Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 16.10-17.10.2021 - Αρ. Φύλλου 1541 by 21aristera

Συνέντευξη Χριστόφορος Ζαραλίκος ος

Σκίζουν στα ανέκδοτα τα κυβέρνηση και «ειδικοί» κοί» > σελ. 21

Συνέλευση στις 16/10 για την ίδρυση ταξικής κίνησης

Κυβερνητικά ψίχουλα ενώ η ακρίβεια σαρώνει

> σελ. 20

> σελ. 3

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.541

Γη και ύδωρ στις ΗΠΑ ενώ εδώ πνιγόμαστε

Την ώρα που η Αττική κατακλυζόταν από μια νεροποντή, η κυβέρνηση υπέγραφε πενταετή συμφωνία με τις ΗΠΑ. Πολλές νέες βάσεις, ελευθέρας για την ανάπτυξη των φονιάδων των λαών παντού, εμπλοκή σε επικίνδυνα πολεμικά σχέδια. Λεφτά υπάρχουν για F-16, F-35, φρεγάτες και Ραφάλ, όχι για τις λαϊκές ανάγκες. >>> σελ. 2, 5, 15

Εκπαίδευση η Κλιμάκωση, συντονισμός για τη νίκη Συγκλονιστική η απεργία, ποτάμι αγώνα και αξιοπρέπειας οι διαδηλώσεις στις 11/10. Ο νόμος Χατζηδάκη βγάζει παράνομες τις απεργίες, πρέπει να καταργηθεί. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών χρειάζεται στήριξη και γενίκευση, όχι υπονόμευση. >>> σελ. 8-9

Η ΕΕ της φτώχειας και του αποκλεισμού Το 2020, 96,5 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση κινδύνευαν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, ένα ποσοστό που αντιστοιχεί στο 21,9 % του πληθυσμού, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε η Eurostat την Παρασκευή. Μεταξύ αυτών, περίπου 5,9 εκατομμύρια αντιμετώπιζαν ταυτόχρονα και τους τρεις κινδύνους φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού (φτώχεια, υλική-κοινωνική στέρηση, «χαμηλή ένταση εργασίας»). Το τρίτο χειρότερο ποσοστό στην ΕΕ είχε το 2020 η Ελλάδα, με το ποσοστό των ανθρώπων που είχαν τη δαμόκλειο σπάθη της εξαθλίωσης πάνω από το κεφάλι τους να εκτινάσσεται στο 27,5% των κατοίκων της χώρας — όμως η φτώχεια και η ανεργία δεν είναι ποτέ στην ατζέντα των συναντήσεων του Eurogroup.

Ο Γιώργος μας χάρισε το ωραίο ταξίδι Τεράστια η συμβολή του Γιώργου Δελαστίκ στο εγχείρημα του Πριν, στην ανατρεπτική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία, στη μαχόμενη Αριστερά. Ένα χρόνο από τον θάνατό του, το Πριν τιμά τη μνήμη ενός ευγενικού αντάρτη της πένας. Γράφουν: Γιάννης Ελαφρός, Διονύσης Ελευθεράτος, Βασίλης Μπρούμας, Δημήτρης Τζιαντζής, Άρης Χατζηστεφάνου. >>> σελ. 11-14

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Μπίζνες, καταστολή και «θεομηνίες»

Οι εκπαιδευτικοί δεν επέλεξαν να αντιμετωπίσουν τον γονιό σαν πελάτη, την τοπική κοινωνία σαν επενδυτή και τη συζήτηση μαζί της σαν διαφήμιση ζωντανών προϊόντων. Να αντικαταστήσουν την επιστημονική μόρφωση, την παιδαγωγική συζήτηση, με το ατελείωτο μάζεμα βεβαιώσεων σεμιναρίων, χάριν του ανταγωνισμού.

Την προηγούμενη Κυριακή στη βόρεια Εύβοια δεν «είδε» σύνδεση της πλημμύρας με τη φωτιά. Μετά την κατακραυγή, στις πλημμύρες του Λεκανοπεδίου είδε μια εικόνα «απογοητευτική» (sic). Ο λόγος για τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών, Στέλιο Πέτσα, στα λόγια του οποίου συμπυκνώνεται ο κυβερνητικός κυνισμός και η αναλγησία που ήρθαν για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια με ένα έντονο μεν, αναμενόμενο δε, καιρικό φαινόμενο. Γιατί μπορεί η τεχνοκρατική κατά τα άλλα κυβέρνηση να σπεύδει να φορτώσει τις ευθύνες στον… θεό, όμως πολλά από τα προβλήματα που σημειώθηκαν ήταν απολύτως προβλέψιμα. Ήταν απολύτως προβλέψιμο (και απαράδεκτο) το ότι θα πλημμυρίσουν σχολικές αίθουσες που στεγάζονται επί 20 χρόνια(!) σε κοντέινερ, στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως και για πολλοστή φορά οι οδοί Χαμοστέρνας και Πειραιώς. Ήταν θέμα χρόνου να πλημμυρίσει η παλαιά Ποσειδώνος και να κινδυνεύσουν οι Τζιτζιφιές, κλεισμένες πίσω από τα τείχη του «Νιάρχος» και της κατά παραγγελία του ανάπλασης της Παραλιακής, που ούτε αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί. Τα Πανεπιστήμια με τις διαλυμένες υποδομές, την ώρα που δίνονται εκατομμύρια στην ΟΠΠΙ, κάποια στιγμή θα πλημμύριζαν. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε εξωτερικές δουλειές, διανομείς που έχουν αφεθεί στην… «καλή θέληση» της εργοδοσίας, κάτοικοι της πόλης που μετακινούνται με τα υποβαθμισμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, θα ταλαιπωρούνταν και ίσως κινδύνευαν — όπως κι έγινε. Κεφάλαιο, κεντρικό και τοπικό κράτος ενδιαφέρονται μόνο για μπίζνες και καταστολή — και το αποδεικνύουν σε κάθε φυσικό φαινόμενο που ονομάζουν «θεομηνία».

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Μια ελπιδοφόρα χαραμάδα φωτός

«Τ

ον δάσκαλο, τον δάσκαλο αυτό τον σαρδανάπαλο / να σταματήσει πια να δασκαλεύει / με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς / πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει / θα ζει και θα πεθαίνει σα ραγιάς», Κώστας Βίρβος. Αξιολόγηση στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, αξιολόγηση στα νοσοκομεία και στην υγεία, αξιολόγηση στο νερό, στην ενέργεια, σε οτιδήποτε θεωρούνταν καθολικό δικαίωμα και σχετικά, δημόσια παρεχόμενο από το κράτος, ώστε να φέρει ένα άμεσο, απτό για τις τσέπες των λίγων αποτέλεσμα: όλα να υποταχθούν πλήρως στη λογική του κέρδους, να γίνουν εμπορεύματα και να αγοράζονται από τον καθένα τόσο και όσο, και αν, το επιτρέπει η οικονομική τους κατάσταση. «Λογικό δεν είναι;», θα πει κάποιος λαμπρός κυβερνητικός ιθύνων νους. ∆ίπλα στον ιδιωτικό τομέα που τα πάντα έχουν αξιολογηθεί προς όφελος του κέρδους του εργοδότη, να υπάρχει κι ένας δημόσιος τομέας που να του μοιάζει και να τον υπηρετεί; Η κυβέρνηση δεν υπολόγισε όμως ότι υπάρχει και η τεράστια πλειοψηφία των μάχιμων εκπαιδευτικών της τάξης που διαφωνεί. Ή για την ακρίβεια ευελπιστούσε ότι μέσω της αξιολόγησης θα ξεμπερδέψει με αυτούς. Με το εκπαιδευτικό κίνημα που χρόνια τώρα μπλοκάρει τα σχέδια τους. Οι εκπαιδευτικοί είπαν «όχι». Όχι από αδράνεια ή από άγνοια κινδύνου. Αλλά με πλήρη επίγνωση ότι κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξη του δημόσιου σχολείου. Έκαναν αυτήν την επιλογή με θυμό. Γιατί βλέπουν την κοινωνία και τα παιδιά να στενάζουν, τα σχολεία να διαλύονται ειδικά εν μέσω πανδημίας και το κράτος να «νίπτει τας χείρας του» δείχνοντας ως ενόχους τους εκπαιδευτικούς που δεν βρίσκουν χορηγούς, τους μαθητές και τους φτωχούς γονείς που «δεν ενδιαφέρονται» τάχα. Το υπουργείο Παιδείας Οκτώβρη μήνα, συγχωνεύει τμή-

Στον αγώνα μπήκαν με ψυχή και μυαλό — όχι γιατί είναι εύκολο αλλά γιατί είναι αναγκαίο

ματα στα είκοσι οκτώ παιδιά, προκειμένου να περισσέψουν εκπαιδευτικοί για την κάλυψη των χιλιάδων κενών. Τι ειρωνεία! Την ίδια στιγμή δίνει εκατομμύρια ευρώ σε Τράπεζα Θεμάτων, διαγωνισμούς τύπου P.I.S.A. σε ∆ημοτικό και Γυμνάσιο και ειδικούς, για να μετρήσουν τις μαθητικές επιδόσεις και να αξιολογηθούν τα σχολεία! Οι εκπαιδευτικοί έκαναν επιλογή αντίστασης στην απαξίωσή τους, τιμώντας το ρόλο του δασκάλου. Που μάχεται για μόρφωση - κοινωνικό δικαίωμα και αξιοπρεπή δουλειά, που θέλει να κρατήσει τις ιστορικές παρακαταθήκες των αγώνων του λαού μας, για μια καθολική, δημόσια εκπαίδευση στο μπόι των παιδικών ονείρων και των εφηβικών προσδοκιών για ένα καλύτερο μέλλον. Αξία για τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς έχει η γνώση κι όχι οι κατακερματισμένες δεξιότητες, η μαθησιακή διαδικασία και το περιεχόμενό της κι όχι η συμπλήρωση φορμών. Αρνούνται να παριστάνουν τους συμβολαιογράφους επιδόσεων και τους εκτελεστές προσδοκιών. Οι εκπαιδευτικοί δεν επέλεξαν να αντιμετωπίσουν τον γονιό σαν πελάτη, την τοπική κοινωνία σαν επενδυτή και τη συζήτηση μαζί της σαν διαφήμιση ζωντανών προϊόντων. Να αντικαταστήσουν την επιστημονική μόρφωση, την παιδαγωγική συζήτηση, με το ατελείωτο μάζεμα βεβαιώσεων σεμιναρίων, χάριν

του ανταγωνισμού. Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν ότι η δημιουργικότητα δεν επιβάλλεται αλλά αναπτύσσεται, ότι ασφυκτιά στον κορσέ των «καλών πρακτικών» και της «αριστείας». Βλέπουν ότι ο εξεταστικός μαραθώνιος από το δημοτικό μέχρι τις πανελλήνιες, όχι μόνο σκοτώνει την κριτική σκέψη στα παιδιά αλλά λοβοτομεί και τη δική τους. Οι εκπαιδευτικοί έκαναν επιλογή αντίστασης γιατί θέλουν να υπερασπιστούν το δημόσιο-κοινωνικό όφελος κι όχι τη βολή του δημόσιου υπαλλήλου, που πολύ κατηγορούν στα λόγια αλλά διακαώς επιδιώκουν και επιβάλλουν στην πράξη. Οι εκπαιδευτικοί αρνήθηκαν την υποταγή στους αντιδραστικούς νόμους της κυβέρνησης που αλυσοδένουν την ελευθερία και καταργούν την αντίσταση. Ξέρουν καλά από την ιστορία του κινήματός τους, πως πολλοί νόμοι τύπου Χατζηδάκη που φιλοδόξησαν να καταργήσουν την ταξική πάλη δια ροπάλου και δικαστηρίων, ακυρώθηκαν οι ίδιοι από την ανάπτυξη μαζικών, αποφασιστικών αγώνων. Οι εκπαιδευτικοί έδειξαν ξανά ότι υπάρχει τρόπος να ακούγονται οι λέξεις με ακέραιο το νόημά τους. Να ενώνονται οι προσδοκίες, οι κοινές μας αγωνίες για τη μόρφωση με τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους και να μην περνά το «διαίρει και βασίλευε». Στον αγώνα μπήκαν με ψυχή και μυαλό. Όχι γιατί είναι εύκολο αλλά γιατί είναι αναγκαίο. Γιατί «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του, θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους», όπως έλεγε ο ∆άσκαλος ∆ημήτρης Γληνός. Καθώς στην καπιταλιστική κοινωνία της κρίσης σκοτεινιάζει, από τους κυρίαρχους εξυμνείται η σκλαβιά ως αρετή. Οι εκπαιδευτικοί άνοιξαν μια ελπιδοφόρα χαραμάδα φωτός, διδάσκοντας πως οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν το σκοτάδι να διαλύουν…

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

αρουσιάζοντας το προσχέδιο του προϋπολογισμού ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας εμφανίστηκε… πλούσιος στους χαρακτηρισμούς μιλώντας για «καλές επιδόσεις» της ελληνικής οικονομίας, «αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας» και «αποτελεσματικό σχέδιο» της κυβέρνησης. Όμως απέναντι στο τσουνάμι ακρίβειας που χτυπά αλύπητα τα λαϊκά νοικοκυριά προμηνύοντας έναν «παγωμένο» χειμώνα, η κυβέρνηση εμφανίζεται πολύ φειδωλή στα μέτρα στήριξης που ανακοίνωσε. Μπορεί οι εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ να πετάχτηκαν στον κάλαθο, για να επανεμφανιστούν κάπως πιο «ενισχυμένες», αλλά το δήθεν «τείχος προστασίας» στην πρωτοφανή άνοδο των τιμών της ενέργειας θα αποδειχθεί… ανίσχυρος μαντρότοιχος. Η κυβέρνηση δηλώνει πως θα ρίξει μισό δισ. ευρώ στη «μάχη της αναχαίτισης» της ακρίβειας. Διπλασίασε την επιδότηση-εμπαιγμό των 9 σε 18 ευρώ στις πρώτες 300 κιλοβατώρες στο ρεύμα το μήνα, ενώ για όσους τις υπερβούν, η έκπτωση της ΔΕΗ θα αυξηθεί μόλις 12% από την ήδη υφιστάμενη. Στο φυσικό αέριο, η ΔΕΠΑ Εμπορίας ανακοίνωσε ότι θα παρέχει έκπτωση 15% στους πελάτες χονδρικής για να μεταφερθεί απ’ αυτούς στους τελικούς καταναλωτές. Τους άλλους χονδρέμπορους, ο υπουργός απλώς τους… κάλεσε να ακολουθήσουν το παράδειγμα της (ακόμα κρατικής…) ΔΕΠΑ. Όσον αφορά το επίδομα θέρμανσης αλλά και τα ποσά που θα λάβουν οι πολίτες, έγιναν κάποιες αναπροσαρμογές καθώς θα χορηγηθεί επίδομα θέρμανσης, σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, σε 1,45 εκατ. νοικοκυριά. Όμως τα εισοδηματικά κριτήρια είναι και πάλι ψαλιδισμένα. Για παράδειγμα, ένας άγαμος που αμείβεται με 1.000 ευρώ, καθώς και οικογένεια με ένα παιδί, με τους δύο γονείς να έχουν μισθούς λίγο πάνω από 800 ευρώ, δεν ανήκουν στους επιλέξιμους! Την ίδια ώρα το πετρέλαιο θέρμανσης ξεκινά φέτος στα 1,15 ευρώ το λίτρο όταν πέρσι ήταν 0,80... Συνολικά, τα μέτρα στήριξης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση υπολογίζονται σε 500 εκατ. ευρώ σε βάθος τριών-τεσσάρων μηνών, όταν με βάση τις επίσημες εκτιμήσεις η μηνιαία επιβάρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από ενέργεια και θέρμανση θα ανέλθει σε 1,5 δισ. ευρώ! Ουσιαστικά το κυβερνητικό πακέτο μέτρων στήριξης θα καλύψει μόλις το ένα πέμπτο της απώλειας εισοδήματος των νοικοκυριών. Από την άλλη, η κυβέρνηση ομολογεί ότι τα ποσά που θα διαθέσει για την ενεργειακή κρίση, θα τα «κόψει» από άλλες παρεμβάσεις… Μέτρα εξήγγειλε και η Κομισιόν, τα οποία κινούνται σε μια παρόμοια λογική μικρής ενίσχυσης των «ευάλωτων» νοικοκυριών, ενώ προαναγγέλλουν την αδρή ενίσχυση κλάδων που καταναλώνουν μεγάλη ενέργεια (βιομηχανίες χάλυβα, τσιμέντου κ.α.), καθώς και το περαιτέρω «σπρώξιμο» των ΑΠΕ. Μεταξύ των μέτρων που εξήγγειλε η ΕΕ είναι η χορήγηση… κουπονιών ή η δυνατότητα μερικής πληρωμής λογαριασμών για

Ψίχουλα πετάει η κυβέρνηση, αγώνας για «όλο το καρβέλι» Ακρίβεια Δημήτρης Σταμούλης

▸ Με… κουπόνια και πενιχρά επιδόματα, ΕΕ και κυβέρνηση επιφυλάσσουν στον λαό «παγωμένο» χειμώνα καταναλωτές σε ενεργειακή φτώχεια, οι προσωρινές αναβολές πληρωμών λογαριασμών, οι μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών αλλά μόνο για «ευάλωτα νοικοκυριά», ενώ ανακοινώθηκαν και μέτρα που στοχεύουν απευθείας στο κεφάλαιο, όπως η «παροχή βοήθειας σε εταιρείες ή βιομηχανίες» με κρατικές ενισχύσεις και η «διευκόλυνση» συμφωνιών αγοράς ΑΠΕ. Οι επιδοματικές «παρεμβάσεις» και η λογική των «επιλέξιμων» κοινωνικών στρωμάτων θυμίζουν ασπιρίνη σε καρκινοπαθή. Ο λαός και οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από πενιχρές ενισχύσεις, αλλά από ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις αξιοπρέπειας. Είναι η ώρα το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνη-

μα να διεκδικήσει αυξημένους μισθούς, Βέβαια ο ίδιος ο Κ. Χατζηδάκης πέταξε με νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίτην μπάλα στην εξέδρα, σχολιάζοντας ας, που να αναπληρώνουν τις τεράστιες πως «είναι πρόωρο να μιλήσουμε για απώλειες στα εισοδήματά τους, αλλά και αριθμούς». Τα σενάρια αυτά προφανώς την κατάργηση της βαριάς φορολόγησης στόχο έχουν την καθήλωση των εργατισε βασικά αγαθά και υπηρεσίες. κών διεκδικήσεων και την αναμονή των Μόνο τα προηγούμενα δύο χρόνια, κυβερνητικών αποφάσεων στο… επέκεισύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο να. Από την άλλη οι εργοδότες είναι αρακαθάριστος μισθός μειώθηκε κατά νητικοί σε οποιαδήποτε αύξηση μισθών, 2,5% σε σχέση με το 2019, ως συνέπεια ξεχνώντας την… επενδυτική άνοιξη και της πανδημίας, με την Ελλάδα να έχει τη την «ισχυρή επανεκκίνηση». Να σημειω14η χειρότερη επίδοση στην Ευρωζώνη. θεί δε ότι εντός του φθινοπώρου αναμέΣε κίνδυνο φτώχειας βρίσκεται το 17,7% νεται να εκδοθεί από το ΣτΕ η απόφαση του πληθυσμού, ενώ το 16,5% βρίσκεστην προσφυγή του ΣΕΒ για ακύρωση ται σε υλική στέρηση. Το 2020, της καταβολής των τριετιών στους ένας στους επτά πολίτες της μισθούς του ιδιωτικού τομέα. χώρας ήταν σε κίνδυνο Εάν δικαιωθούν οι βιομήφτώχειας ή συνολικά χανοι, αυτό θα σημάΠάλη για μείωση 700.000 νοικοκυριά! νει… μειώσεις μισθών των φόρων Η κυβέρνηση απέέως και 195 ευρώ και ναντι σε αυτή την μετην αναδρομική επισε καύσιμα και γάλη εξάπλωση της στροφή αποδοχών! ενέργεια, κτύπημα φτώχειας παρουσίασε Τώρα είναι η ώρα των κερδών πριν από μερικούς μήγια το εργατικό κίνημα νες την αύξηση-«κουνα απαιτήσει να αυξηλούρι» των 50 λεπτών στον θούν οι μισθοί ουσιαστικά, κατώτατο μισθό, που από τα να καταργηθούν άμεσα το 650 ευρώ σήμερα, θα φτάσει τα ΦΠΑ σε όλα τα βασικά είδη διατρο663 από το 2022! Πρόκειται προφανώς φής, να σταματήσει η ληστρική φορολόγια κακόγουστο αστείο και ήδη αυτές γηση με τον ΕΦΚ σε καύσιμα, πετρέλαιο τις ημέρες διακινούνται από συστημικά θέρμανσης, να μειωθούν οι συντελεστές μέσα δήθεν «διεργασίες» στο κυβερνησε ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο, να τικό στρατόπεδο για «αναπροσαρμογή» καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Να μην υπάρξει της αύξησης στον κατώτατο μισθό, και καμιά αύξηση στα τρόφιμα, να επιβληγια ««σενάρια έκπληξη» με αυξήσεις 12%. θεί διατίμηση στις τιμές των ενοικίων.

Από σπόντα *** Προφανώς η κλιματική αλλαγή φταίει που πνίγηκε η χώρα με δύο μέρες βροχή * Αυτή έφταιγε που κάηκε τον Αύγουστο κι αυτή θα είναι ένοχη για οτιδήποτε συμβεί στο μέλλον * Κατά τα άλλα μας έχουν στο «μαντρί» της ΕΕ τόσες δεκαετίες διότι μόνον έτσι θα είμαστε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα * Είδατε πόσο… *** Πάντως μην ανησυχείτε * Σύντομα η χώρα θα έχει νέο κλιματικό νόμο * Μάλιστα ευρείας διακομματικής αποδοχής * Οπότε όλα αυτά θα σταματήσουν * Γιατί άμα υπάρχει σύμπνοια όλα ξεπερνιούνται και το έθνος κερδάει. *** Θα το παρατηρήσατε πως υπάρχει μια αναταραχή στα κόμματα * Βλέπετε έχουμε εσωκομματικές διαδικασίες σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ * Τα δύο πρώτα ετοιμάζονται για συνέδριο, το τρίτο αναζητεί αρχηγό. *** Στη ΝΔ ο Καραμανλής βγήκε και μίλησε, αγαπημένοι μαζί με τον Μητσοτάκη και τον Σαμαρά γιορτάσανε τα 47 της χρόνια * Μόνο που στην πραγματικότητα τα υπόγεια χτυπήματα δίνουν και παίρνουν. *** Οι «Σαμαρικοί» δεν σκοπεύουν να αφήσουν τον Μητσοτάκη να πάρει ούτε μια «σπιθαμή κόμματος» στο συνέδριο που προγραμματίζεται για τον Δεκέμβρη * Οι «Καραμανλικοί» πάλι δείχνουν τάσεις ανασύνταξης τώρα που ανεβήκανε οι μετοχές του Δένδια που θέλει να αναλάβει εκφραστής του χώρου. *** Βεβαίως είναι προεδροκεντρικό κόμμα η ΝΔ κι έχει και την εξουσία. Οπότε «μαχαίρι και πεπόνι» στον Μητσοτάκη και άντε να δούμε τι θα αποφασίσει να κόψει. *** Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλιώς τα πράγματα * Το συνέδριό τους αργεί, πάει για Φεβρουάριο κι όπως φαίνεται θα είναι «για τη μόστρα» * Οι πραγματικές συνεννοήσεις ανάμεσα στις τάσεις για το μοίρασμα θέσεων και αξιωμάτων θα γίνει νωρίτερα * Γίνεται δηλαδή, αυτές τις μέρες και θα συνεχιστεί. *** Βλέπετε θεωρούν ότι είναι σε προεκλογική περίοδο οπότε θα φροντίσουν να δείχνουν μονιασμένοι * Καθότι δεν είναι σωστό να μιλάς για ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων και να κάνεις εμφύλιο ταυτόχρονα. *** Το ΚΙΝΑΛ έχει ήδη 5 υποψήφιους * Τα σύνδρομα τα ναπολεόντεια δεν εγκαταλείπουν τον συγκεκριμένο χώρο.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Πληθαίνουν οι μνηστήρες για τον πράσινο θρόνο της συγκυβέρνησης ▸ Ενδιαφέρον για τη διαδοχή από Ν∆-ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρηματίες

ύριο συμπληρώνονται 40 χρόνια από την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου στις 18 Οκτώβρίου του 1981. Την ίδια ημέρα ξεκινάει, με έξι πλέον υποψηφίους, η κούρσα για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, του κόμματος που αποτελεί πολιτικό απομεινάρι του ενός πόλου του δικομματισμού που κυριάρχησε στη χώρα έως την οικονομική κρίση του 2009. Η αιφνίδια επιδείνωση της υγείας της Φώφης Γεννηματά, που την οδήγησε σε παραίτηση από τη διεκδίκηση μίας ακόμη προεδρικής θητείας, έχει δημιουργήσει καθεστώς χάους στο Κίνημα Αλλαγής. Το δεδομένο που ήθελε την έως τώρα πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ να βρίσκεται στον δεύτερο γύρο των εκλογών (θα διεξαχθούν στις 5 και 12 Δεκεμβρίου) αντιμέτωπη με τον Νίκο Ανδρουλάκη ή τον Ανδρέα Λοβέρδο ανατράπηκε πλήρως. Έτσι, εκτός από τους δύο προαναφερθέντες, πλέον την ηγεσία του κόμματος διεκδικούν ο Χάρης Καστανίδης, ο Παύλος Γερουλάνος, ο Βασίλης Κεγκέρογλου και ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης. Με δεδομένο, πάντως, ότι ο Χ. Καστανίδης, που στόχευε να εκφράσει το «αντι-δεξιό» αίσθημα, δεν φαίνεται να έχει

μεγάλες ελπίδες και το ότι οι Π. Γερουλάνος, Β. Κεγκέρογλου και Π. Χρηστίδης είναι υποψηφιότητες της τελευταίας στιγμής, τον πρώτο λόγο φαίνεται να έχει το δίδυμο ΑνδρουλάκηςΛοβέρδος. Ο δεύτερος λογίζεται στο ΚΙΝΑΛ ως η πιο «συγγενική» με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη τάση. Όχι μόνο λόγω των αντιπαραθέσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον παρέπεμψε σε προανακριτική επιτροπή για την υπόθεση Novartis, αλλά και επειδή έχει υπάρξει υποστηρικτής της όσμωσης του χώρου του κέντρου και της δεξιάς. Ο εν λόγω υποψήφιος παίζει πάντως και το χαρτί του «παλιού

ΠΑΣΟΚ», αφού ανάμεσα στις εξαγγελίες του περιλαμβάνεται και η επαναφορά του πράσινου ήλιου στο σήμα του κόμματος. Ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης θεωρείται «πολιτικό τέκνο» του Ευάγγελου Βενιζέλου, που όμως έχει τη δική του πορεία και είναι πολύ προσεκτικός στις ισορροπίες ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. «Κατεβαίνει» στην εκλογική κούρσα του ΚΙΝΑΛ με γενικόλογες πολιτικές θέσεις υπέρ της «ανανέωσης» του κόμματος, αποφεύγοντας κάθε πολιτικό δίλημμα. Ο Ν. Ανδρουλάκης θεωρείται ως ο υποψήφιος με τον ισχυρότερο εσωκομματικό μηχανισμό, ενώ μετά την απόσυρση της Φώφης

Γεννηματά πολλά μεσαία στελέχη της επιρροής της φαίνεται να τον προσεγγίζουν. Τα δεδομένα ενδεχομένως να αλλάξει η υποψηφιότητα του Π. Χρηστίδη που ανακοινώθηκε την Παρασκευή, κόντρα στην επιθυμία της Φ. Γεννηματά να μην διεκδικήσουν την ηγεσία στενοί συνεργάτες της. Παρότι όλοι οι υποψήφιοι προβάλλουν ως πολιτικό στόχο τη θεαματική αύξηση των ποσοστών του Κινήματος Αλλαγής, τίποτα δεν δείχνει ότι το συγκεκριμένο κόμμα θα «φύγει» από την κατηγορία του κόμματος που παίζει συμπληρωματικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα. Έναν ρόλο που αποκτά μια σχετική υπεραξία, δεδομένου ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει με περίπου απλή αναλογική, άρα το ΚΙΝΑΛ θα μπορούσε δυνητικά να μπει σε κυβερνητικές λύσεις. Εύλογα, λοιπόν, οι εξελίξεις στο εσωτερικό του προκαλούν το ενδιαφέρον τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης δεν είναι και… τόσο κρυφό ότι ρόλο στις εσωκομματικές εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ παίζουν και επιχειρηματικοί παράγοντες. Εμφανέστερο (αλλά όχι μόνο) δείγμα, η στήριξη που παρέχουν μέσα ενημέρωσης συγκεκριμένης ιδιοκτησίας στον Ανδρέα Λοβέρδο.

