και το μέλλον χρόνου εργασίας με ρευστοποίηση εργατιτης απελευθερωμένης εργασίας.

Από σπόντα *** Όπως θα έχετε καταλάβει το πρόγραμμα της κυβέρνησης για τους επόμενους μήνες είναι βαθιά... τεχνοκρατικό * Για την ακρίβεια στηρίζεται στην εξής επιστημονική παραδοχή: «Πάμε κι ό,τι γίνει» * Δηλαδή κάνουμε ό,τι μας ζήτησαν τα συμφέροντα κι όποιος επιβιώσει, επιβίωσε * Έτσι αποκτά λογική και το παράλογο * Να ανοίγει ότι υπάρχει «όπως-όπως» και τα κρούσματα στα ύψη * Να ξεκινούν εμβολιασμοί σε 30άρηδες πριν τους 40ρηδες * Να «στήνουν» φιέστες για τον τουρισμό χωρίς να ξέρουν πως θα ‘ναι τα πράγματα στις 14 Μαΐου. *** Για τα νοσοκομεία δεν συζητάμε * Όσο περισσότεροι οι διασωληνωμένοι, τόσο λιγότερη συζήτηση για ΜΕΘ * Τα ιδιωτικά νοσοκομεία και οι κλινικές έχουν γίνει ζάπλουτες * Και τώρα «παίρνουν» τα ιδιωτικά κέντρα και τους εμβολιασμούς * Τρία ευρώ το εμβόλιο θα πληρώνει το κράτος. *** Όπως φαίνεται ένα πράγμα ενδιαφέρει το Μαξίμου * Όσο ο Μητσοτάκης είναι ψηλότερα από τον Τσίπρα όλα OK * Άλλωστε δεν το κρύβουν στη ΝΔ, πρότυπό τους έχουν την κυβέρνηση Μακρόν * Κι αφού αυτή «κρατάει», τότε πιστεύουν πως κι εδώ καλά θα πάνε. *** Με την αντιπολίτευση που έχουν βέβαια σε έναν βαθμό δικαιολογούνται * Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσει «προτάσεις εντός ευρωπαϊκού πλαισίου» τι έχουν να φοβηθούνε; * Σίγουρα όχι μια άλλη πολιτική * Τις καταγγελίες σκανδάλων που επενδύει η Κουμουνδούρου ξέρουν πώς να τα αντιμετωπίσουν * Το κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε δίνει πολλές αφορμές * Κι όπως λέγεται, στη ΝΔ δεν έχουν εξαντληθεί τα «αποθέματα». *** Κάπως... φοβισμένη η Κεραμέως * Την ρωτάνε στον ΣΚΑΪ πότε θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια και έδωσε ρεσιτάλ αοριστίας * Σίγουρα όχι επειδή δεν νοιώθει άνετα στο συγκεκριμένο κανάλι * Άλλα πράγματα την ζορίζουν * Προφανώς έχει καταλάβει τι γίνεται στις σχολές και αναμένει το ξέσπασμα. *** Όχι πως η συγκεκριμένη υπουργός διεκδικεί δάφνες στην πολιτική ανάλυση * Ξέρει όμως τι έχει κάνει, τι έχει νομοθετήσει και τι έχει να προσμένει * Ίσως βλέπει πως από αυτό που έρχεται δεν την γλυτώνει ο Χρυσοχοΐδης και οι μηχανισμοί του.

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Κίνδυνοι

Πολιτική

Γιώργος Κρεασίδης

Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, πρόβες πολέμου με «Ηνίοχο» ▸ Συνάντηση με Ερντογάν ανήγγειλε ο Μητσοτάκης, προς σκληρό παζάρι

τον απόηχο της δημόσιας αντιπαράθεσης Δένδια-Τσαβούσογλου στην Άγκυρα και της επίσκεψης Μητσοτάκη στη Λιβύη, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει εντατικά τις πρωτοβουλίες μιας πολύπλευρης πίεσης στην τουρκική πλευρά. Αν το ταξίδι στη Λιβύη αποσκοπούσε στην αποκατάσταση σχέσεων με τα κέντρα εξουσίας στην πολύπαθη χώρα, μετά την επένδυση στο «καμένο χαρτί» του «στρατάρχη» Χαφτάρ, η επεισοδιακή επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα είχε πολλαπλές στοχεύσεις. Παρά το γεγονός ότι η αντιπαράθεση στην κοινή συνέντευξη τύπου –έντονη όσο επιτρέπει η υποκριτική ευγένεια του διπλωματικού πρωτοκόλλου– δεν αφορούσε παρά την επανάληψη των πολύ γνωστών διαφορών, αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά από την κυβέρνηση. Στο εσωτερικό, η εικόνα του Δένδια που τα βάζει με τον Τσαβούσογλου, ενώ η πρόεδρος της Κομισιόν Φον ντερ Λάιεν δεν έβγαλε κουβέντα λίγες μέρες πριν για την ταπείνωσή της από την τουρκική πλευρά, έδειξε ότι η λογική της διαπραγμάτευσης συμβαδίζει με τις εκδηλώσεις πυγμής. Οι πολιτικές απόψεις –και μέσα στην Αριστερά– που

περιγράφουν την κυβέρνηση και την ελληνική άρχουσα τάξη σαν φορείς υποτέλειας και οσφυοκάμπτες απέναντι σε Τουρκία ή και τις ΗΠΑ, ήρθαν σε μια φανερή αμηχανία, όταν δεν είδαν στη στάση του Δένδια μια απάντηση «στο ύψος των περιστάσεων». Λειτούργησε, μάλιστα, υπέρ της κυβέρνησης και αποπροσανατολιστικά από την αντιλαϊκή πολιτική μέσα στο δοσμένο κλίμα με τη συνεχή όξυνση των εθνικιστικών αντανακλαστικών, με χαρακτηριστική στιγμή τις πτήσεις των γαλλικών Ραφάλ που ήρθαν για την άσκηση «Ηνίοχος 2021» πάνω από την Αττική την Πέμπτη. Η επίσκεψη ΔένδιαΠανα-

γιωτόπουλου στη Σ. Αραβία και η συμφωνία για την αποστολή συστοιχίας πυραύλων Πάτριοτ με την αντίστοιχη στρατιωτική δύναμη δεν είναι απλά μία από τις χειρονομίες προσέγγισης αραβικών κρατών, με τα οποία η Τουρκία έχει «δύσκολες σχέσεις». Το υπεραντιδραστικό καθεστώς της Σ. Αραβίας εντάσσεται στον σκληρό πυρήνα των συμμάχων των ΗΠΑ και του Ισραήλ, ενώ η στρατιωτική βοήθεια στρέφεται ευθέως εναντίον του Ιράν και των στηριγμάτων του. Πρόκειται για μια ρήξη που θα έχει συνέπειες μεσοπρόθεσμα για την Ελλάδα. Ο σκληρός πυρήνας των επιθετικών αξόνων που συμμετέχει η Ελλάδα παίρνει μέρος

στη στρατιωτική άσκηση «Ηνίοχος 2021»: ΗΠΑ, Γαλλία, Καναδάς, Ισπανία, ΗΑΕ, Ισραήλ και Κύπρος, ενώ παρατηρητές είναι Αυστρία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ρουμανία, Σλοβενία. Η άσκηση προκάλεσε εκνευρισμό στην Άγκυρα, όπου σχολιάστηκε έντονα η φωτογραφία του δραστήριου πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ σε πολεμικό αεροσκάφος. Αν όμως οι σημερινές κακές σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία είναι το πλαίσιο για τη σκλήρυνση της στάσης της ελληνικής άρχουσας τάξης, η σταθερή αμερικανική επιδίωξη να κρατήσει την Άγκυρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, καθορίζει τον ορίζοντα της στρατηγικής της — που δεν είναι παρά ο συμβιβασμός, όσο γίνεται πιο επωφελής. Με δεδομένο το αυξημένο ειδικό βάρος της Τουρκίας στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και την υποβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού μετά την κρίση και τα μνημόνια, δεν είναι καθόλου τυχαία η δήλωση Μητσοτάκη σε συνέντευξή του στον Alpha, ότι «δεν θα αργήσει ιδιαίτερα» μια συνάντησή του με τον Ερντογάν. Ζωτικής σημασίας είναι η ανάγκη για ένα μαχητικό αντιπολεμικό κίνημα. Η πανελλαδική μέρα δράσης στις 17/4 (βλ. σελ. 16) ήταν ένα θετικό βήμα.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

«Κοινή λογική» με ιδιώτες και... φαντάρους!

πορεί να συνδυαστεί η είσοδος ιδιωτών ακόμα και σε υπηρεσίες του «σκληρού» δημόσιου τομέα με την ανάληψη των ίδιων λειτουργιών και από τον… στρατό; Για τον νεοφιλελεύθερο «σούπερμαν» Κωστή Χατζηδάκη, γίνεται. Παρουσιάζοντας στην Βουλή την Πέμπτη την τροπολογία για την επιτάχυνση απονομής των συντάξεων, ο υπουργός Εργασίας δήλωσε αποφασισμένος να προχωρήσει με «νέες ιδέες και κοινή λογική». Στις «νέες ιδέες» περιλαμβάνεται η «προσωρινή» σύμπραξη ιδιωτών με τον ΕΦΚΑ, με το επιχείρημα ότι ήδη χιλιά-

δες ασφαλισμένοι καταφεύγουν σε δικηγόρους και λογιστές για να τους βοηθήσουν στην έκδοση της σύνταξής τους. «Αυτό που γινόταν από το παράθυρο λοιπόν, λέμε να γίνεται από την πόρτα και με μόνους ωφελούμενους τους συνταξιούχους», δήλωσε ο Κωστής Χατζηδάκης, παρουσιάζοντας ως «κοινή λογική» τη θεσμοθέτηση μιας διαδικασίας στην οποίαν οι εν αναμονή συνταξιούχοι εξωθούνταν από τις ελλείψεις σε προσωπικό και το οργανωτικό «μπάχαλο» που προκάλεσε τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στο μεταξύ και μέχρι να προχωρή-

σει η ιδιότυπη ΣΔΙΤ, ο «αντικρατιστής» υπουργός Εργασίας βάζει… φαντάρους(!) στην απονομή των συντάξεων! Όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Ταμείων «η κυβέρνηση της ΝΔ σε συνεργασία με την Διοίκηση του e-ΕΦΚΑ εγκατέστησαν στην Α' Διεύθυνση Συντάξεων του Δημοσίου, δεκαεννέα στρατιωτικούς (2 μόνιμους και 17 στρατιώτες) προκειμένου να βγάλουν τις συντάξεις του Υπουργείου Παιδείας και των υπαλλήλων των Υπουργείων! Η εργασιακή εκμετάλλευση των φαντάρων, που απολύονται σε δύο μήνες, απογειώθηκε...

Πολιτική

πιλογές για την πανδημία που αντιστρατεύονται ακόμη και την κοινή λογική όσον αφορά την προστασία του λαού, είναι όμως πλήρως ενταγμένες στη «λογική» του καπιταλιστικού κέρδους, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση. Μετά από μια παρατεταμένη περίοδο αντιφάσεων, πιεσμένη από τα αδιέξοδά της, δηλώνει ότι «ανοίγει» σταδιακά το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας. Παρά το γεγονός ότι οι πανδημικοί δείκτες είναι σε επίπεδα χειρότερα από τον περσινό Νοέμβριο και το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε καθεστώς κατάρρευσης. Στο διάγγελμα, που έκανε την Τετάρτη ο Κ. Μητσοτάκης, φρόντισε να παραθέσει ένα χρονοδιάγραμμα ανοίγματος της εστίασης (3 Μαΐου), των δημοτικών και των γυμνασίων (10 Μαΐου) και του τουρισμού (14 Μαΐου). Η ανακοίνωσή έγινε σε μία ημέρα που καταγράφθηκαν 3.015 κρούσματα της Covid-19, 86 νεκροί από τη νόσο και 831 διασωληνωμένοι ασθενείς, ενώ την προηγούμενη 3.789 νέα κρούσματα, 87 θάνατοι και 847 διασωληνωμένοι. Δηλαδή πρακτικά με την «αριθμητική» της πανδημίας να τεκμηριώνει ότι η νόσος βρίσκεται σε κορύφωση. Δεδομένο που παραδέχθηκε εμμέσως και ο Κ. Μητσοτάκης αναφέροντας πως «η πανδημία στη χώρα μας δείχνει να σταθεροποιείται, έστω και σε υψηλά επίπεδα κρουσμάτων» και ότι «το Σύστημα Υγείας, χάρη στην αυτοθυσία των γιατρών και των νοσηλευτών μας, ανταποκρίνεται στην πίεση». Ανέφερε επίσης γενικόλογα ότι «ο δείκτης θετικότητας υποχωρεί», δίχως όμως συγκεκριμένα νούμερα, ακριβώς επειδή ο δείκτης δεν

Πανδημία

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Μόνο κριτήριο των μέτρων η καπιταλιστική κερδοφορία ▸ Άνοιγμα αγορών και τουρισμού δίχως ασφάλεια και ενίσχυση ΕΣΥ βρίσκεται σε σημείο που να μπορεί να δικαιολογήσει τις αποφάσεις που λήφθηκαν. Στο ίδιο διάγγελμα ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε και την αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος, αναφέροντας πως «είναι, δυστυχώς, γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα όσων διασωληνώνονται είναι, πλέον, ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας». Χωρίς, φυσικά, εξήγηση του γιατί πολίτες που δεν έχουν εμβολιαστεί εκτίθενται στον ιό, ιδίως στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους χώρους εργασίας — εκεί δηλαδή που η επιστημονική κοινότητα έχει ξεκάθαρα «δείξει» ότι βρίσκονται οι εστίες υπερ-μετάδοσης της Covid-19. Με την πρωτοβουλία Μητσοτάκη ουσιαστικά η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τον σχεδιασμό της που βασίζεται στην προτεραιότητα της επαναλειτουργίας της αγοράς και όχι στην προστασία της υγείας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Για τον λόγο αυτό έγινε ειδική αναφορά στα self-test, το κατεξοχήν μέτρο «ατομικής ευθύνης» που προωθεί η κυβέρνηση. Επίσης, επιχειρήθηκε επίσπευση των εμβολιασμών με την διάθεση εμβολίων της AstraZeneca στις ηλικίες 30-39, που αιφνιδιαστικά ανακοίνωσε

«Ατομική ευθύνη» και το Πάσχα, συνεχίζονται οι παράλογες απαγορεύσεις

ο Βασίλης Κικίλιας, σε μία προφανή προσπάθεια, να ενταθούν άρον-άρον οι εμβολιαστικοί ρυθμοί. Στην πραγματικότητα, την περίοδο αυτή ο μηχανισμός διαχείρισης της πανδημίας είναι πλήρως ενταγμένος στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου: Κανένας έλεγχος στα εργοστάσια και τους μαζικούς εργασιακούς χώρους. Άρνηση ενίσχυσης των δομών δημόσιας υγείας, ώστε να θησαυρίζουν τα ιδιωτικά νοσοκο-

ΑΚΑΤΑ∆ΙΩΚΤΟ

«Έπαθλο ασυλίας» για τις κυβερνητικές επιτροπές!

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

υγκάλυψη των τεράστιων ευθυνών για την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας επιχειρεί η κυβέρνηση μέσα από την προκλητική τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με την οποία η κυβέρνηση προσφέρει ασυλία –στα πρότυπα της επιτροπής αποκρατικοποιήσεων– σε πολιτικά στελέχη και λοιμωξιολόγους που συμμετέχουν στις επιτροπές για τον κορονοϊό και τους εμβολιασμούς. Η ασυλία φυσικά περιορίζεται στους ημετέρους και τα πολιτικά στελέχη και δεν επεκτείνεται στους «ήρωες» γιατρούς αυτής της κρί-

σης οι οποίοι αντιμετωπίζουν ακόμα τον κίνδυνο μηνύσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη επιτροπή για την οποία θεσπίζεται το ακαταδίωκτο, η «Εθνική Επιτροπή Προστασίας της Δημόσιας Υγείας», είναι καθαρά κυβερνητικό όργανο (συμμετέχουν διοικητές ΕΚΑΒ-ΕΟΔΥ, γραμματείς υπουργείων κ.α.) Ασυλία προβλέπεται και για την επιτροπή των λοιμωξιολόγων. Το άρθρο 4 της τροπολογίας αναφέρει χαρακτηριστικά ότι τα μέλη των παραπάνω επιτροπών «δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που

έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας των ως άνω επιτροπών». Ειδικά στην περίπτωση των μελών της πολιτικής ηγεσίας το ακαταδίωκτο όμως αφορά αποφάσεις και όχι γνώμες. Η ρύθμιση έρχεται την ώρα που πληθαίνουν οι αντιδράσεις κατά των κυβερνητικών αποφάσεων και των σκοπιμοτήτων πίσω από αυτές και λίγες μέρες μετά τη διαρροή πρακτικών της «επιτροπής ειδικών». Τα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτουν ότι τα μέλη της Επιτροπής καλούνται να «αποφασίσουν» επί ειλημμένων αποφάσεωνκατευθύνσεων.

μεία. Μέτρα ανοίγματος του τουρισμού με προτεραιότητα στα ξενοδοχεία all-inclusive, δηλαδή στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Προσαρμογή των υγειονομικών πρωτοκόλλων στις μεταφορές με βάση τα ζητούμενα των αεροπορικών εταιριών. Άνοιγμα του εμπορίου με όρους που δημιουργούν πλεονέκτημα στις διεθνείς αλυσίδες και τα εμπορικά κέντρα. Ειδική συμφωνία με την Εκκλησία για τον τρόπο εορτασμού του Πάσχα.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Εκτός σχολείου τα προσφυγόπουλα Παιδιά ενός κατώτερου θεού εξακολουθούν να είναι τα προσφυγόπουλα, σιωπηρά θύματα της αδιαφορίας των υπουργείων Παιδείας και Μετανάστευσης. Αυτό επιβεβαιώνεται από την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, που αποκαλύπτει ότι μόλις το 14,2% των παιδιών που ζουν σε «δομές»στην ηπειρωτική χώρα (μόλις 1.483 παιδιά σε σύνολο 10.431) παρακολουθεί μαθήματα στο σχολείο. Το ποσοστό είναι ακόμα πιο χαμηλό για όσα παιδιά διαμένουν στα ΚΥΤ των νησιών: Από 2.090 ανηλίκους σχολικής ηλικίας, μόλις 7 παιδιά φοιτούν στο σχολείο και 178 είχαν γραφτεί! Το lockdown επιτείνει τους αποκλεισμούς, με τους καταυλισμούς σε αυστηρή καραντίνα, χωρίς υποδομές για τηλεκπαίδευση. Ο αποκλεισμός, οι διακρίσεις, η κυβερνητική απανθρωπιά σε όλο τους το μεγαλείο.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Στης πενταμερούς τη ράχη Ναρκοθετημένη και καταδικασμένη να αποτύχει είναι η άτυπη πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό, την οποία έχει συγκαλέσει ο ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών στις 27-29 Απριλίου στη Γενεύη. Η ΕΕ θα βρίσκεται στη Γενεύη με αντιπρόσωπό της, ο οποίος όμως δεν θα πάρει μέρος λόγω άρνησης της Τουρκίας. Οι πλευρές θα καταθέσουν τις θέσεις τους, ώστε ο ΓΓ του ΟΗΕ να διαπιστώσει αν υπάρχει έδαφος για να συγκαλέσει σε μεταγενέστερο στάδιο διάσκεψη για διαπραγμάτευση επίλυσης του Κυπριακού. Πλην συγκλονιστικού απροόπτου, στη συνάντηση θα διαπιστωθεί πλήρες αδιέξοδο με την ελληνοκυπριακή πλευρά να επαναφέρει το πλαίσιο της «διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας», το οποίο η Τουρκία θεωρεί νεκρό.

Φονικές ευθύνες και συγκάλυψη Καινούργια ερωτήματα προκαλεί η δημοσιοποίηση νέου βίντεοντοκουμέντο από το φονικό τροχαίο έξω από τη βουλή που προκλήθηκε από όχημα της συνοδείας της Ντόρας Μπακογιάννη. Στο βίντεο φαίνεται ξεκάθαρα ότι το όχημα στρίβει αριστερά και σταματάει χωρίς να έχει δεχθεί ανάλογο σήμα και πως ο μοτοσικλετιστής δεν είχε το χρόνο να αντιδράσει. Ακόμα, παρά τις διαρροές ότι δεν υπήρχε συνοδηγός, φαίνεται ξεκάθαρα ότι βγαίνει και δεύτερο άτομο από το όχημα που προκάλεσε το θανάσιμο δυστύχημα. Σημειώνεται ότι

Κώστας Σβόλης* Χρειάστηκαν 21 μήνες, από τη στιγμή που το Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) έστειλε την εξώδικη πρόσκληση για την έναρξη διαπραγματεύσεων, μέχρι να «πέσουν» την Τετάρτη 17 Μάρτη οι υπογραφές στην πρώτη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ). Ο αγώνας μας δεν έχει λήξει: η Σύμβαση θα πρέπει να επικυρωθεί τόσο από το υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟΑ) όσο και από το υπουργείο Οικονομικών. Η συγκυρία δεν ήταν καθόλου ευνοϊκή για την επίτευξη των στόχων μας: οι εκλογές και η πανδημία ήρθαν να προστεθούν στην πρακτική της κωλυσιεργίας που ακολουθούσε το ΔΣ του ΕΜΣΤ αλλά

ένα μήνα μετά ο αστυνομικός που οδηγούσε δεν έχει κληθεί ακόμα σε απολογία από τις αρχές. Μήπως περιμένουν να φέρουν στη βουλή ακαταδίωκτο και για τη συνοδεία πολιτικών προσώπων;

Call center τα… σπίτια των υπαλλήλων Ενώπιον μιας πρωτοφανούς μεθόδευσης εκ μέρους της διοίκησης του ΜΤΠΥ (Μετοχικό Ταμείο) βρίσκονται υπάλληλοι σε τηλεργασία, καθώς ο πρόεδρος του ταμείου απαιτεί με απόφασή του να προβούν σε εκτροπή της τηλεφωνικής τους γραμμής, «προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα τηλεφωνικής εξυπηρέτησης των πολιτών στα πλαίσια της παροχής

εξ αποστάσεως εργασίας»! Όπως τους διαμήνυσε, «οφείλουν να εξυπηρετούν τηλεφωνικά τους πολίτες, κάνοντας εκτροπή των τηλεφώνων σε κινητό ή σταθερό». Αντί η διοίκηση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα και να προμηθεύσει τους εργαζόμενους με τον κατάλληλο εξοπλισμό, επιλέγει την εύκολη λύση, θέτοντας σε προφανή κίνδυνο ατομικές ελευθερίες και προσωπικά δεδομένα. Οι εργαζόμενοι ασφαλώς αντιδρούν σε μια τέτοια εξέλιξη και δεν προτίθενται να την αποδεχτούν…

Άρση ασυλίας Λαγού με ρυθμούς χελώνας Πέντε μήνες πέρασαν από την καταδίκη του ευρωβουλευτή της

Χρυσής Αυγής Γιάννη Λαγού, μέχρις ότου τα μέλη της επιτροπής νομικών θεμάτων του Ευρωκοινοβουλίου να ψηφίσουν υπέρ της άρσης ασυλίας του πρώην χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή. Αναμένεται, την ερχόμενη εβδομάδα, η ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για οριστική άρση της ασυλίας του Λαγού. Η απαράδεκτη αυτή καθυστέρηση είναι, μεταξύ άλλων, κι ένα μέτρο της ευαισθησίας των ευρωπαϊκών θεσμών απέναντι στο φαινόμενο του νεοφασισμού. Ταυτόχρονα, ο άτυπος υπαρχηγός του Μιχαλολιάκου, ο Χρήστος Παππάς, κυκλοφορεί ελεύθερος — προφανώς επειδή η Ελληνική Αστυνομία δίνει περισσότερο βάρος στην αστυνόμευση των πλατειών παρά στη σύλληψη ενός καταδικασμένου εγκληματία.

