Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 17-18.7.2021 - Αρ. Φύλλου 1532 by 21aristera

Συνέντευξη 11 Τούρκοι κρατούμενοι

Η αντίσταση δεν είναι έγκλημα > σελ. 11

Η αλληλεγγύη έσπασε την ομερτά του traﬃcking

Παραδοσιακή ή μουσική: η Η νέα άνθιση

> σελ. 12-13

> σελ. 18-19

Κ. Παπακωνσταντίνου, ου,, τάρας Φ. Φασούλας, Λ. Αντάρας

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.532

Προσπαθούν να σωθούν με απειλές και απολύσεις

Να μεταφέρει τις εγκληματικές της ευθύνες για την αντιμετώπιση της πανδημίας στον λαό επιχειρεί για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση, εξαπολύοντας στέρηση μισθού, διαχωρισμούς, ποινές και απειλές για απολύσεις σε όσους δεν εμβολιαστούν. Ενάντια στην κυβερνητική τρομοκρατία, το χτύπημα των νοσο-

Η «μάχη» της Γένοβας

κομείων και την υποταγή των πάντων στη λογική του κέρδους, το εργατικό-λαϊκό κίνημα αγωνίζεται για μαζικό εμβολιασμό, ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας. Με κοινωνική ευθύνη και αλληλεγγύη, ενάντια στην «ατομική ευθύνη», στον ατομισμό και στον σκοταδισμό-ανορθολογισμό. >>> σελ. 3, 5, 15

>>> σελ. 20-21

Πανελλαδική συνάντηση Βήμα μπροστά για νέα κομμουνιστική συγκρότηση Ελπιδοφόρα ήταν η Πανελλαδική Συνάντηση που διοργάνωσε στις 10-11 Ιούλη η Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Έντονη νεανική συμμετοχή, ουσιαστική συζήτηση. Ποια είναι τα επόμενα βήματα. >>> σελ. 8-9, 10

Συνένοχοι ΕΕ-Frontex στο έγκλημα Η Frontex όχι μόνο γνώριζε αλλά συμμετείχε και συγκάλυπτε τις παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο. Αυτό, ουσιαστικά, προκύπτει και από το πόρισμα του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο ωστόσο επιχειρεί να «κουκουλώσει» το θέμα της εμπλοκής, μετά από συμβιβασμό των ευρωπαϊκών κομμάτων. Αποδεδειγμένα, ο διευθυντής της Frontex Φαμπρίς Λετζέρι έδωσε διαταγή να καταστραφούν στοιχεία και συγκάλυψε παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το πόρισμα ζητά εσωτερική, διαφανή αξιολόγηση της Frontex και θέτει θέμα αναστολής της παρουσίας της στην Ελλάδα. Αυτό που, όμως, επίσης αποκρύπτει το πόρισμα είναι ότι ο Λετζέρι δεν έκανε του κεφαλιού του αλλά υλοποιούσε οδηγίες του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου!

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Σπρώχνουν στο περιθώριο τη νεολαία

Οι μεγιστάνες του πλούτου ανταγωνίζονται για το ποιος θα κλέψει τη δόξα μιας πρωτιάς που θα σημάνει την απαρχή της εμπορικής εκμετάλλευσης του διαστήματος. Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την καπιταλιστική κερδοφορία…

Οριστικό «χαστούκι» στη «χαμένη γενιά» της καπιταλιστικής κρίσης του ‘08 ή μία ακόμη «χαμένη γενιά»; Ίσως και τα δύο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από στοιχεία της Eurostat, που δείχνει ότι το 25,9% των νέων στην Ελλάδα συγκαταλέγονται στην κατηγορία των NEETs, βρίσκονται δηλαδή χωρίς πρόσβαση στην εργασία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση (Νο Employment, Education, Training). Πρόκειται για το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς μόνο στη γειτονική Ιταλία ο σχετικός δείκτης ξεπερνά την Ελλάδα, αγγίζοντας το 29,4%.

Άρπαξαν τη Γη, θέλουν και τα άστρα

Πρόκειται για μία ακόμη έρευνα που αποτυπώνει με δεδομένα αυτό που νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες βιώνουν «στο πετσί» τους εδώ και χρόνια. Πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ άλλωστε, άφηνε την Ελλάδα στην τελευταία θέση –με διαφορά– στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά τον «δείκτη ποιότητας εργασίας». Με απλά λόγια, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα δουλεύουν πολύ, σε κακές συνθήκες και αμείβονται «ψίχουλα». Η ίδια έκθεση πιστοποιεί την αδηφαγία του κεφαλαίου, καθώς όσο περισσότερο ισοπεδώνονται τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και αίρεται η όποια προστασία του περιβάλλοντος, τόσο πιο απρόθυμοι γίνονται οι καπιταλιστές να επενδύσουν — αφού ήδη κερδίζουν αρκετά. Το α’ τρίμηνο του 2021 οι ελληνικές επιχειρήσεις είχαν το δεύτερο υψηλότερο περιθώριο κέρδους και ταυτόχρονα το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων στην Ευρωζώνη, αναλογία που επιχειρείται να παγιωθεί (και) με το «πάγωμα» του κατώτατου μισθού. Προφανώς, όλα αυτά δεν οφείλονται ούτε σε κάποια «ελληνική ιδιαιτερότητα» ούτε σε κάποιες «νεοφιλελεύθερες εμμονές». Αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία του σύγχρονου, πιο καταστρεπτικού και αδηφάγου από οποτεδήποτε άλλοτε, ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Κι αν φτιάχνουν αυτοί «χαμένες γενιές», ας μην ξεχνούν πως έρχεται η ώρα που… «οι χαμένοι τα παίρνουν όλα»!

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

οιος τελικά θα θεωρηθεί ότι κατέκτησε πρώτος το διάστημα; Ο Ρίτσαρντ Μπράνσον με τη Virgin Galactic που εκτοξεύτηκε στις 11 Ιουλίου; Ο Τζεφ Μπέζος με τη Blue Origin που το ανακοίνωσε πρώτος αλλά θα ακολουθήσει στις 20 Ιουλίου; Ή ο Έλον Μασκ με τη Space X, που υπόσχεται διαστημικές διακοπές και εποικισμό του Άρη; Πρόκειται απλά για τον υγιή ανταγωνισμό των επιχειρήσεων που οδηγεί στην πρόοδο; Για ποιον και γιατί επιχειρείται να αλωθεί το σύνορο της γης με το διάστημα; Στόχος της αποστολής είναι η «αξιολόγηση της εμπειρίας του πελάτη», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, με στόχο την ανάπτυξη του διαστημικού τουρισμού. Ήδη έχει πουλήσει εξακόσια εισιτήρια μελλοντικών πτήσεων που φτάνουν τα 250.000 δολάρια το ένα. Ενώ με τον Τ. Μπέζος θα συνταξιδέψει αυτός που κέρδισε εισιτήριο με την καταβολή 28 εκατ. ευρώ, μέσω δημοπρασίας. Οι μεγιστάνες του πλούτου –μόνο η περιουσία του Τζεφ Μπέζος της Amazon έσπασε το φράγμα των 210 δις δολαρίων– ανταγωνίζονται για το ποιος θα κλέψει τη δόξα μιας πρωτιάς που θα σημάνει την απαρχή της εμπορικής εκμετάλλευσης του διαστήματος και των διαστημικών πόρων, που άνοιξε με νόμο του ο Ομπάμα το 2015. Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την καπιταλιστική κερδοφορία… Ακόμη πιο δυστοπική γίνεται η απάντηση στο ερώτημα «για ποιον», αν στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας στην πολιτική αυτών των «καινοτόμων προσωπικοτήτων» στις επιχειρήσεις τους στη γη. Την ίδια στιγμή που ο ιδρυτής της Amazon διεκδικεί ένα πρελούδιο δόξας και κερδών στα άστρα, στήνει όρθια φέρετρα για τους εργαζόμενους στις εταιρείες του. Πρόκειται για τα γνωστά Amazen, εύηχα ονομαζόμενους «θαλάμους ευεξίας», στο μέγεθος τηλεφω-

Ενώ ο Τζεφ Μπέζος εφορμά στα άστρα, οι εντατικοποιημένοι εργαζόμενοι «επαναφορτίζονται» στα κουτιά Amazen στο χώρο εργασίας

νικών θαλάμων, που κοσμούν τις αποθήκες μεταξύ εμπορευμάτων και κλαρκ. Μπορεί ο εργαζόμενος στις επιχειρήσεις της Amazon να είναι εφοδιασμένος με ένα βοηθητικό ηλεκτρονικό βραχιολάκι και ένα μπουκαλάκι για ούρα, για να «μην χάνει χρόνο» σε άσκοπες εργασίες, αλλά όταν κουράζεται μπορεί να μπαίνει σε αυτά τα κλειστά κουτιά και να κάνει διαλογισμό και ασκήσεις ευεξίας για να επαναφορτίζεται! Για να ατενίζει ο Τ. Μπέζος τα αστέρια και τη γη από μακριά, ο εργαζόμενος πρέπει να αρκεστεί να αντικρύζει το στατικό, μπλε, προκάτ ουρανό του θαλάμου Amazen. Την ίδια στιγμή που η Amazon θα αμφισβητεί τα όρια του διαστήματος, οι εργαζόμενοι εκφοβίζονται και διώκονται μέσω του «χάρτη κινδύνου» που δημιουργούν εταιρείες της gια τον συνδικαλισμό, για να μην αμφισβητήσουν τα όρια της εκμετάλλευσής τους. Βατήρας εκτόξευσης του κάθε μεγιστάνα στο διάστημα είναι η εκμετάλλευση της ανθρωπότητας με όρους σκλαβιάς και τεχνολογικής επιτήρησης. Τα εκτυφλωτικά φλας των ΜΜΕ και η προβολή επιβλητικών φωτογραφιών των μεγιστάνων, με στολές αστροναύτη, μπροστά από αεροσκάφη ή εκρήξεις φωτός πυροτε-

χνημάτων δεν μπορούν εύκολα να προσελκύσουν το θαυμασμό της δοκιμαζόμενης ανθρωπότητας. Ας δούμε την αντίθεση: Μόνο μια γυναίκα, η εγγονή της και μια αγελάδα μπορεί να ήταν οι πρώτοι που είδαν το Γιούρι Γκαγκάριν να επιστρέφει στη γη, στην πόλη Τακτάροβα, στις 12 Απριλίου του 1961, αλλά στο χαμόγελό του μια ολόκληρη εποχή έδειξε το ανθρώπινο ανάστημά της. «Γκαγκάριν – ειρήνη» φώναζαν οι διαδηλωτές στην Αθήνα που τον υποδέχθηκαν στις μετέπειτα περιοδείες του. Όλη η ανθρωπότητα αναγνώριζε στο σοβιετικό αστροναύτη την προσωποποίηση της ανθρώπινης θέλησης να υπερνικήσει κάθε λογής εμπόδια, με την επιστήμη και τη γνώση, ευρύνοντας το χώρο της ελευθερίας και την ανθρώπινης ενατένισης. Εμπνεόταν από το νέο άνθρωπο που θα είναι ταξιδιώτης, ερευνητής, ποιητής, θα ακολουθεί τα πιο τολμηρά όνειρά του και θα τα πραγματώνει μέσα από την απελευθέρωση όλης της κοινωνίας. Στη φράση του Γκαγκάριν «Κοιτάζω τη γη και είναι τόσο όμορφη» μια παλλόμενη πλειοψηφία ανθρώπων εναπόθετε την υπόσχεσή της να διαφυλάξει αυτή την ομορφιά. Τότε η αλλαγή του κόσμου προς ένα ευτυχισμένο κομμουνιστικό μέλλον χωρίς εκμετάλλευση και ιδιωτική ιδιοκτησία ήταν στην ημερήσια διάταξη. Τώρα οι ίδιοι οι μεγιστάνες του πλούτου ηγούνται της εκστρατείας της καπιταλιστικής παντοδυναμίας για να μας πείσουν ότι όχι μόνο η γη δεν αλλάζει αλλά και το διάστημα τους ανήκει. Ότι είμαστε «πολύ μικροί για να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο» και τα παιδιά μας δεν έχουν δικαίωμα πια να «μετρούν τα άστρα». Παραφράζοντας τα λόγια του κουβανού ποιητή Νικολά Γκιγιέν –μπαλάντα για το θάνατο του Γκαγκάριν– θα απαντούσαμε: Τι κι αν βρυχάται το τέρας του θανάτου, εμείς θα πετάξουμε γελώντας πάνω απ’ τη σκιά του, φωτίζοντας τη γη και τα αστέρια…

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ε το διάγγελμα Μητσοτάκη την περασμένη Δευτέρα για υποχρεωτικούς εμβολισμούς, ξεκινώντας από τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και τους υγειονομικούς, η κυβέρνηση συνεχίζει τον κατήφορο της χρεοκοπημένης πολιτικής της για τον κορονοϊό. Τη στιγμή που είναι αναγκαίος ο καθολικός εμβολιασμός και άρα μια αξιόπιστη εκστρατεία ενημέρωσης που θα πείσει όσους διστάζουν, η κυβέρνηση ανακοινώνει πολιτική υγείας... με διακρίσεις, στέρηση μισθού και απειλές απολύσεων για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί. Ο Κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να εμφανίσει την κυβέρνηση αποτελεσματική, αλλά τα κρούσματα από τη μετάλλαξη Δ αυξάνονται ραγδαία, ενώ ο εμβολιασμός μόλις που ξεπερνά το 40%. Στην πραγματικότητα είναι οι αντιλαϊκές επιλογές της, όπως συμβαίνει σε όλη την ΕΕ και όχι μόνο, που οδηγούν σε νέα έξαρση. Ο τουρισμός και φέτος άνοιξε χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και ιχνηλάτηση κρουσμάτων, οι χώροι εργασίας και τα μέσα μαζικής μεταφοράς λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές του ιού, συνέπεια της κυβερνητικής προτεραιότητας για την επιχειρηματική κερδοφορία. Το πρόγραμμα εμβολιασμού καθυστερεί λόγω της κυβερνητικής αναποτελεσματικότητας και των αντιφατικών δηλώσεων ή οδηγιών. Χωρίς να ξεχνά κανείς και την ανοχή στο σκοταδισμό της Εκκλησίας. Σε αυτές τις συνθήκες στις 9 Ιούλη ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι η έξαρση της πανδημίας οφείλεται σε τέσσερις βασικές αιτίες, τη φύση του ιού και τις μεταλλάξεις του, την αυξανόμενη κινητικότητα, τα λάθος μέτρα όπως το οριζόντιο λοκ ντάουν σε συνδυασμό με ανεπάρκειες της πολιτικής δημόσιας υγείας και τις ανισότητες στον εμβολιασμό. Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά απαντά με κρατικό αυταρχισμό. Η επιλογή του υποχρεωτικού εμβολιασμού δένει με την προπαγάνδα περί ατομικής ευθύνης. Όμως όπως και οι μάσκες, ο εμβολιασμός δεν είναι ένα μέτρο που θα εξαφανίσει άμεσα τον κορονοϊό, αλλά θα περιορίσει την εξάπλωση και κυρίως την έντασή του, ώστε να αποσυμφορηθεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Η ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας αποτελεί το κλειδί. Πίσω από το αυταρχικό διάγγελμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να κρύψει τις βαριές ευθύνες της. Απειλούνται με συνέπειες οι υγειονομικοί αν δεν εμβολιαστούν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, όταν τα στοιχεία που φέρνουν στο φως για τους εμβολιασμένους μέχρι σήμερα οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες του κλάδου ΟΕΝΓΕ και ΠΟΕΔΗΝ, αναφέρουν ποσοστά που ξεπερνούν το 80%. Δηλαδή μέχρι το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχει πρακτικά εκκρεμότητα. Αντίστοιχα στους εκπαιδευτικούς που μάλλον θα είναι ο επόμενος κλάδος, το ποσοστό είναι ήδη 73% σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Παιδείας. Στοχοποιούνται οι υγειονομικοί που εργάζονται κάτω από τεράστια πίεση, με συνεχείς εφημερίες και νυχτέρια, χωρίς ρεπό και άδειες,

Απειλές για απολύσεις και «ατομική ευθύνη» Εμβολιασμός Γιώργος Κρεασίδης

▸ Η κυβέρνηση επιχειρεί να τρομοκρατήσει τον λαό και να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της καλύπτοντας οριακά τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού από μια κυβέρνηση που ούτε και τα ελάχιστα μέτρα που είχε εξαγγείλει στην αρχή της πανδημίας δεν υλοποιεί (βλέπε σελίδα 15). Υποκριτικά ο Μητσοτάκης ανακοινώνει υποχρεωτικό εμβολιασμό όσων φροντίζουν ευπαθείς ομάδες, αλλά δεν συζητά ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, ενώ απέφυγε κάθε αναφορά στη μετατροπή του ΕΣΥ σε σύστημα μίας νόσου ουσιαστικά, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα σε πάσχοντες, ειδικά όσους ανήκουν στα λαϊκά στρώματα. Ο αναγκαίος καθολικός εμβολιασμός δεν μπορεί να προχωρήσει με διοικητικά μέτρα, απαγορεύσεις και πρακτικές εξαγοράς, όπως τα 150 ευρώ για νέους. Πολύ περισσότερο από μια κυβέρνηση που τροφοδοτεί τον σκεπτικισμό και τον

φόβο απέναντι στα εμβόλια και τη δημόπολιτική της στους «αντιεμβολιαστές». σια πολιτική υγείας με την ταύτισή της Αυτές οι τάσεις εύκολα καπελώνουν μια με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τη αντισυστημική κριτική, που αναφέρεσύγχυση που καλλιέργησε. ται στη «βιοπολιτική» και από την οποία Σε αυτή τη φάση ο κρατικός αυταραπουσιάζει το κεφάλαιο, η κερδοσκοπία χισμός αλληλοτροφοδοτείται από το λετου και η εκμετάλλευση της εργασίας. γόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» που Γεγονός παραμένει ότι μόνο με εξαόπως φάνηκε από τις συγκεντρώσεις της ντλητική ενημέρωση πάνω στα ερωτήμαΤετάρτης ηγεμονεύεται από παράγοντες τα, στηριγμένη σε επιστημονικά δεδομέτης δεξιάς, της ακροδεξιάς και παραθρηνα και με ουσιαστική και ανοικτή συζήσκευτικές οργανώσεις. Αυτό το πολιτικό τηση, μπορεί με κινητοποίηση στη βάση φάσμα δεν επιλέγει για πολλούς λόγους της κοινωνικής ευθύνης να επιτευχθεί να συγκρουστεί με τη ΝΔ σε θέματα ο καθολικός εμβολιασμός. Παράλληλα όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ χρειάζεται η διεκδίκηση ενός αποτελεεπιχειρεί να αναδιοργανωθεί πασματικού μαζικού προγράμματος τώντας στη δυσαρέσκεια για εμβολιασμού με ταυτόχρονη τη διαχείριση της πανδηενίσχυση του δημόσιου μίας. Βέβαια απουσίαζε συστήματος υγείας και Ο αναγκαίος από κάθε διεκδίκηση της δυνατότητάς του να καθολικός δημόσιου συστήματος προσφέρει Πρωτοβάθεμβολιασμός πάει υγείας, υπεράσπισης μια Φροντίδα (ΠΦΥ). μαζί με ισχυρό των δημοκρατικών Χωρίς ποτέ να λησμοελευθεριών, αλλά και νιέται ότι δεν φτάνει δημόσιο σύστημα των εργαζομένων και μόνο το αποτελεσματιυγείας όσων χτυπήθηκαν οικό εμβόλιο ή φάρμακο, κονομικά. Η άρνηση των αλλά απαιτείται μια ολιστιεμβολίων δεν αφορά κάποιου κή προσέγγιση για την υγεία, είδους σκεπτικισμό ή την αντίθεση με τη διασφάλιση πρόληψης, διστις πολυεθνικές. Γι αυτό και απουσιάάγνωσης και περίθαλψης μέσα από ένα ζουν παντελώς σχετικά αιτήματα, ενώ ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας. Πρόκειγια την δημόσια υγεία όλα επαφίενται ται για ζωτικής σημασίας διεκδικήσεις στο… θέλημα θεού. Αυτά είναι βολικά που βρίσκονται απέναντι από τον κραγια την κυβέρνηση που απαλλάσσεται τικό αυταρχισμό, αλλά και τον ατομισμό από την πίεση για ενίσχυση του ΕΣΥ και που βλέπει μόνο προσωπικές επιλογές κι βρίσκει άλλοθι για την αποτυχημένη όχι την κοινωνική διάσταση της υγείας.

Από σπόντα *** «Ελάχιστα τα περιστατικά διασποράς μέσα στα πλοία»! * Αυτό το «πόρισμα» έβγαλε ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης από το λιμάνι του Πειραιά! * Όπου βρέθηκε το πρωί της Παρασκευής για να επιθεωρήσει τη διενέργεια ελέγχων * Όπως είπε την προηγούμενη μέρα οι έλεγχοι θα γίνουν εξονυχιστικοί * Και αυτό γιατί μέχρι τώρα οι έλεγχοι ήταν της πλάκας ή δεν γίνονταν σε πολλές περιπτώσεις καθόλου! * Βέβαια οι εργαζόμενοι ναυτεργάτες αποκαλύπτουν ότι «ελάχιστα» είναι μόνο τα μέτρα προστασίας όχι τα περιστατικά διασποράς! *** Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Τουρισμού! * Με ανάρτηση του ο Χάρης Θεοχάρης διαβεβαίωσε ότι η αύξηση των κρουσμάτων δεν έχει την…παραμικρή σχέση με τον τουρισμό * Αυτό το βασίζει στη χαμηλή θετικότητα στους λίγους ελέγχους στις πύλες εισόδου * Την ίδια ώρα τα ενεργά κρούσματα αυξήθηκαν 300% στη Μύκονο, 300% στην Ίο και 700% στην Πάρο! * Όλες αυτές οι περιοχές μαζί με Θήρα, Ηράκλειο και Ρέθυμνο τέθηκαν σε «πορτοκαλί» επίπεδο * Δηλαδή ένα βήμα πριν ληφθούν μέτρα * Ποιος τουρίστας όμως θα έρθει στις «κόκκινες περιοχές»; *** H Πελώνη λέει τώρα ότι δεν υπήρχε ποτέ απαλλαγή από τη χρήση μάσκας. * Στην πραγματικότητα από τα μέσα Μαϊου όλοι οι τουρίστες κυκλοφορούν παντού χωρίς μάσκες. *** Ο Άδωνις τουλάχιστον είναι ειλικρινής * Μέσα στον κυνισμό του * Παραδέχτηκε ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης στην παρούσα φάση είναι να σωθεί ο τουρισμός! * Τουλάχιστον να σωθεί οτιδήποτε και αν σώζεται * Είπε ακόμη πως οι επιχειρηματίες αντιδρούν σε κάθε νέο μέτρο * Αυτό που προέχει για τον ίδιο είναι να μη δώσει η Ελλάδα εικόνα ανεξέλεγκτης επέλασης της πανδημίας * Γιατί αν συμβεί αυτό «η φετινή μας τουριστική περίοδος καταστράφηκε»! * Το αν βρεθεί ξανά το ΕΣΥ «στο κόκκινο» δευτερεύον. *** Ο Γερμανικός τύπος πάντως αναφέρεται διεξοδικά στη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων σε τουριστικές περιοχές σε Ελλάδα και Κύπρο * Και αυτό παρά το γεγονός ότι η Tui έχει ήδη ακυρώσει πολλά από τα τουριστικά πακέτα για αυτούς τους προορισμούς

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Ταμείο Ανάκαμψης

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Επιστροφή στα ματωμένα πλεονάσματα ▸ Ευρω-μνημονιακού τύπου πολιτικές για την επόμενη διετία

ι οικονομικοί υπουργοί της Ευρωζώνης ενέκριναν την προηγούμενη Τρίτη 12/7 εθνικά σχέδια που σχετίζονται με το Ταμείο Ανάκαμψης, ανάμεσά τους και το ελληνικό, προδιαγράφοντας έτσι μια διετία σκληρής λιτότητας μνημονιακού χαρακτήρα. Τελικός στόχος η επιστροφή στους «χρυσούς κανόνες» της Ευρωζώνης από το 2023, πράγμα που για την Ελλάδα σημαίνει επιστροφή στη λογική των ετήσιων υπέρογκων πλεονασμάτων. Δηλαδή μια ιδιότυπη επιστροφή στους μνημονιακούς στόχους και στη συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και του λαού. Η απόφαση του ECOFIN πανηγυρίστηκε δεόντως από την κυβέρνηση, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει στη Βουλή πως πρόκειται για «ιστορική εξέλιξη» που «δεν έρχεται μόνο να διαλύσει τα έωλα επιχειρήματα που κάποιοι διατύπωναν περί δήθεν αδυναμιών του σχεδίου, αλλά κυρίως να πιστοποιήσει ότι αντίθετα ανταποκρίνεται απόλυτα στις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας». Νωρίτερα όμως στο συνέδριο του Economist o πρωθυπουργός είχε αναλυτικά επισημάνει τι ακριβώς σημαίνει η αποδοχή του προγράμματος «Ελλάδα 2.0», όπως ονομάζεται

η μετατροπή των νεοφιλελεύθερων προτάσεων της Επιτροπής Πισσαρίδη σε αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι στόχος είναι «το 2022 η χώρα να απαλλαγεί οριστικά από το καθεστώς εποπτείας, έχοντας ταυτόχρονα περιορίσει σε μονοψήφιο ποσοστό τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και το 2023 να μπορεί να πετύχει και πάλι πρωτογενή πλεονάσματα, διεκδικώντας από το πρώτο εξάμηνο επιτέλους άνοδο σε επενδυτική βαθμίδα». Ως δρόμο για την επίτευξη του στόχου προέβαλλε «τις ευνοϊκές συνέπειες των διαρθρωτικών αλλαγών που συντελέστηκαν μέσα

στην πανδημία που τώρα αρχίζουν να δείχνουν το αποτύπωμά τους στην οικονομική δραστηριότητα. Το ψηφιακό κράτος και η τηλεργασία, το νέο εργασιακό πλαίσιο αλλά και η διάλυση μύθων και προκαταλήψεων για την Ελλάδα την καθιστούν σημαντικό προορισμό για επενδύσεις». Εν ολίγοις, είπε πως η κατάργηση του 8ωρου, οι απλήρωτες υπερωρίες, ο περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης και άλλα παρεμφερή μέτραμεταρρυθμίσεις είναι αυτά που οδηγούν στην ανάπτυξη. Ιδιαίτερο μάλιστα ρόλο, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση Μητσοτάκη, έχουν οι πλειστηριασμοί κατοικιών,

προκειμένου να εξυγιανθούν τα τραπεζικά χαρτοφυλάκια με θύματα όσους επλήγησαν τη 10ετή περίοδο των μνημονίων. Ο Χρήστος Σταϊκούρας μάλιστα τόνισε ότι εκκρεμούν 68 ακόμη μεταρρυθμίσεις στην ίδια κατεύθυνση. Μία από αυτές είναι και το ασφαλιστικό που θα συζητηθεί μέσα στον Αύγουστο στη Βουλή για να ψηφιστεί στο τέλος του μήνα ή στις αρχές Σεπτέμβρη. Ο υπουργός Οικονομικών σημείωσε επίσης πως πρόκειται για ένα «σχέδιο εγχώριας ιδιοκτησίας, με ισχυρό μεταρρυθμιστικό, επενδυτικό και οικονομικό πρόσημο». Ταυτόχρονα, οι οικονομικοί υπουργοί της Ευρωζώνης δήλωσαν ότι... δεν βιάζονται για να υλοποιήσουν την πρόσφατη απόφαση της G20 για τη φορολόγηση ενός μικρού τμήματος των κερδών των πολυεθνικών κολοσσών. Με τον αρμόδιο για τα οικονομικά επίτροπο Πάολο Τζεντιλόνι να δηλώνει πως στο θέμα θα υπάρξει αναβολή. Τόνισε πως «συμφωνήσαμε με την υπουργό οικονομικών των ΗΠΑ, Τζάνετ Γέλεν να συνεργαστούμε, οι ΗΠΑ και η Επιτροπή, για να καταστήσουμε δυνατή αυτή τη συμφωνία. Είναι πολύ σημαντικό μετά από μια τέτοια κρίση να έχουμε συμφωνία σε αυτό το θέμα».

ΕΚΘΕΣΗΚΟΛΑΦΟΣ ∆ΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

Η πανδημία ως πρόσχημα για την καταστολή

ε ένα ηχηρό χαστούκι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ισοδυναμεί η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, που δημοσιοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες και καταγγέλλει ότι η πανδημία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την καταστολή δημοκρατικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι μακρύς και αποκαλυπτικός ο κατάλογος των περιστατικών που έχει συλλέξει η Διεθνής Αμνηστία: παράνομη βία της αστυνομίας (κανόνια νερού και χρήση χημικών εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών), αυθαίρετες συλλήψεις, καθολικές απαγορεύσεις συναθροίσεων, αδικαιολό-

γητα πρόστιμα, κακομεταχείριση κατά τη σύλληψη ή και την κράτηση. Η αυθαιρεσία της αστυνομίας δεν είναι νέο φαινόμενο, διαβάζουμε στην έκθεση, αλλά υπό το πρόσχημα της πανδημίας τώρα συνδυάζεται και με άλλες μορφές κατάχρησης εξουσίας. Η έκθεση αναφέρεται και στο Προεδρικό Διάταγμα του Σεπτεμβρίου που επιτρέπει τη βιντεοσκόπηση διαδηλώσεων από την αστυνομία. Όπως επισημαίνεται, αυτού του τύπου οι απαγορεύσεις ενδέχεται «να έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα διαρκέσουν πολύ πέρα από το τέλος της πανδημίας». Ιδιαίτερα σημαντική είναι η προειδοποίη-

ση προς την κυβέρνηση να πάψει να χαρακτηρίζει «μεμονωμένες» τις πράξεις παράνομης χρήσης βίας και να αναγνωρίσει τη συστημική φύση του φαινομένου. Η έκθεση δεν περιορίζεται στην απλή καταγραφή των περιστατικών, αλλά διατυπώνει και συστάσεις για τη λογοδοσία της αστυνομίας, την αστυνόμευση διαδηλώσεων, τις διασφαλίσεις για τα άτομα υπό κράτηση, ενώ ζητά τον τερματισμό των αυθαίρετων συλλήψεων, την ακύρωση των προστίμων και τον τερματισμό των διώξεων εναντίον των συλληφθέντων των ειρηνικών διαμαρτυριών του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου του 2020.

Πολιτική

ην ώρα που σε όλη την Ευρώπη πληθαίνουν οι ρατσιστικές και σεξιστικές επιθέσεις ακροδεξιών εναντίον μεταναστών, ομοφυλόφιλων και άλλων, την ατζέντα της υπό σλοβενική προεδρία Ευρωπαϊκής Ένωσης απασχολεί η βία… της Αριστεράς και των αναρχικών. Το πολύ σοβαρό αυτό θέμα αποκάλυψε το Παρατηρητήριο Statewatch, που εδώ και 30 χρόνια ασχολείται με τη συστηματική καταγραφή και αποκάλυψη των δραστηριοτήτων των Συμβουλίων της ΕΕ. Συγκεκριμένα στις 7 Ιουλίου η Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου της ΕΕ για την Τρομοκρατία εξέτασε το αν θα χρειαστεί η ΕΕ να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει τον «αριστερόστροφο και αναρχικό εξτρεμισμό και τρομοκρατία»! Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τρία κεντρικά ερωτήματα: α) αν το πρόβλημα του βίαιου αριστερού και αναρχικού εξτρεμισμού και τρομοκρατίας είναι τόσο οξυμένο ή διαδεδομένο που απαιτεί συγκεκριμένη δράση της ΕΕ, β) αν η «παράλληλη ριζοσπαστικοποίηση ακροδεξιών και βίαιων αριστερών εξτρεμιστών» απαιτεί την ανάληψη συγκεκριμένης δράσης, συμπληρωματικής με την αντιμετώπιση του δεξιού εξτρεμισμού και γ) αν θα ήταν σκόπιμο να ξεκινήσει μια ειδική πρωτοβουλία για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της «αριστερού-αναρχικού εξτρεμισμού-τρομοκρατίας»! Είναι ενδεικτικό πάντως πως πριν καν ξεκινήσει η εξέταση των τριών αυτών ερωτημάτων, κατατέθηκε συγκεκριμένη έτοιμη πρόταση με δράσεις που κάθε κράτος-μέλος και θεσμός της ΕΕ θα κληθεί να πάρει «αν χρειαστεί». Και ενώ τα συμπε-

ΕΕ

Δημήτρης Τζιαντζής

Ειδική δράση εναντίον του «αριστερού εξτρεμισμού» ▸ Συζήτηση για την αντιμετώπιση της αριστερής και αναρχικής δράσης ράσματα της συζήτησης δεν έχουν ακόμα γίνει γνωστά, η αντιδραστική ατζέντα και οι δράσεις που μπήκαν στο τραπέζι είναι ενδεικτικά μιας συνολικής αντιδραστικής κατεύθυνσης και δεξιάς στροφής στην πολιτική της ΕΕ. Το Statewatch σημειώνει ότι στην περίπτωση που εγκριθεί το σχέδιο ειδικής δράσης κατά του «βίαιου αριστερού και αναρχικού εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας», υπάρχει μεγάλος κίνδυνος οι «ενισχυμένες αρμοδιότητες» που θα δοθούν σε μηχανισμούς καταστολής να στραφούν στην καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών, την καταστολή μη βίαιων οργανώσεων της Αριστεράς και ακτιβιστικών ενεργειών. Το σχέδιο προτείνει την άμεση εφαρμογή της οδηγίας για αφαίρεση «τρομοκρατικού» περιεχομένου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ανάλογα με την ερμηνεία αυτής της διάταξης ακόμα και η ενημέρωση για τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης των 11 Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων μπορεί να αφαιρεθεί καθώς οι «11» δικάζονται για συμμετοχή σε οργάνωση που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική. Στο σχέδιο «αντιμετώπισης» υπάρχει αναφορά στις ειρηνικές διαμαρτυρίες που μερικές φορές «γίνονται αντικείμενο εκμετάλ-

Σχέδια προληπτικής θωράκισης της ΕΕ απέναντι στην αριστερή ανατρεπτική δράση

λευσης από βίαιους αριστερούς εξτρεμιστές για να προκληθεί χάος και να ακολουθήσουν συμπλοκές με τις αρχές»! Επίσης στις προτεινόμενες δράσεις περιλαμβάνεται «καλύτερη ανάλυση και έκθεση» του προβλήματος της «βίαιης αριστερής δραστηριότητας» με συγκεκριμένη αναφορά στην ανάγκη «κατανόησης» των ατόμων π.χ που πηγαίνουν να πολεμήσουν ενάντια στο ΙSIS στη Συρία! Οι τελικές αποφάσεις για την… αριστερή-αναρχική τρομοκρατία θα

ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ

Εμπρός της γης οι ψεκασμένοι

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ιλιάδες αρνητές των εμβολίων και των μέτρων προστασίας ενάντια στον κορονοϊό διαδήλωσαν βασικά χωρίς μάσκες την Τετάρτη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Δράμα, Σέρρες, Βόλο, Ηράκλειο και αλλού. Στα χέρια τους κρατούσαν ελληνικές σημαίες, εθνικιστικά και νεοφασιστικά σύμβολα, χριστιανικούς σταυρούς, κομποσχοίνια, λάβαρα και πορτρέτα «μακεδονομάχων». Στις συγκεντρώσεις πρωτοστατούσαν αγριεμένοι ιερείς, αρκετοί παλαιοημερολογίτες, αλλά και μέλη της επίσημης εκκλησίας. Είναι φανερό ότι στην καρδιά των νέων σκο-

ταδιστικών κινητοποιήσεων βρισκόταν ο ίδιος ανορθολογικός εθνικιστικός πυρήνας, που είδαμε στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και τον οποίο αγκάλιασαν και έθρεψαν τότε ΜΜΕ όπως ο Σκάι, η επίσημη εκκλησία αλλά και η ΝΔ. Άλλωστε οι συγκεντρωμένοι κατά των εμβολίων τραγουδούσαν τα ίδια αλυτρωτικά και εθνικιστικά εμβατήρια κα συνθήματα όπως το «Μακεδονία Ξακουστή» και «Η Μακεδονία είναι μία». Οι μαύρες αυτές φιέστες δεν εκφράζουν φυσικά τη μεγάλη πλειονότητα όσων ακόμα αμφιταλαντεύονται για το αν θα κάνουν το εμβόλιο. Βρίσκονται

στον αντίποδα της νεανικής αμφισβήτησης των περιοριστικών μέτρων και των προοδευτικών διαμαρτυριών και αντιδράσεων κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας και απαγορεύσεων, όπως αυτές που έγιναν στη Νέα Σμύρνη. Οι «αντιεμβολιαστές» αποτελούν ένα ισχυρό αντιδραστικό διεθνές ρεύμα, εκφάνσεις του οποίου είδαμε στις τελευταίες μέρες του Τραμπ, αλλά και σε κυβερνήσεις όπως του Μπολσονάρου. Στην Ελλάδα τον ακροδεξιό αυτό εσμό των αρνητών, που έχει βαθιές ρίζες εντός συστήματος, επιχειρούν να εκφράσουν σε πολιτικό επίπεδο η «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου αλλά και οι διάφοροι «συνεχιστές» της ΧΑ.

ληφθούν αφού η Ομάδα Εργασίας λάβει τις εκθέσεις για το θέμα από τον «Συντονιστή Αντιτρομοκρατίας», την Ιταλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία και άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Δεν είναι άσχετη με όλα αυτά η συμφωνία του σλοβένου πρωθυπουργού με επιστολή μεσαιωνικής αντίληψης την οποία υπογράφουν 16 κόμματα από χώρες της ΕΕ, κατά βάση ακροδεξιά, για υπεράσπιση της «ιουδαιο-χριστιανικής κληρονομιάς»!

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Η θερινή σύναξις των εμπόρων όπλων Μαζεύτηκαν εκπρόσωποι 315 πολεμικών βιομηχανιών και σχετικών εταιρειών από 22 χώρες. Από αυτές, οι 97 ήταν ελληνικές, ενώ για πρώτη φορά συμμετείχαν και δέκα κυπριακές! Συμμετείχαν επίσης κυβερνητικές και στρατιωτικές αντιπροσωπείες από 45 χώρες. Όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι πήραν μέρος στην μεγάλη ∆ιεθνή Έκθεση DEFEA, η οποία πραγματοποιήθηκε στα Σπάτα (αφού χρειάστηκαν αποφάσεις αρκετών υπουργών για να προσπεραστούν οι κανονισμοί λόγω covid) και έληξε την Πέμπτη. Και μόνο το εύρος της συμμετοχής των εμπόρων όπλων αποκαλύπτουν τα επικίνδυνα παιχνίδια στην περιοχή και το ποιος τελικά θα τα πληρώσει και με υπέρογκους εξοπλισμούς. Κοινώς, μάθανε πως «αγοράζουμε» πλακώσανε και οι μιζαδόροι…

Βασίλης Παπαγεωργίου

«Καυτή» η φετινή αντιπυρική περίοδος Μέχρι τις 12 Ιουλίου φέτος έχουν ήδη καεί 109.830 στρέμματα στην Ελλάδα, ποσοστό αυξημένο κατά 300% σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2000-2008. Παράλληλα, εκδηλώθηκαν 21 συμβάντα δασικών πυρκαγιών, με τον αντίστοιχο μέσο όρο του διαστήματος 2000-2008 να είναι τα 8 συμβάντα, γεγονός που σημαίνει αύξηση 160%! Αυτά τα στοιχεία αναδεικνύει επιστημονική ομάδα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), μιλώντας για σύνδεση με την κλιματική αλλαγή και συνιστώντας στροφή στην πρόληψη παρά στην καταστολή των πυρκαγιών. Η πιο καταστροφική πυρκαγιά ήταν εκείνη στο Σχίνο και στα Γεράνεια όρη, ενώ αξιοσημείωτο είναι πως οι φωτιές φέτος ξεκίνησαν από αρχές Μαΐου.

Νέα προκλητική εξαίρεση των εκκλησιών Από χθες Παρασκευή μπήκαν σε εφαρμογή τα νέα μέτρα για κλειστούς χώρους μόνο για εμβολιασμένους, από τα οποία όμως εξαιρούνται οι εκκλησίες, στις οποίες έχει καταγραφεί αυξημένος κίνδυνος μετάδοσης κορονοϊού! Αντάλλαγμα; Η στήριξη της Ιεράς Συνόδου στην εμβολιαστική εκστρατεία της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστική η συμμετοχή των Βασίλη Κικίλια και Σωτήρη Τσιόδρα στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου, στην οποία ο εμβολιασμός χαρακτηρίζεται όμως… ελεύθερη επιλογή και όχι καθήκον. Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα όχι μόνο δεν ζήτησε να μπει τέλος στο πολύ

επικίνδυνο σε αυτές τις συνθήκες έθιμο της μετάληψης αλλά εξαίρεσε τους ιερείς από τη χρήση μάσκας κατά την τέλεση των καθηκόντων τους. Τώρα τους εξαιρεί και από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Οι φίλαθλοι… σούταραν τον ακροδεξιό Τσιάρτα Τεράστιος σάλος ξέσπασε ανάμεσα στους φιλάθλους της ΑΕΚ, όταν έγινε γνωστή η απόφαση της διοίκησης να αναλάβει την ομάδα της ΑΕΚ Β’ ο Βασίλης Τσιάρτας. Ο παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής είναι αμφίβολο αν διακρίνεται για τις προπονητικές ικανότητες, ωστόσο έχει κάνει αισθητή την

Θοδωρής Παπαχρόνης | γραμματέας ΣΕΦΚ Την Κυριακή 11 Ιουλίου ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ), ανταποκρινομένος στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση, προχώρησε στην τροποποίηση του καταστατικού του. Με παρακαταθήκη την αγωνιστική παράδοση και την πείρα που συνδέεται με αυτήν, ο ΣΕΦΚ μετεξελίσσεται σε κλαδικό σωματείο για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι κοινές καθώς ένα μεγάλο μέρος από εμάς μπορεί να δουλεύει ταυτόχρονα σε διαφορετικές δομές αυτής. Ταυτόχρονα αναδεικνύεται μια νέα τάση στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης,

ζητώ τον λόγο όπου πλέον μεγάλες φροντιστηριακές επιχειρήσεις θα καλύπτουν όλο το φάσμα υπηρεσιών και όχι κατά αποκλειστικότητα μία από αυτές. Ο νόμος Χατζηδάκη, ο οποίος πέραν όλων των άλλων προκρίνει την ατομική διαπραγμάτευση με τους εργοδότες, μας δείχνει ότι η περίοδος του ατομικού δρόμου οδηγεί στην εξαθλίωση των ζωών μας. Απέναντι σε αυτόν λοιπόν, απαντάμε με τη μεγαλύτερη ενοποίηση

παρουσία του κυρίως για τις ακροδεξιές, ρατσιστικές έως φιλοναζιστικές απόψεις που διατυπώνει στα σόσιαλ μίντια κυρίως στοχοποιώντας τους πρόσφυγες και μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους και τα ομόφυλα ζευγάρια, ακόμα και τον Αντετοκούνμπο! Οι αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες και ακαριαίες που τελικά πήρε πόδι κακήν κακώς μέσα σε λίγες ώρες…

Κακοποίησαν Κούρδισσα συγγραφέα στον Έβρο Παράνομη σωματική έρευνα, επαναπροώθηση στην Τουρκία και εξευτελιστική μεταχείριση από Έλληνες αστυνομικούς στον Έβρο καταγγέλ-

λει η βραβευμένη κουρδικής καταγωγής συγγραφέας Μεράλ Σιμσέκ που επιχείρησε να καταφύγει στη χώρα μας για να ζητήσει άσυλο. Το βράδυ της 29ης Ιουνίου, η Σιμσέκ διέσχισε τον Έβρο μαζί με μια ακόμα γυναίκα. Οι Έλληνες συνοριοφύλακες περικύκλωσαν τις γυναίκες, τις ξεγύμνωσαν και έκαναν έλεγχο ακόμα και στα γεννητικά τους όργανα. Δεν τους επετράπη επικοινωνία με δικηγόρο. Στη συνέχεια μετέφεραν τη Σιμσέκ με ένα όχημα «που μύριζε ούρα και αίμα» σε τουρκικό συνοριακό σημείο ελέγχου κοντά στην Αδριανούπολη, όπου συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή, καθώς διώκεται από το καθεστώς του Ερντογάν! «Η Ελλάδα διέπραξε μεγάλο διεθνές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», τονίζει η δικηγόρος της!

Στη μάχη ο νέος κλαδικός ΣΕΦΚ των εργαζομένων βάσει των κοινών μας συμφερόντων και επιδιώξεων. Στη νέα σκληρή πραγματικότητα που δημιουργείται δεν χωράνε έτοιμες απαντήσεις του παρελθόντος. Οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ συνεχίζουν να προσπαθούν να υποτάξουν την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου που πέφτει καθημερινά θύμα εκμετάλλευσης, εξυπηρετώντας απροκάλυπτα τα συμφέροντα κυβερνήσεων και κεφαλαίου. Τα παραδοσιακά συνδικάτα με τις δοτές πλειοψηφίες των ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ, οι οποίες τόσα χρόνια έπαιζαν τον ρόλο της δεξαμενής ψήφων για την εκάστοτε κυβέρνηση, δεν μπορούν και δεν θέλουν να υπερασπιστούν τους εργαζόμενους. Εκείνο, λοιπόν, που απαιτούν οι και-

ροί δεν είναι μια πρόταση βελτιώσεων του υπάρχοντος εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος ούτε μια πρόταση καλύτερης παρέμβασης και αλλαγής των συσχετισμών στο εσωτερικό του. Απαιτούν, αντίθετα, μια πρόταση ριζικής ανασυγκρότησης με εργατικά-απελευθερωτικά κριτήρια που θα απαντάει, ως λογική και ως πρακτική, ενιαία και ταυτόχρονα και στην ανάγκη υπέρβασης του σημερινού αστικοποιημένου συνδικαλισμού και στην ανάγκη ανταπόκρισης στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνικοταξικής αντιπαράθεσης. Σε αυτόν τον αγώνα θα συμβάλλει και ο νέος κλαδικός ΣΕΦΚ μέσα από τις μάχες που θα δώσει για την αξιοπρέπεια της εργασίας και της ζωής μας.

Πολιτική

ΣΥΡΙΖΑ

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Μπάμπης Συριόπουλος

ο βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου του 2019, ο Αλέξης Τσίπρας, στο μήνυμά του μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, τόνιζε με έμφαση ότι το ποσοστό 31,5% του λαού που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ «αποτελεί εντολή ανασχηματισμού μας σε μία μεγάλη παράταξη, σε ένα σύγχρονο και μαζικό αριστερό, προοδευτικό κίνημα με βαθιές ρίζες και ισχυρούς δεσμούς με τον εργαζόμενο λαό και την κοινωνία του». Το μήνυμα Τσίπρα περιλάμβανε δύο αλληλένδετους στόχους. Πρώτο, τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε μαζικό, ανοιχτό, πολυσυλλεκτικό κόμμα. Δεύτερο, το κόμμα αυτό να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά μιας ευρύτερης προοδευτικής Συμμαχίας, που θα αγκαλιάσει τη μεγάλη πλειοψηφία του προοδευτικού κόσμου, η οποία διαφωνεί ριζικά με την ακραία νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της ΝΔ. Στην πρόσφατη προγραμματική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας, σε ένα, κρεσέντο δημαγωγικής αριστερής ρητορικής έστειλε το μήνυμα ότι για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ το Κέντρο πρέπει να ακολουθήσει πορεία προς τα αριστερά. Συμβαίνει το διαμετρικά αντίθετο. Το στρατηγικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, της Μεγάλης Προοδευτικής παράταξης, συνίσταται κυρίως στη συγχώνευση με το συντηρητικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του ΚΙΝΑΛ, συμπαράταξη που αντικειμενικά θα αφαιρέσει από τον ΣΥΡΙΖΑ την όποια εναπομένουσα λάμψη του αριστερού φωτοστέφανου. Πρόκειται, λοιπόν, για δρομολογημένη δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, η δεξιά προσγείωση του ΣΥΡΙΖΑ τεκμαίρεται και απ’ την αντιπολιτευτική ρητορική, που απεγνωσμένα επιχειρεί να την μεταμφιέσει σε αριστερή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη υιοθετεί τις βασικές αρχές της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης και της ενεργότερης εμπλοκής στον αμερικανονατοϊκό σχεδιασμό, πού επιβάλλει το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τη φιλολαϊκή ρητορική του, επαίρεται για τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις που πραγματοποίησε επί της διακυβέρνησής του, όπως κατεξοχήν για την παράδοση της τεράστιας έκτασης του Ελληνικού στο κεφάλαιο για την κερδοσκοπική εκμετάλλευσή του, ενώ ως αντιπολίτευση υποσχόταν ότι το Ελληνικό θα μετατρεπόταν σε Μητροπολιτικό Πάρκο. Ψήφισε και τα μισά από τα άρθρα του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη με την ευτελή δικαιολογία ότι αποτελούν ευρωπαϊκές οδηγίες υποχρεωτικές για τη χώρα. Η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών της ΕΕ είναι προκλητική, αφού προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργασιακών ρυθμίσεων που επιβάλλουν τα όργανα της ΕΕ έχουν φιλεργατικό χαρακτήρα! Αλλά και σε κεφαλαιώδη πεδία της κυβερνητικής πολιτικής συγκλίνει με

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Πρωτοβουλία διαλόγου ή εκλογικής σύμπραξης;

Η συστημική πολιτική του, αιτία της δημοσκοπικής στασιμότητας ▸ Εξωραΐζει το Ταμείο Ανάκαμψης χαρακτηρίζοντάς το «τελευταία ευκαιρία για την πράσινη και ψηφιακή ανάπτυξη» την κυβέρνηση της ΝΔ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις και τον οξύ αντιπολιτευτικό τόνο. Αποδέχεται τον νέο υπερδανεισμό της χώρας από το Ταμείο Ανάκαμψης, χαρακτηρίζοντάς τον με βερμπαλιστική δουλοπρέπεια «τελευταία ευκαιρία για την πράσινη και ψηφιακή ανάπτυξη». Παραβλέπει ότι ο νέος υπερδανεισμός θα είναι η πιο ασφυκτική μέγγενη στο λαιμό της καταχρεωμένης Ελληνικής οικονομίας, ότι τα λαϊκά στρώματα θα επωμιστούν νέα μνημόνια, ότι θα αυξηθεί το βάθος των γενεών που υποχρεώνονται να αποπληρώνουν τα δάνεια, παλαιά και νέα, ότι τα δάνεια ενισχύουν τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, ενώ ψιχία προορίζονται για τα λαϊκά στρώματα και ότι η γαλαντομία του ταμείου ανάκαμψης γίνεται με ξένα κόλλυβα, με την υπερφορολόγηση δηλαδή των λαϊκών μαζών. Παρά την παρέλευση δύο χρόνων από τη διενέργεια των τελευταίων εκλογών και την πανθομολογούμενη αντιλαϊκή και αναποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας από τη ΝΔ, δεν δι-

αφαίνεται ούριος άνεμος να φουσκώνει τα πανιά της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ για τη μεγάλη προοδευτική παράταξη και διακυβέρνηση, που θα κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της χώρας. Επειδή, στα πολιτικά ειωθότα του ελληνικού δικομματισμού είναι σπάνιο φαινόμενο η συστημική αντιπολίτευση με την καθιερωμένη δημαγωγία της να μην πλήττει ισχυρά τη συστημική κυβέρνηση, ήδη γίνεται λόγος για το «παράδοξο» του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, για τη δημοσκοπική του στασιμότητα, παρά την αντιλαϊκή διακυβέρνηση της Ν.Δ. Το παράδοξο βέβαια λύνεται, αν λάβουμε υπόψη ότι η μνημονιακή αντιλαϊκή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η συστημική αντιπολίτευσή του, απεμπολεί τις ιδρυτικές ιδεολογικοπολιτικές αρχές του. Είναι ουτοπική κάθε προσδοκία προοδευτικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά ενσωματωθεί στο σύστημα και έχει συνδέσει την πολιτική πορεία του και την ανάληψη της διακυβέρνησης από την ευαρέσκεια του μεγάλου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών πατρόνων του.

Τη Δευτέρα 12 Ιούλη έγινε στην πλατεία Αυδή ανοιχτή εκδήλωση της νεοσύστατης Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης με κεντρικούς ομιλητές τους Κώστα Λαπαβίτσα, Γιάννη Κουζή και Γιώτα Σταθά. Η Πρωτοβουλία είχε αναγγελθεί την προηγούμενη εβδομάδα με κείμενο υπογραφών και στηρίζεται από τη ΛΑΕ, την ΑΡΑΣ, την ΑΡΑΝ, την Αναμέτρηση, τη Συνάντηση, τη ΔΕΑ και τον Συντονισμό Κομμουνιστικών Δυνάμεων, ενώ η Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας ανακοίνωσε τη μη συμμετοχή της. Την Τετάρτη 7/7 σε συνάντηση ενημέρωσης των οργανωτών της Πρωτοβουλίας με το ΝΑΡ, οι πρώτοι αρνήθηκαν την ύπαρξη κειμένου μια μέρα πριν... τη δημοσίευσή του. Το ίδιο το κείμενο αποφεύγει να τοποθετηθεί σε κρίσιμα ζητήματα, πεδία διαλόγου και αντιπαράθεσης το προηγούμενο διάστημα όπως η στάση δυνάμεων της αριστεράς απέναντι στα κυβερνητικά αντιδημοκρατικά μέτρα που συμπυκνώθηκε στο «θα λογαριαστούμε μετά» ή στις λογικές «αριστερής» κυβερνητικής διαχείρισης που οδήγησαν στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο μάλιστα, επισημαίνεται πως αυτό που φταίει είναι η «υπεραριστερή ρητορική». Ενώ δεν υπάρχει καμία σαφή θέση για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό για τις ΑΟΖ, γίνεται λόγος για «κυριαρχικά δικαιώματα». Λείπει η σύγκρουση με τον καπιταλισμό και τους νόμους του, ίσως γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν «υπεραριστερή ρητορική». Ο τρόπος συγκρότησης της ΑΠΔΔ, παρότι παρουσιάζεται ως το άνοιγμα μιας συζήτησης, μάλλον παραπέμπει σε ένα βιαστικό εκλογικό μέτωπο, παρά στο αναγκαίο «πολιτικό μέτωπο σε ρήξη με την αστική πολιτική και τον αστικό δικομματισμό, χωρίς διαχειριστικές και κυβερνητικές αυταπάτες, με αντικαπιταλιστική προοπτική» (ανακοίνωση του ΝΑΡ). Αυτό δείχνουν και τα δημοσιεύματα για «νέο κόμμα στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ» στα Νέα και στο in.gr.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Πολιτική

Μήνυμα αισιοδοξίας από την πανελλαδική συνάντηση Ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και ανάτασης εμφανίστηκε στα πρόσωπα των εκατοντάδων αγωνιστών, όταν το απόγευμα της Κυριακής 11 Ιούλη ολοκληρωνόταν στον υπαίθριο χώρο του δημαρχείου Καισαριανής η διήμερη Πανελλαδική Συνάντηση, που κάλεσε η Πρωτοβουλία Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Αισιοδοξία της θέλησης με επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών και της «απεραντοσύνης των σκοπών μας». Κι όμως η πρωτότυπη αυτή διαδικασία είχε ορισμένα εμβρυακά σημάδια των νέων δυνατοτήτων και της νέας ποιότητας που απαιτείται. Δεν ήταν μόνο η αξιοσημείωτη συμμετοχή περίπου 300 αγωνιστών/στριών, κυρίως από την Αθήνα αλλά και 13 περιοχές πανελλαδικά (αρκετοί περισσότεροι συνδέθηκαν διαδικτυακά). Ξεχώριζε η εντυπωσιακή συμμετοχή της νεολαίας, καθώς η πλειονότητα των συμμετεχόντων (53%) ήταν κάτω των 30 ετών! Ακόμα πιο σημαντικό ήταν πως οι νέοι και οι νέες πήραν τον λόγο και προχώρησαν σε πολύ ουσιαστικές και επεξεργασμένες ομιλίες. Από τους 38 ομιλητές, οι 17 προέρχονταν από τη νεολαία. Η ποιότητα και το εύρος των ομιλιών ήταν ένα άλλο σημείο που υπογραμμίστηκε θετικά από τους συμμετέχοντες. Από το εργατικό κίνημα μέχρι το περιβάλλον και από την αναγκαία τομή στην Αριστερά, τη φυσιογνωμία και τον τρόπο λειτουργίας της κομμουνιστικής οργάνωσης μέχρι τα ζητήματα της έμφυλης καταπίεσης, οι τοποθετήσεις επιχείρησαν να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη και εμβάθυνση της κομμουνιστικής προγραμματικής επεξεργασίας στην εποχή μας. Την πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία παρακολούθησαν και συνδικαλιστές και αγωνιστές του εργατικού κινήματος, πανεπιστημιακοί και αγωνιστές της ευρύτερης κομμουνιστικής Αριστεράς.

Με συμμετοχή εκατοντάδων αγωνιστών/στριών, στην πλειονότητά τους νέων, πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ένα σημαντικό βήμα μπροστά στην πορεία προς ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και την αντίστοιχη οργάνωση. Αναδείχθηκαν οι δυνατότητες αλλά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα, τόσο όσον αφορά την προγραμματική εμβάθυνση όσο και την κοινωνική-εργατική γείωση του εγχειρήματος.

Σύγχρονη κομμουνιστική απάντηση

Και η πιο μεγάλη πορεία ξεκινά με ένα βήμα Παρουσίαση Γιάννης Ελαφρός

διαδικασία της Πανελλαδικής Συνάντησης αποτέλεσε έναν σημαντικό σταθμό στην πορεία συγκέντρωσης και συγκρότησης δυνάμεων για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και του φορέα που θα το προωθεί, για την παρέμβαση της σύγχρονης κομμουνιστικής αριστεράς στις πολιτικές εξελίξεις και τους ταξικούς αγώνες. Σε αυτή την πρώτη εκτίμηση κατέληξε η νέα 19μελής πανελλαδική πλέον Γραμματεία, που αναδείχθηκε στο τέλος των διήμερων εργασιών. Η συμμετοχή αγωνιστών/ στριών με διαφορετικές πολιτι-

κές διαδρομές τόσο στη διαδικασία όσο και στη Γραμματεία αποτελεί μια πρώτη ένδειξη για τις δυνατότητες του εγχειρήματος. Η σχεδόν ομόφωνη ψήφιση του Κειμένου Αρχών και Γενικών Κατευθύνσεων (που αποτελεί πλέον τη βάση συγκρότησης και ανάπτυξης της Πρωτοβουλίας) και της πολιτικής εισήγησης που παρουσιάστηκε δεν παραπέμπει βεβαίως σε ομοφωνία «πολιτικών νεκροταφείων» αλλά υπογραμμίζει τη θέληση να βαθύνουν τη συζήτηση, με κοινές όμως αφετηρίες και στοχεύσεις. Ποια είναι τα επόμενα βήματα; Καταρχάς, οι συμμετέχοντες στη διαδικασία αποτελούν πλέον οργανικό και ενεργό τμήμαμέλη της Πρωτοβουλίας, η οποία από εδώ και πέρα θα ονομάζεται «Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα», αποτυπώνοντας τη νέα, ανώτερη φάση αποφασιστικής συγκέντρωσης δυνάμε-

ων και ανάπτυξης του περιεχομένου μέσα από τον διάλογο. Αποφασίστηκε η συγκρότηση ομάδων εργασίας (ανοιχτέςεργαζόμενες επιτροπές) πάνω σε βασικές θεματικές. Αυτές είναι: α) Σύγχρονος καπιταλισμός και πιο ειδικά οι νέες αντιδραστικές τάσεις διαμόρφωσης του καθεστώτος βαθύτερης εκμετάλλευσης καθώς και των εξελίξεων του ελληνικού καπιταλισμού. Ταξική διάρθρωση και διαμόρφωση της εργατικής τάξης. β) Η επανάσταση στην εποχή μας και το κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο της. Επαναστατική τακτική και στρατηγική. γ) Η πορεία προς την κομμουνιστική απελευθέρωση, μετεπαναστατική περίοδος και εργατική δημοκρατία. δ) Αρχές και τρόποι λειτουργίας μιας σύγχρονης κομμουνιστικής οργάνωσης. Η φυσιογνωμία και ζωή της. Το αμέσως επόμενο διάστημα τίθεται ο στόχος για τη συγκρότηση τοπικών και κλα-

δικών «Πρωτοβουλιών» σε όλες τις βασικές πόλεις και περιοχές πανελλαδικά αλλά και σε κρίσιμους κλάδους. Οι τοπικές και κλαδικές «πρωτοβουλίες» θα βρίσκονται σε άμεση σύνδεση και οργανωτική σχέση με την κεντρική «Πρωτοβουλία», τη γραμματεία και τα μέσα της (Ιστοσελίδα, μέσα κοιν. δικτύωσης, εφημερίδες, ταμείο, κ.ο.κ.), θα λειτουργούν με εργατικο-δημοκρατικό τρόπο και θα παρεμβαίνουν πολιτικά στον χώρο τους και γενικότερα. Όλα τα παραπάνω βήματα στοχεύουν στη συγκέντρωση πρωτοπόρων αγωνιστών/τριων, στην πολιτική και προγραμματική συζήτηση, εμβάθυνση και ενοποίηση του δυναμικού και στην ανάπτυξη της μαζικής και εξωστρεφούς παρέμβασης της προσπάθειας με στόχο και ορίζοντα τη συγκρότηση μιας νέας Οργάνωσης Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης, με Ιδρυτικό συνέδριο ένα χρόνο μετά, το καλοκαίρι-φθινόπωρο 2022.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Αλλάζοντας κριτήρια και στόχους ▸ Επανατοποθέτηση της συζήτησης με όρους συνολικής απάντησης στον καπιταλισμό της εποχής μας και κομμουνιστικής στρατηγικής

διαδικασία συσπείρωσης συνειδητών κομμουνιστικών δυνάμεων δεν είναι μια «απολιτική» κίνηση, που κινείται στη σφαίρα των ιδεών και της αφηρημένης κομμουνιστικής υπόθεσης. Αντιθέτως φιλοδοξεί να συγκροτήσει ένα πρωτοπόρο δυναμικό, που μπορεί «να κάνει τη διαφορά» και να λειτουργήσει ως καταλύτης για προωθητικές ανατροπές στο κίνημα και στην αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα της εισήγησης: Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει νέα «αριστερή κυβέρνηση» που θα δώσει τη μάχη με το «νεοφιλελευθερισμό». Ωστόσο, στην πράξη, στο «πολιτικό δια ταύτα», υποτάσσεται σαφώς εντός των ορίων της διαχείρισης του αστικού κράτους και συνολικά της αστικής και ειδικότερα της ευρωενωσιακής μνημονιακής πολιτικής. Παρά τις υπαρκτές διαφορές με τη ΝΔ, ειδικά σε ό,τι αφορά τις μεθόδους άσκησης εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη σταθεροποιητική για την καπιταλιστική πραγματικότητα και ειδικότερα του πλαισίου ένταξης σε ΕΕ, ΝΑΤΟ/ΗΠΑ. Το ΜΕΡΑ25 είναι μια συστημική φιλο-ΕΕ, τεχνοκρατική και διαχειριστική δύναμη. Ως κόμμα τονίζει ιδιαίτερα τον «φιλοευρωπαϊκό» του προσανατολισμό και παρά το κάποιο «εναλλακτικό» κινηματικό προφίλ που χτίζει, η κύρια αντίληψή του περιστρέφεται γύρω από τη γνωστή λογική του Βαρουφάκη «ούτε ρήξη - ούτε υποταγή», σε αναζήτηση ενός κάποιου ευρωπαϊκού κοινωνικού συμβολαίου. Το ΚΚΕ συγκεντρώνει ένα ευρύτερο δυναμικό σε κομμουνιστική ρεφορμιστική πολιτική λογική και πρακτική. Παρά τη διακριτή διαφοροποίησή του από άλλα ΚΚ (και αυξανόμενα και από το ΚΚ Κίνας), αδυνατεί να υπερβεί τα στρατηγικά του ελλείμματα. Αυτό αφορά τόσο την αντίληψή του για τον ίδιο τον κομμουνισμό όσο και τις επιλογές του που δεν συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας επαναστατικής τακτικής και στρατηγικής στην Ελλάδα που

να τοποθετείται στον αντίποδα της αστικής στρατηγικής και να συνδέει, στην πράξη, τον μαζικό αγώνα με την επαναστατική κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο ειδικά σήμερα που η αστική τάξη επιχειρεί να συνδυάσει την εμβάθυνση της αστικής μνημονιακής πραγματικότητας με τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή. Αυξανόμενη απήχηση έχουν ελευθεριακά ή/και αναρχικά ρεύματα, με όλο και πιο συχνή όσο και αντιφατική αναφορά στον κομμουνισμό. Η ενίσχυσή τους αναπτύσσεται στο φόντο τόσο της χρεωκοπίας του παραδοσιακού κομμουνιστικού

κράτος και την καπιταλιστική ιδιοκτησία, συναντιέται με τις αναρχικές «σκληρές ρήξεις» και τα «πειράματα χειραφέτησης ανά χώρο» αλλά χωρίς συνολική ρήξη και επανάσταση με την επίκληση της αποτροπής νέων καταπιέσεων. Στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, υπάρχουν δεκάδες οργανώσεις με μαχόμενη συμβολή αλλά με χαρακτηριστική ανεπάρκεια μαρξιστικής ανάλυσης του καπιταλισμού της εποχής μας, προσέγγισης μιας νέας κομμουνιστικής στρατηγικής και διαμόρφωσης αντίστοιχου προγράμματος. Γι’ αυτό τον λόγο κυριαρχεί η αδυναμία πολιτικής ενοποίησης με συνεκτικά

Δυνατότητες για συσπείρωση σε ανώτερη στρατηγική βάση και για έναν ανεξάρτητο αντικαπιταλιστικό πόλο δημιουργεί η ύπαρξη πλήθους ανένταχτων κομμουνιστών/ριών κινήματος όσο και του άδοξου τέλους των πειραμάτων «αριστερής διακυβέρνησης» και την ανάδειξης των ιστορικών ορίων του κλασικού αναρχισμού. Παρά την αντι-κρατική φρασεολογία και την πλειοδοσία σε επίπεδο κινηματικής πρακτικής, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα σύγχρονα αναρχικά ρεύματα επικεντρώνονται σε μια μαχητική αλλά επιμέρους δράση, αποφεύγοντας ή υποτιμώντας επικίνδυνα το ζήτημα της συνολικής εναλλακτικής. Όσο και αν φαίνεται αντιφατικό, συχνά η «μίνι πρόταση συνολικής (κυβερνητικής) εξουσίας» που συσπειρώνει τα ρεύματα της διαχειριστικής αριστεράς χωρίς ρήξη με το αστικό

στρατηγικά χαρακτηριστικά. Το σχήμα «δημοκρατικές δυνάμεις έναντι της ακροδεξιάς», ηγεμονεύει στις πολιτικές αντιλήψεις πολλών οργανώσεων, γεγονός που οδηγεί στην πράξη στην πολιτική ή κινηματική δορυφοροποίηση γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ ή από άλλες εκφράσεις του «δημοκρατικού πόλου». Άλλες οργανώσεις που μιλούν για την ανάγκη ενός συντονισμού κομμουνιστικών δυνάμεων, στην πράξη περιορίζονται και προτάσσουν περισσότερο το ζήτημα εκλογικών πολιτικών μετώπων και συνεργασιών. Η παρουσία και δράση από ένα, συνεχώς ανανεούμενο, πλήθος ανένταχτων κομμουνιστών/ιών, χαρακτηριστικό

φαινόμενο της κρίσης της αριστεράς, σημαντικό τμήμα των οποίων αναζητεί μια ριζοσπαστική κομμουνιστική προοπτική, δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες συσπείρωσης σε ανώτερη στρατηγική βάση και προώθησης πρωτοβουλιών για ένα ανεξάρτητο πόλο της αντικαπιταλιστικής και σύγχρονης κομμουνιστικής αριστεράς. Η συσπείρωση πολιτικών οργανώσεων και ανένταχτων στο πολιτικό μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αποτέλεσε θετικό γεγονός με σημαντική επίδραση στη δράση του εργατικού κινήματος και τις διεργασίες στην αριστερά. Από την άλλη, είναι φανερό πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αντιμέτωπη και με τα δικά της πολιτικά όρια και στρατηγικές αδυναμίες. Δυσκολεύεται να υπερβεί με ενωτικό, δημοκρατικό τρόπο και ταυτόχρονα με στρατηγικό βάθος τη φυσιογνωμία μιας δύναμης ενίσχυσης της αντικαπιταλιστικής τάσης του κινήματος (συχνά μάλιστα χωρίς καν ενιαία δράση των δυνάμεών της). Αδυνατεί να επικαιροποιήσει, να αναβαθμίσει και να ενοποιηθεί στο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που απαιτείται. Η υπέρβαση της κρίσης στην οποία βρίσκεται, στην κατεύθυνση της οικοδόμησης του αντικαπιταλιστικού μετώπου μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια προγραμματική ανασυγκρότηση και ενωτική– δημοκρατική παρέμβαση που θα αντιστοιχεί στις ανάγκες της περιόδου. Η «Πρωτοβουλία» και το δυναμικό της στρατεύεται στην αναγκαία διαμόρφωση ενός αντικαπιταλιστικού πολιτικού μετώπου-πόλου της ανατρεπτικής αριστεράς. Θεωρούμε ότι η προσπάθειά μας θα παίξει θετικό ρόλο στην επανατοποθέτηση της συζήτησης στο ευρύτερο δυναμικό αγωνιστών/ιών με όρους συνολικής απάντησης στον καπιταλισμό της εποχής μας και κομμουνιστικής στρατηγικής. Ταυτόχρονα θα συμβάλει στην ανασυγκρότηση του πολιτικού μετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και στη διαμόρφωση ενός συνεκτικού αντικαπιταλιστικού πολιτικού προγράμματος.

9 Συγκέντρωση δυνάμεων σε επαναστατική κατεύθυνση Το πολιτικό ζητούμενο για μας είναι σαφές: συγκέντρωση δυνάμεων που θα συγκρουστούν με τη στρατηγική του κεφαλαίου και θα συμβάλλουν στην προσέγγιση της επαναστατικής κατάστασης και τελικά της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας. Από αυτή τη σκοπιά, απαντάμε το ερώτημα «τι πρέπει να κάνει η κομμουνιστική αριστερά», ποια πολιτική μπορεί να δώσει διέξοδο στην κατεύθυνση της ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Κριτήριο αποτελεί η ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όφελος της εργατικής τάξης και της αντικαπιταλιστικής προοπτικής και όχι από τη σκοπιά της «προοδευτικής διακυβέρνησης στα πλαίσια του καπιταλισμού», των «έξυπνων, εφικτών λύσεων στο πλαίσιο της ΕΕ». Οριοθετούμαστε ταυτόχρονα από λογικές άρνησης κάθε πολιτικής προοπτικής (μέσω ενός αντιπολιτικού κινηματισμού) ή πλήρους διάσπασης τακτικής-στρατηγικής, όπου η «στρατηγική» στέκεται στον αέρα, η επαναστατική κατάσταση δήθεν ωριμάζει από μόνη της και η τακτική περιορίζεται σε αμυντικούς οικονομικούς στόχους. Σήμερα παλεύουμε για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και κυβέρνησης της ΝΔ και συνολικά της καπιταλιστικής επίθεσης. Απορρίπτουμε και συγκρουόμαστε με τις πολιτικές της συναίνεσης, των αστικών εναλλακτικών λύσεων τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και της λογικής «όλοι μαζί για να ξεπεράσουμε την κρίση». Ο αγώνας αυτός διεξάγεται στη βάση ενός συνολικού πολιτικού προγράμματος υπεράσπισης των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και αναγκών σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ και στοχεύει στη συγκέντρωση δυνάμεων σε ένα αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο που θα συμβάλλει και θα ηγείται στο αναγκαίο μαζικό πολιτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Οι Αναιρέσεις πάνε Πρέβεζα στις 21 Ιουλίου

ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ, στην πλατεία δικαστηρίων, την Τετάρτη 21 Ιουλίου είναι το επόμενο ραντεβού του φετινού φεστιβάλ των Αναιρέσεων. Με κεντρικό σύνθημα «Θέλουμε τον χρόνο μας πίσω. Φέρνουμε το μέλλον μας τώρα!», το φεστιβάλ φιλοδοξεί να αποτελέσει τόπο συνάντησης, αμφισβήτησης και αναζήτησης και στην πόλη της Πρέβεζας. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις 7 μ.μ. με το workshop «Ο αγώνας για τη χειραφέτηση της γυναίκας στην εποχή μας». Στις 8 μ.μ., θα ακολουθήσει η εκδήλωση με θέμα «Οι νόμοι Κεραμέως στην υπηρεσία των νόμων Χατζηδάκη», με ομιλητές τους Αποστόλη Καββαδά (από τον Ανυπότακτο Μαθητή) και Λίνα Νέζου (εργαζόμενη στον κλάδο των τροφίμων). Η βραδιά θα κλείσει με αφιέρωμα στο λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι από μουσικούς της πόλης, το οποίο θα ξεκινήσει στις 10 το βράδυ.

Πανελλαδική Συνάντηση: Η συμμετοχή σε αριθμούς

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ, όπου δίνονται στοιχεία της συμμετοχής, καθώς και τα ονόματα της νέας 19μελούς Πανελλαδικής Γραμματείας που αναδείχθηκε στο τέλος των εργασιών, εξέδωσε το προεδρείο της Πανελλαδικής Συνάντησης της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα, η οποία πραγματοποιήθηκε 10-11/7 στην Καισαριανή. Συμμετείχαν 320 συναγωνιστές και συναγωνίστριες από όλες σχεδόν τις περιφέρειες της χώρας (40% γυναίκες και 60% άντρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 37 χρόνια), ενώ τη διαδικασία παρακολούθησαν επίσης –μέσω δικτυακής πλατφόρμας– συναγωνιστές και συναγωνίστριες από πολλές περιοχές της χώρας και το εξωτερικό. Μίλησαν συνολικά 40 συμμετέχοντες. Ολόκληρη την ανακοίνωση του προεδρείου καθώς και τα ονόματα της Πανελλαδικής Γραμματείας μπορείτε να τα βρείτε στο ιστολόγιο της Πρωτοβουλίας (neoprogrammakomma.home.blog).

Αττικό: Σύσκεψη αγώνα για την υπεράσπιση του νοσοκομείου

ΜΑΖΙΚΗ, με τη συμμετοχή τουλάχιστον 17 σωματείων και φορέων της Δυτικής Αθήνας, ήταν η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης στο Αττικό Νοσοκομείο με πρωτοβουλία του σωματείου εργαζομένων. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η υπεράσπιση του νοσοκομείου κόντρα στο νέο σχέδιο οργανισμού που προτάθηκε εν κρυπτώ με το οποίο μετατρέπεται σε ιδιωτική επιχείρηση. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι επιχειρείται το νοσοκομείο να απωλέσει τον δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα του, ως ίδρυμα αποκλειστικά ενταγμένο στο ΕΣΥ και να μετατραπεί μέσω ΣΔΙΤ σε ιδιωτικοποιημένο και εμπορευματοποιημένο ίδρυμα. Μεταξύ άλλων αποφασίστηκε η διοργάνωση μεγάλου συλλαλητηρίου στις αρχές Σεπτέμβρη καθώς και κινητοποιήσεις διαρκείας σε ενιαίο μέτωπο υγειονομικών και λαού της Δυτικής Αθήνας.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ EΚ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ

Η Αναμέτρηση - Ομάδα Κομμουνιστών/στριών και η Συνάντηση Για Μία Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά διοργανώνουν το Σάββατο 17/7 (6 μ.μ.-10 μ.μ.) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο εκδήλωση με θέμα «10 Χρόνια από “τις πλατείες”-Υπάρχει ακόμα χώρος για μια νέα ριζοσπαστική ελπίδα;». Η εισαγωγική τοποθέτηση θα γίνει από τη Μ. Στασινού, ενώ θα συντονίζει η Μ. Σωτηροπούλου. Στο πρώτο κύκλο της συζήτησης με τίτλο «Η “εισβολή” του κινήματος στο προσκήνιο. Ανάμνηση του παρελθόντος, εικόνα από το μέλλον(;)», θα παρέμβουν οι Τ. Κατερίνη, Γ. Μανιάτης, Σ. Σεφεριάδης, Άρ. Χατζηστεφάνου και Σ. Αδάμ. Στον δεύτερο κύκλο με τίτλο «Οι “αγανακτισμένοι” και οι πολλαπλές προσλήψεις τους. Τι φοβάται το ακραίο κέντρο; Τι σημαίνουν για την Αριστερά», θα μιλήσουν οι Αλ. Ζαχιώτης, Θ. Καμπαγιάννης, Ελ. Κουμάντου, Στ. Κουβελάκης, Λ. Κοτρωνάκη και Αλ. Μινωτάκης. Θα ακολουθήσει live με το μουσικό σχήμα Γκιντίκι.

ΠΡΙΝ: ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΣΥΝ∆ΡΟΜΩΝ

Προτού «δραπετεύσετε» για τις απαραίτητες καλοκαιρινές ανάσες ενόψει του φθινοπώρου που αναμένεται «καυτό», μην ξεχάσετε να ανανεώσετε ή να φτιάξετε μια νέα συνδρομή του Πριν. Οι συνδρομές δίμηνης διάρκειας κοστίζουν 12 ευρώ, οι εξάμηνες 50 και οι ετήσιες 100. Οι τρόποι πληρωμής παραμένουν οι εξής: είτε μέσω κάποιου συντρόφου της Συντακτικής Επιτροπής ή φίλου της εφημερίδας, είτε απευθείας με κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του Πριν Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) και απαραίτητη αποστολή μέιλ στο prin@otenet.gr.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Οι καλοκαιρινές προβολές στο Θερινό Σινεμά στη βεράντα της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας (Ελ. Βενιζέλου 84) ξεκίνησαν. Την Πέμπτη 22/7, στις 8.30 μ.μ. θα γίνει η προβολή της ταινίας The Navigators του Κεν Λόουτς. Είσοδος ελεύθερη.

Βίαιη έξωση προσφύγων στο Ίλιον Σε έξωση οικογένειας προσφύγων από διαμέρισμα στην περιοχή του Ιλίου προχώρησε η αστυνομία την Δευτέρα, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας από την ΜΚΟ «Νόστος». Όπως καταγγέλλει η αντικαπιταλιστική δημοτική κίνηση Ανυπότακτη Πόλη, η αστυνομία πήρε το παιδί από την αγκαλιά της μάνας του για να το χρησιμοποιήσει εκβιαστικά. Οι πρόσφυγες κρατήθηκαν για ώρες στο ΑΤ, ενώ η ΕΛΑΣ επιτέθηκε σε αλληλέγγυους, προχωρώντας μάλιστα και σε συλλήψεις. Την Πέμπτη έγινε νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία.

ΝΑΡ για φωτιά στο Σέιχ-Σου Ανακοίνωση σχετικά με την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε το μεσημέρι της Τρίτης κοντά στον ζωολογικό κήπο στα όρια των δήμων ΝεάποληςΣυκεών και Θεσσαλονίκης και κατασβέστηκε χωρίς να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις, χάρη στην ευνοϊκή συγκυρία έλλειψης ενισχυμένων ανέμων, εξέδωσαν ΝΑΡ και νΚΑ Θεσσαλονίκης. «Η προστασία του δάσους και γενικότερα του φυσικού περιβάλλοντος δεν απασχολεί τις κυβερνήσεις, το αστικό κράτος –κεντρικό και τοπικό– παρά μόνο όταν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε “αναπτυξιακές επενδύσεις” για την τόνωση της καπιταλιστικής κερδοφορίας», σημειώνουν μεταξύ άλλων.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ποια είναι η πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Τουρκία σήμερα; Πώς αντιμετωπίζει το καθεστώς Ερντογάν όσους αγωνίζονται;

Σήμερα στην Τουρκία υπάρχει πολύ βαθιά οικονομική κρίση. Οι οικονομικές κρίσεις στο καπιταλιστικό σύστημα είναι πολύ συχνές. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει φτώχεια, ανεργία και πείνα που μεγαλώνουν κάθε μέρα. Για όλα αυτά που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί το σύστημα χρησιμοποιείται ξανά ο φασισμός. Ο φασισμός είναι πίεση, απαγόρευση, βία και αδικία. Σε μια χώρα όσο μεγαλώνει η οικονομική και πολιτική κρίση, τόσο μεγαλώνει η βία του κράτους. Βία πολιτική, πολιτιστική, οικονομική, στρατιωτική και ιδεολογική, όπως συμβαίνει στην Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι όσοι αγωνίζονται για τα δικαιώματα, για τη δημοκρατία, για τη δικαιοσύνη, αποκαλούνται από την κυβέρνηση τρομοκράτες. ▶ Το καθεστώς Ερντογάν έχει ανοίξει πολλά μέτωπα. Στο εσωτερικό ενάντια στους Κούρδους και στις αριστερές οργανώσεις, στο εξωτερικό με επεμβάσεις στις γύρω χώρες. Ποια είναι η γνώμη σας;

Στην πραγματικότητα δεν δημιουργεί η Τουρκία τα μέτωπα. Τα μέτωπα τα ανοίγουν οι ιμπεριαλιστές και βάζουν την Τουρκία σε αυτά. Η Τουρκία στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Σομαλία και στο Αφγανιστάν βρίσκεται με την άδεια και την εντολή των ιμπεριαλιστών. Τώρα παζαρεύουν για το Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν χάσει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και γι αυτό αποφάσισαν να φύγουν. Φεύγοντας όμως θέλουν να αφήσουν κάποιον τοποτηρητή πίσω τους και η τουρκική ολιγαρχία ζητά με χαρά να αναλάβει αυτό το καθήκον. Ο τουρκικός φασισμός επιτίθεται συνεχώς στους αριστερούς, στους σοσιαλιστές, στους επαναστάτες, μέσα στη χώρα. Συνεχίζει τις πιέσεις πάνω στον κουρδικό λαό και σε άλλες μειονότητες. Απαγορεύει τις πορείες, τις συναυλίες, τις διαμαρτυρίες, τις απεργίες και άλλες δραστηριότητες των αριστερών και των λαών. ▶ Ο αγώνας των πολιτικών προσφύγων της Τουρκίας συνεχίζεται και στην εξορία. Συμμετέχετε στο εργατικό κίνημα της χώρας μας, βοηθάτε με όλες σας τις δυνάμεις το κίνημα στη χώρα σας. Πώς σας αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και πως οι κυβερνήσεις της χώρας μας;

Εμείς οι αγωνιστές από την Τουρκία ζούμε στην Ελλάδα ως πολι-

Οι 11 κρατούμενοι από την Τουρκία

στη

ΛΙΤΣΑ ΦΡΥΔΑ

Μας δικάζουν σε συνεργασία με την τουρκική κυβέρνηση Όσο κι αν φαίνεται πως έχουν προβλήματα, Ελλάδα-Τουρκία, οι δύο συνεργάτες του ιμπεριαλισμού, συμφωνούν να ενωθούν ενάντια στους επαναστάτες. Ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Σοϊλού, είπε πως η επιχείρηση των ελληνικών αρχών εναντίον μας έγινε με απαίτηση της Άγκυρας. Αυτά δηλώνουν στο Πριν, με κοινή τους συνέντευξη, οι 11 αγωνιστές από την Τουρκία που δικάζονται αυτές τις μέρες. Ζητώντας την αλληλεγγύη των εργαζομένων, του κινήματος και της Αριστεράς στην Ελλάδα, τονίζουν πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό δεν είναι έγκλημα, είναι καθήκον. Υπογράφουν με νόημα ως «Οι Ελεύθεροι Κρατούμενοι από την Τουρκία στις φυλακές της Ελλάδας». σας πηγαίνουν σε δίκη. Θεωρείτε τικοί πρόσφυγες. Είμαστε μέσα ότι αυτό γίνεται σε συνεργασία στο εργατικό κίνημα · αφού ζούμε με τις τουρκικές αρχές; στην Ελλάδα ό,τι γίνεται εδώ αφορά κι εμάς. Αγωνιζόμαστε για τον Δεν είναι η πρώτη φορά που μας δικό μας λαό, για τον ελληνικό λαό συλλαμβάνουν, μας φυλακίζουν και για τους άλλους λαούς του κόκαι θέλουν να μας καταδικάσουν σμου, ενάντια στον ιμπεριαλισμό. ως τρομοκρατική οργάνωση. Όπως Είμαστε Μαρξιστές-Λενινιστές είπαμε κα και στη δίκη μας, πιστεύεθνιστές. και ως τέτοιοι είμαστε διεθνιστές. ουμε π πως αυτές οι επιθέσεις γίΟ διεθνισμός αποτελεί πολύ νοντ σε συνεργασία με την νονται αθήμεγάλη ανάγκη και καθήΒία πολιτική, Το Τουρκία. Το ελληνικό κράκον στην εποχή μας για να πολιτιστική, τ τος θεωρεί και βαφτίζει μπορέσουμε να διευρύ-οικονομική, στρατιωτική τον αγώνα μας τρομονουμε τον αγώνα μας κρατία, όπως ακριβώς ενάντια στο καπιταλικαι ιδεολογική, αυτό και το τουρκικό κράστικό ιμπεριαλιστικό συμβαίνει στην Τουρκία. τος. Αυτό δείχνει και η σύστημα. Όλοι όσοι αγωνίζονται, σημερινή δίκη μας που Ο ελληνικός λαός, συνεχίζεται. Κάθε φορά οι εργάτες, οι φοιτηαποκαλούνται από που γίνεται επιχείρηση τές συμμετέχουν και την κυβέρνηση κ κατά των πολιτικών προα μας βοηθάνε στον αγώνα τρομοκράτες σφύ σφύγων από την Τουρκία, ρόμας γιατί ξέρουν ότι πρόξεκινά ξεκινάει η δημαγωγία περί ίκαιο κειται για έναν αγώνα δίκαιο τρομοκρα τρομοκρατίας. Γιατί, όσο κι αν που αντιμάχεται τον φασισμό. φαίνεται πως έχουν προβλήματα Για παράδειγμα, όταν γίνονταν με την Τουρκία, τελικά αυτά δεν απεργίες πείνας μέχρι θανάτου εμποδίζουν δύο συνεργάτες του των αγωνιστών μας στις τουρκικές ιμπεριαλισμού να συμφωνήσουν φυλακές, ο ελληνικός λαός, η ελνα ενωθούν ενάντια στους επαναληνική αριστερά συμμετείχαν σε στάτες. Αυτό γίνεται σαφές από τη αυτούς τους αγώνες (2000-2007) δήλωση του υπουργού Εσωτερικών επί επτά χρόνια. της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Σοϊλού, ▶ Δεν είναι η πρώτη φορά που ότι η επιχείρηση των ελληνικών αρ-

χών εναντίον μας έγινε με απαίτηση της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έκανε αυτήν την επιχείρηση για τα συμφέροντα της Τουρκίας, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός. Να μην ξεχνάμε ότι ο Σοϊλού είναι έμπορος ναρκωτικών, αρχιμαφιόζος. Η Τουρκία κυβερνάται από τους μαφιόζους, με μεγαλύτερο μαφιόζο όλων τον Ερντογάν. Δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση συνεργάζεται με μια κυβέρνηση που είναι ταυτόχρονα και μαφιόζικη οργάνωση. Η συνεργασία με τον φασισμό είναι έγκλημα και πρέπει να σταματήσει αμέσως. ▶ Πριν μερικές μέρες, σε διάλειμμα της δίκης, σας επιτέθηκαν οι αστυνομικές δυνάμεις μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου και σας χτύπησαν, εσάς και τη διερμηνέα. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;

Η δίκη μας άρχισε με προβλήματα που δημιούργησε η αστυνομία. Την πρώτη μέρα μας απαγόρεψε να έχουμε μαζί μας πανό, έγγραφα που αφορούσαν τη δίκη και στυλό, ενώ τελικά δεν μας πήγαν στη δίκη. Τη δεύτερη μέρα μας κράτησαν επί ώρες κλεισμένους στην κλούβα μέσα στον καύσωνα, κι όταν χτυπήσαμε την πόρτα οι αστυνομικοί άρχισαν να μας βρίζουν και να μας επιτίθενται. Δηλαδή βήμα-βήμα δημιούργησαν την προβοκάτσια. Την τρίτη μέρα, όταν η έδρα έδωσε 20λεπτη διακοπή, δεν βγήκαμε από την αίθουσα για να μπορέσουμε να μιλήσουμε με τους δικηγόρους μας και τις οικογένειές μας που είχαν έρθει από το εξωτερικό. Καθώς μιλούσαμε με τους δικηγόρους και τις οικογένειές μας, η αστυνομία μας επιτέθηκε. Μας χτύπησαν, μας έβρισαν, μας βασάνισαν μέσα στη δικαστική αίθουσα. Ένας σύντροφός μας, ο Σινάν Οκτάι Οζέκ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Οι δικαστές, όταν επέστρεψαν στην αίθουσα, έδωσαν διακοπή για την επόμενη μέρα, όχι για τα βασανιστήρια της αστυνομίας αλλά για τις μάσκες που μας είχαν σκίσει οι αστυνομικοί. Την επόμενη μέρα, ρωτήσαμε την έδρα για την επίθεση της αστυνομίας και μας απάντησαν ότι δεν τους ενδιαφέρει. Η εισαγγελέας είπε ότι εμείς δεν τηρούμε τα μέτρα. Βλέπει, δηλαδή, η εισαγγελέας τη βία ως κάτι απλό. Το να γίνονται βίαιες πράξεις μπροστά στους δικαστές και αυτοί να μην λένε τίποτα γι’ αυτό, σημαίνει ότι το βλέπουν ως φυσιολογικό. Μετά από όσα έγιναν, φαίνεται πως το δικαστήριο έχει πάρει την απόφασή του πριν καν μας ακούσει. Γι’ αυτό καλούμε όλους σας, όλη την αριστερά να έρθει για συμπαράσταση στη δίκη μας, ώστε να μην καταδικαστούν αγωνιστές ως τρομοκράτες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Θρύψαλα η ομερτά Το μεσημέρι του Σαββάτου 10 Ιουλίου στα εισερχόμενα μηνύματα στο facebook της φεμινιστικής συλλογικότητας Witches of the South έφτασε μια καταγγελία για κακοποιημένη κοπέλα, η οποία είχε αναζητήσει βοήθεια σε καφέ στην Ηλιούπολη. «Αμέσως ενημερώσαμε δικηγόρους-μέλη της συλλογικότητας, ότι η κοπέλα βρίσκεται πλέον στο αστυνομικό τμήμα Ηλιούπολης», αφηγείται μέλος της συλλογικότητας στο Πριν. Λίγο αργότερα, ο δικηγόρος Γιάννης Μυκωνιάτης έφτανε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής και συναντούσε τη νεαρή κοπέλα. Παρά τις προσπάθειες να κατατεθεί μήνυση κατά του δράστη, η ΕΛΑΣ παρέπεμψε τη νεαρή κοπέλα στο Εσωτερικών Υποθέσεων στο Μαρούσι. Εκεί θα παρέμενε μέχρι αργά το βράδυ του Σαββάτου χωρίς την παράσταση δικηγόρου, καθώς ούτε στον Γιάννη Μυκωνιάτη ούτε στην Αντωνία Λεγάκη επετράπη η είσοδος στο κτήριο. Ήδη από το απόγευμα του Σαββάτου, το θέμα αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις. Οι καταγγελίες των δικηγόρων για την άρνηση της ΕΛΑΣ να τους επιτρέψει την επικοινωνία με την κακοποιημένη κοπέλα δημοσιεύονται σε πολλά ΜΜΕ. Η δημοσιότητα δημιουργεί ρωγμές στην ομερτά: Η νεαρή κοπέλα έρχεται για λίγο σε επαφή με τον Γιάννη Μυκωνιάτη. Μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας, η 18χρονη κατέθετε στο Εσωτερικών Υποθέσεων. Ξαφνικά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ένα αυτοκίνητο με πολιτικές πινακίδες περνά με μεγάλη ταχύτητα την πύλη της Υπηρεσίας. Μέσα βρισκόταν η νεαρή κοπέλα, η οποία απομακρυνόταν προς άγνωστη κατεύθυνση μπροστά στα έκπληκτα μάτια δικηγόρων και αλληλέγγυων που κατήγγειλαν δημοσίως την ιδιότυπη «απαγωγή». Την επόμενη ημέρα, η είδηση ότι τη νεαρή κοπέλα, που επί χρόνια υφίστατο κακοποίηση από τον πατέρα της, κρατούσε παράνομα, απειλούσε, κακοποιούσε και εξέδιδε αστυνομικός που υπηρετούσε στις πεζές περιπολίες στην Αθήνα, γίνεται πρώτο θέμα πανελλαδικώς. Η ομερτά είχε σπάσει. Στον αστυνομικό και τον πατέρα της κοπέλας ασκήθηκε δίωξη για συνολικά 14 αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος.

Η άλλη όψη

Γιώργος Μουρμούρης

Το «άλμα στην ελευθερία» που αποκάλυψε κύκλωμα trafﬁcking

«Σ

ήμερα ξύπνησα και πήγα να πάρω καφέ στην καφετέρια, όπου η κοπέλα που δουλεύει με ξέρει γιατί τον τελευταίο καιρό έπαιρνα καφέ συνέχεια από εκεί. Με είδε που ήμουν χτυπημένη και μου είπε, αν θέλω βοήθεια να πάω σε αυτήν. Εγώ πήρα τον καφέ γύρισα σπίτι και όταν με είδε ο Δ. ξαφνικά και χωρίς λόγο άρχισε να φωνάζει, να με χτυπάει στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο, ενώ με απείλησε και με ένα όπλο λέγοντας μου θα σε σκοτώσω και δεν θα ζήσεις. Τότε χτύπησε το κινητό του Δ. και καθώς αυτός μίλαγε σε αυτό, εγώ κατάφερα να τρέξω προς την πόρτα και να βγω έξω. Έπειτα πήγα κατευθείαν στην κοπέλα η οποία μόλις της είπα τι έγινε ενημέρωσε την αστυνομία. Εγώ με την κοπέλα πήγαμε με το αυτοκίνη-

Η ΕΛΑΣ και η πολιτική της ηγεσία κάνουν πως δεν βλέπουν, στην καλύτερη περίπτωση, τη θεαματική ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της μαφίας, «πλοκάμια» της οποίας αλληλοδιαπλέκονται με τμήματα του κρατικού μηχανισμού

τό της στην αστυνομία». Με τα λόγια αυτά περιγράφει στην κατάθεσή της τα όσα έλαβαν χώρα το μεσημέρι του Σαββάτου η νεαρή κοπέλα από την Ηλιούπολη. «Δραπετεύει, αφού την βλέπει χτυπημένη η σερβιτόρα της καφετέριας και της λέει εάν χρειάζεσαι βοήθεια, πες μου. Το κορίτσι παίρνει θάρρος και λίγο αργότερα, σπεύδει τρέχοντας στην καφετέρια και ζητάει βοήθεια, οι άνθρωποι την κρύβουν, ο κακοποιητής την ψάχνει με τη μηχανή γύρω-γύρω», περιγράφει από την πλευρά της η εκ των συνηγόρων της 18χρονης, Αντωνία Λεγάκη. Η νεαρή κοπέλα από την ηλικία των 11 ετών υφίστατο σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της. Η σχέση της με τον αστυνομικό φάνηκε αρχικά σαν μια οδός διαφυγής πριν μετατραπεί σε εφιάλτη. Με απειλές για τη ζωή της, ο αστυνομικός την

εξανάγκασε να εκδίδεται, με τον ίδιο να εισπράττει την αμοιβή. Στην κατάθεσή της, η 18χρονη κάνει λόγο για ύπαρξη ιστοτόπου μέσω του οποίου κλείνονταν τα ραντεβού, τον οποίον και κατονομάζει. Επρόκειτο για ένα οργανωμένο κύκλωμα με πολλά θύματα, στο οποίο εμπλεκόταν τουλάχιστον ένα ακόμη άτομο, στρατιωτικός στο επάγγελμα. Ο αστυνομικός, σύμφωνα με την κατάθεση της 18χρονης, προμηθευόταν και διοχέτευε στις κοπέλες που εξαναγκάζονταν σε πορνεία κοκαΐνη από έμπορο ναρκωτικών, ιδιοκτήτη καφετέριας στην Αργυρούπολη. «Εγώ δεν έκανα ποτέ χρήση ναρκωτικών και θέλω να πω ότι ο Δ. μία φορά με χτύπησε επειδή μου πρότεινε να κάνω κοκαΐνη και εγώ το αρνήθηκα», περιγράφει η νεαρή κοπέλα. Η σωματική και σεξουαλική κακοποίηση ήταν διαρκής, μέχρι το

Η άλλη όψη

Περίπου 2.000 άτομα πραγματοποίησαν τη Δευτέρα πορεία προς το αστυνομικό τμήμα Ηλιούπολης Σάββατο όπου η 18χρονη κατάφερε να διαφύγει και να αναζητήσει βοήθεια στη γειτονική καφετέρια. Πίσω από τον ανθρώπινο πόνο και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τα όσα υπέφερε η νεαρή κοπέλα, που τα τελευταία 24ωρα κατέκλυσαν τα ΜΜΕ, αναδύεται η ύπαρξη ενός οργανωμένου δικτύου trafficking, μέλος του οποίου ήταν και ο μαστροπός αστυνομικός. Από την αστυνομία διερευνάται ενδεχόμενη σύνδεση του κυκλώματος με οίκους ανοχής και καταστήματα σε άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου. Παρόλα αυτά, από την επόμενη κιόλας μέρα της αποκάλυψης του εγκλήματος, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έσπευσε να το υποβαθμίσει σε μία υπόθεση «ενδοοικογενειακής βίας» (sic). Σε δηλώσεις του, το μεσημέρι της Κυριακής, έκανε λόγο για προσπάθεια «πολιτικής εκμετάλλευσης» της υπόθεσης, σημειώνοντας στη συνέχεια ότι «το περιστατικό που οδήγησε στις δύο συλλήψεις αναδεικνύει αποκρουστικές πτυχές της ενδοοικογενειακής βίας, ενός διαχρονικού προβλήματος που αποτελεί όνειδος για τις κοινωνίες». Είναι ειρωνικό όμως, με αυτή τη δήλωση ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αντί να αποδομήσει, όπως ήλπιζε, τις αιτιάσεις περί απόπειρας συγκάλυψης από την ΕΛΑΣ, ζήτημα που πρώτοι ανέδειξαν οι δικηγόροι Γιάννης Μυκωνιάτης και Αντωνία Λεγάκη ήδη από το βράδυ του Σαββάτου, στην πραγματικότητα τις επιβεβαίωσε, καθώς εμφανίστηκε να δί-

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

νει «γραμμή» υποβάθμισης της εξαιρετικά σοβαρής υπόθεσης. «Γραμμή» που ήδη από το προηγούμενο βράδυ είχε συμπυκνωθεί στο περίφημο «η πολλή δημοσιότητα βλάπτει», που ειπώθηκε από αστυνομικό στους δικηγόρους, αλλά και στη «χαλαρή» αντιμετώπιση του συλληφθέντος αστυνομικού, που του έδωσε τη δυνατότητα να εξαφανίσει το λάπτοπ του. Στην πραγματικότητα, η «πολλή δημοσιότητα» ήταν αυτή που εξασφάλισε ότι η υπόθεση δεν θα κλείσει άρον-άρον ως μια τραγική πλην συνήθης περίπτωση «ενδοοικογενειακής βίας». Η «πολλή δημοσιότητα» άλλωστε είχε ως αποτέλεσμα το απόγευμα της Δευτέρας να πλημμυρίσουν οι δρόμοι της Ηλιούπολης από εκατοντάδες διαδηλωτές ενάντια στα κυκλώματα trafficking. Περίπου 2.000 άτομα πραγματοποίησαν πορεία από την κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης προς το τοπικό αστυνομικό τμήμα, το οποίο φυλασσόταν από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. «Ούτε στην Ηλιούπολη ούτε πουθενά, τσακίζουμε το trafficking σε κάθε γειτονιά» και «ΕΛΑΣ-Ελλήνων-αστυνομικών, ρουφιάνων δολοφόνων και προαγωγών», ήταν κάποια από τα συνθήματα που δόνησαν τους δρόμους του νοτίου προαστίου της Αθήνας. Οι χιλιάδες διαδηλωτές της Δευτέρας, οι μαχόμενοι δικηγόροι και οι συλλογικότητες γειτονιάς, πατώντας πάνω στην αυθόρμητη πράξη αλληλεγγύης της εργαζόμενης στο καφέ που αμέσως προσέφερε κάθε δυνατή στήριξη στη 18χρονη, έφεραν στο προσκήνιο ένα ζήτημα που η ΕΛΑΣ και η πολιτική της ηγεσία (επιλέγουν να) κάνουν πως δεν βλέπουν, στην καλύτερη περίπτωση: Τη θεαματική ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της μαφίας, «πλοκάμια» της οποίας επικοινωνούν και αλληλοδιαπλέκονται με τον κρατικό μηχανισμό και τμήματα του βαθέως κράτους. Της μαφίας που αναπτύσσει τις δραστηριότητές της «μέρα μεσημέρι» ενόσω η ΕΛΑΣ ασχολείται με το να κυνηγάει νέους σε παγκάκια και πλατείες, αφού όπως προ μηνών είχε δηλώσει ο διοικητής του ΑΤ Εξαρχείων, προτεραιότητα της αστυνομίας αποτελεί το «πολιτικό έγκλημα». Όπως σχολιάζει σε σχετική ανακοίνωση η τοπική επιτροπή Νοτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «η φρικτή υπόθεση σωματεμπορίας στην Ηλιούπολη αποκαλύπτει κυκλώματα trafficking μέσα στις ίδιες τις γειτονιές μας, προφανώς με πλάτες στην αστυνομία και το κράτος, χλιδάτη πελατεία για να μπορεί να πληρώνει και να αισθάνεται ασυλία, μια ολόκληρη κερδοφόρα καπιταλιστική βιομηχανία του σεξ και του πορνό (με νόμιμες εταιρείες και παράνομα παρακλάδια), με διασυνδέσεις και με άλλα εγκληματικά κυκλώματα, που δραστηριοποιούνται σε άλλους επικερδείς τομείς (ναρκωτικά, όπλα, προστασία κλπ.). Αυτόν όλο τον βούρκο θέλουν να προστατεύσουν κρατικοί μηχανισμοί, τώρα που έσπασε ένα απόστημα, χάρη στο άλμα προς την ελευθερία της 18χρονης κοπέλας».

Γ. Μυκωνιάτης: «Και άλλες κοπέλες ετοιμάζονται να καταθέσουν»

ιλώντας στο Πριν ο Γιάννης Μυκωνιάτης, εκ των συνηγόρων της 18χρονης μαζί με την Αντωνία Λεγάκη, τονίζει την αξία της αλληλεγγύης όπως αναδείχθηκε από την υπόθεση της νεαρής κοπέλας, με τη στάση της εργαζόμενης στο καφέ όπου κατέφυγε όταν ξέφυγε από το σπίτι-κολαστήριο, αλλά και των συλλογικοτήτων γειτονιάς. Αποκαλύπτει δε ότι οι καταγγελίες «έρχονται σαν ντόμινο», καθώς και άλλες κοπέλες ετοιμάζονται να μιλήσουν για τα όσα έχουν βιώσει. Αναλυτικά, ο Γιάννης Μυκωνιάτης σημειώνει: «Πριν λίγες μέρες μια 18χρονη κοπέλα βρήκε το θάρρος να σπάσει την σιωπή της και να καταγγείλει τον κακοποιητή αστυνομικό που την εξέδιδε. Χάρη στο θάρρος αυτής της κοπέλας οι καταγγελίες έρχονται σαν ντόμινο. Και άλλες κοπέλες ετοιμάζονται να καταθέσουν και αυτές με την σειρά τους τα όσα βίωσαν. Για μένα, έχει σημασία να ειπωθεί πως δεν γίνεται να μιλάμε για μεμονωμένα γεγονότα καθώς χιλιάδες γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ, άτομα που είναι διαφορετικά, βιώνουν καθημερινά την βία των πατριαρχικών σχέσεων που διέπουν την κοινωνία μας. Αν κάτι άλλο αναδεικνύει επίσης αυτή η υπόθεση είναι η τεράστια έλλειψη δημόσιων δομών οι οποίες θα αναλάβουν την στήριξη των θυμάτων ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από το κακοποιητικό τους περιβάλλον. Εμείς από την πλευρά μας

ας κρατήσουμε την γενναία στάση της εργαζόμενης που δεν κοίταξε την δουλειά της, την κρίσιμη συνεισφορά των φεμινιστικών συλλογικοτήτων που από την πρώτη στιγμή κινητοποιήθηκαν ώστε η 18χρονη κοπέλα να αποκτήσει νομική στήριξη και να πάρει δημοσιότητα η υπόθεση. Σε μια κοινωνία που η έμφυλη βία, η καταστολή και η περιστολή εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων είναι κανονικότητα, ως δικηγόροι που θέλουμε να εκφράσουμε μία διαφορετική αντίληψη από την κυρίαρχη για το τι δικηγορία θέλουμε σήμερα, έχουμε επιλέξει συνειδητά να είμαστε πάντα από την πλευρά των “από κάτω”, των θυμάτων. Με τις εργαζόμενες». «Θα σταθούμε αλληλέγγυα στις επιζώσες έμφυλης βίας. Στεκόμαστε δίπλα στις καταγγέλλουσες και τις φεμινιστικές ομάδες που δίνουν την μάχη για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και των εγκλημάτων που αυτές γεννούν», σημειώνει από την πλευρά της η αντικαπιταλιστική δημοτική κίνηση Μαχόμενη Ηλιούπολη, αναδεικνύοντας παράλληλα την ανυπαρξία δομών που να επιτρέπουν σε γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα να καταγγέλλουν με ασφάλεια περιστατικά κακοποίησης. «Η υπόθεση της 18χρονης αναδεικνύει μεταξύ άλλων την αξία των συλλογικοτήτων γειτονιάς και της αλληλεγγύης σε όλα τα επίπεδα», λέει στο Πριν μέλος της συλλογικότητας Witches of the South.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Γρηγόρης Τασσόπουλος*

πίσω

Η Δάφνη και ο Νίκος, το κράτος και το παρακράτος

από τις κάμερες

ναι βουτηγμένα. Η αλήθεια, δε, είναι πως έχουν καταφέρει πολλά, ειδικά στην Ελλάδα. Ωστόσο, γνωρίζουν ότι σπίθες υπάρχουν ακόμη — περίεργα αυτιά και μάτια που φτάνουν εκεί που δεν πρέπει, ενοχλητικές φωνές και «πένες» που λένε και γράφουν αυτά όσα δεν θέλουν να βγουν ποτέ στην επιφάνεια. Γι’ αυτό και δεν θα σταματήσουν μέχρι να πετύχουν τον στόχο τους — με κάθε μέσο και, ενίοτε, με μεγάλη δόση υποκρισίας. ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, βλέπουν τα όσα συζηΣε αυτήν την κατηγορία τούνται και προωθούνται σε διεθνές ανήκουν ο Σλοβάκος Γιαν επίπεδο και… ξερογλείφονται. Η (καΚούτσιακ και η Μαλτέζα ταρχήν) συμφωνία για φορολόγηση Δάφνη Καρουάνα Γκαλιτων πολυεθνικών εταιρειών, μεταξύ τσία, που δολοφονήθηκαν τους και των γιγάντων του Διαδιεν ψυχρώ από εκείνους που κτύου που «κλέβουν» ασύστολα έθιξαν: Το κράτος και το περιεχόμενο, αλλά και το πρόστιμο παρακράτος, τη διασύνδεση των οποίων απέδειξε ο που επέβαλε η Γαλλία στην Google εξαναγκασμός σε παραίτημυρίζουν χρήμα. Και οι διοικούντες ση του Μαλτέζου πρωθυτις Ενώσεις θεωρούν πως ίσως πουργού, Γιόζεφ Μουσκάτ, έφτασε η ώρα να τις μετατρέψουν συνομιλητή και συνδαιτηαποκλειστικά σε ΑΕ — αν το επιτρέμόνα των ηγετών της ΕΕ. ψουν τα αφεντικά. Μάλιστα, η Ευρωβουλή θέσπισε και δημοσιογραφικό βραβείο στο όνομα της Δάφνη, θέτοντας ως προϋπόθεση όσοι θέλουν να το λάβουν να έχουν με τη

Το κράτος και το παρακράτος δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά με την ελεύθερη, ανεξάρτητη, ερευνητική δημοσιογραφία. Επεδίωκαν πάντοτε να την εκφοβίσουν, να την φιμώσουν ή ακόμη και να την εξοντώσουν, μιας και αποκάλυπτε πτυχές της βρομιάς μέσα στην οποία εί-

ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ το μαγειρεύουν για τον χρόνο και τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών. Το σενάριο των εξ αποστάσεως εκλογών, με το πρόσχημα του κορονοϊού που επιμένει, προφανώς, δεν έχει εγκαταλειφθεί. Άλλωστε, βολεύει πολλούς και πολύ: Ούτε εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις, ούτε τραπεζάκια και απευθείας επαφή με τον κόσμο ούτε πολλά ακόμη. Ο μηχανισμός της διαπλοκής θα μπορεί να λειτουργήσει ανενόχλητος.

ΕΑΝ ΤΑ ΕΙΧΑΝ καλά μεταξύ τους, βεβαίως, μπορεί και να τα είχαν βρει μέχρι τώρα. Το πρόβλημα είναι ότι, όπως όλα δείχνουν, υπάρχουν αρκετές δυσλειτουργίες σε επίπεδο κορυφής, τόσο σε επίπεδο συγκυβέρνησης όσο και εντός της αποκαλούμενης «(ακρο)δεξιάς πολυκατοικίας», όπου διαφαίνονται ανακατατάξεις. Γι’ αυτό και όλα είναι ανοιχτά, καθώς τα «μαχαιρώματα» συνεχίζονται και τα κυκλώματα -με κυβέρνηση, κόμματα και εργοδότεςέχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά.

δουλειά τους «προωθήσει και υπερασπιστεί τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ». Αυτές, δηλαδή, που υπηρέτησε και ο Μουσκάτ, όπως και άλλοι, βουτηγμένοι στη διαφθορά και το βρόμικο χρήμα… Στην ίδια κατηγορία ανήκει, ουσιαστικά, ο Νίκος Μπογιόπουλος, που δεν λέει να βάλει γλώσσα μέσα και να κάνει εκπτώσεις στους χαρακτηρισμούς του, όταν θεωρεί –και δικαίως!– ότι αυτοί τους οποίους αφορούν το αξίζουν. Γι’ αυτό και βρέθηκε στο στόχαστρο ενός γνωστού ακροδεξιού μορφώματος, της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που με την αγωγή του (για περυσινό του άρθρο) επιχειρεί να τον «εξοντώσει». Είναι προφανές πως ενοχλητικές φωνές, όπως του Νίκου, είναι ανεπιθύμητες για όλους αυτούς, ειδικά τώρα που το φίδι προσπαθεί να βγει πάλι από το αβγό. Μόνο που θα διαπιστώσουν, για μια ακόμη φορά, πως είμαστε και άλλοι, πολλοί, απέναντί τους, όπως και απέναντι στο αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις του και τους «χορηγούς» τους — και δεν αντιδρούμε από υποχρέωση… * Η Ματίνα Παπαχριστούδη είναι σε άδεια

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Η κυβέρνηση θέλει να βάλει χειροπέδες στις αντιστάσεις των φαντάρων και να εξαφανίσει τα δικαιώματά τους γιατί τους θέλει κρέας στα κανόνια για τα συμφέροντα των πλουσίων. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» καταγγέλλουν τη νέα αυταρχική επίθεση εις βάρος συναδέλφου στη Λέσβο. Ο συνφάνταρος εξέφρασε την αλληλεγγύη του στην άδικη τιμωρία της διοίκησης του 98 ΤΥΕΘ προς οπλίτη ιατρό ο οποίος έστειλε χαιρετιστήριο μήνυμα προς το 30ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ. Σε μια νέα πρωτοφανή πρόκληση από τη διοίκηση του 98 ΤΕΘ που υπηρετεί ο στρατιώτης, τον ενημέρωσαν πως απαγορεύεται να εκφράζει τη γνώμη του για την ποινή που επιβλήθηκε στον συνάδελφό του. Σε λίγες μέρες θα τον ενημερώσουν για την ποινή του και πιο συγκεκριμένα τις μέρες της φυλάκισής του.

Επιχείρηση τρομοκράτησης ▸ Καταγγελία για δεύτερο περιστατικό τιμωρίας φαντάρου στη Λέσβο επειδή είπε τη γνώμη του Ο φαντάρος είναι πολίτης με στολή, έχει κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα τα οποία δεν αφήνονται έξω από τη μάντρα του στρατοπέδου μόλις διαβεί την πύλη για να εκτελέσει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία που τον μετατρέπει σε άμισθο δούλο και αναλώσιμο στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και της επιθετικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής του ΝΑΤΟ. Όπως όμως μπορεί κανείς να συμπεράνει μέσα από τις δεκάδες καταγγελίες που δημοσιοποιεί η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων κάθε

βδομάδα, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα καψώνια και τα περιστατικά βίας εναντίον των συναδέλφων. Η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί μια βίαιη αστική πολιτική καταστολής του κινήματος του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας μέσα και έξω από τον στρατό προκειμένου να μας μετατρέψει σε αναλώσιμους της κερδοφορίας των επιχειρηματιών και των στρατηγικών επιδιώξεων του ελληνικού κεφαλαίου σε Βαλκάνια και Μεσόγειο, Αφρική και Μέση Ανατολή. Η βία, ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία της κυβέρνησης δεν πρέπει να

περάσουν. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» απαιτούν από την ΑΣΔΕΝ, το ΓΕΣ και το υπουργείο Άμυνας: Να σταματήσει άμεσα η απαράδεκτη ποινικοποίηση της ελευθερίας πολιτικής σκέψης και άποψης. Να παρθούν πίσω οι ποινές στους δύο στρατιώτες. Οι στρατευμένοι είναι του λαού παιδιά. Δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα της ελληνικής ολιγαρχίας, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν κυνηγάμε πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν καταστέλλουμε εργατικούς αγώνες και τα κινήματα της νεολαίας. Καλούμε τους συνφάνταρους να αντισταθούν και να αγωνιστούμε με το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος». Με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα του φαντάρου πολίτη με στολή.

Κοινωνία Δημήτρης Σταμούλης

ο θέμα της απόλυσης μετά τον έναν μήνα αναστολής έθεσε απερίφραστα την Τετάρτη η υφυπουργός Εργασίας, Δ. Μιχαηλίδου, για όσους εργαζόμενους σε δομές ηλικιωμένων αρνηθούν τον εμβολιασμό, για να «τα μαζέψει» λίγο αργότερα μιλώντας για… λάθος. Αλλά το ίδιο «λάθος» επανέλαβε λίγες ώρες μετά και ο υπουργός Εσωτερικών Μ. Βορίδης... Μιλώντας στο Πριν ο Σταύρος Θεολόγου, μέλος της Πρωτοβουλίας Αγώνα Νοσηλευτρ(ι)ών και εργαζόμενος στον Ευαγγελισμό, τόνισε ότι η πλειοψηφία των υγειονομικών έχει εμβολιαστεί, όμως ένα μικρό ποσοστό εκφράζει μια δυσπιστία και έναν προβληματισμό που είναι αποτέλεσμα της ελλιπούς ενημέρωσης, αλλά κυρίως της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας και των «ειδικών» που την στηρίζουν. «Αυτό που απαιτείται για τον κόσμο που φοβάται ή προβληματίζεται να εμβολιαστεί, είναι να πειστεί μέσω της ενημέρωσης, όχι με μεθόδους εξαγοράς –όπως επιχειρεί η κυβέρνηση με τους νέους– ή ωμού εκβιασμού με τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης». Επισήμανε, δε, ότι «υπάρχει σαφής κίνδυνος απολύσεων και χτυπήματος της μονιμότητας της εργασίας στο Δημόσιο και ευρύτερα στοχοποίησης όσων εργαζόμενων δεν συντάσσονται με τη “νομιμότητα” όπως την ορίζει η κυβέρνηση». Η Έφη Γ., νοσηλεύτρια σε μεγάλο ιδιωτικό όμιλο υγείας, μετέφερε μια ακόμα πιο σκληρή εργασιακή πραγματικότητα από το χώρο της ιδιωτικής υγείας. «Όλο το προηγούμενο διάστημα ασκήθηκε πίεση από την εργοδοσία για εμβολιασμό των εργαζομένων, καθώς αρκετοί συνάδελφοι δεν είχαν εμβολιαστεί στο πρώτο κύμα εμβολιασμών των υγειονομικών», δήλωσε στο Πριν. Ωστόσο, ο φόβος πιθανών… παρενεργειών στα εργασιακά τους δικαιώματα που μπορεί να έφταναν ακόμα και στην απόλυση, αύξησε σημαντικά τα ποσοστά εμβολιασμού. Πέρα από το επίκαιρο ζήτημα της προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζόμενων

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Από τα «χειροκροτήματα» στις… απολύσεις υγειονομικών Στο «μάτι του κυκλώνα» βρίσκονται και πάλι οι υγειονομικοί, καθώς στοχοποιούνται από την κυβέρνηση μέσω της επιβολής της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Νοσηλευτές από το ΕΣΥ και την ιδιωτική υγεία μιλούν στο Πριν για τη σημερινή κατάσταση στον κλάδο. της «πρώτης γραμμής», όπως είναι οι νοσηλευτές, παραμένει στο προσκήνιο και η ανάγκη για ενίσχυση της δημόσιας υγείας σε υποδομές, σε έμψυχο δυναμικό αλλά και σε δικαιώματα για τους υγειονομικούς. Η πολιτική της υποστελέχωσης και των μη διορισμών στο ΕΣΥ, έχει οδηγήσει σε εντατικοποίηση διαρκείας τους υγειονομικούς, σε φυσική και ψυχική εξάντλησή τους και το οξύμωρο είναι ότι αυτήν την περίοδο, που πολλοί από τους εργαζόμε-

νους σχεδιάζουν τις διακοπές τους, πολλά νοσοκομεία θέτουν θέμα αναστολής αδειών! Ο Στ. Θεολόγου σημείωσε ότι «υπάρχουν εργαζόμενοι που ακόμα δεν έχουν πάρει τις άδειες του 2020, δηλαδή εργάζονται επί ένα χρόνο χωρίς να κάνουν χρήση άδειας». Την ίδια ώρα, όμως, αυξάνονται οι εισαγωγές ασθενών, καθώς η μετάλλαξη Δέλτα εξαπλώνεται. Για παράδειγμα, στον Ευαγγελισμό, σύμφωνα με τον Στ.

Η κυβέρνηση στοχεύει ευθέως κατά της μόνιμης και σταθερής εργασίας

Άμεση ένταξη των νοσηλευτών στα ΒΑΕ Ο νοσηλευτικός κλάδος ήταν ανέκαθεν η «ραχοκοκαλιά» και «η ατμομηχανή» της περίθαλψης των ασθενών στην Υγεία. «Με τον συνολικό αριθμό να υπερβαίνει τις 40.000 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καταλαβαίνει κανείς τη δύναμή μας, εάν παλέψουμε συλλογικά για τα δικαιώματά μας», τονίζει η Πρωτοβουλία Αγώνα Νοσηλετρ(ι)ών. Στα βασικά αιτήματα, οι νοσηλευτές ξεχωρίζουν: α) Ασφαλείς αναλογίες νοσηλευτή-ασθενούς, καθώς η υποστελέχωση και ο αυξημένος νοσηλευτικός φόρτος εργασίας θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών, β)

δωδεκάωρη ανάπαυση μεταξύ βαρδιών στο 24ωρο και μόνο μία νυχτερινή βάρδια την εβδομάδα, ενάντια στο εξοντωτικό κυκλικό ωράριο (απόγευμα-πρωί-νύχτα) που εξουθενώνει τον εργαζόμενο, γ) άμεση ένταξη όλων των νοσηλευτών στα ΒΑΕ, δ) μαζικές προσλήψεις μόνιμων νοσηλευτών και μονιμοποίηση όλων των επικουρικών συναδέλφων τώρα, με συμβάσεις αόριστου χρόνου, ε) γενναίες αυξήσεις στον τομέα της ιδιωτικής Υγείας, στ) συγκρότηση Ενιαίου Κλάδου όλων των νοσηλευτών ΕΣΥ στο υπουργείο Υγείας, χωρίς διαχωρισμούς ανάμεσα στα πτυχία.

Θεολόγου, από 4-5, οι εισαγωγές την Τετάρτη ανήλθαν σε 19. Κι όμως, ενάμιση χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η νοσηλευτική κοινότητα στις μονάδες υγείας του ΕΣΥ και του ιδιωτικού τομέα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Η κατάσταση στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας του ΕΣΥ, με τους εξοντωτικούς ρυθμούς και τον φόρτο εργασίας, είναι δραματική. Παράλληλα, στον ιδιωτικό τομέα, η απλήρωτη εργασία και οι χαμηλοί μισθοί είναι «μια κανονικότητα» για τους νοσηλευτές. Ακόμα και πτυχιούχοι ΑΕΙ Νοσηλευτικής αμείβονται με «ταβάνι» τα 700 ευρώ, τα κενά είναι και εκεί τεράστια, καθώς οι κλινικάρχες μεγαλώνουν τα κέρδη τους «στύβοντας» τους εργαζόμενους. Ενώ σε πολλά τμήματα και μονάδες υγείας του ΕΣΥ, που είναι υποστελεχωμένα από νοσηλευτικό προσωπικό, οι βάρδιες καλύπτονται με υπερεργασία, εξοντωτικά κυκλικά ωράρια, με χιλιάδες παρακρατημένα ρεπό και αύξηση τελικά του μέσου όρου ηλικίας των εργαζόμενων στα διάφορα τμήματα. Είναι, δε, χαρακτηριστική η αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) στο δίκαιο και χρόνιο αίτημα των νοσηλευτών του ΕΣΥ για ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Σχολιάζοντας την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η δημόσια υγεία και τη μεθόδευση της κυβέρνησης για απολύσεις, με πρόσχημα τους εμβολιασμούς, ο Στ. Θεολόγου κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει… υποχρεωτικά και αυξήσεις στους μισθούς, που είναι καθηλωμένοι από τα μνημονιακά χρόνια, να εντάξει τους υγειονομικούς στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, να καθιερώσει ένα νυχτερινό την εβδομάδα και 1:1 σχέση νοσηλευτών και ασθενών στις ΜΕΘ. Αυτές, ωστόσο, τις ανατροπές στη δημόσια υγεία είναι σαφές ότι θα τις επιβάλλουν «υποχρεωτικά» οι υγειονομικοί και το λαϊκό κίνημα με τους αγώνες τους και όχι οι εκάστοτε κυβερνώντες, που λειτουργούν ως ντίλερς των ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων στο χώρο της υγείας.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ΚΑΜΠ ΣΧΙΣΤΟΥ

∆ΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Αυτοκτονία μετά την τρίτη απόρριψη

Δίχρονη προσχολική με ΜΑΤ, επιτάξεις χώρων και κοντέινερ

Ντίνα Ρέππα

▸ Νέα κινητοποίηση τη ∆ευτέρα 19/7 στο δημαρχείο Ένας ακόμη κατατρεγμένος συμπολίτης μας, ένας νεαρός πρόσφυγας, αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του πριν λίγες μέρες, αυτήν τη φορά στο καμπ του Σχιστού. Συγκεκριμένα, ένας 26χρονος άνδρας από το Αφγανιστάν βρέθηκε κρεμασμένος στο εμπορευματοκιβώτιο όπου έμενε, καθώς φοβόταν ότι θα απελαθεί μετά από την τρίτη απόρριψη στην αίτησή του για άσυλο. Συγκλονιστικό είναι και το βίντεο που τράβηξαν πρόσφυγες, στο οποίο αποτυπώνεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η αντιπροσφυγική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων: Παρουσία αστυνομικών, μέσα σε μαύρες σακουλές σαν εκείνες που πετάμε τα σκουπίδια, ο 26χρονος Χαμίντ πετιέται σε ένα φέρετρο. Σύμφωνα με την ΚΕΕΡΦΑ, η τριπλή απόρριψη της αίτησής του για άσυλο, καθώς και οι άθλιες συνθήκες που βίωνε καθημερινά μέσα στη δομή ήταν και οι αιτίες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα η ζωή χιλιάδων προσφύγων στις δομές όλης της χώρας έχει χειροτερέψει ακόμα περισσότερο.

Τα πενιχρά επιδόματα-ψίχουλα που έπαιρναν έχουν περικοπεί, το φαγητό που τους προσφέρεται είναι λίγο και κακής ποιότητας, ενώ στοιβάζονται κατά χιλιάδες σε χώρους που παραπέμπουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ενδεικτικά, στο καμπ του Σχιστού αυτήν τη στιγμή ζουν περίπου 1.100 άτομα. Ο Χαμίντ δεν ήταν ούτε ο πρώτος –αλλά μάλλον ούτε και ο τελευταίος– πρόσφυγας που αυτοκτόνησε μέσα στην απελπισία του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων στην χώρα μας. Η αυτοκτονία του θυμίζει την περίπτωση του Κούρδου από την Τουρκία Ιμπραήμ Εργκούν, ο οποίος έβαλε τέλος στη ζωή του τον περασμένο Μάρτη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, όταν του ανακοινώθηκε ότι θα παραταθεί η κράτησή του πέραν των 18 μηνών. Την Πέμπτη το απόγευμα, μετά από κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το καμπ του Σχιστού.

νάμιση μήνα πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς και εν μέσω μεγάλων κινητοποιήσεων στις γειτονιές της Αθήνας (Πατήσια, Κυψέλη, Κολωνός, Πετράλωνα), η δημαρχία Μπακογιάννη, με κομπίνες και ψέματα, επιτάξεις χώρων, τενεκέδες για νηπιαγωγεία και ΜΑΤ για να φυλάξουν τα ντροπιαστικά έργα από τη μήνη των κατοίκων, θέλει να κάνει τη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση χωρίς ένα ευρώ, αδιαφορώντας για τις πίσω αυλές της πόλης, τις λαϊκές γειτονιές. Για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης, υπάρχει τέτοια υποβάθμιση της σχολικής στέγης, με πενήντα κοντέινερ ελα-

ΑΓΡΑΦΑ

φρού τύπου για 3.500 προνήπια αλλά και γενικότερα των συνθηκών εκπαίδευσής τους. Εκατοντάδες μετακινήσεις παιδιών σε νηπιαγωγεία μακριά από τα όρια της κατοικίας τους, ακόμα και επικίνδυνες, τετράχρονα που πρέπει να περνούν καθημερινά την Αλεξάνδρας για να πάνε στο νηπιαγωγείο που τους όρισαν μια και «δεν χωρούν» εκεί που ανήκουν και ο δήμος δεν πρόβλεψε για την κατασκευή νέων αιθουσών. Προαύλια σχολείων που επιτάσσονται για να μπουν κοντέινερ και παίρνουν τον ζωτικό χώρο όπου παίζουν τα παιδιά του δημοτικού –133ο Δημοτικό Σχολείο (ΔΣ), 28ο ΔΣ, συγκρότημα Λυκείων και Γυμνασίων στη Νικοπόλεως, 63ο Γυμνάσιο–, αίθουσες διδασκαλίας που τις κλέβουν για τον ίδιο λόγο. Πάρκα και ελεύθεροι χώροι (πρώην χώρος Μηναΐδη-Φωτιάδη στην Ιακωβάτων), χώροι που ήταν χαρακτηρισμένοι για να ανεγερθούν άλλα σχολεία –24ο ΓΕΛ, ΕΕΕΕΚ Αθήνας, 39ο-125ο νηπιαγωγείο– όλα επιτάσσονται για να μην δοθεί ούτε να διεκδικηθεί έστω ένα ευρώ για νέα κτήρια. Τη «βρώμικη δουλειά» ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί Γαβρόγλου, που έκανε τη δίχρονη «χωρίς δαπάνη στον προϋπολογισμό» και ψήφισε τροπολογία για χρήση κοντέινερ ελαφρού τύπου και προαύλια σχολείων και επιτάξεις για «προσωρινή χρήση έξι χρόνων». Και φυσικά η ΝΔ και η δημαρχία Μπακογιάννη

βρήκαν στρωμένο το έδαφος και το εκμεταλλεύτηκαν. Από τον Μάρτιο του 2021 το εκπαιδευτικό, το γονεϊκό και το κίνημα στις γειτονιές πραγματοποιούν μεγάλες κινητοποιήσεις. Χιλιάδες υπογραφές συγκεντρώνουν γονείς και εκπαιδευτικά σωματεία για να προστατεύσουν τα προαύλια των σχολείων, κινητοποίηση στην πλατεία Κυψέλης για το 133ο ΔΣ, όπου τα παιδιά πρωταγωνιστούν με ζωγραφιές και τραγούδια της διεκδίκησης, το δημαρχείο περικυκλώνεται περισσότερες από τρεις φορές από γονείς κι εκπαιδευτικούς που διεκδικούν την εφαρμογή της δίχρονης και αγωνίζονται για σύγχρονες συνθήκες για τα νήπια και προνήπια. Το ποτήρι ξεχείλισε και ο βασιλιάς αποκαλύφθηκε εντελώς γυμνός, όταν οι μπουλντόζες άρχισαν να ξεπατώνουν τα δέντρα στην Ιακωβάτων. Τότε οι κομπίνες δεν μπορούσαν να κρυφτούν γιατί ο χώρος αποτελεί ανάσα ζωής για τους κατοίκους και τα παιδιά τους που βλέπουν τη δημαρχία να στέλνει τα ΜΑΤ και τη δημοτική αστυνομία για να προστατεύσει τις εργασίες καταστροφής του. Την Τετάρτη 14 Ιουλίου μια μεγάλη συγκέντρωση στα Πατήσια συμπύκνωσε όλα τα αιτήματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Με παλμό και μαχητικότητα βροντοφώναξε τα αυτονόητα, «η παιδεία είναι η ζωή μας, το πράσινο η αναπνοή μας», «πήγαν τα λεφτά μας όλα σε ζαρντινιέρες και τώρα οι γειτονιές μας περνάνε μαύρες μέρες» και οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται τη Δευτέρα 19 Ιουλίου στο δημαρχείο στην πλατεία Κοτζιά.

Κυριάκος Νασόπουλος

Κινηματική απάντηση την Κυριακή στις νέες διώξεις

έος κύκλος διώξεων σε βάρος πολιτών που αγωνίζονται ενάντια στην κατασκευή αιολικών πάρκων στα Άγραφα φαίνεται ότι ανοίγει τις τελευταίες μέρες. Αγωνιστές από την Καρδίτσα και άλλες περιοχές δέχονται κλήσεις από την ασφάλεια στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης της εισαγγελίας πρωτοδικών Καρδίτσας, ώστε να δώσουν… εξηγήσεις σχετικά με την κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στον Τύμπανο την Κυριακή 6 Ιουνίου. Πρόκειται για την διαδήλωση την οποία η αστυνομία χτύπησε εντελώς αναίτια με κλομπ και χημικά, λειτουργώντας ως προσωπικό ασφαλείας των εταιρειών λεηλασίας των βουνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η

νέα κατασταλτική κίνηση ξεκίνησε λίγες μόλις μέρες πριν τη ανακοινωμένη διαδήλωση στον Τύμπανο την Κυριακή 18 Ιουλίου (προσυγκέντρωση στις 9 π.μ., στο Αθλητικό Πάρκο), στην οποία καλούν δεκάδες συλλογικότητες και κινήσεις. Κάτι που δημιουργεί εύλογα τις υποψίες –αν όχι την βεβαιότητα– ότι δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά για μια ακόμη προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης του κινήματος ενάντια στην καπιταλιστική λεηλασία των Αγράφων. «Από τις κινητοποιήσεις στο Δημαρχείο Καρδίτσας, που βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, και τις διώξεις που ακολούθησαν, μέχρι την αστυνομοκρατία στο βουνό και την επί-

θεση της αστυνομίας στον κόσμο που διεκδίκησε να περάσει τον φραγμό και να φτάσει στα μηχανήματα πριν από έναν μήνα στον Τύμπανο, είναι ξεκάθαρο πως κράτος και επενδυτές θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις αντιστάσεις, ώστε να προχωρήσουν ανενόχλητοι τα σχέδια τους για τη λεηλασία των Αγράφων και τη μεγιστοποίηση των κερδών τους», σημειώνει η Ανοιχτή Συνέλευση Ενάντια στην «Πράσινη» Ανάπτυξη και τα Αιολικά στα Άγραφα. «Αψηφώντας την κρατική βία και τρομοκρατία και αλληλέγγυοι ο ένας δίπλα στον άλλον θα βρεθούμε την Κυριακή 18 Ιουλίου στον Τύμπανο μαζί με πολλούς άλλους που αγωνίζονται για ζωή, υγεία, γη και ελευθερία», καταλήγει.

Κοινωνία ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

Δημήτρης Κωνσταντίνου

Η κυβερνητική προπαγάνδα κρύβει το τέλος των εργαζομένων ▸ Απολύσεις χωρίς αποζημίωση και 180 εκατ. ευρώ χρέη νεργασίας με το αυτό, εξοικονομώντας τεράστια κέρδη για τα δημόσια ταμεία. ▶ Η κυβέρνηση λέει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις πάνε καλά και φέρνει το παράδειγμα της Σύρου. Τι έχετε να πείτε;

ε 4ωρη στάση εργασίας (9 π.μ.1 μ.μ.) και κινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών προχώρησαν την Τρίτη 13 Ιουλίου οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, αντιδρώντας στην πώληση του ναυπηγείου στον εφοπλιστή Γ. Προκοπίου έναντι του εξευτελιστικού τιμήματος των 25,2 εκατ. ευρώ, την ίδια στιγμή που οι οφειλές της εταιρείας προς τους εργαζόμενους είναι πάνω από 180 εκατ. ευρώ. Ο Πέτρος Αναστασιάδης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά «Η Τρίαινα», μιλάει στον Πριν για το πώς φτάσαμε σε αυτήν την εξέλιξη, κατονομάζει τους υπεύθυνους και ξεκαθαρίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια.

▶ Ας ξεκινήσουμε από την ιστορία του ναυπηγείου. Ποιοι είναι οι βασικοί σταθμοί της πορείας του από την ώρα που έφυγε απ’ τα χέρια του Νιάρχου;

Βασικός σταθμός θα μπορούσε να θεωρηθεί η ιδιωτικοποίηση του, το 2002, όπου από τότε οι ιδιώτες επενδυτές (Γερμανοί και Άραβες) στο όνομα των υποβρυχίων, πήραν δισεκατομμύρια ευρώ, τα εγκατέλειψαν στην τύχη τους, ενώ παράλληλα συρρίκνωναν το ναυπηγείο δημιουργώντας χρέη προς τους εργαζόμενους που έφτασαν να είναι πάνω από 180 εκατ. ευρώ. Χαρακτηριστικό της συρρίκνωσης αυτής, ήταν το κλείσιμο πριν ακόμα το 2010, μιας ολόκληρης δραστηριότητας, αυτής του Τροχαίου Υλικού, πετώντας

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

τότε στο δρόμο 160 συναδέλφους. ▶ Τι σηματοδοτεί σήμερα η πώληση του ναυπηγείου στον Προκοπίου;

Μετά την απεμπλοκή του ναυπηγείου από τον προηγούμενο επενδυτή, δόθηκε η δυνατότητα επανεκκίνησής του με βάση της ανάγκες της χώρας. Τα έργα που έχουν γίνει στο ναυπηγείο τα τελευταία χρόνια απευθείας από τους εργαζόμενους και το πολεμικό ναυτικό, απέδειξαν πόσο κερδίζει το ελληνικό δημόσιο χωρίς την παρουσία κάποιου ιδιώτη στο ναυπηγείο. Εμείς οι εργαζόμενοι του ναυπηγείου είχαμε καταθέσει ομόφωνη πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση, η οποία όμως δεν εισακούστηκε. Η εκ νέου πώληση σηματοδοτεί τη συνέχιση των νεοφιλελευθέρων πολιτικών. ▶ Ποιο μέλλον επιφυλάσσεται για τους εργαζόμενους;

Παρά τις δεσμεύσεις του Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ για διασφάλιση των θέσεων εργασίας, η κυβέρνησή του όχι μόνο απολύει το σύνολο του προσωπικού (750 εργαζόμενους) αλλά πλέον, λόγω και του μικρού τιμήματος, χάνονται και οι αποζημιώσεις. Πρόκειται για τους εργαζόμενους που ενώ οι ιδιώτες επενδυτές άφησαν απλήρωτους από το 2012, με την τεράστια τεχνογνωσία τους ολοκλήρωσαν τα υποβρύχια και συντήρησαν το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του πολεμικού ναυτικού μέσω της απευθείας συ-

Έχει να κάνει με την προσέγγιση που έχει ο καθένας. Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για επανεκκίνηση. Όμως προς όφελος τίνος; Έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που χαρακτηρίζεται από άκρως ιδεοληπτική νεοφιλελεύθερη πολιτική που οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν τίποτα αλλά έχουν ναα\ αντιμετωπίσουν τα χειρότερα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πάντως ότι στα χέρια ιδιωτών ήρθαν τα ναυπηγεία της χώρας σε αυτή την κατάσταση. ▶ Τι ρόλο έχει παίξει η ΕΕ στη μέχρι τώρα πορεία;

Οι πολιτικές διάλυσης της Ναυπηγικής Βιομηχανίας από εκεί προέρχονται, προς όφελος των ναυπηγείων χωρών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Γαλλία. Η στόχευση ήταν συγκεκριμένη, η εφαρμογή της διέφερε από ναυπηγείο σε ναυπηγείο της χώρας. ▶ Τι στόχους πρέπει να θέσει το συνδικαλιστικό κίνημα του χώρου για το ναυπηγείο και πώς να τους παλέψει;

Απέναντι σε αυτές τις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση τόσο σε κεντρικό επίπεδο με την ψήφιση αντεργατικών νόμων όσο και εδώ στο ναυπηγείο που με την πολιτική της μας πετά στο δρόμο, οι εργαζόμενοι καλούνται ενωμένοι να τις αντιπαλέψουν. Για εμάς στο ναυπηγείο είναι αδιαπραγμάτευτες τόσο οι θέσεις εργασίας όσο και τα χρήματα που δουλέψαμε και μας τα χρωστάνε. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από κανέναν εργαζόμενο του ναυπηγείου, να βλέπει να στήνεται μια κυβερνητική προπαγάνδα πανηγυρισμών για το ναυπηγείο, τη στιγμή που εμείς χάνουμε τη δουλεία μας αλλά και τα χρήματα που έχουμε δουλέψει και μας έχουν επιδικαστεί. Ήδη με την πρόσφατη μαζική κινητοποίηση μας, δείξαμε ότι θα μας βρουν απέναντι.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

∆ημιουργία συντονισμού αγώνα Σύσκεψη, μετά από κάλεσμα της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας-SOS Πειραιάς, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 7 Ιουλίου στον Πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Στο επίκεντρο της συζήτησης, στην οποία παραβρέθηκαν και πήραν τον λόγο πολλές συλλογικότητες αλλά και μεμονωμένοι αγωνιστές, βρέθηκε η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων καθώς και του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Κοινή συνισταμένη όλων των τοποθετήσεων ήταν ότι τα υφιστάμενα προβλήματα ολοένα και οξύνονται καθώς, όπως αναφέρει και το δελτίο τύπου της σύσκεψης, «Oil One, Cosco, Master plan, χωματερή στο Σχιστό, καζάνια στο Πέραμα και προβλήτα κρουαζιέρας στην Πειραϊκή, δημιουργούν ένα εκρηκτικό τρίγωνο υποβάθμισης της περιοχής που λειτουργεί ως η πίσω αυλή της Αττικής». Με τις διαχρονικές ευθύνες κυβερνήσεων – ιδιαίτερα εκείνων που υπογράψανε τα μνημόνια– αλλά και των τοπικών δημοτικών και περιφερειακών αρχών επιχειρείται η παγίωση ενός τριγώνου όπου «συσσωρεύεται η λεγόμενη “ανάπτυξη” που απαιτεί η ΕΕ και το κεφάλαιο, μια “ανάπτυξη” που έχει ως τίμημα την περιβαλλοντική μόλυνση και ρύπανση της περιοχής, την υποβάθμισή της ακόμη περισσότερο και φυσικά τη δημιουργία των ΕΟΖ με την περαιτέρω εκμετάλλευση των εργαζομένων». Από τον γύρο των τοποθετήσεων αναδείχθηκε η αναγκαιότητα για έναν συντονισμένο και διαρκή αγώνα των συλλογικοτήτων και των κατοίκων της περιοχής με στόχο να σταματήσει η συνεχιζόμενη λεηλασία της λαϊκής περιουσίας. Στην βάση αυτή, συμφωνήθηκε η δημιουργία ενός συντονισμού, ο οποίος θα αναλάβει την ενημέρωση του λαού της περιοχής. Η Πρωτοβουλία αγώνα ενάντια Oil One, Cosco και χωματερή στο Σχιστό –όπως ονομάστηκε– το επόμενο διάστημα θα εκδώσει ανακοίνωση ενημέρωσης και καλέσματος του λαού σε κινητοποιήσεις, θα προχωρήσει στη δημιουργία μόνιμου περιπτέρου παρέμβασης σε όλες τις γειτονιές της περιοχής του ευρύτερου Πειραιά καθώς και την κυκλοφορία αφίσας ενημέρωσης. «Καλούμε κάθε συλλογικότητα στις γειτονιές του Πειραιά, κάθε αγωνιστή να συμβάλει με τις δυνάμεις του σε αυτή την προσπάθεια, ώστε να βγει ο λαός της περιοχής στο προσκήνιο, να καθορίσει και να πάρει την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής και της περιοχής, μέσα από συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες, στα χέρια του», καταλήγει το δελτίο τύπου.

να ενοχλητικό αναχρονιστικό τρύπημα στα αυτιά ήταν η αίσθηση που άφηνε ο παραδοσιακός ήχος στους εφήβους που μεγάλωσαν με Τρύπες και Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ίσως έφταιγε ο τρόπος που αναπαραγόταν αυτός ο ήχος στα επαρχιακά κανάλια ή το γεγονός ότι κασέτες με κλαρίνα άκουγαν στο σπίτι ή στο αυτοκίνητό τους, κυρίως από παππούδες, παπάδες και αστυφύλακες. Μοναδική ελκυστική εμπειρία ήταν ενίοτε τα τραγούδια και οι χοροί στα οικογενειακά γλέντια κατά τα μεγάλα τραπέζια του Πάσχα και του Δεκαπενταύγουστου. Όμως στις αριστερές οικογένειες το ηχόχρωμα της παράδοσης δεν είχε συνήθως θέση στα καθημερινά της ακούσματα κι αυτή η επιλογή ήταν μάλλον μια πράξη αντίστασης ενάντια στην επιβολή της κουλτούρας του καλαματιανού, του συρτού και του τσάμικου που ακολουθούσε την ιστορία του ελληνικού κράτους και την κατασκευή της εθνικής ταυτότητας από την άρχουσα τάξη. Από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους μέσα στην εποχή του ρομαντισμού μέχρι τη χούντα του Μεταξά και τη δικτατορία των συνταγματαρχών, το πλήθος των παραδοσιακών πολιτισμικών δραστηριοτήτων της ελληνικής επικράτειας κατατάσσεται και διαχωρίζεται στα στοιχεία εκείνα που είναι χρήσιμα για τη συγκρότηση των κοινών πανεθνικών χαρακτηριστικών και σε εκείνα που είναι επικίνδυνα. Έτσι η μουσική, χορευτική και προφορική παράδοση της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας αποκτά οικουμενικότητα, ενώ οι μουσικές παραδόσεις της Μακεδονίας, της Θράκης και όχι μόνο, χαρακτηρίζονται «σλάβικες» ή «βουλγάρικες», απαγορεύονται ή και επιβάλλεται η «ελληνοποίησή» τους. Η πολιτικοποίηση αυτή της κουλτούρας και η ομογενοποίηση επιδρούν κυρίως στα αστικά κέντρα όπου η παράδοση έχει χάσει ήδη τη δυναμική της. Η βίαιη αστικοποίηση και η συγκέντρωση πολλαπλών κοινοτήτων στην πόλη αποκόπτει τον συλλογικό φορέα από το φυσικό του περιβάλλον. Στην επαρχία ωστόσο, οι κοινότητες των ανθρώπων διατηρούν τη συνοχή τους και κατά συνέπεια η επιβίωση και η ανατροφοδότηση της παράδοσης επιτυγχάνεται ακόμα και στις περιοχές που δέχεται πόλεμο από το ελληνορθόδοξο κράτος ως στοιχείο εθνικής διαφοροποίησης. Υπάρχουν βέβαια και περιοχές (π.χ. Αιγαίο, Ιόνιο) που η απουσία του αντίπαλου δέους επέτρεψε τη διατήρηση της παράδοσης χωρίς να χρειαστεί να αντιπαρατεθεί με το εθνοτικό και την αναγκαστική επιβολή ταυτότητας. Η πολιτικοποίηση της παράδοσης ως στοιχείο επιβολής συνυπάρχει σε κάθε περίοδο με τη φυσική διαδικασία της δημιουργίας της παράδοσης που είναι ο αντικατοπτρισμός και η αφήγηση των κοινωνικών σχέσεων και της καθημερινής δραστηριότητας της συγκεκριμένης κοινότητας. Αναπαράγεται και μετασχηματίζεται μέσα από την ίδια τη ζωή. Το νήμα της μουσικής παράδοσης με

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Πολιτισμός

Λάμπρος Αντάρας

Ο «αποχαρακτηρισμός» των ελληνικών μουσικών παραδόσεων

δραστηριότητες ήταν οι φορείς αυτής της κουλτούρας. Η διάδοση και η εξάπλωση των μουσικών παραδόσεων από τη μεταπολίτευση και έπειτα είναι κοινή συνισταμένη πολλών πραγμάτων. Η παρουσία επώνυμων/λόγιων συνθέσεων, η συστηματική καταγραφή, μελέτη και διδασκαλία της παραδοσιακής μουσικής μέσα από τα μουσικά σχολεία και τα πανεπιστημιακά τμήματα καθώς και εν γένει η εποχή της πληροφορίας είναι επιγραμματικά οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η επανεμφάνιση της παραδοσιακής μουσικής στο προσκήνιο σε βαθμό που σήμερα θα μπορούσε να πει κανείς ότι η μισή μουσική ελληνική σκήνη έχει εξαρτημένη σχέση με την παράδοση. Μέσα από την αναβίωση παραδοσιακών εθίμων και γιορτών, με τη δημιουργία νέων φεστιβάλ, μουσικών συναντήσεων και εργαστηρίων, ακόμα και με την αύξηση του αγροτουρισμού, η παραδοσιακή μουσική διανύει μια νέα περίοδο νεότητας. Νέες πρωτότυπες συνθέσεις προκύπτουν από επώνυμους μουσικούς που αναπνέουν μέσα από την κοινότητα όπως ο Ross Daly, είτε αφηγούνται τα βιώματα της κοινότητας όπως ο Dine Doneff. Δάνεια και μουσικά παντρέματα δίνουν και παίρνουν και έτσι έχουμε πλέον το ηπειρώτικο stoner των V.I.C., το θρακιώτικο punk των ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC, τον postCretan ήχο των BALOTHIZER κ.λπ. Ταυτόχρονα η ιδιότητα του ανώνυμου (ή του όχι και τόσο επώνυμου) μουσικού/μπάντας είναι ένας δρόμος που ακολουθούν ως τρόπο επιβίωσης αρκετοί από τους απόφοιτους των μουσικών σχολών. Δημιουργείται έτσι στην εποχή μας μια νέα πολυδιάστατη πληθωρική παραδοσιακή πολιτεία που προσπαθεί να εντάξει στις γειτονιές της όλο και περισσότερες μουσικές παραδόσεις. Μέσα εκεί χωράνε και οι επιρροές από τα Βαλκάνια, την Ανατολή και τα σύγχρονα ακούσματα. Ίσως δεν είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε παράδοση, ίσως δεν θα μπορούσε και να είναι εν έτει 2021, είναι όμως το στίγμα της εποχής.

Η διαχρονικότητα

Οι απλές μελωδίες

τη συλλογική αφήγη-αντίστασης. Η Δόαποτέλεσαν πολλές έ, ση δεν κόπηκε ποτέ, μνα Σαμίου, ο Γιάνυτκαθώς η τεράστια κυτφορές το μέσο νης Μαρκόπουλος, οι ν ταρική μνήμη που φέΔυνάμεις του Αιγαίου Δυ για να εκφραστεί δίες ρουν οι απλές μελωδίες είναι μερικοί από τους είν ο αγωνιζόμενος αποτέλεσαν πολλές φορές καλλιτέχνες που συνέβακαλλ ραστεί το μέσο για να εκφραστεί λαός στην καταγραφή, την λαν σ ός. Η ο αγωνιζόμενος λαός. ανατροφοδότηση και επαανατρ ράπηκε «Σαμιώτισσα» μετατράπηκε νοηματοδότηση των διάνοημα Ν και τα στον ύμνο της ΕΠΟΝ φορων ελληνικών μουσικών νας» έγι«Παιδιά της Σαμαρίνας» παραδόσεων. παραδόσ ναν ανταρτόπουλα. Κι αν στη χούντα το κλαρίνο Από το ειδικό ε στο γενικό σαν το σήμα κι ο τσολιάς αποτέλεσαν ο προς τον 21 και τ αιώνα λτούρας της, κατατεθέν της κουλτούρας ον προοδευαπομακρύνοντας τον Μέχρι τη δεκαετία δεκα του ’80, η εξέλιτικό κόσμο από τα παραδοσιακά παραδόσεων γινόταν κυρίως ξη των παραδό οχοποίηση εκακούσματα, η απενοχοποίηση μέσα από το ίδιο ίδ το περιβάλλον στο πο του Νίκου φράζεται στο πρόσωπο οποίο Η προφορική ί γεννήθηκαν. ήθ έ της μεγάά Ξυλούρη που ως φορέας διδασκαλία, οι πρακτικοί μουσικοί, λης μουσικής παράδοσης της Κρήη συλλογικότητα και το ανώνυμο της, με τη φωνή του και τη λύρα πλήθος μέσα από τις κοινωνικές του του, μετατράπηκε σε σύμβολο της

Η μουσική παράδοση με τον τρόπο που την αντιλαμβανόμασταν πριν μερικές δεκαετίες μπορεί και να τείνει προς τον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της, άλλωστε είναι ένα φαινόμενο που συναντάται παγκόσμια. Αυτό όμως που την κάνει με κάθε τρόπο να επιβιώνει, είναι η άμεση σχέση με το περιβάλλον που την γεννά. Μέσα από την απλή μελωδία ενός παραδοσιακού σκοπού που ο καθένας μπορεί να σιγοτραγουδήσει, μεταφέρεται όλη η συλλογική αφήγηση. Μέσα από την κυτταρική της μνήμη, μπορούν να γεννηθούν χιλιάδες ιστορίες, να αγκαλιαστούν και να χορέψουν χιλιάδες άνθρωποι, να νιώσουν την ομοψυχία που φέρει ο αέναος κύκλος του χορού, όπως το ένιωσαν αυτοί που πιάστηκαν σε κύκλο στη μέση της πλατείας Συντάγματος, μέσα σε μια βροχή από δακρυγόνα την 29η του Ιούνη του 2011 στην κορύφωση της μεγαλειώδους 48ωρης απεργίας ενάντια στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου.

Πολιτισμός Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου Φίλιππος Φασούλας μουσικοί Συνέντευξη στον Λάμπρο Αντάρα ▶ Είστε άνθρωποι που ασχολείστε με ένα πολύ ευρύ μουσικό φάσμα και αυτό το κάνετε με έναν συλλογικό τρόπο. Πώς προέκυψε αυτό;

Φίλιππος: Στην οικογένειά μου δεν υπήρχε μουσική παράδοση και έτσι τη μουσική την ανακάλυψα μέσα από τις κοινωνικές μου σχέσεις και δράσεις. Διάλεξα να γίνω μουσικός με τον παραδοσιακό τρόπο, να μαθαίνω παίζοντας και να ζω από τη «χαρτούρα».

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Ο Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου και ο Φίλιππος Φασούλας μοιράζονται την αγάπη τους για την παραδοσιακή μουσική. Ο Κωνσταντής είναι μέλος των Transidelia και από κοινού με τον Φίλιππο στους Λάργκο και Γκιντίκι. Γράφει μουσική για κινηματογράφο και θέατρο. Ο Φίλιππος παίζει και με τους BandaEntopica και τη Βουκολική Διαταραχή. Ως δεξιοτέχνης του κλαρίνου συνεργάζεται με πλήθος μουσικών.

Παραδοσιακό τραγούδι σε μια μη «παραδοσιακή» κοινωνία

▶ Από όλες τις ελληνικές παραδόσεις με ποια κριτήρια επιλέγετε τα στοιχεία που κρατάτε ή αλλάζετε;

Φίλιππος: Νομίζω τα κριτήρια είναι αποκλειστικά αισθητικά. Παίζουμε τα τραγούδια με τον τρόπο που θα θέλαμε να τα ακούμε. Κωνσταντής: Εκτός από το αισθητικό κριτήριο που είπε και ο Φίλιππος, θα πρόσθετα ακόμα δύο λόγους. Ο πρώτος είναι όταν σου αρέσει ο πυρήνας του, αλλά όχι κάποια επιμέρους σημεία και

Κωνσταντής: Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την πρώτη καραντίνα, έγινε φανερό πως την κυβέρνηση δεν την ενδιέφερε ούτε η υγεία ούτε η παιδεία αλλά μόνο ο τουρισμός. Η κυβέρνηση έδινε την εντύπωση πως μας μισεί, το επίδομα ήταν στάχτη στα μάτια, ενώ πάρα πολλοί συνάδελφοι δεν μπόρεσαν να το πάρουν. Σε ατομικό επίπεδο, η κατάσταση απομόνωσης με οδήγησε να γράψω μουσική, ενώ έκανα και κάποιες δουλειές σάουντρακ, κάτι που μου άρεσε πολύ.

▶ Τι γνώμη έχετε για τον λεγόμενο τρομονόμο στην τέχνη;

▶ Υπάρχει συνέχεια σήμερα στη μουσική της λαϊκής μας παράδοσης; Δηλαδή υπάρχει σήμερα κάποιο μουσικό ρεύμα αντίστοιχο με την παραδοσιακή μουσική;

Κωνσταντής: Συμφωνώντας με τον Φίλιππο, θα πρόσθετα ότι έχει αλλάξει τελείως ο τρόπος που ο σύγχρονος δημιουργός συνθέτει μουσική. Το παραδοσιακό γραφόταν στίχοι-μουσική ταυτόχρονα και στην πορεία εξελισσόταν, κανένας δεν ήξερε ακριβώς από πού προέρχεται.

κατάσταση με την καραντίνα και τη στάση της κυβέρνησης; Τι κρατάτε σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο;

Φίλιππος: Όταν άκουσα πως θα ανοίξουν τα μαγαζιά αλλά χωρίς μουσική, δεν το πίστευα. Το θέατρο του παραλόγου, ειδικά για τους μουσικούς που εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες, με μειωμένα ή και καθόλου ένσημα σε έναν αχαρτογράφητο χώρο. Όσον αφορά εμένα, δούλεψα ως δάσκαλος σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και έκανα κάποια βίντεο και κάποια πρότζεκτ.

Κωνσταντής: Εγώ αντίθετα γεννήθηκα μέσα στη μουσική και ο πατέρας μου έκανε μεγάλη προσπάθεια να με μυήσει και στην παραδοσιακή μουσική. Το αρνιόμουν πεισματικά, έως ότου γνώρισα τα άτομα που παίζουμε μαζί στο Γκιντίκι και μου την σερβίραν στο πιάτο με τον δικό τους τρόπο.