ΚΚΕ

Συμπόρευση για εκλογές ή για κίνημα ανατροπής;

τον Ριζοσπάστη στις 2 Οκτώβρη δημοσιεύτηκε το «Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ». Το πολυσέλιδο κείμενο προτείνει την οργάνωση της αντεπίθεσης και δείχνει τη διέξοδο «μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας». Το ΚΚΕ καλεί σε πάλη για μια σειρά αιτήματα του λαϊκού κινήματος, από τα οποία λείπουν οι κεντρικοί πολιτικοί στόχοι για το δημόσιο χρέος, επανεθνικοποήσεις δημοσίων επιχειρήσεων καθώς και εθνικοποιήσεις τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων. Η αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ έχει ως προϋπόθεση «τον λαό στην εξουσία».

Το κέντρο βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ καθώς «είναι εγγύηση για το σήμερα και το αύριο». Ο Δημήτρης Κουτσούμπας σε συνέντευξή του στο Βήμα (10/10) αναφέρεται στην «οργάνωση της πάλης για να αντιμετωπίσει ο λαός μας τις επιπτώσεις στη ζωή του από την πολιτική της κυβέρνησης, συνολικά της ΕΕ και του κεφαλαίου» και όχι στην πάλη για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης... Φτάνοντας στο «ψητό» ο Δ. Κουτσούμπας μάς καλεί να φανταστούμε «πως μπορεί ένα μεγαλύτερο ποσοστό (του ΚΚΕ) να πολλαπλασιάσει τη δύναμη των εργατικών-λαϊκών αγώνων». Για να μη μείνει κα-

μία αμφιβολία για την ουσία του «Καλέσματος», αναφέρθηκε σ’ αυτούς «που ψήφιζαν είτε ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΠΑΣΟΚ, είτε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜέΡΑ25, ΛΑΕ, ακόμα και τη ΝΔ» καταλήγοντας «Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε». Το «Κάλεσμα» απευθύνεται σε ψηφοφόρους για να αλλάξουν την ψήφο τους και όχι σε ισότιμους συναγωνιστές σε ένα κίνημα ανατροπής της αστικής επίθεσης. Είναι καθ’ όλα θεμιτό ένα κόμμα που μιλάει στο όνομα του κομμουνισμού να επιδιώκει την ενίσχυσή του, μαζί και την εκλογική, όμως δεν μπορεί η υποστήριξη στο κόμμα να τίθεται ως προϋπόθεση για τη συγκρότηση ενός τέτοιου κινήματος.

Πολιτική

ρήκαν προστάτη και το πανηγυρίζουν. Παλιότερα υπήρχε, έστω, μια κάποια διακριτικότητα. Την Πέμπτη ο Ν. Δένδιας συνυπέγραψε στις ΗΠΑ με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν τη νέα συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ. «Η υπογραφή της αποτελεί ηχηρή ψήφο εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην ταραγμένη περιοχή μας», δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης. Η συμφωνία έχει πενταετή διάρκεια, δύο έτη παράταση εάν κάποιο από τα δύο κράτη την καταγγείλει και αυτόματη ανανέωση με αόριστη διάρκεια. Η κυβέρνηση της ΝΔ, που θέλει παντού συμβασιούχους (όπως στην Υγεία), μετατρέπει σε… αορίστου τις αμερικανικές βάσεις! Πέρα από τη χρονική άνεση που δίνει στις ΗΠΑ για να προχωρήσουν έργα υποδομής, η συμφωνία προβλέπει τον πολλαπλασιασμό των βάσεων. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είχαν πέσει 20 τοποθεσίες για δημιουργία νέων βάσεων, με την κυβέρνηση να επιθυμεί διακαώς να αυξηθεί το αμερικανικό «στρατιωτικό αποτύπωμα» στην Ελλάδα. «Ευρωπαϊκές χώρες είναι πλέον διατεθειμένες να πληρώσουν προκειμένου να διατηρηθεί η αμερικανική παρουσία στο έδαφος τους», δήλωσε στο Βήμα ο Ν. Δένδιας. «Η Ελλάδα αποτελεί την εξαίρεση», συμπλήρωσε. Δηλαδή μπράβο μας που κρατάμε τις αμερικανικές βάσεις τσάμπα, οι άλλοι (ποιοι άραγε;) πληρώνουν κι από πάνω! Βεβαίως δεν είναι και τόσο τσάμπα η ελληνο-αμερικανική συνεργασία. Πέρα από τα όπλα που συστηματικά αγοράζει η Ελλάδα (ακόμα και στην περίοδο των μνημονίων ήταν δεύ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Συμφωνία με ΗΠΑ

Γιάννης Ελαφρός

Η προστασία δεν είναι ποτέ τσάμπα ▸ Μόνο τις βάσεις κάνει… αορίστου η κυβέρνηση της Ν∆ τερη σε στρατιωτικές δαπάνες στο ΝΑΤΟ), οι ΗΠΑ αποκτούν άμεσα τέσσερις νέες βάσεις: Το στρατόπεδο «Γιαννούλη» στην Αλεξανδρούπολη, δίπλα στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο της πόλης. Το στρατόπεδο «Γεωργούλα» στη Νέα Ιωνία Βόλου, που συνδυάζεται με την αμερικανική παρουσία σε Λάρισα και Στεφανοβίκειο. Το Πεδίο Βολής στο Λιτόχωρο, όπου εξασκούνταν δυνάμεις των ΗΠΑ και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, επεκτείνεται η τεράστια βάση της Σούδας. Υπάρχουν ακόμα η Ανδραβίδα, ο Άραξος, η Καλαμάτα για συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Και όπως ορίζει η συμφωνία ανά πάσα στιγμή οι «φονιάδες των λαών» μπορούν να πατήσουν όπου επιθυμούν, μετατρέποντας όλη τη χώρα σε πολεμικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ. Τόσο ο Ν. Δένδιας όσο και ο Κ. Μητσοτάκης υπογραμμίζουν το ότι οι ΗΠΑ στέκονται στο πλευρό της Ελλάδας, πως της αναγνωρίζουν «ηγετικό ρόλο» στην περιοχή και δηλώνουν πως θα υπερασπιστούν τα «κυριαρχικά δικαιώματα» κλπ. Καταρχάς όλα αυτά θα κριθούν τελικά από τα αμερικανικά συμφέροντα τη συγκεκριμένη περίοδο. Στην ουσία όμως μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλούν, καθώς ενισχύουν την τυχοδιωκτική, επιθετική και

Η Ελλάδα πολεμικό προγεφύρωμα είναι διπλά επικίνδυνη: και για αστικούς τυχοδιωκτισμούς και για ιμπεριαλιστικές εκστρατείες

πολεμοκάπηλη πολιτική του ελληνικού κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στην περιοχή, κυρίως στον άδικο και αντιδραστικό και από τις δύο πλευρές ανταγωνισμό με την τουρκική αστική τάξη. Ταυτόχρονα, οι κυβερνητικοί διθύραμβοι κάνουν πως ξεχνούν πως κι ο προστάτης έχει συμφέροντα (αυτός μάλιστα κι αν έχει) πολεμικά και επιθετικά στην περιοχή. Ο «νταβατζής» δεν είναι αθώος… Οπότε πιο πιθανό είναι η ελληνοαμερικανική συμφω-

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ

Χειραγώγηση κοινής γνώμης και κομματικά παιχνίδια

αιχνίδια εντυπώσεων αλλά και πρόβες πολιτικών συνεργασιών κυριαρχούν στο ζήτημα της συγκρότησης της εξεταστικής επιτροπής για το θέμα της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, το μοίρασμα κρατικού χρήματος στα ΜΜΕ και τις στημένες δημοσκοπήσεις μετά από σχετική πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα είναι φυσικά αληθινό και εξαιρετικά σοβαρό, καθώς αφορά τη διαπλοκή επιχειρηματικής και πολιτικής εξουσίας. Ωστόσο είναι αδύνατο να διαλευκανθεί στο ναρκοθετημένο επίπεδο των εξεταστικών επιτροπών της βουλής και στο

πλαίσιο κομματικής εργαλειοποίησής του. Η ΝΔ αποφάσισε να καταθέσει τη δική της πρόταση με κεντρικό άξονα τη διερεύνηση όλων των περιπτώσεων από το 2015 για να βάλει στο κάδρο τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΚΚΕ με τη σειρά του ζητάει διερεύνηση για την κρατική διαφήμιση από το 2010 και μετά. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν αρχικά ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την αποδοχή της πρότασης από ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και MέΡΑ25 ποντάροντας στη διαμόρφωση ενός αντιπολιτευτικού μετώπου απέναντι στο Μαξίμου, σε ένα τομέα που η ΝΔ έχει «λερωμένη τη φωλιά της» και

που θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως πρόβα «προοδευτικής διακυβέρνησης». Ωστόσο χωρίς τις ψήφους του Κινήματος Αλλαγής, που έχει για άλλη μια φορά το ρόλο του τζόκερ στην τράπουλα, δεν συγκεντρώνεται ο απαιτούμενος αριθμός των 120 ψήφους ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης υπερψηφίσουν. Η ασθένεια της Φ. Γεννηματά περιπλέκει ακόμα περισσότερο τον «γρίφο» της εξεταστικής, με τη ΝΔ να προχωρεί σε δικούς της πολιτικούς ελιγμούς. Ακόμα πάντως και αν προχωρήσει η πρόταση, η ΝΔ πάλι θα έχει την πλειοψηφία των μελών της επιτροπής και τον έλεγχο του τελικού πορίσματος.

νία να μπλέξει τον ελληνικό λαό σε ιμπεριαλιστικά σχέδια. Όπως και με την ελληνογαλλική, που πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής, ο Ν. Παναγιωτόπουλος ουσιαστικά προανήγγειλε την αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Σαχέλ για να προασπίσουν τα «σύνορα» των γαλλικών και ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις που αναβλήθηκαν λόγω κακοκαιρίας στις 14/10 θα γίνουν την Τρίτη 19/10.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Μικρές φονικές γαλέρες Ούτε το όνομα του νεκρού δεν ήρθε στο φως: Γνωρίζουμε μόνο ότι ήταν ένας 18χρονος μετανάστης από το Πακιστάν, ένας ντελιβεράς σε ένα κατάστημα ινδικού φαγητού στο κέντρο της Αθήνας. Γνωρίζουμε μόνο την ώρα του θανάτου και τον τόπο του θανάτου του, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, σε ένα θανατηφόρο τροχαίο, σε μια διασταύρωση-καρμανιόλα στην Καλλιθέα. Ο άγνωστος νεκρός εργαζόταν ανασφάλιστος, χωρίς χαρτιά, χωρίς κανείς να γνωρίζει την οικογένειά του στο Πακιστάν. Πέρα από τις μεγάλες «γαλέρες», τις πλατφόρμες ηλεκτρονικών παραγγελιών και τις αλυσίδες καταστημάτων, υπάρχουν και οι «μικρές γαλέρες», τα μικρά αφεντικά που συχνά είναι πιο ανελέητα από τα μεγάλα. Κι εδώ το κράτος ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Βασίλης Παπαγεωργίου

«Χάρτινο» το κατηγορητήριο στη δίκη του Ρουβίκωνα Από την πρώτη κιόλας μέρα κατέρρευσε το κατηγορητήριο κατά των δύο μελών του Ρουβίκωνα που κατηγορούνται για ηθική και φυσική αυτουργία στη δολοφονία του εμπόρου ναρκωτικών με την προσωνυμία «Χαμπίμπι» το 2016 στα Εξάρχεια. Η βασική μάρτυρας, που εμπλεκόταν σε διακίνηση ναρκωτικών, κατέθεσε ότι η αστυνομία υπαγόρευσε την αρχική κατάθεσή της, δίνοντάς της την υπόσχεση ότι αν βοηθούσε, θα την άφηναν ελεύθερη. Και «βοήθεια» σημαίνει στήριξη στην αστυνομική εκδοχή και όχι κατάθεση των αληθινών γεγονότων. Και άλλες καταθέσεις μαρτύρων ανατρέπουν το σενάριο της αστυνομίας, δείχνοντας ότι πρόκειται για μια δίκη σκοπιμότητας.

(Κακός) καιρός για… μπίζνες στο ντελίβερι Μπορεί χθες η κακοκαιρία Μπάλλος να χτύπησε ανελέητα πολλές περιοχές της χώρας και ιδιαίτερα την Αττική, αλλά αυτό μάλλον αποτέλεσε μια καλή «ευκαιρία» για διαδικτυακές αλυσίδες, ώστε να αυξήσουν την πελατεία τους! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, διαδικτυακή αλυσίδα σούπερ μάρκετ (e-fresh) που έστελνε SMS ότι με τέτοιο καιρό η ηλεκτρονική παραγγελία είναι μονόδρομος! Κι ας είχε έγκαιρα το συνδικάτο επισιτισμού-τουρισμού Αττικής απαιτήσει από την κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας να απαγορεύσει την εργασία των διανομέων όλων των κλάδων σε αυτές τις επικίνδυνες

Εθνικό μέτωπο ζητά ο Βενιζέλος Τελειωμό δεν έχουν τα σενάρια και οι σχεδιασμοί «οικουμενικών λύσεων» και «ευρύτερων συναινέσεων». Μετά τον Σαμαρά, η εφημερίδα Βήμα του συγκροτήματος Μαρινάκη δημοσίευσε συνέντευξη του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος ασκεί –για τρίτη φορά σε ένα μήνα– κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν εξάντλησε τις δυνατότητες που είχε να πείσει

την αντιπολίτευση να στοιχηθεί σε ένα εθνικό μέτωπο για την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία. Ο ίδιος θα ήθελε μεγαλύτερη συναινετική διάθεση από την κυβέρνηση και δηλώνει τη διαθεσιμότητά του στην κατεύθυνση μιας «μεταπολιτικής» προσέγγισης πέρα από κόμματα προς όφελος του… εθνικού και γενικού συμφέροντος. Πέρα από τις φιλοδοξίες «καμένων χαρτιών» του συστήματος, μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιδιώξεις των συμφερόντων που τους προβάλλουν!

Πανηγυρική αθώωση για τον Λάμπρο Γούλα Κανονικότητα, όπως φαίνεται, για τη διακυβέρνηση της ΝΔ αποτελούν η κατάχρηση εξουσίας και οι

αστυνομικές θηριωδίες. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να αθωωθεί ο Λάμπρος Γούλας που, αφού ξυλοκοπήθηκε, ξεγυμνώθηκε και παρενοχλήθηκε από τους άνδρες των ΜΑΤ στα Εξάρχεια, συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη. Την Τρίτη αθωώθηκε ομόφωνα από το Δ΄ τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών. Οι κατηγορίες που τον βάραιναν ήταν τα πλημμελήματα της απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε βάρος αστυνομικού και της βίας κατά υπαλλήλων. «Δεν μπορώ να απαντήσω, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν μπορώ να θυμηθώ», ήταν οι βασικές απαντήσεις που έδινε ο μάρτυρας κατηγορίας των ΜΑΤ, απαντώντας σε ερωτήσεις της συνηγόρου υπεράσπισης, Άννυς Παπαρούσου αλλά και στον ίδιο τον κατηγορούμενο.

Αττικό Άλσος: ∆ωρεάν άθληση για όλους

Φώτης Σουρτζής* Την προηγούμενη Κυριακή πραγματοποιήσαμε τουρνουά τένις-διαμαρτυρία στα γήπεδα του Αττικού Άλσους, ενάντια στην έξωση της ελεύθερης άθλησης. Δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε, καθώς η Περιφέρεια Αττικής και ο Όμιλος Αντισφαίρισης Νέας Ιωνίας (ΟΑΝΙ) κάλεσαν τις Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος (ΟΠΚΕ) να μας παρεμποδίσουν. Τρία οχήματα και 10 πάνοπλοι αστυνομικοί φρουρούσαν τις πόρτες των γηπέδων, δεν επέτρεπαν σε όλους να εισέλθουν και απειλούσαν με προσαγωγές! Ο αντιπεριφερειάρχης Γ. Δημόπουλος δήλωσε ότι το θέμα θα συζητηθεί, επιτέλους, στο περιφερειακό συμβούλιο στις 20 Οκτώβρη. Δυστυχώς δεν διαφαίνεται

καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, το μόνο που τελικά έπραξε το υπουργείο ήταν να πετάξει το γάντι στους εργοδότες, καλώντας τους «[...] να προβούν στην άμεση παύση εργασιών σε περίπτωση επικράτησης, κατά τόπο, ακραίων καιρικών συνθηκών.»

ζητώ τον λόγο ότι θα δοθεί η λύση που ζητάμε, αλλά, νομίζοντας ότι θα υποχωρήσουμε, θα μας δώσουν κάποιες επιπλέον ώρες ελεύθερης άθλησης. Εμείς δηλώνουμε και πάλι ότι ο ΟΑΝΙ αλλά και κάθε όμιλος, είναι ανεπιθύμητοι στο Αττικό Άλσος. Τα προγράμματα δωρεάν και ελεύθερης άθλησης υλοποιούνταν με επιτυχία από την ΓΓΑ χωρίς την παρουσία τους. Επιμένουμε να ζητάμε

την ακύρωση της τροποποιημένης σύμβασης και την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς! Με τις κινητοποιήσεις μας, έχουμε έρθει σε επαφή με δεκάδες αθλούμενους από όλη την Αττική και διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το Αττικό Άλσος. Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια γίνεται μια συστηματική προσπάθεια περιορισμού της πρόσβασης των πολιτών σε δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Η ελεύθερη και δωρεάν άθληση καταργούνται, καθώς ιδρύονται συνεχώς νέοι όμιλοι, που απ’ ό,τι φαίνεται εκπροσωπούν ισχυρά συμφέροντα και τους παραχωρούνται τα δημόσια γήπεδα δωρεάν ή με ευτελές αντίτιμο. Ταυτόχρονα, πολλοί

δήμαρχοι επιβάλλουν τσουχτερό αντίτιμο στους πολίτες για χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Επιδιώκουμε, λοιπόν, έναν παναττικό συντονισμό όλων των πρωτοβουλιών ομάδων πολιτών που αντιτίθενται στην ιδιωτικοποίηση της ελεύθερης άθλησης. Στο Αττικό Άλσος πρέπει να πετύχουμε την πρώτη μεγάλη μας νίκη! Γι’ αυτό και επιμένουμε και καλούμε και πάλι όλους όσους μας συμπαραστέκονται εδώ και ένα μήνα, να έρθουν στο Αττικό Άλσος αυτήν την Κυριακή 17/10 στις 10 π.μ.! *εκπαιδευτικός, αθλούμενος στο Αττικό Άλσος

Πολιτική

Πρωτοβουλία

Δημήτρης Γκόβας

Γιώργος Μουρμούρης

την υλοποίηση των επόμενων βημάτων που αποφασίστηκαν στην Πανελλαδική Συνάντηση της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα τον Ιούλιο εστιάζει η Πανελλαδική Γραμματεία που συνεδρίασε πρόσφατα. Όπως υπογραμμίζεται και στην απόφαση της πανελλαδικής διαδικασίας του Ιουλίου, η Πρωτοβουλία εισέρχεται σε μια νέα, δεύτερη φάση στην οποία θα προωθηθούν πιο σχεδιασμένα και επιταχυνόμενα τα βήματα που είναι αναγκαία, ώστε να συγκροτηθούν προγραμματικά, πολιτικά και οργανωτικά αυτοτελώς οι επαναστατικές κομμουνιστικές δυνάμεις. Βασικά ζητήματα που αφορούν τον σχεδιασμό είναι από τη μία η συγκρότηση και λειτουργία των πέντε θεματικών ομάδων που αποφασίστηκαν για την επεξεργασία και διατύπωση προτάσεων-κειμένων σχετικά με το προγραμματικό περιεχόμενο της προσπάθειας. Οι θεματικές ομάδες αφορούν στα εξής: 1. Σύγχρονος καπιταλισμός και πιο ειδικά οι νέες αντιδραστικές τάσεις – Η εξέλιξη του ελληνικού καπιταλισμού. 2. Ταξική διάρθρωση και διαμόρφωση της εργατικής τάξης σήμερα. 3. Η επανάσταση στην εποχή μας και το κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο της. Επαναστατική τακτική και στρατηγική. 4. Η πορεία προς την κομμουνιστική απελευθέρωση, μετεπαναστατική περίοδος και εργατική δημοκρατία. 5. Αρχές και τρόποι λειτουργίας μιας σύγχρονης κομμουνιστικής οργάνωσης. Η φυσιογνωμία και η ζωή της. Στην κατεύθυνση αυτή, τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει η εργασία των ομάδων αυτών με σκοπό τη συζήτηση, τον καταμερισμό και το περίγραμμα των επεξεργασιών για κάθε ένα από τα θέματα. Επιδίωξη είναι τα βασικά κείμενα να διαμορφωθούν ως προτάσεις ως τις αρχές του νέου έτους, ώστε στη συνέχεια να γίνουν αντικείμενο πλατιάς συζήτησης στο δυναμικό της Πρωτοβουλίας αλλά και ευρύτερα στην κομμουνιστική αριστερά. Από την άλλη, παράλληλα με την πολιτικο-θεωρητική συζήτηση και διαμόρφωση προγραμματικού πυρήνα, η γραμματεία συζήτησε και το σχέδιο ανάπτυξης και οργανωτικής συγκρότησης του δυναμικού και συνολικά της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Σε αυτή την κατεύθυνση προτείνονται μια σειρά βήματα για την ίδρυση και λειτουργία Επιτροπών Βάσης της Πρωτοβουλίας σε πανελλαδική κλίμακα, κατ΄ αρχήν σε Περιφερειακό επίπεδο. Το επόμενο διάστημα, τόσο οι οργανωμένες δυνάμεις του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, όσο και οι ανένταχτοι αγωνιστές και αγωνίστριες που συμμετέχουν ως τώρα στην «Πρωτοβουλία» σε κάθε περιοχή, καλούνται να συζητήσουν οργανωμένα και να απευθυνθούν πλατιά στο δυναμικό της αναζήτησης και της μαχόμενης

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Αντιφάσεις από τη ∆ΡΑΣΗ στη δίκη των Σεπολίων

Πολιτική καμπάνια, επεξεργασίες και πανελλαδική συγκρότηση ▸ «Αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει», εξόρμηση της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα αριστεράς, στο πρωτοπόρο τμήμα των εργατικών αγώνων και του νεολαιίστικου ριζοσπαστισμού, με στόχο την ένταξη δυναμικού στην προσπάθεια διαμόρφωσης κομμουνιστικού προγράμματος στην πορεία για μια νέα κομμουνιστική οργάνωση. Σημαντικό «κλειδί» για την πορεία αυτή αποτελεί η ίδρυση επιτροπών σε όλες τις βασικές πόλεις και περιφέρειες. Βάση της συζήτησης και της ένταξης αποτελούν τα μέχρι στιγμής προγραμματικά και πολιτικά ντοκουμέντα όπως καταλήχθηκαν στην Πανελλαδική Συνάντηση του Ιουλίου (Κείμενο αρχών - γενικών κατευθύνσεων και Πολιτική Εισήγηση-απόφαση της Συνάντησης), τα οποία και θα εκδοθούν μαζικά. Στο πλαίσιο της νέας φάσης παρέμβασης είναι και η πλατιά πανελλαδική πολιτική καμπάνια της Πρωτοβουλίας που σχεδιάζεται, με τα ντοκουμέντα-κείμενά της, νέα κεντρική αφίσα, δημόσιο κάλεσμα και άλλα υλικά. Με βασικό σύνθημα «Αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει! Πάρε θέση-Οργανώσου», επιδίωξη είναι η μαζική απεύθυνση και το πλατύ κάλε-

σμα για τη συσπείρωση πρωτοπόρων δυνάμεων με ορίζοντα τη δημιουργία μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης. Ήδη, για την υλοποίηση των παραπάνω, πραγματοποιήθηκε συνέλευση της Επιτροπής Θεσσαλονίκης της Πρωτοβουλίας, η οποία συζήτησε για την πολιτική καμπάνια στην πόλη και αποφάσισε να πραγματοποιηθεί ανοιχτή εκδήλωση για την παρουσίαση της Πρότασης Αρχών στα τέλη Οκτωβρίου καθώς και πραγματοποίηση ημερίδας για την Οκτωβριανή Επανάσταση στις αρχές Νοέμβρη. Παράλληλα, η Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης θα οργανώσει δυο πολιτιστικές παρεμβάσεις με προβολή της ταινίας Καινούργιος ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος και την παρουσίαση του βιβλίου του Π. Μουρουζίδη Ήττα και Περηφάνεια, που εμπνέεται από τη μεγάλη απεργία στη ΔΕΗ το 1988. Αντίστοιχα κινούνται και σχεδιάζουν και αγωνιστές και αγωνίστριες της Πρωτοβουλίας στη Δυτική Αθήνα και άλλες περιοχές.

