Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 1-2.5.2021 - Αρ. Φύλλου 1521 by 21aristera

Συνέντευξη Υρώ Ροζάνα

Θα αγωνιστούμε για να ζήσουμε αλλιώς! > σελ. 14

Μεχμέτ Μπιριντσί: Μόνη λύση, ενιαίο μέτωπο πάλης των Κυπρίων

Αγώνας ενάντια στις δραματικές ελλείψεις στον Ερυθρό Σταυρό

> σελ. 7

> σελ. 17

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.521

Εργατική πάλη για ζωή ενάντια στο σύστημα κέρδους και θανάτου

Απεργία στις 6 Μάη, Προπύλαια 11 π.μ.

Μείωση του χρόνου εργασίας, 6ωρο-30ωρο!

Η εργατική τάξη στήριγμα στην πανδημία

Ο αγώνας για την κατάκτηση του 8ωρου >>> σελ. 3, 9-13, 15

Η δεύτερη ματιά

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Ποια πανδημία; Στα ύψη οι στρατιωτικές δαπάνες!

Με την απελευθερωτική διάσταση της Πρωτομαγιάς πάντα ήθελαν να ξεμπερδεύουν οι κυρίαρχοι. Είτε κάνοντας τα τριαντάφυλλα στεφάνια επισήμων, είτε με τα απορημένα λάβαρα και τους βραχνούς ομιλητές των πρόθυμων της κοινωνικής συμμαχίας. Είτε με κρατικές αργίες και λιτανείες επιταφίου χωρίς ανάσταση.

Η πανδημία έπεσε σαν τσουνάμι πάνω στις ζωές των ανθρώπων, προκαλώντας ταυτόχρονα τεράστιο πλήγμα στις καπιταλιστικές οικονομίες. Είναι κάτι που αποτυπώνεται, άλλωστε, και στη συρρίκνωση κατά 4,4% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2020 — ποσοστό που για αρκετές χώρες είναι πολύ μεγαλύτερο, ενώ για την Ελλάδα είναι διπλάσιο. Η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση, όμως, ουδόλως επηρέασε τις στρατιωτικές δαπάνες. Απόδειξη τα στοιχεία που παρουσιάζει η έκθεση του έγκυρου σουηδικού ινστιτούτου Sipri, που δείχνουν ότι στο ίδιο διάστημα τα χρήματα που διατέθηκαν παγκοσμίως (και επισήμως), προκειμένου τα κράτη να είναι καλύτερα προετοιμασμένα για πόλεμο, αυξήθηκαν κατά 2,6% σε σύγκριση με το 2019, σε πραγματικούς όρους. Αγγίζοντας, δε, τα 2 τρισ. δολάρια, αντιστοιχούν πλέον στο 2,4% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ξεπερνούν ακόμα και το 2% που απαιτεί το ΝΑΤΟ να δαπανούν τα κράτη-μέλη του. Στην πρώτη θέση παραμένουν φυσικά οι ΗΠΑ, που δαπάνησαν πέρυσι κάπου 780 δισ. (4,4% περισσότερα από το 2019), ποσό που αντιστοιχεί στο 39% των συνολικών στρατιωτικών δαπανών παγκοσμίως. Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι τη μεγαλύτερη αύξηση ανάμεσα στα κράτη της πρώτης δεκάδας κατέγραψε η… φιλειρηνική Γερμανία, με 5,2%. Ειδικά όσον αφορά στην Ελλάδα, αν και περσινές δαπάνες της εμφανίζονται μειωμένες κατά 4,3%, τα «γεράκια» δεν πρέπει να αισθάνονται δυσαρεστημένα. Τα 5,3 δισ. δολάρια που δαπάνησε αντιστοιχούν στο 2,8% του ΑΕΠ της και είναι από τα υψηλότερα ποσοστά στον κόσμο, ενώ με την «αγορά του αιώνα» που προχωρά φέτος είναι σίγουρο ότι στην αντίστοιχη έκθεση του 2022, η χώρα θα έχει ανέβει πολλές θέσεις πάνω από την 38η στην οποία βρέθηκε πέρυσι.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Ψωμί και τριαντάφυλλα!

αράξενη Πρωτομαγιά! Αμέσως μετά το «η ζωή εν τάφω», η διεκδίκηση της ζωής σε πρώτο πλάνο. Με την ανάσταση της Άνοιξης. Τους λεμονανθούς και τις μωβ βιολέτες της συλλογικής ευωδίας. Τα κόκκινα πέταλα στο απέραντο γαλάζιο ουρανού, θάλασσας και προσδοκίας για καλύτερες ημέρες. Κάθε Πρωτομαγιά είναι μια υπόσχεση. Πέρσι ήταν η υπόσχεση πως οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν θα παραδώσουν την ιστορία που έγραψαν στους δρόμους του αγώνα, σε αυτούς που τους μάτωσαν. Οι δρόμοι κοκκίνισαν από τις πρωτομαγιάτικες πορείες, όταν σύμφωνα με το πρωτόκολλο της εξουσίας οι υποτελείς έπρεπε να μένουν σπίτι, να φοβούνται και να πεθαίνουν σιωπώντας κι όχι να διεκδικούν. Φέτος, Πρωτομαγιά σημαίνει διεκδίκηση όλης της ζωής εν μέσω θανάτου. Θανάτου κυριολεκτικού αλλά και θανάτου των δικαιωμάτων για υγεία, εργασία, παιδεία, ελευθερία, ζωή. Πάντα, όμως, σε κάθε Πρωτομαγιά, αυτό που εμπνέει τους αγωνιζόμενους και φοβίζει την εξουσία είναι η υπόσχεση χειραφέτησης που αιωρείται στον αέρα. ∆ιαδηλώνοντας «αγγίζουμε όλη τη λαμπράδα που απελευθέρωσε ένας ξαφνικός ήλιος […]. Είναι και για τους άντρες ο αγώνας μας γιατί είναι των γυναικών παιδιά και τους γεννάμε πάλι. Φτάνει πια ο παιδεμός σε όλη μας τη ζωή. Πεινάνε οι ψυχές κι όχι το σώμα μόνο. ∆ώστε μας ψωμί, δώστε μας τριαντάφυλλα», γράφει ο Τζέιμς Οπενχάιμ στο ποίημά του, για τον αγώνα των γυναικών του Λόρενς της Μασαχουσέτης. Αυτές διακήρυξαν ότι «αυτό που θέλει η εργαζόμενη γυναίκα είναι να ζει. Όχι απλά να υπάρχει». Θέλει ψωμί και εκπαίδευση, βιβλίο, ήλιο, μουσική και τέχνη. ∆εν τα θέλει μόνο για τον εαυτό της. Θέλει όλα αυτά να είναι κληρονομιά για κάθε παιδί που γεννιέται. Ψωμί

Φέτος, Πρωτομαγιά σημαίνει διεκδίκηση όλης της ζωής εν μέσω θανάτου. Θανάτου κυριολεκτικού αλλά και θανάτου των δικαιωμάτων

και τριαντάφυλλα. Αυτή είναι η ουσία κάθε Πρωτομαγιάς που παίρνει συνθήματα, σχήμα και χρώματα από τις αγωνίες των εκμεταλλευόμενων της εποχής της. Ο καπιταλισμός της εποχής μας, μέσα από την πανδημία, αποκαλύφτηκε γυμνός. Εκτός από το σώμα και το μυαλό μας κατάσχεσε και την ελπίδα. Μπροστά στα αδιέξοδα της κρίσης του και το αδήριτο παρόν καλλιεργεί την πεποίθηση ότι, αν σκεφτούμε διαφορετικά κι έξω από αυτόν, θα οδηγηθούμε σε έναν εφιάλτη ακόμη χειρότερο. Καλλιεργεί την ανοχή ενός θανατηφόρου παρόντος, προσπαθώντας να αφαιρέσει κάθε ελπίδα για τη δυνατότητα να υπάρξουμε αλλιώς, σε ένα επαναστατικά αξιοβίωτο μέλλον. Η εργατική τάξη όμως έδειξε ιστορικά, ξεκινώντας από εκείνη την 1η Μάη στο Σικάγο, ότι αλλάζοντας τη δική της «μοίρα» μπορεί να αλλάξει το παρόν και το μέλλον όλης της ανθρωπότητας. Με την απελευθερωτική διάσταση της Πρωτομαγιάς πάντα ήθελαν να ξεμπερδεύουν οι κυρίαρχοι. Είτε κάνοντας τα τριαντάφυλλα στεφάνια επισήμων, είτε με τα απορημένα λάβαρα και τους βραχνούς ομιλητές των πρόθυμων της κοινωνικής συμμαχίας.

Είτε με κρατικές αργίες και λιτανείες επιταφίου χωρίς ανάσταση. Ειδικά σήμερα που η γλώσσα έχει αποψιλωθεί από το συναίσθημα και τη μνήμη. Τώρα που αξία θέλουν να έχει ό,τι εμπορευματοποιείται και δίνει κέρδος, ό,τι καλύπτει μόνο το άμεσο ιδιοτελές, ατομικό συμφέρον για επιβίωση. Τώρα που ελευθερία σημαίνει να αποσπάσαι από την κοινωνική ευθύνη και να γίνεσαι συνένοχος τους, για να έχεις το «ακαταδίωκτο». ∆εν θέλουν να απλώνεται στον κόσμο η μελωδία των ανθρώπων που σκέφτονται καθολικά κι όχι με όρους ατομικού φιλοτομαρισμού. ∆εν ανέχονται να αμφισβητηθεί η κατοχή τους για τη δικαιοσύνη. Να διεκδικούν, δηλαδή, οι εργαζόμενοι όλο τον κοινωνικό πλούτο που παράγουν από αυτούς που τον κλέβουν. Φοβούνται την Πρωτομαγιά για τους ίδιους λόγους που την αγαπούν εργαζόμενοι και νεολαία. Για τους ίδιους λόγους που την αγάπησαν οι νεκροί της. Γιατί «οι ιδέες δεν είναι ρούχα να τα βγάλεις και να τα παρατήσεις», όπως είπε στην απολογία του ο Σπάις πριν την κρεμάλα. Η 1η Μάη 1886 ήταν μια υπέροχη ημέρα. Με βουβά εργοστάσια και πολύβουους δρόμους. Οι εργάτες γελώντας, κατέβαιναν καλοντυμένοι με τα παιδιά και τις γυναίκες τους τη Λεωφόρο Μίτσιγκαν, πηγαίνοντας στη συγκέντρωση. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η 1η Μάη του 1936 στη μεγάλη απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη. Και οι δύο ματοκυλίστηκαν. Την Πρωτομαγιά του 1944, διακόσιοι κομμουνιστές εκτελέστηκαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η χειραφέτηση της ανθρωπότητας ποτέ δε θα χαριστεί από το σύστημα, αλλά έχει τόση ομορφιά να τη διεκδικεί κανείς, που οι εραστές των τριαντάφυλλων θα αναγεννιούνται διαρκώς. Και στη χαραυγή του νέου κόσμου θα τραγουδούν: «Είτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα και έξω»...

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Πρωτομαγιά του 2021, σε ολόκληρο τον κόσμο και στη χώρα μας, βρίσκει τους εργαζόμενους και τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα να έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα από τη φονική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας των καπιταλιστικών κυβερνήσεων που εξελίσσεται με αμείωτους ρυθμούς σε όλο τον πλανήτη. Ήδη στην Ελλάδα οι νεκροί ξεπέρασαν τις 10.000! Πρόκειται για καθολική αποτυχία του καπιταλισμού να εξασφαλίσει όχι μόνο «συνθήκες ευημερίας», όπως υπόσχεται, αλλά την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Με self test, εμβολιαστικούς ρυθμούς χελώνας και μπόλικη «ατομική ευθύνη», οι κυβερνώντες υπόσχονται «ταχεία» οικονομική ανάκαμψη, αφού όμως η πολιτική τους έχει αφήσει πίσω της «καμένη γη» για τους ανθρώπους του μόχθου και την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει. Λεφτά δεν υπήρχαν για δημόσια υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια. Υπήρχαν, όμως, για διάσωση μεγάλων επιχειρήσεων από χρεοκοπία με παροχή τσάμπα χρήματος, με εμβληματικό παράδειγμα την AEGEAN και τις τράπεζες. Έδωσαν άφθονο χρήμα στις επιχειρήσεις, ενώ την ίδια στιγμή άφησαν είτε τελείως ακάλυπτους χιλιάδες ανέργους είτε έδωσαν ψωρο-επιδόματα αναστολής σε εργαζόμενους. Η πανδημία και η αντιμετώπισή της αποκάλυψαν για μια ακόμα φορά το πόσο εχθρικές προς τους λαούς είναι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της. Από την άλλη, οι επικίνδυνες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή αποδεικνύουν ότι οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των αστικών τάξεων εντείνονται διαρκώς (όπως μεταξύ των ολιγαρχιών Ελλάδας και Τουρκίας) με ανυπολόγιστους κινδύνους για τους λαούς και την ειρήνη στην περιοχή. Στη κοινωνικά «εύφλεκτη» φετινή 1η Μάη, «το δίλημμα “καπιταλιστική βαρβαρότητα ή ανατροπή του κεφαλαίου και κομμουνιστική απελευθέρωση” είναι πια ζήτημα ζωής ή θανάτου», όπως τονίζει το ΝΑΡ στην πρωτομαγιάτικη ανακοίνωσή του, επισημαίνοντας ότι «η εργατική τάξη αναδείχτηκε και στην περίοδο της πανδημίας η μόνη δύναμη σωτηρίας, η ίδια η εργατική τάξη και ο λαός μπορούν να δώσουν τη συνολική λύση για όλη την κοινωνία». Κρίσιμος σταθμός σε αυτή την «κακοτράχαλη» πορεία για το ταξικό εργατικό κίνημα είναι η πάλη για την ανατροπή των αντεργατικών σχεδιασμών της κυβέρνησης, με το νέο νομοθετικό τερατούργημα κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, του οκτάωρου, των σωματείων και του απεργιακού δικαιώματος, προ των πυλών, αλλά και το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης να έπεται. Η ανάγκη άμεσης αγωνιστικής και απεργιακής απάντησης και πανεργατικού ξεσηκωμού πριν «κατέβει» το νομοσχέδιο είχε διατυπωθεί από καιρό τώρα από τις δυνάμεις της ταξικής πτέρυγας του κινήματος, των κινήσεων και Παρεμβάσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο,

Απεργία-σταθμός στις 6 Μάη, για τα «Σικάγο» της εποχής μας Εργατική Πρωτομαγιά Δημήτρης Σταμούλης

▸ Σωματεία, εργατικά σχήματα και συλλογικότητες καλούν συγκέντρωση στις 6 Μάη, 11 π.μ., στα Προπύλαια, αφετηρία εργατικής αντεπίθεσης της ΑΤΕ-ΕΚΑ. Είναι πολύ σημαντική εξέλιξη, λοιπόν, η απόφαση για 24ωρη πανεργατική απεργία στις 6 Μάη, στην οποία συγκλίνουν πολλά πρωτοβάθμια σωματεία και ήδη έχουν αποφασίσει τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας και Πειραιά, η ΑΔΕΔΥ, σωματεία στις αστικές συγκοινωνίες και ομοσπονδίες που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ. Η ΓΣΕΕ του εταιρισμού, της αστικής ενσωμάτωσης και της απεργοσπασίας, έμεινε θλιβερή και μονάχη στην… αργία της Τρίτης του Πάσχα, με μοναδική παρέα την… κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας ότι οι εργάτες δεν έχουν καμία σχέση μαζί της, ούτε περιμένουν το παραμικρό από τους γραφειοκράτες που την «διοικούν». Οι μαζικές αποφάσεις για απεργιακή 6η Μάη αποτελούν

από την άλλη και μια απόδειξη ότι στην καλούν στα Προπύλαια προτάσσουν με εργατική βάση υπάρχουν διαθέσεις αγωσυνέπεια μια άλλη, νικηφόρα, λογική νιστικής αντίδρασης στην κυβερνητική αγώνα, στα χέρια των σωματείων και επέλαση, ότι ο κόσμος της εργασίας ανατων γενικών συνελεύσεων των εργαζοζητά δρόμους σύγκρουσης και ρήξης και μένων. Καλούν σε αγωνιστική και απερσυντονισμένο αγώνα. γιακή κλιμάκωση, κόντρα σε λογικές Το κάλεσμα για συγκέντρωση στα αναμονής ή «κούφιων» απεργιών «την Προπύλαια στις 6/5 στις 11 π.μ. που ημέρα της κατάθεσης» του αντιδραστιαπευθύνουν πολλά πρωτοβάθμια σωκού νομοσχεδίου. Ενισχύουν τις τάσεις ματεία (π.χ. ΣΥΒΧΨΑ, εργαζόμενοι γενίκευσης του αγώνα για ανατροπή της ΤΕΕ, ΕΛΓΟ Δήμητρα, σωματείο Public, αντεργατικής πολιτικής και της ίδιας της εκπαιδευτικά σωματεία κ.α.) και εργακυβέρνησης από το μαχόμενο εργατικό τικές συλλογικότητες, αποκτά ιδιαίτερη κίνημα, για κατακτήσεις «εδώ και σήμεσημασία. Δεν είναι «χωροταξικό» το ζήρα», για να πάρουν οι εργάτες από τον τημα σε σχέση με τις συγκεντρώπλούτο που τους αρπάζει το κεφάσεις του ΠΑΜΕ (Σύνταγμα) λαιο, για το 6ωρο-30ωρο ως ή των ΕΚΑ/ΑΔΕΔΥ (πλ. το νέο «Σικάγο» της εποΖητούμενο μια Κλαυθμώνος) αλλά αχής μας, για να ανοίξει ο φορά την ίδια την καδρόμος για τη συνολική νικηφόρα λογική τεύθυνση του εργααπελευθέρωση της εραγώνα, στα χέρια τικού κινήματος και γατικής τάξης! των σωματείων και της πάλης του. Τις προηγούμενες Το «μπλοκ» των ημέρες έγιναν μαζικές των συνελεύσεων Προπυλαίων επιδιώδράσεις συλλογικοτήτων εργαζομένων κει, αφενός, την κοινή των σε γειτονιές με αιχμή εργατική διαδήλωση, τον το αντεργατικό νομοσχέσυντονισμένο απεργιακό αδιο. Ακολούθησαν εξορμήσεις γώνα και αυτό είναι σαφές. Αφεσε μεγάλους χώρους όπως τα Ναυτέρου, δεν ξεχνάει ότι εδώ και ένα χρόνο πηγεία Σκαραμαγκά, το μετρό, το λιμάνι πολλοί «θεσμοί» του κυρίαρχου συνδιτου Πειραιά, που θα κλιμακωθούν και σε καλισμού έχουν κηρύξει… lockdown, άλλους χώρους εργασίας. Η απεργιακή αρνούνται μαζικές διαδικασίες και επιαπάντηση της Πέμπτης 6 Μάη θα είναι λέγουν «συμβολικές μορφές αγώνα», μαζική, καθολική, αντάξια των απαιτήπροσφέροντας υπηρεσίες στην κυβέρνησεων και των αναγκών της εποχής για το ση και τους εργοδότες. Οι δυνάμεις που ταξικό εργατικό κίνημα!

Από σπόντα *** Ένας-δυο μήνες είναι και καθαρίσαμε * Αυτό είναι το κυβερνητικό μήνυμα των ημερών (και των προηγούμενων) * Μάλλον, όμως, δεν εννοούν την πανδημία * Με τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα σκοπεύουν να «καθαρίσουν» * Αυτά θέλουν να «ξεστοκάρουν» (με την έκφραση της μόδας). *** Η πανδημία και οι επιπτώσεις θα είναι εδώ * Και το καλοκαίρι και πολύ περισσότερο το φθινόπωρο * Είτε με το σύστημα υγείας που είναι στην κόψη του ξυραφιού * Είτε με την ανεργία, τα λουκέτα και τη φτώχεια * Ένα πακέτο είναι όλα αυτά. *** Έτοιμο και το σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης, το καταθέσανε στην ΕΕ * Μετά το «ευλόγησε» και η Σακελλαροπούλου, καθότι πρέπει να έχει και θεσμική υπόσταση συμβατή με το Σύνταγμα * Μιλάμε για… επικό έργο πάνω από 4.000 σελίδες. *** Το περιεχόμενό του δεν χρειάζεται να το διαβάσετε για να καταλάβατε * Εκτός από το ότι έχουμε πείρα από μεγάλα κείμενα που εγκρίνονται στις Βρυξέλλες, είναι και το θέμα του συγγραφέα * Την επιμέλεια έχει αναλάβει ο Θόδωρος Σκυλακάκης * Πρώην επικεφαλής της νεοφιλελεύθερης «Δράσης» * Στο περιβάλλον Μητσοτάκη με απόψεις με κάτι από Στέφανο Μάνο και ολίγη από… Τζήμερο * Δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες λοιπόν. *** Εξυπακούεται ότι με το πρόγραμμα αυτό έχουν «δεθεί» και μερικά νομοσχέδια * Πρώτο και καλύτερο αυτό του Χατζηδάκη για την κατάργηση του 8ωρου και την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης * Και μερικά του Άδωνι για τη γρήγορη αδειοδότηση των επιχειρήσεων * Έχουν πολλή δουλειά οι αντιπρόεδροι * Κι όπως βλέπετε, παρά τη διαφορά «στυλ», συνεργάζονται θαυμάσια. *** Η αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θεωρεί το κράτος «λάφυρο» είναι τουλάχιστον αστεία * Η ΝΔ που διορίζει παντού δικούς της και ετοιμάζει ημέτερους ακόμη και για τη διοίκηση του ΑΣΕΠ κατηγορεί την Κουμουνδούρου * Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάλι, ζητάει παντού διακομματικές συναινέσεις λες και δεν πρόκειται, σε περίπτωση που γίνει κυβέρνηση, να αξιοποιήσει αυτά που σήμερα κάνει η ΝΔ * Απλά θα τα κάνει όλα λίγο πιο προγραμματισμένα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Οικονομία

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Φανφάρες περί επανεκκίνησης ενώ έρχονται λουκέτα και ανεργία ▸ Νέες διευκολύνσεις στους «επενδυτές», φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο

α επίσημα εγκαίνια της νέας κυβερνητικής μυθοπλασίας που αποκαλείται «επανεκκίνηση της οικονομίας» έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα. Οι κυβερνητικές φανφάρες όμως διαψεύστηκαν στην ίδια συνεδρίαση, αφού ο περίφημος στόχος για ανάπτυξη το 2021 «ψαλιδίστηκε» κάτω και από το 4,6% που είχε τεθεί από το οικονομικό επιτελείο, με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Στην ενημέρωσή του στο υπουργικό συμβούλιο, ο Χρήστος Σταϊκούρας μετέθεσε την ανάπτυξη 6,2%, που προέβλεπε αρχικά η κυβέρνηση για φέτος, στο 2022. Για την φετινή χρονιά, ενώ η αρχική πρόβλεψη ήταν για ανάπτυξη 4,2%, οι νέες προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών την θέλουν στο 3,6%, με ανοιχτό το ενδεχόμενο περεταίρω μείωσης για τα επόμενα δύο τρίμηνα. Αυτά, ενώ δεν έχει ακόμη «σκάσει» στην πραγματική οικονομία η έκρηξη λουκέτων και ανεργίας που αναμένεται, όταν σταδιακά τους επόμενους μήνες θα σταματήσουν τα δημόσια προγράμματα στήριξης επιχειρήσεων, όπως και οι πενιχρές

ενισχύσεις των 534 ευρώ και επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων. Ως «απάντηση» σε αυτά που έρχονται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης για μία ακόμη φορά παράθεσε την επίδειξη «καλής διαγωγής» στις διεθνείς αγορές και βέβαια τις συνεχείς ενισχύσεις στο κεφάλαιο με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων. Χαρακτηριστικά, ανέφερε πως «η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της πατρίδας μας αποδεικνύει, πιστεύω, ότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Αυτόν, εξάλλου, υπηρετεί και το νομοσχέδιο για τη διευκόλυνση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας». Το νο-

μοθέτημα που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει ταχύρρυθμες διαδικασίες αδειοδότησης επιχειρήσεων και προσαρμογή του κρατικού μηχανισμού στις επενδυτικές ανάγκες. Αυτό έρχεται ως συμπλήρωμα στην αλλαγή της νομοθεσίας για τους μεταχρονολογημένους ελέγχους για τη δημιουργία ανώνυμων εταιρειών, ώστε να επιταχύνεται η έναρξη οικονομικής δραστηριότητας. Συμπληρώνοντας, επίσης, το ήδη ψηφισμένο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, που μεταξύ άλλων προβλέπει περιβαλλοντικές άδειες με με-

λέτες ιδιωτών που θα προσλαμβάνει ο επενδυτής όπως και το νομοσχέδιο για την επίσπευση της επένδυσης στο Ελληνικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να εμφανίσει ως ενισχύσεις προς τη «μεσαία τάξη» τα ημίμετρα που έχουν νομοθετηθεί. Όπως είπε, «μόλις πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η μόνιμη μείωση της προκαταβολής φόρου στους επαγγελματίες και στις επιχειρήσεις και η επίσης μόνιμη επιπλέον μείωση κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες του φορολογικού συντελεστή των νομικών προσώπων». Όσον αφορά τους μισθωτούς, θέλησε να παρουσιάσει ως ενίσχυση του εισοδήματος τη διατήρηση της αναστολής για την εισφορά αλληλεγγύης, λέγοντας ότι θα επεκταθεί έως το 2022, όπως και τη μείωση των εισφορών. Δηλαδή, μειώσεις επιβαρύνσεων της τάξης μερικών ευρώ, όταν οι μισθοί σε πολλούς κλάδους έχουν μειωθεί στο μισό και η ανεργία καλπάζει. Να σημειωθεί, επίσης, ότι μέσα στον Μάιο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή και να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που θεσπίζει την 6μηνιαία ρύθμιση του ωραρίου εργασίας, καταργώντας το οκτάωρο και την πληρωμή υπερωριών.

ΜΕΤΑ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ

Συνελήφθη ο ναζί, αναμένεται η έκδοσή του

τις βελγικές φυλακές βρίσκεται πλέον ο νεοναζί ευρωβουλευτής, επικεφαλής του «ΕΛΑΣΥΝ» και επί χρόνια ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Γιάννης Λαγός. Ο άλλοτε βουλευτής Β’ Πειραιά της νεοναζιστικής οργάνωσης, τα χρόνια της ανόδου της, είχε γίνει… λαγός μετά την καταδίκη του από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, δραπετεύοντας στις Βρυξέλλες. Στους έξι μήνες που μεσολάβησαν, ο νεοναζί ευρωβουλευτής κυκλοφορούσε ελεύθερος, αποτελώντας το δεύτερο στέλεχος της Χρυσής Αυγής μετά τον

Χρήστο Παππά που δεν είχε οδηγηθεί στη φυλακή. Για την καθυστέρηση λήψης της σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο και κατόπιν την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ο πρόεδρος του τελευταίου Νταβίντ Σασόλι είχε «καρφώσει» τις ελληνικές αρχές, κατηγορώντας τες ότι το αίτημα εστάλη καθυστερημένα, ενώ συνοδευόταν από δικογραφία 2.000 σελίδων στα ελληνικά. Πάντως και οι αρμόδιοι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επεξεργάστηκαν κατά προτεραιότητα το αίτημα για τον Γιάννη Λαγό, με τον Σασόλι να δηλώνει τον Νοέμβριο ότι

προηγούνται άλλες υποθέσεις, όπως των Καταλανών ευρωβουλευτών για το δημοψήφισμα του 2017. Ο Γιάννης Λαγός, απών από τις περισσότερες δικάσιμους στη διάρκεια της μεγάλης δίκης της Χρυσής Αυγής, εμφανίστηκε τον Οκτώβριο του 2020, μετά την ανακοίνωση της απόφασης επί των ελαφρυντικών, υποβάλλοντας αίτημα εξαίρεσης του δικαστηρίου δια του δικηγόρου του, Κωνσταντίνου Πλεύρη. Την απόρριψη του αιτήματος ακολούθησε η απόφαση για φυλάκιση των ηγετικών στελεχών της οργάνωσης, με τον Λαγό να δραπετεύει στις Βρυξέλλες.

Πολιτική

εν έχουν τέλος οι παράλογες απαγορεύσεις, η υποχρέωση αποστολής SMS και η κυβερνητική αστυνομική αυθαιρεσία στη βαριά σκιά των 10.242 νεκρών από την έναρξη της πανδημίας. Οι 9.620 από αυτούς πέθαναν μετά τον φετινό Νοέμβριο. Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να καταργηθεί το SMS στις μετακινήσεις, ανακοίνωσε ο Νίκος Χαρδαλιάς στην ενημέρωση της Τετάρτης, βάζοντας στόχο να αποσυρθεί το SMS με το άνοιγμα του τουρισμού στις 15 Μαΐου! Δηλαδή, η κυβέρνηση για άλλη μια φορά μετακυλά την ευθύνη στους ώμους των πολιτών και δείχνει ότι προτεραιότητά της είναι η άρση των περιορισμών στις μετακινήσεις των τουριστών και όχι των μόνιμων κατοίκων. Ανάλογα και την περίοδο του Πάσχα οι τουρίστες μπορούν να ταξιδεύουν στον τόπο επιλογής τους απλά με ένα rapid test ή πιστοποιητικό εμβολιασμού, αλλά αυτό το δικαίωμα δεν το έχουν οι ντόπιοι! Όπως κυνικά το έθεσε η βουλευτής της ΝΔ Σοφία Βούλτεψη, μιλάμε για τους τουρίστες που έχουν χρήματα και για τους οποίους… «αξίζει να κάνουμε και μια θυσία»! Σε αντίθεση με τους ματσωμένους τουρίστες, παιδιά ενός κατώτερου θεού και αφημένοι στην ελληνική γραφειοκρατία, είναι χιλιάδες ξένοι υπήκοοι που ζουν και εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα και δεν υπάρχει πρόβλεψη, ώστε να μπορέσουν να κλείσουν εμβολιασμό με την ηλικιακή ομάδα τους! Το ίδιο ισχύει και για χιλιάδες μετανάστες οι οποίοι γίνονται μπαλάκι του πινγκπονγκ μεταξύ ΚΕΠ και ΕΦΚΑ

Πανδημία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Δημήτρης Τζιαντζής

Με SMS αλλά χωρίς... μουσική ο χορός του παραλόγου ▸ Η κυβέρνηση αγόρασε πολεμικά αεροσκάφη και όχι επιπλέον εμβόλια! που ζητάνε ραντεβού και δικαιολογητικά! Από τη Δευτέρα θα έχουμε άνοιγμα της εστίασης αλλά με απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 11 και απαγόρευση… μουσικής. Δεν μας είπαν, αν θα επιτρέπεται στους θαμώνες να τραγουδούν οι ίδιοι! Ακόμα και η προχειρότητα με την οποία γίνεται το άνοιγμα εξπρές της πλατφόρμας εμβολιασμού για τις ηλικιακές κατηγορίες 30-39 και 40-49 δείχνει να εντάσσεται περισσότερο σε κάποια στρατηγική μάρκετινγκ παρά να γίνεται με αμιγώς υγειονομικά κριτήρια. Μάλιστα, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που έρχονται στην επικαιρότητα, πολλοί πολίτες που μπήκαν στις πλατφόρμες έκλεισαν ραντεβού μετά από αρκετές εβδομάδες. Η κυβέρνηση οφείλει να απολογηθεί στον ελληνικό λαό για την απόφασή της να μην αγοράσει επιπλέον δύο εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου της Moderna, αν και είχε το δικαίωμα. Η κυβέρνηση, ωστόσο, αντί για εμβόλια προτίμησε να αγοράσει αεροσκάφη και ελικόπτερα, θεωρώντας ότι δεν χρειάζεται να επενδύσει σε ενίσχυση του ΕΣΥ και πως η σταδιακή βελτίωση των καιρικών συνθη-

Τα SMS θα καταργηθούν μόνο όταν… έρθουν οι τουρίστες, ξεκαθάρισαν ΧαρδαλιάςΓεωργιάδης!

κών και τα εμβόλια που ήδη είχε προμηθευτεί θα ήταν αρκετά για να μειώσει την πίεση στο σύστημα υγείας. Αυτή την έλλειψη πολιτικής διορατικότητας και σχεδιασμού εκμεταλλεύτηκαν χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Δανία που προμηθεύτηκαν περισσότερες δόσεις από όσες τους αναλογούσαν! Η μη έγκυρη παράδοση-προμήθεια εμβολίων δημιουργεί και τη σημερινή προβληματική εικόνα με επιστήμονες –αλλά

και πολιτικούς– να εκφράζουν δημοσίως επιφυλάξεις για το πόσο κατάλληλα είναι συγκεκριμένα εμβόλια για νεαρές ηλικιακές ομάδες, ενισχύοντας τη σύγχυση, την καχυποψία και την επιφυλακτικότητα. Η κυβέρνηση, αντί να διευκολύνει τον εμβολιασμό και να διαλύσει αμφιβολίες, κουνάει το δάχτυλο σε πολίτες που διστάζουν να εμβολιαστούν, χωρίς να παραδέχεται τις δικές της ευθύνες για τη σημερινή δραματική κατάσταση.

ΣΥΡΙΖΑ

Παχιά λόγια για το εργασιακό, χωρίς δέσμευση κατάργησης

κυβέρνηση νομοθετεί αυτά που απαιτούσε η τρόικα δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας σε συνδικαλιστικά στελέχη. Ζήτησε να μην κατατεθεί καν στην Βουλή το νομοθέτημα για το εργασιακό, χαρακτηρίζοντας το ζήτημα της απόσυρσης του ως τη «μάχη των μαχών» απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν πως έπιασαν οι ζέστες, ξύπνησε από τη "χειμερία νάρκη" ο Α. Τσίπρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι εντάσσει όλο το αντεργατικό πλαίσιο για τα ωράρια, τις

απολύσεις, τις αποζημιώσεις και την ελαστικοποίηση ως προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης. Ο Αλέξης Τσίπρας ζητάει «συνεννόηση» με την κυβέρνηση για τη διαχείριση των πόρων του Ταμείου, έχοντας κάνει όμως σαφές ότι στην περίπτωση που γίνει ξανά κυβέρνηση θα «επαναδιαπραγματευτεί» με την Κομισιόν τα σημεία του προγράμματος με τα οποία διαφωνεί και δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες. Όπως παραδέχεται η Έφη Αχτσιόγλου, όλες αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» που γίνονται στο πλαίσιο του Ταμείου

Ανάπτυξης δεσμεύουν και τις επόμενες κυβερνήσεις και πως αν μια επόμενη κυβέρνηση επιθυμεί να καταργήσει κάποια από αυτές θα υποχρεούται σε επιστροφή χρημάτων. Με άλλα λόγια το κράτος έχει συνέχεια και η νέα αναθεώρηση-διαπραγμάτευση που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει λογικά την τύχη της παλιάς. Το 2011 εξάλλου είχε ψηφιστεί νόμος που προέβλεπε «ευελιξία» στο ωράριο, θέτοντας σαν όρο τη συμφωνία σωματείου ή ένωσης προσώπων, που θα μπορούσε να συγκεντρώσει η εργοδοσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε να τον καταργήσει, παρά τα 4,5 χρόνια διακυβέρνησης.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Το κλίμα φέρνει πιο κοντά ΝΔ και ΚΙΝΑΛ «Ο καφές μάς φέρνει πιο κοντά», έλεγε μια παλιά διαφήμιση. Τώρα όμως το κλίμα φέρνει πιο κοντά Ν∆ και ΚΙΝΑΛ, καθώς ο Κυρ. Μητσοτάκης απάντησε θετικά στις προτάσεις της Φώφης Γεννηματά για έναν Νέο Κλιματικό Νόμο που θα μπορούσε να υπερψηφιστεί «με την ευρύτερη δυνατή κοινοβουλευτική πλειοψηφία», όπως αναφέρει σε επιστολή της η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ. Στόχος της Ν∆ είναι ο νέος νόμος να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, ώστε «να οργανωθεί η μετάβασή μας σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία» και, βέβαια, να έρθει πιο κοντά με το «πράσινο» του ΚΙΝΑΛ. Λες και στον αρπακτικό καπιταλισμό μπορεί να υπάρξει κλιματικά (και ταξικά) «ουδέτερη» οικονομία.

Γεωργία Νίκα*

Βασίλης Παπαγεωργίου

Α. Τσίπρας: Συναίνεση στον περιορισμό των ελευθεριών Τη «θετική στάση υπευθυνότητας» σύσσωμης της αντιπολίτευσης σε δύο κρίσιμα σημεία υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στον Αντ1, ως προς την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας: στους εμβολιασμούς (εδώ «η Ελληνική Λύση μάς τα χάλασε λίγο») και «στον περιορισμό των ελευθεριών των πολιτών», δηλαδή στο lockdown στην πρώτη φάση της πανδημίας: «Δεν βγήκαμε να πούμε ότι κακώς (έγινε) και σε όλη την πορεία δεν αμφισβητήσαμε τις αποφάσεις. Και σύσσωμη η αντιπολίτευση έδωσε τη μάχη για να πεισθεί ο κόσμος.» Ασκεί, βέβαια, κριτική στην κυβέρνηση για την «έλλειψη σχεδίου και στρατηγικής», αλλά εξαίρει τη «συναίνεση» που έδειξαν τα κόμματα. Δηλαδή ένα μακράς πνοής πολιτικό πείραμα, όπως το ψαλίδισμα των δημοκρατικών ελευθεριών, περνά από τον Τσίπρα, στο απυρόβλητο και το μόνο που απομένει είναι η… συναίνεση.

Ημέρα της (αμερικάνικης) Γης Εποχές ανθύπατου διοικητή θυμίζει όλο και περισσότερο η θητεία του Τζέφρι Πάιατ. Ακόμα και για την Ημέρα της Γης, ο υπουργός Περιβάλλοντος Κ. Σκρέκας έγραψε κοινό άρθρο με τον πρέσβη των ΗΠΑ! Αλήθεια, μπορούν να κάνουν κάτι οι υπουργοί χωρίς σύμπραξη με την πρεσβεία; Το άρθρο θα ήταν για γέλια, με μέινστριμ αναφορές στην κλιματική αλλαγή από τον εκπρόσωπο του μεγαλύτερου ρυπαντή (των ΗΠΑ), αλλά βεβαίως υπάρχει και

ψητό: αναδεικνύεται το έργο Κοπελούζου στην Αλεξανδρούπολη για την επανεριοποίηση του εισαγόμενου από τις ΗΠΑ υγροποιημένου φυσικού αερίου! Γίναμε και ενεργειακοί πελάτες των ΗΠΑ. Ενώ αμερικανικές εταιρείες, όπως οι Ameresco και 547 Energy, μπήγουν ανεμογεννήτριες στα βουνά.

Το «Γκουαντάναμο» στο κτίριο ΓΑΔΑ Νέα στοιχεία έρχονται στο φως για τους συστηματικούς ξυλοδαρμούς και τα βασανιστήρια σε βάρος συλληφθέντων μετά τη διαδήλωση κατά της αστυνομικής βίας στη Ν. Σμύρνη. Στην καταγγελία του Άρη Παπαζαχαρουδάκη ήρθε να προστεθεί μαρτυρία του προφυλακισθέντος Ο.Μ., ο οποί-

ος καταγγέλλει απαγωγή του εν ώρα εργασίας και στη συνέχεια άγρια και σαδιστικά βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Πέραν των φρικιαστικών περιγραφών, ξεχωρίζει η απειλή «όπου σε πετυχαίνει η Δράση θα σε δέρνει». Στο μεταξύ, τον άγριο ξυλοδαρμό του Άρη Παπαζαχαρουδάκη επιβεβαιώνει η ιατροδικαστική έκθεση. Τα βαρύτατα τραύματα που περιγράφονται είναι συμβατά με την πρόκλησή τους «εκ θλώντος αμβλέος οργάνου»

Εγκλήματα από ακτoφυλακή και FRONTEX Σοκ προκαλούν νέες μαρτυρίες για βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων

και μεταναστών στο Αιγαίο από τις ελληνικές αρχές, με πρακτικές που περισσότερο θυμίζουν πειρατεία. Μιλώντας στον Guardian, Σύρος πρόσφυγας-μάρτυρας ενός εκ των δεκάδων καταγγελλόμενων περιστατικών, αναφέρει: «Άντρες από ταχύπλοα πηδούσαν στο σκάφος ουρλιάζοντας, είχαν όπλα και μαχαίρια, ήταν ντυμένοι στα μαύρα και φορούσαν μάσκες. Άρχισαν να χτυπούν ανθρώπους με κλομπ, ψάχνοντας τον καπετάνιο. Με χτύπησαν στο πρόσωπο και έσπασαν τα γυαλιά μου». Η μαρτυρία περιλαμβάνεται σε εκτενές ρεπορτάζ του βρετανικού εντύπου για τις επαναπροωθήσεις από ελληνική ακτοφυλακή και FRONTEX, με αφορμή την προσφυγή του Νομικού Κέντρου Λέσβου (LCL) κατά του ελληνικού κράτους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Πρωτοβουλία για το περιβάλλον και τα απορρίμματα

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, επιδιώκοντας να συμβάλει σε έναν κοινό αποφασιστικό αγώνα με τους κατοίκους της περιοχής για να κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής, να μην γίνει νέα χωματερή και να ανατραπούν τα σχέδια της κυβέρνησης και των εργολάβων για καύση των απορριμμάτων, πήρε πρωτοβουλία και κάλεσε την Τρίτη 20 Απριλίου σύσκεψη με σωματεία, συλλογικότητες και πρωτοβουλίες αγώνα για συντονισμό δράσεων. Αφετηρία αυτής της πρωτοβουλίας ήταν η κινητοποίηση στις 29 Μάη, πανελλαδική ημέρα δράσης ενάντια στην καύση, προκειμένου να οργανωθούν αγωνιστικές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις και στην Αττική. Να δημιουργήσουμε ένα

ζητώ τον λόγο δυναμικό ανατρεπτικό κίνημα των κατοίκων και εργαζόμενων, ενάντια στο θάψιμο και στην καύση των απορριμμάτων, το οποίο θα συνεχίσει τον αγώνα μέχρι τη νίκη και γενικά για την προστασία του περιβάλλοντος. Η σύσκεψη είχε επιτυχία με μαζική συμμετοχή σωματείων και συλλογικοτήτων, και αποφασίστηκε να υλοποιηθεί η προσπάθεια για τη δημιουργία Πρωτοβουλίας για το περιβάλλον και

τα απορρίμματα. Επιδίωξή της θα είναι η συμμετοχή κάθε συλλογικότητας, σωματείου και αγωνιστή και θα λειτουργεί με συνελευσιακές διαδικασίες και πλατιές συσκέψεις, με ορίζοντα μιας πιο μόνιμης λειτουργίας και μετά τις 29 Μάη και τις δράσεις για την παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος. Συλλογικότητες, σωματεία και φορείς καλούνται να συνυπογράψουν το πανελλαδικό πλαίσιο και να συμβάλουν σε όλες τις κινητοποιήσεις που θα οργανωθούν εκείνη την ημέρα. Οι δράσεις που αποφασίστηκαν είναι η κεντρική κινητοποίηση τη μέρα ψήφισης του ΠΕΣΔΑ στην Περιφέρεια Αττικής, με κάλεσμα συμμετοχής όλων των περιοχών της Αττικής. Επίσης, στις 22/5 συγκέντρωση στον σταθμό του

προαστιακού στα Άνω Λιόσια και με αυτοκινητοπορεία διαδήλωση στο ΧΥΤΑ Φυλής. Στις 29 Μάη, ημέρα της πανελλαδικής κινητοποίησης, αποφασίστηκε συγκέντρωση στη Δυτική Αθήνα με επίκεντρο τις περιοχές Ίλιον, Περιστέρι, Πετρούπολη, Αγ. Ανάργυροι, Καματερό κ.λπ. Μεταξύ άλλων, τα αιτήματα είναι να κλείσει τώρα ο ΧΥΤΑ Φυλής και όλες οι εγκαταστάσεις με αποκατάσταση της περιοχής, έξω οι ιδιώτες, όχι στην καύση και τις Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ), δημόσια διαχείριση απορριμμάτων. *Δημοτική σύμβουλος της Ανυπότακτης Πόλης στις γειτονιές των Αγίων Αναργύρων-Καματερού

Πολιτική

ε αδιέξοδο αναμενόταν να καταλήξει, την ώρα που τυπωνόταν το Πριν, η άτυπη πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό που κάλεσε στη Γενεύη ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες. Εκεί βρέθηκαν ο κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, συνοδευόμενος από τους πολιτικούς αρχηγούς της Κύπρου, ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ερσίν Τατάρ και οι υπουργοί Εξωτερικών των λεγόμενων «εγγυητριών δυνάμεων», δηλαδή της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας, της Τουρκίας, Μεχμέτ Τσαβούσογλου και Βρετανίας Ντόμινικ Ράαμπ. Η ΕΕ δεν συμμετέχει, μετά από τουρκικό βέτο, που έχει τη βρετανική συναίνεση. Η διάσκεψη ξεκίνησε την Μ. Τρίτη με διμερείς συναντήσεις του Γκουτιέρες με τους Αναστασιάδη και Τατάρ. Την επομένη το πρωί έγινε η ολομελειακή διάσκεψη, η οποία επαναλήφθηκε σε δείπνο το βράδυ, ενώ πριν και μετά από αυτό έγιναν διμερείς συναντήσεις όλων με τον Γκουτιέρες και μεταξύ τους, οι οποίες συνεχίστηκαν και τη Μ. Πέμπτη το πρωί. Κατόπιν έγινε η τελική ολομέλεια. Σε αυτήν την περίπλοκη και εντατική διαδικασία είναι προδιαγεγραμμένο το αδιέξοδο, καθώς ο εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων Τατάρ έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι η μόνη λύση που αποδέχεται είναι αυτή των δύο κρατών στην Κύπρο. Ο Τατάρ, που είναι άνθρωπος της πολιτικής Ερντογάν χωρίς κάποια σχετική αυτοτέλεια, όπως σε προηγούμενη φάση ο Ακιντζί, εκφράζει την αδιαλλαξία μιας Τουρκίας που και ισχυρότερη αισθάνεται σε γεωπολιτικό επίπεδο, αλλά και χωρίς ανάγκη να πετύχει κάποιο συμβιβασμό. Η υπόθεση των ΑΟΖ ήταν το κίνητρο για να κάνει κάποια βήματα συμβιβασμού ο

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Γιώργος Κρεασίδης

Προς νέο ναυάγιο στην «κατάλευκη μα πένθιμη» Ελβετία ▸ Καμία πλευρά δεν προσέρχεται με διάθεση αναζήτησης «λύσης»

Ερντογάν στην προηγούμενη αποτυχημένη διάσκεψη στο Κραν Μοντανά το 2017. Σήμερα, αυτή η υπόθεση είναι αντικείμενο ενός σκληρού ανταγωνισμού, όπου η όξυνση κλιμακώνεται. Μεσοπρόθεσμα η παγίωση της κατοχής και του διχασμού της Κύπρου, η λύση με χαρακτηριστικά «μη λύσης», έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα στις επιλογές της Τουρκίας. Από την πλευρά του ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει γνωστά όρια, καθώς ήταν

ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ

αυτός που είχε δυναμιτίσει την προηγούμενη διάσκεψη στο Κραν Μοντανά. Αυτό συνέβη, όταν είχε διαφανεί ότι ίσως θα πρέπει να συζητηθεί ο τρόπος υλοποίησης της θέσης του ΟΗΕ για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, από τη στιγμή που η Τουρκία δεχόταν τότε να μπει στο τραπέζι ένα χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων. Η «μη λύση», σαν διαιώνιση της εξουσίας της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης, έστω και στο

60% της Κύπρου, ήταν πάντα μια γραμμή με ηγεμονία στα κέντρα ισχύος στη Λευκωσία. Ειδικά με τις φιλοδοξίες για νέα πεδία κερδοφορίας που ανοίγουν οι ΑΟΖ και η συμμετοχή στην ΕΕ τα τελευταία 17 χρόνια, όπως δείχνουν τα «χρυσά διαβατήρια» και οι κατηγορίες από παράγοντες ΕΕ ότι οι κυπριακές τράπεζες είναι πλυντήριο χρήματος. Φυσικά ο Γκουτιέρες δεν οργάνωσε την πενταμερή μόνο για δημόσιες σχέσεις. Η συμμετοχή των «εγγυητριών δυνάμεων» θυμίζει την ιμπεριαλιστική παρέμβαση που από την πρώτη μέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας υπονομεύει την ειρηνική συνύπαρξη των δυο κοινοτήτων στο νησί. Ο αμερικάνικος παράγοντας, σε στενή συνεργασία με την –παρούσα στη Γενεύη– Βρετανία σκοπεύουν να αξιοποιήσουν το αδιέξοδο για να προωθήσουν μια λύση στα μέτρα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, τύπου Σχεδίου Ανάν. Στο όνομα της αδυναμίας επίλυσης του Κυπριακού, έχουν στόχο να επαναφέρουν σχέδια που θα διασφαλίζουν τη μερίδα του λέοντος στις ΑΟΖ, τις βρετανικές βάσεις που είναι το 2% του νησιού και τον γεωπολιτικό έλεγχο από τον ιμπεριαλισμό στον ευαίσθητο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.

