Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 6-7.11.2021 - Αρ. Φύλλου 1544 by 21aristera

Συνέντευξη Απεργία, όχι υποταγή! ή!

40 νεκροί διανομείς σε τέσσερα χρόνια!

COP26: Βάζουν το κεφάλαιο να... σώσει το κλίμα

> σελ. 9

> σελ. 19

> σελ. 8

Βαγγελίτσα ∆ινοπούλου υ Βιολέτα Πατέλη

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.544

Ταξική η πανδημία, «πολυτέλεια» το ΕΣΥ Εγκληματικές είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης για τη νέα έκρηξη θανάτων, κρουσμάτων και διασωληνωμένων ασθενών λόγω Covid-19. Ο Κ. Μητσοτάκης θεωρεί πως η πανδημία «δεν έχει ξεφύγει»(!), ενώ ο Α. Σκέρτσος δήλωσε πως «δεν χρειαζόμαστε ένα πολυτελές σύστημα υγείας».

∆

ήμιοι της υγείας του λαού Κ. Μητσοτάκης και Θ. Πλεύρης! Περισσότεροι από 440 είναι οι διασωληνωμένοι, κοντά στους 50 οι νεκροί καθημερινά. Αποκαλυπτική η ομολογία ενοχής από την αναπληρώτρια υπουργό Υγείας Μίνα Γκάγκα: «Αναπνευστήρες έχουμε, γιατρούς και νοσηλευτές δεν έχουμε!». Λίγο αργά το θυμήθηκαν οι κυβερνώντες, όταν η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα προχωρούσε σε προκήρυξη θέσεων μόνο για… αστυνομικούς και συνοριοφύλακες. Η κυβέρνηση, ακόμα και τώρα, αρνείται να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές στην αντιμετώπιση της πανδημίας, την ώρα που παραχωρεί στον ιδιωτικό τομέα υπηρεσίες-φιλέτα της περίθαλψης υγείας. Τιμωρητικά και αντιεπιστημονικά μέτρα για τους ανεμβολίαστους, σε μια προσπάθεια συσκοτισμού των ευθυνών, ενώ

αφήνει την εκκλησία χωρίς ελέγχους στην «αυτορύθμιση». Απίστευτος συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ως πρόβατα επί σφαγήν στέλνονται οι άνθρωποι στις δουλειές τους — γιατί κανείς δεν κάνει βολτίτσα αναψυχής με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αντί οι ιθύνοντες –έστω και αυτή την ύστατη ώρα– να φροντίσουν για την ασφάλεια των επιβατών, προσλαμβάνοντας προσωπικό και πυκνώνοντας τα δρομολόγια, δίνουν οδηγίες να μην βγάζουν οι επιβάτες φωτογραφίες από τη σαρδελοποίηση στις αποβάθρες! Δόγμα τους είναι: ό,τι δεν καταγράφεται, δεν υπάρχει. Όπως η αστυνομική βία, με τον Τ. Θεοδωρικάκο να ανακοινώνει το νέο δόγμα μηδενικής ανοχής: «Πρώτα πυροβολούμε, μετά κάνουμε ερωτήσεις». Στο στόχαστρο βάζουν αυτό που φοβούνται: τις λαϊκές αντιστάσεις και το ανατρεπτικό κίνημα. >>> σελ. 7

50 νεκροί την ημέρα, πληρώνουν κυρίως εργάτες και φτωχοί, δεν έχουμε γιατρούς μόνο ΜΑΤ και όπλα

Το θέμα

Αφιέρωμα

COSCO, efood, ποιος έχει τώρα σειρά; Ο επίμονος και αποφασιστικός αγώνας των εργατών της COSCO μετράει τις πρώτες νίκες! Ο κινέζικος γίγαντας κάμφθηκε από την απεργιακή μάχη των λιμενεργατών και υποχρεώθηκε να αποδεχτεί βασικά αιτήματα των απεργών. Και μιλάμε για μια μεγάλη πολυεθνική που δρα με τις πλάτες της κυβέρνησης, του αστικού πολιτικού συστήματος γενικά. Πριν μερικές μέρες, το ίδιο είχε γίνει στην περίπτωση της πολυεθνικής, που κατέχει την efood. Ποιος είπε πως «οι αγώνες και οι απεργίες είναι χαμένη υπόθεση»; Οι πραγματικοί αγώνες που πάνε για νίκη μπορούν να αναγκάσουν κεφάλαιο και κράτος σε υποχωρήσεις, να προκαλέσουν ρωγμές στο κυρίαρχο οικοδόμημα. Τι έχει σειρά; Εκπαίδευση, υγεία, νόμος Χατζηδάκη;

Γράφουν: Άννα Γαϊτανίδου, Δημήτρης Δεσύλλας, Βασίλης Μηνακάκης, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Κυβερνητικό κρεσέντο καταστολής

Δέκα χρόνια χωρίς τον Κώστα Τζιαντζή

Ξύλο στις διαδηλώσεις, σφαίρες «στο ψαχνό», ακόμα και τραμπουκισμοί στα δικαστήρια, πολιτική κάλυψη των αστυνομικών οργίων από κυβέρνηση και υπουργό ΠΡΟΠΟ. Βλέπουν τις «θύελλες» που ωριμάζουν και τρομοκρατούν προληπτικά. Δεν θα τους περάσει! >>> σελ. 3

Η μεγάλη συνεισφορά του Κώστα Τζιαντζή στην κομμουνιστική Αριστερά. Η καθοριστική συμβολή του στις επεξεργασίες του ΝΑΡ και η διαρκής γοητεία της επαναστατικής έμπνευσης και πράξης. Η αναζήτηση του επαναστατικά νέου και η «νιότη του κόσμου». >>> σελ. 11-16

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

editorial

Αιμιλία Καραλή

«Στην πυρά» 100 αλήθειες για ένα ψεύδος

«Εχθρούς του κράτους», τους αποκαλούσε το ναζιστικό καθεστώς και τους εξόντωνε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ως εχθρούς τους βλέπουν ακόμη και σήμερα πολλοί, πάρα πολλοί. «Ταπεινωμένοι απ’ όλες τις ταπείνωσες», όπως λέει ο γύφτος του «Δωδεκάλογου».

Από γύφτος-ραψωδός, γύφτος-φαρμακός

«Είναι προτιμότερο να ακουστεί και κάτι ψευδές παρά να φιμωθούν εκατό αλήθειες». Αυτό τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, σε κείμενο-καταπέλτη ενάντια στις προωθούμενες αλλαγές στο άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα που αφορά τη «διασπορά ψευδών ειδήσεων». Η Ένωση αναδεικνύει αυτό που έχουν επανειλημμένα επισημάνει μαχόμενοι και ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, σχήματα εργαζομένων στα ΜΜΕ, όπως η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, καθώς και μη ελεγχόμενα από το κράτος Μέσα και εφημερίδες, όπως το Πριν: Οι γενικές διατυπώσεις που εισάγονται στο ήδη απαράδεκτο νομικό καθεστώς ανοίγουν πλέον διάπλατα τον δρόμο για φίμωση δημοσιογράφων και ΜΜΕ που δεν ταυτίζονται με την κυρίαρχη «γραμμή» του συστήματος αστικής εξουσίας και με το εκάστοτε κυβερνητικό «αφήγημα». Ένα καθεστώς, δηλαδή, αντίστοιχο με τον «τρομονόμο στην Τέχνη» που επιχειρήθηκε να επιβληθεί τον περασμένο χειμώνα. Σταχυολογούμε σημεία από την ανακοίνωση: «Το Σχέδιο Νόμου μετατρέπει και πάλι το αδίκημα σε έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης και πλέον δεν θα είναι αναγκαίο να επέλθει όντως το αποτέλεσμα του φόβου ή της ανησυχίας, αλλά θα αρκεί η δυνατότητα των ειδήσεων να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο. […] Επιπλέον εισάγει στην αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος την ικανότητα της ψευδούς είδησης να κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην ευρύτερη ”δημόσια τάξη“. Ο κλονισμός της εμπιστοσύνης του κοινού είναι ένα μέγεθος μη μετρήσιμο. […] Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία είναι η θέσπιση μιας και μοναδικής κρατικής αλήθειας και η δίωξη κάθε αντίθετης άποψης, μια πρακτική που εύκολα μπορεί να εκπέσει σε λογοκρισία». Ένας ακόμη νόμος που πρέπει να μείνει στα χαρτιά και να ανατραπεί!

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

ο 2008 δίδαξα για ένα διάστημα γραμματική σε μια μεγάλη ομάδα τσιγγάνων. Ήθελαν να πάρουν πιστοποιητικό γνώσης της ελληνικής γλώσσας, προκειμένου να βρουν κάποια εργασία διαφορετική από δουλειές του δρόμου ή εποχιακές αγροτικές εργασίες. Η μεγαλύτερη μαθήτρια ήταν 42 ετών, γιαγιά ήδη εφτά εγγονών και μητέρα οκτώ από τους μαθητές μου. Η μικρότερη ήταν 16, μητέρα δύο παιδιών και χήρα. Η πλειονότητα των ανδρών μαθητών ήταν άνεργοι, ενώ των γυναικών κύριο μέλημα ήταν το «σπίτι» και τα παιδιά. Προκειμένου να τους τραβήξω το ενδιαφέρον, τούς ρώτησα αν ήξεραν ότι ένας μεγάλος έλληνας ποιητής είχε γράψει ένα από τα σημαντικότερα έργα του εμπνευσμένος από τη ζωή τους. Εννοούσα, βέβαια, τον Κωστή Παλαμά και τον ∆ωδεκάλογο του γύφτου. Προφανώς δεν το ήξεραν, αλλά μου απάντησαν έκπληκτοι με μια ερώτηση: Και γιατί δεν μας το έχει πει κανείς ως τώρα; Ενθαρρυμένοι πάντως από το γεγονός, παρακολούθησαν το μάθημα με ενδιαφέρον και μετά από δύο εβδομάδες ένας από αυτούς μου παρουσίασε το δικό του ποίημα. Απλό και αφιερωμένο στην αγαπημένη του. Ένας άλλος ζωγράφισε τον Παλαμά όπως τον φανταζόταν. Του είχε δώσει στοιχεία της δικής του μορφής. ∆εν ξέρω τι απέγιναν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου. Πάντως γνώρισα για ένα διάστημα ανθρώπους που είχαν συνείδηση της περιθωριοποίησής τους και της ανάγκης να ξεφύγουν από αυτήν. Μιλούσαν για τις δυσκολίες τους, ορισμένοι αναφέρονταν στις μικροπαρανομίες τους με σκυφτό το κεφάλι, άλλοι καμάρωναν γι’ αυτές, αφού δεν τους έπιασε κάποιος αστυνομικός, άλλοι ήταν απελπισμένοι

Το αίμα ενός γύφτου στην άσφαλτο ξαλάφρωσε πολλούς νοικοκυραίους από την ανασφάλεια που γενικώς καταδιώκει την κοινωνία

γιατί δεν έβλεπαν μέλλον, αν και ένας από αυτούς είχε «διαβάσει» το δικό μου στην παλάμη μου. Ήλπιζαν πάντως ότι το «χαρτί» που θα έπαιρναν και θα πιστοποιούσε ότι ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν ελληνικά κάπου θα τους βοηθούσε. Σπάνια, όμως, βοηθιούνται συστηματικά και αποτελεσματικά από νόμους και θεσμούς να ζήσουν με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, να ζήσουν ως γύφτοι –τσιγγάνοι, ρομά– στην κοινωνία. Η ίδια η λέξη «γύφτος εκφέρεται από το στόμα των πολλών σαν κατηγορία, σαν βρισιά. Πρόσφατα, στον αγώνα Ρόμα-Μίλαν, οι οπαδοί της πρώτης αποδοκίμαζαν τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς ως «γύφτο», όπως παλιότερα οι οπαδοί της Ίντερ, παρόλο που ήταν κάποτε παίκτης της ομάδας τους. Ο ποδοσφαιριστής της Μίλαν, μετά το γκολ του, τους καλούσε γελώντας να τον βρίζουν πιο δυνατά. Η «γυφτιά εκδικήθηκε» αλλά ο διαιτητής του έδωσε κίτρινη κάρτα για αντιαθλητική συμπεριφορά! Πώς οι γύφτοι από σύμβολα μιας ανέμελης –και γι’ αυτό παραδειγματικής– ζωής, σύμφωνα με το εμβληματικό ποίημα

του Νίκολας Λενάου Οι τρεις γύφτοι· από ραψωδοί που μετατρέπουν το μοιρολόι σε ελεγείο, σύμφωνα με τον Βιζυηνό στο Αμάρτημα της μητρός μου· από «λεύτεροι απ’ όλα» όπως τους χαρακτηρίζει ο Παλαμάς, έγιναν συνώνυμοι του εγκλήματος, της βρομιάς, της απατεωνιάς; Μόνον οι καλλιτέχνες μπορούν να δουν σε αυτούς την ομορφιά μιας διαφορετικής και γι’ αυτό αξιοσέβαστης ζωής; «Εχθρούς του κράτους» τους αποκαλούσε το ναζιστικό καθεστώς και τους εξόντωνε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ως εχθρούς τους βλέπουν ακόμη και σήμερα πολλοί, πάρα πολλοί. «Ταπεινωμένοι απ’ όλες τις ταπείνωσες», όπως λέει ο γύφτος του «∆ωδεκάλογου», με τον «εκσυγχρονισμό» των κοινωνιών έχασαν τα επαγγέλματα με τα οποία ήταν συνδεδεμένοι: πεταλωτήδες, σιδεράδες, γανωματζήδες, τραγουδοποιοί επί παραγγελία, διασκεδαστές, οργανοπαίχτες μοναδικοί, συντρίφτηκαν από την τεχνολογική εξέλιξη. Μετέωροι, πλάνητες και συχνά ανέστιοι, αβοήθητοι και μόνοι, ορισμένοι από αυτούς τα βγάζουν πέρα με παρανομίες. Είναι η παραβατικότητα χαρακτηριστικό όλων των γύφτων; Πονηρή και απλοϊκή η γενίκευση. Γίνεται όμως δικαιολογία ακόμη και για την αφαίρεση ζωής, όπως έγινε πρόσφατα με τον φόνο νεαρού τσιγγάνου από μέλη της ομάδας ∆ίας. Και το αίμα του στην άσφαλτο ξαλάφρωσε πολλούς νοικοκυραίους από την ανασφάλεια που γενικώς καταδιώκει την κοινωνία. Έγινε το πρόσκαιρο φάρμακο για να την κατευνάσουν. Και ξέρουμε πως η λέξη φάρμακο προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «φαρμακός και σημαίνει τον άνθρωπο που πρόσφεραν θυσία στους θεούς την εποχή των κρίσεων.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

α σημάδια είναι σαφέστατα. Πρώτο, από τις αρχές Σεπτεμβρίου και με υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» τον Π. Θεοδωρικάκο έχουν χτυπηθεί οι περισσότερες πορείες στο κέντρο της Αθήνας από τα ΜΑΤ, συνήθως με την αστεία δικαιολογία πως πρέπει να μείνει ανοικτή μια λωρίδα κυκλοφορίας, την οποία συνήθως κλείνουν οι ίδιοι οι άνδρες των ΜΑΤ! Πορείες φοιτητών, εκπαιδευτικών σωματείων, συγκέντρωση για την κούκλα Αμάλ, συλλαλητήριο ΟΛΜΕΔΟΕ, πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία στο Πέραμα, κινητοποίηση ενάντια στην υποχρεωτική λήψη DNA. Σε όλες τις περιπτώσεις χαρακτηριστική είναι η βαναυσότητα των αστυνομικών. Βεβαίως, αποφεύγουν μέχρι τώρα επιθέσεις σε πολύ μαζικές κινητοποιήσεις, όπως η διαδήλωση εκπαιδευτικών από το Εφετείο, η αντίστοιχη αντιφασιστική πορεία, οι μοτοπορείες των διανομέων κλπ. Δεύτερο, ποια ήταν η απάντηση του υπουργείου ΠΡΟΠΟ στη δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα από άνδρες της ΔΙΑΣ; Με τις δηλώσεις του Π. Θεοδωρικάκου τη Δευτέρα 1 Νοέμβρη πως «δεν μπορεί να διακόπτεται καμία καταδίωξη» και «δεν θα υπάρχει ανοχή σε περιοχές και ομάδες υψηλής παραβατικότητας» (στοχοποιώντας τους Ρομά), η κυβέρνηση δικαιώνει τους αστυνομικούς εκτελεστές, που «ολοκλήρωσαν» την καταδίωξη με μια δολοφονία και έναν βαρύτατο τραυματισμό. Ταυτόχρονα, καρατόμησε την ηγεσία της Άμεσης Δράσης, που είχε ζητήσει από τους άνδρες της ΔΙΑΣ να σταματήσουν. Η έκφραση ικανοποίησης για την απόφαση του ανακριτή να τους αφήσει ελεύθερους(!), όχι μόνο αποτελεί ευθεία παρέμβαση στη δικαιοσύνη, αλλά ενισχύει το αίσθημα δικαίωσης των πιστολέρο. Αποκαλυπτικός ήταν ο Π. Θεοδωρικάκος στο συνέδριο της ΠΟΑΣΥ (31/10/21): «Δεν πρόκειται ούτε μία στιγμή να αφήσω ανυπεράσπιστους τους Έλληνες αστυνομικούς. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε ένας στην ΕΛΑΣ που να θέλει να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή». Ο τίτλος του υπουργείου του είναι ακόμα «προστασίας του πολίτη», όχι αστυνομικής βίας… Τρίτο, αποκαλυπτική ήταν και η δικάσιμος για την υπόθεση των Σεπολίων (βλ. σελ. 17) τη Δευτέρα. Εκεί εμφανίστηκε, όπως και στις απολογίες των εφτά της ΔΙΑΣ στον Πειραιά, μια ομάδα τραμπούκων-αστυνομικών με πολιτικά, οι οποίοι, όπως κατήγγειλαν παρευρισκόμενοι δημοσιογράφοι και πολίτες, προσπαθούσαν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας στους μάρτυρες, στο δικαστήριο και σε όσους είχαν έρθει σε αλληλεγγύη των τεσσάρων κατηγορούμενων αγωνιστών. Δείτε τι αναφέρει η ΚΕΔΔΑ: Οι αστυνομικοί με πολιτικά «εκτόξευαν απειλές, ακατανόμαστες ύβρεις και σεξιστικές εκφράσεις ακόμα και μέσα στην αίθουσα και ειδικά σε γυναίκες […], Έβγαζαν προκλητικά φωτογραφίες τους συγκεντρωμένους. Ενώ μετά το τέλος της συνεδρίασης, μια ομάδα από αυτούς έστησε καρτέρι στην έξοδο των δικαστηρίων και περικύκλωσαν ένα φοιτητή και μια φοιτήτρια,

Κρεσέντο καταστολής: Πού το πάει η κυβέρνηση; Αστυνομοκρατία Γιάννης Ελαφρός

▸ Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν λαό και νεολαία, μπροστά στην όξυνση της ταξικής πάλης απαιτώντας το κινητό τους! Κάτω από τις αποδοκιμασίες όσων είδαν τη σκηνή, υποχώρησαν. Στη συνέχεια, με τις μηχανές τους, φεύγοντας παρενόχλησαν μάρτυρα»! Και μέσα στα δικαστήρια, όπως και στις διαδηλώσεις, οι αστυνομικοί δρουν «απελευθερωμένα» ως συμμορίες τραμπούκων, ένστολων ή με πολιτικά, με ειδική στοχοποίηση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, του ΝΑΡ και της νΚΑ. Κι επειδή γνωριζόμαστε σε αυτόν τον τόπο, είναι φανερό ποιοι και γιατί ανάβουν το πράσινο φως. Μέχρι πού θα το πάνε; Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Σε πρώτο επίπεδο αποτελούν μια κυβερνητική προσπάθεια για ρεβάνς απέναντι στην κοινωνική έκρηξη μετά την ακραία αστυνομοκρατία των lockdown και τον ξυλοδαρμό on camera στη Νέα Σμύρνη, που υποχρέωσε την αστυνομία σε αναδίπλωση και έβαλε τον υπεραντιδραστικό νόμο Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις στο ράφι. Επίσης, ο

Π. Θεοδωρικάκος, που από διορισμένος Πολύ περισσότερο καθώς μπήκαμε γραμματέας της ΚΝΕ το 1989 και θιαστο Νοέμβρη, με το εξεγερτικό μήνυμα του σώτης του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ Πολυτεχνείου τόσο επίκαιρο και με πλήθος αργότερα, έγινε υπουργός της ΝΔ, θέλει απεργιακών αγώνων και κοινωνικών να αποδείξει πως αξίζει το πόστο του υπουρμετώπων να εξελίσσονται και να μπογείου κρατικής καταστολής. Ακόμα, η επίδειρούν να συνενωθούν σε ένα ανατρεπτικό ξη από την κυβέρνηση της πιο ακραίας ποτάμι. Πέρσι, επιχείρησαν με άθλιο εφαρμογής του «νόμου και της τάξης» πρόσχημα την πανδημία, να ακυρώχρησιμοποιείται και ως στοιχείο κοινωνικής σουν το Πολυτεχνείο. Παρά την τρομερή και πολιτικής συμμαχίας με τμήματα που ποκαταστολή, απέτυχαν. «Η χρησιμοποίηλώνονται σε αντιδραστική κατεύθυνση ση της αστυνομικής βίας και της άγριας από την κρίση, ενώ επιχειρεί να κρατήσει καταστολής είναι πλέον μόνιμη επιλογή την εκλογική επιρροή στην ακροδεξιά, της κυβέρνησης […] δεν δείχνει δύναμη στα ορφανά της Χρυσής Αυγής κλπ. αλλά αδυναμία», τονίζει το ΝΑΡ. «Οι Υπάρχει, όμως, «κάτι πιο βαθύ επιθέσεις θα τσακιστούν πάνω που τους λερώνει». Μέσα στη στη λαϊκή αντίσταση, όπως γενικότερη υπεραντιδραέγινε και στο πρόσφατο Πέρυσι στική τάση στην εποχή παρελθόν. Στην πάλη επιχείρησαν, με της βαθιάς και πολύτου εργατικού και λαϊάθλιο πρόσχημα πλευρης κρίσης του κού κινήματος και της συστήματος, η κυβέρνεολαίας για το ψωμί, την πανδημία, νηση νιώθει τη «μυστική για τις δημοκρατικές να ακυρώσουν βοή» των «πλησιαζόντων ελευθερίες και δικαιτο Πολυτεχνείο γεγονότων». Η κοινωνία ώματα, για τη μόρφωβράζει, ο συνδυασμός ση, για να γυρνάνε ζωκι απέτυχαν πανδημίας - υγειονομικής ντανοί στα σπίτια τους οι κρίσης, ακρίβειας - ενεργειεργαζόμενοι και οι νέοι». ακής φτώχειας και πολύπλευρης Δεν θα τους περάσει, ξανά! Με καταπίεσης, μαζί με την αδυναμία να μαζικότητα, οργάνωση, συσπείρωση. συνεχιστεί για πολύ η επιδοματική πολιΜε ισχυρή αντικαπιταλιστική και σύγτική (απεναντίας αρχίζει η προεργασία χρονη κομμουνιστική Αριστερά. Με κοιγια τα νέα πολύχρονα ευρω-μνημόνια) νή δράση της μαχόμενης αριστεράς και οδηγούν σε όξυνση της ταξικής πάλης. του ριζοσπαστικού κινήματος και όλων Γι’ αυτό θέλουν να τρομοκρατηθεί προληπτιτων δυνάμεων που δεν ανέχονται την κά ο λαός, να χτυπηθούν ειδικά οι πρωτοπορίες. αστυνομοκρατία.