Γεγονός η πρώτη σύμβαση εργασίας στο ΕΜΣΤ ζητώ τον λόγο και στην αρνητική στάση των ηγεσιών του ΥΠΠΟΑ κατά τη θητεία τόσο της Ζορμπά όσο, φυσικά, και της Μενδώνη. Όλους αυτούς τους μήνες, το Σωματείο με τη συνεχή δράση των μελών του κατάφερε να υπογραφεί η ΣΣΕ και να διασφαλιστούν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα που ήταν «χαμένα» μέσα στο θολό νομικό πλαίσιο των εποπτευόμενων ΝΠΙΔ. Μέσα από τις πολύ τακτικές συνε-

λεύσεις του εγκρίθηκαν, προωθήθηκαν και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν στάσεις εργασίας, δράσεις έξω από το Μουσείο, παρεμβάσεις στα κοινοβουλευτικά κόμματα και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, συνέντευξη τύπου και δημοσιεύματα που ανέδειξαν το θέμα. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τη συνέντευξη τύπου που είχε δώσει η υπουργός Πολιτισμού στις 24 Φλεβάρη του 2020. Τότε είχε υποσχεθεί ότι το Μουσείο θα αποκτούσε άμεσα νέο διευθυντή αλλά και ότι θα προχωρούσε η αναγκαία στελέχωση ώστε να λειτουργήσει. Η πραγματικότητα ωστόσο έρχεται να διαψεύσει τις συγκεκριμένες εξαγγελίες.

Εκείνο που βιώνουν οι εργαζόμενοι του ΕΜΣΤ από το πρώτο lockdown και μετά είναι η εγκατάλειψη και ο εμπαιγμός. Οι εργαζόμενοι και το Σωματείο θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση και την εφαρμογή της ΣΣΕ. Ο στόχος αυτός παραμένει πρωταρχικής σημασίας ιδιαίτερα στην τωρινή συγκυρία, με την κυβέρνηση να ετοιμάζει, μέσω του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, γενικευμένη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων. Θα μας βρουν απέναντι! Υπερασπιζόμαστε την τάξη μας. *Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΕΜΣΤ

Πολιτική

∆ημοκρατία

Δημήτρης Δεσύλλας | μέλος ΠΕ ΝΑΡ και του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

εξάμηνη αναβολή των δασικών χαρτών, η ανάλογη αναβολή επιβολής της Πανεπιστημιακής αστυνομίας και κυρίως οι αιφνιδιαστικές και χοντροκομμένες καλπονοθείες της λαϊκής ψήφου με τα νομοσχέδια του «τσεκουράτου» Βορίδη (για τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές και για την ψήφο των απόδημων Ελλήνων) είναι σαφή δείγματα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται μεθοδικά και για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών για το φθινόπωρο, ανάλογα με την πορεία της πανδημίας. Οι εξελίξεις αυτές φέρνουν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης το ζήτημα της πραγματικής ισοτιμίας της λαϊκής ψήφου. Απέναντι στην αναμενόμενη προεκλογική-ψηφοθηρική δημαγωγία των αστικών και μικροαστικών κομμάτων, οι δυνάμεις της Ανατρεπτικής Αριστεράς οφείλουν, από θέση αρχών, να προβάλλουν και να διεκδικήσουν συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους λαϊκής πάλης, όπως είναι ο εξής δεκάλογος:

Δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στα 16 χρόνια σε όλους τους πολίτες, στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Ισοτιμία της λαϊκής ψήφου, με πάγιο εκλογικό σύστημα στο Σύνταγμα την καθαρή και όχι δήθεν απλή αναλογική (με εκλογικά όρια και άλλες νοθείες). Κατάργηση του εκλογικού Προκρούστη του 3% και όλων των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων (μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα, βουλευτές επικρατείας, κάλπικη ψήφος αποδήμων κ.α.).

3 Εκλογή σε μια Κυριακή μόνο Δημο-

τικών και Περιφερειακών Συμβουλίων, αιρετών και ανακλητών σε όλη τη θητεία τους, λογοδοτούντων συχνά στις Γενικές Συνελεύσεις δημοτών και πολιτών. Τακτικά τοπικά δημοψηφίσματα. Εκλογή δημάρχων και περιφερειαρχών από τα συμβούλια, ματαίωση των άθλιων πολιτικών εκβιασμών του β’ γύρου των εκλογών.

4 Αύξηση και όχι μείωση του αριθμού

των βουλευτών (από 300 σε 400 ή 500) με ταυτόχρονη κατάργηση του υπέρογκου βουλευτικού μισθού (αμοιβή ίση με τον μέσο εργατικό μισθό). Περισσότερα κόμματα στη Βουλή, για γνησιότερη καταγραφή και ακριβή αποτύπωση όλων των πολιτικών ρευμάτων και αντιλήψεων που υπάρχουν στην κοινωνία, για πραγματική αντιπαράθεση και διάδοση των πολιτικών προγραμμάτων και ιδεών.

Να καταργηθούν όλα τα εξοντωτικά εκλογικά παράβολα (σε βουλευτικές εκλογές, ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές κ.α.), που απαγορεύουν στον άνεργο, στο νεολαίο, στον εργάτη, στον φτωχό αγρότη, στη γυναίκα, να βάλει υποψηφιότητα και να ασχοληθεί με την πολιτική, καθι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Δημήτρης Τζιαντζής

ΚΙΝΑΛ: «Πράσινος ήλιος» και πράσινα άλογα

Δέκα στόχοι πάλης για την ισοτιμία της λαϊκής ψήφου

Τρικυμία στο κουτάλι για άλλη μια φορά στη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς η αμφισβήτηση της ηγεσίας της Φώφης Γεννηματά και της «αυτόνομης πορείας» ως κόμμα «μπαλαντέρ» του συστήματος συνεχίζεται. Από μια σειρά βουλευτών-ευρωβουλευτών όπως Λοβέρδο, Κεφαλίδου, Γιαννακόπουλου, και Καϊλή σχολιάστηκαν τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά παρά την κυβερνητική φθορά. Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, συνεδρίασε μετά από πολλούς μήνες η Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπου στο επίκεντρο τέθηκε η χαμηλή απήχηση και ο τρόπος διεξαγωγής των επερχόμενων εσωκομματικών εκλογών. Επιστρέφει η συζήτηση για την πολιτική συμμαχιών, για τη «σοσιαλδημοκρατία» αλλά και η προοπτική επιστροφής της ονο-

▸ Καθαρή απλή αναλογική, κατάργηση του ορίου του 3%, των πανάκριβων εκλογικών παραβόλων, των βουλευτικών προνομίων στώντας την πολιτική προνόμιο και κληρονομικό δικαίωμα «των εχόντων» και της οικογενειοκρατίας. Να αναλάβει το κράτος το τύπωμα όλων των ψηφοδελτίων (πχ. στο Εθνικό Τυπογραφείο) καθώς και τη μεταφορά τους στα εκλογικά τμήματα.

τα μέσα ενημέρωσης, κρατικά και ιδιωτικά.

8 Κατάργηση της ασυλίας των βου-

λευτών για όλα τα αδικήματα που είναι άσχετα με την άσκηση των καθηκόντων τους.

Κατάργηση των προκλητικών προνο6 Ελεύθερη ίδρυση και λειτουργία των 9 μίων των βουλευτών (που υπερτριπλα-

πολιτικών κομμάτων. Όχι στην απαγόρευση της δράσης τους και στην αντισυνταγματική διάλυσή τους, από κυβερνήσεις, εκλογικούς νόμους, δικαστήρια, Άρειο Πάγο. Οικονομική στήριξή τους αποκλειστικά από τα μέλη και τους οπαδούς τους και απαγόρευση των επιχειρηματικών «χορηγιών».

σιάζουν το μισθό τους). Να διατηρηθεί μόνο το προνόμιο της ψήφου κατά συνείδηση στη Βουλή (άρθρο 60, παραγρ. 1 του Συντάγματος), αντί για την κατευθυνόμενη ψήφο με αρχηγική ή κομματική εντολή. Όχι στην άθλια μέθοδο της «επιστολικής ψήφου».

Κατάργηση του νόμου περί ανευ7 Κατάργηση της διπλής κρατικής 10 θυνότητας – «ευθύνης Υπουργών», που επιδότησης των κομμάτων (ετήσιας τακτικής και εκλογικής). Επιδότηση που είναι βασικός μοχλός εξάρτησής τους από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση, μηχανισμός συναίνεσης και έμπρακτης ακύρωσης του προγράμματος και της πολιτικής τους. Αντικατάστασή της επιδότησης από υποχρεωτικό-δεσμευτικό δωρεάν πολιτικό χρόνο προβολής όλων των προγραμμάτων, ισότιμο για όλα τα κόμματα, μεγάλα και μικρά, σε όλα

εξασφαλίζει την προκλητική ατιμωρησία τους, τους αποθρασύνει, διαιωνίζει και πολλαπλασιάζει τις ρεμούλες και τα σκάνδαλα (πχ. Χρηματιστηρίου, Siemens, Novartis κ.α.). Πρόκειται για αναγκαίους δημοκρατικούς στόχους-αιτήματα απέναντι στην επέλαση του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Η διεκδίκησή τους προϋποθέτει τη βαθύτερη πολιτικοποίηση των δυνάμεων της Ανατρεπτικής Αριστεράς.

μασίας «ΠΑΣΟΚ» και του «πράσινου ήλιου». Το εκλογικό σχήμα ΚΙΝΑΛ θεωρείται από πολλά στελέχη νεκρό κέλυφος, απαραίτητο περισσότερο ως φορολογικό τρικ για αλλαγή ΑΦΜ, καθώς το χρέος του ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες έχει ξεπεράσει τα 260 εκατομμύρια ευρώ. Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ του «πράσινου ήλιου» ζήτησε ο Ανδρέας Λοβέρδος που παρουσίασε το δεξιόστροφο «μανιφέστο» του. Ο Λοβέρδος υπόσχεται διπλασιασμό των ποσοστών μέσω μιας «μεταρρυθμιστικής αντιπολίτευσης» και «πρότασης εξουσίας», καλώντας σε αλλαγή στάσης σε «ασφάλεια» και «μετανάστευση». Πλευρές αυτής της πολιτικής εκφράζονται και από την ηγεσία της Γεννηματά, που παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις συμπλέει κοινοβουλευτικά με τη ΝΔ στα περισσότερα ζητήματα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Γιατί μια πολιτική πρόταση τώρα;

Είναι κοινή πεποίθηση ότι τους τελευταίους μήνες το κλίμα αλλάζει. Η όξυνση της επίθεσης, των κυβερνητικών αντιφάσεων και οι μαζικοί αγώνες το δείχνουν. Δυναμώνουν τα πολιτικά ερωτήματα, εμφανίζονται πολιτικές προτάσεις και «διέξοδοι», όπως η πρόταση της «δημοκρατικής κυβέρνησης» που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η λογική «παλεύουμε σήμερα και βλέπουμε» στην αναπαραγωγή ενός κινηματισμού χωρίς πολιτική κατεύθυνση ή και η λογική «παλεύουμε για να κερδίσουμε ό,τι μπορούμε», χωρίς φιλοδοξία και στόχο ανατροπής. Η απάντηση στο κεντρικό ερώτημα, τι «πρέπει να κάνει η αριστερά», ποια πολιτική μπορεί να δώσει διέξοδο στην κατεύθυνση της ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, της ριζικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων σε όφελος της εργατικής τάξης και της αντικαπιταλιστικής προοπτικής, μπαίνει πιο αποφασιστικά στην ημερήσια διάταξη. Η «πολιτική πρόταση» που κατέθεσε το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προ δεκαημέρου, επιδιώκει να ανασυγκροτήσει και να επαναδιατυπώσει το πολιτικό πρόγραμμα στόχων πάλης ενάντια στην αστική πολιτική, παίρνοντας υπόψη όλη την εμπειρία των τελευταίων χρόνων, την κρίση, την πανδημία, την πείρα της «αριστερής κυβέρνησης». Σε μια περίοδο πολύπλευρης δομικής κρίσης του καπιταλισμού, με τις αντιθέσεις του διαρκώς να παροξύνονται, με τη σύμπλεξη της οικονομικής, της πολιτικής, της υγειονομικής και της οικολογικής κρίσης και την απειλή του πολέμου να φουντώνει, απαιτείται μια βαθιά αντικαπιταλιστική πολιτική απάντηση. Δεν είναι θέμα «επιλογής». Προκύπτει από κάθε ζήτημα της πολιτικής διαπάλης.

Η πολύπλευρη κρίση του καπιταλισμού, η κυβερνητική φθορά και η άνοδος μαζικών αγώνων θέτουν νέα πολιτικά ερωτήματα. Το ΝΑΡ απαντά με την πρόταση για ένα ανατρεπτικό μαζικό κίνημα, που θα εμπνέεται από σύγχρονους και αναγκαίους στόχους πάλης και ένα ισχυρό αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο. Κάλεσμα αγώνα, διαλόγου και συσπείρωσης, σε μια πρόταση που «συνομιλεί» με την εμπειρία του κινήματος και της πανδημίας.

Αντικαπιταλιστική αριστερά σε νέες συνθήκες

Απαντώντας στο «τι», στο «ποιος» και στο «πώς» Ανάλυση Αντώνης Δραγανίγος

άθε πρόταση ξεκινάει από τον κεντρικό πολιτικό στόχο της περιόδου. Τι πρέπει να παλέψουμε σήμερα; Που συγκεντρώνονται και συμπυκνώνονται πολιτικά οι αγώνες; Το ΝΑΡ προτείνει τη «συγκέντρωση δυνάμεων σε ένα αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο με το αντίστοιχο πρόγραμμα πάλης που θα συμβάλλει και θα ηγείται στο αναγκαίο μαζικό πολιτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Με στόχους την αντίσταση, τον κλονισμό και την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ και της πολιτικής της και συνολικά της καπιταλιστικής επίθεσης. Τη σύγκρουση με τις πολιτικές της συναίνεσης, των αστικών εναλλακτικών λύσεων τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και της λογικής της εθνικής ενότητας ‘’για να ξεπεράσουμε την κρίση’’». Με τον πολιτικό αυτό στόχο πρώτο τίθεται σαν καθήκον η «αντίσταση, ο κλο-

νισμός, και η ανατροπή» της κυρίαρχης πολιτικής. Δεν μένουμε στα πλαίσια του σημερινού συσχετισμού, στο «δεν θα περάσει». Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος έδειξαν ότι είναι ρεαλιστικό να δημιουργηθούν ρήγματα, να διευρυνθούν και να οδηγήσουν στην ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της καπιταλιστικής επίθεσης. Δεύτερο ορίζεται ο αντίπαλος. «Η κυβέρνηση, η καπιταλιστική επίθεση και η συναίνεση, συνολικά οι αστικές εναλλακτικές λύσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ». Αυτό είναι πολύ σημαντικό, σε μια περίοδο που άλλες δυνάμεις ουσιαστικά και τυπικά στριμώχνονται σε «αντιδεξιά λογική», πιστεύουν ότι θα κερδίσουν με μια «αποφασιστική μάχη αποκλειστικά ενάντια στην κυβέρνηση», χωρίς να αποκαλύπτουν και να αναδεικνύουν σαν αντίπαλο το σύνολο του πολιτικού συστήματος, χωρίς αποκάλυψη και μέτωπο στον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και τη «δημοκρατική διέξοδο» που προτείνει. Και τέλος, η πρόταση ορίζει, με έναν συμπυκνωμένο τρόπο, το «ποιος» θα είναι το υποκείμενο αυτού του πολιτικού αγώνα: Το μαζικό, πολιτικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα, με τη συμβολή και την

έμπνευση ενός αντικαπιταλιστικού πολιτικού μετώπου. Μιλάμε επομένως όχι για ένα οποιοδήποτε μέτωπο αλλά για ένα αντικαπιταλιστικό μέτωπο και όχι ένα οποιοδήποτε κίνημα αλλά για το ταξικά ανασυγκροτημένο, μαζικό, πολιτικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα. Το άμεσο πολιτικό πρόγραμμα (το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης) ξεκινάει από τα ζητήματα που έχουν σήμερα αναδειχθεί σαν επίδικα της ταξικής πάλης και μέσα από τον αγώνα για αυτά μπορεί να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων, να δυναμώσει η συγκρότηση της εργατικής τάξης και του κινήματος της, να συνειδητοποιηθούν τα όρια του συστήματος, να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις της επαναστατικής αλλαγής. - Ο αγώνας για την υπεράσπιση και βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση και το βάθεμα της εκμετάλλευσης, με στόχο την κατάργησή της. - Η πάλη για να είναι αποκλειστικά δημόσια αγαθά η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια, η έρευνα και άλλοι ζωτικοί τομείς, με εθνικοποιήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων ενάντια στην κυριαρχία της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των

Εικονοκλάστες νόμων της αγοράς, για τον περιορισμό τους, με στόχο την κατάργησή τους. - Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες της εποχής μας, για το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για το μέλλον του και να αγωνίζεται, σε ρήξη με το κράτος του «κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού» στην προοπτική του τσακίσματός του. - Η συνολική αντιπαράθεση και ανατροπή του πλαισίου της διαρκούς μνημονιακής επιτροπείας, της ΕΕ και του χρέους, μονομερής διαγραφή του χρέους και στη χώρα μας και παντού, συνολική αντιπαράθεση, αντικαπιταλιστική ρήξη/έξοδος από την ΕΕ. - Η πάλη για την ειρήνη και τη φιλία των λαών στην περιοχή μας και στον κόσμο, ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στον αντιδραστικό ανταγωνισμό ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης, στην επαναχάραξη συνόρων σε στεριά και θάλασσα. Έξω οι βάσεις, έξω για πάντα από το ΝΑΤΟ. - Ο αγώνας για μια αρμονική σχέση ανθρώπου-φύσης ενάντια στην καταστροφική εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος από το κεφάλαιο. - Η κοινή πάλη της πολυεθνικής εργατικής τάξης της αγροτικής παραγωγής και των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων-αλιέων ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, για την ανατροπή της αντιαγροτικής ΚΑΠ της ΕΕ, για υψηλού επιπέδου διατροφή, έξω από τις καπιταλιστικές μεθόδους που γεννούν τις πανδημίες. Οι πολιτικοί αυτοί στόχοι δεν είναι αυθαίρετα επιλεγμένοι. Είναι στόχοι που η αναγκαιότητά τους αναδείχθηκε με τεράστια δύναμη την προηγούμενη περίοδο και ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο μέσα στην πανδημία. Ποιος δεν είδε, για παράδειγμα, τον καθοριστικό ρόλο των «δημόσιων αγαθών»; Τον ρόλο της δημόσιας υγείας, της εκπαίδευσης αλλά και των τεράστιων προβλημάτων που δημιουργεί στην υγεία των ανθρώπων η ατομική ιδιοποίηση της φαρμακευτικής έρευνας από τις πολυεθνικές και η παραγωγή με στόχο το κέρδος; Όμως υπάρχουν τρόποι και τρόποι να παλεύει κανείς για την υπεράσπιση των «δημόσιων αγαθών».

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Ένας τρόπος είναι μια ξέψυχη επαναφορά της υπεράσπισης του «κράτους πρόνοιας». Αυτή η λογική σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υπεράσπιση ενός ελάχιστου επιπέδου υποβαθμισμένων, ανταποδοτικών δημόσιων υπηρεσιών, μέσα σε μια θάλασσα ιδιωτικοποίησης και υποταγής των πάντων στην αγορά. Αυτός είναι ο σημερινός αστικός «κοινωνικός φιλελευθερισμός» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25. Ένας δεύτερος τρόπος είναι η υπεράσπισή τους χωρίς να μπαίνει ζήτημα διαρκούς διεύρυνσής τους (πχ μέσα από εθνικοποιήσεις), του

Η συζήτηση για τα «δημόσια αγαθά» δεν μπορεί να μένει στο «κράτος πρόνοιας» ή στο «δεν θα περάσει» αλλά στην πάλη για αποκλειστικά δημόσια αγαθά, για εθνικοποιήσεις σε ρήξη με την ιδιοκτησία

Κάλεσμα συνάντησης και δράσης

H πρόταση αυτή θα κριθεί κατ’ αρχήν μέσα στους αγώνες. Το πρόγραμμα αυτό δεν είναι για το «ράφι», αποτελεί «οδηγό δράσης». Είναι κάλεσμα συνάντησης σε αντικαπιταλιστικές κινήσεις-σχήματα-συσπειρώσεις, στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, σε πόλεις και περιφέρειες, πρωτοβουλίες παρέμβασης με ανατρεπτικό πολιτικό περιεχόμενο στα κρίσιμα πεδία αντιπαράθεσης. Είναι πρόκληση πολιτικού και προγραμματικού διαλόγου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί για το ΝΑΡ το «πρώτο βήμα» στον μεγάλο δρόμο προς το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό μέτωπο. Έχει υιοθετήσει στις συνδιασκέψεις της την ανάγκη ενός ευρύτερου «πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς», την ανάγκη για μια κοινωνική και προγραμματική ανασυγκρότησή και υπέρβασή της σε ανώτερο επίπεδο. Ήρθε η ώρα να πάρει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή. Το ΝΑΡ θα θέσει την ανάγκη αυτή στον κόσμο και τις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο ευρύτερο ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς, στους αγωνιστές των κινημάτων, στις οργανώσεις, σε κάθε αγωνιστή. Θα επιδιώξει τη μέγιστη, πολύμορφη συσπείρωση δυνάμεων στήριξης αυτής της λογικής. Μαζί με την πάλη για τη διαμόρφωση του κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος που απαιτεί η εποχή μας, είναι η συνεισφορά του στη διαμόρφωση των πρωτοπόρων δυνάμεων για τις μάχες που έρχονται.

περιορισμού της ιδιοκτησίας και της αγοράς, σε σύνδεση με την πάλη για την κατάργησή τους, παραπέμποντάς τα όλα στη λαϊκή εξουσία. Αυτός είναι ο οικονομισμός του ΚΚΕ. Και ένας τρίτος τρόπος είναι η πάλη για «αποκλειστικά δημόσια αγαθά» στους κρίσιμους τομείς της κοινωνίας, για εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τομέων αυτών και συνολικά των μεγάλων επιχειρήσεων, για «περιορισμό της ιδιοκτησίας και των νόμων της αγοράς με στόχο την κατάργησή τους». Υπάρχουν «μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις». Υπάρχουν εκείνα τα «μπαλώματα», που απλά «λαδώνουν» τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης να δουλεύει καλύτερα. Και υπάρχουν και εκείνες που από το περιεχόμενό τους (στόχοι αντίθεσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του), τον τρόπο πάλης γι αυτές (μαζικός εξωκοινοβουλευτικός αγώνας) και το ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο (σύνδεση με την επαναστατική προοπτική) εντάσσονται σαν «μέρος στο όλον» της επαναστατικής πάλης. Κι αυτό το τελευταίο είναι ίσως το πιο κρίσιμο. Γιατί η πολιτική πρόταση για την αντικαπιταλιστική απάντηση και το αντίστοιχο πολιτικό μέτωπο δεν αφήνει αναπάντητο αυτό το ερώτημα. Ανοίγει μέτωπο με τον «κυβερνητισμό» και τους φορείς του. «Απαιτείται ένα μέτωπο», λέει η πρόταση του ΝΑΡ, «που ξεπερνώντας τις επιλογές ήττας των κοινοβουλευτικών λύσεων μέσα στα όρια του κεφαλαίου, του αστικού κράτους και των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών (ΕΕ/ΝΑΤΟ).. που ηγεμόνευσε στο μεγαλειώδες κίνημα του 2010-15, μέσω της “αριστερής κυβέρνησης”, οδηγώντας τελικά στην αφομοίωση, στην απογοήτευση και στην ήττα». Ιχνηλατεί τον επαναστατικό δρόμο στο σήμερα διατυπώνοντας τη θέση ότι «η σημερινή μάχη για το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης δεν στοχεύει σε κάποια αριστερή κυβέρνηση, αλλά στην ανατροπή της καπιταλιστικής επίθεσης, στην αμφισβήτηση του καπιταλιστικού πλαισίου, στην απόσπαση κατακτήσεων και στην κλιμάκωση του πολιτικού αγώνα ως τον κλονισμό της αστικής κυριαρχίας, την ωρίμανση της επαναστατικής κατάστασης, με στόχο την επαναστατική κοινωνική αλλαγή».

Μπροστά στις νέες ανάγκες, όχι πίσω απ’ αυτές

Το προηγούμενο διάστημα, χιλιάδες αγωνιστές και δυνάμεις έδωσαν σκληρή μάχη με την κυβέρνηση, έσπασαν, παρά τις αρχικές ταλαντεύσεις δυνάμεων, τα όρια των απαγορεύσεων, συνέβαλαν στη σημερινή ανάπτυξη του μαζικού κινήματος. Οι πολιτικές προτάσεις πρέπει να ανταποκρίνονται στις νέες ανάγκες, όχι να πηγαίνουν πίσω από αυτές. Σε πρόσφατη πολιτική παρέμβαση, το Κ-Σχέδιο, αν και υιοθετεί ορισμένους ριζοσπαστικούς στόχους, σε «σκληρά» ερωτήματα της περιόδου, όπως το θέμα του ελληνοτουρκικού αστικού ανταγωνισμού, καταδικάζουν μόνο την «επεκτατική πολιτική» του Ερντογάν. Υιοθετεί τη λογική πως «το ερώτημα δεν είναι κυρίως ‘’ποιος θα κυβερνήσει’’ αλλά ‘’με τι πρόγραμμα’’», αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο σε νέες κυβερνητικές αυταπάτες και τη λογική του «μικρότερου κακού». Οι αμφισημίες (τουλάχιστον) για το ΜέΡΑ25, για το οποίο αναφέρεται ότι «μια εφ’ όλης της ύλης πολιτική συμφωνία δεν είναι εφικτή, στις σημερινές συνθήκες, επιπρόσθετα εξαιτίας και των συσχετισμών» θολώνει ακόμα περισσότερο τα νερά. Στην Εισήγηση για τον κοινό φορέα «Συνάντησης-Αναμέτρησης», η θετική εκτίμηση ότι η «εποχή της κρίσης είναι πάντα μια εποχή συνολικής αμφισβήτησης, μια εποχή που ανοίγει δρόμους ρήξης με το αστικό κράτος και το κεφάλαιο», χάνει τη δύναμή της, όταν μένει στα ρηχά νερά της πάλης ενάντια «στο κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα», μιας πρότασης «ριζοσπαστικής, δημοκρατικής και συμπεριληπτικής αριστεράς», υιοθετεί αταξικές λογικές του τύπου παλεύουμε για «μια αναδιάρθρωση της οικονομίας και της παραγωγής», δεν υιοθετείται ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα και μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με τον κυβερνητισμό. Όμως ο διάλογος είναι μπροστά.

10 Νέες κινητοποιήσεις στις γειτονιές για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια

Έφυγε από τη ζωή ο γάλλος ιστορικός Μαρκ Φερό

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΣΕ ΝΕΟ ΚΥΚΛΟ κινητοποιήσεων ενάντια στην κυβερνητική πολιτική ιδιαίτερα στους τομείς της υγείας, της εργασίας και των ελευθεριών, καλούν το Σαββατοκύριακο 24-25 Απριλίου συλλογικότητες γειτονιάς και Εργατικές Λέσχες. Όπως αναφέρουν σε κοινή τους ανακοίνωση, οι μαζικές μαχητικές κινητοποιήσεις σε πολλές γειτονιές της Αττικής το Μάρτη, έδειξαν με καθαρό τρόπο ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα και η νεολαία δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Οι δράσεις που είχαν ανακοινωθεί μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι ήταν οι εξής: Για το Σάββατο, η Εργατική Λέσχη Πατησίων-Κυψέλης-Γαλατσίου καλεί σε συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο πάρκο Φιξ, ενώ στις 12.30 μ.μ. θα ακολουθήσει ανοιχτή συνέλευση στο πάρκο Δρακόπουλου. Η Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας καλεί σε συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Σημηριώτη, ενώ θα ακολουθήσουν πορεία και διάφορες πολιτιστικές δράσεις στο Άγαλμα της Μητέρας. Η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας έχει μικροφωνική και εξόρμηση στις 12 μ. στην πλατεία Κύπρου. Η Λαϊκή Συνέλευση Σεπολίων-Κολωνού-Ακαδημία Πλάτωνα καλεί σε συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στο μετρό «Σεπόλια». O Συντονισμός Κατοίκων Γκύζη καλεί την ίδια ώρα σε συγκέντρωση στην πλατεία Γκύζη, το Μυρμήγκι-Στέκι Αλληλεγγύης Κυψέλης σε κινητοποίηση στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης και η Από Κοινού-Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Ζωγράφου μαζί με άλλες συλλογικότητες της γειτονιάς στην πλατεία Ελευθερίας στο Γουδή. Για την Κυριακή, η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Ελληνικού-Αργυρούπολης, η Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Αμπάριζα και η Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Ηλιούπολης καλούν στις 12 το μεσημέρι σε πορεία στην πλατεία Σουρμένων, ενώ η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά θα πραγματοποιήσει εξορμήσεις και συνέλευση στο μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω.

ΠΕΘΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ από επιπλοκές του κορονοϊού, σε ηλικία 96 ετών, ο γάλλος διεθνούς φήμης ιστορικός Μαρκ Φερό. Γεννήθηκε το 1924 στο Παρίσι. Συμμετείχε στη γαλλική αντίσταση μέσα από τις γραμμές των Μακί, παίρνοντας μέρος στην απελευθέρωση της Λυόν. Μετά τον πόλεμο δίδαξε στο Οράν της τότε γαλλικής Αλγερίας από το 1948 μέχρι το 1956, υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία της. Επιστρέφοντας στη Γαλλία δίδαξε στην Πολυτεχνική Σχολή, συμμετέχοντας στην έκδοση της περίφημης ιστορικής επιθεώρησης των «Annales». Ειδικευόταν στην ιστορία της ρωσικής επανάστασης, του Ψυχρού Πολέμου και της αποικιοκρατίας. Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά. Ο Μαρκ Φερό έγραφε πραγματική ιστορία, ήταν αντικειμενικός χωρίς να είναι ουδέτερος, ανατρέποντας μύθους και στερεότυπα και φωτίζοντας πλευρές που η επίσημη ιστορία παραβλέπει.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΤΟ ΛΙΒΑ∆Ι ΠΟΥ ∆ΑΚΡΥΖΕΙ ΣΤΟ PRIN.GR

Κοντά στην ολοκλήρωση βρίσκεται το ενδελεχές αφιέρωμα του Πριν, μέσω της ιστοσελίδας του, στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου από τον Βασίλη Τσιράκη. Αυτή τη βδομάδα μπορείτε να διαβάσετε «τη διχογνωμία της κριτικής» για την προτελευταία ταινία του σκηνοθέτη Το Λιβάδι που δακρύζει (2004).

ΣΜΤ: ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) την Κυριακή στις 11 π.μ. θα πραγματοποιήσει Γενική Συνέλευση στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, Θησείο-Μοναστηράκι), με τήρηση των μέτρων υγειονομικής προστασίας.

ΕΦΚΑ ΠΕΙΡΑΙΑ: ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Σε κατάληψη του ΕΦΚΑ Πειραιά προχώρησαν το πρωί της Τρίτης δεκάδες ναυτεργάτες μετά από κάλεσμα της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ) και του Πανελληνίου Συνδέσμου Συνταξιούχων ΝΑΤ. Βασική διεκδίκηση της κινητοποίησης η υπεράσπιση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ναυτεργατών και η άμεση απόδοση των ασφαλιστικών παροχών προς τους συνταξιούχους ναυτεργάτες οι οποίες σημειώνουν τραγική καθυστέρηση. Στον χώρο εμφανίστηκαν διάφορες αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψουν τον αποκλεισμό και την κατάληψη του ΕΦΚΑ αλλά η παρέμβασή τους έπεσε στο κενό χάρη στην αποφασιστικότητα των ναυτεργατών.

ANGELIC POWER: ΑΝΟΙΞΕ Ο ∆ΡΟΜΟΣ ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

Οι κινητοποιήσεις, δράσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας του προηγούμενου διαστήματος για τον απεγκλωβισμό των ναυτεργατών του πλοίου Angelic Power, στις οποίες η ΠΕΝΕΝ είχε βασικό ρόλο, φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να φέρνουν αποτέλεσμα. Όπως σημειώνει η Ένωση, σύμφωνα με πληροφορίες από τα υπουργεία Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και Εξωτερικών, «προκύπτει ότι δρομολογείται η παλιννόστηση της πλειοψηφίας των ελλήνων ναυτεργατών».

Επισιτισμός: Στον αγώνα οι εργαζόμενοι Σε κινητοποιήσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις προχώρησαν την Τρίτη οι εργαζόμενοι στον τουρισμόεπισιτισμό, απαιτώντας δουλειά με δικαιώματα, άμεσα μέτρα προστασίας, καθώς και την απόσυρση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Στην Αθήνα, μετά από κάλεσμα του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού-Ξενοδοχείων Αττικής, εκατοντάδες εργαζόμενοι προχώρησαν σε συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας. Στην κινητοποίηση συμμετείχε και η Λάντζα.

Απολύσεις στη Γενική Ταχυδρομική Νέο κύκλο εργοδοτικής αυθαιρεσίας στον κλάδο των ταχυμεταφορών καταγγέλλει η Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, μέσα σε μία εβδομάδα η Γενική Ταχυδρομική απέλυσε πέντε εργαζόμενους, πετώντας τους στον δρόμο, χωρίς καμία προειδοποίηση. Ακόμα, τις τελευταίες μέρες, αρνήθηκε την ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε ακόμα τέσσερις εργαζόμενους. «Καμιά θυσία για τα κέρδη τους! Καμιά απόλυση, άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων, κοινός αγώνας των εργαζόμενων ενάντια στην αντεργατική επίθεση, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους», σημειώνει μεταξύ άλλων.

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ποια είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία αυτή την εβδομάδα. Τι φταίει γι’ αυτό;

Μηνάς Καραγιάννης

Η κατάσταση στα νοσοκομεία συνεχίζει να είναι αποκαρδιωτική για ασθενείς και προσωπικό, για νοσηρότητα covid και non-covid. Ακόμα και το υπουργείο Υγείας παραδέχεται ότι οι θάνατοι από covid καθημερινά υπερβαίνουν τους 70 και οι διασωληνωμένοι είναι σταθερά πάνω από 800. Ταυτόχρονα καθημερινά 50-100 ασθενείς είναι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ. Την ίδια στιγμή οι ασθενείς με άλλα νοσήματα καθυστερούν να πάνε στο νοσοκομείο, όταν αποφασίζουν να πάνε η κατάσταση τους είναι βαριά ενώ, στο Αττικό τουλάχιστον, παραμένουν για εικοσιτετράωρα στο διάδρομο και είναι πολύ πιθανό να κολλήσουν covid ενδονοσοκομειακά. Επίσης, αν χρειαστεί να διασωληνωθούν ασθενείς χωρίς covid είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί ΜΕΘ για να μεταφερθούν. Η αυξημένη θνητότητα και νοσηρότητα που παρατηρείται είναι συνέπεια των χρόνιων ελλείψεων του συστήματος υγείας σε προσωπικό, υλικό και υποδομές, κάτι που γίνεται ακόμα πιο έντονο στην εποχή της πανδημίας.

Κέρδος και υγεία δεν χωράνε στην ίδια πρόταση

▶ Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να ενισχύσει ουσιαστικά τη δημόσια υγεία, όσο και να επιτάξει πραγματικά τον ασύδοτα κερδοφόρο ιδιωτικό τομέα υγείας. Είναι θέμα ιδεοληψίας του Κ. Μητσοτάκη και των νεοφιλελεύθερων ή εκφράζει μια ταξική επιλογή;

Η ενίσχυση του τομέα της ιδιωτικής υγείας είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και υπηρετείται πιστά και διαχρονικά από όλο το πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την κρίση του κορωνοϊού για να μετατρέψει το ΕΣΥ σε σύστημα μιας νόσου και να σπρώξει τη λοιπή νοσηρότητα στους ιδιωτικούς ομίλους. Την ίδια στιγμή οι Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιώτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), δηλαδή η παραχώρηση υπηρεσιών των νοσοκομείων σε ιδιώτες, αποτελούσαν προγραμματική θέση της κυβέρνησης, η οποία προωθείται παρά τις ανακατάταξεις που έφερε η πανδημία. Ας μην ξεχνάμε πως εφαρμόστηκε για πρώτη φορά επι ΣΥΡΙΖΑ στο νοσοκομείο Σαντορίνης.

στoν

μέλος της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα

«Είναι επιτακτικό οι κομμουνιστές να διεκδικήσουν την εθνικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών υγείας χωρίς αποζημίωση και τον κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή», στα ιδιωτικά νοσοκομεία, τις φαρμακοβιομηχανίες και τις βιομηχανίες μέσων ατομικής προστασίας, τονίζει ο Μηνάς Καραγιάννης, ειδικευόμενος γιατρός στο Αττικό και μέλος της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Αναδεικνύοντας την τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία, τονίζει πως είναι «στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου» η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα.

▶ Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν στις συνθήκες της πανδημίας την αναγκαιότητα του δημόσιου συστήματος υγείας. Μήπως έχει έρθει η ώρα οι κομμουνιστές να προβάλουν το αίτημα για αποκλειστικά δημόσια υγεία;

Όσα έχουμε δει κατά τη διιάρκεια της πανδημίας, με τη ων στάση των ιδιωτικών ομίλων κά υγείας, τις ελλείψεις σε υλικά (μάσκες, γάντια, τεστ, εμβόλια), και τη συνειδητή υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας αναδεικνύει ότι κέρδος και υγεία δεν χωράνε στην ίδια πρόταση. Είναι επιτακτικό οι κομμουνιστές να

Ιδιαίτερα επίκαιρο είναι το αίτημα για αλλαγή της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, η οποία θα επηρεάσει τη νοσηρότητα του πληθυσμού

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

διεκδικήσουν την εθνικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών υγείας χωρίς αποζημίωση και τον κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή, είτε μιλάμε για ιδιωτικά νοσοκομεία είτε για φαρμακοβιομηχανίες είτε για βιομηχανίες μέσων ατομικής προστασίας. ▶ Η Πρωτοβουλία μιλάει για τριπλή καπιταλιστική κρίση και «ενοχοποιεί» τον καπιταλισμό για την εξέλιξη της πανδημίας. Μήπως είναι υπερβολικό; Δεν είναι ένα φυσικό γεγονός, μια «άτυχη» στιγμή; Που εντοπίζετε τα συστημικά προβλήματα και αίτια;

Θα ήταν άτυχη στιγμή αν είχε πέσει μετεωρίτης και προσπαθούσαμε να αντιμετωπίσουμε τις καταστροφές που άφησε. Αυτό που συμβαίνει είναι συνέπεια της «φύσης» του καπιταλισμού σαν σύστημα που θυσιάζει τον άνθρωπο και τη φύση στο βωμό του κέρδους. Είναι η διαταραγμένη σχέση ανθρώπου-φύσης που οδηγεί νέες νόσους να γεννιούνται. Αλλά και η πορεία της πανδημίας είναι άμεση συνέπεια της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής και της αποσάθρωσης των συστημάτων υγείας που ο καπιταλισμός απαιτεί και επιδιώκει. ▶ Με βάση αυτό ποια πρέπει να είναι συνοπτικά η απάντηση των κομμουνιστών, τόσο σε άμεσο όσο και σε πιο στρατηγικό επίπεδο;

Οι κομμουνιστές οφείλουν να απ απαντήσουν στην τριπλή κρίση το του καπιταλιστικού συστήματτος διεκδικώντας τη λύση της από εργατική σκοπιά. Πρέπει να απαιτήσουμε καθολικά δημόσιο σύστημα υγείας το οποίο να μπορεί να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες. Να αποσπάσουμε πλούτο α από το κεφάλαιο ώστε να μπ μπορούν οι εργαζόμενοι να ζή ζήσουν μια ζωή που να ανταπο ποκρίνεται στις δυνατότητες πο που προσφέρει ο σύγχρονος κόσμος. Να διεκδικήσουμε την αναπροσαρμογή της διαταραγμένης σχέσης ανθρώπουφύσης, ώστε να επιζήσει και ο άνθρωπος και η φύση. Αυτά τα αιτήματα είναι απαραίτητα για την κάλυψη των

λαϊκών αναγκών, όμως συγκρούονται με την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος. Η διεκδίκηση τους μας συνδέει με τα στρατηγικά αιτήματα μας που είναι το πέρασμα σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο μέσω της ανατροπής της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας του κεφαλαίου. ▶ Ειδικά όσον αφορά το ζήτημα της υγείας, με την ευρύτερη έννοια, τι θα ξεχώριζες;

Όσον αφορά την υγεία θα ξεχώριζα τα αιτήματα της ενίσχυσης των υποδομών νοσοκομείων και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, το αίτημα του κοινωνικού ελέγχου στην παραγωγή φαρμάκων και υλικών καθώς και το αίτημα του κοινωνικού ελέγχου στην ιατρική έρευνα, ώστε να κατευθύνεται προς το κοινωνικά ωφέλιμο και όχι προς το καπιταλιστικά κερδοφόρο. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο αίτημα για αλλαγή της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, γιατί μια άλλη σχέση της κοινωνίας με το περιβάλλον θα επηρεάσει τη νοσηρότητα του πληθυσμού. ▶ Η Πρωτοβουλία, και με την εκδήλωσή της, τροφοδοτεί το διάλογο για το κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα της εποχής μας. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται αυτός ο διάλογος; Πώς θα προχωρήσει η διαδικασία;

Αυτή τη στιγμή, ο διάλογος που ανοίγει η Πρωτοβουλία είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Κόσμος της αριστεράς, αλλά και ευρύτερα, νιώθει την ανάγκη μιας οργανωμένης απάντησης στην επίθεση που δέχεται σε όλες τις πλευρές της ζωής του. Με αυτή την έννοια η ευρύτερη διαδικασία που έχει ενεργοποιήσει η Πρωτοβουλία είναι ελπιδοφόρα, γιατί υπάρχουν αρκετοί αγωνιστές που ασχολούνται και συμμετέχουν στη συζήτηση. Αλλά κυρίως επειδή υπάρχει πολύς περισσότερος κόσμος ο οποίος νιώθει την ανάγκη αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε χωρίς να το γνωρίζει ακόμα. Οπότε καθήκον μας την επόμενη περίοδο είναι να ανοίξουμε την πρωτοβουλία προς τα κάτω, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, να έρθουμε σε επαφή με τον κόσμο και τους προβληματισμούς του και να δομήσουμε μαζί του το νέο κομμουνιστικό κόμμα.