Μεχμέτ Μπιριντσί | γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Κύπρου

Λύση μόνο με αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του κυπριακού λαού

διεθνής διάσκεψη στη Γενεύη δεν είναι σχεδιασμένη για μια λύση στο Κυπριακό Πρόβλημα! Η ανεπίσημη πενταμερής διεθνής διάσκεψη που ξεκίνησε τη Μ. Τρίτη δημιουργεί «ελπίδες» για πολλούς Κύπριους, όλους όσους έχουν υποφέρει όσο το Κυπριακό παραμένει άλυτο εδώ και μισό αιώνα. Αυτό είναι φυσιολογικό. Και η ελπίδα είναι δωρεάν! Ο Τατάρ επαναλαμβάνει ότι θα πάει στη Γενεύη και δεν θα συμφωνήσει με τον Αναστασιάδη. Αντίστοιχα και ο Αναστασιάδης είναι το ίδιο ξεκάθαρος ότι δεν θα συμφωνήσει με τον Τατάρ. Φυσικά και οι δυο τους συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών. Ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών έχει καλέσει τα εμπλεκόμενα μέρη στη Γενεύη για να διαπιστώσει αν υπάρχει «κοινός τόπος» μεταξύ τους για τη δρομολόγηση μιας λύσης στο Κυπριακό. Η Τουρκία και η μαριονέτα της ο Τατάρ λένε, «ας πάμε στη λύση των δύο κρατών και το ένα ας είναι το δικό μου», ενώ ο Αναστασιάδης λέει, «ας πάμε σε ένα κράτος κι ας εί-

Ο Αναστασιάδης εκπροσωπεί την ελληνοκυπριακή αστική τάξη και ο Τατάρ την Άγκυρα

ναι το δικό μου». Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει έδαφος για μια διέξοδο. Ας δούμε ποιοι διαπραγματεύονται. Ο ένας είναι ο Αναστασιάδης και είναι γνωστό σε όλους ότι είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης. Ο Τατάρ τι εκπροσωπεί; Όχι, δεν είναι ο εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Εκπροσωπεί την Άγκυρα. Γι’ αυτό και αυτή η διάσκεψη στην ουσία δεν μια πενταμερής συνάντηση υπό τον ΟΗΕ. Είναι μια διαδικασία τετραμερής. Είναι καλό να έχει κανείς ελπίδες και

να είναι αισιόδοξος, αλλά αυτό δεν φτάνει για να εξασφαλίσει μία λύση, δεν αρκεί για την ειρήνη. Πρέπει να παλέψουμε αποφασιστικά για ειρήνη. Ο κυπριακός λαός έχει κουραστεί με τις μάταιες ελπίδες. Τα λεγόμενα συμβαλλόμενα μέρη της «πενταμερούς διεθνούς διάσκεψης υπό τον ΟΗΕ» είναι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που δημιούργησαν το Κυπριακό ζήτημα. Δεν σκοπεύουν να λύσουν το πρόβλημα. Αλλά ακόμα και αν είχαν αυτό το σκοπό, με τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επιδιώκουν να διασφαλί-

σουν τα συμφέροντά τους στην Ανατολική Μεσόγειο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, είναι αδύνατο να βρεθεί ισορροπία συμφερόντων σε ένα κοινό πλαίσιο συμφωνίας. Γι’ αυτό το λόγο οι ιμπεριαλιστές είναι ανίκανοι να λύσουν ζητήματα σαν το Κυπριακό με ειρηνικό τρόπο. Η λύση για την ιμπεριαλισμό είναι στην πράξη η επιβολή της βούλησης της ισχυρότερης ιμπεριαλιστικής δύναμης στους πιο αδύναμους! Δεν περιμένουμε μια λύση από αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τους λακέδες τους. Δεν βλέπουμε τους εισβολείς σαν σωτήρες. Αυτή η λεγόμενη πενταμερής διάσκεψη στη Γενεύη προορίζεται να αποτύχει. Ο μόνος στόχος της είναι να διαφυλάξει και να ενισχύσει το στάτους κβο στην Κύπρο. Το κυπριακό ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο όταν ο κυπριακός λαός θα δείξει αποφασιστικότητα στην οργάνωση ενός ενιαίου αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης, ενάντια στην κυριαρχία του αγγλο-αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των λακέδων του στη χώρα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Συνελήφθη ο Μένιος Φουρθιώτης

ΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ εγκληματικής οργάνωσης κατηγορείται ο Μένιος Φουρθιώτης, ο οποίος συνελήφθη την Τρίτη και αναμένεται να απολογηθεί το Σάββατο. Ο τηλεπαρουσιαστής, που πρόσφατα συγκέντρωσε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της διάθεσης 14 αστυνομικών για τη φύλαξή του, κατηγορείται για ηθική αυτουργία στις δύο «επιθέσεις» που πραγματοποιήθηκαν σπίτι του, για τις οποίες ο ίδιος φέρεται να πλήρωσε 40.000 ευρώ στους δύο δράστες. Η υπόθεση άρχισε να ξετυλίγεται μετά τον εντοπισμό δείγματος DNA σε αντικείμενο που άφησαν πίσω τους άτομα τα οποία πυροβόλησαν κατά αστυνομικών λίγο μετά την «επίθεση» στο σπίτι του παρουσιαστή, και τη βαλλιστική εξέταση των καλύκων. Σημειώνεται ότι ο Μένιος Φουρθιώτης διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛΑΣ, για την οποία παρουσίαζε «στημένα» προωθητικά βίντεο μέσω του σταθμού Ε, όπως ανέφερε σε δημόσια επιστολή της η συμπαρουσιάστριά του Νανά Παλαιτσάκη.

«Ευαγγελισμός»: Αντιδράσεις για την επιβολή εκδικητικών πειθαρχικών ποινών σε βάρος ειδικευόμενων

ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ της απαράδεκτης απόφασης για στέρηση μισθού σε δύο ειδικευόμενους γιατρούς, για 5 και 15 ημέρες, προχώρησε μέσα στην εβδομάδα η διοίκηση του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή της και η ΕΙΝΑΠ οι ποινές επιβλήθηκαν με αστεία προσχήματα, «στον έναν γιατί δήθεν δεν φορούσε σωστά τη μάσκα του και στον άλλον γιατί αντιμίλησε στον αναπληρωτή διοικητή». Η αλήθεια είναι ότι οι συγκεκριμένες πειθαρχικές ποινές είναι καθαρά και μόνο εκδικητικές εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δύο ειδικευόμενοι γιατροί τόλμησαν να μιλήσουν για τις τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας εν μέσω πανδημίας. «Το θέμα αυτό δεν έχει τελειώσει και δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε αν δεν αναιρεθεί πλήρως αυτή η απαράδεκτη ενέργεια», τονίζει η ΕΙΝΑΠ.

Ιδρύθηκε η Πρωτοβουλία ∆ικηγόρων και Νομικών για τα ∆ημοκρατικά ∆ικαιώματα

ΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ της συνέλευση πραγματοποίησε διαδικτυακά την Τρίτη 20 Απριλίου η Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα. Στις τοποθετήσεις των δικηγόρων και νομικών που συμμετείχαν και προέρχονταν και από πόλεις εκτός Αθήνας (Πάτρα, Καβάλα κ.α.) αναδείχτηκε η ανάγκη συγκρότησης ριζοσπαστικής συλλογικότητας, η οποία θα υπερασπίζεται τα δημοκρατικά δικαιώματα έναντι κάθε κυβερνητικής επίθεσης και θα συμμετέχει στα κοινωνικά κινήματα υπερασπίζοντας τα και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της νομικής επιχειρηματολογίας. Το κείμενο συγκρότησης της Πρωτοβουλίας υπογράφουν μέχρι τώρα σχεδόν 500 δικηγόροι και νομικοί.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η συλλογή ψηφισμάτων εργατικών σωματείων, συλλογικοτήτων και κινήσεων με αίτημα την άρση του αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας. Μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης σχετικές αποφάσεις είχαν λάβει ο Ζ΄ Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσσαλονίκης, η δημοτική παράταξη Ανυπακοή Αμπελοκήπων-Μενεμένης (Θεσσαλονίκη), η Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», η ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, η περιφερειακή παράταξη Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Ανατολικής Αττικής «Κ. Σωτηρίου», η Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, η δημοτική παράταξη Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, η Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Γρεβενών, η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης και η δημοτική κίνηση Ανυπότακτη πόλη-Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΘΟ∆ΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ

Το prin.gr την Παρασκευή ολοκληρώνει το ενδελεχές αφιέρωμα στις ταινίες του σπουδαίου Θόδωρου Αγγελόπουλου με την παρουσίαση της τελευταίας δημιουργίας του καλλιτέχνη, Η Σκόνη του Χρόνου. Στην ιστοσελίδα μας μπορείτε να βρείτε κείμενα του συγγραφέα Βασίλη Τσιράκη και για τις 13 κινηματογραφικές ταινίες του σκηνοθέτη.

ΠΕΝΕΝ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Την Τετάρτη 5/5, στις 11 π.μ., στο πλοίο «Blue Star 2», η ΠΕΝΕΝ διοργανώνει εκδήλωση για την Εργατική Πρωτομαγιά με τοποθέτηση από εκπρόσωπο της Ένωσης και εισήγηση για την δημόσια υγεία από την παθολόγο-λοιμωξιολόγο στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας Όλγα Κοσμοπούλου.

ΖΩΓΡΑΦΟΥ: ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ Η ∆ΙΩΞΗ ΤΩΝ 5 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Οριστικά στο αρχείο τέθηκε η υπόθεση δίωξης κατά των πέντε μελών της δημοτικής κίνησης Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου, οι οποίοι είχαν συλληφθεί κατά την διάρκεια εξόρμησης στις 11 Απριλίου του 2020.

Εκδήλωση ΝΑΡ-νΚΑ στις 5 Μάη Διαδικτυακή εκδήλωση του ΝΑΡ και της νΚΑ για την Εργατική Πρωτομαγιά, ενόψει της απεργίας στις 6 Μάη και την μεγάλη μάχη κατά του αντεργατικού νομοσχεδίου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 5 Μαΐου στις 8 μ.μ. και θα μεταδοθεί από τη σελίδα του ΝΑΡ στο facebook κλπ. Ομιλητές θα είναι οι: Βασίλης Μηνακάκης, Κωνσταντίνα Γκόντρα, Βαγγελίτσα Δινοπούλου και Μάνθος Ταβουλάρης, ενώ θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από ταξικούς συνδικαλιστές, μετανάστες εργάτες και πρωτοπόρους εργαζόμενους από άλλες χώρες.

∆ιακήρυξη της Πρωτοβουλίας Αγώνα Νοσηλευτών Στην έκδοση κειμένου διακήρυξης της Πρωτοβουλίας Αγώνα Νοσηλευτών προχώρησαν μαχόμενοι νοσηλευτές ενώ απευθύνουν κάλεσμα «σε παλιούς και νέους φίλους μόνιμους-συμβασιούχους-επικουρικούς, σε συναδέλφους και συναγωνιστές, που έχουμε αγωνισθεί μαζί κατά καιρούς στο ίδιο μετερίζι για τα δικαιώματα των ασθενών και έχουμε παλέψει από κοινού για ανθρώπινα ωράρια εργασίας», να συνυπογράψουν και να συμμετέχουν. «Για αυτή την κατάσταση που βιώνουμε στο ΕΣΥ οι νοσηλευτές μαζί με τους υπόλοιπους υγειονομικούς πρέπει να δώσουμε τη μάχη», αναφέρει.

Η χρονιά της πανδημίας ήταν χρονιά αποκάλυψη. Η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης για να κρατηθεί όρθια η κοινωνία, πληρώνοντας βαρύ τίμημα. Οι εργαζόμενοι απέδειξαν πως δεν είναι οι «κακόμοιροι» που πρέπει να λυπηθούμε, αλλά η τάξη που μπορεί να απελευθερώσει την εργασία και όλο τον κόσμο.

Αφιέρωμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

135 χρόνια

Εργατική Πρωτομαγιά

Η εργατική τάξη κρατάει «τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος»

∆

εν είναι ίδια κάθε Εργατική Πρωτομαγιά. Η φετινή είναι πολύ ιδιαίτερη. Συμβολικά, ξημερώνει μετά τον επιτάφιο και πριν την ανάσταση της χριστιανικής θρησκείας. Αλλά εμείς ξέρουμε πως η ανάσταση του κόσμου της εργασίας θα είναι έργο δικό του, δεν θα χαριστεί από κανέναν. Ζήσαμε τη χρονιά του διαρκούς επιτάφιου, με τους πάνω από 10.000 νεκρούς της πανδημίας στην Ελλάδα και τα 3,15 εκατομμύρια διεθνώς. Την ίδια περίοδο αποδείχθηκε πως είναι η εργατική τάξη, αυτή η ξεχασμένη για πολλούς και αόρατη για άλλους κοινωνική δύναμη, που όχι μόνο σήκωσε δραματικά το μεγαλύτερο βάρος της πανδημίας, αλλά κράτησε όρθιες τις κοινωνίες. Ακόμα και οι αστοί, όταν μιλούν μεταξύ τους, το παραδέχονται. «Η Covid-19 είναι μια ασθένεια για τους φτωχούς και τους αδύναμους», γράφει ο Economist (10/4/2021).Περισσότερο επλήγησαν όσοι περιγράφονται ως εργαζόμενοι σε θέ-

σεις «κλειδιά», της πρώτης γραμμής, σε ουσιαστικό ρόλο, που «δεν φορούσαν πιτζάμες όλη την ημέρα» αλλά «έπρεπε να βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, σε πολύ κοντινή απόσταση με τους συναδέλφους τους. Πολλοί πέθαναν». Μελέτη στο Τορόντο, αναφέρει ο Economist, διαπίστωσε πως το ποσοστό θανάτου από κορονοϊό είναι υπερδιπλάσιο στις εργατικές γειτονιές. Έρευνα στην Καλιφόρνια κατάγραψε αύξηση της θνησιμότητας κατά 22% στις παραγωγικές ηλικίες. Μεταξύ των μαγείρων ανέβηκε 60%. «Η δουλειά κατά τη διάρκεια πανδημίας μπορεί να είναι μια τρομακτική εμπειρία», αναφέρεται. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν παρόμοιες μελέτες. Εδώ η επίσημη έρευνα κάνει πως δεν ξέρει που βρίσκονται οι χώροι εργασίας. Οι περιβόητοι «ειδικοί» για μήνες ολόκληρους, έβγαζαν τα πιο λεπτομερή και συχνά πιο παράλογα πρωτόκολλα για την πανδημία, αλλά δεν είπαν κουβέντα για τους τόπους δουλειάς. Εκεί εφαρμόζεται μόνο το «πρωτόκολλο του εργοδό-

τη», όπως κατήγγειλαν επανειλημμένα τα σωματεία στο εμπόριο. Από μαχόμενα σωματεία και ταξικές συσπειρώσεις αναδείχθηκε κυρίως το πλήθος κρουσμάτων και θανάτων στην Υγεία, στα λεωφορεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στα σούπερ μάρκετ, στις βιομηχανίες, όπως σε αυτές των τροφίμων στη βόρεια Ελλάδα. Όπως κατέγραψε το ΕΛΙΝΥΑΕ, στους περισσότερους χώρους εργασίας τα μέτρα προστασίας είναι διάτρητα. Κι όπου ενισχύθηκαν έγινε μετά από πάλη. Η εργατική τάξη όμως μέσα στην πανδημία δεν αναδείχθηκε κυρίως ως θύμα. Αλλά ως στήριγμα, ως πυλώνας της κοινωνίας. «Η πανδημία υπενθύμισε ότι χωρίς τους εργαζόμενους αυτούς η κοινωνία θα σταματούσε», γράφει αφοπλιστικά ο Economist. Αποδείχθηκε πόσο εχθρικοί και άχρηστοι είναι τραπεζίτες και κεφαλαιούχοι, μάνατζερ και επαγγελματίες μπουρδολόγοι, πολιτικοί υπηρέτες και κρατικά στελέχη. Υγειονομικοί, εργαζόμενοι/ες στο εμπόριο, διανομείς, καθαρίστριες/

Γιάννης Ελαφρός

ες, οδηγοί, εργάτες στα εργοστάσια, στις κατασκευές, στα απορρίμματα, εργαζόμενοι/ες στις κοινωνικές υπηρεσίες και τόσοι άλλοι που απαρτίζουν τον πολύμορφο πολυκόσμο της σύγχρονης εργατικής τάξης, αυτοί κράτησαν όρθια την κοινωνία. Απέδειξαν πως μπορούν, εάν κυριαρχήσουν συλλογικά οι τάσεις χειραφέτησης, να περάσουν στην αντεπίθεση, να πάρουν το τιμόνι της κοινωνίας στα χέρια τους οι παραγωγοί του πλούτου, οι υπερασπιστές της ζωής κόντρα στον καπιταλισμό του θανάτου. Πέρυσι, την 1η Μάη οι δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς πρωτοστάτησαν στο να σπάσουν οι αντιδραστικές απαγορεύσεις και η κυβερνητική απόπειρα να θεωρηθεί… ανθυγιεινή η ταξική πάλη. Φέτος, οι κόκκινες σημαίες θα ξεδιπλωθούν στην απεργία της 6ης Μάη, με την Πρωτομαγιά να αποκτά πάλι «νόημα, που έχει κάτι απ’ τις φωτιές».

Εργατικό κίνημα

ίναι φανερό ότι μπαίνουμε σε μια ακόμα πιο κρίσιμη φάση της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Η πανδημία επελαύνει, αποκαλύπτοντας την παταγώδη αποτυχία των κυβερνητικών επιλογών. Το δημόσιο σύστημα υγείας ασφυκτιά, η αγωνία των χιλιάδων εργαζομένων που βρίσκονται σε αναστολή εργασίας, σε απειλή ανεργίας ή είναι ήδη άνεργοι κορυφώνεται. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την επίθεση σε εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Αν και «πληγωμένη», με την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου να εκδηλώνεται όλο και περισσότερο, είναι έτοιμη –υπηρετώντας μέχρι τέλους τα συμφέροντα κεφαλαίου και ΕΕ– να προωθήσει μέσα στον Μάιο το αντεργατικό τερατούργημα Βρούτση-Χατζηδάκη, σαρώνοντας όσα δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει και αλλάζοντας δραστικά το τοπίο στην εργασία. Όλα αυτά, βέβαια, δεν αποτελούν ακραίες πλευρές μιας πολιτικής, η οποία θα αλλάξει με μια άλλη διαχείριση, όπως ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ — ψαρεύοντας σε θολά νερά, αλλά στην ουσία συμπλέοντας με την κυβέρνηση σε βασικούς κόμβους της πολιτικής της. Αποτελούν βασικό πυλώνα της σύγχρονης πολιτικής του κεφαλαίου, που έχει στόχο τη θωράκιση του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στους εργαζομένους, μέσω αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που διαπερνούν όχι μόνο την εργασία αλλά και όλους τους τομείς της ζωής. Σε αυτή τη δυσμενή για τον κόσμο της εργασίας κατάσταση ‒της σαρωτικής επίθεσης του κεφαλαίου από τη μια και της αδυναμίας του εργατικού κινήματος να απαντήσει από την άλλη‒ βαραίνουν πολύ και οι χρόνιες αδυναμίες του εργατικού κινήματος, που στην κυρίαρχη μορφή του ήταν και είναι με την υποταγή, τη μοιρολατρία, τη λογική του μικρότερου κακού ή, ακόμα χειρότερα, με τη λογική της συνεννόησης, των «υπεύθυνων» προτάσεων, του κοινωνικού εταιρισμού, της «ανάπτυξης» κ.λπ. Οι εμπειρίες των αγώνων του προηγούμενου διαστήματος, που, παρά τις καλές προθέσεις, τις επιμέρους καθυστερήσεις, ρήξεις κ.λπ., δεν μπόρεσαν να φέρουν νίκες σε κρίσιμα ζητήματα και, πολύ περισσότερο, δεν κατόρθωσαν να αποκρούσουν τη συνολική αντεργατική επίθεση, δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτό το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την επελαύνουσα επίθεση του κεφαλαίου. Αυτό έχει βαρύτατες συνέπειες για τον κόσμο της εργασίας, που καθίσταται ανήμπορος να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τη ζωή του. Υπό αυτό το πρίσμα, η ανάγκη για ένα άλλο εργατικό κίνημα, πολιτικό, ταξικά ανασυγκροτημένο και εξοπλισμένο με σύγχρονο πρόγραμμα και μορφές είναι επείγουσα και αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα. Σε μια τέτοια νέα και διαφορετική πορεία του εργατικού κινήματος μπορεί να συμβάλει και η συγκρότηση μιας Κίνησης

Αφιέρωμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Στέλλα Ζούπα | Χριστίνη Δέση Λουκά

Αναγκαία η δημιουργία Κίνησης για την εργατική χειραφέτηση ▸ «Εργαλείο δουλειάς» μέσα και μαζί με τους εργαζόμενους για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος

για την εργατική χειραφέτηση και την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Αυτή την πρόταση καταθέτουμε δημόσια ως ΝΑΡ και νΚΑ και εκτιμούμε ότι η δημιουργία της έχει καθυστερήσει δραματικά και χρειάζεται σήμερα να προχωρήσουμε πιο αποφασιστικά, καθώς η αναγκαιότητά της δείχνει να ωριμάζει σε πρωτοπόρα τμήματα των εργατικών αγώνων. Πρόκειται για μια μετωπική συσπείρωση αγωνιστών, για ένα «εργαλείο δουλειάς» μέσα και μαζί με τους εργαζομένους για την οργάνωση της αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, για να έρθει στο προσκήνιο η στρατηγική της εργατικής χειραφέτησης, η λογική ενός νέου εργατικού κινήματος. Ενός εργατικού κινήματος που θα σηκώνει το γάντι και θα αγωνίζεται με μέτρο όχι μόνο τη βελτίωση των όρων πώλησης της εργατικής δύναμης και τι μπορεί να πετύχει άμεσα, αλλά με μέτρο τις ανάγκες του και τα σύγχρονα

Συσπείρωση των αγωνιστών που συναρτούν την καθημερινή εργατική δουλειά με την απελευθέρωση της εργατικής τάξης

δικαιώματα, με ορίζοντα την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων. Που θα συγκρούεται όχι μόνο με πλευρές, αλλά κυρίως με τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής και των αστικών αναδιαρθρώσεων. Που θα πρωτοστατεί στην ανάπτυξη νέων μορφών συσπείρωσης των εργαζομένων, στην αναζωογόνηση των συνδικάτων και στη δημιουργία νέων, ειδικά σε χώρους δουλειάς του ιδιωτικού τομέα, όπου «όλα τα πλακώνει» η εργοδοτική τρομοκρατία και ο φόβος της ανεργίας. Που, απέναντι στον κατακερματισμό του κλάδου, του επαγγέλματος, των μισθών, του ωραρίου εργασίας, θα προτάσσει από συνολική σκοπιά τα ενιαία συμφέροντα των εργαζομένων. Που θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός άλλου κέντρου αγώνα, το οποίο θα διεκδικεί να αφαιρέσει την πρωτοβουλία από τον υποταγμένο συνδικαλισμό και να οργανώσει σε άλλη βάση την πάλη των εργαζομένων. Που θα προωθεί τη διεθνιστική ταξική αλληλεγγύη και ενότητα εργατικής τάξης. Μια τέτοια Κίνηση για την εργατική χειραφέτηση θα πρέπει να συσπειρώνει όλους εκείνους τους αγωνιστές που κατανοούν τη βαθιά κρίση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, που δεν θεωρούν ότι αρκούν επιμέρους «διορθώσεις» και μια αλλαγή των συσχετισμών στη ΓΣΕΕ, σε ομοσπονδίες κ.λπ. για να αλλάξει η πορεία του. Αλλά συναρτούν την καθημερινή εργατική δουλειά με την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά του καπιταλισμού, χωρίς να εξορίζουν μια τέτοια οπτική στο μακρινό μέλλον, όπου δήθεν θα έχουμε καλυτέρους όρους. Η Κίνηση θα «υποβοηθά» τα εργατικά σχήματα με επεξεργασίες και λογική, ώστε να ενοποιούνται οι αντιστάσεις, τα αιτήματα, οι αγώνες και να ενισχύονται η δράση, η λειτουργία και η παρέμβαση σε χώρους που δεν υπάρχουν εργατικά σχήματα. Επίσης, θα βοηθά στη δημιουργία νέων σχημάτων. Πάνω από όλα, χρειάζεται να είναι ανεξάρτητη από την αστική πολιτική∙ πρόκειται για μια πολιτική κίνηση πρωτοπόρων αγωνιστών για την ενίσχυση της εργατικής πολιτικής. Από αυτήν τη σκοπιά, πρωταρχικό της μέλημα πρέπει να αποτελεί η παρέμβαση εκεί όπου χτυπά η καρδιά της νέας εργατικής βάρδιας (επισφάλεια, συμβασιούχους, ανέργους) και σε μεγάλους και δύσκολους χώρους του ιδιωτικού τομέα. Το επόμενο διάστημα, το κάλεσμα για τη συγκρότηση μια τέτοιας κίνησης θα απευθυνθεί στους πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, στους αγωνιστές των σχημάτων/παρεμβάσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε αγωνιστές των σχημάτων της νέας εργατικής βάρδιας, των Εργατικών Λεσχών, στο ανένταχτο δυναμικό και στις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμερίζονται αυτή την αναγκαιότητα, σε διανοούμενους, που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη χρήσιμων επεξεργασιών. Οι καιροί είναι κρίσιμοι και η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί!

