Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 2-3.4.2022 - Αρ. Φύλλου 1565

Η άλλη όψη Προς διατροφική κρίση

Aκρίβεια στο χωράφι, κερδοσκοπία στο ράφι > σελ. 12-13

Φρικωδία και κανιβαλισμός σε απευθείας μετάδοση

Πολλοί υποψήφιοι, «λίγες» απαντήσεις στη γαλλική Αριστερά

> σελ. 18

> σελ. 23

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.565

Απεργία για Ψωμί, Ειρήνη, Ελευθερία

Ανέμελοι στο σφαγείο της αγοράς Σαν κακόγουστο αστείο ηχούν πια οι προ μηνών διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης. Με τον πληθωρισμό στο 8% τον Μάρτιο, 6 στους 10 εργαζόμενους να «κόβουν» δαπάνες για βασικά είδη διατροφής και 74% για θέρμανση, τα περί «παροδικού φαινομένου» πλέον εξοργίζουν. Η κυβέρνηση απολαμβάνει τη θέα του σφαγείου της «ελεύθερης αγοράς» και δεν παίρνει κανένα δομικό μέτρο μείωσης των τιμών, εκτός από κάποια επιδόματα της πλάκας, την ώρα που λαμβάνει χώρα μια κολοσσιαία μεταφορά πλούτου από τους εργαζόμενους προς το κεφάλαιο. Μειώσεις στους φόρους και αυξήσεις στους μισθούς πάνω από τον πληθωρισμό, εδώ και τώρα!

Υγεία

Φτάνει πια! Τόσο καιρό κυβέρνηση, «αντιπολίτευση», «επενδυτές» και μαυραγορίτες μας κοροϊδεύουν, ενώ η ακρίβεια θερίζει και ο πόλεμος διαλύει. Στις 6 Απρίλη θα μιλήσουμε εμείς!

Π

ανελλαδική πανεργατική απεργία στις 6 Απρίλη! Όλες και όλοι στους δρόμους. Τέρμα η γκρίνια, η διαμαρτυρία, η απόγνωση. «Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια». Μόνο η δύναμη του εργατικού αγώνα μπορεί να επιβάλει μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, αυξήσεις στους μισθούς, απεμπλοκή από τον πόλεμο και τα σχέδια ΝΑΤΟ/ΕΕ. Η 6η Απρίλη να είναι η αρχή ενός αγώνα διαρκείας στα χέρια των εργαζομένων. Γι’ αυτό διαδηλώνουμε με τα πρωτοβάθμια σωματεία, στα Προπύλαια (11 π.μ.), στην Καμάρα (11 π.μ.), παντού με τις ταξικές δυνάμεις της ανατροπής. >>> σελ. 3

Φάκελος

των Κώστα Δικαίου, Γιώργου Παυλόπουλου

Οι ανατέλλουσες δυνάμεις του κεφαλαίου Ανασυγκροτημένη η ρωσική αστική τάξη διεκδικεί αυξημένο μερίδιο. Τα δύο στρατόπεδα του κεφαλαίου στη Ρωσία και η τάση για σύγκλιση Μόσχας-Πεκίνου. >>> σελ. 8-10

Μονιμότητα… σε θανάτους και ιδιώτες! Για χάρη της αγοράς η κυβέρνηση βιάζεται να άρει όλα τα μέτρα για τον κορονοϊό, ενώ πεθαίνουν πάνω από 1.500 άνθρωποι τον μήνα! Τίποτα για το ΕΣΥ, όλα για τους ιδιώτες. Εξώσεις συμβασιούχων και μη εμβολιασμένων. >>> σελ. 15

2

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Τραγουδώντας και αγωνιζόμενοι για την ειρήνη

Υπάρχει και η βαρβαρότητα που δεν φαίνεται στην πρώτη εικόνα. Αυτή που έχει στόχο την ανθρώπινη δημιουργικότητα, τις αισθήσεις και τα αισθήματα. Όταν, στα χρόνια της πολλά υποσχόμενης απεριόριστης «ελευθερίας» της πληροφορίας, λογοκρίνονται φωνές και πολιτιστικά έργα.

Στις 5 Μαρτίου 1951 εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη, καταδικασμένος σε θάνατο, ο 23χρονος Νίκος Νικηφορίδης, μέλος της παράνομης ΕΠΟΝ. Το έγκλημά του; Μάζευε υπογραφές υπέρ της ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού! Τον Μάιο του 1963 τραμπούκοι του βαθέως κράτους δολοφόνησαν, επίσης στη Θεσσαλονίκη, τον αγωνιστή της ειρήνης και βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη. Το μίσος της αντίδρασης κατά του φιλειρηνικού και αντιπολεμικού κινήματος είναι διαχρονικό. Δεν προξένησε έκπληξη, λοιπόν, η ένταση της επίθεσης των κυβερνητικών μέσων, των τρολ του ΝΑΤΟ και της Πρεσβείας και των αξιοθρήνητων «Μένουμε ευρώπη» και «Ανήκωμεν εις την Δύσιν» κατά της συναυλίας ειρήνης την Τρίτη στα Προπύλαια. Η πολύ μαζική συμμετοχή λαού και νεολαίας έριξε στα σκουπίδια την κυβερνητική προπαγάνδα, έδειξε πως πολύς κόσμος αγωνιά για την ειρήνη, καταδικάζει τον πόλεμο και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, χωρίς να συντάσσεται με τα επιθετικά και πολεμοχαρή σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Το αντιπολεμικό κίνημα όμως δεν μπορεί να νικήσει, εάν δεν θέσει σαφείς στόχους, τους οποίους απέφυγαν οι διοργανωτές της συναυλίας. Στην Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ με τη συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, προωθεί την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο στο πλευρό της αντιδραστικής κυβέρνησης Ζελένσκι και στα σχέδια του ΝΑΤΟ, αντιπολεμική στάση σημαίνει πρωτίστως αγώνας για απεμπλοκή, για κλείσιμο των βάσεων, έξοδο από ΝΑΤΟ και ΕΕ, κατάργηση των τρομερών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Η μηχανή του πολέμου πρέπει να μπλοκαριστεί σε κάθε χώρα και συνολικά, χωρίς το κίνημα να μπαίνει στην υπηρεσία καμίας από τις δύο πλευρές που συγκρούονται στο έδαφος της Ουκρανίας και όχι μόνο.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Η φωτεινή πλευρά της Ιστορίας

«Ε

χω δει τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου και νιώθω ευγνωμοσύνη για την αλληλεγγύη που εισπράττω», δήλωσε ο Σαïντού Καμαρά, ο δεκαοκτάχρονος μαθητής από τη Γουινέα, που απειλήθηκε με απέλαση. Γύρω τα χαμογελαστά πρόσωπα των συμμαθητών και φίλων του, που τον αγκάλιασαν και τον στηρίζουν, υπογραμμίζουν τη σημαντικότητα του δεύτερου μέρους της δήλωσής του. Η φωτεινή πλευρά της ανθρωπότητας αποκαλύφθηκε στον Σαïντού. Όχι όμως και στον τετράχρονο Αïμάν Σαλέχ, που πνίγηκε στον Έβρο, μετά από βίαιη επαναπροώθηση. Η σκοτεινή πλευρά του καπιταλισμού, με πανδημία και πόλεμο, προχωρά σε μια ολική έκλειψη της ανθρωπότητας. Ο κόσμος αλλάζει. Κινείται με γοργούς ρυθμούς προς τη βαρβαρότητα. Βραδιάζει… Η βαρβαρότητα χάσκει μέσα από τα πυρπολημένα κτίρια και τα άδεια βλέμματα των επιζώντων. Τις επιθετικές φωνές των πυρηνικών κεφαλών. Στα λιμάνια περιδιαβαίνουν πάλι τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων. Βαρβαρότητα αποπνέει η εικόνα των πτωμάτων που αποκαλύπτει η Άνοιξη κάτω από τα χιόνια. Μια Άνοιξη ζωής που περνά απαρατήρητη ακόμη και από τα παιδιά, καθώς προσπαθούν να κρυφτούν από τον θάνατο του πολέμου και τον ξεριζωμό. Την ίδια στιγμή που οι κάθε λογής Αχμέτοφ και Αμπράμοβιτς, δισεκατομμυριούχοι ολιγάρχες σηκώνουν τα ιδιωτικά τζετ τους από το αεροδρόμιο του Κιέβου, παρκάρουν τα γιοτ τους στις τουριστικές ακτές της Τουρκίας ή αλά Έλον Μάσκ ξιπάζονται ότι θα παίξουν το μέλλον μιας χώρας σε «μονομαχία» με τον αντίπαλο ή στον πόλεμο των άστρων. Υπάρχει όμως και η βαρβαρότητα που δεν φαίνεται στην πρώτη εικόνα. Αυτή που έχει στόχο την ανθρώπινη δημιουργικότητα,

Και τότε σκάει απρόσμενα το χαμόγελο της Ελένης και της κάθε Ελένης, η αγκαλιά του Γιώργου και του κάθε Γιώργου, δίπλα στον Σαïντού και τον κάθε Σαïντού

τις αισθήσεις και τα αισθήματα. Όταν στα χρόνια της πολλά υποσχόμενης απεριόριστης «ελευθερίας» της πληροφορίας λογοκρίνονται φωνές στο διαδίκτυο, απειλούνται δημοσιογράφοι ή κλείνουν κανάλια. Όταν δίπλα στην καταστολή της σκέψης και της ενημέρωσης κάνει την εμφάνισή της και η πολιτιστική καταστολή. Βγαίνουν στην παρανομία ο Τσαϊκόφσκι, ο Στραβίνσκι, ο Σοστακόβιτς και το θέατρο Μπολσόι, στοχοποιείται δηλαδή η κουλτούρα ενός ολόκληρου λαού, που καθίσταται αυτόματα συνένοχος της εξουσίας και των σχεδίων της. Όταν οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες κατηγοριοποιούνται σε αποδεκτούς και μη, με τα κριτήρια «ποιότητας» του καπιταλιστικού κέρδους και της πολιτικής σκοπιμότητας. Πρόκειται για τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου, που σε τρομάζει το μέγεθός της, όταν συνειδητοποιείς ότι πρόλαβε να σημαδέψει, σαν στάμπα ανεξίτηλη, ακόμη και τη ζωή των παιδιών. Πρόκειται για μια εικόνα που φαντάζει παντοδύναμη σε ένα σύστημα δήθεν τυφλό, ανεξέλεγκτο και εκδικητικό. Που οι δυνάμεις που το κινούν μοιάζουν

ανίκητες και μόνος δρόμος ο κατευνασμός τους μέσω της υπομονής ή το να διαλέξει κανείς το μέρος του ισχυρού, τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Έτσι ώστε, εκτός από τις απώλειες, να διεκδικήσει κάτι από το τραπέζι των νικητών. Πάντα έτσι θέλουν να σκέφτονται οι ηγεμόνες της αστικής τάξης. Να ορίζουν ακόμη και το πεδίο της σκέψης των υπηκόων τους, θέτοντας διλλήματα που η επιλογή τους εκβάλει έτσι κι αλλιώς υπέρ της διαιώνισης της εξουσίας τους. Κάνουν οποιαδήποτε άλλη σκέψη να φαντάζει εκτός πραγματικότητας, εκτός νόμου. Η δυνατότητα να ορίζουν οι λαοί τις τύχες τους, ειρηνικά, αδελφωμένοι και αλληλέγγυοι, απολαμβάνοντας τον πλούτο που παράγουν και τα αισθήματα που απελευθερώνουν, δεν υπάρχει ως επιλογή. Έχει εξοριστεί ακόμη και από τη χώρα των ονείρων. Και τότε σκάει απρόσμενα το χαμόγελο της Ελένης και της κάθε Ελένης, η αγκαλιά του Γιώργου και του κάθε Γιώργου, δίπλα στον Σαïντού και τον κάθε Σαïντού. Εμφανίζονται τα νέα παιδιά και όλοι αυτοί που ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να κάνουν και να υπερασπίσουν τις δικές τους επιλογές. Αυτοί που έμαθαν ότι οι λέξεις ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, όταν αφήνονται στα χέρια των ισχυρών, κακοποιούνται και διαμελίζονται σε άχρηστες ακίνδυνες εκθέσεις ιδεών. Τότε παίρνει φως η μέρα και επιστρέφουν τα αρώματα της Άνοιξης και τα χρώματα των ελπίδων. Οι δάσκαλοι φυσάνε από τις χαραμάδες των βιβλίων να γεμίσουν τα πανιά και να σαλπάρουν ξανά τα όνειρα των νέων παιδιών. Και υποχωρεί ο ζόφος, τρομαγμένος από την τόση πολυχρωμία θελήσεων, που βρέθηκαν αντάμα. Ναι, αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας…

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

3

Ο

ι γενικές απεργίες, ακόμα και όταν καθοδηγούνται ή προκηρύσσονται από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, τις παρατάξεις και τις ηγεσίες του, πάντα εκφράζουν μια γενικότερη πολιτική δυναμική, μια δυνατότητα για ρήγμα στην αντεργατική επίθεση. Ο χρόνος στον οποίο πραγματοποιείται είναι καυτός· η απεργία της 6ης Απρίλη μπορεί να γίνει η απαρχή μιας συντεταγμένης εργατικής αντεπίθεσης. Η αντικειμενική κατάσταση της εργατικής τάξης τείνει σε ναδίρ 50ετίας. Ακόμα και οι βασικές της ανάγκες γίνονται χρηματιστηριακά προϊόντα και τζογάρονται στον κερδοσκοπικό παράδεισο. Όλες, στην κυριολεξία, οι αντιθέσεις στον εργασιακό και κοινωνικό της βίο έχουν εκτραχυνθεί. Καταρχάς είναι ο πόλεμος. Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν βαρύτατο τίμημα στην τοποθέτηση με «τη σωστή πλευρά της ιστορίας», της βίαιης δηλαδή ένταξής τους στα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, που περιλαμβάνει το τρίπτυχο πολεμική προετοιμασία, διαρκής απαξίωση της σύγχρονης εργατικής δύναμης, ωμή κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και της ανεξάρτητης οργάνωσης της εργατικής τάξης ακόμα και στο οικονομικό επίπεδο. Η δικτατορία του «δημοσιονομικού χώρου» και των «αντοχών της οικονομίας» ρίχνει βαρύ το πέπλο απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση αναβάθμισης της θέσης των εργαζομένων, διαθέτει όμως άπλετη ελευθερία και εφεδρείες, όταν πρόκειται για τη μηχανή του πολέμου και της επενδυτικής κερδοφορίας. Αυτή η στυγνή ταξική πρακτική, διαχρονική από όλες τις κυβερνήσεις (και του ΣΥΡΙΖΑ) της τελευταίας –τουλάχιστον– 15ετίας, ακριβώς γιατί δεν πρόκειται απλά για μια δεξιά νεοφιλελεύθερη επιλογή αλλά για μια δομική και άρα μόνιμη επιδίωξη του σύγχρονου καπιταλισμού και της ΕΕ, πρέπει επειγόντως να απονομιμοποιηθεί, αμφισβητηθεί και να ανατραπεί έμπρακτα από το μαχόμενο κίνημα. Τα συνθήματα «να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στην Ουκρανία και κάθε εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν», «όχι στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας στην περιοχή!», «καμία ελληνική αποστολή όπλων κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα!», «να κλείσουν οι βάσεις», «να ακυρωθούν τα εξοπλιστικά προγράμματα - λεφτά για την υγεία, την παιδεία, τους ανέργους, τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για όπλα», πρέπει να βροντοφωναχτούν στις 6 Απρίλη. Βαρύτατο είναι και το πλήγμα της ακρίβειας. Η λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος είναι τέτοιας έκτασης που κονιορτοποιεί τις όποιες απόπειρες χρυσώματος του χαπιού με τα επιδόματα ζητιανιάς που μοιράζει η κυβέρνηση ή τις ανεπαίσθητες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ακόμα και συνδικάτα του ΠΑΜΕ (825 ευρώ μεικτά). Να σημειωθεί ότι οι «αυξήσεις» αυτές όχι απλά δεν καλύπτουν τις στοιχειώδεις ανάγκες για έναν εργαζόμενο του 21ου αιώνα, αλλά δεν σπάνε καν το όριο της δημοσιονομικής προσαρμογής, την ενσωματώνουν λειαίνοντας κάποιες πολύ ακραίες πλευρές της. Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο

Αφετηρία εργατικής αντεπίθεσης η 6η Απρίλη Απεργία Εύη Πανδή | Μιχάλης Ρίζος

▸ Κάνουμε «δική μας» τη μάχη της απεργίας με στόχους ενάντια στον πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή στο ΝΑΤΟ, για να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι πολιτικά. Τα συνθήματα «Όχι άλλες θυσίες για τα κέρδη του κεφαλαίου», «όχι στα ευρω-μνημόνια διαρκείας, όχι στην εξυπηρέτηση του χιλιοπληρωμένου χρέους, έξω από την ΕΕ», «να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία όλες οι επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας» πρέπει επίσης να βροντοφωναχτούν στις 6 Απρίλη. Στις απεργιακές σημαίες, όμως, είναι και η απαίτηση για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, επιστέγασμα και προμετωπίδα της αντεργατικής επίθεσης. Ήδη πολλά σωματεία και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απειθαρχούν στις αντιδραστικές διατάξεις του. Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γιατί πολλές δυνάμεις, και το ΠΑΜΕ, κατάργησαν την... κατάργησή του αλλά και οποιαδήποτε αναφορά σε αυτόν στα απεργιακά τους καλέσμα-

τα. Όταν μάλιστα λίγους μήνες πριν διεκδικεί η Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης), είχε διαφανεί η δυνατότητα –μέσα από ανάλογες αυξήσεις σε συντάξεις και επιτην ισότιμη κοινή δράση– να συγκροτηδόματα ανεργίας, επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθού. Για ριζική θεί μια ευρεία συμπαράταξη σωματείμείωση των ωρών εργασίας, απαγόρευση των ων και οργάνων του μαζικού κινήματος απολύσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά που θα οργάνωναν σχέδιο απεργιακής για όλους. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις κλιμάκωσης για την ανατροπή-κατάρκαι για μόνιμες προσλήψεις στο Δημόγηση του νόμου. Κάτι που ναρκοθεσιο, για να καλυφθούν κενά ζωτικής σητήθηκε, περιορίστηκε, αναβλήθηκε μασίας στην Υγεία, την Παιδεία, τη Δηκαι τελικά διαλύθηκε με ευθύνη του μόσια Κοινωνική Ασφάλιση. Για κατάρΠΑΜΕ. Και το σύνθημα «τέρμα στην επίγηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης θεση στα δημοκρατικά, συνδικαλιστικά δικαιστα καύσιμα, στη θέρμανση και στα τιώματα και την απεργία. Κατάργηση του νόμου μολόγια κοινωνικής ωφέλειας, κατάργηΧατζηδάκη και απειθαρχία στην εφαρμογή του. ση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διαΚανένα σωματείο να μην εγγραφεί στο τροφής, γερή φορολογία στο ΓΕΜΗΣΟΕ, δεν εφαρμόζουμε τις κεφάλαιο και στον πλούτο. ηλεκτρονικές ψηφοφορίες», Με πλατιά, ταξική πρέπει να βροντοφωΚανένας μισθός συσπείρωση σωματείναχτεί στις 6 Απρίλη. κάτω από 1.000 ων και επιτροπών αγώΚοιτάμε όμως ευρώ διεκδικεί να, για τον συντονισμό μπροστά. Την απερη Ταξική Κίνηση των αγώνων, την άμεγία της 6 Απρίλη την ση κλιμάκωσή τους, τη επέβαλλε η λαϊκή αγαΕργατικής μάχη διαρκείας για την νάκτηση, όχι οι υποΧειραφέτησης ήττα της αντεργατικής ταγμένες ηγεσίες. Την πολιτικής. Για έναν άλλο απεργιακή μάχη της ερχόσυσχετισμό στο κίνημα. Το μενης Τετάρτης την κάνουμε σχέδιο του υποταγμένου συνδικαδική μας υπόθεση, την δίνουμε με λισμού, σκόπιμα αποσπασματικό, άνευόλες μας τις δυνάμεις και από τη σκοπιά ρο πολιτικά και μίζερο διεκδικητικά, δεν ενός κινήματος εργατικής χειραφέτημπορεί να εμπνεύσει. Δεν αμφισβητεί το σης. Με πολιτικούς στόχους για την ερυπάρχον εργοδοτικό, ευρωενωσιακό και γατική αντεπίθεση σαν τους παραπάνω. κυβερνητικό πλαίσιο, γι’ αυτό και δεν Με άμεσα αιτήματα όπως η πάλη για μπορεί να νικήσει. Τώρα είναι η ώρα οι Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) σε όλους τάσεις εργατικής χειραφέτησης να γίτους κλάδους και για ΕΓΣΣΕ με αυξήσεις στους νουν μαζικό κίνημα. μισθούς (κανένας μισθός κάτω από 1.000 ευρώ

4

Από σπόντα *** Νέο προεδρείο στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και βέβαια ο Μητσοτάκης έσπευσε να τους συναντήσει * Χαμόγελα μπόλικα υπήρξαν και μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον * Γιατί όχι; * Ποια ακρίβεια και ποιος πόλεμος και ποιος κορονοϊός; * Τα καράβια των εφοπλιστών μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, θα μεταφέρουν τώρα και αμερικάνικα σιτηρά * Όσο για τον Covid-19, τα ξαδερφάκια τους οι ακτοπλόοι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα το καλοκαίρι * 100% πληρότητα κι ας είναι τα κρούσματα σε όποιο ύψος θέλουν. *** Αυτές τις συναντήσεις χαίρεται ο πρωθυπουργός * Να βλέπει θετικούς και ευδιάθετους ανθρώπους * Όχι αυτή τη μιζέρια των αριστερών * Που όλο για τις τιμές στη βενζίνη, τους μισθούς, τις ΜΕΘ και άλλα τέτοια βαρετά λένε * Άσε που δεν θέλουν και το ΝΑΤΟ τώρα που απέκτησε νέο νόημα στη ζωή του * Κουράστηκε ο άνθρωπος. *** Πολύ ωραίο «σόου» θα δοθεί στις 7 Απριλίου στη Βουλή * Τότε που θα απευθύνει διαδικτυακό μήνυμα ο Ζελένσκι * Η ουκρανική κυβέρνηση μάλιστα ζήτησε στο μήνυμα να απαντήσει ο πρόεδρος της Βουλής, και ο Κ. Τασούλας δέχθηκε * Αυτό, βλέπετε, έγινε και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κοινοβούλια * Οπότε δεν ήταν δυνατόν να… αλλάξει το σενάριο στην Ελλάδα * Είναι διεθνής η παραγωγή με συγκεκριμένα στάνταρντ * Κατά τα άλλα, υπάρχει μεγάλος σεβασμός στον κοινοβουλευτικό θεσμό. *** Εντωμεταξύ, αν δεν μας δουλεύει ο Μητσοτάκης, έχουμε 15 μήνες μέχρι τις εκλογές * Παρόλα αυτά φαίνεται ότι ήδη υπάρχουν… μεγάλοι νταλκάδες * Η ΝΔ γκρινιάζει γιατί ο Ανδρουλάκης θέλει σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση * Λες και σημαίνει αυτό κάτι * Ή δεν ακολουθήθηκαν δεξιές πολιτικές επί σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων... *** Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι λέει πως θεωρεί αδιανόητο το ΚΙΝΑΛ να μην έρθει μαζί του να κάνουν προοδευτική κυβέρνηση * Καθότι είναι προοδευτικοί άνθρωποι και τέλος πάντων διαθέτει και έναν σεβαστό αριθμό πρώην ΠΑΣΟΚων στις τάξεις του. *** Η Χαριλάου Τρικούπη, πάλι, πιστεύει πως το βράδυ των εκλογών θα είναι ο μεγάλος νικητής.

