Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 23.10-24.10.2021 - Αρ. Φύλλου 1542

Συνέντευξη Μαρία Ξιφαρά

Τράπεζες-γαλέρες με εστίες αντίστασης ης > σελ. 11

ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Γραμμή ανατροπής και συσπείρωσης αντικαπιταλιστικής

5ο συνέδριο νΚΑ για το μέλλον του κομμουνισμού

> σελ. 4

> σελ. 7

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.542

Ζεστά κέρδη στις εταιρείες παγωνιά στα σπίτια

Παρέλαση εθνικισμού και κυνισμού Κανονικά θα πραγματοποιηθούν οι παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, παρά το γεγονός ότι πολλοί νομοί της βόρειας Ελλάδας βρίσκονται «στο κόκκινο», ενώ στη Θεσσαλονίκη η πληρότητα στις ΜΕΘ των διαλυμένων νοσοκομείων αγγίζει το 100%. Τι κι αν οι εορτασμοί του Αγίου Δημητρίου πέρσι αποτέλεσαν σημείο καμπής για τη μετατροπή της πόλης του βορρά σε ελληνικό «Μπέργκαμο», τι κι αν διαφωνούν ακόμα και κάποιοι λοιμωξιολόγοι; Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη «να τα παίξει όλα για όλα» και μάλιστα ως κρατική «ρεβάνς» στις… διαδηλώσεις, όπως προκύπτει από δηλώσεις θεσμικών παραγόντων! Έχοντας για μια ακόμη φορά τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.

Εκπαίδευση

Κεφάλαιο, ΕΕ και κυβερνήσεις στέλνουν στους λαούς τον βαρύ λογαριασμό του «πράσινου καπιταλισμού», των ανταγωνισμών, των κερδοσκοπικών επιλογών και των ανεπαρκειών τους.

Π

ρωταθλήτρια η Ελλάδα, ανάμεσα στους «27», στην ακρίβεια στις τιμές του ηλεκτρικού και τα καύσιμα, εξαιτίας και των επιλογών της κυβέρνησης. Σε μετοχή και παράγωγο των χρηματιστηριακών αγορών έχει μετατραπεί η ενέργεια, ένα κατεξοχήν κοινωνικό αγαθό που έπρεπε να βρίσκεται υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. «Κλειδί» οι πραγματικές ενεργειακές ανάγκες, που πρέπει να επανακαθοριστούν με διαφορετικά κριτήρια από το κέρδος. >>> σελ. 2, 12-13

Ανάλυση

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Μέσω της ακρίβειας κλέβουν τους εργαζόμενους Συστημικές και όχι αντικειμενικές οι αιτίες του κύματος ανατιμήσεων. Επιδίωξη βίαιης ανακατανομής εισοδήματος σε βάρος των φτωχών. >>> σελ. 8-9

Μεγάλος αγώνας, ωμό πραξικόπημα Πώς μεθοδεύτηκε το χτύπημα στη συγκλονιστική απεργία από ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ. Οι εκπαιδευτικοί αντιστέκονται. Συντονισμός σωματείων για τη συνέχιση του αγώνα. Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ. >>> σελ. 3, 15

2

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Ελλάδα, η πρώτη στην ενεργειακή «φτώχεια»

Είναι παράλογο, κτηνώδες στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, άνθρωποι να κρυώνουν μες στα σπίτια τους, να τρέφονται με συσκευασμένα σκουπίδια, να περιμένουν παθητικά τον ανελέητο χειμώνα. Θα μπορούσε το φθινόπωρο να προαναγγέλλει το χειμώνα της περηφάνιας, της αξιοπρέπειας και της αντίστασης;

Στις Βρυξέλλες οι επικεφαλής των κυβερνήσεων της ΕΕ διαφώνησαν για μια ακόμη φορά σε ένα μείζον θέμα, αυτό της ενεργειακής κρίσης. Στη σύνοδο κορυφής, οι «27» χωρίστηκαν πάλι σε στρατόπεδα –Βορρά και Νότου, δυτικών και ανατολικών, «πυρηνικών» και «ανανεώσιμων», οπαδών της ελεύθερης αγοράς και «κρατιστών», φίλων και εχθρών του Πούτιν– αποδεικνύοντας ότι η έννοια του «ευρωπαϊκού συμφέροντος» είναι πολύ σχετική και εξαρτάται άμεσα από τις εθνικές τους προτεραιότητες. Όσο για τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, που πληρώνει την ακρίβεια, είναι ακόμη πιο χαμηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων τους. Η εικόνα της Ελλάδας, μάλιστα, αποδεικνύει κάτι ακόμη, εκτός από την αναλγησία της κυβέρνησης και τις συνέπειες της αντιδραστικής και, ενίοτε, αλλοπρόσαλλης πολιτικής της, που προσπαθεί να μας πείσει πόσο καλό είναι το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και η αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου από τη μία μέρα στην άλλη. Αποδεικνύει, πολύ απλά, ότι όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα και οι άνθρωποί της τόσο μεγαλύτερα βάρη τους φορτώνουν στις πλάτες. Για του λόγου το αληθές, η Ελλάδα εμφανίζεται σήμερα να έχει την ακριβότερη τιμή ηλεκτρικού ρεύματος στην ΕΕ, η οποία διαμορφώνεται πάνω από τα 240 ευρώ ανά μεγαβατώρα στη χονδρική και είναι, έτσι, υπερτριπλάσια σε σύγκριση με τη αντίστοιχη της Γερμανίας! Μάλιστα, ο μέσος όρος του Οκτωβρίου αναμένεται να κλείσει πάνω από τα 200 ευρώ, έναντι 134 τον Σεπτέμβριο, προαναγγέλλοντας έναν πολύ δύσκολο χειμώνα για τον λαό. Πολύ περισσότερο που και η μέση τιμή της αμόλυβδης στην Ελλάδα είναι η πέμπτη ακριβότερη ανάμεσα στους «27». Κάποιοι νομίζουν ότι λεφτά υπάρχουν, όπως θα έλεγε και ο ΓΑΠ. Σε ποιες τσέπες, όμως;

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Φθινόπωρο των χρυσανθέμων… και της ανασφάλειας

«Π

αραμονές του Αϊ-∆ημήτρη στρώναμε τα χαλιά». Το στρώσιμο των χαλιών στην καρδιά του φθινοπώρου, ιδίως στην επαρχία, ήταν το αδιάψευστο σημάδι ότι ο χειμώνας έρχεται. Το ίδιο και η προμήθεια ξύλων για το τζάκι ή, παλιότερα, κάρβουνων για το μαγκάλι. Υπήρχαν κάποιες τελετουργίες, κάποια σημάδια μετάβασης στη νέα εποχή του χρόνου. Σήμερα, η μετάβαση σημαδεύεται από την ιλιγγιώδη αύξηση της τιμής του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος. Εκπρόσωποι των εταιρειών διανομής πετρελαίου για οικιακή χρήση μιλούν στην τηλεόραση. «Τι θα συμβουλεύατε τους καταναλωτές;», τους ρωτούν. «Να αγοράσουν τώρα πετρέλαιο ή να περιμένουν κάποια μείωση της τιμής;» Αμήχανη η απάντηση: «Να αγοράσουν δοκιμαστικά μια μικρή ποσότητα πετρελαίου και να περιμένουν. Βλέποντας και κάνοντας». Στην Αθήνα, όπως και σε άλλες πόλεις, υπάρχουν πολυκατοικίες που εδώ και χρόνια έχουν πάψει να προμηθεύονται πετρέλαιο. Όσα χαλιά και αν στρωθούν, οι άνθρωποι θα τουρτουρίζουν. Και να ’ταν μόνο τα παγωμένα καλοριφέρ… Καθώς πολλοί ένοικοι δεν μπορούν να πληρώνουν τα κοινόχρηστα, το ασανσέρ δεν λειτουργεί και ούτε υπάρχει ηλεκτρικό φως στα κλιμακοστάσια και τους διαδρόμους. Για πολλούς, το φθινόπωρο, προπομπός του χειμώνα, γίνεται εφιάλτης, ιδίως για τις οικογένειες με παιδιά που πρέπει να αγοράσουν σχολικά είδη, παπούτσια ή να πληρώσουν τα φροντιστήρια. Εδώ κανένας Αϊ-∆ημήτρης ή Άγιος Ανδρέας ή Άγιος Νικόλαος, κανένας από τους αγίους των μεγάλων γιορτών του φθινοπώρου και του χειμώνα δεν θα κάνει το θαύμα του. Στην ανασφάλεια, τους φόβους, τη δυστυχία του λαού η κυβέρνηση απαντά ξεδιάντροπα ότι οι ανατιμήσεις θα είναι «προσωρινές» και ότι θα παρθούν ανακουφιστι-

Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός συνοδεύεται από την ολοκληρωτική ανασφάλεια και δυσπιστία, τον ολοκληρωτικό σκοταδισμό

κά μέτρα για τα «ασθενέστερα νοικοκυριά». Ταυτόχρονα, ξεπουλά όποια απομεινάρια του εθνικού πλούτου είχαν μείνει απούλητα, αγοράζει πανάκριβα πολεμικά σκάφη και αεροπλάνα, κλείνει επονείδιστες συμφωνίες με τους πολεμοχαρείς συμμάχους, διαβρώνει συστηματικά τη δημόσια παιδεία και υγεία, φέρνει πιο κοντά τον χειμώνα της δημοκρατίας και με χίλιους τρόπους εξευτελίζει την έννοια της λαϊκής ευημερίας. Σχεδόν ανενόχλητη. Μια που λίγοι μπορούν να εξοφλούν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού έγκαιρα και μονομιάς, η κυβέρνηση μας διευκολύνει επεκτείνοντας τα σημεία εξόφλησης και καθιερώνοντας την πληρωμή με δόσεις. Μάλιστα, τις τελευταίες μέρες πληθαίνουν οι ραδιοφωνικές διαφημίσεις που ενημερώνουν για την τμηματική ή ολική εξόφληση λογαριασμών στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Επί τη ευκαιρία, ας συμπληρώσουμε και κάποιο δελτίο μήπως και μας χαμογελάσει ο θεός του τζόγου. Η παλιά ελληνική κωμωδία Οι δοσατζήδες (1959) με τον Θανάση Βέγγο και τον Νίκο Σταυρίδη περιγράφει τα βάσανα δύο περιπλανώμενων εμποράκων που πουλάνε με δόσεις είδη σπιτιού και προικός στις

λαϊκές γειτονιές της Αθήνας. Τα φέσια πέφτουν σύννεφο και στο φινάλε της ταινίας οι πρωταγωνιστές τραγουδούν: «Ποτέ με δόσεις, ποτέ με δόσεις, ό,τι θα πάρεις θα το πληρώσεις». Σήμερα, με την κυβέρνηση των δοσατζήδων, ο έμπορος δεν χτυπά την πόρτα μας ζητώντας τη δόση. Εμείς πάμε και τον βρίσκουμε και πληρώνουμε κάθε φορά 50 ή 100 ευρώ ∆ΕΗ, έτσι για να γλυκαθεί το χάπι. Ο «διακανονισμός» γίνεται η καραμέλα της εποχής και όλοι πια ξέρουμε πως «ό,τι θα κάψεις θα το πληρώσεις», είτε μονομιάς είτε με δόσεις. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός συνοδεύεται από την ολοκληρωτική ανασφάλεια, την ολοκληρωτική δυσπιστία και τον ολοκληρωτικό σκοταδισμό. ∆εν είναι τυχαίο το ότι πάρα πολλοί αρνούνται να εμβολιαστούν, μην έχοντας καμία εμπιστοσύνη ούτε στην κυβέρνηση ούτε στους επιστήμονες. «Μας λένε ψέματα, μας κοροϊδεύουν», είναι το πιο διαδεδομένο επιχείρημά τους. ∆εν ορίζουμε τίποτα, ούτε το σήμερα και το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας. Ορίζουμε μόνο το σώμα μας, εμείς είμαστε τα αφεντικά και οι προστάτες του, κι αυτό το σώμα θα το αφήσουμε ανεμβολίαστο κι ας λένε ότι θέλουν επιστήμονες και κυβέρνηση. Η άρνηση εμβολιασμού παίρνει, μεταξύ άλλων, τη μορφή αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας, πρωτόγονης αλλά υπαρκτής. Είναι παράλογο, κτηνώδες, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, άνθρωποι να κρυώνουν μες στα σπίτια τους, να τρέφονται με συσκευασμένα σκουπίδια, να περιμένουν παθητικά τον πιο ανελέητο χειμώνα. Η ευθύνη βαραίνει πάνω απ’ όλα την κυβέρνηση και τα στηρίγματά της, βαραίνει όμως κι όλους εμάς που δεν μπορούμε να πείσουμε την κοινωνία ότι το φθινόπωρο μπορεί να γίνει η εποχή των χρυσανθέμων, η εποχή που θα προαναγγέλλει τον χειμώνα της περηφάνιας, της αξιοπρέπειας, της αντίστασης.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

Νέες προκλήσεις Γιάννης Ελαφρός

Κ

άτι αλλάζει στην κοινωνία. Σε ευρεία τμήματα, κυρίως των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, έχει συσσωρευτεί μπόλικη δυσαρέσκεια και οργή, εύφλεκτη κοινωνικά ύλη. Υπάρχουν και τμήματα, κυρίως στα μεσαία και ανώτερα στρώματα, που ακουμπούν στα ευνοϊκά για τους έχοντες μέτρα της κυβέρνησης. Η κοινωνική πόλωση όμως βαθαίνει ξανά. Είμαστε πολύ μακριά από την εποχή του… «Μητσοτάκη Μωυσή»! Καθώς ο κόσμος της εργασίας βλέπει με δέος να έρχεται ένας παγωμένος νεοσυντηρητικός χειμώνας (με τις τιμές ενέργειας στα ύψη) και τα κυβερνητικά επιδοματικά μέτρα να συρρικνώνονται καθώς το ευρω-σφαγείο της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» προετοιμάζεται ξανά, η αντιπαράθεση ανάβει ξανά. Το αστικό πολιτικό σύστημα απαντά με επιστροφή στο παρελθόν, με την ανάσυρση του χρεοκοπημένου μνημονιακού Γιώργου Παπανδρέου, τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ και μια διπολική αντιπαράθεση από τα παλιά με Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου και Τσίπρα (σε ρόλο ώριμου φρούτου). Πόσο ξεπερασμένα και άχρηστα για τους εργαζόμενους και τους νέους είναι όλα αυτά. Το πραγματικά καινούργιο είναι η τάση της διεκδίκησης και του συλλογικού αγώνα, που εισβάλλει στο κοινωνικό και πολιτικό προσκήνιο με κάθε ευκαιρία: Η συγκλονιστική απεργία και οι διαδηλώσεις των εκπαιδευτικών στις 11 Οκτώβρη, συνέχεια της μαζικής συμμετοχής στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση της υποταγής. Η έκρηξη των διανομέων και η νίκη στην efood. Ο διαρκής αγώνας στα νοσοκομεία. Οι κινητοποιήσεις και η οργάνωση των πυροπαθών της Εύβοιας. Οι μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Όλα αυτά αναδεικνύουν τις καινούργιες δυνατότητες για να υπάρξει αποφασιστικό κίνημα εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων που θα εκτροχιάσει το τρένο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων της κυβέρνησης της ΝΔ, θα ανατρέψει την πολιτική της και την επίθεση του κεφαλαίου, και την ίδια την κυβέρνηση από τα κάτω και τα αριστερά, ενάντια σε συναινετικές λογικές διαχείρισης, που πρεσβεύει ανοικτά ο ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιοι αποφασιστικοί αγώνες μπορούν όχι μόνο να ακυρώσουν σήμερα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, όχι μόνο να αποσπάσουν κατακτήσεις, αλλά και να διαμορφώνουν ένα νικηφόρο πολιτικό κίνημα και μια ισχυρή αντικαπιταλιστική Αριστερά της εργατικής αντεπίθεσης, που θα βρεθούν απέναντι στην επιδρομή κεφαλαίου και ΕΕ και κάθε κυβέρνηση που την υλοποιεί. Οι νέες αυτές αγωνιστικές τάσεις

3

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κίνημα ανατροπής ή υποταγή στην εναλλαγή; ▸ Νέες δυνατότητες διαμορφώνονται για αγώνες που θα εκτροχιάσουν το τρένο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων

έχουν απέναντί τους όχι μόνο την κυΚι ακόμα, «δεν βγήκαμε στα κεραμίδια βερνητική και κρατική αντίδραση και όταν καιγόταν η χώρα», είπε πρόσφατα καταστολή, αλλά όλο το πλέγμα του ο Τσίπρας στην τηλεόραση. Όσο για τη αστικοποιημένου συνδικαλισμού, της νέα επικίνδυνη συμφωνία με τις ΗΠΑ κατεστημένης πολιτικής, με τον ΣΥΡΙΖΑ για τις βάσεις τους κάρφωσε ο Πάιατ σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό που έγινε για να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ πως κι εμείς στην εκπαίδευση, με το αντιαπεργιακό τη θέλαμε, αλλά όχι… αορίστου χρόνου. πραξικόπημα στην ΟΛΜΕ και το αντίΗ μόνιμη επωδός του ΣΥΡΙΖΑ είναι στοιχο καπέλο στη ΔΟΕ (βλέπε και σελίπως «μην ανησυχείτε, όταν βγούμε κυδα 15) είναι όχι μόνο εξοργιστικό, αλλά βέρνηση θα…» Τίποτα πιο ψεύτικο απ’ και αποκαλυπτικό. Εν μέσω αγωνιστιαυτό. Καταρχάς, όσο εφαρμόζεται η κής έκρηξης, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙκυβερνητική πολιτική χειροτερεύει στο ΖΑ ψήφισαν μαζί με αυτούς της ΝΔ (που σήμερα η ζωή των εργαζομένων, ενώ δήθεν αντιμάχονται σκληρά!) την λύση διαμορφώνονται ασφυκτικοί όροι για το της απεργίας-αποχής, ανακουφίζοντας μέλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο την κυβέρνηση. νόμος Χατζηδάκη που κτυπά το κίνηΔεν είναι η μόνη περίπτωση. Ο μα τώρα, η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά εδώ και δύο που πέταξε φέτος εκτός πανεπιστημίων χρόνια εξασκεί ένα συναινετικό προχιλιάδες παιδιά κλπ. Δεύτερο, όταν ο υμβάλλει φίλ, αρνούμενος να συμβάλλει ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση έχει σεις, σε αγωνιστικές απαντήσεις, αυτή τη στάση, καταλαβα περιοριζόμενος το πολύ σε βαίνουμε πως θα είναι σ κομματικές επιδείξεις σαν κυβέρνηση, και σε μετρημένες διαδημάλιστα «προοδευτιΗ γραμμή ΣΥΡΙΖΑ λώσεις. Αμέτρητα τα κή» όπως προτείνει, είναι γραμμή ήττας παραδείγματα που ο για τον λαό και ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας προσωπικά έβασήμερα και αύριο λαν πλάτη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη: Στα αlockdown και τις απαστο ράδεκτες απαγορεύσεις στο όνομα της πανδημίας. Στην πρόταση για κοινό υπουργό Υγείας, την ώρα που η κυβέρνηση εφάρμοζε μια εξαιρετικά ανθυγιεινή πολιτική. Με το «θα λογαριαστούμε μετά». «Στρατιωτάκια αμίλητα ακούνητα» απέναντι στην τρομερή αστυνομοκρατία, από το Πολυτεχνείο και την 6η Δεκέμβρη μέχρι τις γειτονιές, Απέναντι στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη μεγάλα λόγια, αλλά στην πράξη ηττοπάθεια και απεργιακή αναδίπλωση. Για να φτάσουν τώρα τα ΣΥΝΕΚ (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στους καθηγητές) να «αντιστέκονται στο νόμο Χατζηδάκη» αρνούμενα να προκηρύξουν απεργία όσο αυτός υπάρχει, γιατί δήθεν έτσι θα τον… νομιμοποιούσαν! Η γελοιότητα κορυφώνεται όταν πρέπει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα…

μαζί με το φουλ συστημικό ΠΑΣΟΚ. Η γραμμή ΣΥΡΙΖΑ είναι γραμμή ήττας για τους εργαζόμενους και τον λαό και σήμερα και αύριο. Από την άλλη, η λογική για αγώνες «χαμηλής έντασης» και διαμαρτυρίας σε συνδυασμό με ένα κάλεσμα για «συμπόρευση με το ΚΚΕ» χωρίς να τίθενται σε προτεραιότητα η ενωτική ταξική ανασυγκρότηση για την αντεπίθεση ενός κινήματος ανατροπής της κυβέρνησης και της πολιτικής της, παρότι καταδικάζει την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να διαμορφώσει στην πράξη ένα διαφορετικό νικηφόρο παράδειγμα, με αποτέλεσμα να φαίνεται σε κάποιο κόσμο ως μοναδική διέξοδος, έστω και μίζερη, η επιλογή κυβερνητικής εναλλαγής. Το κρίσιμο δεν είναι οι διακηρύξεις, αλλά οι πράξεις. Κι αυτό ισχύει για όλους. Θα υπάρξει τώρα ενίσχυση του συντονισμού των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων για αντεπίθεση του κινήματος; Με λογική αγωνιστικής ταξικής ενότητας θα συντονιστούν δημοκρατικά τα αγωνιζόμενα σωματεία, ενοποιώντας τους αγωνιζόμενους κλάδους και διαμορφώνοντας σχέδιο αντεπίθεσης με πανεργατική απεργία από τα κάτω (κόντρα στη ΓΣΕΕ) για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μείωση ωρών εργασίας, μέτρα για την ακρίβεια και για ανυπακοή και κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη; Οι εξελίξεις φέρνουν ξανά στο προσκήνιο εκρηκτικά την ανάγκη ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης και μιας ισχυρής ανατρεπτικής Αριστεράς, που θα το εκφράζει. Οι αγωνιστές/στριες της ταξικής πτέρυγας, της μαχόμενης αριστεράς και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν να ανοίξουν δρόμους στις νέες συνθήκες.