Με τον πρώτο μάρτυρα κατηγορίας, αστυνομικό της ομάδας ΔΡΑΣΗ, να πέφτει σε αντιφάσεις ως προς τα όσα έλαβαν χώρα στην περιοχή γύρω από τον σταθμό Μετρό Σεπολίων και την πυλωτή του σπιτιού της οικογένειας Καττή, ξεκίνησε η δίκη των τεσσάρων συλληφθέντων στα Σεπόλια το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου 2020, με πλήθος συγκεντρωμένων σε ένδειξη αλληλεγγύης. Μεταξύ άλλων, ο αστυνομικός της ομάδας ΔΡΑΣΗ ισχυρίστηκε ότι η μηχανοκίνητη ομάδα της ΕΛΑΣ βρέθηκε στον σταθμό των Σεπολίων προερχόμενη από την περιοχή του Πολυτεχνείου ουσιαστικά κατά λάθος, στην προσπάθειά της να προσεγγίσει το Αστυνομικό Τμήμα Κολωνού αφού κανείς από την ομάδα «δεν διέθετε GPS». Σύμφωνα με την κατάθεσή του, στη θέα των αστυνομικών, ομάδα ατόμων με καλυμμένα χαρακτηριστικά και μαύρα ρούχα άρχισε να πετά πέτρες και στη συνέχεια διέφυγε τρέχοντας προς παρακείμενη οδό. Ο αστυνομικός ισχυρίστηκε ότι ο Ορέστης Καττής είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του με full face, κάτι που δεν είχε αναφέρει στην προανακριτική κατάθεση. Μετά την επίδειξη από τη συνήγορο υπεράσπισης, Αντωνία Λεγάκη, φωτογραφιών στις οποίες φαίνεται ότι κατά τη σύλληψή του ο Ορέστης Καττής δεν φορά full face, η απάντηση του αστυνομικού ήταν ότι «μπορεί να το ‘χει βγάλει, μπορεί να του ‘χει πέσει». Κληθείς δε να σχολιάσει ότι σε φωτογραφία που του επιδείχθηκε δεν φαίνεται ο Ορέστης Καττής να αντιστέκεται, ενώ και από την προανακριτική κατάθεση λείπει η όποια αναφορά σε αντίσταση, ο αστυνομικός απάντησε «στην αντίσταση κολλάτε;». Η δίκη συνεχίζεται τη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου στις 9 π.μ., στο κτίριο 3 αίθουσα 4 της Ευελπίδων. Αναλυτικό ρεπορτάζ στο prin.gr (σκάναρε εδώ).

8 ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Άννα Μπαχτή

Αγωνιστική έκρηξη των εκπαιδευτικών Συγκλονιστική απεργία και διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις, μεγάλη συμμετοχή της νέας γενιάς, στα σκουπίδια η κυβερνητική πολιτική της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης

απεργία των εκπαιδευτικών τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου ήταν ένας μεγαλειώδης σταθμός στον αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος. Χιλιάδες σχολεία έκλεισαν απεργιακά. Τα ποσοστά συμμετοχής έφτασαν το 85%-90%, με ακόμα και τα χαμηλότερα ποσοστά να ξεπερνούν το 50%. Τα απεργιακά συλλαλητήρια των χιλιάδων απεργών διαδηλωτών έμοιαζαν με φουσκωμένα ποτάμια που πλημμύρισαν τα κέντρα των πόλεων. Ενδεικτικά 10.000 διαδηλωτές στο Εφετείο της Αθήνας, 3.000 στη Θεσσαλονίκη, πάνω από 1.000 διαδηλωτές στα Χανιά, 3.000 στο Ηράκλειο με συμβολική κατάληψη στην Περιφερειακή Διεύθυνση, δείχνουν τα μεγέθη των απεργιακών συγκεντρώσεων. Στάλθηκε

ηχηρό μήνυμα αποφασιστικότητας και νίκης, αλλά και οργής του κόσμου απέναντι στο σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης με αιχμή τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη και την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη». Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο ήταν το γεγονός της μαζικής συμμετοχής στην απεργία και τις διαδηλώσεις της νέας γενιάς των νεοδιόριστων και των ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών. Στις σημαντικές στιγμές αυτής της μέρας ήταν οι κοινές διαδηλώσεις εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών και γονέων. Συγκλονιστική ήταν η στιγμή στο Σύνταγμα με την πορεία των εκπαιδευτικών να συναντιέται με τους χιλιάδες συγκεντρωμένους νέους, μαθητές και φοιτητές, που περίμεναν τους δασκάλους τους μετά τη δική τους πορεία από τα Προπύλαια στη

Βουλή. Η συνάντηση αυτή αναδεικνύει τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί και σε ένα χώρο που τους επιτρέπει να επικοινωνούν και να ακουμπούν πιο άμεσα στην αγωνία της κοινωνίας και κυρίως του εύφλεκτου κοινωνικού κομματιού της νεολαίας για το δικαίωμα στη μόρφωση, τη δουλειά και την ελευθερία. Αναδεικνύει επίσης, την αναγκαιότητα συγκρότησης πανεκπαιδευτικού μετώπου αγώνα που θα βάλει φραγμό και θα ανοίξει τον δρόμο της ανατροπής των αντιδραστικών, καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων κυβέρνησης, ΕΕ, ΟΟΣΑ κεφαλαίου. Γι’ αυτό η κυβέρνηση με τον ακραίο αυταρχισμό και την καταστολή, αλλά και με την προπαγανδιστική εκστρατεία συκοφάντησης των εκπαιδευτικών ως «βολεμένους» και «τεμπέληδες» επεδίωξε να τους λοιδορήσει και να κάμψει τον αγώνα τους. Η απεργία και τα συλλαλητήρια της Δευτέρας δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Η σφοδρότητα της επίθεσης της κυβέρνησης, από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης της, προκειμένου να ξηλώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τις κατακτήσεις του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος στη δημόσια εκπαίδευση αποτελεί το έδαφος πάνω στο οποίο ωρίμασε η αναμέτρηση του εκπαιδευτικού κινήματος με την κυβέρνηση. Με ταξικό κυνισμό και αλαζονεία πατώντας σε όλες τις αντιδραστικές αστικές αναδιαρθρώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επεδίωξε με ένα νομοθετικό καταιγισμό να προωθήσει τον σχεδιασμό του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και των εκπροσώπων του

στη δημόσια παιδεία. Στόχος είναι η δημιουργία του νέου μοντέλου εργαζόμενου φθηνού, ευέλικτου, μισοκαταρτισμένου, με δεξιότητες μιας χρήσης μακριά από τη στέρεη γνώση, χωρίς απαιτήσεις για αξιοπρεπή ζωή, μισθό και δικαιώματα. Αυτή η πολιτική απαιτεί ένα σχολείο επιχειρηματικό, ιδιωτικοποιημένο, κατηγοριοποιημένο, ανταγωνιστικό. Η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση είναι εργαλείο για την επιβολή του. Οι εκπαιδευτικοί θα απωλέσουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο, θα πρέπει να είναι υπάκουοι, ανταγωνιστικοί, αποτελεσματικοί στην επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου να επιβιώσουν. Τα εργασιακά συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα δεν χωρούν σε αυτή την εκπαίδευση, όπως κατέστησε σαφές η κυβέρνηση. Επιπλέον, αυτή την επίθεση η ΝΔ την φέρνει μετά από δύο χρόνια πανδημίας, με σχολεία σε τηλεκπαίδευση, όπου οι καταστροφικές μορφωτικές και ψυχοκοινωνικές συνέπειες στα παιδιά είναι εμφανείς. Ήδη, ο τρόπος που άνοιξαν τα σχολεία φέτος εν μέσω τέταρτου κύματος πανδημίας αναδεικνύει την πλήρη εγκατάλειψη της δημόσιας εκπαίδευσης. Οι αναμετρήσεις του προηγούμενου διαστήματος, με το 95% αποχή από τις τηλε-εκλογές και το 90% συμμετοχής στην απεργία-αποχή την περασμένη άνοιξη, καθώς και η συμμετοχή στις ευρύτερες κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος την περίοδο της πανδημίας αποτέλεσαν μεγάλες παρακαταθήκες που προετοίμασαν τη φετινή σύγκρουση και ακύρωσαν στην πράξη την εφαρμογή της αξιολόγησης.

Κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ενάντια στα σχέδια εκτόνωσης Οι απεργίες αποφασίζονται από τους εργαζόμενους και όχι από τα δικαστήρια

συμμετοχή στην απεργία και τα συλλαλητήρια στέλνουν μήνυμα ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί, κόντρα στην δικαστική απόφαση. Οι συμβολικές λογικές «από τα μέσα ακύρωσης της αξιολόγησης» ή «έντιμης ήττας» και «εξαγωγής συμπερασμάτων», όχι μόνο δεν απαντούν στο ερώτημα πώς θα νικήσουν οι αγώνες, αλλά οδηγούν στον αφοπλισμό και τον παροπλισμό του κινήματος, καλλιεργούν την λογική της αναποτελεσματικότητας και την αναμονή κυβερνητικής εναλλαγής. Οι Παρεμβάσεις έχουν καταθέσει πρόταση προς τις Ομοσπονδίες και τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων να στηρίξουν αποφασιστικά τη συνέχιση της απεργίας-αποχής και με επαναπροκήρυξή της μετά τη δικαστική απόφαση. Πρότειναν 24ωρη απεργία στις 15 Οκτώβρη με πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα και με 48ωρη

κλιμάκωση 20-21 Οκτώβρη, με στόχο να συναντηθούν με την απεργία των υγειονομικών. Η λογική αυτής της πρότασης απευθύνεται προς όλα τα σωματεία της εκπαίδευσης για να πάρουν πάνω τους με κοινό συντονισμό την υλοποίηση των αποφάσεων, εφόσον οι πλειοψηφίες των Ομοσπονδιών αρνούνται την συνέχιση της απεργίας-αποχής και κάθε λογική απεργιακής κλιμάκωσης με πλειοψηφία ΔΑΚΕ, ΠΕΚ/ΔΗΣΥ, ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ-ΑΕΚΕ. Οι Παρεμβάσεις ΔΕ καταγγέλλουν τις ΣΥΝΕΚ, πως ενώ εμφανίζονταν ως υπερασπιστές της απεργίας αποχής, τώρα υπαναχωρούν και προτείνουν το σταμάτημα της απεργίας με το επιχείρημα ότι «κρίθηκε παράνομη» από τα δικαστήρια. Συντάσσονται με τη ΔΑΚΕ και ΠΕΚ που έδρασαν ευθύς εξαρχής ως απεργοσπάστες. Με τη στάση τους αυτή προσφέρουν τις πιο πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ, σε μια περίοδο μά-

λιστα που ο αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη. Καλλιεργούν το κλίμα της ήττας και την αναμονή της κυβερνητικής εναλλαγής. Θέλουν στα πλαίσια αυτά να καθαρίσουν το τοπίο από αγώνες που θα αμφισβητήσουν με όρους νίκης την κυρίαρχη αστική πολιτική, έτσι ώστε μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει την ίδια πολιτική χωρίς να κινδυνεύει από επικίνδυνους πολιτικά αγώνες του εργατικού κινήματος. Ήδη μέσα στα σχολεία μαζί με τον προβληματισμό για την απόφαση του δικαστηρίου υπάρχει η διάθεση του κόσμου της εκπαίδευσης να συνεχίσει την απεργία-αποχή και να οργανώσει τα επόμενα βήματα για να ανατρέψει στην πράξη την πολιτική της κυβέρνησης. Η στάση αυτή αντανακλάται στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και των ΣΕΠΕ με τα σωματεία να παίρνουν αποφάσεις υπέρ της συνέχισης της απεργίας-αποχής και της απεργιακής κλιμάκωσης.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ

Επίθεση στο δημόσιο σχολείο με κατάργηση τμημάτων

Ο απεργοκτόνος ν. Χατζηδάκη καταργείται με απεργίες Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται συμπόρευση, όχι λόγια

πέναντι στην απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών που αγκαλιάστηκε από το 95% των εκπαιδευτικών το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση της ΝΔ επιστράτευσε όλο το νομικό και δικαστικό οπλοστάσιο και εφάρμοσε για πρώτη φορά καταλυτικά το νόμο Χατζηδάκη για να ακυρώσει σταματήσει αυτό τον αγώνα, αποκαλύπτοντας σε όλο του το μεγαλείο γιατί ψηφίστηκε και πως θα χρησιμοποιηθεί. Μην μπορώντας να σπάσει το αγωνιστικό μέτωπο των εκπαιδευτικών και αφού είδε τις απειλές για πειθαρχικές διώξεις να πέφτουν στο κενό και να κονιορτοποιούνται μπροστά στην αυξανόμενη συμμετοχή στην απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών (ακόμα κι εκεί που στην αρχή υπήρχε δισταγμός και φόβος) κατέφυγε στα δικαστήρια για να βγάλει την απεργία-αποχή παράνομη. Οι διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις, πρωτόδικα και στο εφετείο, τόσο απέναντι στις ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, ΠΟΣΕΠΕΑ όσο και στην ΑΔΕΔΥ, που ήρθαν να ικανοποιήσουν

τις κυβερνητικές επιθυμίες, αποκαλύπτουν ότι οι προϋποθέσεις του νόμου Χατζηδάκη για να κηρυχτεί μια απεργία παράνομη είναι τέτοιες που τις βγάζουν όλες… εκτός νόμου! Χαρακτηριστικότερη όλων η απόφαση που κηρύσσει την απεργία της ΑΔΕΔΥ καταχρηστική γιατί ζητάει την αλλαγή και κατάργηση νόμου. Αυτό είναι αρκετό για να την χαρακτηρίσει πολιτική και να την απαγορεύσει! Η απόφαση αυτή αποτελεί μνημείο αντιδημοκρατικής εκτροπής, καθώς απαγορεύει στο συνδικαλιστικό κίνημα την απεργία και τη διεκδίκηση δια παντός, εφόσον από εδώ και πέρα κάθε διεκδίκηση απέναντι σε οποιοδήποτε ψηφισμένο μέτρο μπορεί να θεωρείται απαγορευμένη πολιτική απεργία. Επιπλέον, στις πρωτόδικες αποφάσεις χαρακτηρίστηκαν οι απεργίες παράνομες γιατί δεν όρισαν προσωπικό ασφαλείας και δεν προσέφυγαν στον κοινωνικό διάλογο μέσω του ΟΜΕΔ που μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται, όταν η κυβέρνηση αρνείται οποιονδήποτε διάλογο με τους εκπαιδευτικούς. Η αντιμετώπιση των αντερ-

γατικών και αντιδημοκρατικών διατάξεων του νόμου Χατζηδάκη, όπως αποκαλύπτονται τώρα στο χώρο της εκπαίδευσης, δεν είναι μόνο υπόθεση των εκπαιδευτικών. Όλες οι δυνάμεις που διακηρύσσουν ότι ο νόμος Χατζηδάκη «θα μείνει στα χαρτιά» οφείλουν να απαντήσουν απεργιακά πανεργατικά για να σπάσει στην πράξη στην πρώτη απόπειρα εφαρμογής του. Η απάντηση του εργατικού κινήματος πρέπει να δοθεί τώρα μαζί με το εκπαιδευτικό κίνημα. Η απεργιακή συνάντηση και άλλων κλάδων όπως η Υγεία που απεργεί στις 21/10 και κάθε ταξικού συνδικάτου είναι ο δρόμος και όχι «το χτύπημα των εκπαιδευτικών στην πλάτη» από μακριά και η οργάνωση απογευματινών συλλαλητηρίων μετά από ένα μήνα. Ο αγώνας για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη πρέπει να ξεδιπλωθεί τώρα και με απειθαρχία-επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής και με απεργιακό αγώνα από κοινού με τον αγώνα για ζωή με δικαιώματα σε παιδεία, υγεία, αξιοπρεπή εργασία και ελευθερίες.

Από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα το υπουργείο Παιδείας αποφασίζει και διατάζει την κατάργηση, συγχώνευση χιλιάδων τμημάτων σε Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια. Στην Αττική, στη Φωκίδα, τα Ιωάννινα (5 σχολεία), τη Σάμο (15 σχολεία), στην Ηλιεία (18 σχολεία), στα Δωδεκάνησα, στην Κέρκυρα κλπ. με ένα click στο myschool στοιβάζει 27 μαθητές στα τμήματα εν μέσω πανδημίας, μετακινεί εκπαιδευτικούς από σχολείο σε σχολείο, περικόπτει τις προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών προκειμένου να καλύψει τα 6.000 κενά που υπάρχουν ακόμη στα μέσα Οκτωβρίου. Η επικοινωνιακή προπαγάνδα στις αρχές της σχολικής χρονιάς πως δήθεν «επανέρχεται η κανονικότητα» και όλοι οι μαθητές και εκπαιδευτικοί θα είναι στην ώρα τους στα σχολεία προστίθεται στα πολλά ψέματα της κυβέρνησης. Τα εκπαιδευτικά σωματεία ήδη από πέρσι είχαν καταγγείλει πως οι 11.000 διορισμοί είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα κενά γενικής και ειδικής αγωγής. Τα παχιά λόγια της Κεραμέως περί ενδυνάμωσης και αναβάθμισης των εκπαιδευτικών και των σχολείων σημαίνουν πρωτίστως αποψίλωση του δημόσιου σχολείου με δραστικές περικοπές στις δαπάνες για την εκπαίδευση και μορφωτικούς αποκλεισμούς σύμφωνα με τις οδηγίες ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ. Η κυβέρνηση αυξάνει τον αριθμό των μαθητών στα τμήματα εν μέσω πανδημίας και μετά από δύο χρόνια τηλεκπαίδευσης δεν ικανοποιεί τα αιτήματα του πανεκπαιδευτικού κινήματος για 15 μαθητές στο τμήμα, ανασυγκρότηση της ύλης, ενισχυτική διδασκαλία και πρόσθετη διδακτική στήριξη,

κατάργηση των εξεταστικών φραγμών (Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ, πανελλαδικές εξετάσεις PISA στην ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου) και προχωρά σε συγχωνεύσεις. Με περίσσιο θράσος και ψέματα ο γ.γ. του υπουργείου Παιδείας δηλώνει σε τηλεοπτική συνέντευξη πως συγχωνεύουν τμήματα των 10 και 10 παιδιών, όταν το υπουργείο Παιδείας δεν επιτρέπει τη δημιουργία τέτοιων τμημάτων με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις νησιωτικών και δυσπρόσιτων περιοχών. Το εύστοχο σύνθημα των απεργών εκπαιδευτικών μπροστά από την Αμερικανική Πρεσβεία «Δώστε λεφτά για την Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία» αποτυπώνει μια πολιτική που μειώνει δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες όπως υγεία, παιδεία και ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ για νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Η εικόνα των μαθητών που εγκαταλείπουν την τάξη κοντέινερ για να γλυτώσουν από την πλημμύρα φτιάχνοντας έναν αυτοσχέδιο διάδρομο με θρανία δείχνει σε όλη την έκταση την εγκατάλειψη του δημόσιου σχολείου και όλων των δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Η μάχη της εκπαίδευσης ενάντια στην αξιολόγηση και την αυτονομία των σχολείων είναι μία μάχη ενάντια σε αυτή την πολιτική της υποβάθμισης και διάλυσης του σχολείου. Ήδη εκπαιδευτικοί γονείς και μαθητές είναι σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την ανατροπή των αυταρχικών, αντιεκπαιδευτικών αποφάσεων. Γονείς σε Ηλεία και Χαλκιδική προχωρούν σε καταλήψεις προκειμένου να μην υλοποιηθεί η κατάργηση των τμημάτων. Α. Μπ.

10 Εκδήλωση ΝΑΡ-νΚΑ για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα το Σάββατο 23/10

Εκλογές ΕΝΙΘ: Ενισχυμένο το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή/ ΚΑΡΦΙ-Νυστέρι

Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας: Εκλογική επιτυχία για την Αγωνιστική Παρέμβαση Εργαζομένων

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Επικαιρότητα

ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ του ΝΑΡ και της νΚΑ διοργανώνουν το Σάββατο 23 Οκτωβρίου στις 6 μ.μ. εκδήλωση-συζήτηση, με θέμα: «Ελευθερία, κοινωνία και άτομο σε καιρούς καπιταλιστικής βαρβαρότητας». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» (Ακαδημίας 50-Πνευματικό Κέντρο Δ. Αθηναίων, είσοδος από Σόλωνος) ενώ θα μεταδοθεί ζωντανά στο facebook του ΝΑΡ. Στην ομιλία του, ο αναπληρωτής καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης στο ΑΠΘ Περικλής Παυλίδης, θα διαπραγματευτεί το θέμα «η ελευθερία ως κοινωνική ιδιότητα των ανθρώπων και οι παραμορφώσεις της εντός της κεφαλαιοκρατίας». Ο Βασίλης Μηνακάκης, επιμελητής εκδόσεων και μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ, θα αναλύσει τις έννοιες της ελευθερίας και της ατομικής επιλογής στην ψηφιακή εποχή, διερευνώντας πώς το ψηφιακό περιβάλλον επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις και τον άνθρωπο ως οντότητα. Τέλος, ο φοιτητής του ΕΜΠ και μέλος του ΚΣ της νΚΑ Αλέξανδρος Λιανός θα παρέμβει στη συζήτηση τοποθετώντας το θέμα «η επιστήμη και η γνώση ως όρος για την ελευθερία του ατόμου». Θα ακολουθήσει συζήτηση με ερωτήσεις, απαντήσεις και τοποθετήσεις.

Ακροβασίες

ΕΚΛΟΓΕΣ πραγματοποιήθηκαν στην Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ) την Τρίτη 12/10, οι πρώτες σε συνθήκες πανδημίας, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από τη μεγάλη άνοδο της συμμετοχής. Πρώτη δύναμη στο ΔΣ της ΕΝΙΘ αναδείχτηκε το ΠΑΜΕ, ενώ ενισχυμένο ήταν και το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή/ΚΑΡΦΙ-Νυστέρι που στήριξε η αντικαπιταλιστική Αριστερά. Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα είναι (σε παρένθεση του 2018): ψήφισαν 658, άκυρα 13, λευκά 11, ΔΗΠΑΚ (ΠΑΜΕ) 270 ψήφους και 5 έδρες (129-3), Κίνηση για την Ανατροπή 265 ψήφοι και 5 έδρες (285-7), Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή/ ΚΑΡΦΙ-Νυστέρι 66 ψήφοι και 1 έδρα (20-1) και ΠΟΕΥ (ακροδεξιά) 33 ψήφοι (20).

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ∆ΕΛΑΣΤΙΚ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας, με την Αγωνιστική Παρέμβαση Εργαζομένων Πρέβεζας να εξασφαλίζει ξανά την εκπροσώπησή της στο ΔΣ, διατηρώντας την έδρα που είχε. Μάλιστα έχασε μόλις για μια ψήφο (10 από 11 το 2017) τη δυνατότητα διεκδίκησης και δεύτερης. Κατά την εκλογική διαδικασία, όπου σημειώθηκε η κατώτερη συμμετοχή στην ιστορία του Εργατικού Κέντρου (ψήφισαν 59 αντιπρόσωποι από 73 το 2017), 13 ψήφους (από 21) και 2 έδρες (από 3) έβγαλε η ΔΑΣ που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ ενώ 36 ψήφους (από 41) και 6 έδρες (από 5) έβγαλε η Συνδικαλιστική Ενότητα (ΠΑΣΚΕ κτλ).

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ

ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο ιστορικός διευθυντής του Πριν, Γιώργος Δελαστίκ. Το Πριν τιμά τη μνήμη του και την αξεπέραστη προσφορά του στην Αριστερά και τη μαχόμενη δημοσιογραφία και διοργανώνει την Κυριακή 31 Οκτωβρίου εκδήλωση στο Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας (Πατριάρχου Ιωακείμ 4). Περισσότερες πληροφορίες τις επόμενες ημέρες. Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα «Λαμπηδόνα» (άλσος Αγ. Τριάδας) συμπληρώνει 10 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και διοργανώνει το Σάββατο 16/10 στις 7 μ.μ. εκδήλωση με θέμα «10 χρόνια μετά...». Αρχικές τοποθετήσεις θα κάνουν οι Στ. Ελληνιάδης και Κ. Στεργιόπουλος. Θα ακολουθήσει μουσική βραδιά από τη Λαϊκή Ορχήστρα της Λαμπηδόνας.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

Το Σάββατο 16/10 στις 6 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Καισαριανής (Βρυουλών και Κλαζομένων, 1ος όροφος) το Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο θα παρουσιάσει το βιβλίου του Μιχάλη Βασιλάκη Ο Εξάντας της ζωής μας (εκδόσεις ΚΨΜ). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Μ. Φύσσα, Μ. Βασιλάκη, Δ. Γκόβας, Δ. Τεμπονέρας και Δ. Ρήγας.

