Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 15-16.5.2021 - Αρ. Φύλλου 1523 by 21aristera

Συνέντευξη Λουτσιάνα Χένρο

Υγειονομική εθνοκάθαρση ρση από Μπολσονάρου > σελ. 11

Ψηφιακός «κόφτης» στο Πριν από το Facebook

40 χρόνια οι εργαζόμενοι στη φυλακή της ΕΕ

> σελ. 7

> σελ. 8-9

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.523

Δουλειά χωρίς τέλος δούλεμα χωρίς όριο Με άμεσες κινητοποιήσεις απαντούν οι εργαζόμενοι στο αντεργατικό νομοσχέδιο-έκτρωμα. Σε διαδήλωση την Τρίτη 18 Μάη στις 7 μ.μ. από τα Προπύλαια καλούν εργατικά σχήματα, κινήσεις και συλλογικότητες. Ευρεία σύσκεψη αγώνα τη ∆ευτέρα 17/5 στις 7 μ.μ. στην πλατεία Πρωτομαγιάς.

υναγερμός έχει σημάνει στις δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος κατά του νομοσχεδίου που προωθεί κρίσιμες αντεργατικές τομές, οι οποίες δεν κρύβονται από την επιχείρηση καλλωπισμού του κυβερνητικού επιτελείου και των συστημικών ΜΜΕ. Η ουσιαστική κατάργηση του οκταώρου και η επιβολή 10ωρης εργασίας και εβδομάδας 50 ωρών (μέσω ατομικών συμβάσεων), καθώς και το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, αποτελούν μόνο ορισμένα από τα βαριά αντεργατικά μέτρα. Δυναμώνει η τάση για να πάει αλλιώς ο αγωνιστικός σχεδιασμός, να μην δοθεί μια τυπική «μάχη», αλλά να αναπτυχθούν μαχητικές μορφές, απεργίες, διαδηλώσεις, ώστε να μην έρθει στη Βουλή το αντεργατικό νομοσχέδιο. Το σύνθημα είναι ξεσηκωμός! >>> σελ. 3, 5

Από τον πάγο του lockdown στη φωτιά του τουρισμού Εργαζόμενοι και νέοι βγαίνουν από τον «πάγο» του lockdown για να γίνουν καύσιμη ύλη στις μηχανές της τουριστικής βιομηχανίας. Το SMS φεύγει, η απαγόρευση κυκλοφορίας μένει, η ατομική ευθύνη «αποθεώνεται». Από το «κλείνουμε και όποιος αντέξει» στο «ανοίγουμε και ό,τι γίνει». Ρεπορτάζ με εργαζόμενους στον τουρισμό. >>> σελ. 4, 12-13

Έγκλημα Ισραήλ, αντίσταση Παλαιστινίων Δολοφονική εκστρατεία του κράτους του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα, στην Ιερουσαλήμ και σε άλλες πόλεις. Επιχείρηση εθνοκάθαρσης από Νετανιάχου, καθεστώς ρατσιστικού απαρτχάιντ κατά Παλαιστινίων. Πογκρόμ από ακροδεξιούς θρησκόληπτους. Συνένοχοι στο έγκλημα η ελληνική κυβέρνηση, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και τα αραβικά αντιδραστικά καθεστώτα. Διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό το Σάββατο 15 Μάη. Στην Αθήνα συγκέντρωση στον σταθμό μετρό Πανόρμου και πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ. Κάλεσμα από ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. >>> σελ. 2, 23

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Κίμων Ρηγόπουλος

Συνένοχοι στο έγκλημα στη Γάζα

Το σχέδιο ματαίωσης του ανθρώπινου ή σχέδιο αμοιβάδα, προχωράει. Για να υλοποιηθεί απαιτείται ο ιδεολογικός αφοπλισμός των εκπαιδευόμενων και η συρρίκνωση των ζωτικών επιθυμιών τους στο τρίπτυχο: Μαμ, κακά και νάνι.

Στην Ελλάδα σε πολυήμερες κοινές ασκήσεις με την ελληνική πολεμική αεροπορία εκπαιδεύτηκαν πλήθος πιλότων αεροσκαφών του Ισραήλ, μερικοί από τους οποίους μπορεί να σκορπίζουν τον θάνατο από αέρος στη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας. Αυτή η «άβολη αλήθεια» δείχνει ότι ο ρόλος της Ελλάδας είναι ακόμα πιο ενεργητικός από αυτόν ενός Πόντιου Πιλάτου που «νίπτει τας χείρας του» για το αιματοκύλισμα στη Μέση Ανατολή. Βαμμένα με αίμα είναι τα χέρια όλων των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, όπως αυτής του ΣΥΡΙΖΑ, που κόντρα σε όλες τις «προγραμματικές αρχές» του, στο όνομα της «στρατηγικής συνεργασίας» με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, πέταξε στα σκουπίδια μισό αιώνα Ελληνοαραβικής φιλίας και συμμαχιών. Αρχή αυτής της προσέγγισης το κυνικό δόγμα το «ο εχθρός του εχθρού μου…» και βέβαια η διαμόρφωση συμμαχικών αξόνων για τους υδρογονάνθρακες και τις ΑΟΖ. Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, μάλιστα, αναβαθμίζει σε άλλο επίπεδο τη συνεργασία και με άλλα απολυταρχικά καθεστώτα-μαριονέτες των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία ευθύνονται για το λουτρό αίματος στην Υεμένη. «Προβληματισμένος και βαθιά απογοητευμένος», δηλώνει ο Πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Μαρουάν Τουμπάσι, από τις απαράδεκτες δηλώσεις του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον των Παλαιστινίων, στις οποίες η Αθήνα τάσσεται με το άδικο και με το δικαίωμα του Ισραήλ «στην αυτοάμυνα», ενώ οι νεκροί Παλαιστίνιοι έχουν ξεπεράσει τους εκατό. Ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας είναι συνέχεια της εγκληματικής πολιτικής τους με άλλα μέσα, ενώ έννοιες όπως «διεθνές δίκαιο» είναι για τους αδίστακτους κυβερνώντες απλά σημαία ευκαιρίας. Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη σημαίνει, για το κίνημα στην Ελλάδα, αγώνας για να σπάσει ο επιθετικός άξονας με το Ισραήλ, για ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Ασκήσεις εύθραυστης ισορροπίας

ας έλαχε να ζήσουμε στην εποχή των επειγόντων ερωτημάτων που δεν ικανοποιούνται με τις συνήθεις απαντήσεις. Αυτό είναι το κυρίως θέμα και συγχρόνως η πρόκληση των καιρών. Η ιστορία πειραματίζεται με τρόπο πρωτόγνωρο κι εμείς καλούμαστε να αρθούμε στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων, χωρίς να στοιχηθούμε παθητικά σαν τα επί σφαγήν πειραματόζωά της. Η πραγματικότητα μας βάζει δύσκολα και δεν μπορούμε να παραδώσουμε στον εξεταστή λευκή κόλλα ούτε και να τη γεμίσουμε με γενικόλογες «εξυπνάδες», που ισοδυναμούν με το: απορία ψάλτου βηξ. Η σύγχρονη μοναξιά έχει ως χαρακτηριστικό της μια τρομώδη ισορροπία. Είναι η προσπάθεια να μην προσκολληθείς στο εφήμερο και το πρόστυχο, χωρίς να αυτονομηθείς σαν ούφο από την πραγματικότητα. Να μην εθιστείς στην κανονικότητα της Φουρθιωτιάδας, χωρίς να καταφύγεις σε «ένα Άρλεκιν για να ξεχνιέσαι». Να μη βυθιστείς με απεγνωσμένες απλωτές στη χυδαιότητα ούτε και να πιστέψεις ότι ξεμπερδεύεις μαζί της ως κάποιος περιούσιος αναχωρητής. Στραβωμένος ο κόσμος από τα φωταγωγημένα σκάνδαλα, σκαλίζει αδέξια μέσα του να βρει το ευγενές μέταλλό του. Τα σκάνδαλα όμως δεν είναι νοσήματα αυτοάνοσα. Είναι τα γεννήματα ενός συστήματος που είναι υποχρεωμένο να αποκαθηλώσει το σημαντικό για να ενθρονίσει το τιποτένιο. Αυτός είναι ο όρος ύπαρξης και διαιώνισής του. Και δεν αρκεί να το ξέρεις για να μη σε καταπιεί. Το χυδαίο αντέχει στον κριτικό λόγο σου μέχρι να υπάρξει αντίπαλο δείγμα. Ο οδοστρωτήρας της αφασίας απειλεί να ισοπεδώσει και εκείνους που αρνούνται να παραδοθούν στον κανόνα της. Τα προϊστορικά

Η κάζουαλ αριστερά φαντασιώνεται έναν σχιζοειδή καπιταλισμό όπου η φιλική στον άνθρωπο πλευρά θα πολεμά μέχρι θανάτου την άλλη

όντα στήνουν χορό ανάρμοστο πάνω στα συντρίμμια της πανδημίας. Και από τον έλλογο φόβο του Covid ως τον απόλυτο φόβο για όλους και για όλα, είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Εντωμεταξύ, η κάζουαλ πρώην αριστερά επινοεί το νέο πολυσυλλεκτικό αφήγημά της. Το νέο μακάβριο ανέκδοτο είναι ότι κηρύσσει ανένδοτο αγώνα «ενάντια στη σχολή του Σικάγου». Φαντασιώνεται, δηλαδή, έναν σχιζοειδή καπιταλισμό όπου η φιλική προς τον άνθρωπο πλευρά του θα πολεμά μέχρι θανάτου την άλλη, την εχθρική προς τον άνθρωπο. Τσακίζει έτσι κάθε υπόλοιπο ταξικού κριτηρίου και προετοιμάζει μια νέα στρατιά χειραγωγούμενων από τις ορέξεις και το εναλλακτικό σύστημα επίθεσης του καπιταλιστικού Γαργαντούα. Εδώ, λοιπόν, σαλπίζει. Εδώ με τον πήχη των προσδοκιών ίσαμε το έδαφος, εδώ για να μη διανοηθούμε ποτέ να «σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Εδώ που ο Τσίπρας αλά μπρατσέτα με την Μαριλίζα και τον Τζουμάκα, θα καθοδηγούν την λαϊκή απελπισία με έσχατα όρια την πολιτική του Μπάιντεν. Εδώ που «ο φονιάς με το

θύμα αγκαλιά», όπως έλεγε και ο Σαββόπουλος, θα τα βρουν πολιτισμένα με κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις. Το σχέδιο ματαίωσης του ανθρώπινου ή σχέδιο αμοιβάδα, προχωράει. Για να υλοποιηθεί απαιτείται ο ιδεολογικός αφοπλισμός των εκπαιδευόμενων και η συρρίκνωση των ζωτικών επιθυμιών τους στο τρίπτυχο: Μαμ, κακά και νάνι. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης από τα μεγάφωνα του στρατοπέδου θα εκπέμπεται το μήνυμα: Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. Στους εκπαιδευτές συνιστάται η παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος του μιθριδατισμού. Στρατηγικός στόχος αυτής της εν εξελίξει εκπαίδευσης είναι η επίτευξη της συναίνεσης των εκπαιδευομένων. Ο ερεθισμός της ευαισθησίας τους πρέπει να ελέγχεται καθημερινά. Γι’ αυτό και οι εκπαιδευτές πρέπει να φέρουν απαραιτήτως μαζί τους τα όργανα του καρότου και του μαστιγίου. Η δική μας ευθύνη, συλλογική και ατομική, είναι να σαμποτάρουμε αυτό το εξελισσόμενο σχέδιο και, κυρίως, να το αποψιλώσουμε από το άλλοθι της κοινωνικής συναίνεσης. Σε αυτό το αντισχέδιο χρειαζόμαστε οπωσδήποτε την αφύπνιση και τη συμμετοχή των «αναχωρητών». Εκείνων δηλαδή που η αποχή τους από την πολιτική πράξη δεν είναι ανεπανόρθωτη και απολιτίκ ούτε και έχει μεταλλαχθεί σε έναν ισοπεδωτικό κυνισμό. Επιλέγουμε και προκρίνουμε τρόπους σύμπλευσης που κινητοποιούν το εν υπνώσει και την διάχυτη απαισιοδοξία σε στόχους ορατούς. Το υπαρξιακό αμλετικό δίλημμα: να ζει κανείς ή να μη ζει, αναβιώνει με απολύτως υλικούς ιστορικούς όρους. Και η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι μια υπεκφυγή, αλλά η κατάφαση που επωμιζόμαστε.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

ομοσχέδιο… «για την προστασία της εργασίας» τιτλοφόρησε το αντεργατικό τερατούργημά του το υπουργείο Εργασίας. Κι ας έρχεται να καταργήσει οτιδήποτε έχει απομείνει όρθιο από την δεκαετή μνημονιακή επέλαση στα εργατικά δικαιώματα και να «προστατεύσει» τα συμφέροντα του κεφαλαίου, βελτιώνοντας την «ανταγωνιστικότητά» του, όπως είπε και ο Κ. Χατζηδάκης. Το τελικό νομοσχέδιο είναι ακόμα πιο αντιδραστικό και από τις αρχικές διαρροές. Η κριτική της ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ ότι όλα αυτά που θέλει να θεσπίσει δεν είναι κάτι καινούργιο, και ότι αυτός ως κυβέρνηση εφάρμοσε κατά γράμμα τη νομοθεσία για το ελαστικό ωράριο εργασίας, που θεσπίστηκε το 2010 με την υπογραφή βασικών σημερινών στελεχών του, σίγουρα καταδεικνύει τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ για τις συνεχιζόμενες αντεργατικές πολιτικές. Ωστόσο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη δεν είναι μια απλή «συνέχεια» αλλά πραγματική τομή ενάντια στους εργαζόμενους. Στο επίκεντρό του είναι το πώς οι επιχειρήσεις στη νέα φάση μετά την πανδημία θα εκμεταλλευτούν πιο αποτελεσματικά και ανεμπόδιστα τον κόσμο της εργασίας. Πυξίδα των αντεργατικών μέτρων είναι οι ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, που για άλλη μια φορά βρίσκεται πίσω από την νέα αντεργατική επίθεση. Ας δούμε όμως ποιες είναι οι βασικές αντεργατικές ανατροπές: Κατάργηση 8ωρoυ με 10ωρα/50ωρα, επιβολή ατομικών συμβάσεων. Με τη λεγόμενη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται από τον εργοδότη να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις, όταν δεν υπάρχουν σωματεία ή ΣΣΕ (οδηγία ΕΕ 2019/1158), όπου θα αποδέχονται την ημερήσια εργασία έως και 10 ώρες –ή ακόμα και 13 ώρες σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες- για συγκεκριμένη περίοδο, όπου η επιχείρηση έχει φόρτο εργασίας. Αυτές οι επιπλέον ώρες θα καταγράφονται σε «τράπεζα χρόνου». Όμως δεν θα επιστρέφονται όποτε το επιθυμεί ο εργαζόμενος και ο «οικογενειακός προγραμματισμός» του, αλλά όταν θα επιλέγει ο εργοδότης μέσα στους επόμενους 6 μήνες. Η διευθέτηση αυτή αποσκοπεί ειδικά στη μείωση του κόστους των επιχειρήσεων με εποχιακή λειτουργία, όπως ομολογεί το υπουργείο, αλλά και στο χτύπημα της συλλογικής οργάνωσης και πάλης. Πιο πολλές, πιο φθηνές υπερωρίες. Από 96 ώρες στη βιομηχανία και 120 ώρες ετησίως στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα, που είναι σήμερα, οι υπερωρίες θα αυξηθούν για όλους στις 150. Μέχρι τώρα κάθε υπερωρία μέχρι τις νόμιμα δηλωμένες 96 και 120 ώρες, πληρώνεται με 40% προσαύξηση, ενώ κάθε επιπλέον επιβαρύνεται με 60% προσαύξηση. Τώρα και οι 150 ώρες υπερωριακής εργασίας θα πληρώνονται με προσαύξηση 40%, προς όφελος της επιχείρησης. Η αύξηση του προστίμου για παράνομες υπερωρίες στο 120% είναι «δώρο άδωρο», αφού 150 ώρες νόμιμης φθηνής

Έξι αντεργατικές τομές προστασίας του κεφαλαίου Νομοσχέδιο-καρμανιόλα Δημήτρης Σταμούλης

▸ Νέες «δυνατότητες και επιλογές» μόνο για τους επιχειρηματίες τα 10ωρα/50ωρα, οι φθηνές υπερωρίες, η δουλειά τις Κυριακές, το «τελείωμα» του ΣΕΠΕ υπερωρίας σε συνδυασμό με τη διευθέτηση φθάνουν και περισσεύουν. Ψηφιακή κάρτα εργασίας. Προβάλλεται από την κυβέρνηση ως εργαλείο απόδειξης για τυχόν παράνομη υπερωριακή απασχόληση των εργαζομένων. Αλλά δεν είναι αυτό που… φαίνεται. Με την αναφορά στο χρόνο διαλείμματος, ανοίγει «παράθυρο» ώστε αυτό να μην προσμετρείται στον χρόνο εργασίας. Τι ισχύει όμως σε κλάδους όπου ήδη εφαρμόζεται; Στις τράπεζες παρότι οι μισοί σχεδόν εργαζόμενοι συστηματικά εργάζονται πέραν της 1 ώρας ημερησίως, δεν έχει πληρωθεί υπερωρία τα τελευταία 10 χρόνια. Μάλιστα οι τράπεζες φροντίζουν το

ηλεκτρονικό σύστημα να προσαρμόζεται οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο, στο 8ωρο άσχετα με το χρόνο που ο εργαπου εκβιαστικά τίθεται ως προϋπόθεση ζόμενος αποχωρεί από την εργασία του. για συλλογική διαπραγμάτευση, κήρυΕπιπλέον, η ψηφιακή κάρτα μπορεί να ξη απεργίας και υπογραφή Συλλογικής αξιοποιηθεί πιο αποτελεσματικά για τη Σύμβασης! Επιβάλλεται ηλεκτρονική «μέτρηση» της ευέλικτης εργασίας και ψηφοφορία για απόφαση απεργίας ή των σπαστών ωραρίων. εκλογή ΔΣ, ενώ σε απεργίες σε νοσοκοΚατάργηση ΣΕΠΕ. Αντικαθίσταται από μεία, συγκοινωνίες, ΔΕΚΟ κ.α. επιβάλτην Επιθεώρηση Εργασίας, που θα είλεται εργασία στο «ένα τρίτο της συνήναι Ανεξάρτητη Αρχή, κατά το πρότυπο θως παρεχόμενης υπηρεσίας». Ποινικοτης ΑΑΔΕ, και θα έχει «λειτουργική ανεποιείται η απεργιακή περιφρούρηση και ξαρτησία και διοικητική και οικονομική όσοι παραβιάζουν αυτό το μέτρο θα διώαυτοτέλεια». Eπιδιώκουν έναν θεσμό κονται ποινικά! Καταργείται ακόμα και «ανεπηρέαστο» από δήθεν πολιτικές πιη Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστιέσεις, αλλά κυρίως από τις εργατικών Στελεχών ώστε πιο εύκολα να κές διεκδικήσεις. απολύονται συνδικαλιστές. Εργασία τις Κυριακές σε Διάφορες ρυθμίσεις πολλούς νέους κλάδους. που αφορούν π.χ. Πυξίδα Προστίθενται κρίσιμοι στην καθιέρωση γοτων αντεργατικών για τις ανάγκες του νικής άδειας για τον κεφαλαίου κλάδοι: πατέρα, προστασία μέτρων η ΕΕ, courier, παραγωγή από απόλυση πατέστόχος ο ταξικός υγειονομικών ειδών ρα που έγινε γονιός συνδικαλισμός και διανομή φαρμάγια 6 μήνες, δικαίωκων, logistics, κέντρα μα στην αποσύνδεση κοινών υπηρεσιών ομίστην τηλεργασία κ.α. λων επιχειρήσεων, τηλεφωλειτουργούν ως «τυράκια». νικά κέντρα, παραγωγής έτοιμου Ειδικότερα οι διατάξεις για την σκυροδέματος και λατομείων, κέντρα τηλεργασία, έρχονται να νομιμοποιδεδομένων. Ενώ με άδεια του ΣΕΠΕ ήσουν και να μονιμοποιήσουν τη νέα άλλες τέσσερις υπηρεσίες θα μπορούν αυτή μορφή «ευελιξίας», που ωφελεί να λειτουργούν Κυριακές. τους εργοδότες και αυξάνει την ενταΧτύπημα στο απεργιακό και συνδικαλιστικό τικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας δικαίωμα. Θεσπίζεται υποχρεωτική εγτα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργραφή-φακέλωμα των συνδικαλιστικών γάσιμου χρόνου.

Από σπόντα *** Έτσι γίνονται οι παρεξηγήσεις * Βγαίνει ο Χατζηδάκης με το νομοσχέδιό του και λέει ότι διευρύνουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων * Το ακούει ο Πορτοσάλτε κι αρχίζει και φωνάζει από τον ΣΚΑΪ πως γίναμε χώρα κομμουνιστική * Τελικά τα βρήκανε όταν του εξήγησε ο υπουργός Εργασίας περί τίνος πρόκειται * Αλλά παραλίγο να έχουμε μεγάλο εσωτερικό πρόβλημα. *** Τελικά το εργασιακό νομοσχέδιο θα προσπαθήσουν να το ψηφίσουν αρχές καλοκαιριού * Έτσι μαζί με τον τουρισμό να έρθουν και οι επενδυτές * Γιατί η αλήθεια είναι πως ο Χατζηδάκης έχει πιο ελκτική πρόταση από τον Θεοχάρη * Καλές οι ακρογιαλιές και το «γκρικ μουζάκα» * Αλλά και μια χώρα δίχως επιθεωρήσεις εργασίας, τις απολύσεις σχεδόν ελεύθερες δεν βρίσκεις εύκολα * Πόσο μάλλον με διευθέτηση χρόνου εργασίας, δηλαδή χωρίς 8ωρο και γενικώς κανένα όριο * Κάτι σαν… εργασιακό Φαληράκι. *** Βεβαίως, όπως θα καταλάβει η κυβέρνηση, είναι άλλο πράγμα να ψηφίζεις έναν νόμο και άλλο να τον εφαρμόζεις * Και δεν είναι ο μόνος νόμος τους για τον οποίο θα ισχύσει αυτή η αρχή * Έχουν ψηφίσει νόμο για τις διαδηλώσεις αλλά και για την πανεπιστημιακή αστυνομία * Κανένας δεν έχει μέχρι στιγμής γίνει πράξη. *** Αυτό που θέλουν να μας πλασάρουν ότι ο Μπάιντεν και η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν ανήκουν στις προοδευτικές δυνάμεις του πλανήτη τι ακριβώς είναι; * Επειδή δηλαδή παίζουν το παιχνιδάκι τους με τις εταιρίες εμβολίων; * Ας μας εξηγήσουν το πόσο προοδευτικοί είναι όλοι αυτοί στον επόμενο βομβαρδισμό χώρας που θα κάνουν * Ή την επόμενη φορά που θα τακτοποιήσουν πολυεθνικά συμφέροντα σε βάρος του περιβάλλοντος * Ακόμη και στην οικονομική κρίση που έρχεται. *** Πολύ ωραία τροπολογία έφερε ο Κώστας Καραμανλής * Εφεξής όταν ένας εργολάβος αναλαμβάνει ένα έργο του δημοσίου δεν θα μπορεί να τον αλλάξει η επόμενη κυβέρνηση *Έως τώρα έπρεπε να γίνει πάλι η συμφωνία από την αρχή * Αλλά από ότι φαίνεται μπαίνουμε σε τάξη ως οικονομία *Άσε που κάτι τέτοια είναι και καλή δικαιολογία για τους επόμενους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Τουρισμός

Πολιτική

Γιώργος Μουρμούρης

Υψηλής επικινδυνότητας το «πάση θυσία» άνοιγμα ▸ Ίδια εγκληματική συνταγή με πέρσι το καλοκαίρι

ο απόλυτο «μπάχαλο» επικρατεί στο μεταίχμιο του περάσματος από την «εκπνοή» του lockdown στην «επόμενη ημέρα» του ανοίγματος του τουρισμού. Μπάχαλο το οποίο συχνά επιχειρείται να συγκαλυφθεί μέσω της «δημιουργικής λογιστικής» ως προς την πορεία των εμβολιασμών, ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Και, αφού τα νούμερα «χωλαίνουν», στην ενημέρωση της Τετάρτης 12 Μαΐου επιστρατεύθηκε η επίκληση στο συναίσθημα με αναφορές στην «μικρή Ελλάδα» και την «ενότητα των Ελλήνων». Στην ίδια ενημέρωση ανακοινώθηκε η οριστική άρση του lockdown, με απελευθέρωση των διαπεριφερειακών μετακινήσεων και κατάργηση των SMS μετά από έξι ολόκληρους μήνες. Από τα αμιγώς κατασταλτικά μέτρα, διατηρείται η απαγόρευση νυχτερινής κυκλοφορίας από τις 12.30 π.μ. Επί της ουσίας, το άνοιγμα του τουρισμού αποτέλεσε απλώς το ορόσημο-πρόσχημα για την απεμπλοκή της κυβέρνησης από το lockdown, το οποίο καμία αποτελεσματικότητα δεν είχε ως προς τον περιορισμό της διασποράς του κορονοϊού — το αντίθετο μάλιστα. Ενώ, από τη Νέα Σμύρνη