Η άλλη όψη

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Συνέπειες του lockdown Η πλατεία έχει κόσμο. Νέους και νέες απηυδησμένους από τους σχεδόν έξι μήνες lockdown, απαγόρευσης κυκλοφορίας και υποχρεωτικής «αναφοράς» στο 13033 για κάθε μετακίνηση, που αποφάσισαν να δουν τους φίλους τους αναγκαστικά υπό συνθήκες ελαφρού συνωστισμού, αφού τα περιοριστικά μέτρα τους «σπρώχνουν» σε σημεία με πολυκοσμία, ώστε να προστατευθούν από ενδεχόμενο πρόστιμο από την αστυνομία. Ξαφνικά εμφανίζεται ένα αυτοκίνητο με δυνατό ηχοσύστημα. Κάνει συνεχώς βόλτες γύρω από την πλατεία, κάποια στιγμή σταματά. Η μουσική επιλογής του οδηγού παίζει στο φουλ. Κάποιοι γείτονες ξαφνιασμένοι βγαίνουν στα μπαλκόνια να δουν τι ακριβώς συμβαίνει. Καταλαβαίνουν και μπαίνουν ξανά μέσα. Η ώρα περνά, η μουσική –πάντα επιλογής του οδηγού– συνεχίζει να ακούγεται δυνατά σε όλη τη γειτονιά. Πολλοί από τους νέους και τις νέες που ήταν στην πλατεία ενοχλούνται και αποφασίζουν να φύγουν. Άλλοι αντιμετωπίζουν πιο ανέμελα την ξαφνική νυχτερινή «εισβολή». Τους ανθρώπους που φεύγουν τους αντικαθιστούν άλλοι. Πιο επιθετικοί, πιο επιβλητικοί ως προς την παρουσία τους στον χώρο. Η μουσική συνεχίζει — είναι σαν μια ομάδα να έχει στηθεί στη γωνία και να φωνάζει συνθήματα. Λίγη ώρα αργότερα, η πλατεία έχει «καταληφθεί». Πρόκειται για πραγματικό περιστατικό που έλαβε χώρα σε πλατεία των νοτίων προαστίων. Που όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες που έχει στη διάθεσή του το Πριν, αντανακλά τα όσα έγιναν, με εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα, τις τελευταίες εβδομάδες και σε άλλες πλατείες του Λεκανοπεδίου, οι οποίες μετατράπηκαν από σημεία ελευθερίας και συνάντησης σε ανοιχτά διασκεδαστήρια, για να καταληφθούν ακολούθως από την αστυνομία. Ας ξεκινήσουμε με μία διαπίστωση εντός παρένθεσης. Η πολύμηνη απαγόρευση κυκλοφορίας σε συνδυασμό με το παρατεταμένο «λουκέτο» σε μπαρ, κλαμπ, γήπεδα, γυμναστήρια και άλλους αντίστοιχους χώρους, άφησε χωρίς ενασχόληση ανθρώπους, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βιοπορίζονταν από τις παραπάνω δραστηριότητες — όχι πάντα με «καθαρό» τρόπο. Ο νοών νοείτω. Κλείνει η παρένθεση.

Γιώργος Μουρμούρης | Κυριάκος Νασόπουλος

Οι πλατείες στους κατοίκους, όχι στην ΕΛΑΣ και τα κυκλώματα

πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη είναι τα τελευταία χρόνια μια ζωντανή πλατεία. Σημείο συνάντησης για ντόπιους και μετανάστες, νέους και νέες της γειτονιάς και όχι μόνο, μετά το πρώτο lockdown αποτέλεσε έναν από τους δημόσιους χώρους που «επανανακαλύφθηκαν» από τους κατοίκους της Αθήνας. Στην ίδια πλατεία, στις αρχές Μαΐου του 2020, είχε σημειωθεί η δολοφονική επίθεση της ομάδας ΔΡΑΣΗ με τραυματισμούς και συλλήψεις νέων της περιοχής — μάλιστα δευτερόλεπτα πριν την επιδρομή είχαν σβήσει τα φώτα της πλατείας. Πώς αυτός ο μικρός χώρος μετατράπηκε σε «νούμερο ένα» θέμα συζήτησης πανελλαδικώς για τα οργανωμένα πάρτι με dj, τους βίαιους διαπληκτισμούς, την τρομακτική ηχορύπανση και τα σκουπίδια;

Η μετατροπή των πλατειών της Αττικής, και όχι μόνο, από σημεία συνάντησης και αμφισβήτησης των απαγορεύσεων σε ανοιχτά κλαμπ με επιβολή στον χώρο της αντίστοιχης κουλτούρας, αποτελεί άμεση απόρροια του ατελείωτου lockdown

«Όλα έγιναν μέσα στον τελευταίο μήνα», λέει στο Πριν η Μυρτώ, κάτοικος της περιοχής. «Στα τέλη Μαρτίου ήδη η πλατεία μάζευε πάρα πολύ κόσμο. Το Σάββατο 27 Μάρτη θυμάμαι ότι, ενώ καθόμασταν στην πλατεία, είδαμε ξαφνικά κόσμο να τρέχει. Νομίζαμε πως έρχεται η αστυνομία, ωστόσο ήταν άτομα του οπαδικού χώρου που είχαν “αρπαχτεί” με άλλους “θαμώνες”. Έκτοτε τέτοια περιστατικά άρχισαν να γίνονται όλο και πιο συχνά, με αποτέλεσμα σιγά-σιγά συγκεκριμένες περιοχές τουλάχιστον της πλατείας να “αδειάζουν” από κόσμο της γειτονιάς», αφηγείται. Το επόμενο βήμα έγινε λίγες ημέρες αργότερα: «Γύρω στις 7-8 Απριλίου, μεσοβδόμαδα, ήταν το πρώτο βράδυ που άκουσα μουσική στο φουλ. Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα τζιπ υψηλού κυβισμού στην πλατεία. Την Παρασκευή 9 Απριλίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο

οργανωμένο πάρτι, με ηχείο –που ωστόσο ακόμα δεν έπαιζε πολύ δυνατά, dj και φωτορυθμικά. Το Σάββατο 10 Απριλίου τα αμάξια ήταν περισσότερα. Ήταν πιο οργανωμένοι, με ψυγειάκι με ποτά και πάγο. Ήταν η πρώτη επίδειξη πυγμής», μας εξηγεί. Η κατάσταση «ξέφυγε» γρήγορα: «Έχω δει να κυνηγάνε με έναν πάσσαλο τρία μέτρα ανθρώπους, έχω ακούσει να λένε “μου έβγαλε μαχαίρι”». Οι παραβιαστικές συμπεριφορές και οι σεξιστικές επιθέσεις έδιναν κι έπαιρναν. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε κλιμακούμενη, ώσπου την Τετάρτη 21 Απρίλη την πλατεία κατέλαβε η ΕΛΑΣ, αντικαθιστώντας τα αμάξια υψηλού κυβισμού και τα ηχοσυστήματα με ασφυκτικούς ελέγχους στους κατοίκους της περιοχής και καταθλιπτική «σιγή νεκροταφείου». Ίδιο «σκηνικό» και στην πλατεία Βαρνάβα σε μια άλλη γειτονιά της Αθή-

Η άλλη όψη

«Η λύση δεν είσαστε εσείς», είπαν οι κάτοικοι της πλατείας Βαρνάβα στους αστυνομικούς νας, στο Μετς. Περίπου από τα μέσα Μαρτίου και έπειτα, νεολαία και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής όλων των ηλικιών άρχισαν να μαζεύονται στην όμορφη πλατεία, αναζητώντας λίγες «ανάσες» ελευθερίας και επικοινωνίας. Η πλατεία, όπως και πέρσι το καλοκαίρι, έγινε ξανά σημείο συνάντησης ζωντανών παρεών που συζητούσαν, γελούσαν, ερωτεύονταν. «Από τις τελευταίες μέρες του Μαρτίου αυτό άλλαξε. Η πλατεία άρχισε να μετατρέπεται σε χώρο ενός καλά προγραμματισμένου πάρτι από το απόγευμα και μετά. Με δυνατή μουσική μέχρι πρωίας, χυδαίες και επιθετικές συμπεριφορές κατά κατοίκων και περαστικών. Χωρίς κανένα σεβασμό στον χώρο», εξηγεί στο Πριν ο Παναγιώτης, ο οποίος κατοικεί στο Παγκράτι τα τελευταία χρόνια. «Υπάρχουν καταγγελίες κατοίκων, ανθρώπων που γνωρίζω καλά και μιλώ καθημερινά, ότι έγιναν μάρτυρες πολλών σεξιστικών και οπαδικών επιθέσεων, ξυλοδαρμού εργαζόμενου ντελιβερά χωρίς λόγο και αιτία. Μέχρι και πυροβολισμοί στον αέρα υπήρξαν ένα βράδυ από άτομο συγκεκριμένης παρέας, η οποία είχε αναλάβει τον ρόλο διοργανωτή του πάρτι και “ελεγκτή” της πλατείας», προσθέτει. Όπως σημειώνουν κάτοικοι στο Πριν, οι αρχές όχι απλά γνωρίζουν αλλά κάνουν και τα «στραβά» μάτια στις καταγγελίες για επικοινωνία διάφορων κυκλωμάτων προστασίας μαγαζιών της περιοχής με την αστυνομία. Αφού, λοιπόν, οι αρχές άφησαν την κατάσταση να «ξεφύγει», ώστε να δώσουν εκ νέου «τροφή» σε κυβέρνηση και συστημικά ΜΜΕ περί ανευθυνότητας των νέων σε μια ακόμη

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

προσπάθεια κατασκευής «ενόχων», το απόγευμα της Παρασκευής 16/4 η αστυνομία έκανε κανονική απόβαση. Αστυνομικοί της ομάδας ΟΔΟΣ περικύκλωσαν την πλατεία, περιπολικά και μοτοσικλετιστές έκοψαν την πρόσβαση από την οδό Εμπεδοκλέους ενώ από την οδό Υμηττού είχε κλείσει με «επιβλητικό» τρόπο μια κλούβα των ΜΑΤ. Περιμετρικά, σε κάθε γωνιά, στήθηκαν σκοποί από την ομάδα ΔΡΑΣΗ και την ΟΠΚΕ με τα χέρια στα όπλα, ενώ στα γύρω στενά οι έλεγχοι σε κατοίκους και δικυκλιστές εργαζόμενους ήταν συνεχείς και απότομοι, λες και η αστυνομία ήταν στην αναζήτηση των χειρότερων κακοποιών. Το σχέδιο της ΕΛΑΣ ήταν ο αποκλεισμός να κρατήσει για τρεις μέρες, ξεκινώντας από νωρίς το απόγευμα. Την Κυριακή, όμως, δεκάδες κάτοικοι, ασφυκτιώντας από την αστυνομική παρέμβαση στην γειτονιά τους, φρόντισαν να τους χαλάσουν την «μανέστρα». Το απόγευμα, πραγματοποίησαν την πρώτη τους συνέλευση για το πώς θα αντιμετωπίσουν την αστυνομία και θα επανοικειοποιηθούν την πλατεία. «Για εμάς, η λύση δεν είσαστε εσείς», είπε χαρακτηριστικά κάτοικος απευθυνόμενος στον αξιωματικό, ο οποίος πήγε να τους ζητήσει να φύγουν από την πλατεία. Ο αστυνομικός γύρισε άπραγος και από τη Δευτέρα η παρουσία της αστυνομίας περιορίστηκε σε ελάχιστες περιπολίες και συστάσεις. Η πλατεία, εν πολλοίς, επέστρεψε στην καθημερινότητά της, όπως ήταν στις αρχές Μαρτίου. Βέβαια το θέμα προστασίας από τα κυκλώματα παραμένει, αλλά είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα των κατοίκων να το λύσουν. Η μετατροπή των πλατειών της Αττικής αλλά και άλλων περιοχών της χώρας από σημεία συνάντησης και αμφισβήτησης του κυβερνητικού αυταρχισμού και των απαγορεύσεων σε ανοιχτά κλαμπ, με επιβολή στον χώρο της αντίστοιχης κουλτούρας, αποτελεί –τουλάχιστον ως προς την ανοχή στα πρώτα βήματα αυτής της διαδικασίας από τους πραγματικούς θαμώνες των χώρων αυτών– άμεση απόρροια του ατελείωτου lockdown. Όχι μόνο λόγω της συσσωρευμένης έντασης, της παρατεταμένης έλλειψης κοινωνικοποίησης, του κυνηγητού από την αστυνομία, του «λουκέτου» σε πάρκα και χώρους άθλησης, της διάλυσης του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Αλλά και επειδή η ύπαρξη μεγάλου αριθμού ανθρώπων σε συγκεκριμένο χώρο αποτελεί τη μόνη δικλείδα ασφαλείας, ότι όποιος «τολμήσει» να βγει από το σπίτι του μετά τις 9 το βράδυ δεν θα επιστρέψει με 300 ευρώ πρόστιμο στην «πλάτη». Οι εικόνες που καταγράφηκαν τις τελευταίες ημέρες σε Παγκράτι και Κυψέλη αποτελούν εξολοκλήρου δημιούργημα της κυβερνητικής πολιτικής του τελευταίου διαστήματος, άμεση απόρροια του lockdown και των sms. Ας μην παριστάνουν τους έκπληκτους κυβερνητικοί και φίλια ΜΜΕ, προωθώντας ως μόνη λύση την καταστολή, την ίδια ώρα που παρατείνουν την απαγόρευση κυκλοφορίας επ’ αόριστον, έστω και σε διαφορετικά ωράρια. Οι απαγορεύσεις πρέπει να αρθούν εδώ και τώρα!

13 Φοίβος Λιναρδάτος*

Οι χώροι ελευθερίας και συλλογικής έκφρασης δεν τρομοκρατούνται

ε απίστευτα υποκριτικά επιχειρήματα, η κυβέρνηση έθεσε το τελευταίο διάστημα υπό αστυνομικό κλοιό τις πλατείες του δήμου της Αθήνας, με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις την πλατεία Βαρνάβα και την πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη. Ο συνωστισμός της νεολαίας και η διεξαγωγή «κορονοπάρτι» χωρίς μέτρα προστασίας είναι το άλλοθι της παρουσίας ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που περικυκλώνουν τις πλατείες από νωρίς το απόγευμα και απαγορεύουν την πρόσβαση των κατοίκων. Το πρώτο που οφείλουμε να καταγγείλουμε είναι η χρήση των κατασταλτικών μηχανισμών, οι αποκλεισμοί, οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί. Δεν αντιμετωπίζεται έτσι η πανδημία. Ο φαρισαϊσμός της κυβερνητικής διαχείρισης και σε αυτό το ζήτημα είναι οφθαλμοφανής! Γι’ αυτό έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Οι αποφάσεις αυτή την περίοδο δεν λαμβάνονται με υγειονομικά κριτήρια αλλά επειδή η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ανοίξει ο τουρισμός χωρίς υγειονομικά μέτρα. Η ίδια κυβέρνηση που τώρα καταλαμβάνει πλατείες, παγκάκια, πεζούλια, ακόμα και τους δρόμους των γειτονιών, και τους καθιστά απροσπέλαστους για τους κατοίκους και τη νεολαία, η ίδια σε λίγο θα τους «απελευθερώσει» για να καταληφθούν από τραπεζοκαθίσματα και από τον «ευγενή» τουρισμό. Γι’ αυτό ας αφήσει τα κροκοδείλια δάκρυα, ας σταματήσει να αναζητά άλλους υπεύθυνους για τα χιλιάδες κρούσματα και τους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Ο αποκλεισμός των πλατειών δεν έχει στόχο να περιορίσει τη με-

τάδοση. Επιδιώκει να στοχοποιήσει τη νεολαία, να κηρύξει για άλλη μια φορά πόλεμο με τον κόσμο και να κατασκευάσει «ενόχους», ώστε να καλύψει τις κυβερνητικές ευθύνες. Αυτό το έργο είναι χιλιοπαιγμένο. Πέρσι, τέτοια εποχή επιτέθηκαν και εκκένωσαν την πλατεία Αγίας Παρασκευής και μετά την πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη, με παρόμοιες δικαιολογίες. Όπως τότε, έτσι και τώρα και μάλιστα ακόμα περισσότερο, καταλαβαίνουν την υπόγεια βουή της αγανάκτησης και της οργής, λόγω της τρομερής όξυνσης των κοινωνικών προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η αντεργατική πολιτική διαχείριση της πανδημίας. Οι αναστολές και τα επιδόματα θα σταματήσουν και οι απολύσεις, η ανεργία, η εκ περιτροπής εργασία και οι μειώσεις μισθών χτυπούν ήδη την πόρτα χιλιάδων εργαζόμενων. ‘Ολα αυτά, ενώ τα κρούσματα παραμένουν υψηλά και γίνεται φανερό ότι το πεντάμηνο lockdown δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα. Το σύνθημα «ο λαός θα σώσει τον λαό» γίνεται πιο επιτακτικό και πιο αληθινό από ποτέ. Εργαζόμενοι και νεολαία οφείλουν να δράσουν συλλογικά, να μην υποταχτούν στον ατομισμό, τον κανιβαλισμό και τον ωχαδερφισμό, να επαναοικειοποιηθούν πάρκα, πλατείες και λόφους με όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, ώστε να γίνουν χώροι χαράς, διασκέδασης, συζήτησης, χώροι διεξόδου, ελευθερίας και συλλογικού σεβασμού. *Μέλος Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για λογοκρισία στα δημόσια ΜΜΕ…

από τις κάμερες

με σχεδόν όλα τα γεγονότα που αφορούν τον εφιάλτη της υγειονομικής κρίσης και τις κορεσμένες ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία συστηματικά αγνοούνται τόσο στα συστημικά Μέσα όσο και στα αποκαλούμενα «δημόσια», την ΕΡΤ και το ΑΠΕ, η είδηση μεταδόθηκε. Όμως, το κρατικό πρακτορείο ανέλαβε να την ανακατασκευάσει για να γίνει ανώδυνη και το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η κατηγορία επικινδυνότητας εξαφανίΣΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ πέρασαν οι ατομιστηκε από το «ρεπορτάζ». κές συμβάσεις στο Mega, με την Το μοντέλο ελέγχου και ΕΣΗΕΑ να επικυρώνει το καθεστώς χειραγώγησης του ειδηδουλείας στο κανάλι του Μαρινάκη σεογραφικού περιεχομέμε την αδράνειά της. Η πλευρά της νου στα δυο κρίσιμα για εργοδοσίας δεν αποδέχθηκε καν τη διανομή περιεχόμενου συνάντηση με το ΔΣ της Ένωσης Μέσα στήθηκε σταδιακά για το ζήτημα των ατομικών συμκαι σήμερα λειτουργεί πια στην εντέλεια. Μια από τις βάσεων. Το δέλεαρ που προσφέρπρώτες κινήσεις της κυβέρθηκε, κατά πληροφορίες μας, στους νησης Μητσοτάκη το 2019, πλέον χαμηλά αμειβόμενους των ήταν να περάσει ο έλεγχος 500 ευρώ για εργασία σε κανάλι και εποπτεία τους απευκαι ιστοσελίδα, ήταν η αύξηση κατά θείας στο μέγαρο Μαξί100 ή 150 ευρώ… μου... Ως επικεφαλής ορίστηκαν, τόσο στην ΕΡΤ όσο και στο ΑΠΕ, οι απόλυτα πιστοί στην κυβέρνηση της ΝΔ. Τα κρούσματα φίμωσης και λογοκρισίας αρχικά

Με φόντο το άνοιγμα της εστίασης και τη… χαρμόσυνη πρόσκληση των τουριστών, η είδηση για την ταξιδιωτική οδηγία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην οποία η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες υψηλού κινδύνου λόγω κορονοϊού δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί. Σε αντίθεση

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ η απάντηση της ΕΣΗΕΑ στη συστηματική πλέον λογοκρισία των δημόσιων ΜΜΕ; Να διοργανώσει… ημερίδα για τη δεοντολογία τον Μάιο! Η δεοντολογία εντέχνως αποκόπηκε από τη διπλή ασφυκτική πίεση που δέχονται οι δημοσιογράφοι στα Μέσα τους, τις εφιαλτικές εργασιακές συνθήκες, την ανελευθερία στην παραγωγή του ειδησεογραφικού περιεχομένου και τη φίμωση, με προφανή στόχο να μην τεθεί θέμα μαχητικής διεκδίκησης.

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την Ανατροπή έθεσε θέμα στην Ενωση Συντακτών για συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της 6ης Μαΐου ενάντια στο αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο. Η ηγεσία του γραφειοκρατικού πελατειακού συνδικαλισμού απάντησε με συμμετοχή στην… αργία της ΓΣΕΕ στις 4 Μαΐου, απόφαση στην οποία συμμετείχε και η προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ παράταξη της Συσπείρωσης. Επιβεβαίωσε έτσι τον ρόλο της ΕΣΗΕΑ ως συνοδοιπόρου της πολιτικής και μιντιακής εξουσίας.

