Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 27-28.11.2021 - Αρ. Φύλλου 1547 by 21aristera

Συνέντευξη Ντανιέλ Τανούρο

Ο «πράσινος καπιταλισμός» σμός» λεηλατεί τη φύση > σελ. 11

Η φτώχεια πιέζει τον λαό και κλονίζει τον Ερντογάν

50 αποχρώσεις του μαύρου ψαρεύουν σε αντιεμβολιαστές

> σελ. 21

> σελ.12-13

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.547

Φονικές περικοπές στη δημόσια υγεία Πολύ πιο φονικό και ταξικό το 4ο κύμα. Η Ελλάδα στις πρώτες θέσεις της μαύρης λίστας θανάτων από κορονοϊό ανάλογα με τον πληθυσμό — αποτέλεσμα της διάλυσης των νοσοκομείων. Ανεπαρκείς ΜΕΘ, τρομερές ελλείψεις σε προσωπικό. Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την «οικονομία» του κεφαλαίου.

∆

εν έχουν πια καμιά δικαιολογία! Η πολιτική τους είναι εγκληματική, τελεία και παύλα. Αν στην αρχή της πανδημίας υπήρχε η δικαιολογία ότι «τι να κάνουμε, αυτά παραλάβαμε», μετά από 1,5 χρόνο το success story της κυβέρνησης Μητσοτάκη γίνεται καθημερινά συντρίμμια. Με τους δεκάδες νεκρούς κάθε μέρα (σχεδόν 70 ο μέσος όρος τον Νοέμβριο), πολλοί εκ των οποίων καταλήγουν εκτός ΜΕΘ, που ακόμα και με τις αυτοσχέδιες δεν ξεπερνούν τις 950 (584 διατίθενται τώρα για κορονοϊό). Με έναν γιατρό κι ελάχιστους νοσηλευτές για 80, 90, 100 ασθενείς! Κάποιοι φεύγουν από τη ζωή, πριν προλάβουν να τους δει γιατρός! Με 7.000 υγειονομικούς σε αναστολή, ενώ θα μπορούσαν με συνεχή τεστ να βοηθήσουν, με τις άλλες ασθένειες να μην θεραπεύονται, με τα χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία να αναβάλλονται σε πο-

σοστό έως και 80%. Οι έχοντες θα πάνε στον ιδιωτικό τομέα που πλουτίζει (καθώς προκλητικά δεν επιτάσσεται από την κυβέρνηση), οι φτωχοί ταλαιπωρούνται κι επιβαρύνουν την υγεία τους. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση περικόπτει τις δαπάνες για την υγεία στον κρατικό προϋπολογισμό κατά 820 εκ. ευρώ! Δεν… περισσεύουν από τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, τους εξοπλισμούς του στρατού και της αστυνομίας. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση καλλιεργεί τον «εμφύλιο των φτωχών», προσπαθώντας να ενοχοποιήσει για όλα αποκλειστικά τους ανεμβολίαστους, ενώ δεν αντιπαλεύει την ακροδεξιά, την εκκλησία και όλους τους φορείς σκοταδισμού που κρατάνε κόσμο μακριά από τον πολύ αναγκαίο εμβολιασμό. Αυτή τη στιγμή γίνεται πιο ξεκάθαρο από ποτέ: Ο αγώνας για τη ζωή θα δοθεί και θα κερδηθεί από τον λαό, ανατρέποντας την κυβερνητική πολιτική. >>> σελ. 2, 3

Μείον 820 εκ. το 2022 950 ανεπαρκείς ΜΕΘ κέρδη στους ιδιώτες Απάντηση: αγώνας για ζωή και ελευθερία

Πρόσφυγες ες «Πήγαμε στη Σάμο» και είδαμε μια φυλακή Ο Κ. Μητσοτάκης περηφανεύεται για το στρατόπεδο προσφύγων στη Σάμο. Αποκλειστικές φωτογραφίες του Πριν δείχνουν πως πρόκειται για μια φυλακή για αθώους, με ζώνες συρματοπλεγμάτων και κάμερες παντού. >>> σελ. 15

Ανάλυση

Ορμητήριο φονιάδων η Ελλάδα! Ξεκίνησε στην Αλεξανδρούπολη η μεγαλύτερη αμερικανική «απόβαση» στα Βαλκάνια με πάνω από 120 ελικόπτερα και 1.000 στρατιωτικά οχήματα, με τον κύριο όγκο των αφίξεων τα επόμενα 24ωρα. Χαράς ευαγγέλια για την κυβέρνηση. Μιλώντας στην Washington Post για τη νέα συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, ο Κ. Μητσοτάκης υπογραμμίζει τη σημασία των νέων αμερικανικών βάσεων, όπως «το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης», το οποίο θα αποτελεί «το φυσικό σημείο εισόδου για τα στρατεύματα των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης». Με άλλα λόγια, η Ελλάδα μετατρέπεται σε εφαλτήριο της στρατιωτικής «περικύκλωσης» της Ρωσίας, με απρόβλεπτες και επικίνδυνες συνέπειες.

Νεολαία

Των Κική Βάσσου και Κώστα Παπαγεωργίου

Φτιάχνουν το κλίμα για κέρδη Ο κλιματικός νόμος που παρουσίασε η κυβέρνηση αποσκοπεί στην προώθηση των «πράσινων» μπίζνες, με την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και κάθε τομέα δραστηριότητας. Τα βάρη θα πέσουν στον λαό, που ήδη πληρώνει πανάκριβα την εισβολή των ιδιωτικών αρπακτικών του ορυκτού (φυσικού) αερίου. >>> σελ. 8-9

Με ορμή για μια «επανάσταση» στην Αριστερά Ζητούμενο μια τομή στο κίνημα και την Αριστερά, κρίσιμο βήμα η συγκρότηση νέας κομμουνιστικής πρωτοπορίας. >>> σελ. 17

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Κίμων Ρηγόπουλος

Κυβερνητικό έγκλημα διαρκείας στην υγεία

Ποντάρουμε τις τελευταίες οικονομίες της ψυχής μας σε ψωράλογα που δεν τερματίζουν και μας στέλνουν διαρκώς στον κουβά. Κι όμως δεν είμαστε αυτό που η σκυφτή ζωή μας υπαγορεύει. Ανήκουμε στο στρατόπεδο μιας ανάγκης που δεν μπορεί να ξεδιψάσει με την ελεημοσύνη της Αντουανέτας.

Τον αριθμό των κατοίκων ενός μεγάλου χωριού της ελληνικής επαρχίας αγγίζει το νούμερο των νεκρών από κορονοϊό τον Νοέμβριο. Από την 1η μέχρι και την 25η Νοεμβρίου, 1.703 άνθρωποι πέθαναν από Covid-19, με έναν δραματικό μέσο όρο περίπου 68 θανάτων ημερησίως. Ενάμισι χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και μετά τον δραματικό χειμώνα του 2020, ο εφιαλτικός αυτός αριθμός θανάτων μόνο με μια φράση μπορεί να περιγραφεί: Κυβερνητικό έγκλημα.

Η ανάγκη που γίνεται υπερηφάνεια

Γιατί μπορεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να κρύβεται πίσω από την υπαρκτή άρνηση μιας μικρής κατηγορίας πολιτών να εμβολιαστούν, όμως το αφήγημα ότι πρόκειται για «πανδημία των ανεμβολίαστων» καταρρέει: Την Τετάρτη, ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προειδοποιούσε ότι η Ευρώπη βρίσκεται για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της πανδημίας, εν μέσω μιας «ψευδούς αίσθησης ασφάλειας» που προσφέρουν τα εμβόλια. Η δήλωση αυτή του Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους δεν σημαίνει προφανώς ότι τα εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά –κάθε άλλο– αλλά ότι το τρίπτυχο «κάνουμε τη ζωή δύσκολη στους ανεμβολίαστους» (κατά δήλωση Μητσοτάκη), αδιαφορία για τους εμβολιασμένους, ΕΣΥ υπό κατάρρευση, είναι δολοφονική. Όπως είναι και η απόφαση για αναστολή, για άλλη μια φορά, των τακτικών χειρουργείων έως και 80%, που πετά χιλιάδες ασθενείς βορά στους αετονύχηδες του ιδιωτικού τομέα ή τους εξαναγκάζει να βλέπουν ανήμποροι την υγεία τους να επιδεινώνεται. Στα νοσοκομεία οι ελλείψεις προσωπικού είναι τέτοιες που ασθενείς οι οποίοι χρειάζονται διασωλήνωση αναμένουν επί ώρες, ή καταλήγουν στους θαλάμους χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς, ενώ γιατροί, νοσηλευτές και υπόλοιπο προσωπικό βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

ταν τα πολιτικά κόμματα από παραγωγοί πολιτικής μετατρέπονται σε μηχανισμούς τεχνασμάτων αυτοσυντήρησης, η πολιτική ως έννοια γίνεται αποκρουστική. ∆ιανύουμε μια ιστορική περίοδο όπου ενώ όλα είναι πολιτική, το απολιτίκ ρεύμα κυριαρχεί. Και αυτό συμβαίνει επειδή ο πληθωριστικός λόγος των κυρίαρχων κομμάτων βερμπαλίζει προκλητικά χωρίς να μπορεί να υποσχεθεί έξοδο από την κρίση. Οι εργολάβοι της απελπισμένης λαϊκής ανάθεσης καθυστερούν το έργο ή μήπως βρήκαν θησαυρό στις υπόγειες σήραγγές του; Σε αυτήν τη ρουλέτα θανάτου μιας χρονίζουσας πανδημίας, η κυβέρνηση εισπράττει ή επιδιώκει να εισπράξει, όλη την γκανιότα του εύλογου φόβου. Και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να τσιμπολογήσει από τις κυβερνητικές παλινωδίες κάποια ψίχουλα — ρέστα της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Ο επαγγελματίας «διαγγελματίας» Μητσοτάκης ως ο αυθεντικός εκφραστής της καπιταλιστικής μπουλντόζας, ισοπεδώνει τα εναπομείναντα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας. Και ο Τσίπρας, παραιτημένος προ πολλού από κάθε «αριστερή ανάγνωση» της πραγματικότητας, τον καταγγέλλει για ιδεοληψία. ∆εν είναι δηλαδή η επεξεργασμένη αστική επιδρομή εναντίον της εχθρικής τάξης αυτό που φταίει, αλλά η εμμονή και οι αγκυλώσεις μιας κυβέρνησης που πήρε λάθος δρόμο. ∆εν είναι η ανεπάρκεια του ΕΣΥ μια πολιτική επιλογή που στέλνει στον αγύριστο τους θανατοποινίτες του Covid, αλλά η ξεροκεφαλιά ενός ανέμελου πρωθυπουργού. Τα δύο μαζικά κόμματα αλληλοκατηγορούνται για την «εργαλειοποίηση» της κρίσης και παίζουν –εν ου παικτοίς– το παιχνίδι: «σκότωσε τον καιροσκόπο». Είναι το γνωστό παιχνίδι, που παίζεται συνήθως από δύο καιροσκόπους οι οποίοι γνωρίζουν

Κατασκευάζουμε έναν κόσμο του ενός, που χωράει μόνο τον ατομικό φόβο μας και το ασυνόρευτο σαρκίο μας;

τα μυστικά του επαγγέλματος. Η τίμια παραλλαγή του παιχνιδιού λέγεται: «σκότωσε τον καιροσκόπο που έχεις μέσα σου», αλλά αυτό απαιτεί θάρρος-χαρακίρι και, άλλωστε, η αυτοχειρία θεωρείται αμάρτημα. Στο μεταξύ, η γλώσσα αφυδατώνεται, καθώς είναι υποχρεωμένη να υπηρετήσει τόσα ψέματα. Κουράζουν οι έννοιες, έννοιες παραπλανητικές που «εξουθενώνουν» την πραγματικότητα. Όλα γίνονται «ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης», που έλεγε και ο Βύρων Λεοντάρης. Θυμάμαι φράσεις που σημάδεψαν μια ολόκληρη ιστορική περίοδο της πασοκικής βασιλείας. «∆ιαφωνώ κάθετα», έλεγε, ιδρωμένος από το υποτιθέμενο δίκιο του, κάθε παραγοντίσκος της χυδαίας βολής του. «Πρέπει να διαφυλάξουμε το ήθος και το ύφος της εξουσίας», έλεγε κάθε ερπετό, βουτηγμένο στη μίζα και στην αρπαχτή. Ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη την αναγωγή, την αναφορά δηλαδή σε κάτι παλιό που μας είναι γνωστό ή οικείο. Από αυτή την αναγωγή εξαρτάται η αίσθηση της συνέχειάς του, η αίσθηση ότι δεν έχουμε σπαρεί σε ου τόπο και σε ου χρόνο από αδέξια

χέρια. Τι συμβαίνει όμως, όταν το οικείο μας τρομάζει και το γνωστό μας απωθεί; Καταφεύγουμε σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν, φωταγωγημένο με φωτορυθμικά από ασυνάρτητες φαντασιώσεις; Κατασκευάζουμε έναν κόσμο του ενός, που χωράει μόνο τον ατομικό φόβο μας και το ασυνόρευτο σαρκίο μας; Έναν κόσμο που η ερημιά αντέχεται ως το μόνο πιστοποιητικό της ύπαρξής μας και ο πληθυντικός τίθεται εκτός νόμου; Η εποχή της πανδημίας γεννάει ερωτήματα που εκκρεμούν από καιρό. Οι ετοιμοπαράδοτες βεβαιότητες δεν επαρκούν και θυμίζουν συνταγές Πετρετζίκη με κουζίνα χωρίς υλικά. Κάθε τρομώδης ανάθεση μετατρέπεται σε νέα δεσμά. Από τον ακυρωμένο λυτρωτή ως τον αυθεντικό δυνάστη ένα τσιγάρο δρόμος ήταν τελικά. Το δρομολόγιο είναι τόσο παλιό όσο παλιά είναι και η σκουριά που αφήνει πάντα η καύση μιας ανάπηρης και ελάχιστης προσδοκίας. Ποντάρουμε τις τελευταίες οικονομίες της ψυχής μας σε ψωράλογα που δεν τερματίζουν και μας στέλνουν διαρκώς στον κουβά. Κι όμως δεν είμαστε αυτό που η σκυφτή ζωή μας υπαγορεύει. Ανήκουμε στο στρατόπεδο μιας ανάγκης που δεν μπορεί να ξεδιψάσει και δεν μπορεί να διασκεδάσει την πείνα της με την ελεημοσύνη της Αντουανέτας. Είμαστε οι φορείς μιας ανάγκης που αναγκάζεται να γίνει υπερηφάνεια για να ικανοποιηθεί. Στη δίκη του Γκράμσι ο εισαγγελέας της έδρας είπε απροσχημάτιστα: «Πρέπει να εμποδίσουμε αυτόν τον εγκέφαλο να λειτουργεί». Ο Big brother, αυτός ο σύγχρονος εισαγγελέας της κοινωνικής εκκρεμοδικίας, διατάζει: «Καταδικάστε τους στα ισόβια δεσμά της χυδαιότητας. Είναι ο μόνος τρόπος σωτηρίας μας». Κι εμείς; Εμείς θα δεχτούμε αυτή την καταδίκη;

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ο τέταρτο και πιο φονικό κύμα της πανδημίας είναι παρόν. Σε αυτή τη φάση είναι πιο ταξική και για «τους κάτω» και για «τους πάνω». Οι «κάτω» συνεχίζουν να συνωστίζονται στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα της υπερεντατικοποίησης, του υπερκατώτατου μισθού, της υπερεκμετάλλευσης, της υπερμετάδοσης. Να τρέφονται με πολιτιστικά, θρησκειολογικά, επιστημολογικά, σεξιστικά και νεοδεισιδαιμονικά σκουπίδια. Με ιντερνετικούς και «δια ζώσης» πάτρονες τους ταγούς της εκκλησίας, την ακροδεξιά κομματική βεντάλια, τα bachelor των καναλαρχών, τους μεγαλοεργοδότες που απαιτούν «προστασία της οικονομίας» και της τσέπης τους. Στους πραγματικά ευπαθείς αυτού του κόσμου, διπλά θύματα του φιλοσυστημικού αντιεμβολιασμού και του αστικού ευρωενωσιακού (όχι μόνο κυβερνητικού) υποκριτικού φιλοεμβολιασμού, όχι απλά πρέπει να σταθούμε δίπλα τους (ιατρικά, κοινωνικά, ηθικά), αλλά να τους πείσουμε με βάση ένα απελευθερωτικό πρόγραμμα και μια επαναστατική πολιτική δράση να αλλάξουν στρατόπεδο. Οι «πάνω», πολύ πιο ασφαλείς, έχοντας εξασφαλίσει θέσεις VIP στους ιδιώτες κλινικάρχες, τα ακριβά φάρμακα, τη συνειδησιακή αποδοχή του εμβολίου (στους φτωχούς έχουν σπείρει την άρνηση, το φόβο και το δισταγμό) και κυρίως την «κοινωνική αποστασιοποίηση» από την πλέμπα, οργανώνουν τη νέα επίθεση μιλώντας αυτή τη φορά χωρίς ενδοιασμούς πως βάζουν την οικονομία (βλέπε κέρδη) πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Ο Εξαδάκτυλος, ο Άδωνης, ο Πλεύρης παίζουν με τον πόνο και τον εμφύλιο των φτωχών που έχουν προκαλέσει: «να πληρώνουν τη νοσηλεία οι ανεμβολίαστοι», «ας πεθαίνουν και στο διάδρομο με ένα σωλήνα στο στόμα» για να βρίσκουν θέση οι εμβολιασμένοι. Για όλους ΕΣΥ δεν υπάρχει, είναι κόστος και πολυτέλεια. Να μπουν σε lockdown, να μη διασκεδάζουν, να μην έχουν κοινωνικές σχέσεις, να μην πηγαίνουν θέατρο παρά μόνο δουλειά, σπίτι και λίγο … εκκλησία, με πληρωμένο rapid test. Κι αργότερα σειρά έχουν κι οι … εμβολιασμένοι. Οι αντιθέσεις οξύνονται ταχύτατα. Ο συνδυασμός υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικοπολιτιστικής κρίσης δημιουργεί καυτό πολιτικό έδαφος. Είναι ορατά τα σημάδια διπλής φθοράς μιας απάνθρωπης κυβέρνησης που διαχειρίζεται με συνέπεια τον βάρβαρο καπιταλισμό και μιας ΣΥΡΙΖAίικης «αντιπολίτευσης» που ζητά εθνική αντιμετώπιση της κρίσης και εκλιπαρεί για μια κυβερνητική συνδιαχείριση της ίδιας πολιτικής. Η διέξοδος για τους εργαζόμενους παραμένει θολή, ρευστή, χωρίς σαφές πρόσημο. Ο αναγκαίος αντικαπιταλισμός και η αναγκαιότητα μιας κομμουνιστικής λύσης, για να σωθούν οι λαοί, δέχεται συνεχή προληπτικά χτυπήματα από τον πραγματισμό της «εφικτής, ανέξοδης απάντησης στο σήμερα», που υιοθετούν αναδυόμενες νεορεφορμιστικές δυνάμεις (και εκτός ΣΥΡΙΖΑ), δίνοντας ζωτικό χώρο στον στρεβλό δεξιό

Μάχη για ζωή για όλους, όχι στον εμφύλιο των φτωχών Πανδημία Μιχάλης Ρίζος

▸ Πιο ταξικό το φονικό τέταρτο κύμα, η κυβέρνηση προωθεί τον πόλεμο εμβολιασμένωνανεμβολίαστων αντισυστημισμό-αντικρατισμό μιας κοινωνίας «ατόμων» που δεν βλέπει τάξεις, σχέσεις ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης, ιστορικές αναγκαιότητες και συνέργειες για ένα κοινό σκοπό — ούτε καν για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας. Τα καθήκοντα μας είναι απαιτητικά και σύνθετα. Το εργατικό και υγειονομικό κίνημα πρέπει άμεσα να συμπορευθούν με πολιτικό πλαίσιο που θα καλεί: - Σε ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και όλων των θεσμών που τη στηρίζουν. - Σε άμεσα μέτρα εθνικοποίησης του ιδιωτικού τομέα υγείας και ένταξης χωρίς αποζημίωση των μεγαλοϊδιοκτητών στο δημόσιο σύστημα και σχεδιασμό. - Στη χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος σε ρήξη με τα δημοσιονομικά όρια της ΕΕ, των απαιτήσεων του χρέους, τους εξοπλισμούς της μηχανής του πολέμου και καταστολής.

- Όχι στο νέο ΕΣΥ της κερδοφορίας, χνός έλεγχος για αποτελεσματική ιχνητων ΣΔΙΤ, των δύο ταχυτήτων, των κλειλάτηση. Το σύνολο της επιδημιολογικής στών σφαιρικών προϋπολογισμών και επιτήρησης έχει παραδοθεί στον ιδιωτικό της ανταποδοτικότητας (νοσοκομεία αυτομέα και έχει μετατραπεί σε εμπόρευτόνομες επιχειρηματικές μονάδες). Προμα. Είναι σκάνδαλο! σλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπι- Όχι στα lockdown, οριζόντια ή μερικού, δημιουργία των αναγκαίων ΜΕΘ, κά. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους κλινών, χειρουργικών αιθουσών, πρωτοχώρους δουλειάς, τα ΜΜΜ, τα σχολεία. βάθμιων Κέντρων Υγείας και νοσοκομείΝα δίνονται στο σύνολό τους οι αναρρωων. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιτικές άδειες «καραντίνας» για τις ανάούχοι, να ανασταλούν οι διαθεσιμότητες γκες του εργαζόμενου ή της οικογένειας στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς. του, χωρίς καμιά επιβάρυνση του ίδιου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ: - Ανάγκη μαζικού παγκόσμιου εμ«Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας με 30.000 βολιασμού. Κατάργηση πατεντών και νοσοκομειακά κρεβάτια θα έπρεχτύπημα της κερδοφορίας των πε να διαθέτει 3.000 κλίνες φαρμακευτικών πολυεθνιΜΕΘ με βάση τα διεθνή κών. Όχι στην υποχρεωστάνταρ. Μετά βίας, τικότητα και τις ποινές Παρέμβαση εάν προσθέσει κανείς ως δρόμο για τη μαζιτου κινήματος τις αυτοσχέδιες ΜΕΘ κοποίηση των εμβολιγια ενίσχυση ΕΣΥ, και άλλες που ανααστικών προγραμμάεθνικοποίηση πτύχθηκαν χωρίς πιτων. Όχι στον εμφύλιο στοποίηση, είναι 950. των φτωχών. Ελεύθειδιωτών, μαζικό Σήμερα λειτουργούν ρη πρόσβαση στις κοιεμβολιασμό 584 κλίνες ΜΕΘ κορονωνικές δραστηριότητες νοϊού από 973 του περαγια όλους με rapid test. σμένου χειμώνα, συνυπολοΤο κίνημα πρέπει να ανέγίζοντας τις αυτοσχέδιες και προβει κλίμακα. Δεν αρκούν οι κασωρινές ΜΕΘ με υποτυπώδη εξοπλισμό ταγγελίες και οι αποκαλύψεις. Να απακαι με ανειδίκευτο προσωπικό. Με τις ντήσει δυναμικά με απεργιακές μορφές 7.000 αναστολές εργασίας και τις 2.000 και λαϊκή ανυπακοή στην εγκληματική περίπου συνταξιοδοτήσεις, το σύστημα κυβερνητική πολιτική. Χρειάζεται όμως ξεπέρασε τα όριά του με δεκάδες διασωκαι διαρκής, αναβαθμισμένος αγώνας ληνωμένους ασθενείς εκτός ΜΕΘ». ενάντια στην αντιδραστική, νεοσκοταδι- Δωρεάν rapid test για όλους. Συστική επιστημολογία.

