Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 5-6.6.2021 - Αρ. Φύλλου 1526

Συνέντευξη Καύσιμη ύλη οι ζωές ωές λλον μας και το περιβάλλον

Συνέλευση 9/6 για μια κίνηση για τις λαϊκές ελευθερίες

Νησιά: Κίνδυνοςθάνατος από την εγκατάλειψη του ΕΣΥ

> σελ. 14

> σελ. 17

> σελ. 15

Ηλίας Σμήλιος

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.526

Συναγερμός για μια μαχητική απεργία!

Πανκινητοποίηση για μαζική απεργία στις 10 Ιούνη, ενάντια στο εργασιακό νομοσχέδιο-έκτρωμα, βήμα στην αναγκαία κλιμάκωση του αγώνα για να ηττηθεί η κυβερνητική επίθεση και η προσπάθεια της ΓΣΕΕ και όσων την ακολουθούν να ξεθυμάνει ο αγώνας. Απεργιακή απειθαρχία της ΠΕΝΕΝ και σωματείων. >>> σελ. 2, 3, 4

Επισφάλεια

Ένα διήμερο πιο επίκαιρο από ποτέ Στο στόχαστρο του «οδοστρωτήρα» Χατζηδάκη βρίσκονται νέοι και νέες. Το νομοσχέδιο βάζει σε σιδερένιο καλούπι την εργασιακή «ζούγκλα», χτυπά τις δυνατότητες αντίστασης. Μιλούν στο Πριν εργαζόμενοι σε επισιτισμό-τηλεπικοινωνίες. «Κυψέλη» συζητήσεων η πλατεία Αυδή το Σαββατοκύριακο. >>> σελ. 19

Αφιέρωμα

Μακάβρια πρωτιά της Ελλάδας Την προηγούμενη εβδομάδα η Ελλάδα είχε τη χειρότερη αναλογία νεκρών στον πληθυσμό σε επίπεδο ΕΕ. Στις 2 Ιουνίου η αναλογία στη χώρα μας ήταν 3,14 νεκροί ανά εκατομμύριο, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ 1,65. Η αποκλιμάκωση της πανδημίας στην Ελλάδα είναι από τις πιο αργόσυρτες στην Ευρώπη. Αυτό οφείλεται και στις καθυστερήσεις στην… «επιχείρηση ελευθερία», με τον συνολικό αριθμό των εμβολιασμένων να είναι κάτω του μέσου όρου της ΕΕ, που έτσι κι αλλιώς καθυστερεί. Οι νεκροί από Covid έφυγαν από τη δημοσιότητα, δεν βολεύουν τώρα. Το ΕΣΥ στέκεται όρθιο χάρη στους υγειονομικούς, αλλά ο Μητσοτάκης εξαγγέλλει ιδιωτικοποίησή του. Κατά τα άλλα τα… Covid-free νησιά και τα «πράσινα πιστοποιητικά» μας μάραναν!

Γράφουν: Γ. Ελαφρός, Κ. Παπαγεωργίου, Γ. Παυλόπουλος, Δ. Χατζηπαναγιώτου

Τα πράσινα πλυντήρια του κεφαλαίου Αυτοί που πλήγωσαν βαριά το περιβάλλον κερδοσκοπούν με τη «σωτηρία» του. Η υποκρισία της κυβέρνησης και το αντιδραστικό σχέδιο αστικής ανασυγκρότησης εν μέσω κλιματικής κρίσης. Green Deal για τη σωτηρία του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Επιχείρηση-ξέπλυμα της VW στην Αστυπάλαια. >>> σελ. 9-13

2

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Αστική χολή κατά απεργών και ναυτεργατών

Η εντυπωσιακή απήχηση που είχε το «Για να μην τα χρωστάω» του Μιθριδάτη, δεν συνδέεται μόνο με τη δύναμη και το περιεχόμενο του συγκεκριμένου τραγουδιού αλλά με την ανάγκη για λέξεις, λόγια, ποίηση, τραγούδια.

Μόνοι τους πάνω στους καταπέλτες των πλοίων απέναντι σε εφοπλιστές, κυβέρνηση, δυνάμεις καταστολής, αφιονισμένα ΜΜΕ και αστικοποιημένο συνδικαλισμό βρέθηκαν από τα ξημερώματα της Πέμπτης οι απεργοί ναυτεργάτες της ΠΕΝΕΝ και οι αλληλέγγυοι/ες που στήριξαν τον αγώνα τους. Μια μάχη άνιση που έφτασε μέχρι εκεί που μπορούσε να πάει. Ωστόσο, οι λίγες ώρες της αναμέτρησης ήταν αρκετές για να αναδειχθεί η λύσσα με την οποία κυβέρνηση και κεφάλαιο ετοιμάζονται να σαρώσουν τα εργατικά δικαιώματα. Το ταξικό σωματείο της ΠΕΝΕΝ επέλεξε να κρατήσει ψηλά τη σημαία του μαχητικού αγώνα ενάντια στον οδοστρωτήρα του νομοσχεδίου Χατζηδάκη-Μητσοτάκη. Αρνήθηκε να αναδιπλωθεί, ακολουθώντας τη ΓΣΕΕ, και να καταργήσει την απόφασή της για απεργία στις 3 Ιούνη. Γι’ αυτή της τη στάση αντιμετώπισε τη μήνιν των εφοπλιστών, που ήδη από την προηγούμενη ημέρα ζήτησαν και έλαβαν διαβεβαιώσεις από το ΥΕΝ, ότι το δόγμα «νόμος και τάξη» θα εφαρμοστεί πάση θυσία — κραδαίνοντας και την απόφαση της πάντα πρόθυμης δικαστικής εξουσίας που με ρυθμούς «γραμμής παραγωγής» κρίνει παράνομες τις εργατικές διεκδικήσεις. Πάνω στους καταπέλτες και με τις ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού σε απόσταση αναπνοής, τους ναυτεργάτες κύκλωσε ένα παλιρροιακό κύμα κοινωνικού αυτοματισμού. Χιλιάδες επιβάτες με το εισιτήριο στο χέρι, το οποίο προμηθεύονταν ακόμα και την ίδια εκείνη ώρα, εγκλωβισμένοι στο λιμάνι από την ΕΛΑΣ, που πραγματοποιούσε «έρευνα για βόμβα» στον Ηλεκτρικό, πρώτη ύλη για τις υστερικές κραυγές των συστημικών ΜΜΕ. Οι ναυτεργάτες της ΠΕΝΕΝ πήγαν μέχρι εκεί που μπορούσαν, όμως έδειξαν έναν δρόμο, μια δυνατότητα για έναν άλλον βηματισμό του εργατικού κινήματος. Έναν δρόμο στον οποίο, αν έμεναν συνεπείς όλες οι δυνάμεις που μιλούν στο όνομα του ταξικού αγώνα (αντί να λοιδορούν την απεργία), θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Μιθριδάτης: Κι όμως, τα λόγια μετρούν

«Σ

ε καιρούς κρίσης, η ποίηση πρέπει να έχει την αποδοχή του λαού, αντί να περιχαρακώνεται σε μια μικρή παρέα ποιητών, κριτικών και αναγνωστών υψηλού αισθητισμού που γράφουν ή διαβάζουν ποίηση κοιτάζοντας τον καθρέφτη», έγραφε πριν λίγο καιρό ο ποιητής Ντίνος Σιώτης. Σε καιρούς παρατεταμένης κρίσης, σαν τους τωρινούς, που η οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια συνυπάρχει με τη συρρίκνωση της δημοκρατίας και τη σκιά της ασθένειας και του θανάτου (βλέπε covid), έχουμε ανάγκη τις λέξεις, τα λόγια, την ποίηση, τα τραγούδια. Κυρίως έχουμε ανάγκη όχι τα ηρωικά άσματα του χθες αλλά τα τραγούδια του σήμερα, αυτά που μιλούν για τους εφιάλτες και τις ελπίδες μας — εφόσον αυτές υπάρχουν. Η εντυπωσιακή απήχηση που είχε το «Για να μην τα χρωστάω» του Μιθριδάτη, δεν συνδέεται μόνο με τη δύναμη και το περιεχόμενο του συγκεκριμένου τραγουδιού, αλλά και με αυτήν ακριβώς την ανάγκη. ∆εν είναι συνηθισμένο φαινόμενο ένα τραγούδι, μέσα σε λίγες μέρες από τότε που ανέβηκε στο youtube, να αγγίζει σχεδόν το ενάμισι εκατομμύριο προβολές, να συνοδεύεται από χιλιάδες γραπτά σχόλια και να δέχεται επιθέσεις από τις πιο ξινισμένες νεοφιλελεύθερες πένες. Ασφαλώς τα εντυπωσιακά νούμερα των views δεν σημαίνουν και επιδοκιμασία ούτε ταυτίζονται με τον αριθμό των ατόμων που άκουσαν/είδαν ολόκληρο το τραγούδι ή διάβασαν με προσοχή τους στίχους του. Όμως είναι μυριάδες, και κυρίως νέοι, αυτοί που όχι μόνο ήρθαν σε επαφή με τα λόγια του τραγουδιού, αλλά και τα έχουν ήδη αποστηθίσει, όπως έχουν αποστηθίσει και τα λόγια των τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών της ραπ. Αρκετοί από τους 260 στίχους του διάρκειας 13 λεπτών τραγουδιού του Μιθριδάτη

Δεν ισχύει μόνο το «πολεμάμε και τραγουδάμε» αλλά και το «αντέχουμε και τραγουδάμε» ή «τραγουδάμε για να αντέξουμε»

εικονογραφούν με ευρηματικότητα, ευστοχία και φαντασία την εποχή που ζούμε: «ψωμί λοιπόν ελιά και Covid-19» » ή «οκτάωρη εργασία είναι μπαναλιτέ/ και κάθε υπερωρία θα είναι απληρωτέ». Η τρέχουσα ζωηρή συζήτηση γύρω από τον Μιθριδάτη φανερώνει πολλά όχι μόνο για το σύγχρονο τραγούδι αλλά για τη σύγχρονη κοινωνία. Και το ενδιαφέρον είναι ότι στη συζήτηση αυτή δεν συμμετέχει το σύνηθες κοινό αυτού του μουσικού είδους, αλλά και εξηντάρηδες και βάλε, εγγόνια και παππούδια. Γιατί δεν ισχύει μόνο το «πολεμάμε και τραγουδάμε» αλλά και το «αντέχουμε και τραγουδάμε» ή «τραγουδάμε για να αντέξουμε». Ίσως είναι νωρίς να πούμε ότι με το «Για να μην τα χρωστάω» το πολιτικό, το κοινωνικό τραγούδι επιστρέφει (αν και ποτέ δεν χάθηκε εντελώς). Πάντως, το έδαφος είναι γόνιμο ώστε να μπορούμε να μιλάμε για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας επιστροφής και ας μη γνωρίζουμε ποια μουσική, ποιητική έκφραση θα πάρει και ποιοι θα είναι οι εκπρόσωποί του. Είναι προφανές ότι η επίθεση της ∆εξιάς στο τραγούδι του Μιθριδάτη δεν οφείλεται στο αντικυβερνητικό περιεχό-

μενο των στίχων του αλλά στην τεράστια απήχησή του και στην ταχύτητα με την οποία διαδόθηκε. Ασφαλώς ένα «λάικ» δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά ούτε τα πολλά τη φέρνουν. Και ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει επίγνωση του πόσο εύθραυστη είναι η σκαλωσιά πάνω στην οποία στήθηκε αυτή η εντυπωσιακή επιτυχία, του πόσο μετράνε τα επαναστατικά λόγια μας όταν δεν συνοδεύονται από θαρραλέα πράξη: Χώσε ποίηση για να πέσει κοινοποίηση ούτε λόγος όμως για κινητοποίηση. Κάνε statement, κάνε μου μια δήλωση κι άσε τα παιδιά να κάνουνε διαδήλωση. Οι νέοι, τα «παιδιά» (κυρίως) είναι αυτά που σήμερα «κάνουνε διαδήλωση», κάτι που φαίνεται με γυμνό μάτι στις πιο πρόσφατες κινητοποιήσεις. Όμως μόνο όταν «τα παιδιά» κάνουνε statement και δήλωση, όταν γίνουν υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, θα μπορούμε να μιλάμε για τομή, για ποιοτική αλλαγή. Σήμερα, στους κόλπους ενός μεγάλου κομματιού της νεολαίας υπάρχει απογοήτευση, ζοχάδα και οργή, κάτι που αναπόφευκτα θα ξεσπάσει με αυθόρμητα ξεσπάσματα, ίσως και υψηλής έντασης. Όμως δεν υπάρχει οργάνωση, όπως δεν υπάρχει πολιτικός λόγος και πρόγραμμα. Ο ποιητικός-μουσικός λόγος δεν δείχνει τον δρόμο για κάτι τέτοιο, όμως δείχνει την ανάγκη για ένα στοιχειώδες πολιτικό πρόγραμμα. Τα social media διευκολύνουν, αλλά δεν υποκαθιστούν την απουσία πολιτικού λόγου που να εμπνέει και να πείθει. ∆εν είμαι σίγουρη ότι το «Για να μην τα χρωστάω» θα γίνει ο Θούριος των αγώνων που πιθανότατα θα ξεσπάσουν. Όμως δείχνει ότι χρειαζόμαστε έναν νέο Θούριο, όπως κάποτε λέγαμε ότι χρειαζόμαστε το Κεφάλαιο ή το Κομμουνιστικό Μανιφέστο της εποχής μας. Και αυτό τον νέο Θούριο, αυτό το νέο Κεφάλαιο δεν θα το γράψουν ένας (1) Ρήγας, ένας (1) Μαρξ, αλλά πολλοί.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

3

Μ

ε όλες τις δυνάμεις τους το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα, πρωτοβάθμια σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, εργατικά σχήματα και συλλογικότητες από χώρους δουλειάς και γειτονιών, αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς, έχουν ριχτεί στη μάχη για την επιτυχία της πανελλαδικής απεργίας της 10ης Ιουνίου. Μέσα μεταφοράς, εργοστάσια, μικροί και μεγάλοι χώροι δουλειάς, ΔΕΚΟ, χώροι εκπαίδευσης, να κατεβάσουν ρολά, για να σταλεί μήνυμα ανυποχώρητου αποφασιστικού αγώνα στην κυβέρνηση, τον ΣΕΒ και το κεφάλαιο ότι το νομοσχέδιο έκτρωμα του Χατζηδάκη θα πεταχτεί στον κάλαθο της ιστορίας. Η απεργία αυτή θα είναι μια μάχη των ίδιων των εργατών και όχι των γραφειοκρατών και «πραξικοπηματιών» κατά των απεργιών, της ΓΣΕΕ και των Παναγόπουλων και Σία· ένας αποφασιστικός σταθμός στον αγώνα για να μην έρθει ποτέ στη βουλή η καρμανιόλα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Από την άλλη γίνεται σαφές ότι και μετά τις 10 Ιουνίου θα απαιτηθεί αγωνιστική κλιμάκωση και νέα απεργιακά βήματα, για ένα μεγάλο ρήγμα στην ταξική, αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, για την ήττα και την ανατροπή τους. Η απεργοσπαστική στην ουσία της απόφαση της ΓΣΕΕ –για άλλη μια φορά– και η «μετάθεση» της απεργίας στις 10 Ιουνίου, στόχο είχε να δώσει ακόμα περισσότερο χρόνο και πρωτοβουλίες κινήσεων στην κυβέρνηση της ΝΔ ώστε να ολοκληρώσει χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις την αντιδραστική της επίθεση. «Συνένοχοι στο έγκλημα» ήταν και η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ που έσπευσαν να ακυρώσουν χωρίς δισταγμό τις απεργιακές αποφάσεις τους. Για άλλη μια φορά βρέθηκε σε διατεταγμένη υπηρεσία ο αστικοποιημένος, εργοδοτικός, κυβερνητικός συνδικαλισμός, επιβεβαιώνοντας το ρόλο του ως κοινωνικός σύμμαχος κυβερνήσεων-ΣΕΒ. Όλως τυχαίως, αφού «έσπασαν» την απεργία της Πέμπτης, ακριβώς την επομένη η κυβέρνηση έφερε στη βουλή το επαίσχυντο νομοσχέδιο, χωρίς πανεργατική απάντηση και το σχέδιο τους είναι μετά τη «συζήτηση» στη βουλή, να το περάσουν έως τις 17 Ιουνίου. Συμμέτοχο και συνένοχο σε αυτή την άθλια μεθόδευση των παρατάξεων του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΣΥΡΙΖΑ ήταν και το ΠΑΜΕ, που για άλλη μια φορά, όχι μόνο δεν στήριξε σχέδιο απεργιακής κλιμάκωσης σε ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και Ομοσπονδίες που ελέγχει, αλλά συμφώνησε για την ακύρωση και μετατόπιση της απεργίας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά! Συχνά στις κρίσιμες στιγμές συμπορεύεται με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, περιφρονεί τις δημοκρατικά αποφασισμένες απεργιακές αποφάσεις σωματείων και συνελεύσεων. Δεν επιλέγει τη γραμμή των μαχητικών αγώνων που θα δημιουργούν όρους σύγκρουσης και νίκης απέναντι σε κυβέρνηση-ΣΕΒ, αλλά τη γραμμή αγώνων «χαμηλής έντασης». Έφτασε μάλιστα με απαράδεκτη

Απεργία και κλιμάκωση στα χέρια των εργατών Ξεσηκωμός Δημήτρης Σταμούλης

▸ Η μάχη της 10ης Ιούνη θα δοθεί από τα σωματεία και τους εργαζόμενους, όχι από τους «πραξικοπηματίες» κατά των απεργιών ανακοίνωσή του, αντί να εκφράσει έστω την αλληλεγγύη σε ένα σωματείο που λοιδορούνταν από κυβέρνηση και ΜΜΕ για την απεργία που περιφρουρούσε, να μιλά για «βρωμιές» και «λασπολογίες» και ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την απεργία και την ΠΕΝΕΝ! Επιλέγει τις κομματικές συγκεντρώσεις, που συσπειρώνουν όλο και πιο λίγο κόσμο (όπως την Πέμπτη σε Αθήνα και Πειραιά), νομικά διαβήματα και προτάσεις νόμου, που εν τέλει οδηγούν σε κοινοβουλευτικοποίηση του κινήματος και όχι σε ένταση του ταξικού αγώνα. Αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί σε ρήγματα το μέτωπο κυβέρνησης-κεφαλαίου! Απαιτείται πολιτική απάντηση που πρέπει να δοθεί με πανεργατικό ξεσηκωμό και κίνημα ανατροπής, με ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με αντικα-

πιταλιστικό μέτωπο και πρόγραμμα και και την γραμμή υπέρ του κεφαλαίου που όχι με ξέπνοες ηττοπαθείς λογικές που υπηρετεί το νομοσχέδι, και όχι για «επιδιευκολύνουν την προώθηση της κυβερμέρους διατάξεις» –όπως δηλώνει ευνητικής πολιτικής. Ο αγώνας πρέπει να θαρσώς η ΓΣΕΕ– βρέθηκε στο στόχαστρο περάσει στα χέρια των εργαζομένων και του απεργοσπαστικού πραξικοπήματος. των μαχόμενων σωματείων. Και ακριβώς γι αυτό δόθηκε η μάχη υπεΗ απεργιακή απάντηση στις 10/6 είράσπισης της απεργίας της 3ης Ιουνίου, σε κόντρα με τους «συσχετισμούς» και ναι μια πολύ κρίσιμη μάχη. Έχουμε όμως την ενορχηστρωμένη επίθεση που ορεπίγνωση ότι δεν είναι η τελευταία, όπως γάνωσαν από κοινού κυβέρνηση, ΥΕΝ, σχεδιάζει ο γραφειοκρατικός και κυβερεφοπλιστές και το σκηνικό «κοινωνικού νητικός συνδικαλισμός. Έρχεται πιο ξεαυτοματισμού» και «αγανακτισμένων κάθαρα μπροστά μας η ανάγκη για αγώεπιβατών» που ανέλαβαν να στήσουν τα να διαρκείας, με σχέδιο και συντονισμό, συστημικά ΜΜΕ, αλλά και κρατικής καμακριά από λογικές τυπικών «αγώνων» ταστολής –το ΥΕΝ επιστράτευσε με ημερομηνία λήξης και προδιαδιμοιρίες ειδικών δυνάμεων γεγραμμένη την ήττα. του Λιμενικού και από Αυτήν ακριβώς τη άλλα λιμάνια– για να γραμμή προέβαλαν με Απεργιακές χτυπήσουν την απερσυνέπεια και αταλάσυγκεντρώσεις γία της ΠΕΝΕΝ. Οι ντευτα οι δυνάμεις ναυτεργάτες και οι του ταξικού εργατιστην Αθήνα εκατοντάδες αλληκού κινήματος, πολστα Χαυτεία και λέγγυοι –πρωτοστάλά πρωτοβάθμια σωστη Θεσσαλονίκη τησαν οι δυνάμεις ματεία και η αντικατου ΝΑΡ και της νΚΑ– πιταλιστική Αριστερά, στην Καμάρα μπροστά στις μπουκαόλο το προηγούμενο πόρτες των πλοίων έστειδιάστημα. Αυτή η γραμλαν μήνυμα απειθαρχίας μή πρέπει να ενισχυθεί και στην απεργοσπασία και την υπομέσα στους χώρους δουλειάς αλλά ταγή, έδωσαν το στίγμα του ανυποχώρηκαι στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην του αγώνα. Την απεργία της 3ης Ιουνίου Αθήνα στα Χαυτεία (10.30 πμ) και στη υπεράσπισαν και πολλά πρωτοβάθμια Θεσσαλονίκη στην Καμάρα (10.30 πμ). σωματεία με στάσεις εργασίας και συΑυτή η αντίληψη για αγώνα στα χέρια γκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία των σωματείων και των εργατών, για συπρος τη βουλή το μεσημέρι. νολική ρήξη με την κυβερνητική πολιτική

4

Από σπόντα *** Στις 17 Ιουνίου λοιπόν θα φέρουν στην βουλή το εργασιακό νομοσχέδιο * Ούτε μία μέρα καθυστέρηση μετά τα συμφωνηθέντα στον τελευταίο ανασχηματισμό * Βλέπετε πολλοί είναι αυτοί που το περιμένουν * Εργοστασιάρχες που αδημονούν για «μειωμένο κόστος» * Πολυεθνικές που διψούν για «ευελιξία» * Επενδυτές που αναζητούν ευκαιρίες * Μπαταχτσήδες εργοδότες και όλα τα συναφή * Επίσης και οι ευρωπαίοι εταίροι και φίλοι μας * Καθότι αυτά είναι δείγματα μιας κυβέρνησης που ξέρει τι θα πει ανταγωνιστικότητα. *** Μόνον οι εφοπλιστές δεν περιμένουν εναγωνίως * Αν και θα το εκμεταλλευθούν * Αυτοί βλέπετε έχουν τον Πλακιωτάκη που νομοθετεί ειδικά για τον κλάδο * Μην περιμένουν μαζί με τους υπόλοιπους * Καθότι η Ελλάδα είναι χώρα άκρως ναυτιλιακή. *** Πάντως πρέπει να του το αναγνωρίσουμε του πρωθυπουργού, ξέρει να «κουμπώνει» τις δηλώσεις του με τις εξελίξεις * Ταυτόχρονα με το νομοσχέδιο ανακοίνωσε 22 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομους * Ζωή ποδήλατο. *** «Πράσινη Ανάπτυξη» θέλει ο Μητσοτάκης, «Πράσινη Επανάσταση» θέλει ο Τσίπρας, «Πράσινη Μεταρρύθμιση» η Γεννηματά * Γενικώς έχει πέσει πολύ «πρασινάδα» στην πολιτική ζωή του τόπου * Όλοι ξαφνικά «την είδανε» υπέρμαχοι της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής * Μιλάμε γι’ αυτούς που έχουν αδειοδοτήσει όλους όσους ρύπαιναν, ρυπαίνουν και θα ρυπαίνουν δίχως έλεος. *** Τι να κάνουν όμως, είναι... πολλά τα λεφτά * Οι πράσινες επενδύσεις είναι πράσινη διαπλοκή και μάλιστα... με τα όλα της * Βλέπετε οι εταιρείες που εμπλέκονται στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας δεν είναι της πλάκας * Κανείς δεν θέλει να μείνει εκτός παιχνιδιού * Ιδίως τώρα που ανοίγει ο δρόμος για περισσότερες μπίζνες *** Πάνω από 50 δισ. το χρόνο φέρνει ο τουρισμός διεμήνυσε η υφυπουργός Σοφία Ζαχαράκη ενώ όλη κυβέρνηση έχει γίνει χορωδία που τραγουδά το «ασφαλής χώρα» * Βεβαίως δεν μας είπε η υφυπουργός σε ποιους τα φέρνει * Γιατί οι εργαζόμενοι στον τουρισμό μισθούς 600 ευρώ βλέπουν * Κι αυτούς αμφίβολους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΚΚΕ

Πολιτική

Μπάμπης Συριόπουλος

Τα συμπεράσματα βγαίνουν από πραγματικούς αγώνες ▸ Ο σχεδιασμός ήττας της ΓΣΕΕ δεν ανασυγκροτεί το κίνημα

Η

ΓΣΕΕ τελικά αποφάσισε απεργία για τις «επίμαχες διατάξεις» του νομοσχεδίου-οδοστρωτήρα για τα εργατικά δικαιώματα στις 10 Ιούνη. Είναι εμφανής η προσπάθειά της να κερδίσει χρόνο για την κυβέρνηση, να βάλει τρικλοποδιά στο εργατικό κίνημα, υπονομεύοντας την απεργία της 3ης Ιούνη που είχαν αποφασίσει εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, πρωτοβάθμια σωματεία, μεταξύ των οποίων το ΕΚΑ και η ΑΔΕΔΥ. Η δύναμη της ΓΣΕΕ είναι η επίδρασή της σε αγωνιζόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος που στο όνομα της ενότητας ή της αποτελεσματικής απάντησης σύρονται στον σχεδιασμό της. Εκεί κρίνεται η τοποθέτηση κάθε πολιτικής και συνδικαλιστικής δύναμης και όχι στο πόσο καταγγέλλει διακηρυκτικά τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό. Η αστική τάξη και η ίδια η ΓΣΣΕ αυτό που επιδιώκουν είναι να είναι η τελευταία πάση θυσία στο τιμόνι, να μην αμφισβητείται στην πράξη ο σχεδιασμός της, οι σταθμοί και οι ημερομηνίες που βάζει στις κεντρικές πολιτικές μάχες του εργατικού κινήματος. Την πλειοψηφία των ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ

ακολούθησαν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που ακύρωσαν τελευταία στιγμή τις αποφάσεις δεκάδων συνδικάτων για απεργία στις 3 Ιούνη που οι ίδιοι είχαν προτείνει. Οι εύκολες κριτικές πρέπει να αποφεύγονται, οι δυσκολίες στην οργάνωση της πάλης ενάντια στο νομοσχέδιο είναι υπαρκτές, εξάλλου ήταν υπαρκτές και πριν την κήρυξη της απεργίας για τις 3 Ιούνη, ωστόσο το ζήτημα είναι πώς στέκονται οι ταξικές δυνάμεις απέναντι σ’ αυτές τις δυσκολίες, πώς αντιμετωπίζουν τον σημερινό δυσμενή συσχετισμό, αν συμβάλλουν στην ανατροπή του ή στη διαιώνισή του. Με την

αυτοπεποίθηση από την επιτυχία της απεργιακής 6ης Μάη, ήταν ευκαιρία για κλιμάκωση της ανυπακοής στη συνταγή ήττας της ΓΣΕΕ. Τελικά όμως επιλέχθηκε η ευθυγράμμιση με τον σχεδιασμό της τελευταίας, δίνοντας το μήνυμα ότι, παρά τις καταγγελίες, στο τέλος τής αφήνουν το τιμόνι. Οι δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που ακολουθούν μια τέτοια τακτική αυτοπεριορίζονται στον ρόλο ομάδων πίεσης μέχρι να πάρει και για να πάρει πρωτοβουλίες η ΓΣΕΕ, ψαλιδίζοντας την αυτοπεποίθηση ολόκληρου του αγωνιστικού δυναμικού. Η μάχη ενάντια στο νομοσχέδιο, στο κέντρο του κοινωνι-

κού ζητήματος που είναι η εκμετάλλευση της εργασίας, έχει πολιτική σημασία που ξεπερνάει μια συνδικαλιστική μάχη. Αφορά πρώτα απ’ όλα την κομμουνιστική αριστερά που κρίνεται στην πράξη για το αν σηκώνει το γάντι που πετάει η αστική τάξη σε κρίσιμα ζητήματα. Το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, επιβεβαιώνει τη λογική των αγώνων «χαμηλής έντασης», των κομματικών συγκεντρώσεων και της κατάθεσης νομοσχεδίων στη Βουλή, της επίκλησης της λαϊκής εξουσίας και του σοσιαλισμού –όταν ωριμάσουν οι συνθήκες– και της αποφυγής «τυχοδιωκτισμών». Τα συμπεράσματα όμως δεν βγαίνουν κυρίως από ιδεολογικά μαθήματα αλλά από πραγματικούς αγώνες. Η επιλογή για ακύρωση της απεργίας της 3ης Ιούνη δεν ήταν μονόδρομος. Η ΠΕΝΕΝ με την απεργιακή της ανυπακοή, παρά τις αντίξοες συνθήκες, έδωσε τη μάχη δείχνοντας τι μπορεί να κάνουν οι εργαζόμενοι σε ένα σωματείο αν υπάρχει η απόφαση για σύγκρουση και μάλιστα σε έναν κεντρικής σημασίας κλάδο. Ας σκεφτούμε τι θα γινόταν και το μήνυμα που θα δινόταν αν στην απεργία συμμετείχαν και τα σωματεία που έχει την πλειοψηφία το ΠΑΜΕ.

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Εύθραυστο μορατόριουμ με νατοϊκή επιδιαιτησία

Η

συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου την περασμένη Κυριακή ήταν ευκαιρία να συμφωνηθεί μια συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ, όπως τόνισε και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών. Πέρα από τα παιχνίδια εντυπώσεων με τo θέμα της μουσουλμανικήςτουρκικής μειονότητας, τα επιτηδευμένα χαμόγελα και τους εναγκαλισμούς των δύο αντρών, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να τηρηθούν ήπιοι τόνοι μέχρι τη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Η τουρκική πλευρά

προσβλέπει ακόμα σε συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν, με το θέμα των S-400 να παραμένει στο τραπέζι. Όσον αφορά τη συνέχεια των διερευνητικών συζητήσεων Αθήνας και Άγκυρας, φαίνεται ότι ανοίγουν πάλι θέματα που είχαν μείνει στο τραπέζι πριν διακοπούν πριν από 6 χρόνια. Ενώ εμφανίζονται σημεία προσέγγισης σε διάφορα δευτερεύοντα ζητήματα η Τουρκία κάνει παράλληλα σαφές ότι διατηρεί ανοιχτή όλη τη βεντάλια των διεκδικήσεων στο Αιγαίο, τονίζοντας ότι η οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας θα γίνει μόνο μέσα από διμερείς πολιτικές διαπραγ-

ματεύσεις. Παρά τα ανοιχτά μέτωπα Ελλάδα και Τουρκία συμφώνησαν σε έναν κατάλογο προγραμμάτων οικονομικής συνεργασίας, που περιλαμβάνει 25 θέματα. Έχει περάσει μόλις ένας χρόνος από το «θερμό καλοκαίρι» του 2020, όταν οι δύο πλευρές έφτασαν μια ανάσα πριν από ένα επικίνδυνο θερμό επεισόδιο, με τους στόλους να οδηγούνται σε πλήρη ανάπτυξη και τροχιά σύγκρουσης σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Η όξυνση του ανταγωνισμού επέφερε βαθύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Πολιτική

Η

πανδημία του Covid-19 όχι απλώς δεν έκαμψε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για ιδιωτικοποίηση ακόμη και βασικών δομών της υγείας, αλλά αντιθέτως θα αποτελέσει πρόσχημα για έναν ακόμη πιο επιθετικό σχεδιασμό. Σαφές ήταν το στίγμα που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας αυτήν την εβδομάδα σε ημερίδα για την υγεία. Εκτίμησε ότι η πανδημία κατέδειξε τις παθογένειες του συστήματος οι οποίες θα καταπολεμηθούν με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως αυτές ορίζονται στους όρους διάθεσης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Με πρώτο μέλημα την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στον χώρο της υγείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών για τις κυβερνητικές προθέσεις, που κωδικοποιούνται στη μαγική λέξη: Ιδιωτικός τομέας. Όπως ξεκαθάρισε, «όταν μιλάμε για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση και τον ΕΟΠΥΥ, τον ασφαλιστικό οργανισμό ο οποίος αγοράζει υπηρεσίες υγείας, και εκεί νομίζω ότι έχουμε πολλές σκέψεις για το πώς μπορούμε να τον εκσυγχρονίσουμε και να γίνει και αυτός πιο ανταγωνιστικός». Μάλιστα, ξεκαθάρισε ότι «αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να παρέχουμε στους πολίτες ποιοτικές υπηρεσίες υγείας σε ανταγωνιστικό κόστος, δεν είναι υποχρεωτικό οι υπηρεσίες αυτές να παρέχονται από το κράτος». Στη συνέχεια, μάλιστα, αναφέρθηκε στο ιδιωτικό σύστημα υγείας, λέγοντας πως «παρέχει υπηρεσίες υγείας ένας κλάδος δυναμικός και αναπτυσσόμενος με σημαντικές προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης και συνεργασίας με το Εθνικό Σύστημα Υγείας και με

5

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

∆ημόσια Υγεία

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

«Πανδημία» ιδιωτικοποιήσεων

εξήγγειλε ο Μητσοτάκης ▸ «Οδηγός» το Ταμείο Ανάκαμψης που εκφράζει τις προτεραιότητες της ΕE καλύτερη συνεργασία με το ΕΣΥ, από τη φαρμακοβιομηχανία και την ανάπτυξη πρόσθετης τεχνογνωσίας γύρω από τον τομέα του φαρμάκου». Με έμμεσο τρόπο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε σαφές στίγμα και για τη χρηματοδότηση της υγείας. Την συσχέτισε με τα κονδύλια του ταμείου ανάκαμψης που «πάνε πακέτο» με τους περιορισμούς του (όπως π.χ. οι προσλήψεις προσωπικού ή οι απευθείας επενδύσεις). Όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός. «οι κανόνες του Ταμείου Ανάκαμψης είναι πάρα πολύ συγκεκριμένοι και οι προτάσεις οι οποίες έχουν υποβληθεί από την ελληνική κυβέρνηση, σε συνεννόηση με όλα τα Υπουργεία, εν προκειμένω με το Υπουργείο Υγείας, εντάσσονται στις προδιαγραφές των έργων που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης». Ουσιαστικά, δηλαδή, περιέγραψε έργα που είτε θα είναι Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είτε συνεργασίας με τα γνωστά ιδρύματα, όπως το «Ίδρυμα Νιάρχος». Οι κανόνες του Ταμείου Ανάπτυξης μιλούν για χρηματοδότηση επενδύσεων με γνώμονα το ιδιωτικό κέρδος ή τη διαμόρφωση υποδομών για την αύξηση του ιδιωτικού κέρδους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Με κυριαρχία των ΣΔΙΤ και «ιδιωτικά κριτήρια» ο σχεδιασμός για την «επόμενη μέρα» του ΕΣΥ

ανακοίνωσε και περικοπές στις περιφερειακές υποδομές, αποτιμώντας ως παρελθοντική νοοτροπία το να διεκδικεί κάθε νομός ή περιοχή τη λειτουργία ενός νοσοκομείου. Χαρακτηριστική ήταν η φράση του, σύμφωνα με την οποία, «κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπεράσουμε τους τοπικισμούς και τις αναχρονιστικές αντιλήψεις, να σχεδιάσουμε έναν ορθολογικό χάρτη υγείας». Το «αμπαλάζ» σε αυτόν τον ακραία νεοφιλελεύθε-

ρο σχεδιασμό αποτέλεσε ο «ψηφιακός μετασχηματισμός». Η μόνιμη κυβερνητική επωδός, προκειμένου να πλασαριστούν οι επιλογές της ως «σύγχρονες». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για κονδύλια που θα διατεθούν για τον σκοπό αυτό, προφανώς με ιδιώτες αναδόχους. Τόνισε, δε, ότι «ο Ψηφιακός Φάκελος Ασθενή αποτελεί για εμένα αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα ως προς τις πολιτικές υγείας που έχουν ψηφιακό στίγμα».

ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ

Βαπτίζουν «ανάπτυξη» τα μέτρα λιτότητας που έρχονται

Σ

τόχο για γρήγορη επιστροφή στη συνταγή της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2022 έθεσε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, υποστήριξε ότι το 2022 θα υπάρξει μια δημοσιονομική ισορροπία και στη συνέχεια τα πρωτογενή πλεονάσματα θα διαμορφωθούν στο 2% του ΑΕΠ το 2023 και στο 2,9% του ΑΕΠ 2024. Ο Χ. Σταϊκούρας παραδέχτηκε, ακόμα, ότι το έλλειμμα και το χρέος θα

είναι υψηλότερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Συγκεκριμένα, εκτίμησε πως το έλλειμμα για φέτος θα αγγίξει το 7% του ΑΕΠ, διότι και το lockdown κράτησε περισσότερο, ωστόσο θεωρεί πως η υπέρβαση μπορεί να καλυφθεί όσο επανέρχεται σταδιακά η «κανονικότητα». Υποστήριξε πως «η κάλυψη θα είναι από την ανάπτυξη και όχι από μέτρα λιτότητας, ωστόσο όλες αυτές οι παράμετροι «ανάπτυξης» παραμένουν στον αέρα — βελτίωση εσόδων, πορεία τουρισμού, περιορισμός μέτρων στήριξης, ταμείο ανάκαμψης. Οι εξαγγελίες Σταϊκούρα κινούνται,

άλλωστε, στο πνεύμα των αυστηρών παραινέσεων για «μεταρρυθμίσεις για την υποστήριξη ενός φιλικού προς τις επιχειρήσεις περιβάλλοντος», τις οποίες έκανε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ στη συνάντηση που είχαν οι δύο άντρες πριν δύο βδομάδες. Σε αυτό το πλαίσιο, παγώνει κάθε μείωση στον ΕΝΦΙΑ μέχρι το 2022, ενώ φωτιά στους φόρους μεταβίβασης και τον ΕΝΦΙΑ βάζουν από το 2022 οι αυξήσεις στις αντικειμενικές τιμές σε 7.000 περιοχές της χώρας, με τις σχετικές ανακοινώσεις να αναμένονται την επόμενη βδομάδα.

6

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Ηχητικά κανόνια κατά προσφύγων Ένα νέο απάνθρωπο όπλο άρχισε να χρησιμοποιεί η ΕΛΑΣ: Πρόκειται για τα ηχητικά κανόνια που αναπτύχθηκαν στον Έβρο, πάνω σε θωρακισμένα οχήματα. Πρόκειται για ένα νέο όπλο ελέγχου πλήθους και καταστολής διαδηλώσεων, το LRAD (Long Range Acoustic Device), που προς το παρόν στρέφεται κατά προσφύγων και μεταναστών, αλλά δεν αποκλείεται να το δούμε και στους δρόμους των πόλεων. Το LRAD εκπέμπει ήχους σε πολύ υψηλή ένταση που δεν απωθούν απλώς, αλλά μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη απώλεια της ακοής. Η χρήση εκκωφαντικού θορύβου είναι μια άγρια μορφή βασανιστηρίου που χρησιμοποιήθηκε στο Γκουαντάναμο και εγκαταλείφθηκε λόγω της παγκόσμιας κατακραυγής. Τώρα, η Ελλάδα, με την ευλογία της ΕΕ, γίνεται κράτος-βασανιστής.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Απαγόρευση κυκλοφορίας για «διαπαιδαγώγηση» Η κυβέρνηση διατηρεί την αντιδημοκρατική και παράλογη απαγόρευση κυκλοφορίας 12.30 π.μ. με 5.00 π.μ. τουλάχιστον μέχρι τις 15 Ιουνίου ανακοίνωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος, ωστόσο, εξετάζεται η απαγόρευση να ξεκινάει μισή ή μια ώρα αργότερα. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός στη νεολαία, που σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα θέλει να «γλεντάει» όλο το βράδυ! Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση τόλμησε να συνδέσει την έκρηξη της εγκληματικότητας με την… κατάργηση των SMS για μετακινήσεις, κάτι που δείχνει ότι στο τραπέζι βρίσκονται σχεδιασμοί για περιορισμούς νέου τύπου στη μετά-Covid εποχή.

«Στρατιωτάκια αμίλητα» οι δημόσιοι υπάλληλοι; Οργή προκάλεσε πραξικοπηματική εγκύκλιος του Νομικού Συμβούλου του Κράτους στο υπουργείο Μετανάστευσης, που γνωστοποιεί στους υπαλλήλους του υπουργείου πως δεν επιτρέπεται να προσέρχονται ως μάρτυρες σε δίκες που το δημόσιο εγκαλείται για παράνομες πράξεις διαφορετικά θα διώκονται, καθώς αποτελεί «πειθαρχικό παράπτωμα και ποινικό αδίκημα»! Το πρωτοφανές έγγραφο από τη νομική σύμβουλο του κράτους προς το υπουργείο, που δεν επικαλείται καμία διάταξη του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα ή άλλου νομικού κει-

Οργισμένος Δένδιας κατά Βερολίνου! Η Αθήνα δεν κρύβει τη δυσφορία της από τον νέο αποκλεισμό της από τη διάσκεψη του Βερολίνου για «το μέλλον της Λιβύης», όπου μετέχει μεταξύ άλλων η Τουρκία. Ο Νίκος Δένδιας εξέφρασε με έντονο τρόπο την ενόχληση της κυβέρνησης, δια ζώσης στον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ και με επιστολή στον Γερμανό ομόλογό του. «Είμα-

στε εξαιρετικά δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι η Γερμανία, εμμένοντας εμμονικά σε μια τακτική, δεν μας κάλεσε και αυτή τη φορά σε αυτή τη συνάντηση», δήλωσε ο ΥΠΕΞ. Προφανώς ούτε η Γερμανία, ούτε η προσωρινή λιβυκή κυβέρνηση θεωρούν ότι η Ελλάδα έχει κάποιο ιδιαίτερο λόγο στις εξελίξεις, ειδικά μετά το φιάσκο με τη στήριξη του στρατάρχη Χαφτάρ.

Της ελληνικής «αλτ-ράιτ» της φταίνε οι τρίχες Την απέχθειά της για όσες γυναίκες τολμάνε να κυκλοφορούν ή να φωτογραφίζονται με κυτταρίτιδα, ραγάδες και… αξύριστα πόδια εξέφρασε σε

βίντεο-ανάρτηση η υποψήφια βουλευτής της ΝΔ και «ινφλουένσερ» Αφροδίτη Λατινοπούλου. Στη συνέχεια του φασιστικής αντίληψης βίντεο, η φιλόδοξη πολιτεύτρια εκφράζει τον αποτροπιασμό της και για τους σύγχρονους άντρες που είναι «κουνιστοί». Στο στιλιζαρισμένο παραλήρημά της η Λατινοπούλου εμφανίζεται να φωνάζει ότι έτσι «καταστρέφεται η κοσμοθεωρία μας, η κοινωνία μας, όλα όσα έχουμε μάθει». Το κήρυγμα μίσους της 30χρονης επίδοξης πολιτικού είναι κλεμμένο concept, αντιγραφή από αντίστοιχα βίντεο της αμερικανικής «εναλλακτικής Δεξιάς» (alt-right) στα οποία ακροδεξιές youtuber εμφανίζονται ως υπερασπίστριες της «παραδοσιακής οικογένειας» και «θηλυκότητας», απέναντι σε όσους θέλουν να «αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας».

Όχι στις ηλεκτρονικές κάλπες Πατούλη

ΠΡΩΤΑΣΥ* Μόνο οργή μας προκάλεσε η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής Γ. Πατούλη για διενέργεια εκλογών ανάδειξης αιρετών εκπροσώπων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, με ηλεκτρονική ψηφοφορία στις 15/6/2021, ενώ ο Σύλλογός μας ζητούσε να πραγματοποιηθούν στις 30/6/2021 με φυσική παρουσία, ομόφωνο αίτημα Ομοσπονδίας και ΑΔΕΔΥ, λήψη υγειονομικών μέτρων και τοποθέτηση πολλών καλπών. Πώς συνάδει η αιτιολόγησή του ότι «η επιδημιολογική κατάσταση στην Περιφέρεια Αττικής είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη», με την πρόθεσή του να την καταστήσει πλέον δημοφιλή ταξιδιωτικό προορισμό; Δεν τα κατάφερε; Ενδιαφέρεται μόνο για τη «διασφάλιση της δημόσια υγείας των εργαζομένων στην

μένου, καταστρατηγεί την ελευθερία του πολίτη, την οποία δεν χάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι! Μετά τον σάλο, η νομική σύμβουλος του κράτους στο υπουργείο Μετανάστευσης, Ε. Πασαμιχάλη, αναίρεσε τη γνωμάτευση χωρίς να προχωρήσει στην ανάκλησή της.

