Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 4.9-5.9.2021 - Αρ. Φύλλου 1535 by 21aristera

Ταξικός κόφτης στα πανεπιστήμια, άνοιγμα των σχολείων χωρίς αναγκαία μέτρα

Εμπρηστής των δασών η κυρίαρχη πολιτική

Η μεγάλη ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν

> σελ. 15

> σελ. 18-19

> σελ. 12-13, 22

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.535

Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες!

Αναστολή ΕΣΥ, επέλαση ιδιωτών

Στην αφετηρία μιας δύσκολης περιόδου, μετά από ένα καυτό και καταστροφικό καλοκαίρι και με την κυβερνητική πολιτική να θέλει να «κάψει» τα λαϊκά δικαιώματα, το κίνημα αντλεί έμπνευση και μελωδίες για τους νέους αγώνες από το παρελθόν, το παρόν, αλλά κυρίως από το μέλλον!

ρος γενικευμένη αναμέτρηση βαδίζουν η φθαρμένη πια κυβέρνηση της ΝΔ και οι δυνάμεις του κεφαλαίου από τη μια και οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η ανυπότακτη νεολαία από την άλλη. Σε όλα τα θέματα η κατάσταση παροξύνεται, ενώ η κυβέρνηση προωθεί αντιδραστικές αστικές αναδιαρθρώσεις στην πολύπλευρη κρίση. Το τέταρτο κύμα της πανδημίας σαρώνει από τα τέλη Αυγούστου κιόλας και τα νοσοκομεία χτυπιούνται βαριά από την κυβερνητική πολιτική. Τα απαράδεκτα αυταρχικά μέτρα διαχωρισμού και τιμωρίας των ανεμβολίαστων όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία, αλλά ρίχνουν νερό στον μύλο των αντιδραστικών «αρνητών». Η ακρίβεια φουντώνει σε απολύτως βασικά είδη — όπως ψωμί και ενέργεια. Τα σχολεία ανοίγουν με τεράστιες τάξεις - «θερμοκήπια κορονοϊού», ενώ πανεπιστημιακές σχολές κλεί-

νουν μέσω ΕΒΕ, ειδικά για τα παιδιά των φτωχών. Οι επικουρικές πάνε για τζογάρισμα, ενώ οι απεργίες γίνονται σχεδόν αδύνατες. Η κυβέρνηση της ΝΔ ανασχηματίστηκε οριακά, αλλάζοντας πολύ φθαρμένους υπουργούς, αλλά παραμένει σε επιθετική γραμμή, ενισχύοντας την παρουσία ακροδεξιών υπουργών. Με αυτά ανεβαίνει ο Κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με χιλιάδες διαδηλωτές. Η ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα, το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ. θα δώσει το στίγμα της εργατικής αντεπίθεσης. Το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα είναι η συνένωση των αντιστάσεων και των αγώνων σε ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής της κυβέρνησης και της πολιτικής της, της επίθεσης του κεφαλαίου και όλων των σχεδίων συναίνεσης (που έσκασαν μύτη με την πρόταση Αποστολάκη), εναλλαγής και συμβιβασμού. Γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό! >>> σελ. 3, 4, 5, 7, 16

Εργατική αντεπίθεση συνένωση αγώνων, αφετηρία η ΔΕΘ με συγκέντρωση στην Καμάρα 11/9

Υγεία «Μετάλλαξη ΝΔ» σαρώνει τα νοσοκομεία α Βαρύ πλήγμα στο ετοιμόρροπο ΕΣΥ οι αναστολές εργασίας των ανεμβολίαστων. Αγώνας για αντιμετώπιση της πανδημίας, με όλα τα διαθέσιμα όπλα, από ένα δημόσιο σύστημα. Πυκνώνουν οι κινητοποιήσεις. Γράφουν οι Όλγα Κοσμοπούλου και Πάνος Παπανικολάου. >>> σελ. 8-9, 11, 15

Αποκάλυψη τώρα! Φαίνεται καθαρά πλέον γιατί υπήρχε αυτή η κυβερνητική πρεμούρα να βγουν σε αναστολή εργασίας οι σχετικά λίγοι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί, πέρα από το να τους ρίξουν τις ευθύνες για την κυβερνητική αποτυχία στην πανδημία. Η πρώτη πράξη του νέου υπουργού Υγείας Θ. Πλεύρη ήταν να καταθέσει τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο με την οποία παραδίνεται πλήθος δραστηριοτήτων στο σύστημα υγείας (εργαστηριακός τομέας, διοικητικέςτεχνικές υπηρεσίες, φύλαξη, καθαριότητα κ.λπ.) σε ιδιωτικές εταιρείες και εργολάβους! Άλλο που δεν ήθελε η κυβέρνηση της ΝΔ από το να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, πάνω στα συντρίμμια που δημιουργεί με την πολιτική της.

Ο συνθέτης των μεγάλων ανατροπών Στερνό αντίο στον τεράστιο συνθέτη που μελοποίησε τα όνειρα και τις ελπίδες της «φτωχογειτονιάς», με μια ζωή που συνομιλεί με το μεγαλείο και την τραγωδία της Αριστεράς της εποχής του. Γράφουν: Νίκος Ξηρουδάκης, Μαριάννα Τζιαντζή, Βασίλης Τσιράκης, Γιώργος Ζιόβας >>> σελ. 10, 20-21

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Κίμων Ρηγόπουλος

Όπου πόλη και αμερικάνικη βάση;

Δεν είμαστε τα θύματα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας που επιδιώκει μέσω του εμβολιασμού μας τον αφανισμό μας. Είμαστε εκείνοι που πρέπει να υπάρχουμε για να μας ξεζουμίζουν όσο διεκπεραιώνουμε αγόγγυστα τον ρόλο μας και δεν έχουμε λόγο στο ρεπερτόριο.

Αποκαλυπτική ήταν η επίσκεψη του γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ στην Αθήνα. Όπως μάθαμε από συνεντεύξεις του επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, μέσα στο επόμενο δίμηνο αναμένεται η υπογραφή της Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) Ελλάδας-ΗΠΑ, η οποία συζητείται να έχει πενταετή διάρκεια. Για να καταλάβουμε το εύρος αυτής της συμφωνίας και των δεσμεύσεων που αναλαμβάνει η κυβέρνηση της ΝΔ (με την ουσιαστική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ που είχε χτίσει τη «στρατηγική σχέση με την Ουάσινγκτον), αρκεί να αναφέρουμε τους τόπους στρατιωτικών βάσεων και εξυπηρετήσεων των ΗΠΑ,που ετοιμάζονται προς παραχώρηση. Δεν φτάνει η γιγαντιαία και πολύ κρίσιμη για την ανάπτυξη της φονικής πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ αεροναυτική βάση της Σούδας, ούτε η Αλεξανδρούπολη που μετατρέπεται σε πύλη των αμερικανικών στρατευμάτων προς την ανατολική Ευρώπη και την Κασπία θάλασσα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, συζητιέται να επεκταθεί η βάση της Λάρισας και για εξυπηρέτηση πολεμικών drones. Στο τραπέζι έχει μπει η Ξάνθη, αλλά και το λιμάνι της Καβάλας. Διαπραγματεύσεις γίνονται και τη Σκύρο, ενώ συνολικά 23 τοποθεσίες στην Ελλάδα έχουν συζητηθεί! Η ελληνική κυβέρνηση επιζητά την αύξηση του «αμερικανικού στρατιωτικού αποτυπώματος», ευελπιστώντας πως οι ΗΠΑ θα προστατεύσουν τα «ελληνικά συμφέροντα» –δηλαδή τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου– έναντι της Τουρκίας. Κανένα συμπέρασμα δεν έχουν βγάλει από το αμερικανικό φιάσκο στο Αφγανιστάν; Εξάλλου, όπως ξεκαθάρισε ο Μενέντεζ, οι ΗΠΑ στρατολογούν συμμάχους στον μεγάλο ανταγωνισμό εναντίον της Κίνας πρωτίστως, αλλά και της Ρωσίας — το μεγάλο λάθος του Ερντογάν ήταν οι S-400 είπε. Σε αυτό θέλουν η Ελλάδα να βάλει πλάτη. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο και αντιδραστικό σχέδιο, που καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του λαού μας και των λαών της περιοχής.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Το μεταμοντέρνο μειδίαμα

ώς φτάσαμε ως εδώ; Από την αιτιολογημένη δυσπιστία στην πολιτική εξουσία, στην καχυποψία για κάθε συνεκτική κοινωνική βεβαιότητα ; Από τις δικαιολογημένες ενστάσεις και τους φόβους σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες ενός εμβολίου express, στην αποθέωση των δεισιδαιμονιών που αποσβολώνουν την σκέψη και τη δυνατότητα ενός διαλόγου χωρίς μάγισσες; Οι διάφοροι γκουρού του διαδικτύου ενθρονίζουν την απιθανότητα ως τη μόνη λατρευτική αλήθεια και οι χιλιάδες παραλοϊσμένοι πιστοί σπεύδουν να την προσκυνήσουν. Ο ανορθολογισμός τείνει να επιβληθεί ως το μόνο ταυτοτικό στοιχείο της κοινωνίας μας. Παραπαίουμε από έναν ζαλισμένο αγνωστικισμό σε έναν παραληρηματικό ξερολισμό. Ή, μήπως, αυτές οι φαινομενικά αντίθετες καταστάσεις κοσμούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Εκείνος που γνωρίζει σίγουρα ότι ο αυνανισμός τυφλώνει και πότε ακριβώς θα γίνει η συντέλεια του κόσμου, στοιχηματίζει τα ρέστα του και για την δρομολογημένη επίσκεψη των Νεφελίμ ως λυτρωτών ή τιμωρών. Η φυγή προς τον παραλογισμό που γεννάει τέρατα και εσχατολογίες της δεκάρας είναι σημείο των καιρών. Είναι ένα ρεύμα «σκέψης» τροχοπέδη στην όποια σκέψη. Ένα φαινόμενο δηλωτικό μιας βαθιάς κρίσης, φαινόμενο που σοβεί δεκαετίες και παροξύνθηκε από την εμπέδωση της ΤΙΝΑ. «Έντεκα χρόνια σκάβω τον πάτο του άπατου μνημονιακού βαρελιού», λέει ο καταδικασμένος στην ειρκτή του καπιταλισμού. «Έντεκα χρόνια που αλλάζω την ψήφο μου και αλλαγή δεν βλέπω. Θα σας δείξω εγώ λοιπόν. Αυτονομούμαι από την πραγματικότητα που με πληγώνει και με αφανίζει

Η κυβέρνηση συνεχίζει να σπέρνει μεθοδικά τον πανικό, ώστε αυτός να αποτελέσει την άτυπη και καθολική υποχρεωτικότητα

και αφήνομαι στην παραμυθία του αδιανόητου. Εδώ τουλάχιστον τα τετραγωνικά της φυλακής μου διευρύνονται». Είναι το μεταμοντέρνο μειδίαμα του χαμένου, που διαχέεται και εμπαίζει το συλλογικό. Η παρωδία που δεν εμποδίζει την επιδείνωση του δράματος αλλά απαγορεύει τη δυνατότητα της εμπλοκής στη λύση του προβλήματος. Είναι ένας τρόπος σκέψης που αδυνατεί να κεντράρει στον στόχο και κάνει δυσδιάκριτα τα όρια του σοβαρού με το γελοίο, του αυθεντικού με το κίβδηλο. Αντί να σκιαμαχούμε σαν κινούμενα σχέδια -ανεμβολίαστοι εναντίον εμβολιασμένων και αντίστροφα- ας φωτίσουμε το πεδίο της κοινής μοίρας μας χωρίς εκβιασμένα και χειραγωγούμενα μέτωπα. Αυτή η μοίρα θα αλλάξει από αλλαγμένους και όχι μεταλλαγμένους ανθρώπους. Ανθρώπους που θα εννοούν και δεν θα παρανοούν, θα ερμηνεύουν και δεν θα παρερμηνεύουν την πραγματικότητα. ∆εν είμαστε τα θύματα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας που επιδιώκει μέσω του εμβολιασμού μας τον αφανισμό μας. Είμαστε εκείνοι που πρέπει να υπάρχουμε για

να μας ξεζουμίζουν όσο διεκπεραιώνουμε αγόγγυστα τον ρόλο μας και δεν έχουμε λόγο στο ρεπερτόριο. Η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι η αυτοθυματοποίηση, λες και είμαστε κάποια απελπισμένα ορφανά, αλλά η άρση μας σε τάξη. ∆ύσκολη πράξη, αλλά πράξη αναγκαία. Στο μεταξύ η κυβέρνηση συνεχίζει να σπέρνει μεθοδικά τον πανικό, ώστε αυτός να αποτελέσει την άτυπη και καθολική υποχρεωτικότητα. Γνωρίζει από το ιστορικό κεκτημένο της αστικής παράδοσης ότι η διαίρεση των αμνών είναι η δοκιμασμένη πράξη της επιβίωσής της. Προσπαθεί να συγκαλύψει με την κτηνώδη υποκρισία της την αφαίμαξη της δημόσιας υγείας και μας καθιστά υπεύθυνους για όλους τους λιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς. Είμαστε υπεύθυνοι που καιγόμαστε, που μολύνουμε απερίσκεπτα ο ένας τον άλλον στα ΜΜΜ, εμείς ευθυνόμαστε για την στενότητα των σχολικών αιθουσών, για τη βίαιη μετατροπή μας σε μη μου άπτου homo online με αχρηστευμένο το sapiens. Και η αποκατάσταση του ορθού λόγου σε αυτό το δυστοπικό σκηνικό δεν είναι μια πολυτελής περιδιαγραμμάτου υπόθεση. Γίνεται η σωστική δυνατότητα για να μη σαλτάρουμε και να «μη φαγωθούμε μεταξύ μας». Το επεξεργασμένο σχέδιο της παραίτησής μας από τις αξιώσεις μας για ζωή, επιστρέφεται στους συντάκτες του ως απαράδεκτο. «Είμαστε αμαρτωλοί όχι επειδή φάγαμε από το δέντρο της γνώσης, αλλά επειδή δεν φάγαμε ακόμα από το δέντρο της ζωής», έγραψε ο Κάφκα. Είναι μια αφετηριακή σκέψη για την απαλλαγή μας από τις φορεμένες ενοχές. Ενοχές που φυλάνε τα έρμα και καταντούν τη ζωή ένα δρομολόγιο από το τίποτα στο πουθενά.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

Νέες συνθήκες Αντώνης Δραγανίγος

ετά από τις καταστροφικές καλοκαιρινές πυρκαγιές, τη σφαγή δεκάδων χιλιάδων μαθητών από την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας και το φιάσκο του «δομικού ανασχηματισμού», η κυβέρνηση της ΝΔ είναι και δείχνει πιο αδύναμη από κάθε άλλη φορά. Το ίδιο το κόμμα και η πολιτική του έχουν πληγεί σοβαρά στα λαϊκά στρώματα, ακόμη και σε κόσμο που τους έχει ψηφίσει. Τα κύματα δυσαρέσκειας πολλαπλασιάζονται, καθώς οι εξελίξεις στην οικονομία δυσκολεύουν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων. Η επιταχυνόμενη ακρίβεια, που προβλέπεται να γίνει αφόρητη με την προγραμματιζόμενη αύξηση της χοντρικής τιμής του ρεύματος, την επίμονη ανεργία, τη μόνιμη και σταθερή λιτότητα, και τα επερχόμενα «γραμμάτια» της περιόδου του lockdown για τους μικρομεσαίους φτιάχνουν ένα πολύ δύσκολο οικονομικό περιβάλλον για τα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει την αντεπίθεσή της και διαμορφώνει την τακτική της. Σχεδιάζει να δημιουργήσει ένα κλίμα ευφορίας, «ανάπτυξης» και «αισιοδοξίας» με το μοίρασμα των κονδυλίων του «Ταμείου Ανάκαμψης» και του νέου ΕΣΠΑ. Όμως, η εκταμίευση των κονδυλίων αυτών συνδέεται με δρακόντειες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις (όπως ήταν το εργασιακό και το πρόσφατο ασφαλιστικό) έτσι που στον λαό δεν θα φτάσουν «λεφτά», αλλά ιδιωτικοποιήσεις και αυξήσεις, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των χρημάτων θα μοιραστεί σε λίγους καπιταλιστές επιλεγμένων τομέων. Παράλληλα, η κυβέρνηση επενδύει στην πολύπλευρη διάσπαση ανάμεσα στους εργαζόμενους και στον κοινωνικό αυτοματισμό, ξεκινώντας από τον διασυρμό και την στοχοποίηση των «ανεμβολίαστων». Σε τελική ανάλυση, δημιουργεί ένα νέου τύπου απαρτχάιντ. Το «χαρτί της βίας» δεν έχει φυσικά αποσυρθεί. Αντίθετα. Η εξειδίκευση του κατάπτυστου νομοσχέδιου Χατζηδάκη κατά των απεργιών και η επιμονή στην είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας δείχνουν ότι η στυγνή καταστολή αποτελεί καταφύγιο για κάθε αντιδραστική κυβέρνηση — και τη σημερινή. Σταθερή είναι και η επιδίωξη για τη διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης. Εκεί στόχευε η τοποθέτηση Αποστολάκη, άσχετα με το φιάσκο που ακολούθησε. Όμως ό,τι και να κάνει η κυβέρνηση, η απόστασή της από την εργαζόμενη πλειονότητα θα διευρύνεται αντικειμενικά. Ωστόσο το πού θα «συγκεντρωθούν» τα ενισχυόμενα αντικυβερνητικά ρεύματα, σε ποια κοίτη τελικά θα πέ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ώρα για μια συνολική και ανατρεπτική αντιπολίτευση ▸ Η κυβέρνηση της Ν∆ έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα στον λαό, το μέλλον θα κριθεί όμως στο κίνημα και τους αγώνες

σουν, δεν είναι ούτε δεδομένο ούτε εύκολο να απαντηθεί. Καταρχάς, η αντικυβερνητική διάθεση όσο μένει στο επίπεδο της αντιδεξιάς και ακόμα χειρότερο της «αντιμητσοτακικής» αντιπαράθεσης είναι αδιέξοδη και κατά βάση ενισχύει την ψοφοδεή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας σε μια πολύ χειρότερη εκδοχή τα αδιέξοδα της περιόδου 2010-15. Αντίθετα, μια λογική που αναδεικνύει το «Κάτω η κυβέρνηση και το σύστημα τους - Όχι στην εναλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ - Να επιβάλλει ο λαός με την πάλη του τα αιτήματα του», καλεί σε πολιτική και κινηματική σύγκρουση για την επιβολή των λαϊκών διεκδικήσεων ενάντια στην κυβέρνηση και τη συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, μπορεί να δώσει έμπνευση και προοπτική. Η άρνηση να διατυπωθεί και να οργανωθεί η πάλη με στόχο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής θα ισοδυναμούσε με αθέλητη ενίσχυση της κοινοβουλευτικής «διεξόδου» και αναμονής ως το μοναδικό μέσο για να σταματήσει η βίαιη επίθεση της ΝΔ. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί και η προσπάθεια της ακροδεξιάς να συγκροτήσει τη δική της εκδοχή αντικυβερνητικής πάλης. Οι παρεμβάσεις της στο ζήτημα του εμβολιασμού είναι χαρακτηριστικές, όπως και στο προσφυγικό και τα «εθνικά θέματα»... Απαιτείται ολοκληρωμένη αντιπαράθεση με το αντιδραστικό αυτό ρεύμα, χωρίς όμως να στιγματίζεται λαϊκός κόσμος σαν «ακροδεξιός» ή «ψεκασμένος» και να χαρίζεται σε εχθρικές απόψεις. Η μάχη για την ανατροπή της κυβέρνησης και της συναίνεσης του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί πρώτα απ’ όλα στο κίνημα και τους αγώνες. Όμως οι όροι για την ανάπτυξη του κινήματος αλλάζουν ριζικά. Αρχικά, με βάση το δρακόντειο θεσμικό πλαίσιο οι νόμιμες απεργίες θα αποτελούν εξαίρεση. Το κάλεσμα για απεργίες και αγώνες σε αντίθεση και με παραβίαση του νόμου θα γίνει καθημερινότητα. Στο εξής, κίνημα με «σεβασμό του νόμου» δεν θα υπάρχει. Έπειτα, το ζήτημα της ενότη-

τας των εργαζόμενων, της αποφυγής της πλαστής διαχωριστικής γραμμής (εμβολιασμένοι και μη) γίνεται καθοριστικό. Προϋπόθεση η πάλη ενάντια σε κάθε κατασταλτικό μέτρο μαζί με την σύγκρουση με τις αντιδραστικές και ανορθολογικές απόψεις. Η «από τα κάτω» ανατρεπτική ενότητα των αγωνιζόμενων τμημάτων και ο συντονισμός τους έξω και ενάντια στη ΓΣΕΕ είναι μονόδρομος. Ακόμα, η διευρυνόμενη φτώχια (ενεργειακή και... κανονική), η ανεργία, οι αναστολές, η κατάσταση χιλιάδων πυρόπληκτων δείχνουν πως ο αγώνας για επιβίωση και η οργανωμένη αλληλεγγύη θα είναι όρος ζωής για χιλιάδες εργαζόμενους. Σε αυτές τις συνθήκες, η αντιπολίτευση στα «σημεία» δεν μπορεί να απαντήσει. Το σύνολο των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι «δεμένο» στο Ταμείο Ανάκαμψης κ και στο νέο ΕΣΠΑ. Χωήρίς αμφισβήτηση συνοΟλέθρια λικά της ΕΕ και πάλη η αντιδεξιά γραμμή,

εναντίον της, όλα θα εμφανίζονται σαν «αντικειμενικά» και «αναπόφευκτα». Η διάλυση των δημόσιων αγαθών στην εκπαίδευση, την υγεία, το περιβάλλον και αλλού βρίσκεται στο βαθύ DNA του σημερινού καπιταλισμού, που ή το δέχεσαι σαν αναπόφευκτο ή το αντιπαλεύεις μέχρι την ανατροπή του. Έτσι η συσπείρωση των δυνάμεων που παλεύουν πάνω στην κατεύθυνση ενός συνολικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος είναι καθοριστική για το μέλλον του κινήματος, για το «πού θα γείρει» η απάντηση στην επίθεση. Οι δυνάμεις που παλεύουν σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, που απορρίπτουν τον αριστερό κυβερνητισμό και τη διαχείριση του συστήματος μπορεί και πρέπει να βρεθούν σε πρωτοβουλίες διαλόγου και κοινής δράσης, ώστε να γίνονται βήματα στη συγκέντρωση δυνάμεων στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο που απαιτεί η εποχή μ ς Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ οφείλουν μας. να α αναλάβουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Κόκκινο ιστό και στήριγμα όλων των παραπάνω θέλουμε να αποτελέσει η πορεία για το σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Μετά και την πετυχημένη πανελλαδική απαιτείται διαδικασία του καλοκαιριού, με αντισυστημική λογική μεγαλύτερη συσπείρωση και αυτοπεποίθηση, βαδίζουμε προς τα επόμενα βήματα. Βαθαίνουμε τις επ επεξεργασίες μας, αγωνιζόμενοι. Απε Απευθυνόμαστε πλατιά στις μαχόμενες δυνάμεις· εκεί είναι η δύναμη για το κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα και το αντικαπιταλιστικό μέτωπο που απαιτεί η εποχή μας.