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης διοργανώνει την Κυριακή 24/10 πεζοπορία στην Πάρνηθα, συνεχίζοντας τις πολύ επιτυχημένες εξορμήσεις στη φύση. Η αναχώρηση θα γίνει στις 7.30 π.μ. από την οδό Κράτητος 52 (δίπλα στην Λέσχη) ενώ η επιστροφή στις 7 μ.μ. Κόστος εισιτηρίου: 13 ευρώ. Δηλώσεις συμμετοχής στο 6972209745 (Δημήτρης) ή 6976725642 (Αγγελική) και στο zervasdim@gmail.com.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ∆ΕΛΑΣΤΙΚ

Ο Δημήτρης Δεσύλλας προσφέρει στη μνήμη του συντρόφου Γιώργου Δελαστίκ το ποσό των 50 ευρώ για την ενίσχυση του Πριν.

ΚΟΥΠΟΝΙ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ., Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 29 Οκτωβρίου-13 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων). Το Θέατρο Τζένη Καρέζη λειτουργεί ως αμιγής χώρος. Οι θεατές θα πρέπει να διαθέτουν έγκυρο, σύμφωνα με τους υγειονομικούς κανονισμούς, πιστοποιητικό εμβολιασμού/ νόσησης και αποδεικτικό ταυτοπροσωπίας. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

Στις 15 Οκτώβρη έκλεισε ένας χρόνος από την ημέρα που ο Γιώργος Δελαστίκ, ο ιστορικός διευθυντής του Πριν, έφυγε από τη ζωή. Μας άφησε όμως πίσω του όχι μόνο ένα πλούσιο έργο αλλά και μια μοναδική στάση ζωής, που αποτελεί οδηγό δράσης και βαριά κληρονομιά στις δύσκολες μάχες του σήμερα.

Αφιέρωμα

Γ. ∆ελαστίκ

Για πάντα παρών

Μεγάλο και όμορφο το «ταξίδι» του Γιώργου με το Πριν

θες, Παρασκευή 15 Οκτωβρίου, συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον θάνατο του δημοσιογράφου Γιώργου Δελαστίκ, του ιστορικού διευθυντή του Πριν. Η απώλειά του εξακολουθεί να είναι αισθητή, τόσο στους ανθρώπους που πορευτήκαμε και εργαστήκαμε μαζί όσο και γενικότερα στη μαχόμενη δημοσιογραφία. Λείπει η αιχμηρή του προσέγγιση των διεθνών εξελίξεων στην εκρηκτική περίοδο που διανύουμε, με νωπή την ταπεινωτική αποχώρηση-ήττα των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, την αναδιάταξη του αμερικανικού ενδιαφέροντος προς την περιοχή του Ειρηνικού και την επέκταση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις. Η αλήθεια είναι, όπως γράφει ο Γ. Δελαστίκ, ότι τότε που σαλπάραμε για «τ’ ωραίο ταξείδι» του Πριν ούτε πιστεύαμε ούτε ευχόμασταν «να 'ναι μακρύς ο δρόμος». Το ταξίδι του Πριν ξεκίνησε τον Μάη του 1989 (όταν κυκλοφόρησε το μηνιαίο περιοδικό, με την εβδομαδιαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

εφημερίδα να ακολουθεί τον Μάρτιο του 1990, με τον Γιώργο πάντα στο τιμόνι), τελικά ξεπέρασε σε διάρκεια την Οδύσσεια. Σαν να την κάναμε τρεις φορές και τώρα ετοιμαζόμαστε να την αρχίσουμε και τέταρτη. Ωστόσο, όσο μακρύ και δύσκολο αν ήταν αυτό το ταξίδι, ο Δελαστίκ ήταν πάντα εκεί, καρδιά της εφημερίδας. Για 27 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το τέλος του 2016, που για προσωπικούς λόγους ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη θέση του διευθυντή του Πριν, υπέγραφε αδιαλείπτως το κεντρικό άρθρο του περιοδικού αρχικά και της εφημερίδας στη συνέχεια. Ακόμα και όταν ήταν αδιάθετος ή σε διακοπές φρόντιζε πάντα να είναι συνεπής στο ραντεβού του με το αναγνωστικό κοινό. Εξίσου συνεπής ήταν και με τα καθήκοντά του ως διευθυντής. Πολλοί ήταν αυτοί που αγόραζαν την εφημερίδα μόνο και μόνο για να διαβάσουν τη στήλη του Δελαστίκ, ακόμα και όσοι διαφωνούσαν με αρκετές από τις απόψεις που εξέφραζε. Παρά το γεγονός ότι ο Γιώργος Δελαστίκ δούλευε

στον αστικό τύπο έξι μέρες τη βδομάδα, ήταν εξαιρετικά σπάνιο να μην παραβρεθεί εγκαίρως στη σύσκεψη της εφημερίδας ή στη δουλειά επί του πιεστηρίου τα Σάββατα στο ατελιέ όπου στήνονταν οι σελίδες της εφημερίδας, την μοναδική μέρα που μπορούσε να ξεκουραστεί. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια της δημοσιογραφικής του πορείας ο Δελαστίκ – χωρίς να είναι αλάθητος– δικαιώθηκε στις περισσότερες προβλέψεις του, μέσα από τη στήλη του, όσον αφορά το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015, την εκλογή Τραμπ, το Brexit και την πορεία συνθηκολόγησης και μνημονιακής προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ, που στη συνέχεια έστρωσε τον δρόμο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο αμείλικτος και καυστικός ήταν ο Γιώργος απέναντι στην αστική τάξη και τους εκπροσώπους της, τόσο βαθιά ευγενικός, υπομονετικός και γενναιόδωρος ήταν στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, τους συναδέλφους και τους συντρόφους

Δημήτρης Τζιαντζής

του. Ο Καβάφης γράφει πως «η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι». Ο Γιώργος στον αποχαιρετισμό του ευχαριστεί το Πριν για τα ωραία ταξίδια που έκανε μεταφορικά και κυριολεκτικά: «Πρώτα απ’ όλα, είχα πάντα το μέτωπο ψηλά — πράγμα ανεκτίμητης αξίας σε ένα τόσο βρόμικο επάγγελμα όπως η δημοσιογραφία. Έπειτα, συνδυάζοντας τη δημοσιογραφική μου καριέρα με το Πριν, ταξίδεψα σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, σε 78 χώρες. Θα ήμουν ανάξιος του εαυτού μου, αν δεν λάτρευα το Πριν!» Και σαν Πριν θα ήμασταν επιεικώς ανάξιοι αν δεν κάναμε ως ελάχιστο φόρο τιμής αυτό το αφιέρωμα και μια πρώτη ανοιχτή εκδήλωση στον άνθρωπο που σφράγισε τη διαδρομή της εφημερίδας όσο κανείς. Η σκέψη μας τέτοιες ώρες πηγαίνει και σε άλλους αξέχαστους συντρόφους που ήταν από την αρχή και για μεγάλο διάστημα στο ταξίδι του Πριν και δεν βρίσκονται πια στη ζωή, όπως ο Φώτης Βαρουξής και ο Στέφανος Παπαγεωργίου.

Το οφειλόμενο χρέος στον Γιώργο ∆ελαστίκ

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα

Ο Δελαστίκ δεν ήταν ένας «μοναχικός λύκος» της δημοσιογραφίας

Βασίλης Μπρούμας

νας χρόνος από την τελευταία πνοή του Γιώργου Δελαστίκ, ένας χρόνος που σε όλους μας βάραινε αβάσταχτα η πρόωρη απώλειά του. Έτσι επικράτησε η σιωπή, η βαθιά θλίψη και οδύνη. Το προηγούμενο διάστημα, παρά τη βαθιά αίσθηση της ανάγκης και του χρέους, η χρονική συγκυρία και οι συνθήκες δεν επέτρεψαν πράγματι να αναζητήσουμε και να βρούμε ποικίλους τρόπους να τιμήσουμε τη μνήμη του σπουδαίου αυτού ανθρώπου και την ανεκτίμητη προσφορά του στην Αριστερά, στη δημοσιογραφία, την κοινωνία. Είναι σημαντική εντούτοις η σημερινή πρωτοβουλία του Πριν. Ο Γιώργος Δελαστίκ, σημαντική προσωπικότητα της ελληνικής διανόησης, πέραν των άλλων, από την εποχή της μεταπολίτευσης, έβαλε τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα σ’ αυτήν. Το έργο του είναι πελώριο, το πνεύμα και το φως του αφορούν κάθε γωνιά της καταπιεσμένης και επαναστατημένης υφηλίου. Σφυρηλάτησε γενιές για να αντιστέκονται στο φασιστικό τέρας και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Νιώθουμε τυχεροί που είχαμε έναν τόσο βαθύ ερμηνευτή της ψυχής και της συνείδησής μας. Χωρίς την παρακαταθήκη του όλοι είμαστε λιγότερο πλούσιοι ή περισσότερο φτωχοί. Το δικό του αστραφτερό πνεύμα, το δημοσιογραφικό του δαιμόνιο, η πολυμάθειά του, η λάμψη που εξέπεμπε, η σιγουριά και το χάρισμα της ασφάλειας, της γνώσης και της αυτοπεποίθησης μάς λείπουν ιδιαίτερα. Νιώθουμε το μεγαλείο του Γιώργου Δελαστίκ και την ανάγκη να βρεθούμε, ειδικά αυτή την περίοδο, όσο πιο κοντά στη μνήμη και το έργο του. Είναι, πέραν των άλλων, δικό μας ζήτημα ήθους και αντανακλαστικών. *Επιμελητής του βιβλίουαφιερώματος στον Γιώργο Δελαστίκ Η δημοσιογραφία ως τέχνη, εκδ. Τόπος, 2020

Άρης Χατζηστεφάνου

νας χρόνος χωρίς τον Γιώργο Δελαστίκ φαντάζει ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ίσως γιατί έχεις διαρκώς την αίσθηση ότι μπορείς να τον πάρεις ανά πάσα στιγμή τηλέφωνο — όταν τα πράγματα στην επαγγελματική ή την προσωπική σου ζωή βγαίνουν εκτός σχεδίου. Στην πραγματικότητα, βέβαια, το διάστημα που βρισκόμαστε μακριά του είναι πολύ μεγαλύτερο. Ταυτίζεται χρονικά με τη στιγμή που αποσύρθηκε από τη δημοσιογραφία λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, αφήνοντας πολλούς από εμάς όχι απλώς με ένα δυσαναπλήρωτο κενό –όπως γράφουν στα τυπικά αποχαιρετιστήρια μηνύματα– αλλά κυριολεκτικά σε κατάσταση απόγνωσης. Τώρα, ποιον θα καλέσεις, όταν τα στοιχεία ενός άρθρου που ετοιμάζεις δεν κολλάνε μεταξύ τους; Όταν καταλαβαίνεις ότι χάνεις ένα κομβικό σημείο του ρεπορτάζ, το οποίο ο Γιώργος θα ακουμπούσε για σένα στο τραπέζι σαν το χαμένο κομμάτι ενός παζλ; Κυρίως, όμως, όταν συνειδητοποιείς ότι το συμπέρασμά σου, στο οποίο κατέληξες μέσα από τις μαρξιστικές μεθόδους έρευνας και συλλογισμού που αυτός σου δίδαξε, έρχεται σε σύγκρουση με τη συντριπτική πλειονότητα όσων

ασχολούνται με το ίδιο θέμα; Μπορείς να βγεις μόνος, κόντρα στο ρεύμα; Θα σε αντιμετωπίσουν σαν τον Δον Κιχώτη ή σαν τον ήρωα του Ιονέσκο, που παίρνει το όπλο του, όταν όλοι μετατρέπονται σε ρινόκερους; Θα προσπαθήσουν δηλαδή να σε γελοιοποιήσουν ή να σε απομονώσουν. Ο Γιώργος Δελαστίκ δεν έδειχνε να νοιώθει ποτέ αυτόν τον φόβο. Αφού πρώτα οικοδομούσε το επιχείρημά του, με την επιμέλεια ενός επιστήμονα που περνά αμέτρητες ώρες στο εργαστήριο, έβγαινε μπροστά να ανακοινώσει το πόρισμά του, αδιαφορώντας για τη θύελλα αντιδράσεων που μπορεί να προκαλούσε. Θυμάμαι ακόμη τη σχεδόν στιγμιαία αντίδρασή του, όταν το 2005 η εφημερίδα της Δανίας JyllandsPosten δημοσίευσε τα πρώτα σκίτσα του Μωάμεθ, που προκάλεσαν εξεγέρσεις σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες. Ενώ σύσσωμη η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη έπεφτε στην παγίδα περί της «προάσπισης της ελευθερίας του λόγου», ο Δελαστίκ είχε ήδη στήσει στο μυαλό του μια πολυεπίπεδη ανάλυση: για την προσπάθεια συγκάλυψης των επιπτώσεων του δυτικού ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας, για τις μεθοδεύσεις φιλοδυτικών μουσουλμανικών κυβερνήσεων που εκμεταλλεύτηκαν τις αντιδράσεις των πιστών, για τον ρόλο του Ισλάμ όχι μόνο ως «όπιου του λαού» και «στεναγμού των καταπιεσμένων» αλλά και ως εθνικής ταυτότητας κ.ο.κ.

Μόνο με βάση μια τόσο στιβαρή ανάλυση μπορούσαμε να κατανοήσουμε, δέκα χρόνια αργότερα, τη φρικιαστική και απάνθρωπη επίθεση στο Charlie Hebdo, καταλαβαίνοντας ότι οι πραγματικοί θύτες και τα διαρκή θύματα δεν ταυτίζονται με την εθνική ταυτότητα ή τη θρησκεία των δολοφόνων και των φυσικών θυμάτων τους. Χάρη στον επιστημονικό ορθολογισμό που συνόδευε τον δημοσιογραφικό του λόγο, μπορούσε ταυτόχρονα να αναλύει π.χ. την τουρκική επιθετικότητα αλλά να είναι ταυτόχρονα ο πρώτος που θα επεσήμαινε όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από την ελληνική πλευρά, να στηρίζει ένα νέο διεθνές κίνημα, αναγνωρίζοντας τις τυχόν δομικές αδυναμίες του, να μην τυφλώνεται από ενθουσιασμό, όταν ο εχθρός του αποκτούσε έναν νέο εχθρό, ο οποίος θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε δικό σου εχθρό. Ακόμη και αν σε κάποιο θέμα διαφωνούσες με την τόσο γερά δομημένη σκέψη του, ήξερες ότι δεν μπορούσες να το καταλάβεις χωρίς να ακούσεις τη δική του ανάλυση. Ο Δελαστίκ, βέβαια, δεν ήταν ένας ψυχρός τεχνοκράτης των διεθνών σχέσεων. Αναζητούσε πάντα τους αδύναμους και τους κατατρεγμένους για να τους φέρει στο επίκεντρο της ιστορίας. Σε όλη του την πορεία έκανε πράξη την φράση του άλλου μεγάλου αναλυτή Ρόμπερτ Φισκ (που έφυγε λίγες ημέρες μετά τον Γιώργο στις 30 Οκτωβρίου του 2020) ότι «οι δημοσιογράφοι πρέπει να είναι ουδέτεροι και αμερόληπτοι μόνο στο πλευρό όσων υποφέρουν». Σε αντίθεση όμως με άλλες μεγάλες μορφές του παγκόσμιου δημοσιογραφικού στερεώματος, που συχνά δρούσαν σαν μοναχικοί λύκοι συγκεντρώνοντας πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, ο Δελαστίκ ήταν από μόνος του μια ολόκληρη σχολή δημοσιογραφίας για γενιές συναδέλφων. Η εβδομαδιαία σύσκεψη του Πριν, στην οποία είχα την τιμή να ενταχθώ για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του ’90, είχε έναν σχεδόν μυσταγωγικό χαρακτήρα. Ήταν και παρέμεινε ένα μεγάλο σχολείο δημοσιογραφίας αλλά και ο αντίποδας του λεγόμενου «πρωινού καφέ» του εκάστοτε πρωθυπουργού. Στο Μαξίμου εξυφαίνονταν η επίθεση και σε εκείνη τη μικρή σύσκεψη δημιουργούνταν εργαλεία για την άμυνα και την αντεπίθεση.

Αφιέρωμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Γιώργο, να ξέρεις, θα σ’ αναζητάμε και στο Ίντερνετ… Διονύσης Ελευθεράτος

Ε Γέννημα θρέμμα του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος

ι περισσότεροι θυμούνται τον Γιώργο Δελαστίκ ως ήδη «φτασμένο» δημοσιογράφο και συγγραφέα, ωστόσο για να καταλάβουμε καλύτερα τη σκέψη του αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στο κλίμα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε και πολιτικοποιήθηκε. Όπως μας εξηγούν παλιοί του σύντροφοι, που τον θυμούνται πριν καν οργανωθεί σε κάποια παράταξη, o Γιώργος ήταν παιδί της εποχής του και ταυτόχρονα κάτι παραπάνω από αυτό. Από τα πρώτα έτη των σπουδών του συμμετείχε στις αντιστασιακές διαδικασίες μέσα από το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Οι περισσότεροι φοιτητές δεν ήταν οργανωμένοι σε παρατάξεις και αναπτύχθηκε μέσα σε ένα ασφυκτικό λειτουργικό πλαίσιο. Γεγονός σταθμός ήταν οι νόθες εκλογές του Νοέμβρη του 1972, όταν οι φοιτητές ανακάλυψαν σημαδεμένα ψηφοδέλτια στα καζανάκια των τουαλετών! Η κατακραυγή γι’ αυτή τη χονδροειδή νοθεία οδήγησε στη μεγαλειώδη φοιτητική συνέλευση του Φλεβάρη του 1973 με θέμα την πορεία του κινήματος, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.500 (από τους 2.200 περίπου) φοιτητές και κράτησε 17… ώρες! Η συνέλευση, που τελείωσε με τον εθνικό ύμνο, αποφάσισε την αποχή από τα μαθήματα. Συγκλονισμένος από τους αγώνες των φοιτητών στην Αθήνα ο Γιώργος ήρθε στην πρωτεύουσα και συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη της Νομικής. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Πάτρα όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάληψη του πανεπιστημίου της πόλης. Όταν έληξε με συντονισμένο τρόπο η κατάληψη και ξεκίνησε το πογκρόμ διώξεων εναντίον φοιτητών, ο Γιώργος Δελαστίκ για ένα διάστημα κρυβόταν σε ένα σπίτι μαζί με τρείς συμφοιτήτριές του και στη συνέχεια ταξίδεψαν στην

Αθήνα με Ι.Χ, καθώς η ασφάλεια έκανε ελέγχους στα δημόσια μέσα μεταφοράς. Το γεγονός αυτό ήταν η αφετηρία μαζικών κινητοποιήσεων με αποκορύφωμα την εξέγερση του Νοέμβρη. Η συναγωνίστριά του Τζόγια Καππάτου, μιλώντας για τον Γιώργο, θυμάται την ευρυμάθειά του και την ιδιαίτερη ευχέρεια που είχε από τότε στην εκμάθηση νέων γλωσσών. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Γιώργος ταξίδεψε με το τρένο, με το φθηνό εισιτήριο της Interail, σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Ευρώπης, όπου λόγω της πολυγλωσσίας του ένιωθε σαν ψάρι μέσα στο νερό. Πρέπει να σημειωθεί ότι για τον Γιώργο η εκμάθηση ξένων γλωσσών δεν ήταν μια συγκέντρωση «προσόντων» για τη μετέπειτα επαγγελματική του ανέλιξη ούτε οφειλόταν στο αναμφισβήτητο φυσικό του χάρισμα. Αντανακλούσε το βαθύ ενδιαφέρον του για τον κόσμο ως σύνολο: ο Γ. Δελαστίκ σκεφτόταν παγκόσμια και δρούσε τοπικά. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, η Τζόγια Καππάτου οργανώθηκε στην Πανσπουδαστική και την ΚΝΕ και «στρατολόγησε» και τον Γιώργο Δελαστίκ. Ο Γιώργος Δελαστίκ, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, αναδείχτηκε ιδιαίτερα μέσα από τις εξαιρετικά μαζικές συνελεύσεις στα αμφιθέατρα με τη συζήτηση να επικεντρώνεται στην τιμωρία των χουντικών και την επόμενη μέρα του φοιτητικού κινήματος. Ο Γιώργος ξεχώρισε για τη ρητορική του ικανότητα και τη συγκροτημένη και πρωτότυπη σκέψη και ανάλυση των γεγονότων, την οποία στη συνέχεια μετουσίωσε και στα γραπτά του. Κατά τις πολύωρες, κατά κανόνα, διαπραγματεύσεις της Πανσπουδαστικής ή της ΚΝΕ με τους εκπροσώπους άλλων φοιτητικών παρατάξεων ή νεολαιίστικων οργανώσεων, ο Γιώργος εντυπωσίαζε με την παροιμιώδη ψυχραιμία, την υπομονή και την επιμονή του αλλά και την ευγένειά του. Δ. Τζ.

νας χρόνος αφότου μας άφησε ο Γιώργος, καμία «ψύχραιμη σκέψη» δεν δείχνει λιγότερο δύσκολο –από όσο τότε– να εκφραστεί ή να ιεραρχηθεί ως χαρακτηριστικότερη για την προσωπικότητά του. Δεν είναι μόνο η συγκίνηση που αδυνατεί να απέλθει, όταν αναφερόμαστε στον Γιώργο. Είναι κυρίως η σπάνια προσωπικότητά του, τα τόσα σημαντικά στοιχεία που τη συνέθεταν, η παράμετρος που δεν σ’ αφήνει να αποφασίσεις τι θα προτάξεις και τι όχι. Και τελικά σε υποχρεώνει να σταματήσεις να το προσπαθείς… Τι να ξεχωρίσεις; Απίστευτη ευρυμάθεια, δίπλα στην καλώς νοούμενη πολιτική λαϊκότητα. Ένας μελετητής που αντιλαμβανόταν τόσα διαβάζοντας και πίσω από τις αράδες της Λε Μοντ, της Ελ Παΐς, του Εκόνομιστ, της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, του Σπίγκελ, των Τάιμς και ο οποίος, έπειτα από μια κοπιαστική, μεσημβρινή «ακτινογράφηση» των διεθνών εξελίξεων, θυσίαζε πρόθυμα το όποιο διάλλειμα θα μπορούσε να έχει (ακόμη και για τις αναγκαίες ανάσες), εάν κάποιος νεότερος συνάδελφός του χρειαζόταν συμβουλές ή κάποια επείγουσα βοήθεια. Η παροιμιώδης ευγένεια, πλάι στην απόλυτη περιφρόνηση προς οτιδήποτε απέπνεε βρωμιά, «γλείψιμο», ρουφιανιά — στοιχεία που ποτέ δεν σπάνιζαν στο «σινάφι» της «4ης εξουσίας». Όχι, δεν είναι να προτάσσεις κάτι και να αφήνεις κάτι άλλο. Ο Γιώργος ήταν όλα αυτά –και άλλα πολλά– μαζί. Πέρασε ένας χρόνος, λοιπόν… Προσωπικά, σ’ αυτό το διάστημα αναζήτησα στο Ίντερνετ μερικά ακόμη κείμενα του Γιώργου, είτε για να επιβεβαιώσω κάτι που μισοθυμόμουν είτε γιατί χρειαζόμουν ακρίβεια στοιχείων, είτε, είτε… Κι είναι βέβαιο ότι και στο μέλλον θα ψάξω — και προφανώς δεν θα είμαι ο μόνος. Κι ας πρόκειται για κείμενα γραμμένα και 10-14 χρόνια πριν. Διότι, όταν ο Γιώργος συνόψιζε σε ένα κείμενο 400 λέξεων, για παράδειγμα, τη δραματική αλλαγή στην αναλογία οικονομικά ενεργού και ανενεργού πληθυσμού, αυτή που συντελέστηκε στην ελληνική κοινωνία μέσα σε 2-3 «μνημονιακά» χρόνια, δεν γνωστοποιούσε κάποιο στοιχείο του οποίου η εμβέλεια, το βάθος και οι επιπτώσεις θα εξέπνεαν σε λίγο καιρό. Κι όταν περιέγραφε πώς ακριβώς η γερμανική Βελτ

ομολογούσε ότι ήταν παραμύθια της Χαλιμάς τα περί δουλευταράδων Γερμανών και τεμπέληδων Νοτιοευρωπαίων (τότε που είδε η εφημερίδα τα στοιχεία της Γιούροστατ για τις ώρες εργασίας, τον χρόνο διακοπών και αδειών στην Ευρώπη), ο Γιώργος μας προσέφερε κάτι χρήσιμο στο διηνεκές. Και τόσα ακόμη… Μοιάζει με πικρή ειρωνεία: Αναζητάμε και θα αναζητάμε κείμενα του Γιώργου στο Ίντερνετ, με το οποίο ο ίδιος δεν ήθελε να έχει σχέση… Ούτε για να αμυνθεί. Κάποτε του είπαμε 2-3 φίλοι πως στο Διαδίκτυο τον είχαν «περιλάβει» διάφοροι και «έβγαζαν» μπόλικο μένος εναντίον του. Ρώτησε τι περίπου έγραφαν κι άκουσε την απάντηση αδιάφορα. Μάλλον και την ερώτηση την έκανε… από ευγένεια, για να μη δείξει ότι θεωρούσε άνευ νοήματος την ενημέρωση. Τον ρωτήσαμε αν σκόπευε να απαντήσει με κάποιον τρόπο, τουλάχιστον σε εκείνα τα σχόλια που διαστρέβλωναν γεγονότα. Γέλασε καλοσυνάτα και απάντησε: «Το Ίντερνετ είναι είδος σύγχρονου καφενείου. Στο καφενείο καθένας δικαιούται να πιει ούζο, να παίξει χαρτιά ή τάβλι και να πει ό,τι του κατέβει. Δεν θα χαλάσω εγώ τον κανόνα ούτε θα ασχοληθώ. Δεν έχει νόημα…». Τον Γιώργο τον γνώρισα το 1986-87 στην εφημερίδα Πρώτη, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στην επαγγελματική δημοσιογραφία. Καταδεκτικός, πρόθυμος να συζητήσει οτιδήποτε και πολύ υπομονετικός, όταν του ζητούσες να σε μυήσει στη μεθοδολογία που θα σε βοηθούσε να εμβαθύνεις στα διεθνή. Ξαναβρεθήκαμε το 1992 στο Πριν. Και τότε επιβεβαιώθηκαν πλήρως όσα πρόλαβα να διαπιστώσω στη δεκαετία του ‘80. Σπάνια «πάστα» ανθρώπου, δημοσιογράφου, αριστερού. Το διαπιστώσαμε όλοι οι νεότεροι φίλοι, σύντροφοι, συνεργάτες του και επωφεληθήκαμε τόσο πολύ... Αναρωτιέμαι, Γιώργο, πόσο κατατοπιστικά κείμενα θα μας χάριζες, αυτήν την εποχή, για το Αφγανιστάν, το AUKUS, τις ΗΠΑ… Μας λείπει η αναλυτική διεισδυτικότητά σου, μας λείπει η παρουσία σου. Ευτυχώς, είναι εδώ τα βιβλία και τα κείμενά σου. Και, να ξέρεις, θα συνεχίσουμε να τ’ αναζητάμε και στο Ίντερνετ, που τόσο σνομπάριζες. Συμπάθα μας γι’ αυτό — δες το σαν αστειάκι. Σαν κι αυτά που κάναμε στην Καποδιστρίου, τις Παρασκευές, όταν «έκλεινε η ύλη» και είχαμε χρόνο …