4

Από σπόντα *** Τι έγινε; Έβηξε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ και …συναχωθήκανε στον ΣΥΡΙΖΑ; Τους «μάλωσε» γιατί δεν στήριξαν χωρίς «ναι μεν αλλά» την ελληνο-αμερικανική συμφωνία και ψάχνουν πώς να τα μπαλώσουν * Κάτι πήγε να ψελίσει ο Κατρούγκαλος για «εθνικά συμφέροντα» και βγήκε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκαθάρισε το τοπίο: Βεβαίως θέλουν ελληνοαμερικανική συμφωνία. Διαφωνούν στον χρόνο και στα ανταλλάγματα. Λέμε τώρα * Γιατί η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να «πουλάει» ό,τι επιθυμεί στο πλαίσιο του δικομματικού παιχνιδιού * Αλλά να «πουλάει» και …αντι-αμερικανισμό ή αντι-ιμπεριαλισμό πάει πολύ. *** Πώς να το κάνουμε εκείνη η συνάντηση με τον «διαβολικό Τραμπ» το 2017 την έκανε ο Τσίπρας. Όχι πριν 50 χρόνια. Κάτι θυμόμαστε πια * Άσε που εκείνα τα F-16 που συμφώνησε να εκσυγχρονίσει ακόμη τα πληρώνουμε * Επίσης πριν ακόμη γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας είχε πει δημόσια το δικό του «ανήκουμε στην Δύση». Και το εννοούσε. *** Ότι το ΚΙΝ.ΑΛ θα γίνει η «μασκώτ» των πολιτικών εξελίξεων το επόμενο δίμηνο το αντιλαμβάνεστε * Η υποψηφιότητα ΓΑΠ, απλά έδωσε την απαραίτητη «γκλαμουριά» στην όλη ιστορία * Μιλάμε για το κόμμα που είναι η επιτομή του «πολύ κακό για το τίποτε» * Έξι υποψήφιοι, ίντριγκες, μακιαβελισμοί, μηχανισμοί, ψίθυροι, συμφωνίες * Κι όλα αυτά για μονοψήφιο ποσοστό . *** Πάντως τους αρέσει η δημοσιότητα που έχει πάρει η κόντρα τους * Είναι πολλοί εκεί μέσα που θυμούνται τον «παλιό καλό καιρό» * Του Σημίτη, του Παπαντωνίου και τόσων άλλων * Αυτές ήταν εποχές. *** Τα διόδια στο κέντρο της Αθήνας ήταν …καλός λαγός * Άρχιζαν να γκρινιάζουν όλοι που θα πληρώνουν για να μετακινηθούν * Έτσι σε λίγο θα πούν: «Εντάξει δεν βάζουμε διόδια. Θα βάλουμε …φυλάκια, που είναι τσάμπα». *** Διότι στο κέντρο καλό είναι να πηγαίνουν μόνο όσοι έχουν ηλεκτροκίνητα οχήματα * Δηλαδή όσοι έχουν να δώσουν 30, 40 και 50 χιλιάδες για ένα αμάξι * Μην χαλάσει και η «τρέντυ» αισθητική του δημάρχου * Μην το ξεχνάμε αυτό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Πολιτική

Πανελλαδικό Συντονιστικό

Γρηγόρης Τασσόπουλος

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: στήριξη των αγώνων, αντικαπιταλιστική προοπτική ▸ Συσπείρωση των ανατρεπτικών δυνάμεων, αναζωογόνηση του μετώπου

Τ

ην Κυριακή 17 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΠΣΟ εξέτασε την πολιτική κατάσταση, συζήτησε για την κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και καθόρισε τα άμεσα πολιτικά καθήκοντα του μετώπου έως και την επόμενη Συνδιάσκεψή του. Εκτίμηση της εισήγησης είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είναι σοβαρά τραυματισμένη, με τα αδιέξοδά της να εντείνονται σε ένα διεθνές περιβάλλον οικονομικών αναταράξεων (π.χ. ενεργειακή κρίση), έντασης των ανταγωνισμών, πολλαπλής κρίσης του καπιταλισμού. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιτίθεται σε όλα τα μέτωπα στον λαό με την ουσιαστική συναίνεση του συνόλου του αστικού πολιτικού συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ συναινεί στη βασική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής. Μέσα σε «συνθήκες ταξικής πόλωσης και εργατικής οργής, ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά επιλέγει την προσαρμογή στην πιο δεξιά σοσιαλδημοκρατία», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Οι αρνητικοί πολιτικοί συσχετισμοί δεν εμπόδισαν το ξέσπασμα σημαντικών αγώνων (στην υγεία, στην εκπαίδευση, τη νεολαία, τους διανομείς και αλλού), με σημαντική στιγμή τη μάχη ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη, όπου «εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ ες απέργησαν σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα παρά την παραλυτι-

κή και υπονομευτική στάση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και συνολικά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας όπως με την απαράδεκτη ακύρωση της απεργίας της 3 Ιούνη». Το σύνολο των εξελίξεων θέτει επί τάπητος πολιτικά ερωτήματα. Πώς και από ποιον μπορεί να ανατραπεί η κυβερνητική πολιτική και η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ; Με ποιο πρόγραμμα και ποια πολιτική προοπτική; Τι ρόλο πρέπει και μπορεί να παίξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτό; Το ΠΣΟ καλεί τα μέλη και τους φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μαχητική συμμετοχή στις μάχες «την οργανωτική και πολιτική στήριξη των αγώνων, τη γενίκευση των αιτημάτων τους, τη διαμόρφωση των όρων της οργανωμένης, συλλογικής δύναμης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων… την προβολή μέσα στους αγώνες και σε σύνδεση με αυτούς της εργατικής αντικαπιταλιστικής προοπτικής, με στόχο την αντίσταση, τον κλονισμό και την ανατροπή της πολιτικής και της κυβέρνησης της ΝΔ, της καπιταλιστικής επίθεσης συνολικά, της συναίνεσης, των αστικών εναλλακτικών λύσεων τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ», με «μαχητική ανατρεπτική ενότητα όλων των μαχόμενων δυνάμεων». Σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΣΟ επικαιροποίησε το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα στην περίοδο.

Παράλληλα αποφασίστηκε πως «η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία και θα απευθύνει κάλεσμα για την ενότητα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, πρώτα απ’ όλα στη βάση των αγωνιστών της» και στις πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις που έδρασε μαζί όλο το προηγούμενο διάστημα. Το ΠΣΟ στάθηκε ισχυρά αυτοκριτικά για την κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκτίμησή του ήταν ότι παρά το γεγονός ότι τα μέλη και ο κόσμος του μετώπου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο ξεδίπλωμα των αγώνων ενάντια στην επίθεση σε όλα τα μέτωπα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξέφρασε συνολικά σωστές θέσεις στα κρίσιμα ζητήματα (πανδημία, κυβέρνηση, «εθνικά» κλπ) δεν είχε συγκροτημένη πολιτική παρουσία, ενώ δεν έλειψαν οι διαφορετικές πρακτικές σε αγώνες και εκλογές. Πρόκειται για ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά και συντροφικά στις Τοπικές Επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ορίζοντα την επόμενη Συνδιάσκεψη. Η μάχη για την αναζωογόνηση και επανασυγκρότηση των ΤΕ είναι το πρώτο βήμα σε αυτή την πορεία. Η απόφαση υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία. Τη στάση της αποχής από την ψηφοφορία επέλεξαν οι εκπρόσωποι της ΑΡΙΣ.

Εκδήλωση τιμής στον Γιώργο ∆ελαστίκ

Συζήτηση ΝΑΡ-νΚΑ για την ελευθερία

Το Πριν διοργανώνει την επόμενη Κυριακή 31 Οκτωβρίου, στις 11 π.μ., εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Γιώργο Δελαστίκ και την αξεπέραστη προσφορά του στη μαχόμενη δημοσιογραφία, στην Αριστερά, στην υπόθεση της κομμουνιστικής απελευθέρωσης και, φυσικά, στο ίδιο το Πριν. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας (Πατριάρχου Ιωακείμ 4). Ο χώρος βρίσκεται πολύ κοντά στον σταθμό Νέα Ιωνία του ηλεκτρικού.

Σήμερα, Σάββατο 23 Οκτώβρη στις 6 μ.μ., οι οργανώσεις Αττικής του ΝΑΡ και της νΚΑ οργανώνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Ελευθερία, κοινωνία και άτομο σε καιρούς καπιταλιστικής βαρβαρότητας». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» (Ακαδημίας 50, Πνευματικό Κέντρο Δ. Αθηναίων), ενώ θα μεταδοθεί και ζωντανά στο Facebook του ΝΑΡ (@narkomapel). Ομιλητές είναι οι Περικλής Παυλίδης, αναπληρωτής κα-

Θα προβληθεί βίντεο από ομιλίες και παρεμβάσεις του Γιώργου Δελαστίκ, ενώ θα γίνουν σύντομες παρεμβάσεις από συντρόφους και συνεργάτες του. Θα τηρηθούν υγειονομικά μέτρα προφύλαξης.

θηγητής ΠΤΔΕ ΑΠΘ, Βασίλης Μηνακάκης, επιμελητής εκδόσεων, μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ και ο Αλέξανδρος Λιανός, φοιτητής, μέλος του ΚΣ της νΚΑ. Ο Π. Παυλίδης θα μιλήσει με θέμα «Η ελευθερία ως κοινωνική ιδιότητα των ανθρώπων και οι παραμορφώσεις της εντός της κεφαλαιοκρατίας». Ο Β. Μηνακάκης θα αναπτύξει το θέμα «ελευθερία και ατομική επιλογή στην ψηφιακή εποχή». Η ομιλίσ του Α. Λιανού έχει τίτλο «η επιστήμη και η γνώση ως όρος για την ελευθερία του ατόμου».

Πολιτική

Τ

ο «come back» του «πρωθυπουργού του Μνημονίου» Γιώργου Παπανδρέου στο ΚΙΝΑΛ, με τη διεκδίκηση της προεδρίας του, και παράλληλα στο πολιτικό σκηνικό αποτέλεσε την πολιτική είδηση της εβδομάδας. Η έλευση του πρώην πρωθυπουργού πυροδότησε αυτομάτως σενάρια τόσο για το εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής, όσο και για τις σχέσεις του κόμματος με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά, φυσικά, αν τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου πετύχει την εκλογή του στην ψηφοφορία που θα γίνει στις 5 και 12 Δεκεμβρίου. Πράγμα κάθε άλλο παρά βέβαιο. Θυμίζουμε ότι υποψήφιος είναι ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος διαθέτει πολύ ισχυρό κομματικό μηχανισμό. Ενώ οι υπογραφές που έχει συλλέξει για τη στήριξη της υποψηφιότητάς του ξεπερνούν τις 20.000. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει την –προφανέστατη– στήριξη παραγόντων και ΜΜΕ. Ιδίως γιατί πρεσβεύει το «αντιΣΥΡΙΖΑ» κλίμα στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ. Κάτι που φρόντισε να ενισχύσει με ανάρτησή του στα social media, λέγοντας πως «η δική μου υποψηφιότητα θα καταστρέψει κάθε σενάριο που λανσάρεται ως δήθεν προοδευτική κυβέρνηση ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και ίσως και Βαρουφάκη». Οι υπόλοιποι διεκδικητές (Χ. Καστανίδης, Π. Γερουλάνος, Π. Χρηστίδης) δεν θεωρείται ότι θα έχουν ιδιαίτερη τύχη στην εκλογική διαδικασία, ενώ υπέρ του Α. Παπανδρέου αποσύρθηκε ο Β. Κεγκέρογλου. Ο Γιώργος Παπανδρέου σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τη δυναμική του επωνύμου του και την αναγνωρισιμότητά του. Προσδοκώντας την ψήφο των νοσταλγών του «παλιού ΠΑΣΟΚ»,

ΚΙΝΑΛ

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

ΓΑΠ: Πρώτα σαν τραγωδία και τώρα σαν φάρσα ▸ Ολική επαναφορά επιχειρεί ο πρωθυπουργός του μνημονίου καθώς και όσων πιστεύουν ότι ο χώρος μπορεί να ανακάμψει και να «εκθρονίσει» τον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως, καθώς ο Γ. Παπανδρέου αποτελεί τον τελευταίο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που έλαβε ποσοστά «δικομματικού επιπέδου» το 2009 (σχεδόν 44%). Φυσικά, ο πρωθυπουργός που έκανε το περίφημο διάγγελμα από το Καστελόριζο, με το οποίο εισήγαγε τη χώρα στον καιρό των μνημονίων, ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να εκφράσει κάποια κοινωνική δυναμική — ούτε να έχει κάποιον έστω σοσιαλδημοκρατικό λόγο. Παρ' όλα αυτά, στη ρητορική του διατηρεί αναφορές στον «σοσιαλισμό» που μόνο ως… διαφημιστικό τρικ για παλαιοπασόκους μπορούν να εκληφθούν. Συνολικά, άλλωστε, η εσωκομματική αντιπαράθεση στο ΚΙΝΑΛ δεν πρόκειται να έχει ιδεολογικό-πολιτικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για μία σύγκρουση μηχανισμών και αλισβερίσι πολιτικάντικου χαρακτήρα. Γεγονός που ενισχύεται από το ότι υπάρχουν δύο εκλογικοί γύροι, οπότε πρέπει να διαμορφωθούν συμμαχίες. Επίσης, ένας από τους σημαντικότερους διεκδικητές, ο Νίκος Ανδρουλάκης, αποφεύγει τις ουσιώδεις πολιτικές αναφορές και επιχειρεί να «πλασάρει» το δίπολο «παρελθόν ή ανανέωση».

«Πουν’ το πουν’ το το δαχτυλίδι» παίζουν στη Χαριλάου Τρικούπη μακριά από την κοινωνία και τις ανάγκες της

Τόσο η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και επιχειρηματικοί παράγοντες εμπλέκονται στο εκλογικό παιχνίδι του ΚΙΝΑΛ. Ενδεικτικό είναι πως από την πλευρά της ΝΔ υπήρξαν έντονες διαρροές ότι η υποψηφιότητα Παπανδρέου στηρίζεται από επιχειρηματικά συμφέροντα που επιθυμούν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ. Αντίστοιχα, από τον ΣΥΡΙΖΑ διαρρέεται ότι η υποψηφιότητα Λοβέρδου στηρίζεται από τους επιχειρηματίες που θέλουν διατήρηση της υπάρχουσας

ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ

Ραγίζει η «μαγική εικόνα» της ανάκαμψης

Σ

5

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

αν να μην πέρασε μια μέρα από την εποχή των μνημονίων. «Μετεξεταστέα» μένει η ελληνική κυβέρνηση στη 12η μεταμνημονιακή αξιολόγηση, στην πρώτη δια ζώσης συνάντηση των δανειστών με υπουργούς της κυβέρνησης μετά το ξέσπασμα της πανδημίας. Οι εκπρόσωποι των «θεσμών» διαπίστωσαν τεράστια καθυστέρηση τόσο στις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όσο κυρίως στην απονομή συντάξεων και την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου σε ιδιώτες με τους οποίους συνεργάζεται (π.χ. στην υγεία και την κοινωνική

ασφάλιση). Διάτρητη και η «δημιουργική λογιστική» της κυβέρνησης και τα εξωραϊσμένα στοιχεία που παρουσίασε για τον λεγόμενο κοινωνικό προϋπολογισμό (ασφαλιστικά ταμεία, ΕΟΠΥΥ, ΟΑΕΔ) τα οποία αμφισβητούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Ενώ η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι θα κλείσει με πλεόνασμα, η εκτίμηση της τρόικας της «ενισχυμένης εποπτείας» είναι ότι θα πάει για έλλειμμα-ρεκόρ άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Το μάρμαρο για άλλη μια φορά φαίνεται ότι θα πληρώσουν οι ευπαθείς ομάδες και φτωχότερα νοικοκυριά που περίμεναν τα

Χριστούγεννα για να πάρουν κάποιο κοινωνικό επίδομα και ως αντιστάθμισμα στο τσουνάμι ακρίβειας. Οι πληροφορίες μιλάνε για πάγωμα-συρρίκνωση των σχεδίων για χορήγηση του «χριστουγεννιάτικου μποναμά», με τον πήχη της ανάπτυξης για το τρέχον έτος να βρίσκεται στον αέρα. Όλα αυτά γίνονται την ώρα που στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε επίσημα ο δημόσιος διάλογος για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την προσαρμογή του στις νέες άγριες συνθήκες μετά την κρίση της Covid-19. Οι εξελίξεις αυτές τίποτα καλό δεν προεξοφλούν για τον λαό που δοκιμάζεται.

κατάστασης. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας, σχολιάζοντας σε τηλεοπτική του συνέντευξη τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ, υποστήριξε πως «για μας είναι πάρα πολύ κρίσιμο να υπάρξει την επόμενη μέρα, όχι μόνο από το ΚΙΝΑΛ, η προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης». Πάντως, δεν λείπουν στον ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που πιστεύουν ότι μια τυχόν νίκη του Γ. Παπανδρέου, ίσως επηρεάσει αρνητικά τις εκλογικές επιδόσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

6

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Πάιατ «καρφώνει» ΣΥΡΙΖΑ Εξεπλάγη, λέει ο Τζέφρι Πάιατ, από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ να αντιταχθεί στην αμυντική συμφωνία που το κόμμα της Κουμουνδούρου είχε ξεκινήσει ως κυβέρνηση. Ο Αμερικανός πρέσβης στην ίδια συνέντευξή του στον Σκάι υπενθυμίζει με νόημα ότι ο αμερικανικός στρατός ξεκίνησε να αξιοποιεί εγκαταστάσεις στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκειο κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, δηλώνει την ετοιμότητά του για νέες αμερικανικές βάσεις σε ελληνικά νησιά, όπως η Σκύρος. Πιο αποκαλυπτική, ωστόσο, είναι η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ! Μετά από μια μακρά αμηχανία, έβγαλε ανακοίνωση στην οποία δεν ασκεί την παραμικρή κριτική στον Πάιατ και τις ΗΠΑ αλλά περιορίζεται στο να καταγγέλλει τη Ν∆ ότι «διαστρεβλώνει τα λόγια του πρέσβη».

Βασίλης Παπαγεωργίου

Η Μέρκελ επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος Ανήμερα της επετείου του «Όχι» του 1940 θα επισκεφτεί την Αθήνα για δύο μέρες η απερχόμενη γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας που πραγματοποιεί αυτό το διάστημα η Μέρκελ. Η σημειολογία της επίσκεψης δεν εξαντλείται εδώ όμως. Η καγκελαρία δίνει ιδιαίτερη σημασία στην επίσκεψη αυτή καθώς η ελληνική κρίση αποτέλεσε το μεγάλο «κερδισμένο στοίχημα» της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Η ίδια η Μέρκελ άλλωστε πρόσφατα χαρακτήρισε πιο δύσκολη στιγμή της πολιτικής της διαδρομής τις θυσίες που ζήτησε από τον ελληνικό λαό. Για τους ανθρώπους και τα νοικοκυριά που έχασαν τα πάντα αυτή τη δεκαετία της ραγδαίας οικονομικής επιδείνωσης στην Ελλάδα όμως το «στοίχημα» της Άνγκελα ήταν όχι μόνο χαμένο αλλά και ολέθριο.

ΜΜΜ: κοροϊδία 100% Την αύξηση της πληρότητας στα μέσα μαζικής μεταφοράς προαναγγέλλει το υπουργείο Συγκοινωνιών: από 65% στο 85%. Κάπως έτσι οραματίζεται η κυβέρνηση την «επιστροφή στην κανονικότητα», την ίδια στιγμή που οι ΜΕΘ ασφυκτιούν και το τέταρτο κύμα της πανδημίας καλπάζει! Βέβαια και η πληρότητα του 65% ήταν μόνο στα χαρτιά, αφού όσοι μετακινούνται με ΜΜΜ έχουν ζήσει φαινόμενα άγριας σαρδελοποίησης και πλήρους απουσίας ελέγχων. Η πραγματική πληρότητα στις ώρες αιχμής υπερβαίνει στην πρωτεύουσα το 120%.

«Αντίρρηση» Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων *

Ένας χρόνος σωματείου μισθωτών δικηγόρων έκλεισε και πλέον έχει εδραιωθεί ένα εργατικό σωματείο πιο μαζικό, πιο αναγνωρίσιμο, που αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τον κόσμο της μισθωτής δικηγορίας. Η μισθωτή σχέση εργασίας στις δικηγορικές εταιρείες και στα δικηγορικά γραφεία έχει διευρυνθεί σε σημείο που αποτελεί ένα πολύ σημαντικό και υπολογίσιμο κομμάτι της δικηγορικής σύνθεσης. Είμαστε μισθωτοί και όχι συνεργάτες γιατί δουλεύουμε με συγκεκριμένο ωράριο το οποίο υπερβαίνει το 10ωρο. Οι εργοδότες ασκούν πάνω μας πλήρες διευθυντικό δικαίωμα, τόσο για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα εργαστούμε όσο

Η ίδια η κυβέρνηση, που δεν έχει δείξει καμία πρόθεση να αυξηθεί η πυκνότητα των δρομολογίων, στέλνει στο «στόμα του λύκου» τους επιβάτες και τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.

Λιβύη: Τι ωραίο πλιάτσικο! Πανηγυρίζει η ελληνική κυβέρνηση που –μετά από πολλές πιέσεις και παρακάλια– κατάφερε να της δοθεί καρέκλα στη σύνοδο για τη Λιβύη στην Τρίπολη. «Η Ελλάδα είναι παρούσα και πάλι στην Λιβύη», γράφει πανηγυρικά στον λογαριασμό του στα σόσιαλ ο Νίκος Δένδιας. Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η υπουργική σύνοδος «Πρωτοβουλία για Σταθερότητα στη

Λιβύη» αποτελεί λιβυκή πρωτοβουλία και είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τη «Διάσκεψη για την ειρήνη στη Λιβύη», που έγινε το καλοκαίρι στο Βερολίνο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και από την οποία η Ελλάδα είχε αποκλειστεί. Η σύνοδος θα «μοιράσει ξανά την πίτα» ανάμεσα στους διάφορους παίχτες στην περιοχή με τις ελληνικές επιχειρήσεις να επιδιώκουν να «βρέξουν το ράμφος τους».

Αποφυλάκισηπρόκληση χρυσαυγίτη Προκλητική ανοχή θεσμών του αστικού κράτους στη ναζιστική βία φανερώνει η κατά πλειοψηφία απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου

Αναστολών για αποφυλάκιση του πυρηνάρχη Νίκαιας της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, Γιώργου Πατέλη! Ο εισαγγελέας στην αιτιολογία της απόφασης έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει ως «υποδειγματικό κρατούμενο» τον νεοναζί, που έγινε γνωστός με τη φράση «ό,τι κινείται σφάζεται». Η φράση του Πατέλη υλοποιήθηκε στην εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια. Ο «πυρηνάρχης» του μίσους καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ετών και δύο μηνών για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και για απλή συνέργεια στη δολοφονία του Φύσσα. Η εξοργιστική απόφαση αντικειμενικά αποτελεί κλείσιμο του ματιού στις φασιστικές συμμορίες.

Είμαστε μισθωτοί και όχι «συνεργάτες»

ζητώ τον λόγο και για το περιεχόμενο του επιστημονικού μας αντικειμένου. Το εισόδημά μας προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από τη μισθωτή μας εργασία, καθώς τα ωράρια κάτω από τα οποία δουλεύουμε δεν μας επιτρέπουν να έχουμε και τις δικές μας υποθέσεις. Παρ’ όλα αυτά, ο ΔΣΑ και η εργοδοσία επικαλούνται ότι οι δικηγόροι είναι δημόσιοι λειτουργοί και όχι εργαζόμενοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας. Ώστε ποτέ να μην

έχουν ωράριο, ποτέ να μην έχουν επίδομα ανεργίας, ποτέ να μην έχουν άδειες, σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο. Η ανατροπή του αρνητικού κοινωνικού συσχετισμού στη μισθωτή δικηγορία περνάει μέσα από τη μαζικοποίηση του σωματείου, την ανοιχτή και δημοκρατική λειτουργία του και την εμπλοκή όλου του δυναμικού των μελών του στις μεγάλες μάχες που έπονται. Μόνο έτσι μπορούν να κερδηθούν νίκες. Δεν θέλουμε να είμαστε σωματείο των αντιπροσώπων αλλά σωματείο των μελών. Μακριά από μικροκομματικές αντιπαραθέσεις αλλά με το βλέμμα στραμμένο στον πραγματικό κόσμο της μισθωτής εργασίας, να δώσουμε τη μάχη της υπο-

γραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας, της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων μας, σε συντονισμό με τα ταξικά σωματεία, για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια! Στις εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων ψηφίζουμε-στηρίζουμε «Αντίρρηση»! Οι εκλογές διενεργούνται στα Γραφεία του Σωματείου που βρίσκονται στην Αθήνα, Λεωφόρος Πατησίων 4, 1ος όροφος: Παρασκευή 22/10, 8 π.μ. έως 1 μ.μ. και 5 μ.μ. έως 10 μ.μ., Σάββατο 23/10, 9 μ.μ. έως 7 μ.μ. *Το κείμενο γράφτηκε από το Σχήμα Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων για το Πριν

Πολιτική

5ο συνέδριο νΚΑ

Δημήτρης Κρασάκης, Φοίβος Λιναρδάτος | μέλη του ΚΣ της νΚΑ

Α

υτές τις μέρες δόθηκαν στη δημοσιότητα οι Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου για το 5ο συνέδριο της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση και ξεκινά ο διάλογος για το συνέδριο που θα διεξαχθεί στις 17-19 Δεκεμβρίου στην Αθήνα. H πορεία προς το συνέδριο φιλοδοξούμε να αποτελέσει αφενός μια ουσιαστική και δημιουργική συζήτηση στο εσωτερικό της οργάνωσης μας, έναν σταθμό στον κομμουνιστικό μετασχηματισμό της νΚΑ, στην υπέρβαση των αντιφάσεων που εμφανίστηκαν στις γραμμές μας, με ανταλλαγή γόνιμων προβληματισμών και προσπάθεια εμπλουτισμού του θεωρητικο-πολιτικού μας κεκτημένου. Αφετέρου, η συζήτηση και οι προτάσεις της νΚΑ θέλουμε να προκαλέσουν έναν ευρύτερο διάλογο με τη νεολαία της ριζοσπαστικής δράσης και της κομμουνιστικής αναζήτησης, να αποτελέσουν ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός συνολικά για το ανατρεπτικό κίνημα της νεολαίας. Η πρώτη μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση εν όψει του συνεδρίου μας θα γίνει στην Αθήνα το Σάββατο 6 Νοεμβρίου και θέλουμε να δώσει τη σκυτάλη σε μια σειρά συσκέψεων και εκδηλώσεων της νΚΑ σε όλη την Ελλάδα. Το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου είναι: «Εμπόδιο στη ζωή ο καπιταλισμός. Επιστροφή στο μέλλον ο κομμουνισμός. Κάνουμε το βήμα!». Όπως αναδεικνύουν οι Θέσεις (βλέπε https://nka.gr/theseisks-5o-synedrionka/), σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με την πολύπλευρη κρίση του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, ο οποίος απειλεί την προοπτική της ανθρωπότητας με παραπάνω από ένα τρόπους. Το κοινωνικό ζήτημα παροξύνεται, με την εργατική τάξη να βρίσκεται στο στόχαστρο των νέων προγραμμάτων λιτότητας, της ακρίβειας και της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και τη νεολαία να είναι βέβαιη πως θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές. Η κλιμακούμενη περιβαλλοντική κρίση αποτυπώνει τον καταστροφικό χαρακτήρα των εκμεταλλευτικών κοινωνιών. Η διαπάλη για την παγκόσμια ηγεμονία και οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων στην περιοχή μας, εγκυμονούν πολεμικούς κινδύνους και νέες παράλογες κούρσες εξοπλισμών. Η έννοια της δημοκρατίας χάνει κάθε περιεχόμενο, καθώς το δικαίωμα στη διαδήλωση, στην απεργία και στην ελεύθερη έκφραση μπαίνουν στο περιθώριο. Παλιές διακρίσεις επανέρχονται και νέες δημιουργούνται απέναντι στις νέες γυναίκες και στα ΛΟΑΤΚΙ+, όπως αποτυπώνουν και οι απανωτές βάρβαρες γυναικοκτονίες. Και όλα αυτά σε μια εποχή που ο «θαυμαστός νέος κόσμος» των τεχνολογικών δυνατοτήτων και των νέων επιστημονικών ανακαλύψεων μας οδηγεί στην έκρηξη των δυνατοτήτων των ανθρώπων να ζήσουν αλλιώς! Να ζήσουν με δουλειά για όλους, για λίγες ώρες την ημέρα. Με καθαρές και ανθρώπινες πόλεις και περιβάλλον. Με ισότιμες

7

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Τρία βασικά καθήκοντα

Κάνουμε το βήμα!