Φίλιππος: Το παραδοσιακό τραγούδι θέλει και την παραδοσιακή κοινωνία. Δηλαδή, δεν μπορεί σήμερα να υπάρχει ένας άλλος ανθρωπολογικός τύπος και αυτός να γράφει δημοτική μουσική. Παλιά δεν σκεφτόταν καν ο άνθρωπος ότι τα τραγούδια που δημιουργεί μπορεί να ηχογραφηθούν ή να βάλει το όνομά του από κάτω για να κερδίσει χρήματα. Σήμερα, μπορείς να δημιουργήσεις επιμέρους παραδόσεις μέσα από τις συλλογικές δραστηριότητες της δικής μας κοινότητας αλλά όχι παραδοσιακή μουσική.

Κωνσταντής: Ο νόμος αυτός ήταν ακριβώς μια επιβεβαίωση πως, με αφορμή την καραντίνα, η κυβέρνηση επιχείρησε να περάσει αντιδραστικές ρυθμίσεις που δεν είχαν καμιά σχέση με την καταπολέμηση του κορονοϊού. Φίλιππος: Αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως η απόσυρση αυτής της φασιστικής έμπνευσης λογοκρισίας, οφείλεται στο κατέβασμα των καλλιτεχνών στον δρόμο και στη συλλογική τους αντίδραση, μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας.

θέλεις να τα αλλάξεις και ο δεύτερος, όταν σε αγγίζει τόσο πολύ ένα κομμάτι, ώστε να θέλεις να το κατακτήσεις, να βάλεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό.

άλλων, εμείς δεν είμαστε λαογράφοι. Η μετάδοση όμως της παράδοσης στο κοινό δεν προκύπτει μόνο από το τραγούδι αλλά και από τη συνολική συνθήκη που αυτό παρουσιάζεται.

▶ Να το κάνεις δικό ό σου σημαίνει ότι με έναν αν ▶ Οι γά γάμοι και τα τρόπο είσαι κι εσύ πανηγύρια τι ρόλο παν Σήμερα μπορείς ένας φορέας της παίζουν σήμερα πα παράδοσης, η μεστη διάδοση της σ να δημιουργήσεις τάδοση αυτής της παραδοσιακής επιμέρους παραδόσεις σχέσης στο κοινό μουσικής; μέσα από τις συλλογικές είναι κάτι που σας απασχολεί; Φίλιππος: Οι γάδραστηριότητες Διαλέγετε ένα μοι τις τελευταίες της δικής μας κοινότητας, τραγούδι για να δεκαετίες έχουν αλλά όχι παραδοσιακή διασωθεί στον εκφυλιστεί σε επιχρόνο; κοινωνιακές τελετές, κο μουσική ενώ όσον αφορά τα πανηγύρια εξαρτάται από Κωνσταντής: Θα έλεγα νηγύρ τις συνθήκες. Αν στο πανηπραγματικά ότι δεν με απασυνθή γύρι του χωριού η πλειοψηφία είναι σχολεί. Ότι δεν το σκέφτομαι. τουρίστες που έρχονται να εκτονωθούν, Ειδικά εγώ που δεν είμαι καθόλου επιτότε χάνεται η αυθεντικότητα και στα κοινωνιακός στα λάιβ. τραγούδια και στο παίξιμό μας. Φίλιππος: Θα πρόσθετα ακόμα ότι το να σωθεί ένα τραγούδι είναι υπόθεση ▶ Πώς σας επηρέασε όλη αυτή η

▶ Πώς σχολιάζετε τη μόνιμη και άμεση διάδρασή σας με τον κόσμο και του κινήματος.

Κωνσταντής: Νιώθω μεγάλη τιμή, όταν μου ζητάνε να παίξω για μια δράση του κινήματος, γιατί αισθάνομαι ότι είμαι κι εγώ στην ίδια μοίρα, αφού τις περισσότερες φορές το πρόβλημα έχει επιπτώσεις και σε εμένα, άμεσες ή έμμεσες. Αλλά παράλληλα σκέφτομαι ότι η βοήθεια που δίνω είναι και λίγο εκ του ασφαλούς, γιατί άλλοι διακυβεύουν περισσότερα πράγματα, όταν, π.χ., συγκρούονται με την αστυνομία. Φίλιππος: Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και πιστεύω πως ένας λόγος που παίζω μουσική είναι για να διαδοθούν και κάποια μηνύματα. Και δεν το κρύβω πως χρησιμοποιώ τη μουσική και για τέτοιους σκοπούς. Γιατί εμάς ο κόσμος μας ακούει πολύ πιο εύκολα. Ως φοιτητής συμμετείχα στην ΕΑΑΚ και αργότερα στα φεστιβάλ των Αναιρέσεων τα οποία ήταν για μένα, αλλά και για πολλούς άλλους μουσικούς, ένα βήμα για να απευθυνθούμε σε ένα πλατύ κοινό πέρα από τα μαγαζιά.

ο τι άφησε η Γένοβα και το κίνημα αμφισβήτησης της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» για την εργατική τάξη, τα κινήματα της και όλες ανεξαιρέτως τις τάσεις και τα ρεύματα της Αριστεράς, είναι ένα πολύ σύνθετο και περίπλοκο ζήτημα. Το βέβαιο είναι πως οι διαδηλώσεις με αφορμή τη σύνοδο του G8 τον Ιούλιο του 2001 αποτέλεσαν ένα από τα μεγαλύτερα κινηματικά γεγονότα στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια περίοδο οικονομικής επέκτασης και σχετικής ευμάρειας, όταν τα σύννεφα των πολλαπλών και συνεχόμενων κρίσεων ήταν ακόμη αόρατα διά γυμνού οφθαλμού. Χωρίς αντίπαλο και με το τέλος της ιστορίας ήδη διακηρυγμένο, ο καπιταλισμός επέλαυνε παγκοσμίως και η κατάρρευση της παραδοσιακής και ρεφορμιστικής Αριστεράς ήταν ήδη παρούσα. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος αμφισβήτησης των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και των θεσμών που τις υπηρετούσαν, ήταν το αγκάθι στο μάτι των ισχυρών του πλανήτη, το οποίο κάποιοι το παρομοίωσαν ακόμη και με τον Μάη του 1968 ή το μεγαλύτερο γεγονός αμφισβήτησης της παγκόσμιας τάξης μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Τις τρεις εκείνες μέρες του καυτού Ιούλη της Γένοβας, το βέβαιο είναι πως η αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά έδωσε τα διαπιστευτήρια της. Έθεσε τα ερωτήματα, πρωταγωνίστησε στις αντιστάσεις και στα μεγάλα κινήματα των δύο δεκαετιών που ακολούθησαν, προσπάθησε να δώσει και τότε και σήμερα τις απαντήσεις για την ανατροπή της βαρβαρότητας απέναντι σε έναν καταθλιπτικό συσχετισμό δυνάμεων. Η ρωγμή που άνοιξε στη Γένοβα δεν έχει κλείσει.

Φτάνοντας ως τη Γένοβα Τον κύκλο της αμφισβήτησης της καπιταλιστικής διεθνοποίησης και της επέλασης των πρακτικών του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας είχαν ανοίξει οι διαδηλώσεις στο Σιάτλ των ΗΠΑ το πρώτο τριήμερο του Δεκεμβρίου 1999. Οι μαζικότερες διαδηλώσεις στις ΗΠΑ μετά από πολλά χρόνια στρέφονταν εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της συνόδου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Με διάφορες μορφές «μη βίαιης αντίστασης», οι διαδηλωτές κατάφεραν να διακόψουν τη σύνοδο. Στην πόλη όπου γεννήθηκαν τα σύμβολα της παγκοσμιοποίησης, όπως η Amazon, η Microsoft ή τα Starbucks, ένα νέο πολύχρωμο κίνημα προσπαθούσε να αμφισβητήσει είτε συνολικά τον καπιταλισμό –στην πιο ριζοσπαστική αλλά μειοψηφική εκδοχή του– είτε κάποιες επιμέρους πλευρές του από την άλλη. Ακολούθησαν πολλοί σταθμοί μέχρι τις διαδηλώσεις της Γένοβας. Η Νίκαια, το Νταβός, η Πράγα, το Γκέτεμποργκ. Στο μεσοδιάστημα είχε ιδρυθεί και το ρεφορμιστικής ηγεμονίας Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας. Το κίνημα αναπτύσσεται παγκοσμίως. Η μεγάλη ευκαιρία για μια μαζική

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Μάκης Γεωργιάδης Κύλησαν κιόλας είκοσι χρόνια από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις της Γένοβας, η οποία χαρακτηρίστηκε και ως το αποκορύφωμα του επονομαζόμενου κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης. Ο χρόνος μοιάζει να συμπυκνώθηκε αφάνταστα μέσα σε ένα τριήμερο, το οποίο θα μπορούσε να παρομοιαστεί με big bang των κοινωνικών κινημάτων της νέας εποχής.

Η «μάχη» της Γένοβας: Ρωγμές στις κόκκινες ζώνες του καπιταλισμού

και δίχως προηγούμενο παρέμβαση δίνεται με τη σύνοδο του G8 στη Γένοβα. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχει επανακάμψει πρόσφατα στην πρωθυπουργία και προχωρά στη μετατροπή της πόλης σε φρούριο. Τα μέτρα αστυνόμευσης είναι πρωτοφανή και ένα όργιο καταστολής και αστυνομικής βίας ξεκινάει πολύ πριν τις διαδηλώσεις. Η ιταλική κυβέρνηση έχει παρατάξει ακόμη και στρατό στη Γένοβα, δύτες, συστήματα αεράμυνας, ιππικό και ελικόπτερα, δείχνοντας εξαρχής τις προθέσεις της. Γύρω από το Παλάτσο Ντουκάλε στην παραλιακή περιοχή, όπου θα διεξαχθεί η σύνοδος, χαράσσεται η απαγορευμένη κόκκινη ζώνη. Σιδερένια καθώς και τσιμεντένια φράγματα ύψους άνω των τεσσάρων μέτρων μετατρέπουν την περιοχή σε φρούριο. Οι Έλληνες διαδηλωτές που θα φτάσουν στην πόλη του ιταλικού βορρά θα ξεπεράσουν τους 3.000. Ο Μπερλουσκόνι αναστέλλει τη Συνθήκη Σένγκεν και ουσιαστικά κλείνει τα σύνορα, κυρίως αυτά με τη Γαλλία. Ένα από τα πρώτα γκρουπ Ελλήνων διαδηλωτών, αποτελούμενο από 150 άτομα, μεταξύ των οποίων μέλη της οργανωτικής επιτροπής για τη διαδήλωση της Γένοβας και ηγετικά στελέχη του τότε ΣΥΡΙΖΑ, δέχονται τη βάναυση επίθεση της ιταλικής αστυνομίας πριν καν αποβιβαστούν στο λιμάνι της Ανκόνας. Οι καραμπινιέροι εισβάλλουν στο Blue Star ΙΙ βιαιο-

πραγούν εναντίον των διαδηλωτών και τους εξαναγκάζουν να γυρίσουν πίσω. Με τα επόμενα πλοία καταφτάνει ο κύριος όγκος των Ελλήνων διαδηλωτών. Η αστυνομία είναι προκλητική. Προχωρά σε εξονυχιστικούς ελέγχους στα λεωφορεία. Κατάσχει σημαίες και πανό και κάνει ό,τι μπορεί για να παρακωλύσει την άφιξη των διαδηλωτών στη Γένοβα.

Η καταιγίδα πριν τον κινηματικό τυφώνα Είναι πια βράδυ της Πέμπτης 19 Ιουλίου και στον ιταλικό βορρά βρέχει καταρρακτωδώς. Η αφόρητη ζέστη της ημέρας έχει καταλαγιάσει και μόλις πριν από δύο-τρεις ώρες έχει τελειώσει η μεγάλη πορεία υπέρ των μεταναστών στην οποία συμμετείχαν πάνω από 50.000 διαδηλωτές, ενώ μετά το πέρας της είχε προγραμματιστεί μεγάλη συναυλία στο στάδιο Μαράσι με τον Μάνου Τσάο. Η βροχή έχει κατακλύσει τα πάντα. Σκηνές και τέντες στα γήπεδα και στα πάρκα όπου στρατοπεδεύουν οι διαδηλωτές έχουν πάρει νερό. Στο στάδιο Ντέι Τσικλαμίνι, όπου καταλύει μεγάλο μέρος των διαδηλωτών, φτυάρια, αξίνες και σακιά με άμμο προσπαθούν, μέσα στα επιδέξια χέρια των Ιταλών συντρόφων διοργανωτών, να περιορίσουν τους νερόλακκους οι

οποίοι σχηματίζονται. Όσοι από τους κατάκοπους διαδηλωτές μπορούσαμε, δίνουμε ένα χέρι βοήθειας. Μια πολυεθνική κοινότητα σμίγει μέσα στην καταιγίδα της Γένοβας. Η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον παραμερίζει για λίγο τις πολιτικές διαφορές. Αύριο οι COBAS, οι οποίοι μας φιλοξενούν, θα είναι σε άλλο σημείο, άλλοι στην Κόρσο Μαρκόνι. Άλλοι θα είναι στην πιάτσα Σαρντένια, άλλοι στην Πιάτσα Στρέλε και άλλοι αλλού και άλλοι παραπέρα. Όλοι θα είναι όμως στον δρόμο με πίστη σε ένα διαφορετικό καλύτερο αύριο. Άλλοι θα πουν πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, άλλοι θα φωνάξουν πως η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι ουτοπία, άλλοι, εγκλωβισμένοι στη δύναμη της εικόνας, θα σπάσουν βιτρίνες τραπεζών και Μακ Ντόναλντς και θα κάψουν αυτοκίνητα. Ένα πολύχρωμο κοινωνικό μωσαϊκό είναι έτοιμο να πλημμυρίσει τους δρόμους.

Bella Ciao και τα μπαλκόνια μιας ελεύθερης πόλης Την Παρασκευή είναι προγραμματισμένη η μεγάλη διαδήλωση των κοινωνικών κινημάτων. Η πόλη έχει ξυπνήσει λαμπυρίζοντας από τη βραδινή βροχή και ανασαίνει στον ρυθμό μιας πρωτόγνωρης κινηματικής έξαψης. Είναι 20 Ιουλίου και όλες σχεδόν οι πλατείες και οι σημαντικές διασταυρώσεις της πόλης έχουν καταληφθεί από ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι θα ξεπεράσουν τελικά τους 300.000 διαδηλωτές. Πολλοί μιλούν και για παραπάνω. Ήδη από τις 11 το πρωί οι συγκεντρώσεις έχουν αρχίσει και στη 1 το μεσημέρι ξεκινούν οι πρώτες πορείες προς το σιδερόφραχτο κέντρο. Οργανώσεις οι οποίες τότε είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοργάνωση και την επιτυχία των διαδηλώσεων όπως οι Ya Basta, οι Tutti Blanci ή η Attac, ξεκινούν από το στάδιο Καρλίνι. Ακτινωτά από όλες τις πλευρές της πόλης ξεκινούν πορείες. Ένα πλήθος όλων των ηλικιών έχει κατεβεί στους δρόμους. Περίπου στις τρεις το μεσημέρι γίνεται η πρώτη απόπειρα στην πλατεία του Δάντη να σπάσει η κόκκινη ζώνη από τη διαδήλωση. Η αστυνομία αρπάζει αμέσως την ευκαιρία και με ένα προμελετημένο σχέδιο

Ρωγμές στον χρόνο αρχίζει ένα πογκρόμ εναντίον των διαδηλωτών. Η αναμενόμενη σύγκρουση με το ονομαζόμενο «μπλακ μπλοκ» θα βυθίσει την πόλη σε ένα όργιο βίας. Η στάση της αστυνομίας θα προκαλέσει γενικευμένες συγκρούσεις και στις 5.30 το απόγευμα στην πιάτσα Αλιμόντε, μερικές δεκάδες μέτρα από την κόκκινη ζώνη, δύο καραμπινιέροι θα εκτελέσουν με δύο σφαίρες στο κεφάλι τον 23χρονο αναρχικό διαδηλωτή Κάρλο Τζουλιάνι. Ήταν ο πρώτος νεκρός των κινητοποιήσεων εναντίον της παγκοσμιοποίησης, ενώ στο τριήμερο των διαδηλώσεων τραυματίστηκαν περισσότεροι από 650 διαδηλωτές και συνελήφθησαν πάνω από 190, οι τελευταίοι εκ των οποίων αφέθηκαν ελεύθεροι τον Οκτώβριο του 2001. Μοιραία, μετά από τόνους χημικών, νερού και κυνηγητού στα στενά δρομάκια της Γένοβας, οι διαδηλώσεις διαλύθηκαν αργά το απόγευμα. Την επόμενη ημέρα, Σάββατο 21 Ιουλίου η μεγάλη συγκέντρωση των συνδικάτων, των κομμάτων της Αριστεράς και των κινηματικών οργανώσεων έχει ως κομβικό σημείο την πλατεία Στρέλε. Πλημμυρίδα διαδηλωτών με κόκκινες σημαίες, πολλές με σφυροδρέπανα, κατακλύζει την πόλη. Εργαζόμενοι, οργανωμένα μπλοκ συνδικάτων, απλός κόσμος έχουν φτάσει από κάθε γωνιά της Ιταλίας. Κάθε πόλη και μια μπάντα. Κάθε οργάνωση και μια ορχήστρα. Είναι εκπληκτικές οι σκηνές της πορείας, όταν διασχίζοντας τις γέφυρες και τα τούνελ στις κόρσο Τορίνο, κόρσο Σαρντένια, την παραλιακή κόρσο Ιτάλια, δεκάδες χιλιάδες τραγουδούν τη Διεθνή σε όλες τις γλώσσες του κόσμου για να ενωθούν μετά υπό τους ήχους του Bella Ciao και, μετά από λίγο, της Bandiera Rossa. Στον απόηχο της δολοφονίας του Κάρλο Τζουλιάνι ένα σύνθημα δονεί τον αέρα: Assassini assassini! Δολοφόνοι! Ακούγονται και συνθήματα για κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη, αξιοπρέπεια. Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, με προειλημμένη απόφαση, χτυπάει απρόκλητα και με πρωτοφανή αγριότητα ξανά τη γιγαντιαία διαδήλωση εργατών και κινημάτων. Ένα νέο όργιο κρατικής τρομοκρατίας ξεκινάει και σε κάθε σοκάκι της Γένοβας αντηχεί το assassini, ώσπου να ακουστεί η κραυγή που γίνεται σύνθημα: Genova libera! Σε πολλά μπαλκόνια και παράθυρα κάτοικοι της πόλης φωνάζουν «Ελεύθερη Γένοβα», χαιρετώντας τους διαδηλωτές! Η πόλη μοιάζει να βγαίνει από τον κουρνιαχτό και την ομίχλη των χημικών που την έχουν σκεπάσει και ελεύθερη να στέκεται, ανοίγοντας την αγκαλιά της στους διαδηλωτές, στους πληγωμένους, στους κυνηγημένους. Η ζέστη είναι αφόρητη και το ιταλικό θέρος δείχνει τα δόντια του. Ο κόσμος έχει ενώσει τις φωνές του και από τα μπαλκόνια βρέχουν με άφθονο νερό τους διαδηλωτές που διψούν κι αναζητούν λίγες σταγόνες νερό. Γροθιές υψωμένες. Το σήμα της νίκης. Η κόκκινη ζώνη είχε σπάσει γιατί είχε σπάσει ο φόβος και αυτοί που ήταν στα μπαλκόνια κι αυτοί που ήταν στους δρόμους το ένιωθαν. Ένιωθαν ότι προσδοκούσαν το αύριο…

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου

1970: Grecia Libera - 2001: Genova Libera

Γένοβα είναι μια ιστορική πόλη της Ιταλίας και κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος. Εκεί δημιουργήθηκε το 1882 το κόμμα των Ιταλών εργατών, από τις τάξεις του οποίου γεννήθηκε το 1895 το ιταλικό σοσιαλιστικό κόμμα. Αυτό με τη σειρά του διασπάστηκε και τον Ιανουάριο του 1921 ιδρύθηκε το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, με πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Γκράμσι. Από τη Γένοβα καταγόταν και ο άλλος σημαντικός ηγέτης του, ο Παλμίρο Τολιάτι, ο οποίος έγινε γραμματέας του το 1923. Κατά την περίοδο 1940-45, η Γένοβα ήταν το κέντρο της αντιστασιακής δράσης και η πρώτη πόλη που απελευθερώθηκε από τους Ιταλούς παρτιζάνους τον Απρίλη του ’45. Τον Ιούλιο του 2001 έγινε το πεδίο σύγκρουσης των δυνάμεων της αντιπαγκοσμιοποίησης κατά της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας. Στη μάχη αυτή συμμετείχε και η «ΑντικαπιταλιστικήΑντιιμπεριαλιστική Επιτροπή κατά του G-8» με 125 μέλη της. Μεταξύ αυτών και μέλη των Οικολόγων Εναλλακτικών, που έδωσαν το μαχητικό τους παρών και αγωνίστηκαν για την κοινή συμπόρευση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων της Εργασίας και της Οικολογίας. Στην αποστολή μας συμμετείχαν επίσης και δυο Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες, στους οποίους η αστυνομία δεν επέτρεψε να εισέλθουν στο ιταλικό έδαφος. Αφού, λοιπόν, τους αφαίρεσε, εντελώς παράνομα, τα ελληνικά διαβατήρια που τους είχε χορηγήσει νόμιμα το ελληνικό υπουργείο Εσωτερικών, καθώς και την άδεια παραμονής στην Ελλάδα, τους οδήγησε με βία στο πλοίο, τους υπέβαλε σε σωματικό έλεγχο που προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τελικά τους ανάγκασε να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Η βία, σωματική και ψυχολογική, η οποία ασκήθηκε από την πρώτη στιγμή εις βάρος μας από την ιταλική αστυνομία ήταν πρωτοφανής. Στο λιμάνι της Ανκόνας μάς περίμεναν τριάντα αστυνομικά οχήματα, πλήρως εξοπλισμένα, καθώς και δεκάδες άνδρες των ιταλικών ΜΑΤ! Και ενώ περνούσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων (αφού η περιβόητη συνθήκη Σένγκεν που επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση των συνόρων Ελλάδας-Ιταλίας είχε ανασταλεί), η ιταλική αστυνομία έκανε, εντελώς παράνομα και χωρίς την παρουσία εισαγγελέα και δική μας, εξονυχιστικό έλεγχο στον χώρο των αποσκευών των λεωφορείων της αποστολής μας. Από εκεί, αφαίρεσε, παράνομα και χωρίς να συντάξει κατάλογο των αντικειμένων, οτιδήποτε έκρινε αυτή πως μπορούσε ν’ «απειλήσει» τη σύνοδο του G-8 — π.χ. τα κοντάρια που χρησιμοποιούσαμε για τις σημαίες και τα πανό μας!. Τέλος, μετά από πολύωρη αναμονή, μπήκαμε στα λεωφορεία μας και με τη συνοδεία δύο περιπολικών, το ένα μπροστά και το άλλο πίσω, φτάσαμε στη Γένοβα, μετά από εξαντλητικό ταξίδι 38 ωρών συνολικά! Ας σημειωθεί ότι δυο νεαροί διαδηλωτές, μέλη της Επιτροπής μας, συνελήφθησαν παράνομα και κακοποιήθηκαν σε αστυνομικό τμήμα της Γένοβας όπου οδηγήθηκαν. Στον πρώτο, μάλιστα, αφού του άνοιξαν το κεφάλι με κλομπ, του «έραψαν» την πληγή χωρίς να χρησιμοποιήσουν αναισθητικό! Στα επεισόδια αυτά προστέθηκαν αργότερα εκατοντάδες καταγγελίες για ξυλοδαρμούς, απειλές, βασανιστήρια, στέρηση τροφής, νερού και ύπνου, τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Μάλιστα οι τελευταίες (Αυστριακές, Αμερικανίδες, Ιταλίδες όπως η Στεφα-

νία Γκαλάντε) κατήγγειλαν τους αστυνομικούς, οι οποίοι τις ανάγκασαν να ξεγυμνωθούν μέσα στο τμήμα και τις παρενοχλούσαν σεξουαλικά! Ο ιταλικός φασισμός στο αποκορύφωμά του! Οι λαϊκές διαδηλώσεις στη Γένοβα και η στυγνή δολοφονία του 23χρονου φοιτητή της Φιλοσοφικής Κάρλο Τζουλιάνι από την ιταλική αστυνομία, έφεραν στη μνήμη μας γεγονότα από την αντιδικτατορική πάλη του ελληνικού λαού κατά της ξενοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών. Καταπληκτικές συμπτώσεις συνδέουν αγωνιστικά και τραγικά τα πρόσωπα και τα γεγονότα. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1970, η Ιταλίδα αγωνίστρια Έλενα Αντζελότι και ο Κύπριος αγωνιστής Γιώργος Τσικουρής, οι οποίοι συνδέονταν με το ΠΑΜ, βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητό τους, όταν ετοίμαζαν τον εκρηκτικό μηχανισμό που θα τοποθετούσαν στην Αμερικανική Πρεσβεία. Και οι δυο τους έγιναν σύμβολα του αντιδικτατορικού αγώνα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1970, στην πλατεία Ματεότι της Γένοβας, ο Έλληνας φοιτητής από την Κέρκυρα, Κώστας Γεωργάκης, αυτοπυρπολήθηκε εκφράζοντας μ’ αυτόν τον ηρωικό και τραγικό τρόπο τη διαμαρτυρία του κατά της δικτατορίας στην Ελλάδα. Στις 20 Ιουλίου 2001 δολοφονήθηκε στη Γένοβα ο Κάρλο Τζουλιάνι, ο οποίος ήταν ανιψιός της Έλενας Αντζελότι! Η ελληνική «Αντικαπιταλιστική Αντιιμπεριαλιστική Επιτροπή κατά του G-8» ήταν η μόνη από τις πέντε επιτροπές η οποία θυμήθηκε την ηρωική πράξη του Έλληνα φοιτητή και τέλεσε πολιτικό μνημόσυνο στο νεκροταφείο Σταλιένο της Γένοβας, όπου κατέθεσε δάφνινο στεφάνι με τη φωτογραφία του.

22 Προσπέρ-Ολιβιέ Λισαγκαρέ

Η ιστορία της Παρισινής Κομμούνας του 1871, τόμοι Α-Β εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος Ο Π. Ο. Λισαγκαρέ ήταν Γάλλος δημοσιογράφος που πήρε ενεργό μέρος στα γεγονότα της Παρισινής Κομμούνας, πολεμώντας στα οδοφράγματα και αρθρογραφώντας σε εφημερίδες. Μετά την ήττα διέφυγε καταλήγοντας στο Λονδίνο όπου και φιλοξενήθηκε ως το 1880 στην οικογένεια του Καρλ Μαρξ. Εκείνο το διάστημα έγραψε και αυτή τη δίτομη ογκώδη ιστορία. Το έργο συνδυάζει τη ζωντάνια αυτού που συμμετείχε στα γεγονότα με την αποτίμηση της επανάστασης, των αδυναμιών και του μεγαλείου της, αποτελώντας μέχρι σήμερα βιβλίο αναφοράς. Η έκδοση έχει πλούσιο βοηθητικό υλικό, χρονολόγιο, ευρετήριο για πρόσωπα και οργανώσεις καθώς και κείμενα των Μαρξ, Λένιν, Ένγκελς, Τρότσκι, Κάουτσκι, Μπακούνιν και Κροπότκιν για την Παρισινή Κομμούνα.

Asad Haider

Ταυτότητες σε πλάνη. Φυλή και τάξη στην εποχή του Τραμπ εκδόσεις barricada-antifa Ο Άσαντ Χαϊντέρ, πακιστανοαμερικανός μαρξιστής, πραγματοποιεί μια εξαντλητική κριτική από μαρξιστική σκοπιά στη φυλετική ιδεολογία στις ΗΠΑ και κατ’ επέκταση στην πολιτική των ταυτοτήτων γενικότερα. Το βιβλίο δεν είναι στενά θεωρητικό αλλά διανθίζεται και από προσωπικές πολιτικές εμπειρίες του συγγραφέα. Εξετάζει την ιστορία των ρατσιστικών διαχωρισμών και καταπίεσης στις ΗΠΑ με αφετηρία τη δουλεία και τους πολύμορφους αγώνες για την απελευθέρωση των μαύρων με ιδιαίτερη αναφορά στο ΚΚ ΗΠΑ προπολεμικά και στο κίνημα της μαύρης απελευθέρωσης μεταπολεμικά. Ο συγγραφέας καταλήγει στη σημερινή πολιτική ταυτοτήτων που υπονομεύει τη δυνατότητα κοινών αγώνων και διαιωνίζει τους φυλετικούς διαχωρισμούς που προέκυψαν εξαιτίας του ρατσισμού.

Κίνηση ιδεών

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Βιβλία για θεωρητικά «μακροβούτια» Η καλοκαιρινή ανάπαυλα φαίνεται σύντομη, ιδίως όταν ακολουθεί ένας αβέβαιος Σεπτέμβρης. Ωστόσο, πάντα υπάρχει χρόνος για διάβασμα, όταν κάποιος προετοιμάζει το μέλλον κοιτώντας αναπόφευκτα και το παρελθόν. Το 2021 μας προσφέρει δύο αφορμές, τα 200χρονα από την επανάσταση του 1821 και τα 150χρονα από την Παρισινή Κομμούνα. Αυτό είναι το πρώτο μέρος των προτάσεων για βιβλία θεωρίας και ιστορίας.

Cincia Arruzza

Επικίνδυνες σχέσεις. Γάμοι και διαζύγια μαρξισμού και φεμινισμού εκδόσεις ΚΨΜ Η Τσίντσια Αρούτσα, καθηγήτρια φιλοσοφίας και σοσιαλίστρια-φεμινίστρια, παρουσιάζει στο βιβλίο της την ιστορία του γυναικείου κινήματος σε σχέση με το εργατικό καθώς και τις διάφορες εκδοχές του φεμινισμού. Οι σχέσεις αυτές δεν ήταν πάντα αρμονικές όπως και οι αντίστοιχες μαρξισμού και φεμινισμού. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην Παρισινή Κομμούνα, στις πρωτόγνωρες κατακτήσεις της πρώτης περιόδου της Σοβιετικής Ένωσης και στις «Ελεύθερες Γυναίκες» (Mujeres Libres) του ισπανικού εμφυλίου. Η συγγραφέας παίρνει θέση στη συζήτηση για την πατριαρχία υποστηρίζοντας πως, αν και έχει εκλείψει ως σχέση παραγωγής, ο καπιταλισμός αξιοποιεί τα κατάλοιπά της ως ιδεολογία και σχέσεις εξουσίας και σήμερα.

Λέον Τρότσκι

1905 εκδόσεις Ένεκεν Ο Τρότσκι πρωταγωνίστησε στην επανάσταση του 1905, μάλιστα εκλέχτηκε αντιπρόεδρος αρχικά και μετά πρόεδρος του Σοβιέτ της Πετρούπολης. Το βιβλίο είναι η, για πρώτη φορά μεταφρασμένη στα ελληνικά, ιστορία της ρωσικής επανάστασης του 1905 γραμμένη το 1909. Η πρώτη αυτή έφοδος επισκιάστηκε από τις επαναστάσεις του 1917, ωστόσο δεν έχασε ποτέ την ανεξάρτητη ιστορική της σημασία. Το βιβλίο αναλύει την οικονομική βάση και την ταξική διάρθρωση της Ρωσίας, εξετάζοντας τη Ματωμένη

Κυριακή της 9ης Γενάρη στην Πετρούπολη, την ανταρσία του στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, τη συγκρότηση σοβιέτ, τη γενική απεργία του Οκτώβρη και την ένοπλη εξέγερση στη Μόσχα τον Δεκέμβρη. Στο τέλος, περιγράφεται η δίκη των μελών του Σοβιέτ της Πετρούπολης.

Άρης Σειρηνίδης

Όλοι στ’ άρματα, όλα για τη νίκη. Ο λαϊκός επαναστατικός πόλεμος του ∆ημοκρατικού Στρατού Ελλάδας 1946-1949 εκδόσεις ΚΨΜ Το θέμα του βιβλίου είναι η ιστορία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), του λαϊκού στρατού που πραγματοποίησε την πιο ολοκληρωμένη απόπειρα επαναστατικού μετασχηματισμού της Ελλάδας. Λαμβάνοντας τον ΔΣΕ ως ενεργό ιστορικό υποκείμενο, το βιβλίο επιχειρεί μια συνολική πραγμάτευση και κριτική αποτίμηση του ελληνικού επαναστατικού φαινομένου της δεκαετίας του 1940. Στη δημιουργία ακριβώς του ΔΣΕ αναγνωρίζει την ιστορικά μοναδική δυνατότητα ύπαρξης αυτόνομης ταξικής στρατηγικής στη χώρα ύστερα από τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Προσεγγίζοντας τον ΔΣΕ, ταυτόχρονα, ως στρατιωτικό, πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο και φορέα επαναστατικής αλλαγής το βιβλίο επιχειρεί να φωτίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις της κορυφαίας στιγμής ταξικής πάλης στη νεότερη ελληνική ιστορία.

Christian Fuchs

Ξαναμελετώντας τον Μαρξ στην εποχή του ψηφιακού καπιταλισμού εκδόσεις Δίαυλος Εξαιρετικά επίκαιρο το βιβλίο του Fuchs, είναι συνάμα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Όχι μόνο γιατί καταπιάνεται με ένα σύγχρονο θέμα –την εποχή της αυτοματοποίησης, της τεχνικής νοημοσύνης, της τέταρτης βιομηχανικής επανάστα-

σης, του διαδικτύου και τη σχέση τους με τον καπιταλισμό- αλλά και γιατί το προσεγγίζει μέσα από έναν «διάλογο» με τον μαρξισμό. Έναν διάλογο που αναδεικνύει την επικαιρότητα του Μαρξ σε πεδία πέραν της κλασικής βιομηχανικής εργασίας. Η οπτική του συμπυκνώνεται στο εξής: «Έχει έρθει η στιγμή ο Μαρξ να επαναληφθεί. […] Το να επαναληφθεί, επομένως, η σκέψη του στον 21ο αιώνα δεν σημαίνει ούτε εγκατάλειψη των προσεγγίσεων, των θεωριών και των πολιτικών του, ούτε ολική επανεφεύρεσή τους, όμως ούτε και να μείνουν απαράλλαχτες».

Χρήστος Ρέππας

∆ιαφωτισμός και Επανάσταση. Η ριζοσπαστική ιδεολογία της «Ελληνικής Νομαρχίας» εκδόσεις ΚΨΜ Το βιβλίο του Χρήστου Ρέππα αναφέρεται στην προεπαναστατική περίοδο στην Οθωμανική αυτοκρατορία στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Κέντρο του είναι ο νεοελληνικός διαφωτισμός και η Ελληνική Νομαρχία, ήτοι λόγος περί ελευθερίας του Ανωνύμου του Έλληνος, επαναστατικό κείμενο που εκδόθηκε στην Ιταλία το 1806 και γνώρισε ευρεία κυκλοφορία στον οθωμανοκρατούμενο ελληνικό χώρο. Αρχικά παρουσιάζεται η κοινωνικοοικονομική δομή της αυτοκρατορίας, η ανάπτυξη μιας ελληνόφωνης, εμπορικής και όχι μόνο, αστικής τάξης που ασφυκτιά κάτω από την οθωμανική αυθαιρεσία και η συγκρότηση του νεοελληνικού διαφωτισμού. Η ανάδειξη του ριζοσπαστικού κειμένου της Ελληνικής Νομαρχίας έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς είναι υποτιμημένο από την κυρίαρχη δημόσια ιστοριογραφία και το εκπαιδευτικό σύστημα.

∆ιεθνή Κούβα Λίτσα Φρυδά

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Τα προβλήματα είναι υπαρκτά, όπως παραδέχθηκε ο πρόεδρος Ντίαζ-Κανέλ, Οφείλονται, όμως, εν πολλοίς στις απάνθρωπες, μονομερείς και άδικες κυρώσεις που έχουν επιβάλει εδώ και 60 χρόνια στην Κούβα οι ΗΠΑ, με τον αποκλεισμό του νησιού να γίνεται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο ασφυκτικός και μάλιστα εν μέσω πανδημίας. Η άρση του εμπάργκο είναι υπεραναγκαία.

«Ο

δρόμος ανήκει στους Επαναστάτες», υπογράμμισε την Κυριακή 11 Ιούλη ο πρόεδρος της Κούβας Μιγκέλ Ντίαζ-Κανέλ, στη διάρκεια ειδικού διαγγέλματος στην εθνική τηλεόραση, καλώντας τους να βγουν στους δρόμους και να υπερασπιστούν την επανάσταση και, ταυτόχρονα, καταγγέλλοντας εκείνους που από τις ΗΠΑ υποδαυλίζουν τις ταραχές. Είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις σε αρκετές πόλεις της Κούβας που, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, έτυχαν τεράστιας κάλυψης και προβολής από τα διεθνή ΜΜΕ. Σύμφωνα με αυτά, οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν στο Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος, 26 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Αβάνας. Το αρχικό κίνητρο ήταν οι πολύωρες επαναλαμβανόμενες διακοπές ρεύματος, οι οποίες είχαν επιπτώσεις τόσο στην καθημερινότητα των ανθρώπων όσο και στην παραγωγική διαδικασία. Να προστεθεί σ’ αυτό η συσσώρευση προβλημάτων που οξύνθηκαν από την αρχή της πανδημίας: Έλλειψη βασικών προϊόντων, τροφίμων και φαρμάκων, μείωση της αγοραστικής ικανότητας του λαού. Συν το γεγονός ότι η πανδημία –την οποία οι κουβανικές αρχές είχαν έως τώρα καταφέρει να ελέγξουν πολύ πιο αποτελεσματικά από τις πλουσιότερες χώρες– έχει το τελευταίο διάστημα επιδεινωθεί λόγω ελλείψεων σε πρώτες ύλες για την παραγωγή φαρμακευτικού υλικού, σε σύριγγες και αναπνευστήρες — αν και σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί με το πρώτο κλινικά δοκιμασμένο και αποτελεσματικό κουβανέζικο εμβόλιο. Χαρακτηριστικό είναι πως ένα από τα συνθήματα των διαδηλωτών στο Σαν Αντόνιο ήταν «θέλουμε εμβόλια», ενώ ζητούσαν λύση στα άμεσα προβλήματα. Προβλήματα υπαρκτά, όπως επεσήμανε και ο ίδιος ο Ντίαζ-Κανέλ στο διάγγελμά του, τα οποία οφείλονται εν πολλοίς στις απάνθρωπες, μονομερείς και άδικες κυρώσεις που έχουν επιβάλει εδώ και 60 χρόνια στην Κούβα οι ΗΠΑ, με τον αποκλεισμό του νησιού να γίνεται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο ασφυκτικός. Ένας εξίσου ή ίσως και περισσότερο σοβαρός παράγοντας, όμως, που οδήγησε πολλούς Κουβανούς στον δρόμο είναι η τεράστια μιντιακή καμπάνια που είχε ενορχηστρωθεί και μεθοδευθεί εδώ και μέρες από ιμπεριαλιστικά κέντρα, με την αξιοποίηση ελεγχόμενων ΜΜΕ και μέσων κοινωνικής δικτύωσης με το σύνθημα #SOSCuba. Απευθύνοντας στον κουβανικό λαό ένα αόριστο κάλεσμα να διαδηλώσει τη δυσαρέσκειά του στους δρόμους, η καμπάνια αυτή είχε διττό στόχο: Αφενός να προκληθεί λαϊκός ξεσηκωμός και ταραχές, ώστε να πέσει η κουβανική κυβέρνηση, εφαρμόζοντας κι εδώ μια πολυδοκιμασμένη συνταγή (Σερβία, Ουκρανία,

Η μάχη της Αβάνας έχει ήδη ξεκινήσει… τής της ετερογένειας είναι και το γεγονός ότι στις διαδηλώσεις συμμετείχαν ακόμη και μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, κάτι που ανέφερε και ο ίδιος ο πρόεδρος, μιλώντας για «αποπροσανατολισμένους επαναστάτες». Ορισμένοι, μάλιστα, συνελήφθησαν και αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι ή τέθηκαν σε περιορισμό, όπως ο μαρξιστής ιστορικός Φρανκ Γκαρσία Χερνάντεζ. Συνολικά, συνελήφθησαν πάνω από 100 διαδηλωτές, ενώ δεν έλειψαν τα επεισόδια μεταξύ αντιφρονούντων και επαναστατών. Έχει επιβεβαιωθεί, επίσης, ο θάνατος ενός διαδηλωτή. Να σημειώσουμε ότι Η κατάσταση στην Κούβα η όλη επιχείρηση ξεκίνηείναι πολύ δύσκολη, αλλά σε σε μια κομβική για την ιστορία της Κούβας στιγη αντιμετώπισή της απαιτεί μή, που είναι το πέρασμα, ρήξη με τα σχέδια των ΗΠΑ έπειτα από 62 χρόνια, στη μετά Κάστρο εποχή — ο Ραούλ Κάστρο παραιτήθηκε τον περασμένο Απρίλη. Μια «στιγανάγκης λόγω της υγειονομικής κρίσης, μή» κατά την οποία η οικονομική κρίση η ιδέα της αναγκαιότητας για «ανθρωπιείναι πολύ βαθιά, η υγειονομική κρίση στική επέμβαση» ξένων δυνάμεων προεντείνεται και η νέα ηγεσία δεν έχει την κειμένου «να σώσουν την Κούβα» — με απήχηση και το κύρος των πρωτεργατών απλά λόγια, εισβολή. της επανάστασης. Αξίζει να υπογραμμίΣύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, σουμε ότι σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, οι διαδηλώσεις αυτές απαρτίζονταν από ένα τεράστιο κομμάτι του κουβανικού ετερογενή πλήθη, που η πλειονότητά λαού ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του τους απλά ακολουθούσε το ρεύμα. Παρόπροέδρου και βγήκε στους δρόμους. τι επεκτάθηκαν σε αρκετές πόλεις, είναι Από την πλευρά του, σε ένα κρεσέντο κυρίως στο Σαν Αντόνιο που κυριάρχησαν υποκρισίας και κυνισμού, ο πρόεδρος οι αντεπαναστάτες. Χαρακτηριστικό αυΓεωργία), με τη διασπορά υπερβολικών, παραποιημένων ή ψευδών πληροφοριών, όπως, για παράδειγμα, η δημοσίευση πλαστών εικόνων, που στην πραγματικότητα ήταν λήψεις από παλιότερες αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις σε άλλες χώρες, από διαδηλώσεις αντικαθεστωτικών Κουβανών στο Μαϊάμι, ή ακόμα και από διαδηλώσεις υπέρ της επανάστασης που παρουσιάστηκαν ως αντικυβερνητικές, όπως αποκαλύφθηκε και επιβεβαιώθηκε από το AFP. Αφετέρου, να προωθηθεί, με το πρόσχημα της κατάστασης έκτακτης

των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, εξέφρασε τη συμπαράστασή του στον Κουβανικό λαό και χαιρέτισε τις «εκκλήσεις του για ελευθερία και για ανακούφιση από τη δίνη της πανδημίας και την καταστολή και οικονομική δυσχέρεια δεκαετιών», καλώντας ταυτόχρονα «το κουβανικό καθεστώς να ακούσει τους πολίτες και να υπηρετήσει τις ανάγκες τους». Αποσιωπώντας το γεγονός πως η χώρα του είναι εκείνη που στραγγαλίζει την οικονομία της Κούβας για δεκαετίες, επιδεικνύοντας, όπως και οι προκάτοχοί του, τις επιλεκτικές ευαισθησίες του όσον αφορά τα δημοκρατικά δικαιώματα. Με την αμερικανική πολιτική συντάχθηκε ευθέως και η ΕΕ. Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, πρόσφερε τη στήριξή του στον κουβανό ομόλογό του, «στον λαό της Κούβας» και «στην επαναστατική κυβέρνηση της», ενώ ο πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, ζήτησε την άρση του εμπάργκο, χαρακτηρίζοντάς το «απάνθρωπο», και απέρριψε μια πιθανή εξωτερική παρέμβαση. Τη στήριξή του προς την Κούβα εξέφρασε και ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, Λούλα, ζητώντας επίσης την άρση του αποκλεισμού της. Ο πρόεδρος του Μεξικό, Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραντόρ, είπε: «Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιοι θέλουν να βοηθήσουν την Κούβα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να σταματήσουν τον αποκλεισμό της, όπως απαιτούν οι περισσότερες χώρες του κόσμου».

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 - ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

περισκ πιο Χαρακτηριστικά γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης παίρνουν πλέον οι βίαιες διαδηλώσεις στη Νότια Αφρική. Παρότι οι εσωκομματικές αντιθέσεις του ANC λειτούργησαν σαν σπίθα που άναψε τη φωτιά, τα πραγματικά αίτια των ταραχών πρέπει να αναζητηθούν στις διευρυνόμενες κοινωνικές αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τη χώρα και οι οποίες οξύνθηκαν εξαιτίας της πανδημίας.

Πέταξαν τον πρύτανη στον Βόσπορο! Μεγάλη νίκη σημείωσαν οι μαχόμενοι φοιτητές και εκπαιδευτικοί στο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου. Με τις αποφασιστικές και ανυποχώρητες κινητοποιήσεις τους, παρά την κρατική τρομοκρατία, τη βία και τις συλλήψεις, ανάγκασαν την κυβέρνηση και προσωπικά τον Ταγίπ Ερντογάν να αποσύρει τον διορισμό του εκλεκτού του πρύτανη, Μελίχ Μπουλού. Σημειώνεται ότι ο Μπουλού, ένας άνθρωπος της αγοράς και προσωπικός έμπιστος του προέδρου, είχε χαρακτηριστεί από την αρχή ως «κόκκινο πανί», πολύ περισσότερο, καθώς ο διορισμός του ακύρωνε στην πράξη κάθε έννοια δημοκρατίας και αυτονομίας, ενώ αποτελούσε μια ευθεία πρόκληση προς ένα από τα τελευταία προπύργια της Αριστεράς και της προοδευτικής διανόησης. Το γεγονός, δε, ότι η ανάκληση ανακοινώθηκε στην πέμπτη επέτειο από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 δίνει μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία του αγώνα.

Αντισυνταγματικό το lockdown στην Ισπανία Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Ισπανίας στέλνει ένα σαφές μήνυμα σε όλη την Ευρώπη και ειδικά σε όλους εκείνους που είχαν σπεύσει να χαρακτηρίσουν «γραφικούς» και «αντιδραστικούς» όσες και όσους αντιστάθηκαν από την πρώτη στιγμή στα τυφλά και καθολικά lockdown, χαρακτηρίζοντάς τα αυταρχικά. Σύμφωνα με αυτήν, λοιπόν, που εκδόθηκε την Τετάρτη, η κατάσταση έκτακτης

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ανάγκης που είχε κηρυχθεί τον Μάρτιο του 2020, κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας της Covid-19, κρίθηκε αντισυνταγματική. Υπενθυμίζεται ότι ανάμεσα στα μέτρα τα οποία είχαν επιβληθεί –και δεν διέφεραν πολύ από τα αντίστοιχα που ίσχυσαν σε άλλες χώρες– ήταν η προσωρινή αναστολή των πολιτικών και δημοκρατικών ελευθεριών, ο αναγκαστικός εγκλεισμός όλων στα σπίτια τους και η διακοπή κάθε παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας πέραν όσων χαρακτηρίζονται ως «ζωτικής σημασίας».

Πνίγεται η Γερμανία, καίγεται η Σιβηρία Σοκ προκάλεσαν στη Γερμανία οι πρωτοφανείς πλημμύρες στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου, που παρέσυραν σαν καρυδότσουφλα έξι σπίτια και κόστισαν τη ζωή σε πάνω από εκατό ανθρώπους. Ανάλογες εικόνες ήρθαν και από το γειτονικό Βέλγιο, που επίσης επλήγη από καταιγιστικές βροχές. Σημειώνεται ότι και στις δύο περιπτώσεις, τα φαινόμενα αυτά ακολούθησαν έναν σφοδρό και

ασυνήθιστο για τη βόρεια Ευρώπη καύσωνα. Την ίδια στιγμή, δεν είναι μικρότερο το σοκ που προκλήθηκε στη Σιβηρία, όπου έκπληκτοι κάτοικοι και αρχές είδαν τεράστιες πυρκαγιές να ξεσπούν και να μην σβήνουν με τίποτα — και πάλι εξαιτίας του πρωτόγνωρου καύσωνα, που είχε προκαλέσει επίσης τεράστιες καταστροφές και εκατοντάδες θανάτους σε ΗΠΑ και Καναδά. Μην ανησυχείτε, όμως. Έρχεται η πράσινη ανάπτυξη στην ΕΕ –και σε όλο τον κόσμο– και τα προβλήματά μας τελειώνουν!

Η Μεσόγειος παραμένει νεκροταφείο, η ΕΕ συνεχίζει το έγκλημα

νιγμοί προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο. Έχοντας πλέον συνηθίσει στην είδηση και στο άκουσμα διαφόρων αριθμών, δεν μας κάνει πλέον εντύπωση. Όμως, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, στο πρώτο μισό του 2021 σημειώθηκε μία αύξηση της τάξης του 100%. Συγκεκριμένα από 513 θανάτους την ίδια περίοδο πέρυσι, φέτος φτάσαμε στον αριθμό των 1.146. Η πιο θανατηφόρα διαδρομή εξακολουθεί να είναι αυτή μεταξύ Λιβύης και Ιταλίας, ακολουθούμενη από αυτή μεταξύ Δυτικής Αφρικής και των Καναρίων Νήσων της Ισπανίας. Στην περίπτωση της διαδρομής Τουρκίας-Ελλάδας, η εγγύτητα των ακτών έχει αποτρέψει τον μεγάλο αριθμό πνιγμών, με μόλις έξι να καταγράφονται κατά το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Οργανώσεις αρωγής προς τους πρόσφυγες και διασωστικές ομάδες προειδοποιούν, βέβαια, πως το επίσημο νούμερο είναι κατά πάσα πι-

θανότητα μικρότερο από το πραγματικό, καθώς πολλά μικρά ναυάγια δεν καταγράφονται καν. Ωστόσο, πέρα από όσους και όσες χάνουν τη ζωή τους με αυτό τον τρόπο, υπάρχει και άλλη πλευρά: Οι επιζώντες που επαναπροωθούνται στις χώρες της Αφρικής ή στην Τουρκία αντιμετωπίζουν συχνά μια επίγεια κόλαση. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της διαλυμένης από τον εμφύλιο Λιβύης, αναφέρονται βασανιστήρια, εξαφανίσεις, αναγκαστικές φυλακίσεις χωρίς δίκες κα. Η δε πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σκληραίνει. Το ευρωπαϊκό θαλάσσιο τείχος που χτίζεται, σε συνεργασία με τα κράτη της βόρειας Αφρικής και την Τουρκία, κοστίζει πολλούς παραπάνω θανάτους και ουσιαστικά εμποδίζει ανθρώπους που θέλουν να αιτηθούν άσυλο από το να μεταβούν σε μία ασφαλή τοποθεσία. Για παράδειγμα, οι επαναπροωθήσεις στη Λιβύη φέτος άγγιξαν τις 15.000, αριθμός τριπλάσιος σε

σχέση με τον περσινό. Πρόκειται για μία εγκληματική πολιτική, η οποία εγκλωβίζει ανθρώπους που χρειάζονται προστασία σε επικίνδυνα κράτη, όπως το λιβυκό, όπου υπόκεινται σε στυγνή εκμετάλλευση, βιασμούς και κακοποιήσεις. Παράλληλα, τα ευρωπαϊκά κράτη επιχειρούν να αποσείσουν από πάνω τους κάθε ευθύνη έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, μεταφέροντάς τες στα κράτη της βορείου Αφρικής έναντι χρηματοδότησης, η οποία όμως σχεδόν ποτέ δεν καταλήγει στον διασωστικό τομέα. Ως αντίληψη, δεν υπάρχει διαφορά από την αμερικάνικη εκδοχή της… δωροδοκίας του Μεξικό με εμβόλια, προκειμένου να αναπτύξει ένοπλες αντι-προσφυγικές φρουρές στα νότια σύνορά του με τα μικρά κεντροαμερικανικά κράτη. Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι τα ίδια κράτη έχουν αφήσει την Αφρική δίχως εμβόλια, ενώ συμμετείχαν στην επιχείρηση διάλυσης της Λιβύης;