Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 13-14.11.2021 - Αρ. Φύλλου 1545 by 21aristera

Συνέντευξη η

Συνέντευξη

Το κύμα καταστολής αστολής θα ηττηθεί ξανά ανά

Γιώργος Σεφέρης: 50 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου ποιητή

> σελ. 9

> σελ. 20-21

> σελ. 7

Θανάσης Καμπαγιάννης παγιάννης

Ιντζεμπόργκ Μπεφέλ έλ λ

Γιατί τους προσβάλλει λλει η αλήθεια;

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.545

Με εξέγερση θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη

Όλη η ΕΕ ένας φράχτης Κουρελόχαρτο κάνει η ΕΕ το διεθνές δίκαιο, τη Σύμβαση της Γενεύης και όλες τις διακηρύξεις για τα δικαιώματα των προσφύγων. Ως εισβολείς και… πράκτορες του Κρεμλίνου(!) αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες στα σύνορα Πολωνίας και Λευκορωσίας. Δώδεκα χώρες της ΕΕ, μεταξύ τους και η Ελλάδα, ζήτησαν πρόσφατα χρηματοδότηση για επιπλέον φράχτες στα σύνορα και, εμμέσως, την πλήρη νομιμοποίηση των επαναπροωθήσεων. Δεν είναι τυχαία η υποστήριξη του Ολλανδού πρωθυπουργού στις παράνομες πρακτικές της Ελλάδας και η εχθρική στάση απέναντι στη συμπατριώτισσά του που μίλησε για τον «ελέφαντα στο δωμάτιο», που κάνουν πως δεν βλέπουν.

Το θέμα

Του Πάνου Παπανικολάου

Κυβερνητικό υγειονομικό έγκλημα

Ανοικτό μαζικό εξεγερτικό Πολυτεχνεί0 >>> σελ. 8, 10-13

17/11 πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία Προσυγκέντρωση Κλαυθμώνος 3.30 μ.μ.

ΝΑΡ: πολιτικό κάλεσμα ανατροπής >>> σελ. 16-17

Εκτός ΜΕΘ πλήθος διασωληνωμένοι, χάνονται άδικα ζωές. Καταρρέει το κυβερνητικό αφήγημα για «πανδημία ανεμβολίαστων», που αφήνει ανοχύρωτα ΕΣΥ και δημόσια υγεία. Μέσα στον χαμό προωθούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση. Ώρα αγώνα, χωρίς αναβολές. >>> σελ. 3

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Να πληρώσει το κεφάλαιο, όχι ο λαός

Να τολμήσουμε να σκεφτούμε τον εαυτό μας στη θέση του υποκειμένου κι όχι του αντικειμένου, μαζί με τους άλλους ανθρώπους της τάξης μας. Ναι, τότε μπορούμε να δούμε τον κόσμο αλλιώς και να δράσουμε για να τον αλλάξουμε! Δεν θα αποδεχθούμε τη διαμορφωμένη πραγματικότητα ως αναπόδραστη.

Τρεις εικόνες: Από τη μία, «φουσκωμένοι» λογαριασμοί ρεύματος, απλησίαστα καύσιμα, διαρκείς ανατιμήσεις στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Από την άλλη, πλημμύρες, ξηρασίες και πυρκαγιές, χαμένες σοδειές, κατεστραμμένες υποδομές. Τέλος, οι «παγκόσμιοι ηγέτες» να συσκέπτονται επί 12 ημέρες στη Γλασκώβη, σε ένα περιβάλλον διπλωματικής ίντριγκας και ανταγωνισμών, ανάμεσα σε λομπίστες ενεργειακών κολοσσών και βαριάς βιομηχανίας. Τρεις εικόνες αλληλένδετες, που συνθέτουν το πανόραμα του άγριου, αρπακτικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού, στο «πλατύσκαλο» ενός χειμώνα που προμηνύεται πολύ βαρύς για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά νοικοκυριά σε πολλές χώρες της Ευρώπης και ιδίως στην Ελλάδα. Στη χώρα μας το κόστος της ενέργειας σπάει το ένα πανευρωπαϊκό ρεκόρ μετά το άλλο, συμπαρασύροντας σχεδόν το σύνολο των ειδών διατροφής και κατανάλωσης σε ένα τρομακτικό ράλι αυξήσεων. Κι ενώ όλα δείχνουν ότι το καθεστώς διαρκών ανατιμήσεων ήρθε για να μείνει, η κυβέρνηση επιμένει κυνικά να κάνει λόγο για «παροδικό φαινόμενο», πετώντας «ψίχουλα» και εκ των υστέρων. Δεν θέλουν να δώσουν «ανάσα» στα φτωχά νοικοκυριά, γιατί φοβούνται μήπως οι εργαζόμενοι αναθαρρήσουν και «τους πάρουν τον αέρα». Είναι ακριβώς όμως ο φόβος τους που δείχνει και την ανάγκη και τη δυνατότητα –όπως δείχνουν και οι πρόσφατες εργατικές νίκες σε δύσκολους χώρους δουλειάς– για γενναίες αυξήσεις εδώ και τώρα στους μισθούς, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, για εφοδιασμό, ενέργεια και μεταφορές υπό εργατικό-λαϊκό έλεγχο με υπηρεσίες δημόσιες, φθηνές και ποιοτικές. Για να πληρώσει το κεφάλαιο την ενεργειακή κρίση και την κλιματική αλλαγή, να μην πτωχεύσει ξανά ό λαός.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Θα τολμήσουμε να σκεφτούμε τον κόσμο αλλιώς;

ανένας σκλάβος δεν κατέκτησε την ελευθερία του, στην πορεία της ιστορίας, θεωρώντας τον κόσμο αμετάβλητο, την εξουσία ανίκητη και τη ζωή ως ειμαρμένη, που οφείλει να αποδεχθεί αφού αδυνατεί να αλλάξει. Σε πείσμα όλων των κυρίαρχων, που του εμφάνιζαν την πραγματικότητα σαν θεόσταλτη και αναπόδραστα δεδομένη, την ψηλάφισε μαζί με άλλους, αναζητώντας ψήγματα ελευθερίας, τολμώντας να σκεφτεί αιρετικά ότι τα πράγματα μπορεί να είναι αλλιώς από την πρόδηλή τους εικόνα. Ο ντελιβεράς της efood και της Amazon πλήρωσε και πληρώνει με τη ζωή του, για να συνειδητοποιήσει πώς η ελευθερία της αγοράς επανέφερε τη δική του σκλαβιά με σύγχρονους –και γι’ αυτό πιο αποκρουστικούς– όρους. Η κατανόηση της θέσης του ως σκληρά εκμεταλλευόμενου εργαζόμενου μισθωτού, ως κομμάτι μιας τάξης που οφείλει να σκεφτεί τη ζωή της με βάση τις δικές της ανάγκες κι όχι τα κέρδη του εργοδότη, ήταν μια θέαση του κόσμου αλλιώς. Αυτή οδήγησε στο πέρασμα του από τον μοναχικό, ανταγωνιστικό, καβαλάρη freelancer του δίκυκλου, σε ένα μαχητικό ποτάμι δίκυκλων, συλλογικής πορείας διεκδίκησης και νίκης. Οι εργαζόμενοι της Cosco έκαναν ένα μαζικό, αποφασιστικό βήμα να σκεφτούν αλλιώς όταν η οργή από το θάνατο του συναδέλφου τους στην κόντρα βάρδια της εταιρείας, καθάρισε το μυαλό από τις αναστολές του «έτσι κι αλλιώς τίποτε δε γίνεται». Γιατί αυτές πιάνουν τόπο όταν τουλάχιστον τις συντηρεί μια ζωή μίζερη έστω, αλλά υπάρχουσα κι όχι αποχωρούσα. Η συλλογική τους οργάνωση στο συνδικάτο οδήγησε από τη σκέψη στην ανυποχώρητη δράση και σε μια νίκη, θεωρούμενη πριν από λίγες ημέρες ακατόρθωτη. Οι δεκαοκτάχρονες Χαλέλ και Σάχα, από το Ισραήλ αρνούνται να αποτελέσουν μέρος

Σαρανταοκτώ Νοέμβρηδες τώρα, η ιστορία περιδιαβαίνει τους δρόμους πάνω στους ώμους των ανθρώπων και πυρπολεί τη μνήμη

ενός στρατού κατοχής που θέλει να υποδουλώσει τους Παλαιστινίους, κόβοντας τις ελιές τους, ισοπεδώνοντας τα σπίτια τους, τσακίζοντας τις ζωές τους. Τι κι αν θεωρείται αυτονόητο στη χώρα τους. Τι κι αν παραδίδονται στο στιγματισμό, αν οδηγούνται κάθε λίγο στη φυλακή. «Θέλω να είμαι η αλλαγή που επιθυμώ να δω στον κόσμο» δήλωνε η Χαλέλ πέρσι, ενώ η Σάχα φέτος πέρασε τα γενέθλιά της στη φυλακή με τους ήχους της κιθάρας του πατέρα της απ’ έξω, να της εύχεται πάντα να ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο. Να σκεφτούμε τον κόσμο αλλιώς δε σημαίνει απλά να φανταστούμε ένα διαφορετικό κόσμο χρεωμένο όμως σε μιαν άλλη ζωή, που απλά χρησιμεύει για να υπομένουμε τη σημερινή. Σημαίνει πρώτα απ’ όλα να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την πραγματικότητά μας, στο φυσικό κι ανθρώπινο περιβάλλον, στον εμπορευματοποιημένο, παρακμιακό, καπιταλιστικό κόσμο που σαπίζει καθηλώνοντας τις δυνατότητες απελευθέρωσης του ανθρώπου. Να αποκτήσουμε συνείδηση του κόσμου ως ολότητας με αντιθέσεις και αντιφάσεις, κόντρα στις κατακερματισμένες

όψεις που παρουσιάζει η κυρίαρχη ιδεολογία για να παραμένει ακατανόητος. Να τολμήσουμε να σκεφτούμε τον εαυτό μας στη θέση του υποκειμένου κι όχι του αντικειμένου, μαζί με τους άλλους ανθρώπους της τάξης μας. Ναι, τότε μπορούμε να δούμε τον κόσμο αλλιώς και να δράσουμε για να τον αλλάξουμε! ∆ιαφορετικά, η αποδοχή της πραγματικότητας ως αναπόδραστης και δεδομένης, θα ενταφιάσει στη βαρβαρότητα, τις επιστημονικοτεχνικές και κοινωνικές δυνατότητες εναλλακτικής εξέλιξης της ανθρωπότητας της εποχής μας. Όταν το παρόν αποσπάται από το παρελθόν και το μέλλον, γίνεται αβίωτο. Γιατί η απόκρυψη της ιστορικής εξέλιξης του κόσμου ή η διαστρέβλωσή της αποκόβει τον άνθρωπο από την κατανόηση του ρόλου του ως υποκείμενο αλλαγής του. Και η αποσύνδεση από τη δυνατότητα ενατένισης ενός διαφορετικού μέλλοντος, ματαιώνει τις προσδοκίες που κινούν τις ανθρώπινες κοινωνίες. Ο άνθρωπος, συνθλιμμένος από τις κυρίαρχες, ανταγωνιστικές και αποξενωτικές κοινωνικές σχέσεις, συμβιβασμένος με τη «μοίρα» του, αντικαθιστά την προσπάθεια να νοηματοδοτήσει ουσιαστικά τη ζωή, με το να την ζήσει όσο και όπως μπορεί. Η ζωή, ως ουσιαστικό κενό περιεχομένου, ντύνεται την αίγλη φανταχτερών επιθέτων για να μπορέσει να γίνει ανεκτή. Ημέρες Πολυτεχνείου ξημερώνουν μεθαύριο. Σαρανταοκτώ Νοέμβρηδες τώρα, η ιστορία περιδιαβαίνει τους δρόμους πάνω στους ώμους των ανθρώπων και πυρπολεί τη μνήμη. Θυμίζοντας ότι άλλαξαν τον κόσμο αυτοί που τόλμησαν, μέσα στην πιο ζοφερή πραγματικότητα, να ονειρευτούν –όπως έγραψε ο ποιητής– ότι «κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ’ ένα άστρο ή μ’’ ένα γιασεμί, σαν ένα τραγούδι που, καθώς βρέχει, παίρνει το μέρος των φτωχών».

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ην Πέμπτη 11 Νοεμβρίου, στις 1 μμ, στην επίσημη σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα ΕΚΑΒ-ΕΚΕΠΥ υπήρχαν 99 βαρέως πάσχοντες διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, οι οποίοι νοσηλεύονταν σε κοινούς θαλάμους-πρόχειρους αναπνευστήρες και ήταν στη λίστα αναμονής για εισαγωγή σε ΜΕΘ. Μάλιστα, στην πλατφόρμα αυτή δεν καταχωρείται το σύνολο της επικράτειας, άρα ο πραγματικός αριθμός ήταν ακόμα μεγαλύτερος. Καθημερινά σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένοι βαρέως πάσχοντες ασθενείς, που αν είχαν εισαχθεί εγκαίρως σε ΜΕΘ μπορεί και να επιβίωναν. Η κρίση Εντατικής Θεραπείας είναι μόνο μία παράμετρος (η σημαντικότερη, αλλά όχι η μοναδική) της γενικότερης σοβαρής υγειονομικής κρίσης: στο «Αττικό» υπάρχει νέα πλημμυρίδα ράντζων (έφτασαν 120 την Τρίτη 9/11/21), στο νοσοκομείο Βόλου εφημερεύει στην Παθολογική κλινική ένας (1) ειδικευμένος γιατρός για 100-120 ασθενείς και αυτή είναι πάνω κάτω η εικόνα σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Η αιτίαση πως «για όλα φταίνε οι ανεμβολίαστοι» είναι ψευτοδικαιολογία: τέλος Μαρτίου 2021, που μόνο μικρό μέρος του πληθυσμού ήταν εμβολιασμένο και τα πραγματικά κρούσματα της νόσου ήταν εκατοντάδες χιλιάδες ταυτόχρονα, ο μέγιστος αριθμός ασθενών που χρειάζονταν ταυτόχρονα νοσηλεία ουδέποτε ξεπέρασε τους 6.000 και από αυτούς ο αριθμός εκείνων που χρειάζονταν ταυτόχρονα ΜΕΘ ουδέποτε ξεπέρασε τους 950. Είναι αδιανόητο το δημόσιο σύστημα περίθαλψης σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων να μην μπορεί να εξυπηρετήσει αυτούς τους αριθμούς πασχόντων από μια νόσο γνωστή ήδη από τις αρχές του 2020. Και μάλιστα τη στιγμή που οι κυβερνώντες είχαν έγκαιρα προειδοποιηθεί αναλυτικά και επίσημα από τους νοσοκομειακούς γιατρούς, ήδη από τον Μάρτιο 2020, για το τι έπρεπε να κάνουν και δεν το έκαναν. Η πραγματικότητα ήταν άλλη: η κυβέρνηση και συνολικά το σύστημα είχε βαυκαλιστεί πως το εμβόλιο δεν είναι αυτό που είναι (πολύτιμο ιατρικό εργαλείο, που μειώνει δραματικά την πιθανότητα βαριάς νόσησης και θανάτου από COVID19), αλλά δήθεν είναι κάτι που δεν είναι (μαγικό εργαλείο που τάχα θα εξαφάνιζε αστραπιαία τον ιό και αμέσως θα εξασφάλιζε την πλήρη επάνοδο σε οικονομική-κοινωνική καπιταλιστική κανονικότητα καθιστώντας περιττά νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, γενικά τη δημόσια περίθαλψη). Τα ρετάλια αυτού του υποβολιμαίου λάθος αφηγήματος ανεμίζουν ακόμα σαν κουρέλια στην κυβερνητική και γενικότερα τη συστημική προπαγάνδα. Χαρακτηριστικό δε είναι πως ήδη από πέρυσι (2020) έχουμε αύξηση του συνολικού αριθμού θανάτων συγκριτικά με το 2019 και από όλες τις λοιπές παθήσεις, όχι μόνο από την επιδημία. Κι αυτό λόγω παραμέλησης της λοιπής νοσηρότητας, εξ αιτίας των ελλείψεων στο σύστημα περίθαλψης αλλά και λόγω των γενικότερων κοινωνικών συνθηκών. Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή πραγμα-

Σμπαράλια τα νοσοκομεία, κουρέλια η προπαγάνδα Υγειονομική κρίση Πάνος Παπανικολάου*

▸ Πλήθος διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ, αυξάνονται οι νεκροί. Η κυβέρνηση προωθεί την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας! τικότητα έχει αυξηθεί κατακόρυφα και το ταξικό χάσμα στην αρρώστια και στον θάνατο: ο εκδότης, ο δεσπότης, ο εφοπλιστής και ο υπουργός πάντα θα βρουν την πίσω πόρτα και για τον θάλαμο νοσηλείας και για τη ΜΕΘ και για το, θεωρητικά κλειστό, χειρουργείο. Στο παρασκήνιο, η κυβέρνηση αδίστακτα κάνει «το σκατό της παξιμάδι». Εκμεταλλεύεται και από πάνω τα χάλια που η ίδια προκαλεί για να προωθήσει γρήγορα και βίαια την πλήρη ιδιωτικοποίηση. Αυτό είναι το «νέο ΕΣΥ», που έχει εξαγγείλει πολλές φορές και αναλυτικά ο Κ. Μητσοτάκης. Στην κεντρική πρωθυπουργική ομιλία στην ΔΕΘ δήλωσε πως προνομιακό πεδίο για τις «Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» (ΣΔΙΤ)

είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. σε όλους σχεδόν τους νοσοκομειακούς Ο νέος υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης δηγιατρούς και τους υπόλοιπους υγειονολώνει ευθαρσώς πως με τέτοιον τρόπο μικούς που ψάχνει δρόμο να εκφραστεί. θα «αξιοποιηθούν» και τα όποια κονδύΗ αγανάκτηση αυτή του υγειονομικού λια του «Ταμείου Ανάκαμψης» της ΕΕ προσωπικού προκύπτει από έναν εκρηγια την υγεία, αν και δεν είναι τυπική κτικό συνδυασμό παραγόντων: εξοντωπροϋπόθεση για την εκταμίευσή τους. Ο τική υπερεφημέρευση και υπερεργασία, κινητήριος μοχλός που αξιοποιείται για χαμηλοί μισθοί, αθέτηση δεσμεύσεων αυτήν την πλήρη ιδιωτικοποίηση είναι για μονιμοποίηση επικουρικού προσωο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας πικού και ένταξη στα Βαρέα και ΑνθυΕΟΠΥΥ 1/11/2018 (με τα DRGs-KEN) με γιεινά, υποβάθμιση εκπαίδευσης ειδιυπογραφές Πολάκη-Χουλιαράκη κατά κευόμενων, αναστολές εργασίας και το επιβεβαιωμένο δόγμα «ο ΣΥΡΙΖΑ σεκανονικών αδειών, χυδαίες αυταρχικές ντράρει για να σκοράρει μετά η ΝΔ». συμπεριφορές διορισμένων διοικητών Το υγειονομικό κίνημα πρέκλπ. Πρέπει άμεσα να συναντηθεί πει να συνεχίσει να διεκδικεί με την αγανάκτηση τοπικών αυτά που διεκδικεί από κοινωνιών για την κατάρΑυτό που την πρώτη στιγμή και ρευση των νοσοκομείων διακυβεύεται που είναι καλά γνωστά και την αποσάρθρωση τώρα είναι το ίδιο και γενικά αποδεκτά. της πρωτοβάθμιας Το θέμα είναι ο τρόφροντίδας υγείας στις το αγαθό πος της διεκδίκησης. περιοχές τους. της δημόσιας Που πρέπει να συνεΠρέπει να γίνει ευδωρεάν νώνει το δικαίωμα του ρύτερα κατανοητό πως λαού σε σύγχρονη, ισόαυτό που διακυβεύεται περίθαλψης τιμη, δωρεάν και δημόσια είναι το ίδιο το αγαθό της περίθαλψη με τα στοιχειώδη δημόσιας δωρεάν περίθαλδικαιώματα των ίδιων των υγειοψης που αν δεν γίνουν τώρα κι όχι νομικών. Η λεγόμενη «υπεύθυνη στά«μετά» δυναμικοί και παρατεταμένοι ση» (π.χ. το αιώνιο αφήγημα διάφορων, διεκδικητικοί αγώνες, θα σταματήσει να του ΚΚΕ συμπεριλαμβανόμενου, πως οι υπάρχει έστω και στοιχειωδώς. πραγματικές απεργίες διαρκείας που θα κλείνουν γενικές εφημερίες νοσοκομεί*ΓΓ ΟΕΝΓΕ, μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ, εκπρόσωων είναι απαράδεκτες γιατί έτσι θίγεπος του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή, ται η υγεία του λαού) έχει εξαντλήσει τα μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική όριά της. Υπάρχει τεράστια αγανάκτηση Απελευθέρωση

Από σπόντα *** Επιστρατεύσεις γιατρών ανακοινώνει από Δευτέρα η κυβέρνηση * Προκειμένου να μας πείσει πως «κάτι κάνει» απέναντι στο 4ο κύμα της πανδημίας * Γιατρούς όμως θα έβρισκε με έναν πολύ απλό τρόπο * Αν τους προσλάμβανε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας * Όμως δεν γίνεται να έχει τέτοια βαρίδια ο προϋπολογισμός της Ελλάδας * Όπως και καμίας χώρας στην Ευρωζώνη * Να φύγει ο κορονοϊός για να επανέλθουν τα υπερπλεονάσματα περιμένουν πώς και πώς. *** Φυσικά ούτε λόγος για επίταξη ιδιωτικών κλινικών * Είναι βλέπετε κι αυτοί ένα είδος «Ναού» που δεν τον πειράζουμε * Με θρησκεία την εμπορευματοποίηση της υγείας * Γιατί όσο τα δημόσια νοσοκομεία πιέζονται, τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη των ιατρικών ομίλων * Κατά τα άλλα ψάχνουν το γιατί και πόσοι χάνονται εκτός ΜΕΘ. *** Το νέο μεγάλο σχέδιο πάντως που διαφαίνεται είναι το «αυστριακό μοντέλο» * Δηλαδή το lockdown σε ανεμβολίαστους * Πάμε για σκηνές απείρου κάλλους και μία ακόμη χρονιά τραγέλαφου. *** Στο ΚΙΝΑΛ όπως διαπιστώνετε κινούνται μεταξύ του αστείου και του γελοίου * Ο Λοβέρδος λέει «ναι» στους νόμους της «επαράτου δεξιάς» και οι υπόλοιποι λένε «ίσως» * Κατά τα άλλα όμως θέλουν τις παλιές δόξες του «πράσινου ήλιου» και του Ανδρέα Παπανδρέου * Τουλάχιστον ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ ήξερε πώς να το παίζει το παιχνίδι * Τώρα θα ψηφίσουν μεταξύ Λοβέρδου που είναι βουλευτής της ΝΔ με πολιτικά * Και ΓΑΠ που τους τάζει κάνναβη και… μετοχές του Facebook * Όλα αυτά αν κάνουν τελικά εκλογές γιατί θα είναι κάπως δύσκολο με 15.000 κρούσματα * Γενικώς πάντως καλά περνάνε έως τότε. *** Ενιαία η γραμμή στα τηλεοπτικά κανάλια * Ευρωπαϊκή * Ο πρόσφυγας όπως πληροφορούνται όσοι βλέπουν τα δελτία ειδήσεων είναι ένα είδος… όπλου * Πότε το χρησιμοποιεί η Λευκορωσία και πότε η Τουρκία * Για να «σπάσουν» τα ευρωπαϊκά σύνορα και να απειλήσουν τον… παράδεισό μας * Τώρα το πώς φτάσανε μέχρι εκεί και ποιος φταίει γιατί βομβαρδίζει τις χώρες τους είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Νέος Ποινικός Κώδικας

Πολιτική Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Θεσμοθετεί το κράτος-τιμωρό, ενάντια στον εχθρό-λαό ▸ Φίμωση της διαφορετικής άποψης και ευρεία αύξηση των ποινών

«Κ

ομμένος και ραμμένος» για πιο αποτελεσματικές διώξεις των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων, ενίσχυση της κρατικής καταστολής και της δυνατότητας λογοκρισίας, διατήρηση στο απυρόβλητο των πατριαρχικών αντιλήψεων αλλά και της τιμωρητικής διάθεσης προς την κοινωνία είναι ο νέος ποινικός κώδικας που ψηφίστηκε την Πέμπτη στη Βουλή. Από τον νέο ποινικό κώδικα δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν διατάξεις ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις, οι οποίες έρχονται να συμπληρώσουν το –έτσι κι αλλιώς ενισχυμένο– «οπλοστάσιο» των δυνάμεων καταστολής με τον περίφημο «τρομονόμο», αλλά και τον ψηφισμένο τον Ιούλιο του 2020 νόμο για την απαγόρευση των συναθροίσεων, τον οποίο είχε υπερψηφίσει και το «προοδευτικό» ΚΙΝΑΛ. Έτσι, λοιπόν, με διάταξη που περιέχεται στον νέο ποινικό κώδικα, ορίζεται πως «όποιος κατέχει εμπρηστικές ύλες, ενώ βρίσκεται σε δημόσια συνάθροιση, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη». Μια ρύθμιση τόσο αφηρημένη, ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί εναντίον οποιασδήποτε κινητοποίησης ο κρατικός μηχανισμός επιλέξει. Αυτή η δι-

άταξη πρέπει να συνδυαστεί και με τις αλλαγές που αφορούν στις ποινές για άτομα 18-21 ετών, για τα οποία προβλεπόταν επιεική μεταχείριση. Έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο να προκύπτουν ποινές φυλάκισης σε περιπτώσεις νεολαιίστικων κινητοποιήσεων. Εδώ πρέπει να προστεθούν και οι ευνοϊκές διατάξεις για τη λήψη DNA κατά τη διάρκεια της αυτόφωρης διαδικασίας, όπως στην περίπτωση της Ηριάννας. Κραυγαλέα περίπτωση αντιδημοκρατικής και οπισθοδρομικής διάταξης είναι φυσικά το άρθρο 191 του νομοσχεδίου για τη «διασπορά ψευδών ειδήσεων». Με πρόσχημα τον περιορισμό της σκοταδιστικής

αντιεμβολιαστικής ρητορείας, η κυβέρνηση προχωρά στην ποινικοποίηση κάθε δημόσιας διακήρυξης ή δημοσιεύματος που προκαλεί «κλονισμό της εμπιστοσύνης», ακόμα και «ανησυχία», στο κοινωνικό σύνολο και σχετίζεται με θέματα εθνικής άμυνας, εθνικής οικονομίας και δημόσιας υγείας. Πρακτικά, δηλαδή, ως ποινικά κολάσιμη μπορεί να θεωρηθεί η δημοσιοποίηση απόψεων ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην οικονομική πολιτική της ΕΕ ή της κυβέρνησης, όπως και η δημόσια καταγγελία της κατάστασης που επικρατεί στο ΕΣΥ. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δράση του εργατικού κινήματος και, φυσικά,

για τα έντυπα που στηρίζουν τους αγώνες του. Πόσο μάλλον για πολιτικούς φορείς που… όχι απλά θέλουν να «κλονίσουν την εμπιστοσύνη» του λαού στο υπάρχον σύστημα, αλλά να πείσουν για την ανατροπή των υπαρχουσών κοινωνικοοικονομικών δομών. Καμία αναφορά δεν γίνεται στον νέο ποινικό κώδικα για την ανάσχεση της έμφυλης εγκληματικότητας, που «πατά» στα πατριαρχικά πρότυπα, παρότι παρατηρείται ενίσχυση τέτοιων φαινομένων. Δεν έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση η πρόταση για θέσπιση ειδικής μέριμνας για τις γυναικοκτονίες. Ταυτόχρονα, υιοθετείται η λογική που συνδέει την αυστηροποίηση των ποινών με τον περιορισμό της εγκληματικότητας. Αντίληψη βαθιά αντιεπιστημονική, που αγνοεί τα κοινωνικά αίτια των πράξεων. Έτσι, υπάρχουν διατάξεις οριζόντιας αύξησης των ποινών, ακόμη και για πλημμελήματα, ενώ ταυτόχρονα περιορίζεται η δυνατότητα των κρατουμένων να αξιοποιούν διατάξεις μείωσης ποινής, αδειών κ.λπ. Σε πολιτικό επίπεδο αυτές οι ρυθμίσεις στοχεύουν στο «χάιδεμα των αυτιών» του ακροδεξιού ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται η ΝΔ.