14 Γιάννης Ελαφρός

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα

Όσα μας δίδαξε ο Γιώργος ▸ Το πρωτότυπο εγχείρημα του Πριν και η φουρτουνιασμένη ρότα της επαναστατικής δημοσιογραφίας

ολλά γράφτηκαν και θα γραφούν για την προσωπικότητα του Γιώργου Δελαστίκ και τίποτα δεν μοιάζει υπερβολικό για το έργο του. Αλλά μια πλευρά που οφείλουμε να αναδείξουμε είναι η αντίληψη και η πράξη του στο ζήτημα της επαναστατικής δημοσιογραφίας, όπου χάραξε μια ιδιαίτερα πρωτότυπη όσο και πολύτιμη πορεία. Η δημοσιογραφική συνεισφορά του Γιώργου Δελαστίκ ξεκινά πολύ νωρίς από τα διεθνή του Ριζοσπάστη, με τις αποστολές και τις έρευνες του. Εκεί όμως που έβαλε τη σφραγίδα του ήταν στο εγχείρημα του Πριν, ως ο ιστορικός του διευθυντής. «Τέκνο της ανάγκης» κι έργο της συλλογικότητας βεβαίως, αλλά με την καθοριστική συμβολή του Γ. Δελαστίκ, το Πριν διαμόρφωσε μια ξεχωριστή φυσιογνωμία. Την περίοδο που κυκλοφόρησε, ο Τύπος της Αριστεράς γνώριζε ή τα έντυπα κομματικά όργανα, τα οποία παρά τη συνεισφορά τους είχαν συχνά περιορισμένη οπτική ή εφημερίδες με αριστερόστροφο προφίλ, με αστική όμως ιδιοκτησία και ένταξη τελικά σε συγκεκριμένες συστημικές πολιτικές επιδιώξεις (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πρώτη). Το Πριν κυκλοφόρησε με το λογότυπο «εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς», μια ισχυρή νοηματοδότηση σε μια περίοδο που η επίσημη Αριστερά βρισκόταν στον αστερισμό της συναίνεσης και ουσιαστικά εξαρτημένη από αστικά σχέδια. Το Πριν συνδέθηκε με το εγχείρημα του ΝΑΡ αλλά όχι σαν κομματικό όργανο κι αυτό δεν ήταν τρικ αλλά αντίληψη. Στόχος δεν ήταν η αναπαραγωγή της κομματικής γραμμής και η «επαναστατική» παπαγαλία, αλλά η συμβολή στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου ρεύματος αριστερής και κομμουνιστικής πολιτικοποίησης, το οποίο θα τροφοδοτούσε τελικά και την προσπάθεια του ΝΑΡ. Ταυτόχρονα, αρνιόταν και τη φιλελεύθερη προσέγγιση ενός εντύπου των συντακτών του, «πλουραλιστικό» όσο και μικροαστικό. Απεναντίας, με αιχμηρές πολιτικές θέσεις και φιλοξενία ενός πλούτου απόψεων, το Πριν υπηρετούσε μια μετωπική λογική (της αντικαπιταλιστικής αριστεράς), επεδίωκε να γίνει φωνή του ταξικού και ριζοσπαστικού εργατικού κινήματος και όσων «δεν έχουν φωνή» και να συμβάλλει στην μεγάλη υπόθεση της αναγέννησης του κομμουνιστικού κινήματος. Με αυτή την έννοια φιλοδοξούσε να είναι ουσιαστικά «κομματικό», για ένα κόμμα που έμελλε να συγκροτηθεί. Και γι’ αυτό, όταν η προσπάθεια αυτή άρχισε να μορφοποιείται, το λογότυπο μετατράπηκε

σε «εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς». Μέσα από τη βασική αυτή φυσιογνωμία του Πριν, αναδεικνύονται ορισμένα βασικά στοιχεία με μεγάλη σημασία για τη δημοσιογραφική προσέγγιση, τα οποία κυριολεκτικά μας δίδαξε ο Γιώργος, τουλάχιστον στους νεώτερους που αποφασίσαμε να αφήσουμε ό,τι κάναμε και να ριχτούμε στην περιπέτεια με το ασίγαστο πάθος της επαναστατικής δημοσιογραφίας. Βασικό: Η ανάδειξη της δύναμης της ανάλυσης αντί για την επανάληψη τσιτάτων. Ο Λένιν έλεγε «η αλήθεια είναι επαναστατική». Ο Δελαστίκ δεν προσάρμοζε την πραγματικότητα σε κάποια δικά μας προκατασκευασμένα συμπεράσματα. Προσέγγιζε κι αποτύπωνε την αλήθεια, ακόμα κι αν ήταν σκληρή (και πολλές φορές ήταν!) για την προσπάθεια της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Θεωρούσε καθήκον του, επίσης, να φωτίσει που πάνε τα πράγματα, να ρισκάρει να προβλέψει και όχι να περιμένει στην ασφάλεια της εξαγωγής συμπερασμάτων. Από κει και το όνομα Πριν, δηλαδή πριν τα γεγονότα αλλά και πριν από τους μεγάλους σεισμούς της ταξικής πάλης. Με την καθοριστική του συμβολή διαμορφώθηκε μια δημοσιογραφική φυσιογνωμία πολιτικά αιχμηρή, πάντα στον αντίποδα της κυρίαρχης πολιτικής, «εμμονικά» ενοχλητική για το σύστημα, ασεβής και σεβαστή ταυτόχρονα, κι ας μην προσκυνούσε στην «πολιτική ορθό-

Με την καθοριστική του συμβολή διαμορφώθηκε μια δημοσιογραφική φυσιογνωμία πολιτικά αιχμηρή, πάντα στον αντίποδα της κυρίαρχης πολιτικής, «εμμονικά» ενοχλητική για το σύστημα, ασεβής και σεβαστή ταυτόχρονα

τητα». Η δύναμη αυτή του Πριν και του Γιώργου προσωπικά, η προσπάθεια να βρεθούν ρωγμές στην κυρίαρχη πολιτική ήταν ταυτόχρονα και πηγή αδυναμίας καθώς στην προσπάθεια να τοποθετηθούμε στην άμεση αντιπαράθεση, χανόταν μερικές φορές το στρατηγικό και προγραμματικό βάθος και η ολότελα διακριτή στόχευση και φυσιογνωμία της εργατικής από την αστική πολιτική. Ο Γιώργος ενθάρρυνε στην ποιότητα της γραφής, το να βγάζεις τέχνη και μεράκι στο χαρτί ή στο πληκτρολόγιο. Πάντα με στοιχεία και τεκμηρίωση, λιγότερα επίθετα-περισσότερα ουσιαστικά. Είχε τον τρόπο του ο Γιώργος· αν ήταν πυγμάχος θα προτιμούσε το ντιρέκτ κτύπημα, έτσι του άρεσε να γράφει και να μιλά και ήταν πολύ αποτελεσματικός. Αυτό τον χαρακτήριζε και στον

τρόπο που προσέγγιζε τους ανθρώπους και τη ζωή. Μέσα στην απαράμιλλη ευγένεια, υπήρχε η ευθύτητα της τοποθέτησης και της πράξης, κοφτερή συχνά σαν μαχαίρι. Η συλλογικότητα του Πριν λειτούργησε σαν μια επαναστατική αδελφότητα. Σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες (μόνιμες κι όχι έκτακτες), με επαγγελματίες δημοσιογράφους που πρόσφεραν διπλή δουλειά εθελοντικά και με εθελοντές που δούλευαν σαν επαγγελματίες (δημοσιογράφοι κι επαναστάτες, σε μια μη επαναστατική εποχή). Κι ο Γιώργος εκεί, μαέστρος σε μια ορχήστρα συχνά ξεκούρδιστη από την κούραση ή την απειρία, πρώτος να έρχεται τελευταίος να φεύγει και να καταθέτει χωρίς τσιγκουνιά τις γνώσεις, την τέχνη και το κύρος του. Με την καθοδήγησή του, το μικρούλι Πριν προσπαθούσε να ξεφύγει από τον μικρόκοσμο μιας ρηχής αριστερής αντιπαράθεσης και να ανοίξει παράθυρα στα μεγάλα ερωτήματα και προκλήσεις στις σύγχρονες τάσεις, στα Διεθνή, στην Επιστήμη, στον Πολιτισμό. Τίποτα δεν ήταν εύκολο και η ανατρεπτική ρότα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα των γεγονότων δεν βρίσκεται αυτόματα. Όταν τους τίτλους βάζει η ιδιοκτησία σύμφωνα με τα συμφέροντά της, τα πράγματα είναι πιο απλά. Το Πριν είχε κι έχει πολύ πειραματισμό και επαναστατική θέληση για να χαράξει πορεία. Δεν είναι λίγες οι φορές που διαφωνήσαμε με τον Γιώργο ή με άλλους συντρόφους στην πολύχρονη κοινή πορεία. Εκφράστηκε και στις στήλες της εφημερίδας. Πάντα με σεβασμό, με επιχειρήματα, με συντροφικότητα και τελικά με πίστη στον κοινό σκοπό. Και τελικά ήταν τα καθοριστικά ελλείμματα της συλλογικής μας προσπάθειας (ή από την άλλη, τα βήματα που κάναμε) που διαμόρφωναν τα όρια και τα λάθη μας. Ο Γιώργος άνοιξε δρόμους και στον τρόπο δουλειάς στα ΜΜΕ. Η αστική δημοσιογραφία έχει πολλούς τρόπους να εξημερώσει και τελικά να αξιοποιήσει προς όφελός της αριστερούς, που συνήθως βρίσκονται μόνοι τους απέναντι σε έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό εξαγοράς κυρίως αλλά και καταστολής. Ο Γιώργος μάς έμαθε την σημασία του να είναι καθαρό σε όλους πως συμμετέχουμε στην ομάδα του Πριν, σε μια συλλογικότητα που «δεν τρώγεται με τίποτα» και γι’ αυτό «δεν μασάει». Πως μόνο σαν μέλος μιας αριστερής και κομμουνιστικής συλλογικότητας μπορείς να σταθείς όρθιος/α και στον «λάκκο των λεόντων» του κυρίαρχου δημοσιογραφικού κατεστημένου. Κι εμείς περήφανα λέγαμε και λέμε: «Ναι, είμαι στο Πριν. Ναι, είμαι με τον Δελαστίκ».

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

ε μια ισχυρή χιονόπτωση περιοχές σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας μένουν χωρίς ρεύμα και θέρμανση για μέρες. Με έναν παρατεταμένο καύσωνα δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και καλλιεργειών παραδίδονται σε μεγα-πυρκαγιές που καίνε ανεξέλεγκτες επί μέρες. Με μια ισχυρή βροχόπτωση, οι κεντρικότεροι δρόμοι του Λεκανοπεδίου μετατρέπονται σε ποτάμια και η παραλιακή λεωφόρος στην εκβολή τους. Στην Αθήνα, η ισχυρή νεροποντή του κύματος κακοκαιρίας «Μπάλλος» έφερε ξανά στην επιφάνεια το διαχρονικό μείγμα αδιαφορίας για έργα που ούτε επιτρέπουν εγκαίνια με κόκκινες κορδέλες και φανταχτερό φόντο, ούτε εντάσσονται στις «προτιμήσεις» των «εθνικών κατασκευαστών», όπως οι σωστά μελετημένες και με σεβασμό στο περιβάλλον αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις αλλά και η προστασία των περιαστικών δασών, καθώς τα φυσικά φαινόμενα που εξελίσσονται σε καταστροφές είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους: Ο ισχυρός χιονιάς της «Μήδειας» γέμισε τα δάση με πεσμένα κλαδιά και κορμούς δέντρων που ουδέποτε απομακρύνθηκαν, μετατρέποντάς τα σε «πυριτιδαποθήκες», οι οποίες ανεφλέγησαν το καλοκαίρι. Με χιλιάδες στρέμματα «κρανίου τόπο» και ελλείψει άμεσης αντιπλημμυρικής παρέμβασης, είναι αναπόδραστη συνέπεια οι πλημμύρες, όπως συνέβη προ ημερών στη βόρεια Εύβοια. Και επειδή όπως έλεγε ο Σαρτρ «δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές», σε όλες τις περιπτώσεις σε κοινό παρονομαστή αναδεικνύονται ο κρατικός κυνισμός και το επιχειρηματικό κέρδος, και βεβαίως η κλιματική κρίση που όμως αποτελεί παράγοντα ενισχυτικό των ευθυνών της εκάστοτε κυβέρνησης και όχι «συγχωροχάρτι». Στην Αθήνα του «Μπάλλου», επιχειρηματικό κέρδος και κυβερνητικός-κρατικός κυνισμός «χτύπησαν» την πε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Τσιμέντο, κέρδος και αδιαφορία «έπνιξαν» ξανά την Αττική Μια ισχυρή νεροποντή «παρέλυσε» το Λεκανοπέδιο, με τους δρόμους να μετατρέπονται σε χειμάρρους και τις αίθουσες σχολείων και ΑΕΙ σε λίμνες. «Τριτοκοσμικές» εικόνες δίπλα σε πανάκριβα έργα βιτρίνας, ατομική ευθύνη και απαγορεύσεις η αντίδραση της κυβέρνησης.

ριοχή των Τζιτζιφιών, στην Καλλιθέα. Δίπλα στα θεόρατα τείχη της νότιας πρόσοψης του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και πίσω από τα τσιμέντα της πολυδιαφημισμένης ανάπλασης του παραλιακού μετώπου, η παλαιά λεωφόρος Ποσειδώνος, ένας δρόμος που παραδόθηκε στην κυκλοφορία μόλις πριν λίγους μήνες, πλημμύρισε εγκλωβίζοντας λεωφορείο, οι επιβάτες του οποίου διέφυγαν με το νερό να φτάνει ως τη μέση τους και σχηματίζοντας αλυσίδες για να προστατεύσουν ο ένας τον

άλλον. Η αντίθεση των εικόνων εξαθλίωσης και πανικού δίπλα στο υπερπολυτελές μέγαρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αποτελεί απλώς τη «φωτεινή πλευρά του φεγγαριού». Γιατί υπάρχει και η «σκοτεινή»: Η περιοχή των Τζιτζιφιών είχε εδώ και δεκαετίες ανάγκη άμεση και καλά μελετημένη αντιπλημμυρική παρέμβαση, καθώς περιοχές της βρίσκονται κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, ενώ από την εποχή της Χούντας παρέμενε αποκλεισμένη από τη θάλασσα από το απροσπέλαστο τείχος της Νέας Ποσειδώνος.

Η ανάπλαση για το «Νιάρχος» βαφτίστηκε αντιπλημμυρικό έργο, αλλά ούτε αυτό δεν έχει ολοκληρωθεί

Εύβοια: Μια προαναγγελθείσα καταστροφή Λίγες μέρες πριν «βουλιάξει» η Αττική, στη βόρεια Εύβοια των 465.820 καμένων στρεμμάτων, μια δυνατή βροχή ήταν αρκετή για να «πνίξει» την Αγία Άννα, «κατεβάζοντας» το καμένο βουνό στη θάλασσα. Επρόκειτο για μια «προαναγγελθείσα πλημμύρα», όπως εύστοχα τη χαρακτηρίζει η Αριστερή Παρέμβαση Στερεάς Ελλάδας που καταγγέλλει ότι «αντί η Περιφέρεια ή το κεντρικό κράτος να κάνουν πρώτη προτεραιότητα την αντιπλημμυρική προστασία των οικισμών αυτών, με έργα ορεινής υδρονομίας, με

επεμβάσεις, ώστε να συγκρατηθούν τα όμβρια και τα φερτά υλικά που κατεβαίνοντας μετατρέπονται σε λάσπη στα ανώτερα σημεία της λεκάνης με μικρά φράγματα με πέτρες, κορμούς κ.λπ., σφυρίζουν όλοι κλέφτικα». Εξοργιστικός ο κυνισμός της κυβέρνησης που πρώτα άφησε μια μικρή εστία να μετατραπεί σε μεγα-πυρκαγιά, ακολούθως έστησε επενδυτικό «πάρτι» στα καμένα και τέλος απέδωσε τις καταστροφικές πλην αναμενόμενες πλημμύρες «στον θεό που μας μισεί». Αναλυτικό ρεπορτάζ, στο prin.gr.

Το 2016, η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου εισηγήθηκε τη χρηματοδότηση από ιδίους πόρους της Περιφέρειας –με δέσμευση του 40% των αποθεματικών της μάλιστα– ενός έργου στην περιοχή το οποίο παρουσιάστηκε ως «αντιπλημμυρικό». Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για μελέτη του Ρέντσο Πιάνο και του ιδρύματος Νιάρχος για ανάπλαση της παραλίας Καλλιθέας και Μοσχάτου με τη λογική να μετατραπεί σε προέκταση - παράκτιο «κήπο» του Ιδρύματος, «σκεπάζοντας» αντί να βυθίσει την παραλιακή λεωφόρο και δημιουργώντας έτσι έναν λόφο προς την πόλη της Καλλιθέας. Τα έργα ξεκίνησαν, όμως σύντομα φάνηκε ότι ο σχεδιασμός του Πιάνο δεν περιλάμβανε αντιπλημμυρική θωράκιση που να ανταποκρίνεται στην εποχή της κλιματικής κρίσης. Εκπονήθηκε συμπληρωματική μελέτη αλλά, λόγω των «γνωστών» προβλημάτων που ανακύπτουν σε κάθε μεγάλο έργο στο οποίο εμπλέκεται το κατασκευαστικό κεφάλαιο, εν προκειμένω ο ΑΚΤΩΡ, η Α' φάση του έργου που περιλαμβάνει την αντιπλημμυρική παρέμβαση και προβλεπόταν να παραδοθεί εντός του 2019 αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη Νοέμβρη του 2021. Η Αττική είναι γεμάτη αντίστοιχες τέτοιες παρεμβάσεις. Είτε πρόκειται για το «θάψιμο» του Κηφισού κάτω από τον αυτοκινητόδρομο, είτε για το τσιμέντωμα της κοίτης των ρεμάτων που συνεχίζεται εντατικά μετά τη Μάνδρα, είτε για το στοίβαγμα μαθητών και φοιτητών σε ακατάλληλες αίθουσες που πλημμυρίζουν με μια νεροποντή, παντού αναδεικνύεται η απόλυτη προτεραιότητα του επιχειρηματικού κέρδους για κεντρικό και τοπικό κράτος. Επιστέγασμα όλων αυτών, η αντιμετώπιση μιας νεροποντής με κατασταλτικά μέτρα, θυμίζοντας τον θρύλο που θέλει τον Ξέρξη να μαστιγώνει τη θάλασσα: Διαρροές περί εισηγήσεων για απαγόρευση κυκλοφορίας(!) και εμπλοκή του στρατού, για μια ακόμη φορά, σε παρεμβάσεις πολιτικής προστασίας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Ο Ορμπανισμός του Μαξίμου προκαλεί αντιδράσεις στην... Ευρώπη

από τις κάμερες

φορείς, ανάμεσα τους τη Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, οι οποίες εγκαλούν την κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη για περαιτέρω υπονόμευση της ελευθερίας του Τύπου. Η προειδοποίηση, την οποία υπογράφουν συνολικά 7 διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις, είναι σαφής: Ακόμη κι αν κυβέρνηση φέρει τελικά προς ψήφιση τις αλλαγές του άρθρου 191, καλεί τους βουλευτές να τις απορρίψουν! Αναφέροντας πως Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ αναφέρθηκε μόνο η Ουγγαρία του Όρμε άρθρο του στους «κατσαπλιάδες μπαν «ποινικοποίησε» την του Βαν Φλιτ και τα τσιράκια του ελεύθερη άποψη μέσω διΠάιατ», αναδεικνύοντας τις στενές αδικτύου, με πρόσχημα τη σχέσεις της Ένωσης Αποστράτων διάδοση παραπληροφόρημε την εγκληματική οργάνωση σης, οι διεθνείς οργανώσεις της Χρυσής Αυγής. Η αποκάλυψη αναφέρουν συγκεκριμένα ενόχλησε, γι’ αυτό και κατατέθηκε η πως «τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα αντιμετωπίαγωγή καθώς η Ένωση είναι πρόζουν ήδη απειλές από κασωπο δημοσίου δικαίου και υπάγεταχρηστικές υποθέσεις και ται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. ποινές φυλάκισης για συΤο ερώτημα είναι αν κυβέρνηση και κοφαντική δυσφήμηση. Η υπουργείο καλύπτουν τη δίωξη του ενίσχυση του άρθρου 191 θα δημοσιογράφου. δημιουργήσει απλώς έναν ακόμη δρόμο που οδηγεί τους δημοσιογράφους προς την ποινική δίωξη και τη φυλάκιση». Εν τω μεταξύ, η δημόσια διαβούλευ-

Είναι εντυπωσιακό και συνάμα αποκαλυπτικό για την κατάντια των ελληνικών μίντια. Στις επιχειρούμενες αλλαγές του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα, μέχρι στιγμής η σοβαρότερη και εντονότερη αντίδραση έρχεται από το εξωτερικό: Τις δημοσιογραφικές ενώσεις και

Η ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ποινικοποίηση της ενημέρωσης, σχετίζεται άμεσα με το εκβιαστικό καθεστώς των αγωγών. Μέχρι τώρα, οι δημοσιογράφοι απειλούνται με εξοντωτικές αγωγές για δήθεν «συκοφαντική δυσφήμιση», ένα καθεστώς που συνειδητά διατηρούν όλες οι κυβερνήσεις. Στις συμβάσεις τις οποίες υπογράφουν με τα μεγάλα ΜΜΕ, υπάρχει ρήτρα να πληρώνουν οι ίδιοι τις αποζημιώσεις από αγωγές που αφορούν ρεπορτάζ τους!

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΗ και τιμωρητική αγωγή εκδικάζεται στις 21 Οκτωβρίου. Η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών στράφηκε κατά του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου, ζητώντας αποζημίωση και τη φυλάκισή του για έξι μήνες! Η «ηθική βλάβη» που επικαλούνται οι απόστρατοι είναι η εκδήλωση τους σε Γράμμο και Βίτσι για τους πεσόντες «κατά τις επιχειρήσεις 1946 – 1949 κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών». Σε αυτή που μετείχαν ναζιστές και ακροδεξιοί…

ση έληξε. Εντυπωσιακό είναι πως δεν υπήρξε κάποια έντονη αντίδραση από τα ίδια τα μίντια, τους εκδότες και μεγαλοδημοσιογράφους που κατέχουν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Όλοι τους, ως ιδιοκτήτες αλλά και οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι τους θα έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από τις εκβιαστικές αγωγές και την απειλή φυλάκισης σε περίπτωση που «προκαλέσουν ανησυχία» στους πολίτες με δημοσιεύματά τους ή αναπαραγάγουν σε ρεπορτάζ θέσεις και απόψεις που θα χαρακτηριστούν από την οποιαδήποτε εξουσία ως «ψευδείς». Η απουσία αντίδρασης πιστοποιεί την πλήρη υποταγή τους στην πολιτική εξουσία, με αντάλλαγμα τα εκατομμύρια των κρατικών επιδοτήσεων-ενισχύσεων. Η λογοκρισία και φίμωση Μέσων και δημοσιογράφων, που έχει επιτευχθεί με την πλήρη χειραγώγηση τα προηγούμενα χρόνια, επεκτείνεται στα ψηφιακά ΜΜΕ και το διαδίκτυο, αφορά δε πλέον όλους — και την περίφημη «δημοσιογραφία των πολιτών». Αυτή που ξεδιάντροπα ορισμένες φορές χρησιμοποιούν Μέσα χωρίς δημοσιογραφικό προσωπικό για να αποκτήσουν «ρεπορτάζ».

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Σμηνίτες που υπηρετούν στην Πολεμική Αεροπορία στο Άκτιο μας ενημέρωσαν ότι εκτελούν καθημερινά υπηρεσία ελεγκτή του αεροδιαδρόμου προκειμένου να απογειωθούν και να προσγειωθούν πολιτικά αεροσκάφη, τα οποία είναι και η συντριπτική πλειοψηφία όσων χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο (ζήτημα να προσγειώνεται κατά μέσο όρο δύο φορές το μήνα στρατιωτικό αεροσκάφος). Πριν και μετά την απογείωση οποιουδήποτε αεροσκάφους, ελέγχουν εάν υπάρχουν εμπόδια όπως αντικείμενα, ζώα ή πουλιά τα οποία και διώχνουν. Κάθε μέρα ανοίγουν και κλείνουν τα κανόνια για τα πουλιά. Μάλιστα συμβαίνει να κάνουν διπλή υπηρεσία ταυτόχρονα: σκοπιά και ελεγκτής στον αεροδιάδρομο. Το Υπουργείο Άμυνας της κυβέρνησης της ΝΔ δαπανά δεκάδες δισ. ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς και εκμεταλλεύεται τους φαντάρους που αμείβονται με 8,7 ευρώ, για χάρη της Fraport.