αφορούσαν τις «ενοχλητικές» εκπομπές, σταδιακά προχώρησε η αδρανοποίηση των ρεπόρτερ και συντακτών της κρατικής τηλεόρασης. Η επιχείρηση ελέγχου ολοκληρώθηκε με την έλευση συμβασιούχων από την αγορά στους οποίους και ανατέθηκαν τα κρίσιμα πόστα. Τα παραπάνω επιτεύχθηκαν με την απόλυτη συναίνεση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ένωσης Συντακτών, που –πέρα από σκόρπιες ανακοινώσεις– αποδέχθηκε τη μετατροπή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης σε φερέφωνο του Μεγάρου Μαξίμου. Θέματα, ρεπορτάζ και έρευνες, τις οποίες πολλοί δημοσιογράφοι συνεχίζουν να κάνουν με τη σχετική αυτονομία εργασίας σε «δημόσιο Μέσο», αλλάζουν, υποβαθμίζονται ή μπαίνουν στο συρτάρι με επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει η άποψη του υπουργού». Αυτή είναι μια από τις επίσημες αιτιολογίες λογοκρισίας και φίμωσης στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Την πρόσβαση στο μικρόφωνο και τα πλατό των ειδήσεων έχουν οι επιλεγμένοι της... αγοράς, είτε είναι οι πρόθυμοι του νέου καθεστώτος είτε ήδη εκπαιδευμένοι στο κλίμα του απόλυτου ελέγχου των ιδιωτικών συστημικών καναλιών.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Τραγική είναι η κατάσταση που βιώνουν οι φαντάροι στο στρατόπεδο «Αντιστράτηγου Θρασύβουλου Τσακαλώτου» στην Κω. Οι συνάδελφοι παραμένουν στην ουσία φυλακισμένοι, χωρίς έξοδο από την 1η Μαρτίου! Ο στρατός και το υπουργείο Άμυνας τους αντιμετωπίζει ως αναλώσιμους και σκλάβους χωρίς κανένα δικαίωμα, όπως άλλωστε και όλους τους φαντάρους. Σε επιστολή καταγγελίας φαντάρου που έφτασε στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων διαβάζουμε: «Υπηρετώ στο στρατόπεδο Θρασύβουλου Τσακαλώτου, ευθύνης της 80 ΑΔΤΕ στην Κω. Το δικό μας στρατόπεδο δεν έχει δώσει έξοδο σε φαντάρο από την 1η Μαρτίου παρ’ ότι σε άλλα στρατόπεδα δίνουν εξόδους στους φαντάρους. Πρέπει να συνυπολογίσετε ότι οι συνάδελφοι παραμένουν χωρίς άδεια από τις αρχές Ιανουαρίου. Δηλαδή για πάνω από 100 μέρες. Και το υπουργείο Άμυνας τους εμπαίζει

Κως: Χωρίς έξοδο ενάμισι μήνα! ▸ Συνεχίζεται η πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών για να δοθούν όλες οι άδειες και δεν ενημερώνει υπεύθυνα πότε θα δοθούν αυτές οι άδειες». Συνάδελφοι, με τον τσαμπουκά μας να πάρουμε τις άδειες. Πρέπει να βγούμε μαζικά και αποφασιστικά παραπονούμενοι στους διοικητές, στον ταξίαρχο και τον στρατηγό. Να διαμαρτυρηθούν οι γονείς στη στρατιωτική ιεραρχία, το ΓΕΣ και το υπουργείο Άμυνας. Στηρίξτε την αγωνιστική προσπάθεια του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Υπογράφουμε όλοι το συλλογικό κείμενο για τις άδειες.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, μας έχουν υποχρεώσει σε μια θητεία εγκλεισμού μέσα στα στρατόπεδα. Μας έχουν απαγορεύσει τις εξόδους, μας κόβουν τις άδειες, μας ανακαλούν πίσω στις μονάδες, μας λιώνουν στις υπηρεσίες, στις αγγαρείες, στις ασκήσεις, στα καψώνια και στις τιμωρίες. Αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε να δούμε τις οικογένειές μας και τον έξω κόσμο πάνω από 100 μέρες και πιο συγκεκριμένα από τα γκρουπ των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, ενώ όσοι μπήκαμε τον Μάρτιο ουσιαστικά δεν πήραμε ούτε

μια μέρα άδεια ορκωμοσίας. Αυτή η κατάσταση μας έχει προξενήσει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, αφού πολλοί από εμάς εκδηλώνουμε κρίσεις άγχους, συμπτώματα κόπωσης και κατάθλιψης. Οφείλουμε, πρώτα από όλα στον εαυτό μας, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Ως φαντάροι πρέπει ενωμένοι να βγούμε μπροστά, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας και να διεκδικήσουμε τις ανάσες ελευθερίες μας. Απαιτούμε: Να παρθεί τώρα πίσω η απόφαση για αύξηση της θητείας, να δοθεί ολόκληρη η εορταστική άδεια του Πάσχα (τουλάχιστον 12 μέρες) και 15 μέρες άδεια ορκωμοσίας σε όλους τους φαντάρους, να γίνουν τα απαραίτητα τεστ πριν πάμε στις οικογένειές μας και να μετακινηθούμε με έξοδα του στρατού καθώς και να παρθούν όλα τα υγειονομικά μέτρα για αποσυμφόρηση των μονάδων και για προφύλαξη από τον κορονοϊό.

Κοινωνία Δημήτρης Σταμούλης

λήρης παράδοση του τομέα της κατάρτισης στις ορέξεις και τους σχεδιασμούς πολυεθνικών, βιομηχανιών και μεγάλων επιχειρήσεων, «παραγωγή» φθηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, γνώσεις μιας χρήσης και προγράμματα ειδίκευσης κατά… παραγγελία του κεφαλαίου και πολλά λεφτά για… ξεκοκάλισμα μέσω του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης. Τα παραπάνω αποτελούν την ουσία πίσω από τα «παχιά» λόγια της κυβέρνησης και του υπουργού Εργασίας κατά τη διαδοχική παρουσίαση των «ηχηρών» συνεργασιών του ΟΑΕΔ με τους κολοσσούς Google και Amazon. Περισσεύει δε και η υποκρισία. «Προτεραιότητά μας να ανεβάσουμε δραστικά το επίπεδο στην κατάρτιση. Δεν γίνεται άλλο να πέφτουν θύματα άνεργοι και εργαζόμενοι της κατασπατάλησης πόρων χωρίς αποτέλεσμα», δήλωσε ο Κ. Χατζηδάκης. Όταν η δική του κυβέρνηση ανέπτυξε στον μέγιστο βαθμό «επιχειρηματίες» και αρπαχτές τύπου… «Σκοϊλ Ελικίκου»! Η κυβέρνηση όντως ετοιμάζει να καθιερώσει ένα «νέο μοντέλο» κατάρτισης, όμως όχι για να προσφέρει δωρεάν και ουσιαστικές γνώσεις στους εργαζόμενους αλλά για να την προσαρμόσει και να την προσδέσει πιο στενά στις ανάγκες του κεφαλαίου. Μάλιστα, σύντομα θα φέρει σχέδιο νόμου με επιδίωξη την επικέντρωση της κατάρτισης στις πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων, την καθιέρωση «πιστοποίησης» σε μια προσπάθεια «αναβάθμισής» της, τη «σύνδεση της κατάρτισης με την απασχόληση» και τη «συνεργασία με ποιοτικούς παρόχους». Επιπλέον τα λεφτά είναι… πολλά, καθώς έως το φθινόπωρο του 2021 εκτιμάται ότι θα «πέσουν» στη συγκεκριμένη αγορά κατάρτισης κονδύλια ύψους 300 εκατ. ευρώ με τα νέα προγράμματα. Οι πραγματικοί «ωφελούμενοι» της υπόθεσης θα είναι οι επιχειρήσεις που θα απολαμβάνουν κυριολεκτικά τσάμπα εργατικό δυναμικό μέσω πρακτικής άσκησης όπου οι «μαθητευόμενοι» θα αμείβονται με τα «ψίχουλα» των 550 ευρώ και θα

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΟΑΕΔ: Big… κέρδη κεφαλαίου με «νέο μοντέλο» κατάρτισης Η κυβέρνηση υπό την… αιγίδα Google και Amazon «διαφημίζει» το «νέο μοντέλο» κατάρτισης. Δεν πρόκειται όμως για δωρεάν και ουσιαστικές γνώσεις στους εργαζόμενους αλλά για πιο στενή προσαρμογή και πρόσδεση των προγραμμάτων στις τρέχουσες ανάγκες του κεφαλαίου.

έχουν ασφαλιστική κάλυψη αλλά ο εργοδότης δεν θα έχει την παραμικρή επιβάρυνση. Όσον αφορά τους δύο κολοσσούς που «αφιλοκερδώς» προσφέρθηκαν να παράσχουν «δωρεάν πιστοποιητικά», αξίζει να σημειωθεί ότι οι ίδιοι επέλεξαν τους τομείς κατάρτισης, αξιολογώντας τους ως «υψηλής ζήτησης», με αποκλειστικό κριτήριο τις ανάγκες τους. Για παράδειγμα, η Google Ελλάδας επέλεξε 3.000 ανέρ-

γους έως 29 ετών για να τους καταρτίσει σε πεδία όπως ανάλυση δεδομένων (data analytics), διαχείριση έργου (project management), τεχνική υποστήριξη πληροφορικής (IT support) και σχεδιασμός εμπειρίας χρήστη (UX design). Κι όλα αυτά σε προγράμματα 100-150 ωρών και με πολλές υποσχέσεις για «ξεκίνημα καριέρας» με τα πιστοποιητικά «Google Career Certiﬁcates» ανά χείρας! Ανάλογη συνερ-

Πραγματικοί «ωφελούμενοι» οι επιχειρήσεις που θα έχουν τσάμπα «μαθητευόμενους»

Τα… κοράκια της ηλεκτρονικής κάλπης Βγήκαν… παγανιά τα «κοράκια» της ηλεκτρονικής κάλπης, αναζητώντας πελατεία σε εργατικά σωματεία, προτού ακόμα παρουσιάσει και ψηφίσει το νέο αντεργατικό και αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο η κυβέρνηση. Πληθαίνουν οι καταγγελίες σωματείων ότι εκπρόσωποί τους προσεγγίζονται από εταιρείες «διεξαγωγής ηλεκτρονικών ψηφοφοριών», όπως αυτοαποκαλούνται, που αναζητούν «πελάτες» στο όνομα της «δυσκολίας διεξαγωγής εκλογών και γενικών συνελεύσεων». Η κυβέρνηση νομίζει ότι θα επιβάλει σε σωματεία εργαζομένων, τα μέλη τους να σταματήσουν την άμεση και

ζωντανή επικοινωνία, συζήτηση και κατάληξη σε αγωνιστικές αποφάσεις και ότι θα κάνει πράξη τις «ψηφοφορίες» μέσω κινητών τηλεφώνων ή υπολογιστών. Μπορεί κάποιες από τις εταιρείες αυτές να διαφημίζουν ότι έχουν ως πελάτες τους συνδέσμους… βιομηχάνων, ενώσεις ασφαλιστικών εταιρειών και επιμελητήρια εμπόρων αλλά οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους «δεν θα πάρουν»! Τα σχέδια της κυβέρνησης για κατάργηση των σωματείων, των διαδικασιών βάσης, των απεργιών και εν τέλει της ταξικής πάλης, τα ξαναδοκίμασαν κι άλλοι στο παρελθόν. Και αυτή τη φορά θα πεταχτούν στον κάλαθο της ιστορίας!

γασία «έκλεισε» ο ΟΑΕΔ και με την Amazon Web Services (AWS), με εστίαση στους δικούς της τομείς ενδιαφέροντος για «ανάπτυξη δεξιοτήτων» σε τεχνολογίες ψηφιακού νέφους (cloud services). Οι συνεργασίες αυτές δεν είναι τυχαίες για την κυβέρνηση και τις εγχώριες ανάγκες του κεφαλαίου. Η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία στους «27» της ΕΕ στο skills matching, δηλαδή την απόσταση μεταξύ δεξιοτήτων και αναγκών της αγοράς εργασίας, για «δεξιότητες» στην εποχή των big data, της τεχνητής νοημοσύνης και του Internet of Things. Αλλά και με την αγορά των ηλεκτρονικών πωλήσεων να έχει απογειωθεί εν μέσω πανδημίας και κολοσσοί, όπως η Amazon, να αναζητούν εργαζόμενους με σχετικές ειδικεύσεις. Μια άλλη «σκοτεινή» πλευρά της «βιομηχανίας» κατάρτισης αφορά στη διαδικασία εξέτασης-αξιολόγησης με διαδικτυακή επιτήρηση (στα Αγγλικά proctoring) που χρησιμοποιείται καθολικά αυτήν την περίοδο στη χώρα μας για τις τελικές εξετάσεις πάνω από 100.000 μισθωτών εργαζόμενων που συμμετέχουν σε επιδοτούμενα από την ΕΕ προγράμματα κατάρτισης. Αφενός, οι εξετάσεις τέτοιου είδους χρεώνονται με 120 ευρώ το άτομο, όταν το κόστος δεν ξεπερνά τα 10 ευρώ! Αφετέρου, οι ιδιωτικές εταιρείες πιστοποίησης (π.χ. TUV) χρησιμοποιούν λογισμικό το οποίο βασίζεται σε συγκεκριμένο αλγόριθμο για την αυτοματοποιημένη αναγνώριση των χαρακτηριστικών του προσώπου και την ταυτοποίηση του υποψηφίου, ανιχνεύοντας «μη επιτρεπόμενες συμπεριφορές καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης». Για την ταυτοποίηση του υποψηφίου, λαμβάνονται φωτογραφίες του μέσω webcam, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία βιομετρικού μοντέλου χαρακτηριστικών του προσώπου του και την ταυτοποίησή του. Όλα αυτά τα δεδομένα «βοηθούν» και «εκπαιδεύουν» τους αλγορίθμους της Google που έχει και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον… δωρεάν εμπλοκής της στον χώρο της κατάρτισης.

16 ΜΝΗΜΗ

Ο τελευταίος αντάρτης του Παρνασσού και της Ρούμελης

Έφυγε από τη ζωή στις 20/4/2020 και, ένα χρόνο μετά, η καλύτερη τιμή στη μνήμη του είναι η υπόσχεσή μας να βαδίζουμε στο δρόμο που βάδισε ο ίδιος στα 98 χρόνια της ζωής του, αυτού του αγώνα για ειρήνη, ανεξαρτησία, δικαιοσύνη, κοινωνική χειραφέτηση, για την κοινωνία του «ο καθένας με τις δυνατότητές του-στον καθένα με τις ανάγκες του». Δεκαεννιά χρονών εντάχτηκε στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ στον Παρνασσό και στην Γκιώνα. Ήταν ένας από του μαχητές στη σημαντική μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς κατακτητές στις Καρούτες Φωκίδας. Εντάχθηκε στις γραμμές του ΔΣΕ και από τύχη γλίτωσε την εκτέλεση μετά τη σύλληψή του κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Μέσα σε εκείνους τους θυελλώδεις καιρούς συναντήθηκε με την κομμουνιστική ιδεολογία, έγινε μέλος του ΚΚΕ, στις γραμμές του οποίου παρέμενε μέχρι το τέλος της ζωής του, δεμένος συναισθηματικά, αναγνωρίζοντας όμως τα πολιτικά και ιδεολογικά λάθη που έκανε. Η χούντα τον εξόρισε στη Γυάρο και στη Λέρο. Υποψήφιος με την ΕΔΑ και αργότερα με το ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές. Εβδομήντα εννιά ολόκληρα χρόνια ενεργός αγωνιστής-«στρατιώτης» σε μικρές και μεγάλες μάχες λέγοντας πάντα «δύσκολος ο αγώνας μας αλλά δίκαιος». Αγρότης ο ίδιος, με έντονη δράση στο αγροτικό κίνημα της περιοχής, εκλεγμένος στους τοπικούς Συλλόγους, συγκέντρωνε πληροφορίες για νέους τρόπους καλλιέργειας διαφορετικών τύπων ελιάς. «Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους. Δεν επεδίωξα πλούτη και περιουσία, λαχταρούσα αγάπη και ειρήνη για όλους και ονειρευόμουν μία άλλη κοινωνία, με τους ανθρώπους του μόχθου στο “τιμόνι”. Να είστε δίκαιοι και να υπερασπίζεστε πρώτα απ’ όλα το δίκιο των άλλων… τότε σίγουρα βαδίζετε στο σωστό δρόμο». Ο ίδιος ποτέ δεν επιζήτησε το κακό όσων του στέρησαν την ελευθερία του, την οικογένειά του και παραλίγο τη ζωή του. Τον ευχαριστώ για τον άνθρωπο που με έκανε, για τον άνθρωπο που είμαι.

Πολυζώη Νίκη Μέλος του ΝΑΡ, Περιφερειακή Σύμβουλος με την Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΗΜΕΡΑ ∆ΡΑΣΗΣ

Κοινωνία Θέμης Λιανός

Πανελλαδικό αντιπολεμικό μήνυμα ▸ Επιτυχημένη κινητοποίηση στις 17 Απρίλη με δράσεις σε 14 πόλεις

ε την παρουσία χιλιάδων αγωνιστών ολοκληρώθηκε η πανελλαδική αντιπολεμική, αντιμιλιταριστική, αντιιμπεριαλιστική μέρα δράσης στις 17 Απρίλη, με κινητοποιήσεις να πραγματοποιούνται σε 14 πόλεις. Στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε μαζική και ζωντανή πορεία από εκατοντάδες αγωνιστές, με συνθήματα αντικυβερνητικά, αντιπολεμικά, αντιιμπεριαλιστικά, με συμμετοχή σωματείων, συλλόγων και οργανώσεων, ενώ ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πορεία έδωσε η συμμετοχή τριών φαντάρων με τις στολές τους. Στη Θεσσαλονίκη έγινε μαχητική πορεία, με τη συμμετοχή εφτά φοιτητικών συλλόγων να δείχνει ότι οι αγώνες των φοιτητών μπορούν να συνδεθούν με το αντιπολεμικό κίνημα. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν πετυχημένες κινητοποιήσεις ή άλλου τύπου δράσεις σε Πάτρα, Γιάννενα, Βόλο, Χανιά, Ηράκλειο, Μυτιλήνη, Σάμο, Αλεξανδρούπολη, Αγρίνιο, Ξάνθη, Ηγουμενίτσα και Τρίκαλα (18/4). Το κάλεσμα, που αρχικά απηύθυναν το Δίκτυο Σπάρτακος και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, αγκαλιάστηκε από δεκάδες συλλογικότητες πανελλαδικά που πήραν μέρος στις δύο συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο και υπέγραψαν το τελικό κείμενο καλέσματος. Οι κινητοποιήσεις εξέφρασαν ένα σημαντικό (αν και ακόμα μειοψηφικό) κοινωνικό ρεύμα, νέων ανθρώπων, φοιτητών, μαθητών και εργαζόμενων, που αντιτίθενται στα

κυβερνητικά μέτρα αύξησης της θητείας, τεράστιων δαπανών για εξοπλισμούς αλλά και τη μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια αμερικανική βάση, με την πρόσδεση στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστών. Από οργανωμένες δυνάμεις, την ημέρα δράσης στήριξαν το ΝΑΡ, η νΚΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ (μ-λ), η ΟΚΔΕ Σπάρτακος, το ΕΕΚ, το «Κόκκινο Νήμα», η ΟΚΔΕ, η Ταξική αντεπίθεση και ελευθεριακά σχήματα/ καταλήψεις, που προσεγγίζουν μια αντιπολεμική γραμμή με διεθνιστικά χαρακτηριστικά. Ακόμη μια σημαντική πλευρά λοιπόν που πρέπει να κρατήσουμε και που μπορεί να μας φανεί χρήσιμη για την επόμενη μέρα, είναι το θετικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει η ανατρεπτική κοινή δράση των δυνάμεων της αριστεράς, της αναρχίας/αυτονομίας, όταν αυτή αναπτύσσεται με βάση το αναγκαίο περιεχόμενο, είναι σε επαφή με τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τις ανησυχίες τους και δεν απο-

∆ΕΗ/∆Ε∆∆ΗΕ

Κυριάκος Νασόπουλος

τελεί μια εκφυλισμένη κοπτοραπτική πολιτικών πλαισίων, έξω από το κίνημα και για το κίνημα. Οι κινητοποιήσεις αυτές χρειάζεται να αποτελέσουν εφαλτήριο για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος το επόμενο διάστημα. Η μάχη για να μην περάσει η αύξηση της θητείας είναι ανοιχτή και μόνο με αντίσταση στα σχολεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές, μπορεί να παρθεί πίσω και να διεκδικηθεί η πραγματική ανάγκη της νεολαίας για λιγότερη θητεία, για περισσότερα δικαιώματα κατά τη διάρκειά της αλλά κυρίως για μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα, για ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή. Επιπλέον, σε μια συνθήκη όπου η ανάγκη για στήριξη του ΕΣΥ, για προσλήψεις καθηγητών και νέες σχολικές εγκαταστάσεις, για οικονομική στήριξη όλου του κόσμου που επλήγη ακόμα περισσότερο στην πανδημία, για ελεύθερους δημόσιους χώρους και πάρκα, είναι βασικό καθήκον για το εργατικό λαϊκό κίνημα να κάνει σημαία του το αίτημα για να δοθούν λεφτά για αυτές τις ανάγκες μας και όχι για τα όπλα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο άλλωστε μπορούμε να βάλουμε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης και της αστικής τάξης, που επενδύουν στην ένταση των ανταγωνισμών στην περιοχή και αντ’ αυτού να αναδείξουμε τον κοινό αγώνα των λαών Ελλάδας-Τουρκίας-Βαλκανίων ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του πόλεμου και του εθνικισμού!

Πέντε νεκροί εργάτες για τα κέρδη εργολάβων

ο μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, θρηνήσαμε δύο ακόμη νεκρούς εργαζόμενους. Ένας Έλληνας από τη Φλώρινα και ένας Βούλγαρος, εργάτες ηλικίας μόλις 4045 ετών, έκαναν το τελευταίο τους μεροκάματο στην 5η Μονάδα του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού (ΑΗΣ) Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη. Απασχολούνταν σε έργο αποθείωσης στον πύργο ψύξης της μονάδας, όταν ξαφνικά έπεσαν στο κενό από μεγάλο ύψος. Ένα από τα δύο συρματόσχοινα που κρατούσε το καλάθι στο όποιο βρίσκονταν, έσπασε. Πριν μόλις δύο εβδομάδες, τρεις ακόμη εργάτες είχαν χάσει τη ζωή τους στην Εύβοια, όταν κεραυνοβολήθηκαν

από 20 χιλιάδες βολτ κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης βλάβης στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ. Πέντε νεκροί εργάτες στη ΔΕΗ μέσα στον Απρίλιο. Όλοι τους «εργολαβικοί»… Στην Εύβοια, οι τρεις εργάτες ήταν μέλη εργολαβικού συνεργείου του ομίλου «Άκτωρ». Στη δε Κοζάνη, η ΔΕΗ είχε αναθέσει το έργο στην εταιρεία «Άβαξ», η οποία με τη σειρά της το είχε σπάσει σε υπεργολαβίες. Οι δύο εργάτες δούλευαν για τη γερμανική εταιρεία «Muehlhan Cyprus LTD». «Οι εργολαβίες άρχισαν να εμφανίζονται περίπου πριν 20 χρόνια, με τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ», εξηγεί στο Πριν ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομέ-

νων στην Ενέργεια (ΣΕΕΝ) «Εργατική Αλληλεγγύη», Κώστας Ασαλουμίδης. «Πλέον όμως μιλάμε για καθεστώς. Εργαζόμενοι χωρίς την απαραίτητη εμπειρία δουλεύουν για άθλια μεροκάματα, με ελλιπέστατα μέτρα προστασίας και απουσία ελέγχων», προσθέτει. Όπως εξηγεί, η ΔΕΗ στοχεύει στη μείωση του μισθολογικού κόστους και του αριθμού των εργαζομένων. «Οι επιδιώξεις της διοίκησης και το κέρδος των εργολάβων μπαίνουν πάνω από τις ζωές μας», τονίζει. «Όσο περισσότερο προωθούνται τα σχέδια ιδιωτικοποίησης, τόσο θα αυξάνονται τα θανατηφόρα εργατικά “ατυχήματα”», καταλήγει.

