Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 4-5.12.2021 - Αρ. Φύλλου 1548

Συνέντευξη Πάνος Γκαργκάνας

Ανάγκη η δυνατή επαναστατική Αριστερά ιστερά > σελ. 11

«Εμπρηστής η Γαλλία στο Σαχέλ», λένε γάλλοι αγωνιστές

Ειρήνη Θάνου, Θέμης Λιανός: Συνέδριο νΚΑ μ μεε νέα έμπνευση

> σελ. 22

> σελ.19

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.548

Να τους ανατρέψουμε πριν μας... πεθάνουν Ρεσιτάλ κυνισμού και απανθρωπιάς από την κυβέρνηση, ενώ οι θάνατοι από Covid-19 βρίσκονται στα ύψη. Εκτός ΜΕΘ πολλοί διασωληνωμένοι κι ο Κ. Μητσοτάκης λέει προκλητικά πως δεν υπάρχει διαφορά! Αντιδραστικό χαράτσι στους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών, βαρύ πλήγμα στους φτωχούς.

Η άλλη όψη Ο καπιταλισμός της ψηφιακής επιτήρησης Ψηφιακό πανοπτικό έχουν στήσει οι πολυεθνικές του διαδικτύου και της καταγραφής, σε συνεργασία με τα κράτη. Το μεγαλύτερο φακέλωμα όλων των εποχών, εξόρυξη και αγοραπωλησία προσωπικών δεδομένων, διαμόρφωση της βούλησης. >>> σελ. 12-13

ων. Γενναία χρηματοδότηση του ΕΣΥ σε ρήξη με τα δημοσιονομικά όρια της ΕΕ, το χρέος, τους εξοπλισμούς. Όχι στο νέο ΕΣΥ της κερδοφορίας και των ΣΔΙΤ. Μόνιμες προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού, δημιουργία των αναγκαίων ΜΕΘ και άλλων υποδομών. Δωρεάν τεστ για όλους, αποτελεσματική ιχνηλάτηση. Ναι στον μαζικό εμβολιασμό με πειστική επιστημονική εκστρατεία, πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για πλήρη στήριξη. Όχι στην υποχρεωτικότητα και τις ποινές. Να καταργηθεί το μηνιαίο χαράτσι των 100 ευρώ. Μέτρα υγιεινής και αποστασιοποίησης στην εργασία, πιο συχνές συγκοινωνίες, 15 μαθητές ανά τάξη. Πλήρεις αναρρωτικές άδειες «καραντίνας». >>> σελ. 2, 3, 4

Πολιτική

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

«Τ

α πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα. Να ανατρέψουμε τώρα την κυβερνητική πολιτική! Αύριο θα είναι αργά! Είναι πλέον σαφές πως απολύτως τίποτα δεν διορθώνεται ούτε με προεκλογική αποχαύνωση κυβερνητικής εναλλαγής ούτε με συμβολικές διαμαρτυρίες». Το επείγον αυτό κάλεσμα του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή, κίνησης στην ΟΕΝΓΕ, υπογραμμίζει την ανάγκη παρέμβασης του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος στο μέτωπο της πανδημίας. Η κίνηση καλεί σε πανεργατική απεργία στα μέσα Δεκεμβρίου για τη Δημόσια Περίθαλψη, με συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις. Με αιτήματα όπως: Επίταξη των ιδιωτικών θεραπευτηρί-

Γράφουν Δημήτρης Γρηγορόπουλος, Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Το ΠΑΣΟΚ ήταν εδώ Εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στο ΚΙΝΑΛ, με τη νοσταλγία για τo ΠΑΣΟΚ να ξεχειλίζει στους υποψηφίους. Το ΠΑΣΟΚ, βασικός πυλώνας της αστικής πολιτικής, κατέρρευσε επιβάλλοντας μνημόνια. Σε ρόλο μπαλαντέρ του δικομματισμού θα κινηθεί το ΚΙΝΑΛ. >>> σελ. 4, 8-9

Ηλεκτροσόκ στα λαϊκά νοικοκυριά Εφιαλτικά Χριστούγεννα περιμένουν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Ο πληθωρισμός εκτινάχτηκε στην Ελλάδα στο 4,3% το Νοέμβριο, από 2,8% τον Οκτώβριο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Τον «χορό» των ανατιμήσεων οδηγεί η τεράστια αύξηση στην ενέργεια (27,4%, έναντι 23,7% τον Οκτώβριο), ακολουθούμενη από τις υπηρεσίες, τα μη βιομηχανικά αγαθά ενέργειας και τα τρόφιμα. Είναι ενδεικτικό ότι η μέση τιμή χονδρεμπορικής ρεύματος για τον Νοέμβρη διαμορφώθηκε στα 228 ευρώ/Mwh, από 198 ευρώ/Mwh τον Οκτώβρη. Ήδη παρατηρείται το φαινόμενο οι καταναλωτές να περιορίζουν τις αγορές στο σούπερ μάρκετ στα απολύτως απαραίτητα, προκειμένου να μπορέσουν να πληρώσουν τους αυξημένους λογαριασμούς ρεύματος!

6 ∆εκέμβρη Επίκαιρο το εξεγερτικό πνεύμα Με διαδηλώσεις στις 6 Δεκέμβρη μένει άσβεστη η μνήμη του δολοφονημένου από την ΕΛΑΣ Αλέξη Γρηγορόπουλου και της εξεγερτικής έκρηξης του Δεκέμβρη. Επίκαιρη η πάλη κατά της κρατικής καταστολής. ΜΑΤ στις διαδηλώσεις, σφαίρες στον Ν. Σαμπάνη. >>> σελ. 7

2

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

editorial

Αιμιλία Καραλή

Εμβολιαστικό απαρτχάιντ από ΕΕ και ΗΠΑ

Ποια μπορεί να είναι η αρχή ενός διαφορετικού κόσμου; Νομίζω ότι είναι αυτή που ζητούσε το μικρό ανορθόγραφο πλακάτ που κρατούσαν οι συγγενείς του δολοφονημένου από αστυνομικούς δεκαοκτάχρονου Νίκου Σαμπάνη στην πρόσφατη πορεία του Πολυτεχνείου: «Δηκεοσίνη για τον Νίκο».

«Έξι μήνες μετά τις πρώτες χορηγήσεις εμβολίων για την Covid-19, οι χώρες με υψηλό εισόδημα έχουν χορηγήσει σχεδόν το 44% των δόσεων παγκοσμίως. Οι χώρες με χαμηλό εισόδημα έχουν χορηγήσει μόλις το 0,4% των παγκοσμίων δόσεων. […] Η άνιση κατανομή εμβολίων επιτρέπει στον ιό να συνεχίσει να εξαπλώνεται, αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης μιας παραλλαγής, που καθιστά τα εμβόλια λιγότερο αποτελεσματικά». Δεν πρόκειται για κάποιον … προφήτη, αλλά για τον Γενικό Γραμματέα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους, ο οποίος στις 7 Ιουνίου 2021 προειδοποιούσε για μία ακόμη φορά για το αυτονόητο: Ότι ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός και ο «ιμπεριαλισμός των εμβολίων», που αφήνει ολόκληρες ηπείρους –όπως την Αφρική– χωρίς εμβόλια, δυναμιτίζει οποιαδήποτε προσπάθεια για το ξεπέρασμα της πανδημίας. Σχεδόν έξι μήνες αργότερα, και ενώ η εμφάνιση της μετάλλαξης «Όμικρον» απειλεί να γυρίσει το ημερολόγιο πολλούς μήνες πίσω, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες εξακολουθούν να κινούνται ανάμεσα στις Συμπληγάδες των «αντιεμβολιαστικών τάσεων» από τη μία, της επιβολής και του αυταρχισμού από την άλλη. Ολοένα και περισσότερες χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν ή εξετάζουν την υποχρεωτικότητα, κατεύθυνση προς την οποία κινείται και η Κομισιόν. Αντίφαση και υποκρισία: Η ΕΕ που εμφανίζεται πρόθυμη να καταπατήσει στοιχειώδεις ελευθερίες για να επιβάλει τον εμβολιασμό, αρνείται μετά βδελυγμίας να «σπάσει» τις πατέντες για να «τρέξει» το εμβολιαστικό πρόγραμμα σε όλη την υφήλιο. Από την άλλη, βεβαίως, ο «αντι-εμβολιασμός» συνιστά ένα ιδιότυπο «δυτικό προνόμιο», όπως θα μπορούσαν να βεβαιώσουν οι δεκάδες χιλιάδες Ινδοί που έβλεπαν τους οικείους τους να πεθαίνουν αβοήθητοι από τη μετάλλαξη Δέλτα την Άνοιξη, ενώ η χώρα τους παρήγαγε τεράστιες ποσότητες εμβολίων που εξάγονταν στη Δύση.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Οι «ρινόκεροι» μέσα και ανάμεσά μας

Η

πρόσφατη αποχώρηση του ηθοποιού Άρη Σερβετάλη από την παράσταση «Ρινόκερος» στην οποία πρωταγωνιστούσε επειδή δεν ήθελε να παίξει σε κοινό που αποτελείται μόνο από εμβολιασμένους έφερε στο ευρύτερο προσκήνιο το έργο του Ιονέσκο. Κι αυτό είναι ευτύχημα. Άνθρωποι που δεν είχαν ακούσει ποτέ τον συγγραφέα ή το θέμα του έργου, που γράφτηκε το 1959, το έψαξαν, συζήτησαν, ίσως και να προβληματίστηκαν για το τι τελικά συμβολίζει ο «Ρινόκερος». Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες, αλλά και δηλώσεις του ίδιου του Ιονέσκο, το έργο αποτελεί μία σπουδή για την μαζοποίηση στην οποία οδηγούν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά και συμπεριφορές όπως ο φανατισμός, η οπαδοποίηση, ο καταναλωτισμός. Η υπόθεση είναι απλή και στηρίζεται σε ένα «παράλογο». Σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας εμφανίζεται ένας ρινόκερος και σιγά -σιγά όλοι οι κάτοικοί της μετατρέπονται σε ρινόκερους. Πολλοί το επιλέγουν μάλιστα, ακόμα κι εκείνοι που αρχικά είχαν τρομάξει, ανεξάρτητα από την μόρφωση, την κοινωνική τους θέση, την εξουσία. Μόνον ένας, ο Μπερανζέ, αρνείται να «συνθηκολογήσει», ακόμη κι αν είναι «ο τελευταίος άνθρωπος». ∆εν θα μείνω στο γιατί ο Ιονέσκο διάλεξε -από όλα τα ζώα- τον ρινόκερο για να συμβολίσει την ισοπέδωση, το μίσος και την καταστροφή, χαρακτηριστικά που κουβαλούν μέσα τους πολλοί άνθρωποι· ούτε και γιατί η έννοια του ανθρώπου παρουσιάζεται μόνο με την «υψηλή» και «ευγενή» της διάσταση. Θα αποδεχτώ την σύμβαση του έργου και τα ερωτήματα/θέματα τα οποία υποβάλλει. Και κυρίως: τον παραλογισμό της εκούσιας μετατροπής του ανθρώπου σε μισάνθρωπο, της ομιλίας σε μουγκρητό, της λογικής σε

Η «ρινοκερίτιδα» δεν είναι ούτε αρρώστια ούτε βιολογικός μετασχηματισμός, είναι η αποκάλυψη των πιο βάναυσων πλευρών του ανθρώπου σε εποχές φόβου και διάλυσης

ένστικτο, της μελωδίας σε βουητό, του επιχειρήματος σε διαταγή, του γλυκόλογου σε βρισιά, της κοινωνίας σε αγέλη, της συλλογικότητας σε άθροισμα ατόμων. Η «ρινοκερίτιδα» δεν είναι ούτε αρρώστια ούτε βιολογικός μετασχηματισμός. Είναι η αποκάλυψη των πιο βάναυσων πλευρών του ανθρώπου σε εποχές φόβου και διάλυσης. Είναι η εσωτερική μορφή που εξωτερικεύεται και φανερώνει το τέρας που έκρυβε μέσα της. Είναι η εκδήλωση της αγριότητας που τρέφει η ανταγωνιστική κοινωνία, αλλά και τρέφεται από αυτήν. Την βλέπουμε στο βλέμμα και στα οπλισμένα χέρια των γυναικοκτόνων και των κουτσαβάκηδων αστυνομικών που θεωρούν τα ανθρώπινα σώματα πεδία βολής· στα σκοτεινά πρόσωπα των κυβερνώντων, όταν με σφιγμένα χείλη αναγγέλλουν κάθε τόσο μέτρα για την ζωή και τον θάνατό μας· στον καλοντυμένο κυνισμό των μιντιακών πραιτοριανών τους, όταν ρίχνουν την ευθύνη στους φτωχούς και στους αδύναμους για τα δεινά τους. Την παρατηρούμε στον κοινωνικό αυτοματισμό των «νοικοκυραί-

ων» που κατηγορούν ή θαυμάζουν ανάλογα με τα απωθημένα και τις εντολές που παίρνουν από τους σύγχρονους «Μεγάλους Αδελφούς». Την παρακολουθούμε στα γυάλινα αλώνια των ριάλιτι που εξευτελίζουν όχι μόνο τους πρωταγωνιστές αλλά και τους θεατές τους. «Ρινοκερίτιδα» είναι η κλοτσιά που έδωσε ο εργάτης στο σώμα της μικρής Όλγας για να δει αν ζει ή αν έχει πεθάνει και να ειδοποιήσει τα αφεντικά του προκειμένου να αποφασίσουν για το τι θα το κάνουν. Αυτή η κλοτσιά είναι και «το τέλος του κόσμου» των «κούφιων ανθρώπων», για να παραλλάξω τον Έλιοτ. Ποια μπορεί να είναι η αρχή ενός διαφορετικού κόσμου; Νομίζω ότι είναι αυτή που ζητούσε το μικρό, ανορθόγραφο πλακάτ που κρατούσαν οι συγγενείς του δολοφονημένου από αστυνομικούς δεκαοκτάχρονου Νίκου Σαμπάνη στην πρόσφατη πορεία του Πολυτεχνείου: «∆ηκεοσίνη για τον Νίκο». Αυτή η δικαιοσύνη δεν καταγράφεται στα λεξικά, δεν απονέμεται από κανένα δικαστήριο. ∆ιεκδικείται και κατακτιέται καθημερινά για να ανοίξει τον δρόμο για μια κοινωνία απαλλαγμένη από ανθρώπους-ρινόκερους. «Ό,τι και αν αποφασίσετε για το μέλλον σας, με όποιον κι αν συμπορευτείτε να είστε πάντα καλοί και δίκαιοι άνθρωποι. Σας ζητώ συγγνώμη γιατί η δική μου γενιά δεν μπόρεσε να σας παραδώσει μια κοινωνία που να σας αξίζει. Παλέψαμε αλλά είμαστε λίγοι. Σας ζητώ συγγνώμη γιατί δεν μπορέσαμε να σας μεταδώσουμε εκείνη την αίσθηση ελευθερίας που είχαμε τις μέρες της εξέγερσης». Με αυτά τα λόγια έκλεισε την συζήτηση με τους μαθητές μου ένας τότε φοιτητής των Τοπογράφων που συμμετείχε τότε στα γεγονότα. Κι εγώ μεταγράφω τον λόγο του με τη σωστή ορθογραφία: Καλί κε ∆ήκεη.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

3

«Ε

χουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς (σ.σ. διασωληνεμένοι εκτός ΜΕΘ) σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη». Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης στη βουλή την Τετάρτη 1η Δεκεμβρίου, σε μια δήλωση που αποτελεί μνημείο μεγαλοπρεπούς ασχετοσύνης και κυνισμού. Ήταν η μέρα που περνούσε την τροπολογία για το άθλιο πρόστιμο των 100 ευρώ στους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών. Κι αποδείκνυε έτσι την ουσία του πράγματος: Κανένα ενδιαφέρον για την υγεία του λαού δεν έχει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, καμία επιλογή για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας («πολυτέλεια» το είχε χαρακτηρίσει ο Άκης Σκέρτσος), μόνο πανικός για τη διατήρηση της θέσης τους ενώ η πανδημία έχει ξεφύγει. Και περιφρόνηση για τον λαό «εκεί έξω». Την Πέμπτη είχαμε φτάσει τους 18.325 νεκρούς από κορονοϊό, 13.500 ήδη μέσα στο φονικό 2021, 5.500 από το καλοκαιρινό «ανέμελο» άνοιγμα της τουριστικής βιομηχανίας. Η Ελλάδα είναι στην 15η θέση παγκόσμια και στην 9η θέση στην ΕΕ στους εβδομαδιαίους θανάτους από Covid-19, μια μακάβρια κατάταξη. Οι ευρωπαϊκές χώρες που είναι πιο πάνω στην μαύρη λίστα είναι κυρίως βαλκανικές. Οι «Μένουμε Ευρώπη» τώρα συγκρίνονται με τα Βαλκάνια, ξεχάστηκαν τα μεγαλεία του «Μωυσή»… «Οι μισοί θάνατοι είναι κρατικές δολοφονίες» κατήγγειλε ο γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ Πάνος Παπανικολάου. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και την ξέρουμε όλοι, μόνο οι Αντουανέτες του Μαξίμου κάνουν τους ανήξερους… Δεκάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα στα βομβαρδισμένα νοσοκομεία, σε τραγικές εφημερίες, μερικές φορές πριν τους δει καν γιατρός, που πρέπει να φροντίσει από 60 έως και 100 ασθενείς. Τα ψέματα για τις ΜΕΘ καταρρέουν. Οι διασωληνωμένοι την Πέμπτη είχαν φτάσει τους 704, εκ των οποίων 172 εκτός ΜΕΘ! Πού είναι οι 1.150 ΜΕΘ ή οι «επιταγμένες» ιδιωτικές που ισχυρίζεται η κυβέρνηση; Πουθενά! Γι’ αυτό πρέπει να υποσκαφτεί η αναγκαιότητα της εντατικής θεραπείας… «Δεν έχω τέτοια ένδειξη», είπε ο βοναπαρτίσκος του νεοφιλελεύθερου κυνισμού. Κι ας παρουσίασε ο Π. Παπανικολάου ελληνική επιστημονική δημοσίευση του Ιουνίου του 2020 (βλ. Παντιέρα), σύμφωνα με την οποία η θνητότητα για μηχανικά αεριζόμενους εκτός ΜΕΘ φτάνει έως το 99%! Κι ας υπάρχει έρευνα της δημοσιογραφικής πλατφόρμας iMedD, σύμφωνα με την οποία το 70% των θανάτων του δεύτερου κύματος στην Ελλάδα (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2020) συνέβη εκτός ΜΕΘ, αναδεικνύοντας τη φονικότητα αυτής της κατάστασης… Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη με το πρόστιμο των 100 ευρώ κλιμακώνει τη βασική λογική που είχε από την αρχή: Πάντα φταίει ο λαός, πάντα ο κόσμος έχει την «ατομική ευθύνη», η κυβέρνηση δεν ευθύνεται για τίποτα. Στην αρχή επέβαλε ένα αντιδραστικό και αναποτε-

Κρατικές δολοφονίες, ταξικά πρόστιμα Πανδημία Γιάννης Ελαφρός

▸ Η κυβέρνηση αρνείται την ενίσχυση της δημόσιας υγείας, ο κόσμος πεθαίνει εκτός ΜΕΘ κι αυτοί μοιράζουν χαράτσια! λεσματικό lockdown, μετά στοχοποίησε τις κινητοποιήσεις, στη συνέχεια τους νέους και τις πλατείες, τώρα τους ηλικιωμένους και τους ανεμβολίαστους, παρότι έχει τραγικές ευθύνες για την αποτυχία του εκστρατείας για τον υπεραναγκαίο καθολικό εμβολιασμό. Αύριο ποιος ξέρει ποιους θα στοχοποιήσει για να βγει από το αδιέξοδο, πως θα επιχειρήσει να διχάσει τον λαό για να μείνει στο απυρόβλητο. Θέλουν ένα σύστημα υγείας και μια κοινωνία που δεν θα μας χωράει όλους, παρά μόνο όσους έχουν να πληρώσουν. Από το 100άρικο που για τον φτωχό συνταξιούχο είναι θέμα επιβίωσης ενώ για τον εύπορο 60άρη όχι, μέχρι τις ιδιωτικές κλινικές που είναι μόνο για τους έχοντες. Η κυβέρνηση της ΝΔ αρνείται δύο πράγματα: Πρώτο, την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και μάλιστα με μόνιμο τρόπο. Γι’ αυτό μείωσε

κατά 820 εκ. τα κονδύλια για το 2022. ο πρωθυπουργός διεκήρυττε τη νίκη επί Γι’ αυτό αντί να καλύψει τα κενά έθεσε του κορονοϊού για να βλέπει μετά κατασε αναστολή 7.000 υγειονομικούς. Πρόγέλαστος την πανδημία να επιμένει και κειται για γραμμή του συστήματος και τα πανιά των αντιεμβολιαστών της ακροτης ΕΕ, που υπηρέτησαν όλες οι κυβερδεξιάς και του ανορθολογισμού να φουνήσεις (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ): Το 2013 σκώνουν. Έτσι και τώρα, ευρισκόμενοι το υπουργείο Υγείας είχε 89.292 υπαλπροφανώς σε βέρτιγκο προχωρούν στην λήλους και το υπουργείο ΠΡΟΠΟ 63.301 υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού άνω (Απογραφή δημοσίου). Τον Αύγουστο των 60 (και έρχεται διεύρυνση), παρότι φέτος (προ αναστολών) στην Υγεία υπήρπρόσφατα ο υπουργός Υγείας αρνιόταν χαν 76.282 (-13.010) και στην αστυνομία κάτι τέτοιο. Το πρόσχημα τώρα είναι η 71.159 (+7.858)! Δεύτερο, την άμεση επί«Ο», παρότι λίγα ξέρουμε γι’ αυτήν, στην ταξη και εθνικοποίηση (κι όχι πανάκριβη πραγματικότητα ο λόγος είναι το τεράενοικίαση) του ιδιωτικού τομέα για να στιο 0 (μηδέν) της πολιτικής τους. σωθούν ζωές και να παύσει η λεηλασία Αν ήθελε η κυβέρνηση να εμβολιαστεί του κόσμου από τους εμπόρους ο κόσμος, αντί να στέλνει χαράτης υγείας. τσια, αστυνομικούς και παΗ κυβέρνηση προχωπάδες, θα έστελνε υγειο13.000 ρά στο αυταρχικό μέτρο νομικούς που θα εξηγούλιγότεροι του κορονο-χαρατσιού σαν και θα φρόντιζαν, οι υπάλληλοι γιατί βρίσκεται σε παόπως στην Κούβα, που στη δημόσια Υγεία νικό. Έχει αποτύχει ακόμα και οι φοιτητές στον έλεγχο της πανΙατρικής βοηθούν για από το 2013, 8.000 δημίας, όπως συνολινα επεκταθεί ταχύτατα περισσότεροι κά ο ευρωπαϊκός καη χρήση των δικών τους αστυνομικοί πιταλισμός. Ως αρνητές εμβολίων. Και βέβαια θα του δημόσιου συστήματος έκανε τα απαραίτητα τεστ υγείας και της επιδημιολογι(δωρεάν και από δημόσιο φοκής και κοινωνικής θωράκισης καρέα) για όλους/ες, εμβολιασμένους τέφευγαν κάθε φορά σε από μηχανής και ανεμβολίαστους, στοχευμένα και όχι θεούς. Αρχικά ήταν το lockdown, μετά μόνο όποιος θέλει, αντί της γελοιότητας έγινε το εμβόλιο, που από αναγκαίο και των δύο self-test στις γιορτές… Απέναντί εξαιρετικά χρήσιμο όπλο (ανάμεσα σε μας έχουμε μια αδίστακτη κυβέρνηση, άλλα) μετατράπηκε σε πανάκεια, που που εκφράζει τον φονικό και απάνθρωπο δήθεν θα οδηγήσει στην «ελευθερία», καπιταλισμό της εποχής μας. Για να ζήπου βεβαίως κατά Μητσοτάκη είναι βασουμε και να αναπνεύσουμε ελεύθερα, σικά η ελευθερία της αγοράς, της καπιαπαιτείται πάλη για την ανατροπή τους, ταλιστικής κερδοφορίας. Έτσι κάθε λίγο γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό!