ΣΥΡΙΖΑ

Επιτροπή «αρίστων» τεχνοκρατών φτιάχνει ο Τσίπρας

Προοδευτική Συμμαχία είναι «στρατηγική επιλογή», έχει ξεκαθαρίσει αρκετές φορές ο Αλέξης Τσίπρας. Ο δρόμος για τη συνεχιζόμενη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ στο λεγόμενο προοδευτικό κέντρο περνάει και μέσα από το άνοιγμα σε τεχνοκράτες χωρίς αγωνιστικές περγαμηνές ή αριστερό παρελθόν. Έτσι στο πρότυπο και του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 ο Αλέξης Τσίπρας δημιουργεί ένα «think tank» από επιστήμονες και ανθρώπους της αγοράς με «βαριά βιογραφικά» από διακεκριμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Ιδιαίτερο λόγο στη συγκρότηση της επικοινωνιακής task force θα έχει η

Ρεγγίνα Βάρτζελη που θα έχει την αρμοδιότητα για την προσέγγιση προσώπων από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ήδη ανακοινώθηκαν κάποια ονόματα ωστόσο η πλήρης σύνθεση και λειτουργία «όλων των ανθρώπων του προέδρου» αναμένεται να ανακοινωθεί επισήμως τις επόμενες μέρες. Στην Κουμουνδούρου τα περισσότερα στελέχη αντιμετωπίζουν τη νέα επιτροπή με καχυποψία κυρίως καθώς βλέπουν πίσω από τη συγκρότησή της παραγκωνισμό και υποβάθμιση των κομματικών οργάνων και μελών και την ενίσχυση του αρχηγοκεντρικού χαρακτήρα της «παράταξης Τσίπρα». Επιπλέον η παρέλαση τεχνοκρατών

αποτελεί μια ιδιότυπη «πρόβα νυφικού» στελεχών για την επόμενη «προοδευτική διακυβέρνηση», εφόσον υπάρξει τέτοια. Σε πολιτικό επίπεδο οι «Τσιόδρες της Αριστεράς» καλούνται να υλοποιήσουν τη γραμμή «εποικοδομητικής κριτικής» και «εναλλακτικών προτάσεων» εντός ρεαλιστικών ορίων και στο πλαίσιο συναινετικών λύσεων και της λογικής του «ώριμου φρούτου». Άλλα στελέχη του παραδοσιακού κομματικού μηχανισμού θα αναλάβουν τη γραμμή του «σκληρού ροκ» απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη σε επίπεδο πάντα της δικομματικής αντιπαράθεσης και της κατεύθυνσης «πολιτικής αλλαγής».

Πολιτική

νεβαίνει το αγωνιστικό και απεργιακό «θερμόμετρο» σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, καθώς όλο και περισσότερα τμήματα εργαζομένων κατανοούν ότι η αναμονή για τα κυβερνητικά ψίχουλα δεν πρόκειται να αλλάξει τη ζωή τους. Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις σε ναυτεργάτες και εργαζόμενους σε τουρισμό και επισιτισμό, με αιχμή την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, με αυξήσεις στους μισθούς. Λόγω της 48ωρης απεργίας των ναυτεργατών, Τετάρτη και Πέμπτη, δεν κινήθηκε κανένα πλοίο. Η επιτυχία της ήταν απόλυτη με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων. «Η αγωνιστική βούληση των ναυτεργατών συνιστά μια ευθεία απάντηση σε κυβέρνηση-ΥΕΝ-εφοπλιστές οι οποίοι από κοινού πορεύονται σε γραμμή αδιαλλαξίας, απορρίπτοντας όλα τα δίκαια αιτήματα που αναδεικνύονται και με την απεργία», τόνισε η ΠΕΝΕΝ. Οι ναυτεργάτες διεκδικούν υπογραφή ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις, κατάργηση των αντεργατικών νόμων, αντιμετώπιση των εργασιακών προβλημάτων και των κοινωνικοασφαλιστικών διεκδικήσεων. Ωστόσο η εργοδοτική-κυβερνητική πλειοψηφία της ΠΝΟ αποφάσισε να μην κλιμακώσει την απεργία, «υπακούοντας» στη γραμμή υποταγής κυβέρνησης και εφοπλιστών, οι οποίοι είχαν ήδη διαμηνύσει ότι δεν δέχονταν καμιά αύξηση των μισθών για 2020-2021. Δυναμικές ήταν και οι απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζόμενων σε επισιτισμό-τουρισμό την Τρίτη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, με τις οποί-

ΛΑΡΚΟ

Απεργίες

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Σταμούλης

Δυνατές κλαδικές μάχες, ώρα για πανεργατικό πόλεμο ▸ Πετυχημένες απεργίες σε πλοία και τουρισμό-επισιτισμό ες απαίτησαν μέτρα στήριξης των χιλιάδων ανέργων, υπογραφή ΣΣΕ και μέτρα προστασίας των διανομέων. Ένα από τα πιο ελπιδοφόρα στιγμιότυπα ήταν η κοινή μοτοπορεία των εργαζομένων της eFood και της Wolt, μαζί Ελλήνων και μεταναστών διανομέων, που έσπασαν στην πράξη του αγώνα τις διασπαστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις. Ένα ακόμα γεγονός που δείχνει ότι κάτι κινείται στον «σκληρό» ιδιωτικό τομέα είναι η ίδρυση επιχειρησιακού σωματείου στην eFood. Στη συνάντηση των απεργών με εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας δεν υπήρξε καμιά απάντηση για τα ασφαλιστικά ζητήματα και θέματα σχετικά με τα μέσα προστασίας των διανομέων, αλλά ούτε και για το τεράστιο πρόβλημα περίπου 100.000 εργαζόμενων στον τουρισμό, που έμειναν χωρίς δουλειά λόγω της αναστολής των συμβάσεών τους και κινδυνεύουν να μην λάβουν επίδομα ανεργίας. Σε σημείο καμπής βρίσκονται οι αγωνιστικές αντιδράσεις στο χώρο της εκπαίδευσης μετά το σπάσιμο της απεργίας-αποχής από τα ΔΣ των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ. Με πρωτοβουλία δυνάμεων των Παρεμβάσεων, έξι σωματεία προκήρυξαν απεργία-αποχή. Στους καθηγητές 31 ΕΛΜΕ πι-

Νέες δυνατότητες για ενοποίηση και κλιμάκωση των αγώνων, για πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής

έζουν για επαναπροκήρυξη της απεργίας, ενώ και στους δασκάλους υπάρχει μαζική απαίτηση από την ΔΟΕ για επαναπροκήρυξη της απεργίας (βλέπε σελίδα 15). Είχαν προηγηθεί η 24ωρη απεργία των οικοδόμων, η νικηφόρα μάχη στην Cosco, η μαχητική συγκέντρωση συμβασιούχων πυροσβεστών, που χτυπήθηκε άγρια από την ΕΛΑΣ. Σήμερα είναι υπερώριμη ανάγκη η ενοποίηση των αγώνων με συντονισμένες απεργιακές και αγωνιστικές κινήσεις

όλων των κλάδων, σε ένα πολιτικό εργατικό κίνημα για την ανατροπή της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής και την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, με απειθαρχία στις απόπειρες εφαρμογής του και στήριξη σε κάθε σωματείο που έμπρακτα τον αμφισβητεί (όπως στην εκπαίδευση). Με κλιμάκωση της πάλης, με πανελλαδική πανεργατική απεργία μέσα στον Νοέμβριο, χωρίς αναμονή για το τι (δεν) θα πράξει ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός ΓΣΕΕ και Σία…

Δημήτρης Σταμούλης

∆ιαδήλωση στο Σύνταγμα για να αποτραπεί ο «ξαφνικός θάνατος»

την Αθήνα κατεβαίνουν το Σάββατο 13 Νοεμβρίου οι εργαζόμενοι πέντε σωματείων της ΛΑΡΚΟ από Λάρυμνα, Εύβοια, Καστοριά και Αθήνα, στο πλαίσιο 24ωρης απεργίας καλώντας σε συγκέντρωση στο υπουργείο Οικονομικών στις 11 π.μ. «Η κινητοποίησή μας είναι μια κραυγή αγωνίας μετά από 22 μήνες σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, με την κυβέρνηση να μην ξεκαθαρίζει την πολιτική της και τι θα γίνει με τους συνολικά 1.200 εργαζόμενους» δήλωσε στο Πριν ο Κώστας Σαμαράς, πρόεδρος του σωματείου έδρας στην Αθήνα. Ο φόβος τους

είναι ότι ο διπλός διαγωνισμός για δεσμευτικές προσφορές που δρομολογεί η κυβέρνηση δεν διασφαλίζει σε τίποτα τους εργαζόμενους και ότι, εάν δεν αποφέρει καρπούς, η εταιρεία θα τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης και οι εργαζόμενοι θα απολυθούν όλοι! Η εταιρεία σήμερα λειτουργεί με σημαντικά συρρικνωμένη παραγωγική δραστηριότητα. Σύμφωνα με τον Κ. Σαμαρά, αντί για 1.500-1.700 τόνους μηνιαίως παλιότερα, σήμερα παράγονται μόλις 200-300 τόνοι, παρόλο που μέταλλα όπως το νικέλιο και το κοβάλτιο παρουσιάζουν πολύ αυξημένες

τιμές στις διεθνείς αγορές. Ένα ενδεχόμενο λουκέτο της ΛΑΡΚΟ, πέρα από το ότι θα αφήσει χιλιάδες οικογένειες στον δρόμο, θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα και για την ελληνική βιομηχανία αλλά και για τις τοπικές κοινωνίες σε περιοχές που γνωρίζουν μεγάλη κρίση και ανεργία, όπως η Εύβοια και η Φθιώτιδα. Όπως υποστηρίζει ο Κ. Σαμαράς, η ΛΑΡΚΟ θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στη σημερινή συγκυρία όπου υπάρχει μεγάλη ζήτηση για μπαταρίες για ηλεκτρικά οχήματα, ενώ επισημαίνει ότι είναι μια βιομηχανία

με 60 χρόνια ζωής που πουλάει την παραγωγή της σε μεγάλους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα σε όλο τον κόσμο. Σε ερώτηση του Πριν για το αν τα σωματεία λαμβάνουν σαφή θέση κατά της ιδιωτικοποίησης, ο συνδικαλιστής σημειώνει ότι θέση τους είναι πως η ΛΑΡΚΟ πρέπει να έχει σημαντικό ρόλο ως δημόσιο αγαθό και ότι διεκδικούν συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της εταιρείας. Κατηγορεί δε την κυβέρνηση για «απαράδεκτη συμπεριφορά», και για «εμπαιγμό», ενώ φοβούνται «ξαφνικό θάνατο» της εταιρείας ακόμα και μέσα στο 2021.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Πεντάγωνο καλεί Θεοδωρικάκο! Για «μετεκπαίδευση» και καλλιέργεια προσωπικών σχέσεων με τις ΗΠΑ στο πρότυπο του παρασημοφορημένου από το FBI προκατόχου του μετέβη στην Ουάσιγκτον ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη Π. Θεοδωρικάκος. Ο Θεοδωρικάκος με πρόσφατες «περγαμηνές» το δόγμα μηδενικής ανοχής της αστυνομίας απέναντι στο λαϊκό κίνημα παρέδωσε διαπιστευτήρια στον υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και φανατικό αντικομμουνιστή Αλεχάντρο Μαγιόρκα, τέκνο της διαβόητης κουβανικής μειονότητας του Μαϊάμι, τονίζοντας ότι «συνεργαζόμαστε στενά με τις ΗΠΑ στην «ταραγμένη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας και της παράνομης μετανάστευσης». Ο υπουργός ΠΡΟΠΟ ανακοίνωσε ήδη συμφωνία αναβάθμισης της κοινής εκπαίδευσης στελεχών των υπηρεσιών.

Βασίλης Παπαγεωργίου

«Βρέχει σοβά στη στράτα μου» Νέα Ιωνία, Πυλαία Θεσσαλονίκης, Καισαριανή, Κέρκυρα είναι μερικοί μόνο τόποι όπου τις τελευταίες μέρες σοβάδες αποκολλήθηκαν από τις οροφές σχολικών κτιρίων και προσγειώθηκαν στο δάπεδο, αν και θα μπορούσαν να πέσουν στα κεφάλια μαθητών κι εκπαιδευτικών. Πρόσφατα είδαμε τριτοκοσμικές εικόνες όταν σχολεία πλημμύρισαν και οι μαθητές απομακρύνθηκαν πατώντας πάνω σε θρανία. Για την πλήρη συντήρηση των σχολικών κτιρίων –πολλά από τα οποία χτίστηκαν πριν από αρκετές δεκαετίες– απαιτούνται χρήματα, όμως η κρατική χρηματοδότηση των δήμων συχνά δεν επαρκεί (άλλες είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης, π.χ. αγορά πανάκριβων πολεμικών σκαφών). Αυτά τα σχολεία θέλει να «αξιολογήσει» η Ν. Κεραμέως, καθώς για την κυβέρνηση «πέρα πέφτει ο σοβάς».

Δάσηπυριτιδαποθήκες Γεμάτο σπασμένα κλαδιά, πεσμένα δέντρα, χόρτα, απεριποίητα πεύκα και γενικώς παρατημένο στην τύχη του παραμένει το εναπομείναν κομμάτι πευκοδάσους στους ανατολικούς πρόποδες της Πάρνηθας. Πρόκειται για το τμήμα μεταξύ Ιπποκράτειου Πολιτείας και Αυλώνα, που γλίτωσε από την καταστροφική φωτιά της Βαρυμπόμπης στις αρχές Αυγούστου. Παραμένει σε άθλια κατάσταση, ορατή δια γυμνού οφθαλμού από τη σιδηροδρομική γραμμή ΑθήναςΟινόης. Παρά τα μεγάλα λόγια,

Η «αλεπού», η Λιβύη και το παζάρι Πανηγυρίζει η ελληνική κυβέρνηση που μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να εξασφαλίσει πρόσκληση για τη διάσκεψη του Παρισιού για τη Λιβύη, μετά τον… «οδυνηρό» αποκλεισμό της από τη διάσκεψη του Βερολίνου. Προφανώς έπαιξαν ρόλο η παρέμβαση

της Γαλλίας και τα δισεκατομμύρια που ξόδεψε η Ελλάδα για φρεγάτες και Rafale. Τι δουλειά έχει όμως η αλεπού στο παζάρι; Οι κυβερνώντες δεν κρύβουν τη χαρά τους, ελπίζοντας να πάρουν ένα κομμάτι από τη μοιρασιά της «πίτας». Ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα γίνεται πλέον ενεργός «παίχτης» στην υπόθεση της Λιβύης ως χώρα εγγυήτρια… όχι μόνο της σταθερότητας της Λιβύης αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

Απολογητής του Μητσοτάκη ο Καρανίκας Έναν απρόσμενο συνήγορο βρήκε ο Κ. Μητσοτάκης στο πρόσωπο

του Νίκου Καρανίκα, που διετέλεσε σύμβουλος του Τσίπρα, όταν ήταν πρωθυπουργός. «Ο Μητσοτάκης απάντησε σωστά», έγραψε στον λογαριασμό του στο Facebook, αναφερόμενος στο γνωστό περιστατικό με την Ολλανδή δημοσιογράφο. Και διευκρινίζει: «απάντησε ως πρωθυπουργός, κάτι που […] θα έκανε και ο Τσίπρας και κάθε πρωθυπουργός», αν τον ρωτούσαν για το ίδιο θέμα, δηλαδή τις επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών. Αυτό σημαίνει ότι η εξουσία οφείλει να υπερασπίζεται τη δική της «κυβερνητική αλήθεια», ανεξάρτητα αν αυτή ανταποκρίνεται ή όχι στην πραγματικότητα. Μόνο που το θέμα δεν έχει σχέση με το σαβουάρ βιβρ αλλά με την ουσία… κι εδώ η ουσία καίει.

Λόφος Κοπανά δημόσιος και δασικός

Μαρία Μπικάκη* Οι επίδοξοι ιδιοκτήτες του Λόφου Κοπανά, «ξαναχτύπησαν». Προτείνουν «συμβιβασμό» και να αποσύρουν οι Δήμοι Βύρωνα και Δάφνης-Υμηττού την αίτηση αναίρεσης της σκανδαλώδους απόφασης του Εφετείου που τους αναγνωρίζει την ιδιοκτησία 101 στρεμμάτων του Λόφου. ο οποίος αποτελεί συνέχεια του ορεινού όγκου του Υμηττού και είναι δασικός με χώρους πρασίνου, περιπάτου, άθλησης, Θέατρα Βράχων. «Συμβιβασμό» θεωρούν να τους παραχωρηθούν 20 στρέμματα με φροντίδα των δήμων αποχαρακτηρισμένα από δασικά, ενταγμένα στο σχέδιο πόλης, με τους βέλτιστους όρους δόμησης, άρτια και οικοδομήσιμα και απαλλαγμένα από εισφο-

εννέα ολόκληρους μήνες μετά την κακοκαιρία «Μήδεια» και τρεις μήνες μετά τις μεγα-πυρκαγιές του καλοκαιριού, τα δάση παραμένουν ακαθάριστες «πυριτιδαποθήκες», με μια νέα μεγάλη καταστροφή να απειλεί τους εναπομείναντες δασικούς πνεύμονες την επόμενη αντιπυρική περίοδο.

ζητώ τον λόγο ρές και τέλη. Ισχυρίζονται, επίσης, ότι οι δήμοι υποχρεούνται, λόγω παράνομης χρήσης της έκτασης, να καταβάλουν αποζημίωση προς το δημόσιο αν γίνει δεκτή η αναίρεση της απόφασης του Εφετείου ή προς τους ίδιους αν απορριφθεί. Αντλούν το θράσος τους από την πολιτική της κυβέρνησης που παραδίδει τους δημόσιους χώρους στην ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση, τσιμεντοποίηση.

Αλλά και από την τακτική της δημοτικής αρχής του Βύρωνα (ΣΥΡΙΖΑ) που προβάλλει ότι ο κίνδυνος αφορά μόνο τα θέατρα και τα γήπεδα και ακολουθεί μόνο το δικαστικό δρόμο, τη μυστικοπάθεια στους χειρισμούς και τις επαφές με τα κόμματα, δεν ενημερώνει τους κατοίκους, ούτε καν έγκαιρα και με πληρότητα το δημοτικό συμβούλιο. Η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο δίνει τη μάχη υπεράσπισης όλου του Λόφου απορρίπτοντας κάθε τεμαχισμό της περιοχής και αλισβερίσι με τους ιδιώτες-διεκδικητές. Στηρίζει την Ανοικτή Πρωτοβουλία Κατοίκων για την υπεράσπιση του Λόφου Κοπανά. Παλεύει για να κατοχυρωθεί οριστικά ο Λόφος ως δημόσιος και δασι-

κός, να προστατευθεί κάθε του σπιθαμή από τα σχέδια εμπορευματοποίησης και οικοδόμησης. Συμμετέχει το Σάββατο 13/11, στις 12 το μεσημέρι, στην πορεία από την πλατεία Αγ. Φωτεινής, για να υπερασπίσουμε το δάσος του Υμηττού, την ΠΥΡΚΑΛ, το Άλσος Παγκρατίου. Μόνο με τους αγώνες στα χέρια των κατοίκων μπορούμε να έχουμε ελεύθερους δημόσιους χώρους για τις ανάγκες των κατοίκων χωρίς περιφράξεις και εισιτήρια και να διαφυλάξουμε το δάσος του Υμηττού από τη λεηλασία της καπιταλιστικής ανάπτυξης. *δημοτική σύμβουλος Αριστερής Παρέμβασης Βύρωνα

Πολιτική Ιντζεμπόργκ Μπεφέλ (Ingeborg Beugel) Δημοσιογράφος Συνέντευξη στον Γιώργο Μουρμούρη

«Έκανα απλώς τη δουλειά μου», λέει η Ιντζεμπόργκ Μπεφέλ στο Πριν, ξεκαθαρίζοντας ότι κάποιος έπρεπε να μιλήσει επιτέλους για τον «ελέφαντα στο δωμάτιο», τα pushbacks για τα οποία έχουμε «ένα βουνό σαν τα Ιμαλάια» από στοιχεία, αλλά που όμως όλοι επιμένουν να διαψεύδουν. Η μαχητική δημοσιογράφος μάς μίλησε για τα όσα έλαβαν χώρα στο Μαξίμου, για το καμπ της Σάμου, που «είναι σαν το Άουσβιτς», για την ανελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, τα εγκλήματα της Ευρώπης-φρούριο και της ελληνικής κυβέρνησης στο προσφυγικό, την Τουρκία και τον πραγματικό ρόλο της δημοσιογραφίας. Ολόκληρη η συνέντευξη διαθέσιμη στο prin.gr ▶ Πώς πήρατε την απόφαση να μιλήσετε τόσο ανοιχτά για τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»;

Μετά από δύο χρόνια, έρχεται κάποια στιγμή που ξεπερνάς την ευγένεια. Ήμουν πολύ ευγενική, αλλά δεν ήμουν διπλωματική, γιατί η διπλωματία δεν μας οδήγησε πουθενά. Και δεν ήμουν εγώ η επιθετική, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν. Είναι εντελώς βλάσφημο να λες τον εκπρόσωπο του Τύπου, που λέει την αλήθεια ανάγωγο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μου είπε ότι δεν έχω πάει ποτέ στη Σάμο. Πήγα στη Σάμο τον Μάη. Είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτόν τον κάποιου είδους παράδεισο που περιέγραψε ο πρωθυπουργός. Είναι σαν το Άουσβιτς, έχει την αίσθηση του Άουσβιτς, είναι στη μέση μιας ερήμου, δεν υπάρχει πράσινο, είναι μακριά από τον πολιτισμό — και οι άνθρωποι θα σαπίσουν εκεί μέσα. ▶ Ο πρωθυπουργός σας κατηγόρησε ότι στην Ολλανδία έχετε «κουλτούρα να υποβάλετε ερωτήσεις ευθέως». Τι σημαίνει αυτό για τα ελληνικά ΜΜΕ;

Νομίζω ότι [ο Κυριάκος Μητσοτάκης] έκανε ένα λάθος, γιατί αυτό που είπε δεν λέει πολλά για την Ολλανδία, αλλά λέει πολλά για την Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα έχει κατρακυλήσει δραματικά στη λίστα ελευθερίας του Τύπου, απ’ όταν ο Μητσοτάκης ανέλαβε την εξουσία. Οπότε αυτό που είπε στην ουσία είναι ότι «εγώ κατάφερα να σιωπήσω τους Έλληνες δημοσιογράφους και, αν εσύ δεν σιωπάς, με προσβάλεις». ▶ Ποια είναι η θέση της Ολλανδικής κυβέρνησης και του κ. Ρούτε στο προσφυγικό;

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Η Ολλανδή δημοσιογράφος Ιντζεμπόργκ Μπεφέλ (Ingeborg Beugel) ζει και εργάζεται στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν όμως ξαφνικά πάνω της το βράδυ της Τρίτης, μετά το «επεισόδιο» στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η μαχητική δημοσιογράφος έγινε πρώτο θέμα στα ελληνόφωνα social media και τα ελληνικά ΜΜΕ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων έσπευσε να συνταχθεί με την εξουσία, καταδικάζοντας την «αυθάδεια» της «Ολλανδέζας», στην οποία ο Μητσοτάκης… «και λίγα της είπε», σύμφωνα με τον Σκάι.