Από σπόντα *** Ο Σκέρτσος λέει πως οι πολλές ΜΕΘ είναι πολυτέλεια * Ο Μπάμπης (Παπαδημητρίου) πως είναι «ψευδοπρόβλημα» οι διασωληνώσεις εκτός ΜΕΘ * Ο Πάνος Τσακλόγλου θεωρεί ότι η αύξηση των μισθών δημιουργεί προβλήματα στην οικονομία * Δεν λες κι ότι κρύβουν τις απόψεις τους τα κυβερνητικά στελέχη * Φόρα παρτίδα τις λένε * Όσο προκλητικές και να είναι * Κι αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τον Άδωνι. *** Προφανώς αισθάνονται ασφαλείς για να μην φοβούνται με αυτά που ξεστομίζουν * Κάτι η κυριαρχία τους στα ΜΜΕ * Κάτι η ανώδυνη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που αντιμετωπίζουν * Είναι κι οι ενισχυμένοι κατασταλτικοί μηχανισμοί * Υπάρχει μια άνεση στην δημόσια (προκλητική) μπαρουφολογία. *** Όλα αυτά βέβαια μέχρι να βγει πρόεδρος ο Γιώργος Παπανδρέου στο ΚΙΝΑΛ * Τότε θα αποκτήσουμε μεγάλη και δυναμική σοσιαλδημοκρατία * Άσε που μπορεί να στηθεί και «προοδευτική διακυβέρνηση» * Εκεί «θα τα χρειαστούν» οι κυβερνητικοί * Θα τους φοβίσουν οι «εποικοδομητικές προτάσεις». *** Τελικά η εξεταστική για την «λίστα Πέτσα» μάλλον δεν θα επιλύσει το πρόβλημα της διαφάνειας * Ούτε την ποιότητα της ενημέρωσης του πολίτη * Μήτε θα βρει πώς πήγαν εκεί που πήγαν 42 εκατομμύρια ευρώ * Η κυβερνητική πλειοψηφία ούτε τον… Πέτσα δεν θα καλέσει για κατάθεση * Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρει * Πλειοψηφία έχει, ότι θέλει κάνει * Κοινοβουλευτική δημοκρατία υπάρχει στον τόπο * Έστω και κάπως ενισχυμένη με μπόνους 50 εδρών και πλαφόν 3%. *** Κρίμα και είχαν χαρεί πολύ τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την επιτυχία τους * Δεν είναι λίγο να σχηματίζει εξεταστική η αντιπολίτευση με βάση τις νέες συνταγματικές προβλέψεις * Μόνο που τελικά το Σύνταγμα ό,τι κανόνες και να έχει μάλλον χρειάζεται και τις ανάλογες πολιτικές συνθήκες * Οι «θεσμοί» δεν φαίνεται να λειτουργούν * Δεν πειράζει την επόμενη φορά παιδιά... *** Μητσοτάκης και Οικονόμου συνεχώς διαψεύδουν το lockdown * Τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν συνεχώς το επαναφέρουν * Αυτό το παιχνιδάκι πώς θα το λέγατε;

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κοροϊδία

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Προϋπολογισμός πανδημίας με μειωμένες δαπάνες υγείας! ▸ Εμπαιγμός τα «τυράκια» για συνταξιούχους, υγειονομικούς και ΑΜΕΑ

ύο κραυγαλέα ψέματα συνιστούν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για το επόμενο έτος, όπως αυτή περιγράφεται τόσο στον προϋπολογισμό του 2022 όσο και στις ανακοινώσεις που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πρώτον, ότι πρόκειται να αυξηθούν τα χρήματα που δαπανώνται για τη δημόσια υγεία και, δεύτερον, ότι οι συνταξιούχοι και άλλες κατηγορίες θα ενισχυθούν σημαντικά. Το οικονομικό επιτελείο, με λογιστικές αλχημείες, επιχειρεί να παρουσιάσει κονδύλια του φετινού προϋπολογισμού αυξημένα σε σχέση με πέρυσι. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Χρήστος Σταϊκούρας, «στο κρίσιμο πεδίο της υγείας, οι δημόσιες δαπάνες θα είναι αυξημένες το 2022, τόσο έναντι του 2021, όσο και έναντι του 2019. Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία διαμορφώνονται στα 11,7 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2022 ή στο 6,3% του ΑΕΠ, πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο». Όμως, όπως διευκρίνισε στην συνέχεια ο εισηγητής της ΝΔ Θόδωρος Ρουσόπουλος, στο ποσό αυτό η κυβέρνηση περιλαμβάνει το σύνολο των κονδυλίων του προϋπολογισμού, των δαπανών των εποπτευόμενων οργανισμών που έχουν ίδιους πόρους αλλά

και τα δυνητικά κονδύλια που έχουν δεσμευθεί να διατεθούν σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών. Όπως παραδέχθηκε, οι προβλεπόμενες δαπάνες της γενικής κυβέρνησης για το 2022 είναι 5.257.000.000, ενώ το 2021 δαπανήθηκαν 5.217.000.000. «Οι συνολικές δαπάνες είναι αυξημένες, παρότι προβλέπεται μείωση των προβλημάτων από την πανδημία και παρότι έγιναν, ήδη, τεράστιες επενδύσεις στο χώρο της υγείας», είπε. Στην πραγματικότητα σε αυτά τα ποσά περιλαμβάνονται και 600 εκατομμύρια που είναι τα ειδικά κονδύλια που θα διατεθούν σε επείγουσα περίπτωση, χωρίς να δεσμεύε-

ται η κυβέρνηση για την καταβολή τους. Έτσι, ουσιαστικά, οι πραγματικές δαπάνες που προϋπολογίζονται για την υγεία είναι 4.341.000.000 για το 2022, ενώ το 2021 δαπανήθηκαν 5.162.000.000, πράγμα που σημαίνει ότι προκύπτει μείωση της τάξης των 820 εκατομμυρίων ευρώ. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, αν δει κανείς τμηματικά τις δαπάνες σε συγκεκριμένους τομείς, όπως για παράδειγμα στην πρωτοβάθμια φροντίδα, που είναι κομβική για την πρόληψη (και) του Covid 19. Οι δαπάνες το 2021 ήταν 268 εκατ. ευρώ, ενώ το 2022 προβλέπονται κονδύλια 138 εκατ., πράγμα που σημαίνει περικοπή

κατά το ήμισυ. Το μόνο κονδύλι υγείας που καταγράφεται αυξημένο στον τακτικό προϋπολογισμό είναι η φαρμακευτική δαπάνη, περίπου κατά 100 εκατ., κι αυτό γιατί περιλαμβάνει τις περίφημες επιστροφές του clawback, δηλαδή ενίσχυση προς τις φαρμακευτικές εταιρείες περίπου 80 εκατ. ευρώ. Το δεύτερο δείγμα κυβερνητικής κοροϊδίας, αποτελεί η ανακοίνωση του Κ. Μητσοτάκη για το επίδομα των 250 ευρώ που θα δοθεί σε συνταξιούχους και άτομα με αναπηρία, καθώς και ο μισός μισθός για τους υγειονομικούς. Το ποσό αυτό, όταν ένα μεγάλο μέρος των συντάξεων είναι από 500 έως 700 ευρώ, συνιστά ψίχουλα - ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι θα το πάρουν περίπου 850.000 από το 1.700.000 συνταξιούχους. Να σημειωθεί, επίσης, ότι έχει ψηφιστεί η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, μέσω της οποίας θα διατεθούν στα επενδυτικά funds 900 εκατ. που προβλέπονταν για το υφιστάμενο ειδικό επίδομα των συνταξιούχων. Αυτά αφορούν τον προϋπολογισμό, ο οποίος προβλέπει 6,1 δισ. νέους φόρους για το 2022, εκ των οποίων 2 δισ. έμμεσοι, ενώ ο πληθωρισμός ήταν τον Οκτώβριο 2,8%, μειώνοντας ουσιαστικά τους μισθούς.

ΚΙΝΑΛ

Τρεις ρόλοι σε αντιλαϊκό έργο

εταξύ Ανδρουλάκη και Παπανδρέου θα κριθεί όπως όλα δείχνουν η κούρσα της διαδοχής του ΚΙΝΑΛ παρά την αγωνιώδη προσπάθεια επιχειρηματικών συμφερόντων να προωθήσουν τον φιλικά προσκείμενο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη Α. Λοβέρδο. Ωστόσο το αποτέλεσμα της εσωκομματικής κάλπης της 5ης Δεκεμβρίου παραμένει ρευστό, καθώς κανείς δεν γνωρίζει πόσοι και ποιοι τελικά θα προσέλθουν να ψηφίσουν και με τι κριτήρια. Το σίγουρο είναι ότι αυτά δεν θα είναι κυρίως ιδεολογικά, καθώς στο σημερινό ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ το ύψιστο κριτήριο των στελεχών του είναι ο τρόπος επιστροφής

στην κυβερνητική εξουσία, έστω και σε δεύτερο ρόλο. Φωτιές άναψε το κάλεσμα του Ανδρέα Λοβέρδου σε οπαδούς άλλων κομμάτων –ουσιαστικά της ΝΔ– να προσέλθουν στις κάλπες και να τον στηρίξουν! Η εξέλιξη αυτή ανέδειξε πόσο προβληματική και ουσιαστικά αντιδημοκρατική είναι η διαδικασία εκλογής αρχηγού «από τη βάση», καθώς ο πρόεδρος αποκτά απόλυτες εξουσίες από ένα σώμα ψηφοφόρων που παύει να υφίσταται αμέσως μετά τη διαδικασία. Μπροστά στον φόβο για «αλλοίωση αποτελέσματος», αποφασίστηκε οι ψηφοφόροι να υπογράφουν βεβαίωση ότι δεν είναι μέλη άλλου κόμματος. Αν εκλεγεί ο Λοβέρ-

δος (που το 2012 δήλωνε ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο»), το ΚΙΝΑΛ θα μετατραπεί σε άμεσο κυβερνητικό δεκανίκι της ΝΔ. Αν επικρατήσει ο «πρωθυπουργός των μνημονίων» Γ. Παπανδρέου, θα υπάρξει μια πιο σκληρή αντιπολίτευση απέναντι στη ΝΔ, χωρίς κανείς να μπορέσει να προεξοφλήσει τους ακροβατισμούς για τις μελλοντικές συμμαχίες. Από την άλλη, ο Ν. Ανδρουλάκης είναι ένα παιδί του κομματικού σωλήνα με μηδενική απήχηση στην κοινωνία αλλά πολύ ισχυρή οργανωτική επιρροή, που βρίσκεται σε άμεση γραμμή επικοινωνίας με επιχειρηματικά συμφέροντα και δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.

Πολιτική

νώ η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής για την πανδημία και τη γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια για την ακρίβεια, τείνει να παγιωθεί η αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τραβάει». Χαρακτηριστική ήταν η περιορισμένη απήχηση της παρουσίασης της ομάδας εμπειρογνωμόνων και συμβούλων του Α. Τσίπρα την Τρίτη, που διαφημίστηκε ως το «νέο θινκ τανκ» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Η συσπείρωση τεχνοκρατών και επιστημόνων εμφανίστηκε από τον Α. Τσίπρα σαν διασφάλιση ότι «η επιστημονική γνώση, η θεωρία, οι καλές ιδέες εμπλουτίζουν και εξελίσσουν μια σύγχρονη προοδευτική στρατηγική». Δεν ακούστηκε όμως κάτι συγκεκριμένο για τη στρατηγική αυτή και τις «κόκκινες γραμμές» της απέναντι στην πολιτική της ΝΔ σε κάθε επίπεδο. Από την πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ και το προσφυγικό, μέχρι τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις και την περιβαλλοντική κρίση. Αυτή η ασάφεια είναι που επιτρέπει στον Κ. Μητσοτάκη να ισχυρίζεται ότι εκείνος εκπροσωπεί την προοδευτική πολιτική, προκαλώντας την έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ που πήρε το… «προοδευτικόμετρο» για να τον διαψεύσει. Ο Α. Τσίπρας, με όσα είπε για τα «καλύτερα μυαλά» της χώρας, θύμισε όσα έλεγε η ΝΔ παλιότερα για τα «καλύτερα βιογραφικά» του Μητρώου Στελεχών της. Η αποδοχή όμως αυτού του μοντέλου παραγωγής πολιτικής από ειδικούς και επιστήμονες γύρω από τον πρόεδρο, έξω από συλλογικές διαδικασίες και δεσμεύσεις, δεν έχει ενθουσιάσει τον κορμό του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη αριστερής προέλευσης και πασοκογενείς βλέπουν ότι υπο-

ΣΥΡΙΖΑ

Γιώργος Κρεασίδης

Ασκήσεις συναίνεσης από τα «καλύτερα μυαλά της χώρας» ▸ Ο Α. Τσίπρας καταγγέλλει το «αριστερόμετρο» αλλά θέλει «προοδευτικόμετρο» βαθμίζεται περισσότερο το κόμμα, αλλά και ο δικός τους ρόλος. Την ίδια στιγμή, στο κοινωνικό πεδίο φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποστασιοποιηθεί από τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, δεν τους στηρίζει ουσιαστικά, ενώ συχνά επιχειρεί με ενεργητικό τρόπο να τους κλείσει. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι οι κομματικές παρατάξεις στους εκπαιδευτικούς που έχουν στρατευθεί στο πλευρό της ΔΑΚΕ με σκοπό να κλείσει η υπόθεση της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση, που προκάλεσε την μεγαλύτερη κρίση στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της Ν. Κεραμέως. Αντίστοιχα, στον εκρηκτικό χώρο των υγειονομικών, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, μέσω του προέδρου προωθεί απέναντι στην ακρίβεια όχι μια απεργία, αλλά μια ημερίδα μέσω τηλεδιάσκεψης με προσκεκλημένους όπως τον Α. Γεωργιάδη, τη Μ. Ξενογιανακοπούλου, μέχρι και εκπρόσωπο της Ελληνικής Λύσης! Αυτή η στάση είναι συνέχεια όσων έγιναν στην καραντίνα, όταν οι ανέξοδες καταγγελίες συνοδεύονταν από την πλήρη συμμόρφωση στις απαγορεύσεις κοινωνικής και πολιτικής δράσης, με χαρακτηριστική στιγμή το περσινό Πολυτεχνείο. Αλλά

Μακριά από τους εργατικούςκοινωνικούς αγώνες, οι τεχνοκράτες του «θινκ τανκ» του ΣΥΡΙΖΑ ράβουν κυβερνητικό κοστούμι

και με τη σταθερή προσφορά πολιτικής συναίνεσης στη ΝΔ για την υγειονομική κρίση και κρίσιμες πλευρές της αντιλαϊκής πολιτικής. Μέσα στο πλαίσιο που ορίζουν οι δεσμεύσεις από την ΕΕ και το ευρώ, η συμμετοχή στους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και η βαριά κληρονομιά της συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε μια αντιπολιτευτική στρατηγική που σφραγίζεται από τη διπλή υπόσχεση: Προς την

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Χωρίς εμβόλια, επαρκή τροφή και στέγαση

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

φιαλτικά Χριστούγεννα θα κάνουν στην Ελλάδα χιλιάδες πρόσφυγες αιτούντες –ή έχοντας πάρει– άσυλο και μετανάστες χωρίς χαρτιά, καθώς τα στοιχεία που αποκαλύπτουν οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ΜΚΟ δείχνουν ότι οι συνθήκες διαβίωσης δυσχεραίνουν. Πρόσφυγες και μετανάστες παλεύουν άοπλοι με την πανδημία εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, με το πραγματικό ποσοστό εμβολιασμού να είναι εξαιρετικά χαμηλό εντός δομών και σχεδόν ανύπαρκτο εκτός. Η κυβέρνηση μόλις τώρα θυμήθηκε να προωθήσει με Κοινή Υπουργική Απόφαση την ανάγκη για

την επίσπευση του εμβολιασμού προσφύγων και μεταναστών εκτός καταυλισμών κατά του Covid-19, με λειτουργία ειδικής βοηθητικής δομής και μέτρα που χαρακτηρίζονται επιεικώς ανεπαρκή. Τα νέα στοιχεία που παρουσιάστηκαν αποκαλύπτουν ότι το 60% όσων διαμένουν σε καταυλισμούς της ηπειρωτικής χώρας δεν έχει πρόσβαση σε επαρκή τροφή εδώ και σχεδόν δύο μήνες, καθώς έμεινε χωρίς σανίδα σωτηρίας. Όπως σημειώνουν, μετά την εφαρμογή, τον Οκτώβριο του 2021, νόμου που ψηφίστηκε πέρυσι, η κυβέρνηση σταμάτησε να παρέχει υπηρεσίες σε άτομα των οποίων οι αιτήσεις

ασύλου έχουν γίνει δεκτές. Στην ανακοίνωσή τους, οι οργανώσεις τονίζουν πως 1 στους 4 φιλοξενούμενους είναι γυναίκες και 2 στους 5 είναι παιδιά. «Οι γυναίκες στον καταυλισμό του Ελαιώνα μας λένε συνέχεια ότι τα παιδιά τους κλαίνε τη νύχτα από την πείνα. Οι μητέρες τώρα δεν έχουν χρήματα για βρεφικό γάλα, γι’ αυτό πολτοποιούν μπισκότα στο νερό». Επίσης, περίπου 34.000 αιτούντες άσυλο έμειναν για δύο μήνες χωρίς τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας, που τους επέτρεπε να αγοράσουν τρόφιμα, ρούχα και άλλα βασικά είδη, ύστερα από την απόφαση της κυβέρνησης να αφήσει νηστικούς όσους έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία ασύλου!

άρχουσα τάξη για «υπεύθυνη στάση» και προς τα λαϊκά στρώματα για ηπιότερη διαχείριση. Οι χαμηλές προσδοκίες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκουν ανταπόκριση μπροστά στη σκληρότητα της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι κοινωνικοί αγώνες που της δημιουργούν ρωγμές –εκπαίδευση, efood, COSCO κ.α.– δεν φανερώνουν μόνο την ανεπάρκεια της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εξηγούν επίσης γιατί έχει απέναντί τους στάση αντιπαλότητας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Σφηνωμένο κοριτσάκι, σφηνωμένη ζωή Συγκλόνισε η είδηση για το 8χρονο κοριτσάκι που ξεψύχησε σφηνωμένο από μια συρόμενη μεταλλική πύλη ενός εργοστασίου στο Κερατσίνι. Για μία περίπου ώρα το παιδάκι Ρομά ήταν εγκλωβισμένο χωρίς να το ζυγώνει άνθρωπος, ενώ όταν τελικά κάποιος πλησίασε, το κλώτσησε για να δει αν ήταν ακόμα ζωντανό! Η αποθέωση της κοινωνικής «αποστασιοποίησης», καθώς οι εργαζόμενοι αδιαφόρησαν για το «εμπόδιο» που είχε σφηνώσει στο προαύλιο. Η κοινωνία της εκμετάλλευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού δεν γεννά μόνο εξεγερμένους αλλά κι όσους μένουν απαθείς στη βαρβαρότητα. Η κλωτσιά που δέχτηκε η μικρή Όλγα ήταν η τελευταία, όμως σε όλη τη σύντομη ζωή της κλωτσιές δεχόταν· όπως κι άλλα παιδάκια σαν αυτή.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Κοροϊδία η αποζημίωση των 28 ευρώ Το υπουργείο Εργασίας συνεχίζει τα δώρα στην εργοδοσία και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Εμπαιγμό για τους εργαζόμενους που επωμίζονται επιπλέον κόστος για την τηλεργασία αποτελεί η απόφαση για ανώτατη μηνιαία αποζημίωση 28 ευρώ και αυτά υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Δεκάδες χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που αναγκάστηκαν τον τελευταίο χρόνο να προχωρήσουν σε αναβάθμιση των ακριβών υπηρεσιών γρήγορου ίντερνετ, της τηλεφωνικής σύνδεσης, του υπολογιστή και της κάμερας-ακουστικών προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν απρόσκοπτα στις αυξημένες απαιτήσεις της εργασίας τους, ξέχωρα από το κόστος του ρεύματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον ίδιο εξοπλισμό που απαιτείται για την τηλεργασία μια επιχείρηση έχει 20% φορολογική απόσβεση! Με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση υλοποιεί τον νόμο Χατζηδάκη, αγνοώντας το εργατικό αίτημα για αποκλειστική επιβάρυνση των εργοδοτών στο σύνολο των έξτρα δαπανών που απαιτούνται από τους εργαζόμενους.

Σταρ Ελλάς της αλληλεγγύης Κύμα συμπαράστασης και συγκίνησης προκάλεσε η ασυνήθιστη για τον χώρο της μόδας κίνηση της Σταρ Ελλάς Ραφαέλας Πλαστήρα να ανακοινώσει την αποχώρησή της από τον διαγωνισμό Μις Υφήλιος, που πραγματοποιείται στο Ισραήλ, εκφράζοντας την αλληλεγγύη

Αριστερή Πρωτοβουλία Μισθωτών στο ΣΜΤ Οι εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) θα πραγματοποιηθούν φέτος στις 28, 29 και 30 Νοέμβρη. Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών (ΑΠΤ) καλεί σε μαζικοποίηση του σωματείου και υπερψήφιση του ψηφοδελτίου της. Το προηγούμενο διάστημα, με την επιμονή της ΑΠΤ, το σωματείο έδωσε μάχες, στο πλάι πολλών συναδέλφων που διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, κόντρα στην εργοδοσία που αποκαλούσε «συνεργάτες». Πραγματοποίησε κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις ενάντια στις απολύσεις, στις καθυστερήσεις πληρωμών, στη μη καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων, για την τήρηση μέτρων προστασίας σε εταιρείες που λει-

της προς τον Παλαιστινιακό λαό. «Δεν μπορώ να ανέβω σε αυτή τη σκηνή και να προσποιηθώ πως δεν συμβαίνει τίποτα, όταν άνθρωποι μάχονται για τη ζωή τους εκεί έξω», δήλωσε μέσω του Instagram. Πρόκειται για μια γενναία χειρονομία που αψηφά το επαγγελματικό κόστος και δείχνει ότι οι αξίες είναι πιο σημαντικές από τα συμβόλαια και τους χορηγούς.

Πανηγυρική αθώωση για Καλαϊτζίδη και Ματαράγκα Κατέρρευσε πλήρως η αστυνομική σκευωρία και το σαθρό και στημένο κατηγορητήριο εναντίον των μελών της συλλογικότητας Ρουβίκωνας Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα

για την υπόθεση δολοφονίας του Αιγύπτιου εμπόρου ναρκωτικών, επονομαζόμενου ως «Χαμπίμπι». Τακτικοί δικαστές και ένορκοι έκριναν ότι οι δύο άνδρες πρέπει να αθωωθούν από όλες τις κατηγορίες, καθώς δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να τους εμπλέκει με την πράξη. Όπως τόνισε η συνήγορος υπεράσπισης Άννυ Παπαρούσου μετά την απόφαση, το μεγάλο ζήτημα του τίθεται από τη δίκη αυτή είναι πώς το δικαστικό συμβούλιο παρέπεμψε σε δίκη την υπόθεση παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων.

Προκλητικό «όχι» των ΗΠΑ για βίζα στον Στ. Κούλογλου H άρνηση των αμερικανικών αρ-

χών να χορηγήσουν βίζα στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιο Κούλογλου είναι μια κίνηση εντελώς εκδικητική, καθώς ο Στ. Κούλογλου δεν «τιμωρείται» για τη σημερινή πολιτική στάση του έναντι των ΗΠΑ αλλά αναδρομικά, για τη δημοσιογραφική δράση του όταν παρουσίαζε το «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» και, σύμφωνα με τα πρακτικά του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ, μερικά από τα ντοκιμαντέρ του «προκαλούσαν προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ της ελληνικής και της αμερικανικής κυβέρνησης». Με άλλα λόγια, ένα εκλεγμένο μέλος του Ευρωκοινοβουλίου τιμωρείται επειδή αποκάλυψε τα ψέματα γύρω από τον πόλεμο στο Ιράκ! Η άρνηση αυτή είναι άλλο ένα μέτρο της δημοκρατίας που βασιλεύει στις ΗΠΑ.

Ψήφος για σωματείο μαζικό, διεκδικητικό

ζητώ τον λόγο τουργούσαν ως υγειονομικές «κορονοβόμβες». Την περίοδο των περιορισμών κυκλοφορίας, κόντρα στη λογική του «θα λογαριαστούμε μετά», το σωματείο βρέθηκε απέναντι στο κυβερνητικό σχέδιο απαγόρευσης συγκεντρώσεων και πορειών. Η ΑΠΤ παλεύει για ένα σωματείο μαζικό διεκδικητικό και δημοκρατικό δίπλα σε κάθε συνάδελφο που δοκιμάζεται. Το

επόμενο διάστημα, βασικός στόχος είναι η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτει και τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι». Η ΑΠΤ παλεύει για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την δημιουργία ενός άλλου δρόμου που θα δημιουργεί γεγονότα, θα διεκδικεί και θα απεργεί χωρίς να εγκλωβίζεται στην αναμονή και στην εκτόνωση της ΓΣΕΕ. Προτείνει την ισότιμη συνεύρεση και τον δημοκρατικό συντονισμό των σωματείων, για να δοθεί η μάχη για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, για να υπάρξουν νίκες, ανατροπές αντιλαϊκών νόμων και κατακτήσεις. Διαχωρίζε-

ται από τη λογική της ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ, της κλειστής λειτουργίας και ανάθεσης, των αγώνων διαμαρτυρίας, των «περιφερόμενων» απεργιών και της «αναμονής». Οι εκλογές στην Αθήνα θα πραγματοποιηθούν στα γραφεία του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, Θησείο) τις ακόλουθες μέρες και ώρες: Κυριακή 28/11 από 10 π.μ. έως 8 μ.μ., Δευτέρα 29/11 από 3 μ.μ. έως 9 μ.μ., Τρίτη 30/11 από 3 μ.μ. έως 9 μ.μ. Στα παραρτήματα οι εκλογές θα γίνουν την Κυριακή 28/11. Σε Πάτρα, Χανιά και Λάρισα θα γίνουν στα Εργατικά Κέντρα από 11 π.μ. έως 6 μ.μ και στο Ηράκλειο στα γραφεία του Συλλόγου Δασκάλων Ηρακλείου από τις 12 το μεσημέρι έως 7 μ.μ.