Εμπόδιο στη ζωή ο καπιταλισμός, επιστροφή στο μέλλον ο κομμουνισμός ▸ Πολιτικό γεγονός και σταθμός στον κομμουνιστικό μετασχηματισμό της νΚΑ το 5ο συνέδριο από 17-19 ∆εκεμβρίου ανθρώπινες σχέσεις, αλληλοσεβασμό και χωρίς διακρίσεις. Με άπλετο χρόνο για τέχνη, ανθρώπινη επικοινωνία, συμμετοχή στα κοινά. Όμως όχι! Ο θεμελιώδης νόμος του καπιταλισμού, η παραγωγή του κέρδους μετατρέπει όλες αυτές τις λαμπρές δυνατότητες σε μια εφιαλτική προοπτική. Αντί για μείωση των ωρών εργασίας, επιφυλάσσει ανεργία και ελαστική εργασία για τους μισούς, εξοντωτική δουλειά νύχτα με νύχτα για τους υπόλοιπους. Αντί για οικολογική προστασία, η «πράσινη βιομηχανία» γεμίζει καπιταλιστικά πορτοφόλια και καταστρέφει τα βουνά με θηριώδεις ανεμογεννήτριες. Αντί για συνεργασία και φιλία των λαών, φορτωνόμαστε τους εξοπλισμούς και τους πολέμους τους. Αντί για μόρφωση και εκπαίδευση για όλους, χιλιάδες παιδιά στερούνται το δικαίωμα στη μόρφωση. Όχι… αυτός ο κόσμος δεν μας αξίζει! Το καινούργιο στοιχείο όμως είναι αλλού! Η ταξική πάλη σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά επανέρ-

χεται με ορμή και κατά κύματα. Είμαστε εντός ενός νέου κύκλου εξεγέρσεων, μετά το παγκόσμιο 2010-12, όπου από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία μέχρι τη Χιλή, οι «από κάτω» επιμένουν, αντέχουν παρά την πρωτοφανή καταστολή, και βάζουν δύσκολα στα αστικά επιτελεία. Αντίστοιχα και στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ χάνει το «φωτοστέφανο» του σωτήρα και έχει μπει σε μια πορεία φθοράς, με σταθερή άνοδο του κινήματος. Από τις πλατείες της Νέας Σμύρνης και τη μαχητική επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος και από τον νικηφόρο εργατικό αγώνα της efood μέχρι τη συγκλονιστική απεργία των εκπαιδευτικών, φαίνεται ότι κάτι αλλάζει... Για να κάνουμε όμως ένα θαρρετό βήμα μπροστά, δεν φτάνουν μόνο τα καύσιμα του «όχι» αλλά χρειαζόμαστε ένα τολμηρό «ναι» σε μια νέα κομμουνιστική τακτική και στρατηγική! Εδώ χτυπάει η καρδιά του 5ου συνεδρίου της νΚΑ και της προσπάθειας του να συμβάλλει στις απαντήσεις που έχει ανάγκη η εποχή μας.

Το 5ο συνέδριο της νΚΑ θέλουμε να αποτελέσει ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά για τον τολμηρό κομμουνιστικό μετασχηματισμό της οργάνωσης μας, έτσι ώστε η επόμενη μέρα του συνεδρίου να μας βρει σε καλύτερες θέσεις μάχης σε όλα τα επίπεδα. Τρία είναι τα βασικά ζητήματα που ιεραρχούν οι Θέσεις του ΚΣ της νΚΑ σχετικά με τα καθήκοντα που τίθενται μπροστά μας. Πρώτο, η συμβολή της νΚΑ από κοινού με το ΝΑΡ σε μια σύγχρονη κομμουνιστική απάντηση για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας. Για μια νέα κομμουνιστική ελπίδα που για να γίνει υλική δύναμη ανατροπής, χρειάζεται να «δέσει» τους αγώνες της νεολαίας με την κομμουνιστική προοπτική, να κάνει «βουτιά» στην εργατική νεολαία, να παλέψει για την ανάλογη οργανωτική συγκρότηση στο επίπεδο ενός διακριτού κομμουνιστικού ρεύματος στη νεολαία και του αναγκαίου κόμματος της εποχής μας. Δεύτερο, η ανάδειξη του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, και εκείνης της αριστεράς που θα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Με αποφασιστική συνεισφορά της νKA για μια νέα σελίδα στην αντικαπιταλιστική αριστερά και στην προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με συστηματική προσπάθεια για την αριστερή αντικαπιταλιστική ενοποίηση των ριζοσπαστικών τάσεων που αναδεικνύονται στο κίνημα της νεολαίας και τη συνολική συγκρότηση τους σε πολιτικό επίπεδο. Τρίτο, η πολιτική πρόταση ανατροπής στο νεολαιίστικο κίνημα για το δικαίωμα στη δουλειά, τη μόρφωση, τη δημοκρατία, την ειρήνη και για όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη νεολαία. Με σταθερή επιδίωξη της νKA τη συμβολή σε ένα ενωτικό ανατρεπτικό νεολαιίστικο κίνημα εργατικής κατεύθυνσης. Με δημοκρατικές διαδικασίες που θα εμπλέκουν το σύνολο του αγωνιζόμενου δυναμικού, με σταθερή σύνδεση με το εργατικό κίνημα και τους μαζικούς φορείς του, με πολιτικοποίηση του κινήματος της νεολαίας ώστε να αποκτήσει τα καύσιμα να πηγαίνει τους αγώνες μέχρι τέλους και με έναν άλλο πολιτισμό ανάμεσα στις δυνάμεις του μαζικού κινήματος. Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση αλλάζει σελίδα. Όχι μόνο για εμάς αλλά για τη νεολαία και το κίνημα που απαιτεί η εποχή μας.

8

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Κλοπή εισοδήματος μέσω ανατιμήσεων Κύμα ακρίβειας κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, απ΄ το ψωμί και άλλα είδη πρώτης ανάγκης μέχρι και τα νοίκια που κάνουν τη στέγη ένα δυσβάσταχτο βάρος. Είναι του συρμού η άποψη ότι η σημερινή ακρίβεια πλήττει εξίσου «νοικοκυριά και επιχειρήσεις». Όμως, όταν κάποιος χάνει στην καπιταλιστική οικονομία, κάποιος άλλος κερδίζει. Το ίδιο ισχύει και για τον πληθωρισμό. Το κύμα ανατιμήσεων αποτελεί μορφή κλοπής του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, αύξησης των κερδών των επιχειρήσεων, μαζί και διασφάλισης της ηγεμονικής θέσης των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων που καταπίνουν έτσι μικρότερα κεφάλαια και μικρο-επιχειρήσεις. Ευδιάκριτος στόχος είναι να επιστραφούν από μεριάς εργαζομένων και μικρομεσαίων λαϊκών στρωμάτων όποια ψίχουλα αναγκάστηκαν τα κράτη και οι κυβερνήσεις να δώσουν στη διάρκεια της πανδημίας. Στο στόχαστρο επίσης, είναι τα περίπου 30 δισ. αποταμιεύσεων που προστέθηκαν στους λογαριασμούς καταθέσεων στη διάρκεια της αναγκαστικής υπο-κατανάλωσης εν μέσω πανδημίας και λοκντάουν. Με συντονισμένο ρόλο από μεριάς κράτους και επιχειρήσεων, στοχεύεται η ενίσχυση της κερδοφορίας γενικά αλλά και η αναπλήρωση –μέσω της λαϊκής καταλήστευσης– των ζημιών σε εκείνους τους κλάδους της οικονομίας που σημειώθηκε μείωση της δραστηριότητάς τους. Αποτελούν μυθεύματα ή τεχνάσματα οι θεωρίες ότι για την ακρίβεια φταίει ο κρύος χειμώνας της Ευρώπης, η περιβόητη «προσφορά», η «πράσινη μετάβαση» ή η Κίνα και Ρωσία. Τεχνηέντως αλλά όχι ανεξήγητα από αυτές τις απόψεις, λείπει ο συνδετικός κρίκος των συγκυριακών παραγόντων και κυρίως απουσιάζει η συσχέτιση του κύματος κερδοσκοπίας με την καπιταλιστική λειτουργία και την κυριαρχία των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων σε όλο τον κόσμο.

Το κύμα ανατιμήσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη αποτελεί μορφή κλοπής του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, αύξησης των κερδών των επιχειρήσεων, μαζί και διασφάλισης της ηγεμονικής θέσης των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων που καταπίνουν έτσι μικρο-επιχειρήσεις. Πρώτος ευδιάκριτος στόχος είναι η αρπαγή από εργαζόμενους και λαό των ψίχουλων που αναγκάστηκαν τα κράτη και οι κυβερνήσεις να δώσουν στη διάρκεια της πανδημίας.

Κύμα ακρίβειας και πληθωρισμός

Επιχείρηση αντίστροφης αναδιανομής εισοδήματος Ανάλυση Παναγιώτης Μαυροειδής

Μ

παίνουμε όντως σε μια εποχή πληθωρισμού σαν αυτή που θυμούνται οι παλιότεροι, της τάξης του 25% για παράδειγμα στην Ελλάδα; Τα ως τώρα δεδομένα δεν επαρκούν για μια τέτοια διαπίστωση. Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ κάνει λόγο για πληθωρισμό 2% στην Ευρώπη. Δεν πάνε ούτε δύο χρόνια από τότε που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έλεγε πως το πρόβλημα είναι ο απο-πληθωρισμός, δηλαδή οι επίμονα χαμηλές τιμές και έβαζε στόχο για ένα λογικό πληθωρισμό της τάξης του 2%. Έτσι, άλλωστε, δικαιολο-

γούσε και την «ποσοτική χαλάρωση», δηλαδή το «μασάζ» στις μεγάλες επιχειρήσεις με πακτωλό δισ. μέσω της κοπής χρήματος. Παρ’ όλα αυτά οι νεοφιλελεύθεροι έχουν βιαστεί ήδη να βγάλουν από τη ναφθαλίνη την ποσοτική θεωρία του χρήματος, που αποδίδει τον πληθωρισμό στην υψηλή κυκλοφορία χρήματος. Επανέρχονται οι ισχυρισμοί ότι οι υπερβολικές κρατικές δαπάνες και κυρίως οι μισθοί, ευθύνονται για την ακρίβεια. Αυτό είναι το «πιάτο» εντός του οποίου σερβίρεται η «λύση»: Οι χαμηλοί μισθοί θα δημιουργήσουν κίνητρο για προσλήψεις και αύξηση απασχόλησης, συνεπώς αύξηση παραγωγής και ποσότητας προϊόντων που έτσι φτηναίνουν. Ο τέλειος ανταγωνισμός, αργά ή γρήγορα, οδηγεί σε μια ισορροπία στο χαμηλότερο και πιο σταθερό σημείο. Ακόμη και ο Κέινς, κάθε άλλο παρά πολέμιος του κα-

πιταλισμού και της αγοράς, επεσήμανε θεωρητικά αυτό που συνέβαινε στην πράξη και πάνω στη ράχη των εργατών: Η «ισορροπία» άνετα διαμορφωνόταν αφενός με μαζική ανεργία και αφετέρου με υπο-απαξίωση παραγωγικών υποδομών. Τα κύματα πληθωρισμού, δεν είναι εξωγενές στοιχείο αλλά συστατικό χαρακτηριστικό σε μια οικονομία που βασίζεται στην ατομική ιδιοκτησία, την αγοραπωλησία με στόχο το μεγαλύτερο κέρδος. Το «ιδανικό» είναι μια αύξηση των τιμών, με συγκράτηση ή/και μείωση των άμεσων ή έμμεσων μισθών εργατικών μισθών. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με τη συνδυασμένη παρέμβαση των αστικών κρατών και κυβερνήσεων, των υπηρετών των καπιταλιστικών κερδών. Τα ταμεία των επιχειρήσεων γεμίζουν με την παρέμβαση του κράτους, ενώ την ίδια στιγμή

εισπράττει και το ίδιο. Αν τώρα για παράδειγμα πληρώσουμε 1,15 ευρώ το λίτρο για πετρέλαιο, το 65% θα είναι ειδικός φόρος κατανάλωσης και ΦΠΑ. Ειδικά σε συνθήκες κυριαρχίας των Πολυεθνικών Πολυκλαδικών Μονοπωλίων, οι καταναλωτές στην πράξη αναγκάζονται να αγοράσουν, ειδικά αν πρόκειται για είδη πρώτης ανάγκης, όχι στην άριστη τιμή του οριακού κόστους αλλά με το υψηλότερο τίμημα μιας όχι και τόσο άριστης παραγωγής, με το μεγαλύτερο μονοπωλιακό κέρδος. Στην πραγματικότητα, αυτό που ζούμε σε ολόκληρη την ιστορική περίοδο, ειδικά μετά τη μεγάλη κρίση του 2008-2009 αλλά και το σοκ της πανδημίας, είναι μια γιγάντια επιχείρηση αντίστροφης αναδιανομής, δηλαδή μετάγγιση πλούτου από κάτω προς τα πάνω ή με άλλα λόγια μια επιχείρηση απίστευτης συ-

Εικονοκλάστες γκέντρωσης πλούτου, εισοδήματος και ιδιοκτησίας. Τι άλλο είναι η υπερχρέωση λαϊκών νοικοκυριών, μικροεπιχειρήσεων αλλά και κρατών ακόμη μέσω των δημόσιων εξωτερικών χρεών; Την ίδια στιγμή που συζητάμε για την ακρίβεια, υπάρχουν οι αποκαλύψεις με τα pandora papers όπου αστοί πολιτικοί Ανατολής και Δύσης και επιχειρηματίες, προκαλούν όχι μόνο με τον πλούτο τους αλλά και την πλεονεξία να μην πληρώσουν ούτε λεπτό φόρο. Σε έρευνα της εταιρείας συμβούλων Grand Thornton για τις 400 μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα, οι 7 στις 10 απαντούν πως αναμένουν άνοδο κερδοφορίας. Στην ερώτηση αν αυτό θα σημάνει άνοδο των θέσεων εργασίας, η απάντηση είναι ότι «αυτό απαιτεί κάποια κίνητρα», δηλαδή δεν φαίνεται να χόρτασαν από το πρόσφατο δώρο που τους έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ με την καταβολή μέρους μισθού και εισφορών για νέο-προσλαμβανόμενους. Μια ξεχωριστή περίπτωση είναι τα σούπερ μάρκετ, που είναι από τους κλάδους της οικονομίας που ευνοήθηκαν εξαιρετικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μελέτη της Oxfam ανέδειξε πέρυσι ότι το 98% των πρόσθετων κερδών διανεμήθηκε στους μετόχους των αλυσίδων. Η Ahold Delhaize που μεταξύ άλλων κατέχει και την ΑΒ Βασιλόπουλος, έφτασε στα 74,5 δισ. τζίρο παγκόσμια το 2020 (με άνοδο 15%) και διένειμε κέρδη ύψους 1,1 δισ. Ο Σκλαβενίτης, δεύτερη μεγάλη αλυσίδα στην Ελλάδα στον διατροφικό τομέα, είχε επίσης άνοδο 15%

με κέρδη προ φόρων 60,3 δισ. έναντι ζημιών 6,8 δισ. λόγω και απορρόφησης τότε του Μαρινόπουλου. Την επίθεση στα πορτοφόλια μέσω των ανατιμήσεων θα πρέπει να την δούμε μαζί και με άλλα που σχεδιάζονται. Το έλλειμμα, λόγω των μέτρων στήριξης θα φτάσει στο 7,7% ή στα 13,5 δισ. για το 2021, ενώ ο προϋπολογισμός

δισ. άλλων δανείων από χώρες μέλη της ΕΕ. Μεγάλη σιγουριά τους προσφέρει αφενός η απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το «τσουβαλάκι» που τους μάζεψε όταν ήταν κυβέρνηση. Η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής οδηγεί στην παρόξυνση των λαϊκών προβλημάτων, ενώ η εγγε-

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τεράστια συγκέντρωση πλούτου, από τη μια, φτώχειας και εκμετάλλευσης από την άλλη. Ακόμα και μέσα στην πανδημία οι πολυεθνικές είχαν κέρδη

για το 2022 βάζει στόχο για μείωσή του κατά 12 δισ., με άρση των μέτρων στήριξης αλλά και αύξηση εσόδων κατά 3,8 δισ., ειδικά του φόρου φυσικών προσώπων κατά 650 εκ. και του ΦΠΑ κατά 1,5 δισ. Πρόκειται για καταιγίδα μνημονιακών διαστάσεων. Για την ερχόμενη χρονιά επίσης, η κυβέρνηση σχεδιάζει πρόωρη αποπληρωμή 1,9 δισ. χρέους στο ΔΝΤ και 2,64

νής έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού, προκαλεί κρίσεις και στον ίδιο τον καπιταλισμό. Η παραπάνω αλήθεια γίνεται ακόμη πιο τραγική όταν δούμε το θέμα σε παγκόσμια διάσταση, καθώς παίζουν μεγάλο ρόλο οι ενδο-καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί. Όλες οι πλευρές που παρουσιάζονται ως αιτιώδεις παράγοντες για την άνοδο των τιμών, είναι πραγματι-

κές, όμως προβάλλονται με τρόπο που παρακάμπτουν το ταξικό και κοινωνικό τους υπόβαθρο. Γίνεται λόγος για τις «διαταραχές στη λειτουργία των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων». Ποια όμως είναι η αιτία τους; Τι πιο φυσιολογικό θα ήταν, σε συνθήκες μείωσης της κατανάλωσης, π.χ. ενέργειας στην περίοδο της πανδημίας, να γίνουν επισκευές δικτύων, πλήρωση δεξαμενών αποθήκευσης στην Ευρώπη ή/και επέκτασή τους κοκ; Αυτή η λογική όμως συγκρούεται με τη λογική του just in time και θεωρείται ότι μειώνει την αξιοποίηση των κεφαλαίων. Το ίδιο ισχύει με την περίφημη αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης. Δεν εξαντλήθηκαν ξαφνικά τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου (το αντίθετο συμβαίνει λόγω των εξορύξεων με υδραυλική ρηγμάτωση) ούτε άλλωστε έφτασε η παραγωγή σε επίπεδα του 2019. Φτάσαμε στο σημείο να προκληθεί πανικός στη Βρετανία περί δήθεν εξάλειψης καυσίμων, ενώ το θέμα ήταν η έλλειψη οδηγών βυτιοφόρων. Ας δούμε πως το βλέπει το Ευρωπαϊκό Συνδικάτο Μεταφορών: «Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει έλλειψη οδηγών αλλά όντως υπάρχει πρόβλημα αξιοπρεπούς θέσης εργασίας για τους οδηγούς. Πρέπει να βελτιώσουμε τις συνθήκες για τους οδηγούς του κλάδου, αντισταθμίζοντας τον αγώνα μέχρι το τέλος, σε μια βιομηχανία που έχει εμμονή με τη μείωση του κόστους. Η αύξηση των μισθών των οδηγών και η βελτίωση των συνθηκών είναι η μόνη απάντηση στην κρίση».

Περίσσεια ενέργειας, πλεόνασμα καταστροφής ▸ Η παραγωγή ενέργειας για το κέρδος γιγαντώνει την ενεργειακή φτώχεια ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΩΣ ΤΟΣ 2050 προβλέπεται αύξηση ενεργειακών αναγκών κατά 50%, ενώ από το 1990 ως σήμερα η άνοδος υπήρξε εξίσου ιλιγγιώδης. Μεγάλο ρόλο παίζει η «γεωγραφία» τόσο των πόρων όσο και της κατανάλωσης ενέργειας. Έτσι, από τη μια έχουμε μια Ευρώπη με περιορισμένους ενεργειακούς πόρους και από την άλλη, την Κίνα και γενικά την Ασία που δημιουργεί ροή ενέργειας προς τα εκεί, μιας και το κέντρο βάρους της παραγωγής μετατοπίζεται στην Ανατολή. Αυτό διαμορφώνει διαφορετικά τους χρόνους και το κόστος σε ότι αφορά τις μεταφορές, που είναι βασικά θαλάσσιες. Η λεγόμενη «Πράσινη Μετάβαση»

9

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

μπαίνει και αυτή στην εξίσωση σε συνθήκες όπου από τη μια δίνεται έμφαση για την υπερ-παραγωγή μεγα-έργων ΑΠΕ και από την άλλη δεν αναπτύσσονται τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας, δημιουργώντας έτσι μια τρύπα στο νερό αλλά και τσουβάλια επιδοτούμενων κερδών με περιβαλλοντοκτόνα έργα. Όσο η ενέργεια παράγεται για να πωληθεί με κέρδος, τόσο θα αυξάνεται ο όγκος παραγωγής της και συνεπώς η πολύπλευρη περιβαλλοντική βλάβη, παρά την όποια βελτίωση στις τεχνολογίες παραγωγής. Θα αυξάνονται επίσης οι τιμές πώλησης καθώς η κυριαρχία των ιδιωτών με ολιγοπωλιακούς όρους θα προσφέρει αυτή τη δυνατότητα.

Κλασσικό και τραγικό παράδειγμα η Ελλάδα μετά την είσοδο ιδιωτών παρόχων. Την ίδια στιγμή η ενεργειακή φτώχεια θα γιγαντώνεται και οι λογαριασμοί ρεύματος θα τρομάζουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Η περιβαλλοντική κρίση και η κλιματική αλλαγή, είναι άρρηκτα δεμένες με τη λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς και της αντιμετώπισης των πόρων, της φύσης γενικά και της ανθρώπινης εργασίας ως ανεξάντλητων συντελεστών που αποφέρουν κέρδος, μέσα από την εντατική και αέναη εκμετάλλευσή τους. Τα Πράσινα κέρδη που επιδοτεί η ΕΕ, καμιά σχέση δεν έχουν με την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής και της οικολογικής ανισορροπίας.

Δημόσια ιδιοκτησία με εργατικό έλεγχο Τόσο η πανδημία όσο και η οικονομική κρίση εντός της και σήμερα, μας φανερώνει ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας με όρους μιας καλής αξιοπρεπούς ζωής για όλους. Χρειαζόμαστε μια κοινωνία που θα βασίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του πλούτου, την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, στους θεσμούς εργατικής δημοκρατίας και αυτοκυβέρνησης των ίδιων των ανθρώπων. Μια εξουσία που θα αξιοποιεί σε όφελος των εργαζόμενων τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης, μειώνοντας άμεσα και ριζικά τις ώρες δουλειάς, εξασφαλίζοντας αξιοπρεπή δουλειά για όλους. Μια κοινωνία απαλλαγμένη από το κριτήριο του κέρδους θα παράγει και θα καταναλώνει με τρόπο που δεν καταστρέφει το περιβάλλον. Η δημόσια ιδιοκτησία, τόσο στον τομέα της ενέργειας και των αντίστοιχων πόρων, όσο και στον διατροφικό τομέα, με άμεση εθνικοποίηση/κρατικοποίηση των ιδιωτών παρόχων σε μια δημόσια εταιρεία ενέργειας (ΔΕΗ) και των εφοδιαστικών αλυσίδων τροφίμων, πρέπει να γίνει άμεσος πολιτικός στόχος δράσης. Η άνοδος των εργατικών μισθών σε επίπεδα πάνω από τον πληθωρισμό αλλά και με βάση την ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της παραγωγικότητας καθώς και η επαναφορά του παλιού αιτήματος για αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή, αποτελεί ουσιαστική βελτίωση για τα νοικοκυριά, σε αντίθεση με την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης. Την ίδια κρίσιμη σημασία έχει η άμεση κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα καθώς και του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής μαζί και το «άνοιγμα» των «βιβλίων» των επιχειρήσεων στους παραπάνω τομείς σε θεσμούς εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, μετριάζοντας έστω την κερδοσκοπία που οργιάζει.