Από σπόντα *** «Πράσινο» υπουργικό συμβούλιο έκανε την Πέμπτη ο Μητσοτάκης * Εγκρίνανε λέει τέσσερα νομοσχέδια για το καλό του κλίματος, το μέλλον του πλανήτη και τις νέες γενιές * Άσε που θέλουν να μας οδηγήσουν όλους να αγοράσουμε αυτοκίνητα που δεν ρυπαίνουν. *** Πώς ακριβώς θα γίνει αυτό όταν ένα τέτοιο αυτοκίνητο κάνει 30 με 40 χιλιάδες και ο κατώτερος μισθός είναι 663 ευρώ αν δουλεύεις με πλήρη απασχόληση * Μόνον οι «άριστοι» της κυβέρνησης το γνωρίζουν. *** Βέβαια είναι και κάτι άλλες μικρολεπτομέρειες * Που εξηγούν πολύ καλά τις πράσινες ευαισθησίες του Μητσοτάκη * Όπως για παράδειγμα μια αναφορά του σε «γιγαντιαίες επενδύσεις 14 δισ. ευρώ» για τις ανανεώιμες πηγές ενέργειας * Που φυσικά θα διευκολυνθούν με τα «πράσινα» νομοσχέδια * Ως γνωστόν οι παίκτες αυτής της αγοράς είναι πολύ μεγάλοι * Κι απαιτητικοί. *** Αναρωτιέται όμως κανείς που βρίσκει τον χρόνο αυτός ο άνθρωπος * Ο Μητσοτάκης * Να ασχολείται με το περιβάλλον την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε αδυσώπητη σύγκρουση με την εκκλησία * Ο ιππότης του Ορθολογισμού που μάχεται τον σκοταδιστικό μεσαίωνα. *** Έτσι μας τα είπε * Μην κοιτάτε που δεν νομοθέτησε το rapid για τους ναούς * Ούτε πως ανταλλάσσει επιστολές με τον Ιερώνυμο για το πώς θα συντονιστούν * Πάνω από όλα έχει την επιστήμη. *** Βέβαια, να συνυπολογίζετε ότι σε άτυπη προεκλογική περίοδο θα είμαστε τα επόμενα δυο χρόνια * Οπότε… όλες ψήφοι είναι * Και οι νεοφιλελεύθεροι του κέντρου, και οι χριστιανοταλιμπάν αρνητές και οι ακροδεξιοί * Πρέπει να μαζέψει από παντού. *** Πάντως τον Ιερώνυμο τον πήρε και ο Τσίπρας * Φαίνεται πως τον πείραξε η ατάκα του Μητσοτάκη περί του ότι δεν πάει να ανάψει ένα κερί στην εκκλησία * Βέβαια με τα ρουσφετάκια που έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εκκλησία και στο Άγιο Όρος ανάψανε… πολυέλαιοι. *** Αλλά τι να έκαναν οι δύστυχοι αριστεροί * Είχαν τον Καμμένο τότε συγκυβερνήτη και τους πίεζε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΙΝΑΛ

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Υποψήφιοι δύο ταχυτήτων και υποκρισία στην κούρσα διαδοχής ▸ Οι υποψήφιοι «πουλάνε τρέλα» για το εάν και με ποιον θα συμπράξουν

ορυφώνεται τις επόμενες εβδομάδες η πολιτική διαμάχη μηχανισμών και συμφερόντων στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ, ώστε στις 5 και στις 12 Δεκεμβρίου να βγει άκρη για το ποιος θα ηγηθεί στο κόμμασυμπλήρωμα του πολιτικού συστήματος. Αυτήν τη στιγμή στην κούρσα της διαδοχής υπάρχουν δύο κατηγορίες υποψηφίων: Στην πρώτη εντάσσονται οι Γιώργος Παπανδρέου, Νίκος Ανδρουλάκης και Ανδρέας Λοβέρδoς. Αυτοί δηλαδή που διαθέτουν επιτελεία, εσωκομματικό μηχανισμό αλλά και οικονομικούς πόρους, προκειμένου να διεξάγουν εκστρατεία επιπέδου εθνικών εκλογών. Με πρόγραμμα τηλεοπτικών εμφανίσεων, οργανωμένες περιοδείες, συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις. Επίσης, πρόκειται για υποψηφίους που στις άτυπες δημοσκοπήσεις φαίνεται πως διαθέτουν ποσοστά ικανά για να περάσουν στον «δεύτερο γύρο» των εσωκομματικών εκλογών. Στη δεύτερη κατηγορία βρίσκονται οι Παύλος Γερουλάνος, Χάρης Καστανίδης και Παύλος Χρηστίδης. Οι οργανωτικές και οικονομικές τους δυνατότητες είναι περιορισμένες. Τα ποσοστά που φαίνεται να συγκεντρώνουν είναι μικρότερα του 10%, όχι

όμως ασήμαντα και σε σημαντικό βαθμό θα καθορίσουν την πρωτιά στην επαναληπτική κάλπη της 12ης Δεκεμβρίου. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι εξίσου καθοριστικό ρόλο για τη δεύτερη Κυριακή θα παίξει το πού θα πάνε οι ψήφοι του ενός από τους τρεις υποψήφιους της πρώτης κατηγορίας, μιας και μόνον δύο θα διεκδικήσουν την προεδρία. Αυτές οι συνθήκες είναι εμφανές ότι δημιουργούν ένα σκηνικό όπου οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, τα προσωπικά ανταλλάγματα ακόμη και η επιρροή επιχειρηματικών παραγόντων θα παίξουν ισάξιο, αν όχι μεγαλύτερο, ρόλο απ΄αυτόν των ψηφοφόρων.

Όλα αυτά, εφόσον τελικά οι εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής… μπορέσουν να γίνουν. Γιατί η οργανωτική επιτροπή της διαδικασίας, η ΕΔΕΚΑΠ, δεν έχει εναλλακτική λύση σε περίπτωση που η πανδημία δεν επιτρέψει μία μαζική διαδικασία. Το ενδεχόμενο ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι απαγορευτικό, γιατί δεν μπορεί να διοργανωθεί μέσα σε έναν μόλις μήνα και γιατί θεωρείται από πολλούς υποψηφίους ως διαβλητό σύστημα. Στο πολιτικό πεδίο τώρα, οι επικρατέστεροι υποψήφιοι κρύβουν καλά τα χαρτιά των μετεκλογικών συνεργασιών. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν απαντά, όταν ερωτάται για το αν θα ήταν

θετικός στην προοπτική διακυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρεί «μη πολιτικό» το να λάβει κανείς θέση για κάτι τέτοιο, επισημαίνοντας ότι σημασία έχουν τα προγράμματα και ο πολιτικός διάλογος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, επίσης, «ξεφεύγει» από το ερώτημα του αν θα συγκυβερνούσε ή όχι με τη ΝΔ, λέγοντας ότι για οποιοδήποτε θέμα συγκυβέρνησης θα ψηφίσουν ηλεκτρονικά τα μέλη του ΚΙΝΑΛ σε εσωτερικό δημοψήφισμα ή με τη φράση «δεν θα χαρίσουμε στη Δεξιά την πατρίδα». Φράση που μπορεί να ερμηνευθεί ως συμμετοχή σε μια κυβέρνηση με την ΝΔ για να μην ακολουθήσει «τόσο δεξιά» πολιτική. Όσο για τον Νίκο Ανδρουλάκη, κρατάει τη γραμμή της «αυτόνομης πορείας», υποστηρίζοντας ότι δεν εξετάζει κανένα ενδεχόμενο σύμπραξης είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η υποκριτική διάσταση των παραπάνω απαντήσεων τεκμηριώνεται τόσο από την πολιτική αριθμητική αλλά και από την έως τώρα πορεία του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ). Ένα κόμμα που, μετά την κρίση, είναι μόνιμο συμπλήρωμα του αστικού πολιτικού σκηνικού. Όσο για τα σενάρια κάποιων υποψήφων, ότι θα πάνε το ΚΙΝΑΛ στο 25%-30% είναι προφανώς ψηφοθηρικά.

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΖΑΕΦ

ΕΕ και ΝΑΤΟ δεν έφεραν την άνοιξη στα Βαλκάνια

«Υ

ποστηρίζω πλήρως την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονίατο συντομότερο δυνατό. Μην χάνετε την πίστη σας, έχετε διανύσει μεγάλη απόσταση, πετύχατε μεγάλη πρόοδο. Έχετε την υποστήριξη πολλών φίλων στην ΕΕ». Αυτά τα… ενθαρρυντικά λόγια έλεγε μόλις ένα μήνα πριν η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν από τα Σκόπια, έχοντας δίπλα της τον κλυδωνιζόμενο Ζόραν Ζάεφ,σε μια προσπάθεια να τον στηρίξει απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η Βόρεια Μακεδονία, όπως και η

Αλβανία, βρίσκονται εδώ και χρόνια σε μια πορεία ικανοποίησης των δημοσιονομικών κριτηρίων της ΕΕ, με τον λαό να έχει χορτάσει από υποσχέσεις για τα οφέλη που υποτίθεται πως θα έχει, αλλά στην πράξη να βλέπει επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και την ενταξιακή πορεία παγωμένη. Η ταπεινωτική για τον λαό της χώρας συμφωνία των Πρεσπών ήρθε με «δέλεαρ» την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στο βάθος την είσοδο στην ΕΕ. Ωστόσο, η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, αντί να ενισχύσει την ασφάλεια και τη συνοχή της χώρας, οδήγησε μόνο σε αύξηση των αμυντι-

κών δαπανών. Η παραίτηση του Ζάεφ θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε πρόωρες εκλογές, με τις εθνικιστικές σειρήνες και τις αποσχιστικές τάσεις να ενισχύονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στον εξωραϊσμό της συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία θεωρεί τη μεγαλύτερη επιτυχία της εξωτερικής του πολιτικής, χωρίς κανένα στοχασμό για τις αρνητικές της πλευρές. Η ΝΔ μιλάει με «διπλή γλώσσα». Στην πράξη υπερασπίζεται τη συμφωνία με νύχια και με δόντια, πετώντας και κάποιες εθνικιστικές κορόνες για ικανοποίηση του ακροδεξιού ακροατηρίου.

Πολιτική

οινωνική αναλγησία επιδεικνύει η ΕΕ που εν μέσω του νέου φονικού κύματος της πανδημίας, ενεργειακής κρίσης και έκρηξης ακρίβειας, επαναφέρει μέσω των προτάσεων του ESM τον δημοσιονομικό εφιάλτη. Μαίνεται στους κόλπους της η αντιπαράθεση για το ύψος των ματωμένων πλεονάσματων και την ανάγκη επικαιροποίησης του στόχου μείωσης του χρέους στο… 100% του ΑΕΠ (από 60%) όταν η πραγματικότητα ήδη τους έχει ξεπεράσει και το χρέος της Ελλάδας τρέχει ήδη με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το 208,83% του ΑΕΠ για το 2021 και της Ιταλίας έχει υπερβεί ήδη το 160% του ΑΕΠ της. Σε πολύ επικίνδυνη και νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση κινούνται οι προτάσεις για την ελληνική οικονομία που στην πράξη αποτελούν επιστροφή του μνημονιακού οδοστρωτήρα με άλλο όνομα. Αυτά τα σενάρια τρόμου προβλέπουν ότι για να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο όριο του 100% απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% του ΑΕΠ τα επόμενα 20 χρόνια, ενώ για να μειωθεί στο υφιστάμενο όριο (60% του ΑΕΠ) θα απαιτηθούν πρωτογενή πλεονάσματα ύψους σχεδόν 7% του ΑΕΠ ετησίως για 20 χρόνια! Και όμως τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιμένουν -σε φραστικό επίπεδο τουλάχιστον- σε ακόμα πιο σκληρές και ανεφάρμοστες πολιτικές ακραίας λιτότητας που βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό των πιο ευάλωτων νοικοκυριών που ήδη αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι ακρίβειας, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη «χαμηλή ένταση εργασίας». Είναι χαρακτηριστικό ότι σε συνέντευξή του στην Καθημε-

Οικονομία

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Τζιαντζής

Διπλή κοροϊδία η… «διπλή αύξηση» στον κατώτατο μισθό ▸ Επιστρέφει ο εφιάλτης της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην ΕΕ ρινή, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις απέρριψε από νεοφιλελεύθερες θέσεις ακόμα και την πρόταση των αναλυτών του ESM για αύξηση του ορίου χρέους στο 100% του ΑΕΠ, επειδή αυτό… «απαιτεί αλλαγή Συνθήκης». Ακόμα και αν τελικά πειστεί η Κομισιόν να δεχτεί αναθεώρηση των στόχων και επιμήκυνσης της περιόδου μείωσης του χρέους, ουσιαστικά οδηγούμαστε σε μια λογική αέναης λιτότητας, με τις κυβερνήσεις του νότου να ζητάνε χαμηλότερα πλεονάσματα, στο 1,5%-2% τα επόμενα χρόνια, ώστε να καλύψουν τον νέο εκτροχιασμό του δημόσιου χρέους και την καταστροφική διετία της πανδημίας και της ανεργίας. Εκτός τόπου και χρόνου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που στην πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη στο Mega κι ενώ καλπάζει το ράλι ανατιμήσεων εξέφρασε την… αποφασιστικότητά του να υπάρξει –ενδεχομένως– «διπλή αύξηση του κατώτατου μισθού» μέσα στο 2022, «αφού βέβαια ληφθούν υπόψιν οι δυνατότητες των επιχειρήσεων, η ανάπτυξη και η μείωση της ανεργίας»! Διαβάζει ο αμοιβόμενος με τον κατώτατο διπλή αύξηση και περι-

«Δηλητήριο» σε μικρές δόσεις το «καλό σενάριο» επιμήκυνσης της περιόδου μείωσης του χρέους

μένει κάτι ουσιαστικό, ενώ στην καλύτερη περίπτωση θα δει άλλα 5 ευρώ να προστεθούν στα.. 13 ευρώ μεικτά, (από 650 σε 663 ευρώ) που έχουν ανακοινωθεί. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, πριν καν υπολογιστούν οι αυξήσεις σε βασικά αγαθά μόνο στην περίοδο της πανδημίας, τα νοικοκυριά έχασαν εισόδημα 3,9 δισ., που αντιστοιχεί σε μείωση κατά 11,8% μέσα σε ένα έτος. Ο Κ. Μητσοτάκης υποστήριξε ότι,

αν δεν υπήρχε κυβερνητική παρέμβαση και συμμετοχή των εταιρειών, με πρώτη τη ΔΕΗ, οι λογαριασμοί θα αυξάνονταν 10 φορές, ενώ περηφανεύτηκε ότι η παρέμβαση της κυβέρνησης φθάνει τα 500 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που μετριοπαθείς εκτιμήσεις (βλ. Καθημερινή) υπολογίζουν ότι απαιτούνται τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ τον μήνα για να αντισταθμίσουν τις αυξήσεις του κόστους της ενέργειας σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΝΟΕΜΒΡΗΣ

Συντονισμός αγώνων, πρόταση για πανεργατική απεργία

περγιακή κινητικότητα καταγράφεται σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς. Η ΠΝΟ και τα ναυτεργατικά σωματεία οργανώνουν 48ωρη πανελλαδική απεργία από 10/11 έως 12/11 με προοπτική κλιμάκωσης και βασικό αίτημα την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Στις 9/11 έχει προκηρύξει 24ωρη πανελλαδική απεργία η ΠΟΕΕΤ στον κλάδο τουρισμού και επισιτισμού. Σε απεργιακή μάχη για υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ κατεβαίνει το σωματείο εργαζομένων στα καταστήματα Πράκτικερ το Σάββατο 6/11, ενώ ακολουθούν στις 23/11 με 24ωρη απεργία

και κάθοδο στην Αθήνα τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ, αντιδρώντας στο ξεπούλημα. Την Πέμπτη είχαν απεργία οι οικοδόμοι, ενώ την Παρασκευή απέργησαν οι μεταλλεργάτες στη ζώνη Περάματος. Aνεξάρτητη συγκέντρωση πραγματοποίησαν πρωτοβάθμια σωματεία την Πέμπτη στην Κλαυθμώνος, απαιτώντας κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και προβάλλοντας την ανάγκη πανεργατικού απεργιακού αγώνα, ενώ στη συνέχεια παρέμβηκαν και στη συγκέντρωση σωματείων και του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Μαζικές εργατικές συγκεντρώσεις διοργανώθηκαν επίσης στον Πειραιά,

τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις. Απέναντι στην αντιδραστική αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, το ταξικό εργατικό κίνημα καλείται να προχωρήσει με τον ευρύτερο δυνατό συντονισμό και να αναπτύξει πανεργατικό αγώνα. Προτάσσοντας ένα συνολικό περιεχόμενο με απαίτηση για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, απειθαρχία στις απόπειρες εφαρμογής του νόμου με στήριξη κάθε σωματείου που έμπρακτα τον αμφισβητεί. Με αλληλεγγύη στους εκπαιδευτικούς που συνεχίζουν την απεργία/αποχή από τη αξιολόγηση. Με συγκεκριμένη πρόταση αγωνιστικής κλιμάκωσης με πανελλαδική πανεργατική απεργία μέσα στο Νοέμβρη.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Ξεπούλημα της ΔΕΗ σε αρπακτικά Αποκαλυπτική είναι η λίστα των νέων μετόχων της ∆ΕΗ, καθώς ανάμεσά τους συναντάμε αρκετά από τα πιο διαβόητα αρπακτικά funds της υφηλίου, που απέκτησαν αμύθητες περιουσίες αγοράζοντας «κόκκινα δάνεια» από τις ιδιωτικές τράπεζες. Έτσι, πλάι στον βασικό μέτοχο, που είναι το ελληνικό ∆ημόσιο, βλέπουμε ονόματα εταιρειών που ετοιμάζονται να ξεσπιτώσουν τους οφειλέτες που, εν μέσω οικονομικής κρίσης και πανδημίας, αδυνατούν να εξοφλούν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων τους. Σαν να μη φτάνει που θα περάσουν τον χειμώνα μέσα σε παγωμένα σπίτια (λόγω αυξήσεων στο ρεύμα και το φυσικό αέριο), θα χάσουν τα σπίτια-ψυγεία, καθώς τα funds, που έσπευσαν να επωφεληθούν από το ξεπούλημα της ∆ΕΗ, καραδοκούν.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Στον ΕΦΚΑ μετράνε φιάσκο με τους ιδιώτες Διπλό φιάσκο σε λίγες ημέρες για τους διοικούντες του ΕΦΚΑ και το υπουργείο Εργασίας, σε σχέση με την πιστοποίηση λογιστών και δικηγόρων. Πρώτα, οι εξετάσεις που δεν έγιναν τη Δευτέρα, επειδή «κρέμασε» η σχετική πλατφόρμα. Ύστερα, δύο μέρες μετά, που τελικά προσήλθαν περίπου οι μισοί από τους εγγεγραμμένους και κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις μόλις ένας στους επτά! Η κυβέρνηση προσπαθεί πάση θυσία να υλοποιήσει το σχέδιό της έμμεσης ιδιωτικοποίησης του ΕΦΚΑ, στο όνομα της επίλυσης του προβλήματος των 160.000 εκκρεμών συντάξεων, τη μια επιστρατεύοντας… φαντάρους, την άλλη «μεταγράφοντας» ιδιώτες αμφιβόλου ικανότητας. Αρνείται πεισματικά να προσλάβει μόνιμο προσωπικό.

Διαλύουν τις λαϊκές για χάρη των υπεραγορών!

τίτλο σπουδών στα κριτήριο και ουσιαστικά επιβάλλει τους μεσάζοντες στη λειτουργία τους.

Δώρο στους ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ αποτελεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης που ψηφίστηκε με ψήφους της ΝΔ και βάζει στο στόχαστρο τις λαϊκές αγορές και το υπαίθριο εμπόριο, τη μόνη προσιτή εναλλακτική διέξοδο για τα φτωχά νοικοκυριά. Ο Α. Γεωργιάδης με αυτό το νομοσχέδιο οδηγεί σε φτωχοποίηση μικροπωλητές και παραγωγούς και επιβάλλει υπέρογκα πρόστιμα που δεν ισχύουν ούτε για το στεγασμένο εμπόριο. Το νομοσχέδιο, εκτός άλλων, αλλάζει το σύστημα μοριοδότησης με το οποίο χορηγούνται οι άδειες στους παραγωγούς πωλητές στις λαϊκές αγορές, εντάσσει

Η υποκρισία και η αναλγησία της κυβέρνησης αναφορικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας, ξεδιπλώνονται σε όλο τους το μεγαλείο στα ΜΜΜ. Όπως καταγγέλθηκε σε ψηφιακά ΜΜΕ, ενώ στην αποβάθρα του Μετρό στο Σύνταγμα επικρατούσε στις αρχές Νοεμβρίου απερίγραπτος συνωστισμός, γύρω στις 8.30 το πρωί, οι υπεύθυνοι της

Μάρτυρες του εγκλήματος στο Αιγαίο Μάρτυρας από πρώτο χέρι των παράνομων επαναπροωθήσεων έγινε

κλιμάκιο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου. Το κλιμάκιο, στο οποίο συμμετείχε και ευρωβουλεύτρια της γερμανικής Αριστεράς, διερευνούσε την εμπλοκή της Frontex στις επικίνδυνες αυτές πρακτικές. Όπως δήλωσε: «Πρώτη φορά είδα αστυνομικούς χωρίς διακριτικά και όνομα, με καλυμμένο πρόσωπο». Όταν η ευρωβουλευτής της ΝΔ, Ελίζα Βόζενμπεργκ, αμφισβήτησε τις καταγγελίες και είπε ότι δεν τεκμηριώνονται με στοιχεία, το κλιμάκιο μετέβη στο σημείο άφιξης προσφύγων για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την πραγματικότητα. Εκεί είδε σκάφος του Λιμενικού να κατευθύνεται με ταχύτητα στην Τουρκία και τους πρόσφυγες εξαφανισμένους! Καμία δικαιολογία πια, λοιπόν, η σιωπή της ΕΕ είναι συνενοχή!

Το Radical IT στις εκλογές του ΣΕΤΗΠ

Ελένη Κατράδη | μέλος του Radical IT Το Radical IT είναι μια εργατική συλλογικότητα η οποία παρεμβαίνει στον κλάδο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών, από τις μικρές εταιρείες και τους μεγάλους ομίλους μέχρι τα σύγχρονα κάτεργα των τηλεφωνικών κέντρων, με στόχο την οργάνωση των εργαζομένων του κλάδου μέσω κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων και επιτροπών. Η πανδημία μάς έδειξε ξεκάθαρα ότι η εργοδοσία, «κάνοντας την κρίση, ευκαιρία», προσπάθησε με κάθε τρόπο να καταπατήσει εργασιακά δικαιώματα έχοντας ως κύριο σύμμαχο την κυβέρνηση και όλους τους προηγούμενους αντεργατικούς νόμους. Συνάδελφοι/ σσες στα τηλεφωνικά κέντρα στοιβάζονταν κατά δεκάδες σε κλειστούς χώ-

Απαγορεύουν τις φωτογραφίες συνωστισμού στο Μετρό;

εταιρείας έστειλαν μια εργαζόμενη σεκιούριτι να πει στους επιβάτες ότι «δεν επιτρέπεται να βγάζουμε φωτογραφίες εντός του σταθμού». Σαν να πρόκειται για στρατιωτικές εγκαταστάσεις! Όπως ήταν αναμενόμενο, οι επιβάτες άρχισαν να φωνάζουν. Αντί οι ιθύνοντες να φροντίσουν για την ασφάλεια των επιβατών, προσλαμβάνοντας προσωπικό και πυκνώνοντας τα δρομολόγια, απαγορεύουν τη φωτογράφιση! Ως πρόβατα επί σφαγή στέλνονται οι άνθρωποι στις δουλειές τους.

ζητώ τον λόγο ρους, χωρίς εξαερισμό και κανένα μέτρο προστασίας εν μέσω πανδημίας. Ταυτόχρονα εργαζόμενοι/ες στις εταιρίες πληροφορικής δούλευαν από το σπίτι χωρίς κανένα ωράριο με μειωμένους μισθούς και εκ περιτροπής εργασία, ενώ την ίδια ώρα οι ίδιες εταιρείες αύξαναν εκθετικά τα κέρδη. Αυτό το καθεστώς επέβαλλαν οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου, από την Teleperformance, την Cosmote e-value και την Vodafone έως τις επιτυ-

χημένες startup Blueground, OpenBet, Beat, Workable, Viva Wallet και Omilia την περίοδο της πανδημίας, πράγμα που οδήγησε στον κατάπτυστο νόμο «Χατζηδάκη» και την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα. Τα τελευταία χρόνια δώσαμε μεγάλες και σημαντικές μάχες ενάντια σε απολύσεις, ενταντικοποίηση της εργασίας, εργοδοτική αυθαιρεσία και συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Από τον αγώνα των εργαζομένων στα μεγάλα τηλεφωνικά κέντρα για μέτρα προστασίας ενάντια στην πανδημία, τη μάχη που δόθηκε στην Teleperformance για να μην εγκατασταθούν κάμερες παρακολούθησης μέχρι τις απεργίες ενάντια σε μαζικές απολύσεις σε Intralot, Vodafone,

Nokia, LG-CNS, OpenBet με αποκορύφωμα την πρωτοφανή οργάνωση των εργαζομένων στην Beat. Η οργανωμένη πάλη μέσα από σωματεία είναι αναγκαία έτσι ώστε να συλλογικοποιηθούν οι επιμέρους αγώνες. Γι’ αυτό συμμετέχουμε στις εκλογές στο κλαδικό σωματείο, στο Συνδικάτο Εργαζομένων στις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική (ΣΕΤΗΠ). Και παλεύουμε για ένα σωματείο μαζικό, ανοιχτό σε νέες ιδέες και τρόπους πάλης, με δημοκρατικές διαδικασίες και χωρίς αποκλεισμούς διαφορετικών απόψεων. Ένα σωματείο που θα δίνει τις μάχες υπέρ των εργαζομένων κόντρα στην ηττοπάθεια του ξεπουλημένου και εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ.