και έπειτα, η κατασταλτική του λειτουργία αμφισβητήθηκε ευθέως, κυρίως από τη νεολαία. Διατηρείται άθικτο πάντως το δόγμα της «ατομικής ευθύνης», το οποίο μετατρέπεται στο μοναδικό συμπλήρωμα του ασθμαίνοντος προγράμματος εμβολιασμών. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν τα self tests, τη μεγαλύτερη ποσότητα των οποίων η ελληνική κυβέρνηση προμηθεύτηκε, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ της Καθημερινής, από αμφιβόλου αξιοπιστίας κατασκευαστή στην Κίνα, ο οποίος επελέγη κυρίως λόγω του χαμηλού κόστους, παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις

ως προς την αξιοπιστία του προϊόντος που εγείρει εγνωσμένου κύρους γερμανικός οργανισμός. Τη Δευτέρα 10 Μαΐου, ημέρα επανεκκίνησης της εκπαίδευσης, καταγράφηκαν εκατοντάδες ψευδώς θετικά τεστ, τα οποία ακολούθως επιβάρυναν τις ελλιπείς και υπερκορεσμένες δημόσιες δομές για τον επανέλεγχο των θεωρούμενων ως ύποπτων κρουσμάτων. Η κυβερνητική δέσμευση για χορήγηση δύο δωρεάν self tests σε κάθε κάτοικο της χώρας ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, με τον Άκη Σκέρτσο να αποδίδει την υπαναχώρηση στην ανεπάρκεια των τεστ. Ακόμα και για τους μαθητές και

εκπαιδευτικούς το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ξαφνικά τη μείωση των υποχρεωτικών self test από δύο σε ένα εβδομαδιαίως, επικαλούμενο «εισήγηση της επιτροπής των ειδικών», η οποία βεβαίως ουδέποτε δόθηκε στη δημοσιότητα. Αυτό, ενώ σε διάφορες περιοχές της επικράτειας «ξεπηδούν» ανησυχητικές συρροές κρουσμάτων συχνά συνδεόμενες, όπως στο Μεσολόγγι, με τον συνωστισμό χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας που παρατηρήθηκε σε εκκλησίες κατά την περίοδο του Πάσχα. Στα νοσοκομεία παρατηρείται υπαρκτή –εξαιρετικά αργή όμως– μείωση του αριθμού εισαγωγών και διασωληνωμένων, ενώ υψηλός παραμένει ημερησίως ο αριθμός των νεκρών. Υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω, το άνοιγμα του τουρισμού «φλερτάρει» με τη μετατροπή σε ένα μεγαλειώδες φιάσκο, όπως διαφάνηκε και από την «ηλεκτρισμένη» ατμόσφαιρα που επικράτησε σε συνέντευξη που παραχώρησε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης στο BBC, με τον Βρετανό δημοσιογράφο Στίβεν Σακούρ να «ξηλώνει» το κυβερνητικό αφήγημα του success story στη διαχείριση της πανδημίας.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΖΑΕΦ

«Κρυφτούλι» Μητσοτάκη με τις τρεις συμβάσεις

ερήφανος για την επιτήρηση του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας από ελληνικά F16 εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, Ζόραν Ζάεφ. Σε ερώτηση της εφημερίδας Αυγή για το τι εκφράζει η συμφωνία των Πρεσπών, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του εορτασμού της πρώτης μας επετείου ως μέλους του ΝΑΤΟ, είχαμε ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από τη χώρα μας, να περιπολούν τον ουρανό. Ήταν ένας τόσο όμορφος τρόπος να εκφράσουμε τις στενές μας σχέσεις»! Με άλλα λόγια, λοι-

πόν, αυτό που έφερε η συμφωνία των Πρεσπών είναι η πιο στενή πρόσδεση της Μακεδονίας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμού,ς με την Ελλάδα να καρπώνεται ως «προμήθεια» έναν αναβαθμισμένο ρόλο. Η πολιτική ουσία, όμως, βρίσκεται στις τρεις συμβάσεις - μνημόνια συνεργασίας που εκκρεμούν μεταξύ Ελλάδας και Β. Μακεδονίας. Ο Ζόραν Ζάεφ επισκέφτηκε την Ελλάδα με αφορμή το οικονομικό φόρουμ των Δελφών, με σκοπό να πιέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρήσει στην υπογραφή αυτών των τριών συμβάσεων, τις οποίες ο δεύτερος κρατάει «κλειδω-

μένες» στα συρτάρια της Βουλής εδώ και οχτώ μήνες — ελέω Σαμαρά και της πιο εθνικοπατριωτικής τάσης της ΝΔ που απειλούν με μίνι ανταρσία. Στην πράξη αυτές εφαρμόζονται, αλλά ο Μητσοτάκης «παίζει καθυστέρηση», προκειμένου να μην φανεί η ολόπλευρη στήριξή του στη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι συμβάσεις αυτές περιλαμβάνουν: την ίδρυση Συντονιστικής Επιτροπής για την οικονομική συνεργασία, την επιτάχυνση της διαδικασίας ένταξης της Β. Μακεδονίας στην ΕΕ και την εναέρια Αστυνόμευση του FIR των Σκοπίων από ελληνικά αεροσκάφη.

Πολιτική

κυβέρνηση προχώρησε στην παρουσίαση του νομοσχεδίου για το εργασιακό και όλα δείχνουν πως βάζει πλώρη να το ψηφίσει μέχρι τις 1015 Ιούνη. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν και πως θα αντιδράσουν οι εργαζόμενοι, με πυροκροτητή το μαχόμενο εργατικό κίνημα και τις ταξικές δυνάμεις. Εάν θα δοθεί μάχη με χαρακτήρα αποφασιστικό για να μην περάσει το νομοσχέδιο, για να ηττηθεί η κυβέρνηση και να αντεπιτεθεί συνολικά ο κόσμος της δουλειάς ή θα γίνουν κάποιες κινητοποιήσεις για να έχει άλλοθι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, να βγάλει μερικές «αγωνιστικές» φωτογραφίες ο Τσίπρας ή ακόμα και «να βγουν συμπεράσματα». Στην ανακοίνωσή του το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλεί σε ξεσηκωμό και σημειώνει πως «η εργατική τάξη με τη δύναμη που έχει στα χέρια της, με τον οργανωμένο και πολιτικά επικίνδυνο για το σύστημα αγώνα της, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω». Υπάρχει εμπειρία: «Η απεργία της 6ης Μάη και οι εργατικές διαδηλώσεις απέδειξαν ότι μπορεί να γίνει μαζικός εργατικός αγώνας συντονισμένος από τα κάτω. Τώρα είναι η ώρα της κλιμάκωσης της πάλης του εργατικού κινήματος με νέες απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις». Ταυτόχρονα το ΝΑΡ καλεί «όλους τους εργαζόμενους, κάθε αγωνιστική δύναμη, σε ενωτικό πολιτικό-κινηματικό συντονισμό για μια μάχη που θα ανατρέψει το αντεργατικό τερατούργημα». Η ΓΣΕΕ κρατά στάση προκλητική. Στην πρώτη της ανακοίνωση για το νομοσχέδιο δεν ζητά να μην κατατεθεί, αλλά

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Εργατικό κίνημα

Ντίνα Χαριτάτου

Ποιοτικά αναβαθμισμένη απάντηση και όχι με μία από τα ίδια ▸ ΝΑΡ: Με πολιτικά επικίνδυνο αγώνα να φέρουμε τα πάνω κάτω «να αποσυρθεί κάθε αντεργατική διάταξη του ν/σ»(!), μπαίνοντας στο παιχνίδι της πρότασης θετικών διατάξεων. Η ΑΔΕΔΥ ζητά «απόσυρση του νομοσχεδίου», αλλά θα συγκαλέσει το Γενικό της Συμβούλιο «τις επόμενες μέρες» (χαλαρά…), ενώ οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία καλούν σε έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ, το οποίο βρίσκεται σε αγρανάπαυση με ευθύνη του προεδρείου ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΜΕ διοργάνωσε δύο κινητοποιήσεις, την Τετάρτη το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Εργασίας και την Πέμπτη μαζική πορεία από τα Προπύλαια. Θετικές κινήσεις, αλλά ο πήχης έχει ανέβει. Από τη σκοπιά αυτή ιδιαίτερη αξία έχει η λογική που θέτει η από ανακοίνωση της διοίκησης της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ). Σημειώνει πως οι αγωνιστικές δυνάμεις σωστά λένε πως οι αλλαγές αποτελούν ανατροπές του αιώνα (ιδιαίτερα για το 8ωρο), αλλά «στην πράξη η προτεινόμενη γραμμή είναι μία από τα ίδια. Κάποιες συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις και μια ατελέσφορη 24ωρη απεργία!» Η ΠΕΝΕΝ τονίζει πως «η απάντηση του ταξικού κινήματος στην νέα επίθεση κυ-

Κέντρο Αγώνα, διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, καταλήψεις και 48ωρη απεργία προτείνει η ΠΕΝΕΝ

βέρνησης-κεφαλαίου πρέπει να είναι ποιοτικά αναβαθμισμένη και με μορφές πάλης αντίστοιχες της σφοδρής επίθεσης που δεχόμαστε». Προτείνει, μεταξύ άλλων: - Άμεσα, με πρωτοβουλία των συνδικάτων, να δημιουργηθεί παναττικό κέντρο αγώνα με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο κυβερνητικό νομοσχέδιο έκτρωμα, ανάλογα και στις άλλες πόλεις. - Το κέντρο της Αθήνας (πλατεία Συντάγματος) να με-

τατραπεί σε χώρο κινητοποίησης σε 24ωρη βάση, σε μια μεγάλη, μαζική, καθημερινή, αγωνιστική διαδήλωση, εργαζομένων, λαού και νεολαίας. - Στοχευμένες καταλήψεις επιχειρήσεων, κρατικών υπηρεσιών, δρόμων και άλλων εγκαταστάσεων στην κατεύθυνση ενός πολύμορφου μαζικού αγώνα. - Κήρυξη 48ωρης απεργίας πριν την κατάθεση στην Βουλή του νομοσχεδίου και απεργιακή κλιμάκωση όταν αυτό έρθει για ψήφιση.

ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ

Υπεκφυγές, συγκάλυψη και αφορισμοί από την έκθετη κυβέρνηση

ροκλητικά ακόμα και απέναντι στην Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντούνια Μιγιάτοβιτς, εμφανίστηκαν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη την εβδομάδα που μας πέρασε, με αφορμή επιστολή-κόλαφο της τελευταίας προς τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Μετανάστευσης και Ναυτιλίας αναφορικά με τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών σε Αιγαίο και Έβρο. Στην επιστολή της η Ντούνια Μιγιάτοβιτς καλεί τις ελληνικές αρχές «να βάλουν τέλος στις επιχειρήσεις παράνομης

επαναπροώθησης» και «να διασφαλίσουν ότι διεξάγονται ανεξάρτητες και αποτελεσματικές έρευνες για όλες τις σχετικές καταγγελίες». Η ίδια εμφανίστηκε ανήσυχη «για την αύξηση των αναφερόμενων περιστατικών», για την επίσημη αντίδραση των ελληνικών Αρχών «που συχνά απλώς απορρίπτει ισχυρισμούς για παράνομες επαναπροωθήσεις, παρά το τεράστιο πλήθος των αποδεικτικών στοιχείων που παρουσιάζονται τα τελευταία χρόνια». Βεβαίως στην επιστολή Μιγιάτοβιτς διακρίνεται η υποκρισία των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που από τη μία ενισχύουν τη Frontex και δί-

νουν τα εύσημα στην Ελλάδα για τη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων, από την άλλη «ανησυχούν» για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών. Ωστόσο ξεπερνά κάθε προηγούμενο προκλητικότητας η απάντηση των Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Νότη Μηταράκη και Γιάννη Πλακιωτάκη οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που κάποιοι πρόσφυγες και μετανάστες διασώζονται από το Λιμενικό όλα «έχουν καλώς». Ως προς τις βίαιες επαναπροωθήσεις, ισχυρίζονται ότι οι σχετικές καταγγελίες «προέρχονται στις περισσότερες περιπτώσεις από τα δίκτυα λαθρεμπόρων και από εκείνους που τα υποστηρίζουν»!

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Καίνε «γέφυρες», αρπάζουν σπίτια Μέσα στην επόμενη πενταετία 250.000 ακίνητα θα αλλάξουν χέρια, όπως υπολογίζουν οι τράπεζες και τα funds. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ Μιχάλης Κατρίνης, τα προγράμματα (δήθεν) προστασίας της πρώτης κατοικίας «Γέφυρα 1» και «Γέφυρα 2» απέτυχαν παταγωδώς, γιατί έθεταν αυστηρούς όρους και κυρίως στόχευαν να αποτρέψουν τη δημιουργία κόκκινων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών και όχι να στηρίξουν τους πραγματικά αδύναμους δανειολήπτες να σώσουν το σπίτι τους. Έτσι, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τη μείωση των κόκκινων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών, ενώ θα πρέπει να εξηγήσει για ποιο λόγο όχι μόνο δεν μειώνεται το χρέος των πολιτών, αλλά αντίθετα αυξάνεται.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Ευρωβαρόμετρο καταπέλτης κατά της κυβέρνησης Άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τις τεράστιες αποκλίσεις ανάμεσα στα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου και στις εγχώριες δημοσκοπήσεις που προβάλλονται με ενθουσιασμό από τα κανάλια και δείχνουν τους πολίτες να εμπιστεύονται τυφλά την κυβέρνηση και να επιδοκιμάζουν τους χειρισμούς της. Έτσι, ο Σύνδεσμος Εταιρειών Δημοσκοπήσεων εξέδωσε ολόκληρη ανακοίνωση για να δείξει ότι η απόκλιση οφείλεται στη… διαφορετική διατύπωση των ερωτήσεων και στη χρονική στιγμή διεξαγωγής της έρευνα. Δηλαδή, το 90% του λαού που, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, κρίνει αρνητικά την κατάσταση στην οικονομία ή το 71% που δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση είτε δεν κατάλαβε σωστά την ερώτηση είτε δεν ρωτήθηκε την κατάλληλη στιγμή!

Στο σκαμνί για κακουργήματα ο Φιλιππίδης Κατηγορούμενος είναι πλέον ο γνωστός ηθοποιός Πέτρος Φιλιππίδης για τρία πολύ σοβαρά κακουργήματα και συγκεκριμένα για έναν βιασμό και δύο απόπειρες βιασμού. Την ποινική δίωξη σε βάρος του άσκησε ο εισαγγελέας Πρωτοδικών, Κώστας Σπυρόπουλος, που βρήκε βάσιμες τις καταγγελίες γυναικών ηθοποιών σε βάρος του Π. Φιλιππίδη. Αμετανόητος ο Φιλιππίδης, αντί να ζητήσει συγνώμη από τα θύματα, συνεχίζει

Κατερίνα Κολτσίδα* Μετά από 32 χρόνια αγώνων η Κατάληψη Πάτμου και Καραβία είναι στο στόχαστρο. Κάποιοι θεωρούν ότι μπορεί να υποδεχθεί κοντέινερ για την προσχολική αγωγή. Ο χώρος έχει κηρυχθεί διατηρητέος (αριθμός απόφασης: 1282/25895) και είναι κατάφυτος και καταπράσινος, δείγμα εξοχικής κατοικίας του 1890. Φροντίζεται και αναδεικνύεται με άπειρες εκδηλώσεις. Οι παρεμβάσεις μας σε χώρους που δίνουν το στίγμα τους στα Πατήσια, συνεχείς. Μέχρι σήμερα επιδιώκουμε την πλήρη αποκατάσταση και τη λειτουργία του ως ενός πρότυπου πολιτιστικού χώρου στην καρδιά των Πατησίων. Η δημιουργία σχολείων ήταν σκο-

να υποστηρίζει ότι οι πολλαπλές σε βάρος του ανατριχιαστικές καταγγελίες έγιναν λόγω εκδίκησης. Η εξέλιξη αποτελεί μια πρώτη νίκη και δικαίωση για τα θύματα και το κίνημα #metoo και ήττα για όσους προσπάθησαν να φιμώσουν τις αποκαλύψεις με προληπτική λογοκρισία και με μαζικά εξώδικα και μηνύσεις.

Τσίπρας: Ο Μπάιντεν… σκότωσε τον νεοφιλελευθερισμό Πριν έξι χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε ότι η Ευρώπη αλλάζει και αφήνει πίσω της το νεοφιλελευθερισμό. Τελικά ο μόνος που άλλαξε είναι το κόμμα του. Σήμερα η ελπίδα του Τσίπρα στρέφεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Συ-

γκεκριμένα ο Τσίπρας αναφέρθηκε στην «ιστορική», όπως είπε ομιλία του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν στο Κογκρέσο, με την οποία… «βάζει τέλος σ’ έναν 40ετή κύκλο οικονομικού υποδείγματος, του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος»! Βεβαίως η εξαπάτηση είναι τόσο χοντροκομμένη, που ακόμα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Χρ. Βερναρδάκης δήλωσε πως «όσοι πιστεύουν ότι η πανδημία οδηγεί σε ήττα του νεοφιλελευθερισμού και της Δεξιάς θα ήταν καλό να ξαναδιαβάσουν την ιστορία των μεγάλων οικονομικών κρίσεων».

Γη και ύδωρ στα γεράκια των ΗΠΑ Μέσα σε δύο μήνες θα ολοκληρωθεί η διαδικασία για ανανέωση

-με νέους όρους- της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) με τις ΗΠΑ, εκτίμησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είπε ότι στόχος της νέας συμφωνίας είναι να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την αμυντική συνεργασία μεταξύ της Αθήνας και της Ουάσιγκτον, η οποία βρίσκεται ήδη σε ιστορικά υψηλό επίπεδο. Τι σημαίνει αυτό; Επέκταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας σε νέες τοποθεσίες και γιγάντωση, αναβάθμιση των υφιστάμενων υποδομών. Ο Τζέφρι Πάιατ μάλιστα από το φόρουμ των Δελφών δήλωσε ότι ήρθε η ώρα η συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδας να… «ανέβει επίπεδο», μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη ειδικά στο πλαίσιο των πολεμικών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή.

Όχι κοντέινερ στην Κατάληψη Πάτμου-Καραβία ζητώ τον λόγο πός στους αγώνες μας, έπρεπε τα παιδιά μας να έχουν έναν αξιοπρεπή χώρο για σχολείο, όχι αποθήκες (θυμάστε το σχολείο επί της οδού Αγ. Παρασκευής, το νηπιαγωγείο επί της οδού Προμηθέως;). Μετά από μεγάλους αγώνες, ενάντια στην εκάστοτε δημοτική αρχή, διεκδικήσαμε χώρους για τη δημιουργία δύο σχολείων. Ένα στις πρώην αποθήκες του Σαρακάκη

στη συμβολή των οδών Καραβία και Δευκαλίωνος και το άλλο στη συμβολή των οδών Αιλιανού και Σερίφου, πρώην εργοστάσιο. Δεν είμαστε ενάντια στη δημιουργία χώρων προσχολικής αγωγής, είμαστε ενάντια στη τοποθέτηση κοντέινερ γενικότερα. Υπάρχουν χώροι, αναξιοποίητοι και εγκαταλελειμμένοι, που μπορούν να πάρουν ζωή μέσα από τις ζωές των παιδιών μας, αρκεί να υπάρχει ορθή πολιτική βούληση. Οι κάτοικοι της περιοχής υποδεικνύουμε χώρους σε πλήρη εγκατάλειψη, προς αξιοποίηση, έχοντας πάντα κατά νου την αναβάθμιση της περιοχή μας. Εκτός

των άλλων, η πρόταση για δημιουργία προσχολικής αγωγής στον χώρο της Πάτμου και Καραβία 23, «ακυρώνει» συλλογικότητες και μακροχρόνιους αγώνες. Τα Πατήσια μπορεί να φαντάζουν για μερικούς παρακμιακά. Για εμάς όμως είναι ο τόπος μας, τα σπίτια μας, οι ζωές μας. Οι γειτονιές μας χρειάζονται αναβάθμιση και εμείς που μένουμε και ζούμε εδώ, ανασαίνουμε με όσο πράσινο έχει απομείνει, θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν αυτό που τους αξίζει. *μέλος Επιτροπής Κατοίκων για τη διάσωση της Πάτμου και Καραβία και Συνδέσμου για την Ποιότητα ζωής στα Πατήσια

Πολιτική

Ψηφιακή λογοκρισία

Συντακτική Επιτροπή Πριν

πό τις αρχές Μαρτίου 2021, η εταιρεία Facebook εξακολουθεί να διατηρεί τη σελίδα του Πριν στην πλατφόρμα σε κατάσταση περιορισμένης λειτουργικότητας με την προειδοποίηση ότι είναι ένα βήμα πριν τη διαγραφή! Όλα αυτά για δύο αναρτήσεις που έγιναν εκείνες τις μέρες με βίντεο από διαδήλωση στο Σύνταγμα για την υπεράσπιση του αγώνα της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα. Να θυμίσουμε ότι εκείνο το διάστημα το Facebook είχε προχωρήσει σε ένα μαζικό «πογκρόμ», κατεβάζοντας και απαγορεύοντας εκατοντάδες δημοσιεύσεις που αφορούσαν την απεργία πείνας του κρατούμενου. Στη συνέχεια, η εταιρεία που έχει αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις και τον έλεγχο περιεχομένου του Facebook, παραδέχτηκε το λάθος στην κρίση των «ελεγκτών περιεχομένου», που δεν ήξεραν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στην υπεράσπιση τρομοκρατίας και στην υπεράσπιση ενός δημοκρατικού αιτήματος. Είναι κάτι τόσο εξωφρενικό που μοιάζει να έχει βγει από τις σελίδες ενός δυστοπικού μυθιστορήματος σαν το 1984, το Φαρενάιτ 451 ή το Minority Report! Εκτός από την ανικανότητα, η υπόθεση ανέδειξε μια σαφέστατη πολιτική αντιδραστική στόχευση, καθώς η λογοκρισία επεκτάθηκε με διάφορα προσχήματα και σε άλλες δημοσιεύσεις που ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση. Το Facebook στη συνέχεια, μετά την κατακραυγή, τη δημοσιοποίηση και διεθνοποίηση του ζητήματος ζήτησε συγνώμη και προχώρησε στην άρση ανάλογων παράλογων και αντιδημοκρατικών περιορισμών που είχε επιβάλει σε εκατοντάδες άλλες σελίδες, ωστόσο όχι του Πριν (δεν γνωρίζουμε εάν υπάρχουν και άλλες). Στην περίπτωση της σελίδας του Πριν στην πλατφόρμα, αποχαρακτήρισε μόνο μια από τις τρεις δημοσιεύσεις που είχε χαρακτηρίσει ότι δήθεν «παραβίαζαν τους όρους της κοινότητας». Κάθε σοβαρή μελέτη των δύο αναρτήσεων που κρατάνε τη σελίδα του Πριν στο Facebook εγκλωβισμένη σε μια ιντερνετική… «ζώνη του λυκόφωτος», θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν παραβιάζουν κανέναν όρο. Εξαιτίας των δύο συγκεκριμένων αναρτήσεων, για τις οποίες το Facebook δεν μας δίνει τη δυνατότητα ένστασης ή επανεξέτασης(!), το Πριν παραμένει σε κατάσταση περιορισμένης λειτουργικότητας, έχει μειωμένη διανομή και άλλους περιορισμούς λόγω «συνεχόμενων παραβιάσεων των όρων της κοινότητας». Όπως σημειώνεται ακόμα, η σελίδα μας γι’ αυτούς τους λόγους δεν προτείνεται σε άλλους χρήστες. Ο ιδιότυπος «κατ’ οίκον» περιορισμός του Πριν, στην ψηφιακή εποχή, δεν αποτελεί μεμονωμένο κρούσμα αλλά προάγγελο μαζικών αυταρχικών «τυποκτόνων» μέτρων, στα οποία πρέπει να υπάρξει άμεση και πλατιά αντίδραση. Το θέμα δεν είναι μόνο

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Γλυκά Νερά

Έγκλημα και πολιτική εκμετάλλευση

Υπό περιορισμό το Πριν και η ελευθερία λόγου στο Facebook ▸ ∆ύο μήνες σε «περιορισμένη λειτουργία» για δύο αναρτήσεις που δεν άρεσαν στο μονοπώλιο και την κυβέρνηση η αυθαιρεσία μιας ιδιωτικής ψηφιακής αυτοκρατορίας αλλά τα ίδια τα δημοκρατικά δικαιώματα, η ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης. Η πλατφόρμα του Facebook αντικειμενικά δρα σαν το μακρύ ψηφιακό χέρι της κυβέρνησης, εφαρμόζοντας την καταστολή στον κυβερνοχώρο και φυσικά το πρόβλημα δεν είναι τεχνολογικό αλλά βαθιά πολιτικό. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, με μεγάλη καθυστέρηση και ύστερα από επίμονες παρεμβάσεις της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή και πολλών δημοσιογράφων, απευθύνθηκε στις 24 Μαρτίου στη Hill & Knowlton Strategies, εκπρόσωπο δημοσίων σχέσεων του Facebook στην Ελλάδα, ζητώντας διαδικτυακή συνάντηση με πρόσωπα αρμόδια για να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με τη διαχείριση του ελληνικού περιεχομένου στο Facebook, τo ΔΣ της Hill & Knowlton Strategies αρνήθηκε τη συνάντηση, δηλώνοντας πως δεν έχει τίποτα άλλο να πει για το θέμα!

Ως εφημερίδα Πριν που κυκλοφορούμε αδιαλείπτως από το 1990, καταγγέλλουμε τη λογοκρισία ολοκληρωτικού τύπου της «αστυνομίας σκέψης» του Facebook και τις αδιαφανείς διαδικασίες που επικρατούν στις νέες πλατφόρμες στο διαδίκτυο. Τεράστιες είναι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης. Απευθύνουμε κάλεσμα στο αγωνιζόμενο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, στις δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς, κάθε άνθρωπο που αγωνιά για τις δημοκρατικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και ενημέρωση για συμπαράσταση και στήριξη απέναντι στον κίνδυνο από την αυθαιρεσία και την αντιδραστική πολιτική στόχευση των αόρατων εταιρειών. Κάνουμε σαφές ότι θα προβούμε σε όλες τις ενέργειες στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας για να αποκαταστήσουμε την αδικία, τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις που αναίτια μας έχουν επιβληθεί.