10 Στερνό αντίο στον κομμουνιστή Γιάννη Νασόπουλο

60 χρόνια από τη δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Έφυγε από τη ζωή το πρωί της Τετάρτης 20 Οκτωβρίου μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 67 ετών, ο Γιάννης Νασόπουλος. Γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1954 στον Πειραιά και μεγάλωσε στην Παλιά Κοκκινιά. Το 1981 παντρεύτηκε τη Μαρία Γιακούμακη με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Θοδωρή και τον Κυριάκο, και δύο εγγόνια, τον Γιάννη και τον Αλέξανδρο. Παιδί φτωχής εργατικής οικογένειας, μπήκε από πολύ μικρός στο μεροκάματο δουλεύοντας στην οικοδομή ως σιδεράς. Με τη μεταπολίτευση, μετά την απόλυσή του από τον στρατό, οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1977. Ήταν ιδρυτικό μέλος και επί σειρά ετών στη διοίκηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Πειραιά «Η Ενότητα». Την περίοδο 1989-90 διαφώνησε με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ, την γραμμή του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Συνασπισμού και τη συμμετοχή στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη-Ζολώτα. Αποχώρησε από το ΚΚΕ και συμμετείχε στην 1η συνδιάσκεψη του ΝΑΡ και στην εκλογική μάχη της «Λαϊκής Αντιπολίτευσης». Τις επόμενες δύο δεκαετίες, η αδιαπραγμάτευτη στάση του για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων και του μεροκάματου των οικοδόμων, τον «οδήγησε» για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην ανεργία. Την περίοδο των αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων δήλωσε «παρών» μέσα από τις γραμμές της «Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ανασύνταξη». Μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρξε πάντοτε στο πλευρό των «κολασμένων της γης», πιστεύοντας στον αγώνα για μια κομμουνιστική κοινωνία. Η πολιτική του κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 11 π.μ., στο Νεκροταφείο Ανάστασης Πειραιά. Οι σύντροφοι/σες του Πριν εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους στην οικογένεια του Γιάννη Νασόπουλου και ειδικά στον «δικό μας» Κυριάκο, στήριγμα της προσπάθειάς μας. Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται στις 26 Οκτωβρίου από τη δολοφονία του νεαρού αγωνιστή της ΕΔΑ, Στέφανου Βελδεμίρη, από το κράτος της μετεμφυλιακής δεξιάς. Ο Βελδεμίρης μαζί με τον Μόρφη Στεφούδη μοίραζαν μέσα από ταξί προεκλογικό υλικό της ΕΔΑ για τις εκλογές «βίας και νοθείας» –όπως έμειναν γνωστές– του «εθνάρχη» Καραμανλή. Ο χωροφύλακας Σπυρίδων Φιλίππου, σημάδεψε και πυροβόλησε εναντίον των δύο νέων, σκοτώνοντας τον Στέφανο. Την Κυριακή θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στη μνήμη του νεαρού τότε αγωνιστή της ΕΔΑ, στο ίδιο σημείο που άφησε την τελευταία του πνοή από σφαίρες αστυνομικού του μετεμφυλιακού κράτους. Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 11.00 π.μ. στο 3ο δημοτικό σχολείο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ «ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΣΤΟ ∆ΡΟΜΟ» ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Να ανοίξει η συζήτηση «για τον αναγκαίο προσανατολισμό, τη δράση και τη λειτουργία και του Σωματείου ώστε να μπορέσει να συμβάλει αποτελεσματικά στα κρίσιμα ζητήματα της περιόδου» καλεί η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών, εν όψει των επικείμενων εκλογών στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών. Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 25/10/2021 στις 6.30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας με δυνατότητα και διαδικτυακής σύνδεσης. Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας της Καλλιθέας και του Μοσχάτου απαιτεί η ανατρεπτική δημοτική κίνηση «Μια Πόλη στο Δρόμο», μετά την καταστροφική πλημμύρα που «έπνιξε» τις Τζιτζιφιές δίπλα στο κέντρο πολιτισμού του Νιάρχου. Η δημοτική κίνηση πραγματοποιεί συνέλευση την Κυριακή 24/10 στις 11:00 στην Εργατική Λέσχη Καλλιθέας.

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Εκδήλωση για τα 10 χρόνια από την έναρξη της απεργίας στην Ελληνική Χαλυβουργία διοργανώνει το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Λαμπηδόνα) και οι εκδόσεις Διεθνές Βήμα. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου, στις 7.00 μ.μ. Θα ακολουθήσει συζήτηση και συναυλία με τους «Υπεραστικούς».

ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Συγκέντρωση για την επανοικειοποίηση του κτήματος Δρακόπουλου στα Πατήσια διοργανώνει την Κυριακή στις 11 μ.μ. η «πρωτοβουλία κατοίκων Πατησίων για υγείαεργασία-ελευθερία». Θα πραγματοποιηθεί καθαρισμός, διαμόρφωση, δενδροφύτευση και συζήτηση για το μέλλον του χώρου μετά την κατεδάφιση του διατηρητέου κτηρίου από τον δήμο Αθηναίων.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Ο Νίκος Κουιρουκίδης προσφέρει στο Πριν το ποσό των 100 ευρώ στη μνήμη των ΕΑΜιτών γονιών του.

ΚΟΥΠΟΝΙ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ., Θέατρο Τζένη Καρέζη Ακαδημίας 3, Αθήνα στάση μετρό Σύνταγμα. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 29 Οκτωβρίου13 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων). Το Θέατρο Τζένη Καρέζη λειτουργεί ως αμιγής χώρος. Οι θεατές θα πρέπει να διαθέτουν έγκυρο, σύμφωνα με τους υγειονομικούς κανονισμούς, πιστοποιητικό εμβολιασμού/ νόσησης και αποδεικτικό ταυτοπροσωπίας. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

11

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ο ΣΥΕΤΕ είναι ίσως το μεγαλύτερο πρωτοβάθμιο σωματείο της χώρας. Πώς γίνονται οι εκλογές σας έως τις 30/10, μετά και την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει ηλεκτρονικές διαδικασίες και κάλπες παντού;

Οι δυνάμεις του υποταγμένου συνδικαλισμού στην Εθνική απέδειξαν πόσο οπορτουνιστικές είναι. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ επέβαλαν καταρχήν ηλεκτρονική γενική συνέλευση και ηλεκτρονική ψηφοφορία για εφορευτική στον ΣΥΕΤΕ των 5.200 μελών, παρότι είχε να πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση 2,5 χρόνια και σίγουρα η ζωντανή διαδικασία θα ήταν πολύ πιο μαχητική και ουσιαστική. Παράλληλα, ξόρκιζαν την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις εκλογές του συλλόγου και αποφάσισαν δια ζώσης εκλογές, για να μπορούν να ελέγχουν τους ψηφοφόρους και τη σταυροδοσία, δηλαδή ποιοι εκλέγονται. Από την άλλη, η ΠΑΣΚΕ του Παναγόπουλου που έχει χωριστό ψηφοδέλτιο και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριζαν μόνο τις ηλεκτρονικές εκλογές και ψήφισαν και για τη γενική συνέλευση ηλεκτρονικά. ▶ Ποιες αντεργατικές αλλαγές έχουν γίνει στον κλάδο των τραπεζών τα τελευταία χρόνια και πιο ειδικά στην Εθνική Τράπεζα;

Την τριετία που μας πέρασε ήρθαν τα πάνω-κάτω στον κλάδο των τραπεζών, όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Περίπου 3.000 τραπεζοϋπάλληλοι μεταφέρθηκαν σε εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων, χιλιάδες αποχώρησαν με προγράμματα εθελούσιας, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν κατακλύσει τις τράπεζες, η εντατικοποίηση και η πίεση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Με τη δε τηλεργασία αυξήθηκαν κατακόρυφα οι απλήρωτες υπερωρίες και το ωράριο έγινε λάστιχο. Στην Εθνική, οι απανωτές εθελούσιες μείωσαν δραστικά το προσωπικό των συλλογικών συμβάσεων, οι ελαστικά εργαζόμενοι αυξήθηκαν κατακόρυφα και ενοικιαζόμενοι εμφανίστηκαν και στα καταστήματα. Οι συνάδελφοι του δικτύου είχαν περικοπές μισθών λόγω του κλεισίματος καταστημάτων, κόπηκαν οδοιπορικά και συνάδελφοι στην επαρχία πληρώνουν αδρά για να πάνε στη δουλειά, εν μια νυκτί κόπηκαν επιδόματα ως και 250 ευρώ (πχ. ταμίες), ενώ άλλαξε ο κανονισμός αξιολό-

στον

Μαρία Ξιφαρά μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας με την Πρόταση Προοπτικής

Να περάσουμε σε νέο κύκλο αντεπίθεσης Η Μαρία Ξιφαρά, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας, εκλεγμένη με την Πρόταση Προοπτικής, παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο των τραπεζών, σημειώνοντας ότι έχουν έρθει τα πάνω-κάτω με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις να κυριαρχούν. Επισημαίνει ότι αγώνες όπως των εκπαιδευτικών ων ή των διανομέων δειξαν της eFood, απέδειξαν πως μπορούν υς να ζορίσουν τους αι ότι «από πάνω» και η αλληλεγγύη ει μπορεί να φέρει νίκες. Τονίζει δεε ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε σε νέο κύκλο αντεπίθεσης απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική.

χει γησης με συνέπεια να υπάρχει ρκαθημερινή στοχοθεσία και εργοδοτική τρομοκρατία. ▶ Στην εκλογική σας διακήρυξη λέτε ότι «ο εργοδοτικός συνδικαλισμός είναι εδώ, ενωμένος δυνατός». Πώς μπορούν οι ταξικές δυνάμεις σε σωματεία ελεγχόμενα από εργοδοσία και κυβερνώντες να ανοίξουν δρόμους αγωνιστιικής συσπείρωσης;

Η Πρόταση Προοπτικής, ένα να εργατικό σχήμα που δρα στην Εθνική εδώ και χρόνια, βρέθηκε μπροστά σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη και κατήγγειλε κάθε φορά τις εργοδοτικές δυνάμεις που κυριαρχούν στο

Οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι οι αγώνες έχουν αποτελέσματα και μπορούν να ζορίσουν τους από πάνω, ότι η αλληλεγγύη μπορεί να έχει νίκες.

ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ

συνδικαλιστικό κίνημα στις τράπεζες. Από το «Όχι στο δημοψήφισμα», τη συμμετοχή στις απεργίες με τελευταία τη μάχη ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη τον Ιούνιο, τη μάχη για την επιχειρησιακή σύμβαση το 2019, το μέτωπο με τα κινήματα ενάντια στους πλειστηριασμούς, τη συμπόρευση με τους συνταξιούχους στη μάχη για την επικούρηση, πρωτοστατήσαμε στους αγώνες και καλούσαμε τους εργαζόμενους σε δράση και αντίσταση, σε ρήξη με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Μαζεύοντας υπογραφές για έκτακτη γενική συνέλευση, κάνοντας απεργιακές περιφρουρήσεις, οργανώνοντας εκδηλώσεις και μέσα στην καραντίνα. ▶ O μεγάλος αγώνας των εκπαιδευτικών τι μηνύματα στέλνει σε όλους τους εργαζόμενους; Μπορεί να σπάσει το ασφυκτικό κλίμα υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν στους χώρους δουλειάς το κυρίαρχο μπλοκ δυνάμεων;

Ο κόσμος της δουλειάς και ειδικά οι γονείς πήραν ανάσα κι ελπίδα με τους σημαντικούς αγώνες στην εκπαίδευση ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία ενάντια στον νόμο για την αξιολόγηση. Όπως και με τον αγώνα των φοιτητών ενάντια στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, τη σημαντική νίκη των διανομέων της eFood, οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι οι αγώνες έχουν αποτελέσματα και μπορούν να ζορίσ ρίσουν τους από πάνω, ότι η αλλη ληλεγγύη μπορεί να έχει νίκες. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών αν αναδεικνύει ιδιαίτερα αφενός τ την αξία της μαζικής συμμετοχής των εργαζόμενων στις κινητοποιήσεις, αφετέρου την απαράδεκτη στάση των κυρίαρχων παρατάξεων που δεν διστάζουν να ξεπουλήσουν τον αγώνα των εργαζομ μένων και το πόσο σημαντικό είν οι αγώνες να βρίσκονται είναι πρ πραγματικά στα χέρια των εργα γαζόμενων. ▶ Πρόσφατα έγινε το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση Ταξικής Κίνησης για την Εργατική Χειραφέτηση. Ποια θα είναι η σχέση της Κίνησης με τα εργατικά σχήματα και

συλλογικότητες; Ποια είναι τα βασικά προγραμματικά της στοιχεία;

Η Ταξική Κίνηση που δημιουργήθηκε στην Αττική πρέπει να έχει σχέση αλληλο-τροφοδότησης με όλες τις μορφές της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στο εργατικό κίνημα. Να συμβάλει στην αναβάθμιση του πολιτικού τους στίγματος, να λαμβάνει σημαντική εμπειρία από τους χώρους δουλειάς. Να ανοίξει δρόμους συγκρότησης εργατικών οργάνων σε δύσκολους χώρους του ιδιωτικού τομέα, να δώσει εργαλεία στη μάχη ιδεολογημάτων που δίνουν οι εργατικές συσπειρώσεις στους χώρους δουλειάς. Σκοπός της είναι να εμφανιστεί ένα συγκροτημένο ρεύμα στο εργατικό κίνημα που θα προβάλλει τον στόχο της συνολικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και της κατάργησης της εκμετάλλευσης. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι εργαζόμενοι εμπνέονται από οραματικές διακηρύξεις και «μειοψηφίες» που δείχνουν αποφασισμένες και με ένα συνολικό σχέδιο νίκης ως το τέλος, τα ημίμετρα αποδεικνύονται ανεπαρκή. ▶ Θα δούμε αποφασιστικούς αγώνες για αυξήσεις μισθών, ενόψει νέων συλλογικών συμβάσεων; Ποια είναι τα επόμενα αγωνιστικά βήματα απέναντι στο νόμο Χατζηδάκη και την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης;

Τα εργατικά σχήματα, τα ταξικά σωματεία, πρέπει άμεσα να συντονιστούν για να περάσουμε σε νέο κύκλο αντεπίθεσης απέναντι στην άθλια πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Μέχρι και στις τράπεζες έχουν εμφανιστεί νέοι εργαζόμενοι με μισθό λιγότερο από 500 ευρώ! Με αιχμές τη μείωση των τιμών στα βασικά αγαθά, τις αυξήσεις στους μισθούς, την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων σε κάθε κλάδο και επιχείρηση, πρέπει να οργανωθούν σημαντικοί απεργιακοί αγώνες με σχέδιο κλιμάκωσης για να εμπνευστούν οι εργαζόμενοι. Σημαντικό βήμα πρέπει να γίνει στο συντονισμό των εργατικών ταξικών συσπειρώσεων, ώστε να εκπονηθεί ένα κοινό σχέδιο δράσης και να ανταλλαχθεί η εμπειρία από τους χώρους δουλειάς. Ο νόμος Χατζηδάκη πρέπει να βρει απέναντί του ένα κέντρο αγώνα σωματείων, συνδικαλιστών, επιτροπών αγώνα, που να ορθώσουν ανάστημα και να παλέψουν για την ανατροπή του με σχέδιο αγωνιστικής κλιμάκωσης.

12

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Ενέργεια Μέχρι πέρυσι, το φυσικό αέριο θεωρούνταν συμφέρουσα επιλογή για να ζεσταθούν τα λαϊκά σπίτια. Αρκετά αποδοτικό σε θερμικό περιεχόμενο και σαφώς πιο φτηνό από το πετρέλαιο, αποτελούσε την πρώτη επιλογή για όσους είχαν δίκτυα στη γειτονιά τους και μπορούσαν να «σηκώσουν» οικονομικά την εγκατάσταση. Τον φετινό χειμώνα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Με την τιμή του να έχει αυξηθεί κατά 600% (!) μέσα στο τελευταίο 12μηνο στην Ευρώπη, το φυσικό αέριο μοιάζει πλέον απλησίαστο για εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια — εκείνοι, δε, που θα ξεγελαστούν και θα ανοίξουν τέρμα τον διακόπτη, θα νιώσουν γρήγορα τον «πόνο» στην τσέπη. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα με το πετρέλαιο — εξάλλου, ήδη αρκετοί προβλέπουν ότι σύντομα η τιμή του θα φτάσει τα 100 δολάρια το βαρέλι, έχοντας υπερδιπλασιαστεί μέσα σε ένα χρόνο. Έτσι, εκτός από τα βενζινάδικα, όπου ένα γέμισμα φτάνει για να αδειάσει το πορτοφόλι, καθώς το λίτρο της απλής αμόλυβδης είναι κοντά στα 1,70 ευρώ (στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις), ο λογαριασμός για τα πρώτα «δειλά» γεμίσματα της δεξαμενής του καυστήρα είναι ιδιαιτέρως τσουχτερός. Η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης ξεπερνά τα 1,15 ευρώ το λίτρο, είναι δηλαδή ακριβότερη κατά περίπου ένα τρίτο σε σύγκριση με τον μέσο όρο του περασμένου χειμώνα — κάτι που, βεβαίως, τα ψίχουλα της κυβερνητικής επιδότησης δεν μπορούν να καλύψουν. Την ανηφόρα ακολουθούν, σε αυτό το φόντο, τα τιμολόγια της ΔΕΗ και των άλλων παρόχων, με το χαράτσι να αναμένεται ότι θα αποτυπωθεί στους λογαριασμούς που θα εκδοθούν ως το τέλος του έτους. Οι δε αυξήσεις στις τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης, από το αποκαλούμενο «καλάθι της νοικοκυράς» μέχρι το καθημερινό κουλούρι ή και τον καφέ, είναι δυσβάσταχτες. Παντού, η αιτία που προβάλλεται είναι η ίδια: Τα ακριβά καύσιμα που εκτινάσσουν το κόστος παραγωγής. Είμαστε, λοιπόν, καταδικασμένοι;

Η άλλη όψη

Γιώργος Παυλόπουλος

Ο καπιταλισμός μας στέλνει τον «πράσινο» λογαριασμό

Α

πέναντι στη δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται στην ενέργεια, καθώς το κόστος της καθημερινής ζωής εκτινάσσεται στα ύψη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβλέπουν –αν όχι τρέμουν– την εμφάνιση ενός πανευρωπαϊκού κινήματος «Κίτρινων Γιλέκων». Ή, αν προτιμάτε, ενός νέου «Δεν Πληρώνω», που θα αμφισβητήσει τα επιχειρήματα των κυβερνώντων και των επιχειρήσεων για «δικαιολογημένες και αναπόφευκτες αυξήσεις» και θα απειλήσει να τινάξει τα σχέδιά τους στον αέρα. Μαζί και το φιλόδοξο πρόγραμμα μετάβασης στην «πράσινη εποχή», που όλα δείχνουν ότι αποτελεί μια διαδικασία ζωτικής σημασίας για το κεφάλαιο. «Χωρίς ταχείες μεταρρυθμίσεις, θα προκληθούν περισσότερες ενεργειακές κρίσεις και, πιθανώς, μια λαϊκή εξέγερση κατά των

κλιματικών πολιτικών», προειδοποιούσε στο προηγούμενο τεύχος του ο βρετανικός Economist. Εύλογο, όμως, το ερώτημα: Δεν ισχύει, άραγε, το ίδιο για τους απλούς ανθρώπους; Δεν αποτελεί η στροφή στην πράσινη ενέργεια ζήτημα ζωής και θανάτου για ολόκληρο τον πλανήτη, ειδικά εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα με την αύξηση της θερμοκρασίας και τη γενικότερη κλιματική κρίση, που τείνουν να γίνουν ανεξέλεγκτες; Είναι γεγονός ότι η κλιματική κρίση μας αφορά όλους. Και πιο πολύ, εκείνους που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της, δηλαδή τους φτωχούς και καταφρονεμένους του πλανήτη, που θα καούν και θα πνιγούν πρώτοι. Ακόμη και οι υπόλοιποι, όμως, οι πλούσιοι, τελικά δεν θα γλιτώσουν. Όσοι διαφωνούν, μπορούν να ανατρέξουν στις δραματικές εικόνες από τις

πλημμύρες του καλοκαιριού σε μια από τις πιο πλούσιες περιοχές της Γερμανίας ή τις ασταμάτητες γιγαντιαίες πυρκαγιές στην Καλιφόρνια… Αναγκαστικά, λοιπόν, πρέπει πολλά πράγματα να αλλάξουν και μάλιστα επειγόντως – και αυτό είναι κάτι στο οποίο εύκολα μπορούν να συμφωνήσουν οι πάντες. Ας μην τρώμε κουτόχορτο, όμως. Διότι το κεφάλαιο βλέπει σε αυτή την «αντικειμενική» ανάγκη μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία για «υποκειμενικό» όφελος, δηλαδή για νέο γύρο κερδοφορίας. Το σχέδιό του, λοιπόν, είναι απλό: Αφού πρώτα «θάβει» τις τεράστιες ευθύνες που έχει για το γεγονός ότι φτάσαμε στο σημείο της μη επιστροφής, στη συνέχεια επιδιώκει να φορτώσει στην πλάτη των γνωστών υποζυγίων το βάρος και το κόστος της μετάβασης σε ένα νέο οικονομικό μοντέλο, από το οποίο επίσης θα βγει κερδισμένο.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία του 2019 για τις χώρες του ΟΟΣΑ (που δεν έχουν αλλάξει σημαντικά), το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών καλύπτεται από ορυκτά καύσιμα (γαιάνθρακα, πετρέλαιο, αέριο) και πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές δεν μπορεί, αντικειμενικά, να γίνει εύκολα και γρήγορα

Η άλλη όψη

Η μετάβαση στο νέο μοντέλο οικονομίας και οι αντιφάσεις του καπιταλισμού Οι δρόμοι μέσα από τους οποίους το επιχειρεί είναι πολλοί. Είναι, για παράδειγμα, οι «ειδικές εισφορές» που επιβάλλονται στους λογαριασμούς της συμβατικής ενέργειας για την ανάπτυξη των «καθαρών» μορφών. Κάτι, δηλαδή, σαν τα τσουχτερά διόδια που καλούμαστε να πληρώσουμε προκαταβολικά σε διαδρομές-καρμανιόλες για να φτιαχτούν οι νέοι αυτοκινητόδρομοι, τους οποίους θα εκμεταλλεύεται επ’ αόριστον ο ιδιώτης κατασκευαστής. Είναι, επίσης, η δυσανάλογα υψηλή φορολογία στην ενέργεια, που αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο (ή και περισσότερο σε κάποιες περιπτώσεις) της τελικής τιμής. Με αυτό τον τρόπο, επίσης, τα κράτη διασφαλίζουν τεράστια έσοδα από το πορτοφόλι του λαού, τα οποία στη συνέχεια αναδιανέμουν προς τις επιχειρήσεις, με διάφορες μορφές – ενώ θα μπορούσε να συμβεί το ακριβώς αντίθετο, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Το χρηματιστήριο των ρύπων αποτελεί μιαν ακόμη ευρηματική μέθοδο για να επιδοτηθεί η μετάβαση με χρήματα του λαού. Όπως αποδείκνυε και η αποκαλυπτική ανάλυση που δημοσιεύτηκε σε προηγούμενο φύλλο του Πριν («Ηλεκτρικό ρεύμα: Τεράστιες αυξήσεις για χάρη των πολυεθνικών φέρνει η ΕΕ», 13/9/2021), οι προκλητικά μεγάλες ποσότητες «δικαιωμάτων» εκπομπής ρύπων που χορηγούνται σε μια σειρά βιομηχανικές δραστηριότητες έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα μηδαμινά περιθώρια που αναλογούν στην παραγωγή ενέργειας, ειδικά από κρατικά ελεγχόμενες μονάδες. Έτσι, προσφέρεται σαφές ανταγωνιστικό πλεονέ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

κτημα αφενός στο ιδιωτικό κεφάλαιο και, αφετέρου, στις πιο πλούσιες χώρες, που έχουν προχωρήσει περισσότερο στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών. Σε ορισμένους κλάδους, την ίδια στιγμή, ετοιμάζονται σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, που οδηγούν σε επιπλέον «λογαριασμούς» για τα λαϊκά νοικοκυριά. Ένας από αυτούς είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες, που έχουν αρχίσει ήδη να κάνουν τα σχέδιά τους για τη «χρυσή εποχή» που έρχεται, καθώς η ταχύτητα με την οποία θα προωθηθεί και, τελικά, θα επιβληθεί η αλλαγή των εκατομμυρίων αυτοκινήτων που διαθέτουν κινητήρες εσωτερικής καύσης με τους νέους (ηλεκτρικούς, υδρογόνου κ.λπ.) θα αυξάνεται διαρκώς — μαζί με το κόστος. Ταυτόχρονα, ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η παρούσα κρίση –που από ορισμένους έχει χαρακτηριστεί ως η πρώτη ενεργειακή κρίση του 21ου αιώνα και της «πράσινης εποχής»– έχει και κάποια γενικότερα και βαθύτερα χαρακτηριστικά, που παραπέμπουν στην ουσία και τις αντιφάσεις του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Ένα από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν είναι ότι η τιμολόγηση της ενέργειας γίνεται πια κυρίως με βάση τους κανόνες της αγοράς και όχι με κριτήριο τις πραγματικές δυνατότητες και ανάγκες, αναιρώντας ουσιαστικά πλήρως τον χαρακτήρα της ως κοινωνικού, δημόσιου αγαθού. Ιδού πώς περιγράφει ο Economist τη διαδικασία αυτή — με την οποία κάθε άλλο παρά αντίθετος είναι, όμως έχει κι αυτός «τρομάξει» από τα όσα συμβαίνουν και μπορεί να συμβούν: «Ακριβώς όπως η Lehman Brothers βασιζόταν στον ημερήσιο δανεισμό –γράφει– έτσι και ορισμένες εταιρείες ενέργειας εγγυώνται στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις τη συνέχιση της τροφοδοσίας τους με ποσότητες που προμηθεύονται σε μια αφερέγγυα αγορά προθεσμιακών συμβολαίων». Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζουν, επίσης, οι συνέπειες από τους εντεινόμενους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς. Το μπρα-ντεφερ ΕΕ και ΗΠΑ με τη Ρωσία για τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 (που οδήγησε και στη στροφή των Βρυξελλών από τις μακροπρόθεσμες διακρατικές συμφωνίες στα βραχυπρόθεσμα συμβόλαια μέσω της αγοράς), η άρνηση του OPEC να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου παρά τη δυνατότητα που διαθέτει, το εμπάργκο στο Ιράν και τη Βενεζουέλα, η κρίση στη Λιβύη και άλλες αφρικανικές χώρες, η «δίψα» της Κίνας που χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να διασφαλίσει τις ποσότητες που χρειάζεται και μάλιστα πρώτη, ο συνεχιζόμενος ανταγωνισμός γύρω από το Brexit καθώς και η μετατροπή των ΗΠΑ σε εξαγωγική ενεργειακή δύναμη, συνθέτουν ένα εκρηκτικό παζλ, με άμεσες συνέπειες στις τιμές. Ένα παζλ στο οποίο το ευρωπαϊκό κεφάλαιο είναι για την ώρα σε θέση αδυναμίας, μιας και βασίζεται κυρίως στην εισαγωγή ορυκτών καυσίμων για να καλύψει τις ανάγκες του. Αυτός, άλλωστε, είναι ένας ακόμη λόγος για τη σπουδή του να έρθει όσο το δυνατό πιο γρήγορα η «πράσινη εποχή».