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Κυβέρνηση

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Κλονίζεται και ψάχνει (συν)εταίρους ο Μητσοτάκης ▸ Ρευστό πολιτικό σκηνικό με κάθε σύγκλιση να φαντάζει πλέον πιθανή

Κ

υβερνητικό (συν)εταίρο… λόγω πολιτικής κατάρρευσης θα αναζητήσει η Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές, σύμφωνα με όσα δήλωσε την περασμένη Τρίτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έκανε έτσι μια παραδοχή που θέτει κι επισήμως το αστικό πολιτικό σκηνικό σε ένα καθεστώς ρευστότητας και διαδικασίες διακομματικών συναινέσεων. Ιδίως από την στιγμή που στο παιχνίδι των κυβερνήσεων συνεργασίας βρίσκεται –πολύ καιρό τώρα– και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο «Φόρουμ» που διοργάνωσε ο Οικονομικός Ταχυδρόμος, άλλαξε τον βασικό εκλογικό στόχο της ΝΔ που έως τώρα δεν ήταν άλλος από την επίτευξη αυτοδύναμης κυβέρνησης. Λέγοντας χαρακτηριστικά πως «ο λαός θα μας υποδείξει τελικά, εάν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα κόμμα ή από περισσότερα κόμματα από ένα». Παραπέμποντας ευθέως στην προοπτική αναζήτησης πολιτικών συναινέσεων, είτε μετά τις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική είτε στις μεθεπόμενες που θα γίνουν με το σύστημα του κλιμακωτού μπόνους που νομοθέτησε η ΝΔ τον Ιανουάριο του 2020. Έδειξε πάντως ότι «ποντάρει» περισ-

σότερο στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, λέγοντας ότι «η απλή αναλογική οδηγεί σε ακυβερνησία και εκτιμώ ότι αυτό θα αποδειχθεί μέσα από την κάλπη της απλής αναλογικής». Προδιέγραψε, μάλιστα, την πιθανότητα δύο απανωτών εκλογικών αναμετρήσεων, αναφέροντας πως «μακάρι να μην έπρεπε να περάσουμε αυτή την περιπέτεια και σίγουρα αυτό δημιουργεί μια μικρή αστάθεια, 2-2,5 μηνών, τόσο θα χρειαστεί η όλη διαδικασία, αλλά για αυτό δεν είμαστε υπεύθυνοι εμείς, είναι υπεύθυνη η προηγούμενη κυβέρνηση». Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι αναφορές Μητσοτάκη σε κυβέρνηση συνεργασί-

ας δείχνουν πως στη ΝΔ έχουν χάσει την όποια αυτοπεποίθηση τους παρείχε η δημοσκοπική τους εικόνα. Δηλαδή, δεν θεωρούν ότι στις δεύτερες εκλογές θα προσεγγίσουν το 38% που απαιτείται για την επίτευξη αυτοδυναμίας. Αυτό, παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να «τσιμπάει» σημαντικά εκλογικά ποσοστά. Η αιφνίδια αλλαγή κατεύθυνσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δείχνει με σαφήνεια ότι η λαϊκή οργή και αντίδραση, ιδίως όταν εκφράζεται με μαζικό και οργανωμένο τρόπο, παράγει άμεσα πολιτικά αποτελέσματα. Στην προκειμένη περίπτωση τη ραγδαία φθορά μιας

κυβέρνησης που είχε το αλαζονικό ύφος του επικυρίαρχου. Είναι σαφές ότι τα ζητήματα της ακρίβειας που ταλαιπωρούν τα λαϊκά στρώματα «ξεχείλισαν το ποτήρι» που είχε ήδη γεμίσει από τις αντιλαϊκές πολιτικές, όπως η κατάργηση του 8ωρου, οι νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις στην παιδεία, η αστυνομοκρατία και, βέβαια, η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, ενώ μαίνεται η πανδημία. Επίσης, η νέα τακτική της κυβέρνησης αναμένεται να αλλάξει ευρύτερα τις πολιτικές ισορροπίες. Η λογική των συνεργασιών που αυτή την στιγμή πρεσβεύουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ (αν και ο Ν. Ανδρουλάκης δεν ανοίγει τα χαρτιά του) συνδυάζεται με την ευρύτερη οικονομική κρίση που δημιουργεί ο συνδυασμός του πολέμου στην Ουκρανία και με την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία. Δημιουργείται έτσι το πολιτικό υπόβαθρο για λογικές «διάσωσης της χώρας» ή «έκτακτων συνθηκών» που μπορούν να δρομολογήσουν ταχύτατα πολιτικές συναινέσεις. Τέτοιες που θα επιτρέψουν συγκλίσεις και «συνδυασμούς», ακόμη και ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις που για την ώρα δηλώνουν ότι έχουν αγεφύρωτες διαφορές.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Ημερίδα σήμερα 2/4 για τον σύγχρονο καπιταλισμό

Ε

να σημαντικό βήμα πραγματοποιεί σήμερα Σάββατο 2 Απρίλη η Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα, με τη διοργάνωση της ημερίδας για τον σύγχρονο καπιταλισμό, η οποία διεξάγεται στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων (είσοδος από Σόλωνος). Η συζήτηση είναι οργανωμένη σε δύο κύκλους, από τις 3-5.30 μ.μ. και από τις 6-9 μ.μ. και είναι η πρώτη από μια σειρά ημερίδες που επεξεργάζονται ομάδες εργασίας για τη συμβολή στο πρόγραμμα της νέας κομμουνιστικής οργάνωσης. Στη σημερινή ημερίδα έχουν προγραμματιστεί οι εξής εισηγήσεις: Ο σύγχρονος

καπιταλισμός – Τάσεις και διεργασίες στον καπιταλισμό μετά την πανδημία και τον πόλεμο, Βασίλης Μηνακάκης, μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Τετράδια Μαρξισμού. Γεωπολιτικές ανακατατάξεις, ανταγωνισμοί, πόλεμος και το αύριο της καπιταλιστικής «παγκοσμιοποίησης», Παναγιώτης Μαυροειδής, μέλος της γραμματείας της Πρωτοβουλίας. Η εργατική τάξη στον σύγχρονο ελληνικό καπιταλισμό, Μαρία Μπικάκη, δημοτική σύμβουλος Βύρωνα. Μετανάστες: Εργασιακές σχέσεις και πληθυσμιακή κατανομή στην Ελλάδα. Δυνατότητες και δυσχέρειες, Νίκος Πελεκούδας, υπ. Διδάκτορας, εργαζόμενος. Το

δημόσιο στη δίνη των κρίσεων του καπιταλισμού – Αναδιαρθρώσεις και εκσυγχρονισμός για ποιους;, Χρυσούλα Μονιάκη, μέλος ΔΣ Σωματείου εργαζομένων στην ΕΛΣΤΑΤ. Πόλεμος και ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, Γιώργος Αντωνίου, μεταπτυχιακός φοιτητής. Η ημερίδα θα μεταδοθεί και μέσω Facebook. Ταυτόχρονα, προχωρά και η διαδικασία συγκρότησης Επιτροπών Βάσης της Πρωτοβουλίας. Την Κυριακή 3 Απρίλη, στις 11.30 π.μ. θα πραγματοποιηθεί συνέλευση για την ίδρυση σχετικής Επιτροπής στη Θεσσαλία, στο ξενοδοχείο Διόνυσος (Λ. Κατσώνη 24) στη Λάρισα. Εισηγητής Ν. Πελεκούδας.

Πολιτική

Ε

να ακόμα βήμα πιο κοντά στον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ προχώρησε την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση, θέτοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρο τις μικρές, μαχητικές εφημερίδες ρεπορτάζ και άποψης –μεταξύ των οποίων και η εφημερίδα μας, το Πριν– αλλά και προώθησης των ιδεών και απόψεων πολιτικών κομμάτων, συλλογικοτήτων, οργανώσεων και φορέων. Όπως αναφέρουν σε κοινό κείμενο που συνυπογράφουν οκτώ εφημερίδες της Αριστεράς (Προλεταριακή Σημαία, Η Εποχή, Ξεκίνημα, Πριν, Δρόμος της Αριστεράς, Εργατική Αριστερά, Λαϊκός Δρόμος, Εργατική Αλληλεγγύη), η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει προληπτική και κατασταλτική λογοκρισία στις έντυπες εφημερίδες. «Η τροπολογία προβλέπει εξοντωτικά αθροιστικά πρόστιμα για την έκδοση και κυκλοφορία των εφημερίδων στη χώρα μας, αν δεν ορίσουν διευθυντή, διευθυντή σύνταξης και τον μέτοχο ή εταίρο που κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, το μισό τουλάχιστον των μετοχών ή εταιρικών μεριδίων. Τα πρόστιμα ανέρχονται σε 10.000 ευρώ για κάθε φύλλο εφημερίδας που εκδίδεται-κυκλοφορεί και για κάθε μη αναγραφή έστω και ενός από αυτά τα πρόσωπα, πράγμα που σημαίνει ότι τα χαράτσια αυτά είναι πολλαπλάσια», καταγγέλλουν τα ιστορικά έντυπα, σε κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. «Παράλληλα, υποχρεώνει τα έντυπα αυτά να ορίσουν δύο επαγγελματίες δημοσιογράφους ως διευθυντές τους, θέτοντας ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια στην έκδοση και κυκλοφορία τους, ενώ εξουσιοδοτεί και προικοδοτεί το γνωστό μονοπώλιο στη διακίνηση του τύπου, ορίζοντάς

Σιωπητήριο

5

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Γιώργος Μουρμούρης

Διάταξη «φίμωτρο» στις μαχητικές εφημερίδες ▸ Την εξόντωση των ανεξάρτητων εντύπων επιδιώκει η κυβέρνηση το ως αρμόδιο για την είσπραξηπαρακράτηση και απόδοση στο κράτος των προστίμων αυτών, που επιβάλλονται από το ΕΣΡ(!)», τονίζουν οι εφημερίδες. Στην κοινή ανακοίνωση γίνεται λόγος για «αυταρχική και αντιδημοκρατική» ενέργεια από την πλευρά της κυβέρνησης, που «έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ελευθεροτυπία και την ελεύθερη διάδοση των ιδεών και των απόψεων». Αξίζει να σημειωθεί ότι το κυβερνητικό «φίμωτρο» δεν αφορά μόνο τις εφημερίδες κομμάτων και πολιτικών οργανώσεων, αλλά πιθανότατα και έντυπα που εκδίδουν σωματεία, φορείς, φοιτητικές παρατάξεις και σχήματα, αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές ομάδες, περιβαλλοντικές κινήσεις και συλλογικότητες γειτονιάς. Όπως συνέβη προ μηνών και με τη διάταξη για την ποινικοποίηση των «fake news», η εσκεμμένα αόριστη διατύπωση αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του κρατικού μηχανισμού και των εκάστοτε κυβερνητικών προτεραιοτήτων τη δυνατότητα να «χτυπήσουν» ανά πάσα στιγμή τις φωνές που θεωρούν ενοχλητικές. Είναι, δε, εντυπωσιακή η χρονική συγκυρία ψήφισης της νέας λογοκριτικής διάταξης: Λίγες μόλις ημέρες αργότερα, δό-

Η εσκεμμένα αόριστη διατύπωση αφήνει στην ευχέρεια του κρατικού μηχανισμού και των κυβερνητικών προτεραιοτήτων το «χτύπημα» των ενοχλητικών φωνών

θηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του Media Freedom Rapid Response (MFRR), η οποία αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση, κάνοντας λόγο για επιδείνωση της κρίσης που επηρεάζει την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα από τις προσπάθειες της ΝΔ να «ελέγχει το μήνυμα» και να ελαχιστοποιήσει τις επικριτικές φωνές. «Εφημερίδες και μεμονωμένοι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση ή τηρούν ουδέτερη στάση στοχοποιούνται», αναφέρεται

μεταξύ άλλων στην έκθεση, ενώ γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην «ομερτά» που έχει επιβάλει η κυβέρνηση γύρω από την εγκληματική διαχείριση του προσφυγικού. «Αυτή η ρύθμιση αποτελεί ένα ακόμα αντιδημοκρατικό μέτρο, ανάμεσα στο πλήθος των μεθοδεύσεων που θέλουν να επιβάλουν την ασυδοσία των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας», καταγγέλλει από την πλευρά της και η ΚΕΔΔΑ, καλώντας «να μην τους περάσει».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΥΕΘΑ 7/4

«Μ΄αεροπλάνα και βαπόρια» η εμπλοκή και Ζελένσκι στη βουλή

Κ

λιμακώνεται ακόμα περισσότερο η ελληνική εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο στην Ουκρανία και ευρύτερα. Στην Αλεξανδρούπολη, από το γιγαντιαίο οχηματαγωγό «Liberty King» αποβιβάζονται εκατοντάδες άρματα μάχης και οχήματα των ΗΠΑ με προορισμό την Πολωνία, ενώ από την Ελευσίνα πέταξαν –επίσης για Πολωνία– δύο C-130 με καναδικό πολεμικό υλικό. Παράλληλα, έχει ξεκινήσει από τις 28 Μαρτίου και θα διαρκέσει έως τις 7 Απριλίου η άσκηση «Ηνίοχος 2022», με αφετηρία την Αεροπορική Βάση της Ανδραβίδας (117 Πτέρυγα Μάχης). Στην

άσκηση συμμετέχουν με προσωπικό και μέσα η Ελλάδα, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Κύπρος και η Σλοβενία, ενώ πολλές άλλες χώρες έχουν στείλει παρατηρητές (βλέπε σελ. 14). Απάντηση στην ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο και στα σχέδια του ΝΑΤΟ, με αιχμή το ΝΑΤΟ, θα δώσει η συγκέντρωση που διοργανώνουν στις 7 Απρίλη στις 7 μ.μ. στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας το Δίκτυο «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, καθώς και άλλοι φορείς και συλλογικότητες. Αποσκοπώντας στην ενίσχυση της ΝΑΤΟϊκής γραμμής, η κυβέρνηση ρίχνει στη

μάχη και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος θα μιλήσει διαδικτυακά στην ελληνική βουλή την Πέμπτη 7 Απρίλη. Πρόκειται για ένα σόου σε ευρωπαϊκή περιοδεία, όπου ο επικεφαλής του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το δράμα του λαού του υπέρ των αστικών και ΝΑΤΟϊκών σχεδίων. Ήδη το ΚΚΕ ανακοίνωσε πως δεν θα συμμετάσχει, ενώ θα απουσιάζει –με διαφορετικό σκεπτικό– και η Ελληνική Λύση. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση επιχειρεί να θέσει τον Νίκο Δένδια μεταξύ των επικεφαλής μιας ενδεχόμενης ανθρωπιστικής αποστολής στην Μαριούπολη, με την Τουρκία να έχει επιδείξει ανάλογο ενδιαφέρον.

6

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Η εργοδοσία «κλάδεψε» μια ζωή Τραγικό θάνατο βρήκε ένας 62χρονος εργαζόμενος σε ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει την εργολαβία των εργασιών πρασίνου στον ∆ήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης ενώ έκοβε κλαδιά ενός ψηλού δέντρου. Ο εργαζόμενος έπεσε με το κεφάλι από μεγάλο ύψος στο πεζοδρόμιο. O τραγικός χαμός του θα είχε αποφευχθεί αν είχαν παρθεί τα κατάλληλα –και διαθέσιμα– μέτρα προστασίας, όπως ένας προστατευτικός κλωβός στο ανυψωτικό κλαρκ. H ανεργία αναγκάζει πολλούς εργαζόμενους στις ιδιωτικές εργολαβικές εταιρείες, να ρισκάρουν τη ζωή τους, ακόμα και όταν δεν το επιτρέπει η εκπαίδευση και η ηλικία τους. Ταυτόχρονα οι εργολάβοι, προκειμένου να αποκομίσουν το μέγιστο κέρδος δεν δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των εργαζομένων τους – αυτό που «κλάδεψε» τον 62χρονο είναι η εργοδοτική ασυδοσία.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Ψυχροπολεμικό παραλήρημα από Β. Βενιζέλο Ως ιστορική δικαίωση του δόγματος… «Ανήκομεν εις την Δύσιν» λειτουργεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είπε, μεταξύ άλλων, ότι ο εμφύλιος στην Ελλάδα έδωσε οριστική απάντηση υπέρ του δυτικού προσανατολισμού της χώρας και ισχυρίστηκε ότι «την ομπρέλα στην Ελλάδα δεν μπορεί να την προσφέρει η Ευρώπη», αλλά μόνο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ! Μάλιστα, ο Β. Βενιζέλος ζήτησε άμεση εξεύρεση λύσης για τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο «που δεν είναι ελληνική λίμνη» με επιδιαιτητή τις ΗΠΑ, καθώς η Τουρκία λειτουργεί ανασχετικά μπροστά στην απειλή της Ρωσίας.

Το ακροδεξιό μόρφωμα του Μπογδάνου Νέο εθνικιστικό «πολιτικό φορέακίνηση» με τίτλο Εθνική Συμφωνία σκοπεύει να ανακοινώσει την Τρίτη 5 Απριλίου ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος. Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής ήδη βρίσκεται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με το ακροδεξιό δίδυμο Τζήμερου και Κρανιδιώτη για εκλογική συνεργασία. Όπως σημειώνεται, Τζήμερος και Μπογδάνος μοιράζονται τις ίδιες νεοφιλελεύθερες και αντικομμουνιστικές αντιλήψεις, αλλά «διαφωνούν για τη στρατηγική». Ο Μπογδάνος αποκάλυψε πρόσφατα ότι είχε αναλά-

Μαρία Ξιφαρά* Οι τραπεζίτες τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη νέα συνάντηση που έγινε την Πέμπτη μεταξύ τραπεζιτών και ΟΤΟΕ για την κλαδική σύμβαση. Η νέα δήθεν βελτιωμένη πρόταση των τραπεζιτών για το μισθολογικό είναι αυξήσεις 2% από 1/10/2022, 1% από 1/12/2023 και 2,5% από 1/12/ 2024. Δηλαδή, μας εμπαίζουν κανονικά! Με πληθωρισμό ήδη στο 7,3%, με τις συνεχείς αυξήσεις τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, ενέργεια και καύσιμα, να μας έχουν γονατίσει, οι τράπεζες προτείνουν να μείνουμε με τους ίδιους μισθούς πείνας και να δανειζόμαστε για να τα βγάλουμε πέρα!

βει από το Μέγαρο Μαξίμου ρόλο επικοινωνίας με το ακροδεξιό και φασιστικό ακροατήριο και σε αυτό το πλαίσιο είχε πάρει μέρος (όταν ανήκε ακόμα στη ΝΔ) σε αντι-συγκέντρωση στην πλατεία Βικτωρίας με τον Κασιδιάρη. Συγκοινωνούντα δοχεία αποδεικνύονται ΝΔ και ακροδεξιά.

Αυξήσεις «φωτιά» στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια Στις πλάτες των ταξιδιωτών αλλά και των οδηγών οχημάτων μετακυλούν οι ναυτιλιακές εταιρείες τις αυξήσεις του κόστους των καυσίμων. Από τα μέσα Μαρτίου ήδη εταιρείες προχώρησαν σε «ανα-

προσαρμογές» στα ήδη πανάκριβα εισιτήρια από 7% έως 10%, με τους ακτοπλόους να ζητούν μείωση του ΦΠΑ στο 6%. Οι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών διαμαρτύρονται για την εφοπλιστική αισχροκέρδεια. Οι πλοιοκτήτες ζητάνε, μεταξύ άλλων, να μπει πλαφόν στις τιμές των καυσίμων τους στη βάση των περσινών τιμών. Στις γραμμές της Ραφήνας οι πληροφορίες λένε ότι οι αυξήσεις θα φτάσουν στο 12%. Να δούμε αν αυτή τη φορά θα πει η κυβέρνηση ότι «οι φτωχοί δεν πάνε διακοπές».

Ψηφιακό φιάσκο στα ΕΛΤΑ Εικόνα διάλυσης παρουσιάζουν τα ΕΛΤΑ μετά την υποτιθέμενη

«επίθεση χάκερ» που είχε ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι από τους servers να παραμείνουν εκτός λειτουργίας και τα δεκάδες καταστήματα να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν πελάτες. Δύο εβδομάδες μετά, ακόμα δεν γίνονται αποστολές δεμάτων σε τρίτες χώρες και σταμάτησαν όλες τις εξαγωγές από το τελωνείο, με αποτέλεσμα να επικρατεί απόλυτο χάος και όλο το ηλεκτρονικό εμπόριο με το εξωτερικό να έχει παραλύσει. Τα ΕΛΤΑ προειδοποιούν τώρα, μετά από ειδοποίηση που έλαβαν από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για καθυστερήσεις στην καταβολή συντάξεων σε 16 περιοχές της χώρας, λόγω τεχνικής βλάβης! Και οι συνταξιούχοι τι θα κάνουν;

Αξιοπρεπής κλαδική σύμβαση στις τράπεζες ζητώ τον λόγο Φυσικά, χωρίς ρήτρα ενάντια σε απολύσεις-αποσχίσεις. Ενώ είχαν τεράστια κέρδη και πολύ θετικά αποτελέσματα για το 2021, και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται να δώσουν μέρισμα στους μετόχους και δίνουν χρυσές αμοιβές σε εκατοντάδες γιάπηδες στις τράπεζες, τους εργαζόμενους μας θέλουν

σκλάβους και μειώνουν συνεχώς το εργατικό κόστος! Και όσον αφορά στα θεσμικά ζητήματα, δεν δέχονται ρήτρα προστασίας ενάντια σε απολύσεις-αποσχίσεις, δεν δέχονται ρυθμίσεις για την τηλεργασία. Θέλουν να έχουν τους τραπεζοϋπαλλήλους αναλώσιμους, φθηνούς, εξοντωμένους: και να κάνουν ελεύθερα αποσχίσεις - εθελούσιες απολύσεις, και να μειώνουν κατά χιλιάδες τον κλάδο, και να έχουν χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους, ενοικιαζόμενους κ.λπ. Απέναντί τους έχουν μια «προσκυνημένη» ΟΤΟΕ, που δεν θέλει να τους δυσαρεστήσει σε τίποτα. Αντί να έχει οργανώσει ήδη έναν αγώνα εδώ και ένα τρίμηνο,

με συνελεύσεις παντού, περιοδείες στους χώρους δουλειάς, να έχει ήδη ξεκινήσει αγωνιστικές κινητοποιήσεις, δεν έχει ακόμα προκηρύξει ούτε μία απεργία! ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ συμφώνησαν και δηλώνουν ότι θα υπογράψουν. Η Αγωνιστική Συνεργασία πρότεινε γενικές συνελεύσεις, συγκρότηση επιτροπών αγώνα, 48ωρη απεργία Δευτέρα-Τρίτη 4-5/4 και συμμετοχή την Τετάρτη 6/4 στην 24ωρη πανεργατική απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Το έργο το έχουμε ξαναδεί, αυτή τη φορά θέλουμε και δικαιούμαστε να έχει αίσιο τέλος υπέρ μας! *μέλος Αγωνιστικής Συνεργασίας Τραπεζοϋπαλλήλων

Πολιτική

Ουκρανία

Δημήτρης Τζιαντζής

Ρωσία-Δύση

Ε

να από τα πιο γνωστά γνωμικά για τον πόλεμο είναι ότι στο τέλος νικάει αυτός που μπορεί να αντέξει και να μείνει «ζωντανός», έστω και μία ώρα παραπάνω από τον αντίπαλο. Με τη Ρωσία να είναι η μεγαλύτερη χώρα σε έκταση και με τους περισσότερους φυσικούς πόρους στον κόσμο και την Ουκρανία να έχει θεωρητικά δυνατότητα αέναου ανεφοδιασμού από τη Δύση, ο πόλεμος φθοράς θα μπορούσε να κρατήσει μήνες ακόμα και χρόνια. Οι συνέπειες μιας μακράς παράτασης αυτής της στρατιωτικά άνισης σύγκρουσης θα ήταν καταστροφικές, ωστόσο μερικές χώρες –όπως οι ΗΠΑ– μοιάζουν να εξετάζουν πώς θα βγουν κερδισμένες ακόμα και από την κλιμάκωση και επέκταση των συγκρούσεων. Από την κρίση των πυραύλων στην Κούβα είχαν, άλλωστε, να ακουστούν τόσο εξόφθαλμα επιθετικές δηλώσεις προέδρου των ΗΠΑ σαν αυτές του Τζο Μπάιντεν από την Πολωνία, που απείλησε τη Ρωσία με πόλεμο αν ακουμπήσει κάποιος πύραυλος «έστω και μια σπιθαμή νατοϊκού εδάφους» και ζήτησε ανοιχτά αλλαγή καθεστώτος στο Κρεμλίνο, έστω και αν το μάζεψε στη συνέχεια. Ο Μπάιντεν πρόσθεσε πως μόνο «γρήγορα και τιμωρητικά» μέτρα κατά της Ρωσίας θα την σταματήσουν. Καθώς μπαίνουμε στην 6η εβδομάδα των πολεμικών συγκρούσεων, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι έχει ήδη ξεκινήσει η νέα φάση του πολέμου, με τη Ρωσία να ανακοινώνει –και με τις πρώτες κινήσεις της να το επιβεβαιώνουν– ότι επικεντρώνεται στην εδραίωση της παρουσίας της σε ανατολικούς και νότιους τομείς της Ουκρανίας, με μείωση της στρατιωτικής της δραστηριότητας γύρω από το Κίεβο και το Τσερνίχιβ. Η λεγόμενη «αντεπίθεση» του ουκρανικού στρατού είναι ουσιαστικά αναδιάταξή του στις περιοχές που παραχωρούν οι ρωσικές δυνάμεις. Μπορεί η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων και η προσπάθεια κατάληψης μεγάλων πόλεων πέραν της Μαριούπολης να έχουν παγώσει, ωστόσο οι ρωσικοί βομβαρδισμοί και οι πυραυλικές επιθέσεις εναντίον ουκρανικών υποδομών συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Με τον πόλεμο της προπαγάνδας να μαίνεται εξίσου σκληρά με αυτόν που εκτυλίσσεται στο πεδίο των μαχών, είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί σε τι βαθμό η προσαρμογή της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» αποτελεί αναγκαστική αναδίπλωση, όπως ισχυρίζεται το δυτικό στρατόπεδο, ελιγμό για να παραπλανήσει τον αντίπαλο ή απλά μέρος του στρατηγικού σχεδίου, καθώς η εισβολή έχει ήδη πετύχει, σύμφωνα με τη Μόσχα, «τους δύο κύριους στόχους της». Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι το 93% του Λουγκάνσκ και το 54% του Ντόνετσκ ελέγχονται από τους αυτονομιστές, ενώ η ουκρανική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι ο ρωσικός στρατός έχει ουσιαστικά καταστρέψει την αμυντική

7

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Μπρα ντε φερ για τις πληρωμές σε ρούβλια

Νέα πολεμική φάση, νέοι κίνδυνοι με απειλή για μακρύ πόλεμο φθοράς

Συνέχεια των συγκρούσεων με άλλα μέσα είναι ο ενεργειακός πόλεμος που διεξάγεται μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Η Ρωσία εμφανίζεται –προσωρινά– να υποχωρεί από την απαίτηση που τρόμαξε ολόκληρη την ΕΕ, πως όποιος θέλει φυσικό αέριο πρέπει να πληρώνει στο εξής σε ρούβλια, με τη ρωσική Δούμα να προειδοποιεί ότι το ίδιο θα συμβεί και για πετρέλαιο, σιτηρά, μέταλλα, λιπάσματα, άνθρακα και ξυλεία. Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε τελικά ότι δεν θα ζητήσει άμεσα πληρωμές σε ρούβλια, υποσχόμενο σταδιακή μετάβαση και επισημαίνοντας ότι η Μόσχα θα επεξεργαστεί την ιδέα να διευρύνει τον κατάλογο των προϊόντων της που θα πωλούνται σε ρούβλια. Το θέμα φαίνεται ότι διευθετήθηκε προσωρινά μέσω της εναλλακτικής πρότασης που ανέλυσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ

▸ Πολεμοκάπηλες δηλώσεις από Μπάιντεν με την πυρηνική απειλή σε πρώτο πλάνο, ενώ ο ρωσικός στρατός αναδιπλώνεται της βιομηχανία. Ο Πούτιν, επιπλέον, υπέγραψε διάταγμα για την εαρινή επιστράτευση. 134.500 άτομα θα προστεθούν στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τη σειρά του ισχυρίζεται πως η Μόσχα θέλει να οργανώσει δημοψήφισμα στην περιφέρεια της Χερσόνας για να σχηματιστεί «Λαϊκή Δημοκρατία» όπως αυτές στο Ντονμπάς, ενδεχομένως ως διαπραγματευτικό χαρτί στις συνομιλίες για τερματισμό των εχθροπραξιών. Η Μόσχα προχωρεί σε «κινήσεις καλής θέλησης», που κάποιοι ερμηνεύουν ως πιθανή προετοιμασία απεγκλωβισμού, όπως η προσωρινή εκεχειρία και το άνοιγμα «ανθρωπιστικών διαδρόμων», διευκολύνοντας την αποχώρηση κατοίκων από τη Μαριούπολη που βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Σε αυτό το αβέβαιο σκηνικό ,με όλες τις πλευρές να στέλνουν αντιφατικά μηνύματα, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας συνεχίζονται, με συνάντηση και στην Τουρκία. Το Κίεβο

εμφανίζεται διατεθειμένο να παραιτηθεί της φιλοδοξίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, με αντάλλαγμα παροχή εγγυήσεων για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας από δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. Επίσης, συμβιβασμός αναζητείται στο θέμα της αναγνώρισης των ρωσικών κεκτημένων σε Κριμαία, Ντονμπάς και Ντόνετσκ, ενώ παραμένει ασαφές, αν θα αποδεχτεί η Μόσχα την είσοδο της χώρας στην ΕΕ. Με τον πόλεμο σε πλήρη εξέλιξη, ήδη έχουν ξεκινήσει οι προετοιμασίες για το ταμείο ανασυγκρότησης, με την Ουκρανία να κάνει λόγο για περισσότερα από 510 δισ. ευρώ για την ανοικοδόμηση της χώρας, διεκδικώντας ενίσχυση από ΕΕ και ΗΠΑ και πολεμική αποζημίωση από τη Ρωσία. Πρόκειται για το μεγαλύτερο πακέτο οικονομικής ενίσχυσης σε χώρα μετά το Σχέδιο Μάρσαλ. Ο πόλεμος, άλλωστε, ήδη έχει αλλάξει τα πάντα στον γεωπολιτικό χάρτη, θέτοντας σε κίνηση εξελίξεις με χρονικό ορίζοντα πολύ πέρα από τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία.