Αφιέρωμα Παναγιώτης Μαυροειδής

Αγώνας για μείωση του χρόνου εργασίας τώρα!

Ένας μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ αρκεί στη δεκαετία μας να εργάζεται μόλις 11 ώρες την εβδομάδα για την παραγωγή των ίδιων πραγμάτων που μπορούσαν να παραχθούν με 40 ώρες την εβδομάδα το 1950. Κι όμως, ο χρόνος εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αυξάνεται.

ο 1933, ο Κέινς προέβλεπε ότι το 2030 οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να δουλεύουν περισσότερο από 15 ώρες τη βδομάδα, χάρη στην αδιάκοπη άνοδο της παραγωγικότητας στον καπιταλισμό. Ως προς την παραγωγικότητα επιβεβαιώθηκε πλήρως. Σε σχέση με τον χρόνο εργασίας, τα πράγματα κινήθηκαν διαφορετικά. Το 1870 ο κόσμος δούλευε σχεδόν διπλάσιες ώρες από ό,τι σήμερα. Στη συνέχεια υπήρξε προοδευτική μείωση των ωρών εργασίας, αλλά με διακυμάνσεις από χώρα σε χώρα. Στο διάστημα 18701913 η μείωση είναι σχετικά μικρή, ωστόσο τέθηκε ο σπόρος του Σικάγου για το οκτάωρο. Η μεγαλύτερη μείωση συνέβη στο διάστημα 1913-1938 εν μέσω εργατικών επαναστάσεων, επιθετικών πρωτοβουλιών του εργατικού κινήματος, της επίδρασης της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης του 1929, αλλά και των τεχνολογικών τομών. Στη συνέχεια, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, παρά την αλματώδη άνοδο της παραγωγικότητας, η μείωση του χρόνου εργασίας επιβραδύ-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

νεται. Η τάση αυτή, ειδικά μετά το 1970, χειροτερεύει μέσω διαρκούς μείωσης της συνδικαλιστικής πυκνότητας αλλά και πολιτικών ηττών του εργατικού κινήματος σε Ανατολή και Δύση. Στην ουσία, η καμπύλη του χρόνου εργασίας στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες μετά το 1980 «επιπεδώνεται», ενώ στις αναπτυσσόμενες και νέες ανερχόμενες οικονομίες οι διακυμάνσεις είναι τεράστιες και συχνά αυξητικές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την (ενταγμένη στην καπιταλιστική αγορά) Κίνα. Ο Μαρξ, μιλώντας για έναν καπιταλισμό που δεν είχε γνωρίσει στην πλήρη ωριμότητά του, είχε αναλύσει με επιστημονική ακρίβεια τους «νόμους» στην εξέλιξή του. Είχε εξηγήσει ότι ο συνολικός χρόνος εργασίας αποτελεί άθροισμα του «αναγκαίου» για την αναπαραγωγή και επιβίωση της εργατικής δύναμης χρόνου και του «πρόσθετου» χρόνου υπερεργασίας κατά τον οποίο ο πλούτος που παράγεται (υπεραξία) λαφυραγωγείται από το κεφάλαιο. Ο καπιταλιστής θα ήθελε να αυξάνει απόλυτα τον χρόνο εργασίας (απόσπαση απόλυτης υπεραξίας), ωστόσο αυτό έχει ορισμένα φυσικά βιολογικά

Η διεκδίκηση του 6ωρου30ωρου αποτελεί στόχο πρώτης γραμμής, μέτρο της εργατικής πολιτικής και της νέας κομμουνιστικής πολιτικής όρια. Σίγουρα, ωστόσο, αυξάνει την αναλογία του χρόνου υπερεργασίας σε σχέση με τον αναγκαίο χρόνο (απόσπαση σχετικής υπεραξίας). Τα σημερινά δεδομένα τον επιβεβαιώνουν εφιαλτικά. Ένας μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ αρκεί στη δεκαετία μας να εργάζεται μόλις 11 ώρες την εβδομάδα για την παραγωγή των ίδιων πραγμάτων που μπορούσαν να παραχθούν με 40 ώρες την εβδομάδα το 1950. Οι συγκρίσεις είναι ανάλογες για όλες τις καπιταλιστικές χώρες, παρά τις διαφορές ανάπτυξης. Η Γερμανία είναι η μοναδική χώρα όπου, παρά τη μεγάλη επιβράδυνση του ρυθμού, ο χρόνος εργασίας συνεχίζει να μειώνεται. Ωστόσο η κλοπή του κεφαλαίου σε βάρος της

εργασίας είναι τεράστια. Στο διάστημα 1951-2017 οι ετήσιες ώρες εργασίας για ένα εργαζόμενο μειώνονται κατά 44%, ενώ η παραγωγικότητα της εργασίας στο ίδιο διάστημα αυξάνεται κατά 1.242%. Στην Ελλάδα στο διάστημα 1951-2017 οι ετήσιες ώρες εργασίας μειώθηκαν μόλις κατά 14%, ενώ η παραγωγικότητα της εργασίας αυξήθηκε κατά 80%! Ο ελληνικός καπιταλισμός αναπτύσσεται κόντρα στις θεωρίες της «Ψωροκώσταινας», αλλά η εργατική τάξη δεν βελτιώνει τη θέση της σημαντικά. Παρά τα μυθεύματα των μνημονιακών ευρωκολάκων, οι ώρες εργασίες στην Ελλάδα για έναν εργαζόμενο είναι οι περισσότερες ετησίως στην ΕΕ και από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Είναι σταθερά πάνω από 2.000, όταν στη Γερμανία είναι 1.300. Ο απόλυτα δίκαιος στόχος για μείωση του χρόνου εργασίας σε 30 ώρες τη βδομάδα (5Χ6=30), αλλά και η συζήτηση για βδομάδα 4 εργάσιμων μερών αντί για 5, δεν αποτελεί συνδικαλιστικό ερώτημα, μαζί με εκατό άλλα σημαντικά και δευτερεύοντα. Είναι πολιτικός στόχος και αποτελεί «σημείο συνάντησης» δύο αναγκαίων πολιτικών μετατοπίσεων. Από τη μια, το εργατικό κίνημα, καλείται να επαναπροσδιορίσει πολιτικά το ρόλο του, διεκδικώντας τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και η απελευθέρωση του χρόνου εργασίας είναι κομβικό στοιχείο. Από την άλλη, η κομμουνιστική αριστερά οφείλει να επανασυνδεθεί με την εργατική τάξη, δίνοντας σύγχρονη υπόσταση σε καθολικές εργατικές διεκδικήσεις. Ο κομμουνισμός πρέπει να περιγραφεί όχι μόνο ως μια κοινωνία εξισωτικής διανομής του όποιου παραγόμενου πλούτου, αλλά ένα σύνολο κοινωνικών σχέσεων που αναφέρονται φυσικά στην κοινοκτημοσύνη του πλούτου, αλλά και στον χρόνο, το χώρο, την ελευθερία και το συνολικό πολιτισμικό «ευ ζην» με όρους αλληλεγγύης και οικολογικής ισορροπίας.

Λιγότερη δουλειά για όλους, χωρίς «ευελιξία», με αυξήσεις μισθών Τα άθλια μεροκάματα οδηγούν τους εργαζόμενους στην πολύωρη εργασία

μείωση του χρόνου εργασίας δεν είναι απώτερος στόχος του μέλλοντος, αλλά δυνατότητα και αναγκαιότητα του σήμερα. Τα στοιχεία διαψεύδουν τον μύθο ότι ο αυξημένος πλούτος προϋποθέτει αυξημένο χρόνο εργασίας. Αρκεί να δούμε τη σύγκριση Ελλάδας και Γερμανίας. Η μείωση του εργάσιμου χρόνου που διεκδικούν οι κομμουνιστές δεν έχει σχέση με την «ευλύγιστη εργασία» ή την μερική απασχόληση. Αντίθετα, το σταθερό για όλους μειωμένο ωράριο, δημιουργεί

θέσεις εργασίας, αλλά και δίνει τη δυνατότητα να μην υπάρχουν part-time εργασίες. Το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι δεν θέλουν το μειωμένο ωράριο επειδή «θέλουν να βγάλουν χρήματα» αποτελεί αντιστροφή της πραγματικότητας. Πράγματι, πολλοί πιέζονται ακόμη και για δεύτερη δουλειά, εξαιτίας τόσο των χαμηλών μισθών, όσο και της διαρκούς εργασιακής ανασφάλειας. Στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο σε αυτήν, οι εργάτες «παρακαλούν» για λίγες ώρες υπερωρία, έστω χωρίς προσαύξηση πληρωμής, απλά

διότι, το μεροκάματο δεν φτάνει για τα στοιχειώδη. Έτσι, ο εργοδότης, από τη μια, καμώνεται πως «κάνει ψυχικό» και, από την άλλη, κλέβει την πρόσθετη αμοιβή, αλλά και φτηναίνει την εργοδοτική εισφορά, καθώς είτε 8 είτε 10 είναι οι ώρες, ένα ένσημο πληρώνει. Η μείωση της διάρκειας της εργάσιμης μέρας σε ώρες ή/και των εργάσιμων μερών της εβδομάδας, πηγαίνει μαζί από τον αγώνα για δουλειά για όλους, με όλα τα δικαιώματα, χωρίς μείωση αλλά αύξηση αποδοχών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Η απαρχή Η δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση είναι ουσιαστικά αυτή που καθόρισε την οικονομική πραγματικότητα του κόσμου όπως είναι σήμερα και εδραίωσε τον βιομηχανικό καπιταλισμό. Το αίτημα για οκτάωρο συνδέεται με μια σειρά σημαντικών μετασχηματισμών στην ιστορία της εργασίας και της παραγωγής: την τάση της αποειδίκευσης, την τάση συγκεντροποίησης, τον μηχανολογικό εκσυγχρονισμό και ουσιαστικά τη γένεση του βιομηχανικού προλεταριάτου. Στη μανιφακτούρα, το εκτεταμένο δηλαδή εργαστήριο, ο άνδρας τεχνίτης διατηρούσε την αυτονομία του, παρότι ο χώρος εργασίας ή τα βασικά μέσα παραγωγής ανήκουν στο βιομήχανο. Σε αυτό το παραγωγικό πλαίσιο, ο άνδρας τεχνίτης ελέγχει το χρόνο, την ένταση, τη διαδικασία και την ποιότητα της εργασίας, ενώ εμπλέκει υπό την πατριαρχική δομή, όλη την οικογένεια, γυναίκες και παιδιά, σε δευτερεύουσες εργασίες. Όταν στα μέσα του 19ου αιώνα εμφανίζεται η τάση της εργοδοσίας να ελέγξει, να τυποποιήσει μέσα από την επιστημονική οργάνωση της παραγωγής και σύγχρονες μηχανές, και να οργανώσει κεντρικά την παραγωγική διαδικασία, οι άνδρες τεχνίτες αντιστέκονται και ριζοσπαστικοποιούνται. Ουσιαστικά, οι ίδιοι μετατρέπονται σε ανειδίκευτους προλετάριους ή τη θέση τους καταλαμβάνουν ανειδίκευτοι εργάτες, γυναίκες και παιδιά. Το πατερναλιστικό πλαίσιο της οργάνωσης της εργασίας υπό την προστασία του πατέρα άνδρα ημιαυτόνομου τεχνίτη καταρρέει και εμφανίζεται το πατερναλιστικό πλαίσιο του βιομήχανου εργοδότη. Εμφανίζεται καθαρά η πόλωση ανάμεσα, από τη μία στην εργοδοσία που έχει στην κατοχή της το επενδυμένο κεφάλαιο, τις εγκαταστάσεις και τον έλεγχο του προϊόντος και από την άλλη τη μισθωτή εργασία κατέχοντας μόνο την εργατική της δύναμη. Όλα λοιπόν αλλάζουν και γεννιέται το αίτημα για οκτάωρο, μαζί με εκείνα της προστασίας από ατυχήματα, της γυναικείας και παιδικής εργασίας, αλλά και αιτήματα μισθολογικά ή σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση. Αυτή η φάση που αφορά κυρίως την περίοδο 1850-1914, συνδέεται με δημογραφική ανάπτυξη, περαιτέρω αστικοποίηση και μεγάλη ανάπτυξη μεταφορών και αγορών.

Αφιέρωμα

Κώστας Παλούκης

Μισός αιώνας σκληρών αγώνων για να γίνει πράξη το 8ωρο

χεδόν όλα τα συνδικάτα στα μέσα του 19ου αιώνα οργάνωναν ειδικευμένους εργάτες. Η υπόθεση του οκταώρου όμως αφορά το βιομηχανικό προλεταριάτο. Είναι η εποχή που ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς αναλαμβάνουν να εξηγήσουν τον σύγχρονο καπιταλισμό και να προσφέρουν στο νέο προλεταριάτο θεωρητικά και πολιτικά εργαλεία για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και να ονειρευτούν έναν άλλον κόσμο, με την εργατική τάξη ελεύθερη και κυρίαρχη της βιομηχανικής κοινωνίας. Στη Βρετανία οι αντιπαραθέσεις για το ωράριο και τον έλεγχο της εργασίας χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 1860. Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1870, η ζήτηση για εργασία ήταν τέτοια ώστε οι εργαζόμενοι βρέθηκαν σε μια άνευ προηγουμένου ισχυρή

Σικάγο 1886: Ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς. Άνδρες και γυναίκες έκαναν πορείες στους δρόμους κρατώντας κόκκινες και μαύρες σημαίες, τις οποίες η αστυνομία διέλυε, χτυπώντας με ρόπαλα

διαπραγματευτική θέση. Η απεργία αποτελούσε σημαντικό μέρος του συνδικαλιστικού οπλοστασίου. Μάλιστα, σχεδόν όλες οι απεργίες ξεκίνησαν από τα απλά μέλη. Στη Γαλλία, μετά την Κομμούνα του 1871 το ριζοσπαστικοποιημένο κίνημα των εργατών τεχνιτών βίωσε μια μεγάλη συντριβή που κράτησε για χρόνια. Στη Γερμανία ο αντισοσιαλιστικός νόμος του Βίσμαρκ οδήγησε το κίνημα σε υποχώρηση, ενισχύοντας τις ρεφορμιστικές τάσεις. Στις ΗΠΑ, τα πράγματα θα ακολουθήσουν μια διαφορετική πορεία εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής επέκτασης προς τη Δύση και τη δυνατότητα εκμετάλλευσης μιας εργατικής τάξης, η οποία διαρκώς ανανεώνεται λόγω της αδιάκοπης υποδοχής μεταναστών. Κυριαρχεί ο ενδοταξικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε συντηρητικά σωματεία παλαιών αγγλοσαξόνων ειδικευμένων τεχνιτών με κα-

τοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα (Ιππότες της Εργασίας) και τη μεγάλη θάλασσα της ανειδίκευτης εργασίας των μεταναστών χωρίς δικαιώματα. Η συσσώρευση της οργής προκάλεσε ένα μεγάλο απεργιακό ξέσπασμα το 1877, με αρχή μια μεγάλη απεργία στους σιδηροδρόμους. Ακολούθησε μια σχεδόν εξεγερσιακή κατάσταση στη Βαλτιμόρη. Στο Σικάγο, με εκτεταμένη ανεργία και πείνα, η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα τεταμένη. Ριζοσπάστες ρήτορες έβγαζαν λόγους καλώντας σε επανάσταση. Η απεργία ξεκίνησε κι εκεί από τους σιδηροδρόμους παραλύοντας όλο το μεσοδυτικό σύστημα μεταφορών. Οι απεργίες και οι μάχες επεκτάθηκαν μέχρι την ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού. Η καταστολή ήταν σκληρή και οδήγησε στην ήττα. Πολλοί υποχρεώνονταν να υπογράψουν δηλώσεις ότι δεν θα διεκδικήσουν ξανά το οκτάωρο.

Αφιέρωμα

Η σφαγή στην πλατεία Χέιμαρκετ σημάδεψε τον αγώνα των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο Το ριζοσπαστικοποιημένο προλεταριάτο όμως εξοπλιζόταν και οργανωνόταν παράνομα σε δάση. Η μετανάστευση μορφωμένων και με σοσιαλιστική αλλά και αναρχική συνείδηση εργατών από τις χώρες των ηττημένων εξεγέρσεων ενίσχυσε τις τάσεις πολιτικής οργάνωσης. Η πιο ριζοσπαστική πόλη ήταν το Σικάγο. Το 1885 ήταν το έτος της μεγάλης προπαγάνδας για το οκτάωρο και οι αναρχικοί πρωταγωνιστούσαν υψώνοντας την κόκκινη σημαία σε όλες τις συγκεντρώσεις. Ο χειμώνας του 1886 ήταν πολύ βαρύς. Ισχνοί, ρακένδυτοι άντρες και γυναίκες έκαναν πορείες στους δρόμους κρατώντας κόκκινες και μαύρες σημαίες, τις οποίες η αστυνομία διέλυε κλοτσώντας και χτυπώντας με ρόπαλα. Τον Φλεβάρη, η εργοδοσία της εταιρίας Μακ Κόρμικ αποφάσισε να αντιμετωπίσει τις απεργίες βίαια, προσλαμβάνοντας 300 πιστολάδες μπράβους της εταιρίας Πίνκερτον για να προστατέψουν τους απεργοσπάστες. Αυτό προκάλεσε μεγάλη αγανάκτηση στους εργάτες. Το σωματείο των τεχνιτών εργατών, οι Ιππότες της Εργασίας του Σικάγο, απέσυρε τη στήριξη στο κίνημα παρουσιάζοντας τους εργάτες ως αναρχικούς και αλλοδαπούς. Στις 3 Μαΐου πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από τη Μακ Κόρμικ. Ο Αύγουστος Σπάικ μιλούσε για το οκτάωρο όταν η βάρδια τελείωσε και οι απεργοσπάστες βγήκαν. Ακολούθησε μια μάχη με πέτρες, τούβλα, ακόμη και πυροβολισμούς. Κατέφτασε η αστυνομία και άνοιξε πυρ σκοτώνοντας πολλούς και τραυματίζοντας περισσότερους. Ο Σπάις ζητούσε εκδίκηση. Το βράδυ 3.000 εργάτες και εργάτριες συγκε-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

ντρώθηκαν στην πλατεία Χέιμαρκετ, αλλά η συγκέντρωση σύντομα διαλύθηκε λόγω βροχής. Η αστυνομία διέταξε την παρέλαση των αστυνομικών προς την πλατεία για τη διάλυση των 500 πλέον συγκεντρωμένων. Τότε, κάποιος πέταξε μια βόμβα κοντά στους αστυνομικούς και αυτοί άρχισαν να πυροβολούν αδιάκριτα εναντίον του πλήθους αλλά και των ίδιων. Οι διαδηλωτές απάντησαν επίσης με όπλα. Όλα αυτά μέσα σε δύο ή τρία λεπτά. Τραυματίστηκαν 67 αστυνομικοί και 7 σκοτώθηκαν. Τα θύματα από τη μεριά των εργατών ήταν διπλάσια ίσως και τριπλάσια. Το κλίμα στον τύπο ήταν αρνητικό,απαιτώντας τιμωρία των αναρχικών: «Κρεμάστε τους και δικάστε τους μετά». Μάλιστα, οι συγκεντρωμένοι έξω από το δικαστήριο πανηγύρισαν την καταδίκη σε θάνατο. Κάποιοι μετά από πιέσεις έλαβαν χάρη. Οι Φίσερ, Έγκελ, Σπάις και Πάρσονς θα κρεμαστούν. Την ίδια περίοδο στη Βρετανία πρώτα οργανώθηκε συνδικαλιστικά η νέα εργατική αριστοκρατία των μηχανικών. Ακολούθησαν τα γενικά συνδικάτα στα τέλη της δεκαετίας του 1880 και στις αρχές της δεκαετίας του 1890, ο συνδικαλισμός των ανειδίκευτων. Ο βασικός διαχωρισμός των παλαιών και των νέων συνδικαλιστών είναι το αίτημα της νομοθέτησης της οκτάωρης ημέρας. Το 1886 ο Τομ Μαν εξέδωσε ένα φυλλάδιο με τίτλο «Τι σημαίνει οκτώ ώρες εργασίας στους εργαζόμενους», στην οποία διαμαρτυρήθηκε για την αδράνεια των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο θέμα. Ωστόσο, το οκτάωρο αποτέλεσε ένα μεγάλο ζήτημα στο συνέδριο του 1887. Το 1890 το Συνδικαλιστικό Συμβούλιο του Λονδίνου οργάνωσε τη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς του 1890 για την οκτάωρη ημέρα εργασίας. Η απεργία ορόσημο για το νέο εργατικό κίνημα στάθηκε η απεργία των λιμενεργατών του Λονδίνου. Ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου 1889 και κατέληξε σε μια νίκη για τους 100.000 απεργούς, δημιουργώντας ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Θα ακολουθήσει μια περίοδος μαχητικών αγώνων, με άνοδο του Εργατικού Κόμματος, αλλά το βρετανικό εργατικό κίνημα θα βιώσει την πλέον ρεφορμιστική περίοδο. Οι βρετανικές κυβερνήσεις είναι σε θέση να προσφέρουν υποχωρήσεις με αντάλλαγμα τη συναίνεση στην ιμπεριαλιστική πολιτική. Εξάλλου, υπάρχουν οι Ινδίες και οι Ινδοί ως φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Στη Γαλλία, αντίστοιχα, η εκβιομηχάνιση στον Βορρά διαμορφώνει ένα νέο βιομηχανικό προλεταριάτο αποτελούμενο κυρίως από μετανάστες από τη Βρετάνη και το Βέλγιο. Την 1η Μαΐου 1891 συνέβη το Fusillade de Fourmies. Ήταν η πρώτη γαλλική και διεθνής γιορτή της Διεθνούς Ημέρας Εργατών, ο πρώτος εορτασμός της Πρωτομαγιάς. Ο στρατός πυροβόλησε ειρηνικούς απεργούς: εννέα εργάτες σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων ήταν ένας νέος εργαζόμενος ο οποίος θα παραμείνει σύμβολο, ο Marie Blondeau. Οι πυροβολισμοί της 1ης Μαΐου στη Fourmies προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση σε όλη τη Γαλλία. Θα ακολουθήσει μια νέα άνοιξη του συνδικαλιστικού κινήματος των βιομηχανικών εργατών.