13

Ερώτημα πρώτο: Όχι τι, αλλά πόση ενέργεια χρειαζόμαστε

Η

πανδημία αποτελεί μια καλή και… εύπεπτη δικαιολογία για όλα — ακόμη και για την ενεργειακή κρίση. Η απότομη αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης σε αγαθά μόλις φάνηκε η αρχή του τέλους της, λένε όσοι προβάλλουν αυτή την εκδοχή, οδήγησε σε «μποτιλιάρισμα» των θαλάσσιων και χερσαίων δρόμων μεταφοράς — άρα σε καθυστερήσεις, ελλείψεις και ακρίβεια. Η ίδια αιτία, συνεχίζουν, ανάγκασε τις μηχανές της παραγωγής να δουλέψουν στο φουλ, απαιτώντας απότομα πολύ μεγάλα ποσά ενέργειας και εντείνοντας τις ελλείψεις. Ασφαλώς, σε όλα αυτά υπάρχει ένα μέρος αλήθειας — η οποία, ωστόσο, είναι η μισή ή και κάτι λιγότερο. Άλλωστε, η υπερφόρτωση των μονάδων παραγωγής και των δικτύων μεταφοράς δεν έχει να κάνει μόνο ή κυρίως με τον όγκο των αγαθών που διακινούνται αλλά με το γεγονός ότι σε αυτή την ειδική περίοδο, δεν προτάχθηκαν εκείνα τα είδη που θεωρούνται πρώτης ανάγκης και απαραίτητα για όλους. Αντιθέτως, όπως μαρτυρά και η εμπειρία ορισμένων ελληνικών αλυσίδων, δόθηκε προτεραιότητα σε εκείνα που φέρνουν μεγαλύτερο κέρδος στις εταιρείες οι οποίες τα παράγουν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την ενέργεια. Πρακτικά, η συζήτηση για τις ελλείψεις και τις μορφές ενέργειας του μέλλοντός μας (ακόμη και την ατομική) δεν έχει νόημα εάν δεν προσδιορίσουμε εξαρχής τις πραγματικές ανάγκες της ανθρωπότητας — για την ακρίβεια,

της μεγάλης πλειοψηφίας της και όχι των κεφαλαιοκρατών ή του Bitcoin και των άλλων κρυπτονομισμάτων, που καταναλώνουν όση ενέργεια απαιτεί μια χώρα σαν την Ολλανδία! Δείτε το παράδειγμα της Κίνας, όπου το καθεστώς έριξε το βάρος του στους «ρυθμούς ανάπτυξης» και την κάλυψη των διεθνών παραγγελιών, με αποτέλεσμα αυτή την περίοδο όχι απλώς να μην ασχολείται με την «πράσινη ενέργεια» αλλά να κάνει στροφή στον γαιάνθρακα, που καταναλώνεται με φρενήρεις ρυθμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας, με τους σημερινούς ρυθμούς ο πλανήτης θα καταναλώνει το 2050 ποσότητα ενέργειας που θα αντιστοιχεί σε 600 εξατζάουλ (EJ), έναντι λίγο πάνω από 400 το 2020. Μια αύξηση, δηλαδή, της τάξης του 50%, η οποία με βάση άλλες μελέτες θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Με αυτό ως δεδομένο, όμως, είναι επιστημονικά αδύνατο οι ανανεώσιμες πηγές να είναι σε θέση να καλύψουν τη ζήτηση — και, κατά συνέπεια, οι στόχοι που έχουν τεθεί για να συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στην επιφάνεια του πλανήτη στον 1,5-2 βαθμούς Κελσίου είναι άπιαστοι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και «ανάπτυξης», που θρέφει τους πολύ λίγους σε βάρος των πολλών, ξεζουμίζει και καταδικάζει τον πλανήτη. Η αποδέσμευση από αυτόν είναι το πραγματικό στοίχημα — και μια υπόθεση ζωής και θανάτου!

14

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Τα συμφέροντα των εργαζομένων στη βιομηχανία της προπαγάνδας

από τις κάμερες

μείο τους, τον ΕΔΟΕΑΠ. Πολλοί συνδικαλιστές, που όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν γη και ύδωρ σε εργοδότες και κυρίως στην κυβέρνηση, αλλάζουν το προσωπείο τους, ενδεδυμένοι πλέον τη φορεσιά του «προστάτη-αντιπρόσωπου» των σκληρά εργαζόμενων δημοσιογράφων. Κυρίως, θα εμφανιστούν με το δήθεν ακομμάτιστο και απολιτίκ στύλ, μακριά από κόμματα και εξαρτήσεις… Μόλις πρόσφατα, σε συζήτηση με εργαζόμενους ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ της επιτροπής σε εταιρεία παραγωγής, υιοθετείται η απαίτηση να μην πρώην άνεργοι δημοσιουπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί γράφοι που δουλεύουν για πολιτικών κομμάτων, ενώ γίνεται ένα κομμάτι ψωμί, με συμαποδεκτή η θέση για τις συχνότηβάσεις 8-9 μηνών και μισθό τες που διαθέτει η ΕΡΤ. Αναφέρουν 600 ευρώ, χωρίς ωράριο και πως μακροπρόθεσμα θα πρέπει να ουδεμία υποχρέωση του ερδοθούν άδειες και στους σταθμούς γοδότη, αναρωτιόνταν για τη δυνατότητα έκφρασης της ΕΡΑ, η οποία οφείλει να περιοτων δικών τους αναγκών. ρίσει τον αριθμό των συχνοτήτων Κι αυτό ακριβώς είναι που της στα ερτζιανά. Ακόμη, θεωρούν συνειδητά αποκρύπτεται πως οι σταθμοί δήμων και φορέων στα μίντια. Τα συμφέροντα πρέπει να εκπέμπουν στα Μεσαία των εργαζόμενων δημοσιοκαι όχι στα εμπορικά FM. γράφων στη βιομηχανία της προπαγάνδας ως ξεχωριστός πόλος. Παρά το γεγονός ότι κατέρρευσε εκκωφαντικά ο μύθος των «ανεξάρτητων

Ο δημοσιογραφικός κλάδος εισέρχεται σε μακρά προεκλογική περίοδο. Μέσα στον Νοέμβρη έως και αρχές του Δεκεμβρίου, οι δημοσιογράφοι καλούνται να εκλέξουν νέα συνδικαλιστικά όργανα στις ενώσεις συντακτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και στο ασφαλιστικό τα-

ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ του νόμου για την ιδιωτική τηλεόραση, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει νόμο για τις ραδιοφωνικές άδειες. Στα πρώτα σχέδια αποτυπώνονται οι απαιτήσεις των ιδιοκτήτων και η στήριξή τους από τα μέλη της αρμόδιας επιτροπής, στελέχη της γενικής γραμματείας Τηλεπικοινωνιών, της ΕΕΤΤ και του ΕΣΡ. Πανομοιότυπες οι προτάσεις ιδιοκτητών και επιτροπής, ενώ δεν έγινε αποδεκτή καμία πρόταση της ΕΤΕΡ, της ένωσης των εργαζόμενων τεχνικών.

ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ απαιτούν την κατοχή έως και 8 ραδιοφωνικών σταθμών από μια εταιρεία, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως καταργείται η ταύτιση εταιρείας και συχνότητας. Ζητούν την κατάργηση του κριτηρίου απασχόλησης προσωπικού, όπως το όριζε ο παλαιότερος νόμος ραδιοφωνίας του 2007 επί Ρουσόπουλου. Ζητούν, επίσης, περιφερειακή και όχι πανελλαδική εμβέλεια και το δικαίωμα να παραχωρούν σε θυγατρικές εταιρείες την παραγωγή μέρους του προγράμματός τους.

ΜΜΕ», η συνδικαλιστική πλειοψηφία επιμένει να θολώνει τα νερά, ταυτίζοντας έντεχνα το συμφέρον του μιντιάρχη- εργοδότη με το Μέσο που διαθέτει. Αποκρύπτει με δόλο τον κυρίαρχο ρόλο των μέσων ενημέρωσης ως εργαλείων προπαγάνδας και χειραγώγησης, στα οποία μόνο ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι αυτός που μπορεί –σε μεγάλο βαθμό– να εγγυηθεί σχετική ουδετερότητα και αποστασιοποίηση, μέσω των αναγνωρισμένων κανόνων δεοντολογίας. Αυτή η συνδικαλιστική τακτική ήταν που οδήγησε από το 2011 μέχρι σήμερα σε συνεχόμενες ήττες τον δημοσιογραφικό κλάδο και τη μετατροπή της ενημέρωσης σε αποδελτίωση οικονομικών-πολιτικών συμφερόντων. Φυσικά γεννήθηκαν νέα μίντια από τους ίδιους ή διαφορετικούς μιντιάρχες, οι οποίοι παραμένουν ομοτράπεζοι της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Επακόλουθο ήταν τα δεκάδες λουκέτα, χιλιάδες απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, εξαφάνιση σταθερών εργασιακών σχέσεων. Κυρίως, οι δημοσιογράφοι απώλεσαν τη δυνατότητα και το δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης και της δημιουργίας στο ρεπορτάζ τους.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Τεράστια ανησυχία σκορπούν οι πολεμικοί σχεδιασμοί των ΗΠΑ με επίκεντρο την Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα τη Θεσσαλία. Το ελληνικό κράτος αναλαμβάνει έναν βρώμικο πολεμικό ρόλο, καθώς ολόκληρη η ελληνική επικράτεια μετατρέπεται σε ένα τεράστιο πολεμικό ορμητήριο των φονιάδων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ενάντια στην Ρωσία. Είναι μια εξέλιξη που συνδέεται με την πεντάχρονη ελληνοαμερικανική πολεμική συμφωνία που υπογράφηκε πρόσφατα αλλά και τις διεργασίες στο ΝΑΤΟ. Κεντρικό ρόλο στους αμερικανικούς πολεμικούς σχεδιασμούς παίζουν πλέον η Βάση της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο και οι εγκαταστάσεις της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στη Ν. Ιωνία του Βόλου, όπου θα έχουν την έδρα τους, αντίστοιχα, τα ελικόπτερα Apache και Black Hawk και τα μέλη των «Marines Corps». Οι πολεμοκάπηλοι αυτοί σχεδιασμοί συνδέονται και με την απόφαση

Θεσσαλία-ορμητήριο φονιάδων; ▸ Τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες για την περαιτέρω εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ μεταφοράς των οχηματαγωγών του στόλου του Πολεμικού Ναυτικού από τον Σαρωνικό στον Παγασητικό Κόλπο και τη δημιουργία Βάσης στο Βόλο. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα συμβαίνουν στην 110 Πτέρυγα Μάχης στην Λάρισα όπου έφτασαν για συνεκπαίδευση με τα F-16 Block 52+ της 337 Μοίρας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τα 15 F-15 της 336 Μοίρας Rocketeers της USAF, στο πλαίσιο της άσκησης «Castle Forge». Επίσης, έχουν σχεδιαστεί να εκτελεστούν συνεκπαιδεύσεις σε συνεργασία και με τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και με

τις Ειδικές Δυνάμεις της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ. Οι ΗΠΑ θεωρούν στρατηγική τη θέση της Λάρισας και εξαιρετικά σημαντικό το αεροδρόμιο της, το οποίο θέλουν να το καταστήσουν ορμητήριο τόσο προς το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όσο προς τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα. Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ως δύναμη αιχμής για την εκδήλωση της επιθετικότητας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης, δημιουργεί κινδύνους ανταπόδοσης από την Ρωσία που στοχοποιεί-

ται, αλλά και εκδίκησης των λαών που απειλούνται με καταστροφή, εκμετάλλευση, καταπίεση και προσφυγιά. Οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία, το μαζικό εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, πρέπει να πρωτοστατήσουν στην πάλη ενάντια στον πόλεμο και την πολεμική προετοιμασία, με βασικούς στόχους: Όχι στις πολεμικές συμφωνίες με Γαλλία και ΗΠΑ. Έξω οι βάσεις ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ, καμία νέα διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών. Όχι στο παρανοϊκό κυνήγι των εξοπλισμών-λεφτά για την υγεία, την παιδεία, το περιβάλλον, τις λαϊκές ανάγκες. Όχι στα ματωμένα τείχη της ΕΕ στους πρόσφυγες που γεννούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και η λεηλασία από τις πολυεθνικές. Κάτω η κυβερνητική πολιτική της υποταγής των πάντων στα συμφέροντα της ολιγαρχίας, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ειρήνη και φιλία των λαών, όχι στους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου και τα πολεμικά σχέδια κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Κοινωνία Γιώργος Κρεασίδης

Μ

ε ένα πραγματικό πραξικόπημα στην ΟΛΜΕ επιχείρησε το περασμένο Σάββατο ο κυβερνητικός συνδικαλισμός να κλείσει τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση στην εκπαίδευση που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση. Οι παρατάξεις των ΝΔ (ΔΑΚΕ), ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝΕΚ) με τη στήριξη αυτής του ΚΙΝΑΛ (ΠΕΚ), σε μια συμπόρευση από το μνημονιακό παρελθόν, έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να καλλιεργήσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας για νομικές και πειθαρχικές κυρώσεις, μετά την απαράδεκτη δικαστική απαγόρευση της απεργίαςαποχής. Όλα αυτά, μάλιστα, ενώ η σχετική απόφαση δεν έχει επιδοθεί ακόμα στις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, ώστε να έχει τυπική ισχύ, καθώς η Κεραμέως επενδύει στην τακτική του κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να υποχωρήσει ο κλάδος των εκπαιδευτικών και να μην καταφύγει σε αυταρχικά μέτρα. Θέλησαν, έτσι, να μπει φραγμός στην αγωνιστική δυναμική που αναπτύχθηκε, με κορυφαία στιγμή τη μαζικότατη απεργία στις 11 Οκτώβρη, μία από τις μεγαλύτερες κλαδικές απεργίες της δεκαετίας. Καθώς όμως οι γενικές συνελεύσεις των τοπικών ΕΛΜΕ αποφάσισαν τη συνέχιση του αγώνα, προσπερνώντας τις απαγορεύσεις με τις αναγκαίες αναπροσαρμογές, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός προχώρησε σε καταστρατήγηση των αποφάσεων. Στη γενική συνέλευση των προέδρων ΕΛΜΕ στις 16/10, οκτώ πρόεδροι από το φάσμα της ΔΑΚΕ, ενώ δεσμεύονταν από τις αποφάσεις του σωματείου τους, καταψήφισαν τη συνέχιση του αγώνα. Στη ΔΟΕ, η πλειοψηφία του ΔΣ προώθησε τη γραμμή της κατάθεσης, στο πλαίσιο των διαδικασιών αξιολόγησης, ενός ενιαίου κειμένου με καταγγελία για την εκπαιδευτική πραγματικότητα, σηματοδοτώντας έτσι τη λήξη της απεργίας-αποχής, στο όνομα της πάλης «εκ των έσω», καθώς πρόκειται για αντα-

15

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Πραξικόπημα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ κατά της απεργίας Ευθεία στήριξη σε κυβέρνηση και Κεραμέως, που έχουν απέναντί τους τη μεγάλη πλειονότητα των εκπαιδευτικών, έδωσαν οι ηγεσίες των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ, φτάνοντας στο σημείο οκτώ πρόεδροι ΕΛΜΕ να ψηφίσουν διαφορετικά από την απόφαση της συνέλευσης. γωνιστική πρόταση. Η απόφαση αυτή, που στηρίχτηκε από τη ΔΑΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ (ΕΡΑ και ΑΕΚΕΕ), δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς την ψήφο του ενός από τους δυο εκπροσώπους των Παρεμβάσεων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, του Γ. Αναγνωσταρά και τη στήριξη μερίδας του χώρου. Η επιλογή μάλιστα η συγκεκριμένη απόφαση να προωθηθεί στους τοπικούς συλλόγους, ενώ ήταν σε εξέλιξη η διαδικασία των συνελεύσεων ενόψει της συνεδρίασης των προέ-

δρων συλλόγων, επιδιώκει να δημιουργήσει τετελεσμένα για τις αποφάσεις της ολομέλειας των προέδρων. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, η επιλογή του ΠΑΜΕ ήταν η αναδίπλωση, καθώς δεν στηρίζει πρωτοβουλίες συντονισμού των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων, ώστε να μην μείνουν οι εκπαιδευτικοί ακάλυπτοι και χωρίς πυξίδα. Με τις ανακοινώσεις του, παρά τις καταγγελίες για τον κυβερνητικό αυταρχισμό και τις μεθοδεύσεις, ου-

Η μάχη κατά της αξιολόγησης και του νόμου Χατζηδάκη πρέπει να δοθεί τώρα!

Συντονισμός εκπαιδευτικών σωματείων Την περασμένη Τρίτη πραγματοποιήθηκε συνάντηση συντονισμού 17 εκπαιδευτικών σωματείων, με έξι ακόμα να είναι παρατηρητές. Η πρωτοβουλία προέκυψε από συνάντηση εκπροσώπων ΕΛΜΕ μετά από το πραξικόπημα στην ΟΛΜΕ, όπου μαζί με την καταγγελία όσων έγιναν, συζητήθηκε και η αγωνιστική διέξοδος. Στο σχετικό δελτίο τύπου δηλώνεται η αποφασιστικότητα της συνέχισης του αγώνα με σειρά από μέτρα και επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής, ενώ καλούνται ΟΛΜΕ-ΔΟΕ να βαδίσουν

στον ίδιο δρόμο. Προτείνεται επίσης ένα πολύμορφο πρόγραμμα δράσης με στόχο να αναδειχτεί το σύνολο των προβλημάτων του σημερινού σχολείου. Σε αυτό το πλαίσιο, τα σωματεία απευθύνονται σε μαθητές, γονείς και το φοιτητικό κίνημα για τη συγκρότηση στη δράση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, ενώ βασικός άξονας του αγωνιστικού σχεδιασμού είναι η αλληλεγγύη και η συμπόρευση με τα μαχόμενα τμήματα της κοινωνίας, όπως οι υγειονομικοί που απήργησαν την Πέμπτη.

σιαστικά θεωρεί τη μάχη χαμένη, δεν προτείνει συνέχεια και απλά καλεί σε εκλογική ενίσχυση των ψηφοδελτίων του. Είναι χαρακτηριστικό ότι καταψήφισε, στην ΑΔΕΔΥ και στην εκπαίδευση, την πρόταση για απεργιακή συμπόρευση με τους υγειονομικούς που είχαν 24ωρη απεργία την Πέμπτη, σε μια κατεύθυνση διακλαδικής απάντηση στον αυταρχισμό της κυβέρνησης αλλά και διεκδίκησης για την παιδεία. Ενώ ο νόμος Χατζηδάκη έχει εφαρμοστεί ήδη τρεις φορές ενάντια στο εκπαιδευτικό κίνημα, αντί άμεσης απάντησης, η πρόταση του ΠΑΜΕ είναι απογευματινό συλλαλητήριο μετά από τρεις βδομάδες και απεργία πιθανά το Δεκέμβρη, αν συναινέσει η ΓΣΕΕ… Για αγωνιστική συνέχεια όμως πιέζει η πραγματικότητα, δηλαδή το νέο αυταρχικό πλαίσιο πιέσεων στους εκπαιδευτικούς για να αποδεχτούν την αξιολόγηση, οι υποχρεωτικές υπερωρίες έως πέντε ώρες με εντολή διευθυντή σχολείου και ο γραφειοκρατικός φόρτος σαν πρώτη συνέπεια της αξιολόγησης σχολικής μονάδας. Εξάλλου, η σχεδόν καθολική απόρριψη του νόμου Κεραμέως από τους εκπαιδευτικούς δεν μετατρέπεται σε συναίνεση ή έστω ανοχή, παρά τον αυταρχισμό και την υπονόμευση του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η σύγκρουση με την αξιολόγηση και την εκπαιδευτική πολιτική είναι μπροστά λοιπόν. Ήδη η πολύ σημαντική και ελπιδοφόρα πρωτοβουλία για συντονισμό των εκπαιδευτικών σωματείων ανοίγει τον δρόμο για την επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής αλλά και την ανάδειξη των διεκδικήσεων του κινήματος απέναντι στην κρίση του σχολείου που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική. Η αναμέτρηση για την παιδεία με όρους πανεκπαιδευτικού μετώπου και παλλαϊκής κινητοποίησης αλλά και η άμεση σύγκρουση με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη την ώρα που «εγκαινιάζεται» για να πνίξει έναν μαζικό και ενωτικό αγώνα, είναι άμεσες προκλήσεις για το εργατικό λαϊκό κίνημα.

16

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΜΚΕ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Victoria Square Project

Μαχητικό «όχι» στο ρήμαγμα του ΕΣΥ

Δημήτρης Σταμούλης

▸ Πάνω από 1.750 νεκροί από κορονοϊό μέσα σε λίγες εβδομάδες Κύριοι, από δημοσιογραφική δεοντολογία, αλλά και νομική υποχρέωση οφείλετε να ερευνάτε με αίσθημα ευθύνης την ακρίβεια της είδησης που πρόκειται να δημοσιεύσετε. Έτσι, εάν είχατε μπει στον κόπο να επικοινωνήσετε με την ΑΜΚΕ μας και όχι ΜΚΟ για να διασταυρώσετε την ακρίβεια των πραγματικών περιστατικών, θα είχατε πληροφορηθεί την αλήθεια όπως αυτή αβίαστα προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα, ότι δηλαδή η καταγγέλλουσα εργαζόμενη δεν απολύθηκε, αλλά αποχώρησε λόγω λήξης της σύμβασής της. Και θα είχατε έτσι αποφύγει να παραπληροφορήσετε το κοινό σας με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Επίσης, αν είχατε μπει στον κόπο να επικοινωνήσετε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους της ΑΜΚΕ μας, θα είχατε διαπιστώσει ότι η εργοδοσία δεν συμπεριφέρεται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο στο προσωπικό της, ούτε έρχεται σε αντιπαράθεση μαζί του, και κυρίως ότι δεν έχει κανένα λόγο να διαβάλλει την καταγγέλλουσα σε πιθανούς επόμενους εργοδότες. Και έτσι θα είχατε αποφύγει να χρησιμοποιήσετε τον προκλητικό τίτλο “MKO: εργοδοτικές απειλές και απόλυση” και να διαβάλετε με τις ανυπόστατες κρίσεις σας, τις μειωτικές εκφράσεις σας και το προσβλητικό ύφος σας την Οργάνωσή μας και την Διοίκησή της. Οφείλετε επομένως για την αποκατάσταση και επανόρθωση της αλήθειας, να δημοσιεύσετε άμεσα στην ίδια θέση και με την ίδια παρουσίαση και γραμματοσειρά, έντυπα και ψηφιακά, την παρούσα απάντησή μας, ώστε το κοινό σας να ενημερωθεί για τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και να διορθωθούν οι ανακριβείς πληροφορίες για την δήθεν απόλυση της εργαζόμενης και οι ψευδείς ισχυρισμοί σας για την δήθεν κακή και εκδικητική συμπεριφορά της εργοδοσίας. Ψεύδη και ανακρίβειες που προσβάλλουν κατάφορα την τιμή και την υπόληψη της οργάνωσής μας και μπορούν να οδηγήσουν το έντυπό σας σε νομικές περιπέτειες. Για το Victoria Square Project, η νόμιμη εκπρόσωπος, καθηγήτρια Μαρία Παπαδημητρίου. Απάντηση Πριν Το ύφος του κειμένου και οι απειλές που εκτοξεύονται κατά του Πριν ίσως φωτίζουν το κλίμα στην ΑΜΚΕ Victoria Square Project. Το Πριν θα δημοσίευε έτσι κι αλλιώς το κείμενο, γιατί δεν έχει τίποτα να κρύψει ούτε να φοβηθεί. Το δημοσίευμά μας έχει προκύψει από ρεπορτάζ. Εξάλλου, η απάντηση της VSP επιβεβαιώνει πως υπήρχε απόλυση εργαζόμενης από την ΑΜΚΕ. Η μη ανανέωση της σύμβασης είναι ο πιο γνωστός εύσχημος τρόπος απόλυσης των συμβασιούχων.