Ο Μητσοτάκης παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα με έγκριση της ΕΕ Εξήγησα στον Μητσοτάκη ητσοτάκη ος» του είναι, ότι ο «μεγάλος φίλος» μετά την Αυστρία και την Ουγγαρία, ο Ολλανδός πρωθυπουργός ρωθυπουργός που κάνει τα πάντα για α να μην παραλάβει η χώρα του ούτε τε έναν πρόσφυγα από την Ελλάδα. Και ενάντια στη θέληση του Ολλανδικού λαού, γιατί υπάρχουν πολλοί ολλοί Ολλανδοί, η πλειοψηοψηφία των δήμων της χώρας, συμπεριλαμαμβανομένων μεγάλων λων πόλεων όπως το Άμστερνταμ, που ήδη από τον Μάιο του ου 2020 έχουν διακηηρύξει την ετοιμότητά τους να υποδεχτούν πρόσφυγες από την Ελλάδα. Ο Ρούτε είναι ένας από τους ηγέτες που θέλουν να μετατρέψουν επισήμως την Ελλάδα σε «ζώνη απορριμμάτων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τους πρόσφυγες που οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να παραλάβουν. ▶ Σε ποιο βαθμό είναι υπεύθυνη η Ελλάδα και σε ποιον βαθμό η ΕΕ για ό,τι συμβαίνει σε Αιγαίο και Έβρο;

Υπάρχουν πολλές ένοχες πλευρές σε αυτήν την ιστορία. Η πρώτη, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν αφήσεις μια χώρα, που βρίσκεται σε μια πολύ πολύ δύσκολη οικονομική κρίση να διαχειριστεί μόνη της ένα ξαφνικό τεράστιο βάρος (όπως την Ελλάδα το 2015), τότε είναι φυσικό επακόλουθο η ενίσχυση του φασισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της ακροδεξιάς. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα οφείλεται 100% στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι μια αιτιολόγηση.

Αιτιολόγηση δεν σημαίνει δικαιολόγηση. Ο Μητσοτάκης, με την έγκριση των Βρυξελλών, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα — κάθε μέρα και περισσότερο. Και το ότι τα ελληνικά ΜΜΕ δεν μιλούν για αυτό, είναι ελάττωμα του ελληνικού Τύπου. ▶ Στην Ελλάδα υπάρχει μια φράση που λένε συχνά σε όσους υποστηρίζουν τους πρόσφυγες, «πάρε τους σπίτι σου». Κι εσείς το κάνατε.

-Ναι, και γράφουν ότι έχω υπηρέτες, ότι εκμεταλλεύομαι σεξουαλικά έναν νεαρό Αφγανό και ένας Θεός ξέρει τι! Ακούστε, φροντίζω ακόμα έναν Έλληνα άστεγο, τρία αδέσποτα σκυλιά, ένα κοριτσάκι από πολύ φτωχούς Έλληνες γονείς που έχασαν τα πάντα στην οικονομική κρίση και δύο πρόσφυγες. Όταν όλα αυτά γίνονται γνωστά, σε κατηγορούν για άλλα πράγματα. Πάντα βρίσκουν κάτι. ▶ Σας κατηγόρησαν ότι είστε «εκπρόσωπος των θέσεων της Τουρκίας» και του Τσαβούσογλου.

Πήγα στη Σάμο τον Μάη. Είναι ακριβώς το αντίθετο από τον παράδεισο που περιέγραψε ο πρωθυπουργός. Έχει την αίσθηση του Άουσβιτς, είναι στη μέση μιας ερήμου

Ήμουν μία από τους πρώτες δημοσιογράφους που βρέθηκαν στην Τουρκία το 2016 για να ερευνήσω το δίκτυο διακίνησης προσφύγων. Το πραξικόπημα του 2016 συνέβη όσο ήμουν στην Τουρκία. Πήγα σε μια ημιδημοκρατία και ξύπνησα σε μια δικτατορία. Ξέρουμε τι κάνει η Τουρκία, όλοι το ξέρουν. Δεν είναι δουλειά μου να επαναλάβω πράγματα που έχουν ήδη ειπωθεί και που ξέρουμε. Δουλειά μου είναι να μιλήσω για τον ελέφαντα στο δωμάτιο. ▶ Εν τέλει, ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό της δημοσιογραφίας;

Είμαι από τη γενιά που θεωρούσε ότι η δημοσιογραφία έχει τα εξής θεμελιώδη χαρακτηριστικά: Πρώτα έρευνα και μετά διατύπωση της αλήθειας, και διαρκή έλεγχο της εξουσίας. Να ελέγχουμε αν οι πολιτικοί δρουν όπως υποσχέθηκαν και να τους θέτουμε προ των ευθυνών τους, αν λένε ψέματα. Αυτή είναι η δουλειά μας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πολυτεχνείο: Τη ∆ευτέρα 16/11 η εκδήλωση του ΝΑΡ, οδοιπορικό την Κυριακή

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ συζητήσεις και πολιτικές εκδηλώσεις περιλαμβάνει και φέτος ο εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση θα πραγματοποιήσει τη Δευτέρα 15/11 στις 6.30 μ.μ., στο προαύλιο της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ (είσοδος από Στουρνάρη) εκδήλωση με θέμα «Αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης-κεφαλαίου με ανατρεπτικό κίνημα, αντικαπιταλιστικό μέτωπο, νέα κομμουνιστική προοπτική». Ομιλητές θα είναι οι Άννα Μπαχτή, Μιχάλης Παπαμακάριος και Νίκος Σακαλής. Την Κυριακή, στη 1 μ.μ., οι «Αναιρέσεις» θα διοργανώσουν ένα ιστορικό οδοιπορικό στους δρόμους της Αθήνας όπου θα συζητηθούν σημαντικές πλευρές που ανέδειξε η εξέγερση και συνολικά ο αγώνας ενάντια στη δικτατορία. Αφετηρία του οδοιπορικού θα είναι η Νομική. Τέλος, την Τρίτη 16/11, στις 6.30 μ.μ., θα διοργανώσει την κεντρική της πολιτική εκδήλωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Κινήσεις και συλλογικότητες καταδίκασαν αυταρχισμό και καταστολή

ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ αυταρχισμό και την κρατική καταστολή καταδίκασαν οι φορείς και οργανώσεις που παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου το μεσημέρι της Παρασκευής μπροστά στην πύλη του ΕΜΠ. Οι εννέα οργανώσεις που συμμετείχαν, μεταξύ των οποίων η Κίνηση για τις Ελευθερίες τα δημοκρατικά δικαιώματα την αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ), κατήγγειλαν την κλιμάκωση του κυβερνητικού αυταρχισμού, της αστυνομικής βίας και της κρατικής καταστολής ενάντια σε όσους κινητοποιούνται αλλά και σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες, παράλληλα με την ένταση των επιθέσεων από φασιστικές ομάδες. Απαίτησαν να πραγματοποιηθούν κανονικά οι εκδηλώσεις και διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο με ανοικτά τα ΑΕΙ, χωρίς απαγορεύσεις και περιορισμούς και χωρίς την παρουσία της αστυνομίας. Προηγήθηκε παράδοση υπομνήματος από τις ίδιες οργανώσεις στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στο πλαίσιο παράστασης διαμαρτυρίας για την έξαρση της κρατικής βίας.

Μέρα πάλης για δημόσιους χώρους σε γειτονιές της Αθήνας το Σάββατο

ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ και διεκδίκησης για ελεύθερους δημόσιους χώρους στην Αττική είναι το Σάββατο 13 Νοεμβρίου. Στο κέντρο της Αθήνας διοργανώνεται συγκέντρωση στη 1 μ.μ. στην πλατεία Εξαρχείων, «για την υπεράσπιση των ελεύθερων και δημόσιων χώρων». Στη συγκέντρωση καλεί μεταξύ άλλων η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. Στις ανατολικές συνοικίες, στις 12 το μεσημέρι καλείται συγκέντρωση στην πλατεία Αγ. Φωτεινής στον Υμηττό. Θα ακολουθήσει διαδήλωση στους δρόμους της περιοχής για την υπεράσπιση του δάσους του Υμηττού, του χώρου της ΠΥΡΚΑΛ, του Άλσους Παγκρατίου. Στη διαδήλωση καλεί μεταξύ άλλων η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα και άλλες κινήσεις από Ηλιούπολη, Δάφνη και τις γύρω περιοχές.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Η Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα θα παρουσιάσει το Σάββατο 13/11, στις 6.30 μ.μ., στον πολυχώρο «Ένεκεν» (Πρ. Κορομηλά 37), τις Γενικές Αρχές και τα βήματα που αποφασίστηκαν στην Πανελλαδική Συνάντηση. Ομιλητής: Κ. Τριχιάς. Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών διοργανώνει το Σάββατο 13/1, στις 7 μ.μ., στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 15) εκδήλωση με θέμα «Διεκδικήσεις και εργατικού αγώνες μέσα από τα Σωματεία. Πώς θα ξανακάνουμε τα αδύνατα δυνατά». Ομιλητές: Ελ. Κατράδη, Γ. Μυκονιάτης και Χρήστος Θεοδωρίδης.

ΣΤΗΝ ΝΑΠΟΛΗ Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ

Έφτασε στην Νάπολη το σκάφος «Ελευθερία» με περίπου 50 Κούρδους και διεθνείς αλληλέγγυους, το οποίο είχε αποπλεύσει την Τρίτη από το λιμάνι του Λαυρίου. Στην αποστολή, η οποία γίνεται στα πλαίσια της διεθνούς εκστρατείας ενημέρωσης για την απελευθέρωση του κούρδου ηγέτη Οτσαλάν συμμετέχει και η Ελευθερία Ψυχογιού.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΤΗΠ

Οι εκλογές του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Ν. Αττικής (ΣΕΤΗΠ), στις οποίες συμμετέχει η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Radical I.T. ολοκληρώνονται την Κυριακή 14/11 στις 6 μ.μ. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα των εκλογών στο setip.gr.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΚΕΒΕ «ΑΛ. ΦΛΕΜΙΝΓΚ»

Στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο σωματείο εργαζομένων ΕΚΕΒΕ «Αλ. Φλέμιγκ» στις 11/11, το ψηφοδέλτιο που στήριξε το LABour Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα κατέκτησε την πρώτη θέση. Συγκεκριμένα ψήφισαν 32 και έλαβαν: Ενωτικό Αγωνιστικό Ψηφοδέλτιο 23 ψήφοι και 4 έδρες, ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) 8 ψήφοι και 1 έδρα. Να σημειωθεί ότι το σωματείο βρισκόταν υπό διάλυση τα τελευταία δύο χρόνια, με το αποτέλεσμα να σηματοδοτεί την αρχή μιας προσπάθειας ανασυγκρότησης.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει στους αναγνώστες του τη δυνατότητα παρακολούθησης της παράστασης

Οι Γειτονιές του Κόσμου του Γιάννη Ρίτσου στην εκπτωτική τιμή των 8 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Κυριακή στις 8 μ.μ. (πρεμιέρα 7/11),

Θέατρο Βαφείο Λάκης Καραλής (Αγ. Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6944189698. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 7-21 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική παρακράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν τη παράσταση

Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ.,

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. Η προσφορά ισχύει για το διάστημα 29 Οκτωβρίου13 Νοεμβρίου (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Τι μήνυμα στέλνουν οι δηλώσεις του Παναγιώτη Θεοδωρικάκου πως «καμία καταδίωξη δεν θα σταματά» δέκα μέρες μετά τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη;

Η χρήση, από επτά αστυνομικούς, τουλάχιστον 38 σφαιρών κατά τριών Ρομά ανηλίκων, χωρίς να υπάρχει ενεργός κίνδυνος ζωής, σε κατοικημένη περιοχή και κατά παράβαση ρητής εντολής του Κέντρου Επιχειρήσεων, έχει ένα και μόνο όνομα: Δολοφονία. Δεν πρόκειται για «κακιά στιγμή» ή για «μεμονωμένο περιστατικό». Όλο τον Οκτώβριο υπήρχαν ανάλογα περιστατικά χρήσης αστυνομικών όπλων σε καταδιώξεις, με το αφήγημα περί «εμβολισμού». Στο παιγνίδι ευθυνών που ακολούθησε τα γεγονότα του Περάματος στο εσωτερικό της ΕΛΑΣ, ο νικητής ήταν η απόλυτη αστυνομική ασυδοσία. Με τις δηλώσεις του, ο υπουργός όχι μόνο νομιμοποιεί τα τελεσθέντα αδικήματα, αλλά δίνει το ελεύθερο και λύνει τα αστυνομικά χέρια για νέες κρατικές δολοφονίες. Οι ευθύνες έχουν πλέον ονοματεπώνυμο. ▶ Η ΕΛΑΣ επιχειρεί εσχάτως να εφαρμόσει βίαια τον αντιδραστικό νόμο για τις διαδηλώσεις. Ρεβάνς, επίδειξη δύναμης του νέου υπουργού, προετοιμασία για κοινωνικές αναμετρήσεις;

Ο νόμος Χρυσοχοΐδη για τις συναθροίσεις πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων από το μαζικό κίνημα. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις διαδηλώσεων στις οποίες τηρήθηκαν οι προβλέψεις του για εκ των προτέρων «γνωστοποίηση», κατ’ ουσία αδειοδότηση. Η ΕΛΑΣ έχει πάψει πλέον να δημοσιοποιεί τα σχετικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο νόμος δεν τηρείται σε ποσοστό 97%, μια αναμφισβήτητη κυβερνητική αποτυχία. Μετά από αυτό το στραπάτσο, η κυβέρνηση προσπαθεί να πάρει τη ρεβάνς με ΜΑΤ και ξύλο κατά των διαδηλωτών — σημειωτέoν, χωρίς καν την επίφαση τήρησης του νόμου που η ίδια ψήφισε. Η ΝΔ νιώθει ότι η περίοδος της φημολογούμενης πολιτικής παντοδυναμίας της έχει τελειώσει. Αλλά αυτό το νέο κύμα κατασταλτικής όξυνσης θα έχει την ίδια τύχη με το προηγούμενο: Η Νέα Σμύρνη στοιχειώνει δικαίως το Μαξίμου. ▶ Ένα χρόνο μετά την ιστορική καταδίκη της ΧΑ, φασιστικές συμμορίες

Θανάσης Καμπαγιάννης υποψήφιος για την προεδρία του ΔΣΑ, υποστηριζόμενος από την Εναλλακτική Παρέμβαση - Δύναμη Ανατροπής

∆ίνουν το ελεύθερο για νέες κρατικές δολοφονίες Ο Θ. Καμπαγιάννης, από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ξεκαθαρίζει ότι μόνο το μαζικό αντιφασιστικό κίνημα μπορεί να «εκτελέσει» την καταδικαστική απόφαση. Θεωρεί, δε, ότι οι ευθύνες για τα συνεχή εγκλήματα του αστυνομικού κράτους έχουν πλέον ονοματεπώνυμο. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και την «προοδευτική διακυβέρνηση», τονίζει ότι κανείς δεν μπορεί να εμπιστευθεί ξανά μια τέτοια στρατηγική.

επιτίθενται ξανά, ενώ ο Πατέλης είναι έξω. Κάποιοιι πάνε να ακυρώσουν την απόφαση στην πράξη;

Με την ιστορική καταδικαστική απόφαση του Οκτώβρη του 2020, αποδείξαμε ότι το αντιφασιστικό κίνημα μπορεί να πετυχαίνει νίκες ακόμα και εκτός έδρας. Αν και οι νεοναζί απολάμβα-υναν προκλητική θεσμική ασυλία, κατορθώσαμε αυτό για το λοποίο πολλοί αρχικά αμφέβαλυ λαν: Την αναγνώριση της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης και τη φυλάκιση των διευθυντικών στελεχών της. Όπως λέγαμε εξαρχής, η απόφαση αυτή δεν θα είναι το τέλος της μάχης, αλλά ένα σημαντικό

Η διάβρωση δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών αποτελεί έκφραση της αδυναμίας των αστικών τάξεων να οργανώσουν την ηγεμονία τους μέσω συναίνεσης

στον

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

χαράκωμα, που κερδήθηκε όχι εξαιτίας, αλλά σε σύγκρουση με το κράτος. Η εικόνα εισαγγελέων που γνωματεύουν ότι οι νεοναζί κατάδικοι δεν είναι πλέον επικίνδυνοι δεν προκαλεί έκπληξη, ούτε βέβαια η δράση φασιστικών συμμοριών που πύκνωσε τελευταία λόγω των μηνυμάτων ανοχής που έστειλε η κυβέρνηση με την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων και τον συνεχιζόμενο θεσμικό ρατσισμό κατά προσφύγων και μεταναστών. Ο μόνος θεσμός που μπορεί να «εκτελέσει» την καταδικαστική απόφαση είναι το μαζικό αντιφασιστικό κίνημα, με πρωτοπόρους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. ▶ Σε όλο τον κόσμο βλέπουμε τα δημοκρατικά δικαιώματα να πλήττονται βαριά. Δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης, αλλά και ο Μακρόν, ο Ντράγκι κ.α. Είναι πολυτέλεια για τον σύγχρονο καπιταλισμό;

Ο Αντόνιο Γκράμσι χρησιμοποιούσε τον μυθικό Κένταυρο, που ήταν μισός άνθρωπος και μισός άλογο, για να περιγράψει το αστικό κράτος, ως συνδυασμό συναίνεσης και καταστολής. Η διάβρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, όχι σε κάποια δικτατορικά καθεστώτα αλλά στις σύγχρονες αστικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, αποτελεί έκφραση της αδυναμίας των αστικών τάξεων να οργανώσουν την ηγεμονία τους μέσω της συναίνεσης. Όσο η κρίση παίρνει χαρα ρακτηριστικά παροξυσμού, η τά αυτή θεριεύει. Όμως, μην τάση μπ μπερδεύουμε τη βαρβαρότητα τη καταστολής με την πολιτιτης κ ισχύ: Το δημοκρατικό ζήκή τημα μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα λαϊκών εκρήξεων, ιδίως αν η ριζοσπαστική και επαναστατική Αριστερά παρέμβει αποτελεσματικά, αποφεύγοντας τον διττό κ κίνδυνο της προσαρμογής και το αναχωρητισμού. του ▶ Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως διέξοδο την «προοδευτική κυέξ βέρνηση», όπως παλιότερα την «αριστερή κυβέρνηση». Είναι απάντηση;

Δεν χρειάζεται να κάνουμε δίκη προθέσεων. Έχουμε πλέ-

ον εμπειρία και καλούμε κάθε καλόπιστο άνθρωπο να την αναλογιστεί. Η στρατηγική της αριστερής κυβέρνησης κατέληξε στη μνημονιακή συνθηκολόγηση του καλοκαιριού του 2015. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, εφάρμοσε τελικά μνημόνιο. Το καλύτερο που μπορεί να ισχυριστεί κανείς για το έργο της είναι ότι επιβράδυνε τους ρυθμούς της επίθεσης, δεν την σταμάτησε καν. Στα υπόλοιπα πεδία, πέραν της οικονομίας, βασίλεψε το δόγμα της «συνέχειας του κράτους». Ακόμα και εκεί που υπήρξαν θετικές μεταρρυθμίσεις, αυτές ήταν εξαιρετικά δειλές — ας αναλογιστεί κανείς τον οργιώδη τρόπο με τον οποίο νομοθετεί αντιδραστικά μέτρα η ΝΔ. Η προοδευτική κυβέρνηση είναι η επανάληψη της ίδιας στρατηγικής, με ακόμα πιο έντονη τη στροφή προς το κέντρο, δηλαδή χωρίς καν την επίφαση του ριζοσπαστισμού του 2015. Μπορούμε να εμπιστευτούμε εκ νέου μια τέτοια στρατηγική; Εγώ λέω όχι. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να ανασκουμπωθεί και να προσφέρει τη δική της εναλλακτική πρόταση. ▶ Είσαι υποψήφιος για την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, υποστηριζόμενος από την Εναλλακτική Παρέμβαση - Δύναμη Ανατροπής. Τι εκφράζει η υποψηφιότητά σου;

Εκφράζουμε τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του ταξικά διαστρωματωμένου δικηγορικού σώματος: Τους αυτοαπασχολούμενους, τις μισθωτές, τους ασκούμενους. Οι δικηγόροι επλήγησαν βαριά από τα μέτρα αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων, χωρίς την ελάχιστη κρατική αποζημίωση. Ο συνδικαλισμός του «καλού παιδιού» απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και η παντελής απουσία του Συλλόγου απέναντι στις αυθαιρεσίες και τις υπερβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχουν δημιουργήσει οργή στους κόλπους των δικηγόρων. Αυτές τις επιλογές θέλουμε να αντιστρέψουμε με τον συνδυασμό της Εναλλακτικής Παρέμβασης - Δικηγορικής Ανατροπής. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από τη μαζικότητα της συμμετοχής, ιδίως των νέων συναδελφισσών και συναδέλφων. Πάντως, από τώρα μπορώ να σας πω ότι φυσάει αέρας ανατροπής!

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Φάκελος Πολυτεχνείο 2021

Παναγιώτης Μαυροειδής

Ω,

τι θαυμάσια και ηρωική εκείνη η εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου! Αλήθεια; Στην πραγματική ζωή, ο χρόνος που έδρασαν «οι μικροί σχοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια», είχε μόνο λίγα καρδιοχτύπια (αλλά και νυχτερινές ιερές συναντήσεις) απόσταση, από αυτόν στον οποίο κάποιος έγραψε για την Ελλάδα που «στα γήπεδα αναστενάζει» και για «φυλλάδες με μιάμιση δραχμή». Ο χρόνος των μεγάλων αλμάτων, που κάνουν περήφανους τους ανθρώπους, είναι ο ίδιος εντός του οποίου αναπτύσσεται το πιο ταπεινωτικό συναίσθημα, που είναι ο φόβος. Αν ο φόβος είναι η ακύρωση του ανθρώπου σε σχέση με την ουσιαστική ζωή, ο «ρεαλισμός» του «εφικτού» είναι η ακύρωση του επαναστάτη και ταυτόχρονα η τραγωδία του, καθώς την ίδια στιγμή δεν ξέρει πως να τα βολέψει με τη «σημαία» και τα «ευαγγέλια» που βάζει στο πατάρι για «καλύτερες στιγμές» και «ευκαιρίες» του μέλλοντος. Η εξέγερση του Νοέμβρη του ‘73, ξεπήδησε παράλληλα, ανάμεσα και συντριπτικά ενάντια σε αυτή τη διπλή συνθήκη που εξασφάλιζε τη φαινομενική αντοχή της χούντας. Παραδόξως για πολλούς, τη στιγμή ακριβώς που φαινόταν πως το παιχνίδι παιζόταν αποκλειστικά ανάμεσα σε μια παλιάς κοπής νανώδη εθνικοφροσύνη του άρβυλου και τη «φιλελευθεροποίηση» με φράγκο και ημι-άρβυλο (με συμφωνία και των κύριων τάσεων της αριστεράς), ξεπήδησε ένα επαναστατικό πνεύμα που «ταλαιπωρεί» ακόμη το αστικό πολιτικό σκηνικό, αλλά και τις ηγεσίες της ρεφορμιστικής αριστεράς. Ένα ρεύμα που διαχρονικά λειτουργεί, άλλοτε με θόρυβο, άλλοτε υπόκωφα, ως «ενοχλητική μύγα» και που δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη, παρά τις άπειρες εξαγγελίες του «τέλους της μεταπολίτευσης». Ήταν η δίψα για ελευθερία που δύσκολα πνίγεται, αλλά και κάτι παραπάνω που έδωσε σχήμα, σφρίγος και ένταση στη βοή της εξέγερσης: Η μαγεία του επαναστατικού οράματος, η προοπτική μιας επαναστατημένης ελεύθερης Ελλάδας με τους εργάτες και το λαό της στην εξουσία. Κόντρα στην ρηχότητα των κλαρίνων της χούντας και τους δουλόψυχους ακολουθητές της. Αλλά και με δημιουργική υπέρβαση και ρήξη με το αέναο κλαψούρισμα και την «ποίηση της ήττας» της ηττημένης αριστεράς, που είχε ως ύστατο καταφύγιο τη συμβολή σε μια «ομαλή, εθνική, δημοκρατική αλλαγή». Η δύναμη του «Πολυτεχνείου» σχετίζεται -μεταξύ των άλλων- με την τόλμη μειοψηφικών επαναστατικών τάσεων εντός και εκτός ρευμάτων της κυρίαρχης αριστεράς τότε (ΚΚΕ, ΚΚΕ Εσ.) και άλλων επαναστατικών οργανώσεων ποικίλης αναφοράς, να συνδέσουν τους λαϊκούς πόθους για «ψωμί-παιδεία- ελευθερία» με την εξέγερση και την επανάσταση. Δε «διάλεξαν» ασυλλόγιστα το ένα ή το άλλο. Η εποχή μας μοιάζει και είναι ζοφερή. Το πιο συνηθισμένο μοτίβο σε μια ταινία ή σειρά είναι η αποτύπωση της πραγματι-

Το παράτολμο άλμα στους ουρανούς της ανατροπής Οι μάχες του σήμερα, η επαναστατική συγκρότηση κι ο κόσμος που θ' αλλάξει κότητας με όρους αδιεξόδου και ενός μέλλοντος δυστοπίας. Το μήνυμα είναι σαφές: «Ο κόσμος δεν αλλάζει». Δεν αλλάζει, διότι δεν υπάρχει υποκείμενο ανατροπής, καθώς «αποδεικνύεται» ότι η πάλη των τάξεων είναι «κατασκευή» που κρύβει εντός της εργατικής τάξης αντιθέσεις που είναι επικυρίαρχες της ταξικής διαπάλης, είτε μεταξύ του ανθρώπου και φύσης, είτε μεταξύ γενιών, φύλων και φυλών, είτε μεταξύ εθνών, πολιτισμών και θρησκειών κατά περίπτωση και ανάλογα με τα αριστεροδέξια «αφηγήματα». Η σύγχρονη τόλμη συνίσταται στην διάλυση αυ-

ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη, που συνιστά απόπειρα διάλυσης του εργατικού κινήματος. Έλαχε στους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της τιτάνιας μάχης. Από τις νικηφόρες μάχες στην Cosco και την efood ως αυτές που αθόρυβα ετοιμάζονται, η εργατική τάξη φωνάζει πως είναι εδώ. Απέδειξε πως αυτή και μόνο αυτή κράτησε όρθια την κοινωνία στην πανδημία. Η αυτοτελής συγκρότηση τάσεων συνολικής χειραφέτησης εντός της σε αντικαπιταλιστική, κομμουνιστική κατεύθυνση, θα κρίνει τελικά το αν θα μπει επί τάπητος η συνολική διεκδίκηση για τον πλούτο, τον χρόνο Το Πολυτεχνείο ήρθε με και τη ζωή που της κλέβει το κεφάλαιο μέσω του υπέρβαση και ρήξη με αστικού κράτους και μητην ηττημένη αριστερά, που χανισμών τύπου ΕΕ και πολυεθνικών. είχε ως ύστατο καταφύγιο την Το μέτωπο της υγείας, «ομαλή δημοκρατική αλλαγή» θα συμπληρώσει το γνωστό τρίπτυχο του Νοέμβρη, καθώς ο σύγχρονος καπιταλισμός, τών των μύθων με όρους θεωρητικής ανααλλά και ειδικότερα η πολιτική της ΝΔ ζήτησης θεμελιωμένης στον μαρξισμό, αποδεικνύονται εχθρικοί απέναντι στην ανανεωμένης με τη μελέτη του σύγχροαναγκαιότητα της καθολικής, δημόσιας, νου καπιταλισμού και της πολυσύνθετης ποιοτικής και δωρεάν υγείας. Η ακρίβεια εργατικής τάξης της εποχής μας. Κρίνεκαταδεικνύει ένα ξεδιάντροπο πρόσθετο ται τελικά στη διαμόρφωση οργάνωσης μηχανισμό ληστείας του λαϊκού εισοδήκαι ευρύτερου ρεύματος εργατικής, κομματος, τη στιγμή που οι πολυεθνικές και μουνιστικής πολιτικής και επαναστατιοι πάροχοι ενέργειας κάνουν πάρτι. Το κής προοπτικής. Αυτό τον κόσμο, πρέπει και πάθος για ελεύθερη συλλογική κοινωνική ζωή, μπορούμε να τον αλλάξουμε. το δικαίωμα της οργάνωσης και της πάΤα «Πολυτεχνεία» της εποχής μας, θα λης για να αλλάξει ο κόσμος, φλογίζουν δημιουργηθούν με τα «υλικά» των μαχών

τις καρδιές των νέων ανθρώπων. Μπορούν να τσαλαπατήσουν τα σχέδια του Θεοδωρικάκου για επιβολή του δόγματος «Νόμος, τάξη, κέρδη», όπως πέταξαν στα σκουπίδια την ύβρη του Χρυσοχοΐδη για απαγόρευση των διαδηλώσεων στην Αμερικάνικη Πρεσβεία. Να αναμετρηθούν με όλο το πλέγμα του σύγχρονου αστικού ολοκληρωτισμού και πολέμου διαρκείας ενάντια στις ελευθερίες και να φράξουν το δρόμο στην ακροδεξιά. Το «πνεύμα» του Πολυτεχνείου δεν έχει τίποτα το κοινό με τον «ρεαλισμό» της αποδοχής ακόμη των συμμαχιών θανάτου με ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και ΝΑΤΟ που προωθεί η κυβέρνηση (σε συνέχεια και της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ), στο όνομα του «κινδύνου από την Τουρκία». Απαιτεί την αδιάλλακτη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, τον πόλεμο, την αντιπροσφυγική ψύχωση.Το «Πολυτεχνείο» της εποχής μας τιμάται όχι με μνημόσυνα και υποκριτικές δοξολογίες, αλλά με τις σημαίες της ανατροπής. Για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της κυβέρνησης της ΝΔ, την ήττα της λογικής της συναίνεσης και της κυβερνητικής εναλλαγής που αντιπροσωπεύει ο μεταμορφωμένος σε «προοδευτική παράταξη» ΣΥΡΙΖΑ. Η σοφία του γερο-Δαίδαλου είχε πάντα τη σιγουριά της γης, αλλά η «αποκοτιά» του Ίκαρου ήταν αυτή που έκανε δυνατό και τελικά ώριμο το άλμα στους ουρανούς. Αυτή είναι εν τέλει η λογική της ιστορίας. Αυτή που γράφουν τα «Πολυτεχνεία»…

Φάκελος Πολυτεχνείο 2021 Γιάννης Ελαφρός

«Έξω οι ΗΠΑ»: Ένας αναχρονισμός ; ▸ Η πρόσδεση με ΗΠΑ και Γαλλία και η σύγχρονη αντιιμπεριαλιστική πάλη

ια 48η χρονιά, η πορεία του Πολυτεχνείου θα ξεκινήσει για την αμερικανική πρεσβεία. Και το πιο εντυπωσιακό αυτής της διαδρομής είναι πως δεν την περπατούν μόνο κάποια κουρασμένα παλικάρια της μεταπολίτευσης, αλλά τον τόνο δίνουν κάθε χρόνο οι νέες γενιές. Το αντιιμπεριαλιστικό πνεύμα που επιμένει εξοργίζει διαχρονικά το αστικό κατεστημένο, τους εκπροσώπους των ΗΠΑ (επίσημους και ανεπίσημους)· η δε πορεία έχει χαρακτηριστεί από αστικές αλλά και ευρω-αριστερές δυνάμεις ως ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς αναχρονισμούς σε ευρωπαϊκό έδαφος, τον οποίο θέλουν να εξαλείψουν. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ (ως κυβέρνηση, αλλά στο ίδιο πλαίσιο κινείται και ως αντιπολίτευση), καθώς προχώρησε στην επανεκκίνηση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, προώθησε τον στρατηγικό διάλογο και συμμαχία μαζί τους, επεξεργάστηκε τους βασικούς άξονες της «αμυντικής συμφωνίας», που υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση της ΝΔ. Υπό την πίεση του συνόλου πλέον του αστικού πολιτικού συστήματος και υπό το βάρος της οξύτατης οικονομικής κρίσης, που ανέδειξε κυρίως το κοινωνικό ζήτημα, το αντιαμερικάνικο-αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο της πάλης υποχώρησε σε ένα βαθμό τα προηγούμενα χρόνια. Από ορισμένες πλευρές, ευρω-ρεφορμιστικές δυνάμεις ή τάσεις του αυτόνομου-αντιεξουσιαστικού χώρου, η εξέλιξη αυτή θεωρείται ως κάτι θετικό, με τη λαθεμένη εκτίμηση πως διευκολύνεται η «καθαρή» ταξική πάλη, χωρίς αντιιμπεριαλιστικές ή πατριωτικές προσμίξεις. Πέρα από την αντιμετώπιση του αγώνα με όρους «εργαστηρίου», που διαλέγουμε ετσιθελικά ποια υλικά θα αναμείξουμε, υπάρχει πλήρης αδυναμία κατανόησης του βαθιού αντικαπιταλιστικού χαρακτήρα που αποκτά η σύγχρονη πάλη κατά της συμμαχίας του ελληνικού κεφαλαίου με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γαλλία, ΕΕ.

Από την άλλη εμφανίζεται ξανά η αντίθεση σε ΗΠΑ και ΕΕ, αλλά γιατί υπονομεύουν και πλήττουν τα «εθνικά συμφέροντα» και τα «κυριαρχικά δικαιώματα» της χώρας, αναπαράγοντας πλευρές της εθνικής αστικής προπαγάνδας (π.χ. για τις ΑΟΖ) και αφοπλίζοντας το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Η προσέγγιση αυτή εκφράζεται και από το ΚΚΕ, προκαλώντας αντιφάσεις, καθώς προσκρούει σε άλλες πλευρές των αναλύσεών του. Δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αναπαράγουν έναν παραδοσιακό αντιιμπεριαλισμό, ενώ αξιοσημείωτο είναι

με ΗΠΑ και Γαλλία, κατά των βάσεων, των εξοπλισμών κλπ. Συγκεκριμένα: Οι συμφωνίες της κυβέρνησης της ΝΔ με τις ΗΠΑ, αλλά και την Γαλλία είναι τρομερές σε έκταση και βάθος. Οι ΗΠΑ αποκτούν ήδη τέσσερα επιπλέον σημεία δράσης, πέρα από τη στρατηγικής σημασίας βάση της Σούδας: Αλεξανδρούπολη κι ευρύτερα Θράκη, Λιτόχωρο, Μαγνησία, Λάρισα. Επιπλέον, μπορούν ανά πάσα στιγμή να μετατρέψουν οποιαδήποτε γωνιά της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα. Δεν είναι αστεία αυτά και φυσικά οι ΗΠΑ δεν επανακάμπτουν στην περιοχή για

Υπάρχει υστέρηση στην κατανόηση τόσο του ιδιαίτερου ταξικού χαρακτήρα που έχει η ελληνική εξωτερική πολιτική όσο και της ιδιαίτερης επικινδυνότητας που αυτή αποκτά πως ομάδες αναρχικής αναφοράς ή προέλευσης υιοθετούν αντιιμπεριαλιστικούς στόχους, χωρίς όμως να δίνεται πάντα το αναγκαίο σύγχρονο στίγμα. Το πιο ανησυχητικό είναι πως ευρύτερα στο κίνημα υπάρχει υστέρηση στην κατανόηση τόσο του ιδιαίτερου ταξικού χαρακτήρα που έχει η πρόσδεση της αστικής πολιτικής της Ελλάδας με τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, όσο και της ιδιαίτερης επικινδυνότητας που αποκτά αυτή, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Κι αυτό αδυνατίζει την ένταση του αγώνα κατά των συμφωνιών

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

να στηρίξουν… την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία. Έχουν δικούς τους σχεδιασμούς, απέναντι σε Ρωσία, Κίνα, Ιράν και άλλες χώρες, που μπορεί να πάρουν πολύ επικίνδυνες τροχιές, με τη χώρα μας εμπλεκόμενη. Στην Αλεξανδρούπολη τις επόμενες μέρες θα γίνει, για μία ακόμα χρονιά, τεράστια πολεμική απόβαση δυνάμεων ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, που προωθούνται προς βορρά, προς τα σύνορα της Ρωσίας, σε αυτό που οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν «ευρωπαϊκό πεδίο πολεμικών επιχειρήσεων». Ελληνική πυροβολαρχία με πάτριοτ πάει στη Σαουδική Αραβία! Ελλη-

νικά αεροσκάφη περιπολούν στην Μαύρη Θάλασσα. Η ελληνική πολεμική αεροπορία προσφέρει ΝΑΤΟϊκή προστασία σε Βόρεια Μακεδονία και δυτικά Βαλκάνια. Ουκρανοί επιτελείς των ειδικών δυνάμεων εκπαιδεύθηκαν στις αρχές Νοέμβρη στη χώρα μας. Αλλά και η συμμαχία με την Γαλλία δημιουργεί ιδιαίτερα επικίνδυνες αποστολές. Η αποστολή δυνάμεων στο εμπόλεμο Σαχέλ έχει ήδη ανακοινωθεί. Τον δρόμο έχει ανοίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ΝΔ κλιμακώνει. Ελληνικό C-130 εντοπίστηκε τις προηγούμενες μέρες να πετά πάνω από την Τυνησία, μάλλον με κατεύθυνση το Μάλι. Το στρατιωτικό δελτίο γεμίζει κάθε μέρα με ανάλογα περιστατικά συμμετοχής σε πολεμικούς σχεδιασμούς, ασκήσεις, άξονες πολέμου με ΗΠΑ και Γαλλία, αλλά και Ισραήλ, Αίγυπτο, αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, με χώρες που η Ελλάδα έχει συνάψει επικίνδυνους άξονες πολέμου. ΗΠΑ, Γαλλία και άλλοι σύμμαχοι του ελληνικού κράτους έχουν όμως τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία και προωθούν προκαλώντας επικίνδυνες καταστάσεις (π.χ. για την εξυπηρέτηση πολυεθνικών εταιρειών στην αντιπαράθεση με την Τουρκία). Αλλά και στο εσωτερικό, οι συνέπειες της αστικής πολιτικής για γεωστρατηγική αναβάθμιση είναι ήδη ιδιαίτερα αρνητικές: Τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα που λεηλατούν κοινωνικούς πόρους και αυξάνουν το δημόσιο χρέος, εθνικισμός, μιλιταρισμός, αύξηση και εντατικοποίηση της θητείας, κτύπημα στις ελευθερίες και στη διαφορετική άποψη στο όνομα της εθνικής ενότητας, πολεμική προετοιμασία, αντιπροσφυγική υστερία. Με αυτή την έννοια και σε ένα ευρύ πεδίο, η εργατική τάξη, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μετρούν ήδη σοβαρές απώλειες από την πολεμοκάπηλη και επιθετική γραμμή της αστικής τάξης. Αυτοί είναι το υποκείμενο ενός ριζοσπαστικού και ταξικού αντιπολεμικού κινήματος, με βαθύ αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο στη νέα εποχή.

Επιθετικοί σχεδιασμοί, όχι ρόλος «επιλοχία» Το ελληνικό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που το εκφράζουν έχουν εντάξει στη στρατηγική ανασυγκρότησης του ελληνικού καπιταλισμού (που προωθείται με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο εσωτερικό) την προσπάθεια να αποκτήσουν αυξημένο μερίδιο από την πίτα της λεηλασίας πόρων και λαών της νοτιοανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής. Βαθαίνουν τον ανταγωνισμό με τον τουρκικό καπιταλισμό, που έχει ισχυροποιηθεί ιδιαίτερα και διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο, αλλά στην πορεία αυτή έχει δημιουργήσει ρωγμές στις συμμαχίες του με ΗΠΑ και Δύση, τις οποίες επιχειρεί να αξιοποιήσει η Ελλάδα. Με αυτή την έννοια η σύμπλευση του ελληνικού κράτους με ΗΠΑ, Γαλλία κλπ. δεν είναι μια σχέση «επιλοχία» που απλά εκτελεί διαταγές, είναι κάτι χειρότερο: Είναι ενεργητική επιθετική συνενοχή σε όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, αλλά και προώθηση αυτών, για την αποκόμιση οφέλους στον ανταγωνισμό με την Τουρκία (και όχι μόνο), έναν ανταγωνισμό που όπως τονίζουν ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι άδικος, αντιδραστικός, επιθετικός και επικίνδυνος και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Η πολεμική προετοιμασία και η συνεργασία –κυρίως– τις με ΗΠΑ έχει και οικονομική διάσταση, καθώς γίνεται μοχλός για την ιδιωτικοποίηση και την παραγωγική ανασυγκρότηση τομέων (π.χ. ναυπηγεία, μέταλλο), την οικοδόμηση κοινωνικών συμμαχιών σε αντιδραστική βάση. Άρα, η σύγχρονη αντιιμπεριαλιστική πάλη δεν μπορεί παρά να είναι αντικυβερνητική, αντικαπιταλιστική, ταξική και διεθνιστική, ενάντια στη διαρκή πολεμική προετοιμασία, στο αμόκ των εξοπλισμών, υπέρ των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων και συμφερόντων και κόντρα στη λογική των «εθνικών συμφερόντων» στους αγωγούς, στις ΑΟΖ κ.λπ., που γίνονται οι βασικοί «αγωγοί» για τη διοχέτευση στον λαό του εθνικιστικού μίσους και της πολεμοκαπηλείας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Νικηφόρος Ζυλάλης, Χρίστος Κρανάκης

Μοιάζει παράξενο πως κάθε χρόνο το εξεγερτικό πνεύμα του Νοέμβρη μεταλαμπαδεύεται στη νέα γενιά και ανοίγει ορίζοντες ριζοσπαστικής πολιτικοποίησης. Το Πριν ζήτησε από μία μαθήτρια, έναν φοιτητή και μία νέα εργαζόμενη να μιλήσουν για τη φετινή επέτειο, που αν και 48 χρονών, καθόλου δεν μοιάζει να κουράστηκε και να μένει στο σπίτι. Το Πολυτεχνείο αναπνέει πάντα στους δρόμους της ανατροπής, αποκτώντας το εξεγερτικό στίγμα της εποχής.

Της γενιάς τους, τα Πολυτεχνεία ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ (μικρό χορικό των μαχητών) Μόνο φωτιά στο δρόμο μας Ό,τι δεν γκρέμισε η φτώχεια το αποτέλειωσαν οι αρρώστιες και ο θάνατος Κάποτε μπήκαμε ελευθερωτές στην πολιτεία Όμως μας πρόδωσαν και μας σταυρώσαν φυλάκισαν τα καλύτερα παιδιά μας και τα σκότωσαν Ύστερα άρχισε μια σκυφτή ζωή δοξάστηκαν ο γελωτοποιός ο μεταπράτης κι ο ρουφιάνος Μονάχα εκείνο το φθινόπωρο σφιγμένοι πίσω από την καγκελόπορτα τους κάναμε να φοβηθούν για πάντα Σήμερα ζαλισμένοι βυθιζόμαστε στο είδωλο του κόσμου αιχμάλωτοι στην τυφλή σπηλιά τρέχουμε αλαφιασμένοι πίσω απ’τις εικόνες Ένα μεγάλο ποίημα να γράψουμε σαν την απέραντη απλωσιά της θάλασσας όλες τις διαψεύσεις να χωράει τις ματαιώσεις τις αρνήσεις όλες τις νίκες τις ελπίδες μας τους ενθουσιασμούς Γιώργος Ζιόβας

Φάκελος Πολυτεχνείο 2021 Σοφία Κούτρα μαθήτρια

«Δε θα τους αφήσουμε να μας κλέψουν το ψωμί, την παιδεία, την ελευθερία» Το φετινό Πολυτεχνείο, όπως και το περσινό, γίνεται κάτω από μία ιδιαίτερη συνθήκη, αυτή της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο για τους αγώνες λαού και νεολαίας. Πώς βλέπεις να παρουσιάζεται το Πολυτεχνείο στις σχολικές γιορτές σε σχέση με τον πραγματικό χαρακτήρα της εξέγερσης; Στο σχολείο σίγουρα δεν παρουσιάζονται τα γεγονότα όπως πραγματικά συνέβησαν όσον αφορά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δεν δίνεται η ίδια βαρύτητα στην γιορτή, όπως γίνεται για παράδειγμα στην 28η Οκτωβρίου ή την 25η Μάρτιου αντίστοιχα. Εμείς όμως, ως ενεργοί μαθητές, θα φροντίσουμε φέτος να μη συμβεί αυτό. Θα παλέψουμε, ώστε φέτος η διοργάνωση της γιορτής του Πολυτεχνείου να είναι ένα πραγματικό μάθημα αγώνα και πραγματικής γνωριμίας με το εξεγερτικό νόημα του Νοέμβρη. Θα δώσουμε την μάχη μέσα από τις αποφάσεις των μαθητικών μας συλλόγων, να επισκεφθούμε τον ιστορικό χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου ώστε να τιμήσουμε τους φοιτητές, τους μαθητές και τους εργαζομένους που στον αγώνα τους χρωστάμε την δική μας ελευθερία.

Ενδιαφέρονται οι συμμαθητές σου για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου; Υπάρχουν συζητήσεις μεταξύ σας ή με τους καθηγητές σας για το τι σηματοδοτεί η εξέγερση του ‘73; Θα κατέβουν οι συμμαθητές σου στη φετινή πορεία; Παρά τις προσπάθειες των κρατικών και αστικών μηχανισμών να κυριαρχήσει η αποπολιτικοποίηση στα σχολεία, ώστε και οι μαθητές/τριες να

μην έρχονται σε επαφή με την πραγματική ιστορία, και το τι σηματοδοτεί ιστορικά για την ταξική πάλη στην Ελλάδα το Πολυτεχνείο, το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερα παιδιά δείχνουν ενδιαφέρον για να αμφισβητήσουν το κυρίαρχο αφήγημα και θέλουν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους στον δρόμο.

Το «Ψωμί-ΠαιδείαΕλευθερία» ως σύνθημα που αντικατοπτρίζει την ουσία της εξέγερσης αντηχεί μέχρι σήμερα στις νεανικές και αγωνιστικές συνειδήσεις. Πιστεύεις ότι είναι επίκαιρο και στις μέρες μας ή είναι απλά ένα σύνθημα απ’ τα παλιά; Βλέπεις κάποια σύνδεσή του με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα σχολεία; Σίγουρα το «Ψωμί-ΠαιδείαΕλευθερία» είναι πολλά περισσότερα από ένα σύνθημα από τα παλιά. Πραγματικά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Και αυτό γιατί τόσο η μόρφωσή μας όσο και το μέλλον και τα δικαιώματά μας είναι έννοιες περιττές για την κοινωνία του ανταγωνισμού, της εκμετάλλευσης, της πάση θυσία κερδοφορίας. Για τους ισχυρούς δεν χωράμε εμείς και τα όνειρά μας για μία άλλη κοινωνία, μία ζωή με αξιοπρέπεια. Εμείς όμως, θα παραμείνουμε ανυπόταχτοι/ες. Δε θα τους αφήσουμε να μας κλέψουν ούτε το ψωμί, ούτε την παιδεία, ούτε την ελευθέρια. Θα μπούμε εμπόδιο στα σχέδια τους, δε θα τους επιτρέψουμε να μας κλέψουν τα όνειρα. Η νεολαία έχει μέσα της πάθος για ελευθερία και δε θα αφήσει καμία κυβέρνηση να της το κλέψει. Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε κάθε αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, σε κάθε αδικία και όποιον μας στερεί την ελευθερία να ζήσουμε το μέλλον που ονειρευόμαστε.

Φάκελος Πολυτεχνείο 2021

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Νικόλας Κιμπιζής

Νάντια Παστρωμά

φοιτητής ΕΜΠ

νέα εργαζόμενη

Η συμπόρευση φοιτητικού και εργατικού είναι αναγκαία και εφικτή

Το Πολυτεχνείο να γίνει κέντρο αγώνα των σημερινών εργατικών αγώνων

Το φετινό Πολυτεχνείο αποτελεί μία ευκαιρία συνάντησης των πρωτοπόρων κομματιών της νεολαίας και ανασυγκρότησης του κινήματός της. Το αίτημα για Ψωμί-Παιδεία-ΥγείαΕλευθερία ανταποκρίνεται στην αναγκαιότητα των αγώνων του σήμερα; Νομίζω ότι το συγκεκριμένο σύνθημα δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο στη σύγχρονη καθημερινότητα που βιώνουμε. Πολλοί άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η παιδεία και η εκπαιδευτική κοινότητα δέχονται τεράστια και αλλεπάλληλα χτυπήματα, ο λαός καθημερινά ζει από τη μια με τον φόβο του θανάτου από την πανδημία και από άλλες ασθένειες καθώς δεν πάρθηκε το παραμικρό μέτρο ενίσχυσης του ΕΣΥ και από την άλλη με το φόβο ότι αν τολμήσει να σηκώσει ανάστημα, να πάει κόντρα και να διεκδικήσει, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ακραία καταστολή, το ξύλο, τα χημικά, τις συλλήψεις, τα πρόστιμα.

Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου δε συμμετείχαν μόνο φοιτητές, αλλά και εργαζόμενοι. Σήμερα θεωρείς ότι υπάρχει μια τέτοια προοπτική; Στο Πολυτεχνείο εκτός από φοιτητές ήταν και ο εργαζόμενος λαός. Μέσα στην κατάληψη του Πολυτεχνείου εκτός από τις συνελεύσεις των φοιτητών γίνονταν και οι συνελεύσεις των εργατών, ακόμη και κοινές συνελεύσεις με φοιτητές, εργάτες και μαθητές. Τότε, η από κοινού πάλη των φοιτητών με τους εργαζόμενους συνέβαλε σε καθοριστικό

βαθμό στον κλονισμό και την πτώση της χούντας. Σήμερα, 48 χρόνια μετά, η συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό κίνημα είναι πιο αναγκαία και εφικτή από ποτέ. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να δράσει σαν πυροκροτητής εξελίξεων αλλά χωρίς την σύνδεση του με τον κόσμο της εργασίας, χωρίς να μπορέσει να ενωθεί με το εργατικό κίνημα δεν θα καταφέρει τίποτα ουσιαστικό.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι σφυρηλατήθηκαν μέσα στη φωτιά του αντιδικτατορικού αγώνα. Χύθηκε ακόμη και αίμα για την εγκαθίδρυσή τους. Παραμένουν «όχημα» για την οργάνωση του νικηφόρου αγώνα των φοιτητών; Οι φοιτητικοί σύλλογοι ιστορικά και λόγω της ανεξάρτητης από το κράτος συγκρότησής τους μπορούσαν και είχαν πάντα έναν ριζοσπαστικό χαρακτήρα, που πήγαινε κόντρα στις επιδιώξεις της αστικής τάξης και της κυρίαρχης πολιτικής, που την αμφισβητούσε και πολλές φορές την ανέτρεπε. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η εξέγερση του Πολυτεχνείου, όπου η δράση των φοιτητών οργανώθηκε μέσα από τους συλλόγους τους. Και στα πιο πρόσφατα χρόνια οι μεγαλύτερες μάχες και οι μεγαλύτερες νίκες του κινήματος δόθηκαν μέσα από την οργάνωση των φοιτητών στους φοιτητικούς τους συλλόγους, μέσα από την συλλογική πολιτική συζήτηση και ζύμωση μέσα στις γενικές συνελεύσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που συστηματικά και διαχρονικά το σύστημα εξουσίας προσπαθεί να επιτεθεί και να υπονομεύσει τους φοιτητικούς συλλόγους.

Οι απαγορεύσεις σπάνε στους δρόμους Η κυβέρνηση τόλμησε πέρσι να απαγορεύσει τις εκδηλώσεις και τις διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο. Διαμόρφωσε συνθήκες κατεχόμενων πόλεων. Η απαγόρευση όμως έσπασε με πρωτοβουλία μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς. Κυβέρνηση και αστυνομία επιτέθηκαν, στην Πανεπιστημίου, στον σταθμό Λαρίσης, στα Σεπόλια, στην Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη. Κτύπησαν και κακοποίησαν διαδηλωτές, συνέλαβαν κόσμο, προχωρούν σε δίκες (για τα Σεπόλια συνεχίζεται 24/11, ενώ η αντίστοιχη για τις 6/12 /20 για 62 διαδηλωτές γίνεται στις 29/11), αλλά η ουσία είναι πως η κυβέρνηση ηττήθηκε πολιτικά, όπως και η λογική «θα λογαριαστούμε μετά».

Τι σηματοδοτεί για την εργαζόμενη και άνεργη νεολαία το φετινό Πολυτεχνείο; Το φετινό Πολυτεχνείο έρχεται σε μία φάση όπου η πανδημία επιμένει, με τα κρούσματα και τους νεκρούς συνεχώς να αυξάνονται, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική που αποδυναμώνει περαιτέρω το δημόσιο σύστημα υγείας και χειροτερεύει τις συνθήκες δουλειάς. Ειδικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πολλοί/ες νέοι/ες εργαζόμενοι/ες είδαν τα δικαιώματά τους να καταπατώνται ή και να μένουν άνεργοι. Ο κανόνας για την εργαζόμενη νεολαία στο σήμερα είναι μειωμένοι μισθοί, ωράρια-λάστιχο, διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, ανεργία. Συνεπώς, το φετινό Πολυτεχνείο δεν μπορεί παρά να αποτελεί σταθμό για την αντίσταση και την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της πολιτικής του κεφαλαίου. Το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι διαχρονικό και σίγουρα και σήμερα μπορεί να πάρει ένα σύγχρονο περιεχόμενο πάλης για μόνιμη και σταθερή δουλειά ενάντια στα όσα έφερε στους εργαζόμενους, και κυρίως στην εργαζόμενη νεολαία, το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, πάλης για δημόσια και δωρεάν υγεία, αγώνα για μόρφωση, για δημοκρατικές ελευθερίες, για το δικαίωμα στη ζωή και στην ειρήνη.