Σόκαρε την κοινή γνώμη στην Ελλάδα η είδηση της δολοφονίας 20χρονης μητέρας δίπλα στο 11 μηνών μωρό της από ληστές που έδεσαν τον σύζυγο και έψαξαν στο σπίτι της οικογένειας στα Γλυκά Νερά για χρήματα. Μάλιστα, οι δολοφόνοι κρέμασαν και τον σκύλο της οικογένειας από τα κάγκελα. Τα κυβερνητικά στελέχη και τα ΜΜΕ δεν έδειξαν καμία διάθεση να εξηγήσουν πώς η χώρα με τους τρίτους περισσότερους αναλογικά αστυνομικούς στην Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα την οποία ενισχύουν οι πολιτικές που υποστηρίζουν. Απεναντίας, όλοι αυτοί έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να εργαλειοποιήσουν το στυγερό έγκλημα ως μια ευκαιρία να αλλάξει η πολιτική ατζέντα, βάζοντας θέμα αυστηροποίησης του ποινικού κώδικα, ενώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποστηρικτές της κυβέρνησης χέρι-χέρι με ακροδεξιούς άνοιγαν το θέμα της οπλοκατοχής ή ακόμα και της επαναφοράς της θανατικής ποινής! Σε τηλεοπτικό χρόνο, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας έσπευσε να τονίσει ότι θα προταθεί στην Επιτροπή Παρακολούθησης του Νέου Ποινικού Κώδικα η έκτιση ποινής στα τουλάχιστον 4/5 της επιβληθείσας ποινής — από τα 2/5 που είναι σήμερα, για τις περιπτώσεις παρομοίων ειδεχθών εγκλημάτων. «Προωθούμε μια αυστηροποίηση της ποινής που ενισχύει την ασφάλεια των πολιτών», ανέφερε χαρακτηριστικά. Παράλληλα πριν καν επιβεβαιωθεί η καταγωγή των δραστών, οι ίδιοι αντιδραστικοί κύκλοι έσπευσαν να μιλήσουν για έγκλημα που «δεν ταιριάζει στον πολιτισμό της χώρας», στοχοποιώντας τους μετανάστες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης για άλλη μια φορά επικοινώνησε προσωπικά με τον Μ. Χρυσοχοϊδη και ζήτησε γρήγορη διαλεύκανση του εγκλήματος, ενώ οι δολοφόνοι επικηρύχθηκαν με το εξωφρενικό ποσό των 300.000 ευρώ. Οι δολοφόνοι του δημοσιογράφου Καραϊβάζ και ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς δεν έχουν επικηρυχθεί πάντως.

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (ΕΕ) Το 2021 η αστική τάξη της χώρας μας και ομόθυμα το πολιτικό-κομματικό της σύστημα τιμούν και εορτάζουν τη συμπλήρωση 40ετίας από την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, ως πλήρες μέλος. Η ενσωμάτωση του ελληνικού καπιταλισμού στην ΕΟΚ (ΕΕ) αποτέλεσε και αποτελεί στρατηγική επιλογή για την αστική τάξη της χώρας και τα κόμματα του κεφαλαίου με ευρύτερους οικονομικούς και πολιτικούς στόχους. Ο ελληνικός καπιταλισμός, με την ένταξή του στην ΕΕ, επιχειρεί να συντονιστεί με τον βηματισμό του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος από τη θέση όχι πλέον ενός καθυστερημένου τμήματος αλλά ως οργανικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης, έστω από θέση δεύτερης ταχύτητας. Παράλληλα, το πολιτικό κατεστημένο και τότε και τώρα, διεύρυνε το δόγμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν», ελαττώνοντας τη μονοσήμαντη εξάρτηση από τις ΗΠΑ. Η ένταξη στην ΕΟΚ θεωρήθηκε ότι θα διασφάλιζε πιο αποτελεσματικά την εύθραυστη ακόμη αστική δημοκρατία και την κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειας, μετά την προσωρινή αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ τον Αύγουστο του 1974 και θ’ αποτελούσε τροχοπέδη στο κύμα ριζοσπαστικοποίησης και παρέμβασης των μαζών στην πολιτική ζωή. Η ανισόμετρη ένταξη της Ελλάδας στην Κοινότητα ναρκοθέτησε τη Μεγάλη Ιδέα της σύγκλισης, που ναυάγησε μετά τη δομική κρίση του 2008 και τα διαχρονικά εξοντωτικά μνημόνια. Ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας έγινε με τη βίαιη προσαρμογή μιας «μεσαίας» οικονομίας, όπως η ελληνική, στα μέτρα και τα συμφέροντα των κυρίαρχων μονοπωλίων της ΕΟΚ-ΕΕ με τη σύμπραξη των κυρίαρχων μερίδων του ελληνικού κεφαλαίου.

Φέτος συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση). Οι πανηγυρισμοί των αστικών κομμάτων είναι διαρκείς, καθώς η ΕΕ προστατεύει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Για τους εργαζόμενους όμως και τα λαϊκά στρώματα αποτέλεσε διαχρονικά αντίπαλο. Ακόμα και την περίοδο της πανδημίας αποκαλύφθηκε ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ΕΕ.

Αντιλαϊκό παρελθόν, ληστρικό μέλλον

ΕΕ σημαίνει διαρκές ευρωμνημόνιο Ανάλυση Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ετά την ένταξη στην ΕΟΚ η οικονομία περιήλθε σε μία κατάσταση αποβιομηχάνισης, ενώ η βιομηχανία σταθερά αναπτυσσόταν τη δεκαετία του 1960 έως το 1973. Η κατάργηση του προστατευτισμού και η υιοθέτηση αργότερα του ευρώ έκανε μη ανταγωνιστικούς σημαντικούς κλάδους της μεταποίησης και τα προϊόντά τους. Σημαντικές μονάδες έκλεισαν ή ιδιωτικοποιήθηκαν κυρίως απ’το ξένο κεφάλαιο (ναυπηγεία, ΕΑΣ, τμήμα ΔΕΗ, λιμάνια, αεροδρόμια,ΟΣΕ, τράπεζες κά). Η οικονομία προσανατολίστηκε προς τον τριτογενή τομέα,

ιδίως στον τουρισμό που είναι όμως ευάλωτος στις αρνητικές διεθνείς συγκυρίες. Αχίλλειος πτέρνα αποδείχτηκε ο κερδοσκοπικός δανεισμός αετονύχηδων Ελλήνων κεφαλαιούχων με ευνοϊκούς όρους απ’ τις τράπεζες της ΕΕ που, αντί για την παραγωγή, κατευθύνονταν στις τράπεζες του εξωτερικού — μόνο στην Ελβετία αποκαλύφθηκε ότι είχαν εξαχθεί, μέχρι το 2010, 600 δισ. ευρώ από Έλληνες μεγαλοκαταθέτες! Παράλληλα, καλλιεργήθηκε τεχνηέντως από τις τράπεζες μία εκμαυλιστκή ευφορία στο ελληνικό κοινό με τη διάθεση δανείων κάθε είδους με χαμηλά επιτόκια. Αποτέλεσμα ο υπερδανεισμός της ελληνικής οικονομίας, που με την έκρηξη της κρίσης του 2008 περιήλθε σε δεινή θέση, αδυνατώντας να εκπληρώσει τις οφειλές της στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Από την ένταξη, μεγάλο πλήγμα έχει δεχτεί διαχρονικά και ο αγροτικός τομέας, που

από εξαγωγικός κλάδος έγινε εισαγωγικός. Αιτία οι ποσοστώσεις σε αποδοτικές παραδοσιακές καλλιέργειες, η υποχρέωση εισαγωγών από χώρες με τις οποίες είχε συμφωνίες η ΕΕ, η υιοθέτηση του ακριβού ευρώ (άρα ασύμφορου για τις ελληνικές εξαγωγές και την ανταγωνιστικότητα τους) και η, σε μεγάλο βαθμό, απόσυρση από τις αγορές του πάλαι ποτέ «σοσιαλιστικού» μπλοκ. Παράλληλα, ισχυρά πλήγματα δέχτηκε το εργατικό δίκαιο και καθιερώθηκε η επισφαλής, χωρίς εργατικά δικαιώματα εργασία, που εκτίναξε την ανεργία και την ελαστική εργασία. Η διεθνής οικονομική κρίση του 2008 και η υπερχρέωση της ελληνικής οικονομίας κατέστησε αδύνατο και ασύμφορο τον δανεισμό για αποπληρωμή χρέους στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Έτσι, η χώρα κατέφυγε για χρηματοδότηση στον Μηχανισμό Στήριξης

(Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Με επικρεμάμενο τον κίνδυνο στάσης πληρωμών, ο Μηχανισμός Στήριξης έκανε δεκτή την αίτηση χρηματοδότησης της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα λάβει μέτρα γενναίας δημοσιονομικής προσαρμογής και εξυγίανσης, όπερ μεθερμηνευόμενο, μέτρα σκληρής λιτότητας. Ο εξευτελιστικός θεσμός της «Τρόικας», τριμελούς επιτροπής εκπροσώπων του Μηχανισμού Στήριξης, είχε καθήκον να ελέγχει και να αξιολογεί την εφαρμογή των όρων της συμφωνίας και να αποφασίζει για την εκταμίευση της αντίστοιχης δόσης του δανείου. Η συμφωνία προέβλεπε λεόντειους όρους εις βάρος της Ελλάδας, που τους αποδέχτηκε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επιβάλλοντας δραστική μείωση μισθών, επιδομάτων, κατάργηση δώρων και εξοντωτική φορολογία στα είδη βασικής

Εικονοκλάστες ανάγκης, στα ακίνητα, στους μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα. Παράλληλα,θεσπίστηκε το Υπερταμείο (Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας) στη δικαιοδοσία του οποίου περιήλθε η δημόσια περιουσία με αποστολή την πώλησή της, ώστε από τις αποκρατικοποιήσεις να καλύπτεται σημαντικό μέρος του χρέους. Μετά την εκπαραθύρωση του Γ. Παπανδρέου από τον Μηχανισμό Στήριξης, επειδή τόλμησε να ζητήσει την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος για την έγκριση του μνημονίου, σχηματίστηκε νέα μνημονιακή κυβέρνηση με τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ, NΔ και του ακροδεξιού ΛΑΟΣ με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λ. Παπαδήμο. Η νέα κυβέρνηση ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο, αν και η ΝΔ είχε καταψηφίσει το πρώτο, στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση (μείωση συντάξεων, νέοι φόροι, αποκρατικοποιήσεις). Το τρίτο μνημόνιο ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων, που είχαν σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε μια σειρά διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, οι οποίες οδήγησαν στο τελεσίγραφο της ΕΕ στις 25 Ιουνίου 2015: «Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού», που ισοδυναμούσε με νέο μνημόνιο. Το δημοψήφισμα που αποφάσισε η κυβέρνηση είχε σαν αποτέλεσμα την καταψήφιση της πρότασης των θεσμών με ποσοστό 61,31%. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όμως, παρά τη συντριπτική λαϊκή ετυμηγορία, σε μία πρωτοφανή ιδεολογικοπολιτική κυβίστηση συνέχισε τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές,

που κατέληξαν σε συμφωνία στις 13 Ιουλίου. Στις 20 Σεπτέμβρη 2015, πραγματοποιήθηκαν εκλογές. Και σε αυτές νίκησε ο ΣΥΡΙΖΑ και σχημάτισε εκ νέου κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η κυβέρνηση της «για πρώτη φορά αριστεράς» ψήφισε νέο μνημόνιο με περικοπή συντάξεων (ακόμη και του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

πλήρωση των βασικών όρων τους (όπως οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί) και να εξασφαλίζεται η αποπληρωμή των δανείων. Για τον σκοπό αυτό, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εντάχθηκε όλη η ιδιωτική περιουσία του δημοσίου στο Υπερταμείο, που ουσιαστικά ελέγχεται από τις Βρυξέλλες, για να προωθήσει την εκποίηση αυτής

Το 2018 επιβλήθηκε από την ΕΕ ενισχυμένη εποπτεία, δηλαδή ανά τρίμηνο έλεγχος από το Eurogroup της ελληνικής οικονομίας και λήψη μέτρων σε περίπτωση... αποκλίσεων

Για το τρέχον οικονομικό έτος (όπως και πέρσι) έχει ανασταλεί η καταβολή του πρωτογενούς πλεονάσματος όπως και η εφαρμογή άλλων δημοσιονομικών κανόνων, λόγω πανδημίας. Από παράγοντες των Βρυξελλών έχει διευκρινιστεί πάντως ότι οι οικονομικές δανειακές υποχρεώσεις κάθε χώρας θα πρέπει να εκπληρωθούν στο έπακρο, θέτοντας ως χρονικό όριο την απαλλαγή απ’την πανδημία. Πέραν αυτών όμως, τα πρωτογενή πλεονάσματα βάσει των μνημονιακών όρων εκτείνονται σε ποσοστό 2 -2,2% του ΑΕΠ απ’το 2023 έως το 2060, φορτώνοντας το χρέος και σε μεταγενέστερες γενεές! Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης συμφώνησαν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μια μορφή ρύθμισης του χρέους. Έγινε αποδεκτή η πρόταση της Κομισιόν για ενισχυμένη εποπτεία μετά την «έξοδο» από το μνημονιακό πρόγραμμα. Συγκεκριμένα, οι θεσμοί έχουν αρμοδιότητα να υποβάλλουν στο Eurogroup τριμηνιαίες εκθέσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και, σε περίπτωση αποκλίσεων, θα απαιτείται λήψη μέτρων συμμόρφωσης από την Ελλάδα. Αναφορικά με το χρέος, συμφωνήθηκε η επιμήκυνση κατά 10 χρόνια της αποπληρωμής δανείων ύψους 96 δις ευρώ της δεύτερης διάσωσης, με ταυτόχρονη πρόβλεψη μιας περιόδου χάριτος 10 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας η χώρα δεν θα πληρώνει τόκους. Τα περιορισμένα αυτά αποτελέσματα δεν δικαιολογούν τους υπερφίαλους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια» και ότι πέτυχε μία «θετική ρύθμιση του χρέους».

Μπορεί να υπάρξει μια ΕΕ των λαών; Υπό την πίεση και εμπειρία της πανδημίας και όχι μόνον, τίθεται το ερώτημα αν η ΕΕ μπορεί να αποτελέσει το λίκνο μιας νέας κεϊνσιανής διαχείρισης ή, κατά μία μάλλον παρωχημένη αντίληψη, αν μπορεί να μετεξελιχθεί σε «Ευρώπη των λαών», ή ακόμη σε «Ευρώπη σοσιαλιστική». Η υπόθεση εργασίας είναι αν η ΕΕ και οι χώρες-μέλη της υπό την απειλή κοινωνικού Αρμαγεδδώνα από την πανδημία ή την οικολογική καταστροφή, αναγκαστούν να υιοθετήσουν μία κεϊνσιανού τύπου διαχείριση με φορέα την κρατική εξουσία.

▸ Μη εκλεγμένα κέντρα αποφάσεων, στα σκουπίδια τα δημοψηφίσματα

Αλλά ακόμη αν πραγματοποιηθούν κάποιες ρυθμίσεις τέτοιου είδους στις ΗΠΑ, στην ΕΕ ή και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες, η απόλυτη κυριαρχία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, των πανίσχυρων μονοπωλίων μόνο ως κατάσταση εξαίρεσης και μάλλον προσωρινής, μπορεί να τις ανεχθεί. Αλήθεια, τι έκανε η ΕΕ στην πανδημία; Παρότρυνε τη συνεργασία, σε μία λογική διεθνοποίησης, των φαρμακοβιομηχανιών για την ταχύτερη και ασφαλέστερη παρασκευή εμβολίων και φαρμάκων; Ασφαλώς όχι, γιατί αυτή η διεθνοποίηση δεν ωφελούσε τα μονοπώλια. Εξάλλου και στις πιο κρίσιμες καμπές της πανδημίας, στη χώρα μας, στην ΕΕ, σ’ ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, ο ιδιωτικός ιατρικός τομέας (με λιγοστές εξαιρέσεις) δεν εντάχθηκε στη μάχη κατά του κορονοϊού.

ΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ της ένταξης ισχυρίζονταν, υπό την εμπειρία και της χούντας, ότι η ένταξη θα εξασφάλιζε την περιφρούρηση των (αστικο)δημοκρατικών θεσμών. Ο τύπος όμως της εξουσίας στην ΕΕ οριακά παραπέμπει στη μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το ευρωκοινοβούλιο έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα. Τα εξουσιαστικά όργανα της ΕΕ (ευρωπαϊκό συμβούλιο, ευρωπαϊκή επιτροπή, ευρωπαϊκό δικαστήριο, «ευρωσύνταγμα») υποκαθιστούν όλο και περισσότερο τις εθνικές κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια ακόμη και τη Δικαιοσύνη και το Σύνταγμα, κυρίως των λιγότερο ισχυρών χωρών. Ο μη δημοκρατικός χαρακτήρας της ΕΕ επιβε-

Μόνο με την αντικαπιταλιστική πάλη ενάντια στα μονοπώλια και το κράτος τους, μπορούν να αποσπαστούν σημαντικές κατακτήσεις και να εδραιωθούν με την αντικαπιταλιστική επανάσταση. Στην αντικαπιταλιστική πάλη και την επαναστατική κορύφωσή της, θ’ αντιδράσει λυσσαλέα η ΕΕ απ’τον φόβο της μετάδοσης του ανατρεπτικού «ιού» και στις άλλες χώρες-μέλη. Γι’αυτό, είναι αναγκαία η ασυμβίβαστη πάλη του κινήματος για έξοδο απ’την ΕΕ.

ούχων), αύξησε τους φόρους στα πιο βασικά είδη (ΦΠΑ), αύξησε κατακόρυφα τις εισφορές και τους φόρους των μικρομεσαίων, μείωσε το αφορολόγητο, απελευθέρωσε τις ομαδικές απολύσεις. Το καλοκαίρι του 2018 η χώρα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις των τριών μνημονίων, όμως έκτοτε τελεί υπό καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης», ώστε να ελέγχεται η εκ-

της ανεκτίμητης περιουσίας, εκχωρώντας την με υποτιμημένο τίμημα σε ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, κατά κανόνα ξένων συμφερόντων. Παρακαταθήκη για την αποπληρωμή των δανείων αποτελούν και τα πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 που υπερβαίνουν τον στόχο των μνημονίων για 3,5% του ΑΕΠ, με πρόβλεψη για το 2021 4,35% και το 2022 5,19% του ΑΕΠ!

Αντιδημοκρατική μέχρι το μεδούλι η ΕΕ βαιώνεται από την αλλεργία της ΕΕ στην έκφραση της λαϊκής βούλησης, όπως χαρακτηριστικά εκφράζεται στα δημοψηφίσματα. Όταν απορρίφθηκε δημοψηφικά το ευρωσύνταγμα απ’ τους Γάλλους και τους Ολλανδούς πολίτες, η ΕΕ ενσωμάτωσε τα βασικά στοιχεία του στη Συμφωνία της Λισαβόνας. Αποφασιστική αντιδημοκρατική εκτροπή ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ που επέβαλε στις χώρες-μέλη το Σύμφωνο της Δημοσιονομικής Σταθερότητας, χωρίς να προϋποτίθεται η ψήφισή τους με αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή με δημοψηφισματική διαδικασία. Κατ’εξοχήν, η ανατροπή του δημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015 από την ΕΕ

και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η μετατροπή του «Όχι» σε «Ναι» είναι ακραία έκφραση της αυταρχικής πολιτικής της ΕΕ. Ο αντιδημοκρατικός χαρακτήρας της ΕΕ εκφράζεται και στην ανοχή της στην υπονόμευση της δημοκρατίας σε Ουγγαρία και Πολωνία, στην ανάδυση της ακροδεξιάς και σε κυβερνητικό εταίρο. Αντιδημοκρατική και απάνθρωπη είναι η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ. Παρά τη συμμετοχή της σε πολέμους (Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Αφρική) υψώνει τείχη στη μετακίνηση απ’αυτές τις περιοχές, χρηματοδοτώντας την Τουρκία και την Ελλάδα για να κλείνουν τους μετανάστες σε αποθήκες ψυχών με αστυνόμευση και άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

10 Θεσσαλονίκη: Κινητοποίηση ενάντια στο «ΤΙΤΑΝ» και στην ΜΕΑ Μαυροράχης Λαγκαδά

Αλληλεγγύη στους 11 αγωνιστές από την Τουρκία

Πρωτοβουλία Αγώνα Νοσηλευτών: «∆ιεκδικούμε σθεναρά τα δικαιώματα μας!»

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Επικαιρότητα

| Βασίλης Παπαγεωργίου

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΠΟΡΕΙΑ διαμαρτυρίας από την Θεσσαλονίκη προς την Ευκαρπία και τον «ΤΙΤΑΝ», τον Λαγκαδά, την Άσσηρο και τη Μαυροράχη διοργανώνουν το Σάββατο 15 Μαΐου (εκκίνηση στις 5 μ.μ. από το δημαρχείο Παύλου Μελά) η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια την Καύση Απορριμμάτων, ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ασσήρου «Φίλοι της Γης» και ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος ευρύτερης περιοχής Λαγκαδά. «Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και κυβέρνηση δείχνουν ν’ αδιαφορούν για την καθολική αντίδραση των κατοίκων του Λαγκαδά, της Θέρμης κι όλης της Θεσσαλονίκης για τα καταστροφικά για το περιβάλλον και επικίνδυνα για τη ζωή μας έργα, όπως οι ΜΕΑ Μαυροράχης και Αγ. Αντωνίου και η καύση των απορριμμάτων στο “ΤΙΤΑΝ” και όπου αλλού, που μόνο τα οικονομικά συμφέροντα των ενεργοβόρων βιομηχανιών και της “βιομηχανίας των απορριμμάτων” εξυπηρετούν. Δεν θα τους περάσει! Συνεχίζουμε τον αγώνα!», αναφέρει το κάλεσμα. Τέλος, οι συλλογικότητες καλούν και σε μαζική συμμετοχή το Σάββατο 29 Μάιου στις 12 το μεσημέρι στο Λευκό Πύργο στην κινητοποίηση για την Πανελλαδική Ημέρα Δράσης ενάντια στην καύση απορριμμάτων και τις ΜΕΑ.

Ακροβασίες

ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ παραμένουν οι 11 κούρδοι και τούρκοι αγωνιστές που συνελήφθησαν στις 19 Μαρτίου 2020 σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στα γραφεία της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, καθώς και σε σπίτι στα Σεπόλια. Από τους 26 συνολικά συλληφθέντες της επιχείρησης, στους 11 αποδόθηκαν βαρύτατες κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης σημειώνει ότι στην επερχόμενη δίκη οι συλληφθέντες είναι αυτοί που θα δικάσουν «τους πραγματικούς τρομοκράτες, τους ιμπεριαλιστές και τους συνεργάτες τους».

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ

Λόγω πληθώρας ύλης η σελίδα για τη στάση των Γάλλων λογοτεχνών απέναντι στην Παρισινή Κομμούνα και το θέμα για την πολιτιστική της παρέμβαση θα δημοσιευθεί στο επόμενο φύλλο.

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η Ταξική Κίνηση για την εργατική χειραφέτηση Θεσσαλονίκης χαιρετίζει την ανάπτυξη εργατικών αγώνων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες, στέκεται με αλληλεγγύη σε αυτούς και διοργανώνει την Κυριακή 16/5, στις 6.30 μ.μ., διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Εργατικοί αγώνες στα Βαλκάνια). Ομιλητές: Nenad Glicic (Crvena Inicijativa Kragujevac-Σερβία), Bora Mema (Sindikata Solidariteti-Αλβανία) και Παναγιώτης Ξοπλίδης (Ταξική Κίνηση). Η εκδήλωση θα μεταδοθεί από την σελίδα της Κίνησης στο facebook.

ΥΜΗΤΤΟΣ: ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Λαμπηδόνα) διοργανώνει την Κυριακή 23 Μαΐου πεζοπορία αγώνα και ενημέρωσης στον Υμηττό και απευθύνει κάλεσμα στις συλλογικότητες, τους φορείς και τους κατοίκους του Βύρωνα αλλά και των υπολοίπων περιοχών της Αττικής για συμμετοχή. Η προσυγκέντρωση έχει οριστεί στις 9.30 π.μ. στον Κουταλά (Λεωφόρος Κατεχάκη/ Σακέτα). Για όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν όλη την διαδρομή, θα υπάρχουν ενδιάμεσοι σταθμοί με επιστροφή. «Όλοι και όλες στην πεζοπορία για την προστασία και τη διάσωση του Υμηττού. Να πάρουμε πίσω τα βουνά!», αναφέρει το κάλεσμα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτή, την Τρίτη 12 Μαΐου, εξέδωσε η Πρωτοβουλία Αγώνα Νοσηλευτών. «Το δύσκολο έργο της νοσηλείας και περίθαλψης των ασθενούντων και βαρέως πασχόντων το επωμίζεται ο κλάδος μας χωρίς την παραμικρή ουσιαστική υλική αναγνώριση από την κυβέρνηση», σημειώνει μεταξύ άλλων. «Το ευχαριστώ της κυβέρνησης συμπυκνώνεται ως τώρα σε αδιαφορία, αλαζονεία και κομπασμό ότι είναι “ιδεοληψία οι προσλήψεις μονίμων νοσηλευτών”. Από την πλευρά μας, η απάντηση μας θα είναι διαρκής ανυποχώρητος αγώνας. Για την υπεράσπιση του δικαιώματος μας να ζούμε με αξιοπρέπεια και να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια και επαγγελματισμό σαν νοσηλευτές», προσθέτει η Πρωτοβουλία.