Από σπόντα *** Χθες ήταν η 47η επέτειος για την διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 * Μιας διακήρυξης που έμεινε στα χαρτιά * Και όμως οι απατεώνες του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν να την επικαλούνται * Μάλιστα, για την κληρονομιά της ακόμα σφάζονται! * Φώφη-Παπανδρέου και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ *** Την 3η Σεπτέμβρη πολλοί αγάπησαν τον Άκη ουδείς * Για την ακρίβεια όλοι τον «αγαπούσαν» όταν ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004 * Κανείς τους όμως δεν πήγε στην κηδεία του * Κηδεύτηκε με μια σημαία του ΠΑΣΟΚ υπό τους ήχους του Λοϊζου με περισσότερους δημοσιογράφους στην ακολουθία παρά κοινό. *** Συγνώμη κύριε ποιος είστε: * Λίγες σειρές ήταν η ψυχρή ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ στην οποία τονιζόταν ότι το κόμμα δεν έχει πια καμία σχέση με τον Άκη * Ούτε μια λέξη παρηγοριάς δεν βρήκε σκόπιμο να του αφιερώσει η Φώφη στα μέσα δικτύωσης * Και ας είχε πει ο πατέρας της ότι «χωρίς τον Άκη δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ» * Φυσικά το ΠΑΣΟΚ ιδεολογικά και ηθικά «κηδεύτηκε» πολύ πριν τον Άκη. *** Ο Τσοχατζόπουλος, βέβαια, προσπαθούσε να εξηγήσει το δικό του «μαζί τα φάγαμε» * Και πως οι αποφάσεις για τα υποβρύχια και τις προμήθειες ήταν συλλογική απόφαση του ΚΥΣΕΑ και του Σημίτη * Ωστόσο, ο Σημίτης έμεινε στο απυρόβλητο * Και ας είχαν πιαστεί ένας-ένας όλοι οι συνεργάτες του με το «χέρι μέσα στο βάζο με το μέλι» * Τσουκάτος, Πανταγιάς, Μαλέσιος, Νεονάκης, Μανίκας και φυσικά ο Γιάννος * Στην πορεία του Τσοχατζόπουλου, που πέθανε μέσα σε πλήρη απαξίωση, συμπυκνώνεται η διαφθορά της εξουσίας * Καθώς και ο εκφυλισμός του ΠΑΣΟΚ και της 3ης Σεπτέμβρη * Στον Άκη «κληρώθηκε» να ενσαρκώσει την απαίτηση «ένας πολιτικός να πάει φυλακή» * Ένας για να την γλιτώσουν όλοι οι υπόλοιποι. *** Δεν το βάζει κάτω ο Χρυσοχοΐδης * Θέλει λέει να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές, παρά την αποπομπή του * Προφανώς με τη ΝΔ * Δύσκολα η Φώφη θα τον δεχτεί πίσω * Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων πάντως γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτες.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ανασχηματισμός

Δημήτρης Τζιαντζής

Το ΛΑΟΣ θέλει, η Νέα Δημοκρατία μπορεί ▸ Ακροδεξιό σάλπισμα κλιμάκωσης της επίθεσης

εν έκρυβε τον ενθουσιασμό του τη βραδιά του ανασχηματισμού ο αρχηγός του ακραίου μορφώματος ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, σχολιάζοντας στο κανάλι του τις επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης. «Η μισή μας κοινοβουλευτική ομάδα κυβερνάει τον τόπο», τόνιζε, τρίβοντας τα χέρια του από ικανοποίηση. Πράγματι, ο ανασχηματισμός μπορεί να μην ήταν δομικός, ωστόσο αυτό που τον σφραγίζει, πέρα από το απίστευτο φιάσκο με τον Ε. Αποστολάκη (βλ. σελ. 5), είναι η επιχείρηση ανασυγκρότησης σε ακόμα πιο αντιδραστική ακροδεξιά κατεύθυνση. Καθώς και το πέρασμα σε μια νέα πολιτική περίοδο, η οποία, ωστόσο, κουβαλάει όλα τα βάρη της προηγούμενης, αφού κάθε άλλο παρά έχουμε «ξεμπερδέψει» με την πανδημία και την οικονομική ύφεση. Ο Κ. Μητσοτάκης με τον ανασχηματισμό κυρίως προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με επικοινωνιακούς όρους, να ξεσκαρτάρει κάποια «καμένα φύλλα» και να ανακατέψει την τράπουλα. Το οικονομικό επιτελείο παραμένει ακλόνητο –πλην μιας κατάργησης χαρτοφυλακίου– στη θέση του με την κυβέρνηση να ετοιμάζει

καταιγίδα ανατιμήσεων και σειρά αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών παράλληλα με την υλοποίηση του «πακέτου ανάπτυξης» και το μοίρασμα της μερίδας του λέοντος στο μεγάλο κεφάλαιο. Η πιο ηχηρή κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η «μισή» υλοποίηση της… «συγνώμης» που ζήτησε από τον ελληνικό λαό που άφησε να καούν η μισή Εύβοια, μεγάλο μέρος της Ηλείας και τα τελευταία πυκνά δάση της Αττικής. Εκτός νυμφώνος μένουν οριστικά –εκτός άλλων– ο Χάρης Θεοχάρης, υπουργός Τουρισμού, και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο άνθρωπος που θα «καθάρι-

ζε τα Εξάρχεια σε ένα μήνα». Στη θέση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο καταστολής ΠΡΟ.ΠΟ. μπαίνει ο Τάκης Θεοδωρικάκος που από πρώην γραμματέας της ΚΝΕ (μετά την καρατόμηση του Γ. Γράψα), με στάση στο ΠΑΣΟΚ, τώρα αναλαμβάνει να στέλνει τα ΜΑΤ να δέρνουν φοιτητές και εργάτες. Η αποπομπή Θεοχάρη και Χρυσοχοΐδη αποτελεί ουσιαστική παραδοχή του καταστροφικού ανεξέλεγκτου ανοίγματος του τουρισμού, χωρίς ιχνηλάτηση, ελέγχους και ενίσχυση του ΕΣΥ, με συνέπεια να γεμίσουν ξανά τα νοσοκομεία με διασωληνωμένους. Κικίλιας και Χαρδαλιάς μετακινήθηκαν στα

υπουργεία Τουρισμού και Εθνικής Αμυνας, μια κίνηση που ουσιαστικά προσπαθεί να μετριάσει τις ευθύνες για την παταγώδη αποτυχία τους. Η πιο ηχηρή αλλαγή και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η τοποθέτηση του ανεκδιήγητου Θάνου Πλεύρη στο υπουργείο Υγείας. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που πριν μια δεκαετία ζητούσε δημοσίως οι μετανάστες να μην έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία και στις δομές του ΕΣΥ και, αν είναι δυνατόν, να τους «πνίγουμε» πριν έρθουν. To Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος εξέφρασε την ανησυχία του για την υπουργοποίηση Πλεύρη και του ζήτησε να ζητήσει συγνώμη για δηλώσεις που είχε κάνει σχετικά με αναφορές «στην ανάγκη να μείνει σε καλή κατάσταση το Άουσβιτς»! Η επιλογή του ακροδεξιού Πλεύρη φανερώνει πολλά πράγματα. Πρώτο, τη διάθεση συνδιαλλαγής με τον νεοφασιστικό σκοταδιστικό πυρήνα όσων διαδηλώνουν κατά των εμβολίων και την προσπάθεια να έχει λιγότερες εκλογικές απώλειες. Δεύτερο, μια γραμμή ανοιχτής σύγκρουσης με όσους υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ, κάτι αποκαλυπτικό για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Η διπλωματία των φραχτών καλά κρατεί

τον πάτο του βαρελιού της υποκρισίας φτάνει η ελληνική κυβέρνηση, καθώς προετοιμάζεται να εμποδίσει δεκάδες χιλιάδες Αφγανούς πρόσφυγες να φτάσουν στην Ελλάδα. Ήδη, προτού ολοκληρωθεί η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε με τον Ερντογάν και, όπως δήλωσε, πιστεύει «ότι έχουμε κοινό συμφέρον να διασφαλίσουμε ότι οι μεταναστευτικές ροές θα περιοριστούν όσο το δυνατόν πιο κοντά στο Αφγανιστάν» — δηλαδή μακριά από εμάς και μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση που κατά τα άλλα χύνει κροκοδείλια δά-

κρυα για το δράμα των προσφύγων και ιδίως των Αφγανών γυναικών. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε ο Κ. Μητσοτάκης με την ομιλία του στο φόρουμ που διοργάνωσε την περασμένη εβδομάδα η σλοβενική προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, λέγοντας ότι αναγνωρίζει την αναγκαιότητα «να στηρίξουμε τους πρόσφυγες, κοντά στην πηγή του προβλήματος, δηλαδή κοντά στο Αφγανιστάν». Αν ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη, διαπιστώνουμε ότι oι χώρες που γειτονεύουν με το Αφγανιστάν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πού θα στηρίξει η ΕΕ τους πρόσφυγες; Μήπως στο Ιράν;

Η μόνη λύση που εφαρμόζει ο Μητσοτάκης, όπως και άλλοι εταίροι του στην ΕΕ, είναι η «διπλωματία των φραχτών», μια πολιτική που μένει ανεπηρέαστη από οποιονδήποτε ανασχηματισμό. Στα τσιμεντένια ντουβάρια και στα αγκαθωτά συρματοπλέγματα τελειώνει ο ανθρωπισμός της κυβέρνησης, εκεί θέλουν να συντρίψουν τα όνειρα και τις ελπίδες των προσφύγων. Εξάλλου και ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης Ν. Μηταράκης, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, επαναλαμβάνει πως η Ελλάδα δεν θα γίνει χώρος προσέλευσης προσφύγων και μεταναστών. Ξεφτίλα...

Πολιτική

τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό η αρχική υπουργοποίηση του Ευάγγελου Αποστολάκη, πρώην υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη μετέπειτα ακύρωσή της, αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στη διαρκή διελκυστίνδα αντιπαράθεσης και συναίνεσης στο εσωτερικό του αστικού κομματικού συστήματος. Η ΝΔ, με το νέο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας υπό τον Ε. Αποστολάκη, επεδίωκε τη δημιουργία κλίματος διακομματικής συναίνεσης στον νευραλγικό τομέα της αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων, όπως η κλιματική κρίση, οι πυρκαγιές και η πανδημία. Πηγές του ΣΥΡΙΖΑ τόνιζαν εξαρχής ότι η συγκεκριμένη πρόταση «με τον τρόπο που ο κ. Μητσοτάκης την επιδιώκει, δηλαδή σε επίπεδο εντυπώσεων και προσώπων και όχι ουσίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, δεν αποτελεί πρόσκληση σε συνεννόηση». Ο Ε. Αποστολάκης, δικαιολογώντας την τελική απόρριψη της κυβερνητικής πρότασης, δήλωσε ότι αυτή «δεν έχει διακομματική υποστήριξη για ένα εθνικό ζήτημα», όπως θα έπρεπε να έχει. Όπως βλέπουμε, και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Ε. Αποστολάκης καθόλου δεν απορρίπτουν την ιδέα της συναίνεσης για ένα τέτοιο ζήτημα, αντίθετα, καταλογίζουν στη ΝΔ ανειλικρίνεια και υποκρισία όσον αφορά αυτή την επιδίωξη. Ενδεικτικό είναι, επίσης, πως ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ βιάστηκε και έστειλε τα «θερμότερα συγχαρητήριά» του στον «φίλο» του «ναύαρχο Αποστολάκη» για την υπουργοποίησή του. Αυτός ο συναγωνισμός για το ποιο αστικό κόμμα επιδιώκει πραγματικά την εθνική συνεννόηση δεν είναι καινούργιος. Ο

Φιάσκο Αποστολάκη

Μπάμπης Συριόπουλος

Ναυάγησε ο σχεδιασμός για υπουργό «κοινής αποδοχής» ▸ Και η Ν∆ και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν συναίνεση, αλλά με δική τους σφραγίδα Αλέξης Τσίπρας είχε προτείνει την Αθηνά Λινού για υπουργό Υγείας τον Νοέμβρη του 2020. Εκτός από τις προτάσεις για υπουργούς κοινής αποδοχής, δεν είναι και λίγες οι μεταπηδήσεις πολιτικών από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο. Αυτές οι προσπάθειες για πρόσωπα κοινής αποδοχής φανερώνουν ότι πίσω από τους ρητορικούς διαξιφισμούς και τις μονομαχίες των αρχηγών στη Βουλή υπάρχει μια ευρύτατη βάση συμφωνίας στα κύρια ζητήματα της αστικής πολιτικής για τα κόμματα κυβερνητικής διαχείρισης. Οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας με συναίνεση από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, στα πρόσωπα του Προκόπη Παυλόπουλου και της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, είναι ένα ακόμα δείγμα μεγάλης συμβολικής πολιτικής σημασίας για την ουσιαστική στρατηγική συμφωνία των δύο κομμάτων. Αν παλιότερα αυτή η στρατηγική συμφωνία των αστικών κομμάτων ήταν ένα μυστικό που έπρεπε να κρατιέται κρυφό, σήμερα, την εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της τεχνοκρατικής διαχείρισης, όλο και περισσότερα ζητήματα επιδιώκεται να βγαίνουν εκτός πολιτικής αντιπαράθεσης. Η Πολιτική Προστασία, η οποία, όπως αποδείχθηκε περίτρανα επί ημε-

Πίσω από τους ρητορικούς διαξιφισμούς υπάρχει μια ευρύτατη βάση συμφωνίας ανάμεσα στις δυνάμεις του δικομματισμού

ρών Ν. Χαρδαλιά, είναι πεδίο εφαρμογής κρατικού αυταρχισμού και ταξικής πολιτικής, αλλά και η Υγεία, αναδείχθηκαν ως τέτοια υπερκομματικά ζητήματα. Τα «εθνικά» ζητήματα, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, η προώθηση των επενδύσεων, τα δημοσιονομικά της χώρας και η χρηματοδότηση των τραπεζών είναι, μεταξύ άλλων, αντικείμενα επιδιωκόμενης συναίνεσης. Ο πολλαπλασιασμός των «ανεξάρτητων αρχών» εκφράζει την τάση των αστικών κομμά-

ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αναπτυξιακός οδοστρωτήρας με συνταγή Πισσαρίδη!

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

λλαγές σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, φέρνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης με τίτλο «Στρατηγικές επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω της επιτάχυνσης διαδικασιών στις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις», το οποίο δόθηκε τη Δευτέρα σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος θα ενσωματώνει «τις νέες στρατηγικές κατευθύνσεις για την ελληνική οικονομία», βασισμένες στην έκθεση Πισσαρίδη, όπως προβλέπει το αντιδραστικό σχέδιο «Ελλάδα 2.0»,

στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης. Πρόκειται για μια ριζική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου των κρατικών ενισχύσεων και των κινήτρων προς τις ιδιωτικές επενδύσεις. Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Νίκος Παπαθανάσης χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο ως τον πιο... «σύγχρονο επιταχυντή της ελληνική οικονομία από τη Μεταπολίτευση και έπειτα». Πράγματι περιέχει πλήθος διατάξεων για προσέλκυση επενδύσεων, με κίνητρα για τις επιχειρήσεις όπως ενίσχυση της φοροασυλίας τους, επιπλέον ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις, ακόμα

και αλλαγές σε συντελεστές δόμησης και προσφοράς δημόσιων εκτάσεων. Οι επιχορηγήσεις ξεκινούν από 5 εκατομμύρια ευρώ ανά επενδυτικό έργο και μπορούν να φτάσουν ακόμα και τα 15 και τα 20 εκατομμύρια ευρώ ανά επενδυτικό σχέδιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο προσέλκυσης επενδύσεων βασίζεται σε εκτιμήσεις της Κομισιόν για 4,3% ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας για το 2021 και 6% για το 2022, οι οποίες βρίσκονται στον αέρα στο ασταθές περιβάλλον που δημιουργεί η παράταση της υγειονομικής κρίσης και η νέα έκρηξη των κρουσμάτων μέσα στο καλοκαίρι.

των να αφήνουν πολιτικά ζητήματα σε σκιώδεις ειδικούς. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), για παράδειγμα, έχει επίσημη αποστολή την «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας» κατ’ εντολή της ΕΕ. Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) είναι ένα άλλο παράδειγμα. Το πιο χαρακτηριστικό πρόσωπο, που εκφράζει την ουσιαστική συναίνεση, είναι ο Γιάννης Στουρνάρας, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας από 20 Ιουνίου 2014 μέχρι σήμερα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως ΕΕ: Θέλουν δύναμη «ταχείας επέμβασης»

Φάμπρικα «πυρκαγιών» στα εργοστάσια ανακύκλωσης

Επικίνδυνη εξέλιξη συνιστά ο σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δημιουργία μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης ταχείας αντίδρασης, η οποία θα είναι διαρκώς ετοιμοπόλεμη. Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, σε συνέντευξη που παραχώρησε, τόνισε ότι η εσπευσμένη αποχώρηση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δείχνει ότι η ΕΕ πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειες για την οικοδόμηση κοινής αμυντικής πολιτικής και πρότεινε τη δημιουργία μίας δύναμης ταχείας αντίδρασης 5.000 στρατιωτών. Μια τέτοια εξέλιξη όχι μόνο θα οδηγήσει σε νέες «αγορές του αιώνα» και ενίσχυση των αμυντικών δαπανών αλλά ταυτόχρονα σημαίνει βαθύτερη εμπλοκή της ΕΕ και της Ελλάδας σε επικίνδυνες καταστάσεις, καθώς και την έκθεση σε ασύμμετρες απειλές.

Νέα μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε υπό «μυστηριώδεις συνθήκες» το βράδυ της Πέμπτης σε εργοστάσιο ανακύκλωσης επί της οδού Λουτρού στις Αχαρνές Αττικής, κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Πρόκειται για τη 12η φωτιά με έντονη οσμή εμπρησμού σε εργοστάσια ανακύκλωσης τον τελευταίο χρόνο. Σχεδόν όλες ξεκινούν τις νυχτερινές ώρες, όταν δηλαδή ο καπνός δεν είναι ορατός, μια σύμπτωση διόλου τυχαία. Η αστυνομία δεν έχει προχωρήσει σε συλλήψεις, ενώ αποφεύγει τον συσχετισμό μεταξύ των περίεργων «ατυχημάτων» και της προσπάθειας εργοστασιαρχών να αποφύγουν και να συσκοτίσουν τον έλεγχο για το μέγεθος και την ποιότητα της ανακύκλωσης που συντελείται. Αυτές οι «υγειονομικές βόμβες» δεν σκάνε μόνες τους.

Ο αντισημιτισμός του κύριου Πλεύρη Να ζητήσει συγνώμη από τον Εβραϊκό λαό κάλεσε τον Θάνο Πλεύρη το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας για τις απαράδεκτες αντισημιτικές δηλώσεις που έχει κάνει στο παρελθόν. Συγκεκριμένα το ΚΙΣ αναφέρεται στην υπεράσπιση που παρείχε ο Θάνος Πλεύρης στο φασιστικό λιβελογράφημα του πατέρα του που είχε τίτλο «Εβραίοι, όλη η αλήθεια». Ο ακροδεξιός πολιτικός έσπευσε να ζητήσει συγνώμη από τον εβραϊκό λαό και να τονίσει ότι «είναι

αντίθετος σε κάθε μορφή αντισημιτισμού». Στη συνέχεια, βέβαια, βγήκαν στην επιφάνεια και άλλες παλαιότερες ρατσιστικές δηλώσεις του νέου υπουργού Υγείας περί «εβραιομασόνων», ενώ ο υπουργός δεν αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για τη νεότερη ρητορική μίσους εναντίον των μουσουλμάνων μεταναστών που είναι και της μόδας στην alt-right, ούτε φυσικά για τους φράχτες του αίσχους που υψώνονται στον Έβρο.

Ελεύθερος ο κατηγορούμενος για βιασμό Σεμέδο Ελεύθερος με επιβολή εγγύησης μόλις 10.000 ευρώ και δίχως περιορι-

στικούς όρους αφέθηκε ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Ρούμπεν Σεμέδο. Νωρίτερα απολογήθηκε για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού σε βάρος 17χρονης, που κατήγγειλε ότι ο Σεμέδο τη βίασε μαζί με 40χρονο συνεργό του. Είχε προηγηθεί μια συντονισμένη εκστρατεία σπίλωσης της ανήλικης κοπέλας με απαράδεκτα σχόλια από την υπεράσπιση για την εμφάνιση της («έμοιαζε με 24χρονη»!) και παράνομη δημοσιοποίηση βίντεο από το αυτοκίνητο του φερόμενου δράστη. Η υπόθεση δείχνει πόσο δύσκολο είναι να καταγγελθεί ο βιασμός, παρά το γεγονός ότι το κορίτσι επιμένει ότι δεν υπήρχε από την πλευρά της καμία συναίνεση, ενώ η ίδια βρισκόταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Ταξική δικαιοσύνη για πλούσιους και διάσημους.

Τώρα και αρνητές διασωλήνωσης Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση με αφορμή το θάνατο μιας 54χρονης ανεμβολίαστης γυναίκας στον Ευαγγελισμό, η οποία αρνιόταν να διασωληνωθεί, παρά τις προσπάθειες των γιατρών να σώσουν τη ζωή της. Οι γιατροί ζήτησαν μάλιστα εισαγγελική παρέμβαση για τη διασωλήνωση της ασθενούς. Η εισαγγελική έρευνα στρέφεται προς τα πρόσωπα του περιβάλλοντος της ασθενούς που εμπόδισαν τους γιατρούς. Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Φαίνεται ότι πλάι στους αρνητές εμβολιασμού επωάζονται και οι αρνητές διασωλήνωσης. Ο σκοταδισμός είναι μεταδοτικός…

Ηλεία: Οι πυρόπληκτοι διεκδικούν

Αριστερή Παρέμβαση Δυτικής Ελλάδας Η τελευταία συζήτηση του περιφερειακού συμβουλίου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στον Πύργο, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 31 Αυγούστου, δεν έδωσε απαντήσεις στα άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των πυρόπληκτων περιοχών της Ηλείας. Σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη των καταστροφικών πυρκαγιών στη Δυτική Ελλάδα και στην περιοχή της Ολυμπίας, η περιφερειακή αρχή δεν βρήκε ούτε μια λέξη για να τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού, τη χρόνια υποστελέχωση και διάλυση των δασικών υπηρεσιών που είχαν ως αποτέλεσμα να καίγεται η περιοχή της Ολυμπίας επί εννιά μέρες, χωρίς να γίνεται η οποιαδήποτε παρέμβαση για

Βασίλης Παπαγεωργίου

ζητώ τον λόγο την ανάσχεση του μετώπου της φωτιάς. Ως Αριστερή Παρέμβαση (ΑΡΠΑ)Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα στεκόμαστε στο πλευρό των κατοίκων της Ηλείας και χαιρετίζουμε την αγωνιστική συγκέντρωση που διοργάνωσαν το απόγευμα της Πέμπτης στην κεντρική πλατεία του Πύργου οι επιτροπές αγώνα και οι πυρόπληκτοι. Παράλληλα, διεκδικούμε την άμεση και πλήρη αποζημίωση καταστροφών σε

αγροτική και ζωική παραγωγή και την ενίσχυση από το κράτος για όσο διαρκούν οι συνέπειες των καταστροφών (μέχρι να γίνουν παραγωγικά τα δέντρα και τα ζώα), καθώς και την ολοκληρωμένη διαχείριση και συνολική προστασία των δασών με αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για έργα δασοπροστασίας και ανασυγκρότηση της Δασικής Υπηρεσίας και Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας - Δασοπυρόσβεσης, χωριστού από την Πυροσβεστική. Επίσης, ξεκαθαρίζουμε ότι θα πρέπει να ξεχαστεί κάθε σκέψη για ιδιωτικοποίηση της δασοπροστασίας, καθώς αποτελεί κοινωνικό αγαθό. Αντιθέτως, ζητάμε την ενίσχυση των δασικών υπηρεσιών με τα απαραίτητα μέσα και επαρκές μόνιμο προσωπικό για καθαρισμό-επιτήρηση-

προστασία αλσών και δασών και δαπάνες για την πυροπροστασία και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τα αιματηρά πλεονάσματα και τους εξοπλισμούς (διαγραφή του χρέους). Τέλος, δεν πρέπει να γίνει καμία αλλαγή χρήσης γης στις καμένες δασικές περιοχές, ενώ απαιτούμε να πραγματοποιηθούν άμεσα αντιπλημμυρικά έργα ενόψει του χειμώνα, καθώς και να καταργηθεί ο αντιπεριβαλλοντικός νόμος Χατζηδάκη, που απειλεί τις δασικές περιοχές και τις περιοχές Natura. Σε αυτήν την κατεύθυνση, καλούμε στη συγκρότηση επιτροπών αγώνα πυρόπληκτων παντού για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων και την πλήρη αποκατάσταση των δασών και των αγροτοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.

Πολιτική

∆ΕΘ

Γιώργος Κρεασίδης

Μπάμπης Συριόπουλος

Συγκέντρωση στην Καμάρα για την αντεπίθεση του κινήματος ▸ Εργατική και νεολαιίστικη κινητοποίηση στις 11 Σεπτέμβρη για ένα δυναμικό ξεκίνημα της νέας περιόδου αγώνων

ε το σύνθημα «να ρίξουμε τίτλους τέλους σε υποταγή, ανοχή, αναμονή», 314 αγωνιστές του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος υπογράφουν μέχρι στιγμής το κάλεσμα για την ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα το επόμενο Σάββατο 11/9 στις 6 μ.μ., όταν στα εγκαίνια της ΔΕΘ ο Κ. Μητσοτάκης θα σαλπίζει έφοδο στον κόσμο της εργασίας. Κεντρικό στοιχείο είναι ο αντικυβερνητικός και αντιεργοδοτικός χαρακτήρας της συγκέντρωσης, η αντίσταση στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και στο ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνουν τα αλλεπάλληλα αντεργατικά νομοσχέδια, με πιο πρόσφατο το νέο αντιασφαλιστικό για τις επικουρικές, η επίθεση στην παιδεία και στις δημοκρατικές ελευθερίες, οι καταστροφικές συνέπειες της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας στο περιβάλλον. Για τους οργανωτές της διαδήλωσης είναι ώρα σύγκρουσης με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που σχεδιάζεται από κοινού με ΕΕ και κεφάλαιο, με τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της. Πρώτα από όλα, με την οργάνωση και συσπείρωση στα σωματεία, τους συλλόγους, τις οργανώσεις και συλλογικότητες του μαζικού κινήματος. Το ίδιο σημα-

ντική είναι η ανάδειξη των διεκδικήσεων και αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες, παράλληλα με τους πολιτικούς στόχους που είναι αναγκαίοι για την ολοκληρωτική δικαίωσή τους. Για την ανατροπή της κυβέρνησης, την άρνηση της εκλογικής αναμονής και των διαχειριστικών αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ, της ρήξης και αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και απ’ όλο το ασφυκτικό πλέγμα μνημονίων και δεσμεύσεων που λειτουργούν σαν ασπίδα για την κυριαρχία της άρχουσας τάξης. Φυσικά, αυτή η κατεύθυνση στηρίζεται από τη γραμμή αγωνιστικής ρήξης, με απεργίες και αποφασιστικές μορφές πάλης. Το πλαίσιο αυτό έχει μπει σε συζήτηση σε σωματεία, σχήματα, συλλογικότητες. Ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει στη ΔΕΘ να εμφανιστεί αποφασισμένος στην υλοποίηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων του λεγόμενου πακέτου ανάκαμψης. Θα δοκιμάσει να προσπεράσει τη φθορά από τις καταστροφικές πυρκαγιές και τη διαχείριση της πανδημίας. Ο Κ. Μητσοτάκης λέει στο κεφάλαιο ότι παρά τις κοινωνικές αντιστάσεις και τη φθορά της κυβέρνησης, έχει ψηφίσει δεκάδες αντιλαϊκά νομοσχέδια που η εφαρμογή τους είναι το πλαίσιο για τις αναδι-

ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

αρθρώσεις. Βέβαια, η εφαρμογή τους σε ένα χειμώνα που αναμένεται δύσκολος, με την ακρίβεια και την αναδουλειά, θα είναι αβέβαιη, ενώ το ετερόκλητο κοινωνικό μπλοκ που στήριξε τη ΝΔ θα δοκιμαστεί, όπως στην περίπτωση της αντίθεσης στον εμβολιασμό. Δεν κρύβεται η ανησυχία της ΝΔ για συναινετικά σενάρια διακυβέρνησης, προκειμένου να περάσουν οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί. Σε αυτό το τοπίο, η ΓΣΕΕ συνεχίζει την πολιτική του συνδικαλιστικού lockdown, ανακοινώνοντας ότι δεν θα κάνει συγκέντρωση, αλλά ημερίδα. Η ΓΣΕΕ νιώθει πως δεν απειλείται από τη γραμμή της ΑΔΕΔΥ, η οποία ανακοίνωσε συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου και επιλέγει τους συμβολικούς αγώνες, εξαρχής υπονομευμένους, χωρίς λογική ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής. Η εκτόνωση και η εκλογική αναμονή είναι τα όρια αυτής της γραμμής, που αφήνει τη ΝΔ και την εργοδοσία χωρίς αντίπαλο. Όσο για το ΚΚΕ που σιωπηρά μετακινείται σε προ ΠΑΜΕ γραμμή, μετατρέποντάς το σε παράταξη εντός του υπαρκτού συνδικαλισμού, θα κάνει συγκέντρωση στη ΧΑΝΘ με προμετωπίδα εργατικά σωματεία, χωρίς να αμφισβητήσει το σχεδιασμό χαμηλής έντασης των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Δημήτρης Σταμούλης

Συντάξεις στον τζόγο και με τον… νόμο, ενώ δημιουργείται «τρύπα» 75 δισ. ευρώ!

ηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή την Πέμπτη το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που παραδίδει τις επικουρικές συντάξεις στα αρπαχτικά των funds και των «επενδυτών». Παρά την πρωτοφανή κυβερνητική σπέκουλα στο όνομα της νέα γενιάς, που δήθεν θα πάρει… «συντάξεις αυξημένες», η αλήθεια είναι ότι οι υποσχέσεις των εγχώριων θιασωτών του ασφαλιστικού αλά Πινοτσέτ λίγους έπεισαν, γι αυτό και έσπευσαν να το ψηφίσουν άρον-άρον, αμέσως μετά «τα μπάνια του λαού». Αγνοώντας για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους από πολλά πρωτοβάθμια σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, του ΠΑΜΕ κ.α. που συγκεντρώθηκαν την Τετάρτη στη βουλή, διατρανώνοντας την αντίθεσή τους στο νέο νομοθετικό έκτρωμα. Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τη νέα γενιά φαίνεται όχι μόνο από το πώς την αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και από το ότι την έχει καταδικάσει στην ανεργία, την υποαπασχόληση, τα πενιχρά μεροκάματα. Η νεολαία θα πρέπει να ξεχάσει τι σημαίνει «αλληλεγγύη γε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

νεών», δημόσια ασφάλιση, αξιοπρεπής σύνταξη και να εθιστεί στο κυρίαρχο αφήγημα του «ατομικού κουμπαρά» και της «ατομικής ευθύνης». Η κυβέρνηση παπαγαλίζει διάφορα απίθανα ποσοστά «αυξημένων συντάξεων» από «43% έως 68%»! Όμως ο τζόγος με τις εισφορές πιο πιθανό είναι να φέρει χασούρα παρά κέρδος. Αλλά κι το τελευταίο αυτό να συμβεί, το πολύ θα είναι 20-30 ευρώ. Αν, δε, το προσδόκιμο ζωής αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά 8 έτη για τους σημερινούς νέους, οι επόμενοι συνταξιούχοι μπορεί να πάρουν τα 2/3 των σημερινών συντάξεων! Άμεσα κινδυνεύουν και οι επικουρικές συντάξεις του υφιστάμενου συστήματος, αφού ανεξάρτητοι υπολογισμοί μιλούν για κόστος μετάβασης τουλάχιστον 75 δισ. ευρώ, χωρίς να είναι σαφές ποιος και αν θα τα πληρώσει.

Η διαδήλωση στις 9 Αυγούστου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Ριζοσπάστης

Τη Δευτέρα 9 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στο Σύνταγμα διαδήλωση, μετά από κάλεσμα δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων, καθώς και πολιτικών οργανώσεων, για την ανείπωτη καταστροφή από τις φωτιές εκείνων των ημερών. Η συγκέντρωση ήταν ενάντια στην «εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, συνέχεια των πολιτικών όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων». Το κάλεσμα οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς –μεταξύ των οποίων το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ– ανέφερε ότι «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής και του συντονισμένου λαϊκού αγώνα». Στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση συμμετείχαν χιλιάδες, ενώ ιδιαίτερα αισθητή ήταν η παρουσία της νεολαίας, παρά το ότι ήταν λίγες μέρες πριν τον Δεκαπενταύγουστο. Ο Ριζοσπάστης, σε σχόλιό του την επόμενη μέρα (10/9), καταλόγισε στην «ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις» ότι οργάνωσαν μια «κομματική συγκέντρωση». Ακούγεται ειρωνική μια τέτοια κατηγορία από το ΚΚΕ, καθώς έχει πατεντάρει μια τέτοια λογική, ιδίως όταν στη συγκέντρωση συμμετείχε ένα μεγάλο εύρος δυνάμεων και όχι μόνο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στο σχόλιο του «Ρ» επίσης ταυτίζεται η πάλη για ανατροπή της κυβέρνησης με την επιδίωξη επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, η ανατροπή με λαϊκούς αγώνες αυτής της κυβέρνησης είναι το τελευταίο που εύχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μικρόψυχη αποχή από τέτοιους αγώνες, αντίθετα, ενισχύει τον κυβερνητισμό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Στοχοποιούν τους υγειονομικούς, φέρνουν τους ιδιώτες Η κυβέρνηση προχωρά σε αναστολή εργασίας των μη εμβολιασμένων υγειονομικών. Που αποσκοπεί; Η κυβέρνηση ουδόλως ενδιαφέρεται για την υγειονομική ουσία. Αν ενδιαφερόταν, θα είχε κάνει τις αναγκαίες προσλήψεις, ώστε να αποφεύγεται η υπερκόπωση των υγειονομικών της πρώτης γραμμής, η οποία μοιραία οδηγεί σε ακούσια νοσηλευτικά και ιατρικά λάθη, και θα είχε κάνει τις αναγκαίες βελτιώσεις στις υποδομές, ώστε να μην συγχρωτίζονται οι Covid με τους non Covid ασθενείς. Ο στόχος της κυβέρνησης είναι διπλός. Καταρχάς καθαρά επικοινωνιακός: Με δεδομένο πως τώρα με τις αναστολές επιβεβαιώνεται πως το ποσοστό εμβολιασμού των υγειονομικών είναι από 85% ως 95% ανάλογα με τον κλάδο, δηλαδή από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, είναι σαφές πως με αυτήν τη συκοφαντική στοχοποίηση των υγειονομικών του ΕΣΥ θέλει να τους μεταφορτώσει επικοινωνιακά ευθύνες, κουκουλώνοντας τις δικές της εγκληματικές ευθύνες για την άθλια διαχείριση της πανδημίας, που ιδιαίτερα μέσα στο τραγικό εξάμηνο 1/11/2020-30/4/2021 κόστισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί. Επίσης, χρησιμοποιεί άλλο ένα πρόσχημα για παραπέρα περιορισμό του προσωπικού και για ιδιωτικοποίηση με αθρόα είσοδο ιδιωτών εργολάβων, δουλεμπόρων εργασίας, στα δημόσια νοσοκομεία. Άλλωστε, αυτό έσπευσε να επιβεβαιώσει η ίδια η κυβέρνηση κυριολεκτικά με το «καλημέρα». Την Πέμπτη 2/9 ο νέος υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης κατέθεσε υπουργική τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο άλλου υπουργείου, η οποία παραδίδει άνευ όρων σε ιδιώτες επιχειρηματίες μια σειρά από σημαντικές λειτουργίες των νοσοκομείων και του ΕΚΑΒ.

Η κυβέρνηση έχει εγκληματικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας: Άφησαν το ΕΣΥ χωρίς στήριξη, άνοιξαν τον τουρισμό χωρίς ελέγχους, λάθος εκστρατεία εμβολιασμού. Απέναντι σε αυτήν την καταστροφική πολιτική, απαιτείται να αναπτυχθεί ένα κίνημα, μέσα κι έξω από τα νοσοκομεία. Για το τι πρέπει να γίνει, απαντά ο Πάνος Παπανικολάου με οδηγό ορισμένες κρίσιμες ερωτήσεις της περιόδου.

Για να νικήσουμε την πανδημία

Χρήση όλων των όπλων από ένα δημόσιο σύστημα Ανάλυση Πάνος Παπανικολάου*

Πώς αντιδρά το υγειονομικό κίνημα; Το υγειονομικό κίνημα για άλλη μια φορά στέκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Έχει ξεκαθαρίσει από μήνες την ανάγκη για καθολικό εμβολιασμό και ταυτόχρονα έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή την αντίθεση σε κάθε μορφής καταναγκασμό. Η ΟΕΝΓΕ, που εκπροσωπεί τους νοσοκομειακούς γιατρούς της χώρας, είχε δώσει σκληρές μάχες υπέρ του εμβολιασμού και από πέρυσι είχε ασκήσει σκληρή κριτική στον αντιεπιστημονικό ανορθολογισμό, που εκφραζόταν ακόμα και από μέλη της ίδιας της κρατικής επιτροπής ειδικών.

Αυτές τις μέρες αντιτίθεται στην κουτοπόνηρη κυβερνητική τακτική που χρησιμοποιεί τον εμβολιασμό ως επικοινωνιακή φούσκα και ως πρόσχημα για απολύσεις, τροφοδοτώντας έτσι για άλλη μια φορά με έτοιμα «επιχειρήματα» τους αντεμβολιαστές. Ποια είναι η συνέχεια; Αυτό που πρέπει να γίνει είναι, χωρίς ταλαντεύσεις, να γενικευτεί ο πανυγειονομικός απεργιακός αγώνας διαρκείας με εφ’ όλης της ύλης αιτήματα για μόνιμες προσλήψεις, ανάπτυξη υποδομών και πραγματική θωράκιση της δημόσιας περίθαλψης. Συναγωνιστές άλλων κλάδων εργαζομένων και ο λαός γενικότερα θα πρέπει να μην «τσιμπούν» στις διάφορες κατά καιρούς επικοινωνιακές στρακαστρούκες της κυβέρνησης αλλά να είναι σταθεροί συμπαραστάτες στους αγώνες των υγειονομικών. Ποια είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία σήμερα; Πόσο προετοι-

μασμένο είναι το σύστημα υγείας να αντεπεξέλθει; Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να υποτάσσει τη γενικότερη πολιτική Υγείας (επιδημιολογική επιτήρηση και περίθαλψη) στην εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Όσον αφορά την επιδημιολογική επιτήρηση, και φέτος, πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου, είχε δοθεί το σύνθημα «πετάμε τις μάσκες και υποδεχόμαστε τους επισκέπτες». Και φέτος, όπως και πέρσι, αμέσως μετά από τυφλά οριζόντια συλλήβδην lockdown, οδυνηρά για τον λαό μας, στον βωμό του τουρισμού θυσιάστηκαν τα πάντα. Χαρακτηριστικό για την υποκρισία του κράτους ήταν πως στα τέλη Ιουλίου ο N. Χαρδαλιάς δήλωνε ανερυθρίαστα πως στην –πολυδιαφημισμένη ως Covid-free– Μύκονο τη μετάλλαξη Δ δεν την έφεραν ούτε τα διεθνή τουριστικά πρακτορεία

ούτε οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, αλλά την έφεραν δήθεν εποχικοί εργαζόμενοι που ήρθαν από την Αθήνα να εργαστούν για σεζόν. Στην περίθαλψη δεν έγινε καμία ουσιαστική θωράκιση με πραγματικές προσλήψεις. Απόδειξη γι’ αυτό είναι η αιφνιδιαστική καθολική και επ’ αόριστον αναστολή των κανονικών αδειών όλου του υγειονομικού προσωπικού από 1 Σεπτέμβρη. Μάλιστα, υπενθυμίζεται πως ως τα τέλη Ιουλίου 2021 και ενώ το 4ο κύμα της πανδημίας είχε ήδη φουντώσει, ο πρωθυπουργός της χώρας δήλωνε πως, ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρεί τα μισά νοσοκομεία της χώρας περιττά και θέλει να τα καταργήσει. Συνεχίζεται η αισχρή τακτική να ανατίθεται η νοσηλεία ασθενών της επιδημίας αποκλειστικά στο ΕΣΥ και ταυτόχρονα οι ιδιώτες μεγαλοκλινικάρχες σκανδαλωδώς να απαλλάσσονται, ώστε να συνεχίζουν business as usual. Μάλιστα, η

Εικονοκλάστες Ελλάδα είναι η μόνη χώρα-μέλος της ΕΕ που συμβαίνει αυτό. Όλα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μίγμα. Ήδη έχουμε μεγάλο πρόβλημα στις ΜΕΘ. Σε πολλά νοσοκομεία δίνονται από τις διοικήσεις πάλι εντολές για περίθαλψη των ασθενών Covid στις πτέρυγες εκτός ΜΕΘ από γιατρούς τελείως άσχετων ειδικοτήτων — ακριβώς όπως είχε συμβεί και κατά τη διάρκεια του 2ου και του 3ου κύματος στα τέλη του 2020 και την άνοιξη του 2021. Επαναλαμβάνεται δηλαδή η κατάσταση που είχε προκαλέσει την αναφορά της ΟΕΝΓΕ προς την εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Φαίνεται πως ο κορονοϊός είναι σκληρό καρύδι, δεν ξεμπερδεύουμε εύκολα. Το εμβόλιο είναι χρήσιμο, αλλά δεν είναι πανάκεια. Τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα; Λέγαμε εξαρχής πως ήταν εκ του πονηρού οι εξαγγελίες για ένα μαγικό εμβόλιο, που με έναν θαυμαστό τρόπο θα εξαφάνιζε τον ιό εν μία νυκτί, ώστε να μην χρειάζονται ούτε νοσοκομεία ούτε επιδημιολογική επιτήρηση. Η κυβέρνηση, αλλά και γενικότερα το καπιταλιστικό σύστημα στην Ευρώπη, καλλιεργούσε αυτήν την αυταπάτη, γιατί υποτάσσει τα πάντα στον αυτοσκοπό της «κανονικότητας» της καπιταλιστικής οικονομίας. Άλλωστε, ήδη από πέρυσι, ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός έχει αποτύχει οικτρά να αναπροσαρμοστεί στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας, σε αντίθεση με τις καπιταλιστικές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, και αυτό πιθανότατα θα παίξει σημαντικό ρόλο στον μελλοντικό ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό και συσχετισμό δυνάμεων. Επίσης, έγκαιρα έχουμε τονίσει πως η άποψη «εμβόλιο και τίποτε άλλο», καθώς και η άποψη «μαγικό φάρμακο και τίποτα άλλο» (που εκπορεύεται από τον διεθνή alt-right τραμπισμό και σιγοντάρεται κι εδώ και από την ακροδεξιά και από κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ), είναι εξίσου αντιεπιστημονικές και ανορθολογικές: παραγνωρίζουν την αξία τόσο της ιχνηλάτησηςεπιδημιολογικής επιτήρησης όσο και ενός ισχυρού συστήματος περίθαλψης, πρωτοβάθμιας και νοσοκομειακής. Δηλαδή, έρχονται σε αντίθεση και με την τρέχουσα από πέρυσι ιατρική επιστημονική βιβλιογραφία. Και αυτός που λέει «μαγικό εμβόλιο,δεν χρειάζεται τίποτα άλλο» και αυτός που λέει «μαγικό φάρμακο, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο», μας γυρίζουν από επιστημολογική άποψη δέκα χι-

λιάδες χρόνια πίσω, στην εποχή του Μάγου της Φυλής. Η κυβέρνηση και το κράτος γενικότερα, λόγω των παραπάνω, είχαν από την αρχή λάθος αντίληψη για τον εμβολιασμό και λάθος μήνυμα προς τον πληθυσμό. Ακόμα και σήμερα, το επίσημο ραδιοτηλεοπτικό σποτάκι του υπουργείου Υγείας εξακολουθεί να εκπέμπει την αντιεπιστημονική αρλούμπα «εμβόλιο = ανέμελες διακοπές γιόλο και… τέλος, μόνο αυτό» αντί για το επιστημονικά σωστό «εμβολιάσου για να μειώσεις τουλάχιστον κατά δέκα φορές την πιθανότητα να νοσήσεις βαριά αν κολλήσεις». Για να νικήσουμε την πανδημία χρειάζεται συνδυασμός όλων ανεξαιρέτως των καθοριστικών παραγόντων: καθολικός

δημία, αφού θα έχουμε νικήσει την παρούσα, χρειάζεται να μπει φρένο στον αλόγιστο βιασμό της φύσης από τη δίψα για καπιταλιστική κερδοφορία. Σημειώνεται εδώ πως διάφορες θεωρίες συνωμοσίας για την προέλευση του ιού SARSCoV-2 δεν έχουν επιβεβαιωθεί και πως παραμένει ισχυρή η εκδοχή για μετάλλαξη προϋπαρχόντων κορονοϊών στους οργανισμούς δασόβιων νυχτερίδων που αναγκάστηκαν να κατέβουν στη Γιουχάν και άλλες μεγάλες πόλεις, αφού το φυσικό τους περιβάλλον είχε καταστραφεί από το περίφημο Φράγμα των Τριών Φαραγγιών στην επαρχία Χιουμπέϊ, ένα κολοσσιαίο υδροηλεκτρικό έργο, η κατασκευή του οποίου είχε επιβληθεί από τη δίψα του

Λέγαμε εξαρχής πως ήταν εκ του πονηρού οι εξαγγελίες για ένα μαγικό εμβόλιο, που θα εξαφάνιζε τον ιό, ώστε να μην χρειάζονται ούτε νοσοκομεία ούτε επιδημιολογική επιτήρηση

εμβολιασμός συμπεριλαμβανομένου και του πληθυσμού των πιο φτωχών χωρών, ώστε να μην προκύπτουν διαρκώς νέες επικίνδυνες μεταλλάξεις, συγκροτημένη κεντρικά σχεδιασμένη ιχνηλάτηση και επιδημιολογική επιτήρηση εντός κοινότητας και όχι να πηγαίνουμε από τα τυφλά ασφυκτικά οριζόντια αναποτελεσματικά lockdown στο «μπάτε τουρίστες αλέστε» και τούμπαλιν, ισχυρό δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας και νοσοκομειακής περίθαλψης, ανάπτυξη αποτελεσματικών για την Covid-19 αντιικών φαρμάκων, χωρίς τοξικότητα και απαγορευτικές παρενέργειες. Η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω κι έθεσε νέα δεδομένα. Τι σημαίνει για την κυβέρνηση, το σύστημα, τον καπιταλισμό; Για να μην έρθει η νέα παν-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

κινέζικου καπιταλισμού για άφθονη ενέργεια. Αυτή η πρωτόγνωρη παγκόσμια υγειονομική, οικονομική, κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική κρίση έχει φέρει στην επιφάνεια πλήθος ζητημάτων. Έχει αποκαθηλώσει μύθους της κυρίαρχης προπαγάνδας του συστήματος. Για παράδειγμα, ήδη από την αρχή της πανδημίας εκατομμύρια πολίτες των πιο αναπτυγμένων χωρών έκπληκτοι διαπίστωσαν πως οι ίδιοι που μέχρι τον Δεκέμβριο 2019 έλεγαν «αν είσαι κοντά στα 70 είσαι αρκετά νέος για να εργάζεσαι», από τον Φεβρουάριο 2020 άρχισαν απότομα να λένε «αν είσαι κοντά στα 70 είσαι πολύ γέρος για να διασωληνώνεσαι». Επίσης, διαπίστωσαν πως μια καταφρονεμένη κακοπληρωμένη νοσηλεύτρια έχει χίλιες φορές μεγαλύτερη

κοινωνική χρησιμότητα από χίλια golden boys της μεγαλοκαπιταλιστικής «επιχειρηματικότητας». Αυτός, άλλωστε, είναι ένας από τους λόγους που τώρα συκοφαντικά προσπαθούν να σπιλώσουν το υγειονομικό προσωπικό με πρόσχημα τους λίγους ανεμβολίαστους. Έγινε ευρύτατα κατανοητή η αδήριτη αναγκαιότητα για ισχυρό δημόσιο σύστημα που θα παρέχει δωρεάν περίθαλψη σε όλον τον πληθυσμό, το οποίο μάλιστα είχε τεκμηριωθεί και επιστημονικά ήδη από τον Απρίλιο του 2020, όταν τεκμηριώθηκε πως με καθολική πρόσβαση του πληθυσμού σε υπηρεσίες περίθαλψης η θνητότητα (θάνατοι/κρούσματα) της Covid-19 μπορεί να πέφτει στο 0,5%, ενώ αν αυτή η πρόσβαση δεν υπάρχει για οποιονδήποτε λόγο, τότε η θνητότητα υπερδεκαπλασιάζεται και ξεπερνά το 5%. Από την άλλη μεριά της όχθης, ο παγκόσμιος καπιταλισμός, όπως σε κάθε σοβαρή κρίση, προσπαθεί να κάνει «το σκατό του παξιμάδι». Να εκμεταλλευτεί την πανδημία για να πετύχει αντιδραστική αποσάρθρωση εργατικών κατακτήσεων, βίαιη αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, εξαφάνιση των ατομικών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μόνιμη καθιέρωση αστυνομικού κράτους έκτακτης ανάγκης με καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το αντίπαλο δέος σε αυτά δεν μπορεί να είναι οι άσφαιρες αντιδράσεις, οι καπελωμένες από τον ακροδεξιό alt-right τραμπισμό, γιατί αυτές πάντα καταλήγουν σε λιβάνισμα του συστήματος και παραιτέρω στερέωσή του. Χρειάζεται μια συγκροτημένη πολιτικά και ιδεολογικά επαναστατική κομμουνιστική λογική που θα επικοινωνεί με την αυθόρμητη εργατική, λαϊκή και νεολαιίστικη δυσαρέσκεια, χωρίς να υποτάσσεται σε επιδείξεις «ευθύνης» απέναντι στο σύστημα. Το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γενικότερα η αντισυστημική ριζοσπαστική αριστερά έχουν δείξει από την αρχή της πανδημίας, με τις θέσεις τους και με την πρωτοπόρα κινηματική τους στάση σε όλα τα μέτωπα, πως μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην παραπάνω κατεύθυνση. * ΓΓ ΟΕΝΓΕ, μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ, εκπρόσωπος του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή, μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Ένα απαράδεκτο μέτρο με πολύ επικίνδυνες προεκτάσεις Προκλητικά αντιδραστικό και ιδιαίτερα προβληματικό όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι το κυβερνητικό μέτρο για την απαγόρευση τέλεσης τεστ (rapid ή μοριακό) από ανεμβολίαστους στις δημόσιες δομές. Η κυβέρνηση, με μια ακραία κυνική λογική, θεωρεί πως υποχρεώνοντας τους ανθρώπους αυτούς να πραγματοποιούν ένα ή δύο τεστ την εβδομάδα σε ιδιώτες (για να πάνε στην εργασία τους), θα πιεστούν οικονομικά και θα κάνουν το εμβόλιο… Πέρα από ακόμα μία άμεση πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα, η κυβερνητική αυτή απόφαση έχει δύο πολύ σοβαρές συνέπειες: Πρώτο, όσον αφορά τον επιδημιολογικό έλεγχο είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς αποθαρρύνει τους ανεμβολίαστους από το να πραγματοποιούν τεστ κι έτσι να καταγράφεται η πορεία της πανδημίας και να μπορούν να ληφθούν μέτρα καραντίνας κλπ. Κι αυτό, ενώ είναι ακριβώς οι ανεμβολίαστοι που πρέπει να προστατευτούν περισσότερο. Δεύτερο, εισάγει για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια πολύ αντιδραστική προσέγγιση για το δημόσιο σύστημα υγείας. Μέχρι τώρα το ΕΣΥ ήταν ανοικτό προς όλους/ες, με τις εκάστοτε κυβερνήσεις να προσπαθούν να επιβάλλουν κατάσταση εξαίρεσης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες χωρίς χαρτιά. Με την προσέγγιση της ΝΔ, αύριο μπορεί να επιβληθούν ειδικές συνθήκες (αυξημένη οικονομική επιβάρυνση) για τους καπνιστές, τους παχύσαρκους, τους μοτοσυκλετιστές που δεν φορούν κράνος κλπ., με τη λογική πως ευθύνονται για το πρόβλημα υγείας και «επιβαρύνουν το σύστημα». Μπορεί να μοιάζουν «υπερβολικά» όλα αυτά, αλλά ανάλογες ζυμώσεις πραγματοποιούνται χρόνια στις ΗΠΑ και όχι μόνο. Η δημόσια υγεία πρέπει να είναι ανοικτή και δωρεάν για όλους/ες. Γιάννης Ελαφρός

10 Ανακοίνωση ΝΑΡ για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη

Μίκης: «Θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομουνιστής»

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Επικαιρότητα

| Βασίλης Παπαγεωργίου

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αμφιβολία ότι ο Μίκης απέδειξε ότι η “μεγάλη τέχνη” πηγάζει βαθιά από τον λαό και τους αγώνες του, από τα βάσανα και τις ελπίδες του, από τις απογοητεύσεις και τα όνειρά του. Ότι δεν είναι απρόσιτη για τους εργάτες και τους φτωχούς ανθρώπους. Το αντίθετο», σημειώνει σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. «Και να τι κρατάμε εμείς από τον Μίκη. Την ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ. Τον Κόκκινο Δεκέμβρη του '44. Τη μάχη ζωής και αξιοπρέπειας στην Ικαρία και τη Μακρόνησο. Το “και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό”. Κρατάμε την εμπιστοσύνη και τη συστράτευση με τον λαό. Κρατάμε την ευγνωμοσύνη γιατί μας “γνώρισε” τον Ρίτσο και τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Νερούδα. Τη στρατευμένη του τέχνη που, ανεξάρτητα από τις επιλογές του δημιουργού της, έμαθε γενιές και γενιές “να κρατάνε τη ζωή τους”, να την παίρνουν στα χέρια τους, να βρίσκουν την έμπνευσή τους στα ιδανικά της ανθρωπιάς, του αγώνα, της δημοκρατίας, της επανάστασης και του κομμουνισμού», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Ακροβασίες

ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΟΜΜΑ στον αποχαιρετισμό του επέλεξε να σταθεί στην εκδοχή του Μίκη Θεοδωράκη που του ταιριάζει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τις πολύτιμες συμβουλές του μουσικοσυνθέτη, τόνισε, πως κρατάει κυρίως αυτές που αφορούσαν την ενότητα του λαού και την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών. Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στα πολλά πρόσωπα του Μίκη Θεοδωράκη. Τονίζει πως ο «αξεπέραστος συνθέτης, ο αγωνιστής, ο κομμουνιστής, ο ακτιβιστής, μέσα από τη μουσική, τη ζωή, τις μάχες και τις αντιφάσεις του, έδωσε νέο νόημα στην ελευθερία, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη συμμετοχή». Πάντως, σε προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020, προς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ο Μίκης Θεοδωράκης έγραφε: «Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομουνιστής». Ο γ.γ. του ΚΚΕ έκανε δεκτή με θέρμη τη στερνή επιθυμία του Μίκη, τονίζοντας πως «θα είναι μαζί μας κι όταν κοκκινίζουν τα όνειρα». Τελευταία επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη ήταν να ταφεί στον Γαλατά Χανίων, όπου αναπαύονται ο πατέρας, η μητέρα και ο αδερφός του.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Την Πέμπτη 9/9, στις 8.30 μ.μ., στην βεράντα της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας (Ελ. Βενιζέλου 84) θα γίνει η προβολή της ταινίας Sorry to bother you του Μπουτς Ράιλι. Είσοδος ελεύθερη.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης διοργανώνει τη Δευτέρα 13/9 στις 8 μ.μ. στην ταράτσα της Λέσχης (Ελ. Βενιζέλου 12), εκδήλωσηπαρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Κώστα Γκιώνη Ο χορός της επόμενης μέρας. Ομιλητές: Δ. Παπαχρήστος, Κ. Μανταίος και ο ποιητής. Θα συντονίσει ο Ερ. Φινάλης ενώ θα απαγγείλει ποιήματα ο Ν. Σταθόπουλος.

ΑΠΩΛΕΙΑ

Έφυγε το Σάββατο 28 Αυγούστου, πλήρης ημερών, η Δήμητρα Τζαβέλλα, μητέρα των συντρόφων μας Νίκου και Λίτσας. ΕΠΟΝίτισα στα νιάτα της, μαχήτρια της ζωής και ένας πολύ δυνατός και γλυκός άνθρωπος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Τρικάλων εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στον σύντροφο Νίκο, στη συντρόφισσα Λίτσα και στους οικείους τους.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Στην μνήμη της Όλγας Μανάβη που έφυγε απ’ τη ζωή στις αρχές του περασμένου Αυγούστου, μητέρας του συντρόφου και περιφερειακού συμβούλου της παράταξης Ανταρσία στο Αιγαίο, Νίκου Μανάβη, η ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λέσβου και η ΟΒ Λέσβου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προσφέρουν στο Πριν 100 ευρώ για οικονομική ενίσχυση.

Με ένα ...κλικ

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης θα πραγματοποιήσει την Κυριακή 19/9 πεζοπορία στον Άγιο Νεκτάριο Βιλίων (Πόρτο Γερμενό). Η αναχώρηση θα γίνει στις 7 το πρωί από την Εργατική Λέσχη (Ελευθερίου Βενιζέλου 12) και η επιστροφή έχει προγραμματιστεί για τις 8 το βράδυ. Κόστος εισιτηρίων: 13 ευρώ. Δηλώσεις συμμετοχής στο 6972209745 (Δημήτρης) ή 6976725642 (Αγγελική) και στο zervasdim@gmail.com. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Λέσχης.

ΚΕ∆∆Α για δίκες αγωνιστών Ανακοίνωση για τις δίκες αγωνιστών για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις την επέτειο του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι οποίες θα γίνουν το αμέσως επόμενο διάστημα εξέδωσε η Κίνηση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, τις Ελευθερίες, την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ). «Απαιτούμε να πάψουν οι πολιτικές και κινηματικές διώξεις, να αθωωθούν όλες και όλοι οι κατηγορούμενοι και να καταργηθούν όλες οι αντιδημοκρατικές διατάξεις και νόμοι για τη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις […]. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας, δεν μας τρομοκρατούν», σημειώνει μεταξύ άλλων.

Αλληλεγγύη στους 11 Τούρκους αγωνιστές Καμπάνια ενημέρωσης και αλληλεγγύης στους 11 αγωνιστές από την Τουρκία, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε συνολική ποινή κάθειρξης 333 ετών, προχωρούν κάθε μέρα (Δευτέρα έως Παρασκευή, 4 μ.μ.- 8 μ.μ.) στα Προπύλαια το Λαϊκό Μέτωπο Τουρκίας και η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. «Καλούμε όλους και όλες να πλαισιώσουν τις κινήσεις αλληλεγγύης που διοργανώνουμε, να αγωνιστούμε από κοινού ενάντια στις επιθέσεις στους αγωνιστές/τριες και στους λαούς. Ενωμένοι θα νικήσουμε!», τονίζουν.

Κοινωνία

∆ημόσια νοσοκομεία

ατά τη διάρκεια του προηγούμενου 18μήνου η ένταση της εργασίας αλλά και της αγωνίας στα δημόσια νοσοκομεία ήταν τεράστια, συνεχώς και αδιαλείπτως. Οι ανάγκες για παράλληλες λειτουργίες, τμήματα, χώρους υποδοχής και νοσηλείας ασθενών με Covid 19 δεν προκάλεσαν απλά «μια πίεση» στο ΕΣΥ, όπως αιδημόνως λέγεται συχνά από τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης στα ΜΜΕ. Οι αρμόδιοι, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα χωρίς να ξοδέψουν πολλά και χωρίς να αποστούν από τις ιδεολογικές τους εμμονές για τους «άχρηστους δημοσίους υπαλλήλους», τέντωσαν το σύστημα στο έπακρο και εξουθένωσαν τους εργαζόμενους/ες σε αυτό. Ένα σύστημα ήδη σαθρό, αποδεκατισμένο, μετά δεκαετίες κρατικής εγκατάλειψης. Με εργαζόμενους/ες που υφίστανται επί χρόνια την κρατική απαξίωση, μεγάλο ποσοστό των οποίων σε ελαστική και επισφαλή εργασιακή σχέση. Όλοι και όλες, από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό μέχρι το προσωπικό καθαριότητας, χρειάστηκε να δουλέψουν ατέλειωτες και σκληρές ώρες, σε πρωτόγνωρες και όχι πάντα ασφαλείς συνθήκες. Με συνεχείς μετατροπές των χώρων, μετακομίσεις εντός του νοσοκομείου, μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, ακόμη και από ειδικότητα σε ειδικότητα, συνεχείς μεταβολές χρήσης των ελάχιστων υπολειπόμενων χώρων. Με προσωπική και οικογενειακή αγωνία. Συχνά αποφεύγοντας να συναντήσουν τους δικούς τους ανθρώπους επί εβδομάδες και μήνες. Με ελάχιστη δυνατότητα συνεχούς επιστημονικής και κοινωνικής ενημέρωσης, επειδή προείχε και προέχει η ανάγκη του ασθενούς που «δεν μπορεί να αναπνεύσει», που δεν μπορεί να πιεί νερό γιατί είναι κατάμονος και πολύ αδύναμος, που δεν μπορεί να φάει μόνος του, που κινδυνεύει να επιδεινωθεί ή και να πεθάνει μόνος του. Προφανώς, όταν οι δυνατότητες σε ανθρώπινο δυναμικό, πόρους και χώρους είναι περιορισμένες, η εντατικοποίηση της εργασίας δεν μπορεί να αναπληρώσει και δεν αναπλήρωσε, ούτε θα αναπληρώσει στο μέλλον, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, το έλλειμμα που αφορά στις συνθήκες νοσηλείας. Τα καθαρά σεντόνια, τα μαξιλάρια, οι νοσοκομειακές κλίνες που συχνά είναι σπασμένες και μη λειτουργικές, οι τουαλέτες και τόσα άλλα, δεν αναπληρώνονται από κανένα χαμόγελο. Μια άλλη κυβέρνηση, σε μια άλλη πραγματικότητα, θα μπορούσε να έχει χτίσει και επανδρώσει τουλάχιστον τρία καινούργια μεγάλα νοσοκομεία κατά το κρίσιμο διάστημα μεταξύ Μαρτίου και Αυγούστου 2020. Αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να αντιμετωπίσει την υπαρκτή, απτή, υλική υγειονομική κρίση επικοινωνιακά και μόνον. Επέλεξε να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί και τους ασθενείς πίσω από κλει-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Όλγα Κοσμοπούλου | Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, ∆Σ Συλλόγου Εργαζομένων ΓΝ Νίκαιας

Όσα δεν θα ξεχάσουμε και όλα όσα απαιτούμε ▸ Ανάγκη για δυναμικό, πλατύ, πολύμορφο κίνημα για την υγεία στο σύνολό της και την αντιμετώπιση της πανδημίας

στές πόρτες. Για λόγους οικονομίας κει- στές η εικόνα γιατρών και νοσηλευτριών μένου δεν θα γίνει εδώ αναφορά στους να κλαίνε με απελπισία πάνω από το υπόλοιπους τομείς (επιδημιολογική κρεβάτι σαραντάχρονου εργάτη που διαεπιτήρηση και πρόληψη σε χώρους ερ- σωληνώθηκε επειδή αλλιώς θα πέθαινε, γασίας, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ενώ ξέραμε ότι δεν υπάρχει διαθέσιμη εμβολιαστική πολιτική, άνοιγμα του- κλίνη ΜΕΘ στο λεκανοπέδιο. Η γυναίκα ρισμού και παραπλανητικά κοινωνικά του νοσηλευόμενη σε άλλο νοσοκομείο μηνύματα κλπ). Θα πρέπει όμως να γί- και τα δύο παιδιά του, 12 και 5 χρονών νει αναφορά στη βάσανο και την αγωμόνα στο σπίτι, σε καραντίνα. Ο συγενειών γκεκριμ νία ασθενών και οικογενειών γκεκριμένος σώθηκε τελικά, (συχνά σε καραντίνα) από αλλά το μυαλό όσων δούο λε τις μετακινήσεις από το λεψαν «στα Covid» δεν Δεν ξεχνιέται κύριο νοσοκομείο στο μπορεί να ξεκολλήσει η εικόνα των επικουρικό, και πάλι από αυτές τις εικόστο κύριο αν υπάρξει νες ούτε ξεχνιούνται διασωληνωμένων επιδείνωση κοκ. Στη αυτοί που χάθηκαν, ασθενών σε κοινούς βάσανο από την έλενώ ίσως μπορούσαν λειψη επισκεπτηρίου. να σωθούν. θαλάμους χωρίς την Η έλλειψη κλιΗ κορύφωση των ανάλογη φροντίδα νών ΜΕΘ την ώρα της επιδημικών κυμάτων αι κα η αντίστοιχη μακροανάγκης ήταν και είναι και χρόν καταδικαστική για τους χρόνια «πίεση» όπως ευπάσχοντες και τις οικογένειες πρεπώς ονομάζεται από τους και ακραία βασανιστική για τους θετεχνικούς της εξουσίας και τα παπαράποντες. Δεν ξεχνιέται η εικόνα των γαλάκια τους έχουν δημιουργήσει κατάδιασωληνωμένων ασθενών σε κοινούς σταση σοβαρού μετατραυματικού στρες θαλάμους χωρίς την ανάλογη φροντίδα, σε μεγάλο κομμάτι υγειονομικών. Ο Σενα περιμένουν κλίνη ΜΕΘ επί ώρες και πτέμβρης του 2021 ξεκινάει με τους χειημέρες, με τον κίνδυνο θανάτου να αυ- ρότερους οιωνούς. Νέο επιδημικό κύμα ξάνεται εκθετικά όσο περνάει η ώρα. Όχι που σε πείσμα των αντιλήψεων «είναι μόνο δεν ξεχνιέται, αλλά αφιερώνεται μια απλή γρίπη και δεν εμφανίζεται εξαιρετικά σε αρνητές και αντιεμβολια- το καλοκαίρι» ξεκίνησε τον Αύγουστο.

Με ακριβώς τους ίδιους, λίγους για τις ανάγκες, συχνά ακατάλληλους χώρους νοσηλείας. Με λιγότερους και εξαιρετικά κουρασμένους υγειονομικούς. Με το 10% περίπου να φεύγει με αναστολή εργασίας, όχι επειδή δεν δούλεψε και δεν συμμετείχε στη μάχη των χαρακωμάτων αλλά επειδή δεν εμβολιάστηκε ακόμη. Καλούνται οι συνάδελφοι αυτοί να γίνουν αποδιοπομπαίοι τράγοι για την αποτυχία του συνολικού εμβολιαστικού προγράμματος της κυβέρνησης. Η οποία θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι αντιφάσεις, τα παιχνίδια επικοινωνίας, ο ανορθολογισμός που η ίδια και οι περίφημοι «ειδικοί» της εκπέμπουν, έχουν μοιραίο κοινωνικό αντίκτυπο. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης υποβαθμίζει και απαξιώνει τον αγώνα που δίνεται στα δημόσια νοσοκομεία. Συμπυκνώνεται στην εξίσωση εμβόλιοσωτηρία και παραβλέπει κάθε λογική πρόληψης και αντιμετώπισης της πανδημίας. Δεν έχει ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο αναβάθμισης, βελτίωσης, στελέχωσης του ΕΣΥ, όλους αυτούς τους μήνες. Ο νέος υπουργός Υγείας, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών του που όλοι γνωρίζουμε, είναι υπέρμαχος των ΣΔΙΤ και των ιδιωτικοποιήσεων και αυτό έρχεται να ολοκληρώσει. Διότι, ακόμη και μετά αυτή την εκατόμβη, η κυβέρνηση επιμένει να είναι προσκολλημένη εμμονικά σε όλα τα προεξαγγελθέντα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα. Τι πρέπει να γίνει; Ήρθε η ώρα που, ακόμη και με καθυστέρηση, θα πρέπει να συγκροτηθεί ένα δυναμικό, πλατύ και πολύμορφο κίνημα που να διεκδικεί το αγαθό της υγείας σ ολότητά του. Από την δημιουργία δημόσιων χώρων πρασίνου μέχρι τη βελτίωση των συνθηκών στέγασης και σίτισης των λαϊκών οικογενειών και τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών στα ΜΜΜ και στους χώρους εργασίας και παιδείας. Για την περίπτωση του Covid 19 και της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας είναι αναγκαία τα παραπάνω, όσο είναι χρήσιμος (αλλά δεν αρκεί) ο εμβολιασμός. Χρειάζεται σοβαρή ενημέρωση για τα εμβόλια και πρόσβαση σε αυτά όλων των κατοίκων της χώρας, με χαρτιά και ΑΜΚΑ ή χωρίς. Χρειάζεται απαίτηση για εκτεταμένο δημόσιο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Χρειάζεται απαίτηση για πλήρως στελεχωμένους νοσοκομειακούς χώρους περίθαλψης αξιοπρεπείς, ευάερους και ευήλιους, με πρόσβαση των ασθενών τόσο στα απλά καθημερινά αγαθά όπως το νερό, τα μαξιλάρια και η ανθρώπινη φροντίδα, όσο και στις υψηλές τεχνολογίες και όλα τα διαθέσιμα φάρμακα. Χρειάζεται επάρκεια σε πλήρως στελεχωμένες κλίνες ΜΕΘ. Χρειάζονται δημόσιες δομές μετα-νοσοκομειακής αποκατάστασης. Χρειάζεται στήριξη στον τρέχοντα αγώνα των υγειονομικών. Δεν μας περισσεύει κανείς! Πρακτικά, χρειάζεται ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης και αλλαγή κοινωνικού παραδείγματος!

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αφγανιστάν Η επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ήταν μια στρατιωτική και κυρίως πολιτική ήττα για τις ΗΠΑ και τη γεωπολιτική στρατηγική τους. Σειρά δημοσιευμάτων παραλληλίζουν τις εικόνες από το αεροδρόμιο της Καμπούλ με αυτές της πτώσης της Σαϊγκόν, ενώ πολλοί μιλούν για το «τέλος του αμερικάνικου αιώνα». Και οι δύο αναφορές φωτίζουν μόνο πλευρές της κατάστασης. Η πτώση της Σαϊγκόν ήταν η τελευταία πράξη των μεγάλων αντιαποικιακών, εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων με σοσιαλιστική κατεύθυνση. Οι λαοί στρατεύτηκαν υπό τις σημαίες όχι μόνο της εθνικής απελευθέρωσης αλλά και της κοινωνικής. Στη Δύση, την ίδια εποχή, υπήρξε επίσης μια συγκλονιστική λαϊκή κινητοποίηση, με ένα αντιπολεμικό κίνημα που αμφισβήτησε συνολικά το καπιταλιστικό σύστημα. Σήμερα, η νίκη των Ταλιμπάν αποτυπώνει την ισχυρή παρουσία αντιδραστικών σκοταδιστικών δυνάμεων, μια τάση όμως που αφορά ολόκληρο τον πλανήτη και όχι μόνο τον ισλαμικό κόσμο, όπως προβάλλουν συστημικοί αναλυτές και πολλοί προοδευτικοί που επικρότησαν τις «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις. Η θρησκεία έχει επιστρέψει ως βασικό στοιχείο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, ο νεοσυντηρητισμός θεριεύει, η ακροδεξιά γίνεται βασική πολιτική δύναμη, επιβάλλοντας την ατζέντα της, ο ανορθολογισμός αμφισβητεί ακόμα και τις κατακτήσεις του Διαφωτισμού. Ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός έχει ανάγκη όλα αυτά για να επιβιώσει και οι Ταλιμπάν δεν είναι ένα «ιστορικό ατύχημα», αλλά προϊόν της εποχής μας. Ο «αμερικανικός αιώνας» ενδεχομένως να φτάνει στο τέλος του, τουλάχιστόν με τη μορφή που είχε μέχρι πρόσφατα, ωστόσο η άνοδος της Κίνας και της Ρωσίας δεν σηματοδοτούν την ενίσχυση αντιιμπεριαλιστικών αγώνων και πολύ περισσότερο κοινωνικών ρευμάτων με προοδευτικό πρόσημο. Για να ανατραπούν τα πολεμικά σχέδια όλων των ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών δυνάμεων, είναι απαραίτητο ένα νέο κομμουνιστικό ρεύμα που θα αμφισβητήσει συνολικά όχι μόνο τον γεωστρατηγικό ανταγωνισμό αλλά θα δώσει και πνοή σε ένα νέο αναγκαίο κίνημα εργατικού διαφωτισμού, ενάντια στον σκοταδισμό και τον ανορθολογισμό.

Η άλλη όψη

Παναγιώτης Ξοπλίδης

Μεγάλη ήττα του «ανθρωπιστικού» ιμπεριαλισμού ΗΠΑ και ΝΑΤΟ

χεδόν 20 χρόνια μετά την 11η Σεπτέμβρη 2001, οι Ταλιμπάν επέστρεψαν θριαμβευτές στην Καμπούλ. Η επικράτησή τους, μάλιστα, έγινε ταχύτατα και αναίμακτα, χωρίς αντίσταση από τον κυβερνητικό στρατό του καθεστώτος-μαριονέτα του πρώην προέδρου Γκάνι. Η νίκη τους ήταν αναμενόμενη. Ενώ διεξάγονταν συνομιλίες στη Ντόχα του Κατάρ με τη συμμετοχή τους, οι Ταλιμπαν φρόντισαν να οργανώσουν ξανά τον στρατό τους — είχαν ελέγξει το μεγαλύτερο μέρος της υπαίθρου και τις τελευταίες δύο εβδομάδες προχώρησαν απλά σε είσοδο στις πρωτεύουσες των επαρχιών και στην Καμπούλ. Αντίθετα, ο κυβερνητικός στρατός ελάχιστη πραγματική δύναμη είχε εκτός της πρωτεύουσας, παρά τον πανάκριβο νατοϊκό εξοπλισμό. Μεγαλύτερη ισχύ είχαν οι τοπικοί πολέμαρχοι που

Η ακραία πόλωση και η ανικανότητα της άρχουσας τάξης να απορροφήσει τους κραδασμούς της κρίσης είναι η βασική αιτία της πτώσης της επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στον πλανήτη

όμως αλλάζουν εύκολα στρατόπεδο με εξαγορά ή με υπόσχεση ότι θα συνεχίσουν τον έλεγχο παραγωγής οπίου με τη διαχρονική διευκόλυνση των ΗΠΑ και Πακιστάν. Η προεδρία του Ασράφ Γκάνι, ενός τεχνοκράτη με θητεία στο ΔΝΤ, για την πλειοψηφία των Αφγανών ήταν συνώνυμη της διαφθοράς. Στα 20 χρόνια της κατοχής, οι κοινωνικές ανισότητες αυξήθηκαν, καθώς η χρηματοδότηση των ΗΠΑ διοχετεύτηκε σε μια ελίτ γύρω από τις κυβερνήσεις Καρζάι και Γκάνι, στους συνεργάτες των κατοχικών στρατευμάτων, στους υπαλλήλους των ΜΚΟ. Για τους φτωχούς η ρητορική των Ταλιμπάν για δικαιοσύνη χωρίς διαφθορά, ακόμα και αν αυτή έχει το πρόσωπο της σαρία, δεν ηχεί λιγότερο ευπρόσδεκτη από όσα έβλεπαν στα 20 χρόνια κυριαρχίας των φιλοδυτικών δυνάμεων.

Κανένα αντάρτικο στον κόσμο δεν έχει επικρατήσει χωρίς τη νομιμοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Το 2001 οι Ταλιμπάν ήταν εθνικό κίνημα της φυλής των Παστούν, της μεγαλύτερης της χώρας, αλλά μικρότερης του 50% του πληθυσμού. Οι ισχυρές μειονότητες Ουζμπέκων και Τατζίκων όχι μόνο δεν συντάχθηκαν τότε μαζί τους, αλλά με τη μορφή της Βόρειας Συμμαχίας διατήρησαν τον έλεγχο μεγάλου μέρους της χώρας με τη βοήθεια όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και των ομοεθνών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Οι εμφύλιοι πόλεμοι στο Αφγανιστάν είναι πάντα και εθνοτικοί, ενώ το Πακιστάν, που έχει στο εσωτερικό του επίσης μια σημαντική κοινότητα Παστούν, είναι διαχρονικά ο δημιουργός και χρηματοδότης των ισλαμιστικών οργανώσεων στο Αφγανιστάν. Οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες και τα ιεροσπουδα-

Η άλλη όψη

Το δράμα του λαού κάνει υποκριτική κάθε συζήτηση περί «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων στήρια στα σύνορα των δύο χωρών ήταν οι τροφοδότες των αντι-σοβιετικών Μουτζαχεντίν και στη συνέχεια των Ταλιμπάν. Η αποχώρηση των Ταλιμπάν μετά τη νατοϊκή εισβολή το 2001, ήταν σε μεγάλο βαθμό μια συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη βοήθεια του Πακιστάν. Οι Ταλιμπάν είχαν αποχωρήσει συντεταγμένα, μεγάλο μέρος τους πέρασε στο έδαφος του Πακιστάν και πολλοί παρέμειναν στο Αφγανιστάν, οργανώνοντας μια χαμηλής έντασης αντίσταση των Παστούν. Τα τελευταία χρόνια, όμως, όλο και περισσότεροι Ουζμπέκοι και Τατζίκοι εντάσσονταν στους Ταλιμπάν, οι οποίοι φρόντισαν να εμφανίζονται ως εκφραστές της ενότητας όλων των μουσουλμάνων, χωρίς εθνικές και θρησκευτικές διαιρέσεις. Αυτή η τακτική είχε αποτελέσματα, όπως, για παράδειγμα, με την εύκολη επικράτηση έναντι πολέμαρχων, όπως ο Ντόστουμ που διέφυγε στο Ουζμπεκιστάν εγκαταλείποντας το χρυσό παλάτι του. Η μοναδική εθνότητα που συνεχίζει να αντιστέκεται είναι οι Χαζάρα, μια ορεσίβια σιιτική φυλή. Μια συμμαχία τους με απομεινάρια κάποιων φιλοδυτικών φυλάρχων είναι η μόνη πιθανή απειλή στην ολοκληρωτική επικράτηση των Ταλιμπάν. Ωστόσο, ακόμα και το σιιτικό Ιράν, όπως και όλες οι γειτονικές χώρες, φαίνεται ότι επιθυμεί σήμερα μια σταθερή εξουσία στην Καμπούλ. Μακροπρόθεσμα επικίνδυνη μπορεί να γίνει η εμφάνιση του ISIS. Ο θρησκευτικός σκοταδισμός είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο και η προσπάθεια της νέας κυβέρνησης των Ταλιμπάν να εμφανιστούν ως μια αξιόπιστη,

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

συνεργάσιμη δύναμη αφήνει χώρο σε μια πιο αντιδραστική «αντιπολίτευση». Ο ISIS είχε εμφανιστεί εδώ και χρόνια στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν με επιθέσεις σε σιίτες και χριστιανούς και όχι κατά δυτικών στόχων και η πολύνεκρη επίθεση στο αεροδρόμιο της Καμπούλ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων εμφύλιων συρράξεων. Η απάντηση των Αμερικανών, η τελευταία τους ενέργεια πριν την αποχώρηση από το αεροδρόμιο, προκάλεσε τον θάνατο μιας 10μελούς οικογένειας, ένα ακόμα «λάθος», όπως αυτά που άφησαν χιλιάδες νεκρούς αμάχους στα 20 χρόνια της κατοχής. Το αιματοκύλισμα του αφγανικού λαού κάνει υποκριτική κάθε συζήτηση περί «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων. Η σωτηρία των Αφγανών γυναικών χρησιμοποιήθηκε για τη δικαιολόγηση της εισβολής και της κατοχής από προοδευτικούς κύκλους στις ΗΠΑ (ακόμα και από τον Μπέρνι Σάντερς το 2001) που συνέπλευσαν με τα γεράκια του Πενταγώνου. Στο πρόσωπο της Χίλαρι Κλίντον οι δύο πλευρές ταυτίστηκαν πλήρως. Ο σύζυγος της βέβαια, επί της προεδρίας του στη δεκαετία του ’90, έκλεινε συμφωνίες με τους Ταλιμπάν για τη διέλευση αγωγών, ενώ οι Αφγανές γυναίκες εκείνη την περίοδο δεν μπορούσαν να βγουν ούτε έξω από το σπίτι τους. Ο προοδευτικός Ομπάμα οργάνωσε τη διάλυση της Λιβύης και της Συρίας, δημιουργώντας τις συνθήκες εξάπλωσης του ISIS από το Μάλι ως την Υεμένη. Οι γυναίκες δεν κινδυνεύουν μόνο από την έλλειψη εκπαίδευσης και απασχόλησης (που αφορούσε έτσι κι αλλιώς μια μικρή μειοψηφία), αλλά και από την απόλυτη φτώχεια, την πείνα, τη μετανάστευση, τους βομβαρδισμούς των αμάχων. Η τύχη δεκάδων χιλιάδων γυναικών που σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν, έμειναν άστεγες από τις «ανθρωπιστικές» βόμβες, έμεινε στο σκοτάδι για 20 χρόνια. Η νέα κυβέρνηση των Ταλιμπάν προσπαθεί να εξωραΐσει την εικόνα της κάνοντας λόγο για σεβασμό βασικών δικαιωμάτων των γυναικών. Έχουν μάθει το παιχνίδι των μηχανισμών προπαγάνδας (π.χ. με τη συνέντευξη σε γυναίκα δημοσιογράφο), δείχνοντας ότι είναι ανοιχτοί για συνεργασία ακόμα και με τις ΗΠΑ. Η πτώση της αμερικανικής ισχύος δεν έχει να κάνει όμως κυρίως με τη γεωπολιτική. Το 2001, το 90% των Αμερικανών ενέκρινε την εισβολή. Σήμερα, το 62% ενέκρινε την ολική αποχώρηση και μόλις το 29% ήταν αντίθετο. Η τάση αυτή δεν τροφοδοτήθηκε από κάποιο ρωμαλέο αντιπολεμικό κίνημα, αλλά είναι προϊόν της βαθιάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ. Η βάση της εργατικής τάξης, είτε στρέφεται στον Τραμπ είτε στην αριστερή τάση των Δημοκρατικών, συμφωνεί με το τέλος της εμπλοκής σε συνεχείς πολέμους. Το ίδιο και τα μέλη των φυλετικών μειονοτήτων αλλά και των αγροτικών οικογενειών, που είναι οι βασικοί αιμοδότες του αμερικανικού στρατού. Η ακραία πόλωση και η ανικανότητα της άρχουσας τάξης να απορροφήσει τους κραδασμούς της κρίσης είναι η βασική αιτία της πτώσης της επιρροής των ΗΠΑ στον πλανήτη.

Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων

Η ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά των Αφγανών

το πλαίσιο της κατοχικής δύναμης του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (ISAF) αναπτύχθηκε στην Καμπούλ η Ελληνική Δύναμη (ΕΛΔΑΦ) στις 19/02/2002. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες το κόστος υπολογίζονταν σε ένα εκατ. ευρώ μηνιαίως! Έγιναν 33 αποστολές και πήραν μέρος συνολικά 3.295 στελέχη. Συμμετείχαν: Ελληνικός Λόχος Μηχανικού Ειρηνευτικών Αποστολών (ΕΛΜΧΕΑ). Το κόστος παρουσίας υπολογίζεται σε 3.165.325,68 ευρώ. Τμήματα υποστήριξης και ασφαλείας. Δύο αεροσκάφη C-130 για εκτέλεση αερομεταφορών. Τμήμα υποστήριξης στο Καράτσι. Αριθμός επιτελών - συνδέσμων αξιωματικών στα διάφορα επιτελεία της ISAF. Η συνολική δύναμη της ελληνικής αποστολής ανήρχετο στους 175 άνδρες. Στη συνέχεια η ΕΛΔΑΦ μετονομάσθηκε σε ΤΕΣΑΦ (Τάγμα Ειδικής Συνθέσεως Αφγανιστάν) με 122 στελέχη. Επαναπατρίσθηκε το Νοέμβριο 2012. Το ΤΕΣΑΦ ήταν επιφορτισμένο με κατασκευή κτιρίων τεχνικών υπηρεσιών στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, εκπαίδευση Αφγανών στρατιωτών, διανομή «ανθρωπιστικής βοήθειας». Από 22/08/2005 έως 02/04/2007 αναπτύχθηκε στην Καμπούλ το 299 Κινητό Χειρουργικό Νοσοκομείο Εκστρατείας (ΚΙΧΝΕ), με 47 στελέχη. Πέρα από τα πολιτικά οφέλη που επεδίωκε να αντλήσει ο ελληνικός αστικός κόσμος, υπάρχουν και επιχειρησιακά: πολεμική εμπειρία σε άγνωστο γεωγραφικό χώρο. Οι στρατιωτικοί ήρθαν σε επαφή με οπλικά συστήματα και υλικοτεχνικό

εξοπλισμό που χρησιμοποιούνται από το ΝΑΤΟ. Αξιωματικοί ανέλαβαν επιτελικά καθήκοντα σε πολεμικό περιβάλλον. Οι ελληνικές κυβερνήσεις προβάλλουν τον «ειρηνικό» χαρακτήρα της ελληνικής συμμετοχής. Δεν είναι όμως έτσι, όπως απέδειξε το Δίκτυο Σπάρτακος, καθώς η ελληνική κατοχική δύναμη αντιμετωπίστηκε εχθρικά. Οι ελληνικές δυνάμεις ενεπλάκησαν σε μάχες. Τον Νοέμβριο του 2005 δύο Έλληνες στρατιωτικοί τραυματίστηκαν, όταν φάλαγγα επτά Ελληνικών στρατιωτικών οχημάτων, με 120 επιβαίνοντες, έπεσε σε ενέδρα στα περίχωρα της Καμπούλ. Στις 15 Απριλίου 2012, Κυριακή του Πάσχα, το ιταλικό στρατόπεδο, όπου υπήρχαν δυνάμεις από τη Βουλγαρία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Τουρκία και την Ελλάδα, δέχθηκε επίθεση από ρουκέτες και πυρά αυτόματων όπλων. Οι Ταλιμπάν επιτέθηκαν σε πέντε σημεία ταυτόχρονα. Στόχοι ήταν οι πρεσβείες των ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας και Γερμανίας, το αρχηγείο και το στρατόπεδο του ΝΑΤΟ. Επενέβησαν 20 έλληνες καταδρομείς. Το ελληνικό τμήμα ζήτησε ενισχύσεις και έσπευσε μια διμοιρία του τουρκικού στρατού, καθώς και 25 Αφγανοί στρατιώτες. Μετά από μιάμιση ώρα μάχης, οι Ταλιμπάν αναγκάστηκαν ναυποχωρήσουν, αφήνοντας πίσω τους 36 άνδρες. Από την επίθεση κανείς Έλληνας στρατιωτικός δεν τραυματίστηκε. Τότε ελληνικός και τουρκικός στρατός πολέμησαν μαζί τους Ταλιμπάν. Σήμερα συνομιλούν Μητσοτάκης και Ερντογάν πώς θα αντιμετωπίσουν τους πρόσφυγες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Σειρές μυθοπλασίας με χρήματα του ελληνικού Δημοσίου

από τις κάμερες

ρών μυθοπλασίας στους έξι ιδιωτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας και στην ΕΡΤ1. Η στροφή των καναλιών στην ελληνική μυθοπλασία οφείλεται στη γενναία επιδότηση του προγράμματος στήριξης του ΕΚΟΜΕ, το οποίο χρηματοδοτεί σχεδόν το 40% του κόστους παραγωγής και προσφέρει 30% φοροαπαλλαγές. Με μεγάλη ειλικρίνεια, ο ίδιος ο πρόεδρος της ένωσης ιδιοκτητών πανελλαδικών καναλιών (ΕΙΤΗΣΣΕ) Π. ΚυTΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ διαδικασίες ριακόπουλος παραδέχτηκε προτιμούν και οι συνδικαλιστές του στην επιτροπή διαφάνειας κλάδου των ΜΜΕ, εφαρμόζοντας της Βουλής, πριν μήνες, στην πράξη τον νόμο Χατζηδάκη. πως αν δεν υπήρχε η χρηΤην αρχή έκανε η διοίκηση του ματοδότηση του ΕΚΟΜΕ, ασφαλιστικού ταμείου. Ο ΕΔΟΕΑΠ δεν θα υπήρχαν ελληνικές προχωρά σε ηλεκτρονική γενική σειρές στην τηλεόραση! συνέλευση στις 22 Σεπτεμβρίου. Με Η γενναία χρηματοδότηση οδήγησε και σε αύξηση πρόσχημα τον κορονοϊό, η διοίκηση, του κόστους παραγωγής. που στηρίζεται από συνδικαλιστιΥπάρχουν σειρές, όπως οι κές δυνάμεις παρατάξεων ΝΔ και Άγριες μέλισσες του ΑΝΤ1, με ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγει τον δρόμο για την κόστος ανά σεζόν περισπλήρη κατάργηση των συλλογικών σότερο από 3 εκατ. ευρώ, διαδικασιών στον κλάδο. ενώ πολλές από τις φετινές σειρές έλαβαν έγκριση επιδότησης άνω του ενός εκατ. ευρώ. Το κατώτατο όριο των 100 χιλιάδων ευρώ ανά επεισόδιο προκειμένου να επιδοτη-

Επιστροφή της τηλεόρασης στις ελληνικές σειρές στη φετινή τηλεοπτική σεζόν. Η έναρξη έγινε ήδη από τους βιαστικούς του ανταγωνισμού, αλλάζοντας τη συνήθη πρεμιέρα του Οκτώβρη. Συνολικά, αυτή τη σεζόν προγραμματίζεται η προβολή 23 ελληνικών σει-

ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του Δ. Μελισσανίδη βρίσκεται και τυπικά πλέον το συγκρότημα της Ναυτεμπορικής. Το σύνολο των εργαζομένων απολύθηκε και επαναπροσλήφθηκε με νέες ατομικές συμβάσεις και την υποχρέωση να παρέχει εργασία σε εφημερίδα και ιστοσελίδα. Το συγκρότημα έχει αναλάβει ο γιος του μεγαλοεπιχειρηματία, Γιώργος Μελισσανίδης, προαναγγέλοντας «μεγάλη αναβάθμιση» στη σημερινή «κρίσιμη καμπή» που βρίσκεται η χώρα.

Η ΤΑΚΤΙΚΗ συνδικαλιστικής δράσης δημοσίων σχέσεων με υπουργούς, από τις ενώσεις στον χώρο των ΜΜΕ, εξυπηρετείται σταθερά και την περίοδο της ΔΕΘ. Η Ένωση Συντακτών της Θεσσαλονίκης έχει καλέσει προέδρους και γενικούς γραμματείς όλων των ενώσεων της χώρας και του ΕΔΟΕΑΠ να... πιούνε καφέ με τους υπουργούς που θα βρεθούν στην πόλη για τη ΔΕΘ. Η ατζέντα των θεμάτων τα οποία θα συζητήσουν τα στελέχη είναι άγνωστη ακόμη και στα μέλη των ΔΣ των ενώσεων.

θεί μια τηλεοπτική σειρά στο 40% της παραγωγής, φέρνει πίσω στα τηλεοπτικά πλατό πολλούς από τους ηθοποιούς του θεάτρου και του σινεμά. Οι περισσότερες σειρές γίνονται από «ανεξάρτητες» από τα κανάλια εταιρείες, οι οποίες έχουν παράλληλα δραστηριότητα στην κινηματογραφική παραγωγή. Αν και υπάρχουν σειρές για τις οποίες επιδοτήθηκε απευθείας ο τηλεοπτικός σταθμός ή η θυγατρική του εταιρεία, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις του Mega και του Star-Alpha, η κρατική επιδότηση του ΕΚΟΜΕ οδηγεί σταδιακά σε πλήρη αναδιάταξη του χώρου της παραγωγής και των στούντιο. Γίνεται παράγοντας για τη δημιουργία μεγάλων εταιρειών παραγωγής που θα προμηθεύουν με κάθε είδους περιεχόμενο την ελεύθερης λήψης κρατική και ιδιωτική τηλεόραση, τη συνδρομητική αλλά και τις πλατφόρμες συνεχούς ροής. Το παράδειγμα της εταιρείας του Ν. Κοκλώνη «Barking Well», που συνεργάζεται ήδη με Alpha και Mega, διαθέτει θυγατρική που προμηθεύει προσωπικό αλλά και περιοδικό, αποτυπώνει τη διαμορφούμενη τάση και στη χώρα μας.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός στρατός οχυρώνει τα σύνορα σε Έβρο και νησιά, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους «εισβολείς» πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, πολυάριθμες ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις ασκούνται με αντίστοιχες δυνάμεις του Πακιστάν, το οποίο ενισχύει τους Ταλιμπάν, στο πλαίσιο της πολυεθνικής διακλαδικής άσκησης «Bright Star 21» στην Αίγυπτο. Αναλυτικότερα, το ελληνικό κράτος συμμετέχει στην άσκηση με ένα λόχο πεζοναυτών της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ, αλεξιπτωτιστές της ΔΕΠ, τρεις αξιωματικούς επιτελείς στην Σύνθετη Διοίκηση Χερσαίων Δυνάμεων κατά τη διεξαγωγή της Τακτικής Άσκησης Άνευ Στρατευμάτων (ΤΑΑΣ), μια ομάδα Μηχανοκίνητου Πεζικού, μια ομάδα Μηχανικού, τη φρεγάτα «Ύδρα» με το οργανικό της ελικόπτερο, το αρματαγωγό «Λέσβος», μια ομάδα Ανορθόδοξου Πολέμου, τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη F-16, καθώς και προσωπικό υποστήριξης και επιτελείς συνδέσμους.

Κοινή άσκηση Ελλάδας-Πακιστάν ▸ Σε αναβαθμισμένο ρόλο τρομοκράτη των λαών, και στη Μέση Ανατολή, ο ελληνικός στρατός Η πολυεθνική διακλαδική άσκηση «Bright Star 21» διεξάγεται από την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου έως την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας και, πέραν της Ελλάδας, συμμετέχουν οι ένοπλες δυνάμεις Αιγύπτου, ΗΠΑ, Κύπρου, Ηνωμένου Βασιλείου, Ιορδανίας, Πακιστάν και Σαουδικής Αραβίας. Παράλληλα, παρατηρητές στην άσκηση είναι το Σουδάν, το Μαρόκο, η Ιταλία, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ, η Τυνησία, η Ισπανία, το Κουβέιτ, η Νιγηρία, η Τανζανία και η Κένυα. Το σενάριο της άσκησης

περιλαμβάνει διεξαγωγή διακλαδικών εκπαιδευτικών αντικειμένων. Αλήθεια, τι σχέση έχουν όλα αυτά με την «άμυνα» και την «υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας», που το αστικό κατεστημένο προβάλλει ως λόγους για την υποχρεωτική στράτευση της νεολαίας; Τι δουλειά έχει η νεολαία με αυτούς τους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στους οποίους συμμετέχει ο ελληνικός στρατός, με πρόσχημα τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και αναλαμβάνει χρέη χωροφύλακα για ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ελληνικά αστικά συμφέρο-

ντα; Τι δουλειά έχει ο ελληνικός στρατός στη Μέση Ανατολή; Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» καταδικάζει αυτές τις πολεμικές τρομοκρατικές προετοιμασίες. Το αντιπολεμικό κίνημα πρέπει να ξεσηκωθεί. Να αντιταχθεί στη στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού ζητήματος. Το Δίκτυο καλεί τον εργαζόμενο λαό μας και τη νεολαία να συγκρουστούν με αυτές τις πολεμοκάπηλες και ολοκληρωτικές αστικές επιλογές, να έρθουν σε ρήξη και αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ, τον αστικό κόσμο και τα κόμματα του που τις προωθούν, να αμφισβητήσουν το ΝΑΤΟ, την EE και τις ΗΠΑ. Καλεί τους συνφάνταρους και τα χαμηλόβαθμα στελέχη να αρνηθούν να πάρουν μέρος και να καταδικάσουν με κάθε τρόπο αυτήν την απάνθρωπη αντιπροσφυγική και πολεμοκάπηλη πολιτική. Να αρνηθούν τη συμμετοχή στις συνεκπαιδεύσεις και τις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις και αποστολές.

Κοινωνία Ιωάννα Καρδάρα Κυριάκος Νασόπουλος

ε αναστολή εργασίας είχαν τεθεί μέχρι την Παρασκευή περίπου 6.000 εργαζόμενοι στα νοσοκομεία όλης της χώρας, καθώς το υπουργείο Υγείας προχώρησε από την 1η Σεπτεμβρίου στην εφαρμογή του καθαρά τιμωρητικού μέτρου σε βάρος των ανεμβολίαστων υγειονομικών. «Ο νόμος εφαρμόζεται», ήταν μια από τις πρώτες δηλώσεις του νέου υπουργού Υγείας Θανάση Πλεύρη, ενδεικτική της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης να προχωρήσει, εν μέσω πανδημίας, στην πλήρη διάλυση και εν συνεχεία ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας. Και για να το πετύχει αυτό, όπως και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες αλλά και συνολικά στην κοινωνία, επιχειρεί και στους υγειονομικούς να σπείρει τον διχασμό, κρύβοντας τις δικές της εγκληματικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας. Ο τιμωρητικός χαρακτήρας του μέτρου αποκαλύπτεται από το γεγονός και μόνο ότι το ποσοστό των εμβολιασμένων υγειονομικών στη χώρα μας είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ Ματίνα Παγώνη, το ποσοστό των εμβολιασμένων γιατρών φτάνει το 95% και των νοσηλευτών ξεπερνά το 90%, ενώ τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνει και η ΠΟΕΔΗΝ. Αποκαλυπτικό του μένους του υπουργείου Υγείας εναντίον των υγειονομικών, οι οποίοι δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται για την ενίσχυση του ΕΣΥ, είναι η αποστολή πράξης αναστολής ακόμα και στον… εμβολιασμένο ακτινολόγο Κώστα Καταραχιά από τη διοίκηση του νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου», στοχοποιώντας έτσι και όσους υγειονομικούς αγωνίζονται ενάντια στις απολύσεις αρνούμενοι να καταθέσουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. Τελικά, μετά τις αντιδράσεις, το υπουργείο υποχρεώθηκε να εκδώσει ανακοίνωση ανάκλησης. Οι χιλιάδες αναστολές υγειονομικών έχουν ήδη προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα σε πολλά νοσοκομεία (κυρίως στην επαρχία), με

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Υποχρεωτικός εμβολιασμός απολύσεων και ιδιωτικοποίησης Σε επίδειξη πυγμής, με την υλοποίηση του μέτρου της αναστολής εργασίας όλων των ανεμβολίαστων υγειονομικών, προχωρά το υπουργείο Υγείας. Οι πέντε πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από τους χειρισμούς της κυβέρνησης σύμφωνα με τον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στο Αττικό Μ. Ρίζο. κατάρρευση εφημεριών και μεγάλες δυσκολίες στη λειτουργία τους, κάτι που έχει άμεσες και απρόβλεπτες συνέπειες για τους ασθενείς. Το υπουργείο Υγείας, μάλιστα, προχώρησε και στην υποχρεωτική ανάκληση όλων των κανονικών αδειών των εργαζομένων στη Δημόσια Υγεία από την 1η Σεπτεμβρίου. Το υγειονομικό κίνημα, από την πλευρά του, δεν φαίνεται να πτοείται και έδωσε μία ακόμη δυναμική απάντηση στον αυταρχισμό και την εκδικητικότητα της κυβέρνησης. Την Τετάρτη, πραγματο-

ποιήθηκαν μαζικές κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία όλης της χώρας ενάντια στο μέτρο της αναστολής εργασίας και της στέρησης μισθού στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς. Παράλληλα, οι συγκεντρωμένοι απαίτησαν άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμες προσλήψεις. Επίσης, σε ορισμένα νοσοκομεία, όπως στο Αττικό, το Θριάσιο και το ΚΑΤ, πραγματοποιήθηκε κατάληψη στα γραφεία των διοικητικών υπηρεσιών, έτσι ώστε να μην επιδοθούν οι ατομικές πράξεις αναστολής στους εργαζόμενους. «Αυτό που κάνει η κυ-

Το ποσοστό των εμβολιασμένων γιατρών φτάνει το 95% και των νοσηλευτών το 90%

«Πανυγειονομικός απεργιακός αγώνας» Την αναστολή και πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ χαρακτηρίζουν ως κεντρικό στόχο της κυβέρνησης και οι εκπρόσωποι του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή στην ΕΓ της ΟΕΝΓΕ, Δέσποινα Τοσονίδου και Πάνος Παπανικολάου. Όπως σημειώνουν σε κοινή τους δήλωση, «εκτός από τα εκδικητικά τιμωρητικά μέτρα ενάντια στους λίγους υγειονομικούς που (κακώς) δεν έχουν εμβολιαστεί, όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα για πλήρη ιδιωτικοποίηση των πάντων και για όργιο κρατικοδίαιτης ρεμούλας

“ημέτερων” ιδιωτών επιχειρηματιών». Κάτι που αποκαλύφθηκε και από την τροπολογία που κατέθεσε την Πέμπτη στη Βουλή ο νέος υπουργός Υγείας Θανάσης Πλεύρης για την παράδοση του συνόλου σχεδόν των δραστηριοτήτων των νοσοκομείων αλλά και του ΕΚΑΒ στους ιδιώτες. «Μονόδρομος ο πανυγειονομικός απεργιακός αγώνας διαρκείας. Καλούμε τον λαό σε ξεσηκωμό συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους υγειονομικούς για τη σωτηρία του κοινωνικού αγαθού της δημόσιας δωρεάν περίθαλψης», καταλήγουν.

βέρνηση δεν έχει καμία σχέση με την οικοδόμηση της ανοσίας αλλά έχει καθαρά άλλες πολιτικές σκοπιμότητες», δηλώνει στο Πριν ο εντατικολόγος και πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο Αττικό Μιχάλης Ρίζος. «Πρώτον, η αναπαραγωγή του εμφυλίου μεταξύ των εργαζομένων και στη συγκεκριμένη περίπτωση στους υγειονομικούς. Να τσακώνονται οι εμβολιασμένοι με τους ανεμβολίαστους, οι μόνιμοι με τους συμβασιούχους, και του δημόσιου με του ιδιωτικού τομέα διαρκώς. Τώρα βρέθηκε αυτός ο τρόπος αλλά δεν τους περνάει. Δεύτερον, η μετάθεση της ευθύνης, η οποία γίνεται συνεχώς αυτά τα δύο χρόνια. Η κυβέρνηση από την αρχή προσπάθησε να πει ότι το ΕΣΥ δεν πιέζεται από την αρρώστια αλλά πιέζεται από αυτούς που αρρωσταίνουν, δηλαδή να ενοχοποιήσει τους πολίτες, ακριβώς γιατί δεν θέλει να ενισχύσει το ΕΣΥ για συγκεκριμένους λόγους», εξηγεί και προσθέτει: «Τρίτη σκοπιμότητα είναι ο εργασιακός τσαμπουκάς, ότι δηλαδή με αυτήν την αφορμή θα βάλω λογική απόλυσης. Το τέταρτο είναι η αφορμή για συγχωνεύσεις νοσοκομείων, παράδοσή τους σε εργολάβους και ιδιώτες. Τέλος, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να φύγει η συζήτηση από τα υπόλοιπα σοβαρά ζητήματα, όπως είναι η ενίσχυση του ΕΣΥ, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, τα βαρέα και ανθυγιεινά…». Την Πέμπτη, οι υγειονομικοί προχώρησαν σε νέα στάση εργασίας (10 π.μ. - 3 μ.μ.) και πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις στο υπουργείο Υγείας στην Αθήνα, στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη, στα νοσοκομεία και στις ΥΠΕ σε όλη τη χώρα. «Τασσόμαστε με τον μαζικό δωρεάν εμβολιασμό και θεωρούμε ότι σε θέματα υγείας τέτοιες παρεμβάσεις δεν μπορούν να γίνονται με τον βούρδουλα. Πρέπει να γίνονται με την πειθώ. Το εμβόλιο δεν είναι εμπόρευμα είναι αγαθό. Δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε με εξαγορά αλλά ούτε και με τιμωρητικές ποινές», προσθέτει ο Μιχάλης Ρίζος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Ιωάννα Καρδάρα

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

ΑΠΕΡΓΙΑ

Εργασιακά κάτεργα οι ΜΚΟ

Προχωρούν προς την απαγόρευση

Εν μέσω θερινής ραστώνης και τελείως στα… μουλωχτά, η κυβέρνηση εξέδωσε τέλος Αυγούστου την εφαρμοστική εγκύκλιο του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη (ν.4808/2021), ο οποίος ψηφίστηκε τον Ιούνιο στη Βουλή και επιχειρεί να βάλει πλήθος εμποδίων και περιορισμών στην πραγματοποίηση νόμιμης απεργίας. Πιο συγκεκριμένα, η εφαρμοστική εγκύκλιος μεταξύ άλλων αφορά: α) την εξασφάλιση ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας (Προσωπικό Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας) κατά τη διάρκεια απεργιών σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, β) την απαγόρευση πραγματοποίησης απεργιών που έχουν κηρυχθεί παράνομες από τα δικαστήρια, γ) την αστική ευθύνη συνδικαλιστών σε περιπτώσεις που δεν επιτρέπουν σε απεργοσπάστες να εργαστούν, καθώς και δ) τις υποχρεώσεις γνωστοποίησης της απεργίας και διεξαγωγής «δημόσιου διαλόγου». «Καθόλου τυχαία, ο νόμος Χατζηδάκη έφερε μαζί με την κατάργηση του οκτάωρου την παρεμπόδιση μέχρι απαγόρευση της απεργίας. Επίσης, καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι από τα πρώτα πράγματα που έβγαλε η κυβέρνηση μετά το καλοκαίρι ήταν η εγκύκλιος για την πιστή εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη σε ό,τι αφορά την κήρυξη απεργίας. Δηλαδή, απαιτεί την τήρηση της προειδοποίησης, ακόμα και για στάση εργασίας, τέσσερις μέρες πριν την πραγματοποίησή της, προσωπικό ασφαλείας στο 1/3 των εργαζομένων σε μεγάλο μέρος των κλάδων, λήψη απόφασης της απεργίας μέσω Γενικής Συνέλευσης με 50%+1 και με ηλεκτρονική ψηφοφορία, με καμία “παρεμπόδιση” της εργασίας στην απεργία, όπου ακόμα και η παρουσία και η συζήτηση του σωματείου ή της απεργιακής επιτροπής στον χώρο δουλειάς μπορεί να θεωρηθεί “άσκηση ψυχολογικής βίας” στους απεργοσπάστες και αιτία για κήρυξη της απεργίας ως παράνομης», επισημαίνει μεταξύ άλλων το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και περιφερειακός σύμβουλος με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, Κώστας Τουλγαρίδης. «Αυτή η πολιτική που επιχειρεί να βάλει στον γύψο τα σωματεία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αλλιώς παρά μόνο με τη μαζική ανυπακοή-απειθαρχία του ταξικού εργατικού κινήματος για την ακύρωση και μη εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Σε αυτό θα κριθεί στην πράξη στο επόμενο διάστημα κάθε δύναμη που μιλάει στο όνομα του ταξικού συνδικαλισμού», καταλήγει.

Νίκος Μανάβης

▸ Το παράδειγμα της Ηλιακτίδας με οφειλόμενα μηνών και απειλές απόλυσης

τις 28 Ιουλίου στην εφημερίδα Νέα της Λέσβου δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο: «Σε απόγνωση εργαζόμενοι σε ελληνική ΜΚΟ» και υπέρτιτλο «Μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών τα τελευταία τρία χρόνια». Το άρθρο αναφερόταν στην περίπτωση της ΑΜΚΕ Ηλιακτίδα, χωρίς να την κατονομάζει, κι αυτό που έλεγε είναι πως οι εργαζόμενοι της εταιρείας είχαν φτάσει σε απόγνωση διότι ήταν επί μήνες απλήρωτοι. Ο αρθρογράφος επέρριπτε την ευθύνη στην κυβέρνηση που καθυστερούσε την καταβολή των χρηματοδοτήσεων προς την εταιρεία για τα έργα που είχε αναλάβει. Η ευθύνη της εταιρείας να εξασφαλίσει την έγκαιρη καταβολή των μισθών στους εργαζομένους της έμπαινε σε δεύτερη μοίρα. Η εταιρεία λειτουργεί δομές φιλοξενίας προσφύγων, ανήλικων και άλλων ευπαθών ομάδων (π.χ. γυναικών), στη Λέσβο και στη Βόρεια Ελλάδα, με χρηματοδοτήσεις που λαμβάνει από κοινοτικά προγράμματα και την ελληνική κυβέρνηση. Μετά τις 28 Ιουλίου πληρώθηκε ένας μισθός στους εργαζόμενους ενώ, μετά από πολύ καιρό, στέλεχος της εταιρείας έστειλε μια ενημέρωση στους εργαζόμενους που έλεγε ότι αν όλα πάνε καλά θα επιταχυνθούν οι πληρωμές των οφειλόμενων αμοιβών το επόμενο διάστημα. Στις αρχές Αυγούστου οι εργαζόμενοι της Ηλιακτίδας κλήθηκαν να υπογράψουν νέες συμβάσεις εργασίες ορισμένου χρόνου. Η ισχύς των συμβάσεων ξεκινάει από 1 Ιουνίου και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου και σε αυτές προστίθενται ορισμένοι νέοι όροι. Μεταξύ αυτών προβλέπεται ότι: α) «Η καταβολή των μηνιαίων αποδο-

ΑΚΡΙΒΕΙΑ

χών θα πραγματοποιείται σε ακολουθία της ροής εκταμίευσης της χρηματοδότησης από την αναθέτουσα αρχή». β) «Ο εργοδότης επιφυλάσσει το δικαίωμα να λύσει νόμιμα την παρούσα σύμβαση και πριν την ημερομηνία λήξεως της για σπουδαίο λόγο». Λίγο πιο κάτω γίνεται σαφές ότι σπουδαίος λόγος για τη λύση μιας σύμβασης είναι η μη τήρηση των όρων εχεμύθειας. Αυτοί οι όροι απαγορεύουν στους εργαζόμενους να βγάλουν προς τα έξω όσα συμβαίνουν μέσα στους ξενώνες με μόνη εξαίρεση αναφορές προς την εταιρεία. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι της Ηλιακτίδας απειλούνται με απόλυση ακόμη κι αν καταγγείλουν στην αστυνομία ή στην εισαγγελία ένα πιθανό περιστατικό κακοποίησης ανηλίκου. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στους εργαζόμενους, αν καταγγείλουν δημόσια τα όσα υφίστανται μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα. Σε άλλο σημείο του παραρτήματος της σύμβασης, προβλέπεται ότι η εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να μετακινεί τους εργαζόμενους από ξενώνα σε ξενώνα σύμφωνα με τις ανάγκες. Αυτό σημαίνει πως ένας εργαζόμενος που σήμερα εργάζεται στο Κιλκίς αύριο μπορεί να κληθεί να εργαστεί στη Μυτιλήνη. Κι αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί, τότε θα χάσει τη δουλειά του. Με λίγα λόγια, η Ηλιακτίδα είναι ένας στιγνός εργοδότης που απειλεί τους εργαζόμενους με απόλυση ακόμη και με την παραμικρή διαμαρτυρία και ταυτόχρονα τους εξαναγκάζει να αποδεχθούν ότι θα πληρώνονται όποτε έχει χρήματα. Η Ηλιακτίδα λειτουργεί πολλά χρόνια

αξιοποιώντας κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, ωστόσο από το 2015 και μετά γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη. Κομβικό ρόλο στην εταιρεία έχει η πρόεδρος Βασιλική Ανδρεαδέλλη, η οποία έχει διατελέσει στέλεχος της ΝΕ Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ επί σειρά ετών και υποψήφια βουλευτής του κόμματος στον νομό. Σήμερα είναι εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος Μυτιλήνης με την παράταξη που στήριξε το κόμμα στις εκλογές του 2019. Με την ιδιότητα αυτή η Β. Ανδρεαδέλλη παραβρέθηκε στο δείπνο που παρατέθηκε στα στελέχη του κόμματος στη Λέσβο, κατά την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στα τέλη του Ιουλίου. Η πρόεδρος της Ηλιακτίδας δεν διατηρεί καλές σχέσεις μόνο με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και με την κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό πως η Β. Ανδρεαδέλλη, τον Αύγουστο του 2020, υποδέχθηκε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον υπουργό Μετανάστευσης Νότη Μηταράκη στην πτέρυγα των ασυνόδευτων ανήλικων παιδιών στο τότε ΚΥΤ της Μόριας, όπως αναφέρει σχετικό δελτίο τύπου της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Επρόκειτο για μια επίσκεψη εξαιρετικά σημαντική για την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής στο προσφυγικό. Η Ηλιακτίδα δεν είναι η μόνη ΜΚΟ που εφαρμόζει τέτοιες πρακτικές έναντι των εργαζομένων της, όμως είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση, καθώς πρόκειται για μια από τις μεγάλες. Όπως η ίδια αναφέρει στην ιστοσελίδα της, απασχολεί 400 εργαζόμενους, γεγονός που την καθιστά έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες στη Λέσβο.

Δημήτρης Σταμούλης

Ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά και ρεύμα

ύμα ανατιμήσεων σε πολλά βασικά αγαθά, όπως είναι το ψωμί ή το ηλεκτρικό ρεύμα, σαρώνει τη χώρα, με τον λαό να πληρώνει τα σπασμένα της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου, της «απελευθέρωσης» της ενέργειας στην ΕΕ και των πενιχρών μισθών που παραμένουν καθηλωμένοι. Τα 52 λεπτά (την ημέρα) της ντροπής, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ως αύξηση του κατώτατου μισθού για το 2022, δεν φτάνουν κυριολεκτικά ούτε για κουλούρι, αφού πλέον κι αυτό πωλείται 60 ή 70 λεπτά! Το ψωμί έχει σκαρφαλώσει ακόμα και στο 1,40 ευρώ, με τους αρτοποιούς να μιλούν

για αυξήσεις 30% στο αλεύρι, ενώ και οι τιμές του καφέ βρίσκονται σε υψηλό τετραετίας. Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν εκτίναξη στον ελληνικό πληθωρισμό τον Αύγουστο στο 1,7% (0,7% τον Ιούλιο), ενώ ο εθνικός δείκτης τιμών καταναλωτή (ΕΛΣΤΑΤ, Ιούλιος) διαμορφώθηκε στο 1,4%, με τις μεγαλύτερες ανατιμήσεις να καταγράφονται σε «Μεταφορές» 5,8% (+16,6% σε καύσιμα και λιπαντικά), «Στέγαση» 4,2% (+73,2% το φυσικό αέριο!) και «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» 1,7% (+13,2% αρνί και κατσίκι, +6,6% ψάρια νωπά). Η κατάσταση πάντως θα χειροτερεύσει, όπως προμηνύει η αύ-

ξηση κατά 13% του δείκτη τιμών παραγωγού στη βιομηχανία τον Ιούλιο. «Ηλεκτροσόκ» όμως για τα λαϊκά νοικοκυριά και με τους αυξημένους έως και 50% λογαριασμούς ρεύματος, που είναι αποτέλεσμα των σταθερά υψηλών τιμών στη χονδρεμπορική αγορά, με την τιμή της μεγαβατώρας στην Ελλάδα να έχει αυξηθεί κατά 70% από τον Ιανουάριο, σε μια αρνητική «πρωτιά» στην ΕΕ. Οι πανάκριβες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), οι «πράσινοι» φόροι για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι ακριβότερες τιμές του εισαγόμενου φυσικού αερίου, έχουν αρχίσει ήδη να μετακυλίονται στα τιμολόγια που πληρώνουν τα νοικοκυριά.

Κοινωνία ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Βαγγελίτσα Δινοπούλου | Σοφία Στεφανίδου

«Θερίζουν» μόρφωση, σπέρνουν κέρδη

17 Σε θέσεις μάχης για συνολική σύγκρουση

▸ Λαιμητόμος για χιλιάδες μαθητές η Ενιαία Βάση Εισαγωγής

έναρξη της φετινής σχολικής και ακαδημαϊκής χρονιάς πλησιάζει, με έναν καταιγισμό μέτρων και νομοθετημάτων που εφαρμόστηκαν ή προωθούνται προς υλοποίηση και στοχεύουν στην ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, Τράπεζα Θεμάτων, υποχρεωτικά εργαστήρια δεξιοτήτων ήδη από το νηπιαγωγείο, πρότυπα πειραματικά, δημοσιονομικές περικοπές, ιδιωτικοποίηση ανώτατης εκπαίδευσης, κολλέγια, πανεπιστημιακό άσυλο, πανεπιστημιακή αστυνομία, ΤΕΕ κ.α.). Ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση δεν δίστασε να ψηφίσει τον νόμο για «Αναβάθμιση του σχολείου και ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών» (4823/2021), που συμπυκνώνει βασικές επιδιώξεις του συστήματος για το σχολείο και χαράζει δρόμους υλοποίησης. Κεντρικό ζήτημα που αναδείχθηκε το προηγούμενο διάστημα ήταν η ανακοίνωση των εισακτέων στα ΑΕΙ στις 27 Αυγούστου, γεγονός που προκάλεσε όχι μόνο ένα ισχυρό σοκ για τους χιλιάδες υποψηφίους που αποκλείστηκαν από μια δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση (40.000 παιδιά) και για πολλά ΑΕΙ (περίπου 70) που έχουν μονοψήφιο ή μηδενικό αριθμό εισακτέων, αλλά και αφορμή για σχόλια περί αυτοχειρίας αυτών. Η Ενιαία Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) χαρακτηρίστηκε λαιμητόμος από όλες τις πλευρές. Να ήταν μόνο αυτή! Δεκάδες μέτρα ψηφισμένα από την κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας, προετοιμάζουν τη μεγάλη εκδίωξη των μαθητών από το Γενικό Λύκειο (ΓΕΛ) και την εγκατάλειψη των πανεπιστημιακών σπουδών από τα παιδιά των φτωχών οικογενειών. Τράπεζα Θεμάτων (σε νόμο του Ιουνίου 2020), εξετάσεις PISA σε μαθητές ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου (νόμος του Ιουλίου 2021), κό-

φτης της παράλληλης στήριξης και κάθε ενισχυτικής διδασκαλίας, κατάργηση πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, όπως το σχέδιο, είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που βάζουν τρικλοποδιές στους μαθητές/τριες όσο εκείνοι/ες μοχθούν στη σχολική τους ζωή. Είναι απλά ιδεολογική εμμονή μιας δεξιάς κυβέρνησης και το μίσος της προς τον λαό; Δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο βαθιά και πιο απλά συνάμα. Το κεφάλαιο, σε μια εποχή που οι τεχνολογικές και επιστημονικές ανακαλύψεις αλλάζουν ραγδαία τα μέσα παραγωγής, έχει ανάγκη για άμεσα διαθέσιμο εργατικό δυναμικό που θα καταρτίζεται σύμφωνα με τις πρόσκαιρες ανάγκες του και θα μπορεί να αντικαθίσταται γρήγορα από νέο. Σε εποχή βαθιάς κρίσης του συστήματος, αυτό δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, την εξασφάλιση από μέρους του, δηλαδή, σταθερής και μόνιμης εργασίας για την πλειονότητα των νέων ανθρώπων και έτσι τους πετά στον καιάδα με «ατομική τους ευθύνη».

Στο ίδιο πλαίσιο, επιδιώκει να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας για να κάνει μπίζνες και σε εκείνο των πάλαι ποτέ κοινωνικών αγαθών, όπως η παιδεία, να διαγραφεί από τη συνείδηση των ανθρώπων ότι αυτά είναι κοινωνικό δικαίωμα. Αντίθετα, σκοπός είναι να εμπεδωθεί και εδώ ότι όλα είναι εμπορεύσιμα αγαθά. Έχεις λεφτά, σπουδάζεις. Δεν έχεις; Έχασες! Δεν υπάρχει πλέον κανείς καλοπροαίρετος που να μην αντιλαμβάνεται ότι οι χιλιάδες «απεγκλωβισμένοι των πανεπιστημίων» επειδή είχαν «χαμηλή» βαθμολογία, αν έχουν υψηλά εισοδήματα, θα αποτελέσουν την πελατεία των, πρόσφατα εξισωθέντων με τα ΑΕΙ, ιδιωτικών κολεγίων. Η ατομική ευθύνη βαδίζει χέρι-χέρι και με τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση — όπως βαφτίζουν την αξιολόγηση σχολείων και πανεπιστημίων. Με νόμο της προηγούμενης κυβέρνηση, τα ΑΕΙ αξιολογούνται και κατ’ επέκταση εξαρτούν ένα μέρος της κρατικής χρηματοδότησης από την έγκαιρη αποφοίτηση των φοιτητών/τριών τους. Όταν οι τελευταίοι προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα, αυτό δεν είναι εφικτό. Έτσι, οι εισακτέοι πλέον θα είναι κυρίως παιδιά μεσαίων και ανώτερων τάξεων που θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να τελειώσουν έγκαιρα. Μια τελευταία παράμετρος αφορά τα ιδιωτικά κολέγια. Το «καλύτερο» ιδιωτικό κολέγιο στην Ελλάδα είναι 274 θέσεις κάτω από το τελευταίο δημόσιο πανεπιστήμιο στους δικούς τους αξιολογικούς πίνακες. Για να ανεβούν, λοιπόν, στη σειρά κατάταξης, χρειάζονται σπουδαστές με υψηλότερες βαθμολογίες. Απλά, αν μέχρι τώρα σε αυτά προσέφευγαν μαθητές με βαθμολογίες κάτω από τη βάση, τώρα θα προσφεύγουν αυτοί με μεσαίες και μεγάλες. Από την πίσω πόρτα έρχεται και αύξηση των διδάκτρων.

Ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, όχι νέο lockdown Ταυτόχρονα, επαναφέρουν το εφιαλτικό σενάριο τρίτης συνεχόμενης χρονιάς με κλειστά σχολεία. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην ουσία έχει καταργηθεί και η τηλεκπαίδευση απειλεί τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, εντείνοντας τις ταξικές ανισότητες, με ανυπολόγιστες ψυχοσυναισθηματικές ταυτόχρονα συνέπειες. Απαιτείται να κλείσει τώρα κάθε τέτοια σκέψη, επαναφέροντας το αίτημα για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, με 15 μαθητές κατ’ ανώτατο όριο ανά τμήμα, μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, προσλήψεις στην καθαριότητα, εξοπλισμό των σχολείων με υγειονομικά μέσα. Παράλληλα, στις προσπάθειες της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την αναγκαιότητα του εμβολιασμού για να καλλιεργήσει «τον κοινωνικό αυτοματισμό» (οι εκπαιδευτικοί έχουν εμβολιαστεί σε ποσοστό άνω του 80%!), να κουκουλώσει τις τεράστιες ευθύνες της και να προχωρήσει σε περαιτέρω καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, ήδη τα εκπαιδευτικά σωματεία παίρνουν θέση! Απαιτούν την άμεση υλοποίηση των αιτημάτων του εκπαιδευτικού και γονεϊκού κινήματος, παράλληλα με την απαρέγκλιτη υποχρέωση του κράτους για διενέργεια δωρεάν εβδομαδιαίων τεστ σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και φοιτητές.

Κυβέρνηση, κεφάλαιο και ΕΕ έχουν κηρύξει τον πόλεμο στον κόσμο της εργασίας και της εκπαίδευσης. Από την ΕΒΕ και την πανεπιστημιακή αστυνομία μέχρι τον νόμο Κεραμέως για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το υπουργείο και όλο το αστικό επιτελείο επιδιώκουν να κλείσουν κάθε ανοιχτό λογαριασμό με το εκπαιδευτικό κίνημα. Στο πεδίο της συναίνεσης που συγκροτούν οι δυνάμεις του αστικοποιημένου κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ/ΑΕΕΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΕΚ σε ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά και τις χαμηλής έντασης διαμαρτυρίες που απλώς θα καταγγέλλουν και θα προσδοκούν στην εξαγωγή συμπερασμάτων του ΠΑΜΕ, το μαχόμενο ρεύμα της εκπαίδευσης θα σηκώνει το γάντι της συνολικής αντιπαράθεσης με τις στρατηγικές επιδιώξεις κυβέρνησης και κεφαλαίου, με όρους αποφασιστικής πολιτικής σύγκρουσης. Η έναρξη της σχολικής χρονιάς απαιτεί την ενεργοποίηση των συλλογικών διαδικασιών των σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων με γενικές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα και πανελλαδικό συντονισμό τους, ώστε να χαράξουν αγωνιστικό σχεδιασμό και αποφασιστικό, ανυποχώρητο, απεργιακό αγώνα διαρκείας με πολύμορφες δράσεις, κινητοποιήσεις και καταλήψεις! Η μάχη που καλούμαστε να δώσουμε απαιτεί τη συγκρότηση πανεκπαιδευτικού-πανκοινωνικού μετώπου που θα συνενώνει τις αγωνίες και τις διεκδικήσεις γονιών/μαθητών/φοιτητών/εκπαιδευτικών. Που θα αντιτάξει την απαίτηση για μια εκπαίδευση που θα ανταποκρίνεται στις λαϊκές, εργατικές ανάγκες, απαλλαγμένη από τα δεσμά των αναγκών του κεφαλαίου και των κερδών του, που συνθλίβουν όνειρα και ζωές χιλιάδων νέων ανθρώπων. Μια εκπαίδευση που στην προμετωπίδα της θα έχει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των νέων, κόντρα στο μέλλον που τους ετοιμάζουν στο πρότυπο του νέου εργαζόμενου της τηλεργασίας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, χωρίς μόρφωση και γνώση, αλλά με ληξιπρόθεσμη κατάρτιση και δεξιότητες της αγοράς. Μια αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, ποιοτική, δημοκρατική εκπαίδευση ενάντια στον αποκλεισμό των παιδιών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων από το πανεπιστήμιο, ενάντια στον χειραγωγημένο, κακοπληρωμένο εκπαιδευτικό χωρίς δικαιώματα. Γι’ αυτό είναι ζωτική ανάγκη να προταχθεί το δικαίωμα σε μια ολόπλευρη, ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση για όλα τα παιδιά. Το ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν, δωδεκάχρονο σχολείο συμπληρώνεται αναγκαστικά με την ενιαία, δημόσια ελεύθερη πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση!

18 Νίκος Τζαβέλλας δασολόγος-περιβαλλοντολόγος, μέλος της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την ανατροπή

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Περιβάλλον

Οι κυβερνητικές επιλογές διαχρονικά βάζουν φωτιά στα δάση ▸ Ερήμωση υπαίθρου, κερδοσκοπία γης, xτύπημα δασικών υπηρεσιών

α «εκκενώστε» της σημερινής κυβέρνησης δεν σώζουν τα δάση από τη φωτιά. Τα «εκκενώστε» της κυβέρνησης υπηρετούν τις πολιτικές της επιλογές, που, όπως και αυτές των προηγούμενων κυβερνήσεων, στρέφονται ενάντια στα δάση και σε κάθε άλλο δημόσιο αγαθό, όπως την υγεία, την παιδεία, την εργασία, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Οι δασικές πυρκαγιές είναι από τους σπουδαιότερους εχθρούς της διατήρησης και της παραγωγικότητας των δασών, καθώς κανένας άλλος εχθρός του δάσους δεν προκαλεί τόσο μεγάλες φυσικές καταστροφές και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρόνο. Καταστροφές που επεκτείνονται και στην απώλεια ανθρώπων, καλλιεργειών, κτηνοτροφικών –και όχι μόνο– ζώων και μιας σειράς άλλων μικροοργανισμών που ζουν στα δάση αλλά και στην απώλεια κατοικιών και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Στην Ελλάδα, από το 1974 και μετά υπερδιπλασιάστηκε η μέση καιγόμενη έκταση των δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων. Από τα στοιχεία που υπάρχουν στη βιβλιογραφία, αλλά και από την Δασική Υπηρεσία, προκύπτει ότι από το 1922 έως το 1974 κατά μέσο όρο κάθε χρόνο καίγονταν στη χώρα μας 163.000 στρέμματα, ενώ από το 1975 έως και το 2020 η αντίστοιχη έκταση ανέρχεται σε 395.000 στρέμματα περίπου. Αν συμπεριλάβουμε και τα 1.275.000 στρέμματα που έχουν καεί φέτος, σύμφωνα με τα δεδομένα του πληροφοριακού συστήματος για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη (EFFIS), έως την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο, η μέση ετήσια καιγόμενη έκταση ανέρχεται σε 412.500 στρέμματα. Τα αίτια της εκτίναξης της καιγόμενης ανά έτος έκτασης έχουν κοινό παρονομαστή τις διαχρονικές κυβερνητικές επιλογές. Κυβερνητικές επιλογές, όπως η εσκεμμένη εγκατάλειψη και ερήμωση της υπαίθρου από τους κατοίκους, με αποτέλεσμα την αύξηση της καιγόμενης ύλης μέσα στα δάση, αφού μειώθηκε σημαντικά η συλλογή υπολειμμάτων υλοτομίας κλαδιών, ξερών θάμνων και δέντρων που χρησιμοποιούνταν για διάφορες χρήσεις. Επιλογές που οδήγησαν στην αύξηση της τιμής της γης με αποτέλεσμα την εμφάνιση «επιχειρηματιών» που καίνε και πουλάνε δημόσιες δασικές εκτάσεις για να χτιστούν αυθαίρετα (ακόμη και μέσα στα δάση), τα οποία νομιμοποιούνται στη συνέχεια. Κυβερνητικές επιλογές

οι οποίες δεν επιτρέπουν έως σήμερα τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος Εθνικού Κτηματολογίου και την κύρωση των Δασικών Χαρτών. Όλες οι κυβερνήσεις διατήρησαν τον νόμο 2612 του 1998 με τον οποίον η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ανέθεσε την αρμοδιότητα της αντιπυρικής προστασίας των δασών στο Πυροσβεστικό Σώμα, παρά τις τεκμηριωμένα αντίθετες απόψεις όλων των επιστημονικών φορέων που σημείωναν πως πρόκειται για σώμα με εκπαίδευση στην κατάσβεση αστικών πυρκαγιών, δηλαδή σε ένα περιβάλλον με συνθήκες αρκετά διαφορετικές από αυτές εντός των δασών. Αδιάψευστος μάρτυρας οι χρονιές 1998, 2002, 2007, 2018 αλλά και η φετινή, οι οποίες έμειναν χαραγμένες στην ιστορία ως χρονιές με τεράστιες απώλειες σε δάση, δασικές και αγροτικές εκτάσεις και, δυστυχώς, ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Η επιλογή της απεμπλοκής της Δασικής Υπηρεσίας από την καταστολή των δασικών πυρκαγιών και ο περιορισμός της μόνο στην πρόληψη αυτών αποδείχτηκε εγκληματική, όπως και η υποχρηματοδότησή της. Δεν μπορεί να γίνει πρόληψη των δασικών πυρκαγιών από μία γερασμένη Δασική Υπηρεσία με σχεδόν 1.000 οργανικές θέσεις Δασολόγων και Τεχνολόγων Δασοπονίας κενές. Δεν μπορούν να γίνουν καθαρισμοί δασών, διάνοιξη νέων και συντήρηση υπαρχόντων δασικών δρόμων και

αντιπυρικών λωρίδων με χρηματοδότηση μόλις με το 10% (1.700.000 ευρώ αντί 17.000.000 φέτος) των πραγματικών αναγκών για τον σκοπό αυτό. Αντιθέτως, τα χρήματα που δίνονται για την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, είναι πολλαπλάσια. Η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο, αναλογικά, στόλο πυροσβεστικών αεροσκαφών στην Ευρώπη με διαθέσιμα για φέτος 74 πτητικά μέσα. Και εδώ είναι η τραγικότερη επιλογή όλων των κυβερνήσεων, γιατί πολύ απλά οι δασικές πυρκαγιές δεν σβήνονται από τα αεροπλάνα. Τα αεροπλάνα με τη ρίψη νερού από ψηλά μειώνουν την ένταση της φωτιάς, με σκοπό να μπορέσουν να προσεγγίσουν πιο εύκολα τη φωτιά, για

Την περίοδο 1922-1974, κατά μέσο όρο, καίγονταν κάθε χρόνο στη χώρα μας 163.000 στρέμματα, από 1975-2020 ανέβηκαν σε 395.000 στρ. περίπου. Φέτος, ξεπερνούν τα 1.275.000 στρέμματα

να την σβήσουν, τα παρακείμενα πεζοπόρα τμήματα των δασοπυροσβεστών. Πεζοπόρα τμήματα που όμως στο εφαρμοζόμενο σύστημα δασοπυρόσβεσης δεν υπάρχουν. Χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις κλείνουν επιδεικτικά τα αυτιά τους στις φωνές για σύσταση ενιαίου φορέα δασοπυρόσβεσης μέσα στη δασική υπηρεσία. Ενός φορέα ανά Περιφερειακή Ενότητα, με στελέχη κατάλληλα εκπαιδευμένα, γνώστες των τοπικών συνθηκών με αερομεταφερόμενες ομάδες δασοπυρόσβεσης για την άμεση αντιμετώπιση των πυρκαγιών, καθώς και πεζοπόρων τμημάτων πρώτης κρούσης, δασοπυροσβεστών ενισχυμένων με κατάλληλα οχήματα. Δυστυχώς τα δάση δεν ξεφεύγουν από το γενικότερο πλάνο των κυβερνητικών επιλογών που αναδιαρθρώνουν με «άψογο» και «υποδειγματικό» τρόπο κάθε πτυχή της ζωής μας, μετατρέποντάς την σε πεδίο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Όπως στο εργασιακό η μόνιμη και σταθερή δουλειά αντικαθίσταται με εργασία λάστιχο και μάλιστα ανασφάλιστη χωρίς 8ωρο, όπως στην παιδεία τα παιδιά των φτωχών δεν θα μπαίνουν πλέον στο Πανεπιστήμιο, όπως στην υγεία οι φτωχοί θα πεθαίνουν με ατομική ευθύνη, έτσι και τα δάση θα αποτελούν πλέον πεδίο κερδοφορίας, με τις ανάλογες συνέπειες για τον λαό. Ο λαός και το μαζικό κίνημα πρέπει να απαιτήσουμε την άμεση παροχή κατοικιών στους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους και την πλήρη αποζημίωση των καταστροφών σε αγροτική και ζωική παραγωγή. Να απαιτήσουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση και συνολική προστασία των δασών, με αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού, ανασυγκρότηση της Δασικής Υπηρεσίας με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επαναλειτουργία των πυροφυλακείων, σύσταση Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας-Δασοπυρόσβεσης, χωριστού από την Πυροσβεστική. Να απαιτήσουμε την κατάργηση του περιβαλλοντοκτόνου νόμου Χατζηδάκη, που μεταξύ άλλων επιτρέπει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε δάση, δασικές εκτάσεις, ακόμη και σε περιοχές NATURA, την κύρωση των δασικών χαρτών και τον τερματισμό της οικοδόμησης σε δασικές περιοχές. Να απαιτήσουμε την αποτροπή ιδιωτικοποίησης δημοσίων δασών, αλλαγής χρήσης γης στις καμένες δασικές περιοχές, την πλήρη προστασία της αναγέννησης του δάσους και προγράμματα αναδάσωσης όπου απαιτείται.

Περιβάλλον

αθώς πλησιάζει το τέλος της φετινής αντιπυρικής περιόδου, που ξεκίνησε, όπως κάθε χρόνο, την 1η του Μαΐου και τελειώνει την 31η του Οκτωβρίου, είναι ασφαλές να εξαχθεί το συμπέρασμα πως ήταν μία από τις καταστροφικότερες των τελευταίων δεκαετιών. Παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις για την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, με χαρακτηριστικότερη τη δήλωση του πρώην Υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ Μ. Χρυσοχοΐδη στις 15 Ιούνη πως «φέτος έχει γίνει μία τομή στην πυροπροστασία», η πραγματικότητα διέψευσε για άλλη μια φορά τα κούφια λόγια της κυβέρνησης. Ήδη από τον Μάιο, η φωτιά που ξέσπασε στα Γεράνεια όρη κατέκαψε ανενόχλητη ό,τι είχε απομείνει από τις πυρκαγιές του 2018 στην περιοχή. Ενώ από τις 22 Ιουλίου δεκάδες μεγάλα μέτωπα έκαψαν πάνω από 1.000.000 στρέμματα σε Εύβοια, Πελοπόννησο, Αττική, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία, Ήπειρο, Δυτική Μακεδονία, Ρόδο και άλλα νησιά. Τεράστια και ανυπολόγιστη. Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η οικολογική καταστροφή που άφησε πίσω της η φωτιά, με ορισμένες περιοχές –όπως η Βόρεια Εύβοια– να αφήνονται στις φλόγες για μια ολόκληρη εβδομάδα. Το επιχειρησιακό σχέδιο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών φάνηκε πως ήταν να αφεθούν όλες οι φωτιές που ξεφεύγουν από την αρχική μικρή εστία τους να καίνε ανεξέλεγκτες, ενώ κάθε οικισμός που βρισκόταν στον δρόμο τους θα εκκενωνόταν, χωρίς κανένα σχέδιο προστασίας των κατοικιών, των επιχειρήσεων και του περιβάλλοντος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι καταγγελίες των κατοίκων για την έλλειψη παρουσίας του πυροσβεστικού σώματος στα περισσότερα μέτωπα εκτός της Αττικής, αλλά και εντός. Από όσα καταγγέλλονται, φαίνεται πως την πραγ-

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ορφέας Μπούσουλας

Το «επιχειρησιακό σχέδιο» ήταν να καίνε ανεξέλεγκτες οι φωτιές ▸ Τη μάχη έδωσαν οι κάτοικοι των περιοχών σχεδόν μόνοι τους

ματική προσπάθεια κατάσβεσης έκαναν οι ντόπιοι εθελοντές πυροσβέστεςδασοπυροσβέστες με τα ελάχιστα κακοσυντηρημένα μέσα τους και οι κάτοικοι των περιοχών, επιστρατεύοντας αγροτικά μηχανήματα και ό,τι άλλο μπορούσαν να βρουν, έως και κλαδιά, χωρίς καμία κρατική βοήθεια. Το αφήγημα της κυβέρνησης που βασιζόταν στο να μην υπάρξουν νεκροί κατέρρευσε με τον θάνατο ενός εθελοντή δασοπυροσβέστη της Ιπποκράτειου Πολιτείας και ενός χειριστή εκσκαφέα, που έχασαν τη ζωή τους στη μάχη με τις φλόγες. Ωστόσο, με ιδιαίτερο θράσος οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι δήλωναν πως το σχέδιο των εκκενώσεων οικισμών

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΗΣ

δούλεψε άψογα, μαζί με το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, καθώς δεν υπήρξαν απώλειες ανθρώπινων ζωών, ανεξαρτήτως της τεράστιας περιβαλλοντικής και οικονομικής καταστροφής που προέκυψε από τις πυρκαγιές του φετινού Αυγούστου. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επέρριψε την ευθύνη για την καταστροφή στις υψηλές θερμοκρασίες, που προκαλούσαν έως και 100 πυρκαγιές τη μέρα. Ωστόσο, αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι πως κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι σύνηθες να προκύπτουν έως και 100 δασικές πυρκαγιές τη μέρα, οι οποίες όμως κάθε χρόνο, σε αντίθεση με φέτος, σβήνονται από τις δυνάμεις

της πυροσβεστικής στις περισσότερες των περιπτώσεων, προτού πάρουν μεγάλες διαστάσεις. Η εικόνα του Αυγούστου με τα δεκάδες παράλληλα μέτωπα που ξέφυγαν όλα από τον έλεγχο, με την πυροσβεστική να αδυνατεί να τα περιορίσει εντός της πρώτης ώρας από την εκδήλωση τους, φανερώνει τη χρόνια παραμέληση του Πυροσβεστικού Σώματος από πλευράς πολιτείας. Η έλλειψη προσωπικού και σύγχρονου εξοπλισμού, αλλά και η απουσία μελέτης και εκπαίδευσης σε σύγχρονες μεθόδους πυρόσβεσης, όπως αυτές που εφάρμοσαν οι Ρουμάνοι πυροσβέστες στην Εύβοια, έχουν άμεση σχέση με τη στέρηση κονδυλίων για την πυρόσβεση από όλες τις πρόσφατες κυβερνήσεις. Είναι αποκαρδιωτικό η Ελλάδα, μία χώρα που καίγεται κάθε χρόνο λόγω του κλίματός της, να μην διαθέτει επαρκή μέσα πυρόσβεσης και να χρειάζεται να κινητοποιεί τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, γεγονός που συνεπάγεται πως η καταστροφή είναι ήδη τεράστια. Η συνολική διεθνής βοήθεια που δέχθηκε η Ελλάδα, από τη στιγμή που έκανε έκκληση, αριθμεί περί τους 1.240 πυροσβέστες, 255 οχήματα, 10 αεροσκάφη, 10 ελικόπτερα και πυροσβεστικό εξοπλισμό. Οι αριθμοί αυτοί θα μπορούσαν να αποτελούν κομμάτι του μόνιμου δυναμικού της χώρας, αν οι προτεραιότητες του ελληνικού κράτους δεν ήταν οι εξοπλισμοί πολέμου και καταστολής.

Μιλάει στον Ορφέα Μπούσουλα

Μόνοι ήμασταν στις φλόγες, μόνοι είμαστε και τώρα

χεδόν ένας μήνας έχει περάσει από την πυρκαγιά που άφησε κρανίου τόπο την Βόρεια Εύβοια, ωστόσο η κατάσταση παραμένει στάσιμη, όπως δηλώνει στο Πριν ο Βαγγέλης Γεωργαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών-Δασεργατών Ευβοίας. Οι κάτοικοι, όπως ήταν μόνοι την ώρα που προσπαθούσαν να σώσουν ό,τι μπορούσαν από τις φλόγες, παραμένουν μόνοι ακόμα και τώρα, που η περίοδος των βροχών πλησιάζει και ο κίνδυνος πλημμύρας απειλεί πόλεις και χωριά. Το κράτος, που φέρει την απόλυτη ευθύνη για την καταστροφή στην Εύβοια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα σε κανένα αντιπλημμυρικό έργο (κορμοδέσεις και φράγματα), πέρα από κάποιες λίγες διανοίξεις καναλιών σε ποτάμια. Ο Β. Γεωργαντζής τονίζει πως «η φωτιά ήταν ένας εχθρός ορατός, ήμασταν γνώ-

στες του δάσους και τον αντιμετωπίζαμε, δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαμε σε φωτιά. Το νερό όμως δεν το βλέπεις, βρέχει στο βουνό και έρχεται κάτω στην παραλία που κοιμάσαι ήσυχος και σε πνίγει». Οι κάτοικοι, που μετράνε ακόμα τις πληγές τους, παραμένουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τον τόπο τους και να δώσουν το μέγιστο των δυνάμεων τους για να ξαναφτιάξουν το δάσος όσο πιο σύντομα γίνεται, αφήνοντας μία παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, ένα δάσος υγιές και όμορφο. Το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών-Δασεργατών, οι αγροτικοί σύλλογοι και οι επιτροπές αγώνα που δημιουργήθηκαν από τους κατοίκους, απαιτούν από την κυβέρνηση και το κράτος να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Συγκεκριμένα, ζητούν δεκαπενταετείς συμβάσεις εργασίας για όλους τους κατοίκους

που έχασαν τις δουλειές τους, αλλά και για τους ανέργους, που μπορούν σήμερα να εργαστούν μέσα στο δάσος για την αναδημιουργία του, συνδυάζοντας την εμπειρία τους με την καθοδήγηση των επιστημόνων δασολόγων και δασοπόνων των τοπικών δασαρχείων. Ακόμα, οι κάτοικοι ζητούν να δουλέψουν και στα αντιπλημμυρικά έργα πάνω στα βουνά. Γιατί, όπως είπε ο Β. Γεωργαντζής, «εδώ μεγαλώσαμε, εδώ γεράσαμε, δεν το βαστάει η συνείδηση μας να εγκαταλείψουμε αυτό τον τόπο, θα κάτσουμε εδώ, θα δουλέψουμε και θα τον ξαναφτιάξουμε».

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πολιτισμός

Μίκης Θεοδωράκης: Τα Τραγούδια του Αγώνα μένουν

Ανοίγει μεγάλα φτερά ήχοι ξεχύνονται απ’ τα μαλλιά του κουνάει τα δάχτυλα χορεύουν όλα τα στοιχεία βρυχάται κελαηδάει και κλαίει θύμωσε κατεβάζει πλάτανους ξεριζωμένους κοτρόνια θάμνους τρομοκρατημένα ζώα πιο κάτω καθαρίζουν τα νερά του κελαρύζει βγήκαν τα δέντρα κάθονται στις όχθες και τον ευλογούνε στεγνώνουνε τα ζώα στη σκιά τους φωνάζει πάλι ο γίγαντας τη χαίτη του τινάζει έχει όλα τα ελαττώματα μα του τα συγχωρούμε γιατί σαν τον Ορφέα μας μαγεύει τους λύκους και τα φίδια ημερεύει μέσα μας τα σωθικά μας αλαφρώνει κι έτσι κρυστάλλινοι και διάφανοι ν’ αντέξουμε μπορούμε θάνατο και ζωή Γιώργος Ζιόβας

Νίκος Ξηρουδάκης

Στον τάφο μου θέλω να γραφτεί: «Πολέμησε τον ∆εκέμβρη»

άποτε θα ξημέρωνε αυτή η ημέρα. Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε από τη ζωή με πάνδημη αναγνώριση. Τεράστια η προσφορά του, χιλιάδες τα τραγούδια και τα μουσικά του έργα. Από συμφωνική μουσική μέχρι τα λαϊκά ορατόρια που ύμνησαν την εργατική τάξη — «Απ’ το πρωί μες στη βροχή». Πρωτεργάτης της πολιτιστικής άνοιξης της δεκαετίας του '60 με τη βαρύνουσα πολιτική σημασία. Λίγα χρόνια μετά τον εμφύλιο, παραμερίστηκαν τα τραγούδια που υμνούσαν τον συμβιβασμό και την ολιγάρκεια («Μας φτάνει μόνο ένα κύμα στ’ ακρογιάλι») αλλά και τα τραγούδια της ήττας. Το αισιόδοξο μαρς των λαϊκών τραγουδιών του Θεοδωράκη μορφοποιεί την ανάταση του κόσμου της νικημένης αριστεράς που βγαίνει ξανά δυναμικά στο προσκήνιο. Αμφίδρομη η τροφοδότηση της τέχνης του Μίκη και του μεγαλειώδους λαϊκού κινήματος που στα Ιουλιανά τράνταξε την αστική εξουσία. Με σοβαρές μουσικές σπουδές, ο Θεοδωράκης κατόρθωσε κάτι αδιανόητο για την εποχή. Πήρε τους στίχους των ποιητών, τους έντυσε με τη θεία μουσική του και πλημμύρισε με αυτούς τους δρόμους της αντίστασης σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Μερικά στιγμιότυπα: Οι φίλοι του δολοφονημένου Σωτήρη Πέτρουλα τον ξενυχτάνε τραγουδώντας συνέχεια το τραγούδι «Στα Περβόλια» από το –αιρετικό για την αριστερά της εποχής– «Τραγούδι του νεκρού αδελφού». Ιδρυτικό μέλος του Πατριωτικού Μετώπου, με την κήρυξη της δικτατορίας ο Μίκης ηχογραφεί στην παρανομία τα «Τραγούδια του Αγώνα», με μοναδικό όργανο τη φωνή και τα παλαμάκια του. Η κασέτα αναπαράγεται και κυκλοφορεί πλατιά εμψυχώνοντας τον κόσμο της αριστεράς που είχε παγώσει. Από την παρανομία, επίσης, στέλνει στον Μπιθικώτση μια συγκλονιστική επιστολή, προσπαθώντας μάταια να τον αποτρέψει να τραγουδήσει τον ύμνο της 21ης Απριλίου. Γνωστοποιείται η περήφανη δή-

λωσή του στον χουντικό υπουργό Λαδά (κατ’ άλλους στον Παττακό): «Όταν τα τανκς σας θα έχουν σκουριάσει, τα τραγούδια μου θα τραγουδιούνται ακόμα». Αξέχαστη σε όσους είχαν την τύχη να την ζήσουν, έμεινε η πρώτη συναυλία του Μίκη μετά την πτώση της δικτατορίας στο Καραϊσκάκη. Ο τραγικός ποιητής Αισχύλος θεωρούσε τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα το σημαντικότερο γεγονός της ζωής του, ανώτερο και από τις τραγωδίες που συνέγραψε. Στο επιτύμβιο επίγραμμά του, που αποδίδεται στον ίδιον, αναφέρεται μόνο ο τόπος γέννησης και θανάτου, και η συμμετοχή στον Μαραθώνα. Σε ευθεία αναφορά με αυτό, ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε τον Μάρτη του 2015 ότι στον τάφο του θέλει να γράψουν: «Πολέμησε τον Δεκέμβρη». Ένα άγνωστο γεγονός από τη συμμετοχή του εκείνη διηγήθηκε στον γράφοντα η επί δεκαετίες φίλη του Μίκη, Ελένη Βλουμίδου. Μαζί με τον σύζυγό της Φαίδωνα, επικεφαλής του πρόχειρου νοσοκομείου της περιοχής από Φάληρο μέχρι Δουργούτι, Ν. Σμύρνη και Κατσιπόδι, περιέθαλπαν τραυματίες από τις μάχες. Γυρίζοντας κατάκοποι μετά από διήμερο ξενύχτι στο σπίτι τους της οδού Κοραή 9 της Ν. Σμύρνης, βρίσκουν μέσα τον δεκαεννιάχρονο Μίκη με πάνοπλους ΕΛΑΣίτες και δύο κασόνια όπλα. Όταν του είπε «Μίκη, θέλουμε ησυχία, μην κάνεις τίποτα…», αυτός την καθησύχασε. Μετά από λίγη ώρα, ξύπνησαν από ντουφεκιές: Πέρασε απέξω μια αγγλική περίπολος και ο παρορμητικός Μίκης τους πυροβόλησε, τραυματίζοντας μάλιστα τον ένα. Καθώς σε λίγη ώρα περίμεναν να επιστρέψουν οι Άγγλοι, θάφτηκαν τα κασόνια και το σπίτι εγκαταλείφθηκε. Όταν τον μάλωσε, «Μίκη, τι είπαμε;», αυτός, «ψηλός, κρεμανταλάς, έσκυψε το κεφάλι και ντροπιασμένος έλεγε: “Συγγνώμη συντρόφισσα Ελένη…”». Η παροιμιώδης παρορμητικότητά του, δεν επαρκεί για να ερμηνεύσει τις αλλεπάλληλες πολιτικές μεταστροφές και παλινωδίες της πολιτικής του πορείας. Δεν ήταν

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Η χαίτη του ποταμού

ο τρελός του χωριού ο Μίκης. Έλεγε απλώς δυνατά αυτά που τα πολιτικά στελέχη ψιθύριζαν. Οι ακραίες στην επιγραμματικότητά τους «κο(τ)ρώνες» που κατά καιρούς εκτόξευε ήταν σε συγχορδία με την πολιτική γραμμή της αριστεράς της εποχής. «Καραμανλής ή τανκς»/ΕΑΔΕ. Προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, με κορυφαία στιγμή τη δήλωση με τις πυτζάμες για την παράδοση του Οτσαλάν. Είχε προηγηθεί η πολιτική της στήριξης της Αλλαγής («Αλλαγή δε γίνεται χωρίς το ΚΚΕ»). Πριν υπουργοποιηθεί άνευ υπουργείου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, είχε προηγηθεί η συγκυβέρνηση Τζανεττάκη. Ο Μίκης ενηλικιώθηκε στο πολιτικό περιβάλλον μιας αριστεράς που είχε σε πρώτο πλάνο την Ειρήνη, την Εθνική Ανεξαρτησία, την ανάπτυξη, υποβαθμίζοντας την ταξική διάσταση. Δεν είναι η στιγμή της πολιτικής αποτίμησης ούτε αυτή μπορεί να γίνει πλήρως και δίκαια εν θερμώ. Έτσι κι αλλιώς, την ώρα της αυλαίας μετράει το σύνολο της διαδρομής. Ανάμεσα στη γέννηση και στον θάνατο, ο ίδιος ο Μίκης δεν θεώρησε ως σημαντικότερο γεγονός το βραβείο Λένιν, τις διεθνείς διακρίσεις ή το πλούσιο έργο του. Διάλεξε τη συμμετοχή του στη μάχη του Δεκέμβρη, δίνοντας προκαταβολικά αποστομωτική απάντηση στη βέβηλη δήλωση που ξεστόμισε αργότερα ο ναζί Κασιδιάρης. Κρατάμε τον Μίκη του πολιτιστικού ποταμού και της πολιτικής αναγέννησης που πλημμύρισε την Ελλάδα στη δεκαετία του 60. Τον Μίκη της αριστεράς και των Λαμπράκηδων, της αντίστασης και των αγώνων. Τότε που κλώτσαγε τον Τασιγιώργο (Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών) και του έκλεινε η Ασφάλεια τους χώρους που θα έδινε τις συναυλίες του στην επαρχία. Τον Μίκη που εξορίστηκε ξανά και ξανά, στη Μακρόνησο, στο Βραχάτι, στη Ζάτουνα και στην Ακαμάτρα της Ικαρίας, όπου σώζεται ακόμα το σπίτι που έμενε. Που πέρασε από Αβέρωφ και Ωρωπό και πολέμησε με το όπλο στο χέρι για μια άλλη κοινωνία, δίκαιη, κομμουνιστική.

Πολιτισμός

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μαριάννα Τζιαντζή

Ο άνθρωπος που άκουγε το χορτάρι να φυτρώνει

«Σ

’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα», λέει ένας στίχος του θρυλικού ποιήματος που απήγγειλε ο Άγγελος Σικελιανός το 1943 στην κηδεία του Κωστή Παλαμά. Μαθαίνοντας τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, μπορεί κανείς να συλλογιστεί ότι «σ’ αυτά τα τραγούδια ακουμπά η Ελλάδα» ή, έστω, «σ’ αυτά τα τραγούδια ακούμπησε η Ελλάδα». Και ίσως όχι ολόκληρη η Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα της Αριστεράς — όταν η μισαλλόδοξη Δεξιά έκρινε τα τραγούδια του Μίκη «ακατάλληλα» να ακουστούν σε χώρους τάχα ιερούς, όπως στο Ηρώδειο. Στα τραγούδια του ακούμπησε η Ελλάδα του αντιδικτατορικού αγώνα, όπως ακούμπησαν εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο. Και ύστερα, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, σιγά σιγά, η Ελλάδα έπαψε να ακουμπά όχι μόνο στα τραγούδια του Μίκη, αλλά και στα τραγούδια γενικώς, με εξαίρεση ίσως τα τραγούδια μιας χρήσης, ενός ακούσματος. Και όσο ο Μίκης γινόταν εθνικός, όσο όλα τα κόμματα αναγνώριζαν την όντως τεράστια αξία του καλλιτέχνη, όσο εκείνος γινόταν σύμβολο, τόσο τα τραγούδια του έπαυαν να εκφράζουν αυτό που κάποτε εξέφραζαν, έπαυαν να τραγουδιούνται, τουλάχιστον με τον τρόπο που τραγουδήθηκαν κάποτε. Ο Θεοδωράκης πρόσφερε πολλά στην Αριστερά. Όμως και οι αγώνες της Αριστεράς, οι λιγοστές νίκες και οι βαριές ήττες της, πρόσφεραν πολλά στον καλλιτέχνη. Όχι μόνο «λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί», αλλά και τέχνης λίπασμα οι τίμιοι αγώνες νεκρών και ζωντανών. Ο Θεοδωράκης υπήρξε αυτό που οι Αγγλοσάξονες λένε «bigger than life» (μεγαλύτερος από τη ζωή). Μεγαλειώδες το καλλιτεχνικό έργο του, μεγάλα και τα πολιτικά σφάλματά του — όχι όμως τόσο μεγάλα, ώστε να επισκιάσουν το μεγαλείο της τέχνης του. Η μουσική του, αγέραστη, διαρκώς θα σβήνει ό,τι κάποτε στα μάτια μας έμοιαζε με ανορθογραφία και μας προκαλούσε πόνο, ποτέ οργή. Η ανεκτίμητη προσφορά του Θεοδωράκη στην Αριστερά ήταν ότι της πρόσφερε μια ταυτότητα, πολιτιστική και όχι μόνο. Η ιδιότητα του αριστερού καλλιτέχνη, του

αριστερού δημιουργού ήταν διακριτή — και όχι μόνο επειδή ήταν κυνηγημένος. Υπήρχαν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον πολιτισμό της Δεξιάς και εκείνον της Αριστεράς. Μέσα σε λίγες ώρες έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης τους στίχους της «Δραπετσώνας» ύστερα από παραγγελία του συνθέτη και αφορμή στάθηκε η απόπειρα κατεδάφισης, την ίδια κιόλας ημέρα, των αυθαίρετων κατοικιών σε εκείνη τη λαϊκή συνοικία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα απάντησης στο ερώτημα του ιστορικού τραγουδιού «What side are you on?» (Με ποια πλευρά είσαι). Δυστυχώς, σήμερα, ενώ πολλοί προοδευτικοί καλλιτέχνες ξέρουν (και το δηλώνουν) με ποια πλευρά είναι, η τέχνη τους δεν αγγίζει αυτή την πλευρά ή αγγίζει για λίγο ένα πολύ μικρό κομμάτι της. Και γι’ αυτό δεν φταίει η έλλειψη ταλέντου. Ασφαλώς ο Θεοδωράκης ήταν ένα τεράστιο ταλέντο, όμως τον ευνόησε και η εποχή στη διάρκεια της οποίας δημιούργησε το σημαντικότερο κομμάτι του έργου του, οι δεκαετίες του '60 και του '70. Μια εποχή κατά την οποία υπήρχε ελπίδα για μια καλύτερη ζωή αρχικά και για την απαλλαγή από τη χουντική τυραννία αργότερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει περιγράψει ένα από τα πολλά βασανιστήρια που υπέστη στη Μακρόνησο, όταν τον άφησαν για πολλή ώρα θαμμένο ζωντανό, με μόνο τη μύτη του να εξέχει από το έδαφος. Και τότε, όταν είχε απομείνει μόνος, «άκουγα το χορτάρι πλάι να φυτρώνει μέσα από το χώμα». Άκουγε τις μικρές λεπίδες χορταριού, λεπτές κι εύθραυστες σαν φτερά εντόμου, να παλεύουν να βγουν στο φως. Ο άνθρωπος που άκουγε το χορτάρι να φυτρώνει ήταν ο Θεοδωράκης, όπως ήταν και πολλά άλλα πράγματα. Η πρόκληση για τους αριστερούς καλλιτέχνες της εποχής μας είναι να μπορέσουν να ακούσουν το χορτάρι της απελευθέρωσης του ανθρώπου, το χορτάρι της δημιουργίας και της επανάστασης να φυτρώνει μέσα από την τσιμεντωμένη, την καμένη, τη χιλιοφαρμακωμένη, τη λεηλατημένη, την ημιθανή γη. Να το ακούσουν και να γράψουν το τραγούδι του κι ας μην ξέρει κανείς τι μορφή αυτό θα έχει.

Βασίλης Τσιράκης

Ο καλλιτέχνης και η εποχή του

ο απόγευμα της 16ης Σεπτεμβρίου 1982, παραστρατιωτικές οργανώσεις, υπό την ανοχή του ισραηλινού στρατού, ο οποίος από τον Αύγουστο είχε εισβάλει στον Λίβανο και είχε καταλάβει τη Βηρυτό, επιδόθηκαν σε θηριωδίες κατακρεουργώντας αμάχους στα προσφυγικά στρατόπεδα Παλαιστίνιων Σάμπρα και Σατίλα. Τότε ήταν που κλήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης από τον Γιάσερ Αραφάτ να μεταβεί στη Βηρυτό με σκοπό να μεταδώσει από την πρώτη γραμμή μήνυμα υποστήριξης στον αγώνα των Παλαιστινίων. Ο συνθέτης, χωρίς να το σκεφτεί, απάντησε αμέσως θετικά και συνοδευόμενος από τον δημοσιογράφο Γιώργο Δελαστίκ μετέβη εσπευσμένα στη Δαμασκό της Συρίας, για να περάσουν μέσω Τρίπολης στη Βηρυτό. Ο Γιώργος Δελαστίκ, αναφερόμενος στις συγκλονιστικές εκείνες ημέρες, σχολίαζε το θάρρος αλλά και την επιμονή του Θεοδωράκη να επιχειρήσουν να φτάσουν στη Βηρυτό με ταξί(!) μέσα από τις εχθρικές γραμμές, παρά τις προειδοποιήσεις των στελεχών του ΚΚ Λιβάνου στην Τρίπολη ότι η κατάσταση είχε αλλάξει και όλοι δρόμοι για να προσεγγίσουν την Βηρυτό ήταν κλειστοί, πράγμα που έκανε κάθε απόπειρα καταδικασμένη εκ των προτέρων. Το ερώτημα που τίθεται αμέσως είναι πώς γίνεται ένας άνθρωπος με παγκόσμια αναγνώριση και αποδοχή, σε συνθήκες ομαλότητας και ειρήνη, να θέλει να ρισκάρει τη ζωή του, ενώ κάποια χρόνια αργότερα να ορκίζεται υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η στερεοτυπική απάντηση για τον ευαίσθητο και αντιφατικό χαρακτήρα των καλλιτεχνών, απάντηση κατά τη γνώμη μας μερική, αν όχι κοντόφθαλμη, δεν λαμβάνει υπόψη της το γενι-

κότερο πλαίσιο, τη συγκυρία και τις αντιθέσεις της εποχής. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η αριστερά και το λαϊκό κίνημα ήταν σε άνοδο –έστω μέσα στις αυταπάτες της για την πορεία του ΠΑΣΟΚ– δημιουργώντας ελπίδες για ριζικές αλλαγές, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια. Μόλις λίγα χρόνια πριν, ο συνθέτης έχει ολοκληρώσει το «Canto General», το τελευταίο μεγάλο κατά τη γνώμη μας έργο του, αλλά και τη μουσική για την ταινία του Νίκου Τζήμα με θέμα τον Νίκο Μπελογιάννη Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Αντίθετα, μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κυβέρνηση Τζανεττάκη στη χώρα μας, την κατάρρευση των χωρών του «υπαρκτού» σοσιαλισμού και την απόλυτη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, τόσο στην οικονομία όσο και στον πολιτισμό, το καλλιτεχνικό του έργο ακολουθεί πτωτική πορεία, συμβαδίζοντας απόλυτα με την πολιτική του κατάπτωση ως υπουργός επικρατείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και τη γεμάτη αντιφάσεις μετέπειτα πορεία του. Αν συμφωνήσουμε πως το πρωταρχικό σε ένα έργο τέχνης είναι η εσωτερική παρόρμηση-αντίφαση του καλλιτέχνη, αλλά το καθοριστικό είναι η αλληλεπίδραση του με το περιβάλλον, με την κοινωνία και τις αντιθέσεις της, πως τα μεγάλα έργα τέχνης συντονίζονται μεν με τις αξίες και τις ευαίσθητες χορδές του καλλιτέχνη, αλλά κυρίως είναι απόρροια της εποχής τους, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε την πρόσφατη δήλωση του στην επιστολή του προς τον γ.γ. του ΚΚΕ, πως «θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής», όσο και την παλιότερη δήλωση του: «Στον τάφο μου θέλω να γραφεί “Πολέμησε τον Δεκέμβρη”».

22 Αφγανιστάν Κώστας Δικαίος

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Η αποχώρηση των ΗΠΑ αλλά και όλων των δυτικών ιμπεριαλιστών από το Αφγανιστάν αφήνει ανοιχτό το πεδίο για παραπέρα εμπλοκή της Κίνας, αλλά και της Ρωσίας. Προκαλείται μια γενική αναστάτωση που κινητοποιεί πολλούς περιφερειακούς παίκτες, στο πλαίσιο ενός επικίνδυνου ανταγωνισμού πλανητικής ισχύος.

σημασία του Αφγανιστάν σε γεωπολιτικό επίπεδο εξηγείται από τη θέση του στην καρδιά της κεντρικής Ασίας, σταυροδρόμι πολλών εμπορικών δρόμων αλλά και στρατηγικό σημείο που πρέπει να ελέγξει οποιοσδήποτε θελήσει να επεκταθεί στην Ασία. Το Αφγανιστάν βρίσκεται ανάμεσα σε χώρες που παράγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο (Ιράν, Τουρκμενιστάν, Ρωσία) και σε χώρες που το χρειάζονται (Πακιστάν, Ινδία, Κίνα). Επίσης, βρίσκεται μέσα στα σχέδια της Κίνας για τη δημιουργία του νέου «δρόμου του μεταξιού», με στόχο τη μετακίνηση εμπορευμάτων προς την Ευρώπη αλλά και τον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο των χωρών που περνάει αυτός ο δρόμος. Η αποχώρηση των ΗΠΑ αλλά και όλων των δυτικών ιμπεριαλιστών αφήνει ανοιχτό το πεδίο για να καλυφθεί το κενό από τη δεύτερη υπερδύναμη αλλά και τον ρωσικό ιμπεριαλισμό και αρκετούς περιφερειακούς παίκτες. Η Κίνα έχει ήδη επεξεργαστεί τη δημιουργία ενός αυτοκινητόδρομου που θα συνδέει την Καμπούλ με την Πεσαβάρ του Πακιστάν, εντάσσοντας το Αφγανιστάν στον οικονομικό διάδρομο που έχουν σχεδιάσει και υλοποιούν Κίνα και Πακιστάν με επενδύσεις 62 δισ. δολαρίων. Κρίσιμη επένδυση θεωρείται και το σχέδιο για τη διάνοιξη οδικού δικτύου που θα διαπερνά την οροσειρά Παμίρ στηνλεπτή λωρίδα αφγανικής γης που συνδέει τη χώρα με την ανατολική Κίνα, ως χερσαίο πέρασμα ανάμεσα σε Πακιστάν και Τατζικιστάν, το οποίο θα αυξήσει τις δυνατότητες εισαγωγής αφγανικών ορυκτών στην Κίνα. Τα αφγανικά ορυκτά περιλαμβάνουν λίθιο (απαραίτητο για την κατασκευή μπαταριών για τα κινητά και την ηλεκτροκίνηση στα αυτοκίνητα), χαλκό (η Κίνα έχει ήδη κλείσει συμφωνία για την εκμετάλλευση κοιτάσματος χαλκού το οποίο χαρακτηρίζεται από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) και άλλες σπάνιες γαίες. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι το κινεζικό σχέδιο «Μια Ζώνη - Ένας Δρόμος» αποτελεί χερσαία διέξοδο για την Κίνα, που μειώνει τη σημασία του θαλάσσιου «δρόμου του μεταξιού», από τον οποίο εξαρτάται αυτήν την στιγμή άμεσα. Ο θαλάσσιος δρόμος περνά από τα στενά της Μάλακα (όπου πρόσφατα έγιναν κοινά στρατιωτικά γυμνάσια ΗΠΑ -Ινδίας), την Ινδία, την Ερυθρά θάλασσα (όπου φτιάχτηκε στο Τζιμπουτί η πρώτη στρατιωτική βάση της Κίνας εκτός χώρας) και το Σουέζ. Ο έλεγχος των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστών στον θαλάσσιο δρόμο είναι ασφυκτικός και περιορίζει την Κίνα που μόλις πρόσφατα κατασκευάζει αεροπλανοφόρα. Επομένως, το ανοικτό πεδίο στην κεντρική Ασία την διευκολύνει αφάνταστα. Δημιουργούνται όμως και προστριβές ανάμεσα σε διάφορους άλλους παίκτες. Για παράδειγμα, ο Μεσαίος Διάδρομος

Οι επιπτώσεις της ήττας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Η Κίνα επιδιώκει οικονομικές επενδύσεις και χερσαίο «δρόμο του μεταξιού» ρει ότι θα προχωρήσουν στην κατασκευή του αγωγού Τουρκμενιστάν-ΑφγανιστάνΠακιστάν-Ινδίας, ο οποίος μειώνει την εξάρτηση των χωρών της Κεντρικής Ασίας από τις εξαγωγές προς Κίνα και Ρωσία. Επίσης, μειώνει την ανάγκη της Ινδίας και του Πακιστάν να προμηθεύονται πετρέλαιο από τη Ρωσία και το Ιράν και επομένως δίνει δυνατότητες ευελιξίας απέναντι σε δεσμεύσεις με τη Τεχεράνη και τη Μόσχα. Γι’ αυτό ο αγωγός αυτός έχει την έγκριση και των ΗΠΑ. Η στάση της Κίνας σε αυτές τις επιλογές μπορεί να την φέρει και σε ρήξη με τη Ρωσία! Η Ινδία βγαίνει χαμένη Οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν από τις εξελίξεις, αφού στην να αποκτήσουν επιρροή αντιπαράθεσή της με την Κίνα και το Πακιστάν μοιάστους Ταλιμπάν, ζει να απομονώνεται στην αλλιώς θα σπείρουν το χάος περιοχή, λόγω του αυξημένου βάρους των τελευταίων. Παρομοίως, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και μοΠακιστάν, που έχει ευρεία στρατιωτική ναρχίες του Κόλπου μοιάζουν να χάνουν, συνεργασία με την Τουρκία, και το Κααφού ενισχύονται ανταγωνιστές τους τάρ, που είναι βασικός παίκτης στις συόπως η Τουρκία το Ιράν και το Κατάρ. νεννοήσεις ΗΠΑ και Ταλιμπάν. Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία και το Ο άξονας Τουρκία-Πακιστάν-Κατάρ Ιράν θέλουν να εξασφαλίσουν ότι τα ισλαδιεκδικεί σημαίνοντα ρόλο και στο μπλοκ μιστικά κινήματα στις χώρες τους δεν θα των δυτικών ιμπεριαλιστών, αφού στην δεχτούν ενισχύσεις από τους Ταλιμπάν ουσία είναι ο μόνες χώρες που έχουν σχέκαι ότι η κυβέρνησή τους θα είναι συση και με τη Δύση και με τους Ταλιμπάν μπεριληπτική (περιλαμβάνοντας όλες στο Αφγανιστάν (π.χ. έλεγχος αεροδροτις φυλές, φατρίες κ.λπ.), ώστε να εξαμίου Καμπούλ, έλεγχος προσφύγων). Πασφαλιστεί μια μορφή ειρήνης, αλλιώς οι ράλληλα, οι Ταλιμπάν έχουν ήδη αναφέ(δρόμος του μεταξιού) που διασταυρώνεται στην Κασπία με τον Διάδρομο ΒορράΝότου –ξεκινάει από τον Ινδικό Ωκεανό και μέσω Ιράν και Ρωσίας κατευθύνεται στη Βόρεια Ευρώπη– δεν έχει οριστικοποιηθεί αν θα περάσει από την Τουρκία ή από τον Καύκασο προς την Ρωσία. Ακόμα παραπέρα, η Τουρκία προσπαθεί, μέσω του Μεσαίου Διάδρομου, να εντάξει στη σφαίρα επιρροής της τις ισλαμικές χώρες της κεντρικής Ασίας, οι οποίες ανήκουν παραδοσιακά στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Στο παιχνίδι εντάσσεται και το

επενδύσεις δεν έχουν νόημα. Η Ρωσία, που θεωρεί ακόμα τους Ταλιμπάν τρομοκράτες παρά τις συνεννοήσεις, ήδη έθεσε σε ετοιμότητα των Οργανισμό Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (Τατζικιστάν, Καζακστάν, Κιργιστάν) μαζί με τις βάσεις της σε αυτές τις χώρες. Η Κίνα ανησυχεί για του Ουιγούρους και το Ιράν για τους αυτονομιστές στο Βαλουχιστάν και τη σιιτική μειονότητα μέσα στο Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ, αν και ταπεινωμένες, δεν πρόκειται να μείνουν αμέτοχες στις εξελίξεις. Θα προσπαθήσουν να αποκτήσουν επιρροή στους Ταλιμπάν, διαφορετικά θα προσπαθήσουν να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια σταθεροποίησης, ώστε από το χάος να μην μπορεί να επωφεληθεί κανένας και η αποσταθεροποίηση στο Αφγανιστάν να εκθρέψει τις ισλαμιστικές απειλές σε Ρωσία, Κίνα και Ιράν. Η ΕΕ, που αφέθηκε στο έλεος των εξελίξεων, βιάζεται τώρα να συγκροτήσει δύναμη ταχείας επέμβασης για μελλοντικές κρίσεις και φτιάχνει φράχτες για να απωθήσει τους Αφγανούς πρόσφυγες, τους οποίους κατά τα άλλα λυπάται! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια ακόμα ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση αλλά για μια αλλαγή στην ηγετική δύναμη του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος. Τέτοιες αλλαγές μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει παρά μόνο με παγκόσμιους πολέμους. Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν ανοίγει μια περίοδο τέτοιων συγκρούσεων και ανακατατάξεων.

∆ιεθνή Γαλλία Λίτσα Φρυδά

Διαθεσιμότητα και στέρηση μισθού επιβάλλει ο Μακρόν στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς. Η κυβέρνηση δεν προχωρά σε προσλήψεις και λήψη μέτρων προστασίας στα σχολεία. Πυκνώνουν οι κινητοποιήσεις ενάντια στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.

κτώ μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και μπροστά στη νέα έξαρση της πανδημίας, ο Μακρόν συνεχίζει την αυταρχική νεοφιλελεύθερη πολιτική του, με τη στρατηγική του να συνοψίζεται πλέον στο «υγειονομικό πιστοποιητικό», προκαλώντας πλείστες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες στους δρόμους της χώρας, αφού πλήττει βάναυσα ελευθερίες και εργασιακά δικαιώματα. Το πιστοποιητικό, που διασφαλίζεται με εμβολιασμό, με πιστοποιητικό ανάρρωσης από Covid-19 ή με αρνητικό μοριακό τεστ των τελευταίων 72 ωρών, τέθηκε αρχικά σε ισχύ τον Ιούλιο. Από τις 30 Αυγούστου, με νόμο που ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο, η υποχρεωτικότητά του επεκτάθηκε

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αντιδράσεις εναντίον του «πιστοποιητικού» Μακρόν σε σχεδόν δύο εκατομμύρια εργαζομένους, προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους χώρους εστίασης, αναψυχής και πολιτισμού, και σε επαγγέλματα που προϋποθέτουν συγχρωτισμό με το κοινό σε δημόσιους χώρους. Τον νόμο αυτό, με τον οποίον επιβάλλεται και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των υγειονομικών, επικύρωσε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γαλλίας. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για τους υγειονομικούς θα εφαρμοστεί από τις 15 Σεπτέμβρη, ενώ η μη συμμόρφωση θα

δικαίωμα της πρόσβασης των ασθενών στις υπηρεσίες υγείας, αφού και αυτοί γίνονται δεκτοί μόνο με το «πάσο». Στα σχολεία, το πρωτόκολλο που προβλέπει κλείσιμο της τάξης σε περίπτωση εμφάνισης κρούσματος Covid και αποβολή των ανεμβολίαστων μαθητών της μέσης εκπαίδευσης πλήττει ευθέως εκπαιδευτικά και μορφωτικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση μεταθέτει την ευθύνη της διαχείρισης της κρίσης στις διοικήσεις των σχολείων, συνεχίζει να καταργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών και αρνείται

συνεπάγεται διαθεσιμότητα και στέρηση μισθού. Μέχρι τις 30/8, πάνω από τους μισούς υγειονομικούς δεν είχαν καταθέσει πιστοποιητικό, με τα χειρότερα σενάρια να φαίνονται πιθανά, αφού η αναστολή εργασίας ακόμα και μικρού ποσοστού ανεμβολίαστων υγειονομικών θα σημάνει την πλήρη διάλυση του συστήματος υγείας. Προγραμματισμένα χειρουργεία αναβάλλονται λόγω αύξησης των κρουσμάτων και έλλειψης ΜΕΘ, η χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης μειώθηκε κατά 1 δισ. ευρώ, ενώ η εξώθηση σε παραίτηση χιλιάδων υγειονομικών εξυπηρετεί τον απώτερο στόχο της πολιτικής του Μακρόν, δηλαδή τη συνέχιση της κατάργησης κλινών, υπηρεσιών και ολόκληρων νοσοκομείων. Υπό αμφισβήτηση τίθεται και το

Τα τιμωρητικά μέτρα διχάζουν και τα συνδικάτα, πρωτοβάθμια σωματεία αντιδρούν και κινητοποιούνται να λάβει τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα, επιμένοντας στους εμβολιασμούς εκπαιδευτικών και μαθητών γυμνασίων και λυκείων. Αυτή η πολιτική προκάλεσε κινητοποιήσεις κατά των μέτρων κάθε Σάββατο τις τελευταίες επτά εβδομάδες. Οι κινητοποιήσεις είναι αρκετά ανομοιογενείς, καθώς συνυπάρχουν αντιεμβολιαστές, συνωμοσιολόγοι, ενώ ένα μεγάλο τμήμα τους που αυτο-

προσδιορίζεται ως απολιτίκ, επικεντρώνει την αντίθεσή του στο πιστοποιητικό και όχι στον εμβολιασμό. Μεγάλο μέρος τους απαρτίζεται από Κίτρινα Γιλέκα. Η παρουσία της ακροδεξιάς, αν και υπαρκτή, παραμένει περιθωριακή. Στον χώρο της Αριστεράς, η Ανυπότακτη Γαλλία και το ΝΡΑ καλούν ξεκάθαρα σε κινητοποιήσεις, ενώ ο Φαμπιάν Ρουσέλ, ΓΓ του ΚΚΓ, από τους πρώτους που εκδήλωσαν την αλληλεγγύη τους στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, κρατά αποστάσεις, σημειώνοντας πως οι κινητοποιήσεις, παρά το γεγονός ότι απηχούν τις διεκδικήσεις του κινήματος, δημιουργούν πολιτική σύγχυση και επικίνδυνες ιδεολογικές υπαναχωρήσεις. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και τα τιμωρητικά μέτρα διχάζουν και τα συνδικάτα, με τις διοικήσεις τους να κρατούν στάση ευνοϊκής ουδετερότητας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, μένοντας εκτός των κινητοποιήσεων. Ωστόσο, σθεναρή είναι η αντίσταση που ασκείται στο εσωτερικό τους, με αγωνιστές και πρωτοβάθμια σωματεία να καλούν τοπικά στις εβδομαδιαίες διαδηλώσεις του Σαββάτου, δηλώνοντας πως θα στηρίξουν όσους απειλούνται με απόλυση. Ήδη από τον Ιούλιο οι ομοσπονδίες Υγείας CGT και Sud καλούσαν σε απεργία διαρκείας. Με κοινή ανακοίνωσή τους, οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες CGT Educ’Action, Fnec FP, FO, FSU, Sud-Education καλούν εκπαιδευτικούς και γονείς σε κοινές συνελεύσεις για να καταγράψουν τις διεκδικήσεις, να οργανώσουν κινητοποιήσεις, να απεργήσουν στις 23/9 και να προετοιμάσουν διακλαδική κινητοποίηση. Τέλος, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις CGT, FO, FSU, Solidaires, Fidl, MNL,Unef, UNL, που συνεδρίασαν στις 30/8, καλούν σε κινητοποίηση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και τη νεολαία στις 5/10, για καλύτερους μισθούς, για τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά τους και καλύτερη κοινωνική προστασία.

Λίβανος

Βουλιάζει σε οικονομική και πολιτική κρίση Ανοιχτές παραμένουν οι πληγές του Λιβάνου, ένα χρόνο μετά την καταστροφική έκρηξη στη Βηρυτό. Ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί ακόμη, η χώρα βυθίζεται σε μια οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, και η διαφθορά καλά κρατεί. Ο Λίβανος καταρρέει συμπαρασύροντας μαζί του τους πιο φτωχούς και τους αρρώστους, με τον ΟΗΕ να σημειώνει ότι ένας στους δύο Λιβανέζους ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το πολιτικό αδιέξοδο, στο οποίο συνέβαλε και η άρνηση του Σαάντ Χαρίρι να σχηματίσει κυβέρνηση έπειτα από 10μηνες διαπραγματεύσεις, παραλύει τη χώρα, καθώς ο Πρόεδρος της δημοκρατίας δεν έχει καμιά εξουσία, ενώ οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ενδιαφέρονται για τα προσωπικά τους συμφέροντα και εκείνα της θρησκευτικής κοινότητας που εκπροσωπούν. Η λιβανέζικη λίρα υποτιμήθηκε κατά 20% έναντι του δολαρίου, με συνέπεια τη δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης των κατοίκων. Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος γίνεται με δελτίο, η πανδημία σαρώνει, χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στην περίθαλψη, ενώ τα μέτρα αντιμετώπισής της οδήγησαν στο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων και στην αύξηση της ανεργίας. Οι προσπάθειες του λαού, όλο το προηγούμενο διάστημα, να διαδηλώσει και να εξεγερθεί έχουν κατασταλεί, ενώ η αντιπολίτευση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Οι διεθνείς πολιτικές παρεμβάσεις (Αμερικανών, Γάλλων, Ρώσων, Τούρκων, Σαουδαράβων, Αιγυπτίων) προσπαθούν να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα στη χώρα, γεγονός που εξηγεί την αδυναμία των Λιβανέζων ιθυνόντων να πάρουν ανεξάρτητες αποφάσεις, με τη διεθνή κοινότητα να καθορίζει ένα σχέδιο οικονομικής βοήθειας από το ΔΝΤ. Αυτή η κατάσταση δεν έχει αντίκτυπο μόνο στον λιβανέζικο λαό αλλά και στους 880.000 Σύριους και 180.000 παλαιστίνιους πρόσφυγες που ζουν στη χώρα.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Το ταξίδι της Αμάλ, της γιγάντιας μαριονέτας που έγινε διεθνές σύμβολο των ανήλικων προσφύγων, έφτασε στην Αθήνα. Η ύψους 3,5 μέτρων Αμάλ (Ελπίδα στα συριακά) ξεκίνησε από τη Γκαζιαντέπ της Συρίας με τελικό προορισμό το Μάντσεστερ. Η ακροδεξιά μισανθρωπία δεν πτοήθηκε και τραμπουκίζει. Το φωνάζουμε ακόμα μια φορά: «Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι».

Οι φονικές πλημμύρες του Ιουλίου και οι εκρηκτικές γεωπολιτικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν ανέτρεψαν το σκηνικό της προεκλογικής κούρσας στη Γερμανία. Στην τελική ευθεία πια, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) φαίνεται να αναγεννιούνται δημοσκοπικά και να αυξάνουν τα ποσοστά τους από 15% προ εφτά μηνών σε 25%. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η «κεντροδεξιά» συνεργασία (CDU/ CSU) του μερκελικού υποψηφίου Άρμιν Λάσετ, με 21%. Η δυναμική των Πρασίνων συνεχίζει να είναι αξιοσημείωτη με 19%. Οι Φιλελεύθεροι και το ακροδεξιό AFD παίρνουν από 11%, ενώ η Αριστερά βρίσκεται στο 7%. Όπως όλα δείχνουν, το ενδεχόμενο αυτοδύναμης κυβέρνησης μοιάζει –για ακόμα μία φορά– απίθανο. Οι υποψήφιοι κυβερνητικοί συνασπισμοί είναι πολλοί, ενώ αναλυτές εκτιμούν πως διαφαίνεται η πιθανότητα το CDU/CSU να μείνει εκτός κυβερνητικού κορμού.

ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ

Δημοσκοπική ανάκαμψη για το SPD

Σεξιστικός μεσαίωνας στο Τέξας Τη βαθιά εμπέδωση αντιδραστικών πατριαρχικών αντιλήψεων ακόμα και στα κλιμάκια των ανώτερων αμερικανικών νομικών οργάνων, απέδειξε η πρόσφατη άρνηση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ να αναστείλει την ισχύ του νόμου κατά των εκτρώσεων στο Τέξας. Παρότι ακόμα και ο Τζο Μπάιντεν και άλλοι Δημοκρατικοί βουλευτές τόνισαν την αντισυνταγματικότητα του νόμου, οι δικαστές κατά πλειοψηφία (5-4) απέρριψαν το

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

αίτημα να ανασταλεί η ισχύς του για όσο εκδικάζεται η προσφυγή. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως μέχρι να εξεταστεί αν ο νόμος είναι αντισυνταγματικός ή όχι, στην πολιτεία του Τέξας θα απαγορεύονται οι αμβλώσεις μετά τις έξι εβδομάδες εγκυμοσύνης. Το μέτρο, πέρα από αντιδραστικό, είναι και εκτός λογικής, καθώς πολλές γυναίκες δεν γνωρίζουν καν αν κυοφορούν κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι βδομάδων. Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα φεμινιστικά κινήματα για τα αυτονόητα, ακόμα, εν έτη 2021.

Οι Φιλιππίνες εξάγουν νοσηλευτές Mόνο το 2019 οι Φιλιππίνες «προμήθευσαν» τον πλανήτη με 17.000 νοσηλευτές/τριες, ενώ η χώρα μαστίζεται από τεράστια έλλειψη ιατρονοσηλευτικού προσωπικού. Η νέα έξαρση του κορονοϊού, εξαιτίας της μετάλλαξης Δέλτα, ξεκίνησε από τις αρχές Ιουλίου, χωρίς να έχει φτάσει το ανώτερο σημείο της. Τον Αύγουστο καταγράφηκαν περίπου 390.000 κρούσματα, αριθμός που αποτελεί αρνητικό υψηλό. Την προηγούμενη χρονιά η

κυβέρνηση εγκαινίασε ένα πρόγραμμα έκτακτης πρόσληψης νοσηλευτών με τουλάχιστον τρίμηνη σύμβαση. Οι συνθήκες εργασίας όμως παραμένουν άθλιες. Όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, παρότι η υγειονομική κρίση χτυπάει ανελέητα τη χώρα και τα σκληρά lockdown αδυνατούν να την αναχαιτίσουν, οι χαμηλοί μισθοί νοσηλευτών και γιατρών αναγκάζουν τους εργαζομένους στη μετανάστευση για εξεύρεση καλύτερων συνθηκών. Η αδυναμία του καπιταλισμού να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες σε εργασία και υγεία είναι πιο ορατή από ποτέ…

Αφγανιστάν: Ποιος κέρδισε (από) αυτόν τον πόλεμο;

ετά την αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ απ’ το Αφγανιστάν και καθώς πλησιάζουμε στην εικοσαετή επέτειο από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 που οδήγησε στην έναρξη του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», ο δυτικός κόσμος προχωράει σε ενδοσκόπηση και αποτίμηση. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες έρευνες, που επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα του τι σήμανε αυτή η εικοσαετής σύγχρονη σταυροφορία από την άποψη των ανθρωπίνων και οικονομικών απωλειών, είναι η έκθεση του πανεπιστημίου Brown των ΗΠΑ που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα. Οι αριθμοί στους οποίους καταλήγει η έρευνα είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικοί, καθώς το ανθρώπινο κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων από την έναρξη της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους υπολογίζεται σε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπινες ζωές,

εκ των οποίων πάνω από 350.000 είναι άμαχος πληθυσμός. Αντιθέτως, οι αμερικάνικες στρατιωτικές και πολιτικές απώλειες μετά βίας φτάνουν τις 10.000. Όσον αφορά το οικονομικό σκέλος, η έρευνα υπολογίζει το συνολικό κόστος του εικοσαετούς πολέμου σε οκτώ τρισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτό περιλαμβάνονται τα επιχειρησιακά κόστη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, οι αγορές στρατιωτικού εξοπλισμού, οι τόκοι των πολεμικών δανείων του αμερικανικού κράτους, η ιατροφαρμακευτική κάλυψη των βετεράνων των πολέμων και τα έξοδα για την εσωτερική θωράκιση απέναντι στα τρομοκρατικά χτυπήματα. Κάθε λογικός άνθρωπος μένει άναυδος μπροστά στα μεγέθη της πολεμικής μηχανής και εύλογα αναρωτιέται τι θα γινόταν αν αυτά τα ποσά είχαν δαπανηθεί για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου του αμερικάνικου λαού καθώς και των λαών που ανα-

γκάστηκαν να υποστούν αμερικάνικη εισβολή και κατοχή προκειμένου να αποκτήσουν τα αρεστά στις ΗΠΑ καθεστώτα. Η εκ νέου επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, μάλιστα, καθιστά ακόμα δυσκολότερη την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα ακόμα και σε ανθρώπους που στήριξαν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Η εικόνα συμπληρώνεται από άλλες αποκαλύψεις, αυτή τη φορά σχετικά με τα κέρδη που αποκόμισε η ιδιωτική πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ. Μόνο οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες παροχής «αμυντικών εργολαβιών» δεκαπλασίασαν την αξία των μετοχών τους μέσα από τον πόλεμο του Αφγανιστάν, ενώ τεράστια είναι τα κέρδη ενός ακόμα γαλαξία εταιρειών που ζουν από την κίνηση της στρατιωτικής μηχανής και τα «λάφυρα» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ποιος κέρδισε, λοιπόν, (από) αυτόν τον πόλεμο;