Η Οκτωβριανή επανάσταση τομή στα εργατικά δικαιώματα

ι σημαντικότερες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις έγιναν την περίοδο 1906-1914. Οι αστικές τάξεις όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών ετοιμάζονταν για τη μεγάλη πολεμική σύγκρουση και προσπαθούσαν να ενσωματώσουν το βιομηχανικό προλεταριάτο στην εθνική υπόθεση την ώρα που οργανώνονται μεγάλες απεργίες. Με την ίδρυση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και των μαζικών σοσιαλιστικών και εργατικών κομμάτων στην Ευρώπη και την Αμερική οι πιέσεις για ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος εντείνονται. Το παράδειγμα της κοινωνικής νομοθεσίας της Γερμανίας και των άλλων βόρειων βιομηχανικών κρατών εξελίσσεται σε διεθνές πρότυπο. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται ο τεϊλορισμόςφορντισμός. Ο τεϊλορισμός θριάμβευσε ανάμεσα στα 1900 και στα 1920 με τη μορφή του φορντισμού, δηλαδή την εισαγωγή στην εργασιακή διαδικασία μηχανών που αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας μέσω βελτιστοποίησης του κατατεμαχισμού της. Η αυτοκινητοβιομηχανία Φορντ θα καταφέρει με αυτόν τρόπο να περάσει στη μεγάλη εποχή της μαζικής παραγωγής με το μοντέλο Τ. Ως αντάλλαγμα στη μετατροπή του εργάτη σε αλλοτριωμένο εξάρτημα της μηχανής προσφέρεται το οκτάωρο και καλύτεροι μισθοί. Βέβαια, η μεγάλη τομή θα έρθει με την Οκτωβριανή επανάσταση. Μόλις τρεις μέρες μετά την επικράτηση των επαναστατών το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού πήρε απόφαση «Για την καθιέρωση της οκτάωρης εργάσιμης ημέρας». Η Σοβιετική εξουσία την επικύρωσε

νομοθετικά και κατοχύρωσε στον Εργατικό Κώδικα όλα τα αιτήματα του πρώτου Προγράμματος στον τομέα της προστασίας της εργασίας. Στις 13 Νοέμβρη 1917 νομοθετείται η καθολική ασφάλεια για όλους τους εργάτες και αγρότες και σταδιακά θεμελιώνεται ένα πρότυπο σύστημα υγειονομικής πρόνοιας και περίθαλψης. Ουσιαστικά, η κυβέρνηση των Σοβιέτ επιχειρεί να γενικεύσει κατακτήσεις που είχαν μερικώς επιτευχθεί στη Δύση. Σε αυτήν την κατεύθυνση υιοθετεί και τον τεϊλορισμό φορντισμό. Μόλις επιτεύχθηκε μια σχετική οικονομική ανόρθωση, στις 15 του Οκτώβρη 1927 η Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΣΣΔ διακήρυξε το πέρασμα από την οκτάωρη εργάσιμη μέρα στην επτάωρη, χωρίς μείωση του μεροκάματου. Στη διάρκεια των επόμενων πέντε-έξι χρόνων η επτάωρη εργάσιμη μέρα καθιερώθηκε για την πλειονότητα των εργατών και υπαλλήλων, αλλά οι συνθήκες υποχρέωσαν το Σοβιετικό κράτος να επαναφέρει το οκτάωρο. Πρόκειται για μια βαθύτατα κοινωνικο-οικονομική ανατροπή που άλλαξε το συσχετισμό υπέρ της εργατικής τάξης σε όλον τον κόσμο. Κατά τον μεσοπόλεμο, ο Τζον Μέιναρντ Κέινς θα επισκεφθεί την ΕΣΣΔ και θα «αντιγράψει» με τη σειρά του προς όφελος αυτή τη φορά του καπιταλισμού δημιουργώντας το κεϊνσιανό δυτικό μοντέλο. Σε όλες τις δυτικές χώρες θεσμοθετούνται σύγχρονες εργατικές νομοθεσίες, ενώ στο πλαίσιο της Κοινωνίας των Εθνών λειτουργεί το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, το οποίο προωθεί την εργατική νομοθεσία σε όλες τις χώρες.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ένας χρόνος και πλέον πανδημίας, με ατελείωτο αντιδραστικό lockdown και τους νέους και τις νέες συχνά στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Πώς βίωσε η νεολαία τους τελευταίους 14 μήνες;

Όλους αυτούς τους μήνες η νεολαία βίωσε με τον χειρότερο τρόπο τις νέες συνθήκες που έφερε η πανδημία. Μείναμε σπίτι, δουλέψαμε από το σπίτι, αποστασιοποιηθήκαμε από παρέες, φίλες και φίλους χάνοντας πολλές φορές ακόμα και τη δυνατότητα κοινωνικοποίησης στο δημόσιο χώρο, ενώ δεχόμασταν όλα τα πυρά της κυβέρνησης ως οι βασικοί υπεύθυνοι για τη διασπορά του κορονοϊού. Απέναντι σε μια γενικευμένη επίθεση εναντίον μας όλους αυτούς τους μήνες σε όλες τις πτυχές της ζωής μας (υγεία, παιδεία, εργασία, ελευθερίες) συμβάλλαμε στο να δημιουργηθεί ανάχωμα σε αυτή την «νέα κανονικότητα», με αποτέλεσμα να δεχτούμε σε πολλές περιπτώσεις ακραία καταστολή μετρώντας πρόστιμα, ξύλο και συλλήψεις. Τους τελευταίους μήνες που γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με τα απανωτά «σκληρά» lockdown και τις παράλογες απαγορεύσεις, η νεολαία είναι ένα καζάνι που βράζει. Μένει να κριθεί πως όλη αυτή η συσσωρευμένη αγανάκτηση και οργή θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στους κρίσιμους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της επόμενης ημέρας. ▶ Τώρα η κυβέρνηση προαναγγέλλει σχέδιο «συμμετοχής» της νέας γενιάς στην επιχείρηση επανεκκίνησης της… οικονομίας. Είναι αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη σήμερα;

Πρόκειται για άλλο ένα «μέτρο» της κυβέρνησης που μας πλασάρεται με ωραίο περιτύλιγμα, ενώ στην πραγματικότητα στοχεύει στην επανεκκίνηση της αγοράς και στην περαιτέρω ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το σχέδιο περιλαμβάνει επιδότηση των νέων για παρακολούθηση πολιτιστικών δρώμενων, πρόσβαση στον τουρισμό, voucher για αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγράμματα κατάρτισης. Οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας αλλά και όλου του λαού δεν έχουν καμία σχέση με τα ψίχουλα που μας

στον

Υρώ Ροζάνα μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και της νΚΑ

Η νεολαία καζάνι που βράζει, έτοιμο να εκραγεί! «Η νέα γενιά με τον αυθορμητισμό, τη δημιουργικότητα και την έντονη διάθεση για ζωή κουβαλάει μια εκρηκτική μαγιά που μπορεί να την κάνει δυνητικά ύτερων πυροκροτητή ευρύτερων ξεων. κοινωνικών εξελίξεων. Χρειάζεται οι νέοιι εργαζόμενοι και νες οι νέες εργαζόμενες υν να μαζικοποιήσουν εία, τα ταξικά σωματεία, να τους δώσουν νέα ουν πνοή, να παλέψουν για ένα νέο ό μαχητικό εργατικό κίνημα», δηλώνειι τή στο Πριν η μισθωτή μηχανικός και μέλος του ΣΜΤ Υρώ Ροζάνα.

με σερβίρουν. Αυτό που έχουμε ρα πραγματικά ανάγκη σήμερα ωείναι η απρόσκοπτη και δωιρεάν πρόσβαση στον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, την υγεία και την παιδεία. ▶ Την ίδια ώρα βέβαια καταθέτει και το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Ποια είναι η πραγματικότητα, οι εργασιακές συνθήκες που βιώνουν ήδη οι νέοι στους χώρους δουλειάς;

Οι νέες και οι νέοι ως κομμάτι της νέας εργατικής βάρδιας βιώνουν μια αναβαθμισμένη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Με πρόσχημα την

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη μετατρέπει τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες σε κανονικότητα, την οποία επιχείρησε να εδραιώσει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

πανδημία ελαστικοποιούνται πλήρως οι εργασιακές σχέσεις, επιβάλλονται μειώσεις μισθών, εξαντλητικά ωράρια, επικίνδυνες υγειονομικές συνθήκες σε χώρους εργασίας. Επιπλέον, εκατοντάδες θέσεις εργασίας χάνονται καθημερινά δημιουργώντας μια νέα στρατιά ανέργων. Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν εξαιρέσεις και μεμονωμένα περιστατικά αλλά μια καθημερινότητα για την πλειοψηφία των εργαζομένων και ειδικά της νέας γενιάς. Και όλα αυτά στο όνομα της ανάπτυξης και των οικονομικών δεικτών για τα κέρδη των αφεντικών. ▶ Πολλοί ισχυρίζονται ότι στην πράξη το 8ωρο έχει καταργηθεί προ πολλού, ειδικά για τους νέους εργαζόμενους. Οπότε γιατί τόσες αντιδράσεις, σε τι επηρεάζει το μέλλον σας;

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη έρχεται να μετατρέψει όλες τις παραπάνω εργοδοτικές αυθαιρεσίες σε κανονικότητα. Μια κανονικότητα που επιχείρησε να εδραιώσει και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον εργασιακό νόμο της Αχτσιόγλου. Μέσω του νέου νομοσχεδίου όλος ο εργάσιμος και μη χρόνος των εργαζομένων θα ελέγχεται πλήρως από τα αφεντικά και κατ’ επέκταση το κεφάλαιο μεγιστοποιώντας την εκμετάλλευση και την απόσπαση υπεραξίας, καθώς πλέον θα δουλεύουμε και με τον «νόμο» 10 ώρες την ημέρα ανάλογα με τις απαιτήσεις της ρ εργοδοσίας. Οι επιτρεπόμενες υπ υπερωρίες αυξάνονται σε 150 σε όλους τους κλάδους ενώ σε ορ ορισμένους κλάδους προβλέπε πεται απασχόληση και τα Σαββ βατοκύριακα. Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενες/οι γίνονται έρμαιο στα χέρια των αφεντικών μέσω της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της επιβολής της α ατομικής διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία. Παράλληλα καταστρατηγείται το διλα, κα καίωμα στην απεργία και η δυνα νατότητα οργάνωσης και αντίστασης στου χώρους εργασίας εισάγοντας υποχρεωτικά τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» και φακελώνοντας τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που αγωνίζονται.

▶ Υπό αυτήν την έννοια, ο φετινός εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί κάτι το ξεχωριστό;

Φέτος η 6η Μάη θέλουμε και πρέπει να αποτελέσει μέρα απεργίας και αγώνα ενάντια στο αντεργατικό και αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να βάλουμε φρένο σε κυβέρνηση και κεφάλαιο που θέλουν να μας μετατρέψουν σε σύγχρονους δούλους επιβάλλοντας νέες ιστορικού χαρακτήρα αντεργατικές τομές, προκειμένου να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση που οξύνεται λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Δεν περιμένουμε τίποτα από τον αστικοποιημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αντίθετα, οργανωνόμαστε στους χώρους εργασίας μέσω των πρωτοβάθμιων σωματείων και επιτροπών αγώνα, απεργούμε και κατεβαίνουμε στο δρόμο όχι απλά για να αντισταθούμε στην κυρίαρχη πολιτική που μας επιβάλλεται, αλλά για να θέσουμε επί τάπητος την αναγκαιότητα συνολικής ανατροπής αυτής της πολιτικής, ώστε να μην πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες την κρίση. ▶ Πώς μπορούν να συμβάλουν οι νέοι άνθρωποι στον αγώνα ενάντια στο νόμο-έκτρωμα αλλά και στην συνολική αντεπίθεση του κόσμου της εργασίας;

Η νέα γενιά με τον αυθορμητισμό, τη δημιουργικότητα και την έντονη διάθεση για ζωή κουβαλάει μια εκρηκτική μαγιά που μπορεί να την κάνει δυνητικά πυροκροτητή ευρύτερων κοινωνικών εξελίξεων. Χρειάζεται οι νέοι εργαζόμενοι και οι νέες εργαζόμενες να μαζικοποιήσουν τα ταξικά σωματεία, να τους δώσουν νέα πνοή, να παλέψουν για ένα νέο μαχητικό εργατικό κίνημα. Σε κρίσιμες στιγμές των αγώνων η νεολαία καθόρισε τις εξελίξεις! Έτσι θα γίνει και τώρα! Το νομοσχέδιο τους θα ανατραπεί! Το σύστημα δεν έχει να προσφέρει κανένα θετικό όραμα για την πλειοψηφία της νεολαίας και των εργαζομένων. Με ένα συνολικό πρόγραμμα πάλης που θα φέρει στο προσκήνιο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες θα διεκδικήσουμε συλλογικά έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Δε θα ζούμε μόνο για να δουλεύουμε, θα αγωνιστούμε για να ζήσουμε αλλιώς!

Νεολαία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Ιωάννα Καρδάρα

∆ΙΕΚ∆ΙΚΗΣΗ

τα α μ ή τ ρ ι κ Σ Κούριερ: ό ν ι ρ ε μ η θ α αγώνα σε κ «Γολγοθά»

ε αμείωτη ένταση συνεχίζεται η καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κλάδο των ταχυμεταφορών, οι οποίοι διαρκώς εκτίθενται σε συνθήκες «μαύρης»ανασφάλιστης, καθώς και ενοικιαζόμενης εργασίας. Επιπλέον, δεν είναι λίγα τα εργατικά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί, κοστίζοντας σε κάποιες περιπτώσεις και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων. Η κατάσταση επιδεινώθηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν και οι ταχυμεταφορείς κλήθηκαν να εργαστούν σε ακόμα πιο εξαντλητικούς ρυθμούς και ωράρια, με λιγοστά μέσα προστασίας απέναντι στις ειδικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Τελευταίο περιστατικό εργασιακής ασυδοσίας και αυθαιρεσίας στον κλάδο ήταν οι απολύσεις στις οποίες προχώρησε μέσα σε μία εβδομάδα η Γενική Ταχυδρομική, πετώντας στον δρόμο πέντε εργαζομένους, χωρίς καμία προειδοποίηση, ενώ αρνήθηκε και την ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε ακόμα τέσσερις εργαζομένους. Παράλληλα, ένα ακόμη γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των εργαζομένων ήταν ο εντοπισμός θετικού κρούσματος κορονοϊού σε συνάδελφό τους στο κατάστημα της συγκεκριμένης εταιρείας στα Πετράλωνα, κάτι το οποίο όμως η διεύθυνση του καταστήματος απέκρυψε από τους εργαζομένους μέχρι το τέλος της βάρδιάς τους. Μάλιστα, το κατάστημα την επόμενη μέρα άνοιξε κανονικά. Γι’ αυτόν τον λόγο την Παρασκευή 9 Απριλίου η Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια πραγματοποίησε παρέμβαση έξω από το κατάστημα μαζί με μέλη του Σωματείου Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ). «Η πρώτη απάντηση απέναντι στην κατάσταση από τον υπεύθυνο διακίνησης του καταστήματος ήταν ειρωνεία απέναντι στους εργαζόμενους, καθώς

αρνήθηκε να βγει από το κατάστημα και να απαντήσει στα ερωτήματά τους, ενώ τους παρέπεμψε σε υπεύθυνο από τα κεντρικά. Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία, ήρθε το εν λόγω στέλεχος, το οποίο και υποστήριξε πως όλοι οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν εντός μισάωρου για το κρούσμα και πως τα οχήματα απολυμαίνονται συστηματικά, ενώ οι εργαζόμενοι μας ενημέρωσαν ότι εδώ και τουλάχιστον δύο εβδομάδες δεν διατίθενται καν αντισηπτικά στους διανομείς», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Attack. Επιπλέον, όπως καταγγέλλει η συλλογικότητα, οι εργαζόμενοι τον διέψευσαν λέγοντας πως ενημερώθηκαν 2-3 ώρες μετά, ενώ οι περισσότεροι δεν ενημερώθηκαν καν από την εταιρεία, αλλά από άλλους συναδέλφους τους! Τελικά, έπειτα από πίεση από μεριάς των εργαζομένων, αγοράστηκαν μάσκες υψηλής προστασίας για όλους τους εργαζόμενους του καταστήματος και αποφασίστηκε πως θα μπαίνουν ένας-ένας στην αποθήκη για πάρουν τα δρομολόγιά τους για να μην συνωστίζονται.

«Να γίνει η αρχή για την αναδιοργάνωση του κινήματος»

«Δεκάδες εκδικητικές λέει απολύσεις», α ο Κλείντι Δήμ του ΣΕΤΤΕΑ

Οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές, στον δύσκολο αυτό καθημερινό αγώνα που δίνουν, δεν είναι μόνοι τους. Ειδικότερα τον τελευταίο ένα χρόνο, δεν είναι λίγες οιι κινητοποιήσεις που έχουν γίνει τόσοο από τα ίδια τα σωματεία για τους ερ-γαζόμενους στις ταχυμεταφορές όσοο και από συλλογικότητες, εργατικά ά σχήματα και πρωτοβουλίες για τηνν ανεργία και την επισφάλεια. «Από τη μια έχουμε τους εργοδόότες οι οποίο κάνοντας “ταμείο”, προοχωράνε σε απολύσεις και εργοδοτιτική τρομοκρατία, γνωρίζοντας πως ως στην αγορά δεν υπάρχουν θέσεις εις εργασίας και χτίζουν πάνω σ’ αυτό υτό τη νέα τάξη πραγμάτων στα εργαγασιακά. Η Γενική Ταχυδρομική έχει χει προχωρήσει σε δεκάδες εκδικητικές κές απολύσεις το τελευταίο διάστημα. ημα. οροΠαράλληλα, τα μέτρα για τον κοροίναι νοϊό στους χώρους εργασίας είναι ανύπαρκτα, με πιο χαρακτηριστικό τικό παράδειγμα αυτό της ACS Αλίμου, μου, όπου υπήρχαν εξωτερικές χημικές μικές τουαλέτες», δηλώνει στο Πριν ο οργανωτικός γραμματέας του ΣΕΤΤΕΑ, ΤΕΑ, Κλείντι ∆ήμα. «Καταστήματα έχουν χουν αλλάξει χέρια σε ένα βράδυ, χωρίς να αναγνωρίσουν προϋπηρεσίες η να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ACS Κηφισιάς πέρυσι τον Αύγουστο και πιοο πρόσφατα η Γενική Περιστερίου, που ου την επόμενη μέρα οι εργαζόμενοι βρήκαν ρήκαν κλειστό το κατάστημα χωρίς καμία α ενημέρωση. Στην Easy Mail το απλήρωτο λήρωτο ωράριο το έχουν εφαρμόσει εδώ και δύο χρόνια», προσθέτει.

«Στηρίζουμε όποια και όποιον αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του με μαζική, διαρκή παρουσία, για όσο και ό,τι χρειαστεί. Με νομική υποστήριξη και παράσταση στην επιθεώρηση εργασίας, εφόσον επιλέξει την καταγγελία του εργοδότη που παρανομεί. Μαζί με το σωματείο και τα εργατικά σχήματα, τις εργατικές λέσχες και τις άλλες συλλογικότητες πανελλαδικά να διαμορφώσουμε ένα ευρύ δίκτυο ενημέρωσης, καταγγελίας περιστατικών αυθαιρεσίας και στήριξης των εργαζομένων που αποφασίζουν να κάνουν αυτό το βήμα. Θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερα περιστατικά να έρθουν στο φως!», λέει στο Πριν η Νάντια Παστρωμά, μέλος της Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια. «Οι όποιες παθογένειες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν ξεπερνιούνται με αποστροφή από την οργανωμένη

πάλη και τις μαζικές διαδικασίες των ταξικών σωματείων, αλλά αντίθετα με τη συγκρότηση των εργαζομένων σε κάθε χώρο και σε κάθε σωματείο. Η αναδιοργάνωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν ήταν και δεν είναι υπόθεση του εργοδοτικού ή και υποταγμένου συνδικαλισμού, αλλά δική μας», σημειώνει από την πλευρά του ο Κλ. Δήμα. «Η αρχή να γίνει από εμάς που κάθε μέρα παίζουμε κορώνα γράμματα τις ζωές μας. Από εμάς που παράγουμε και μεταφέρουμε τον πλούτο. Τίποτα δεν έχει χαθεί, τίποτα δεν τελείωσε! Ας γίνει η αρχή, στέλνοντας ένα μαζικό μήνυμα απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης που εκτελεί τις εντολές του ΣΕΒ με μαζική συμμετοχή στις 6 Μάη, αλλά και σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά μέσα από σχήματα και εργατικά σωματεία», καταλήγει.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Στο εργοδοτικό... «κοινωνικό μέτωπο» η ΕΣΗΕΑ

από τις κάμερες

κυματοθραύστης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων στον χώρο. Όσο οι εκδότες εξαρτούν τη λειτουργία των εντύπων τους από τις κρατικές ενισχύσεις και οι καναλάρχες ξαναγίνονται υποβολείς κυβερνητικών αποφάσεων, τόσο το συνδικαλιστικό όργανο προβάλλει ξεκάθαρα ως εξυπηρετητής εργοδοτικών συμφερόντων μέσω συγκεκριμένων παρατάξεων. Παρατάξεις οι οποίες, αφενός, διαλαλούν την κομματική τους ταυτότητα –κυρίως σε ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ αναμενόμενο, η περιόδους εκλογών– και, πρόταση για «διπλή απεργία» στα αφετέρου, ανερυθρίαστα ΜΜΕ, η πρώτη σε ημέρα αργίας κατηγορούν τις μαχόμενες για ΕΡΤ και ιδιωτικά ραδιοτηλεοδυνάμεις ως «κομματικοπτικά Μέσα και η δεύτερη μόνο για ποιημένες» για να κρύψουν εφημερίδες και ιστοσελίδες, δεν τον ρόλο τους. Και στις εξασφάλισε πλειοψηφία στο ΔΣ δύο περιπτώσεις, φυσικά, της ΕΣΗΕΑ. Με αυτό τον τρόπο και απλώς πιστοποιούν τις δικές τους εξαρτήσεις από με την ψήφο της παράταξης του πολιτικά-κυβερνητικά και ΣΥΡΙΖΑ, το συνδικαλιστικό όργανο εργοδοτικά κέντρα. των δημοσιογράφων κατάφερε για Όλα τα παραπάνω μπομια ακόμη φορά να ταυτιστεί με τη ρούν να εξηγήσουν τη στάγραμμή της κυβέρνησης και των ση και την κατά πλειοψηεργοδοτών. φία απόφαση της ΕΣΗΕΑ να κηρύξει 24ωρη απεργία στις 4 Μαΐου, όπως ακριβώς η ΓΣΕΕ. Κόντρα στην ΠΟΣΠΕΡΤ και τα σωματεία τεχνικών στην ιδιωτική τηλεόραση

Όχι ότι είχαμε αυταπάτες για τον ρόλο που παίζει διαχρονικά η Ένωση Συντακτών ως παράγοντας στη διαδικασία διαμεσολάβησης πολιτικής, οικονομικής και μιντιακής εξουσίας. Ταυτισμένη με τα συμφέροντα εκδοτών και επιχειρήσεων ΜΜΕ, καταφέρνει να λειτουργεί ως

Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ-ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΗ λειτουργία των συνδικαλιστικών ενώσεων στον κλάδο των ΜΜΕ καταδείχθηκε με τον τραγέλαφο στις συναντήσεις του διασωματειακού συντονιστικού οργάνου. Εκεί κατατέθηκε και πρόταση από σωματεία που αναφέρονται στο ΠΑΜΕ να μην κυκλοφορήσουν εφημερίδες την Πέμπτη 6 Μαΐου, πρακτικά, να γίνει η απεργία για τους εργαζόμενους την προηγούμενη ημέρα. Κι αυτό για να ξεπεραστούν οι ρήτρες στη διανομή Τύπου…

ΜΕ ΒΑΣΗ την πρόταση αυτή και με επιχείρημα «να μην σπάσει το μέτωπο των εφημερίδων», η πλειοψηφούσα παράταξη της ΝΔ πρότεινε διπλή απεργία! Για τα μεν ραδιοτηλεοπτικά Μέσα στις 4 Μαΐου για τις δε εφημερίδες στις 5 του μήνα! Οι δυο φιλοκυβερνητικές παρατάξεις στην ΕΣΗΕΑ έδωσαν σκληρή μάχη να μην περάσει πρόταση για απεργία σε όλα τα ΜΜΕ στις 6 Μαΐου, διασπώντας το μέτωπο με τις ενώσεις τεχνικών.