Πολιτική

Επέλαση πανδημίας

υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης εξήγγειλε νέα δέσμη μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας, σε μια συγκυρία έξαρσης του τέταρτου κύματος με 50-60 περίπου νεκρούς τη μέρα και πάνω από 440 διασωληνωμένους. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης των επιπτώσεων της πανδημίας και της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας, αυτή την περίοδο (τέλη Οκτώβρη - αρχές Νοέμβρη) του 2021 οι απώλειες ζωών είναι εξαπλάσιες και οι διασωληνωμένοι τετραπλάσιοι από την αντίστοιχη περσινή, όταν δεν υπήρχε καθόλου εμβόλιο. Η κυβερνητική αφήγηση, σύμφωνα με δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είναι ότι η πανδημία δεν έχει ξεφύγει κι ότι το τέταρτο κύμα «αφορά κυρίως στους ανεμβολίαστους». Στο πλαίσιο αυτό, ο Θάνος Πλεύρης ανακοίνωσε μέτρα μόνο για τους ανεμβολίαστους: Δύο τεστ την εβδομάδα με δικά τους έξοδα, αν είναι εργαζόμενοι στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, και πρόσβαση σε τράπεζες, δημόσιο, λιανεμπόριο, μεικτούς χώρους διασκέδασης, κομμωτήρια, μόνο με επίδειξη μοριακού ή ράπιντ τεστ. Από την υποχρεωτική επίδειξη τεστ απαλλάσσονται καταστήματα τροφίμων, φαρμακεία και «θρησκευτικοί χώροι» (εκκλησίες). Για μια ακόμα φορά φανερώνεται η «ειδική» μεταχείριση που απολαμβάνει διαχρονικά η εκκλησία από το ελληνικό κράτος και ιδιαίτερα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τα επιχειρήματα για αυτήν την ειδική μεταχείριση είναι ενδεικτικά: Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας είπε πως το να πάει κάποιος στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσει τρόφιμα ή στην εκκλησία για να τελέσει αυτό που σχετίζεται με την πίστη του, είναι αναγκαίο και δεν είναι το ίδιο με την πρόσβαση σε ένα κατάστημα για να αγοράσει ρούχα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε πως ο έλεγχος είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στις εκκλησίες, καθώς «είναι ανοιχτοί χώροι λατρείας» και «δεν υπάρχει κάποιος στην πόρτα». Με τέτοια επιχειρήματα η κυβέρνηση, ενώ ρίχνει όλες τις ευθύνες στους ανεμβολίαστους για το φούντωμα της πανδημίας, χαϊδεύει τον θρησκευτικό σκοταδισμό που αποτελεί τον πυρήνα του ανορθολογικού αντιεμβολιαστικού ρεύματος. Με την αποκλειστική επικέντρωση στους ανεμβολίαστους, η κυβέρνηση επιδιώκει να πετύχει πολλούς στόχους. Καταρχάς, δικαιολογεί την ολοφάνερη αποτυχία της στο μέτωπο της πανδημίας. Φτιάχνει, επίσης, έναν «εχθρό» στα μέτρα της, ο οποίος δεν διεκδικεί τίποτα επικίνδυνο ούτε για την ίδια ούτε για τον σύγχρονο καπι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μπάμπης Συριόπουλος

Κυβερνητικά παιχνίδια με την υγεία του λαού, ενώ μετράμε εκατόμβες ▸ Με τον… σταυρό και τις Σ∆ΙΤ στο χέρι προχωρά το υπουργείο Υγείας, ενώ κάθε 48 ώρες πεθαίνουν σχεδόν 100 άνθρωποι

ταλισμό γενικότερα και μπροστά στον οποίο φαίνεται ως φορέας της προόδου και της επιστήμης. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι έτσι «νομιμοποιεί» την εγκατάλειψη της δημόσιας υγείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ σημείωσε ότι το ΕΣΥ έχει ενισχυθεί «στα όρια των δυνατοτήτων του», δήλωσε απειλητικά προς τους ανεμβολίαστους «αν είναι αποφασισμένοι να μην κάνουν το εμβόλιο, να προσέχουν πάρα, πάρα πολύ», τονίζοντας πως «οι ανεμβολίαστοι πρέπει να γνωρίζουν ότι σήμερα το σύστημα πιέζεται. Αλλά άλλη είναι η αντιμετώπιση που μπορεί να έχει κάποιος, όταν ένα σύστημα δεν πιέζεται». Αυτό που υπονοεί ο πρωθυπουργός είναι ότι, αφού το τέταρτο κύμα «αφορά στους ανεμβολίαστους», καθώς είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για τη νόσησή τους, ας μην περιμένουν σωτηρία από το ΕΣΥ. Τα ‘θελαν και τα ‘παθαν! Έτσι, με ήσυ-

Η κυβέρνηση εξαιρεί προκλητικά από την υποχρέωση του εμβολιασμού τον βαθύ πυρήνα του κράτους αστυνομία, στρατό και εκκλησία

χη τη συνείδησή τους, οι υπουργοί της κυβέρνησης της ΝΔ επιτρέπουν ακραίες καταστάσεις φυσικής εξάντλησης του υγειονομικού προσωπικού, όπως αυτή της κατάρρευσης του διευθυντή της κλινικής Covid του Νοσοκομείου Λάρισας, τις διασωληνώσεις 30 ασθενών εκτός ΜΕΘ στη Θεσσαλονίκη ή την πτώση της πίεσης του οξυγόνου σε νοσοκομεία. Ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος δήλωσε στο ραδιόφωνο του Σκάι ότι «δεν μπορούμε μέσα σε ένα χρόνο –και δεν υπάρχει και λόγος– να δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα υγείας, το οποίο μετά την πάροδο της πανδημίας θα εκλείψει ο λόγος να έχουμε πάρα πολλές ΜΕΘ». Για τον υπουργό οι ΜΕΘ είναι πολυτέλεια, τη στιγμή που τα νοσοκομεία «μπουκώνουν» με 440 διασωληνωμένους, ενώ οι φρεγάτες και τα μαχητικά αεροσκάφη είναι είδη πρώτης ανάγκης. Απέναντι σ’ αυτήν την κυβερνητική στάση ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην ήπια αντιπολίτευση. Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει ότι «τώρα όμως δεν είναι η ώρα του πολιτικού ανταγωνισμού αλλά η ώρα της ευθύνης» και προτείνει ολιγομελή επιστημονική επιτροπή με πρόσωπα κοινής αποδοχής. Η κυβέρνηση στηρίζει τα μέτρα που παίρνει και κυρίως αυτά που δεν παίρνει στην ατομική ευθύνη για τον εμβολιασμό, ανάγοντας ένα πολύτιμο και αναγκαίο όπλο κατά της πανδημίας σε πανάκεια και προπαγανδιστικό τέχνασμα. Αυτή η κυβερνητική στάση όμως δεν μπορεί ν’ αποτελεί άλλοθι για την υποτίμηση της μετωπικής αντιπαράθεσης με το αντιεμβολιαστικό ρεύμα. Ο καθολικός εμβολιασμός δεν έρχεται με διατάγματα και sms, αλλά με τη συνειδητή επιλογή ελεύθερων ανθρώπων. Είναι η ταξική απάντηση κοινωνικής ευθύνης και υποχρέωσης από την πλευρά της εργαζόμενης πλειονότητας, αποτελεί βασικό στοιχείο των διεκδικήσεων του κινήματος των υγειονομικών που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή και του λαϊκού κινήματος γενικότερα. Αυτό που χρειάζεται είναι μία καμπάνια υπέρ του εμβολισμού, μαζί και της 3ης δόσης για τους ήδη εμβολιασμένους, με επιστημονικά επιχειρήματα, στηριγμένη σε μια ενισχυμένη πρωτοβάθμια περίθαλψη και συζήτηση με το κοινό. Η αποφασιστική ενίσχυση ενός δημόσιου συστήματος υγείας, χωρίς τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια του κέρδους και τα ΣΔΙΤ, με πραγματικές επιτάξεις και εθνικοποιήσεις των επιχειρήσεων της υγείας είναι αναγκαία όχι μόνο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά πάγια και διαρκής λαϊκή ανάγκη. Ειδικά μπροστά στη διαφαινόμενη μετατροπή του ΕΣΥ ξανά σε «σύστημα μιας νόσου», πετώντας στον «Καιάδα» ή σπρώχνοντας στους ιδιώτες ακόμα και βαριά περιστατικά της λεγόμενης «λοιπής νοσηρότητας».

8 COP26

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Περιβάλλον

Χρίστος Κρανάκης

Κλίμα: Βάζουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα! Το κεφάλαιο και οι αγορές, που ευθύνονται για την υπερεκμετάλλευση και καταστροφή του πλανήτη, αναλαμβάνουν να τον σώσουν από την υπερθέρμανση, με τη «βούλα» των κυβερνήσεων

υνεχίζεται έως το τέλος της επόμενης εβδομάδας η διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, COP26, στη Γλασκώβη. Οι επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων συζητούν και διαπραγματεύονται, την ίδια στιγμή που έξω από το συνεδριακό κέντρο η Γκρέτα Τούνμπεργκ δίνει το σύνθημα «Μπορείτε να βάλετε την κλιματική αλλαγή στον κ… σας!». Η γραφική αυτή εικόνα έρχεται να αποτυπώσει με εμφατικό τρόπο τις τρομακτικές αντιθέσεις που υπάρχουν στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η εριστική αδιαφορία των συνέδρων της COP26, μάλιστα, εξόργισε περαιτέρω τους διαδηλωτές, όταν οι πρώτοι –σε στυλ… Μαρίας Αντουανέτας– αποφάσισαν να δειπνήσουν τη Δευτέρα σε ένα πανάκριβο εστιατόριο

της πόλης,το οποίο περιφρουρείτο από ορδές αστυνομικών. Παρότι όμως ο κυνισμός της παγκόσμιας ελίτ δεν αποτελεί είδηση, ο αντιδραστικός χαρακτήρας των αποφάσεων της διάσκεψης και το πώς η κλιματική αλλαγή μετατρέπεται σε πεδίο κερδοφορίας, εγείρουν τρομακτικές αμφιβολίες για το μέλλον του πλανήτη. Το ζήτημα που απασχόλησε περισσότερο τα διεθνή ΜΜΕ και προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις ήταν η σύναψη της «πράσινης» συμμαχίας 450 μεγάλων χρηματοπιστωτικών εταιρειών με την ονομασία «Net Zero» (καθαρό μηδέν). Η διαδικασία προχώρησε υπό την καθοριστική συμβολή του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας και του Καναδά, Μαρκ Κάρνεϊ και θέτει ως στόχο την επένδυση άνω των 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

για την απανθρακοποίηση του πλανήτη. Σύμφωνα με τις πιο ελπιδοφόρες εκτιμήσεις, η «Net Zero» θα καταφέρει να μηδενίσει τις «καθαρές» εκπομπές διοξειδίου σε μια σειρά μεγάλων επιχειρήσεων μέχρι το 2050. Αν, όμως, στα αυτιά πολλών μια τέτοια κίνηση ακούγεται αναγκαία ή ακόμα και θετική, αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της ιστορίας. Συγκεκριμένα, τo Corporate Europe Observatory σημείωσε πως η COP26 θέτει τις βάσεις για ένα άνευ προηγουμένου «πράσινο οικονομικό ξέπλυμα χρήματος». Όπως αναφέρει ο μη κερδοσκοπικός ερευνητικός οργανισμός, οι προτάσεις αναφορικά με την ιδιωτική χρηματοδότηση που «απαιτείται» για την μείωση των παγκόσμιων εκπομπών CO2 δεν αποτελούν επεξεργασίες κυβερνήσεων ή των αρμόδιων περιβαλλοντολογικών φορέων αλλά αντίθετα, προέρχονται από τα ενδότερα των γραφείων ιδιωτικών fund των χρηματιστηριακών αγορών — κάποια από τα οποία, μάλιστα, σχετίζονται άμεσα με μεγάλες επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα. Με πιο απλά λόγια, το οξύμωρο σχήμα που συγκροτείται επιτρέπει στους μεγάλους χρηματοοικονομικούς ομίλους με έντονο ανθρακικό «αποτύπωμα», όπως η JP Morgan, η BlackRock και η BNP Paribas, να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των συμφωνιών που αναμένεται να υπογράψει η COP26! Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως η παγκόσμια ατζέντα για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής ρυθμίζεται από μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες, οι οποίες την ίδια

στιγμή έχουν το ελεύθερο να συνεχίσουν να επενδύουν μαζικά σε ορυκτά καύσιμα χωρίς το φόβο κυρώσεων. Και η Guardian, όμως, προχώρησε σε εξίσου σημαντικές αποκαλύψεις. Συγκεκριμένα, η βρετανική εφημερίδα καυτηρίασε την πάγια στάση των Κεντρικών Τραπεζών Αγγλίας και Γαλλίας όσο και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τονίζοντας ότι αρνούνται να εισάγουν περιορισμούς ή ποινές για όσες (μικρότερες) τράπεζες εξακολουθούν να εξυπηρετούν ρυπογόνες επιχειρήσεις. Η ιδιωτικοποίηση των οικολογικών πολιτικών και η ανάγκη του κεφαλαίου να επενδύσει στην πράσινη ανάπτυξη οξύνει και τους διεθνείς ανταγωνισμούς. Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός για την απουσία των ηγετών Ρωσίας και Κίνας από τη διάσκεψη, ενώ η κινεζική πλευρά πέρασε στην αντεπίθεση επιρρίπτοντας ευθύνες στις δυτικές χώρες για αργοπορία στις μειώσεις εκπομπών και απροθυμία να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες οικονομικά. Τη στιγμή που ο πλανήτης «βράζει», καθώς το 2020 ήταν η δεύτερη θερμότερη χρονιά στην ιστορία και η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 24,2 εκ. από το 1880, οι επιλογές των μεγάλων κυβερνήσεων να χαρίσουν την κλιματική ατζέντα προς όφελος της ιδιωτικής κερδοφορίας και να «φαγωθούν» μεταξύ τους, δεν φαντάζουν μόνο ανεπαρκείς αλλά και επικίνδυνες. Μόνος αντίλογος στις καπιταλιστικές πολιτικές είναι ο παγκόσμιος ξεσηκωμός, με σταθμό τις κινητοποιήσεις της 6ης Νοέμβρη.

Γιάννης Ελαφρός

Με βασικό επιχείρημα το ρυπογόνο και πανάκριβο φυσικό αέριο Μίλησε για «Απάτητα Βουνά», ενώ οι πολυεθνικές ενέργειας τσιμεντώνουν τις κορφές

ς πρωτεργάτρια στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής επιχείρησε να εμφανίσει ο Κ. Μητσοτάκης την κυβέρνησή του από το βήμα της COP26, μιλώντας για το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης, που παραμένει κέλυφος αδειανό. «Πρωτοστατούμε στην κατάθεση προτάσεων για την απανθρακοποίηση των θαλάσσιων μεταφορών», είπε, αναφερόμενος στον «ελληνόκτητο εμπορικό στόλο, μια θαλάσσια υπερδύναμη, 20% του παγκόσμιου στόλου». Η ναυτιλία, όμως, είναι ο μόνος μεγάλος οικονομικός τομέας που έχει μείνει εκτός δεσμευτικών κλιματικών ρυθμίσεων, παρότι ευθύνεται για το 3% των παγκόσμιων εκπομπών (940 εκατ. τόνοι CO2 ετησίως). Η κατάθεση προτάσεων είναι συχνά ο καλύτερος τρόπος για την αποφυγή μέτρων… Ο Κ. Μητσοτάκης υπερηφανεύτηκε πως «μεταβαί-

νουμε σε ηλεκτροδότηση χαμηλών εκπομπών άνθρακα με ταχύτερο ρυθμό σε σχέση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες» και πως «η Ελλάδα θα έχει απαλλαγεί από τον λιγνίτη το αργότερο μέχρι το 2028, ενώ όλες οι παλιές λιγνιτικές μονάδες θα κλείσουν έως το 2023». Η βιασύνη της ΝΔ για το ξεπέταγμα του λιγνίτη δεν γίνεται για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά για να δοθεί χώρος και να εισβάλουν οι ιδιώτες με όχημα το φυσικό αέριο, το οποίο είναι επίσης καύσιμο υδρογονανθράκων και προκαλεί εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αν και λιγότερες (όσον αφορά το μεθάνιο περισσότερες). Με την κυριαρχία, σήμερα, του εισαγόμενου και πανάκριβου φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή (περίπου 45%) τα μονοπώλια ενέργειας κάνουν πάρτι, ενώ οι λογαριασμοί στα νοικοκυριά ζεματάνε. Έτσι, παρά τα λόγια του

πρωθυπουργού για την υπερθέρμανση του πλανήτη οι κατοικίες θα παγώσουν φέτος. Ο Κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να «νομιμοποιήσει» την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Αιγύπτου, μιλώντας για σημείο εισόδου «πράσινου υδρογόνου» στην Ευρώπη, ενώ σε πρώτη φάση τουλάχιστον θα φέρνει ρεύμα από φυσικό αέριο! Επιπλέον, το καλώδιο συναντιέται με τις φιλοδοξίες για τον σχεδιαζόμενο αγωγό φυσικού αερίου Eastmed και τις γεωπολιτικές επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου. Γνωρίζοντας την κατάσταση στην Ελλάδα, μόνο για γέλια (ή για κλάματα) είναι οι αναφορές Μητσοτάκη για προστασία της βιοποικιλότητας (και της θαλάσσιας) και του προγράμματος «Untrodden Mountains» (Απάτητα Βουνά), όταν έχουν παραδώσει τις βουνοκορφές στους αετονύχηδες των βιομηχανικών ΑΠΕ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Τι κινεί τελικά τους εκπαιδευτικούς σε μεγάλες κινητοποιήσεις κατά της αξιολόγησης; Ο φόβος πως θα αποκαλυφθεί η ανεπάρκειά σας, όπως σας κατηγορεί η Υπουργός Παιδείας; Β.Δ.: Η εκπαίδευση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή επίθεση. Η στρατηγικής σημασίας για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις τομή της αξιολόγησης χτυπά την καρδιά της εκπαίδευσης και συμπυκνώνει το σύνολο των προβλημάτων που χρόνια τώρα παλεύει το εκπαιδευτικό κίνημα. Δεν πείθει η Κεραμέως πια ότι ο αγώνας αφορά τη δική μας «ανεπάρκεια», δεν προβλέπεται άλλωστε η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών άμεσα! Σκεφτείτε, έρχεται ένας νόμος που καλεί εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, να επωμιστούν το βάρος επειδή το σχολείο στελεχώνεται για πάνω από μια δεκαετία από αναπληρωτ(ρι) ες, απαιτεί να αναλάβουν την ευθύνη για τις εικόνες ντροπής των νηπίων σε κοντέινερ ή τις πλημμυρισμένες αίθουσες που καταρρέουν, τις συγχωνεύσεις τμημάτων ακόμη και τα χιλιάδες κενά! Και παράλληλα, σε ένα αυταρχικό πλαίσιο που έχει καθυποτάξει κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας με απειλές, εκβιασμούς, περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, απαιτεί να παραδώσουμε τα παιδιά, τη γνώση και τους εαυτούς μας σε έναν ασφυκτικό μηχανισμό που τα πάντα μετριούνται, κατατάσσονται και τελικά απορρίπτονται, όλα στο βωμό της αγοράς! Απέναντι στο εφιαλτικό τοπίο που διαμορφώνεται, ο κλάδος συσπειρώθηκε. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί διαδήλωσαν όχι μόνο την αντίθεσή τους στην αξιολόγηση, αλλά δήλωσαν πως τους αγώνες τους αποφασίζουν οι εργαζόμενοι, όχι οι κυβερνήσεις και τα δικαστήρια. ▶ Τι λένε οι εκπαιδευτικοί για το ξεπούλημα του αγώνα από τις ηγεσίες ΔΟΕ-ΟΛΜΕ; Β.Π.: Είναι αποκαλυπτικές οι τοποθετήσεις των συναδέλφων! Μιλούν για προδοσία και άδειασμα από τις Ομοσπονδίες. Το κύμα οργής και αγανάκτησης το συναντάς διάχυτο στα σχολεία! Από τη μια καταγγέλλουν την πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που δεν δίστασε να «ενημερώσει» τους καθηγητές, αντιγράφοντας την Κεραμέως, επιχειρώντας να πείσουν τους εκπαιδευτικούς ότι πρέπει να υποταχθούν στις δικαστικές αποφάσεις, καλλιεργώντας κλίμα τρομοκρατίας

Βιολέτα Πατέλη | πρόεδρος ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου» Βαγγελίτσα Δινοπούλου | πρόεδρος ΣΕΠΕ «Ηρώ Κωνσταντοπούλου»

Συνεχίζουμε την απεργία για το δημόσιο σχολείο Τα σωματεία τους είναι μεταξύ εκείνων που σηκώνουν το γάντι της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τον υποταγμένο συνδικαλισμό και επαναπροκηρύσσουν την απεργία-αποχή από την αξιολόγηση. Οι δύο πρόεδροι των συλλόγων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας μεταφέρουν το κλίμα αγανάκτησης που επικρατεί στα σχολεία. «Ο αγώνας μας είναι αγώνας όλης της κοινωνίας», τονίζουν και καλούν σε συστράτευση όλα τα εκπαιδευτικά σωματεία και σε πανεργατικό μέτωπο. «Είναι η ώρα που θα κριθεί ο ρόλος κάθε συνδικαλιστικής και πολιτικής δύναμης», υπογραμμίζουν.

για τη συμμετοχή σε παράνομη μη απεργία! Από την άλλη, στην ην πρωτοβάθμια συνάδελφοι δήλωωναν αηδιασμένοι από το πούληημα και ζητούσαν να παραβρεθούν στο ΔΣ της ΔΟΕ, ώστε να καταγραφεί η βούληση τους για επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής. Οι εκπαιδευτικοί που εξέφρασαν με τη στάση τους στις γενικές συνελεύσεις την απαίτηση από τα α συνδικάτα να μην τους αφήσουν υν στο έλεος της κυβέρνησης. Μετά τά το 95% συμμετοχή στην απεργίαααποχή και την απεργιακή κινητοποίηση στις 10/11 ένιωσαν να τους μαντρώνουν στα σχολεία με σκυμμένο κεφάλι, χωρίς αγωνιστικό σχεδιασμό. ▶ Γιατί δεν υιοθετείτε την απόφαση της ΔΟΕ για συμμετοχή στην αξιολόγηση με την κατάθεση ενιαίου

στον

ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ

κειμένου από όλους τους συλλόγους; Β.Π.: Μετά τη «λήξη αγώνα» που κήρυξε η ΔΟΕ, κλείνοντας την απεργία-αποχή πραξικοπηματικά εν μέσω συνελεύσεων που αποφάσιζαν τη συνέχιση της μάχης, ανακοίνωσε την απόφαση για κατάθεση από τους συλλόγους διδασκόντων ενός «ενιαίου κειμένου» για την αποτροπή υποτίθεται της κατηγοριοποίησης των σχολείων. Ωστόσο, η πρόταση αυτή αδυνατεί να ακυρώσει την αξιολόγηση, εφόσον εμπλέκεται τελικά σε αυτήν, αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο για την εξωτερική και ατομική αξιολόγηση. Δεν μπορεί να θεωρείς ότι συγκρούεσαι και ότι ανατρέπεις από τα μέσα μια διαδικασία με επιφανειακή κριτική και χωρίς να επισημαίνεται η πολιτική που πρέπει να ανατραπεί. Πολύ περισσότερο, όταν η διαδικασία που προτείνεται να ακολουθηθεί στην ουσία υπηρετεί βήμα-βήμα τους όρους που έχει θέσει ο αντίπαλος! Απέναντι στο αδιέξοδο που οδήγησε η ομοσπονδία τον κλάδο, προχωρήσαμε σε στάσεις εργασίας μέχρι να ανασυγκροτηθούμε, να συντονιστούμε με τα άλλα σωματεία και να κερδίσουμε χρόνο για να διερευνήσουμε επόμενες κινήσεις αγώνα. ▶ Τα σωματεία σας είναι μεταξύ όσων πήραν πρωτοβουλία για κήρυξη απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση. Πώς μπορεί να δοθεί συνέχεια στον αγώνα των τω εκπαιδευτικών;

Η κυβέρνηση κρύβει ότι τα σχολεία θα γίνουν κυνηγότοποι χορηγών, θα κατηγοριοποιηθούν σε «καλά» και «κακά» προκαλώντας μεγάλες ανισότητες

Β. Β.Δ.: Τα σωματεία που προχωράμε στην κήρυξη απεργίας αποχής δηλώνουμε πως είναι χρέος του δ συνδικαλιστικού κινήματος και ιδιαίτερα των ταξικών δυνάμεων να εκφράσουν και να δώσουν διέξοδο στο ρεύμα ανυπακοής που εκφράστηκε μαζικά το προηγούμενο διάστημα. Προχωράμε λοιπόν στην σ υλοποίηση των αποφάσεων των υλ Γενικών μας Συνελεύσεων, που Γεν απαίτησαν την συνέχιση του αγώαπ να με απεργία αποχή. Είναι μια μάχη δύσκολη που επιχειρούν να κόψουν από τη δυναμική της, από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με το ίδιο δια ταύτα, τόσο ο υποταγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΕΚ-ΕΡΑ/ΑΕΕΚΕ/ΣΥΝΕΚ αλλά και το ΠΑΜΕ. Είναι η ώρα που θα κριθεί ο ρόλος κάθε συνδικαλιστικής και πολιτικής δύναμης για το τι ρόλο δί-

νει στο εργατικό κίνημα και τους αγώνες. Την ίδια στιγμή όμως είναι κι ένας αγώνας που απαιτείται να βγει και πέρα από τα όρια της εκπαίδευσης. Η αμφισβήτηση του νόμου Χατζηδάκη στην πράξη από τα πρωτοβάθμια σωματεία είναι ανάγκη και υποχρέωση να βρει έμπρακτα τη στήριξη και την αλληλεγγύη όλων των σωματείων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα, παλεύουμε να συγκροτηθεί πανεργατικό μέτωπο που θα αμφισβητεί, θα συγκρούεται και θα παλεύει να ανατρέψει την κυβερνητική πολιτική. Β.Π.: Προκηρύσσουμε απεργία αποχή, με επιδίωξη να καλύψουμε για το επόμενο διάστημα μέχρι τις 12 /11 και να ακυρώσουμε και τη νέα προθεσμία που έβαλε το υπουργείο. Ακόμα επιδιώκουμε να δείξουμε στην πράξη το δρόμο που ακόμα και τώρα πρέπει να πάρουν ΔΟΕ, ΟΛΜΕ και ΑΔΕΔΥ. Δεσμευτήκαμε ως σύλλογος να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να καλύψουμε όλους τους συναδέλφους και το κάνουμε πράξη. Με την απεργία αποχή καλύπτονται όλοι οι συνάδελφοι και οι συνάδελφοι διευθυντές, που θέλουν να σταθούν με τη συλλογικότητα του κλάδου και να μην υλοποιήσουν την αξιολόγηση. Οι εκπαιδευτικοί της βάσης με τον αγώνα μας υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο ξεπερνώντας το κλίμα φόβου που επιχείρησε να περάσει η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας με απειλές, τρομοκρατία και δικαστικές παρεμβάσεις. ▶ Τι θα λέγατε σε έναν γονιό, στο ερώτημα αν τον αφορά ο αγώνας σας; Β.Π.: Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι αγώνας όλης της κοινωνίας! Σκόπιμα η κυβέρνηση κρύβει ότι τα σχολεία θα μετατραπούν σε κυνηγότοπους χορηγών για να λειτουργήσουν, θα κατηγοριοποιηθουν σε «καλά» και «κακά» και θα προκύψουν μεγάλες κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των παιδιών. Τεράστιες συνέπειες θα έχουν και οι πανελλαδικές εξετάσεις τύπου Pisa από την ΣΤ΄ τάξη του δημοτικού ήδη, επιδιώκοντας να κατεβάσουν τον κόφτη ακόμη πιο νωρίς. Β.Δ.: Δεν λένε πως τα «καλά» σχολεία θα στελεχωθούν με το απαιτούμενο εκπαιδευτικό προσωπικό και θα εξασφαλίσουν τον κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ενώ τα «κακά» σχολεία της γειτονιάς θα κινδυνεύουν με λουκέτο. Αποκλειστικό στόχο έχουν να σκύψουμε όλοι το κεφάλι και να υποταχτούμε σε ένα σχολείο που μοιάζει με επιχείρηση, που δεν αντιστοιχεί στις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εκστρατεία ενημέρωσης για την απελευθέρωση του Οτσαλάν

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τη συμπλήρωση 22 χρόνων από την παράδοση του Οτσαλάν στις τουρκικές αρχές από την τότε ελληνική κυβέρνηση Σημίτη, βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής εκστρατεία ενημέρωσης με τελικό στόχο την απελευθέρωση του κούρδου ηγέτη. Στα πλαίσια αυτά, θα πραγματοποιηθεί και στην Ελλάδα σειρά εκδηλώσεων. Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 8/11 στις 6 μ.μ., στο Studio Art Cinema (Σταυροπούλου 33, Αθήνα) θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη τύπου με τη δικηγόρο του Οτσαλάν Razie Ozturk. Την ίδια μέρα, στις 9 το βράδυ στο Λαύριο, θα διοργανωθεί συναυλία με κούρδους μουσικούς στο Λαύριο. Τέλος, την Τρίτη 9/11, στις 11 π.μ., είναι προγραμματισμένος ο απόπλους του σκάφους «Ελευθερία» με Κούρδους και διεθνείς αλληλέγγυους από το λιμάνι του Λαυρίου για Νάπολη.

Ο συνδικαλισμός είναι δικαίωμα!

ΕΠΙ ΜΗΝΕΣ καθυστερεί το υπουργείο Παιδείας να υπογράψει την απαλλαγή από τα εκπαιδευτικά καθήκοντα νεοδιόριστου εκπαιδευτικού που εξελέγη στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) με το ψηφοδέλτιο των Παρεμβάσεων. Πρόκειται για τον Μάνθο Κυριακόπουλο, ο οποίος εξακολουθεί να υπηρετεί κανονικά σε σχολείο του Ρεθύμνου, υποχρεούμενος σε εξαντλητική ταλαιπωρία με πολύωρες μετακινήσεις και έξοδα για να ανταποκριθεί στις συνδικαλιστικές του υποχρεώσεις.

Praktiker: Πανελλαδική απεργία το Σάββατο για Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση

Απόλυση συνδικαλιστή εργαζόμενου από τον εκδοτικό όμιλο MM Publications

ΣΕ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, με κεντρικά αιτήματα την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων ενιαία και για όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρηση, προχωρούν το Σάββατο 6/11 οι εργαζόμενοι στα καταστήματα Praktiker όλης της χώρας. Στην Αθήνα, η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 11 π.μ. στο Praktiker Ταύρου (Πειραιώς 176).

ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ εργαζομένου, με πρόσχημα τη δήθεν προβληματική απόδοσή του και τις περικοπές εξόδων, προχώρησε την Παρασκευή 29/10 ο εκδοτικός όμιλος MM Publications. Ο απολυμένος, ο οποίος είναι μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και εργαζόταν 16 ολόκληρα χρόνια στον όμιλο, είχε ενεργή συνδικαλιστική δράση μεταξύ άλλων και στον αγώνα που έγινε στην πρώτη καραντίνα, ώστε να προστατευθούν οι εργαζόμενοι που είχαν τότε απολυθεί. Την άμεση ανάκληση της απόλυσης απαιτεί ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ).

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 5ο ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΤΗΣ νΚΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑ

Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση διοργανώνει το Σάββατο 6/11, στις 6 μ.μ., στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα 1) εκδήλωση παρουσίασης των Θέσεων του ΚΣ για το 5 ο συνέδριό της, που ήδη κυκλοφορούν σε έντυπη και ψηφιακή μορφή. Θα ακολουθήσει ρεμπέτικο-λαϊκό γλέντι οικονομικής ενίσχυσης. Η Πρωτοβουλία για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα διοργανώνει το Σάββατο 6/11, στις 7 μ.μ., στην ΕΔΟΘ (Πρ. Κορομηλά 51, 4ος όροφος), εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Παύλου Μουρουζίδη Ήττα και περηφάνια. Η ναυμαχία της Σφηκιάς (εκδόσεις Γράφημα). Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι Κ. Κουτρουμπάκης (συγγραφέας, εκπαιδευτικός) και Ν. Δινόπουλος (συνταξιούχος ΔΕΗ).

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΒΟΛΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΣΚΟΥΠΙ∆ΙΩΝ

Ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στην Καύση Σκουπιδιών διοργανώνει το Σάββατο 13/11, στις 6 μ.μ., στο κτήριο Παπαστράτου (Θόλος) εκδήλωση με θέμα «Αστυνομική βία και Ανθρώπινη ζωή Κράτος έκτακτης ανάγκης, καταστολή, βασανιστήρια και η απάντηση του κινήματος». Ομιλητές: Αν. Παπαρούσου, Άρ. Παπαζαχαρουδάκης και Γ. Μάγγος.

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ: ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟ∆ΩΡΑΚΗ

Η ΕΛΜΕ Νέας Σμύρνης-ΚαλλιθέαςΜοσχάτου και η Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, τιμώντας την 48η επέτειο του Πολυτεχνείου, θα πραγματοποιήσουν την Κυριακή 14/11 στις 7 μ.μ, στον δημοτικό χώρο «Γαλαξίας», μουσικό αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με τη συμμετοχή πολυμελούς ορχήστρας εκπαιδευτικών.

∆ΙΟΡΘΩΣΗ

Εκ παραδρομής, στο προηγούμενο φύλλο γράφτηκε λανθασμένα η υπογραφή στο άρθρο της σελίδας 22. Το σωστό όνομα είναι Στέλιος Δρίτσας και όχι Σπύρος.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει στους αναγνώστες του τη δυνατότητα παρακολούθησης της παράστασης

Οι Γειτονιές του Κόσμου του Γιάννη Ρίτσου στην εκπτωτική τιμή των 8 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Κυριακή στις 8 μ.μ. (πρεμιέρα 7/11),

Θέατρο Βαφείο Λάκης Καραλής (Αγ. Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6944189698. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 7-21 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική παρακράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν τη παράσταση

Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ.,

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 29 Οκτωβρίου13 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Ο Κώστας Τζιαντζής ήταν ένας σύγχρονος επαναστάτης που αρνήθηκε την τάξη του, περιφρόνησε τη βολή του και περπάτησε στους κακοτράχαλους δρόμους της ταξικής πάλης. Για να πάρει ο εργάτης «όλο το καρβέλι του πλούτου» που παράγει και του πολιτισμού που δημιουργεί. Ήταν η ενσάρκωση της ανιδιοτέλειας, η ακραία εφαρμογή της απαίτησης του Τσε: «Όλα για τους άλλους, τίποτα για εμάς»!

Αφιέρωμα

∆έκα χρόνια χωρίς τον Κώστα Τζιαντζή

Παντοτινός μας σύντροφος οι ιδέες και οι πράξεις του

υμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τότε (1/11/2011) που έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος σύντροφος, φίλος και αδελφός, ιδιοφυής επαναστάτης, οραματιστής κομμουνιστής Κώστας Τζιαντζής. Χρόνος ελάχιστος μπροστά στην αιωνιότητα της ταξικής πάλης και την απεραντοσύνη των σκοπών μας. Χρόνος αρκετός για να αποτιμήσουμε βαθύτερα την καθοριστική συμβολή του στη συλλογική μας προσπάθεια για σύγχρονη κομμουνιστική Αριστερά. Αποτίμηση με κριτήριο την «απόλυτη κυριαρχία του παρόντος πάνω στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον», όπως έλεγε ο ίδιος. Ο Κώστας Τζιαντζής ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος με πρωτότυπη σκέψη, οραματική έμπνευση, ανατρεπτικό χιούμορ και ποιητική ματιά. Με βαθιά γνώση του μαρξισμού και του συνολικού επαναστατικού πολιτισμού. Με πρωταγωνιστικό ρόλο στο αντιδικτατορικό κίνημα, στη δημιουργία της αντιΕΦΕΕ και της ΚΝΕ,

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, στην αντίσταση απέναντι στην υποταγή και τον εκφυλισμό της Αριστεράς, με κορυφαία εκδήλωση τη μαζική αριστερή ρήξη του 1989. Είχε ηγετικό ρόλο και συνεισέφερε αποφασιστικά σε όλες τις συλλογικές μας προσπάθειες: Στο τολμηρό εκδοτικό εγχείρημα του Πριν. Στη συγκρότηση του ΝΑΡ, όχι για «διόρθωση της δεξιάς γραμμής του ΚΚΕ και επιστροφής μας σ’ αυτό», ούτε ως «λέσχης θεωρητικών συζητήσεων» ή «συντονιστικό των κινημάτων», αλλά ως μεταβατικής κομμουνιστικής οργάνωσης προς το σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Συμβολή στον αγώνα για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για Νέο Εργατικό Κίνημα ανατρεπτικής χειραφέτησης. Στις επίπονες διαδικασίες για συγκρότηση μαζικής μετωπικής αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής Αριστεράς, ανεξάρτητης από τη δορυφοροποίηση, ενσωμάτωση, ακύρωσή της γύρω από τη διαχειριστική και ρεφορμιστική Αριστερά. Κυρίως, είχε πολύπλευρη

συμβολή στη συλλογική, θεωρητική και οργανωτική μας προσπάθεια για την επαναθεμελίωση του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, που απαιτούν οι εκρηκτικές αντιθέσεις και οι δυνατότητες της εποχής μας. Εκτιμώντας τη συνολική προσφορά του, ο Κώστας Τζιαντζής ήταν ένας σύγχρονος επαναστάτης που αρνήθηκε την τάξη του. Ήταν ένας πηγαίος διαπαιδαγωγητής, όχι συνήθης «αφ’ υψηλού» καθοδηγητής, του «εμείς» συνεπής υπερασπιστής. Βοήθησε απλόχερα στη διαπαιδαγώγηση και την ανάδειξη πολλών συντρόφων και νέων κομμουνιστών. Αδιάλλακτος με τους ταξικούς αντιπάλους, διαλλακτικός και στοργικός με τους συντρόφους, ειδικά σε στιγμές ταλαντεύσεων, ανακολουθιών και υπαναχωρήσεων. Δεν χάριζε κανέναν στον αντίπαλο. Εχθρικός σε κάθε αυτάρκεια και ημιμάθεια, αυστηρά απαιτητικός από τον εαυτό του και από τους συντρόφους του. Λοιδορούσε τις μικρότητες, όπου τις συναντούσε γενικά στην Αριστερά,

Δημήτρης Δεσύλλας

λέγοντας χαρακτηριστικά: «Στις πιο μεγάλες στιγμές, οι πιο μικροί άνθρωποι, κάνουν τα πιο μικρά πράγματα, νομίζοντάς τα για μεγάλα». Είχε πλήρη συναίσθηση των ορίων και των μεγεθών μας, της ανωριμότητας και των αντιφάσεών μας. Αντιφάσεις που πάλευε να τις υπερβούμε συλλογικά. Σήμερα που ζούμε την πανδημία της βαρβαρότητας του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, του ανορθολογισμού και του σκοταδισμού. Τώρα που ξαναστήνονται «μυστικές αγχόνες σε κάθε πόρτα ενεδρεύοντας τον ύπνο». Στις νέες εξεγέρσεις που ωριμάζουν, όλοι εμείς που αγαπήσαμε «μια τρικυμία καινούργια», πατάμε γερά στην πολύπλευρη και ποιοτική συμβολή του Κώστα Τζιαντζή. Οι ιδέες και οι πράξεις του ανήκουν στο μέλλον του κομμουνισμού, της πλήρους απελευθέρωσης του κοινωνικού ανθρώπου. Ανήκουν κυρίως στο παρόν της επείγουσας επαναθεμελίωσης του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, που απαιτούν οι εργαζόμενοι και η εποχή μας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα Άννα Γαϊτανίδου

Δημήτρης Δεσύλλας

Με την παράταξη της νέας επαναστατικής επαγγελίας

O Κώστας ήταν, είναι και θα είναι εντός του πολιτικού μας μέλλοντος!

ρεις χαρακτηριστικές παρεμβάσεις του Κώστα Τζιαντζή δείχνουν την ποιότητα της συμβολής του. Σε άρθρο του στο Πριν στις 2/4/1995 για τον Νίκο Μπελογιάννη έγραφε: «Ο Μπελογιάννης πρακτικά, πολιτικά, θεωρητικά, ήταν γέννημα των αντιφάσεων του κινήματος της εποχής του. Ωστόσο, ο ίδιος με την απολογία του και τη γενικότερη στάση του, έβαλε σε δοκιμασία την «αντοχή» της εποχής του και του κινήματός του... Ο θρύλος του πλάστηκε κυρίως από τις βαθύτερες, έστω και όχι επαρκώς συνειδητοποιημένες, ανάγκες του κόσμου, του αριστερού κινήματος και των εργαζομένων για μια νέα επαναστατική πορεία, πάνω από τις ήττες, τα λάθη, τη θλιβερή αντιφατικότητα της πολιτικής τους και των ιδεών τους, πάνω από την περιβόητη 3η Συνδιάσκεψη του ‘50 (που όπως πάντα έβγαζε λάδι μόνο την τότε ηγεσία), πάνω από τις ανθρωποφαγίες τύπου Πλουμπίδη και Καραγιώργη και κυρίως πάνω από τους φρικτούς φόβους τους μήπως τόσοι αγώνες είναι ίσως καταδικασμένοι να βυθίζονται τελικά κάθε φορά στις Βάρκιζες και τις Γιάλτες». Στο κείμενό του στην έκδοση Κεφαλλονίτες και Ιθακίσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 (αφιερωμένη στον σύντροφο Χάρη Γαϊτανίδη που έφυγε στις 19/1/1988) υπογράμμιζε: «Η αντιδικτατορική πάλη χωρίζεται σε δύο περιόδους και σε δύο γενικά παρατάξεις, αντίθετες μεταξύ τους αλλά και σφιχταγκαλιασμένες στον πολιτικό χώρο και χρόνο. Η πρώτη είναι η περίοδος και η παράταξη των λυγμών της προδομένης δημοκρατίας. Η δεύτερη (κυρίως από το ‘71 περίπου και μετά) είναι η περίοδος και η παράταξη μιας νέας επαναστατικής επαγγελίας που αρχίζει να σιγοτραγουδά σε διάφορες παραλλαγές. Στην πρώτη ηγεμονεύουν οι διαμαρτυρίες για τον καταποντισμένο εκσυγχρονισμό του μεταπολεμικού αστικού συστήματος. Η δεύτερη φωτίζεται από τις παλιές και τις καινούργιες υποσχέσεις των αντάρτικων, απ’ τον κόκκινο Οκτώβρη και τα μαύρα μάτια του Τσε, απ’ τις ξαναγεννημένες, σοφές και ταυτόχρονα αμάθητες, επαναστατικές απόπειρες σαν τον Μάη ‘68 ..... Η δικτατορία ηττήθηκε, ανατράπηκε, γιατί τελικά ο επαναστατικός αγώνας, η ριζική επαναστατική προοπτική μπήκαν ξανά στη ζωή, απείλησαν μ’ ένα καινούργιο ξεκίνημα». Σε άρθρο του στο Πριν στις 1/9/1991 με τίτλο «Από τη μυθολογία στην επιστήμη» τόνιζε τα εξής, με αφορμή τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του ΚΚΣΕ: «Η σύνδεση της διπλής πείρας της επανάστασης και της κατάρρευσης, πάνω απ’ όλα δικαιώνει την κομμουνιστική προοπτική κάθε επαναστατικού κινήματος της εποχής μας [...]. Η Επαναστατική

Αριστερά έχει μπροστά της μια μακριά και τρομερά δύσκολη πορεία για τη συγκρότησή της. Ο Μαρξ μετέτρεψε την ουτοπία του σοσιαλισμού σε επιστήμη. Ο Λένιν την επιστήμη σε υλική δύναμη των μαζών. Οι γραφειοκρατικές ηγεσίες του κομμουνιστικού κινήματος καπηλεύτηκαν, ιδιοποιήθηκαν και παραχάραξαν την επιστήμη, τη δύναμη και την επαναστατική διάθεση των μαζών κι άφησαν στους κομμουνιστές τα συντρίμμια μιας επαναστατικής μυθολογίας. Η επαναστατική Αριστερά της εποχής μας, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες της εργατικής τάξης, πρέπει να μετατρέψει ξανά αυτή τη μυθολογία σε επιστήμη, σε σύγχρονη επαναστατική θεωρία και πράξη». Ο σύντροφος Κώστας εργάστηκε αθόρυβα σ’ αυτό το υψηλό καθήκον. Με κριτήριο «μια βαθύτερη τομή από εκείνη του Λένιν», όπως απαιτούσε συχνά. Έβαλε τη σφραγίδα του σε όλες τις θεωρητικές επεξεργασίες και αναλύσεις που οδηγούν και σήμερα τα βήματά μας, όπως είναι: Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και η θεωρητική προσέγγιση των μεταβατικών κοινωνιών προς τον κομμουνισμό (1ο Συνέδριο ΝΑΡ, 1998). Ο βαθύτερα ταξικός χαρακτήρας του πολέμου στη νέα εποχή και τα σύγχρονα καθήκοντα του αντιπολεμικού κινήματος (σχετική μπροσούρα). Οι σχέσεις οικονομικού-πολιτικού αγώνα και στρατηγικής-τακτικής, με τη στρατηγική στο τιμόνι. Η εργατική πολιτική, η συνύπαρξη και αντιπαράθεση των τάσεων χειραφέτησης και υποταγής στην εργατική τάξη, η ανάγκη για νέο εργατικό κίνημα (δύο σχετικά άρθρα του στο Πριν, στις 14 και 21/5/1995). Κυρίως για το «κόμμα με την ευρεία και ιστορική έννοια του όρου» (σημαντικό βοήθημα σ’ αυτό, το βιβλίο του Για το Επαναστατικό Υποκείμενο στην εποχή μας, εκδόσεις Τόπος 2014). Υποστήριζε με πάθος την αντίληψη «κόμμα και μέτωπο για το εργατικό κίνημα και όχι εργατικό κίνημα για το κόμμα και το μέτωπο», κόμμα μέχρις ότου να καταργηθούν κάθε καταπίεση και όλα τα κόμματα. Στη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία που οραματιζόταν ο πολιτισμός και η αντιπαράθεση των πολιτιστικών ρευμάτων θα γίνουν η κινητήρια δύναμη της επαναστατικής ανάπτυξης της κοινωνικής ατομικότητας και της πλήρους απελευθέρωσης του κοινωνικού ανθρώπου. Την πολύτιμη συνεισφορά του συντρόφου Κώστα στην προσπάθειά μας, την κρατάμε στο συλλογικό κεκτημένο μας. Τη μελετάμε βαθύτερα, την αξιοποιούμε σήμερα πιο ώριμα και δημιουργικά. Με κριτικό αλλά και αυτοκριτικό τρόπο, γιατί κάποιες φορές υποτιμήσαμε και αδικήσαμε ορισμένες κρίσιμες παρεμβάσεις του στην πορεία του ΝΑΡ.

άνε δέκα χρόνια που πέθανε ο Κώστας και λείπει από κάθε μάχη, από κάθε νίκη και ήττα. Δέκα χρόνια που λείπει η ματιά του, που μας λείπει να ακούμε από τον ίδιο το «με τη στρατηγική στο τιμόνι» και το «είμεθα εντός του μέλλοντος μας», που λείπει η φιγούρα του στις πορείες και τα συνέδρια μας. Ήταν πριν από 20 χρόνια, που σε ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα για το Πολυτεχνείο μία από τις μεγαλόσχημες συμμετέχουσες είχε πει το αμίμητο: «Εμείς κάναμε το Πολυτεχνείο γιατί θέλαμε ελεύθερες φοιτητικές εκλογές, δεν μας ενδιέφερε η χούντα, εμείς με τις εκλογές μας ασχολιόμασταν». Για δύο μήνες, όπου τον πετύχαινα, τον ζάλιζα να γράψει. Δεν γίνεται, του έλεγα, να μιλάνε διάφοροι και να μην μιλάς εσύ για το Πολυτεχνείο, δεν επιτρέπεται. Κι αυτός, με το υπέροχα ειρωνικό του χαμόγελο, απάντησε: «Γιατί, θεωρείς ότι τέλειωσα; Πιστεύεις πως δεν θα κάνω κάτι άλλο επαναστατικό και πρέπει να μιλήσω γι’ αυτό;». Εγώ συνέχιζα να μην τον αφήνω σε ησυχία. Ο Κώστας, όμως, δεν έγραφε, ίσως γιατί του ήταν πολύ δύσκολο να αναμετρηθεί με αυτό, όχι με τα πολιτικά λάθη του ΚΚΕ και τις παλινωδίες του, αυτό νομίζω ήταν το εύκολο, αλλά με τη νιότη του και τηννιότη των υπολοίπων συντρόφων και συνοδοιπόρων του, την πίστη του σε διάφορα πράγματα, τις χαμένες του προσδοκίες και τα λάθη μιας ολόκληρης γενιάς. Κι όταν, με αφορμή τα 35χρονα του Πολυτεχνείου, ο ιστορικός Πέτρος Πετράτος επιμελούνταν το βιβλίο Κεφαλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ετέθη το ερώτημα αν θα έγραφε για τον πατέρα μου Χάρη Γαϊτανίδη, καθώς ήταν σύντροφοι από τα χρόνια της χούντας στην ΑντιΕΦΕΕ και το ΚΚΕ. Κι αποφάσισε ο Κώστας να γράψει, λίγο εξαιτίας της αγάπης του για τον πατέρα μου, ίσως πιο πολύ γιατί θα έγραφε για κάποιον άλλο. Αυτό τον απελευθέρωσε, δεν χρειαζόταν να μιλήσει για όσα δεν ήθελε. Κι εννοείται πως το έκανε με τον δικό του γνωστό τρόπο: έστειλε ένα τεράστιο κι εκπληκτικό κεί-

μενο, οκτώ μήνες μετά την λήξη της προθεσμίας. Εκεί περιγράφει την πρώτη φάση της χούντας, με την ηττημένη λογική του δεν γίνονται και πολλά τώρα, και κυρίως τη δεύτερη φάση, την αγωνιστική, που κεφάλι παίρνουν οι φωνές που δεν συμβιβάζονται, που βρίσκουν τρόπο να οργανωθούν και να νικήσουν και το πώς μετά επικρατούν πάλι οι ρεφορμιστικές/ διαχειριστικές φωνές και το 1974 και καθ’ όλη τη δεκαετία του ‘80, καταλήγοντας στο βρώμικο ‘89. Κι αυτό είναι από τα βασικά πράγματα που κάνουν τον Κώστα τόσο σπουδαίο, πέρα από το γεγονός ότι ήταν πολιτική διάνοια, με τρομερές γνώσεις κι αντιληπτικές ικανότητες, το ότι παρέμεινε αταλάντευτα μέχρι το τέλος προδότης της τάξης του και κομμουνιστής επαναστάτης. Πρωτοπόρος αυτός, μαζί με τους άλλους συντρόφους του έστησαν μια ΚΝΕ σε επαναστατική γραμμή, που σε συνθήκες χούντας κατάφερε να οργανωθεί και να συμμετάσχει καθοριστικά στο Πολυτεχνείο, ξεπερνώντας την κομματική γραμμή, έστησαν μια ΚΝΕ που, σε πείσμα της διεθνούς συγκυρίας και της εγχώριας πολιτικής κατάστασης, δεν συμβιβάστηκε σε εκλογικίστικες/ουρά του ΠΑΣΟΚ/αριστερή τσόντα του συστήματος λογικές, έστησαν μια οργάνωση που έφυγε κι έφτιαξε το ΝΑΡ. Ο Κώστας, που ήταν επαγγελματικό και καταξιωμένο στέλεχος του κόμματος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, δεν δίστασε να τα αφήσει όλα πίσω και να παραμείνει στυλοβάτης του αγώνα να κρατηθεί ζωντανή η επανασταστική οδός. Εκεί που οι άλλοι λέρωναν την ιδέα του κομμουνισμού και της επανάστασης, ο Κώστας κράτησε ψηλά τη σημαία κι έγινε οδηγός και φάρος μας, ανοίγοντας τον δρόμο στις επόμενες γενιές, με την τεράστια συμβολή του και στην επαναστατική θεωρία, εκτός από την πράξη, με τη θεωρία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Γιατί ο Κώστας ήταν, είναι και θα είναι εντός του πολιτικού μας μέλλοντος! Εμπεριέχεται σε ό,τι κάνουμε και κάνουμε τόσα που τον εμπεριέχουν!

Αφιέρωμα  Ο Κώστας Τζιαντζής τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας.

↓ Τέλη της δεκαετίας του ΄70 στους δρόμους της Πάτρας.

 Σε εκδήλωση του ΚΚΕ στον Καναδά, αρχές δεκαετίας ΄80.