Σολτζ. Σύμφωνα με το συμβιβαστικό σχέδιο, οι πληρωμές θα συνεχίσουν να γίνονται σε ευρώ στην τράπεζα της Gazprom, που έχει εξαιρεθεί από τις κυρώσεις και η οποία θα αναλάβει στη συνέχεια τη μετατροπή των χρημάτων σε ρούβλια. Το ρωσικό σχέδιο ουσιαστικά αξιοποιεί την ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ για να διευκολύνει την ευρύτερη παράκαμψη των κυρώσεων μέσω της Gazprom Bank. Μένει να δούμε, αν αυτή η «συνεννόηση» μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας δείχνει ευρύτερες τάσεις υπέρβασης του αδιεξόδου στο οποίο έχει βυθιστεί όλη η Ευρώπη. Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, πιέζουν για πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία. Ο Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη αποδέσμευση αποθεμάτων πετρελαίου έκτακτης ανάγκης και κάλεσε τις εταιρείες πετρελαίου να αυξήσουν τις γεωτρήσεις για να μειωθούν οι τιμές της βενζίνης που έχουν εκτοξευθεί.

8

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Φάκελος/Ρωσία και Κίνα

Ο Πούτιν δεν είναι «λάθος της ιστορίας» Πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ αποτέλεσε μια… ανορθογραφία στη λίστα των καθωσπρέπει προέδρων της παγκόσμιας υπερδύναμης, που θα διορθωνόταν με την έλευση του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία. Κι ο Μπάιντεν, με τη σειρά του, επιχειρεί να εφαρμόσει την ίδια μεθοδολογία στην περίπτωση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Τον χαρακτηρίζει εγκληματία πολέμου και αφήνει να εννοηθεί ότι όλα θα αλλάξουν και ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει εάν εγκαταλείψει την εξουσία, ανατραπεί ή ακόμη και δολοφονηθεί. Η προσπάθεια αντιστροφής της σχέσης του αιτίου με το αιτιατό, του δέντρου από το χώμα στο οποίο βρίσκονται οι ρίζες του, συνιστά μια στρέβλωση που συχνά δεν γίνεται από αβλεψία ή από δημοσιογραφική συνήθεια να προτάσσονται και να εφευρίσκονται ανάλαφρες προσωπικές ιστορίες που θα αποκρύπτουν το μέγεθος και το βάθος της «μεγάλης εικόνας». Η επιλογή είναι σκόπιμη: Παρουσιάζοντας τον Τραμπ ως λάθος συγκαλύπτονται οι οικονομικές και γεωπολιτικές αλλαγές που τον έφεραν στην εξουσία και καθιστούν τόσο ισχυρό το ρεύμα που εκπροσωπεί. Το ίδιο συμβαίνει με τον Πούτιν και τις αντικειμενικές συνθήκες που οδήγησαν στην ανάδειξή του στην κορυφή της πυραμίδας, μετά από την καταστροφική για τη Ρωσία δεκαετία του Μπόρις Γέλτσιν. Οι συνθήκες αυτές πρέπει να αναζητηθούν στην αδήριτη ανάγκη της νέας αστικής τάξης της Ρωσίας να δημιουργήσει μια ισχυρή και αξιόπιστη εθνική βάση, προστατεύοντάς την από την επέλαση της αδηφάγας «Δύσης» και του κεφαλαίου της. Όλων αυτών, δηλαδή, που πίστεψαν ότι θα καταβροχθίσουν εύκολα τη μεγαλύτερη σε έκταση και χώρα του πλανήτη, με τον ασύλληπτο φυσικό πλούτο — ένα πραγματικό Ελντοράντο για τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς ομίλους.

Αφού γλίτωσε την κατάρρευση και την άνευ όρων λεηλασία από τους νικητές του Ψυχρού Πολέμου, η Ρωσία –και η αστική της τάξη– ανασυγκροτήθηκε. Αποφάσισαν, δε, όχι μόνο να ανακόψουν την επέλαση της Δύσης, αλλά να διεκδικήσουν τη «μερίδα» που θεωρούν ότι τους αναλογεί στον διεθνή καταμερισμό. Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.

Η μάχη για τον διεθνή καταμερισμό

Το μεγάλο στοίχημα για τον ρωσικό καπιταλισμό «Ακτινογραφία» Γιώργος Παυλόπουλος

Σ

ε πρόσφατο άρθρο του στο Project Syndicate, ο Σλάβοϊ Ζίζεκ παραπέμπει στην περιγραφή του Χέγκελ για τη διαλεκτική της σχέσης ανάμεσα στο αφεντικό και τον υπηρέτη, δύο «αυτοσυνείδητων» που είναι εγκλωβισμένα σε μια μάχη ζωής και θανάτου. Εάν το καθένα –σημειώνει επικαλούμενος τον άνθρωπο που θεωρείται από τους πιο σημαντικούς προμαρξικούς φιλοσόφους της Δύσης– είναι έτοιμο να ρισκάρει τη ζωή του για να επικρατήσει και εφόσον και τα δύο εμμένουν, τότε δεν υπάρχει νικητής: Το ένα

πεθαίνει και αυτό που επιβιώνει δεν έχει πλέον κανέναν για να αναγνωρίζει την ύπαρξή του. Συνέπεια αυτού είναι ότι το σύνολο της ιστορίας και του πολιτισμού βασίζονται σε ένα θεμελιώδη συμβιβασμό: Στην κατά μέτωπο αντιπαράθεση, η μία πλευρά (ο μελλοντικός υπηρέτης) «αποστρέφει το βλέμμα της», όντας απρόθυμη να φτάσει ως το τέλος. Όμως –συνεχίζει ο Ζίζεκ– ο Χέγκελ δεν δίστασε να διαπιστώσει πως δεν μπορεί να υπάρξει οριστικός ή βιώσιμος συμβιβασμός ανάμεσα σε κράτη. Οι σχέσεις ανάμεσα σε ανεξάρτητα έθνη-κράτη βρίσκονται διαρκώς κάτω από τη σκιά ενός εν δυνάμει πολέμου, με κάθε εποχή ειρήνης να μην είναι τίποτε άλλο παρά μια προσωρινή εκεχειρία. Θα μπορούσε, άραγε, αυτό να συμβάλει ώστε να ερμηνευθούν όχι απλώς τα όσα συμβαίνουν

σήμερα στην Ουκρανία, με την εισβολή της Ρωσίας και την κόντρα της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά και το σύνολο των διεθνών σχέσεων στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού; Θα μπορούσε να φωτίσει μια σημαντική πλευρά των πολέμων του κεφαλαίου; Η αλήθεια είναι πως ναι, τουλάχιστον σε ένα βαθμό. Διότι εάν η Ρωσία αναγκάστηκε αρχικά να «αποστρέψει το βλέμμα της», συνειδητοποιώντας πως ήταν πολύ αδύναμη για να κοιτάξει στα μάτια τον μεγάλο της αντίπαλο, με αποτέλεσμα να ανεχτεί τη συρρίκνωση του «ζωτικού της χώρου» και την επέκταση του ΝΑΤΟ ως τα σύνορά της, έφτασε η στιγμή που εκτίμησε πως στεκόταν πάλι γερά στα πόδια της. Και έτσι, έπρεπε να κάνει τα πράγματα να πάνε αλλιώς, να θέσει τέλος στη συνθηκολόγηση και την ταπείνωση,

αλλά και να διεκδικήσει ένα μέρος των χαμένων. Ως χώρα δε με μεγάλη ιστορία, δεν ήταν δύσκολο στην ηγεσία της να «ντύσει» την αντεπίθεση με το αφήγημα του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού. Αυτού που περιέγραψε ο ίδιος ο Πούτιν με την ιστορική του ομιλία τον Ιούλιο του 2021, με τον εύγλωττο τίτλο «Για την ιστορική Ενότητα Ρώσων και Ουκρανών», τους οποίους παρουσιάζει, μαζί με τους Λευκορώσους, ως ένα ενιαίο και με σλαβικές ρίζες έθνος, απόγονο των αρχαίων Ρους. Αυτού που, δικαίως, θεωρήθηκε ως η προαναγγελία της επίθεσης στην Ουκρανία και ουσιαστικά επαναλήφθηκε και στο διάγγελμα που εκφώνησε ο Πούτιν τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου — αποδεικνύοντας, εκτός των άλλων, ότι ο σχεδιασμός είχε ξεκινήσει πολλούς μήνες (αν όχι χρόνια) νωρίτερα.

Φάκελος/Ρωσία και Κίνα Πρόκειται, άλλωστε, για μια αντεπίθεση διαρκείας, για ένα έργο σε πολλές πράξεις. Η αφετηρία μπορεί να τοποθετηθεί στον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας – η πλήρης υπαγωγή της οποίας στη Μόσχα συνέπεσε χρονικά με την ανάληψη της προεδρίας από τον Πούτιν και αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη πράξη της. Η επόμενη πράξη ήταν η εισβολή στη Γεωργία και ο πλήρης έλεγχος της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, το 2008. Ακολούθησε η προσάρτηση της Κριμαίας και η ντε φάκτο ανεξαρτησία μεγάλου τμήματος του Ντονμπάς το 2014, στο φόντο του ακροδεξιού και φιλοδυτικού πραξικοπήματος στο Κίεβο. Όσο για τη συνέχεια (και αφού είχε προηγηθεί η σύντομη στρατιωτική επέμβαση στο Καζακστάν), γράφεται με την εισβολή στην Ουκρανία, της οποίας δεν γνωρίζουμε ακόμη την κατάληξη. Ευλόγως, βέβαια, τίθεται ένα ερώτημα: Γιατί και πώς συμφέρει τη ρωσική αστική τάξη αυτή η κλιμάκωση και ο ολοκληρωτικός πόλεμος στην Ουκρανία, που προφανώς δεν είχε ως κύριο στόχο τη στήριξη των δύο «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμπάς; Τι κέρδη μπορεί να προσδοκά το ρωσικό κεφάλαιο, όταν είναι φανερό ότι σε πρώτη φάση δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα, εξαιτίας των ιδιαιτέρως σκληρών κυρώσεων, οι οποίες μοιάζουν να κόβουν τον ομφάλιο λώρο που το συνέδεε με τις αγορές της Δύσης και κυρίως με την Ευρώπη; Επιχειρώντας να απαντήσουμε σε αυτά τα κρίσιμα

ερωτήματα, θα πρέπει να δώσουμε ξεχωριστή προσοχή σε δύο πλευρές που αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού της Ρωσίας. Η πρώτη είναι ότι η αστική τάξη της χώρας αποτελεί ουσιαστικά «σύνθεση» δύο διακριτών αλλά στενά και

προκάλεσε η κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Το άλλο προήλθε από την ανασυγκρότηση του «βαθέος κράτους», των πρωταγωνιστών του ιδιόμορφου εκμεταλλευτικού συστήματος που διαμορφώθηκε σταδιακά μετά την ήττα της πρώτης επιτυχημένης από-

Δύο διακριτά αλλά οργανικά συνδεδεμένα στρατόπεδα αποτελούν την αστική τάξη της Ρωσίας, με τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις να μην λείπουν ανάμεσά τους

οργανικά δεμένων μεταξύ τους στρατοπέδων. Το ένα αποτελείται από τους αποκαλούμενους «ολιγάρχες» οι οποίοι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, πήραν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο της χώρας έναντι πινακίου φακής, εκμεταλλευόμενοι το σοκ και το δέος που

πειρας κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη στον πλανήτη. Μετά δε τις πρώτες αναμετρήσεις ανάμεσά τους (βλ. υπόθεση Χοντορκόφσκι), επιτεύχθηκε ένα καθεστώς «συγκυβέρνησης», με τα δύο στρατόπεδα να μοιράζονται τα οφέλη — χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν αντιθέσεις και

συγκρούσεις μεταξύ τους, κάτι που μπορεί να εκφραστεί και με αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία. Όσο για τη δεύτερη πλευρά, έχει να κάνει με τα «ατού» του ρωσικού καπιταλισμού, που έχουν ιδιαιτερότητες και διαφορές σε σύγκριση με εκείνα της Δύσης. Παρά το γεγονός ότι και αυτά έχουν ανάγκη μεγάλες αγορές για να επεκταθούν για να επενδύσουν το πλεονάζον δυναμικό τους και να αποδώσουν κέρδη, το κράτος –δηλαδή ο συλλογικός καπιταλιστής με «κεφαλή» τον Πούτιν– έχει τη δυνατότητα να μετατοπίσει το κέντρο βάρους προς διαφορετική κατεύθυνση. Έτσι, για παράδειγμα, αν και ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει ότι η Ευρώπη αποτελεί επί δεκαετίες τον καλύτερο πελάτη της Μόσχας σε επίπεδο ενέργειας, γνωρίζει πως ενώ οι «27» μπορούν να βρουν εναλλακτικές, η Κίνα και η Ινδία δύσκολα θα τα καταφέρουν χωρίς τη βοήθειά της. Εδώ, βεβαίως, υπάρχει ένα ανοιχτό στοίχημα, από το οποίο θα κριθούν πολλά, αν όχι τα πάντα, σε αυτή τη φάση της αντιπαράθεσης, όπου τα «γάντια» έχουν βγει και το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών. Ένα στοίχημα που έχει να κάνει όχι μόνο με τις αντοχές του ρωσικού καπιταλισμού απέναντι στις δυτικές κυρώσεις –που ισοδυναμούν πρακτικά με κήρυξη ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου– αλλά και με την εξέλιξη της ταξικής πάλης στο εσωτερικό της Ρωσίας.

Παγκόσμια υπερδύναμη στους φυσικούς πόρους ▸ Η σύγκριση των ΑΕΠ δεν λέει όλη την αλήθεια… Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ του ΑΕΠ της Ρωσίας με το αντίστοιχο των ΗΠΑ είναι συντριπτική, καθώς το δεύτερο είναι κατά 23 φορές μεγαλύτερο σε απόλυτους αριθμούς — ενώ η αναλογία του πληθυσμού τους είναι μόλις 2,2 υπέρ των ΗΠΑ. Η εικόνα είναι απογοητευτική, εάν αναλογιστεί κανείς ότι η απόσταση μεγάλωσε τρομακτικά σε σύγκριση με τα τελευταία χρόνια της ΕΣΣΔ, το 1989-90, όταν το αμερικανικό ΑΕΠ ήταν μόλις διπλάσιο του σοβιετικού — ενώ η ΕΣΣΔ είχε τότε κατά τι μεγαλύτερο πληθυσμό. Παρ’ όλα αυτά, η Ρωσία δεν είναι ένας οικονομικός «νάνος», όπως την χαρακτηρίζουν ορισμένοι. Κάτω από

9

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

το έδαφός της, άλλωστε, το οποίο αντιπροσωπεύει το 11% της ξηράς στον πλανήτη, βρίσκεται κρυμμένος ένας τεράστιας αξίας πλούτος, πολύ μεγαλύτερος από οποιασδήποτε άλλης χώρας. Για του λόγου το αληθές, η αξία των φυσικών πόρων της Ρωσίας υπολογίζεται (συντηρητικά) σε 75 τρισ. δολάρια και είναι περίπου διπλάσια σε σύγκριση με εκείνη των ΗΠΑ και τριπλάσια από της Κίνας. Μάλιστα, πέρα από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, όπου η Ρωσία βρίσκεται στην πρώτη και την όγδοη θέση με βάση τα διαπιστωμένα αποθέματα, η ηγετική της θέση είναι αδιαμφισβήτητη

παγκοσμίως σε μια σειρά μέταλλα: Αλουμίνιο και νικέλιο, καθώς και τιτάνιο, σίδηρο, παλλάδιο, ουράνιο και άλλα — όλα απολύτως απαραίτητα για κλάδουςκλειδιά της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, όπως κατασκευές, αυτοκινητοβιομηχανίες, μικροεπεξεργαστές κ.α. Η αλήθεια είναι ότι ένας «άξονας» με την Κίνα, που έχει επίσης πλούσιο υπέδαφος (το 98% των σπάνιων γαιών βρίσκεται εκεί), μπορεί να επιφέρει μεγάλες αλλαγές. Πέρα από τη στρατιωτική και γεωπολιτική ισχύ που θα διαθέτει, άλλωστε, είναι ικανός να προκαλέσει τεράστιες δυσκολίες ή ακόμη και «ασφυξία» στη Δύση σε μια σειρά τομείς.

«Νάνος» το ρούβλι μπροστά στο δολάριο Οι φυσικοί πόροι δεν είναι ο μοναδικός τομέας στον οποίο η Ρωσία είναι ισχυρή. Με τη συγκεκριμένη δομή και πορεία ανάπτυξης των παραγωγικών της δυνάμεων, η οποία σε σημαντικό βαθμό αποτελεί συνέχεια και «παράγωγο» του σοβιετικού μοντέλου ανάπτυξης, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο διεθνώς και σε μερικούς ακόμη κρίσιμους τομείς. Ένας από αυτούς είναι η πολεμική βιομηχανία όπου, εκτός από το γεγονός ότι διαθέτει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο, παράγει και εξάγει πολύ προηγμένα συστήματα σε αρκετές χώρες (Τουρκία, Ινδία κ.λπ.). Ένας ακόμη είναι η αεροδιαστημική, όπου οι δυνατότητές της αναγνωρίζονται ακόμη και από τις ΗΠΑ. Υπολογίσιμη δύναμη είναι, επίσης, στον κλάδο της πληροφορικής, όπως φαίνεται και από τις δυνατότητές της στο μέτωπο του αποκαλούμενου «κυβερνοπολέμου». Υπάρχει, ωστόσο, ένας κρίσιμος κλάδος στον οποίο η Ρωσία έχει μείνει πολύ πίσω, ανήκοντας κυριολεκτικά στην «β΄ κατηγορία». Κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να παρομοιαστεί με «αχίλλειο πτέρνα» και διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την κρίση. Πρόκειται, βεβαίως, για τον τις χρηματοπιστωτικές αγορές, όπου η ηγεμονία των ΗΠΑ, του βρετανικού Σίτι και του δολαρίου είναι αδιαμφισβήτητη και συντριπτική. Η καθυστερημένη προσπάθεια της Μόσχας να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό σύστημα συναλλαγών και πληρωμών, σε συνεργασία με την Κίνα και άλλες χώρες, αποτελεί μια έμμεση πλην σαφή αναγνώριση του στρατηγικού μειονεκτήματός της. Κάτι που, αντιστρόφως, αποτελεί ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τους Αμερικανούς και τον δυτικό καπιταλισμό, καθώς είναι γνωστό ότι ο «θρόνος» της υπερδύναμης στηρίζεται σε δύο πυλώνες: Αφενός τα αεροπλανοφόρα και, αφετέρου, το δολάριο. Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως στα πρώτα υπάρχει ρωσική απάντηση, μπροστά στο δεύτερο το ρούβλι μοιάζει αμελητέα ποσότητα.

10

Ανακατατάξεις

Η

επέμβαση του ρωσικού ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία αποτελεί μια ευθεία αμφισβήτηση του ρόλου των ΗΠΑ ως παγκόσμιου χωροφύλακα του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Με αυτήν την έννοια αναδιατάσσει τους υπάρχοντες συσχετισμούς δύναμης τόσο από γεωστρατηγική όσο και από οικονομική άποψη, προκαλεί δηλαδή συγκρούσεις για το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η απομόνωση της Ρωσίας από τη Δύση και η συσπείρωση ΗΠΑ-Ευρώπης απέναντί της με αφορμή την επέμβαση στην Ουκρανία αναπόφευκτα την σπρώχνει προς την Κίνα, κάνοντας ακόμα πιο πιθανή τη μετατόπιση του παγκόσμιου οικονομικού κέντρου προς την Ανατολή και την ανάδυση του άξονα ΚίναςΡωσίας ως αντίπαλου δέους στη Δύση. Ποιοι είναι όμως οι όροι που εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα ενός τέτοιου άξονα; Πρώτον, η ίδια η επιθετικότητα των ΗΠΑ καθορίζει κοινούς στόχους για τη στρατιωτικοπολιτική αντίδραση των δυο χωρών. Έτσι, η δημιουργία της συμμαχίας AUKUS, που στοχεύει στον περιορισμό της δραστηριότητας της Κίνας στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό, οι συνεχείς απειλές της Δύσης με πρόσχημα τη μειονότητα των Ουιγούρων και τα δημοκρατικά δικαιώματα στο Χόνγκ Κόνγκ, ο διαχωρισμός του πλανήτη στις υποτιθέμενες δημοκρατίες και τα αυταρχικά καθεστώτα των αντίπαλων χωρών, η στήριξη και ο εξοπλισμός της Ταϊβάν, σε συνδυασμό με τις διεκδικήσεις σε βάρος της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα από Ιαπωνία, Βιετνάμ, Φιλιππίνες, υποχρεώνουν το Πεκίνο να θεωρήσει ότι η υποδαύλιση της σύγκρουσης στην Ουκρανία από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές αποτελεί προοίμιο της πολιτικής που θα ακολουθήσουν και στη δική της σφαίρα επιρροής. Έτσι εξηγείται γιατί η Κίνα δεν θεώρησε εισβολή τη ρωσική επέμβαση, δεν επέβαλε κυρώσεις και απείχε από το καταδικαστικό ψήφισμα του ΟΗΕ. Δεύτερον, παρά το γεγονός ότι Κίνα και Ρωσία έχουν αρκετές προστριβές σε ό,τι αφορά τα γεωστρατηγικά τους σχέδια στην Κεντρική Ασία, με την πρώτη να προωθεί τον Δρόμο του Μεταξιού και τη δεύτερη να στηρίζεται στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση. Η πρόσφατη επέμβαση στο Καζακστάν για να καταστείλει την εργατική εξέγερση ενίσχυσε τη θέση της στη χώρα, το καθεστώς της οποίας «έπαιζε» τόσο με τη Δύση και την Τουρκία όσο και με την Κίνα. Ωστόσο, όλο περισσότερο δημιουργείται μια ευρασιατική σύγκλιση με άμεση συνεργασία μεταξύ τους. Οι συμφωνίες που υπέγραψαν Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ στη συνάντησή τους κατά τη διάρκεια των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων (όχι τυχαία, λίγες μέρες πριν την εισβολή στην Ουκρανία) χαρακτηρίστηκαν σαν συμμαχία «χωρίς όρια» και αφορούσαν την προμήθεια φυσικού αεριού και πετρελαίου. Σε βαθμό, μάλιστα, που αλ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Φάκελος/Ρωσία και Κίνα

Κώστας Δικαίος

Ρωσία-Κίνα: ο άξονας που κατακερματίζει το ιμπεριαλιστικό σύστημα ▸ Οι εξελίξεις μετά τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία επιταχύνουν την αμφισβήτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας ΗΠΑ και δολαρίου

λάζουν οι παγκόσμιες ενεργειακές ροές, με την Ευρώπη να αγοράζει μετά τις κυρώσεις το πανάκριβο αέριο των ΗΠΑ και την Κίνα να εξασφαλίζει τις ενεργειακές της ανάγκες με φθηνό ρωσικό αέριο και πετρέλαιο, ακόμα και στην περίπτωση που οι ΗΠΑ αποκόψουν τους θαλάσσιους δρόμους! Ταυτόχρονα, η Ρωσία αγοράζει περίπου το 70% των ημιαγωγών της από την Κίνα και εισάγει ηλεκτρονικούς υπολογιστές, «έξυπνα κινητά» και εξαρτήματα αυτοκινήτων, όπως και χαμηλής ποιότητας ημιαγωγούς, οι οποίοι χρησιμοποιούνται σε αυτοκίνητα και οικιακές συσκευές. Η Κίνα θα επιθυμούσε, επίσης, να υποκαταστήσει χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και κάποιες ευρωπαϊκές –οι οποίες αποσύρονται λόγω κυρώσεων– στην αγορά αυτοκινήτων ή ηλεκτρονικών προϊόντων στη Ρωσία. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι οι ΗΠΑ απειλούν ότι θα επιβάλουν δευτερογενείς κυρώσεις στις εταιρί-

Οι προστριβές ανάμεσα σε Μόσχα και Πεκίνο περνούν σε δεύτερη μοίρα απέναντι στην «απειλή» της Δύσης

ες και τις τράπεζες που θα συνεργαστούν με τη Ρωσία, πράγμα που η Κίνα λαμβάνει σοβαρά υπόψη. Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα, άλλωστε, στηρίζονται στις ΗΠΑ και την Ταϊβάν για ημιαγωγούς τελευταίας τεχνολογίας που απαιτούνται για τα προηγμένα οπλικά συστήματα. Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι οι δυνατότητες της Κίνας να αναπτύξει σύντομα την τεχνολογική της αυτάρκεια είναι μεγάλες, ενώ o εμπορικός πόλεμος έχει αρχίσει ήδη από την εποχή Τραμπ και συνεχίζεται από τον Μπάιντεν, με τη στοχοποίηση κινεζικών εταιρειών, όπως η Huawei, για να μείνουν εκτός της κούρσας για τις υποδομές 5G κ.λπ. Τρίτον, ο αποκλεισμός σημαντικών τραπεζών της Ρωσίας από το διεθνές σύστημα πληρωμών SWIFT, που ελέγχεται από τη Δύση, ενέτεινε τις προσπάθειες της Κίνας να αναπτύξει το εναλλακτικό σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών CIPS, το οποίο λειτουργεί με βάση το γουάν, παρακάμπτοντας το δολάριο. Από την άλλη μεριά, η δέσμευση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας που βρέθηκαν σε δυτικές τράπεζες αποτελεί στην ουσία μια πειρατεία, η οποία συνιστά μια ιδιότυπη πολεμική «εργαλειοποίηση» του δολαρίου, που όμως προκαλεί την ανησυχία μιας σειράς χωρών (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν επενδύσει στο χρέος των ΗΠΑ, όπως η Κίνα και η Σαουδική Αραβία). Εμφανίζεται επομένως η τάση όλο και περισσότερες χώρες να μεταφέρουν σημαντικό τμήμα των συναλλαγών, των τοποθετήσεων και των επενδύσεών τους εκτός δολαρίου. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το Πεκίνο έχει συμφωνήσει με το Ριάντ οι πωλήσεις πετρελαίου να γίνονται σε γουάν , η Ρωσία με την Ινδία (οι οποίες έχουν σημαντικές συναλλαγές σε όπλα και πετρέλαιο) να συναλλάσσονται σε ρουπίες και ρούβλια, ενώ το Ιράν έχει κλείσει τέτοιου είδους συμφωνίες από παλιότερα. Αυτές οι εξελίξεις, όμως, αποσταθεροποιούν το δολάριο και τον ρόλο του ως νομίσματος αναφοράς, μειώνουν τη δυνατότητα των ΗΠΑ να ανατροφοδοτούν το τεράστιο χρέος τους και στην ουσία πριονίζουν έναν βασικό πυλώνα της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι Ιράν, Ινδία και αραβικές χώρες δεν έχουν προχωρήσει σε επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι εξελίξεις διαμορφώνουν έναν άξονα ΚίναςΡωσίας ο οποίος, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα συμφωνιών και με άλλες χώρες (για παράδειγμα, στην Αφρική η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας μπορεί να συνδυαστεί με την οικονομική διείσδυση της Κίνας), βάζει έντονα τις διαχωριστικές γραμμές με το άλλο στρατόπεδο των δυτικών ιμπεριαλιστών. Όμως, ιστορικά, το ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν ανέχεται την «πολυπολικότητα». Είναι αυστηρά δομημένο και η οποιαδήποτε αλλαγή στην ιεραρχία –ιδιαίτερα η αμφισβήτηση της ηγέτιδας δύναμης– συνοδεύεται από πολέμους αλλά και εξεγέρσεις.

Επικαιρότητα Εκλογές ΕΙΝΑΠ: Άνοδος Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή

ΑΞΙΟΛΟΓΗ άνοδο σε ψήφους και ποσοστό (0,5%) κατέγραψε το ψηφοδέλτιο του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή (ΕΚΑ) στις εκλογές της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ), σύμφωνα με τα ανεπίσημα αποτελέσματα των εκλογών, όπου σημειώθηκε αύξηση συμμετοχής. Σε αρκετά μεγάλα νοσοκομεία όπως Αττικό, Γεννηματάς, Παίδων Πεντέλης, Κρατικό Νίκαιας, Λαϊκό, Μεταξά, το ΕΚΑ ανέβηκε σε ποσοστά, σημειώνοντας πολύ καλά αποτελέσματα. Η ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) διατηρεί το ποσοστό της και την πρώτη θέση, παρά την ανθυγιεινή πολιτική της κυβέρνησης στην πανδημία και συνολικότερα. Σημαντική άνοδο, περίπου 5%, σημειώνει η ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ), κερδίζοντας μία επιπλέον έδρα. Το Μέτωπο (ΣΥΡΙΖΑ) υποχωρεί κι άλλο σε ψήφους και ποσοστό, ενώ χάνει και μία από τις δύο έδρες του, ενώ η ΠΑΣΚ (ΚΙΝΑΛ) διατηρείται, παρότι σε χαμηλά ποσοστά. Η ΑΙΣ (κεντροαριστερή ανεξάρτητη κίνηση στο Αττικό) έχασε μεγάλο μέρος των δυνάμεών της και παίζεται η μία έδρα της, ενώ η ΑΙΚ (ανεξάρτητο δεξιό σχήμα) υποχώρησε αλλά διατηρεί την έδρα της. Τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών θα αναρτηθούν στο prin.gr.

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ Πέθανε ο σύντροφος Γιώργος Ασκητής

Ινστιτούτο «Παντελής Πουλιόπουλος»: Στις 8-10 Απριλίου η 5η Συνάντηση Εργασίας

ΈΦΥΓΕ από τη ζωή ο σύντροφος Γιώργος Ασκητής, αγρότης από την Αραβησσό Πέλλας, μέλος του ΕΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αγωνιστής για μια ζωή, πρωτοπόρος στο κίνημα των κατοίκων της περιοχής στην υπεράσπιση του νερού από τα κερδοσκοπικά σχέδια, στην πάλη της φτωχομεσαίας αγροτιάς και τους κοινωνικούς αγώνες. Με πρωτοπόρα συμβολή στις προσπάθειες για μια αντικαπιταλιστική, επαναστατική και κομμουνιστική Αριστερά, με προγραμματικό περιεχόμενο, ενωτική λογική και λαϊκή φυσιογνωμία. «Δεν έλλειψε ποτέ από κανέναν αγώνα κι έμεινε σταθερός και πιστός μέχρι το τέλος στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και της επανάστασης. Ήταν ένας πραγματικά τίμιος, λαϊκός αγωνιστής», σημειώνει το ΕΚΚΕ. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του, τους συντρόφους του στο ΕΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στους φίλους του.

ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Πολιτικών και Κοινωνικών Ερευνών «Παντελής Πουλιόπουλος» διοργανώνει το τριήμερο 8-10 Απριλίου στο κτίριο του Νέου Χημείου (Ναυαρίνου 13α) την 5η Συνάντηση Εργασίας του. Κεντρικό θέμα της συνάντησης, η οποία περιλαμβάνει πολλές ενδιαφέρουσες ομιλίες, είναι «Επαναστατική Στρατηγική: Επαναστατικά Κόμματα και Κοινωνικά Κινήματα στον 21ο αιώνα». Περισσότερες πληροφορίες καθώς και το αναλυτικό πρόγραμμα των τριήμερων εργασιών μπορειτε να βρείτε στη σελίδα του Ινστιτούτου στο Facebook.

11

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΡΑΞΟ

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ

ΒΥΡΩΝΑΣ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, η νΚΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας καλούν, μαζί με άλλες οργανώσεις και φορείς, σε αντιπολεμική πορεία το Σάββατο 2/4 στις 12 το μεσημέρι από το Παράρτημα και την Κυριακή 10/4 σε συγκέντρωση στη βάση του Άραξου, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο και στην άσκηση «Ηνίοχος». Η Ταξική Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση διοργανώνει την Παρασκευή 8/4, στις 6.30 μ.μ., στο Αμφιθέατρο Δημαρχείου Περιστερίου (Μετρό Περιστερίου) εκδήλωση με θέμα την ακρίβεια, τις αιτίες της, τις επιπτώσεις στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα και τη μόνη διέξοδο για τον λαό, την πάλη για συνολική ανατροπή και την εργατική χειραφέτηση. Θα μιλήσουν: Αντώνης Δραγανίγος, Γιώργος Κάργας, Εύη Πανδή, καθώς και αγωνιστές από Αλβανία, Σερβία και Γαλλία. Την Κυριακή 3/4 στις 6.30 μ.μ. στη Λαμπηδόνα (Άλσος Αγ. Τριάδας) η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα οργανώνει ανοικτή συζήτηση με θέμα: «Με την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς ή με τους πολέμους του κεφαλαίου» Ομιλητής: Γιώργος Μιχαηλίδης.

∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ∆ΙΚΤΥΟΥ «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»

Το Δίκτυο «Σπάρτακος», την Τετάρτη 6/4, στις 7 μ.μ., διοργανώνει διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί τους λαούς παγκόσμια – Ποια η απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος στις νέες συνθήκες». Η συζήτηση θα μεταδοθεί μέσω του Μένουμε Ενεργοί.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΝΑΡνΚΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ διοργανώνουν το Σάββατο 9/4 στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων εκδήλωση με θέμα: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο ρόλος του αντιπολεμικού κινήματος. Ομιλητής: Γ. Μιχαηλίδης.

ΚΟΥΠΟΝΙA για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

Να γιατί πεθαίνω σύντροφοι με ένα κανονικό εισιτήριο των 12 ευρώ!

Πρεμιέρα: Παρασκευή 18/3 στις 9.15 μ.μ. Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9.15 μ.μ. (έως 19/4). Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8-12, Αθήνα, Μετρό Κεραμεικός). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6979429462 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

Οι Γειτονιές του Κόσμου του Γιάννη Ρίτσου με ένα κανονικό εισιτήριο των 12 ευρώ! Πρεμιέρα: Κυριακή 6/3 στις 8 μ.μ. Παραστάσεις: Κάθε Κυριακή στις 8 μ.μ. Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής (Αγ. Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6944189698 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

12

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

∆ιατροφική κρίση Καθησυχαστική εμφανίζεται η κυβέρνηση όσον αφορά τη διατροφική επάρκεια, παρά το γεγονός ότι ήδη έχουν επιβληθεί πλαφόν πωλήσεων σε ορισμένα προϊόντα σε καταστήματα και διαδικτυακές πλατφόρμες, ενώ όλες οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις υποχρεούνται σε απογραφή των αποθεμάτων τους σε πρώτες ύλες και βασικά αγαθά διατροφής. Η κατάσταση στην πραγματικότητα απέχει μακράν από την… κανονικότητα που παρουσιάζει η κυβέρνηση. Σε σούπερ μάρκετ εμφανίστηκαν άδεια ράφια σε ηλιέλαια και άλευρα, ενώ το ράλι των αυξήσεων σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης συνεχίζεται. Τριπλασιάστηκε η τιμή στο ηλιέλαιο, ενώ ακρίβυνε το αλεύρι έως και 35%, η ζάχαρη 10%, το μοσχάρι 20% και τα πουλερικά 5%. Την κατάσταση επιδεινώνουν κρούσματα τεχνητών ελλείψεων και αποθεματοποιήσεων από προμηθευτές που παραπέμπουν σε λογικές… μαυραγοριτών, προκειμένου να ανεβάσουν τις τιμές και να αποκομίσουν υψηλότερα κέρδη. Από την άλλη, το πρόβλημα επιτείνεται, καθώς Ουγγαρία, Βουλγαρία και Ρουμανία, μειώνουν τις εξαγωγές τους υπό τον φόβο ελλείψεων στις δικές τους αγορές. Ο πληθωρισμός αναμένεται να σπάσει το όριο του 8%, με τον λαό να κάνει «μαύρο» Πάσχα. Μπροστά σε αυτή την προοπτική το «200ευρο» που δίνει η κυβέρνηση σε πολύ λίγους δικαιούχους ως «επίδομα ακρίβειας» μόνο θυμηδία προκαλεί, ενώ ως αόριστες υποσχέσεις ακούστηκαν τα λόγια του Κ. Μητσοτάκη περί μείωσης του ΦΠΑ στα τρόφιμα, που εάν αποφασιστεί θα αφορά στα «πολύ βασικά»! Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι η κατάσταση με τον πόλεμο δεν αφορά άμεσα την εγχώρια εφοδιαστική αλυσίδα. Κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατο, καθώς οι δύο εμπόλεμες χώρες αντιπροσωπεύουν σε παγκόσμιο επίπεδο το 1/4 των εξαγωγών σιτηρών και το 1/3 των εξαγωγών σιταριού, ενώ παράγουν το 70%-80% του ηλιέλαιου και το 1/5 του καλαμποκιού. Η Ελλάδα εισάγει περίπου το 14% των δημητριακών, οσπρίων και ελαιούχων σπόρων από τη Ρωσία και το 4% περίπου από την Ουκρανία, ποσοστά που αποτυπώνουν το μέγεθος του προβλήματος που θα ανακύψει.

Η άλλη όψη

Δημήτρης Σταμούλης

Πολύ ακριβά στο χωράφι, πανάκριβα στο ράφι

Μ

ια πρώτη πικρή γεύση των δραματικών εξελίξεων γύρω από τη διατροφική επάρκεια αλλά και την ανοδική πορεία των τιμών ήδη λαμβάνουν αυτοί που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο στον πρωτογενή τομέα. Η έκρηξη τιμών σε ζωοτροφές, λιπάσματα, αλλά και σε ρεύμα και καύσιμα, δημιουργεί ασφυκτικούς όρους επιβίωσης για χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφους. «Η τιμή του τριφυλλιού τριπλασιάστηκε, το καλαμπόκι ανέβηκε 2,5 φορές πάνω, το ρεύμα και το πετρέλαιο δύο φορές πάνω και πλέον είμαστε σε αδιέξοδο», τόνισε στο Πριν ο Μιχάλης Τζίμας, πρόεδρος των παραγωγών αγελαδοτρόφων νομού Ιωαννίνων. Όπως επισημαίνει, οι τιμές χονδρικής καθορίζονται από τις γαλακτοβιομηχανίες που έχουν δώσει μια αύξηση 25%, η οποία

Οι αυξήσεις σε λιπάσματα, ζωοτροφές, ηλεκτρικό ρεύμα και καύσιμα, εκτινάσσουν το κόστος παραγωγής αγροτών και κτηνοτρόφων. Οι «μαυραγορίτες» έμποροι εκτινάσσουν τις τιμές στα ράφια. Η κυβέρνηση αρνείται να λάβει ουσιαστικά μέτρα προστασίας του εργατικού λαϊκού εισοδήματος και μοιράζει ψίχουλα σε λίγους

όμως δεν καλύπτει τη μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής. Από την άλλη, όπως επισήμανε, ανατιμήθηκαν και πρώτες ύλες συσκευασίας και μεταφοράς, κι αυτό θα αποτυπωθεί στην τελική τιμή που θα πληρώσει ο καταναλωτής. Στο ζήτημα της εκτίναξης των τιμών των ζωοτροφών στάθηκε και ο Σωτήρης Καραφέρης, κτηνοτρόφος στη Ζίτσα Ιωαννίνων. «Πέρσι τον Μάιο ένα κιλό τριφύλλι έκανε 22 λεπτά το κιλό, τώρα κάνει 40 λεπτά, το καλαμπόκι από 22 λεπτά πήγε στα 42 λεπτά και κάθε μήνα ακριβαίνει. Μέσα σε έναν μήνα από το ξέσπασμα του πολέμου ανέβηκε 10 λεπτά. Το φύραμα, ενώ πέρσι κόστιζε 35 ευρώ τον τόνο, σήμερα έφτασε τα 500 ευρώ!». Τεράστια άνοδος όμως καταγράφεται και στο κόστος παραγωγής στις ιχθυοκαλλιέργειες, που έχουν γίνει είδος πολυτελείας για τον λαό. «Η παραγωγή

των ψαριών έχει ακριβύνει κατά 25%», δήλωσε στο Πριν ο Γιάννης Χεκίμογλου, πρόεδρος του Συλλόγου Ιχθυοκαλλιεργητών Θεσπρωτίας, με το οξυγόνο που είναι απαραίτητη πρώτη ύλη στην παραγωγή γόνου να ακριβαίνει κατά 200%. Αυτή η αύξηση σχετίζεται τόσο με τη μεγάλη άνοδο του ενεργειακού κόστους, όσο και με τις ελλείψεις που υπήρχαν στην αγορά λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. «Το αγροτικό ρεύμα παραγωγής ακρίβυνε κατά 150% από τον Σεπτέμβριο 2021, ενώ το σιτάρι και τα ιχθυάλευρα κατά 35%. Αν προσθέσουμε και το κόστος των υλικών συσκευασίας και των καυσίμων, η κατάσταση είναι δραματική» πρόσθεσε. Το αποτέλεσμα είναι η ασφυκτική πίεση στις οικογενειακές και μικρές εταιρείες παραγωγής, που αρκετές από αυτές θα καταλήξουν είτε να εξαγοραστούν από ισχυρά funds είτε να κλείσουν.

Η άλλη όψη

Οι πολιτικές της ΕΕ «ξερίζωσαν» φτωχούς αγρότες και πρωτογενή τομέα Μεγάλη αύξηση καταγράφεται και στις πρώτες ύλες της αγροτικής παραγωγής. Ο Βασίλης Τζώτζης, παραγωγός μήλων και αχλαδιών από τη Φλώρινα, είπε στο Πριν ότι «τα λιπάσματα ακρίβυναν κατά 40-50%, ενώ ακρίβυνε και το πότισμα που καταναλώνει ρεύμα, όπως και η κίνηση τρακτέρ και αγροτικών μηχανημάτων λόγω του πετρελαίου». Ενώ επισήμανε ότι το πρόβλημα με τη διακοπή των εξαγωγών στη Ρωσία κρατεί από το 2014, με αποτέλεσμα συχνά οι αγρότες να πουλάνε με «ανοιχτή τιμή» σε μεσάζοντες σε Πολωνία και αραβικές χώρες. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η μεγάλη επίπτωση του πολέμου, σε πρώτη φάση, αφορά την τεράστια εκτίναξη των τιμών στην παραγωγή που θα περάσει στην κατανάλωση, χτυπώντας περαιτέρω το λεηλατημένο λαϊκό εισόδημα από το ενεργειακό σοκ και τον υψηλό πληθωρισμό που τον Φεβρουάριο «έτρεχε» ήδη με 7,2%. Αρκεί, δε, να αναλογιστεί κανείς ότι το μερίδιο της μέσης δαπάνης για είδη διατροφής των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 54,9% του συνόλου των δαπανών του το 2020. Στο σύνολο των νοικοκυριών, για διατροφή πηγαίνει το 23,1% της μέσης μηνιαίας δαπάνης. Το ζήτημα της επάρκειας τροφίμων θα προκύψει το επόμενο διάστημα, καθώς εδώ και χρόνια, λόγω των πολιτικών της ΕΕ και της ΚΑΠ, ο πρωτογενής τομέας έχει συρρικνωθεί δραματικά. Δεν είναι μόνο η αυξανόμενη υποταγή του αγροτοδιατροφικού τομέα στη λογική του κέρδους μέσω των καπιταλιστικών

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

αναδιαρθρώσεων και η συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια. Αλλά και η ταυτόχρονη ερήμωση πεδινών, ημιορεινών και ορεινών περιοχών, καθώς και η διάλυσηεπιχειρηματικοποίηση των συνεταιρισμών. Η χέρσα γη αυξάνεται παράλληλα με την ισχυροποίηση των μεγαλοαγροτοκτηνοτρόφων και τη μείωση των βιοπαλαιστών. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 2016 παρου σιάζεται –συγκριτικά με το 2013– μείωση κατά 3,5% τόσο του συνολικού αριθμού των εκμεταλλεύσεων όσο και του αριθμού των εκμεταλλεύσεων με χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση (ΧΓΕ), ενώ είχε προηγηθεί μείωση κατά 1,9% το 2013 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων από 723.007 το 2009 είχε μειωθεί σε 684.902 το 2016, ενώ οι εκμεταλλεύσεις με ΧΓΕ από 716.823 το 2009, μειώθηκαν σε 678.702 το 2016. Σε ό,τι αφορά την καλλιεργούμενη έκταση, μειώθηκε κατά 9,3% το 2016 σε σχέση με το 2009 και από 34.779 χιλ. στρέμματα περιορίστηκε στα 31.526 χιλ. στρέμματα το 2016. Την πιο πάνω εικόνα επιβεβαιώνει και ο Β. Τζώτζης, στηλιτεύοντας και την ιστορία με τα φωτοβολταϊκά στους κάμπους. «Πούλησαν παραμύθια στους αγρότες για πράσινες επενδύσεις, έχουν μείνει τώρα χέρσα πολλά χωράφια, είναι ακαλλιέργητος ο κάμπος της Φλώρινας». Όσον αφορά το ζωικό κεφάλαιο, το 2016, συγκριτικά με το 2013, οι εκμεταλλεύσεις που εκτρέφουν βοοειδή έχουν μειωθεί κατά 7,5%, προβατοειδή κατά 8,9%, αιγοειδή κατά 6,2%, χοίρους κατά 5,9%, πουλερικά κατά 6,6%. Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των εκτρεφόμενων ζώων, συγκρίνοντας το 2016 με το 2013, παρουσιάζουν μείωση τα προβατοειδή κατά 5,3%, τα αιγοειδή κατά 3,1%, οριακή αύξηση οι χοίροι κατά 0,2%, και τα πουλερικά κατά 9%. Ο κτηνοτρόφος Μ. Τζίμας εκτιμά ότι η επάρκεια κρέατος στην Ελλάδα ανέρχεται μόλις στο 50%, το ελληνικό μοσχάρι καλύπτει μόλις το 3% και με τις «ελληνοποιήσεις» ανεβαίνει στο 15%. Εκτιμά, δε, ότι «θα υπάρξει έλλειψη σε βασικά προϊόντα διατροφής, αφού οι κυβερνώντες δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο για την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία». Πλάι σε όλα αυτά, να θυμίσουμε την παρακμή της εγχώριας βιομηχανίας λιπασμάτων, καθώς τις δεκαετίες 1960-1980 παρήγαγε ένα εκατ. τόνους, αλλά κράτος και κεφάλαιο οδήγησαν σε λουκέτα και αναδιαρθρώσεις. Το 2018 η Ελλάδα είχε δυσθεώρητο εμπορικό έλλειμμα στα αγροτικά εφόδια, σχεδόν 350 εκατ. ευρώ, αντανακλώντας την εξάρτηση από διεθνείς παράγοντες. Όσον αφορά την παραγωγή τροφίμων, έκλεισαν γαλακτοβιομηχανίες (ΑΓΝΟ) και αρτοβιομηχανίες (Κατσέλης), η άλλοτε κραταιά βιομηχανία ζάχαρης έχει περιθωριοποιηθεί και η Αγροτική Τράπεζα ξεπουλήθηκε. Για να ανατραπεί η ζοφερή προοπτική της έλλειψης βασικών διατροφικών αγαθών, οι εργαζόμενοι και οι φτωχομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι πρέπει να παλέψουν για ανατροπή του παραγωγικού μοντέλου που στηρίζεται στο κέρδος σε βάρος των αναγκών του λαού.

13

Οι υποσιτισμένοι σε όλο τον πλανήτη θα αυξηθούν κατά 8-13 εκατομμύρια

Η

προοπτική μιας ανείπωτης ανθρωπιστικής τραγωδίας ξανοίγεται μπροστά μας τους επόμενους μήνες, καθώς από πολλές διαφορετικές πηγές οι εκτιμήσεις είναι δυσοίωνες όσον αφορά την παγκόσμια επάρκεια τροφίμων. «Εισερχόμαστε σε μια επισιτιστική κρίση άνευ προηγουμένου», είπε προ ημερών ο Μακρόν, ενώ δραματική προειδοποίηση απηύθυνε και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος WFP, Ντέιβιντ Μπίσλεϊ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει προκαλέσει σοκ στις διεθνές αγορές τροφίμων, διαταράσσοντας τις αλυσίδες προμήθειας τροφίμων, εκτοξεύοντας τις τιμές τους κι επιδεινώνοντας περαιτέρω το ήδη οξύ πρόβλημα της πείνας ανά την υφήλιο, επεσήμανε ο Μπίσλεϊ. Προειδοποίησε, δε, ότι οι εξελίξεις αυτές απειλούν να πλήξουν τις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από λιμούς, να πυροδοτήσουν το πολιτικό χάος και μια νέα μεταναστευτική κρίση χωρίς προηγούμενο. «Μας λείπουν δισεκατομμύρια και μια αποτυχία να εξευρεθούν φέτος θα σημάνει επιδείνωση του λιμού, αποσταθεροποίηση και μαζική μετανάστευση», είπε. Κατά το WFP, το σημείο καμπής θα είναι το φθινόπωρο, όταν θα γίνει πιθανότατα αισθητή η πλήρης έκταση του προβλήματος. «Αν νομίζετε ότι έχουμε τώρα κόλαση επί γης, ετοιμαστείτε. Αν αγνοήσουμε τη Βόρεια Αφρική, τότε θα έρθει στην Ευρώπη. Αν αγνοήσουμε τη Μέση Ανατολή, θα έρθει στην Ευρώπη», προειδοποίησε ο Μπίσλεϊ, ενώ χαρακτήρισε δραματι-

κή την κατάσταση και στην υποσαχάρια Αφρική. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να προειδοποιήσει τις χώρες της πλούσιας Δύσης ότι δεν θα γλιτώσουν τις πολιτικές αναταραχές: «Τι νομίζετε ότι θα συμβεί στο Παρίσι, το Σικάγο και τις Βρυξέλες, αν δεν υπάρχουν αρκετά τρόφιμα;» Η προκαταρκτική αξιολόγηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) δείχνει ότι εξαιτίας του πολέμου, το 20%30% των εκτάσεων στην Ουκρανία στις οποίες καλλιεργούνται χειμερινά δημητριακά, καλαμπόκι και ηλιοτρόπια είτε δεν θα φυτευτούν καθόλου είτε δεν θα γίνει η συγκομιδή τους την περίοδο 2022/23, ενώ και οι στρεμματικές αποδόσεις θα επηρεαστούν αρνητικά. Στην περίπτωση της Ρωσίας, αν και δεν υπάρχει σημαντική διαταραχή στις καλλιέργειες, υπάρχουν αβεβαιότητες σχετικά με τον αντίκτυπο που θα έχουν οι διεθνείς κυρώσεις στις εξαγωγές τροφίμων. Καθώς τα πλοία θα ελλιμενίζονται με όλο και μεγαλύτερους κινδύνους στη Μαύρη Θάλασσα, πιθανώς θα έχουμε αύξηση των ασφαλίστρων και επιβάρυνση του ήδη αυξημένου κόστος των θαλάσσιων μεταφορών, και άρα του τελικού κόστους εισαγωγής τροφίμων. Εάν τελικά σημειωθεί μια παρατεταμένη μείωση των εξαγωγών τροφίμων από Ουκρανία και Ρωσία, θα ενισχυόταν η πίεση στις διεθνείς τιμές των βασικών προϊόντων διατροφής, με τον FAO να εκτιμά ότι ο παγκόσμιος αριθμός των υποσιτισμένων θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 8 έως 13 εκατομμύρια ανθρώπους το 2022/2023.

14

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Λογοκρισία στις διεθνείς ενώσεις με τη βούλα της ΕΣΗΕΑ

από τις κάμερες

κότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στα μίντια τα τελευταία χρόνια. Χειραγώγηση της πληροφορίας με κάθε τρόπο, φίμωση σε ειδήσεις και ρεπορτάζ που δεν εγκρίνονται από την κυβέρνηση, αδιαφάνεια στους πόρους ενίσχυσης των ΜΜΕ, παρεμπόδιση δημοσιογραφικού έργου και με κατασταλτικές μεθόδους, διαρκής εκφοβισμός μέσω των αγωγών. Το πόρισμα παραδόθηκε στην Κομισιόν και ήδη το Ευρωπαϊκό ΚοινοβούΤΟΣΟ Ο ΙΔΙΟΣ όσο και τα άλλα λιο ζήτησε απαντήσεις από ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν βρήκαν άξιο τον υπουργό Δικαιοσύνης αναφοράς και δημοσίευσης το γεγια την αντιμετώπιση δηγονός ότι την ίδια ημέρα που δημομοσιογράφων που έκαναν σιοποιήθηκε η παραπάνω έκθεση, η αποκαλύψεις στο σκάνδαΔιεθνής Αμνηστία παρέδωσε τη δική λο Novartis. Η κυβέρνηση της. Σε αυτήν αναφέρεται «σοβαρή» της ΝΔ την απαξίωσε με παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωδυο δηλώσεις, του κυβερνητικού εκπροσώπου και μάτων σε συνολικά 14 τομείς της του γραφείου Τύπου, επικοινωνικής ζωής στη χώρα, μεταξύ λέγοντας, όπως πράττει αυτών και στο προσφυγικό-μετασυνήθως, να απευθυνθεί ναστευτικό. Αλλά αφού δεν έφθασε στον ΣΥΡΙΖΑ. στα γραφεία τους το κυβερνητικό Η στάση της κυβέρνησημείωμα, δεν υπάρχει καν είδηση... σης, η οποία δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει στα ερωτήματα που επίσημα της ετέθησαν από τους διεθνείς δημοσιογραφικούς οργανισμούς, εξηγείται εύκολα και

Το γεγονός είναι γνωστό. Μετά από έρευνα δυο μηνών, έξι διεθνείς δημοσιογραφικοί οργανισμοί δημοσιοποίησαν την έκθεση υπό τον τίτλο «Έλεγχος του μηνύματος: Προκλήσεις για το ανεξάρτητο ρεπορτάζ στην Ελλάδα», στην οποία καταγράφεται η πραγματι-

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ της έκτασης της λογοκρισίας είναι ότι η παραπάνω έκθεση δημοσιεύθηκε στην αγγλική έκδοση της ιστοσελίδας euroactiv.com. Επισημαίνεται πως το πόρισμα «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια συστημική κρίση ελευθερίας του Τύπου» και ότι «η κατάσταση στην Ελλάδα γίνεται συγκρίσιμη με αυτή της Ουγγαρίας». Το ρεπορτάζ αποσιωπήθηκε παντελώς στην ελληνική εκδοχή, euroactiv.gr.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ, βεβαίως, δόθηκε από την ξεθωριασμένη γραφίδα του άλλοτε ισχυρού χειραγωγού στην αυλή των «μαντρόσκυλων» της μνημονιακής επέλασης. Ο Γιάννης Πρετεντέρης, δηλώνοντας πως «διάβασε ότι έφτιαξαν μια έκθεση», ξεκαθαρίζει, μεταξύ άλλων, πως το πρόβλημα το έχει «μια περίεργη κατηγορία δημοσιογράφων» που ασχολείται με τους μετανάστες, καθώς και δυο-τρεις κατηγορούμενοι δημοσιογράφοι…

από τη στάση των ιδίων των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων τους. Το περιεχόμενό της λογοκρίθηκε στην πλειονότητα των ελεγχόμενων Μέσων, τα οποία λειτουργούν ή παράγουν κέρδη για τους μετόχους τους με τις ποικίλες κρατικές ενισχύσεις. Δημοσιεύθηκε μόνο στις αντιπολιτευόμενες εφημερίδες-ιστοσελίδες και στις ανεξάρτητες ιστοσελίδες. Η δημοσιογραφία και ελευθερία των ΜΜΕ κόβεται και ράβεται στον πάγκο παραγωγής και διανομής non paper και δελτίων Τύπου. Η στάση που τήρησε η ΕΣΗΕΑ, κατέδειξε για μια ακόμη φορά πως το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, με τη συμμετοχή και του αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ στη διοίκησή του, λειτουργεί ως κυματοθραύστης στις όποιες αντιδράσεις κατά του ελέγχου των ΜΜΕ, της φίμωσης και της λογοκρισίας δημοσιογράφων. Παρά το γεγονός ότι μετείχε στην έρευνα, απαντώντας για τις επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, δεν ασχολήθηκε με την έκθεση. Ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν ανάρτησε στην ιστοσελίδα της την απλή μετάφραση του κειμένου, όπως κάνει σε παρεμβάσεις διεθνών οργανώσεων…

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Η επικίνδυνη διεθνής άσκηση «Ηνίοχος» διεξάγεται για μια ακόμη φορά από την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία συνεχίζει τις πολεμοκάπηλες επιλογές των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς πρωτεργάτες της συγκεκριμένης πολεμικής προετοιμασίας ήταν ο Κ. Ήσυχος, σημερινό στέλεχος της ΛΑΕ, και ο Π. Καμμένος, ηγέτης των εθνικιστών ΑΝΕΛ. Ο «Ηνίοχος 2022» έχει το βλέμμα στραμμένο στον ουκρανικό πόλεμο και παρονομαστή τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Ξεκίνησε τη Δευτέρα 28 Μαρτίου και θα διαρκέσει μέχρι την Πέμπτη 7 Απριλίου στην Αεροπορική Βάση της Ανδραβίδας (117 Πτέρυγα Μάχης). Διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή του FIR Αθηνών και στέλνει πολλά απειλητικά μηνύματα με τις σοβαρές δυνάμεις που θα συμμετέχουν αλλά και τα επιχειρησιακά της σενάρια. Στην άσκηση συμμετέχουν με προσωπικό και μέσα, εκτός από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Κύπρος και η Σλοβενία.

Μπλόκο στον «Ηνίοχο» ▸ Άσκηση με συμμετοχή σοβαρών δυνάμεων και αναβαθμισμένα επιχειρησιακά σενάρια Επίσης, θα συμμετέχουν με προσωπικό η Αυστρία και ο Καναδάς και με παρατηρητές η Αίγυπτος, η Αλβανία, η Αυστρία, η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, το Κουβέιτ, η Κροατία, το Μαρόκο και η Σαουδική Αραβία. Έχει σημασία να δούμε την περιγραφή της άσκησης, για να διαπιστώσουμε τον βαθμό και την ποιότητα της εμπλοκής των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Διαβάζουμε στην ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ: «Η άσκηση “Ηνίοχος 2022” είναι τύπου ΤΑΜΣ (Τακτική Άσκηση Μετά

Στρατευμάτων), που αφορά στη διεξαγωγή Διακλαδικών και Αεροπορικών Επιχειρήσεων και αποσκοπεί στην ενίσχυση της συνεργασίας και της διαλειτουργικότητας μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των συμμετεχουσών χωρών, στη διεξαγωγή προκεχωρημένης επιχειρησιακής εκπαίδευσης σε ρεαλιστικό περιβάλλον, καθώς και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια πραγματικών επιχειρήσεων». Το Δίκτυο «Σπάρτακος» καλεί το αντιπολεμικό κίνημα να λάβει ευρύτερες αγωνιστικές πρωτοβουλίες μέσα και

έξω από τον στρατό, ενάντια στη διεξαγωγή της άσκησηςΟ ελληνικός στρατός επιχειρεί να ικανοποιήσει τις βλέψεις αναβάθμισης του αστικού κράτους σε περιφερειακή δύναμη και τους σχεδιασμούς της ελληνικής άρχουσας τάξης, εμπλεκόμενος στους πολέμους στην Ουκρανία και στην Υεμένη, προετοιμαζόμενος να παραταχθεί στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Αφρική, λαμβάνοντας αναβαθμισμένο ρόλο στο πλαίσιο της αρχιτεκτονικής ασφάλειας των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή. Η εναντίωση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας σε αυτές τις ασκήσεις και στο πλέγμα των συνεκπαιδεύσεων είναι καθοριστικό ζήτημα. Αντίστοιχο του μπλοκαρίσματος των εξοπλισμών, της πρόσληψης μισθοφόρων, της αποστολής στρατευμάτων στο εξωτερικό. Καλούμε τους συναδέλφους και τα χαμηλόβαθμα στελέχη να δηλώσουν άρνηση συμμετοχής σε αυτούς τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.

Κοινωνία Ιωάννα Καρδάρα

Δ

ύο χρόνια και ένας μήνας έχουν περάσει από την ημέρα εκείνη που ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα της Covid-19 στη χώρα. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, περισσότεροι από 27.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (27.510 θάνατοι μέχρι τις 31/3) και παρά το γεγονός ότι ο κορονοϊός έχει μπει στις ζωές όλων μας, αλλάζοντάς τις ριζικά για μεγάλο διάστημα, το κράτος συνεχίζει να αδιαφορεί για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), το οποίο παραμένει υποστελεχωμένο. Βαδίζοντας ολοταχώς προς την έναρξη της τουριστικής περιόδου, το επιδημικό κύμα της Covid-19 συνεχώς ανακάμπτει, μιας και τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται νέα αύξηση των ημερήσιων κρουσμάτων. Παράλληλα, πλέον σε καθημερινή βάση γίνονται περισσότερες από 400 εισαγωγές ασθενών με κορονοϊό στα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία κάθε άλλο παρά ενισχυμένα είναι, καθώς περισσότεροι από 5.000 ανεμβολίαστοι υγειονομικοί βρίσκονται σε αναστολή εργασίας. Ένα καθαρά αυταρχικό και τιμωρητικό μέτρο, που θα ισχύσει τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2022. Αυταρχισμό τον οποίο, μαζί με καταστολή, βίωσαν στο «πετσί τους» για ακόμη μια φορά οι υγειονομικοί την Τετάρτη, όταν αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν και διέλυσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των αναστολών εργασίας και της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ και υπέρ της μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων. Η κινητοποίηση των υγειονομικών ξεκίνησε στο υπουργείο Υγείας, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε πορεία προς το Σύνταγμα. Όταν μερίδα υγειονομικών προσπάθησε να πλησιάσει στη Βουλή, απωθήθηκε βίαια από ΜΑΤ, τα οποία στη συνέχεια έκαναν και χρήση χημικών. Μάλιστα, από την αστυνομική επίθεση υπήρξε και τραυματισμός ενός διαδηλωτή. Ωστόσο, σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να επαναφέρει, μετά από 13 χρόνια, τη διαδικασία επαναπροκήρυξης με ανοικτή προκήρυξη κάθε

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

15

Οργανωμένο σχέδιο μονιμότητας θανάτων και ιδιωτών Πέρα από τις χιλιάδες απολύσεις συμβασιούχων για να έρθουν οι εργολάβοι και τις πάνω από 5.000 αναστολές εργασίας υγειονομικών, το υπουργείο Υγείας επιχείρησε με… νυχτερινή τροπολογία να καταργήσει και τη μονιμότητα των γιατρών του ΕΣΥ.

θέσης Επιμελητή ΕΣΥ στο τέλος της πενταετίας από τον διορισμό. Αν ξαναπάρει τη θέση ο ίδιος/η ίδια μονιμοποιείται, αν όχι απολύεται. Μάλιστα, προβλεπόταν και η αναδρομική ισχύς της κυβερνητικής αθλιότητας για όλους/ες δεν έχουν κλείσει πενταετία, δηλαδή που διορίστηκαν από το 2017 και μετά. Συνεπώς, μέσω αυτής της τροπολογίας επιχειρήθηκε η κατάργηση της μονιμότητας των γιατρών ΕΣΥ εν μία νυκτί. Ωστόσο, έπειτα από τη

θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε από τους γιατρούς, η αναπληρώτρια υπουργός υγείας, Μίνα Γκάγκα, διαψεύδοντας τα ίδια τα λεγόμενά της προσπάθησε να μαζέψει την απαράδεκτη κίνηση του υπουργείου. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η ΟΕΝΓΕ σε ανακοίνωσή της, «μετά την κατακραυγή και τον ξεσηκωμό των γιατρών για την κατάπτυστη τροπολογία με την οποία επιχειρήθηκε η κατάργηση της μονιμότητας των γιατρών ΕΣΥ, με επείγουσα

Ξεπέρασαν τις 27.500 οι νεκροί, πάνω από 400 εισαγωγές καθημερινά στα νοσοκομεία

∆ήμος Αθήνας: Καταρρέει το Κέντρο Αστέγων Υπό πλήρη διάλυση, δύο μόλις χρόνια μετά την πολυδιαφημισμένη –από την δημαρχία Μπακογιάννη– ανακαίνισή του βρίσκεται το Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων στην πλατεία Βάθης. Ανακαινίστηκε από την εταιρεία STAT ATE, με 1,3 εκατ. ευρώ δαπάνη του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και υποτίθεται ότι θα σίτιζε και θα φρόντιζε με γιατρούς και ψυχολόγους περίπου 400 φιλοξενούμενους αστέγους. Σήμερα, οι κοιτώνες του Πολυδύναμου Κέντρου αλλά και ορισμένοι διάδρομοι είναι γεμάτοι υγρασία, χωρίς συντήρηση, η καθαριότητα είναι ελλιπής και οι υπηρεσίες

του δήμου αδύναμες. Στα τρία κτίρια, όπου φιλοξενεί πάνω από 230 ανθρώπους, υπηρετούν συνολικά 49 εργαζόμενοι εκ των οποίων μία μόλις μόνιμη υπάλληλος, δύο με σύμβαση ΟΑΕΔ και 11 με σύμβαση έργου. Άλλοι 35 εργαζόμενοι είναι με συμβάσεις Covid-19 και θα απολυθούν μέχρι το τέλος Μαΐου. Το δε επιστημονικό προσωπικό αποτελείται μόλις από 20 εργαζόμενους. Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα καταγγέλλει τη δημοτική αρχή και απαιτεί να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη στήριξη και φροντιστική λειτουργία του Πολυδύναμου Κέντρου.

εγκύκλιό της η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας κ. Μίνα Γκάγκα διευκρινίζει ότι “τα εδάφια των νόμων 3754/2009 (ΦΕΚ 43/τ. Α΄) και 4316/2014(ΦΕΚ 270/τ. Α΄), που ορίζουν ότι γίνεται ατομική κρίση των ιατρών στην πενταετία, ισχύουν όπως ίσχυαν από το 2009 και 2014 αντίστοιχα και δεν καταργούνται. Δηλαδή, οι θέσεις δεν επαναπροκηρύσσονται και δεν καταργείται η μονιμότητα». Όπως υποστηρίζει η ΟΕΝΓΕ, το υπουργείο Υγείας επιχείρησε να νομοθετήσει εν κρυπτώ την παραμονή της 25ης Μαρτίου και σε άσχετο νομοσχέδιο την άρση της μονιμότητας, ωστόσο, μόλις αυτό έγινε αντιληπτό «αντί να ξεκαθαρίσουν ότι δεν επαναπροκηρύσσονται οι θέσεις ιατρών ΕΣΥ στην πενταετία, βγάζουν μια μακροσκελή ανακοίνωση που περισσότερο περιπλέκει παρά ξεκαθαρίζει τα πράγματα». «Για να υλοποιήσει το σχέδιό της να διαλύσει τελείως το ΕΣΥ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα. Καταφεύγει σε καθαρά χουντικές πρακτικές αιφνιδιασμού και παραπλάνησης. Καταργεί μεσάνυκτα, σε νόμους άσχετων υπουργείων, διατάξεις που είχαν προκύψει μετά από πολύμηνες κινητοποιήσεις και κατόπιν συμφωνίας νοσοκομειακών γιατρών-πολιτείας και μάλιστα επί προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ», ήταν μεταξύ άλλων το σχόλιο του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή. Οι άλλοτε ήρωες που πάλευαν με τον αόρατο εχθρό φαίνεται πως είναι τελείως αναλώσιμοι για την κυβέρνηση, καθώς με απροειδοποίητες και περίεργες εγκυκλίους πολλοί από αυτούς θα πετάγονταν στον δρόμο και θα απολύονταν. Δύο χρόνια μετά και οι υποσχέσεις για ενίσχυση του ΕΣΥ αποδεικνύονται για ακόμη μία φορά φρούδες ελπίδες και επικοινωνιακά παιχνίδια, την ώρα που η πορεία της πανδημίας διαψεύδει τις εκτιμήσεις των ειδικών που υπολόγιζαν ότι στις αρχές Μαρτίου ο αριθμός των διασωληνωμένων ασθενών θα είχε μειωθεί στα τέλη του μήνα στους 300 (ήταν 355 στις 31/3).

16

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Κοινωνία

Μπάμπης Συριόπουλος

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

ΣΑΪΝΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ

«Σκούπες» ρατσισμού από την ΕΛΑΣ

Η αλληλεγγύη και ο Ευρυσθέας

Το κίνημα αλληλεγγύης στον πρόσφυγα μαθητή Σαϊντού Καμαρά έδειξε τη δύναμή του στη συγκέντρωση συμπαράστασης την Τετάρτη μπροστά στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, όπου εξεταζόταν σε δεύτερο βαθμό η αίτηση ασύλου του μαθητή. Την πρώτη φορά, τον Δεκέμβριο, απορρίφθηκε γιατί ενηλικιώθηκε και έπαψε το «καθεστώς υπό ανοχή παραμονής» που ισχύει για τα ανήλικα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Ο Σαϊντού Καμαρά γεννήθηκε στη Γουινέα, μια χώρα της Δυτικής Αφρικής με ενδημική φτώχεια και προσδόκιμο ζωής τα 61 χρόνια, έφτασε στην Κάλυμνο ναυαγός τον Νοέμβριο του 2019. Αφού μεταφέρθηκε σε προσφυγικές δομές, εντάχθηκε στο εκπαιδευτικό σύστημα, στο 1ο Λύκειο Αγ. Δημητρίου. Στο πλευρό του βρέθηκαν οι συμμαθητές του και γενικότερα μαθητές από το Μπραχάμι, η τοπική Ένωση Γονέων, ο διευθυντής του σχολείου του, η ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας και άλλοι φορείς. Οι μαθητές κρατούσαν πλακάτ αλληλεγγύης «με τον Σαϊντού και τον κάθε Σαϊντού» και διεκδίκησης «για όλους τους Σαϊντού», δείχνοντας ότι το ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο στον συμμαθητή τους. Τελικά, η Επιτροπή Προσφυγών θα αποφασίσει δέκα μέρες μετά. Αυτό το μαζικό κύμα συμπαράστασης ήρθαν να καπηλευτούν οι υπεύθυνοι για αυτό το καθεστώς αβεβαιότητας και αποκλεισμού, που αφορά χιλιάδες προσφυγόπουλα και όχι μόνο. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε επικοινωνήσει με τον Σαϊντού, ενώ τον υποδέχτηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός. Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως έχει «εμπλουτίσει τον φάκελο» του μαθητή που έχει στα χέρια της η Επιτροπή Προσφυγών, «δείχνοντας» την κυβερνητική πίεση για μια ευνοϊκή απόφαση. Αυτή η εκδήλωση συμπάθειας, όμως, βασίζεται στην εξαιρετική περίπτωση του μαθητή που έμαθε την ελληνική γλώσσα, που είναι άριστος κ.λπ. Η πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνει τη δυνατότητα παραμονής στη χώρα μετά την ενηλικίωση, όταν συντρέχουν ανθρωπιστικοί λόγοι και με τη ρητή αναφορά της «ανάπτυξης των ιδιαιτέρως ισχυρών δεσμών με τη χώρα». Το ελληνικό κράτος και τα αστικά κόμματα ζητούν από τα προσφυγόπουλα να μάθουν γρήγορα τη γλώσσα, να αριστεύσουν, να έχουν καλή διαγωγή, να είναι συμπαθή… Όπως ο Ευρυσθέας ζητούσε από τον Ηρακλή να σκοτώσει τη Λερναία Ύδρα, το λιοντάρι της Νεμέας και τις Στυμφαλίδες Όρνιθες.

Γιώργος Μουρμούρης

▸ «Κυνήγι μαγισσών» στην Αθήνα, μαζικές «απαγωγές» προς Αμυγδαλέζα

«Η

ΕΛΑΣ μέσα σε δύο ημέρες λειτούργησε αποτελεσματικά, με οργανωμένο σχέδιο. Πραγματοποιήθηκαν 835 έλεγχοι και έγιναν συνολικά 273 συλλήψεις για αδικήματα που αφορούσαν παράνομη μετανάστευση, λαθρεμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών, ενώ βεβαιώθηκαν 186 πρόστιμα και παραβάσεις Συνεχίζουμε!». Με αυτό το λιτό μήνυμα μέσω Twitter, o υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Τάκης Θεοδωρικάκος κήρυξε στις 16 Μαρτίου τη λήξη –μέχρι νεωτέρας– ενός ανελέητου 48ωρου ανθρωποκυνηγητού σκουρόχρωμων και φτωχών κατοίκων του κέντρου της Αθήνας. Επί δύο ημέρες, διακόσιοι(!) αστυνομικοί από τις ομάδες ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, την Τροχαία και τη Δίωξη Ναρκωτικών, κάνοντας χρήση ακόμα και drone(!) απέκλεισαν δρόμους στις περιοχές πέριξ της πλατείας Βικτώριας, στις οδούς Πειραιώς, Ζήνωνος και πέριξ της εκκλησίας του Αγίου Κωνσταντίνου, καθώς και στο Μοναστηράκι. Προχώρησαν σε μαζικούς ελέγχους στοιχείων αλλά και σωματικούς ελέγχους, στοχοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά –σύμφωνα με καταγγελίες– μετανάστες. Στην πλατεία Βικτωρίας, αλληλέγγυοι που προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν για το «μπλόκο» της ΕΛΑΣ περικυκλώθηκαν από δυνάμεις των ΜΑΤ και προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ. Ανάμεσα στους προσαχθέντες και ο ιρανικής καταγωγής δημοσιογράφος Siyâvash Shahabi, ο οποίος με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook κατήγγειλε βία σε βάρος του στο εσωτερικό αστυνομικού λεωφορείου. Μάλιστα, στη ΓΑΔΑ όπου

οδηγήθηκε, όπως αναφέρει στη δημόσια καταγγελία του, μεταξύ των προσαχθέντων βρισκόταν και ένας μαύρος βρετανός πολίτης, ο οποίος είχε βρεθεί στην Ελλάδα ως επισκέπτης και συνελήφθη ενώ απλώς περπατούσε στο πεζοδρόμιο! Σύμφωνα με αρκετές αναφορές, η επιχείρηση-«σκούπα» της ΕΛΑΣ (ακόμα και το όνομα που έχει αποδοθεί στις εν λόγω επιχειρήσεις της αστυνομίας μαρτυρά την a priori αντιμετώπιση όσων υφίστανται τον έλεγχο ως «παράσιτων») συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες, επεκτεινόμενη μέχρι τα Πατήσια. Τα αποτελέσματά της, ωστόσο, απλώς επιβεβαίωσαν τον ρατσιστικό και ταξικό της χαρακτήρα. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη», το πρώτο 48ωρο της επιχείρησης τα ευρήματα –σε κάποιες από τις φτωχότερες περιοχές του αθηναϊκού κέντρου– περιλάμβαναν μόλις τέσσερις(!) συλλήψεις για ναρκωτικά (ένας από τους συλληφθέντες έφερε 23 γραμμάρια ηρωίνης), μία σύλληψη για παρεμπόριο και μία για κατοχή πλαστού εγγράφου! Συνελήφθη ακόμα ένας φυγόδικος, ενώ βεβαιώθηκαν μερικές τροχαίες παραβάσεις. Μία «σκούπα» στα πιο ακριβά

προάστια της Αθήνας είναι βέβαιο ότι θα αποκάλυπτε πολύ περισσότερα... Το πραγματικό νόημα της αστυνομικής επιχείρησης όμως ήταν οι τουλάχιστον 125 συλλήψεις μεταναστών χωρίς χαρτιά, οι οποίοι απήχθησαν «κεί που εβάδιζαν» και μεταφέρθηκαν στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. Βεβαίως, η κυβέρνηση δεν θυμήθηκε «ξαφνικά» να κλιμακώσει την πάγια αντιπροσφυγική και αντιμεταναστευτική της πολιτική, προχωρώντας σε μία επιχείρηση που θύμιζε τον αλήστου μνήμης «Ξένιο Δία» το 2012 από τον νυν υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια — αλλά και από το καθεστώς τρόμου που είχε προσπαθήσει να εδραιώσει η Χρυσή Αυγή στις ίδιες περιοχές. Αυτή τη φορά, η επίδειξη πυγμής αποτελεί το μέσο και το μήνυμα προς πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, να μην αναθαρρήσουν από τη «μετά βαΐων και κλάδων» υποδοχή που επιφυλάσσεται –προς το παρόν– στους ουκρανούς πρόσφυγες. Να αποδεχτούν, δηλαδή ένα καθεστώς «δύο μέτρων και δύο σταθμών» αφού οι Ουκρανοί αναγνωρίζονται από την ΕΕ ως οι μόνοι «πραγματικοί» πρόσφυγες, όπως το είχε θέσει ο Νότης Μηταράκης, ενώ παράγοντες της αγοράς πιέζουν για μαζική εισροή φθηνού ειδικευμένου εργατικού δυναμικού για να στελεχώσει ξενοδοχεία και βιομηχανίες. Λέμε «προς το παρόν», γιατί αν ο πόλεμος διαρκέσει και τα χρήματα των ουκρανών προσφύγων τελειώσουν, τις φιλοπροσφυγικές κορώνες θα διαδεχτεί ο θεσμοποιημένος ρατσισμός. Η παροχή άδειας παραμονής και εργασίας με «ημερομηνία λήξης», ήδη προετοιμάζει την «επόμενη ημέρα»…

CAMP ΕΛΑΙΩΝΑ

Διώχνουν πρόσφυγες για τη «διπλή ανάπλαση»

Σ

αν να μην έφταναν οι ρατσιστικές «σκούπες» της ΕΛΑΣ και η παγιωμένη βαρβαρότητα των pushbacks σε Έβρο και Αιγαίο, στα δεινά των εν Ελλάδι προσφύγων προστίθεται ο εξοστρακισμός των διαμενόντων στο camp του Ελαιώνα, προκειμένου να προχωρήσει η φαραωνική «διπλή ανάπλαση». Όπως καταγγέλλει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, εκατοντάδες οικογένειες καλούνται να ζήσουν έναν ακόμη ξεριζωμό, αυτή τη φορά μετακινούμενες αναγκαστικά από τον καταυλισμό του Ελαιώνα –από τον οποίον πολλά μικρά παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο– στις εφιαλτικές κλειστές δομέςφυλακές. «Περίπου 260 οικογένειες

έχουν μεταφερθεί ήδη σε στρατόπεδαφυλακές των νέων δομών της ρατσιστικής κυβέρνησης, 50 παιδιά ξεριζώνονται βίαια από την καθημερινότητά τους και σταματάνε το σχολείο. Η βιτρίνα των έργων Μπακογιάννη πρέπει να καθαρίσει από πρόσφυγες που ζουν, με ευθύνη κυβέρνησης και δήμου, σε άθλιες συνθήκες στη δομή του Ελαιώνα», αναφέρει η δημοτική παράταξη της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, τονίζοντας ότι «από τον περασμένο Δεκέμβριο που ελήφθη η απόφαση να μπει λουκέτο στη δομή του Ελαιώνα, ως προαπαιτούμενο για να έρθουν οι επενδυτές, κυβέρνηση και δήμος δεν έκαναν απολύτως τίποτα για τη μεταφορά των περίπου 1.900 προσφύ-

γων-μεταναστών που βρίσκονται στη δομή σε ασφαλείς κατοικίες». «Το μόνο σχέδιό τους είναι η βίαιη εκδίωξή τους στις κλειστές δομέςστρατόπεδα, όπως στο Σχιστό, ή να τους πετάξουν στον δρόμο. Υποκριτές και φαρισαίοι, τη μια στιγμή διαλαλούν πως συγκεντρώνουν τρόφιμα για τους πρόσφυγες στην Ουκρανία και την άλλη πετάνε με απάνθρωπο τρόπο δεκάδες οικογένειες προσφύγων στον δρόμο», σημειώνει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, επισημαίνοντας ότι το μόνο που ενδιαφέρει τη δημοτική αρχή Μπακογιάννη «είναι να χρηματοδοτήσει με τα λεφτά των δημοτών τους φίλους της επενδυτές της “διπλής ανάπλασης”».

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Γιάννης Πανάκιας

ν υ ο ν ρ έ Φ : Ι ΑΕ ό κ ι τ σ α ρ δ ι τ νέο αν ιο σ ί α λ π ο μ νό

Ε

νώ δεν έχει καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη κι ενώ η επίθεση σε νεολαία κι εργατική τάξη εντείνεθούμενων ρυθμίσεων ότι ται (πόλεμος, ακρίβεια, πανδημία), η έρευνα θα γίνεται για το το υπουργείο Παιδείας, μέσω των συμφέρον των πολυεθνικών δηλώσεων Κεραμέως και Συρίκαι των τοπικών επιχειρήσεων και γου και της συμμετοχής τους στην όχι για τις ανάγκες του λαού, καθώς θα πρόσφατη σύνοδο των πρυτάνεων, στηρίζεται με κάθε επισημότητα σε εξωπροωθεί έναν νέο νόμο-πλαίσιο, τερική χρηματοδότηση και η διεξαγωγή που έρχεται να καταστρέψει ό,τι της θα κρίνεται με βάση την προσέλκυση Να γίνει έχει μείνει όρθιο από τη δημόσια χορηγών και το κατά πόσο καθηγητές κι τριτοβάθμια εκπαίδευση. ερευνητές πληρούν κριτήρια «αριστείας» η παιδεία Συγκεκριμένα, προωθείται μια και «εξωστρέφειας» (π.χ. ίδρυση και συμο σπασμένος επίπλαστη «διεπιστημονικότητα», μετοχή σε εταιρείες spin off). Στα ίδια κρικρίκος της με φοιτητές να διαλέγουν μαθήματα τήρια θα στηρίζεται και η πρόσληψη των ς! διαφορετικών σχολών (π.χ. μεταξύ μελών ∆ΕΠ. Άλλες πτυχές του νόμου-πλαίεπίθεσής του Ιατρικής και Φιλοσοφικής). Αυτή η σιο περιλαμβάνουν την «προώθηση της «διεπιστημονικότητα» όχι μόνο δεν σύνδεσης με την τοπική κοινωνία» (φυσιεξυπηρετεί τη σφαιρική, ολόπλευρη κά με την άμεση εμπλοκή των τοπικών μόρφωση αλλά πετσοκόβει ακόμα επιχειρήσεων, όπως ήδη γίνεται σε αρκετά νουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παραπάνω την ήδη στείρα και αποπεριφερειακά τμήματα) και τη μονιμοποίεναρμονίζοντας πλήρως τα ελληνικά σπασματική γνώση που λαμβάνουν ηση της τηλεκπαίδευσης. πανεπιστήμια –και επιχειρώντας να οι φοιτητές, καθώς θα δέχονται σκόρΌλα τα παραπάνω δεν αποτελούν διαλύσουν κεκτημένα δεκαετιών του πιες, ασύνδετες γνώσεις από δεξιά και απλά αιχμές που φέρνει μια κακή δεξιά φοιτητικού κινήματος και της νεολαί-αριστερά, χωρίς καμία μεταξύ τους κυβέρνηση, αλλά έκφραση της συνολικής ας– με τις επιταγές ΕΕ-Μπολόνια. σύνδεση. Ακόμη, προωθείται η απεστρατηγικής στόχευσης κυβερνήσεων Είναι βαθιά νυχτωμένοι, αν νομίζουνν λευθέρωση των διδάκτρων στα μετακαι ΕΕ για ολοκλήρωση της δημιουργίότι η θέσπιση αυτών των αντιδραστικώνν πτυχιακά, πετώντας έξω από αυτά το ας ενός επιχειρηματικού πανεπιστημίου αλλαγών θα είναι περίπατος γι’ αυτούς. ς. πιο πληττόμενο κομμάτι της νεολαίας, για λίγους κι εκλεκτούς, που θα πετάει Το φοιτητικό κίνημα θα πει ξανά την τεεβάζοντας παραπάνω ταξικούς φραγέξω το πιο ταξικά πληττόμενο κομμάτι λευταία λέξη, όπως και παλαιότερα με μούς από τους ήδη υπάρχοντες (με πιο της νεολαίας, με σχολές πολλών ταχυτους νόμους Γιαννάκου, ∆ιαμαντοπούλου ου χαρακτηριστική την Ελάχιστη Βάση τήτων και διασπασμένων έως ανύπαρκ.λπ., όπως και την περασμένη χρονιά με Εισαγωγής που άφησε 40.000 μαθητές κτων δικαιωμάτων. Άλλωστε, μεγάλο τον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη… έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση). μέρος του νόμου στηρίζεται στο σχέδιο Με ένα πολιτικά επικίνδυνο φοιτητηΜε πρόσφατες δηλώσεις της δράσης του ιδρύματος Μποδοτικό κίνημα, που οργανώνεται μέσα από πό Ν. Κεραμέως, μαθαίνουμε και τα σάκη για το «πανεπιστήμιο του ικά μαζικές γενικές συνελεύσεις, με πολιτικά σχέδια για δημιουργία σχολών 2030». Απροκάλυπτα, κυβέρσπιαιτήματα και στόχο, για να υπερασπι«εφαρμοσμένων επιστημών» με στεί τα μορφωτικά και ερενισχυμένη πρακτική, τριετούς δικαιώματα της νικότητα», γασιακά μο τη ισ π ιε φοίτησης, που θα παρέχουν «δ η φίας! κοινωνικής πλειοψηφίας! στ λα Επίπ μόνο δεξιότητες και υπερεξειδιευτιΑπό κοινού με εκπαιδευτιρων κευμένες γνώσεις και θα παράκούς και μαθητές σε έναν απελευθέρωση διδάκτ γουν αμόρφωτους, ευέλικτους δυναμικό πανεκαπιδευτιευτιι έρευνα στα μεταπτυχιακά κα εργαζόμενους που καλούνται κό αγώνα. Η ΕΑΑΚ και οι εφ’ όρου ζωής να επανακαταρμαχόμενες δυνάμεις και οσέλκυσης χορηγών πρ σω μέ τίζονται μέσα από επί πληρωμή αγωνιστές θα παίξουνν κασεμινάρια για να βρουν δουλειά, θοριστικό ρόλο στην προσπάθεια πάθεια έχοντας λάβει ένα πτυχίο-κουρενηση και υπουργείο (όπως και όλες ανασυγκρότησης του κινήματος και της ης ριλόχαρτο. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η οι προηγούμενες κυβερνήσεις Ν∆, ζοσπαστικής, μετωπικής, αντικαπιταλιστικής στικής πρόβλεψη για δημιουργία διαφορετικών ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως η τελευταία αριστεράς στα πανεπιστήμια. Το μεγάλοο στοίπρογραμμάτων σπουδών στο ίδιο τμήμα, με τον νόμο Γαβρόγλου) γίνονται χημα για εμάς δεν είναι μόνο να μπλοκάρουμε άρουμε που θα επηρεάζει άμεσα τα εργασιακά τα «παιδιά για τα θελήματα» του τον νέο νόμο, αλλά να ανατρέψουμε συνολικά νολικά δικαιώματα των αποφοίτων. ΣΕΒ, των μεγαλοεπιχειρηματιών, την πολιτική του κεφαλαίου στον χώρο της εκΤαυτόχρονα, με εμφατικό τρόπο η των think tank της αστικής τάπαίδευσης, ώστε να γίνει πραγματικά η παιδεία κυβέρνηση ξεκαθαρίζει μέσω των προωξης, που θα λύνουν και θα δέο σπασμένος κρίκος της επίθεσής τους!

17 ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2022

∆υνατό καλοκαιρινό comeback στη Γεωπονική Μετά από δύο χρόνια που οι Αναιρέσεις κατέβηκαν στις πλατείες των γειτονιών, πλέον επιστρέφουν δυναμικά στις 3-4-5 Ιουνίου στη Γεωπονική Σχολή στην Αθήνα και 3-4 Ιουνίου σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Με πλούσιο πολιτικό και πολιτιστικό πρόγραμμα, το οποίο σύντομα θα ανακοινωθεί, το project Αναιρέσεις επιχειρεί να ανοίξει ζητήματα που απασχολούν τον λαό και τη νεολαία, χαράζοντας δρόμους αναζήτησης απαντήσεων. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, η πρόσδεση της Ελλάδας στις εντολές των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και η επιδίωξη της Ρωσίας να ξαναμοιραστεί η πίτα των ισχυρών, δείχνουν πως έχουμε μπει σε μια πολύ επικίνδυνη και παρατεταμένη περίοδο πολεμικών αναμετρήσεων. Σε συνδυ-

ασμό με τα τελευταία δύο χρόνια, με την εμφάνιση της πανδημίας και την όξυνση της τριπλής κρίσης, φαίνεται να διαμορφώνεται ένα αβέβαιο, ασφυκτικό μέλλον που καλλιεργεί το αίσθημα του αδιεξόδου, ειδικά στη νεολαία. Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση και το Φεστιβάλ Αναιρέσεις μας καλούν να δράσουμε προς τη συλλογική ανατροπή αυτής της επίθεσης στις ζωές μας, να χτίσουμε μια πόρτα και να κάνουμε το βήμα προς τον κόσμο που μας αναλογεί! Προσκαλούν όσους και όσες δεν εφησυχάζονται και δεν παραιτούνται, να διασκεδάσουμε μαζί, να μοιραστούμε τις αγωνίες και τις σκέψεις μας, να ζωγραφίσουμε ένα σχέδιο κόντρα στους πολέμους τους, στον φασισμό, στον ρατσισμό, δηλώνοντας παρόντες και παρούσες στον αγώνα της ανατροπής της επίθεσης. Φωτεινή Θανάσουλα

18

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Ρόζυ Μονάκη

ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ

Θα παραμείνει χώρος δημιουργίας και αντίστασης

Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας μετασχηματισμού του κέντρου της Αθήνας σε τουριστική ατραξιόν, σε ένα αστικό κέντρο που η σταδιακή αλλαγή χρήσης της γης θα συμβάλλει στην προσέλκυση κεφαλαίων και στρατηγικών επενδυτών. Σύμφωνα με την πολιτική των «αρίστων» κυβέρνησης ΝΔ και δημοτικής αρχής Μπακογιάννη, ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας και το κέντρο της Αθήνας δεν μπορεί παρά να αποτελεί το μεγαλύτερο «εργοστάσιο παραγωγής τραπεζοκαθισμάτων, σιντριβανιών και μεγάλων περιπάτων». Το οργανωμένο και στρατηγικό αυτό σχέδιο δεν επιτρέπει σε χώρους όπως το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός» να συνεχίσουν να υπάρχουν. Γι’ αυτούς ο πολιτισμός αποτελεί πεδίο κερδοφορίας και ιδεολογικής παρέμβασης. Το καλλιτεχνικά αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο «Εμπρός» αποτελεί τόπο καλλιτεχνικής δημιουργίας κόντρα στη λογική της εμπορευματοποίησης, τόπο αγώνα, αντίστασης και αλληλεγγύης. Τόπο όπου η τέχνη εκπληρώνει την πολιτική της διάσταση και μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Τόπο που στην πράξη καταστρέφει την εικόνα της τουριστικής τους φαντασίωσης. Έτσι, μετά την απάντηση του κινήματος και το φρένο στο τσιμέντωμα του χώρου το περσινό καλοκαίρι από τον κόσμο του αγώνα, ο Μπακογιάννης επανέρχεται με νέα σχέδια. Πρώτα, προχωρά σε συμφωνία με το ΤΑΙΠΕΔ για να του παραχωρηθεί το θέατρο. Στη συνέχεια, φέρνει για συζήτηση και ψήφιση από κάθε πρόθυμο του δημοτικού συμβουλίου μια σύμβαση

εκμίσθωσης του «Εμπρός» από την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ) στον δήμο της Αθήνας. Με τη σύμβαση αυτή, χώροι όπως το «Εμπρός» για τη δημαρχία Μπακογιάννη δεν είναι παρά «μίσθια» που τελούν υπό κατάληψη από πολιτιστικές ομάδες και γι’ αυτό, στο όνομα «της φύλαξης, της ασφάλειας, της τάξης και της υγιεινής του χώρου», ετοιμάζει την αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης και προαναγγέλλει δίκες και την ανερχόμενη ανάπλαση του θεάτρου «Εμπρός», με ανάθεση σε εργολάβο. Όμως αυτές οι προκλητικές διατυπώσεις και συμπεριφορές διαπράττουν ύβρη και η νέμεσις δεν θα αργήσει να έρθει, όχι μεταφυσικά, από κάποιο αόρατο χέρι, αλλά από το εργατικό, λαϊκό κίνημα και τον κόσμο του αγώνα. Η απάντηση είναι μια και οφείλει να είναι ηχηρή: «Κάτω τα χέρια από τους ελεύθερους ανοιχτούς χώρους πολιτισμού και αντίστασης». Ούτε το «Εμπρός» ούτε κανένα άλλο κύτταρο αγώνα δεν θα γίνει μέρος των σχεδίων τους. Μέσα στη δίνη της καθημερινότητας, υπό τους ήχους των σειρήνων πολέμου, στη σκιά της υγειονομικής κρίσης, της ακρίβειας, της κυβερνητικής προπαγάνδας, εργαζόμενοι και νεολαία, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού συνεχίζουμε να δημιουργούμε τους τρόπους και τόπους να συναντιόμαστε, να συζητάμε, να δημιουργούμε να αντιστεκόμαστε συλλογικά. Υπερασπιζόμαστε τους ανεξάρτητους, ριζοσπαστικούς, πολιτιστικούς χώρους ως ζωντανές εικόνες από το μέλλον, ως τόπους ουσιαστικής ελευθερίας.

ΠΑΤΡΑ

Γρηγόρης Τασσόπουλος

Φρίκη και κοινωνικός κανιβαλισμός Κρίσιμες ευθύνες των θριαμβολογούντων σε ΕΛΑΣ-ΜΜΕ

Ε

δώ και δύο μήνες πρώτη είδηση στα περισσότερα κανάλια και ιστοσελίδες δεν είναι η ακρίβεια, ούτε ο πόλεμος, ούτε η πανδημία. Στην επικαιρότητα κυριαρχεί η απίστευτη ιστορία της οικογένειας από την Πάτρα της οποίας τα τρία κορίτσια πέθαναν το ένα μετά το άλλο σε πολύ σύντομο διάστημα. Από τις πρώτες μέρες που έγινε γνωστός και ο θάνατος του τρίτου κοριτσιού, της Τζωρτζίνας, χτύπησε συναγερμός. Σύμφωνα με την κοινή λογική αλλά και το νόμο των πιθανοτήτων, ήταν σχεδόν απίθανο και οι τρεις θάνατοι να οφείλονται σε κληρονομικές παθολογικές αιτίες. Έτσι η αρχική συμπόνια για το δράμα της μάνας, έδωσε τη σειρά του στην καχυποψία και τους ψίθυρους που στη συνέχεια έγιναν βοή. Τα σόσιαλ μίντια έβγαλαν πολύ νωρίς ετυμηγορία ότι οι γονείς και συγκεκριμένα η μητέρα Ρούλα Πισπιρίγκου –καθώς ο πατέρας δεν βρισκόταν στο πλάι των παιδιών την ώρα του θανάτου τους– ήταν ένοχη. Ωστόσο, χωρίς στοιχεία και με το αρχικό πόρισμα για τους θανάτους να είναι «φυσικά αίτια», δεν μπορούσαν να γίνουν συλλήψεις. Μια από τις πρώτες ειδήσεις σε «έγκριτες» πολιτικές εφημερίδες (Τα Νέα, Πρώτο Θέμα) ήταν «Η χαρτορίχτρα της Ρούλας σπάει τη σιωπή της», που αναρτήθηκε μία

ημέρα πριν από τη σύλληψη της ύποπτης για παιδοκτονία γυναίκας στην Πάτρα. Φρίκη προκαλεί αυτή η τραγική ιστορία, όμως φρίκη προκαλεί και η εκμετάλλευσή της όχι μόνο από τον κίτρινο Τύπο αλλά από τα υποτιθέμενα «σοβαρά» ΜΜΕ. Και ας μην μιλήσουμε για τους δικαστές και τους εγκληματολόγους του διαδικτύου. Εδώ και καιρό στην τηλεόραση μιλούν ή μάλλον φλυαρούν αστυνομικοί, ψυχολόγοι, ειδικοί της γλώσσας του σώματος, τοξικολόγοι, γείτονες και φίλοι κ.ά., όμως τώρα ήρθε η σειρά να μιλήσουν οι χαρτορίχτρες, οι καφετζούδες, οι αστρολόγοι. Ίσως σε λίγο να βλέπουμε χαρτορίχτρες να προσλαμβάνονται σαν ειδικές σύμβουλοι στο υπουργείο Δικαιοσύνης ή Εργασίας και άλλες κρατικές υπηρεσίες και, μαζί με τους «άριστους» τεχνοκράτες, να δίνουν πολύτιμες συμβουλές για το ΦΠΑ στα τρόφιμα ή για το ποιος πρόσφυγας δικαιούται άδεια παραμονής στην Ελλάδα. Ουσιαστικά μιλάμε για μια μιντιακή βιομηχανία της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου που έστησε ένα απίστευτο ριάλιτι εγκληματολογικό σόου πάνω στα σώματα των τριών νεκρών κοριτσιών, με εκπομπές όπως το Φως στο Τούνελ να σημειώνουν ρεκόρ τηλεθέασης. Η αστυνομία και η κυβέρνηση έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη

σύλληψη, επιχειρώντας να την παρουσιάσουν ως μεγάλη επιτυχία της αστυνομίας, με τον Τάκη Θεοδωρικάκο να τονίζει ότι η ΕΛΑΣ «κινήθηκε με επαγγελματισμό, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα». ΜΜΕ, και κυβέρνηση όμως προσπαθούν να καλύψουν τις μεγάλες ευθύνες του εγκληματολογικού τμήματος της αστυνομίας, που έσπευσε να βάλει στο αρχείο τις δύο πρώτες υποθέσεις χωρίς την παραμικρή έρευνα, ενδεχομένως γιατί οι γονείς ήταν Έλληνες. Κανείς τους δεν αναφέρεται στην παντελή έλλειψη δομών πρόνοιας, κοινωνικών λειτουργών και παροχής ψυχολογικής υποστήριξης στην οικογένεια. Αν οι κοινωνικές δομές λειτουργούσαν, ίσως θα μπορούσαν οι δολοφονίες των κοριτσιών να είχαν αποφευχθεί. Μόλις έγινε γνωστή η είδηση ότι βρέθηκε η ουσία κεταμίνη σε μη φυσιολογικά όρια στον οργανισμό της Τζωρτζίνας, εκατοντάδες κάτοικοι της Πάτρας ξεχύθηκαν στους δρόμους και περικύκλωσαν το σπίτι της οικογένειας φωνάζοντας συνθήματα. «Σκύλα, φόνισσα, ομολόγησε!», φώναζε κόσμος στα δικαστήρια της Ευελπίδων την επόμενη μέρα το μεσημέρι. Η διαφορά με τα λιντσαρίσματα παλαιών σκοτεινών εποχών, ήταν ότι ο όχλος στα χέρια δεν κρατούσε δαυλούς και τσουγκράνες αλλά κινητά τηλέφωνα.

Πολιτική

Ο

πόλεμος που εξελίσσεται στην Ουκρανία αποτελεί κόμβο στην εκδήλωση μιας νέας εποχής πολέμων του κεφαλαίου, που χρειάζεται βαθύτερη μελέτη. Αποτελεί γέννημα της καπιταλιστικής κρίσης του 2008-09, που δεν ξεπεράστηκε ολοκληρωμένα από το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα και ώθησε –όπως είχαμε εκτιμήσει από το 4ο συνέδριο ήδη το 2017– σε μια παρόξυνση των ανταγωνισμών του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα, φέρνοντας και την πολεμική απειλή, ωμή και κυνική, στο κατώφλι της ανθρωπότητας. Την τελευταία δεκαετία έχει ξεσπάσει πλήθος μεγάλων πολεμικών συγκρούσεων χωρίς τέλος στην Ασία και κυρίως την Αφρική. Επιπλέον, τα πολύπλευρα κρισιακά φαινόμενα των τελευταίων ετών (προάγγελος οικονομικής ύφεσης, πανδημία, περιβαλλοντική-κλιματική κρίση, πανδημία κ.λπ.) ωθούν τον παγκόσμιο καπιταλισμό σε ακόμα πιο οξυμένο ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα, σε αναζήτηση και πολεμικών «διεξόδων», όπως έχει συμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν. Αυτή η βασική εκτίμηση περιλαμβάνεται στην απόφαση της κοινής συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και του Κεντρικού Συμβουλίου της νΚΑ στις 19 Μαρτίου (ολόκληρη στο www.narnet.gr). Με βάση αυτή την εκτίμηση, το αίτημα της ειρήνης των λαών απέναντι στους άδικους και αντιδραστικούς πολέμους του κεφαλαίου στην εποχή μας αναδεικνύεται άμεσα και χωρίς περιστροφές. Αποτελεί μαχητικό σύνθημα του εργατικού κινήματος, όχι πασιφιστική έκκληση, για να ηττηθεί η πολεμική στρατηγική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των πολεμικών μπλοκ, σε κάθε χώρα και συνολικά. Στο πιο συγκεκριμένο πεδίο, η αιτία του πολέμου βρίσκεται στη νέα φάση όξυνσης του ανταγωνισμού του μπλοκ του καπιταλισμού της Δύσης (ΗΠΑ, ΕΕ,

ΠΕ ΝΑΡ  ΚΣ νΚΑ

19

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Απόφαση για Ουκρανικό

Ανεξάρτητη εργατική πάλη ενάντια στους πολέμους του κεφαλαίου ▸ Πιο αναγκαία η επαναστατική, κομμουνιστική, στρατηγική απάντηση

Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία κ.α.), που βρίσκεται σε διαδικασία βαθύτερης συγκρότησης, με το υπό διαμόρφωση στρατόπεδο της Ρωσίας και της Κίνας. Οι ΗΠΑ και οι άμεσοι σύμμαχοί τους, ειδικά μετά την εκλογή Μπάιντεν, επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη μεγάλη υπεροχή τους σε πολιτικοστρατιωτικά μέσα για να αντισταθμίσουν την υποχώρηση και παρακμή τους σε οικονομικο-κοινωνικό πεδίο, ειδικά απέναντι στην Κίνα. Βρισκόμαστε σε εποχή μετάβασης και αμφισβήτησης-αλλαγής ηγεμόνα, που στον καπιταλισμό δεν γίνεται «ειρηνικά». Οι εξελίξεις αυτές κάνουν τον αμερικανικό καπιταλισμό πιο επιθετικό, με προσπάθεια περικύκλωσης της Ρωσίας άμεσα,

αλλά και της Κίνας. Η απόφαση υπογραμμίζει πως από την άποψη αυτή, η επιθετική πρωτοβουλία στο συνολικό πεδίο ανήκει στο στρατόπεδο των ΗΠΑ και των ευρωπαίων συμμάχων τους, μαζί και στο αντιδραστικό καθεστώς της Ουκρανίας. Από την άλλη, ο ρωσικός καπιταλισμός έχει δυναμώσει σε σχέση με την πρώτη εικοσαετία μετά την κατάρρευση και διεκδικεί τη δημιουργία μιας ζώνης άμεσης επιρροής και οικονομικής εκμετάλλευσης στην περιφέρεια της πρώην ΕΣΣΔ, μια αναβαθμισμένη θέση στους νέους συσχετισμούς, κυρίως ως πολιτικο-στρατιωτικός βραχίονας μιας συμμαχίας με την Κίνα, με ενισχυμένο ρόλο της Μόσχας. Το ΝΑΡ και η νΚΑ, σημειώνεται, καταδίκασαν από την πρώ-

τη στιγμή την επικίνδυνη όξυνση στην περιοχή, με βασική ευθύνη των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ, ΕΕ, ακροδεξιό καθεστώς Ουκρανίας από την μια και Ρωσίας από την άλλη, και την εκδήλωση του πολέμου με την απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που εκτυλίσσεται σε μια μεγάλη πολεμική επιχείρηση διαρκείας, με τίμημα θανάτους, τραυματισμούς, καταστροφές, προσφυγιά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι άδικος και αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές, πόλεμος αστικών συμφερόντων, έχοντας τα απαίσια χαρακτηριστικά των ιμπεριαλιστικών πολέμων του 20ου αιώνα, με τα ακόμα πιο καταστροφικά των σύγχρονων πολέμων του ολοκληρωτικού καπιταλισμού στον 21ο (π.χ. ρόλος αμάχων, υβριδικά στοιχεία κλπ.), τονίζεται στην απόφαση, όπου καταρρίπτονται οι προσπάθειες δικαιολόγησης του πολέμου από Δύση-Κίεβο και Μόσχα. Οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και την συμπόρευσή τους με τον έναν ή τον άλλο πόλο. Η ανασυγκρότηση ενός ανεξάρτητου από τα αστικά συμφέροντα, επαναστατικού, διεθνιστικού, κομμουνιστικού κινήματος με στρατηγική απάντηση στη νέα εποχή των τεράτων γίνεται ακόμα πιο αναγκαία. Ένα ισχυρό, πλατύ, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα, ενάντια στους αστικούς ανταγωνισμούς, την πολεμική προετοιμασία, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό είναι απαραίτητο.

ΕΠΙΚΙΝ∆ΥΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Να ηττηθεί η αστική πολεμική εκστρατεία

Ο

βασικός στόχος της ελληνικής αστικής τάξης, δηλαδή να χρησιμοποιήσει μια ισχυρή συμμαχία με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και Γαλλία/ΕΕ για την αναβάθμιση της γεωπολιτικής και οικονομικής θέσης στην περιοχή (σε βάρος και των τουρκικών αυξημένων προσπαθειών και φιλοδοξιών), ως πυλώνα για την ενίσχυση της κερδοφορίας της και την καπιταλιστική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά ενισχύεται, αν και τροποποιημένος με βάση το νέο «κλίμα» με Άγκυρα. Η στρατηγική αυτή υποστηρίζεται από όλο το αστικό πολιτικό μπλοκ και τα κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, εθνικιστές. Ταυτόχρονα όμως η πολιτική αυτή γίνεται πιο επικίνδυνη, καθώς εκδηλώνεται ακριβώς στο νέο περιβάλλον των διεθνών καπιταλιστικών ανταγωνισμών, που λαμβάνουν και πολεμική έκφραση. Το ελληνικό κεφάλαιο επιχειρεί να αυ-

ξήσει τα κέρδη του, εκμεταλλευόμενο τις ιδιαίτερες καταστάσεις, όπως με την αγορά πλήθους πλοίων μεταφοράς LNG από τους εφοπλιστές. Γι’ αυτό απαιτείται η διαρκή πάλη κατά του «εχθρού που είναι στην ίδια μας την χώρα». Κρίσιμο αφετηριακό στοιχείο, η αντιπολεμική στάση και η ανεξαρτησία από την αστική πολιτική και συμφέροντα της κάθε χώρας, αλλά και από τα διεθνή καπιταλιστικά-ιμπεριαλιστικά μπλοκ. Δεν μπορεί να υπάρχει αριστερή εργατική πολιτική που συντάσσεται πίσω από ΝΑΤΟ, ΕΕ και κυβέρνηση Ουκρανίας, πίσω από την κυβέρνηση της χώρας της. Ούτε που γίνεται απολογητής της Ρωσίας, του Πούτιν κλπ. Πρέπει να ηττηθεί η λογική του «μικρότερου κακού», του μικρότερου ή του αδικημένου ή του καλύτερου ιμπεριαλισμού, του «είναι φίλος μου ο εχθρός του εχθρού μου κλπ.», καθώς και οι πασιφιστικές γενικές καταγγελίες του πολέμου, χωρίς να

τίθεται επί τάπητος το ζήτημα να ηττηθεί η αστική πολεμική εκστρατεία, να ανατραπούν οι φιλοπόλεμες κυβερνήσεις, να «κοντύνει» ο άξονας που συμμετέχει η χώρα (ΝΑΤΟ-ΕΕ), να σταματήσει η μηχανή του πολέμου. Αγώνας Κρίσιμο ζητούμενο είναι για ανατροπή η σύνδεση του αντιπολεμικού με το κοινωνικό-ταξικό της φιλοπόλεμης πεδίο, καθώς οι κυβερνήκυβέρνησης, σεις επιχειρούν να φορτώσουν όλα τα βάρη στους ενάντια στην εμπλοκή εργαζόμενους. Ενιαίο ταστα σχέδια ξικό αντιπολεμικό κίνημα, που θα υποσκάπτει την προΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ σπάθεια διαμόρφωσης ενιαίου «εθνικού στρατοπέδου» υπό αστική ηγεμονία, θα προκαλέσει ρήγματα στην επίθεση διαμορφώνοντας όρους ανατροπής.

20

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΣΧΟΛΙΟ

Κίνηση ιδεών

Γιώργος Κρεασίδης

Στο τσουβάλι οι «οπορτουνιστές», στις Καλένδες η ανατροπή Δεκαεφτά σελίδες αφιερώνει η ΚΟΜΕΠ για τις απόψεις του «οπορτουνιστικού ρεύματος». Αντί όμως για σοβαρή αντίκρουση των θέσεων του ΝΑΡ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων δυνάμεων, γίνεται ξανά ανακάτεμα και συρραφή δηλώσεων. Βασικός στόχος παραμένει η δικαιολόγηση της πολιτικής του ΚΚΕ που αμφισβητείται.

Ο πόθος για ειρήνη και οι πολιτικοί στόχοι Ο λαϊκός πόθος για ειρήνη, η αντίθεση σε ένα «βρώμικο πόλεμο», η απαίτηση να σιγήσουν τα όπλα δεν είναι καθόλου αμελητέα, ιδίως σήμερα, όταν περισσεύουν οι φιλοπόλεμες κραυγές υπέρ του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Ας δούμε πως αντιμετώπιζε ο Λένιν τον Μάη του 1917 τις διαθέσεις των στρατιωτών του Α’ Παγκόσμιου πολέμου: «Είναι καλό που οι στρατιώτες καταριούνται τον πόλεμο. Είναι καλό που απαιτούν ειρήνη. Είναι καλό που αρχίζουν να νιώθουν πως ο πόλεμος συμφέρει στους καπιταλιστές. […] Όλα αυτά είναι καλά. Αλλά μόνο αυτά δεν αρκούν». »Πρέπει οι στρατιώτες να περνάνε τώρα σε μια τέτοια συναδέλφωση, που στη διάρκειά της να συζητιέται ένα ξεκάθαρο πολιτικό πρόγραμμα. Εμείς δεν είμαστε αναρχικοί. Δεν νομίζουμε ότι τον πόλεμο είναι δυνατό να τον τερματίσουμε με μια απλή “άρνηση”, άρνηση ατόμων, ομάδων, ή τυχαίου “πλήθους”. Εμείς υποστηρίζουμε ότι τον πόλεμο πρέπει να τον τερματίσει και θα τον τερματίσει η επανάσταση σε μια σειρά χώρες, δηλαδή η κατάκτηση της κρατικής εξουσίας από μια νέα τάξη και συγκεκριμένα […] από τους προλετάριους και τους μισοπρολετάριους». Οι κομμουνιστές δεν μπορεί να υποτιμούν τη μαζική «αυθόρμητη» απαίτηση για ειρήνη. Τονίζουν όμως το αναγκαίο «πολιτικό πρόγραμμα» για ένα αποτελεσματικό αντιπολεμικό κίνημα. Η επανάσταση δεν έρχεται κατά παραγγελία, αλλά η αντίθεση στην πολεμική εμπλοκή κάθε χώρας, η διεκδίκηση αποδέσμευσης από κάθε στρατιωτικό συνασπισμό και συμμαχία, μείωσης των στρατιωτικών δαπανών, η άρνηση της συστράτευσης «κάτω από ξένη σημαία» είναι άμεσο καθήκον. Μπάμπης Συριόπουλος

Σ

το νέο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης (1/2022), του θεωρητικού οργάνου της ΚΕ του ΚΚΕ, σε κείμενο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οπορτουνιστικό ρεύμα: νεροκουβαλητής στο μύλο της σοσιαλδημοκρατίας», που υπογράφει μάλιστα η Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΚΕ, επαναλαμβάνεται μια τακτική των τελευταίων χρόνων να εκβιάζονται πολιτικά συμπεράσματα αραδιάζοντας επιλεγμένες φράσεις από άρθρα, ανακοινώσεις και ντοκουμέντα από μια σειρά πολιτικές οργανώσεις που ταυτίζονται άκριτα σαν «οπορτουνιστικό ρεύμα». Το κείμενο διακρίνει από τη μια το ΝΑΡ, το ΣΕΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από την άλλη το φάσμα της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, ενώ αναφέρονται επίσης η κίνηση Εργατικός Αγώνας και η εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς. Παρά τη διάκριση, οι πολιτικές διαφοροποιήσεις θεωρούνται προσχηματικές, ενώ για την Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΚΕ υπάρχει «εκπληκτική σύμπτωση» με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρεται επανειλημμένα. Οι οριοθετήσεις αφορούν, σύμφωνα με το κείμενο, πιέσεις στο ΚΚΕ για αλλαγή γραμμής, αλλά εύκολα εντοπίζονται και θέματα που απασχόλησαν τις θέσεις του πρόσφατου 21ου συνέδριου και τον σχετικό εσωκομματικό διάλογο. Σε πρώτο επίπεδο το μέτωπο ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και η πάλη για την ανατροπή της ταυτίζονται με την εναλλακτική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θεωρείται ότι αποσυνδέουν την αντιλαϊκή πολιτική από τον καπιταλισμό. Το ΚΚΕ παραβλέπει πως η κυβέρνηση είναι αυτή που υλοποιεί και υπερασπίζεται τις επιλογές του κεφαλαίου, ενώ παράλληλα δεν προτείνει μια τακτική με χαρακτηριστικά άμεσου αντικαπιταλιστικού αγώνα, παρά κινητοποιήσεις με όριο τη διαμαρτυρία και κυρίως την εκλογική ενίσχυσή του. Οι αγώνες ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής κρίνονται μάταιοι λόγω των «νομοτελειών της καπιταλιστικής οικονομίας», σύμφωνα με αυτό το σχήμα, ενώ υποτιμάται κάθε διεκδίκηση στα πλαίσια του αντικαπιταλιστικού προγράμματός και οι αντίστοιχοι πολιτικοί στόχοι,

Διαφωνία του ΚΚΕ με την πάλη ενάντια στο master plan της COSCO, με το πρόσχημα πως το αίτημα για δημόσιο λιμάνι σπέρνει αυταπάτες για το αστικό κράτος όπως η αποδέσμευση από την ΕΕ. Έτσι όμως ανοίγει ο δρόμος για την ενσωμάτωση στον ΣΥΡΙΖΑ που προτείνει σαν απάντηση στην πίεση που δέχονται τα λαϊκά στρώματα τη λογική του λιγότερου κακού. Την ώρα μάλιστα που ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έχει κάποια γραμμή λαϊκής κινητοποίησης για πτώση της κυβέρνησης, αλλά ψηφίζει τα μισά νομοσχέδια της ΝΔ. Κεντρικό σημείο του κειμένου είναι επίσης η ταύτιση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος με τον κυβερνητισμό. Χαρακτηριστικό της επιχειρηματολογίας είναι πως μετά από συγκεκριμένες αναφορές σε κείμενα από τις δυνάμεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας, ακολουθεί η εκτίμηση πως ο χώρος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνουν μια «φαινομενικά διαφορετική απάντηση»… Αυταπάτες διαπιστώνει το κείμενο σχετικά με την ΕΕ, αποσιωπώντας όμως

ότι ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν θέση αποδέσμευσης. Στην ουσία αυτή η θέση μπαίνει στο στόχαστρο για να δικαιολογηθεί η εγκατάλειψη των αντιΕΕ αιτημάτων, ειδικά στο επίπεδο του εργατικού και μαζικού κινήματος. Η αποδέσμευση από την ΕΕ καταγράφεται στις συνεδριακές θέσεις, αλλά στην πράξη μένει κενό γράμμα με δηλώσεις ότι προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τη στιγμή μάλιστα που η ΕΕ λειτουργεί ακριβώς για να εμποδίσει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά για να δικαιολογηθεί η διαφωνία με τις κινητοποιήσεις ενάντια στο μάστερ πλαν της COSCO, με το πρόσχημα πως το αίτημα για δημόσιο λιμάνι σπέρνει αυταπάτες για το αστικό κράτος. Όμως η επέλαση της COSCO είναι πολύχρονη κρατική επιλογή και με στήριξη της ΕΕ και του πολιτικού συστήματος Το κείμενο βλέπει πίεση στο ΚΚΕ, σε ό,τι αφορά το εργατικό κίνημα, για να εγκαταλείψει την άρνηση συνεργασιών και να υιοθετήσει τη λογική του μίνιμουμ προγράμματος. Αυτό αφορά τις διαπιστώσεις των θέσεων του 21ου Συνεδρίου για τη δυσκολία του συνδυασμού στρατηγικών διακηρύξεων με άμεσα αιτήματα, αλλά και της συνύπαρξης με πολιτικά ρεύματα στα πλαίσια του μαζικού κινήματος. Παρά τις δηλώσεις είναι ορατή μια στροφή, καθώς το ΠΑΜΕ παραχωρεί σταθερά τη θέση του στις συνδικαλιστικές παρατάξεις και σε πρωτοβουλίες σωματείων που αυτό ελέγχει. Το θέμα είναι ότι αυτές οι επιλογές γίνονται σε κατεύθυνση προσέγγισης του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπως δείχνει η ταύτιση στο πρόγραμμα δράσης και όχι μόνο. Είναι ενδεικτικό ότι στο κάλεσμα των σωματείων του ΠΑΜΕ για την απεργία στις 6/4 δεν αναφέρεται καν ο νόμος Χατζηδάκη. Ακόμα, το κείμενο προσπαθεί να αποκρούσει την κριτική ότι το κάλεσμα συμπόρευσης σε πρόσωπα μέσω υπογραφών έχει εκλογική σκοπιμότητα, αλλά δεν παρουσιάζει τις πολιτικές δεσμεύσεις και τους στόχους πάλης αυτή της πρωτοβουλίας.

Πολιτισμός Ελένη Γήρα

Μαρίκα Νίνου – σαν άστρο CODA: «Παιδιά ενός κατώτερου θεού» ▸ Ένα συγκινητικό μελόδραμα

έργου οδήγησε σε παοι μελλοντικές γενιές Μια θεατρική-μουσική ράταση. Ελπίζουμε να καλλιτεχνών. Κανείς υπάρξει άλλη μια πααπό τους συναδέλφουςς παράσταση, ράταση, ώστε να δοθεί η ην ρ της στο μαγαζί δεν την φτιαγμένη με ευκαιρία σε περισσότερους ευ υπερασπίστηκε τότε… γνώση, ταλέντο θεατές να απολαύσουν αυτή θε Ας σημειωθεί ότι η Βερόνικα Δαβάκη, που υποδύποδύτην προσεγμένη πρόταση. και μεράκι Αξίζει να παραθέσουμε εται τη Μαρίκα Νίνου, κατάΑ ονόματα όλων των συντελεφερε να μεταδώσει το πάθος τα ον και την εκρηκτική προσωπικόσωπικόστών της παράστασης, καθώς σαφές ότι πρόκειται για τητα της μεγάλης τραγουδίστριουδίστριείναι σ συλλογική δουλειά. ας χωρίς να επιχειρεί να α την μιμια συλλ Δραματουργία-σκηνοθεσία: μηθεί, ενώ ο Γιάννος Περλέγκας Δραμ είναι εξαιρετικός στο ρόλο όλο του ΒαΜαριάννα Κάλμπαρη με τη συσίλη Τσιτσάνη. Το γεγονός ονός ότι φένεργασία του Γιάννου Περλέγκα, ο έχει και τη μουσική επιμέτος ανέβηκαν και σε άλλα λλα θέατρα οποίος έχ Σκηνικά-κοστούμια: Λουκία παραστάσεις που εμπνέονται νέονται από λεια. Σκη Χουλιάρα. Παίζουν (εκτός των προτην ιστορία του ρεμπέτικου τικου φανεΧουλιάρα αναφερθέντων) οι Ευγενία Αποστόρώνει, αφενός, την καλλιτεχνική αλλιτεχνική αναφερθέ Δημήτρης Μαγγίνας και Μάδύναμη αυτού του μουσικού σικού είδους λου, Δημή Στεφανάκης. Χορογραφία-ακαι, αφετέρου, την ανάγκη γκη του κοινος Στεφ κροβατικά: Χριστίνα Σουγιουλτζή. νού όχι μόνο να περάσει ευχάριστα, Στην ορχήστρα (μπουζούκι, πιάνο, αλλά να επανεκτιμήσει τον ρόλο ακορντεόν, κιθάρα, μπαγλαμάς) που είχε και θα μπορούσε να έχει το συμμετέχουν οι μουσικοί Αυγερινή τραγούδι στη δική μας εποχή. Γάτση, Στράτος Γκρίντζαλης, ΜπάΗ παράσταση Μαρίκα Νίνου – σαν μπης Παπαδημητρίου και Γιάννος άστρο θα παίζεται μέχρι και αύριο Περλέγκας. Κυριακή, καθώς η επιτυχία του

Γυναίκες Μαχήτριες – Η Τριπλή Απελευθέρωση, στο Τριανόν

Μ

21

Η απήχηση του έργου φανερώνει την ανάγκη του κοινού όχι μόνο να περάσει ευχάριστα αλλά να επανεκτιμήσει τον ρόλο που είχε και θα μπορούσε να έχει το τραγούδι στη δική μας εποχή.

Ε

ύστοχος ο τίτλος της παράστασης του Θεάτρου Τέχνης: Μαρίκα Νίνου – σαν άστρο. Πράγματι, σαν άστρο φώτισε τον ουρανό του λαϊκού τραγουδιού στη δεκαετία του '50 η Μαρίκα Νίνου και σαν άστρο έσβησε απότομα το 1957, χτυπημένη από τον καρκίνο, σε ηλικία μόλις 35 χρονών. Μυθιστορηματική η ζωή της, καθώς γεννήθηκε το 1922 σε ένα καράβι φορτωμένο Μικρασιάτες πρόσφυγες μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική καριέρα της σαν ακροβάτισσα, μέχρι που την κέρδισε ολοκληρωτικά το τραγούδι και είχε την τύχη να ερμηνεύσει κομμάτια πολλών μεγάλων συνθετών της χρυσής εποχής του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, όπως του Παπαϊωάννου, του Μητσάκη, του Χιώτη και κυρίως του Τσιτσάνη. Η Μαρίκα Νίνου ήταν η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εγκατέλειψε την καρέκλα της και σηκώθηκε όρθια στο πάλκο. Ένα μικρό βήμα για την καλλιτέχνιδα, ένα μεγάλο βήμα για τη λαϊκή διασκέδαση. Ένα μεγάλο μέρος της παράστασης είναι μουσικό: οι ηθοποιοί είναι και τραγουδιστές και ενίοτε οργανοπαίχτες. Ο ήχος, χωρίς ηλεκτρικά βοηθήματα, είναι φυσικός, κρυστάλλινος, όπως θα ήταν τη δεκαετία του '50. Στην παράσταση παρατίθενται πληροφορίες για την ίδια τη Νίνου, τον Τσιτσάνη αλλά και την ιστορία του λαϊκού τραγουδιού, όμως τα πραγματολογικά στοιχεία είναι έξυπνα ενσωματωμένα στη ροή του θεατρικού κειμένου, δεν το βαραίνουν «εγκυκλοπαιδικά». Συγκινητική και ωραία δοσμένη είναι η αντίσταση που πρόβαλε η Σωτηρία Μπέλλου, όταν κάποιοι πελάτες της ταβέρνας όπου δούλευε, του «Τζίμη του Χονδρού», απαίτησαν να τραγουδήσει ένα χίτικο τραγούδι κι εκείνη αρνήθηκε. Εκείνο το «όχι» της Μπέλλου, που η ίδια το πλήρωσε με άγριο ξυλοδαρμό, δεν πρέπει να ξεχαστεί και αξίζει να το δούμε σαν προάγγελο των «όχι» που (ελπίζουμε ότι) θα πουν οι τωρινές και

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ετά την προβολή στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η νέα δημιουργία του σκηνοθέτη Λ. Βαρδαρού ξεκίνησε την Πέμπτη τις προβολές της στην Αθήνα στο σινε-Τριανόν. Στο ντοκιμαντέρ απεικονίζονται 22 αγωνίστριες που καταθέτουν αυτά που έζησαν από τη δεκαετία του 1930 έως

το 1949. Είκοσι-δύο σπάνιες μαρτυρίες γυναικών που έζησαν τη δίνη των κοινωνικών αγώνων την περίοδο 1930-1949. Γυναίκες στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες του 20ου αιώνα, στη μάχη της επιβίωσης, στον δρόμο της αντίστασης, της φυλακής, της εξορίας και του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τιμωρημένες για τον

αγώνα τους για μία καλύτερη ζωή, για τον αγώνα τους ενάντια στους κατακτητές, για τον αγώνα τους για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Πρόκειται για το πρώτο μέρος ενός οδοιπορικού στα δύσκολα χρόνια από το 1930 έως το 1949, στηριγμένο στις αφηγήσεις μαχητριών αγωνιστριών της εποχής.

Ο όρος CODA (Child Of Deaf Adults-Παιδιά Κωφών Ενηλίκων) αναφέρεται στα παιδιά που μπορούν να ακούσουν, όμως προέρχονται από κωφούς γονείς. Η ταινία κατάφερε να κερδίσει το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στην 94η τελετή των Όσκαρ, καθώς και τα βραβεία Διασκευασμένου Σεναρίου και Β΄ Αντρικού Ρόλου. Ο Τρόι Κότσουρ έγινε ο πρώτος κωφός εκ γενετής ηθοποιός που λαμβάνει Όσκαρ ερμηνείας. Η βράβευση αυτή έρχεται 35 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνη της Μαρλί Ματλίν της πρώτης κωφής ηθοποιού που είχε κερδίσει Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία Παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Πρόκειται για μια συγκινητική γλυκόπικρη ταινία, γυρισμένη με πολύ φροντίδα και αγάπη για την κοινότητα και οπωσδήποτε πετυχαίνει τον κύριο στόχο της, που είναι να επιμορφώσει και να ευαισθητοποιήσει τους θεατές για την πραγματικότητα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κωφοί άνθρωποι. Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η 17χρονη Ρούμπι Ρόσι, το μοναδικό ακούων άτομο σε μια τετραμελή οικογένεια. Η οικογένεια της βιοπορίζεται μέσω ενός ιδιόκτητου ψαροκάικου και η Ρόσι επωμίζεται το βάρος να είναι «το στόμα και τα αυτιά» του αδερφού, του πατέρα και της μητέρας της. Η νεαρή κοπέλα διχάζεται ανάμεσα στην ανάγκη να κυνηγήσει το όνειρο της να γίνει τραγουδίστρια και να πάρει υποτροφία για φημισμένο μουσικό κολέγιο και στην ανάγκη να φροντίσει την οικογένειά της. Τo CODA δείχνει εκτός των άλλων την απίστευτη σκληρότητα του κράτους απέναντι στα άτομα με αναπηρία, που αντί για επιδόματα τους επιβάλλει εξοντωτικά πρόστιμα και τις προσπάθειες συνεταιριστικής-συνδικαλιστικής δράσης ενάντια στην εκμετάλλευση των μικρών ψαράδων από τους μεγαλεμπόρους. Δημήτρης Τζιαντζής

22 Βραζιλία Ηλέκτρα Γεωργίου

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

∆ιεθνή

Τα δεδομένα είναι κάθε άλλο παρά αισιόδοξα για την Αριστερά, τις λαϊκές δυνάμεις και εργατικές οργανώσεις της Βραζιλίας, ενόψει των προεδρικών εκλογών στις 2 Οκτωβρίου. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στον πρώην πρόεδρο και υποψήφιο του Κόμματος των Εργατών, που κατέρχεται όμως με μια συντηρητική-διαχειριστική ατζέντα.

Σ

ε συνθήκες θολού πολιτικού κλίματος και οξείας κοινωνικής κρίσης, με 650.000 νεκρούς από την πανδημία και τον πληθωρισμό και τη φτώχεια να χτυπάνε κόκκινο, ο πρόεδρος Ζαΐχ Μπολσονάρο εξαντλεί θεσμικά και εξωθεσμικά μέσα για την πολιτική του επιβίωση ενώ, η ευρύτερη Αριστερά προετοιμάζεται πυρετωδώς για τις εκλογές στις 2 Οκτωβρίου. Πριν καν ανακηρυχθεί επίσημα η υποψηφιότητα του Λούλα ντα Σίλβα, λίγο μετά την αποκατάσταση των πολιτικών δικαιωμάτων του, οι δημοσκοπήσεις τον παρουσιάζουν ως φαβορί, δίνοντάς του ποσοστό πάνω από 40%. Ο Μπολσονάρο εμφανίζεται να διατηρεί γύρω στο 25% των ψήφων, ενώ ο επονομαζόμενος «τρίτος δρόμος» δεν αποδίδει μέχρι στιγμής. Ο Ζοάο Ντόρια, εκ μέρους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSDB) και ο Σίρο Γκόμες εκ μέρους του Δημοκρατικού Εργατικού Κόματος (BDT) εμφανίζονται με μικρά ποσοστά. Η υποψηφιότητα του Σέρζιο Μόρο, του δικαστή που συνέβαλε στην καταδίκη του Λούλα και μετέπειτα έγινε υπουργός της κυβέρνησης Μπολσονάρο, φθίνει ως συνέπεια και της σχετικής αποδόμησης των δικαστικών πραξικοπημάτων σε βάρος των στελεχών του Κόμματος των Εργατών (PT). Ο Λούλα έχει εδώ και μήνες υπερασπιστεί θερμά την επιλογή του Ζεράλντο Αλκμίν ως αντιπροέδρου, μια κίνηση που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεών του. Ο Αλκμίν, ηγετικό στέλεχος του PSDB και πρώην κυβερνήτης του Σάο Πάολο, παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο, μετά από 33 χρόνια ένταξης στο κόμμα και θητείας στα ύπατα αξιώματα. Πρόκειται για συντηρητικό πολιτικό, που εδραίωσε τη νεοφιλελεύθερη γραμμή κατά τη διάρκεια των θητειών του στη μεγαλούπολη της Βραζιλίας, με ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές δαπανών, ενώ κατέστειλε ισχυρά το δυναμικό μαθητικό κίνημα ενάντια στο κλείσιμο σχολείων το 2015. Κι ενώ η επιλογή του Αλκμίν έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις εντός του PT, δεν φαίνεται να απέτρεψε τα κόμματα της Αριστεράς από το να διακηρύσσουν τον επείγοντα χαρακτήρα της διαμόρφωσης ενός πλατιού εκλογικού μετώπου ενάντια στον Μπολσονάρο, υπό την ηγεσία του Λούλα. To Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας (PcdoB - πρώην μαοϊκό) έχει ήδη δηλώσει «παρών». Το PSOL αποφάσισε στο συνέδριο του τον περασμένο Σεπτέμβρη ότι δεν θα ανακοινώσει ανεξάρτητη υποψηφιότητα και θα επιδιώξει προγραμματική συμφωνία 12 σημείων με τον Λούλα, μεταξύ των οποίων η ανάκληση των συνταξιοδοτικών και εργασιακών μεταρρυθμίσεων από το 2016, η κατάργηση του θεσπισμένου «πλαφόν» στις δημόσιες δαπάνες, η διάσωση του Αμαζονίου και η φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών. Το πολιτικό σχέδιο του Λούλα δεν φαί-

Υποταγή της Αριστεράς στον Λούλα, για «να πέσει ο Μπολσονάρο» Επιτυχημένη εκλογικά αλλά καταστροφική πολιτικά η τακτική που ακολουθεί νεται καθόλου σαφές. Το μόνο ξεκάθαρο είναι η προσπάθεια να στηθεί η εκλογική στρατηγική με έμφαση στις αντιθεσμικές ενέργειες του Μπολσονάρο και τον κλονισμό της οικονομικής και πολιτικής αξιοπιστίας της χώρας. Ο ίδιος προειδοποιεί ότι θα παραλάβει δυσκολότερη κατάσταση από το 2003, επικαλείται αφηρημένα τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης και των εργατικών δικαιωμάτων και υπερασπίζεται επιλεκτικά τη διάσωση από τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων του «στρατηγικού τομέα της οικονομίας», όπως η

Η τακτική του Λούλα, στην οποία έχει προσδεθεί σχεδόν όλη η Αριστερά, μπορεί να είναι αποτελεσματική εκλογικά, αλλά θα αποδειχθεί καταστροφική πολιτικά, εξαντλώντας το εναπομείναν πολιτικό κεφάλαιό της, υποστηρίζει ο βραζιλιάνος καθηγητής Βλαντιμίρ Σαφάτλε. Επισημαίνει ότι η Αριστερά καθορίζεται ακόμα αποκλειστικά από την ατζέντα που φτιάχνει ο Μπολσονάρο, ενώ στάθηκε ανίκανη να οργανώσει τα χρόνια της προεδρίας του μια αποτελεσματική διαδήλωση ή απεργία. Ακόμα χειρότερα, όσο περισσότερο μετατοπίζεται προς το κέντρο και τον «λεγκαΧαρακτηριστική η επιλογή λισμό» τόσο αυξάνεται η ριζοσπαστικοποίηση της ως υποψήφιου αντιπροέδρου Δεξιάς και βαθαίνουν οι του Ζεράλντο Αλκμίν, οργανικοί δεσμοί της. Η δυνατότητα του του νεοφιλελεύθερου πρώην Μπολσονάρο να κινητοκυβερνήτη του Σάο Πάολο ποιεί στον δρόμο τον φασιστικό εσμό που τον στηρίPetrobras, η πώληση της οποίας βρίσκεζει, όπως έδειξε η συγκέντρωση 120.000 ται ήδη σε εξέλιξη. Ενδεικτική είναι η οπαδών του στο Σάο Πάολο στις 7 Σεπτεμομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο τον πεβρίου 2021, ημέρα της Ανεξαρτησίας της ρασμένο Νοέμβριο, όπου, μεταξύ άλλων, Βραζιλίας, αποδεικνύει ότι η Ακροδεξιά μίλησε για την πρόθεσή του να αποκαταέχει ρίζες και δεν θα ηττηθεί με τις προστήσει τις σχέσεις της Βραζιλίας με την σεχείς εκλογές άνευ άλλου τινός. Από την ΕΕ (αυτό το «μνημείο παγκόσμιας κληροάλλη, οι διαδηλώσεις της 29ης Μαΐου, με σύνθημα «να σταματήσει η γενοκτονία», νομιάς για την διαμόρφωση της ειρήνης και της 2ας Οκτωβρίου 2021 για την υποτων λαών», όπως είπε) και να συμβάλει στήριξη πρότασης μομφής εναντίον του στο τέλος του «Ψυχρού πολέμου» και στη Μπολσονάρο, σηματοδότησαν την επιδημιουργία ενός κόσμου πλουραλισμού, στροφή των κινημάτων στο δρόμο, αλλά αλληλεγγύης και δικαιοσύνης…

ούτε η μαζικότητά τους ήταν αξιόλογη, ούτε έφεραν κάποιο αποτέλεσμα. Σημειώνεται ότι έως το τέλος του 2021 είχαν κατατεθεί 143 προτάσεις μομφής σε βάρος του Μπολσονάρο, καμία εκ των οποίων δεν παραπέμφθηκε για εξέταση, παρότι ο ίδιος είχε μείνει για μεγάλο διάστημα χωρίς κόμμα. To περιβόητο «centrão» (μια ετερόκλητη ομάδα κομμάτων χωρίς ιδεολογικές και πολιτικές δεσμεύσεις που μετακινούν τη στήριξη τους από τον ένα εκπρόσωπο στον άλλο, παρέχοντας ad hoc συμμαχίες με πολιτικά ανταλλάγματα) τον διέσωσε για άλλη μια φορά τους τελευταίους μήνες. Φαίνεται ότι ο Μπολσονάρο δεν είναι ούτε τόσο γραφικός ούτε τόσο απομονωμένος όσο παρουσιάζεται. Έτσι κι αλλιώς, όπως τονίζει ο δημοσιογράφος και ακτιβιστής Ιγκόρ Φελίπε Σάντος, παρά την αλλαγή συγκυρίας, «ο συσχετισμός δύναμης παραμένει δυσμενής για τις λαϊκές δυνάμεις και τις οργανώσεις της εργατικής τάξης», καθώς η Βραζιλία τα τελευταία οκτώ χρόνια βίωσε την εφαρμογή του δόγματος του σοκ με τα δικαστικά πραξικοπήματα και εμπέδωσε τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες αλλαγές. Ο διχασμός στις ανώτερες τάξεις για την υποστήριξη της υποψηφιότητας του Μπολσονάρο ή άλλων υποψηφίων της Δεξιάς, κυρίως λόγω της καταστροφικής διαχείρισης της πανδημίας, καθόλου δεν σημαίνει ότι αυτές απομακρύνθηκαν, έστω κατ’ ελάχιστο, από το ίδιο ακραίο νεοφιλελεύθερο σχέδιο.

∆ιεθνή

23

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Λίτσα Φρυδά

Δίλημμα από τον Μελανσόν: Εγώ ή ακροδεξιά στον β΄ γύρο;

Μ

Μία εβδομάδα πριν τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της 10ης Απριλίου στη Γαλλία και ενώ η αποχή απειλεί να σαρώσει, το σκηνικό δεν έχει ξεκαθαρίσει και τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σημαντικές μεταβολές.

Γαλλία

ία εβδομάδα πριν τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, πρωταγωνιστής και βασικός αντίπαλος όλων παραμένει η αποχή, που στις δημοσκοπήσεις αγγίζει το ποσοστό-ρεκόρ του 30%. Αιτίες, η έλλειψη εμπιστοσύνης στους πολιτικούς, η αδιαφορία για τους θεσμούς και η αίσθηση ότι το παιγνίδι έχει ήδη κριθεί, αφού όλοι μιλούν για επανάληψη του 2017 στον δεύτερο γύρο. Η άλλοτε ισχυρή «πληθυντική» Αριστερά, που περιλαμβάνει τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους, είναι παροπλισμένη. Η δήμαρχος του Παρισιού, Ανί Ινταλγκό, υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος, δημοσκοπικά βρίσκεται μόλις στο 2,1% και δεν φαίνεται να επωφελείται από την απόσυρση του Αρνό Μοντεμπούργκ, στελέχους της «αριστερής» πτέρυγας του κόμματος. Ο Γιανίκ Ζαντό, υποψήφιος των Πρασίνων, βρίσκεται στο 5,7%, ενώ το κόμμα του ελπίζει να επωφεληθεί από την κατακόρυφη πτώση των Σοσιαλιστών και καλεί την Ινταλγκό να αποσυρθεί, παρουσιάζοντας την ψήφο σε αυτήν ως «χαμένη». Παρά τη διάσταση ανάμεσα στην «οικοφεμινίστρια» Σαντρίν Ρουσό (έχασε οριακά στην εσωκομματική αναμέτρηση), η οποία εκφράζει τη ριζοσπαστική οικολογία, μιλώντας για ανάγκη βαθιάς κοινωνικής αλλαγής και αμφισβητώντας εν μέρει τον καπιταλισμό και τον Ζαντό, εκφραστή του «πράσινου κεϊνσιανισμού» που καλεί τον επιχειρηματικό κόσμο να γίνει πιο φιλικός με το περιβάλλον, οι Πράσινοι πέτυχαν μια μικρή δυναμική. Οι επιδόσεις τους φτάνουν στο υψηλότερο επίπεδο για προεδρικές εκλογές, αλλά αρκετά πιο χαμηλά από τις αντίστοιχες στις ευρωεκλογές ή στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Την ίδια στιγμή, στην «Αριστερά της Αριστεράς», η οποία το 2017 και με την πλατιά συσπείρωση γύρω από την υποψηφιότητα του Ζαν-Λικ Μελανσόν είχε φτάσει σχεδόν στο 20% και φλέρταρε με τον δεύτερο γύρο, οι δυνάμεις είναι κατακερματισμένες. Το ΚΚ Γαλλίας κατέβασε για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια δικό του υποψήφιο, τον

γενικό γραμματέα του, Φαμπιάν Ρουσέλ. Αρνήθηκε να παράσχει «κριτική στήριξη» στον Μελανσόν, εγκαταλείποντας την τακτική των συμμαχιών και υιοθετώντας το προφίλ του υπερασπιστή της σκληρής κομματικής ταυτότητας και μια νεοσταλινική αντίληψη. Το αποτέλεσμα είναι ότι δημοσκοπικά ο Ρουσέλ υποχωρεί και φτάνει στο 3,5%. Οι υποψήφιοι της Αριστεράς Φιλίπ Πουτού (NPA) και η Ναταλί Αρτό (Lutte ouvrière), βλέπουν τα ποσοστά τους καθηλωμένα στο 1% περίπου και την παλιά εκλογική δυνα-

μική τους συρρικνωμένη. Έτσι, η σημαντικότερη παρουσία στον χώρο της Αριστεράς είναι αυτή του Μελανσόν, υποψήφιου –για τρίτη φορά– της Ανυπότακτης Γαλλίας, που εμφανίζεται με την καμπάνια Λαϊκή Ενότητα. Συσπειρώνει μικρότερους πολιτικούς σχηματισμούς, μεμονωμένους συνδικαλιστές, κυρίως των συνδικάτων CGT, FO, FSU, Solidaires, καθώς και ανένταχτους αγωνιστές των Κίτρινων Γιλέκων ή των Επιτροπών Αντίστασης και Ανάκτησης των εργατικών κατακτήσεων. Στην τελευταία

Η «πληθυντική Αριστερά» είναι παροπλισμένη, ενώ η «Αριστερά της Αριστεράς» κατακερματισμένη

Η αντιδραστική στροφή του ΚΚ Γαλλίας Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι υιοθετεί τις ανησυχίες για θέματα ασφάλειας και τα φοβικά αντανακλαστικά για την ισλαμική τρομοκρατία. Στηρίζει μέχρι και τις κινητοποιήσεις των υπεραντιδραστικών συνδικάτων των αστυνομικών και εκφράζει επί της ουσίας μια αντιπροσφυγική αντίληψη, που βρίσκεται σε αντίφαση με τον αντιρατσιστικό του λόγο, υποστηρίζοντας ότι αυτά τα ζητήματα που απασχολούν τον «απλό» εργάτη έχουν αφεθεί να μονοπωλούνται από την Ακροδεξιά. Επιπλέον, έχοντας απεμπλακεί από τη συμμαχία με τους οικολόγους, υπερασπίζεται πλέον ανοιχτά

τη θέση του υπέρ της πυρηνικής ενέργειας ως υπόθεση «εθνικής κυριαρχίας». Στην τελευταία συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, δήλωσε πως «δεν θα πυροβολούσε πισώπλατα» την κυβέρνηση σε περίοδο πολέμου, καταχειροκροτούμενος από τους όρθιους βουλευτές του Μακρόν. Για όλους αυτούς τους λόγους, μια σειρά από συνδικαλιστικά στελέχη που πρόσκεινται στο ΚΚΓ, μεταξύ των οποίων και ο Φρανσουά Ιφερνέτ, εμβληματική φιγούρα των ανθρακωρύχων της Γκαρντ, καλούν τους αριστερούς ψηφοφόρους να στηρίξουν την υποψηφιότητα Μελανσόν.

δημοσκόπηση, καταγράφοντας ανοδική πορεία, συγκεντρώνει 15% περίπου, ποσοστό όμως εμφανώς χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2017. Η αυτόνομη κάθοδος των Πρασίνων και του ΚΚΓ είναι ένας από τους λόγους της υποχώρησης αυτής, αλλά όχι ο μοναδικός. Μολονότι τα τελευταία 5 χρόνια ο Μελανσόν έκανε μια σειρά λανθασμένων κινήσεων, συμμαχώντας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ακολουθώντας τα Κίτρινα Γιλέκα και προβάλλοντας έναν μετριοπαθή λόγο, αρνούμενος να μετατρέψει την Ανυπότακτη Γαλλία σε ένα στέρεα δομημένο κόμμα, φαίνεται πως η υποψηφιότητά του είναι η μοναδική που θα μπορούσε να νικήσει τους δεξιούς και ακροδεξιούς υποψηφίους. Κι αυτό γιατί η πόλωση μεγάλου ποσοστού των ψηφοφόρων της Αριστεράς είναι τέτοια που δεν θα κινητοποιούνταν για κανέναν άλλον υποψήφιο (Ινταλγκό, Ζαντό κ.λπ.). Την πόλωση αυτή ενισχύουν οι επιτελείς του, θέτοντας στους ψηφοφόρους το ερώτημα αν «θέλουν την Ακροδεξιά ή τον Μελανσόν στον δεύτερο γύρο». Ο Μελανσόν αμφισβητεί έντονα την 5η Γαλλική Δημοκρατία, υποσχόμενος τη σύσταση Συντακτικής Συνέλευσης, μετατρέποντας τις προεδρικές εκλογές σε «δημοψήφισμα» για όλες τις κοινωνικές επιλογές: Συντάξεις, εκπαίδευση, αγοραστική δύναμη, μεταρρυθμίσεις για τον εκδημοκρατισμό της εξουσίας, αμνηστία των Κίτρινων γιλέκων που έχουν καταδικαστικές αποφάσεις, αποζημίωση των θυμάτων τύφλωσης από τις δυνάμεις καταστολής, απαγόρευση της περικύκλωσης των διαδηλωτών από την αστυνομία, αμνηστία των αγωνιστών οικολόγων και συνδικαλιστών, επανένταξη του υγειονομικού προσωπικού που απολύθηκε επειδή δεν εμβολιάστηκε… Μένει να δούμε, αν τελικά θα καταφέρει να φέρει στις κάλπες τους ψηφοφόρους που παραδοσιακά ψηφίζουν αριστερά, αλλά απέχουν σε μεγάλο ποσοστό, όπως οι εκπαιδευτικοί, και εάν θα συσπειρώσει μεγάλο τμήμα των εργαζόμενων τάξεων.

24

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

περισκ πιο

Έρημη πόλη θυμίζει η Σαγκάη των 26 εκατομμυρίων κατοίκων, μετά το lockdown σε δύο φάσεις που επέβαλε η κυβέρνηση της Κίνας. Προκειμένου δε να μην διακοπεί πλήρως η λειτουργία ενός από τους οικονομικούς «πνεύμονες» της Κίνας, οι επιχειρήσεις έχουν… μαντρώσει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που δουλεύουν, τρώνε και κοιμούνται στους χώρους εργασίας!

Τρεις νεκροί τη μέρα από πυρά αστυνομικών Ο Τζο Μπάιντεν όχι μόνο δεν υιοθέτησε το αίτημα για «αποχρηματοδότηση της αστυνομίας» το οποίο πρόβαλε το κίνημα που είχε ξεσπάσει μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, πριν από σχεδόν δύο χρόνια, αλλά κινήθηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση και την περαιτέρω ενίσχυση και στήριξή της. Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται στους αριθμούς. Σύμφωνα με ένα δίκτυο χαρτογράφησης της αστυνομικής βίας, το πρώτο τρίμηνο του 2022 οι αστυνομικοί στις ΗΠΑ σκότωναν κατά μέσο όρο τρεις ανθρώπους κάθε ημέρα, συνολικά 249 μέχρι τις 24 Μαρτίου, όπως αναφέρουν τα τελευταία στοιχεία. Με αυτόν τον ρυθμό, στο τέλος του έτους ο αριθμός των θυμάτων της αστυνομίας –η οποία, ως γνωστόν, έχει δικαίωμα να πυροβολεί πρώτη με την όποια υποψία απειλής– θα διαμορφωθεί κοντά στον ετήσιο μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας, που φτάνει στους 1.100 νεκρούς.

Τυνησία: Όλοι εναντίον όλων Εκρηκτική είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Τυνησία, τη μοναδική χώρα στην οποία οι άνεμοι της Αραβικής Άνοιξης δεν κόπασαν ποτέ ολοκληρωτικά. Την Τετάρτη, ο πρόεδρος Καΐς Σάγιεντ διέταξε τη διάλυση του κοινοβουλίου, οκτώ μήνες αφότου είχε αναστείλει τη λειτουργία του και είχε αναλάβει ο ίδιος όλες τις εξουσίες. Αυτή ήταν η απάντησή του στην «ανταρσία» των βουλευτών, οι οποίοι λίγες

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ώρες νωρίτερα είχαν σπάσει την απαγόρευση και είχαν συνεδριάσει διαδικτυακά, καταψηφίζοντας το σύνολο των έκτακτων μέτρων που έχει επιβάλει ο Σάγιεντ. Το ισλαμικό κόμμα Ενάχντα κατήγγειλε τον πρόεδρο και προανήγγειλε αποχή από οποιοδήποτε δημοψήφισμα για αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, ενώ το ισχυρό συνδικάτο UGTT χαιρέτισε τη διάλυση του κοινοβουλίου, ταυτόχρονα όμως απαίτησε από τον Σάγιεντ να σταματήσει να συγκεντρώνει εξουσίες και να οδηγήσει τη χώρα στη δημοκρατία.

Εμπόριο φτηνής εργασίας το Μουντιάλ Το Μουντιάλ του Κατάρ, που διεξάγεται φέτος, έδωσε την ευκαιρία στο εμπόριο φτηνών εργατικών χεριών να ανθίσει. Όπως αποκαλύπτει έρευνα του Guardian, χιλιάδες χαμηλόμισθοι μετανάστες εργάτες αναγκάστηκαν να πληρώσουν ασύλληπτα ποσά σε «ενδιάμεσους» για να καταφέρουν να πάρουν τη δουλειά στην κατασκευή των μεγαλεπήβολων έργων — η οποία όπως έχει αποδειχθεί ήταν εξαιρετικά επι-

κίνδυνη, καθώς εκατοντάδες έχουν χάσει τη ζωή τους. Μόνο όσοι ήρθαν από το Μπαγκλαντές εκτιμάται πως πλήρωσαν «προμήθειες» της τάξης των 1,5-2 δισ. δολαρίων, τη δεκαετία 2011-20, ενώ οι προερχόμενοι από το Νεπάλ 300-400 εκατ. από το 2015 ως το 2019. Αυτές οι δύο εθνικότητες αντιπροσωπεύουν περίπου τα δύο τρίτα των μεταναστών εργατών στο Μουντιάλ του Κατάρ, με την κατά κεφαλή «ταρίφα» να υπολογίζεται σε 1.000-4.000 δολάρια, όταν ο μέσος μηνιαίος μισθός σπανίως ξεπερνούσε τα 300 δολάρια.

Υεμένη: Επτά χρόνια εγκλήματος, με ελληνική σύμπραξη

Σ

χεδόν απαρατήρητη πέρασε η επέτειος των επτά ετών από την έναρξη του πολέμου στην Υεμένη, την προηγούμενη εβδομάδα. Αν και οι εμφύλιες συγκρούσεις είχαν ήδη ξεκινήσει σε μικρότερο βαθμό από το φθινόπωρο του 2014, με την κατάληψη της πρωτεύουσας Σαναά από το σιιτικό Ανώτατο Πολιτικό Συμβούλιο των Χούθι, ήταν η εμπλοκή της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, τον Μάρτιο του 2015, η οποία οδήγησε στη γενίκευση του πολέμου. Οι πετρομοναρχίες, με εναέριους βομβαρδισμούς, είχαν τότε καταφέρει να οδηγήσουν τους Σιίτες Χούθι εκτός του Άντεν, του σημαντικού λιμανιού στον νότο της Υεμένης, το οποίο έκτοτε πρώτα μετατράπηκε σε έδρα των υποστηρικτών του ανατραπέντος προέδρου Χάντι, που υποστηρίζεται από το Ριάντ και από το 2018 του Νοτίου Μεταβατικού Συμβουλίου, πίσω απ’ το οποίο βρίσκε-

ται το Ντουμπάι. Μιας και οι Χούθι που ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα της δυτικής Υεμένης απολαμβάνουν της στήριξης του Ιράν, πολλοί έχουν αποκαλέσει τον εμφύλιο της Υεμένης έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων μεταξύ Σ. Αραβίας και Ιράν. Οι δύο περιφερειακές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής και του Περσικού έχουν, φυσικά, κάθε λόγο να επιθυμούν την κυριαρχία στα εδάφη της Υεμένης. Το μεν Ριάντ, καθώς πρόκειται για ένα κράτος με το οποίο έχει μια εκτεταμένη συνοριακή γραμμή, η δε Τεχεράνη, καθώς μία φιλική προς αυτήν κυβέρνηση στην περιοχή θα μπορούσε να πιέσει στρατιωτικά και οικονομικά τους αντιπάλους της, αλλά και να της δώσει διεξόδους από την πίεση που της ασκείται από τη Δύση και τους συμμάχους της. Από ανθρωπιστικής άποψης, όμως, η επταετής πολεμική σύγκρουση στην Υεμένη έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος του ντόπιου

πληθυσμού, με τον ΟΗΕ να υπολογίζει πως 19 εκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας τους επόμενους μήνες. Οι νεκροί υπολογίζονται σε πάνω από 300.000, ενώ το 60% αυτών θεωρείται ότι έχει βρει τον θάνατο λόγω της πείνας, της έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης και πρόσβασης σε νερό. Επιπλέον, τα χτυπήματα της αεροπορίας της Σαουδικής Αραβίας στοχεύουν διαρκώς κατοικημένες περιοχές, όπως την προστατευμένη από την UNESCO Σαναά, αλλά ακόμα και στρατόπεδα εκτοπισμένων προσφύγων. Κι εδώ, δεν μπορούμε παρά να υπενθυμίσουμε τη συνεκπαίδευση Σαουδαράβων και Ελλήνων πιλότων, καθώς και την αποστολή οπλισμού και πυραυλικών συστημάτων από το ελληνικό κράτος στη μοναρχία. Αναρωτιέται κανείς πού πήγε η πρωτοκοσμική ευαισθησία σε αυτή την περίπτωση…