και το ραδιόφωνο, τις ενώσεις ΕΤΙΤΑ, ΕΤΙΤΒΕ και ΕΤΕΡ που αποφάσισαν απεργία στις 6 Μάη, βάζοντας στο στόχαστρό τους το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο. Κρίσιμη λεπτομέρεια: Στις 4 Μάη έχει μεταφερθεί και η «αργία» της Πρωτομαγιάς –αλλά αυτό δεν ενόχλησε την πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ. Το επιχείρημα τριών παρατάξεων –των δύο που αναφέρονται πολιτικά στη ΝΔ και αυτής που εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ– ήταν ότι πρόκειται για την Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου. Έθεσαν, δε, ως γενικό πλαίσιο τον… αγώνα για «αξιοπιστία, πλουραλισμό, ελεύθερη ενημέρωση και δικαιώματα». Η πρεμούρα τους, βέβαια, ήταν να μην εμφανιστεί πως η ΕΣΗΕΑ συμβαδίζει με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που καταργεί τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα. Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή κατέθεσε και ψήφισε πρόταση για απεργία μαζί με το μαχόμενο εργατικό κίνημα στις 6 Μαΐου. Την ίδια ημερομηνία στήριξε και το ΠΑΜΕ — αν και, για μια ακόμη φορά, δημιούργησε ερωτήματα με τη στάση του.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Μετά και την επίσημη ανακοίνωση του οριστικού σχεδιασμού για την αύξηση της στρατιωτικής θητείας από το υπουργείο Άμυνας, ολιγομελής αντιπροσωπεία του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων πραγματοποίησε συμβολική παράσταση στο Πεντάγωνο, για να διαμαρτυρηθεί για την αύξηση της θητείας και την πολεμοκαπηλεία, τους έξι (6) νεκρούς στον ελληνικό στρατό μέσα σε ελάχιστες μέρες, τον εγκλεισμό των φαντάρων για 120 μέρες, τον άδικο και άνισο τρόπο που δόθηκαν οι εορταστικές άδειες του Πάσχα. Ακόμα, για να απαιτήσει μέτρα και σεβασμό των δικαιωμάτων των συναδέλφων. Το υπουργείο Άμυνας για μια ακόμη φορά έδειξε το αυταρχικό του πρόσωπο. Αντί να συναντηθεί κάποιος εκπρόσωπός του με τους αγωνιστές μέλη μας, προκειμένου να του επιδώσουν τα αιτήματα μας, κλεί-

Κινητοποίηση στο Πεντάγωνο ▸ Ο αγώνας για τα δικαιώματα των στρατευμένων συνεχίζεται εντός και εκτός στρατοπέδων

δωσαν το Πεντάγωνο, κατέβασαν τα στρατιωτικά ΜΑΤ και κράτησαν ομήρους τους στρατιώτες, τους μόνιμους και το πολιτικό προσωπικό, χω-

ρίς να τους επιτρέπουν να πάνε στο σπίτι τους. Καταγγέλλουμε δημόσια την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και δηλώνουμε ότι η καμπάνια του

Δικτύου «Σπάρτακος» ενάντια στην αύξηση της στρατιωτικής θητείας και την πολεμοκαπηλεία, όπως και ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των στρατευμένων πρόκειται να συνεχιστεί με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό. Να φτιάξουμε επιτροπές φαντάρων, ναυτών και σμηνιτών σε όλα τα στρατόπεδα, τις μονάδες της πολεμικής αεροπορίας και τα πλοία του πολεμικού ναυτικού. Να βγούμε μαζικά στην αναφορά παραπονούμενοι, να δημοσιοποιήσουμε την αυθαιρεσία και το παράλογο του στρατού. Να σταθούμε ενωμένοι και μαχητικά απέναντι στον πόλεμο και τον εθνικισμό, τον φασισμό και τον ρατσισμό, στην κυβερνητική πολεμοκαπηλεία και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που φέρνουν την καταστροφή και την προσφυγιά, πόνο και αίμα! Δεν πολεμάμε και δεν καταστέλλουμε για ελληνική ολιγαρχία, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Κοινωνία ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΛΑΡΙΣΑ

Αρχοντούλα Βαρβάκη

«Ασφυξία» στο Covid νοσοκομείο ▸ Μιλάει στο Πριν η επικουρική επιμελήτρια Παθολογίας Μαρία Καραμπέλη

αζική συγκέντρωση στο νοσοκομείο «ΚοργιαλένειοΜπενάκειο» (Ερυθρός Σταυρός) και τρίωρη στάση εργασίας πραγματοποίησαν την Τετάρτη οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, διαμαρτυρόμενοι για τις απάνθρωπες συνθήκες που αντιμετωπίζουν μετά την ξαφνική μετατροπή του σε αποκλειστικά Covid νοσοκομείο. Η κινητοποίηση ήταν απόφαση της συνέλευσης των γιατρών του Ερυθρού Σταυρού, στηρίχθηκε από την ΕΙΝΑΠ και την ΟΕΝΓΕ αλλά και από συλλογικότητες και κινήσεις, μεταξύ των οποίων η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. Τα αιτήματά τους, στα οποία δεν έδωσε καμιά ουσιαστική απάντηση η διοίκηση του νοσοκομείου, είναι ο σχεδιασμός του αποχαρακτηρισμού του νοσοκομείου ως «αποκλειστικής νοσηλείας ασθενών με Covid», η ανάληψη Covid περιστατικών από το «Ερρίκος Ντυνάν» (που έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό αλλά δεν έχει ειδικευόμενους γιατρούς), η ολοκλήρωση των κρίσεων για τις θέσεις παθολόγων που έχουν προκηρυχθεί και η προκήρυξη και των υπολοίπων θέσεων για την κάλυψη των κενών, καθώς και η πρόσληψη μόνιμου νοσηλευτικού προσωπικού. «Είμαστε εδώ και παλεύουμε για τα αυτονόητα. Αυτονόητη για εμάς είναι η εργασιακή μας αξιοπρέπεια. Δεν αντέχουμε τα εξαντλητικά ωράρια και την επισφάλεια που δημιουργεί η έλλειψη προσωπικού. Παλεύουμε για δημόσια δωρεάν υγεία υψηλής ποιότητας για τους ασθενείς μας, που πρέπει να

ΧΑΝΙΑ

έχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες υγείας», δήλωσε στο Πριν μετά την κινητοποίηση, η Μαρία Καραμπέλη, επικουρική επιμελήτρια Β΄ Παθολογίας στο νοσοκομείο. «Αυτό δεν το προσφέρει η κυβέρνηση, όταν κάνει τα πάντα με βάση το κόστος. Αρνείται να ενισχύσει τα δημόσια νοσοκομεία, ενώ στηρίζει και προστατεύει τα ιδιωτικά, αντί να βοηθήσει το ΕΣΥ επιτάσσοντάς τα. Αυτό είναι μόνο η αρχή. Θα είμαστε εδώ αγωνιζόμενοι και καλούμε όλο τον λαό δίπλα στους μαχόμενους υγειονομικούς», πρόσθεσε. Ο χαρακτηρισμός του Ερυθρού Σταυρού ως νοσοκομείου Covid έγινε χωρίς καμία προετοιμασία, δηλαδή χωρίς την πρόσληψη του απαραίτητου προσωπικού. Συγκεκριμένα, ενώ από πέρσι τον Μάρτιο ο Ερυθρός Σταυρός διέθετε 49 κλίνες για Covid περιστατικά, σήμερα είναι νοσοκομείο μίας νόσου, με 270 ενεργές κλίνες Covid και μόλις 12 παθολόγους. Στον ένα χρόνο πανδημίας έχει προσληφθεί ένας επιμελητής παθολόγος και υπάρχει και ένας αποσπασμένος που δεν έχει επιστρέψει. Υπάρχουν 12 κενές οργανικές θέσεις για 78 παθολογικές κλίνες, σύμφωνα με το

οργανόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα ένας παθολόγος μπορεί να είναι υπεύθυνος για 29 κλίνες και ότι μετά το πρωινό ωράριο μένουν σε ολόκληρο το νοσοκομείο ένας ή δύο παθολόγοι. Οι υπάρχουσες ανάγκες καλύπτονται από γιατρούς, οι ειδικότητες των οποίων μπορεί να απέχουν πολύ από αυτό που καλούνται να αντιμετωπίσουν (ψυχιατρική, οφθαλμολογία κα) και από 23 επιταγμένους ιδιώτες γιατρούς, οι οποίοι απέχουν πολύ από τη νοσοκομειακή ιατρική, την οποία δεν ασκούσαν. Φυσικά, αυτό σημαίνει επέκταση ωραρίων και αύξηση των εφημεριών για κάθε γιατρό, δεδομένου ότι το νοσοκομείο εφημερεύει καθημερινά. Στις ΜΕΘ η κατάσταση είναι ανάλογη. Το νοσοκομείο είχε 14 κλίνες στην κεντρική ΜΕΘ και σε αυτές προστέθηκαν έξι κλίνες Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) και δέκα κλίνες της μονάδας εμφραγμάτων. Αυτές οι 30 κλίνες στελεχώνονται από το υπάρχον προσωπικό και από εσωτερικές ανακατατάξεις μέσα στο νοσοκομείο, πράγμα που σημαίνει ότι βρέθηκαν στις ΜΕΘ νοσηλευτές απροετοίμαστοι για κάτι τέτοιο. Στην εικόνα προστίθεται η απουσία του Ερυθρού Σταυρού από την αντιμετώπιση της λοιπής νοσηρότητας, καθώς πριν γίνει νοσοκομείο μιας νόσου ήταν ένα νοσοκομείο κορμού γενικής εφημερίας και κέντρο τραύματος. Τον αγώνα των εργαζομένων στον «Ερυθρό Σταυρό» στηρίζει και η κλαδική επιτροπή Υγείας και Πρόνοιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καταγγέλλοντας την «τραγικά αποτυχημένη κυβερνητική πολιτική στη διαχείριση της πανδημίας».

Γιώργος Κώνστας

Αποκάλυψη... ασυμβίβαστου πρόνοιας και ιδιωτών

πλήρης κυριαρχία των ιδιωτών στον τομέα της πρόνοιας, οι αναιμικοί έλεγχοι των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, σε συνδυασμό με τη διαρκώς αυξανόμενη περιθωριοποίηση των αδύναμων όπως οι υπερήλικες, μπορεί να εξηγήσει σε μεγάλο βαθμό όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες ημέρες ότι γίνονταν σε οίκο ευγηρίας στα Χανιά. Υποσιτισμό, εγκατάλειψη, βίαιες πρακτικές σε βάρος ηλικιωμένων τροφίμων κατήγγειλαν, μεταξύ άλλων, παλιοί εργαζόμενοι και παιδιά φιλοξενούμενων του οίκου ευγηρίας, ο οποίος μέχρι και πριν από λίγους μήνες λάμβανε μόνο θετικές αξιολογήσεις στους ελέγχους των αρμόδιων υπηρεσιών! Παράλληλα,

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

σοβαρές είναι και οι καταγγελίες για «περίεργες» μεταβιβάσεις περιουσιών φιλοξενούμενών του. Η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της προανάκρισης, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του Πριν, στην αστυνομία έχουν καταθέσει ή αναμένεται να καταθέσουν στοιχεία για την υπόθεση επτά πρώην εργαζόμενοι του οίκου ευγηρίας και πάνω από 30 οικογένειες! Οι δικαστικές αρχές δεν βιάζονται να ασκήσουν διώξεις, με στόχο η δικογραφία που θα συνταχθεί να είναι αξιόπιστη. Ανεξάρτητα του τι θα αποδειχθεί ή όχι, η ουσία είναι πως ένας ευαίσθητος τομέας, όπως η κοινωνική πρόνοια, έχει εκχωρηθεί σχεδόν εξολοκλήρου στους

ιδιώτες. Για τους επιχειρηματίες της πρόνοιας, τα περιθώρια κέρδους από τη λειτουργία αυτών των μονάδων είναι πολύ μεγάλα, ενώ οι ελάχιστες ανάλογες δημόσιες δομές λειτουργούν υποστελεχωμένες και το να καταφέρεις να εισαχθεί ο άνθρωπος σου σε μια τέτοια δομή γίνεται αντικείμενο εξυπηρετήσεων και ρουσφετιού. Παράλληλα, αποκαλύπτεται πως ο σύγχρονος τρόπος ζωής που επιβάλλει ο καπιταλισμός έχει αποξενώσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό που η «λύση» της παράδοσης της φροντίδας των ηλικιωμένων σε διάφορες μονάδες «πρόνοιας», αποτελεί κοινή πρακτική για χιλιάδες οικογένειες.

∆ιασπορά στην κλινική «Animus»

Σοβαρό πρόβλημα με κρούσματα κορονοϊού στην ιδιωτική κλινική «Animus» της Λάρισας αποκαλύφθηκε πρόσφατα, μετά και από σχετικά δημοσιεύματα τοπικών και πανελλαδικών ΜΜΕ. Η συγκεκριμένη κλινική, κατά το τελευταίο κύμα της πανδημίας, είχε παραχωρήσει μια πτέρυγα με 50 κλίνες –όχι ΜΕΘ– για την εξυπηρέτηση ελαφρών περιστατικών. Όπως προκύπτει, λοιπόν, τις τελευταίες μέρες υπήρξε μεταφορά σημαντικού αριθμού περιστατικών Covid από την κλινική στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, κάτι που ευτυχώς συνέβαλε στην αντιμετώπιση της κατάστασης. Όπως καταγγέλλει η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την Ανατροπή, η σοβαρή διασπορά στην κλινική οφείλεται στην κινητικότητα του ίδιου προσωπικού σε Covid και no-Covid πτέρυγες, στη μη συμμόρφωση σε κανένα πρωτόκολλο οργάνωσης και στην εναπόθεση μολυσματικών υλικών σε ακατάλληλους χώρους. «Ο όμιλος Animus και η Larisa Face Cover απέδειξαν για μία ακόμη φορά την ανειρήνευτη σχέση κερδών των καπιταλιστών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία έχει καταγγέλλει τον, ξεκάθαρα υπονομευτικό για τη δημόσια υγεία, ρόλο των δομών ιδιωτικής υγείας εδώ και καιρό. Κι έχουμε μιλήσει με “διευθύνσεις και ονόματα” και συγκεκριμένα για την περιοχή μας, έχουμε αναδείξει τις προνομιακές σχέσεις του προέδρου της Lariplast Γ. Τσερέπα και του προέδρου του ομίλου υγείας Animus Α. Νταβέλη με την οικογένεια του πρωθυπουργού και την κυβέρνηση», σημειώνει. Μετά τις αποκαλύψεις, ο όμιλος Νταβέλη χαρακτήρισε τις καταγγελίες και τα δημοσιεύματα συκοφαντίες, ισχυριζόμενος ότι τα κρούσματα που εντοπίστηκαν δεν υπερβαίνουν σε μέσο όρο όσα εντοπίζονται στις υγειονομικές δομές. Παράλληλα, δεν παρέλειψε να ανακοινώσει ότι θα προσφύγει στα δικαστήρια εναντίον της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία. Μάλιστα, ο Α. Νταβέλης προχώρησε και σε «οργισμένες» δηλώσεις σε τοπικά μέσα ενημέρωσης έξω από την κλινική, ενώ αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι στο πλευρό του βρέθηκε και ο πρόεδρος του Ιατρικού συλλόγου Λάρισας Κώστας Γιαννακόπουλος –συνεργάτης σε δομή της κλινικής «Animus»– ο οποίος και έσπευσε να σημειώσει ότι από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε με εντολή του περιφερειάρχη Κ. Αγοραστού –εκλεγμένου με την ΝΔ– δεν διαπιστώθηκε σοβαρή διασπορά κορονοϊού στην κλινική.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Κοινωνία

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

∆Ω∆ΩΝΗ

Εγκατάλειψη 8 μήνες μετά τον «Ιανό»…

Νέοι ιδιοκτήτες για την πρώην συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία

Κυριάκος Νασόπουλος

▸ Ενίσχυση των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων Τις πληγές τους εξακολουθούν να μετρούν οι κάτοικοι στην ευρύτερη περιοχή της Αγίας Ευφημίας στην Κεφαλλονιά, σχεδόν οκτώ μήνες μετά το καταστροφικό πέρασμα του μεσογειακού κυκλώνα «Ιανός» στις 17-18 Σεπτεμβρίου 2020. Η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Κεφαλλονιάς, σε μια προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πλημμυροπαθείς της Αγίας Ευφημίας, δημιούργησε ένα σύντομο ντοκιμαντέρ με μαρτυρίες κατοίκων για τις δραματικές ώρες κατά το χτύπημα του «Ιανού» αλλά και την εγκατάλειψη, τους επόμενους μήνες, από τοπικό και κεντρικό κράτος. Όπως αναφέρουν κάτοικοι που μιλούν στο ντοκιμαντέρ, πολλοί εξακολουθούν να διαβιούν ακόμα σε πρόχειρα καταλύματα. Άλλοι καταγγέλλουν ότι ουδέποτε έλαβαν αποζημίωση για τις καταστροφές που υπέστησαν, την ίδια στιγμή που άτομα τα οποία «ούτε καν βράχηκαν», όπως χαρακτηριστικά λένε, έλαβαν μεγάλα χρηματικά ποσά από διαφορετικά «πακέτα» στήριξης. Το οικονομικό αδιέξοδο των κατοίκων της Αγίας Ευφη-

μίας εντείνει η έλλειψη προοπτικής για μια, έστω και αναιμική, τουριστική σεζόν, καθώς καταστροφές σε κρίσιμες υποδομές εξακολουθούν να μην έχουν επιδιορθωθεί. Σημειώνεται ότι κατά το «σφυροκόπημα» του μεσογειακού κυκλώνα τόνοι λάσπης, πέτρας και άλλων φερτών υλών μεταφέρθηκαν από το ορμητικό νερό στην Άσσο και την Αγία Ευφημία, καταστρέφοντας δρόμους, θάβοντας οχήματα και πλημμυρίζοντας σπίτια. Οι κάτοικοι αποδίδουν την έκταση της καταστροφής, πέραν της σφοδρότητας του φαινομένου, στην έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και σχεδιασμού και στην καταπάτηση και το μπάζωμα ρεμάτων. Ακόμα, στην υπερβόσκηση, που δεν επιτρέπει την αναδημιουργία της χλωρίδας, η οποία θα απέτρεπε μαζικές κατολισθήσεις, αλλά και σε πρόσφατα έργα εγκατάστασης ανεμογεννητριών σε κοντινή κορυφογραμμή που, όπως υποστηρίζουν οι κάτοικοι, είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή της ροής του βρόχινου νερού από την κορυφή του όρους προς τη θάλασσα.

κτώ χρόνια κράτησε το παρόν καθεστώς στη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη, μετά την ιδιωτικοποίησή της. Η εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της εταιρείας από την αμερικάνικων συμφερόντων CVC, ολοκληρώθηκε πριν από μερικές μέρες, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της SI Foods που την είχε εξαγοράσει το 2012. Η –αντί άγνωστου αντιτίμου– εξαγορά είναι ένα κομμάτι της επιθετικής εισόδου της CVC στην ελληνική αγορά αλλά και πρωτοβάθμια παραγωγή γενικότερα. Το fund, το οποίο έχει τον έλεγχο της Vivartia, σκοπεύει να συνεχίσει τις εξαγορές με όχημα (και) τη

Δωδώνη, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας το 2012 είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις των παραγωγών. Ωστόσο, ήταν μια ειλημμένη απόφαση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά, την οποία συντήρησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις περί του αντιθέτου (προεκλογικές) διαβεβαιώσεις. Η αμετάκλητη πια παράδοση της πρωτοβάθμιας παραγωγής της Ηπείρου σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, η οποία ξεκίνησε σταδιακά τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, με την αμέριστη στήριξη της ΕΕ και των πολιτικών της που ουσιαστικά διώχνουν τους μικρούς παραγωγούς από το επάγγελμα, περνάει πλέον σε άλλο επίπεδο, με τη γαλακτοβιομηχανία να μετατρέπεται σε μέσο για την αύξηση του μεριδίου αγοράς και της κερδοφορίας. Προκειμένου να καθησυχάσει τους παραγωγούς, αλλά και να υπερισχύσει εναντίον των ανταγωνιστών, που τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει δυνατό «μπάσιμο» στην Ήπειρο, η επιχείρηση προαλείφει τους παραγωγούς για αυξήσεις στις τιμές. Εκτός από την εξαγορά της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, στην περιοχή της Ηπείρου συγκεντρωτικές κινήσεις από πολυεθνικές γίνονται τόσο στις ιχθυοκαλλιέργειες, όσο και στα εσπεριδοειδή, καθώς και σε μονάδες παραγωγής φυτοφαρμάκων.

«Οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι πρέπει να αγωνιστούν για κατώτερες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους, για μείωση του κόστους παραγωγής, για κατάργηση του “Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών εκμεταλλεύσεων”, για ανθρώπινες αγροτικές συντάξεις, για δημόσια δωρεάν υγεία-παιδεία και για χτύπημα της ασυδοσίας των εμποροβιομηχάνων», σημειώνει η Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο. «Οι αγώνες αυτοί πρέπει να συνδεθούν με την ανάγκη για τη δημιουργία και ολόπλευρη ενίσχυση πρωτοβάθμιων δημοκρατικών παραγωγικών συνεταιρισμών, δημόσιας Αγροτικής Τράπεζας, ενιαίου δημόσιου Φορέα Τροφίμων, με επαναλειτουργία των μονάδων παραγωγής λιπασμάτων, ζωοτροφών, σποροπαραγωγικών κέντρων υπό συνεταιριστική διαχείριση για φθηνά αγροτοκτηνοτροφικά εφόδια», προσθέτει. Ανακοίνωση σχετικά με τις εξελίξεις στη Δωδώνη εξέδωσε και το ΝΑΡ Ηπείρου. «Τα Πολυεθνικά Πολυκλαδικά Μονοπώλια ληστεύουν την εργατική δύναμη, καταστρέφουν το περιβάλλον, υποβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα των τροφίμων, έχοντας στο τιμόνι τους την ακόρεστη δίψα για κέρδος και κυριαρχία», τονίζει μεταξύ άλλων. «Αυτήν την κατεύθυνση στηρίζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ σε συνέχεια της πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συνένοχοι είναι η περιφερειακή αρχή Καχριμάνη της ΝΔ, η συνεταιριστική γραφειοκρατία», καταλήγει.

ΑΓΡΟΤΟ∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

«Άμεση αποζημίωση των αγροτών από τον παγετό»

εγάλες ήταν οι καταστροφές που υπέστησαν οι αγρότες από τον πρόσφατο παγετό που έπληξε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, περιοχές της Θεσσαλίας, της Κορινθίας και της Νεμέας. Μάλιστα, σε αρκετές εξ αυτών ακολούθησε και χαλάζι, το οποίο ολοκλήρωσε την καταστροφή. «Οι συνέπειες των καταστροφών θα είναι οδυνηρές για τους φτωχομεσαίους αγρότες, τη στιγμή που τρέχουν χρέη και έξοδα, τα οποία θα διογκωθούν για να σωθούν τα δέντρα. Ενώ τίθεται ξεκάθαρα ζήτημα επιβίωσης, η κυβέρνηση της ΝΔ τάζει ψίχουλα και παράλληλα προσανατολίζεται στην ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης των καλλιεργειών. Επιδοτεί αεροπορικές εταιρείες, μεγαλο-

ξενοδόχους, εφοπλιστές, βιομηχάνους, μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και αντιμετωπίζει τους φτωχομεσαίους αγρότες σαν επαίτες», σημειώνει η Αγροτοδιατροφική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παράλληλα, ζητά την πλήρη και άμεση αποζημίωση της παραγωγής και του φυτικού κεφαλαίου για όλους τους πληγέντες

αγρότες, χωρίς τους αποκλεισμούς που επιβάλλουν ο κανονισμός του ΕΛΓΑ και το περιβόητο «Μητρώο αγροτών και αγροτικών εκμεταλλεύσεων» που λειτουργούν σαν «κόφτες», καθώς και το πάγωμα των οφειλών σε ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες και εφορία. «Απαιτείται ένας αγώνας στα χέρια των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μικρούς αυτοαπασχολουμένους. Με πρόγραμμα αιτημάτων που κινείται σε αντίθεση με τον “καπιταλιστικό μονόδρομο”, που οδηγεί σε ρήξη με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, ενταγμένο στην πάλη για την αποδέσμευση από αυτήν», ξεκαθαρίζει.

Κοινωνία ΤΗΛΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

Γράφει ο Captainlinux

Λόφος Κοπανά

Τεράστιο φιάσκο η «Ψηφιακή Μέριμνα» ▸ Νέο σκάνδαλο κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος με εμπλοκή του υπουργείου Παιδείας, μετά απ' αυτό με τη Cisco

ις τελευταίες ημέρες το διαδίκτυο και η τηλεόραση έχουν κατακλυστεί από διαφημίσεις προμηθευτών, οι οποίοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Ψηφιακή Μέριμνα» του υπουργείου Παιδείας, με τις «καλύτερες» τιμές της αγοράς. Το πρόγραμμα υπόσχεται να προσφέρει επιδότηση τύπου voucher για κάθε μαθητή και φοιτητή, ύψους 200 ευρώ, σε οικογένειες των οποίων το ισοδύναμο εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ, με σκοπό την αγορά εξοπλισμού τηλεκπαίδευσης. Οι δικαιούχοι υπολογίζονται σε περίπου 325.000 οικογένειες με συνολικά 560.000 παιδιά, ενώ ο προϋπολογισμός αγγίζει τα 112 εκ. ευρώ. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως το πρόγραμμα έρχεται να στηρίξει τις οικογένειες, αλλά στην πραγματικότητα, μόλις ένα μήνα μετά το σκάνδαλο με τη Cisco, η «Ψηφιακή Μέριμνα» φαίνεται να είναι το επόμενο μεγάλο σκάνδαλο κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος που σχετίζεται με το υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, το πρόγραμμα έρχεται αρκετά καθυστερημένα για τους μαθητές της χώρας, που πλέον έχουν συμπληρώσει σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο μακριά από τα θρανία τους και τους συμμαθητές τους. Απορίας άξιο είναι γιατί υλοποιείται

τώρα, τη στιγμή που το υπουργείο προετοιμάζεται να ανακοινώσει το άνοιγμα όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Ακόμα, η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερα δυσμενής για την υλοποίηση του έργου, καθώς η πανδημία αλλά και άλλοι παράγοντες έχουν προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στην παγκόσμια αγορά υπολογιστών, με αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών έως και 10% σε συγκεκριμένα προϊόντα, ήδη από το φθινόπωρο του 2020. Στην πραγματικότητα, τα voucher όχι μόνο δεν θα διευκολύνουν τις οικογένειες αλλά θα τις αναγκάσουν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, αν επιθυμούν να προμηθευτούν υπολογιστές που θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στο ελάχιστο των αναγκών τους. Συγκεκριμένα, οι αυστηροί όροι που συνοδεύουν την εξαργύρωση των κουπονιών ορίζουν πως οι δικαιούχοι μπορούν να αγοράσουν μόνο έτοιμους σταθερούς υπολογιστές, λάπτοπ ή τάμπλετ. Όμως, για την εξαργύρωση των voucher μπορούν να προμηθευτούν τα παραπάνω προϊόντα μόνο από τις επιχειρήσεις, κυρίως μεγάλες αλυσίδες, που έχει εγκρίνει το υπουργείο Παιδείας και μά-

λιστα μόνο για περιορισμένα προϊόντα που έχει προσθέσει ο προμηθευτής στο πρόγραμμα και έχει εγκρίνει, επίσης, το υπουργείο. Έτσι, λοιπόν, από την παραπάνω διαδικασία δεν έχουν λείψει τα «παρατράγουδα», όπως για παράδειγμα το να πωλούνται στο πρόγραμμα υπολογιστές αξίας έως και 2.500 ευρώ, με σκοπό να αγοραστούν από οικογένειες με εισόδημα μικρότερο των 6.000 ευρώ. Γενικά, ένας γνώστης της αγοράς μπορεί εύκολα να παρατηρήσει πως οι υπολογιστές που διατίθενται είναι υπερκοστολογημένοι, ενώ οι πιο προσιτές συσκευές είναι ιδιαίτερα κακής ποιότητας. Η «Ψηφιακή Μέριμνα» μας θυμίζει το αντίστοιχο πρόγραμμα του 2010, το οποίο τότε είχε προμηθεύσει τους μαθητές με μικρά λάπτοπ που τελικά δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ στην εκπαίδευση. Τελικά, τα 112 εκατομμύρια θα απορροφηθούν από τις μεγάλες αλυσίδες της αγοράς, χωρίς καμία πραγματική αξία, πέραν του να χρησιμοποιηθούν για μερικούς ακόμα μήνες τηλεκπαίδευσης, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν τα χρήματα δίνονταν για το άνοιγμα των σχολείων, με όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα.

ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ATTIKHΣ

Πρώτες δράσεις κατά του νομοσχεδίου Χατζηδάκη

αρότι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο 24-25 Απριλίου ο καιρός δεν στάθηκε σύμμαχος, κινήσεις, εργατικές λέσχες και πρωτοβουλίες κατοίκων που συσπειρώνονται στον Συντονισμό Συλλογικοτήτων Αττικής πραγματοποίησαν τις πρώτες παρεμβάσεις για τα ζητήματα της δημόσιας υγείας, των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων αλλά και ειδικά ενόψει της ψήφισης του αντιδραστικού «εργασιακού» νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Στα Πατήσια, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πατησίων για Υγεία-Εργασία-Ελευθερία πραγματοποίησε την Κυριακή μαζική εξόρμηση στο πάρκο Φιξ και σε σούπερ μάρκετ μεγάλης αλυσίδας, ενώ ακολούθησε σύσκεψη στο πάρκο Δρακόπουλου για

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

τα επόμενα αγωνιστικά βήματα. Σε Κολωνό-Σεπόλια, η τοπική δράση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο μετρό Σεπολίων. Στην Καλλιθέα έγινε παρέμβαση στην πλατεία Κύπρου από την Εργατική Λέσχη Καλλιθέας με μοίρασμα κειμένου και πανό. Στην Κυψέλη, έγινε παρέμβαση στη δημοτική αγορά από το Στέκι Αλληλεγγύης

«Μυρμήγκι», με μοίρασμα κειμένου με κεντρικό σύνθημα «οι γειτονιές μας συντονισμένα αγωνίζονται και απαιτούν εργασία με δικαιώματα και μέτρα προστασίας για όλες και όλους». Στο Γουδή πραγματοποιήθηκε μουσική διαμαρτυρία στην Πλατεία Ελευθερίας, ενώ στο Ελληνικό οργανώθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης με τη συμμετοχή αγωνιστών από τη Λέσχη Εργαζομένων Ελληνικού-Αργυρούπολης, τη Λέσχη «Αμπάριζα» και τη Συνέλευση Αγώνα Ηλιούπολης. Τέλος, στο Ίλιο έγινε πικετοφορία που διοργανώθηκε από την πρωτοβουλία που είχε κάνει και τη διαδήλωση μετά τη Ν. Σμύρνη. Συμμετείχαν από οργανώσεις της Αριστεράς οι ΝΑΡ-νΚΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ (μ-λ) και το ΕΕΚ.

Κινητοποίηση το Σάββατο 8/5 στο Θέατρο Βράχων

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις των κατοίκων του Βύρωνα και της ευρύτερης περιοχής ενάντια στην απόφαση του Εφετείου Αθηνών που αναγνωρίζει ιδιώτες ως ιδιοκτήτες δημόσιων εκτάσεων του Λόφου Κοπανά. Το απόγευμα της Κυριακής 26/4, μετά από κάλεσμα της Ένωσης Γονέων Βύρωνα, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Ταπητουργείου, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου και την παντελή απουσία της δημοτικής αρχής. Στην πλούσια συζήτηση τον λόγο πήραν κάτοικοι, εκπρόσωποι φορέων και δημοτικών παρατάξεων, δηλώνοντας όλοι αγωνιστικές διαθέσεις υπεράσπισης του χώρου. Επίσης, διαβάστηκε κείμενο για τη συγκέντρωση υπογραφών ενώ ανακοινώθηκε η διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στο χώρο του Θεάτρου Βράχων το Σάββατο 8/5, καθώς και η δημιουργία συντονιστικού με εκπροσώπους φορέων. Από την πλευρά της, η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα τόνισε την ανάγκη να υπάρξουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να κατοχυρωθεί ότι όλη η έκταση αποτελεί δημόσιο χώρο δασικού χαρακτήρα, υπογράμμισε τον κίνδυνο σε περίπτωση που υπάρξει αναμονή λόγω δικαστικών προσφυγών ή ενεργειών του δήμου, ενώ πρότεινε τη δημιουργία επιτροπής αγώνα με τη συμμετοχή κατοίκων. «Η Αριστερή Παρέμβαση θα συμβάλει η συγκέντρωση το Σάββατο 8/5 να είναι μια μαχητική μαζική συγκέντρωση, να δώσει ένα σαφές μήνυμα ότι δεν θα δεχτούμε τετελεσμένα και όλη η περιοχή του λόφου Κοπανά να μείνει δημόσια και αδόμητη με δασικό χαρακτήρα, για να υπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων για πολιτισμό, αθλητισμό, αναψυχή, περιπάτους», σημειώνει μεταξύ άλλων η δημοτική κίνηση.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Πολιτισμός

Βασίλης Τσιράκης

Επτά αστυνομικές ιστορίες για έναν μονόφθαλμο ντετέκτιβ Η ταυτόχρονη επανέκδοση επτά μυθιστορημάτων ενός συγγραφέα δεν είναι και σύνηθες φαινόμενο στον χώρο του βιβλίου, εκτός αν αυτός λέγεται Paco Ignacio Taibo II. Το συγγραφικό του έργο –μυθιστορήματα, νουβέλες, ιστορικά, χρονικά και ποίηση– απαρτίζεται από 50 και πλέον βιβλία που έχουν εκδοθεί σε 30 χώρες.

Το σκοτάδι ▸ Ένα λαμπρό ισλανδικό νουάρ Το Σκοτάδι του Ισλανδού συγγραφέα Ράγκναρ Γιόνασον (μτφρ. Βίκυ Αλυσσανδράκη, εκδ. Καστανιώτη) είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα αλλιώτικο από τα «σκανδιναβικά» νουάρ της μόδας. Πρώτον, γιατί στο επίκεντρό του βρίσκεται το θέμα της μετανάστευσης, από τη σκοπιά εκείνων που ζητούν πολιτικό άσυλο και βρίσκονται αντιμέτωποι με την αντιμεταναστευτική πολιτική των δυτικών κυβερνήσεων. Δεύτερον, γιατί ο κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου είναι μια γυναίκα που δεν βρίσκεται ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη νεότητα: είναι η Χούλντα Χερμανσντότιρ, μια αντισυμβατική 64χρονη επιθεωρήτρια της αστυνομίας του Ρέικιαβικ, η οποία, δυο μήνες πριν την αντικατάστασή της από ένα νεότερο συνάδελφο και τον εξαναγκασμό της σε πρόωρη συνταξιοδότηση, ρίχνεται με πάθος στην έρευνα για να επιλύσει μια ανεξιχνίαστη υπόθεση, τον θάνατο μιας 27χρονης Ρωσίδας μετανάστριας που το πτώμα της βρέθηκε στα βράχια μιας έρημης ισλανδικής ακτής. Συνήθως οι δολοφονίες μεταναστών δεν απασχολούν για πολύ καιρό ούτε τα ΜΜΕ ούτε την αστυνομία — ας θυμηθούμε την ανεξιχνίαστη υπόθεση της γυναίκας από την Κίνα που βρέθηκε, τον Δεκέμβριο του 2020, νεκρή μέσα σε μια βαλίτσα στα Βίλια. Θύματα δεύτερης κατηγορίας, θα έλεγε κανείς. Όμως εδώ η Χούλντα, με το πείσμα και την ευφυΐα της, θα προσπαθήσει να ρίξει φως σε μια σκοτεινή ιστορία, ενώ σκοτεινή είναι και η προσωπική της ιστορία. Ο συγγραφέας του βιβλίου, γεννημένος το 1976, διδάσκει Δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέικιαβικ και τα βιβλία του κυκλοφορούν σε 40 χώρες, το Σκοτάδι έχει λάβει παντού εγκωμιαστικές κριτικές.

Francisco Paco Ignacio Taibo Mahojo ή PIT ή Taibo ΙΙ, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1949 στην Χιχόν της Ισπανίας. Γιος του δημοσιογράφου και συγγραφέα Paco Ignacio Taibo I, ο οποίος το 1957 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Πόλη του Μεξικού για να ξεφύγουν από τη δικτατορία του Φράνκο. Το 1968 ήταν 19 χρόνων, όταν ξέσπασαν οι φοιτητικές ταραχές ενάντια στην κυβέρνηση του Gustavo Dias Ordas που βρισκόταν στην εξουσία σχεδόν 40 χρόνια. Ο Taibo ΙΙ εκείνα τα χρόνια πολιτικοποιήθηκε μέσα από τις ιδέες της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπως φαίνεται και στα δυο του βιβλία που αναφέρονται στα γεγονότα της εποχής: Το 1968. Έφοδος στον ουρανό. Σαράντα χρόνια μετά, μα δεν ξεχνάμε, ένα σχόλιο 80 σελίδων που συνέγραψε με τον Tariq Ali και το ‘68 Μεξικό, ένα χρονικό που βασίζεται στο ημερολόγιό του και όπου μέσα σε 176 σελίδες περιγράφει τα γεγονότα με σεβασμό στη συλλογική μνήμη, αλλά καθόλου ηρωική διάθεση, «μερικοί λένε ότι δεν βρίσκονταν εκεί, ότι ήταν κάποιοι άλλοι. Σ’ εμένα δεν πιάνουν τέτοιες μπούρδες. Ήμασταν εμείς, αλλά ήμασταν διαφορετικοί». Το συγγραφικό του έργο (μυθιστορήματα, νουβέλες, ιστορικά, χρονικά και ποίηση) απαρτίζεται από 50 και πλέον βιβλία που έχουν εκδοθεί σε 30 χώρες και έχουν μεταφραστεί σε πε-

Ήρωας και στα επτά μικρά αστυνομικά μυθιστορήματα δεν είναι άλλος από τον μονόφθαλμο ντετέκτιβ Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν ρισσότερες από δεκαπέντε γλώσσες. Θεωρείται ο θεμελιωτής του νέο-αστυνομικού μυθιστορήματος της λατινικής Αμερικής και έχει τιμηθεί τρείς φορές με το βραβείο Hammet, ενώ το 1994 κέρδισε το βραβείο καλύτερου αστυνομικού μυθιστορήματος στη Γαλλία. Η βιογραφία του για τον Ερνέστο Γκεβάρα πούλησε πάνω από μισό εκατομμύριο αντίτυπα, το αστυνομικό μυθιστόρημα που υπέγραψε από κοινού με τον Υποδιοικητή Μάρκος

των Ζαπατίστας Ανήσυχοι νεκροί (Και ό,τι λείπει λείπει), έγινε μπεστ σέλερ, ενώ διάσημα είναι ακόμα δύο βιβλία του, Με τέσσερα χέρια και Η σκιά της σκιάς. Στο πρώτο, ο Μάγος Χουντίνι, ο ηθοποιός Σταν Λώρελ (Ο λιγνός), ο Πάντσο Βίγια, η CIA, οι Σαντινίστας, ένας Βούλγαρος επαναστάτης, οι Διεθνείς Ταξιαρχίες, ο Λέων Τρότσκι, ο Στάλιν κι ένα χαμένο χειρόγραφο προσχέδιο αστυνομικού μυθιστορήματος, συγκροτούν ένα γιγαντιαίο πάζλ, όπου σκιαγραφείται η ιστορία των επαναστάσεων του 20ου αιώνα. Στο δεύτερο, τέσσερις φίλοι, ένας δημοσιογράφος που ασχολείται με τα ποινικά, ένας δικηγόρος με αμφισβητούμενης νομιμότητας πελατεία, ένας ποιητής που βιοπορίζεται γράφοντας διαφημιστικά σλόγκαν και ένας Κινέζος αναρχοσυνδικαλιστής, θα μπλεχτούν σε μια ιστορία που διαδραματίζεται το 1922 στη μετεπαναστατική Πόλη του Μεξικό. Χαρακτηριστικός του ήρωας, ο οποίος πρωταγωνιστεί και στα επτά μικρά –από 130 έως 220 σελίδες– αστυνομικά μυθιστορήματα που ανατυπώθηκαν πρόσφατα από τις εκδόσεις «Άγρα», δεν είναι άλλος από τον μονόφθαλμο ντετέκτιβ Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν. ● Χωρίς αίσιο τέλος, όπου εμφανίζονται όλα τα μοτίβα που τον έκαναν γνωστό: το χιούμορ και η άναρχη δράση σε άμεση σύνδεση με την πολιτική κατάσταση του σύγχρονου Μεξικού.

● Στην ίδια πόλη υπό βροχή, όπου οι κοινωνικές συγκρούσεις μπλέκουν σε μια περίεργη ιστορία με έναν πράκτορα της CIA που οι φήμες λένε ότι κουβαλάει στις αποσκευές του τα κομμένα χέρια του Τσε που αιμορραγούν. ● Όνειρα συνόρων, που διαδραματίζεται το 1990 στη μεθόριο με τις ΗΠΑ, πριν από τη συμφωνία της NAFTA ανάμεσα στο Μεξικό, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, η οποία θα γεμίσει την περιοχή εργοστάσια με φτηνό εργατικό δυναμικό. ● Μερικά σύννεφα, όπου ο ήρωας μας, ενώ είναι αποφασισμένος να εγκαταλείψει το επάγγελμα του ντετέκτιβ γιατί σκότωσε έναν άνθρωπο, πείθεται να βοηθήσει μια χήρα που είναι άσχημα μπλεγμένη. ● Όταν οι νεκροί χορεύουν, όπου οι αρχές έχουν φυλακίσει τον ηγέτη των απεργών δασκάλων που κατέφθασαν από τις περιοχές των Τσιάπας στην Πόλη του Μεξικού, παραποιώντας τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αθωότητα του. ● Αντίο Μαδρίτη, όπου ο ήρωας μας ταξιδεύει στη Μαδρίτη, αναζητώντας ένα ανεκτίμητο κομμάτι από συμπαγή χρυσό που βρίσκεται στα χέρια αρχαιοκάπηλων, ενώ μάχεται εναντίον της διάσημης Μαύρης Χήρας. ● Ερωτευμένα φαντάσματα, όπου ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν καλείται να εξιχνιάσει δύο υποθέσεις συγχρόνως: τη δολοφονία του παλαιστή φίλου του Άνχελ και την αυτοκτονία δύο παράφορα ερωτευμένων εφήβων.

Πολιτισμός Βίκυ Παπαδοπούλου

Όσκαρ: Λιτή, όχι ταπεινή, η τελετή της πανδημίας ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τι έδειξε το «πείραμα της Βαρκελώνης»

κέρδισε το βραβείο Το βραβείο Β΄ ανδρικού Α΄ γυναικείου για ρόλου κέρδισε ο Ντάτον ρόλο όπου υπονιελ Καλούγια για το δύεται μια μεσήλικη Ιούδας και ο μαύρος ΜεσΗ εργασία και η μάχη α χειρωνάκτρια εργάτρια σίας (με θέμα τους Μαύγια την επιβίωση ια ρ που καταφεύγει σε μια ρους Πάνθηρες) και B’ στον πυρήνα ειΓυ νομαδική ζωή, προκειΓυναικείου Ρόλου η Γιουν Γιο μένου να επιβιώσει με Γιου-Τζουνγκ για το Minari. της νικήτριας τα ελάχιστα χρήματα που Η λέξη πολυσυλλεκτικόταινίας τητα εκφράζει και την κατηβγάζει. Nomadland γωγής γορία «Διεθνούς Ταινίας» που Η κινεζικής καταγωγής άλλαξ σκηνοθέτρια της ταινίας άλλαξε όνομα (από ξενόγλωσσης), στην οποία βραβεύτηκε Κλόι Ζάο έγινε μόλις η δεύορία του το φιλμ Another Round του Δανού τερη γυναίκα στην ιστορία σκηνοθέτ θεσμού που κερδίζει Όσκαρ σε σκηνοθέτη Τόμας Βίντερμπεργκ. Αξίζει να σημειωθεί ότι 93 χώρες αυτή την κατηγορία και η πρώφέτος υπ τη μη λευκή. Βραβείο καλύτερου υπέβαλαν υποψήφιες ταινίυ κέρδισε η ες για τη σ πρωτότυπου σεναρίου συγκεκριμένη κατηγορία. Η αμε φεμινιστική ιστορία εκδίκησης αμερικανική ακαδημία κινηn, μια σκοματογράφ Promising Young Woman, ματογράφου, για ακόμα μια φορά σε συνθήκ τεινή αλληγορία που μεταξύ άλσυνθήκες κρίσης, δείχνει κάποια υγιή αντα λων αγγίζει θέματα όπως η συαντανακλαστικά και διάθεση για αλλαγ ναίνεση, το «ανδρικό λευκό προαλλαγή. Ωστόσο, είναι αλήθεια νόμιο» και ο ταξικός χαρακτήρας πως ο θεσμός των Όσκαρ έχει χάσει της δικαιοσύνης στις ΗΠΑ. το ειδικό βάρος που είχε κάποτε, Τα φετινά βραβεία έδωσαν για μέσα σε ένα κοινωνικό-τεχνολογικό άλλη μια φορά έμφαση στην «ισόρτοπίο που μεταβάλλεται με ακόμα ροπη συμμετοχή-ποικιλομορφία». πιο γοργούς ρυθμούς.

Σωματείο ΕΜΣΤ: Να ανοίξουν τα μουσεία με ασφάλεια

Στη βαριά σκιά της πανδημίας μιας καταστροφικής χρονιάς για τον κινηματογράφο, αλλά με έντονο πολιτικό άρωμα πραγματοποιήθηκε η φετινή απονομή των βραβείων Όσκαρ.

φετινή απονομή των βραβείων Όσκαρ, που έγινε σε ειδικές συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας ήταν η πιο ιδιαίτερη και «χαμηλών τόνων» στην ιστορία του θεσμού. Πέρασε σχετικά αδιάφορη και για το ελληνικό και διεθνές κοινό, καθώς με τους κινηματογράφους κλειστούς ο μόνος τρόπος να παρακολουθήσει κανείς τις ταινίες –πλην αυτών του Netﬂix και άλλων ψηφιακών πλατφορμών– ήταν να τις κατεβάσει παράνομα. Ωστόσο, τα φετινά βραβεία Όσκαρ κάθε άλλο παρά στερούνται ειδικής σημασίας, καθώς είναι τα πρώτα που πραγματοποιούνται μετά την αλλαγή φρουράς στις ΗΠΑ που σηματοδότησε το τέλος της σκοτεινής εποχής Τραμπ. Επίσης, η απονομή έγινε στον απόηχο του μεγαλειώδους κινήματος Black Lives Matter που συγκλόνισε τις ΗΠΑ. Αυτό έκανε σαφές η πρώτη παρουσιάστρια της βραδιάς Ρετζίνα Κινγκ, που ξεκίνησε τη βραδιά αναφερόμενη στην καταδίκη του αστυνομικού δολοφόνου του Τζορτζ Φλόιντ: «Θρηνούμε τόσες πολλές απώλειες και ειλικρινά αν ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας στη Μινεάπολη δεν θα φορούσα τακούνια αλλά αθλητικά παπούτσια και θα διαδήλωνα στους δρόμους». Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Ξέρω ότι πολλοί από το σπίτι θέλετε να αλλάξετε κανάλι και νομίζετε ότι το Χόλιγουντ κάνει κήρυγμα, αλλά ως μητέρα ενός μαύρου αγοριού, ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να ζεις κάθε μέρα με τον φόβο». Μετά από αυτή τη φορτισμένη αναφορά, κανείς δεν είχε αμφιβολία ότι ακόμα και στον λαμπερό κόσμο του Χόλιγουντ έχουν αλλάξει τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια. Μεγάλη νικήτρια της βραδιάς ήταν η ταινία Nomadland που δείχνει τη ζωή των «από κάτω» στις ΗΠΑ και κέρδισε τα δύο σημαντικότερα βραβεία (καλύτερης ταινίας και καλύτερης σκηνοθεσίας). Η πρωταγωνίστρια της ταινίας Φράνσις Μακντόρμαντ επάξια

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

ο Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης καλεί όλους τους εργαζόμενους στον πολιτισμό στη διεκδίκηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας από την πανδημία. Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή του, μετά από έξι και πλέον μήνες βαδίζουμε προς το άνοιγμα των κλειστών μουσείων

στο κοινό. Αυτό προϋποθέτει κανόνες ασφαλείας και μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν από την κυβέρνηση, εκτός των άλλων, να επιταχυνθεί η διαδικασία του εμβολιασμού των εργαζόμενων στον πολιτισμό, καθώς και να διεξαχθούν μαζικά δωρεάν επανα-

λαμβανόμενα προληπτικά τεστ σε όλους τους εργαζόμενους από ειδικό κλιμάκιο του ΕΟΔΥ. Ακόμα, το σωματείο απαιτεί σύνδεση των ελέγχων με τις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, προγραμματισμένη απολύμανση των χώρων κοινού και προσωπικού και ενίσχυση του υπάρχοντος προσωπικού καθαριότητας.

Στις 27 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη ένα πείραμα τεράστιας υγειονομικής και πολιτιστικής σημασίας: μια συναυλία με 5.000 θεατές που χόρευαν με προστατευτικές μάσκες που τους είχαν χορηγηθεί, σε συνθήκες καλού εξαερισμού και χωρίς να τηρούνται αποστάσεις ασφαλείας, έχοντας προηγουμένως περάσει από τεστ. Δεκαπέντε μέρες αργότερα, ανιχνεύθηκαν μόνο 6 κρούσματα ανάμεσα στους 5.000, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν άσχετα με τη συναυλία. Το συμπέρασμα είναι ότι το λουκέτο στον πολιτισμό (θέατρο, κινηματογράφο, μουσική), που με τόση ευκολία και αναλγησία επέβαλαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ανάμεσά τους και η ελληνική, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εφόσον τηρούνταν κάποιες προδιαγραφές ασφάλειας, τις οποίες οι ίδιοι οι καλλιτέχνες έχουν επανειλημμένα προτείνει. Σε αυτό το πλαίσιο συγκινητική ήταν η μουσική δράση που πραγματοποίησε την Κυριακή των Βαΐων η πρωτοβουλία Support Art Workers στο κέντρο της Aθήνας,, στο πλαίσιο των διεκδικήσεων καλλιτεχνών και πολιτών για άνοιγμα του πολιτισμού. Περισσότεροι από 300 άνθρωποι έδωσαν το παρών στα Προπύλαια, προκειμένου να παίξουν και να τραγουδήσουν σε μια συμβολική δράση το «El Pueblo Unido Jamás Será Vencido» (που σημαίνει, λαός ενωμένος - ποτέ νικημένος). Όμως η κυβέρνηση, αντί να καταπολεμήσει τη μαζική κατάθλιψη, ενισχύοντας τον πολιτισμό και τις δημόσιες δομές υγείας, προτίμησε να βυθίσει στη φτώχεια δεκάδες χιλιάδες καλλιτέχνες και εργαζόμενους στον πολιτισμό, στερώντας από τον λαό μια πολύτιμη ανάσα.

ην ημέρα της κηδείας του «γελαστού παιδιού» το Μπέλφαστ πλημμύριζε από την οργή και τα δάκρυα. Οι δρόμοι του ξεχείλισαν από υψωμένες γροθιές και αποφασιστικότητα. Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι ήταν παρόντες στον αποχαιρετισμό του Μπόμπι Σαντς, σε μια πόλη η οποία σήμερα δεν ξεπερνά τις 267.000 σε πληθυσμό και ολόκληρο το πολεοδομικό της συγκρότημα τους 550.000 κατοίκους. Η τεράστια εκείνη παλλαϊκή διαδήλωση έστελνε ξεκάθαρο το μήνυμα στη βρετανή πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, ότι το ιρλανδικό ζήτημα δεν ήταν ένα θέμα για δήθεν «ακραίες περιθωριακές τρομοκρατικές ομάδες», όπως χαρακτηριζόταν ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός (ΙRΑ), αλλά υπόθεση ενός ολόκληρου λαού. Ενός λαού, ο οποίος είχε δώσει την πρώτη αποστομωτική απάντησης στη «σιδηρά κυρία», εκλέγοντας τον ήδη διατελούντα σε απεργία πείνας Μπόμπι Σαντς βουλευτή στις συμπληρωματικές εκλογές του Απριλίου. Τα επόμενα χρόνια, η θυσία του Σαντς και των συντρόφων του θα τροφοδοτήσει δύο διαδικασίες. Πρώτον, την κορύφωση της ένοπλης σύγκρουσής μεταξύ των δυνάμεων που αγωνίζονταν για την απόσχιση της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο –με βασικό ένοπλο βραχίονα τον IRA και πολιτικό εκφραστή το Σιν Φέιν– και του βρετανικού κράτους. Σύγκρουση η οποία διεξαγόταν τόσο στο έδαφος της Βόρειας Ιρλανδίας όσο και σε αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου. Χαρακτηριστικότερη όλων ήταν η επίθεση σε ξενοδοχείο του Μπράιτον το 1984 και η απόπειρα δολοφονίας της ίδιας της Θάτσερ, την ώρα που διεξαγόταν το συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος. Δεύτερον, εντάθηκαν οι διπλωματικές προσπάθειες και οι απόπειρες συμφωνιών, ώστε η κατάσταση να φτάσει στο σημείο που οι Βρετανοί χαρακτήριζαν «ανεκτό επίπεδο βίας». Η κορύφωση αυτών των συμβιβαστικών σχεδιασμών ήταν τελικά η περιβόητη «Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής», η οποία επιτεύχθηκε το 1998 και έκτοτε έρχεται να αμβλύνει και –κατά την κυρίαρχη βρετανική αντίληψη– να λύσει το ιρλανδικό ζήτημα. Ο Ρόμπερτ (Μπόμπι) Σαντς γεννήθηκε το 1954 στο Μπέλφαστ. Στη σύντομη ζωή του συμπυκνώθηκε ολόκληρη η τραγωδία της αντιπαράθεσης στη Β. Ιρλανδία, η οποία ασφαλώς δεν εξαντλείται σε μια θρησκευτική σύγκρουση. Η διαπλοκή του εθνικού ζητήματος με την ταξική διαπάλη, στο μαλακό υπογάστριο μιας αποικιοκρατικής δύναμης, δημιουργούσε την εύφλεκτη ύλη των εξεγέρσεων. Η οικογένεια του Σαντς κυνηγήθηκε από τους προτεστάντες

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Μάκης Γεωργιάδης Ήταν 1.17 τα ξημερώματα της Τρίτης 5 Μαΐου του 1981, όταν έβγαινε από τις φυλακές του Μέιζ στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας η απόκοσμα θλιβερή, αλλά συνάμα αναμενόμενη, είδηση του θανάτου του Μπόμπι Σαντς. Ο μόλις 27 ετών μαχητής του ΙRΑ ήταν ο πρώτος νεκρός από απεργία πείνας στις φυλακές του βρετανικού στέμματος. Μετά τον θρυλικό Μπόμπι Σαντς οδηγήθηκαν στον θάνατο ακόμη εννέα σύντροφοί του, κρατούμενοι απεργοί πείνας. Ο ανθός της βορειοϊρλανδικής νεολαίας: ο μεγαλύτερος ήταν τριάντα ετών και ο νεότερος μόλις είκοσι τριών.

40 χρόνια από τον θάνατο του Μπόμπι Σαντς και των εννιά ακόμα απεργών πείνας

ναι μόλις 18 χρονών. Η χρονιά είναι και μόνο προσωρινά ησύχασαν, όταν σημαδιακή. Στις 30 του Γενάρη έχει μετακόμισαν στο Ράτπουλ. Πριν καν σημειωθεί η πολυθρύλητη Ματωμένη τελειώσει το σχολείο, ο έφηβος Σαντς Κυριακή. Οι Άγγλοι έχουν αδίστακτα έπιασε δουλειά ως μαθητευόμενος σε αιματοκυλήσει το Μπέλφαστ. Άπειεργοστάσιο κατασκευής αμαξωμάρος ρ ς όπωςς είναι, συλλαμβάνεται για των. Ωστόσο απολύθηκε και κυνηη από κ κοινού οπλοκατοχή σε γήθηκε λόγω της καταγωγής γωγής σπίτι σπί συντρόφων του. Κατου. Ο κοινωνικός αποποταδικάζεται σε τρία χρότ κλεισμός, η σκληρή κα-Περισσότεροι από νια φυλάκιση και αποταστολή και η επίσημη φυλακίζεται το 1976. πολιτική διαχωρισμού 100.000 άνθρωποι Μέχρι την 1η Μαρτίου των ανθρώπων δεν ήταν παρόντες αυτής της χρονιάς οι άφηναν πολλά περιστον αποχαιρετισμό Βρετανοί αναγνωρίθώρια στους νέους βοζουν καθεστώς πολιτιρειοϊρλανδούς εκείνης του μαχητή του ΙRΑ κού κρατουμένου στους κ της εποχής. Η γοητεία α μαχητές του Ιρλανδικού μα της ένοπλης πάλης δεν εν Δημοκρατικού Στρατού. Δημο ήταν μια νεανική αποκοποκοΠρακτικά, αυτό σημαίνει ότι τιά αναμιγμένη με ρομαντικές μπορούν να φορούν τα δικά τους λογοτεχνικές αφηγήσεις, αλλά στην ρούχα, να μην συμμετέχουν σε καταπλειονότητα των περιπτώσεων ήταν ναγκαστικές εργασίες της φυλακής, προϋπόθεση επιβίωσης. να έχουν ελεύθερη επικοινωνία μεΑντικρίζοντας τα αδιέξοδα, ο Σαταξύ τους και να οργανώνουν ελεύντς γίνεται μέλος του ΙRΑ το 1972. Εί-

θερα ενημερωτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Η βρετανική κυβέρνηση, σκληραίνοντας της στάση της στο ιρλανδικό, προχωράει στην άρση αυτού του καθεστώτος. Τότε ξεκινά η αντίδραση των φυλακισμένων μαχητών του ΙRΑ. Αντιστέκονται με κάθε μέσο στην επιβολή της ομοιόμορφης στολής της φυλακής και δηλώνουν πως για να «φορέσουν την ενδυμασία της φυλακής κάποιος θα πρέπει να τους την καρφώσει στην πλάτη». Προτιμούν να φτιάξουν ρούχα από τις κουβέρτες τους και έτσι γίνονται γνωστοί ως «κουβερτάνθρωποι» ή blanket men. Λίγους μήνες μετά την αποφυλάκισή του, ο Σαντς, ο οποίος στο μεταξύ έχει παντρευτεί και αποκτήσει παιδί, συλλαμβάνεται εκ νέου για οπλοκατοχή. Αυτή τη φορά θα καταδικαστεί σε 14 χρόνια φυλάκιση, σύμφωνα με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο. Η στάση της βρετανικής κυβέρνησης σκληραίνει ακόμη περισσότερο με την άνοδο της Θάτσερ στην πρωθυπουργία. Την 1η Μαρτίου του 1981 ο Μπόμπι Σαντς ξεκινάει την απεργία πείνας, επιμένοντας να προηγηθεί μερικές εβδομάδες των συντρόφων του. Διαβλέπει τον ορατό κίνδυνο αδιαλλαξίας της Θάτσερ και είναι αποφασισμένος να πεθάνει διεκδικώντας τα ελάχιστα: την επαναφορά του καθεστώτος του πολιτικού κρατουμένου και όσα ίσχυαν έως την 1η Μαρτίου 1976. Η απάντηση της Θάτσερ είναι πως «δεν υπάρχει πολιτική δολοφονία, υπάρχει απλώς έγκλημα» και παρά το γεγονός ότι ο Σαντς δεν είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία ή για απόπειρα τέτοιας πράξης, η βρετανίδα πρωθυπουργός τον καταδίκασε, όπως και τους υπόλοιπους εννέα απεργούς πείνας, σε θάνατο! Ο Μπόμπι Σαντς είχε στο μεταξύ εκλεγεί ως ο νεότερος βουλευτής του βρετανικού κοινοβουλίου στις 9 Απριλίου 1981. Οι απεργοί πείνας θα γίνουν σύμβολο αγώνα τις επόμενες δεκαετίες και η Θάτσερ σύμβολο του πιο κτηνώδους και αποκρουστικού πολιτικού και οικονομικού μοντέλου στην αναπτυγμένη Δύση. Ο καθένας ασφαλώς παίρνει τη θέση που του αξίζει στην ιστορική μνήμη. Σε μια περίοδο κατά την οποία το ιρλανδικό ζήτημα επανέρχεται με εντελώς νέους όρους, αν κάτι άφησε κάτι ανεξίτηλο η ηρωική απεργία πείνας του Μπόμπι Σαντς, είναι πως ο αγώνας για ζωή και ελευθερία δεν σταματά ποτέ και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Ταυτόχρονα, υπενθυμίζει πως η ταξική πάλη και η ενότητα της εργατικής τάξης είναι ο κινητήριος μοχλός και το ενοποιητικό εκείνο στοιχείο το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην υπέρβαση αντιθέσεων και κατακερματισμών. Να οδηγήσει στο νικηφόρο απελευθερωτικό μέλλον.

∆ιεθνή Αλβανία Ρέντι Μούτσι | μέλος

της οργάνωσης Organizata Politike - Πολιτική Οργάνωση

Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής σφραγίστηκαν από έντονο δικομματισμό, καθώς Σοσιαλιστικό και Δημοκρατικό Κόμμα διασφάλισαν πάνω από 130 έδρες στη νέα βουλή, σε σύνολο 140. Οι ερμηνείες του αποτελέσματος είναι πολλές.

ι 580 ψήφοι (αντιστοιχούν σε ποσοστό 0,90%) τους οποίους πήρε ο Έλτον Ντεμπρέσι στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την περασμένη Κυριακής στην Αλβανία, στην περιφέρεια της Δίβρης όπου ήταν υποψήφιος, δεν ήταν το αποτέλεσμα που όλοι περιμέναμε. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι από όλους τους ανεξάρτητους υποψηφίους (συνολικά πέντε) που κατήλθαν σε αυτές τις εκλογές, ο Ντεμπρέσι κατάφερε να κερδίσει το υψηλότερο ποσοστό ψήφων αναλογικά με τον αριθμό των ψηφοφόρων στην περιφέρειά του, καθώς ήρθε τέταρτος, πίσω από τα τρία μεγάλα κόμματα. Πολύτιμα μαθήματα, ωστό-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

Μια αποτυχία που μπορεί να μας διδάξει πολλά… σο, μπορούν να βγουν από αυτή την ήττα. Το πρώτο από αυτά είναι ότι το εκλεκτορικό σώμα πολώθηκε μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Ο Έντι Ράμα, πρωθυπουργός και επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος σε αυτές τις εκλογές, στόχευε να κερδίσει μία τρίτη συνεχόμενη θητεία — κάτι χωρίς προηγούμενο στην Αλβανία έως τώρα. Αυτό ήταν κάτι που ώθησε ακόμα και ανθρώπους που δεν ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμμα να το ψηφίσουν, προκειμένου να αποφύγουν αυτό που αποκαλούσαν «εγκαθίδρυση μίας δικτατορίας».

νεται ότι σε αυτές τις εκλογές επικεντρώθηκε στο εκλογικό σώμα… Ο βασικός ρόλος φαίνεται, δε, πως ανήκει στο κόμμα που ασκεί την εξουσία, παρόλο που υπάρχουν αναφορές για συμμετοχή και των άλλων δύο μεγάλων κομμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα, σε κάθε περίπτωση, αμφιλεγόμενο πρόσωπο, ο Τομ Ντόσι που ηγείται του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και είχε αναμιχθεί σε μεγάλα σκάνδαλα, με αποτέλεσμα να έχει κηρυχθεί ανεπιθύμητος ακόμα κι από τον Αμερικανό

Έτσι, το τρίτο μεγάλο κόμμα της Αλβανίας, το Κίνημα Σοσιαλιστικής Ολοκλήρωσης του προέδρου Ιλίρ Μέτα (LSI), που συνήθως κερδίζει πάνω από είκοσι βουλευτές, κατέληξε με μόνο τέσσερις στη νέα βουλή. Από την πλευρά μας, είναι γεγονός ότι υπερεκτιμήσαμε τη δύναμη της πειθούς των λέξεων και των θέσεων σε σχέση με την αντίστοιχη του χρήματος και του εκφοβισμού. Ένα μεγάλο σκάνδαλο αυτών των εκλογών ήταν, άλλωστε, η έκταση που έλαβε το φαινόμενο της εξαγοράς ψήφων, το οποίο καταγγέλθηκε μέχρι και από τον ΟΑΣΕ. Πρακτικά, ο μηχανισμός του «πλυντηρίου», που συνήθως μεταφέρει χρήμα από την πώληση ναρκωτικών στον κατασκευαστικό τομέα, φαί-

Οργίασε το φαινόμενο της εξαγοράς ψήφων, ενώ η δύναμη του σωματείου των μεταλλωρύχων αποδείχθηκε μικρότερη από ό,τι αναμέναμε πρέσβη στην Αλβανία, κέρδισε δύο έδρες στη Σκόδρα και μία στα Τίρανα και αναμένεται ότι θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση Ράμα — αν και μάλλον δεν θα συμμετέχει προσωπικά. Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας για το αποτέ-

λεσμα υπήρξε ο εκφοβισμός των δημοτικών υπαλλήλων και της τοπικής διοίκησης — ή όσων έχουν συγγενείς που εργάζονται σε αυτούς τους τομείς. Σημειώνεται ότι η δημόσια διοίκηση υπό τον Ράμα έχει «φουσκώσει» υπέρμετρα, διαθέτοντας σήμερα κάπου 200.000 υπαλλήλους, αριθμός που είναι άνευ προηγουμένου για τα δεδομένα της Αλβανίας. Οφείλουμε να παραδεχτούμε, επίσης, ότι η δύναμη του σωματείου αποδείχθηκε μικρότερη απ’ ό,τι προσδοκούσαμε. Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των ψήφων του Ντεμπρέσι προήλθε από τους μεταλλωρύχους και τα μέλη του σωματείου, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, αν αναλογιστούμε ότι στην Μπουλκίζα υπάρχουν περίπου χίλιοι εργαζόμενοι στον κλάδο. Αυτό μας θέτει την πρόκληση να δουλέψουμε για την ενίσχυση του σωματείου στο άμεσο μέλλον, προκειμένου η εργατική τάξη εκεί να αποκτήσει μια ταυτότητα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ακόμη, ότι βρεθήκαμε απέναντι σε έναν μηχανισμό εξαγοράς ψήφων και διαίρεσης των εργαζομένων που λειτουργεί εδώ και τριάντα χρόνια στην Αλβανία. Πρακτικά, λοιπόν, αυτοί οι 580 ψήφοι δεν προήλθαν από τους αποκαλούμενους «γκρι» ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν την πολυτέλεια να μποϋκοτάρουν τις εκλογές, αλλά από εκείνους που συνήθως ήταν αναγκασμένοι να ευθυγραμμιστούν με ένα από τα παραδοσιακά πολιτικά στρατόπεδα, προκειμένου να βελτιώσουν ελάχιστα την κατάστασή τους μέσω κάποιου μικρο-ρουσφετιού, και οι οποίοι σε αυτές τις εκλογές παρέκκλιναν από την παραδοσιακή τους κομματική αφοσίωση — και το έκαναν προκειμένου να επιλέξουν έναν υποψήφιο της εργατικής τάξης. Αυτό από μόνο του, είναι ένα στοιχείο που δεν πρέπει και δεν μπορεί να υποτιμηθεί, καθώς θέτει καθήκοντα για την επόμενη μέρα.

Ισραήλ

Εγκληματικό καθεστώς απαρτχάιντ Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας διαπράττει συστηματικά το Ισραήλ με τις διακρίσεις σε βάρος των Αράβων που ζουν τόσο στην επικράτειά του όσο και στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Η έκθεση-κόλαφος της οργάνωσης Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) σημειώνει ότι η κατάσταση είναι τέτοια, ώστε παραπέμπει ευθέως σε καθεστώς απαρτχάιντ — κάτι που έγινε ιδιαίτερα έμφανες με την υπόθεση των εμβολιασμών. Όταν, δηλαδή, το κράτος του Ισραήλ και η ακροδεξιά και σιωνιστική κυβέρνηση Νετανιάχου δεν είχαν ακόμη διαθέσει ούτε… μισό εμβόλιο στους Άραβες, τη στιγμή που είχαν καλύψει σχεδόν τον μισό εβραϊκό πληθυσμό με τουλάχιστον μία δόση. Φυσικά, η έκθεση και τα ευρήματά της όχι απλώς απορρίφθηκαν πάραυτα από τους Ισραηλινούς κυβερνώντες, αλλά χαρακτηρίστηκαν και… αντισημιτισμός — όπως συμβαίνει με κάθε κριτική που ασκείται σε βάρος τους από όπου και αν προέρχεται. «Η οργάνωση είναι γνωστό ότι διαθέτει αντιισραηλινή ατζέντα», όπως ανέφερε ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών. Όμως, τα εγκλήματά τους δεν μπορούν να κρυφτούν, όσο κι αν προσπαθούν οι σύμμαχοί τους στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τη Ρωσία και τα αυταρχικά αραβικά καθεστώτα της περιοχής, που κοιτάνε πάνω από όλα την τσέπη τους και τη μακροημέρευσή τους. Σημειώνεται πως οι Άραβες αποτελούν το 20% περίπου των 9,3 εκατομμυρίων πολιτών του Ισραήλ, ενώ 2,5 εκατομμύρια κατοικούν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και 350.000 στην –επίσης κατεχόμενη– ανατολική Ιερουσαλήμ. Άλλα 1,9 εκατομμύρια είναι στοιβαγμένοι στη Λωρίδα της Γάζας, με την επιβίωσή τους να εξαρτάται από τις διαθέσεις του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από 600.000 Εβραίοι κατοικούν στους πάνω από 140 οικισμούς που έχουν χτιστεί –ενώ και άλλοι συνεχίζουν να χτίζονται– παράνομα στα κατεχόμενα.

∆ιεθνή

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2021

περισκ πιο Με αφορμή τις πρώτες 100 ημέρες του Μπάιντεν, είναι γεγονός πως ο νέος πρόεδρος μοιάζει να έχει ανοίξει τα κρατικά ταμεία, μοιράζοντας χρήμα προς επιχειρήσεις και κοινωνία. Επιμένει δε στην υψηλότερη φορολόγηση των πολύ πλούσιων, στην αύξηση του κατώτατου μισθού και τη δημιουργία σωματείων. Αυτός ο νέος «κεϊνσιανισμός» δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος…

«Στρατιωτικός νόμος» στη Γαλλία; Μπορεί ο Μακρόν να έχει δανειστεί πολλά από το πρόγραμμα της Λεπέν, να έχει ενσωματώσει βασικές διατάξεις που αφορούν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη νομική «κανονικότητα» και να έχει αποδείξει ότι δεν υπολείπεται κατασταλτικού μένους, όμως η αλήθεια είναι πως η πρόταση που διατύπωσαν εκατοντάδες απόστρατοι και εν ενεργεία στρατιωτικοί της Γαλλίας ξεπερνά τον πρόεδρό της. «Η Γαλλία είναι σε κίνδυνο […], αποσυντίθεται από τις ορδές των ισλαμιστών στα προάστια, που αποκολλούν μεγάλα τμήματα του έθνους μας και τα μετατρέπουν σε περιοχές που υπάγονται σε δόγμα αντίθετο με το σύνταγμά μας», γράφουν ανάμεσα στα άλλα στην επιστολή τους. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι πρόκειται για προεκλογικό σχέδιο, ενόψει της αναμέτρησης που θα γίνει τον Απρίλιο του 2022, το οποίο η Λεπέν έσπευσε να αγκαλιάσει αμέσως. Είναι, όμως, μόνο αυτό;

Ο Τζόνσον και ο κυνισμός των αστών «Τέρμα πια με τα γαμ…να lockdown. Αφήστε τα πτώματα να στοιβάζονται», αυτό φέρεται να δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός τον περασμένο Νοέμβριο, αφού συμφώνησε, μετά από πολύ πίεση, σε ένα δεύτερο πακέτο περιοριστικών μέτρων, καθώς η πανδημία επέλαυνε. Δεν αμφιβάλλουμε ότι το δήλωσε — έστω κι αν η αποκάλυψη από πρώην συνεργάτες του αφορά και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ήταν αυτός,

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

άλλωστε, που επέλεξε την τακτική της «ανοσίας της αγέλης» από το πρώτο κιόλας κύμα, αφήνοντας τους Βρετανούς να πεθαίνουν μαζικά. Ο ίδιος που καπάρωσε αποκλειστικά όσα περισσότερα εμβόλια μπορούσε, αδιαφορώντας για τις ανάγκες των άλλων (όπως και ο Νετανιάχου στο Ισραήλ). Προσοχή, όμως. Μπορεί ο Τζόνσον να εκτίθεται επειδή τα λέει… χύμα, όμως αυτός είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού, που το τελευταίο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η υγεία των λαών.

Μάριο Ντράγκι, ο «ήρωας» της Ευρώπης Νερό στο όνομα του Ντράγκι πίνουν στις Βρυξέλλες. Το ίδιο συμβαίνει και με τα μεγάλα ΜΜΕ, που αποστολή έχουν να διαμορφώνουν το κλίμα. Την αποθέωση γνώρισε ο –μη εκλεγμένος για να μην ξεχνιόμαστε– πρωθυπουργός της Ιταλίας, μετά την παρουσίαση του εθνικού σχεδίου για την αξιοποίηση των 200 περίπου δισ. ευρώ που περιμένει η χώρα από την ΕΕ. Σύμφωνα με όλους αυτούς, ο πρώην πρόεδρος

της ΕΚΤ αποτελεί το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι, ώστε να προωθήσουν τις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις» — δηλαδή τις αντιδραστικές τομές που έχει αδήριτη ανάγκη το ευρωπαϊκό κεφάλαιο για να βγει όρθιο και να ανταπεξέλθει στον άγριο ανταγωνισμό. Όσο για τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης, είναι η «προίκα» που τους δίνεται για να εξαγοράσουν τη σιωπή των «κάτω», να δελεάσουν τους «πάνω» και να οικοδομήσουν νέες σταθερές συμμαχίες.

Νέα δεδομένα στην Υεμένη, με το βλέμμα στον… Μπάιντεν

αναζωπύρωση των πολεμικών συγκρούσεων στην Υεμένη είναι γεγονός. Εδώ και μία εβδομάδα τουλάχιστον, σφοδρές μάχες μαίνονται γύρω από την πόλη Μαρίμπ, η οποία προς το παρόν ελέγχεται από τη συμμαχική προς τη Σαουδική Αραβία κυβέρνηση Χάντι. Η Μαρίμπ, που πολιορκείται από τους σιΐτες αντάρτες Χούθι, αποτελεί το μοναδικό αστικό κέντρο που ελέγχει η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Υεμένης στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας και την κοντινότερη πόλη στην πρωτεύουσα των Χούθι, Σαναά. Μάλιστα, στην περιοχή βρίσκονται σημαντικές πετρελαιοπηγές και αγωγοί, που φέρνουν οικονομικά οφέλη στην κυβέρνηση Χάντι. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι δυνάμεις των Χούθι, έχοντας καταφέρει να προωθηθούν στο μέτωπο, βρίσκονταν λίγο έξω από την πόλη. Αν τελικώς η Μαρίμπ αλλάξει χέρια, θα μιλά-

με για τη σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική εξέλιξη των τελευταίων ετών στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης. Ωστόσο, πέραν του στρατιωτικού πεδίου, αξίζει να σταθούμε στη χρονική συγκυρία που έλαβε χώρα αυτή η αναζωπύρωση. Οι νέες στρατιωτικές συγκρούσεις πραγματοποιούνται στο φόντο της πρότασης του ΟΗΕ για εκεχειρία και ειρήνευση, με άνοιγμα οδικών αρτηριών μεταξύ βορρά και νότου και παύση του θαλάσσιου εμπάργκο που έχει επιβάλει η Σαουδική Αραβία στους Χούθι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, επίσης, ότι αυτές οι πρωτοβουλίες, όπως η κι η ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους των ανταρτών, σημειώνεται λίγο μετά την εκλογή Μπάιντεν. Οι Δημοκρατικοί βρίσκονται σε μια τροχιά επαναφοράς της πολιτικής τους στη Μέση Ανατολή στις γραμμές της περιό-

δου Ομπάμα. Αυτό συμπεριλαμβάνει μια νέα προσέγγιση του Ιράν και έναν «τίμιο συμβιβασμό» στην Υεμένη. Το τελευταίο φαίνεται να επιθυμεί και η Σαουδική Αραβία. Μια στροφή της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή απαιτεί, βέβαια, ακύρωση της πολιτικής Τραμπ, κάτι το οποίο δεν δύναται να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη. Σε κάθε περίπτωση, οι διαρκείς μετατοπίσεις της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής έχουν ως αποτέλεσμα η αξιοπιστία των ΗΠΑ να έχει ήδη τρωθεί, ενώ αρκετοί μιλούν για αδιέξοδο το οποίο δεν μπορούν να υπερβούν δια της ισχύος. Είναι σε αυτό το φόντο που το Ιράν, παρότι ανήσυχο και υπό διαρκή πίεση, δεν βιάζεται να δείξει έτοιμο για συμβιβασμό, ενώ η αύξηση της ενεργητικότητας των Χούθι θα τους ενισχύσει στο διαπραγματευτικό τραπέζι που φαίνεται να ετοιμάζεται.