Με ένα ...κλικ

ΣΤΟΝ «ΑΕΡΑ» ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΟΥ ∆ΙΚΤΥΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Σε λειτουργία είναι εδώ και μερικές μέρες το blog του Πανελλαδικού Δικτύου συλλογικοτήτων για την Ενέργεια (energynetwork2020.wordpress.com). Στόχος, να αποτελέσει ένα διαδικτυακό σημείο αναφοράς και ταυτόχρονα εργαλείο για τη δράση του ίδιου του Δικτύου αλλά και όλων των κινηματικών πρωτοβουλιών στα «μέτωπα» των ενεργειακών δραστηριοτήτων.

Νοσοκομείο Πύργου: 15 παραιτήσεις γιατρών Όχι ένας ούτε δύο, αλλά 15 γιατροί έχουν παραιτηθεί από το νοσοκομείο Πύργου, σύμφωνα με καταγγελία της Ένωσης Ιατρών Αχαΐας και συνδικαλιστών της ΟΕΝΓΕ. Οι παραιτήσεις σχετίζονται με καταγγελίες για απαράδεκτη συμπεριφορά της διοίκησης προς το προσωπικό αλλά και με τον φόρτο εργασίας που καθιστά τους γιατρούς, ιδιαίτερα της παθολογικής κλινικής, «τροχονόμους» αφού δεν προλαβαίνουν να παρακολουθούν σοβαρά τα περιστατικά στις εφημερίες. Κατά τα άλλα, χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια...

ΟΠΑΝ∆Α: Έξωση σε πολιτιστικό σύλλογο Διορία πέντε ημερών(!) έδωσε η πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) στον Πολιτιστικό Σύλλογο Άνω Αμπελοκήπων για να αποχωρήσει από τον χώρο (ΚΑΠΑΨ) στον οποίον επί έξι χρόνια στεγάζει τις πολιτιστικές του δραστηριότητες. Σε ανακοίνωσή της η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα κάνει λόγο για «δήμο-διώκτη» που «επιδιώκει να φιμώσει κάθε ανεξάρτητη φωνή που διεκδικεί και αγωνίζεται για τη γειτονιά και την πόλη, πέρα από οικονομικά συμφέροντα, κερδοσκοπικές επιδιώξεις και παραταξιακές στοχεύσεις».

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Συνέντευξη στην

▶ H υγειονομική κρίση στη Βραζιλία είναι τεράστια. Πείτε μας ποιοι παράγοντες παίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτό.

Λουτσιάνα Χένρο

Ο Μπολσονάρου υποτίμησε τη σοβαρότητα του ιού, την αναγκαιότητα κοινωνικής απομόνωσης, τη χρήση της μάσκας, τον εμβολιασμό. Και τώρα η Βραζιλία υφίσταται τις συνέπειες αυτής της έλλειψης σχεδιασμού και μέριμνας για την άμεση αγορά εμβολίων. Ευτυχώς έχουμε το SUS, το Ενιαίο Σύστημα Υγείας, σύστημα που δίνει καταφύγιο στον πληθυσμό. Πλην όμως, το σύστημα είναι κορεσμένο και πολύς κόσμος έχει πεθάνει χωρίς να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες που χρειάζεται λόγω της έλλειψης κρεβατιών, MEΘ, γιατρών, υγειονομικών.

Το PSOL δεν έχει θέση σε αστικές κυβερνήσεις

▶ Τους τελευταίους μήνες το κόστος των καυσίμων αυξήθηκε επιδεινώνοντας την κατάσταση για την εργατική τάξη και δημιουργώντας επισιτιστική επισφάλεια. Τι κάνει η κυβέρνηση;

Η κατάσταση είναι ιδιαιτέρως σοβαρή. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο μισός πληθυσμός βρίσκεται σε κάποιο είδος επισφάλειας όσον αφορά τα τρόφιμα. Το βοήθημα που η κυβέρνηση έδωσε τον προηγούμενο χρόνο ανακούφισε λίγο την κατάσταση αλλά φέτος δεν ήρθε ακόμη και θα είναι μειωμένο και με πολύ λιγότερους δικαιούχους. O Μπολσονάρου έχει υποσχεθεί δημοσιονομική προσαρμογή και αυτό ενοποιεί κάπως την αστική τάξη στην υποστήριξη της κυβέρνησης. Μόλις το επιτρέψει η πανδημία, θα επέλθει η απόλυτη μισθολογική υποτίμηση. Είναι ενδεικτική η μείωση του βοηθήματος ώστε να δοθεί μήνυμα στην αγορά... ▶ Η πανδημία λέγεται ότι είναι ένας νέος τρόπος εξόντωσης των ιθαγενών. Ποια είναι η τοπική και φυλετική διάσταση της υγειονομικής κρίσης;

Ο Μπολσονάρου, κατά τη γνώμη μου, αργά ή γρήγορα θα δικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γιατί η πολιτική του είναι πολιτική γενοκτονίας. Οι λαοί των ιθαγενών είναι οι πιο αδύναμοι γιατί ζουν απομονωμένοι και για αυτό είχαν πιο εύθραυστη υγεία και πριν την πανδημία. Επιπλέον, ο μαύρος πληθυσμός, φτωχός στην τεράστια πλειοψηφία του, υποφέρει περισσότερο.

Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ

βουλευτίνα του PSOL στην πολιτεία Ρίο Γκράντε ντο Σουλ της Βραζιλίας

Σε επίπεδο πανδημίας, η Βραζιλία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «Ινδία της Λατινικής Αμερικής». Η κοινωνική οργή κατά του προέδρου Μπολσονάρου είναι έντονη. Ενόψει των εκλογών του 2022, το PSOL, Κόμμα του Σοσιαλισμού και της Ελευθερίας, που προέκυψε από διάσπαση του Κόμματος των Εργατών (PT), προτείνει τη συγκρότηση ενός αριστερού λιτικά μετώπου, πολιτικά νου από χειραφετημένου σιάνα το PT. Η Λουτσιάνα Χένρο ήταν η υποψήφια υ πρόεδρος του PSOL το 2014,, οντας καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση με 1,6 ς. εκατ. ψήφους.

▶ Μιλήστε μας για τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέτρα αναδιάρθρωσης αυτήν ήν την περίοδο.

Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια αναγκαιότητα του καπιταλισμού που χρειάζεται να επεκτείνει τη δραστηριότητά του σε ζώνες ανεκμετάλλευτες. Υπάρχουν τομείς που ακόμα βρίσκονταιι σισε κάποιο καθεστώς δημόσιου ελέγχου, τους οποίους το ήκεφάλαιο θέλει να κατακτήια σει. Όμως δεν πρόκειται για πρωτοτυπία της κυβέρνησης Μπολσονάρου. Και με τις κυβερνήσεις του PT οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούσαν, αν και με μικρότερη έκταση και ένταση. Τώρα η κατάσταση είναι

Ο Μπολσονάρου έχει χάσει μεγάλος μέρος της δύναμής του αλλά δεν έχει ηττηθεί ακόμη

πιο δραματική διότι παραδίδονται στρατηγικές περιοχές, όπως το δίκτυο ύδρευσης. ▶ Υπάρχουν ενδείξεις κοινωνικών αντιστάσεων στη χώρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας; Ποια συνδικάτα και οργανώσεις παίζουν ρόλο;

Υπάρχει κίνημα εργαζομένων στην υγεία, υπάρχουν συνδικάτα σημαντικά, κοινωνικές οργανώσεις, λαϊκά κινήματα. Ήδη όμως, από την περίοδο διακυβέρνησης του PT, αυτά έχουν χάσει μεγάλο μέρος της επιρροής και της βάσης τους, επειδή τα γραφειοκρατικοποίησε κι επέβαλε την ηγεσία τους. Πέραν αυτού, η ίδια η πανδημία δυσκολεύει πολύ την κινητοποίηση. Έχουμε κινήσεις, κυρίως των εργαζόμενων στην υγεία, κάποιες αντιφασιστικές, υπάρχουν διαμαρτυρίες μέσω κοινωνικών δικτύων αλλά δεν υπάρχει δυναμική στον δρόμο, τόσο λόγω έλλειψης θεσμικών διοργανωτών όσο και λόγω της πανδημίας. ▶ Πιστεύετε ότι ο Μπολσονάρου έχει χάσει την κοινωνική και πολιτική του στήριξη;

Ο Μπολσονάρου έχει χάσει μεγάλο μέρος της δύναμης του, αν και διατηρεί μια βάση 20-30%. Υπάρχει, ωστόσο, μια ρωγμή στις πολιτικές και οικονομικές ελίτ που ήδη κατάλαβαν ότι αντιπροσωπεύει μια διακυβέρνηση μεγάλης αστάθειας, γι’ αυτό όχι ιδα ιδανική για την αστική τάξη. Ο ίδι ίδιος θα ήθελε να εμφυτεύσει στ χώρα ένα φασιστικό μοντέστη λο Δεν έχει πολιτική δύναμη λο. γ κάτι τέτοιο αλλά, σε πεγια ρίπτωση δεύτερης θητείας, μπορεί να ανανεώσει τις δυνάμεις του. ▶ Tι σημαίνει η ακύρωση των καταδικαστικών αποφάσεων και η α ανάκτηση των πολιτικών αν δικαιωμάτων του Λούλα; δικ

H αποκατάσταση των πολιτικών δικαιωμάτων του Λούλα προφανώς αποτελεί μια νίκη της δημοκρατίας, διότι υπήρξε ένα είδος πραξικοπήματος — πράγμα που δεν σημαίνει ότι ο Λούλα είναι εντελώς αθώος.

Ξέρουμε πώς δημιούργησε αδιαφανείς σχέσεις με εταιρείες κι ήταν αυτές οι σχέσεις που αποτέλεσαν τη βάση των κατηγοριών. Αναμφισβήτητα, όμως, ο Σέρχιο Μόρο (o ομοσπονδιακός δικαστής που τον καταδίκασε το 2017, μετέπειτα υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Μπολσονάρου) προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στη διαφθορά, εκφυλίζοντας την «επιχείρηση Lava Jato» (το σύνολο των ερευνών για ξέπλυμα παράνομου χρήματος και πολιτικών δωροδοκιών που ξεκίνησε το 2014 και κατέληξε σε καταδίκη πολλών στελεχών του PT). ▶ Πιστεύετε ότι υπάρχει προοπτική σχηματισμού μιας ευρείας συμμαχίας της Αριστεράς με το PT; Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε ή θα αδυνάτιζε τη δυναμική του PSOL;

Αντιπροσωπεύω μια μερίδα του PSOL που είναι απολύτως αντίθετη σε μια συμμαχία με το PT από τον πρώτο γύρο. Eμείς σκεφτόμασταν, πριν ακόμα από την ανάκτηση των πολιτικών δικαιωμάτων του Λούλα, μια ευρεία συμμαχία στον πρώτο γύρο, για να αποφύγουμε στο δεύτερο την επιλογή ανάμεσα στη μετριοπαθή δεξιά και την άκρα δεξιά. Αυτό το σενάριο ξεπεράστηκε. Ο Λούλα μπορεί να εξασφαλίσει θέση στον δεύτερο γύρο και δεν χρειάζεται το PSOL για να το πετύχει. Είναι πολύ σημαντικό το PSOL να παρουσιάσει το δικό του πρόγραμμα. Γιατί το πρόγραμμά μας δεν είναι ίδιο με αυτό του PT. Είμαστε ένα κόμμα που δημιουργήθηκε για να υπερασπιστεί τη ρήξη με το οικονομικό και πολιτικό μοντέλο με το οποίο το PT διοίκησε και εγγυήθηκε τη λειτουργία του για 13 χρόνια. Και προφανώς, το PSOL δεν πρέπει να συμμετέχει στη σύνθεση κυβερνήσεων που συμμαχούν με την αστική τάξη επειδή αντίκειται στην ίδια τη λογική της ίδρυσης του. ▶ Η εκλογή του Μπάιντεν σηματοδοτεί μια διαφορετική προοπτική γενικά για τη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα για τη Βραζιλία;

Σίγουρα η εκλογή του Μπάιντεν εκφράζει μια θετική προοπτική για τη Λατινική Αμερική και τη Βραζιλία, επειδή αποδυναμώνει την άκρα δεξιά και μας παρέχει καλύτερες συνθήκες για να παλέψουμε και να αντιμετωπίσουμε την επίθεση στα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα που εφαρμόζονται εναντίον των πληθυσμών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Παρατεταμένος «χειμώνας» Η κυβέρνηση, τις τελευταίες εβδομάδες και ενόψει του ανοίγματος του τουρισμού, αποφάσισε να «χαλαρώσει» επιλεκτικά κάποια μέτρα προστασίας για την πανδημία με αποκλειστικό κριτήριο την επαναλειτουργία της αγοράς. Παρόλο που τα κρούσματα ήταν και παραμένουν σταθερά πάνω από 2.000 ημερησίως, με το επιχείρημα του μαζικού εμβολιασμού που όμως μέχρι τώρα «χωλαίνει», εγγυάται στους υποψήφιους πελάτες από όλον τον κόσμο ένα ασφαλές καλοκαίρι και Covid free νησιά. Ωστόσο, για τους εργαζόμενους σε εστίαση και τουρισμό, οι οποίοι πέρασαν έναν πολύ δύσκολο χειμώνα, μάλλον πρόκειται να επαναληφθεί το ίδιο έργο. Με τις επιχειρήσεις των δύο κλάδων να λειτουργήσουν χωρίς σχεδόν κανέναν έλεγχο σε ότι αφορά την τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων για την ασφάλεια εργαζομένων και πελατών αλλά και υπό άθλιες εργασιακές συνθήκες. Πιο χαρακτηριστικά παράδειγμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει από την Συλλογική Σύμβαση που έχει υπογράψει η Ομοσπονδία Ξενοδοχοϋπαλλήλων. Στην συγκεκριμένη σύμβαση, μεταξύ άλλων, προβλέπεται η περιβόητη… διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η δυνατότητα των εργοδοτών να απασχολούν τους εργαζόμενους κατά τις μέρες ανάπαυσής τους αλλά και η παράταση του ωραρίου κατά μία ώρα καθημερινά χωρίς πρόσθετη υπερωριακή αμοιβή. Και όλα αυτά σε ένα κλάδο όπου ήδη ισχύουν σχεδόν 14 διαφορετικές μορφές εργασίας με την απλήρωτη εργασία, την μερική απασχόληση και τις ευέλικτες σχέσεις εργασίας να αποτελούν κανόνα, με τις πλάτες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Η Λάντζα έχει επανειλημμένα παρέμβει τους τελευταίους μήνες, προκειμένου να ικανοποιηθούν μεταξύ άλλων αιτήματα όπως οι προσλήψεις και επαναπροσλήψεις για όλους τους εποχικούς με πλήρη δικαιώματα, να μην ισχύσουν οι όροι για κατάργηση συνεχόμενων ρεπό και το εργασιακό 10ωρο με «ευέλικτο» πρόγραμμα. Οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, ειδικά, είναι εκείνοι που «απολαμβάνουν τα προνόμια» της κατάργησης του 8ώρου ήδη, χωρίς να υπάρχει φυσικά η κενή περιεχομένου και σφόδρα αντεργατική έννοια της «ισότιμης διαπραγμάτευσης με το αφεντικό».

Η άλλη όψη

Ιωάννα Καρδάρα | Γιώργος Κώνστας | Γιώργος Τσαντίκος

Τουρισμός σε… Covid free νησιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα

πό τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι στην εστίαση και τον τουρισμό υποχρεώθηκαν να ζουν μέσα στην αβεβαιότητα. Εδώ και πάνω από έναν χρόνο, η καθημερινότητά τους έχει αλλάξει ριζικά, η ζωή τους εξαρτάται από τις κυβερνητικές αποφάσεις και τα 534 ευρώ είναι για τους περισσότερους το μοναδικό μηνιαίο εισόδημα. Με το επίδομα αυτό, οι εργαζόμενοι στον κλάδο έπρεπε να τα βγάλουν πέρα και να διαμορφώσουν το παρόν και το μέλλον τους, με βάση τα μέτρα «ακορντεόν» που εφάρμοσε η κυβέρνηση. «Νομίζαμε ότι μπήκαμε σε ένα κλάδο που θα έχουμε δουλειά, έστω και με εξαντλητικές συνθήκες. Ήταν αδιαπραγμάτευτο ότι θα είναι πάντα ανοιχτά τα μαγαζιά, ότι δεν θα “κυνηγήσει” κανένας αυτή τη “βαριά βιομη-

Στον κλάδο των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων ήδη ισχύουν σχεδόν 14 διαφορετικές μορφές εργασίας, με την απλήρωτη εργασία, τη μερική απασχόληση και τις ευέλικτες σχέσεις εργασίας να αποτελούν κανόνα, με τις πλάτες των εκάστοτε κυβερνήσεων

χανία”, οπότε η πρώτη καραντίνα για εμάς ήταν ένα πρώτο σοκ», αναφέρει στο Πριν ο Γιάννης Σαλάπας, εργαζόμενος στην εστίαση (μάγειρας) και μέλος της Λάντζα. Αρκετοί από τους εργαζόμενους, όταν κλήθηκαν να επιστρέψουν στις δουλειές τους μετά την πρώτη καραντίνα, έμειναν χωρίς δουλειά είτε γιατί το μαγαζί που δούλευαν είχε κλείσει είτε γιατί δεν τους χρειάζονταν. Έτσι, αναγκάστηκαν να ψάξουν κάτι καινούριο, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αποφάσισαν να φύγουν στο εξωτερικό. Από τα μέσα του Μαΐου του 2020, η εργασιακή τους καθημερινότητα έμοιαζε να είχε επιστρέψει σε μια υποτυπώδη κανονικότητα η οποία όμως έλαβε τέλος τον Νοέμβριο. Ήταν τότε που ανακοινώθηκε το «λουκέτο» στην εστίαση, το οποίο αυτή τη φορά δεν κράτησε έναν ή δύο μήνες αλλά έξι ολόκληρους.

«Θυμάμαι όλοι οι συνάδελφοι να λένε “δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό το πράγμα, δεν μπορεί κανείς να προγραμματίσει τη ζωή του”», εξηγεί ο Γ. Σαλάπας. «Πέρσι μας άνοιξαν χωρίς κανένα υγειονομικό πρωτόκολλο, χωρίς κάποια διαδικασία ελέγχου μετάδοσης στους χώρους εργασίας, ενώ δεν γινόταν κάποιος ουσιαστικός έλεγχος και στους τουρίστες. Λίγο-πολύ το ίδιο σύστημα πάει να εφαρμοστεί και τώρα. Αυτό που τους νοιάζει μόνο είναι να δουλέψει ο τουρισμός, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στον κόσμο του κλάδου και γενικότερα στην κοινωνία», σημειώνει ο Γ. Σαλάπας. Στην Κρήτη, ωράρια-λάστιχο, ρεπό μόνο με τα «κυάλια» και μισθοί σύμφωνα με τις... αξιώσεις του εργοδότη ήταν και παραμένει η καθημερινότητα για τη μεγάλη πλειοψηφία ξενοδοχοϋπαλ-

Η άλλη όψη

Πολλοί εργαζόμενοι δεν έλαβαν τα 534 ευρώ ούτε το βοήθημα του ΟΑΕΔ λήλων, των εργαζόμενων στην εστίαση και στα τουριστικά καταστήματα. Υπολογίζεται ότι σχεδόν 100.000 εργαζόμενοι στο νησί έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό. Μια από αυτές και η Γεωργία, η οποία τα τελευταία χρόνια εργάζεται σε τουριστικό κατάστημα στα Χανιά. «Ήδη από την περσινή σεζόν διαφάνηκαν οι αλλαγές που προωθούνται στα εργασιακά, με μοχλό πίεσης την οικονομική κρίση εν μέσω πανδημίας. Τα ωράρια ξεχειλώθηκαν κατά το δοκούν και ανάλογα με την προσέλευση πελατών οι εργοδότες αποφάσιζαν να ξεπερνούν το 8ωρο ή να το πετσοκόβουν με την ανάλογη μείωση του μισθού. Γενικά, καθώς οι επιχειρήσεις δούλεψαν με το ελάχιστο προσωπικό, οι εργαζόμενοι γίναμε “λάστιχο”, χωρίς ρεπό ακόμα και όλη τη σεζόν», λέει η Γεωργία στο Πριν. Αναφορικά με τις υγειονομικές συνθήκες, τονίζει πως ακόμα και σε επιχειρήσεις που τηρούσαν στοιχειωδώς τα υγειονομικά μέτρα «τα πράγματα δεν ήταν εύκολα, καθώς η εργασία μας απαιτεί πολλές φορές προσωπική επαφή με τον πελάτη. Παρ’ όλα αυτά, οι εργοδότες εκβίαζαν τους εργαζόμενους ή τους ενοχοποιούσαν για τυχόν κρούσμα στην επιχείρηση! Αυτά συνέβαιναν κι εκεί που δούλευα και αλλού. Οι απολαβές μας ήταν μικρότερες από ποτέ και οι εργοδότες απειλούσαν ότι θα πάρουν άλλους, αν δεν ήμασταν ευχαριστημένοι». Όσο για τον χειμώνα, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό βίωσαν πρωτόγνωρες καταστάσεις. «Αργήσαμε να ξεκινήσουμε και όσοι δεν δουλεύαμε σε ξενοδοχεία δεν δικαιούμασταν να

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

εγγραφούμε στην “Εργάνη”, ενώ πολλοί από μας δεν δικαιούνταν ούτε το βοήθημα από τον ΟΑΕΔ! Ο χειμώνας ήταν πολύ δύσκολος για όλους. Το χειρότερο όμως είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους ζητήθηκε να δώσουν πίσω τα χρήματα του ταμείου ή δεν τους εγκρίθηκαν ποτέ. Σε μία χρονιά που οι εργοδότες προσέλαβαν όσο λιγότερο προσωπικό γινόταν, πολλές επιχειρήσεις έχασαν τα κριτήρια εποχικότητας, με μοναδικό χαμένο τον εργαζόμενο που βρέθηκε να χρωστάει μεγάλα ποσά στον ΟΑΕΔ ή να μην του εγκρίνεται το βοήθημά του, το οποίο αποτελεί το μοναδικό εισόδημα για μας τους εποχικούς το χειμώνα», συμπληρώνει η Γεωργία. Από την πλευρά τους, οι επιχειρηματίες του τουρισμού διαμαρτύρονται ότι… δεν βρίσκουν υπαλλήλους! «Είναι μία καραμέλα που αναμασούν, όταν οι ίδιοι δεν θέλουν να προσλάβουν παραπάνω προσωπικό, ζητώντας από όσους ήδη δουλεύουν χωρίς ρεπό και πέραν του 8ώρου, να κάνουν υπομονή μέχρι να βρουν κάποιον επιπλέον εργαζόμενο», απαντά. Ταξιδεύοντας στην βορειοδυτική πλευρά της χώρας, συναντάμε κάποιες ιδιαιτερότητες στον τομέα του τουρισμού, που μείωσαν κάπως τις περσινές ζημιές. Ο λόγος είναι ότι έτσι και αλλιώς, ο συγκεκριμένος οικονομικός τομέας δεν είναι «πρώτης γραμμής» και η περιοχή είναι αναπτυσσόμενη τουριστικά. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, ειδικά στα παράλια της Ηπείρου και στα νησιά (Κέρκυρα, Λευκάδα, ευρύτερο βόρειο Ιόνιο) είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από τα τουριστικά κάτεργα του Αιγαίου. Ενόψει του ανοίγματος με κάθε κόστος, οι επιχειρήσεις δουλεύουν ήδη με λιγότερο προσωπικό από ό,τι «προ πανδημίας», με μόνιμη επωδό στα αιτήματα για ελάφρυνση των βαρδιών και ρεπό ότι «δεν βγαίνουμε ακόμα, να δούμε πώς θα πάνε τα πράγματα». Το κυβερνητικό αφήγημα της υπεραισιοδοξίας και της «δεύτερης εξόδου», μετά την πρώτη αποτυχημένη πέρυσι, προσκρούει στην πραγματικότητα: Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ετοιμάζονται για φουλ σεζόν, χωρίς να έχουν κάνει καν την πρώτη δόση εμβολίου και βγαίνοντας από καθεστώς αναστολών, χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα δουλέψουν στο σύνολό τους. «Το άνοιγμα του τουρισμού βρίσκει τους εργαζόμενους του κλάδου εκτεθειμένους στον ιό, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Η κυβέρνηση, η ΕΕ και το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο ζητούν την περαιτέρω συμπίεση των μισθών και την αύξηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Όλο αυτό το διάστημα, όπως και το επόμενο, οι εργαζόμενοι θα έρθουμε αντιμέτωποι με την αβεβαιότητα, τις απολύσεις τους μισθούς πείνας, τις απλήρωτες υπερωρίες, τα μη συνεχόμενη ρεπό και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας», τονίζεις το Πριν η Αρετή Τάσση, εργαζόμενη στον επισιτισμό. «Όλα αυτά σφραγίζονται με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που καταργεί το πενθήμερο 8ωρο, το οποίο το εργατικό κίνημα κέρδισε ενάμιση αιώνα πριν», προσθέτει.