Άκτιο: Θητεία υπέρ Fraport! ▸ Καταγγελία ότι σμηνίτες εκτελούν υπηρεσίες προς όφελος της γερμανικής ιδιωτικής εταιρείας Παράλληλα καταγγέλλουν κακές και βρώμικες εγκαταστάσεις και φαγητό που ειδικά κάποιες φορές πραγματικά δεν τρώγεται. Ενώ παράλληλα δεν λείπουν και οι γνωστές υπηρεσίες στα ΚΕΔΔΑ (λάντζα, μαγειρεία, καθάρισμα εξωτερικών χώρων), προκειμένου να κάνουν πάμφθηνες διακοπές τα στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας. Πολλοί στρατιώτες υπάρχουν στη μονάδα στην ουσία απλά για να μην δουλεύουν όσο θα έπρεπε τα στελέχη. Ένα στέλεχος, ιδιαιτέρως θρήσκος, αποφάσισε να φτιάξει ένα μικρό αυτοσχέδιο παρεκκλήσι, δίπλα στη μονάδα. Ήταν

αυτοσχέδιο αλλά δεν το κατασκεύασε μόνος του ο ίδιος. Αγγάρευε σμηνίτες για να μεταφέρουν διάφορα πράγματα για το εκκλησάκι. Εμείς ρωτάμε το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) αν ισχύουν αυτές οι καταγγελίες. Διαθέτει το κράτος σμηνίτες προς εξυπηρέτηση των οικονομικών δραστηριοτήτων της Fraport ως δωρεάν εργατικά χέρια; Βγάζει η εταιρεία κέρδος εκμεταλλευόμενη τη δωρεάν εργασία των στρατιωτών; Έχουμε φτάσει στο σημείο να εκχωρούμε στρατιώτες σε εταιρείες; Έτσι «χτίζεται η ανάπτυξη»; Απαιτούμε να προσληφθεί άμεσα

πολιτικό προσωπικό. Να σταματήσει η εργασιακή εκμετάλλευση των φαντάρων από τα στελέχη στις κατασκηνώσεις αλλά και από τις ιδιωτικές εταιρείες. Συνάδελφοι βγείτε παραπονούμενοι όταν σας διατάζουν να εκτελείτε τέτοια υπηρεσία. Αποτελεί απαγορευμένη από το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και τη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 29 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα καθήκοντά σας. Συνεχίζουμε αγωνιστικά να διεκδικούμε κάθε δικαίωμα ώστε να βελτιωθεί η καθημερινότητα της θητείας μας. Όταν οι φαντάροι διεκδικούν ενωμένοι, πετυχαίνουν νίκες! Απάντησή μας η συγκρότηση κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου πολίτη με στολή, ενάντια στον εθνικισμό και την πολεμοκαπηλεία, τις αποστολές εκτός συνόρων, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Κοινωνία ΠΑΝ∆ΗΜΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κυριάκος Νασόπουλος

Συλλογικότητες Αττικής

Βαφτίζουν τη διάλυση, ενίσχυση ▸ Χωρίς αναισθησιολόγους το «Μεταξά», λιγότερες ΜΕΘ στη Θεσσαλονίκη, απεργία την Πέμπτη ενάντια στο νέο ιδιωτικό «ΕΣΥ»

κόμη μια εβδομάδα καθημερινού αγώνα και διεκδίκησης ξεκινά για τους εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), με κεντρικό σταθμό την πανυγειονομική απεργία που έχουν προκηρύξει για την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου η ΟΕΝΓΕ και η ΠΟΕΔΗΝ. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς καθώς η κυβέρνηση συνεχίζει τα ασύστολα ψεύδη περί ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας την περίοδο της πανδημίας, ενώ την ίδια ώρα εκείνο που κάνει είναι να προωθεί τα αντιλαϊκά της σχέδια για την δημιουργία του νέου «ΕΣΥ» εξυπηρέτησης των ιδιωτικών συμφερόντων. Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ συνεχίζουν να υπολειτουργούν λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό ενώ το ΕΣΥ παραμένει «μονοθεματικό», διαχειριζόμενο σε πολύ μεγάλο βαθμό μόνο τα περιστατικά covid. Η αναμονή για τα προγραμματισμένα χειρουργεία (αν δεν αναβληθούν) καθώς και για απλά ραντεβού σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά και τους 12 μήνες, με τους ασθενείς των υπόλοιπων νοσημάτων να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα. Από την άλλη βεβαίως οι μεγάλοι κερδισμένοι δεν είναι άλλοι από τους ιδιωτικούς ομίλους της υγείας καθώς η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας τους κάνουν

«πάσα» νέα έτοιμη πελατεία. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης είναι το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «Μεταξά». Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, οι τραγικές ελλείψεις σε όλες τις ειδικότητες εργαζομένων του νοσοκομείου (γιατροί, νοσηλευτές, τεχνολόγοι, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό) αλλά και η απαράδεκτα χαμηλή χρηματοδότησή του, «θέτουν σε υπολειτουργία όλα τα τμήματα». Μεταξύ άλλων, από τις έξι διαθέσιμες χειρουργικές αίθουσες που διαθέτει το νοσοκομείο το τελευταίο διάστημα λειτουργούν καθημερινά μία έως τρεις λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων, το ιατρείο πόνου που μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε τέσσερις ημέρες την εβδομάδα τώρα λειτουργεί μόλις μία, ενώ και οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών κινδυνεύουν με διακοπή. Οι δε ΜΕΘ αυξήθηκαν από 6 σε 11, αλλά σε εντελώς ακατάλληλο χώρο και χωρίς την αναγκαία στελέχωση, αφού ενώ θα έπρεπε να εργάζονται 44 νοσηλευτές στο τμήμα, αυτή τη στιγμή εργάζονται μόλις 23. Ίδιο σκηνικό και στο νοσοκομείο της Καλαμάτας όπου, σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ, σε σύνολο 124 οργανικών θέσεων ειδικευμένων γιατρών κλάδου

ΕΣΥ υπηρετούν μόνο 67 μόνιμοι και 30 επικουρικοί γιατροί. Φαίνεται ότι άλλο νοσοκομείο είχε επισκεφτεί στις αρχές Σεπτεμβρίου η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μ. Γκάγκα δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει «κανένα πρόβλημα»! Σε πολύ δύσκολη θέση βρίσκονται ήδη και τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, τα οποία βρέθηκαν στο «μάτι του κυκλώνα» και τον περασμένο χειμώνα. Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ τέθηκαν σε αναστολή 750 ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 230 αποτελούν εξειδικευμένο προσωπικό για ΜΕΘ, με αποτέλεσμα οι κλίνες ΜΕΘ από 193 τον περασμένο Απρίλιο να έχουν μειωθεί σε 75. Την Τετάρτη, οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία «Αττικόν», «Θριάσιο», Κρατικό Νίκαιας και Δυτικής Αττικής, ΨΝΑ Δαφνί, ΨΝΑ «Δρομοκαΐτειο», προχώρησαν σε συγκέντρωση στην είσοδο του Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής (πρώην Λοιμωδών) απαιτώντας την άμεση στελέχωση και επαναλειτουργία του. Είναι ένα από τα 8 νοσοκομεία που συγχωνεύθηκαν-καταργήθηκαν το 2013 από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και παρέμειναν «κλειστά» παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις και από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ

H Πρόταση Προοπτικής στις εκλογές του ΣΥΕΤΕ

ε σύνθημα «να ξανακάνουμε το σύλλογο φόβητρο για την εργοδοσία» και κάλεσμα για «ριζική αναγέννηση του εργατικού κινήματος» συμμετέχει η Πρόταση Προοπτικής-Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας στις εκλογές του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (ΣΥΕΤΕ), του μεγαλύτερου σωματείου στο χώρο των τραπεζών, οι οποίες ξεκινούν τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται το Σάββατο 30 Οκτωβρίου. Η Πρόταση Προοπτικής καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό και τις παρατάξεις που ξεπουλάνε τους αγώνες, και προτάσσει την ταξική αλλη-

λεγγύη και τη συλλογική δράση, «για να αποκρούσουμε την επίθεση και να έχουμε νίκες στο σήμερα!». «Να εγκαταλείψουμε τον ατομικό δρόμο, τη μοιρολατρία, να πιστέψουμε ξανά στη δύναμη της συλλογικής δράσης,

της απεργίας. Όσο μεγαλύτερα εμπόδια μας βάζουν, τόση δύναμη φαίνεται ότι διαθέτουμε. Και οι παρατάξεις του συμβιβασμένου συνδικαλισμού αρνούνται να την αναδείξουν. Οι αγώνες έχουν αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι που οργανώνονται από αγωνιστικά σωματεία πετυχαίνουν νίκες», σημειώνει μεταξύ άλλων. Παράλληλα, καλεί σε αγώνα για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας στην Εθνική Τράπεζα, μείωση του χρόνου εργασίας με 35ωρο άμεσα καθώς και λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους. Λεπτομέρειες για τα εκλογικά κέντρα καθώς και τον τρόπο διεξαγωγής των αρχαιρεσιών έχουν αναρτηθεί στο syete.gr.

Εκδήλωση για τους ελεύθερους χώρους ▸ Κυριακή 17/10, στις 11.30 π.μ., στην Ακ. Πλάτωνος

Εκδήλωση με τίτλο «Για να αναπνέουμε στις γειτονιές μας» διοργανώνει την Κυριακή 17 Οκτωβρίου στις 11.30 το πρωί, στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος (θεατράκι, είσοδος από Τριπόλεως και Μοναστηρίου), ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής. Η συζήτηση θα επικεντρωθεί στην προάσπιση των ελεύθερων χώρων στις γειτονιές της Αττικής. Θα παρέμβουν μεταξύ άλλων εκπρόσωποι από συλλογικότητες και πρωτοβουλίες κατοίκων, ενώ θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα μετά μουσικής! «Ειδικά, μετά τις πυρκαγιές στην Αττική και την Εύβοια, απ’ όπου εξαρτάται το κλίμα και της πρώτης, κάθε παρέμβαση εμπορευματοποίησηςιδιωτικοποίησης στους ελεύθερους, δημόσιους χώρους στις πόλεις και τις γειτονιές μας είναι ένα έγκλημα που πρέπει να το σταματήσουμε τώρα. Το φυσικό περιβάλλον και τη ζωή, τωρινή και μελλοντική, θα τα υπερασπιστούμε με αγώνες. Κυβέρνηση και επενδυτές, κάτω τα χέρια σας από τους ελεύθερους, δημόσιους χώρους», αναφέρει το κάλεσμα που υπογράφουν η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Ζωγράφου «Από Κοινού», οι Εργατικές Λέσχες Καλλιθέας, Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Κυψέλης-Πατησίων-Γαλατσίου, Νέας Ιωνίας, Νέας Σμύρνης, η Εργατική συμμαχία στα Δυτικά, οι Λαϊκές Συνελεύσεις Γκύζη-Πολυγώνου και Κολωνού-Ακαδημίας Πλάτωνα-Σεπολίων, η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Αργυρούπολης-Ελληνικού, η Πολιτιστική Πολιτική Λέσχη Γλυφάδας «Αμπάριζα», ο Χώρος Κινημάτων Αλληλεγγύης και Πολιτισμού-Π και το Στέκι Αλληλεγγύης Κυψέλης «Το Μυρμήγκι».

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Άνοδος Λάντζας στις εκλογές του συνδικάτου

Συγκρότηση Ταξικής Κίνησης Αττικής

Στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού -Ξενοδοχείων Νομού Αττικής, σημαντική επιτυχία κατέγραψε το ψηφοδέλτιο της Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση. Συγκεκριμένα, σε σύνολο 6.278 εγγεγραμμένων (9.562 το 2018), ψήφισαν 3.078 (από 2.980 το 2018), έγκυρα 2.984, άκυρα/ λευκά 94. Έλαβαν: ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) 2.269 ψήφους (από 2.425 το 2018) και 13 έδρες (από 14), Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση (πρώην ΠΑΣΚΕ) 293 ψήφους (από 259) και 2 έδρες (είχε 2), Λάντζα 204 ψήφους (από 182) και 1 έδρα, Ενωτική Πρωτοβουλία Αγώνα (κοινό ψηφοδέλτιο των Αγωνιστική Συσπείρωση και Καμαριέρα) 155 ψήφους και 1 έδρα (η Καμαριέρα είχε 34 ψήφους το 2018), Δίκτυο Εργαζομένων (ΣΥΡΙΖΑ) 64 ψήφους, χωρίς έδρα. Η Λάντζα εξέλεξε επίσης 2 αντιπροσώπους για το συνέδριο της κλαδικής ομοσπονδίας (ΠΟΕΕΥΤΕ) λαμβάνοντας 8,38% και 3 αντιπροσώπους για το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας λαμβάνοντας 9,46%. Το αποτέλεσμα είναι σημαντική επιτυχία για τη Λάντζα η οποία συσπείρωσε πολύ νέο

κόσμο σε ψηφοδέλτιό και κάλπη, ενώ πέτυχε αύξηση ψήφων παρά την αποχώρηση κάποιων δυνάμεων το προηγούμενο διάστημα. Με ανακοίνωσή της, εκτιμά πως «η επανεκλογή έδρας και αντιπροσώπων σε όλα τα όργανα (Κεντρική Διοίκηση, ΠΟΕΕ-ΥΤΕ, ΕΚΑ), δείχνει πως η μαχητική, ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά, που δεν συμβιβάζεται με τους κανόνες, που είναι παρούσα σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, μπορεί και συγκροτεί το δικό της κέντρο αγώνα. Εκείνο των ανυποχώρητων αγώνων, εκείνο που δεν θα υποτάσσεται στις ορέξεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, εκείνο που θα είναι πάντα δίπλα σε κάθε συνάδελφο/ισσα σε όλους του χώρους δουλειάς, εκείνο που αντιλαμβάνεται το σωματείο όχι σαν ένα χώρο “νεκρό” που εξυπηρετεί μόνο εκλογικούς μηχανισμούς, αλλά τελικά θα είναι ζωντανό κύτταρο παραγωγής μάχιμης και σύγχρονα ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής πολιτικής από εμάς για εμάς».

Σύλβια Κοιλάκου*

▸ Συνέλευση το Σάββατο 16/10 στις 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά

ο Σάββατο 16 Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί η 1η ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση της Ταξικής Κίνησης για την Εργατική Χειραφέτηση στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, στις 6 μ.μ. (Ομήρου Σκυλίτση 19, 4ος όροφος). Είναι μια ελπιδοφόρα προσπάθεια για το εργατικό κίνημα, στην οποία καλούν καταρχήν δεκάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από χώρους εργασίας του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Πρόκειται για μια μετωπική συσπείρωση αγωνιστών, με στόχο την οργάνωση της αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, για να έρθει στο προσκήνιο η στρατηγική της εργατικής χειραφέτησης και η λογική ενός νέου εργατικού κινήματος. Στη συνέλευση έχουν προσκληθεί αγωνιστές και αγωνίστριες από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, από διαφορετικές γενιές και κλάδους, που έχουν ως κοινό σημείο την προσπάθεια ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Η νέα αυτή προσπάθεια φιλοδοξεί να συσπειρώσει όλους εκείνους τους αγωνιστές που κατανοούν τη βαθιά κρίση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, που δεν αρκούνται σε επιμέρους «διορθώσεις» αλλά συναρτούν την καθημερινή εργατική δουλειά με την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά του καπιταλισμού. Η κίνηση θα έχει ως βασικά προγραμματικά της στοιχεία: Την αμφισβήτηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων και συνολικά την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Την απόκρουση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Την εναντίωση στα μνημόνια και τα «πλεονάσματα», την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Τη διεθνιστική, ταξική

αλληλεγγύη και ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης και στη χώρα μας. Την τοποθέτηση για ποιο εργατικό κίνημα και τι αγώνες χρειαζόμαστε σήμερα καθώς και τον πολιτικό αγώνα του εργατικού κινήματος για τα οικονομικά δικαιώματα. Η κίνηση στοχεύει να βοηθά τα εργατικά σχήματα και συλλογικότητες με επεξεργασίες και λογική ώστε να ενοποιούνται οι αντιστάσεις, τα αιτήματα, οι αγώνες. Θέλει να δώσει βάρος στον ιδιωτικό τομέα και επιδιώκει να παρεμβαίνει εκεί όπου χτυπά η καρδιά της νέας εργατικής βάρδιας (επισφάλεια, συμβασιούχους, ανέργους), καθώς και σε μεγάλους και δύσκολους χώρους. Φιλοδοξεί να συμβάλλει στο δυνάμωμα των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, των συνελεύσεων καθώς και στη μαζικοποίηση και την πολιτικοποίηση των εργατικών αγώνων. Επίσης, επιδιώκει τη δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου πρωτοπόρων μαχητών/ τριών καθώς και την απόκτηση διεθνών επαφών με αντίστοιχες προσπάθειες άλλων χωρών. Η κίνηση θα λειτουργεί με ανοιχτό συντονιστικό και συνελεύσεις. Η πρώτη αυτή συνέλευση στοχεύει στη συγκρότηση ανοιχτής οργανωτικής γραμματείας, καθώς και σε πρώτες πρωτοβουλίες στο εργατικό κίνημα, ενώ προγραμματίζεται και επόμενη μαζική συνέλευση σε εύλογο χρονικό διάστημα. Η συγκρότησή της Ταξική Κίνησης για την Εργατική Χειραφέτηση στην Αθήνα αποτελεί ένα καθοριστικό βήμα στην πανελλαδικοποίηση αυτής της προσπάθειας, με μέλη και πυρήνες σε κάθε πόλη, κλαδικά αναπτυγμένη, με ομάδες σε μεγάλους κλάδους. Άμεσα θα συνδεθεί με αντίστοιχες προσπάθειες που υπάρχουν σε άλλες

πόλεις (π.χ. Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ.α.). Όπως αναφέρει το κάλεσμα «το σημερινό εργατικό κίνημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα» και τονίζει ότι «η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων δεν πρέπει να συνεχίσει να γίνεται με όρους διαχείρισης της κατάστασης αλλά με ανατροπή της, με συγκρότηση μια άλλης τάσης με στρατηγικό, απελευθερωτικό ορίζοντα». Και προσθέτει: «Η κατάσταση θα μπορούσε να πάει αλλιώς με ένα εργατικό κίνημα χειραφέτησης, με ευθεία αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας και των νόμων του κεφαλαίου. Που δεν θα διαπραγματεύεται τους όρους χειροτέρευσης και εξαθλίωσης της εργατικής μας δύναμης, αλλά θα παλεύει για τη βελτίωσή της με στόχο την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της μισθωτής σκλαβιάς. Οι κυρίαρχοι, το κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό του, ανασυγκροτούν το σύστημά τους διαλύοντας την εργασία, την κοινωνία, τη ζωή μας. Εμείς χρειάζεται να ανασυγκροτήσουμε τα δικά μας “εργαλεία”, να δημιουργήσουμε το δικό μας αποτελεσματικό κίνημα, για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν! Το σημερινό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα, η κρίση του είναι βαθιά. Η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων δεν πρέπει να συνεχίσει να γίνεται με όρους διαχείρισης της κατάστασης, αλλά με ανατροπή της, με συγκρότηση μιας άλλης τάσης με στρατηγικό, απελευθερωτικό ορίζοντα, ώστε να μπορεί να εξασφαλίζει νίκες. Σε αυτό καλούμε, σε αυτό συσπειρωνόμαστε!». *μέλος ΣΜΤ, πρώην μέλος ΔΣ ΕΚΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ

Εκλογές στις 21-22/10, διεκδίκηση δωρεάν rapid test

κλογές πραγματοποιεί ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ) την Πέμπτη 21/10 (9.30 π.μ.-9.30 μ.μ.) και την Παρασκευή 22/10 (9.30 π.μ.-9.30 μ.μ.) στα γραφεία του συλλόγου (Λόντου 6 Εξάρχεια, 2ος όροφος). Αξίζει να σημειωθεί η πρωτοβουλία που έχει λάβει ο ΣΥΒΧΨΑ με ανοιχτή επιστολή του προς τις εργοδοτικές οργανώσεις στον κλάδο του βιβλίου τις οποίες και καλεί να αναλάβουν το κόστος κάλυψης των rapid test στους ανεμβολίαστους εργαζόμενους. Μεταξύ άλλων αναφέρει στη σχετική επιστολή: «Ο Σύλλογός μας θεωρεί τα εμβόλια εργαλεία χρήσιμα και αναγκαία για να προστατέψουμε εμάς και τους γύρω

μας. Παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι, ως εργατικό σωματείο είμαστε σαφώς ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τους αντίστοιχους περιορισμούς, και ότι στεκόμαστε απέναντι σε εκδικητικές και τιμωρητικές επιλογές. Ζητάμε ως εκ τούτου από την κυβέρνηση, παροχή δωρεάν διαγνωστικών τεστ σε όλους/ες στους χώρους υψηλής συγκέντρωσης πληθυσμού. Ταυτόχρονα ζητάμε: Κάλυψη του κόστους των διαγνωστικών τεστ από την εργοδοσία στους χώρους εργασίας. Σας καλούμε να προτρέψετε τα μέλη των συλλόγων/ενώσεών σας, τις εταιρείες στον Κλάδο του Βιβλίου, ώστε να καλύψουν τα έξοδα για τα rapid τεστ των ανεμβολίαστων εργαζόμενων».

Όσον αφορά το ευρύτερο διεκδικητικό πλαίσιο του σωματείου, στο επίκεντρο τίθενται τα εξής αιτήματα: Προστασία της εργασίας και του μισθού μας. Αυξήσεις μισθών κόντρα στις ανατιμήσεις προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Υπογραφή νέων κλαδικών συμβάσεων εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων. Μέτρα ατομικής προστασίας με έξοδα του εργοδότη. Άμεσα μέτρα αποσυμφόρησης σε μέσα μαζικής μεταφοράς, χώρους εργασίας και κλειστούς χώρους. Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας σε προσωπικό και υποδομές σε όλα τα επίπεδα. Το νομοσχέδιο Βρούτση-Χατζηδάκη να μείνει στα χαρτιά!

Ρωγμές στον χρόνο 1941, 10 Οκτώβρη ● Ίδρυση στη Μέση Ανατολή της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ).

1943, 4 Μάρτη ● Ένοπλη ανταρσία μελών της ΑΣΟ στην υπό τον φιλοβασιλικό συνταγματάρχη Κατσώτα 1η Ταξιαρχία.

1944, 3-6 Απρίλη ● Κατάληψη του ελληνικού φρουραρχείου στο Κάιρο. Ένοπλη εξέγερση σε στρατόπεδα. Ανταρσία πληρωμάτων του πολεμικού

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Βασίλης Τσιράκης Τον Οκτώβριο του 1941 ιδρύθηκε η Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση (ΑΣΟ) με απόφαση του ΚΚΕ, συσπειρώνοντας την πλειονότητα των φαντάρων και των ναυτών των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Το αντιφασιστικό κίνημα στον στρατό και τον στόλο συγκρούστηκε κατά μέτωπο με τη στρατιωτική διοίκηση, την Αγγλία και την εξόριστη αστική ελληνική κυβέρνηση σε ένα πρελούδιο των Δεκεμβριανών. Στα «σύρματα», σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στην Αφρική, κλείστηκαν οι έλληνες αντιφασίστες. Η αντιπροσωπεία ΕΑΜ και ΚΚΕ καταδίκασε το κίνημα στη συμφωνία του Λιβάνου.

ναυτικού στην Αλεξάνδρεια.

1944, 23-24 Απρίλη ● Καταστολή των εξεγερμένων στρατιωτών και ναυτών.

1944, 17 Μάη ● Η συμφωνία του Λιβάνου καταδικάζει την εξέγερση.

Οι ακυβέρνητες πολιτείες των αντιφασιστών Ελλήνων στρατιωτών στη Μέση Ανατολή

«Τ

α όσα διαδραματίζονται εδώ, δεν αποτελούν τίποτε λιγότερο από επανάσταση», α πόρρητο τηλεγράφημά του πρεσβευτή Ρέτζιναλ Λίπερ προς το υπουργείο Εξωτερικών της Αγγλίας στις 7 Απρίλη 1944. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς πολλοί φαντάροι, αλλά και πολίτες, πρόσφυγες πολέμου, πέρασαν δια μέσου του νησιών του Αιγαίου στην Τουρκία και από εκεί στην Αίγυπτο, δημιουργώντας τον ελληνικό στρατό της Μέσης Ανατολής με δύναμη περίπου 30.000 ανδρών. Η πολυεθνική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην περιοχή και ιδιαίτερα στο τρίγωνο Κάιρο-Αλεξάνδρεια-Ιερουσαλήμ περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο στη Λέσχη, το πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας του Στρατή Τσίρκα Ακυβέρνητες πολιτείες. Μέσα σε αυτές τις πολύβουες και πολυφωνικές πολιτείες της Μέσης Ανατολής τον Οκτώβριο του 1941, δυο βδομάδες μετά την ίδρυση του ΕΑΜ, ιδρύεται με απόφαση του ΚΚΕ η Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση (ΑΣΟ). Ηγετικό της στέλεχος είναι ο Ικαριώτης κομμουνιστής Γιάννης Σαλλάς, ο οποίος μετά τη συνθηκολόγηση της Ελλάδας, δραπέτευσε από τις φυλακές όπου κρατούνταν από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, όταν το 1936 επιχείρησε να φύγει στην Ισπανία για να πολεμήσει στο πλευρό των δημοκρατικών. Η ΑΣΟ συσπείρωσε πολύ γρήγορα τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων φαντάρων, ενώ η πολυγραφημένη εφημερίδα της ο Αντιφασίστας, πολυαναφερόμενη στη Λέσχη του Τσίρκα, που εκδιδόταν με τη βοήθεια Ελλήνων αιγυπτιωτών, κυκλοφορούσε σε χιλιάδες αντίτυπα. Κύριο χαρακτηριστικό της, πράγμα που εξηγεί και τη μεγάλη μαζικότητά της, είναι η απεύθυνσή της στους κάτω,

ζικές εκδηλώσεις υποστήριξης της νεοστους απλούς οπλίτες-ναύτες και στους σύστατης κυβέρνησης από πληρώματα ναυτεργάτες των εμπορικών πλοίων. του πολεμικού και του εμπορικού ΝαυΣτις 7 Ιανουαρίου του '43 ιδρύεται στο τικού, με τα συνθήματα υπέρ του ΕΑΜ/ Κάιρο ο Εθνικός Απελευθερωτικός ΣύνΕΛΑΣ να κυριαρχούν στα συλλαλητήρια. δεσμος (ΕΑΣ) στα πρότυπα του ΕΑΜ, Στις 31 Μαρτίου, επιτροπή αποτελούενώ στις 17 Φεβρουαρίου η αντικατάμενη από 13 Έλληνες αξιωματικούς με σταση του δημοκρατικού αντισυνταγμαεπικεφαλής τον ταγματάρχη Μ. Κλαδάτάρχη Γεώργιου Χατζησταυρή, διοικητή επισκ κη επισκέφτηκαν στο Κάιρο τον τάγματος πεζικού της 2ης Ταξιαρχίας, θα προκαλέσει την εξέπρω πρωθυπουργό Ε. Τσουδερό γερση των οπλιτών με την ην κα του επέδωσαν ψήφικαι καθοδήγηση της ΑΣΟ. σ σμα, με το οποίο απαι«Τα όσα Τον Μάιο του '43 δημιτούσαν «[…] τον σχηματιδιαδραματίζονται ουργήθηκε το Κεντρικό σμόν Κυβερνήσεως αντιπροεδώνδεν αποτελούν Γραφείο Αντιφασιστισωπευούσης τον αγωνιζόμεκών Οργανώσεων Μένον λαόν, με βάσιν την Ποτίποτε λιγότερο από σης Ανατολής, με Γενικό λιτικήν Επιτροπήν Εθνικής επανάσταση» Γραμματέα τον Γιάννη Απελευθερώσεως “ΠΕΕΑ”». Σαλλά. Τον Ιούλη του ίδιου Μάλιστα το ψήφισμα της υ Μ χρόνου, με μια καλοστημένη επιτροπής υπογράμμιζε πως ένη επιτ προβοκάτσια οι Εγγλέζοι, διέλυπαρόν δεν αποτελεί μόνον έκκλη«Το παρ σαν τη 2η ταξιαρχία στην οποία κυριαρση των ενόπλων δυνάμεων προς υμάς, αλλά συγχρόνως και χωρισμόν των ευθυνών από τυχόν χούσε η ΑΣΟ. ασύμφορον ενέργειάν σας». Στις 25 Μαρτίου του 1944, δύο εβδοΤην επόμενη ημέρα 240 οπλίτες του μάδες μετά τη συγκρότηση από το ΕΑΜ 2ου Συντάγματος Πυροβολικού δηλώνουν της «κυβέρνησης του βουνού» (ΠΕΕΑ), έγιναν στην Αλεξάνδρεια οι πρώτες μαότι αναγνωρίζουν ως μοναδική κυβέρ-

νηση την ΠΕΕΑ. Στις 4 Απριλίου τα ξημερώματα οι επιτροπές στρατιωτών και ναυτών προχωρούν σε καταλήψεις πολεμικών πλοίων, στρατοπέδων και στρατιωτικών κτηρίων, αιφνιδιάζοντας την ηγεσία του στρατού και την αγγλική διοίκηση. Η επιτυχία της εξέγερσης προκαλεί πανικό στην κυβέρνηση και την επόμενη μέρα παραιτείται ο πρωθυπουργός Εμμανουήλ Τσουδερός. Όμως η πολιτική της Αγγλίας, η οποία ήδη είχε χαράξει τη στρατηγική της για τη μεταπολεμική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, δεν μπήκε σε δίλημμα, δεν δίστασε ούτε για μια στιγμή. Άμεση κατάπνιξη της εξέγερσης με οποιοδήποτε κόστος. Έτσι η βρετανική διοίκηση επέβαλλε καθεστώς αποκλεισμού των στρατοπέδων που είχαν καταλάβει οι Επιτροπές για να διακοπεί ο ανεφοδιασμός τους σε τρόφιμα, ενώ τα πλοία που συμμετείχαν στην ανταρσία, περικυκλώθηκαν από πλοία του Βρετανικού Ναυτικού. Υπήρξε μάλιστα προσωπική παρέμβαση του Ουίνστον Τσόρτσιλ, όπως αποκάλυψαν τα τηλεγραφήματά του προς τον πρεσβευτή Λίπερ. Έτσι το βράδυ της 23ης του Απρίλη έλαβε χώρα η καταστολή των εξεγερμένων πληρωμάτων στην Αλεξάνδρεια. Η επιχείρηση προέβλεπε απόβαση στα αντιτορπιλικά «Ιέραξ» και «Σαχτούρης» από βρετανικά πλοία, ενώ στην ξηρά περίμεναν βρετανικές ναυτικές μονάδες για κάθε ενδεχόμενο. Το επόμενο βράδυ έγινε κι η καταστολή της 1ης Ταξιαρχίας, από τον στρατηγό Πάτζετ, όπως και των άλλων εξεγερμένων στρατοπέδων. Αποτέλεσμα της αιματηρής επέμβασης ήταν η σύλληψη τουλάχιστον 15.000 Ελλήνων φαντάρων και ναυτών (υπήρξαν και αρκετοί που πρόλαβαν και διέφυγαν) και ο εγκλεισμός τους σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στην έρημο του Σουδάν και της Ερυθραίας, τα λεγόμενα «σύρματα». Από τη μανία των Άγγλων δεν γλίτωσαν ούτε οι ναυτεργάτες της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Και ενώ η ΑΣΟ προσπαθούσε να κρατήσει ψηλά το ηθικό των αιχμαλώτων που ζούσαν μέσα στα σύρματα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ένα πρωινό του Μαΐου ο ουρανός σκεπάστηκε από προκηρύξεις που πετούσαν τα εγγλέζικα Spitﬁre. «…Όλοι εμείναμε σύμφωνοι ότι η στάσις της Μέσης Ανατολής απετέλεσε έγκλημα εναντίον της Πατρίδος. Όλοι επίσης εμείναμε σύμφωνοι ότι η ανάκρισις πρέπει να συνεχισθή και ότι οι υποκινηταί της στάσεως πρέπει να τιμωρηθούν αναλόγως προς τα ευθύνας των…». Οι υπογραφές του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ ξεχώριζαν φαρδιές-πλατιές στο τέλος των προκηρύξεων που περιείχαν αποσπάσματα από το αποκαλούμενο «Εθνικό Συμβόλαιο» της συμφωνίας του Λιβάνου. Η ηγεσία του ΚΚΕ στο όνομα της εθνικής ενότητας είχε αγνοήσει την προειδοποίηση της ιστορίας για όσα έμελλε να συμβούν λίγους μήνες αργότερα με τα Δεκεμβριανά.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Βίκυ Παπαδοπούλου

Τ ΚΟΛΕΚΤΙΒ

Εξαιρετικό ερευνητικό ντοκιμαντέρ ▸ Το μεγάλο σκάνδαλο διαπλοκής στο σύστημα υγείας της Ρουμανίας Στους κινηματογράφους από την Πέμπτη –και σύντομα στην πλατφόρμα Cinobo– προβάλλεται το βραβευμένο ρουμανικό ντοκιμαντέρ Κολέκτιβ. Το φιλμ αποτελεί προϊόν ερευνητικής δημοσιογραφίας και αναδεικνύει άγνωστες πλευρές του τεράστιου υγειονομικού σκανδάλου που συγκλόνισε τη Ρουμανία το 2015, οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις και ανάγκασε την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Το 2015, μία πυρκαγιά στο κλαμπ Κολέκτιβ (Colectiv) στο Βουκουρέστι αφήνει πίσω 27 νεκρούς και 180 τραυματίες. Σύντομα, οι περισσότεροι από τους τραυματίες αρχίζουν να πεθαίνουν στα νοσοκομεία από τραύματα που δεν θα έπρεπε να είναι θανατηφόρα. Μία γιατρός σπάει τη σιωπή και μιλάει σε μια ομάδα δημοσιογράφων. Η τρομερή αποκάλυψη είναι ότι τα απολυμαντικά που χορηγήθηκαν στους ασθενείς ήταν υπερβολικά αραιωμένα πριν καν φτάσουν στα νοσοκομεία! Η μία αποκάλυψη οδηγεί στην άλλη, καθώς οι δημοσιογράφοι αρχίζουν να ανακαλύπτουν μία τεράστια ιατρική απάτη που περιλαμβάνει δωροδοκίες πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων από φαρμακευτικές, offshore λογαριασμοί και μοιραία «δυστυχήματα»! Οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν οδήγησαν στις παραιτήσεις πολλών υπουργών και σε μια σειρά δικαστικών υποθέσεων που κατέληξαν σε φυλάκιση αρκετών πολιτικών. O φάκελος Κολέκτιβ έχει πολλές ομοιότητες με το σκάνδαλο Novartis και αναδεικνύει ότι ουσία του σκανδάλου είναι η κερδοσκοπία των πολυεθνικών σε βάρος του δημοσίου. Οι υπουργοί παραιτήθηκαν αλλά η διαφθορά και η διαπλοκή συνεχίζεται. Η ταινία βραβεύτηκε ως καλύτερο ευρωπαϊκό ντοκιμαντέρ στα φετινά ευρωπαϊκά βραβεία, ενώ ήταν υποψήφια για δύο βραβεία Όσκαρ.

η σειρά Παιχνίδι του καλαμαριού (Squid Game) την έχουν παρακολουθήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια θεατές μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα που προβάλλεται από το Netﬂix (από τις 17 Σεπτεμβρίου), κάτι που αποτελεί ρεκόρ για την πλατφόρμα και τη διαδικτυακή τηλεόραση. Αποτελεί σύγχρονο πολιτισμικό φαινόμενο όχι μόνο γιατί είναι η πιο πολυσυζητημένη σειρά σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά γιατί πρόκειται για μια σειρά από τη Νότια Κορέα που κατάφερε να σαρώσει όλες τις αγγλόφωνες παραγωγές και τα πολιτισμικά φράγματα ανάμεσα στις ηπείρους. Οι νέοι σε πλατφόρμες όπως το Youtube, το ΤikΤok και το Instagram αναπαριστούν τα επικίνδυνα παιχνίδια από τη σειρά όπως μια μεταφορά του κλασικού παιχνιδιού των παιδικών μας χρόνων «στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα». Στο TikTok, το χασταγκ SquidGame έχει 22,8 δισεκατομμύρια θεάσεις! Μαθητές στην Αμερική και στην Αγγλία ζητάνε από τους δασκάλους τους αν μπορούν να παίξουν τα ίδια παιχνίδια που βλέπουν στη διάσημη σειρά. Με τη σειρά τους κάποιοι δάσκαλοι, χωρίς να ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, εξέφρασαν την ανησυχία μήπως ο μιμητισμός αυτός έχει τραγικές συνέπειες, εφόσον αυτά τα παιχνίδια στη σειρά είναι θανάσιμα. Σε κάποιες περιπτώσεις, σύλλογοι γονέων έχουν απευθύνει έκκληση σε άλλους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά να βλέπουν τη σειρά και τους δασκάλους να διακόπτουν αυτά τα παιχνίδια στα διαλείμματα. Πρόκειται ωστόσο και για κάτι παραπάνω. Όπως και η βραβευμένη κινηματογραφική ταινία Παράσιτα, έτσι το Παιχνίδι του Καλαμαριού καταφέρνει μέσα από ένα αρκετά τραβηγμένο δυστοπικό θρίλερ που το σενάριο θυμίζει ταινία anime (γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια) να περιγράψει με ωμότητα τις σύγχρονες σχέσεις εκμετάλλευσης και την τεράστια ανισότητα που επικρατεί στη Νότια Κορέα, αποδομώντας τον μύθο ότι στον καπιταλισμό η σκληρή δουλειά είναι ο σίγουρος δρόμος για την επιτυχία και την ψευδαίσθηση που ταΐζει το σύστημα ότι «όλοι μπορούν να γίνουν πλούσιοι» φτάνει να το θέλουν πολύ. To σενάριο δεν είναι ακριβώς πρωτότυπο, καθώς το έχουμε ξαναδεί σε διάφορες παραλλαγές, ενώ αντλεί «δάνεια» από κλασικά έργα όπως ο Άρχοντας των μυγών, Ο μετέω-

Πολιτισμός

H σειρά φαινόμενο από τη Νότια Κορέα αποτελεί ήδη την πιο επιτυχημένη τηλεοπτική παραγωγή του Netﬂix. Πού οφείλεται η τεράστια απήχηση; Μήπως στο ότι αποτελεί μια αλληγορία του σύγχρονου καπιταλισμού;

Παιχνίδι του καλαμαριού και ολοκληρωτικός καπιταλισμός

ρος ουρανοξύστης, από νται να λάβουν μέρος σε γιαπωνέζικα μάνγκα μια σειρά από παραόπως το Battle Royale δοσιακά παιδικά παικαι το Παιχνίδι του ψέμαχνίδια με μια ειδοποιό Eίσαι διατεθειμένος τος και ταινίες όπως η διαφορά: Ότι σε αυτό να κάνεις τα πάντα ττο παιχνίδι, όπως και Πλατφόρμα και το Cube. για να κερδίσεις; νος στ Ένας απελπισμένος στο Game of Thrones, όποιος χά άνθρωπος 47 ετών, που χάνει, πεθαίνει. Η κατάΑυτό είναι στα έχει υπογράψει ότι πασταση, όπως εξηγεί και ο το ερώτημα που ειστές δημ ραχωρεί στους δανειστές δημιουργός της σειράς, είναι θέτει η σειρά αίωμα, μια κριτική στον αρπακτικό του κάθε φυσικό δικαίωμα, ετάσχει καπιτ αποφασίζει να συμμετάσχει καπιταλισμό της εποχής μας αία παικαι στ σε μια σειρά από ακραία στον πυρήνα βρίσκεται η α κερδίαπόγνω χνίδια, προκειμένου να απόγνωση που γεννούν τα χρέη σε κάθε χαρακτήρα, όπως συμσει χρήματα για να ξεχρεώσει αλάβει την βαίνει κα και να μπορέσει να αναλάβει και στην πραγματική ζωή ου. Ο πρωμε δισεκα κηδεμονία της κόρης του. δισεκατομμύρια νοικοκυριά να ο χαρτζιλίκι είναι χρεω ταγωνιστής ζει από το χρεωμένα μέχρι το λαιμό στις η μάνα του. τράπεζες που του δίνει η 75χρονη τράπεζες. ν ψαραγορά «Αυτή τη στιγμή το χρέος των η οποία εργάζεται στην α να μπορένοικοκυρι μέχρι αργά το βράδυ για νοικοκυριών στη χώρα κατά κεφαλή είνα σει να επιβιώσει. είναι το υψηλότερο στον κόαφοροποιεί σμο» όπω Αυτό,ωστόσο,πουδιαφοροποιεί όπως τόνισε πρόφατα ο Σιν τη σειρά από ανάλαφρες ταινίες Γιονγκ-Σανγκ, ερευνητής του Ινόπως Τα παιχνίδια πείνας δεν είναι η στιτούτου Οικονομικών της Νότιμορφή αλλά η έμφαση που δίνεται ας Κορέας, η οποία βρίσκεται στις στις ταξικές ανισότητες. Οι εργαζόπρώτες θέσεις και στις αυτοκτονίμενοι στην κορεάτικη σειρά ακόμα ες. Η σειρά αντλεί έμπνευση από και αν θέλουν να φύγουν από αυτά τις κοινωνικές ανισότητες μιας χώτα παιχνίδια που παίζονται στις ρας που αποτελεί έναν από τους πλάτες τους, αναγκάζονται κάτω «τέσσερις πυλώνες» της ασιατικής από το βάρος του χρέους και των οικονομίας ωστόσο, όπως αποδειαδυσώπητων κοινωνικών συνθηκνύεται και από την απήχηση του κών να επιστρέψουν σε αυτό. Στα «Καλαμαριού», τα θέματα που αγπερίεργα αυτά παιχνίδια λαμβάγίζει είναι οικουμενικά. νουν μέρος άνεργοι νέοι, φτωχοΟ σκηνοθέτης Ντονγκ-Χιού δηποιημένα μεσαία στρώματα θύμαμιουργεί μια αλληγορία παίρνοντας τα της καπιταλιστικής κρίσης και έμπνευση από τη σύγχρονη κοινωεργαζόμενοι που έχουν συσσωρεύνία που αποδέχεται την εκμετάλσει χρέη σε μαφιόζους και funds. λευση και την ωμή κυριαρχία ως Οι διαγωνιζόμενοι αναγκάζοαπαραίτητο κακό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Στις 21 Οκτωβρίου ξεκινά στο Θέατρο Καρέζη η παράσταση 1821-2021, Διακόσια Χρόνια Δανεικά. Ποια ήταν η κύρια έμπνευση;

Το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη, η Ιστορία (Κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους. Αυτή ήταν η έμπνευση. Και βέβαια οι γελοιότητες των εκδηλώσεων που περιμέναμε για φέτος και μας την χάλασε η covid. Όλοι φανταζόμαστε τι περιμέναμε να δούμε, Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη… Μόνο το 5% είδαμε! ▶ Ποιος είναι ο ρόλος της πολιτικής, και μάλιστα ανατρεπτικής, σάτιρας σε μια εποχή σαν τη σημερινή;

Η πολιτική σάτιρα είναι άκρως απαραίτητη για τη λειτουργία μιας δημοκρατίας, ακόμα κι αυτής της άθλιας δημοκρατίας. Που δεν ξέρω γιατί την λένε δημοκρατία, αλλά τέλος πάντων… έτσι την λέμε. Το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει φαίνεται στη χώρα μας που είναι μπανανία, προτεκτοράτο και η πολιτική σάτιρα στην πραγματικότητα δεν επιτρέπεται. Δεν είναι ότι απαγορεύεται ακριβώς αλλά πού είναι; Πού είναι στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις; Χρόνια τώρα. Δεν θα σου πει κανείς ότι απαγορεύεται, σου λένε «δεν επιτρέπεται». Τηλεόραση έκανα πριν από 20 χρόνια στο Μέγκα για μια σεζόν. Ο λόγος που δεν έκανα δεύτερη δεν ήταν γιατί κάποιος με έδιωξε. Ήταν γιατί με έπρηξαν. Πράγμα τραγικό για κάποιον που είναι δημιουργός, που γράφει κείμενο, που πρέπει να φαντάζεται και να σκέφτεται ελεύθερα. Και ο διάλογος ήταν πάντα ο ίδιος: «Συγγνώμη θέλετε να μου πείτε να το κόψω; Όχι δεν θέλουμε να σου πούμε να το κόψεις, θέλουμε να σου πούμε να το ξέρεις». Δηλαδή σε οδηγούν στην αυτολογοκρισία. ▶ Έχουν υπάρξει επαφές πάλι με την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο; Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν σατιρικές εκπομπές πλέον.

Δεν υπάρχουν γιατί δεν επιτρέπονται. Δεν απαγορεύονται αλλά δεν επιτρέπονται. Είναι σαν να σου λένε ότι κινδυνεύεις άμα το κάνεις αυτό. Κι αυτό το έχει στο μυαλό του ακόμη και το κοινό. Έχω βαρεθεί να με ρωτάνε αν φοβάμαι γι’ αυτά

Χριστόφορος Ζαραλίκος Κωμικός

Η σάτιρα δεν απαγορεύεται, δεν επιτρέπεται! «Η πολιτική σάτιρα είναι άκρως απαραίτητη υργία μιας δημοκρατίας, ακόμα κι αυτής για τη λειτουργία ημοκρατίας, της άθλιας δημοκρατίας, ω γιατί που δεν ξέρω μοκρατία, αλλά την λένε δημοκρατία, ων… έτσι τέλος πάντων… ηλώνει στο Πριν την λέμε», δηλώνει ος Ζαραλίκος, ο Χριστόφορος ην έναρξη με αφορμή την ασης της παράστασης 1821-2021, Διακόσια ακόσια εικά Χρόνια Δανεικά ει από που ανεβαίνει 21/10, κάθε Πέμπτη στις 9 μ.μ., στο Θέατρο Καρέζη. Το Πριν είναι χορηγόςς ς. επικοινωνίας.

που λέω. Να φοβάμαι τι; Αν οκάποιον τον προσβάλλω, μπορεί να μου κάνει μήνυση. Τι να φοβάμαι περισσότερο από τη μήνυση; Αλλά στη συνείδηση του κόσμου υπάρχει αυτό. Μας το έχουν φυτέψει κανονικά. Σε ποια χώρα ζούμε; Των μαφιόζων. ▶ Μετά τα αντεργατικά και αντιτρομοκρατικά μέτρα πιστεύετε ότι θα έρθουν και... αντισατιρικά, ειδικά μετά από αυτό το άρθρο του νομοσχεδίου για τα οπτικοακουστικά μέσα που έδινε το «πράσινο φως» για λογοκρισία και διώξεις;

Αρχίσαμε τα ανέκδοτα! Κυβερνητικοί χειρισμοί στην ίδια πρόταση είναι πλεονασμός… Και ειδικά με τον Σωτήρη Τσιόδρα, που τον έχω μεγάλο έρωτα

στην

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΔΑΡΑ

Είναι 100% σίγουρο ότι θα γίνει. Έτσι δουλεύουν αυτοί οι περιορισμοί. Ξεκινούν με ένα νόμο για να «κόψουν» αντιδράσεις και μετά το ψιλομαζεύουν, αλλά θα έρθει. Είναι στον δρόμο. Ευτυχώς όπως αποδείχθηκε από τις αντιδράσεις των καλλιτεχνών υπάρχουν αντανακλαστικά. Είμαι ήδη προετοιμασμένος για όταν συμβεί αυτό. Γιατί θα έρθει, είμαι σίγουρος. Θα πάω τη δουλειά μου από την πλατφόρμα στο site μου και θα δουλεύω με συνδρομητές. Αν αρχίσουν να ρίχνουν και τα site τερματίσαμε… Μετά θα σε πλακώνουν και μόνο που το σκέφτηκες όχι που το είπες, που σου πέρασε από το μυαλό! ▶ Πώς θα σχολίαζες τους κυβερνητικούς χειρισμούς…

Αρχίσαμε τα ανέκδοτα! Κυβερνητικοί χειρισμοί στην ίδια πρόταση είναι πλεονασμός… ▶…σχετικά με την πανδημία ήθελα να σε ρωτήσω;

Μεγάλη επιτυχία οι χειρισμοί της κυβέρνησης. Και ειδικά με τον Σωτήρη Τσιόδρα, που τον έχω μεγάλο έρωτα. Αν πω τη γνώμη μου ανοιχτά τι πρέπει να συμβαίνει σε άτομα που είναι επιστήμονες υψηλού επιπέδου και ξεφτιλίζουν την επιστήμη τους, θα με πάνε φυλακή σήμερα. Γενικά για την πανδημία ένα μακάβ άβριο παράδειγμα βγαλμένο απ από τη ζωή και το θάνατο είναι τα ειρωνικά σχόλια των κυβερνη νητικών στελεχών αλλά και δ διαφόρων όπως και αυτών της Επιτροπής του Σωτηράκη, για το μοντέλο της Σουηδίας. Όσοι δεν γνωρίζουν ο αντίστοιχος Τσιόδρας όταν τον είχαν ρωτήσει για το lockdown είχε πει ότι το « «Σύνταγμά μας δεν δίνει τέτο τοια δυνατότητα, ότι δεν είναι ια ιατρικό ζήτημα αλλά πολιτικό, εγ εγώ σαν γιατρός δεν μπορώ να προτείνω κάτι που το Σύνταγμα δεν το έχει μέσα του». Τότε έλεγαν ειρωνικά σχόλια και κορόιδευαν για τη Σουηδία

που δεν έκανε lockdown και δεν έκλεισε σχολεία. Εμείς, οι… μάγκες με τους εννιά μήνες lockdown. Όποιος δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί μετά από αυτό το lockdown δεν βλέπει καθαρά γύρω του. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά προβλήματα, είναι τα ψυχολογικά. Όποιος δεν βλέπει ότι ο κόσμος γύρω μας έχει σοβαρά ζητήματα πια. Όσον αφορά τη σύγκριση με τη Σουηδία τα πιθανά σενάρια λένε ότι το επόμενο καλοκαίρι θα έχουμε τους διπλούς νεκρούς από αυτούς. Το γεγονός ότι έθεσαν ακαταδίωκτο και για την Επιτροπή και για τους πολιτικούς προϊσταμένους στην διαχείριση της πανδημίας, αυτό και μόνο δείχνει τι έχει συμβεί. Δεν τα έχουμε δει όλα τα άσχημα με την πανδημία. Γιατί σε σχέση με την αρχή της, δυστυχώς έχουμε την ίδια κυβέρνηση, τους ίδιους διαχειριστές, την ίδια επιτροπή με τον ίδιο αρχηγό, τον Σωτήρη τον Ψάλτη. Και παράλληλα δυστυχώς τα νοσοκομεία είναι σε χειρότερη κατάσταση και το προσωπικό πιο κουρασμένο και λιγότερο. Άρα πώς τα αποτελέσματα θα είναι καλύτερα όταν όλα τα δεδομένα είναι χειρότερα; Γίνεται; Βέβαια γίνεται αν έχεις δώσει 50 εκατομμύρια στα κανάλια γίνεται! ▶ Οι άνθρωποι μετά την πανδημία γελάνε δυσκολότερα ή πιο εύκολα;

Η ανάγκη να γελάσουμε υπάρχει από την μέρα που γεννιόμαστε. Οι άνθρωποι στις παραστάσεις του καλοκαιριού γελούσαν πολύ. Ταυτόχρονα όμως επειδή το κάνω πολλά χρόνια και μπορώ να κοιτάω το κοινό στα μάτια και να καταλαβαίνω κάτι παραπάνω από την πρώτη επαφή, οι άνθρωποι είχαν βάρος μεγάλο. Φαίνεται. Κι εγώ έχω βάρος και οι φίλοι μου. Δεν θα ήταν φυσιολογικό να μην έχουμε βάρος σε αυτή τη δυστοπική κατάσταση που ζούμε. Για τον περισσότερο κόσμο τα πράγματα έχουν σφίξει σε σχέση με το γέλιο. Τουλάχιστον σε κείμενα σαν τα δικά μου, που δεν λέω ανέκδοτα και η σάτιρα μου σχετίζεται με επικαιρότητα και καθημερινότητα, με την κοινωνική πραγματικότητα και το καλοκαίρι είχαν να κάνουν κυρίως με την πανδημία. Ήταν ένα άλλο γέλιο, πιο εσωτερικό. Υπάρχει και το πικρό γέλιο. Είναι και σε ποιο κοινό απευθύνεσαι.

