Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 12-13.6.2021 - Αρ. Φύλλου 1527 by 21aristera

Συνέντευξη Άρης Παπαζαχαρουδάκης κης

Κατηγορώ την ΕΛΑΣ για βασανισμό > σελ. 11

Κυβερνητικό έγκλημα στο νοσοκομείο Αγρινίου

Άνοιγμα πολιτισμού: Οι σκοτεινές πλευρές

> σελ. 17

> σελ. 20

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.527

Χάρη στη ΝΔ, θηλιά στον λαό Το 2016 η ΝΔ χρωστούσε 225,3 εκατομμύρια ευρώ στις ελληνικές τράπεζες. Στο τέλος του 2019 χρωστούσε 308,6 εκατ. ευρώ και στο τέλος του 2020 το ποσό εκτινάχτηκε στα 343 εκατ. ευρώ! Η ΝΔ υπόσχεται να «νοικοκυρέψει τη χώρα», όταν η ίδια είναι πολλαπλά χρεοκοπημένη. Όψιμα ανακάλυψε ο Μητσοτάκης τα υπερβολικά υψηλά επιτόκια των τραπεζών! Το πιο προκλητικό είναι ότι οι τραπεζίτες κάνουν τα «στραβά μάτια» για τα χρέη-μαμούθ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, την ώρα που ξεκινούν πλειστηριασμούς και παραδίδουν τα σπίτια του κόσμου στα κοράκια των funds! Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί βάζουν θηλιά στον λαό!

Απεργιακά ποτάμια σε δρόμους ανατροπής Εργαζόμενοι, λαός και νεολαία απέρριψαν το νομοσχέδιο-έκτρωμα της κυβέρνησης με μια μαζική απεργία και διαδηλώσεις που «πλημμύρισαν» τις μεγάλες πόλεις. Αναγκαία η απεργιακή κλιμάκωση την επόμενη βδομάδα και η αντεπίθεση διαρκείας για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ.

υγκλονίστηκαν οι δρόμοι της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων από τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Ιδιαίτερα μαζική και μαχητική η συγκέντρωση στα Χαυτεία, που κάλεσαν πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές κινήσεις και συλλογικότητες και στήριξε η αντικαπιταλιστική Αριστερά. Κοινοβουλευτικές παράτες από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 στη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στην Κλαυθμώνος, που διεκδικούν «διορθώσεις» στο συνολικά αντεργατικό νομοσχέδιο. Πρόταση από τις δυνάμεις της ταξικής πτέρυγας για κλιμάκωση της πάλης με νέα 48ωρη απεργία και διήμερο

αγώνα με περικύκλωση της βουλής την επόμενη βδομάδα, καθώς η κυβέρνηση σχεδιάζει 17/6 να ψηφίσει το νομοσχέδιο. Ανάγκη συνολικής εργατικής πολιτικής απάντησης, με ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης. Οι νόμοι ανατρέπονται στους δρόμους του αγώνα και όχι στους διαδρόμους της κυβερνητικής διαχείρισης. Αποκαλύπτονται τα ψέματα της κυβέρνησης για το νομοσχέδιο, που μετατρέπει τον εργαζόμενο σε εξάρτημα του εργοδότη, ενώ εξαφανίζει το απεργιακό δικαίωμα, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ. >>> σελ. 3, 8-9, 12-13

Πανεπιστήμια

Έρευνα κατά παραγγελία και δίδακτρα Απτή πραγματικότητα αποτελεί το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Μεταπτυχιακά «κατά παραγγελία», σχολές με δίδακτρα, σε ξενόγλωσσα τμήματα για αρχή. Ανατροπές για τους φοιτητές με δυσθεώρητους ταξικούς φραγμούς. >>> σελ. 19

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

editorial

Κίμων Ρηγόπουλος

Εμβολιασμοί και κυβερνητική αποτυχία

Αυτά τα δύο τραγούδια δεν αποτελούν απλά γεννήματα της κρίσης. Το διακριτό στοιχείο τους είναι ότι την περιέχουν εν γνώσει των δημιουργών τους. Γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι και τραγούδια πολιτικά. Αρθρώνουν μια διάθεση ρήξης χωρίς να παραδίνονται σε ενσωματωμένους και χειραγωγούμενους «ψυχολογισμούς».

Ορμητικά εισέβαλε στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών για την Covid-19. Με την «Eπιχείρηση Eλευθερία» να προχωρά «ασθμαίνοντας» έξι ολόκληρους μήνες μετά την έναρξή της, κυβέρνηση και φίλια ΜΜΕ ετοιμάζονται για το «επόμενο βήμα», μετά το δόγμα της ατομικής ευθύνης, ανοίγοντας άτσαλα και επιδερμικά μια εξαιρετικά σοβαρή συζήτηση που επί της ουσίας αφορά τον εξαναγκασμό σε ιατρική πράξη. Πέραν των ηθικών –ακόμα και συνταγματικών– ζητημάτων που ανοίγονται, τα περί υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών επί της ουσίας αποκρύπτουν τις βασικές αιτίες για τη δραματική καθυστέρηση των αντίστοιχων εκστρατειών σε Ελλάδα και ΕΕ: Την αποτυχία της ΕΕ να προμηθευτεί έγκαιρα τον αναγκαίο αριθμό εμβολίων. Τη σκληρή διαπάλη των πολυεθνικών και τον αλλοπρόσαλλο χειρισμό του εμβολίου της AstraZeneca, μετά την εμφάνιση παρενεργειών. Τον «πόλεμο» επιρροής μέσω εμβολίων, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από την ΕΕ του ρωσικού SputnikV με αμιγώς γεωπολιτικά κριτήρια. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, την έλλειψη σαφούς και τεκμηριωμένης εκστρατείας ενημέρωσης για τα εμβόλια, χωρίς μισές κουβέντες, εκθειαστικές μεγαλοστομίες και συνωμοσιολογικές φοβίες. Ειδικά την άρνηση της κυβέρνησης και των «ειδικών» να αντιμετωπίσουν από την αρχή της πανδημίας την προπαγάνδα εκκλησιαστικών κύκλων και τον θρησκευτικό σκοταδισμό, που τώρα στρέφεται κατά των εμβολιασμών. Πολλές φορές, άλλωστε, φάνηκε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η άρνηση του εμβολιασμού αλλά η ανεπάρκεια διαθέσιμων εμβολίων, όπως, για παράδειγμα, με την «εξαφάνιση» 50.000 ραντεβού με το που άνοιξε η πλατφόρμα τις ηλικίες 1829, στα τέλη Μαΐου. Το επίτευγμα των τόσων διαθέσιμων εμβολίων μέσα σε λίγους μήνες από την εμφάνιση της πανδημίας έχει ήδη δυσφημιστεί από το κέρδος των πολυεθνικών και τους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Δεν αντέχει άλλο πλήγμα, με την μετατροπή του σε κρατική επιταγή.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Από το εύλογο παράπονο στην έμπρακτη αξίωση

έσα στα αποκαΐδια της μνημονιακής συντριβής όπου τα όρια μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα, κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να πιστοποιούν την ύπαρξή τους δημιουργώντας. Σε ασφυκτικές στενωπούς και σε άγονες γραμμές γράφονται τραγούδια. Τραγούδια απελευθερωμένα από πριμοδοτούμενους γλυκασμούς και την καθηλωτική νοσταλγία του: «τι ωραία που ήταν κάποτε». Τραγούδια που αγωνιούν να εκφράσουν τις επί ξύλου κρεμάμενες ζωές μας όχι με στίχους αλά κρεμ και ανήμπορες οιμωγές αλλά με πολεμική οξύτητα. Είναι μια προσπάθεια νεκρανάστασης μιας γλώσσας επικοινωνίας σε χρόνο παρόντα. Τραγούδια δραστικά που επιλέγουν την αναμέτρηση και όχι τη φυγομαχία. Με κριτική και αυτοκριτική διάθεση αντί της αυτοθυματοποίησης, που καταλήγει πάντοτε να κολακεύει τα «αθώα» θύματα –δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ήξερα– αφήνοντας άθικτη τη βαρβαρότητα και τους αυτουργούς της. Εδώ η μισθωμένη καλολογία εξορίζεται και το μελό γίνεται τραγωδία που επιζητεί την κάθαρση. Αναφέρω ως ενδεικτικά δείγματα αυτής της τάσης δύο τραγούδια: το «Έχει φύγει το παιδί», του Θέμου Σκανδάμη και το «Για να μην τα χρωστάω», του Μιθριδάτη. Στο «Έχει φύγει το παιδί», ο Σκανδάμης ιστορεί τις νυχθημερόν περιπέτειες ενός ντελιβερά που καβάλα στο γερασμένο παπί του, εξυπηρετεί και με ζέστη και με κρύο τις θρονιασμένες στους καναπέδες της μαλακίας παρέες. Ο ντελιβεράς, αυτός ο διημερεύων γιατρός της πείνας και της δίψας, γαμοσταυρίζει τη Eurovision και το Champions League αφού εξαιτίας τους πρέπει να επιταχύνει την παράδοση σε αυτό το αγώι του τρόμου. Ο ιππότης της ασφάλτου, ο ∆ον Κιχώτης των Εξαρχείων, ονειρεύεται την ανάληψη του

Αν το παραπονεμένο γαμώτο δεν αρθεί σε αξίωση για ζωή υπερήφανη, τότε και η τιμιότητα των φτωχών δεν είναι μισή αρχοντιά αλλά ολόκληρη υποταγή

ίδιου και του παπιού του στους ουρανούς, μακριά από τη μυρωδιά του λαδωμένου πιτόγυρου και του αγριεμένου πλήθους. Πρόκειται για ένα τραγούδι που η τρυφερότητά του έγκειται ακριβώς στη σκληρότητα του υλικού που επεξεργάζεται μουσικά. Το «Για να μην τα χρωστάω» είναι περισσότερο μια θεατρική παρλάτα παρά τραγούδι. Αποτελεί μια εφ’ όλης της ύλης, εν θερμώ και εν ψυχρώ, αποτίμηση της πολιτικής και κοινωνικής καφρίλας που την εξυπηρετούμε ως την υποχρεωτική αποπληρωμή του προπατορικού αμαρτήματός μας. Εδώ ο Μιθριδάτης, με μια υποψία χιπ χοπ συνοδείας, τα «ρίχνει» γενικώς και ειδικώς. Στοχεύει στον τρέχοντα κυβερνητισμό και την εξουσία: «Για κάθε σου απορία έχουν μια διμοιρία», αλλά και στον «υπέροχο» λαό που συνήθως δεν είναι και τόσο υπέροχος. Τα χώνει και στην άλλα λόγια να αγαπιόμαστε σιωπηρή καλλιτεχνία: «Κάνουνε τον Μαρσέλ Μαρσό οι διορισμένοι». Αυτά τα δύο τραγούδια δεν αποτελούν απλά γεννήματα της κρίσης. Το διακριτό στοιχείο τους είναι ότι την περιέχουν εν γνώσει των δημιουργών τους. Γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι και τραγούδια πολι-

τικά. Αρθρώνουν μια διάθεση ρήξης χωρίς να παραδίνονται σε ενσωματωμένους και χειραγωγούμενους «ψυχολογισμούς». Η εποχή της ηρωικής άμυνας των δεκαετιών ‘50 και ‘60 μας έχει αφήσει χρόνους. Τώρα διανύουμε την εποχή όπου η αυτοάμυνα των θιγόμενων ή θα είναι κυριολεκτικά επιθετική ή θα αποτελεί μια θλιβερή επετειακή υπενθύμιση. Από τα εμβληματικά τραγούδια μιας «ένδοξης» ήττας, όπως ήταν η «∆ραπετσώνα» και τα «Παραπονεμένα λόγια», έχουμε τώρα την ανάγκη να εκφράσουμε την αποδέσμευσή μας από τον ζυγό της αυτολύπησης. Το «είμαστε άξιοι της μοίρας μας», αυτός ο αμφίσημος χρησμός της ιστορίας, ας ιδωθεί πια στην πιο ενεργητική και ανατρεπτική σημασία του. ∆εν είμαστε οι τίμιοι καρπαζοεισπράκτορες και τα καλά παιδιά της γειτονιάς. ∆εν είμαστε αυτοί που καταπίνουν αμάσητες τις προσβολές, περιμένοντας κάποιες καλύτερες μέρες. ∆εν κρυβόμαστε πίσω από το ανάπηρο επιχείρημα του «μη χείρον» για να κλαιγόμαστε γοερά «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου». Τα τραγούδια δεν γράφονται μόνο για να εκφράσουν, αλλά και για να εκφραστούν. Να εκφραστούν από ένα κίνημα που δεν μασάει και δεν μαραζώνει από τη μεμψιμοιρία των «φτωχών πλην τίμιων». Να εκφραστούν από το παρασύνθημα των αποφασισμένων στο ξερό γήπεδο της καπιταλιστικής εγκατάλειψης. Αν το παραπονεμένο γαμώτο δεν αρθεί σε αξίωση για ζωή υπερήφανη, τότε και η τιμιότητα των φτωχών δεν είναι μισή αρχοντιά αλλά ολόκληρη υποταγή. Σημείωση: Ενώ το κείμενό μου είχε ήδη ταξιδέψει για το Πριν, διάβασα το εξαιρετικό και σχετικό με το θέμα κείμενο της Μαριάννας Τζιαντζή. Ας θεωρηθεί, λοιπόν, και το δικό μου άρθρο ως συμμετοχή σε έναν διάλογο που θα τον γονιμοποιήσει η αγωνία μας.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ταν καυτή η Πέμπτη στην Αθήνα. Όχι μόνο από το λιοπύρι, αλλά από την ζεστή παρουσία χιλιάδων απεργών στους δρόμους στη μεγαλύτερη κινητοποίηση από την εκλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στη μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων 3-4 ετών. Απεργιακά αγωνιστικά ποτάμια γέμισαν τους δρόμους, δείχνοντας πως το νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Μητσοτάκη έχει απορριφθεί από την πλειονότητα των άμεσα ενδιαφερομένων, των εργαζομένων. Την Πέμπτη δεν ήταν ο σεισμός που θα έριχνε με μιας το νομοσχέδιο (και πώς να ήταν άλλωστε;), αλλά ήταν μια ισχυρότατη σεισμική δόνηση (προσεισμική;), ικανή να απελευθερώσει δυνάμεις για μια ισχυρή κλιμάκωση που θα απειλήσει τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Δεν θυμίζει κυρίως «κάτι από τα παλιά», αλλά εκφράζει βαθύτερες εκρηκτικές διεργασίες μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία που δεν θέλει να γίνει η ματαιωμένη γενιά και τα πληβειακά στρώματα, σε ένα περιβάλλον βαθύτατης και πολυσύνθετης καπιταλιστικής κρίσης. Όποιος δεν το αφουγκράζεται αυτό και κοιτάει μόνο την επιφάνεια, είναι βαθιά νυχτωμένος. Εξάλλου αυτό αποτυπώθηκε και στα ανεβασμένα ποσοστά της απεργίας, τις μαχητικές απεργιακές φρουρές, στις ηρωικές συλλογικές ή και ατομικές μάχες πρωτοπόρων εργατών στη συνδικαλιστική έρημο του ιδιωτικού τομέα κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία. Για να φτάσουμε στις 10 Ιούνη προηγήθηκε η απεργία και η απεργιακή συγκέντρωση στις 26 Νοέμβρη, όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα της ωμής καταστολής –με άλλοθι την πανδημία, οι πολύμηνες αγωνιστικές παρεμβάσεις, η πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη, παρά κι ενάντια στη ΓΣΕΕ, η πολιτική γραμμή για κλιμάκωση για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο, η 3 Ιούνη και η απεργιακή απειθαρχία της ΠΕΝΕΝ και όχι μόνο. Τις μάχες αυτές τις έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις και όχι οι κάθε είδους Παναγόπουλοι και οι αρχηγοί της αστικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.λπ.) που εμφανίστηκαν την Πέμπτη για λογύδρια και φωτογράφιση. Την Πέμπτη εκφράστηκαν στον δρόμο δύο βασικές διαφορετικές πολιτικές επιλογές-κατευθύνσεις. Από την αρχή αυτής της μάχης είπαμε πως θα είναι πολιτική όχι απλά συνδικαλιστική. Την πρώτη πολιτική γραμμή εξέφρασε περίτρανα ο Αλέξης Τσίπρας από την Κλαυθμώνος: «Μια προοδευτική κυβέρνηση θα έρθει να ανατρέψει αυτές τις ρυθμίσεις του εργασιακού Μεσαίωνα και να επαναφέρει τη χώρα σε τροχιά κοινωνικής συνοχής και τους εργαζόμενους σε συνθήκες αξιοπρέπειας». Προοδευτική κυβέρνηση για επαναφορά στην κοινωνική συνοχή! Ποια; Των μνημονίων; Του 2019; Της τεράστιας ανεργίας, κακοπληρωμένης εργασίας και φτώχειας; Πιο μαζεμένα (λόγω ποσοστών) η Φώφη Γεννηματά, που ξέθαψε και το… ΠΑΣΟΚ στο πανό: «Εμείς ανοίγουμε νέο δρόμο, το δρόμο της Νέας Αλλαγής με το Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο». Με πιο κυνικό τρόπο εξέφρασε αυτή τη γραμμή ο

Δρόμοι ανατροπής ή εναλλαγής; Απεργία Γιάννης Ελαφρός

▸ Οι μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις θα είναι εφαλτήριο κλιμάκωσης ή ντεκόρ των «αρχηγών»; Γιώργος Κυρίτσης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην βουλευτής και μάλιστα πριν την απεργία: «Το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη μαθηματικά θα ψηφιστεί όσο μαζική και αν είναι η απεργία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να στηρίξουν τις πολιτικές δυνάμεις που όχι μόνο θα αντιπαλέψουν αλλά και που μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους αντεργατικούς νόμους ως κυβερνητική πλειοψηφία». Κοινώς, καθίστε και σκάστε, κι όταν έρθει η ώρα, ψηφίστε μας! Η λογική αυτή δεν επιδιώκει την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησηςκεφαλαίου, δεν «ποντάρει» στη δράση των εργαζομένων, αλλά σκοπεύει μόνο στην κυβερνητική εναλλαγή για τη συνέχιση της ίδιας στην ουσία πολιτικής (σύμφωνα με τις οδηγίες ΣΕΒ και ΕΕ), με ορισμένες διαφοροποιήσεις. Η αντίληψη αυτή θέλει το μαζικό κίνημα ως ντεκόρ

των «αρχηγών» και τους εργαζόμενους μέσα στην κοινωνία για την ανατροπή «κομπάρσους», προωθεί κομματικές του στη συνέχεια. Με αυτό το σκεπτικό παρελάσεις (ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβασε αποπροτείνει μια γραμμή αγωνιστικής έντακλειστικά κομματικά μπλοκ, αντί να σης και απεργιακής κλιμάκωσης. Προωενισχύσει τα σωματεία, έστω με τη δική θεί την ταξική ανασυγκρότηση του εργατου γραμμή) και βεβαίως θέλει κινητοτικού κινήματος, όχι με λογικές «τουφεποιήσεις «τόσο-όσο». Τόσο όσο να φθακιάς στον αέρα» ή «μιας ζαριάς», για μια ρεί η ΝΔ, αλλά σε καμία περίπτωση να πάλη διαρκείας για την ανατροπή της μην δημιουργηθούν όροι ευρύτερης κοιεπίθεσης κεφαλαίου-κυβερνήσεων-ΕΕ νωνικής αναταραχής. Αυτή την αστική και το άνοιγμα του δρόμου για ρωγμές, πολιτική γραμμή εξυπηρετεί ο σχεδιακατακτήσεις και συνολική ανατροπή. Γι’ σμός του υποταγμένου συνδικαλισμού. αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο το επόμενο Αλλά και η γραμμή του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ που διάστημα να συγκροτηθεί συντονισμός ακολουθεί σε κρίσιμες καμπές το σχεδισωματείων και επιτροπών αγώνα που θα ασμό της ΓΣΕΕ (π.χ. 3/6) και επενσυμβάλλει σε ένα κέντρο νικηφόδύει σε κοινοβουλευτικές ρου αγώνα, καθώς και μια ερλογικές, όπως η υποστήγατική κίνηση για τη χειραριξη από τα συνδικάτα φέτηση και την εργατική Αγώνες σχεδίων νόμου, ρίχνει αντεπίθεση. αποφασιστικοί νερό σε μύλους που Η εργατική πολιτιγια να ηττηθεί η αλέθουν το κίνημα. κή δεν στρατεύεται σε Στον αντίποδα αυ- κυβερνητική επίθεση, λογική αντιδεξιού μετής της λογικής είναι για ανασυγκρότηση τώπου, στο «να φύγει η εργατική πολιτική, ο Χατζηδάκης» κ.λπ., του κινήματος που εκφράζει το ταξικό αλλά αναβαθμίζει τον ρεύμα και η αντικαπιτααναγκαίο σκληρό αγώνα λιστική Αριστερά και σε σηγια να ανατραπεί η κυβέρμαντικό βαθμό ανέδειξε η μαζική νηση της ΝΔ και η πολιτική της σε συγκέντρωση των Χαυτείων. Η εργατική αντικαπιταλιστική πάλη για να έρθουν πολιτική παλεύει για αποφασιστικούς μπροστά τα εργατικά συμφέροντα, για αγώνες για να ηττηθεί η κυβερνητική την ανατροπή συνολικά του πλαισίου της επίθεση, για να πάρει την πρωτοβουλία αδίστακτης κερδοφορίας του κεφαλαίτων κινήσεων το εργατικό κίνημα, έτσι ου, των ευρωμνημονίων και της ΕΕ, και ώστε να αποκρούσει το νομοσχέδιο ή, της συναίνεσης των αστικών πολιτικών εάν ψηφιστεί, να διαμορφώνονται όροι δυνάμεων σε αυτή.

Από σπόντα *** Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι (που διαδέχεται μια μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ), ένα τέτοιο εργασιακό νομοσχέδιο θα έφερνε * Αυτό, πολιτικά, είναι εξηγήσιμο * Σε περίοδο κρίσης βρισκόμαστε * Το κεφάλαιο έτσι προσπαθεί να τις ξεπεράσει. *** Αυτό που δεν εξηγείται είναι το κόλλημα του Χατζηδάκη * Να επιμένει ότι πρόκειται για νομοσχέδιο προστασίας των εργαζομένων * Επί μέρες και εβδομάδες και συνεχίζει * Μέχρι και η Άννα Ευθυμίου, βουλευτής της ΝΔ, αναγκάστηκε να πει πως δεν είναι έτσι. *** Πάντως την σκυτάλη από τον Χατζηδάκη θα πάρει ο ίδιος ο Μητσοτάκης * Θα έρθει στην βουλή να μιλήσει και να τον στηρίξει το νόμο * Καθότι για κάτι τέτοιες στιγμές βγήκε πρωθυπουργός * Αυτά περιμένουν εκείνοι που τον στήριξαν. *** Πολύ κουβέντα γίνεται για το αν αυτό το νομοσχέδιο θα συνδεθεί με το Ταμείο Ανάκαμψης * Για το πόσο θετικά το βλέπουν στην Ευρώπη * Για το αν πρόκειται περί νομοσχεδίου «προαπαιτούμενου» ώστε να εκταμιεύεται το ευρω-χρήμα για τα επόμενα 10 χρόνια. *** Αν έχετε παρατηρήσει μάλιστα το συζητάνε και στον ΣΥΡΙΖΑ * Καθότι όπως λένε αυτές είναι ισχυρές δεσμεύσεις * Βεβαίως από την άλλη υπόσχονται κατάργηση του νόμου όποτε και αν βρεθούν στην κυβέρνηση * Κι όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό * Δεν θα ‘ναι η πρώτη τους φορά άλλωστε. *** Για το ΚΙΝΑΛ τι να πει κανείς; * Θέλησε να εκπροσωπηθεί και στην πορεία ενάντια στο νομοσχέδιο * Διότι είναι σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, έτσι λένε * Αυτό που δεν λένε είναι πως πριν από μερικούς μήνες ψήφισε μαζί με τον Χρυσοχοΐδη το νομοσχέδιο που απαγορεύει τις… διαδηλώσεις * Πιο ευκαιριακά να λειτουργεί κανείς γίνεται; Δεν γίνεται. *** Μένουν μερικές μέρες μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο * Ο ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές οργανώσεις έχουν ζητήσει κάτι ακόμη… μερεμέτια * Κι αν κρίνουμε από όσα συμβαίνουν μέχρι τώρα μάλλον θα γίνουν αποδεκτά. *** Όμως αυτό που μετράει είναι το τι θα γίνει αποδεκτό από τους εργαζόμενους * Στους χώρους δουλειάς θα «κριθεί» αυτό το νομοσχέδιο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Κυβέρνηση

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Κέρδη με κάθε κόστος αυτό το καλοκαίρι για το κεφάλαιο ▸ ∆ιάτρητοι οι έλεγχοι, καθυστερούν οι εμβολιασμοί, τρύπιο το ΕΣΥ

ε ολοένα μεγαλύτερη διάσταση βρίσκεται η πραγματικότητα από το κυβερνητικό αφήγημα για ένα καλοκαίρι περιορισμού της πανδημίας μέσω των εμβολίων και τουριστικής ανάπτυξης. Όσο περνούν οι εβδομάδες, οι χαμηλοί ρυθμοί του εμβολιασμού και η ανυπαρξία υποδομών υγείας –ιδίως στην περιφέρεια– εκθέτουν την κυβέρνηση που πασχίζει με θριαμβολογίες για το «πράσινο πιστοποιητικό» να «κουκουλώσει» την πραγματική εικόνα. Ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει να αθροίζει… τσιμπήματα βελόνας, μιλώντας για πάνω από 6 εκατομμύρια εμβολιασμούς η πραγματικότητα λέει ότι οι πλήρως εμβολιασμένοι πολίτες μετά βίας ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια. Δεδομένο που λέει ότι μόλις το 24 με 25% του πληθυσμού καλύπτεται από το εμβόλιο, ποσοστό πολύ μακριά από το 70 ή το 80% που απαιτείται για να μπορεί κανείς να μιλά για «τείχος ανοσίας» απέναντι στην πανδημία. Άλλωστε, ο ίδιος ο υπεύθυνος για τους εμβολιασμούς Μάριος Θεμιστοκλέους παραδέχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα πως «υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση από ό,τι είναι η προσφορά των εμβολίων». Εκθέτοντας έτσι την κυβέρνηση, που –εμμέσως πλην σαφώς– υποστηρίζει ότι αιτία για την καθυστέρηση των εμβολιασμών είναι η απροθυμία των πολιτών, παρα-

πέμποντας στη γνωστή θεωρία της «ατομικής ευθύνης». Ανεξαρτήτως των συνθηκών, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη φέτος το καλοκαίρι να λειτουργήσει με ένα αποκλειστικό κριτήριο: Την κερδοφορία των μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων και των ακτοπλόων εφοπλιστών. Δηλαδή ενός πολύ σημαντικού τμήματος του εγχώριου κεφαλαίου. Έτσι, το σχέδιο για το άνοιγμα του τουρισμού προχωρά δίχως τη στοιχειώδη πρόληψη για το πώς δεν θα υπάρξει το φθινόπωρο ένα ακόμη κύμα πανδημίας. Χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί ότι αυτό θα εκδηλωθεί ακόμη και τους θερινούς μήνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι έλεγχοι βασίζονται στα περίφημα self test και όχι στα μοριακά τεστ που είναι πολύ πιο αξιόπιστα. Μάλιστα, τα τελευταία συνεχίζουν να μην συνταγογραφούνται, προκειμένου να ενισχυθεί η πελατεία των ιδιωτικών κέντρων και νοσοκομείων. Επίσης, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την υγειονομική υποδομή των νησιών και των τουριστικών προορισμών — με εξαίρεση κάποιες σκόρπιες μετατάξεις που δεν μπορούν να θεωρηθούν μηχανισμός ελέγχου και αντιμετώπισης μιας τέτοιας πανδημίας. Όλα αυτά η κυβέρνηση προσπαθεί να τα καλύψει

με το περίφημο «πράσινο πιστοποιητικό». Το νομοσχέδιο που προβλέπει τις διοικητικές και τεχνικές λεπτομέρειες για τη δημιουργία του σχετικού μηχανισμού ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη βουλή με την θετική ψήφο και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Στη συνεδρίαση εμφανίστηκε και ο πρωθυπουργός, που εμμέσως παραδέχθηκε το πρόβλημα στους εμβολιασμούς, αναλώνοντας την παρέμβασή του σε μελλοντικά «προνόμια των εμβολιασμένων». Παράλληλα, θέλησε να παρουσιάσει το «πράσινο πιστοποιητικό» ως τη λύση που θα περιορίσει το υγειονομικό ρίσκο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και τα «ανοίγματα» δραστηριοτήτων εξετάζονται σε εβδομαδιαία βάση. Το Μέγαρο Μαξίμου δηλώνει αποφασισμένο κάθε εβδομάδα να λαμβάνει νέα μέτρα, διαβεβαιώνοντας τους παράγοντες της τουριστικής αγοράς πως το φετινό καλοκαίρι δεν θα συνιστά μια «μαύρη τρύπα» στα κέρδη τους αλλά και στα δημοσιονομικά έσοδα. Μάλιστα, δεν είναι λίγες και οι πιέσεις που καταγράφονται στο εσωτερικό της ΝΔ από βουλευτές της περιφέρειας που λειτουργούν κατά βάση ως εκπρόσωποι συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Συνδρομές και ενισχύσεις στο Πριν

Ίδρυση Κίνησης για τις λαϊκές ελευθερίες

Ήρθε η ώρα για την ανανέωση των συνδρομών που λήγουν το πρώτο εξάμηνο του έτους. Χάρη στις συνδρομές, τις ενισχύσεις και την «μάχη του περίπτερου» (που πρέπει να συνεχιστεί) το Πριν μένει όρθιο «κόντρα σε θεούς και δαίμονες». Καλούμε λοιπόν όλους τους φίλους και φίλες να ανανεώσουν τις συνδρομές τους ή να γραφτούν νέοι συνδρομητές, λαμβάνοντας ηλεκτρονικά την εφημερίδα τους κάθε Παρασκευή απόγευμα, όπου κι αν βρίσκονται (πληροφορίες στο prin.gr). Τραπεζικός λογαριασμός για συνδρομές και ενισχύσεις: Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023). Δικαιούχος ΕκδόσειςΜελέτες-Έρευνες «Πριν».

Την Τρίτη 15 Ιουνίου, στις 7 μ.μ., στον προαύλιο χώρο της Νομικής Σχολής (είσοδος από Μασσαλίας) θα πραγματοποιηθεί τελικά η ανοιχτή ιδρυτική συνέλευση για την δημιουργία Κίνησης για τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Η ιδρυτική συνέλευση μετατέθηκε από την περασμένη Τετάρτη, καθώς οι άσχημες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή της. Την Τετάρτη θα υπάρχει ταυτόχρονη δυνατότητα διαδικτυακής σύνδεσης για συμμετοχή από την

περιφέρεια. Η ανταπόκριση στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία κίνησης για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών είναι μεγάλη, καθώς ήδη 150 αγωνιστές και αγωνίστριες καλούν στην ιδρυτική συνέλευσή της (βλέπε prin.gr). Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν την ανάγκη ύπαρξης μιας μαζικής ριζοσπαστικής παρέμβασης υπέρ των λαϊκών ελευθεριών. Παράλληλα, συνεχίζεται και η συλλογή υπογραφών με αποστολή στο μέιλ kedda2021@gmail.com.

Πολιτική

ρεις σύνοδοι και αρκετές διμερείς συναντήσεις κορυφής σε λιγότερο από μία εβδομάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι αμελητέο. Και δεν είναι. Το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα του Τζο Μπάιντεν στην Ευρώπη – όπου βρίσκεται από την Πέμπτη και θα συμμετέχει διαδοχικά στις συνόδους G7, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ-ΕΕ, ενώ θα έχει τετ-α-τετ με τον Τζόνσον, την Μέρκελ και τον Μακρόν, τον Ερντογάν και τον Πούτιν — έρχεται να συμπυκνώσει το πολιτικό μήνυμα που ο ίδιος και οι κορυφαίοι συνεργάτες του επαναλαμβάνουν με κάθε τρόπο μετά την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο: Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψαν και έρχονται για να αναλάβουν πάλι τον ηγετικό τους ρόλο στο στρατόπεδο της Δύσης, απέναντι σε όλους τους «κακούς», παλιούς και νέους. Το μήνυμα αφορά, προφανώς, κυρίως τους Ευρωπαίους, που για μια ακόμη φορά μοιάζουν να βρίσκονται στη μέση. Χωρίς, μάλιστα, οι αστικές τους τάξεις να έχουν ενιαία κατεύθυνση για τη γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί, καθώς τα συμφέροντά τους αποκλίνουν σε αρκετά και σημαντικά θέματα. Κι αυτό είναι κάτι που, με τη σειρά του, αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα που κάνει το σήμερα αρκετά διαφορετικό από το χθες. Με άλλα λόγια: Αφενός, η απώλεια του τίτλου της μοναδικής και αδιαμφισβήτητης υπερδύναμης για τις ΗΠΑ και, αφετέρου, η κρίση ταυτότητας του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού οικοδομήματος, που είναι σε μεγάλο βαθμό δικό τους έργο και αποτελούσε τον βασικό τους σύμμαχο επί δε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Η «επιστροφή»

Γιώργος Παυλόπουλος

Ο Μπάιντεν στην Ευρώπη για να… σώσει τις ΗΠΑ ▸ Προσπάθεια να στηθεί σκηνικό ενός νέου Ψυχρού Πολέμου καετίες, δεν επιτρέπουν βεβαιότητες για το πώς θα εκληφθεί το μήνυμα του Μπάιντεν. Πολύ περισσότερο καθώς και ο ίδιος γνωρίζει πως η χώρα του δεν μπορεί πλέον να παίξει τον ίδιο ρόλο που είχε επί Ψυχρού Πολέμου, ενώ εκείνος που προσπάθησε να διεκδικήσει με το δόγμα της Pax Americana του Τζορτζ Μπους «ναυάγησε» οριστικά στο Ιράκ, τη Συρία και τη Μέση Ανατολή, στο Αφγανιστάν που επιστρέφει στον έλεγχο των Ταλιμπάν και στον Ειρηνικό όπου κουμάντο κάνει η Κίνα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που αρκετοί Ευρωπαίοι, με πρωτεργάτες του πάντα φιλόδοξους Γάλλους (και λιγότερο τους Γερμανούς, που επιδιώκουν να τα έχουν καλά με όλους), επιδιώκουν να «απογαλακτιστούν» από τις ΗΠΑ και να παίξουν τον δικό τους αυτόνομο ρόλο – αποκτώντας και στρατό που θα μπορεί να τον υποστηρίζει. Το ίδιο είναι που δίνει τη δύναμη σήμερα στον Ερντογάν και το τουρκικό σύστημα εξουσίας να πηγαίνουν κόντρα στις επιταγές της Ουάσιγκτον, τις οποίες στην προηγούμενη ιστορική περίοδο ακολουθούσαν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Γι’ αυτό και ο Πούτιν μπορεί να κοιτά στα μάτια

Η Αμερική εμφανίζεται έτοιμη να αναλάβει πάλι τα ηνία, όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει, ενώ η ΕΕ είναι σε κρίση

τον Μπάιντεν, αν και γνωρίζει πως η Ρωσία είναι πρακτικά ένας γίγαντας του παρελθόντος με πήλινα πόδια, ο οποίος συντηρείται κυρίως λόγω της υπολογίσιμης πολεμικής της μηχανής και του πυρηνικού της οπλοστασίου. Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, οι ΗΠΑ προσπαθούν να αναπροσαρμόσουν τη γραμμή τους και να ξαναχτίσουν τις συμμαχίες τους σε νέα βάση και αξιοποιώντας σε αυτό και το παζάρι που γίνεται σε οικονομικό

επίπεδο. Γνωρίζουν δε πως για να το πετύχουν, προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ είναι να χαραχθεί μια νέα, διακριτή και πειστική διαχωριστική γραμμή. Αυτή που, για την ώρα, προσπαθούν να σφραγίσουν με το δίπολο «οι δυτικές δημοκρατίες εναντίον των αυταρχικών καθεστώτων». Έστω και αν τα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό των «δημοκρατιών» απέχουν ολοένα λιγότερο από τα πεπραγμένα των αντιπάλων τους…

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2021

Ξανά σε πολλούς δημόσιους χώρους, έναρξη στην Καισαριανή

φετινός χειμώνας ήταν γεμάτος από νεολαιίστικη οργή, κινήματα και αντιστάσεις, αλλά και διάσπαρτες πολιτικές καλλιτεχνικές τάσεις, που αποτέλεσαν μια «κόκκινη σφήνα» στο «μαύρο» της πανδημίας, της κοινωνικής απομόνωσης και της κυβερνητικής βαρβαρότητας. Με αυτή την εμπειρία ως έμπνευση και σημείο αναφοράς εμφανίζονται και φέτος οι «Αναιρέσεις», με τις πολιτικές και πολιτιστικές τους εκδηλώσεις να απλώνονται σε όλη την Ελλάδα. Μέσα στον Ιούνη, πλατείες και πάρκα της Αθήνας και σημεία συνάντησης της νεολαίας σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα

και Γιάννενα θα σημάνουν την έναρξη του φετινού «ταξιδιού», στα πλαίσια του πολύ επιτυχημένου μοντέλου των περσινών διοργανώσεων που ανέδειξε τους δημόσιους χώρους ως πυρήνες πολιτιστικής έκφρασης και πολιτικής τριβής πρωτοπόρου κόσμου των γειτονιών. «Θέλουμε το χρόνο μας πίσω. Φέρνουμε το μέλλον μας τώρα!». Το κεντρικό σύνθημα των Αναιρέσεων 2021 φέρνει στο προσκήνιο ένα θεμελιώδες ζήτημα για την ανθρώπινη δραστηριότητα και ζωή. Όσο οι ώρες δουλειάς αυξάνονται και ο ελεύθερος χρόνος χάνει το χαρακτήρα της δημιουργίας στο βωμό της κερδο-

φορίας του κεφαλαίου, τόσο πεισμώνουμε για να φέρουμε τις δυνατότητες του 21ου αιώνα και την προοπτική της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στη σημερινή πραγματικότητα για να ζήσουμε ελεύθερα. Οι κεντρικές εκδηλώσεις θα αναδείξουν αυτή τη δυνατότητα, καταπιάνοντας ζητήματα όπως η επιστήμη, ο πολιτισμός, η δημοκρατία και φυσικά οι μορφές και το περιεχόμενο που χρειάζεται το νεολαιίστικο κίνημα για να φέρει τον κόσμο ανάποδα. Μαζί με θεματικά workshops, αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, στις 25 Ιούνη θα σηκωθεί η αθηναϊκή αυλαία των Αναιρέσεων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Επικίνδυνα πολεμικά παζάρια Την εμβάθυνση της «αμυντικής συνεργασίας» μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήνας ως μοχλό πίεσης εναντίον της Ρωσίας και της Τουρκίας προωθεί το νέο αμυντικό νομοσχέδιο που κατέθεσαν Αμερικανοί γερουσιαστές. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο το αμερικανικό Κογκρέσο εκτιμά ότι είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να βοηθήσει την Ελλάδα να… απεξαρτηθεί από τον ρωσικό εξοπλισμό. Το νομοσχέδιο ζητά την έγκριση της πώλησης στην Ελλάδα μαχητικών αεροσκαφών F-35 που δεν θα πάρει η Τουρκία και την παροχή «εξοπλιστικών» δανείων. Η πρόταση είναι υπό αναίρεση ανάλογα με την έκβαση των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ-Τουρκίας για τους S-400. Σε κάθε περίπτωση ενισχύει την εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και σε νέες «αγορές του αιώνα».

Βασίλης Παπαγεωργίου

Η Γερμανία θέλει κατάργηση του δικαιώματος βέτο Πέφτει και το τελευταίο φύλλο δημοκρατικής συκής στην ΕΕ. Η Γερμανία για πρώτη φορά ανοιχτά προωθεί την κατάργηση του δικαιώματος του βέτο στις χώρες-μέλη, μια από τις θεμελιακές αρχές λειτουργίας της Ένωσης. Αφορμή, το βέτο που προβάλλουν χώρες όπως η Ουγγαρία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. «Το βέτο πρέπει να καταργηθεί, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα καταψηφιστούν και οι δικές μας θέσεις», τονίζει ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας. Η αυταρχική κίνηση κατάργησης του βέτο ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της συμμαχίας.

«Κατάλληλο προσωπικό» χωρίς «κατάλληλες» παροχές

προσφέρουν τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας, εκπαίδευση, παροχές και μισθούς ώστε να προσελκύσουν τα κατάλληλα «ταλέντα»!

Οχτώ στους δέκα εργοδότες δεν βρίσκουν κατάλληλο προσωπικό, ήταν η ανάγνωση αρκετών ΜΜΕ της έρευνας προοπτικών απασχόλησης της ManpowerGroup. Σε ποσοστό 80% οι εργοδότες αναφέρουν την αδυναμία κάλυψης θέσεων σε θέσεις όπως πληροφορική, βιομηχανία, εφοδιασμός και πωλήσεις. Το 68% των εργοδοτών δηλώνει ότι σκοπεύει να ενσωματώσει ευέλικτους χρόνους έναρξης και λήξης της εργασίας, ενώ το 64% θα προσφέρει έναν συνδυασμό εργασίας από το γραφείο και από απόσταση. Στην έρευνα δεν αποτυπώνεται η αδυναμία-άρνηση των εργοδοτών να

Το μεγάλο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης στο στρατό και η χρήση του βιασμού ως τιμωρία από αξιωματικούς ανοίγει η σοβαρή επώνυμη καταγγελία 32χρονου σήμερα άντρα για το βιασμό που υπέστη πριν μια δεκαετία όταν υπηρετούσε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στο Μεγάλο Πεύκο. Όπως ο ίδιος καταγγέλλει, η εγκληματική ενέργεια συνέβη κατ’ εντολή του λοχαγού του μετά από διαπλη-

Δίκη κεκλεισμένων των θυρών για τη Μόρια Χωρίς δημοσιογραφική κάλυψη και παρουσία διεθνών παρατηρητών,

αλλά με πλήθος αστυνομικών στο ακροατήριο, επιχειρήθηκε να διεξαχθεί την Παρασκευή στη Χίο η πρώτη δικάσιμος για τη μεγάλη φωτιά που στις 8 Σεπτεμβρίου κατέστρεψε το κολαστήριο της Μόριας. Επικαλούμενος τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία, ο πρόεδρος δεν επέτρεψε σε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, καθώς και σε δικηγόρο του ΟΗΕ να παραβρίσκονται στο ακροατήριο! Ακολούθησαν ενστάσεις από τους δικηγόρους των τεσσάρων εκ των έξι κατηγορουμένων προσφύγων. Αφορούσαν αναρμοδιότητα του δικαστηρίου, καθώς πρόκειται για ανήλικους, χρήση δικογράφων στα ελληνικά και όχι στη γλώσσα των κατηγορουμένων, καθώς και απουσία του βασικού μάρτυρα κατηγορίας.

Τα σωματεία δεν θα μπουν στον γύψο!

Δημήτρης Μαριόλης* Η επιλογή της Εκπαιδευτικής Παρέμβασης να προχωρήσουμε σε Γενική Συνέλευση (ΓΣ) και εκλογές του Α΄ Συλλόγου Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΕ) αποτελεί έμπρακτη αμφισβήτηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Γι’ αυτό, κράτος/κυβέρνηση, δημοτικές αρχές, διοίκηση και συνδικαλιστική γραφειοκρατία ευθυγραμμίστηκαν για να φιμώσουν το αυτονόητο δικαίωμα ενός σωματείου να εκλέξει το νέο του ΔΣ. Πρόκειται για ωμή παρέμβαση στο εσωτερικό του σωματείου, για επιχείρηση ακύρωσης των εκλογών με πλήρη συνεργασία και συμπαιγνία όλων των παραπάνω παικτών του παιχνιδιού. Για ακύρωση μιας διαδικασίας που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να τηρεί υγειο-

Βιασμός στο Μεγάλο Πεύκο

κτισμό που είχαν. Στη φρικαλέα ενέργεια εμπλέκονται τρεις φαντάροι και τρεις στρατιωτικοί που μετέφεραν τον 22χρονο τότε στρατιώτη στο ιατρείο και στη συνέχεια τον νάρκωσαν και τον βίασαν. «Αποδεικνύεται ότι η σιωπή για τέτοια περιστατικά είναι ο κανόνας, η συνήθης στάση μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις», τονίζει το Δίκτυο Σπάρτακος, που ζητάει την άμεση απομάκρυνση των εμπλεκόμενων από το στράτευμα.

ζητώ τον λόγο νομικά πρωτόκολλα αυστηρότερα και από αυτά ενός φαρμακείου! Αποτελεί τουλάχιστον θράσος μια κυβέρνηση που ευθύνεται για 12.000 και πλέον θανάτους να επικαλείται τους υγειονομικούς όρους για να καταστείλει τα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Στόχος τους είναι να μην επιτρέψουν σε ένα σωματείο να σπάσει το συνδικαλιστικό lockdown, να σπάσει στην πράξη τον επερχόμενο αντεργατικό και αντι-

συνδικαλιστικό νόμο, να αμφισβητήσει το κυρίαρχο αφήγημα αφοπλισμού των συνδικάτων, να πραγματοποιήσει αρχαιρεσίες εξασφαλίζοντας τα στοιχεία της μαζικότητας, της συλλογικότητας, της δια ζώσης συμμετοχής, να λειτουργήσει εν τέλει δημοκρατικά. Η γραμμή να προχωρήσουμε σε τακτική ΓΣ και εκλογές για το ΔΣ του Συλλόγου συνιστά απόφαση αγώνα και σύγκρουσης με το κράτος, την κυβέρνηση, τον κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό και το νομοσχέδιο της εργοδοσίας. Πιάσαμε το σφυγμό του κόσμου. Η συσπείρωση γύρω από τον Σύλλογο, στην τελευταία ΓΣ και στην απεργία, η παρουσία ενός δυναμικού μπλοκ στο συλλαλητήριο που το πά-

θος του θύμιζε την απεργία του 2006 αναδεικνύουν την κρισιμότητα και την χρησιμότητα της πολιτικής επιλογής της έμπρακτης σύγκρουσης με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Ο αγώνας του Α΄ Συλλόγου Αθηνών ΠΕ ενάντια σε κράτος, κυβέρνηση, υπουργείο, διοίκηση, συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι ένας αγώνας άνισος αλλά δίκαιος. Τα δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης από εκπαιδευτικά σωματεία μας δίνουν κουράγιο και ελπίδα για να προχωρήσουμε. Σε αυτήν την γραμμή του αγώνα και της σύγκρουσης συνεχίζουμε αταλάντευτα. *Πρόεδρος Α΄ Συλλόγου Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Πολιτική

1ο Συνέδριο ΜέΡΑ25

Δημήτρης Τζιαντζής

Η ιστορία δεν γράφεται με «ρεαλιστική» ανυπακοή ▸ Μάχη για… «μετασχηματισμό» της ΕΕ και των οργάνων της

Γιάνης Βαρουφάκης δεν έχει κρύψει ότι θεωρεί τις συλλογικές-κομματικές διαδικασίες ένα «αναγκαίο κακό». Κάτι που δεν του είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, αλλά πρέπει να γίνει — σαν να αδειάζεις κάθε βράδυ τα σκουπίδια στον κάδο απορριμμάτων. Έτσι και το 1ο «διαβουλευτικό» συνέδριο του ΜέΡΑ25, που η πρώτη του φάση ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή στον γεμάτο συμβολισμούς Πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας, δεν μπόρεσε να αποτινάξει το βαρύ προσωποκεντρικό χαρακτήρα του κόμματος. Αναμένεται να υπάρξει και η δεύτερη φάση του συνεδρίου τον Νοέμβριο, για ζητήματα ιδεολογίας και μακρόπνοης στρατηγικής. Εκτός από τον ίδιο τον Βαρουφάκη, το στίγμα έδωσαν οι βουλευτές του MέΡΑ25, με τους τελευταίους να προλογίζουν και να δίνουν τον λόγο σε «εκπροσώπους των κινημάτων» για το περιβάλλον, την τέχνη, την καταστολή, τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα και τα εργασιακά. Το συνέδριο είχε σε γενικές γραμμές καλή οργάνωση, με συμμετοχή εκατοντάδων συνέδρων, εντυπωσιακή τεχνική υποδομή (χωρίς να λείπουν τα τεχνικά προβλήματα) και με βιντεο-μηνύματα από διεθνείς προσωπικότητες της τέχνης, της πολιτικής και της διανόησης. Οι εργασίες έκλεισαν

με μια συναυλία με τους Δημήτρη Ζερβουδάκη και Σπύρο Γραμμένο. Σε επικοινωνιακό επίπεδο, ήταν φανερή η προσπάθεια διαχωρισμού από τις αντίστοιχες συνεδριακές διαδικασίες κομμάτων που χαρακτηρίζονται αριστερά, αποφυγή προσφωνήσεων όπως «σύντροφοι και συντρόφισσες» στη θέση του οποίου προτιμήθηκε το «σύνεδροι, συνοδοιπόροι, φίλοι». Παράλληλα, στη ρητορική των στελεχών του MέΡΑ25 είναι εμφανής και η υποτίμηση των μορφών οργάνωσης και αγώνα «παλαιάς κοπής», των εργατικών συνδικάτων κλπ. Το σύνολο των πολιτικών θέσεων εγκρίθηκε με ποσοστό 92,48%, ενώ απορρίφθηκαν και οι οκτώ τροπολογίεςπροσθήκες που κατάφεραν να μπουν σε ψηφοφορία. Επίσης, με ποσοστό 91,6% εγκρίθηκε το ψήφισμα που εισηγήθηκε ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης και την επιβολή κυρώσεων στο κράτος του Ισραήλ. Πάντως, πρόταση σε ανάλογη κατεύθυνση –έστω και πιο ήπια– δεν είχε κάνει όταν ήταν μέλος της κυβέρνησης Τσίπρα. Στις θέσεις του MέΡΑ25 διατηρούνται αρκετά στοιχεία της αντιμνημονιακής ρητορικής του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, όπως η έννοια της «χρεοδουλοπαροικίας». Ο αρχηγός του ΜέΡΑ25 καταφεύγει ακόμα σε ευφημι-

σμούς και νεολογισμούς για να περιγράψει την πολιτική του. Παραφράζοντας το σύνθημα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ότι «η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, μόνο ανατρέπεται», ο Γιάνης Βαρουφάκης τώρα τόνισε ότι «αυτή η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, μετασχηματίζεται μέσα από συγκρούσεις». Ωστόσο, στη συνέχεια διευκρίνισε πως τάσσεται εναντίον ενός Grexit ή της εξόδου από την ΕΕ, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να πει ότι κάτι τέτοιο «θα ήταν το μέγιστο δώρο τόσο στις τρόικες, όσο και στους φασίστες». Για την ώρα, ο Βαρουφάκης φαίνεται να απορρίπτει την ιδέα του «αντιδεξιού μετώπου» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτό ευνοεί τον εκλογικά ισχυρότερο, ωστόσο αρκετοί βουλευτές δείχνουν να μην κλείνουν από τώρα την πόρτα στις σειρήνες μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης». Οι «ρεαλιστικές» προτάσεις του ΜέΡΑ25 παραμένουν συγκρουσιακές μόνο διά της τεθλασμένης. Πρόκειται για «πράγματα που είναι συμβατά με το ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά όχι με τις μνημονιακές δεσμεύσεις». Και όσο και αν ο Βαρουφάκης επαναλαμβάνει πως «το 2015 δεν θα επαναληφθεί, καμία διαπραγμάτευση» δεν απαντάει στο μεγάλο ερώτημα με ποιο «μαγικό τρόπο» θα καταφέρει να ανελιχθεί στην εξουσία επαναλαμβάνοντας προτάσεις «εντός πλαισίου».

ΝΕΟΣ ΕΥΡΩΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ ΣΤΟ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΟ

Αφαίρεση «τρομοκρατικού» εντός μίας ώρας!

έοι κανόνες της ΕΕ τέθηκαν από την Τετάρτη σε ισχύ, που έχουν στόχο υποτίθεται την καταπολέμηση της διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου μέσω ίντερνετ. Μέσα σε μία ώρα μετά την αναφορά των αρχών κάποιου κράτους-μέλους, οι διαδικτυακές πλατφόρμες θα πρέπει να αφαιρούν το τρομοκρατικό περιεχόμενο, αλλιώς θα τους επιβάλλεται πρόστιμο! Στόχος, όπως αναφέρεται, είναι η αποφυγή της διάδοσης των «εξτρεμιστικών ιδεολογιών» στο διαδίκτυο, που θα συμβάλει στην πρόληψη των επιθέσεων και στην καταπολέμηση της «ριζοσπαστικοποίησης». Στις εταιρείες που δεν συμμορφώνονται με το νόμο ενδέχεται να επιβληθούν πρόστιμα που ανέρχονται έως και στο 4% του συνολικού κύκλου εργασιών τους. Το θέμα είναι ποιος ορίζει ποιο περιεχόμενο θεωρείται «τρομοκρατικό» και «εξτρεμιστικό» και πώς δεν θα σιγάσουν εκείνες οι φωνές που ασκούν κριτική στις πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Οι νέοι αυτοί κανόνες μπορεί να αποτελέσουν το πρόσχημα για ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση της ελευθεροτυπίας και των δημοκρατικών ελευθεριών. Καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει στις «ισχυρές εγγυήσεις» που περιλαμβάνονται, σύμφωνα με την ΕΕ, στους κανόνες και δήθεν διασφαλίζουν τον απόλυτο σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

η ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης. Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι το περιεχόμενο που διαδίδεται για εκπαιδευτικούς, δημοσιογραφικούς ή ερευνητικούς σκοπούς δεν θα πρέπει να θεωρείται τρομοκρατικό περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων των ριζοσπαστικών, επιθετικών ή αμφιλεγόμενων απόψεων για ευαίσθητα πολιτικά θέματα, ωστόσο, όπως τονίζεται, δεν υπάρχουν ακόμα οι κατάλληλοι μηχανισμοί ελέγχου που να διασφαλίζουν διαφάνεια και αντικειμενικότητα. Όλα αυτά γίνονται στη σκιά του απίστευτου φιάσκου με τον «έλεγχο περιεχομένου» από το Facebook στην Ελλάδα και σε μια σειρά άλλες χώρες με τους ψηφιακούς λογοκριτές να μην μπορούν –ή να μη θέλουν– να κάνουν διαχωρισμό ανάμεσα στην υπεράσπιση στοιχειωδών δημοκρατικών αιτημάτων και υποστήριξη «τρομοκρατικών» ενεργειών.

Προσφυγικό

Όταν συμφέρει, βαπτίζουν «ασφαλή χώρα» την Τουρκία!

Με στόχο τη μείωση των αιτήσεων ασύλου και τη διευκόλυνση των απελάσεων προσφύγων και μεταναστών στην Τουρκία η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να χαρακτηρίσει και επισήμως την Τουρκία ως μία ασφαλή τρίτη χώρα για τους αιτούντες άσυλο από Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Σομαλία. Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Εξωτερικών και, Μετανάστευσης και Ασύλου, η Τουρκία πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ασφαλής χώρα! Πρόκειται για μια από τις πιο αντιδραστικές αλλαγές στο άσυλο εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας. Η Ελλάδα φιλοδοξεί ότι με αυτό τον τρόπο η Τουρκία θα αναγκαστεί να αναλάβει αυτή την εξέταση αιτημάτων διεθνούς προστασίας αιτούντων από τις συγκεκριμένες, κάτι που ωστόσο φαίνεται να απορρίπτει η Άγκυρα. Στην πράξη η απόφαση οδηγεί στο να κρίνονται απαράδεκτες το 70% των εκκρεμουσών αιτήσεων διεθνούς προστασίας και έτσι να μην εξετάζονται στην ουσία του αιτήματος, οδηγώντας σε απόφαση επανεισδοχής στην Τουρκία. H ξενοφοβική ρητορική με την οποία συνοδεύει την απόφαση ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης και οι αναφορές σε «παράνομες μεταναστευτικές ροές» και «εγκληματική δράση των κυκλωμάτων λαθροδιακινητών». δεν αφήνουν πολλές αμφιβολίες για τις αληθινές προθέσεις της κυβέρνησης. Το «διεθνές δίκαιο» που επικαλείται ο Ν. Μηταράκης δεν είναι παρά μια σημαία ευκαιρίας. Άλλωστε, ακόμα και μετά από αυτή την απόφαση οι επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο παραμένουν παράνομες, όπως και τα φριχτά βασανιστήρια στα οποία τους υποβάλλει η ελληνική κυβέρνηση μέσω των νέων «κανονιών ήχου», με την ΕΕ να αρνείται τη χρηματοδότησή τους, χωρίς ωστόσο να καταδικάζει τη χρήση τους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Αντιδραστική τομή από ΝΔ, «συνενοχή» ΣΥΡΙΖΑ Από το γαϊτανάκι της αντιπαράθεσης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ προκύπτουν αποκαλυπτικά στοιχεία για τη συνενοχή των δύο κυρίαρχων πόλων του αστικού πολιτικού συστήματος, όσον αφορά τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Από τη μια υπάρχει η υποκρισία της ΝΔ ότι το νομοσχέδιο «αποκαθιστά αδικίες» και «καταργεί αναχρονιστικές ρυθμίσεις», αναφερόμενη βέβαια σε εργατικά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα, θυσίες και σκληρούς αγώνες δεκαετιών! Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ εντελώς υποκριτικά κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «κήρυξε τον πόλεμο στους εργαζόμενους», καθώς ο δρόμος για την αντιδραστική τομή Χατζηδάκη έχει στρωθεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και του ΣΥΡΙΖΑ. Για του λόγου το αληθές ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα ζήτησε την κήρυξη ως υποχρεωτικής της κλαδικής ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που προβλέπει κατά τη θερινή και χειμερινή τουριστική σεζόν, εφόσον η πληρότητα του ξενοδοχείου υπερβαίνει το 70%, 9ωρη εργασία χωρίς καμιά πρόσθετη αμοιβή, και κατά τις ημέρες ανάπαυσής τους, τις Κυριακές και τις αργίες! Στην ίδια κατάπτυστη σύμβαση είχε βάλει την υπογραφή της και η Ε. Αχτσιόγλου ως υπουργός Εργασίας. Επιπλέον, ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κάνει τίποτα για να καταργήσει την πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία της «υπερεργασίας» με διευθυντικό δικαίωμα, έως και 5 ώρες την εβδομάδα, είχε αυξήσει τις εργάσιμες Κυριακές με το περίφημο άρθρο 50 του νόμου 4472/2017, που έδωσε δυνατότητα για λειτουργία των καταστημάτων ακόμη και όλες τις Κυριακές του χρόνου σε κάποιους νομούς. Ενώ με δική του διάταξη (2018), επιβλήθηκε διάταξη που απαιτεί για τη λήψη απεργιακής απόφασης από σωματείο απαρτία συνέλευσης του 1/2 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών, από το 1/3 (στην πρώτη Γενική Συνέλευση) έως το 1/5 (στην τρίτη Γενική Συνέλευση) που απαιτούνταν μέχρι πρότινος.

Υπάρχουν πολλοί σοβαροί λόγοι για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Καταργούν το οκτάωρο και επιβάλουν 10ωρο/50ωρο, χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, προάγοντας για τα πιο κρίσιμα ζητήματα την «ατομική διαπραγμάτευση». Κάνουν πιο φθηνές τις υπερωρίες για το κεφάλαιο. Επιφέρουν πολλαπλά χτυπήματα κατά των απεργιών, ώστε το απεργιακό δικαίωμα να παραμείνει ένας «άταφος νεκρός».

Το έκτρωμα Χατζηδάκη-κυβέρνησης-ΣΕΒ

Οκτώ κρίκοι στις νέες εργασιακές αλυσίδες Ανάλυση Δημήτρης Σταμούλης

1 Κατάργηση 8ωρου/5ήμερου, επιβολή 10ωρου/50ωρου μέσω ατομικής «διευθέτησης του χρόνου εργασίας»

Με τη λεγόμενη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται από τον εργοδότη να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις, όπου θα αποδέχονται την ημερήσια εργασία έως και 10 ώρες για συγκεκριμένη περίοδο, που η επιχείρηση έχει φόρτο εργασίας. Αυτές οι επιπλέον ώρες θα καταγράφονται σε «τράπεζα χρόνου». Όσο και να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο υπουργός Εργασίας ότι «δεν

καταργείται το 8ωρο», ουσιαστικά γίνεται κουρέλια. Ενώ με τις ατομικές συμβάσεις, επιφέρεται νέο χτύπημα στον αγώνα για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Ο παραπάνω εργάσιμος χρόνος δεν θα επιστρέφεται όποτε το επιθυμεί ο εργαζόμενος. Ο «οικογενειακός προγραμματισμός» που επικαλείται η κυβέρνηση είναι «παραμύθι». Αυτός που θα επιλέγει πότε και πώς θα επιστραφεί είναι ο εργοδότης μέσα σε διάστημα έξι μηνών. Η κυβέρνηση διαδίδει εδώ μια καραμπινάτη απάτη στα «Non paper» που διακινεί στα ΜΜΕ. Μιλά για «4ήμερη εργασία 10 ωρών την κάθε μέρα και καμία ώρα απασχόλησης την Παρασκευή». Είναι ψέμα! Κανένας βιομήχανος όταν έχει φόρτο εργασίας, δεν θα «χαρίσει» καμιά Παρασκευή. Θέλει τον εργάτη πάνω από τη μηχανή 5 μέρες, 50 ώρες! Το 4ήμερο λοιπόν θα προκύψει σε εύθετο

χρόνο, δεν θα είναι βεβαίως με off την Παρασκευή και, ασφαλώς, χωρίς αυτός ο χρόνος να καθοριστεί από τις ανάγκες του εργαζόμενου αλλά από τις «υποχρεώσεις» του εργοδότη.

Φθηνότερες υπερωρίες για το κεφάλαιο Η κυβέρνηση προβάλει «θετικά» την αύξηση των επιτρεπόμενων υπερωριών στις 150 ώρες το χρόνο και την εξίσωση σε βιομηχανία και λοιπούς κλάδους, τονίζοντας ότι «έτσι συμβαίνει στην Ευρώπη». Μάλιστα διατείνεται ότι αυτή η αλλαγή θα είναι προς όφελος των… εργαζομένων, που θα έχουν την ευκαιρία να αυξήσουν το εισόδημά τους! Ποια είναι όμως η αλήθεια; Σήμερα οι επιτρεπόμενες (νόμιμες) υπερωρίες είναι 96 ώρες/έτος στη βιομηχανία και 120 ώρες/έτος στις μη βιομηχανικές επιχειρήσεις. Το σύστημα αμοιβής των υπερω-

ριών δεν αλλάζει, που σημαίνει ότι κάθε ώρα υπερωρίας πάνω από τις 9 (σ.σ. η 9η ώρα ημερησίως θεωρείται υπερεργασία, αμείβεται με 20% επιπλέον, και επιβάλλεται με εργοδοτικό δικαίωμα) θα πληρώνεται με ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 40%. Έτσι οι βιομήχανοι θα έχουν στη διάθεσή τους έως και 156 ώρες επιπλέον με +40% επιβάρυνση, όταν με το υφιστάμενο καθεστώς η υπέρβαση των 120 ωρών νόμιμης υπερωρίας ετησίως αμείβεται με προσαύξηση 60%, ενώ στις μη νόμιμες υπερωρίες, η προσαύξηση φτάνει στο 80%. Όσο για την προσαύξηση 120% που προβλέπει το νομοσχέδιο για τις πάνω από 150 ώρες υπερωριών είναι «δώρο άδωρο» για τους εργάτες, αφού ο εργοδότης θα είναι ικανοποιημένος και με το παραπάνω με την κυβερνητική ρύθμιση των 150 ωρών, έχοντας ήδη αξιοποιήσει και τη διευθέτηση εργασίας…

Εικονοκλάστες 3 Πολλαπλά χτυπήματα κατά απεργιών, απώτερη επιδίωξη η «κατάργησή» τους

Ακόμα πιο αντεργατικό και από τις αρχικές εξαγγελίες του υπουργείου Εργασίας είναι το νομοσχέδιο, παρουσιάζοντας δύο άκρως αντιδραστικές «καινοτομίες». Την «απαγόρευση παράνομης απεργίας» και την «αστική ευθύνη συνδικαλιστών». «Άλλο απεργία και άλλο παρανομία! Την αστική ευθύνη των συνδικαλιστών τη θεσπίζουμε για περιπτώσεις, όπως αυτή του κ. Νταλακογεώργου και της ΠΕΝΕΝ που ενώ είχε κριθεί η απεργία παράνομη, έβαλαν μπλόκο στο λιμάνι του Πειραιά». Με τη φράση του αυτή στη βουλή ο Κ. Χατζηδάκης συμπυκνώνει τη στρατηγική επιδίωξη κυβέρνησης και κεφαλαίου να ξεμπερδεύει και με την ανυπακοή ταξικών σωματείων. Η κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει ότι εάν κριθεί παράνομη στα δικαστήρια απεργία ή στάση εργασίας (αυτό πρακτικά συμβαίνει με το 90% των απεργιών!) που έχει κηρυχθεί από πρωτοβάθμιο σωματείο, δεν θα επιτρέπεται, η κήρυξη απεργίας από την αντίστοιχη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση για το ίδιο θέμα. Επιπλέον, προσθέτουν και διάταξη σύμφωνα με την οποία «τόσο οι συνδικαλιστές που πραγματοποιούν καταλήψεις, αποκλεισμούς, ή ασκούν βία, εμποδίζοντας τους εργαζόμενους που δεν συμμετέχουν στην απεργία να εργαστούν, όσο και η συνδικαλιστική τους οργάνωση, θα έχουν αστική ευθύνη». «Βία» βέβαια βαφτίζουν την περιφρούρηση της απεργίας και όχι την απεργοσπασία με την αρωγή των ΜΑΤ! Αξίζει δε να επισημανθεί ότι «η ευθύνη δεν βαραίνει το σύνολο των μελών του ΔΣ αλλά εκείνους που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις». Δηλαδή στοχοποιούν ειδικά τους ταξικούς συνδικαλιστές που συμμετέχουν πρωτοπόρα στις απεργίες. Από την άλλη οι εργοδότες θα μπορούν να απαιτούν καταβολή αποζημίωσης μετά από άσκηση αγωγής ως… θιγόμενη επιχείρηση. Η κυβέρνηση στο όνομα της «προστασίας του κοινωνικού συνόλου» από τις απεργίες στην κοινή ωφέλεια θέλει να επιβάλλει την «υποχρέωση παροχής εγγυημένης υπηρεσίας στο 1/3 της συνήθως παρεχόμενης». Δηλαδή να βγάλει

τους μισούς κλάδους εργασίας εκτός απεργιών! Με άλλα άρθρα, περιορίζουν τη δυνατότητα κήρυξης απεργίας αλληλεγγύης προς εργαζομένους σε άλλες επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις, και υποχρεώνονται όσες συνδικαλιστικές οργανώσεις κηρύσσουν απεργία σε Δημόσιο, ΟΤΑ, ΝΠΣΣ και φορείς, υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου, να υποβάλουν στον ΟΜΕΔ αίτηση διεξαγωγής «δημοσίου διαλόγου» για τα αιτήματα της απεργίας, με νέο όρο, όσο διαρκεί ο «δημόσιος διάλογος», να αναστέλλεται το απεργιακό δικαίωμα!

Χειραγώγηση και ασφυκτικός έλεγχος των σωματείων Θεσπίζεται υποχρεωτική εγγραφή-φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο (ΓΕΜΗ-

εργαζομένων θα δουλεύουν τις Κυριακές Διευρύνονται οι κλάδοι στους οποίους επιτρέπεται η λειτουργία τις Κυριακές, και πάλι στο όνομα των «ισχυόντων στις χώρες της ΕΕ». Πρόκειται για κρίσιμους για τις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου κλάδους όπως ταχυμεταφορές, παραγωγή υγειονομικών ειδών και διανομή φαρμάκων, logistics, κέντρα κοινών υπηρεσιών ομίλων επιχειρήσεων (λογιστήρια), τηλεφωνικά κέντρα, παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος και λατομείων, κέντρα δεδομένων. Ενώ με άδεια του ΣΕΠΕ, υπάρχει η δυνατότητα για άλλους τέσσερις τομείς υπηρεσιών να μπορούν να λειτουργούν Κυριακές.

6 Κατάργηση ΣΕΠΕ, θέσπιση «Ανεξάρτητης Αρχής»

Το Σώμα Επιθεωρητών Εργασί-

Η «απαγόρευση παράνομης απεργίας» και η «αστική ευθύνη» σε βάρος ταξικών συνδικαλιστών που προστέθηκαν στο νομοσχέδιο δείχνουν πόσο αντιδραστικό είναι

υπουργό Εργασίας και τη Βουλή. Τον μετατρέπουν απλά σε έναν εισπρακτικό μηχανισμό «ελέγχου» της τυπικής νομιμότητας στους χώρους δουλειάς, αλλά και «απρόσβλητο» από τα δίκαια εργατικά αιτήματα και διεκδικήσεις.

για την επιβολή της ελαστικής εργασίας Η ψηφιακή κάρτα εργασίας παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως «εγγύηση» για την τήρηση του ωραρίου των εργαζομένων και την αμοιβή τυχόν υπερωριών, και εργαλείο «πάταξης της μαύρης εργασίας». Πολλοί χώροι εργασίας έχουν ήδη τέτοιες κάρτες. Αλλά σχεδόν σε καμιά των περιπτώσεων δεν οδηγούν σε καταγραφή και πολύ περισσότερο σε πληρωμή υπερωριών! Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κλάδος των τραπεζών. Επίσης το πρόβλημα του ΣΕΠΕ δεν ήταν ο έλεγχος των «εργοδοτικών τρικ», αλλά το αν γίνονται και πόσοι έλεγχοι στους χώρους δουλειάς. Η βασική αποστολή της ψηφιακής κάρτας είναι όπως ο ίδιος ο Κ. Χατζηδάκης δήλωσε στη βουλή, να αποτελέσει το «κλειδί για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων […] της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και της εξίσωσης των υπερωριών σε βιομηχανία και υπηρεσίες». Ένα όπλο δηλαδή για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της ελαστικοποίησης της εργασίας, και αξιοποίησής της στη λεγόμενη «τράπεζα χρόνου» με τα 10ωρα-50ωρα. Γενίκευση τηλεργασίας, αόριστα «δικαιώματα» για τους εργαζόμενους

5 Περισσότεροι κλάδοι

ας, που έτσι κι αλλιώς υποτυπωδώς λειτουργεί όντας υποστελεχωμένο και χωρίς κατεύθυνση να «χτυπά» την εργοδοτική ασυδοσία και παρανομία σε σταθερή και ευρεία βάση κλάδων και χώρων εργασίας, μετατρέπεται σε «Επιθεώρηση Εργασίας». Θα είναι «Ανεξάρτητη Αρχή», κατά το πρότυπο της ΑΑΔΕ, και θα έχει «λειτουργική ανεξαρτησία και διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια». Eπιδιώκουν έναν θεσμό «ανεπηρέαστο» από δήθεν πολιτικές πιέσεις, αλλά κυρίως από τις εργατικές διεκδικήσεις. Η λειτουργική του αυτονομία, προβλέπει έναν διοικητή και μια διοικούσα επιτροπή η οποία στην πραγματικότητα θα αποτελείται από τεχνοκράτες που με έμμεσο τρόπο θα μπορούν να καθορίζονται από τον

Αντεργατικές «πατέντες», ευρεσιτεχνίες όλες της ΕΕ

7 Η ψηφιακή κάρτα όπλο

8 ΣΟΕ). Κάνοντας λόγο ψευδεπίγραφα για «διαφάνεια στον συνδικαλισμό», το νομοσχέδιο επιδιώκει την καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για απόφαση απεργίας ή εκλογή ΔΣ, που βαφτίζεται «δυνατότητα συμμετοχής των εργαζομένων εξ αποστάσεως». Όσα σωματεία δεν θα υπακούουν θα έχουν «συνέπειες» αφού θα «συναρτάται η ενημέρωση του συστήματος με τη δυνατότητα χρηματοδότησης, άσκησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων όπως της κήρυξης απεργίας και της συμμετοχής της συνδικαλιστικής οργάνωσης σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά και την προστασίας των συνδικαλιστικών στελεχών»!

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Με το νομοσχέδιο αποδεικνύεται ότι η τηλεργασία ήρθε για να μείνει μετά την πανδημία. Θεσπίζεται δυνατότητα μονομερούς επιβολής της από τους εργοδότες στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Ό,τι αναφέρεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων (κόστος συντήρησης του εργοδότη, δικαίωμα αποσύνδεσης κ.α.) είναι τόσο αόριστο όσον αφορά το πώς θα τηρούνται στην πράξη, που πιο πολύ ακούγονται ως υποσχέσεις. Κι όλα αυτά πάντα με ατομικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις. Ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι βίωσαν την τηλεργασία εν μέσω πανδημίας, χωρίς δικαίωμα στην αποσύνδεση, με όλα τα έξοδα δικά τους, με διάχυση του εργάσιμου στον ελεύθερο χρόνο και μετατροπή της οικίας σε χώρο εργασίας.

«Οι ρυθμίσεις που φέρνουμε με το νομοσχέδιο δεν είναι ελληνικές πατέντες, αλλά εφαρμόζονται σε προηγμένες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου (…) μεταφέρουμε επιτυχημένες ευρωπαϊκές πρακτικές σε μια σειρά από θέματα όπως υπερωρίες, λειτουργία κλάδων τις Κυριακές, διευθέτηση χρόνου εργασίας». Οι ισχυρισμοί Χατζηδάκη δείχνουν ότι η κυβέρνηση υιοθετεί ό,τι πιο αντεργατικό έχει στη στρατηγική της εδώ και χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, που λειτουργεί ως συλλογικός εκφραστής του κεφαλαίου, «βγάζοντας» γραμμή, ντιρεκτίβες και νομοθετικά πλαίσια υπέρ του. Από το 2003, με την Οδηγία 2003/88, η ΕΕ έχει πάψει να αναγνωρίζει το 8ωρο ως ανώτατο όριο της εργάσιμης ημέρας. Είναι η πρώτη που νομοθέτησε τη λεγόμενη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», δίνοντας τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις να καταργήσουν κατά βούληση τον ημερήσιο σταθερό χρόνο εργασίας. Γενικεύτηκε η ελαστική απασχόληση, αυξήθηκαν οι υπερωρίες, και ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας πλέον υπολογίζεται ως «μέσος όρος» στη διάρκεια 6 ή/και 12 μηνών, επιτρέποντας έτσι δουλειά μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, χωρίς πληρωμή υπερωριών. Αλλά και με τον «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων» του Γκέτεμποργκ (2017) προβλέπεται «...να διασφαλίζεται η αναγκαία ευελιξία για τους εργοδότες ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται γρήγορα στις μεταβολές της οικονομικής συγκυρίας», «να προάγονται καινοτόμες μορφές εργασίας» και «να διευκολύνεται η επαγγελματική κινητικότητα». ΕΕ και κυβερνήσεις μαζί προωθούν και επιβάλλουν τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα στις χώρες-μέλη. Η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και η πρότερη του ΣΥΡΙΖΑ και οι προκάτοχοί τους ακολούθησαν πιστά την ευρωπαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας. Από αυτή την άποψη οι ευθύνες για το άθλιο μέλλον που διαμορφώνουν για τους εργαζόμενους βαρύνουν και τους εγχώριους κυβερνώντες και την ΕΕ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Εκδήλωση το Σάββατο στη μνήμη του Μάκη Σέρβου

ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ένας χρόνος από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της επαναστατικής αριστεράς Μάκης Σέρβος. Εμβληματική μορφή του κινήματος, συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και στη συνέχεια σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της Μεταπολίτευσης. Υπέρμαχος του εργοστασιακού συνδικαλισμού, υπηρέτησε πάντα έμπρακτα τις πολιτικές του θέσεις. Όχι μόνον την εποχή που δούλευε στο εργοστάσιο της ΤΡΙΚΟΠΙ αλλά και στη συνέχεια, δίνοντας το «παρών» σε κάθε εργατικό αγώνα, κάθε «άγρια» απεργία, στο μέτωπο της κρατικής καταστολής, στην Επιτροπή για το Στρατό, σε όλα τα αγωνιστικά ορόσημα πολλών δεκαετιών. Σήμερα, Σάββατο 12/6, στις 7 μ.μ., συντρόφισσες και σύντροφοί του διοργανώνουν στο Κηπάκι της Τσαμαδού εκδήλωση στη μνήμη του. Εκεί θα παρουσιαστεί και μια ειδική έκδοση με κείμενα του Μάκη αλλά και αγωνιστών που μιλάνε γι’ αυτόν. Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται: «Η μνήμη του θα μείνει ζωντανή στους αγώνες που συνεχίζονται για μια άλλη κοινωνία».

Σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την καύση των απορριμμάτων

ΣΕ «ΔΗΜΟΣΙΑ διαβούλευση» τέθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το νομοσχέδιο για την καύση των απορριμμάτων. Από το υπουργείο, παρουσιάζεται ως «ένα σύγχρονο και συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο». Στην πραγματικότητα, όπως έχουν αναδείξει πανελλαδικώς συλλογικότητες που αντιτίθενται στους εν λόγω σχεδιασμούς, προβλέπεται η δημιουργία μιας σειράς «ΑΓΕΤ Βόλου», με καταστροφικά αποτελέσματα για το περιβάλλον, την υγεία και τη ζωή των κατοίκων. Από την καύση απορριμμάτων απελευθερώνονται διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και επικίνδυνοι αέριοι ρύποι και παράγεται τοξική τέφρα που καταλήγει τελικά στην τροφική αλυσίδα.

Παράσταση διαμαρτυρίας δικηγόρων στο υπουργείο «Εργοδοσίας»

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ έξω από το υπουργείο Εργασίας πραγματοποίησε την Τετάρτη 9 Ιουνίου η Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, διαδηλώνοντας ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο προκρίνει την ατομική διαπραγμάτευση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη, βάζει προσκόμματα στη συνδικαλιστική δράση και τη λειτουργία των σωματείων και νομοθετεί μια σειρά «ρυθμίσεων» υπέρ του εργοδότη και καταργεί στην ουσία το εργατικό δίκαιο. Η Πρωτοβουλία τοποθέτησε συμβολικά πανό με την επιγραφή «υπουργείο εργοδοσίας» καλώντας παράλληλα στην απεργία της Πέμπτης.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡ∆ΙΤΣΑ

Το Σάββατο 12 Ιουνίου στις 8 μ.μ. στην Καρδίτσα, στο «Παυσίλυπο», θα γίνει η παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Βασίλη Τσιράκη Ξερολιθιά (εκδόσεις Τόπος). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Κική Δημητρίου (δικηγόρος) και Ελένη Καραμήτρου (φιλόλογος). Αποσπάσματα θα διαβάσει η φιλόλογος Ζωή Καραγιώργου. Θα συντονίσει η Αγγελική Γκαραγκάνη.

ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ: ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΜΑΝΙΑΚ

Το Σάββατο 12/6, στις 9 μ.μ., στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα θα πραγματοποιηθεί συναυλία με τους Αρμανιάκ (Άλσος Αγίας Τριάδος). Οι Αρμανιάκ είναι ένα νέο μουσικό σχήμα με έδρα την Αθήνα. Αποτελεί την ένωση τεσσάρων μουσικών (Νίκος Βενετάκης, Μαίρη Δεναξά, Γεωργία Μαρίνη, Αγγέλικα Παπανικολάου) με ετερόκλητες καταβολές. Όπως αναφέρουν «ενώθηκαν με στόχο να μας ταξιδέψουν από την Σμύρνη ως την Κρήτη, απ’ τα νησιά του Αιγαίου ως τη Θράκη, από τον Τούντα και τον Μουντάκη, ως τους Χαΐνηδες και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου σμίγοντας το χτες με το σήμερα».

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ

Την Τετάρτη 16/6, στις 7.30 μ.μ., στο Καφέ στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου (Πανεπιστημίου 12) θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Τόλιου Ψηφιακή Εποχή-Οι αλλαγές σε Οικονομία, Κοινωνία, Πολιτική (εκδόσεις Τόπος). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Λεωνίδας Βατικιώτης (διδάκτωρ Οικονομικών, δημοσιογράφος), Πέτρος Παπακωνσταντίνου (δημοσιογράφος-συγγραφέας) και ο συγγραφέας. Θα συντονίσει η δημοσιογράφος Τζούλια Λιακοπούλου.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Την Κυριακή 13/6, στις 9 μ.μ., στην ταράτσα της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης (Ελευθερίου Βενιζέλου 12 και Αιγαίου) θα γίνει η προβολή της ταινίας Σεξ, ψέματα και βιντειοταινίες του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Είσοδος ελεύθερη.

νΚΑ-ΝΑΡ: Βίντεο για το νομοσχέδιο Ένα πρωτότυπο βίντεο-εκπομπή για το νομοσχέδιο Χατζηδάκη δημιούργησαν μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ. Στο βίντεο επεξηγούνται οι βασικές στοχεύσεις του νομοσχεδίου, η ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει για τους νέους εργαζόμενους, αλλά και προτάσεις για την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινούνται οι εργατικές αντιστάσεις. Παρεμβαίνουν ο εργατολόγος Παλαιολόγος Παλαιολόγος, ο οικονομολόγος και υπ. διδάκτορας Γιώργος Πισίνας, η δικηγόρος Άντα Παπαδήμα και η Ολύβια Τζιουβάρα, εργαζόμενη στην έρευνα.

Εξοντωτική εργασία για τα εμβόλια Για κατάργηση στην πράξη της ισχύουσας νομοθεσίας και εφαρμογή του νομοσχεδίου Χατζηδάκη στους γιατρούς των εμβολιαστικών κέντρων κατηγορεί κυβέρνηση και υπουργείο Υγείας το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. «Διοικήσεις ΥΠΕ και νοσοκομείων συνεχίζουν προκλητικά τον εξαναγκασμό σε απλήρωτη εξοντωτική υπερεργασία γιατρών», αναφέρει στη σχετική καταγγελία, τονίζοντας ότι η ισχύουσα νομοθεσία «προβλέπει 5θήμερο, 7ωρο πρωινό τακτικό ωράριο και καθεστώς εφημερίας για την απασχόληση μετά τις 3 μ.μ.». Τονίζεται δε ότι το Ενωτικό Κίνημα θα εισηγηθεί προκήρυξη προειδοποιητικής απεργίας-αποχής των γιατρών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Την επομένη της τεράστιας διαδήλωσης του Μάρτη στη Νέα Σμύρνη, ο σύντροφός σου Όμηρος Μ. και εσύ, συλληφθήκατε από αστυνομικούς. Πώς έγινε η σύλληψή σας και με ποιες κατηγορίες;

Τόσο εγώ όσο και ο Όμηρος απαχθήκαμε ανυποψίαστοι με μαφιόζικους όρους. Μας χτύπησαν, μας φόρεσαν κουκούλες και μας πέταξαν σε πολιτικά αυτοκίνητα που ξεκίνησαν για άγνωστο σε εμάς προορισμό. Αργότερα βρεθήκαμε κατηγορούμενοι με ένα ολοκληρωμένο πακέτο κατηγοριών. Άλλες κακουργηματικές, όπως η απόπειρα ανθρωποκτονίας από κοινού και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, η έκρηξη με κίνδυνο της ζωής, η κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών, η βία κατά δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και κάποιες πλημμεληματικού τύπου όπως η φθορά ξένης περιουσίας, η διατάραξη κοινής ειρήνης, παραβίαση μέτρων covid. ▶ Πόσο διήρκεσε η κράτησή σας στη ΓΑΔΑ και τι συνέβη σ’ αυτό το διάστημα;

Η κράτηση του Όμηρου διήρκησε από τις 3 το μεσημέρι της Τετάρτης έως τις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης. Η δική μου από τις 7 π.μ. έως την ίδια ώρα. Καθόλη τη διάρκεια της κράτησής μας, ήμασταν δεμένοι πισθάγκωνα, με κουκούλες, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους βασανιστηρίωνανακρίσεων της ΓΑΔΑ. Εκεί, βασανιζόμαστε από πολυάριθμες ομάδες αστυνομικών –ορισμένοι εξ αυτών με εμπειρία στους βασανισμούς– απειλούμαστε παντοιοτρόπως, με βιασμό, με εκπαραθύρωση, με σκηνικά εικονικής εκτέλεσης στα σκοτάδια. Μείναμε έως και το Σάββατο στα κρατητήρια του 7ου ορόφου, χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, χωρίς δικαίωμα συνάντησης με δικηγόρο, ούτε καν δικαίωμα στην τουαλέτα. ▶ Εσύ αφέθηκες ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ο σύντροφός σου όμως παραμένει προφυλακισμένος. Οδηγείστε και οι δύο σε δίκη και με ποιες κατηγορίες για τον καθένα;

Εγώ είχα την τύχη για κάποιους, ατυχία κατ’ εμέ, να αφεθώ ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, επειδή κα-

Άρης Παπαζαχαριουδάκης μέλος της αναρχικής συλλογικότητας Μασόβκα

Οι βασανιστές της ΕΛΑΣ κρύβουν και τα στοιχεία Ο 21χρονος Άρης Παπαζαχαριουδάκης και ο σύντροφος και αδελφικός του φίλος Ο.Μ., μέλη της αναρχικής συλλογικότητας Μασόβκα, απήχθηκαν στις 10 Μαρτίου από την Αντιτρομοκρατική, μετά τη μεγαλειώδη διαδήλωση διαμαρτυρίας για την αστυνομική βαρβαρότητα στη Νέα Σμύρνη και μεταφέρθηκαν στο κτίριο της ΓΑΔΑ. Εκεί, δεμένοι πισθάγκωνα και με κουκούλες, στερούμενοι βασικών δικαιωμάτων, όπως η επικοινωνία με οικείους και συνηγόρους, βασανίστηκαν ποικιλοτρόπως από κουκουλοφόρους αστυνομικούς. Με απόφαση της συλλογικότητάς τους, ομάδα δικηγόρων κατέθεσε μήνυση κατά της Αντιτρομοκρατικής και κάθε άλλου υπεύθυνου για τα πολύωρα βασανιστήρια που υπέστησαν (Στο prin.grr ολόκληρη η συνέντευξη).

ωτέπεσε η απόπειρα ανθρωες ποκτονίας, αφού τις ώρες κε της επίθεσης αποδείχθηκε έότι βρισκόμουν αποκλεισμένος σε κάποιο εστιατόριο. Για τον Όμηρο παρέμεινε. Έτσι, βαδίζουμε και οι δύο σε δίκη. Εγώ με όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες και ο Όμηρος με το ολοκληρωμένο πακέτο που εμπεριέχει και την απόπειρα αν-χει θρωποκτονίας. Δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να μας συνδέει πρακτικά με το ού συμβάν του τραυματισμού του αστυνομικού. Μοναδική υπόνοια ήταν η απλή συμμετοχή μας στη διαδήλωση, καθώς και μια υποκλαπείσα τηλεφωνική κλήση. Έτσι, λοιπόν ο Όμηρος βρίσκεται στον

Καμία πράξη της καταστολής δεν είναι ασύνδετη με τον ταξικό πόλεμο, όλες αποσκοπούν στην εγκατάσταση του τρόμου και την πειθάρχηση των από τα κάτω

στη

ΛΙΤΣΑ ΦΡΥΔΑ

τρίτο μήνα κάθειρξης δίχως στοιχεία. Γίνονται συνεχώς προσπάθειες αποφυλάκισης, όμως συναντούν το παραδοσιακό τείχος της ρεβανσιστικής αντιμετώπισης των πολιτικών κρατουμένων. ▶ Μετά τη δημόσια καταγγελία σου κλήθηκες στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων να καταθέσεις για να γίνει ΕΔΕ. Ποιο είναι το πόρισμά της;

Από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσης της καταγγελίας μου ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, καθώς και η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση φρόντισαν να με διαψεύσουν μέσω του πρακτορείου ειδήσεων ΑΠΕ, που έχει περάσει στη στενή επιτήρηση του ίδιου του πρωθυπουργού. Τότε δημοσιοποίησα τις φωτογραφίες και, αφού εξάντλησαν κάθε προσπάθεια να αποφύγουν την έκθεση, ενεπλάκη το Εσωτερικών Υποθέσεων. Η πορεία και τα ευρήματα της ΕΔΕ παραμένουν έως και τώρα άγνωστα σε εμάς, με σοβαρές πιθανότητες να καταλήξουν, όπως χιλιάδες προηγούμενες, στο αρχείο. Μια κάποια σημασία, όμως, έχει η απάντησή τους στο εξώδικο που αποστείλαμε, όπου ζητάγαμε τα ονόματα όσων αστυνομικών είχαν υπηρεσία εκείνες τις ώρες και το υλικό από τις κάμερες σε 12ο και 7ο όροφο που αποδείκνυαν τις καταγγελίες μας. Η απάντηση που πήραμ με ήταν ότι δεν ξέρουν ποιοι είχ είχαν υπηρεσία και πως τα βί βίντεο σβήστηκαν. Η ΕΔΕ πρ προσπαθεί να συγκαλύψει. ▶ Την Παρασκευή 4/6 καταθέσατε μήνυση κατά της αντιτρομοκρατικής για την απαγωγή και τον βασανισμό σας. Ποιο είναι το περιεχόμενο της μήνυσης και ποιο το σκεπτικό; σ

Η μήνυση απευθύνεται τόσο στ στον 12ο όσο και τον 7ο όροφο, κα καθώς και στους ιθύνοντες τους. Για τα βασανιστήρια, σωματικά, ψυχικά και τις απάνθρωπες συνθήκες της κράτησής μας. Αποτελεί μια λεπτομερή καταγραφή του τι συνέβη, που δεν αφήνει αμ-

φιβολίες. Το περιεχόμενο της μήνυσης είναι οι πληγές μας, τα βιώματά μας. Και ζητάει την καταδίκη των αστυνομικών για το κακούργημα της τέλεσης βασανιστηρίων. Έχουμε φροντίσει να προσδώσουμε ένα ύφος καμπάνιας για τη συσπείρωση κοινωνικών δυνάμεων γύρω από το ζήτημα των βασανιστηρίων. Η αντιτρομοκρατική νοείται ως μια υπηρεσία με ειδικό χαρακτήρα, που παρεμβαίνει για ειδικά εγκλήματα, σε ειδικούς κρατούμενους, με ειδικές εξουσίες πάνω τους. Αυτό το άτυπο άλλοθι πρέπει να σπάσει. ▶ Πιστεύεις ότι με αυτήν την κίνησή σας θα μπει ένα φρένο στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία; Με ποια άλλα μέσα θα μπορούσε το εργατικό και λαϊκό κίνημα να την αντιμετωπίσει;

Οφείλουμε να δούμε τις επιθέσεις που δεχόμαστε και όλες εκείνες τις χιλιάδες περιστατικών αστυνομικής βίας μέσα από ένα πρίσμα που να τα συνδέει με την κοινωνική και ταξική ιδιοσυγκρασία των καιρών. Καμία πράξη της καταστολής δεν είναι ασύνδετη με τον ταξικό πόλεμο, τουναντίον, όλες αποσκοπούν στην εγκατάσταση του τρόμου, του φόβου και την πειθάρχηση των από τα κάτω στις επιταγές της κρατικής εξουσίας και του κεφαλαίου. Ο αγώνας ενάντια στην αστυνομοκρατία, όπως δόθηκε και στη Νέα Σμύρνη ήταν μεν αγώνας κοινωνικός, ενάντια σε πρόστιμα και παράλογες απαγορεύσεις, όμως έχει και ένα πολιτικό επίδικο για εμάς. Την επιβίωση των κινημάτων, των αγώνων, τη διεύρυνση του ζωτικού τους χώρου μακριά από τον κρατικό έλεγχο. Αντίστοιχα, το κράτος προσπαθεί να επεκτείνει τα πεδία της εξουσίας του με όρους ολοκληρωτικούς και απόλυτους. Έτσι, λοιπόν, ο τρόμος και η παράλυση που προκαλεί γίνονται κόκκινο χαλί για να περάσουν από πάνω μας αντιεργασιακά νομοσχέδια, καταργήσεις θεμελιωδών ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, οι ιδιωτικοποιήσεις κοκ. Αυτό οφείλει να αποφευχθεί, με κάθε μέσο. Τίποτα πιο κομβικό από τη συνεργασία μας ενάντια σε αυτό που μας συνθλίβει. Είτε πρόσκαιρα για την επιβίωση, είτε ουσιαστικά για την αυτοκατάργηση της ταυτότητας των σκλάβων του καπιταλισμού.

Η άλλη όψη

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Εργατική απάντηση Μια τεράστια απεργιακή συγκέντρωση συγκλόνισε την Αθήνα τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες της Πέμπτης 10 Ιουνίου. Ίδιο και απαράλλακτο το αγωνιστικό σκηνικό σε δεκάδες πόλεις της χώρας, όπου πραγματοποιήθηκαν μαζικές και δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα βρέθηκαν στον δρόμο, διαδηλώνοντας ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη το οποίο, ανάμεσα σε σειρά ανατροπών που έχει αναδείξει επανειλημμένως το Πριν, περιλαμβάνει πρόβλεψη για δεκάωρη εργασία με απλήρωτες υπερωρίες. Στην Αθήνα, από νωρίς το πρωί εκατοντάδες απεργοί έδωσαν μάχη για την περιφρούρηση της κινητοποίησης σε καίριας σημασίας χώρους δουλειάς: Σε υποκαταστήματα των ΕΛΤΑ Courier, στα Public, στην Εθνική Τράπεζα και αλλού. Ικανοποιητικά και ελπιδοφόρα ήταν και τα ποσοστά συμμετοχής σε μια σειρά από κλάδους. Αλλά και στο λιμάνι του Πειραιά όπου τα πλοία παρέμειναν δεμένα παρά την νέα δικαστική απόφαση, μετά από προσφυγή του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ), η οποία έβγαλε ξανά παράνομη την απεργία των 13 ναυτεργατικών σωματείων. Η απεργία έγινε και είχε απόλυτη επιτυχία με καθολική συμμετοχή των ναυτεργατών, ρίχνοντας στο καλάθι των αχρήστων την προσπάθεια των εφοπλιστών να την σπάσουν. Έτσι, σε όλη την χώρα, έγινε πράξη αυτό που είχε σημειώσει στην ανακοίνωσή του πριν την απεργία το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Η απεργία αποτέλεσε έναν «αποφασιστικό σταθμό του αγώνα» καθώς εξελίχθηκε σε «μια μάχη των ίδιων των εργατών και όχι των γραφειοκρατών και “πραξικοπηματιών” κατά των απεργιών, της ΓΣΕΕ και των Παναγόπουλων και Σία». Πλέον, το ζητούμενο είναι η άμεση συνέχεια και η κλιμάκωσή του με στόχο «να ανατραπεί και να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων η καρμανιόλα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων».

Γιώργος Μουρμούρης | Κυριάκος Νασόπουλος

Βούλιαξαν οι πόλεις από απεργούς ενάντια στο δεκάωρο

την Αθήνα, από τις 10.30 το πρωί μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και πολιτικών οργανώσεων της μαχόμενης Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου άρχισαν να συγκεντρώνονται στα Χαυτεία, στην ανεξάρτητη ταξική απεργιακή συγκέντρωση. Όταν η συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων, στην οποία μεταξύ άλλων συμμετείχαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και η νΚΑ, κινήθηκε προς τη βουλή μέσω της Πανεπιστημίου εξελίχθηκε σε μαζικότατη πορεία. Σε πλήρη ανάπτυξη, η διαδήλωση κάλυπτε την απόσταση από τη συμβολή Βασιλίσσης Αμαλίας-Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι περίπου το ύψος της οδού Πεσμαζόγλου. Στο σύνολό τους οι απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ήταν εντυπωσιακές σε όγκο. Στα Προπύλαια,

Η συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων εξελίχθηκε σε μαζικότατη πορεία μέσω της Πανεπιστημίου προς τη βουλή που σε πλήρη ανάπτυξη κάλυπτε περίπου την απόσταση από το Σύνταγμα ως την οδό Πεσμαζόγλου

μεγάλη συγκέντρωση πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ, που στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μαζική διαδήλωση προς τη Βουλή. Αρκετός κόσμος συμμετείχε και στη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με ηγεμονική την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ομιλητής στην απεργιακή συγκέντρωση της Κλαυθμώνος μάλιστα κάλεσε τους παρευρισκόμενους βουλευτές της αντιπολίτευσης να… μεταφέρουν στη βουλή την αντίθεση των εργαζομένων στο αντεργατικό έκτρωμα. Εντυπωσιακή παρουσία είχαν οι εργαζόμενοι στα Βιομηχανικά Φωσφορικά Λιπάσματα Καβάλας που έχουν κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο Εργασίας, καταγγέλλοντας μεθοδεύσεις της εργοδοσίας για πλήγμα στις θέσεις εργασίας και χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Εξαιρετικά μαζικές ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη, σε δυναμι-

κή διαδήλωση εξελίχθηκε η απεργιακή συγκέντρωση της Καμάρας. Ξεχωριστή ήταν η παρουσία των εκπαιδευτικών με το μπλοκ των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ παρουσία είχαν τα σωματεία ΒιβλίουΧάρτου, Ψυχικής Υγείας, Έρευνας, ΜΚΟ, Σερβιτόρων-Μαγείρων, ΕΥΑΘ, ΒΙΟΜΕ και το Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών. Ιδιαίτερα δυναμικό ήταν το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων. Τη συγκέντρωση στήριξαν με την παρουσία τους το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ (μ-λ), η Συνάντηση/Αναμέτρηση, το Δίκτυο, το Ξεκίνημα, η Ταξική Αντεπίθεση, η ΕΣΕ και κινήσεις του αναρχικού χώρου. Η διαδήλωση πραγματοποίησε στάση κοντά στα γραφεία της ΜΚΟ «Άρσις», όπου το σωματείο των εργαζομένων πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας για τις μαζικές απολύσεις που δρομολογεί η δι-

Η άλλη όψη

Εξαιρετικά μαζικές ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα οίκηση. Κατέληξε στο υπουργείο ΜακεδονίαςΘράκης με βασικό σύνθημα τη συνέχιση του αγώνα για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Οι φοιτητικοί σύλλογοι ολοκλήρωσαν την κινητοποίηση στο ΑΠΘ στα πλαίσια των πρωτοβουλιών υπεράσπισης του ασύλου από το νέο κύμα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Η πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε από το άγαλμα Βενιζέλου, ενώ άμαζη ήταν η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου (ΕΚΘ) και της ΕΔΟΘ, με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να δίνουν τον τόνο. Μία από τις μεγαλύτερες απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη πόλη της Πάτρας, με χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες να κατεβαίνουν στο δρόμο. Η πορεία των εργατικών σωματείων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και φορέων του μαζικού κινήματος ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας στις 10.30 το πρωί. Τη συγκέντρωση στήριξαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οργανώσεις της αριστεράς και φοιτητικοί σύλλογοι του Πανεπιστημίου Πατρών. Το μπλοκ ταξικών δυνάμεων, με προσυγκέντρωση που πραγματοποίησε στις 10 π.μ. στο παράρτημα του πανεπιστημίου συμμετείχε στην πορεία του Εργατικού Κέντρου. Στο κάλεσμα της προσυγκέντρωσης ανταποκρίθηκαν ο ΣΙΕΛ Αχαΐας, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικά σχήματα, εργατικές συλλογικότητες και συλλογικότητες από το χώρο της αναρχίας. Στον Βόλο, πραγματοποιήθηκαν τρεις απεργιακές κινητοποιήσεις. Δυναμική και με την συμμετοχή 70 περίπου διαδηλωτών

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ήταν η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στην οποία καλούσε μεταξύ άλλων η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου και το ΝΑΡ, ενώ σε αυτή του ΠΑΜΕ το «παρών» έδωσαν περίπου 150-200 άτομα. Στην αντίστοιχη του Εργατικού Κέντρου της πόλης, η οποία στηρίχθηκε κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως από ΛΑΕ και Ξεκίνημα συμμετείχαν περίπου 100. Αλλά και στην Λάρισα έγινε μαζική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία. Σημαντική διαφορά από τις προηγούμενες αποτελεί η μοναδική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία από το Εργατικό Κέντρο της πόλης (ΠΑΜΕ) ενώ συμμετείχε και το ΝΤ ΑΔΕΔΥ (ΔΑΚΕ,ΠΑΣΚΕ). Εκεί καλούσαν και όλοι οι πολιτικοί χώροι και συλλογικότητες. Στη διαδήλωση συμμετείχαν περίπου 1.500 άτομα. Στα Τρίκαλα περίπου 400 εργαζόμενοι και εργαζόμενες συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση, με σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα αλλά και μπλοκ εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων. Δυναμική κινητοποίηση έλαβε χώρα και στη Μυτιλήνη. Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε στις 11 το πρωί με πρωτοβουλία της Συνέλευσης Εργαζομένων, Ανέργων και Συνδικαλιστών Λέσβου στα κεντρικά λύκεια της Μυτιλήνης. Περίπου 80 εργαζόμενοι από τους κλάδους της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, της Υγείας και του Επισιτισμού συμμετείχαν στην κινητοποίηση. Μία ώρα αργότερα πραγματοποιήθηκε πορεία προς στην κεντρική αγορά και την προκυμαία της πόλης. Είχε προηγηθεί, τις προηγούμενες ημέρες, ανοιχτή σύσκεψη για τη διοργάνωση της κινητοποίησης, αλλά και εξόρμηση στο κέντρο της πόλης. Στο νησί κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε και στην πλατεία Σαπφούς από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ (Παλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο), του ΝΤ Λέσβου της ΑΔΕΔΥ, τον ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου κ.α. Στην Πρέβεζα πραγματοποιήθηκε μαχητική, μαζική συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της πόλης με πρωτοβουλία της Συνέλευσης Συντονισμού Εργαζομένων-Ανέργων Πρέβεζας, η οποία κατέληξε σε παράσταση διαμαρτυρίας στην επιθεώρηση εργασίας. Στη συγκέντρωση μίλησαν ο Βαγγέλης Νάνος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου της Πρέβεζας και ο Σπύρος Σιούτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας. Πραγματοποιήθηκαν άλλες δύο συγκεντρώσεις, η μία του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας και η άλλη από τα σωματεία του ΠΑΜΕ και της ΑΔΕΔΥ στην οποία συμμετείχαν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΑΣΚΕ δημοσίου… Στη Λευκάδα στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου συμμετείχε η τοπική επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πανό, ενώ στην Ηγουμενίτσα στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχε με μαχητικό μπλοκ η Συνέλευση ΕργαζομένωνΑνέργων Δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν και σε πολλές ακόμη πόλεις όλης της χώρας, μεταξύ των οποίων τα Γιάννενα, το Ηράκλειο και τα Χανιά.

13 Βίκτορας Τσακίρης*

Διάρκεια και αποφασιστικότητα για τη νίκη των εργαζομένων

ην Πέμπτη 10 Ιουνίου, έπειτα από καιρό, μια μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση πλημμύρισε το κέντρο της Αθήνας, κάτι που αποτέλεσε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τη διάθεση και τη δυναμική του κόσμου της εργασίας να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του και να αποτρέψει την επιβολή του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη. Είναι προφανές, ωστόσο, ότι από μόνη της μια 24ωρη απεργία δεν αρκεί για να αντιστρέψει τη ροή των γεγονότων. Η κυβέρνηση την ερχόμενη εβδομάδα θα φέρει το νομοσχέδιο για ψήφιση στη βουλή όπου και, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, αυτό θα υπερψηφιστεί από τον κυβερνητικό «λόχο». Για να είναι αποτελεσματική η αντίσταση των εργαζομένων, θα πρέπει αυτή η απεργία να αποτελέσει την αφετηρία ενός αγώνα που θα διέπεται από: Διάρκεια: Είναι απαραίτητο ο αγώνας να έχει συνέχεια και προοπτική, να μην περιοριστεί σε αποσπασματικές ενέργειες, «ντουφεκιές και πυροτεχνήματα» που, εκ των πραγμάτων, λειτουργούν εκτονωτικά. Συνέπεια: Η αντίθεση στον αντεργατικό νόμο πρέπει να είναι συνολική κι αδιαπραγμάτευτη, να μην μπει στη λογική των «διορθωτικών παρεμβάσεων» διεκδικώντας επιμέρους τροποποιήσεις που θα αφήσουν άθικτο τον πυρήνα του. Πολυμορφία: Ο αγώνας πρέπει να αποκτήσει πολλές διαστάσεις και να μεταφερθεί σε πολλά επίπεδα. Να ξεφύγει από τις στερεοτυπικές, προβλέψιμες και τελικά εύκολα διαχειρίσιμες πρακτικές. Να χρησιμοποι-

ήσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας και να εφεύρουμε νέα, ακόμα κι αν αυτά βγαίνουν εκτός του, ολοένα κι ασφυκτικότερου πλέον, πλαισίου της αστικής νομιμότητας. Αποφασιστικότητα: Ένα κίνημα που θα αμφισβητήσει ουσιαστικά και θα ενοχλήσει πραγματικά τους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου, αναπόφευκτα θα μπει στο στόχαστρο της εξουσίας και των μηχανισμών της (δυνάμεις καταστολής, αστική «δικαιοσύνη», ΜΜΕ κτλ). Εκεί είναι σημαντικό να μη μείνει κανείς μόνος και να προτάξουμε το δικό μας όπλο, την αλληλεγγύη (για όλους κι όχι μόνο για τους «δικούς μας»). Είναι σαφές βέβαια ότι έναν τέτοιο αγώνα ούτε θέλει αλλά ούτε και μπορεί να φέρει σε πέρας η συνδικαλιστική γραφειοκρατία σε όποια της έκφανση (εργοδοτική, κυβερνητική ή κομματική). Η πολιτική χειραφέτηση της εργατικής τάξης εξακολουθεί να παραμένει το ζητούμενο, δεν είναι όμως και προαπαιτούμενο. Οι κινηματικές διαδικασίες είναι που θα παράξουν τις νέες μορφές οργάνωσης και όχι το αντίστροφο. Είναι τα παραπάνω εφικτά; Σαφώς και είναι! Ας σκεφτούμε απλώς ότι αν δεν ήταν, από τον Απρίλη ήδη η πανεπιστημιακή αστυνομία θα είχε μπει στις σχολές. Το ότι αυτό έχει πλέον παραπεμφθεί στις καλένδες συνιστά μια νίκη του φοιτητικού κινήματος που έδωσε έναν αγώνα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. *τραπεζοϋπάλληλος, μέλος ΔΣ ΕΚΑ με την Αγωνιστική Ταξική Κίνηση

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

ΜΜΕ, το δοκιμαστικό εργαστήρι του αντεργατικού εκτρώματος

από τις κάμερες

παρονομαστής σε όλες τις εξελίξεις και ανεξάρτητα των μεταξύ τους ανταγωνισμών, είναι η απαίτηση των μιντιαρχών να αναλάβει αποκλειστικά το κράτος το κόστος λειτουργίας των Μέσων τους με την επιδότηση της εργασίας, την ανάληψη των ασφαλιστικών εισφορών και την «παγιοποίηση» των επιδοτήσεων. Όταν, στις αρχές του ’90, μαίνονταν οι εκδοτικοί πόλεμοι ανάμεσα στους τότε μιντιάρχες και τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα» –σύμΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, χιλιάδες νοικοκυφωνα με τον Κωνσταντίνο ριά, ειδικά στις παραμεθόριες περιΜητσοτάκη– η δημοσιογράοχές της χώρας, εξαναγκάζονται να φος Ισαβέλλα Παπαζήση, προσφύγουν στις εταιρείες κινητής με εμπειρία δεκαετιών στο τηλεφωνίας με κρατική επιδότηρεπορτάζ ΜΜΕ, προειδοση 100 ευρώ για να αποκτήσουν ποιούσε: Όσο κι αν πολεμάπρόσβαση στο ψηφιακό τηλεοπτικό νε μεταξύ τους οι εκδότες, σήμα. Έτσι, οι μεν συνδρομητικές έχουν πάντα ενιαίο μέτωπο απέναντι στους εργαζόμεπλατφόρμες τηλεόρασης και τηλενους δημοσιογράφους. φωνίας αποκτούν επιπλέον πελάτες, Η εκτίμησή της επιβεοι δε μέτοχοι καναλάρχες της Digea βαιώθηκε όλα τα προηγούαπαλλάσσονται από την υποχρέωση μενα χρόνια, ρίχνει όμως να παρέχουν το σήμα των καναλιών φως και σήμερα στο πώς της επίγειας τηλεόρασης. και γιατί αφορά τον δημοσιογραφικό κλάδο το αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης της ΝΔ. Στον χώρο των ΜΜΕ δεν υπάρχουν από το 2009 συλλογικές συμβάσεις ερ-

Στο ρεπορτάζ των μίντια κυριαρχούν πληροφορίες και ειδήσεις για έντονη κινητικότητα στον χώρο. Για εξαγορές, συνεργασίες με πολυεθνικές, επεκτάσεις ή διασπάσεις εταιρειών, επαναφορά χρεοκοπημένων εκδοτών με λεφτά επίσης χρεοκοπημένων επιχειρηματιών. Κοινός

ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ μετά την παράδοση του συνόλου των ψηφιακών συχνοτήτων στην κοινή εταιρεία των πανελλαδικών καναλιών Digea, εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στη χώρα δεν έχουν πρόσβαση. Η Digea των Βαρδινογιάννη, Αλαφούζου, Κυριακού και Μαρινάκη ουδόλως ενδιαφέρεται να επενδύσει σε ψηφιακή τεχνολογία, λαμβάνοντας όμως υψηλά ενοίκια από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς, τα κανάλια της αλλά και αυτά της περιφέρειας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ DIGEA, τους πανελλαδικούς σταθμούς, το ψηφιακό σήμα εκπέμπεται σε υψηλή ευκρίνεια, ενώ για όλα τα άλλα κανάλια έχει άθλια ποιότητα. Το κράτος συνεχίζει να επιδοτεί την εταιρεία, αίροντας και τις τελευταίες υποχρεώσεις της, όπως την υποχρεωτική μετάβαση σε νέες τεχνολογίες, όπως ισχύει σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Η πιο πρόσφατη ρύθμιση αφορά στην καταβολή 2 εκατ. ευρώ, επειδή οι τηλεπικοινωνίες πήραν μέρος του τηλεοπτικού φάσματος.

γασίας, οι δημοσιογράφοι παρέχουν εργασία με ατομικές συμβάσεις, εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές, εφιαλτική εντατικοποίηση εργασίας, ειδικά στα λεγόμενα ψηφιακά Μέσα. Εδώ και χρόνια, δεν υπάρχουν υπερωρίες ή αμοιβή για εργασία το Σάββατο ή την Κυριακή. Ο μισθός που παρέχεται στις ιστοσελίδες κυμαίνεται από 240 έως και 800 ευρώ στη συντριπτική πλειοψηφία. Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούν τη διευθέτηση του χρόνου, τις απολύσεις και τον ψηφιακό συνδικαλισμό, εξαφανίζεται στον κλάδο των ΜΜΕ η προοπτική της υπογραφής ενιαίας συλλογικής σύμβασης εργασίας, ανεξάρτητα του είδους της επιχείρησης. Είναι βέβαιο πως οι εργοδότες στα μίντια θα επιβάλλουν ακόμη χειρότερες συνθήκες εργασίας. Η χρησιμοποίηση του εργαζόμενου στα ΜΜΕ με τον χαρακτήρα που προωθεί το νομοσχέδιο, ως «ελεύθερου επαγγελματία» ο οποίος διαπραγματεύεται ατομικά τον χρόνο που θα τον εκμεταλλεύονται με τον κατώτατο μισθό, απελευθερώνει τους μιντιάρχες στην πολλαπλή χρησιμοποίησή του σε όλες τις εταιρείες τους και για όλες τις θέσεις παραγωγής.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» λαμβάνει μια πολύ σοβαρή πρωτοβουλία ενημέρωσης των συναδέλφων για τα ολέθρια αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ. Σκοπός μας η αμφισβήτηση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη και μέσα στον στρατό, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη αντιστάσεων ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση των συνφάνταρων. Καλούμε τους συναδέλφους να υπογράψουν μαζικά το σχετικό κείμενο, αποσπάσματα του οποίου ακολουθούν παρακάτω (ολόκληρο στην ιστοσελίδα του Δικτύου): «Συνάδελφοι για πόσο θα είμαστε η γενιά της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της εργασιακής εκμετάλλευσης, μέσα και έξω από τον στρατό; Έχουμε κουραστεί να ακούμε όσους έκαναν θητεία ενάμισι και δύο χρόνια να μας λένε ότι η θητεία πρέπει να αυξηθεί, γιατί και αυτοί έκαναν τόσους μήνες. Έχουμε κουραστεί να τους ακούμε να μας λένε ότι στο στρατό δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε και να διεκδικούμε

Φαντάροι κατά νομοσχεδίου ▸ Κείμενο με υπογραφές στρατευμένων από 30 ήδη μονάδες ενάντια στα αντεργατικά μέτρα αλλά να ανεχόμαστε τις αυθαιρεσίες και τα καψώνια γιατί αλλιώς δεν θα γίνουμε “άντρες”. […] Από τις πρώτες μέρες της κατάταξης, καθένας καταλαβαίνει ότι η εργασιακή εκμετάλλευση, όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά σε πολλές περιπτώσεις η εργασία παρομοιάζει με συνθήκες δουλείας. Η πολύωρη, εξευτελιστική πολλές φορές, αμισθί εργασία στην οποία υποχρεούμαστε παράγει άμεσο κέρδος για το στρατό. Οι φαντάροι δουλεύουμε σε ΚΨΜ, κυλικεία, λέσχες αξιωματικών, πρατήρια, κέντρα παραθέρισης στρατιωτικών κ.λπ., δηλαδή σε πόστα στα

οποία από τα προϊόντα που πωλούνται αυξάνονται τα ταμεία του στρατού πάνω, βέβαια, στις πλάτες των φαντάρων. Επιπλέον, με τις καθημερινές δουλειές συντήρησης των στρατοπέδων και του οπλισμού αλλά και τις ατελείωτες υπηρεσίες, ουσιαστικά αποτελούμε το απαραίτητο καύσιμο για την ύπαρξη των μονάδων και παράλληλα το πιο σκληρά εργαζόμενο κομμάτι του προσωπικού. […] Ιδιαίτερα, όμως, τα τελευταία χρόνια οι φαντάροι καλούμαστε να αναλάβουμε και το βάρος του “κοινωνικού ρόλου” του στρατού. Υποχρεούμαστε, λοιπόν, να προ-

σφέρουμε την εργασία μας σε πάσης φύσεως έργα μετά από φυσικές καταστροφές, σε δημόσια έργα, σε κάθε λογής αγήματα σε γιορτές πολιούχων και τοπικών αγίων. Αλλά και στον ΕΦΚΑ, πρόσφατα, να βγάζουμε τις συντάξεις των στελεχών. Το σοβαρότερο, βέβαια, είναι ότι μας εμπλέκουν στον πόλεμο που διεξάγουν απέναντι σε ανθρώπους που ψάχνουν μια καλύτερη τύχη στη ζωή τους, απέναντι δηλαδή στους πρόσφυγες και στους μετανάστες αφού μας υποχρεώνουν να στήνουμε τις σκηνές των απάνθρωπων στρατοπέδων συγκέντρωσης στα οποία στοιβάζονται ανθρώπινες ψυχές. Και αφού τελειώσει η θητεία-μαρτύριο, τι γίνεται; Πεταγόμαστε στην ανεργία και προσπαθούμε να επιβιώσουμε στην εργασιακή ζούγκλα. {…} Για πόσο θα τους αφήνουμε να μας διαλύουν τη ζωή; Να σταματήσει η εργασιακή μας εκμετάλλευση. Να σταματήσει ο στρατός να καταστρέφει θέσεις εργασίας».

Κοινωνία Στεφανία Παστρωμά*

ε πολύ μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 4ο Διήμερο Ενάντια στην Ανεργία και την Επισφάλεια που διοργανώθηκε στις 5 και 6 Ιουνίου στην πλατεία Αυδή, μετά από τρία χρόνια απουσίας, και συνδιοργανώθηκε από εργατικά σχήματα και συλλογικότητες γειτονιάς. Το φετινό Διήμερο ήρθε σε μία ιδιαίτερη περίοδο, μετά από ενάμισι χρόνο πανδημίας, με τη συμμετοχή του κόσμου να είναι πολύ μαζική στις πολιτικές εκδηλώσεις και τις συζητήσεις, γεγονός που αποδεικνύει την ανάγκη του –και ιδιαίτερα της νεολαίας– να αντισταθεί και να απαντήσει στη βάρβαρη επίθεση που δέχεται από πλευράς κεφαλαίου. Διεξήχθη όμως και μέσα σε μία κρίσιμη περίοδο για το εργατικό κίνημα και τον κόσμο της εργασίας, αφού μόλις δύο μέρες πριν κατατέθηκε στη βουλή το αντεργατικόαντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Βρούτση. Όλα αυτά απασχόλησαν αρκετά την κουβέντα του Διημέρου, βάζοντας άξονες και κατευθύνσεις για το πώς πρέπει να κινηθούμε από εδώ και πέρα. Η εκδήλωση της πρώτης μέρας καταπιάστηκε με τις αντιστάσεις και τους αγώνες που ξεπρόβαλλαν εν μέσω πανδημίας ανοίγοντας την κουβέντα τόσο από την πλευρά των υγειονομικών, οι οποίοι παρά τους εξαντλητικούς ρυθμούς και τα ωράρια βγήκαν μπροστά όλο αυτό το διάστημα καταφέρνοντας πολλές κινητοποιήσεις και μέρες δράσης, όσο και από την πλευρά εργαζομένων σε κλάδους όπως μπορεί να είναι ο επισιτισμός και ο πολιτισμός που δέχτηκαν πολύ μεγάλη επίθεση μένοντας για πολύ καιρό σε αναστολή ή ακόμη και άνεργοι. Αλλά επίσης και από πλευράς αντιστάσεων που εμφανίστηκαν μέσα στις γειτονιές ενάντια στην καταστολή και την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Νέας

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Ραντεβού στους χώρους δουλειάς και τον αγώνα! Με πλούσια κουβέντα και μαζική συμμετοχή κόσμου, ιδιαίτερα νέων εργαζόμενων, πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο το 4ο Διήμερο Ενάντια στην Ανεργία και την Επισφάλεια. Μπροστά βρίσκεται η πάλη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο και για μια καλύτερη ζωή. Σμύρνης και τα όσα συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα. Τη δεύτερη μέρα του Διημέρου πραγματοποιήθηκαν δύο εκδηλώσεις, με την πρώτη να κινείται γύρω από το ζήτημα της εργασιακής βίας και του εκφοβισμού, πιάνοντας και την έμφυλη διάστασή του, σε μία περίοδο που τα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας έχουν συστηματοποιηθεί και οι καταγγελίες παρενόχλησης έρχονται στο φως η μία μετά την άλλη. Η κουβέντα στη δεύτερη εκδήλωση είχε σαν βασι-

κό θέμα τις τομές του νέου εργασιακού νομοσχεδίου Χατζηδάκη-Βρούτση, την κατάργηση στην ουσία του 8ώρου, την ελαστικοποίηση της εργασίας και το τσάκισμα του δικαιώματος στην απεργία, βάζοντας αρκετά στοιχεία για το ποια πρέπει να είναι η στάση και η αναγκαία απάντηση του εργατικού κινήματος. Η όλη προσπάθεια του Διημέρου συνεχίζει να τροφοδοτεί και να τροφοδοτείται από μια αυθόρμητη «κίνηση» που διαμορφώνεται εντός των σχημάτων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σε αυτήν

Το Διήμερο μπορεί να λειτουργεί σαν σημείο αναφοράς για όλο το ευρύτερο αγωνιστικό δυναμικό

Εργάτες Bic: Πόση «ευελιξία εργασίας» ακόμα; Νέα αποκαλυπτική ανακοίνωση, σχετικά με τις συνθήκες εργασίας μέσα στο εργοστάσιο και την υφιστάμενη εφαρμογή πλευρών του νομοσχεδίου Χατζηδάκη από την πλευρά της εταιρείας, εξέδωσαν οι εργαζόμενοι της Bic. «Στοχεύουν στο να προγραμματίζουν τη ζωή μας, τον χρόνο μας με βάση τις ανάγκες της εταιρείας», σημειώνουν. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι στο εργοστάσιο ήδη έχει παγιωθεί η «ευελιξία εργασίας», μέσω του καθεστώτος ομηρίας των συμβασιούχων σε μαζική κλίμακα, των υπερωριών τα Σαββα-

τοκύριακα, των καθημερινών με 10ωρα και 12ωρα και της πρόσφατης τροποποίησης στα πλαίσια των αναγκών της παραγωγής των κεκτημένων αδειών του Πάσχα και του καλοκαιριού. «Η φτώχεια στην οποία μας οδηγούν και χρόνος που μας κλέβουν δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει ο δρόμος της οργανωμένης συλλογικής πάλης και είναι ο μόνος που μπορεί να φέρει την εργατική τάξη στο προσκήνιο για να πάρουμε πίσω ό,τι μας στέρησαν», συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι της Bic.

πρωταγωνιστούν σχήματα σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας και κυρίως στον ιδιωτικό τομέα που φτιάχτηκαν τα τελευταία χρόνια και που πλέον συμβάλουν με πρωτοπόρο τρόπο στις μάχες του κλάδου τους, αλλά και συνολικά στην υπόθεση ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Σχήματα τα οποία μετέφεραν την πλούσια αυτή εμπειρία και στις διεργασίες του Διημέρου, όπως το LABour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα, με την καθοριστική συμβολή που είχε στην πρόσφατη συγκρότηση του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σχήματα που «έχουνε πάρει πάνω τους» νέοι εργαζόμενοι/ες. Αυτή η αυθόρμητη κίνηση επιδιώκει συνεχώς να βαθύνει το διάλογο και την προγραμματική και κινηματική ενοποίηση των διαφορετικών τμημάτων της αριστερής, αντικαπιταλιστικής εργατικής πτέρυγας, φέρνοντας στο προσκήνιο τον ενθουσιασμό αλλά και τους προβληματισμούς της νέας γενιάς, ταυτόχρονα με τις αρρυθμίες αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην πράξη όλες αυτές οι προσπάθειες. Με τα καύσιμα από την πλούσια κουβέντα του Διημέρου, στρέφουμε τα μάτια μας στην πάλη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο, ξεκινώντας με την απεργία της Πέμπτης 10 Ιουνίου, και συνεχίζουμε τον αγώνα μας απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε. Ένα ραντεβού εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων γειτονιάς, όπως είναι το Διήμερο Ενάντια στην Ανεργία και την Επισφάλεια, μπορεί και θέλουμε να λειτουργεί σαν σημείο αναφοράς για όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους άνεργους, για το ευρύτερο αγωνιστικό δυναμικό, που συσπειρώνεται στους αγώνες, οι οποίοι ξεσπούν ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και στην πάλη για ένα καλύτερο μέλλον και μια καλύτερη ζωή. * Μέλος της Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ALPHA BANK

ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΕΣ 2021

Συνδικαλιστές, όπως λέμε εργοδοσία!

Πρώτο εξεταζόμενο μάθημα: Αύξηση ταξικών ανισοτήτων

Ακρίτας Καλούσης

▸ Τηλεκπαίδευση, κόφτης και εγκλεισμός «βαραίνουν» τους μαθητές Ενδεχομένως μπορεί ακόμα και η ίδια η ντροπή να… ντράπηκε, η κυβερνητική παράταξη στον «Ενωμένο Σύλλογο» Εργαζομένων στην Alpha Bank σίγουρα όχι. Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή της, παρακίνησε τη Διοίκηση της Τράπεζας να κάνει χρήση του «διευθυντικού της δικαιώματος» και να θέσει σε αναστολή, με στέρηση αποδοχών, όσους εργαζόμενους δεν έχουν εμβολιαστεί! «Σας καλούμε να κάνετε χρήση του διευθυντικού σας δικαιώματος, να χορηγηθεί υποχρεωτική άδεια σε όσους συγκαταλέγονται στην κατηγορία των αρνητών, άδεια ώστε να ωριμάσει η σκέψη τους για την αποδοχή του εμβολιασμού, χωρίς αυτό να λειτουργεί εκδικητικά, αλλά με τη συναίνεσή τους», ανέφερε μεταξύ άλλων η απαράδεκτη ανακοίνωση με την υπογραφή του «Ενωμένου Συλλόγου». Μετά τις αντιδράσεις, η κυβερνητική παράταξη στον «Ενωμένο Σύλλογο» Εργαζομένων στην Alpha Bank επιχείρησε με νέα ανακοίνωση να «διασκεδάσει» τις εντυπώσεις, επιμένοντας όμως στην ουσία του αιτήματός της. «Ενώ το Ελληνικό Κράτος μας έχει εκπλήξει ευχάριστα με την οργάνωση και την ταχύτητα με την οποία ανταποκρίνεται, υπάρχει σημαντικό μέρος του πληθυσμού που δεν προσέρχεται να εμβολιαστεί. […] Αν λοιπόν σε αυτούς αναγνωρίζεται το δημοκρατικό δικαίωμα να συνυπάρχουν και να κινούνται ανάμεσά μας, ποιος θα αρνηθεί στους υπόλοιπους το δικαίωμα να θέλουν να κρατήσουν αποστάσεις από αυτούς;», τονίζει. Από την πλευρά της, η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Alpha Bank κατήγγειλε τις παραπάνω ενέργειες. «Ποιους θέλει να υπερασπιστεί ο Σερίφης “Ενωμένος Σύλλογος” όμως; Την κυβέρνηση που δεν πήρε κανένα μέτρο ουσιαστικής ενίσχυσης της δημόσιας υγείας ένα και βάλε χρόνο τώρα; Την κυβέρνηση που μας ανάγκαζε να στριμωχνόμαστε στα μετρό, στους ηλεκτρικούς και τα λεωφορεία και να έρχεται το βράδυ μέσα από τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ να μας κουνά το δάκτυλο περί ατομικής ευθύνης; Τη διοίκηση της Τράπεζας που προσάρμοζε τα υγειονομικά πρωτόκολλα στα μέτρα της;», αναφέρει. «Με τέτοιες ανακοινώσεις, και μάλιστα από ένα “σωματείο”, θα τρίβουν τα χέρια τους οι τραπεζίτες […]. Σε τέτοιους συνδικαλιστές πρέπει να γυρίζουμε την πλάτη, σε αυτήν την κυβέρνηση πρέπει να υψώσουμε το ανάστημα μας με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας σαν εργαζόμενοι», καταλήγει.

η Δευτέρα 14 Ιουνίου περίπου 100 χιλιάδες 18χρονοι έφηβοι θα προσέλθουν στην αρένα των Πανελλαδικών Εξετάσεων για να διαγωνιστούνανταγωνιστούν με στόχο μια από τις 77.415 θέσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ (555 εισακτέοι λιγότεροι από την περσινή χρονιά). Τη φετινή χρονιά, η κυβέρνηση της ΝΔ, με πρόσχημα την πανδημία, «πέρασε» μια σειρά από αντιδραστικές νομοθετικές ρυθμίσεις σε βάρος των μαθητών, των φοιτητών και εν τέλει της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Τηλεκπαίδευση, πανεπιστημιακή αστυνομία, ν+2, τράπεζα θεμάτων, ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ, συντελεστές βαρύτητας, αλλαγές

στην επαγγελματική εκπαίδευση κλπ. Είναι η χρονιά της τηλεκπαίδευσης όπου, σε συνθήκες εγκλεισμού και πανδημίας, οι έφηβοι κλήθηκαν να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και μαθησιακή διαδικασία. Η δια ζώσης εκπαίδευση αντικαταστάθηκε από την «εκπαίδευση» μέσω υπολογιστών, επηρεάζοντας την προετοιμασία τους, αφού η αμεσότητα και η διάδραση δεν υπήρχε. Αυτό αποτυπώθηκε όταν οι μαθητές γύρισαν στα σχολεία ξανά μετά το Πάσχα και πολύ πιθανόν να επιδράσει αρνητικά στις εξετάσεις. Οι κοινωνικές ταξικές ανισότητες απογειώθηκαν, με την πλειοψηφία των υποψηφίων να παρακολουθούν τα μαθήματα με smartphones και tablets. Είναι επίσης η χρονιά που εισάγεται η ελάχιστη βάση εισαγωγής, ένα ακόμη ταξικό φίλτρο που θα αφήσει έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση περίπου 25.000 μαθητές, προς άγρα των κολεγίων και των κάθε λογής παραρτημάτων κάποιων πανεπιστήμιων του εξωτερικού. Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα παρακολουθήσουν τα αμφιβόλου ποιότητας κολέγια, των οποίων τα πτυχία θα έχουν την ίδια επιστημονική εγκυρότητα με τα δημόσια ΑΕΙ. Η επαναφορά του συντελεστή βαρύτητας μαθημάτων είναι επίσης ένας επιπλέον κόφτης για τους μαθητές και μαθήτριες, αφού τα μαθήματα που εξετάζονται δεν είναι ισότιμα αλλά

μπαίνουν σε μια «ζυγαριά» που, εν τέλει, επηρεάζει την τελική βαθμολογία. Η φετινή χρονιά σημαδεύεται και από ένα επίσης γεγονός. Μετά από 39 χρόνια καταργείται το μάθημα της κοινωνιολογίας όχι μόνο ως εξεταζόμενο στις Πανελλαδικές αλλά καταργούνται και το σύνολο των κοινωνικών επιστημών από όλο το Λύκειο, με εξαίρεση ένα δίωρο Πολιτικής Παιδείας στην Α΄ Λυκείου. Μόνιμη επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και των υπερεθνικών οργανισμών είναι, στο πλαίσιο ενός φθηνού, ευέλικτου κι αγοραίου σχολείου, ένα Λύκειο που λειτουργεί ως εξεταστικό κέντρο. Με την τράπεζα θεμάτων από την Α΄ Λυκείου, αυξάνοντας συνεχώς τον δείκτη δυσκολίας για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών, οδηγώντας και στοιβάζοντάς τα στην κατάρτιση και την ειδίκευση από τα 15 τους χρόνια, με στόχο να τα «βγάλει» στην εργασία ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Οι κοινωνικές επιστήμες και η καλλιτεχνική παιδεία δεν παίζουν κανένα ρόλο και γι’ αυτό εξαφανίζονται. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που χρειάζεται είναι το δυνάμωμα του αγώνα για μια πραγματική δημόσια και δωρεάν παιδεία, όπου θα καλλιεργείται η κριτική σκέψη, η επαφή με τους νόμους της φύσης και της κοινωνικής εξέλιξης και θα διαμορφώνεται ολόπλευρα η προσωπικότητα του κοινωνικού ανθρώπου και όχι του ατόμου και της προσωπικής επιβίωσης.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

«Παρούσα» στις εκλογές η Κίνηση για την Αλλαγή

ην Κυριακή 27 Ιουνίου είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν οι εκλογές στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία (ΕΜΕ). Η Κίνηση για την Αλλαγή στη Μαθηματική Εκπαίδευση, η οποία συμμετέχει με το δικό της ψηφοδέλτιο, καλεί τους εκπαιδευτικούς σε μαζική προσέλευση τόσο στην εκλογική διαδικασία όσο και στη γενική συνέλευση που θα γίνει την Κυριακή 13 Ιουνίου. Όπως σημειώνει η Κίνηση στην προεκλογική της προκήρυξη, η κυβέρνηση στον χώρο της Παιδείας εφαρμόζει την γνωστή παροιμία «ουδέν κακόν αμιγές χειρότερου». «Αξιοποιεί την πανδημία για να καταστείλει τις αντιδράσεις και να περάσει τις πιο αντιδραστικές

αλλαγές που έχουν σημειωθεί στην εκπαίδευση», εξηγεί. Αντίθετα, το δικό της κεντρικό σύνθημα είναι «Μαθηματική Εκπαίδευση υψηλού επιπέδου για όλους». «Από αυτό το πρίσμα κρίνουμε τις εξελίξεις και τη στάση της διοίκησης της ΕΜΕ. Επειδή πιστεύουμε ότι στυλοβάτες μιας τέτοιας προσπάθειας είναι οι εκπαιδευτικοί του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου, θεωρούμε ότι βασική επιδίωξη πρέπει να είναι η στήριξή τους, η αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης τους, τα επαγγελματικά δικαιώματα, οι θέσεις εργασίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, η επιμόρφωση και η δυνατότητα συμμε-

τοχής τους στη λήψη κρίσιμων για την Παιδεία αποφάσεων», σημειώνει μεταξύ άλλων η Κίνηση. «Η ΕΜΕ δεν είναι συνδικαλιστικό σωματείο για να οργανώσει τους αγώνες των εκπαιδευτικών. Έχει όμως την υποχρέωση να στηρίξει τα αιτήματα που συνάδουν με τον βασικό καταστατικό της στόχο τής αναβάθμισης της Μαθηματικής Εκπαίδευσης με το κύρος του ονόματος που το οφείλει στην ιστορία της. Τι κάνει σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία η ΕΜΕ για τα Μαθηματικά; Διαχειρίζεται τα τρέχοντα καθημερινά ζητήματα λειτουργίας και ψάχνει να βρει τρόπο να γίνουν οι διαγωνισμοί. Τίποτε άλλο!», συμπληρώνει.

Κοινωνία ΑΓΡΙΝΙΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Στέλιος Μερμίγκης*

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Υποκρισία και στοχοποίηση ενός αβοήθητου νοσοκομείου

Συνεχίζεται η κοροϊδία με το Μετρό

▸ Προσπάθεια συγκάλυψης των τεράστιων κυβερνητικών ευθυνών

ο Γενικό Νοσοκομείο (ΓΝ) Αγρινίου ορίστηκε ως αναφοράς για τη νόσο Covid στα τέλη Αυγούστου 2020. Μέχρι τότε, εκτός όλων των άλλων, δεν διέθετε καν μοριακό αναλυτή και έτσι στο επιδημικό κύμα του Νοεμβρίου οι απαντήσεις για τους ασθενείς μας έφταναν με καθυστέρηση έως και πέντε μέρες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια όλων μας. Στις αρχές του έτους, η μοναδική κλινική ΜΕΘ του νομού, με τις πέντε κλίνες της, ορίστηκε ως αποκλειστική ΜΕΘ-Covid και οι λοιπές λειτουργίες του νοσοκομείου ανέστειλαν τη λειτουργία τους, μετατρέποντάς το σε

μονοθεματικό. Έτσι φτάσαμε πριν από ένα μήνα να έχουμε διασωληνωμένο ασθενή από άλλη αιτία σε απλή κλίνη για τέσσερις μέρες. Από τον Ιανουάριο, όμως, που άρχισαν οι εμβολιασμοί, το νοσοκομείο μας πάλι κλήθηκε να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Σήμερα εξυπηρετούνται 500 άτομα ημερησίως από τις επτά εμβολιαστικές γραμμές του, μετατρέποντάς το σε ένα τεράστιο εμβολιαστικό κέντρο και αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα όλη τη γύμνια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Όλο αυτό το διάστημα, την οργάνωση της κλινικής Covid την ανέλαβε

ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ

με εξαιρετική επιτυχία ένας συμβασιούχος παθολόγος που, ενώ η σύμβασή του έχει λήξει και παραμένει απλήρωτος, εξακολουθεί να βρίσκεται καθημερινά δίπλα στους ασθενείς του. Η εφημεριακή κατάσταση για δυο πολυπληθείς κλινικές καθώς και για τα επείγοντα όλο αυτό τον καιρό καλύπτεται μόνο από έναν παθολόγο, ενώ το σύνολο των νοσηλευτών που έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν τη μάχη στην πτέρυγα Covid είναι συμβασιούχοι, οι οποίοι σε λίγους μήνες θα βρεθούν στον δρόμο. Τέλος, η περίπτωση του πνευμονολόγου μας που χαροπάλευε για ένα μήνα στη ΜΕΘ του Ρίου και μόλις έγιανε έπεσε αμέσως στη μάχη ξανά, δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το φωτεινό πρόσωπο των εργαζομένων του νοσοκομείου μας. Όλα τα παραπάνω, μαζί φυσικά με το τραγικό ποσοστό θνητότητας της ΜΕΘ, που έφερε στην επικαιρότητα το νοσοκομείο μας, ήταν γνωστά στους έκπληκτους σήμερα κυβερνητικούς παράγοντες. Η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, λοιπόν, αλλά και η υποκρισία τους δεν φτάνουν για να συγκαλύψουν τις βαρύτατες ευθύνες τους για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την πανδημία και στην πόλη μας. *φαρμακοποιός ΓΝ Αγρινίου, δημοτικός σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο

Κυριάκος Νασόπουλος

Αυξάνεται το χαράτσι στη λαϊκή κατοικία

ον νέο χάρτη αντικειμενικών αξιών των ακινήτων παρουσίασε τη Δευτέρα 7 Ιουνίου ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, ο οποίος πλέον καλύπτει το 98% των εντός σχεδίου περιοχών της χώρας, από 85% που ήταν μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών, προκύπτουν αυξήσεις μέχρι και πάνω από 100% σε περιοχές που ήδη βρίσκονται στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού, ενώ ακόμα και πάνω από 200% είναι η αύξηση σε όσες θα ενταχθούν τώρα. «Οι αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων δεν συνεπάγονται αυξήσεις του ΕΝΦΙΑ. Οι ιδιοκτήτες δεν

πρέπει να ανησυχούν. Η συνολική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας θα μείνει στα ίδια επίπεδα», έσπευσε να… καθησυχάσει ο υπουργός Οικονομικών, προαναγγέλλοντας παράλληλα αποπληρωμή του φόρου σε 10 έως 12 δόσεις.. Όλα, όμως, συνομολογούν ότι από το 2022, όταν και ο προσδιορισμός της φορολογίας θα γίνεται με βάση τις νέες αντικειμενικές τιμές που δημοσιοποιήθηκαν στο ΦΕΚ, τόσο ο ΕΝΦΙΑ όσο και οι άλλοι φόροι στη λαϊκή κατοικία και τη μικρή ακίνητη περιουσία θα είναι κατά πολύ αυξημένοι. Να σημειωθεί ότι με βάση τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων προσδιορίζονται μεταξύ άλλων τα τεκμήρια φορολόγησης πάνω στην

πρώτη κατοικία, οι φόροι κληρονομιάς, οι γονικές παροχές και οι μεταβιβάσεις. Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε, βέβαια, και τα αυξημένα χαράτσια που πληρώνουν οι πολίτες μέσω των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος και τα οποία αποδίδονται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας ξεκάθαρα ταξικός φόρος, μια δυσβάσταχτη επιβάρυνση για τα φτωχά και λαϊκά στρώματα. Λειτουργεί ως ενοίκιο προς το κράτος για το σπίτι κάθε οικογένειας και πρέπει να καταργηθεί. Αντίθετα, πρέπει να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο κα η μεγάλη ακίνητη περιουσία με βάση τις πραγματικές αντικειμενικές αξίες.

Για τον Μάρτιο του… 2025 μετέφερε την ολοκλήρωση του Μετρό Θεσσαλονίκης η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, απαντώντας τη Δευτέρα 7 Ιουνίου στη βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη, σχετικά με τις αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου. Συγκεκριμένα η υπουργός, στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει την απόφαση της κυβέρνησης για απόσπαση των αρχαιοτήτων, επιστράτευσε τη γνωστή κινδυνολογία περί επιστροφής των χρημάτων που έχει εισπράξει το ελληνικό κράτος από την ΕΕ. «Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης του έργου το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο του 2025, ελλοχεύει ο κίνδυνος επιστροφής του συνόλου των χρημάτων που θα έχει εισπράξει η χώρα έως τον Δεκέμβριο 2023. Αντιλαμβάνεται κανείς, λοιπόν, όχι το οικονομικό, αλλά το δημόσιο συμφέρον», ήταν το επίμαχο απόσπασμα του λόγου της. Σύμφωνα με τη δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 2019, με την απομάκρυνση των αρχαιοτήτων, η βασική γραμμή του Μετρό θα έπρεπε να παραδοθεί τον Απρίλιο του 2023. «Εδώ και χρόνια η Θεσσαλονίκη υποφέρει από μια άθλια συμμαχία των κυβερνήσεων με τους εργολάβους του Μετρό και τους εργολάβους του ΟΑΣΘ. Θύματα είναι όλοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, οι νέοι και οι νέες της Θεσσαλονίκης, όλοι εμείς που δεν έχουμε δημόσια συγκοινωνία και μέσα σταθερής τροχιάς για να κινηθούμε στην πόλη και την περιφέρεια της Θεσσαλονίκης», αναφέρει σε δήλωσή του ο περιφερειακός σύμβουλος με την Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία - Αντικαπιταλιστική Αριστερά Θανάσης Αγαπητός. «Γιατί επιμένουν να καταστρέψουν τις αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου, αφού μόνοι τους παραδέχονται ότι το Μετρό δεν θα είναι έτοιμο το 2023; Πόσα έχει κερδίσει ο εργολάβος από τις καθυστερήσεις; Ποιος άλλος κερδίζει από τον εμπαιγμό;», προσθέτει. Η Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία - Αντικαπιταλιστική Αριστερά καλεί τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να διεκδικήσουν, μεταξύ άλλων ,την άμεση παράδοση των 12 σταθμών της γραμμής 1 μέσα στο 2022, χωρίς καμία άλλη αποζημίωση στον εργολάβο, την παραμονή των αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου στη θέση τους, καθώς και δημόσιες, ποιοτικές και δωρεάν συγκοινωνίες για όλους και όλες χωρίς καμία ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας του Μετρό και με κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ.

απειλή της πανδημίας ανέδειξε πόσο σημαντική είναι η καθαριότητα και η υγιεινή στους χώρους εργασίας, για τη δημόσια υγεία. Ειδικά στα σχολεία, που δέχονται καθημερινά εκατοντάδες μαθητές και δεκάδες δασκάλους και καθηγητές, η καθημερινή τους απολύμανση είναι θέμα ζωής ή θανάτου, για τις οικογένειες μαθητών και εκπαιδευτικών. Όμως οι δήμοι έχουν ελάχιστο μόνιμο προσωπικό για την καθαριότητα των σχολικών μονάδων. Στον δήμο της Αθήνας, από τους συνολικά 510 εργαζόμενους/ες καθαριστ(ρι)ες σχολείων, μόνο το 12% είναι μόνιμο προσωπικό. Οι υπόλοιποι/ες 450 είναι συμβασιούχοι, είτε ορισμένου χρόνου είτε με σύμβαση έργου! Ειδικά τη φετινή χρονιά, οι ελαστικά εργαζόμενοι/ες και οι διαφορετικές μορφές ελαστικής εργασίας στον τομέα της καθαριότητας των σχολικών μονάδων ξεπέρασαν κάθε όριο. Συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου, τετράμηνες συμβάσεις μέσω του ΟΑΕΔ, 8μηνες, είναι ορισμένες από αυτές. Μάλιστα, όσοι/ ες έχουν προσληφθεί με σύμβαση μίσθωσης έργου αντιμετωπίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, πληρώνονται με βάση τον αριθμό των αιθουσών και δεν επιτρέπεται ούτε να αρρωστήσουν γιατί δεν έχουν δικαίωμα για καμία άδεια. Φέτος οι μετανάστ(ρι)ες που δουλεύουν με συμβάσεις έργου ακόμα και 20 χρόνια στα σχολεία του δήμου της Αθήνας, απορρίφθηκαν από τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου λόγω της ρατσιστικής διάταξης που απαιτεί την ιθαγένεια για να προσληφθούν. Για τους/τις μετανάστ(ρι)ες φέτος, η μόνη σύμβαση που έγινε αποδεκτή ήταν με σύμβαση έργου και μάλιστα τέσσερις μήνες μετά το άνοιγμα των σχολείων. Όλα τα παραπάνω είναι μόνιμη συνθήκη και ειδικά τη φετινή χρονιά, με αφορμή την πανδημία, η υπερκμετάλλευση και η κοροϊδία έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και οι ελαστικές σχέσεις εργα-

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Άννα Κάνιστρα*

∆ΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Εμείς οι καθαρίστριες δεν είμαστε δούλες! ▸ Συμβασιούχοι οι 450 από τους 510 εργαζόμενους στην καθαριότητα

σίας έχουν γιγαντωθεί. Οι καθαρίστ(ρι) ες βρίσκονται αντιμέτωπες/οι με πλήθος μικρών και μεγάλων προβλημάτων. Η ανάγκη κάλυψης των πραγματικών κενών με μόνιμες προσλήψεις, η μονιμοποίηση όλων των καθαριστ(ρι)ών που εργάζονται, με κατάργηση της ρατσιστικής διάταξης ώστε να μην πεταχτούν από την εργασία τους οι μετανάστ(ρι)ες, είναι από τις πιο σημαντικές άμεσες διεκδικήσεις. Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα προβλήματα που απασχολούν τις/τους καθαριστ(ρι)ες, καθώς και το σύνολο της σχολικής κοινότητας στον τομέα της υγιεινής των σχολείων. Ειδικά φέτος, η κατάσταση οξύνθηκε τρομερά εξαιτίας των υγειονομικών πρωτοκόλλων και της αδυναμίας κάλυψής τους με το υπάρχον

ΑΚΑ∆ΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΑ

προσωπικό και με τόσες και διαφορετικές εργασιακές σχέσεις. Η απόλυση 69 τετραμηνιτών καθαριστριών μέσα στη σχολική χρονιά οδήγησε σε πρωτοφανή εντατικοποίηση της εργασίας των υπολοίπων σε όλα τα επίπεδα. Συνεχείς μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, υπερεργασία και απλήρωτες υπερωρίες για να καλυφθούν τα κενά και οι αυξημένες ανάγκες στην καθαριότητα, ελλείψεις μέτρων ατομικής προστασίας με αποτέλεσμα αυτά να καλύπτονται από τον ήδη πενιχρό μισθό, μη πρόβλεψη υγειονομικών πρωτοκόλλων και απουσία στοιχειώδους εκπαίδευσης, είναι ορισμένα από τα προβλήματα. Μάλιστα, τώρα που η χρονιά τελειώνει, η αγωνία για το τι θα γίνει την επόμενη σχολική χρονιά, με ποιες συμβά-

σεις εργασίας θα γίνουν οι προσλήψεις και σε ποιο αριθμό, αποτελούν κεντρικά επίδικα. Όλα αυτά τα προβλήματα δημιούργησαν την απαίτηση και την ανάγκη συντονισμού και οργάνωσης των ελαστικά εργαζόμενων καθαριστριών. Έτσι δημιουργήθηκε η Επιτροπή ντόπιων και μεταναστ(ρι)ων καθαριστ(ρι)ων των σχολικών μονάδων στον δήμο της Αθήνας, ώστε να διεκδικηθούν τα δικαιώματα σε αξιοπρεπή εργασία. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η επιτροπή πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας και συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του δήμου της Αθήνας όπου του έθεσε αναλυτικά τα προβλήματα. Η δημοτική αρχή αναγνώρισε στα λόγια το δίκιο των αιτημάτων, ενώ δήλωσε ότι θα ζητηθεί από την κυβέρνηση ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση μονιμοποίησης για το σύνολο των εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων, άσχετα εθνικότητας και ιθαγένειας. Αλλά οι υποσχέσεις δεν συνοδεύτηκαν από καμία απολύτως δέσμευση, ακόμα και γι’ αυτά που αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα του δήμου (μετακινήσεις, υπερωρίες, ΜΑΠ κ.λπ.). Το επόμενο διάστημα και μπροστά στη λήξη των συμβάσεων, η επιτροπή επιδιώκει να συσπειρωθούν, να συζητήσουν και να οργανωθούν πρώτα και κύρια οι καθαριστ(ρι)ες και φυσικά την πλατιά δημοσιοποίηση των αιτημάτων και την οργάνωση κινητοποιήσεων για τη διεκδίκησή τους. *καθαρίστρια στον δήμο της Αθήνας

Μαρίνα Σιούτη*

«Φυτεύουν» μουσείο μέσα στο πάρκο

την Ακαδημία Πλάτωνα περπατάμε πλάι στις λαμαρίνες. Από πίσω φυλάσσονται αρχαιότητες. Περπατάμε πλάι σε λόφους από μπάζα, συνεργεία και χώρους στάθμευσης ΚΤΕΛ, μάντρες σκραπ, αυτοκινήτων και χαρτιού. Κάνουμε ζικ ζακ σε αδιάνοιχτους δρόμους, υπερπηδάμε νερόλακκους, καθώς δεν υπάρχει δίκτυο συλλογής ομβρίων και αποχέτευσης. Περπατάμε μέσα στον αρχαιολογικό χώρο μαζί με μηχανές και αυτοκίνητα που το διαπερνούν συστηματικά και αποφεύγουμε τι λακκούβες παλιών δέντρων και κατεστραμμένων φρεατίων. Ζούμε όμως και αναπνέουμε στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Κοινωνικοποιούμαστε στη σκιά των δέντρων, αθλούμαστε γύρω από την Παλαίστρα. Τα παιδιά μας σκαρφαλώνουν στις ελιές και σκάβουν στα χώματα. Κάτοικοι και επι-

σκέπτες απολαμβάνουμε έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους με φυσικό ανάγλυφο, μη καθορισμένο από αρχιτεκτονικές μακέτες αλλά διαμορφωμένο μέσα από το βίωμα και τη λαϊκή χρήση. Στην Αθήνα, με μόλις 0,96 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο (δέκα φορές κάτω από το όριο που θέτει ο ΠΟΥ), προγραμματίζουν την κοπή 580 δέντρων, πολλά εκ των οποίων με ύψος άνω των 4 μέτρων και σε έναν χώρο ήδη φυτολογικά ανεπαρκή. Σχεδιάζουν την αποκοπή 45 στρεμμάτων δημόσιου χώρου από ένα πάρκο συνολικής έκτασης (χωρίς πλασματικές απαλλοτριώσεις και κλειστές αποθήκες της αρχαιολογίας) 100 στρεμμάτων. Προαναγγέλλουν την ανάπτυξη, χωροθετώντας το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών μέσα σε έναν από τους ελάχιστους χώρους πρασίνου της τόσο

επιβαρυμένης πρωτεύουσας. Δήμος Αθηναίων, υπουργείο Πολιτισμού, Ανάπλαση ΑΕ και Περιφέρεια Αττικής διαστρεβλώνουν τις έννοιες της ανάδειξης των αρχαιοτήτων και της αειφορίας. Απαιτούμε ανάδειξη της Ακαδημίας Πλάτωνα με συνολική μελέτη και σχεδιασμό. Απαλλοτριώσεις χώρων του ΒΙΟΠΑ για την κατασκευή του Μουσείου όχι αποκοπή από το πάρκο προς όφελος των τουριστών. *μέλος της Πρωτοβουλίας Αγώνα για το Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Δημήτρης Παρτσακουλάκης | Δήμητρα Παπανικολάου

α ί ε δ ι α π α ∆ημόσι α ν υ ε ρ έ ι α κ ! η σ η λ ώ π προς

ίναι συνήθης η διαπίστωση, ειδικά τα τελευταία χρόνια με την ένταση της κρίσης και την υποχώρηση του πανεκπαιδευτικού κινήπου η πανδημία έδειξε με ματος, ότι κάθε «διάλογος» που τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ανοίγει η εκάστοτε κυβέρνηση για τα δημόσια νοσοκομεία χρειάτην παιδεία, κάθε «μεταρρύθμιση», ζονται μαζικές και μόνιμες προσυνηγορεί στην πλήρη εναρμόνιση σλήψεις, εκείνοι βάζουν κυριολεκτικά της εκπαίδευσης στις ανάγκες του το χρήμα από τα δίδακτρα πάνω από τη κεφαλαίου και τους κανόνες της δημόσια υγεία και υποβαθμίζουν και διαγοράς. Και ότι ουδεμία σχέση έχει ασπούν ακόμα περισσότερο τις σπουδές μόνιση με τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώΠλήρης εναρ μέσω των σχολών πολλαπλών ταχυτήτων. σης ματα της νεολαίας και τις κοινωνιΗ «αριστεία» είναι μάλλον απαραίτητη της εκπαίδευ κές ανάγκες. μόνο για όσα παιδιά δεν έχουν τα λεφτά να στις ανάγκες Από το νόμο Γαβρόγλου, που την παρακάμψουν, όπως με πολύ γλαφυρό υ και του κεφαλαίο έστειλε την κρατική χρηματοδότηση τρόπο στηλίτευαν οι μαθητικές κινητοποιήστα τάρταρα ώστε τα ΑΕΙ να προσεις με το σύνθημα «με 10.000 δεν περνάς, της αγοράς σελκύουν επενδύσεις για την λειεκτός αν είναι χιλιάρικα». Η «υπερπαρατουργία τους, μέχρι τις αλλαγές που γωγή επιστημόνων», που γινόταν καραμέφέρνει η Ν∆ στην «γραφειοκρατία» λα από κυβερνητικά στελέχη αλλά και το του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίμεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο όταν μας νωνικές ανάγκες. Για ποιες ανάγκες, ων Έρευνας (ΕΛΚΕ) για το άνοιγμα προετοίμαζαν για μειώσεις εισακτέων και όμως, μας μιλάνε; Είναι οι ανάγκες των ελληνικών πανεπιστημίων στο πετσόκομμα της χρηματοδότησης, μάλλον που προκύπτουν άμεσα για την δηεξωτερικό με διασυνδέσεις σε Ευρώδεν υφίσταται ως πρόβλημα όταν πρόκειμιουργία εμβολίου καταπολέμησης πη και ΗΠΑ. Βασικός μοχλός σ’ αυτή ται για την ίδρυση ενός ακόμα Προγράμτου Covid-19 το οποίο να είναι ελεύ-τη διαδικασία είναι η αξιολόγηση, ματος Προπτυχιακών Σπουδών (ΠΠΣ), θερο πλατιά σε όλη την κοινωνία;; που πλέον με νόμο συνδέεται με τη με εισακτέους που θα πληρώνουν δίδαΕίναι οι μαζικές μόνιμες προσλήψειςς χρηματοδότηση. Κάθε πανεπιστημιακτρα! Τα πανεπιστήμια δεν έχουν ανάκαι η κρατική χρηματοδότηση για ένα α κό τμήμα καλείται να σκοράρει ψηλά γκη τα βρώμικα λεφτά των διδάκτρων, δημόσιο δωρεάν σύστημα περίθαλψης, ς, στην «εξωστρέφεια», την «αποτελεέχουν ανάγκη από ποιοτικές σπουδές προσβάσιμο σε όλους; Ή μήπως εννοοσματικότητα», την «επιχειρηματική για τους φοιτητές. Έχουν ανάγκη από ούν ότι μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί οί καινοτομία», προσαρμόζοντας την πααύξηση της κρατικής χρηματοδότησης φοιτητές θα δουλεύουν χωρίς ωράριο ιο ρεχόμενη μόρφωση και παραγόμενη για την παιδεία ώστε να μπορούν να καθημερινά, για το βασικό μισθό στην ην έρευνα στους όρους της κερδοφορίας. σπουδάζουν όλοι και όλες. καλύτερη, ώστε να παράγουν πατέντες τες Σε πρόσφατο αφιέρωμα της ΚαΠαράλληλα, σε πρόσφατη δημοκαι δημοσιεύσεις για το καλό των εταιαιθημερινής, γίνεται λόγος για την σίευσή του, το Πανεπιστήμιο ρειών –που θα εξοικονομούν και χρήμαμαίδρυση ξενόγλωσσου προπτυχιΠατρών έσπευσε να επικροτα αφού θα αξιοποιούν τον υλικοτεχνικό νικό ακού με δίδακτρα στην Ιατρική τήσει το «Πρόγραμμα Βιομηεξοπλισμό και το ανθρώπινο πινο Σχολή του ΕΚΠΑ, ενώ ήδη έχουν δυναμικό του πανεπιστημίου; ίου; εγκριθεί αντίστοιχα προγράμκό με α χι τυ οπ πρ Γιατί άλλωστε μια επιχείρηση ηση ο ματα στην Φιλοσοφική ΕΚΠΑ σσ ω γλ Ξενό να θέλει να επενδύσει σε ένα (επί ΣΥΡΙΖΑ) και στην Ιατρική ή Αθήνας, ερευνητικό έργο αν αυτό δεε θα ΑΠΘ. Με δίδακτρα 13.000 το δίδακτρα στην Ιατρικ της αποφέρει κέρδος; χρόνο, και μοναδική προϋπόν κώ νι α «Πρόγραμμα Βιομηχ Η πανδημία ανέδειξεε με θεση το απολυτήριο από λύκειο τον πλέον γλαφυρό τρόπο πώς εξωτερικού (χωρίς τον βραχνά ικών» στην Πάτρα ορ κτ α ιδ Δ υποβαθμίζεται η υγεία και η των πανελληνίων ή αντίστοιχων ζωή μας όταν η έρευνα γίνεεξετάσεων), θα δημιουργηθεί ισμού ται εργαλείο κερδοφορίας και ανταγωνισμού πρόγραμμα σπουδών πανομοιόχανικών ∆ιδακτορικών», μέσω του ότητα μεταξύ των κεφαλαιοκρατών. Αναγκαιότητα τυπο με το (δωρεάν) ελληνόγλωσσο. οποίου το επόμενο διάστημα το αι μια αλλά και δυνατότητα της εποχής είναι Αυτή η παράκαμψη του «παρωχηερευνητικό του έργο θα συνδεθεί ωνικές έρευνα σχεδιασμένη με βάση τις κοινωνικές μένου» άρθρου 16 είναι μόνο η αρχή στην πράξη με τις επιχειρήσεις και πιστρέανάγκες και αποτελέσματά που θα επιστρέτου ξεπουλήματος της δημόσιας δωρεάν τον κλάδο της βιομηχανίας. φουν στο κοινωνικό σύνολο, και δεν θα α έρχοπαιδείας, αφού θα υπάρχει το νομικό δεΑυτές οι συνεργασίες προωνται να προσθέσουν άλλο ένα χρυσό κουτάλι δικασμένο για δίδακτρα σε οποιοδήποτε θούν, όπως λένε όσοι βαφτίζουν στη συλλογή των βιομηχάνων! άλλο προπτυχιακό. Την ώρα, μάλιστα, το ξεπούλημα «πρόοδο», τις κοι-

19 ΑΠΘ

Υπεράσπιση του ασύλου κόντρα σε χαφιεδισμό και αστυνομοκρατία Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν για ακόμη μια φορά το ΑΠΘ το απόγευμα της Δευτέρας, με δικαιολογία την αποτροπή «κορονοπάρτι» στο χώρο του πανεπιστημίου. Μόλις μαθεύτηκε η έντονη αστυνομική παρουσία πέριξ του ΑΠΘ και η παρεμπόδιση φοιτητών να εισέλθουν σε αυτό, τα αντανακλαστικά του φοιτητικού κινήματος ήταν άμεσα με δυναμική πορεία η οποία ξεκίνησε από τη Ροτόντα. Η αστυνομία αποχώρησε το βράδυ για να επανεμφανιστεί το επόμενο απόγευμα. Αποκλεισμένες όλες οι είσοδοι του campus και διαρκείς έλεγχοι στους φοιτητές. Έτσι, αυτές τις μέρες, συνέβησαν σκηνικά «απείρου κάλους» για την… προστασία του πολίτη. Μάλιστα την Τρίτη η αστυνομία δημοσίευσε, χωρίς μάλλον να αντιλαμβάνεται πόσο γελοιοποιείται, μια φωτογραφία τσάντας φοιτητή την όποια είχε κατασχέσει η οποία περιείχε δύο μπουκάλια ποτών και ένα αναψυκτικό. Η κλιμάκωση της αστυνομοκρατίας έγινε την Τρίτη το απόγευμα όπου ολοένα και περισσότεροι φοιτητές και φοιτήτριες συγκεντρώθηκαν στην είσοδο της Σχολής Θετικών Επιστημών (ΣΘΕ) διαμαρτυρόμενοι τόσο για την ασφυκτική παρουσίαση της αστυνομίας όσο και τη κρατική διαχείριση της πανδημίας. Η αποφασιστικότητα των φοιτητών κατάφερε να διώξει τις δυνάμεις καταστολής, ενώ νέα διαδήλωση πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα στο κέντρο της πόλης.. Η στοχευμένη προσπάθεια της κυβέρνησης για δαιμονοποίηση του ασύλου και τρομοκράτηση των φοιτητών είχε ως αποκορύφωμα την αποστολή ενός προκλητικού εγγράφου από την Πρυτανεία προς τους προέδρους των τμημάτων, το οποίο χαρακτηριζόταν «εξαιρετικά επείγον». Με αυτό, μεταφερόταν το αίτημα του Γραφείου Γενικής Αστυνόμευσης του ΑΤ Λευκού Πύργου να δοθούν όλα τα στοιχεία των «εκλεγμένων προέδρων των φοιτητικών παρατάξεων του ΑΠΘ βάσει των τελευταίων φοιτητικών εκλογών». Οι αντιδράσεις των φοιτητών και η μαζική πορεία που ακολούθησε πίεσαν την Πρυτανεία, η οποία υποχώρησε αποστέλλοντας κατεπείγον μήνυμα προς τους προέδρους των τμημάτων ότι «δεν απαιτείται η αποστολή των στοιχείων των εκλεγμένων προέδρων των φοιτητικών παρατάξεων του ΑΠΘ». Θεοπίστη Καπέτα

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πολιτισμός

Ρόζυ Μονάκη

Ο Πολιτισμός άνοιξε. Ζήτω ο Πολιτισμός!

Μήλα, μια αλληγορική ταινία για τη μνήμη Σκηνοθεσία Χρήστου Νίκου Στο σπουδαίο βιβλίο Περί τυφλότητος του Ζοζέ Σαραμάγκου μια ξαφνική επιδημία αφαιρεί την όραση από τους κατοίκους μιας μεγαλούπολης. Στην πρώτη ταινία του σκηνοθέτη Χρήστου Νίκου, με τίτλο Μήλα, ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων μιας άγνωστης μεγάλης πόλης (γυρισμένη στην Αθήνα, αλλά αφαιρώντας ή θολώνοντας τα τοπόσημα) παθαίνει ξαφνικά αμνησία, χάνει τις μνήμες του. Η σεναριακή αυτή έμπνευση δημιουργεί ένα αξιόλογο αλληγορικό φιλμ, με μια παράξενη ισορροπία μεταξύ ρεαλιστικού και φανταστικού. Όσοι από τους ανθρώπους «που ξέχασαν» δεν αναζητηθούν από δικούς τους εντάσσονται σε ένα ιατρικό πρόγραμμα δημιουργίας «νέας ταυτότητας», υποχρεωμένοι να ακολουθούν οδηγίες για συλλογή νέων έντονων εμπειριών. Χρησιμοποιούνται γι’ αυτό δύο συσκευές του παρελθόντος, κασετόφωνο και φωτογραφική μηχανή πολαρόιντ. Η ταινία αναψηλαφεί τις έννοιες της μνήμης, της ταυτότητας και της απώλειας, ενώ προβληματίζει η διαδικασία δημιουργίας ενός νέου εαυτού, με τις αυστηρές οδηγίες για εκτέλεση ίδιων επικίνδυνων πράξεων, δημιουργώντας κατευθυνόμενους συλλέκτες και καταναλωτές εμπειριών. Όπως το σύγχρονο μάρκετινγκ της έντονης και επικίνδυνης ζωής χωρίς νόημα. Ενδιαφέρον είναι πως όλη η ταινία, που σαφώς κινείται στη σφαίρα του φανταστικού, μοιάζει τόσο οικεία, ειδικά μετά τη συλλογική εμπειρία της πανδημίας. Τελικά από τις μνήμες του κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και ίσως αυτό να είναι σωτήριο, παρότι συχνά είναι πολύ οδυνηρό. Παίζουν Άρης Σερβετάλης (πολύ καλός), Σοφία Γεωργοβασίλη, Άννα Καλαϊτζίδου, Αργύρης Μπακιρτζής, Κώστας Λάσκος.

Οι θεατρικοί μεγαλοπαραγωγοί έσπευσαν να καλύψουν τα τεράστια οικονομικά ρίσκα του περιορισμού κατά 50% της πληρότητας των θεάτρων, σε βάρος των ηθοποιών. Σκοτεινή η επόμενη μέρα του «ανοίγματος».

κυβέρνηση διατυμπανίζει το άνοιγμα του Πολιτισμού και το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως. Εδώ κι ένα μήνα οι εργαζόμενοι/ες στον χώρο της τέχνης ξανάπιασαν δουλειά, τα φεστιβάλ ανακοίνωσαν τα προγράμματά τους, τα ιδρύματα είναι έτοιμα να στεγάσουν θεάματα, συναυλίες, events. Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά, η πολιτική της κυβέρνησης για τον Πολιτισμό φανερώνει το βαθύτερο στρατηγικό σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο ο Πολιτισμός αποτελεί πεδίο κερδοφορίας και διαμόρφωσης συνειδήσεων και γίνεται πηγή εκμετάλλευσης για το εργατικό δυναμικό του. Στο μεγαλόπνοο και κερδοφόρο σχεδιασμό της μετατροπής του Πολιτισμού σε τουριστική ατραξιόν αρχαίου μεγαλείου, η υγεία των καλλιτεχνών και τα βασικά κοινωνικά και εργατικά δικαιώματά τους καταστρατηγούνται το ένα μετά το άλλο με υπουργικές αποφάσεις και νομοσχέδια. Το αστικό κράτος νομοθετεί υπέρ των ισχυρών και επανανοηματοδοτεί προς όφελός του την τέχνη. Με αυτούς τους όρους ακριβώς άνοιξαν και οι πρόβες. Χωρίς καμία ουσιαστική μέριμνα, χωρίς κανένα ουσιαστικό σχεδιασμό. Στις ήδη απαράδεκτες συνθήκες ελαστικής εργασίας με τη μνημονιακή –που όμως «βόλεψε» και γι’ αυτό ήρθε για να μείνει– κατάργηση των ΣΣΕ στο ελεύθερο θέατρο, στο ήδη αβέβαιο

εργασιακό περιβάλλον του ανταγωνικότητας, άφησε τους εργαζόμενους/ες σμού, του φόβου και της ανασφάλειας, στον χώρο της τέχνης εντελώς έκθετους/ στη μονιμότητα της απλήρωτης πρόβας, ες. Όσο η ευθύνη των υγειονομικών μέήρθε τώρα να προστεθεί άλλη μία συνθήτρων βαραίνει τις πλάτες των εργαζομέκη επιδείνωσης των όρων εργασίας. νων και όχι τους μεγαλοπαραγωγούς και Σε αυτή τη συνθήκη, οι μεγάλοι πατο κράτος, τόσο το άνοιγμα του Πολιτιραγωγοί έσπευσαν να καλύψουν τα τεράσμού θα ταυτίζεται με το άνοιγμα μόνο στια οικονομικά ρίσκα του περιορισμού των μεγάλων θεάτρων-παραγωγών, κατά 50% της πληρότητας των θεάτρων, τόσο η τέχνη θα περιορίζεται και θα συσε βάρος των ηθοποιών. Έσπευσαν, με ντηρητικοποιείται, τόσο οι σχέσεις εργαόρους συμβολαίου, να αποποιηχε σίας θα χειροτερεύουν. θούν οποιαδήποτε οικονομιονομιΟ Πολιτισμός οφείκή ευθύνη σε περίπτωση ωση λει να είναι ανοιχτός, ακύρωσης παραστάσε-γ γιατί αποτελεί πηγή Ο Πολιτισμός οφείλει ων για υγειονομικούς έμπνευσης και ψυχαλόγους και να μπογωγίας. Οφείλει να να είναι ανοιχτός γιατί ρούν να απολύσουν είναι ανοιχτός για αποτελεί πηγή έμπνευσης χωρίς αποζημίωση να δίνει ελπίδα, να εργαζομένους σε σπάει την κανονικόκαι ψυχαγωγίας, περίπτωση που νοτητα, να κριτικάρει για να δίνει ελπίδα σήσουν από κορονοό,τι έχει δομηθεί και ϊό. Επίσης, με όρους ς να οραματίζεται αυτό εκβιαστικής απόλυσης, ης, που δεν έχει. Το άνοιγοι παραγωγές ζητάνε πλέον μα το του πολιτισμού είναι τεκμήρια εμβολιασμού, καταραναγκαίο, αλλά πρέπει να έχει γώντας ουσιαστικά το προσωπικό ιατρικό κέντρο βάρους τόσο την υγεία των εργααπόρρητο των εργαζομένων. Σε όλα τα ζομένων σε αυτόν όσο και την υγεία του παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι κοινού. Με γνώμονα τις ιδιαίτερες συνδηλώσεις από το υπουργείο Πολιτισμού θήκες εργασίας προβών, με τη συνέχιση για την ενδεχόμενη διακοπή των επιδοτης επιδοματικής πολιτικής, με την οικομάτων στήριξης από τον Ιούνιο και μετά. νομική ενίσχυση των μικρών ομάδων και Η ευθύνη της παραπάνω κατάστασης των μικρών θεάτρων. Με εξίσου βασικό βρίσκεται στην κυβέρνηση και την πολιστόχο το «άνοιγμα» θέσεων εργασίας. τική της. Το άνοιγμα του Πολιτισμού, Με άλλα λόγια, με την ουσιαστική και αντί να αποτελέσει ανάσα δημιουργικαθολική στήριξη των καλλιτεχνών.

Γαλλόφωνο φεστιβάλ: Από το διαδίκτυο στα θερινά σινεμά

ι προβολές στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, που έγιναν online τον Απρίλιο λόγω πανδημίας μεταφέρονται στα θερινά σινεμά. Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου θα ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Πρώτη η Αθήνα: οι προβολές ξεκίνησαν στις 10 Ιουνίου, στα θερινά σινεμά Κάρμεν, Στέλλα,

Λαΐς-Ταινιοθήκη και Δάφνη. Ακολουθούν Πάτρα, Ρόδος, Βόλος και Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των ταινιών που θα προβληθούν περιλαμβάνονται δύο ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος, το Καλοκαίρι του '85 του Φρανσουά Οζόν και το Ένας γιος του Μεχντί Μπαρσαουί που κέρδισε και τα δύο βραβεία κοινού Fischer και κριτικής επιτροπής ΟΠΑΝΔΑ στη διαδικτυακή έκ-

δοση του Φεστιβάλ τον Απρίλιο. Θα προβληθούν επίσης επιλεγμένες ταινίες από το Πανόραμα γαλλικού και γαλλόφωνου κινηματογράφου, με τη συμμετοχή των πρεσβειών του Βελγίου και της Ελβετίας στο θερινό πρόγραμμα. Κάποιες από τις προβολές θα τιμήσουν με τη παρουσία τους σκηνοθέτες όπως η Βαλερί Ντονζελί (Νοτρ Νταμ), Μαρκ Φιτουσί (Τα Προσχήματα) και Γκρεγκορί Μαν (Τα Αρώματα).

Πολιτισμός Γιώργος Παυλόπουλος

το τελευταίο γλέντι του Πριν προ πανδημίας, στο φιλόξενο Ίλιον Plus, το τραγούδι «Μέλισσες», του Γιώργου Καζαντζή και της Ελένης Φωτάκη, ήταν ήδη το μεγάλο σουξέ της Φωτεινής Βελεσιώτου, η οποία μας είχε τιμήσει με την παρουσία της. Η ίδια είχε παραδεχθεί, μάλιστα, ότι αν και το αγαπούσε πολύ, είχε μάλλον κουραστεί να της το ζητούν διαρκώς στα κέντρα και τις συναυλίες της. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι το τραγούδι έχει μπει για τα καλά στις ζωές των χιλιάδων φανατικών της τηλεοπτικής σειράς της οποίας αποτελεί τη μουσική εισαγωγή. Πρόκειται, βεβαίως, για τις Άγριες Μέλισσες που την προηγούμενη εβδομάδα ολοκλήρωσαν τον δεύτερο κύκλο τους με ένα ακόμη ρεκόρ τηλεθέασης. Μια σειρά που έχει γράψει τη δική της ιστορία την τελευταία διετία. Σε βαθμό, μάλιστα, που πολλοί να προσπαθούν να επιδράσουν στο σενάριό της μέσω Twitter και άλλων Μέσων. Μέχρι και πανό έχουν αναρτηθεί σε κεντρικούς δρόμους που –με αφορμή τη γνωστή συζήτηση– απαιτούν… συνεπιμέλεια της Δρόσως και της Ασημίνας (δύο εκ των πρωταγωνιστριών) για τον μικρό Σέργιο-Γιώργη (γιο της πρώτης, τον οποίο μεγάλωσε ως μάνα η δεύτερη). Η δημοφιλία της σειράς δεν είναι τυχαία, ούτε ανεξήγητη. Αποτέλεσε, εξάλλου, ένα από τα ελάχιστα τηλεοπτικά θεάματα που κατάφερε να ανταγωνιστεί τα δεκάδες «ριάλιτι», ακόμη και τα πιο προσεγμένα. Κι αυτό, σε μεγάλο βαθμό, οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι χτύπησε «νεύρο» σε πολλές ηλικίες και για διαφορετικούς λόγους όσο και στις εξαιρετικές ερμηνείες πολλών εκ των ηθοποιών — αποδεικνύοντας ότι η τηλεόραση, παρά την κατάντια της, μπορεί ακόμη να είναι συμβατή με την υποκριτική τέχνη. Στο Διαφάνι, που βρίσκεται στις παρυφές του θεσσαλικού κάμπου, λοιπόν, λίγα χιλιόμετρα από τη Λάρισα, άρχισε να ξετυλίγεται η ιστορία λίγο μετά το 1955 — έχοντας φτάσει ήδη στις παραμονές του πραξικοπήματος του 1967, που θα σφραγίσει τον τρίτο κύκλο της σειράς. Σε μια ταραχώδη εποχή για τον ελληνικό λαό, το σενάριο επιλέγει να μην επικεντρωθεί στις πολιτικές εξελίξεις αλλά να τις «ψηλαφίσει» – όχι ολοκληρωμένα και όχι πάντα με επιτυχία– μέσα από τις ζωές και τις σχέσεις των πρωταγωνιστών. Αφενός, της οικογένειας των μεγαλοτσιφλικάδων της περιοχής Σεβαστών και του αδίστακτου «πα-

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Στο Διαφάνι του θεσσαλικού κάμπου, λίγο μετά το 1955 και ως τις παραμονές της δικτατορίας, εκτυλίσσονται πολλές ανθρώπινες ιστορίες, που «ψηλαφούν» και το πολιτικό σκηνικό — όχι πάντα επιτυχημένα.

Οι Άγριες Μέλισσες μιας πολύ άγριας εποχής ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Από την καύση βιβλίων στην πολτοποίηση ▸ Καμία «δεύτερη ευκαιρία» των εργατών γης είναι τριάρχη» της Δούκα, εκκωφαντική. Ακόμη ο οποίος με την αμέρικαι τις ελάχιστες φοστη συμπαράσταση της Παρά τις υπερβολές ρές που εμφανίζονται, συζύγου του Μυρσίνης ουσιαστικά δεν μιλούν δεν διστάζει μπροστά σε ε στο σενάριο και και συμμετέχουν περίτίποτα και αφαιρεί χωρίς ρίς κ τις σκηνοθετικές που ως «ντεκόρ». Σε αντίτύψεις ανθρώπινες ζωές ωές π αστοχίες, θεση με τις γυναίκες, που για να κυριαρχήσει απολύολύθεσ τως — είτε για να αποκτήσει τήσει όχι απλώς έχουν δυναμική το αποτέλεσμα παρουσία, αλλά πολύ συχνά περισσότερα χωράφια είτε τε για παρο είναι αξιόλογο εμφανίζονται να αμφισβηνα πρωταγωνιστήσει στη η μετάεμφα και την απόλυτη ηγεμονία βαση στη βιομηχανική εποχή, τούν κ εξουσία των αντρών. με την ίδρυση εργοστασίου σίου κακαι εξο Γενικά, πάντως, η «τόλμη» τεργασίας καπνών. Και αι αφετέΓενικ σειράς έχει όρια. Όρια που ρου, μιας άλλης οικογένειας, ένειας, με της σειρά αποτυπώνονται και στα πρόσωπα σαφώς μικρότερη ιδιοκτησία κτησία και αποτυπών ενσαρκώνουν τα πολιτικά οικονομική ισχύ — των ν Σταμίρητα οποία ε δων, που συμβολίζουν ένα διαφορεύματα ττης εποχής: Αν και είναι ρετικό σύνολο αξιών, το ο οποίο σεσαφές ότι υπάρχει θετική αντιμετης Αριστεράς και των αγωναριογράφος και σκηνοθέτης θέτης είναι τώπιση τη φανερό ότι προβάλλουν ν με ιδιαινιστών της αντίστασης, σε αντίθεση ακροδεξιό παρακράτος και τέρως θετικό πρόσημο. με το ακρ δοσίλογους, ενώ δεν κρύβεται Οι μοίρες και οι πορείες ορείες των τους δοσίλ ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στους δύο οικογενειών είναι άρρηκτα δετσιφλικάδες, τις κυβερνήσεις και μένες στη σειρά, σε βαθμό υπερτους βουλευτές, η συνολική εικόνα βολής. Απόδειξη, το γεγονός ότι είναι μάλλον ειδυλλιακή και εκτός και τα τρία αγόρια των μεν δημιπραγματικότητας: Οι καλοί και ευουργούν σχέση με τα τρία κορίτσια συνείδητοι αστυνομικοί και εισαγτων δε — των οποίων ο πατέρας γελείς κυριαρχούν, εμφανίζονται δολοφονήθηκε, χωρίς να το γνωοι κομμουνιστές να κυνηγούν τους ρίζουν για μεγάλο διάστημα, από προδότες για να τους εξοντώσουν, τον Δούκα. Γύρω τους ξετυλίγοενώ παντού υπάρχουν δίκαιοι και νται πολλές μικρότερες και συνήαδέκαστοι που τελικά νικούν τους θως ενδιαφέρουσες ανθρώπινες «κακούς», συνήθως με τη βοήθεια ιστορίες, έχοντας ωστόσο πάντα του θεού — απόδειξη ότι ακόμη και ως πρωταγωνιστές ανθρώπους με τα παιδιά του Δούκα στο τέλος τον ιδιοκτησία, έστω και μικρή, καθώς εγκαταλείπουν… και τους γνωστούς «παράγοντες» Όσο για το γενικό μήνυμα; Ας της ελληνικής επαρχίας εκείνη την αφήσουμε πίσω τα παλιά και τα περίοδο: Τον δάσκαλο, τον χωρομίση και ας ανοίξουμε μια νέα σεφύλακα, τον παπά, τον ιδιοκτήλίδα. Αν τα μοιράσουμε σωστά, τη του καφενείου, ακόμη και τον μπορούμε. κουρέα. Αντιθέτως, η απουσία

Στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά, τα βιβλία μη εθνικοφρόνων συγγραφέων καίγονταν στο Σύνταγμα, όπως συνέβαινε και στη χιτλερική Γερμανία. Σήμερα, στα χρόνια της δικτατορίας των τραπεζών τα βιβλία πολτοποιούνται, όπως συνέβη με τα «πνευματικά παιδιά» του Σάμη Γαβριηλίδη, που πέθανε τον Φεβρουάριο του 2020. Οι πιστώτριες τράπεζες, χωρίς αιδώ, κατέστρεψαν το απόθεμα των βιβλίων των εκδόσεων Γαβριηλίδη, χωρίς να ενημερώσουν τους συγγραφείς ή τους συγγενείς του εκλιπόντος εκδότη. Μπορεί ο νόμος να ορίζει ότι το απόθεμα των προϊόντων μιας εταιρείας που διαλύεται πρέπει να καταστρέφεται, όμως στην περίπτωση των εκδόσεων δεν ισχύει η περιβόητη φράση ενός πρώην υπουργού της ΝΔ πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Η κατόπιν εορτής δήλωση της υπουργού Πολιτισμού, περί παροχής μιας «δεύτερης ευκαιρίας» σε βιβλία που κινδυνεύουν με πολτοποίηση δεν είναι παρά μια ανέξοδη επίδειξη ευαισθησίας. Όπως καυστικά σχολιάζει το γραφείο τύπου του ΝΑΡ, κάποιες από τις τράπεζες που πολτοποίησαν τα βιβλία ίσως είναι χορηγοί σε τέτοιου τύπου… πολιτιστικές δράσεις. Ίσως να είναι χορηγοί σε δράσεις που προσδίδουν στην ταυτισμένη με το κέρδος λειτουργία τους έναν κάποιο πολιτιστικό και καλλιτεχνικό φερετζέ και τους εξασφαλίζουν κάποιες φοροαπαλλαγές. Αναλογίζεται κανείς τη μοίρα όχι μόνο των κλασικών και καταξιωμένων συγγραφέων των εκδόσεων Γαβριηλίδη, αλλά κι εκείνων που τα βιβλία τους τυπώθηκαν προτού καν βγουν στην αγορά. Βιβλία που χάθηκαν σαν θνησιγενή βρέφη ή σαν ανεπίδοτα γράμματα…

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Κίνηση ιδεών

Μπάμπης Συριόπουλος

Αναζητώντας οδοφράγματα στην Ελλάδα του 1870-71 Το βιβλίο της Ξένιας Μαρίνου ανατρέχει στα γεγονότα της Κομμούνας, αλλά και στον αντίκτυπό τους στην Ελλάδα του 1870. Ο γνωστός επαναστάτης Φλουράνς έχει περάσει ήδη από την Ελλάδα. Ο αθηναϊκός τύπος, αναγνωρίζοντας τον επαναστατικό κίνδυνο, παίρνει σχεδόν ομόφωνα το μέρος της γαλλικής κυβέρνησης.

Τα marginalia για την Παρισινή Κομμούνα Το διαδικτυακό περιοδικό marginalia-σημειώσεις στο περιθώριο ανάρτησε πρόσφατα αφιέρωμα για την Παρισινή Κομμούνα με πολλά και ενδιαφέροντα άρθρα. Ο Στάθης Κουβελάκης, εκτός από ένα αναλυτικό χρονολόγιο της περιόδου, παρουσιάζει την πλήρη μετάφραση της Διακήρυξης προς τον γαλλικό λαό της 19ης Απριλίου 1871, του βασικού προγραμματικού της κειμένου. Επίσης, σε συνέντευξή του στο Jacobin, αναφέρεται στον ρόλο του Μαρξ, της Διεθνούς και στην πολιτική έκφραση του εργατικού κινήματος. Η Κατερίνα Πολυχρονιάδη αναδεικνύει την πλευρά της ανακατάληψης της πόλης από την εργατική τάξη μετά την «πολεοδομική» εκδίωξή τους από το κέντρο του Παρισιού. Η συνέντευξη της Μισέλ Ωντέν αφορά τον αριθμό των θυμάτων της στρατιωτικής καταστολής καθώς και τη σύγχρονη κυβερνητική στάση απέναντι στην Κομμούνα. Ο Κώστας Παλούκης τονίζει την πρωτοπορία των προλεταριοποιούμενων ειδικευμένων χειροτεχνιτών στις γαλλικές επαναστάσεις του 19ου αιώνα. Το άρθρο του Γιάννη Γκλαρνέτατζη δείχνει την απήχηση των επαναστατικών ιδεών στην Οθωμανική Ανατολή. Η Ξένια Μαρίνου ανατρέχει στην παραλίγο μοιραία συνάντηση του κομμουνάρου δημοσιογράφου Ζιλ Βαλές με τον επίσης δημοσιογράφο αλλά πολέμιο της Κομμούνας Μαξίμ ντι Καν. Ο Γιώργος Κρανιδιώτης παρουσιάζει τα επαναστατικά μέτρα της «κυβέρνησης της εργατικής τάξης» και ο Marcello Musto το πολιτικό της μοντέλο αυτοκυβέρνησης. Η Δήμητρα Τζανάκη αναφέρεται στη συκοφάντηση των κομμουνάρων ως ηθικά εκφυλισμένων υπανθρώπων. Ο Στέφανος Σαλεβουράκης επικεντρώνει στη συγκρότηση του αστικού-συντηρητικού στρατοπέδου κατά και μετά την Κομμούνα ενώ ο Νίκος Σκοπλάκης αναδεικνύει τη συνέχεια του επαναστατικού «λεξιλογίου» από το 1789 ως το 1871.

ο βιβλίο της Ξένιας Μαρίνου Αναζητώντας οδοφράγματα από τις εκδόσεις ΚΨΜ έχει υπότιτλο Αστικός Τύπος και ελληνικές συμμετοχές στον γαλλοπρωσικό πόλεμο και την Παρισινή Κομμούνα. Όπως είναι φανερό, αναφέρεται στην επίδραση των συγκλονιστικών γεγονότων της Γαλλίας στην Ελλάδα της περιόδου, σε ένα διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο από αυτό της δυτικής Ευρώπης, χωρίς συγκροτημένη εργατική τάξη και αντίστοιχο κίνημα και χωρίς σαφή ιδεολογικά στρατόπεδα για το μέλλον των αστικών κοινωνιών που αναδύονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η αξία του βιβλίου δεν είναι μόνο αυτή. Εκτός από την εμβληματική Ιστορία της Παρισινής Κομμούνας του 1871 από τον κομμουνάρο Προσπέρ-Ολιβιέ Λισαγκαρέ (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), το βιβλίο της Μαρίνου είναι το μόνο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, που κάνει μια αναλυτική παρουσίαση των γεγονότων που προηγήθηκαν καθώς και της ίδιας Κομμούνας. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζονται η ταξική διαστρωμάτωση της Γαλλίας και ιδίως του Παρισιού, το βιοτικό επίπεδο και η καθημερινότητα των φτωχών κατοίκων στη γαλλική πρωτεύουσα, ο πολιτικός χάρτης, η οργάνωση της εργατικής τάξης, οι απεργίες, οι λέσχες και τα επαναστατικά ρεύματα (γιακωβινισμός, Προυντόν, Μπλανκί κ.λπ.). Βλέπουμε τη Διεθνή Ένωση Εργαζομένων, τα πρώτα της βήματα και τη μαζικοποίησή της. Η Μαρίνου συνοψίζει τα ερωτήματα που είχε να απαντήσει το Συμβούλιο της Κομμούνας και τα ρεύματα εντός του: «Τελικά, η Κομμούνα αναζητά τη νομιμότητα ή την ολοκλήρωση της επανάστασης; Επιθυμεί τη δημοτική αυτονομία ή την επαναστατική δικτατορία; Τρόπος λειτουργίας της θα είναι η επιβολή ή η ελεύθερη βούληση; Πρόκειται για σοσιαλισμό ή για απλή επιστροφή στον ιακωβινισμό […]»; Στην Ελλάδα του 1870 επί βασιλέως Γεωργίου του Α’, η κοινω-

«Η επανάστασις των Παρισίων είναι εξέγερσις των “θητών” κατά των “αστών”, των μη εχόντων κατά των εχόντων»

νική διαφοροποίηση που αντιστοιχεί στον καπιταλισμό δεν έχει ωριμάσει ακόμα. Ωστόσο υπήρχε κοινωνική κριτική από διανοούμενους και δημοκρατικό (συχνά εξεγερτικό) πνεύμα διέτρεχε τα λαϊκά στρώματα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, με τα άλυτα εθνικά ζητήματα στην Ευρώπη και την Οθωμανική αυτοκρατορία, ο γαλλοπρωσικός πόλεμος προσέλκυσε Έλληνες εθελοντές ιδίως στη δεύτερη φάση, όταν ο πόλεμος έχει γίνει αμυντικός από την πλευρά της Γαλλίας. Οι αθηναϊκές εφημερίδες επικρότησαν την ανατροπή του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’. Ωστόσο, μετά την εξέγερση της 18ης Μαρτίου και την ανακήρυξη της Κομμούνας, οι όποιοι διαχωρισμοί στον αθηναϊκό τύπο θάμπωσαν: «Τον Μάιο λοιπόν του 1871 τα περιθώρια στενεύουν και στην Αθήνα εμφανίζεται μια μόνο δημοσιογραφία. Αυτή της αστικής τάξης. Το βλέμμα στρέφεται στο διεθνές εργατικό κίνημα, οι ελπίδες τοποθετούνται στις Βερσαλλίες και ο τρόμος χτίζεται και εντέλει εδρεύει στα 900 οδοφράγματα του επαναστατημένου Παρισιού». Η μόνη

εξαίρεση στην αντεπαναστατική ομοφωνία ήταν το Μέλλον του Δημοσθένη Παπαθανασίου, που τάχθηκε αλληλέγγυο με την Κομμούνα όχι όμως από σοσιαλιστική ιδεολογία αλλά με δημοκρατική ομοσπονδιακή αντίληψη και πρότυπο τις ΗΠΑ. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο βιβλίο για τον Γκιστάβ Φλουράνς, σοσιαλιστή που εκτελέστηκε αιχμαλωτισμένος από τον στρατό των Βερσαλλιών υπερασπίζοντας το επαναστατημένο Παρίσι στις 3 Απριλίου 1871. Ο Γάλλος επαναστάτης συμμετείχε στην κρητική επανάσταση του 1866-1868, ήταν γνωστός και δημοφιλής στην Ελλάδα και πέρασε από το Μεσολόγγι, την Κέρκυρα και αλλού μιλώντας σε πολυπληθείς συγκεντρώσεις προκαλώντας πονοκέφαλο στις ελληνικές αρχές και στις ξένες πρεσβείες. Οραματιζόταν μια «Δημοκρατική Ανατολική Ομοσπονδία» με την ανατροπή του Σουλτάνου. Η Παρισινή Κομμούνα 150 χρόνια μετά «ανατέμνεται», αναδεικνύονται υποτιμημένες πλευρές της και οι ιδιομορφίες της σε σχέση με τις άλλες σοσιαλιστικές επαναστάσεις των δύο περασμένων αιώνων –συχνά για να απαξιωθούν όλες οι υπόλοιπες– ενώ το ειδικό χωροχρονικό πλαίσιο συχνά φωτίζεται από τέτοια γωνία ώστε να χάνεται στο βάθος η ουσία. Ευτυχώς υπάρχει πάντα η αστική τάξη για να μας τη θυμίζει. Η εφημερίδα Αυγή στις 19 Μαρτίου 1871 έγραψε: «Λοιπόν η επανάστασις των Παρισίων είναι εξέγερσις των “θητών” κατά των “αστών”, των μη εχόντων κατά των εχόντων». Η εφημερίδα μετάφρασε το αμετάφραστο μέχρι τότε «proletaires» με το «θήτες», τους ελεύθερους αλλά χωρίς ιδιοκτησία κατοίκους στην αρχαία Ελλάδα που εργάζονταν για άλλους. Οι θήτες, η τελευταία κατηγορία στο αθηναϊκό πολίτευμα επί Σόλωνα, τον 6ο π.Χ. αιώνα, επιτρεπόταν να συμμετέχουν στην Εκκλησία του Δήμου αλλά όχι να κατέχουν δημόσια αξιώματα. Οι ομόλογοί τους στο Παρίσι του 1871 πήραν την εξουσία, έστω και για 72 μέρες.

∆ιεθνή Μιανμάρ Κώστας Δικαίος

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

Η άγρια καταστολή από την πλευρά της χούντας δεν έχει καταφέρει να καταστείλει τις διαδηλώσεις και τις πράξεις αντίστασης, έστω και αν το κέντρο βάρους έχει φύγει από τις πόλεις και έχει μεταφερθεί στην επαρχία, λαμβάνοντας ολοένα και συχνότερα τη μορφή ένοπλου αντάρτικου, με ενεργό ρόλο διάφορων εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.

έσσερεις μήνες μετά το πραξικόπημα της 1ης Φεβρουαρίου, η χούντα δεν έχει καταφέρει να καταστείλει την εξέγερση. Παρά την αιματηρή καταστολή –849 νεκροί διαδηλωτές και 4.500 συλλήψεις– από τον Τατμαντάου –έτσι ονομάζεται ο στρατός της χώρας– και παρά τις απαγορεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η χούντα έχει χάσει τη μάχη της «νομιμοποίησής» της στο εσωτερικό, αφού δεν έχει καταφέρει να επιβάλει την «τάξη», ενώ οι απεργίες και οι διαδηλώσεις συνεχίζονται. Όσο για το εξωτερικό, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές καλούν τους στρατιωτικούς σε «αυτοσυγκράτηση» (χωρίς όμως να επιβάλουν εμπάργκο), ενώ Κίνα και Ρωσία ζητούν να «προστατευθεί η πολιτική και κοινωνική σταθερότητα» — θεωρώντας ότι οι κυρώσεις θα οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση και εμφύλιο. Μόλις τον Ιούνιο, η ASEAN –χώρες της ΝΑ Ασίας– ήρθε σε επαφή με τη χούντα σε μια προσπάθεια να υπάρξει συμφωνία, πράγμα που προκάλεσε την οργή των διαδηλωτών γιατί έμμεσα αναγνωρίζεται η νομιμότητά της. Η δύναμη των εξεγερμένων βρίσκεται στο εύρος των κινητοποιήσεων οι οποίες έχουν αγκαλιάσει την πλειοψηφία της αποκαλούμενης «Γενιάς Ζ» (νεολαία που βρίσκεται ακόμα στις εκπαιδευτικές δομές), τους εργαζόμενους στα σχολεία και τα νοσοκομεία (βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, περιθάλποντας τραυματίες από τις διαδηλώσεις). Την ίδια στιγμή, ο τραπεζικός τομέας έχει παγώσει, οι σιδηροδρομικές μεταφορές, τα εργοστάσια –συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ελέγχει ο στρατός– και η παραγωγή και διύλιση πετρελαίου έχουν διαταραχθεί. Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης και δίνουν τον ρυθμό σε ένα κίνημα ανυπακοής που παραλύει τη λειτουργία του κράτους. Είναι μια απάντηση στους αξιωματικούς που ανέτρεψαν μια γυναίκα πολιτικό –η Αουνγκ Σαν Σου Κι εκλέχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο με την Εθνική Λίγκα για τη Δημοκρατία NLD κόμμα που η χούντα θα απαγορέψει με την κατηγορία οτι έκανε νοθεία στις εκλογές–μεταξύ άλλων και για να διαιωνίσουν ένα πατριαρχικό σύστημα που καταπιέζει τις γυναίκες. Όμως, σε αυτό το κίνημα οι γυναίκες έχουν καταρρίψει τα έμφυλα στερεότυπα, σε μια χώρα που κατά παράδοση τα ρούχα που φοριούνται στο κάτω μέρος του σώματος των φύλων δεν πρέπει να πλένονται μαζί, καθώς το «γυναικείο πνεύμα» θα μπορούσε να μολύνει εκείνο των ανδρών. Έτσι, με εξεγερσιακή φαντασία, οι ζώνες των διαδηλώσεων έχουν αποκλειστεί από τους συμμετέχοντες, που κρεμούν σε σειρές τις φούστες των γυναικών, γνωρίζοντας

Ραντεβού στα οδοφράγματα δίνουν «Γενιά Ζ» και εργαζόμενοι Οι εθνοτικές ομάδες –και τα ένοπλα τμήματά τους– που υπάρχουν σε μεγάλο αριθμό στη Βιρμανία αποτελούν έναν ακόμα πόλο αντίστασης. Πολλές έχουν απειλήσει τον στρατό ακόμα και με ένοπλη εξέγερση, αν επιτεθεί στους διαδηλωτές στις περιοχές τους. Στην πολιτεία Καρέν, στα ανατολικά της χώρας, η Εθνική Ένωση έχει ήδη ξαναπάρει τα όπλα και έχει δεσμευτεί να προστατέψει οποιοδήποτε μέλος του στρατού στραφεί υπέρ των διαδηλωτών. Ο συντονισμός των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας γίνεται από το Κίνημα Πολιτικής Ανυπακοής (CDM), το Η διεθνής αλληλεγγύη είναι οποίο περιλαμβάνει νέο μόνος τρόπος για ους, τα συνδικάτα και να δικαιωθούν και να πετύχουν τοπικές λαϊκές επιτροπές. Η NLD, όμως, δίνει οι εξεγερμένοι το πολιτικό στίγμα με τη σύσταση μιας κυβέρνησης που απαιτεί να αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ. Τα όριά της είδικαιώματα. Έτσι εξηγείται γιατί εκαναι εντός των πλαισίων του συστήματος τοντάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές εξουσίας της χώρας. Αρκεί να σκεφτεί μποϋκοτάρουν την επαναλειτουργία των κανείς τη στάση της Σου Κι –η οποία σχολείων και γιατί 150 χιλιάδες –το ένα από τους Δυτικούς είχε βραβευθεί και τρίτο του συνόλου– εκπαιδευτικοί αρμε Νόμπελ Ειρήνης– στις σφαγές των νήθηκαν να πάνε στο σχολείο παρά την μουσουλμάνων Ροχίνγκια το 2014, όταν απειλή για απόλυση και σύλληψη από τη δεν στάθηκε ικανή (ή δεν θέλησε…) να χούντα. Γιατί, πάρα την απαγόρευση, σταματήσει τον στρατό και αρνήθηκε στο ίντερνετ οι νέοι έχουν βρει άλλους να τις χαρακτηρίσει γενοκτονία. τρόπους επικοινωνίας, δημιουργώντας Ο στρατός, πάντως, έχει μεγάλη οιδικές τους εφημερίδες σε φυλλάδια Α4, κονομική ισχύ, κατέχοντας μεγάλο μετα οποία μοιράζουν στις διαδηλώσεις. ότι πολλοί από τις δυνάμεις καταστολής θα διστάσουν να περάσουν από κάτω... Καθώς ο στρατός άρχισε να παραδίδει μέρος της εξουσίας του την τελευταία δεκαετία, η Μιανμάρ βίωσε μια από τις βαθύτερες και πιο ραγδαίες κοινωνικές αλλαγές στον κόσμο. Μια χώρα που διοικούνταν με σιδερένια γροθιά από τους στρατηγούς ουσιαστικά από το 1962 –το πρώτο πραξικόπημα– γνώρισε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις διεθνείς συζητήσεις για την έμφυλη ισότητα και τα ατομικά πολιτικά και συνδικαλιστικά

ρίδιο σε μια σειρά κλάδων — τράπεζες, εξορύξεις, καπνά, τουρισμό, βιομηχανία ξύλου και πολύτιμων λίθων και κυρίως ενέργεια. Γι’ αυτό και παραμένει συμπαγής, σε αντίθεση με την αστυνομία, όπου υπάρχουν εκατοντάδες αυτομολήσεις. Εκτός από το γάντζωμα στην εξουσία, επομένως, είναι και η οικονομική του διαπλοκή που τον κάνει να θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο με τη βία και τον εκφοβισμό. Παράλληλα, αξιοποιεί το διαίρει και βασίλευε στις εθνοτικές ομάδες και τη στήριξη των βουδιστικών ιερατείων. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές φαίνονται να πιέζουν περισσότερο το καθεστώς και ο λόγος είναι ότι θέλουν να το αποσπάσουν από την Κίνα και τη Ρωσία και όχι να στηρίξουν τους διαδηλωτές ούτε ότι τους ενδιαφέρει η Δημοκρατία. Η Κίνα έχει κάνει σημαντικές επενδύσεις στη χώρα και οι επιχειρήσεις της δέχτηκαν επιθέσεις από τους διαδηλωτές, επειδή η ηγεσίας της αρνήθηκε να καταδικάσει το πραξικόπημα. Ωστόσο και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές διατηρούν σημαντικές σχέσεις με τις άρχουσες τάξεις της χώρας. Η αμερικανική Chevron και η γαλλική Total εκμεταλλεύονται το φυσικό αέριο μαζί με τον στρατό. Η Ιταλία προμηθεύει τα ελαφρά όπλα που σκοτώνουν τους διαδηλωτές, το Ισραήλ πουλάει drones, ενώ αμερικάνικες εταιρίες προσφέρουν software για παρακολούθηση.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Το Ταμείο Ανάκαμψης και το χρώμα του χρήματος προκαλούν εντάσεις και συγκρούσεις ακόμη και ανάμεσα σε πρώην συμμάχους στην ΕΕ. Όπως, για παράδειγμα, τον Σόιμπλε και τον Ντράγκι: Ο πρώτος «θύμισε» στον δεύτερο τη στάση που είχε τηρήσει στην πρώτη κρίση ως πρόεδρος της ΕΚΤ και τον κάλεσε να μην την αναιρέσει ως πρωθυπουργός της Ιταλίας.

ΗΠΑ: Οι μετανάστες πάντα ανεπιθύμητοι «Μην έρθετε, μην έρθετε, μην έρθετε». Αυτό το πολύ απλό μήνυμα έστειλε προς τους χιλιάδες επίδοξους μετανάστες η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις, από τη Γουατεμάλα, στο πλαίσιο της περιοδείας που πραγματοποιεί σε χώρες της κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, που είχε αυτόν κυρίως τον στόχο: Να αποτρέψει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να ξεκινήσουν το ταξίδι προς τα σύνορα του Μεξικό με τις ΗΠΑ (εκεί όπου μόνο τον Απρίλιο έφτασαν κάπου 180.000 άνθρωποι), είτε για να προσπαθήσουν να τα περάσουν είτε για να ζητήσουν άσυλο. Πολύ απλά, επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν και Δημοκρατικών δεν έχει καμία πρόθεση να τους μεταχειριστεί με διαφορετικό τρόπο από τους προκατόχους της και φοβάται πως εάν οι ροές συνεχιστούν με τον σημερινό ρυθμό, θα αναγκαστεί να «οχυρωθεί» πίσω από το τείχος του αίσχους του Τραμπ.

Φορολογία πλουσίων; Θα αστειεύεστε! Το μέσο νοικοκυριό στις ΗΠΑ βγάζει κάθε χρόνο 70.000 δολάρια και πληρώνει φόρο 14%. Για τους πλούσιους, με εισόδημα άνω των 600.000 δολαρίων ετησίως, ο φορολογικός συντελεστής είναι θεωρητικά 37%. Υποφερτό, θα πει κανείς, έστω κι αν και το ποσοστό είναι χαμηλό. Μόνο που οι μεγαλύτεροι δισεκατομμυριούχοι καταφέρνουν πρακτικά να πληρώνουν πολύ λιγότερα ή και καθόλου

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

φόρους. Στοιχεία που διέρρευσαν μετά από σχετική μελέτη, δείχνουν πως το 2007 και το 2011, ο Τζεφ Μπέζος δεν πλήρωσε ούτε ένα σεντ, κάτι που κατάφερε ο Έλον Μασκ το 2018 και οι Μάικλ Μπλούμπεργκ, Τζορτζ Σόρος και άλλοι επί αρκετά χρόνια. Αθροιστικά, σύμφωνα με το Forbes, αν και η περιουσία των 25 πλουσιότερων Αμερικανών αυξήθηκε κατά 400 δισ. δολάρια στο διάστημα 2014-18, οι φόροι που πλήρωσαν δεν ξεπέρασαν το 3,4%!

Αλτσχάιμερ: Ελπίδα ή σκάνδαλο ολκής; Μόλις… 56.000 δολάρια κοστολόγησε την ετήσια θεραπεία με το νέο της σκεύασμα κατά του Αλτσχάιμερ η εταιρεία Biogen (με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο ελληνικής καταγωγής), ποσό που είναι υπερδιπλάσιο σε σύγκριση με ό,τι αναμενόταν. Δεν είναι, φυσικά, το μοναδικό που προκαλεί αντιδράσεις στη συγκεκριμένη υπόθεση, καθώς αρκετοί κορυφαίοι επιστήμονες δήλωσαν έκπληκτοι για το γεγονός ότι ο αμερικανικός οργανι-

σμός τροφίμων και φαρμάκων έδωσε την έγκρισή του στο σκεύασμα, παρά το γεγονός ότι η σχετική εισήγηση της γνωμοδοτικής επιτροπής ήταν κατηγορηματικά αρνητική. Αρκετοί, μάλιστα, κάνουν λόγο για σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, καθώς οι κλινικές δοκιμές δεν έχουν πείσει ότι μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα.Στην καλύτερη περίπτωση, αναφέρθηκε χρονική παράταση της εξέλιξης της νόσου κατά 22%, όταν πρόκειται για πολύ αρχικό στάδιο, ενώ καταγράφηκαν και πολλές σοβαρές παρενέργειες.

Πρόσφυγες-μετανάστες: Η ΕΕ βρωμάει από την «καρδιά» της

ερίπου πεντακόσιοι πρόσφυγες και μετανάστες χωρίς χαρτιά πραγματοποιούν απεργία πείνας εδώ και είκοσι ημέρες στο Βέλγιο. Οι απεργοί/ές έχουν καταλάβει αίθουσες στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και το πανεπιστήμιο VUB, ενώ 250 εξ αυτών βρίσκονται εντός μίας εκκλησίας. Εικόνες με ασθενοφόρα να παραλαμβάνουν λιπόθυμους απεργούς πείνας μέσα από την εκκλησία κάνουν τον γύρο του κόσμου. Το αίτημά τους είναι να τους δοθεί ξεκάθαρο καθεστώς παραμονής. Πολλοί/ές εξ αυτών βρίσκονται σε μια διαρκή ρευστή κατάσταση όσον αφορά τις άδειες παραμονής τους, με το καθεστώς να αλλάζει μετά από αλλεπάλληλες συνεντεύξεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, εντός της περιόδου της πανδημίας πολλοί δεν δικαιούνταν επιδόματα, ενώ ταυτόχρονα δεν εί-

χαν τη δυνατότητα να εργαστούν. Προς υποστήριξή τους, μερικές εκατοντάδες αλληλέγγυοι πραγματοποιούν τις τελευταίες ημέρες διάφορες κινήσεις, όπως συγκεντρώσεις έξω από τα κατειλημμένα κτίρια, ενώ πρόσφατα κατέλαβαν για λίγες ώρες τα γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Βελγίου που συγκυβερνά μαζί με άλλα κόμματα. Το κεντρικό σύνθημα των ακτιβιστών ήταν το «Η κυβέρνηση είναι τυφλή». Φυσικά είχαν δίκιο. Όπως καταγγέλλουν διάφοροι εκ των απεργών, η θολή και μεταβλητή διαδικασία απόδοσης ασύλου και άδειας παραμονής έχει ως αποτέλεσμα οι αιτούντες μετανάστες και πρόσφυγες να εργάζονται σε σκληρές και κακοπληρωμένες δουλειές για κάποιο διάστημα και, αργότερα, να έρχονται αντιμέτωποι με την απέλασή τους. «Είτε θα βγούμε από εδώ με άδεια παραμονής, είτε θα

βγούμε για να ταφούμε», δήλωσαν ορισμένοι, μέσα από την εκκλησία. «Δουλεύω επί εννέα χρόνια, πληρώνω το νοίκι μου, τους λογαριασμούς μου, συνεισφέρω στην κοινωνία, γιατί παραμένω αόρατος;», είναι το καίριο ερώτημα άλλου. Όμως, παρά τη συλλογική απεργία πείνας, ο γραμματέας της κρατικής επιτροπής για το άσυλο και τη μετανάστευση δηλώνει πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να ενδώσει σε αυτόν τον εκβιασμό, καθώς κάτι τέτοιο θα έδινε το μήνυμα σε όποιον λάβει εντολή να φύγει από τη χώρα πως δεν πρέπει να υπακούσει αλλά να συνεχίσει να παραμένει στο Βέλγιο παράνομα. Τα όσα συμβαίνουν εκεί πρέπει φυσικά να ειδωθούν μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο του νέου γύρου επίθεσης στους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει να έχουμε αμφιβολίες ότι ταιριάζει γάντι με την «ανάπτυξή» τους.