Α

πάντηση στην ανθυγιεινή πολιτική της κυβέρνησης έδωσαν για άλλη μια φορά οι γιατροί και νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων, των κέντρων υγείας, των περιφερειακών ιατρειών και του ΕΚΑΒ, την Πέμπτη 21 Οκτώβρη, ημέρα πανελλαδικής απεργίας της ΟΕΝΓΕ και στάσης εργασίας της ΠΟΕΔΗΝ. Πραγματοποίησαν μαζική συγκέντρωση και διαδήλωση, παρά την προσπάθεια των ΜΑΤ να τους αποτρέψουν, από την πλατεία Μαβίλη προς Μαξίμου, βουλή και κατάληξη το υπουργείο Υγείας. Οι υγειονομικοί αποκάλυψαν τα ψέματα της κυβέρνησης για τη δήθεν ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας την ώρα που τα νοσοκομεία, τα Κ.Υ. και το ΕΚΑΒ έχουν ρημάξει από τραγικές ελλείψεις προσωπικού. Την ώρα που η αναμονή για

τα απλά ιατρικά ραντεβού και για τα προγραμματισμένα χειρουργεία ξεπερνούν σε αρκετές περιπτώσεις το ένα έτος, σπρώχνοντας τους ασθενείς στους ιδιωτικούς ομίλους της υγείας. Στο στόχαστρο της απεργίας βρέθηκε και το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης που θα σημάνει: Διατήρηση των τραγικών ελλείψεων σε μόνιμο προσωπικό, γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων ανακύκλωσης της ανεργίας, φτηνοί, εξουθενωμένοι, περιπλανώμενοι υγειονομικοί από τη μία μονάδα στην άλλη για να μπαλώνουν τρύπες. Νέα μείωση του αριθμού των κρεβατιών, νέα λουκέτα και συγχωνεύσεις τμημάτων, κλινικών και νοσοκομείων με «κριτήριο» τη χιλιομετρική απόσταση, την πληρότητα, κλπ. Νέοι κόφτες στις δωρεάν παροχές στους ασθενείς για φάρμακα, θεραπεία και εξετάσεις. Νέα δωράκια και νέα πελατεία στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα υγείας που λιποτάκτησε την περίοδο της πανδημίας. Με την απεργία τους, οι γιατροί και η ΟΕΝΓΕ απαίτησαν, μεταξύ άλλων, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις επικουρικών-συμβασιούχων. Κατάργηση του απαράδεκτου μέτρου της αναστολής εργασίας των ανεμβολίαστων υγειονομικών. Άμεση εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ, με επαναφορά του ιατρικού μισθολογίου στα επίπεδα πριν από τις μνημονιακές περικοπές του 2012. Όσον αφορά στο μέτωπο της πανδημίας, η κυβέρνηση αποφάσισε να επι-

ΚΕΡ∆ΟΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΑ RAPID TEST

στρατεύσει μετά από πολύ καιρό ξανά τον Σ. Τσιόδρα για να στείλει «μήνυμα» ότι «μπροστά μας έχουμε δύσκολο χειμώνα». Ενώ ο Κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε στη βουλή ότι «δεν πρόκειται να υποχρεωθούν» άλλα τμήματα εργαζομένων να εμβολιαστούν, με το εμβολιαστικό πρόγραμμα να έχει φρενάρει για τα καλά: Τις τελευταίες ημέρες μόλις 10 περιοχές είχαν ημερησίως τετραψήφιο αριθμό εμβολιασθέντων ενώ σε αρκετά νησιά δεν γίνεται πλέον ούτε ένα εμβόλιο. Από την άλλη, η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει ότι θα γίνουν κανονικά οι παρελάσεις, ενώ αλματωδώς αυξάνονται τα κρούσματα στα πανεπιστήμια όπου καταγράφοντα απίστευτες εικόνες συνωστισμού λόγω της παντελούς έλλειψης μέτρων από το υπ. Παιδείας. Συνολικά η κατάσταση με τα κρούσματα, τις διασωληνώσεις ασθενών και τις απώλειες ζωών όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά τις τελευταίες ημέρες χειροτερεύει δραματικά. Από 1η Σεπτεμβρίου και μετά, μετράμε 113.379 νέα κρούσματα, δηλαδή κατά μέσο όρο πάνω από 2.200 ημερησίως, ενώ στο ίδιο διάστημα έχουν χάσει τη ζωή τους 1.742 άτομα, κατά μέσο όρο 35 την ημέρα. Την Τρίτη, σε 13 περιφέρειες καταγράφηκαν από τον ΕΟΔΥ πάνω από 100 κρούσματα, ενώ σχεδόν όλη η Βόρεια Ελλάδα και η Θεσσαλία είναι στο «κόκκινο». Όπως δήλωσε ο Π. Παπανικολάου, γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ, μετά το ολέθριο εξάμηνο, από Νοέμβριο 2020 έως Απρίλιο 2021, πλέον και σήμερα στο τέταρτο κύμα οι ανθρώπινες απώλειες είναι τεράστιες και αντανακλούν την παντελή έλλειψη μέτρων από την κυβέρνηση παρά τα «παχιά» λόγια της.

Γιάννης Ελαφρός

Πάνω από ένα εκατομμύριο τζίρος την ημέρα!

Σ

ε μια μεγάλη αγορά, με τεράστια περιθώρια κέρδους και μεγάλη οικονομική αφαίμαξη για τους μη εμβολιασμένους εργαζόμενους, έχει εξελιχθεί η διεξαγωγή rapid test για κορονοϊό σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και φαρμακεία. Πρόκειται για τζίρο που υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα! Ποσό που καταλήγει στις τσέπες των ιδιωτών, χάρη στην απαράδεκτη κυβερνητική απόφαση να απαγορεύσει την τέλεση ελέγχων για κορονοϊό σε δημόσιες δομές σε μη εμβολιασμένους (που θα παρέχουν ανάλογες βεβαιώσεις), επιχειρώντας να τους εκβιάσει οικονομικά για να εμβολιαστούν. Η πολιτική αυτή απέτυχε, όπως δείχνει το «βάλτωμα» των εμβο-

λιασμών. Τον Μάιο του 2021 ο μέσος όρος των ημερήσιων rapid test ήταν περίπου 45.000-50.000, σήμερα υπερβαίνει τις 180.000 περίπου. Δηλαδή γίνονται καθημερινά 130.000 τεστ παραπάνω, που κυρίως αφορούν ανεμβολίαστους εργαζόμενους που τα χρειάζονται για τη δουλειά τους και τα κάνουν σε ιδιώτες. Η ανώτερη τιμή για το κάθε rapid test ορίστηκε στα 10 ευρώ. Πόσο είναι το κόστος προμήθειας των τεστ από τους χονδρεμπόρους; Για τα φαρμακεία είναι γύρω στα 2 ευρώ το κομμάτι, άρα οι μεγάλοι ιδιωτικοί όμιλοι, που κάνουν πολύ μαζικές παραγγελίες, λογικά θα πετυχαίνουν καλύτερη τιμή. Παρά την εργασία και τα λειτουργικά έξοδα, εί-

ναι φανερό πως υπάρχει πολύ μεγάλο περιθώριο κέρδος, ειδικά για τα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα. Γι’ αυτό, εξάλλου, εμφανίζονται εκπτώσεις. Σε αρκετά φαρμακεία το rapid test κοστολογείται 7-8 ευρώ, ενώ γίνονται προσφορές (και από διαγνωστικά κέντρα) για «πακέτο» τεστ. Βεβαίως, όλα αυτά θέτουν υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του όλου μηχανισμού. Άμεσα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα τέλεσης rapid test από μη εμβολιασμένους σε δημόσιες δομές (όπως επίσης και να συνταγογραφείται), γιατί το δημόσιο σύστημα υγείας είναι για όλους/ες. Εξάλλου, έτσι διασφαλίζεται και η σωστή επιδημιολογική επιτήρηση.

Κοινωνία ΥΠ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Γιώργος Μουρμούρης

Με καθυστέρηση τριών ετών

Πρόσφυγες χωρίς τροφή και χρήματα ▸ Στερούν το φαγητό, καθυστερούν την πενιχρή οικονομική ενίσχυση

Η

φράση «να τους κάνουμε [στους πρόσφυγες και μετανάστες] τον βίο αβίωτο» αποδίδεται στον αρχηγό της ΕΛΑΣ επί κυβέρνησης Σαμαρά, το 2013. Έκτοτε αποτέλεσε σταθερό «δόγμα» διαχείρισης του προσφυγικού από τις κυβερνήσεις. Και όμως, οκτώ χρόνια μετά, δεν παύει να εκπλήσσει η σαδιστική «ευρηματικότητα» του υπουργείου Μετανάστευσης στο να εκτρέφει ένα καθεστώς «Απαρτχάιντ» κατά των αιτούντων άσυλο. Τελευταίο «εύρημα», η στέρηση για έναν μήνα του πενιχρού βοηθήματος που διαθέτει η Κομισιόν στους πρόσφυγες στην Ελλάδα αλλά και η εγκατάλειψη χιλιάδων ανθρώπων χωρίς τροφή. Όσον αφορά το επίδομα, το πρόβλημα προέκυψε κατά τη μετάβαση του καθεστώτος διανομής του από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για του πρόσφυγες, στην ελληνική κυβέρνηση. Η μετάβαση, η οποία σχεδιάζεται εδώ κι έναν χρόνο, είχε προγραμματιστεί αρχικά να πραγματοποιηθεί την 1η Ιουλίου, ωστόσο οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε τρίμηνη παράταση για να εξασφαλιστεί η «ομαλή μετάβαση». Τι συνέβη στην πράξη; Το υπουργείο Μετανάστευσης αποφάσισε να διανέμει στο εξής το βοήθημα στο τέλος του μήνα, αφήνοντας στο μεσοδιάστημα 36.000

ανθρώπους χωρίς καθόλου χρήματα. Μιλάμε για το «εξωφρενικό» ποσό των… 90 ευρώ (150 ευρώ στις περιπτώσεις που δεν εξασφαλίζεται τροφή) για τους ενήλικους πρόσφυγες, που προσαυξάνεται, όταν πρόκειται για οικογένειες, αναλόγως τον αριθμό των τέκνων, με «ταβάνι» τα 330 ευρώ — 550 όταν δεν εξασφαλίζεται τροφή. Σημειώνεται ότι από την 1η Ιουλίου η παροχή βοηθήματος διακόπηκε σε όσους αιτούντες άσυλο δεν διαμένουν σε κρατικές εγκαταστάσεις. Για τον μήνα Οκτώβριο, στους αιτούντες άσυλο που δεν έλαβαν βοήθημα προσφέρθηκε τροφή που, όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις, «είναι πολύ κακής ποιότητας και συχνά όχι πλήρως μαγειρεμένη». Χιλιάδες άνθρωποι όμως δεν λαμβάνουν ούτε αυτήν την τροφή: Αναγνωρισμένοι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα camps ελλείψει οποιασδήποτε προοπτικής να βρουν δουλειά και στέγη, καθώς και άνθρωποι των οποίων οι αιτήσεις ασύλου απορρίφθηκαν αλλά παραμένουν στη χώρα, δεν λαμβάνουν ούτε ένα κακομαγειρεμένο πιάτο φαΐ. Για τους πρώτους, η κυνική απάντηση του υπουργείου Μετανάστευσης είναι… ας βρουν δουλειά! Για τους δεύτερους, ας ζητήσουν να απελαθούν! Με τα λόγια του υπουργείου

Μετανάστευσης, «όσοι μετανάστες έχουν λάβει τελεσίδικες αρνητικές αποφάσεις, έχουν υποχρέωση αποχώρησης από τη χώρα. Εναλλακτικά, δύνανται, με απόφαση της Ελληνικής Αστυνομίας, να οδηγούνται σε προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης. […] Όσοι πρόσφυγες έχουν αναγνωρισθεί ως δικαιούχοι διεθνούς προστασίας, δεν έχουν δικαίωμα διαμονής στις δομές φιλοξενίας αιτούντων άσυλο και πρέπει να αποχωρήσουν από αυτές. Παράλληλα, έχουν δικαίωμα εργασίας και μπορούν να αιτηθούν επιδόματα που δίδονται για τη στήριξή τους». Με αυτήν την κυνική λογική, χιλιάδες άνθρωποι στερούνται την τροφή. «Το 25% είναι γυναίκες (συμπεριλαμβανομένων εγκύων) και μονογονεϊκές οικογένειες, το 40% παιδιά, ενώ συμπεριλαμβάνονται χρόνια ασθενείς και ασθενείς με ειδικές ιατρικές και διατροφικές ανάγκες», καταγγέλλουν οι οργανώσεις. «Σε ορισμένες περιοχές, δεν παρέχεται φαγητό καν σε όσους τέθηκαν σε καραντίνα λόγω του Covid-19», προσθέτουν.

Pushbacks στο Αιγαίο, συρματοπλέγματα σε νησιά και ενδοχώρα, αποκλεισμοί και καθεστώς «Aπαρτχάιντ» στις πόλεις, κάνουν «τον βίο αβίωτο» σε πρόσφυγες και μετανάστες, με τις «ευλογίες» της ΕΕ.

ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ

Πετυχημένο το πρώτο βήμα συγκρότησης στην Αττική

Δ

εκάδες εργαζόμενοι/σες, από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, αρκετοί εκλεγμένοι σε Δ.Σ. πρωτοβάθμιων σωματείων ή συνδικαλιστικών οργάνων, ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμα για τη δημιουργία κίνησης για την εργατική χειραφέτηση στην Αττική, με συνέλευση το περασμένο Σάββατο στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Στην ουσιαστική διαδικασία που ακολούθησε και που χαρακτηρίστηκε ως ξεκίνημα από πολλούς ομιλητές, κυριάρχησε η φιλοδοξία ότι το μήνυμα της κίνησης θα φτάσει σε πολύ ευρύτερο μάχιμο εργατικό δυναμικό. Το άνοιγμα της διαδικασίας έκανε ο Μιχάλης Ρίζος, πρόεδρος του Σωματείο Εργαζομένων στο Αττικό, παρουσιάζοντας την

αρχική πρόταση, την οποία υπέγραφαν 90 εργαζόμενοι. Ο Μ. Ρίζος τόνισε την ανάγκη να συγκροτηθεί και εμφανιστεί ένα ρεύμα στο εργατικό κίνημα που θα ξεκινά και θα προβάλλει τον στόχο της συνολικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης. Σημείωσε πως η επίθεση του κεφαλαίου έχει μόνιμα χαρακτηριστικά κι έχει στρατηγικό χαρακτήρα, άρα θέλει ανάλογου επιπέδου απάντηση από το εργατικό κίνημα. Απαιτείται ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα θέσει πολιτικούς στόχους για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας και τα αντίστοιχα αιτήματα και διεκδικήσεις, υπερβαίνοντας τη λογική του «δεν θα περάσει» και πηγαίνοντας κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό. Ο Μ. Ρί-

17

ζος υπογράμμισε πως μια κίνηση εργατικής χειραφέτησης θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της δράσης των σχημάτων, των παρεμβάσεων και των συσπειρώσεων που ήδη λειτουργούν στο εργατικό κίνημα, με θετική συνεισφορά αλλά και όρια στη δράση τους, ειδικά στις πιο δύσκολες στιγμές. Στη συνέχεια, τον λόγο πήραν αρκετοί εργαζόμενοι/ες, αναλύοντας διάφορες πλευρές, ξεδιπλώνοντας νέες και διατυπώνοντας τις πρώτες προτάσεις για παρεμβάσεις της κίνησης. Στο τέλος αναδείχθηκε 13μελής γραμματεία, με ευρεία σύνθεση από αγωνιστές/στριες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, η οποία θα αναλάβει να συντονίσει και να εισηγηθεί τα επόμενα βήματα.

Ξεκίνησε η δίκη για τον Ζακ/Zackie ▸ Περιορισμοί στη δημοσιογραφική κάλυψη

Με την παρουσία μόλις επτά ατόμων συνολικά από ΜΜΕ και οργανώσεις εντός της δικαστικής αίθουσας, ξεκίνησε την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο η δίκη για τον μέχρι θανάτου ξυλοδαρμό του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh στον πεζόδρομο της οδού Γλάδστωνος. Στο δικαστήριο εμφανίστηκαν πέντε από τους έξι κατηγορούμενους (δύο καταστηματάρχες και τέσσερις αστυνομικούς) που κατηγορούνται για θανατηφόρο σωματική βλάβη, καθώς απουσίαζε ο κοσμηματοπώλης. Το δικαστήριο απέρριψε τα αιτήματα για παρουσία φωτορεπόρτερ και μεταφορά της δίκης σε μεγαλύτερη αίθουσα. Ο πατέρας του Ζακ κατέθεσε: «Είδα το βίντεο. Είχαν κάτω το παιδί μέσα στα αίματα και το κλωτσοπατούσαν». Ο Νίκος Κωστόπουλος, αδελφός του Ζακ, έκανε λόγο για ρατσιστικό έγκλημα. «Δεν γνωρίζω αν εκείνη την ημέρα είχε βαμμένα νύχια ή φορούσε άι λάινερ. Του άρεσε να είναι πολύχρωμος και όμορφος. Θεώρησαν ότι δεν αξίζει να ζει», είπε μεταξύ άλλων. «Τίποτα δεν δικαιολογεί τον φόνο ενός ανθρώπου, ούτε η περιουσία μας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν σε άμυνα», είπε η μητέρα του Ζακ. Η δίκη συνεχίζεται στις 9 Νοεμβρίου.

18

28

του Οκτώβρη 2011. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές συνταξιούχοι σε όλη την Ελλάδα βρέθηκαν στις παρελάσεις και με κάθε τρόπο διαδήλωσαν και είπαν το δικό τους «Όχι» στην εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων, της τρόικας, της δικτατορίας των τραπεζών και αγορών. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις (με ιδιαίτερο τον ρόλο των μαθητών) στις παρελάσεις στην Αθήνα, την Πάτρα, το Ηράκλειο, την Καλαμάτα και αλλού ήταν συνέχεια της 48ωρης πανεργατικής κορύφωσης της 19ης και 20ης του Οκτώβρη, όπου ένα εκατομμύριο διαδηλωτές σ’ όλες τις πόλεις της Ελλάδας απαίτησαν την ανατροπή συνολικά της επιδρομής του κεφαλαίου και κάθε κυβέρνησης που την υλοποιεί. Ήταν το «Όχι» που είπε ο λαός στη νέα απεχθή δανειακή σύμβαση που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Παπανδρέου δύο μόλις μέρες πριν (26/10/2011).

28 του Οκτώβρη 2011, Θεσσαλονίκη. Στην πόλη κάθε χρόνο γίνεται η κεντρική παρέλαση με την παρουσία του προέδρου της δημοκρατίας. Από τις προηγούμενες ημέρες, διάφορες συνδικαλιστικές, κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες, ανάμεσά τους και η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων, καλούσαν τον λαό της Θεσσαλονίκης να παραστεί στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις-παρελάσεις και να εκφράσει την οργή και την αγανάκτησή του προς τους εκπροσώπους της κυβέρνησης. Την ημέρα εκείνη, εκατοντάδες διαδηλωτές βρίσκονταν στα πεζοδρόμια της παραλιακής λεωφόρου με πανό και για αρκετή ώρα φώναζαν μαχητικά συνθήματα. O κόσμος όχι μόνο αποδεχόταν αυτά τα συνθήματα αλλά σταδιακά όλο και περισσότεροι/ες τα φώναζαν και χειροκροτούσαν. Κάποια στιγμή τα μεγάφωνα ανακοίνωσαν την άφιξη του προέδρου της δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και την έναρξη της παρέλασης. Αυθόρμητα εργαζόμενοι από την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων μαζί με άλλους/ες διαδηλωτές κατέβηκαν με τα πανό και τις πικέτες στον δρόμο. Σε διάστημα μερικών λεπτών, όλος ο χώρος της παραλιακής λεωφόρου είχε πλημμυρίσει από χιλιάδες πολίτες που φωνάζοντας συνθήματα, πιάνοντας ο ένας το χέρι του άλλου και με πρωτόγνωρη αποφασιστικότητα παραμερίζοντας τις αστυνομικές δυνάμεις, δημιούργησαν ένα πραγματικά τεράστιο ποτάμι που βροντοφώναζε όχι στη φτώχεια, τα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική. Ο κόσμος γινόταν όλο και περισσότερος, καθώς κατέβαιναν στον χώρο της παρέλασης κι αυτοί/ες που έβλεπαν από τις οθόνες τα συγκλονιστικά γεγονότα που συνέβαιναν και με μεγάλη αποφασιστικότητα αντιμετώπιζε τις αστυνομικές δυνάμεις που προσπαθούσαν να τους σταματήσουν, δημιουργώντας φραγμό με τις κλούβες και παρατάσσοντας τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Γυρίζοντας το κεφάλι σου πίσω

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Θανάσης Αγαπητός Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σε λίγες ημέρες από την 28η Οκτώβρη 2011, όταν σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα οι καθιερωμένες εκδηλώσεις σημαδεύτηκαν από την απρόσμενη εισβολή στο προσκήνιο, πάνω στις εξέδρες και στους κατάμεστους δρόμους, χιλιάδων λαού, που εκδήλωναν με αυτόν τον τρόπο την οργή τους για τα μνημόνια. Κορυφαίο γεγονός η «παρέλαση του λαού» στη Θεσσαλονίκη, που υποχρέωσε σε φυγάδευση του προέδρου της δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και σε μη πραγματοποίηση της στρατιωτικής παρέλασης.