22 Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κίνηση ιδεών

Η θεωρία «των δύο άκρων» άλλοθι για την αξιοποίηση του φασισμού

Η σύγχρονη αστική τάξη και τα κόμματά της με τη θεωρία των δύο άκρων επιχειρούν να εξασφαλίσουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Αφενός, εμφανίζονται ως αυθεντικές δημοκρατικές δυνάμεις που αντιπαρατίθεται αποτελεσματικά «και στον μαύρο και στον κόκκινο ολοκληρωτισμό». Αφετέρου, ξεπλένουν τους φασίστες ως αντίδραση στη «βία της Αριστεράς» και διαμορφώνουν όρους για χτύπημα των μαχητικών και αντικαπιταλιστικών τάσεων του εργατικού κινήματος.

δυναμική έξοδος του φασιστικού φιδιού από το αυγό του με τη σωρεία επιθέσεων εναντίον διαδηλωτών, εργαζομένων, σπουδαστών, οπαδών και στελεχών της Αριστεράς, αναζωπύρωσε και τη διατύπωση της θεωρίας των δύο άκρων ως απολογία και συγκάλυψη της ευθύνης της αστικής τάξης, των κομμάτων της και των κυβερνήσεών της, στη γένεση, ανοχή αλλά και αξιοποίηση του φασιστικού φαινομένου. Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και γενικότερα οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις, με τις όποιες διαφορές και αντιθέσεις, αποδέχονται, σε διαφορετικές αποχρώσεις, αυτή τη θεωρία με την οποία η κυβερνώσα ΝΔ, και γενικότερα η αστική πολιτική, διαδηλώνει την αντίθεσή της στην ακροδεξιά πολιτική και τις νεοναζιστικές προσεγγίσεις, εμφανίζει την αστική δημοκρατία ως δεδηλωμένο εχθρό και τιμωρό τους, για να αποσπάσει δημοκρατικά εύσημα από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που εμφορείται από δημοκρατικά φρονήματα. Παράλληλα, ανάγοντας τα αίτια της φασιστικής βίας σε ένα κλειστό κύκλωμα αμοιβαίας και αλληλοτροφοδοτούμενης βίας φασιστών και κομμουνιστών, αυτόνομο από το καπιταλιστικό σύστημα, επιχειρεί να αμαυρώσει και να συκοφαντήσει την αντικαπιταλιστική Αριστερά. Την χαρακτηρίζει ως πολιτικό μόρφωμα που κυριαρχείται από σύνδρομο βίαιης αντιμετώπισης των αντιπάλων του, πολιτική που θα εφαρμόσει και κατά των πολιτικά διαφωνούντων, οψέποτε κατακτήσει την εξουσία, επιβάλλοντας,

όπως και οι φασίστες, ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Έτσι, η σύγχρονη αστική τάξη και τα κόμματά της με τη θεωρία των δύο άκρων επιχειρούν να εξασφαλίσουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Να εμφανιστούν ως αυθεντική δημοκρατική δύναμη που αντιπαρατίθεται αποτελεσματικά «και στον μαύρο και στον κόκκινο ολοκληρωτισμό». Καταρχήν, η θεωρία των δύο άκρων είναι μία ανιστόρητη και αντιεπιστημονική αντίληψη. Και καθαυτός ο όρος «άκρα» είναι μεταφορικός και πρόσφορος για αυθαίρετες και σοφιστικές ερμηνείες. Αν αντιστοιχίσουμε τον όρο «άκρα» στην κοινωνική πραγματικότητα, άκρα της καπιταλιστικής κοινωνίας, με την έννοια των κοινωνικών τμημάτων με τις πιο οξυμμένες αντιθέσεις, θα πρέπει να θεωρηθούν η εργατική τάξη και ευρύτερα ο εργαζόμενος λαός, απ’τη μια, και η αστική τάξη και, κυρίως, η μονοπωλιακή κορυφή της, απ’την άλλη, που νέμεται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και επιβάλλει με το κράτος και τα κόμματά της, το κοινοβουλευτικό ολοκληρωτικό καθεστώς της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας. Αυτά είναι τα πραγματικά και κυρίαρχα άκρα στην καπιταλιστική κοινωνία. Είναι μέγα κέρδος για την υπεραντιδραστική και υπερεκμεταλλευτική σύγχρονη αστική τάξη να θεωρείται πολιτική «κανονικότητα», που διασφαλίζει τη νομιμότητα, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα των πολιτών, και όχι κυρίαρχη ακραία εκμεταλλευτική δύναμη, ενώ η αρνητική ακρότητα περιορίζεται στον νέο φασισμό και την ακροδεξιά, που είναι απλώς η σιδερένια γροθιά του καπιταλιστικού συστήματος και στη ριζο-

Η άκρως στρεβλωτική θεωρία των δύο άκρων είναι αντιγραφή του επίσημου ιδεολογήματος της ΕΕ, που ταυτίζει ναζισμό και κομμουνισμό σπαστική Αριστερά, που αποτελεί όμως την πρωτοπορία της εργατικής τάξης και του λαού στη σωτήρια πάλη για τη χειραφέτηση της τεράστιας κοινωνικής πλειοψηφίας απ’ το εκμεταλλευτικό, απάνθρωπο και βίαιο καθεστώς του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Η άκρως στρεβλωτική θεωρία των δύο άκρων δεν είναι εφεύρημα της ελληνικής αστικής τάξης. Είναι αντιγραφή του επίσημου ιδεολογήματος των πατρόνων της, της ΕΕ που ταυτίζει τον ναζισμό και τον κομμουνισμό, μετονομάζοντας την ημέρα της νίκης των λαών κατά του φασισμού σε ημέρα νίκης των λαών κατά του «μαύρου και του κόκκινου ολοκληρωτισμού», αν και η συμβολή του Κόκκινου Στρατού στη συντριβή του φασισμού υπήρξε καθοριστική. Η θεωρία των δύο άκρων ως επίσημη ιδεολογική θέση αλλά και πρακτική της EE είναι διατυπωμένη σε επίσημα κείμενα της, τα οποία συνυπογράφουν σύμπαντα και τα ελληνικά αστικά κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του ΚΙΝΑΛ αλλά και του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, η θεωρία των δύο ολοκληρωτικών άκρων, νομιμοποιεί την EE να εφαρμόζει μία αντικομμουνιστική, άκρως αυταρχική πολιτική. Έτσι, σε

χώρες της EE, ιδίως σε αυτές του Bίζενγκραντ και όχι μόνο, τίθενται εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα, γκρεμίζονται σύμβολα της αντιφασιστικής νίκης, προβάλλονται σοβαρά προσκόμματα στην πολιτική δραστηριότητα των κομμουνιστικών κομμάτων. Τον αντεθνικό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα των κομμουνιστικών κομμάτων δεν επικαλούνται μόνον με πιο επίσημο τρόπο, τα αστικά κόμματα αλλά και οι Χρυσαυγίτες που υιοθετούν τις επίσημες θέσεις της ΕΕ, ακόμη και στη δίκη τους, για να δικαιολογήσουν τη βίαιη αντικομμουνιστική δράση τους. Βασική θέση της θεωρίας των δύο άκρων είναι ότι κοινή τους πρακτική αποτελεί η βίαιη και αυταρχική επιβολή των απόψεών τους και στο αστικό κοινοβουλευτικό καθεστώς στο οποίο δρουν και στο καθεστώς το οποίο φιλοδοξούν να εγκαθιδρύσουν. Η πραγματικότητα είναι διαμετρικά αντίθετη. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά από τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της και την απελευθερωτική αποστολή της είναι φύσει και θέσει εχθρός της βίας. Επιδιώκει ν’ αλλάξει ριζικά την κοινωνία χωρίς βία αλλά με τη συναίνεση και συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Μόνον αμυνόμενη δύναται και δικαιούται να αντιτάξει βία, όταν το καπιταλιστικό σύστημα αγνοώντας τη λαϊκή ετυμηγορία για ανατροπή του συστήματος προσφύγει σε ακραία βία, ακόμη και σε στρατιωτικό πραξικόπημα, όπως ουκ ολίγες φορές έχει συμβεί. Η αναγωγή της βίας ως κυρίαρχης πολιτικής μεθόδου όχι μόνον του φασισμού, αλλά και της αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι διαμετρικά αντίθετη όχι μόνο με την ανθρωπιστική ιδεολογία του κομμουνισμού αλλά και με την πολιτική πρακτική των μεν και των δε. Οι φασίστες ως κυρίαρχη πολιτική πρακτική υιοθετούν την άκρα, ακόμη και δολοφονική βία. Τα «δύο άκρα» δεν επιτίθενται βίαια το ένα εναντίον του άλλου. Οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις έχουν υιοθετήσει τον μαζικό ειρηνικό αγώνα, τη διαμαρτυρία, τη διαδήλωση, την απεργία. Η ακροδεξιά και οι φασίστες έχουν επιλέξει την άγρια και δολοφονική βία με σιδερολοστούς, taser, αλυσίδες ή και μαχαίρια. Δεν υπάρχει λοιπόν αλληλοτροφοδοτούμενη βία ακροδεξιών και αριστερών. Οι φασίστες είναι θύτες και οι αριστεροί πολίτες θύματα. Μήπως λοιπόν οι αστοί με τη θεωρία των δύο άκρων εξισώνουν θύτες και θύματα, επειδή οι φασίστες είναι «σαρξ εκ της σαρκός τους» από πολλές απόψεις;

∆ιεθνή Τυνησία, Λίβανος, Ιράκ Γιώργος Παυλόπουλος

Σε κατάσταση «βρασμού» παραμένουν οι κοινωνίες σε πολλές χώρες, καθώς η αποτυχία και η προδοσία που σφράγισαν την Αραβική Άνοιξη έχουν αφήσει άλυτα τεράστια προβλήματα, που οξύνονται με τη νέα κρίση.

ο κοινωνικό ζήτημα ποτέ δεν έπαψε να είναι κυρίαρχο και να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις στον αραβικό κόσμο — παρά το ότι οι ελπίδες που γέννησε η Αραβική Άνοιξη πριν από δέκα χρόνια έχουν προδοθεί. Ειδικά σε περιόδους κρίσης όπως αυτή που ζούμε, η οποία έχει αποκαλύψει ακόμη περισσότερο τα τεράστια κενά των κρατικών μηχανισμών και έχει προκαλέσει δυσβάσταχτη ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης και την ενέργεια, επιστρέφει ορμητικά στο προσκήνιο, εκμεταλλευόμενο κάθε ευκαιρία και κάθε ρωγμή που δημιουργείται, απειλώντας με νέες ανατροπές. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τον λαό που επικρατεί στην Τυνησία και τον Λίβανο έρχεται να αποδείξει

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Συνεχίζονται οι «εκρήξεις» στον αραβικό κόσμο του λόγου το αληθές. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στο Ιράκ, όπου οι δυνάμεις της αντίστασης κατά της εισβολής και κατοχής των ΗΠΑ και των υπόλοιπων «προθύμων» συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν και σήμερα, έστω και με διαφορετικά συνθήματα στις σημαίες τους. Στην Τυνησία, συγκεκριμένα, τη χώρα στην οποία άναψε η «σπίθα» της κοινωνικής εξέγερσης, ο διορισμός νέας κυβέρνησης από τον πρόεδρο – ο οποίος τον Ιούλιο είχε ανατρέψει πραξικοπη-

κοινωνία. Κι αυτό, παρά τη συναινετική στάση την οποία μέχρι στιγμής τηρεί η συνδικαλιστική ομοσπονδία UGTT. Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία του λαού του Λιβάνου προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του καθημερινά και το καταφέρνει με μεγάλη δυσκολία. Το γενικό μπλακ άουτ που προκλήθηκε στη χώρα την περασμένη εβδομάδα και διήρκεσε ένα ολόκληρο 24ωρο ανέδειξε με εμφατικό τρόπο το γεγονός ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει και είναι στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης — ειδικά μετά την

ματικά την προηγούμενη του ισλαμικού Ενάχντα– αποκλείεται να φέρει ηρεμία και να αμβλύνει τις τεράστιες ανισότητες και αντιθέσεις. Πολύ περισσότερο καθώς αυτή την εβδομάδα, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως πρώτη του προτεραιότητα θα είναι η αποκατάσταση της «δημοσιονομικής ισορροπίας» και η ικανοποίηση των απαιτήσεων που έχουν εκβιαστικά θέσει οι δανειστές της χώρας και οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί, όπως είναι το ΔΝΤ — που, όπως συνηθίζεται, έχουν χαρακτηριστεί «μεταρρυθμίσεις». Οι μαζικές διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις που πραγματοποιούνται και θα συνεχιστούν, όπως όλα δείχνουν, στην Τύνιδα και άλλες πόλεις της χώρας, αποτυπώνουν το εκρηκτικό κλίμα στην

Στο Ιράκ, οι δυνάμεις της αντίστασης στην εισβολή και κατοχή πρωταγωνιστούν σήμερα στις κοινωνικές διεκδικήσεις τρομακτική έκρηξη που κατέστρεψε το λιμάνι της Βηρυτού πέρυσι το καλοκαίρι. Η αδυναμία προμήθειας καυσίμων θέτει συχνά εκτός λειτουργίας της βασικές μονάδες παραγωγής ενέργειας, ενώ οι πολύωρες διακοπές ρεύματος στα νοικοκυριά είναι πολύ συχνές εδώ και μήνες. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι «δανειστές» και

«ευεργέτες» εμφανίζονται και πάλι αμείλικτοι. Θέτουν ως προϋπόθεση για τη χορήγηση οποιασδήποτε βοήθειας τη συγκρότηση κυβέρνησης της δικής τους αρεσκείας, με την κυριαρχία τεχνοκρατών, στελεχών επιχειρήσεων και εκπροσώπων της ισχυρής εγχώριας αστικής τάξης. Και μαζί, φυσικά, την απομόνωση των «ακραίων στοιχείων» που δεν είναι αρεστά στη Δύση, όπως η Χεζμπολάχ (η οποία δεν είναι άμοιρη ευθυνών για όσα συμβαίνουν), οπαδοί της οποίας δολοφονήθηκαν την Πέμπτη, φέρνοντας τη χώρα ένα βήμα πιο κοντά προς τον εμφύλιο. Όσο για το Ιράκ, η σημαντική ενίσχυση που κατέγραψε στις εκλογές το κίνημα του Μοκτάντα αλ-Σαντρ αποτέλεσε μια ακόμη προειδοποίηση και ένα ισχυρό ταρακούνημα για το σύστημα εξουσίας και τους προστάτες του, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ιράν. «Καλωσορίζουμε όλες τις πρεσβείες οι οποίες δεν αναμειγνύονται στα εσωτερικά του Ιράκ», δήλωσε ο ίδιος, ο οποίος συστηματικά απαιτεί την αποχώρηση και των τελευταίων 2.500 Αμερικανών στρατιωτών από τη χώρα, ενώ ασκεί έντονη κριτική στον ομόθρησκό του πρωθυπουργό, Νούρι αλ-Μάλικι, ο οποίος θεωρείται απολύτως ελεγχόμενος από την Τεχεράνη. Υπενθυμίζεται ότι ο αλ-Σαντρ, με τον Στρατό του Μεχντί που ίδρυσε αμέσως μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, υπήρξε επί χρόνια από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ένοπλης αντίστασης και της κοινωνικής ανυπακοής απέναντι στους κατακτητές. Για τον λόγο αυτό, μάλιστα, μόλις άρχισε η «μετάβαση» και η μερική αποχώρηση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, επιχειρήθηκε η εξόντωσή του από τις συστημικές δυνάμεις, μια επιχείρηση που σε μεγάλο βαθμό οργανώθηκε από τον αλ-Μάλικι. Η δυναμική της κοινωνικής εξέγερσης και ανατροπής είναι παρούσα στον αραβικό κόσμο. Γι’ αυτό, αν μη τι άλλο, δεν χωράει αμφιβολία.

Πολωνία, Αυστρία

Χωρίς τέλος η κρίση στην ΕΕ Τέλος δεν έχουν τα πλήγματα για το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Η ΕΕ, που ακόμα γλύφει τις πληγές της από το BREXIT και τη διαχείριση της πανδημίας, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα κρίση, που αυτή τη φορά έρχεται από τα ανατολικά. Η Πολωνία, συγκεκριμένα, με απόφαση του ανώτατου συνταγματικού δικαστηρίου, κατέληξε στην απόρριψη τεσσάρων κομβικών άρθρων των Συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, κρίνοντας πως το εθνικό σύνταγμα υπερισχύει του δικαίου της ΕΕ. Η απόφαση αυτή αποτελεί συνέχεια των συνεχών τριβών μεταξύ τους και, σύμφωνα με αρκετούς, αυξάνει τις πιθανότητες για ενδεχόμενο Polexit — στο πρότυπο του Brexit. Έτσι, η Πολωνία –όπως και η Ουγγαρία– οξύνει το διπλωματικό μπρα-ντε-φερ με τις Βρυξέλλες. Οι εκβιαστικές τακτικές που χρησιμοποιούν, ταυτόχρονα, ακροδεξιές κυβερνήσεις της Βαλτικής με αιχμή το μεταναστευτικό, διαμορφώνουν ένα νέο πεδίο εκρηκτικών αντιθέσεων εντός των κρατών-μελών. Από τη μία, η πίεση των χωρών της Βαλτικής και ο κίνδυνος νέας αποδυνάμωσης της ΕΕ μπορεί να σπρώξει τα υπόλοιπα κράτη-μέλη στη λήψη ακόμα πιο ρατσιστικών και βίαιων μέτρων κατά των προσφύγων και μεταναστών. Από την άλλη, το γεγονός πως η Ε.Ε. μετά το Brexit μοιάζει να… συνηθίζει στις αποχωρήσεις, μπορεί να οδηγήσει στη μεθοδευμένη απομάκρυνση χωρών, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όποια και αν είναι η κατάληξη, το αδιαμφισβήτητο είναι πως η ΕΕ συνεχίζει να βυθίζεται σε μια ατέρμονη κρίση. Πέρα, άλλωστε, από τις έντονες διαμάχες μεταξύ των κρατώνμελών, τα σκάνδαλα διαφθοράς με πρωταγωνιστές ηγέτες κυβερνήσεων ή κορυφαία στελέχη έρχονται να πλήξουν περαιτέρω το γόητρό της. Η υπόθεση των στημένων δημοσκοπήσεων και της συστηματικής χειραγώγησης της κοινωνίας, που οδήγησε στην (τυπική) παραίτηση του καγκελαρίου της Αυστρίας, Σεμπάστιαν Κουρτς, είναι απλώς ο τελευταίος κρίκος σε αυτή την αλυσίδα. Χρίστος Κρανάκης

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Σε απεργία έχουν κατέβει, για πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια, περίπου 10.000 εργαζόμενοι στην εταιρεία Deere. Ανάλογες κινητοποιήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις των ΗΠΑ, όπως στην Kellogg και τις μονάδες της Volvo στη χώρα. Τον περασμένο μήνα τέλειωσε η μεγάλη απεργία στην Mondelez. Κάτι κινείται απέναντι στο κεφάλαιο που έχει αγριέψει.

Και ακροδεξιός και «αντισυστημικός» Γεννημένος στο Παρίσι από Εβραιοαλγερινούς γονείς, ο 63χρονος σήμερα Ερίκ Ζεμούρ δεν διστάζει να προδώσει την καταγωγή του και την ιστορία του — όπως πολλοί άλλοι. Περιφέροντας καθαρά ρατσιτσικά συνθήματα και προβάλλοντας μια σειρά αντιδραστικές θέσεις, ο Ζεμούρ φαίνεται να διεμβολίζει το ακροατήριο της Μαρίν Λεπέν, η στροφή της οποίας προς τον «συστημισμό», της έχει κοστίσει σημαντικά. Μάλιστα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Ζεμούρ είναι αυτός που θα περάσει στον δεύτερο γύρο στις προεδρικές που θα γίνουν τον Απρίλιο του 2022, όπου ο Μακρόν θα έχει μεγαλύτερη δυσκολία να τον νικήσει σε σύγκριση με τη Λεπέν. Έτσι, η παραδοσιακή εκπρόσωπος της γαλλικής Ακροδεξιάς αναζητεί πλέον νέες προτάσεις που θα κάνουν αίσθηση — ανάμεσα στα άλλα, υποσχέθηκε πως, εάν εκλεγεί, θα «ξηλώσει» όλες τις ανεμογεννήτριες από το έδαφος της Γαλλίας.

Το τελευταίο δώρο της Μέρκελ στον Ερντογάν Στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να συναντήσει τον Ταγίπ Ερντογάν, μεταβαίνει σήμερα η Ανγκελα Μέρκελ, σε ένα από τα τελευταία ταξίδια της στο εξωτερικό με την ιδιότητα της καγκελαρίου. Αποδεικνύει, έτσι, τη μεγάλη σημασία που αποδίδει το Βερολίνο στην Τουρκία, τόσο εξαιτίας του μεταναστευτικού –έμπνευση της Μέρκελ ήταν άλλωστε το επαίσχυντο σύμφωνο που υπογράφηκε το 2016–

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

όσο και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων της Γερμανίας στη συγκεκριμένη χώρα. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που η Μέρκελ δεν παρασύρθηκε ποτέ από τους πολύ πιο επιθετικούς τόνους του Μακρόν όσον αφορά στην Τουρκία. Μάλιστα, φαίνεται πως τον έπεισε να στηρίξει ένα κονδύλι άνω των 3 δισ. ευρώ, που έχει στόχο να βοηθήσει τη μετάβαση της Τουρκίας στην «πράσινη εποχή» — το οποίο θα του προσφέρει ως δώρο.

Νέες απώλειες της Γαλλίας στο Μάλι Περισσότεροι από 50 Γάλλοι έχουν χάσει τη ζωή τους στις επιχειρήσεις στο Μάλι από το 2013, όταν ξεκίνησε η στρατιωτική επέμβαση στην αφρικανική χώρα, με στόχο την αντιμετώπιση των «ακραίων ισλαμιστών». Το πιο πρόσφατο θύμα είναι ένας 29χρονος, στέλεχος του μηχανικού, που πραγματοποιούσε «εργασίες συντήρησης», σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή από το Παρίσι, ενώ τον περασμένο

μήνα άλλος ένας είχε σκοτωθεί σε συγκρούσεις με ενόπλους. Προφανώς, όμως, ο Μακρόν θέλει να μοιραστούν και άλλοι Ευρωπαίοι την ευθύνη και τις απώλειες — άλλωστε, τι εταίροι είναι εάν δεν το κάνουν; Στους εκλεκτούς του περιλαμβάνονται βεβαίως και Έλληνες, όπως προβλέπει και το πρόσφατο σύμφωνο «αμυντικής συνεργασίας», το οποίο ορισμένοι δεν βλέπουν την ώρα να εκπληρώσουν. Είναι έτοιμοι, άραγε, για τη στιγμή που θα αρχίσουν να έρχονται τα πρώτα φέρετρα;

Ο «Τσε της Αφρικής» και ο βρόμικος ρόλος της Γαλλίας

Τομά Σανκαρά, για πολλούς ο Αφρικανός Τσε Γκεβάρα, ίσως να δικαιωθεί μετά θάνατον. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά τη στυγνή δολοφονία του, η δίκη φαίνεται επιτέλους να αρχίζει. Ο Σανκαρά, μαρξιστής και θιασώτης του παναφρικανισμού, υπήρξε ο ηγέτης της Μπουρκίνα Φάσο από το 1983 έως τη δολοφονία του το 1987. Στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής του κατάφερε να χαράξει έναν ριζοσπαστικό δρόμο σε ποικίλους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Εθνικοποιήσεις, διαμοιρασμός της γης, μορφωτικές και υγειονομικές καμπάνιες, σημαντική αναβάθμιση της θέσης της γυναίκας και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική ήταν λίγα μόνο από τα επιτεύγματά του. Ακολουθώντας το κουβανικό επαναστατικό μοντέλο, ο Σανκαρά έδειχνε πως θα προχωρήσει σε ακόμα πιο βαθιές τομές, ενώ έπαιρνε ολοένα και μεγαλύτε-

ρες αποστάσεις από την πρώην αποικιοκρατική δύναμη της περιοχής, τη Γαλλία. Ακριβώς τότε, ήρθε και η δολοφονία του από μία ομάδα συνωμοτών που προέρχονταν από το συντροφικό πολιτικό του περιβάλλον. Ο υπαρχηγός του στην Εθνική Επαναστατική Επιτροπή, Κομπαορέ, μαζί με μία ομάδα ενόπλων, ανέτρεψαν τον Σανκαρά δολοφονώντας τον. Η αιτιολογία εκ μέρους τους ήταν ότι οδηγούσε την επανάσταση σε επικίνδυνα μονοπάτια, τα οποία έβαζαν σε κίνδυνο τη χώρα. Πολλοί, ιδιαίτερα οι υποστηρικτές του Σανκαρά, είδαν πίσω από το πισώπλατο χτύπημα των συντρόφων του, την παρασκηνιακή δράση της γαλλικής κυβέρνησης, η οποία είχε ανησυχήσει ότι θα απολέσει τον έλεγχο στην περιοχή. Ο Κομπαορέ, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας, φρόντισε να καλέσει την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ για να «σώσουν» τη χώρα. Έτσι, κυβέρνησε τη χώρα επί 27 συναπτά

έτη μέχρι τελικά να ανατραπεί από λαϊκές διαδηλώσεις το 2014. Έκτοτε, κι ενώ η χώρα μαστίζεται από τρομοκρατικά χτυπήματα και τα αλλεπάλληλα προγράμματα του ΔΝΤ, σε συμβολικό επίπεδο, η νέα ηγεσία της χώρας έχει φροντίσει να ξανανοίξει ο φάκελος της δολοφονίας του Σανκαρά. Ένα μεγάλο βήμα έγινε, όταν ο Μακρόν άνοιξε τα έγγραφα των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών. Μετά από έρευνες ετών, πρόσφατα ανακοινώθηκε η δίωξη του Κομπαορέ και άλλων δεκατριών ατόμων, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται σε άλλες χώρες και αρνούνται τις κατηγορίες, επομένως κατά πάσα πιθανότητα θα δικαστούν ερήμην. Πάντως, η ανακίνηση του ζητήματος Σανκαρά, εκτός από ένα όπλο για την εσωτερική αντιπαράθεση στη Μπουρκίνα Φάσο προδίδει την αίγλη που εξακολουθούν να έχουν οι επαναστάτες στην κοινή γνώμη των χωρών τους.