13 Δημήτρης Παπαντζίκος*

Πολλά χαμόγελα στις επιχειρήσεις, «κανονικότητα» στην δουλειά

χεδόν δύο βδομάδες μετά την επαναλειτουργία της εστίασης και με το επίσημο άνοιγμα του τουρισμού την Παρασκευή 14 Μαΐου, ήδη αυτές οι πρώτες μέρες μεταφράζονται σε χαμόγελα για τους επιχειρηματικούς κύκλους του κλάδου, όπως μας ενημερώνει και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ). Παρόλο που το 20% των επιχειρήσεων παραμένει ακόμα κλειστό, είτε λόγω «οικονομικών» δυσκολιών είτε λόγω καθυστέρησης στο κομμάτι του εφοδιασμού. Σε κάθε περίπτωση, η πληρότητα, όπως αναφέρει ο ίδιος φορέας, ξεπέρασε το 60% και σε κάποιες περιοχές και το 90%, ανεξάρτητα από το μειωμένο ωράριο (κλείσιμο στις 11 μ.μ.) και με τα μαγαζιά χωρίς μουσική. Γεγονός που δείχνει την πραγματική ανάγκη του ανθρώπου, ως κοινωνικού όντος, να βρεθεί και εκτός εργασίας και σπιτιού. Ασχέτως από την κυβερνητική προπαγάνδα που στο όνομα των δικών της πολιτικών επιλογών για τη μη στήριξη του ΕΣΥ, ξόρκιζε θεούς και δαίμονες για τις συναθροίσεις στις πλατείες αλλά δεν έλεγε κουβέντα για τον συγχρωτισμό στους μαζικούς χώρους δουλειάς και τις συγκοινωνίες. Ο κόσμος που βγήκε έξω, εξυπηρετήθηκε από εργαζόμενους/ες που τον τελευταίο χρόνο είναι τουλάχιστον για πέντε μήνες σε αναστολή εργασίας. Σχεδόν μισό χρόνο, όλοι εμείς οι εργαζόμενοι του κλάδου, μάθαμε να ζούμε με την οικονομική βία των 534 ευρώ. Και τώρα, ενώ επιστρέφουμε θεωρητικά

στη κανονικότητά τους (άνοιγμα και των μπαρ, πλήρης απελευθέρωση ωραρίου), το μέλλον εξακολουθεί να φαίνεται αβέβαιο. Πέρσι ανοίξαμε με λιγότερα από 100 κρούσματα ημερησίως και κλείσαμε τον Νοέμβριο για πέντε μήνες, με σταθερά πάνω από 2.000 κρούσματα. Αν η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης είναι η ίδια με την περσινή, και με το άνοιγμα του τουρισμού χωρίς κανένα μέτρο (στην εστίαση οι εργαζόμενοι έπρεπε να περιμένουμε δύο βδομάδες για να προμηθευτούμε self test), για πόσο καιρό μπορεί να μείνουμε κλειστά με την ολοκλήρωση της τουριστικής περιόδου; Και αν στο μεσοδιάστημα η κυβέρνηση περάσει το περιβόητο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, από δω και πέρα στην εστίαση και τον τουρισμό με τις 14 διαφορετικές μορφές ελαστικής εργασίας, πόσες ώρες θα αναγκαστούμε να δουλέψουμε για πενταροδεκάρες; Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε. Κυβέρνηση, τουριστικό κεφάλαιο και αστική τάξη έχουν ήδη κάνει τις πρώτες δικές τους. Είναι, λοιπόν, η ώρα για σοβαρές πρωτοβουλίες από πλευράς οργανωμένου λαού και πρωτοπορίας, ώστε να μαζικοποιηθούν ξανά τα σωματεία, να ξαναγίνει η οργή μας δύναμη ανατροπής. Γιατί μπορεί να θέλουν να μας γυρίσουν στο 1886, εμείς όμως θέλουμε να ζήσουμε μια ζωή στο μπόι των ονείρων μας. *μέλος της Αγωνιστικής Εργατικής Συσπείρωσης στον ΕπισιτισμόΤουρισμό «Λάντζα»

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Τα πολλαπλά κέρδη της συνενοχής στη χειραγώγηση

από τις κάμερες

στη Λίστα Κικίλια γίνεται απευθείας από υπηρεσίες του υπουργείου του, οι οποίες παραλαμβάνουν τα «συμβόλαια καλής εκτέλεσης» και πληρώνουν άμεσα τα ΜΜΕ. Η ένεση ρευστότητας στον κλάδο των μίντια αποκαλύπτει τη συνενοχή των μέσων ενημέρωσης στη βάρβαρη προπαγάνδα. Γεγονότα των τελευταίων ημερών όπως η αποκαλυπτική έκθεση για την εγκληματική επαναπροώθηση προσφύγων-μεταναΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ημερίδα για στών με συμμετοχή δυνάτη δεοντολογία (γενικά) στα ΜΜΕ μεων καταστολής του λιμετελειώνει η ΕΣΗΕΑ με την υποχρένικού που δεν προβάλλοωση «αντίδρασης» στο καθεστώς νται πουθενά, η απόκρυψη φίμωσης, κυβερνητικού ελέγχου των αποτελεσμάτων ακόμη και χειραγώγησης Μέσων και κι αυτού του Ευρωβαρόμεδημοσιογράφων. Αντί για καταγτρου για το πώς βιώνουν γελία και διεκδίκηση απέναντι σε οι πολίτες την πανδημική κρίση, οι αποκαλύψεις των κράτος, κυβέρνηση και εργοδότες, η γαλλικών εφημερίδων για συνδικαλιστική ένωση θα διασυντο έγκλημα τσιμεντοποίηδεθεί διαδικτυακά για να ακούσει σης της Ακρόπολης από τη καθηγητές και πολιτικούς να μιλάνε Λίνα Μενδώνη, το ρεζιλίκι για τη δεοντολογία που στο μεταξύ του υπουργού Τουρισμού ποδοπατιέται καθημερινά... στη συνέντευξή του σε Βρετανό δημοσιογράφο του BBC — όλα αυτά πιστοποιούν την πλήρη εξαχρείωση των ελληνικών μίντια. Τα στοιχεία χρηματοδότησής τους

Μόλις πριν λίγες ημέρες το υπουργείο Υγείας «διόρθωσε» το ποσό της καμπάνιας εμβολιασμού από 18,5 εκατ. ευρώ σε 19,74 εκατ., με τα ΜΜΕ να μοιράζονται το καθαρό ποσό 15,9 εκατομμύρια. Σε αντίθεση με τη Λίστα Πέτσα των 16 εκατ., η διαχείριση διανομής

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΚΕ η ένωση δημοσκοπικών εταιρειών γιατί, λέει, έγινε σε ορισμένα ΜΜΕ σύγκριση αποτελεσμάτων του Ευρωβαρόμετρου με τις εγχώριες δημοσκοπήσεις και φάνηκε τεράστια απόκλιση στα όσα «πιστεύουν» οι πολίτες για την κυβέρνηση και την πολιτική της. Αποδίδει δε την απόκλιση στις διαφορετικές ερωτήσεις, επιβεβαιώνοντας πως ανάλογα με τον πελάτη προκύπτει και το ευνοϊκό αποτέλεσμα.

Η ΠΛΗΡΗΣ αδιαφάνεια στα ΜΜΕ πιστοποιείται και από την ομερτά για τη διαφημιστική δαπάνη. Μια απαίτηση των ιδιοκτητών τηλεόρασης που τέθηκε στην αρχή των Μνημονίων και έκτοτε καθιερώθηκε. Κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια τα έσοδα της ιδιωτικής τηλεόρασης από τη διαφήμιση, γιατί δεν δίνονται στοιχεία. Έτσι, ο πρόεδρος της ένωσης ιδιοκτητών ισχυρίζεται δημόσια πως υπάρχει απώλεια 50%. Αλλά οι ενώσεις διαφημιστών δηλώνουν πως φθάνει μόλις το 8%.

από την κυβέρνηση της ΝΔ εξηγούν τη μετατροπή των συστημικών ΜΜΕ σε «υπερυπουργό» κυβερνητικής προπαγάνδας. Από την αρχή της πανδημικής κρίσης τα μίντια ωφελήθηκαν πολλαπλώς με έμμεση και άμεση χρηματοδότηση. Βάσει διαφόρων εκτιμήσεων, το συνολικό ποσό ζεστού χρήματος που εισέρρευσε στις επιχειρήσεις ΜΜΕ στον ένα χρόνο της πανδημίας ξεπερνά τα 66 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το 60% και πλέον κατευθύνθηκε στην ιδιωτική τηλεόραση. Οι δυο διαφημιστικές λίστες 16 και 17,4 εκατ. ευρώ (χωρίς ΦΠΑ) αντικατέστησαν την πραγματική ενημέρωση για την πανδημία και έκλεισαν τα στόματα για την κατάρρευση του ΕΣΥ. Περί τα 10 εκατ. ευρώ, επίσης, διανεμήθηκαν σε προγράμματα πληροφόρησης περιφερειών, υπουργείων, δημοσίων φορέων. 21,5 εκατ. ευρώ χαρίστηκαν στους ολιγάρχες των πανελλαδικής εμβέλειας σταθμών με το χάρισμα της ετήσιας δόσης για τις τηλεοπτικές άδειες. Περίπου 1,5 εκατ. κέρδισαν οι ίδιοι σταθμοί από το ενοίκιο ψηφιακής τηλεόρασης, καθώς το κράτος πλήρωσε το 50%. Θέλετε και άλλα;

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης, προσπαθεί να ωραιοποιήσει το πετσόκομμα των εργασιακών δικαιωμάτων, μιλώντας για «τετραήμερη εργασία» και από «κοινού συμφωνία εργαζόμενου-εργοδότη». Αυτό το νομοσχέδιο, όμως, δεν γίνεται να περάσει διαφορετικά, χωρίς να πετάξει, δηλαδή, λάσπη στα μάτια των εργαζομένων. Ένα νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα στο αφεντικό να αναγκάζει τον εργάτη να δουλεύει κάθε μέρα δεκάωρα για έξι μήνες. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο ελληνικός στρατός. Φαντάροι δουλεύουν για ελάχιστα ευρώ τον μήνα, κάνοντας οχτώ ώρες σκοπιά και ατελείωτες αγγαρείες, ενώ με την απλήρωτη εργασία τους καλύπτουν τις ανάγκες των μονάδων. Άυπνοι και εξαντλημένοι φαντάροι προετοιμάζονται για την επερχόμενη μισθωτή σκλαβιά που τους περιμένει σαν πολίτες, την ίδια στιγμή που βολεμένοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί τους καταπιέζουν, τους εκμεταλλεύονται και τους καψωνάρουν.

Εργασιακή σκλαβιά φαντάρων ▸ Να ενωθούμε με τους εργαζόμενους και τη νεολαία ενάντια στην αντεργατική «λαίλαπα» Παράλληλα, οι συνάδελφοι ικανοποιούν με την απλήρωτη εργασία τους τα προνόμια των αξιωματικών, εργαζόμενοι σε λέσχες αξιωματικών και στρατιωτικές κατασκηνώσεις. Τέλος, είτε με πρόσχημα την ενεργοποίηση του στρατού στην Πολιτική Προστασία είτε με πρόσχημα «τον κοινωνικό ρόλο του στρατού» που λανσάρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ακολούθως η κυβέρνηση της ΝΔ, οι στρατιώτες διατάζονται να καλύψουν τα κενά του κρατικού μηχανισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης που προκαλούν τα μνημόνια και η αστική πολιτική του «λιγότερου κράτους».

Γιατροί φαντάροι κάνουν το αγροτικό τους την καλοκαιρινή περίοδο, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες της πολεμικής βιομηχανίας. Φαντάροι βγάζουν τις συντάξεις, κάνουν εμβόλια προκειμένου να μην γίνουν προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Φαντάροι καθαρίζουν τις παραλίες, κάνουν πυρασφάλεια και πυρόσβεση για να μην διοριστούν πυροσβέστες. Μεγάλος ο κατάλογος της εργασιακής εκμετάλλευσης μας, συνάδελφοι. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» εντείνει τις αγωνιστικές του προσπάθειες ενάντια στο στρατιω-

τικό καθεστώς της εργασιακής εκμετάλλευσης των φαντάρων. Από ταξικές θέσεις, ενώνουμε τους αγώνες μας με τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία, απέναντι σε όλα αυτά τα αντεργατικά μέτρα. Το κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό λαμβάνει και τα χαρακτηριστικά κοινής πάλης φαντάρων, εργαζομένων, ανέργων και νεολαίας για να μπει φραγμός σε όλα αυτά. Να μπει ένα τέλος στην εργασιακή μας εκμετάλλευση και να σταματήσει ο στρατός να καταστρέφει θέσεις εργασίας. Να γίνουν προσλήψεις πολιτικού προσωπικού για την κάλυψη όλων των αναγκών που δεν έχουν καμία σχέση με τη στρατιωτική θητεία. Το υπουργείο Άμυνας και ο στρατός να αναλάβουν όλο το κόστος της στρατιωτικής θητείας που μας επιβάλλεται υποχρεωτικά. Απαιτούμε αύξηση της οικονομικής αμοιβής μας και ένσημα κατά τη θητεία στο ύψος του βασικού μισθού, καθώς και εγγραφή στο ταμείο ανεργίας αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της.

Κοινωνία Χρυσούλα Μονιάκη

κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει στη βουλή για ψήφιση ένα νομοσχέδιο που επιχειρεί να «μεταρρυθμίσει» το οικογενειακό δίκαιο και κυρίως τις διατάξεις σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών μετά τη λύση του γάμου. Η προσπάθεια αυτή είναι χαρακτηριστική περίπτωση επίθεσης του ολοκληρωτικού καπιταλισμού –και μάλιστα σε διπλή κρίση– στις κατακτήσεις και στα λαϊκά δικαιώματα που είχαν κατοχυρωθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Η ρύθμιση που θέλει τους δύο γονείς να αποφασίζουν υποχρεωτικά μαζί για την ανατροφή των παιδιών, ακόμη κι αν ηχεί προοδευτική, είναι βαθιά αντιδραστική. Βρίσκει υπέρμαχους κυρίως έναν συντηρητικό κύκλο πατεράδων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι δύο γονείς είναι απαραίτητοι ανεξαρτήτως συμπεριφορών που ενδέχεται να είναι επιβλαβείς τόσο για το παιδί ή και για τον ένα γονέα (πλειοψηφικά εις βάρος των γυναικών), έχοντας ως πρότυπο οικογένειας μια παραδοσιακή μορφή της. Από την άλλη, υπάρχουν αντιλήψεις –που εκφράζονται κυρίως από χριστιανικές ενώσεις– οι οποίες αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με αφετηρία την ίδια λογική για την οικογένεια, υποστηρίζοντας πως η μητέρα είναι de facto υπεύθυνη για την ανατροφή ενός παιδιού. Και οι δύο τοποθετήσεις αναπαράγουν τις έμφυλες ανισότητες και παραβλέπουν την ταξική διάσταση της μεταρρύθμισης. Με το υπάρχον νομικό πλαίσιο προβλέπεται ήδη η από κοινού ανατροφή των παιδιών και η απρόσκοπτη συνέχιση της σχέσης και με τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο, εφόσον αυτό είναι εφικτό και υπάρχει συναίνεση, ως καλύτερη προϋπόθεση για την υγιή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Η νέα αντιδραστική τομή που επιχειρείται αφορά την υποχρεωτικότητα της συνεπιμέλειας, ακόμα και στην περίπτωση που δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των πρώην συζύγων,

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Συνεπιμέλεια: Η γονεϊκή μέριμνα σε καιρούς βαρβαρότητας Το προς ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης επιχειρεί νέα αντιδραστική τομή στην υποχρεωτικότητα της συνεπιμέλειας των παιδιών μετά τη λύση του γάμου, ενώ επιτίθεται συνολικά σε κατοχυρωμένες κατακτήσεις και λαϊκά δικαιώματα.

υποχρεώνοντας μάλιστα το παιδί να διαμένει στα δύο σπίτια εναλλάξ. Μετά τις αντιδράσεις του φεμινιστικού κινήματος αλλά και σύσσωμης σχεδόν της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση μετέτρεψε την απαράδεκτη διάταξη που προέβλεπε ότι για να αποκλειστεί η επικοινωνία με τον κακοποιητικό γονέα πρέπει να υπάρχει αμετάκλητη καταδίκη εναντίον του με νέα διάταξη που προβλέπει ότι η επικοινωνία μπορεί να περιοριστεί

για «εξαιρετικά σοβαρούς λόγους» και η ακαταλληλότητα μπορεί να διαπιστωθεί από κοινωνικούς λειτουργούς. Βέβαια, παραμένει δύσκολη η απόδειξη για κακή άσκηση της γονεϊκής μέριμνας, αφού χρειάζεται η οριστική καταδίκη του κακοποιητικού γονέα, μια χρονοβόρα και κοστοβόρα ένδικη διαδικασία. Για τις ετερόφυλες οικογένειες, γίνεται σαφές ότι αυτή η μεταρρύθμιση δεν προωθεί την ισότητα αφού ο γονιός που θα βρίσκεται σε ασθενέστερη

Το κράτος μεταθέτει την ανάπτυξη των παιδιών αποκλειστικά στους γονείς

ΣΥΠΡΟΜΕ: Νεκροί πρόσφυγες χωρίς φροντίδα Ανακοίνωση, με αφορμή τους όλο και πιο συχνούς θανάτους προσφυγών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξαιτίας ανεπαρκούς φροντίδας –καθώς είναι αποκλεισμένοι από το σύστημα υγείας– και των άθλιων συνθηκών διαμονής, εξέδωσε ο Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό (ΣΥΠΡΟΜΕ). Τελευταίο θύμα, ένας 51χρονος Ιρανός πρόσφυγας, ο οποίος έχασε την ζωή του από καρδιακό επεισόδιο το βράδυ της Κυριακής 9 Μαΐου στη ΒΙΑΛ της Χίου, όπου διέμενε από το 2018, παρότι ήταν γνωστό ότι έπασχε από στεφανιαία νόσο. Οι πολιτικές

των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ είναι απάνθρωπες και δολοφονικές. «Να δοθεί ΑΜΚΑ σε όλους τους πρόσφυγες. Να δημιουργηθούν οι δυνατότητες για πρόσβαση σε πλήρη και επαρκή περίθαλψη και νοσηλεία για όλους. Ίση αντιμετώπιση των προσφύγων από το σύστημα υγείας. Δωρεάν φαρμακευτική αγωγή και τεστ. Χορήγηση selftest σε όλα τα προσφυγόπουλα. Ελευθερίες, δικαιώματα, προστασία όλων των προσφύγων, διαμονή σε αξιοπρεπείς συνθήκες μέσα στις γειτονιές μας για όλους», σημειώνει ο ΣΥΠΡΟΜΕ.

κοινωνικοοικονομική θέση θα επωμίζεται δυσανάλογα για αυτή/όν βάρη, ενώ στο νέο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την ΛΟΑΤΚΙ γονεϊκότητα. Ειδικά για τις γυναίκες, η υποχρεωτική συνεπιμέλεια μπορεί να οδηγήσει σε εγκλωβισμό σε προβληματικό γάμο, αφού είναι συχνή η οικονομική εξάρτηση από τον σύζυγο λόγω της κοινωνικής πίεσης προς τη μητέρα να «να μείνει σπίτι με τα παιδιά», όπως και η ανεργία καθώς μια μητέρα με υποχρεώσεις δεν αποτελεί τον ιδανικό ευέλικτο εργαζόμενο για πολλούς εργοδότες. Αντί να μετατίθενται οι ευθύνες της σωματικής και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών αποκλειστικά στους γονείς και ιδιαίτερα στη μητέρα, θα έπρεπε το κράτος να συνεπικουρεί. Συγκεκριμένα: α) Ιδρύοντας δομές υποστήριξης και ενδυνάμωσης των γονιών, μόνιμα και σταθερά επιδόματα, που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών οικογενειών, δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των μικρών παιδιών. β) Ενισχύοντας τη δημόσια εκπαίδευση για την ελάφρυνση των γονιών από τα δυσβάσταχτα πρόσθετα οικονομικά βάρη της μόρφωσης. γ) Δημιουργώντας δημόσιες δομές κοινωνικής πρόνοιας που να υποστηρίζουν ενεργά το παιδί και τους δύο γονείς σε περιπτώσεις συναινετικής συνεπιμέλειας. Μόνο έτσι απελευθερώνεται η γυναίκα από την αποκλειστική ανατροφή και υποβοηθούνται οι γονείς να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν. Σε διαζευγμένα ζευγάρια που δεν τίθενται θέματα κακοποιητικών σχέσεων αποφεύγοντας διενέξεις (για τον χρόνο επαφής του παιδιού, τις διατροφές κλπ), αλλά και στην περίπτωση των κακοποιητικών περιπτώσεων, η ύπαρξη κατάλληλων δομών στηρίζει τον ευάλωτο γονέα –στη συντριπτική πλειοψηφία τη μητέρα– και το παιδί και βοηθά στην απελευθέρωσή τους από το κακοποιητικό περιβάλλον.

ε εργοστάσιο μεταποίησης στον χώρο του μετάλλου, το οποίο βρίσκεται στις βιομηχανικές ζώνες της Βορειοανατολικής Αττικής που εκτείνονται παράλληλα με την εθνική οδό και έχει περίπου 30 εργάτες, διαγνώστηκαν το τελευταίο διάστημα πολλά κρούσματα. Στην πρώτη καραντίνα είχαν ληφθεί κάποια μέτρα, με χορήγηση ορισμένων ατομικών μέτρων προστασίας, όπως μάσκες, τήρηση αποστάσεων και αντισηπτικά. Η εργοδοσία προμηθεύτηκε υφασμάτινες μάσκες πολλών χρήσεων μοιράζοντας μία σε κάθε εργαζόμενο, η οποία χρησιμοποιήθηκε για πολλούς μήνες! Η επιβολή της καραντίνας δεν αφορούσε, βέβαια, τη λειτουργία του εργοστασίου, η οποία συνεχίστηκε κανονικά. Ούτε υπήρξαν μέτρα για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που γέμιζαν ασφυκτικά, καθώς σε πολλές περιπτώσεις μετανάστες εργάτες έμεναν πολλοί μαζί σε σπίτια κοντά στο εργοστάσιο. Με το νέο lockdown και ιδιαίτερα με τη μεγάλη διάδοση του ιού στις αρχές του 2021, έγινε φανερό ότι τα ατομικά μέτρα που εφαρμόζονταν αδυνατούσαν να σώσουν την κατάσταση. Στην παρότρυνση του τεχνικού ασφαλείας για τη διενέργεια rapid test τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, η εργοδοσία ήταν αρνητική με τη δικαιολογία ότι δεν το προβλέπουν τα μέτρα που ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Προστασίας Πολίτη (ΓΓΠΠ). Ωστόσο, ο ιός έκανε αναπόφευκτα την εμφάνισή του στο εργοστάσιο, πλήττοντας αρχικά το πιο ευάλωτο κομμάτι, τους μετανάστες εργάτες. Οι οποίοι, μάλιστα, για λόγους ανασφάλειας (φόβος απώλειας θέσης εργασίας αν μείνουν μακριά για πολύ καιρό, μείωση εισοδήματος αν πάρουν μακρόχρονη υποχρεωτική άδεια-καραντίνα) σε συνδυασμό με την έλλειψη ενημέρωσης για τα δικαιώματά τους (ο μικρός αριθμός εργαζομένων δεν επιτρέπει την ύπαρξη σωματείου), εμφανίστηκαν

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

Δημήτρης Κωνσταντίνου

Πώς ο κορονοϊός εξαπλώθηκε σε εργοστάσιο της Βόρειας Αττικής ▸ Εργαζόμενος αποκαλύπτει τις ευθύνες εργοδοσίας και αρχών

για δουλειά ακόμα και με συμπτώματα (πυρετό). Αυτός ήταν και ο λόγος που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τη διάδοση του ιού στο εργοστάσιο — πλήρης αποτυχία πρόβλεψης και προστασίας από τα κρατικά μέτρα μέσα στο εργοστάσιο, παρά τις θυσίες της καραντίνας έξω από αυτό στην κοινωνική και πολιτική ζωή των εργαζομένων. Μετά από συνέλευση των εργαζομένων, ζητήθηκε επιτακτικά να ληφθούν μέτρα και η εργοδοσία προμηθεύθηκε rapid test. Δυστυχώς και πάλι ήταν αργά, αφού τα rapid test δεν «έπιασαν» τίποτα και έδειχναν το εργοστάσιο «καθαρό». Αλλά κάθε εβδομάδα εμφανίζονταν νέα κρούσματα, διαγνωσμένα από τα συμπτώματα και μετά με μοριακά τεστ, τα οποία σε ένα

ΛΟΦΟΣ ΚΟΠΑΝΑ

βαθμό καταφέραμε να πληρώνονται από την εργοδοσία. Παρά τη μεγάλη διάδοση, η ΓΓΠΠ όχι μόνο δεν προχώρησε σε κλείσιμο του εργοστασίου, ή τουλάχιστον δεν υποχρέωσε τον εργοδότη να κάνει μοριακά τεστ σε όλο το προσωπικό αλλά το μόνο που είπε είναι ότι θα πρέπει να τεθούν σε καραντίνα όσοι νοσήσουν (διάγνωση με δικά τους πληρωμένα τεστ!) και να εφαρμόζονται τα μέτρα ασφαλείας. Ούτε τα self test δεν θεώρησε αναγκαία, προκειμένου να λειτουργήσει η «ιερή αγελάδα» της καπιταλιστικής παραγωγής! Προσωπικά, διέγνωσα τον ιό με δικό μου τεστ, το οποίο πλήρωσα ο ίδιος, λόγω των πολλών κρουσμάτων στο εργοστάσιο και για λόγους πρόληψης χω-

ρίς να έχω συμπτώματα. Το εξοργιστικό όμως ήταν το τηλεφώνημα της ΓΓΠΠ στο σπίτι, μετά τη δήλωση του κρούσματος. Ήταν μια εξονυχιστική ανάκριση για το αν τηρούσα τα ατομικά μέτρα ασφαλείας στο εργοστάσιο, πού πήγαμε τις προηγούμενες μέρες εγώ και η οικογένεια μου, με μια ολοφάνερη διάθεση να αισθανθώ συνυπεύθυνος που κόλλησα και επικίνδυνος να κολλήσω και άλλους. Η ανάκριση συνοδεύτηκε με συστάσεις να μείνουμε όλοι καραντίνα για να μην διαδώσουμε τον ιό, οι οποίες έφτασαν στα όρια της απειλής («αν δεν μας δώσετε τα κινητά υπάρχουν νομικές συνέπειες») — εμφανίζοντας τη ΓΓΠΠ ως προστάτη του δημοσίου συμφέροντος και την οικογένειά μου εν δυνάμει κοινωνική απειλή! Αντιστρέφοντας κυριολεκτικά την πραγματικότητα, η ΓΓΠΠ –που δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για τις συνθήκες στο εργοστάσιο αλλά ούτε και για το αν η οικογένειά μου είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την ασθένεια (γιατροί, φάρμακα, ψυχολογία κ.λπ.)– εξάντλησε το κατασταλτικό της έργο πάνω στους παθόντες που απειλούν να διαδώσουν τον ιό με την απροσεξία τους. Ο στόχος είναι προφανής: Για την πανδημία φταίνε οι απρόσεκτοι εργαζόμενοι και όχι η κυβερνητική και εργοδοτική σκοπιμότητα που, στο όνομα του λιγότερου κόστους και της διάσωσης της παραγωγής και άρα του κέρδους, επιτείνει τη διάδοσή της και υπονομεύει την αντιμετώπισή της.

Κυριάκος Νασόπουλος

Συγκρότηση Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Βύρωνα

αγώνας των κατοίκων για την υπεράσπιση του λόφου Κοπανά από την ιδιωτικοποίηση και την οικοδόμηση συνεχίζεται και οργανώνεται. Έτσι, την Τετάρτη 12 Μαΐου, ύστερα από δημόσια συζήτηση που διοργανώθηκε στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Ταπηγουργείου) με τη συμμετοχή περίπου 130 κατοίκων, αποφασίστηκε η συγκρότηση Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Βύρωνα. Με πρόσφατη απόφασή του, το Εφετείο Αθηνών αναγνωρίζει ιδιώτες ως ιδιοκτήτες δημόσιων δασικών εκτάσεων του λόφου, συνολικού εμβαδού 103.895 τ.μ., στις οποίες βρίσκονται τα Θέατρα Βράχων καθώς και αθλητικοί και περιπατητικοί χώροι στην περιοχή του δήμου Βύρωνα στα σύνορα με το δήμο Υμηττού-Δάφνης. Στη συζήτηση, η οποία καλέστηκε μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 5/5

στον προαύλιο χώρο της Λαμπηδόνας, έπειτα από πρόσκληση του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα, εκφράστηκε η ανάγκη για μαζικές διεκδικήσεις με στόχο να περάσει ο λόφος οριστικά στο δημόσιο και να αναλάβουν κυβέρνηση και δημοτικές αρχές τις ευθύνες τους. Ύστερα από πλούσια συζήτηση που ανέδειξε όλες τις πλευρές και κατάθεση πολλών προτάσεων, συγκροτήθηκε η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Κατοίκων, η οποία, σύμφωνα με την πρώτη της ανακοίνωση, θα λειτουργεί βάσει συνέλευσης, όπου θα λαμβάνονται και οι αποφάσεις. Συγκροτήθηκε, επίσης, ανοιχτό συντονιστικό ομάδων εργασίας, το οποίο θα έχει διεκπεραιωτικό και όχι αποφασιστικό χαρακτήρα. Ως πρώτη δράση αποφασίστηκε η συμμετοχή στη συγκέντρωση που οργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων για τον Λόφο Κοπανά, το Σάββατο 15

Μαΐου στις 7 μ.μ., στα Νταμάρια. Τέλος, η επόμενη συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Βύρωνα ορίστηκε την Τετάρτη 26 Μαΐου, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Ταπητουργείου. «Στηρίζουμε την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Κατοίκων και θα συμβάλουμε, ώστε να αποτελέσει μια συλλογικότητα αγώνα που με τις δυναμικές δράσεις και τη δημοκρατική της λειτουργία θα μαζικοποιηθεί και θα ματαιώσει τους σχεδιασμούς για ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του χώρου», αναφέρει η Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα.

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Χρίστος Κρανάκης

: Κ Ε Ι α ι σ ό ∆ημ ων ε σ ύ λ ο π α Πανδημία υ» ο τ έ κ υ ο λ « ι κα

17 ΑΝΕΡΓΙΑ-ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ

Προς το 4ο διήμερο εκδηλώσεων σχημάτων και συλλογικοτήτων

ριακή για ακόμα μια χρονιά είναι η κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια ΙΕΚ για σπουδαστές και εκπαιδευτές. Όπως δηλώνει στο εξάμηνα να χάνονται χωρίς να γνωρίζουν πώς Πριν η σπουδάστρια γραφιστικής και πότε θα αναπληρωθούν. Σαν επιστέγασμα και μέλος της Attack στην ανερτων παραπάνω, το υπουργείο διέταξε την γία και την επισφάλεια, Μυρσίνη κανονική διεξαγωγή προόδων και τελικών Μητροπάνου, τα ΙΕΚ παραμένουν εξετάσεων –παρά τις αιτιάσεις των σπουΜέλη της κλειστά με πρόσχημα την πανδημία δαστών για διαφορετικό τρόπο εξέτασης ς από τις αρχές Νοεμβρίου. Μόλις πριν λόγω της πολύμηνης τηλεκπαίδευσης– εκπαιδευτική λίγες μέρες, το υπουργείο Παιδείας παραγνωρίζοντας συνειδητά τις τεράστιες κοινότητας ανακοίνωσε ότι από τη ∆ευτέρα 17 πρακτικές δυσκολίες. Τέλος, σημαντικά προν των ΙΕΚ μιλού Μαΐου θα επιτραπεί η διεξαγωγή βλήματα παρουσιάζονται και στη διεξαγωγή των εργαστηριακών μαθημάτων που της πρακτικής άσκησης. Πολλά παιδιά αναστο Πριν δεν δύνανται να πραγματοποιηθούν γκάστηκαν να τη διακόψουν, χωρίς ακόμα εξ αποστάσεως καθώς και η πραγνα έχει προβλεφθεί επίσημα εάν οι έως τώρα ματοποίηση της πρακτικής άσκησης μέρες εργασίας τους θα προσμετρηθούν, ενώ των καταρτιζόμενων ΙΕΚ με τη διεαρκετές ειδικότητες αγνοούν ακόμα και το των σπουδών. Την ίδια στιγμή, ο κενέργεια self test. πότε θα μπορέσουν να την ξεκινήσουν. ντρικός σχεδιασμός επιτάσσει τη στεΌπως καταγγέλλει η ωρομίσθια πιΜπορεί η πανδημία να αποτέλεσε καλέχωση του εκπαιδευτικού δυναμικού στοποιημένη εκπαιδεύτρια, Βικτωρία ταλύτη στην τάση υποβάθμισης των δημοόχι με πιστοποιημένους διδάσκοντες Τζουμέρκα, αν και το υπουργείο Παισίων ΙΕΚ, παρόλα αυτά οι πραγματικές ευμε επαρκή παιδαγωγική εμπειρία αλλά ά δείας και οι διοικήσεις των ΙΕΚ γνώθύνες πρέπει να αναζητηθούν στις χρόνιες α με «ανθρώπους της αγοράς», άμεσα ριζαν τα τεράστια προβλήματα που θα πολιτικές διάλυσης της δημόσιας επαγγελδιαπλεκόμενους με τις εκάστοτε επι-επιφέρει η τηλεκπαίδευση, δεν υπήρξε ματικής εκπαίδευσης, που επί σειρά ετών η χειρήσεις. Η τάση αυτή, σύμφωνα με τη καμία πρόληψη ή μέριμνα. Παρότι καακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Όπως Μ. Μητροπάνου, μετατρέπει τα ΙΕΚ σεε νείς θα περίμενε πως στην επαγγελματονίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι κέντρα κατάρτισης αποστειρωμένων δεετική εκπαίδευση, όπου το 70% των μασπουδαστές, η συνεχής υποβάθμισή τους ξιοτήτων, προσαρμοσμένων αποκλειστιιθημάτων είναι εργαστήρια και ως επί το για τα «μάτια» των ιδιωτικών, έχει ως στόκά στις άμεσες ανάγκες της αγοράς. Σαν αν πλείστον αποτελείται από «πρακτικές» χο την καθολική αναδιάταξη του χάρτη επιστέγασμα των παραπάνω, το φετινό νό ειδικότητες, το κράτος θα έπαιρνε μέτρα των αποφοίτων λυκείου και τη δημιουρνομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίαίπου θα διασφάλιζαν τη δια ζώσης εκγία ενός μαζικού δυναμικού «ανειδίκευδευση επιχειρεί να ολοκληρώσει τα σχέχέπαίδευση, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. των εργατών», πλήρως εγκλωβισμένου δια του κεφαλαίου για τα δημόσια ΙΕΚ, με Αντί λοιπόν να προσληφθούν περισσόστην κατώτερη βαθμίδα της εργασίας αναθέρμανση της συζήτησης για κλείσιμο ιμο τεροι εκπαιδευτές, ώστε να υλοποιηθεί και με ελάχιστα δικαιώματα. και συγχωνεύσεις όσων ΙΕΚ δεν κρίνονται νται το δίκαιο αίτημα των σπουδαστών Η συνειδητή επιλογή για επαρκώς «παραγωγικά». για ένα καθηγητή ανά 15 μαθητές, ολοένα και μεγαλύτερη μείωση Οι διαθέσεις σπουδαστών και εκπαιδευδευη κυβέρνηση προχώρησε σε μαζιτης κρατικής χρηματοδότησης, τών είναι σαφείς. Το εδώ και τώρα συνολικό λικό κές απολύσεις. Σύμφωνα με τη Β. άνοιγμα των δημοσίων ΙΕΚ Κ με Τζουμέρκα, οι διοικήσεις των ΙΕΚ όλα τα μέτρα ασφαλείας και την ς λέ α φ δεν ανανέωσαν την καθιερωμέασ ταυτόχρονη επαναπρόσληψη ηψη ι κα κό Συνολι νη εξάμηνη σύμβαση για το 40% των απολυμένων εκπαιδευτών υτών όσληψη των εκπαιδευτών, χτυπώντας κυκαι εκπαιδευτριών αποτελείί μοάνοιγμα με επαναπρ ρίαρχα τους ωρομίσθιους εργαζονόδρομο. Πολιτικός στόχοςς του ν όλων των απολυμένω μένους και βυθίζοντάς τους στην επόμενου διαστήματος αποτελεί οτελεί αβεβαιότητα για το εάν και πότε το ξαναζωντάνεμα των σπουδαουδαεκπαιδευτών θα επαναπροσληφθούν. στικών συλλόγων και των σωμαΤην ίδια στιγμή, απροστάτευτοι τείων εκπαιδευτών, ώστε να α μπει έμειναν και οι σπουδαστές και οι αναγκάζει τα δημόσια ΙΕΚ να επιτέλους ένα φρένο στη χρόνια προσπάθεια πάθεια σπουδάστριες των ΙΕΚ. Με μόλις τέσσερις «φυτοζωούν» εξαιτίας των τρομαυποβάθμισης των δημοσίων ΙΕΚ. Όπως τονίζει βδομάδες δια ζώσης λειτουργίας και σε κτικών ελλείψεων σε εργαστηριακό η Επιτροπή εκπαιδευτών/τριών-σπουδαστών/ αστών/ συνδυασμό με την αδυναμία πρόσβασης και τεχνικό εξοπλισμό, γεγονός που τριών ΙΕΚ, «αυτοί προσπαθούν να διαλύσουν σουν τη πολλών εξ αυτών στην εξ αποστάσεως εκείτε μετακυλίει το οικονομικό βάρος δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση, προσπαθώσπαθώπαίδευση, σημαντική μερίδα αναγκάστηκε στις πλάτες σπουδαστών και εκπαιντας να στρέψουν τους σπουδαστές στα ιδιωτικά διωτικά να παρατήσει τις σπουδές της, ενώ πολλοί δευτών είτε δρα σαν αποτρεπτικός κέντρα και εκπαιδευτήρια. Εμείς λέμε ότι δεν θα από όσους συνεχίζουν βλέπουν ολόκληρα παράγοντας για την ολοκλήρωση τους αφήσουμε!».

Δεκαεπτά εργατικά σχήματα και συλλογικότητες γειτονιάς συμμετείχαν το περασμένο Σάββατο 8 Μαΐου στην πρώτη συνάντηση για τη συνδιοργάνωση του 4ου Διημέρου Ενάντια στην Ανεργία και την Επισφάλεια με σύνθημα «Χωρίς εμάς ο κόσμος σταματά. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που τον χτίζουν». Αναλυτικά, στην πλούσια και ενδιαφέρουσα κουβέντα, η οποία έγινε στο θεατράκι της Ασκληπιού, συμμετείχαν μέλη από 12 εργατικά σχήματα (Attack, Λάντζα, Radical IT, Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών, Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων, Γαλέρα-Σχήμα στο Αττικό Νοσοκομείο, Παρεμβάσεις ΕΛΣΤΑΤ, Labour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα, Συντονιστικό Αναπληρωτών/Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, Ριζοσπαστική Παρέμβαση Μισθωτών Λογιστών, Παρεμβάσεις Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, Συνέλευση Φεμινιστικών-Εργατικών Συλλογικοτήτων) και πέντε συλλογικότητες γειτονιάς (Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά, Εργατική Λέσχη Πατησίων-Κυψέλης-Γαλατσίου, Εργατική Λέσχη Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Ηλιούπολης, Campo Rosso). Τη συνάντηση άνοιξε η Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια παρουσιάζοντας το κάλεσμα για συνδιοργάνωση του διημέρου, ενώ ακολούθησαν τοποθετήσεις από την πλειοψηφία των παρευρισκόμενων. Οι θεματικές των εκδηλώσεων διαμορφώθηκαν από την σύσκεψη ως εξής: α) εκδήλωση για το νομοσχέδιο Βρούτση και το αναγκαίο εργατικό κίνημα που θα μπορέσει να αναμετρηθεί με την επίθεση στην εργασία, β) εκδήλωση για το εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται με πρόσχημα τη διαχείριση της πανδημίας και τις αντιστάσεις και τους εργατικούς αγώνες που ξέσπασαν και γ) εκδήλωση για την εργασιακή βία και τον εκφοβισμό. Ως ημερομηνία διεξαγωγής του διημέρου προτάθηκε το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιούνη. Τέλος, αποφασίστηκε η δεύτερη συνάντηση να γίνει στον ίδιο χώρο το Σάββατο 22/5 στις 12 το μεσημέρι, καθώς και η δημιουργία οργανωτικής επιτροπής που μέχρι την επόμενη συνεδρίαση θα έχει την ευθύνη για τη μεταφορά της συζήτησης στις συνεδριάσεις των εργατικών σχημάτων και των συλλογικοτήτων γειτονιάς καθώς και η προετοιμασία προσχεδίου αφίσας.

πολιτική θεωρία περί κατάστασης εξαίρεσης πελαγοδρομεί διαμέσου των «συμπληγάδων» των θεωρητικών προσεγγίσεων του Καρλ Σμιτ και του Τζόρτζιο Αγκάμπεν. Οι ως άνω προσεγγίσεις, αυτό που ουσιαστικά επιτυγχάνουν είναι να εκκενώνουν την κοινωνική πραγματικότητα από την ιστορία και να προτάσσουν την εξαίρεση είτε ως διανοητικό γέννημα του Δία είτε ως επίγεια αποκάλυψη του θεϊκού χαρακτήρα της κυριαρχίας. Στην περίπτωση του Σμιτ, η εξαίρεση είναι το εξελικτικό σημείο οριακής φόρτισης της κανονικότητας, ενώ στην περίπτωση του Αγκάμπεν δεν συνιστά πάρα την αιφνιδιαστική αποκάλυψη μιας κατακλυσμιαίας στιγμής που εκκενώνει το πραγματικό, τόσο από το δίκαιο όσο και από την κυριαρχία. Πρόκειται εδώ για την απόπειρα να ιδωθεί και να προσληφθεί η κατάσταση εξαίρεσης ως κεραυνός εν αιθρία, ως μια μη αναμενόμενη στιγμή που περίπου μεταφυσικά εκβάλλει από το σώμα και την επικράτεια της κανονικότητας και μεταβάλλει τους όρους του πραγματικού ως μια ανοίκεια και ασώματη εκβολή. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η κατάσταση εξαίρεσης που επικαλείται η κυριαρχία δεν συνιστά ούτε εκπληκτικό ούτε μη αναμενόμενο γεγονός. Ανάστροφα, συνιστά ένα συμβάν που υφίσταται εν υπνώσει εντός των νομικών, πολιτικών και ιστορικών ορίων της κυριαρχίας, εκβάλλει εξ αυτής και αποτελεί ουσιαστικά μια ερεβώδη και εξαιρετικά πραγματική στιγμή της, που είναι γραμμένη στα συντάγματα και στα ιδρυτικά κείμενα της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Τίποτε το εξαιρετικό, τίποτε το αδιανόητο, παρά μόνο η πεζή και ανίερη καπιταλιστική πραγματικότητα, η οποία υποδύεται την εξαίρεση προκειμένου να διαστείλει τα όρια της κυριαρχίας της, προχωρώντας παράλληλα στην κατακλυσμιαία συστολή του πλαισίου κίνησης των κυριαρχούμενων. Πρόκειται για το εγχείρημα της αέναης αυτοεκπλήρωσης των σκοπών της κυριαρχίας που ταυτίζονται με την ατελεύτητη διαιώνιση της. Η πραγματική κατάσταση εξαίρεσης ωστόσο, συνιστά κάτι τελείως διαφορετικό. Απρόσμενη και αδιανόητη, εκκωφαντική και εξεγερσιακή δεν μηρυκάζει τα λόγια και τις φράσεις του αστικού κοινοβουλευτισμού, δεν ανασκευάζει το καπιταλιστικό πλαίσιο της κυριαρχίας, δεν διαπραγματεύεται εντός των κόκκινων ζωνών όπως αυτές τίθενται από το καθεστώς, δεν αναζητά και δεν επιδιώκει τη διάσωση του πρότερου status quo

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

150 χρόνια Κομμούνα

Χρίστος Μιάμης Οι Σμιτ και Αγκάμπεν ορίζουν την κατάσταση εξαίρεσης εξωιστορικά, ως μια αναπάντεχη εκδήλωση της κυριαρχίας ο πρώτος και μια «αποκάλυψη» χωρίς δίκαιο και κυριαρχία ο δεύτερος. Αντίθετα, η Παρισινή Κομμούνα ήταν μια πραγματική επαναστατική κατάσταση εξαίρεσης που διακόπτει βίαια το ιστορικό συνεχές, υπερβαίνει τις κόκκινες ζώνες του αστικού κοινοβουλευτισμού, περνώντας με ένα διαλεκτικό άλμα στην εποχή της ελευθερίας.

Η Κομμούνα ως πραγματική κατάσταση εξαίρεσης

Η ιστορία είναι τα άπειρα συνεχή αποτυπώματα αδιανόητων συγκρούσεων Κάθε τάξη πραγμάτων, κάθε κανονικότητα, κάθε καθεστώς κυριαρχίας, τείνει να λαμβάνει τη μορφή της απρόσκοπτης και αέναης συνέχειας, μέρος ενός καθολικού εξελικτικού σχεδίου που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Δεν είναι ωστόσο αυτή η ταυτότητα της ανθρώπινης ιστορίας. Η ιστορία είναι τα άπειρα, συνεχή αποτυπώματα αδιανόητων συγκρούσεων, απροσδόκητων τομών που ανέστρεψαν με τρόπο καθολικό και πολλές φορές οριστικό, ένα καθεστώς συνέχειας που έμοιαζε ακίνητο εντός της κυριαρχίας του. Απόδειξη συμβολική και πραγματική για μια τέτοια δυνατότητα αποτέλεσε η Κομμούνα. Οτιδήποτε συνέβη, θα μπορούσε να μην είχε συμβεί, ενώ τα στοιχεία που κατέστησαν δυνατό ένα ιστορικό συμβάν, δεν μπορούν να επανεμφανιστούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Το ιστορικό αστάθμητο της ανθρώπινης πράξης είναι που καθιστά κάθε επιμέρους συμ-

βάν ως μια μοναδική ανάδυση. Με αυτή την έννοια, το καθεστώς της καπιταλιστικής κυριαρχίας δεν είναι αιώνιο, δεν συνιστά το ιστορικό πέρας της ανθρώπινης πράξης, δεν συνομιλεί με την ανθρωπότητα αναγγέλλοντας το τέλος της Ιστορίας. Αναγγέλλει μόνο την κίβδηλη εξαίρεση συνομιλώντας με τον εαυτό του, αναγγέλλοντας την αδυναμία να αντέξει το βάρος μιας κυριαρχίας, που καθυστερεί τον βηματισμό της ανθρωπότητας, στην ενδεχόμενη συνάντησή της με μια πρωτόγνωρη κατάσταση ζωής, χωρίς κυριαρχία, χωρίς κανονικότητα, χωρίς δίκαιο. Ακριβώς για αυτό, η Κομμούνα αποτέλεσε εκείνη την ιστορική στιγμή, εκείνο το εξαιρετικό συμβάν που αποκάλυψε την εξαίρεση ως αυτό που είναι πραγματικά: Το κατώφλι προς μια ανεπίστρεπτη κατάσταση πραγμάτων, όπου οι αβράκωτοι και οι απόκληροι υφαίνουν τον καμβά της ιστορίας.

αλλά κινείται αντίρροπα στο ρεύμα του Αχέροντα, διακόπτει βίαια το ιστορικό συνεχές και θέτει στο προσκήνιο της καθημερινής ζωής, το ζήτημα μιας ολοσχερούς, αστάθμητης μεταβολής. Μιας μεταβολής που υπερβαίνει τον ορίζοντα του εφικτού, του εφικτού ως αποκρυστάλλωμα του ιστορικού συσχετισμού δύναμης και θέτει στον εαυτό της το καθήκον μια οικουμενικής αντίστροφης ιεράρχησης, όπου η στρατηγική της επαναστατικής υπέρβασης του υφιστάμενου σαρώνει στο πέρασμα της τους ανάξιους εραστές της αέναης μετάβασης και τους ανιαρούς συνδαιτυμόνες της λελογισμένης αντιπαράθεσης. Η Κομμούνα ήταν μια πραγματική κατάσταση εξαίρεσης, μια πραγματικά εξαιρετική στιγμή, με την έννοια ότι αποτέλεσε τη βίαιη εκβολή του δυνητικού στη μακρά αλυσίδα του υφιστάμενου. Αποτέλεσε δηλαδή, μια μη κανονική επαναστατική συνθήκη που συνδέθηκε με τη μη κανονική, με την επαναστατική θεώρηση του ιστορικού χρόνου. Η άυλη γραμμικότητα εξαϋλώθηκε και η δυναμική της συνάντησης του υποκειμένου με την αντικειμενική αναγκαιότητα έδινε πλέον το ρυθμό, καθορίζοντας τον γοργό βηματισμό της ιστορίας. Η Κομμούνα ήταν η βιωμένη ιστορία, που δεν της δίνει σχήμα, μορφή και περιεχόμενο, ο κενός χρόνος μιας στεγνής σημειακής αλληλουχίας αλλά ο χρόνος του τώρα, ως το διαλεκτικό άλμα κάτω από τον ελεύθερο ουρανό της ιστορίας, που αναδύεται ως το επαναστατικό πέρασμα από την εποχή της κυριαρχίας, στην εποχή της ελευθερίας. Η Κομμούνα ήταν η έκφραση μιας δυναμικής διαλεκτικής όσμωσης των αντιφάσεων μιας αντικειμενικής κατάστασης και του τρόπου που αυτές οι αντιφάσεις μετουσιώνονται από το υποκείμενο που υπόκειται τις συνέπειές τους, από μια αυθόρμητη πρωτογενή άρνηση σε μια διαρκή κατάφαση προς μια καθολική παρέκκλιση από τα πεπερασμένα όρια μιας πραγματικότητας που δεν είναι πια ανεκτή. Ακόμη περισσότερο, ήταν η δυνατότητα του υποκειμένου της πραγματικής εξαίρεσης, της επανάστασης, να συμπυκνώσει σε μια εξεγερσιακή στιγμή, παρελθόν, παρόν και μέλλον, καθιστώντας το αδιανόητο της ρήξης με την πραγματικότητα που κυοφόρησε αυτήν την παρέκκλιση –ως τερατογένεση για την ίδια– σε μια απροσδόκητη δυνατότητα να υπάρξει ιστορία, χωρίς να υποκλίνεται στα πρότερα ιστορικά κεκτημένα, που λειτουργούσαν ως δεσμοφύλακας για μια αναπάντεχη εξέλιξη.