28 Οκτώβρη 2011: Όταν παρέλασε ο λαός και φυγαδεύτηκαν οι επίσημοι

θα τους επέτρεπε να διαδηλώσουν και δεν έβλεπες μερικές δεκάδες αποφασισμένους διαδηλωτές αλλά ένα ορμηνα πραγματοποιήσουν μία μεγαλειώδη τικό ποτάμι που σε μερικά λεπτά έγινε κοινωνική και πολιτική παρέλαση. τεράστιο και τίποτα δεν μπορούσε να Κι αυτό τελικά έγινε. Κάτω από την το σταματήσει. Οι εικόνες ήταν πραγασφυκτική πίεση του κόσμου αναματικά όμορφες και μοναδικές, γιαγκάστηκαν οι αστυνομικές δυνάμεις τί έβλεπες ανθρώπους κάθε ηλικίας να απομακρύνουν τον φραγμό και χωρίς πια τον φόβο στο ο πρόσωπο τότε έκανε παρέλαση ο λαός. Τραγουπ αλλά με το χαμόγελο της ελπίδώντας το «Πότε θα κάνει ξαδώντα δας και του αγώνα να αποποστεριά» και φωνάζοντας στε Στη δίωξη τρέπουν αποφασιστικά ά συνθήματα, εργαζόμεσ κάθε προσπάθεια απονοι, μαθητές, συνταξι17 ατόμων μάκρυνσης τους από το ούχοι πέρασαν μπροαπάντησαν χιλιάδες οδόστρωμα της παραστά από την κατειλημλιακής λεωφόρου. μένη εξέδρα, που στη υπογραφές: Για αρκετή ώρα, το θέση των επισήμων «Ήμουν ατέλειωτο αυτό πλήβρίσκονταν τώρα άνκι εγώ εκεί!» θος, που αποτυπώθηκε ε θρωποι καθημερινοί. θ πολύ έντονα στις συγκλολοΜε το χαμόγελο της νιστικές φωτογραφίες που νίκης ζωγραφισμένο στα τις επόμενες ημέρες κυκλοφόρηπρόσωπά μας, γίναμε κι εμείς σαν παντού, δήλωνε με κάθε τρόπο κομμάτι αυτού του πλήθους που δεν πως ούτε η αστυνομία ούτε οι έφεδροι έλεγε να σταματήσει τα συνθήματα, καταδρομείς που χρησιμοποιήθηκαν να φύγει από τον χώρο ή να αναλογιγια να ανοίξουν τον δρόμο ούτε κανέστεί οτιδήποτε άλλο πέρα από το πόσο νας άλλος θα τους απομάκρυνε και δεν μεγάλο και σημαντικό ήταν αυτό που

κατάφερε τη συγκεκριμένη στιγμή. Οι χιλιάδες διαδηλωτές έδωσαν στην επέτειο το πραγματικό νόημα βροντοφωνάζοντας «ΟΧΙ» στην τρόικα, τα μνημόνια, την αντιλαϊκή πολιτική και διεκδικώντας με αυθόρμητο αλλά και μαχητικό τρόπο το δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή. Το κράτος όμως δεν ήταν διατεθειμένο να δεχθεί εύκολα όλα αυτά που συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη στις 28 του Οκτώβρη. Γι’ αυτό, αφού μεσολάβησαν έντονες πολιτικές εξελίξεις με τη συγκρότηση της πρώτης συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, το μαύρο μέτωπο της εξουσίας ζήτησε εκδίκηση. Παραμονή του Πολυτεχνείου, σε μια προσπάθεια αποτροπής κάθε αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική τους και επανάληψης παρόμοιων γεγονότων, σχημάτισε δικογραφία σε βάρος 17 διαδηλωτών τους οποίους στοχοποίησε η ασφάλεια από φωτογραφικό υλικό. Αυτή η κίνηση αντιπερισπασμού και εκφοβισμού είχε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκαν οι κυβερνώντες. Αμέσως δημιουργήθηκε ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης γνωστό ως «Ήμουν κι εγώ εκεί στην παρέλαση του Λαού» που με κάθε τρόπο δήλωνε πως δεν θα επιτρέψει να δικαστούν οι λαϊκοί αγώνες κι όλοι αυτοί/ες που στις 28 του Οκτώβρη υπερασπίστηκαν τη λευτεριά και τη δημοκρατία, το ψωμί και τη ζωή! Χιλιάδες πολίτες απ’ όλη τη χώρα δήλωναν πως γελιούνται όσοι νομίζουν πως θα βρουν «ενόχους» ψάχνοντας μεταξύ των διαδηλωτών. Ο μεγάλος ένοχος ήταν και είναι η ίδια η πολιτική του αντιλαϊκού κυβερνητικού μετώπου, που ώθησε χιλιάδες διαδηλωτές σε όλες τις πόλεις να βγουν στους δρόμους και να εκφράσουν τη μαζική λαϊκή διαμαρτυρία. Όλοι δήλωναν πως ήταν εκεί στην παρέλαση του λαού στη Θεσσαλονίκη και πως, αν θέλουν να βρουν «υποκινητές» και «δράστες», ας ενοχοποιήσουν κι ας οδηγήσουν στα δικαστήρια τον μαχόμενο λαό. Η παρέλαση του λαού δεν δικάστηκε, δεν καταδικάστηκε, οι κατηγορούμενοι ως υποκινητές απαλλάχτηκαν, γιατί το κύμα της συμπαράστασης ήταν εκεί στα δικαστήρια, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές κι έλεγε πως η ποινικοποίηση της λαϊκής παρέλασης της Θεσσαλονίκης, της πιο όμορφης στιγμής στα μαύρα χρόνια των μνημονίων, δεν θα περάσει. Αυτό που, παρά τα τόσα πολλά που έχουν συμβεί στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια, μένει από την «Παρέλαση του Λαού» είναι η διαπίστωση πως όλα είναι δυνατά να συμβούν ακόμα και στις πιο δύσκολες εποχές, αρκεί πάντα να υπάρχουν κάποιοι/ες που συνεχίζουν να πορεύονται κόντρα στο ρεύμα και είναι έτοιμοι/ες να ανάψουν τη σπίθα που θα βάλει φωτιά στην ψυχή, στο μυαλό και στην καρδιά του εργαζόμενου λαού.

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Δήμητρα Παπανικολάου

ΑΕΙ με ό μ σ ι τ σ ω συν l o r t n o c και face

Τ

α πανεπιστήμια λειτουργούν ξανά, μετά από ενάμιση χρόνο και πολύμηνες φοιτητικές κινητοποιήσεις για το ασφαλές τους των μέτρων πρόληψης, αξιοποιείται από την άνοιγμα. Οι συνθήκες, όμως, μέσα κυβέρνηση για την επιβολή σωρείας αντιδραστις οποίες επανεκκινείται η δια στικών μέτρων. Οι «υγειονομικοί έλεγχοι» ζώσης λειτουργία επιβεβαιώνουν που πραγματοποιούνται γίνονται απλά για την ανησυχία των φοιτητών όλο λόγους επικοινωνιακούς, αφού δεν εφαρΣε φιάσκο τον προηγούμενο χρόνο, αφού μόζεται κανένα άλλο μέτρο, ενώ ανοίγουν αντανακλούν ότι σ’ αυτό το διάτον δρόμο για εφαρμογή πτυχών του νόμετατράπηκε στημα εξ αποστάσεως εκπαίδευμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Η επίδειξη το το πολυπόθη σης, κυβέρνηση και υπουργείο δεν πιστοποιητικού ή/ και πάσο –τα οποία άνοιγμα των έλαβαν κανένα απολύτως μέτρο πλέον με την πλατφόρμα edupass γίνονται ν και δεν υπήρξε κανένας απολύτως ηλεκτρονικά– για την είσοδο σε πανεπιΠανεπιστημίω σχεδιασμός από τα ιδρύματα για στημιακό χώρο, αναιρεί τον χαρακτήρα του την ομαλή και ασφαλή επιστροφή ως ανοιχτού δημόσιου χώρου αλλά και ως στην «κανονικότητα». Η ΚΥΑ που χώρου πρασίνου, πράγμα ζωτικό σε πολλές είχε εκδοθεί για την τριτοβάθμια γειτονιές, όπως το κέντρο της Θεσσαλοτουργία των πανεπιστημίων έχει ως προέβλεπε 100% πληρότητα, δικαίνίκης, η γειτονιά του Ζωγράφου κ.α., ενώ βασική προϋπόθεση την αύξηση της ωμα εισόδου μόνο σε εμβολιασμέείναι ένα σκαλοπάτι πριν το «χτύπημα» κρατικής χρηματοδότησης για την νους ή με επίδειξη αρνητικού τεστ κάρτας εισόδου, όπως ακριβώς περιγράΠαιδεία, ώστε να μπορέσει να αξιοποι48ωρου, ηλεκτρονική πλατφόρμα φουν οι αυταρχικές διατάξεις του νόμου. η ηθεί όλη η ανεκμετάλλευτη ακίνητη για έλεγχο φοιτητικών πάσο και πιΠολλά ιδρύματα έχουν προχωρήσει στην περιουσία των ΑΕΙ, να προσληφθούνν στοποιητικών εμβολιασμού και έκταανάθεση των ελέγχων σε εργολαβίες που διδάσκοντες για τη διεξαγωγή των μα-κτο κονδύλι για τα ιδρύματα για να απασχολούν εργαζόμενους με πενιχρούς εί θημάτων σε κλιμάκια, να προσληφθεί αξιοποιηθεί μέσα σε ελάχιστο χρονιμισθούς και συμβάσεις ορισμένου χρόνου μόνιμο επαρκές προσωπικό από τοο κό διάστημα, με όποιον τρόπο έκρινε και στην τοποθέτηση security (!) στις πύαι πανεπιστήμιο για την καθαριότητα και κάθε σύγκλητος, για την υλοποίηση λες εισόδου των σχολών. τη στελέχωση των λεσχών σίτισης, που ου των παραπάνω — προανήγγειλε, δηΌλα τα παραπάνω έχουν πυροδοόπως αποδεικνύεται με το υπάρχον κααλαδή, από τα αποδυτήρια, ότι το ποτήσει κινητοποιήσεις και σε μια σειρά θεστώς δεν μπορούν να ανταποκριθούν ύν λυπόθητο άνοιγμα των πανεπιστημίσχολών έχουν ήδη αρχίσει να πραγμαστις ανάγκες των φοιτητών, να διεξάάων εύκολα θα εξελισσόταν σε φιάσκο. τοποιούνται γενικές συνελεύσεις (π.χ. γονται τακτικά δωρεάν rapid test εντός ός Όπως και έγινε. Γιγαντιαίες ουρές έξω Φυσικό ΕΚΠΑ, ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ, Αρχιτετων ιδρυμάτων, ώστε να μην αποκλείεται ται από τις λέσχες σίτισης σε ΑΠΘ και Φικτονική ΕΜΠ). Ως απάντηση στις κινηκανείς, αφού πλέον δωρεάν rapid δικαιαιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ –στην πρώτη τοποιήσεις ενάντια στους ελέγχους ή ούνται μόνο οι εμβολιασμένοι. περίπτωση μάλιστα οι φοιτητές ακόμα και στη διεξαγωγή ΓΣ, Η επιστροφή στη δια ζώσης λειτουρυρέπρεπε να περιμένουν για αρκετή διάφορες κοσμητείες έχουν γία των πανεπιστημίων συμπυκνώνει ώνει ώρα στη βροχή, ουρές στις εισόπροχωρήσει σε lock-out, υλοτην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίημίδους λόγω των ελέγχων πιστοποιας: υποκρισία, επικοινωνιακά ακά ητικών εμβολιασμού και τεστ, μέτρα, έλεγχος και καταστοστού φοιτητές να «πετιούνται» έξω λή αντί ουσιαστικών μέτρων ρων επίδειξη πιστοποιητικο Η από τα μαθήματα επειδή «δεν υγειονομικής ασφάλειας, ώστε χωράνε» στα αμφιθέατρα στο να μην δοθεί ούτε ευρώ ώ για ή/και πάσου αναιρεί ΠΑΜΑΚ, καθηγητές να ζητάνε τις πραγματικές κοινωνικές νικές ς ω ΕΙ τον χαρακτήρα των Α ηλεκτρονική «κράτηση θέσης» ανάγκες. Οι μεγαλειώδεις φοιστο τμήμα Πληροφορικής ΕΚΠΑ, τητικές κινητοποιήσεις της δημόσιων χώρων ν τώ ιχ νο α φοιτητές να συνωστίζονται σε περσινής χρονιάς, ο αγώνας γώνας αμφιθέατρα γεμάτα φίσκα, με κατων εκπαιδευτικών αλλά και η θήμενους ακόμα και στα σκαλιά, ποιώντας όλες τις αντιδραστιδιάχυτη αγανάκτηση της νεολαίας που υ βλέτην ίδια στιγμή που υπάρχουν ολόκληρα κές βλέψεις του ΥΠΑΙΘ. πει την καθημερινότητά της να απέχει ει ολοαναξιοποίητα κτίρια που αποτελούν πεΤα αιτήματα για τα οποία πάένα και περισσότερο από το επιθυμητό και το ριουσία των πανεπιστημίων. λευαν μαζικά οι φοιτητικοί σύλλοαναγκαίο, αφήνουν εκρηκτική παρακαταθήκη ταθήκη Όπως σε όλα τα υπόλοιπα επίπεδα, γοι την περασμένη χρονιά, και λοιγια τη διεκδίκηση εκπαίδευσης και ζωής ής στο έτσι και στην εκπαίδευση, η πανδημία δορούνταν από την κυβέρνηση και ύψος των αναγκών της νεολαίας, ενάντια τια στις αντί να σταθεί ως αφορμή για την ενίτους θιασώτες της, παραμένουν πολιτικές που υποβαθμίζουν διαρκώς τοο παρόν σχυση της δημόσιας δωρεάν υγείας και αναγκαία. Η ασφαλής επαναλεικαι το μέλλον της.

19 νΚΑ

«∆εν γυρίσαμε στις σχολές για να ξανακλείσουν» «Το νέο ακαδημαϊκό έτος ξεκίνησε και τo υπουργείο έχει ήδη εξαγγείλει ότι τα μαθήματα σε όλα τα ιδρύματα θα γίνουν δια ζώσης. Χωρίς όμως να έχει ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο, η ασφάλεια μοιάζει να μην είναι προτεραιότητα, πράγμα που δυστυχώς σημαίνει ότι υπάρχει σημαντική πιθανότητα όπως ανοίξουμε, να ξανακλείσουμε», αναφέρει σε αιχμηρή ανακοίνωσή της η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση υπό τον τίτλο «δεν γυρίσαμε στις σχολές μας για να τις ξανακλείσει η κυβέρνηση», προσθέτοντας: «άλλωστε, ποιος δεν θυμάται το περσινό φιάσκο με τα σχολεία;». «Γενικότητες ως προς την ιχνηλάτηση, αποκλεισμοί ανεμβολίαστων φοιτητών και φοιτητριών –με οικονομική επιβάρυνση των ίδιων των φοιτητών για τεστ σε ιδιωτικά κέντρα– και συνέχιση του αφηγήματος περί ανεύθυνης νεολαίας και ατομικής ευθύνης, παρότι πάνω από το 70% των φοιτητών έχουν ήδη εμβολιαστεί, θολές υποσχέσεις για εμβολιαστικά κέντρα στα ιδρύματα χωρίς καμία ουσιαστική προετοιμασία, παρουσίαση του εμβολίου ως πανάκεια χωρίς καμία ενίσχυση του ΕΣΥ, μηδαμινές προσλήψεις, καμιά μέριμνα για τις εγκαταστάσεις και η λίστα συνεχίζεται», συνεχίζει η ανακοίνωση της νΚΑ. «Το Φοιτητικό Κίνημα πάλεψε από την πρώτη στιγμή για ενίσχυση του ΕΣΥ, για προσλήψεις προσωπικού, εκπαιδευτικού και καθαριότητας, για επαρκείς εγκαταστάσεις ώστε τα μαθήματα και τα εργαστήρια να πραγματοποιούνται με αποστάσεις. Δεν θα σταματήσουμε επειδή η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πετάξει ένα τυράκι, με το δήθεν “άνοιγμα” των πανεπιστημίων, χωρίς την λήψη των απαραίτητων μέτρων. Μάλιστα, το φοιτητικό κίνημα και οι χιλιάδες φοιτητές που κινητοποιήθηκαν την περσινή χρονιά, έβαλαν τα γυαλιά στο υπουργείο Παιδείας που αδιαφορούσε, οργανώνοντας αντιμαθήματα δια ζώσης στα προαύλια των κλειστών σχολών!», καταλήγει.

20

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

ΒΙΒΛΙΟ

Κίνηση ιδεών

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Το «αόρατο χέρι της αγοράς» και η άρνηση στοιχειωδών παρεμβάσεων Ενώ η ελεύθερη αγορά «έκανε το θαύμα της», απογειώνοντας τις τιμές ενός θεμελιώδους κοινωνικού αγαθού, όπως είναι η ενέργεια, οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού αρνούνται ακόμα και τις στοιχειώδεις κρατικές παρεμβάσεις! Ευρωπαϊκή Ένωση και κυβέρνηση της ΝΔ μένουν σε εντελώς ανεπαρκή μέτρα.

Οι γυναίκες στη Γαλλία από το 1789 μέχρι και την Κομμούνα Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή το βιβλίο με τίτλο Οι γυναίκες από την αστική γαλλική επανάσταση στηνΠαρισινή Κομμούνα. Υπεύθυνο για τη συγγραφή είναι το Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την ισοτιμία των γυναικών. Το βιβλίο ξεκινά από τη συμμετοχή των γυναικών στη επανάσταση του 1789 και τις κατακτήσεις προς την κατεύθυνση της ισοτιμίας. Για παράδειγμα, το 1792 καθιερώθηκε το διαζύγιο με νόμο που ακυρώθηκε το 1816. Το βιβλίο αναφέρεται στη μαζική ένταξη των γυναικών στη βιομηχανική παραγωγή, όπου αντιμετώπιζαν εκτός από τις άθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης και την εχθρότητα των αντρών συναδέλφων τους καθώς και αντιλήψεις πως η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι, διαδεδομένες ακόμα και σε σοσιαλιστικά ρεύματα (Προυντόν). Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου στέκεται στα γεγονότα πριν και κατά την Παρισινή Κομμούνα το 1871, το ιστορικό της πλαίσιο και τη δράση της Διεθνούς. Η συμβολή των γυναικών ήταν καταλυτική από την αρχή της επανάστασης, την εξέγερση στις 18 Μαρτίου ενάντια στον στρατό για τα κανόνια της Εθνοφρουράς. Παρόλο που οι γυναίκες δεν ψήφισαν στις εκλογές της 26ης Μαρτίου, που ανέδειξαν το Συμβούλιο της Κομμούνας, δεν έλειψαν καθόλου ηγετικής μορφές όπως η αναρχική δασκάλα Λουίζ Μισέλ και η ρωσίδα Ελιζαμπέτ Ντμιτρίεφ, μέλος της Διεθνούς. Ιδιαίτερα παρουσιάζεται η δράση της «Ένωσης γυναικών για την άμυνα του Παρισιού και τη βοήθεια στους τραυματισμένους», επίσημα αναγνωρισμένη από την Κομμούνα. Μπάμπης Συριόπουλος

Ο

σο απογειώνεται η τιμή ενέργειας τόσο απογειώνεται το κόστος της για τα λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα, η αύξηση της τιμής της ενέργειας στην παραγωγή και γενικότερα στην οικονομία, οδηγεί στην αύξηση της τιμής των προϊόντων και των υπηρεσιών, που επιβαρύνει πρώτιστα τη λαϊκή κατανάλωση. Αυτή η εξέλιξη προκαλεί έκρηξη φτώχειας. Η Κομισιόν κυνικά παραδέχεται και προειδοποιεί ότι η τιμή ενέργειας θα παραμείνει υψηλή για απροσδιόριστο χρόνο, εκτιμώντας ότι «οι τιμές ενέργειας θα παραμείνουν υψηλότερες από τον μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων». Παράλληλα, η κάθετη άνοδος της τιμής ενέργειας μετακυλίεται στα βασικά προϊόντα που καταναλώνουν τα λαϊκά στρώματα ακόμη και στη ζωική και φυτική παραγωγή. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι χώρες-μέλη μπροστά στο επερχόμενο τσουνάμι φτώχειας προχωρούν σε μέτρα, όχι βέβαια με στόχο την ανακούφιση του χειμαζόμενου λαού αλλά σ’ έναν αναιμικό περιορισμό των συνεπειών της φτώχειας, ιδιαίτερα για τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Η κυβέρνηση της ΝΔ υπέρ το δέον πιστή σ’αυτές τις οδηγίες, προχώρησε πριν μερικούς μήνες στην αστεία αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 13 ευρώ... Παράλληλα, σε θριαμβευτικούς τόνους εξήγγειλε μέτρα στήριξης των λαϊκών νοικοκυριών, ύψους 500 εκατ. ευρώ, ενώ μόνον η μηνιαία επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού για θέρμανση ανέρχεται σε 1,5 δισ. ευρώ… Την ίδια ώρα, τεράστια είναι η επιβά-

Επανέρχονται ανυπόστατες θεωρίες πως οι αυξήσεις στους μισθούς οδηγούν σε πληθωρισμό ρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού από την αύξηση της τιμής βασικών ειδών ανάγκης. Στο ερώτημα: Γιατί η κυβέρνηση δεν υιοθετεί μία πιο γενναιόδωρη οικονομική πολιτική σε πραγματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης, οι νεοδημοκράτες υπουργοί επικαλούνται τα ακραία δόγματα του νεοφιλελευθερισμού: Ότι σε συνθήκες ανερχόμενου πληθωρισμού η παροχή αυξήσεων απ’ το κράτος στους δημοσίους υπαλλήλους «πέραν των δυνατοτήτων του προϋπολο-

γισμού» και η παράλληλη παροχή αυξήσεων απ’ τους επιχειρηματίες στον ιδιωτικό τομέα «θα ρίξουν λάδι στη φωτιά του πληθωρισμού» και θα τον εκτινάξουν στα ύψη. Το κράτος, επειδή δεν είναι σε θέση να καλύψει τις δαπάνες για την αύξηση των μισθών των υπαλλήλων απ’ τις συνηθισμένες πηγές εσόδων του, είναι υποχρεωμένο να καταφύγει σε συμπληρωματική έκδοση χρήματος ή στον δανεισμό, τύπου μνημονίων σήμερα, που η αποπληρωμή του με εξαιρετικά δυσμενείς όρους προκαλεί αύξηση της τιμής των παρεχόμενων απ’ αυτό υπηρεσιών και αγαθών όπως και αύξηση της φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων. Οι δε επιχειρηματίες, αν υποχρεωθούν από την κυβέρνηση να δώσουν αυξήσεις στους εργαζόμενους, θα μετακυλίσουν τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων που παράγουν. Ο πληθωρισμός με την αύξηση των τιμών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, καθιστά δεινή τη θέση των εργαζομένων, που τα εισοδήματά τους διατηρώντας την ονομαστική τους αξία ή και μειούμενα ή έστω και με αυξήσεις αμελητέες, χάνουν μεγάλο μέρος της πραγματικής τους αξίας. Στις παρατηρήσεις φιλικά προσκείμενων δημοσιογράφων ή και της θεσμικής αντιπολίτευσης για σχετική αύξηση της οικονομικής ενίσχυσης ή διατίμηση ορισμένων έστω βασικών για τον πληθυσμό αγαθών, οι νεοδημοκράτες φωστήρες του νεοφιλελευθερισμού απαντούν αρνητικά επικαλούμενοι τη θέση του Άνταμ Σμιθ για το «αόρατο χέρι της αγοράς», που ρυθμίζει ορθολογικά και αποτελεσματικά την οικονομία χωρίς να χρειάζεται την ισχυρή παρέμβαση του

κράτους. Αλλά και η σύγχρονη κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη θεωρία και ρύθμιση πρεσβεύει ότι η οικονομία είναι ένα σύνολο από επιχειρήσεις που παρά τον ανταγωνισμό τους λειτουργούν εξαιρετικά, όπως αποδεικνύεται, κατ’αυτούς, εκ του αποτελέσματος, αρκεί να μην επεμβαίνουν στην οικονομία οι κυβερνήσεις. Προς εμπειρική επιβεβαίωση των θεωρημάτων τους στα καθ’ημάς, οι θεωρητικοί του νεοφιλελευθερισμού επικαλούνται την ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή) την οποία εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη κυβερνητική τετραετία του. Εξαιτίας της ΑΤΑ, σύμφωνα με την αντίληψή τους, ο πληθωρισμός εκτινάχτηκε στα ύψη, υποχρεώνοντας το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη τετραετία του, με υπουργό Οικονομικών τον Κ. Σημίτη, να εφαρμόσει μια μορφή νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Η ακραία νεοφιλελεύθερη διαχείριση ως πανάκεια και μονόδρομος της οικονομικής πολιτικής δεν ανασκευάζεται, όπως και ο καπιταλισμός συνολικά, μόνον από τη μαρξιστική αντίληψη αλλά και από καπιταλιστικές αντιλήψεις που χωρίς να απορρίπτουν ενόλω τον νεοφιλελευθερισμό, πρεσβεύουν μία πιο μετριοπαθή οικονομική πολιτική, με περιορισμένες παραχωρήσεις στα λαϊκά στρώματα, ώστε να ενσωματώνονται πιο εύκολα και σταθερά στο σύστημα. Αυτές οι αντιλήψεις υποστηρίζουν την πιο ενεργητική παρέμβαση του κράτους σε τομείς, όπως η υγεία και το περιβάλλον, στην αύξηση της φορολογίας των μονοπωλίων (Μπάιντεν), στις αυξήσεις μισθών, ιδίως τους κατώτατους, στη διατίμηση βασικών για τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών αγαθών, στη μείωση του ΦΠΑ.

Πολιτισμός Έφη Καραχάλιου

Η νέα φιλόδοξη μεταφορά του έπους επιστημονικής φαντασίας του Φρανκ Χέρμπερτ στη μεγάλη οθόνη, δια χειρός Ντενίς Βιλνέβ, φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα.

Τ

ο εμβληματικό μυθιστόρημα του 1965 που επηρεάστηκε από το αντιπολεμικό κλίμα της περιόδου, «θερίζει» στα box-office Ελλάδας και εξωτερικού. Ο σαγηνευτικός μύθος της έκπτωτης οικογένειας των Ατρειδών με φόντο τον αμμώδη πλανήτη Αρράκις σημαδεύεται από τα ανταγωνιστικά γεωπολιτικά σχέδια με έπαθλο ένα «μπαχαρικό» που χαρίζει υπερφυσικές δυνάμεις, φαίνεται να καθηλώνει τους φανς και μη της επιστημονικής φαντασίας. Το Dune είναι κάτι παραπάνω από μια καλογραμμένη δραματική αλληγορία για την εξουσία, την καταστροφή της φύσης και τον ιμπεριαλισμό. Είναι ένα ολόκληρο λογοτεχνικό σύμπαν με βάθος και προοπτική. Το κινηματογραφικό εκτόπισμα της ταινίας αρκεί για να θεωρηθεί από την πρώτη στιγμή του ίδιου βεληνεκούς με την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Η νέα κινηματογραφική μεταφορά του Dune σπάει την «κατάρα» των προηγούμενων άνισων και αποτυχημένων εγχειρημάτων από μεγάλους σκηνοθέτες, όπως ο Ντέιβιντ Λιντς και ο Αλεχάντρο Χοντορόφσκι. Η βασική πλοκή περιστρέφεται γύρω από τον Πολ Ατρείδη (Τιμοτέ Σαλαμέ), γιο του Δούκα Λίτο, πρόσφατα αναγγελθέντα φεουδάρχη του Αρράκις, ενός πλανήτη πλούσιου σε αποθέματα του Μπαχαρικού, της πιο πολύτιμης ουσίας στον γαλαξία. Ο έλεγχος του πλανήτη όμως προϋποθέτει την απομάκρυνση των προηγούμενων κυρίαρχών του, των Χαρκόνεν, της οικογένειας των δουλοκτητών που πλούτιζε πουλώντας το Μπαχαρικό. Η σκηνή της απόβασης στον έρημο πλανήτη έχει ευθείες αναφορές με την απόβαση των Αμερικανών στη Μέση Ανατολή την ίδια εποχή που γράφτηκε το μυθιστόρημα και όχι άδικα. Η απόβαση στην Γη της Επαγγελίας και η αποδοχή του Πολ ως Μεσσία που πραγματεύεται η ταινία εφαρμόζει πλήρως πάνω στο ιδεολόγημα της αμερι-

Dune: Ένα θεαματικό κινηματογραφικό επίτευγμα ΑΠΩΛΕΙΑ

Φτωχότερη η ποίηση χωρίς τον Γιώργο Κακουλίδη ▸ Μια πυκνότητα οραμάτων, ένας αριθμός ποιημάτων αρκούν πληθυσμούς με καθεκάνικης κυβέρνησης Η σκηνή της απόβασης στώς ημι-σκλαβιάς να τη δεκαετία του '60. το εξορύξουν κάτω από Ωστόσο, εδώ κυριαρχεί εί στον έρημο πλανήτη επικίνδυνες συνθήκες. το μεταφυσικό στοιχείο, ο, ε έχει ευθείες Τα καθηλωτικά πλάνα οπότε παράλληλα με τη αναφορές με και η πομπώδης μουσική διαδοχή και τη διοίκηση ηση κα υπόκρουση δεν αφήνουν του Αρράκις, ο Πολ κληροληρουπό την εισβολή των πολλά περιθώρια: το έπος νομεί κάποιες υπερφυσικές υσικές πολλ ΗΠΑ στη Μέση δυνάμεις και σαν τραγικός αγικός των Ατρειδών και η επακόΑνατολή Ατρείδης προσπαθεί να προλάλουθη πτώση θα καταγραφεί βει το μέλλον πριν καταστραφεί στραφεί με τη δέουσα δραματικότητα. το περιβάλλον. Η μυσταγωγική ταγωγική Κάπου εκεί μερικές φορές χάκατάβαση στον εσωτερικό ικό κόσμο νεται η ισορροπία, ειδικά στο μισάωρο της ταινίας όπου ο του πρωταγωνιστή, αποκτά ποκτά διαπρώτο μισ εισάγεται στο πρωτόγνωρο στάσεις σαιξπηρικού δράματος, θεατής ει περιβάλλον και η πλοκή μοιάζει με ενώ παράλληλα μαίνεται αι ένας πόπεριβάλλο εντυπωσιακό τρέιλερ της ταινίας. λεμος για το μονοπώλιο ο του «μπαεντυπωσι πραγματικότητα είναι τόσο χαρικού», παρόμοιο μονοπώλιο νοπώλιο με Στην πρα αυτό της αποικιοκρατικής κής Αγγλίας σύνθετο ττο αφηγηματικό πλαίσιο, ταινία ως πρώτο μέρος αποτον 18ο αιώνα με τις Ανατολικές που η ταιν τελεί μια εισαγωγή χωρίς δραματιΙνδίες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει κή κορύφωση, σαν πρελούδιο του και η ταξική διαστρωμάτωση, με εξίσου ενδιαφέροντος δεύτερου διάφορους μικροεμπόρους που μέρους και, όπως ισχυρίζεται η προμηθεύονται το «μπαχαρικό» σε μυστηριώδης Τσάνι (Ζεντάγια), χαμηλότερη τιμή του μονοπωλίου στη μεγάλη οθόνη, «αυτό είναι να αντιστέκονται ενάντια στους μόνο η αρχή». ευγενείς, οι οποίοι βασίζονται σε

Το Τελευταίο Σημείωμα του Βούλγαρη έρχεται στον Alpha

Α

21

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

υτή την Κυριακή 24/10 θα προβληθεί στην τηλεόραση (Alpha, 9.30 μ.μ.) το συγκινητικό ιστορικό δράμα του Παντελή Βούλγαρη Το Τελευταίο Σημείωμα. Η ιστορία που έγραψε ο σκηνοθέτης μαζί με την Ιωάννα Καρυστιάνη εστιάζει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, λίγο πριν

από την Πρωτομαγιά του '44. Εκεί ζουν τις τελευταίες τους ημέρες 200 κομμουνιστές αγωνιστές που θα εκτελεστούν ως αντίποινα για τη δράση της Εθνικής Αντίστασης στους Μολάους, όπου σε ενέδρα σκοτώθηκαν τέσσερις Γερμανοί. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Ναπολέων Σουκατζίδης που βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα

ζωής, όταν ο Γερμανός διοικητής του δίνει τη δυνατότητα να εξαιρεθεί, βάζοντας στη θέση του ως κάποιον άλλον και προθυμοποιούμενος να φυγαδεύσει τον ίδιο και την αρραβωνιαστικιά του. Η απάντηση του Σουκατζίδη δείχνει τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής και να αγωνίζεσαι για ανώτερα ιδανικά.

Ο Γιώργος Κακουλίδης που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών, αποτέλεσε μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση αριστερού Έλληνα ποιητή, ζωγράφου και διανοούμενου. Ήταν γιος του γνωστού κομμουνιστή ζωγράφου Δημήτρη Κακουλίδη, «του μεγαλύτερου μποέμ της Αθήνας». Με το έργο του και γενικότερα με τη στάση ζωής του, ο Γιώργος Κακουλίδης τίμησε και τη γενιά του αλλά και τον γενέθλιο τόπο του, την Καισαριανή, η οποία, όπως ο ίδιος έλεγε, τον σημάδεψε. Δεν είναι τυχαίο ότι από τα παιδικά του χρόνια το ίνδαλμά του ήταν ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Πλούσιο το λογοτεχνικό του έργο. Από το 1979 έχουν εκδοθεί 16 ποιητικές συλλογές του, 7 πεζογραφήματα, 2 θεατρικά έργα και 2 μαρτυρίες. Ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Νίκος Κυπουργός έχουν μελοποιήσει ποιήματά του. Επίσης ζωγράφιζε και έργα του έχουν εκτεθεί σε 8 ατομικές εκθέσεις. Το 1994 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στη δεκαετία του '70 συνδέθηκε καλλιτεχνικά και φιλικά με τον κύκλο του Νίκου Καρούζου και του Μιχάλη Κατσαρού, ενός ρεύματος που χωρίς να είναι κοινωνικά αμέτοχο έβλεπε με κριτικό πνεύμα τη στρατευμένη τέχνη και την υπερ-πολιτικοποίηση της μεταπολίτευσης. Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του αποζητούσε ιδιαίτερα την επαφή και την επικοινωνία όπως έλεγε με τους «συντρόφους που παλεύουν», με «τους ανθρώπους που καίγονται πραγματικά» και ήρθε κοντά στο ΚΚΕ, αρθρογραφώντας στον Ριζοσπάστη. Όπως έλεγε «ό,τι κάνουμε, το κάνουμε για λόγους ορθοστασίας ενάντια στην άβυσσο που μας περιβάλλει».

22 Ευρωπαϊκή Ένωση Χρίστος Κρανάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Τα δομικά προβλήματα της Ένωσης, η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» που μετατράπηκε σε ατέρμονη διαμάχη και αντιλαϊκό κρεσέντο, το «οικονομικό θαύμα» που κατέληξε σε κοινωνική καταστροφή και οι «ευρωπαϊκές αξίες» που αποδείχτηκαν βαθιά νεοφιλελεύθερες και ρατσιστικές, έστρωσαν τον δρόμο για τη σημερινή ανάπτυξη των παραδοσιακών ή σύγχρονων ακροδεξιών κομμάτων.

Α

κόμα και μια επιφανειακή ανασκόπηση της ευρωπαϊκής ιστορίας αρκεί για να καταδείξει πως η άνοδος της ακροδεξιάς στη γηραιά ήπειρο είναι οργανικά συνδεδεμένη με την όξυνση των καπιταλιστικών και κοινωνικών κρίσεων. Έτσι, η σημερινή κρισιακή κατάσταση δεν θα μπορούσε παρά να αποτελέσει εύφορο έδαφος για τις ακροδεξιές αντιλήψεις. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η ακροδεξιά εμφανίζεται με τον ακριβώς ίδιο τρόπο που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του '30 ή ακόμα και το 2008. Στο έδαφος της πρωτόγνωρης τριπλής κρίσης (οικονομικής-υγειονομικήςπεριβαλλοντικής), με τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό να αδυνατεί να απορροφήσει τους οικονομικούς κραδασμούς και την ΕΕ να αποδυναμώνεται διαρκώς στην αρένα των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, το «τέρας» αναγεννάται με διαφορετικά ποιοτικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Το «οδοιπορικό» ξεκινάει από τα ανατολικά της Ευρώπης, όπου η παγίωση ακροδεξιών κομμάτων σε θέσεις εξουσίας, από όπου βγάζουν και το αντικομμουνιστικό μίσος τους, αποτελεί ίσως το πλέον καταφανές παράδειγμα της ενισχυμένης δυναμικής του συγκεκριμένου χώρου. Η νέα ένταση στις σχέσεις Πολωνίας-ΕΕ είναι το τελευταίο επεισόδιο σε μια παρατεταμένη αλυσίδα αντιπαραθέσεων με τις Βρυξέλλες. Με κύριους εκφραστές τους Ορμπάν (Ουγγαρία) και Μοραβιέτσκι (Πολωνία), η ακροδεξιά της περιοχής παίζει το χαρτί του εθνικισμού και συγκρούεται ευθέως με την ΕΕ, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ακόμα και για νέες αποχωρήσεις από αυτήν. Με βασικά πολιτικά τους εργαλεία την αντιπροσφυγική-αντιμεταναστευτική υστερία, αλλά και την «εθνική αυτονομία απέναντι στα διευθυντήρια των Βρυξελλών», επιδιώκουν να στρέψουν τη (δικαιολογημένη) λαϊκή δυσφορία απέναντι στο οικοδόμημα της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης προς την κατεύθυνση του ακροδεξιού ευρωσκεπτικισμού. Ωστόσο, τα κάλπικα αφηγήματά τους δεν στοχοποιούν την ΕΕ για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Αντιθέτως, συνοδεύονται από ακραίες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό — ενώ κερασάκι στην τούρτα αποτελούν οι εξευτελιστικοί μισθοί των λαών και των δύο χωρών. Την ίδια στιγμή, στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, η ακροδεξιά απειλή εμφανίζεται υπό διαφορετικό μανδύα αλλά εξίσου επιθετικά. Σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία ο χώρος χωρίζεται σε δυο βασικά (αν και τεμνόμενα) στρατόπεδα. Από τη μία, σχηματίζεται μια βεντάλια ακροδεξιών, αστικών, κοινοβουλευτικών κομμάτων που υπό το μανδύα του «σο-

Η Λερναία Ύδρα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς Παρουσία και στα «σαλόνια» αλλά και ως «μαχαιροβγάλτης» βαρού» σπέρνουν το σκοταδιστικό τους δηλητήριο, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν (ή θα αποτελέσουν) βασικό υποστηρικτή των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων. Τα κόμματα αυτά, όπως η Ελληνική Λύση, η Λίγκα του Βορρά στην Ιταλία και το VOX στην Ισπανία –το καθένα με ξεχωριστή δυναμική και ιστορικές ρίζες– αποτελούν το «επίσημο» και «σοβαρό» φάσμα της Ακροδεξιάς και παίζουν ολοένα και πιο κεντρικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα. Από την άλλη, είτε σαν παραφυάδες των παραπάνω είτε πλήρως ανεξάρτητα,

τα πιστοποιητικά εμβολιασμού αποτελούν ενδεικτικά περιστατικά. Παρά την ιστορική καταδίκη της Χρυσής Αυγής πριν από μόλις έναν χρόνο, γεγονότα όπως η εκλογική επιτυχία της εγγονής του Μουσολίνι, Ρακέλε, στις δημοτικές της Ρώμης, η εκστρατεία της Λίγκας για μετονομασία πάρκου προς τιμήν του αδερφού του Μουσολίνι και η δράση της Forza Nuova, καθώς και τα μεγάλα εκλογικά (και δημοσκοπικά) ποσοστά του VOX, αποδεικνύουν πως οι ακροδεξιές αντιλήψεις είναι βαθιά ριζωμένες. Βορειότερα επίσης, στη Γαλλία και τη Γερμανία, η ακροδεξιά έχει Η άνοδος της ακροδεξιάς διαφορετικά χαρακτηριείναι οργανικά συνδεδεμένη στικά. Ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν και η με την όξυνση της κρίσης Εναλλακτική για τη Γερστις καπιταλιστικές κοινωνίες μανία, παρότι αμφότερα προέρχονται από τα πιο σκοτεινά «ράφια» της στις χώρες του Νότου –ιδίως στην Ιταλία– ιστορίας, έχουν από καιρό εισέλθει σε μια συγκροτούνται μάχιμοι νεοναζιστικοί θύδιαδικασία «σοβαροποίησης», προσπαλακες, με επιθετικούς όρους. Συγκεκριθώντας να εμφανιστούν με όρους 21ου αιώνα. Αρχικά, η Λεπέν, αντιλαμβανόμένα, από τα γεγονότα στη Βόρεια Ελλάμενη πως για να κυβερνήσει πρέπει να δα και τις (σχετικά) δυναμικές κινητοποιρίξει νερό στο κρασί της, συνεχίζει να ήσεις ακροδεξιών κατά των lockdown στη προσπαθεί (επικοινωνιακά) να απεγκλωΜαδρίτη, σοβαρή τομή στην ευρωπαϊβιστεί από τις πλήρως ακροδεξιές ρίζες κή ακροδεξιά δυναμική αποτελεί η άνοτου πατέρα της και αναλώνεται σε μια δος των νεοφασιστικών επιθέσεων στην διαδικασία (τυπικής) εξομάλυνσης των Ιταλία. Το χτύπημα απεργιών, η έφοδος πολιτικών της θέσεων. Από την άλλη, το σε εργατικό συνδικάτο και τα σοβαρά –ακόμα και τώρα– ομοφοβικό AfD όρισε επεισόδια απέναντι στο green pass και

πρόεδρο του για πρώτη φορά γυναίκα ανοιχτά ομοφυλόφιλη. Στη Γαλλία, επίσης, η ακροδεξιά αποκτά και νέα μορφή, προσπαθώντας να εγκολπώσει νέα ακροατήρια, με τη (σχεδόν βέβαιη) υποψηφιότητα του Ερικ Ζεμούρ. Κι εδώ, ωστόσο, υπάρχει ένα οξύμωρο: Ο πολλάκις καταδικασμένος για υποκίνηση φυλετικών διακρίσεων ακροδεξιός δημοσιογράφος αυτοπροσδιορίζεται ως Εβραίος βερβερικής καταγωγής! Τέλος, στη Βρετανία, μικρές ακροδεξιές ομάδες, χρησιμοποιώντας κυρίαρχα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σπέρνουν σωρεία σκοταδιστικών θεωριών συνομωσίας με αφορμή την πανδημία, τα lockdown και τον εμβολιασμό. Προφανώς, μια εμπεριστατωμένη κατάτμηση της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς πρέπει να στηριχτεί στις βαθύτερες ιδιαιτερότητες κάθε μορφής και έκφρασής της. Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα, όμως, είναι ότι (και) στην παρούσα φάση το έδαφος της Ευρώπης –και δη της ΕΕ– χρησιμοποιείται σαν θερμοκήπιο κάθε είδους παραλλαγής ακροδεξιών σχηματισμών. Τα δομικά προβλήματα της Ένωσης, η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» που μετατράπηκε σε ατέρμονη διαμάχη και αντιλαϊκό κρεσέντο, το «οικονομικό θαύμα» που κατέληξε σε κοινωνική καταστροφή και οι «ευρωπαϊκές αξίες» που αποδείχτηκαν βαθιά νεοφιλελεύθερες και ρατσιστικές, έστρωσαν τον δρόμο για τη σημερινή ανάπτυξη των παραδοσιακών ή σύγχρονων ακροδεξιών κομμάτων.

∆ιεθνή

23

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Αυτή η φωτογραφία θα έπρεπε να συνοδεύει οποιαδήποτε αναφορά στον Κόλιν Πάουελ, ο οποίος μας άφησε χρόνους. Η φωτογραφία που σηματοδοτεί μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία, με τις δήθεν αποδείξεις που παρουσιάστηκαν στον ΟΗΕ για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, που άνοιξαν τον δρόμο στη στρατιωτική εισβολή και κατοχή του Ιράκ. Όχι δάκρυα για ένα δήμιο.

G20 και COP26 άνευ αντικειμένου… Δύο θεωρητικά πολύ σημαντικές σύνοδοι κορυφής έχουν προγραμματιστεί για το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας: Η πρώτη θα διεξαχθεί στη Ρώμη, ανάμεσα στους επικεφαλής των κρατών που απαρτίζουν την ομάδα των G20, δηλαδή των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη. Η δεύτερη, η 26η διακυβερνητική διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική κρίση (COP26), θα έχει έδρα τη Γλασκώβη. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι δεν αναμένονται σημαντικές αποφάσεις. Η σχεδόν βέβαιη απουσία ορισμένων ηγετών, όπως των προέδρων Ρωσίας και Κίνας, Βλαντιμίρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ, του νέου πρωθυπουργού της Ιαπωνίας και άλλων, υποβαθμίζει προκαταβολικά το περιεχόμενο και τη σημασία των δύο συνόδων. Όποιος, δε, γνωρίζει στοιχειωδώς τη διπλωματική πρακτική, καταλαβαίνει ότι η επιλογή αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι σε θέση να συμφωνήσουν και επιλέγουν να απέχουν…

Χοντρό παζάρι ΕΕ-Πολωνίας Ένα πολύ χοντρό παζάρι έγινε χθες και προχθές στις Βρυξέλλες, στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ — η οποία, ανάμεσα στα άλλα, ήταν η 107η και πιθανότατα η τελευταία στην οποία έλαβε μέρος η Άνγκελα Μέρκελ ως καγκελάριος της Γερμανίας. Πρωταγωνιστές ήταν η κυβέρνηση της Πολωνίας και οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί», που την έχουν βάλει στο μάτι, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν τι θα κάνουν μαζί της. Από

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

τη μία, θέλουν να την τιμωρήσουν επειδή αποδεικνύεται πολύ… απείθαρχη και, από την άλλη, δεν θέλουν με τίποτα να διακινδυνεύσουν ένα σενάριο Polexit, που μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο για την «ενωμένη Ευρώπη». Μέσα σε όλον αυτό τον χαμό, Μέρκελ και Μακρόν ζητούν διάλογο, η Βαρσοβία απαιτεί ανταλλάγματα, ενώ η Ευρωβουλή κινεί νομική διαδικασία κατά της… Κομισιόν, επειδή δεν τρίζει τα δόντια στους Πολωνούς!

Το «γεράκι» παραιτήθηκε — Ε, και; Η παραίτηση του επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, Γενς Βάιντμαν, φάνηκε να εξέπληξε πολλούς στο Βερολίνο και τη Φρανκφούρτη. Γρήγορα, όμως, η έκπληξη έδωσε τη θέση της στις εκτιμήσεις και τα σενάρια. Δεν είναι μικρό πράγμα, άλλωστε, να παίρνει το καπελάκι του και να φεύγει, σε αυτήν τη συγκυρία, το μεγαλύτερο «γεράκι» της ΕΚΤ, που τασσόταν συστηματικά εναντίον της «χα-

λαρότητας» στη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική. Αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένοι έσπευσαν να συμπεράνουν ότι η παραίτηση Βάιντμαν σηματοδοτεί τη διαφωνία του με τη νέα κυβέρνηση της Γερμανίας η οποία, όπως προσθέτουν, θα είναι πιο «προοδευτική» και διαλλακτική. Αλλά ας μην κρατούν τόσο μεγάλο καλάθι. Άλλωστε, Σολτς και SPD συγκυβερνούσαν επί 12 χρόνια με τη Μέρκελ και συνεργάζονταν άψογα και με τον Βάιντμαν…

Το αίμα των κομμουνιστών της Ινδονησίας κυλάει στο Λονδίνο

Μ

ία από τις συχνότερα αποδιδόμενες κατηγορίες εναντίον ηγετών κρατών που είναι μη αρεστοί στις «δυτικές δημοκρατίες» είναι αυτή του δικτάτορα, που πραγματοποιεί εθνοκαθάρσεις και μαζικές δολοφονίες. Πέρα από τον βαθμό στον οποίο αυτές οι κατηγορίες ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ένα στοιχείο παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτο: Η υποκρισία της Δύσης. Γνωρίζουμε ότι το παρελθόν αυτών των κρατών είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο. Από την αποικιοκρατία μέχρι τη στήριξη ή ανοχή πραξικοπηματιών σφαγέων των λαών τους, όπου οι τελευταίοι ευθυγραμμίζονται με τις προτεραιότητες του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, τα ιστορικά και τρέχοντα παραδείγματα είναι τόσα, ώστε να μην απομένει καμία αμφιβολία σε οποιονδήποτε αντικειμενικό κριτή. Τον τελευταίο καιρό, δε, άλλη μία ψηφίδα έρχεται να προστεθεί στην

πλούσια δραστηριότητα υπέρ σφαγέων του συγκεκριμένου μπλοκ κρατών. Έγγραφα που ήρθαν στη δημοσιότητα τεκμηριώνουν τον βρώμικο ρόλο των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στη δημιουργία του κατάλληλου διεθνούς κλίματος, ώστε να προκληθεί μία από τις μεγαλύτερες εθνοκαθάρσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας: Η σφαγή του ενός εκατομμυρίου μελών και οπαδών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδονησίας το 1965-66. Πρόκειται για την επιχείρηση εξαφάνισης του τότε τρίτου πολυπληθέστερου ΚΚ του κόσμου, που βρισκόταν μία ανάσα από την κατάκτηση της εξουσίας με ειρηνικά μέσα. Ο τρομακτικός αριθμός των δολοφονημένων μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Σουχάρτο, το 1965, υπήρξε συνειδητή επιλογή για να διασφαλιστεί η οριστική απομάκρυνση της Ινδονησίας από τη σοβιετική επιρροή. Ποιοι όμως προετοίμασαν πολιτικά και επικοινωνιακά τους σφαγείς

των κομμουνιστών της Ινδονησίας; Πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αποδεικνύουν τη συνενοχή Βρετανών αξιωματούχων, οι οποίοι ενορχήστρωσαν την αντικομμουνιστική προπαγάνδα στην Ινδονησία, δημιουργώντας το κλίμα που χρειαζόταν για να εξαπολυθεί ένα τέτοιων διαστάσεων πογκρόμ. Οι αιτίες που οδήγησαν στην αυξημένη βρετανική εμπλοκή μέσω παράνομων ραδιοσταθμών, «ενημερωτικών» επιστολών προς ανθρώπους-κλειδιά του ινδονησιακού στρατού κ.α., σχετίζονται με την εναντίωση του δημοκράτη ηγέτη της Ινδονησίας Σουκάρνο, όπως και του ΚΚΙ το οποίο τον υποστήριζε, στις αποικιακές κινήσεις των Βρετανών στην περιοχή της Μαλαισίας. Άλλη μια φορά που ιμπεριαλισμός και αποικιοκρατία προκάλεσαν μία τεράστια αιματοχυσία. Άραγε, θα ακουστεί άλλη μία από εκείνες τις καθυστερημένες «συγγνώμες»;