Κοινωνία ΠΑΝ∆ΗΜΙΑ

Θεοπίστη Καπέτα

Αττικό Νοσοκομείο

Άνοιγμα τουρισμού-αγοράς, όχι ΜΕΘ ▸ ∆εκάδες βαρέως πάσχοντες ασθενείς παραμένουν εκτός εντατικής, 700 υγειονομικοί νοσούν από κορονοϊό

αζικές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν και αυτήν την Πέμπτη από τους υγειονομικούς σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μετά από καλέσματα Ομοσπονδιών και Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών και εργαζομένων με αίτημα την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και ενάντια στη κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Διασχίζοντας το τρίτο κύμα της πανδημίας, τα κυρίαρχα θέματα για το Μέγαρο Μαξίμου ήταν το πιθανό άνοιγμα των μετακινήσεων για το Πάσχα, της αγοράς και του τουρισμού στις 14 Μαΐου. Την ίδια ώρα οι νεκροί συμπολίτες μας, οι διασωληνωμένοι και οι ελλείψεις σε ΜΕΘ συνεχίζουν να αυξάνονται. Την Πέμπτη, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε 75 νέους θανάτους (9.788 συνολικά), οι διασωληνωμένοι ήταν 822, ενώ και οι εισαγωγές στα νοσοκομεία παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, με 468 νέες. Οι ασθενείς που χρειάζεται να εισαχθούν σε ΜΕΘ και βρίσκονται διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους παραμένουν δεκάδες. Ενδεικτικά, το μεσημέρι της Τρίτης, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της ΟΕΝΓΕ Πάνο Παπανικολάου μόνο στην Αττική και στις γύρω περιοχές σε αυτήν την κατάσταση βρίσκονταν 100 βαρέως πάσχο-

ντες. Τα νοσοκομεία στην ουσία έχουν μετατραπεί προ πολλού σε μονοθεματικά, αποκλειστικά για περιστατικά covid-19, με συνεχή αναστολή λειτουργίας κλινικών, χειρουργείων και ιατρείων του ΕΣΥ. Την ίδια στιγμή που 700 υγειονομικοί νοσούν από κορονοϊό, εκ των οποίων πάνω από 50 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση σε κλίνες ΜΕΘ, και συνάμα συνάδελφοί τους συνεχίζουν να διώκονται εκδικητικά και να απολύονται επειδή τόλμησαν να αναδείξουν τις τεράστιες ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας, η κυβέρνηση συνεχίζει να μη προχωράει σε προσλήψεις γιατρών και να κάνει παζάρια και ρουσφέτια με τους μεγαλοκλινικάρχες. Τα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, «νοσούν» και εκτός μάχης βρίσκονται δεκάδες υγειονομικοί, με τα νοσοκομεία της 1ης ΥΠΕ Αττικής να κατέχουν τη πρωτιά με 193 κρούσματα και το «Γεννηματάς» να ακολουθεί με 43 κρούσματα στο ιατρικό προσωπικό. Οι δημόσιες δομές υγείας βρίσκονται στα όρια τους. Μεταξύ των νοσοκομείων που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι αυτό της Νίκαιας, όπου η αναμονή για μια κλίνη ΜΕΘ μπορεί να φτάσει και τις

13 ημέρες. Η αναμονή όμως και στα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας δεν είναι αμελητέα, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα νοσοκομεία της Θεσσαλίας όπου ο μέσος όρος φτάνει έως και τις δέκα ημέρες καθώς επίσης και το νοσοκομείο «Γεννηματάς» όπου η αναμονή για μια κλίνη ΜΕΘ μπορεί να αγγίξει τις επτά ημέρες. Αυτό φυσικά έχει ολέθριο αντίκτυπο στον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν την μάχη με τον Covid ημερησίως. Την Πέμπτη, μια 67χρονη γυναίκα έχασε τη ζωή της από αιμορραγικό επεισόδιο μετά από την 36ωρη εν αγωνιώδη προσπάθεια να βρεθεί μια κλίνη ΜΕΘ για να διακομιστεί. Η παντελής έλλειψη διαθεσιμότητας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα της στοίχισαν τη ζωή. Έναν ολόκληρο χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας το εργατικό προσωπικό είναι ελάχιστο σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και μειωμένο σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Με πλήθος ειδικευόμενων γιατρών και ιατρικού προσωπικού άσχετων ειδικοτήτων όπως αυτή της Παιδιατρικής, της Δερματολογικής και της Παιδιατρικής να καλούνται να μπούνε στη πρώτη γραμμή χωρίς να παίρνουν ούτε μια άδεια εδώ και πάνω από έξι μήνες.

ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

Δημιουργία Πρωτοβουλίας και δράσεις στην Αττική

ε σύσκεψη, που κάλεσε την Τρίτη 20/4 ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, αποφασίστηκε η συγκρότηση Πρωτοβουλίας σωματείων, συλλογικοτήτων, αγωνιστ(ρι)ών Αττικής ενάντια στο θάψιμο και την καύση απορριμμάτων. Στην συζήτηση πήραν μέρος μέλη από σωματεία εκπαιδευτικών, συλλογικότητες γειτονιών, εργατικά σχήματα σε δήμους, δημοτικές κινήσεις και την Πανελλαδική πρωτοβουλία ενάντια στην καύση από τη Θεσσαλονίκη και το Βόλο. Στην πλούσια κουβέντα τονίστηκε η αντίθεση στις πολιτικές διαχείρισης των σκουπιδιών που έχουν οδηγήσει την «πίσω αυλή» της Αττικής να βιώνει 60 χρόνια το

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

έγκλημα της Φυλής. Όμως, τόσο η κυβέρνηση με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, όσο και η περιφερειακή αρχή Πατούλη, επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις της Φυλής και σχεδιάζουν παρόμοια μοντέλα και σε άλλες περιοχές. Προκρίνουν την ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση, το θάψιμο και το άκρως επικίνδυνο για την υγεία κάψιμο, την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αντίθετα οι συμμετέχοντες τόνισαν την ανάγκη, με προτεραιότητες την υγεία και το περιβάλλον, για μια πολιτική μείωσης του όγκου των απορριμμάτων με περιορισμό παραγωγής και χρήσης μη ανακυκλώσιμων υλικών. Ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, κομποστοποίηση, ώστε να ελαχιστοποιηθεί το τε-

λικό υπόλειμμα. Δημόσια διαχείριση των απορριμμάτων με μικρής κλίμακας εγκαταστάσεις, χωρίς ιδιώτες και ΣΔΙΤ. Τέθηκαν στόχοι πάλης και συμφωνήθηκε συμμετοχή στην Πρωτοβουλία για την πανελλαδική μέρα δράσης στις 29 Μάη, οργανώνοντας συγκέντρωση στη Δυτική Αθήνα και τοπικές κινητοποιήσεις νωρίτερα σε Πειραιά και Αν. Αττική. Τέλος αποφασίστηκαν αυτοκινητοπορεία προς το ΧΥΤΑ Φυλής στις 22/5, παράσταση στο Περιφερειακό Συμβούλιο τη μέρα ψήφισης του Περιφερειακού Σχεδιασμού, κινητοποίηση για την παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος και προσπάθεια για συγκρότηση μιας ευρύτερης Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας για το Περιβάλλον.

Ακροδεξιοί αρνητές κατά προσωπικού ▸ Καταγγελία του Σωματείου Εργαζομένων

Ένα απίστευτο περιστατικό με ακροδεξιό «άρωμα» καταγράφηκε την Κυριακή 18 Απριλίου στο νοσοκομείο «Αττικόν». Γιατροί και νοσηλευτές του νοσοκομείου δέχτηκαν επίθεση από αρνητές του κορονοϊού! Επρόκειτο για συγγενείς ασθενούς, οι οποίοι μαζί με ένα ακόμη άτομο εισέβαλαν στην πτέρυγα covid όταν ενημερώθηκαν ότι ο συγγενής τους διαγνώσθηκε θετικός. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο, η επίθεση συνοδεύτηκε από ισχυρισμούς όπως ότι «τα νοσοκομεία βαφτίζουν ψευδώς ασθενείς ως covid» και ότι τους «κρατάνε στα νοσοκομεία χωρίς λόγο παρότι είναι καλά, βγάζοντας επίτηδες θετικά τεστ». Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. «Αντίστοιχες πρακτικές συμβαίνουν και σε άλλα νοσοκομεία και εκπορεύονται από διάφορους ακροδεξιούς κύκλους, υπηρετώντας σκοπιμότητες εκείνων που στοχεύουν να στρέψουν την οργή του κόσμου για την πολιτική διαχείριση της πανδημίας κατά των υγειονομικών», σημειώνουν στην ανακοίνωση τους. Το Σωματείο Εργαζομένων στο Αττικό Νοσοκομείο απαιτεί από την κυβέρνηση, το υπουργείο Υγείας, την Πολιτική Προστασία και την επιτροπή ειδικών του υπουργείου «να τοποθετηθούν άμεσα και να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τις παραπάνω αθλιότητες που στρέφονται κατά της δημόσιας υγείας, των μαχόμενων υγειονομικών, συνολικά των εργαζομένων».

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Μαρία Μπικάκη

∆ΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

ΒΥΡΩΝΑΣ

«Ναυάγιο» το σχέδιο Μπακογιάννη

Ποτέ ιδιωτικός ο Λόφος Κοπανά!

Βούλα Ζαραϊδώνη

για την προσχολική αγωγή ▸ Περισσότερα από 1.100 νήπια και προνήπια σε 50 κοντέινερ

Σαν βόμβα έσκασε η είδηση για απόφαση του Εφετείου Αθηνών που αναγνωρίζει ιδιώτες ως ιδιοκτήτες δημόσιων εκτάσεων του Λόφου Κοπανά, στις οποίες βρίσκονται τα Θέατρα Βράχων καθώς και αθλητικοί και περιπατητικοί χώροι στην περιοχή του δήμου Βύρωνα στα σύνορα με το δήμο Υμηττού-Δάφνης. Εκχωρούνται έτσι εκτάσεις συνολικού εμβαδού 75.432 τ.μ. σε αδόμητη περιοχή, η οποία αποτελεί συνέχεια του δάσους του Υμηττού και έχει διασωθεί μέχρι σήμερα από την οικοδόμηση που περικυκλώνει και καταβροχθίζει κάθε ελεύθερο χώρο. Η απόφαση του Εφετείου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον και τις λαϊκές ανάγκες για ελεύθερους δημόσιους χώρους που δίνουν ανάσες ζωής, πολιτισμού, περιπάτου, άθλησης εδώ και 45 χρόνια. Παράλληλα, ακύρωσε προηγούμενες αποφάσεις πρωτοβάθμιων δικαστηρίων που αναγνώριζαν το Δημόσιο ως κύριο του χώρου, οι οποίες εκδόθηκαν το 2005 και το 2016 και ακολούθησαν μετά την παρέλευση εικοσαετίας που έμεινε ανεκμετάλλευτη απόφαση απαλλοτρίωσης του χώρου το 1977 υπέρ του δήμου Βύρωνα, η οποία δεν υλοποιήθηκε τότε. Αποτελεί ένα ακόμα σκάνδαλο στο γαϊτανάκι εξυπηρέτησης και προτεραιοποίησης των ιδιωτικών συμφερόντων από τις κυβερνήσεις και το δικαστικό σύστημα. Οι ευθύνες των δημοτικών αρχών είναι τεράστιες για την αμέλεια και ολιγωρία κατοχύρωσης του δημόσιου χαρακτήρα του χώρου. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που αντιμετωπίζει κάθε ελεύθερο χώρο ως πρόσφορο για τσιμεντοποίηση και εκμετάλλευση είναι το γενικότερο κλίμα μέσα στο οποίο πάρθηκε αυτή η απόφαση που ταιριάζει με την κατεύθυνση «αξιοποίησης» για επενδύσεις και την παραχώρηση κάθε δημόσιου χώρου από την ΕΤΑΔ, τις κυβερνήσεις και την ΕΕ σε ιδιώτες. Στην περίπτωση του Λόφου Κοπανά, έχουμε μια ακόμα απόφαση με σκανδαλώδη επιχειρήματα υπέρ των ιδιωτών στο σκεπτικό της. Όπως αναφέρει η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα, το θέμα είναι πολιτικό και αφορά το κίνημα και τις ανάγκες των κατοίκων και τους καλεί να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. «Κανένας εφησυχασμός και εξωραϊσμός απέναντι στα σχέδια των ιδιωτικοποιήσεων. Καμιά ανάθεση σε δήμους και υπηρεσίες. Να αγωνιστούμε για να υπερασπίσουμε τους δημόσιους χώρους και τις ανάγκες μας», αναφέρει μεταξύ άλλων. Έπεται συνέχεια…

θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μετρά ήδη τέσσερα χρόνια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στους δήμους τη δυνατότητα σε βάθος τριετίας να υλοποιήσουν τη δέσμευση εφαρμογής της με μηδενικό προϋπολογισμό. Στον δήμο της Αθήνας δεν έγινε καμία απολύτως ενέργεια από την προηγούμενη δημοτική αρχή Καμίνη για την εξασφάλισή της και η σημερινή δημοτική αρχή Μπακογιάννη, αφού πρώτα την οδήγησε κι εκείνη με την απραξία της σε αναστολή την προηγούμενη χρονιά, εν τέλει μη μπορώντας να το καθυστερήσει άλλο, παρουσίασε το σχέδιο εφαρμογής της από το σχολικό

ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΥΡΟΥ

έτος 2021-22. Στο αρχικό πλάνο περιλάμβανε την ανάγκη 120 νέων αιθουσών οι οποίες συνεχώς μειώνονταν για να φτάσουν τελικά στις 57, μια και υπουργείο Παιδείας, διεύθυνση Α’ Αθήνας και δήμος προχώρησαν στη μετακίνηση των μαθητών σε άλλα νηπιαγωγεία από αυτά που ανήκουν, σε μεγάλες αποστάσεις από τον τόπο κατοικίας τους. Το σχέδιο δεν έχει καμία απολύτως ανέγερση νέου κτιρίου παρά μόνο αίθουσες κοντέινερ (αξίας 22.000 ευρώ η μία) σε οικόπεδα και σε αυλές δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων καθώς και επίταξη αιθουσών σε δημοτικά σχολεία, κάτι που προκάλεσε την άμεση αντίδραση τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των συλλόγων και ενώσεων γονέων. Οι αίθουσες των δημοτικών σχολείων, αποτελούν ζωτικό χώρο των μαθητών και η επίταξή τους εντείνει τα χρόνια προβλήματα που εξαιτίας της ελλιπούς χρηματοδότησης έχουν οδηγηθεί στην υποβάθμιση. Τελικά, η δημαρχία Μπακογιάννη επέλεξε να στεγάσει περισσότερα από 1.100 νήπια και προνήπια της πόλης, δηλαδή το 20% των μαθητών των δημοσίων νηπιαγωγείων, σε 50 κοντέινερ –οικίσκους όπως θέλουν να ονομάζουν τα τσίγκινα κουτιά– από τα οποία μάλιστα τα οχτώ σχεδιάζει να τα τοποθετήσει σε αυλές άλλων σχολικών μονάδων. Η δημοτική αρχή, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις των συλλόγων εκπαιδευτικών που

ανέδειξαν στις παρεμβάσεις τους, τους κινδύνους και τα πολλαπλά μειονεκτήματα που έχει αυτή η επιλογή, συνεχίζει τον προγραμματισμό της, κάνοντας χρήση της τροπολογίας που έφερε στη βουλή το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ και με την οποία εισήγαγε το καθεστώς των κοντέινερ για τη δίχρονη και τις επιτάξεις προαυλίων. Φυσικά, όσο δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένο για τη στέγαση των νηπίων-προνηπίων και συνολικής αναβάθμισης των σχολικών χώρων, θα υπάρχει συνεχώς ο κίνδυνος επέκτασης του αριθμού των αιθουσών ή προαυλίων που θα δεσμεύει η δημαρχία, για την αντιμετώπιση της πιθανής αύξησης των εγγραφών. Σε οικόπεδα που θα μπορούσαν να ανεγερθούν σχολεία με σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, η επιλογή εξακολουθεί να είναι κοντέινερ κλουβιά, με καθαρό χώρο 34 τ.μ τα οποία σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να στεγάσουν τους 25 μαθητές που προβλέπει ο νόμος που ψηφίστηκε εν μέσω πανδημίας. Η δημοτική αρχή είναι ξεκάθαρο πια ότι δεν έχει κανένα οργανωμένο σχέδιο και καμία διάθεση για χρηματοδότηση και πρόγραμμα αναβάθμισης και σύγχρονου εξοπλισμού των κτιριακών υποδομών των σχολείων. Το σχέδιό της έχει βρει μεγάλη αντίδραση από το εκπαιδευτικό και γονεϊκό κίνημα που οργάνωσε ήδη κινητοποιήσεις στον δήμο και θα συνεχίσει τις διεκδικήσεις του και μετά το Πάσχα για να υπερασπίσει τη δίχρονη προσχολική και να επιβάλει την εφαρμογή της με ανεγέρσεις νέων κτιρίων.

Αρχοντούλα Βαρβάκη

Αγωγές κατά του Παρατηρητηρίου Περιβάλλοντος

δώ και καιρό το Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου λαμβάνει αγωγές και εξώδικα λόγω του αιτήματός του να ερευνηθεί συστηματικά η ρύπανση στο λιμάνι της Ερμούπολης. Η ελληνοαμερικανική εταιρεία ONEX (ΟΝΕΞ), στην οποία ανήκουν τα Ναυπηγεία Σύρου, στη συγκεκριμένη κίνηση «είδε» δυσφήμιση και απώλεια κερδών και κινήθηκε νομικά σε βάρος του Παρατηρητηρίου, προσπαθώντας να σταματήσει τη δράση του. Οι ανησυχίες των κατοίκων του νησιού που ζητάνε από τις αρχές να μελετήσουν τη ρύπανση του λιμανιού, γεννιούνται από τα αποτελέσματα μια ανάλυσης δείγματος που έγινε από την περιβαλλο-

ντική οργάνωση Aegean Rebreath τον Σεπτέμβριο του 2019. Η ανάλυση, η οποία πραγματοποιήθηκε τότε στα εργαστήρια του ΕΛΚΕΘΕ, έδειξε συγκέντρωση βαρέων μετάλλων σε τιμές πολύ ανώτερες από αυτές που ορίζει η βιβλιογραφία. Αυτό το εύρημα απαιτεί νέα έρευνα, προκειμένου να εκτιμηθεί το μέγεθος της ρύπανσης, να βρεθούν τα αίτια και, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο, να σχεδιαστεί και η απορρύπανση. Μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη διαδικασία δεν έχει προχωρήσει. Αυτή η στασιμότητα ώθησε το Παρατηρητήριο να στείλει σχετικό αίτημα στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κάτι που αποτέλεσε την… αιτία για το πρώτο εξώδικο και στη συνέχεια την πρώτη αγωγή

από την πλευρά της ONEX, με την οποία ζητούσε 1 εκατ. ευρώ! Ενώ η αναγκαιότητα της διενέργειας έρευνας, που έχει συζητηθεί και στη βουλή, έχει αναγνωριστεί από τον Δήμο, την Περιφέρεια και το υπουργείο, η διαδικασία δεν προχωράει. Το προηγούμενο Σάββατο, πέντε σύλλογοι εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση όπου εξηγούν ότι «διαισθανόμενοι την ανάγκη της διασαφήνισης των ισχυουσών περιβαλλοντικών όρων» αποφάσισαν να στείλουν από κοινού «σχετικά διερευνητικά αιτήματα προς τις αρμόδιες αρχές. Σκοπός τους είναι «να συγκεντρωθούν στοιχεία που θα πιστοποιούν ότι δεν υπάρχουν περιβαλλοντικές παραβάσεις θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία στο νησί».

Αθλητισμός

σως να μην μάθουμε ποτέ αν όσοι σχεδίαζαν τη δημιουργία της κλειστής ευρωπαϊκής λίγκας στο ποδόσφαιρο, έβλεπαν πραγματικά το μέλλον του δημοφιλέστερου σπορ στην Ευρώπη και όλον τον κόσμο ή απλώς είχαν μια άκρως τυχοδιωκτική βραχυπρόθεσμη επιδίωξη. Η απόπειρα των 12 «μεγάλων» δείχνει να ναυάγησε πριν καν ξανοιχτεί στα βαθιά, ωστόσο σηματοδοτεί στην κυριολεξία το μέλλον του ποδοσφαίρου, ως βιομηχανία αιχμής πια στον σύγχρονο κόσμο του θεάματος. Ή ακόμη και αυτού που οι Αμερικανοί θα ονόμαζαν «διασκέδαση». Το ζήτημα δεν είναι απλό ούτε φυσικά προσφέρεται για εύκολους αφορισμούς. Είναι απαραίτητο να γίνουν κάποιες επισημάνσεις. Πρώτο και σημαντικό ότι η UEFA, η οποία εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των κεκτημένων της «κληρονομιάς του ποδοσφαίρου» και των –έωλων– «κοινών ευρωπαϊκών αξιών» της περιβόητης αλληλεγγύης και ενός ιδανικού και ανόθευτου ανταγωνισμού, είναι απλώς η δεύτερη όψη του ίδιου νομίσματος. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία είναι αυτή η οποία εδώ και 29 χρόνια, με τη δημιουργία και τις αναδιαρθρώσεις του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει οδηγήσει σε χαοτικές οικονομικές και αγωνιστικές διαφορές, οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντα και τις κατά καιρούς φαντασιώσεις των πλούσιων και ισχυρών και βεβαίως τους ανταμείβει πλουσιοπάροχα σε οικονομικό επίπεδο. Αποτέλεσμα η γιγάντωση των ισχυρών κλαμπ και η δικαίωση του ρητού «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Επισήμανση δεύτερη. Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί αρκετές σκέψεις και ευσεβείς πόθοι των επονομαζόμενων «μεγάλων» για τη δημιουργία κλειστού πρωταθλήματος από το οποίο θα έχουν απαλλαγεί από τους «παρακατιανούς». Το συγκεκριμένο εγχείρημα δουλευόταν εδώ και τρία χρόνια. Αυτό που παρουσιάστηκε ήταν ένα υβριδικό μοντέλο μεταξύ αμερικανικού ΝΒΑ και Ευρωλίγκα του μπάσκετ. Τα εγγυημένα έσοδα

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

EUROPEAN SUPER LEAGUE

Μάκης Γεωργιάδης

Από τον Ντι Στέφανο και τους «μπέμπηδες» στην JP Morgan ▸ Τέλος εποχής στο ποδόσφαιρο μετά το «πραξικόπημα» των ισχυρών

για καθένα από τα δεκαπέντε προβλεπόμενα ιδρυτικά μέλη, προβλεπόταν στο συμφωνητικό να είναι περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ. Προβλεπόμενη διάρκεια του συμβολαίου ήταν τα 23 χρόνια. Πίσω από τα δισεκατομμύρια, η αμερικανική JP Morgan, οι αμερικανοί ιδιοκτήτες κυρίως των αγγλικών ομάδων, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης Φλορεντίνο Πέρεθ και το αφεντικό της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι. Τι θα σήμαινε η άμεση υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου; Ένα ντόμινο εξελίξεων στην τηλεοπτική, την αθλητική και κάθε βιομηχανία η οποία συνδέεται με το ποδόσφαιρο. Με τα δικαιώματα να έχουν προαγοραστεί ήδη τουλάχιστον μέχρι το 2024 και τις τεράστιες χορηγίες και συμφωνίες με παγκόσμιους πολυε-

θνικούς κολοσσούς να τρέχουν, θα άνοιγε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι διενέξεων, το οποίο θα επιτεινόταν με οποιαδήποτε απόφαση για τιμωρία των «πραξικοπηματιών» από την UEFA και τη FIFA. Αν κανείς πιστέψει τα όσα υποστηρίζει ο Φλορεντίνο Πέρεθ, ότι υπάρχουν συμφωνητικά, συμβόλαια και ρήτρες τα οποία υπέγραψαν οι «12» πριν προχωρήσουν στη διακήρυξη τους, τότε αυτός ο δρόμος των δικαστικών διενέξεων είναι, ίσως, μονόδρομος. Πάντως αυτή είναι μια δευτερεύουσα, για τους φιλάθλους, πτυχή. Το εγχείρημα αυτό δεν είναι τυχαίο ότι στηρίζεται φανατικά από τη Ρεάλ η οποία, επί της ουσίας, μαζί με την Μπαρτσελόνα είναι οι πλέον χρεωμένες εταιρείες όχι μόνο σε ισπανικό αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Η τρίτη επισήμανση αφορά τη στάση των γερμανικών και των γαλλικών ομάδων. Η Παρί Σεν Ζερμέν σίγουρα δεν θα είχε κανένα συμφέρον από μια ευθεία σύγκρουση με την UEFA και τη FIFA από τη στιγμή που στην ιδιοκτησία της είναι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ, η οποία αφενός έχει πληρώσει δισεκατομμύρια σε προσκήνιο και παρασκήνιο για να μπορέσει να διοργανώσει το Μουντιάλ του 2022. Από την άλλη πλευρά, οι γερμανικές ομάδες δεν θα έμπαιναν ποτέ στη διαδικασία ρήξης με την ευρωπαϊκή συνομοσπονδία, ειδικά εάν το ισοζύγιο δεν ήταν θετικό ως προς το κέρδος τους όχι απλώς σε χρήματα αλλά και σε ισχύ. Η Μπάγερν Μονάχου, άλλωστε, εκτός από τεράστια κέρδη, στο διοικητικό της συμβούλιο έχει σχεδόν όλους τους μάνατζερ των πολυεθνικών βιομηχανικών κολοσσών της Ευρώπης και όχι μόνο. Αν το ζήτημα είναι πρωτίστως οικονομικό, υπάρχει προφανώς και η γεωπολιτική του διάσταση η οποία αντανακλάται στις σχέσεις ανταγωνισμού με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στη συγκεκριμένη περίπτωση με το αμερικανικό. Επιπλέον, είναι πολύ πιο δύσκολο να παρθούν τόσο σημαντικές αποφάσεις ακόμη και στις ποδοσφαιρικές εταιρείες και όχι απλώς στη Μπάγερν, καθώς στη Γερμανία θεσμικά ο κόσμος τους ελέγχει το 51%. Με τις αντιδράσεις που υπάρχουν και εκεί, η συμμετοχή κάποιας ομάδας σε μια κλειστή λίγκα θα ήταν αδύνατη.

Η σωτηρία μπορεί να έρθει μόνο από τον φίλαθλο κόσμο

ο ποδόσφαιρο είναι ασφαλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο με πολιτικές προεκτάσεις. Εάν ήταν απλώς μπίζνες δεν θα τοποθετούνταν ο Μακρόν, ο Τζόνσον ή ο αντιπρόεδρος της ΕΕ Μαργαρίτης Σχοινάς, οι οποίοι έσπευσαν να καταδικάσουν ομοθυμαδόν την «αποστασία». Το σίγουρο, ωστόσο, είναι ότι οι πιθανότητες σωτηρίας του ποδοσφαίρου, ως πεδίου κοινωνικοπολιτικής παρέμβασης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των φιλάθλων, δεν περνάει από αυτούς. Σήμερα καταδικάζουν, στην επόμενη στροφή θα είναι έτοιμοι να αποθεώσουν τέτοιες ενέργειες. Η νόθευση ακόμη και του άγριου ανταγωνισμού με ακόμη πιο άγριες και απροκάλυπτες πρακτικές, όπως αυτές που επιχείρησαν οι «12», δεν είναι ούτε ασυνήθιστο ούτε πρωτοφανές φαινόμενο στον καπιταλισμό. Είναι ο ίδιος ο σκληρός πυρήνας και η εξέλιξη του μονοπωλιακού καπιταλισμού στη σύγχρονη εποχή και με τις σύγχρονες μορφές των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων στο

χώρο του αθλητισμού. Οι ομάδες δεν είναι παρά ο κόσμος και η ιστορία τους. Η ύβρις είναι η καπηλεία αυτής της ιστορίας, των εμβλημάτων, των αγώνων από πολυεθνικές ή μη εταιρείες. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει σωτηρία και από πού προέρχεται. Ποια είναι πλέον η δυνατότητα παρέμβασης των φιλάθλων στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι; Δυστυχώς τα περιθώρια έχουν στενέψει και τείνουν να εκλείψουν. Στην Αγγλία όπου η ταξική διάσταση του ποδοσφαίρου είναι γενεσιουργό στοιχείο, η εργατική τάξη δεν μπορεί πλέον να παρακολουθήσει αγώνες στον φυσικό τους χώρο, δηλαδή το γήπεδο, ασχέτως της πανδημίας. Οι οπαδοί σχεδόν και των 12 ομάδων αντέδρασαν. Έξω από το Άνφιλντ, το Στάμφορντ Μπριτζ και το Όλντ Τράφορντ σηκώθηκαν πανό, γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα αποδοκιμασίας και καταδίκης. Οι αντιδράσεις ήταν τέτοιες που ο πρόεδρος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Εντ Γούντγουορν, παραιτήθηκε. Από την άλλη, ο παλαί-

μαχος άσος τη ομάδας Γκάρι Νέβιλ μίλησε για «εγκληματική ενέργεια εναντίον των οπαδών και της ιστορίας» των ομάδων και ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία τους. Πλήθος ποδοσφαιριστών, προπονητών, σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών καταδίκασαν τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας. Το αδηφάγο σαράκι του κέρδους ωστόσο και το σκουλήκι της απληστίας έχουν κάνει τεράστια διαβρωτική ζημιά. Τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο στο ποδόσφαιρο, παρά την κατάληξη του εγχειρήματος. Αν υπάρχει κάπου η ελπίδα για να κρατήσει κάτι από τον χαρακτήρα και την ουσία του, βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στους φιλάθλους όλων των ομάδων…

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Νίκος Πελεκούδας

α μεταλλεία Λαυρίου ήταν τόπος εξοντωτικής εργασίας από την αρχαιότητα. Πλούσια σε μόλυβδο και άργυρο, άρχισε η εντατική εκμετάλλευσή τους την περίοδο της αθηναϊκής δημοκρατίας από το τέλος του 6ου π.Χ. αιώνα. Δούλευαν εκεί, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες, 15 με 30 χιλιάδες δούλοι. Η ακμή της αρχαίας Αθήνας, ο μεγάλος της στόλος που κατατρόπωσε τους Πέρσες στη Σαλαμίνα, οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στο ασήμι από την εργασία των χιλιάδων δούλων. Στη νεότερη Ελλάδα, η ιστορία τους συνδέεται με τον Ιωάννη Σερπιέρι. Εκ των ιδιοκτητών των μεταλλείων στο Λαύριο, θα ιδρύσει το 1864 την εταιρεία Roux-SerpieriFressynet C.E., με συνέταιρο το γαλλικό τραπεζικό οίκο I. RouxFressynet με έδρα τη Μασσαλία, για να εκμεταλλευθεί μεταλλεύματα αργυρούχου μόλυβδου –αλλά και τα υπολείμματα από τις αρχαίες εκμεταλλεύσεις (σκωριές και εκβολάδες)– στο Λαύριο. Πολύ γρήγορα, στην πενταετία που θα συμπληρώσει στην Ελλάδα, θα δημιουργήσει απίστευτο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο, με αφορμή την απαίτησή του να εκμεταλλεύεται και τα υλικά που βρίσκονται στην επιφάνεια του εδάφους στο Λαύριο και όχι μόνο το υπέδαφος. Διαδοχικές παραιτήσεις κυβερνήσεων που δεν μπορούν να διαχειριστούν την αντιπαράθεση, αφόρητες πιέσεις μεγάλων δυνάμεων και ιδιαιτέρως προφανώς της Γαλλίας. Αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία νέας εταιρείας στα μεταλλεία, της Ελληνικής Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρίου. Ο Σερπιέρι θα βγει κερδισμένος και από αυτό, με την υπερτίμηση των μετοχών της εταιρείας και την καταστροφή χιλιάδων ανθρώπων (τα περίφημα Λαυρεωτικά). Με οποιοδήποτε νομικό ή επιχειρηματικό σχήμα, οι εργάτες του Λαυρίου περνάνε μια ζωή αβίωτη. Απίστευτες ώρες δουλειάς που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούσαν τις 14, θάνατοι που αποκρύπτονται και τα πτώματα πετιούνται στον Άγιο Κωνσταντίνο, δουλειά όλη την εβδομάδα. Το καθεστώς Σερπιέρι είναι ένα από τα πλέον απεχθή που έχουν εμφανιστεί στον ελληνικό χώρο, ακόμα και για τα δεδομένα του 19ου αιώνα, πριν δηλαδή την κατοχύρωση εργατικής νομοθεσίας. Έτσι, λοιπόν, οι απεργίες ξεκινούν από το 1883 στο Λαύριο, με δεύτερη αυτή του 1887 όπου πάντα τα αιτήματα των απεργιών θα αφορούν μισθολογικά ζητήματα, προστασία των εργατών και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, να σταματήσει

Στις 8 Απρίλη του 1896 θα ξεκινήσει η τρίτη κατά σειρά και πιο σημαντική απεργία στα μεταλλεία του Λαυρίου — έχουν προηγηθεί αυτές του 1883 και του 1887. Η απεργία, με συγκρούσεις και νεκρούς, θα διαρκέσει έως τις 21 Απρίλη, ενώ η κυβέρνηση θα στείλει μέχρι και στρατιωτικές δυνάμεις κατά των απεργών. Οι εργάτες κέρδισαν μια αύξηση στους μισθούς, το πιο σημαντικό όμως ήταν πως άφησαν ισχυρή παρακαταθήκη στο εργατικό κίνημα, καθώς επρόκειτο μία από τις πρώτες προσπάθειες συγκρότησής του.

Λαύριο 1896: Μέσα από τον αγώνα αναδύθηκε η εργατική υπερηφάνεια

η δουλειά την Κυριακή κ.λπ. Όμως, μεταλλωρύχοι. Δημιουργία καταστήπράγματι, η απεργία του 1896 είναι η ματος τροφίμων στην περιοχή. Καπιο σημαντική από αυτές και από τις τάργηση των εργολάβων. σημαντικότερες συνολικά για το ερΗ απεργιακή επιτροπή που θα στον μέχρι δημιουργη γατικό κίνημα τουλάχιστον δημιουργηθεί θα επιχειρήσει να α. υποβ τις αρχές του 20ου αιώνα. υποβάλει ειρηνικά τα αιπάτή Η απεργία θα ξεσπάτήματά της. Οι φύλακες 6 τ σει στις 8 Απρίλη 1896 του Σερπιέρι, όμως, Οι εργάτες με βασικά αιτήματα: θα προειδοποιήσουν του Λαυρίου Αύξηση του μεροκάπως όποιος πλησιάσει ματου κατά μια δραχστα γραφεία θα πυδούλευαν 14 ώρες μή. Το μεροκάματο ροβοληθεί, όπως και την ημέρα, ήταν στις 2,5 δραχμές. έγινε. Αυτό που θα όλη τη βδομάδα Κατασκευή νοσοκομείακολουθήσει θα είναι ν π ου ή φαρμακείου στην πραγματικά η μετατροιάΚαμάριζα (Λαύριο). Διάπή της απεργίας σε εξέγάτες γερση Οι εργάτες θα μπουν θεση σούστας στους εργάτες γερση. για τη μεταφορά των τραυματιών στα γραφεία, θα πάρουν δυναμίαπό τα καθημερινά εργατικά ατυχήτιδα και πετρέλαιο και θα τυλίξουν ματα. Οικήματα για να αντικαταστήστις φλόγες το στρατηγείο του χασάσουν τις καλύβες που στεγάζονταν οι πη Σερπιέρι, ενώ ανελέητη επίθεση

θα δεχτούν όλοι οι υποτακτικοί του, που θα παρακαλούν για έλεος. Όπως αναφέρει ο Γιάνης Κορδάτος μάλιστα, ο ίδιος ο Σερπιέρι θα κρυφτεί σε καμινάδα ντυμένος παπάς και θα καταφέρει να διαφύγει αφού παρέμβει ο δήμαρχος Λαυρίου Φωκίων Νέγρης, ενώ οι μηχανικοί του θα επιχειρήσουν να το σκάσουν ντυμένοι με γυναικεία ρούχα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Από τις 10 Απριλίου δίνονται κανονικές μάχες στο Λαύριο ανάμεσα σε απεργούς και αστυνομικούς, καθώς βεβαίως και με τους ιδιωτικούς μπάτσους που έχει ο Σερπιέρι στα μεταλλεία. Στα μέσα του μήνα, η κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη έστειλε στο Λαύριο ίλες ιππικού, πυροβολαρχία και τάγμα ευζώνων ενάντια στο δίκιο των εργατών. Παρόλη την επίθεση που θα δώσει νεκρούς ήρωες στην εργατική τάξη, η απεργία θα κλείσει έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις με τη νίκη τους στις μισθολογικές διεκδικήσεις (ο μισθός θα αυξηθεί 1 δραχμή). Η απεργία του Λαυρίου είναι ένας από τους σημαντικούς κρίκους των απεργιών που χαρακτηρίζουν τη δεκαετία του 1890, ως συνέχεια των αλλεπάλληλων οικονομικών κρίσεων και φυσικά της χρεοκοπίας του 1893 και της μετέπειτα (1897) Διεθνούς Οικονομικής Εποπτείας. Είναι το αντικειμενικό έδαφος μιας ραγδαίας χειροτέρευσης των όρων ζωής που πυροδοτεί τις απεργίες αλλά και η προσπάθεια μονιμότερης εργατικής οργάνωσης. Δεν γίνονται λοιπόν στο κενό οι απεργίες. Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια σποραδικών, δύσκολων και τις περισσότερες φορές ανολοκλήρωτων χειραφετητικών συλλογικών προσπαθειών που όμως αφήνουν το αποτύπωμά τους στους αγώνες. Άλλωστε στο Λαύριο θα παρέμβει η σοσιαλιστική ομάδα «Κόσμος». Στο Λαύριο θα αποτυπωθούν με τον πλέον διακριτό τρόπο στοιχεία που θα βρούμε πιο οργανωμένα και συνειδητοποιημένα τον 20ο αιώνα στο σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα. Η δυνατότητα της μετατροπής της απεργίας σε εξέγερση, που εδώ γίνεται αυθόρμητα (το αυθόρμητο είναι η εμβρυακή μορφή του συνειδητού), η χρησιμοποίηση της συλλογικής οργανωμένης εργατικής βίας απέναντι στη βία του κράτους και του κεφαλαίου, ο συνδυασμός των μορφών πάλης στη σύγκρουση, τη διαπραγμάτευση, την επίθεση αλλά και την υποχώρηση. Οι εργάτες του Λαυρίου θα κερδίσουν μισθολογικά, όχι οριστικά, Αλλά θα παραμείνουν περήφανο σύμβολο κάθε εργαζόμενου και καταπιεσμένου, καθενός από εμάς στις μάχες που και σήμερα δίνουμε για την αξιοπρέπεια της εργατικής δύναμης, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση.

Πολιτισμός Βίκυ Παπαδοπούλου

α τρία προγράμματαναυαρχίδες των τηλεοπτικών καναλιών που κάθε βράδυ κονταροχτυπιούνται στην prime time, τη λεγόμενη ζώνη υψηλής τηλεθέασης, για την επικράτηση τους τελευταίους μήνες είναι: η σειρά Άγριες Μέλισσες του ΑΝΤ1 το μαγειρικό ριάλιτι Master Chef του Star και το τουρκικής παραγωγής ριάλιτι Survivor, που προβάλλεται από τον Σκάι. Και τα τρία προγράμματα συγκεντρώνουν πολύ υψηλά ποσοστά τηλεθέασης, ωστόσο «νικητής» στην τηλεοπτική αρένα θεωρείται το Survivor, που παίρνει την πρωτιά στο λεγόμενο δυναμικό κοινό όσο και στο γενικό σύνολο. Δεν είναι τυχαίο ότι η επιτυχία ενός τηλεοπτικού προϊόντος μετριέται όχι τόσο από το πόσοι το παρακολουθούν αλλά από την αγοραστική δύναμη της ηλικιακής κατηγορίας. Σε αυτόν τον τομέα το Survivor είναι πρωταθλητής και μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβεις πού τελειώνει η προώθηση προϊόντος και πού αρχίζει η εκπομπή. Εκτός από τις «κανονικές διαφημίσεις», που διαρκούν πάνω από 20 λεπτά σε κάθε ώρα, το Survivor περιλαμβάνει και διαφημίσεις κατά τη διάρκεια της εκπομπής στο κάτω μέρος της οθόνης και δεκάδες προϊόνταχορηγούς. Οι παίχτες υποχρεώνονται να χειροκροτούν και να χοροπηδάνε με ενθουσιασμό κάθε φορά που ανακοινώνεται ένα έπαθλο προώθηση προϊόντος και να φωνάζουν ότι «τέτοιο τρώνε και στο σπίτι τους». Στο πλαίσιο της προώθησης προϊόντων, επικρατεί ένα όργιο παραπληροφόρησης: κατεψυγμένα προϊόντα παρουσιάζονται ως φρέσκα και γαριδάκια περιπτέρου που βρίσκονται στον πάτο της διατροφικής πυραμίδας εμφανίζονται ως «αθλητική τροφή», χωρίς συντηρητικά και πρόσθετα. Το ριάλιτι-μαραθώνιος του Σκάι προβάλλεται ήδη από τα τέλη του 2020 και θα διαρκέσει μέχρι το καλοκαίρι, ενώ καθημερινά από Κυριακή μέχρι Τετάρτη καλύπτει περισσότερες από τρείς ώρες προγράμματος. Είναι ειρωνικό ότι ο Σκάι, που επικεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος του δελτίου ειδήσεων σε αναλύσεις γύρω από την «τουρκική απειλή» και διατηρεί μια πολύ επιθετική γραμμή για τα εθνικά θέματα, στηρίζει την τηλεοπτική του επιτυχία σε μια τουρκική παραγωγή, ακριβή μεν, πολύ χαμηλού επιπέδου δε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

Στο νησί του Άγιου Δομίνικου που γυρίζεται το ριάλιτι Survivor, ο έξω κόσμος δεν υπάρχει. Οι παίχτες σκέφτονται και συζητούν μόνο για ό,τι έχει σχέση με το παιχνίδι, κυρίως σχόλια για άλλους παίχτες.

Survivor: Σαν χρυσόψαρα μέσα στη γυάλα Ο πολιτισμός δεν είναι γαρνιτούρα του τουρισμού

Μάλιστα, το κανάλι με ποιους θα μοιρατου Φαλήρου σκοστεί το φαγητό του, πεύει να επεκτείνει ως διαπραγματευτικό αυτήν τη συνεργασία ατού. Είναι απορίας Όργιο προώθησης αμέσως μετά το τέ-άξιο πώς το λεγόμενο προϊόντων και ασιτία ην Ε λος του Survivor, με την ΕΣΡ δεν έχει πει κουβέμέχρι τελικής εία ντ ανάθεση στην εταιρεία ντα για ένα τηλεοπτικό dia πρ παραγωγής Acun Media προϊόν που βάζει την υγεία πτώσης για κλου των διαγωνιζόμενων σε και του επόμενου κύκλου να «ανάψουν κόμα άμε επεισοδίων του –ακόμα άμεσο κίνδυνο. Περισσότετα αίματα» λιτι Big ροι α πιο κανιβαλικού– ριάλιτι από τους μισούς παίχτες αιχνίδι, έχουν μεταφερθεί, μετά από Brother. Μέσα στο παιχνίδι, ες είναι λιποθυ υποτίθεται ότι οι παίκτες λιποθυμικό επεισόδιο ή σοβαρό ρώνονται τραυμα ίσοι, ωστόσο δεν πληρώνονται τραυματισμό, στο νοσοκομείο. Πέντε πα όλοι το ίδιο, κάτι που αποτελεί παίχτες αναγκάστηκαν να ων μεταξύ αποχωρήσ μόνιμη εστία εντάσεων αποχωρήσουν για θέματα υγείας, ιούχο είδος ενώ η π τους. Σαν ένα προνομιούχο παραγωγή, σε πρόσφατο τών, οι παίεπεισόδιο οικονομικών μεταναστών, επεισόδιο, έβαλε τους παίχτες να α περάσουν σηκώσουν 140 κιλά βάρους για να χτες υποχρεούνται να πό την οικοκερδίσουν ένα πακέτο πατατάέως 6 μήνες μακριά από βδομαδιαία κια. Αν δ γένεια τους.Ενώ η εβδομαδιαία δεν υπάρχει αρκετό δράμα και α αποζημίωση γίνεται με διαβάθανακάτωμα, το δημιουρν αναγνωγεί η πα μιση, ανάλογα με την παραγωγή, φέρνοντας στο ρισιμότητα και την απήχηση των ριάλιτι πρόσωπα από το παρελπροσώπων στα μέσα κοινωνικής θόν των παιχτών ή αναθέτονταςδικτύωσης. Συνήθως, οι «διάσηενθαρρύνοντας κάποιους παίχτες μοι» είναι πρόσωπα που μια επονα παίξουν τον ρόλο του «κακού». χή ήταν «επιτυχημένοι» αλλά σήΣτο νησί του Άγιου Δομίνικου, μερα ο κόσμος και η ζωή τους έχει ο έξω κόσμος δεν υπάρχει ούτε ξεχάσει, όπως ο τραγουδιστής η πανδημία. Οι παίχτες σκέφτοΤριαντάφυλλος. νται και συζητούν μόνο για ό,τι Η ζωή «πεζοναύτη» στον Άγιο έχει σχέση με το παιχνίδι, κυρίως Δομίνικο βασίζεται στην ψυχολοσχόλια για άλλους παίχτες ή την γική αρχή που λέει πως, αν στερήπροετοιμασία για τον διαγωνισμό σεις από έναν άνθρωπο τα βασικά στον «στίβο μάχης», σε αγωνίσμααγαθά (όπως το φαγητό), βγάζει τα που κινούνται μεταξύ λούναπρος τα έξω τη χειρότερη πλευρά παρκ και στρατιωτικών ασκήσετου. Έτσι, με… μισή μπανάνα, ων. Στην ουσία, δεν υπάρχει ούτε ο ο ένας παίχτης επιχειρεί να δωκόσμος του νησιού που τους φιλοροδοκήσει τον άλλον, ενώ αυτός ξενεί, οι άνθρωποί του, η ιστορία που ξέρει να ψαρεύει, επιλέγει τους — μόνο κάτι γελοίοι χοροί.

Τελευταία προτεραιότητα αποτελεί ο χώρος του πολιτισμού για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παρά τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις, το ζήτημα του ανοίγματος των χώρων πολιτισμού και των σχολών καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, εξακολουθεί να απουσιάζει ή, στην καλύτερη περίπτωση, να βρίσκεται στο περιθώριο της ατζέντας κυβέρνησης και ΜΜΕ. Στις 15 Απριλίου 2021, σωματεία των εργαζομένων στον πολιτισμό, κατά τη διάρκεια πανκαλλιτεχνικής κινητοποίησης, παρέδωσαν ψήφισμα στο αρμόδιο υπουργείο, με αίτημα την άμεση ανακοίνωση των προϋποθέσεων ανοίγματος του πολιτισμού. Επίσης, κατευθύνθηκαν στο υπουργείο Εργασίας, φωνάζοντας αιτήματα στήριξης του κλάδου. Μόνη εξέλιξη το τελευταίο διάστημα ήταν η ασαφής δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο σχετικό διάγγελμα για τη σταδιακή «επιστροφή στην κανονικότητα», ότι στο πλαίσιο του ανοίγματος του τουρισμού για επισκέπτες του εξωτερικού «θα επιτραπούν και ορισμένες δραστηριότητες του Πολιτισμού». Αυτή η σύντομη διατύπωση δείχνει και τη συνολική αντιμετώπιση του πολιτισμού την περίοδο της πανδημίας. Όπως στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι κουζίνες των ξενοδοχείων άνοιγαν μόνο για τις συναντήσεις των ηγετών σε αυτές, έτσι και στη διάρκεια της πανδημίας η κυβέρνηση άνοιξε την Εθνική Πινακοθήκη μόνο για μια μέρα, για να υποδεχθεί τον πρίγκιπα Κάρολο και τους άλλους «υψηλούς προσκεκλημένους» για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Με παρόμοια λογική, η κυβέρνηση, αντί να στηρίξει τους εργαζόμενους, δίνει προτεραιότητα σε δραστηριότητες με «τουριστικό ενδιαφέρον». «Πνευματική τροφή» για τους κυβερνώντες φαίνεται ότι αποτελούν μόνο οι εκκλησιαστικές λειτουργίες.

22 Κλίμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΗΠΑ

Ο πλανήτης και τα… κέρδη τους

Χρίστος Κρανάκης

«Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προωθεί μια συμμαχία ανάμεσα στους πρόθυμους, τους απρόθυμους, τους απεγνωσμένους για βοήθεια και τους άπληστους για χρήματα». Έτσι περιέγραφε το πρακτορείο Associated Press τη διάσκεψη κορυφής για το κλίμα που συγκάλεσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ την Πέμπτη και την Παρασκευή, θέλοντας να στείλει το μήνυμα ότι η Αμερική επιστρέφει πρωταγωνίστρια στο διεθνές σκηνικό και σε αυτό το μέτωπο. Η αλήθεια δε είναι ότι το πρόσωπο που επέλεξε για να ηγηθεί της προσπάθειας, ο πολύπειρος πρώην υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, δείχνει ότι παίρνει στα σοβαρά τους στόχους που θέτει. Ποιοι είναι, όμως, αυτοί οι στόχοι; Δεν περιμένει φυσικά κανείς να πιστέψουμε πως η αμερικανική αστική τάξη και η κυβέρνησή της, που έχουν συντελέσει τα μέγιστα τις προηγούμενες δεκαετίες για να φτάσει ο πλανήτης εκεί που βρίσκεται σήμερα –δηλαδή, στο χείλος της καταστροφής– αποφάσισαν ξαφνικά να γίνουν οι σωτήρες του. Ούτε βεβαίως είναι καλύτεροι οι Ευρωπαίοι ή οι Κινέζοι και οι Ρώσοι που διαγκωνίζονται τώρα για το ποιος είναι πιο.. πράσινος από τον άλλο. Αναμφίβολα, το κεφάλαιο διαθέτει ένστικτο αυτοσυντήρησης και γνωρίζει πως δεν έχει νόημα να κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει την ηγεμονία τους σε έναν πλανήτη που θα μετατρέπεται ταχύτατα σε στάχτες και ερείπια. Παρ’ όλα αυτά, είναι καθαρό ότι η όποια στροφή θα γίνει μόνο με μία προϋπόθεση: Να μην διαταραχθούν οι όροι που εγγυώνται την κερδοφορία του και, όσο αυτό είναι δυνατό, να γίνουν πιο ευνοϊκοί. Ωστόσο, καθώς η «πίτα» είναι πεπερασμένη και η κρίση βαθιά, δύσκολα θα βρεθεί η συμφωνία που θα επιτρέψει σε όλους να είναι εξίσου ικανοποιημένοι. Έτσι, το μόνο στο οποίο μετά βεβαιότητας θα συμφωνήσουν είναι να χρηματοδοτήσουν οι λαοί την «πράσινη στροφή». Και μετά, βλέπουμε…

Το μεγαλειώδες κίνημα που αναπτύχθηκε, με τη δημοσιοποίηση των εικόνων από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, επέβαλε και την καταδίκη του φονιά. Ωστόσο, το πρόβλημα του ρατσισμού και της κρατικής και αστυνομικής βίας παραμένει αμείωτο.

ίσθημα χαράς και δικαίωσης γέννησε σε εκατομμύρια ανθρώπους, στις ΗΠΑ και ανά τον κόσμο, η καταδικαστική απόφαση για τον αστυνομικό που δολοφόνησε τον Τζόρτζ Φλόιντ, τον περασμένο Μάιο στη Μινεάπολη. Μετά από δύο πολύωρες συνεδριάσεις, οι ένορκοι έκριναν ένοχο και για τις τρεις κατηγορίες τον Ντέρεκ Σόβιν, ο οποίος πλέον απειλείται με πολυετή ποινή κάθειρξης. Αναμφισβήτητα, η ύπαρξη οπτικοακουστικού υλικού και δεκάδων αυτοπτών μαρτύρων δεν άφησαν μεγάλο περιθώριο νομικών ελιγμών στους δικηγόρους του Σόβιν. Παρ’ όλα αυτά, το ποιοτικό στοιχείο που επικύρωσε και διασφάλισε την καταδίκη δεν ήταν άλλο από τα ισχυρά κοινωνικά κινήμα-

∆ιεθνή

Η κραυγή της δικαίωσης: «We can breathe!» τα που αναπτύχθηκαν μετά τη δολοφονία Φλόιντ ενάντια στην αστυνομική βία, τις φυλετικές διακρίσεις αλλά και την οικονομική ανισότητα. Η επιθετική επανεμφάνιση του Black Lives Matter (BLM), η συνένωση (αν και μερική) εργαζομένων-νεολαίας-μειονοτήτων και η σκιαγράφηση αιτημάτων απέναντι στο αστυνομικό και ρατσιστικό κράτος των ΗΠΑ, «έσπασαν», έστω και προσωρινά, την αρνητική παράδοση που θέλει τα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας να μένουν ατιμώρητα. Αυτός είναι και ο λόγος

στο DNA του αμερικανικού κράτους και καμία κυβέρνηση δεν θέλει ή μπορεί να αναμετρηθεί ουσιαστικά με το ζήτημα. Η προεδρία Μπάιντεν σε καμία περίπτωση δεν έχει ανακόψει τον κύκλο, καθώς συνεχίζονται οι δολοφονίες υπόπτων και συλληφθέντων από τις αστυνομικές αρχές, με τα μεγαλύτερα ποσοστά νεκρών να ανήκουν –όπως πάντα– σε φυλετικές μειονότητες. Ιδιαίτερα, τα τρία τελευταία περιστατικά με τις δολοφονίες δύο ανήλικων παιδιών και ενός 20χρονου ανέσυραν μνήμες από τη δο-

που από τη Μινεάπολη μέχρι τον «μαγικό κόσμο» του NBA, η είδηση της καταδίκης του Σόβιν δεν πέρασε στα «ψιλά» ως κάτι «αναμενόμενο» αλλά αντίθετα αγκαλιάστηκε σαν νίκη του κινήματος. Παρ’ ότι, όμως, η δίκη για τη δολοφονία Φλόιντ αποτέλεσε σημαντικό κόμβο στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ, η «πανδημία» της κρατικής βίας συνεχίζει να μαστίζει τη χώρα. Η πρόσφατη εναλλαγή εξουσίας αντιμετωπίστηκε με αισιοδοξία από μεγάλο μέρος των προοδευτικών πολιτών και των Αφροαμερικάνων, οι οποίοι ήλπισαν πως ο πιο μετριοπαθής –έναντι του Τραμπ– Τζο Μπάιντεν θα καταφέρει να μειώσει τα επίπεδα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Για ακόμα μία φορα, ωστόσο, διαφαίνεται πως η βία αποτελεί αναπόσπαστη αλληλουχία

Χιλιάδες κόσμου που είχε συγκεντρωθεί στη Μινεάπολη και άλλες πόλεις την ημέρα ανακοίνωσης της ετυμηγορίας, ξέσπασαν με δάκρυα χαράς και πανηγυρισμούς λοφονία Φλόιντ και δημιούργησαν νέο γύρο εντάσεων. Όπως είναι γνωστό, στις 29 Μαρτίου ο 13χρονος Άνταμ Τολέντο έπεσε νεκρός από πυροβολισμό αστυνομικού στο Σικάγο κατά τη διάρκεια καταδίωξης. Παρότι οι Αρχές υποστηρίζουν πως ο 13χρονος οπλοφορούσε, το βιντεοσκο-

πημένο υλικό –που δημοσιοποιήθηκε αρκετές μέρες αργότερα– μάλλον διαψεύδει την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας. Στις 11 Απριλίου στη Μινεάπολις, λίγα χιλιόμετρα από τον χώρο που εκδικαζόταν η δολοφονία Φλόιντ, λευκή αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε τον 20χρονο αφροαμερικάνο, Ντόντε Ράιτ, γεγονός που πυροδότησε ολονύχτιες συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία, επιθέσεις σε δημοσιογραφικά συνεργεία (CNN) αλλά και την επέμβαση της εθνοφρουράς. Τέλος, λίγες ώρες πριν την ανάγνωση της ετυμηγορίας για τον Σόβιν, δύο αστυνομικοί δολοφόνησαν τη 16χρονη –επίσης αφροαμερικανή– Μακάια Μπράιαντ, στο Οχάιο. Τα περιστατικά αυτά αποτυπώνουν εμφατικά πως το δόγμα των δολοφονικών συλλήψεων/εφόδων και οι ρατσιστικές προκαταλήψεις αποτελούν δομικό… υλικό της αμερικανικής αστυνομίας. Η ακαμψία του αμερικανικού κράτους σε αυτά τα θέματα και οι «κάλπικες» προεκλογικές υποσχέσεις του Μπάιντεν δημιουργούν, έτσι, νέες και αναβαθμισμένες υποχρεώσεις για το κίνημα στην Αμερική. Η λογική του αντι-Τραμπ μετώπου, που σε κάποιες περιπτώσεις μεταφράστηκε και σε καθολική στήριξη του Μπάιντεν, αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα καθίζησης της κοινωνικής αναταραχής και εν τέλει οδήγησε στην ενσωμάτωση πλατιών λαϊκών τμημάτων στα διλήμματα των Δημοκρατικών. Η αδυναμία καθολικής σύνδεσης –παρά τις αξιόλογες προσπάθειες από μέρος του BLM και αριστερόστροφες οργανώσεις– των διαφορετικών υποκειμένων που ζουν στις ΗΠΑ, έδωσε τον χώρο στους Δημοκρατικούς να εμφανιστούν σαν «βαλβίδα εκτόνωσης» της κοινωνικής οργής. Το μεγάλο στοίχημα για τη συγκρότηση ενός ριζοσπαστικού και διαρκούς κινήματος στις ΗΠΑ, που δεν θα υποτάσσεται σε άνευρα «δημοκρατικά μέτωπα» παραμένει ανοιχτό. Σίγουρα δε, όπως έδειξε και η καταδίκη του Σόβιν, η ελπίδα παραμένει ζωντανή...

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Ο πρωθυπουργός της Ινδίας μπορεί να δηλώνει φανατικός εθνικιστής, όμως σίγουρα δεν μπορεί ούτε θέλει να προστατέψει τον λαό της χώρας του, τόσο από την πανδημία –η οποία κυριολεκτικά θερίζει τις τελευταίες εβδομάδες– όσο και από τις ορέξεις του κεφαλαίου, το οποίο υπηρετεί πιστά, προκαλώντας την οργή εκατομμυρίων αγροτών και εργατών. Η δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή.

Πράσινοι για την καγκελαρία! Ολοταχώς προς την καγκελαρία μοιάζουν να οδεύουν οι Πράσινοι της Γερμανίας, ενόψει και των εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου. Ειδικά μετά την επιλογή του Άρμιν Λάσετ ως υποψήφιου καγκελαρίου που έκανε η Χριστιανική Ένωση CDUCSU, όπως επέβαλαν οι εσωκομματικοί συσχετισμοί που αγνόησαν το γεγονός ότι η δημοφιλία του είναι λίγο πάνω από το… μηδέν, το μέχρι πρόσφατα άπιαστο όνειρο των Πρασίνων μοιάζει πιο ρεαλιστικό παρά ποτέ. Έχοντας επιλέξει την περασμένη Δευτέρα τη δική τους υποψήφια στο πρόσωπο της Αναλένα Μπέρμποκ, είδαν τις δημοσκοπήσεις να τους δίνουν για πρώτη φορά την πρωτιά και μάλιστα με ευρεία διαφορά από τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Βαυαρούς εταίρους τους — οι οποίοι μοιάζουν έντονα δυσαρεστημένοι για το γεγονός ότι ο δικός τους ηγέτης, Μάρκους Ζέντερ, έφαγε «μαύρο» από το κόμμα της Μέρκελ.

Δοκιμασμένη συστημική «συνταγή» Μην φανταστείτε, πάντως, ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους αντισυστημικό κόμμα, από αυτά που μας έχουν συνηθίσει το τελευταίο διάστημα να κάνουν την εμφάνισή τους σε διάφορες χώρες, μεγάλες και μικρές, σαρώνοντας στις εκλογές. Οι Πράσινοι, άλλωστε, αποτελούν μια παραδοσιακή και δοκιμασμένη πολιτική δύναμη στη Γερμανία – συμμετέχουν ή έχουν συμμετάσχει στις κυβερνήσεις περισσότερων από

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

10 κρατιδίων, ενώ ήταν εταίροι και του SPD στην κυβέρνηση Σρέντερ το πρώτο μισό της δεκαετίας του 2000. Παράλληλα, έχουν πλέον αποτινάξει από πάνω τους και από το πρόγραμμά τους οτιδήποτε πραγματικά αριστερό ή ριζοσπαστικό. Έτσι, δικαίως η πλειοψηφία των διευθυντικών στελεχών των γερμανικών επιχειρήσεων δηλώνει ότι προτιμά ως καγκελάριο την Μπεέρμποκ από τον Λάσετ, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. Το επιβάλει, εκτός των άλλων, και η «πράσινη στροφή» στην οικονομία…

Μακρόν vs Λεπέν, μέρος δεύτερο Στη Γαλλία, στο μεταξύ, ένας χρόνος έχει απομείνει μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2022 και όλα δείχνουν ότι θα έχουμε το δεύτερο μέρος της πολιτικής «μονομαχίας» ανάμεσα στον Εμανουέλ Μακρόν και την Μαρίν Λεπέν. Όπως και το 2017, μάλιστα, η Λεπέν έχει σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει στον πρώτο γύρο, όμως η συσπείρωση του «δημοκρατικού τόξου» πιθανότατα θα της στερήσει την προεδρία – παρά το «ρεκτιφιέ»

που έχει επιχειρήσει ώστε να μην φαντάζει πολύ ακροδεξιά, αλλά και τη βαθιά αντιπάθεια μεγάλου μέρους της κοινωνίας απέναντι στον νυν πρόεδρο, που είναι πιθανό να αυξήσει σημαντικά την αποχή. Δύο πράγματα είναι, πάντως, σίγουρα: Αφενός, ότι Μακρόν και Λεπέν έχουν ανατρέψει πλήρως το παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό του δικομματισμού Σοσιαλιστών και Ρεπουμπλικάνων. Και αφετέρου, ότι οι θέσεις τους σε πολλά θέματα είναι τόσο παραπλήσιες, ώστε τους κάνουν να μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό.

ΗΠΑ κατά μεταναστών, Μπάιντεν όπως Τραμπ…

«Ο

στόχος είναι να καταστεί δυσκολότερο να κάνουν το ταξίδι και να κάνουμε το πέρασμα των συνόρων πολύ, πολύ πιο δύσκολο». Με αυτά τα λόγια, δια στόματος της εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου, Τζεν Ψάκη, εξηγήθηκε η πρόσφατη αντι-μεταναστευτική συμφωνία των ΗΠΑ με το Μεξικό, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα. Η συμφωνία προβλέπει ανάπτυξη 10.000 Μεξικανών στρατιωτών, 1.500 και 7.000 από τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα αντίστοιχα στα σύνορα. Η δύναμη αυτή θα προστεθεί στους ήδη 3.600 στρατιώτες που έχουν διαθέσει οι ΗΠΑ για την παρεμπόδιση της εισόδου μεταναστών από τα νότια σύνορά τους. Παράλληλα, η κυβέρνηση Μπάιντεν, παρά τις προεκλογικές της εξαγγελίες που μιλούσαν για μεγάλη αύξηση του αριθμού των ετησίως αποδεκτών μεταναστών, ανακοίνωσε ότι θα διατηρήσει τον αριθμό στις

15.000, όσο δηλαδή και η προκάτοχός της του Τραμπ. Μόνο μετά τις έντονες διαμαρτυρίες «εξ αριστερών» των Δημοκρατικών για αθέτηση των προεκλογικών δεσμεύσεων εκδόθηκε διορθωτική τοποθέτηση ότι θα ανακοινωθεί αυξημένο όριο μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Το ζήτημα όμως δεν είναι εκεί. Στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, η πανδημία έχει προκαλέσει μια δυσβάσταχτη πραγματικότητα, με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Κράτη όπως η Ονδούρα και η Γουατεμάλα μαστίζονται από ένα κράμα υγειονομικής καταστροφής, οικονομικής κρίσης, διεφθαρμένης διακυβέρνησης και ενός πραγματικού πολέμου συμμοριών που σπρώχνει χιλιάδες καθημερινά έξω από τα σύνορα. Περισσότεροι από 172.000 μετανάστες συνελήφθησαν τον Μάρτιο, αριθμός που μεταφράζεται σε 71% αύξηση σε σχέση με τον Φεβρουάριο. Πρακτικά, λοιπόν, η συμ-

φωνία ΗΠΑ-κεντροαμερικανικών κρατών ισοδυναμεί με μεταφορά του τείχους Τραμπ στον νότο του Μεξικό. Πρόκειται για μια έξυπνη πλην κυνική τακτική κίνηση. Δεν θα είναι οι στρατιώτες και τα αστυνομικά σώματα των ΗΠΑ αυτά που θα επιχειρούν εναντίον γυναικόπαιδων και εξαθλιωμένων μεταναστών. Το έγκλημα θα συντελείται κάπου «μακριά». Καρτέλ ναρκωτικών και σωματεμπορίας σε συνεργασία με αστυνομικούς και στρατιωτικούς θα κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλά, απέναντι σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους. Με δέκα εκατομμύρια νέους φτωχούς μέσα στην πανδημία, το Μεξικό μόνο φιλόξενος και ασφαλής τόπος δεν μπορεί να θεωρηθεί. Δίνοντας μερικές εκατομμύρια δόσεις από τα περισσεύματά τους στους φτωχούς γείτονές τους, οι ΗΠΑ πληρώνουν με εμβόλια για να μετατρέψουν την Κεντρική Αμερική σε ένα απέραντο προσφυγικό στρατόπεδο.