4

Από σπόντα *** Έχουν κι άλλες ιδέες στο Μαξίμου μετά το 100ρικο για όποιον 60άρη δεν εμβολιάζεται * Ίσως ένα 200άρι για όποιον νοσήσει * Ανεξαρτήτως ηλικίας * Άλλωστε γιατί μπορεί να κόλλησε κορονοϊό; Προφανώς δεν πρόσεχε * Ε, ας πληρώσει τότε * Μην χαλάμε τσάμπα τους πόρους του ΕΣΥ. *** Διότι μας έχει προειδοποιήσει για όλα ο Μητσοτάκης * Μας είπε να προσέχουμε * Από εκεί και πέρα είναι δικό μας πρόβλημα * Να πηγαίνουμε στη δουλειά με τα πόδια * Δεν θα καταστραφεί η οικονομία για να έχουμε άνεση χώρου σε λεωφορεία και τρένα * Τι τα περάσαμε; Ξενοδοχεία; *** Κι όποιος θέλει το παιδί του να είναι σε τάξη με 5 μαθητές και όχι 30, λύσεις υπάρχουν * Γιατί δόθηκαν τόσα «κίνητρα» στους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης; * Να πάνε στα ιδιωτικά, όχι γκρίνια για τα δημόσια. *** Για τις ΜΕΘ και τον αριθμό τους, προφανώς αυτά τα λένε κάτι συνδικαλιστές * Μήπως υπάρχει κάποια επίσημη έρευνα που να λέει ότι αν δεν είσαι σε μονάδα εντατικής θεραπείας θα πάθεις κάτι; * Εικασίες όσων θέλουν να ξοδέψουμε τα λεφτά που είναι για την ανάπτυξη σε άχρηστα πράγματα * Τα ξεκαθάρισε αυτά ο Μητσοτάκης στην Βουλή *** Όσο για τις επιτάξεις του ιδιωτικού τομέα… βεβαίως * Όμως όπως είπε κι ο υπουργός Υγείας Πλεύρης στον καπιταλισμό οι επιτάξεις αποζημιώνονται * Η επιχειρηματικότητα είναι το ύψιστο αγαθό * Δεν έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς * Κι έτσι όπως τα φτιάξανε τα τιμολόγια… πάρτι κάνουν οι κλινικάρχες με αυτές τις επιτάξεις. *** Πάλι καλά όμως που υπάρχει ισχυρή (αξιωματική) αντιπολίτευση * Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια, ποιος άλλος * Τώρα που έχει και think tank με ειδικούς, ποιος τον πιάνει * Έτσι λοιπόν ξεκαθάρισε ότι οι προϋπολογισμοί πρέπει να πάψουν να κινούνται εντός των ορίων της ΕΕ * Να γίνονται προσλήψεις μόνιμες ανεξαρτήτως των περιορισμών που θέτουν οι «χρυσοί κανόνες» * Να υπάρξει κρατική παραγωγή φαρμάκων για να μην εξαρτιώμαστε από τις φαρμακευτικές εταιρίες και τα clawback * Να πάνε οι δαπάνες της υγείας στο 15% του ΑΕΠ * Χιλιάδες προσλήψεις στην πρωτοβάθμια υγεία * Τι όχι;

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Συμφωνίες παρασκηνίου και κόντρες μηχανισμών ▸ Τίποτα καινούργιο πολιτικά δεν κομίζει ο λόγος των έξι υποψηφίων

Μ

ε τις κάλπες που στήνονται αυτή την Κυριακή για τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών το Κίνημα Αλλαγής μπαίνει στην τελική ευθεία για την ανάδειξη νέας ηγεσίας. Μια εξέλιξη που σε σημαντικό βαθμό θα επηρεάσει τις ευρύτερες ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό. Όπως όλα δείχνουν το «δίδυμο» που θα διεκδικήσει τον «θώκο» την επόμενη Κυριακή 12 Δεκεμβρίου θα προκύψει από την «τριάδα» που συναποτελούν ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Λοβέρδος. Καθοριστική όμως θα είναι η στάση που θα τηρήσουν στον δεύτερο γύρο οι υπόλοιποι υποψήφιοι Χάρης Καστανίδης, Παύλος Χρηστίδης και Παύλος Γερουλάνος. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παρασκηνιακά οι συζητήσεις και τα «παζάρια» για την επόμενη ημέρα έχουν ήδη ξεκινήσει. Στο πολιτικό επίπεδο πάντως όπως έδειξαν τόσο οι προεκλογικές ομιλίες των έξι υποψηφίων όπως και το debate ανάμεσα σε πέντε απ' αυτούς (δεν συμμετείχε ο Γιώργος Παπανδρέου) υφίσταται μάλλον …ένδεια ιδεών. Ακόμη κι αν αναζητήσει κανείς μια πολιτική πρόταση που θα κινείται στα

κλασσικά όρια της «εκσυγχρονιστικής σοσιαλδημοκρατίας». Ο Γιώργος Παπανδρέου, σαν να μην έχει περάσει μια δεκαετής κρίση με μνημόνια που ξεκίνησε από την δική του διακυβέρνηση, έχει «ατζέντα» ανάλογη με αυτή που του έδωσε την εκλογική νίκη του 2009. Μιλώντας για εκσυγχρονισμούς και πολιτικές συναινέσεις και ποντάροντας στους συνειρμούς που πιθανόν να φέρει το όνομα «Παπανδρέου» στους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ. Ο Ανδρέας Λοβέρδος εμβαθύνει στον ρόλο του εκπροσώπου του «ακραίου κέντρου». Στο debate της Δευτέρας κατάφερε να ασκήσει κριτική στην κυβέρ-

νηση Μητσοτάκη... από τα δεξιά. Εγκαλώντας την για ατολμία στην λήψη μέτρων τόσο για τον ποινικό κώδικα όσο και για το μεταναστευτικό. Άσκησε μάλιστα κριτική στους συν-υποψηφίους του για το αν είναι επαρκώς κατά της συμφωνίας των Πρεσπών με το σκεπτικό που την καταψήφισε το 2019 η ΝΔ. Όσο για τον Νίκο Ανδρουλάκη συνεχίζει να προβάλλει έναν αξιοσημείωτα άνευρο και εξισορροπητικό λόγο, επιβεβαιώνοντας ότι η υποψηφιότητά του βασίζεται κυρίως στους μηχανισμούς που διαθέτει στο ΚΙΝΑΛ. Μόνο δεδομένο για τον ευρωβουλευτή είναι η «πίστη» στις αρχές της ΕΕ, καθώς

παρουσιάζει προφίλ «ευρωπαίου ανανεωτή» της παράταξης. Όπως έχει φανεί ήδη μετεκλογικά τίποτε δεν εγγυάται την ενότητα του χώρου. Παρά το γεγονός ότι άπαντες οι υποψήφιοι δίνουν υποσχέσεις παραμονής στο κόμμα. Χαρακτηριστικό είναι το επιχείρημα του Ανδρέα Λοβέρδου σύμφωνα με το οποίο ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ πρέπει να είναι και βουλευτής, αλλιώς θα προκύψει ένα είδος δυαρχίας, λέγοντας πως εάν εκλεγεί ο Ν. Ανδρουλάκης τότε η κοινοβουλευτική ομάδα πρέπει να επιλέξει ποιος θα είναι ο εκπρόσωπος στην Βουλή. Όπως επίσης και οι αιχμές που έχουν αφήσει κατά του Α. Λοβέρδου για μη τήρηση των πολιτικών κατευθύνσεων του κόμματος οι Π. Χρηστίδης και Χ. Καστανίδης Επίσης ο Γ. Παπανδρέου εικάζεται ότι θα μπει σε τροχιά αυτόνομης πορείας εφόσον δεν εκλεγεί πρόεδρος. Έτσι λοιπόν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα υπάρξει οι εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίσουν να εξαρτώνται από τις σχέσεις με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Σχετικά με το εύρος της συμμετοχής στις εκλογές, θεωρείται πως ο περιορισμένος αριθμός ευνοεί Ανδρουλάκη και Λοβέρδο, ενώ τυχόν μεγαλύτερη συμμετοχή τον Παπανδρέου.

ΣΥΡΙΖΑ KAI COVID

Άλλα… μέτρα να αγαπιόμαστε και αμφισημία στελεχών

Τ

ην έλλειψη σαφής στρατηγικής αντιμετώπισης της πανδημίας ανέδειξε η αμηχανία και η πανσπερμία απόψεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα χαράτσια και τα τιμωρητικά μέτρα της κυβέρνησης απέναντι στους ανεμβολίαστους. Πολύ πρόσφατα άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε την πρόταση για ένα μίνιμουμ συνεννόησης με υπουργό κοινής ή μη αποδοχής, ώστε να μπορούν να παρθούν «δύσκολα μέτρα» και να αναλάβει και ο ΣΥΡΙΖΑ μέρος του πολιτικού κόστους. «Χρειάζονται άμεσα και ουσιαστικά μέτρα και όχι διαγγέλματα αυτοθαυμασμού» σημείωνε ο Αλέξης Τσίπρας

και πρότεινε επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού αρχικά στο στρατό και στα σώματα ασφαλείας. Υπάρχει καλύτερη υποχρεωτικότητα και τη θέλουμε; Στην ανακοίνωση του προστίμου ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε αποστάσεις και ζήτησε αντί για χαράτσια να δοθούν οικονομικά κίνητρα στους ανεμβολίαστους, ένα μέτρο που τους προηγούμενες μήνες είχε ο ίδιος χαρακτηρίσει δωροδοκία και προσπάθεια εξαγορά ψήφων. Την αμηχανία επέτειναν δηλώσεις μελών του νέου think tank του ΣΥΡΙΖΑ, όπως του καθηγητή Γρηγόρη Γεροτζιάφα που τάχθηκε με τη σειρά του κατά του προστίμου αλλά υπέρ μιας δια-

φορετικής υποχρεωτικότητας που όμως συνιστά ακόμα πιο σκληρό διαχωρισμό και κοινωνικό αποκλεισμό: «Μια απλή ιδέα είναι να μην μπορούν οι ανεμβολίαστοι να έχουν πρόσβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς, δημόσιες υπηρεσίες, φορολογική ενημερότητα κλπ». Το κύριο πρόβλημα ωστόσο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι προτάσεις του για την υγειονομική κρίση κινούνται αυστηρά εντός του ασφυκτικού πλαισίου των κατευθύνσεων που θέτει η ΕΕ. Μια κατεύθυνση που όπως είδαμε και στο άνοιγμα του τουρισμού προτεραιοποιεί την οικονομική ανάπτυξη πάνω από τον άνθρωπο.

Πολιτική

«Τ

α δόντια της» δείχνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στους πρόσφυγες, σε ένα τεράστιο μέρος της συνοριογραμμής της, από τα παγωμένα δάση των χωρών της Βαλτικής ως τα «θερμά νερά» του Αιγαίου και της Μεσογείου. Στον απόηχο των γεγονότων στα σύνορα ΠολωνίαςΛευκορωσίας, η ΕΕ δίνει το «ελεύθερο» σε Λετονία, Λιθουανία και Πολωνία να κρατούν έγκλειστους τους αιτούντες άσυλο σε «κέντρα επεξεργασίας» του αιτήματός τους –κάτι σαν τα «δικά μας» hot spots– για έως και τέσσερις μήνες. Παράλληλα, σύμφωνα με το Politico, δίνει στις ίδιες χώρες περιθώριο αρκετών επιπλέον εβδομάδων για να καταχωρήσουν τα αιτήματα ασύλου. Επισήμως πρόκειται για μέτρα «προσωρινά και έκτακτα» που, βεβαίως, στην πράξη, όπως ξέρουμε καλά στην Ελλάδα, θα παγιωθούν. Οι πρόσφυγες θα εγκλωβιστούν επ’ αόριστον σε δομές-φυλακές και η ΕΕ θα περιτριγυρίζεται από φράκτες και αντιμεταναστευτικά εμπόδια σε στεριά και θάλασσα. Στο μεταξύ, στην Ελλάδα, ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στα μέσα Σεπτεμβρίου και ήρθε στο φως αυτή την εβδομάδα, σπάει την «ομερτά» γύρω από τα pushbacks στον Έβρο μέσω… Νέας Υόρκης: Την Τετάρτη οι New York Times αποκάλυψαν ότι μεταφραστής της Frontex, Ιταλός υπήκοος αφγανικής καταγωγής, επαναπροωθήθηκε από Έλληνες συνοριοφύλακες στην Τουρκία μαζί με δεκάδες άλλους πρόσφυγες! Σύμφωνα με τους New York Times, ο παθών κατήγγειλε ότι «ο ίδιος και πολλοί από τους μετανάστες με τους οποίους κρατήθηκε ξυλοκοπήθηκαν και ξεγυμνώθηκαν και ότι η αστυνομία κατέσχεσε τα τηλέ-

Πρόσφυγες

Γιώργος Μουρμούρης

ΕΕ με φράκτες, pushbacks και φυλακές από Βαλτική μέχρι Αιγαίο ▸ Μια τεράστια ζώνη ελέγχου, καταστολής και θανάτου τα σύνορα της ΕΕ φωνα, τα χρήματα και τα έγγραφά τους. Οι προσπάθειές του να πει στην αστυνομία ποιος ήταν, αντιμετωπίστηκαν με γέλια και ξυλοδαρμούς. Ανέφερε ακόμη ότι μεταφέρθηκε σε μια απομακρυσμένη αποθήκη όπου κρατήθηκε μαζί με τουλάχιστον 100 άλλους, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Στη συνέχεια τους έβαλαν σε λέμβους και τους έσπρωξαν πέρα από τον ποταμό Έβρο, σε τουρκικό έδαφος». Η μαρτυρία του μεταφραστή της Frontex, που φέρεται να συνοδεύεται από οπτικοακουστικό υλικό, εκτός από παγκόσμιας εμβέλειας ΜΜΕ έχει φτάσει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση — η οποία βεβαίως παρέχει πλήρη κάλυψη σε αυτές τις τακτικές, που όμως αυτή τη φορά στράφηκαν εναντίον υπαλλήλου της. Από ελληνικής πλευράς, δόθηκαν οι –συνήθεις σε αυτές τις περιπτώσεις– διαβεβαιώσεις για διερεύνηση του περιστατικού, ενώ η καταγγελία έφτασε και στον Συνήγορο του Πολίτη. Στο μεταξύ, η κλειστή δομή της Σάμου μετατρέπεται σε αυτό για το οποίο προοριζόταν: Σε φυλακή. Την Πέμπτη, η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε ότι δεκάδες αιτούντες άσυλο «κρατούνται παράνομα από τις ελληνικές αρχές, έπειτα από απόφα-

Μέχρι και... μεταφραστή της Frontex επαναπροώθησαν Έλληνες συνοριοφύλακες στον Έβρο, σύμφωνα με τους New York Times

ση του Έλληνα Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, που παραμένει ακόμη αδημοσίευτη». «Από τις 17 Νοεμβρίου απαγορεύεται σε όσες/ους δεν διαθέτουν έγκυρες ταυτότητες που έχει εκδώσει η κυβέρνηση (κάρτες ασύλου) να εγκαταλείψουν το camp για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα», κατήγγειλε η Διεθνής Αμνηστία, υπολογίζοντας σε περίπου 100 τους πρόσφυγες που πλέον μετατρέπονται σε εγκλείστους. Το προηγούμενο Σάββατο, ο Νότης Μηταρά-

ΝΑΡνΚΑ

∆ίμηνη εξόρμηση για οικονομική ανεξαρτησία

Δ

5

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ίμηνη οικονομική εξόρμηση από 1 Δεκέμβρη 2021 έως 31 Ιανουαρίου 2022 προκήρυξε το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, με στόχο να αντιμετωπίσει συλλογικά το σχέδιο της κυβέρνησης και συνολικά του συστήματος που υψώνει πολλαπλά εμπόδια στη δράση και τις παρεμβάσεις όσων μάχονται ενάντια στην εξουσία τους και την καπιταλιστική κυριαρχία. Η περσινή πετυχημένη οικονομική εξόρμηση του ΝΑΡ-νΚΑ έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπιστούν συλλογικά όλα τα πρόστιμα τα οποία έχουν καταλογιστεί στα προσωπικά ΑΦΜ συ-

ντρόφων και συναγωνιστών, καθώς και τα πρώτα έξοδα για τις δίκες που έχουν ξεκινήσει. Κι αυτό επιτεύχθηκε χάρη στη συγκινητική ανταπόκριση και τη συνδρομή εκατοντάδων φίλων. Όμως, οι ανάγκες δεν τελείωσαν ούτε για τις δίκες, ούτε για τα πρόστιμα. Ταυτόχρονα, οι ανατιμήσεις στα λειτουργικά έξοδα και τα υλικά για την αναγκαία δράση των ΝΑΡ-νΚΑ δημιουργούν νέες οικονομικές απαιτήσεις. Το νέο κύμα ακρίβειας βέβαια κάνει τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου ακόμα πιο δυσβάσταχτη. Ωστόσο καλούμε τους εργαζόμενους, τους νέους/ες,

όλους τους αγωνιστές του μαχόμενου εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς να συμβάλουν με το υστέρημά τους στην προσπάθειά μας. Για να μπορούμε να πορευόμαστε πάντα με το σύνθημα «Λίγα από πολλούς και όχι πολλά από λίγους για την οικονομική ανεξαρτησία της επαναστατικής αριστεράς». Κυκλοφορούν κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης, ενώ ενισχύσεις και προσφορές μπορούν να κατατίθενται στο «Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι» σε: Εθνική Τράπεζα με I BAN GR6301101510000015100178175 και Τράπεζα Πειραιώς με IBAN GR6301710240006024151313688.

κης εγκαινίασε άλλη μια δομήφυλακή κατασκευασμένη με τα χρήματα της ΕΕ στη Λέρο. Στη Λέσβο εκατοντάδες πρόσφυγες βουλιάζουν στη ματαιότητα και τις άθλιες συνθήκες στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ. Η αθλιότητα στην οποία τους έχουν καταδικάσει ελληνικές κυβερνήσεις και ΕΕ θα αποτελέσει την Κυριακή το φόντο για να αναδειχθεί η «αγαθότητα» του προκαθήμενου της πανίσχυρης ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, Πάπα Φραγκίσκου.

6

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως ΜΕΘ μόνο για VIP; Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα περίθαλψης σε ΜΕΘ, ακόμα και οι σκληροί αρνητές των εμβολίων και της επιστήμης, όπως ο σκοταδιστής Μητροπολίτης Αιτωλίας. Ωστόσο, το περιστατικό άμεσης μεταφοράς του Μητροπολίτη σε ΜΕΘ του Ευαγγελισμού –την ώρα που 170 ασθενείς ήταν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ– αναδεικνύει το θέμα της –μη– ισοτιμίας όλων των πολιτών στη θεραπεία. Μάλιστα, η ΠΟΕ∆ΗΝ προχώρησε στην καταγγελία ότι στο ίδιο νοσοκομείο νοσηλεύεται εκτός ΜΕΘ για 5 μέρες 50χρονος εμβολιασμένος, που περιμένει για ένα κρεβάτι σε λίστα αναμονής. Από τη μια, ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται πως είναι λίγο-πολύ το ίδιο εντός και εκτός ΜΕΘ και, από την άλλη, βάζουν λυτούς και δεμένους για να εξασφαλίσουν θέσεις για στελέχη του βαθέος πυρήνα του κράτους.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Ούτε στο Σαχέλ ούτε πουθενά! Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία προετοιμάζονται να αποστείλουν ελληνική δύναμη στην εμπόλεμη ζώνη του Σαχέλ, μετά από σχετικό αίτημα της Γαλλίας, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος. Η συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με τεράστιο κόστος και απρόβλεπτες επιπτώσεις συνιστά μια τεράστια πρόκληση, ειδικά την ώρα που η χώρα θρηνεί καθημερινά εκατόμβες νεκρών στο μέτωπο της πανδημίας! Πρόκειται για μια εξέλιξη που εμπλέκει την Ελλάδα, τον λαό και τη νεολαία σε επικίνδυνες πολεμικές επιχειρήσεις για τα συμφέροντα της ελληνικής και της γαλλικής αστικής τάξης σημειώνει σε σχετικό σχόλιο το ΝΑΡ, καλώντας τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία να εκφράσουν την αποφασιστική τους αντίθεση!

Σύμβουλος του Τσίπρα για αποτροπή προσφυγικών ροών Προβληματισμό δημιουργούν οι θέσεις που εκφράζουν τα μέλη του πολυδιαφημισμένου «θινκ τανκ» του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτές της αντιστράτηγου ε.α. της ΕΛΑΣ Ζαχαρούλα Τσιριγώτη. Σε πρόσφατη συνέντευξη της στην ιστοσελίδα Militaire η σύμβουλος και υποστηρίκτρια του Αλέξη Τσίπρα τόνισε ότι σύμφωνα με την ατζέντα της ΕΕ η μαζική εισροή προσφύγωνμεταναστών, που παραβιάζει τα σύνορα, συνιστά απειλή και τάχτηκε υπέρ πολιτικών αποτροπής, απέναντι στις υβριδικές μεθοδεύσεις του Ερντογάν!

Αυτόκλητη Αστυνομία Συντάγματος... Ως Συνταγματική Αστυνομία συστήθηκε τετραμελής ομάδα, που εισέβαλε σε διαγνωστικό κέντρο της Τούμπας, όπου διενεργούνταν rapid test. Φορώντας παραλλαγμένες στολές της ομάδας Δίας, με αυτοσχέδια φασιστικά διακριτικά, άρχισαν να φωνάζουν ζητώντας τα νομιμοποιητικά έγγραφα της εταιρείας, των γιατρών, των υπαλλήλων, επιδεικνύοντας μάλιστα πλα-

στικοποιημένες κάρτες που έγραφαν Συνταγματική Αστυνομία άρθρο 120. Ο ιδιοκτήτης κάλεσε την αστυνομία, οι τέσσερις Ράμπο (εκ των οποίων μία γυναίκα) συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο, όπου αρνήθηκαν να υποβληθούν σε rapid test καθυστερώντας τη διαδικασία. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για μια επιχείρηση τρομοκράτησης που παραπέμπει άμεσα στα χρυσαυγίτικα Τάγματα Εφόδου και συνδέεται με την κυβερνητική ανοχή απέναντι στη φασιστική δράση.

...και Αστυνομία Θεάτρου Μέχρι τώρα ξέραμε τους παραστρατιωτικούς, τους παραθρησκευτικούς και τους παρακρατικούς κύκλους,

όμως σήμερα ξεπροβάλλουν και οι... παραθεατρικοί. Στη διάρκεια παράστασης του κωμικού Χριστόφορου Ζαραλίκου στο θέατρο Τζένη Καρέζη, μια ομάδα «αγανακτισμένων θεατών», με επικεφαλής την παρουσιάστρια Σάσα Σταμάτη και με τη συνοδεία μπράβων, έκανε ντου στη σκηνή για να σταματήσει την παράσταση, ενώ μόλις είχε προηγηθεί ένα αστείο του καλλιτέχνη για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο συνειρμός είναι αναπόφευκτος... Όλα αυτά αποτυπώθηκαν στο βίντεο που τράβηξε και ανάρτησε ένας από τους θεατές. Μολονότι το επεισόδιο δεν κλιμακώθηκε, κυρίως χάρη στην ψυχραιμία του Χ. Ζαραλίκου και των διαμαρτυριών του κοινού, εγκαινιάζει ωστόσο μια τακτική που είναι επικίνδυνη και για την τέχνη (όχι μόνο τη θεατρική) και τη δημοκρατία.

Ψήφος για ισχυρό και αγωνιστικό ΣΕΦΚ

Κατερίνα Τουλγαρίδη* Οι εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) διεξάγονται σε μια περίοδο όπου κυβέρνηση και κεφάλαιο εκμεταλλεύονται την πανδημία για να επιβάλουν ένα ακόμη πιο αυταρχικό καθεστώς. Επιπλέον η ψήφιση του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη αποτελεί το επιστέγασμα αυτής της επίθεσης. Την ίδια στιγμή που η δημόσια εκπαίδευση εναρμονίζεται πλήρως με τις ανάγκες της αγοράς και τον αυταρχισμό, στην ιδιωτική εκπαίδευση οι εργασιακές συνθήκες των εργαζομένων συνεχίζουν να είναι εξαιρετικά δύσκολες. Κοινός παρονομαστής οι ατομικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα μισά ένσημα, η ανεργία για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς τη

Ακόμα, δικαιολόγησε πλήρως την κυβερνητική στάση στην κρίση του Έβρου και ισχυρίστηκε ότι την ίδια στάση είχε κρατήσει και η αστυνομία, όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά η κυβερνητική πολιτική έχει συνέχεια.

ζητώ τον λόγο δυνατότητα ένταξης στο ταμείο ανεργίας, η μη καταβολή δώρων και επιδομάτων, η τρομοκρατία της εργοδοσίας. Με τη συμβολή του ΣΕΦΚ και τους αγώνες των εργαζομένων, το 2016 επιβλήθηκε και ψηφίστηκε νόμος για 21 ώρες/εβδομάδα με κατώτατο ωρομίσθιο 7,43 ευρώ/διδακτική ώρα στα φροντιστήρια. Αυτή η μικρή νίκη αλλά και οι εργατικοί αγώνες και οι απεργίες του προηγούμενου διαστήματος (efood, COSCO)

δείχνουν ότι η ταξική πάλη, το σωματείο, η εργατική αλληλεγγύη βγαίνουν ξανά στο προσκήνιο. Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η δημιουργία ενός άλλου δρόμου που θα κινητοποιεί και θα διεκδικεί χωρίς την αναμονή και εκτόνωση της ΓΣΕΕ, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Για το λόγο αυτό όλα τα προηγούμενα χρόνια ως Παρεμβάσεις βρεθήκαμε μπροστά στους πολιτικούς και εργατικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν, κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τον συντεχνιασμό. Το γεγονός ότι πρόσφατα το σωματείο έγινε κλαδικό, μάς φέρνει σε καλύτερες θέσεις μάχης. Τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση (καθηγητές,

γραμματείς, καθαριστές) είναι κοινά και είμαστε πεισμένοι πως μόνο ένα ισχυρό σωματείο στον χώρο θα μπορούσε να πετύχει νίκες. Τη στιγμή που υπάρχουν χώροι στον κλάδο που δεν εκπροσωπούνται συνδικαλιστικά, όπως τα ιδιωτικά ΙΕΚ, αλλά και εργαζόμενοι που δεν συνδικαλίζονται υπό το φόβο της απόλυσης, εμείς ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους στις δομές ιδιωτικής εκπαίδευσης και ανέργους που αναζητούν δουλειά σε αυτές. Οι Παρεμβάσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση δίνουν τη μάχη της ενίσχυσης και της μαζικοποίησης του ΣΕΦΚ και στις εκλογές. *Εργαζόμενη στην ιδιωτική εκπαίδευση

Πολιτική

6 η ∆εκέμβρη

Γιώργος Μουρμούρης

ΜΠΑΡΑΖ ΔΙΩΞΕΩΝ

Ραντεβού μνήμης και αγώνα ενάντια στην καταστολή ▸ 13 χρόνια μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, επίκαιρος παραμένει ο αγώνας ενάντια στην αστυνομική βία

Τ

ην Κυριακή 6 Δεκέμβρη 2020, ημέρα συμπλήρωσης 12 ετών από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μπαράζ συγκεντρώσεων σε διάφορα σημεία του Λεκανοπεδίου αιφνιδίαζαν την ΕΛΑΣ και διασπούσαν τις αστυνομικές δυνάμεις. Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ άλλων σε Νέα Σμύρνη, Αγία Παρασκευή, Κερατσίνι, Αργυρούπολη, Πατήσια και Κυψέλη, καθώς και σε πολλές πόλεις της επαρχίας. Στα Εξάρχεια όμως, ένας «στρατός» αστυνομικών δυνάμεων κάθε είδους είχε καταλάβει την περιοχή γύρω από το σημείο της δολοφονίας του 15χρονου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Όλες οι απόπειρες για πραγματοποίηση συγκέντρωσης σημαδεύτηκαν από άγρια καταστολή. Οι δικηγόροι Θανάσης Καμπαγιάννης και Κώστας Παπαδάκης, αγωνιστές-μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ, του ΣΕΚ, του ΚΚΕ (μ-λ), της ΛΑΕ και άλλοι, προσήχθησαν και κρατήθηκαν επί ώρες υπό άθλιες

συνθήκες υγιεινής, παρά το γεγονός ότι οι προσαγωγές έγιναν υπό το πρόσχημα της «παράβασης των μέτρων για τον Covid-19». Απολογισμός της κατασταλτικής επιχείρησης, 374 προσαγωγές και 135 συλλήψεις, μόνο στην Αθήνα. Έναν χρόνο μετά, στον απόηχο της ογκώδους διαδήλωσης του Πολυτεχνείου, μαθητές, φοιτητές, οργανώσεις και κόμματα της μαχόμενης Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, δίνουν ραντεβού μνήμης και αγώνα, με αφορμή τη συμπλήρωση 13 ετών από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, ενάντια στην κρατική καταστολή και την αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Στην Αθήνα συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν στις 12 το μεσημέρι και στις 6 το απόγευμα. Τον τελευταίο χρόνο, δεκάδες περιστατικά προστέθηκαν στον μακρύ κατάλογο της αστυνομικής βίας, πάντοτε με πολιτική κάλυψη αν όχι με πολιτική εντολή. Από την τρομοκρατία των συνεχών ελέγχων και των προστίμων την περίοδο

του lockdown μέχρι τους ασφυκτικούς περιορισμούς στις φοιτητικές διαδηλώσεις και την άγρια καταστολή στις κινητοποιήσεις την περίοδο της απεργίας πείνας Κουφοντίνα. Από τον on camera ξυλοδαρμό του μεταπτυχιακού φοιτητή στη Νέα Σμύρνη μέχρι τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ και την χωρίς στοιχεία επί μήνες προφυλάκιση δύο νέων ανθρώπων, εκ των οποίων ο ένας παραμένει προφυλακισμένος. Πιο πρόσφατα, με τις συνεχείς προσπάθειες εφαρμογής του νόμου Χρυσοχοϊδη για τις διαδηλώσεις με ξύλο και καταστολή σε δασκάλους και καθηγητές, φοιτητές, πυροσβέστες. Και βεβαίως, την αποχαλίνωση της αστυνομικής βίας προς τους πιο αδύναμους και αποκλεισμένους της κοινωνίας, όπως τους πρόσφυγες και τους Ρομά, με πιο πρόσφατο περιστατικό την εκτέλεση των 18χρονου Νίκου Σαμπάνη με δύο από τις 36 σφαίρες που έβαλαν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ κατά των άοπλων που επέβαιναν στο κλεμμένο λευκό Hyundai.

ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣΥΠΟΚΟΣΜΟΥ

Εγκληματική οργάνωση στους κόλπους της ΕΛΑΣ

«Κ

αθάριζαν» το όνομα εγκληματιών που διώκονταν για κακουργήματα, εκδίδοντάς τους πλαστές ταυτότητες και νομιμοποιητικά έγγραφα — με το «αζημίωτο». Ο λόγος για τους 34 αστυνομικούς και συνεργούς τους που εμπλέκονται σε κύκλωμα έκδοσης πλαστών εγγράφων, το οποίο λειτουργούσε επί τουλάχιστον οκτώ χρόνια στους κόλπους της ΕΛΑΣ. Τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, σύμφωνα με την ποινική δίωξη που ασκήθηκε στους 20 –μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης– συλληφθέντες, εκ των οποίων οι 10 είναι αστυνομικοί, εισέπρατταν αμοιβή τουλάχιστον 30.000 ευρώ για κάθε έκδοση πλαστής ταυτότητας, με τα συνολικά

κέρδη του κυκλώματος να εκτιμώνται σε πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ. Στους συλληφθέντες αστυνομικούς συγκαταλέγεται και διοικητής Τμήματος Ασφαλείας στη δυτική Αττική, σε χρηματοκιβώτιο του οποίου εντός του Τμήματος εντοπίστηκαν 320.000 ευρώ! Μπορεί τα ποσά που περνούσαν από τα χέρια του κυκλώματος να «ζαλίζουν», όμως λίγοι… «πέφτουν από τα σύννεφα» στο άκουσμα της εμπλοκής δεκάδων αστυνομικών στην εγκληματική οργάνωση. Και αυτό γιατί από καιρού εις καιρόν έρχονται στη δημοσιότητα διάφορες αντίστοιχες υποθέσεις, με συμμετοχή σε κυκλώματα όχι μόνο χαμηλόβαθμων αλλά πολλές φορές και υψηλόβαθμων στελεχών της ΕΛΑΣ.

7

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Το ζήτημα των διασυνδέσεων αστυνομίας-υποκόσμου είχε έρθει ξανά στο προσκήνιο στις αρχές του καλοκαιριού, με το μπαράζ εκτελέσεων στο πλαίσιο «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» στους κόλπους της ελληνικής μαφίας. Όπως γράφαμε τότε στο Πριν, επικαλούμενοι ρεπορτάζ που αναφέρονταν σε έρευνα της ΕΥΠ την περίοδο 2015-2017, «σχετικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τζίρο 1 εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, εκ των οποίων 150.000 ευρώ κατευθύνονταν για “λάδωμα” αστυνομικών και 100.000 για τον έλεγχο πόστων-κλειδιών στην αστυνομία». Οι εγκληματικές δραστηριότητες είναι η «άλλη όψη του νομίσματος» της καταστολής.

∆ίκες αγωνιστών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καρδίτσα

Δεν έχουν τέλος οι εμφανίσεις στα δικαστήρια αγωνιστών, στο πλαίσιο διώξεων που ανάγονται τόσο στην περίοδο του δεύτερου lockdown και της άγριας καταστολής των κινητοποιήσεων, όσο και σε παλαιότερες διώξεις, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στη Θεσσαλονίκη, στις 7 και στις 10 Δεκέμβρη καλούνται στο εδώλιο αγωνιστές του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς. Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΚΕΔΔΑ, πρόκειται για δίκες που «αφορούν διώξεις από το 2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ενάντια σε μαζικές κινητοποιήσεις που έγιναν σε ειρηνοδικεία, προκειμένου να ματαιωθούν πλειστηριασμοί για την αρπαγή των σπιτιών των λαϊκών νοικοκυριών». Στην Καρδίτσα, στις 7 Δεκέμβρη δικάζονται 4 αγωνιστές για την συμμετοχή τους στην κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο της πόλης στις 22 Αυγούστου το 2019 «ενάντια στοξεπούλημα δημοτικών δασικών τεμαχίων στους επενδυτές», για εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Στην Αθήνα, για τις 16 Σεπτεμβρίου 2022 ορίστηκε η ημερομηνία για τη δίκη των 62 που διώκονται για την απόπειρα να διαδηλώσουν στις 6/12/2020. Το αίτημα αναβολής υποβλήθηκε από κάποιους δικηγόρους υπεράσπισης ορισμένων από τους διωκόμενους. Τέλος, στις 14 Δεκεμβρίου συνεχίζεται στο κτίριο 13 αίθουσα 3 η δίκη των συλληφθέντων στα Σεπόλια.

8

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Το ριζοσπαστικό άγγελμα της νεότητας του ΠΑΣΟΚ Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 μετά την κατάρρευση της δικτατορίας ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα). Στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ διακηρυσσόταν η ανάγκη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας και η αποχώρηση της χώρας από ΕΟΚ και ΝΑΤΟ. Η οργάνωση και η πολιτική επιρροή του ΠΑΣΟΚ βασίστηκε στην αντιδικτατορική του οργάνωση, το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα), στους Εαμογενείς, στην πολιτικά παρακμάζουσα Ένωση Κέντρου, στη ριζοσπαστικοποιημένη γενιά του Πολυτεχνείου. Κοινωνικά απευθύνθηκε στην ασαφή κατηγορία των «μη προνομιούχων», κυρίως στα καταπιεσμένα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε στην πολιτική κονίστρα ως αριστερό σοσιαλρεφορμιστικό κόμμα, που επαγγελλόταν με κοινοβουλευτικές διαδικασίες τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας. Στη μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ υπερτέρησε έναντι της κομμουνιστικής αριστεράς (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ.), αλλά και της ΕΔΑ, που πρόβαλλε παρεμφερείς θέσεις με το ΠΑΣΟΚ, γιατί εμφανίστηκε με τον αέρα της νέας, σύγχρονης, άφθαρτης, δυναμικής αριστεράς που επαγγελλόταν τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό άμεσα μετά τις εκλογές με το σύνθημα «στις 18 Οκτώβρη σοσιαλισμός». Πρόβαλλε τον «εύκολο δρόμο», σε σχέση με το πρόγραμμα της κομμουνιστικής αριστεράς, την άμεση δηλαδή κοινωνική αλλαγή με την κοινοβουλευτική νίκη, παραβλέποντας συνειδητά τη βίαιη αντίδραση του συστήματος, στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρούσε να εγκαθιδρύσει τον σοσιαλισμό, έστω ειρηνικά και νόμιμα με αστικοδημοκρατικά μέσα, αν και ήταν πρόσφατη, το 1973, η ανατροπή του Αλιέντε, εκλεγμένου Προέδρου της δημοκρατίας στη Χιλή.

Οι εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής σφραγίζονται από την έντονη νοσταλγία για το ΠΑΣΟΚ, με προτάσεις για επαναφορά ονομάτων και συμβόλων. Πολύ πιο δύσκολη είναι η επαναφορά της επιρροής και του ρόλου του. Το ΠΑΣΟΚ, όχημα ενσωμάτωσης και ήττας του ριζοσπαστισμού της μεταπολίτευσης, έγινε ο βασικός εκφραστής του αστικού εκσυγχρονισμού, μέχρι να γίνει συντρίμμια λόγω κρίσης και μνημονίων.

Πυλώνας της αστικής πολιτικής

Από την αλλαγή στα βάρβαρα μνημόνια Ανάλυση Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Τ

ο ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε να ανέλθει στην κυβερνητική εξουσία στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου του 1981. Πέτυχε μεγάλο εκλογικό θρίαμβο συγκεντρώνοντας το 44,6% των ψήφων, πράγμα που θεωρητικά διευκόλυνε την υλοποίηση των ριζοσπαστικών μετασχηματισμών που επαγγελλόταν. Ακόμη και αν στη συνείδηση τμήματος του ΠΑΣΟΚ κυριαρχούσαν τα σοσιαλιστικά οράματα, η εγκαθίδρυση ριζοσπαστικού καθεστώτος με την ανάληψη της διακυβέρνησης ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Η αστική τάξη και το κράτος της, με προμαχώνα τους κα-

τασταλτικούς μηχανισμούς, θα εκβίαζαν πολιτικά την αριστερή κυβέρνηση να αρκεστεί στη διαχείριση και στον εκσυγχρονισμό του συστήματος με προσαρμογή στις υπάρχουσες συνθήκες, έστω με μικρές παραχωρήσεις στους εργαζόμενους, με αντάλλαγμα την ανοχή της αριστερής διακυβέρνησης από το σύστημα. Σε περίπτωση ασυμφωνίας, το σύστημα θα προχωρούσε στην υπονόμευση ή και βίαιη ανατροπή της αριστερής κυβέρνησης, όπως χωρίς εξαίρεση, επιβεβαιώνει η ιστορία. Η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν ξέφυγε βέβαια από αυτόν τον κανόνα. Το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά επέμεινε στη λαϊκιστική δημαγωγία του συνθήματος «στις 18 Οκτώβρη σοσιαλισμός». Τα βαρύγδουπα όμως συνθήματα αποδείχθηκαν έπεα πτερόεντα... Από το σύνθημα της εξόδου από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, απέμεινε η κατάργηση ορισμένων βάσεων με συμφωνία των Αμερικανών,

αφού ουσιαστικά δεν τους χρησίμευαν πλέον. Απεναντίας, ενισχύθηκαν άλλες νευραλγικές βάσεις και ιδίως η Σούδα, εμπλέκοντας τη χώρα πιο σφιχτά στους τυχοδιωκτισμούς των Αμερικανονατοϊκών. Από την απεμπλοκή από την ΕΟΚ, που το ΠΑΣΟΚ τη θεωρούσε οικονομικό πυλώνα του ΝΑΤΟ, απέμειναν τα Μεσογειακά Προγράμματα, με πίεση του Παπανδρέου, που ενίσχυσαν το εισόδημα ορισμένων κατηγοριών αγροτών. Όμως οι μικρομεσαίοι αγρότες στην πλειοψηφία τους επλήγησαν, αφού λόγω συμφωνιών της ΕΟΚ με τρίτες χώρες η γεωργική παραγωγή της χώρας από εξαγωγική, υποβαθμίστηκε σε εισαγωγική. Το κεφάλαιο δεν επλήγη, όπως διατυμπάνιζε η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, η χρηματοδότησή του αυξήθηκε με επιδοτήσεις και δάνεια του ΠΑΣΟΚ, ενώ μειώθηκε και η εργατική πίεση με την αύξηση του εισοδήματος και την πα-

ροχή φθηνών δανείων στα μεσαία και στα λαϊκά στρώματα. Ο υπέρμετρος και μη παραγωγικός δανεισμός υπονόμευσε την οικονομία της χώρας και συνεχίστηκε αλόγιστα και απ’ τις επόμενες κυβερνήσεις. Οι εθνικοποιήσεις στρατηγικών τομέων δεν πραγματοποιήθηκαν. Απλώς, δημιουργήθηκε οργανισμός που συμπεριέλαβε τις προβληματικές επιχειρήσεις, για να τις εξυγιάνει και να τις πουλήσει κοψοχρονιά στον ιδιωτικό τομέα. Οι δομικές αλλαγές, που σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ θα οδηγούσαν στον σοσιαλισμό, αποδείχτηκαν φρούδες. Η «κοινωνικοποίηση» που παρέπεμπε συνειρμικά στην περιέλευση των μέσων παραγωγής στην κοινωνία, περιορίστηκε στον κοινωνικό έλεγχο, πού και αυτός παρέμεινε κενό γράμμα. Τα «εποπτικά συμβούλια», τα οποία θα επόπτευαν τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, χωρίς όμως να παρεμβαίνουν διορ-

Εικονοκλάστες θωτικά υπέρ των εργαζομένων στη διαχείρισή τους, σε μερικές μόνον επιχειρήσεις συγκροτήθηκαν και γρήγορα ατόνησαν. Η «συμμετοχή» των εργαζομένων στην επιχείρηση, εξάλλου, ήταν απλώς γνωμοδοτική και καθόλου αποφασιστική. Συνέβαλε έτσι στην εδραίωση του καπιταλισμού με την ψευδαίσθηση της κοινωνικοποίησης της επιχείρησης και τη συνακόλουθη άμβλυνση των αγώνων. Επιπλέον, οι θεσμοί της «αποκέντρωσης του κράτους» και του «δημοκρατικού προγραμματισμού» ήταν στην πραγματικότητα ιδεολογικός εξωραϊσμός του καπιταλισμού, αφού η καπιταλιστική οικονομία και το αστικό κράτος μονοπωλούν την εξουσία και δεν την μοιράζονται με λαϊκά όργανα και συμβούλια, αλλαγή που μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να θεσμοθετήσει. Η θετική παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε σε κάποιες ανολοκλήρωτες ρεφορμιστικές δομικές αλλαγές που προαναφέρθηκαν και σε ορισμένες δημοκρατικές αλλαγές (αναγνώριση Εθνικής Αντίστασης, συνταξιοδότηση αριθμού αγωνιστών κ.ά.), στον δρόμο όμως των μεταρρυθμίσεων που άνοιξε η πρώτη μετά την πτώση της Χούντας κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή (κατάργηση βασιλείας, εθνικοποιήσεις, αναγνώριση ΚΚΕ κ.ά.), αφού ένας περιορισμένος εκδημοκρατισμός ήταν αναγκαίος, για να επουλωθούν οι πληγές του λαού απ’ την κτηνωδία της Χούντας και να διοχετευθεί σε ακίνδυνα κανάλια εκτόνωσης ο ριζοσπαστισμός της μεταπολίτευσης. Η ενσωμάτωση όμως του ριζοσπαστισμού της μεταπολίτευσης στο σύστημα υπήρξε κυρίως έργο του ΠΑΣΟΚ, λόγω της ιδεολογικής του συγγένειας

μ’ αυτόν τον ριζοσπαστισμό. Η ιστορία επαναλήφθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, στη μνημονιακή περίοδο, που ενσωμάτωσε τον αντιμνημονιακό ριζοσπαστισμό στην απατηλή προοπτική της «αριστερής κυβέρνησης». Σε ένα δεύτερο επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ βελτίωσε αρχικά σημαντικά το λαϊκό εισόδημα, δρόμο που επίσης είχε ανοίξει η πρώτη διακυβέρνηση της ΝΔ, σε

και ΗΠΑ, λόγω της κρίσης, στρέφονταν στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ και απ’ τη δεύτερη ήδη τετραετία της διακυβέρνησής του, αναθέτοντας το υπουργείο Οικονομικών στον Κ. Σημίτη, εγκαταλείπει την κεϊνσιανή διαχείριση και περνά σε ένα μείγμα νεοφιλελεύθερης πολιτικής, με σύντομο διάλειμμα λαϊκών

Από τη δεύτερη ήδη τετραετία του, το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείπει την κεϋνσιανή διαχείριση και περνά σε μείγμα νεοφιλελεύθερης πολιτικής με λίγα φιλολαϊκά εκλογικά μέτρα

μικρότερο όμως βαθμό. Συνοψίζοντας, στη μεταπολίτευση, ιδίως στην πρώτη τετραετία του Κ. Καραμανλή και του Α. Παπανδρέου αντίστοιχα, το σύστημα ευνόησε έναν όψιμο εκσυγχρονισμό κεϊνσιανής κοπής με κάποια μέτρα εκδημοκρατισμού και βελτίωσης του λαϊκού εισοδήματος, χωρίς όμως αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ, μέτρα αναγκαία για την ενσωμάτωση και αποριζοσπαστικοποίηση των μαζών, σε εποχή που ΕΕ

παροχών, στο βωμό της εκλογικής νίκης (1985), με το σύνθημα «Τσοβόλα, δώστα όλα». Η μείωση δημοφιλίας του ΠΑΣΟΚ και η εμπλοκή κορυφαίων στελεχών του σε οικονομικά σκάνδαλα έδωσε ώθηση στη ΝΔ. Μετά τη νίκη στις εκλογές του 1989 η Νέα Δημοκρατία σε συγκυβέρνηση με τον Συνασπισμό (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ.) οδήγησε τον Α. Παπανδρέου και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο Ανώτατο Ειδικό Δικα-

στήριο. Ο πολιτικά ιδιοτελής χειρισμός των σκανδάλων ωφέλησε μεν τη ΝΔ, που ανέβασε το εκλογικό ποσοστό της στις εκλογές του 1990 στο 46,16%, αλλά ζημίωσε την Αριστερά για τη σύμπραξή της με τη Δεξιά, κατεβάζοντας το ποσοστό της από 13,13% στο 10,76%. Ο αμοραλισμός του δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Αριστεράς, ακόμη και της κομμουνιστικής, κορυφώθηκε με τον σχηματισμό της «οικουμενικής» κυβέρνησης Ζολώτα (μετά τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΝ) από τα τρία κόμματα με αγαστή συνεργασία «κατηγόρων και κατηγορουμένων, έντιμων και ανέντιμων»... Το 1993, μετά την ακραία νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ επανακάμπτει στην εξουσία και ο Ανδρέας Παπανδρέου αναλαμβάνει και πάλι πρωθυπουργός μέχρι τον θάνατό του το 1996. Στις εκλογές του 1996 και του 2004 επικρατεί το ΠΑΣΟΚ και το πρωθυπουργικό αξίωμα αναλαμβάνει ο νεοφιλελεύθερος Κ. Σημίτης με σήμα κατατεθέν στην πρωθυπουργία του την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ που έβλαψε την ελληνική οικονομία, αφού λόγω του ακριβού ευρώ μειώθηκαν οι εξαγωγές της χώρας. Ο νεοφιλελεύθερος χαρακτήρας της διακυβέρνησης Σημίτη διατρανώθηκε με το αντιλαϊκό ασφαλιστικό νομοσχέδιο Γιαννίτση, που στο βωμό της δημοσιονομικής εξυγίανσης καθιέρωνε τη δραστική περικοπή των συντάξεων. Το νομοσχέδιο προκάλεσε κοινωνική και πολιτική έκρηξη, στην οποία συμμετείχαν, για να μην απομονωθούν από τους εργαζόμενους ακόμη και οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Η συντριβή του ΠΑΣΟΚ και το σύρσιμο του ΚΙΝΑΛ ▸ Τα μνημόνια και η συνεργασία με τη Ν∆ οδήγησαν στην… πασοκοποίηση ΤΟ 2009 το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές και υπογράφει το 2010 το πρώτο μνημόνιο με δυσβάστακτους όρους για τον λαό. Για να θωρακιστεί η κυβέρνηση απ΄ την πίεση του αντιμνημονιακού κινήματος σχηματίζεται συγκυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, που την διαδέχεται νέα κυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ. Η υιοθέτηση των εξοντωτικών μνημονίων από το ΠΑΣΟΚ και η συγκυβέρνηση με τη ΝΔ οδήγησε στις εκλογές του 2015 σε εκλογική συντριβή. Κατατάχτηκε έβδομο κόμμα με ποσοστό 4,68% μετά τη νεοφασιστική Χρυσή Αυγή και τους ακροδεξιούς Ανεξάρτητους Έλληνες. Εξού και

9

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ο όρος «πασοκοποίηση» στις πολιτικές επιστήμες, που δηλώνει την εκλογική καθίζηση. Οπαδοί και στελέχη του ΠΑΣΟΚ προσχωρούν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογική συντριβή του ΠΑΣΟΚ οδήγησε την ηγεσία του κόμματος τον Ιούλιο του 2017 στη δημιουργία ενός νέου κεντροαριστερού φορέα στον οποίον συμμετείχαν το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι, με όνομα Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ). Το ΚΙΝΑΛ διατηρεί μία σχετικά παγιωμένη πολιτική επιρροή, η οποία το κατατάσσει ως τρίτη πολιτική δύναμη με εκλογικό ποσοστό από 5,5% ως 7%, κατάταξη που δεν φαίνεται να αλλάζει. Το ΚΙΝΑΛ δεν μπο-

ρεί να επιτύχει μαζική απόσπαση ψηφοφόρων από τη ΝΔ, με την οποία συμφωνεί στους βασικούς πυλώνες της πολιτικής. Πολύ δύσκολη είναι και η μαζική απόσπαση ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη μεγαλύτερη ιδεολογική συγγένεια τους ως σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Το ευρύ τμήμα της βάσης και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ προσδοκά ότι θα αποτελέσει μία σύγχρονη, ισχυρή και συνεπέστερη εκδοχή του ΠΑΣΟΚ. Θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ λόγω και της επικύρωσης των δύο μνημονίων και της συνεργασίας με τη ΝΔ είναι συντηρητικό πλέον κόμμα.

Προτιμητέος ο ρόλος του μπαλαντέρ για το σύστημα Αν και είναι, εκτός απροόπτου, φρούδες οι ελπίδες του ΚΙΝΑΛ να προσεγγίσει τα ποσοστά του δικομματισμού (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), ώστε να συνεργαστεί με τον ένα ή με τον άλλο πόλο με τους δικούς του όρους, η χρησιμότητά του για το σύστημα δεν αίρεται. Η συγκυβέρνηση των δύο μονομάχων φαίνεται αδύνατη, αλλά και ούτε ιδιαίτερα επιθυμητή για το σύστημα, που προτιμά να εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση, ανάλογα με τις συνθήκες, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκυβέρνηση ενέχει τον κίνδυνο οι πολιτικές τους να μην γίνονται αντιληπτές από την κοινωνική συνείδηση ως εναλλακτικές. Στην περίπτωση αυτή μάλιστα δεν αποκλείεται η δυνατότητα να αναδειχθεί ως εναλλακτική δύναμη στη συνείδηση σημαντικού ποσοστού των ψηφοφόρων κόμμα μη απόλυτα φερέγγυο για το σύστημα, όπως συνέβη με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2012 (δεύτερο κόμμα) και στις εκλογές του 2015 (πρώτο κόμμα), οπότε ανέλαβε και τη διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς ακόμη να εμπνέει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη στην ΕΕ και στο σύνολο της αστικής τάξης. Η πιο συμφέρουσα, επομένως, λύση για το σύστημα είναι οι πόλοι του δικομματισμού να παραμένουν ισχυροί πόλοι του συστήματος και το ΚΙΝΑΛ ως τρίτη, ενδιάμεση δύναμη, με οριακή έστω αύξηση ψήφων, να αναλαμβάνει ρόλο «μπαλαντέρ» μεταξύ των δύο κομμάτων. Αυτή η εκδοχή είναι από ιδεολογικοπολιτική άποψη δυνατή, αφού, παρά την τεχνητή εν πολλοίς μεταξύ τους πόλωση, τα τρία κόμματα αποτελούν φερέγγυες συστημικές δυνάμεις που, παρά τις διαφορές τους, όχι πάντα αμελητέες, στην πραγματικότητα συγκλίνουν στα βασικά προτάγματα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης και της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής τους.

10

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

«Καλά Χριστούγεννα» από Α∆Ε∆Υ και ΕΚΑ

ΚΑΤΕΒΑΣΕ ρολά από τώρα για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά η συνδικαλιστική γραφειοκρατία! Την ώρα που ο κόσμος στενάζει από ακρίβεια και πανδημία, κι ενώ έρχεται νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν προχωρά ούτε καν στην καθιερωμένη απεργία κατά του προϋπολογισμού, που φέτος κόβει 820 εκ. από την Υγεία. Και δεν λέμε για την ΓΣΕΕ, που αυτή βρίσκεται στον νιρβάνα του εταιρισμού με το κεφάλαιο, αλλά για την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ, που έκριναν πως «δεν υπάρχει κλίμα για απεργία». Σαν έτοιμο από καιρό και το ΠΑΜΕ ανακοίνωσε ένα απογευματινό συλλαλητήριο στις 16 Δεκέμβρη και αυτό είναι… Μένουν μόνο οι κλαδικές μάχες χωρίς συνολικοποίηση σε γραμμή ανατροπής και πολιτική απαίτηση από το εργατικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ αρνήθηκε αγωνιστικές προτάσεις πρωτοβάθμιων σωματείων και της ταξικής πτέρυγας. Κι όλα αυτά ενώ από 1/1/2022 τίθεται σε ισχύ ο νόμος Χατζηδάκη, με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να κάνει τον κινέζο…

Συνέδριο για το 1821, τη «γνωστή-άγνωστη Επανάσταση»

Η ΟΜΑΔΑ Κοινωνικών και Πολιτικών Μελετών διοργανώνει διεθνές συνέδριο με τίτλο «1821 Η γνωστή-άγνωστη Επανάσταση. Μια παράδοση ανταρσίας - Τέλος ή αρχή;» από τις 9 έως και τις 12 Δεκεμβρίου στους χώρους της Νομικής Σχολής Αθηνών και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων με τη συμμετοχή πολλών μελών του ΕΚΠΑ. Η Ομάδα αποτελείται από πανεπιστημιακούς, διανοουμένους και ανθρώπους των κινημάτων. Το παρόν συνέδριο είναι το δεύτερο που παρουσιάζει: το 2019 είχε διοργανωθεί συνέδριο για τη Ρωσική Επανάσταση. Την Πέμπτη 9/12 στις 8 μ.μ. θα προβληθεί η ταινία του Θ. Αγγελόπουλου Ο Μεγαλέξανδρος στον κινηματογράφο «Δαναός». Θα προηγηθεί σύντομη παρουσίαση από την Αιμιλία Καραλή. Στις 6.30 μ.μ. θα γίνει η τελετή έναρξης. Ιστοχώρος συνεδρίου: https:// congress1821.gr/.