↓ 1989, στην ανακοίνωση της αποχώρησης από το ΚΚΕ οκτώ μελών της Κεντρικής Επιτροπής

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Ο Κώστας στη Χώρα του Ποτέ

ραμματέας Σπουδάζουσας της ΚΝΕ στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες ανάμεσα στα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ που βγήκαν από τον αντιδικτατορικό αγώνα, ψυχή του ΝΑΡ μετά τη διάσπαση του 1989, ο Κώστας Τζιαντζής άσκησε έντονη επίδραση σε αριστερούς αγωνιστές κάμποσων γενιών και περισσότερων πολιτικών χώρων. Αν η παρανομία, στα χρόνια της χούντας, διαμόρφωσε τον επαναστατικό του χαρακτήρα, η πολιτική του κληρονομιά καθορίστηκε, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, κυρίως από τη στάση του απέναντι στις δραματικές εξελίξεις, στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 — όχι τόσο στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, αυτήν καθ’ εαυτήν, όσο στον ιστορικό εκφυλισμό του κομμουνιστικού κινήματος, σε Ανατολή και Δύση. Πολλοί δρόμοι άνοιξαν τότε, για όλους μας: ανοιχτό ξεπούλημα, έντιμη ιδιώτευση, πίστευε και μη ερεύνα το Κόμμα (πάντα με κάπα κεφαλαίο, παρότι το ηθικό του κεφάλαιο είχε απομειωθεί), αναζήτηση ασφάλειας σε κάποιον -ισμό του παρελθόντος (σταλινισμό, τροτσκισμό, μαοϊσμό, αναρχοσυνδικαλισμό), που θα μπορούσε να διεκδικήσει μια ορισμένη δικαίωση μετά την κατάρρευση ή τη μετάλλαξη των Άλλων. Χωρίς να απαξιώνει το ιστορικό φορτίο και το αγωνιστικό δυναμικό των ποικίλων αριστερών χώρων, μικρότερων ή μεγαλύτερων, ο Κώστας χάραξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο (όχι μόνος του, βέβαια, αλλά μπροστά απ’ όλους, με μια τόλμη που άγγιζε την αποκοτιά), βασισμένος σε δύο παραδοχές: Ότι σε αντίθεση με τις προηγούμενες κρίσεις και διασπάσεις, το μέγα σοκ της κατάρρευσης απαιτούσε μια εκ βάθρων επανίδρυση του κομμουνιστικού κινήματος σε όλες του τις πτυχές - την αντίληψη για τον καπιταλισμό και την εργατική τάξη της νέας εποχής, τη στρατηγική και την πολιτική, το εργατικό κίνημα και το ίδιο το κόμμα. Και ότι, όσο γκρίζο κι αν διαγραφόταν τότε το τοπίο, διεθνώς και στην Ελλάδα, μια καινούργια ιστορική κρίση του καπιταλισμού, που δεν μπορούσε να προβλεφθεί, αλλά ήταν αναπόφευκτη, θα ξανάφερνε στο προσκήνιο μαζικά ρεύματα αμφισβήτησης και πολιτικές δυνατότητες ανατροπής. Η μεγάλη κρίση όντως ήρθε δύο δεκαετίες αργότερα, κοινωνικά τσουνάμια ξέσπασαν σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική και αραβικό κόσμο, η Ελλάδα βιάστηκε και Αγανάκτησε, άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν ασχοληθεί με την πολιτική δάκρυσαν και μάτωσαν στις πλατείες — αλλά ο Κώστας ήδη άνοιγε την

πόρτα για να μας πει το αντίο, όπως το ζωγράφισε με το σπαρακτικό του παράπονο ο Θανάσης Σκαμνάκης. Τι θα έλεγε ο Κώστας, αν...; Ποιος το ξέρει, και τι νόημα έχει να το σκεφτόμαστε, άραγε; Δεν βοηθάει, βέβαια, και το γεγονός ότι λίγα ήταν τα γραπτά που άφησε πίσω του. Κι αυτό δεν ήταν κυρίως θέμα ευκολίας ή δυσκολίας στο γράψιμο. Στις επίμονες πιέσεις μας, απαντούσε ότι είναι του προφορικού λόγου κι ότι ανήκει στην Περιπατητική Σχολή. Ακουγόταν ως υπεκφυγή, αλλά ήταν η απόλυτη αλήθεια, αν το παίρναμε μεταφορικά: Η επαναστατική ζωή του Κώστα ήταν ο διαρκής (δεν λέω Μεγάλος για λόγους ευνόητους) Περίπατος με τους συνοδοιπόρους του, η αλληλεπίδραση αυτού του χαρισματικού γητευτή και παραμυθά –με την έννοια του μύθου και της παραμυθίας– με τους συντρόφους και τους φίλους του, που τους έκανε να πιστεύουν ότι ανήκουν σε μια νέα Φιλική Εταιρεία, με τη δική της Αόρατη Αρχή και το δικό της, συγκλονιστικό πεπρωμένο. Το κείμενο, τα κείμενα, έπρεπε να γραφτούν, λόγω και έργω, από όλους μας και να μείνουν ανυπόγραφα — κοινός όρκος, κοινή κατάκτηση, κοινή πίστη. Από πού πήγαζε αυτό το ισχυρό μαγνητικό πεδίο της γοητείας, που ασκούσε σε τόσους και τόσες ο Κώστας; Οι αγωνιστικές περγαμηνές, η έμπνευση, το πλάτος των ενδιαφερόντων και το βάθος της σκέψης του, η διεισδυτική του ματιά στην ψυχή των ανθρώπων, το χιούμορ που ποτέ δεν μείωνε τον άλλο, οι απροσδόκητες ποιητικές εξάρσεις στις κάποτε σχοινοτενείς κουβέντες του, όλα αυτά έπαιζαν, βέβαια, τον ρόλο τους. Πάνω απ’ όλα, όμως, πιστεύω ότι ήταν κάτι άλλο: ο έρωτάς του για την Επανάσταση, έτσι όπως εκείνος την έβλεπε, κι έτσι όπως μας έσπρωχνε κι εμάς να την δούμε — η Επανάσταση ως το ελιξίριο της αιώνιας Νιότης. «Σε μια χούφτα σκόνη θα σου δείξω το φόβο» — τούτος ο στίχος του Έλιοτ θα του έστελνε, νομίζω, παγωμένα ρίγη στη σπονδυλική στήλη. Ο Κώστας δεν μπορούσε να γίνει Σίβυλλα –η γερασμένη μάντισσα που ξέχασε να ζητήσει από τον Απόλλωνα μαζί με τη μακροζωία και τη διαρκή νιότη– γιατί ο Κώστας δεν μπορούσε να γεράσει. Θα τον θυμόμαστε πάντα σαν τον δικό μας Πίτερ Παν, τον σκανταλιάρη έφηβο που δεν λέει να μεγαλώσει κι όλο και μας παρασύρει σε καινούργιες περιπέτειες με καπετάνιους, νεράιδες και γοργόνες στη Χώρα του Ποτέ. Ποτέ δεν θα γεράσουμε! Ποτέ δεν θα υποκύψουμε! Ποτέ δεν θα πάψουμε ν’ αγαπάμε και να μισούμε αυτούς που πρέπει!

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα

Ενθαρρύνοντας τη συλλογική θεωρητική αναζήτηση «Κι αν δεν είναι έτσι;». Αν πρέπει να συμπυκνώσουμε κάπου τη θεωρητική συνεισφορά του Κώστα, είναι ότι έθετε αυτό το ερώτημα για πτυχές που είχαν χαρακτήρα αξιώματος σε όλα τα ρεύματα του παραδοσιακού κομμουνιστικού κινήματος· για πτυχές που θεωρούνταν ιεροσυλία ακόμη και να τις «κοιτάξεις στα μάτια»: για το ότι η εργατική τάξη είναι εξ αντικειμένου επαναστατική, ο ιμπεριαλισμός είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, το κόμμα μόνο είναι πρωτοπορία κι αυτό κάνει την επανάσταση, το σοβιετικό καθεστώς είναι σοσιαλιστικό, τη δικτατορία του προλεταριάτου. «Κι αν δεν είναι έτσι;», διερωτούνταν άλλοτε εσωτερικά κι άλλοτε στην παρέα ή σε συλλογικές διαδικασίες. Έχοντάς τον ακούσει να το λέει αρκετές φορές, ακόμη και τώρα δεν είμαι σίγουρος αν ήδη είχε καταλήξει στην απάντηση, αν εξακολουθούσε να την ψάχνει και ήθελε να μοιραστεί τους προβληματισμούς του ή αν αυτό ήταν μια τεχνική του, ώστε να μας διευκολύνει να σκεφτούμε πιο ανοιχτά, τολμηρά, ρηξικέλευθα — αλλά πάντα μαρξιστικά, εργατικά, κομμουνιστικά. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος, όμως. Το «κι αν δεν είναι έτσι;» άνοιγε μια πόρτα στην τόσο αναγκαία τη δεκαετία του 1990 αναζήτηση, μια πόρτα που έβλεπε και προς τα πίσω, αλλά κυρίως προς τα μπρος. Που καλλιεργούσε ένα κλίμα συλλογικής θεωρητικής αναζήτησης, διευκόλυνε έναν καινοτόμο τρόπο σκέψης. Έναν τρόπο φιλόξενο, που ενέπνεε, κινητοποιούσε-ενεργοποιούσε δυνάμεις και οδήγησε (με τη δική του βοήθεια, αλλά και με την ευρύτερη δυνατή συνεισφορά, την οποία ενθάρρυνε στον υπέρτατο βαθμό) στις καινοτόμες θεωρητικές συλλήψεις που χαρακτήρισαν το ρεύμα με το οποίο ταυτίστηκε.

Η επαναθεμελίωση για τον Κώστα αφορούσε όλες τις πλευρές της έννοιας κομμουνισμός — και το πώς προκύπτει αυτός ως ανάγκη, δυνατότητα και τάση της ταξικής πάλης, και το πώς ορίζεται, και το πώς φτάνουμε σε αυτόν, και το ποιος είναι το υποκείμενό του. Σε αυτόν οφείλουμε την επανανακάλυψη της θέσης του Μαρξ ότι «ο κομμουνισμός είναι η κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων».

Η συμβολή του Κώστα Τζιαντζή

Κομμουνισμός από το μέλλον Βασίλης Μηνακάκης

ρχές 1997, στα γραφεία του ΝΑΡ. Ο Κώστας, ο Γιώργος, ο Σταύρος, ο γράφων. «Να το πούμε καπιταλισμό της νέας τάξης;», έλεγε ένας. «Νέο ιμπεριαλισμό;» ή «πληροφορικό καπιταλισμό;». Επιλέξαμε το «ολοκληρωτικός καπιταλισμός» — η ιδέα ήταν του Γιώργου κι έμοιαζε να συνδυάζει τα περισσότερα από τα στοιχεία που είχαν συζητηθεί. Δεν ήταν τελετή ασυλλόγιστης ονοματοδοσίας. Για να φτάσουμε σε αυτό τη σημείο, είχαν μεσολαβήσει αλλεπάλληλες τομές στη συλλογική μας σκέψη –με τον Κώστα να έχει καταλυτικό ρόλο σε αυτές– αλλά και συστηματική, επίμοχθη μελέτη και έρευνα στα κλασικά μαρ-

ξιστικά κείμενα, σε κείμενα ριζοσπαστικών ρευμάτων, σε αστούς διανοητές. Τα κίνητρα της δουλειάς που κατέληξε στην επεξεργασία για τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό ήταν δύο: πρώτον, η κατανόηση του πεδίου της ταξικής πάλης και των όρων που αυτό διαμόρφωνε και ταυτοχρόνως η θέση που επίμονα επαναλάμβανε ο Κώστας: «Ο κομμουνισμός αντλεί την ποίησή του κυρίως από το μέλλον». Χωρίς κατάδυση στις βαθύτερες διεργασίες που διέπουν τον σύγχρονο καπιταλισμό, έλεγε, είναι αδύνατο ένα τρίτο νικηφόρο κύμα του κομμουνισμού — πρώτο θεωρούσε την Κομμούνα, που ηττήθηκε, και δεύτερο την Οκτωβριανή Επανάσταση, που νίκησε προσωρινά. Δύο ήταν και τα μέσα σε αυτή την προσπάθεια: η μαρξιστική –όχι δογματική αποστεωμένη– αντιμετώπιση του Μαρξ και του Λένιν και η

κριτική αντιμετώπιση άλλων ριζοσπαστικών ρευμάτων. Μπορεί αυτό να οδηγούσε σε ένα ρεύμα «ανάδελφο» (καθώς δεν εντασσόταν σε κάποια από τις υπαρκτές τάσεις του κομμουνιστικού κινήματος), αλλά αυτό ο Κώστας το θεωρούσε δημιουργική πρόκληση και δύναμη — κι ας είχε κατηγορηθεί πότε ως τροτσκιστής, πότε ως ελευθεριακός, πότε ως τριτοδιεθνιστής. Έτσι, πριν οδηγηθούμε στη θέση περί νέου σταδίου, είχε προηγηθεί εκτενής συζήτηση για τη σημασία της περιοδολόγησης του καπιταλισμού, για τα κριτήριά της (εδώ χρειάστηκε ένα νέο διάβασμα του Ιμπεριαλισμού του Λένιν και ξεχασμένων πτυχών του Κεφαλαίου) και για το αν σε καθένα από αυτά παρατηρούνται τω όντι ποιοτικές αλλαγές. Η τεκμηρίωση της ύπαρξής τους οδήγησε στην αυτονόητη ανάγκη συνολικοποίησης και στη θέση περί νέου σταδίου.

Δεν επρόκειτο, όμως, για ένα ζήτημα ανάλυσης και μόνο. Ο Κώστας έδινε μεγάλη σημασία στα «διά ταύτα» της θέσης περί νέου σταδίου του καπιταλισμού, ακολουθώντας το: «Έως τώρα οι φιλόσοφοι εξηγούσαν τον κόσμο, όμως το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε». Το πρώτο μεγάλο «διά ταύτα» που απέρρεε από την επεξεργασία περί νέου σταδίου (αλλά και την κριτική αποτίμηση των καθεστώτων του «υπαρκτού»), ήταν η λογική της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Ήταν η θεμελίωση της κομμουνιστικής απελευθέρωσης (δεν μιλούσε σκέτα για κομμουνισμό, αλλά για κομμουνιστική απελευθέρωση, θέλοντας να αναδείξει και την οριοθέτηση από τον ανύπαρκτο σοσιαλισμό και την απελευθερωτική, χειραφετητική διάσταση του κομμουνισμό) στις τάσεις που αναδύονταν μέσα από τον ίδιο τον καπιταλισμό και έτειναν να τον υπερ-

Αφιέρωμα βούν∙ στις νάρκες, τις εκρηκτικές αντιφάσεις που έσπερνε η πορεία του και αναδείκνυαν την ανάγκη υπέρβασής του∙ στις δυνατότητες για την υπέρβαση αυτή και την κομμουνιστική χειραφέτηση, δυνατότητες πρώτα από όλα της σύγχρονης εργατικής τάξης∙ αλλά και στην ίδια τη δυναμική της ταξικής πάλης που τείνει να γενικεύει την αντιπαράθεση για επιμέρους κι από πρώτη άποψη όχι τόσο σημαντικά ζητήματα, να φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη ριζικώνανατρεπτικών απαντήσεων. Η επαναθεμελίωση για τον Κώστα αφορούσε όλες τις πλευρές της έννοιας κομμουνισμός. Και το πώς προκύπτει αυτός ως ανάγκη, δυνατότητα και τάση της ταξικής πάλης, και το πώς ορίζεται, και το πώς φτάνουμε σε αυτόν, και το ποιος είναι το υποκείμενό του. Σε αυτόν οφείλουμε την επανανακάλυψη της θέσης του Μαρξ ότι «ο κομμουνισμός είναι η κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων». Την υπενθύμιζε συχνά, όχι γιατί ήταν οπαδός του μπερνσταϊνικού «η κίνηση είναι το παν, ο τελικός σκοπός τίποτα», αλλά γιατί ήταν επίμονος θιασώτης-ερευνητής της επαναστατικής τακτικής, της επαναστατικής σύνδεσης στρατηγικής και τακτικής, της χειραφέτησης από κάθε εκδοχή της λογικής των σταδίων, του «μικρότερου κακού», της ουράς απέναντι στην κάθε φορά κυρίαρχη εκδοχή της αστικής πολιτικής, που οδήγησαν το κομμουνιστικό κίνημα από ήττα σε ήττα. Αυτήν την τακτική κι αυτήν τη σύνδεση εννοούσε, όταν μιλούσε για άμεσο επαναστατικό αγώνα ή για μια πολιτική

γραμμή που θα έχει τη «στρατηγική στο τιμόνι», θα «φέρνει τον κομμουνισμό στο παρών» αντί να τον εκτοπίζει στο νεφελώδες υπερπέραν. Με αυτή την τακτική, υπογράμμιζε, επιταχύνουμε τη «στιγμή» της επαναστατικής κρίσης –την οποία δεν θεωρούσε ως στενά αντικειμενικό φαινόμενο– αντί

Κατ’ αρχήν συνέβαλε στην απομάκρυνση από μια θεολογική οπτική για την εργατική τάξη, που τη θεωρεί εξ αντικειμένου επαναστατική, εντοπίζοντας το πρόβλημα στην πολιτική της συνείδηση και μόνο. Η καινοτόμα επεξεργασία για τις τάσεις υποταγής και χειραφέτησης που διαπερνούν

Ο Κώστας έδινε μεγάλη σημασία στα «διά ταύτα» της θέσης περί νέου σταδίου, με βάση το «έως τώρα οι φιλόσοφοι εξηγούσαν τον κόσμο, όμως το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε»

απλώς να την αναμένουμε για να αδράξουμε την ευκαιρία, και ταυτοχρόνως συμβάλουμε στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα, ώστε τη στιγμή της αποφασιστικής σύγκρουσης να μπορεί να νικήσει. Καθοριστική ήταν η συμβολή του και σε ό,τι αφορά το υποκείμενο της επανάστασης.

τόσο το «είναι», την αντικειμενική θέση της εργατικής τάξης, όσο και τη συνείδηση και τη συμπεριφορά της, είναι καταλυτική και συνάμα ένα από τα θεμέλια στα οποία στηρίχτηκε η λογική του νέου εργατικού κινήματος. Καταλυτικής σημασίας ήταν και η απάντηση στο ποιος είναι το υποκείμενο της επανάστασης: από τη θέση

ότι είναι το κόμμα, πήγαμε στη θέση ότι είναι το πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης, θέση που συνομιλεί με το «η απελευθέρωση των εργατών ή θα είναι έργο των ίδιων των εργατών ή δεν θα υπάρξει», του Μαρξ∙ κι από την άποψη ότι πρωτοπορία είναι το κόμμα και μόνο πήγαμε στη λογική των διαλεκτικά νοούμενων συνιστωσών-επιπέδων της πρωτοπορίας στη ριζοσπαστική-ανατρεπτική πάλη, η οποία συμπυκνώθηκε στο τρίπτυχο κομμουνιστική οργάνωση αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο - ριζοσπαστικές, ανατρεπτικές τάσεις/πτέρυγες του κινήματος. Πήγαμε, δηλαδή, σε μια άλλη παραγκωνισμένη αλλά καίρια έννοια του Μαρξ, στο «κόμμα με την ευρεία και ιστορική έννοια του όρου». Ούτε κατ’ ελάχιστον δεν υποτιμούσε σε αυτή τη λογική το κόμμα, την κομμουνιστική οργάνωση. Κάθε άλλο. Η λογική του αποτυπωνόταν στο σχήμα περί πρωταρχικούκαθοριστικού, με πρωταρχικό το κόμμα, αλλά πολιτικά καθοριστικό το μέτωπο, και –σε ένα άλλο επίπεδο– με πρωταρχικές όλες τις μορφές της πρωτοπορίας αλλά καθοριστική τη δράση της εργατικής τάξης. Όσο για το κόμμα, με τη στενή έννοια του όρου, καταλυτική ήταν η συμβολή του στην απομάκρυνση από τη λογική του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και την υιοθέτηση της εργατικής δημοκρατίας ως βασικής αρχής συγκρότησης και μεγάλης αξίας η θέση περί της διπλής ιδιότητας του μέλους του κόμματος: εκπρόσωπος του κόμματος στην εργατική τάξη και της τάξης (των ταξικών συμφερόντων και αναγκών) στο κόμμα.

Οι στόχοι-κρίκοι και πώς «σηκώνεις την αλυσίδα» ▸ Μια νέα, επαναστατικής λογικής, σχέση οικονομικού-πολιτικού αγώνα ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 1987. Αχτίφ Γραφείων ΟΒ της Σπουδάζουσας στη Φερών, το κτίριο του ΚΣ της ΚΝΕ, λίγο μετά τις μεγαλειώδεις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Ομιλητής ο Κώστας, ήταν η πρώτη φορά που οι περισσότεροι συμμετέχοντες –αναμεσά τους και ο γράφων– τον άκουγαν, σε μια ομιλία χωρίς σημειώσεις, που στη συνέχεια έγινε άρθρο στην ΚΟΜΕΠ με τίτλο «Παιδεία και λαϊκοί αγώνες» — ένα άρθρο που προανήγγειλε κάποιες από τις επεξεργασίες του ΝΑΡ. Έως τότε ζούσαμε στον αστερισμό τού ότι «οι σύλλογοι και τα συνδικάτα κάνουν οικονομικό αγώνα∙ ο πολιτικός αγώνας είναι υπόθεση του κόμματος». Το πολύ-πολύ τα

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

συνδικάτα να έχουν στο τέλος του αιτηματολογίου τους 2-3 πολιτικά συνθήματα. Εκεί ακούσαμε για πρώτη φορά την έννοια των στόχων-κρίκων, που δεν αποτελούν απλά συνδικαλιστικά αιτήματα, αλλά συνδυάζουν ορισμένα χαρακτηριστικά: κοντράρουν βασικές επιλογές της αστικής πολιτικής, είναι αναγκαίοι κι ευρύτερα κατανοητοί, μπορούν να διευκολύνουν το ξέσπασμα αγώνων και να αποτελέσουν αιχμές τους και, παράλληλα, η πάλη γι’ αυτούς εμπεριέχει μια δυναμική που μπορεί να οδηγήσει σε γενίκευση της αντιπαράθεσης, να φέρει στο προσκήνιο στα μάτια των πολλών την ανάγκη για ανατρεπτικές πολιτικές απαντήσεις, συ-

νολική αναμέτρηση με το καπιταλιστικό στάτους. Ήταν μια εντελώς διαφορετική λογική για τη σχέση οικονομικού-πολιτικού αγώνα, τακτικής-στρατηγικής — αργότερα ο ίδιος την περιέγραφε ως άμεσο επαναστατικό αγώνα, όχι γιατί μπέρδευε την επανάσταση με την καθημερινή πάλη, αλλά γιατί έδινε μια άλλη διάσταση στη δεύτερη. Φυσικά, είχαμε διαβάσει το λενινιστικό τσιτάτο περί της τέχνης να «βρίσκεις τον κρίκο που σου επιτρέπει να σηκώσεις όλη την αλυσίδα», αλλά είναι άλλο πράγμα να το αναμηρυκάζεις, κι αυτό γινόταν, και άλλο πράγμα να προσπαθείς πραγματικά να εντοπίσεις αυτόν τον κρίκο και να δράσεις ανάλογα.

Η εργατική δημοκρατία και ως αρχή οργανωτική Κάποιες φορές που ο Κώστας ασχολούνταν με οργανωτικά ζητήματα, του λέγαμε χαμογελώντας: «Άστο. Εσύ είσαι θεωρητικός». «Κάθε άλλο!», απαντούσε και μας παρέπεμπε στον μεγάλο γλύπτη Ογκίστ Ροντέν, που διατεινόταν ότι είναι ζωγράφος, επειδή είχε κάνει μερικούς πίνακες. Προφανώς προσέγγιζε την έννοια «οργανωτικός» υπό μια άλλη οπτική και -υπό αυτήνήταν όντως οργανωτικός. Κύριο μέλημά του ήταν πώς θα δημιουργηθεί ένα σύγχρονο κομμουνιστικό ρεύμα της θεωρίας και της πράξης. Από εδώ εξορμούσε η οπτική του. Χωρίς αυτό, έλεγε, η καθημερινή οργανωτική δουλειά έχει κοντά ποδάρια. Φυσικά δεν το έλεγε για να υποτιμήσει την καθημερινή οργανωτική δουλειά, την τόσο ουσιώδη συγκροτητική δουλειά του «μυρμηγκιού». Ούτε για να αντιπαραθέσει τη μία στην άλλη, το «πάνω» με το «κάτω», αναπαράγοντας το «η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα». Ήθελε απλώς να υπογραμμίσει ποια είναι η παράμετρος που θα κρίνει τα πράγματα με ιστορικούς όρους. Αλλά και στο στενά οργανωτικό επίπεδο, η συμβολή του ήταν σημαντική. Σε ένα ρεύμα που αποχωρίστηκε από το παραδοσιακό κομμουνιστικό κίνημα, η διαμόρφωση μιας νέας οργανωτικής ταυτότητας, που θα υπερβαίνει το μοντέλο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού αλλά δεν «θα πετάει μαζί με τα νερά και το μωρό», θα ανιχνεύει νέες δομές και διαδικασίες αλλά δεν θα αναμασά χρεοκοπημένα μοντέλα άλλων -κομμουνιστικών ή ελευθεριακών- ρευμάτων δεν ήταν κάτι εύκολο. Κι εδώ, ιδέες όπως αυτή της εργατικής δημοκρατίας ως μοντέλου λειτουργίας, της διπλής ιδιότητας του μέλους του κόμματος, του εργατικού εσωοργανωτικού πολιτισμού, που είναι «διαλλακτικός στους ανθρώπους αλλά αδιάλλακτος στις απόψεις», αποτελούν κρίσιμη συνεισφορά.