150 χρόνια Κομμούνα

εν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τις πολιτικές στάσεις απέναντι στην Παρισινή Κομμούνα του 1871 αν δεν δούμε αρχικά το πώς αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα ο γαλλοπρωσικός πόλεμος. Έτσι, στην αρχή του πολέμου, η υποστήριξη στους Πρώσους είναι συντριπτική. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως η Γαλλία θεωρείται υπεύθυνη για το ναυάγιο των προσπαθειών για ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, μια που η στάση του Ναπολέοντα Γ΄ είναι καθαρά εχθρική σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Παρόλα αυτά, όπως καταγράφει η σχετική βιβλιογραφία, γρήγορα αυτή η στάση θα αλλάξει υπό το βάρος δύο γεγονότων. Το πρώτο είναι πως ήδη από το καλοκαίρι του 1870 ο Γκουστάβ Φλοράνς, ηγετική φυσιογνωμία μετέπειτα της Κομμούνας, θα επισκεφτεί την Ελλάδα και σύμφωνα με όλα τα ερευνητικά δεδομένα (εξαιρετικά είναι τα δεδομένα που μας προσφέρει η Ξένια Μαρίνου), θα δημιουργήσει έναν πρώτο πυρήνα εθελοντών μαχητών στο σχέδιο που έχει για την πτώση της μοναρχίας στη Γαλλία, η οποία υπολόγιζε να λειτουργήσει ως αφετηρία μιας πανευρωπαϊκής επίθεσης ενάντια στην καθεστηκυία τάξη. Αλλά και πιο ειδικά, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του οράματος για μια Δημοκρατική Ανατολική Ομοσπονδία, μιας ιδέας που δεν είναι καινούργια. Ομάδα που δραστηριοποιείται στην κατεύθυνση αυτή υπάρχει ήδη από το 1865-1867 σε διάφορες σημαντικές πόλεις των Βαλκανίων και παλεύει για μια δημοκρατική ομοσπονδία όλων των λαών της Ανατολής στη βάση της ισότητας. Το δεύτερο γεγονός είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην ίδια τη Γαλλία, με την εκδίωξη του Ναπολέοντα Γ΄ και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Δημοκρατικό καθεστώς που αναγνωρίζει και η Ελλάδα, έπειτα από μεγάλες εσωτερικές ταλαντεύσεις στις 4 Σεπτέμβρη 1870. Μέχρι και τον Φλεβάρη του 1871, όπου και θα έχουμε τις εκλογές στη νέα Γαλλική Δημοκρατία, ο ελληνικός χώρος με κάποιες διαφοροποιήσεις δευτερεύουσας σημασίας, υποδέχεται με έναν γενικά θετικό τρόπο αυτά που συμβαίνουν στο Παρίσι. Όμως, κακώς έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο διαχωρισμός των υποστηρικτών και των αντιπάλων της Κομμούνας ήταν ένα ξαφνικό γεγονός που εμφανίστηκε τη 18η Μάρτη. Ήδη από την επιστροφή κάποιων εθελοντών από τη Γαλλία, σημαντικές εφημερίδες, όπως η Παλιγγενεσία, υμνούν τους γόνους γνωστών ευκατάστατων οικογενειών οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό της Γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ για τους «ανώνυμους» προσφέρεται αδιαφορία, είναι σα να μην πήγαν ποτέ, ενώ αργότερα θα έχουμε και στρατοδικεία επειδή λιποτάκτησαν για να πολεμήσουν στη Γαλλία. Άλλωστε στον δρόμο προς τις εκλο-

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Νίκος Πελεκούδας Ποιες ήταν οι επιδράσεις των γεγονότων στη Γαλλία στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα; Πώς και γιατί το γενικό κλίμα στον Τύπο και στα πολιτικά ρεύματα, που έβλεπε θετικά τις εξελίξεις στο Παρίσι μέχρι τον Φεβρουάριο του 1871, μεταστράφηκε μετά την κήρυξη της Κομμούνας στις 18 Μαρτίου; Η θετική αντιμετώπιση των νομιμόφρονων και η δαιμονοποίηση των «κόκκινων».

Η πρόσληψη της εξέγερσης στον ελληνικό χώρο

Φωτογραφία του Gustave Flourens από τον φάκελό του στην Παρισινή αστυνομία

Πρωτοσέλιδα ελληνικών εφημερίδων: Μέλλον 31 Ιουλίου 1870, για τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο και Εθνοφύλαξ 7 Μαΐου 1871 για τα γεγονότα στο Παρίσι

γές του Φεβρουαρίου του 1871, ο ελληνικός καθεστωτικός τύπος όλο και περισσότερο θα αρχίσει να υιοθετεί το δίπολο ανάμεσα στους νομιμόφρονες όλων των τάσεων (φιλομοναρχικούς ή ρεπουμπλικάνους) που επιδιώκουν την ειρήνη (και την κοινωνική ειρήνη αλλά και με την Πρωσία) και τους κόκκινους που εκπροσωπούν, υποτίθεται, τον πόλεμο όλων με όλους μέχρις εσχάτων. Η κήρυξη της Κομμούνας θα διαμορφώσει στον ελληνικό χώρο δύο στρατόπεδα. Άνισα αλλά διακριτά. Από τη μια μεριά θα βρεθεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού Τύπου και από την άλλη, θα είναι μόνος υπερασπιστής της Κομμούνας ο Δημοσθένης Παπαθανασίου και η εφημερίδα του Μέλλον. Ο Παπαθανασίου, όπως αναφέρουν οι σχετικές πηγές, είναι οπαδός του Προυντόν ήδη από το 1861 αν και, κατά τον Παναγιώτη Νούτσο, περισσότερο χαρακτηρίζεται από αντιοθωνικές αντιλήψεις για τις οποίες και εκτοπίζεται. Αυτές τις αντιλήψεις τις περιπλέκει με τις ιδέες περί κατάργησης του κράτους. Ο Παπαθανασίου, λοιπόν, θα εί-

Από τη μια μεριά θα βρεθεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού Τύπου και από την άλλη μόνος υπερασπιστής της Κομμούνας έμεινε ο Δημοσθένης Παπαθανασίου και η εφημερίδα του Μέλλον

ναι η μοναδική φωνή που θα επιχειρήσει να υπερασπίσει δημόσια και συστηματικά την Κομμούνα. Υποστήριξη που θα είναι ιδιαίτερα θερμή. Η υποστήριξη αυτή θα του κοστίσει. Προσωπική τρομοκράτηση που θα περιλαμβάνει και το ξυλοκόπημά του στις 3 Ιουνίου του 1871 στην Ομόνοια. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η καθεστηκυία τάξη στη χώρα θα κινηθεί

με ανελέητη βία σε ιδέες που θα μπορούσαν να την απειλήσουν, έχοντας επίγνωση των σαθρών θεμελίων της ηγεμονίας της. Επιδιώκοντας τις αυτοτελείς στοχεύσεις της, κατά κανόνα υποβασταζόμενη από τις Προστάτιδες Δυνάμεις. Η πολιτική ολοκλήρωση της Κομμούνας στη σκέψη του Παπαθανασίου θα είναι, όπως ο ίδιος θα γράψει στο Μέλλον στις 16 Απρίλη του 1871, το πολίτευμα και το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής! Είναι γενικό φαινόμενο στην ελληνική χειραφετητική σκέψη η υπεράσπιση της ομοσπονδιακής αντίληψης τον 19ο αιώνα και θα ήταν λάθος να διαβαστεί κάτι τέτοιο μόνο με τις κλασσικές αναρχικές αναφορές. Οι αιτίες για αυτό εκτείνονται πολύ πέρα από το θέμα αυτού του άρθρου. Τη σκυτάλη υποστήριξης της Κομμούνας θα πάρει ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού έξι χρόνια μετά, όταν θα αντιμετωπίσει την ίδια καταστολή αλλά και θα υπερασπίσει, ίσως με τον πιο ολοκληρωμένο μέχρι εκείνη τη στιγμή τρόπο, τα διεθνιστικά καθήκοντα.

20 Βασίλης Μηνακάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Κίνηση ιδεών

Μα μπορεί ποτέ, άραγε, να πατενταριστεί ο ήλιος; ▸ Η πρόταση Μπάιντεν, οι φαρμακευτικές και οι πραγματικές ανάγκες

ε όσους έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την πρόταση Μπάιντεν περί άρσης της πατέντας στα εμβόλια κατά της Covid-19, ψαλίδισε τα φτερά η Σοφία Βούλτεψη από το φιλελεύθερο Liberal: «Δεν ήταν ακριβώς δηλώσεις, αλλά μια χαλαρή απάντηση σε ερώτηση δημοσιογράφου». Και συμπληρώνει: «Φυσικά, ουδείς έσωσε σημασία στο ότι ο Μπάιντεν μίλησε για την ανάγκη συμφωνίας στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου». Τω όντι. Όπως διευκρίνισε η Αμερικανίδα εκπρόσωπος, «η κυβέρνηση πιστεύει πολύ στην προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά υπηρετώντας την προσπάθεια να τελειώσει αυτή η πανδημία, στηρίζει την άρση των προστατευτικών μηχανισμών για τα εμβόλια της Covid-19». Με άλλα λόγια: Σεβασμός εν γένει στην ιδιωτική ιδιοκτησία συλλογικών πνευματικών κατακτήσεων, αλλά προσωρινή άρση της πατέντας για τα εμβόλια κατά της Covid-19 και μόνο. Άρση η οποία πρέπει να εγκριθεί από τον ΠΟΕ, που για να καταλήξει –αν καταλήξει ευνοϊκά– απαιτούνται ομοφωνία, χρόνος και σίγουρα θυελλώδεις συζητήσεις, ώστε η απόφαση –αν υπάρξει– να μοιάζει ανέφικτη πριν τις αρχές Δεκεμβρίου. Δεν είναι άγνωστα αυτά στο επιτελείο Μπάιντεν. Άλλωστε, μόλις τον περασμένο Μάρτιο οι ΗΠΑ, η ΕΕ και άλλα κράτη που διαθέτουν ισχυρές φαρμακευτικές εταιρείες αντιτάχθηκαν σε σχετική πρόταση. Ήταν η όγδοη φορά που γινόταν αυτό. Δεν πρόκειται, συνεπώς, για νέα πρόταση. Σε κρατικό επίπεδο, είχε πρωτοδιατυπωθεί πολύ ενωρίς από τους προέδρους της Κόστα Ρίκα και της Χιλής και στις 23 Μαρτίου 2020 ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, Τάντρομ Γκεμπρεγέσους, ανέλαβε διεθνή πρωτοβουλία να τη μεταφέρει. Η πρόταση αυτή θεωρήθηκε… ριζοσπαστική και γι’ αυτό αρκετοί –και η ελληνική κυβέρνηση– πρότειναν… τετραγωνισμό του κύκλου: Να παραμείνει η πατέντα ιδιοκτησία των εταιρειών, απλώς η «Ευρωπαϊκή Ένωση να αγοράσει τα δικαιώματα πατέντας για τα εμβόλια και για τα τεστ κορoνοϊού», ώστε να παράγονται και από άλλες εταιρείες. Ούτε αυτό έγινε αποδεκτό. Ούτε και το αίτημα προς τον ΠΟΕ (Οκτώβριος 2020) χωρών όπως η Ινδία και η Νότια Αφρική –γνωστών παραγωγών γενόσημων σκευασμάτων– για άρση

των «διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας» στα εμβόλια, τα τεστ, τα φάρμακα κ.ά., ώστε να παράγονται και αλλού. Εύλογο, συνεπώς, το ερώτημα: Γιατί ο Μπάιντεν προέβη σε αυτή τη δήλωση; Ασφαλώς, υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι διπλωματική πρωτοβουλία, στην οποία προχώρησε γνωρίζοντας ότι είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να υλοποιηθεί, αλλά ότι, παράλληλα, του δίνει τη δυνατότητα να ανατάξει το πληγωμένο διεθνές κύρος των ΗΠΑ από τη διαχείριση της πανδημίας και να πλασαριστεί ως ηγέτης που νοιάζεται για τις φτωχότερες χώρες και τους λαούς που δεν έχουν πρόσβαση στο εμβόλιο. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη διάσταση την οποία αναδείκνυε ο Ένγκελς στην Κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία: «Πραγματικά, όταν η επιδημία αυτή έγινε απειλητική, ένας γενικός φόβος κατέλαβε την αστική τάξη αυτής της πόλης. Ξαφνικά θυμήθηκαν τις ανθυγιεινές κατοικίες των φτωχών κι άρχισαν να τρέμουν απ’ αφορμή τη βεβαιότητα ότι κάθε μια από αυτές τις άθλιες συνοικίες θα σχημάτιζαν μιαν εστία της επιδημίας, απ’ όπου η τελευταία θα επεξέτεινε την ερήμωσή της προς όλες τις κατευθύνσεις και στις διαμονές ακόμη της κυρίαρχης τάξης». Ένστικτο αυτοσυντήρησης, λοιπόν, μιας

αστικής τάξης έμπειρης και εξαιρετικά διεθνοποιημένης, που συνειδητοποιεί πως χωρίς αυτό το… δύσπεπτο τίμημα για τους ατομικούς καπιταλιστές είναι δύσκολο να ξεπεραστεί από τον καπιταλισμό ως όλον η διαρκώς αναπαραγόμενη –λόγω μεταλλάξεων και εισαγόμενων μολύνσεων– πανδημία; Ίσως. Φυσικά, αυτοί οι ατομικοί καπιταλιστές –οι πολυεθνικές του φαρμάκου εν προκειμένω– έσπευσαν να αντιδράσουν, προβάλλοντας δύο κυρίως επιχειρήματα: Ότι η άρση της πατέντας αποτελεί αντικίνητρο για την ανάπτυ-

Η μετατροπή ενός δημόσιου αγαθού σε εμπόρευμα και η ιδιοκτησία σε ανακαλύψεις που στηρίχτηκαν σε γνώσεις αιώνων της ανθρωπότητας λειτουργούν καταστροφικά και όχι υπέρ της προόδου

ξη νέων φαρμάκων και εμβολίων και, επιπλέον, ότι το πρόβλημα με τη μικρή πρόσβαση των φτωχών χωρών δεν σχετίζεται με την πατέντα, αλλά με τις παραγωγικές δυνατότητες. Ουδέν ψευδέστερο. Η μετατροπή σε εμπόρευμα ενός δημόσιου αγαθού, η κατοχύρωση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε ανακαλύψεις που στηρίχτηκαν σε γνώσεις αιώνων της ανθρωπότητας, στο έργο δημόσιων ερευνητικών ή πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σε άμεσες ή έμμεσες κρατικές χρηματοδοτήσεις λειτουργούν καταστροφικά και όχι υπέρ της προόδου. Το πιστοποιούν μερικά απλά ερωτήματα. Αν αντί του ανταγωνισμού μεταξύ των πολυεθνικών που λυμαίνονται τον χώρο υπήρχε διεθνής συνεργασία δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων, το εμβόλιο θα είχε βρεθεί νωρίτερα και θα ήταν ακόμη πιο ασφαλές, ναι ή όχι; Αν οι πολυεθνικές δεν είχαν εξασφαλίσει τεράστια ποσά από τα κράτη στο στάδιο της έρευνας και παχυλά συμβόλαια προαγοράς εκατομμυρίων δόσεων –σίγουρες πωλήσεις πριν καν ανακαλυφθεί το εμβόλιο και αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό και ασφαλές!– θα είχαν πάρει το ρίσκο να επενδύσουν σε αυτό; Όχι, όπως αποδεικνύει η απροθυμία τους στην εξεύρεση νέων φαρμάκων ή εμβολίων που η προσδοκία κέρδους είναι μικρή. Αν το εμβόλιο δεν ήταν εμπορεύσιμο είδος, μήπως τότε και η κατανομή του στον πλανήτη θα ήταν πιο ισόρροπη, αντί να συγκεντρώνεται κυρίως στον αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο και να αφήνει στα… αζήτητα ολόκληρες περιοχές του πλανήτη; Και τέλος πάντων, πώς είναι δυνατόν να μετατρέπεται σε ιδιωτική ιδιοκτησία μια ανακάλυψη που χωρίς τη συλλογική γνώση της ανθρωπότητας δεν θα υπήρχε; Και γιατί πρέπει να εναποθέσουμε τη βελτίωση της υγείας στη λογική του κέρδους και τους κεφαλαιοκράτες, όταν αυτοί οι ίδιοι, η δράση τους και οι πολιτικές που τους εξυπηρετούν είναι οι αιτίες και για την όξυνση των προβλημάτων υγείας –και των επιδημιών– αλλά και για τη συντριβή των όρων πρόληψης και αντιμετώπισής τους; Η λύση, συνεπώς, δεν βρίσκεται ούτε στις πατέντες ούτε στην αγορά τους από το κράτος, αλλά στην απάντηση του Τζόνας Σολκ, όταν ανακάλυψε το εμβόλιο κατά της πολυομυελίτιδας: «Πατεντάρεται ο ήλιος;».

Πολιτισμός Βίκυ Παπαδοπούλου

Eurovision: Last dance ενώ ο κόσμος καίγεται ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Η ανατρεπτική γραφή του Χάιρο Μπουσταμάντε ▸ Η Γυναίκα που κλαίει και οι ∆ονήσεις

ξενοδοχείο μόνο για πρότικότητας), ενώ όλοι βες, συνεντεύξεις και οι επισκέπτες είναι άλλες υποχρεώσεις. Η υποχρεωμένοι να δείολλανδική κυβέρνηση χνουν αρνητικό τεστ 24 Τα λεφτά έχει επενδύσει 2,7 εκατ. ωρών για τους επιτρα-του «πειράματος» ευρώ για τη διοργάνωση ές ε πεί η είσοδος. Οι θεατές θα μπορούσαν της φετινής Eurovision, θα είναι αναγκασμένοι νοι τη δικαιολογώντας το μεγάλο να απαντάνε καθημερινά ρινά δικ να κατευθυνθούν κόστος ως επένδυση και ότι σε ερωτήσεις σχετικά με κόσ στους αποτελέσει το μεγαλύτερο την κατάσταση της υγείας γείας θα α εμβολιασμούς τους, μέσω ειδικής εφαρμοφαρμοτεστ και οδηγό για το άνοιγμα μεγάλων δραστηριοτήτων σε γής, και να φοράνε μάσκες, μεγάλ όταν σηκώνονται από τις ις θέσεις όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, οι επιτους. Τα σόου θα είναι αι μέρος κριτές ττης διοργάνωσης θεωρούν της έρευνας του προγράμματος ράμματος ότι αυτά τα χρήματα θα ήταν πολύ αποδοτικά, αν χρησιμοποιούFieldlab Events που έχει στόχο πιο αποδ τον «έλεγχο διαφόρων ν στοιχείων νταν για την επιτάχυνση του προγράμματος εμβολιασμού. Ένας άλμέσα σε ελεγχόμενες συνθήκες υνθήκες και γράμματο ανησυχητικός παράγοντας για συμπεριφορές πλήθουςς με στόχο λος ανησυ διοργανωτές είναι η κατάστατη χαλάρωση των περιορισμών ορισμών για τους διοργ Μέση Ανατολή, με τις αρχές τους διοργανωτές». Καθεμία αθεμία από ση στη Μέ πολλαπλασιάσει τα μέτρα τις εκδηλώσεις, οι πρόβες, βες, οι δύο να έχουν π ασφάλειας φοβούμενες ότι ακτιβιημιτελικοί και ο μεγάλος λος τελικός ασφάλεια στές –ή διαγωνιζόμενοι– θα επιχειθα βρίσκονται υπό στενή επιτήρηρήσουν να δείξουν την αλληλεγγύη ση και έλεγχο. Οι ίδιοι οι διαγωτους στην Παλαιστίνη, όπως έκανιζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να ναν η Madonna και η συμμετοχή μένουν μέσα σε «γυάλα» και τους της Ισλανδίας το 2019. επιτρέπεται να φεύγουν από το

Οι απαγορεύσεις βλάπτουν τα θερινά σινεμά

Η φετινή Eurovision είναι το πρώτο μεγάλο πολιτιστικό γεγονός στην Ευρώπη από την έναρξη της πανδημίας. Το «πείραμα του Ρότερνταμ» συμπίπτει με το άνοιγμα τουρισμού και πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision που για πολλά χρόνια ήταν κάτι σαν αστείο, ειδικά για τις πιο ανεπτυγμένες χώρες, έχει εξελιχθεί στο πιο δημοφιλές μουσικό σόου στον πλανήτη. Φέτος αναμένεται να πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη του Ντάνκαν Λόρενς το 2019 στο Τελ Αβίβ. Ο περσινός διαγωνισμός ματαιώθηκε λόγω πανδημίας. Μάλιστα, μια από τις αίθουσες που θα γινόταν το σόου μετατράπηκε σε προσωρινό νοσοκομείο Covid-19. Η Ολλανδία, πάντως, δεν έχει ξεμπερδέψει ακόμα με το λεγόμενο τρίτο κύμα της πανδημίας, που έφτασε σε κορύφωση στα τέλη Απριλίου, αν και τα επιδημιολογικά δεδομένα φαίνονται αρκετά καλύτερα από αυτά της Ελλάδας. Την Τετάρτη, 2.435 πολίτες νοσηλεύονταν με Covid, με 738 από αυτούς στην εντατική, ενώ «μόλις» 16 άτομα έχασαν τη ζωή τους — η Ολλανδία έχει πληθυσμό 17,3 εκατομμύρια κατοίκους. Οι διοργανωτές δηλώνουν ότι η φετινή Eurovision θα είναι «πιο χαμηλών τόνων αλλά φιλόδοξη». Ακόμα, ισχυρίζονται ότι μπορεί να φέρει ελπίδα στους λαούς και να σηματοδοτήσει την αρχή της αναβίωσης των ζωντανών συναυλιών και γενικότερα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Οι υγειονομικοί της Ολλανδίας είχαν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις και ακύρωσαν τη διοργάνωση πολιτιστικών φεστιβάλ το προηγούμενο διάστημα, χωρίς να έχουν ανακοινώσει κάτι ανάλογο για τη Eurovision. Αρκετοί επιδημιολόγοι, πάντως, χαρακτηρίζουν άκρως ανεύθυνο και επικίνδυνο να ενθαρρύνεται το ταξίδι από κάθε γωνία της Ευρώπης σε αυτές τις συνθήκες, όταν είναι τόσοι λίγοι οι νέοι που έχουν εμβολιαστεί. Στην Ολλανδία, το ποσοστό του πλήρους εμβολιασμένου πληθυσμού παραμένει κάτω από 10%. Στις αίθουσες της Ολλανδίας θα υπάρχει όριο χωρητικότητας 3.500 θεατών (20% της συνολικής χωρη-

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

απαγόρευση κυκλοφορίας στις 12.30 π.μ., αν δεν υπάρξει επέκταση ή ακύρωσή της μέχρι τις 21 Μαΐου, απαγορεύει τη δεύτερη προβολή για τους θερινούς κινηματογράφους, γεγονός που μειώνει στο μισό τα έσοδά τους. Η κατάσταση για τα θερινά σινεμά γίνεται ακόμα χειρότερη, αν συνυπολο-

γιστεί το 75% ως ανώτατο όριο πληρότητας. Όλα παραμένουν στον αέρα. Αυτό που ζητείται είναι, όταν αποφασιστούν τα επιμέρους μέτρα για τη λειτουργία των θερινών, να περιλαμβάνεται και μια εξαίρεση στο ωράριο. Πάντως,τα πρώτα ηλεκτρονικά εισιτήρια προς πώληση αναφέρονται μόνο σε προβολή των 9.00 μ.μ.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ακόμα περισσότερο πόσο παράλογη είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας, ειδικά σε ώρες που κυκλοφορεί ελάχιστος κόσμος. Ουσιαστικά, το μόνο που εξυπηρετούν αυτοί οι περιορισμοί είναι το πρωθυπουργικό αφήγημα ότι «οι βραδινές διασκεδάσεις των νέων» οδηγούν σε διασπορά των κρουσμάτων!

Κινηματογραφική αποκάλυψη αποτελούν οι ταινίες του νέου σκηνοθέτη από τη Γουατεμάλα, Χάιρο Μπουσταμάντε, που είναι διαθέσιμες στο ελληνικό κοινό μέσω της πολύ καλής κινηματογραφικής πλατφόρμας Cinobo. Ο Χάιρο Μπουσταμάντε φέρνει στο προσκήνιο όψεις της αντιδραστικής πολιτικής που κυριαρχεί στην πατρίδα του, με πολύ όμορφο σκηνοθετικά τρόπο, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, πολλοί από τους οποίους είναι «πρωτάρηδες». Η τελευταία ταινία του, παραγωγής 2019, είναι Η γυναίκα που κλαίει (La Llorona) και αξιοποιεί τον μύθο της Λατινικής Αμερικής για τη νεκρή γυναίκα-φάντασμα που περιπλανιέται τη νύκτα κλαίγοντας για το θάνατο της ίδιας και των δικών της. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό φιλμ, στηριγμένο στη λατινοαμερικάνικη παράδοση του μαγικού ρεαλισμού, που αναδεικνύει την εξολόθρευση που υπέστησαν οι ιθαγενείς, που υποστήριξαν τους αριστερούς αντάρτες, από κυβερνήσεις και στρατό. Η άλλη ταινία του Χ. Μπουσταμάντε που είναι διαθέσιμη στο Cinobo είναι οι Δονήσεις, ένα φιλμ σκοτεινού ρεαλισμού που, μέσω των τρομερών πιέσεων σε έναν ομοφυλόφιλο άνδρα, αναδεικνύει τη σκοταδιστική αντιδραστική κατάσταση που κυριαρχεί στη Γουατεμάλα. Στο πλαίσιο αυτό, εντυπωσιακή είναι –πέρα από την περιπλάνηση του φακού στους underground χώρους της πόλης– η ανάδειξη της δύναμης των σύγχρονων εκκλησιών βορειοαμερικανικής κοπής, που συσπειρώνουν την αστική τάξη της Λατινικής Αμερικής.

22 Ηνωμένο Βασίλειο

ην Πέμπτη 6 Μάη διεξήχθησαν μία σειρά από σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη σκιά του ανοίγματος της οικονομίας και της κοινωνίας μετά από 10 μήνες λοκντάουν, από τον Μάρτη του 2020. Συγκεκριμένα, οι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν στις τοπικές εκλογές στην Αγγλία και στις εθνικές εκλογές στη Σκωτία και την Ουαλία. Σημειώνεται ότι Σκοτία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία διαθέτουν εθνικά κοινοβούλια, τα οποία όμως ασκούν περιορισμένη εξουσία σε συγκεκριμένα πεδία της κοινωνικοοικονομικής ζωής και έχουν πάντα ένα σημαντικό βαθμό οικονομικής εξάρτησης από την κεντρική κυβέρνηση. Τα σημαντικά νέα έρχονται από τη Σκοτία, όπου το αποτέλεσμα των εκλογών φέρνει εκ νέου στο τραπέζι τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίησή της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Υπενθυμίζεται ότι το 2007, οκτώ χρόνια μετά την ίδρυση του σκοτσέζικου κοινοβουλίου, το Εθνικό Κόμμα SNP ανέλαβε την εξουσία και από τότε δεν την έχει χάσει ποτέ, κατέχοντας είτε απόλυτη είτε σχετική πλειοψηφία. Το ζήτημα στις φετινές εκλογές ήταν, αν θα μπορούσε να αποσπάσει την απόλυτη πλειοψηφία των 65 εδρών. Τελικά κατάφερε να κερδίσει 64 έδρες, αυξάνοντας κατά μία τη δύναμή του, σε σχέση με το 2016. Δεύτερο κόμμα οι Συντηρητικοί, με 31 έδρες, όσες και το 2016, τρίτο οι Εργατικοί, με 22 έδρες, χάνοντας δύο σε σχέση με το 2016, ενώ οι Πράσινοι –που επίσης στηρίζουν την ανεξαρτησία– διασφάλισαν 8 έδρες, κερδίζοντας δύο. Το περιορισμένο, λόγω της πανδημίας, προεκλογικό σκηνικό επισκιάστηκε από τη συζήτηση γύρω από ένα δεύτερο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας, έπειτα από εκείνο του 2014. Παρόλο που το SNP δεν απέσπασε απόλυτη πλειοψηφία, η ισχυρή παρουσία των Πρασίνων φέρνει στο προσκήνιο το σοβαρό ενδεχόμενο το τοπικό κοινοβούλιο να ζητήσει από την κεντρική κυβέρνηση και τον Μπόρις Τζόνσον να διεξαχθεί ένα νέο δημοψήφισμα. Το διακύβευμα, δε, αναμένεται να είναι διαφορετικό από εκείνο του 2014, καθώς η πρωθυπουργός Στέρτζον υπόσχεται μία ανεξάρτητη Σκοτία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από την οποία η Βρετανία έχει αποχωρήσει ήδη. Οι συνθήκες, λοιπόν, έχουν αλλάξει σε σύγκριση με το 2014. Αν και προς το παρόν η Στέρτζον δήλωσε πως επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της πανδημίας και πως σε δεύτερο χρόνο θα ρίξει το βάρος στο δημοψήφισμα, η μεγάλη και κρίσιμη αναμέτρηση πλησιάζει και είναι αναπόφευκτη. Στην Ουαλία, οι Εργατικοί διατήρησαν τη μεγάλη πλειοψηφία που

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Νίκος Καπιτσίνης

Η «ανταρσία» της Σκοτίας και η βαθιά κρίση των Εργατικών ▸ Οι εκλογές της 6ης Μαΐου ανέδειξαν τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις στη Βρετανία μετά το Brexit και με φόντο την πανδημία

Ο «μετριοπαθής» αρχηγός των Εργατικών Κιρ Στάρμερ κατέχουν ιστορικά, καθώς έχουν στενούς δεσμούς με κομμάτια του πληττόμενου κόσμου της εργασίας. Η συντήρηση σχετικά μεγάλου μέρους του δημόσιου τομέα είναι χαρακτηριστικό της διακυβέρνησής τους στην Ουαλία. Το κόμμα κέρδισε 30 έδρες, μία παραπάνω από το 2016 αλλά δεν καταφέρνει να πετύχει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των 60 μελών. Οι 7 έδρες που είχε κερδίσει το ακροδεξιό UKIP του Nigel Farage το 2016 και δεν κατέβηκε φέτος πήγαν κυρίως στους Συντηρητικούς (5), αναδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο δεξιά κόμματα απορροφούν ψήφους της ακροδεξιάς και το αντίστροφο. Έτσι, οι Συντηρητικοί απέσπασαν τα μεγαλύτερα οφέλη σε σχέση με το 2016, ανεβαίνοντας από τις 11 στις 16 έδρες. Τέλος, το κόμμα που στηρίζει την εθνική ανεξαρτησία της Ουαλίας, μία τάση που υπάρχει σε σημαντικό βαθμό στην

Οι Εργατικοί χάνουν τα προπύργιά τους και αναζητούν ταυτότητα, μετά τις παλινωδίες Κόρμπιν και την «προδοσία» της εργατικής τάξης

τοπική κοινωνία αλλά σε μικρότερη έκταση σε σχέση με τη Σκοτία και τη Βόρειο Ιρλανδία, κέρδισε 13 έδρες, μία περισσότερη από το 2016. Παρά την εξαίρεση της Ουαλίας, ωστόσο, η κρίση στο κόμμα των Εργατικών έχει αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις. Πέρα από την απώλεια δύο εδρών στη Σκοτία, οι Εργατικοί έχασαν συνολικά 267 δημοτικούς συμβούλους και 8 δήμους –κερδίζοντας 44– ενώ οι Συντηρητικοί κέρδισαν 13 δήμους επιπλέον σε σχέση με το 2016, φτάνοντας τους 63. Παρόλο που οι Εργατικοί κέρδισαν εκ νέου το Λονδίνο, στηριζόμενοι κατά βάση σε μικροαστικά και μεσαία στρώματα, η κρίση τους επιδεινώθηκε μετά την απώλεια μίας βουλευτικής έδρας σε ένα από τα προπύργιά τους στον Βορρά της Αγγλίας (Χάρτλπουλ), την οποία κέρδισαν οι Συντηρητικοί σε επαναληπτικές εκλογές. Το αποτέλεσμα στο Λονδίνο και στο Χάρτλπουλ αναδεικνύει ένα μεγάλο πολιτικό συμπέρασμα που έκανε εκκωφαντικό κρότο στις εθνικές εκλογές του 2019, υπό την ηγεσία του Κόρμπιν και συνεχίζεται: Τα παραδοσιακά εκλογικά κάστρα των Εργατικών στον φτωχό Βορρά της Αγγλίας, όπου συγκεντρώνονται μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης, πέφτουν και μετατοπίζονται προς τους Συντηρητικούς — με καταλύτη την ερμαφρόδιτη πολιτικά στάση του κόμματος στο Brexit. Αυτές οι εξελίξεις των τελευταίων ετών δεν αποτελούν έκπληξη, καθώς πλέον ο κόσμος της εργατικής τάξης δεν πείθεται από τα επιχειρήματα αλλά, κυρίως, από τη φυσιογνωμία του κόμματος των Εργατικών, όπως συμβαίνει και σε άλλα κόμματα της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, η οποία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Είτε με αρχηγό τον «αριστερό» Κόρμπιν έως το 2020 είτε τον «μετριοπαθή» Στάρμερ σήμερα, οι Εργατικοί χάνουν την υποστήριξη που είχαν ιστορικά από την εργατική τάξη, καθώς αποτυγχάνουν να πείσουν πως μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή της σημαντικά. Η αντίδραση του Στάρμερ ήταν ο ανασχηματισμός του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου (των τομεαρχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και το άμεσο χαμήλωμα των μεγάλων στόχων που είχε για την ανάταση των Εργατικών με βάση τις εκλογές της 6ης Μάη, δηλώνοντας πως η επιστροφή τους θα καθυστερήσει μία διετία... Παρά την εξαιρετικά αναποτελεσματική και θανατηφόρα διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Τζόνσον, την ανάγκη στήριξης του εθνικού συστήματος υγείας και κάποιες πρόσφατες εξάρσεις κοινωνικών αντιδράσεων κατά του νόμου που περιορίζει το δικαίωμα στη διαδήλωση, το κενό της Αριστεράς παραμένει μεγάλο στο Ηνωμένο Βασίλειο — και δυστυχώς πλέον έχει γίνει συνήθεια.

∆ιεθνή Παλαιστίνη Γιάννης Ελαφρός

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

Δραματικές οι εξελίξεις στην Παλαιστίνη με τη δολοφονική μανία του κράτους του Ισραήλ να ξεσπά στη Γάζα, αλλά και σε πολλές πόλεις της επικράτειάς του. Το νέο στοιχείο των εξελίξεων είναι η αυξανόμενη αντίσταση των Παλαιστινίων που κατοικούν σε πόλεις του Ισραήλ, πρώτα και κύρια στην Ιερουσαλήμ. Επιτακτικά αναγκαία η διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, ο μόνος σύμμαχος των Παλαιστινίων.

αραταγμένες στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας παρέμεναν μέχρι την ώρα που το Πριν πήγαινε στο τυπογραφείο ισχυρές δυνάμεις του Ισραηλινού στρατού (με βαριά άρματα μάχης), αναμένοντας εντολή για εισβολή και χερσαίες επιχειρήσεις στη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου», όπου ζουν περίπου 2.000.000 Παλαιστίνιοι. Βεβαίως, τα δολοφονικά πλήγματα στη Γάζα με αεροπορικές επιθέσεις εξελίσσονται μέρες, σκορπώντας θάνατο, αβάσταχτο πόνο και τρομερή οργή στον παλαιστινιακό πληθυσμό, ενώ οι εικόνες με τα σπαράγματα των ανθρώπων και τα χαλάσματα της ζωής τους είναι συγκλονιστικές. Μέχρι το πρωί της Παρασκευής είχαν σκοτωθεί 119 Παλαιστίνιοι, κυρίως άμαχοι (31 παιδιά), από τα ισραηλινά πυρά. Στα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ στην Ελλάδα και στην ΕΕ οι αναφορές για όσα συμβαίνουν στην περιοχή περιστρέφονται σε μια λογική διαχρονικής σύγκρουσης, ενώ όλο και περισσότερο παρουσιάζεται το Ισραήλ, ως μία σύγχρονη δημοκρατική εν πολλοίς κοινωνία, που εντάξει έχει και τους «ακραίους» του (και ποιος δεν έχει άλλωστε), η οποία αντιμετωπίζει τους καθυστερημένους, θρησκόληπτους και ανεπίδεκτους μαθήσεως Παλαιστινίους, στους οποίους κάνουν κουμάντο οι φανατικοί ισλαμιστές. Δεν είναι τυχαίο πως οι ισραηλινές αρχές –βλέπε π.χ. ισραηλινό πρέσβη στην Αθήνα– αναφέρονται διαρκώς σε σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς. Αποκρύπτεται το γεγονός πως από τη μια έχουμε το κράτος του Ισραήλ και την Τσαχάλ, τον στρατό του, μία από τις πιο τέλειες φονικές μηχανές του πλανήτη και από την άλλη έναν λαό που αγωνίζεται για λευτεριά, κυρίως με σφενδόνες, πέτρες και τα κορμιά του, ενώ οι πολιτοφυλακές φέρουν μέτριο εξοπλισμό. Αποκρύπτεται το γεγονός πως το κράτος του Ισραήλ, από το 1948 που ιδρύθηκε (σαν σήμερα, στις 15 Μαΐου οι Παλαιστίνιοι τιμούν την Νάκμπα, την ημέρα της καταστροφής), διαρκώς κλέβει πλουτοπαραγωγικούς πόρους, νερό, γη και ελευθερία. Σαν να μπαίνει κάποιος στο σπίτι σου, να σε απομονώνει σε δύο-τρία δωμάτια, να πρέπει να περάσεις τσεκ-πόιντ για να κυκλοφορήσεις, διαρκώς να σου αποσπά χώρο και όταν διαμαρτυρηθείς να σε καταστέλλει άγρια, εγείροντας το «δικαίωμα στην προστασία του»! Δικαίωμα που αναγνωρίζουν στο έπακρο στο Ισραήλ οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η ΕΕ και βεβαίως, με τον πιο κυνικό τρόπο, οι ελληνικές κυβερνήσεις, ειδικά από το 2010 και μετά. Αποκρύπτεται, επίσης, το γεγονός πως το κράτος του Ισραήλ είναι ένα σύγχρονο ρατσιστικό κράτος, με τάση να γίνει «μόνο για εβραίους». Επιβάλλει ένα μοντέρνο απαρτχάιντ και διαμορφώνει καθεστώς «Μπαντουστάν» (όπως και

Εθνοκάθαρση και νέο απαρτχάιντ από το κράτος του Ισραήλ Θρυαλλίδα η τάση εκκαθάρισης της Αν. Ιερουσαλήμ από τους Παλαιστίνιους πιέσεις στους Παλαιστίνιους της Ιερουσαλήμ να εγκαταλείψουν την πόλη τους για να περάσει σε ισραηλινά χέρια. Πραγματοποιείται, δηλαδή, μια εν πολλοίς αθόρυβη μακρόσυρτη εθνοκάθαρση, για την οποία δεν μιλάει κανείς· απεναντίας πολλοί αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, με πρώτες τις ΗΠΑ. Τα γεγονότα που λειτούργησαν ως θρυαλλίδα την περασμένη βδομάδα ήταν ο ξαφνικός αποκλεισμός ενός χώρου όπου συναντιούνταν μουσουλμάνοι κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, η επικείμενη (για την περασμένη Δευτέρα 10 Μαΐου) απόφαση Το κράτος του Ισραήλ είναι ένα του Ανώτατου Δικαστηρίου για την έξωση έξι πασύγχρονο ρατσιστικό κράτος, λαιστινιακών οικογενειών που διαμορφώνει καθεστώς που κατοικούσαν κοντά στην Πύλη της Δαμασκού «Μπαντουστάν» για και η προγραμματισμένη τα παλαιστινιακά εδάφη πορεία μίσους φανατικών Εβραίων μέσα από το Τι προκάλεσε την πρόσφατη έκρηξη; αραβικό τμήμα της πόλης για να γιορτάΜα η προώθηση της επιτομής του ισρασουν την κατάληψή του το 1967. ηλινού σχεδίου, με τηνμετατροπή της ΙεΜέσα στο πλαίσιο της αντιδραστικής ρουσαλήμ σε πρωτεύουσά του (πριν ήταν τάσης εκκαθάρισης του Ισραήλ από τους το Τελ Αβίβ) και την πλήρη κυριαρχία μουσουλμάνους, μπορούμε να κατανοήστην κατοικημένη από Άραβες Ανατολισουμε τα ρατσιστικά ακροδεξιά πογκρόμ κή Ιερουσαλήμ, η οποία για τους Παλαικατά Αράβων που συμβαίνουν εσχάτως στίνιους αλλά και ευρύτερα θεωρούνταν σε πόλεις παραδοσιακά ήσυχες, αλλά και μελλοντική πρωτεύουσα ενός πιθανού την έντονη αντίσταση των Παλαιστινίων παλαιστινιακού κράτους. Τα τελευταία πολιτών του Ισραήλ, που πολλοί θεωρούχρόνια, ειδικά με τη διακυβέρνηση του σαν «ενσωματωμένους». Η αντίσταση Μπενζαμίν Νετανιάχου, εξασκούνται αυτού του τμήματος, σε μεγάλο βαθμό το καθεστώς πρότυπο του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική), από περίκλειστες περιοχές που θα παρέχουν μόνο φθηνά εργατικά χέρια ή προϊόντα. Το «Παλαιστινιακό κράτος», στο οποίο αναφέρονταν οι Συμφωνίες του Όσλο, έχει από καιρό πεθάνει, καθώς τα όποια προβλεπόμενα εδάφη του καταπατήθηκαν από εποικισμούς Ισραηλινών, συχνά φασιστικής νοοτροπίας θρησκόληπτων φονταμενταλιστών, σε μια γεωγραφία που θυμίζει ελβετικό τυρί, με τις τρύπες να έχουν απομείνει στους Παλαιστίνιους.

εργατικό και πληβειακό, αποτελεί νέα εξέλιξη και αποτελεί παράγοντα ανησυχίας για το πολιτικό σύστημα του Ισραήλ, καθώς προκαλεί ταραχές στα «μετόπισθεν», διευρύνει το πεδίο της αναμέτρησης (δεν είναι μόνο η Γάζα) και χαλάει την εικόνα του ευνομούμενου Ισραήλ. Το σίγουρο είναι πως η επίθεση του σιωνιστικού κράτους γίνεται σε μια πολύ ευνοϊκή γι' αυτό περίοδο. Με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο πλευρό του, με τα αραβικά καθεστώτα είτε να συνάπτουν διπλωματικές σχέσεις και συμμαχίες είτε να προωθούν υπόγειες συνεργασίες με τον πρώην «εχθρό», ο παλαιστινιακός αγώνας μοιάζει πιο μοναχικός από ποτέ. Η παρέμβαση Ερντογάν εκφράζει επιδιώξεις της τουρκικής άρχουσας τάξης και σε καμία περίπτωση δεν αφορά ειλικρινή αλληλεγγύη. Εξάλλου, οι τουρκικές κυβερνήσεις έχουν το δικό τους «Παλαιστινιακό» — κυνηγούν τους Κούρδους (εντός-εκτός) και το εργατικό και δημοκρατικό κίνημα. Ο μόνος σύμμαχος για τους μαχόμενους Παλαιστίνιους είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών. Αυτή η υπόθεση δεν έρχεται από το παρελθόν, δεν είναι ξεπερασμένο υπόλειμμα του αντιιμπεριαλισμού άλλων εποχών, όπως θέλουν να μας πείσουν οι κυρίαρχοι, αλλά ένα σύγχρονο πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης, που οι εργαζόμενοι και οι λαοί εξεγείρονται ενάντια στις πολλαπλές όψεις της καπιταλιστικής μηχανής που μασά λαούς και φτύνει κέρδη.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2021

περισκ πιο

Το να αλληλοκατηγορούνται Ερντογάν και Νετανιάχου για αντιδημοκρατικές μεθόδους και εγκλήματα αγγίζει τα όρια της… παράνοιας. Σίγουρα, δε, είναι απολύτως προκλητικό, όταν πρόκειται για δύο πολιτικούς που συμπεριφέρονται ως κατακτητές σε Κούρδους και Παλαιστίνιους, αναγκάζοντάς τους ουσιαστικά να ζουν σε καθεστώς απαρτχάιντ. Τι σου κάνει το συμφέρον, όμως…

Ο Τραμπ το «κλειδί» των Ρεπουμπλικάνων Όσοι εξακολουθούσαν να έχουν αμφιβολίες αναφορικά με το ποιος ελέγχει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις ΗΠΑ θα πρέπει να τις είδαν να διαλύονται αυτήν την εβδομάδα. Η «καρατόμηση» μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας του κόμματος, της Λιζ Τσένι, κόρης του πρώην αντιπροέδρου της χώρας την οκταετία του Τζορτζ Μπους –που έπαιξε βρόμικο και προκλητικό ρόλο στην εισβολή στο Ιράκ– ξεκαθάρισε ότι μεγάλο αφεντικό ήταν και παραμένει ο Ντόναλντ Τραμπ. Εξάλλου, το παράπτωμα της Τσένι δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι τηρούσε εδώ και καιρό έντονα επικριτική στάση απέναντί του. Όχι, βεβαίως, για λόγους ηθικής, αλλά εξαιτίας των πολιτικών φιλοδοξιών που η ίδια τρέφει ενόψει του 2024, ελπίζοντας στη στήριξη και της οικογένειας Μπους, η οποία είχε δημοσίως δηλώσει ότι στις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου δεν ψήφισε Τραμπ…

Μπαρνιέ για πρόεδρος, με άρωμα… Λεπέν Ο Μισέλ Μπαρνιέ, το στέλεχος των Γάλλων Ρεπουμπλικάνων που ηγήθηκε της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, ασφαλώς δεν περίμενε να περιοριστεί στα… εύσημα των «27» για το πόσο καλά τα κατάφερε. Όντας πολύπειρος και με διείσδυση σε αρκετούς χώρους –είχε διατελέσει και υπουργός Περιβάλλοντος του Μιτεράν– φιλοδοξεί να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει και ως πρόεδρος. Ποντάρει, δε, στα πιο

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

συντηρητικά και αντιδραστικά τμήματα, μετρώντας αντιδράσεις. Πρόσφατα, τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης εισόδου νέων μεταναστών στη Γαλλία και του παγώματος της συνθήκης του Σένγκεν τα επόμενα 3-5 χρόνια. Επίσης, υιοθέτησε πρακτικά τις θέσεις των χιλιάδων αποστράτων και εν ενεργεία στρατιωτικών, που ισχυρίζονται ότι το μεταναστευτικό αλλοιώνει τη φυσιογνωμία της Γαλλίας και την απειλεί με εμφύλιο. Για να μην νομίζουμε ότι πρόκειται για περιθωριακές απόψεις, που ενστερνίζεται μόνο η Λεπέν…

Καμπάνες… διαφθοράς (και) για τον Κουρτς Ο φέρελπις καγκελάριος της Αυστρίας, Σεμπάστιαν Κουρτς (ένας ακόμη καλός… φίλος της Ελλάδας και της κυβέρνησής της, όπως ο Νετανιάχου) μπορεί να είναι μόλις 34 ετών, το νεαρό της ηλικίας του όμως φαίνεται πως δεν αποτέλεσε εμπόδιο για να εμπλακεί σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών. Πρόκειται για την αποκαλούμενη «Υπόθεση Ίμπιθα»

και τις μίζες για τα καζίνο, που είχαν οδηγήσει σε παραίτηση των πρώην εταίρο του Κουρτς, τον ηγέτη του ακροδεξιού Κόμματος Ελευθερίας, Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε — για να έρθουν στη συνέχεια οι πάντα πρόθυμοι Πράσινοι να πάρουν τη θέση του. Μόνο που τώρα, η δικαιοσύνη και η αρμόδια επιτροπή της βουλής κατηγορούν ευθέως τον Κουρτς για ψευδομαρτυρία και «σκαλίζουν» την υπόθεση, προκαλώντας όχι μόνο την οργή του, αλλά και την αγωνία του.

∆ίνουν και τη ζωή τους, για την ελευθερία τους

στρατιωτική αντιμετώπιση του λαϊκού ξεσηκωμού στην Κολομβία δεν έφερε τα αναμενόμενα για την κυβέρνηση αποτελέσματα. Αυτή την εβδομάδα η πανεθνική απεργία πραγματοποιήθηκε και πολλές πόλεις της χώρας είδαν ξανά τους δρόμους τους να κατακλύζονται από μεγάλα πλήθη. Οι πενήντα επίσημα καταγεγραμμένοι νεκροί, οι εκατοντάδες αγνοούμενοι και οι χιλιάδες τραυματίες δίνουν στα γεγονότα ένα άρωμα πολεμικής αναμέτρησης, δεν αποτελούν, ωστόσο, το κυριότερο εμπόδιο για τον κολομβιανό λαό. Παρατηρώντας τις προηγούμενες εξεγέρσεις στη Λατινική Αμερική, μπορούμε να εντοπίσουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Το πρώτο από αυτά είναι η ετοιμότητα των εξαθλιωμένων κοινωνικών στρωμάτων να δώσουν και τη ζωή τους, προκειμένου να δουν λίγο φως στον ορίζοντα. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ποιοτικό γνώρισμα. Στην περίπτω-

ση της κολομβιανής κοινωνίας, μετά την πανδημία, μιλάμε για ποσοστά φτώχιας που αγγίζουν και ξεπερνούν ενίοτε το 50% των κατοίκων ορισμένων πόλεων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η απουσία οργανωμένων συλλογικών φορέων που να ελέγχουν, να κατευθύνουν ή να εκπροσωπούν το κίνημα στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Φυσικά, διάφορες συλλογικότητες, μικρές οργανώσεις και εργατικά σωματεία συμμετέχουν και επιδρούν. Εν προκειμένω, όμως, οι Κολομβιανοί/ές δεν μπορούν να ελπίζουν σε κάποια οργανωμένη δύναμη που θα επιδράσει καταλυτικά στις εξελίξεις. Τα ίδια τα εργατικά σωματεία που καλούν στις απεργίες έχουν σαφή όρια και, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τις πιο θεσμικές τους εκφάνσεις, λειτουργούν διαμεσολαβητικά προς εκτόνωση της κρίσης. Ο παράλληλος ηλεκτρονικός πόλεμος προπαγάνδας που διεξάγεται

αποτελεί επίσης φαινόμενο που συνοδεύει τις εξεγέρσεις της εποχής μας. Στην περίπτωση της Κολομβίας, οι ΗΠΑ ομολόγησαν ότι προέβησαν στην πρώτη τους κυβερνοστρατιωτική ανταλλαγή με τις κολομβιανές ένοπλες δυνάμεις, την ώρα που ακτιβιστές καταγγέλλουν μπλοκάρισμα λογαριασμών στο twitter και τα κοινωνικά Μέσα. Είναι προφανές πως για τις ΗΠΑ η μετατόπιση της αναταραχής από τη Βενεζουέλα και τη Βολιβία προς τη Χιλή, την Αϊτή και την Κολομβία, είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος. Δεν είναι μόνο το φάντασμα της επανεμφάνισης κεντροαριστερών κυβερνήσεων που προκαλεί ανησυχία στην Ουάσιγκτον και τις λατινοαμερικανικές ελίτ αλλά τα ημι-συνειδητά στοιχεία ενός σκληρού ταξικού αγώνα που εμφανίζονται από τα οδοφράγματα των φτωχότερων συνοικιών ως την καρδιά των μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων.