Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 8-9.1.2022 - Αρ. Φύλλου 1553 by 21aristera

Συνέντευξη Γιάννης Μαρίνης

Κοινός ο αγώνας για ια υγεία-εκπαίδευση > σελ. 11

Kavala Oil: Σε επίσχεση το 98% των εργαζομένων

Ο «τρομοκράτης» και «εχθρός» λαός πυρπολεί το Καζακστάν

> σελ. 17

> σελ. 23

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.553

Σχολεία καρμανιόλα «γυμνά» νοσοκομεία Η κυβέρνηση της Ν∆ μας καλεί ξεδιάντροπα να «συνηθίσουμε» τον τρομακτικό αριθμό νέων κρουσμάτων και θανάτων καθημερινά, προβάλλοντας ανοιχτά τον αντιεπιστημονικό και επικίνδυνο ισχυρισμό ότι «ο ιός είναι πλέον ακίνδυνος». Ζωτική ανάγκη να τους τελειώσουμε, προτού μας τελειώσουν!

υνισμός και προκλητική αδιαφορία από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία εμφανίζεται έτοιμη να «τελειώσει» την πανδημία για μια ακόμη φορά. Όπως κάνει, άλλωστε, εδώ και ενάμιση χρόνο, προκειμένου να αποφύγει την ενίσχυση του ΕΣΥ και των δημόσιων δομών, αλλά και την ουσιαστική θωράκιση των σχολείων, την προστασία των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των οικογενειών τους. Ταυτόχρονα, μαζί με τους «μαυραγορίτες» της υγείας, πρωταγωνιστεί σε ένα πάρτι κερδοφορίας και πριμοδοτεί με κάθε τρόπο το κεφάλαιο — πληρώνοντας πανάκριβα τις ιδιωτικές κλίνες και αναγκάζοντας τον λαό να «αιμορραγεί» οικονομικά για τα τεστ και τα μέτρα προστασίας, ενώ ξεροσταλιάζει στις ουρές της ντροπής.

Η κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, εκτός από τεράστια απειλή για την υγεία, εκτυλίσσεται πλέον σε μια απροκάλυπτη επιδρομή για τη λεηλασία εισοδημάτων και δικαιωμάτων, με ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο. Η εικόνα που διαμορφώνεται αναδεικνύει την ανάγκη ρήξεων με το καπιταλιστικό μοντέλο, για να ζήσει ο λαός. Με άμεσο αποφασιστικό αγώνα και ένα συνολικό σχέδιο ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, που θα στοχεύει απευθείας στην «καρδιά του κτήνους». Χωρίς αυταπάτες και εκλογική αναμονή, όπως ουσιαστικά προτρέπουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, στη λογική του «θα λογαριαστούμε τότε». Για να γίνουν ξανά οι αγώνες επικίνδυνοι για το σύστημα και νικηφόροι για τις ανάγκες του λαού. >>> σελ. 3, 5, 7

Θυσιάζουν λαό και νεολαία στον βωμό της αγοράς Σιωπή της αγέλης ή εξέγερση και ανατροπή;

Φάκελοςς Λατ. Αμερική: Το εφικτό και το «αδύνατο» » Η «ροζ παλίρροια» και τα όρια του κυβερνητισμού, η επιμονή και το στοίχημα των κινημάτων, οι θέσεις και ο ρόλος της «άλλης Αριστεράς», σε μια περιοχή που μοιάζει να βρίσκεται για μια ακόμη φορά σε κρίσιμο σταυροδρόμι. >>> σελ. 12-14

Ανάλυση

Ο αγιασμός και η ντροπή των υδάτων Πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων την ημέρα των Θεοφανίων ο αγιασμός των υδάτων σε όλη τη χώρα ,«με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη». Τελευταίο θέμα τα πτώματα τεσσάρων προσφύγων που ξεβράστηκαν σε παραλίες της Νάξου και της Πάρου: δύο μικρά κορίτσια, μια γυναίκα κι ένας άντρας, που προφανώς ανήκαν στους αγνοούμενους του πολύνεκρου ναυαγίου στη Φολέγανδρο. Γι’ αυτούς τους αδικοχαμένους δεν προβλέπονται επικήδειοι θρήνοι και τελετές. Το κρίμα δεν πέφτει μόνο στον λαιμό των δουλεμπόρων, αλλά και της κυβέρνησης και της ΕΕ που, με την ανάλγητη πολιτική τους, ανοίγουν δρόμο για περισσότερα θύματα...

Πολιτισμός

Γράφουν: Βασίλης Λιόντος, Σταύρος Μανίκας

«Αιτία πολέμου» ο νόμος Χατζηδάκη Σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου το αντεργατικό έκτρωμα, που έρχεται από το ζοφερό μέλλον του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και έχει στόχο την πιο βαθιά και ολόπλευρη εκμετάλλευση των εργαζομένων, με παράλληλη κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος και κήρυξη των αγώνων ως παράνομων. >>> σελ. 8-9

Don’t look up Ποιοι, αλήθεια, ενοχλούνται; Η ταινία έχει αναδειχθεί ήδη στην πιο δημοφιλή του Netflix, αποκαλύπτοντας τους δρόμους της διαπλοκής μεταξύ επιστήμης, πολιτικής εξουσίας, κεφαλαίου και ΜΜΕ. >>> σελ. 22

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Οργιάζουν τα λόμπι της ενέργειας στην ΕΕ

Οι έννοιες της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας καταλήγουν αυταπάτη, σε ένα πλαίσιο που ορίζουν άλλοι, με τον εκβιασμό της επιβίωσης και τη χειραγώγηση της σκέψης, όταν μάλιστα δεν αμφισβητείται εν τοις πράγμασι.

Τα λόμπι της ενέργειας είναι από τα πιο ισχυρά στον καπιταλισμό — και η ΕΕ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ενόψει, δε, της απόφασης που αφορά τον «οδικό χάρτη» για τις επόμενες δύο-τρεις δεκαετίες, την αποκαλούμενη «Ταξονομία», κυριολεκτικά οργίασαν. Κυρίως αυτά του φυσικού αερίου και των πυρηνικών (το πρώτο με έδρα τη Γερμανία, όπως δείχνει η εμμονική στήριξη του ρωσικού αγωγού Nord Stream 2, και το δεύτερο τη Γαλλία, η οποία καλύπτει το 70% περίπου των αναγκών της από αντιδραστήρες) πίεσαν ασφυκτικά και πέτυχαν εκβιαστικά να επιβάλουν τα συμφέροντά τους στην Κομισιόν. Έτσι, και οι δύο παραπάνω μορφές ενέργειας χαρακτηρίζονται πλέον ως αποδεκτές και σχετικά ήπιες για το περιβάλλον, όσον αφορά τη μεταβατική περίοδο προς την «πράσινη» οικονομία. Κι αυτό σημαίνει, πρακτικά, ότι θα μπορούν να απορροφούν δεκάδες δισ. ευρώ δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, με ιδιαιτέρως ευνοϊκούς όρους, μέσω και των αποκαλούμενων «πράσινων ομολόγων», του Ταμείου Ανάκαμψης και του τακτικού προϋπολογισμού. Αντιθέτως, ο γαιάνθρακας καταδικάστηκε οριστικά και αμετάκλητα και οι υφιστάμενες μονάδες που λειτουργούν με αυτόν ως πρώτη ύλη πρέπει να κλείσουν το συντομότερο. Καθοριστικό κριτήριο για την παραπάνω πρόταση ήταν οι εκπομπές των αποκαλούμενων «αερίων του θερμοκηπίου», με βασικότερο το διοξείδιο του άνθρακα, που για το φυσικό αέριο είναι συγκριτικά μικρότερες και για την ατομική ενέργεια μηδενικές. Είναι, όμως, μόνο αυτό που κάνει μια μορφή καλύτερη και προτιμότερη από την άλλη; Το ερώτημα θα κληθούν να απαντήσουν, ανάμεσα στους άλλους, οι Πράσινοι, που συμμετέχουν στην κυβέρνηση της Γερμανίας. Όσο για τους υπόλοιπους –και πρωτίστως τους λαούς– το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι άλλο: Πόση ενέργεια χρειαζόμαστε πραγματικά, για ποιες ανάγκες και ποιοι πληρώνουν;

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Η ελευθερία κερδίζεται κοινωνικά

νέα χρονιά ξεκίνησε με πολλές ευχές αλλά διστακτικές προσδοκίες. Αιτία το νέο επελαύνον κύμα πανδημίας της «Όμικρον», που αποτελεί ωστόσο το θανατηφόρο βέλος μιας κατά τα άλλα συνολικής βαρβαρότητας. Γίνεται όλο και περισσότερο φανερό πως ο καπιταλισμός αδυνατεί να αντιμετωπίσει αυτή την παγκόσμια πρόκληση για την ανθρωπότητα, με όρους συλλογικού, κοινωνικού συμφέροντος. ∆εν πρόκειται για ζήτημα αιφνιδιασμού του, σήμερα, που δεν θα ισχύει αύριο. Κάθε επόμενη φορά, θα είναι αποτέλεσμα της δικής του ληστρικής εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης, για το οποίο ωστόσο θα είναι «απροετοίμαστοι». ∆εν μας μένει, λοιπόν, παρά να παραδοθούμε στον «ήσυχο» θάνατο με τους δικούς μας ανθρώπους, όπως στην πολυσυζητημένη ταινία Don’t look up, αφού όλες οι προσπάθειες ανατροπής αυτής της κατάστασης δεν έχουν μέχρι τώρα νικήσει; Η πανδημία μάς βάζει μπροστά στο κατεπείγον ζητούμενο όχι απλά να εκφράσουμε το συλλογικό συμφέρον, αλλά να συνεισφέρουμε στη διαμόρφωση του υποκειμένου για τη διεκδίκησή του. Το έδειξε η πετυχημένη αγωνιστική προσπάθεια στην αρχή της πανδημίας, που απέκρουσε το lockdown σε κάθε ελευθερία και δικαίωμα. Πέρα από οποιαδήποτε διάθεση μοιρολατρίας ή άσφαιρου πολυξερισμού, οι δυνάμεις που δρουν στο όνομα της κοινωνικής απελευθέρωσης οφείλουν να σκύψουν πάνω σε κρίσιμα ζητήματα που έχουν αναδειχθεί και μπορεί να υπονομεύουν τελικά ό,τι αποπειράται να συγκροτηθεί. ∆εν μπορεί κάποιος να εκφράσει το συλλογικό συμφέρον αν αρνείται τον κοινωνικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πρώτα από όλα ο καπιταλισμός, το αστικό κράτος που θεωρούν ότι η κοινωνία είναι

Η επιστήμη είναι υπαρξιακά απαραίτητη στον άνθρωπο για να διεισδύσει στην ουσία των πραγμάτων

ένα άθροισμα μεμονωμένων ατόμων, ιδιωτών που συνδέονται μεταξύ τους δια μέσου του ανταγωνισμού τους για την κατάκτηση μεγαλύτερου μέρους του κοινωνικού πλούτου. Αλλά και όσοι θεωρούν ότι η ελεύθερη ατομικότητα είναι κάτι που δεν διαμορφώνει και διαμορφώνεται από τις κοινωνικές σχέσεις και την ενεργή σχέση με τη φύση. Όσοι δηλαδή μέσω μιας θεοκρατικής ή φυσιοκρατικής ή άλλης προσέγγισης θεωρούν από διάφορους δρόμους ότι ο κόσμος, ο άνθρωπος και οι κοινωνικές του σχέσεις είναι συνολικά αναλλοίωτοι και δεδομένοι και δεν υπάρχει δικαίωμα ή πεδίο παρέμβασης και αλλαγής τους. Τότε όλα επιστρέφουν στον ατομικό εαυτό, που θεωρείται το μόνο διαχειρίσιμο πεδίο από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, στην απαράβατη ατομική θέληση και τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Πέρα από το προφανές, ότι τα λοιμώδη-μεταδοτικά νοσήματα, μόνο κοινωνικά μπορούν να αντιμετωπιστούν και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα, η οπτική αυτή καλύπτει την ουσία. ∆ηλαδή ότι το άτομο δεν είναι παρά οι κοινωνικές του σχέσεις και αν αυτές είναι εκμεταλλευτικές

και αποξενωτικές, η αλλοτρίωσή του από τη φύση και τους άλλους ανθρώπους γίνεται αλλοτρίωση και από τον εαυτό του. Οι έννοιες της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας καταλήγουν αυταπάτη, σε ένα πλαίσιο που ορίζουν άλλοι, με τον εκβιασμό της επιβίωσης και τη χειραγώγηση της σκέψης, όταν μάλιστα δεν αμφισβητείται εν τοις πράγμασι. Το να παραιτείται κανείς από την εξέταση της κοινωνικής ολότητας και του εαυτού του ως ενεργό μέρος της «είναι απλά ο κωδικός τρόπος για να μην παρατηρήσει τον καπιταλισμό» (Terry Eagleton). Επιπλέον, όποιος επιδιώκει να ορίζει τον εαυτό του και να διεκδικεί την ελευθερία του δεν μπορεί να αρνείται το ρόλο της επιστήμης. Η επιστήμη είναι υπαρξιακά απαραίτητη στον άνθρωπο για να διεισδύσει στην ουσία των πραγμάτων. «Εάν η εξωτερική όψη των πραγμάτων ταυτιζόταν με την ουσία τους, καμία επιστήμη δεν θα χρειαζόταν», έγραφε ο Καρλ Μαρξ. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανιχνεύσει ο άνθρωπος δυνατότητες ελευθερίας σε ένα κόσμο αναγκαιότητας. Ο στόχος πρέπει να είναι η αποδέσμευσή της από την υπαγωγή στην αύξηση των κερδών της καπιταλιστικής παραγωγής και τη χειραγώγηση των ανθρώπων και όχι η παραίτηση από τον πλούτο των ανθρώπινων επιτευγμάτων και η παράδοση στον αστικό ορθολογισμό, τον μεταφυσικό ανορθολογισμό ή τον περιρρέοντα ανορθολογισμό της άμεσης εμπειρίας. Η ελευθερία είναι δυνατότητα επιλογής και προϋποθέτει τη γνώση και τη συνειδητοποίηση της ανθρώπινης κατάστασης, του κοινωνικού ατόμου. Η παγκόσμια βαρβαρότητα του καπιταλισμού δεν αφήνει περιθώρια. Την επόμενη φορά πρέπει οι απελευθερωτικές δυνάμεις της κοινωνίας να είναι έτοιμες.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

Νέες μάχες Μιχάλης Παπαμακάριος

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Άμεσος ανατρεπτικός αγώνας, όχι εκλογική αναμονή ▸ Η επιμονή της πανδημίας υπογραμμίζει την ανάγκη ρήξεων με το καπιταλιστικό μοντέλο, για να ζήσει ο λαός

αλλαγή του χρόνου δεν τε θετικό έφερε τίποτε αζόστους εργαζόαι μενους και τη νεολαία, το όποιο εορταστικό κλίμα χάλασε από τη νέα έκρηξη της πανδημίας, την ακρίή βεια και την εργοδοτική αυθαιρεσία. To «πάρε ντε-» πόν και έλα για δουλειά» και γενικά το «σκάσε καιι ο κολύμπα» είναι το μότο του σύγχρονου καπιταλισμού απέναντι στο κόσμο της εργασίας. H νέα φάση της πανδημίας υπογραμμίζει με τραγικό τρόπο την εγκληματική, δολοφονική διαχείριση της κυβέρνησης και του κόσμου του κεφαλαίου ς, διεθνώς και στη χώρα μας, ποιπαρά τις όποιες διαφοροποιήσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ ροκαι ο ΣΕΒ με ωμό και απροουν κάλυπτο τρόπο δείχνουν διότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η όσο γίνεται ομαλή λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας και ας υπάρχει κόστος σε δεκάδες ζωές καθημερινά. Την ίδια στιγμή η ακρίβεια κατατρώει το εργατικό-λαϊκό εισόδημα και οι εδώ και χρόνια, πετσοκομμένοι και παγωμένοι μισθοί μειώνονται καθημερινά. Η εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς τη συνεχή κυβερνητική επίθεση στην παιδεία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον κρατικό αυταρχισμό και τη μόνιμη επιδίωξη περιορισμού των λαϊκών ελευθεριών, τον ρατσισμό απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τον εθνικισμό και την κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας με τους υπέρογκους εξοπλισμούς, την κλιματική κρίση και την έμφυλη βία, διαμορφώνεται μια ασφυκτική κατάσταση, ειδικά για τις νεότερες γενιές που καλούνται να ζήσουν σε ένα κόσμο απανθρωπιάς, άκρατου ανταγωνισμού και βαρβαρότητας γιατί αυτό είναι το όραμα και η πραγματικότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας θα περίμενε απέναντι σε αυτή τη κατάσταση να υπάρχει τουλάχιστον κάποια πολιτική αντιπολίτευση. Κάτι τέ-

ν ν τοιο όμως όχι μόνο δεν νοβουλευτικό και πολιτιΧωρίς σχέδιο υπάρχει αλλά αντίθετα κό σύστημα, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί καείναι αναγκαίο για τις ανατροπής θήκοντα Υπουργείου «επενδύσεις» και την δεν σπάει η μιντιακή κατευνασμού της λαϊ«ανάπτυξη». και κοινοβουλευτική κής διαμαρτυρίας και Στο εργατικό και υψηλής ευθύνης απέμαζικό κίνημα, παρά αποχαύνωση ναντι στις ανάγκες του τις ανεβασμένες διαθ ελληνικού καπιταλισμού.. θέσεις που εκφράστηκαν λοσε χώρους το τελευταίο διΤο έχει αποδείξει ποικιλοά τρόπως άλλωστε με τη ψήφ ψήφιση άστημα, η κατάσταση παρατων μισών νόμων που έφερε η ΝΔ στη μένει εξαιρετικά αναντίστοιχη των Βουλή. Το τελευταίο επεισόδιο με τη διαναγκών. Ο μεγάλος αγώνας των εκαγραφή Κουρουμπλή, ο οποίος έκανε το παιδευτικών χτυπήθηκε λυσσαλέα όχι έγκλημα να πει την αλήθεια δημόσια, μόνο από τη κυβέρνηση αλλά και από είναι ενδεικτική. Δεν είναι θέμα «πολιτις παρατάξεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και τικού πολιτισμού» όπως διατείνονται οι του ΚΙΝΑΛ. Η «μεγάλη συγκέντρωση Συριζαίοι αλλά κάτι πολύ βαθύτερο, σηστο Σπόρτινγκ» που οργάνωσε το ΠΑΜΕ ματοδοτεί ακριβώς τα όρια της ασκούαντί να καταλήξει στην οργάνωση μενης «αντιπολίτευσης» εκ μέρους του απεργιακού αγώνα, όπως διακήρυττε ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια περίοδο εντύπωση άλλωστε, κατέληξε στα συνήθη απογευπροκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί ματινά συλλαλητήρια και αυτό παρά τις η αγωνιώδης προσπάθεια του συστήπροτάσεις κοινής δράσης από πρωτοματος να ξαναστήσει στα πόδια του το βάθμια σωματεία, αλλά και το ρεύμα ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τις εσωτης εργατικής αντικαπιταλιστικής αρικομματικές του εκλογές, προσπάθεια στεράς, για τη διοργάνωση του απερπου πολλές φορές άγγιξε τα όρια της γιακού αγώνα. Η κατάληξη αυτή δεν φαιδρότητας. Η προσπάθεια αυτή δεν προέκυψε από τις δυσκολίες που είναι είναι τυχαία, εκφράζει την ανάγκη της υπαρκτές αλλά από τα πολιτικά όρια αστικής τάξης για ένα πιο σταθερό κοιτης παρέμβασης του ΚΚΕ που το καθη-

λώνουν σε α αγώνες διαμαρτυρίας και συμπε μπερασμάτων με επιδίωξη την εκ εκλογική ενίσχυση, τη στιγμή πο που απαιτείται μαζικός ενωτικό κός εργατικός αγώνας με στόχο την ανατροπή της πολιτικής κ κυβέρνησης-ΣΕΒ. Ακριβώς το ότι δεν προβάλλεται μαζικά μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία ένα συνολικό σχέδιο ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής με πρόγραμμα και στόχους, που θα στοχεύουν στην «καρδιά του κτήνους», τον σύγχρονο καπιταλισμό με μέσο τον μαζικό εξωκοινοβουλευτικό αγώνα, κρατά τους αγώνες κατακερματισμένους, δυσκολεύει την ανάπτυξη, ενοποίηση και πολιτικοποίηση των αντιστάσεων. Έτσι δεν ξεπερνιέται η αίσθηση της αδυναμίας, δεν σπάει η μιντιακή και κοινοβουλευτική αποχαύνωση και η εκλογική αναμονή. Για να χτυπήσουμε το κτήνος στη καρδιά του χρειάζεται να προβληθούν μέσα στον λαό τόσο οι αναγκαίες ρήξεις με τον καπιταλιστικό μονόδρομο που απαιτεί η περίοδος, δηλαδή το να πάρουμε από τα κέρδη, να ανατραπούν οι ιδιωτικοποιήσεις και η «επιχειρηματικότητα», για εθνικοποιημένα δημόσια αγαθά (υγεία, παιδεία, ενέργεια κ.α.) με σπάσιμο των δεσμών με ΕΕ και ΝΑΤΟ όσο και να προβληθούν οι σύγχρονες κομμουνιστικές απαντήσεις που είναι αναγκαίες για να προχωρήσει η ανθρωπότητα μπροστά και να μην οπισθοδρομήσει στην βαρβαρότητα. Η επιμονή της πανδημίας και οι συνέπειες της στα λαϊκά στρώματα υπογραμμίζει την ανάγκη ρήξεων με το καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης, ώστε να ζήσει ο λαός. Το συνδυασμό αυτό μπορεί να υπηρετήσει η συσπείρωση των σύγχρονων κομμουνιστικών δυνάμεων και αγωνιστών, στόχο που επιδιώκει να καλύψει η Πρωτοβουλία για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα και μια νέα μετωπική αντικαπιταλιστική ενότητα που θέτει σε διάλογο το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για να κάνουμε ξανά τους αγώνες επικίνδυνους για το σύστημα και νικηφόρους για τις λαϊκές ανάγκες.

Από σπόντα *** Δεν είναι η κυβέρνηση αδιάφορη για τη δημόσια υγεία, εμείς δεν διατηρούμε την ψυχραιμία μας * Σαφές και ξεκάθαρο το μήνυμα του Μεγάρου Μαξίμου * Είδαμε μια αύξηση κρουσμάτων λόγω της «Όμικρον» και τα χάσαμε * Σε αντίθεση με τους ορθολογιστές επιστήμονες που ορίζουν τις τύχες της χώρας. *** Γιατί όταν βλέπεις τον Πλεύρη τι σου έρχεται στο μυαλό; * Ο ορθολογισμός και το σύγχρονο πνεύμα * Την Κεραμέως (που ήθελε ποδιές στα σχολεία) επίσης * Κι όταν ο Άδωνις αναλαμβάνει να «επικοινωνήσει» την κυβερνητική πολιτική αντιλαμβάνεσαι πως έχεις να κάνεις με… «το αύριο». *** Έτσι λοιπόν μας προέκυψαν τα ανοιχτά σχολεία δίχως κανένα πρόσθετο μέτρο * Καθώς και τα «κλειστά» νοσοκομεία μια και όπως πάμε δεν είναι απίθανο κάποια να τεθούν κι εκτός λειτουργίας * Φοβερός συνδυασμός για να αντιμετωπιστεί το μεγαλύτερο κύμα της Covid-19 παγκοσμίως. *** Αυτά ενώ μας δίνουν ένα σαφές μήνυμα: Ο κορονοϊός δεν κολλάει όταν πρέπει να πας για δουλειά * Και μόνον η αύρα σου καθώς θα συμβάλλεις στην ανάπτυξη της χώρας τον αποδιώχνει * Και στα λεωφορεία και στο Μετρό και στο εργοστάσιο και στην εταιρεία * Έτσι για να εκδοθεί ένα πιστοποιητικό νόσησης θέλει 14 ημέρες * Για να επιστρέψεις στη δουλειά… μόνον 5 * Σοβαρά πράγματα. *** Ξεκάθαρο στίγμα από τον Νίκο Ανδρουλάκη * Με τη νέα χρονιά ο φρέσκος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ εκπέμπει σαφήνεια * Από την «Αλλαγή» στο… «ναι μεν αλλά» * Καθότι το κόμμα «σέβεται τις αποφάσεις των ειδικών» για να ανοίξουν τα σχολεία * Αλλά θα ήθελε και επιπλέον μέτρα * Με λίγα λόγια και με τη ΝΔ μπορούμε να τα βρούμε και με τον ΣΥΡΙΖΑ * Και να μετέχουμε σε δικομματική κυβέρνηση και σε οποιοδήποτε άλλο πολυκομματικό σενάριο. *** Εν τω μεταξύ από την αρχή της χρονιάς δεν «τρέχει» μόνον η «Όμικρον», τρέχει κι ο Τσακλόγλου * Δεν μπήκε καλά-καλά το 2022 και ήδη πρόλαβε να κόψει τις πρώτες συντάξεις χηρείας κι αναπηρίας * Ξεκίνησε και η λειτουργία του νέου ταμείου για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Πολιτική

Συντάξεις χηρείας-αναπηρίας

Δημήτρης Σταμούλης

Η ΝΔ «κόβει» έως 269 ευρώ με το «μαχαίρι» του ΣΥΡΙΖΑ ▸ «Αυξήσεις»-παρωδία στον κατώτατο μισθό, χωρίς τριετίες-επίδομα γάμου

ε απίστευτο κυνισμό το υπουργείο Εργασίας προχωρά σε άγριο πετσόκομμα των συντάξεων χιλιάδων συνταξιούχων, ενώ στους εργαζόμενους πετά το ξεροκόμματο των… 13 ευρώ (μεικτά) το μήνα, και μάλιστα για πρώτη φορά, η αύξηση αυτή δεν περνά σε τριετίες και επίδομα γάμου! Η νέα κυβερνητική επίθεση στους απόμαχους της δουλειάς εκδηλώθηκε με εγκύκλιο που εξέδωσε παραμονές Πρωτοχρονιάς το υπουργείο Εργασίας υλοποιώντας… 5,5 χρόνια μετά τον άθλιο νόμο Κατρούγκαλου. Ο νόμος ψηφίστηκε το 2016, ωστόσο εγκύκλιοι όλων των προκατόχων του Κ. Χατζηδάκη απέφευγαν να προβούν στην ερμηνεία του που οδηγούσε σε μειώσεις. Μέχρις ότου ο υπουργός που… «ψεκάζει και σκουπίζει» κάθε εργατικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αποφάσισε να πάρει το… νόμο (του ΣΥΡΙΖΑ) στα χέρια του και να τον εφαρμόσει διαλαλώντας μάλιστα ότι «εάν υπήρξαν εγκύκλιοι προς άλλη κατεύθυνση, προφανώς ήταν έξω από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου»! Βέβαια οι αντιδράσεις που ξέσπασαν με του που έγινε γνωστό το περιεχόμενο της εγκυκλίου ανάγκασαν τον υφυπουργό

Εργασίας να προβεί σε… διευκρινίσεις έστω και με καθυστέρηση τριών ημερών, και να υποστηρίξει ότι τελικά δεν αφορά τις υφιστάμενες συντάξεις, ωστόσο θα ισχύσει από το 2022 και οι περικοπές θα αφορούν τους νέους δικαιούχους. Συγκεκριμένα στο στόχαστρο μπαίνουν οι συντάξεις χηρείας, αναπηρίας, και οι διπλές, με την κυβέρνηση αρχικά να στοχεύει σε περίπου 50.000 συνταξιούχους αυτών των κατηγοριών. Μέσω της επαίσχυντης εγκυκλίου, ο ν.4387/16 ερμηνεύεται κατά τέτοιον τρόπο που οδηγεί σε μειώσεις από 135 έως 269 ευρώ το μήνα! Συγκεκριμένα, ορίζει ότι εφεξής όσοι

λαμβάνουν περισσότερες από μία συντάξεις, θα παίρνουν μόνο μία εθνική σύνταξη. Αυτό σημαίνει ότι π.χ. οι δικαιούχοι σύνταξης χηρείας, θα λαμβάνουν εθνική σύνταξη μόνο από τη δική τους και από τη σύνταξη χηρείας μόνο ποσοστό του ανταποδοτικού σκέλους της. Μάλιστα, στην ίδια εγκύκλιο ορίζεται το «πλαφόν» των 384 ευρώ. Η αντιδραστική λογική που εισήγαγε ο νόμος Κατρούγκαλου και ήρθε η ώρα επί ΝΔ να εφαρμοστεί, είναι ότι η θέσπιση της εθνικής σύνταξης (επιπλέον της ανταποδοτικής) αποσκοπεί στη διασφάλιση ενός κατώτατου ποσού για κάθε κατηγορία συνταξιούχων του e-ΕΦΚΑ.

Καθώς η εθνική σύνταξη χρηματοδοτείται απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν επιτρέπεται η σώρευση περισσοτέρων της μιας εθνικών συντάξεων στο ίδιο άτομο! Έτσι, οι συνταξιούχοι που θα δικαιούνται σύνταξη εξ ιδίου δικαιώματος δεν θα λαμβάνουν στο εξής το 70% της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ – όπως λαμβάνουν οι σημερινοί συνταξιούχοι- , δηλαδή θα απολέσουν έως 269 ευρώ. Θα λαμβάνουν μόνο το 70% της ανταποδοτικής σύνταξης και καθόλου εθνική! Σε περίπτωση σύνταξης εξ ιδίου δικαιώματος ή εργασίας, με το πέρας της πρώτης τριετίας, η σύνταξη περιορίζεται στο 50% αυτής (δηλαδή, το 35% της σύνταξης του θανόντος), εφόσον ο επιζών εργάζεται ή αυτοαπασχολείται ή λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Η απόφαση της κυβέρνησης πλήττει και τα ορφανά τέκνα από δύο γονείς. Καθώς προβλέπεται μεν ότι στις περιπτώσεις πολλών δικαιούχων θα λαμβάνουν την ελάχιστη σύνταξη των 360 ευρώ το καθένα, αλλά εάν πρόκειται για δύο συντάξεις (εργαζόταν και οι δύο θανόντες γονείς), δεν θα μπορούν να λαμβάνουν αναλογία εθνικής σύνταξης από δύο πηγές (συντάξεις μητέρας και πατέρα).

ΚΙΝΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟ ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Συζητήσεις για μετάθεση, υπό καθεστώς καχυποψίας

ις εύθραυστες ισορροπίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως απειλεί η συζήτηση που ξεκίνησε για το αν και πώς θα πραγματοποιηθεί στο συνέδριο του κόμματος στα τέλη Φεβρουαρίου. Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης (ΚΕΑ), η ημερομηνία διεξαγωγής ήταν από τις 24 έως τις 27 Ιανουαρίου. Ένα σενάριο που τίθεται όμως σε αμφισβήτηση από την πανδημία. Το θέμα συζητήθηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ που έγινε λίγο πριν την Πρωτοχρονιά, δίχως όμως να

ληφθεί συγκεκριμένη απόφαση. Ο προβληματισμός αφορούσε το αν μια διαδικασία 5.000 συνέδρων θα μπορέσει να γίνει δια ζώσης. Έτσι, ανοιχτό έμεινε το ενδεχόμενο είτε το συνέδριο για να γίνει «υβριδικό» με κάποιους συνέδρους να μετέχουν με φυσική παρουσία και κάποιους μέσω διαδικτύου, είτε να μετακινηθεί η ημερομηνία κατά μία ή δύο εβδομάδες, ανάλογα με τις υγειονομικές συνθήκες. Η διαδικαστική συζήτηση από μόνη της δεν θα αποτελούσε πρόβλημα για την αξιωματική αντιπολίτευση. Όμως το πολιτικό υπόβαθρο που υπάρχει

πίσω από αυτήν αφορά την αντιπαράθεση των τάσεων που μαίνεται υπογείως και το κλίμα καχυποψίας που αυτή δημιουργεί. Αυτή εκφράστηκε και για το κείμενο των θέσεων του συνεδρίου, αφού το περιεχόμενό του φέρεται να αμφισβητήθηκε ως πολιτική βάση συζήτησης από τους λεγόμενους «πασοκογενείς» του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμίζουμε, πάντως, ότι στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕΑ έγινε αποδεκτή με ποσοστό άνω το 95% η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για συνέδριο διεύρυνσης, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη συμμετοχή αριστίνδην συνέδρων.

Πολιτική

«Ε

λάτε στην Ελλάδα. Φέρτε τους φίλους σας. Ενημερώστε ότι πλέον η χώρα είναι ανοιχτή. Μάθαμε το μάθημά μας από την αντιμετώπιση της πανδημίας». Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κήρυττε στις 13 Ιουνίου 2020 το τέλος της πανδημίας του κορονοϊού, με φόντο το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα στην καλντέρα της Σαντορίνης. Εκείνη την ημέρα, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωνε μόλις 4 νέα κρούσματα και 13 διασωληνωμένους. Συνολικά έως τότε, 183 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από τον Sars-Cov-2. Ενάμισι χρόνο μετά, στις αρχές του 2022, οι νεκροί ξεπερνούν τους 21.000. Την Πέμπτη 6 Ιανουαρίου, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωνε 70 νέους θανάτους, 639 διασωληνωμένους και 33.716 νέα κρούσματα. Η διαφορά στους αριθμούς είναι τρομακτική, ωστόσο, υπάρχει ένα στοιχείο που συνδέει τον Ιούνιο του 2020 με τον Ιανουάριο του 2022: Ότι και τώρα όπως και τότε –και πολλές φορές ακόμη στο ενδιάμεσο– κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν να προεξοφλήσουν το τέλος της πανδημίας. «Σε 1-1,5 μήνα, η πανδημία θα έχει τελειώσει, ο τουρισμός θα πάει καταπληκτικά», ανακοίνωνε από τη συχνότητα του ΑΝΤ1 το πρωί της Δευτέρας 3 Ιανουαρίου ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης. Δεν πρόκειται για κάποια «γραφική» αποστροφή του πρώην στελέχους του ΛΑΟΣ, αλλά για επίσημη εκτίμηση που διαπνέει τον κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος προβλέπει μείωση των κονδυλίων για την Υγεία κατά 820 εκατ. ευρώ. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά: Τον Δε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Κυνισμός και αδιαφορία

Γιώργος Μουρμούρης

«Τελειώνουν» την πανδημία

για να μην ενισχύσουν το ΕΣΥ ▸ Επί ενάμισι χρόνο κυβερνητικοί ανακοινώνουν το τέλος του κορονοϊού κέμβριο του 2020, η ΠΟΕΔΗΝ κατήγγειλε ότι ο προϋπολογισμός του 2021 προέβλεπε μειωμένες δαπάνες για την Υγεία, σε σχέση με το 2020. Το αποτέλεσμα φάνηκε τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, όταν, εν μέσω πανδημίας, τα νοσοκομεία ξέμειναν από λεφτά! Τα διαδοχικά «σφυρίγματα» του τέλους της πανδημίας από το κυβερνητικό επιτελείο δεν αντανακλούν κάποιους μύχιους πόθους για απαλλαγή από τον υγειονομικό εφιάλτη, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι, για τους δικούς τους λόγους, κράτη, κεφάλαιο και κυβερνήσεις δεν επιθυμούν τον τερματισμό της πανδημίας. Αυτό που επιδιώκουν, όμως, είναι να εμπεδώσουν μία αίσθηση προσωρινότητας της κατάστασης «εκτάκτου ανάγκης», ώστε να μην δικαιολογούνται μακροπρόθεσμες επενδύσεις στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας. Με άλλα λόγια, αν επί δύο χρόνια –κατά τα κυβερνητικά στελέχη– η πανδημία τελειώνει «αύριο-μεθαύριο», δεν απαιτείται ούτε οργάνωση και στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ούτε ενίσχυση του ΕΣΥ σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές, ούτε περισσότερες ΜΕΘ. Όπως

Επιδιώκουν να εμπεδώσουν μία αίσθηση προσωρινότητας της κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» για να δικαιολογήσουν τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ

κυνικά το έθεσε προ εβδομάδων ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, «δεν υπάρχει και λόγος να δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα υγείας, το οποίο μετά την πάροδο της πανδημίας θα εκλείψει ο λόγος να έχουμε πάρα πολλές ΜΕΘ». Αποτέλεσμα του κυνισμού αυτού, πέραν των δεκάδων νεκρών καθημερινά είναι –εν μέσω επέλασης της μετάλλαξης «Όμικρον»– τα νοσοκομεία να βρίσκονται

στο χείλος της κατάρρευσης, καθώς στους περίπου 6.000 υγειονομικούς που βρίσκονται σε αναστολή λόγω μη εμβολιασμού, προστέθηκαν 2.500 νοσούντες που βρίσκονται σε καραντίνα! Ενώ η κυβέρνηση να ετοιμάζεται για μία ακόμη φορά να ντύσει «στο χακί» ιδιώτες γιατρούς, στέλνοντάς τους φύλλα πορείας από Δευτέρα, για να μπαλώσουν όπως-όπως τις «μαύρες» τρύπες που η ίδια έχει δημιουργήσει στο ΕΣΥ.

ΠΑΣΟΚΚΙΝΑΛ

Όχι στη δωρεάν συνταγογράφηση PCR τεστ από Ανδρουλάκη

όλις επτά ευρώ χωρίζουν τις ανάλγητες πολιτικές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τα δύο κόμματα να αρνούνται το δικαίωμα των πολιτών στη δωρεάν συνταγογράφηση μοριακών τεστ όπως γίνεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Οι προτάσεις του ΚΙΝΑΛ περιορίζονται στην πρόταση για επιβολή πλαφόν στα εφτά ευρώ για το rapid test και στα… 40 ευρώ για το μοριακό τεστ και μόνο για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Δηλαδή, το ΚΙΝΑΛ, σαν θλιβερός κομπάρσος της πολιτικής, ζητάει απλά άλλα… 7 ευρώ έκπτωση στην ανώτατη τιμή, προφανώς για να μηνν

δυσαρεστήσει το πανίσχυρο καρτέλ της ιδιωτικής υγείας. Με αυτό τον τρόπο το νέο ΠΑΣΟΚ δίνει και διαπιστευτήρια συναίνεσης στο πλαίσιο του αναβαθμισμένου ρόλου που επιδιώκει να έχει ως «χρυσή» εφεδρεία του συστήματος. Στο ίδιο μοτίβο «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» και η στάση του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ στο θέμα του επισφαλούς ανοίγματος των σχολείων: «Σεβόμαστε την απόφαση της επιτροπής για το άνοιγμα των σχολείων τη Δευτέρα. Αφουγκραζόμαστε όμως και τις επιφυλάξεις» σημειώνει η σχετική ανακοίνωση θυμίζοντας λίγο το παλιό σλόγκαν: «Στηρί-

ζουμε την κυβέρνηση, ελέγχουμε την εξουσία»! Ο Νίκος Ανδρουλάκης φοβάται ότι θα πέσει έξω ο προϋπολογισμός αν τα τεστ γίνουν δωρεάν για τους πολίτες ωστόσο στηρίζει όλες τις υπέρογκες δαπάνες για την άμυνα όπως τα 5 δισεκατομμύρια δαπανών μόνο για το πολιτικό ναυτικό! Το ψευδοπατριωτικό προφίλ φαίνεται και από την αποπροσανατολιστική επιλογή της νέας ηγεσίας της Χαριλάου Τρικούπη να βάλει σε πρώτο πλάνο τα εθνικά θέματα και την αντιπαράθεση με την Τουρκία, αναδεικνύοντας σε «μητέρα των μαχών» όχι τη μάχη της υγείας αλλά… το εμπάργκο όπλων κατά της Άγκυρας.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Στον Άη Στράτη βασανίστηκαν δεν διχάστηκαν «Τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας», χαρακτήρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το νησί του Άη Στράτη, προσπαθώντας να φέρει την ιστορία στα μέτρα του. Ο Άη Στράτης, βέβαια, δεν ήταν κάποιο σκηνικό για… αγώνες ριάλιτι, όπως λίγο-πολύ θέλουν να μας το παρουσιάσουν οι αναθεωρητές της ιστορίας, αλλά τόπος εξορίας, αίματος και βασανιστηρίων για χιλιάδες κομμουνιστές και άλλους αντιστασιακούς — ο δεύτερος πιο μαζικός μετά τη Μακρόνησο. Μάλιστα, ο Μητσοτάκης πρόσθεσε πως ο Άη Στράτης τώρα μετατρέπεται σε «ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας», λες και ο αγιασμός των υδάτων θα μετατρέψει τη σκοτεινή θάλασσα σε «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» και θα ξεπλύνει τα εγκλήματα του κράτους της ∆εξιάς.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Μετρό δεν υπάρχει, μόνο αποζημιώσεις Λίγο πριν εκπνεύσει το 2021, η «Αττικό Μετρό» κατέβαλε 8 εκ. ευρώ ως αποζημίωση στον ανάδοχο του μετρό της Θεσσαλονίκης για τις καθυστερήσεις, λόγω αλλαγής στον σχεδιασμό του σταθμού Βενιζέλου και της απόσπασης των αρχαιοτήτων από τον σταθμό Αγίας Σοφίας. Είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αποζημιώσεις, αφού η κοινοπραξία έχει ήδη καταθέσει αιτήματα αποζημίωσης που αφορούν καθυστερήσεις μέχρι και τον Απρίλιο του 2021, τα οποία δεν έχουν ακόμα εξεταστεί. Καθώς η απόσπαση των αρχαιοτήτων δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, το έργο δεν θα είναι έτοιμο εντός του 2023, όπως υπολογιζόταν αρχικά. «Χαμένη» δεν θα είναι η κοινοπραξία, που αποζημιώνεται αδρά, αλλά η πόλη της Θεσσαλονίκης και οι αρχαιολογικοί θησαυροί της.

Κόλαφος κατά Γκάγκα από Συνήγορο του Πολίτη Έκθεση-καταπέλτης από τον Συνήγορο του Πολίτη αφήνει έκθετη την αναπληρώτρια υπουργό Υγείας Μίνα Γκάγκα για την απαράδεκτη σεξιστική διάκριση εναντίον γυναίκας γιατρού. Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρεται στο περιστατικό που ανέδειξε το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. Η Μίνα Γκάγκα είχε επικυρώσει ένα αναχρονιστικό πρακτικό Συμβουλίου Επιλογής Επιμελητών ΕΣΥ του «Λαϊκού» Νοσοκομείου, το οποίο αρνήθηκε στη γιατρό θέση επιμελητή με το σκεπτικό ότι… είναι

Ηλίας Σμήλιος* O νέος χρόνος ήρθε φορτώνοντας ένα ακόμη άγχος στα λαϊκά νοικοκυριά (εκτός από την καλπάζουσα Covid-19), τους φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων και άλλων βασικών κοινωνικών αγαθών, προωθείται μια νέα λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος που μαζί με την ανεργία και την ελαστική εργασία, τους μισθούς πείνας και την φτωχοποίηση των μικροεπαγγελματιών θα οδηγήσει χιλιάδες σπίτια στο κρύο και το σκοτάδι. Παρά την προσπάθεια να αποδοθούν οι αυξήσεις ρεύματος και θέρμανσης στις αυξήσεις των τιμών στο διεθνές χρηματιστήριο ενέργειας, είναι ξεκάθα-

μητέρα μικρών παιδιών! Η Μ. Γκάγκα, μάλιστα, είχε απορρίψει την ένσταση της γιατρού. Η έκθεση τονίζει ότι οι ρητές αναφορές που έγιναν συνιστούν σαφή διάκριση λόγω φύλου οικογενειακής κατάστασης.

Χρέη μαμούθ 661 εκατομμυρίων για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ Στην κορυφή της λίστας χρέους μεταξύ όλων των κομμάτων της ΕΕ βρίσκονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις δανειακές υποχρεώσεις τους να εκτινάσσονται στις αρχές του 2021 στα 343 εκατ. ευρώ και στα 318 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα. Μόνος λόγος που δεν υπάρχουν ασφαλιστικά μέτρα

για ΝΔ και ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ είναι η σκανδαλώδης διαπλοκή πολιτικού και τραπεζικού συστήματος, με αντάλλαγμα τη διαρκή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την απαλλαγή των στελεχών τους από τα ένοχα θαλασσοδάνεια. Ο Ν. Ανδρουλάκης είχε μάλιστα το θράσος να ισχυριστεί τηλεοπτικά ότι ο ίδιος, λόγω… ηλικίας, δεν φέρει ευθύνη για τα χρέη! Αυτά που ενώνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.

Η ΝΔ σιγοντάρει τους αντιεμβολιαστές Το πραγματικό πρόσωπο των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύει η οργισμένη επιστολή του

μητροπολίτη Ζακύνθου, στην οποία καλεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη να… μαζέψει τον βουλευτή του Διονύση Ακτύπη, ο οποίος –εν μέσω έκρηξης της πανδημίας– γυρνοβολάει στα μοναστήρια των αντιεμβολιαστών προς άγραν ψήφων! Ο εν λόγω βουλευτής φαίνεται ότι ενθαρρύνει τους αρνητές μοναχούς, «παριστάνοντας τον ιεροψάλτη». Το φλερτ των γαλάζιων βουλευτών με τον ανορθολογισμό, ωστόσο,δεν τελειώνει εδώ, αλλά φαίνεται και από τους ύμνους που υπήρξαν για τον επικίνδυνο αρνητή μητροπολίτη Αιτωλίας που πέθανε από κορονοϊό και η κηδεία του μετατράπηκε σε φιέστα υπερμετάδοσης. Αυτά, την ώρα που η προεδρία της βουλής αρνείται να αποκαλύψει ποιοι βουλευτές της ΝΔ παραμένουν ανεμβολίαστοι!

Ημέρα ∆ράσης κατά αυξήσεων και ακρίβειας ζητώ τον λόγο ρο ότι αποτελούν πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Οφείλονται στις αλλαγές που προωθούνται όλα τα τελευταία χρόνια στην παραγωγή και διανομή της ενέργειας, με την ανάθεσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες και τη μετατροπή ενός κοινωνικού αγαθού καθολικής προσβασιμότητας σε νέα πηγή κερδοφορίας για το κεφάλαιο, εμπόρευμα που διαμορφώνεται με βάση τους νόμους της αγοράς. Ακόμη πιο ξεκάθαρο είναι ότι

τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά στην «ελάφρυνση» των λογαριασμών θα οδηγήσουν. Την ίδια στιγμή, καμιά αγωνιστική δράση δεν έχει αναπτυχθεί, ούτε και περιμένουμε από τη συμβιβασμένη κοινοβουλευτική «αντιπολίτευση», ούτε από την ξεπουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία. Μόνη αντίσταση σε αυτήν την πολιτική είναι οι δράσεις που αναπτύχθηκαν σε διάφορες πόλεις και γειτονιές από τοπικές συλλογικότητες και συντονισμούς. Θεωρώντας απόλυτα αναγκαία τη συνέχιση και ένταση της δράσης ενάντια στην επερχόμενη λαίλαπα, ώστε να ενσωματώσει τη λαϊκή οργή με τον ερχομό των λογαριασμών και να την μετουσιώσει σε δράση για την ανατροπή της νέας

επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης κατέθεσε –και ήδη αρκετές συλλογικότητες έχουν αποδεχτεί– μια πρόταση συντονισμού των τοπικών δράσεων που προγραμματίζονται σε γειτονιές και χώρους δουλειάς ή σπουδών από σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, τοπικές και κοινωνικοπολιτικές συλλογικότητες. Ως κορύφωση αυτών των δράσεων, ένας πρώτος μεγάλος σταθμός, προτείνεται η συνδιοργάνωση στις 20/1 (ή εναλλακτικά 5/2) Πανελλαδικής Μέρας Δράσης ενάντια στις αυξήσεις ρεύματος και θέρμανσης και την ακρίβεια. *Δάσκαλος, μέλος Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης

Πολιτική

Πανδημία

Γιάννης Ελαφρός

Ανακοίνωση ΝΑΡ

Ξεσηκωμός για Ζωή-ΥγείαΕλευθερία

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

τις ουρές της ντροπής ξεροσταλιάζει και αναστενάζει ο λαός για ένα δωρεάν τεστ σε δημόσιες δομές. Εκεί τους καταδίκασε η κυνική κυβέρνηση της ΝΔ. Εδώ και μήνες υπάρχουν και οι άλλες ουρές της ντροπής, σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και φαρμακεία. Σε ταξική λεηλασία εισοδημάτων και δικαιωμάτων αναδεικνύεται η πανδημία της Covid-19, μαζί με την ευθεία απειλή για τη δημόσια υγεία, λόγω της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής. Από την αρχή οι μαχόμενοι υγειονομικοί και η αντικαπιταλιστική Αριστερά φώναζαν: Τεστ-τεστ-τεστ και ιχνηλάτηση. Τι θα έκανε μια κυβέρνηση που δεν είναι δούλος των καπιταλιστικών συμφερόντων, όπως αυτή της ΝΔ; Θα συγκέντρωνε σε δημόσιο έλεγχο όλες τις υποδομές διεξαγωγής τεστ, δημόσιες (κρατικές, πανεπιστημιακές, ερευνητικών κέντρων κλπ.) και ιδιωτικές (με επίταξη και όχι ενοικίαση). Θα εξασφάλιζε με τον φθηνότερο τρόπο ποιοτικά υλικά, κεντρικά για καλύτερη τιμή και σε επάρκεια, όχι όπως τώρα που τελειώνουν τα αντιδραστήρια! Θα συνταγογραφούσε τα τεστ, δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα για άμεση διενέργεια ενός συγκεκριμένου αριθμού (για να μην γίνεται κατάχρηση) δωρεάν rapid ή PCR τεστ, όπως γίνεται και σε πολλές χώρες της δυτικής Ευρώπης (Αυστρία, Γερμανία, Βρετανία, Δανία, Ισπανία κ.α.), που δεν έχουν… σοσιαλισμό. Βεβαίως, χωρίς τον απαράδεκτο κι επικίνδυνο διαχωρισμό εμβολιασμένων και μη, όσον αφορά τη δωρεάν παροχή. Αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ αρνούμενη να στηρίξει τις δημόσιες δομές και πολεμώντας φανατικά τη λογική πως η Υγεία αποτελεί δημόσιο αγαθό, έστησε από την αρχή ένα πεδίο τρομερής κερδοφορίας για τους σύγχρονους «μαυραγορίτες» της ιδιωτικήςκερδοσκοπικής υγείας. Μιλάμε για κερδοσκοπία χωρίς έλεος, καθώς οι έμποροι της υγείας φτιάχνουν περιουσίες σε λίγους μήνες αξιοποιώντας την αγωνία του κόσμου και ξεπατώνοντας το προσωπικό τους! Η τιμή ενός τεστ μοριακού ελέγχου (PCR) βρισκόταν πριν μερικές ημέρες στα 60-70 ευρώ (παλιότερα έφτανε τα 120-140 ευρώ). Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να βάλει πλαφόν στα 47 ευρώ, τιμή απαράδεκτα υψηλή. Προχθές ο δήμος Νεάπολης-Συκεών ανακοίνωσε πως μέσω διαγωνισμών, για τις ανάγκες του δήμου, έχει εξασφαλίσει τιμή 27 και 29 ευρώ ανά PCR τεστ από τον Αύγουστο κιόλας! Σκεφτείτε να τα είχε παραγγείλει μαζικά το δημόσιο. Στην Κύπρο οι ίδιοι όμιλοι που πωλούσαν το PCR στην Ελλάδα 60 ευρώ, το διαθέτουν προς 20-25! Ο ανεκδιήγητος Ά. Γεωργιάδης υποχρεώθηκε σε εξευτελιστική αναδίπλωση, όταν επι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Οι μαυραγορίτες της υγείας και η άθλια κυβέρνηση ▸ Αντί για δωρεάν τεστ, η κυβέρνηση πριμοδοτεί τους ιδιώτες — στα 27 ευρώ το PCR τεστ στον δήμο Νεάπολης! χείρησε να αμφισβητήσει την ποιότητα των κυπριακών τεστ… Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Πριν, το PCR εισάγεται περίπου στα 10 ευρώ και πουλιέται από τις εταιρείες χονδρικής –αφού έχουν ήδη βγάλει κέρδος οι προηγούμενοι– στα διαγνωστικά περίπου 17 ευρώ και έχει «πλαφόν» 47! Ακόμα χειρότερα στα rapid τεστ. Εισάγονται 80 λεπτά, φτάνουν σε κέντρα και φαρμακεία 1-1,5 ευρώ, πουλιούνται 5, γίνονται από 7-10 ευρώ! Οι μάσκες KN95 κοστίζουν 8 λεπτά στο εργοστάσιο και πουλιούνται πάνω από ένα ευρώ στα φαρμακεία, με τρελή ανατίμηση μετά την «Ο», αντί να παρέχεται κι απ’ αυτές δωρεάν ένας αριθμός. Και μιλάμε για τζίρο. Πάνω από 60.000-70.000 PCR τεστ καθημερινά, πάνω απ’ τα μισά σε ιδιωτικά, άρα περίπου 1,5 εκ. ευρώ την ημέρα! Περίπου 500.000 rapid, με τον μεγάλο όγκο να γίνεται σε ιδιωτικά, άρα πάνω από 400.000 επί 8 ευρώ άλλα 3,2 εκ. την ημέρα. Σχεδόν 5 εκ. ευρώ την ημέρα στον ιδιωτικό τομέα μόνο για τεστ! Η τιμή των 47 ευρώ είναι προκλητι-

κή για την Ελλάδα των τόσο χαμηλών μισθών και συντάξεων. Για 670.000 περίπου συνταξιούχους που παίρνουν σύνταξη 470 ευρώ, ένα τεστ PCR είναι το 10%! Για τον βασικό μισθό των 663 ευρώ μικτά ένα τεστ είναι το 8% των «καθαρών». Εάν, μάλιστα, θέλει να ελεγχθεί οικογένεια, πολύ πιθανό στις συνθήκες της «Ο», κλαύτα Χαράλαμπε. Να ένας ακόμα λόγος που η κυβερνητική πολιτική είναι εγκληματική. Φτωχοί δεν θα πάνε για το αξιόπιστο PCR τεστ (όχι γιατί είναι ανεύθυνοι, ανεύθυνη είναι η κυβέρνηση), με όποιες συνέπειες για την υγεία τη δική τους και του συνόλου. Ζητάτε δωρεάν τεστ; «Θα χρεοκοπήσουμε, θα έχουμε νέο μνημόνιο», είπε ο πιο μνημονιακός κι από τον Τόμσεν Άδωνις, υπουργός σε μια κυβέρνηση που δίνει δισεκατομμύρια σε βιομήχανους και όπλα (μόνο στο πολεμικό ναυτικό πάνε 5 δισ.). Άθελά του ξεκαθαρίζει πως για να έχουμε δημόσια και δωρεάν υγεία πρέπει να σαρώσουμε την κυβέρνηση, τα μνημονιακά δεσμά, τη δουλεία του χρέους, την ΕΕ και τον καπιταλισμό.

«Σήμερα χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός διαρκείας, με διαδηλώσεις, απεργίες και πολιτικό αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής, της υγείας και της ελευθερίας. Για να μην πληρώνουν εργαζόμενοι και φτωχοί την πανδημία. Για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης και κεφαλαίου, κόντρα στην ένοχη σιωπή και συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, υπερβαίνοντας την αγωνιστική απραξία που υιοθετεί η κοινοβουλευτική αριστερά», αυτό τονίζει σε έκτακτη ανακοίνωσή του το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, μπροστά στην κλιμάκωση της πανδημίας και στην αποθράσυνση της κυβερνητικής πολιτικής. Οι διεκδικήσεις που προβάλλει το ΝΑΡ είναι: - Προστασία της λαϊκής υγείας, με αποφασιστικά μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας περίθαλψης και των εργαζομένων σε αυτήν. Χρηματοδότηση, προσλήψεις, μονιμοποίηση προσωπικού. Άμεση επίταξη και εθνικοποίηση των ιδιωτικών μονάδων υγείας, χωρίς αποζημίωση με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. - Μαζικά και δωρεάν τεστ και μέσα προστασίας (μάσκες κ.λπ.) για όλους/ες, στο πλαίσιο μιας αυξημένης υγειονομικής ιχνηλάτησης. - Μέτρα για την υγεία και τις συνθήκες εργασίας. Κανείς στη δουλειά με ασθένεια. Να δοθούν πληρωμένες αναρρωτικές άδειες χωρίς περικοπή της κανονικής άδειας. Όχι στα lockdown. - Μέτρα αποφυγής του συνωστισμού σε μέσα μεταφοράς, σχολεία και χώρους εργασίας. - Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. - Μαζικός καθολικός εμβολιασμός στη χώρα μας και παγκόσμια, με κατάργηση των πατεντών και χτύπημα των κερδών των πολυεθνικών. Όχι υποχρεωτικότητα και ποινές στους ανεμβολίαστους. Να καταργηθεί το μηνιαίο χαράτσι των 100 ευρώ. Όχι στον εμφύλιο των φτωχών. Να αντιμετωπιστούν τα κυκλώματα, πολιτικά ή θρησκευτικά, που αντιμάχονται τον εμβολιασμό και προωθούν τον ανορθολογισμό. - Όχι στον περιορισμό των ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και το χτύπημα του κινήματος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Χωρίς δικαιώματα οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα Από 1/1/2022 υλοποιείται στο σύνολό του το αντεργατικό έκτρωμα του νόμου Χατζηδάκη (ν. 4808/2021) και για το μητρώο και τις ηλεκτρονικές διαδικασίες. Ο νόμος-τομή, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2021, γράφτηκε δια χειρός ΣΕΒ, με τη συντεταγμένη στήριξη της ΝΔ αλλά και την άρνηση συνολικής αντιπαράθεσης της υπεύθυνης αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ (που ψήφισε 55 άρθρα!) και του ΚΙΝΑΛ (ψήφισε 73!). Πολύ μεγάλες είναι οι ευθύνες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του ΠΑΜΕ οι οποίοι εδώ και έξι μήνες προετοιμάζονται για να δώσουν… αγωνιστική απάντηση και δεν έχουν πραγματοποιήσει ούτε μία ώρα στάση εργασίας. Ο νόμος Χατζηδάκη αποτελεί μία ιστορική πρόκληση, καταργεί το 8ωρο, ρευστοποιεί τον εργάσιμο χρόνο, ενισχύει την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Δεν είναι επιστροφή στο παρελθόν όπως πολλοί υποστηρίζουν αλλά το παρόν και το μέλλον του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα στην προσπάθεια του να ξεπεράσει την κρίση του (οικονομική, υγειονομική, περιβαλλοντική) χρειάζεται μία τεράστια δεξαμενή φτηνού, ευέλικτου και χωρίς δικαιώματα εργατικού δυναμικού. Χρειάζεται όμως και ένα εργατικό κίνημα χωρίς δικαιώματα, μαχητική στάση και διεκδίκηση. Ακριβώς γι αυτό προβλέπει τέτοιες προϋποθέσεις για την κήρυξη απεργίας και στάσης εργασίας, που καθιστούν παράνομη οποιαδήποτε απεργία είναι μαχητική και επικίνδυνη, καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία και κάθε συγκρουσιακή αγωνιστική μορφή (π.χ. κατάληψη). Επιπλέον εισάγει ρυθμίσεις για τον πλήρη έλεγχο και το φακέλωμα της δράσης των σωματείων και τη διάλυση των συλλογικών τους διαδικασιών, επιδιώκοντας «συνδικαλισμό εξ αποστάσεως» χωρίς αλληλεπίδραση των εργαζόμενων, με κοινοβουλευτικά χαρακτηριστικά.

Ο νόμος 4808/2021 έρχεται από το μέλλον του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Στόχος, αφενός, η ρευστοποίηση της εργασίας για την εμβάθυνση της εκμετάλλευσης και, αφετέρου, η επιβολή του κατοικίδιου συνδικαλισμού της υποταγής και του εταιρισμού. Η απεργία μπαίνει στον γύψο, αφού οι προϋποθέσεις κήρυξής της είναι σχεδόν απαγορευτικές, ενώ ενθαρρύνεται η συνδικαλιστική… αποστασιοποίηση, για πλήρη έλεγχο.

Εφαρμογή νόμου Χατζηδάκη

Καταργεί την απεργία, φακελώνει τα σωματεία Ανάλυση Βασίλης Λιόντος Σταύρος Μανίκας

ια την κήρυξη «νόμιμης απεργίας», σύμφωνα με τον νόμο Χατζηδάκη, χρειάζεται έγγραφη προειδοποίηση της εργοδοσίας για την ημέρα και ώρα έναρξης, τη διάρκεια και τη μορφή της απεργίας, τα αιτήματα και τους λόγους που τα θεμελιώνουν. Προβλέπεται τουλάχιστον 24ωρη προειδοποίηση, 4ημερη για τις επιχειρήσεις δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας για τις οποίες, κατά τη διάρκεια απεργίας, εισάγεται η υποχρέωση διάθεσης προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης λειτουργίας, επιπλέον

του προσωπικού ασφαλείας, τουλάχιστον στο 1/3 της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας και η γνωστοποίηση των ονομάτων. Απαγορεύεται δηλαδή τουλάχιστον στο 1/3 να απεργήσει και να σταματήσει η λειτουργία τους. Υποχρεωτικός είναι ο διάλογος με την εργοδοσία (μέσω ΟΜΕΔ). Όσο διαρκεί ο διάλογος, η απεργία αναστέλλεται, ενώ αφαιρείται το δικαίωμα από δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις να επανακηρύξουν απεργία που έχει κριθεί παράνομη. Το έκτρωμα Χατζηδάκη προστατεύει τους απεργοσπάστες. Ποινικοποιείται η απεργιακή περιφρούρηση, ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Απαγορεύεται η «παρεμπόδιση εργαζομένων που επιθυμούν να εργασθούν κατά τη διάρκεια της απεργίας», ενώ όσοι «παρεμποδίζουν» θα διώκονται ποινικά! Αυτό αποτελεί αιτία διακο-

πής της απεργίας. Ακόμα και η συζήτηση με εργαζόμενους για την απεργία μπορεί να θεωρηθεί «άσκηση ψυχολογικής πίεσης»(!) και να ποινικοποιηθεί. Με όλα αυτά είναι φανερό ότι όλες οι απεργίες μπορούν να κρίνονται παράνομες. Βέβαια διαχρονικά η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» έβγαζε παράνομες τις απεργίες αλλά τώρα θα είναι κανόνας. Επιπλέον, επιδιώκεται ο αυτοπεριορισμός των συνδικάτων στο όνομα της προσαρμογής στη νομιμότητα. Εξίσου σημαντική πλευρά του ν. 4808 είναι ο απόλυτος έλεγχος των σωματείων από το κράτος και την εργοδοσία. Επιδιώκουν τα σωματεία να γίνουν διαδικτυακές λέσχες συζητήσεων. Τα συνδικάτα κυριολεκτικά φακελώνονται στο ΓΕΜΗΣΟΕ (Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων), στο οποίο θα εγγράφονται υποχρεωτικά. Θα καταχωρούνται βασικά στοιχεία όπως το καταστατικό, η έδρα και ο

αριθμός των μελών, ο εκλογικός κατάλογος, τα οικονομικά στοιχεία, ΑΦΜ, πρακτικά ΓΣ και ΔΣ, προσωπικά δεδομένα κλπ. Απαιτείται η εγγραφή και η σταθερή επικαιροποίηση των στοιχείων στο μητρώο. Σε διαφορετική περίπτωση, τα συνδικάτα απειλούνται πως θα απολέσουν το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης, κήρυξης απεργίας, υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης, προστασίας των συνδικαλιστών, σύγκλησης γενικής συνέλευσης στον χώρο εργασίας κλπ. Επιπλέον, προϋπόθεση για κήρυξη απεργίας και εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου είναι η ύπαρξη συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, χτυπώντας έτσι τις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και τις εργατικές συνελεύσεις, ενώ ανακύπτουν και σοβαρά ζητήματα διαβλητότητας των εκλογών. Υποχρεωτική είναι η αλλαγή καταστατικών των συνδικάτων για να ενσωματώσουν ότι προβλέπει ο ν. 4808/2021.

Εικονοκλάστες

Απειθαρχία και κατάργηση ▸ Το μαχόμενο και ταξικό εργατικό κίνημα δεν μπορεί να υπογράψει την καταδίκη του και να υποταχθεί στον νόμο Χατζηδάκη

ακύρωση, ανατροπή και κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη είναι όρος ύπαρξης για το ταξικό εργατικό κίνημα. Είναι όρος τόσο για την αποτροπή όσων προβλέπει για την εργασία και τη βαθύτερη εκμετάλλευσή της σε όφελος του κεφαλαίου, όσο και για την ύπαρξη μαχητικών αγώνων με δυνατότητα νίκης για τους εργαζόμενους. Ο στρατηγικής σημασίας νόμος για το κεφάλαιο πρέπει να έχει αντίστοιχη στρατηγικού χαρακτήρα αντιμετώπιση. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρχει σαφής γραμμή σύγκρουσης με δύο πλευρές, που η μία θα συμπληρώνει την άλλη. Από τη μια η απειθαρχία στον νόμο και η μη εφαρμογή του τόσο στα ζητήματα που αφορούν την κήρυξη απεργίας και τις μορφές αγώνα όσο και γενικότερα και από την άλλη ο απεργιακός αγώνας για την κατάργηση του ν. 4808/2021. Οι προϋποθέσεις του νόμου για την κήρυξη απεργίας και η επιτρεπόμενη δράση των συνδικάτων οδηγούν το εργατικό κίνημα ή να αποδεχτεί ότι θα εξαντλείται σε παντελώς ακίνδυνες απεργίες και δράσεις ή θα κινηθεί έξω από τα όρια του νόμου για να διεξάγει πραγματικούς αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής με φιλοδοξία για νίκες. Ή θα αποδεχτεί τον πλήρη έλεγχο της λειτουργίας των συνδικάτων και την επιβολή της «εξ αποστάσεως συμμετοχής» και ψηφοφορίας ή θα διατηρήσει τις δια ζώσης μαζικές ζωντανές διαδικασίες, όπου η συμμετοχή, η αλληλεπίδραση και αλληλοτροφοδότηση των εργαζόμενων μπορούν να γίνουν κινητήρια δύναμη για ένα ρωμαλέο μαχητικό εργατικό κίνημα που θα μπορεί να περιφρουρεί τα μέλη και τη δράση του από το κράτος και την εργοδοσία. Τα ταξικά συνδικάτα δεν μπορούν να αυτοακυρωθούν, να αλλάξουν τα καταστατικά τους για να προσαρμοστούν στον ν. Χατζηδάκη. Η απειθαρχία είναι μονόδρομος.

Από την άλλη, βήμα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά που θέλει να επιβάλει ο ν. Χατζηδάκη είναι ο αγώνας για την κατάργηση του, που είναι κρίσιμο στοιχείο για τη σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Η μάχη αυτή συνδέεται με κάθε πραγματική διεκδίκηση και αγώνα των εργαζόμενων. Τόσο γιατί θα τον βρίσκει μπροστά του στην προσπάθεια του κράτους και της εργοδοσίας για την καταστολή των αγώνων

λειά, για ζωή με δικαιώματα για όλους, στην Υγεία, τη Μόρφωση, την ασφάλιση, την κατοικία και για αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε με αξιοπρέπεια, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του ανθρώπου και της φύσης. Για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και να χάσει από τα κέρδη του για να βελτιωθεί η ζωή των εργαζόμενων. Για να παρθούν μέτρα για τη σωτηρία του λαού από την πανδημία και την ακρίβεια. Τέτοιος αγώνας πρέπει άμεσα

Η μάχη για την κατάργηση του ν. 4808/2021 συνδέεται με κάθε πραγματική διεκδίκηση και αγώνα των εργαζόμενων (κήρυξή τους ως παράνομους, ποινικοποίηση τους κλπ), όσο και γιατί θα βρίσκεται πίσω από την μάχη για το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο. Το αίτημα της κατάργησης του ν. Χατζηδάκη πρέπει να συμπληρώνει τη διεκδίκηση του 6ωρου-5ήμερου-30ωρου που πρέπει να διεκδικήσει το εργατικό κίνημα από τη δική του στρατηγική σκοπιά στη μάχη με το κεφάλαιο για το χρόνο εργασίας. Πρέπει να είναι συστατικό των διεκδικήσεων για μόνιμη και σταθερή δου-

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

–χωρίς αναβολή– να οργανωθεί από τα ταξικά εργατικά συνδικάτα. Στον αντίποδα αυτής της λογικής, η ΓΣΕΕ αποτελεί το στήριγμα του ν. Χατζηδάκη. Όχι μόνο υπονόμευσε τον αγώνα ενάντια στην ψήφισή του αλλά τρέχει σε συνεργασία με το κράτος να φτιάξει ηλεκτρονική πλατφόρμα για τη διεξαγωγή των εκλογών των σωματείων, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο των αρχαιρεσιών των σωματείων, πρωτοστατώντας στην εφαρμογή του νόμου. Εργατικά Κέντρα και

Ομοσπονδίες όπου κυριαρχεί ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός (με ευθύνη των παρατάξεων των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ αλλά και την ανοχή του ΠΑΜΕ) μπορεί να διαπιστώνουν στα λόγια την αδυναμία άσκησης ελεύθερου συνδικαλισμού με τον ν. Χατζηδάκη αλλά πέρα από ενέργειες που παραπέμπουν στα δικαστήρια αντί για την οργάνωση των αγώνων –όπως η προσφυγή του ΕΚΑ στο ΣτΕ ενάντια στο Μητρώο– αρνούνται να πάρουν δεσμευτικές αποφάσεις για απειθαρχία στο νόμο σε όλες του τις πλευρές. Όσο για απεργίες, ούτε λόγος. Στην ίδια κατεύθυνση, η ΑΔΕΔΥ διακήρυξε τη μη εφαρμογή του νόμου στην αλλαγή καταστατικού και στην εφαρμογή των προϋποθέσεων για την κήρυξη απεργιών αλλά με ευθύνη των παρατάξεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ και ανοχή του ΠΑΜΕ, αρνήθηκε να ολοκληρώσει την απόφαση για απειθαρχία και με τη δέσμευση για μη εφαρμογή των ηλεκτρονικών αρχαιρεσιών και μη εγγραφή στο Μητρώο. Η απόφαση μάλιστα για τις απεργίες, μέχρι τώρα, εφαρμόστηκε κατά περίπτωση. Από τη μια, δεν τήρησε τις προϋποθέσεις για την κήρυξη απεργίας και κάλυψε με απόφαση της την απεργία στα ασφαλιστικά ταμεία όταν αυτή βγήκε παράνομη στα δικαστήρια με βάση τον ν. Χατζηδάκη. Από την άλλη όμως, αρνήθηκε να σπάσει την αντίστοιχη απαγόρευση της κρίσιμης και μεγαλειώδους απεργίας-αποχής ενάντια στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Επίσης, αρνείται να οργανώσει απεργιακό αγώνα για την κατάργηση του ν. Χατζηδάκη και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων στο δημόσιο. Αντίθετα ακύρωσε στην πράξη την απόφαση του Γενικού Συμβουλίου για 24ωρη απεργία το Νοέμβριο με ευθύνη των παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΜΕ και Συνδικαλιστική Ανατροπή.

Πραγματικός αγώνας, όχι άσφαιρες διακηρύξεις Το ΠΑΜΕ, ενώ έχει αναγορεύσει τη μάχη ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη σε κυρίαρχη μάχη για το εργατικό κίνημα, περιορίζεται στο σύνθημα «o νόμος Χατζηδάκη θα μείνει στα χαρτιά» και δεν βάζει τον στόχο της κατάργησής του. Αποφεύγει τη σύγκρουση με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο καθώς αρνείται την οργάνωση συνολικού απεργιακού αγώνα, ακολουθώντας τελικά το σχέδιο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η πανεργατική απεργία δηλώνεται γενικόλογα ως στόχος που μετατοπίζεται κάθε φορά σαν τον ορίζοντα, όσο πλησιάζει ο χρόνος για την υλοποίηση της, αναδεικνύοντας την έλλειψη εμπιστοσύνης στους εργαζόμενους και την προτεραιότητα του να επιδιώξει η δυσαρέσκεια των εργαζόμενων να οδηγηθεί στο να «βγάλουν συμπεράσματα» για την κοινοβουλευτική τους στάση στις εκλογές. Ακόμα και για την απειθαρχία που με επίταση διακηρύσσει, δεν εξαντλεί την πίεση του σε όλα τα συνδικάτα να πάρουν δεσμευτικές αποφάσεις για τη μη εφαρμογή του νόμου, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο για υπαναχώρηση ανάλογα με την τελική στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο θέμα αυτό. Αντίστοιχα προβληματική είναι και η αντίληψη που εμφανίζεται σε δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που επικεντρώνουν στην κατάργηση, υποβαθμίζοντας, αν δεν στέκονται αρνητικά, το θέμα της απειθαρχίας και μη εφαρμογής του νόμου. Σ αυτή την κρίσιμη μάχη για το παρόν και το μέλλον του εργατικού κινήματος, όλες οι δυνάμεις θα κριθούν από τη συμβολή τους στον αγώνα για την απειθαρχία και κατάργηση του ν. Χατζηδάκη και αυτό είναι ζήτημα που θα φανεί στο αμέσως επόμενο διάστημα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΚΕ∆∆Α: Συνέλευση την Παρασκευή 14/1 στη Νομική

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της Κίνησης για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ) θα γίνει την Παρασκευή 14/1, στις 6.30 μ.μ. στον 1ο όροφο της Νομικής Σχολής (είσοδος από Μασσαλίας), με όλες τις υγειονομικές προφυλάξεις και διαδικτυακά μέσω zoom. Θέματα συζήτησης θα είναι η εκτίμηση της κατάστασης, ο απολογισμός της ΚΕΔΔΑ και των αγώνων για δημοκρατικές ελευθερίες, καθώς και ο περαιτέρω σχεδιασμός. Στην πρόσκληση αναφέρεται ότι συμπληρώθηκαν έξι μήνες από τη συγκρότηση της Κίνησης και οι λόγοι που την επέβαλαν έχουν ενισχυθεί. Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της με οδηγό το δόγμα του αυταρχισμού, των διώξεων, της κρατικής καταστολής, των απαγορεύσεων και των διαχωρισμών. Χρειάζετα, λοιπόν, να συζητηθεί πώς θα δυναμώσουν οι δράσεις για να αντιμετωπιστεί η κρατική καταστολή, για τη στήριξη των διωκόμενων, την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.

22 χρόνια χωρίς τον Γιώργο Γράψα

ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ χρόνια συμπληρώνονται στις 12 Γενάρη από τον θάνατο του συντρόφου Γιώργου Γράψα. Το 1989 ο Γιώργος Γράψας είχε έρθει σε ανοιχτή ρήξη με την ηγεσία του ΚΚΕ, όταν, ως γραμματέας της νεολαίας, αρνήθηκε να υποταχθεί στη δεξιά συμβιβαστική πολιτική του. Ιστορική έμεινε η απάντησή του, «δεν θα υπακούσουμε!». Η «ανταρσία» της ΚΝΕ οδήγησε στις αρχές του 1990 στη δημιουργία του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ). Ο Γιώργος Γράψας συμμετείχε από την πρώτη στιγμή στον καθοδηγητικό πυρήνα. «Έφυγε» στις 12 Ιανουαρίου 2000, νεότατος, πριν κλείσει τα 47 του χρόνια, αντάρτης πάντα και «αρνητής φθοράς».

Ανάγκη επιτάχυνσης της οικονομικής εξόρμησης του ΝΑΡ

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ να ανέβουν άμεσα οι ρυθμοί της οικονομικής εξόρμησης του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση υπογραμμίζουν τα στοιχεία από τον πρώτο μήνα (Δεκέμβριος), σύμφωνα με τα οποία το πλάνο έχει καλυφθεί κατά 40%. Το ΝΑΡ τονίζει πως η οικονομική ενίσχυσή του θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της παρέμβασής του, ειδικά σε μια δύσκολη και απαιτητική χρονιά, με κορυφαίο στόχο τη συμβολή στη δημιουργία ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και της αντίστοιχης κομμουνιστικής οργάνωσης. Εκτός από κουπόνια, ενισχύσεις μπορούν να κατατίθενται στο όνομα Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι στους λογαριασμούς Εθνικής Τράπεζας με IBAN: GR 6301101510000015100178175 και Τράπεζας Πειραιώς με IBAN: GR6301710240006024151313688.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

Η Ταξική Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση διοργανώνει την Κυριακή 9/1 στις 7 μ.μ., διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Καπιταλισμός-Κυβέρνηση βλάπτουν σοβαρά την υγεία μας - Η αντίσταση και η ανατροπή τους το χρέος μας». Ομιλητές: Μ. Ρίζος (Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Αττικού Νοσοκομείου), Αντ. Κουρούκλης (Πρόεδρος ΠΟΠΟΚΠ) και Στ. Μανίκας (εργαζόμενος στις συγκοινωνίες, μέλος ΔΣ ΟΣΥ και ΕΚΑ). Η εκδήλωση θα προβληθεί από τη σελίδα της Κίνησης στο facebook.

ΣΜΤ: ΝΕΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ PLANET FRUITS

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) καλεί τη Δευτέρα 10/1, στις 8 π.μ., σε νέα κινητοποίηση στην Planet Fruits (Πρέσπας 6, Μοσχάτο) ενάντια στην απαράδεκτη εκδικητική απόλυση εργαζομένου και μέλους του σωματείου από την εταιρεία.

Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει! Το Σάββατο 8/1 συμπληρώνονται 31 χρόνια από τη δολοφονία του αγωνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από τον Γιάννη Καλαμπόκα, πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και στέλεχος της ΝΔ. Δεν ξεχνάμε! Συνεχίζουμε στον δρόμο του Νίκου Τεμπονέρα, ο οποίος ζει στους καθημερινούς αγώνες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και η νΚΑ Πάτρας καλούν στη συγκέντρωση τιμής και αγώνα ενάντια σε κυβέρνησηΕΕ-κεφάλαιο την Κυριακή 9/1, στις 6 μ.μ. στο σχολικό συγκρότημα «Τεμπονέρα» στην πλατεία Βουδ.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ∆ΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Η Πρόταση Προοπτικής καλεί την Πέμπτη 13/1, στις 4 μ.μ., σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας (πλατεία Κοτζιά), ενάντια στις συνεχιζόμενες αντεργατικές κινήσεις της διοίκησης.

για τους αναγνώστες του

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Η Ομάδα Πεζοπορίας της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης διοργανώνει την Κυριακή 16/1 την πρώτη πεζοπορία του νέου χρόνου στο φαράγγι της Αγάλης (Δίρφη Ευβοίας). Η αναχώρηση θα γίνει στις 7 π.μ. από την οδό Κράτητος 52 και η επιστροφή στις 7 μ.μ. στη Νέα Σμύρνη. Δηλώσεις συμμετοχής στο 6972209745 (Δημήτρης) ή 6976725642 (Αγγελική) και στο zervasdim@gmail.com. Κόστος εισιτηρίων: 15 ευρώ.

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Στη μνήμη του πατέρα του Δημήτρη Μαυρειδόπουλου, που έφυγε από τη ζωή στις 4 Γενάρη, ο Γρηγόρης Μαυρειδόπουλος κατέθεσε για την ενίσχυση του Πριν το ποσό των 200 ευρώ.

θέατρο

Αναφορά σε μια Ακαδημία του Φραντς Κάφκα με ένα εισιτήριο αξίας 15 ευρώ! Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ.

Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103225207 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Συνέντευξη ▶ Πώς κρίνετε τα κυβερνητικά μέτρα για την επανέναρξη των σχολείων;

Το κυβερνητικό αφήγημα έχει χρεοκοπήσει, πριν καν εφαρμοστεί. Δεν υπάρχουν στην ουσία διαφορετικά μέτρα από πριν τα Χριστούγεννα και δεν ενισχύεται το δημόσιο σύστημα υγείας. Τσάμπα προσπαθεί να την βγάλει η κυβέρνηση, ακόμα μια φορά. Η μόνη διαφορά είναι ένα επιπλέον self test για την πρώτη βδομάδα, η επέκταση των self test στους εμβολιασμένους και σε ολόκληρο το τμήμα που υπάρχει κρούσμα. Αλλά, όπως είναι και λογικό, αυτό δεν αλλάζει ούτε την εξέλιξη της πανδημίας στα σχολεία αλλά ούτε και την αντιμετώπισή της. Το δήθεν πρωτόκολλο είναι εγκληματικό, αφού στηρίζεται στην υπόθεση ότι η μετάλλαξη «Ο» είναι πιο ανώδυνη. Είναι σαφές, πως η κυβέρνηση ανοίγει τα σχολεία με κριτήριο την αδιατάρακτη λειτουργία της «αγοράς» και των κερδών των επιχειρήσεων και όχι με την ασφαλή υγειονομικά και μορφωτικά δια ζώσης λειτουργία των σχολείων, όπως υποκριτικά υπερασπίζεται εσχάτως.

στον

Γιάννης Μαρίνης

ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

μέλος ΔΣ Γ΄ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας

Μόνο με αγώνα τα σχολεία θα είναι ανοικτά και ασφαλή «Το δήθεν πρωτόκολλο είναι εγκληματικό, αφού στηρίζεται στην υπόθεση ότι η μετάλλαξη “Ο” είναι πιο ανώδυνη. Είναι σαφές πως η κυβέρνηση ανοίγει τα σχολεία με κριτήριο την αδιατάρακτη λειτουργία της “αγοράς” και των κερδών των επιχειρήσεων και όχι την ασφαλή υγειονομικά και μορφωτικά δια ζώσης λειτουργία των σχολείων, όπως ποκριτικά υπερασπίζεται υποκριτικά σχάτως», εσχάτως», ηλώνει στο Πριν δηλώνει ο μέλος του Δ Σ το ΔΣ ης Γ΄ ΕΛΜΕ της υτικής Αθήνας Δυτικής άννης Γιάννης Μαρίνης.

▶ Το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται πως τα σχολεία λειτούργησαν με ασφάλεια τους προηγούμενους μήνες. Δεν ήταν έτσι;

Υπήρξαν πάνω από εκατό χιλιάδες κρούσματα μαθητών, που διαχειρίστηκαν αποκλειστικά οι εκπαιδευτικοί, χωρίς καμιά ενίσχυση από το κράτος και τον ΕΟΔΥ. Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη το 50%+1 για να κλείσει τμήμα, σε συνδυασμό με την πλημμελή διενέργεια των τεστ, ισχυρίζεται ότι δεν υπήρξε μετάδοση. ▶ Γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά ξανά στην τηλεκπαίδευση, αφού σύμφωνα με τη Ν. Κεραμέως λειτούργησε άψογα πέρυσι;

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τον κυρίαρχο συνδικαλισμό στο να επιβάλλει καταρχάς την «τηλεκπαίδευση». Όλοι εμφανίστηκαν σαν μια αγαπημένη οικογένεια που κάνει «τηλεμάθημα». Αποκλείοντας εννοείται τους οικονομικά αδύναμους μαθητές, τους Ρομά, τους πρόσφυγες κ.ά. Οι συνάδελφοι με δικά τους μέσα προσπάθησαν να κρατήσουν με τους μαθητές μια επαφή και τελειώνει εκεί. Παρά τις διακηρύξεις Κεραμέως, απο-

αν δείχτηκε ότι η Cisco δεν ήταν ου δωρεάν και δεδομένα άνω του ών ενός εκατομμυρίου χρηστών οι του Webex κρατήθηκαν. Όλοι αυτοί που άκριτα αποδέχτηκαν αυτή την κατάσταση και που πολλές φορές μας έλεγαν ότι είναι κοινωνική προσφορά, αδιαφορώντας αν σε πολλές οικογένειες –και λόγω του πολύμηνου lockdown και των αναστο-ιά λών εργασίας– πολλά παιδιά ήδεν είχαν καν να φάνε, σήάμερα παραδέχονται το φιάυ σκο. Είναι τεράστιες οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις και το γνωστικό χάσμα που δημιουργήθηκε. Ένα παιδί που είναι σήμερα Γ΄ Γυμνασίου, ουσιαστικά είναι στην πρώτη. Τα παιδιά στα Δημοτικά

Η Κεραμέως πέρασε μέσα στην πανδημία σειρά αντιεκπαιδευτικών νόμων (αξιολόγηση, τράπεζες θεμάτων, ΕΒΕ), ενώ έκανε μέχρι και συμπτύξεις χιλίων και πλέον τμημάτων

σε μεγάλο ποσοστό δεν έχουν μάθει ακόμα να κάθονται, να γράφουν και να διαβάζουν. Σε αυτό συνέτεινε και η ανυπαρξία υποστηρικτικών δομών στα σχολεία. ▶ Τι διεκδικούν οι Παρεμβάσεις και το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα για να ανοίξουν τα σχολεία;

Από τον Μάρτη του '20, όταν έκλεισαν για πρώτη φορά τα σχολεία, οι Παρεμβάσεις πρόταξαν τα εκπαιδευτικά σωματεία να είναι στον δρόμο μαζί με τους υγειονομικούς, κόντρα στον διάχυτο φόβο, στις απαγορεύσεις, ποινικοποιήσεις συγκεντρώσεων και κυκλοφορίας. Ικανοποίηση, λοιπόν, των αιτημάτων του υγειονομικού κινήματος. Κλιμάκια του ΕΟΔΥ να κάνουν όλα τα απαραίτητα τεστ ανά ομάδες σχολείων, δωρεάν και για όλους, εμβόλια στους μαθητές όπου υπάρχει χαμηλή κάλυψη. Επίσης ιχνηλάτηση. Μέχρι 15 μαθητές στην τάξη. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού εκπαιδευτικών, καθαριότητας κ.λπ., άνοιγμα νέων αιθουσών και δημοσίων κτιρίων. Δωρεάν μάσκες υψηλής προστασίας για μαθητές-εκπαιδευτικούς. Όταν, ως συνδικαλιστικό ρεύμα, τον Μάη του '20 μιλήσαμε για αυτά, ήμασταν μόνοι. Από τον Σεπτέμβρη του '20, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, υιοθέτησαν τα αιτήματα. Βεβαίως ταυτόχρονα η Κεραμέως, αποδεικνύοντας και το φαιδρό και θρασύδειλο του συστήματος, πέρασε μέσα στ στην πανδημία στην επίθεση με σειρά αντιεκπαιδευτικών νό νόμων (αξιολόγηση, τράπεζες θε θεμάτων, ΕΒΕ). Μέχρι και σ συμπτύξεις 1.000 και πλέον τμημάτων έκανε σε όλη τη χώρα. Όλα αυτά ζητάμε να καταργηθούν. Όπως και να δίδονται αναρρωτικές και άδειες ευπαθών. Ούτε σκέψη για τηλεκπαίδευση. Τα σ σχολεία πρέπει να παραμείνο νουν ανοιχτά αλλά υγειονομικά ασ ασφαλή, πράγμα που διεκδικε κείται μόνο με ανυποχώρητο αγ αγώνα. ▶ Η κυβέρνηση λέει πως αυτά που ζητάτε δεν γίνονται. Τι απαντάτε;

Αυτοί που χαρίζουν δισ. στους

επιχειρηματικούς ομίλους και τις πολυεθνικές και σκορπάνε τεράστια ποσά στα εξοπλιστικά προγράμματα του ΝΑΤΟ, προφανώς θεωρούν ανέφικτη την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας. Κι αυτό δείχνει και τις εγκληματικές τους ευθύνες. Σαφώς αδιαφορούν για την ανθρώπινη ζωή και την κοινωνία. ▶ Βλέπουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ένα διαγωνισμό «ρεαλιστικών προτάσεων». Γιατί γίνεται αυτό;

Με 21.000 νεκρούς και διαλυμένο το δημόσιο σύστημα υγείας προσπαθούν όλοι να κρυφτούν πίσω από τις ευθύνες τους. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε προσλήψεις όσο ήταν στην κυβέρνηση; Έδιωχνε τα μνημόνια; Τότε τι είναι τα «σύμφωνα σταθερότητας» και η διαρκής λιτότητα; Γιατί το ΚΚΕ δεν έβαλε μια φορά πλάτη για να μην περάσει ένας από τους νόμους που διέλυσαν το ασφαλιστικό; Πώς ο ν. Χατζηδάκη θα «μείνει στα χαρτιά»; Αυτά δείχνουν τον προσανατολισμό τους στις εκλογικές διαδικασίες και στην πίτα νομής της πολιτικής εξουσίας που τους αναλογεί κι όχι στα πραγματικά προβλήματα και στα αιτήματα των εργαζομένων. Κι όλα αυτά γιατί δεν πιστεύουν στη δύναμη του αγώνα, υποτιμούν τους εργαζόμενους. Είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής. Πώς εξηγεί αλλιώς κανείς ότι στην απεργία-αποχή ενάντια στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και την απεργία της 11 Οκτώβρη συμμετείχαν πάνω από 100.000 χιλιάδες άνθρωποι και κάποιοι έκριναν ότι πρέπει να σταματήσει ο αγώνας; Συναίνεση και εθνική ομοψυχία αντί για κλιμάκωση και νίκη, η καλύτερη υπηρεσία στην κυβέρνηση. ▶ Θα υπάρξει αγωνιστική απάντηση του κινήματος;

Θα υπάρξουν προσπάθειες από τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία αλλά ζούμε στην εποχή της μετάλλαξης του υπάρχοντος συνδικαλισμού σε μια μούμια τύπου ΓΣΕΕ. Προσπαθούμε οι οργανωμένες πρωτοβουλίες των «από κάτω» να ανοίξουν το δρόμο για πανεκπαιδευτικά και πανεργατικά συλλαλητήρια και απεργίες, με σχέδιο ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών. Είναι πράγματι θέμα ζωής ή θανάτου!

Φάκελος

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Αντιθέσεις Οι εκλογές στη Χιλή αποτύπωσαν τη δυναμική της νέας φάσης της λεγόμενης «ροζ παλίρροιας» στη Λατινική Αμερική. Στην Ελλάδα, η συζήτηση για αυτήν προσαρμόζεται στα εγχώρια δεδομένα για να αιτιολογηθεί είτε μια στάση αποθέωσης του «προοδευτικού κυβερνητισμού» είτε απαξίωσης των «ρεφορμιστικών αυταπατών». Ωστόσο, η Λατινική Αμερική έχει μια εντελώς διαφορετική ιστορία και πολιτική παράδοση, ενώ το βάθος των αντιθέσεων του σύγχρονου καπιταλισμού έχει μέγεθος που δημιουργεί αλλεπάλληλα λαϊκά κινήματα και εξεγέρσεις. Ήταν το Caracazo το 1989, το Argentinazo το 2001 που άνοιξαν τον δρόμο για πολύμορφες πολιτικές διεργασίες σε όλη την ήπειρο, ενώ σε Βολιβία, Εκουαδόρ, Περού ανατράπηκαν αστικές αντιλαϊκές κυβερνήσεις, αναδεικνύοντας ότι καμιά πολιτική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς να αναπτυχθεί νωρίτερα μια μαζική, λαϊκή εξεγερτική τάση. Όμως, το δεύτερο κύμα της «ροζ παλίρροιας» εμφανίζεται εξαρχής λιγότερο ριζοσπαστικό. Ως αντίπαλό του δεν έχει πλέον τα φθαρμένα πολιτικά συστήματα του νεοφιλελευθερισμού αλλά μια δυναμική Ακροδεξιά φασιστικής απόκλισης, καθώς το αστικό μπλοκ εξουσίας κάθε χώρας φροντίζει να διαμορφώσει νέους όρους. Ακόμα δε κι αν ηττηθεί εκλογικά η Ακροδεξιά, το πολιτικό σκηνικό μετατοπίζεται σε αντιδραστική κατεύθυνση. Τα προγράμματα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων είναι πλέον πιο δύσκολο να εφαρμοστούν, ενώ το διεθνές πλαίσιο δεν επιτρέπει ελιγμούς διαπραγμάτευσης. Άλλωστε, ακόμα και στην προηγούμενη φάση της «παλίρροιας» η προοδευτική διαχείριση παρέμεινε παντού καπιταλιστική και συνοδεύτηκε από εκρηκτικά ποσοστά ανάπτυξης και κερδοφορίας για τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου, σε συνεργασία με Κίνα-Ρωσία. Εκεί όπου η άνοδος ενός προοδευτικού προέδρου δεν ήταν προϊόν μιας λαϊκής εξέγερσης, όπως ο Ομπραδόρ στο Μεξικό, η ενσωμάτωση είναι τάχιστη, όπως μαρτυρούν οι νέες ζώνες εργασιακής ζούγκλας στα σύνορα με τις ΗΠΑ αλλά και στα «τείχη» σε βάρος των μεταναστών στα σύνορα με τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής, στο όνομα της διαπραγμάτευσης εντός της NAFTA.

Κώστας Δικαίος | Παναγιώτης Ξοπλίδης

Η Λατινική Αμερική βρίσκεται (πάλι) σε κρίσιμο σταυροδρόμι

τη Λατινική Αμερική παρατηρείται, πρώτα από όλα, μια συσπείρωση της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς μαζί με τους νεοφιλελεύθερους με στόχο να ενταθεί η επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων της νεολαίας και των αυτόχθονων λαών. Αυτή η κίνηση οφείλεται σε οικονομικούς λόγους και κύρια στην αποτυχία της παγκοσμιοποίησης και τον εντεινόμενο προστατευτισμό των ιμπεριαλιστικών χωρών. Πρόκειται για δεδομένα που υπονόμευσαν μια περίοδο ανάπτυξης για την περιοχή, την ίδια στιγμή που η πανδημία και το χρέος ενέτειναν ακόμα περισσότερο την κρίση και την αδυναμία διαχείρισης της οικονομίας. Οι επιθέσεις του ιμπεριαλισμού στην Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη Βολιβία, μαζί με την επικράτηση του Μπολσονάρου στη Βραζιλία και του

Ακροδεξιά επίθεση, «προοδευτισμός», κινηματικός δικαιωματισμός, αντικαπιταλισμός αναζητούν διεξόδους και πλειοψηφίες. Τα κινηματικά δεδομένα και μια σειρά πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στην ήπειρο αυτή δείχνουν ότι διαμορφώνονται σοβαρές τάσεις — και αρκετά διλήμματα

Μάκρι στην Αργεντινή σηματοδότησαν αυτήν την πορεία. Όμως υπάρχει και ένας άλλος λόγος που έκανε αναγκαία την εμφάνιση αυτής της ακροδεξιάς τάσης. Είναι η άνοδος σε όλες τις χώρες κινημάτων για τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Στη Λατινική Αμερική, η ταξικότητα, ο αυταρχισμός, ο συντηρητικός καθολικισμός, το μίσος για τους φτωχούς, η περιφρόνηση για τους μαύρους και τους ινδιάνους, αποτελούν βασική πολιτική των αρχουσών τάξεων και είναι πολύ δύσκολο να κάνουν έστω και την παραμικρή παραχώρηση. Έτσι, στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις στην Χιλή ο ακροδεξιός Καστ κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του όλη τη Δεξιά με μια ρητορική μίσους, αντικομμουνισμού και φοβικού ρατσισμού και να απειλήσει να πάρει την προεδρία παρά τα τεράστια κινήματα που έχουν ανα-

πτυχθεί στη χώρα μετά την εξέγερση του Οκτώβρη του 2019 και τη διαδικασία της Συντακτικής Συνέλευσης για νέο Σύνταγμα. Με την ίδια ρητορική εκλέχτηκε ο τραπεζίτης-επιχειρηματίας Λάσο στο Εκουαδόρ, ενώ στην Αργεντινή το κόμμα των Περονιστών έχασε την πλειοψηφία στη Γερουσία μετά από 40 χρόνια και το ακροδεξιό κόμμα πήρε ένα εκατομμύριο ψήφους (όσο και το αντικαπιταλιστικό FIT-U) και κοντά στο 17% στο Μπουένος Άιρες. Πρόκειται για μια αντίδραση που προκαλεί έντονη πόλωση αλλά αγγίζει πλέον και τα όριά της. Ο Μπολσονάρου αμφισβητείται ακόμα και από κομμάτια της Δεξιάς, κύρια λόγω της αποτυχίας στη διαχείριση της πανδημίας, ενώ ο Λάσο από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του βρίσκεται αντιμέτωπος με κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα, αντιμετωπίζοντας ένα κοινοβούλιο

Φάκελος

Τα πολύμορφα κινήματα είναι η ελπίδα, χωρίς όμως ενιαίο πρόγραμμα και οργανωτική δομή που κυριαρχούν η κεντροαριστερά και οι αυτόχθονες με εξαιρετικές κινηματικές εμπειρίες. Την ίδια στιγμή, ο λεγόμενος «προοδευτισμός» που περιλαμβάνει τη λατινοαμερικάνικη Κεντροαριστερά, μαζί με τις ειδικές μορφές του Τσαβισμού στη Βενεζουέλα και του Μοράλες στη Βολιβία, πέτυχαν για ένα διάστημα να διαχειριστούν την οικονομία, αυξάνοντας το ΑΕΠ, μειώνοντας τη φτώχεια κυρίως με πολιτικές επιδοματικών κοινωνικών παροχών, αυξάνοντας όμως τις κοινωνικές ανισότητες και την άνιση διανομή του πλούτου! Δεν ήρθε ποτέ σε άμεση σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και έπαιξε πάντα τον ρόλο του αναχώματος στις εργατικές διεκδικήσεις. Ακόμα και στη Βενεζουέλα, στη νέα περίοδο του Μαδούρο δημιουργήθηκαν ισορροπίες που άφησαν εκτός όλους όσους δεν συμμερίζονται τη στροφή προς την ταξική συμφιλίωση και οικοδομήθηκε ένα αφήγημα εθνικής ενότητας, που συνοδεύτηκε από μια αυξανόμενη αυταρχική διολίσθηση της κυβέρνησης και από μια αυξανόμενη εξάρτηση από τον ρωσικό ιμπεριαλισμό και την Κίνα. Τις ήττες του «προοδευτισμού» σε Βραζιλία, Βολιβία, Αργεντινή διαδέχθηκε η αδυναμία των νεοφιλελεύθερων λύσεων να πετύχουν σταθεροποίηση της οικονομίας, την ίδια στιγμή που η φτώχεια, η ανεργία και η πανδημία κάλπαζαν. Έτσι, φαίνεται ότι υπάρχει μια επανάκαμψή του σε διάφορες χώρες. Η Βραζιλία ετοιμάζεται να υποδεχτεί ξανά τον Λούλα, το Περού εξέλεξε τον «χωριάτη» Καστίγιο (συνεργαζόμενος με το μαοϊκό ΚΚ), αφού όμως υποσχέθηκε ότι θα σεβαστεί την ατομική ιδιοκτη-

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

σία, δεν θα δεσμεύσει τις καταθέσεις, δεν θα απαγορεύσει τις εισαγωγές, δεν θα εθνικοποιήσει τη Κεντρική Τράπεζα και πολλά άλλα. Στη Χιλή ο σοσιαλιστής Μπόριτς, σε συνεργασία με το ΚΚ, έγινε πρόεδρος αλλά αφού έκανε παρόμοιες παραχωρήσεις προς τη μεριά των αρχουσών τάξεων και των ιμπεριαλιστών με αυτές του Καστίγιο. Στη Βολιβία, επίσης, το κόμμα του Μοράλες νίκησε τους δεξιούς πραξικοπηματίες στις εκλογές και επανήλθε στην εξουσία, σε μια πιο φιλελεύθερη όμως μορφή. Τέλος, στην Ονδούρα εκλέχτηκε επίσης μια κεντροαριστερή πρόεδρος, ενώ η Νικαράγουα, υπό τη δικτατορική πλέον κυβέρνηση του παλιού ηγέτη των Σαντινίστας, Ντανιέλ Ορτέγκα, απομακρύνεται όλο περισσότερο από τις ΗΠΑ πηγαίνοντας προς την Κίνα. Το πιο σημαντικό, πάντως, είναι ότι στη Χιλή οι κινηματικές διαδικασίες δεν έχουν ενσωματωθεί πλήρως στα εκλογικά σχέδια του προοδευτισμού. Τα κινήματα που αναπτύχθηκαν περιλαμβάνουν μια τεράστια γκάμα αιτημάτων και διεκδικούν δικαιώματα που είναι αδύνατον να ενταχθούν σε ένα κεντροαριστερό πρόγραμμα και η ικανοποίησή τους απαιτεί μια αντικαπιταλιστική ρήξη. Αλλά και οι δομές του κινήματος υπερβαίνουν τα συνδικάτα και τις μορφές οργάνωσης που ελέγχει το ΚΚ και το Ευρύ Μέτωπο του Μπόριτς. Αφορούν συνελεύσεις γειτονιάς και τοπικές αυτοοργανωμένες δράσεις, στις οποίες συμμετέχουν από αναρχικοί και αυτόνομοι μέχρι οργανωμένα μέλη του ΚΚ και των φοιτητικών συλλόγων και ανένταχτοι αγωνιστές που αμφισβητούν τα παραδοσιακά κόμματα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να καθοδηγηθεί το κίνημα στις επερχόμενες μάχες. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κολομβία, όπου η γενική απεργία τον Απρίλιο του 2021 δημιούργησε δομές νεολαίων που μάχονταν στα οδοφράγματα και στα σημεία αντίστασης που είχαν στήσει ενάντια στον στρατό, τα ελικόπτερα και τα τανκς του Ντούκε (ακροδεξιός) αντιμετωπίζοντας τη βία του καθεστώτος αλλά και την προσπάθεια υπονόμευσης από τον Γκουστάβο Πέτρο, ηγέτη της Κεντροαριστεράς, που εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση για να καλέσει σε κοινωνική ειρήνη. Στους δρόμους, ωστόσο, οι νέοι που οργανώνονται για μια άνιση αντιπαράθεση δήλωσαν ότι προτιμούν να πεθάνουν από πυρά κατά τη διάρκεια των μαχών παρά να τους πάρει ο Covid και η πείνα. «Κατά τη διάρκεια της οργάνωσης των λαϊκών συνελεύσεων αποκτήσαμε μια γνώση που δεν πρόκειται ποτέ να χάσουμε. Αυτή τη στιγμή, ούτε διαπραγματευόμαστε ούτε αναγνωρίζουμε κανέναν φορέα ως διαπραγματευόμενο για λογαριασμό μας», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας αγωνιστής στα σημεία αντίστασης. Η ακροδεξιά επίθεση δεν μπορεί να δώσει λύσεις, ενώ ο προοδευτισμός ούτε θέλει ούτε μπορεί. Τα ελπιδοφόρα μηνύματα βρίσκονται στα κινήματα, που όμως δεν έχουν καταφέρει να συγκροτήσουν ένα ενιαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μια οργανωτική μορφή που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τους μηχανισμούς καταστολής και ταυτόχρονα να επιβάλει μια άλλη διαχείριση οικονομίας και κοινωνίας.

Η «άλλη» Αριστερά που πάει κόντρα στη διαχείριση

Λατινική Αμερική παρουσιάζεται συνήθως ως σύνολο, ωστόσο οι ιδιομορφίες κάθε χώρας είναι σημαντικές και αποτυπώνονται και στην ποικιλόμορφη αριστερά. Τα ιστορικά Κομμουνιστικά Κόμματα, με την εξαίρεση του ΚΚ Χιλής που διατήρησε την ισχυρή επιρροή του, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη. Πλήρωσαν την προσκόλλησή τους στην ΕΣΣΔ και τις καιροσκοπικές επιλογές της («ανοχή» στη δικτατορία Βιντέλα στην Αργεντινή, μη στήριξη αντάρτικων κ.λπ), καθώς και την ατολμία εμπλοκής στους ένοπλους αγώνες. Αναπτύχθηκαν έτσι άλλα ιστορικά ρεύματα, όπως ο τροτσκισμός και ο μαοϊσμός, ενώ ειδικό ρόλο είχε ο γκεβαρισμός και η έκρηξη των ένοπλων κινημάτων, τόσο των αγροτικών όσο και των αντάρτικων πόλης. Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλές πρώην ένοπλες οργανώσεις μετασχηματίστηκαν σε πολιτικά κόμματα, συχνά σε αλληλοδιαπλοκή με μαοϊκά ή τροτσκιστικά ρεύματα. Παράλληλα, ιδεολογικά ρεύματα της Νέας Αριστεράς δεν έμειναν στο στάδιο ενός «ακαδημαϊκού θερμοκηπίου» αλλά κλήθηκαν να αναλάβουν ενεργό ρόλο στο πολιτικό πεδίο, αναδεικνύοντας και τα δικά τους όρια. Σήμερα, η επιρροή αυτής της ιδιαίτερης παράδοσης είναι εμφανής και η παρουσία της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς είναι σημαντική. Στην Αργεντινή, το Μέτωπο της Αριστεράς και των Εργαζομένων, με υπόβαθρο την ιστορική παρουσία του τροτσκιστικού ρεύματος, κατάφερε να ενοποιήσει τον αντικαπιταλιστικό χώρο, πετυχαίνοντας και σημαντικά εκλογικά αποτελέσματα σε συνθήκες πόλωσης. Αυτή τη στιγμή είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που

αμφισβητεί τις συμφωνίες με το ΔΝΤ και την αποπληρωμή του χρέους της χώρας. Έχει, παράλληλα, απευθύνει ένα πρόγραμμα διεκδικήσεων που επικεντρώνεται στην ταξική διαπάλη, καθώς η προοδευτική διακυβέρνηση με τη μορφή του «κιρχνερισμού» ήταν μια περίοδος καπιταλιστικής ανάπτυξης με οικοδομική-κατασκευαστική «έκρηξη» και μεγάλα κέρδη για το εγχώριο κεφάλαιο. Στη Χιλή, η επαναστατική Αριστερά συνδυάζει την παράδοση του αντάρτικου πόλης (MIR), τη μαοϊκή (Προλεταριακή Δράση) και την τροτσκιστική (PTR/Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα) με την υποψηφιότητα του Πατριωτικού Μετώπου να τριπλασιάζει την απήχησή της με 1,46% στις πρόσφατες εκλογές. Η χιλιανή αντικαπιταλιστική Αριστερά κατάφερε να επικοινωνήσει με τις εξεγερτικές αναζητήσεις νεολαίας και εργαζομένων που ασφυκτιούν στα όρια των συμβιβασμών του Μπόριτς και τη διατήρηση της «κανονικότητας». Το αποτύπωμα των Τουπαμάρος είναι ισχυρό και στην Ουρουγουάη, με την παρουσία του μετώπου της Λαϊκής Ενότητας, ενώ στη Βενεζουέλα το Κομμουνιστικό Κόμμα μαζί με άλλες οργανώσεις προσπαθεί να εκφράσει τα φτωχότερα τμήματα του λαού που περιθωριοποιούνται ξανά από τα αδιέξοδα της μπολιβαριανής διαδικασίας τα τελευταία χρόνια. Σε όλες τις λατινοαμερικάνικες χώρες, λοιπόν, υπάρχει και η Αριστερά πέρα από τα όρια της προοδευτικής διαχείρισης, της αναδίπλωσης και ενσωμάτωσης. Ακόμα και αν απουσιάζει σήμερα μια ισχυρή κομμουνιστική στρατηγική, υπάρχουν τα εύφλεκτα υλικά για να κλονιστεί η αστική κυριαρχία με προοπτική επαναστατικής ρήξης.

14 Φρανκ Χοσουέ Σολάρ Καμπράλες

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Φάκελος

Η ενοποίηση της Λατινικής Αμερικής: ο ρεαλισμός του «αδύνατου» Οι επαναστάσεις δεν φαίνονται ποτέ δυνατές μέχρι να συμβούν

Η σοσιαλιστική επανάσταση είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την απελευθέρωση των λαών της Λατινικής Αμερικής και για την ενοποίησή τους απέναντι στον ιμπεριαλισμό, ειδικά των ΗΠΑ. Αυτό τονίζεται στο άρθρο του Φρανκ Χοσουέ Σολάρ Καμπράλες που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Granma, όργανο του ΚΚ Κούβας, και αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο φόντο των εξελίξεων στην περιοχή. Απόδοση στα ελληνικά: Λίτσα Φρυδά. Το πλήρες κείμενο στο prin.gr.

πλάνη πως είναι δυνατόν να οικοδομηθούν ανεπτυγμένα ανεξάρτητα καπιταλιστικά κράτη στη Λατινική Αμερική ικανά να ενωθούν παρά τις αντιπαλότητες τους, διαλύθηκε από μια μακρά παράδοση κριτικής σκέψης, από τον Χούλιο Αντόνιο Μέλλα και τον Χοσέ Κάρλος Μαριατεγκούι μέχρι τον Τσε Γκεβάρα και τον Φιντέλ Κάστρο. Η αδυναμία και η όψιμη εμφάνιση της λατινοαμερικάνικης αστικής τάξης στη σκηνή της ιστορίας, σε μια στιγμή που η ιμπεριαλιστική διαίρεση του κόσμου για την εξασφάλιση των πρώτων υλών και των αγορών στις περιφερειακές χώρες βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, έθεσε τη βάση για την υποταγή της στα διεθνή κέντρα εξουσίας. Ούτε οι ταραχώδεις ολιγαρχίες των Κρεολών ούτε οι εθνικές αστικές τάξεις, που συνδέονται με χιλιάδες δεσμούς εξάρτησης από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ούτε οι καταδικασμένες σε αποτυχία προσπάθειες μεταρρύθμισης του καπιταλισμού να του δώσουν ένα πιο ανθρώπινο και δίκαιο πρόσωπο, θα μπορέσουν να επιτύχουν την ενότητα της Λατινικής Αμερικής. Για να γίνει πραγματικά η Λατινική Αμερική μια ζώνη ειρήνης και ολοκλήρωσης, πρέπει να την μετατρέψουμε σε ζώνη επαναστάσεων. Η σοσιαλιστική επανάσταση είναι η προϋπόθεση για την ανάπτυξη και τη λύση στα πιεστικά προβλήματα των λαών της ηπείρου μας. Είναι το μόνο μέσο για να ενωθούμε προς όφελος των λαϊκών πλειοψηφιών και να εκπληρώσουμε το όνειρο του Μαρτί για τη δεύτερη και οριστική ανεξαρτησία.

εργατικής τάξης. Δεν υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού. Είναι εξίσου απατηλό να περιμένουμε μια ανιδιοτελή στάση από την πλευρά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στο ζήτημα της ενοποίησης. Μια τίγρη δεν θα σταματήσει να τρώει κρέας μόνο και μόνο επειδή προσευχόμαστε να γίνει χορτοφάγος. Η Συμμαχία για την Πρόοδο, μια πρωτοβουλία για τη Λατινική Αμερική που ξεκίνησε ο Κένεντι το 1961, δεν ήταν αλτρουιστική χειρονομία αλληλεγγύης ούτε ήταν μια έκφραση ανησυχίας για τη φτώχεια που μαστίζει την περιοχή μας. Αντίθετα, ήταν μια στρατηγική περιορισμού της Κουβανικής Επανάστασης. Η επανέναρξη οποιουδήποτε παρόμοιου σχεδίου θα υποκινηθεί από παρόμοιες ανησυχίες. Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι οι επαναστάσεις δεν είναι στην ημερήΗ ήπειρος σιγοβράζει με εκρήξεις σια διάταξη στη Λατινική Αμερική και ότι και κοινωνικούς σπασμούς, μια τέτοια προοπτική λείπει όμως μια αποτελεσματική αυτή τη στιγμή είναι εντελώς ουτοπική και στρατηγική για την ανατροπή ότι, ως εκ τούτου, του καπιταλισμού μια πιο ρεαλιστική πολιτική πρέπει να επινοηθεί, σύμφωνα με τις παρούσες σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των συνθήκες. Αν και δεν υπάρχει τρόπος καπιταλιστών των διαφόρων εθνικών να εγγυηθούμε ότι ένας επαναστατικρατών και την ανομοιογένεια της κός θρίαμβος στην ήπειρό μας είναι ανάπτυξής τους. Από την άλλη, η ένωπρο των πυλών, ωστόσο μπορούμε να ση συνεπάγεται την πλήρη κυριαρχία πούμε ότι, από την Αλάσκα έως τη Γη των τραπεζών και των μονοπωλίων του Πυρός, η κοινωνική και πολιτική στις ζωές των ανθρώπων. Ευρωπαϊσταθερότητα είναι σπάνια. Οι λαοί μας κή Ένωση είναι, στην πραγματικότη–που διαθέτουν τεράστιες και θαυμάτα, μια καπιταλιστική λέσχη, στόχος σιες παραδόσεις αγώνα– απαιτούν αλτης οποίας είναι να ευνοήσει και να λαγή στους δρόμους, στα εργοστάσια, προστατεύσει τα κέρδη των μεγάλων στα πανεπιστήμια και αντιμετωπίζουν ευρωπαϊκών εταιρειών σε βάρος της Καμία πρωτοβουλία που δεν έρχεται σε ρήξη με τον καπιταλισμό δεν θα μπορέσει να το επιτύχει. Εάν οι αστικές τάξεις της Λατινικής Αμερικής, εξαναγκασμένες από πιέσεις που θέτουν σε κίνδυνο τα κέρδη τους ή από συγκεκριμένες αντιφάσεις με τον ιμπεριαλισμό, συμφωνούσαν και έφταναν σε κάποιο είδος ολοκλήρωσης, θα ήταν πάντα προς όφελος των δικών τους ταξικών συμφερόντων και όχι των λαών τους και σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο δεν θα σήμαινε αποφασιστική ρήξη των σχέσεων εξάρτησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πρόθεσή μας δεν μπορεί να είναι η οικοδόμηση του μοντέλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) σε αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού. Η ΕΕ δεν κατόρθωσε να επιλύσει τη βαθιά

τους κατασταλτικούς μηχανισμούς των αντίστοιχων κρατών τους. Σήμερα, η ήπειρος σιγοβράζει με εκρήξεις και κοινωνικούς σπασμούς, εκ των οποίων η Χιλή και η Κολομβία είναι μόνο τα πιο ενδεικτικά παραδείγματα. Αυτές είναι εκφράσεις βαθιάς, συσσωρευμένης από καιρό δυσαρέσκειας. Οι κρίσεις και οι λαϊκές εξεγέρσεις είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλισμού της Λατινικής Αμερικής σήμερα. Εάν, ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει, αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν είχαμε μια αποτελεσματική στρατηγική για την ανατροπή και την υπέρβασή του. Πρέπει να εκφράσουμε τους αγώνες όλων των καταπιεσμένων λαών με μια επαναστατική ηγεσία που αναγνωρίζει τον καπιταλισμό ως τον κύριο και κοινό εχθρό και συγκεντρώνει όλες τις ενέργειές της εναντίον του. Πρέπει να κάνουμε την Επανάσταση ξανά μόδα στην Αμερική μας, να τη δούμε ως τη μόνη αποτελεσματική και βιώσιμη εναλλακτική. Ο στόχος των επαναστατικών δυνάμεων δεν μπορεί να είναι απλώς να μπουν στην κυβέρνηση για να διαχειριστούν τον καπιταλισμό με μεγαλύτερη αναδιανομή του πλούτου. Οι επαναστάσεις δεν φαίνονται ποτέ δυνατές μέχρι να συμβούν. Δεν φαίνεται να είναι ποτέ η κατάλληλη στιγμή για να συμβούν, και ένα ρεπερτόριο επιχειρημάτων με νόημα και λογική είναι πάντα εύκαιρα για να αποθαρρύνουν κάθε προσπάθεια επανάστασης. Αλλά το πραγματικά ουτοπικό θα ήταν να πιστεύουμε ότι χωρίς να φύγουμε από το πλαίσιο του καπιταλισμού, τα προβλήματά μας μπορούν να λυθούν και να επιτευχθεί ενότητα και οριστική ανεξαρτησία. Το καθήκον των επαναστατών παραμένει να κάνουν επανάσταση — να μην περιορίζονται σε αισθητικές αλλαγές στα καθεστώτα ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και υποτέλειας. Ο αγώνας για μεταρρυθμίσεις έχει ισχύ μόνο όταν αποτελεί μέρος μιας λειτουργικής στρατηγικής ριζικής προόδου. Ο προοδευτισμός, που δεν έχει ως στόχο να υπερβεί τα όρια του καπιταλισμού, δεν θα επιτύχει καμία ουσιαστική και διαρκή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των λαών της Λατινικής Αμερικής. Πολύ λιγότερο στο σημερινό πλαίσιο, που χαρακτηρίζεται ως μια βαθιά συστημική κρίση, η οποία δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών για τις πολιτικές κοινωνικής αρωγής του ρεφορμισμού. Αρμόζει να αγωνιστούμε με γνώμονα το σύνθημα νεαρών Παριζιάνων σε εκείνον τον μυθικό Μάη του 1968: «Να είστε ρεαλιστές: απαιτήστε το αδύνατο!»

Οικονομία 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΡΩ

Γιώργος Κρεασίδης

Αριστερά

Ευρω-δεσμά και ευρω-φτώχεια ▸ Η «ισχυρή Ελλάδα» του κεφαλαίου κατέρρευσε στην κρίση του 2008

ταν πριν 20 χρόνια ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έκανε την πρώτη ανάληψη ευρώ από ΑΤΜ, λίγοι φαντάζονταν τις καταστροφικές συνέπειες. Παρά το γεγονός μάλιστα ότι μαζί με το ευρώ ήρθε ένα κύμα αυξήσεων στα βασικά είδη κατανάλωσης. Το παράδειγμα με το μπουκαλάκι νερό που από 50 δραχμές, δηλαδή 15 λεπτά, ανέβηκε στα 50 λεπτά, είναι ίσως το πιο γνωστό, αλλά όχι το μόνο. Σε ρεπορτάζ των Νέων, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ακρίβεια και παράπονα έφερε το ευρώ» (13.7.2002), αναφέρεται ότι το λάδι είχε αυξηθεί 5-8%, τα γαλακτοκομικά 3-9%, τα ζυμαρικά 6-7%, τα απορρυπαντικά 3-6%, τα αναψυκτικά 5-7% και τα ποτά 4-10%. Παράλληλα το 82% των επιχειρήσεων προχώρησαν σε ανατιμήσεις ακολουθώντας τις αυξήσεις τιμών από τους προμηθευτές τους. Μια ολόκληρη προπαγανδιστική μηχανή είχε στηθεί για πειστούν τα λαϊκά στρώματα ότι η ένταξη στην ευρωζώνη θα είναι απαρχή για καλύτερες μέρες. Το ισχυρό νόμισμα με την εγγύηση της συμμετοχής των δυνατών οικονομιών της Ευρώπης θα ήταν μοχλός ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας. Οι δρακόντειοι όροι για την ένταξη και την παραμονή στο ευρώ θα διασφάλιζαν το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών και του χρέους. Το πέρασμα της ευθύνης για τη νομισματική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους τεχνοκράτες της, θα απάλλασσε το νόμισμα από τους πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς και τις υποτιμή-

Από τις πρώτες μέρες ήρθαν ανατιμήσεις, αλλά τα πιο δύσκολα αφορούσαν τις σκληρές υποχρεώσεις σεις. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια από τα «πακέτα» και τις επιδοτήσεις θα γέμιζαν την αγορά ρευστό και θα ανέβαζαν τους μισθούς. Έμοιαζε ρεαλιστικός ο θεμέλιος μύθος της κοινωνικής σύγκλισης, που έσπευσαν να υιοθετήσουν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σπέρνοντας αυταπάτες ότι το ευρώ θα φέρει μαζί και… μεροκάματα Γερμανίας. Το αποκορύφωμα για τον μύθο της «ισχυρής Ελλάδας» του ευρώ ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, τόσο σαν μια φιέστα διεθνών διαστάσεων όσο και σαν διαδικασία τροφοδότησης της οικονομικής ζωής με τα μεγάλα έργα και τις υπηρεσίες και βέβαια αχαλίνωτης λεηλασίας του εργατικού μόχθου και των δημόσιων οικονομικών από το κεφάλαιο. Οι ανατιμήσεις και η μεγέθυνση της ελαστικής εργασίας σε πρωτόγνωρα για την ελληνική κοινωνία επίπεδα αντισταθμίζονταν με τον εύκολο τραπεζικό δανεισμό και την απασχόληση, που έμμεσα ή άμεσα επιδοτούνταν από την ΕΕ. Ο μεγάλος κερδισμένος ήταν όμως ο κόσμος του κεφαλαίου. Το νέο νόμισμα δεν ήταν απλά μια επιλογή που αφορούσε τη δημοσιονομική πολιτική. Η συμμετοχή στην Οικονομική και Νομισματική Ενοποίη-

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ση (ΟΝΕ), που ξεκινά με την ολέθρια Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, ως προϋπόθεση για το ευρώ, προέβλεπε μια κολοσσιαία κοινωνική αντιμεταρρύθμιση. Αυτήν περιέγραφε το «πρόγραμμα σύγκλισης» που υιοθέτησε στον δρόμο για την ΟΝΕ η κυβέρνηση του Μητσοτάκη πατέρα το 1992 και αποτέλεσε οδηγό και για τις κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν. Το ΝΑΡ στην επεξεργασία του «Πρόγραμμα σύγκλισης: αυταπάτες και θύματα» διαπίστωνε τον Δεκέμβρη του 1992 πως αυτό «συνθέτει μια εκστρατεία παρατεταμένης λεηλασίας και συντριβής των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών «χωρίς ανάσα» και «χωρίς αναισθητικό» (εξουθενωτική λιτότητα, φορολογική καταλήστευση, εξευτελισμός των κοινωνικών παροχών, έκρηξη ανεργίας, αμόκ ιδιωτικοποιήσεων) και ενίσχυσης της οικονομικής και πολιτικής ηγεμονίας του πολυεθνικού κεφαλαίου (ελληνικού και δυτικοευρωπαϊκού) απέναντι στην εργατική τάξη αλλά και τα μεσαία στρώματα και τις πιο «αδύναμες» μερίδες της αστικής τάξης». Όταν τα φώτα των Ολυμπιακών έσβησαν, η ανάπτυξη του ευρώ είχε αφήσει πίσω της μια κακοπληρωμένη και ανασφαλή εργατική τάξη, τη φτωχομεσαία αγροτιά σε πορεία εξαφάνισης, τους μικρομεσαίους να αντικρύζουν το φάσμα του λουκέτου, μια κοινωνία δεμένη από τα χρέη σε δάνεια και πιστωτικές. Η κρίση το 2008 και τα τρία μνημόνια που ακολούθησαν μεγάλωσαν στον υπερθετικό τις διαστάσεις των συνεπειών της συμμετοχής στο ευρώ. Παράλληλα το 2011 το «Σύμφωνο για το Ευρώ Plus» επικαιροποίησε τους στόχους των αναδιαρθρώσεων, όπως το πέρασμα στο Σύνταγμα των δημοσιονομικών κανόνων, η δέσμευση στην ελαστική εργασία, οι χαμηλοί μισθοί, η κατάργηση των συμβάσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ. Οι εξελίξεις έβαλαν σε αξεπέραστη κρίση τη «νέα μεγάλη ιδέα», όπως χαρακτηρίστηκε η συμμετοχή σε ΕΕ και ευρώ. Το «Μένουμε Ευρώπη» ήταν ένα από τα ιδεολογήματα που γνώρισε ανεπανόρθωτη ήττα στο δημοψήφισμα του 2015, καθώς η αποδοχή των μνημονίων ζητήθηκε για να εξασφαλιστεί η παραμονή στο ευρώ. Έχει αντικατασταθεί πια από το νεοσυντηρητικό «πατρίς-θρησκεία-επιχειρηματικότητα» που εκπροσωπεί βασικά η ΝΔ, εξ ου και οι χαμηλοί τόνοι στην φετινή 20η επέτειο του ευρώ.

Έξω από ευρώ-ΕΕ, ρήξη με αστική κυριαρχία

Η αντίθεση στην αντιλαϊκή πολιτική της τελευταίας δεκαετίας συνδέθηκε με μια αναζωπύρωση της αντιΕΕ στάσης σε επίπεδα της δεκαετίας του 1970. Το σύνθημα της αποδέσμευσης από Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρώ έδινε στρατηγικό βάθος σε συνδυασμό με την πάλη για κατάργηση των μνημονίων και διαγραφή του χρέους, το πλαίσιο δηλαδή της αστικής «διεξόδου» από την κρίση. Ουσιαστικά έμπαινε ο στόχος για μια συνολικότερη ρήξη με την αστική κυριαρχία. Η συμμετοχή στην ΕΕ είναι για την άρχουσα τάξη ζωτικής σημασίας, αν και ανισότιμη, συμμαχία με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Δυνάμεις της Αριστεράς (ΛΑΕ, συριζογενή σχήματα και προσωπικότητες) προσπάθησαν να περιγράψουν ένα ενδιάμεσο στάδιο της εξόδου μόνο από το ευρώ. Βλέποντας περιοριστικά το ευρώ μόνο σαν εμπόδιο για μια δημοσιονομική πολιτική σε εθνικό επίπεδο, πρόβαλλαν τη λογική ενός «σχεδίου Β» για την αποχώρηση από αυτό, σαν προϋπόθεση για μια φιλολαϊκή πολιτική. Άμεσα και χωρίς τον δύσκολο στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, με μια συνεπή κυβέρνηση με δημοκρατικά, πατριωτικά, προοδευτικά χαρακτηριστικά. Υποτιμούσε αυτή η αντίληψη το σύνολο των σχέσεων και των αναδιαρθρώσεων που σηματοδοτούσε η ευρωζώνη. Καθόλου τυχαία, στην κρίση του 2013 η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ στην Κύπρο κράτησε στο συρτάρι το αντίστοιχο «σχέδιο Β» και προχώρησε σε μνημόνιο. Ανάλογα και η αντίληψη του ΚΚΕ στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας μεταφέρει την αποδέσμευση σε συνθήκες προχωρημένης κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, τη στιγμή που η παραμονή στην ΕΕ διασφαλίζει ακριβώς το αντίθετο. Κατέληγε έτσι στις κρίσιμες στιγμές να αποξενώνεται από τις αντιΕΕ διαθέσεις, να τις βαφτίζει αστικό ευρωσκεπτικισμό και την έξοδο από το ευρώ «καταστροφή», αν γίνει πριν τον σοσιαλισμό.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

«Νταβατζήδες» στα μίντια με λεφτά του λαού

από τις κάμερες

οπτικούς σταθμούς, κρατικούς και ιδιωτικούς, στην εμπροσθοφυλακή εδώ και δυο χρόνια, διατυμπανίζουν αποκλειστικά το κυβερνητικό αφήγημα, λογοκρίνουν και φιμώνουν την οποιαδήποτε κριτική ή αντίθετη φωνή. Με το αζημίωτο, μετατράπηκαν από μέσα ενημέρωσης σε κρατικές υπηρεσίες χειραγώγησης. Με εξαίρεση τις εφημερίδες, λοιπόν, το σύνολο των ΜΜΕ εμφανίζει κέρδη την περίοδο της πανδημίας, κέρδη που οφείλονται ΚΑΙ ΑΛΛΗ κυβερνητική εξυπηρέτηστο κρατικό χρήμα, είτε με ση στην ιδιωτική τηλεόραση, λίγο απευθείας ενέσεις ρευστόπριν εκπνεύσει το 2021. Στον τελευτητας μέσω διαφήμισης ταίο νόμο περί Covid-19, στο τέλος είτε με έμμεσες χρηματοδοΔεκεμβρίου, παρατάθηκε και για τήσεις μέσω αναστολών ερτο 2022 η έκπτωση διαφημιστικής γασίας, πληρωμών ασφαλιδαπάνης που πραγματοποιούν οι στικών εισφορών, μείωσης επιχειρήσεις. Η έκπτωση ανέρχεται φόρων και τελών. Αυτές τις μέρες «τρέχει» σε ποσοστό 30% και προϋπόθεση η πληρωμή μιας ακόμη διαγια τις επιχειρήσεις-διαφημιζόφημιστικής δόσης αποκλειμενους είναι να δαπανήσουν και στικά προς τα τηλεοπτικά φέτος ποσά σχεδόν ίσα ή ανώτερα κανάλια πανελλαδικής εμαπό εκείνα που δαπάνησαν προ βέλειας. Το καθαρό ποσό πανδημίας. που θα μοιραστεί υπό τον τίτλο «καμπάνια υπέρ του εμβολιασμού» σε επτά εργολάβους- χειραγωγούς ανέρχεται σε 4 εκατ. ευρώ, το δε πρόσχημα στις μεταξύ τους συζητή-

Δεν προκαλεί πλέον έκπληξη η ξετσίπωτη, στα όρια παράλογης υστερίας, υποστήριξη τηλεπαρουσιαστών-δημοσιολόγων στη συνεχιζόμενη εγκληματική διαχείριση της πανδημικής κρίσης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η συντριπτική πλειονότητα των μίντια, με τους τηλε-

Η ΑΠΟΦΑΣΗ της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για αναβολή των εκλογών, από τον Δεκέμβριο του 2021 στο τέλος Ιανουαρίου 2022, δημιουργεί προβλήματα στις κυρίαρχες παρατάξεις. Ο στόχος τους να επιβάλουν ηλεκτρονικές εκλογές απέτυχε κι έτσι θα πρέπει να διεξαχθούν δια ζώσης από τις 27 ως και τις 31 Ιανουαρίου στο κτίριο της Ένωσης. Η εφορευτική επιτροπή ανακοίνωσε τη διαδικασία, όμως διατυπώνονται δεύτερες σκέψεις…

ΚΡΙΣΙΜΟΣ είναι ο Ιανουάριος για την επόμενη ημέρα των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου στην Αυγή έχει τυπικά κλείσει χωρίς μεγάλη επιτυχία. Κατά πληροφορίες, θα ακολουθήσουν συζητήσεις με όσους βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, ενώ αναμένεται παρέμβαση και στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο. Η εκδοτική εταιρεία, πάντως, ανακοίνωσε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 957.990 ευρώ.

σεις και διαβουλεύσεις είναι ότι τα κανάλια παραμένουν... ζημιογόνα. Αυτό είναι το πραγματικό κριτήριο για τη νέα επικοινωνιακή καμπάνια υπέρ του εμβολιασμού που εκπόνησε το υπουργείο Υγείας ως πρώτη φάση για το 2022, αυτό νοιάζει το Μέγαρο Μαξίμου. Να παραμείνουν κερδοφόρα και τα τηλεοπτικά κανάλια Κι όπως για την κυβέρνηση των αρίστων της ΝΔ η υγεία του λαού έχει ελάχιστη σημασία, έτσι και για τους ολιγάρχες και τους «ξεπουλημένους» των μίντια ελάχιστη σημασία έχουν δημοσιογραφία και ενημέρωση. Οι παρουσιαστές έχουν το δικαίωμα, να μαλώνουν τους καλεσμένους ή να τους κόβουν τον αέρα –όπως έκανε πρόσφατα ο Ευαγγελάτος με τον Νίκο Καπράβελο– και οι υπουργοί μπορούν να μαλώνουν τους δημοσιογράφους, όπως κάνει συχνά πια ο Γεωργιάδης. Ενδεικτικά, πριν λίγες μέρες, ο τελευταίος, καλεσμένος στην κρατική τηλεόραση, έβαλε τις φωνές λέγοντας πως «δεν είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοιες ερωτήσεις από την τηλεόραση της ΕΡΤ». Είναι ο ίδιος που ξετσίπωτα παραδέχθηκε στον Σκάι πως οι διαφημίσεις του Μητσοτάκη τους… πληρώνουν!

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Μετά τις συνεχείς καταγγελίες γονιών και συνφάνταρων, καθώς και τις παρεμβάσεις του Δικτύου «Σπάρτακος» μπορούμε να πούμε αυτό που όλοι γνωρίζουν: Οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις μονάδες, με τον συνωστισμό και την εξάντληση των φαντάρων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην επιστροφή των συναδέλφων που συμμετείχαν στο πρώτο εορταστικό γκρουπ αδειών έγιναν μόνο τα αναποτελεσματικά rapid test, μετέτρεψαν τα στρατόπεδα σε θερμοκήπια κορονοϊού. Άκρως αποκαλυπτικά είναι τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού (ΚΕΠΒ) στη Θήβα. Μετά την επιστροφή των πρώτων αδειούχων, σε δυο συνεχόμενους ελέγχους με μοριακό τεστ που έγιναν στα γκρουπ των φαντάρων που επρόκειτο να ταξιδεύσουν για την Κύπρο, βρέθηκαν 79 άτομα θετικά στον κορονοϊό, με αποτέλεσμα να ληφθούν μέτρα που ήδη έπρεπε να είχαν ληφθεί. Δείτε ποια μέτρα έλαβαν η πολιτική

Μοριακά τεστ για όλους ▸ Οι άθλιες συνθήκες και η διενέργεια rapid test μετέτρεψαν τις μονάδες σε θερμοκήπια κορονοϊού και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και οι αξιωματικοί του ΚΕΠΒ Θήβας, μετά και τις καταγγελίες των αγωνιστών φαντάρων και των ανήσυχων γονιών τους που είχαν προηγηθεί μέσω του Δικτύου «Σπάρτακος»: Μοίρασαν χαρτί τουαλέτας στους φαντάρους, καθώς το Σάββατο 1/1 δεν υπήρχε! Έδωσαν μάσκες και απολυμαντικά. Πήραν μέτρα ενάντια στον συνωστισμό. Σταμάτησαν να κάνουν τις ατελείωτες αναφορές που έκαναν προηγουμένως. Στους θαλάμους πλέον φιλοξενούνται 10-12 φαντάροι. Με την επίβλεψη αξιωματικών γίνονται συνεχείς και συστη-

ματικές καθαριότητες. Πλέον γίνεται συστηματικός αερισμός των θαλάμων. Επαναλαμβάνουμε, όλα αυτά τα μέτρα ήταν αποτέλεσμα του θορύβου που προκλήθηκε εξαιτίας των δεκάδων θετικών μοριακών τεστ αλλά και της αμφισβήτησης, της αγωνιστικότητας και της δημοσιοποίησης των καταγγελιών του Δικτύου «Σπάρτακος». Εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων επικοινώνησε με το ΓΕΕΘΑ για να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική που ακολουθεί στα στρατόπεδα όλης της χώρας απέναντι στον κορονοϊό. Απαιτούμε από τον αρχηγό ΓΕ-

ΕΘΑ αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Φλώρο να εκδώσει άμεσα διαταγή που να καλεί στους συναδέλφους, οι οποίοι τις επόμενες μέρες θα επιστρέψουν στις μονάδες, να κάνουν δωρεάν μοριακό τεστ, στο πλαίσιο του δημόσιου συστήματος υγείας. Διαφορετικά, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να αναλάβουν αποκλειστικά την ευθύνη για όσα σημειωθούν στις μονάδες τις επόμενες μέρες. Δε παν’ να κολλήσουν όλοι κορονοϊό; Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Ενδιαφέρει όμως εμάς! Καλούμε τους συνφάνταρους και τους γονείς τους να αντισταθούν σε όλα αυτά μαζί μας. Παραπονεθείτε στον διοικητή και στο ΓΕΣ. Απαιτούμε τη σοβαρή λήψη μέτρων, όπως προβλέπουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, και να σταματήσει η παραβίασή τους, καθώς εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Να σεβαστούν τα δικαιώματα του φαντάρου - πολίτη με στολή, την αξιοπρέπεια, την υγεία και τη ζωή μας.

Κοινωνία Πάνος Τσίκαλας

ισβολή και επέμβαση των ΜΑΤ και της ΟΠΚΕ, κρότου λάμψης μέσα σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, ξύλο σε εργαζομένους. Αυτές οι εικόνες της 21ης Δεκεμβρίου έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο τον αγώνα των εργαζομένων στην παλιά Kavala Oil, ο οποίος όμως ήταν ήδη σε εξέλιξη αρκετούς μήνες πριν. Όλα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2021, σύμφωνα με όσα περιγράφει στο Πριν ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην Kavala Oil, Μανώλης Κελαϊδάκης. Τότε η εταιρεία έλαβε δάνειο 100 εκατ. ευρώ με αφορμή την πανδημία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εγγυητή το ελληνικό Δημόσιο. Παράλληλα όμως, παρουσίασε στους εργαζομένους ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης, το οποίο περιλάμβανε σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων «μειώσεις αποδοχών, εθελούσιες εξόδους και απολύσεις τουλάχιστον 80 ατόμων». Όταν ξεκίνησε η εταιρεία να υλοποιεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης προέκυψαν οι πρώτες αντιδράσεις των εργαζομένων καθώς, σύμφωνα με τους ίδιους, δεν τηρούνταν οι κανόνες ασφαλείας του εργοστασίου. «Βγήκαν σε εθελούσια 11 άτομα χωρίς να αντικατασταθούν με εργαζομένους που έχουν εξειδίκευση στο αντικείμενο. Μέσα στο εργοστάσιο υπάρχουν 80.000 βαρέλια πετρελαίου, υπάρχει υδρόθειο και πρέπει να τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας με βάση την οδηγία Σεβέζο. Με τις απολύσεις και τις εθελούσιες η εταιρεία δεν τηρεί κανέναν κανόνα, αλλάζει μονομερώς τα σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών και εμείς φοβόμαστε να πάμε στη δουλεία μας», υπογραμμίζει ο Μ. Κελαϊδάκης. Για να αντισταθμίσουν τις εθελούσιες εξόδους και τις απολύσεις που ετοίμαζε η εταιρεία, το σωματείο εργαζομένων προχώρησε σε καθημερινή «περιφρούρηση ασφαλούς λειτουργίας» των εγκαταστάσεων από εργάτες που είχαν ρεπό ή βρίσκονταν σε άδεια, ώστε να επέμβουν

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Καβάλα: Αγώνας διαρκείας για δουλειά και δικαιώματα Ο πολύμηνος αγώνας των εργαζομένων της Kavala Oil για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας αλλά και την ασφαλή λειτουργία του εργοστασίου, κόντρα στα σχέδια της Energean και την αστυνομία. Μιλά στο Πριν ο πρόεδρος των εργαζομένων Μανώλης Κελαϊδάκης.

σε περίπτωση ανάγκης σε βοήθεια των συναδέλφων τους. Τον Οκτώβριο ήρθε η ώρα του shut down των εγκαταστάσεων, μίας προγραμματισμένης συντήρησης ώστε να μην προκύψουν προβλήματα στη λειτουργία του εργοστασίου. Όταν ολοκληρώθηκε με επιτυχία, όπως η τόνισε σε δημόσια δήλωσή του ο απολυμένος πλέον διευθυντής παραγωγής Κώστας Ιωαννίδης, η εται-

ρεία δεν θέλησε επανεκκινήσει τη λειτουργία του εργοστασίου, ενώ οι εργαζόμενοι βρίσκονταν στα πόστα τους αντιδρώντας στο κλείσιμο. Παρά την αντίδραση των εργαζομένων, τον Δεκέμβριο η εταιρεία προχώρησε σε όξυνση και υλοποίηση του σχεδίου «δήθεν εξυγίανσης», όπως το χαρακτηρίζει ο πρόεδρος των εργαζομένων. «Στις αρχές του Δεκεμβρίου η Energean έβγαλε σε δι-

Από 1 Ιανουαρίου το 98% των εργαζομένων έχει προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας

«Είναι υπόθεση όλων μας!» Συγκλονιστική ήταν η συμμετοχή των κατοίκων της πόλης της Καβάλας στο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε τη Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της Kavala Oil. Εκατοντάδες πολίτες έδωσαν το «παρών» στη συγκέντρωση στην πλατεία Καπνεργάτη και στη συνέχεια διαδήλωσαν στους κεντρικούς δρόμους, κάνοντας μια στάση και στην αστυνομική διεύθυνση. Τον αγώνα των εργαζομένων «χαιρέτισε» με ανακοίνωσή της και συνεχίζει να στηρίζει η Ταξική Κίνηση

για την Εργατική Χειραφέτηση Θεσσαλονίκης. «Αυτές είναι οι επενδύσεις και η εφαρμογή των αντεργατικών νόμων που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις για να τις διευκολύνουν […] βλέπουν ως κόστος ακόμα και την υγεία και τη ζωή των εργατών. Οι επενδύσεις που στηρίζονται σε θαλασσοδάνεια και πακέτα στήριξης, τα οποία πληρώνει και αυτά ο λαός, προϋποθέτουν το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων», σημειώνει μεταξύ άλλων. «Ο αγώνας των εργαζομένων στην Καβάλα είναι αγώνας όλων μας!», τονίζει.

αθεσιμότητα 165 άτομα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τηρήσει σε καμία των περιπτώσεων τους κανονισμούς ασφαλείας. Η ίδια η εταιρεία δεν αντιμετωπίζει τον χώρο σαν εργοστάσιο με εύφλεκτα υλικά αλλά σαν χωράφι», προσθέτει ο M. Κελαϊδάκης. Η εταιρεία ζήτησε, αφού μήνυσε το σωματείο, την επέμβαση της αστυνομίας ώστε να διαλυθεί η «περιφρούρηση ασφαλούς λειτουργίας» ή αλλιώς «κατάληψη», όπως τη χαρακτήριζε η ίδια. Τα ΜΑΤ και δυνάμεις της ΟΠΚΕ μπήκαν στο εργοστάσιο, πέταξαν κρότου λάμψης, χτύπησαν τους εργαζομένους, ενώ όπως καταγγέλλει στο Πριν ο πρόεδρος των εργαζομένων, κάπνιζαν μέσα σε ένα εργοστάσιο με υλικά που μπορεί να τινάξουν την πόλη στον αέρα. Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης, συνελήφθησαν 17 εργαζόμενοι που όμως αφέθηκαν πανηγυρικά ελεύθεροι την επόμενη μέρα χωρίς να τους ασκηθεί δίωξη. Οι εργαζόμενοι είχαν συγκεντρωθεί μαζικά έξω από τα δικαστήρια, με τους κατοίκους της Καβάλας να δείχνουν τη συμπαράστασή τους, όπως και την αλληλεγγύη τους στον αγώνα τους ενάντια στα σχέδια της εταιρείας. Από 1η Ιανουαρίου το 98% των εργαζομένων στην Kavala Oil έχει προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας ενάντια στις απολύσεις και στις κινήσεις της εταιρείας σε βάρος της ασφάλειας του εργοστασίου και της περιοχής. Οι εργαζόμενοι δηλώνουν στο Πριν ότι θα συνεχίσουν μέχρι η εταιρεία να κάνει πίσω, όσο και εάν η αστυνομία λειτουργεί σαν «ιδιωτική σεκιούριτι» της Energean. «Τέσσερα περιπολικά και δυνάμεις της ΟΠΚΕ βρίσκονται καθημερινά έξω από το εργοστάσιο. Εμείς όμως θα παραμείνουμε εδώ, όπως κάνουμε όλο αυτό το διάστημα και θα είμαστε έως ότου η εργοδοσία εναρμονιστεί με τους κανονισμούς εργασίας και του Σχεδίου Αντιμετώπισης Απρόοπτων Περιστατικών για ν μπορέσουμε όλοι μας να επιστρέψουμε στην εργασία μας», καταλήγει ο Μανώλης Κελαϊδάκης.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Δημήτρης Σταμούλης

ΠΕΡΑΜΑ

ΤΕΚΑ

Επιχείρηση συγκάλυψης από την ΕΛΑΣ

Επικουρικές στον «μύλο» των αγορών

Νέα στοιχεία, τα οποία ενισχύουν τις κατηγορίες της οικογένειας του, δολοφονημένου από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ στο Πέραμα στις 22 Οκτωβρίου, 18χρονου Νίκου Σαμπάνη, εναντίον της ηγεσίας του υπουργείου «Προστασίας της Πολίτη», ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Συγκεκριμένα, σε βίντεο που δημοσίευσε το omniatv.com, ακούγονται καθαρά διάλογοι μεταξύ των αστυνομικών στο σημείο της δολοφονίας. Ένας από τους αστυνομικούς ακούγεται να λέει ότι «ο ένας έφυγε» και στη συνέχεια να συμπληρώνει «ο οδηγός έφυγε», αναφερόμενος στον ανήλικο 14χρονο που οδηγούσε το όχημα και κατάφερε να ξεφύγει από τους αστυνομικούς. Η αποκάλυψη αυτή καταρρίπτει έναν από τους βασικούς ισχυρισμούς των αστυνομικών, οι οποίοι, μέσω του συνηγόρου τους Αλέξη Κούγια, επιμένουν ότι οδηγός του οχήματος ήταν ο Νίκος Σαμπάνης, παρά την ομολογία του 14χρονου Ρομά ότι εκείνος οδηγούσε το όχημα και το γεγονός ότι δακτυλικά του αποτυπώματα έχουν εντοπιστεί στο τιμόνι. «“Ο οδηγός έφυγε”. Καταρρέει και με ηχητικό ο βασικός υπερασπιστικός ισχυρισμός ΕΛΑΣ και ανδρών της ΔΙΑΣ για τη δολοφονία του 18χρονου Ρομ, Νίκου Σαμπάνη, στο Πέραμα. Ο Νίκος Σαμπάνης ήταν ο συνοδηγός, ο οδηγός διέφυγε», σχολίασε ο Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος της οικογένειας Σαμπάνη. Η οικογένεια έχει εδώ και εβδομάδες προσφύγει στον Συνήγορο του Πολίτη ως Εθνικό Μηχανισμό Διερεύνησης Αστυνομικής Αυθαιρεσίας, καθώς δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην πειθαρχική διερεύνηση της ΕΛΑΣ. Είχε προηγηθεί, λίγες μέρες πριν, η αποκάλυψη της Εφημερίδας των Συντακτών ότι το κλεμμένο Hyundai Accent, το οποίο «γάζωσαν» με 36 σφαίρες οι αστυνομικοί σκοτώνοντας τον Νίκο Σαμπάνη, δεν κατασχέθηκε ως απαραίτητο στοιχείο για την έρευνα, αλλά τρεις μέρες μετά το συμβάν επεστράφη στον Αιγύπτιο ιδιοκτήτη του. Μάλιστα, στις 5 Νοεμβρίου το αμάξι δόθηκε για ανακύκλωση σε εταιρεία ανακύκλωσης οχημάτων στον Ασπρόπυργο και έχει ήδη γίνει παλιοσίδερα. Επίσης, αποκαλύφθηκε ότι η αστυνομία δεν ενημέρωσε την ανακρίτρια για την ύπαρξη κάμερας στην οδό όπου έγινε η δολοφονία. Την ίδια ώρα, οι επτά κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία από πρόθεση και απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικοί έχουν αφεθεί ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους, ενώ δεν έχουν τεθεί καν σε διαθεσιμότητα.

▸ «Τσάμπα» χρήμα στους «επενδυτές» και τα κοράκια του κεφαλαίου

εκίνησε τη λειτουργία του από την 1η Ιανουαρίου το νέο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) με την κυβέρνηση και τον υπουργό Εργασίας να υπόσχονται έναν ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό «παράδεισο», ειδικά στους νέους ασφαλισμένους. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ιστορικού χαρακτήρα αντιδραστική ανατροπή στην κοινωνική ασφάλιση, που έρχεται να κάνει πράξη τις αντεργατικές τομές του πορίσματος Πισσαρίδη. Στο νέο σύστημα εντάσσονται υποχρεωτικά, οι νεοεισερχόμενοι μισθωτοί δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας από την 1/1/2022 και εφεξής, και οι νεοεισερχόμενοι αυτοαπασχολούμενοι που θα μπαίνουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας σε κλάδους με υποχρεωτική επικουρική ασφάλιση (π.χ. μηχανικοί, δικηγόροι). Σε εθελοντική βάση, θα μπορούν να ενταχθούν όλοι οι σημερινοί εργαζόμενοι έως 35 ετών και οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας μετά την 1/1/2022 χωρίς υποχρεωτικό κλάδο επικουρικής ασφάλισης σήμερα (π.χ. αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες). Ένα από τα βασικά «επιχειρήματα» για τη νέα αντιασφαλιστική επέλαση είναι το λεγόμενο δημογραφικό πρόβλημα. Το πρώτιστο ζήτημα βέβαια όταν κανείς αναφέρεται στο ασφαλιστικό είναι να επισημάνει τον πακτωλό δισ. ευρώ που έχουν λεηλατηθεί από τα ταμεία, από την εποχή των άτοκων «θαλασσοδανείων» και το «κούρεμα» του PSI των μνημονίων, μέχρι τα δομημένα ομόλογα και το χρημα-

τιστηριακό τζογάρισμά τους, τις διαρκείς μειώσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, την ανεξέλεγκτη και ατιμώρητη εισφοροκλοπή και τόσα άλλα. Όμως η κυρίαρχη αφήγηση αρέσκεται να στέκεται στον «παρονομαστή» του κλάσματος («αύξηση συνταξιούχων») και όχι στον αριθμητή, τους εργαζόμενους-ασφαλισμένους και τη δραματική μείωσή τους, τη συρρίκνωση των μισθών και την καθήλωσή τους σε πολύ χαμηλά επίπεδα, την επέλαση της ελαστικής εργασίας και τις διαδοχικές μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών, παράγοντες που επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά έσοδα. Όμως η γήρανση του πληθυσμού είναι κυβερνητικός μύθος ότι πλήττει μόνο τα διανεμητικά, καθώς το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα. Μάλιστα στην περίπτωση των κεφαλαιοποιητικών συστημάτων, η γήρανση του πληθυσμού επιφέρει αυτόματα μείωση των συντάξεων, χωρίς καμία «εξωτερική» παρέμβαση, όπως κυβερνητικά μέτρα. Η κυβέρνηση προωθεί το ΤΕΚΑ «πατώντας» στην απογοήτευση των νέων εργαζομένων για το συνταξιοδοτικό τους μέλλον. Παρουσιάζει ως δήθεν λύση τον «ατομικό κουμπαρά», όπου «οι επικουρικές θα τοκίζονται» προσφέροντας «ασφάλεια» και «έλεγχο» στα χέρια των ασφαλισμένων. Τάζουν «υπερδιπλάσιες αποδόσεις», «απόδοση 3%, όταν η μέση επικουρική σήμερα έχει 1,35%» και άλλα παρόμοια. Όλα αυτά θυμίζουν καθρεφτάκια για ιθαγενείς… Κεφαλαιοποίηση σημαίνει ότι τα αποθεματικά που θα δημιουργηθούν από τις εισφορές στους Ατομικούς Λογαριασμούς Ασφαλισμένων θα υπόκειται στους από-

λυτους νόμους της «αγοράς». Οι ασφαλισμένοι θα έχουν ένα βασικό συνταξιοδοτικό-επενδυτικό προϊόν (default) με δομή κύκλου ζωής που θα συνδυάζει το «κατάλληλο μείγμα κινδύνου, απόδοσης και ασφάλειας», χωρίς όμως η κυβέρνηση να εξηγεί ποιος και με ποια κριτήρια καθορίζει το «κατάλληλο μείγμα κινδύνου». Οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να επιλέξουν και άλλα «συνταξιοδοτικό-επενδυτικά προϊόντα», με διαφορετικό προφίλ ρίσκου. Ανεβάζοντας το ρίσκο, ανεβαίνει και η πιθανότητα ο ασφαλισμένος να τα χάσει όλα! H κυβέρνηση μιλά για «μηδενικές πιθανότητες» το τελικό κεφάλαιο να είναι μικρότερο από τις σωρευμένες εισφορές, και υπόσχεται ότι, σε περίπτωση αρνητικών αποδόσεων, το κράτος εγγυάται την καταβολή ελάχιστης ανταποδοτικής μηνιαίας επικουρικής σύνταξης στη βάση του ύψους της πραγματικής αξίας των εισφορών που ο ασφαλισμένος κατέβαλε. Είναι κι αυτό μια έμμεση παραδοχή ότι όλα… παίζονται με τους «νόμους της αγοράς». Ο πραγματικός στόχος της μεταρρύθμισης είναι να συνδράμει το κεφάλαιο και τις μεγάλες επιχειρήσεις να βάλουν στο χέρι για μια ακόμα φορά τα αποθεματικά των εκατομμυρίων ασφαλισμένων, να ανοίξει ο δρόμος για τα επαγγελματικά ταμεία, αλλά και να αποτινάξει από το κράτος την υποχρέωση να στηρίζει και να χρηματοδοτεί την κοινωνική ασφάλιση. Κι όλα αυτά «επενδύονται» με τον μύθο της «ανάπτυξης». Με ένα σμπάρο λοιπόν δύο τρυγόνια, και λιγότερα «έξοδα» του κράτους για το ασφαλιστικό, και χρηματοδότηση των επιχειρηματικών σχεδίων από τον μόχθο των ασφαλισμένων!

ΧΙΟΣΛΕΣΒΟΣ

Μπλόκο κατοίκων σε νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης

ε μια μεγάλη κινητοποίηση στο λιμάνι και δημιουργώντας έναν αδιαπέραστο κλοιό, οι κάτοικοι της Χίου απέτρεψαν το πρωί της Πέμπτης την αποβίβαση από το πλοίο «Πελαγίτης» χωματουργικών μηχανημάτων της ΓΕΚ Τέρνα, προκειμένου να ξεκι-

νήσουν έργα κατασκευής κλειστής δομής / φυλακής στην περιοχή του Θόλου. Ίδιο το σκηνικό, λίγο αργότερα και στο λιμάνι της Μυτιλήνης, όπου κατευθύνθηκε το πλοίο. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας, μετά από κάλεσμα του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, εμπόδισε και πάλι την εκφόρτωση των μηχανημάτων, τα οποία τελικώς μετακινήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά τα μηχανήματα είχε γίνει προσπάθεια να αποβιβαστούν στο λιμάνι των Μεστών το βράδυ της Τετάρτης, χωρίς επιτυχία. Από την Κυριακή 2 Ιανουαρίου, κάτοικοι της Χίου έχουν καταλάβει τον χώρο που η κυβέρνηση θέλει να κατασκευάσει το νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης προ-

σφύγων, με στόχο να αποτρέψουν την έναρξη των εργασιών και πιθανή επιχείρηση της αστυνομίας για εκκαθάριση του χώρου. Στις κινητοποιήσεις τον τόνο έδωσαν κυρίως οι δυνάμεις της Αριστεράς, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αιρετών και κατοίκων της Χίου, καθώς και σωματεία. Σε ανακοίνωσή της, η αντικαπιταλιστική περιφερειακή κίνηση Ανταρσία στο Αιγαίο - Αντικαπιταλιστική Αριστερά σημειώνει ότι στηρίζει τις κινητοποιήσεις των κατοίκων σε Χίο και Λέσβο. «Ωστόσο ο αγώνας συνεχίζεται, τίποτα δεν θα έχει κερδηθεί, αν δεν ανατραπεί η αντιπροσφυγική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ», προσθέτει.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Οι καλλιτέχνες στους δρόμους, για ουσιαστική στήριξη

∆ΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Αρχοντούλα Βαρβάκη

Διαιώνιση της τοξικοεξάρτησης οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης Υποκρισία χωρίς καμία θεραπευτική αντιμετώπιση

η λειτουργία κινητών Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης ναρκωτικών (ΧΕΧ) ετοιμάζει ο Δήμος Αθηναίων μέσα στο 2022. Με τη λογική της «μείωσης της βλάβης», οι ΧΕΧ αποτελούν χώρο όπου οι τοξικοεξαρτημένοι κάνουν χρήση των ουσιών με αποστειρωμένα υλικά, για να αποφύγουν μολύνσεις και υπερβολικές δόσεις. Αλλά πόσο και σε ποια κατεύθυνση μπορεί αυτό να τους βοηθήσει; Η Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης 18 Άνω και μέλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη απόφαση βαθύτατα υποκριτική και αντιδραστική. Υποκριτική, γιατί: α) αποβλέπει στο να εκληφθεί ως επίδειξη ενδιαφέροντος και αρωγής προς τα εξαρτημένα άτομα, ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι επιχειρήσειςσκούπα, σε συνεργασία της ΕΛΑΣ και του Δήμου, αντιμετωπίζοντας τους τοξικομανείς ως «σκουπίδια», που πρέπει να κρυφτούν κάτω από το χαλί, για να μην χαλούν οι πιάτσες την «ανάπλαση» Μπακογιάννη. β) ενδιαφέρεται για την «ασφαλή χρήση» της ηρωίνης αλλά μόνο στο χώρο του ΧΕΧ. Τι γίνεται με το πριν και με το μετά, πριν πάει στον ΧΕΧ και αφού φύγει από κει; «Έγκυρες επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι θάνατοι από overdose είναι αποτέλεσμα συνδυασμού ηρωίνης με χάπια, κυρίως βενζοδιαζεπίνες και αλκοόλ και γίνονται στο σπίτι. Μήπως αυτός ο θάνατος εκτός

ΧΕΧ είναι απλά υπόθεση «ατομικής ευθύνης», κατά την προσφιλή έκφραση του πρωθυπουργού και των αυλικών του; Γνωρίζει ο δήμαρχος ότι το πρόβλημα των ναρκωτικών έχει τη μορφή της πολυτοξικομανίας, της παράλληλης, δηλαδή, χρήσης πολλών ψυχοδραστικών ουσιών και όχι μόνο ηρωίνης; Για ποια “ασφαλή χρήση” μιλάμε λοιπόν;», εξηγεί. γ) Στο ΧΕΧ θα μπαίνει ο τοξικομανής με τη δική του δόση ηρωίνης που έχει προμηθευτεί από την παράνομη αγορά. Πριν μπει στο ΧΕΧ, βρίσκεται στον χώρο της παρανομίας, μόλις μπει μέσα γίνεται νόμιμος. Στην επόμενη πιάτσα, βέβαια, που πιθανόν να επισκεφθεί, θα βρίσκεται και πάλι στον χώρο της παρανομίας! δ) Ο τοξικομανής αντιμετωπίζεται ως «χρόνιος, ανίατος ασθενής», με τους κρατικούς θεσμούς να «διαχειρίζονται» την «ασθένεια της εξάρτησής» του! Γι’ αυτό δεν υπάρχει ούτε νύξη για την, υπαρκτή και αποδεδειγμένη στην πράξη από τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα, δυνατότητα απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης αλλά ούτε και πρόληψης. Γι’ αυτό δεν δημιουργούνται μονάδες σωματικής αποτοξίνωσης, για να περνούν οι εξαρτημένοι το στερητικό σύνδρομο που τόσο φοβούνται! Αντιδραστική, προσθέτει η Κατερίνα Μάτσα, γιατί: α) Εντάσσεται στη λογική του κοινωνικού ελέγχου από τις δυνάμεις της βιοεξουσίας, η οποία έχει ανάγκη από μέσα και μηχανισμούς συμμόρφωσης στο καθεστώς της κοινωνικής και της προσωπικής κρίσης, που εξαθλιώνει την πλειοψηφία του πληθυσμού, οδη-

γώντας τους πιο ευάλωτους στην αναζήτηση δρόμων φυγής από την αφόρητη πραγματικότητα. β) Υπηρετεί τις ανάγκες των φαρμακοβιομηχανιών που θησαυρίζουν από την παραγωγή των υποκαταστάτων, τα οποία προβάλλονται ως «θεραπεία εκλογής» για τη «νόσο της τοξικομανίας», όπως την αποκαλούν, απενοχοποιώντας το κοινωνικό σύστημα του καπιταλισμού για τον ρόλο του στην εγκατάσταση και τη διαρκή αναπαραγωγή, όσο βαθαίνει η κρίση του, αυτού του βαθειά κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες. γ) Αυτή η διαχειριστική λογική της συντήρησης της εξάρτησης ως μόνης εναλλακτικής, αποτρέπει τους τοξικομανείς από το να στραφούν στα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης και «καθαροί» να αναζητήσουν και να βρουν τη θέση τους, ισότιμα με όλους, μέσα στο κοινωνικό σύνολο, σε αντιπαράθεση με όλους τους παθογόνους κοινωνικούς και άλλους παράγοντες που γεννούν το φαινόμενο της εξάρτησης. «Και είναι αυτή η νεοφιλελεύθερη λογική της ΤΙΝΑ, που σκοτώνει την ελπίδα για ζωή, μια ζωή με ποιότητα και αγώνα, και αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα», καταλήγει η Κατερίνα Μάτσα. Όπως σημειώνει και η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, «η αντίθεσή μας στην ίδρυση και λειτουργία των ΧΕΧ είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διεκδίκηση μιας άλλης, εναλλακτικής και ουσιαστικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση προβλημάτων των αναγκών των τοξικοεξαρτημένων στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης».

Την ώρα που η κυβέρνηση επιβάλει ουσιαστικά νέο lockdown στον πολιτισμό και προωθεί μόνο τον πολιτισμό της «γκλαμουριάς» και της αρπαχτής, τα μεγάλα θύματα της κρίσης, οι εργαζόμενοι στον χώρο, διοργανώνουν τη Δευτέρα 10 Ιανουαρίου μεγάλο παν-καλλιτεχνικό συλλαλητήριο. Σημειώνουν ότι δεν σκοπεύουν να μείνουν άλλο κλεισμένοι, χωρίς δουλειά και αποζημίωση, απαιτώντας ουσιαστικά μέτρα στήριξης για την υγεία και το εισόδημά τους. Το αγωνιστικό ραντεβού έχει δοθεί στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια και θα ακολουθήσει πορεία στο Σύνταγμα. Την απόφασή τους για το μεγάλο συλλαλητήριο κοινοποιούν και στον πρωθυπουργό με επιστολή, που έστειλαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος και πάνω από 40 σωματεία. Η συντριπτική πλειονότητα των καλλιτεχνών είναι άνεργοι εδώ και δύο χρόνια, με μικρές «παρενθέσεις» απασχόλησης που συνήθως και αυτές διακόπτονται με βίαιο τρόπο. Στην επιστολή τους, οι καλλιτέχνες αναφέρουν ότι τα μέτρα στήριξης στους καλλιτέχνες και τους εργαζόμενους του χώρου είναι ελλιπέστατα και ουσιαστικά αποτελούν εμπαιγμό. Είναι χαρακτηριστικό πως η κυβέρνηση επιδοτεί αναδρομικά τις θεατρικές και μουσικές σκηνές για την περίοδο μέχρι τον Νοέμβρη του 2021, αλλά δεν αναγνωρίζει την ανάγκη να επιδοτηθούν και οι εργαζόμενοι αυτών των επιχειρήσεων! Συγχρόνως, τονίζεται ότι τα οριζόντια κριτήρια επιδότησης με βάση τις θέσεις δίνουν τα πολλά στους μεγάλους και ψίχουλα για τους μικρούς, σπρώχνοντάς τους πιο γρήγορα στο κλείσιμο. Μεταξύ άλλων, οι καλλιτέχνες ζητούν να αλλάξουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τις ζωντανές παραστάσεις και τις πρόβες για να διασφαλιστεί η υγεία των εργαζόμενων. Να γίνονται μαζικά, επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ σε όλους με ευθύνη του κράτους, καθώς και επιπλέον rapid test πριν από κάθε παράσταση. Η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών τονίζει ότι «μόνο μέσα από τους συλλογικούς αγώνες θα γκρεμίσουμε την “κανονικότητα” που μας επιβάλλουν και αυτοί οι αγώνες είναι αλλεργικοί στα κλειστά ΔΣ, στον συνδικαλισμό που στρώνει κόκκινο χαλί στους εργοδότες, στη λογική συνδιαχείρισης με την κυρίαρχη πολιτική».

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Κοινωνία

Γιώργος Μουρμούρης

Όταν η «πίσω αυλή» βγήκε στο Σύνταγμα Χωρίς ενημέρωση για τα μέτρα και αποκλεισμένοι από τα εμβόλια οι μετανάστες, λέει στο Πριν ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας, Τζαβέντ Ασλάμ

«Σ

τα τρία» χωρίστηκε η Αθήνα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Χιλιάδες κάτοικοί της υποδέχτηκαν το 2022 σε σπίτια και μπαλκόνια, εν μέσω επέλασης της μετάλλαξης «Όμικρον». Ο «ελέω θεού» δήμαρχος, Κώστας Μπακογιάννης, υποδέχτηκε το νέο έτος με ένα πριβέ show 17 λεπτών στον Λυκαβηττό, που κόστισε στους δημότες 217.000 ευρώ και περιελάμβανε τον Σάκη Ρουβά σε ρόλο βαλκάνιου Φρανκ Σινάτρα, βελούδινες κουρτίνες και πολυελαίους. Χιλιάδες άλλοι κάτοικοι της πρωτεύουσας πλημμύρισαν κεντρικούς δρόμους και πλατείες για να υποδεχτούν το νέο έτος. Ανάμεσά τους και πολλοί μετανάστες, που βρέθηκαν στο Σύνταγμα περιμένοντας

την καθιερωμένη γιορτή του Δήμου, αφού κανείς δεν φρόντισε να τους ενημερώσει για τα νέα μέτρα. Η εμφάνιση της «πίσω αυλής» της Αθήνας στο Σύνταγμα πυροδότησε τα επόμενα 24ωρα έναν καταιγισμό ρατσιστικών σχολίων, με την (υπαρκτή) μη τήρηση των μέτρων για τον κορονοϊό από τους μετανάστες, να αποτελεί μόνο το πρόσχημα. «Κατάληψη», «πρόκληση», «αντικατάσταση πληθυσμών» είναι τα πιο… «ελαφριά» από τα όσα γράφτηκαν στα social media, αφού άλλοι είδαν μέχρι και… «τουρκικές σημαίες» και «συνθήματα κατά των Ελλήνων» (sic). Ο πρώην βουλευτής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, έκανε λόγο για «εισβολείς» που «έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους γηγενείς». Από κοντά και τα επί-

σημα ΜΜΕ, που επανέφεραν διαρκώς το θέμα στην επικαιρότητα, με προσεκτικά διατυπωμένα ρατσιστικά σχόλια και υπαινιγμούς. «Μετανάστες στη γιορτή για την αλλαγή του χρόνου υπάρχουν τα τελευταία 20 χρόνια», λέει στο Πριν ο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «Η Ενότητα». «Δεν υπήρχε ενημέρωση. Ο εργάτης όταν δουλεύει 12 και 16 ώρες χωρίς ρεπό, θεωρεί ότι όπως πηγαίναμε κάθε χρόνο (στο Σύνταγμα), έτσι θα πάμε και φέτος. Θα μπορούσαν να υπάρχουν αστυνομικοί εκεί εξαρχής, με σεβασμό να ενημερώσουν για τα μέτρα. Έπειτα, με τόσο κόσμο έξω, στο Μοναστηράκι, στην Ερμού, παντού, αν μαζεύτηκαν κάποιοι μετανάστες παραπάνω στο Σύνταγμα, έπρεπε να γίνει θέμα που να συζητιέται πέντε μέρες;». Ο Τζαβέντ Ασλάμ υποστηρίζει ότι η υστερία για το Σύνταγμα αποτελεί βεβαίως εκδήλωση ρατσισμού, υποκρύπτει όμως και κάτι παραπάνω: «Πιστεύω ότι η κυβέρνηση θέλει να κάνει πολλές, μαζικές απελάσεις, για τις οποίες έχουν γίνει συμφωνίες. Θέλουν να ετοιμάσουν το έδαφος για να μην υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις», λέει στο Πριν. Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας ξεκαθαρίζει ότι οι μετανάστες δεν ενημερώνονται από την κυβέρνηση, με μηνύματα στη γλώσσα τους, για τα μέτρα: «Εμείς ως πακιστανική κοινότητα ενημερώσαμε, μέσω της σελίδας μας. Δεν υπάρχουν μηνύματα στην πακιστανική γλώσσα.

Θέλουμε να τηρούνται οι νόμοι, γιατί εδώ ζούμε, εδώ δουλεύουμε, εδώ τρώμε ψωμί. Έπρεπε να φοράνε μάσκες. Αλλά αυτό που κάνουν κυβέρνηση και κανάλια, είναι ένα παιχνίδι». Στο μεταξύ, οι μετανάστες δεν μένουν μόνο χωρίς ενημέρωση για την πανδημία αλλά και αποκλεισμένοι από τον εμβολιασμό. «Όσοι άνθρωποι δεν έχουν χαρτιά, δεν μπορούν να κάνουν το εμβόλιο», λέει ο Τζαβέντ Ασλάμ. «Υπήρξε μια διαδικασία, μέσω ΚΕΠ να πάρουν ΠΑΜΚΑ (Προσωρινό ΑΜΚΑ), αλλά εδώ και τέσσερις μήνες δεν έχει υπάρξει εξέλιξη. Όσοι δεν έχουν έγγραφα δεν μπορούν να εμβολιαστούν, αλλά και όσοι έχουν χαρτιά συναντούν διάφορα εμπόδια. Στις δουλειές ζητάνε εμβολιασμό, οπότε πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να το κάνουν μένουν αναγκαστικά σπίτι. Η κυβέρνηση τους άφησε σπίτι χωρίς δουλειά, χωρίς εμβόλιο». Ρωτάμε τον Τζαβέντ Ασλάμ πού βγαίνουν οι μετανάστες, τουλάχιστον οι Πακιστανοί, όταν βρίσκουν λίγο χρόνο για διασκέδαση μετά την εξαντλητική δουλειά. Μας λέει: «Όταν (κυβέρνηση και δήμοι) δεν δίνουν χώρους (για γιορτές και εκδηλώσεις), οι άνθρωποι πηγαίνουν στις πλατείες. Πού να πάνε; Δουλεύουν 365 μέρες τον χρόνο. Λένε “παιδιά πάω Ομόνοια, ελάτε κι εσείς”». Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας δεν παραλείπει να ευχαριστήσει «τον αλληλέγγυο κόσμο, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που στέκονται αλληλέγγυοι στους μετανάστες — και είναι πάρα πολλοί».

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Οι κακοποιητές είναι ακόμα στις θέσεις τους Στο αρχείο οι καταγγελίες 28 αθλητριών ενόργανης γυμναστικής για σεξουαλική παρενόχληση

υνεχίζεται το σκάνδαλο της συγκάλυψης δεκάδων υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης στον χώρο του αθλητισμού από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους φορείς, παρά το γεγονός ότι έχει σπάσει η σιωπή. Όπως καταγγέλλει η Σοφία Μπεκατώρου, υπάρχουν 37 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση στον χώρο του αθλητισμού που έχουν κοινοποιηθεί στους αρμόδιους, αλλά οι κατηγορούμενοι δεν έχουν κληθεί καν σε απολογία. Εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση σε νέα παιδιά. Οι αρμόδιοι, που όπως φαίνεται γνώριζαν τα πάντα, κάνουν ό,τι μπορούν για να θάψουν τις καταγγελίες. Η δικογραφία που σχηματίστηκε με αφορμή τις καταγγελίες 28 αθλητριών της ενόργανης γυμναστικής

για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποιητικές συμπεριφορές από προπονητές τους τέθηκε στο αρχείο, καθώς τα καταγγελλόμενα αδικήματα αφορούν πλημμελήματα και έχουν πλέον παραγραφεί. Ο πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας που έδειξαν τόση «ευαισθησία» μπροστά στις κάμερες, όταν έγιναν οι πρώτες καταγγελίες, τώρα επιλέγουν να κλείσουν τα αυτιά τους. «Πίσω από την τιμή του να φοράει ένας αθλητής τη φόρμα με το εθνόσημο και να πανηγυρίζει ένα μετάλλιο, τις περισσότερες φορές κρύβεται ένα κακοποιημένο παιδί. Ένας κακοποιημένος άνθρωπος», τονίζουν οι αθλήτριες, συνοψίζοντας τη συστηματική σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική παρενόχληση και την προσβολή

της γενετήσιας αξιοπρέπειας που έχουν υποστεί. Συνένοχη η Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία που διατηρεί τους κακοποιητές στις θέσεις τους και δηλώνει «θλίψη και απογοήτευση» για τις καταγγελίες «πρώην αθλητών και αθλητριών, οι οποίοι-ες ρίχνουν σκιές στο άθλημα της γυμναστικής»! Συνένοχοι και όσοι συνεχίζουν να κλείνουν τα μάτια στη σεξουαλική κακοποίηση και διατηρούν στη θέση τους αυτά τα διεφθαρμένα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο του αθλητισμού. Ωστόσο δεν θα τους περάσει. Οι αθλήτριες που βγήκαν μπροστά τονίζουν ότι το κίνημα κατά της σεξουαλικής κακοποίησης στον χώρο του αθλητισμού, θα συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι να υπάρξει δικαίωση.

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Νικηφόρος Ζυλάλης

» α ν έ μ η γ ο λ «Ευ Ι Ε Α α τ σ τουρνικέ ση η ν ρ έ β υ κ θέλει η

λοι ξέρουν ότι οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι μία περίοδος που κυριαρχεί η συνήθεια να γίνονται δώρα. Ε, λοιπόν, εκκλήσεις δασκάλων και καθηγητών στα σχοτο υπουργείο Παιδείας φαίνεται λεία και φοιτητών και εργαζομένων στα πανα το ξέρει καλύτερα από τον κανεπιστήμια για το χωρίς καμία μέριμνα θένα (μιας και η κυβέρνηση κάνει άνοιγμα των εκπαιδευτικών δομών, τη ά δώρο όλο τον χρόνο, ανεξαρτήστιγμή που η «Όμικρον» κάνει πάρτι. Μέτρο καθαρ τως γιορτών, σε μεγαλοκαναλάρ«Τα τουρνικέ έρχονται για να λύσουν κατασταλτικό χες, ιδιοκτήτες κλινικών και αεροτο υποτιθέμενο πρόβλημα της ασφάλειας που έρχεται πορικών εταιρειών και διαφόρων στα πανεπιστήμια, όπως το παρουσιάζει σει ειδών εργοδότες), αφού δέχτηκε η αστική προπαγάνδα. Οι φοιτητές και να δημιουργή φέτος τα Χριστούγεννα δώρο οι φοιτήτριες παρ’ όλα αυτα δεν τρέφουής κλίμα φυλακ τουρνικέ και συστήματα ελεγχόμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε ότι αυτό το στις σχολές μενης εισόδου στα πανεπιστήμια, μέτρο είναι καθαρά κατασταλτικό και έραξίας 750.000 ευρώ. χεται να ενισχύσει τα face control και να Τη… γενναιόδωρη χορηγία για δημιουργήσει κλίμα φυλακής στις σχολές τις ανάγκες της «εκπαίδευσης» μας. Κάνουμε ξεκάθαρο στην κυβέρνηση της υγείας μας και την ενίσχυση ανέλαβε το κοινωφελές ίδρυμα «Αιότι δεν θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο και θα της παιδείας μας!», επισημαίνουν οι γέας ΑΜΚΕ» του εφοπλιστή Θανάαγωνιστούμε μέσα από τους φοιτητικούς αποφάσεις μίας σειράς φοιτητικών ση Μαρτίνου, πολιτικού διοικητή μας συλλόγους για ένα πανεπιστήμιο στο συλλόγων πανελλαδικά. του Αγίου Όρους. ∆εν μας κάνει ύψος των αναγκών μας και όχι στα μέτρα Και προσθέτουν: «Όλα αυτά δενν εντύπωση που άλλος ένας παράγοπου θέλει το κεφάλαιο και το κράτος!», θα τους περάσουν! Το οργανωμέ-ντας της ελληνικής αστικής τάξης σχολιάζει στο Πριν ο Θάνος Ρέκκας, φοινο φοιτητικό κίνημα, μέσα από τουςς έδωσε ένα κάρο λεφτά όχι για να τητής στο Παιδαγωγικό του ΕΚΠΑ και φοιτητικούς σύλλογος, όπως έκανεε καλυφθούν τα διαχρονικά κενά της μέλος της ΕΑΑΚ και της νεολαίας Κομκαι την άνοιξη με την ψήφιση του νό-τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως οι μουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). μου, όπως έκανε πάντα, θα εμποδίσει ει υποδομές, το διδακτικό προσωπικό, Η εγκατάσταση του συστήματος και αυτήν την αυταρχική κίνηση του υ ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός και η τουρνικέ στις εισόδους των ΑΕΙ «σε υπουργείου και κάθε προσπάθεια εφαρρφοιτητική μέριμνα –αυτά είναι ευτεσυνδυασμό με τις προσλήψεις των μογής του ψηφισμένου νόμου!». λούς σημασία για το κεφάλαιο άλλωΟΠΠΙ και τις εξαγγελίες ότι θα μπουν Η αναλγησία της κυβέρνησης, που ου στε– αλλά για την ενίσχυση της ποστις σχολές μας το νέο έτος, τις μονάδες ανακοινώνει ξανά ότι θα φέρει την πααλιτικής που προωθεί την υποβάθμιση ασφαλείας των ιδρυμάτων που έπρεπε νεπιστημιακή αστυνομία στις σχολές λές της δημόσιας εκπαίδευσης και την να ιδρυθούν αλλιώς το υπουργείο από τον Μάιο, σαν να μην επιχειρηματική μετάλλαξη του έμαθε την τελευταία φορά, σαν πανεπιστημίου. Γιατί είναι σανα μην έχει μάθει ποια είναι αι η φές ότι η ύπαρξη συστήματος κοινωνική δυναμική του φοιτουρνικέ και ελεγχόμενης ειτητικού κινήματος, θα σπάσει άσει σόδου στις σχολές μας με faceμε μαθηματική ακρίβεια με control και κάμερες δεν εξυπητο δεύτερο γύρο των μαζικών κών ρετεί τίποτα άλλο πέρα από την αγώνων του οργανωμένου ένου κατεύθυνση της αυταρχικοποίφοιτητικού και εκπαιδευτικού τικού ησης του πλαισίου λειτουργίας κινήματος. των ΑΕΙ, όπου η καταστολή Πολιτικοί στόχοι της νΚΑ, είναι αναπόσπαστο στοιχείο και που επιδιώκουμε να υιοθεμέσο της αστικής αναδιάρθρωτηθούν και από το φοιτητικό ητικό σης στην εκπαίδευση. κίνημα είναι, αφενός, το μπλοΠροκαλεί εντύπωση το πώς κάρισμα των αυταρχικώνν μέκόπτεται η κυβέρνηση να βρει Παιδείας, δια στόματος Συρίγου, τρων και των επικείμενων νομοσχεδίων ων της πόρους, όταν πρόκειται για τη λήψη θα πετσόκοβε τη χρηματοδότηκυβέρνησης, μαζί με την ανατροπή τωνν ήδη τέτοιων μέτρων, αλλά «δυσκολεύεται» ση, δείχνει ότι δεν μάθανε τίποτα ψηφισμένων και, αφετέρου, η συνολική ή αναόταν φοιτητές και εκπαιδευτικοί παλεύαπό τις μεγαλειώδεις κινητοποιήτροπή της αντιλαϊκής επίθεσης και η επιβολή πιβολή ουν για εξάλειψη της υποχρηματοδότησεις των φοιτητικών συλλόγων των κατακτήσεων που πλήττουν βαθιά το κεσης, πόσο μάλλον σε καιρό πανδημίας. το 2020-21! ∆είχνει ότι η κυφάλαιο στο πλαίσιο ενός πανεκπαιδευτικού κού μεΕξοργιστικό είναι, δε, το γεγονός ότι το βέρνηση δεν πρόκειται να πάρει τώπου πανκοινωνικής απεύθυνσης, σε σύνδεση ύνδεση υπουργείο κλείνει τα αυτιά απέναντι στις κανένα μέτρο για τη διασφάλιση με τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων. ων.

21 ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΠΘ

Η αστυνομία έσπασε το στέκι, όχι τη θέληση του κινήματος Την Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου, με 40.000 κρούσματα, καλπάζουσα ακρίβεια και την απειλή μιας μαύρης ή μοναχικής Πρωτοχρονιάς, η κυβέρνηση πήρε την πολιτική επιλογή να εκκενώσει το στέκι στο Βιολογικό του ΑΠΘ, με παραβίαση του ασύλου. Πρόκειται για ένα στέκι που εδώ και 34 χρόνια είναι σημείο αναφοράς για τη νεολαία της πόλης, με σημαντική εγχώρια και διεθνή εμβέλεια στο χώρο της πανκ και αλλού, πλούσια ζωή και δραστηριότητα, στέγαση συνελεύσεων και συλλογικοτήτων. Το πρόσχημα της δημιουργίας βιβλιοθήκης στο ισόγειο του κτηρίου καταρρέει, όταν δει κανείς τις συγκλονιστικές εικόνες κατεστραμμένων βιβλίων (ακόμα και λογοτεχνικών) του στεκιού. Στην πραγματικότητα, αυτός ο φτηνός «ακτιβισμός» προσπαθεί να «μαζέψει» το στραπάτσο που δέχτηκε η κυβερνητική πολιτική από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα της άνοιξης του 2021. Ούτως ή άλλως, μάλλον δεν πολυπιάνουν οι φιλελεύθερες διακηρύξεις της για το «πανεπιστήμιο 2030». Στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο είναι βασική κατεύθυνση η βέλτιστη αξιοποίηση δομών, διαδικασιών και πόρων για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Μην ξεχνάμε ότι την κατεύθυνση αυτή θεσμοθέτησε και επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο Γαβρόγλου. Βάσει αυτής εκκενώνεται το στέκι, ώστε να γίνει ένα έργο 1,5 εκατ. ευρώ, χωρίς να έχει σημασία για την πρυτανεία αν είναι βιβλιοθήκη ή πολεμικό εργαστήριο, όπως αυτά του Πολυτεχνείου. Ούτως ή άλλως, η κεντρική βιβλιοθήκη του ΑΠΘ είναι παραμελημένη και υποστελεχωμένη γιατί στα πλαίσια της αξιολόγησης είναι χρήσιμο το χτίσιμο, όχι η επιδιόρθωση. Μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους και τα σχήματα, μαζί με τον λαό και την υπόλοιπη νεολαία, να βγούμε ξανά μαζικά στον δρόμο για το άσυλο, την υγεία, την παιδεία, την εργασιακή μας προοπτική, τον χρόνο μας. Ενάντια στην τηλεκπαίδευση, την επιχειρηματικοποίηση και την καταστολή, να προτάξουμε την αλληλεγγύη, τους αγώνες, τις νίκες και τον δικό μας πολιτισμό, γιατί μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό!

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Βασίλης Τσιράκης

θελα το κοινό να προβληματιστεί με τη μεγαλύτερη απειλή της ανθρωπότητας, καθώς θα γελούσε», δήλωσε ο σκηνοθέτης του Μην Κοιτάτε Πάνω (Don’t Look Up) Άνταμ Μακ Κέι, αιτιολογώντας την –με αρκετό ρίσκο είναι αλήθεια– επιλογή του να διακωμωδήσει και όχι να τραγικοποιήσει τη σημερινή πραγματικότητα, επιλογή που δικαιώθηκε από το τελικό αποτέλεσμα. Με αυτόν τον τρόπο, ο Άνταμ Μακ Κέι απέφυγε το κίνδυνο του μελοδράματος, με δεδομένο πως ένα τραγικό θέμα, όπως η καταστροφή του πλανήτη, από τη φύση του έχει την τάση να εξωθεί προς τη συναισθηματική ταύτιση των θεατών με τους ήρωες και την παράλυσή τους κάτω από την κυριαρχία του φόβου του θανάτου, φέρνοντας έτσι σε δεύτερη μοίρα το βασικό μήνυμα της ταινίας. Έτσι, από την αρχή ακόμα, το σενάριο θέλει τους δύο επιστήμονες (την υποψήφια διδάκτορα Κέιτ και τον καθηγητή της, Δρ. Μίντι) που ανακάλυψαν την επερχόμενη πτώση του κομήτη στη Γη, μετά την απόρριψή τους από την πρόεδρο της Αμερικής, να απευθύνονται σε μια τηλεοπτική εκπομπή lifestyle, στο τέλος της οποίας γελοιοποιούνται και γίνονται τροφή για την ανθρωποφαγία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πολύ σύντομα, όμως, το γεγονός θα γίνει αποδεκτό από τους επιστήμονες (υπάρχει αντικειμενική αλήθεια και είναι πάντα μία, όσο κι αν αυτή εξελίσσεται στον χρόνο), αλλά αμέσως μετά θα ξεσπάσει μια έντονη διαμάχη για τον τρόπο αντιμετώπισης της απειλής, θέτοντας το ζήτημα του προσανατολισμού της επιστήμης αλλά και του τρόπου αξιοποίησης των επιτευγμάτων της. Έτσι, απέναντι στην πρόταση για εκτροπή με πυραύλους της πορείας του κομήτη, το μεγάλο κεφάλαιο, συνεπικουρούμενο από νομπελίστες επιστήμονες, προτείνει τον βομβαρδισμό και διαμελισμό του, ώστε να αξιοποιηθούν τα αποτελούμενα από πολύτιμα υλικά, κομμάτια του που θα πέσουν στη Γη. Εδώ η ταινία παίρνει ξεκάθαρη θέση καταγγέλλοντας τις σχέσεις επιστημόνων-πολιτικής και εξουσίαςκεφαλαίου-ΜΜΕ, κόντρα στην ιδεαλιστική αντίληψη για μια επιστήμη ουδέτερη έξω και πάνω από τις κοινωνικές αντιθέσεις, αποφεύγοντας ωστόσο την απλούστευση, από τη μια η καθαρή επιστήμη και από την άλλη η βρόμικη πολιτική και η

« ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η μηχανή του Tούρινγκ ▸ Στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου Ο ΜΠΕΝΟΥΑ ΣΟΛΕ έγραψε ένα λογοτεχνικό έργο για τον Άλαν Τούρινγκ που εκτυλίσσεται με μορφή αναδρομής σε καίρια σημεία της ζωής αυτής της μαθηματικής διάνοιας, που εργάστηκε στη βρετανική αντικατασκοπία, σπάζοντας τον μυστικό κώδικα των ναζί. Επιστημονικό επίτευγμα που συνέβαλε αποφασιστικά στην ήττα των ναζί, ιδίως στην από αέρος μάχη της Αγγλίας. Αυτό το επίτευγμα ήταν μέρος του έργου ζωής του Tούρινγκ, που έθεσε τη βάση για τη δημιουργία των σύγχρονων υπολογιστών, διατυπώνοντας την προδρομική θέση ότι ο υπολογιστής έχει νοητικές δυνατότητες παρόμοιες με του ανθρώπου. Αυτή η θεμελιώδης συμβολή του Tούρινγκ στην επιστήμη και στην ήττα των ναζί δεν του εξασφάλισε κανένα φωτοστέφανο αναγνώρισης. Απεναντίας, η στενόκαρδη αστική κοινωνία περιέβαλε το έργο του με τον πέπλο της σιωπής, όπως «άρμοζε» σε έναν ομοφυλόφιλο... Τη ζωή, το έργο και το δραματικό θάνατό του έφερε στην επιφάνεια το έργο του Μπενουά Σολέ και στα καθ’ ημάς η θεατρική διασκευή του σκηνοθέτη και ηθοποιού Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Η ζωή του Τούρινγκ αναπαρίσταται χωρίς χρονολογική σειρά, αλλά με κριτήριο το βάρος των βιωμάτων και συγκινήσεών του από τα παιδικά του χρόνια ως τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του, όταν η δικαστική εξουσία τού επέβαλε την «επιδιόρθωση» της ομοφυλοφιλίας μ’ ένα κοκτέιλ ορμονών, οδηγώντας τον στην αυτοκτονία, σε ένα κρεσέντο υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς του. Συγκλονιστική η ερμηνεία του Ορφέα Αυγουστίδη στο δύσκολο είδος του μονολόγου. Ικανότατος ερμηνευτής, αναπαριστά με τη διαφοροποίηση της φωνής και τις κινήσεις του τα πρόσωπα και τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του. Παραστάσεις: Τετάρτη-Κυριακή μέχρι τις 30 Ιανουαρίου. Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Πολιτισμός Η πιο δημοφιλής ταινία στην ιστορία του Netﬂix με 152 εκατομμύρια ώρες θέασης τη δεύτερη εβδομάδα προβολής της, δέχεται έντονη κριτική από τα συστημικά ΜΜΕ.

Don’t look up: Μία αλληγορία γι’ αυτό που ζούμε

διαπλοκή της με το πόρτα, όταν αυτή επιμεγάλο κεφάλαιο. στρέφει σπίτι της. Έτσι, η πρόεδρος των – Το ότι οι δυο επιΗΠΑ παρουσιάζεται με στήμονες επιλέγουν να Μια εξαιρετικά επίκαιρη α τέτοιο τρόπο, ώστε να περάσουν τις τελευταίπολιτική σάτιρα εε θυμίζει τον Τραμπ, ο μεες στιγμές τους με τους για τη διαπλοκή νοδ γιστάνας των νέων τεχνοδικούς τους ανθρώπους σε ένα κοινό γεύμα στο λογιών μοιάζει να είναι ένα επιστημόνωνορτζ τέλ υβρίδιο Ίλον Μασκ, Τζορτζ τέλος του οποίου καταφεύπολιτικής και γουν στην προσευχή, παρά Σόρος και Στιβ Τζομπς, η φιεξουσίαςτην ο γούρα του απόστρατου αξιωομολογία τους πως δεν ιγούρες έχουν σχέση με τη θρησκεία, ματικού θυμίζει τις φιγούρες κεφαλαίουίσως απ των καταληψιών του Λευκού από την ανάγκη μιας συλΜΜΕ υ κομήτη λογικής τελετουργίας μπροστά Οίκου, οι αρνητές του ανδημίας, στον θάν τους αρνητές της πανδημίας, θάνατο. ηλωτών τις Εν κατ τα επεισόδια των διαδηλωτών κατακλείδι, θα λέγαμε πως ο σεις ακτιβιΜακ Κέι, αξιοποιώντας ένα πυκνό κατά καιρούς συγκρούσεις σενάριο γε στών με την αστυνομία και, τέλος, γεμάτο έξυπνες ατάκες και υ προσεγγίχρησιμοπο η παρέα των νεαρών που χρησιμοποιώντας εύκολους στην πρόσληψή τους σκηνοθετικούς κώζουν τη μεταπτυχιακή φοιτήτρια, δικες, με γρήγορη εναλλαγή πλάαποτελεί ένα μίγμα ατομισμού, περιθωρίου, νων στο μ παραβατικότητας, μοντάζ, απευθύνεται στο αι κοινωνιπλατύ κοι θρησκοληψίας αλλά και κοινό, περιγράφοντας με εύκής και οικολογικής ευαισθησίας, πεπτο τρόπο τη σημερινή πραγμασημείο κι αυτό των μεταμοντέρνων τικότητα. Υπηρετεί έτσι με τιμιόκαιρών μας. τητα τον σκοπό του να προκρίνει Στο σημείο αυτό αξίζει να επιτο πολιτικό σχόλιο μέσα από τη σάσημάνουμε τρία γεγονότα: τιρα και να καταγγείλει τα κακώς – Το ότι ο απόστρατος προσφέκείμενα, προσφέροντας τροφή ρεται εθελοντικά να θυσιάσει τη για σκέψη ταυτόχρονα με την ψυζωή του για το καλό της ανθρωπόχαγωγία. Ταυτόχρονα, όμως, δεν τητας, αποδεικνύοντας τη βαθιά αναζητεί τα αίτια, δεν υπονοεί, πίστη και τον φανατισμό των κάθε δεν εμβαθύνει και τελικά δεν τολλογής ανορθολογιστών στις απόμά να μιλήσει για έναν άλλο κόψεις τους. σμο, θεωρώντας τον ίσως ουτοπία, – Το ότι οι εργάτες γονείς της παρότι η ιστορία έχει δείξει πως η Κέιτ, όντας υπέρ της αξιοποίηανθρώπινη κατάσταση μπορεί να σης των υλικών του κομήτη (θυυποτάσσεται εύκολα σε κανονικές μίζοντας έντονα τη στάση των συνθήκες αλλά μπορεί και να επαεργατών της «Ελληνικός Χρυσός» ναστατεί ως το τέλος, όταν τίθεται στη Χαλκιδική), της κλείνουν την το δίλημμα ζωής και θανάτου.

∆ιεθνή Καζακστάν Γιώργος Παυλόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Ο λαός του Καζακστάν επιχειρεί να πάρει στα χέρια του την τύχη και το μέλλον του και το πληρώνει με το αίμα του. Διεκδικεί το μερίδιο που του ανήκει από τον ασύλληπτο φυσικό πλούτο της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας, τον οποίο νέμονται το καθεστώς και οι ολιγάρχες που το στηρίζουν, μαζί με τους ξένους «επενδυτές» από Ρωσία, Κίνα και Δύση.

κηνικό εμφυλίου πολέμου επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στο Καζακστάν. Για την ακρίβεια, μια σύγκρουση που μοιάζει –αυτή τη φορά– να είναι μέχρις εσχάτων, ανάμεσα στις δεκάδες χιλιάδες του αγανακτισμένου και αποφασισμένου για όλα λαού και τις δυνάμεις καταστολής του καθεστώτος και των ξένων προστατών του, που έσπευσαν να το στηρίξουν. Τα ρωσικά τεθωρακισμένα και οι αλεξιπτωτιστές που πυροβολούν στο ψαχνό, μαζί με τους ντόπιους πραιτωριανούς, ενάντια στον εχθρό λαό, ο οποίος τόλμησε να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους φωνάξει «φτάνει πια!». Μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι νεκροί ήταν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, ενώ η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Αλμάτι, είχε μετατραπεί κυριολεκτικά σε πεδίο πολέμου. Οι διαδηλωτές ανταπέδιδαν με κάθε τρόπο τις επιθέσεις, αρνούνταν να υποχωρήσουν και δήλωναν αποφασισμένοι ακόμη και να πεθάνουν. Όσο για το καθεστώς και τη Μόσχα, επιστράτευσαν από την πρώτη στιγμή το γνωστό επιχείρημα κάθε καθεστώτος που αισθάνεται ότι απειλείται: Για όλα ευθύνονται τρομοκράτες και εγκληματικές ομάδες, που καθοδηγούνται και εκπαιδεύονται από ξένους πράκτορες. Δηλαδή, ότι πρόκειται για μια εισαγόμενη κρίση με ευθύνη των εχθρών του έθνους, που θα κατασταλεί με κάθε μέσο και κόστος. Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά πως η ταξική πάλη και οι κοινωνικές εξεγέρσεις δεν υπακούν σε προβλέψεις και προγραμματισμούς. Γι’ αυτό και τώρα, όπως και πολλάκις στο παρελθόν, η «έκρηξη» σημειώθηκε εκεί που ελάχιστοι περίμεναν: Στην πρώην σοβιετική δημοκρατία της κεντρικής Ασίας, που με τις απέραντες στέπες της έχει έκταση μεγαλύτερη των 2,7 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμό μόλις 19 εκατομμυρίων, ενώ διαθέτει εξαιρετικά πλούσιο υπέδαφος. Μια χώρα στην οποία, εκτός των άλλων, ο λαός καμία στιγμή δεν απόλαυσε τον πλούτο που δικαιούνταν, ενώ ποτέ δεν γνώρισε κάποιο ουσιαστικά διαφορετικό σύστημα διακυβέρνησης. Η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ στραγγαλίστηκαν και τα τελευταία ίχνη δημοκρατίας, ενώ αυξήθηκαν δραματικά τα φαινόμενα εκμετάλλευσης και καταστολής, διαφθοράς και πλουτισμού της «νέας» αστικής τάξης που είχε συσπειρωθεί γύρω από το καθεστώς του «παλιού» Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ. Του ανθρώπου που υπήρξε πρωθυπουργός, πρόεδρος και ΓΓ του εκεί ΚΚ πολύ πριν την κατάρρευση, συνεχίζοντας να ασκεί την εξουσία και μετά, χωρίς να έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα — και χωρίς να του ασκεί κανείς πλέον

Κοινωνική εξέγερση στις στέπες της εκμετάλλευσης Άγρια καταστολή από το καθεστώς και επέμβαση της Μόσχας τον παραμικρό έλεγχο. Η αλλαγή εξουσίας που έγινε το 2019, με τον Ναζαρμπάγεφ να παραχωρεί εικονικά τη θέση του προέδρου σε ένα έμπιστό του, τον Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγεφ, δεν άλλαξε πολλά πράγματα επί της ουσίας. Ούτε, βεβαίως, κατάφερε να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού της χώρας, ούτε να αποτρέψει το ξέσπασμα της καταιγίδας. Άλλωστε, η αύξηση στην τιμή του υγροποιημένου φυσικού αερίου, που αποτελεί το βασικό καύσιμο στη χώρα και ήταν σίγουρο πως θα πυροδοτούσε αλυσιδω-

τώρα καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης, έτσι ώστε οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνώντες να μην δουν τα κέρδη τους να θίγονται ούτε στο ελάχιστο. Όσο για τη δημοκρατία, επιχειρήθηκε να «θαφτεί» μαζί με τα συνδικάτα και τα κόμματα που συνέχιζαν να αρθρώνουν διαφορετικό λόγο, που τέθηκαν εκτός νόμου. Ιδού, για του λόγου το αληθές, τι αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία: Το Καζακστάν διαθέτει τα δεύτερα μεγαλύτερα διαπιστωμένα αποθέματα παγκοσμίως της ουσίας που μετατρέπεται σε πρώτη ύλη για πυρηνικούς αντιδραστήρες και όπλα, του Στις διαδηλώσεις και ουρανίου, ενώ παράγει τα οδοφράγματα, στα αιτήματα μακράν τις μεγαλύτερες ποσότητες — το 42% των για αναδιανομή του πλούτου, συνολικών. Επίσης, είναι δεύτερη στον κόσμο και «αναπνέει» για πρώτη φορά με βάση τα αποθέματα η δημοκρατία στο Καζακστάν χρωμίου, μολύβδου και ψευδάργυρου, τρίτη όσον τές αυξήσεις στα περισσότερα βασικά αφορά στο μαγγάνιο, πέμπτη στον χαλαγαθά, είναι φανερό ότι αποτέλεσε την κό και μέσα στην πρώτη δεκάδα σε σχέαφορμή και όχι τη βαθύτερη αιτία για ση με σιδηρομεταλλεύματα και χρυσό. την κοινωνική έκρηξη. Εξάγει, επίσης, σημαντικές ποσότητες Και στην περίπτωση του Καζακστάν, διαμαντιών, ενώ διαθέτει τα 11α μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσιλοιπόν, ισχύει το «είναι ο καπιταλισμός, κού αερίου. Ένας πραγματικός επίγειος ηλίθιοι!». Σε μια χώρα της οποίας τα φυπαράδεισος, με άλλα λόγια, μόνο που τα σικά αποθέματα κυριολεκτικά κόβουν κάλλη του τα απολάμβαναν μέχρι σήμετην ανάσα, η πλειοψηφία του λαού εξαρα οι πολύ λίγοι. κολουθεί εδώ και δεκαετίες να βρίσκεται Δεν να χωράει αμφιβολία, λοιπόν, «στην απέξω», ενώ η ανεργία και η φτώπως όλα τα παραπάνω αποτελούν την πιο χεια σαρώνουν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά

πειστική εξήγηση όχι απλώς για την εξέγερση αλλά και για την άμεση επέμβαση της Μόσχας με σκοπό την «αποκατάσταση της τάξης». Με πρόφαση την πρόσκληση του Τοκάγεφ για αντιμετώπιση των τρομοκρατών και υπό τον «μανδύα» του Οργανισμού Συμφώνου Συλλογικής Ασφαλείας, που ιδρύθηκε το 1994 και σήμερα έχει έξι μέλη — Αρμενία, Τατζικιστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν και, φυσικά, Ρωσία. Τα ίδια στοιχεία εξηγούν και το έντονο ενδιαφέρον που επέδειξαν οι Δυτικοί, ΗΠΑ και ΕΕ, οι οποίοι για μια ακόμη φορά… έσκισαν τα ιμάτιά τους για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις παραβιάσεις τους. Επιδιώκοντας, προφανώς, τόσο να αποκτήσουν επιτέλους πρόσβαση σε μια χώρα που παραμένει στην «αυλή» της Μόσχας και στον φυσικό πλούτο της όσο και να στριμώξουν ακόμη περισσότερο τον Πούτιν, μετά τα όσα έχουν συμβεί στη Λευκορωσία και την Ουκρανία. Κάτι ανάλογο ισχύει και με την προσπάθεια που εδώ και χρόνια καταβάλλει η Κίνα να προσεγγίσει όσο περισσότερο γίνεται τη συγκεκριμένη χώρα, μέσω της οποίας άλλωστε διέρχεται ο νέος Δρόμος του Μεταξιού. Είναι πολλά τα λεφτά, πράγματι. Μα ο λαός του Καζακστάν αποφάσισε να διεκδικήσει ό,τι του ανήκει με το αίμα του κι αυτό μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας και να κάνει πολλούς να φοβηθούν — σε Ανατολή και Δύση.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

περισκ πιο

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε την Πέμπτη από τα πρωτοφανή επεισόδια που σημάδεψαν την αποχώρηση Τραμπ από την προεδρία των ΗΠΑ, με την εισβολή οπαδών του στο Καπιτώλιο. Όπως και ο ίδιος, έτσι και εκείνα τα γεγονότα δεν αποτέλεσαν «λάθος της ιστορίας». Η κυριαρχία του στους Ρεπουμπλικάνους και η γενική κρίση της αμερικανικής αστικής δημοκρατίας τα λένε όλα…

Τα σχέδια Ντράγκι και η απειλή κρίσης Στις 24 Ιανουαρίου ξεκινά η διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της Ιταλίας στη βουλή. Για την ώρα, φαβορί για τη θέση –αν και δεν έχει θέσει επισήμως υποψηφιότητα– είναι ο Μάριο Ντράγκι, ο οποίος έχει αφήσει να εννοηθεί ότι εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταπηδήσει στην προεδρία, μετά από ένα χρόνο στην πρωθυπουργία. Από εκεί, όπως λέει, μπορεί να είναι τοποτηρητής των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων, έστω και αν η θέση του προέδρου δεν διαθέτει ανάλογες εξουσίες με εκείνη του πρωθυπουργού. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια εξέλιξη θα ανοίξει τον δρόμο για πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, πιθανότατα και για πρόωρες εκλογές, καθώς θεωρείται απίθανο τα κόμματα που στήριξαν τον Ντράγκι, μαζί και η Λίγκα του Σαλβίνι, να συμφωνήσουν σε άλλον κοινής αποδοχής επικεφαλής μιας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας».

Ο Μακρόν, οι εκλογές και η ΕΕ Στη Γαλλία, την ίδια στιγμή, απομένουν πλέον λιγότερες από 100 ημέρες για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της 10ης Απριλίου, που ενδέχεται να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις. Ο Εμανουέλ Μακρόν –αν και επίσης δεν έχει επισήμως καταθέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή μέχρι στιγμής– φέρεται να προηγείται, όμως είναι βέβαιο ότι αυτή τη φορά θα ζοριστεί περισσότερο από ό,τι το

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

2017, όταν η λογική του «δημοκρατικού τόξου» του χάρισε τη νίκη απέναντι στη Μαρίν Λεπέν. Αυτή τη φορά, όμως, έχει απέναντί του και δεύτερο ακροδεξιό υποψήφιο, τον Ερίκ Ζεμούρ αλλά και τη Βαλερί Πεκρές της παραδοσιακής Δεξιάς των Ρεπουμπλικάνων, την οποία οι δημοσκοπήσεις δίνουν ως φαβορί για είσοδο στον δεύτερο γύρο. Αυτά συμβαίνουν, μάλιστα, ενώ η Γαλλία έχει ξεκινήσει την εξάμηνη προεδρία της στην ΕΕ, με πολύ φιλόδοξη ατζέντα.

Άμα είσαι Τζόκοβιτς, όλοι ενδιαφέρονται… Σάλος έχει ξεσπάσει με την υπόθεση του Νόβακ Τζόκοβιτς και την απαγόρευση εισόδου που του επέβαλε η κυβέρνηση της Αυστραλίας, όπου έφτασε προκειμένου να συμμετέχει στο παγκοσμίου φήμης τουρνουά τένις. Ο νούμερο ένα επαγγελματίας τενίστας σήμερα ισχυρίζεται ότι έχει λάβει ειδική ιατρική εξαίρεση προκειμένου να αγωνιστεί ανεμβολίαστος, οι Αυστραλοί όμως ξεκαθάρισαν πως δεν θα κάνουν εξαιρέ-

σεις και τον έχουν ουσιαστικά υπό κράτηση, μαζί με πολλούς άλλους ξένους που αναμένουν την οριστική ετυμηγορία. Την ίδια στιγμή, στην πατρίδα του Τζόκοβιτς, τη Σερβία, το ζήτημα έχει αποκτήσει πολιτικές διαστάσεις, καθώς πρόεδρος και κυβέρνηση κάνουν λόγο για αντεθνική συνωμοσία σε βάρος του αστεριού τους. «Η Σερβία θα πολεμήσει για τον Νόβακ, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη», δήλωσε ο πρόεδρος Βούτσιτς. Όταν είναι πολλά τα λεφτά, έτσι συμβαίνει. Αν ήταν κανένας Σέρβος μετανάστης, όμως…

Ο Κουρτς, ο Σρέντερ και η «όσμωση» αστικής πολιτικής - κεφαλαίου

ώς θα σας φαινόταν, αν ένας πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσλαμβανόταν από έναν Έλληνα κροίσο στην εταιρεία του και μάλιστα με τεράστιο μισθό; Φανταζόμαστε ότι αρκετοί θα απαντούσαν πως αυτά είναι δείγματα καθυστερημένων περιοχών του πλανήτη, «failed states» και «ανώριμων δημοκρατιών» και συμβαίνουν μόνο στις «μπανανίες»… Και όμως, η είδηση έρχεται από την καρδιά της Ευρώπης και μάλιστα από την Αυστρία. Όπως διέρρευσε στα ΜΜΕ, ο μέχρι πρότινος καγκελάριος της χώρας, Σεμπάστιαν Κουρτς, θα δουλεύει πλέον ως στέλεχος σε εταιρεία γνωστού Ευρωπαίου ολιγάρχη, με ετήσιες απολαβές που θα ξεπερνούν τις 300.000 ευρώ. Πιο συγκεκριμένα, εργοδότης του θα είναι ο Γερμανο-αμερικανός δισεκατομμυριούχος, Πέτερ Τιλ, συνιδρυτής της πλατφόρμας ηλεκτρονικών πληρωμών PayPal, επενδυτής στο Facebook και ιδιοκτήτης της

Palantir Technologies όπου και θα απασχοληθεί ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας. Ο Τιλ είναι παλιός γνωστός του Κουρτς και ενδεχομένως όχι άσχετος με την ταχεία ανέλιξη του τελευταίου στην εξουσία. Σε αυτόν ανήκουν γνωστά αποφθέγματα, όπως ότι «το μονοπώλιο είναι η συνθήκη κάθε επιτυχίας». Αλλά και θέσεις όπως αυτή που θεωρεί ότι μετά τη δεκαετία του ’20, η επέκταση της κοινωνικής πρόνοιας και της συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική έχουν καταστήσει την έννοια της «καπιταλιστικής δημοκρατίας» ένα οξύμωρο σχήμα. Όντως, ο Τιλ δεν έκρυψε ποτέ τη συντηρητική του οπτική στα πράγματα. Η δε Palantir Technologies ως εταιρεία ανάλυσης δεδομένων έχει εμπλακεί σε μία σειρά υποθέσεις κατάχρησης των προσωπικών στοιχείων. Πιο κραυγαλέα απ’ αυτές η χρησιμοποίηση των στοιχείων του εμβολιασμού στις ΗΠΑ, προκειμένου να εντοπιστούν και να συλληφθούν με-

τανάστες χωρίς χαρτιά από τις αστυνομικές αρχές. Ας έχουμε κατά νου, επίσης, ότι ο λόγος παραίτησης του Κουρτς από τη θέση του καγκελάριου και η ξαφνική απόσυρσή του από την πολιτική είχε άρωμα σκανδάλων… Βέβαια, η περίπτωση του ακροδεξιού Κουρτς –αν και διδακτική για τους δεσμούς της ακροδεξιάς με την οικονομική ολιγαρχία– δεν είναι η μόνη. Ιδιαίτερα κατά την τελευταία περίοδο, η σύμφυση οικονομικών και πολιτικών παραγόντων γίνεται ολοένα και πιο ορατή. Τα παλιά τεχνητά σύνορα πολιτικής - επιχειρηματικού κόσμου δεν χρειάζονται πλέον. Ας θυμηθούμε ότι πριν 16 χρόνια, μετά την εκλογική του ήττα, ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ, έγινε κορυφαίο στέλεχος της ρωσικής εταιρείας Gazprom. Άραγε, αυτό να εννοεί ο λαός, όταν λέει «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του»;