Πώς πιστεύεις μπορεί η φετινή επέτειος να φορτιστεί πιο έντονα από το εργατικό στοιχείο; Οι τελευταίες εργατικές νίκες θεωρείς θα παίξουν καθοριστικό ρόλο;

Η φετινή επέτειος έρχεται αμέσως μετά από τους αγώνες μιας σειράς κλάδων, όπως οι ντελιβεράδες, οι εργάτες στην COSCO και οι εκπαιδευτικοί. Μέσα από το κάλεσμα και τη συμμετοχή των εργαζομένων και των σωματείων στο τριήμερο και την πορεία, αλλά και την ενεργή παρουσία και δράση τους, το Πολυτεχνείο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κέντρο αγώνα για όλους αυτούς τους εργατικούς αγώνες, για να συνενωθούν τα αιτήματά τους με εκείνα εργαζομένων άλλων κλάδων, ανέργων, φοιτητών/τριών, μαθητών/τριών, σπουδαστών/τριών ενάντια σε αυτή την αντεργατική πολιτική που πλήττει κάθε πτυχή της ζωής μας.

Τι μήνυμα θα έστελνες στους συνομήλικούς σου που συνήθιζαν να συμμετέχουν στους εορτασμούς αλλά πλέον κρατάνε αποστάσεις από τις κινηματικές διεργασίες και ζυμώσεις; Έχει να κάνει με το τι απαιτούμε εμείς οι ίδιοι για τις ζωές μας. Η ίδια η ιστορία μάς δείχνει ότι τίποτα δε χαρίστηκε στους εργαζόμενους και ότι ο ατομικός δρόμος δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε. Όσοι και όσες έχουν βρεθεί στο παρελθόν στο δρόμο του αγώνα γνωρίζουν πολύ καλά ότι μόνο μέσα από τους συλλογικούς αγώνες προχωράει η ανθρωπότητα. Ο αγώνας για μία καλύτερη ζωή δεν μπορεί να μην είναι στα χέρια των εργαζομένων και σίγουρα η εργαζόμενη νεολαία έχει χρέος, πρώτα από όλα, απέναντι στον εαυτό της, να πρωτοστατεί σε αυτόν.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Να γιατί στην Ελλάδα τα μίντια δεν «ρωτάνε ευθέως»

από τις κάμερες

στα ΜΜΕ για την πανδημική κρίση, με άγνωστο προς το παρόν ποσό. Μια νέα, δηλαδή, λίστα εκατομμυρίων προς διάθεση στα μίντια, για ένα θέμα που θα όφειλε να «επικοινωνείται» δωρεάν από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης. Προφανής είναι η εκτίμηση πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη ετοιμάζει το νέο πακέτο για να «μπουκώσει» τους μιντιάρχες και να σβήσει οποιαδήποτε φωνή ακούγεται ενάντια στην πολιτική της. Η δεύτερη είδηση αφοΟ ΔΕΥΤΕΡΟΣ εξευτελισμός ήρθε ρά την έκδοση της απόφααπό τη δημοσιογραφική ένωση σης από τη Γενική ΓραμμαIPI, η οποία καταδίκασε με τον τεία Ενημέρωσης και Επιπλέον έντονο τρόπο την επιχείρηση κοινωνίας που υπάγεται σπίλωσης της Μπεφέλ, μιλώντας στο Μέγαρο Μαξίμου, με για «οργανωμένη δυσφήμιση από την οποία δίνονται συνοπολλά φιλοκυβερνητικά Μέσα». λικά από τον κρατικό προΔυο σχήματα, η «Πρωτοβουλία για ϋπολογισμό 16.992.870,32 ευρώ σε 640 μιντιακές την Ανατροπή» στην ΕΣΗΕΑ και η επιχειρήσεις, εφημερίδες, «Αριστερή Πρωτοβουλία για την ραδιοφωνικούς σταθμούς, Ανατροπή» στην ΕΣΠΗΤ, απαίτησαν περιφερειακά κανάλια και από τις ενώσεις τους να στηρίξουν περιοδικά, για τα χρέη όσους προσπαθούν να κάνουν τους στο ασφαλιστικό τασωστά τη δουλειά τους. μείο των εργαζομένων στα ΜΜΕ, τον ΕΔΟΕΑΠ. Το πρόσχημα –πάλι– είναι οι επιπτώσεις της πανδημικής κρίσης και η μείωση της διαφήμισης από το 2020.

Στον ορυμαγδό της αντιπαράθεσης για τη δημοσιογράφο Ιντζεμπόργκ Μπεφέλ υπάρχουν δυο ακόμη ενδιαφέρουσες ειδήσεις που δεν πρέπει να χαθούν. Η πρώτη αφορά την προετοιμασία της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει το τρίτο κύμα διαφημιστικής καμπάνιας

ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΤΙΑ και βίαιη επίθεση των ΜΑΤ στη συγκέντρωση των πυροσβεστών την περασμένη Παρασκευή τραυματίστηκε σοβαρά, εκτός από έναν πυροσβέστηδιαδηλωτή, και ένας φωτορεπόρτερ του Αθηναϊκού Πρακτορείου. Στην απαίτηση καταδίκης της επίθεσης εναντίον του, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, η οποία υποστηρίζεται από συνδικαλιστές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, εξέδωσε ανακοίνωση, μιλώντας για τη «βία απ’ όπου και αν προέρχεται»...

Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ του δημοσιογραφικού κλάδου και των ενώσεών του επιβεβαιώθηκε και διεθνώς. Οι μιντιάρχες και μεγαλοδημοσιογράφοι εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος εξοργισμένος για τη θέση της Ολλανδής δημοσιογράφου, παραδέχθηκε πως οι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν κάνουν «ευθείες ερωτήσεις». Αντί να αντιδράσει σύσσωμος ο κλάδος, υπερίσχυσαν οι υποταγμένοι που έσπευσαν να προστατέψουν τον Μητοστάκη.

Η πληρωμή, ωστόσο, από τον κρατικό προϋπολογισμό αφορά χρέη ασφαλιστικών εισφορών από τον Δεκέμβριο του 2017 έως και τον Δεκέμβριο του 2020! Παράλληλα, από τα 17 σχεδόν εκατ. του δημόσιου χρήματος το ασφαλιστικό ταμείο θα λάβει περίπου τα 6, ενώ τα υπόλοιπα θα δοθούν ως «επιστροφή» στους ιδιοκτήτες των εταιρειών επειδή πλήρωναν τις ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενους τους την 3ετία αυτή! Την απόφαση αυτή θα συμπληρώσει μια ακόμη, για επιστροφή των εισφορών από ιστοσελίδες διαδικτύου. Στη λίστα των 640 μιντιακών επιχειρήσεων, εκτός από τις τοπικές-περιφερειακές εφημερίδες, βρίσκονται ορισμένοι από τους γνωστούς κήνσορες της κυβερνητικής προπαγάνδας που θα λάβουν αρκετές χιλιάδες ευρώ. Συνολικά, στα δυο χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχουν δοθεί στα μίντια περισσότερα από 65 εκατ. ευρώ με πλήρη αδιαφάνεια. Προφανές και πάλι το συμπέρασμα πως όσο περισσότερο γλείψουν τον πρωθυπουργό και προστατεύσουν την κυβέρνηση, αναμένουν μεγαλύτερο μπούκωμα. Σαν τα σκυλιά στην αυλή αφεντικών.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριζόμασταν ότι ολόκληρος ο νομός Έβρου μετατρέπεται σε πολεμική βάση των ΗΠΑ, αναδεικνύοντας το βρώμικο ρόλο που παίζει το ελληνικό αστικό κράτος στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συμβάλλοντας αποφασιστικά στο ξεδίπλωμα της αμερικανικής επιθετικής πολιτικής. Σύμφωνα με πληροφορίες αλλά και πρόσφατα δημοσιεύματα τοπικών ΜΜΕ, εκτός από την παρουσία των αμερικανικών δυνάμεων στην Αλεξανδρούπολη, σχεδιάζεται η δημιουργία βάσεων και σε άλλα σημεία του νομού. Η Αλεξανδρούπολη, που έχει χαρακτηριστεί ως νέα Σούδα, είναι κομβική στους αμερικανικούς σχεδιασμούς τόσο για τις βάσεις που αναπτύσσουν στην περιοχή (οι εργασίες στο στρατόπεδο Γιαννούλη είναι πυρετώδεις, όπως επίσης και στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, καθώς αναμένεται η άφιξη αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή), όσο και στις δυνατότητες γρήγορης και ασφαλής μεταφοράς αμερικανι-

«Αμερικανικός» ο Έβρος ▸ Σε νέα Σούδα μετατρέπεται η Αλεξανδρούπολη αλλά και ολόκληρος ο νομός Έβρου κών και νατοϊκών δυνάμεων μέσω του λιμανιού και, ακολούθως, του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου του νομού Έβρου. Παρακάμπτοντας επομένως τα στενά του Βοσπόρου, ώστε να αποφεύγεται η ασταθής Τουρκία, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κατοχυρώνουν τη δυνατότητα μετακίνησης σημαντικών δυνάμεων σε Βαλκάνια, Ανατολική Ευρώπη και Καύκασο! Από την Αλεξανδρούπολη, γίνεται συνεχώς μεταφορά δυνάμεων προς τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, με τη διαδρομή που διασχίζουν οι μεταφερόμενες δυνάμεις εντός ελληνικού εδάφους να αγγίζει τα 200 χιλιόμετρα. Σύμφωνα

με δημοσιογραφικές πληροφορίες, «σημαντικό ρόλο στην τελική απόφαση θα παίξουν και τα συμπεράσματα που θα βγουν για το τι ακριβώς απαιτείται επιπλέον, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς 1.000 αρμάτων αλλά και 120 ελικοπτέρων, που φτάνουν στο λιμάνι σε λίγα 24ωρα. Κατά το μήκος αυτό, δεν αποκλείεται να σταθμεύουν μόνιμα δυνάμεις, προκειμένου να διασφαλίζουν και να ενισχύουν τη μεταφορά». Τα όσα συμβαίνουν στον Έβρο είναι πτυχές της νέας ελληνοαμερικανικής πολεμικής συμφωνίας, την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ προβάλλει ως απάντη-

ση στην «τουρκική επιθετικότητα». Αποκρύπτοντας τις επιθετικές-επεκτατικές βλέψεις της ελληνικής άρχουσας τάξης, τις φιλοδοξίες αναβάθμισης του περιφερειακού ιμπεριαλιστικού της ρόλου, τους όρους και τα επίδικα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ως δύναμη αιχμής για την εκδήλωση της επιθετικότητας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης δημιουργεί κινδύνους ανταπόδοσης από την Ρωσία που στοχοποιείται, αλλά και εκδίκησης των λαών που απειλούνται με καταστροφή, εκμετάλλευση, καταπίεση και προσφυγιά. Αυτό σημαίνει η πολεμική συμμετοχή του ελληνικού στρατού στις εκστρατείες των ΗΠΑ και της Γαλλίας, του ΝΑΤΟ και Ευρωστρατού. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία, το μαζικό εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, πρέπει να πρωτοστατήσουν στην πάλη ενάντια στον πόλεμο και την πολεμική προετοιμασία.

Κοινωνία Αιμιλία Τσαγκαράτου Χρίστος Κρανάκης

ε την κατάσταση στα σχολεία λόγω της έξαρσης της πανδημίας και των μεγάλων κενών που υπάρχουν ακόμα σε εκπαιδευτικό προσωπικό και που «λύνονται» με συμπτύξεις τμημάτων και υπερωρίες να επιδεινώνεται όλο και περισσότερο, η μάχη ενάντια στην κατηγοριοποίηση-ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης μέσω της διαβόητης αξιολόγησης, συνεχίζεται. Τα έξι σωματεία που έχουν προκηρύξει απεργία-αποχή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση δίνουν τη μάχη σχολείο το σχολείο και απ’ ό,τι φαίνεται οι εκπαιδευτικοί, για μια ακόμα φορά, αποφασίζουν να απαντήσουν απεργιακά στην επίθεση του υπουργείου Παιδείας αλλά και στην άρνηση των Ομοσπονδιών να την επαναπροκηρύξουν. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η βάση των εκπαιδευτικών, όπως εκφράζεται με διάφορους τρόπους, τις καλεί να το κάνουν, όπως με κείμενα συλλογής υπογραφών ή πρωτοβουλίες πρωτοβάθμιων σωματείων που καλούν τα ΔΣ των Ομοσπονδιών να πάρουν απεργιακές αποφάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαδικτυακή εκδήλωση της ΔΟΕ για την αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου η οποία ουσιαστικά μετατράπηκε σε «δημοψήφισμα» υπέρ της απεργίας-αποχής, με τους εκπαιδευτικούς να εκφράζουν την οργή τους για το γεγονός ότι η Ομοσπονδία αρνείται να την αποφασίσει. Ταυτόχρονα, έχουν αυξηθεί οι πιέσεις, γραπτές ή προφορικές, από το υπουργείο και τα στελέχη της εκπαίδευσης για την κατά γράμμα υλοποίηση του νόμου σε περίπτωση που οι σύλλογοι διδασκόντων δεν το κάνουν. Το «ενιαίο κείμενο» της ΔΟΕ αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την επίθεση, οι διευθυντές των σχολικών μονάδων προσπαθούν να πιέσουν, οι συζητήσεις στους συλλόγους διδασκόντων είναι έντονες. Πάντως η –για μια ακόμα φορά– μεταφορά της καταληκτικής ημερομηνίας για την κατάθεση του προγραμματισμού

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Οι εκπαιδευτικοί επιμένουν να «αξιολογήσουν» την Κεραμέως Χιλιάδες εκπαιδευτικοί αρνούνται να παραδώσουν τα «όπλα» στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, ζητώντας από τις Ομοσπονδίες να επαναπροκηρύξουν την απεργία-αποχή. Την ίδια στιγμή σε αγωνιστική κίνηση, εν όψει Πολυτεχνείου, μπαίνουν ξανά και οι φοιτητικοί σύλλογοι. για τις 29 Νοεμβρίου δείχνει και τη δυσκολία του υπουργείου στην υλοποίηση της αξιολόγησης. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πολλοί εκπαιδευτικοί αρνούνται να μπουν στις ομάδες εργασίας, ενώ με κοινό αίτημά τους 36 ΕΛΜΕ για να σπάσουν το «σιωπητήριο» της ΟΛΜΕ ζήτησαν την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων και Γενικής Συνέλευσης (ΓΣ) Προέδρων, ενεργοποιώντας έτσι το καταστατικό της ΟΛΜΕ το οποίο προβλέπει αυτή τη διαδικασία. Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 9 Νοεμβρίου, πάρθηκε απόφαση για

ΓΣ Προέδρων στις 27/11 και ταυτόχρονο κάλεσμα προς τις ΕΛΜΕ για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων στο διάστημα 22-26/11. ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ αρνήθηκαν τη συμμετοχή της ΟΛΜΕ στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους την Πέμπτη 11 Νοεμβρίου, αποδεικνύοντας πως δεν θέλουν καμιά κινητοποίηση που μπορεί να ανοίξει δρόμους ευρύτερης σύγκρουσης με την αντεργατική αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Σε αυτά τα πλαίσια είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει πανεργατική στήριξη του αγώνα των εκπαιδευ-

Το πρώτο μήνυμα αντίστασης και αγώνα έδωσαν την Πέμπτη και οι φοιτητικοί σύλλογοι

Άγραφα: ∆ίκη 4 αγωνιστών στις 7 ∆εκεμβρίου Σε δίκη στην Καρδίτσα, εξαιτίας της συμμετοχής τους σε κινητοποίηση κατοίκων στις 22 Αυγούστου 2019 στο δημαρχείο της πόλης, ενάντια στην παραχώρηση σε «επενδυτική» εταιρεία δασικών εκτάσεων για τις εργασίες εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα Άγραφα, «σέρνονται» την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου τέσσερις αγωνιστές. Οι Κώστας Αλεξίου, Κώστας Μαλέκας, Θωμάς Μούστος και το μέλος του ΝΑΡ Φώτης Μούστος αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες για διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων από κοινού, απόπειρα διατάραξης της λειτουργίας

υπηρεσίας από κοινού, βία κατά υπαλλήλων από κοινού και φθορά ξένης ιδιοκτησίας από κοινού. «Καταδικάζουμε οποιαδήποτε προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα ενάντια στη λεηλασία της φύσης και την καταστροφή των Αγράφων από τα επενδυτικά σχέδια. Στεκόμαστε στο πλευρό των αγωνιστών και απαιτούμε να παύσει κάθε δίωξη», σημειώνει η Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ), ενώ δεκάδες είναι ήδη τα ψηφίσματα συμπαράστασης προς τους τέσσερις διωκόμενους αγωνιστές.

τικών που βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη καμπή και με δεδομένο ότι η υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ο αγώνας ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη είναι υπόθεση συνολικά του εργατικού κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση ήδη κυκλοφορεί ψήφισμα προς τα σωματεία. Μπορεί ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ να αρνήθηκαν τη συμμετοχή της ΟΛΜΕ στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο αλλά, από την πλευρά τους, το φοιτητικό κίνημα έκανε την Πέμπτη την πρώτη οργανωμένη επανεμφάνισή του εν όψει Πολυτεχνείου. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, μέσω δεκάδων αγωνιστικών αποφάσεων από γενικές συνελεύσεις, βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας και έστειλαν το πρώτο μήνυμα αντίστασης και αγώνα. Παρότι η μαζικότητα ήταν σχετικά δυσανάλογη με τον αριθμό των αποφάσεων των συλλόγων, ο ενθουσιώδης παλμός της κινητοποίησης και η μεγάλη παρουσία φοιτητών/ τριών από τα πιο μικρά έτη, αναδεικνύουν τις μεγάλες δυνατότητες. Επιπροσθέτως, στα ιδιαίτερα θετικά πρέπει να προσμετρηθεί η στήριξη της πλειοψηφίας των συνελεύσεων του σχεδιασμού για πραγματοποίηση Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων. Στόχος του συντονισμού θα αποτελέσει η «από τα κάτω» οργάνωση του τριημέρου της επετείου και η διασφάλιση πως όλες οι καθιερωμένες πολιτικές διαδικασίες θα πραγματοποιηθούν κανονικά και ενάντια στο κύμα καταστολής που εξαπολύει η κυβέρνηση. Οι φοιτητές/τριες φαίνονται αποφασισμένοι να δημιουργήσουν αγωνιστικό παλμό σε όλη την Ελλάδα και αυτή τη χρονιά. Με κυρίαρχο όπλο τους το συντονιστικό γενικών συνελεύσεων, ήδη 22 σύλλογοι έχουν πάρει αγωνιστική απόφαση συμβολής στον τριήμερο εκδηλώσεων και την πορεία με σημείο εκκίνησης το Κάτω Πολυτεχνείο. Με τις μέρες να πλησιάζουν, στοίχημα παραμένει η ανώτερη συσπείρωση του ανένταχτου δυναμικού των σχολών για ένα μάχιμο τριήμερο αλλά και τους επόμενους σταθμούς του φοιτητικού κινήματος.

16 Εργαζόμενοι/ες, νέες/νέοι Όλα δείχνουν ότι έρχεται ένας δύσκολος χειμώνας για τα λαϊκά νοικοκυριά: Οι τιμές της ενέργειας εκτοξεύονται, η ακρίβεια τρώει το λαϊκό εισόδημα και η φτώχεια εξαπλώνεται. Η ανεργία διευρύνεται, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι, οι συντάξεις ιδιωτικοποιούνται. H πανδημία σαρώνει, γιατί το ΕΣΥ έμεινε χωρίς καμία ενίσχυση, δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας και η κυβέρνηση απέτυχε πλήρως στην επίτευξη του αναγκαίου μαζικού εμβολιασμού, καθώς μετέτρεψε την πανδημία σε πεδίο αυταρχικής διακυβέρνησης. Το φυσικό περιβάλλον και οι δημόσιοι χώροι λεηλατούνται από το κεφάλαιο με δραματικές συνέπειες στις συνθήκες διαβίωσης και αύξηση των ζημιών από τα καιρικά φαινόμενα. Το σχολείο-στρατώνας και επιχείρηση συνθλίβει τη δημόσια εκπαίδευση. Τα ιδιωτικά κολλέγια πριμοδοτούνται, ενώ οι ταξικοί φραγμοί αποκλείουν από την εκπαίδευση όλο και περισσότερα παιδιά. Όλα αυτά δεν έπεσαν από τον ουρανό. Ο καπιταλισμός, το σύστημα της εκμετάλλευσης, βυθίζεται στην κρίση του και μαζί του παίρνει δικαιώματα, ελευθερίες, περιβάλλον, ζωές! Η νέα οικονομική κρίση είναι εδώ, μαζί με την περιβαλλοντική/κλιματική και την υγειονομική κρίση. Όλες οι λύσεις που προτείνονται ως σανίδες σωτηρίας για τους λαούς δεν είναι παρά βαρίδια που τραβούν τους εργαζόμενους στον βυθό και σανίδες σωτηρίας για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Την ίδια εποχή –και στη χώρα μας– οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. - Μας λένε για «ανάπτυξη» και για «4η βιομηχανική επανάσταση». Όμως, όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες, στον καπιταλισμό αντί να αξιοποιηθούν για μια μεγάλη μείωση του χρόνου εργασίας (30ωρο) και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς, αυξάνουν ανεργία και την εκμετάλλευση. - Μας λένε πως η «πράσινη συμφωνία» θα σώσει τον πλανήτη. Τώρα οι καπιταλιστές έγιναν «οικολόγοι». Όμως η αλήθεια είναι ότι το κεφάλαιο, στο όνομα της περιβαλλοντικής κρίσης που το ίδιο δημιούργησε καταστρέφοντας αλόγιστα τον πλανήτη, βρίσκει στις «πράσινες μπίζνες» πηγή νέας κερδοφορίας, φορτώνοντας το κόστος στους λαούς και λεηλατώντας με νέο τρόπο το περιβάλλον. - Μας λένε θα μας σώσει η ΕΕ και το «Ταμείο Ανάκαμψης», πως έρχονται δισεκατομμύρια! Αυτά όμως θα πάνε στις μεγάλες επιχειρήσεις και –κυρίως– συνοδεύονται από αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, όπως ο απεργιοκτόνος νόμος Χατζηδάκη. - Μας λένε πως «οι δυτικοί σύμμαχοι θα προστατέψουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Αλλά όταν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του μιλάνε για «κυριαρχικά δικαιώματα», εννοούν τον ανταγωνισμό με τους Τούρκους καπιταλιστές για τις ΑΟΖ, στα βάθη της Μεσογείου, για το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στον οικονομικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό στην περιοχή. Γεμίζουν την Ελλάδα αμερικάνικες βάσεις, αγοράζουν πάνω από 10 δισ. εξοπλισμό. - Μας λένε ότι τα τεράστια ποσά για

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πολιτική

Πολιτικό κάλεσμα του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

προσλήψεις αστυνομικών, σύγχρονο εξοπλισμό των δυνάμεων καταστολής, μηχανισμούς παρακολούθησης, τείχη, φράκτες κ.λπ. είναι για την ασφάλειά μας, αλλά καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο προορισμός τους είναι η προστασία της εξουσίας των ισχυρών του χρήματος, η καταστολή και τρομοκράτηση κάθε αγωνιστικής δράσης.

- Κάτω η κυβέρνηση της ΝΔ και η επιδρομή του κεφαλαίου - Όχι στις λεγόμενες «δημοκρατικές ή προοδευτικές κυβερνήσεις. Η εναλλαγή ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί λύση - Εργατική αντικαπιταλιστική αριστερή απάντηση - Ο λαός με την πάλη του θα επιβάλλει το δίκιο του Η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει αυτήν τη βάρβαρη πολιτική για λογαριασμό του κεφαλαίου. Υποστηρίζει με συνέπεια και αποφασιστικότητα την ανάγκη της αστικής τάξης να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν οι αντιδραστικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο ελληνικός καπιταλισμός, φορτώνοντας την κρίση στον λαό και αυξάνοντας την κερδοφορία του. Είναι η πολιτική που ακολουθούν η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις, κεντροαριστερές και κεντροδεξιές, σε όλη την Ευρώπη.

Κάλεσμα συσπείρωσης για να απαντηθούν οι μεγάλες προκλήσεις της εποχής από εργατική, αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική σκοπιά Στον ίδιο δρόμο κινούνται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Συμφωνούν με την κυβέρνηση σε όλα τα βασικά, τσακώνονται στα δευτερεύοντα. Οι όποιες υποσχέσεις δίνουν είναι κάλπικες, γιατί έχουν ψηφίσει και συνυπογράψει το πλαίσιο που γεννά αυτά τα αποτελέσματα. Το πλαίσιο της «μεταμνημονιακής επιτροπείας», τη συμμετοχή και τις αποφάσεις της ΕΕ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τον δρόμο για το βάθεμα της στρατηγικής σχέσης με τις ΗΠΑ. Άλλωστε, στην προηγούμενη κυβερνητική του θητεία η πολιτική «ούτε ρήξη, ούτε υποταγή» τον οδήγησε στο να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο, παρά και ενάντια στους μεγάλους αγώνες της περιόδου 2010-15 και το συγκλονιστικό ΌΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα. Το ΜΕΡΑ25, παρότι προσπαθεί να εμφανιστεί ως δύναμη αντίστασης, τελικά προωθεί μια φιλοΕΕ, τεχνοκρατική και διαχειριστική πολιτική στο πλαίσιο του συστήματος, που δεν αποτελεί φιλολαϊκή λύση. Με την ενίσχυση του εθνικισμού,

του ρατσισμού, αλλά και με τις σκοταδιστικές θεωρίες τους για την πανδημία και τα εμβόλια, η «Ελληνική Λύση» και η ακροδεξιά ενισχύουν το σύστημα, συγκροτούν έναν πολύ βολικό «αντίπαλο» για την κυβέρνηση. Παλεύουμε για τα δικαιώματα εργαζόμενων και νεολαίας με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ και της πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ. Πάμε κόντρα στη συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ/ΚΙΝΑΛ. Δεν περιμένουμε πότε θα έρθουν οι εκλογές, αφήνοντας έως τότε την κυβέρνηση να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο. Ο αγώνας μας είναι πολιτικός έρχεται σε ρήξη με τις κεντρικές επιλογές του συστήματος, τη φτώχια και την εκμετάλλευση, τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, την περιβαλλοντική καταστροφή και τους πολέμους του. Μόνο ο λαός σώζει τον λαό. Η συλλογική οργάνωση του λαού που έσωσε τα χωριά στην Εύβοια από τις φωτιές, οι νίκες του μαχητικού εργατικού κινήματος όπως στην efood και την Cosco, ο αγώνας των φοιτητών και της νεολαίας που έσπασε την αστυνομοκρατία, δείχνουν τον αναγκαίο δρόμο: να ανασυγκροτηθούν, όπου υπάρχουν, και να δημιουργηθούν νέες, όπου δεν υπάρχουν, μορφές συλλογικής οργάνωσης και πάλης σε χώρους δουλειάς, γειτονιές και χωριά. Όπλο μας είναι ο μαζικός αγώνας του ταξικά και πολιτικά ανασυγκροτημένου εργατικού και λαϊκού κινήματος, των ίδιων των εργαζόμενων. Δεν περιμένουμε τίποτα από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία τύπου ΓΣΕΕ, που είναι

Πολιτική σύμμαχοι της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, όχι των εργατών! Μόνο με το ενωμένο μαχητικό αγώνα ανοίγουν δρόμοι! Μόνο με την ανατρεπτική κοινή δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος, μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις. Μέσα σε αυτήν την ανατρεπτική πάλη διαμορφώνονται οι όροι για τη μεγάλη, την επαναστατική ανατροπή και όχι με μάχες χαρακωμάτων για την εξαγωγή συμπερασμάτων και αναμονή ωρίμανσης των συνθηκών στο απώτερο μέλλον, όπως θεωρεί το ΚΚΕ.

Αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης Βασικοί στόχοι ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης σήμερα είναι: 1. Ανατροπή του σύγχρονου καθεστώτος εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ριζική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων σε βάρος του κεφαλαίου, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας (5νθήμερο, 6ωρο, 30ωρο), σταθερή και ασφαλισμένη δουλειά για όλους, ίσα δικαιώματα στους μετανάστες εργάτες. Για το χτύπημα της εκμετάλλευσης με στόχο την κατάργησή της. 2. Δημόσια υγεία, προστασία από την πανδημία, ανάπτυξη και ενίσχυση του ΕΣΥ, μαζικοί, δωρεάν εθελοντικοί εμβολιασμοί, μέτρα για ανθρώπινες και υγιεινές συνθήκες ζωής (στους χώρους δουλειάς, στην εκπαίδευση, στα ΜΜΜ), στην πόλη, το περιβάλλον, τη διατροφή. 3. Aποκλειστικά δημόσια δωρεάν αγαθά η εκπαίδευση, η υγεία, η έρευνα, η ενέργεια, ενάντια στους νόμους της αγοράς, με εθνικοποιήσεις και εργατικό έλεγχο των τομέων αυτών, των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών χωρίς αποζημίωση, με κτύπημα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, στην προοπτική της πλήρους κοινωνικοποίησης του πλούτου. 4. Σύγχρονα δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες, σε αντιπαράθεση με το μόνιμο καθεστώς αναστολής τους, τις παρακολουθήσεις, απαγορεύσεις, αστυνομοκρατία, διώξεις, πρόστιμα, την κατάργηση του δικαιώματος στη διαδήλωση, την απεργία, σε ρήξη με το κράτος του κυβερνητικού ολοκληρωτισμού» στην προοπτική του τσακίσματός του. 5. Ανυπακοή και ανατροπή του πλαισίου της μεταμνημονιακής επιτροπείας της ΕΕ και του χρέους, των βαθιά αντιδραστικών, αντιλαϊκών προϋποθέσεων και προαπαιτούμενων του «ταμείου Ανάκαμψης» και του ΕΣΠΑ. Συνολική αντιπαράθεση, αντικαπιταλιστική ρήξη/έξοδος από την ΕΕ. Διαγραφή του χρέους. 6. Για την ειρήνη και τη φιλία των λαών, ενάντια στους θηριώδεις πολεμικούς εξοπλισμούς, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον αντιδραστικό ανταγωνισμό ελληνικής και τούρκικης αστικής τάξης. Είμαστε ενάντια στη «στρατηγική σχέση Ελλάδας-ΗΠΑ» και την ελληνογαλλική συμφωνία. Έξω οι βάσεις, έξω από το ΝΑΤΟ. Άσυλο και δικαιώματα στους πρόσφυγες, όχι στη γκετοποίησή τους. Ζούμε-δουλεύουμε-αγωνιζόμαστε μαζί. Κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

7. Υπεράσπιση του περιβάλλοντος, ενάντια στην εγκληματική του εκμετάλλευση από το κεφάλαιο, τη λεηλασία της φύσης και των δημόσιων χώρων, τις τοξικές τροφές και τα μεταλλαγμένα, τη ρύπανση και τις πόλεις-τέρατα που γεννούν τις αρρώστιες και τις πανδημίες, προκαλούν την κλιματική κρίση, με στόχο μια αρμονική σχέση ανθρώπου-φύσης. 8. Αγώνας για υψηλής ποιότητας διατροφή για το λαό, με δημιουργία πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρών παραγωγών. Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση της συγκεντρωμένης γης, της εκκλησιαστικής περιουσίας και των αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας. Δημόσιος έλεγχος στο κύκλωμα διάθεσης και στις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Αξιοπρεπείς συνθήκες

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

λής», διαγραφή των χρεών για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας για την περίοδο που ήταν κλειστές οι επιχειρήσεις τους, πλήρης διαγραφή χρεών σε τράπεζες και Δημόσιο.

Κάλεσμα συσπείρωσης Μπαίνουμε σε μια περίοδο μεγάλων πολιτικών αναμετρήσεων όπου θα τεθούν στον λαό μεγάλα ερωτήματα και επιλογές για το παρόν και το μέλλον του. Για να απαντηθούν ανατρεπτικά-αντικαπιταλιστικά τα ερωτήματα αυτά και να μπορέσει να οργανωθεί αποτελεσματικά και νικηφόρα η λαϊκή αντίσταση και πάλη χρειάζεται: α) να αναπτυχθεί ένα συνολικό ρεύμα κριτικής και τοποθέτησης για τα μεγάλα ζητή-

κοινού προσπάθεια και συμβολή για να κάνουμε βήματα στις δύο παραπάνω κρίσιμες πλευρές. - Άμεσα να συσπειρωθούν όλες οι μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος, πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα, συνδικαλιστές σε μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία που θα συμβάλλει στην αναγέννηση και ανάπτυξη των εργατικών αγώνων. - Σήμερα είναι παραπάνω από αναγκαία μια νέα μετωπική πολιτική ενότητα όλων των δυνάμεων που παλεύουν από ανατρεπτική αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική σκοπιά. Για να συγκροτηθεί ένας άλλος πόλος στην αριστερά που θα πρεσβεύει τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική πολιτική και μια άλλη χειραφετητική προοπτική. Στηρίζουμε την πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη συσπείρωση των αντικαπιταλιστικών και ανατρεπτικών δυνάμεων και καλούμε κάθε δύναμη, κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια να πάρει μέρος σε αυτή τη πρωτοβουλία. - Συμβάλλουμε αποφασιστικά στην Πρωτοβουλία για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα γιατί θεωρούμε καθοριστικής σημασίας στόχο τη διαμόρφωση μιας στρατηγικής απάντησης στον βάρβαρο ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας και της αντίστοιχης νέας κομμουνιστικής οργάνωσης που θα την εκφράζει. Καλούμε τους αγωνιστές/στριες που εμπνέονται από την επαναστατική αναγκαιότητα και την κομμουνιστική απελευθέρωση να στρατευτούν στις επιτροπές της πρωτοβουλίας.

Κομμουνισμός η απάντηση για τον 21ο αιώνα

Η ανυπότακτη νεολαία μπορεί να δώσει νέα ώθηση στην αντεπίθεση της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς, όπως έδειξε και η επιτυχημένη εκδήλωση για την παρουσίαση των Θέσεων του ΚΣ της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση το Σάββατο 6 Νοέμβρη στο Πάντειο. Σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο από νέους και νέες, από χώρους σπουδών και εργασίας, τις Θέσεις παρουσίασε ο Κώστας Τριχιάς από το ΚΣ της νΚΑ, ενώ πλευρές φώτισαν με παρεμβάσεις τους και άλλα μέλη του οργάνου, ενώ μίλησαν αγωνιστές/στριες από το ΝΑΡ, καθώς και νεολαιίστικες οργανώσεις.

διαμονής στην ύπαιθρο. Ανατροπή της αντιαγροτικής ΚΑΠ της ΕΕ. 9. Αγώνας για την ισότητα των φύλων. Προστασία της μητρότητας στην εργασία και τις κοινωνικές παροχές, ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου που διαλύει τις δομές κοινωνικής προστασίας. Όχι στις διακρίσεις λόγω φύλου, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού. Χτύπημα των πατριαρχικών αντιλήψεων, σχέσεων και πρακτικών που αναπαράγονται από το σύστημα, διχάζοντας τον κόσμο της εργασίας και οδηγούν στην ένταση της έμφυλης βίας, στην αύξηση των περιστατικών κακοποίησης και των γυναικοκτονιών. 10. Στήριξη των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών ελεύθερων επαγγελματιών, με κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ, κατάργηση των οφειλών της «επιστρεπτέας προκαταβο-

ματα της εποχής μας από αντικαπιταλιστική και σύγχρονη κομμουνιστική σκοπιά, ενάντια στην κυρίαρχη καπιταλιστική αφήγηση, την ακροδεξιά και τα σύγχρονα διαχειριστικά ρεύματα της σοσιαλδημοκρατίας, που είναι πλήρως ενταγμένα στο σύστημα. Σε αυτό επιδιώκουμε να συμβάλουν το ΝΑΡ, η νΚΑ αλλά και η Πρωτοβουλία για Σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα, καθώς και η αναγκαία αντικαπιταλιστική πολιτική μετωπική συσπείρωση για την οποία παλεύει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. β) Να διαμορφωθεί μια γραμμή άμεσης αποφασιστικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση και το σύστημα και να συγκροτηθεί κινηματικά, πολιτικά και μετωπικά ένα αντίστοιχο μπλοκ δυνάμεων. Το ΝΑΡ για τη Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ απευθύνουν κάλεσμα στον μαχόμενο κόσμο της αριστεράς και του αγώνα σε μια από

Ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται. Το κάθε «φάρμακο» που μας προτείνει μετά λίγα χρόνια αποδεικνύεται ένα ακόμα πιο πικρό φαρμάκι. Η λύση είναι μια άλλη κοινωνία, στηριγμένη σε ριζικά διαφορετικές αρχές, ο κομμουνισμός της εποχής μας. Μια κοινωνία που βασίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του πλούτου, την αυτοκυβέρνηση των ίδιων των ανθρώπων. Μια κοινωνία που θα αξιοποιεί σε όφελος των εργαζόμενων τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής, μειώνοντας άμεσα και ριζικά τις ώρες δουλειάς, εξασφαλίζοντας αξιοπρεπή δουλειά για όλους. Που, απαλλαγμένη απ’ το κριτήριο του κέρδους, θα παράγει και θα καταναλώνει με τρόπο που δεν καταστρέφει το περιβάλλον. Που θα βάλει στη θέση των διεθνών αστικών και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τη φιλία των λαών. Η κοινωνία αυτή θα παίρνει υπόψη της την πείρα των κοινωνιών του «υπαρκτού σοσιαλισμού» που κατέρρευσαν, που παρά τα δικαιώματα που εξασφάλισαν στην πρώτη φάση τους στους λαούς δεν ήταν σοσιαλιστικές, τελικά η εξουσία πέρασε στα χέρια μιας νέας άρχουσας τάξης, που οδήγησε πίσω στον καπιταλισμό. Παλεύουμε για την επανίδρυση του κομμουνιστικού κινήματος της εποχής μας και της αντεπίθεσης των επαναστατικών ιδεών. Και η πιο μεγάλη πορεία, ξεκινάει με ένα μικρό βήμα εμπρός. Ας το κάνουμε μαζί!

ελευθερία αποτελεί κοινωνική ιδιότητα των ανθρώπων η οποία αφορά τις δύο θεμελιώδεις σφαίρες της ύπαρξής τους: Τη σχέση τους με τη φύση και τις μεταξύ τους κοινωνικές σχέσεις. Η ελευθερία των ανθρώπων στην αλληλεπίδρασή τους με τη φύση συνίσταται στον εργασιακό μετασχηματισμό της τελευταίας για την ικανοποίηση των αναγκών. Εκτός αυτού του πλαισίου, του εργασιακού μετασχηματισμού της αντικειμενικής φυσικής πραγματικότητας, δεν υφίσταται ελευθερία, κοινωνία, πολιτισμός. Η φύση –και η φύση του σώματός μας– αποτελεί κατάσταση αναγκαιότητας, την οποία θα πρέπει διαρκώς να λαμβάνουμε υπόψη. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η δήλωση του Σπινόζα ότι ελευθερία είναι η γνώση της αναγκαιότητας των νόμων της φύσης. Οι άνθρωποι εδώ μπορούν να είναι ελεύθεροι, στον βαθμό που εντός και για τις ανάγκες της εργασίας δύνανται να γνωρίζουν την πραγματικότητα ως αναγκαιότητα, αλλά και να επενεργούν σε αυτή βάσει φάσματος εγνωσμένων δυνατοτήτων. Μπορούν δηλαδή να κάνουν επιλογές και να κατευθύνουν σκόπιμα τη δραστηριότητα τους προς ικανοποίηση των αναγκών τους. Ο μετασχηματισμός της φύσης και η δημιουργία τεχνητού περιβάλλοντος υπήρξαν καθοριστικά για τον μετασχηματισμό των αφετηριακών ζωωδών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε σχέσεις εργασιακές-κοινωνικές. Σε ό,τι αφορά την ελευθερία στη δεύτερη σφαίρα, εντός δηλαδή των κοινωνικών σχέσεων, των σχέσεων παραγωγής, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτές σαφώς καθορίζονται από το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, του υλικού πλούτου. Ωστόσο, στον βαθμό που αναπτύσσεται αυτός ο πλούτος και τα μέσα που τον παράγουν, εμφανίζεται φάσμα δυνατοτήτων αλλαγής των σχέσεων παραγωγής, των κοινωνικών σχέσεων εν γένει. Η ελευθερία εδώ συνίσταται στη δυνατότητα των ανθρώπων, εντός συγκεκριμένου πλαισίου επιλογών, να ρυθμίζουν συνειδητά, να αλλάζουν, να δημιουργούν τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η ελευθερία δεν είναι εξαρχής δοσμένη, αλλά αποτελεί συνέπεια της ίδιας της ιστορικής ανάπτυξης και διαμόρφωσης της κοινωνίας και του πολιτισμού. Εντός των κοινωνικών σχέσεων, η ελευθερία τίθεται και ως ζήτημα που αφορά το κάθε ξεχωριστό άτομο, με την έννοια του βαθμού στον οποίο κάθε άτομο έχει πρόσβαση στον κοινωνικό πλούτο και συνακόλουθα δυνατότητες ανάπτυξης ως προσωπικότητα. Αναφορικά με την πρώτη διάσταση της ελευθερίας, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ανθρωπότητα χρειάζεται να επεκτείνεται διαρκώς στη φύση και να την μετασχηματίζει, προκειμένου να επιβιώνει και να αναπτύσσεται. Η επέκταση αυτή δεν θα είναι ποτέ απολύτως προβλέψιμη ως προς τις συνέπειές της. Θα εκθέτει διαρκώς την ανθρωπότητα σε κίνδυνους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κίνηση ιδεών

Περικλής Παυλίδης Η συζήτηση για την έννοια της ελευθερίας σε συνάρτηση μάλιστα με τον ρόλο της επιστήμης, την κοινωνική και ατομική ευθύνη, έχει ανοίξει ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα και λόγω της πανδημίας. Συμβάλλοντας στο διάλογο, το Πριν δημοσιεύει βασικά σημεία από την εισήγηση του καθηγητή του ΑΠΘ Περικλή Παυλίδη στην εκδήλωση του ΝΑΡ Αττικής στις 23/10/2021.

Η ελευθερία ως κοινωνική ιδιότητα των ανθρώπων απέναντι στον κόσμο της αποξένωσης

Εντός της κεφαλαιοκρατίας, τα όρια της ελευθερίας εγκλωβίζονται στα όρια της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και είναι αντίστοιχα προς το μέγεθός της

Το ζήτημα βρίσκεται στο πώς ακριβώς επεκτείνεται η κοινωνία στη φύση, στο πόσο καλά προετοιμάζονται τα βήματα της επέκτασής της, στο κατά πόσο αυτή η επέκταση αντιμετωπίζεται ως συλλογική ανάγκη και δραστηριότητα της κοινωνίας και όχι ως ζήτημα πληθώρας ιδιωτικών συμφερόντων και επιδιώξεων. Δεδομένης της αναγκαιότητας παραγωγικής αλληλεπίδρασης με τη φύση, η επιστήμη, ως διείσδυση στην ουσία των διαφόρων αντικειμένων, ανακάλυψη των αιτιακών τους σχέσεων και ανίχνευση προοπτικών-δυνατοτήτων εξέλιξης και μετασχηματισμού τους, είναι υπαρξιακά σημαντική και κρίσιμη για την ανθρωπότητα.

Η επιστημονική έρευνα θέτει τα θεμέλια για τη σχεδίαση και καθοδήγηση της παραγωγικής δραστηριότητας της κοινωνίας. Ανιχνεύει γνωσιακά δυνατότητες ελευθερίας εντός του κόσμου της φυσικής αναγκαιότητας. Γι’ αυτό και είναι εξόχως σημαντικό να αποτελεί καθολικό πλούτο-καθολική δυνατότητα των ανθρώπων και όχι αντικείμενο ιδιωτικής ιδιοποίησης, κατοχής και χρήσης. Όμως στη σύγχρονη κεφαλαιοκρατία η επιστήμη βρίσκεται διαρκώς περισσότερο εγκλωβισμένη σε ιδιωτικά συμφέροντα και κερδώες επιδιώξεις.

Η ελευθερία ως ατομική υπόθεση και αντικείμενο ανταγωνισμού στον καπιταλισμό Πώς όμως προβάλλει η ελευθερία εντός της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας; Σε συνθήκες όπου κυριαρχεί το ιδιοτελές συμφέρον των ανταγωνιζόμενων ιδιωτών, η ελευθερία προβάλλει ως ατομική-ιδιωτική υπόθεση, ως κάτι που ο ιδιώτης θα πρέπει να κατακτήσει, να αρπάξει σε ανταγωνισμό με τους άλλους. Εδώ τα όρια της ελευθερίας εγκλωβίζονται στα όρια της ιδι-

ωτικής ιδιοκτησίας και είναι αντίστοιχα προς το μέγεθός της. Ως συνέπεια του καθολικού ανταγωνισμού, τα άτομα αποξενώνονται από τη δραστηριότητά τους και τις δυνάμεις που αυτή γεννά, οι οποίες ως ανεξέλεγκτες και χαώδεις στρέφονται εναντίον τους, λειτουργούν ως δυνάμεις καταστροφής. Η αποξενωμένη ατομικότητα βρίσκεται υποταγμένη σε αυτές τις δυνάμεις, συνθλίβεται από τη χαώδη και καταστροφική πορεία τους. Τελικά, η ιδιωτικά περιχαρακωμένη ελευθερία μετατρέπεται σε ανελευθερία, κάθε στιγμή που το άτομο προσκρούει στις αποξενωμένες δυνάμεις της κοινωνικής ολότητας. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η δημιουργία μιας εξόχως ανορθολογικής συνείδησης. Για τον αποξενωμένο άνθρωπο ό,τι υπερβαίνει την ατομικότητά του φαντάζει αλλότριο, εχθρικό, αμφίβολο και ακατάληπτο. Οι σχέσεις αποξένωσης και ανταγωνισμού πλήττουν καίρια τον ορθό λόγο, τη νόηση που είναι θεμελιωμένη σε καθολικούς κανόνες, οι οποίοι διασφαλίζουν την επικοινωνία των ανθρώπων και τη συλλογική αντίληψη της πραγματικότητας, την κοινωνική συνείδηση. Ο ορθός λόγος, ως θεμέλιο της νόησης και της γλώσσας, αποτελεί έκφανση στον ψυχισμό των κοινωνικών δεσμών μεταξύ των ανθρώπων, είναι το αποτέλεσμα του μετασχηματισμού του ψυχισμού από αυτούς τους δεσμούς σε κοινωνική συνείδηση. Όταν όμως το άτομο εγκλωβίζεται στον εαυτό του σε συνθήκες αποξένωσης από τα άλλα άτομα και ανταγωνισμού με αυτά, όταν συνακόλουθα ο κόσμος τον οποίο μοιράζεται με τους άλλους φαντάζει ξένος και εχθρικός, τότε η λογική καταρρέει, η αλήθεια παύει να υφίσταται. Τότε όλα φαντάζουν υποκειμενικά και απολύτως σχετικά, ισχύουν και δεν ισχύουν ταυτόχρονα. Εκτός αυτού, τα δημιουργήματα των ανθρώπων, που ως αποξενωμένες δυνάμεις κυριαρχούν πάνω τους και στρέφονται εναντίον τους, εμφανίζονται στη νόηση με αντεστραμμένη μορ-

Κίνηση ιδεών φή, σαν να έχουν τη δική τους ψυχή, βούληση και αυτόνομη ζωή. Προκύπτει, συνεπώς, μια εντελώς παραμορφωμένη-ψευδής αντίληψη της πραγματικότητας. Η κοινωνική αποξένωση, ο ανταγωνισμός και ο φόβος, ως ειδοποιά γνωρίσματα της κεφαλαιοκρατίας, σε συνάρτηση με την ελλιπή, κατακερματισμένη μόρφωση των ανθρώπων, γεννούν αναπόδραστα ανορθολογισμό, καθημερινά και σε μαζική κλίμακα.

Καχυποψία προς την επιστήμη Ανορθολογικές είναι συχνά οι στάσεις των ανθρώπων προς την επιστήμη και την τεχνολογία, υπό το βάρος του φόβου που βιώνουν απέναντί τους. Και υπάρχουν σοβαροί λόγοι που προκαλούν αυτόν τον φόβο, δεδομένων των επικίνδυνων συνεπειών υπαγωγής της επιστήμης σε ιδιοτελή συμφέροντα, στις δυνάμεις του κεφαλαίου. Η επιστήμη χρησιμοποιείται ευρέως από αυτές τις δυνάμεις για τους σκοπούς του ανταγωνισμού, του πολέμου, της χειραγώγησης και καταπίεσης ανθρώπων. Η καχυποψία προς την επιστήμη ενισχύεται από την αναξιοπιστία των κρατικών θεσμών της καπιταλιστικής κοινωνίας που τη διαχειρίζονται. Το γεγονός ότι οι κρατικές εξουσίες και τα ελεγχόμενα από αυτές μέσα ενημέρωσης ψεύδονται αποτελεί μαζική εμπειρία, η οποία γεννά καχυποψία απέναντί τους, που εύκολα μπορεί να συμπεριλάβει και τον επιστημονικό λόγο, όταν αυτός εμφανίζεται ως μέρος του κυβερνητικού. Η καχυποψία προς την επιστήμη είναι σαφώς αποτέλεσμα και της λειτουργικής ημιμάθειας και αμάθειας των σύγχρονων ανθρώπων, ενώ συνάμα αντλεί ιδέες από τις ευρύτερες παραδόσεις ανορθολογισμού που έχουν διαμορφωθεί στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας. Στη διάδοση του ανορθολογισμού ισχυρός είναι ο ρόλος των θρησκειών και των θεσμικών τους εκφράσεων, ως ουσιωδώς εχθρικών προς την επιστημονική σκέψη και έρευνα. Εχθρός της επιστήμης και του ορθού λόγου είναι και οι πολιτικές δυνάμεις της ακροδεξιάς, του εθνικισμού και φασισμού, οι οποίες γνωρίζουν σημαντική ανάπτυξη. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, δεδομένου ότι μόνο ανορθολογικά μπορούν να διατυπωθούν και να υποστηριχθούν τα τοξικά ιδεολογήματά τους περί ανωτερότητας του «ημέτερου έθνους», του «ημέτερου πολιτισμού» κλπ. Περιπτώσεις ανορθολογικής επιστημοφοβίας μπορούμε να συναντήσουμε και στον χώρο μιας ψευδεπίγραφα ριζοσπαστικής κοινωνικής θεωρίας, η οποία καταφέρεται εναντίον της επιστήμης καθαυτής και όχι εναντίον των κοινωνικών-ταξικών σχέσεων που οδηγούν στην αλλοτρίωσή της από τους ανθρώπους. Κλασική περίπτωση αποτελούν οι ιδέες του Ιβάν Ίλιτς, ο οποίος, φερ’ ειπείν στο έργο του Ιατρική Νέμεση, δηλώνει τα εξής: «η κακοήθης εξάπλωση της ιατρικής … μετατρέπει την αλληλο-

περίθαλψη και την αυτονοσηλεία σε παράπτωμα ή κακούργημα», «σ’ όλες τις κοινωνίες, η ιατρική, όπως και ο νόμος και η θρησκεία, ορίζει τι είναι φυσιολογικό, καλό ή επιθυμητό. Η ιατρική έχει την εξουσία να χαρακτηρίζει τα παράπονα ενός αρρώστου θεμιτή, νόμιμη αρρώστια […]». Αρκεί εδώ να σχολιάσουμε ότι η αναφορά στην «αυτοπερίθαλψη» και «αυτονοσηλεία» αποκαλύπτει μιαν εξόχως μικροαστική αντίληψη της αυτονομίας, η οποία απορρίπτει την εξειδικευμένη επιστημονική γνώση και το κύρος της. Πίσω από ποικίλες παρόμοιες κριτικές στην επιστήμη, την εξειδίκευση και τον καταμερισμό εργασίας, την αλληλεξάρτηση των ανθρώπων ως συνέπεια αυτού του καταμερισμού –βάσει του οποίου έχει προοδεύσει η ανθρωπότητα και εντός της κεφαλαι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

στική δήλωσή του από το έργο του Επιτήρηση και τιμωρία. Η γέννηση της φυλακής: «Η εξέταση συνδυάζει τις τεχνικές της ιεραρχίας που επιτηρεί κι εκείνες της κύρωσης που “κανονικοποιεί” [...]. Στο κέντρο κάθε πειθαρχικής διαδικασίας, η εξέταση φανερώνει την καθυπόταξη εκείνων που θεωρούνται ως αντικείμενα και την αντικειμενοποίηση εκείνων που καθυποτάσσονται», «ένα γεγονός που συντέλεσε στην επιστημολογική επανάσταση στον τομέα της ιατρικής, περί τα τέλη του 18ου αιώνα, ήταν η οργάνωση του νοσοκομείου ως μέσου “εξέτασης”. Η τελετουργία της ιατρικής επίσκεψης στους θαλάμους είναι η πιο τρανή μορφή του», «Το καλά “πειθαρχημένο” νοσοκομείο αποτελεί τώρα τον κατάλληλο χώρο της ιατρικής “πειθαρχίας”».

οκρατίας– κρύβεται η ταξική θέση του Κάτι όμως απουσιάζει στα παραμικροαστού, ο οποίος αντιμετωπίζει πάνω παραθέματα. Η αντίληψη περί εχθρικά την καθολικότητα των σύγχροιατρικής και επιστήμης, εν γένει, ως νων σχέσεων και εξαρτήσεων από τη στοιχείου βιοπολιτικής και θεσμού σκοπιά μιας ρητής ή υπόρρητης, εξιελέγχου –αντίληψη που προβλήθηκε δανίκευσης της αυτάρκειας και αυτοσυχνά και κατά την περίοδο της πανύρη. νομίας του μικρονοικοκύρη. δημίας– παραλείπει να μας εξηγήσε ποια υποκείμενα τον Ανορθολογική, εν πολγήσει ψη ασ λοίς, είναι η αντίληψη ασκούν και για ποιους λόΗ κοινωνική γ για την επιστήμη που γους, για ποιες κοινωνιαποξένωση, παρουσιάζει και ο Μικές ανάγκες και συμσέλ Φουκώ, ο οποίος φέροντα. Ο έλεγχος ο ανταγωνισμός και σχετικοποιεί εξαιρετης ζωής εμφανίζεται ο φόβος γεννούν τικά τη γνώση, απαως κάτι που απλώς ξιώνοντας τον προσυφίσταται, ασκείται αναπόδραστα διορισμό των εκάστοτε διότι απλώς ασκείται. ανορθολογισμό ά Ό ιστορικά και κοινωνικά Όμως, εάν πρόκειται μέσυγκεκριμένων υποκειμένα εξεταστούν ο ρόλος της επιστή νων της στη σχέση τους με την επιστήμης εντός της κοινωνίαντικειμενική πραγματικότητα. Ο ας και οι χρήσεις της για την άσκηΦουκώ συνέβαλε και αυτός στη μεση εξουσίας, τότε θα πρέπει να διευτακίνηση της κριτικής από τις ταξικές κρινιστεί από ποιον ασκείται η εξουσχέσεις που καθορίζουν τη δημιουργία σία και για ποιους λόγους, για ποια και εφαρμογή της επιστήμης στην επισυμφέροντα, χωρίς να μας διαφεύγει στήμη καθεαυτήν. ότι κυρίαρχα-καθοριστικά συμφέροΔιαβάζουμε σε μια χαρακτηριντα είναι τα υλικά-ταξικά. Εκτός της

εξέτασης των κοινωνικών σχέσεων, αντιθέσεων και συγκρούσεων, η αναφορά στην επιστήμη ως μέσου άσκησης βιοπολιτικής καταλήγει σε ανορθολογική φλυαρία.

Κομμουνιστική ενοποίηση της ανθρωπότητας Η ελευθερία ως κοινωνική ιδιότητα των ανθρώπων σε συνάρτηση με τον κοινωνικό ρόλο της επιστήμης δοκιμάστηκαν στις συνθήκες της πανδημίας Covid-19. Η πανδημία ως παγκόσμιο φαινόμενο αποκάλυψε την καθολική αλληλεξάρτηση των ανθρώπων. Έθεσε επιτακτικά το ερώτημα του κατά πόσο η σύγχρονη κοινωνία δύναται να αντιμετωπίζει συλλογικά τις καθολικές προκλήσεις που δημιουργεί η αλληλεπίδρασή της με τη φύση. Η ανθρωπότητα, δεδομένης της πλανητικής εξάπλωσής και της συγκρότησής της σε ολότητα παγκόσμιων σχέσεων, υφίσταται καθολικά τις συνέπειες των αλληλεπιδράσεών της με το φυσικό περιβάλλον. Ό,τι κρίσιμο συμβαίνει σε μια γωνιά του πλανήτη επηρεάζει όλη την ανθρωπότητα. Βεβαίως, η πανδημία δεν έπληξε το ίδιο πλούσιους και φτωχούς, κυρίαρχες και κυριαρχούμενες τάξεις. Αντιθέτως, αποκάλυψε βαθιές ανισότητες στο εσωτερικό της κάθε χώρας αλλά και μεταξύ χωρών και ολόκληρων περιφερειών. Έφερε, επίσης, στο προσκήνιο τη μεγάλη ανεπάρκεια των δημόσιων υποδομών, των συλλογικών μέσων αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων. Η φτώχεια αυτών των υποδομών συνιστά πρωτίστως φτώχεια των συνθηκών ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων της εργασίας και του μόχθου, σηματοδοτεί την πενιχρή ελευθερία τους ενώπιον των μεγάλων σύγχρονων κινδύνων και απειλών, επιδημιολογικών-υγειονομικών, αλλά και περιβαλλοντικών και οικονομικών. Δεδομένων των παραπάνω, η ελευθερία προβάλλει ως ζήτημα της εργαζόμενης ανθρωπότητας που αφορά την ανάκτηση του ελέγχου επί των αποξενωμένων οικονομικών-παραγωγικώνπολιτιστικών δυνάμεών της και τη μετατροπή τους σε κοινό πλούτο της. Ως ύψιστη υπόθεση ελευθερίας προβάλλει στην εποχή μας η κομμουνιστική ενοποίηση της ανθρωπότητας, η εγκαθίδρυση συντροφικών σχέσεων παραγωγής - κοινωνικών σχέσεων, εν γένει. Μια τέτοια προοπτική αποτελεί, αφενός, υπαρκτή δυνατότητα, η οποία προκύπτει από την σύγχρονη παραγωγή πλούτου, αφετέρου, αναγκαίο όρο για τη βελτιστοποίηση της παραγωγικής μας σχέσης με τη φύση, την αντιμετώπιση των προκλήσεων που προκύπτουν από τη σχέση αυτή. Εκτός αυτού, η κομμουνιστική ενοποίηση της κοινωνίας αποτελεί προϋπόθεση για την αυθεντική ελευθερία κάθε ατόμου, την κοινωνική προστασία της ζωής, αλλά και την οικειοποίηση, από κάθε άνθρωπο, των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας στα πεδία της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολιτισμού, τη διασφάλιση ενός βίου με περιεχόμενο και νόημα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μελοποιημένη ποίηση Τον Φεβρουάριο του 1962 στο στούντιο της Columbia ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά σε ποίηση του Γιώργου Σεφέρη τέσσερα τραγούδια, τα οποία είχε συνθέσει ο Μίκης Θεοδωράκης στο Παρίσι το 1960. Ο δίσκος 45 στροφών με τίτλο Επιφάνια και εξώφυλλο του Μποστ, είχε ως ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Την ίδια χρονιά τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν εκ νέου με ερμηνευτή τον ηθοποιό Γιώργο Μούτσιο και κυκλοφόρησαν και πάλι σε 45άρι, αυτή τη φορά από τη Philips. [«Στο περιγιάλι το κρυφό», «Κράτησα τη ζωή μου», «Άνθη της πέτρας», «Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές»] Το 1968, στις φυλακές Αβέρωφ, όπου ο Μίκης ήταν κρατούμενος, μελοποίησε τέσσερα ποιήματα του Σεφέρη από το Μυθιστόρημα και το 1971 τα ηχογράφησε με τη Μαρία Φαραντούρη στο Παρίσι. [«Ανδρομέδα-Στο στήθος μου η πληγή», «Λίγο ακόμα», «Τώρα που θα φύγεις», «Ο ύπνος σε τύλιξε»] Το 1971 κυκλοφορεί ο δίσκος 1821, Αγωνιστές της λευτεριάς σε μουσική Νίκου Μαμαγκάκη, στον οποίο περιλαμβάνονται δύο ποιήματα του Σεφέρη, με ερμηνευτές τον Λ. Παππά και τη Μ. Δουράκη. [«Μπαλλάδα», «Αγιάναπα Β'»] Το 1973 ο Γιάννης Μαρκόπουλος μελοποίησε έξι ποιήματα του Σεφέρη στον δίσκο Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους και άλλα τραγούδια, με ερμηνευτές τους Ν. Ξυλούρη, Μ. Σπυράτου, Λ. Χαλκιά και Ι. Κιουρτσόγλου. [«Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους (α),(β)», «Δημοτικό τραγούδι», «Ο γυρισμός του ξενιτεμένου», «Ανάμεσα σε δύο πικρές στιγμές», «Ο τόπος μας είναι κλειστός (χορικό)», «Λίγο ακόμα»] Το 1976 κυκλοφόρησε από την Columbia ο Κύκλος Σεφέρη, με έντεκα τραγούδια του Ηλία Ανδριόπουλου σε ποίηση Γ. Σεφέρη και ερμηνευτές τον Ν. Ξυλούρη, την Ά. Πρωτοψάλτη και τον ηθοποιό Α. Εσκενάζυ σε ρόλο αφηγητή. [«Εμείς που ξεκινήσαμε», «Επιτύμβιο», «Τρία κόκκινα περιστέρια», «Σαντορίνη», «Κι αν ο αγέρας φυσά», «Αγιανάπα Β’ (Συκομουριά)», «Το αίμα σου πάγωνε», «Τρεις βράχοι», «Εδώ αράξαμε το καράβι», «Όνειρο», «Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας»] Βλ. αναλυτικότερα στην ιστοσελίδα του Πριν. Βασίλης Τσιράκης

Πολιτισμός

Αιμιλία Καραλή

Γιώργος Σεφέρης: Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές…

ταν ο Γιώργος Σεφέρης τιμήθηκε (ή το τίμησε;) με το βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας το 1963, στην ομιλία του αναφέρθηκε σε εκείνα τα στοιχεία που διαπέρασαν την ποίησή του. Το πρώτο είναι ο τόπος του: «Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου». Το δεύτερο είναι η παράδοση αυτού του τόπου με τη γλώσσα του να μιλιέται χωρίς χάσμα, με «τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό», την αγάπη της για την ανθρωπιά και κανόνα της τη δικαιοσύνη. Στάθηκε ιδιαίτερα στη συνείδηση της δικαιοσύνης που διαποτίζει την «ελληνική συνείδηση» που μνημόνευσε τα λόγια του αγράμματου δασκάλου του, του Μακρυγιάννη: «[…] θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε […]».

Πενήντα χρόνια πέρασαν από τον θάνατο ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές. Η πιο τολμηρή πολιτική πράξη του Σεφέρη ήταν η δημόσια δήλωσή του εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών στο BBC το 1969

Η ιδιαίτερη αίσθηση του δικαίου και της ελληνικής παράδοσης διαπέρασε όλο το έργο του Σεφέρη: τα ποιήματα, το κριτικό του έργο, τα δοκίμια, τα πεζά του, τις καταγραφές στα ημερολόγιά του. Ένας από τους πιο μορφωμένους Έλληνες, που αξιοποίησε στο έργο του σημαντικές στιγμές της ελληνικής και της διεθνούς λογοτεχνίας, «διχάστηκε», μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στο έργο του και στο επάγγελμά του, αν και το δεύτερο τροφοδοτούσε συνεχώς το πρώτο. Διπλωματικός υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών, από το 1927 έως το 1964, που έφτασε στον βαθμό του πρέσβη, έζησε και κατέγραψε σημαντικές στιγμές της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Είναι πολύ ενδιαφέρον το να μελετήσει κάποιος τις ημερολογιακές του καταγραφές, ιδίως τις πολιτικές. Ο βενιζελικός συ-

ντηρητισμός του, με το βλέμμα του μελαγχολικού μεγαλοαστού, σφραγίζεται σταδιακά από την ιστορική εμπειρία. Μετατοπίζεται σταδιακά σε μια πολιτική πιο φιλελεύθερη –με την κλασσική έννοια του 20ου αιώνα– και κριτική. Οι διεργασίες που οδήγησαν στον Εμφύλιο, αλλά κυρίως η εμπλοκή του στις διεθνείς συμφωνίες για την Κύπρο, τον οδήγησαν σε έναν οξύ σχολιασμό θεσμών, δομών και προσώπων. Εστιάζει σε πρόσωπα και ρόλους της εξουσίας — πολιτικής, κοινωνικής, πολιτιστικής. Είναι οι «ψυχές οι μαραγκιασμένες από τις δημόσιες αμαρτίες /καθένας κι ένα αξίωμα, σαν το πουλί μες στο κλουβί του» που καθεμιά τους «περιμένει τη στιγμή της πλερωμής», γεμάτες «από δόλο και απάτη» ή και «ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων». Είναι αυτοί που «κατάργησαν τα μάτια τους· τυφλοί» μπροστά στις θηριωδίες. Είναι

Πολιτισμός

Η ιδιαίτερη αίσθηση του δικαίου και της παράδοσης διαπέρασε όλο το έργο του Σεφέρη εκείνοι που του φέρνουν συχνά στο μυαλό «το κρατίδιο της Κομμαγηνής / που ‘σβησε σαν το μικρό λυχνάρι», καθώς προοιωνίζεται το μέλλον της Ελλάδας μετά το 1944. Πιθανόν γι’ αυτό δεν θέλησε να γίνει ποτέ μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, παρά τις πιέσεις που δέχτηκε και μάλλον γι’ αυτό και οι φαινομενικά πολιτικοί του εταίροι και ο Τύπος που βρισκόταν υπό τον έλεγχό τους χολώθηκαν, όταν πήρε το Νομπέλ. Η πιο τολμηρή πάντως πολιτική πράξη του Σεφέρη ήταν η δημόσια δήλωσή του στο BBC το 1969 εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών. Μια δήλωση που του στοίχισε το διπλωματικό του διαβατήριο και ένα κύμα συκοφαντιών και ύβρεων από κρατικά και φιλοχουντικά Μέσα Ενημέρωσης. Κάτι που δεν τον εμπόδισε όμως το 1971, στο τελευταίο ποίημά του, να γράψει για τον Παμφύλιο Αρδιαίο, τον «πανάθλιο τύραννο» που «πλέρωνε τα κρίματά του στον κάτω κόσμο», αφού «τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν/τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν/απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους/και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι». Ο Σεφέρης, πάντως, βλέπει την πολιτική ως πεδίο αντιμαχιών και συμμαχιών και σπανίως ως πεδίο δράσης των πολιτών, ως θεμελιώδες υπαρξιακό στοιχείο των ανθρώπων. Ίσως γι’ αυτό και ο «λαός» στα κείμενά του εμφανίζεται κυρίως ως θυμόσοφος, σοφός παραμυθάς, καίριος και σημαντικός κριτής των «πραγμάτων». Γίνεται κι αυτός συχνά ένα μέρος του «ένας γέροντας στην ακροποταμιά» για να

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

μιλήσει για το «παρθένο δάσος των σκοτωμένων φίλων» που είναι το μυαλό του, για να γίνει «μαντατοφόρος» που έρχεται να πει «πως τόσος πόνος τόση ζωή/ πήγαν στην άβυσσο/ για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη». Πάντως οι όποιοι «ήρωες» εμφανίζονται στην ποίησή του προέρχονται πάντα «από τα κάτω», όπως ο Μιχάλης του «Τελευταίου σταθμού» που «έφυγε μ’ ανοιχτές πληγές απ’ το νοσοκομείο», «που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,/ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας· “Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε...” /Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά». Βέβαια, εκείνη την περίοδο υπήρχαν και «ήρωες» που προχωρούσαν στα φωτεινά, στα λαμπερά βουνά, αλλά υπήρξαν άλλοι ποιητές, πιο «αρμόδιοι» να μιλήσουν γι’ αυτούς. Όμως ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει τον λαό και τα έργα του είναι και η δύναμη του σεφερικού λόγου. Διαβάζοντας κάποιος τα κείμενά του, ακόμη κι ένας «μη επαρκής αναγνώστης» –που ήταν το ιδανικό του ζητούμενο– δεν μπορεί να μην γοητευτεί από τον ρυθμό του λόγου του, τις συχνές παρηχήσεις και συνηχήσεις του που θυμίζουν τον παλμό της ανθρώπινης καρδιάς, την προσωδία των τραγικών ποιητών και του Ομήρου ή του τόνους του δημοτικού τραγουδιού και της αναγεννησιακής κρητικής λογοτεχνίας. Εξάλλου, τα προηγούμενα ήταν και οι δάσκαλοί του. Ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης, ο Σοφοκλής, ο Πίνδαρος, ο Κορνάρος, ο Χορτάτσης αποτελούν συχνές αναφορές του, για να αναφερθεί στην «μοίρα», στην περιπέτεια, στο ταξίδι, στη θάλασσα, στην Ύβρι, στις Ερινύες και στη Νέμεση, «στου καιρού τ’ αλλάματα που αναπαημό δεν έχουν», σαν θεμελιώδη στοιχεία της «ανθρώπινης κατάστασης». Τα ιστορικά και μυθικά σύμβολα που αξιοποιεί στηρίζουν μια ιδιαίτερη συναισθηματική στάση για την εποχή στην οποία ζει και δημιουργεί. Γιατί όπως γράφει και στον Τελευταίο Σταθμό: Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή γιατί είναι αμίλητη και προχωράει· Στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο μνησιπήμων πόνος Αυτός ο μνησιπήμων πόνος (από τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου), ο καημός της συμφοράς, είναι που σχεδόν στοιχειώνει το μεγαλύτερο μέρος της ποίησης του Σεφέρη. Είναι ο πόνος που μπορεί να τον καταβάλλει αλλά τον κάνει και να αγωνίζεται όπως εκείνες τις Γάτες του Άι-Νικόλα (1969) που μπορεί να σκότωσαν τα φίδια του τόπου δεν άντεξαν όμως από το δηλητήριό τους: Τι να σου κάνουν οι ταλαίπωρες Παλεύοντας και πίνοντας μέρα και νύχτα Το αίμα το φαρμακερό των ερπετών. Αιώνες φαρμάκι, γενιές φαρμάκι.

21 Όλγα Τσιλιμπάρη | Εκπαιδευτικός

ΣεφέρηςΑναγνωστάκης: Η μοναξιά των ποιητών

ν, όντως, οι ποιητές είναι οι σεισμογράφοι του καιρού τους, αν η ποίηση είναι μετουσιωμένο βίωμα και επανανακάλυψη των λέξεων, ο Γιώργος Σεφέρης αποτελεί παράδειγμα εξαιρετικά αντιπροσωπευτικό. Μολονότι εξέχων αστός και διπλωμάτης καριέρας, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να κατηγορηθεί για ταξική μεροληψία. Με το σύνολο του έργου του, κλίνει, μάλλον, προς ένα προχωρημένο χαμηλόφωνο αστικό ανθρωπισμό. Κινούμενος σε εντελώς διαφορετικές ποιητικές συντεταγμένες από τον, επίσης, αστό ηλιοπότη Ελύτη, έχει βαθιά συναίσθηση των αμαρτημάτων της τάξης στην οποία ανήκει και τα συμφέροντα της οποίας υπηρετεί. Ανήκοντας και ο ίδιος σε «ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες», βιώνει, μετουσιώνει καλλιτεχνικά και εκπέμπει, χαμηλότονα, μεν, αλλά συνεχώς, την αίσθηση της μοναξιάς του ποιητή στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές. Διαπιστώνει με πίκρα ότι «Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά», «καθώς οι δίκαιοι σιωπούν / σαν να μην είχαν τι να πουν». Με μια πρώτη ματιά, αυτή η αίσθηση της μοναξιάς μπορεί να αποδοθεί και στο γεγονός ότι το ποιητικό υποκείμενο δεν ανήκει σε μια ενεργή συλλογικότητα, ώστε να αντλεί από την ένταξή του αυτή και την προσήλωση στον κοινό σκοπό νόημα και ελπίδα. Ωστόσο, ο Σεφέρης έρχεται από άλλο δρόμο, βέβαια, να συναντήσει, στο πεδίο της ποιητικής μοναξιάς, έναν κατεξοχήν ενεργό και στρατευμένο ως το τέλος αριστερό, τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Ο Αναγνωστάκης, δεδηλωμένος αιρετικός σε σχέση με το κλασικό κομμουνιστικό πρότυπο της εποχής του, προάγει έναν πολύπλευρο κριτικό στοχασμό, τόσο με το δοκιμιακό του έργο όσο και με τη γενικότερη παρουσία του. Ο ηρωικά μελαγχολικός ποιητικός του τόνος δεν οφείλεται σε κάποιου τύπου ηττοπάθεια, όπως έχει, άλλωστε, επαρκώς αναδείξει και η συζήτηση περί της εγκυρότητας ή μη του χαρακτηρισμού «ποίηση της ήττας» ή «γενιά της ήττας». Εξάλλου, πόσο

πιο αποφασιστικά να το δηλώσει: «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει / Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα», «Όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω». Η εμμονή της μοναξιάς του ποιητή οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στην επίγνωση των δυσκολιών που υπάρχουν στο πεδίο όχι μόνο της πράξης, αλλά, κατεξοχήν, της συνείδησης: «Νεκρός κειτόταν μες το δρόμο / βαθιά στην πλάτη το μαχαίρι / κανείς δεν άπλωσε το χέρι / κανείς δεν πάτησε το Νόμο» — και αμέσως, το αποθεωτικά ειρωνικό γύρισμα «Και περνούσανε τα τραμ», με την εκπληκτικά ταιριαστή μουσική επένδυση του Μίκη και τη φωνή του Π. Πανδή. Οι ιστορικοί οδοστρωτήρες, ως γνωστόν, δεν συμπαρασύρουν στο πέρασμά τους μόνο τους αδύναμους και αποκομμένους από τη συλλογικότητα, αλλά πολλές φορές και «τα καλύτερα παιδιά», που «κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι» (όπως τραγούδησε κι ο νυν μετανοημένος Νιόνιος). Οπότε, όσοι εμμένουν στην αναγκαιότητα και ατενίζουν το δέον και το δυνατόν και όχι μόνο το υπάρχον, μένουν «Όρθιοι και μόνοι μες τη φοβερή ερημία του πλήθους». Κι όπως σωστά σημειώνει ο Σινόπουλος, «Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο». Μάλλον, αναπόφευκτη, λοιπόν, η μοναξιά των ποιητών, βαρύς σταυρός και, ταυτόχρονα, προνόμιο εκλεκτό, και του αστού Σεφέρη και του αριστερού Αναγνωστάκη. Η ποίηση και των δύο αφορά την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπινου γένους και την αέναη, έλλογη ή μη, αναζήτηση νοήματος. Το νόημα δεν υπάρχει ποτέ, ως μεταφυσικό κρυμμένο δώρο μέσα στα πράγματα. Η ανθρώπινη συνείδηση, ατομική και συλλογική, πάντοτε κοινωνική, άλλοτε απαστράπτουσα και άλλοτε αιμάσσουσα, αποδίδει, μέσα σε συγκεκριμένες κάθε φορά ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, νόημα στις εκφάνσεις της ζωής, τόσο στη «βάση» όσο και στο «εποικοδόμημα». Κι οι ποιητές, μέσα στη δική τους μοναξιά, αναζητούν κι εκείνοι το γιατί, το νόημα, σκαλίζοντας τις λέξεις.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Θεοπίστη Καπέτα

ΑΚΡΙΒΕΙΑ

∆ΙΚΗ ΓΙΑ ΖΑΚ

«Επιδοτήσεις» κυβερνητικής κοροϊδίας

∆ολοφονικά χτυπήματα

Σε πλήρη ρήξη με τη γραμμή υπεράσπισης των έξι κατηγορούμενων για την υπόθεση ξυλοδαρμού μέχρι θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh –του κοσμηματοπώλη, του μεσίτη και των τεσσάρων αστυνομικών– είναι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν την Τρίτη από τον ιατροδικαστή Νίκο Καλογριά στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Στην προσπάθεια κάλυψης της δολοφονίας του 33χρονου Ζακ σε δημόσια θέα, υπήρξαν κατηγορίες ότι το θύμα ήταν χρήστης ναρκωτικών και ότι πέθανε λόγω κάποιου επικείμενου νοσήματος και όχι από τον άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη. Ωστόσο, αφού κατάρρευσε πρώτα το πρόσχημα της χρήσης ναρκωτικών με τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων να αποδεικνύουν ότι ήταν «καθαρός», τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια από τον ιατροδικαστή δείχνουν ξεκάθαρα πως ο θάνατος προήλθε αποκλειστικά από τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχτηκε. Η ιατροδικαστική υπηρεσία πραγματοποίησε πολλαπλούς ελέγχους, προκειμένου να εξετάσει όλα τα πιθανά σενάρια θανάτου, όμως δεν βρέθηκε το παραμικρό στοιχείο ότι το ισχαιμικό επεισόδιο θα μπορούσε να είχε προκληθεί, εάν δεν είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου. «Ελέγχθηκε τοξικολογικά, ελέγχθηκε και η καρδιακή κατάσταση. Με ασφάλεια λέμε ότι δεν έχει κανέναν άλλο λόγο που να έχει να κάνει με το πνευμονικό οίδημα. Δεν είχα δει κάποια παθολογία που να δικαιολογεί το πνευμονικό οίδημα. Επειδή η ιατρική είναι θετική επιστήμη, επιβεβαιώνεται μαθηματικά. Τα τραύματα ήταν αυτά που οδήγησαν εκεί. Δεν λέω πώς προήλθαν τα τραύματα, αυτό είναι θέμα του δικαστηρίου», τόνισε μεταξύ άλλων ο ιατροδικαστής. Οι συνήγοροι υπεράσπισης συνέχισαν εντόνως την προσπάθειά τους να μετατρέψουν το θύμα σε θύτη, με έντονη αμφισβήτηση και λεκτικές επιθέσεις προς τον Ν. Καλογριά, ο οποίος έφερε στο φως αδιάσειστα στοιχεία για τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Ζακ. Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της πολιτικής αγωγής Άννυ Παπαρρούσου και Κλειώ Παπαπαντολέων, τόνισαν ότι επί πέντε ώρες ο ιατροδικαστής κατέθεσε ότι «άλλο στοιχείο για τη θανάτωση του Ζακ, πλην των χτυπημάτων, δεν υπάρχει». Η δίκη θα συνεχιστεί με την κατάθεση των υπόλοιπων μαρτύρων στις 26 Νοεμβρίου.

Κυριάκος Νασόπουλος

▸ Νέα «ψίχουλα» παρά τις τεράστιες ανατιμήσεις σε αγαθά και ενέργεια

νώ οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά, τρόφιμα και ενέργεια έχουν πάρει ανεξέλεγκτη «φωτιά», φτωχοποιώντας ακόμα περισσότερο τα λαϊκά νοικοκυριά, εμφανίστηκε ο «φιλεύσπλαχνος» υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας για να… καθησυχάσει. «Το μήνυμα της κυβέρνησης είναι ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την κοινωνία, ώστε να μην μείνει κανένα νοικοκυριό απροστάτευτο από την ενεργειακή κρίση που μαίνεται στην Ευρώπη», είπε την Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Έτσι αντιλαμβάνεται συνολικά η κυβέρνηση την αύξηση της επιδότησης στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο για όλους τους καταναλωτές χαμηλής τάσης από τα 18 στα 39 ευρώ τον μήνα για τις πρώτες 300 κιλοβατώρες, ενώ για τους δικαιούχους Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου η επιδότηση διαμορφώνεται σε 45 ευρώ από 24 ευρώ τον μήνα. Για τις επιχειρήσεις χαμηλής τάσης ανακοινώθηκε η αναστολή της πληρωμής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) για πέντε μήνες (Νοέμβριος 2021-Μάρτιος 2022). Τα νέα «μέτρα»-ψίχουλα στην ουσία επιβεβαίωσαν ότι τα όσα ήδη είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση δεν έφταναν ούτε για «ζήτω». Βέβαια, ούτε η έξτρα «επιδότηση» υπάρχει περίπτωση να καλύψει το σύνολο της αύξησης που επιφέρει στα οικιακά τιμολόγια η «ρήτρα αναπροσαρμογής χρεώσεων», με την τιμή χονδρικής της κιλοβατώρας να επιμένει σταθερά πάνω από τα 200 ευρώ. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα παραμένει η χώρα με την ακριβότε-

ρη τιμή οικιακού ρεύματος στην Ευρώπη. Σε ό,τι αφορά τους οικιακούς καταναλωτές φυσικού αερίου, το μόνο νέο «μέτρο» που ανακοίνωσε ο Κώστας Σκρέκας ήταν η αναστολή της χρέωσης των τελών χρήσης δικτύου για το 2022. Με άλλα λόγια, τα νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν κανονικότατα ολόκληρη την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, απλά τα τέλη χρήσης των δύο επόμενων μηνών θα πληρωθούν αργότερα. Αποκαλυπτικά της κατάστασης αλλά και της κυβερνητικής κοροϊδίας περί ενίσχυσης των φτωχών νοικοκυριών είναι και τα στοιχεία που ανακοίνωσε μέσα στην εβδομάδα η ΕΛΣΤΑΤ. Μόλις μέσα σε ένα χρόνο (Οκτώβριος 2020 - Οκτώβριος 2021) το ενεργειακό κόστος εκτινάχθηκε. Συγκεκριμένα, καταγράφηκαν ανατιμήσεις κατά 132,3% στο φυσικό αέριο, κατά 45,9% στο πετρέλαιο θέρμανσης και κατά 18,9% στο ηλεκτρικό ρεύμα. Ο φετινός χειμώνας προμηνύεται ακόμα πιο κρύος για τα λαϊκά νοικοκυριά. Πέρα, όμως, από τους «φιλεύσπλαχνους» υπουργούς υπάρχουν και εκείνοι που πουλάνε «τρέλα». «Όσον αφορά το καλάθι της νοικοκυράς, παραμένουμε σε πολύ χαμηλότερη αύξηση σε σχέση σχεδόν

με όλα τα κράτη της Ευρώπης», δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο πληθωρισμός τον Οκτώβριο σημείωσε αύξηση 3,4%, από άνοδο 2,2% τον Σεπτέμβριο και έναντι μείωσης 1,8% τον περσινό Οκτώβριο. Παράλληλα, τον Οκτώβριο είχαμε νέα αύξηση 3% στα είδη διατροφής και τα μη αλκοολούχα ποτά (ψωμί, κρέας, ψάρια, τυριά, ελαιόλαδο, λαχανικά κα) αλλά και 11,7% για τη στέγαση (ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης). Αν η κυβέρνηση θέλει να στηρίξει πραγματικά τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά από την ακρίβεια σε ενέργεια, θέρμανση και βασικά αγαθά, θα πρέπει να πάρει μια σειρά… άλλων μέτρων. Πρώτα και κύρια να δώσει πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς για να μπορούν οι εργαζόμενοι να ζουν αξιοπρεπώς. Να κάνει 100% δημόσιες και υπό πλήρη εργατικό-κοινωνικό έλεγχο τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και να πετάξει έξω τις ιδιωτικές εταιρείες χωρίς αποζημίωση. Ρεύμα, νερό, θέρμανση και τηλεπικοινωνία είναι κοινωνικά αγαθά και όχι είδη πολυτελείας. Να προχωρήσει στην άμεση και μαζική διεύρυνση των δικαιούχων Κοινωνικού Τιμολογίου με χαμηλότερες τιμές, με ταυτόχρονη κατάργηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα ενεργειακά αγαθά. Επίσης, θα πρέπει να βάλει «φρένο» στις αυξήσεις των τιμών τροφίμων και λαϊκών αγαθών και να προχωρήσει στην άμεση κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα βασικά είδη διατροφής. Με «αυξήσεις» του κατώτατου μισθού κατά 50 λεπτά και ολιγόμηνες «επιδοτήσεις» ελάχιστων ευρώ… αυγά δεν βάφονται.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΣΜΤ

Μάχη για την Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών

τις 28, 29 και 30 Νοέμβρη πραγματοποιούνται οι εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) στην Αθήνα, ενώ σε Χανιά, Ηράκλειο, Πάτρα και Λάρισα θα γίνουν στις 28/11. Στο διάστημα που μεσολάβησε από τις προηγούμενες εκλογές, το σωματείο πάλεψε ενάντια στην εργοδοσία του κλάδου. Δεν ήταν λίγοι οι τεχνικοί που απευθύνθηκαν σε αυτό για δεδουλευμένα, για να παρθούν πίσω απολύσεις και μειώσεις μισθών, για να προστατευτεί το δικαίωμα στη μητρότητα. Παράλληλα, το σωματείο προχώρησε στη διεκδίκηση από τις εργοδοτικές οργανώσεις της κλαδικής σύμβασης και σε μια μεγάλη εξόρμηση στον κλάδο. Την περίοδο της

καραντίνας το ΣΜΤ, με την επιμονή της Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών, αποτέλεσε τρανό παράδειγμα του πώς οι αγώνες δεν σταματούν. Στις επερχόμενες εκλογές, η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών καλεί σε μαζικοποίηση του σωματείου και υπερψήφιση του ψηφοδελτίου της. Πρωτίστως, για να υπογραφεί κλαδική ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, που να καλύπτει τόσο τους τυπικά μισθωτούς όσο και τους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Για την ισχυροποίηση του σωματείου, ώστε να συνεχίσει να βρίσκεται δίπλα σε κάθε συνάδελφο που δοκιμάζεται, απέναντι σε κάθε εργοδότη που αυθαιρετεί, ενάντια στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο. Για μια «από τα κάτω»

ανατρεπτική ενότητα των αγωνιζόμενων τμημάτων, έξω από τα όρια που θέτει η ΓΣΕΕ, ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη και στην αντιλαϊκή πολιτική γενικά. Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών δίνει τη μάχη κόντρα στη Συνάρτηση (ΣΥΡΙΖΑ) και στηνλογική της συναίνεσης και της υποταγής. Παλεύει απέναντι στην προσπάθεια της ΕΣΑΚ (ΠΑΜΕ) να ελέγξει το σωματείο και να το οδηγήσει στην αδρανοποίηση, καθώς και στη λογική των αγώνων διαμαρτυρίας, χωρίς κλιμάκωση. Όσο για τις δυνάμεις του ΡΙΣΤάΡΤ (ΛΑΕ, ΑΡΑΝ, Συνάντηση-Αναμέτρηση κ.α.), επέλεξαν ως κύριο «αντίπαλο» την Αριστερή Πρωτοβουλία, ενώ ακολούθησαν μια διχαστική και διασπαστική τακτική.

∆ιεθνή Σουδάν Κώστας Δικαίος

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Το Σουδάν, μια χώρα με 44 εκατομμύρια πληθυσμό (τρίτη πολυπληθέστερη στην Αφρική), συνεχίζει να σπαράσσεται από συγκρούσεις, παρά το γεγονός ότι από το 1954 απέκτησε ανεξαρτησία από τον αγγλικό ιμπεριαλισμό και την αιγυπτιακή κατοχή. Ο λόγος είναι ότι έχει γεωστρατηγική θέση, «συνδέοντας» την Ερυθρά Θάλασσα, την υποσαχάρια Αφρική, το Κέρας, τον Νείλο και το πετρέλαιο.

ύο εμφύλιοι πόλεμοι, με εκατομμύρια νεκρούς και εκτοπισμένους, που περιλάμβαναν σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και άλλα συντηρητικά κόμματα από τη μια μεριά και τους κομμουνιστές και φιλονασερικούς από την άλλη. Αιματηρές συρράξεις ανάμεσα στον ισλαμιστικό Βορρά και τον χριστιανικό και ανιμιστικό Νότο οδήγησαν τελικά στην επικράτηση τον ισλαμιστών στον Βορρά υπό τον Ομάρ αλ-Μπασίρ –ο οποίος κατέλαβε την εξουσία το 1989 με πραξικόπημα– και στην ανεξαρτησία του Νοτίου Σουδάν — με δημοψήφισμα το 2011 και τη στήριξη των ιμπεριαλιστών της Δύσης. Το δικτατορικό καθεστώς του Μπασίρ, βασισμένο στους ισλαμιστές και στον στρατό, είχε ιδιαίτερες σχέσεις τόσο με την Τουρκία –είχε συνάψει μαζί της συμφωνία για παραχώρηση της νήσου Σουακίν για στρατιωτική βάση που θα «συμπλήρωνε» αυτήν που υπάρχει στη Σομαλία– όσο και με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Παράλληλα, η Ρωσία είχε συζητήσεις για παραχώρηση μιας ναυτικής βάσης στην Ερυθρά, κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου, αγορές όπλων, εξορύξεις, ενώ υπήρχε και συνεργία με τους μισθοφόρους της ομάδας Wagner. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Κίνα, η οποία είχε στρατιωτική συνεργασία (ενισχύοντας τη μόνη στρατιωτική βάση της εκτός συνόρων στο Τζιμπουτί αλλά και τις επενδύσεις της στο Σουέζ στα πλαίσια του νέου Δρόμου του Μεταξιού), συμφωνίες για εξορύξεις υποθαλάσσιων κοιτασμάτων και σημαντικές εμπορικές σχέσεις. Αντίθετα, οι ΗΠΑ δεν ξέχασαν ποτέ ότι ο Μπασίρ τη δεκαετία του 1990 είχε προσφέρει καταφύγιο στον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Υπενθυμίζεται ότι το 2003, το –κυρίως αραβικό– δικτατορικό καθεστώς ξεκίνησε μια γενοκτονία στο Νταρφούρ –ανεξάρτητο σουλτανάτο στα δυτικά που προσαρτήθηκε στο Σουδάν από τους Άγγλους το 1916– ενάντια σε γηγενείς μη αραβικές φυλές, με στόχο να τις εκδιώξει και να εγκαταστήσει Άραβες νομάδες από βορειότερες περιοχές. Οι σφαγές, οι βιασμοί, η γενοκτονία μέχρι και τα χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν εκεί από τις διαβόητες πολιτοφυλακές Τζαντζαουίντ του Μπασίρ. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές κατήγγειλαν το καθεστώς περισσότερο για λόγους πίεσης παρά ουσίας, σε αντίθεση με Κίνα και Ρωσία που τήρησαν ουδέτερη στάση. Τον Δεκέμβρη του 2018 το καθεστώς, σε συμφωνία με το ΔΝΤ, τριπλασίασε την τιμή του ψωμιού, με αποτέλεσμα μια εξέγερση που θύμισε την Αραβική Άνοιξη του 2011. Η εξέγερση, αν και αντιμετώπισε τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ) του καθεστώτος (αναβίωση των Τζαντζαουίντ του Νταρφούρ ενάντια στον αραβικό λαό αυτή τη φορά) με πολλούς νεκρούς,

Γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις, χούντες, εμφύλιοι και γενοκτονίες Οι αντιθέσεις μεγεθύνονται από την παρέμβαση των ξένων δυνάμεων βία και τα ΗΑΕ, αν και απέσυραν τη στήριξή τους στον Μπασίρ, ουσιαστικά αποφάσισαν να στηρίξουν τη νέα υβριδική μορφή εξουσίας, προσπαθώντας να εγκαθιδρύσουν ένα νέο καθεστώς απαλλαγμένο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους αλλά στηριγμένο στον στρατό. Η Τουρκία έχασε ένα σύμμαχο, ενώ οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές βρήκαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν την δεύτερη Αραβική Άνοιξη για να εγκαταστήσουν ένα καθεστώς πιο κοντά στην Δύση. Η μεταβατική κυβέρνηση που φτιάχτηκε σαν αποτέλεσμα του συμβιβασμού ανάμεσα στον Κινητοποιήσεις ελπίδας για στρατό και τον συνασπισμό της αντιπολίτευσης να μην εκφυλιστεί η εξέγερση (εκτός από το ΚΚ που τον σε ένα φιλοδυτικό καθεστώς απέρριψε), είχε πρωθυκαι να ανατραπεί η ισλαμιστική πουργό τον τέως υψηλόβαθμο αξιωματούχο του στρατιωτική δικτατορία ΟΗΕ, Αμπντάλα Χάμντοκ και στόχο τη μετάβαση σε ένα δημοκρατικό καθεστώς μέσα από δικηγόρων, γιατρών, εκπαιδευτικών, μηεκλογές. Ωστόσο, η κυβέρνηση στην ποχανικών) αλλά και πολιτικές που ενώθηρεία δυσαρέστησε τόσο τμήματα του λαού καν στις Δυνάμεις για την Ελευθέρια και (ισλαμιστές, τοπικά συμφέροντα) όσο και την Αλλαγή ΔΕΑ (συμπεριλαμβανομένου τις Ρωσία-Κίνα (για παράδειγμα αναίρεκαι του ΚΚ Σουδάν). σε τη συμφωνία για στρατιωτική βάση της Οι επαναστατημένες λαϊκές μάζες Ρωσίας και ζήτησε οικονομικά ανταλλάγέφτιαξαν και ένα δίκτυο οργανώσεων ματα από τους Δυτικούς). Κάτι ανάλογο και κινημάτων, το οποίο σε καμμιά πεσυνέβη και με τον στρατό, με έμφαση ρίπτωση δεν ήθελε ο ελιγμός των στρατιστο θέμα του Νταρφούρ στο οποίο, ενώ ωτικών να καταλήξει όπως στην Αίγυπτο ήρθε σε συμφωνία ειρήνευσης τον Οκτώπου τελικά ο στρατηγός Σίσι ανέτρεψε βρη του 2020, στην ουσία προχωρούσε το την εξέγερση. Επίσης, η Σαουδική Αρατραυματίες και συλλήψεις, πέτυχε την ανατροπή του Μπασίρ τον Απρίλιο, με πραξικόπημα από τον ίδιο τον στρατό, και τη δημιουργία ενός μεταβατικού Συμβουλίου τον Αύγουστο του 2019, στο οποίο μοιράστηκαν την εξουσία οι πολιτικοί με τους στρατιωτικούς. Στην ουσία επρόκειτο για έναν ελιγμό του στρατού ο οποίος, προκειμένου να αποφύγει την αποδιάρθρωσή του, έκανε κάποιες υποχωρήσεις στην ολοένα και πιο ισχυρή αντιπολίτευση που περιλάμβανε πλέον κοινωνικές δυνάμεις (γυναίκες, ενώσεις επαγγελματιών

θέμα της δικαστικής απόδοσης ευθυνών το οποίο θα κατέληγε σε καταδίκη του σκληρού πυρήνα του στρατού. Σε αυτό το φόντο, διαδηλώσεις υπέρ των στρατιωτικών έγιναν στο Χαρτούμ και μάλιστα αποκλείστηκε το λιμάνι του Πορτ Σουδάν στα ανατολικά της χώρας δείχνοντας τοπικιστικές διαιρέσεις σε μια περιοχή που είναι κομβική για τον ανεφοδιασμό της! Το αποτέλεσμα ήταν ένα ακόμα πραξικόπημα τον Οκτώβριο με τον αρχηγό του Μεταβατικού Συμβουλίου, στρατηγό Αμπντελφατάχ αλ-Μπουχράν να καταλαμβάνει την εξουσία και να διαλύει το Συμβούλιο, με τη δικαιολογία ότι υπήρχε κίνδυνος… εμφυλίου! Οι ΔΕΑ κάλεσαν σε ανυπακοή, με νέες διαδηλώσεις και συγκρούσεις, ο στρατός καταστέλλει προσπαθώντας να διατηρήσει κάποιες ισορροπίες, οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές καταγγέλλουν και κόβουν την οικονομική ενίσχυση που είχαν υποσχεθεί για τη δημοκρατική μετάβαση και οι Ρωσία και Κίνα τηρούν στάση αναμονής, καταγγέλλοντας τη Δύση ότι επεμβαίνει. Ωστόσο, οι λαϊκές μάζες βρίσκονται σε κινητοποίηση και αυτό αποτελεί μια ελπίδα για να ξεφύγουν τόσο από τον εκφυλισμό της εξέγερσής τους σε ένα καθεστώς ελεγχόμενο από τη σαπίλα των δυτικών ιμπεριαλιστών όσο και από την ισλαμιστική στρατιωτική δικτατορία που θα θελήσει να ικανοποιεί τις αδηφάγες ορέξεις της Ρωσίας, της Κίνας και των διεφθαρμένων ηγεμονιών του Κόλπου.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Καμία συγκεκριμένη δέσμευση ή χρονοδιάγραμμα που να είναι αποδεκτά από όλους, καθώς οι ανταγωνισμοί αποδείχθηκαν ξανά πολύ ισχυροί. «Σταύρωσαν τα δάχτυλα και ευχήθηκαν για το καλύτερο», όπως εύστοχα έγραψε κάποιος. Αυτό είναι το (μη) αποτέλεσμα της νέας διάσκεψης για το κλίμα στη Γλασκώβη — παρά την αόριστη διακήρυξη ΗΠΑ-Κίνας.

Κυνήγησαν την πρέσβη του Ισραήλ Διετέλεσε υπουργός Εποικισμού επί κυβέρνησης Νετανιάχου, προωθώντας και επιβλέποντας την άλωση των κατεχόμενων εδαφών. Είναι πασίγνωστη για τις δηλώσεις μίσους σε βάρος των Παλαιστινίων και γενικότερα των Αράβων. Ο διορισμός της ως πρέσβη του Ισραήλ στη Βρετανία είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, ακόμη και από Εβραίους που έχουν την υπηκοότητα της χώρας ή κατοικούν εκεί, που την χαρακτήρισαν ρατσίστρια με εμπρηστική συμπεριφορά. Αναμενόμενη, λοιπόν, η αντιμετώπιση την οποία έτυχε η Τζίπι Χοτοβέλι, όταν μετέβη στο φημισμένο London School of Economics, προσκεκλημένη της διοίκησης, προκειμένου να διαφημίσει την πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης της χώρας της στο Μεσανατολικό. Οι αποδοκιμασίες ήταν τόσο έντονες, ώστε αναγκάστηκε να τραπεί ατάκτως σε φυγή από τον χώρο, υπό την προστασία των πρακτόρων και της αστυνομίας, κυριολεκτικά σαν κυνηγημένη…

Σι, όπως Μάο και Ντενγκ… Ιστορική χαρακτηρίστηκε η σύνοδος της ΚΕ του ΚΚ Κίνας, που πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα. Δικαίως, καθώς σφραγίστηκε από την έγκριση του τρίτου «Ψηφίσματος για την Ιστορία», μετά από εκείνα που είχαν περάσει επί Μάο Τσετούνγκ (1945) και Ντενγκ Σιαοπίνγκ (1981). Με αυτό, ο νυν πρόεδρος της χώρας, Σι Τζινπίνγκ, φιλοδοξεί να κερδίσει μια ισότιμη θέση στο «κάδρο» της ιστορίας, παίρνοντας

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ταυτόχρονα αποστάσεις και από τους δύο. Με σύνθημα τον «σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά» και την «ευημερία για όλους», ο Σι και η ηγετική ομάδα επιχειρούν, πρώτα από όλα, να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες αντιθέσεις στο εσωτερικό της Κίνας, όπου κυριαρχούν οι έντονες κοινωνικές ανισότητες και η απειλή να σκάσει η «φούσκα» που έχει προκαλέσει η «οικονομία της αγοράς» α λα κινεζικά. Δεν θα είναι, όμως, εύκολο.

Το σύμβολο του «παλιού καπιταλισμού» Η εξέλιξη σηματοδοτεί, δίχως αμφιβολία, το τέλος μιας ολόκληρης εποχής της καπιταλιστικής οικονομίας, εκείνης την οποία σφράγισαν οι παραδοσιακές βιομηχανίες και η μεταποίηση. Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνει την κυριαρχία του νέου μοντέλου, που χαρακτηρίζεται από την ψηφιακή τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη. Πρόκειται, βεβαίως, για την απόφαση που αφορά το «σπάσιμο» στα τρία μιας

από τις εταιρείες που αποτέλεσαν επί δεκαετίες ένα από τα εμβλήματα της αμερικανικής ισχύος — της θρυλικής General Electric, η οποία μόλις πριν από 20 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία, με πάνω από 600 δισ. δολάρια, καθώς και περισσότερους από 300.000 εργαζόμενους. «Κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην επιχειρηματική ιστορία των ΗΠΑ», έγραψαν οι Financial Times, «γυρίζει σελίδα στη σύγχρονη ιστορία των επιχειρήσεων», σημείωσε η Wall Street Journal.

Νέο δράμα των προσφύγων, στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας

«Τ

ο υπουργείο μου είναι έτοιμο να υπερασπιστεί τα πολωνικά σύνορα». Τα λόγια αυτά του Πολωνού υπουργού Άμυνας δεν αναφέρονταν σε κάποια στρατιωτική άσκηση ή πρόκληση, αλλά στο ζήτημα της διάσχισης των συνόρων ΛευκορωσίαςΠολωνίας από κάποιες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση στέλνει ενισχύσεις στην Πολωνία, η οποία προχωρά σε παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων. Οι τελευταίοι έχουν γίνει κυριολεκτικά μπαλάκι μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας, σε ένα παιχνίδι εκατέρωθεν άσκησης πίεσης. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως λίγους μήνες μετά την πολωνική υποδαύλιση της προσπάθειας ανατροπής του Λουκασένκο, ο τελευταίος (και πίσω απ’ αυτόν αναμφισβήτητα η Ρωσία) βρίσκει ευκαιρία να στριμώξει την Πολωνία και την ΕΕ, επιτρέποντας τη διέλευση

χιλιάδων προσφύγων. Το παζάρι που σίγουρα γίνεται στο παρασκήνιο θα το μάθουμε ενδεχομένως σε δεύτερο χρόνο. Προς το παρόν, 12.000 Πολωνοί στρατιώτες έχουν παραταχθεί στα συνοριακά περάσματα, ενώ μια «εθελοντική» δύναμη 29.000… επιτηρητών της εδαφικής ακεραιότητας ετοιμάζεται. Η συγκεκριμένη δύναμη ονομάζεται «Δύναμη Εδαφικής Υπεράσπισης» και, αν και λειτουργεί υπό την αιγίδα της κυβέρνησης, στελεχώνεται σε μεγάλο βαθμό από εθνικιστές και ακροδεξιούς. Ο εγκλωβισμός των προσφύγων στα δασώδη σύνορα ΛευκορωσίαςΠολωνίας, σε συνθήκες ψύχους, έχει οδηγήσει σε τουλάχιστον δέκα θανάτους, ενώ ανυπολόγιστη είναι η βία που τους ασκείται ένθεν κακείθεν. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, την ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και τις παράνομες επαναπροωθήσεις εκατοντάδων ανθρώπων αιτούντων άσυλο, ο Γερμανός υπουρ-

γός Εσωτερικών έδωσε πλήρη στήριξη στην κυβέρνηση της Βαρσοβίας, αφήνοντας υπαινιγμούς για την ανάγκη να οικοδομηθεί ένα τείχος στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας. Ενδιαφέρον έχει ότι αυτή η δήλωση, στην Bild, ήρθε τις ημέρες της επετείου της κατεδάφισης ενός άλλου τείχους, στην καρδιά του Βερολίνου, που χώριζε Ανατολή και Δύση στη βάση των συστημάτων διακυβέρνησης. Ενδεχομένως να έχει φτάσει η στιγμή, ώστε το σχήμα λόγου που μιλούσε τόσα χρόνια για την «Ευρώπη-Φρούριο», να πάρει σάρκα και οστά μέσα από οχυρωματικά έργα που η ΕΕ θα υψώσει έναντι των Άλλων, των «απολίτιστων» της Ανατολής. Τι μεγάλη ειρωνεία που ταυτόχρονα, στο εσωτερικό της Πολωνίας, διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών ζητούσαν κατάργηση του νόμου περί εκτρώσεων, ο οποίος οδήγησε σε θάνατο από σηπτικό επεισόδιο μία 30χρονη Πολωνή.