16 Η πρωτοπορία των «άγνωστων στρατιωτών» της ανατροπής

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αφιέρωμα

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ

Σταύρος Μαραγκουδάκης

Στρατηγική ενατένιση για τη «νιότη του κόσμου» ▸ Οι σύγχρονες απαντήσεις, κλειδί για να εμπνευστεί η νέα γενιά

Οι ιστορικές αδυναμίες της νέας επαναστατικής εξαγγελίας, ο πρωτολειακός χαρακτήρας μιας συνολικής επαναστατικής ανασυγκρότησης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η ηγεμονία του «εκσυγχρονιστικού» ή μαχητικού αριστερού ρεφορμισμού (με ή χωρίς κομμουνιστικό περίβλημα), έκριναν και τον χαρακτήρα της δικής μας μεταπολίτευσης, μαζί με πολλά άλλα ασφαλώς πολύ σπουδαιότερα, μαζί με την εξέλιξη του μεγάλου Οκτώβρη, τον Μάη, το Βιετνάμ, την επανάσταση των γαρυφάλλων κ.λπ. Στη χώρα μας –όπως άλλωστε στην Ισπανία, στην Πορτογαλία κ.α.– σφραγίστηκε η νίκη και η χρησικτησία της πρώτης αντιδικτατορικής παράταξης πάνω στη δεύτερη, της πρώτης περιόδου πάνω στη δεύτερη. Τελικά, η νίκη αυτή επέβαλε ένα σύστημα, που αντικειμενικά διέψευσε όλες τις αυθεντικές προθέσεις και τις φλογερές επιδιώξεις των αγωνιστών ακόμα και της πρώτης αντιδικτατορικής παράταξης. Η μεταπολίτευση γεννήθηκε από το αίμα των ανυπότακτων ανθρώπων, αλλά πήρε το κυρίαρχο σχήμα της από τη σύγχρονη βιομηχανία της πλαστικής πολιτικής χειρουργικής. Αρκετοί, ως γνωστόν, από τους αγωνιστές της δεύτερης περιόδου, της δεύτερης παράταξης, απέκτησαν επίσημα επώνυμα. Η εκφωνήτρια της αντίστασης αναμορφώθηκε σε φτωχή παρουσιάστρια. Ωστόσο, η πλειονότητα αυτής της πρωτοπορίας «των άγνωστων στρατιωτών» της ανατροπής, μέσα από τις πολλαπλές αντιθέσεις της, τις απογοητεύσεις, τις αφομοιώσεις και τις εξάρσεις της, έμεινε πιστή (ή μάλλον «άπιστη» και κριτική, άστατη και πάντα ερωτευμένη) απέναντι σ’ αυτό που η ίδια ονόμασε, με την όμορφη ξύλινη γλώσσα της, «ο αγώνας που συνεχίζεται». Ίσως σήμερα, στην περιπετειώδη διαχρονική της προέκταση, αυτή η –πολλές φορές ηττημένη– «δίκαια» πολυτραυματισμένη και «χιλιοτσακωμένη» παράταξη, είναι η πιο δικαιωμένη απ’ οποιοδήποτε κόμμα ή ό,τι άλλο. Είναι αυτή που συγχωνεύεται περισσότερο με την όψη και την αστραπή των νέων ανθρώπων, με τη ζωή και τις ανάγκες της σύγχρονης εργασίας, πιο εκστατική και υπεύθυνη απέναντι σ’ αυτά που βλέπει να έρχονται, πιο προβληματισμένη και απρόβλεπτη από κάθε άλλη εποχή. Απόσπασμα από το κείμενο του Κώστα Τζιαντζή στο βιβλίο Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.

Κώστας Τζιαντζής δεν μας έχει αφήσει σε ευσύνοπτη και ενιαία μορφή μια θεωρητική επεξεργασία γύρω από την αναγκαιότητα συγκρότησης επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης νεολαίας. Τούτο, όμως, καθόλου δεn σημαίνει ότι ήταν αδιάφορος για το πώς βλέπουν οι νέοι και οι νέες τον κόσμο, τη δυνατότητα επαναστατικής αλλαγής του, το πώς εντάσσονται στην κοινωνική ζωή, την εργασία, το πώς διεκδικούν και απολαμβάνουν τον ελεύθερό τους χρόνο κοκ. Ενώ πλευρές της σκέψης του –όπως αποτυπώθηκαν στην αρθρογραφία του, σε κομματικά ντοκουμέντα, αλλά και σε αυτοτελή κείμενα του– επεξεργάζονται θεμελιακές όψεις ενός τέτοιου προσανατολισμού. Πρώτα από όλα, η καταλυτική του συμβολή στον τρόπο συγκρότησης του σύγχρονου επαναστατικού υποκειμένου αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την αναγκαιότητα ύπαρξης επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης γενικά αλλά και ειδικά στη νεολαία. Η επίμονή του ότι κοινωνική ατμομηχανή της επανάστασης παραμένει η πιο μαζική από ποτέ, αλλά πολυσύνθετη και κατακερματισμένη εργατική τάξη –ναι μεν αποκρούει τις θεωρίες περί ενσωμάτωσης της εργατικής τάξης και τη συνεπακόλουθη αναζήτηση νέας κοινωνικής βάσης της επανάστασης– δεν υποτιμά όμως τη στάση των νέων, άρα και την προγραμματική και οργανωτική μορφή του κινήματός τους, της σχέση τους με την εργατική τάξη. Στη σημερινή εποχή όπου ο καπιταλισμός αντιπαρατάσσει στις εφόδους της εργατικής τάξης ένα πολύ μεγάλο δίκτυο αναχωμάτων, η εργατική πολιτική πρέπει να παρουσιάσει ένα αντίστοιχα πυκνό δίκτυο κοινωνικών συμμαχιών, της συνάντησης

του νεολαιίστικου κινήματος με το κίνημα της εργατικής τάξης. Το γεγονός ότι η σημερινή νέα γενιά, περισσότερο από τις προηγούμενες, συνειδητοποιεί ότι η κατάσταση της μοιάζει ή και ταυτίζεται με την κατάσταση της εργατικής τάξης δεν αναιρεί τη σφοδρότητα αλλά και το βάθος της σύγκρουσης που υπάρχει στο εσωτερικό της. Επιπλέον μια τέτοιας σημασίας συμμαχία –μια στρατηγική ιστορική συμμαχία κι όχι απλά άμεση και εφήμερη– προϋποθέτει καταρχήν την αυτοτελή από τα αστικά συμφέροντα συγκρότηση της ίδιας της εργατικής τάξης και την σταθερή ιδεολογική, πολιτική και οικονομική πάλη στο εσωτερικό της νέας γενιάς για να ηγεμονεύσουν εκείνα τα τμήματα που πολώνονται προς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Αυτός είναι λοιπόν ένας από τους βασικούς λόγους για την ανάγκη συγκρότησης επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης νεολαίας. Για να δώσει όλες της τις δυνάμεις, τη δημιουργικότητα και την επιμονή για να μπορέσουν τα κινήματα των νέων να ενωθούν

Ημερίδα του ΝΑΡ για την επαναστατική μετάβαση, αφιερωμένη στον Κώστα Τζιαντζή Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, στο πλαίσιο της συμβολής του στην υπόθεση ενός σύγχρονου προγράμματος και κόμματος κομμουνιστικής απελευθέρωσης, διοργανώνει την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου, από τις 5.30 μ.μ. έως τις 9.00 μ.μ., ημερίδα θεωρητικού πολιτικού διαλόγου με θέμα: «Το πρόγραμμα της επαναστατικής εργατικής εξουσίας στη μεταβατική περίοδο προς τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό». Η ημερίδα

είναι αφιερωμένη στον Κώστα Τζιαντζή, που τέτοιες ημέρες πριν 10 χρόνια έφυγε από κοντά μας, στην ιστορική του συμβολή στην υπόθεση της κομμουνιστικής Αριστεράς και στον κεντρικό του ρόλο στη συλλογική προσπάθεια προγραμματικής και οργανωτικοπολιτικής συγκρότησης του ΝΑΡ. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο Τρίτση του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50.

με το πρόγραμμα αλλά και τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς της συνολικής χειραφέτησης και να μη γίνονται έρμαια του αστικού πολιτικού συστήματος. Ο Κώστας Τζιαντζής, όμως, συνέβαλε και στην απάντηση του ποιο κομμουνιστικό πρόγραμμα θα μπορούσε να ξαναζωντανέψει το φάντασμα που στοιχειώνει τους ισχυρούς του κόσμου. Σε εποχές σύγχυσης για την επαναστατική αριστερά και υποταγής της επίσημης αριστεράς στα πλαίσια του συστήματος, ο Κώστας ύψωνε το περισκόπιο της στρατηγικής ενατένισης, για να αφουγκραστεί τους πιο υπόκωφους στεναγμούς των καταπιεσμένων, αλλά και τα πρώτα σχεδιάσματα των επαναστατικών τραγουδιών του μέλλοντος. Οραματίστηκε και συνέβαλλε με τον στοχασμό του και την πρακτική του σε μια συνολική προγραμματική τομή του κομμουνισμού, όχι μόνο για την απόκρουση της θύελλας του τέλους της ιστορίας και του TINA, αλλά για να δοθεί θετική απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα της εργατικής τάξης και των νέων για το αν υπάρχει εναλλακτική στον σύγχρονο καπιταλισμό. Δεν ήταν, λοιπόν, κάποιου είδους φετίχ η επιλογή του να μιλήσει με επίκαιρους όρους για τον καπιταλισμό της εποχής μας και να αναδείξει τις τεράστιες αντιφάσεις που τον οδηγούν από κρίση σε κρίση αλλά και τον καθιστούν δυνητικά αδύναμο. Ήταν η υλική βάση πάνω στην οποία μπορούσε να πατήσει η ιστορική αισιοδοξία για έναν κόσμο που θα μπορούσε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μιας όμορφης ζωής για την κοινωνική πλειονότητα. Ήταν όρος για να μπορέσεις να παρακολουθήσεις τις αλλαγές της εποχής και της προλεταριοποίησης χιλιάδων νέων. Όρος για να μπορέσεις να μιλήσεις στη γλώσσα τους και να μπορέσεις να τους κινητοποιήσεις. Αυτή η προγραμματική τομή συμπεριλάμβανε και την κριτική στα καθεστώτα του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, που ελάχιστα έλκυαν του νέους και τις νέες, ενώ σήμερα μόνο σαν ύστατη γραμμή άμυνας και ορόσημα ενός μαχητικού κομμουνιστικού ρεφορμισμού μπορούν να ανασυρθούν από τα άλμπουμ φωτογραφιών των παλαιών μα ηττημένων μαχητών. Παραφράζοντας τον ίδιο: με απεριόριστο σεβασμό στους ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για την υπόθεση της χειραφέτησης, αλλά και χωρίς καμία παραχώρηση στις αντιλήψεις, τις γραμμές και τις πρακτικές που οδήγησαν στη στρατηγική ήττα του 20ου αιώνα, ο Κώστας Τζιαντζής προσπάθησε να αναδείξει την πραγματική εναλλακτική στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό, την κομμουνιστική απελευθέρωση.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΣΕΠΟΛΙΑ

Γιώργος Μουρμούρης

Αντιφάσεις και προκλήσεις εντός και εκτός της αίθουσας

Με επιτυχία και συγκίνηση η εκδήλωση για τον Γ. Δελαστίκ Παρόντες δεκάδες φίλοι, συνεργάτες, σύντροφοί του

ατάμεστη ήταν η αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου στη Νέα Ιωνία, όπου πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή η εκδήλωση του Πριν για τον ένα χρόνο από τον θάνατο του Γιώργου Δελαστίκ, που ήταν «η καρδιά και η ψυχή» αυτής της εφημερίδας, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε. Αρκετοί είχαν έρθει από άλλες πόλεις ειδικά για την εκδήλωση. Συντονιστής ήταν ο Γιώργος Παυλόπουλος. Το εισηγητικό άνοιγμα εκ μέρους της Συντακτικής Επιτροπής του Πριν έκανε ο Γιάννης Ελαφρός. Όσον αφορά το οπτικοακουστικό μέρος, που είχε ετοιμάσει ο Άρης Χατζηστεφάνου, παρουσιάστηκε ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα και ακούστηκαν κυρίως ηχητικά αποσπάσματα από δημόσιες παρουσίες του Γιώργου — μπορεί κανείς να δει το βίντεο στην ιστοσελίδα του Πριν. Για την ακεραιότητα, την ευφυΐα, το ήθος και την επαναστατική προσφορά του Γ. Δελαστίκ στη δημοσιογραφία μίλησαν φίλοι, συνεργάτες και σύντροφοί του, όπως ο Αλέκος Αναγνωστάκης, o Γιάννης Δερμεντζόγλου, ο

Δημήτρης Δεσύλλας, ο Νίκος Καπράλος, ο Βασίλης Μπρούμας, ο Θανάσης Σκαμνάκης, η Ματίνα Παπαχριστούδη, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, ο Σταύρος Μαυρουδέας, η Ξένια Μητσοβασίλη κ.ά. Οι δημοσιογράφοι που είχαν την τύχη να μαθητεύσουν πλάι στον Γιώργο επισήμαναν τα πόσα πολλά τους δίδαξε, όχι μόνο με τα λόγια του αλλά και με το παράδειγμά του. Επίσης, αναφέρθηκαν στην παροιμιώδη ευγένειά του, στον σεβασμό με τον οποίο αντιμετώπιζε τον συνομιλητή του. Όσο αβρός όμως ήταν με τους «απλούς ανθρώπους», τόσο σκληρός και άτεγκτος ήταν απέναντι στις πολιτικές που εφάρμοζαν τα πρόσωπα της εξουσίας. Κάποιοι ομιλητές περιέγραψαν το χρονικό της δημιουργίας του Πριν, αρχικά ως μηνιαίου περιοδικού και αργότερα ως εβδομαδιαίας εφημερίδας. «Χωρίς τον Γιώργο, δε θα υπήρχε το Πριν, ή το Πριν θα εξελισσόταν σε κάτι εντελώς διαφορετικό». Ο Γιώργος ήταν αυτός που ερχόταν πρώτος κι έφευγε τελευταίος, όπως επισημάνθηκε, διαθέτοντας όλο τον ελεύθερο χρόνο του, ανάμεσα στις επαγγελματικές υποχρεώσεις

του, για την εφημερίδα. Μίλησαν, επίσης, για το δημιουργικό πείσμα του, την προσήλωσή του στον στόχο, τις βαθιές του γνώσεις και την πολιτική του διεισδυτικότητα. Ακόμα και όταν διαφωνούσε κανείς με κάποιες πολιτικές εκτιμήσεις του, ο σεβασμός προς τον Γιώργο ήταν δεδομένος. Στην εκδήλωση δεν υπήρχε «κατάλογος ομιλητών». Όποιος από το ακροατήριο ήθελε, ανέβαινε στο βήμα κι έπαιρνε τον λόγο, καταθέτοντας την προσωπική του εικόνα από τον Γιώργο Δελαστίκ. Στο τέλος της εκδήλωσης, μίλησε η σύντροφός του Ελένη, που στάθηκε ιδιαίτερα στους παράγοντες που διαμόρφωσαν την προσωπικότητα του Γιώργου από τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια: το βαθύ μίσος του για την ατομική ιδιοκτησία, που τον συνόδεψε σε όλη του τη ζωή, καθώς ποτέ δεν επιδίωξε να αποκτήσει δικό του σπίτι. Η εκδήλωση έκλεισε με το τραγούδι Μy Way (Ο τρόπος μου) του Φρανκ Σινάτρα, καθώς, όπως επισημάνθηκε, ο Γιώργος πάντα υπερασπιζόταν, με επιμονή και υπομονή, «τον δικό του τρόπο», τα δικά του επαναστατικά «πιστεύω».

Υπό το δίπολο αντιφάσεις των μαρτύρων κατηγορίας, τόσο μεταξύ των όσο και με τις προανακριτικές τους καταθέσεις, από τη μία, αστυνομικές προκλήσεις εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας, από την άλλη, διεξήχθη τη Δευτέρα η δεύτερη δικάσιμος για τους τέσσερις αγωνιστές που συνελήφθησαν στα Σεπόλια το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου του 2020. Η συνεδρίαση ξεκίνησε με τον πρώτο αστυνομικό μάρτυρα κατηγορίας να ζητά από το δικαστήριο να εκδιωχθούν από την αίθουσα οι δημοσιογράφοι, ισχυριζόμενος πως… διαστρεβλώνουν τα λεγόμενά του — κάτι που προφανώς αρνήθηκε η πρόεδρος. Συνολικά κατέθεσαν τρεις αστυνομικοί - μάρτυρες κατηγορίας, που παρουσίασαν διαφορετικές εκδοχές, μεταξύ άλλων ως προς το φερόμενο full face του Ορέστη Καττή και το «οπλοστάσιο» των διαδηλωτών που τους «επιτέθηκαν». Από τη διαδικασία γεννήθηκαν ερωτήματα ως προς το αν οι αστυνομικοί έχουν κληθεί να καταθέσουν στην ΕΔΕ που έχει διαταχθεί σε βάρος τους, ενώ από τους συνηγόρους υπεράσπισης τονίστηκε το πανομοιότυπο των προανακριτικών τους καταθέσεων, το οποίο ένας εκ των αστυνομικών απέδωσε στην… τύχη. Χαρακτηριστικό του τρόπου δόμησης του κατηγορητηρίου είναι ότι, όπως προέκυψε από την εξέταση αστυνομικού μάρτυρα κατηγορίας, αν και στην προανακριτική του κατάθεση είχε αναφέρει

ως γεγονός ότι κατά τη σύλληψη του Ορέστη Καττή τραυματίστηκε συνάδελφός του, αποκαλύφθηκε ότι για τον φερόμενο τραυματισμό ενημερώθηκε αργότερα! «Δεν τον είδα (τον τραυματισμό) αλλά μου το είπαν», ανέφερε. Τη συχνά ειρωνική αντιμετώπιση των συνηγόρων υπεράσπισης από τους αστυνομικούς - μάρτυρες κατηγορίας συμπλήρωνε η εξαιρετικά προκλητική στάση των συναδέλφων τους με πολιτικά, τόσο εντός όσο και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Οι αστυνομικοί είχαν καταλάβει τον χώρο της εισόδου, παρενοχλώντας όσους έμπαιναν ή έβγαιναν και αδιαφορώντας προκλητικά για τις εκκλήσεις της προέδρου να σεβαστούν τα μέτρα για τον κορονοϊό. Όπως καταγγέλλει η Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ), μάλιστα, «εκτόξευαν απειλές, ακατανόμαστες ύβρεις και σεξιστικές εκφράσεις ακόμα και μέσα στην αίθουσα. Έβγαζαν φωτογραφίες τους συγκεντρωμένους, ενώ μετά το τέλος της συνεδρίασης, μια ομάδα από αυτούς έστησε καρτέρι στην έξοδο των δικαστηρίων και περικύκλωσε έναν φοιτητή και μια φοιτήτρια την ώρα που έβγαιναν, απαιτώντας ο φοιτητής να τους δώσει το κινητό του. ΜΑΤ ακολούθησαν ασφυκτικά τους παραβρισκόμενους αλληλέγγυους και μάρτυρες υπεράσπισης μέχρι την έξοδο των δικαστηρίων». Η δίκη συνεχίζεται την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου στο κτίριο 13 (αίθουσα 3).

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Τελικά, ο Μητσοτάκης θα ξεπεράσει τον Όρμπαν;

από τις κάμερες

κοποίησε την ελεύθερη γνώμη μέσω διαδικτύου, με πρόσχημα τις «ψευδείς ειδήσεις». Η κυβέρνηση τις αγνόησε, όπως αγνόησε την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ και τις διαμαρτυρίες νομικών και κινημάτων. Έτσι, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής αρχίζει αύριο η επεξεργασία του Ποινικού Κώδικα. Στο δε άρθρο 191, απλώς μειώθηκε ο αριθμός των προτάσεων σε σχέση με το προσχέδιο νόμου! Η κυβέρνηση τελικά επέλεξε να ξεπεράσει τον Η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ δυο εκφοβιστικών Όρμπαν. Επιμένει στην «καθεστώτων», των αγωγών και ποινικοποίηση και την της επεξεργασίας προσωπικών καταστολή της ελεύθεδεδομένων, ανοίγει μια ακόμη επιρης γνώμης στο διαδίκτυο κίνδυνη ατραπό για τους δημοσιοαλλά και τα ΜΜΕ συνογράφους. Ανάλογη απόπειρα έγινε λικά, χρησιμοποιώντας στην Αυστραλία με την καταδίκη αόριστα την έννοια των του καρδινάλιου Πελ για ασέλγεια «ψευδών ειδήσεων». Διατηρεί τη δόλια αναφορά σε ανήλικους. Σε αντίθεση με τους για «ψευδείς ειδήσεις που Έλληνες εκδότες, εκεί οι εφημερίδες είναι ικανές να προκαλέαντέδρασαν με την καμπάνια, «Το σουν ανησυχίες ή φόβο Δικαίωμα της Αυστραλίας να Γνωστους πολίτες ή να κλονίρίζει» και κυκλοφόρησαν με μαύρη σουν την εμπιστοσύνη του λωρίδα στα πρωτοσέλιδά τους. κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία». Διατηρεί και την αύξηση των ποινών φυλάκισης «τουλάχιστον έξι μηνών και

Στα μέσα του Οκτώβρη, 7 διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις κάλεσαν δημόσια την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποσύρει την τροποποίηση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα, δηλώνοντας έμμεσα αλλά με σαφήνεια πως μόνο η κυβέρνηση Όρμπαν στην Ουγγαρία ποινι-

Η ΑΠΟΥΣΙΑ αντίδρασης στην θεσμοθέτηση της καταστολής στην ελεύθερη άποψη ΜΜΕ και δημοσιογράφων μέσω διαδικτύου από τους ιδιοκτήτες των μίντια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) και τα στελέχη του κλάδου, πιστοποιεί τη βαθιά αλλαγή στον χαρακτήρα και τον ρόλο τους. Πρακτικά, πλέον, δεν υφίσταται η περίφημη «Τέταρτη Εξουσία» των ΜΜΕ στο αστικό δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς ενσωματώθηκε στην Πρώτη Εξουσία, την κυβερνητική.

ΜΙΑ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ αγωγή κατατέθηκε κατά της συνεταιριστικής ιστοσελίδας alterthess στη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» ζητά αποζημίωση ύψους 100.000 ευρώ και φυλάκιση της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη, επειδή δημοσιοποίησαν ότι καταδικάστηκε για τη μόλυνση του νερού στη Χαλκιδική. Το στέλεχος της «Ελληνικός Χρυσός», η οποία δρα ως ξεχωριστό κράτος, χρησιμοποιεί εναντίον του Μέσου την παραβίαση προσωπικών δεδομένων!

χρηματική ποινή», που πρακτικά οδηγεί σε ποινή φυλάκισης έως και 5 έτη. Επιμένει ακόμη στην «ποινική ευθύνη του ιδιοκτήτη ή εκδότη ΜΜΕ», μέσω του οποίου δημοσιοποιούνται οι χαρακτηριζόμενες ως «ψευδείς ειδήσεις», μια αναφορά μάλιστα που δεν υπήρχε στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα. Παρά τις αντιδράσεις, κυρίως από διεθνείς οργανώσεις, σαν να υπάρχει χούντα στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ ξεκαθαρίζει τον στόχο της. Όπου δεν έχει αποτέλεσμα η χειραγώγηση, η προπαγάνδα και η εξαγορά θα υπάρχει καταστολή. Μιλώντας, πρακτικά, για όσους δημοσιολογούν στα Ψηφιακά Μέσα ή σε Μέσα ενημέρωσης, η επίκληση από την κυβερνητική ή άλλη εξουσία ότι «διασπείρει ψευδείς ειδήσεις», φέρνει τον δικαστή, ο οποίος θεωρεί ότι προκαλούν ανησυχία ή φόβο στους πολίτες ή την κρατική πολιτική. Η κατασκευή ενόχου ολοκληρώνεται με την τιμωρία. Εάν το εν λόγω άρθρο περάσει στη Βουλή, κάθε διαδικτυακή ιστοσελίδα και κάθε ΜΜΕ μπαίνει σε καθεστώς ομηρίας και εκφοβισμού για οτιδήποτε δεν εγκρίνεται από την κυρίαρχη πολιτική.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Το Δίκτυο «Σπάρτακος» καλεί τον συνάδελφο νεοσύλλεκτο που μπαίνει τώρα στρατό, τον αγωνιστή που έχει παλέψει για μια σειρά από ζητήματα στην προσωπική και την κοινωνική του ζωή, να γίνει η αιχμή του δόρατος για το κίνημα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας μέσα αλλά και έξω από τον στρατό. Να προσφέρει με τον αγώνα του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου πολίτη με στολή και να παλέψει ενάντια σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τον καλούμε να τα βάλει ευθέως με την κυβέρνησης και το κράτος άμυνας-ασφάλειας του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, που χτίζει μια κατάσταση «διαρκούς έκτακτης ανάγκης» για να καλύψει την κρίση του συστήματός του και έχει ανάγκη από αναλώσιμους ανθρώπους, που συνεχίζει απρόσκοπτα την καταστολή προσφύγων-μεταναστών, φοιτητικών κινημάτων, απεργιών, έως τον πλήρη έλεγχο και την παρακολούθηση των

Νεοσύλλεκτοι: Κάλεσμα αγώνα ▸ Μήνυμα στους φαντάρους της ΕΣΣΟ Νοεμβρίου 2021 και τους αγωνιστές των κινημάτων ζωών μας. Να τα βάλει ευθέως με τον στρατό που προστατεύει καταρχήν το σάπιο αστικό σύστημα εξουσίας και προωθεί την αδικία, την ανισότητα και τις διακρίσεις, που μεριμνά για τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς και τους παρέχει στρατιωτικά νοσοκομεία, κατοικίες, κατασκηνώσεις, δωρεάν μετακινήσεις, που προωθεί τα βύσματα παντού και που ρίχνει τον φτωχό φαντάρο στην κόλαση του να πληρώνει για τη θητεία του με την απειλή ότι αυτή μπορεί κιόλας να αυξηθεί! Να συγκρουστεί με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό,

να τα βάλει με τα ιδεολογήματα και τους μύθους που υφαίνει η κρατική προπαγάνδα για δήθεν αμυνόμενη χώρα, χωρίς στρατό, χωρίς συμμάχους, που είναι έρμαιο των μεγάλων δυνάμεων. Ενώ στην πραγματικότητα είναι σε 15 αποστολές στο εξωτερικό, ενώ έχει από τις μεγαλύτερες αναλογίες στρατιωτικών/ αστυνομικών ανά πολίτη στην Ευρώπη και τον κόσμο, ενώ έχει αναπτύξει τον πολεμικό άξονα ΕλλάδαςΚύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου. Τον καλούμε να βγει παραπονούμενος στην αναφορά και να ζητήσει

να αναφερθεί στα ανώτερα κλιμάκια για ό,τι πρόβλημα αφορά τη μονάδα και δεν λύνεται. Να δημιουργήσει δεσμούς αλληλεγγύης με τους υπόλοιπους φαντάρους και κλίμα ενότητας, αναδεικνύοντας πως, χωρίς όλους εμάς που υπηρετούμε υποχρεωτικά, στρατός δεν υπάρχει! Πόλεμος, αν δεν το θέλουμε εμείς που θα μας διατάξουν, δεν γίνεται! Πως με τον λαό της Τουρκίας που είναι σε ίδια μοίρα ή και χειρότερη πιο πολλά μας ενώνουν παρά μας χωρίζουν! Να επικοινωνήσει με το Δίκτυο «Σπάρτακος» και την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων που κάνει αυτήν τη χρόνια προσπάθεια να αναδείξει τα προβλήματα που υπάρχουν και δεν λέγονται πουθενά και που ο ρόλος της είναι να κοινωνικοποιεί τα ζητήματα των φαντάρων και να συνδέει το κοινωνικό κίνημα που όντως υπάρχει εκεί μέσα με αυτό που υπάρχει έξω και να τα ενδυναμώνει.

Κοινωνία Πάνος Τσίκαλας

«Η

εκδίκηση για τους νεκρούς μας θα είναι η οργάνωση των ζωντανών», αναφέρει ένα γραπτό μήνυμα ανάμεσα στα πολλά που άφησαν συνάδελφοι και φίλοι του αδικοχαμένου Δημήτρη Α. στο σημείο που έχασε τη ζωή του τα ξημερώματα της Δευτέρας, στη Θεσσαλονίκη. Ο 47χρονος διανομέας φαγητού παρασύρθηκε κατά τη διάρκεια της εργασίας του από αυτοκίνητο που οδηγούσε 21χρονος οδηγός, ο οποίος δεν είχε δίπλωμα οδήγησης. Μάλιστα, ο νεαρός επιχείρησε, σε πρώτο χρόνο, να εγκαταλείψει το σημείο του δυστυχήματος, όμως στη συνέχεια επέστρεψε και παραδόθηκε στις αρχές. Το σοκαριστικό περιστατικό σήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους συναδέλφους του αλλά και αλληλέγγυο κόσμο. Άνοιξε, για ακόμα μία φορά, την κουβέντα για τις συνθήκες εργασίας των διανομέων, την εντατικοποίηση της εργασίας και τα μέσα προστασίας που πρέπει να παρέχουν οι εργοδότες, αλλά και την ανάγκη για την είσοδό τους στα βαρέα και ανθυγιεινά, καθώς, όπως επισημαίνουν εργαζόμενοι του κλάδου, «πάμε στη δουλειά και δεν ξέρουμε εάν θα γυρίσουμε σπίτι». Τα έξοδα της κηδείας του Δημήτρη Α. κάλυψε η Wolt, για την οποία εργαζόταν, μετά από απαίτηση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων ΘεσσαλονίκηςΠιερίας-Χαλκιδικής (ΣΕΤΕΠΕ), που προχώρησε σε κινητοποίηση έξω από τα γραφεία της εταιρείας στη Θεσσαλονίκη, το μεσημέρι της Δευτέρας 1 Νοεμβρίου. Παράλληλα, το ΣΕΤΕΠΕ ζητεί και την κάλυψη των δικαστικών εξόδων, χωρίς να έχει δοθεί μέχρι στιγμής κάποια απάντηση από τη Wolt. Είχε προηγηθεί ακόμη μία συγκέντρωση διανομέων, έξω από το δικαστικό μέγαρο, όπου πληροφορήθηκαν οργισμένοι ότι ο δράστης της παράσυρσης αφέθηκε ελεύθερος από τον εισαγγελέα, έως ότου οριστεί τακτική δικάσιμος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Το αίμα του Δημήτρη κυλά στη Θεσσαλονίκη Άλλος ένας νεκρός οδηγός ντελίβερι, λίγες μέρες μετά τον θάνατο στο τιμόνι του 18χρονου Ανέες Μιρ στην Καλλιθέα. Μιλάει στο Πριν το μέλος του ΔΣ του ΣΕΤΕΠΕ και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης, Βασίλης Κεφαλάς. «Αφαίρεσε μία ζωή και αφέθηκε ελεύθερος, ενώ η κυρία που καθάριζε σκάλες με μία πλαστή υπογραφή μπήκε φυλακή», φώναζε ένας διανομέας σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια. Ο 47χρονος εργαζόμενος και πατέρας δύο παιδιών, ήταν γνωστός και στη φίλαθλη κοινωνία της Θεσσαλονίκης,

καθώς ήταν οπαδός του Άρη. Ανακοινώσεις για τον χαμό του εξέδωσαν οι οργανωμένοι οπαδοί των κιτρινόμαυρων. Χαρακτηριστικά, οι «Ιερολοχίτες» σημειώνουν ότι «είναι λυπηρό και εξοργιστικό να χάνονται κάθε χρόνο τόσοι συνάνθρωποί μας στον δρόμο, ενώ παλεύουν για το μεροκάματο». Οι εργαζόμενοι στις διανομές οργανώνουν

Σαράντα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» από το 2017, απεργούν οι διανομείς στις 9/11

Λογιστές: Μάχη Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Στις εκλογές που πραγματοποιεί η Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), από τις 5 έως τις 14 Νοεμβρίου, παρεμβαίνει η Ριζοσπαστική Παρέμβαση Μισθωτών Λογιστών καλώντας τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν το ψηφοδέλτιό της με την ψήφο και τη συμμετοχή τους. Η Ριζοσπαστική Παρέμβαση προτάσσει την ανάγκη για ένα εργατικό, ταξικά και πολιτικά ανασυγκροτημένο κίνημα το οποίο μπορεί να είναι η απάντηση της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Που θα παλεύει όχι για τα ψίχουλα

αλλά για το καρβέλι και θα θέτει σαν στόχο να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που εμείς οι εργαζόμενοι παράγουμε. Ένα εργατικό κίνημα που θα παλεύει για τη κατάργηση των αντεργατικών νόμων γιατί «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Παράλληλα σημειώνει ότι στη προμετωπίδα του εργατικού κινήματος σήμερα πρέπει να μπει η κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, τονίζοντας ότι δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην επόμενη κυβερνητική εναλλαγή που υποτίθεται «θα πάρει πίσω το νόμο».

την πάλη τους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, με αρχή τη συμμετοχή στην πανελλαδική απεργία στον κλάδο του επισιτισμού την Τρίτη 9 Νοεμβρίου. Στη Θεσσαλονίκη η συγκέντρωση έχει οριστεί από την Επιτροπή Αγώνα Διανομέων για τις 10.30 το πρωί στη συμβολή των οδών Εγνατίας με Αγίας Σοφίας. Όπως υπογραμμίζει στο Πριν το μέλος του ΔΣ του ΣΕΤΕΠΕ και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης Βασίλης Κεφαλάς, «από το 2017 και έπειτα, στην Ελλάδα έχουν υπάρξει σαράντα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, δολοφονίες όπως τα χαρακτηρίζουμε εμείς, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι την τελευταία εβδομάδα είχαμε τρία περιστατικά, δύο στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη». Σύμφωνα με τον Βασίλη Κεφαλά, τα εργατικά «ατυχήματα» οφείλονται στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. «Η εντατικοποίηση της εργασίας είναι η πραγματική γενεσιουργός αιτία των ατυχημάτων. Τα ωράρια είναι πάνω από οχτώ ώρες, καθώς οι μισθοί είναι πείνας και φτώχειας. αναγκάζοντας τους διανομείς να δουλεύουν έως και 14ωρα για τα βγάλουν πέρα». Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, οι εργοδότες δεν παρέχουν τα μέσα ατομικής προστασίας, ενώ έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα «βούρδουλα», ώστε οι διανομείς να είναι «πιο αποδοτικοί», στον βωμό των κερδών για την εργοδοσία. «Οι διανομείς αναγκάζονται να συντηρήσουν και τα μηχανάκια τους, γεγονός που χειροτευρεύει περισσότερο τον μισθό τους», συμπληρώνει. Μεταξύ άλλων, οι διανομείς διεκδικούν κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, καθώς, όπως σημειώνει ο Βασίλης Κεφαλάς, «το freelancing που εισάγει ο νέος νόμος εμείς το χαρακτηρίζουμε “ελεύθερος σκλάβος” και είναι κάτι που έχει υιοθετήσει και η Wolt, που δούλευε ο Δημήτρης. Ένας freelancer τρέχει για το μεροκάματο, δίχως δικαιώματα», καταλήγει.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

COSCO

Αγωνιστικό κάλεσμα (6/11) τοπικών κινήσεων

Υποχώρηση COSCO, πρώτη εργατική νίκη

Σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για το περιβάλλον, που διοργανώνονται στο Σύνταγμα το Σάββατο 6 Νοεμβρίου, καλούν 35 αντικαπιταλιστικές κινήσεις σε Δήμους και Περιφέρειες. Αρχικά, στις 12 το μεσημέρι, δεκάδες φορείς και επιτροπές αγώνα πληγέντων από φυσικές καταστροφές, από τη Βόρεια Εύβοια και την Πελοπόννησο μέχρι την Καρδίτσα και την Κρήτη, καλούν σε πανελλαδικό συλλαλητήριο διεκδικώντας άμεσα μέτρα προστασίας με έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης. Δύο ώρες μετά, στις 2 μ.μ., συλλογικότητες και πρωτοβουλίες του περιβαλλοντικού κινήματος καλούν σε συγκέντρωση με αφορμή τη Σύνοδο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (COP26). «Ανατροπή της περιβαλλοντοκτόνας πολιτικής κυβερνήσεων-ΕΕ-Κεφαλαίου για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή σε αρμονία με τη φύση. Παγκόσμιος αγώνας ενάντια στην “πράσινη” καπιταλιστική ανάπτυξη-Με αγώνες να προστατεύσουμε το περιβάλλον! Πλήρης αποζημίωση των πυρόπληκτων-πλημμυροπαθών», αναφέρουν οι αντικαπιταλιστικές κινήσεις. Μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής, το κάλεσμα είχαν υπογράψει μεταξύ άλλων οι: Αριστερή Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση-Ανταρσία στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική-Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, Ανταρσία στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά, Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα, Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία, Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο, Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την Ανατροπή, Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια, Ανταρσία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία, Ανυπόταχτη Κρήτη Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση, Ανταρσία στο Μωριά - Συμπόρευση για την ανατροπή, Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα, Ανυπότακτο Αγρίνιο, Ανυπότακτη Πόλη - Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού, Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, Ανυπακοή στις Γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης, Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα, Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας, Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης-Υμηττού (ΜΑΡΙΔΑ), Μαχόμενη Ηλιούπολη Αριστερή Ανατρεπτική Κίνηση (ΜΑΧΗ), Κόκκινη Ρωγμή - Ηράκλειο Αττικής.

Δημήτρης Σταμούλης

▸ ∆εκτά τρία αιτήματα των απεργών, κρίσιμη η συνέχιση του αγώνα για ΣΣΕ

συγκλονιστικός αγώνας των εργατών της COSCO μετράει τις πρώτες νίκες, όπως ανακοίνωσαν συνδικαλιστές της ΕΝΕΔΕΠ (Ένωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων) στις μαζικές συγκεντρώσεις δεκάδων σωματείων σε Σύνταγμα και Πειραιά την Πέμπτη. Η εργοδοσία έκανε δεκτή την εφαρμογή βάρδιας πέντε ατόμων από τέσσερα που είναι σήμερα (αίτημα της απεργίας ήταν οι 6άρες πόστες), την επιτροπή υγιεινής και ασφαλείας, ενώ καταργεί και την κόντρα βάρδια. Μένει να φανεί, εάν η διοίκηση της κινεζικής πολυεθνικής θα τηρήσει τον λόγο της και είναι πολύ πιθανό σε αυτή τη φάση ο αγώνας να κλείσει με μια πολύ θετική παρακαταθήκη και το ηθικό των εργατών ανεβασμένο, μετά από μια εβδομάδα απεργίας. «Με την ιστορική απεργία μέσα στο λιμάνι δεν αφήσαμε να συγκαλυφθεί το εργοδοτικό έγκλημα και ο τραγικός θάνατος του Δημήτρη Δαγκλή και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη», έχει διαμηνύσει πάντως η ΕΝΕΔΕΠ τόσο στην εργοδοσία όσο και στην κυβέρνηση. Η τελευταία αναγκάστηκε, έστω, να αναγνωρίσει το πρόβλημα με τις εργατικές πόστες (ομάδες), την εντατικοποίηση που υπάρχει με το σημερινό καθεστώς των 4άρων ποστών και τους θανάσιμους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί. Η απεργία δεν ήταν «περίπατος» για τους εργάτες. Από τις πρώτες ώρες είχε να αντιμετωπίσει τόσο την υποκρισία της εργοδοσίας όσο και την καταστολή των δικαστηρίων και του αντεργατικού νομοθετικού οπλοστασίου όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, αλλά και των εφοπλιστών. Ενδεικτικό γεγονός, η αρχική ανακοίνωση της DPort, με την οποία επιχειρήθηκε να

μην χαρακτηριστεί εργατικό το δυστύχημα. Μεταξύ άλλων, ανέφερε το εξοργιστικό ότι «ο εκλιπών βρισκόταν για άγνωστο λόγο πλησίον της γερανογέφυρας νούμερο 10 του Προβλήτα Ι», το οποίο λίγη ώρα μετά αναγκάστηκε να ανασκευάσει! Από την άλλη, τον γνώριμό τους ρόλο έπαιξαν τα δικαστήρια, που έκριναν αμέσως παράνομη την απεργία. Ωστόσο, η αποφασιστικότητα των εργατών και το κύμα αλληλεγγύης, απέτρεψαν το ενδεχόμενο καταστολής της απεργίας. Η εργοδοσία και μερίδα των αστικών ΜΜΕ ανέσυρε και το «χαρτί» του εργοδοτικού σωματείου, το οποίο παρουσιάστηκε ως το «βασικό συνδικάτο των εργαζομένων» που «ζητούσε την αποκατάσταση της ηρεμίας στο λιμάνι και την επιστροφή των εργαζομένων στη δραστηριότητά τους» (Καθημερινή). Βέβαια, η επιλογή της ΕΝΕΔΕΠ να προβεί σε εκλογές μέσα στη δίνη του αγώνα, αύξησε τη δυναμικότητά της σε μέλη, με αποτέλεσμα να καταστεί ως το αντιπροσωπευτικό σωματείο του λιμανιού, όπως η ίδια ανακοίνωσε. Αλλά και η Διεθνής Ναυτική Ένωση «σκύλιασε»,

επειδή είχαν κάνει ουρά έξω από τον Πειραιά δεκάδες πλοία με κοντέινερ. Το εργατικό δυστύχημα στην COSCO λειτούργησε ως πυροκροτητής για να εκφραστεί η εργατική έκρηξη στο λιμάνι. Οι εργάτες ήταν αγανακτισμένοι με τις άθλιες συνθήκες εργασίας που έχουν επιβάλλει εργολάβοι και COSCO. Το ζήτημα της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, επίσης, αναδείχτηκε ως κομβικής σημασίας για τους περίπου 1.300 εργάτες που εργάζονται στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) και είναι κρίσιμο πώς θα διεκδικηθεί η υπογραφή της από το σωματείο. Το ερώτημα πλέον, μετά τη θετική έκβαση του «πρώτου γύρου», είναι ποια θα είναι η συνέχεια. Κρίσιμη παράμετρος που μπορεί να συμβάλει σε ακόμα πιο καθοριστικές νίκες, είναι ο συντονισμός όλων των εργατικών σωματείων που εμπλέκονται στο λιμάνι — από τους εργάτες της COSCO έως τους λιμενεργάτες του ΟΛΠ και τους ναυτεργάτες της ακτοπλοΐας. Αλλά και η γενίκευση του αγώνα του ταξικού κινήματος για ασφαλείς συνθήκες εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΕΤΕ

Ελπιδοφόρο αποτέλεσμα της Πρότασης Προοπτικής

οβαρές ανακατατάξεις σημειώθηκαν στις πρόσφατες εκλογές του μεγαλύτερου πρωτοβάθμιου σωματείου της χώρας, του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (ΣΥΕΤΕ). Πιο

αναλυτικά, συμμετείχαν περίπου 1.400 εργαζόμενοι λιγότεροι –στο φόντο και των χιλιάδων αποχωρήσεων και εθελουσιών απολύσεων– ενώ οι κυρίαρχοι πυλώνες του υποταγμένου και εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ διατηρούν την πλειοψηφία. Το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ είχε μεγάλες απώλειες, μείωση ψήφων είχε και το ΠΑΜΕ, ενώ το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα της Πρότασης Προοπτικής κατέγραψε ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα καθώς ήταν η μόνη παράταξη που αύξησε το ποσοστό της, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση. Τα αποτελέσματα σε σύνολο 4.053 ψηφισάντων (5.468 είχαν ψηφίσει το

2018): ΔΗΣΥΕ (ΠΑΣΚΕ) 1.494 ψήφοι, ποσοστό 37,82% και 9 έδρες (μείωση 891 ψήφων, μείον 7,57%, απώλεια 2 εδρών), Ανοιχτή Γραμμή (ΔΑΚΕ) 896 ψήφοι, 22,68% και 6 έδρες (μείωση 577 ψήφων, μείον 5,36%, απώλεια 1 έδρας), Μπροστά (νέα παράταξη, διάσπαση της ΠΑΣΚΕ) 683 ψήφοι, 17,29% και 4 έδρες, Πρόταση Προοπτικής 306 ψήφοι, 7,75% και 2 έδρες (μείωση 18 ψήφων, αύξηση 1,58%, διατήρηση εδρών), ΔΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) 302 ψήφοι, 7,65% και 2 έδρες (μείωση 249 ψήφων, μείωση 2,84%, απώλεια 1 έδρας), Ενιαία (ΠΑΜΕ) 269 ψήφοι, 6,81% και 2 έδρες (μείωση 102 ψήφων, μείωση 0,25%, διατήρηση εδρών).

Νεολαία Στράτος Στρατής

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

ρο ό φ η κ ι ν α Για έν φοιτητικό κίνημα!

ο διήμερο Σάββατο 30 και Κυριακή 31 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στην Ιατρική του ΕΚΠΑ πανελλαδική ευθέως τα μορφωτικά συνάντηση σχημάτων και αγωνιδικαιώματα της νεολαίας στών της ΕΑΑΚ με στόχο να συκαι το δικαίωμα στη μαζική ζητήσουν την αναγκαία πολιτική πρόσβαση στη δημόσια, δωρεάν κατεύθυνση που πρέπει να πάρει εκπαίδευση. το φοιτητικό κίνημα αλλά και το Τι είναι αυτό που έλλειψε και τα ποια αριστερά μπορεί να σηκώσει διάφορα ρυάκια αντίστασης απέναντι αυτό το βάρος. Όπως έκδηλα αναστην κυβέρνηση και την αστική πολιτιΗ διαδικασία φέρθηκε από πολλά σχήματα στη κή δεν μετασχηματίστηκαν σε πολιτικό κατέληξε σε διαδικασία, αυτός είναι ένας διάρεύμα αμφισβήτησης και ανατροπής να λογος που έχει κιόλας αργήσει να μέσα στις σχολές, ειδικά σε μια συνθήκάλεσμα αγώ γίνει και κατέληξαν στη δέσμευση κη που το ρήγμα στη νεολαία βαθαίνει; προς τους ότι θα ξεκινήσει μαζικά μέσα στον Όπως αναφέρουν τα σχήματα «βασικό φοιτητικούς κόσμο του αγώνα. συστατικό για να κερδίσει το φοιτητικό Η κρίσιμη μαζικότητα και τα κίνημα είναι να προσπαθεί να έχει ποσυλλόγους δεκάδες σχήματα από κάθε γωνιά λιτική κατεύθυνση. Να ηττηθεί η κυτης Ελλάδας δίνουν τόνο ελπίδας βέρνηση της Ν∆ και η πολιτική που και αισιοδοξίας για την επόμενη εφαρμόζει, πολιτική που υπαγορεύεται μέρα. Συσπειρώνεται ένα σημααπό την ΕΕ και τις συνθήκες της, για κής αριστεράς στα πανεπιστήμια. ντικό δυναμικό που σε αυτή τη να μη χρεωθεί ο λαός και η νεολαία Μιας συλλογικότητας μαχητικής, φάση θέτει συγκεκριμένα ερωάλλη μία κρίση, για να δοθούν λεφτά ριζοσπαστικής, δημοκρατικής. Σε τήματα και δίνει από την πλευρά για την παιδεία και την υγεία και όχι αυτή την υπόθεση θα κριθούν και του απαντήσεις. Πώς μπορούμε να για το χρέος, τους πολεμικούς εξοόλες οι άλλες μαχόμενες δυνάμειςς υπερβούμε τα όρια που εμφάνισε πλισμούς και την καταστολή, για να η του κινήματος», διαπιστώνουν στη το φοιτητικό κίνημα την τελευταία ζήσουμε αλλιώς. Λύση για αυτό δεν συνέχεια. περίοδο, ειδικά τώρα που μιλάμε μπορούν να αποτελέσουν ξαναζεΜια νέα χρονιά λοιπόν ξεκινά-ουσιαστικά μετά από μια χρονιά σταμένες συνταγές όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, α ει και οι διεργασίες συνεχίζουν να μαζικής κινητοποίησης φοιτητών; που όχι μόνο εφάρμοσε σαν κυβέρή βαθαίνουν στην αντικαπιταλιστική Πώς μπορούμε να υπερβούμε τον νηση την ίδια πολιτική, αλλά παίρία αριστερά! Οι φοιτητές και η νεολαία κατακερματισμό και την υποχώρηνει όρκους πίστης στο χρέος, την ΕΕ αι συνολικά ζητούν απαντήσεις και ση της πολιτικής διαπάλης ανάμεκαι την αιματοβαμμένη ανάπτυξη προοπτική, ενώ το κεφάλαιο έχει να σα στις μαχόμενες δυνάμεις του που θα οδηγήσουν για ακόάπροσφέρει μόνο κρίση και ανασφάκινήματος, ώστε η ανατρεπτική μη μια φορά στα ίδια απονιλεια. Μπροστά στις μεγάλες κοινωνικοινή δράση να ενισχύει την τελέσματα». τήν κές αναμετρήσεις που ετοιμάζει αυτήν πάλη των φοιτητών και να κλιρέη ενδιαφέρουσα εποχή πρέμακώνει την πάλη του φοιτηπέπει να σταθούμε με την απέι κα τα τικού κινήματος; κης. ραντη αισιοδοξία της νίκης. τη κό Η μαζι Η διαδικασία κατέληξε σε «Για να σπουδάζουμε καιι να από ένα κάλεσμα αγώνα προς τους τα δεκάδες σχήματα δουλεύουμε αξιοπρεπώςς με νο φοιτητικούς συλλόγους, προς βάση τις ανάγκες μας καιι τις τό υν όλη την Ελλάδα δίνο κάθε φοιτητή και φοιτήτρια σύγχρονες δυνατότητες,, για ας ξί δο που αγωνίζεται με τη φιλοδοιο βιώνα ζούμε και όχι να επιβιώελπίδας και αισ ξία να εμπνεύσει και να δώσει ς, για νουμε με μισθούς πείνας, κατεύθυνση στο φοιτητικό κίεγγύη την ειρήνη και την αλληλεγγύη νημα. Τα βασικά μέτωπα πάλης «Η ΕΑΑΚ ως η πιο μαζική μόσιο ανάμεσα στους λαούς, για ισχυρό δημόσιο τα οποία απασχολούν αυτή τη στιγμή και πανελλαδική δύναμη της ροχές, σύστημα υγείας και κοινωνικές παροχές, τους φοιτητές που μετά από ενάμιση αντικαπιταλιστικής αριστεράς για εξάλειψη της ανεργίας και της φτώχρόνο γύρισαν στις σχολές τους. Την στα πανεπιστήμια μπορεί και χειας. Για να ηττηθεί η πολιτική του κεφαίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν πήρε πρέπει να παίξει καθοριστικό λαίου και το σάπιο σύστημα τους!», όπως κανένα ουσιαστικό μέτρο, τουναντίρόλο στην προσπάθεια ανασυτητικά χαρακτηριστικά αναφέρουν τα φοιτητικά ον φρόντισε μόνο να περάσει νόμους γκρότησης της ριζοσπαστικής, υς φοισχήματα στο κάλεσμά τους προς τους και μέτρα που ουσιαστικά πλήττουν μετωπικής, αντικαπιταλιστιτητικούς συλλόγους.