Πολιτική

Ακρίβεια

Δημήτρης Σταμούλης

Γιώργος Μουρμούρης

ο κύμα ακρίβειας στην ενέργεια αλλά και σε πολλά βασικά είδη διατροφής «σαρώνει» το έτσι κι αλλιώς πενιχρό λαϊκό εισόδημα, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης περί «ανάκαμψης που εξελίσσεται σε ανάπτυξη»! Σύμφωνα με την ίδια την Κομισιόν, κατά 14% υψηλότερες σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ είναι οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος για τα νοικοκυριά στην Ελλάδα, καθώς η εκτίναξη των χονδρεμπορικών τιμών ηλεκτρισμού στο γ’ τρίμηνο μετακυλίονται στους καταναλωτές μέσω των ρητρών αναπροσαρμογής. Τις τελευταίες ημέρες, νέο ρεκόρ κατέγραψε η χονδρεμπορική τιμή στο Χρηματιστήριο Ενέργειας (285,24 ευρώ/MWh), οδηγώντας τη μέση τιμή, τον Νοέμβριο, πάνω από τα 230 ευρώ/ MWh. Ξέφρενο ράλι τιμών παρατηρείται και στο χρηματιστήριο ρύπων όπου σημειώθηκε ιστορικό υψηλό εκτινάσσοντας κι άλλο την τιμή του ρεύματος. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις τέσσερις πρώτες χώρες στην Ευρώπη με τις πιο υψηλές τιμές χονδρικής ρεύματος (270 ευρώ/MWh)! Συγκρίνοντας τη μέχρι σήμερα εικόνα του Νοεμβρίου σε σχέση με τον Οκτώβριο, καταγράφεται μια αύξηση της τάξης του 14%. Τεράστια είναι η αύξηση και στην τιμή του φυσικού αερίου, κατά 300% σε ετήσια βάση, ενώ τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα μετά τη γερμανική απόφαση αναστολής πιστοποίησης του αγωγού Nord Stream 2. Τι σημαίνουν αυτές οι ανατιμήσεις για τους καταναλωτές; Στα νοικοκυριά καταφθάνουν ήδη φουσκωμένοι λογαριασμοί ρεύματος. Στα εκκαθαριστικά τιμολόγια από Ιούλιο έως Οκτώβριο, η ρήτρα αναπροσαρμογής είναι υπερδιπλάσια της χρέωσης ενέργειας! Ενδεικτικά σε τιμολόγιο ιδιώτη παρόχου όπου η χρέωση μετά την έκπτωση είναι 60 ευρώ/MWh, η ρήτρα αναπροσαρμογής ανέρχεται σε 100 ευρώ/MWh, δηλαδή η συνολική χρέωση είναι 160 ευρώ/MWh. Νοικοκυριό με 4μηνιαία κατανάλωση 1,5 MWh, θα πληρώσει χρέωση ενέργειας 90 ευρώ και ρήτρα αναπροσαρμογής 150 ευρώ, δηλαδή συνολικά 240 ευρώ. Ποια είναι η «επιδότηση» της κυβέρνησης; Για τον Σεπτέμβριο, μόλις 9 ευρώ και τον Οκτώβριο 18 ευρώ, δηλαδή καλύπτει ένα ελάχιστο μέρος των αυξήσεων, όταν ο Κ. Σκρέκας δήλωνε τον Σεπτέμβριο ότι «καλύπτουμε τις αυξήσεις του ρεύματος για οκτώ στα δέκα νοικοκυριά»! Με τον χειμώνα να είναι προ των πυλών, ένα σημαντικό τμήμα των νοικοκυριών δεν θα μπορεί ούτε να ζεστάνει το σπίτι του. Σύμφωνα με στοιχεία του 2020, δηλ. χωρίς τη σημερινή εικόνα με την πανάκριβη ενέργεια, το 16,7% του πληθυσμού της χώρας δυσκολευόταν να θερμάνει επαρκώς την κατοικία του, ποσοστό 8,5 μονάδες υψηλότερα σε σχέση με τον μέσο όρο

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αντιφάσεις και προκλήσεις ξανά στη δίκη των Σεπολίων

Πρώτη στην Ευρώπη στην ακρίβεια η Ελλάδα σε ρεύμα-τρόφιμα

Με αντιφάσεις και «δεν θυμάμαι» από τους αστυνομικούς - μάρτυρες κατηγορίας και νέες αστυνομικές προκλήσεις εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας, συνεχίστηκε την Τετάρτη η δίκη των συλληφθέντων στα Σεπόλια, στις 17 Νοέμβρη 2020. Το βασικότερο στοιχείο που προέκυψε στην τρίτη δικάσιμο, είναι ότι ο ισχυρισμός των τριών πρώτων αστυνομικών για τον λόγο εμφάνισής τους στον σταθμό του μετρό Σεπολίων, είναι έωλος. Και αυτό γιατί από την κατάθεση του πέμπτου κατά σειρά αστυνομικούμάρτυρα κατηγορίας κατέστη σαφές ότι η διαδρομή από το κέντρο της Αθήνας προς το Αστυνομικό Τμήμα Κολωνού, δεν διέρχεται από τον σταθμό του μετρό Σεπολίων. Κατά τα άλλα, δεν έλειψαν και πάλι προκλητικές αναφορές, όπως ότι ο Δημήτρης Καττής, που κατά τη σύλληψή του υπέστη έμφραγμα, «ήταν λιπόθυμος

▸ Η ρήτρα αναπροσαρμογής στο ρεύμα υπερδιπλασιάζει τους λογαριασμούς, μεγάλες ανατιμήσεις σε είδη διατροφής της ΕΕ. Ενώ 6 στους 10 Έλληνες αδυνατούσαν να εξοφλήσουν εγκαίρως τους λογαριασμούς τους και το 40% ήταν αναγκασμένο να δανειστεί για να τους πληρώσει! Όμως δεν είναι μόνο το τσουνάμι ακρίβειας στην ενέργεια. Ανάλογες τάσεις διαμορφώνονται και σε τρόφιμα και άλλα βασικά είδη για τα νοικοκυριά. Η κυβέρνηση «καμαρώνει» για τον τρίτο χαμηλότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη, ωστόσο οι τιμές στα τρόφιμα στη χώρα μας αυξάνονται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με την Eurostat, η άνοδος του δείκτη τροφίμων στην Ελλάδα φτάνει το 3% τον Οκτώβριο, όταν στην ευρωζώνη είναι 1,8%. Σε γαλακτοκομικά, ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς και υποπροϊόντα δημητριακών, οι αυξήσεις είναι από 15% έως 30%, στα οπωροκηπευτικά πάνω από 50%, ενώ αυξήσεις χονδρικής καταγράφονται σε 50 κατηγορίες προϊόντων.

Είναι λοιπόν ψίχουλα τα 250 ευρώ που έταξε ο Μητσοτάκης στους συνταξιούχους και τα συνολικά 210 εκατ. ευρώ, όταν μόνο η 14η σύνταξη που κόπηκε ολοσχερώς στους συνταξιούχους το 2012, τους στερεί 2,2 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, ενώ από την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τους αφαιρέθηκαν πάνω από 800 εκατ. ευρώ ετησίως, δηλαδή τετραπλάσιο ποσό απ’ ό,τι τους υπόσχονται σήμερα. Το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να πρωτοστατήσει στην διεκδίκηση αιτημάτων όπως καμιά αύξηση τιμών σε τρόφιμα και λαϊκά αγαθά, αποκλειστικά στο δημόσιο οι υπηρεσίες ρεύματος και νερού, με πλήρη εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, για ρεύμα, νερό, θέρμανση, τηλεπικοινωνίες, προσιτά για όλους. Άμεση κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα βασικά είδη διατροφής, μείωση συντελεστών σε ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα βασικά είδη, και αυξήσεις στους μισθούς τώρα, έτσι ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας.

και δεν συνεργαζόταν», σύμφωνα με αποστροφή του αστυνομικού που διατελούσε χρέη Αξιωματικού Υπηρεσίας στο τοπικό ΑΤ. Στη δικαστική αίθουσα προβλήθηκαν βίντεο από τα γεγονότα, τα οποία από την Έδρα κλήθηκαν να παρακολουθήσουν οι τρεις πρώτοι αστυνομικοί - μάρτυρες κατηγορίας. Ερχόμενοι εμφανώς σε δύσκολη θέση παρακολουθώντας την βαρβαρότητα της επιχείρησης, κατά την είσοδό τους στη δικαστική αίθουσα συνοδεύτηκαν από πλήθος μαυροφορεμένων συναδέλφων τους. Αστυνομικές προκλήσεις καταγράφηκαν και στον προαύλιο χώρο των δικαστηρίων, με καταγγελίες για στοχευμένες εξακριβώσεις στοιχείων σε αλληλέγγυους. Τη Δευτέρα 29 Νοέμβρη ξεκινά και η δίκη των 62 συλληφθέντων της 6ης Δεκέμβρη του 2020, σε συμπαράσταση των οποίων καλείται συγκέντρωση στην Ευελπίδων.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Ο πλανήτης καίγεται, αυτοί «καίγονται» για τα κέρδη

Τις βασικές κατευθύνσεις του νέου κλιματικού νόμου παρουσίασε τις προηγούμενες μέρες ο υπουργός Περιβάλλοντος Κώστας Σκρέκας. Ενός νόμου που αποτελεί πρόταση ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία του Ευρωπαϊκού Κλιματικού Νόμου, που συνιστά το νομικό πλαίσιο για την εφαρμογή των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Άλλωστε, την ψήφισή του προανήγγειλε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη. Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού κατήργησε κάθε έννοια προστασίας του περιβάλλοντος, τόσο με τον σχετικό νόμο Χατζηδάκη όσο και με τον νόμο για τις «στρατηγικές επενδύσεις», φέρνει σε δημόσια διαβούλευση τον εθνικό κλιματικό νόμο. Μιλά αποκλειστικά για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ στην πραγματικότητα η «πράσινη μετάβαση» της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημαίνει ανάπτυξη με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. Ο νέος κλιματικός νόμος επί της ουσίας έρχεται να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που προωθεί η ΕΕ για την επίτευξη της λεγόμενης «κλιματικής ουδετερότητας» έως το 2050, υιοθετώντας αντίστοιχα και τους σχετικούς ποσοτικούς στόχους και τα χρονικά ορόσημα για την επίτευξή τους. Αντιμετωπίζει το σημαντικό ζήτημα της κλιματικής κρίσης σαν ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, προωθεί συστηματικά τις βιομηχανικές ΑΠΕ, επιμένει, στο όνομα της απολιγνιτοποίησης, στην εισβολή του φυσικού αερίου. Έτσι, παρά τα μεγάλα λόγια για την υπερθέρμανση του πλανήτη, αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον είναι τελείως προσχηματικό.

Ο κλιματικός νόμος που έθεσε σε τυπική διαβούλευση η κυβέρνηση αποτελεί copy-paste των κατευθύνσεων της ΕΕ, με ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες στην απολιγνιτοποίηση, έτσι ώστε να εισβάλουν οι ιδιώτες με το ορυκτό (φυσικό) αέριο. Στην πραγματικότητα ,διαμορφώνει νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου, ενώ υπολείπεται τους αναγκαίους στόχους για συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας έως 1,5 βαθμούς Κελσίου.

Κλιματικός νόμος κυβέρνησης-ΕΕ

Φτιάχνουν το κλίμα για πράσινες μπίζνες Ανάλυση Κική Βάσσου Κώστας Παπαγεωργίου

ασικός άξονας του νέου κλιματικού νόμου είναι ο περιορισμός των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Συγκεκριμένα, ο νόμος θα θέσει ποσοτικούς στόχους για μείωση των εκπομπών κατά 55% το 2030 σε σχέση με το 1990, κατά 80% το 2040, με απώτερο στόχο την «κλιματική ουδετερότητα» το 2050, με επανεξέταση των παραπάνω στόχων κάθε πέντε χρόνια ανάλογα με την εξέλιξη των ρύπων και των ευρωπαϊκών οδηγιών. Στην πραγματικότητα, οι στόχοι αυτοί αποτελούν μια επανάληψη ήδη διατυπωμένων ευρωπαϊκών, οι οποίοι βέβαια δεν επαρκούν –σύμφωνα με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα– για την επί-

τευξη του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5οC. Για την επίτευξη των στόχων καταρτίζεται Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, Περιφερειακά και Δημοτικά Σχέδια για τη μείωση των εκπομπών, καθώς και τομεακοί «προϋπολογισμοί άνθρακα» για επτά κλάδους/τομείς δραστηριοτήτων και συγκεκριμένα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, μεταφορές, βιομηχανία, κτίρια, γεωργία και κτηνοτροφία, απόβλητα και χρήσεις γης, αλλαγές χρήσεων γης και δασοπονία. Για την επίβλεψη και την υλοποίηση των παραπάνω θεσμοθετούνται μια σειρά φορείς και επιστημονικές επιτροπές. Πώς όμως θα επιτευχθούν οι φιλόδοξοι στόχοι της «κλιματικής ουδετερότητας»; Η ουσία του κλιματικού νόμου βρίσκεται στα μέτρα που έρχεται να προτείνει για την «πράσινη μετάβαση» αλλά και στα μη μέτρα που αγνοεί επιδεικτικά. Αξίζει να σταθμίσουμε το τελικό ισοζύγιο των πολιτικών αυτών. Ποιος πληρώνει και ποιος κερδίζει από τα μέτρα αυτά; Και, τελικά, μπορούν να είναι επαρκή και αποτελεσματικά

για να αναστραφεί μια κατάσταση που δείχνει να απορρυθμίζεται όλο και περισσότερο; Όπως υπερηφανεύτηκε ο Κ. Μητσοτάκης και από το βήμα της COP26, η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα απαλλαγεί από τον λιγνίτη. Ο κλιματικός νόμος προβλέπει τη διακοπή λειτουργίας όλων των λιγνιτικών μονάδων, το αργότερο στο τέλος του 2028, με ρήτρα επανεξέτασης το 2023, ενώ οι δήμοι αναλαμβάνουν την εκπόνηση Δημοτικών Σχεδίων Μείωσης Εκπομπών Διοξειδίου του Άνθρακα (ΔηΣΜΕΔΑ), με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 10% για το έτος 2025 και 30% για το έτος 2030, σε σύγκριση με το 2019. Στην πραγματικότητα, μέσα από τους στόχους μείωσης των εκπομπών CO2 για το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας των δήμων, προλειαίνουν το έδαφος για έναν νέο γύρο πράσινων τελών που θα επιβαρύνουν τη λαϊκή πλειοψηφία, με σκοπό την επίτευξη των στόχων που έχουν θέσει. Σημαντική πλευρά του νέου νόμου είναι η αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ, σε ποσοστό 70%, στην τελική κατανάλωση

Εικονοκλάστες ενέργειας έως το 2030, με μέτρα που περιλαμβάνουν διευκόλυνση της αδειοδότησης, ενίσχυση των δικτύων, προώθηση της αποθήκευσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται αύξηση της επιτρεπόμενης ισχύος εντός Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου για μονάδες βιοαερίου από 500KW σε 3MW. Ακόμα κι αν προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε πως το βιοαέριο αποτελείται μεταξύ άλλων από διοξείδιο του άνθρακα, οι συγκεκριμένες μονάδες για τις οποίες αυξάνεται η ισχύς θα μπορούν πλέον να εγκαθίστανται σε αγροτεμάχια χαρακτηρισμένα ως «αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας» με χρήση αποβλήτων από αγροτικές, κτηνοτροφικές ή δασικές εκμεταλλεύσεις και οι σταθμοί αυτοί να ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα εγγεγραμμένα στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Με δεδομένο πως οι πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο σε λίγους και ισχυρούς παίκτες τις αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις γίνεται αντιληπτό ποιοι και πως διευκολύνονται. Αφενός το κράτος απαλλάσσεται από την υποχρέωση για ασφαλή διαχείριση όλων των στερεών αποβλήτων, αφετέρου, ενισχύει τις αγροτοκτηνοτροφικές επιχειρήσεις για να καίνε τα απόβλητα και να τα εκμεταλλεύονται για παραγωγή ενέργειας. Ποιος θα επιτηρεί και θα μετρά την επικίνδυνη καύση και την έκλυση αερίων του θερμοκηπίου από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα; «Ευαγγέλιο άλλου παππά», που θα «εξειδικευτεί» στο μέλλον θα έλεγε κανείς, όπως και πολλά άλλα στον συγκεκριμένο νόμο. Σε ότι έχει να κάνει με τις μεταφορές, από το 2025 όλα τα νέα ταξί στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη, καθώς και το ένα τρίτο των νέων ενοικιαζόμενων οχημάτων θα είναι υποχρεωτικά οχήματα μηδενικών εκπομπών. Ενώ, από το 2023, τουλάχιστον το ένα τέταρτο των νέων εταιρικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης θα είναι αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα ή υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα. Τέλος, ως προς τα ΙΧ και ελαφρά επαγγελματικά, από το 2030 θα επιτρέπεται η πώληση μόνον οχημάτων μηδενικών εκπομπών αερίων του θερ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

μοκηπίου. Στην πραγματικότητα, όλες οι προβλέψεις ακόμα και για τα μικρά οφέλη που μπορεί να έχει η ηλεκτροκίνηση αφορούν τη μετακίνηση με ΙΧ αυτοκίνητα. Καμιά μέριμνα για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που δημιουργούν το μεγάλο οικολογικό αποτύπωμα και τα χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των εργαζόμενων και των νέων που ταυτόχρονα βλέπει τα εισοδήματα να συμπιέζονται προς τα κάτω και ακόμα και μια εκδρομή με το αυτοκίνητο γίνεται είδος πολυτελείας. Ενώ σε ό,τι αφορά τα κτίρια, προβλέπεται απαγόρευση

Φέτος, πολλά νοικοκυριά θα παγώσουν, γιατί αδυνατούν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Πού θα βρουν τα ποσά για να ενταχθούν σε προγράμματα ενεργειακής θωράκισης των διαμερισμάτων τους;

Ε, αφού και η ΓΣΕΕ το βρίσκει θετικό…

Είναι απορίας άξιο, με βάση όλα όσα θα προβλέπονται στον νέο κλιματικό νόμο, πώς, εννιά οργανώσεις, στην πλειοψηφία τους περιβαλλοντικές, ανάμεσά τους βέβαια και η ΓΣΕΕ, εξέδωσαν ανακοίνωση, όπου διαπίστωσαν πως ο νέος νόμος βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση. Αναγνώρισαν πως δεν είναι αρκετά φιλόδοξος, καθώς επαναλαμβάνει τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου αλλά στάθηκαν θετικά στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Κι όμως, ο ένοχος δε μπορεί να γίνει σωτήρας! Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του που ευθύνονται για την εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, τη νομοθετική υποβάθμιση της προστασίας του και τελικά το ξεπούλημα του με σκοπό το κέρδος ούτε μπορούν ούτε θέλουν μια φιλολαϊκή διαχείριση ακόμα και κάτω από το βάρος της διαρκώς αυξανόμενης κλιματικής κρίσης. Η λύση βρίσκεται στον συλλογικό οργανωμένο αγώνα ενάντια στη στρατηγική κυβερνήσεων και ΕΕ που καταδικάζει τους εργαζόμενους και τη νεολαία να ζουν δίπλα σε χωματερές, σε ρυπογόνες βιομηχανίες, στα κατεστραμμένα βουνά που αφήνουν πίσω τους οι ΒΑΠΕ ή οι εξορύξεις και στις σύγχρονες τσιμεντουπόλεις. Στην ανατρεπτική κοινή δράση των επιμέρους περιβαλλοντικών κινημάτων και στο συντονισμό τους με το εργατικό και λαϊκό κίνημα.

καυστήρων πετρελαίου όπου υπάρχει δίκτυο φυσικού αερίου σε νέες οικοδομές, από το 2025 απαγόρευση εγκατάστασης καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης και από το 2030 απαγόρευση χρήσης καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης. Τι κι αν το φυσικό αέριο είναι επίσης καύσιμο υδρογονανθράκων και προκαλεί εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, παρότι λιγότερες. Με την κυριαρχία, σήμερα, του εισαγόμενου και πανάκριβου φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή τα μονοπώλια ενέργειας κάνουν πάρτι, ενώ οι λογαριασμοί στα νοικοκυριά ζεματάνε. Πώς και με τι μέσα και τρόπους θα επιβάλλουν τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης, όπως η αλλαγή των καυστήρων πετρελαίου, σε κτίρια που διαμένουν νοικοκυριά που έχουν να ζεσταθούν μέσω κεντρικής θέρμανσης εδώ και 10 χρόνια; Φέτος τον χειμώνα, θα παγώσουν, κυριολεκτικά, όχι μόνο τα νοικοκυριά που καίνε πετρέλαιο, αλλά και όσοι είχαν την οικονομική δυνατότητα και έχουν ήδη προχωρήσει στην εγκατάσταση φυσικού αερίου. Και από την άλλη, πώς και με ποιο τρόπο χιλιάδες νοικοκυριά που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες θα ενταχθούν σε προγράμματα ενεργειακής θωράκισης των διαμερισμάτων τους; Το ζήτημα της κατοικίας είναι πρώτα και κύρια κοινωνικό πρόβλημα και μόνο μέσα από προγράμματα δημοσίων επενδύσεων για την ουσιαστική ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών μπορεί να αντιμετωπιστεί για τη μεγάλη πλειοψηφία. Ταυτόχρονα, η αλλαγή της τεχνολογίας με όρους επιβολής είναι και αντιλαϊκή και ανεφάρμοστη. Το ανεφάρμοστο, άλλωστε, το παραδέχεται με έναν τρόπο, και το ίδιο το νομοσχέδιο. Για τα δημόσια κτίρια που θα χρειαστούν προς ενοικίαση, προβλέπεται ένας σημαντικός αριθμός εξαιρέσεων ως προς την ενεργειακή κατηγορία που θα ανήκουν. Η κατηγορία Β΄ προβλέπεται μεν σαν απαραίτητη, αλλά πληθώρα περιπτώσεων μπορεί να ανήκει και στη Γ΄. Για τα ιδιωτικά κτίρια, όπου περιλαμβάνεται και η κατοικία, αφήνει ένα περιθώριο να εξαιρούνται των μέτρων ενεργειακής απόδοσης αυτές μέχρι 500 τ.μ.

Κρίσιμο ερώτημα το «ποιος θα πληρώσει»

Τελικά το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής κρίσης δεν μπορεί να επιλυθεί προς όφελος των εργαζομένων με την ταχύτερη και πιο συντονισμένη εφαρμογή νέων τεχνικών παραγωγής, αποθήκευσης και διανομής στα δίκτυα της ενέργειας, όπως επιχειρεί σήμερα το κεφάλαιο και μέσα από τον νέο κλιματικό νόμο. Όλα αυτά θα μένουν αναποτελεσματικά όσο στο στόχαστρο παραμένουν τα συμπτώματα και όχι η αιτία, που είναι η υπαγωγή της φύσης στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Ενώ, η σχετική ταύτιση της καταστροφής του περιβάλλοντος με την εκπομπή αέριων ρύπων καταλήγει να απενοχοποιεί τις καταστροφικές επιπτώσεις του νέου ενεργειακού μίγματος που η ίδια η κυβέρνηση φέρνει. Γιατί για να μπει, λοιπόν, φρένο στην κλιματική απορρύθμιση, απαιτείται –σήμερα περισσότερο από ποτέ– τα ζητήματα αυτά να μην απομονώνονται στο επίπεδο των τεχνικών λύσεων αλλά να συνδέονται οργανικά με τα σύγχρονα περιβαλλοντικά ζητήματα για πόλεις φιλικές προς τον άνθρωπο και τη φύση. Παράλληλα, είναι ανάγκη τα περιβαλλοντικά κινήματα και οι μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος να συμβάλουν στο ανέβασμα του πήχη της αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη πολιτική στα θέματα του περιβάλλοντος. Η αναμέτρηση με τα ερωτήματα του τελικά ποιος πληρώνει και ποιος κερδίζει από την «πράσινη μετάβαση». Η σύνδεση των σύγχρονων οικολογικών κινημάτων με τα ζητήματα του χιλιοπληρωμένου χρέους, της καταλήστευσης του Ταμείου Ανάκαμψης προς όφελος του επιχειρηματικού κέρδους και της αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, άλλοτε μέσα από τη φορολογία και άλλοτε από τα «πράσινα» χαράτσια.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μαύρη Παρασκευή... στην Κοζάνη

ΙΣΧΥΡΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ δυνάμεις και χημικά κατά κατοίκων και εργαζομένων στη ΔΕΗ έφερε η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κοζάνη. Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής, δυνάμεις των ΜΑΤ είχαν στήσει φραγμό 1,5 χιλιόμετρο(!) μακριά από το κτήριο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, όπου ο πρωθυπουργός θα πραγματοποιούσε σύσκεψη με παράγοντες της Περιφέρειας, με στόχο να «θαφτούν» οι αντιδράσεις. Όλα αυτά, για να αποτρέψουν εργαζόμενους και συνδικαλιστές της ΔΕΗ να διαμαρτυρηθούν για το ξεπούλημά της σε ιδιώτες και την ερήμωση της Δυτικής Μακεδονίας.

∆ίμηνη οικονομική εξόρμηση του ΝΑΡ

ΤΟ ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προχωρά σε δίμηνη οικονομική εξόρμηση, από την 1η Δεκέμβρη 2021 έως τις 31 Ιανουαρίου 2022, με στόχο τη συλλογική αντιμετώπιση του σχεδίου «κυβέρνησης και συνολικά του συστήματος που υψώνει πολλαπλά εμπόδια στη δράση και τις παρεμβάσεις όσων μάχονται ενάντια στην εξουσία τους και την καπιταλιστική κυριαρχία». Κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης κυκλοφορούν από τις οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ, ενώ ενισχύσεις και προσφορές μπορούν να κατατίθενται στο όνομα Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι στους λογαριασμούς Εθνικής Τράπεζας με IBAN: GR 6301101510000015100178175 και Τράπεζας Πειραιώς με IBAN: GR6301710240006024151313688.

Πλειστηριασμοί: Τρεις δίκες αγωνιστών μέσα στον ∆εκέμβρη

ΣΕΚ: Εκδήλωση για τα 50 χρόνια

ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΚΕΣ, μέσα στον Δεκέμβρη (2, 7 και 10/12), οδηγούνται μέλη του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης και του εργατικού κινήματος της πόλης για τη δράση τους ενάντια στους πλειστηριασμούς. Η αρχή γίνεται στις 2 Δεκεμβρίου, καθώς δικάζονται οι Ηλίας Σμ., Θανάσης Αγ., Γρηγόρης Σκ., Μάκης Αν. και Ζήσης Κλ. για τη διαδήλωση ενάντια στους πρώτους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο του 2018. «Δεν θα τους περάσει. Η αντίσταση ήταν και είναι μονόδρομος!», σημειώνει ο Συντονισμός.

ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ Εργατικό Κόμμα (ΣΕΚ), με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή του, διοργανώνει την Κυριακή 5/12, στο γήπεδο μπάσκετ του Πανελληνίου (Ευελπίδων 2, Πεδίο Άρεως), εκδήλωση με θέμα «ΣΕΚ - 50 χρόνια αγώνες για την Επανάσταση και τον Σοσιαλισμό». Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης (12 μ.μ.- 7 μ.μ.) θα προβληθεί η ταινία 50 χρόνια αγώνες, ενώ θα υπάρξουν και δύο κύκλοι συζητήσεων. Η συμμετοχή είναι 5 ευρώ για εργαζόμενους και φοιτητές, 3 ευρώ για άνεργους και μαθητές. Περισσότερες πληροφορίες στο www.sekonline.gr και στο www.marxistiko.gr.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΤΣΙΤΣΟΥ

ΣΥΣΚΕΨΕΙΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΕ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΙΟΝΙΟ

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ LABOUR ΠΑΤΡΑΣ

ΣΕΤΗΠ: ∆ΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΨΗΦΩΝ ΓΙΑ ΤΟ RADICAL IT

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται την Κυριακή 28 Νοεμβρίου από τον θάνατο του αγαπημένου μας συντρόφου Τάκη Τσίτσου. Συνεχίζει όμως να βρίσκεται στις καρδιές μας και να είναι «παρών» στις μικρές καθημερινές μας μάχες. Ο Άρης Τσίτσος, αδελφός του Τάκη, και η γυναίκα του Αλίκη προσφέρουν το ποσό των 50 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του Πριν στη μνήμη του Τάκη και των γονιών τους, Γιώργου και Σίας. Συνεχίζονται οι συσκέψεις των τοπικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη παρουσίαση της απόφασης του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου. Μετά τις τοπικές επιτροπές των Ιωαννίνων και της Θεσπρωτίας πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη μελών των τοπικών επιτροπών Λευκάδας και Πρέβεζας ενώ προγραμματίζονται προγραμματίζονται το επόμενο διάστημα αντίστοιχες συσκέψεις μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Άρτα και την Κέρκυρα. Το LABour Πάτρας, εν όψει και των εκλογών του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, διοργανώνει το Σάββατο 27/11, στις 7 μ.μ., στην Λέσχη των Αναιρέσεων (Ζαΐμη 69Α) συζήτηση με τίτλο «Οι εργαζόμενοι στην έρευνα έχουν δικαιώματα! Για ένα μαχητικό σωματείο όπλο στα χέρια μας!». Μετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει συζήτηση και μπαρ οικονομικής ενίσχυσης. Στις εκλογές του Συνδικάτου Εργαζομένων σε Τηλεπικοινωνίες και Πληροφορική (ΣΕΤΗΠ), το Radical IT διπλασίασε τις ψήφους του καταγράφοντας άνοδο κατά 7,2 ποσοστιαίες μονάδες και λαμβάνοντας 3 έδρες (από 1) στο νέο ΔΣ. Τα αποτελέσματα (ανεπίσημα): Ψήφισαν 1.723 (1397 το 2019) και έλαβαν: Ταξική Ενότητα (ΠΑΜΕ) 1.313 ψήφους (από 1215), Radical IT 335 (από 172), Tech Workers 50, Ταξική Πορεία 11.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν τη παράσταση

Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ.,

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

Αναφορά σε μια Ακαδημία του Φραντς Κάφκα με ένα εισιτήριο αξίας 15 ευρώ! Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ. (πρεμιέρα 19/11),

Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103225207 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων)

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Πώς εκτιμάς τα αποτελέσματα της COP26;

Η συνδιάσκεψη αυτή δεν πήρε απολύτως κανένα μέτρο που να επέτρεπε να σταματήσει την καταστροφή. Δεν αποτελεί έκπληξη. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε ένα ενεργειακό σύστημα ορυκτών καυσίμων κατά 80%, για να μπορέσουμε να περάσουμε σε ανανεώσιμες μέσα σε 10 ή 20 χρόνια, και να μειώσουμε ταυτόχρονα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στο ίδιο διάστημα. Είναι αδύνατον. Θα χρειαζόταν μείωση ή αποανάπτυξη. Σε πλανητικό επίπεδο, για να σταματήσει η καταστροφή, θα χρειαζόταν μικρότερη παραγωγή, λιτότερες μεταφορές, μικρότερη κατανάλωση. Μια τέτοια αποανάπτυξη πρέπει προφανώς να γίνει με κοινωνική δικαιοσύνη, με βάση τις διαφοροποιημένες ευθύνες. Χωρίς αυτό, δεν μπορεί να γίνει! Η κοινωνική δικαιοσύνη σημαίνει πως το πλουσιότερο 1% πρέπει να μειώσει τις εκπομπές του κατά τριάντα φορές, ενώ το 50% των πιο φτωχών μπορεί να τις τριπλασιάσει. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τον καπιταλισμό, που συνεπάγεται ταυτόχρονα και συσσώρευση και ανάπτυξη των ανισοτήτων. Η πάλη για το κλίμα είναι ταξική πάλη. Δυστυχώς, είναι η τάξη των καπιταλιστών που κερδίζει στα σημεία. Από τη δική της οπτική, η COP αποτέλεσε σημαντικό βήμα προς μια πολιτική υπερφιλελεύθερου «πράσινου καπιταλισμού», με γενικευμένη εμπορευματοποίηση του πλανήτη, σε βάρος της φύσης και των λαών. Οι φτωχοί θα πληρώσουν τον λογαριασμό, κυρίως στις φτωχές χώρες. Αυτοί είναι που κινδυνεύουν να βυθιστούν σε έναν τρομακτικό συνδυασμό κοινωνικής και οικολογικής κρίσης... ▶ Κράτη και πολυεθνικές μιλούν πολύ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά στο τέλος αποφασίζονται διευθετήσεις που λειτουργούν προς όφελός τους, όπως με την «αντιστάθμιση άνθρακα». Τι συμβαίνει;

Η Γκρέτα Τούνμπεργκ έχει δίκιο: Αυτή η COP ήταν το αποκορύφωμα του greenwashing (σ.σ. πράσινο ξέπλυμα) από τους ισχυρούς του Βορρά. Αντί να αποφασίσουν την άμεση πραγματοποίηση των αναγκαίων μειώσεων εκπομπών,

στον

Ντανιέλ Τανούρο Αγρονόμος μηχανικός, οικοσοσιαλιστής συγγραφέας

Η πάλη για το κλίμα είναι ταξική πάλη Ο Daniel Tanuro είναι Βέλγος, αγρονόμος μηχανικός, μαρξιστής ακτιβιστής και οικοσοσιαλιστής συγγραφέας. Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα για την οικολογική και κλιματική κρίση. Είναι μέλος του Global Ecosocialist Network και της Επιτροπής Οικολογίας της 4ης Διεθνούς, στο πλαίσιο της οποίας έχει συμβάλει σε πολλές αποφάσεις της για την οικολογική κρίση. Στη συνέντευξή του στο Πριν τονίζει πως η COP26 «ήταν το αποκορύφωμα του greenwashing από τους ισχυρούς του Βορρά», ενώ καταγγέλλει υγμέ ες τις ανεπτυγμένες λιστικές καπιταλιστικές χώρες για υσιανισμό», «μαλθουσιανισμό», κλημα κατά για «έγκλημα ρωπότητας». της ανθρωπότητας». όδοση Στην απόδοση έντευξης της συνέντευξης λε ο Τάσος συνέβαλε σιάδης. Αναστασιάδης.

°C για να μην ξεπεραστεί ο 1,5°C αι υπερθέρμανσης, τα κράτη και όοι μεγάλες επιχειρήσεις υπόνσχονται «ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050». Μας υπόσχονται όλοι τους ότι θα αποθηκεύσουν άνθρακα μέσα στη γη ή ότι θα φυτέψουν δέντρα για να τον απορροφήσουν. Είναι λόγια του αέρα. Οι υποσχέυ σεις, π.χ., για τα δέντρα που λθα φυτέψουν, είναι τόσο πολαι λές που θεμιτά αναρωτιέται τά κανείς αν υπάρχουν αρκετά η! εδάφη πάνω στον πλανήτη! Η Shell υπόσχεται «ουδετερότητα άνθρακα το 2050», αλλά επενδύει 8 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, έως το 2030, σε πετρέλαιο και αέριο. Δηλώνει, βέβαια, ότι θα «αντισταθ-

Η COP αποτέλεσε σημαντικό βήμα προς μια πολιτική υπερφιλελεύθερου «πράσινου καπιταλισμού», σε βάρος της φύσης και των λαών

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

μίσει» τις εκπομπές αυτές φυτεύοντας δέντρα, όμως, για να γίνει αυτό, θα χρειάζονταν εδάφη ίσα με τρεις φορές την Ολλανδία! Η Blackrock επίσης υπόσχεται «μηδενικές εκπομπές άνθρακα» το 2050, αλλά κατέχει επενδύσεις (στοιχεία του ενεργητικού) αξίας 85 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε άνθρακα και 75 δισεκατομμυρίων σε πισσούχα άμμο κ.λπ., κ.λπ. ▶ Η διεθνής σκηνή μοιάζει να διαχωρίζεται ανάμεσα στους «πράσινους», όπως η ΕΕ, ο Μπάιντεν, η Βρετανία κ.λπ., από τη μια μεριά, και στους «καρβουνιάρηδες», όπως η Κίνα, η Ινδία και οι αναπτυσσόμενες χώρες. Ισχύει αυτό;

Όχι. Η διεθνής σκηνή διαιρείται ανάμεσα, από τη μια, στους καπιταλιστές, που καταστρέφουν τον πλανήτη για το κέρδος τους, και, από την άλλη, στους λαούς, που είναι τα θύματα αυτής της παραγωγικίστικης τρέλας. Οι «αναπτυγμένες» καπιταλιστικές χώρες παραμένουν οι κύριοι ιστορικοί υπεύθυνοι για την υπερθέρμανση. Η Κίνα και η Ινδία προσφέρουν στις πολυεθνικές χαμηλούς μισθούς και χαλαρές περιβαλλοντικές νομοθεσίες. Όλες αυτές οι κυβερνήσεις είναι ταυτόχρονα και ανταγωνίστριες και συνένοχες στην κοινωνικ οπισθοδρόμηση και στην νική οικ οικολογική καταστροφή. Όλες το τους, αυτό που κάνουν είναι g greenwashing, ούτε μία δεν διαθέτει πρόγραμμα που να είναι συμβατό με τον στόχο του +1,5°C το πολύ. ▶ Συνδιασκέψεις για την κλιματική αλλαγή γίνονται εδώ και 30 χρόνια. Αλλά, ε δεδομένης της έντασης του δε ανταγωνισμού των κεφαλαίαν ων, ων δεν σημειώνεται επιβράδυνση της κλιματικής κρίσης δυ μέσα στον καπιταλισμό. Πώς βλέπεις το μέλλον;

Η μόνη ελπίδα είναι η ανάπτυξη των «οικο-κοινωνικών» αγώνων, που ενοποιούν δηλαδή τις

κοινωνικές με τις οικολογικές διεκδικήσεις. Στην πρωτοπορία τους είναι οι ιθαγενείς λαοί, οι αγρότες, η νεολαία και οι γυναίκες. Οι αγώνες αυτοί πρέπει να συγκλίνουν και, με βάση τη δύναμη κρούσης τους, να αναπτυχθεί μια στρατηγική για να αποσπάσουμε τους εργαζόμενους από τον παραγωγικίστικο συμβιβασμό. Η οικοδόμηση ενός νέου τρόπου παραγωγής δεν μπορεί να γίνει χωρίς τους ίδιους τους παραγωγούς, άνδρες και γυναίκες. Πρέπει, μέσα από τους αγώνες, να βάλουμε σφήνες στην ένταξη των συνδικαλιστικών ηγεσιών στην καπιταλιστική λογική της ανάπτυξης. Αυτό απαιτεί μια οικοσοσιαλιστική προοπτική. ▶ Σε κάθε περίπτωση, η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή απαιτεί τεράστιους πόρους. Ποιος θα πληρώσει;

Είναι το κρίσιμο ζήτημα. Και δεν είναι μόνο η προσαρμογή. Είναι και η αποζημίωση για τις απώλειες και τις βλάβες, που θα εκτιναχθούν σε δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η αρχή της αποζημίωσης έχει εγγραφεί στη συμφωνία-πλαίσιο για το κλίμα (1992), αλλά οι πλούσιες χώρες απλώς αρνούνται να το εφαρμόσουν. Αυτό που επομένως εφαρμόζεται στην πράξη, είναι ένας μαλθουσιανισμός, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. ▶ Ποιες διεκδικήσεις θα έβλεπες ως τις πιο σημαντικές για το εργατικό κίνημα, το περιβαλλοντικό κίνημα και για την αντικαπιταλιστική αριστερά;

Πρέπει να επεξεργαστούμε ένα αντισυστημικό σύνολο από συνεκτικές διεκδικήσεις, από τις πιο άμεσες ως τις πιο ριζοσπαστικές. Να μπλοκαριστούν τα άχρηστα και βλαβερά προγράμματα, να εξασφαλιστεί η δωρεάν κάλυψη των βασικών αναγκών (φως, νερό, θέρμανση, κινητικότητα), να αναπτυχθεί η αγρο-οικολογία, να καταπολεμηθεί η βιομηχανία κρέατος, να μειωθεί ριζικά ο χρόνος εργασίας χωρίς απώλεια μισθού, να μεταφερθούν οι εργαζόμενοι(-ες) των βλαβερών τομέων σε έναν διευρυμένο δημόσιο τομέα (φροντίδα προς ανθρώπους, αποκατάσταση οικοσυστημάτων, μόνωση κτιρίων, δημόσιες συγκοινωνίες), να παρθούν λεφτά από τους πλούσιους, να κοινωνικοποιηθούν οι τομείς της ενέργειας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ποιοι μιλάνε για ελευθερία; Δύο από τα πιο διάσημα –και αντικρουόμενα– συνθήματα του Μάη του ‘68 ήταν το «απαγορεύεται το απαγορεύεται», από τη μία, και το «καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας» από την άλλη. Στη δυστοπία που ζούμε έχουμε, από τη μια, περιοριστικά μέτρα που θυμίζουν Κατοχή –δεδομένων πάντα των αναλογιών– και, από την άλλη, την αντίθεση στην… «υγειονομική δικτατορία», βλέπουμε να ηγεμονεύουν αντιδραστικά έως νεοφασιστικά ρεύματα, που μέχρι σήμερα είχαν σημαία τους το αστυνομικό κράτος και τον διαχωρισμό των ανθρώπων με βάση το χρώμα, το θρήσκευμα, την κοινωνική κατάσταση και την εθνικότητα. Τώρα, βλέπουμε αυτό το ακροδεξιό μωσαϊκό, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, να υπερασπίζεται μια καρικατούρα ελευθερίας της «ατομικής επιλογής», συχνά δανειζόμενο ακόμα και αριστερή φρασεολογία, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τον φόβο και την αγανάκτηση των πολιτών για την κατάσταση εξαίρεσης. Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη φουντώνει η συζήτηση σχετικά με το ενδεχόμενο επιβολής υποχρεωτικού εμβολιασμού, νέου ολικού λοκντάουν και επέκτασης των περιορισμών, δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες εξαγριωμένοι άνθρωποι βγήκαν το Σάββατο να διαδηλώσουν ενάντια στα νέα περιοριστικά μέτρα σε πόλεις της Ολλανδίας, της Αυστρίας, της Κροατίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας — ένα ρεύμα που, όπως όλα δείχνουν, θα έχει συνέχεια. Τον κύριο λόγο σε αυτές τις διαδηλώσεις τον δίνουν όμως οι εχθροί της ελευθερίας, με τον ανορθολογισμό, τον ατομικισμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό να κυριαρχούν και την αγανάκτηση να στρέφεται ακόμα και εναντίον της ίδιας της επιστήμης και της ιατρικής και νοσηλευτικής κοινότητας, που δίνει μάχη να σώσει ζωές. Μια από τις αιτίες (αν και όχι η κύρια) εξάπλωσης του ρεύματος των ανεμβολίαστων είναι η χρόνια και βαθιά ριζωμένη δυσπιστία απέναντι στο κράτος ως υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων. Αυτός, όπως έχει παρατηρηθεί, είναι και ο λόγος που σε χώρες με κάποια παράδοση κοινωνικού κράτους, όπως στις σκανδιναβικές, παρατηρείται υψηλό ποσοστό εμβολιασμένων.

Η άλλη όψη

Δημήτρης Τζιαντζής

50 ακροδεξιές αποχρώσεις «αρνητών» της πανδημίας

νας αρνητής της κλιματικής αλλαγής σχεδόν ποτέ δεν θα παραδεχτεί ότι είναι αρνητής της. Το πιθανότερο είναι να πει ότι η υπερθέρμανση ναι, μεν, είναι υπαρκτό φαινόμενο, αλλά ο ίδιος αμφισβητεί αν οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα, ενώ αποδίδει την κλιματική αλλαγή στον φυσικό κύκλο θέρμανσης-ψύξης του πλανήτη. Έτσι και στην περίπτωση που εξετάζουμε, κανείς από τους εκπροσώπους του αντιεμβολιαστικού ρεύματος δεν συστήνεται ως τέτοιος. Θα αναφέρει πρώτα την αντίθεσή του στις απαγορεύσεις, τον αυταρχισμό, τον τεχνητό διαχωρισμό, τις κυβερνητικές παλινωδίες και τον παραλογισμό των μέτρων. Στη συνέχεια θα αναφέρει πλασματικά θετικά κρούσματα και «εγκληματίες γιατρούς» που τάχα διασωληνώνουν υγιείς ανθρώπους, ενάντια στη θέλησή τους.

Συνεκτικός ιστός του ετερόκλητου αντιεμβολιαστικού ρεύματος η επίκληση στο έθνος, στο ελληνικό DNA, τη θρησκεία, το δημογραφικό πρόβλημα και την αντίθεση στους διαχωρισμούς -μεταξύ Ελληνορθόδοξων πάντα- σε διαφορετικές παραλλαγές και τόνους

Όμως, σε όλες αυτές τις ομάδες που συνθέτουν τον «πατριωτικό» αντιεμβολιαστικό χώρο, από τα πιο γραφικά δείγματα μέχρι τους πιο «σοβαρούς» κορονοϊό-σκεπτικιστές, συναντά κανείς τον ίδιο ανορθολογικό σκοταδιστικό πυρήνα. Συνεκτικός ιστός η επίκληση στο έθνος, στο ελληνικό DNA, τη θρησκεία, το δημογραφικό πρόβλημα και την αντίθεση στους διαχωρισμούς μεταξύ Ελλήνων σε διαφορετικές παραλλαγές και τόνους. Εκκολαπτήριο των πολέμιων των εμβολίων και της σύγχρονης επιστήμης αποτέλεσαν τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, τα οποία, μετά από κάποιο αρχικό δισταγμό, αγκάλιασαν μεταξύ άλλων η επίσημη ΝΔ και ο Σκάι. Μια άλλη συνισταμένη του αντιεμβολιαστικού ρεύματος είναι οι «αντικρατιστές», αυτοί που δεν επιθυμούν να τους υπαγορεύει το κράτος το τι θα

κάνουν με το σώμα τους, ενώ μια άλλη κατηγορία είναι οι οπαδοί των εναλλακτικών θεραπειών, στον αντίποδα τάχα της «κατεστημένης» ιατρικής επιστήμης, οι θιασώτες μιας ατομικιστικής αντίληψης (με νεοφιλελεύθερη ή αυτόνομη-αντιεξουσιαστική απόχρωση), που δυσπιστούν απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας. Υπάρχουν εκατοντάδες κινήσεις, «προσωπικότητες» και ομάδες που επιθυμούν να εκφράσουν τον αντιεμβολιαστικό χώρο στα δεξιά της ΝΔ, αλλά μέχρι στιγμής καμία δεν έχει καταφέρει να ηγεμονεύσει ή να συνενώσει κομμάτια της. Χαρακτηριστικές είναι οι εκκλήσεις εφημερίδων όπως αυτή της Δημοκρατίας στον εκκεντρικό αρνητή, ιδιοκτήτη της μεγαλύτερης ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, Δημήτρη Γιαννακόπουλο να αναλάβει πρωτοβουλίες σε πολιτικό επίπεδο.

Η άλλη όψη

Οι αρνητές εκμεταλλεύονται τη χρόνια και βαθιά ριζωμένη δυσπιστία απέναντι στο κράτος Ο δε Γιαννακόπουλος έχει δηλώσει ότι δεν κάνει το εμβόλιο καθώς φοβάται μήπως… του αλλοιώσει το DNA. Δημοσιογραφικά, η επίδραση αυτού του ρεύματος φαίνεται και από την απήχηση που σημειώνουν τα «αντιεμβολιαστικά» βίντεο που κυρίως διακινεί η «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, τα οποία ρίχνουν νερό στον μύλο του ανορθολογισμού, προβάλλοντας με δραματικούς τόνους μεμονωμένες περιπτώσεις, π.χ., μιας νοσοκόμας που εμφάνισε συμπτώματα μυοκαρδίας μετά τον εμβολιασμό της κ.λπ. Για την ώρα, πλεονέκτημα στην κούρσα φαίνεται ότι διατηρεί, λόγω της κοινοβουλευτικής της θέσης, η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που ακροβατεί ανάμεσα στη σύμπλευση με την κυβέρνηση σε σειρά θεμάτων (αμυντική συμφωνία με Γαλλία, νομοσχέδιο για ΑΕΙ κ.λπ.) και τη συμπόρευση με παραθρησκευτικούς και ακραίους εθνικιστικούς κύκλους. Λόγω αυτής της αμφισημίας, ωστόσο, παρουσιάζονται ρωγμές στην κυρίαρχη θέση της στην ακροδεξιά στη μετά Χρυσή Αυγή εποχή. Αν κάτι χαρακτηρίζει τον χώρο της ακροδεξιάς μέχρι και τις φασιστικές ομάδες, αυτό είναι η ρευστότητα και η κινητικότητα. Συμμαχίες, προσχωρήσεις και σχηματισμοί που ανακοινώνονται τη μια εβδομάδα, διαλύονται την επόμενη. Χαρακτηριστική περίπτωση το κόμμα Ελεύθεροι Άνθρωποι του Γιώργου Τράγκα, του οποίου οι προοπτικές βρίσκονται υπό αμφισβήτηση. Το μόρφωμα προχώρησε στη μεταγραφή του αντιεμβολιαστή τραγουδιστή Γρηγόρη

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πετράκου, αλλά είδε μέσα σε ένα μήνα να αποχωρούν η ανεκδιήγητη Ραχήλ Μακρή, ο Νίκος Καραχάλιος, ο Δημήτρης Καζάκης, ο εκπρόσωπος του… ΔΗΚΚΙ και ο αρχηγός του «Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος» πρώην βουλευτής της ΝΔ Νίκος Νικολόπουλος! Μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός της αντιεμβολιαστικής ρητορικής και έρθουν πιο κοντά οι εκλογές, όλες αυτές οι καιροσκοπικές λυκοσυμμαχίες, που ψαρεύουν σε θολά, βρώμικα και επικίνδυνα νερά, βρίσκονται στον αέρα. Με αυτή την έννοια, κανείς δεν γνωρίζει αν θα υπάρχει και σε τι μορφή το επόμενο διάστημα η φιλόδοξη «κίνηση των 13», στην οποία συμμετέχει μεταξύ άλλων ο αγαπημένος γιατρός των αντιεμβολιαστών Δημήτρης Κούβελας (που ο ίδιος πάντως έχει κάνει το εμβόλιο), το ΕΠΑΜ, ιδιοκτήτες αντιεμβολιαστικών ιστοσελίδων, όπως το Deal News και το dimokrates.gr, πρώην υπουργοί της ΝΔ, όπως ο Σάββας Τσιτουρίδης και ο Αργύρης Ντινόπουλος, και άλλα άτομα που αποχώρησαν από το κόμμα Τράγκα. «Ας σταματήσει επιτέλους το παραμυθάκι της κυβέρνησης και των ΜΜΕ ότι είμαστε αρνητές εμβολίου-αντιεμβολιαστές μόνο και μόνο για να αποδεχτεί ο λαός ένα φασιστικό αφήγημά της, που πλέον έχει διαλυθεί επιστημονικά και κοινωνικά και δεν έχει καμία βάση και νόμιμη ισχύ», αναφέρει για του λόγου το αληθές το «Κίνημα Ελεύθεροι Ξανά» του καρδιολόγου Φαίδωνα Βόβολη, ένα από τα μορφώματα που αναδείχτηκαν τα δύο τελευταία χρόνια στις κινητοποιήσεις, με σημαία την αντίθεση στα μέτρα προστασίας από την πανδημία. Σε αυτήν την κίνηση ανήκει και ο γνωστός αντιεμβολιαστής δικηγόρος Χρίστος Αντωνιάδης, που σε βάρος του πρόσφατα η εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας προχώρησε στην άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων μέσω διαδικτύου κατ’ εξακολούθηση. Ο εν λόγω δικηγόρος εμφανιζόταν συχνά και στην εκπομπή του παρουσιαστή Στέφανου Χίου. Ο τελευταίος, προνομιακός συνομιλητής της Χρυσής Αυγής την τελευταία δεκαετία, ανακοίνωσε πρόσφατα την ίδρυση του δικού του ακροδεξιού κόμματος, το οποίο θα συμμετέχει στις επόμενες εκλογές με το όνομα «Λαϊκή Δεξιά Πατριωτική Κίνηση». Ο πυρηνάρχης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια Γιώργος Πατέλης, που αποφυλακίστηκε μόλις ένα χρόνο μετά την καταδίκη του, έλεγε «ό,τι κινείται σφάζεται». Το «αντισυστημικό» κόμμα του Χίου έχει σύνθημά του το μότο «ό,τι δεν λύεται κόβεται» και, σύμφωνα με τον ιδρυτή του, «αντιτίθεται στον κοινοβουλευτισμό όπως είναι σήμερα». Συνοδοιπόροι των «εμβολιαστών» είναι οι κληρονόμοι της Χρυσής Αυγής, από την Ουρανία Μιχαλολιάκου και τα κόμματα του Κασιδιάρη και του Λαγού που συνεχίζουν τη δράση τους παρότι οι αρχηγοί βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα. Η μήτρα που γεννάει τον φασισμό δεν έχει απονεκρωθεί, κάτι που φαίνεται και από τον πολλαπλασιασμό των φασιστικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών, αριστερών και ομοφυλόφιλων.

Λήδα Θώδου, ανταπόκριση από τη Βιέννη

Οι περιορισμοί για όλους έφεραν την έκρηξη

ετά από μια βδομάδα παλινωδιών, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστρίας, σε συνεννόηση με τους κυβερνήτες των επαρχιών, ανακοίνωσε την Παρασκευή 19/11 ένα γενικό lockdown για όλους, αρχής γενομένης από τη Δευτέρα 22/11, ως μέτρο για να ανακοπεί ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός μολύνσεων και ενόψει της επικείμενης εξάντλησης του συστήματος υγείας — ήδη στις πιο επιβαρυμένες επαρχίες είχε υπάρξει αναστολή χειρουργείων και μετακίνηση ασθενών προς τη Βιέννη, όπου οι μολύνσεις ήταν λιγότερες. Η ανακοίνωση του lockdown μαζικοποίησε τη συγκέντρωση που είχε προγραμματιστεί έτσι κι αλλιώς για το Σάββατο 20/11 από το ακροδεξιό κόμμα FPÖ — του οποίου ο αρχηγός δεν συμμετείχε γιατί στο ενδιάμεσο είχε διαγνωστεί θετικός στον κορονοϊό. Η διαδήλωση ήταν πολύ μαζική σε σχέση με τις προηγούμενες που έγιναν από τις αρχές του καλοκαιριού κι έπειτα, παρότι οι εκτιμήσεις της αστυνομίας και των διοργανωτών αποκλίνουν, δίνοντας ένα εύρος από 40.000 έως 100.000. Είναι δεδομένο ότι η διαδήλωση τροφοδοτήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη δυσαρέσκεια για την αναποφασιστικότητα της κυβέρνησης συνασπισμού (Λαϊκό Κόμμα του πρώην Καγκελάριου Κουρτς και Πράσινοι), η οποία πέρασε από το «κανόνας 2G+» (εμβολιασμένοι/ νοσήσαντες με τεστ), στο lockdown μόνο για ανεμβολίαστους κι από εκεί στο γενικό lockdown για όλους, μέσα σε 6 μέρες. Ακόμα και τώρα, τα μέτρα που πάρθηκαν, δηλαδή το lockdown και η γενική υποχρέωση εμβολια-

σμού για όλους από την 1η Φλεβάρη, δεν είναι παρά η συγκόλληση των αντιλήψεων των δύο κυβερνητικών εταίρων, ενώ η κυβέρνηση έχει συνολικά ζητήματα εμπιστοσύνης, μετά την παραίτηση του Κουρτς και την επακόλουθη άρση της ασυλίας του για ζητήματα διαφθοράς και ψευδορκίας, που πρακτικά άφησε το Λαϊκό Κόμμα ακέφαλο. Το πρόβλημα υπήρχε σε μεγαλύτερο βαθμό στις επαρχίες, όπου υπήρχαν και τα περισσότερα κρούσματα και αριθμητικά και σε ποσοστό, διότι η ύπαρξη κυβερνητών εκλεγμένων με το Λαϊκό Κόμμα και η εμφάνιση ορισμένων κομμάτων με μόνο πρόταγμα την αντίθεση στον εμβολιασμό έκανε τα ομόσπονδα κρατίδια πολύ διστακτικά στο να πάρουν οποιοδήποτε μέτρο, ενώ ταυτόχρονα οι δυνατότητες για δωρεάν τεστ είναι πολύ λιγότερες. Στην πραγματικότητα, αυτό το lockdown είναι πολύ λιγότερο περιοριστικό σε σχέση με τα προηγούμενα όσον αφορά την οικονομία. Ακόμη και οι εκδρομές για σκι επιτρέπονται, μετά από την πίεση του τουριστικού κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα εκκρεμεί η δικαστική υπόθεση που στρέφεται ενάντια στο κράτος και την απόφασή του να μην κλείσει τις πίστες στις αρχές του 2020, όταν εξαπλώθηκε ο κορονοϊός στην Ευρώπη. Αυτό το lockdown της κοινωνικής ζωής θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν είχαν αυξηθεί οι δυνατότητες για δωρεάν τεστ σε όλη την Αυστρία και αν, αντί να χαϊδεύουν τα αυτιά του εκλογικού τους ακροατηρίου, τα κόμματα εξουσίας έκαναν μια συνεπή καμπάνια για τον εμβολιασμό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Το «πιστό κοινό» της τηλεοπτικής χειραγώγησης

από τις κάμερες

τη μέτρηση στη χώρα μας, για την οποία πλέον δεν αντιδρά κανείς. Η «έρευνα» ποσοστών, στο όνομα των οποίων διεξάγεται ο σφοδρός τηλεοπτικός ανταγωνισμός για την εξασφάλιση διαφήμισης και στηρίζεται η επιχείρηση χειραγώγησης της κοινωνίας, χρησιμοποιεί «δείγμα» 1.300 νοικοκυριών. Δηλαδή, περίπου 3.500 άτομα ηλικιών από 4 έως και 74 ετών, για αναγωγή σε πληθυσμό 10.353.328 ατόμων… Μπορεί η τηλεοπτιΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ, άραγε, να κή ενημέρωση μέσω των γράψει-προβάλει-μεταδώσειδελτίων ειδήσεων να έχει διαδώσει την αντίθετη άποψη στο απωλέσει, σε μεγάλο βαθκυρίαρχο αφήγημα κυβέρνησης μό, την επιρροή της, όπως και της οικονομικής εξουσίας; Το αποτυπώνεται και στα νούκαθεστώς διαθέτει απεριόριστα μερα της Nielsen.Ωστόσο, κονδύλια φίμωσης και ελέγχου. Για συνεχίζει να αξιοποιείται ενάμιση μήνα το υπουργείο Οικοως δεξαμενή κατασκευής «ψευδο-γεγονότων» και νομικών διαθέτει 1 εκατ. ευρώ στα «πολιτικών-κοινωνικών ΜΜΕ για διαφήμιση «ενίσχυσης» πραγματικοτήτων», τα των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Η οποία διακινούνται και διιδιωτική, πλέον, ΔΕΗ θα διαθέσει τα αχέονται από τους μηχαδυο επόμενα χρόνια 12,5 εκατ. ευρώ νισμούς χειραγώγησης στα για διαφημιστικές προβολές. άλλα ΜΜΕ — έντυπα ή διαδικτυακά, καθώς και στα ψηφιακά δίκτυα. Για μια ακόμη χρονιά, επιβεβαιώθηκε πως το «πιστό κοινό» της τηλεόρα-

Όπως κάθε χρόνο, η διεθνής εταιρεία Nielsen –η οποία ελέγχει μονοπωλιακά σε όλο τον κόσμο τις μετρήσεις τηλεθέασης– εξέδωσε την ετήσια αναφορά μετρήσεων (year book) για την απόδοση των τηλεοπτικών σταθμών στο κοινό. Η πρώτη παρατήρηση αφορά την ίδια

Η «ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τη βέλτιστη λειτουργία της στον κλάδο των ΜΜΕ. Η τριετής συνδικαλιστική συμμαχία των δύο κομμάτων σε ΕΣΗΕΑ και ΕΔΟΕΑΠ οδήγησε σε ενιαίο ψηφοδέλτιο με δέκα προτεινόμενους για δέκα θέσεις του ΔΣ του οργανισμού. Με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, με τον οποίο υποθετικά διαφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ, συναποφάσισαν ηλεκτρονικές εκλογές, που δεν διασφαλίζουν το αδιάβλητο και τη μυστικότητα της διαδικασίας.

ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ των 6 ημερών ψηφοφορίας για το νέο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, η ηλεκτρονική κάλπη ήταν ανοιχτή για όλο το 24ωρο και οι ψηφοφόροι ή άλλοι δίπλα τους είχαν τη δυνατότητα να αλλάξουν πολλές φορές την ψήφο τους. Δια ζώσης προσήλθαν περίπου 2.500 ασφαλισμένοι, ενώ 4.000 ψήφισαν ηλεκτρονικά. Το ενιαίο ψηφοδέλτιο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της εκλογικής χειραγώγησης κέρδισε και τις 10 θέσεις στο ΔΣ, έχοντας ως «αντιπολίτευση» σε αυτό τον εκπρόσωπο της εργοδοσίας!

σης είναι γυναίκες άνω των 55 ετών (μέση παρακολούθηση ημερησίως 8,11 ώρες) και όσοι έχουν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (7,31 ώρες). Τα τηλεοπτικά κανάλια, βέβαια, ενδιαφέρονται μόνο για το χαρακτηριζόμενο «εμπορικό» κοινό, αυτό των ηλικιών 18 ως 54 ετών. Εκεί, η μέση τηλεθέαση –λέει η Nielsen– ανήλθε την τηλεοπτική σεζόν Σεπτέμβριος 2020 - Αύγουστος 2021 σε 4,5 ώρες κατά μέσο όρο. Ειδικότερα, στα κεντρικά δελτία ειδήσεων στους μεγάλους σταθμούς, η μέση ημερήσια τηλεθέαση μετά βίας ξεπερνά το ένα εκατομμύριο πολίτες. Υπενθυμίζεται πως η περασμένη σεζόν ήταν η «χρονιά» των δυο lockdown, της πανδημικής κρίσης, των απαγορεύσεων και της άγριας καταστολής, κατά την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ ανέθεσε στους προπαγανδιστές-χειραγωγούς της τηλεοπτικής ενημέρωσης να επιβάλουν το κυρίαρχο αφήγημά της. Τους μήνες της απαγόρευσης κυκλοφορίας καταγράφεται αύξηση παρακολούθησης των τηλεοπτικών καναλιών — τον Μάρτιο και Απρίλιο του 2021 έφτασε τις 5,26 ώρες ημερησίως. Από τον Μάιο και μετά η μέση τηλεθέαση αποτυπώνει μεγάλη πτώση.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Συγκινητικές επιστολές αλληλεγγύης και στήριξης προς τον φαντάρο που τιμωρήθηκε επειδή συμμετείχε στην πορεία για το Πολυτεχνείο –τελικά υπό την πίεση των αντιδράσεων η ποινή ανακλήθηκε– από συναδέλφους του που υπηρετούν σε διάφορα μέρη της χώρας, δέχτηκαν τις τελευταίες μέρες το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Από τον Έβρο και την Κομοτηνή, μέχρι τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, την Κω, την ΕΛΔΥΚ Κύπρου… Παρακάτω, ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα δύο εξ αυτών, από το 289 ΤΠ Σαμοθράκης, καθώς και από την 239 ΜΚ ΤΕ Σάμου. Οι στρατιώτες από τh Σαμοθράκη αναφέρουν: «Η στολή δεν αναιρεί τα πολιτικά μας δικαιώματα. Οι φαντάροι αγωνιζόμαστε και είμαστε πολίτες με στολή. Είμαστε υποχρεωτικά στρατευμένοι και αυτό σημαίνει ότι δεν διαφέρουμε από τους υπόλοιπους πολίτες. Ίσα ίσα έχουμε κάθε δικαίωμα να αγωνιζόμα-

«Χακί» μήνυμα αγώνα ▸ Κύμα συμπαράστασης στους φαντάρους που συμμετείχαν στην πορεία του Πολυτεχνείου στε και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας για αξιοπρεπή ζωή. Με τη σειρά μας χαιρετίζουμε τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Οι χιλιάδες λαού και νεολαίας αλλά και η συμμετοχή στρατευμένων στέλνουν ξεκάθαρο αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα. Ο αγώνας για τα σύγχρονα δικαιώματά μας για Ψωμί-Παιδεία-Υγεία-Ελευθερία δυναμώνει μέρα με τη μέρα. Καλούμε τη νεολαία και τους συναδέλφους φαντάρους να πάρουν ξεκάθαρη θέση ενάντια στις αντιλαϊ-

κές συμφωνίες της χώρας με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να παλέψουμε από κοινού ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό. Οι λαοί όλων των χωρών έχουν κοινά συμφέροντα κοντά στις αστικές τάξεις και το κεφάλαιο». Από την πλευρά τους, οι φαντάροι από τη Σάμο τονίζουν: «Στρατιώτες της 239 ΜΚ ΤΕ χαιρετίζουν και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους συναδέλφους που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις και τις πορείες του Πολυτεχνείου, 48 χρόνια μετά τα ιστορικά γεγονότα. Η εξέ-

γερση αυτή ενάντια στη δικτατορία αποτελεί μάθημα στο σήμερα, για συνεχείς αγώνες και διεκδικήσεις για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία με βάση τις ανάγκες μας σήμερα. Το ότι μπαίνουμε φαντάροι δεν σημαίνει ότι σταματάμε να παλεύουμε, δεν μπαίνουμε σε μια φούσκα που είναι αποκομμένη από την κοινωνία. Έχουμε δικαιώματα, τα οποία τα ασκούμε και παλεύουμε να είναι δεδομένο ότι μπορούμε να τα ασκούμε, όπως άλλωστε μας δίδαξε ο αγωνιζόμενος λαός το 1973. Πράγμα το οποίο δυστυχώς δεν ισχύει παντού από ό,τι φαίνεται. Αναρωτιόμαστε γιατί οι διοικήσεις αντιμετώπισαν τόσο εκδικητικά τον συνάδελφό μας. Ελπίζουμε να μην στοχοποιηθεί για την επιλογή του αυτή και με την πίεση και την αλληλεγγύη μας να παίρνουν θάρρος όλο και περισσότεροι συνάδελφοί να βρίσκονται στον δρόμο σε κάθε 17 Νοέμβρη που θα ακολουθήσει!».

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

«Α

ν πάτε στη Σάμο, θα δείτε μια άψογη δομή, άψογες συνθήκες με τη χρηματοδότηση της ΕΕ, με καθαρές εγκαταστάσεις, με παιδικές χαρές για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά. Δεν υπάρχει καμία σύγκριση με την κατάσταση στο παρελθόν». Είναι τα λόγια του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς την Ingeborg Beugel, η οποία στις 9 Νοεμβρίου μίλησε ανοιχτά μέσα στο Μαξίμου για τα pushbacks στο Αιγαίο. Η ολλανδή δημοσιογράφος, που βεβαίως είχε επισκεφθεί από τους πρώτους τη δομή-φυλακή, σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Πριν είχε κάνει λόγο για ένα κέντρο «με την αίσθηση του Άουσβιτς, στη μέση μιας ερήμου», όπου «δεν υπάρχει πράσινο, είναι μακριά από τον πολιτισμό και οι άνθρωποι θα σαπίσουν εκεί μέσα». Συγκεκριμένα για την παιδική χαρά, στην οποία αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, είπε ότι «ήταν η πιο θλιβερή, δυστοπική, το αντίθετο από αυτό που πρέπει να είναι μια παιδική χαρά, αυτό που είδαμε εκεί. Όταν είδαμε αυτή τη παιδική χαρά, βάλαμε τα κλάματα. Εάν φανταζόσουν παιδάκια εκεί μέσα, μπορούσες μόνο να κλαις». Οι αποκλειστικές φωτογραφίες από την κλειστή δομή της Σάμου που φέρνει στη δημοσιότητα το Πριν, επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα της Ingeborg Beugel, καθώς αναδεικνύουν τον χαρακτήρα φυλακής και στρατοπέδου που έχει η δομή. Κατασκευασμένη σε αναβαθμίδες, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται φράκτης, με σκοπιές και φυλάκια σε πολλά σημεία και πολλαπλούς φράκτες στην εξωτερική περίμετρο, σε τίποτα δε θυμίζει «δομή φιλοξενίας». Σε πολλές περιοχές του στρατοπέδου ακόμα και ο φωτισμός ελέγχεται κεντρικά, ενώ συστήματα παρακολούθησης καταγράφουν σχεδόν κάθε κίνηση των εγκλείστων αιτούντων άσυλο. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του Πριν, τα υλικά κατασκευής των εγκαταστάσεων είναι ευτελή, με εξαίρεση τα συστήματα ασφάλειας και

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Σάμος: Μέσα στον δυστοπικό εφιάλτη της κλειστής δομής Το νέο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) Σάμου, το οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε πρόσφατα ως μία άψογη δομή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμη φυλακή ψυχών με τη σφραγίδα της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης.

πυρασφάλειας. Στην περιβόητη παιδική χαρά, το κοντινότερο δέντρο βρίσκεται πίσω από αλλεπάλληλες σειρές συρματοπλεγμάτων. «Η νέα Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή της Σάμου, δεν είναι άψογη, δεν είναι καθαρή και δεν έχει “παιδική χαρά-πρότυπο” για τα παιδιά. Είναι μια εγκατάσταση μέσα σε ένα γυμνό οροπέδιο της Σάμου, φτιαγμένη εξολοκλήρου με συρματοπλέγματα, μεταλλικά κοντέινερ, μπετό, χαλίκια, αστυνομία, θύρες ελέγχου και ιδιωτικούς υπάλληλους ασφάλειας», κατήγγειλε προ

ημερών η Ανοιχτή Συνέλευση Σάμου. Στην ίδια καταγγελία ανέφερε, επίσης, ότι «η παιδική χαρά είναι περικυκλωμένη από δρόμους επιτήρησης και συρματοπλέγματα και δεν φιλοξενεί παιδάκια, επειδή αυτά επιβιβάζονται κάθε μέρα βίαια και κρυφά σε ακυβέρνητες φουσκωτές βάρκες και προωθούνται στα ύδατα της Τουρκίας». «Το νέο κέντρο-φυλακή παρουσιάζεται ως μία θετική εξέλιξη για πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο και μετανάστες. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένας δυστοπικός εφιάλτης που θα

Το Πριν φέρνει στο φως αποκλειστικές φωτογραφίες από τη δομή-φυλακή

συμβάλει στην απομόνωση και στον περαιτέρω επανατραυματισμό τους», κατήγγειλαν από την πλευρά τους στις 17 Σεπτεμβρίου, μία ημέρα πριν τα εγκαίνια της δομής, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ). «Πόσο προκλητικό είναι το γεγονός ότι, ενώ βλέπουμε τι συμβαίνει σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, η ΕΕ και η Ελλάδα είναι απασχολημένες με τα εγκαίνια μιας νέας φυλακής για αιτούντες άσυλο, πρόσφυγες και μετανάστες στο νησί της Σάμου», διερωτώταν ο επικεφαλής των ΓΧΣ, Γιώργος Καραγιάννης. Προσέθετε ότι «μπορεί τα συρματοπλέγματα στο νέο κλειστό κέντρο να είναι καινούργια και γυαλιστερά, αυτό όμως δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως βελτίωση. Είναι το τέλειο παράδειγμα για το πόσο εγκληματικές είναι οι ευρωπαϊκές πολιτικές για τη μετανάστευση, κρατούν και εγκλωβίζουν ανθρώπους που ξέφυγαν από τη βία, τιμωρώντας τους επειδή θέλουν απλώς να είναι ασφαλείς». Σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, η κατασκευή του ΚΥΤ κόστισε 43 εκατομμύρια ευρώ, με τη χρηματοδότηση να προέρχεται εξολοκλήρου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με το υπουργείο, «το σύνολο της δομής περιβάλλεται από διπλή περίφραξη ασφαλείας τύπου ΝΑΤΟ», ενώ στην είσοδο έχουν εγκατασταθεί «τουρνικέ, μαγνητικές πύλες, x-rays, σύστημα access control δύο παραγόντων (ταυτότητα και αποτύπωμα)». Οι χώροι παρακολουθούνται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που στέλνει εικόνα σε πραγματικό χρόνο στο συνδεδεμένο Κέντρο Ελέγχου Συμβάντων στο κτήριο Κεράνης, στον Πειραιά. Δείτε τις φωτογραφίες σκανάροντας εδώ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

ΔΣΑ: Η φωνή των «από κάτω» και των ελευθεριών ▸ Υποψήφιοι της Εναλλακτικής Παρέμβασης - ∆ικηγορική Ανατροπή μιλούν στο Πριν Την Κυριακή 28 Νοεμβρίου και τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου πραγματοποιούνται οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και νέου προέδρου στον

Παναγιώτης Κολοβός

Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας. Στη μάχη συμμετέχει, με ριζοσπαστικό περιεχόμενο, και η Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή, τόσο για την εκλογή νέου ΔΣ όσο

Αγγελική Σεραφείμ

Στη μάχη για τα Εκτεθειμένοι σε δημοκρατικά δικαιώματα οικονομική καταστροφή ▶ Ποια θα μπορούσε να

είναι η συμβολή της μαχόμενης δικηγορίας στον αγώνα για τις ελευθερίες; Οι δικηγόροι, παραδοσιακά, είναι οι θεσμικοί υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων, παράδοση την οποία έχουν ευτελίσει οι σύγχρονες διοικήσεις των Δικηγορικών Συλλόγων (με ελάχιστες εξαιρέσεις), με την αφωνία τους και την άρνησή τους να συγκρουστούν με την εκτελεστική εξουσία, συμμετέχοντας στους κοινωνικούς αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων. Εάν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι έπαιζαν τον θεσμικό τους ρόλο, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα για την εκάστοτε κυβέρνηση και η κοινωνική νομιμοποίηση όσων αγωνίζονται ενάντια σε αυτήν την κατάσταση, θα ήταν πολύ πιο ευρεία. Τον ρόλο αυτό, που έχει απεκδυθεί η ηγεσία των Δικηγορικών Συλλόγων, τον έχει αναλάβει, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, το μαχητικό ρεύμα των δικηγόρων, που ήταν παρόν σε όλες τις μάχες του τελευταίου διαστήματος: Με τον νομικό τους λόγο, με τη φυσική παρουσία τους, στη ΓΑΔΑ, τα αστυνομικά τμήματα και τις δικαστικές αίθουσες, υπερασπίζοντας όσους διαδηλωτές υπέστησαν την αστυνομική καταστολή, αλλά, κυρίως, με την ενεργή παρουσία τους στον δρόμο, στις διαδηλώσεις, όπου πολλές φορές έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στο να σπάσουν στην πράξη οι απαγορεύσεις των συναθροίσεων, προσπαθώντας να εγγυηθούν στην πράξη, όσο περνούσε από το χέρι τους, το δικαίωμα στη διαδήλωση - και υπέστησαν αρκετές φορές την αστυνομική καταστολή για την δράση τους. ▶ Γιατί ψήφος στην Εναλλακτική Παρέμβαση;

Η Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή έπαιξε κρίσιμο ρόλο στο να συγκροτηθεί αυτό το μαχητικό ρεύμα. Αποτέλεσε την πρώτη μαγιά και πήρε την πρωτοβουλία. Eίναι η παράταξη που επιδιώκει να εκφράσει μέσα στον ΔΣΑ τη φωνή των μισθωτών δικηγόρων, των ασκούμενων και των αυτοαπασχολούμενων ενάντια στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Τέλος, επιδιώκει την οργάνωση του αγώνα με όρους ενότητας και μαζικότητας και όχι παραταξιακής καταγραφής.

▶ Oξύνθηκαν τα προβλή-

ματα του κλάδου και η ταξική πόλωση και λόγω πανδημίας;

Η αναστολή εργασιών των δικαστηρίων, η διάχυτη ανασφάλεια για την υγεία, η διαφύλαξη της οποίας έγινε ατομική υπόθεση, η υπολειτουργία κομβικών δημόσιων υπηρεσιών, όπως είναι οι ΔΟΥ και η Επιθεώρηση Εργασίας, ουσιαστικά σήμαναν την πλήρη αδυναμία ανάληψης υποθέσεων, την εκμηδένιση του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων και την απόλυση των «συνεργατών», μισθωτών δηλαδή συναδέλφων. Παράλληλα, οι υποχρεώσεις δεν μειώθηκαν, καθώς οι ασφαλιστικές εισφορές συνέχισαν να «τρέχουν» και όσοι κρίθηκαν δικαιούχοι για τις επιστρεπτέες προκαταβολές, καλούνται να επιστρέψουν σημαντικό μέρος τους. Από κάθε πλευρά, λοιπόν, όχι μόνο συμπιέστηκε το εισόδημα του κόσμου της δικηγορίας αλλά και συσσωρεύθηκαν χρέη που είναι αδύνατο να αποπληρωθούν. Ενώ, λοιπόν, οι δικηγορικές εταιρείες και τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία ουσιαστικά μείωσαν το κόστος λειτουργίας τους, με την απόλυση ή την αναστολή εργασίας των «συνεργατών» τους, αξιοποιώντας κάθε νομική ρύθμιση για την ελάφρυνσή τους από τις υποχρεώσεις τους, ο/η μέσος/η δικηγόρος βρέθηκε πλήρως εκτεθειμένος/η σε οικονομική καταστροφή. ▶ Στήριξη στην Εναλλακτική, γιατί;

Η Εναλλακτική Παρέμβαση υπήρχε πριν τις εκλογές, θα υπάρχει και μετά από αυτές και θα υπήρχε και χωρίς να συμμετέχει στις εκλογές. Γιατί είναι μια συλλογικότητα με διαρκή και συνεπή δράση για την υπεράσπιση των συμφερόντων της μαχόμενης πλειοψηφίας των δικηγόρων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Θοδωρής Συμεωνίδης

Το αντισυστημικό ρεύμα των δικηγόρων ▶ Σε τι συγκυρία γίνονται οι εκλογές στον ΔΣΑ;

και για πρόεδρο, με υποψήφιο τον Θανάση Καμπαγιάννη. Το Πριν ζήτησε από τέσσερις υποψηφίους της Εναλλακτικής να στείλουν το δικό τους μήνυμα λίγο πριν την κάλπη.

Οι εκλογές διεξάγονται εν μέσω πανδημίας και επίθεσης της κυβέρνησης στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα (νόμος για τις συναθροίσεις, αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα κ.λπ.) και μετά από δεκαετή εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών, που οδήγησε σε υπερφορολόγηση του κλάδου. Σε αυτήν τη γενικευμένη επίθεση στον κλάδο και στα λαϊκά δικαιώματα, είναι σημαντικό μέσω των εκλογών να ενισχυθεί η ριζοσπαστική εκείνη πτέρυγα, που στο επίκεντρο της πολιτικής της αντίληψης θέτει την προάσπιση και διεύρυνση των λαϊκών και εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και αγωνιστές εντός και εκτός δικαστικών αιθουσών, όπως ο υποψήφιος πρόεδρος της Εναλλακτικής Παρέμβασης - Δικηγορική Ανατροπή Θανάσης Καμπαγιάννης. ▶ Γιατί ψήφος στην Εναλλακτική Παρέμβαση;

Την τελευταία δεκαετία, με τις μνημονιακές πολιτικές που οδήγησαν σε συρρίκνωση των δικαιωμάτων, αναδείχτηκε το «κοινωνικό» πρόσωπο της δικηγορίας και τα μέλη της Εναλλακτικής Παρέμβασης - Δικηγορική Ανατροπή ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση και αγωνιστών και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Έσπασε, δε, στην πράξη την απαγόρευση των συναθροίσεων, συμμετείχε στα κινήματα της νεολαίας και των εργαζομένων και μπόλιασε με νομικά (κυρίως) επιχειρήματα τον αγώνα ενάντια στους νόμους που περιορίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων στην εργασία, στη μόρφωση και στη ζωή. Μετά από την απογοήτευση της «πρώτης φοράς αριστερά», την αδυναμία του εργατικού και λαϊκού κινήματος να αποκρούσει την αντιλαϊκή κυβερνητική επίθεση σε συνθήκες πρωτόγνωρες για αυτή, δηλαδή εν μέσω πανδημίας, η Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή φιλοδοξεί όχι απλά να καταγραφεί η ριζοσπαστική πτέρυγα των δικηγόρων, αλλά να συγκροτήσει και να εκφράσει το «αντισυστημικό» ρεύμα των δικηγόρων, που δεν βολεύονται στους τέσσερις τοίχους του γραφείου τους, που «αναπνέουν» στα κινήματα της νεολαίας και των εργαζομένων και φιλοδοξούν να κάνουν μέρος της καθημερινότητάς τους τον αγώνα για μία αξιοπρεπή ζωή.

Αλεξάνδρα Φώτη

Οι μισθωτοί δικηγόροι μπροστά ▶ Τι σημαίνει η συγκρό-

τηση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων;

Η συγκρότηση του ΣΜΔ είναι μεγάλο προχώρημα για την προστασία των μισθωτών δικηγόρων και μία γροθιά στην ατομικότητα που διέπει το δικηγορικό επάγγελμα. Με τη διεκδίκηση μέσα από τις γραμμές του Σωματείου θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις εργασιακές συνθήκες στον κλάδο και να κατοχυρώσουμε μία σειρά δικαιωμάτων, τα οποία θα εξασφαλίσουν στους μισθωτούς συναδέλφους καλύτερη ποιότητα ζωής και εργασιακής καθημερινότητας. ▶ Ποια είναι η στάση του ΔΣΑ;

Η στάση του ΔΣΑ έρχεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις επιταγές του κράτους, του κεφαλαίου και της ΕΕ. Αυτό είναι, βεβαίως, κάτι αναπόφευκτο, λόγω και της ίδιας της φύσης του, μιας που η λειτουργία του διέπεται από τον Κώδικα δικηγόρων που είναι αστικό δημιούργημα. Ωστόσο η στάση του αποτελεί ταυτόχρονα και επιλογή του εκάστοτε Προέδρου και της πλειοψηφίας των συμβούλων που απαρτίζουν το ΔΣ. Έτσι, λοιπόν, ο ΔΣΑ εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των μεγαλοδικηγόρων και των δικηγόρων-ιδιοκτητών των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών, οι οποίοι διαχειρίζονται τον μεγαλύτερο όγκο της δικηγορικής ύλης και άρα και τον περισσότερο πλούτο. Η εκπροσώπηση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίφαση πρωτίστως με τον μέσο αυτοαπασχολούμενο δικηγόρο, ο οποίος κερδίζει με δυσκολία «τα προς το ζην». Ενώ, ταυτόχρονα, η φυσιογνωμία αυτή έρχεται σε σύγκρουση και με τους μισθωτούς δικηγόρους, οι οποίοι είναι μέλη σε έναν σύλλογο που διαφεντεύεται από τους εργοδότες τους. Αν και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αλλάξουν οι συσχετισμοί εντός του ΔΣΑ, λόγω της ίδιας της αστικής του φύσης, είναι σίγουρο ότι η ύπαρξη μελών εντός του ΔΣ του Συλλόγου, τα οποία προέρχονται από τα χαμηλότερα αμειβόμενα στρώματα της δικηγορίας, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι, είτε ως μισθωτοί, μπορούν να βελτιώσουν εν μέρει τις συνθήκες για τους πολλούς και να παρακωλύσουν κάποιες από τις αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα αυτών.

Νεολαία Νίκος Σακαλής

ν ε δ ι ε χ ρ ά Ό,τι υπ ί ε κ ρ α π ε ι τ , επαρκεί, ό ! ί ε θ η ν ν ε γ α ν ι ε ζ ί χ σ πα

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

17 ΜΕΛΛΟΝ

Για μια «επανάσταση» στο κίνημα και την Αριστερά

ι ταραγμένη περίοδος Όλες οι δυνάμεις, όλοι οι αγωνιστές αλήθεια! Ζούμε πλέκαι όλες ό οι αγωνίστριες που θέλουν ον σε έναν καταιγινα ππαλέψουν για μια άλλη προοπτισμό πληροφοριών και κή μέσα μέ στο κίνημα και τους αγώνες ίδια στιγμή που το ΕΣΥ και η αριθμών, που όλα επηνα εκκινήσουν μια τέτοια συπρέπει παιδεία χρηματοδοτούνταιι με ρεάζουν τη ζωή μας (σίγουρα όχι ζήτηση. Σε αυτό θα συμβάλει και η πρωτοαζί ψίχουλα, ψηφίζουν όλοι μαζί θετικά), αλλά την ίδια στιγμή τείβουλία που παίρνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ανοίγει να δοθούν εκατομμύρια στις πολεολενουν να γίνουν αυτό που ο πρωαυτόν τον διάλογο, με την επίγνωση ότι και αυτό σμούς κι μικές βιομηχανίες και τους εξοπλισμούς θυπουργός ονόμασε κανονικότηαυτή μόνη της δεν επαρκεί. Είναι καθήκον έχουν κάνει τη χώρα ορμητήριο των φοτα! Μία καθόλα κυνική δήλωση… μας να συμβάλουμε όλοι και όλες. νιάδων του ΝΑΤΟ. Κανονικότητα το διαλυμένο ΕΣΥ ιο ο Όσοι μέσα σε κατάσταση lockdown καρ Πώς αντιδράμε όμως όλοι και όλες και ο θάνατος από την πανδημία, Το 5 συνέδ τεβήκαμε στον δρόμο και η πανεπιστημιαεμείς; Υπάρχουν δύο εικόνες: Από τη παρά τις τεράστιες θυσίες μας τα νεολαίας ς τη κή αστυνομία πήγε περίπατο, όσοι είδαμε μια, ο πολύ αρνητικός συσχετισμός, η τελευταία δύο χρόνια, η μετατροής υπεροπλία που δείχνουν κυβέρνηση και Κομμουνιστικ να μας στοιβάζουν στα σχολεία χωρίς να πή των σπουδών σε ακριβοπληης σ ω ρ ΕΕ, βαραίνουν τη σκέψη κάθε ανθρώπου έ ρωμένο εμπόρευμα με πετσοκομθ νοιάζονται για την υγεία μας και αντιδράυ ε λ ε Απ που θέλει να αντιδράσει. Η συνολική αλμένες ελπίδες για την προοπτική σαμε, όσοι βουλιάξαμε τις πλατείες και τις ι θα γίνε λαγή, η ανατροπή της βάρβαρης επίθεενός νέου, η αυταρχικότητα και γειτονιές ενάντια στην αστυνομική αυθαιρη σης μοιάζει μια ουτοπία και εμφανίζεται 17-19 Δεκέμβ η καταστολή. Κανονικότητα η ερρεσία, όσοι πάνω στη μηχανή μας κάναμε έντονα το «Έλα μωρέ, τίποτα δε γίνεται». γασιακή ζούγκλα, η κατάργηση την efood να τρέμει, όσοι στο λιμάνι δείξαΑλλά δεν είναι μόνο αυτό. Την ίδια στιγτου 8ώρου, οι δίκαιες απεργίες να με στην COSCO ότι οι ανθρώπινες ζωές δεν μή, στην Ελλάδα και διεθνώς, είδαμε τον κρίνονται παράνομες, τα εργατικά είναι απλά νούμερα και πολλά άλλα. κόσμο να βγαίνει μαζικά στο, δρόμο, να ατυχήματα-δολοφονίες, η εργοδοζήτημα περιεχομένου, ζήτημα προΤην ίδια στιγμή, όλες οι μαχόμενες διεκδικεί μαχητικά, να βροντοφωνάζει τική τρομοκρατία, η ακρίβεια, η γράμματος. Είναι επιτακτική ανάδυνάμεις του κινήματος πρέπει να συμβάένα τεράστιο «ως εδώ»! ανασφάλεια, η φτώχεια! γκη να ηττηθεί η κυβέρνηση της λουν στην ανατρεπτική κοινή δράση. Από Κάτι μας δίδαξαν όμως τα τελευΑυτό που πριν περίπου δέκα Ν∆, που με τον πιο επιθετικό τρόπο το φοιτητικό κίνημα μέχρι τους μεγάλους ταία δύο χρόνια — και μάλιστα το δίχρόνια περιέγραφαν το πολιτικό πλήττει το παρόν και το μέλλον μας,, εργατικούς αγώνες που δόθηκαν, φάνηδαγμα είναι σκληρό! Οι λαοί αγωνίζοσύστημα και τα κυρίαρχα ΜΜΕ αλλά και η συναινετική «αντιπολί-κε πως, όταν η κοινή δράση προωθεί την νται, μάλιστα σε στιγμές μαζικά, αλλά σαν τη μελλοντική εκσυγχρονισμέτευση» του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον έναν ή κλιμάκωση των αγώνων, την υπεράσπιση νη Ελλάδα της Ευρώπης έχει έραυτό δεν επαρκεί. Γιατί, άλλωστε, το τον άλλον τρόπο, αυτός ο νέος δικομ-των συμφερόντων των εργαζόμενων, τη θει για τα καλά και μας ζητούν να ζητούμενο δεν είναι να αγωνιστούματισμός συγκροτεί, παρά τις διαφοομαχητική στάση των μαζικών φορέων, είναι η νέα κανονικότητα. Την ίδια με μόνο, αλλά και να νικήσουμε, για ρές μεταξύ τους, την αστική πολιτική ή σωματείων και συλλόγων, οδηγεί σε νίστιγμή, οι τεμπέληδες εργαζόμενοι να ζήσουμε καλύτερα σύμφωνα με στην Ελλάδα σήμερα. Να ηττηθεί και αι κες — μεγάλες και απαραίτητες. που έτρωγαν χρωστούμενα, οι ανεύτις σύγχρονες δυνατότητες, με βάση να αποδεσμευθεί η Ελλάδα από την ην Για να συμβεί όμως αυτή η «μικρή θυνοι νέοι και νέες που φταίνε για τις ανάγκες μας. Βασικός κορμός σε ΕΕ και όλες τις οδηγίες της που έχουν υν επανάσταση» στην αριστερά και στο τη διασπορά του ιού, οι «χαραμοφάμια τέτοια διαδικασία μπορεί να είοδηγήσει στις συνθήκες που ζούμε σήηδες» δημόσιοι υπάλληλοι που ναι μια σύγχρονη, μετωπική, κίνημα, απαιτείται και η ανώτερη συμερα, να διαγραφεί το άδικο και χιλιοιοκάθονται, παλεύουν να βγάλουν αντικαπιταλιστική αριστερά, πληρωμένο χρέος που ξεκοκαλίζουν οι γκρότηση της κομμουνιστικής πρωτοτον μήνα. Αλλά το χρέος που που θα συγκροτεί όρους για τράπεζες και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί κοί πορίας. Για να αποδειχθεί ξανά μαζικά θα μειωνόταν έχει ξεπεράσει το όμιλοι αλλά το φορτωνόνόστον λαό ότι το πρόβλημα είναι ο κα210% του ΑΕΠ, αλλά ας μην μαστε εμείς. Να δοθούν ούν πιταλισμός και η εκμετάλλευση, για να ι να παραπονιόμαστε, εκσυγχρονιλεφτά για τις κοινωνικές ικές Το ζητούμενο δεν είνα στοιχειοθετηθεί πως σήμερα μπορούζόμαστε… ανάγκες, όχι για τους ποι κα ά με να ζήσουμε αλλιώς, με αλληλεγγύη λλ α νο Σε αυτήν τη νέα κανονιαγωνιστούμε μό λεμικούς εξοπλισμούς, μούς, και συνεργασία και όχι ανταγωνισμό υμε κότητα παίρνει όρκους πίστης σο την καταστολή και τους ζή να α γι ε, και άγχος για την επιβίωση. Να συυμ σο να νική σύσσωμο το αστικό πολιτικό μεγάλους επιχειρηματιματιγκροτηθεί η ριζοσπαστικοποίηση που ς σύστημα. Ν∆-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ κούς ομίλους. Να αντιτερα, σύμφωνα με τι λύ κα γεννιέται σε μια άλλη εναλλακτική, και λοιποί συνεργάτες, διαρμετωπιστεί το περιβαλλοαλλος μα ες γκ σε σύγκρουση με το σάπιο σύστημα νά ρηγνύουν τα ιμάτια τους για βασμό ντικό ζήτημα με σεβασμό δυνατότητες και τις α που ρημάζει τις ζωές μας. την ΕΕ, τις αναδιαρθρώσεις άλλον, στο φυσικό περιβάλλον, Όλα αυτά θέλει να συζητήσει το που χρειαζόμαστε, την ανάγκη που λόγω της κερδοφορίας έχει γίνει φθηνό ο 5 συνέδριο της νεολαίας Κομμουνα κάνουμε άλλη μία θυσία. Κοινός τη σύγκρουση με τα ιερά και όσια ρημασούπερ μάρκετ για κάθε λογής επιχειρημανιστική Απελευθέρωση (νΚΑ) από 17 παρονομαστής; Ενώ είμαστε στα πρότου καπιταλισμού σήμερα, που τική δραστηριότητα. Να παλέψουμε ενάντια νάντια έως 19 Δεκέμβρη 2021, για να δράθυρα μιας νέας επιδρομής πάνω στα θα τάσσεται ρητά με τα συμφέστον ρατσισμό, τον σεξισμό και να ηττηθεί ηθεί η σουμε έτσι ώστε να πάρουν τα όνειδικαιώματά μας, όλοι αυτοί συναινούν ροντα των εργαζόμενων και της ακροδεξιά και ο φασισμός που παλεύουν ουν να ρα εκδίκηση! να πληρώσουμε οι εργαζόμενοι και η νεολαίας. ανασυγκροτηθούν μετά τη μεγάλη νίκη κη της νεολαία άλλη μια φορά την κρίση! Την Πρώτα από όλα, αυτό είναι καταδίκης της Χρυσής Αυγής.

18 Μπάμπης Συριόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κίνηση ιδεών

Οι ιεράρχες της απόλυτης σχετικότητας ή συζητήσεις περί «αριστερόμετρου»

Όποιος προσπαθήσει να ορίσει το νόημα εννοιών όπως αριστερά, σοσιαλισμός, κομμουνισμός ή να νοηματοδοτήσει επαναστάσεις και εξεγέρσεις του παρελθόντος, να πάρει θέση για το τι σηματοδοτούν σε κάθε εποχή, ποιοι τα εκφράζουν σήμερα και ποιοι όχι, συχνά χαρακτηρίζεται δογματικός, λοιδορείται ως κάτοχος της απόλυτης αλήθειας, ιδιοκτήτης και πορτιέρης, ιεροδικαστής και εισαγγελέας, χρήστης του «αριστερόμετρου» (ή όποιου άλλου… μέτρου) και καταγγέλλεται ως επίδοξος εξουσιαστής.

ν έχει συμφωνηθεί να δοθεί σε κάποιον μια μοτοσυκλέτα, αλλά του δώσουν ένα ποδήλατο, πιθανότατα θα διαμαρτυρηθεί λέγοντας ότι δεν είναι καθόλου το ίδιο, ότι τα δύο δίτροχα οχήματα έχουν σημαντικές διαφορές, ότι έχουν άλλες δυνατότητες και καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες. Κανείς, εκτός ίσως από τους υπεύθυνους της απάτης, δεν θα τον θεωρήσει «τιμητή» ούτε θα τον ειρωνευτεί ότι χρησιμοποιεί κάποιο «μοτοσυκλετόμετρο». Ωστόσο, για έννοιες όπως αριστερά, σοσιαλισμός, κομμουνισμός ή για επαναστάσεις και εξεγέρσεις του παρελθόντος τα πράγματα είναι διαφορετικά· όποιος προσπαθήσει να ορίσει το νόημά τους, τι σηματοδοτούν σε κάθε εποχή, ποιοι τα εκφράζουν σήμερα και ποιοι όχι, συχνά χαρακτηρίζεται δογματικός, λοιδορείται ως κάτοχος της απόλυτης αλήθειας, ιδιοκτήτης και πορτιέρης, ιεροδικαστής και εισαγγελέας, χρήστης του «αριστερόμετρου» (ή όποιου άλλου… μέτρου) και καταγγέλλεται ως επίδοξος εξουσιαστής. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της αντίληψης αυτές οι έννοιες όπως και η σημασία κορυφαίων γεγονότων πρέπει να μένουν αόριστες, πλήρεις συμβολικής αξίας αλλά χωρίς πραγματικό αντίκρισμα, δεν μιλάνε αυτές καθαυτές αλλά ο καθένας μπορεί να μιλάει στο όνομά τους, δεν είναι παρά «κενά σημαίνοντα» και «πουκάμισα αδειανά». Πρέπει να μένουν υποχρεωτικά στην γκρίζα ζώνη της ασάφειας όχι λόγω των δυσκολιών του ορισμού τους, αλλά λόγω της φύσης τους· η σχετικότητά τους πρέπει να είναι απόλυτη. Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια που κηρύττουν τα ιερατεία της εποχής μας. Αν για την καθημερινή πρακτική ή για τις

θετικές επιστήμες απαιτείται ακρίβεια, στην ιδεολογία είναι καταδικαστέα. Η ανθρώπινη πράξη, η ανάγκη αποφάσεων ανάμεσα σε εναλλακτικές λύσεις βρίσκουν το λογικό αντίστοιχό τους στη «αρχή του αποκλειόμενου τρίτου» σύμφωνα με την οποία μία πρόταση είναι είτε αληθής είτε ψευδής, αλλιώς δεν έχει νόημα. Ο Γκέοργκ Λούκατς είχε γράψει: «Η εναλλακτική λύση δημιουργεί έτσι μια διχοτομία του αντικειμενικού κόσμου σε συνάρτηση με τις ενεργητικές αντιδράσεις, που προκαλούν οι αλληλεπιδράσεις με αυτόν· μια διχοτομία τεθειμένη από το υποκείμενο στη βάση των γνωστών ιδιοτήτων του αντικειμένου. Αυτή η σειρά, αρχίζοντας από την αντίθεση του χρήσιμου και μη-χρήσιμου, του ωφέλιμου και του επιβλαβούς, περνάει μέσα από πολλές διαμεσολαβήσεις, για να φτάσει στις “ύψιστες αξίες”, όπως το καλό και το κακό». Όποιος αρνείται το διχοτομικό χαρακτήρα των εννοιών αρνείται τη σχέση τους με την πρακτική δραστηριότητα και τις αντίστοιχες αποφάσεις. Με λίγα λόγια, όποιος αποφεύγει να ορίσει τι σημαίνει αριστερά δεν σκοπεύει να κάνει τίποτα αριστερό, όποιος αποφεύγει να πει τι ήταν το Πολυτεχνείο του 1973 (σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συντονιστικής του Επιτροπής και τα συνθήματά του) και τι σημαίνει σήμερα, ποιοι το εκφράζουν και ποιοι όχι, δεν σκοπεύει στην υλοποίηση των διακηρυγμένων στόχων του. Η συζήτηση και η απόφανση για τη σημασία των «ύψιστων αξιών» δεν συνεπάγεται ιερατεία και αστυνομίες· μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Η καταναγκαστική αοριστία δεν ταιριάζει μόνο στους «βολεμένα αδρανείς» αλλά και στους συμμέτοχους κάθε καταπιεστικής εξουσίας. Τα αστικά συντάγματα εκεί που

Η κομμουνιστική αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας δεν μπορεί να διεκδικεί το αλάθητο, αλλά οι εξεγέρσεις του παρελθόντος δεν μπορεί να γίνουν σημαίες ευκαιρίας με συμβολική αξία αποκλειστικά

χρειάζεται είναι επίτηδες αόριστα ώστε η εκτελεστική εξουσία να τα ερμηνεύει κατ’ αποκλειστικότητα, το εθνικό συμφέρον και η εθνική ασφάλεια πρέπει να είναι αόριστα για να τα ερμηνεύει η κυβέρνηση και η ΕΥΠ. Η «πατρίδα» πάνω απ’ όλα απωθεί κάθε συγκεκριμενοποίηση, ώστε να είναι προσαρμόσιμη στα αστικά συμφέροντα. Οι θρησκευτικές αξίες και παραινέσεις είναι επίσης αόριστες και αλληλοσυγκρουόμενες, ώστε να απαιτούν τις ερμηνείες των ιερατείων στην κυριολεξία, του πάπα, του πατριάρχη ή του αρχιεπίσκοπου. Ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι στη «σοσιαλιστική» Πολωνία της δεκαετίας του 1980 σίγουρα απέφευγε με κάθε τρόπο τη συζήτηση για το τι σημαίνει εργατική εξουσία, ενώ το ΚΚ Κίνας σίγουρα θέλει να ξεχαστεί πως όριζαν τον κομμουνισμό ο Μαρξ, ο Λένιν και ο Μάο. Οι εξουσίες των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ήταν σίγουρα αντιδογματικές με τον τρόπο τους. Η «δημιουργική ασάφεια» (σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη) της Συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου του 2015 ερμηνεύτηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και

την ΕΕ με το τρίτο μνημόνιο στις 13 Ιούλη της ίδιας χρονιάς. Αυτό το μνημόνιο, όπως και τα προηγούμενα, υλοποιήθηκε όχι από κάποια δογματική αστυνομία σκέψης αλλά από την Αστυνομία στην κυριολεξία, με κλομπ, χημικά και αύρες. Η ασάφεια και ο αντιδογματισμός στον ορισμό της αριστεράς επιλύθηκαν από την ΕΛΑΣ. Η κομμουνιστική αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας δεν μπορεί να διεκδικεί το αλάθητο, ούτε να θεωρεί ότι σε κάποια ιερά κείμενα είναι καταγεγραμμένες οι αλήθειες της κομμουνιστικής απελευθέρωσης που απλά πρέπει να ανακαλυφθούν και να διαβαστούν. 104 χρόνια μετά την Οκτωβριανή επανάσταση, 150 χρόνια μετά την Παρισινή Κομμούνα, μετά από τις επαναστάσεις που διέτρεξαν τον 20ο αιώνα, αλλά και τα πισωγυρίσματα και τις μεταλλάξεις, πολλά πρέπει να συζητηθούν. Ο κομμουνισμός, η αριστερά και το εργατικό κίνημα του σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν και να ανατρέψουν τον καπιταλισμό του 21ου αιώνα και όχι αυτόν του 19ου. Η αναγκαία αυτή συζήτηση όμως δεν μπορεί να ξεκινάει από μηδενική βάση και δεν μπορεί παρά να αποκλείει όσους γοητεύτηκαν από την αστική εξουσία και αντιμετωπίζουν το αγωνιστικό παρελθόν τους σαν «μια τρέλα νεανική που τώρα έχει περάσει». Ούτε μπορεί οι επαναστάσεις και οι ηρωικοί αγώνες του παρελθόντος να γίνονται σημαίες ευκαιρίας με συμβολική αξία αποκλειστικά. Σίγουρα στη συγκεκριμένη πραγματικότητα, στο κίνημα, στους ζωντανούς ανθρώπους υπάρχουν ανακολουθίες, αντιφάσεις, ενδιάμεσες και υβριδικές καταστάσεις και γκρίζες ζώνες. Ωστόσο, ακόμα και το γκρίζο αποτελείται από μαύρο και άσπρο.

Πολιτισμός Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο

▶ Πώς είναι να επιστρέφετε στη σκηνή μετά από τόσους μήνες καραντίνας, χαμένων σεζόν, κλειστών θεάτρων και αναβολών πρεμιέρας;

Μετά από αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση, αντιληφθήκαμε, μαζί και με πολλά άλλα πράγματα, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Βρεθήκαμε χωριστά σε μια απαιτητική συνθήκη και τώρα ξαναβρισκόμαστε... Σαν να βλέπουμε τα πράγματα εκ νέου, όπως όταν έχεις να δεις ένα αγαπημένο πρόσωπο για καιρό και το ξανασυναντάς. Το πρόσωπο είναι το ίδιο, όμως η οπτική είναι διαφορετική, η λαχτάρα μεγαλύτερη, η προσοχή που δίνουμε πιο λεπτομερής. Με έναν τρόπο, ηθοποιοί και θεατές είμαστε ακόμη πιο παρόντες σε αυτό που συμβαίνει, δηλαδή στην παράσταση.

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν επιστρέφει στην «κανονικότητα» του Φρανς Κάφκα με το έργο Αναφορά σε μια Ακαδημία σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Με αφορμή την παράσταση, μιλάμε με την ηθοποιό Έλλη Ιγγλίζ.

Έλλη Ιγγλίζ: Να είμαστε φυσικοί, αυθεντικοί, αληθινοί! εξανθρ εξανθρωπισμός και αποκτήνωση σε σύγχρονα παραδείγματα, για πολλά σ τι σημαίνει; εσάς τ

▶ Η ομάδα Σημείο Μηδέν επιστρέφει ξανά στον κόσμο του Φρ. Κάφκα. Τί είναι αυτό που σας εμπνέει και εκφράζει; Ποια είναι η γοητεία της Αναφοράς σε μια Ακαδημία;

Ο κόσμος του Κάφκα είναι παράξενα φαντασμαγορικός. Συμβαίνουν διαρκώς παράδοξα. Βρίσκεται σε ένα μόνιμο μεταίχμιο τραγικωμωδίας γι’ αυτό και είναι άπιαστος. Ανοίγει δυνατότητες, δημιουργεί εκπλήξεις, αλλάζει διαδρομές αναπάντεχα, θέτει ερωτήματα παρά δίνει απαντήσεις. Μας προσκαλεί σ’ένα ταξίδι που δεν γνωρίζουμε τον προορισμό. Την Αναφορά σε μια Ακαδημία την αφηγείται ο Rot Peter, ένας πρώην πίθηκος, ο οποίος πιάστηκε από ανθρώπους με σκοπό να τον πάνε σε ζωολογικό κήπο και ο ίδιος για να ξεφύγει και να γλιτώσει από τον εγκλεισμό και να καταφέρει να επιβιώσει στον κόσμο των ανθρώπων, επιλέγει να ακυρώσει την πιθηκίσια του φύση και να εξανθρωπιστεί. Ο Κάφκα δημιουργεί μια έντονη αντίθεση, ο Rot Peter, για να διαπραγματευτεί το τραύμα του εξανθρωπισμού του, που περιλάμβανε εγκλεισμό, βασανιστήρια, εξουθενωτική εκπαίδευση, το αφηγείται κάθε φορά στο νούμερο του βαριετέ. ▶ Η παράσταση μετατρέπει έναν μονόλογο σε μια παραγωγή με επτά ηθοποιούς επί σκηνής. Τι προκλήσεις είχε και τί θέλατε να αναδείξετε με την ερμηνεία σας;

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Με την ολική απαγόρευση στους ανεμβολίαστους σίγουρα αποκλείεται ένα μέρος των ανθρώπων που θα ερχόταν στο θέατρο

Rot Peter, στοχάζεται για το αν η ελευθερία είναι ψευδαίσθηση. Αυτό συνδέεται με τη σημερινή κατάσταση;

Αφηγούμαστε την ιστορία του Rot Peter, και είμαστε όλοι Rot Peter. Ίδιοι και διαφορετικοί. Κάθε Rot Peter από τους επτά έχει και το δικό του χρώμα, που όμως πλαισιώνεται και αναδεικνύεται από το κοινό συλλογικό τοπίο. Η αφήγηση είναι σημαντική. Το κείμενο είναι τόσο πλούσιο, που ακολουθώντας το, ανοίγει από μόνο του τον δρόμο της ερμηνείας.

Ο Κάφκα δίνει μια έμμεση αλλά ξεκάθαρη απάντηση, πάνω στο ζήτημα αυτό. Στο έργο, αναφέρει ο Rot Peter ότι στο βαριετέ παρακολουθούσε ένα ζευγάρι καλλιτεχνών να κάνουν ακροβατικά και διαπιστώνει ότι συχνά «οι άνθρωποι αυταπατώνται με την ελευθερία», καθώς «η ανθρώπινη ελευθερία» συχνά ταυτίζεται με την «αυτάρεσκη κίνηση». Αυτό το περιγράφει ως ψευδαίσθηση ελευθερίας.

▶ Ο φυλακισμένος πίθηκος του έργου,

▶ Το δίπολο που βάζει και το έργο,

Βλέ Βλέπουμε έναν πίθηκο να εξανθρωπ πίζεται και ανθρώπους να αποκτ κτηνώνονται. Φυσικά αυτό είναι σχ σχηματικό, γιατί στο έργο ο εξανθρ θρωπισμός δεν έχει κάτι το ιδανικό κα και δεν πιστεύω ότι ο Κάφκα βλέπ πει διαχωριστικά τον άνθρωπο, τ ζώο και τη φύση. Ο ίδιος ο Rot το P Peter δεν εμπνέεται από την εικ κόνα που βλέπει στους ανθρώπους, δεν θέλει να τους μοιάσει, γίνεται σαν και αυτούς για να επιβιώσει, αλλά δεν είναι σαν αυτούς. Μπορεί στο τέλος να φαίνεται ότι έχει αφομοιωθεί, καθώς είναι ένας επιτυχημένος και αξιοσέβαστος ηθοποιός του βαριετέ, αλλά ο ίδιος λέει ότι, κοιτάζοντας την εξέλιξή του, ούτε παραπονιέται ούτε και ευχαριστημένος είναι, βρίσκεται σε μια ουδέτερη κατάσταση. Τελικά, τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι το ζώο; Είναι άραγε ο άνθρωπος αυτό που περιγράφεται στο έργο, ένα άχρωμο ον που φυλακίζει ζώα, καπνίζει, κοιμάται και φέρεται χοντροκομμένα; Ο Κάφκα στέκεται κριτικά απέναντι σε ανθρώπινες πτυχές και συμπεριφορές αλλά αυτό δεν είναι ολόκληρη η εικόνα. Αναφέρθηκε πιο πάνω το ζητούμενο της ελευθερίας, σε μια φράση ο Rot Peter ανοίγει ένα μικρό παράθυρο, αναφέρει ότι έχει γνωρίσει ανθρώπους που λαχταρούν την Ελευθερία...Το θέμα είναι να δούμε μακρύτερα. Είμαστε πλάσματα της φύσης, είμαστε μέρος της. Να ξαναβρούμε την αθωότητα της φύσης μέσα μας. Να βρούμε τη φύση μας. Να είμαστε φυσικοί, αυθεντικοί, αληθινοί! Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη Παίζουν οι ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο) Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ. Το Πριν είναι χορηγός επικοινωνίας.

ΑΡΗΣ ΣΕΡΒΕΤΑΛΗΣ:

Σεβαστή απόφαση, σαθρό πλαίσιο Ο Άρης Σερβετάλης έχει επιλέξει τον δρόμο του ανορθολογισμού και της θρησκοληψίας, πράγμα που εκφράστηκε και με τις αντιεμβολιαστικές του απόψεις. Όμως η απόφασή του να μην δεχθεί τον διαχωρισμό εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων είναι θεμιτή. Αρκεί να μην αποτελεί σημαία ευκαιρίας. Οπότε για να είναι συνεπής με την αρχή του μη διαχωρισμού θα έπρεπε ίσως να καταδικάσει, π.χ., τον διαχωρισμό ανδρώνγυναικών στο Άγιο όρος ή τα δεκάδες άλλα «άβατα» και φράχτες που χωρίζουν τους ανθρώπους. Είναι καταδικαστέα η απόφαση της κυβέρνησης για την πρόσβαση στα θέατρα. Πολύ περισσότερο, όταν υπάρχουν τρόποι (rapid test) για τη μη μετάδοση της νόσου, πράγμα το οποίο αποφασίστηκε για τις εκκλησίες. Η διαφορετική αντιμετώπιση των χώρων τέχνης σε σχέση με τους χώρους λατρείας έχει βαθύτερα αίτια, στον βαθμό που η τέχνη αποτελεί ισχυρό αντίδοτο στο «όπιο του λαού». Η απόφαση του Α. Σερβετάλη θα έπρεπε να τεθεί στους συναδέλφους του, ώστε να ξεφύγει από το ατομικό και να πάρει συλλογικό χαρακτήρα, με στόχο τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Γιατί, προφανώς, δεν φταίει η στάση του κάθε Σερβετάλη για την απόλυσή τους. Με τη λογική αυτή, στους χώρους εργασίας δεν θα πρέπει να γίνονται διεκδικήσεις υπό τον φόβο απολύσεων. Η ευθύνη βαραίνει την κυβέρνηση και την παραγωγή, πολύ περισσότερο, όταν αυτή ήταν ενήμερη γι’ αυτό το ενδεχόμενο και όφειλε να πάρει όλα τα μέτρα (ύπαρξη αντικαταστάτη) και από στιγμή που δεν το έκανε, θα έπρεπε άμεσα να αποζημιώσει τους ηθοποιούς. Βασίλης Τσιράκης

20 26 Ιουλίου 1956 ● ο Nάσερ ανακοινώνει την άμεση εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ.

29 Οκτωβρίου 1956 ● το Ισραήλ εισβάλλει στη χερσόνησο του Σινά.

31 Οκτωβρίου 1956 ● 90.000 Άγγλοι και Γάλλοι στρατιώτες αποβιβάζονται στο Πορτ-Σάιντ.

2 Νοεμβρίου 1956 ●

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Δημήτρης Γρηγορόπουλος Στις 26 Νοεμβρίου 1956, 65 χρόνια πριν, αποφασίζεται η κατάπαυση του πυρός στην Αίγυπτο, μεταξύ των δυνάμεων εισβολής από Βρετανία, Γαλλία και Ισραήλ και του αιγυπτιακού στρατού. Η εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, που είχε ανακοινώσει ο πρόεδρος της Αιγύπτου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ είναι γεγονός, δίνοντας μεγάλη ώθηση στον αντιαποικιακό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα στην Αφρική και στην Ασία. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στο τέλος του αποικιακού ρόλου Βρετανίας και Γαλλίας.

ο ΟΗΕ με συναίνεση ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, ζητά τη διακοπή των εχθροπραξιών.

26 Νοεμβρίου 1956 ● αποφασίζεται η κατάπαυση του πυρός.

22 Δεκεμβρίου 1956 ● αρχίζει η αποχώρηση των δυνάμεων εισβολής.

Η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ και η ιμπεριαλιστική εισβολή στην Αίγυπτο

τις 26 Ιουλίου του 1956 ένα πλήθος 250.000 ανθρώπων είχε συγκεντρωθεί στην Αλεξάνδρεια, προκειμένου να ακούσει την ομιλία του προέδρου της Αιγύπτου, Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Ο Νάσερ επικεφαλής του κινήματος των Ελεύθερων Αξιωματικών είχε ανέλθει στην εξουσία εκτοπίζοντας δύο χρόνια πριν τον στρατηγό Μοχάμεντ Ναγκίμπ, μαζί με τον οποίο είχαν ανατρέψει το 1952 τον βασιλιά Φαρούκ. Ο Νάσερ εκπροσωπούσε την εθνικοαπελευθερωτική αντιιμπεριαλιστική τάση. Στην ιστορική ομιλία του ο Νάσερ ανήγγειλε την άμεση εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ καταγγέλλοντας το αμαρτωλό παρελθόν της αποικιοκρατίας. Η Αίγυπτος υπήρξε επίσημα προτεκτοράτο-αποικία της Βρετανίας το 19141922. Ωστόσο, η χώρα βρισκόταν υπό την καθοριστική επιρροή της Βρετανίας από το 1882, αποτελώντας κόμβο για τον έλεγχο του δρόμου της Ινδίας. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις της Αγγλίας και των συμμάχων της έθεσαν ουσιαστικά υπό κατοχή την Αίγυπτο. Μεταπολεμικά, 80.000 οπλίτες στάθμευαν στην Αίγυπτο ως φρουρά της διώρυγας, ως προμαχώνας κατά των Σοβιετικών αλλά και ως στήριγμα του διεφθαρμένου καθεστώτος Φαρούκ, που εξυπηρετούσε δουλικά τα συμφέροντα της Αγγλίας. Ο Νάσερ, όπως είχε συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις στον αντιαποικιακό αγώνα, είχε κατακτήσει την εξουσία με στρατιωτικό κίνημα. Είχε προηγηθεί εξεγερσιακή λαϊκή έκρηξη το 1951. Η σχεδόν ταυτόχρονη με την ομιλία του Νάσερ κατάληψη της διώρυγας από αιγυπτιακές στρατιωτικές δυνάμεις με αποτέλεσμα την άμεση απομάκρυνση της βρετανικής φρουράς –δύναμη κατοχής στην πραγματικότητα– προκάλεσε πατριωτικό παροξυσμό στους Αιγυ-

πτίους και είχε ευρύτερες συνέπειες: κά παρωχημένο. Παράλληλα, αξιοποιώΈξαρση στο πατριωτικό αίσθημα ντας την οικονομική και στρατιωτική των αποικιοκρατούμενων λαών, για υπεροχή τους, επιχειρούσαν να θέσουν την απαλλαγή τους απ’ τον ιμπεριαλιαυτές τις χώρες υπό την καθοριστική στικό ζυγό. επιρροή τους, συνδέοντας τον εθνικισμό Αποτυχία της αγγλογαλλικής ειτους με τον καπιταλισμό και υψώνοντας η η της ης φρ γμ σβολής μετά την εθνικοποίηση έτσι φραγμούς στην προωθούμενη ε καεπιρρο των σοσιαλιστικών χωδιώρυγας που επέδρασε επιρροή ταλυτικά στο τέλος της Μερών που ωθούσαν τις πρώην α γάλης Βρετανίας και τηςς αποικίες σε έναν «μη καΗ εθνικοποίηση Γαλλίας ως παγκόσμιων πιταλιστικό δρόμο ανάτης διώρυγας αποικιοκρατικών δυνάπτυξης» και στη συμμαμεων. Ο ιμπεριαλισμός χία με την ΕΣΣΔ. προκάλεσε πατριωτικό με την αποικιοκρατική Όταν ο Νάσερ ανέαντιαποικιακό μορφή του έλαβε τέλος λαβε τα ηνία της επακαι αντικαταστάθηκε νάστασης το 1954, ανάπαροξυσμό γ από καθεστώτα της κα-γκασε τους Βρετανούς υ. θοριστικής επιρροής του. να εγκαταλείψουν τη βάση ταγωΣτην αλλαγή αυτή πρωταγωτους στο Σουέζ. Την ίδια χρονίστησαν οι ΗΠΑ, που θεωρούσαν νιά προσέφερε εξοπλιστική βοήότι οι αυτοκρατορίες της Αγγλίας και θεια και ηθική ενίσχυση τους Αλγεριτης Γαλλίας ήταν αναντίστοιχες με τον νούς επαναστάτες στον αγώνα για την πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων στον απελευθέρωσή τους από τους Γάλλους μεταπολεμικό κόσμο και ότι το παραδοιμπεριαλιστές. Τον Απρίλιο του 1955 δησιακό μοντέλο της αποικίας ήταν ιστοριμιούργησε τους Φενταγίν (αυτοθυσιαζό-

μενους), για να πραγματοποιούν δολιοφθορές στην ισραηλινή επικράτεια. Τον ίδιο χρόνο απέκλεισε τα στενά του Τιράν για την ισραηλινή ναυσιπλοΐα. Το 1955 και 1956 οργάνωσε την αντίθεση των Αράβων στο βρετανοκίνητο Σύμφωνο της Βαγδάτης, επιχειρώντας να μειώσει τη βρετανική επιρροή στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Τον Σεπτέμβριο του 1955 η Αίγυπτος ανήγγειλε μία τεράστια συμφωνία εξοπλισμού με τον υπαρκτό σοσιαλισμό, για την οποία εξαιρετικά θορυβημένος ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες έλεγε στο υπουργικό συμβούλιο ότι «για πρώτη φορά οι Ρώσοι αποδύονται αποφασιστικά στην προσπάθεια να εισδύσουν στη Μέση Ανατολή». Την ίδια χρονιά, η ΕΣΣΔ υπέγραψε με την Αίγυπτο συμφωνία για το τεράστιο έργο της κατασκευής του φράγματος του Ασουάν. Η Αγγλία και η Γαλλία, ιδίως η πρώτη, είχαν ισχυρά συμφέροντα στην Αίγυπτο, αφού τα 2/3 των προμηθειών της Δυτικής Ευρώπης, διέρχονταν από το Σουέζ. Παράλληλα, η απώλεια του Σουέζ θα πλήγωνε περαιτέρω το γόητρο του κλονιζόμενου αγγλικού και γαλλικού ιμπεριαλισμού. Ιδιαίτερα ανησυχούσε η γαλλική «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Γκι Μολέ για την πολύπλευρη συνδρομή του Νάσερ στην εξέγερση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (FLN) της Αλγερίας. Απεναντίας, οι ΗΠΑ δεν «καίγονταν» για τον έλεγχο του Σουέζ, αφού από αυτό διερχόταν μόλις το 5% των προμηθειών τους σε πετρέλαιο. Τελικά, Αγγλία και Γαλλία, με σύμμαχο το Ισραήλ που ήθελε να εδραιώσει ή και να επεκτείνει τα εδαφικά κέρδη του από τον πόλεμο του 1948, αποφάσισαν στρατιωτική επέμβαση στην Αίγυπτο. Στις 29 Οκτωβρίου οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ κατέλαβαν τη Χερσόνησο του Σινά και τη λωρίδα της Γάζας, ενώ βρετανικά και γαλλικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν σφοδρούς βομβαρδισμούς σε πόλεις, συμπεριλαμβανομένου και του πυκνοκατοικημένου Καΐρου, αλλά και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Αιγύπτου, ενώ στις 5 Νοεμβρίου αποβιβάστηκαν 90.000 επίλεκτοι Άγγλοι και Γάλλοι στρατιώτες στην περιοχή του Πορτ Σάιντ. Η χρήση στρατιωτικής βίας από Βρετανία, Γαλλία και Ισραήλ προκάλεσε τη διεθνή κατακραυγή. Ο Νάσερ, εκμεταλλευόμενος το φιλικό κλίμα της διεθνούς κοινότητας, προσέφυγε στον ΟΗΕ. Την προσφυγή υποστήριξαν για τους δικούς τους λόγους οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ, που απείλησε ακόμα και με πυρηνικό πόλεμο, διασκεδάζοντας και την αρνητική εντύπωση από τη στρατιωτική της επέμβαση στην Ουγγαρία. Υπό τη διεθνή πίεση, ο ΟΗΕ στις 2 Νοεμβρίου του 1956 απαιτεί τη διακοπή των εχθροπραξιών. Όντως, στις 26 Νοεμβρίου του 1956 οι δυνάμεις εισβολής αποφασίζουν την κατάπαυση πυρός και στις 22 Δεκεμβρίου αρχίζει η αποχώρηση των βρετανικών, γαλλικών και ισραηλινών δυνάμεων από την περιοχή.

∆ιεθνή Τουρκία Γιώργος Παυλόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ερντογάν-αγορές βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό του λαού Σε δραματική κατάσταση βρίσκονται εκατομμύρια άνθρωποι στην Τουρκία, καθώς η φτώχεια επεκτείνεται ταχύτατα

«Θύμα» των τελευταίων εξελίξεων είναι και ο σκληρός πυρήνας των υποστηρικτών του ΑΚΡ στα στρώματα που δεν έχουν πρόσβαση σε δολάρια και ευρώ. Με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να μην πείθεται από το αφήγημα του «πολέμου» απέναντι στους κάθε λογής κακούς και εχθρούς του έθνους — ειδικά αφού πριν λίγα χρόνια αποτελούσαν συμμάχους του Ερντογάν…

Βερολίνο

ραματική περίοδο βιώνει ο λαός της Τουρκίας, που έχει βρεθεί εγκλωβισμένος ανάμεσα, από τη μία, στην αγωνιώδη προσπάθεια του Ταγίπ Ερντογάν και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να διατηρήσουν την εξουσία και τα «κεκτημένα» τους και, από την άλλη, στους αδυσώπητους νόμους των καπιταλιστικών αγορών. Αυτών, δηλαδή, στις οποίες ο Ερντογάν, όπως επιχειρεί να πείσει τους πάντες, έχει δήθεν κηρύξει τον «πόλεμο της οικονομικής ανεξαρτησίας», σε μια νέα προσπάθεια να ενεργοποιήσει τα πατριωτικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά εκατομμυρίων Τούρκων. Πρόκειται για μια τακτική, άλλωστε, που έχει εφαρμοστεί αρκετές φορές και με επιτυχία στο παρελθόν: Με τις στρατιωτικές εισβολές σε γειτονικές χώρες, με τα οράματα περί των «συνόρων της καρδιάς μας» και τις μεγάλες ιδέες της «Γαλάζιας Πατρίδας», με το πραξικόπημα του 2016 και τις κραυγές περί των κακών και προδοτών «γκιουλενιστών» και Κούρδων. Αυτήν τη φορά, ωστόσο, πολύ λιγότεροι δείχνουν να πέφτουν στην παγίδα, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις: Το ποσοστό

του ΑΚΡ έχει υποχωρήσει στο 30% ή και ακόμη πιο χαμηλά, με αποτέλεσμα να έρχεται δεύτερο μετά από πολλά χρόνια, πίσω από το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα. Όσο για τον ίδιο τον Ερντογάν, εμφανίζεται να χάνει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, απέναντι σε κάθε πιθανό αντίπαλο. Η εικόνα αυτή δεν είναι προφανώς τυχαία. Καθώς η φτώχεια επεκτείνεται ταχύτατα, πλήττει πλέον εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που αποτελούσαν τον «σκληρό πυρήνα» της βάσης του Ερντογάν και του ΑΚΡ. Όλους εκείνους, δηλαδή, που δεν έχουν δυνατότητα να αντλούν εισοδήματα σε «σκληρό νόμισμα», κυρίως δολάρια ή ευρώ και είναι αναγκασμένοι να τα φέρνουν βόλτα με τις λίγες χιλιάδες λίρες με τις οποίες αμείβονται, βλέποντας το εισόδημά τους να εξανεμίζεται εξαιτίας της ραγδαίας υποτίμησης του τουρκικού νομίσματος (πάνω από 40% από τις αρχές του έτους) και του πληθωρισμού (τρέχει με ρυθμό 20% και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω). Το αποτέλεσμα είναι ότι όχι μόνο δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις βασικές ανάγκες, όπως διατροφή, θέρ-

μανση και μετακινήσεις, αλλά φτάνουν σε αδιέξοδο όσον αφορά την αποπληρωμή των χρεών τους. Αξίζει, άλλωστε, να σημειωθεί ότι το οικονομικό «θαύμα» της Τουρκίας βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον δανεισμό, τον οποίο μπορεί πολλές επιχειρήσεις να «μετακυλούν» στην κεντρική τράπεζα και το κράτος, για τα νοικοκυριά όμως αποτελεί τεράστιο και ασήκωτο βάρος. Έτσι, σε συνδυασμό με τη γενικότερη αβεβαιότητα και το «δελτίο» που επιβλήθηκε σε βασικά αγαθά, το κλίμα μοιάζει να είναι εκρηκτικό. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η τουρκική Αριστερά καταβάλει προσπάθειες, προκειμένου να βγάλει τον λαό στους δρόμους, για να διεκδικήσει το δικαίωμά του στη ζωή, προτείνοντας και την προκήρυξη γενικής απεργίας. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι, παρά τις μεμονωμένες διαδηλώσεις, δεν δείχνει να έχει δημιουργηθεί ένα κοινωνικό μέτωπο ικανό να απειλήσει την κυβέρνηση και το σύστημα εξουσίας. Παράλληλα, κινητικότητα αναπτύσσεται και σε πολιτικό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο, το ΕΜΕΡ βρίσκεται σε επαφή με το ΚΚ Τουρκίας, καθώς και με το κουρδικό Κόμμα της Δη-

μοκρατίας των Λαών (HDP), με σκοπό τη συγκρότηση ενός «τρίτου πόλου». Τόσο απέναντι στη συμμαχία του πολιτικού Ισλάμ με το ακροδεξιό κόμμα του Μπαχτσελί όσο και σε αντιδιαστολή με την καθεστωτική αντιπολίτευση των κεμαλιστών του Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου και της Μεράλ Ακσενέρ, που έχουν συνασπιστεί με πρώην εταίρους του Ερντογάν και ζητούν εδώ και τώρα εκλογές. Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή και ουδείς μπορεί να προβλέψει την επόμενη ημέρα, ενώ ο «σουλτάνος» και το ΑΚΡ είναι αποδυναμωμένοι, πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως δεν πρέπει να θεωρούνται «τελειωμένοι». Αφενός, επειδή διαθέτουν ακόμη αξιόλογη επιρροή στον λαό, καθώς και στήριξη από συγκεκριμένες μερίδες του κεφαλαίου, κυρίως, τις εξαγωγικές επιχειρήσεις και εκείνες που ασχολούνται με τον τουρισμό, που ευνοούνται από την αδύναμη λίρα. Αφετέρου, διότι διαθέτουν ερείσματα στο εξωτερικό, όπως απέδειξε και το «ντιλ» των 10 δισ. με τον εμίρη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που μέχρι τώρα συγκαταλέγονταν στους ισχυρούς αντιπάλους της Τουρκίας στην περιοχή.

Νέα κυβέρνηση

«Πανστρατιά» για μια πιο ισχυρή Γερμανία

εγονός είναι η συμφωνία των τριών κομμάτων για τη συγκρότηση του νέου κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας, η οποία παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη. Καγκελάριος, όπως ήταν σχεδόν βέβαιο εξαρχής, θα είναι ο σοσιαλδημοκράτης Όλαφ Σολτς, ένα επί χρόνια δοκιμασμένο και έμπιστο «παιδί» του αστικού πολιτικού συστήματος της χώρας. Υπουργός Οικονομικών (θέση που μέχρι σήμερα κατείχε ο Σολτς, στην απερχόμενη κυβέρνηση Μέρκελ) θα γίνει ο φιλελεύθερος Κρίστιαν Λίντνερ. Από εκεί, όπως άλλωστε ξεκαθάρισε, θα αναλάβει να διασφαλίσει την επιστροφή τόσο της Γερμανίας όσο και της υπόλοιπης Ευρώπης στη γραμμή της δημοσιονομικής πειθαρχίας — η οποία, αν και προσαρμοσμένη στα

νέα δεδομένα που δημιούργησε η πανδημία, θα εξακολουθήσει να είναι εξαιρετικά σκληρή και αντιλαϊκή. Αναβαθμισμένη παρουσία, όπως επίσης αναμενόταν, έχουν οι Πράσινοι, οι οποίοι αναδείχθηκαν τρίτο κόμμα στις πρόσφατες εκλογές. Για του λόγου το αληθές, στα δύο κορυφαία στελέχη τους ανατέθηκε, εκτός από την αντικαγκελαρία, τόσο η διαχείριση του τεράστιου –και ζωτικής σημασίας για τον γερμανικό καπιταλισμό– πακέτου της «πράσινης μετάβασης» όσο και η ευθύνη για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Συνολικά, το στίγμα που εκπέμπει η νέα κυβέρνηση παραπέμπει σε μια ακόμη πιο ισχυρή Γερμανία, σε όλα τα επίπεδα και με την ευρύτε-

ρη δυνατή συναίνεση. Μια Γερμανία κυρίαρχη στην Ευρώπη, που θα διευρύνει την οικονομική της ηγεμονία και θα αναβαθμίσει την πολιτική της παρουσία — ενισχύοντας και το στρατιωτικό της σκέλος, στο οποίο φαίνεται πως θα δοθεί μεγάλο βάρος. Μια Γερμανία που, ταυτόχρονα, θα επιχειρήσει να διασφαλίσει την εσωτερική κοινωνική ειρήνη, κάτι στο οποίο στοχεύει και η αύξηση (άπαξ και όχι σε δόσεις) του ελάχιστου ωρομισθίου στα 12 ευρώ, αλλά και οι «λελογισμένες» παροχές για τις οικογένειες και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα.

22 Χιλή Παναγιώτης Ξοπλίδης

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Δύο χρόνια μετά από τη μεγαλειώδη κοινωνική έκρηξη του 2019, οι πολίτες της Χιλής κλήθηκαν να εκλέξουν τον πρόεδρο ο οποίος θα διαδεχτεί τον λαομίσητο Σεμπάστιαν Πινέρα. Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου δείχνει, για άλλη μια φορά, ότι ειρηνικοί κοινοβουλευτικοί «περίπατοι» δεν υπάρχουν στον δρόμο ενός ριζοσπαστικού κοινωνικού μετασχηματισμού.

ο ντόπιο κεφάλαιο της Χιλής, οι ΗΠΑ και μεγάλες πολυεθνικές εξορύξεων έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν ούτε στιγμή να επιστρατεύσουν τις πλέον αιμοσταγείς φασιστικές δυνάμεις για να διατηρήσουν τα προνόμια τους. Όπως συνέβη και το 1973 και με στόχο να ηττηθεί η προσπάθεια για ριζοσπαστικές προοδευτικές αλλαγές στη χώρα, κλήθηκε η ακροδεξιά –και μάλιστα με το πιο σκοταδιστικό και αυταρχικό πρόσωπό της– για να την διατηρήσει στον δρόμο του νεοφιλευθερισμού. Έτσι, νικητής του πρώτου γύρου με 27,9% είναι ο Αντόνιο Καστ, γιός Γερμανού ναζί μετανάστη που παλαιότερα είχε δηλώσει ότι «αν ζούσε ο Πινοσέτ θα με ψήφιζε». Ο υποψήφιος του προοδευτικού εκλογικού συνασπισμού, ο 35χρονος Γκαμπριέλ Μπόριτς ήρθε δεύτερος με 25,8%. Οι δυο τους θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο στις 19 Δεκέμβρη. Ο Καστ εμφανίστηκε στο προσκήνιο της εκλογικής μάχης μόλις τις τελευταίες εβδομάδες, ενώ ήταν βέβαιη η συντριβή του υποψήφιου του κεντροδεξιού κόμματος Σεμπάστιαν Σιχέλ, που συγκέντρωσε τελικά το 12,7% των ψήφων. Ο «χιλιανός Τραμπ» εκτοξεύτηκε στις δημοσκοπήσεις μέσα σε λίγες μέρες, αναδεικνύοντας μια σκοταδιστική αυταρχική ατζέντα, σε συνδυασμό με τη συνέχιση του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Προτείνει απαγόρευση των αμβλώσεων, κλείσιμο συνόρων σε μετανάστες, ενίσχυση της αστυνομίας, «νόμο και τάξη». Διακηρύσσει τη συντριβή της εξέγερσης των ινδιάνων Μαπούτσε, διατηρώντας τα προνόμια των εξορυκτικών κολοσσών. Πλέον, οι δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν φαβορί και για τον δεύτερο γύρο, καθώς υπάρχει μεταφορά ψηφοφόρων μεταξύ Δεξιάς και ακροδεξιάς. Άλλωστε, και ο Φράνκο Παρίζι, ο οποίος αναδείχθηκε τρίτος με 12,8%, δηλώνει ότι «έχει ξεπεραστεί το δίπολο Αριστεράς-Δεξιάς» και δεν πρέπει να προχωρήσουν «βίαια» οι ριζοσπαστικοί στόχοι της εξέγερσης. Ο Μπόριτς είναι ο εκφραστής των κοινωνικών κινημάτων που συνενώθηκαν το 2019. Ο ίδιος ήταν ένας από τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του 2011. Η Χιλή γνώρισε από τότε αλλεπάλληλα κύματα κινημάτων, καθώς είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον ΟΟΣΑ. «Δεν είναι 30 πέσος (το ποσό της αύξησης των εισιτηρίων στο μετρό που στάθηκε η αφορμή της εξέγερσης), είναι 30 χρόνια», ήταν το σύνθημα της εξέγερσης που απαίτησε «να πεθάνει ο νεοφιλελευθερισμός στη χώρα που γεννήθηκε». Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, άλλωστε, ήταν η εκκίνηση αναθεώρησης του συντάγματος της εποχής Πινοσέτ, που θωρακίζει τις ιδιωτικοποιήσεις παιδείας, υγείας, ασφάλισης. Υπενθυμίζεται πως στο δημοψήφισμα, υπέρ της αναθεώρησης τάχθηκε το 80%, ενώ στις εκλο-

Το «μαύρο μέτωπο» δεν ξέχασε ποτέ τον Πινοσέτ… Πρώτος ο ακροδεξιός Καστ, δεύτερος ο Γκαμπριέλ Μπόριτς των κινημάτων τάσεις που προβάλλουν την «υπέρβαση» του διπόλου Αριστεράς-Δεξιάς. Ο συνασπισμός, με τίτλο «Αξιοπρέπεια», προχώρησε σε προκριματικές εκλογές μεταξύ του υποψηφίου του ΚΚ, Ντανιέλ Χάντουε και του, προερχόμενου από το Μέτωπο, Μπόριτς. Η ήττα του Χάντουε θεωρήθηκε έκπληξη, καθώς διέθετε μεγάλη αναγνωρισιμότητα, ενώ προηγούνταν στις πρώτες δημοσκοπήσεις με αντιπάλους από τα υπόλοιπα κόμματα. Η οργανωτική δύναμη του ΚΚΧ με τα χιλιάδες μέλη, όμως, δεν στάθηκε ικανή να υπερκεράσει τη δυναμική των ακτιβιΤο αποτέλεσμα του δεύτερου στών του Μετώπου. Ο παλαιστινιακής καγύρου είναι ακόμα ανοιχτό, ταγωγής Χάντουε κατηγοενώ είναι σε εξέλιξη και ρήθηκε ακόμα και για αντιη διαδικασία της συνταγματικής σημιτισμό, ενώ το κόμμα θεωρούνταν «ιεραρχικό». αναθεώρησης Μέλη του Μετώπου υπενθύμισαν τη συμμετοχή του σε κυβερνήσεις του κατεστημένου. Από εκλογές κέρδισε μόλις 11,6%. Η ταύτιση την άλλη, το ΚΚΧ κατηγορεί τη θολή του ΚΚ με κυβερνήσεις που δεν τόλμησαν πολιτική γραμμή του Μετώπου ως ανανα αμφισβητήσουν το σύνταγμα του Πισύνθεση της σοσιαλδημοκρατίας, αν νοσέτ έστρεψε τη νεολαία αλλά και φεμικαι η προγραμματική πρόταση του Χάνιστικά και οικολογικά κινήματα σε νέες ντουε ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, «ό,τι πολιτικές συλλογικότητες. Από αυτές συεφαρμόζεται στις σκανδιναβικές χώρες γκροτήθηκε το Ευρύ Μέτωπο, ο δεύτερος εδώ και δεκαετίες». πυλώνας του συνασπισμού, που συσπειΤελικά, αυτές οι αντιθέσεις τέθηκαν ρώνει πολυάριθμες οργανώσεις, ακόμα στην άκρη, καθώς φάνηκε η απειλή της και κάποιες με αναφορά στον ελευθεριανόδου του Καστ. Ο ακροδεξιός υποακό χώρο. Το Μέτωπο αποφεύγει να αυψήφιος δεν έχασε ευκαιρία να προβάτοπροσδιορίζεται ως αριστερό, έχοντας γές για τη Συντακτική Συνέλευση, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων και ανεξάρτητων κέρδισε το 80% των εδρών. Το νέο σύνταγμα θα εγκριθεί με νέο δημοψήφισμα μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022. Ο συνασπισμός του Μπόριτς έχει δύο βασικούς πυλώνες. Ο ένας είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής, με παράδοση συμμαχιών και μεταρρυθμιστική στρατηγική αλλαγής με συνταγματικά μέσα. Στην μετά- Πινοσέτ εποχή συμμετείχε σε κυβερνήσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες, η υποψήφια των οποίων σε αυτές τις

λει την «απειλή» του κομμουνισμού και της Κούβας, αν επικρατήσει ο Μπόριτς, ακόμα και αν το πρόγραμμά του δεν είχε την παραμικρή έστω νύξη προς αυτή την κατεύθυνση. Μετά τον πρώτο γύρο, ο Μπόριτς προσπαθεί να ρίξει γέφυρα προς το Κέντρο, προβάλλοντας τον κίνδυνο του πινοτσετισμού. Σύμφωνα, δε, με τα exit polls, η απήχηση του Καστ είναι ισχυρή στην επαρχία και στα φτωχότερα στρώματα, ενώ ο Μπόριτς υπερισχύει στα μεσαία και ανώτερα στρώματα των πόλεων. Η αποχή ήταν άνω του 50% και στον δεύτερο γύρο αναμένεται μεγαλύτερη. Η κομματική ταύτιση είναι πολύ χαλαρή, ενώ η ρητορική ενάντια στις ελίτ δεν κινείται απαραίτητα προς την Αριστερά αλλά εκφράζεται και από την Ακροδεξιά. Το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου είναι ακόμα ανοιχτό, ενώ είναι σε εξέλιξη και η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Ωστόσο, ακόμα και αν επικρατήσει ο Μπόριτς, ένας συμβιβασμός μοιάζει αναπόφευκτος. Εν μέσω της προεκλογικής μάχης, η Ένωση Ορυχείων –ντόπιων και πολυεθνικών εταιρειών– απαίτησε για τα μέλη της να βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας του νέου συντάγματος, σε μια εποχή ενεργειακής κρίσης και αστάθειας στην αγορά μεταλλευμάτων. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός θέτει άμεσα τα ζητήματα της εποχής κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο τον δρόμο της ειρηνικής μετάβασης.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Πότε το Αιγαίο, η Λαμπεντούζα, οι Θέουτα και Μελίγια. Πότε τα σύνορα στον Έβρο, πότε τα αφιλόξενα και παγωμένα δάση που χωρίζουν τη Λευκορωσία από την Πολωνία. Και πότε η Μάγχη, που αυτή την εβδομάδα έγινε υγρός τάφος για άλλους 27 πρόσφυγες. Οι καταραμένοι αυτού του άγριου και εκμεταλλευτικού κόσμου σκοτώνονται και πνίγονται, ενώ οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου τσακώνονται για τα συμφέροντά τους.

Γαλλία και Ιταλία σηκώνουν κεφάλι… Μια νέα συνθήκη φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα σε Γαλλία και Ιταλία υπέγραψαν χθες στη Ρώμη ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Μάριο Ντράγκι — που παραπέμπει στο γαλλογερμανικό σύμφωνο του 1963 από τo οποίo θεωρείται ότι προέκυψε ο περίφημος «γαλλογερμανικός άξονας». Πέρα, δε, από τα όσα αναφέρονται επισήμως στο κείμενο, οι πάντες αναγνωρίζουν σε αυτό την προσπάθεια που καταβάλουν οι αστικές τάξεις των δύο χωρών να «πλασαριστούν» καλύτερα και από πιο ισχυρή θέση στις ανακατατάξεις που επίκεινται στην ΕΕ. Στο φόντο, βεβαίως, του Brexit και μετά την αλλαγή της κυβερνητικής φρουράς στο Βερολίνο, που δημιουργούν νέα δεδομένα και ισορροπίες και διευκολύνουν την όξυνση των ανταγωνισμών τόσο συνολικά ανάμεσα στους «27» όσο και στις τάξεις των πιο ισχυρών παικτών. Οι ανακατατάξεις θα είναι σημαντικές τα επόμενα χρόνια.

Πολεμική κρίση ίσον ευρωστρατός; Κλιμακώνονται επικίνδυνα τα παιχνίδια πολέμου στη Μαύρη Θάλασσα και στα σύνορα της Ουκρανίας με τη Ρωσία, σε βαθμό που ενισχύεται το σενάριο ότι κάποιοι επιδιώκουν ένα ελεγχόμενο «θερμό επεισόδιο», το οποίο με τη σειρά του θα δρομολογήσει εξελίξεις και ανακατατάξεις στην περιοχή. Πιθανότατα, δε, θα δώσει και την αφορμή που φαίνεται να αναζητούν πολλοί για να υπάρξει συνολική ρήξη στις

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία (που θα επηρεάσει και την υπόθεση του αγωγού Nord Stream 2), καθώς και για να δημιουργηθεί το κατάλληλο υπόβαθρο, προκειμένου το νέο «διευθυντήριο» της ΕΕ –Σολτς, Μακρόν, Ντράγκι και σία– να επιβάλει τη συγκρότηση του περιβόητου ευρωστρατού, την ένταση των εξοπλισμών και την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση. Δίνοντας, έτσι, την ευκαιρία στους Αμερικανούς να στρέψουν εξ ολοκλήρου την προσοχή τους στην Κίνα…

Η Σουηδία στη δίνη πολιτικής κρίσης Η Μαγκνταλένα Άντερσον κατέρριψε το ρεκόρ της πιο βραχύβιας παρουσίας στην πρωθυπουργία σε κάποια χώρα της Ευρώπης — και έτσι δεν πρόλαβε να χαρεί τον τίτλο της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού της Σουηδίας. Το μεσημέρι της Τετάρτης, συγκεκριμένα, διορίστηκε ως επικεφαλής της κυβέρνησης, αφότου είχε λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης της βουλής. Το απόγευμα, όμως, είδε τον προϋπολο-

γισμό που πρότεινε για το 2022 να καταψηφίζεται και έναν από τους εταίρους της, τους Πράσινους, να αίρουν την εμπιστοσύνη τους και να αποχωρούν από τον συνασπισμό — κάτι που την ανάγκασε να παραιτηθεί αργά το βράδυ. Παρά το ότι η ίδια θα έχει μια δεύτερη προσπάθεια την ερχόμενη Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου, είναι φανερό πως η Σουηδία δεν αποτελεί πλέον πρότυπο πολιτικής σταθερότητας, σε μεγάλο βαθμό λόγω της ανόδου της Ακροδεξιάς.

Το Κάντιθ ανοίγει δρόμους ταξικού αγώνα και αλληλεγγύης

ο Κάντιθ, μία σχετικά μικρή πόλη και ταυτόχρονα από τις φτωχότερες της Ισπανίας, έχει καταφέρει το τελευταίο δεκαήμερο να γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλης της χώρας. Πώς; Μέσω του σκληρού και επίμονου απεργιακού αγώνα των μεταλλεργατών της αλλά και της συγκινητικής, ενεργητικής συμπαράστασης πολλών κατοίκων. Η απεργία διαρκείας έχει ως αιτία την άνοδο του κόστους ζωής λόγω των ανατιμήσεων βασικών προϊόντων και της ενέργειας. Με τον πληθωρισμό να ξεπερνάει το 5% τον τελευταίο μήνα, οι μεταλλεργάτες του Κάντιθ απαίτησαν τουλάχιστον ανάλογες αυξήσεις. Η απόφασή τους για απεργία διαρκείας, σε μια πόλη όπου η ανεργία ξεπερνά το 25%, φανερώνει το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη στην τρέχουσα συγκυρία. Αυτό που

έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι για άλλη μια φορά εμφανίστηκαν στοιχεία που αν μη τι άλλο είναι ελπιδοφόρα. Πρώτον, οι διαδηλώσεις των απεργών διακρίθηκαν για τη μαχητικότητά τους, καθώς συγκρούστηκαν με την αστυνομία και τάραξαν την ομαλή λειτουργία της πόλης. Δεύτερον, εμφανίστηκε ένα κύμα ταξικής και λαϊκής αλληλεγγύης, με εργαζόμενους άλλων κλάδων, ακόμα και από άλλες πόλεις, να προστρέχουν σε πολιτική και οικονομική συμπαράσταση. Τρίτον, η δραστηριότητα των απεργών και των αλληλέγγυων δεν εξαντλήθηκε στις πορείες διαμαρτυρίας αλλά υπήρξε πολύπλευρη και έφτανε μέχρι τη συγχρονισμένη έξοδο πολιτών στα μπαλκόνια και το χτύπημα άδειων κατσαρολικών. Δεν είναι τυχαίο ότι μπροστά στο συνδυασμό αυτών των στοιχείων, η ισπανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να προχωρήσει σε στρατιωτικού

τύπου καταστολή με τη χρήση πλαστικών σφαιρών και τεθωρακισμένων οχημάτων της αστυνομίας που επιχειρούσαν εναντίον των οδοφραγμάτων, η οποία όμως φάνηκε αναποτελεσματική. Η περίπτωση του Κάντιθ είναι διδακτική και από άλλη μια πλευρά. Μετά από δέκα μέρες αγώνα, ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός των μεγάλων συνδικάτων, που αρχικά στήριξε την απεργία, παρενέβη κλείνοντας κρυφά συμφωνία με την εργοδοσία κάτω από τις προσδοκίες των εργαζομένων, δημιουργώντας κλίμα λήξης. Τα ταξικά συνδικάτα την κατήγγειλαν ως προδοτική, ενώ κυκλοφορούν καταγγελίες για νόθευση των αποφάσεων των συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς, ακόμα και απειλές. Ιδού, τα κατάλοιπα του ηττημένου συνδικαλισμού που πρέπει να σαρωθούν για να περάσουμε σε μια νέα φάση ταξικών αγώνων.