ζητώ τον λόγο Περιφέρεια»; Όχι των υπολοίπων κατοίκων; Αλλιώς, γιατί εγκρίνει τη διενέργεια εκδηλώσεων και προσφέρει παρακολούθηση με ελεύθερη είσοδο; Ενώ ο τουρισμός έχει ανοίξει, οι εργαζόμενοι διενεργούν self test και θα έχουν εμβολιαστεί, θέλει να πείσει ότι ένα μήνα μετά δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν εκλογές με φυσική παρουσία; Πέρα από επιφυλάξεις για τα ηλεκτρονικά εκλογικά συστήματα, την αμφί-

βολη δυνατότητα επαλήθευσης από εφορευτικές επιτροπές με μη γνώστες πληροφορικής, ότι τα δεδομένα τηρούνται σε ΑΕ, ότι μπορεί κάποιος να αλλάξει την ψήφο του, ακράδαντο επιχείρημα για τη μη διενέργεια ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι ότι κάποιοι συνάδελφοι λόγω καθηκόντων δεν διαθέτουν υπηρεσιακό μέιλ και αν αποκτήσουν δεν γνωρίζουν τον χειρισμό του. Πώς εξασφαλίζεται λοιπόν η καθολική, μυστική ψηφοφορία; Για όσους αδυνατούν να προσέλθουν στην κάλπη για λόγους υγείας, προβλέπεται συμπληρωματική επιστολική ψήφος. Γιατί, λοιπόν, ο Γ. Πατούλης φοβάται αυτές τις δια ζώσης εκλογές, όταν στα πέντε μέλη μόνο δύο προέρχονται από αυτές; Ποιες σκοπιμότητες σηματοδοτεί

αυτή η επιμονή; Μήπως μέσω της παράταξης που τον ευλογεί υποστηρίζοντας την ηλεκτρονική ψηφοφορία και δεδομένης της παραίτησης των υπολοίπων, αποσκοπεί στην πλήρη άλωσή του; Ή μήπως σπεύδει να υποστηρίξει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, κραδαίνοντας τα τρόπαια; Δεν λέμε «όχι» στην ψηφοφορία. Λέμε «όχι» και απέχουμε από την ψηφοφορία με αυτή τη διαδικασία. Απαιτούμε εκλογές με φυσική παρουσία και υγειονομικά μέτρα. Απαιτούμε επιτέλους να μας ακούσει. *Το κείμενο γράφτηκε συλλογικά για το Πριν από την Πρωτοβουλία Αριστερών Συνδικαλιστών (ΠΡΩΤΑΣΥ) του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής

Πολιτική

Οργανωμένο έγκλημα

Γιώργος Μουρμούρης

Τ

ο Suburra (στα ελληνικά αποδίδεται ως Υπόγεια Πόλη) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς σειρές του Netflix, στηριζόμενη στο ομώνυμο βιβλίο των Κάρλο Μπονίνι και Τζιανκάρλο Κατάλντο (εκδόσεις Εστία). Συνδυάζοντας πραγματικά γεγονότα και στοιχεία μυθοπλασίας, σε τέσσερις κύκλους εξιστορεί τον πόλεμο στο εσωτερικό της μαφίας της Ρώμης, με αφορμή ένα μεγάλο έργο ανάπλασης στο παραλιακό μέτωπο της ιταλικής πρωτεύουσας. Ο πόλεμος κλιμακώνεται μετά την εκτέλεση του «Σαμουράι», ανθρώπου-κλειδί που κρατούσε τις ισορροπίες στον υπόκοσμο της Ρώμης, και καταλήγει στην «ημέρα της αποκάλυψης», μια ανοιχτή σύγκρουση με δεκάδες νεκρούς. Στην Ελλάδα, ένας αντίστοιχου επιπέδου πόλεμος μαίνεται τα τελευταία χρόνια στο εσωτερικό του υπόκοσμου με απειλές, συμβόλαια θανάτου και εκτελέσεις με φόντο επιχειρήσεις παροχής «προστασίας», εμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκός, λαθραίων τσιγάρων, όπλων αλλά και επέκταση σε νόμιμες δραστηριότητες — και φυσικά τζίρους εκατομμυρίων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που επικαλούνται έρευνα της ΕΥΠ την περίοδο 2015-2017, το πολυπλόκαμο δίκτυο της ελληνικής μαφίας περιλαμβάνει αστυνομικούς, δικαστικούς, πολιτικούς και δημοσιογράφους, ενώ το πεδίο δραστηριοποίησης ξεκινά από την παροχή προστασίας σε οίκους ανοχής και παράνομα καζίνο και φτάνει μέχρι επενδύσεις «ξεπλύματος» των κερδών ακόμα και σε… φωτοβολταϊκά πάρκα. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του «μαύρου» και του «λευκού» (ου μην και «πράσινου») καπιταλισμού δεν είναι τόσο αδιαπέραστες όσο μπορεί να φαίνονται: «Καθωσπρέπει» επιχειρηματίες φέρονται να διαπλέκονται με ανθρώπους του υποκόσμου, ενώ, από την άλλη, η μαφία διαχειρίζεται τις υποθέσεις της με επαγγελματισμό που θυμίζει μεγάλη επιχείρηση. Όπως και είναι, άλλωστε: Σχετικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τζίρο 1 εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, εκ των οποίων 150.000 ευρώ κατευθύνονταν για «λάδωμα» αστυνομικών και 100.000 για τον έλεγχο πόστων-κλειδιών στην αστυνομία. Σε έναν μόνο από τους τομείς δραστηριοποίησης, αυτόν της παροχής προστασίας, το «μηνιάτικο» ανέρχεται σε 1.000 ευρώ για τους οίκους ανοχής, 1.500 για τα στούντιο και 7.000 για κάθε παράνομο καζίνο. Η έρευνα της ΕΥΠ και η δικαστική διερεύνηση που ακολούθησε, η οποία ωστόσο έκτοτε «σέρνεται», φέρεται να προκάλεσε αστάθεια και ανασφάλεια στο εσωτερικό της μαφίας, πυροδοτώντας έναν μεγάλο κύκλο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με 22 δολοφονίες και 6 απόπειρες από το 2017 έως σήμερα. Τους τελευταίους πέντε μήνες έχουν δολοφονηθεί πέντε άνθρωποι, τις περισσότερες φορές μέρα μεσημέρι σε

7

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Πανεπιστημιακή αστυνομία

Προσλήψεις για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις

Βρώμικη όψη της κερδοφορίας οι «παράνομες δραστηριότητες»

Αμφίσημα μηνύματα στέλνει η κυβέρνηση στο θέμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, θέλοντας να θολώσει τα νερά. Λίγα 24ωρα μετά τα δημοσιεύματα στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες Τα Νέα και Καθημερινή, σύμφωνα με τα οποία η κυβέρνηση αποφάσισε την αναβολή του μέτρου με στόχο να αποφύγει νέα έκρηξη αντιδράσεων του φοιτητικού κινήματος, η κυβέρνηση προσπάθησε «να διασκεδάσει» τις εντυπώσεις περί άτακτης υποχώρησης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε μεγαλόστομα στο υπουργικό συμβούλιο τη δημοσίευση της προκήρυξης για τις θέσεις των «Ομάδων Προστασίας των Πανεπιστημίων». Βέβαια, διευκρίνισε ότι η δημιουργία τους θα είναι πάντα σε συνεννόηση με τις διοικήσεις των ΑΕΙ, πετώντας στις πρυτανικές αρχές το μπαλάκι για την εφαρμογή του μέτρου. Επιπλέον, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει, όπως όλα δείχνουν, να

▸ Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ «μαύρου» και «λευκού» καπιταλισμού δεν είναι όσο αδιαπέραστες φαίνονται πολυσύχναστα σημεία, μπροστά στα έκπληκτα μάτια περαστικών. Μέσα σε 24 ώρες, την Κυριακή 30 και τη Δευτέρα 31 Μαΐου, δύο άνθρωποι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Τα ξημερώματα της 1ης Ιουνίου άγνωστοι «γάζωσαν» διαμέρισμα στον Άλιμο. Τις ίδιες ώρες, δημοσιευόταν η προκήρυξη για την πρόσληψη 400 αστυνομικών για τη στελέχωση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας… Από πλευράς κυβέρνησης, η «αντιμετώπιση» του οργανωμένου εγκλήματος περιορίζεται σε διαρροές για τις… «πρωτοβουλίες» του αρμόδιου υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο οποίος σκοπεύει να «μεταβεί στην Ιταλία» για απόκτηση «τεχνογνωσίας» από τις εκεί υπηρεσίες. Και αυτή είναι η «αθώα» εκδοχή: Η κυβερνητική εκπρόσωπος, Αριστοτελία Πελώνη, έφτασε στο σημείο να συνδέσει την έξαρση των δολοφονιών με την… άρση του lockdown! Παρά τα κυβερνητικά φληναφήματα, είναι οφθαλμοφανές στον καθένα ότι ακριβώς την περίοδο που η ΕΛΑΣ ενισχύεται διαρκώς με

προσωπικό, ίδρυση νέων σωμάτων καταστολής, αγορές οχημάτων και πανάκριβου εξοπλισμού με στόχο το κίνημα, οι σφαίρες «βουίζουν» μέρα μεσημέρι. Μοιάζει με τρανταχτή αντίθεση, ωστόσο υπάρχει συσχέτιση: Όσο περισσότερο αποχαλινώνεται το βαθύ κράτος –εν προκειμένω η αστυνομία, όσο περισσότερο διαφεύγει από οποιονδήποτε έλεγχο, όσο περισσότερο η σήψη και η διαφθορά στους κόλπους της ΕΛΑΣ καλύπτονται από τη φλυαρία για το «κοινωνικό έργο» που επιτελεί η αστυνομία, τόσο περισσότερο στελέχη της –από «χοντρά» δικτυωμένους αξιωματικούς μέχρι απλούς αστυνομικούς που ψάχνουν «εξτραδάκια» στο μισθό τους– αισθάνονται την ασφάλεια και την αυτοπεποίθηση να έρθουν σε επαφή με τον υπόκοσμο για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στον ενδοϋπηρεσιακό ή δι-υπηρεσιακό ανταγωνισμό. Πόσο μάλλον, όταν η μαφία δεν αποτελεί μια περιθωριακή δραστηριότητα αλλά την άλλη όψη του «καλογυαλισμένου» καπιταλισμού.

εγκαταστήσει κανονικά τα συστήματα επιτήρησης στις σχολές. Όπως διαβάζουμε, ακόμα, στην προκήρυξη δίνονται επιπλέον μόρια σε ΕΠΟΠ και στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων. Με άλλα λόγια, η αστυνομία θέλει να βάλει πρώην στρατιωτικούς να φυλάνε τα ιδρύματα και να συγκρούονται με τους φοιτητές! Πάντως, όπως και το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, έτσι και η εφαρμογή της «πανεπιστημιακής αστυνομίας» φαίνεται να μένει στα χαρτιά, τουλάχιστον για την ώρα. Παρά τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις ότι το 70% των πολιτών συμφωνεί με το μέτρο, η εκστρατεία διώξεων και συκοφάντησης εναντίον των φοιτητών έπεσε στο κενό. Το κίνημα, που παραμένει σε επιφυλακή για να προλάβει κάθε άσχημη εξέλιξη, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι οι μαζικοί αγώνες μπορούν να πετυχαίνουν νίκες.

8

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος: Κινητοποίηση το Σάββατο στο Σύνταγμα

ΚΑΛΕΣΜΑ για συμμετοχή στη συγκέντρωση και πορεία που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5/6 στις 6 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, απευθύνει η Πρωτοβουλία σωματείων, συλλογικοτήτων, αγωνιστ(ρι)ών Αττικής ενάντια στο θάψιμο και την καύση απορριμμάτων. «Η πανδημία απέδειξε ότι η εγκληματική λεηλασία των δασών, η καταστροφή των οικοσυστημάτων, η εξάπλωση της βιομηχανικής κτηνοτροφίας, η έλλειψη σεβασμού στη φύση και η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευσή της υποσκάπτουν και την ίδια την ύπαρξη της ζωής. Όλες οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική που ασκούν, η οποία θυσιάζει φύση και ζωή στον βωμό των οικονομικών συμφερόντων. Ας πούμε φτάνει ως εδώ. Ας κάνουμε την ανησυχία μας κινητήρια δύναμη. Ας αγωνιστούμε ενάντια στης φύσης τη λεηλασία», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν και σε άλλες πόλεις.

Κέρκυρα: Απήργησαν την Πέμπτη ξενοδοχοϋπάλληλοι και εργαζόμενοι στην πορθμειακή γραμμή

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ της 24ωρης απεργίας που είχαν αποφασίσει για την Πέμπτη προχώρησαν κανονικά οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Κέρκυρας, οι οποίοι και έκαναν μαζική συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο. Σε ανακοίνωσή τους, αφού τόνισαν πως «η ΓΣΕΕ λειτουργώντας υπονομευτικά στο εργατικό κίνημα πήρε απόφαση για 10 Ιούνη και όχι για 3 που είχαν αποφασίσει τα συνδικάτα», διαμήνυσαν ότι το συνδικάτο «θα απεργήσει τόσο στις 3 όσο και στις 10 Ιούνη για την απόσυρση του νομοσχεδίου». Οι εργαζόμενοι απαίτησαν επιπλέον εφαρμογή της ΣΣΕ ξενοδοχοϋπαλλήλων και κήρυξή της ως υποχρεωτικής, καθώς και υπογραφή τοπικής κλαδικής ΣΣΕ και επιχειρησιακής στον όμιλο «Meeting Point». Να σημειωθεί ότι ανάλογη στάση κράτησαν και οι εργαζόμενοι στην πορθμειακή γραμμή ΗγουμενίτσαςΚέρκυρας-Παξών, μετά από απόφαση του σωματείου.

MyServices: Απόλυση εργαζομένου επειδή δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ απόλυση αλλά και συνθήκες κάτεργου στην εργολαβική εταιρεία φύλαξης MyServices καταγγέλλει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου και Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ). Όπως αναφέρει ο Σύλλογος, ο εργαζόμενος απολύθηκε από τη φύλαξη του ΕΚΠΑ επειδή «δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς της MyServices». «Όταν προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, αποδείχθηκε ότι δεν πληρωνόταν άδειες, επιδόματα και υπερωρίες. Οι άδειες, όταν δίνονταν, είχαν τη μορφή αδειών άνευ αποδοχών [...]. Το ΣΕΠΕ συνέταξε φάκελο για τον εισαγγελέα», αναφέρει ο ΣΥΒΧΨΑ, τονίζοντας ότι η διοίκηση του ΕΚΠΑ είναι ενήμερη για τις πρακτικές της εταιρείας.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΡΑΚΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την Πέμπτη 10/6 στις 8 μ.μ. στον εξωτερικό χώρο της Θεολογικής Σχολής θα γίνει η παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Βασίλη Τσιράκη Ξερολιθιά (εκδόσεις Τόπος). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Αν. Γρηγοριάδου (φιλόλογος), Θ. Κοροβίνης (συγγραφέας) και Τ. Φίλης (συγγραφέας). Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Απ. Λυκεσάς. Θα παρουσιαστούν αποσπάσματα του βιβλίου με τη μορφή θεατρικού αναλογίου από τη θεατρική ομάδα «Διθύραμβος εξ αμάξης».

ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ νΚΑ ΚΡΗΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

Στη διοργάνωση τριών εκδηλώσεων σε Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο για την εκπαίδευση προχωρά η νΚΑ Κρήτης. Η αρχή έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 4/6 στα Χανιά, στην αυλή της Λέσχης των Αναιρέσεων, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση «Η εκπαίδευση στην υπηρεσία του κεφαλαίου και η μάχη για μία απελευθερωτική παιδεία», με ομιλητές τους Φ. Φούντα και Β. Λιόντο. Λεπτομέρειες για τις επόμενες δυο εκδηλώσεις σε Ρέθυμνο (11/6) και Ηράκλειο (18/6) θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΤΣΕ

Την Κυριακή 13/6 και τη Δευτέρα 14/6 στις 9 μ.μ. στο Σπίτι του Ηθοποιού (Παναθηναίων 5 και Αλκαμένους 175, ΗΣΑΠ Αγίου Νικολάου) θα παρουσιαστεί ο θεατρικός μονόλογος El Che του Βασίλη Κυριάκου. Θα υπάρχει ελεύθερη συνεισφορά για τη μετάφραση του έργου στα ισπανικά.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗ ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΚΥΨΕΛΗΣ

Το τριήμερο Παρασκευή 4/6-Κυριακή 6/6 στην Δημοτική Αγορά της Κυψέλης διοργανώνεται από τις εκδόσεις red n' noir το Books n’ beer kypseli fest, με τη συμμετοχή 27 εκδοτικών οίκων, 17 βιβλιοπαρουσιάσεις, πλήθος εκδηλώσεων, εκατοντάδες τίτλους βιβλίων και… άγνωστο αριθμό βαρελιών μπύρας.

Πριν: Καμπάνια νέων συνδρομών Ξεκίνησε η καμπάνια ανανέωσης και δημιουργίας νέων συνδρομών του Πριν για το δεύτερο εξάμηνο του 2021. Οι συνδρομές δίμηνης διάρκειας κοστίζουν 12 ευρώ, οι εξάμηνες 50 και οι ετήσιες 100. Οι τρόποι πληρωμής παραμένουν οι εξής: είτε μέσω κάποιου συντρόφου της Συντακτικής Επιτροπής ή φίλου της εφημερίδας, είτε απευθείας με κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του Πριν Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) και απαραίτητη αποστολή μέιλ στο prin@otenet.gr.

Vodafone: Εφαρμογή νομοσχεδίου Χατζηδάκη Εικόνα από το εφιαλτικό εργασιακό μέλλον που ετοιμάζουν ΜητσοτάκηςΧατζηδάκης αποτελούν οι ατομικές συμβάσεις τις οποίες υποχρεώθηκαν να υπογράψουν εργαζόμενοι της Vodafone. Σύμφωνα με το Σωματείο, προβλέπεται χρόνος εργασίας 9 π.μ.-6 μ.μ., δηλαδή εννιά ώρες εργασίας, περιλαμβανομένου διαλείμματος μίας ώρας. Μέχρι το Νοέμβριο του 2018 ο ημερήσιος χρόνος εργασίας ήταν οχτώ ώρες για όλους, συμπεριλαμβανομένου ημίωρου διαλείμματος. Πρόκειται για εφαρμογή του νομοσχεδίου Χατζηδάκη που προβλέπει ότι ο χρόνος διαλείμματος δεν είναι εργάσιμος.

Η 5η Ιουνίου έχει ανακηρυχθεί Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, δίνοντας ευκαιρία σε κυβερνήσεις, πολυεθνικές και ΜΚΟ να διαφημίσουν το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον και να «ξεπλύνουν» τα οικολογικά τους εγκλήματα στο λεγόμενο «green washing», το πράσινο πλυντήριο. Η φύση δεν χρειάζεται μια μέρα, αλλά αγώνες για μια αιωνιότητα και μια μέρα κόντρα στον αδηφάγο καπιταλισμό και το κέρδος.

Αφιέρωμα

9

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Περιβάλλον

Υπόθεση των λαών

Κυβέρνηση: «Ωραίο μου (πράσινο) πλυντήριο»

Η

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος θα συνοδευτεί και φέτος από έναν καταιγισμό υποκριτικών δηλώσεων ανησυχίας για τις διαστάσεις της κλιματικής αλλαγής,επιμονής στις ανθρωπογενείς αιτίες του προβλήματος, για να κρυφτεί η συστημική του διάσταση, και δημαγωγίας για τις «πράσινες πολιτικές» της ΕΕ και του κεφαλαίου, που θα δώσουν –υποτίθεται– τη λύση στα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης, αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής κρίσης που διαρκώς οξύνεται. Μεγαλοστομίες και ευχολόγια για να αποκρύψουν πως βασικός άξονας της πολιτικής τους είναι το επιχειρηματικό κέρδος. Ιδεολογήματα περί «κυκλικής οικονομίας» και «αειφορίας» που συσκοτίζουν την εγγενή ανορθολογικότητα του συστήματος και τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά αδιέξοδα που προκαλούνται από τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης. Στον διαγκωνισμό αυτό παίρνει κάθε

φορά μέρος –παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις του– το σύνολο των αστικών δυνάμεων και τα κόμματα που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ), τα διάφορα ιδρύματα και think tank του κεφαλαίου, ΜΚΟ και οργανισμοί που καθόλου δεν νοιάζονται για την προστασία του περιβάλλοντος, παρά μόνο για την ανάταξη της κερδοφορίας. Κεντρικό ρόλο σε αυτό το σκηνικό επιχειρεί να διαδραματίσει η κυβέρνηση της ΝΔ και προσωπικά ο Κ. Μητσοτάκης. Δεν είναι λίγες οι κατά καιρούς αναφορές του στον κλιματικό νόμο που θα φέρει το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση και στην πρόθεσή του για απολιγνιτοποίηση της χώρας τα επόμενα χρόνια. «Ανοίγουμε την πύλη για ένα πιο πράσινο κόσμο, χωρίς τη χρήση συμβατικών καυσίμων», δήλωσε από την Αστυπάλαια την Τετάρτη, υιοθετώντας φιλοπεριβαλλοντική ρητορεία για να κρύψει τη βαθιά ταξική και καταστροφική για το περιβάλλον και την υγεία του λαού πολιτική του.

Η κυβερνητική πολιτική και το «Πράσινο Συμβόλαιο» της ΕΕ υπόσχονται σταδιακή μείωση των εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου» (κυρίως διοξειδίου του άνθρακα) με στόχο να γίνει η ΕΕ η πρώτη «κλιματικά ουδέτερη» περιοχή του πλανήτη ως το 2050, ενώ στην πραγματικότητα χρηματοδοτούν –και μάλιστα αδρά– για «πράσινες επενδύσεις» τους υπαίτιους για την περιβαλλοντική καταστροφή, δηλαδή τις πολυεθνικές της ενέργειας (ιδιωτική ηλεκτροπαραγωγή, εξορύξεις, ανεμογεννήτριες, υποδομές μεταφορών). Καταστρέφουν δάση και μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα στα βουνά για να εγκαταστήσουν θηριώδη βιομηχανικά αιολικά πάρκα. Επιβαρύνουν τον λαό με το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα και τους «πράσινους» φόρους, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν της ενεργειακή εξάρτηση και τη σπατάλη ενέργειας από την αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής. Η ουσία της πολιτικής της ΝΔ αναδεικνύεται με μια σειρά από νόμους που έχει

Κώστας Παπαγεωργίου

φέρει το τελευταίο διάστημα, οι οποίοι για χάρη των «επενδύσεων» καταργούν κάθε έννοια περιβαλλοντικής προστασίας. Εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση ψήφισε το αντιπεριβαλλοντικό τερατούργημα Χατζηδάκη που ουσιαστικά προωθεί διαδικασίες αυτόματης αδειοδότησης, χωρίς καν τους στοιχειώδεις ελέγχους. Δίνεται άδεια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων σε προστατευόμενες περιοχές, αφαιρώντας μάλιστα από την τοπική διοίκηση τον ελεγκτικό της ρόλο, υπονομεύοντας ακόμα και την ασφάλεια των έργων. Με νέο νόμο προχωρεί στη μετατροπή ολόκληρων περιοχών Natura σε χώρους ανάπτυξης Βιομηχανικών ΑΠΕ. Ενώ, στη διαχείριση των απορριμμάτων προωθεί την καρκινογόνο καύση σκουπιδιών στη βιομηχανία. Με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» στηρίζει την ασυδοσία του κεφαλαίου, ενταφιάζοντας τη λογική της ανακύκλωσης του οργανικού κλάσματος των αποβλήτων, παρά τις φιλοπεριβαλλοντικές κορόνες.

10

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα

Το κεφάλαιο βάζει «φωτιά» στον πλανήτη Το 2020 ήταν η πιο θερμή χρονιά στον πλανήτη, μαζί με το 2016. Η διαφορά είναι πως το 2020 υπήρξε επίδραση του ψυχρού φαινομένου La Nina, ενώ το 2016 είχε εμφανιστεί το θερμό El Nino. Με βάση αυτό, θα περίμενε κανείς να είναι δροσερότερο το 2020· αλλά δεν ήταν. Το 2020, παρότι έπεσαν σημαντικά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου λόγω πανδημίας, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ, ξεπερνώντας και τα επίπεδα του Πλειόκαινου, πριν από τέσσερα εκατομμύρια χρόνια (Climpact). «Ο ρυθμός αύξησης των θερμοκηπικών αερίων είναι ραγδαίος τα τελευταία 60 χρόνια. Του CO2 είναι 100 φορές πιο ταχύς απ’ ότι στην τελευταία περίοδο αύξησης, λόγω φυσικών διεργασιών, πριν από 10.000 χρόνια προς το τέλος της πιο πρόσφατης εποχής των παγετώνων» (Μ. Πλειώνης). Το 2020 προκλήθηκαν οι μεγαλύτερες πυρκαγιές που έχουν ποτέ καταγραφεί σε Καλιφόρνια, Κολοράντο, ανατολική Αυστραλία κ.α. Στη Σιβηρία η θερμοκρασία έφτασε τους 38 βαθμούς Κελσίου. Η τήξη των πάγων έχει δραματικά αποτελέσματα στην κλιματική ισορροπία και ανατροφοδοτεί την κλιματική αλλαγή. «Ακραία καιρικά φαινόμενα» προκάλεσαν διεθνώς ζημιές άνω των 210 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αύξηση 26% σε σχέση με το 2019. Η κλιματική αλλαγή δεν εξελίσσεται μακριά μας. Στην Αθήνα η δεκαετία 2011-2020 ήταν η θερμότερη όλων των εποχών, ήδη κατά 1,5 βαθμούς θερμότερη σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία της περιόδου 1860-1900! Τα έξι θερμότερα έτη των τελευταίων 160 χρόνων στην Αθήνα σημειώθηκαν μεταξύ 2011-2020 (Αστεροσκοπείο). Στη Μεσόγειο τα ύδατα θερμαίνονται τα τελευταία 25 χρόνια με ετήσιο ρυθμό 0,037 έναντι 0,014 βαθμών του παγκόσμιου ωκεανού (Copernicus). Η κλιματική αλλαγή δεν είναι κάτι που αφορά το μέλλον, είναι ήδη εδώ. Ζούμε εντός της, ζούμε τις συνέπειές της. Έχει ήδη αναπτυχθεί σε κλιματική κρίση.

Κυβερνήσεις και κεφάλαιο βλέπουν την κλιματική κρίση ως ευκαιρία για να περάσουν αντιδραστικές αστικές αναδιαρθρώσεις και να ρίξουν τα βάρη σε εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα. Θέλουν να σώσουν τον ένοχο καπιταλισμό και όχι το κλίμα, γι’ αυτό προτάσσουν την προσαρμογή και όχι την αποτροπή της κλιματικής απορρύθμισης. Ο βάρβαρος καπιταλισμός του 21ου αιώνα μασκαρεύεται ως «πράσινος» και «ψηφιακός».

Αντιδραστική «πράσινη» αναδιάρθρωση

Κλιματική κρίση και ταξική πάλη Γιάννης Ελαφρός

Ο

ι κυβερνήσεις, ο ΟΗΕ, η Διακυβερνητική Επιτροπή των επιστημόνων (IPCC), οι περισσότερες ΜΚΟ χαρακτηρίζουν «ανθρωπογενή» την υπό εξέλιξη ταχύτατη κλιματική αλλαγή των δύο τελευταίων αιώνων για να δείξουν πως δεν έχει φυσικά αίτια. Με τον όρο αυτό όμως μεταφέρουν συλλήβδην σε όλη την ανθρωπότητα την ευθύνη και κρύβουν τον πραγματικό υπαίτιο: τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής. Και μόνο το γεγονός πως η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται μαζί με την ανάπτυξη του καπιταλισμού είναι αποκαλυπτικό. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα: Μόλις 100 εταιρείες, κυρίως οι ιδιωτικές και κρατικές πολυεθνικές ενέρ-

γειας, θεωρούνται υπεύθυνες για το 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) από το 1988 μέχρι τις ημέρες μας. Όπως έδειξε και η περίοδος της πανδημίας δεν έχουμε απλώς μια κλιματική κρίση, αλλά μια συνολική περιβαλλοντική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού, όπου η διαταραχή του κλίματος είναι μια πολύ βασική και κρίσιμη πτυχή της. Έχει σημασία αυτή η υπογράμμιση γιατί οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο κατακερματίζουν την ολότητα του θέματος, επιδιώκοντας να βγάλουν κέρδη από τη μερική δήθεν αντιμετώπιση μίας πλευράς. Καρφώνουν τεράστιες ανεμογεννήτριες και όλα τα βαριά συνοδευτικά έργα σε παρθένες περιοχές, χωρίς να ενδιαφέρονται για τα δάση και τη βιοποικιλότητα. Κι όμως, τα τελευταία 100 χρόνια 400 είδη σπονδυλωτών ζώων οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση, κάτι που θα απαιτούσε στη ροή

της εξέλιξης των ειδών έως και 10.000 χρόνια. Δεν πρόκειται για μια φυσιολογική εξέλιξη. Είναι το κυρίαρχο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός, που διαμορφώνει αυτή την τρομερή κατάσταση. Η εγγενής του τάση για κερδοφορία με κάθε τρόπο, για διευρυμένο κύκλο αναπαραγωγής του κεφαλαίου υποσκάπτοντας την αναπαραγωγή της φύσης και του πλανήτη, για κυριαρχία της ανταλλακτικής αξίας της εμπορευματικής παραγωγής σε βάρος της αξίας χρήσης και ο ανορθολογικός «άναρχος» τρόπος με τον οποίο ο κάθε καπιταλιστής ή το κάθε αστικό κράτος επιχειρεί να ληστέψει τη φύση σε βάρος κοινωνιών και ανταγωνιστών, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην περιβαλλοντική ισορροπία, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού που το μετατρέπουν στη μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον και το κλίμα.

Το διεθνές κεφάλαιο και ειδικά οι μεγάλες πολυεθνικές έβγαλαν και συνεχίζουν να βγάζουν τεράστια κέρδη από τις βρόμικες πολιτικές και παραγωγικές-καταναλωτικές πρακτικές: Ρυπογόνα καύσιμα, απίστευτοι όγκοι σκουπιδιών, τοξική-χημική ρύπανση, ελάχιστος χρόνος ζωής των προϊόντων, βιομηχανικήανθυγιεινή και ρυπογόνα διατροφή κλπ. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν εύκολα βασικές μεθόδους ληστρικής κερδοφορίας. Η αναπτυσσόμενη κλιματική αστάθεια και η εν γένει περιβαλλοντική κρίση όμως υποχρεώνει την αστική τάξη και τα αστικά κράτη σε σοβαρές αναπροσαρμογές, όχι φυσικά από ενδιαφέρον για το περιβάλλον και τις κοινωνίες, αλλά από την απειλή υπόσκαψης κερδών και κυριαρχίας. Ακόμα και τώρα όμως κινούνται με πολύ ιδιοτελείς ταξικές επιδιώξεις. Ας δούμε ορισμένες πλευρές:

Αφιέρωμα Πρώτο και συνολικά, επιχειρούν να διασώσουν τον καπιταλισμό και όχι το κλίμα. Γι’ αυτό έχουν ήδη αρχίσει να ιεραρχούν την ανάγκη προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και όχι την ανάσχεση-αποτροπή της, όπως ήταν ο στόχος μέχρι τώρα. Ο βάρβαρος καπιταλισμός του 21ου αιώνα μασκαρεύεται ως «πράσινος» και «ψηφιακός». Δεύτερο, χρησιμοποιούν την κλιματική αλλαγή και την αυξανόμενη ευαισθησία του κόσμου και ειδικά των νέων γι’ αυτή, ως εργαλείο αντιδραστικών αλλαγών για μια συνολική αναδιάρθρωση του καπιταλισμού υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων. Παράδειγμα: η δήθεν ευαισθησία για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου οδηγεί στη γοργή ιδιωτικοποίηση της ενέργειας στην Ελλάδα. Με βάση τις οδηγίες της ΕΕ για «απελευθέρωση της ενέργειας», αρχικά απαγόρευσαν στη δεκαετία του '90 στη ΔΕΗ να αναπτύξει ανανεώσιμες πηγές, μετατρέποντας τις ΑΠΕ στην πιο εξασφαλισμένη μπίζνα για σπεκουλαδόρους, με εγγυημένες τιμές και τσάμπα δημόσιο χρήμα. Γι’ αυτό από τον περασμένο Δεκέμβριο έχουν κατατεθεί αιτήσεις για νέα έργα ΑΠΕ συνολικής ισχύος 54 GW, όταν οι εθνικοί στόχοι (ΕΣΕΚ) απαιτούν νέα ισχύ 9 GW μέχρι το 2030… Μετά ακολούθησε η μαζική ανάπτυξη ιδιωτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής μέσω φυσικού αερίου (που είναι επίσης υδρογονάνθρακας κι εκπέμπει ΑτΘ, ιδίως μεθάνιο, αν και μικρότερες συνολικά ποσότητες από άλλες μορφές), αξιοποιώντας και την πορεία «απολιγνιτοποίησης». Το αποτέλεσμα είναι η κυριαρχία των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών στον κλά-

δο και της κερδοσκοπικής λογικής συνολικά, κάτι που ήδη φαίνεται στα τιμολόγια του ρεύματος και θα φανεί ακόμα περισσότερο. Τρίτο, βασική πλευρά αποτελεί η παραπέρα ανάπτυξη της εμπορευματικής παραγωγής μέσω της κατανάλωσης δήθεν «πράσινων προϊόντων». Η «λύση» είναι πάντα να κινηθεί η καπιταλιστική αγορά. Με

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ζικής μεταφοράς, ποδήλατο ή άλλα μέσα μικρής όχλησης και περπάτημα, ανά τακτά χρονικά διαστήματα προωθείται η αλλαγή του στόλου των ΙΧ αυτοκινήτων, με βαριές συνέπειες για το περιβάλλον. Πριν μερικά χρόνια προωθούνταν τα ντιζελοκίνητα, τα οποία δήθεν είχαν νέα συστήματα και ελάχιστους ρύπους και εκπομπές ΑτΘ. Μετά από μερικά

Βασική πλευρά της αστικής στρατηγικής αποτελεί η περαιτέρω ανάπτυξη της εμπορευματικής παραγωγής μέσω κατανάλωσης δήθεν «πράσινων προϊόντων»

τη λογική αυτή ακόμα και τα αέρια του θερμοκηπίου μετατράπηκαν σε εμπόρευμα, όπου αγοράζονται δικαιώματα εκπομπών, φτιάχτηκε και σχετικό χρηματιστήριο! Η εποχή που θα μας πουλάν και τον αέρα που αναπνέουμε δεν είναι μακριά, εάν τους αφήσουμε. Η αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένα παράδειγμα. Αντί για βιώσιμες πόλεις και ενίσχυση των μετακινήσεων με ποιοτικά, δημόσια, δωρεάν μέσα μα-

χρόνια έσκασε το σκάνδαλο της Volkswagen: Η εταιρεία είχε εγκαταστήσει παράνομο λογισμικό με το οποίο άλλαζε τα επίπεδα εκπομπών κατά τους ελέγχους. Τα νέα οχήματα ήταν πολύ ρυπογόνα. Η Volkswagen βουτούσε την Τετάρτη στα πανέμορφα νερά της Αστυπάλαιας, συνοδεία του Κ. Μητσοτάκη, υποσχόμενη «πράσινο νησί» για να ξεπλύνει τη βρόμα της ντιζελοαπάτης. Σήμερα το σύστημα σπρώ-

χνει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Και πάλι κανείς δεν μιλάει για το κόστος των σπάνιων υλικών που απαιτούν οι μπαταρίες και τα συστήματα των ηλεκτρικών ΙΧ (το λίθιο που βγάζουν μικρά παιδιά στην Αφρική σε άθλιες εξορύξεις έχει ακριβύνει φέτος 91%), για την ενέργεια που σπαταλιέται συνολικά σε αυτό το πρόγραμμα. Τέταρτο, με βάση αυτή τη λογική το σύστημα αρνείται και αντιπαλεύει εκείνες τις απαντήσεις, που ακόμα και τεχνοκρατικά, είναι οι πλέον χρήσιμες περιβαλλοντικά, κοινωνικά λογικές και σχετικά «φτηνές». Έτσι, η λογική της εξοικονόμησης ενέργειας, του περιορισμού και κατάργησης άσκοπων και ρυπογόνων δραστηριοτήτων και προϊόντων δεν ιεραρχείται. Επίσης, το απόλυτο κλιματικό και περιβαλλοντικό υπερόπλο είναι το δέντρο και τα δάση στη στεριά, τα θαλάσσια λιβάδια στους ωκεανούς. Κι όμως αυτά μένουν απροστάτευτα και δεν ανανεώνονται… Πέμπτο, κρίσιμο είναι το ποιος κερδίζει και ποιος πληρώνει για όλα αυτά. Αφενός, οι κυβερνήσεις προωθούν την επιδότηση του κεφαλαίου με τζάμπα δημόσιο χρήμα για να επιτύχουν (δήθεν) την επείγουσα «πράσινη» μετάλλαξη των επιχειρήσεων (καμία πολυεθνική δεν έχει πληρώσει για τη ζημιά που έχει κάνει στον πλανήτη). Αφετέρου, ρίχνουν το βάρος στα φτωχά λαϊκά στρώματα, είτε μέσω των αυξημένων τιμολογίων ρεύματος, είτε μέσω των κρατικών ελλειμμάτων, είτε των πράσινων φόρων στη βενζίνη (μία από τις αφορμές για τα «κίτρινα γιλέκα»), ενώ η ενεργειακή φτώχεια καλά κρατεί (25% των νοικοκυριών στην Ελλάδα).

Αντικαπιταλιστικοί στόχοι πάλης για το κλίμα ▸ ∆ημόσια η ενέργεια και τα κοινά αγαθά, όχι στην εμπορευματοποίηση ΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ απαντήσεις για το κλίμα και το περιβάλλον εστιάζουν ξανά στην ατομική ευθύνη, κυρίως ως καταναλωτής. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθοριστικά όσα μπορεί να κάνει το κάθε άτομο στην καθημερινή του ζωή. Απαιτούνται ριζικές συνολικές αλλαγές στον τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης, που πρέπει να γίνουν υπόθεση πάλης του μαζικού κινήματος. Εάν η βασική αιτία της περιβαλλοντικής κρίσης είναι η καπιταλιστική αγορά και η εμπορευματοποίηση των πάντων, οι στόχοι πάλης πρέπει να κτυπούν καταρχάς εκεί, συγκεντρώνοντας τα πυρά εναντίον της λογικής του κέρδους και υπέρ της απο-εμπορευματοποίησης της ενέργειας, των

κοινωνικών υπηρεσιών/λειτουργιών και της παραγωγής. Καθώς είναι επιτακτική μια πορεία δραστικής μείωσης των ορυκτών καυσίμων, το κρίσιμο ερώτημα για την ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας είναι πάντα το ποιος, πως, για ποιον. Το ίδιο ισχύει και για την αναγκαία εξοικονόμηση ενέργειας, κυρίως στην καπιταλιστική παραγωγή και τις ανεπτυγμένες χώρες, χωρίς υιοθέτηση της λογικής της αποανάπτυξης. Άμεσοι τακτικοί αντικαπιταλιστικοί στόχοι είναι το πέρασμα όλου του τομέα ενέργειας στο δημόσιο, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, συμμετοχή και σχεδιασμό, σε τοπικό και συνολικό επίπεδο, με άμεση

εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα ενέργειας. Στο δημόσιο όλα τα «κοινά αγαθά» μακριά από την αρπαγή του κέρδους (νερό, δάση, θάλασσες, υπέδαφος). Στοπ σε όλες τις εξορύξεις για ενέργεια. Όχι στην πυρηνική ενέργεια. Μεγάλο πρόγραμμα προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων. Αλλαγή του διατροφικού μοντέλου, χωρίς εντατική τοξική γεωργία, μεταλλαγμένα, βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία. Βιώσιμες μεταφορές κυρίως με δημόσια μέσα σταθερής τροχιάς. Μαζικά δημόσια προγράμματα αναβάθμισης της λαϊκής στέγης, δωρεάν για τις φτωχές οικογένειες, για εξοικονόμηση ενέργειας και καταπολέμηση της φτώχειας.

11 Κομμουνιστική απελευθέρωση σε αρμονία με τη φύση Η βαθιά περιβαλλοντική και κλιματική κρίση που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα ο καπιταλισμός θέτει επικαιροποιημένο το δίλημμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ: Καπιταλιστική βαρβαρότητα σε μια κοινωνική και περιβαλλοντική ζούγκλα ή σοσιαλισμός και κομμουνιστική απελευθέρωση; Στις νέες συνθήκες είναι αναγκαίο όχι μόνο να γίνουν αναπόσπαστο τμήμα του εργατικού-λαϊκού κινήματος οι αντικαπιταλιστικοί περιβαλλοντικοί στόχοι, αλλά να μπουν στο DNA του σύγχρονου κομμουνιστικού κινήματος, οργανικά ενταγμένοι στο κομμουνιστικό πρόγραμμα της εποχής μας. Αξιοποιώντας, υπερβαίνοντας και μετατρέποντας σε καθολικούς τους πιο ριζοσπαστικούς και αντικαπιταλιστικούς στόχους και κριτικές θεωρήσεις των περιβαλλοντικών κινημάτων (πέρα από τις λογικές της «πράσινης ανάπτυξης» ή τις διάφορες ρομαντικές προσεγγίσεις επιστροφής σε ένα «καθαρό» παρελθόν), το σύγχρονο κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να συγκροτήσει πρόγραμμα «σωτηρίας» του πλανήτη και της εργαζόμενης πλειονότητας, μέσα από την επαναστατική κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στην πορεία της κομμουνιστικής διεθνιστικής απελευθέρωσης. Σε πλήρη διάκριση με το μοντέλο του «υπαρκτού σοσιαλισμού», που συναγωνιζόμενο τον καπιταλισμό στο πεδίο της οικονομικής μεγέθυνσης και της λεηλασίας της φύσης, οδήγησε σε περιβαλλοντικά «Τσερνομπίλ». Οι κομμουνιστές παλεύουν για τομές που «ανοίγουν τον δρόμο για μια αρμονική σχέση ανθρώπουφύσης και αναγορεύουν την οικολογική ισορροπία απόλυτη αξία της κοινωνίας. Για την κατάργηση των καταστροφικών για το περιβάλλον δραστηριοτήτων, για τον μετασχηματισμό της έννοιας και των σκοπών της ανάπτυξης σε κατευθύνσεις φιλικές προς τη φύση και τους ανθρώπους. Για την κατάργηση της εμπορευματοποίησης των φυσικών πόρων, του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, των ρύπων, για οικολογική προστασία», Προγραμματική Διακήρυξη ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

12

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

«Πράσινη» ΕΕ Μέχρι πριν από 2-3 εβδομάδες, οι Γερμανοί Πράσινοι έδειχναν ικανοί να κάνουν τη μεγάλη ανατροπή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Να κατακτήσουν, δηλαδή, την πρωτιά και έτσι να έχουν τον αποφασιστικό λόγο στη συγκρότηση της επόμενης κυβέρνησης — πιθανότατα, ορίζοντας και την πρώτη «πράσινη» καγκελάριο στην ιστορία της χώρας. Ωστόσο, η «λάμψη» τους μοιάζει να μην είναι τόσο έντονη πια, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, ξεπερνώντας το σοκ από τον «εμφύλιο» με τους Βαυαρούς εταίρους τους, από την επιλογή του μάλλον αδιάφορου Λάσετ ως υποψηφίου και από το απότομο άλμα των αντιπάλων τους, μοιάζουν να ανασυγκροτούνται και η βάση τους συσπειρώνεται, έστω και με βαριά καρδιά. Αυτό, βεβαίως, δεν μειώνει την αξία των διαγραφόμενων πολιτικών ανακατατάξεων. Εξάλλου, μόνο με θαύμα θα καταφέρει ο έτερος πόλος του παραδοσιακού δικομματισμού να αποφύγει τη συντριβή, μιας και η απώλεια της δεύτερης θέσης (αν όχι και της τρίτης) θεωρείται σχεδόν βέβαιη για το SPD, του οποίου η εκλογική βάση μοιάζει να έχει λεηλατηθεί από το κόμμα της σύγχρονης καπιταλιστικής οικολογίας. Η αλήθεια, πάντως, είναι πως οι Πράσινοι, τόσο στη Γερμανία όσο και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, φαίνεται πως πίστεψαν ότι θα κυριαρχήσουν πολιτικά απλώς και μόνο εξαιτίας του… χρώματος στις σημαίες τους και επειδή η στροφή στην οικονομία και οι προτεραιότητες του κεφαλαίου και ενός τμήματος των κοινωνιών τους ευνοούν. Διότι, κατά τα άλλα, έχουν πάρει διαζύγιο από καθετί ριζοσπαστικό που διέκρινε το ρεύμα τους στο παρελθόν και δεν διστάζουν να μετατρέπονται σε πολιτικούς αριβίστες για να μπουν σε κυβερνήσεις — όπως έκαναν στην Αυστρία, διαδεχόμενοι την Ακροδεξιά στη θέση του εταίρου του, επί της ουσίας ακροδεξιού, καγκελάριου Κουρτς. Ίσως αυτός να είναι ένας βασικός λόγος που δεν «ανθούν» στον φτωχότερο Νότο, όπου το ταξικό στοιχείο εξακολουθεί –έστω και ασυνείδητα– να έχει μεγάλο ειδικό βάρος.

Αφιέρωμα

Γιώργος Παυλόπουλος

Ένα Green Deal για να σωθεί ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός

Ο

ευρωπαϊκός καπιταλισμός ποντάρει πολλά στο νέο Ταμείο Ανάκαμψης. Μπορεί τα 750 δισ. ευρώ που περιλαμβάνει το οπλοστάσιό του να μην είναι κάποιο εκθαμβωτικό ποσό –αντιπροσωπεύουν μόλις το 5% του ετήσιου ΑΕΠ των κρατών-μελών της ΕΕ– θεωρούνται όμως αρκετά για να δώσουν την ώθηση που απαιτείται, ώστε να προωθηθούν οι μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Και ταυτόχρονα, να οικοδομήσουν νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, που θα διασφαλίσουν ότι οι αλλαγές θα γίνουν όσο πιο ομαλά γίνεται. Υπό αυτό το πρίσμα, το γεγονός ότι πάνω από το ένα τρίτο περίπου του παραπάνω ποσού θα κατευθυν-

Η στροφή στην «πράσινη οικονομία» αποτελεί συνειδητή επιλογή του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων των «27», καθώς έτσι εκτιμάται πως θα διασφαλιστεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι ΗΠΑ, Κίνας και άλλων

θεί προς τις δράσεις που θα φέρουν πιο κοντά την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί και τη μετάβαση στην «πράσινη οικονομία», αρκεί για να αποδείξει τη σημασία που έχει για την ΕΕ, τους θεσμούς και τις κυβερνήσεις των «27» αυτή η στροφή. Πολύ περισσότερο καθώς προς την ίδια κατεύθυνση θα δαπανηθεί ανάλογο ποσοστό του νέου επταετούς προϋπολογισμού της ΕΕ (αφορά την περίοδο 2021-27), ύψους περίπου 1,2 τρισ. ευρώ. Επειδή, όμως, συχνά οι αριθμοί δεν αρκούν, χρειάζεται και η κατάλληλη… συσκευασία προκειμένου να «πουληθούν» πιο εύκολα και αποτελεσματικά. Γι’ αυτό και προκειμένου να περιγραφεί το –αναντίρρητα μεγάλο και φιλόδοξο– εγχείρημα, επελέγη ένα όνομα από τα παλιά: Το Green

Deal, που παραπέμπει ευθέως στο New Deal. Το σχέδιο, δηλαδή, που επινόησε και εφάρμοσε στις ΗΠΑ ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ τη δεκαετία του ’30, μετά το Μεγάλο Κραχ του ’29, προκειμένου να σώσει από την κατάρρευση τον αμερικανικό καπιταλισμό και το «όνειρο» που κουβαλούσε μαζί του και κινδύνευε να πεθάνει. Με αυτό το σύνθημα διεκδίκησε και διασφάλισε την προεδρία της Κομισιόν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν το 2019 — μαζί, βεβαίως, με την υπόσχεση πως θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου η Ευρώπη να καταστεί πρωταγωνίστρια των εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρά το γεγονός ότι στο θέμα της πανδημίας και των εμβολιασμών τα έκανε θάλασσα και απέδειξε ότι, εκτός των άλ-

Αφιέρωμα

Η άνοδος των Πρασίνων αποτελεί αντανάκλαση των εξελίξεων στην οικονομία λων, είναι πολύ «λίγη», η ουσία είναι πως η «πράσινη στροφή» και η διεκδίκηση πρωταγωνιστικού ρόλου από την ΕΕ διεθνώς πάνε κυριολεκτικά… πακέτο. Είναι γεγονός, άλλωστε, ότι οι στόχοι που έχουν υιοθετήσει επισήμως οι «27» είναι κάπως πιο φιλόδοξοι σε σύγκριση με εκείνους των ΗΠΑ και, πολύ περισσότερο, της Κίνας και άλλων χωρών: 55% μείωση των εκπομπών διοξειδίου και άλλων αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 και επίτευξη «ουδετερότητας» ως το 2050, κάτι που σημαίνει ότι οι ποσότητες που εκπέμπονται θα πρέπει να είναι μικρότερες σε σύγκριση με αυτές που θα απορροφώνται, φυσικά ή τεχνητά. Πίσω από τους στόχους αυτούς κρύβεται η φιλοδοξία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και ειδικά ορισμένων κλάδων του να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Διασφαλίζοντας, ανάμεσα στα άλλα, έναν νέο γύρο αθρόων κρατικών επιδοτήσεων, οι οποίες, βεβαίως, θα φορτωθούν στον λαό, με τη μορφή «πράσινων» φόρων. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες, για παράδειγμα, πρωτίστως οι γερμανικές και στη συνέχεια οι γαλλικές και ιταλικές, δεν είναι τυχαία εκείνος ο κλάδος που διαπραγματεύεται σκληρά και μέχρι την τελευταία στιγμή για να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Άλλωστε, γι’ αυτές που έχουν τη δύναμη να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, η επιδοτούμενη αντικατάσταση δεκάδων εκατομ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

μυρίων αυτοκινήτων με νέα και πιο ακριβά ισοδυναμεί με ένα τεράστιο πάρτι κερδών σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την ενέργεια — με τη διαφορά ότι εδώ στόχος είναι η αναδιανομή να γίνει μέσω του αποκαλούμενου «χρηματιστηρίου ρύπων» (ETS), το οποίο η ΕΕ δημιούργησε πρώτη. Η προβλεπόμενη εκτίναξη των τιμών στις μετοχές του –που στη συγκεκριμένη περίπτωση ισοδυναμούν με δικαιώματα εκπομπών– θα αποτυπωθεί με βεβαιότητα στους λογαριασμούς, που θα είναι φουσκωμένοι, αλλά για… καλό σκοπό. Έτσι, θα επιτευχθεί η ανασυγκρότηση όλου του κλάδου, χωρίς οι επιχειρήσεις να επιβαρυνθούν. Παράλληλα, βεβαίως, το «διευθυντήριο» των Βρυξελλών γνωρίζει ότι η Ευρώπη παραμένει από τις πιο φτωχές ηπείρους σε αποθέματα υδρογονανθράκων και είναι εξαρτημένη σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές. Φιλοδοξεί, έτσι, μέσα από τη μετάβαση στην «πράσινη εποχή», να διασφαλίσει την πολυπόθητη αυτονομία της ΕΕ, η οποία έτσι θα είναι λιγότερο ευάλωτη σε εκβιασμούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς. Πρόκειται για έναν στρατηγικής σημασίας στόχο και γι’ αυτό η επίτευξή του πλαισιώνεται και με την προσπάθεια η έρευνα και η παραγωγή να διεκπεραιώνονται εντός της Ευρώπης για μια σειρά προϊόντα — μπαταρίες και γενικώς κυψέλες ενέργειας, εκμετάλλευση του υδρογόνου κλπ. Μέχρι να πετύχει όλα τα παραπάνω, φυσικά, ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός δεν σταματά να ποντάρει στη «βρόμικη ενέργεια» και, όποτε χρειάζεται, να την επιδοτεί, άμεσα ή έμμεσα. Για του λόγου το αληθές, όπως σημείωνε έρευνα που δημοσίευσε η εφημερίδα The Guardian αυτή την εβδομάδα, οι παχυλές επιδοτήσεις που δόθηκαν σε αερομεταφορείς και σε αυτοκινητοβιομηχανίες για την αντιμετώπιση της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία δεν συνοδεύονταν πρακτικά από καμία δέσμευση για περιορισμό των εκπομπών και γενικώς του «αποτυπώματος άνθρακα» που αφήνουν στη φύση. Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι και σε αυτό το θέμα, η μετάβαση δεν γίνει ομαλά ούτε χωρίς σοβαρές διαφωνίες εντός των «27». Οι βασικές αντιρρήσεις πηγάζουν από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, που θεωρούν ότι οι εταίροι τους από τη δυτική προσπαθούν να τους «ρίξουν», καθώς είναι πιο έτοιμοι να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Έτσι, με επικεφαλής την Πολωνία, απαιτούν σοβαρά ανταλλάγματα και πιο γενναίες επιδοτήσεις, φοβούμενοι ότι σε διαφορετική περίπτωση θα μείνουν ακόμη πιο πίσω σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν επετεύχθη συμφωνία στην πρόσφατη, έκτακτη σύνοδο κορυφής, η οποία θεωρητικά έπρεπε να καταλήξει τον «οδικό χάρτη» για τη μετάβαση. Πλέον, το μπαλάκι πετάχτηκε στην Κομισιόν, καθώς παραμένει ζητούμενο το «ποιος θα πληρώσει». Όπως πάντα, άλλωστε.

13 Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου

Οι Γερμανοί δεν είναι φίλοι του περιβάλλοντος

Η

γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία απασχολεί περισσότερα από 800.000 άτομα. Τρεις είναι οι κορυφαίοι όμιλοι που την αποτελούν: VW-AudiPorsche, Mercedes-Daimler και BMW. Φέτος, μάλιστα, η VW βρέθηκε με πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αστυπάλαια. Τον Σεπτέμβρη του 2015, ωστόσο, ο κλάδος της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας δέχθηκε ισχυρότατο πλήγμα, διότι αποκαλύφθηκε ότι στα πετρελαιοκίνητα οχήματα του ομίλου της VW, η εταιρεία χρησιμοποιούσε ένα «έξυπνο» και φυσικά παράνομο λογισμικό το οποίο παραπλανούσε τις αρμόδιες αρχές ελέγχου τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, σχετικά με την ποσότητα των ρύπων που εξέπεμπαν. Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, οι γερμανικές αρχές άρχισαν έρευνες για όλα τα μοντέλα πετρελαιοκίνητων οχημάτων του ομίλου. Ταυτόχρονα, κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες που «χαϊδεύουν» τις αυτοκινητοβιομηχανίες προέβησαν σε δηλώσεις με σκοπό την υποβάθμισή του. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, το Σεπτέμβρη του 2017: «Η εμπιστοσύνη στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία κλονίστηκε» τόνισε κατά τη διάρκεια της συνάντησής της με τα διοικητικά στελέχη και των τριών ομίλων! Και συνέχισε: «Γι’ αυτό και ο κλάδος πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία του, γεγονός που θα αποβεί επωφελές για τον ίδιο και για τους εργαζόμενους σ’ αυτόν». Η καγκελάριος έχει δεχθεί σφοδρές επιθέσεις, διότι διατηρεί

πολύ στενούς δεσμούς με τις αυτοκινητοβιομηχανίες, με αποτέλεσμα να μην τις πιέζει να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων. Είχε προηγηθεί, άλλωστε, η συμφωνία της γερμανικής κυβέρνησης και των τριών ομίλων, τον Αύγουστο του 2017, με την οποία θα ανακαλούσαν συνολικά πέντε εκατομμύρια ντηζελοκίνητα οχήματα που κυκλοφορούν εντός της Γερμανίας και θα τα επισκεύαζαν με σκοπό τη μείωση σε ποσοστό 25% έως 30% των εκπομπών του οξειδίου του αζώτου, το οποίο ευθύνεται για τη δημιουργία τοξικού νέφους στις πόλεις. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των πολιτικών παραγόντων να καλύψουν ή να υποβαθμίσουν το τεράστιο αυτό σκάνδαλο, κατέρρευσε παταγωδώς ο μύθος ότι οι Γερμανοί είναι έντιμοι, πειθαρχημένοι και νομοταγείς. Αποκαλύφθηκε ότι ανήκουν κι αυτοί σε μια κατηγορία απατεώνων και κομπιναδόρων που θέτουν πάνω απ’ όλα το κέρδος, εις βάρος τού περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Δεν είναι τυχαίο ότι το αποκαλούμενο «ντίζελ-γκέιτ» αποκάλυψε ότι από τη δεκαετία του 1990, οι κορυφαίοι τρεις όμιλοι είχαν συντονίσει τη στρατηγική τους και τοποθετούσαν στα πετρελαιοκίνητα μοντέλα τους αντιρρυπαντικούς μηχανισμούς οι οποίοι όμως στην πραγματικότητα δεν περιόριζαν τις εκπομπές ρύπων. Μετά από αυτό η υπόθεση έφθασε στους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι οποίοι άρχισαν έρευνα με σκοπό να διαπιστωθεί εάν οι τρεις κορυφαίοι όμιλοι είχαν συστήσει καρτέλ, πράγμα το οποίο είναι το πιθανότερο.

14 ▶ Όλο και πιο συχνά τα δύο τελευταία χρόνια ακούμε για κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην καύση των απορριμμάτων. Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα;

Ζήτημα καύσης απορριμμάτων στη Θεσσαλονίκη τέθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν είχε ζητηθεί άδεια από την τσιμεντοβιομηχανία TITAN που απορρίφτηκε μετά τη μαζική κινητοποίηση κατοίκων και συλλογικοτήτων. Το καλοκαίρι του 2019 έγινε συγκεκριμένο το καταστροφικό σχέδιο κυβέρνησης και περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, όταν κατατίθεται η μελέτη για τη Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στον Αγ. Αντώνιο Θέρμης. Σε αυτήν φαινόταν όλο το σχέδιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων στη Θεσσαλονίκη και όλη τη χώρα: από το ότι πρόκειται για ένα φαραωνικών διαστάσεων έργο (130.000 τόνοι σύμμεικτων απορριμμάτων) μέχρι το ότι σχεδόν αποκλειστικό έργο των ΜΕΑ είναι η παραγωγή απορριμματογενούς καυσίμου SRF-RDF, βάζοντας έτσι ταφόπλακα σε ανακύκλωση και κομποστοποίηση. Και από το ότι η ΜΕΑ και συνακόλουθα όλη η διαχείριση των απορριμμάτων ιδιωτικοποιείται πλήρως και εμπορευματοποιείται με την κατασκευή της μέσω ΣΔΙΤ, μέχρι το ότι απροκάλυπτα ομολογείται ότι βασικό κριτήριο για την κατασκευή της αποτελεί το αίτημα ενεργοβόρων βιομηχανιών για προμήθεια απορριμματογενούς καυσίμου, ώστε να μειώσουν το κόστος λειτουργίας τους. Δεν άργησαν, βέβαια, να φανούν και τα άλλα δύο επεισόδια αυτού του θρίλερ: η παραχώρηση άδειας από το υπουργείο στην ΤΙΤΑΝ για χρήση απορριμματογενούς καυσίμου, καθώς και η δημιουργία μιας ακόμη τεραστίων διαστάσεων ΜΕΑ (300.000 τόνων σύμμεικτων) στη Μαυροράχη Λαγκαδά, δίπλα στον εν λειτουργία ΧΥΤΑ και σε άμεση επαφή με το ήδη επιβαρυμένο υδάτινο σύστημα των λιμνών Κορώνειας-Βόλβης. Άμεση ήταν και η δική μας απάντηση, ξεκινώντας από την παρέμβαση των αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων στη διαδήλωση της ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη 2019 και φτάνοντας στην Πανελλαδική Μέρα Δράσης ενάντια στην καύση απορριμμάτων το Σάββατο 29 Μάη. ▶ Ανάλογες αντιδράσεις είχαμε πρόσφατα σε Βόλο και Πελοπόννησο. Υπάρχει παρόμοιος σχεδιασμός;

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Συνέντευξη στον

Ηλίας Σμήλιος Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην καύση απορριμμάτων

Σχεδιάζουν με μόνο κριτήριο το κέρδος «Σε μια κοινωνία που παράγει όλο και περισσότερα απορρίμματα μέσα από την υπερκατανάλωση ή την υπερβολική χρήση πλαστικών συσκευασιών με στόχο την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, η πραγματική απάντηση είναι να αλλάξουμε τη γενεσιουργό αιτία, την αύξηση του όγκου τους», λέει στο Πριν ο Ηλίας Σμήλιος, μέλος της Επιτροπής ώνα Αγώνα σσαλονίκης Θεσσαλονίκης άντια ενάντια ν καύση στην ορριμμάτων απορριμμάτων και δημοτικός μβουλος σύμβουλος πελοκήπωνΑμπελοκήπωννεμένης. Μενεμένης.

Πράγματι πρόκειται για την ην ού εφαρμογή του νέου Εθνικού ων Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων ης (ΕΣΔΑ), που, σε συνέχεια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ τον Αύγουστο του 2020 και προβλέπει την κατασκευή ανά την Ελλάδα 43 ΜΕΑ για την παραγωγή απορριμματογενούς καυσίμου, το οποίο θα καίγεται (πέρα από τις ενερ-εγοβόρες βιομηχανίες) σε τέσσεης ρα μεγάλα εργοστάσια καύσης ααπορριμμάτων που θα καταε σκευαστούν στη Δυτική Μακεδονία, την Αττική, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Κι όλα αυτά, ενώ είναι ευρέως γνωστά τα πορίσματα επιστημονικών μελετών που αποδεικνύουν τις βλαβερές συνέπειες της καύσης

Λέμε όχι στην καύση των απορριμμάτων και προκρίνουμε τη μείωση του όγκου και την οικολογική διαχείρισή τους

ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

απορριμμάτων, από την οποία απελευθερώνονται διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και επικίνδυνοι αέριοι ρύποι και παράγεται τοξική τέφρα που θα καταλήγει στο νερό, το έδαφος και την τροφική αλυσίδα. ▶ Κυβέρνηση και στελέχη των ΟΤΑ παρουσιάζουν την καύση ως απάντηση στην ταφή και λύση στο πρόβλημα διαχείρισης του τεράστιου όγκου των απορριμμάτων, η οποία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ευρώπη…

Μια απλή αναζήτηση στα πορίσματα της επιστήμης παγκοσμίως είναι αρκετή για να τους διαψεύσει. Η καύση μαζί με την ταφή των απορριμμάτων είναι οι δυο τελευταίες στην πυραμίδα, πιο καταστροφικές για το περιβάλλον και πιο ασύμφορες οικονομικά για τις τοπικές κοινωνίες μέθοδοι διαχείρισης των απορριμμάτων. Η πραγματικότητα είναι ότι οι ευρωπαϊκές χώρες εγκαταλείπουν πλέον την καύση ως μια απαρχαιωμένη μέθοδο με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία. Η «πρωταθλήτρια της καύσης» Δανία κλείνει ως ρυπογόνες τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής μέσω της αποτέφρωσης αποβλήτων. Η Πορτογαλία, που σήμερα καίει το 20% των σκουπιδιών της, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι δεν θα επενδύσει σε νέες μονάδες καύσης, ενώ και στην Ιταλία ακυρώθηκαν οι άδειες για 40 νέα εργοστάσια καύσης. ▶ Το Τ ζήτημα διαχείρισης των απορριμμάτων όμως είναι απ υπαρκτό. Ποια είναι η αντιυ πρόταση του κινήματος;

Αυτό που είναι αναγκαίο δεν είναι κάποιο άλλο μείγμα της ίδιας πολιτικής, με διαχειριστικές μικροαλλαγές, αλλά σ συνολική ανατροπή αυτής της πο πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ πο που μετατρέπει και τα απορρίμμα ματα σε κέρδος για το κεφάλαιο, πό πότε μέσα από την ταφή τους, πότε από τα παιχνίδια ανακύκλωσης, πότε από την καύση. Λέμε όχι στην καύση των απορριμμάτων, είτε στην τσιμεντοβιομηχανία είτε σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας

και προκρίνουμε τη μείωση του όγκου και την οικολογική διαχείρισή τους. Σε μια κοινωνία που παράγει όλο και περισσότερα απορρίμματα μέσα από την υπερκατανάλωση ή την υπερβολική χρήση πλαστικών συσκευασιών με στόχο την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, είναι φανερό ότι και η διαχείρισή τους τον ίδιο ακριβώς στόχο θα εξυπηρετεί. Η πραγματική απάντηση στο πρόβλημα των απορριμμάτων είναι ν’ αλλάξουμε τη γενεσιουργό αιτία, την αύξηση του όγκου τους. Την ίδια στιγμή, η σύγχρονη επιστημονική γνώση παρέχει τη δυνατότητα για μια άλλου τύπου διαχείριση απορριμμάτων, με πρόληψη, διαλογή στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση, με μικρά τοπικά έργα που θα προστατεύουν πραγματικά το περιβάλλον. Αντί για χωματερές, μονάδες καύσης και ΜΕΑ, χρειαζόμαστε περισσότερες δομές διαλογής ανακυκλώσιμων και κομποστοποίησης βιοαποβλήτων, που θα λειτουργούν με δημόσιο χαρακτήρα, δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό και με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας κι όχι τα κέρδη της «βιομηχανίας των απορριμμάτων». ▶ Κυβέρνηση, ΕΕ, κεφάλαιο φαίνονται αποφασισμένοι για την υλοποίηση του καταστροφικού σχεδίου. Πώς θα απαντήσει το κίνημα;

Ο αγώνας σε Κερατέα, Λευκίμη και ΣΜΑ Ευκαρπίας δείχνουν τον δρόμο. Αυτό που σίγουρα δεν μπορούμε να αποδεχτούμε είναι άκρατοι τοπικισμοί και «βελτιωτικού» χαρακτήρα προτάσεις, όπως και λογικές ανάθεσης και αναζήτησης σωτήρων. Άλλωστε, η στάση των κυβερνητικών κομμάτων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και των τοπικών παραγόντων τους είναι πολύ ενδεικτική: Διαγκωνίζονται για την καλύτερη εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ, με την προώθηση της δήθεν πράσινης ή κυκλικής οικονομίας προς όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, σε βάρος της υγείας και της ζωής μας. Μαζικοί κοινωνικοί αγώνες χρειάζονται με κεντρικό σύνθημα «Ούτε Κάψιμο - Ούτε Θάψιμο». Γι’ αυτό είναι αναγκαίος ο συντονισμός της δράσης των τοπικών κινημάτων για ένα πανελλαδικό κίνημα που θα συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα και θα επιβάλει ως μόνες πραγματικές λύσεις τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων και μια διαχείριση φιλική προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Κοινωνία

15

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Θεοπίστη Καπέτα Γιώργος Κώνστας Νίκος Μανάβης

Η ζωή στα νησιά, ιδιαίτερα στα μικρά, διέπεται από τυχαίους παράγοντες που καθορίζουν το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει λόγω της ακραίας και διαχρονικής υποβάθμισης των παροχών υγείας, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπάρχει περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης λόγω της πανδημίας. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση έχει κάνει καραμέλα την ανάδειξη της χώρας σε «ασφαλή τουριστικό προορισμό».

Η

Νησιά: Πιο επικίνδυνη από την Covid-19 η εγκατάλειψη του ΕΣΥ

Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, όπως λέει στο Πριν η δημοτική σύμβουλος Αμοργού Ελευθερία Ψυχογιού, το προηγούμενο διάστημα προχώρησε σε τεράστιες περικοπές σε όλους τους τομείς, με την πρόφαση ότι πρόκειται για λεφτά που εξασφαλίζονται για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα λεφτά έχουν δοθεί γι’ αυτόν τον σκοπό και πολλές από τις ανάγκες καλύπτονται από τους δήμους. Για παράδειγμα, στην Αμοργό λειτουργεί μια τροχοβίλα για τα ισχνά περιστατικά, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τον δήμο, διότι η περιφέρεια αγνοούσε συστηματικά το αίτημα για ειδικό χώρο. Μόλις πριν από μια εβδομάδα στάλθηκε μοριακός αναλυτής. Πρόκειται για μια σημαντική έλλειψη, καθώς σε πολλά νησιά, ειδικά στα μικρά, τα τεστ έπρεπε να στέλνονται στην Αθήνα με καράβι, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση αλλά και άυξηση του κόστους. «Πιο επικίνδυνη από την Covid-19, είναι η παντελής κρατική και χρόνια αδιαφορία. Τα νησιά δεν είναι μόνο παραθεριστικές κατοικίες και καλοκαίρια με ρομαντικές αμμουδιές. Έχουν μόνιμους κάτοικους που ζουν παρατημένοι, ξεχασμένοι για πολλούς χειμώνες στους βράχους του Αιγαίου, με την πίκρα της χρόνιας αδιαφορίας και κρατικής αναλγησίας», δηλώνει στο Πριν η Ελευθερία Ψυχογιού. Αντίστοιχα προβλήματα με τις Κυκλάδες υπάρχουν και στα Δωδεκάνησα. Ειδικά την τελευταία εβδομάδα παρατηρείται μεγάλη αύξηση κρουσμάτων και ιικού φορτίου. Πάρ’ όλα αυτα εντοπίζονται τρομερές ελλείψεις τόσο σε υγειονομικούς όσο και σε εξοπλισμό. Για παράδειγμα, στην Κω, στο Γενικό Νοσοκομείο-Κέντρο Υγείας λειτουργεί τμήμα παθολογίας-Covid με δύο άτομα. Σε ό,τι αφορά την κατάσταση του ΕΣΥ στα νησιά του Ιονίου, ενδεικτική είναι η πρόσφατη καταγγελία του συλλόγου εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείο Λευκάδας για την τρομερή υποστελέχωση σε ιατρικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οξυμένα προβλήματα στη λειτουργία των χειρουργείων και συνεχείς μετακινήσεις αναισθησιολόγων από άλλα νοσοκομεία. Σε όλα αυτά προστίθενται καίρια προβλήματα, τα οποία προϋπήρχαν εδώ και χρόνια στη νησιωτική Ελλάδα. Η διακομιδή ασθενών γίνεται πολύ περιορισμένα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν καθυστερήσεις αρκετών ωρών, οι οποίες έχουν αποβεί μοιραίες.

Βόρειο Αιγαίο: Χωρίς γιατρούς και Υγεία Μάιος 2021, ο πρόεδρος της Βολισσού στη Βορειοδυτική Χίο διαμαρτύρεται για την υγειονομική κάλυψη του χωριού. «Η

Κρήτη: «Χειρουργεία» των νοσοκομείων και όχι ασθενών

καθημερινή παρουσία γιατρού γενικής ιατρικής φαίνεται ότι αποτελεί πια παρελθόν, χωρίς ελπίδα να ξαναγίνει πραγματικότητα. Ακόμη και οι τακτικότερες επισκέψεις γιατρών γενικής ιατρικής παραμένουν όνειρο», αναφέρει. Στη Λέσβο, το Κέντρο Υγείας Άντισσας –στη δυτική πλευρά του νησιού– τους τελευταίους μήνες λειτουργεί με έναν ειδικευμένο γιατρό και τρεις αγροτικούς. Σύμφωνα με το οργανόγραμμά του, θα έπρεπε να εργάζονται τέσσερις ειδικευμένοι γιατροί και επτά αγροτικοί. Η έλλειψη αγροτικών γιατρών είναι αποτέλεσμα της μεθοδολογίας που ακολουθείται στην πρόσληψή τους. Σειρά παρεμβάσεων για το θέμα έχει γίνει από την Ένωση Ιατρών ΕΣΥ Λέσβου και την ΟΕΝΓΕ. Ωστόσο, αντί να στελεχωθεί το Κέντρο με τον αναγκαίο αριθμό γιατρών, η 2η ΥΠΕ υπέδειξε ως λύση να πηγαίνουν γιατροί από τα άλλα Κέντρα Υγείας, προκειμένου να καλύπτονται οι εφημερίες. Το Κέντρο Υγείας της Άντισσας καλύπτει περίπου τη μισή Λέσβο (σε γεωγραφική έκταση) και 5.500 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας με αυξημένη νοσηρότητα. Το Κέντρο Υγείας, όπως και αυτά όλης της χώρας, από τις αρχές του χρόνου λειτουργεί και ως εμβολιαστικό κέντρο. Δηλαδή, ενώ μειώθηκε το προσωπικό του, καλείται να καλύψει πολύ μεγαλύτερο όγκο δουλειάς. Ο τομέας της Πρωτοβάθμιας Υγείας είναι αυτός που αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα προβλήματα στελέχωσης, οργάνωσης, υποδομών και εξοπλισμού στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Αυτό συνέβαινε τόσο πριν την

πανδημία όσο και κατά τη διάρκειά της. Για παράδειγμα, στη Θύμαινα, ένας κάτοικος του νησιού έχασε τη ζωή του τον Αύγουστο του 2020, γιατί δεν υπήρχε γιατρός. Μετά από αυτό το περιστατικό, το κενό καλύφθηκε για λίγες ημέρες από στρατιωτικό γιατρό. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ένας κάτοικος των Φούρνων πέθανε κατά τη μεταφορά του στην Ικαρία, με την αγροτική γιατρό που τον συνόδευε να μην έχει τη δυνατότητα να του προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες. Στα νοσοκομεία των μεγάλων νησιών (Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Λήμνος) το βασικό πρόβλημα είναι οι απαρχαιωμένοι οργανισμοί τους. Για παράδειγμα, το νοσοκομείο της Λέσβου λειτουργεί με έναν οργανισμό που καταρτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και με κτηριακές υποδομές που τότε ήταν το 1/3 των σημερινών. Αναγκαίες ειδικότητες δεν περιλαμβάνονται στον οργανισμό και δεν εμφανίζονται ως ελλείψεις, είτε αφορούν τους ιατρούς, είτε τους νοσηλευτές. Σε άλλες περιπτώσεις, τα οργανογράμματα προβλέπουν την ύπαρξη ενός γιατρού από κάποιες ειδικότητες, με αποτέλεσμα, όταν αυτός ο γιατρός παίρνει άδεια, αρρωσταίνει ή αποφασίζει να φύγει από το νησί, ο πληθυσμός να μένει ακάλυπτος επί μήνες ή επί χρόνια. Επίσης ανύπαρκτο είναι το σύστημα μεταφοράς ασθενών από τα πολύ μικρά νησιά (π.χ. Φούρνοι, Ψαρά, Αϊ Στράτης) προς τα νοσοκομεία των μεγαλύτερων νησιών. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται πολύτιμος χρόνος και σε κάποιες περιπτώσεις και ζωές ασθενών.

Ραντεβού για εξετάσεις; Με το σταγονόμετρο! Μικροεπεμβάσεις ή και σοβαρά χειρουργεία; Για λίγους, με τους περισσότερους ασθενείς να οδηγούνται στις ιδιωτικές κλινικές! Μοριακά τεστ; Στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα! Σε νοσοκομεία της μίας νόσου έχει μετατραπεί το σύνολο των μονάδων του ΕΣΥ και στην Κρήτη, σε βάρος της υγείας των πολιτών, την ίδια ώρα που –ευρισκόμενα στον κόσμο τους– στελέχη του κυβερνητικού κόμματος μιλούν για ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού στο νησί! Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στον τοπικό τύπο το Σωματείο Εργαζομένων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) εκκρεμούν 5.000 χειρουργεία, με τους ασθενείς να βρίσκονται σε τεράστιες λίστες, ενώ στις 4.000 υπολογίζονται οι ημέρες άδειας που οφείλονται σε γιατρούς, νοσηλευτές και άλλες ειδικότητες! Σε ό,τι αφορά τα ραντεβού για ιατρικές και άλλες εξετάσεις, στο ΠΑΓΝΗ πραγματοποιούνται το 50% όσων γίνονταν προ Covid. Στο άλλο μεγάλο νοσηλευτικό ίδρυμα του Ηρακλείου, το «Βενιζέλειο», σύμφωνα με το σωματείο εργαζομένων, έχουν υποβαθμιστεί μια σειρά από πρωτοπόρες κλινικές όπως ΩΡΛ, Οφθαλμολογική και οι Χειρουργικές, αφού ειδικά οι τελευταίες εξυπηρετούν μόνο έκτακτα και ογκολογικά περιστατικά! Ίδια η κατάσταση και στο Νοσοκομείο Χανίων, όπου μόνο για τους πέντε πρώτους μήνες του 2021 έχουν καταγραφεί 400 χειρουργικές επεμβάσεις λιγότερες σε σύγκριση με το 2019! Όσο για τα ραντεβού, ένας τηλεφωνητής για πέντε τηλεφωνικές γραμμές εξασφαλίζει την ταλαιπωρία των ασθενών και των συγγενών τους. Την ίδια ώρα, ο ιδιωτικός τομέας έχει αποκτήσει υπερπολλαπλάσια πελατεία αυξάνοντας σημαντικά τα κέρδη του. Σημαντική… μεγέθυνση παρουσιάζει και το πελατειακό σύστημα που χρόνια λειτουργούν οι κυβερνητικοί βουλευτές, στους οποίους προσφεύγουν ψηφοφόροι τους και απελπισμένοι πολίτες, προκειμένου να παρέμβουν για λογαριασμός τους, ώστε καταφέρουν να κάνουν μια εξέταση ή να εγχειριστούν σε δημόσιο νοσοκομείο, καθώς δεν έχουν την οικονομική δύναμη να απευθυνθούν σε ιδιώτες!

16

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Ριάλιτι μέχρι τελικής πτώσης και… εξόντωσης!

από τις κάμερες

ρα, υποχωρεί την επόμενη σεζόν. Περιορίζεται σημαντικά στη δωρεάν τηλεόραση, μετακομίζει στις συνδρομητικές και τις πλατφόρμες ροής. Το «καλό» υψηλού επιπέδου θέαμα θα προσφέρεται μόνο επί πληρωμή. Η τάση είναι διεθνής και επιβεβαιώνεται με στοιχεία — στις περισσότερες χώρες πάνω από 50% του πληθυσμού είναι διατεθειμένο να πληρώσει έως και δυο συνδρομές για τις πλατφόρμες συνεχούς ροής βίντεο.

O ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ, ως νέος παίχτης Η τηλεόραση με ελεύστα μίντια με την εξαγορά της Ναυθερο σήμα παραδίδεται τεμπορικής και του τυπογραφείου στη φθήνια και το μαζικό της, φέρεται να έχει σχέδια επέκταεξοντωτικό θέαμα κάθε σης στον χώρο της διανομής του είδους σόου. Η επάνοδος Τύπου αλλά και στην τηλεόραση, σε από τον Σκάι του Big brother, πιθανή συνεργασία με τον Σαββίδη. του πρώτου ριάλιτι που Κινήσεις εντοπίζονται και στον όμιλο έφερε η τηλεόραση του ΑΝΤ1 τον Σεπτέμβριο του Βαρδινογιάννη που κατέχει τους 2001, σφραγίζει την τάση δυο τηλεοπτικούς σταθμούς Star αυτή και στην Ελλάδα. Ο και Alpha. Εν μέσω αυτών των εξελίχαρακτήρας του πια είναι ξεων επανεμφανίζονται στο σκηνικό εντελώς διαφορετικός. επιχειρηματίες όπως ο Ρέστης, με Όπως στεγνά το περιέγραβλέψεις για έκδοση περιοδικών. ψε ο επικεφαλής της πολυεθνικής Edemol, όταν ανακοίνωσε πριν μήνες την επιστροφή του σε 14 χώρες, «ζούμε πια στην κοινωνία του Big Brother» και η μορφή

Το κλείσιμο μιας 20ετίας στην παραγωγή και μετάδοση ριάλιτι παιχνιδιών στην ελληνική τηλεόραση θα τιμηθεί ιδιαίτερα τη νέα σεζόν από τα μεγάλα κανάλια. Η μυθοπλασία, παρά το γεγονός ότι επιδοτήθηκε αδρά, παρά το γεγονός ότι είναι δημοφιλής και φέρνει νούμε-

ΣΕ ΦΑΣΗ αναδιοργάνωσης βρίσκεται ο χώρος των μίντια, με τους ολιγάρχες της ενημέρωσης να τοποθετούνται σε νέους κλάδους της οικονομίας. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε άριστη συνεργασία με τους μιντιάρχες, θεσμοθετώντας όλες τις απαιτήσεις τους. Στη σκιά αυτών των εξελίξεων, ο τομέας της τηλεοπτικής παραγωγής αποκόπτεται ως ανεξάρτητη δραστηριότητα, με τον Κοκλώνη να κατέχει πλέον σημαντικό μερίδιο.

Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ φέρεται να αγοράζει το ραδιοφωνικό σταθμό του Πρώτου Θέματος, που έβαλε λουκέτο πριν λίγες μέρες. Παράλληλα, εξαγόρασε την εταιρεία ταχυμεταφορών Courier Center, έχοντας σχέδια επέκτασης στον αναπτυσσόμενο κλάδο των μεταφορών. Ο όμιλος Κυριακού βρίσκεται σε συζητήσεις με την πολυεθνική της United Group που κατέχει πλέον τη συνδρομητική της Nova. Η συνεργασία τους για το «Euro2020» βλέπει στο μέλλον των ψηφιακών τεχνολογιών.

του σόου διαφοροποιήθηκε. Πρόκειται για μια φράση που συνοψίζει τις δομικές αλλαγές συνολικά για το είδος των ριάλιτι στην τηλεόραση. Η πρόκληση περιέργειας για την έγκλειστη ζωή των άλλων, η συνύπαρξη και σύγκρουση εντός της διαγωνιζόμενης ομάδας, η εστίαση και προβολή των συναισθημάτων στους συμμετέχοντες, ήταν χαρακτηριστικά στα οποία επένδυε η τηλεοπτική παραγωγή την πρώτη περίοδο άνθισης του είδους. Είκοσι χρόνια μετά, δεν υπάρχει λόγος για άλλοθι διασκέδασης του κοινού. Ούτε από τους συμμετέχοντες, ούτε από τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Ούτε καν από την κοινωνία, η οποία εκπαιδεύτηκε στον κανιβαλισμό, την αναγνώριση της ύπαρξής της μέσα από την ψηφιακή εικόνα της, την αλληλοεξόντωση και τη βία ως προϋπόθεση επιβίωσης. Μέχρι στιγμής μετρήσαμε για τη νέα χρονιά 12 ριάλιτι παιχνίδια και σόου κάθε είδους — μαγειρικά, μόδας, μουσικά, αγροτικά, μεταμφιέσεων, σόου διασήμων από τους πέντε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας. Και οι αιτήσεις συμμετοχής ήδη ξεπερνούν τις 20.000…

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί τα κείμενα της αστικής δημοσιογραφίας που περιγράφουν την αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα. Η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών παρουσιάζεται μέσα από τον παραμορφωτικό φακό του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, αλλά έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά και για τα δύο αστικά κράτη. Το πολεμικό σκέλος αυτής της εταιρικής ανισομερούς σχέσης συνυπάρχει με το οικονομικό, έχοντας ως παρανομαστή το ενεργειακό ζήτημα. Με πύλες εισόδου τα λιμάνια Καβάλας και Αλεξανδρούπολης και τη στρατιωτική συνδρομή της Ελλάδας, επιχειρείται ο πολιτικός, στρατιωτικός και οικονομικός έλεγχος των Βαλκανίων, ώστε να περνούν οι αγωγοί προς την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, εξοβελίζοντας το ρωσικό φυσικό αέριο. Παράλληλα, τα στρατεύματα ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα κατευθύνονται επιπλέον σε Καύκασο και Μαύρη Θάλασσα, ανεμπόδιστα από τα πιθανά τουρκικά εμπόδια.

«Απόβαση» ΗΠΑ στην Ελλάδα ▸ Οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής από την αναβαθμισμένη συνεργασία των δυο χωρών Αποδείξεις για τα παραπάνω αποτελούν η ένταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα, η εκτίναξη των συνεκπαιδεύσεων μεταξύ των στρατιωτικών δυνάμεων Ελλάδας και ΗΠΑ, οι κοινοί επιχειρησιακοί σχεδιασμοί σε Ανατολική Μεσόγειο, Αιγαίο και Βαλκάνια. Είναι μια πολεμική συνεργασία για την οποία εργάστηκε συστηματικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αποκτά ανώτερα χαρακτηριστικά με την επερχόμενη πεντάχρονη πολεμική συμμαχία που θα υπογραφεί άμεσα. Χαρακτηριστικά, σε πρόσφατο άρθρο της Καθημερινής (23/5/2021) με τίτ-

λο «Οι ΗΠΑ ψηφίζουν Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο», διαβάζουμε: «Στη στρατηγική απόφαση χρονικής επέκτασης της μόνιμης και εκ περιτροπής παρουσίας των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων έχει καταλήξει η Ουάσιγκτον, γνωστοποιώντας μάλιστα αυτή την κατεύθυνση και στους συμμάχους και εταίρους της». Εύκολα, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι θα αυξηθούν οι πολεμικές βάσεις των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για την ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ (MDCA), το ελληνικό υπουργείο Άμυνας

κατέθεσε μια λίστα με 22 τοποθεσίες! Πέρα από τη Σούδα, το Στεφανοβίκειο, τη Λάρισα και την Αλεξανδρούπολη, συζητείται η σταθερή ή εκ περιτροπής παρουσία σε τέσσερις ακόμα τοποθεσίες. Καταρχάς, στην 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα, όπου τα τελευταία χρόνια φιλοξενείται η αεροπορική άσκηση «Ηνίοχος», ενώ δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η επιλογή της Σκύρου η οποία ξεχώρισε από μια λίστα νησιών που προτάθηκε από την ελληνική πλευρά. Μια ακόμα τοποθεσία που εξετάζεται είναι το Καστέλλι Κρήτης και την τετράδα κλείνει η Θράκη και συγκεκριμένα η Ξάνθη, όπου τα τελευταία χρόνια σημαντικές δυνάμεις τεθωρακισμένων των ΗΠΑ έχουν συνεκπαιδευθεί με τις ένοπλες δυνάμεις. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» καλεί σε πάλη ενάντια στη νέα πεντάχρονη ελληνοαμερικανική πολεμική συμφωνία. Να μπλοκάρουμε τη μηχανή του πολέμου και της καταστολής.

Κοινωνία ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Άσπα Μπινιώρη

ΛΟΦΟΣ ΚΟΠΑΝΑ

Κίνηση για τις λαϊκές ελευθερίες ▸ Ιδρυτική συνέλευση Τετάρτη 9/6 (7 μ.μ.) στην πλατεία Πρωτομαγιάς, κάλεσμα πάνω από 120 αγωνιστών και αγωνιστριών

Μ

εγάλη ανταπόκριση είχε η πρωτοβουλία για δημιουργία κίνησης για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Ήδη πάνω από 120 αγωνιστές και αγωνίστριες (οι υπογραφές στο prin.gr) καλούν στην ιδρυτική συνέλευσή της, η οποία θα γίνει την Τετάρτη 9 Ιουνίου στις 7 μ.μ. στο ανοικτό αμφιθέατρο στην πλατεία Πρωτομαγιάς (πλησίον Δικαστηρίων) με ταυτόχρονη δυνατότητα διαδικτυακής σύνδεσης για συμμετοχή από την περιφέρεια. Παράλληλα, συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών με αποστολή στο μέιλ kedda2021@gmail.com. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο αξιοποιούν την πανδημία προκειμένου να κλιμακώσουν περαιτέρω την επίθεση στους εργαζόμενους και τον λαό, το μαστίγιο της κρατικής καταστολής, οι νόμοι περί απαγορεύσεων και η αστυνόμευση είναι απαραίτητα εργαλεία προκειμένου να τσακιστούν οι αντιστάσεις που ξεπηδούν όλο και πιο συχνά με ιδιαίτερη μαζικότητα και μαχητικότητα. Την ίδια στιγμή, στους εργασιακούς χώρους ξεδιπλώνεται ένα όργιο εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας με παράνομες απολύσεις, παρακολουθήσεις μέσω καμερών, απειλές και εξαναγκασμούς, με αποκορύφωμα

σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ακόμα και βιασμούς εργαζόμενων γυναικών. Η κυβέρνηση συνεπικουρεί, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και πλήττοντας το δικαίωμα στην απεργία. Η απαγόρευση της διαδήλωσης, της βόλτας στην πλατεία, η παραβίαση της προσωπικής ζωής αλλά και του σώματος γίνεται κανόνας και ενίοτε ονομάζεται «μέτρο προστασίας». Είναι γεγονός ότι το αντιδημοκρατικό νομικό πλαίσιο και η αστυνομική βία δεν εκδηλώνονται μόνο από την τωρινή κυβέρνηση. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν καταργήθηκαν ούτε η προηγούμενη αντιδημοκρατική νομοθεσία ούτε ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ενώ επικυρώθηκε η αντιπροσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης, έγινε ιδιώνυμο η παρακώλυση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ψηφίστηκε ο νέος ποινικός κώδικας που κινείται στην ίδια αντιδημοκρατική κατεύθυνση, επαναλαμβανόταν το κτύπημα των διαδηλώσεων με ΜΑΤ, βία και χημικά. Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία ή παρεκτροπή. Παγκοσμίως, το κεφάλαιο επιλέγει την περιστολή των δημοκρατικών δι-

καιωμάτων και ελευθεριών, ενισχύει τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς, χτυπάει με μανία τα κινήματα που αντιστέκονται, αξιοποιώντας σήμερα την πανδημία, χθες βομβιστικές επιθέσεις, αύριο μια φυσική καταστροφή. Το «καθεστώς» αυτό αντανακλά στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος τις βαθιές ποιοτικές αλλαγές στο πεδίο της παραγωγής, τις διαρκείς αντεργατικές «μεταρρυθμίσεις», την κατάργηση δικαιωμάτων κατακτημένων με αίμα. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής λεηλασίας των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και του λαού δεν περνάει μέσα από εκλογικές κάλπες. Χρειάζεται να γίνει υπόθεση του λαϊκού και εργατικού κινήματος, σε εργασιακούς χώρους, πανεπιστήμια και σχολεία, σε γειτονιές και πλατείες, στο όνομα της πραγματικής δημοκρατίας, της ισότητας για όλους και όλες ανεξάρτητα από φυλή και φύλο. Στην υπόθεση της ανάδειξης του κρατικού αυταρχισμού και της καταστολής, κινηματικών πρωτοβουλιών, συντονισμού των δράσεων και στήριξης όσων πλήττονται από διακρίσεις θέλει να συμβάλει και η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση κίνησης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες.

ΣΥΝ∆ΙΑΣΚΕΨΗ ΝΑΡ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πλούσιος διάλογος και χρήσιμα συμπεράσματα

Μ

ε επιτυχία πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο 29-30 Μαΐου, στην Καισαριανή, η Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Αττικής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Ήταν η πρώτη διαδικασία πολιτικής οργάνωσης ή κόμματος που έγινε μετά την άρση του αντιδραστικού lockdown, με δια ζώσης συνεδρίαση και παρουσία εκλεγμένων αντιπροσώπων. Και τις δυο μέρες αναπτύχθηκε πλούσιος διάλογος και μεταφέρθηκαν από τους ομιλητές και τις ομιλήτριες οι εμπειρίες από την παρέμβαση των οργανώσεων και των μελών του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ) σε μια σειρά χώρους και μέτωπα. Ταυτόχρο-

17

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

να, σημαντικά ήταν τα συμπεράσματα από τη δράση των τοπικών Οργανώσεων της Αττικής σε μια σειρά κρίσιμα μέτωπα της πόλης, του χώρου και του περιβάλλοντος, όπως και των δυνάμεων του ΝΑΡ σε ζητήματα όπως το δημοκρατικό, το προ-

σφυγικό και η έμφυλη βία. Στο επίκεντρο της κουβέντας βρέθηκαν και οι μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Ιδιαίτερο «βάρος» δόθηκε στον σχεδιασμό για την ανάπτυξη της δράσης της «Πρωτοβουλίας διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα». Τέλος, συζητήθηκαν η πολιτική πρόταση του ΝΑΡ για τη μετωπική συσπείρωση στην κατεύθυνση του πόλουμετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και η κατάσταση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η Συνδιάσκεψη έληξε με την υπερψήφιση από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της Πολιτικής Απόφασης και την εκλογή νέου Γραφείου της Οργάνωσης Αττικής του ΝΑΡ.

Να παραμείνει δασικός και ελεύθερος ▸ Ανακοίνωση Ανοιχτής Πρωτοβουλίας

Να μην γίνει καμία παραχώρηση στον λόφο Κοπανά αλλά αντιθέτως να περάσει οριστικά και αμετάκλητα στο δημόσιο με νομοθετική παρέμβαση και να διασφαλιστεί ο δημόσιος και δασικός χαρακτήρας της περιοχής ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και οικοπεδοποίησή της, ζητάει μεταξύ άλλων με ανακοίνωσή της η Ανοιχτή Πρωτοβουλία κατοίκων Βύρωνα για την υπεράσπιση του λόφου Κοπανά. Παράλληλα τονίζει ότι πρέπει να μπει τέλος στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και απαιτεί την απόλυτη προστασία του Υμηττού από τη δόμηση, την αλλαγή χρήσης και τις κάθε είδους εγκαταστάσεις και διεκδικήσεις. Η Ανοιχτή Πρωτοβουλία πραγματοποίησε την δεύτερη συνέλευσή της την Τετάρτη 26 Μαΐου, με την συμμετοχή 40 περίπου κατοίκων, όπου έγινε πλούσια συζήτηση μεταξύ άλλων για το κείμενο με τις θέσεις και τον τρόπο λειτουργίας της καθώς και για τις επόμενες δράσεις. «Μόνο οι ίδιοι οι κάτοικοι μπορούμε να σώσουμε τους ελεύθερους χώρους, τις κοινωνικές υποδομές και τα δάση. Να παραμείνουν πνεύμονες ελευθερίας και πολιτισμού. Να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον», σημειώνεται στο κείμενο. Η επόμενη συνέλευση έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 9 Ιουνίου, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Τσιρακοπούλου.

18

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Κώστας Παπαγεωργίου

Κυριάκος Νασόπουλος

ΤΟΠΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΘΗΝΑ

Ψηφίστηκε το αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο Βορίδη

Τσίγκινα σχολεία για τα νήπια

▸ Στόχος η «φίμωση» των κινήσεων της μαχόμενης αριστεράς Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν άκρως προκλητικό και επικίνδυνο! Ο Δήμος Αθηναίων, μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια (δύο επί θητείας Μπακογιάννη) μη εφαρμογής της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης, ετοιμάζεται από του χρόνου να στεγάζει εκατοντάδες μικρά παιδιά μέσα σε «τενεκεδένια κουτιά»! Αυτό αποκαλύφθηκε μέσω των φωτογραφιών που έδωσε στην δημοσιότητα η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, από την τοποθέτηση των πρώτων κοντέινερ στο προαύλιο του 63ου Γυμνασίου και του 54ου Νηπιαγωγείου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ψευτοκατασκευές και ελαφρού τύπου κουτιά με πολύ περιορισμένο μέγεθος, χωρίς κεντρική θέρμανση, καλό εξαερισμό και μόνωση. Δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση. Το «περιβόητο» σχέδιο της δημαρχίας Μπακογιάννη για την προσχολική εκπαίδευση, αντί ενός εκτεταμένου σχεδίου ανέγερσης νέων και σύγχρονων αιθουσών, περιλαμβάνει δεκάδες κοντέινερ και επιτάξεις αιθουσών και προαυλίων σχολείων. Συγκεκριμένα, περισσότερα από

1.100 νήπια και προνήπια θα στεγαστούν σε 50… τσίγκινα σχολεία. «Οι ευθύνες της δημαρχίας Μπακογιάννη που επέλεξε να μη δώσει ή να διεκδικήσει από το κράτος ούτε ένα ευρώ για την εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής/εκπαίδευσης, είναι τεράστιες», τονίζει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. Η κίνηση απαιτεί να ακυρωθεί άμεσα η απόφαση του δήμου για κοντέινερ ελαφρού τύπου, χωρίς ωστόσο αναστολή της εφαρμογής της δίχρονης προσχολικής αγωγής από τον Σεπτέμβριο του 2021. «Πρόγραμμα σχολικής στέγης με βαρέως τύπου κατασκευές. Να εξαιρεθούν οι προαύλιοι χώροι των σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων από την τοποθέτηση κοντέινερ για τη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση/αγωγή, όπως απαιτεί το εκπαιδευτικό και γονεϊκό κίνημα. Οικόπεδα υπάρχουν και μάλιστα πολλά από αυτά ανήκουν στην ΚΤΥΠ. Τα παιδιά δεν είναι κόστος! Είναι το μέλλον!», προσθέτει.

Ψ

ηφίστηκε τελικά την Τετάρτη 2 Ιουνίου, παρά τις σημαντικές αντιδράσεις, και μόνο από τους βουλευτές της ΝΔ, το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εσωτερικών για την «Εκλογή Δημοτικών και Περιφερειαρχών Αρχών». Πατώντας στη νοθευμένη απλή αναλογική του «Κλεισθένη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με πρόσχημα την κυβερνησιμότητα σε δήμους και περιφέρειες που έκαναν σημαία οι βουλευτές της στη διάρκεια της συζήτησης στην ολομέλεια, η κυβέρνηση επαναφέρει το καλπονοθευτικό σύστημα που προσφέρει απόλυτη πλειοψηφία στα συμβούλια στον πρώτο συνδυασμό εφόσον καταφέρει να κερδίσει το 43%. Με άλλα λόγια ακρωτηριάζονται όσα ψήγματα αντιπροσώπευσης και

δημοκρατικής λειτουργίας είχαν απομείνει, προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω σε σχέση με το νόμο Θεοδωρικάκου που παρέδωσε και άλλες αρμοδιότητες των συμβουλίων σε επιτροπές. Επίσης, επανέρχεται η πενταετής θητεία και το πλαφόν του 3% για την εκλογή δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλου, προβλέπεται η εκλογή των 3/5 των μελών του συμβουλίου από τον νικητή των εκλογών με παράλληλη μείωση του αριθμού των μελών, ο οποίος θα καθορίζεται με βάση πληθυσμιακές κλίμακες κ.α. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που κυρίως ώθησε την κυβέρνηση να αλλάξει το εκλογικό σύστημα; Τη συναίνεση σε συμβούλια περιφερειών και δήμων την είχαν δεδομένη από τις θέσεις και τη στάση των μεγάλων παρατάξεων των αστικών κομ-

μάτων, ώστε να περνούν οι κατευθύνσεις ΕΕ και κυβερνήσεων που ενισχύουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, την ανταποδοτική λειτουργία, τη συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, τη φορομπηξία των κατοίκων. Αυτό που στην πραγματικότητα ενοχλεί είναι η παρουσία της ριζοσπαστικής, μαχόμενης, αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Τους χαλά τα σχέδια, ειδικά το επόμενο διάστημα που θα είναι ακόμα πιο δραματικές οι συνέπειες της αντιλαϊκής δολοφονικής πολιτικής τους. Αυτό που δεν θέλουν είναι η αποκάλυψη των σχεδιασμών τους, η ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων, η παρουσία των κινηματικών φωνών μέσα στα συμβούλια. Ακριβώς γιατί οι νέες ρυθμίσεις έχουν στόχο την πιο συντηρητική, αυταρχική θωράκιση του τοπικού κράτους και την ακόμη πιο έντονα συγκεντρωτική, αντιδημοκρατική τους λειτουργία. Όλο αυτό το διάστημα, δεκάδες κινήσεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς πανελλαδικά τοποθετήθηκαν ενάντια στο νόμο Βορίδη και πραγματοποίησαν παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας για την απόσυρση του. Στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, μέρα έναρξης της συζήτησης του νομοσχεδίου στην ολομέλεια, συγκέντρωση διαμαρτυρίας με συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών μπροστά στη βουλή. Με σύνθημα «Κλέβουν ψήφους με καλπονοθεία, έτσι θωρακίζεται του πλούτου η εξουσία», δήλωσαν πως ο μαζικός παλλαϊκός αγώνας θα ανατρέψει τον αντιδημοκρατικό νόμο.

ΝΟΜΟΣΧΕ∆ΙΟ ΧΑΤΖΗ∆ΑΚΗ

Αντικαπιταλιστικές κινήσεις κατά «Αρμαγεδδώνα»

«Ο

ι εργατικές ανάγκες οδηγός μας και όχι τα εργοδοτικά συμφέροντα», σημειώνουν στην κοινή τους ανακοίνωση 12 περιφερειακές και 22 δημοτικές αντικαπιταλιστικές κινήσεις από όλη την Ελλάδα (η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται), ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Όπως καταγγέλλουν, η κυβέρνηση επιχειρεί να γκρεμίσει κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα και να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε εργασιακό μεσαίωνα. «Ο νόμος είναι κομμένος και ραμμένος για τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Χαντακώνει τους εργαζόμενους που θα δουλεύουν περισσότερο και θα αμείβονται λιγότερο, αφού μειώνει την αποζημίωση για

τις επιπλέον ώρες εργασίας, ενώ υψώνει εμπόδια για τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων […]. Δεν μπορεί το μέλλον μας να είναι να δουλεύουμε νύχτα με νύχτα χωρίς δικαιώματα, χωρίς 8ωρο, με μισθούς πείνας, χωρίς συλλογική αντίσταση», τονίζεται στην ανακοίνωση. Οι 34 αντικαπιταλιστικές κινήσεις τάσσονται κατά της κατάργησης του πενθήμερου, του 8ωρου, του συνεχόμενου ωραρίου και της κυριακάτικης αργίας. Λένε «όχι» στην «ευέλικτη απασχόληση» και τις ατομικές συμβάσεις, απαιτούν σταθερή και ασφαλισμένη δουλειά για όλους με κατοχυρωμένη από γενική συλλογική σύμβαση, προστασία των ανέργων και προσλήψεις για την ενίσχυση του

δημόσιου συστήματος υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών. «Κάτω τα χέρια από τους αγώνες και τα σωματεία. Καμιά κυβερνητική/κρατική παρέμβαση», ξεκαθαρίζουν. Σε αυτήν την κατεύθυνση, καλούν σε ανυποχώρητο αγώνα για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. «Μαζί με τους εργαζόμενους, τα σωματεία που αντιστέκονται, μαζί με τους αγώνες στους χώρους δουλειάς και σε κάθε κλάδο, να αντισταθούμε και σε κάθε γειτονιά για να μην βγαίνουμε από το σπίτι μονάχα για μια κακοπληρωμένη και ανασφαλή δουλειά, αν την έχουμε και αυτήν. Όλες και όλοι στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις», καταλήγουν.

Νεολαία Γιώργος Μουρμούρης

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΑΝΕΡΓΙΑ-ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ

η ν ε μ ό ζ α γ ρ Ηε » α τ ρ ύ ο τ « ν η τ σ α ί α λ ο νε η κ ά δ η ζ τ α Χ

Σ

19

το επίκεντρο της επίθεσης του νομοσχεδίου Χατζηδάκη βρίσκονται οι νέοι εργαζόμενοι, οι οποίοι βλέπουν τον εργασιακό μεσαίτο αποφάσιζε, να καταγγείλει τον εργοδότη ωνα που έχει εδραιωθεί στους του στην Επιθεώρηση Εργασίας για παράχώρους δουλειάς να λαμβάνει βαση ωραρίου, κάτι που συχνά-πυκνά πλέον και θεσμική επικύρωση. γινόταν, ακόμα και εκτός σωματείου, Το ωράριο εργασίας αποτελεί δυνατότητα που χάνεται αν περάσουν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί», προσθέτει. ριν Μιλούν στο Π μα. Για δεκάδες χιλιάδες νέους Η απώλεια της αίσθησης ότι μέσω ενοι νέοι εργαζόμ και νέες, το οκτάωρο αποτελεί αγώνα και διεκδίκησης υπάρχει δυκαι περισσότερο μια αφήγηση μεγανατότητα «οχύρωσης» πίσω από την από εστίαση λύτερων σε ηλικία εργαζόμενων «κόκκινη γραμμή» του οκτάωρου αποίες τηλεπικοινων παρά πραγματικότητα. Τα δεκάωτελεί λοιπόν, για τον Γιάννη, τη βασική ρα και δωδεκάωρα εργασίας είναι ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη. «Τώρα κανονικότητα εδώ και χρόνια σε γίνεται σαφές ότι θα δουλέψεις για το μια σειρά κλάδους, με πρώτο τον αφεντικό σου όσο χρειαστεί και δεν θα τουρισμό και τους εποχικά εργαμπορείς να πεις κουβέντα», μας λέει. ζόμενους. η δυνατότητα διεκδίκησης. «Σε «Γιατί αν δεν “συναινέσεις”, υπάρχουν Η εστίαση, η έρευνα και οι κι άλλοι. Αυτή είναι η “συναίνεση” που άλλο χώρο εργασίας παλιότερα τηλεπικοινωνίες αποτελούν κάλέει ο Χατζηδάκης». είχα καταγγείλει αυθαιρεσίες του ποιους ακόμη από τους τομείς Όσο για το τι σημαίνει στην πράξη εργοδότη μου στο ΣΕΠΕ, το οποίο όπου τα ωράρια σχεδόν πάντα ξεδεκάωρη και δωδεκάωρη εργασία στον προχώρησε σε έλεγχο και επέβαλεε περνούν κατά πολύ το 8ωρο, ενώ επισιτισμό; «Είναι εξοντωτικό», λέει πρόστιμο στην εταιρεία», λέει στοο «είθισται» η αμοιβή για την υπερωο Γιάννης. «Φτιάχνεις, βέβαια, πάνω Πριν. «Αυτό δεν θα μπορεί να συμ-ριακή απασχόληση να αποτελεί το στη βάρδια δικλείδες ασφαλείας για να βαίνει με τις νέες διατάξεις». πιο... σύντομο ανέκδοτο. περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται το «Μιλώντας με συναδέλφους καα«Στην εστίαση, είτε κατά τη διωράριο. Όμως μόλις τύχει να καθίσεις ταλαβαίνω ότι δημιουργείται ενίοτεε άρκεια της σεζόν είτε σε συγκεκριλίγες μέρες, αρχίζουν να σου βγαίνουν μια σιωπηρή “συναίνεση” στις απλήήμένες περιόδους όπως τα Χριστούόλα τα προβλήματα. Ψυχολογικά αλλά ρωτες υπερωρίες, όμως πάντα υπάρργεννα και το Πάσχα, πάντα υπήρχε και σωματικά με πονοκεφάλους, πόχει η δυνατότητα η παραβίαση των ων ο κανόνας ότι θα δούλευες 10ωρο, νους στα πόδια, τη μέση κλπ». εργασιακών δικαιωμάτων να καταλήή12ωρο, ακόμα και παραπάνω», Η αίσθηση της μετατροπής των ξει σε καταγγελία και ενίοτε συμβαίαίλέει στο Πριν ο Γιάννης, εργαζόμεεργαζομένων σε έρμαιο στα χέρια νει. Ως αγωνιστικό σχήμα, σε αυτές τις νος στον επισιτισμό και μέλος του της εργοδοσίας αποτελεί τη βασική περιπτώσεις φέρνουμε σε επικοινωνία νία αγωνιστικού σχήματος Λάντζα. ανατροπή του νομοσχεδίου τους εργαζόμενους με το ΣΕΤΗΠ και το «Αυτό ίσχυε είτε λόγω ξαφνιΧατζηδάκη, συμφωνεί και ΣΕΠΕ. Αυτό στο εξής δεν θα μπορεί να κής αύξησης του φόρτου εργαο ∆ημήτρης, εργαζόμενος συμβεί», τονίζει. σίας, είτε επειδή –ιδίως σε πιο «Είναι όμως και το ζήτημα ημα μικρά μαγαζιά– οι εργοδότες των συνδικαλιστικών δικαιωαιωραγίζει ήθελαν να κρατήσουν χαμηλά μάτων και ελευθεριών», προΤο νομοσχέδιο επισφ τον αριθμό του προσωπικού. σθέτει ο ∆ημήτρης. «Περιοεριοη» Έτσι λοιπόν σε πολλούς εργαρίζονται σημαντικά, και είναι την ατελείωτη «μαύρ ζόμενους του κλάδου η πρώτη διακύβευμα πώς τα σωματεία ατεία πάταση εργασία και την κατα αντίδραση για τις ανατροπές θα μπορέσουν να υπάρχουν χουν ν τω μά που φέρνει ο νόμος Χατζηδάκη την επόμενη ημέρα. Αυτό ό για ιω κα δι εργασιακών ως προς το οκτάωρο είναι “πιο ανθρώπους που έχουν σχέση οκτάωρο;”». με το σωματείο τους, όπως ως κι «Από την άλλη όμως υπάρσε μεγάλη εταιρεία τηλεφωνίας εγώ, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα». χει και η αίσθηση ότι η κατάσταση και μέλος του Radical IT. Και Όσο για την αίσθηση που επικρατείί γενιαυτή πλέον θα αποτελεί κανονικότηγια τον χώρο εργασίας του ∆ηκώς στους εργαζόμενους του κλάδου, ο ∆ητα για όλους τους εργαζόμενους σε μήτρη οι πληρωμένες υπερωμήτρης σημειώνει ότι νιώθουν «πωςς αυτό όλους τους κλάδους, γιατί αυτό που ρίες αποτελούν άγνωστη λέξη, που πάει να γίνει αποτελεί επισφράγιση ση της συνιστούσε παράβαση γίνεται από τη ωστόσο υπάρχει ο φόβος ότι σε καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων, μάτων, μία ημέρα στην άλλη νόμιμο. Μέχρι περίπτωση εφαρμογής του νοόμως και μια γενικευμένη απογοήτευση, ση, ότι τώρα ένας εργαζόμενος μπορούσε, αν μοσχεδίου δεν θα υπάρχει καν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».

Σαββατοκύριακο πλούσιων εκδηλώσεων στην πλατεία Αυδή Ξεκινά το Σάββατο, στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, το 4ο Διήμερο Ενάντια στην Ανεργία και την Επισφάλεια (5-6 Ιουνίου), το οποίο διοργανώνεται από εργατικά σχήματα και συλλογικότητες γειτονιάς. Και τις δύο μέρες το πρόγραμμα του Διημέρου είναι γεμάτο με ενδιαφέρουσες πολιτικές συζητήσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αναλυτικά, το Σάββατο η έναρξη θα γίνει στις 6.30 μ.μ. με την εκδήλωση «Για να ζήσουμε εμείς όρθιοι θα πέσουν αυτοίΕργατικές αντιστάσεις και αγώνες εν μέσω πανδημίας». Ομιλητές θα είναι οι Στέφανος Βλάχος (ιατρός, μέλος ΑΡΣΙ), Χριστίνα Πάλλιου (μηχανικός, μέλος Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών), Γιάννης Σαλάπας (εργαζόμενος στον επισιτισμό, μέλος Λάντζα), Αλέξανδρος Τιτκώβ (stand up comedian, μέλος Εργατικής Ομάδας Stand-Up Κωμικών και Ηθοποιών Improv) και Ιωάννα Βρεττού (μέλος Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης). Στις 8.30 μ.μ. θα ακολουθήσει stand-up comedy με τους Αλέξανδρο Πασπαρδάνη, Αλέξανδρο Τιτκώβ, Γιάννη Ρούσσο, Γιώργο Αλεβίζο, Παναγιώτη Κούδα και Πάρι Ρούπο. Η μέρα θα κλείσει με μουσικό αφιέρωμα στο παραδοσιακό τραγούδι (έναρξη: 10 μ.μ.) με τους Αγγέλικα Παπανικολάου (Ακορντεόν), Νίκο Βενετάκη (Φωνή-Λαούτο), από το μουσικό σχήμα «Αρμανιάκ». Την Κυριακή, το πρόγραμμα ξεκινά στις 6 μ.μ. με το workshop «Είμαι εργαζόμενη, δε με τρομοκρατείς-Εργασιακή βία και εκφοβισμός: Η “κρυφή” πλευρά της εργοδοτικής επίθεσης». Ομιλητές θα είναι οι Ρόζυ Μονάκη (μέλος Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών), Μαριάνθη Γριζιώτη (μέλος Συνέλευσης Φεμινιστικών και Εργατικών Συλλογικοτήτων), Νίκος Σκούφογλου (ιατρός, μέλος Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή), Κατερίνα Μάτσα (ψυχίατρος) και Σουχέλ (εργαζόμενος μετανάστης από το Μπαγκλαντές). Στις 8 μ.μ., το Διήμερο θα ολοκληρωθεί με τη συζήτηση για το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη και την αναγκαία απάντηση με τίτλο «Δουλειά για μια Ζωή ή μια Ζωή Αλλιώτικη;», με ομιλητές τους Παλαιολόγο Παλαιολόγο (εργατολόγο), Δημήτρης Φωτίου (εργαζόμενο στις τηλεπικοινωνίες, μέλος Radical IT) και Δήμητρα Μαυροειδή (μέλος Προσωρινής Διοίκησης Κλασικού Σωματείου στην Έρευνα).

20

Κίνηση ιδεών

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

«Πλέουν» μαζί κεφάλαιο

και κυβερνήσεις Μπορεί ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης να δήλωσε στην κάμερα πως «έχει χεσμένη την κυβέρνηση» αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι αστικές κυβερνήσεις και το κράτος δεν δουλεύουν από κοινού με τους εφοπλιστές και εν γένει με το κεφάλαιο για την προώθηση της κυριαρχίας του.

Κυκλοφόρησε η νέα Ουτοπία Κυκλοφόρησε το ενδιαφέρον τεύχος του πρώτου τριμήνου του 2021 του περιοδικού Ουτοπία. Σ’ αυτό το τεύχος ο Ευτύχης Μπιτσάκης στο άρθρο του υπερασπίζεται την υλιστική διαλεκτική, την εφαρμογή της στις φυσικές επιστήμες και τη νομιμότητα των καθολικών φιλοσοφικών προτάσεων σε αντίθεση με τον σύγχρονο θετικισμό. Ο Πέτρος Πέτκας στο άρθρο του για την πανεπιστημιακή αστυνομία υπογραμμίζει τη λογική αντίφαση της γνώσης υπό την αστυνομική ράβδο. Ο Γιώργος Λιοδάκης αναδεικνύει τις σύγχρονες θαλάσσιες «περιφράξεις» των ΑΟΖ και το περιβαλλοντοκτόνο ενεργειακό μοντέλο του σύγχρονου καπιταλισμού. Η Ευαγγελή Ντάτση ανατρέχει στις αντιλήψεις και πρακτικές της κοινωνικής συνοχής και της φιλανθρωπίας σε σχέση με τη φτώχια σε μύθους, θρησκείες και πολιτισμούς. Η Ελευθερία Παπαστεφανάκη εξετάζει τις παιδαγωγικές αντιλήψεις στη σχολική εκπαίδευση της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το 1941, με έμφαση στο πολυτεχνικό σχολείο. Ο Θύμιος Νικολαΐδης, στο άρθρο του, αναφέρεται στη βίαιη «ιδεολογικοποίηση» της σοβιετικής αστρονομίας τη δεκαετία του 1930, με θύματα τους ίδιους τους επιστήμονες. Το άρθρο των Σ. Κορνάρου - Ε. Κορνάρου παρουσιάζει την αισθησιοκρατική γνωσιολογία του Επίκουρου σε σύγκριση με τον ορθολογισμό. Ο Νίκος Φούφας εξετάζει την έννοια της «αναγνώρισης» του ατόμου, όπως εκτίθεται στη φιλοσοφία του Χέγκελ, ως κοινωνική, δικαιική υπέρβαση της «φυσικής» ύπαρξης. Το άρθρο της Χρυσάνθης Κεχρόλογου αναφέρεται στην πολιτική βία και τις σχετικές αντιλήψεις των Μαρξ, Λένιν, Τρότσκι, Άρεντ. Στα άρθρα επικαιρότητας οι Πέτρος Παπακωνσταντίνου και Γιάννα Γιαννουλοπούλου αναφέρονται στη δημοκρατία στην ψηφιακή εποχή και στην τηλεδιδασκαλία αντίστοιχα.

Η

χυδαία και αλαζονική φράση του εφοπλιστή Π. Λασκαρίδη («έχω χεσμένη την κυβέρνηση») δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως υποτίμηση ή και μηδενισμός της συμβολής της κυβέρνησης και του κράτους στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ναυτιλίας. Μάλλον εκφράζει την απαξία του για τη δουλοπρεπή εξυπηρέτηση από την κυβέρνηση του ναυτιλιακού κεφαλαίου, αφού το σύγχρονο αστικό κράτος, παρά το νεοφιλελεύθερο δόγμα της περιορισμένης παρέμβασής του, ενισχύει με πολύπλευρους τρόπους την ασύδοτη δράση του κεφαλαίου στον σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Κάθε οικονομικά κυρίαρχη τάξη συγκροτεί και διαμορφώνει το κράτος της, για να εξασφαλίζει την αναπαραγωγή της και να εξυπηρετεί γενικά τα συμφέροντα της. Η πολιτική του κράτους, επομένως, καθορίζεται από τον τρόπο παραγωγής, όχι όμως ως απλή αντανάκλασή του. Το ταξικό κράτος επιχειρεί να φαίνεται υπερταξικό και συμφιλιωτικό. Για να εξασφαλίζει την αναγκαία για την εκμεταλλεύτρια τάξη κοινωνική ειρήνη το κράτος δεν περιορίζεται στην προστασία και αναπαραγωγή του συστήματος, όπως η έννομη προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και η βίαιη καταστολή της αντίδρασης των καταπιεζόμενων τάξεων. Στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης, το κράτος διαπλέκεται όλο και περισσότερο στις δομές και λειτουργίες του συστήματος, για να συμ-

Συνάντηση Κυριάκου Μητσοτάκη με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών

κός ρόλος του κράτους, στην οικονομία με τη δημιουργία εκτεταμένου κρατικού τομέα, στον κοινωνικό χώρο με το κράτος πρόνοιας, με την παραχώρηση συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων και την αύξηση μισθών και συντάξεων. Οι κρίσεις του 1973-74 οδήγησαν τις καπιταλιστικές κοινωνίες, στην εγκατάλειψη του κεΪνσιανισμού και στην υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Το νεοφιλελεύθερο δόγμα πρέσβευε την αποδόμηση του όποιου κοινωνικού κράτους, την εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση, την υπερπρονομιακή αντιμετώπιση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, τη συρρίκνωση των πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, το μικρό και επιτελικό κράτος, την «αόρατη χείρα» της αγοράς, την αυτορρύθμισή της, δηλαδή. Στην πραγμαΠαραμένει ισχυρή τικότητα, παραμένει ισχυρή και εκτεταμένη η σύμπλεξη και εκτεταμένη η σύμπλεξη αστικού κράτους και καπιαστικού κράτους και ταλιστικής οικονομίας στον καπιταλιστικής οικονομίας ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Απλώς, έχει αλλάξει σε μεστον ολοκληρωτικό καπιταλισμό γάλο βαθμό ο χαρακτήρας και οι τομείς της κρατικής παρέμβασης. Από την παγκόσμια κρίση του 2008 βάλλει πιο αποτελεσματικά και σφαιμέχρι σήμερα κατέρρευσε ο μύθος για ρικά στην εξέλιξη και εξυπηρέτηση των την αυτορρύθμιση της αγοράς, αφού η συμφερόντων του. Η σχέση του αστικού υπέρβαση της κρίσης βασίστηκε στην κράτους με την οικονομία πρέπει να εξεεκτεταμένη χρηματοδοτική παρέμβαση τάζεται σφαιρικά και όχι αποκλειστικά του κράτους, στην εκτίναξη του βαθμού σχεδόν από την αποτροπή, με το μαστίεκμετάλλευσης και απομύζησης των λαγιο και το καρότο, της υπονόμευσης και ϊκών μαζών. Οι γερμανικές και γαλλικές ανατροπής του συστήματος απ’ τις εκμετράπεζες σώθηκαν με τα εξοντωτικά ταλλευόμενες τάξεις. μνημόνια που επέβαλε στον ελληνικό Από πολλούς πιστεύεται ότι στον μελαό το ιδιότυπο «κράτος» των Βρυξελταπολεμικό κεϋνσιανισμό αναπτύχθηκε λών. Eν μέσω πανδημίας το Ταμείο Ανάκατ’ εξοχήν ο πολύπλευρος παρεμβατι-

καμψης χρηματοδοτεί προνομιακά την ολιγαρχία. Παράλληλα, ψηφίστηκαν αυταρχικοί νόμοι για την καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων στη λιτότητα. Στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας συμβάλλει και ο εργατοκτόνος νόμος Χατζηδάκη που καταργεί το οκτάωρο και καθιερώνει τις απλήρωτες υπερωρίες! Η υποταγή του κράτους στο κεφάλαιο επιβεβαιώνεται από το κύμα ιδιωτικοποιήσεων έναντι πινακίου φακής δημόσιας περιουσίας, τη διείσδυση του ιδιωτικού τομέα στη δημόσια υγεία, την προστασία του ιδιωτικού τομέα υγείας, παρά τη φονική πανδημία, την ιδιωτικοποίηση του ταμείου επικουρικής σύνταξης, τα ΣΔΙΤ, τη δημιουργία Υπερταμείου υπό τον έλεγχο των δανειστών, στο οποίο ενεχυριάστηκε η περιουσία του Δημοσίου.

H διαπλοκή της αστικής πολιτικής και κεφαλαίου είναι εμφανής και στον νευραλγικό τομέα της διακυβέρνησης. Στελέχη μεγάλων ιδιωτικών οικονομικών συγκροτημάτων προωθούνται σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις, ακόμη και στον πρωθυπουργικό θώκο (Παπαδήμος, Ντράγκι). Γνωστή είναι και η επιρροή τμημάτων του κεφαλαίου στην ανάδειξη υπουργών στον τομέα της δραστηριότητάς τους (τουρισμός, ναυτιλία). Γενναιόδωρη είναι η χρηματοδότηση των συστημικών πολιτικών κομμάτων από το μεγάλο κεφάλαιο. Φοροαπαλλαγές γενναίες παρέχονται στο κεφάλαιο στο βωμό της κερδοφορίας του, ακόμη και εν μέσω κρίσης. Μορφή πλημμυρίδας προσλαμβάνει το μαύρο χρήμα (2,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ) που διαπλέκεται με τομείς του κράτους, ο χρηματισμός κρατικών λειτουργών από ολιγάρχες (σκάνδαλο Κοσκωτά, Siemens κά.)

Πολιτισμός Δημήτρης Τζιαντζής

Η νέα ταινία των «μετρ του κοινωνικού ρεαλισμού» αδερφών Νταρντέν με θέμα τον ισλαμικό θρησκευτικό φανατισμό στην Ευρώπη πήρε το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες, ωστόσο δίχασε κοινό και κριτικούς.

Ο

ι αδερφοί Νταρντέν που έχουν τιμηθεί, μεταξύ άλλων, δύο φορές με την ανώτατη διάκριση στο φεστιβάλ των Καννών, έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι δικαίως συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους κινηματογραφιστές της εποχής μας. Στην προηγούμενη –σχεδόν– αριστουργηματική δημιουργία τους Δύο ημέρες, μία νύχτα δεν φοβήθηκαν να αγγίξουν τις αντιθέσεις στους κόλπους της εργατικής τάξης και τη μάχη επιβίωσης στη σύγχρονη αγορά εργασίας. Στη νέα τους δημιουργία, Ανάμεσά μας (Le jeune Ahmed), που προβάλλεται ήδη στα θερινά σινεμά, ασχολούνται με ένα άλλο δύσκολο θέμα, αυτό του θρησκευτικού φανατισμού και της ένταξης ενός νεαρού μουσουλμάνου στο Βέλγιο σε μια σκληροπυρηνική εκδοχή του ισλάμ. Η νέα χαμηλού κόστους ταινία ακολουθεί ένα διαφορετικό μονοπάτι από τις πιο ρεαλιστικές ταινίες των Νταρντέν όπως η Ροζέτα και Το παιδί και με μια έννοια αποτελεί επιστροφή στις ερασιτεχνικές ντοκιμαντερίστικες ρίζες τους. Η ταινία απέσπασε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στις Κάννες, ωστόσο δέχτηκε σκληρή κριτική, για πρώτη φορά στην καριέρα τους. Τι έχουν να μας πουν δύο λευκοί μεσήλικες για την ψυχοσύνθεση ενός 13χρονου μουσουλμάνου; Οι Νταρντέν, υπερασπίζοντας το έργο τους απέναντι στις κατηγορίες για στερεότυπα απέναντι στο Ισλάμ, αναφέρονται στον οικουμενικό χαρακτήρα του έργου και εξηγούν πως στέκονται απέναντι σε κάθε μορφή θρησκευτικού φανατισμού. Η οπτική τους παραμένει ανθρωποκεντρική και παρουσιάζει τον νεαρό πρωταγωνιστή Αχμέντ με συμπάθεια, καθώς αυτός θυμίζει έντονα παραστρατημένο έφηβο. Ο Αχμέντ θαυμάζει τον τζιχαντιστή ξάδερφό του που πέθανε με μαρτυρικό θάνατο και δεν κρύβει την επιθυμία του να βαδίσει στα χνάρια του. Επηρεασμένος και

Ανάμεσά μας : Τζιχαντιστής χωρίς αιτία; ΒΙΒΛΙΟ

Υπόθεση 40/61: Η δίκη του Άιχμαν ▸ Πορτρέτο ενός ναζιστή εγκληματία

από τη ρητορική μίσους της ταινίας εξελίσσεται Η τρικυμία ά του ιμάμη του, αποκτά σε πραγματικό σωφροτης εφηβείας και χή ν εμμονή με την προσευχή νιστικό κέντρο ανηλίκων, η αναζήτηση πέττο οποίο παρουσιάζεται και την «αγνότητα» απέρεί με ιδιαίτερα θετικό –έως ειναντι σε όλα όσα θεωρεί ταυτότητας όμα δυλ ακάθαρτα. Αρνείται ακόμα δυλλιακό– τρόπο. Ο Αχμέντ, μέσω του αψία σε π και να ανταλλάξει χειραψία πολλά σημεία, θυμίζει τον ακραίου «νεα με γυναίκες, γιατί αυτό «δεν «νεαρό παραβάτη» Αντουάν Ντου είναι κάτι που κάνει ένας καλός Ντουανέλ από τα 400 χτυπήματα Ισλάμ ή μητέτου Φρ μουσουλμάνος». Η λευκή Φρανσουά Τριφό, που αναν σώσει ζητεί ττη θέση του στον κόσμο, ρα του προσπαθεί να τον ενώ ο χαρακτήρας που θεωρεί χωρίς αποτέλεσμα. ότι ο κόσ Η ταινία δεν εξηγεί τη διαδρομή κόσμος δεν τον καταλαβαίνει έχει αναφ ριζοσπαστικοποίησης του Αχμέντ, αναφορές και στον εμβλημαλωτος στο τικό ρόλο τουΤζέιμς Ντιν στον Επαπέρα από το ότι είναι ευάλωτος ν εγκατάναστάτη χω κήρυγμα μίσους, μετά την χωρίς αιτία. Κάποια στιγμή, α πατέρα ο νεαρός Αχμέντ ανακαλύπτει πως λειψή του από τον Άραβα αλαιότερη «αυτό πο του. Σε αντίθεση με την παλαιότερη που κάνει τη γη να γυρίζει» δεν είναι ένας παντοδύναμος θεός των Νταρντέν, Η υπόσχεση,, με θέμα ός Αχμέντ που τον π τη μετανάστευση, ο νεαρός παρακολουθεί από ψηλά. δεν εμφανίζεται να καταπιέζεται Κάτι που τον οδηγεί σε αναθεώρηεξαιτίας της θρησκείας του ή της ση των θρησκευτικών εμμονών του. καταγωγής του. Απεναντίας, οι δοΗ ταινία είναι άνιση και σε αρκετά μές κοινωνικής στήριξης φαίνονται σημεία μοιάζει επιφανειακή έως ιδιαίτερα ανεκτικές απέναντι στις αφελής. Ωστόσο προκαλεί δυνατά θρησκευτικές ελευθερίες. Μέρος συναισθήματα και προβληματισμό.

∆έκα παρά, μια ποιητική συλλογή του Diamantis Nostos

Π

21

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

οια μάτια μπορούν να διαβάσουν τα ποιήματα χωρίς να βλέπουν ότι τα έγραψε ένα πρόσωπο που αγαπούν; Μα, έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει αντικειμενικός φακός για τις λέξεις που ενώνονται και φτιάχνουν κάδρα γεμάτα στιγμές από αλήθεια. «Για ποιον λόγο υπάρχουν οι λέξεις, αν τα ποιήματά μας δεν ανασταίνουν νεκρούς», αναρωτιέται ο ποιητής. Κι ύστερα γράφει για τους έρωτες που χάθηκαν, αλλά άφησαν τα χνάρια τους αναλλοίωτα πάνω στα κορμιά μας. Και για κείνες τις αγάπες που δεν μας αφήνουν ποτέ να τις αφήσουμε, για

τα όνειρα που χτίζουν στο συνειδητό τοίχους αδιαπέραστους και τίποτα δεν μπορεί να τα γκρεμίσει. Για την επανάσταση που φύσηξε μέσα μας ζωή και φώτισε τις ξάγρυπνες νύχτες μας. Δεν έσβησε δίπλα στις ενήλικες υποχρεώσεις μας, όπως πίστευαν οι μεγάλοι. Για τον κόσμο που αλλάζει και μαζί του παρασέρνει κι εμάς σε χορούς αλλόκοτους. Για όλα αυτά που δε ζήσαμε κι εκείνα που ίσως αργήσουν, για τους «έρωτες χωρίς επίθετο» που έγραφε και ο Εγγονόπουλος. Καλλιόπη Μιχαηλίδου

Ο Χάρι Μούλις (1927-2010) ήταν ένας από τους κορυφαίους μεταπολεμικούς Ολλανδούς συγγραφείς. Δημοσίευσε μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα, δοκίμια, θεατρικά και φιλοσοφικά κείμενα. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Στην Ελλάδα ήδη κυκλοφορούν άλλα επτά βιβλία του που δικαιολογημένα έχουν τύχει θερμής υποδοχής από το ελληνικό κοινό. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Υπόθεση 40/61. Η δίκη του Άιχμαν (εκδ. Καστανιώτη, μτφρ. Μαργαρίτα Μπονάτσου), το οποίο δεν ανήκει στον χώρο της μυθοπλασίας, αλλά αποτελεί ένα συγκλονιστικό ιστορικό ντοκουμέντο με λογοτεχνικά στοιχεία. Το 1961 ο Χάρι Μούλις ταξίδεψε στο Ισραήλ για να παρακολουθήσει, ως ανταποκριτής ενός ολλανδικού περιοδικού, τη δίκη του διαβόητου Άντολφ Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ. Τα άρθρα του συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν την επόμενη χρονιά σε βιβλίο υπό τον τίτλο Υπόθεση 40/61 — όπως αναγράφηκε στο πινάκιο του δικαστηρίου. Ο Άιχμαν, ένας κατά τα λοιπά συνηθισμένος τεχνοκράτης, ενσάρκωσε, σύμφωνα με τον Μούλις, μια πρωτόφαντη πολιτισμική μορφή, το είδος της «ανθρώπινης μηχανής» η οποία, εκτελώντας εντολές και αδιαφορώντας για τις ηθικές τους συνέπειες, ήταν ικανή για όλα, όχι μόνο να φτάσει στα άκρα αλλά και να τα ξεπεράσει. «Στην ιεραρχία των Ες-Ες», γράφει χαρακτηριστικά ο Μούλις, «ο Άιχμαν είχε βρεθεί σε ένα μυστηριώδες νεκρό σημείο, σε μια μετέωρη ισορροπία, ακριβώς στα μισά του δρόμου, ανάμεσα σε εκείνους που έδιναν τις διαταγές (Χίτλερ, Χίμλερ, Χάιντριχ) και στους λοχίες, οι οποίοι πραγματικά σκότωναν με τα χέρια τους».

22 Ισραήλ

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Κύπρος

Ακροδεξιά κυβέρνηση με… άλλοθι

Γιώργος Κρεασίδης

Υπάρχει λόγος για πανηγύρια ή, έστω, για ικανοποίηση, μετά τη συμφωνία για σχηματισμό νέας κυβέρνησης στο Ισραήλ η οποία δεν θα έχει επικεφαλής της τον Νετανιάχου μετά από 12 ολόκληρα χρόνια; Ναι για όσους βαρέθηκαν να είναι το ίδιο πρόσωπο αυτό που πρωτοστατεί στα εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ, τα κατεχόμενα της Δυτικής Όχθης, τη Λωρίδα της Γάζας και τις πόλεις του Ισραήλ με μεικτό πληθυσμό. Ξεκάθαρα όχι για όσους συνειδητοποιούν ότι ο νέος πρωθυπουργός, για την επόμενη διετία, θα είναι ένας εκατομμυριούχος επιχειρηματίας ο οποίος έχει χαρακτηρίσει «αυτοκτονία» για το Ισραήλ τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, έχει απαιτήσει να πυροβολούν απευθείας στο ψαχνό για να σκοτώνουν οι στρατιώτες στις διαδηλώσεις και τάσσεται υπέρ της ταχύτερης επέκτασης των εβραϊκών οικισμών. Πρόκειται, βεβαίως, για τον Νάφταλι Μπένετ, ο οποίος θα έχει στο πλευρό του δύο ακόμη στυγνούς εγκληματίες, τον Γκίντεον Σάαρ και τον Άβιγκντορ Λίμπερμαν. Όχι μόνο αυτούς, όμως, αλλά και δύο πολιτικούς που παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι του «κέντρου», τον (επόμενο πρωθυπουργό) Γιάιρ Λαπίντ και τον νυν υπουργό Άμυνας (που έδινε τις εντολές για τους βομβαρδισμούς στη Γάζα), Μπένι Γκαντζ. Και επιπλέον, τα δύο κόμματα της «Αριστεράς», των Εργατικών και του Μερέτζ, που προφανώς λαχταρούσαν να δουν πάλι την καρέκλα της εξουσίας. Όσο για το… κερασάκι, είναι η Ενιαία Αραβική Λίστα, του Μανσούρ Αμπάς, που γίνεται το πρώτο κόμμα των Αράβων που συμμετέχει σε κυβέρνηση του Ισραήλ (και τι κυβέρνηση…), με το επιχείρημα ότι έτσι θα καταφέρει να πιέσει και να πετύχει πολλά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το σχέδιο είναι αρκετά πιο παλιό, μιας και το κόμμα αυτό (παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας) είχε αποχωρήσει από τον συνασπισμό των αραβικών κομμάτων τον περασμένο Ιανουάριο και ενώ αυτός στις περυσινές εκλογές είχε καταφέρει να συγκεντρώσει 15 στις 120 έδρες της Βουλής.

Τα μηνύματα των βουλευτικών εκλογών που έγιναν στην Κύπρο την περασμένη Κυριακή δεν είναι διόλου ενθαρρυντικά, καθώς δεν καταγράφηκε πολιτικά ένας πόλος που να εκφράζει το πρωτόγνωρο κίνημα του Φλεβάρη.

Σ

τις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής που διεξήχθησαν στην Κύπρο καταγράφηκε η συνέχιση της πολιτικής κυριαρχίας του δεξιού προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του Δημοκρατικού Συναγερμού που αναδείχτηκαν νικητές παρά τις απώλειες. Έλαβαν, συγκεκριμένα, 27,7% και 17 έδρες (30,7% και 18 έδρες το 2016), παρά τη φθορά από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα, τη δυσαρέσκεια από τη διαχείριση της πανδημίας. Αλλά και από την απογοήτευση από τις εξελίξεις στο Κυπριακό, ζήτημα στο οποίο ο Αναστασιάδης ουσιαστικά προωθεί την ντε φάκτο διχοτόμηση του

∆ιεθνή

Κυριαρχία Αναστασιάδη και ακροδεξιός εφιάλτης νησιού, αξιοποιώντας και τη στάση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας η οποία, με τη σειρά της, υποστηρίζει τη γραμμή Ερντογάν για δύο κράτη. Οι εκλογές κατέγραψαν επίσης την ήττα του ΑΚΕΛ που δεν μπόρεσε να εκφράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, όπως στόχευε, ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την κυβέρνηση στις προσεχείς προεδρικές εκλογές του 2023. Παρέμεινε δεύτερη δύναμη παίρνοντας 22,34% και 15 βουλευτές (25,67% και 16 έδρες το 2016), που είναι

μπόρεσε να δει το βασικό χαρακτηριστικό του κινήματος, δηλαδή ότι το αυθόρμητο ξέσπασμα ενάντια στην καταστολή, την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και την ακροδεξιά γεννήθηκε επειδή το ΑΚΕΛ δεν έχει, επί χρόνια τώρα, λογική λαϊκής κινητοποίησης και κοινωνικών αγώνων. Η αλήθεια είναι πως η εκλογική ήττα έχει θορυβήσει το ΑΚΕΛ και θα μπει στο επίκεντρο της συζήτησης, καθώς αύριο συνεδριάζει η κεντρική επιτροπή του, ενώ από τις 2 ως τις 4 Ιουλίου

και το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας του. Το ΑΚΕΛ δεν έχει ανακάμψει από τη φθορά της διακυβέρνησης του Χριστόφια (2008-2013), καθώς η θητεία του πρώτου κομμουνιστή προέδρου, που ήρθε 5 χρόνια μετά την ένταξη στην ΕΕ, δεν άλλαξε την κοινωνία, αλλά ενίσχυσε τα διαχειριστικά χαρακτηριστικά του ΚΚ της Κύπρου. Είναι χαρακτηριστικό πως το ΑΚΕΛ, απέναντι στις μαζικές κινητοποιήσεις λαϊκής δυσαρέσκειας που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Φλεβάρη με το σύνθημα «Ως Δαμέ!» (ως εδώ), στάθηκε αιφνιδιασμένο και αμήχανο στην αρχή, με διάθεση καπελώματος και εκλογικής αξιοποίησης στη συνέχεια. Δεν

Πιο κοντά η οριστική διάσπαση της Κύπρου, σε γραμμή… Ερντογάν ο νυν πρόεδρος είναι προγραμματισμένο το 23ο συνέδριο του κόμματος. Αν και είναι ανοιχτό ακόμα και το ζήτημα της αλλαγής ηγεσίας, δεν αναμένονται θεαματικές μεταβολές στη στρατηγική του, παρά μόνο αναπροσαρμογές ενόψει των προεδρικών εκλογών, με λογική εκτόνωσης της απογοήτευσης που επικρατεί σε μεγάλο τμήμα της βάσης. Τρίτο στοιχείο της εκλογικής αναμέτρησης είναι ότι το

φασιστικό ΕΛΑΜ διπλασίασε το ποσοστό του (βρέθηκε στο 6,7% από 3,7% και διασφάλισε 4 έδρες στη βουλή από 2 που είχε), με αποτέλεσμα να αναδειχθεί τέταρτο κόμμα, ξεπερνώντας το ιστορικό ΕΔΕΚ. Σημειώνεται ότι το «παράρτημα» της εγκληματικής Χρυσής Αυγής αντιμετωπίζεται σαν κανονικό κόμμα με τις πλάτες του ΔΗΣΥ, παραγόντων του κεφαλαίου, αλλά και της Εκκλησίας. Η ενίσχυση των φασιστών δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους, ενώ το εθνικιστικό δηλητήριο αξιοποιείται όχι μόνο για να ενισχυθεί το κεφάλαιο, αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που έχουν στόχο τη διχοτόμηση του νησιού. Με τις εκλογές η κοινωνική δυσαρέσκεια ανάδειξε τάσεις ρευστότητας και αποστασιοποίησης από τα παραδοσιακά κόμματα. Σημάδια φθοράς και στασιμότητας είχαν, άλλωστε, και τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, δηλαδή το κεντρώο ΔΗΚΟ (11,3% από 14,5%, πάλι με 9 έδρες), το σοσιαλδημοκρατικό ΕΔΕΚ (6,7% από 6,2% και 4 από 3 έδρες) και οι Οικολόγοι (4,4% από 4,8% και 3 από 2 έδρες). Πρόκειται για κόμματα που συνεργάζονται, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, με την εκάστοτε κυβέρνηση και επενδύουν σε αυτή τη σχέση. Σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες μπήκε στη βουλή και η Δημοκρατική Παράταξη, που αποτελεί διάσπαση του ΔΗΚΟ, σε γραμμή στήριξης του Αναστασιάδη με 6,1% και 4 έδρες. Εκτός βουλής, παράλληλα, έμειναν 7 νέα κυρίως κόμματα με συνθήματα αντιπολιτικής και φιλοΕΕ στίγμα που συγκέντρωσαν 13% περίπου. Πρόκειται για δυνάμεις ανώδυνης αντισυστημικής ρητορικής που το ΔΗΣΥ επιδιώκει να ενσωματώσει ενόψει των προεδρικών εκλογών. Η έλλειψη ενός πόλου που δε θα κλείνει τα μάτια στην εκμετάλλευση των εργαζομένων είναι παραπάνω από φανερή.

∆ιεθνή

23

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Ανατριχίλα προκαλούν οι πορτοκαλί πινακίδες που έχουν γεμίσει τη Βιέννη και άλλες πόλεις της Αυστρίας. «Προσοχή, πολιτικό Ισλάμ κοντά σας», γράφουν, παραπέμποντας στην περίοδο της ναζιστικής Γερμανίας και τα σημάδια που προειδοποιούσαν για την ύπαρξη Εβραίων, οι οποίοι ως γνωστόν θεωρούνταν «μιάσματα» και έπρεπε να εξοντωθούν. Αλλά ο Σεμπάστιαν Κουρτς είναι ένας ακόμη «φίλος μας»…

Θέλεις άσυλο στη Δανία; Πηγαίνεις εξορία! Η βουλή της Δανίας ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία (70 έναντι 24) νόμο που επιτρέπει την αναγκαστική μεταφορά προσφύγων που αιτούνται άσυλο σε χώρες εκτός ΕΕ, με τις οποίες προφανώς η κυβέρνησή της θα συνάψει σχετικές συμφωνίες. Η εξέταση του αιτήματος θα γίνεται ενόσω θα είναι ουσιαστικά φυλακισμένοι σε αυτές τις χώρες, ενώ δεν αποκλείεται να μένουν εκεί ακόμη και εάν το αίτημα γίνει δεκτό. «Εάν κάνει κανείς αίτηση για άσυλο στη Δανία, πρέπει να γνωρίζει πως θα μεταφερθεί σε χώρα εκτός Ευρώπης. Έτσι, ελπίζουμε πως οι άνθρωποι θα σταματήσουν να ζητούν άσυλο στη Δανία», δήλωσε κυνικά η εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος. Μέχρι και η ΕΕ διαμαρτυρήθηκε προς την Κοπεγχάγη — υποκριτικά βεβαίως, καθώς δεν έχει κάνει τίποτα για τα αίσχη στο Αιγαίο, τη Λαμπεντούζα, τη Θέουτα και τη Μελίγια.

Ο Πούτιν φροντίζει τα «δικά» του παιδιά Είναι γνωστό ότι ΕΕ και ΗΠΑ φροντίζουν τα «δικά» τους παιδιά, με θέσεις και μπόνους. Μην νομίζετε, όμως, ότι δεν το κάνουν και οι άλλοι. Όπως είναι, για παράδειγμα, η Ρωσία. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο Πούτιν είχε δώσει στον Σρέντερ, πρώην καγκελάριο της Γερμανίας, διευθυντική θέση στο κρατικό μονοπώλιο φυσικού αερίου της Gazprom και αργότερα στην πετρελαϊκή Rosneft. Εκεί θα τον

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

συναντήσει σύντομα μια πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας και στέλεχος του ακροδεξιού Κόμματος του Λαού, η Κάριν Κνάισλ, η οποία είχε χαρίσει και έναν… χορό στον Ρώσο πρόεδρο το 2018, κατά τη διάρκεια της τελετής για τον γάμο της. Αλλά και η Κίνα κάνει κάτι ανάλογο, σε πολλές χώρες — ειδικά με αυτούς οι οποίοι την βοηθούν να μεγαλώσει τον σύγχρονο «Δρόμο του Μεταξιού».

Το Κόπα Αμέρικα και οι εκλογές στο Περού Η Λατινική Αμερική «βράζει», απ’ άκρου εις άκρον. Πανδημία, φτώχεια, διαφθορά, καταπίεση ιθαγενών, αντάρτικα, ξένες υπηρεσίες, κρατική βία και καταστολή συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα, για όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις αυτήν την εβδομάδα, δέκα ημέρες πριν την έναρξή του (13 Ιουνίου), αποφασίστηκε πού θα διεξαχθεί το Κόπα Αμέρικα, που είχε ήδη

αναβληθεί για έναν χρόνο, καθώς καμία χώρα δεν δεχόταν να το φιλοξενήσει — έως ότου βρέθηκε η Βραζιλία του «πρόθυμου» Μπολσονάρου. Σε αυτό το κλίμα, την Κυριακή διεξάγονται εκλογές στο Περού, το οποίο, μετά την αναθεώρηση των στοιχείων, έγινε η πρώτη κατ’ αναλογία χώρα σε θανάτους εξαιτίας της Covid παγκοσμίως, ενώ βίωσε και το χειρότερο οικονομικό κραχ εδώ και τρεις δεκαετίες. Αντίπαλοι, ο αριστερός δάσκαλος Πέντρο Καστίγιο και μια απόγονος της δυναστείας των Φουτζιμόρι.

Γερμανία και Ναμίμπια, αποικιοκρατία με άλλα μέσα

Τ

ην προηγούμενη εβδομάδα, η Γερμανία αναγνώρισε επίσημα ότι στρατεύματά της διέπραξαν στη Ναμίμπια την πρώτη γενοκτονία της σύγχρονης ιστορίας. Μεταξύ 1904 και 1908, περίπου 75.000 μέλη των φυλών Χερέρο και Νάμα στη νότια Αφρική –πάνω από τον μισό πληθυσμό τους– θανατώθηκαν ως τιμωρία για την εξέγερσή τους ενάντια στο γερμανικό αποικιοκρατικό καθεστώς. Η απαίτηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν είναι νέα από την πλευρά της Ναμίμπια και οι διαπραγματεύσεις διεξάγονταν από το 2015. Πέρυσι, η κυβέρνηση της Ναμίμπια είχε αρνηθεί τη γερμανική οικονομική πρόταση, καθώς και την προτεινόμενη δήλωση του Βερολίνου επί του θέματος. Όμως πριν λίγες ημέρες, οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία. Η Γερμανία πλέον κάνει λόγο για «γενοκτονία» κι αυτό είναι σημαντικό, αν και η προσθήκη «από τη σημερινή οπτική» σχολιάζεται ως πονηρή.

Εξίσου σημαντική, όμως, είναι και η παράλειψη των λέξεων «επανορθώσεις» και «αποζημίωση» από το κείμενο, γεγονός που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και αρνητικά σχόλια από την αντιπολίτευση στη Ναμίμπια και τους εκπροσώπους των απογόνων των δύο φυλών. Στο κείμενο της διακρατικής συμφωνίας, προβλέπεται «χρηματοδότηση» διαφόρων δραστηριοτήτων και προγραμμάτων βοήθειας, πολιτιστικές ανταλλαγές κ.α. Το ποσό που θα καταβάλλει η Γερμανία θα ανέλθει σε 1,1 δισ. ευρώ μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια. Όμως, σχεδόν στο σύνολό τους, τα χρήματα αυτά προβλέπεται να κατευθυνθούν σε σκοπούς όπως η μεταρρύθμιση και ο εκσυγχρονισμός του αγροτικού τομέα. Εδώ ίσως να βρίσκεται το κλειδί της υπόθεσης. Το 50-70% της αγροτικής γης της Ναμίμπια ανήκει σε λευκούς –κυρίως απογόνους των Γερμανών αποικιοκρατών– οι οποίοι αποτε-

λούν μια πολύ μικρή μειοψηφία του πληθυσμού. Στην ουσία, το αποικιοκρατικό καθεστώς όσον αφορά τη γη συνεχίζεται. Τα τελευταία χρόνια κινήματα ακτημόνων και ανθρώπων που ζητούν καλλιεργήσιμη γη πιέζουν διαρκώς την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση του αναδασμού, όμως η τελευταία αρνείται να αναθεωρήσει το σύνταγμα, το οποίο δεν επιτρέπει απαλλοτρίωση ιδιωτικής γης άνευ αποζημίωσης — ενώ και το ύψος της αποζημίωσης για τους μεγαλογαιοκτήμονες αποτελεί σημείο τριβής. Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι αν η Γερμανία «αποζημιώνει» ή επανεπενδύει, αν «αποαποικιοποιεί» το παρελθόν της ή εισέρχεται δυναμικά στον χορό των νέων ανταγωνισμών για επιρροή στην Αφρική. Ας μην ξεχνάμε την εργαλειοποίηση του αντίστοιχου ζητήματος για τις γερμανικές επανορθώσεις και στην Ελλάδα. Η γη και οι σφαίρες επιρροής ξαναμοιράζονται ποικιλοτρόπως.