Λογιστές Αττικής: Αύξηση ψήφων και εδρών για τη Ριζοσπαστική Παρέμβαση

ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΗ συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για νέα όργανα στην Ένωση Λογιστών Αθήνας και Πειραιά (ΕΛΕΠΑ). Ψήφισαν 677 (από 630 το 2018) και για την Κεντρική Διοίκηση έλαβαν: ΕΣΑΚ Λογιστών-Ελεγκτών 579 ψήφους (από 543) και 13 έδρες (από 14), Ριζοσπαστική Παρέμβαση Μισθωτών Λογιστών (ΡΠΜΛ) 69 ψήφους (από 62) και 2 έδρες (από 1), Ταξική Πορεία 13 ψήφους (από 7). Για την Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών: ΕΣΑΚ 571 ψήφους (από 528) και 24 αντιπροσώπους (από 22), ΡΠΜΛ 69 ψήφους (από 59) και 3 (από 2), Ταξική Πορεία 13 ψήφους (από 4). Για το ΕΚΑ: ΕΣΑΚ 502 ψήφους (από 452) και 7 αντιπροσώπους (από 6), ΡΠΜΛ 69 (από 59) και 1 αντιπρόσωπος (από 1), Ταξική Πορεία 13 ψήφους (από 4).

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΣΕΠΕ ΚΑΙ ΕΛΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ Ο∆ΟΙΠΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Οι ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης», «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» και Ικαρίας-Φούρνων «Κ. Σωτηρίου» καθώς και οι ΕΛΜΕ Χανίων, Λάρισας και Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκη ΣΕΠΕ: «Αριστοτέλης», «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», οι οποίες έχουν κηρύξει απεργία-αποχή, διοργανώνουν το Σάββατο 4/12, στις 6.30 μ.μ. διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Μέτωπο αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση». Ομιλητές: Γιώργος Γρόλλιος, Περικλής Παυλίδης, Παλαιολόγος Παλαιολόγος, Μαρίνα Παναγιωτοπούλου, Κώστας Φάκαρος και Μιχάλης Λεγάκης. Η εκδήλωση θα προβληθεί ζωντανά από το κανάλι στο youtube (www.youtube.com/channel/ UCRNykHaRkjvaXBE9pXhgx8w) και από τη σελίδα «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» στο facebook (www.facebook.com/syllogosfilis) Το project «Αναιρέσεις» στην Αθήνα, στα πλαίσια της επετείου από τα ιστορικά «Δεκεμβριανά» του 1944, διοργανώνει την Κυριακή 5/12 ένα ακόμα ιστορικό οδοιπορικό! Ακολουθώντας τα χνάρια μιας από τις σημαντικότερες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, θα περιηγηθεί μέσα από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, με τον ιστορικό Γιώργο Μιχαηλίδη. Το οδοιπορικό θα ξεκινήσει από το Μετρό Ακρόπολη στις 12 το πρωί.

5ο ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ νΚΑ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το Σάββατο 4/12, στις 6 μ.μ., στον Πολυχώρο Ένεκεν (Προξένου Κορομηλά 37) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-παρουσίαση των Θέσεων του Κεντρικού Συμβουλίου για το 5ο Συνέδριο της νΚΑ.

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕΚ

Το ΣΕΚ, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή του, διοργανώνει τη Κυριακή 5/12 (12 μ.-7 μ.μ.), στο γήπεδο μπάσκετ του Πανελληνίου (Ευελπίδων 2-Πεδίο Άρεως) εκδήλωση με θέμα «ΣΕΚ-50 χρόνια αγώνες για την Επανάσταση και τον Σοσιαλισμό». Η συμμετοχή είναι 5 ευρώ για εργαζόμενους και φοιτητές, 3 ευρώ για άνεργους και μαθητές.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν τη παράσταση

Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ.,

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

Αναφορά σε μια Ακαδημία του Φραντς Κάφκα με ένα εισιτήριο αξίας 15 ευρώ! Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ. (πρεμιέρα 19/11),

Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103225207 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων)

11

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ο διεθνής καπιταλισμός δοκιμάζεται από έναν συνδυασμό κρισιακών φαινομένων, αλλά σαν ζόμπι συνεχίζει να λεηλατεί την εργασία και τη φύση. Τι βλέπεις για το μέλλον;

Πραγματικά, η μακρόσυρτη και πολύπλευρη κρίση του καπιταλισμού κάνει το σύστημα να θυμίζει ζόμπι. Είναι μια κατάσταση που φορτώνει ανυπόφορες βαρβαρότητες σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Ταυτόχρονα, όμως, αποσταθεροποιεί τον έλεγχο που έχουν οι άρχουσες τάξεις παντού. Όλα τα παραδοσιακά πολιτικά συστήματα είναι σε κρίση και δυσκολεύονται να διαχειριστούν την εργατική αγανάκτηση. Το μέλλον θα κριθεί από την ικανότητα της Αριστεράς να μετατρέψει αυτή την ογκούμενη οργή σε δύναμη ανατροπής. ▶ Τι γίνεται με τους νεκροθάφτες του;

Σε πείσμα όλων των θεωριών που έχουν σπεύσει να αποχαιρετίσουν την εργατική τάξη ως υποκείμενο της κοινωνικής αλλαγής, ο Μαρξ είχε δίκιο. Οι σύντροφοι του ΝΑΡ το ξέρετε αυτό καλά καθώς προέρχεστε από τη ρήξη με τις απόψεις που αναζητούσαν «νέες μήτρες» πέρα από τον ιστορικό νεκροθάφτη. Σήμερα η τάξη μας είναι μεγαλύτερη αριθμητικά σε παγκόσμιο επίπεδο και διαθέτει μεγαλύτερες δυνατότητες να παραλύσει κάθε οικονομική δραστηριότητα του συστήματος. Σκεφτείτε τι γίγαντας είναι η εργατική τάξη στην ανερχόμενη δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας που είναι η Κίνα. Αλλά και στα ελληνικά δεδομένα, οι πρόσφατες απεργίες στην efood και στην COSCO έδειξαν πόσο άστοχες είναι οι αντιλήψεις που θεωρούν ότι π.χ. οι παραδοσιακοί εργάτες περιθωριοποιούνται από τα ρομπότ ή ότι τα «παιδιά με τα μηχανάκια» είναι πρεκαριάτο. ▶ Μια σειρά κόμματα αριστερής ή ριζοσπαστικής προέλευσης μπήκαν σε λογική κυβερνητικής διαχείρισης, από τους Podemos μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε την εμπειρία αυτή;

Οι μέρες όπου ανθούσαν οι αυταπάτες για το Podemos ή τον Corbyn και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πίσω μας. Όσοι βιάστηκαν να βαφτίσουν αυτό το ρεύμα ως

στον

Πάνος Γκαργκάνας Διευθυντής εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη, μέλος ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Το μέλλον ανήκει στην εργατική τάξη Με αισιοδοξία ατενίζει τις επόμενες μάχες ο Πάνος Γκαργκάνας, ιστορικό στέλεχος του ΣΕΚ, που συμπληρώνει 50 χρόνια από την ίδρυση της ΟΣΕ, μέσα στη δικτατορία. «Χτίσαμε ένα κομμάτι της Αριστεράς που λειτουργεί ξανά και ξανά προωθητικά για τα συμφέροντα της τάξης μας και του κινήματος», σημειώνει ο Π. Γκαργκάνας, ερόμενος στη διαδρομή αναφερόμενος γάνωσης. Όπως της οργάνωσης. ι, «η ανάγκη για τονίζει, ή επαναστατική δυνατή ερά πρόβαλε αριστερά λυφα», ενώ ανάγλυφα», ν ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την ώνει πως πρέπει σημειώνει ρει πρωτοβουλίες να πάρει α ανασάνει όχι μόνο για «να η ίδια αλλά και πολύς κόσμοςς της Αριστεράς».

ρριζοσπαστική λύση που υπερμα βαίνει το κλασικό δίλημμα α«μεταρρύθμιση ή επανάσταιση» διαψεύστηκαν. Επιβεβαιώθηκε η Ρόζα που έλεγε ότι όταν μπαίνουν αριστεροί στα υπουργεία, δεν είναι η Αριστερά που παίρνει τον έλεγχο του κράτους αλλά το αντίθετο. Δεν υποτιμούμε την πολιτική κρίση που προκύπτει όταν τα παραδο-ας σιακά κόμματα της άρχουσας ης τάξης χάνουν τον έλεγχο της ηκυβέρνησης αλλά η αξιοποίηεί ση μιας τέτοιας κρίσης απαιτεί μια Αριστερά που πορεύεται με στρατηγική πέρα από τον κοινοβουλευτικό δρόμο. Το καλοκαίρι του 2015 με τη νίκη του «Όχι» στο δημοψήφισμα ήταν ένα χειροπιαστό παρά-

Επιβεβαιώθηκε η Ρόζα που έλεγε ότι όταν μπαίνουν αριστεροί στα υπουργεία, δεν είναι η Αριστερά που παίρνει τον έλεγχο του κράτους αλλά το αντίθετο

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

δειγμα για τις δυνατότητες που ανοίγονται σε στιγμές πολιτικής κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραδόθηκε στον εκβιασμό, το ΚΚΕ απείχε, η ανάγκη για δυνατή επαναστατική αριστερά πρόβαλε ανάγλυφα. Χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες δεν ξεχνούν αυτή την εμπειρία. ▶ Πενήντα χρόνια από την ίδρυση της ΟΣΕ κι αργότερα του ΣΕΚ, τι θα ξεχώριζες από την πορεία αυτή;

Χτίσαμε ένα κομμάτι της Αριστεράς που λειτουργεί ξανά και ξανά προωθητικά για τα συμφέροντα της τάξης μας και του κινήματος. Στη Μεταπολίτευση απορρίπτοντας το δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» που αποδείχθηκε πλαστό. Στη δεκαετία του 1980 αναδεικνύοντας το σύνθημα «Όχι άλλες αυταπάτες ή με το ΠΑΣΟΚ ή με τους εργάτες» που τώρα θεωρείται αυτονόητο. Στη δεκαετία του 1990 με τη στάση μας ενάντια στην πατριδοκάπηλη υστερία για το Μακεδονικό. Αλλά και με την ανάλυσή μας για τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» που είχαν εξελιχθεί σε κρατικούς καπιταλισμούς. Διαψεύδαμε τους απολογητές του καπιταλισμού που μιλούσαν για «τέλος της ιστορίας» και λέγαμε ότι η κρίση θα περάσει από την Ανατολή στη Δύση, πράγμα που επιβεβαιώθηκε. Βοηθήσαμε ξανά και ξανά με το αντιρατσιστ στικό κίνημα ενάντια στο χαρτί το του αποπροσανατολισμού πως τά τάχα φταίνε οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Και βέβαια με ττη συμβολή μας στην ήττα της νεοναζιστικής ανόδου και την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. ▶ Πώς εξηγείς την αντοχή αλλά και τη δυνατότητα ανανέωσης και αναβάθμια σης ση των οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεαν ράς, ρά ειδικά στην Ελλάδα;

Δυο παράγοντες συντελούν σε αυτό. Ο ένας είναι οι μαχητικές παραδόσεις της εργατικής τάξης, που ανανεώνει το ριζοσπαστισμό της από γενιά σε γενιά. Μάης του 36, Αντί-

σταση 1940-44, εμφύλιος, Ιουλιανά 1965, Πολυτεχνείο 1973, πρόκειται για μια φοβερή κληρονομιά. Αλλά δίπλα σε αυτό, από το Πολυτεχνείο και μετά, λειτουργεί πάντα ένας χώρος στα αριστερά της ρεφορμιστικής αριστεράς που μπορεί και παίρνει σημαντικές πρωτοβουλίες. Παραδείγματος χάρη, όταν έγινε η πρώτη απόπειρα να απαγορευτεί η πορεία στην επέτειο του Πολυτεχνείου το 1980, αυτός ο χώρος ήταν αρκετά ισχυρός ώστε να πάρει την πρωτοβουλία για να σπάσει η απαγόρευση. Τότε, αυτός ο χώρος ενισχύθηκε από τη ρήξη της «Β΄ Πανελλαδικής». Μετά το 1990, ενισχύθηκε με τη ρήξη του ΝΑΡ από το ΚΚΕ. Η δημιουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν άλλος ένας τέτοιος σταθμός. Βοηθήσαμε να ξεδιπλώνεται αυτή η δυναμική, δεν έπεσε από τον ουρανό. ▶ Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξακολουθεί να αποτελεί μια ανατρεπτική ανορθογραφία στο πολιτικό σκηνικό, αλλά «ανασαίνει με καλάμι» το τελευταίο διάστημα. Πώς μπορεί να αναζωογονηθεί;

Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για πρωτοβουλίες που τις έχει ανάγκη το κίνημα αυτή την περίοδο όπου η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας γίνεται μισητή, ενώ η αντιπολίτευση είναι διστακτική, για να μην πούμε τίποτε πιο σκληρό. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να ανασάνει όχι μόνο η ίδια αλλά και πολύς κόσμος της Αριστεράς, αν μπει μπροστά για να ξεκινήσουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. ▶ Πενήντα χρόνια στον οργανωμένο αγώνα. Έχει νόημα; Δεν κουράστηκες; Τι θα έλεγες σε έναν νέο αγωνιστή, σε μια νέα αγωνίστρια;

Τίποτα δεν είναι πιο κουραστικό από την αποχή από την οργανωμένη δράση. Σίγουρα η προτροπή μου στους νέους και τις νέες είναι να μπουν οργανωμένα στην πάλη για να τελειώνουμε με τον καπιταλισμό-ζόμπι. Αλλά και στους όχι και τόσο νέους αγωνιστές-ριες, που μπορεί να πέρασαν φάση απογοήτευσης μετά την αρνητική εμπειρία από την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», η προτροπή μου είναι ίδια: Η συνολική εμπειρία από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και την Οκτωβριανή επανάσταση μέχρι σήμερα λέει ότι το μέλλον μας ανήκει.

12

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Καπιταλισμός της επιτήρησης Πώς το ψηφιακό περιβάλλον στο οποίο ζούμε επηρεάζει τόσο κρίσιμες οικονομικές παραμέτρους της ζωής (αν θα βρούμε δουλειά, με ποιους όρους, αν και με ποιους όρους θα κάνουμε ασφάλεια ζωής κ.ά.) –το «είναι» με μαρξιστικούς όρους– όσο και τη βούληση, τη συμπεριφορά – τη συνείδηση, την παράμετρο που, υπό δεδομένες συνθήκες-σχέσεις, τείνει να τις αναπαράγει ή να τις μετασχηματίζει; Η «άκρη του νήματος» είναι τα λεγόμενα big data, ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που συγκεντρώνονται από κάμερες ασφαλείας, αναζητήσεις στο διαδίκτυο, κλικ στα social media, mail και smartphone, κάρτες και ηλεκτρονικές πληρωμές, από τις ταινίες που επιλέγουμε στο Netflix και τις συσκευές παρακολούθησης στην εργασία, από αισθητήρες σε ό,τι μπορεί να ενσωματωθεί στο διαδίκτυο των πραγμάτων. Αυτές δημιουργούν έναν φάκελο με πλήθος στοιχείων για τις προτιμήσεις, την προσωπικότητα, τη σκέψη, τις συναναστροφές και τις διατροφικές προτιμήσεις (από τις οποίες αντλούνται συμπεράσματα για το θρήσκευμα). Έναν φάκελο τον οποίο σε μεγάλο βαθμό φτιάχνουμε και εμπλουτίζουμε μόνοι μας, προσφέροντας σωρεία προσωπικών δεδομένων με τις αναρτήσεις στο Facebook, το Instagram και το Twitter, τις αγορές μέσω Amazon, τις αναζητήσεις στο Google, τις παραγγελίες μέσω κάθε λογής eFood ή τις διαδρομές μέσω Uber. Αυτές τις πληροφορίες, οι εταιρείες του διαδικτύου τις υφαρπάζουν (χωρίς τη συναίνεσή μας), τις αποθηκεύουν και τις επεξεργάζονται –συχνά σε πραγματικό χρόνο– ώστε να αντληθούν πολύτιμα στοιχεία. Γι’ αυτή τη διαδικασία χρησιμοποιείται συχνά η λέξη εξόρυξη — όχι τυχαία, γιατί πρόκειται πραγματικά για εξόρυξη χρυσού, οικονομικά και πολιτικά. Τα στοιχεία που αντλούνται αποκρυπτογραφούν τον τρόπο ζωής, ακόμη και τη διάθεση ή τα συναισθήματα των χρηστών και έντεχνα επηρεάζουν, ελέγχουν, κατευθύνουν τη βούληση, τη συμπεριφορά τους, οδηγώντας την σε επιλογές που φαντάζουν ελεύθερες κι ατομικές αλλά στην πραγματικότητα είναι πιο ελεγχόμενες και χειραγωγημένες από ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η άλλη όψη

Βασίλης Μηνακάκης

Ψηφιακό πανοπτικόν, η ζωή μας ως εμπόρευμα

Ε

να πλήθος συγγραφέων – όχι μαρξιστών– κάνουν τελευταία λόγο για «ψηφιακό ή αλγοριθμικό ολοκληρωτισμό», «ψηφιακή τυραννία», «ψηφιακό πανοπτικόν», «έξυπνο ολοκληρωτισμό», «αυτοκρατορία της επιτήρησης». Ο Τζούλιαν Ασάνζ θεωρεί ότι «το ίντερνετ έχει μεταμορφωθεί στον πιο επικίνδυνο καταλύτη του ολοκληρωτισμού που εμφανίστηκε ποτέ», ενώ η Σοσάνα Ζούμποφ μιλά για κατασκοπευτικό καπιταλισμό, τον οποίο χαρακτηρίζει «πραξικόπημα από τα πάνω», θεωρώντας μάλιστα ότι αποτελεί «όχι μια ανατροπή του κράτους αλλά μια ανατροπή της αυτοκυριαρχίας των ανθρώπων». Αλλά, βέβαια, αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι ότι με τη λειτουργία αυτού του «ψηφιακού πανοπτικού» έχει δημιουργηθεί μια γιγά-

«Αρκούν 68 likes στο Facebook για να μπορεί κάποιος να προβλέψει με 95% ακρίβεια το χρώμα του δέρματός σου και με 88% και 85% πιστότητα αντίστοιχα τη σεξουαλική ταυτότητα και το αν ψηφίζεις Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικανούς…»

ντια αγορά προσωπικών δεδομένων, τα οποία έχουν μετατραπεί σε εμπορεύματα. Μάλιστα, τούτα τα εμπορεύσιμα προϊόντα πρόγνωσης φέρνουν κέρδη, πολλά κέρδη. Η Google, από κάθε κλικ στις διαφημίσεις κερδίζει 25-50 σεντς, ενίοτε και 1-2 δολάρια. Το Facebook αντλεί το 98% των κερδών του από τη διαφήμιση με τα κέρδη ανά χρήστη να αυξάνονται όσο αυξάνεται ο αριθμός των χρηστών. Πρόκειται για έναν σχετικά παρθένο τομέα της καπιταλιστικής παραγωγής, της παραγωγής άυλων προϊόντων και υπηρεσιών, στον οποίο συντελούνται διαδικασίες πρωταρχικής συσσώρευσης και κυριαρχούν απόλυτα μονοπώλια –οι λεγόμενες GAFAM– χωρίς εναλλακτική παράκαμψής τους. Δεν ζητούν λεφτά από τον χρήστη, ακριβώς γιατί το επιχειρηματικό μοντέλο τους βασίζεται στην εμπορι-

κή αξιοποίηση των δεδομένων του. Ποιοι πελάτες ενδιαφέρονται να αγοράσουν αυτά τα εμπορεύματα; Τεράστια η γκάμα τους: Κρατικές υπηρεσίες ασφάλειας, στρατός, εργοδότες, εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων, αλυσίδες εφοδιασμού, ασφαλιστικές εταιρείες, πολιτικά κόμματα, πιστωτικά ιδρύματα. Να υπογραμμίσουμε εδώ την αιμομικτική, διπλής κατεύθυνσης, σχέση αυτών των εταιρειών με τον στρατό ή τις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας. Διπλής κατεύθυνσης είτε γιατί οι εν λόγω υπηρεσίες ήταν το εκκολαπτήριο, ο ανάδοχος που ανέθετε δουλειές στις εταιρείες του χώρου είτε γιατί ήταν ο πρώτος και καλύτερος πελάτης προϊόντων που ταίριαζαν στους στόχους τους και παράγονταν από τους διαδικτυακούς γίγαντες ή νεοφυείς επιχειρήσεις.

Η άλλη όψη

Στην Αγγλία αντιστοιχεί μία κάμερα ανά 14 κατοίκους, στην Κίνα μία ανά 7 κατοίκους Ας επανέλθουμε, όμως, στη χειραγώγηση, τη συμπεριφορική τροποποίηση που προκύπτει ως δυνατότητα για όποιον κατέχει αυτά τα δεδομένα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, αυτή αφορούσε κυρίως τη στοχευμένη διαφήμιση. Σήμερα η βεντάλια έχει ανοίξει πολύ – με τη μικροστόχευση, την εξατομίκευση του μηνύματος (καταναλωτικού ή πολιτικού) να έχει περάσει σε άλλα επίπεδα, να γίνεται πολύ πιο επιθετική, να πουλά ψευδείς ή υπερτιμημένες υποσχέσεις με βάση την ανίχνευση μιας επιθυμίας, παρόρμησης ή ανάγκης μας, σε σημείο που η διαφήμιση στην τηλεόραση να φαντάζει αθώα και νηπιακή. Στις ΗΠΑ, ιδιωτικές εταιρείες συλλέγουν και πωλούν έως και 75.000 επιμέρους σημεία δεδομένων για κάθε μέσο Αμερικανό καταναλωτή. Μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ κατέληγε: «Αρκούν 68 likes στο Facebook για να μπορεί κάποιος να προβλέψει με 95% ακρίβεια το χρώμα του δέρματός σου και με 88% και 85% πιστότητα αντίστοιχα τη σεξουαλική ταυτότητα και το αν ψηφίζεις Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικανούς… Δέκα likes είναι αρκετά για να σε γνωρίσει ένας διαδικτυακός “φίλος” καλύτερα από τον συνεργάτη σου… Με 150 likes ξεπερνιέται η γνώση που έχει η οικογένειά σου για σένα και με 300 εκείνη που έχει ο/η σύντροφός σου». Να θυμίσουμε εδώ την περίπτωση της Cambridge Analytica, στις «υπηρεσίες» της οποίας στηρίχτηκε σε σημαντικό βαθμό η εκλογή του Τραμπ το 2016: η εν λόγω εται-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ρεία καταχράστηκε τα δεδομένα 270.000 αρχικών χρηστών του Facebook και μέσω αυτών έφτασε να φακελώσει 87 εκατομμύρια ανθρώπους. Εννοείται ότι σε αυτό τον χορό το Facebook δεν είναι μόνο: πριν τέσσερα χρόνια υπολογιζόταν ότι η Yahoo συλλέγει κατά μέσο όρο 2.500 ενδείξεις τον μήνα για κάθε χρήστη της. Στοιχεία μας, βέβαια, δεν αντλούνται μόνο από το διαδίκτυο και τα social media. Τεράστια πηγή δεδομένων είναι και οι έξυπνες κάμερες ασφαλείας σε δημόσιους χώρους ή εμπορικά κέντρα. «Κάμερες-δεσμοφύλακες» τις αποκαλεί ο Ιγνάσιο Ραμονέ και μάλλον έχει δίκιο. Εξοπλισμένες με λογισμικό αναγνώρισης προσώπων και τεχνολογία video analytics, κι αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, αυτές δεν καταγράφουν απλώς την εικόνα, επεξεργάζονται παράλληλα σε πραγματικό χρόνο τα δεδομένα. Για να έχουμε μια αίσθηση: το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας εκτιμά ότι μέχρι το 2023 η χρήση τους στα αεροδρόμια θα καλύπτει το 97% των επιβατών. Συνολικά στην Αγγλία αντιστοιχεί μία κάμερα ανά 14 κατοίκους, ενώ στο Λονδίνο ένας πεζός μπορεί να βιντεοσκοπηθεί έως και 300 φορές τη μέρα! Πρωταθλήτρια σ’ αυτό το πεδίο είναι η Κίνα, με 1 κάμερα ανά 7 κατοίκους. Εδώ το πρόγραμμα βιοεπιτήρησης ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και παρακολουθεί εξαντλητικά κι ανά πάσα στιγμή τους πολίτες και τη συμπεριφορά τους, τροφοδοτώντας με στοιχεία ένα σύστημα κοινωνικής βαθμολόγησης και ωθώντας τους προς συγκεκριμένη στάση — αν δεν θέλουν να υποστούν τις συνέπειες μιας μη επιθυμητής από τους κρατούντες στάσης. Μάλιστα, η Κίνα διαθέτει το πιο εξελιγμένο σύστημα εξωτερικής κι εσωτερικής επιτήρησης και λογοκρισίας των πολιτών και μάλιστα με τη συνδρομή… αμερικανικών εταιρειών, όπως η Cisco, η Microsoft και η Yahoo. Ακόμη και στη Βενετία, πρόσφατα έγινε γνωστό ότι οι Αρχές έχουν ήδη αρχίσει να παρακολουθούν κάθε άτομο που εισέρχεται στην πόλη. Χρησιμοποιώντας 468 κάμερες, οπτικούς αισθητήρες και ένα σύστημα εντοπισμού κινητών τηλεφώνων, μπορούν να διακρίνουν τους κατοίκους από τους επισκέπτες, τους Ιταλούς από τους ξένους, από πού έρχεται ο καθένας, πού κατευθύνεται και πόσο γρήγορα κινείται. Κάθε 15 λεπτά οι Αρχές λαμβάνουν στοιχεία που δείχνουν πόσο γεμάτη είναι η πόλη, καθώς και πόσες γόνδολες πλέουν στο Μεγάλο Κανάλι. Στην περίπτωση της Βενετίας, η επιλογή δικαιολογήθηκε στο όνομα της αντιμετώπισης του συνωστισμού και του υπερτουρισμού. Στις άλλες περιπτώσεις, δικαιολογείται στο όνομα της πρόληψης και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας ή της παραβατικότητας. Στο πλαίσιο αυτό, η αντιμετώπιση της Covid-19 αξιοποιήθηκε από τα κράτη ως ευκαιρία για να εξοικειωθούν, να συμφιλιωθούν οι πολίτες με αυτές τις πρακτικές, να τις θεωρήσουν αυτονόητες για… «το καλό τους».