Αντιφασιστικός συναγερμός σε σχολεία και κοινωνία Ανησυχητική είναι πλέον η συχνότητα των φασιστικών επιθέσεων στα σχολεία. Λίγο καιρό μετά τα γεγονότα της Σταυρούπολης, φαίνεται πως φασιστικοί θύλακες επιδιώκουν να παγιώσουν τη δηλητηριώδη παρέμβασή τους στα σχολεία και ειδικότερα στα ΕΠΑΛ. Τελευταίο αποτρόπαιο σκηνικό αποτέλεσε η ρατσιστική επίθεση σε 14χρονο μαθητή γυμνασίου της Ιστιαίας. Συγκεκριμένα, ομάδα 15 ακροδεξιών μαθητών –πιθανότατα από το τοπικό ΕΠΑΛ– εισήλθε στην αίθουσα εντός ώρας διδασκαλίας και προχώρησε στον ξυλοδαρμό ελληνοκουβανού μαθητή. Η βιαιότητα των επιτιθέμενων σοκάρει… Τα φασιστοειδή έσυραν τον μαθητή εκτός τάξης χτυπώντας τον, ενώ προσπάθησαν να τον απομακρύνουν και εκτός του σχολείου για να συνεχίσουν το άρρωστο έργο τους. Σύμφωνα με καταγγελίες, της οργανωμένης επίθεσης είχε προηγηθεί διαδικτυακό ρατσιστικό bullying, όπου μαθητές του διπλανού ΕΠΑΛ είχαν απειλήσει τον 14χρονο με χυδαίες εκφράσεις που αφορούσαν το χρώμα του δέρματός του. Η αναλγησία της αστυνομίας να συλλάβει τους δράστες μόνο έκπληξη δεν προκαλεί… Παρότι η αναπτυσσόμενη δυναμική της ακροδεξιάς στα σχολεία δεν πρέπει να τρομοκρατήσει το αγωνιζόμενο μαθητικό κίνημα και τις δυνάμεις της αριστεράς, πρέπει να σημάνει σήμα κινδύνου. Τα γεγονότα, πλέον, είναι πολλά και παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα. Αναμφισβήτητα, επιτήδειοι του φασιστικού χώρου επιδιώκουν να βρουν στα σχολεία και ειδικά στα ΕΠΑΛ, το εύφορο εκείνο έδαφος που θα τους βοηθήσει να στελεχώσουν τα νέα φασιστικά τάγματα εφόδου. Οι αντιφασιστικές δυνάμεις εντός του μαθητικού κινήματος, με την καταλυτική τους δράση, μπορούν να διασφαλίζουν ότι τα σχολεία δεν θα αποτελέσουν εκκολαπτήρια φασιστών αλλά ορμητήρια κοινωνικών αγώνων. Το ίδιο έκαναν μέσω της πολιτικής καμπάνιας «schools are antifa» την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών, το ίδιο καλούνται να κάνουν και τώρα… Χρίστος Κρανάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης ηθοποιός Συνέντευξη στον Δημήτρη Τζιαντζή

▶ Πώς είναι να επιστρέφετε στο σανίδι μετά από τόσο μεγάλη απουσία; ία;

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Μια ωδή, στη μητρότητα και τη γυναικεία αλληλεγγύη ▸ Όταν η ιστορία γίνεται πληγή Δύο χρόνια μετά το Πόνος και δόξα, ο αστείρευτος Πέδρο Αλμοδόβαρ επιστρέφει με ένα ευαίσθητο κοινωνικό δράμα με έντονο –όπως σε όλες τις ταινίες του– το κωμικό στοιχείο για τη μητρότητα, τη γυναικεία αλληλεγγύη, το ιστορικό τραύμα, τη συλλογική και ατομική μνήμη. Η ταινία είναι μια από τις πιο εύπεπτες και λιγότερο προκλητικές δημιουργίες του Ισπανού κινηματογραφιστή. Η υπόθεση εστιάζει στις «παράλληλες μητέρες» Τζάνις και Άννα που γνωρίζονται στον θάλαμο του μαιευτηρίου λίγο πριν γεννήσουν. Παρά την ηλικιακή διαφορά, η πρώτη μεσήλικη και η δεύτερη έφηβη, οι δύο γυναίκες δένονται μεταξύ τους και ξεκινούν ταυτόχρονα το ταξίδι της μητρότητας. Η μούσα του Αλμοδόβαρ Πενέλοπε Κρουζ υποδύεται τη φωτογράφο Τζάνις. Στην αρχή της ταινίας μαθαίνουμε πως ο προ-παππούς της δολοφονήθηκε και θάφτηκε από τους Φαλαγγίτες. Ήταν ανάμεσα στους 100.000 περίπου πολίτες που «εξαφανίστηκαν» με μυστηριώδη τρόπο στη διάρκεια του ισπανικού Εμφυλίου και της φασιστικής χούντας του Φράνκο. Η Τζάνις πείθει τον ανθρωπολόγο Αρτούρο να ασχοληθεί με την ανακάλυψη του άγνωστου τάφου. Οι δρόμοι της Άννας και της Τζάνις διασταυρώνονται ξανά στη συνέχεια, όταν η δεύτερη έχει αμφιβολίες αν είναι πραγματικά εκείνη η μητέρα του κοριτσιού που μεγαλώνει. Η «απουσία» και η επίδρασή της στον ψυχισμό των ανθρώπων αποτελεί ένα από τα κεντρικά θέματα της ταινίας. Μιλάει για όσους είναι απόντες από επιλογή και αυτούς που «έφυγαν» παλεύοντας για ένα ανώτερο ιδανικό, στον αγώνα ενάντια στον φασισμό. Βίκυ Παπαδοπούλου

H επιστροφή στις παραστάσεις, μετά αιτίας την επιβεβλημένη απουσία εξαιτίας ς συντης πανδημίας και της ιδιάζουσας θήκης που διαμορφώθηκε, μας γεμίζει χαρά και προσμονή, χωρίς όμως να αυάσταση ταπατόμαστε για την αποκατάσταση της «κανονικότητας». Άλλωστε, η λεγόμενη κανονικότητα και πριν την πανδηοίο οι μία, δεν ήταν ένα πλαίσιο στο οποίο ουρκαλλιτέχνες μπορούσαν να δημιουρται γούν απρόσκοπτα, να αμείβονται αξιοπρεπώς, να μην τους κυριεύειι η ανασφάλεια.

Πολιτισμός To συγκλονιστικό ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου Οι γειτονιές του κόσμου ανεβαίνει ξανά από την Κυριακή 7 Νοεμβρίου στη σκηνή του θεάτρου Βαφείο - Λάκης Καραλής. Με αυτήν την ευκαιρία συνομιλούμε με τον ηθοποιό Δημήτρη Χατζημιχαηλίδη για το έργο, την τέχνη και την κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε.

Η ελπίδα βρίσκεται στην αναμέτρηση με την «ομίχλη»

▶ Τι προκλήσεις έχει το ανέβασμα ενός έργου τόσο ιδιαίτερου όπως Οι γειτονιές του κόσμου που δεν γράφτηκε για το θέατρο;

Από την πρώτη στιγμή αποτέλεσε ε πρόκληση η μεταφορά του ποιητικού λόγου στη σκηνή, έτσι που να μην μαζευτούμε ηθοποιοί και κοινό για μια «ποιητική βραδιά» αλλά να ζωντανέψει με θεατρικούς όρους και υλικά το εξαιρετικό ποίημα του Ρίτσου. Ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος, με τέτοια λόγια και έτσι γραμμένα, να έρθει ο λυρισμός και να τα επισκιάσει όλα. Να βλέπουμε, ως κοινό, τον ποιητή στο χαρτί και όχι τον ηθοποιό στο σανίδι. Η δουλειά της διασκευής, της σκηνοθεσίας και η προσέγγιση στις πρόβες που έκανε η Νάντια Δαλκυριάδου, μας ενέπνευσε και μας έκανε να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες αυτές κερδίζοντάς τες. Αυτό το τελευταίο μένει να μας το πει, ασφαλώς, και το κοινό... ▶ Η θεματολογία των στίχων μιλάει για την αναμέτρηση του φωτός και της ομίχλης. Θεωρείτε ότι έχει αναλογίες και ομοιότητες με τη σημερινή εποχή και ειδικά με τον υγειονομικό εφιάλτη που ζούμε τα δύο τελευταία χρόνια;

Την ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών την διέπουν περίοδοι «ομίχλης» και λίγες (αλλά συναρπαστικές) στιγμές «φωτός». Λαμβάνοντας ως δεδομένο αυτό, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι έτσι κι αλλιώς ιστορικά, περνάμε μια περίοδο «ομίχλης» και νηνεμίας. Η πανδημία ήρθε να πυκνώσει την «ομίχλη», πιέζοντας περαιτέρω τους ήδη πιεσμένους. «Ομίχλη» είναι ότι τα κέρδη των λίγων ιεραρχήθηκαν πιο ψηλά από τις ζωές των πολλών. Όμως, ας πούμε τα πράγματα καθαρά: Οι πολλοί είναι αυτοί που μπορούν και πρέπει να φέρουν το «φως» στην Ανθρωπότητα και να στεί-

λουν την «ομίχλη» εκεί που της αρμόζει. Θα επιλέξουμε εκείνη την πλευρά που επιταχύνει αυτή τη διαδικασία ή κάποια άλλη που την αναστέλλει; Αυτό είναι το ερώτημα, σε αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε όλοι και να πράξουμε αναλόγως.

Η κυβέρνηση έκα έκανε τα δέοντα για να στηρίξει πλοιοκτήτες και βιομήχανους, αδιαφόρησε για την εργαζόμενη κοινωνία, που επλήγη σκληρά

▶ Ποιος ο ρόλος, σε μια τόσο σκοτεινή εποχή που βιώνουμε, της ποίησης, της τέχνης και της ιστορίας;

Η γνώμη μου είναι πως η Τέχνη δεν πρέπει να είναι όπιο που «αλαφραίνει» την κοινωνική αδικία, που «κάπου κάτι άκουσε αλλά δεν είδε», που αιθεροβατεί χωρίς να κοιτά γύρω της. Το είπε τόσο καλά ο Μπρεχτ: «Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει. Μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο μιας μικρής μερίδας ορισμένων που παίζουν τις θεότητες της μοίρας για τους πολλούς και που απαιτούν μια πίστη που πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να είναι τυφλή, και μπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να βάλει τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια. Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, τις αυταπάτες και τα θαύματα και μπορεί να παραδώσει τον κόσμο στον άνθρωπο». ▶ Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση έκανε τα δέοντα για να στηρίξει τους καλλιτέχνες, όταν τα θέατρα και οι χώροι συναυλιών ήταν κλειστοί;

Η κυβέρνηση έκανε τα δέοντα για να στηρίξει του πλοιοκτήτες, τους βιομή-

χανους, τους μεγάλους του τουρισμού κι άλλους τέτοιους... αναξιοπαθούντες. Αδιαφόρησε για την εργαζόμενη κοινωνία, που επλήγη σκληρά, συνεχίζει να αδιαφορεί και ασφαλώς θα συνεχίσει να το κάνει. Μια τέτοια κυβέρνηση, θα μπορούσε να έχει πράξει τα δέοντα για να στηρίξει τους καλλιτέχνες; Η ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου «Οι γειτονιές του κόσμου» γράφτηκε από το 1949 έως το 1951 κατά τη διάρκεια της εξορίας του ποιητή στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη. Το Πριν είναι χορηγός επικοινωνίας (βλ.σελ.10). Διασκευή - Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου. Τοποθεσία: Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής, Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός. Παραστάσεις κάθε Κυριακή, στις 8.00 μ.μ., μέχρι 9/1. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6944189698 Πρωταγωνιστούν: Ξένια Αλεξίου, Λάζαρος Βαρτάνης, Στέφανος Παπατρέχας, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης.

∆ιεθνή Πορτογαλία Γιώργος Παυλόπουλος

Τα δύο κόμματα της πορτογαλικής Αριστεράς άνοιξαν τον δρόμο προς τις πρόωρες εκλογές με την καταψήφιση του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2022, εμφανίζονται όμως να είναι οι μεγάλοι χαμένοι πολιτικά.

τις πρόωρες εκλογές της 30ης Ιανουαρίου θα λύσουν τις διαφορές τους οι πρωταγωνιστές του πολιτικού σκηνικού της Πορτογαλίας, μετά τη διάλυση της βουλής από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, Μαρτσέλο Ρέμπελο ντε Σόουζα. Η καταψήφιση του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2022 από τους δύο συμμάχους του σοσιαλιστή πρωθυπουργού, Αντόνιο Κόστα, το ΚΚ Πορτογαλίας και το Αριστερό Μπλόκο, ήταν το γεγονός που προκάλεσε αυτή την εξέλιξη — χωρίς, ωστόσο, να είναι καθαρό, εάν αποτέλεσε την αιτία ή απλώς την αφορμή. Το παράδοξο, τουλάχιστον φαινομενικά, είναι ότι οι δύο χαμένοι στις επόμενες εκλογές θα είναι, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, τα δύο κόμματα της

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΚ και Μπλόκο σε παγίδα του «κυβερνητικά εφικτού» Αριστεράς που προκάλεσαν την πτώση της κυβέρνησης με την ψήφο τους. Ειδικά το Μπλόκο κινδυνεύει να δει την επιρροή του να πέφτει σχεδόν στο μισό από το 9,7% που είχε λάβει το 2019, ενώ το ΚΚ και οι σύμμαχοί του εμφανίζονται πιο ανθεκτικοί, καθώς το δημοσκοπικό τους ποσοστό είναι λίγο χαμηλότερο σε σύγκριση με το 6,5% της προηγούμενης αναμέτρησης. Σε κάθε περίπτωση, πά-

Κόστα να αυξήσει περαιτέρω τη δύναμή του, διεκδικώντας ακόμη και την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, την οποία πριν δύο χρόνια έχασε μόλις για 8 έδρες. Αν, δε, το καταφέρει, θα το οφείλει αναμφίβολα στη λεηλασία της εκλογικής βάσης του ΚΚ και του Μπλόκου, που μοιάζουν να έχουν εγκλωβιστεί ανάμεσα στη λογική του «κυβερνητικά εφικτού» και τις πιέσεις μεγάλου μέρους της βάσης και

ντως, αμφότερα απέχουν πολύ από τις επιδόσεις των εκλογών του 2015, όταν αθροιστικά άγγιξαν το 19%, λαμβάνοντας 10,2% και 8,3% αντιστοίχως. Ήταν οι εκλογές που έγιναν στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης και έφεραν στην κυβέρνηση τον Κόστα, ο οποίος ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από το «τούνελ» με ήπιο τρόπο — και γι’ αυτό αποφάσισαν και τα δύο να τον στηρίξουν. Όπως αποδείχθηκε, όμως, τουλάχιστον σε εκλογικό επίπεδο, η επιλογή τους δεν δικαιώθηκε. Σε αντίθεση με τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι παραμένουν σταθερά πρώτο κόμμα με ποσοστό άνω του 36% και σημαντική διαφορά από τους δεύτερους, τους δεξιούς Σοσιαλδημοκράτες (από τους οποίους προέρχεται και ο ντε Σόουζα). Μάλιστα, δεν αποκλείεται ο

Ενισχυμένοι εμφανίζονται οι Σοσιαλιστές του Κόστα, μεγαλώνει η απειλή της Ακροδεξιάς των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας που, αντικειμενικά, περιλαμβάνουν αιτήματα με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Ο διχασμός, άλλωστε, στο εσωτερικό τους –ειδικά στο Μπλόκο– είναι εμφανής. Είναι, δε, το στοιχείο που εκμεταλλεύεται και ο νυν πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στο πιο δεξιό κομμάτι τους, με το επιχείρημα ότι η καταψήφιση του προϋπολογισμού δεν επιτρέπει την υλοποίηση μέτρων που περιλαμβάνει και

αποτελούσαν πάγια αιτήματά τους: Αύξηση του κατώτατου μισθού και των συντάξεων, με παράλληλη μείωση της φορολογίας για τους οικονομικά ασθενέστερους. Από την πλευρά τους, τα δύο κόμματα της πορτογαλικής Αριστεράς είχαν ζητήσει τουλάχιστον τέσσερα επιπλέον μέτρα για να δώσουν το «πράσινο φως»: Την αύξηση των δαπανών για το εθνικό σύστημα υγείας και τους μισθούς των γιατρών και νοσηλευτών οι οποίοι εργάζονται αποκλειστικά σε αυτό, την κατοχύρωση 25 ημερών άδειας με πλήρεις αποδοχές ετησίως για τον δημόσιο τομέα, καθώς και την καταβολή υπερωριών προς τους εργαζόμενους σε αυτόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κόστα είχε επιχειρήσει αρχικά έναν ελιγμό: Τους πρότεινε να δώσουν καταρχήν το πράσινο φως και στη συνέχεια να υπάρξει διαπραγμάτευση για τα συγκεκριμένα αιτήματά τους — αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως και να δεχόταν κάποια από αυτά. Ωστόσο, οι ηγεσίες του ΚΚ και του Μπλόκου δεν το δέχθηκαν, επικαλούμενες τις υπαναχωρήσεις που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο πρωθυπουργός. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του 2019, αρνήθηκε να υπογράψει μαζί τους μια προγραμματική συμφωνία, επιλέγοντας να συγκροτήσει κυβέρνηση μειοψηφίας. Έτσι, στην πράξη, στηριζόταν στη βουλή πότε στις δικές τους ψήφους και πότε σε εκείνες της δεξιάς — όπως συνέβη σε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν μέτρα υπέρ των εργαζομένων ή κατάργηση μνημονιακών δεσμεύσεων. Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι ο Κόστα και οι Σοσιαλιστές έστησαν αριστοτεχνικά την παγίδα τους, στην οποία έπεσαν οι εξ αριστερών εταίροι τους, μην μπορώντας να ξεφορτωθούν τον κορσέ του κυβερνητισμού τους. Αφήνοντας, έτσι, ελεύθερο χώρο και για την Ακροδεξιά της Πορτογαλίας, που ενισχύεται επικίνδυνα.

Facebook

Ριμπράντινγκ «Meta» την κατακραυγή Η ανακοίνωση, από τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ ιδρυτή της Facebook, για τη μετονομασία της μητρικής εταιρίας από Facebook Inc. σε Meta, έχει προκαλέσει ένα μεγάλο κύκλο αντιδράσεων και συζητήσεων. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, αυτή η μετονομασία αντικατοπτρίζει τους στόχους της εταιρείας να ξεκινήσει μία νέα τεχνολογική επανάσταση στον τομέα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αντίστοιχη με αυτή που προκάλεσε η ίδρυση της το 2004. Ο ίδιος ο Ζάκερμπεργκ παρουσίασε σε ένα συνέδριο εικονικής πραγματικότητας την ιδέα του Metaverse, από το οποίο προκύπτει το όνομα Meta. Το Metaverse θα είναι ένας κόσμος εικονικής πραγματικότητας, όπου οι άνθρωποι θα διαμορφώνουν το άβαταρ τους και τον κόσμο γύρω τους με σκοπό να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ σε αυτό θα ενσωματώνεται όλο το οικοσύστημα της εταιρίας. Η εταιρία σκοπεύει να υλοποιήσει το κόσμο αυτό σε ορίζοντα δεκαπενταετίας. Αρκετοί υποστηρίζουν πως η μετονομασία της εταιρείας αποσκοπεί στη διαχείριση της κακής φήμης που έχει συσσωρεύσει η εταιρεία το τελευταίο διάστημα, μετά από τις σκανδαλώδεις αποκαλύψεις της Φράνσις Χάουγκεν, πρώην διευθύντριας προϊόντος της Facebook. Αν και η μετονομασία της εταιρείας προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, στην πραγματικότητα δείχνει πως η Χάουγκεν ήταν αρκετά σωστή, όταν έλεγε πως η Facebook είναι μία εταιρία που δρα μονοπωλιακά, χωρίς κανέναν κρατικό ή κοινωνικό έλεγχο, επηρεάζοντας τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Το Metaverse είναι μία ιδέα που προσπαθεί να δώσει μία λύση στο τέλμα που έχει προκύψει στην= μελλοντική εξέλιξη των Facebook και Instagram απέναντι στον ανταγωνισμό, εγκλωβίζοντας τον χρήστη στο οικοσύστημα της. Όμως το Metaverse αποτελεί ένα δυστοπικό κερδοσκοπικό όραμα, βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, καθώς η υλοποίηση του απαιτεί δισεκατομμύρια ανθρώπους καθιστούς στην καρέκλα του σπιτιού τους, φορώντας γυαλιά εικονικής πραγματικότητας που θα τους αποκόπτουν πλήρως από τον πραγματικό κόσμο. Ορφέας Μπούσουλας

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Καλή η «πράσινη ενέργεια», αλλά το κεφάλαιο θέλει λεφτά για τη μετάβαση. Γι’ αυτό η Shell –που μολύνει τον πλανήτη όσο η Ρωσία– θα επενδύσει το 2022 τέσσερις φορές περισσότερα σε έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου σε σύγκριση με τις ΑΠΕ. «Το σχέδιο για καθαρή ενέργεια μπορεί να χρηματοδοτηθεί μόνο από πετρέλαιο και αέριο», δήλωσε κυνικά ο επικεφαλής της.

Κλείνει ο κύκλος ΑΚΡ και Ερντογάν; Η συμπλήρωση 19 ετών από την πρώτη εκλογική νίκη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), στις 3 Νοεμβρίου 2002, που άνοιξε την εποχή της διακυβέρνησης της Τουρκίας από το πολιτικό Ισλάμ, σφραγίστηκε με μια εικόνα η οποία δεν συνάδει με το αφήγημα της παντοδυναμίας. Η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά κρίση, εκατομμύρια άνθρωποι (12% του πληθυσμού επισήμως ή κάπου 15 εκατομμύρια) ζουν κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας, η λίρα απαξιώνεται εξανεμίζοντας τα εισοδήματα και η ανεργία «δαγκώνει». Παράλληλα, η κατάσταση της υγείας του Ταγίπ Ερντογάν μοιάζει να επιδεινώνεται διαρκώς, κάνοντας πολλούς να προβλέπουν εξελίξεις και ανατροπές πριν το 2023, έτος που τυπικά πρέπει να διεξαχθούν οι επόμενες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές — και το οποίο συμπίπτει και με τον ένα αιώνα από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Η Τουρκία ετοιμάζει νέα εισβολή στη Συρία Σε κατάσταση πολεμικού συναγερμού βρίσκονται για μια ακόμη φορά οι κουρδικές περιοχές στη βόρεια Συρία. Αιτία είναι οι ενδείξεις ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να εξαπολύσει νέα στρατιωτική εισβολή, που θα είναι η τέταρτη μετά το 2016, με το γνωστό επιχείρημα: Της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας» των ένοπλων μονάδων λαϊκής αυτοάμυνας, που έχουν την ευθύνη των αυτοδιοικούμενων περιοχών. Αυτήν

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

τη φορά, πάντως, πέρα από το παζάρι της Άγκυρας με Ουάσιγκτον και Μόσχα, την κατάσταση περιπλέκει η αυξημένη παρουσία του συριακού στρατού στις συγκεκριμένες περιοχές, κάτι που συνεπάγεται άμεσο κίνδυνο να ξεσπάσει απευθείας πόλεμος Τουρκίας-Συρίας. Υπενθυμίζεται ότι οι Κούρδοι είχαν αναγκαστεί να συνάψουν συμφωνία με τη Δαμασκό, απεμπολώντας ένα μέρος της αυτονομίας και των δικαιωμάτων τους, προκειμένου να μπορούν να σταθούν απέναντι στον υπέρτερο τουρκικό στρατό.

«Χαστούκι» για τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ Σοβαρή είναι η ήττα που υπέστησαν ο Τζο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί στις εκλογές της περασμένης Τρίτης για τον κυβερνήτη της Βιρτζίνια. Νικητής αναδείχθηκε ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, ο οποίος κατάφερε να αλώσει ένα από τα προπύργια του κυβερνώντος κόμματος — το οποίο, μάλιστα, ο Μπάιντεν είχε καταφέρει να κερδίσει με δέκα μονάδες διαφορά στις προεδρικές που έγιναν μόλις πριν από ένα χρό-

νο. Μάλιστα, το σοκ παραλίγο να ήταν διπλό, καθώς οι Δημοκρατικοί κατάφεραν την τελευταία στιγμή να κερδίσουν την επανεκλογή του κυβερνήτη στο Νιου Τζέρσεϊ, το οποίο επίσης ελέγχουν παραδοσιακά. Μετά και από αυτήν την εξέλιξη, που αποτυπώνει την απογοήτευση τμήματος της κοινωνίας και των ψηφοφόρων από την αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων, τα βλέμματα στρέφονται στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου του 2022 που κρίνουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο.

Μια νέα διεθνής του αντικομμουνισμού;

ε πρωτοβουλία του ισπανικού ακροδεξιού κόμματος Vox, το οποίο συγκέντρωσε 15% στις τελευταίες εκλογές, ιδρύθηκε πρόσφατα μία διεθνής ένωση με στόχο να «αντιμετωπίσει την απειλή που θέτει η ανάπτυξη του κομμουνισμού στις δυο πλευρές του Ατλαντικού». Η συγκεκριμένη ένωση, που ονομάζεται «Φόρουμ της Μαδρίτης», συσπειρώνει ακροδεξιά κόμματα και προσωπικότητες της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Λατινικής Αμερικής σε μια προσπάθεια, όπως αναφέρει, να εξισορροπήσει την επιρροή του Φόρουμ του Σάο Πάολο και της Ομάδας Πουέμπλα. Σημειώνεται ότι το Φόρουμ του Σάο Πάολο είναι μια συσπείρωση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων της Λατινικής Αμερικής που είχε δημιουργηθεί τη δεκαετία του ’90 με πρωτοβουλία του Φιντέλ Κάστρο, ενώ η «Γκρούπα ντε Πουέμπλα» συσπειρώνει κατά βάση Λατινοαμερικάνους πολιτικούς και προσωπικότητες του κεντροαριστερού χώρου,

όπως ο Λούλα, ο Έβο Μοράλες και ο Ραφάελ Κορέα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Σαντιάγο Αμπασκάλ, ηγέτη του Vox, το Φόρουμ της Μαδρίτης θα λειτουργεί με ετήσιο πλάνο δράσης με στόχο την αναχαίτιση της ανάπτυξης του κομμουνισμού σε αυτό που αποκαλεί «Ιβηροσφαίρα». «Η Χάρτα της Μαδρίτης είναι το πρώτο βήμα του Φόρουμ και στοχεύει να κινητοποιήσει χιλιάδες κόσμου σε όλα τα έθνη της “Ιβηροσφαίρας” που βλέπουν με ανησυχία πως οι ολοκληρωτικές ιδέες του κομμουνισμού κερδίζουν δύναμη», ήταν τα λόγια του από την ιδρυτική συνάντηση του Φόρουμ στο Μεξικό, όπου τόνισε επίσης πως καλεί όλους τους ηγέτες που αντιτίθενται στην «τυραννία του κομμουνισμού» να εισέλθουν στο Φόρουμ. Η είδηση συνδυάζεται με πληροφορίες που θέλουν τραμπικούς πολιτικούς των ΗΠΑ να σπεύδουν προς στήριξη του Μπολσονάρο στη Βραζι-

λία εν όψει των εκλογών του 2022, καθώς μία ήττα του τελευταίου θεωρείται ότι θα ρίξει τη Λατινική Αμερική στα χέρια σοσιαλιστών και κομμουνιστών. Φυσικά, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτοί που υποδεικνύονται ως «κομμουνιστές τύραννοι» από την ακροδεξιά διεθνή δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπέρμαχοι ενός κοινωνικού κράτους με προοδευτικά πολιτικά χαρακτηριστικά στους τομείς των δικαιωμάτων και μια φιλικότερη προς τα φτωχά στρώματα κατανομή της πίτας, χωρίς όμως να θίγουν τον καπιταλιστικό πυρήνα λειτουργίας των κρατών. Πίσω απ’ αυτούς όμως, η ευρωπαϊκή και αμερικανική ακροδεξιά, που σπεύδει προς βοήθεια των ομοϊδεατών της στη Λατινική Αμερική, βλέπει τις κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις που πραγματοποιούν βήματα συνειδητοποίησης και ενδυνάμωσης, επαναφέροντας τη συζήτηση για έναν άλλο τρόπο οργάνωσης κοινωνίας και οικονομίας.