13

Το «χακάρισμα της βούλησης» και η ψευδαίσθηση της επιλογής

Π

αρ’ όλα αυτά, έχουμε την ελευθερία να κάνουμε αυτό ή εκείνο, η επιλογή είναι ατομική υπόθεση. Αυτό είναι γενικά σωστό. Εν τούτοις, στο νέο ψηφιακό περιβάλλον, έννοιες όπως ατομική επιλογή ή ελεύθερη βούληση είναι κενές περιεχομένου περισσότερο από ποτέ, έτσι που όποιος ασκεί κριτική στον σύγχρονο καπιταλισμό με τέτοια αφετηρία να εξαντλείται σε ηθικά καλέσματα και μια διορθωτική λογική ή να νοθεύει τον όποιο ριζοσπαστισμό του με αξίες (ατομικότητα) ταυτοτικές για τον φιλελευθερισμό. Πριν μερικά χρόνια, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ δήλωνε: «Αν συνδέσουμε τα τέσσερα δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, έχουμε μια ιστορική ευκαιρία να γαλουχήσουμε όλο τον πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες»! Να γαλουχήσουμε — να ποιος είναι ο στόχος, μαζί με το να κερδίσουμε. Αλλά για να γαλουχήσουμε, πρέπει να ξέρουμε και τι θέλουμε «εμείς» και τι θέλουν τα εκατομμύρια ανθρώπων. Η αρχή αυτής της γνώσης είναι η στρατηγική επιτήρηση, η μαζική παρακολούθηση στο διαδίκτυο — κι όχι μόνο. «Η παρακολούθηση είναι το κρισιμότερο στοιχείο του αλγορίθμου της διακυβέρνησης […]. Ο στόχος τους είναι να προβλέψουν με ακρίβεια τις επόμενες κινήσεις σου, να προβλέψουν το μέλλον», σημειώνει ο Μ. Ανδριωτάκης. Και συνεχίζει: «Η πρόοδος της τεχνολογίας επιτρέπει το χακάρισμα της

βούλησης», έτσι που «η ελεύθερη βούληση είναι πλέον ευφημισμός. […] Από τη στιγμή που χαρτογραφείται λεπτομερώς ο ψυχικός μας κόσμος, είναι πολύ εύκολο, με τα κατάλληλα ερεθίσματα, να γίνεις μαριονέτα, πάντα εν αγνοία σου. Πάντα πιστεύοντας ότι η επιλογή είναι δική σου, ατομική». Ο Φρ. Φόερ εκτιμά ότι ζούμε υπό καθεστώς το οποίο «μασκαρεύει τα πάντα και δημιουργεί την ψευδαίσθηση του ατομικού ελέγχου και της προσωπικής ελευθερίας». Ταυτόσημες είναι και οι απόψεις της Ζούμποφ: «Στόχος του κατασκοπευτικού καπιταλισμού δεν είναι να μας καταστρέψει. Στόχος του είναι απλώς να ενορχηστρώσει τις πράξεις μας και να δρέψει τα οικονομικά [και πολιτικά] οφέλη αυτής της ενορχήστρωσης. […] Εδώ δεν υπάρχει βία, μόνο η αδιάκοπη εκτόπιση της βούλησης να υλοποιήσουμε τη βούλησή μας». Πρόκειται, για πραξικόπημα από τα πάνω, αλλά: «Παραδόξως αυτό το πραξικόπημα εξωραΐζεται ως θρίαμβος της εξατομίκευσης, ενώ στην πραγματικότητα μολύνει, αγνοεί, καταπατά και εξοστρακίζει οτιδήποτε μας είναι αληθινά προσωπικό». Για ποιο σκοπό γίνεται το «χακάρισμα της βούλησης»; Για να στραφούν οι άνθρωποι, οδηγημένοι από τα αδιόρατα νήματα των αλγορίθμων, προς συγκεκριμένες καταναλωτικές και πολιτικές συμπεριφορές, που εμφανίζονται ως προϊόν ατομικής επιλογής, ελεύθερης βούλησης αλλά στην πραγματικότητα είναι κάθε άλλο πάρα αυτό.

14

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Έρχονται οι ξένοι να ελέγξουν τη λογοκρισία στην Ελλάδα!

από τις κάμερες

κονδύλια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ανάμεσα στις οργανώσεις είναι και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων. Στόχος της επίσκεψης είναι η «διερεύνηση και κατανόηση των πρόσφατων γεγονότων», όπως η επίθεση σε ρεπόρτερ, η αδικαιολόγητη καθυστέρηση εξιχνίασης της δολοφονίας του Γιώργου Καραϊβάζ, οι πιέσεις-παρεμβάσεις που δέχονται οι δημοσιογράφοι στις έρευνες επί του προσφυγικού, ο έλεγχος των ΜΜΕ με πρόσχημα τις ΠΡΑΚΤΙΚΑ, μειώθηκε το προσωπικό, «ψευδείς ειδήσεις» (αλλαγή χειροτέρευσαν οι συνθήκες εργασίτου άρθρου 191 του Ποινιας, ενώ «εξαφανίστηκαν» η ιστοκού Κώδικα) και η ανυπαρσελίδα του ραδιοφωνικού σταθμού ξία πολυφωνίας στα ελληΣτο Κόκκινο και το πολύτιμο αρχείο νικά μίντια. Σκοπός είναι της εφημερίδας. Με την εθελούη σύνταξη έκθεσης που θα σια έξοδο δηλώνεται πως υπάρχει αποτυπώνει την κατάντια κονδύλι για «αποζημιώσεις» αλλά όσον αφορά την ελευθερία της ενημέρωσης στη χώρα. όχι για την επιβίωση της εφημερίΤην περασμένη εβδοδας… Οι εργαζόμενοι απέρριψαν το μάδα, η κυβέρνηση στρισχέδιο, ζήτησαν την απόσυρσή του μώχτηκε από αποκαλυκαι ζητούν σαφείς απαντήσεις από πτικό δημοσίευμα των το ΣΥΡΙΖΑ για την Αυγή και όλα τα New York Times για τη βίαιη Μέσα του κόμματος. επαναπροώθηση περίπου 100 μεταναστών, ανάμεσα τους και ενός διερμηνέα της Frontex, γεγονός που συνέβη τον περασμένο Σεπτέμβριο και το οποίο η Ευρωπαία Επί-

Αυτή την εβδομάδα φθάνει στην Αθήνα αντιπροσωπεία της «Ταχείας Επέμβασης για την ελευθερία των ΜΜΕ» (Media Freedom Rapid Response -MFRR), μιας ομπρέλας στην οποία ανήκουν επτά μεγάλες οργανώσεις δημοσιογράφων και χρηματοδοτείται από

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στην ιστορία της Αυγής, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας, ο ΣΥΡΙΖΑ, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κλείσει το ημερήσιο φύλλο! Το κόμμα και η διοίκηση ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» για άγνωστο (αλλά μεγάλο) αριθμό εργαζομένων, πρακτικά μια πρόσκληση σε… εθελούσιες απολύσεις με δέλεαρ την πληρωμή 28 μισθών. Έτσι, η ευθύνη του «λουκέτου» μετακυλίεται πρακτικά στους εργαζόμενους.

ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ, ωστόσο, μετά από τουλάχιστον δυο κρίσεις «επιβίωσης» και με τους εργαζόμενους να έχουν υποστεί συνολικά μείωση μισθών κατά 31%, ενώ το προσωπικό έχει μειωθεί κατά 24% τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν χρωστούμενα ύψους 600.000 ευρώ. Κι αυτό, όταν υπό τη νέα διοίκηση, πριν δυο χρόνια, ανακοινώθηκε πρόγραμμα «αναδιοργάνωσης» των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, με ενοποίηση ραδιοφώνου, ιστοσελίδων και εφημερίδας.

τροπος για τη Μετανάστευση, Ίλβα Γιόχανσον, επιβεβαίωσε, χαρακτηρίζοντάς το ως «σοβαρό ζήτημα». Η κυβέρνηση αρνήθηκε ως συνήθως τα γεγονότα, ενώ τα συστημικά κυρίαρχα ΜΜΕ –επίσης ως συνήθως– αγνόησαν το θέμα. Στη Βουλή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που πολλαπλώς και εξαιρετικά πετυχημένα συνεργάζονται σε φορείς και συνδικάτα, τσακώνονται ως… κοκόρια για τη «λίστα Πέτσα», τη ροή των κονδυλίων επικοινωνίας, τον τρόπο χειραγώγησης Μέσων και δημοσιογράφων. Ο καβγάς τους αφορά τη γιγάντωση και τη διαχείριση της επικοινωνιακής πολιτικής και του ελέγχου στα μίντια, σε καμία περίπτωση δεν αφορά το καθεστώς πλήρους και ολοκληρωτικού ελέγχου και ποδηγέτησης της ενημέρωσης. Η είδηση της επίσκεψης των διεθνών δημοσιογραφικών οργανώσεων, που μεταξύ άλλων ζήτησαν να έχουν συνάντηση με την ΕΣΗΕΑ- η οποία συνδικαλιστικά σιωπά και αδιαφορεί για την κατάντια Μέσων και δημοσιογράφων — «θάφτηκε» και από τα συστημικά ΜΜΕ. Η σιωπή τους αποδεικνύει την ενοχή συμμετοχής στο καθεστώς ανελευθερίας που έχει επιβληθεί.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Για πολλοστή φορά έφτασε στο Δίκτυο «Σπάρτακος» επιστολή καταγγελίας από νεότερους φαντάρους που υπηρετούν στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ). Καταγγέλλουν τα βάρβαρα καψόνια που διεξάγονται με συστηματικό και επαναλαμβανόμενο τρόπο από παλιότερους στρατιώτες και στελέχη. Αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Όλη τη μέρα μας έχουν στο τρέξιμο. Τρελές αγγαρείες και υπηρεσίες. Δεν προλαβαίνουμε να ξεκουραστούμε και είμαστε στα όρια της εξάντλησης. Δεν γνωρίζουμε για πόσο θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Όσον αφορά τις άδειες δεν έχουμε καμιά εξέλιξη. Κανείς δεν μας ενημερώνει. Τα εισιτήρια “ανεβαίνουν στο θεό”. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Κάνουμε την καταγγελία στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων “Σπάρτακος” γιατί και εμείς όπως και οι άλλοι οι συνφάνταροι υποχρεωθήκαμε σε μια στρατιωτική θητεία που δεν ανεχόμαστε να μας μετατρέψει σε δούλους».

Βίαια καψόνια στην ΕΛΔΥΚ ▸ Συνεχείς επιδείξεις «ισχύος» σε νεοσύλλεκτους από παλιότερους φαντάρους και αξιωματικούς Οι συνάδελφοι απαιτούν την άμεση παρέμβαση του διοικητή, του ΓΕΣ και του υπουργείου Άμυνας. Εμείς καλούμε το ΓΕΣ και τη διοίκηση της μονάδας να μας απαντήσει αν επιβεβαιώνει τις καταγγελίες των συνφάνταρων. Είναι συνήθης πρακτική χυδαίου αυταρχισμού και τρομοκράτησης να «επιτρέπεται» στους παλιούς στρατιώτες να τρέχουν και να κάνουν καψόνια στην επόμενη ΕΣΣΟ. Συχνά με την κάλυψη στελεχών. Ο λόγος είναι να διχάζονται οι στρατιώτες, να αναπτύσσονται χυδαίες συμπεριφορές από τους παλιούς που δρουν ως βασανιστές με βάση τη

δοτή εξουσία που τους παραχωρήθηκε, ώστε να σπάσουν τον τσαμπουκά των νέων. Όλο αυτό το εμετικό και θρασύδειλο θέατρο έχει προϋπόθεση να μην φαίνονται οι στρατιωτικοί. Δεν καταγγέλλονται όλες αυτές οι αθλιότητες για πρώτη φορά! Σε επιστολή τους οι φαντάροι από την συγκεκριμένη μονάδα καταγγέλλουν ότι οι αξιωματικοί τους τραμπουκίζουν, κάνουν καψόνια, ενώ εφαρμόζουν τον στρατιωτικό κανονισμό με τελείως διαφορετικό τρόπο σε φαντάρους και στελέχη. Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία τους για το καψόνι που

προέβλεπε τρέξιμο τριών χιλιομέτρων πέριξ του στρατοπέδου σε ώρα ξεκούρασης. Συγκεκριμένοι συνάδελφοι έχουν στοχοποιηθεί από τους αξιωματικούς. Τους βρίζουν, τους ειρωνεύονται και μοιράζουν φυλακές χωρίς κανένα λόγο, μόνο και μόνο επειδή έχουν την εξουσία. Οι καταγγελίες από την ΕΛΔΥΚ για παραβιάσεις των δικαιωμάτων του φαντάρου πολίτη με στολή, σκληρή πολεμική εκπαίδευση, βιαιότητες, αυθαιρεσία και τρομοκρατία από τα στελέχη είναι συνεχείς. Εμείς απαιτούμε την παρέμβαση του ΓΕΣ και του υπουργείου Άμυνας, επισημαίνοντας όμως ότι φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για ότι συμβαίνει στην Κύπρο. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» καλεί τους φαντάρους να αντιδράσουν. Η δημοσιότητα των καταγγελιών έχει τεράστια δύναμη. Η μετάθεση στην Κύπρο είναι μετάθεση σε εμπόλεμη ζώνη! Οι φαντάροι δεν έχουν καμιά δουλειά εκεί.

Κοινωνία Πάνος Τσίκαλας

Τ

ο όνομα της 48χρονης Ταμάρα προστέθηκε από το βράδυ της Κυριακής στη μακάβρια λίστα των γυναικών που δολοφονήθηκαν από την αρχή του έτους στην Ελλάδα. Η 48χρονη Ταμάρα, ομογενής από την Αρμενία, βρήκε μαρτυρικό θάνατο μέσα στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της. Σύμφωνα με το πόρισμα της ιατροδικαστικής υπηρεσίας, ο γυναικοκτόνος τη μαχαίρωσε 23 φορές, καταφέρνοντάς της τραύματα στον θώρακα και στα πόδια. Ο 49χρονος δράστης στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου, όπου γνωστοποίησε την πράξη του και παραδόθηκε. Μία κίνηση που πιθανώς έγινε με το μυαλό του δράστη στη δίκη, θυμίζοντας το «δόγμα» Μπαλάσκα ο οποίος στις 18 Ιουνίου, αναφερόμενος στη γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά, δήλωνε σε τηλεοπτικό σταθμό: «Είναι βλάκας [σ.σ. ο δράστης Αναγνωστόπουλος], εκείνη τη στιγμή που σκότωσε τη γυναίκα του, εάν ήταν ατυχές γεγονός μέσα στο θυμό του, αν ήταν “τά ‘χασε και τρελάθηκε”, εάν έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία, δεν θα πήγαινε ούτε τέσσερα χρόνια φυλακή». Ακόμη, ο γυναικοκτόνος της Πολίχνης ισχυρίστηκε ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα, κάτι που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν επιβεβαιώνεται από το πόρισμα της ψυχιατρικής εξέτασης στην οποία υπεβλήθη, ενώ στην απολογία του φέρεται να ισχυρίστηκε ότι πίστευε πως η γυναίκα του τον απατούσε, κάνοντας τους ισχυρισμούς του ακόμη πιο εξοργιστικούς. Είναι, δε, τραγικό ότι τη μέρα που η 48χρονη Ταμάρα έπεφτε νεκρή, συμπληρώνονταν τρία χρόνια από την ανεύρεση της σορού της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο. Κοινή συνισταμένη στις δεκάδες γυναικοκτονίες των τελευταίων ετών, η τραγική ανεπάρκεια έως αδιαφορία των αρμόδιων αρχών. Στη Μακρινίτσα τον Απρίλιο, η άτυχη Κωνσταντίνα είχε απο-

15

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δεκατέσσερις γυναικοκτονίες σε έντεκα μήνες Το βράδυ της Κυριακής 28 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη σημειώθηκε η 14η γυναικοκτονία στην Ελλάδα το 2021, με τον δράστη να ακολουθεί τις «συμβουλές» Μπαλάσκα και να παραδίδεται στην αστυνομία. Τραγική ανεπάρκεια έως αδιαφορία από τις αρμόδιες αρχές.

μακρυνθεί από τον δράστη λόγω της κακοποιητικής συμπεριφοράς του. Εκείνος σκότωσε την ίδια και τον αδερφό της μέσα στο σπίτι των γονιών τους. Λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία της, η 28χρονη είχε ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση, με την επιβολή περιοριστικών μέτρων. Μετά από συστάσεις, ο μετέπειτα δράστης αφέθηκε ελεύθερος. Τον Ιούλιο, στη γυναικτονία που σημειώθηκε

Δάφνη, ο σύζυγος μαχαίρωσε και σκότωσε τη γυναίκα του μέσα στο διαμέρισμά τους. Η αστυνομία είχε ειδοποιηθεί πριν μερικές εβδομάδες για ενδοοικογενειακή βία στο συγκεκριμένο διαμέρισμα όμως, σύμφωνα με τους γείτονες, οι αστυνομικοί δεν ασχολήθηκαν με τη διερεύνηση της καταγγελίας. Δεν βγήκαν καν από το περιπολικό τους, όπως κατήγγειλε γειτόνισσα. Στην περίπτωση της

Άμεσα μέτρα πρόληψης ενάντια στην έμφυλη βία, δημιουργία δομών στήριξης σε κάθε πόλη

Ναυτεργάτες: Νέα απεργία 10-11 ∆εκέμβρη Σε νέα 48ωρη πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, με προοπτική κλιμάκωσης, προχωρούν στις 10 και 11 Δεκεμβρίου οι ναυτεργάτες. H Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), κατά τη συνεδρίαση της ΠΝΟ, ανέδειξε την κλιμάκωση της επιθετικότητας εφοπλιστών, κυβέρνησης και υπουργείου Ναυτιλίας, ενώ κατήγγειλε με δριμύτητα τη διακοπή της προηγούμενης απεργίας (10-11/11) από την πλειοψηφία της ΠΝΟ. Παράλληλα, έθεσε τρεις όρους προκειμένου να διασφαλίζεται ο αγωνιστικός χαρακτήρας της απεργίας: Ουσιαστικές

αυξήσεις στους μισθούς 7%+7% για διετή ΣΣΕ, απόρριψη της εφοπλιστικής πρότασης για τριετή ΣΣΕ και μίνιμουμ πλαίσιο για τα θεσμικά αιτήματα με κεντρικό στόχο την κατάργηση του νόμου 4150/2013. «Καλούμε τον ιστορικό μας κλάδο και όλους τους ναυτεργάτες να πάρουν μαζικά και αγωνιστικά μέρος στην απεργία, να έχουν ουσιαστική συμμετοχή και συμβολή και με τον τρόπο αυτό να δώσουν τη δική τους απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης-εφοπλιστών, παλεύοντας μέχρι τέλους για την επίλυση των αιτημάτων τους», σημειώνει η ΠΕΝΕΝ.

Κάρολαϊν, στα Γλυκά Νερά, επί εβδομάδες η ΕΛΑΣ διέρρεε το σενάριο των «αλλοδαπών ειδεχθών εγκληματιών», ενώ σύμφωνα με καταγγελία η αστυνομία έφτασε στο σημείο να βασανίσει άνδρα γεωργιανής καταγωγής στη ΓΑΔΑ, ζητώντας του να ομολογήσει τη δολοφονία της Κάρολαϊν. Ο αριθμός των δεκατεσσάρων γυναικοκτονιών από την αρχή του έτους, είναι σοκαριστικός: Τουλάχιστον μία γυναίκα κάθε μήνα πέφτει νεκρή από τα χέρια άνδρα που την θεωρεί κτήμα του. Τρομακτικά είναι και τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων: Η Γραμμή SOS 15900 δέχθηκε 7.809 κλήσεις, εκ των οποίων οι 5.405 αφορούσαν περιστατικά βίας. Οι 3.182 κλήσεις ήταν για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, ενώ 2.699 γυναίκες ανέφεραν ως δράστη τον νυν ή πρώην σύζυγο ή σύντροφο. Επίσης, ο Δείκτης Ισότητας των Φύλων, που δημοσίευτήκε από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), βαθμολόγησε την Ελλάδα με 52,5 στα 100, τοποθετώντας τη χώρα μας και πάλι στην τελευταία θέση της κατάταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν χιλιάδες ακόμη θύματα που δεν έχουν λάβει το κουράγιο και τη στήριξη που χρειάζονται για να ξεπεράσουν τον φόβο και να καταγγείλουν τους κακοποιητές τους. Το φεμινιστικό κίνημα, σύμφωνα με ανακοινώσεις συλλογικοτήτων και οργανώσεων μετά την τελευταία γυναικοκτονία στην Πολίχνη, διεκδικεί μέτρα πρόληψης ενάντια στην έμφυλη βία, δομές στήριξης των επιζωσών σε κάθε πόλη, απόσυρση του νομοσχεδίου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που κάνει ακόμα δυσκολότερη τη διαφυγή από κακοποιητικές σχέσεις, νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, ώστε να αναγκάζεται η κάθε κυβέρνηση να μην στρουθοκαμηλίζει.

16

Ε

νας μήνας έχει περάσει, περίπου, από την επανέναρξη της κόντρας των φοιτητικών συλλόγων των Ιατρικών Σχολών με το υπουργείο Υγείας, με αφορμή έναν παλαιό γνώριμο, που γυροφέρνει χρόνια τις εισηγήσεις του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) περί ιατρικής εκπαίδευσης: το foundation year. Η εκτελεστική επιτροπή του ΚΕΣΥ, με στόχο την εφαρμογή από το Μάρτιο του 2022 προτείνει: α) δωδεκάμηνη μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε δύο κύκλους, έναν σε νοσοκομείο του ΕΣΥ και έναν σε κέντρο υγείας, ως προαπαιτούμενο για την έναρξη της υπηρεσίας υπαίθρου, β) απόκτηση δεξιοτήτων μέσω σεμιναρίων διάρκειας 1-2 ημερών και διαδικτυακές διαλέξεις εμβάθυνσης σε ήδη διδαχθέντα γνωστικά αντικείμενα, γ) άσκηση στην καθημερινή κλινική πράξη, με καθήκοντα που προσομοιάζουν αυτά του ειδικευόμενου ή του αγροτικού στα πλαίσια ενός συγκεκριμένου τομέα και δ) δυνατότητα αναγνώρισης έξι μηνών ειδικότητας της επιλογής του κάθε αποφοίτου, μετά την περάτωση του προγράμματος - μισθολογική κάλυψη των σπουδαστών. Τα κόλπα τύπου foundation year δεν είναι καινούρια. Πρόκειται για μια χρόνια προσπάθεια υπουργείων και αρμοδίων επιτροπών να θέσουν φραγμούς στην πορεία εκπαίδευσης των νέων γιατρών. Είναι στην ίδια κατεύθυνση με την υπηρεσία υπαίθρου –με το ισχύον πλαίσιο που θέλει το αγροτικό προαπαιτούμενο για λήψη τίτλου ειδικότητας που έφερε ο Βορίδης το 2014– και με τις πρόσφατες προτάσεις για αλλαγές στις εξετάσεις για λήψη ειδικότητας. Είναι ένα ακόμα εμπόδιο για την πλειοψηφία των νέων γιατρών, στον αγώνα τους για αναζήτηση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ως προς τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του προγράμματος, εύλογα γεννώνται αναδρομικά υπαρξιακά ερωτήματα για διάφορα καρέ της «κλινικής»

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΓΙΑΤΡΟΙ

Κοινωνία

Στέφανος Βλάχος

Το foundation year φέρνει νέους φραγμούς ▸ Στόχος η δημιουργία φθηνού ανειδίκευτου ιατρικού δυναμικού

φοιτητικής ζωής (παρουσιολόγια, σφραγίδες, ζωτικά, καρδιογραφήματα) που, μάλλον, δεν είχαν ιδιαίτερο νόημα. Η ουσιαστική παραδοχή ανεπαρκειών στην παρεχόμενη προπτυχιακή εκπαίδευση των νέων γιατρών δεν συνοδεύεται από μια ειλικρινή αυτοκριτική και μια προσπάθεια εκ βάθρων αλλαγής των προγραμμάτων σπουδών στην κατεύθυνση των δυνατοτήτων που ανοίγει η εποχή και των αναγκών των σύγχρονων ασθενών. Απεναντίας, απαντάται με ένα πέταγμα της μπάλας στα χωράφια: αυτά που δεν έμαθες στην τάδε πανεπιστημιακή κλινική, θα στα μάθει ο αγροτικός μετά από διακομιδή διασωληνωμένου χωρίς μοναδίστα (ΜΕΘ), αυτά που δεν έμαθες στην καθ’ ημέρα πράξη στο 6ο

έτος, θα τα δεις πλήρως σε ένα διημεράκι από πιστοποιημένο εκπαιδευτή, το καρδιογράφημα που έβγαλες για τον ειδικευόμενο στην ΣΤ΄ Παθολογική θα το ξαναβγάλεις, μόνο που τώρα, φίλε, θα πρέπει να το διαβάσεις εσύ. Και εδώ ακριβώς περνάμε στην ουσία της πρότασης και στην απόκρισή της στην παρούσα χρονική συνθήκη. Σε ένα ΕΣΥ λυγισμένο από τα δυο χρόνια πανδημίας και τις διαχρονικές πολιτικές υποβάθμισης απάντων των υπουργείων, με την προοπτική βίαιης ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας, όπως εκφράζεται από τα πλάνα για το «νέο ΕΣΥ» του Μητσοτάκη, με υγειονομικούς και κοσμάκη να αλαλάζουν για τα αυτονόητα τύπου «προσλήψεις χθες», το foundation year κάνει κάτι

πολύ απλό: προσφέρει φθηνό υποαμοιβόμενο ανειδίκευτο ιατρικό δυναμικό, το οποίο θα καλύψει με όρους προσωρινού μπαλώματος πάγιες ανάγκες σε θέσεις που εμφανώς χωλαίνουν, όπως τα επαρχιακά κέντρα υγείας και τα μη πανεπιστημιακά νοσοκομεία. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό, βέβαια, για την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης και για τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις νέων γιατρών που, αντικειμενικά, πολύ πιο γρήγορα θα εγκαταλείψουν την προοπτική του ΕΣΥ, αναζητώντας κάπου αλλού την τύχη τους. Όλα τα παραπάνω, μάλλον, συνιστούν ικανούς λόγους να σηκωθεί ξανά μπαϊράκι από τους φοιτητικούς συλλόγους απέναντι στο υπουργείο, με τη δέουσα υποστήριξη από νέους γιατρούς, υπαίθρου και άστεως. Πέραν, όμως, της αναγκαίας κουβέντας για το πτυχίο και το επάγγελμα και, ευρύτερα, για την εργασιακή προοπτική, που θέτει ο αντίπαλος, είναι ευκαιρία να αναβιώσει στους φοιτητικούς συλλόγους μια κουβέντα για την ιατρική εκπαίδευση. Όχι μόνο για τα συγγράμματα, τα ωράρια, τις δεξιότητες και τις όποιες ανεπάρκειες παραδέχεται δια της πρότασής του το ΚΕΣΥ. Αλλά για το τι εστί υγεία, για το τι περίθαλψη θέλουμε και μπορούμε να παράσχουμε εν έτει 2021, για το ποιον υπηρετεί επί της παρούσης η επιστήμη και ποια επιστήμη θέλουμε να υπηρετήσουμε εμείς. Πολύ το βαθύναμε. Δεν πειράζει, ας χρησιμεύσει και κάπου το foundation year.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Θετικό αποτέλεσμα για την Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών

Σ

τις εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) που ολοκληρώθηκαν την Τρίτη, η συμμετοχή έσπασε το φράγμα των 2.000 ψηφισάντων, ενώ ιδιαίτερα θετικό και ελπιδοφόρο είναι το αποτέλεσμα της Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών (ΑΠΤ). Μπορεί η κυβέρνηση με τον νόμο Χατζηδάκη αλλά και το αστικό πολιτικό σύστημα και η εργοδοσία να προσπαθούν να απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τα σωματεία (ειδικά τα ταξικά) και να θέσουν πλήθος εμποδίων στη συμμετοχή τους, προωθώντας και τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά στο ΣΜΤ η απάντηση των ίδιων των εργαζόμενων δείχνει τις δυνατότητες ανατροπής των σχεδιασμών των κυρίαρχων δυνάμεων. Συγκεκριμένα έλαβαν μέρος στις εκλογές 2.024 εργαζόμενοι/ες, εκ των οποίων 1.708 στην

Αθήνα. Το ΣΜΤ έχει παραρτήματα σε Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Λάρισα. Το 2018 είχαν ψηφίσει 1.539 τεχνικοί. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής: Η ΕΣΑΚ (ΚΚΕ) έλαβε 665 ψήφους (519 στην Αθήνα) και ποσοστό 32,9% (2 έδρες). Το 2018 είχε 502 ψήφους. Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών πήρε 587 ψήφους (508 Αθήνα), ποσοστό 29% (2 έδρες). Το 2018 είχε πάρει 691 ψήφους αλλά με τη συμμετοχή δυνάμεων που στην πορεία αποχώρησαν από την ΑΠΤ, όπως η ΑΡΑΝ, η Αναμέτρηση και η ΑΡΙΣ. Στην ΑΠΤ συσπειρώνονται αγωνιστές/στριες του ταξικού εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς. Η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Παρέμβαση (ΡΙΣΤάΡΤ και αριστερές δυνάμεις) πήρε 395 ψήφους (357 Αθήνα), ποσοστό 19,5% (2 έδρες). Το ψηφοδέλτιο

στήριξαν η Συνάντηση-Αναμέτρηση, η ΑΡΑΝ, η ΑΡΑΣ κ.α. Το 2018 το ΡΙΣΤάΡΤ είχε λάβει 176 ψήφους, αλλά με συμμετοχή λιγότερων δυνάμεων. Η Συνάρτηση (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 196 ψήφους (175 Αθήνα), ποσοστό 9,7% (1 έδρα), από 123 το 2018. Η Αριστερή Συσπείρωση Τεχνικών (ΑΡΙΣ) πήρε 120 ψήφους (110 Αθήνα), 5,9% (0 έδρες). Το 2018 συμμετείχε στην ΑΠΤ. Η Ταξική Πορεία πήρε 33 ψήφους και η ΕΡΓΑΣ 11 ψήφους. Το 2018 είχαν κατέβει από κοινού και είχαν πάρει 33 ψήφους.

Κοινωνία ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

17

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

COSCO

Άννα Μπαχτή

Το ρεύμα αντίστασης και ανατροπής παραμένει ισχυρό

Αναστολή απεργίας για διαπραγματεύσεις

▸ Γραμμή πλήρους υποταγής από τις παρατάξεις Ν∆, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ

Τ

ο υπουργείο Παιδείας, παρά την εκστρατεία τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών και το κρεσέντο αυταρχισμού των δικαστικών αποφάσεων, των απειλών για επιβολή ποινών και πειθαρχικών για όσους δεν συμμορφώνονται «προς τας υποδείξεις», έρχεται αντιμέτωπο με τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που επιμένουν να αντιστέκονται στην επιβολή της αξιολόγησης, της κατηγοριοποίησης και της ιδιωτικοποίησης των σχολείων. Αυτό αποτυπώνεται και στις διαρκείς παρατάσεις που ανακοινώνει το υπουργείο για την κατάθεση των εκθέσεων αποτίμησης, του προγραμματισμού και των σχεδίων δράσης. Σε αυτό το κρίσιμο σημείο, σύσσωμες οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ/ΝΔ, ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ, ΠΕΚ/ΚΙΝΑΛ) συντονισμένα ανέλαβαν τον βρώμικο ρόλο να οδηγήσουν τους εκπαιδευτικούς στην απογοήτευση και την υποταγή. Με ανακοινώσεις και με κατά παραγγελία νομικές γνωμοδοτήσεις απειλούν τους εκπαιδευτικούς με πειθαρχικές ποινές, ακόμα και φυλάκιση (!) σε περίπτωση που συμμετέχουν σε απεργία-αποχή και καλλιεργούν την υποταγή στη «νομιμότητα του αγώνα», αντί στο «δίκιο του αγώνα». Με δεδομένο ότι οι ΔΑΚΕ και ΠΕΚ συντάχθηκαν εξαρχής με το υπουργείο, καθοριστικό ρόλο σε αυτήν τη γραμμή της συναίνεσης, του φόβου και της υποταγής ανέλαβαν εργολαβικά οι ΣΥΝΕΚ, με στόχο

να κλείσει το ρήγμα που άνοιξε ο κόσμος της εκπαίδευσης. Αυτό, όμως, είναι υπαρκτό και εκδηλώθηκε με ισχυρή πλειοψηφία και στις 27/11 στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων της ΟΛΜΕ. Συνολικά 40 στις 75 ΕΛΜΕ που συμμετείχαν συντάχθηκαν με την απεργία-αποχή, 23 ΕΛΜΕ ψήφισαν κατά και 12 ψήφισαν λευκό. Κι ενώ η απεργία συγκέντρωσε ποσοστό 53,3%, δεν κηρύχθηκε, καθώς όλες οι παραπάνω δυνάμεις ερμηνεύουν κατά το δοκούν το καταστατικό της ΟΛΜΕ, επικαλούμενες ότι προαπαιτεί το 66,7%. Το ρεύμα αντίστασης και ανατροπής, όμως, είναι ισχυρό στον κλάδο. Γι’ αυτό απέναντι στη συναίνεση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τη διάλυση του δημόσιου σχολείου, τη μορφωτική ερήμωση και την καταστρατήγηση των εργασιακών και συλλογικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, είναι εξαιρετικά σημαντικός ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων που με αποφάσεις τους παίρνουν πάνω τους τη συνέχιση του αγώνα, με κήρυξη από τα πρωτοβάθμια σωματεία νέας απεργίας-αποχής. Εκτός από τους 5 ΣΕΠΕ και 3 ΕΛΜΕ που έχουν ήδη ξεκινήσει, ακόμη 8 ΕΛΜΕ πήραν απόφαση να προχωρήσουν σε κήρυξη και συνέχιση της απεργίας-αποχής. Ο αριθμός των ΕΛΜΕ που συμμετέχουν σε αυτή την κατεύθυνση θα ήταν σημαντικά μεγαλύτερος, αν δεν συναντούσε την άρνηση του ΠΑΜΕ να πλαισι-

ώσει την απεργία-αποχή από τα πρωτοβάθμια. Όχι μόνο δεν υπερψηφίζει την συγκεκριμένη πρόταση, αλλά αρνείται να υπογράψει τα εξώδικα για την κήρυξη της απεργίας ακόμη και στα σωματεία που έχουν ήδη πάρει απόφαση, μπλοκάροντας τις διαδικασίες μαζί με τις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Την κρίσιμη στιγμή, που ο κυρίαρχος συνδικαλισμός θέλει να κλείσει τον αγώνα, το ΠΑΜΕ χαρακτηρίζει την κίνηση των ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ ως «διασπαστική», αφού δεν οργανώνεται από την ΟΛΜΕ! Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία-αποχή των πρωτοβάθμιων σωματείων ξεπερνά το 60% παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς που ασκούνται από την διοίκηση αλλά και τις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, αποτυπώνοντας τη διάθεση της συνέχισης του αγώνα και την εμπιστοσύνη στα πρωτοβάθμια σωματεία που τολμούν να σηκώσουν το γάντι απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση. Ταυτόχρονα οι ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ επιδιώκουν τη διαμόρφωση αγωνιστικού σχεδίου συνέχισης και κλιμάκωσης με κινητοποιήσεις, απεργιακά βήματα και διεύρυνση των αιτημάτων με πανεκπαιδευτική απεύθυνση. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι σημαντική η διαδικτυακή εκδήλωση ενημέρωσης για την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και την αγωνιστική πρόταση ανατροπής της, που διοργανώνουν το Σάββατο 4/12 στις 6 μ.μ. Εκτός από τα σωματεία, στην εκδήλωση θα παρέμβουν, γονείς, μαθητές και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.

ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΟΙΥΕ

Διασπάσεις, αντεγκλήσεις και… συμβιβασμός

Τ

ις διαδικασίες εκφυλισμού και πλήρους απόσπασης των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων από τους εργαζόμενους έφερε ξανά στο προσκήνιο το 38ο συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) που έγινε το Σαββατοκύριακο. Μετά από τρία χρόνια και τέσσερις αναβολές το «συνέδριο» ήταν απλώς το στήσιμο της κάλπης για την εκλογή του νέου ΔΣ και αντιπροσώπων για τη ΓΣΕΕ. Η συντριπτική πλειοψηφία των αντιπροσώπων προέρχονταν από τις δυνάμεις των ΕΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ (Βασιλόπουλος), ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ μετά την αποχώρηση των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ (Ενεργοί Εργαζόμενοι/Καραγεωργόπουλος). Μετά από

ευτράπελα σκηνικά και επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες από μεριάς ΕΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα στη νομιμοποίηση του κλαδικού σωματείου τροφίμων, υπήρξε ένας άτυπος συμβιβασμός από το ΠΑΜΕ και οι εκλογές ολοκληρώθηκαν, αφού βέβαια

οι δυνάμεις της ΕΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΑΚΕ κατέβασαν κοινό ψηφοδέλτιο! Ωστόσο, ίσως η πιο σημαντική παράμετρος της όλης διαδικασίας είναι η αντιπαράθεση που προηγήθηκε μεταξύ των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ, της ΕΑΚ και του ΠΑΜΕ για τους αντιπροσώπους, τα σωματεία-μέλη και τις καρέκλες της ομοσπονδίας. Παρά τις παρασκηνιακές διεργασίες και προσπάθειες συγκερασμού αντιτιθέμενων επιδιώξεων, η ΠΑΣΚΕ τελικά αποχώρησε «ηχηρά», προαναγγέλλοντας τη συγκρότηση νέας ομοσπονδίας, ενόψει του συνεδρίου της ΓΣΕΕ και της νέας μεγάλης μάχης για τα «αξιώματα», τις συνδικαλιστικές αποσπάσεις και τα κονδύλια των «συνδικαλιστικών ΚΕΚ»…

Σε αναστολή της 48ωρης απεργίας που είχε εξαγγείλει για την Τετάρτη 1 και την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο λιμάνι του Πειραιά προχώρησε, λίγες ώρες μετά την έναρξή της, η Ένωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων στις προβλήτες Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ). Όπως ανακοίνωσε το σωματείο, η εργοδοσία COSCO/D-Port απέστειλε επίσημη πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου, επί των συγκεκριμένων αιτημάτων που είχε θέσει. Αξίζει, πάντως, να αναφερθεί ο ρόλος του εργοδοτικού σωματείου και πώς το αξιοποιεί η D-Port, η οποία έχει αναλάβει την υποστήριξη της λειτουργίας και της διαχείρισης του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων για λογαριασμό της ΣΕΠ ΑΕ. Συγκεκριμένα, έκανε λόγο για «δύο σωματεία», επικαλέστηκε πρακτικό του «συνδικάτου εργαζομένων» (φιλοεργοδοτικό) με 1.076 ψηφίσαντες στις πρόσφατες αρχαιρεσίες, όταν στις

εκλογές της ΕΝΕΔΕΠ ψήφισαν 475, ενώ πρόσθεσε ότι… δεν την αφορούν «τα πολιτικά και συνδικαλιστικά παιχνίδια»! Εν τέλει, όπως τονίζει η ΕΝΕΔΕΠ, «ο αγώνας της πλειοψηφίας των εργαζομένων επέβαλε να μην γίνει κανένα βήμα χωρίς τη συμμετοχή της ΕΝΕΔΕΠ στις διαπραγματεύσεις» και ότι «η εργοδοσία αναγκάστηκε να αποδεχτεί την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας που θα εξασφαλίζουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας, αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις και αμοιβές που να ανταποκρίνονται στις δικές μας ανάγκες». Τα αιτήματα που προβάλει η ΕΝΕΔΕΠ αφορούν την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αυξήσεις στις αμοιβές και μια σειρά από ρυθμίσεις για τον χρόνο και τα ωράρια εργασίας, τις μετατροπές των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης καθώς και μια σειρά ειδικών επιδομάτων των εργαζομένων στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του Πειραιά.

18 ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Επιτυχία Εναλλακτικής στην Αθήνα, σφήνα στη Θεσσαλονίκη Μεγάλη άνοδο κατέγραψε το ψηφοδέλτιο της Εναλλακτικής Παρέμβασης - Δικηγορική Ανατροπή στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, υπερδιπλασιάζοντας το ποσοστό της (από 4,5% στο 9,91%) και μάλιστα με άνοδο της μαζικότητας. Ακόμα υψηλότερο ποσοστό κατέγραψε ο Θανάσης Καμπαγιάννης ως υποψήφιος πρόεδρος, φτάνοντας το 14,9%, στην τρίτη θέση, πίσω από τους Δημήτρη Βερβεσό (29,4%) και Δημήτρη Αναστασόπουλο (21,6%), που θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο. Η παράταξη του ΚΚΕ πήρε 5,1% για πρόεδρο και 5,6% για το ΔΣ. Η υποψηφιότητα Καμπαγιάννη κατέκτησε την πρωτιά στις κάλπες των νέων δικηγόρων (21,9% στα μητρώα 32.000 έως 41.700), που κατά κύριο λόγο αντιμετωπίζουν άθλιες εργασιακές συνθήκες. Σημαντικά ανεβασμένη είναι και η Εναλλακτική. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη να κλιμακωθεί η παρέμβαση στα πιο εκμεταλλευόμενα στρώματα του κλάδου και να στηριχθεί αποφασιστικά το νεοσύστατο Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων. Από διάφορες πλευρές έγινε προσπάθεια να εμφανιστεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν κατέβασε υποψήφιο πρόεδρο ούτε συνδυασμό, στήριξε τους υποψηφίους της Εναλλακτικής. Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ψαρέψει σε θολά νερά. Είναι γνωστό, όμως,πωςκομματικάμέλητουΣΥΡΙΖΑσυμμετείχαν τόσο στον συνδυασμό Βερβεσού όσο και στου Αναστασόπουλου. Μάλιστα, η οργάνωση δικηγόρων του κόμματος βρέθηκε σε μπαρ μαζί τους λίγο πριν τις εκλογές, μαζί με τους Μ. Ξενογιαννακοπούλου και Π. Κουρουμπλή, προφανώς για να εκφράσουν την υποστήριξή τους… Συντηρητικό μήνυμα από τις εκλογές στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, με τους δέκα υποψήφιους προέδρους που αναφέρονται σε ΝΔ και ΚΙΝΑΛ να εξασφαλίζουν 45% και 39% αντίστοιχα. Στον δεύτερο γύρο θα αναμετρηθούν ο Δ. Φινοκαλιώτης (ΝΔ) που πήρε 24,8% και ο απερχόμενος πρόεδρος Στάθης Κουτσοχήνας (ΚΙΝΑΛ) με 23,8%. Ιδιαίτερα αρνητικό αποτέλεσμα (3,6%) είχε ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Π. Γεωργιάδης, αν και στηρίχτηκε από πρώην στελέχη της ΛΑΕ. Η Εναλλακτική Πρωτοβουλία - Συνεργαζόμενοι, με υποψήφιο πρόεδρο τον Μπ. Κουρουνδή, πήρε για προεδρία 307 ψήφους και 7,98% (από 5,14% το 2017) και 269 ψήφους, 6,75%, στο ΔΣ (4,75% το 2017). Το σχήμα που παραδοσιακά εκπροσωπούσε τη μαχόμενη αριστερά κατέβηκε με συνεργασίες, κυρίως από την Αυτόνομη Κίνηση (ΛΑΕ, Συνάντηση κ.ά.). Το ΚΚΕ πήρε 3,8% για πρόεδρο και 4,8% για το ΔΣ.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Θεοπίστη Καπέτα

Πανεπιστήμια αγώνα και αντίστασης σε Ελλάδα και Τουρκία ▸ Μιλούν στο Πριν αγωνιζόμενοι φοιτητές από τις σχολές του Βοσπόρου

Ο

Mert Gökduman και ο Utku Türkbey βρέθηκαν πριν λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τον εορτασμό της 48ης επετείου του Πολυτεχνείου, ως αντιπρόσωποι των αγωνιζόμενων φοιτητών του Βοσπόρου. Μεταξύ άλλων συμμετείχαν στην εκδήλωση αλληλεγγύης που διοργάνωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΑΠΘ για τους αγώνες και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Ο Mert Gökduman σπουδάζει παράλληλα στα τμήματα Ηλεκτρολογίας και Φυσικής, ενώ ο Utku Türkbey είναι τελειόφοιτος ηλεκτρολόγος και ηλεκτρονικός μηχανικός. Ρωτήσαμε τον Mert για την εμπειρία του από τους αγώνες στο πανεπιστήμιο Bogazici. «Το ίδρυμα τρέμει από τη συνεχή παρουσία των αστυνομικών, της ιδιωτικής ασφάλειας και των διαχειριστών, αλλά αντιστέκεται. Πολλοί καθηγητές διώχθηκαν, το ίδιο και πολλοί φοιτητές. Κάποιοι συνελήφθησαν κιόλας και βρίσκονται στη φυλακή, ενώ ορισμένοι χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες, επειδή μίλησαν κατά της κυβέρνησης. Στις 4 Ιανουαρίου 2020 υπήρξε μια τεράστια διαμαρτυρία, εξαιτίας της αναταραχής που προκλήθηκε από τον διορισμό “φυτευτού” διευθυντή. Η προσπάθειά μας απέδειξε πως η αλληλέγγυα νεολαία είναι μια πολύ ισχυρή δύναμη και ότι υπάρχει μια πανεπιστημιούπολη στην οποία τα ελεύθερα μυαλά μπορούν να υψώσουν τη φωνή τους στην καταπίεση κάθε είδους. Η κυβέρνηση αντέδρασε χαρακτηρίζοντας τους διαδηλωτές φοιτητές “τρομοκράτες”, “ηχηρή μειοψηφία”, “LGBT διεστραμμένους” κλπ. Εγώ ο ίδιος, κρατήθηκα για 30 ώρες περίπου, επειδή έφερα μαζί μου μια σημαία LGBTI+. Είμαι ένα από τα εκατο-

ντάδες παραδείγματα συλλήψεων φοιτητών από την αστυνομία», είπε στο Πριν. Του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον τρόπο οργάνωσης του αγώνα. «Έχουμε πολλές πρωτοβουλίες φοιτητών, ακαδημαϊκών και αποφοίτων που συνεργάζονται αλλά κάνουν χωριστά συναντήσεις για νέες πρακτικές αντίστασης. Ένα άτομο μπορεί να είναι σε μία πρωτοβουλία ή σε πολλές. Μπορεί ακόμα να μην ανήκει και σε καμία πρωτοβουλία και να συμβάλει με την ατομική του οπτική. Πιστεύω ότι αυτό αντιπροσωπεύει την ποικιλόμορφη κοινότητα που έχει το Bogazici. Για συγκεκριμένες εκστρατείες και διαδηλώσεις σχηματίζονται κοινότητες από εθελοντέ,ς που κυρίως προέρχονται από τις προαναφερθείσες πρωτοβουλίες», εξήγησε. Η ισχυρή παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια της Τουρκίας δεν συνέβη ξαφνικά. «Η παρουσία ένστολων αστυνομικών στις πανεπιστημιουπόλεις ήταν αρχικά περιστασιακή και ξεκίνησε με άλλα “μέτρα ασφαλείας”, όπως απαίτηση ταυτότητας. Στη συνέχεια, οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν περιστατικά “εγκλήματος” ως δικαιολογία για να αυξήσουν την επιθεώρηση στις πανεπιστημιουπόλεις», είπε ο Mert. «Αν και τα κύρια μέσα ενημέρωσης δεν δημοσιεύουν αντικειμενικές ειδήσεις, υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης που μας δίνουν φωνή. Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα ιδρύθηκαν πρωτοβουλίες για τα ΜΜΕ από φοιτητέ,ς καθώς δεν επιτρεπόταν στους εργαζόμενους μη φιλοκυβερνητικών μέσων να μπουν στην πανεπιστημιούπολη», μας περιέγραψε. Ζητήσαμε από τον Utku Türkbey να εκτιμήσει αν θεωρεί ότι και η Ελλάδα βαδίζει σιγά σιγά στην ίδια κατεύθυν-

ση με αυτήν της χώρας του. «Κατά την ολιγοήμερη επίσκεψή μας στην Ελλάδα πιστεύω ότι αποκτήσαμε σημαντική γνώση για την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Πολλά γεγονότα και πολλές πολιτικές ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης μας θύμισαν τη μετάβαση της Τουρκίας τα προηγούμενα χρόνια. Σημαντική αύξηση της αστυνομικής βίας, πόλωση των ανθρώπων ως προς τις ιδεολογίες τους, άνοδος του εθνικισμού, συνεχιζόμενη και αυξανόμενη οικονομική κρίση (όπως ανεργία, πληθωρισμός), διαμόρφωση αντιμεταναστευτικής στάσης. Είχαμε πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε τις επιθέσεις στην ελευθερία και την αυτονομία του ακαδημαϊκού χώρου και στις δύο χώρες και να συγκρίνουμε τις κοινές απειλές. Μπορούμε εν συντομία να πούμε ότι τα πανεπιστήμια της Ελλάδας βρίσκονται στην ίδια φάση αγώνα με εκείνη που υπήρξε στην Τουρκία μετά την ίδρυση του Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης το 1981, με κατάργηση του ασύλου, περιορισμό των ετών σπουδών, διαμόρφωση του ακαδημαϊκού χώρου ως προέκτασης της βιομηχανίας, εισαγωγή νέων μέτρων ασφαλείας και, το σημαντικότερο, ύπαρξη αστυνομίας στις πανεπιστημιουπόλεις. Το πανεπιστήμιο Boğaziçi ήταν ένα από τα μέρη που αντιστάθηκε μέχρι πρόσφατα σε τέτοια μέτρα, μέχρι που ξεκίνησε η γενική εφαρμογή τους το 2016, η οποία επιταχύνθηκε πολύ πέρυσι», μας εξηγεί ο Utku Τον ρωτήσαμε ποιο πράγμα θα ξεχώρισε ο ίδιος από την εμπειρία του αγώνα των φοιτητών στην Τουρκία,που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο και στους φοιτητές εδώ στην Ελλάδα. «Όπως βλέπουμε μετά τις πορείες της 17ης Νοεμβρίου, στην Ελλάδα είναι ακόμα δυνατό να συγκεντρωθούν μεγάλα πλήθη στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν όλοι μαζί με ειρηνικό τρόπο ενάντια στην καταπίεση. Είναι πολύ σημαντικό να υψώσουμε φωνή όλοι μαζί, ώστε η υπόλοιπη κοινωνία να γνωρίζει. Ειδικά για τα φοιτητικά κινήματα, η πολιτική ύπαρξη φοιτητικών συμβουλίων και συνελεύσεων στα πανεπιστήμια της Ελλάδας φαίνεται ισχυρή και ικανή να παράγει δημοκρατικές αποφάσεις και αιτήματα», μας τόνισε ο Utku, στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης για τους πρόσφατους αγώνες των φοιτητών ενάντια στη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας. «Είναι πολύ σημαντική επιτυχία η παρουσία τόσων ανθρώπων σε αυτόν τον αγώνα. Είναι ένα σημάδι ελπίδας για την προστασία του ακαδημαϊκού κόσμου από την καταπίεση».

Νεολαία Ειρήνη Θάνου | Θέμης Λιανός μέλη του ΚΣ της νΚΑ Συνέντευξη στον Γιώργο Τζίμα

▶ Οι θέσεις του 5ου Συνεδρίου σχολιάζουν ότι στον 21ο αιώνα είμαστε η πρώτη γενιά που ξέρει ότι θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες. Από πού πηγάζει αυτή η αντίφαση;

Ειρήνη: Ζούμε σε μια εποχή που από η η επιστημονική και τεχνολογική άποψη ανθρωπότητα είναι πιο προχωρημένη απ’ υτός ότι ποτέ στην ιστορία. Όμως όλος αυτός ο πλούτος είναι κλειδωμένος πίσω από φωpaywalls, πατέντες και εταιρικές συμφωσμανίες, ενώ χρησιμοποιείται με αποσπασματικό και άναρχο τρόπο, με μόνο στόχο την φακυκλοφορία και συνεχή αύξηση των κεφαυμε λαίων. Όταν στην εξίσωση προσθέτουμε ζουν τα κρισιακά φαινόμενα που ταλανίζουν ταίο τον καπιταλισμό, πέφτει και το τελευταίο παραπέτασμα θετικής προοπτικής. Δεν είμαστε ίσοι κάτω από τον ήλιο. Το 99% κμεπαράγει και ζει με ελάχιστα και 1% εκμετα. ταλλεύεται και απολαμβάνει τα μέγιστα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Στις 17, 18 και 19 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το 5ο Συνέδριο της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). Με κεντρικό σύνθημα «Εμπόδιο στη ζωή ο καπιταλισμός. Επιστροφή στο μέλλον ο κομμουνισμός. Κάνουμε το βήμα!», η νΚΑ θα επιδιώξει να ανοίξει τη συζήτηση για το πώς μπορεί να δοθεί μια νέα αντικαπιταλιστική απάντηση για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με την κρίσιμη συμβολή ενός ενωτικού ανατρεπτικού κινήματος της νεολαίας.

«Αν αυτός ο κόσμος δε μας χωρά, άλλο κόσμο να φτιάξουμε»

Ειρήνη: Η μαζικότητα είναι οπωσδήποτε αναγκαίος αλλά όχι ικανός όρος. Οι «μέλισσες» που αντεπιτίθενται δεν αρκεί να είναι σε σμήνος αλλά να έχουν και στόχο. Οι μαθητές, οι φεμινίστριες και οι αυτόχθονες της Χιλής, η μαύρη κοινότητα της Αμερικής, τα προάστια του Παρισιού, τα πλαστικά παπιά της Ταϊλάνδης είναι παλμοί του ίδιου σεισμογράφου. Όλα τα κινηματικά και εξεγερσιακά ξεσπάσματα είναι τρομερά αισιόδοξα και γοητευτικά, όμως μπορούν να μείνουν και απλά μια όμορφη εικόνα στο scroll down. Αν δεν σταθούμε με διεισδυτική ματιά στην πολιτική καρδιά τους, αν δεν συζητήσουμε τι είναι αυτό που τα γεννά και τι απαιτείται για να φτάσουν «ως το τέλος» θα μείνουν αδικαίωτα. Θέμης: Για μας, ως νΚΑ, ο καθοριστικός παράγοντας είναι τελικά ο πολιτικός προσανατολισμός του κινήματος νεολαί-

αντί για κίνημα περίμεναν από μια κυβέρνηση να φέρει δήθεν την αλλαγή, πώς γίνεται το κίνημα να οργανώνεται με τέτοιο τρόπο που θα προωθεί την ενεργή πολιτική συμμετοχή του κόσμου στο τι πλαίσιο και τι σχέδιο αποφασίζεται κόντρα στην ανάθεση στους ειδικούς, πώς θα συνδεθεί το νεολαιίστικο με το εργατικό κίνημα. Αυτό απαιτεί πολιτικές και οργανωτικές τομές στο κίνημα και στην αριστερά και όχι απλά μια συστράτευση οργανωμένων δυνάμεων για να γίνουμε περισσότεροι. ▶ Γιατί αναδεικνύει η νΚΑ την ανάγκη να έρθει η νεολαία σε επαφή με τον κομμουνισμό παρά την παραίτηση πολλών ρευμάτων της αριστεράς από αυτόν τον σκοπό;

Θέμης: Αυτή τη ραγδαία εξέλιξη στην παραγωγή ο καπιταλισμός αδυνατείί να λλητην ενσωματώσει ομαλά, ενώ παράλληποίλα δεν την στρέφει προς την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Έτσι,, τα ίνει τελευταία 12 χρόνια η κρίση έχει γίνει αλακανονικότητα. Η νέα γενιά καταλαβαίνει ότι το σύστημα δεν έχει βρει τρόπο να λύσει αυτόν τον γρίφο, καταλαβαίνει ότι ανάπτυξη σημαίνει κέρδος των λίγων σε βάρος των πολλών και γι’ αυτό δεν εμπνέεται από την προοπτική που της παρου-σιάζεται από τα αστικά κόμματα. ▶ Το κίνημα της νεολαίας στην Ελλάδα, παρά τις διακυμάνσεις του, υ, καταφέρνει εδώ και δεκαετίες να παραμένει μάχιμο. Είναι όμως μόνο η μαζικότητα αναγκαίος παράγοντας για την επιτυχία του;

19

ας να μπορεί να συνδέει τα επιμέρους αιτήματα με την ανατροπή της αστικής πολιτικής εν συνόλω. Η συσσωρευμένη οργή που υπάρχει σε μεγάλο κομμάτι της νεολαίας, που πολλές φορές έχει εκφραστεί με μαζικές κινητοποιήσεις, μπορεί να εμφανίζεται κάθε φορά με διαφορετική αφορμή, πηγάζει όμως από μια γενικότερη αγανάκτηση για τους όρους με τους οποίους σήμερα οι νέοι άνθρωποι καλούνται να δουλέψουν, να σπουδάζουν, να σχεδιάσουν τη ζωή τους. Η αμφισβήτηση αυτού του ασφυκτικού πλαισίου που έχει προδιαγράψει το σύστημα για τη νεολαία αποτελεί κλειδί για να αποκτήσουν οι νεολαιίστικοι αγώνες νέο ορίζοντα, διεκδικώντας όχι απλά μια βελτίωση της σημερινής κατάστασης, αλλά όραμα για μια άλλη ζωή που σήμερα είναι δυνατό να φανταστούμε και να διεκδικήσουμε. ▶ Στα διαφορετικά πολιτικά σχέδια που καλλιεργούνται μέσα στο κίνημα, τι διαφορετικό θα προτείνει η νΚΑ με το συνέδριό της για να «σηκώσει κεφάλι» η νεολαία με άλλους όρους;

Ειρήνη: Έχω την αίσθηση ότι τα σχέδια στο κίνημα κίνημα, μετά τον κύκλο των αγώνων του 2006-2015, είναι σαν να έκαναν επιστροφή στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις». Υπήρχε μια αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε μια νέα κενή σελίδα και να τα δούμε όλα από την αρχή. Ιστορική μνήμη δεν είναι μόνο το μακρινό ένδοξο παρελθόν αλλά και το φλογερό και επώδυνο πρόσφατο. Στη νΚΑ επιχειρούμε να αναμετρηθούμε με τις δικές μας αδυναμίες, αυτές της Αριστεράς και του κινήματος εγχώρια αλλά και διεθνώς. Αυτό που προτείνουμε είναι η συνειδητή πολιτική εμπλοκή της νεολαίας στη μάχη για συνολικές ανατροπές. Αυτή προϋποθέτει να αφιερώσουμε χρόνο στη δημιουργία ενός ρεύματος καθολικής αμφισβήτησης στη νεολαία. Θέμης: Για να εμπνευστεί ο κόσμος σήμερα να αγωνιστεί μέχρι τέλους, πρέπει να πάρουμε τα συμπεράσματα της προηγούμενης περιόδου και να δούμε πώς θα αποτελέσουν καύσιμα για τους νέους αγώνες που έρχονται. Τι πολιτικά όρια είχαν τα κινήματα της προηγούμενης περιόδου, τι ρόλο έπαιξαν οι λογικές που

Ειρήνη: Έχουμε βαθιά εμπιστοσύνη στη δυνατότητα του λαού να ανατρέψει τη σημερινή του ζωή και να διαμορφώσει μια νέα κοινωνική συνθήκη ελευθερίας και ισότητας. Ο άνθρωπος διαχρονικά αναζητάει μια νοηματοδότηση για την ύπαρξη του. Προτείνουμε να δούμε το εαυτό μας στην ιστορική του διάσταση, να φανταστούμε μια ζωή έξω από τις πεπερασμένες δυνατότητες που μας προσφέρει ο καπιταλισμός, να καθολικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και να μην περιοριστούμε σε «τόση δα δικαιοσύνη και για μας». Δεν χρειάζεται να ανακαλύπτουμε συνεχώς τον τροχό. Οι εμπειρίες της πρόσφατης ιστορίας του 20ου αιώνα έχουν συγκλονιστικά μεγάλο πλούτο γνώσης να μας προσφέρουν, ώστε να κρατήσουμε τα πιο χρήσιμα, να απορρίψουμε τα λάθη και να εφεύρουμε τους νέους δρόμους. Θέμης: Η νεολαία σε όλο τον κόσμο έχει εμπλακεί με ενεργό ρόλο και έχει πυροδοτήσει μεγάλα κινήματα που πολλές φορές πήραν και χαρακτήρα εξέγερσης. Πρέπει να σκύψουμε πάνω από αυτήν την κίνηση της νεολαίας και να καταλάβουμε καλύτερα ποιο είναι το αγκάθι που την «τρώει» και την οδηγεί σε εξεγερτικά μονοπάτια. Για εμάς, δεν είναι απλά η αγανάκταση για τον έναν ή τον άλλο νόμο, για τη μία ή την άλλη κυβέρνηση, στην οποία πολλές φορές εγκλωβίζονται άλλες δυνάμεις στην αριστερά. Η νεολαία αντιλαμβάνεται τη σαπίλα του καπιταλιστικού κόσμου, δεν της κάνει το «ρούχο» της εργασιακής ανασφάλειας, της αδυναμίας πρόσβασης στη μόρφωση, του σκοταδισμού, του σεξισμού, της περιβαλλοντικής καταστροφής που της έχει ράψει το σύστημα. Γι’ αυτό θέλει να το ξηλώσει. Όπως, λοιπόν, λέει και το σύνθημα, «αν αυτός ο κόσμος δε μας χωρά, άλλο κόσμο να φτιάξουμε», αυτός ο κόσμος είναι ο κομμουνισμός στον 21ο αιώνα.

20

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κίνηση ιδεών

Μπάμπης Συριόπουλος

Η πορεία προς τον κομμουνισμό και η συμβολή του Κώστα Τζιαντζή Διάχυτη ήταν η συγκίνηση για τη δεκάχρονη απουσία του Κώστα Τζιαντζή στην ημερίδα του ΝΑΡ, ιδιαίτερα όταν προβλήθηκε το βίντεο κι όταν η Ευανθία Γαϊτανίδου μίλησε για τη δράση του από τα μαύρα χρόνια της χούντας μέχρι τα πέτρινα χρόνια του '90. Σημαντική συμβολή των ομιλητών στην προγραμματική εμβάθυνση.

Η ηθική οικονομία του πλήθους στην Αγγλία τον 18ο αιώνα του E.P. Thompson Εκδόσεις εαπ Ο Έντουαρντ Πάλμερ Τόμσον (1924-1993) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς άγγλους μαρξιστές ιστορικούς του 20ου αιώνα, συγγραφέας του κλασσικού Η συγκρότηση της αγγλικής εργατικής τάξης. Στο βιβλίο του Η ηθική οικονομία του πλήθους στην Αγγλία τον 18ο αιώνα ασχολείται με την περίοδο μετάβασης από την πατριαρχική ρυθμιζόμενη οικονομία και αγορά στην «ελεύθερη» εμπορευματική καπιταλιστική οικονομία. Αν στη δεύτερη οι τιμές αφήνονταν ελεύθερες στο παιχνίδι των ατομικών συμφερόντων του homo economicus, σύμφωνα με τη φιλελεύθερη «Πολιτική Οικονομία» του Άνταμ Σμιθ και των επιγόνων του μέχρι σήμερα, στην πρώτη η αγορά τροφίμων ελέγχονταν από τις αρχές που φρόντιζαν ή έπρεπε να φροντίζουν για την επάρκεια τροφίμων, ιδίως σε περιόδους ελλείψεων. Αν η εργατική τάξη, τον 19ο αιώνα του βιομηχανικού καπιταλισμού, κινητοποιούνταν κυρίως για τους μισθούς, οι φτωχοί τον 18ο (και πιο πριν αλλά και τις πρώτες δεκαετίες του 19ου) κινητοποιούνταν για τις τιμές του σιταριού και του ψωμιού που αποτελούσε τη βασική τροφή τους. Αυτό που η επίσημη ιστορία κατέγραψε ως «ταραχές» ενός όχλου που κινούνταν ενστικτωδώς, ανορθόλογα, με μόνο κίνητρο την πείνα και την απελπισία, ήταν πειθαρχημένες κινητοποιήσεις που με βάση την «ηθική οικονομία», όπως την ονομάζει ο συγγραφέας, δηλαδή αρχές που εξασφάλιζαν την επιβίωση του πληθυσμού που ήταν πάνω από οποιαδήποτε ατομικό συμφέρον, όριζαν τις «δίκαιες» τιμές στα τρόφιμα. Το βιβλίο δεν παραλείπει να τονίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των φτωχών γυναικών στις «ταραχές». Η εισαγωγή και επιμέλεια της πολύ σημαντικής αυτής έκδοσης έγινε από τον Νίκο Ποταμιάνο.

Π

ραγματοποιήθηκε με επιτυχία η ημερίδα που διοργάνωσε το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση στις 26 Νοέμβρη προς τιμή του Κώστα Τζιαντζή. Η ημερίδα είχε τίτλο «Το πρόγραμμα της επαναστατικής εργατικής εξουσίας στη μεταβατική περίοδο προς τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό». Στην εισήγησή του ο Άγγελος Χάγιος, μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ, τόνισε τη σημασία της επαναθεμελίωσης του κομμουνιστικού κινήματος σήμερα. Όπως είπε η συγκρότηση του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος είναι μια δύσκολη διαδικασία, ποιοτικά ανώτερη από τη ρήξη του ‘89. Η καθυστέρηση στην προώθησή της οφείλεται όχι μόνο στη στρατηγική ήττα του κομμουνιστικού κινήματος του 20ου αιώνα αλλά και στις αντιφάσεις και ανεπάρκειες του ίδιου του ΝΑΡ καθώς «σε όλη την πορεία του ρεύματός μας και στο βαθμό ενοποίησής του κυριάρχησε περισσότερο η αντίσταση, η αμφισβήτηση, η ανυπακοή, απ' ό,τι η θετική απάντηση». Αυτό φάνηκε και στη ρήξη του ’89, όπου δεν προβλήθηκε «μια σχετικά ανώτερη προγραμματική πολιτική πλατφόρμα». Ο Κώστας Τριχιάς, μέλος του ΚΣ της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, είπε πως «είμαστε σε μια εποχή κατεξοχήν στρατηγικών απαντήσεων αλλά και στρατηγικής αμηχανίας», τονίζοντας πως η «κομμουνιστική προοπτική μπορεί (υπό προϋποθέσεις) να αποτελέσει την μόνη ορατή θετική υπέρβαση των σημε-

Η εισήγηση του Σήφη Καυκαλά, στελέχους του ΝΑΡ, για τη μεταβατική περίοδο από την αντικαπιταλιστική επανάσταση στη κομμουνιστική διεθνική απελευθέρωση, στηρίχθηκε στις Θέσεις για το 1ο Συνέδριο του ΝΑΡ. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο είχε γραφτεί στην αρχική του μορφή από τον Κώστα Τζιαντζή. Ο Σ. Καυκαλάς υπογράμμισε ότι η επανάσταση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της είναι μόνο η αρχή: «Η πολιτική εξουσία τους μαζί με την συντριβή (και όχι κατάκτηση) του αστικού κράτους σημαίνουν την έναρξη μιας μεταβατικής περιόδου (και όχι ενδιάμεσου κοινωνικού σχηματισμού), μόνιμης και συνεχούς επανάστασης […]». Η πάλη των τάξεων δεν σταματάει αλλά συνεχίζεται μετασχηματισμένη όλη αυτή την περίοδο. Ειδικά στην Στην επεξεργασία του 1ου πρώτη φάση αμέσως μετά την επανάσταση το πολιτικό στοισυνεδρίου του ΝΑΡ για τη χείο, η «ανακαλυφθείσα πολιμετάβαση από την επανάσταση τική μορφή» της Κομμούνας, στον κομμουνισμό συνέβαλε των εργατικών και λαϊκών συμκαθοριστικά ο Κώστας Τζιαντζής βουλίων είναι το αποφασιστικό απέναντι στην καπιταλιστική ιδιοκτησία και κερδοφορία που αρχικά κυριαρχούν και μετά επιβιώνουν αν και σε υποδεέστερη θέση. ρινών αντιθέσεων και βασικό όρο για την Σε αυτή την πρώτη φάση μετά την επαεπιβίωση της ανθρωπότητας». Το ΝΑΡ νάσταση η αστική τάξη και το προλετακαι η νΚΑ επιχειρούν σήμερα «να καριάτο αντιπαρατίθενται και για την πολύψουν ένα ιστορικό κενό της 30χρονης λιτική εξουσία αλλά και για την οικονοπορείας τους, με την φιλόδοξη απόπειρα μική και πολιτιστική ηγεμονία. Μετά τη όχι απλώς να επαναφέρουν στο προσκήδεύτερη καμπή της μετάβασης οι παρανιο την ανάγκη νέου προγράμματος και γωγικές σχέσεις «σοσιαλιστικού προσακόμματος αλλά, να αποκαταστήσουν τα νατολισμού» ηγεμονεύουν ενώ στην ποεπαναστατικά χαρακτηριστικά τους». λιτική «βασική αντίθεση γίνεται πλέον η Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην πολύτιμη αντίθεση ανάμεσα στον ταξικό εργατικό συμβολή του Κ. Τζιαντζή, αναδεικνύοχαρακτήρα του κράτους και στις τάσεις ντας συγκεκριμένες πλευρές.

απονέκρωσής του». Ο Σταύρος Μαυρουδέας, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αναφέρθηκε στην επιμονή του Κώστα Τζιαντζή στην «ανάγκη προγραμματικής και πολιτικής επαναθεμελίωσης του κομμουνιστικού ρεύματος και όχι επιστροφής σε κάποια παλιότερη ηρωική στιγμή του». Στη συνέχεια περιέγραψε τη μακρά περίοδο της πορείας προς το σοσιαλισμόκομμουνισμό ως μια «διαρκή επανάσταση». Κατά τη φάση του σοσιαλισμού, τόνισε, καταργούνται οι εμπορευματοχρηματικές σχέσεις ενώ ο οικονομικός σχεδιασμός γίνεται με βάση τις αξίες χρήσης με τροποποιημένα κατάλοιπα των πρώτων στη σφαίρα της διανομής. Στην ανώτερη κομμουνιστική φάση, στο «βασίλειο της ελευθερίας», ο νόμος της αξίας εξαλείφεται, παύουν οι οποιεσδήποτε ταξικές διαφοροποιήσεις και το κράτος απονεκρώνεται. Η Ευανθία Γαϊτανίδου, μέλος της Οργάνωσης Κεφαλονιάς του ΝΑΡ, μίλησε για την γνωριμία της με τον Κώστα Τζιαντζή την εποχή της χούντας στα φοιτητικά αμφιθέατρα, τη συμβολή του στη διαμόρφωση επαναστατικού ρεύματος στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Ανέτρεξε στην περίοδο που οι σύντροφοι της αριστερής τάσης στιγματίζονταν ως αριστεριστές, δογματικοί, «οι σύντροφοι με τις κόκκινες κάλτσες». Αναφέρθηκε στη δράση του Κ. Τζιαντζή τα δύσκολα χρόνια μετά την ίδρυση του ΝΑΡ, τη «μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση προς το σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα», σύμφωνα με την αντίληψή του. Τα κείμενα και τα βίντεο των εισηγήσεων είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΝΑΡ.

Πολιτισμός Δημήτρης Τζιαντζής

Οικιακή Βοηθός : H εργατική τάξη στις ΗΠΑ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Εμβληματικό μυθιστόρημα του Τσέζαρε Παβέζε ▸ Ενηλικίωση στην εποχή του φασισμού μόλις 8,55 δολάρια την θεια από το προβληΗ σειρά αναδεικνύει ώρα. «Έμαθα πόσο αόματικό και ελάχιστα ρατη είναι αυτή η δουυποστηρικτικό ως τότε ε πως η αποσάθρωση λειά» δηλώνει, προσθέοικογενειακό της περιριλ των κοινωνικών τοντας: «Περνάς απαραβάλλον. το δομών, οδηγεί τήρητη». Και όμως, η ίδια Η Άλεξ εργάζεται ως τή καθαρίστρια για ελάχιστα χιστα ως καθαρίστρια έμαθε όλα ανθρώπους στην βρώμικα μυστικά των ερχρήματα, σε σπίτια κατά τα β απόγνωση γοδοτών της και ας αντάλλακύριο λόγο της ανώτερης ώτερης γοδοτ και την λέξεις. μεσαίας τάξης, που απευθύπευθύζαν ελάχιστες ελ ΗΠΑ περισσότεροι από νονται στην εργολαβική κή εταιΣτις εξαθλίωση εκατομμύρια άνθρωποι, κυρεία όπου έχει προσληφθεί. σληφθεί. δύο εκα γυναίκες, εργάζονται καθαΕξαιρετική η ερμηνεία α της πρωρίως γυν ταγωνίστριας Μάργκαρετ αρετ Κουέρίζοντας και φροντίζοντας σπίτια Μόλις μια στις πέντε από ιλι, κόρης της Άντι Μακντάουελ, ακντάουελ, άλλων. Μ που υποδύεται τη μητέρα έρα της και αυτές τις εργάτριες είναι ασφαστη σειρά. Η σειρά βασίζεται σίζεται στα λισμένη από τον εργοδότη της. Συνταξιοδότηση και πληρωμένες απομνημονεύματα της ης ΣτέφαΣυνταξιοδ νι Λαντ. Το βιβλίο εξιστορεί ξιστορεί τα διακοπές είναι ξένες λέξεις για συντριπτική πλειονότητα των χρόνια που η Στέφανι εργάστηκε τη συντρ εργατριών, τις οποίες η εργατική ως καθαρίστρια για πλούσιες οιλούσιες οι εργατριώ νομοθεσία αφήνει απροστάτευκογένειες στο νησί Καμάνο της τες απέναντι στην εκμετάλλευση Ουάσινγκτον, όπου οι περισσότεκαι την κακοποίηση των αφεντιροι πελάτες της δεν μπήκαν ποτέ κών. Οι μισές από αυτές τις γυστον κόπο να μάθουν το όνομά ναίκες δεν είναι λευκές και το 35% της. Όπως και η πρωταγωνίστρια αυτών είναι μετανάστριες. της σειράς, η Λαντ αμοιβόταν με

Συνέλευση ηθοποιών: Για πολιτισμό καθολικά προσβάσιμο

Τ

21

Σκληρή δουλειά, κακοποίηση, αμοιβές πείνας και η αδάμαστη θέληση μιας νεαρής μητέρας για επιβίωση, είναι το βασικό περιεχόμενο μιας κοινωνικής σειράς-φαινόμενο που σφράγισε το τελευταίο τρίμηνο του 2021.

Η

δραματική μίνι σειρά Οικιακή Βοηθός (Maid) βρίσκεται εδώ και δύο μήνες σταθερά στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων του κοινού στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο στην ψυχαγωγική πλατφόρμα Netflix. Πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα για μια παραγωγή εύπεπτη μεν αλλά με καθαρά κοινωνικό περιεχόμενο, που μέσα από 10 ωριαία επεισόδια μας παρουσιάζει μια σκληρή ιστορία επιβίωσης και αναδεικνύει τις ταξικές ανισότητες στην εργασιακή ζούγκλα της σύγχρονης Αμερικής. Η σειρά συγκρίνεται συχνά με την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Noμάδες, με την έννοια ότι επικεντρώνεται στις ΗΠΑ των «από κάτω», για τους «αόρατους» ανθρώπους που το κύριο πρόβλημά τους δεν είναι τι φορέσουν στο φιλανθρωπικό γκαλά, αλλά εάν θα καταφέρουν να βρουν στέγη για το βράδυ και αν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν γάλα για το παιδί τους. Η πλοκή της σειράς επικεντρώνεται σε μία νεαρή μητέρα και στη προσπάθειά της να ορθοποδήσει στην κοινωνία μαζί με την δίχρονη κόρη της. Η Άλεξ Ράσελ βρίσκει τη δύναμη, με 10 δολάρια στην τσέπη, να δραπετεύσει από τον κακοποιητή σύζυγο και αναζητάει μια «κανονικότητα», ώστε να μπορέσει να προσφέρει στην κόρη της τα στοιχειώδη. Ωστόσο, έρχεται αντιμέτωπη με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία και τον παραλογισμό των κοινωνικών δομών. Η πρωταγωνίστρια, όπως και εκατομμύρια γυναίκες που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας, βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια «ζώνη του λυκόφωτος» εξαθλίωσης, ανεργίας, εθισμού, κακοποίησης και ψυχικών ασθενειών. Για να βρει δουλειά χρειάζεται να γράψει την κόρη της σε δημόσιο παιδικό σταθμό, ο οποίος ωστόσο απαιτεί πιστοποιητικό μισθοδοσίας! Για να τα καταφέρει αυτό, αναγκάζεται να ζητήσει τη βοή-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ην κατεύθυνση απεργιακής κινητοποίησης για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στο Ελεύθερο Θέατρο και ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη αποφάσισε η γενική συνέλευση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή την Κυριακή 28/11 στο θέατρο Βρετάνια. Πολύ θετική απήχηση και μαζική στήριξη

είχε το ψήφισμα που κατέθεσε η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών. Εκεί σημειώνεται πως η κυβέρνηση, παρά τους νεκρούς και τους χιλιάδες βαριά ασθενείς της πανδημίας, αρνείται να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας. Αντ΄ αυτού, επενδύει σε μέτρα καταστολής και παραπλάνησης του λαού. Οι ηθοποιοί –συνεχίζει το ψήφισμα– αρνούμαστε να αναπα-

ράγουμε τον διαχωρισμό, αρνούμαστε να αναλάβουμε ρόλο αστυνόμευσης στα ίδια μας τα σώματα, να παραδώσουμε κάθε δημοκρατικό μας δικαίωμα και ελευθερία. Όπως σημειώνουν οι αγωνιζόμενοι ηθοποιοί: «Στεκόμαστε ενάντια στη δημιουργία σύγχρονων απαρτχάιντ και στην επιστροφή της κοινωνίας σε καιρούς σκοταδισμού και ανθρωποφαγίας».

Πρόκειται για ένα σχετικά ολιγοσέλιδο μυθιστόρημα του Τσέζαρε Παβέζε, (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Γιάννης Η. Παππάς) ενός από τους πιο σημαντικούς Ιταλούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Η δράση τοποθετείται στην εποχή του φασισμού, που αρχικά δεν απασχολεί το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, τον Πάμπλο, έναν νεαρό που ζει στο Τορίνο και παίζει κιθάρα χωρίς να φιλοδοξεί να γίνει επαγγελματίας μουσικός. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο συγγραφέας, φαντάστηκε έναν μικροαστό, άεργο, αμόρφωτο, «κάτι χειρότερο από προλετάριο» και τον έφερε αντιμέτωπο με ορισμένες πραγματικότητες, πρώτα και κύρια τον φασισμό. Ο τόπος του βιβλίου είναι ο βιομηχανικός Βορράς, το Τορίνο και η πολύβουη και παλλόμενη Ρώμη. Οι λαϊκές ταβέρνες είναι ο κύριος τόπος συνάντησης της παρέας του Πάμπλο. Παρακολουθούμε τους έρωτές τους, τις φιλίες, τις προδοσίες αλλά και τη βαθμιαία συνειδητοποίησή του. Ο ήρωας υποφέρει από τη σύνθετη δυσφορία μιας ολόκληρης εποχής, καθώς το φασιστικό καθεστώς χάνει τον έλεγχο του λαού και η κοινωνική συναίνεση αρχίζει να ραγίζει. Ο συγγραφέας μιλά για την εργατική τάξη, αποφεύγοντας τη μονοδιάστατη, στερεοτυπική και εξιδανικευμένη απεικόνιση. Ο Σύντροφος είναι ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης (με την πολιτική/κοινωνική και όχι τη βιολογική έννοια του όρου) και ταυτόχρονα μια τοιχογραφία μιας ταραγμένης κι ενδιαφέρουσας εποχή. Ο Παβέζε έγραψε τον Σύντροφο το 1946, τέσσερα χρόνια πριν από την αυτοκτονία του, το 1950, για λόγους ερωτικής απογοήτευσης.

22 Μελίντα Σοζέ | Ζερόμ Λαγκάβρ Μέλη της Εθνικής Επιτροπής Αντίστασης και Επανάκτησης CNRR Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά

▶ Πώς σχολιάζετε τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα και τις αμυντικές συμφωνίες της Γαλλίας, τη συμμαχία με την Ελλάδα που προβλέπει αμοιβαία στρατιωτική υποστήριξη «με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανόμενης και της άσκησης στρατιωτικής βίας, αν χρειαστεί, σε περίπτωση εισβολής στα εδάφη τους»;

Η οικονομία των εξοπλισμών λισμών είναι ένας παράγοντας ώθησηςς του καπιταλιστικού συστήματος. Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ζήτησαν τη να διαπό τα ευρωπαϊκά κράτη αθέσουν τουλάχιστον το 2% του ές δαπάΑΕΠ τους σε εξοπλιστικές νες. Η Γαλλία (2,1%) και η Ελλάδα (2,8%), ήταν και είναιι μεταξύ αυτών που το κάνουν. Η Γαλλία ρος έμποείναι ο τρίτος μεγαλύτερος ρος όπλων στον κόσμο. Η σύμβαση αι σ’ αυτό με την Ελλάδα εντάσσεται ση των στρατο πλαίσιο. Αλλά η αύξηση αίνει επίσης τιωτικών δαπανών σημαίνει ζόμενους, λιτότητα για τους εργαζόμενους, κομεία, καταστροφή για τα νοσοκομεία, α ρέτη στιγμή που τα χρήματα ουν για τους στρατούς. Παρασκηνιακά υπάρ-χουν ασφαλώς στη Μεσόγειο όλοι οι ανταγωνισμοί που συνδέονται με τη Μέση Ανατολή, τη Λιβύη και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που ανακαλύφθηκαν στα ανοικτά των ακτών, γεγονός που ανοίγει τις ορέξεις των κρατών της περιοχής και των πολυεθνικών, όπως η ExxonMobil, η ENI και η Total. Σε ένα πλαίσιο όπου οι ΗΠΑ δεν μπορούν πλέον να παριστάνουν τον παγκόσμιο χωροφύλακα, υπάρχει ένας ακραίος ανταγωνισμός για την πρόσβαση σε αγορές και σε πόρους. Οι στρατιωτικές επεμβάσεις συνδέονται με αυτό. Ο Μακρόν επιβεβαίωσε με τον δικό του τρόπο ότι αυτό ήταν το διακύβευμα της συμφωνίας με την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται κυρίως «να ενεργούμε πιο αποτελεσματικά και με πιο συντονισμένο τρόπο μαζί για την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τα Βαλκάνια», σεβόμενοι παράλληλα το πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. ▶ Υπάρχει απάντηση σε αυτή την τάση και πώς μπορεί να είναι αποτελεσματική;

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Στο Πριν μιλούν δύο αγωνιστές του εργατικού κινήματος της Γαλλίας και της CNRR, που συγκροτήθηκε τον Οκτώβρη του 2017 με στόχο τη συσπείρωση μελών πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς, αγωνιστών, συνδικαλιστών, μελών συλλογικοτήτων και των Κίτρινων Γιλέκων, απέναντι στις αντιλαϊκές, αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο είναι κοινωνικός!

πώς ξεδιπλώνονται τα συμφέροντα του γαλλικού κεφαλαίου στη ΝΑ Μεσόγειο;

Η στρατιωτική επέμβαση του γαλλικού ιμπεριαλισμού στο Σαχέλ από το 2013 έχει καθαρά ιμπεριαλιστικούς στόχους, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Προσπαθεί να ανακτήσει τη θέση του στην αφρικανική ήπειρο, όπου έχει χάσει το μισό του μερίδιο στην εκεί αγορά. Η Γαλλία ήταν αυτή που επέτρεψε την είσοδο ένοπλων ομάδων και οπλισμού από τη Λιβύη στο βόρειο Μάλι, που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της επέμβασης του ΝΑΤΟ. Έχει βοηθήσει στην ανασύσταση των κινημάτων που μάχονται για τη διχοτόμηση του Μάλι, ενώ στο Σαχέλ ο γαλλικός ιμπεριαλισμός είναι ο εμπρηστής που παριστάνει τον πυροσβέστη. Το αποτέλεσμα είναι ότι το χάος έχει εξαπλωθεί σε όλη την περιοχή: Στη Λιβύη και το Μάλι, στον Νίγηρα και τη Μπουρκίνα Φάσο... Άλλες χώρες απειλούνται, επίσης, όπως η Γκάνα ή η Ακτή του Ελεφαντοστού. Οι λαοί και ιδιαίτερα η νεολαία, κινητοποιούνται όλο και πιο μαζικά για την αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων: Οι διαδηλώσεις πολλαπλασιάζονται σε αρκετές από τις παραπάνω χώρες. Είμαστε αδιαπραγμάτευτα υπέρ της αποχώρησης των γαλλικών στρατευμάτων. «Εναπόκειται στους λαούς να αποφασίσουν για τη μοίρα τους». Αυτό ήταν ένα από τα συνθήματα της γιγαντιαίας διαδήλωσης της 29ης Οκτωβρίου στο Μπαμάκο — και είναι σωστό! ▶ Πώς σχολιάζετε το «δόγμα Μακρόν» για «στρατηγική αυτονομία» –και στρατιωτική– της ΕΕ; Τι σημαίνει αυτό για τους λαούς;

Σε ό,τι μας αφορά, πιστεύυγεία, ε είτε για τον στραουμε ότι δεν πρέπει ει να τό, ε είτε για κάτι άλλο. στηρίζουμε την κούρύρΟ αγώνας ενάντια σ σα των εξοπλισμών,, στον πόλεμο συμβαΗ στρατιωτική τις προετοιμασίες δίζει με την καταεπέμβαση στο Σαχέλ για τον πόλεμο, πολέμηση των καεξυπηρετεί καθαρά τις στρατιωτικές ταστροφικών σχεεπεμβάσεις και δίων του κεφαιμπεριαλιστικούς στόχους, τη σοβινιστική ρηλαίου όσον αφορά με πρόσχημα τορική που τα συτην καταστροφή την καταπολέμηση νοδεύει. Πρέπει των θέσεων εργασ να αντιταχθούμε, σίας, συμβαδίζει της τρομοκρατίας ση να πάρουμε θέση με την υπεράσπινούς τ στο πεδίο της διεθνούς ση των δικαιωμάτων τω ελευθεριών, το αλληλεγγύης των εργακαι των ώ Είναι ί δ ί ζομένων και των λαών. δικαίωμα στην υγεία, το εραδύνατο να καταπολεμήσει κανείς γατικό δίκαιο κ.λπ. Και υπ’ αυτή την τον καπιταλισμό κάτω από το λάβαρο έννοια, το κυνήγι των προσφύγων από του δικού του ιμπεριαλισμού, όπως τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη είναι κάνουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα και μια από τις πιο αποτρόπαιες εκδηλώτο Κομμουνιστικό Κόμμα στη Γαλ- σεις αυτής της βάρβαρης πολιτικής. λία. Πρέπει να αντισταθούμε στις προσπάθειες της εθνικής ενότητας, ▶ Σε τι αποσκοπεί η πολιτική της της συναίνεσης, όποιο κι αν είναι Γαλλίας στο Σαχέλ κι ευρύτερα στην το πρόσχημα, είτε πρόκειται για την Αφρική (υποσαχάρια και βόρεια) και

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τη λεγόμενη στρατηγική αυτονομία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποστηρίξουμε τους στρατούς του δικού μας ιμπεριαλισμού. Ο Μακρόν προσπαθεί να αναβιώσει αυτή τη συζήτηση μετά την ταπείνωση που υπέστη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στην υπόθεση των αυστραλιανών υποβρυχίων, αλλά και για λόγους εσωτερικής πολιτικής. Είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να παρασύρει τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Δεν κατάφερε να πείσει πολλούς να στηρίξουν τη Γαλλία στο πεδίο των μαχών στην Αφρική με τη δύναμη Takuba! Σε κάθε περίπτωση, ούτε ο Μακρόν ούτε οι άλλοι θέλουν να έρθουν σε ρήξη με το ΝΑΤΟ. Και πέρα από τα λόγια, η γαλλική επέμβαση στην Αφρική εξαρτάται από την αμερικανική υλικοτεχνική υποστήριξη και πληροφόρηση. (Ολόκληρη η συνέντευξη στο prin.gr)

∆ιεθνή Τουρκία Σεΐτ Αλντογάν | ανταποκριτής Evrensel στην Ελλάδα

23

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Σημαντική μερίδα του κεφαλαίου, όπως και οι πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, τρίβουν τα χέρια τους λόγω της οικονομικής κρίσης και της υποτίμησης της λίρας, καθώς πλουτίζουν. Γιατί η Τουρκία αποτελεί έναν παράδεισο της φτηνής εργασίας. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι και οι φτωχές μάζες κυριολεκτικά στενάζουν.

Η

τουρκική οικονομία συνταράσσεται για άλλη μία φορά με την υποτίμηση της λίρας. Το δολάριο και το ευρώ ξεπέρασαν κάθε εκτίμηση του οικονομικού επιτελείου του Ερντογάν, που αμέσως έσπευσε να κατηγορήσει «εξωτερικούς παράγοντες» και να υποστηρίξει ότι πρόκειται για συνωμοσία των δυνάμεων που ζηλεύουν την Τουρκία. Με άλλα λόγια, για την υποτίμηση της λίρας όλοι έχουν ευθύνη εκτός του ίδιου! Φυσικά, η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτά που λέει και υποστηρίζει ο Ερντογάν, κάτι που αποδείχθηκε και από την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών την περασμένη Τετάρτη. Καταρχάς, τα τελευταία δύο χρόνια η φτώχεια και η ανεργία έχουν φτάσει στα ύψη και οι καταπιεσμένες τάξεις και στρώματα της κοινωνίας στενάζουν. Σε αντίθεση με τους κεφαλαιοκράτες, που συσσωρεύουν όλο και περισσότερο πλούτο. Αξίζει να τονιστεί ότι το χρέος έχει τετραπλασιαστεί από το 2018 μέχρι σήμερα. Η επίσημη ανακοίνωση της κυβέρνησης κάνει λόγο για 450 δισ. δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι, μαζί με την υποτίμηση της λίρας που σύμφωνα με τους οικονομολόγους, έχει κοστίσει στην Τουρκία 128 δισ. δολάρια, ουσιαστικά έχουμε πενταπλασιασμό. Εάν λογαριάσουμε την πτώση της παραγωγής και το εμπόριο που διεξάγεται με το δολάριο ή το ευρώ, ίσως αυτός ο αριθμός είναι πολύ μικρός. Οι λεπτομέρειες για την οικονομική κατάσταση είναι ανατριχιαστικές. Σύμφωνα με τη μελέτη της Εργατικής Συνομοσπονδίας Turk-Is το όριο της φτώχειας είναι στις 10.000,76 λίρες και το όριο της πείνας είναι 3.192 λίρες. Ο βασικός μισθός στην Τουρκία είναι, όμως, μόλις 2.825,90 λίρες και κοντά στο μισό του συνόλου των εργαζομένων στην Τουρκία αμείβονται με αυτόν. Ο πληθωρισμός πριν την πρόσφατη υποτίμηση ήταν 16% και οι εκτιμήσεις λένε ότι τους επόμενους μήνες θα φτάσει το 25%. Η εφημερίδα Evrensel, σε αφιέρωμα για την ανεργία, γράφει ότι το ποσοστό της είναι 25,8%, δηλαδή 9,2 εκατομμύρια άνεργοι. Τα χρέη των πιστωτικών καρτών ανέρχονται σε 582 δισ. λίρες, ενώ τα τελευταία τρία χρόνια τα χρέη του κόσμου προς τις τράπεζες και τις πιστωτικές κάρτες τουλάχιστον διπλασιάστηκαν. Την περίοδο της πανδημίας το 32% των χρεών αντιστοιχεί στους εργαζόμενους που δουλεύουν με βασικό μισθό, δηλαδή σε περίπου 7,7 εκατομμύρια ανθρώπους. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν το μέγεθος της κρίσης που όλο και βαθαίνει. Σχεδόν κάθε κλάδος έχει πληγεί από την οικονομική πολιτική του Ερντογάν, ενώ η αγροτική οικονομία και οι μικρές επιχειρήσεις έχουν φτάσει στο σημείο μηδέν. Η Τουρκία αγοράζει τα περισσότερα αγροτικά μηχανήματα και πρώτες ύλες, όπως λίπασμα κ.λπ., από το εξωτερικό. Το ίδιο ισχύ-

«Τρίτη Εναλλακτική», με μέτωπο

για δημοκρατία και ελευθερία Πρόταση ΕΜΕΡ προς τα κόμματα της Αριστεράς και τον κόσμο του αγώνα σωστή κατεύθυνση». Από ποιους αποτελείται το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας; Από τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων, από τον επικεφαλής της Τουρκικής Μυστικής Υπηρεσίας ΜΙΤ, από τους υπουργούς Εσωτερικών και Εξωτερικών. Με την ανακοίνωση αυτή, ο Ερντογάν, εξασφαλίζοντας την πλήρη στήριξη του κρατικού μηχανισμού, δείχνει το μαστίγιο στους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα εκμεταλλευόμενα στρώματα. Υπάρχει όμως και δεύτερο σκέλος. Η ανακοίνωση ταυτόχρονα δείχνει και τον φόβο του καθεστώτος Ερντογάν. Φοβούνται από τις κοινωνικές ταραχές, Η παραίτηση του υπουργού γι’ αυτό ανεβάζουν στη Οικονομικών αποτελεί μια σκηνή τους στρατηγούς, την αστυνομία και άλλες ακόμη απόδειξη για την έκταση κρατικές υπηρεσίες. Δεν και το βάθος της κρίσης θα ήταν καθόλου υπερβολικό να ισχυριστούμε ότι υπάρχει μία ηρωική αντίσταση των εργατών της Τουρκίας και φορική, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία. του Κουρδιστάν. Σχεδόν σε καθημερινή Αυτό που του έχει μείνει είναι η αύξηση βάση γίνονται μικρές και μεγάλες διαδητης κρατικής τρομοκρατίας και καταπίελώσεις, οι οποίες συναντούν τις βάρβαρες σης. Η πρώτη του κίνηση στο φόντο του επιθέσεις του καθεστώτος. Κάθε εκδήλωνέου γύρου υποτίμησης ήταν να καλέσει ση και διαδήλωση απαγορεύεται, ακόμα το συμβούλιο εθνικής ασφαλείας, που και η αντίδραση των «συστημικών» δυείχε δημιουργηθεί και θεσμοθετηθεί επί νάμεων, όπως των Ρεπουμπλικάνων και χούντας των στρατηγών, προκειμένου να άλλων αστικών κομμάτων. Το καθεστώς βγάλει μία απόφαση που ουσιαστικά έλεΕρντογάν, επειδή βλέπει αυτή την κατηγε ότι «οι εξελίξεις στην τουρκική οικονοφόρα, έχει φροντίσει να αλλάξει το Σύμία προέρχονται απ’ την παρέμβαση των νταγμα και τους νόμους. Τους έχει κόψει ξένων και η τουρκική οικονομία είναι στη ει και στον κλάδο της μεταλλουργίας, της ενέργειας, της υγείας, τις κατασκευές και το φάρμακο. Όλες οι πρώτες ύλες που εισάγονται έρχονται, φυσικά, με την αξία του ξένου νομίσματος... Είναι περιττό να πούμε ότι οι πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία τρίβουν τα χέρια τους λόγω της οικονομικής κρίσης και πλουτίζουν σε έναν παράδεισο φτηνής εργασίας. Ενάντια σε αυτή την κατάσταση υπάρχουν τεράστιες αντιδράσεις των μαζών και η πορεία του Ερντογάν είναι κατη-

και ράψει στα μέτρα του. Εκλογικός νόμος, απαγορεύσεις διαδηλώσεων, κλείσιμο δημοκρατικών μαζικών οργανώσεων, δίωξη δημοσιογράφων, διανοούμενων και πολλά άλλα. Σε αυτό το φόντο, το τελευταίο διάστημα, η αστική αντιπολίτευση προσπαθεί να δημιουργήσει ένα μέτωπο ενάντια στον Ερντογάν και ζητά πρόωρες εκλογές. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα καλεί όλα τα δεξιά, ακόμη και τα φασιστικά, κόμματα να πάρουν θέση σε αυτό το μέτωπο. Όλοι, δε, συμφωνούν ότι εκεί δεν έχουν θέση οι Κούρδοι και η Αριστερά. Οι αριστερές οργανώσεις, από τη μεριά τους, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα δικό τους εναλλακτικό μέτωπο, με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων που ανήκουν στο τόξο του αγώνα για τη δημοκρατία και ελευθερία. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν γίνει αρκετά θετικά βήματα και η προσπάθεια συνεχίζεται. Το Κόμμα Εργασίας έχει εντείνει την προσπάθειά του και συνεχώς καλεί τα συνδικάτα, τους επαγγελματικούς και μαζικούς φορείς, τις νεολαιΐστικες και γυναικείες οργανώσεις, τους διανοούμενους — με λίγα λόγια, όσους εκφράζουν τη λαϊκή δύναμη. Φαίνεται πως το κάλεσμα αυτό βρίσκει αρκετούς και ισχυρούς υποστηρικτές. Το ΕΜΕΡ τονίζει, ταυτόχρονα, ότι μία τέτοια συμμαχία, δηλαδή η «τρίτη εναλλακτική», δεν πρέπει να στηθεί μόνο για τις εκλογές, αλλά γενικά για τον αγώνα για τη δημοκρατία.

24

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Και επισήμως Σολτς στο τιμόνι της Γερμανίας, αφού ο σοσιαλδημοκράτης νέος καγκελάριος αναμένεται να λάβει την ψήφο της βουλής την Τετάρτη. Τα πρώτα δείγματα από τη νέα κυβέρνηση, πάντως, είναι χαρακτηριστικά: «Γεράκια» στην εξωτερική πολιτική, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία, καθολικά υποχρεωτικός εμβολιασμός.

Σκληρή μάχη στη Χιλή ενόψει β’ γύρου Ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Χιλή απέχει ακόμη δύο εβδομάδες (19 Δεκεμβρίου), ωστόσο δύο τουλάχιστον δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μια σαφή τάση ανατροπής των πολιτικών δεδομένων. Συγκεκριμένα, φέρνουν πρώτο, και μάλιστα με καθαρή διαφορά 8-10 ποσοστιαίων μονάδων από τον ακροδεξιό γερουσιαστή Χοσέ Αντόνιο Καστ, τον υποψήφιο του Μετώπου, Γκαμπριέλ Μπόριτς. Υπενθυμίζεται ότι στον πρώτο γύρο, που διεξήχθη στις 21 Νοεμβρίου, ο Καστ είχε καταφέρει να επικρατήσει του Μπόριτς με 28% έναντι 26%, ενώ αρκετοί αναλυτές του έδιναν σαφές προβάδισμα, λόγω και των θέσεων άλλων υποψηφίων που αποκλείστηκαν. Εκείνων, δηλαδή, που έθεταν ως προτεραιότητά τους να αποκρουστεί ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και να μην συνεχιστούν οι ανατροπές που έχουν ξεκινήσει στο πολιτικό σύστημα με τη σύνταξη και έγκριση του νέου συντάγματος της χώρας των Άνδεων.

Η «λάιτ» Αριστερά κέρδισε στην Ονδούρα Την ίδια στιγμή, στην Ονδούρα και στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή, νικήτρια αναδείχθηκε η Ξιομάρα Κάστρο, η οποία είναι πιθανό να διασφαλίσει την πλειοψηφία και στη Γερουσία. Στηρίχθηκε, δε, κυρίως από το κόμμα Ελεύθερος (LIBRE). Κόμμα που είχε ιδρυθεί το 2011 από το Εθνικό Μέτωπο Λαϊκής Αντίστασης, έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων που ηγήθηκε της αντίστασης απέναντι στο πρα-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ξικόπημα του 2009, με ανατράπηκε ο τότε πρόεδρος (γόνος πλούσιας επιχειρηματικής οικογένειας και σύζυγος της Κάστρο), Χοσέ Μανουέλ Ζελάγια. Η νέα πρόεδρος δηλώνει αντίθετη με τον νεοφιλελευθερισμό και έχει δεσμευτεί να προωθήσει ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, τροποποιώντας μάλιστα και το σύνταγμα. Απέχει, έτσι, αρκετά από άλλα ριζοσπαστικά κόμματα και κινήματα της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, τα οποία έχουν πρωταγωνιστήσει σε κοινωνικούς αγώνες και έχουν αναδειχθεί στην εξουσία.

Κούβα και εμβόλια: Τους βάζει τα γυαλιά! Η Κούβα είναι γεγονός ότι πέρασε πολύ δύσκολες ημέρες και εβδομάδες εξαιτίας του κορονοϊού, καθώς, παρά το εξαιρετικά ανεπτυγμένο σύστημα υγείας και την πρωτογενή παραγωγή εμβολίων, κάποια στιγμή η πανδημία φάνηκε να ξεφεύγει από τον έλεγχο και να αυξάνονται δραματικά τόσο τα νέα κρούσματα όσο και οι νοσηλείες και οι θάνατοι. Μια ματιά, ωστόσο, στις σημερινές της επιδόσεις δεν

μπορεί παρά να προκαλεί σεβασμό ακόμη και από τους επικριτές του νησιού της επανάστασης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του παρατηρητηρίου του πρακτορείου Reuters, η Κούβα είναι μακράν πρώτη σε όλο τον κόσμο όσον αφορά την αναλογία των δόσεων που έχει χορηγήσει στον λαό της — οι οποίες ξεπερνούν τις 250 για κάθε 100 κατοίκους. Το αποτέλεσμα στη συνολική εικόνα είναι ήδη εμφανές. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάνει χωρίς το απάνθρωπο αμερικανικό εμπάργκο.

Γερμανία: Στρατηγέ μου ιδού οι ασθενείς σας!

Ο

κυβερνητικός συνασπισμός του «φωτεινού σηματοδότη», όπως αποκαλείται η συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων-Ελεύθερων Δημοκρατών στη Γερμανία, ορκίζεται την επόμενη εβδομάδα, ενώ ο νέος καγκελάριος Όλαφ Σολτς, θα αναλάβει τυπικά τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου του 2022. Ωστόσο, αυτό που προκαλεί εντύπωση στο νέο κυβερνητικό σχήμα, είναι ένα μέλος που δεν φοράει γραβάτα αλλά… μπερέ. Πρόκειται για τον στρατηγό Κάρστεν Μπρόιερ, ο οποίος την περασμένη Δευτέρα τοποθετήθηκε επικεφαλής της Ομάδας Διαχείρισης Κρίσης του κορονοϊού! Έτσι, η νέα γερμανική κυβέρνηση, παρά τον προοδευτικό μανδύα της, κάνει ξεκάθαρο πως θα αντιμετωπίσει την κρίση του Covid-19, όχι ως υγειονομική αλλά ως κρίση εθνικής ασφάλειας. Το παρελθόν του Μπρόιερ, άλλωστε, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το κριτήριο επιλογής του. Ο ίδιος έχει συμμετάσχει

σε νατοϊκές αποστολές εκτός συνόρων, στο Κόσοβο και το Αφγανιστάν, ενώ έχει υπηρετήσει και στη νατοϊκή διοίκηση στις Βρυξέλλες. Επίσης, είναι ο βασικός συγγραφέας της πρότασης για την αναβάθμιση του γερμανικού στρατού που κατατέθηκε στο υπουργείο Άμυνας το 2016, σύμφωνα με την οποία αυτός πρέπει να μεγαλώσει και να ενισχυθεί, να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο εκτός συνόρων αλλά και εντός, όταν και όποτε αυτό κριθεί αναγκαίο. Είναι προφανές ότι το γερμανικό κράτος προετοιμάζεται για τις κοινωνικές εκρήξεις που αναμένεται να φέρει η κρίση της πανδημίας (και πιθανόν και της οικονομίας) το επόμενο διάστημα. Στη συγκεκριμένη συγκυρία, η εμβολιαστική καμπάνια έχει συναντήσει συγκεκριμένα όρια που δεν επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να ξενοιάσουν από τους αυξανόμενους θανάτους και την πίεση στις ΜΕΘ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πριν

ακόμα αναλάβει καθήκοντα, ο σοσιαλδημοκράτης νέος καγκελάριος φρόντισε να υπάρξουν διαρροές ότι προτίθεται να ακολουθήσει το μοντέλο της γειτονικής Αυστρίας, επιβάλλοντας καθολικό υποχρεωτικό εμβολιασμό από τον Φεβρουάριο του 2022. Ωστόσο, για την παρούσα άνοδο θανάτων και κρουσμάτων στη Γερμανία, το επίκεντρο των μολύνσεων είναι οι εργασιακοί χώροι. Παρότι δεν τηρούνται αναλυτικά στοιχεία, ειδήσεις που εμφανίζονται εδώ κι εκεί φανερώνουν πως σε μεγάλες αποθήκες, σφαγεία και βιομηχανίες η συρροή δεκάδων ή εκατοντάδων κρουσμάτων είναι καθημερινό φαινόμενο. Παρ’ όλα αυτά, οι επιχειρήσεις δεν κλείνουν, αφού το γεγονός ότι διεξάγουν συχνά τεστ επιτρέπει στην εργοδοσία να ισχυρίζεται ότι οι εργάτες μολύνονται εκτός εργοστασίων. Υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι όλα γίνονται με γνώμονα την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου;