Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 22-24.4.2022 - Αρ. Φύλλου 1568 by 21aristera

Γαλλικές εκλογές Αμφίρροπη αναμέτρηση

Μελανσόν και νεολαία κρίνουν την κάλπη > σελ. 21

Η ΕΑΑΚ των αγώνων στις φοιτητικές εκλογές

∆ιαλύουν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

> σελ. 17

> σελ. 11

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.568

Με αυξήσεις-ψίχουλα δεν ζεις, εξεγείρεσαι!

Σχέδιο… θερινής νυκτός! Συνεχίζει να «παίζει καθυστέρηση» η κυβέρνηση, αναβάλλοντας διαρκώς την αναγγελία του… πολυθρύλητου σχεδίου της για την αντιμετώπιση της τεράστιας αύξησης του ενεργειακού κόστους που έχει γονατίσει τα νοικοκυριά. Εδώ και μήνες πετάει το «μπαλάκι» στο γήπεδο των Βρυξελλών και κρύβεται πίσω από τη δικαιολογία ότι περιμένει να υπάρξει απάντηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η κοινωνικά ανάλγητη ΕΕ αποφεύγει με τη σειρά της να καλύψει το ενεργειακό κόστος. Τώρα, ο πρωθυπουργός ψελλίζει ότι, αν χρειαστεί, η κυβέρνηση θα προχωρήσει μόνη σε «ελαφρύνσεις», αλλά το πλάνο θα ανακοινωθεί… τον Ιούνη, ενώ οι πολίτες χρειάζονται λύσεις σήμερα! Ζήσε Μάη μου να «φας» επιδότηση.

Η άλλη όψη ψη «Χρυσάφι» τρόφιμα και μετακινήσεις Αλματώδεις αυξήσεις σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα, μισό μισθό κοστίζει η μετακίνηση από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς εγχώριους προορισμούς. «Φωτιά» εισιτήρια, καύσιμα και διόδια. Σε «ταξικό προνόμιο» μετατρέπεται το «Πάσχα στο χωριό». >>> σελ. 12-13

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ογαριασμοί ρεύματος και θέρμανσης που αντιστοιχούν σε ένα μισθό ή και παραπάνω, τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ «φωτιά» και το πασχαλινό τραπέζι πανάκριβο. Ο πρωθυπουργός, όμως, μας ζητάει να πούμε ευχαριστώ για τα ψίχουλα που δίνει, τα οποία δεν αφορούν καν όλους. Σχεδόν 60 νεκροί καθημερινά, κατά μέσο όρο, από την πανδημία την τελευταία εβδομάδα, καθώς το ΕΣΥ καταρρέει από την κυβερνητική εγκατάλειψη. Ο υπουργός Υγείας, όμως, και οι συνάδελφοί του μας προτρέπουν να είμαστε περήφανοι που μπορούμε να πεθάνουμε… ελεύθεροι και όχι σε αυστηρή καραντίνα. Ο πόλεμος μας χτυπά την πόρτα, όμως οφείλουμε να νιώθουμε δικαιωμένοι, γιατί ανήκουμε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», με τους δήθεν ειρηνιστές και δημοκράτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ο λαός ξανασταυρώνεται και αυτή η πολιτική δεν διορθώνεται — μόνο ανατρέπεται! >>> σελ. 3, 4, 5

Ανάλυση

Κίνημα

Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Χούντες και δικτατορία ατορία του κεφαλαίου ΈΈκλεισαν 65 χρόνια από τη μέρα που η Ελλάδα μπήκε στον «γύψο»» με τις ευλογίες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. H διαδρομή από την εποχή των στρατιωτικών πραξικοπημάτων στον σύγχρονο κοινοβουλευτικό αυταρχισμό. >>> σελ. 8-9

Ξεσηκωμός ενάντια στον πόλεμο Με μεγάλη επιτυχία έγινε η εκδήλωση παρουσίασης της Κοινής Αντιπολεμικής Δήλωσης των πολιτικών οργανώσεων στον κατάμεστο χώρο του Ίλιον Plus. >>> σελ. 5

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Η δεύτερη ματιά

editorial

Γιώργος Τσαντίκος

Ασάνζ στη φυλακή, δημοκρατία στην εντατική

Η εξουσία, εδώ και δύο χρόνια, κάνει μια καταπληκτική επικοινωνιακή χορηγία σε κάθε σενάριο. Η σημειολογική σύγκριση, με δεδομένα χωρίς καμία δραστική ουσία, προσφέρεται ως ντεπόν για την κοινωνική ημικρανία των τελευταίων ετών.

Εποχιακά πράγματα: Οι ελιές και ο Covid-19

Το πράσινο φως για την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ έδωσε την Τετάρτη η βρετανική «δικαιοσύνη». Πλέον, εναπόκειται στην υπουργό Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ να υπογράψει τη σχετική εντολή, ώστε ο ιδρυτής των Wikileaks να πάρει τον δρόμο προς την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Εκεί όπου κατηγορείται για κατασκοπεία και απειλείται με φυλάκιση έως και 175 έτη. Η υπόθεση αυτή αναδεικνύει μεγαλοπρεπώς και πέρα από κάθε αμφιβολία την προκλητική υποκρισία της δήθεν δημοκρατικής Δύσης. Αυτής που κατηγορεί τους «άλλους» (όπως τώρα τη Ρωσία και την Κίνα) για φίμωση των ΜΜΕ, για διώξεις και φυλακίσεις δημοσιογράφων και για παραβίαση της αρχής της ελεύθερης ενημέρωσης. Όταν, την ίδια στιγμή, όχι απλώς κάνει ακριβώς τα ίδια, αλλά συχνά και ακόμη χειρότερα. Ο Ασάνζ και τα Wikileaks, άλλωστε, φέροντας στη δημοσιότητα χιλιάδες απόρρητα επίσημα έγγραφα, άνοιξαν ένα «παράθυρο» από το οποίο αναδύθηκε η μπόχα των εγκλημάτων που έχουν διαπράξει οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους τις τελευταίες δεκαετίες. Στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο και σε όλους τους –φανερούς και μυστικούς– τόπους βασανισμού των αντιπάλων τους, τους οποίους βαφτίζουν αδιακρίτως «τρομοκράτες». Με βάση το διεθνές δίκαιο και τη χάρτα του ΟΗΕ, που διαρκώς επικαλούνται, πρόκειται για προφανή εγκλήματα πολέμου. Μόνο που γι’ αυτά δεν διώχθηκε ποτέ κανείς, ούτε επιβλήθηκαν κυρώσεις. Ο Τζορτζ Μπους και ο Μπιλ Κλίντον, ο Τόνι Μπλερ και ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ, όπως και πολλοί ακόμη, μαζί και οι στρατηγοί και οι πράκτορές τους, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να βγάζουν λόγους και να κάνουν κηρύγματα υπέρ της δημοκρατίας κα των δικαιωμάτων των λαών. Κατά τα άλλα, δημοκρατία εναντίον αυταρχισμού…

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

α εποχιακά πράγματα στην Ελλάδα είναι λογιών λογιών: είναι οι ελιές, για παράδειγμα, το φθινόπωρο, είναι οι προσφυγές στο CAS λίγο πριν τελειώσει η σούπερ λίγκα, είναι η «Εποχή των Καφέδων» του Ξανθούλη, είναι η Black Friday, είναι οι εκλογές και, τα τελευταία δύο χρόνια, είναι και η πανδημία. Η τεράστιας γραφικότητας και σοφίας –όπως πολλά πράγματα στην ελληνική κοινωνία– ρήση «θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης» τη δεκαετία του ’80 πραγματώνεται 40 χρόνια μετά, με μια ιδιαίτερη παράμετρο. Γκαρσόνια, γκρουμ, σεφ και γενικώς «σεζονάδες» που θα πρέπει σε πέντε μήνες να βγάλουν τα χρήματα επιβίωσης όλης της χρονιάς υπό άθλιες συνθήκες, υπηρετώντας αυτούς που έχουν ακόμα χρήμα. Όπως στον Β’ Παγκόσμιο τα εργοστάσια μετατράπηκαν σε σημεία παραγωγής πολεμικού υλικού, στην Ελλάδα της δεκαετίας του ‘20 μετατρέπουμε τα πάντα σε τουρισμό, για να αποκτήσει περιεχόμενο και να πραγματωθεί κοινωνικά και οικονομικά η διαστημικών διαστάσεων οικονομική σαχλαμάρα, «η βαριά βιομηχανία μας». Γι’ αυτό, τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά της χώρας, οι άνθρωποι που κάθε φορά έλεγαν ό,τι τους έδινε με χαρτάκι η κυβέρνηση στα αποδυτήρια, νομιμοποιούν την εποχικότητα της πανδημίας. Είμαστε στην αναμονή να εμφανιστεί μια από αυτές τις μέρες ο Χατζηδάκης, φορώντας φόρμα που θα έχει πάνω τους σπόνσορες, σαν οδηγός F1, και θα κηρύξει την Πρωτομαγιά «γιορτή λήξης Covid και έναρξης τουριστικής περιόδου», με λάβρους λόγους για την «οπισθοδρομική εργατική σημασία της ημέρας» και τους «τοξικούς εργαζόμενους που δεν θέλουν να χαρούνε».

Η εξουσία λέει ψέματα. Διαχρονικά, καθ’ έξιν, αλλά τα τελευταία χρόνια λέει και εκνευριστικά ψέματα

Ας σκεφτούμε λίγο πώς φτάσαμε ως εδώ. Και με την πανδημία και με τη δραματική αλλαγή των μέσων παραγωγής, από τη βιομηχανική μονάδα σε κουτάλα του σεφ. Πριν από δύο χρόνια, όταν «νικούσαμε την πανδημία» για πρώτη φορά, ήταν μια μύχια ελπίδα να είναι πραγματικότητα αυτά που ακούγαμε, υπό το βάρος της κλεισούρας και του αστυνομικού ξύλου που στην Ελλάδα κόντεψε να συνταγογραφηθεί ως «αντι-Covid θεραπεία». Μετά, τα σημάδια δείχνανε όλο και φανερότερα ότι πάμε για αγρανάπαυση τον χειμώνα και σέρβις-μπουφέ το καλοκαίρι, με τον Βασίλη τον Κικίλια να γίνεται ο πρώτος διαθεματικός υπουργός, με διαδοχή παρόμοια με τον τρόπο που ανεβοκατεβαίνουν κατηγορία στην Αγγλία η Φούλαμ με τη Νόριτς. Η εξουσία λέει ψέματα. ∆ιαχρονικά, καθ’ έξιν, αλλά τα τελευταία χρόνια λέει και εκνευριστικά ψέματα. Είναι και αυτή μια εποχιακή δουλειά, κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν, να διαστρεβλώνεται αυτό που ζεις μέσα στο ίδιο σου το

σπίτι, για να περάσει η γραμμή ότι «κάποιος άλλος φταίει» ή «φταις εσύ», ότι κάπου αλλού τα πράγματα είναι χειρότερα, ακριβότερα, καίγονται περισσότερο το καλοκαίρι, αγοράζουν ακριβότερα το ρεύμα. Οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας στην Ελλάδα δεν είναι χιλιάδες σύμφωνα με τον ΕΟ∆Υ και αν είναι χιλιάδες (που είναι), είναι λιγότεροι από αυτούς που έχει ανακοινώσει και ανακοινώνει κάθε μέρα ο ΕΟ∆Υ, οπότε «είμαστε καλύτερα» από αλλού. ∆ηλαδή, ένας δημόσιος οργανισμός που έχει αποτύχει σχεδόν ολοκληρωτικά να παρέχει πρόσβαση στα στοιχεία αυτής της δίχρονης ιστορίας, λέει ότι «κάνει λάθος», χωρίς καν να εξηγεί γιατί δεν «κάνει το σωστό». Αυτό που σίγουρα κάνει, είναι μια καταπληκτική επικοινωνιακή χορηγία σε κάθε σενάριο των τελευταίων δύο ετών. Η σημειολογική σύγκριση, με δεδομένα χωρίς καμία δραστική ουσία, προσφέρεται ως ντεπόν για την κοινωνική ημικρανία των τελευταίων ετών. Έτσι και σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, το μέτρο σύγκρισης είναι ο απέναντι. Από τον «καταλληλότερο» περάσαμε τροχάδην σε αυτόν που «πρέπει να φύγει». Ο ΓΑΠ δεν κατάλαβε πότε τον έφυγαν, ο Σαμαράς έφυγε για να έρθει ο Τσίπρας, ο Τσίπρας έφυγε για να έρθει ο Μητσοτάκης και να συνεχιστεί η αλυσίδα αναπαραγωγής του προβλήματος. Το πρόβλημα όμως δεν είναι εποχιακό, ούτε λύνεται με συγκρίσεις ενός παρελθόντος που μοιάζει καλύτερο, όπως μοιάζουν νοσταλγικές οι τηλεοπτικές σειρές με τα σέπια φίλτρα. Το πρόβλημα είναι εδώ για να μείνει. Και αν δεν το λύσει ο «λαϊκός παράγοντας», θα διαπερνάει τις εποχές και θα διογκώνεται.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ήνες κλωθογύριζαν στην κυβέρνηση τα ψίχουλα που θα μοίραζαν στους εργαζόμενους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και ο Κ. Μητσοτάκης τελικά εξήγγειλε 50 ευρώ αύξηση την οποία παρουσίασε και ως… 15ο μισθό (!), σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναστρέψει το κλίμα οργής της κοινωνικής πλειοψηφίας για τη μεγάλη κλοπή των λαϊκών εισοδημάτων που συντελείται την περίοδο αυτή. Το 1,6 ευρώ την ημέρα ούτε ελάχιστες από τις επιπλέον ανάγκες που έχει δημιουργήσει το τσουνάμι ανατιμήσεων σε ενέργεια και τρόφιμα, δεν μπορεί να καλύψει για την εργατική οικογένεια, ενώ ποσοστιαία η αύξηση που εξαγγέλθηκε είναι πιο κάτω και από τον πληθωρισμό που «τρέχει» με 9%. Τα 713 ευρώ το μήνα είναι δε πολύ μακριά και από τον μισθό προ μνημονίων, την ίδια δε στιγμή που η χονδρεμπορική τιμή του ρεύματος σημειώνει νέα ρεκόρ και το ενεργειακό σοκ θα ενταθεί περαιτέρω με πιο ακριβούς λογαριασμούς ρεύματος. Κυνικά ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του προάσπισε τα ιερά και όσια του αστικού συστήματος, τονίζοντας ότι «κάθε αύξηση δεν πρέπει να επιβαρύνει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», γι’ αυτό και το ύψος της αύξησης έχει… εγκριθεί από τον ΣΕΒ και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Όσο για τους μισθούς των άλλων εργαζομένων, που αμείβονται παραπάνω από την εθνική σύμβαση, ο Κ. Μητσοτάκης αρκέστηκε απλώς να κάνει έκκληση στους εργοδότες να δώσουν κάτι παραπάνω… Η νέα κυβερνητική πρόκληση για τον κόσμο της εργασίας, πρέπει να βρει την έκφρασή της στις φετινές πρωτομαγιάτικες απεργιακές διαδηλώσεις που προγραμματίζονται σε όλη τη χώρα. Η κοινωνική βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και η νέα εποχή πολεμικών συγκρούσεων υπογραμμίζουν την ανεπάρκεια πλέον των αγώνων αντίστασης και υπεράσπισης κεκτημένων του προηγούμενου αιώνα. Το κεφάλαιο θέλει να τα πάρει όλα: τον μισθό, τον ελεύθερο χρόνο, το δικαίωμα στην απεργία, ακόμα και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων, με την απειλή του πολέμου. Όλα αυτά, ενώ οι επιπτώσεις της πανδημίας έχουν διαλύσει τη δημόσια υγεία με την κυβέρνηση να τα δίνει όλα (όπως και στην παιδεία και τα δημόσια αγαθά) στους ιδιώτες, που κερδοσκοπούν ακόμα και για τα απολύτως αναγκαία για τη διαβίωση του λαού· την ενέργεια, το ρεύμα, τα τρόφιμα. Ο νόμος Χατζηδάκη θέλει να προλάβει την έκρηξη της λαϊκής και εργατικής οργής, βάζοντας στον γύψο κάθε συνδικαλιστικό δικαίωμα. Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη μια σειρά μεθοδεύσεων της κυβέρνησης, σε συνεργασία με τον αστικοποιημένο και κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, για να επιταχυνθεί η εφαρμογή του νόμου. Ενώ οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις, με πρωτοπόρο τον ρόλο της αντικαπιταλιστικής

Ταξική αντεπίθεση κόντρα στα δεσμά φτώχειας και πολέμων Πρωτομαγιά Παναγιώτης Ξοπλίδης

▸ Η «αύξηση» των 50 ευρώ του Μητσοτάκη δε φτάνει ούτε για τη βενζίνη μιας εβδομάδας αριστεράς, έχουν καταφέρει να εμποδίσουν σημαντικές πτυχές του νόμου, όπως οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και εκλογές, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έρχεται να δώσει χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση. Στη Θεσσαλονίκη, ΠΑΣΚΕΔΑΚΕ πρότειναν το επερχόμενο συνέδριο της ΕΔΟΘ να γίνει με εγγραφή της στο ΓΕΜΗΣΟΕ και διεξαγωγή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Το ΠΑΜΕ, από τη μεριά του, επιλέγει τη ελεγχόμενη αντιπαράθεση στα όρια της πολιτικής διαμαρτυρίας, για να βγάλουν οι εργαζόμενοι συμπεράσματα, με το βλέμμα στην εκλογική κάλπη. Η άρνηση οποιασδήποτε προοπτικής πανεργατικής απεργίας χωρίς τη ΓΣΕΕ είναι ενδεικτική των ορίων του, καθώς παρά τις διακηρύξεις του ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη, αρνήθηκε το αίτημα για «κατάργηση του

νόμου» και αντί αυτού προβάλλει το «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», χωρίς να προχωρά σε καμία γενική απεργία με το δυναμικό των ταξικών συνδικάτων. Με αφορμή και την Πρωτομαγιά, είναι περισσότερο κρίσιμη από ποτέ η ανεξαρτησία των αγώνων από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, στις διεκδικήσεις αλλά και στη μορφή οργάνωσης, για να δοθεί με όρους ανατροπής η άμεση μάχη για την ανακούφιση από τις συνέπειες του οικονομικού κοινωνικού πολέμου, από το κύμα των ανατιμήσεων, για διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων, με αυξήσεις στους μισθούς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι στόχοι αυτοί συγκρούονται με το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ με τη στήριξη του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Οι αντιθέσεις που προκύπτουν στην εποχή που ζούμε είναι εκρηκτικές. Το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων διεθνώς μεταλλάσσεται ραγδαία και οι εξελίξεις αυτές εγκυμονούν νέες δυνατότητες αναμέτρησης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναβαθμίζει ποιοτικά το ζήτημα της αντιπολεμικής παρέμβασης και πάλης του εργατικού κινήματος. Η πάλη για την υπεράσπιση της ειρήνης και η υπεράσπιση της αξιοπρεπούς ζωής απέναντι στη λυσσαλέα επιδίωξη κυβερνήσεων και

κεφαλαίου να πληρώσουν οι λαοί το κόστος των πολέμων, γίνονται άμεσο επίδικο πάλης που το διεθνιστικό κάλεσμα της Πρωτομαγιάς φέρνει στο προσκήνιο. Είτε η εργατική τάξη θα ζήσει στη σκιά του πολέμου –με την απειλή ανά πάσα στιγμή να γίνει «κρέας για τα κανόνια τους»– είτε η εργατική τάξη και ο λαός θα πετύχει ένα μαζικό κίνημα ανατροπής για να επιβάλει ζωή με δικαιώματα κόντρα στο σύστημα. Πολιτικός στόχος, σήμερα, είναι η μαχητική εργατική αντιπολίτευση για ένα μαζικό πολιτικό κίνημα αντίστασης και ανατροπής, για ζωή, ψωμί, ειρήνη. Ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η μαζικοποίηση των ανεξάρτητων ταξικών πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων από ταξικά σωματεία, συλλογικότητες και κόσμο του αγώνα, αλλά και από τους αγωνιστές και τις οργανώσεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Στην Αθήνα, μετά από σύσκεψη σωματείων, διοργανώνεται ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση την Κυριακή 1η Μάη στις 11 π.μ. στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή. Στη Θεσσαλονίκη, το ανεξάρτητο ταξικό κάλεσμα είναι στις 11 π.μ. στην Καμάρα, στην Πάτρα στις 10 π.μ. στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου και στα Γιάννενα οι ταξικές δυνάμεις καλούν στο Εργατικό Κέντρο στις 10 π.μ.

Από σπόντα *** Κέρδη και ζημιές μετράει η τάση της Ομπρέλας στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ * Σε πολιτικό επίπεδο έχουν κρατήσει χαμηλά τον πήχη * Έχουν φτάσει να θεωρούν επιτυχία τους ότι στο κείμενο θέσεων ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται ακόμα κόμμα της «σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστέρας * Και όχι της κεντροαριστεράς * Αν και οι υπόλοιπες θέσεις του κόμματος θυμίζουν περισσότερο σοσιαλδημοκρατία. *** Οι Αμερικανοί ξανάρχονται * Όπως σημειώνεται. είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που έρχονται βουλευτές των ΗΠΑ στην Ελλάδα * Τα μέλη του Κογκρέσου αναμένεται να συναντηθούν με τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας * Φυσικά, θα πάνε και στη Σούδα, την οποία οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν «δεύτερο σπίτι τους» και την κυριότερη βάση τους στη Μεσόγειο * Η ελληνική διπλωματία ελπίζει μέσω αυτών να διατηρήσει τις πιέσεις προς την Τουρκία * Ωστόσο, ο πόλεμος έχει αλλάξει τα πάντα * Όπως και τον ρόλο της Άγκυρας. *** Θυμάστε την τελευταία πολιτική παρέμβαση του ΠΑΣΟΚΚΙΝΑΛ; * Ούτε και εμείς * Πολύ γρήγορα βάλτωσε το πολυδιαφημισμένο momentum της εκλογής Ανδρουλάκη * Ωστόσο ο νέος αρχηγός αποφάσισε τηλεδιάσκεψη της Κ.Ο. * Μεγάλη Τετάρτη, λίγο πριν από τον οβελία * Με τη Βουλή να υπολειτουργεί και τους βουλευτές να ενδιαφέρονται μόνο για τα πασχαλινά ψώνια. *** Το πρόβλημα είναι ότι το κόμμα έχει έλλειψη στρατηγικής * Το μόνο σαφές είναι η πολιτική αυτονομία μέχρι τις κάλπες, η διατήρηση του ρόλου «μπαλαντέρ» και η γενικόλογη καταγγελία της ακρίβειας και των επιθέσεων φιλίας του ΣΥΡΙΖΑ * Τελικά, αντί για προγραμματικές προτάσεις, το μόνο που συμφώνησαν είναι η επιστροφή στο όνομα ΠΑΣΟΚ * Με τις ευλογίες και την άδεια ΜΜΕ και τραπεζών. *** Ο Άραβας που «δημιούργησε πρόβλημα» στην εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα συνελήφθη * Το ανακοίνωσε στο τουίτερ ο Τάκης Θεοδωρικάκος, τονίζοντας την καταγωγή του δράστη * Ποιο ήταν το έγκλημα του; * Προφανώς ότι ήταν Άραβας * Γιατί αν κάποιος Έλληνας μιλούσε στο μικρόφωνο εκκλησίας, δεν θα ασχολιόταν κανείς!

Πολιτική

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

3o Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ

Γιώργος Κρεασίδης

Κεντροαριστερή παράσταση για ένα μοναδικό ρόλο ▸ Η «Ομπρέλα» τους χάλασε το πάρτι προεκλογικής συσπείρωσης

υνέδριο προεκλογικής συσπείρωσης και επιβεβαίωσης της εσωκομματικής κυριαρχίας του Α. Τσίπρα ήταν αυτό που πραγματοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 1417/4. Το 3ο συνέδριο έγινε σε μια συγκυρία που περισσεύει η οργή για την ακρίβεια, με την κυβέρνηση να έχει μπει σε τροχιά φθοράς στα πλατιά λαϊκά στρώματα, αλλά και στα μεσοστρώματα που ήταν βασικό στήριγμα της ΝΔ. Ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνθηκε στην κοινωνία, βάζοντας το εκλογικό δίλημμα και προτείνοντας κυβερνητική εναλλαγή. Με αυτό το δίλημμα απευθύνθηκε όμως και προς στο ΚΙΝΑΛ, για να στοιχηθεί πίσω του στο όνομα της προοδευτικής διακυβέρνησης, αλλά και προς την κοινοβουλευτική Αριστερά. Αφορά όμως και το εσωκομματικό ακροατήριο, κλείνοντας εκ των πραγμάτων κάθε δυνατότητα να αμφισβητηθεί ο ίδιος και οι επιλογές του προεκλογικά. Στα παραπάνω οφείλεται το κλίμα υποτίμησης της διαδικασίας μετά την εναρκτήρια ομιλία Τσίπρα, όταν αποχώρησαν πολλοί σύνεδροι, αλλά και οι σκηνές οχλαγωγίας, όταν αμφισβητούνταν οι επιλογές του. Τα προγραμματικά σημεία της εισηγητικής ομιλίας Τσίπρα, που αποτυπώθηκαν και στην πολιτική απόφαση του συ-

νεδρίου, έχουν τη γενική λογική της ανακούφισης από την πολιτική Μητσοτάκη, αλλά αφήνουν ανέγγιχτα τα θεμέλιά της. Εξάλλου, αυτά στηρίχτηκαν σε μεγάλο βαθμό στις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Για παράδειγμα, υποσχέθηκε αύξηση του κατώτατου μισθού από 663 στα 800 ευρώ, αντί στα 713 της ΝΔ. Όχι, όμως, αναίρεση της κατάργησης της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του μνημονιακού μηχανισμού που ορίζει τον κατώτατο μισθό με υπουργική απόφαση, με παράλληλη σαφή δέσμευση για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, που εμποδίσει τις διεκδικήσεις των συνδικάτων. Με υποσχέσεις που

θυμίζουν το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του 2014, αλλά και την τύχη που είχε αυτό, ο Α. Τσίπρας έστειλε μήνυμα χαμηλών προσδοκιών στην κοινωνία και στρατηγικής συναίνεσης με τη ΝΔ στην άρχουσα τάξη. Τέτοιες υποσχέσεις ήρθαν σαν αποτέλεσμα της επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ για συναινετική αντιπολίτευση, που αποτυπώθηκε στην υπερψήφιση των μισών νομοσχεδίων της κυβέρνησης, στο «θα λογαριαστούμε μετά» της πανδημίας και στο χειροκρότημα στον Ζελένσκι στη Βουλή, στην στήριξη της πολιτικής των εξοπλισμών και της πρόσδεσης στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, την αφοσίωση στην ΕΕ. Κυρίως όμως στο σταθερό μέτω-

πο σε κάθε προσπάθεια κλιμάκωσης των εργατικών αγώνων πέρα από το επίπεδο διαμαρτυρίας στα πλαίσια της ΓΣΕΕ. Σε αυτό το κλίμα προεκλογικής συγκέντρωσης, χωρίς πολιτικά επίδικα, η Ομπρέλα, η εσωκομματική αντιπολίτευσης που διεκδικεί ρόλο αριστερής τάσης, περιορίστηκε σε μια μάχη για τους συσχετισμούς, στο όνομα μιας φυσιογνωμίας που παραπέμπει στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Έξαλλου, έχει στηρίξει τις συναινετικές επιλογές του Τσίπρα, όπως και τη μνημονιακή πολιτική της περιόδου 2015-19, από υπουργικές θέσεις μάλιστα. Βρέθηκε, ωστόσο σε δυσχερή θέση, καθώς περιορίστηκε να διαφοροποιηθεί σε διαδικαστικά ζητήματα. Όμως, με την κατάθεση τροπολογιών για τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές στο κλείσιμο του συνέδριου και με το ενδεχόμενο να περάσουν σε ένα σώμα που φυλλορροούσε, προκάλεσε στιγμές έντασης. Το ότι ξεπεράστηκαν με πυροσβεστικές παρεμβάσεις από Τσακαλώτο και Τσίπρα δεν διαγράφει το γεγονός πως η Ομπρέλα κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία της, όχι μόνο με το 25% περίπου στις ψηφοφορίες, αλλά και επειδή χάλασε την εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας Τσίπρα.

ΛΗΞΗ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ

Συνύπαρξη με τον κορονοϊό και με τον θάνατο

ο τέλος της πανδημίας, με πολιτική απόφαση, κήρυξε στην πράξη ο Θάνος Πλεύρης, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου την περασμένη Τετάρτη, δηλώνοντας ότι εκτός από την τουριστική περίοδο μπήκαμε πλέον και στην ενδημική φάση της πανδημίας, στην οποία θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε –αλλά και να πεθαίνουμε– με τον Covid-19. Τη μέρα της συνέντευξης καταγράφηκαν άλλοι 64 ημερήσιοι θάνατοι. Όλη η προσπάθεια της κυβέρνησης επικεντρώνεται όχι στη διαχείριση και αντιμετώπιση της πανδημίας σε αυτή

τη φάση ύφεσης των υπόλοιπων σκληρών δεικτών αλλά στην επικοινωνιακή διαχείριση του αδικαιολόγητα υψηλού αριθμού νεκρών. Συγκεκριμένα, ο υπουργός επιμένει ότι για αυτό δεν φταίει ότι άφησαν αβοήθητο το ΕΣΥ και τους υγειονομικούς σε αυτή τη μάχη αλλά… ο τρόπος καταγραφής των νεκρών και η… «υποκαταγραφή των θανάτων στην υπόλοιπη Ευρώπη»! Ο Θάνος Πλεύρης αναφέρθηκε ειδικά στην… υπερβάλλουσα θνητότητα. Στη συνέχεια αυτό το αφήγημα υπερασπίστηκε και ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ

Θεοκλής Ζαούτης, που ουσιαστικά επανέλαβε τον προκλητικό ισχυρισμό που είχε αναφέρει την περασμένη εβδομάδα κατά την ενημέρωση η Βάνα Παπαευαγγέλου, ότι ασθενείς στη χώρα μας πεθαίνουν με Covid-19, αλλά όχι από Covid-19! Όλα αυτά, για να δικαιολογήσουν τη μαύρη πρωτιά που διατηρεί η Ελλάδα –και την τελευταία εβδομάδα– στον αριθμό των νεκρών από Covid-19. Κατά τα άλλα, το υπουργείο αναγγέλλει «ανέμελο» Πάσχα και καλοκαίρι ατομικής ευθύνης και ραντεβού τον Σεπτέμβρη με… σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ.

Πολιτική

ύο ολόκληροι μήνες συμπληρώνονται στις 24 Απριλίου από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και το ξέσπασμα ενός πολέμου που λίγοι προέβλεψαν και ακόμα λιγότεροι περίμεναν να διαρκέσει περισσότερο από μερικά 24ωρα. Και όμως, δύο μήνες μετά, από τα πλέον επίσημα χείλη, τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν, εκφράζονται εκτιμήσεις ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει τουλάχιστον έως το τέλος του 2022. Στο πεδίο των μαχών, οι επιχειρήσεις της Μόσχας εστιάζουν πλέον στην ανατολική Ουκρανία και το Ντονμπάς. Το πρωί της Πέμπτης, οι ρωσικές αρχές ανακοίνωσαν την κατάληψη της Μαριούπολης. Είχε προηγηθεί «σφυροκόπημα» του γιγαντιαίου εργοστασίου της Αζοφσταλ όπου είχαν καταφύγει οι τελευταίοι Ουκρανοί ένοπλοι, συμπεριλαμβανομένων μελών του ναζιστικού τάγματος Αζόφ, αλλά και άμαχοι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ουκρανικής πλευράς. Ήδη οι άμαχοι της Μαριούπολης έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος, μετατρεπόμενοι εδώ και οκτώ εβδομάδες σε «σάκο του μποξ» ανάμεσα στις ουκρανικές δυνάμεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι εγκληματίες του «Αζόφ», και τις θηριωδίες των Ρώσων «απελευθερωτών». Είναι ενδεικτικό ότι ο δήμαρχος που εγκατέστησαν οι ρωσικές αρχές στην πόλη έκανε στις 7 Απριλίου λόγο για 5.000 νεκρούς, ενώ ανέφερε ότι το 60%-70% των κατοικιών έχει καταστραφεί πλήρως ή μερικώς. Τέτοια «απελευθέρωση»… Στο μεταξύ, από το Κίεβο, που πλέον δεν αισθάνεται την «καυτή ανάσα» του ρωσικού στρατού, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι διατάσσει «μάχη

Ουκρανία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Γιώργος Μουρμούρης

Πόλεμος χωρίς ορατό τέλος και με διαρκή κίνδυνο κλιμάκωσης ▸ Σαρωτική επίθεση στο Ντονμπάς, «μακελάρης» του λαού του ο Ζελένσκι μέχρις εσχάτων» — μιας και ο θάνατος βρίσκεται πια πολλά χιλιόμετρα μακριά. Με τον ίδιο να έχει μετατραπεί σε έναν πολεμοχαρή ροκ σταρ και την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ να του δίνει το θάρρος (ή θράσος) να επιτίθεται φραστικά μέχρι και στη Γερμανία, η υποχώρηση των Ρώσων από την περιοχή της ουκρανικής πρωτεύουσας του «λύνει τα χέρια» να υπηρετήσει δίχως αναστολές τον ρόλο που ο πρώην κωμικός της τηλεόρασης ανέλαβε να υποδυθεί: Να λειτουργεί ως μαριονέτα του ΝΑΤΟ, προσπαθώντας να εγκλωβίσει τη Ρωσία σε έναν μακρύ πόλεμο φθοράς, με «καύσιμη ύλη» τον ίδιο τον ουκρανικό λαό. Έχοντας λάβει εξοπλισμό αξίας πολλών δισεκατομμυρίων από τη Δύση, ενισχύοντας τον στρατό με ακροδεξιούς «εθελοντές» που σπεύδουν στο Κίεβο από πολλές περιοχές του κόσμου, σημειώνοντας κάποιες θεαματικές επιτυχίες, όπως τη βύθιση του ρωσικού καταδρομικού Μασκβά (Μόσχα) στη Μαύρη Θάλασσα (κατά τη ρωσική εκδοχή το πλοίο βυθίστηκε μετά από έκρηξη πυρομαχικών λόγω πυρκαγιάς, εκδοχή ουδόλως κολακευτική για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας), και βεβαίως έχοντας επιβάλει ένα δρακόντειο καθεστώς έκτακτης ανάγκης στο εσωτερικό, το κα-

Η Μόσχα φαίνεται μέχρι στιγμής να ανταπεξέρχεται στο πρωτοφανές κύμα κυρώσεων μετά την εισβολή στην Ουκρανία

θεστώς Ζελένσκι πλέον αποτολμά ακόμα και επιδρομές σε ρωσικό έδαφος, διακινδυνεύοντας (ή επιδιώκοντας) την εμπλοκή της Δύσης σε έναν γενικευμένο πόλεμο. Στο οικονομικό πεδίο, η Μόσχα φαίνεται μέχρι στιγμής να ανταπεξέρχεται στο πρωτοφανές κύμα κυρώσεων μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Αν και «λαβωμένη», η ρωσική οικονομία κατάφερε να σταθεί όρθια, κυρίως χάρη στις εξαγωγές υδρογονανθράκων, η εκτόξευση της τιμής των οποίων έφερε έσοδα

3,4 δισ. δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του 2022. Το «τρικ» με την πληρωμή του αερίου σε ρούβλια στήριξε το ρωσικό νόμισμα, διχάζοντας παράλληλα –για μια ακόμη φορά– την ΕΕ. Διαμορφώνεται έτσι μια ισορροπία δυνάμεων και πιέσεων που δύο μόνο πράγματα εξασφαλίζει: Τη συνέχιση του πολέμου, και τον διαρκή κίνδυνο κλιμάκωσής του σε μια μεγάλη, διεθνή σύρραξη. Ίσως Αμερικανοί αξιωματούχοι που βλέπουν στην Ουκρανία μια νέα «Κορέα», να ξέρουν κάτι παραπάνω...

ΙΛΙΟΝ PLUS

Πετυχημένη παρουσίαση της Κοινής Αντιπολεμικής ∆ήλωσης

ε μεγάλη επιτυχία έγινε την Τρίτη η εκδήλωση παρουσίασης της Κοινής Αντιπολεμικής Δήλωσης των πολιτικών οργανώσεων (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ΕΚΚΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, ΟΚΔΕ, ΔΕΑ, Ξεκίνημα, Κόκκινο Νήμα και ΑΠΟ), στο κατάμεστο Ίλιον Plus. Οι εκπρόσωποι των οργανώσεων υπογράμμισαν τον ελπιδοφόρο χαρακτήρα της πρωτοβουλίας όχι μόνο για το ενωτικό της στίγμα αλλά και για το βάθος της πολιτικής συμφωνίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τους καπιταλιστικούς αντα-

γωνισμούς. Αναγνωρίστηκε ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ρωσικής εισβολής με την ιδιαίτερη σημασία της επίθεσης της ρωσικής ηγεσίας στους μπολσεβίκους, το Λένιν και την πολιτική τους για το εθνικό ζήτημα στη Σοβιετική Ένωση. Ταυτόχρονα υπογραμμίστηκαν οι ευθύνες της ουκρανικής κυβέρνησης, ο πόλεμος από το 2014 και η σιδερένια φτέρνα ενάντια στην αριστερά, στο εργατικό κίνημα και στις εθνικές μειονότητες της Ουκρανίας. Επίσης, τονίστηκε η περικύκλωση της Ρωσίας, από το ΝΑΤΟ στα δυτικά, και της Κίνας, από τη συμφωνία AUKUS στα ανατολικά.

Απέναντι στον επικίνδυνο αυτό τοπίο, η Αριστερά και το εργατικό κίνημα κάθε χώρας πρέπει να αντιτάσσεται σε όλους τους αστικούς πόλους και πρώτα απ’ όλα στη «δική της» αστική τάξη. Για την Ελλάδα τονίστηκε, αυτό σημαίνει την προτεραιότητα της πάλης για απεμπλοκή της από κάθε άμεση ή έμμεση συμμετοχή στον πόλεμο, το διώξιμο των βάσεων των ΗΠΑ και την έξοδο από το ΝΑΤΟ, καθώς και την αντίθεση στον επικίνδυνο ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και σε βάρος των λαών και

στις δύο όχθες του Αιγαίου. Στην εκδήλωση τοποθετήθηκαν επίσης το ΚΚΕ (μ-λ), η Αναμέτρηση - Οργάνωση για μια νέα κομμουνιστική αριστερά και η ΑΡΑΣ. Από τις οργανώσεις που υπογράφουν την Κοινή Δήλωση υπογραμμίστηκε η αναγκαιότητα ενός διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος, πρώτα απ’ όλα της εργατικής τάξης, συνδεδεμένου με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό. Επόμενοι σταθμοί είναι η διοργάνωση αντιπολεμικής διαδήλωσης το πρώτο δεκαήμερο του Μάη και κινητοποιήσεων με αφορμή την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στα τέλη Ιούνη.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Ένας στους 4 ανέργους έχασε το επίδομα! Τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕ∆ για την εγγεγραμμένη ανεργία επιμένουν να δείχνουν ότι αναζητούν εργασία 1.084.688 άτομα, τσαλακώνοντας την εικονική πραγματικότητα του Χατζηδάκη και της κυβέρνησης. Αυτό το στοιχείο όμως, που αναδεικνύει τη λογική της κυρίαρχης πολιτικής άγριας περικοπής των δικαιωμάτων των ανέργων, είναι ότι οι επιδοτούμενοι συρρικνώθηκαν δραματικά κατά 24%! ∆ηλαδή, τον Μάρτιο, περίπου 50.000 άνεργοι έχασαν και αυτό το πενιχρό επίδομα. Ενώ συνολικά αυτοί που επιδοτούνται είναι μόλις το 10%. Είναι πλέον καταφανές ότι πρέπει το επίδομα ανεργίας και να αυξηθεί σημαντικά και, προπαντός, να το δικαιούνται όλοι ανεξαιρέτως οι άνεργοι!

Βασίλης Παπαγεωργίου

Δεν βρίσκουν δούλους ξενοδοχεία και εστιατόρια! Για περισσότερες από 50.000 κενές εποχικές θέσεις εργασίας σε εστίαση και ξενοδοχειακό τομέα κάνει λόγο ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για «τον ποιοτικό τουρισμό». Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στον επισιτισμό. O ΣΕΤΕ υποστηρίζει ότι προσφέρουν αμοιβές πάνω από τις κλαδικές συμβάσεις –που είναι όμως αδικαιολόγητα χαμηλές– και κατηγορούν τους εργαζόμενους που τολμάνε και διεκδικούν θέσεις πλήρους απασχόλησης με αυξημένες αποδοχές! Οι ελλείψεις προσωπικού, πέρα από την πανδημία, οφείλονται ακριβώς στο γεγονός ότι οι παραδόπιστοι Έλληνες ξενοδόχοι επιμένουν να προσφέρουν πολύ λίγα και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα πολλοί εποχικοί εργαζόμενοι να στρέφονται σε άλλες χώρες.

Μετανάστρια νεκρή από διασταυρούμενα πυρά Στη μέση μιας ακόμα «ναυμαχίας» μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων συνοριοφυλάκων βρέθηκε το περασμένο Σάββατο βάρκα με πρόσφυγεςμετανάστες στον Έβρο. Μια γυναίκα που επέβαινε στη βάρκα δέχτηκε σφαίρα στον θώρακα και έπεσε νεκρή στη θάλασσα. Η ελληνική πλευρά είχε προχωρήσει αρχικά στη βίαιη επαναπροώθηση της βάρκας, με τους Τούρκους αστυνομικούς να πυροβολούν για να την εμποδίσουν να προσεγγίσει

Γιώργος Κρεασίδης* Επικίνδυνη εξέλιξη για την υπόσταση των σωματείων αποτελεί η μεθόδευση των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ), σαν προεδρείο της Ένωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ), να κρατάνε ανοιχτό το ενδεχόμενο της εφαρμογής του αντισυνδικαλιστικού πλαισίου του νόμου Χατζηδάκη στο επικείμενο συνέδριο, που είναι προγραμματισμένο για 13-15/5. Σημειώνουμε ότι τυπικά θέση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι πως ο νόμος Χατζηδάκη είναι αντεργατικός και αποτελεί αντιδημοκρατική κρατική παρέμβαση. Η ΕΔΟΘ, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης, δεν έχει επιλεγεί τυχαία στον ρόλο του λαγού για να περάσει η εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Δηλαδή, η εγγραφή στο περίφημο ΓΕΜΗ-

τις τουρκικές ακτές. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, οι Έλληνες αστυνομικοί άρχισαν και αυτοί να πυροβολούν προειδοποιητικά στον αέρα. Ανεξάρτητα από ποια πλευρά ρίχτηκε η φονική σφαίρα, το χέρι που όπλισε τους δολοφόνους της ανήκει στις κυβερνήσεις και των δύο κρατών και την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ.

Παίρνω εργολαβίες, δίνω αμνοερίφια Με έναν πρωτότυπο τρόπο τρεις εργοληπτικές εταιρείες εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους προς τον κ. Πατούλη κάνοντας δωρεές σε είδος για την πασχαλινή φιέστα της Περιφέρειας Αττικής στο Ίλιον. Με απευθείας ανάθεση, οι εταιρείες είχαν αναλάβει

Γενάρη και Φλεβάρη τον εκχιονισμό δρόμων της Αττικής αντί 6,5 εκατομμυρίων ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και οικτρό. Τώρα, οι εταιρείες προσφέρουν 25 αμνοερίφια, καμιά εικοσαριά χιλιάδες πλαστικά μπουκάλια νερό του μισού λίτρου και 5.000 τεμάχια κρέατος για τη μεθαυριανή γιορτή. Όμως εδώ δεν ισχύει το σλόγκαν «μ’ ένα κοψίδι ξεχνιέμαι». Το «άρτος και θεάματα», κληρονομιά των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δεν μπορεί να διώξει τον βραχνά της ακρίβειας.

Τρανσφοβικό μίσος σε χριστιανική συσκευασία Σοκ και αηδία προκάλεσε στο πανελ-

λήνιο η χυδαία αντιμετώπιση, από τον ιερέα του ναού του Αγίου Νικολάου της Καλλιθέας, μιας άνεργης τρανς γυναίκας που πήγε να πάρει ένα πιάτο φαγητό από το συσσίτιο της εκκλησίας. Μαινόμενος ο ιερέας, της είπε «να βγάλει τα βυζιά και να ξανάρθει» και της συνέστησε να γίνει πόρνη για να βγάλει το ψωμί της. Μετά την κατακραυγή και προσπαθώντας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζήτησε να διενεργηθεί έρευνα και προέβη σε γενικόλογες δηλώσεις περί χριστιανικής αρωγής χωρίς διακρίσεις σε κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη. Μόνο που το ρατσιστικό μίσος στον χώρο της Εκκλησίας δεν είναι καινούριο φαινόμενο (βλέπε προσφυγή ιεραρχών στο ΣτΕ για την ακύρωση του συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια).

Ε∆ΟΘ: ∆ΑΚΕ-∆ΗΣΥΠ θέλουν το ΓΕΜΗΣΟΕ ζητώ τον λόγο ΣΟΕ, όπως ήταν η αρχική πρόταση και κυρίως η ηλεκτρονική ψηφοφορία. Με αυτά, διασφαλίζεται το πλήρες συνδικαλιστικό φακέλωμα και ο κρατικός έλεγχος των σωματείων, προκειμένου να επιβληθεί η ουσιαστική κατάργηση της απεργίας που προβλέπει ο νόμος, ενώ δημιουργούνται όροι για διαβλητές αρχαιρεσίες. Η ΕΔΟΘ, με ευθύνη των ΔΑΚΕΔΗΣΥΠ, όλο το προηγούμενο διάστημα είχε προχωρήσει σε συνδικαλιστικό

lockdown, απείχε από κάθε κινητοποίηση των εργαζομένων στην υγεία, την παιδεία και τον δημόσιο τομέα, ενώ δεν είχε διαδικασίες. Αρνήθηκε κάθε αλληλεγγύη σε όσους δέχονταν πλήγματα του κρατικού αυταρχισμού, από τα πρόστιμα όσων έσπασαν την κυβερνητική απαγόρευση του Πολυτεχνείου το 2020 μέχρι τους 114 διευθυντές σχολείων που δεν συμμετείχαν στην αξιολόγηση. Είναι φτηνή δικαιολογία τα όσα επικαλούνται ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ για πρόβλημα νομιμοποίησης της νέας διοίκησης και πρόσβασης στους οικονομικούς πόρους, δεδομένου ότι έχουν πραγματοποιηθεί εκλογές χωρίς εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη στην ΟΕΝΓΕ (νοσοκομειακοί γιατροί) και την ΟΣΥΑΠΕ (εργαζόμενοι στις

περιφέρειες), όπου μετά τη συγκρότηση προεδρείου εξασφαλίστηκε η πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Αντίστοιχα η ΠΟΕ-ΟΤΑ (δήμοι) υπέγραψε συλλογική σύμβαση. Επίσης, η ΟΛΜΕ (καθηγητές) έχει αποφασίσει ομόφωνα στην πρόσφατη γενική συνέλευση προέδρων ΕΛΜΕ ότι δεν θα εφαρμόσει τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Ήδη οι Α΄, Γ΄ και Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης έχουν καταδικάσει αυτές τις μεθοδεύσεις, δείχνοντας πως οι εργαζόμενοι είναι σε επιφυλακή για να μην γίνει η ΕΔΟΘ η κερκόπορτα για να περάσει ο αντισυνδικαλιστικός νόμος. *μέλος ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και ΕΕ της ΕΔΟΘ

Πολιτική

«ΝΕΟΣ» ΟΑΕ∆

Δημήτρης Σταμούλης

Θεοπίστη Καπέτα

«Κ

άνουμε μια επανεκκίνηση, στον ΟΑΕΔ που ήταν ταυτισμένος, στην κοινή γνώμη, με την καταβολή επιδομάτων», δήλωσε ο Κ. Χατζηδάκης στη συζήτηση για τον νέο νόμο-έκτρωμα που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία την περασμένη εβδομάδα, θέτοντας με… σαφήνεια τον απώτερο στόχο των κυβερνητικών σχεδιασμών, δηλαδή το νέο πετσόκομμα των επιδομάτων. Προσπάθησε, δε, να παρουσιάσει τμήμα των ανέργων ως… υψηλοεισοδηματίες των 40.000 ευρώ, που «νέμονται» τα… προνόμια της δωρεάν χρήσης των αστικών συγκοινωνιών ή του κοινωνικού τουρισμού. Σκοπίμως απέκρυψε ότι μόλις 1-2 στους 10 ανέργους λαμβάνουν το γλίσχρο επίδομα ανεργίας, που αντιστοιχεί μόλις στο 55% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, ανεξαρτήτως από το αν ο άνεργος αμειβόταν με μηνιαίο μισθό ή ημερομίσθιο! Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ανέργους είχε ήδη διαφανεί, όταν αποφάσισε να «ψαλιδίσει» τις εισφορές υπέρ ΟΑΕΔ κατά 3%, που ισχύει από 1η Ιανουαρίου 2021 έως και τέλος 2022. Ήδη μόνο το 2021, ο ΟΑΕΔ απώλεσε ποσό της τάξης του 1,2 δισ. ευρώ από αυτή τη μείωση, άλλη μια απόδειξη της παρακμής στην οποία οδηγούν τον ΟΑΕΔ ή ΔΥΠΑ ή όπως τον μετονομάσουν στο μέλλον οι επόμενοι κυβερνώντες… Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της αναπαρήγαγαν μια πρωτοφανή επίθεση συκοφάντησης των ανέργων ως «τεμπέληδων» που κάθονται και… απολαμβάνουν το επίδομα ανεργίας, που δεν πάνε για δουλειά όπου τους υποδείξουν, που θα τιμωρούνται με διαγραφή επειδή π.χ. ο/η σύζυγος έχει εργασία και το οικογενειακό εισόδημα «υπερβαίνει» το αυθαίρετο όριο που θέσπισε η κυβέρνηση και που, όπως συμβαίνει με το επίδομα θέρμανσης, πετά χιλιάδες εκτός λίστας «ωφελουμένων». Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι κρατικοδίαιτοι στην ιστορία της ανεργίας, που απομυζούν τσάμπα δημόσιο χρήμα και βγάζουν αγόγγυστα κέρδη με απλήρωτη εργασία, είναι οι επιχειρήσεις και το κεφάλαιο! Δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας παραμένουν «κενές», με τους εργοδότες να περιμένουν να βγει το κατάλληλο πρόγραμμα επιδότησης μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, που σε διαφορετική περίπτωση θα πλήρωναν από το ταμείο τους, αλλά τώρα τα πληρώνει ο ΟΑΕΔ. Ας δούμε ορισμένα πρόσφατα παραδείγματα. Πριν από μια εβδομάδα, ξεκίνησαν οι αιτήσεις επιχειρήσεων για το «Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση ανέργων ηλικίας 30 ετών και άνω», σε πέντε περιφέρειες της χώρας. Το πρόγραμμα 12μηνης διάρκειας επιδο-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Αμόκ αστυνομικής καταστολής στο ΑΠΘ

Επίδομα σε όλους τους ανέργους, όχι «τσάμπα» προσλήψεις για τους εργοδότες ▸ Το κεφάλαιο και όχι οι άνεργοι, όπως διατείνεται ο Κωστής Χατζηδάκης, «ξεκοκαλίζει» κρατικό χρήμα τεί με έως και 700 ευρώ την πρόσληψη ανέργων σε νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης. Το μόνο κριτήριο που τίθεται για τις επιχειρήσεις είναι να μην έχουν μειώσει (όχι να μην έχουν απολύσει…) το προσωπικό τους τρεις μήνες πριν την αίτηση και να μην έχουν λάβει χρηματοδότηση από κρατική ενίσχυση άνω των 200.000 ευρώ τα προηγούμενα τρία έτη. Δηλαδή, εργοδότης που έχει εισπράξει κρατικό χρήμα, π.χ. 199.000 ευρώ, μπορεί να επιδοτηθεί με τους μισθούς, τις ασφαλιστικές εισφορές ακόμα και τα αντίστοιχα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και επιδόματα αδείας που θα καταβάλει! Συνολικά, για τους εργοδότες θα διατεθούν 32 εκατ. ευρώ με συγχρηματοδότηση Ελλάδας και ΕΕ (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) μόνο από το εν λόγω πρόγραμμα. Λεφτά, λοιπόν, για τσάμπα εργάτες στο κεφάλαιο υπάρχουν, αλλά για τις ανάγκες των ανέργων δεν υπάρχουν, γνωστό το κυβερνητικό-εργοδοτικό μότο.

Να σημειωθεί ότι, με βάση τις κυβερνητικές εξαγγελίες, προγράμματα για πάνω από 55.000 εργαζόμενους προωθεί ο ΟΑΕΔ με επιδότηση μισθού, ενώ την ίδια ώρα προετοιμάζονται αλλά έντεκα προγράμματα που θα τρέξουν μέχρι τέλος του χρόνου. Κάποιος καλοπροαίρετα θα αναρωτηθεί, πού είναι το «κακό»; Το ζήτημα είναι ότι οι μισθοί δεν προέρχονται από το ταμείο των εργοδοτών αλλά από το δημόσιο ταμείο, δηλαδή από τον κόπο των εργαζομένων. Είναι το κεφάλαιο που ξεκοκαλίζει κρατικό χρήμα και όχι οι άνεργοι, όπως διατείνεται ο Κ. Χατζηδάκης, η κυβέρνηση και οι εργοδότες. Αυτά τα χρήματα πρέπει να τα παίρνουν όλοι οι άνεργοι –χωρίς προϋποθέσεις– και όχι το κεφάλαιο, και μαζί δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπτώσεις τιμολογίων ΔΕΚΟ, απαγόρευση διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου και άλλα δικαιώματα για αξιοπρεπή διαβίωση.

Δυνάμεις καταστολής καταπάτησαν το πανεπιστημιακό άσυλο για να επιτηρήσουν τις εργασίες στον χώρο που ήταν το στέκι του Βιολογικού, τη Δευτέρα το πρωί στο ΑΠΘ. Ασφαλίτες και διμοιρίες των ΜΑΤ περικύκλωσαν το campus με τις ευλογίες της πρυτανείας και της κοσμητείας της ΣΘΕ. Δεκάδες φοιτητές μαζεύτηκαν για να υπερασπιστούν το άσυλο, παρόλο που πρόκειται για νεκρή εβδομάδα μαθημάτων, με τους περισσότερους φοιτητές να λείπουν εκτός πόλης λόγω εορτών. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν αναίτια στους συγκεντρωμένους με τη ρίψη χημικών και κρότους λάμψης, ωστόσο τελικά απωθήθηκαν από τους φοιτητές και αποχώρησαν. Ορισμένοι από τους φοιτητές τραυματίστηκαν κατά την επίθεση της αστυνομίας. Στις 9 το πρωί της επομένης ημέρας καλέστηκε συγκέντρωση ενάντια στην αστυνομία στα πανεπιστήμια έξω από τις Σχολές Θετικών Επιστημών (ΣΘΕ). Την Τρίτη, η στοχευμένη καταπάτηση του ασύλου συνεχίστηκε, με ΜΑΤ και ασφαλίτες να βρίσκονται και πάλι έξω από τον χώρο της ΣΘΕ, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συνέχιση των εργασιών για τη μετατροπή του στεκιού του Βιολογικού σε βιβλιοθήκη. Με πρωτοβουλία των συγκεντρωμένων έγινε παρεμπόδιση των εργασιών, ενώ ασφαλίτες και βαριά οπλισμένοι αστυνομικοί παρέμειναν εκεί, παριστάνοντας τους εργάτες. Από την πρώτη στιγμή περικύκλωσαν τη συγκέντρωση και απέκλεισαν τις άλλες δύο συγκεντρώσεις στην πλατεία Χημείου και στη Γεωπονία. Έπειτα από ώρες απωθήθηκαν οι διμοιρίες των ΜΑΤ και ακολούθησαν συγκρούσεις. Οι δυνάμεις καταστολής έπνιξαν το ΑΠΘ στα δακρυγόνα, ρίχνοντας ακόμη και στο εσωτερικό του κτηρίου της ΣΘΕ, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί και να πνιγεί από τα χημικά πλήθος κόσμου. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πραγματοποιήθηκε μία σύλληψη, όπως και μία αναίτια προσαγωγή ώρες πριν η οποία εν τέλει μετατράπηκε σε σύλληψη. Την Τετάρτη έγινε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους δύο συλληφθέντες έξω από τα δικαστήρια. Η δίκη του πρώτου αναβλήθηκε για τις 28/4, ενώ ο δεύτερος αφέθηκε ελεύθερος, καθώς βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό, ενώ δεν του έχει ασκηθεί ακόμα ποινική δίωξη.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Η ηγεμονία του σύγχρονου κοινοβουλευτικού

ολοκληρωτισμού Η επέτειος της φασιστικής δικτατορίας της 21ης Απριλίου του 1967 στη χώρα μας και η εκλογική μάχη στη Γαλλία με κυριαρχία του διδύμου του ακραίου Κέντρου του Μακρόν (κεντρώος στα λόγια, ιδιαίτερα επιθετικός στην προώθηση της πολιτικής του κεφαλαίου κατά των λαϊκών στρωμάτων και του κινήματος) και της «γραβατωμένης» ακροδεξιάς της Λεπέν σηματοδοτούν τη μετάβαση απ’ την απροκάλυπτα δικτατορική εκδοχή της αστικής πολιτικής που συρρικνώθηκε αλλά δεν εκλείπει, στην ηγεμονία της υπεραντιδραστικής πολιτικής του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. που διαπερνά συνολικά –με διαβαθμίσεις και διαφορετικές μορφές– το αστικό πολιτικό σύστημα. Αυτή η αλλαγή συσχετισμού στο πολιτικό σύστημα, στην πραγματικότητα εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αφού με τον κοινοβουλευτικό αυταρχισμό συρρικνώνει τα δικαιώματα και τις λαϊκές αντιδράσεις κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ενσωματώνει σ’ αυτήν την πολιτική, με διαφοροποιήσεις βέβαια και τα κεντρώα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ενώ η λαϊκή δυσαρέσκεια και αντίδραση εκτονώνεται ακίνδυνα με την επιλογή εναλλακτικών κομμάτων, πιο προοδευτικών ή πιο συντηρητικών, που στην πραγματικότητα δεν εκφράζουν μία εναλλακτική –έστω συστημική– πολιτική, αλλά συγκλίνουν στον βασικό πυρήνα της αστικής πολιτικής διαχείρισης, με δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις και μικροπαραχωρήσεις στο ένα ή το άλλο τμήμα του πληθυσμού. Όπως άλλωστε είδαμε και από τη μαχητική στάση των φοιτητών στη Γαλλία, το πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται να πείσει ότι έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας τις καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης» και τους περιορισμούς κυκλοφορίας και συναθροίσεων.

Η συνταγματική εκτροπή και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα δεν αποτελούσαν πάντα κεραυνό εν αιθρία για πολλές χώρες της αμερικανικής σφαίρας επιρροής κατά το μεγαλύτερο μέρος του ψυχρού πολέμου. Στα περισσότερα μέρη του λεγόμενου… ελεύθερου κόσμου τα «βελούδινα» και τα πιο αιματηρά πραξικοπήματα αποτελούσαν συνέχεια της αστικής δημοκρατίας με άλλα μέσα και ύστατο μέσο επιβολής και πειθάρχησης.

Πραξικοπήματα στον ψυχρό πόλεμο

Η χούντα και ο αγώνας για δημοκρατία σήμερα Ανάλυση Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ετά το πέρας του B' ΠΠ, η ιμπεριαλιστική Δύση διαμόρφωσε, με αδιαμφισβήτητο ηγεμόνα τις ΗΠΑ, ένα επιθετικό πλέγμα διεθνών σχέσεων. Όρθωσε τείχη αντιπαλότητας κατά του υπαρκτού σοσιαλισμού (σιδηρούν παραπέτασμα) στη λεγόμενη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Παρά τον οξύ ανταγωνισμό ΗΠΑ-ΕΣΣΔ, ο πυρηνικός Αρμαγεδδών αποφεύχθηκε, έστω και την τελευταία στιγμή στην περίπτωσης της κρίσης των πυραύλων στην Κούβα. Με αιχμή τη CIA και το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ επιχειρούσαν

να καταστείλουν την ενίσχυση των ισχυρών κομμουνιστικών και ριζοσπαστικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην Ευρώπη, για να αποτραπεί ο κίνδυνος αριστερής στροφής, καθοδηγώντας ακροδεξιές και παραστρατιωτικές οργανώσεις σε τρομοκρατική δράση και οργανώνοντας ακόμη και πραξικοπήματα, για να μην αναλάβουν, έστω και με νόμιμη κοινοβουλευτική διαδικασία, την κυβερνητική εξουσία ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα, όπως το ιταλικό και το γαλλικό, αλλά και για να κατασταλούν από το βαθύ κράτος ισχυρά ανατρεπτικά κινήματα, όπως ο Μάης του 1968 στη Γαλλία. Παράλληλα, μετά τη λήξη του Β΄ ΠΠ, η ιμπεριαλιστική Δύση επιχείρησε με τη στρατιωτική βία να αποτρέψει την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, όπως η Ινδία, το Βιετνάμ, η Αλγε-

ρία, η Αίγυπτος κ.α., που κατέκτησαν με λαϊκές επαναστάσεις την εθνική τους ανεξαρτησία, δημιουργώντας τον προοδευτικό πόλο των αδέσμευτων χωρών. Στο εσωτερικό, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, οι καπιταλιστικές χώρες, θορυβημένες από το αντίπαλον δέος του υπαρκτού σοσιαλισμού, την αυξημένη επιρροή των κομμουνιστικών και αριστερών κομμάτων, την ισχύ των κινημάτων και την ανάταση του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, υιοθέτησαν την κεϋνσιανή διαχείριση την τριακονταετία 1945-1975, για να εδραιώσουν την κοινωνική ειρήνη και τη συνεργασία των τάξεων, πραγματοποιώντας κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, βελτιωτικές του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών. Στον πολιτικό όμως τομέα, η ιμπεριαλιστική Δύση, με πρωταγωνιστή το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και των συμμά-

χων χωρών της ΕΟΚ-ΝΑΤΟ, επιχείρησε ακόμη και με πραξικοπήματα και στρατιωτικές επεμβάσεις να αποτρέψει την αριστερή στροφή. Για να αποτραπεί αυτός ο κίνδυνος, υιοθετήθηκε η στρατηγική της έντασης και του φόβου, που καθοδηγούνταν από τη CIA και το ΝΑΤΟ, σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες καπιταλιστικών κρατών. Η στρατηγική της έντασης περιλάμβανε βομβιστικές επιθέσεις –ιδίως στην Ιταλία– με πολλούς νεκρούς, σαμποτάζ σε στρατιωτικές μονάδες (όπως σε μονάδα του Έβρου, όπου διοικητής ήταν ο αρχιχουντικός Γ. Παπαδόπουλος), μπαράζ δημοσιευμάτων για κομμουνιστικό κίνημα με πρόσχημα δυναμικές εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις (όπως συνέβη με τα Ιουλιανά το 1965 στην Αθήνα), εκρηκτικά δημοσιεύματα για την απειλή δήθεν κατά της δημοκρατίας, έντονη τρομοκρατι-

Εικονοκλάστες κή δράση ακροδεξιών και παραστρατιωτικών οργανώσεων. Τις τρομοκρατικές αυτές επιθέσεις απέδιδαν σε ακροαριστερές και κομμουνιστικές οργανώσεις, για να καλλιεργηθεί στις κοινωνικές μάζες φόβος και ανασφάλεια, ώστε να δικαιολογηθεί η ανάγκη ενός αυταρχικού δικτατορικού καθεστώτος. Είναι αποδεδειγμένο ότι η CIA καθοδήγησε την Απριλιανή δικτατορία στην Ελλάδα το 1967, το πραξικόπημα Σαμψών στην Κύπρο, το στρατιωτικό καθεστώς στην Τουρκία το 1971, το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή το 1973. Σύμφωνα με μαρτυρία του Ιταλού στρατηγού Μαλέττι, ηγετικού στελέχους της ιταλικής αντικατασκοπείας, στα τρομοκρατικά χτυπήματα των ακροδεξιών ήταν αναμεμειγμένη η CIA, για να αποτρέψει την αριστερή στροφή στην Ιταλία, έστω και με την επιβολή δικτατορικού καθεστώτος. Τα αίτια της Απριλιανής χούντας πρέπει να αναζητηθούν στην επιλογή των αστικών δυνάμεων της χώρας (μεγάλο κεφάλαιο, παλάτι, στρατός, συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις) να συντρίψουν το ισχυρό κίνημα και την Αριστερά (ιδιαίτερα είχε τρομοκρατήσει το σύστημα η δυναμική της Αριστεράς, που την ανέδειξε σε δεύτερη δύναμη στις εκλογές του 1958). Αυτός ο στόχος των συντηρητικών και αντιδραστικών δυνάμεων της χώρας είχε τη συνηγορία των ΗΠΑ, που την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου ευνοούσαν τη στρατιωτική καταστολή επικίνδυνων για αυτούς κινημάτων. Ιδιαίτερα, η Απριλιανή δικτατορία ευνοούσε την προσπάθεια

των ΗΠΑ να αποκτήσουν ένα απόλυτα ελεγχόμενο προγεφύρωμα στην καυτή περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Τη θρυαλλίδα για το Απριλιανό πραξικόπημα αποτέλεσε η διαφωνία του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με το παλάτι για τον Υπουργό Άμυνας. Ο Παπανδρέου

έδωσε μάχες με αδιάπτωτη μαχητικότητα, που προκάλεσαν έντονη ανησυχία στο σύστημα. Το κίνημα εμπνεόταν από τα οξυμμένα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα. Στην πραγματικότητα, αυτά αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη των συγκλονιστικών αγώνων και όχι η εκπαραθύ-

Τα αίτια της Απριλιανής χούντας πρέπει να αναζητηθούν στην επιλογή των αστικών δυνάμεων να συντρίψουν το ισχυρό κίνημα και την Αριστερά

Κίσινγκερ και Πινοσέτ: Δρόμοι παράλληλοι απαιτούσε να αποπεμφθεί ο Γαρουφαλιάς. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος απέρριψε το αίτημα του Γ. Παπανδρέου και τον εξανάγκασε σε παραίτηση. Αυτή η αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική στάση προκάλεσε λαϊκές αντιδράσεις, πρωτοφανείς για τη μετεμφυλιακή περίοδο. Το λαϊκό κίνημα για 70 ημέρες

ρωση του Γ. Παπανδρέου. Αυτός ο ταξικός χαρακτήρας του κινήματος δεν μεταφράστηκε σε ριζοσπαστικά αιτήματα. Απεναντίας, περιορίστηκε στα συστημικά αιτήματα για αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας, που προέβαλε κυρίαρχα η Ένωση Κέντρου, αλλά και η αριστερή της πτέρυγα υπό τον Α. Πα-

πανδρέου. Στο ίδιο όμως συστημικό αίτημα περιορίστηκε και η ΕΔΑ, αλλά και το ΚΚΕ, που δεν τόλμησαν να προσδώσουν στο κίνημα ριζοσπαστικό περιεχόμενο. Δεμένο το κίνημα στην προκρούστεια κλίνη της δημοκρατικής εξομάλυνσης, ενώ θα μπορούσε να συνεχιστεί, να οξυνθεί και να μετεξελιχθεί σε επαναστατική κατάσταση, εκτονώθηκε με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Στεφανόπουλου, που αποτελούσε μία προσωρινή αστική διέξοδο την πολιτική κρίση, αποκαθιστώντας την αστική νομιμότητα. Ο αστικός κόσμος είχε θορυβηθεί σφοδρά από τα Ιουλιανά. Τίποτα δεν εγγυόταν ότι η εκτόνωση θα ήταν μόνιμη και όχι προσωρινή. Οι φόβοι της άρχουσας τάξης διογκώνονταν από το γεγονός ότι τα Ιουλιανά δεν αποτελούσαν μία μεμονωμένη περίπτωση, αλλά μία αγωνιστική ακολουθία στη δεκαετία του 1960 εργατικών και νεολαιίστικων κινητοποιήσεων, με αιχμές την ιστορική σύγκρουση των οικοδόμων με την αστυνομία το 1960 και τη δολοφονία του αγωνιστή Γ. Λαμπράκη το 1963 από ακροδεξιούς τρομοκράτες, τους οποίους εξέτρεφε και κάλυπτε η αστυνομία. Την αστική λύση στην πολιτική κρίση έδωσε η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου. Κυρίαρχη αιτία της επιβολής της ήταν η προτεραιότητα που έδινε εκείνη την περίοδο ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στην αποτροπή του κινδύνου αριστερής στροφής, με τρομοκρατική δραστηριότητα, την οποία απέδιδε σε ριζοσπαστικές οργανώσεις, αλλά και με πραξικοπήματα και επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας.

Ποιος φοβάται το λαϊκό κίνημα; ▸ Τμήματα του κεφαλαίου στήριξαν τον «γύψο» Ο ΦΟΒΟΣ αριστερής στροφής εμπεδωνόταν στις εξής παραμέτρους: Στο εργατικό, πολιτικό, νεολαιίστικο κίνημα της δεκαετίας του 1960, πού κορυφώθηκε με τα Ιουλιανά του 1965 (κίνημα των 70 ημερών), στην εμφάνιση μιας κεντροαριστεράς υπό τον Α. Παπανδρέου, που φαινόταν να υπερβαίνει τα όρια του πολιτικού συστήματος, στη δυναμική πρόσβαση της ΕΔΑ στις λαϊκές μάζες, όπως απέδειξε το εκλογικό ποσοστό του 24,4% στις εκλογές του 1958, στην επικράτηση της βίαιης στρατιωτικής εκδοχής αντιμετώπισης του λαϊκού κινήματος, που εκπροσωπούσαν οι κυρίαρχες συστημικές δυνάμεις (παλάτι, στρατός, συντηρητικές πολιτικές δυ-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

νάμεις, μεγάλο κεφάλαιο), αντί της πιο ήπιας εκδοχής της ενσωματωτικής διαχείρισης του κινήματος που εκπροσωπούσε η Ένωση Κέντρου. Οι δυνάμεις αυτές ήταν σφυρηλατημένες στη σκληρότητα του εμφυλίου πολέμου, κατάσταση όμως που επιβίωνε και στη μετεμφυλιακή περίοδο, αφού διατηρούνταν η αστική νομοθεσία που θεσμοθέτησε τη δίωξη των κομμουνιστών και αριστερών, κυρίως οι νόμοι 509/1947 και 375/1936, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, τα ξερονήσια με χιλιάδες εξόριστους αγωνιστές, ενώ δεκάδες χιλιάδες είχαν εγκατασταθεί στις σοσιαλιστικές χώρες χωρίς δικαίωμα επαναπατρισμού.

Ήταν εύλογο αυτές οι δυνάμεις να πανικοβάλλονται από την ενίσχυση κομμουνιστικών, αριστερών, ακόμη και κεντροαριστερών δυνάμεων, να χαρακτηρίζονται από δυσανεξία για τη νόμιμη πολιτική δράση αυτών των δυνάμεων και να ωθούνται, επομένως, σε ακραίες και ολοκληρωτικές λύσεις, όπως η στρατιωτική δικτατορία, για την πολιτική αντιμετώπισή τους. Τη δικτατορική επιλογή επικρότησαν συγκεκριμένα ανώτερα τμήματα του κεφαλαίου, οι εφοπλιστές και ο ΣΕΒ, που διαμαρτύρονταν, γιατί η κρίση των Ιουλιανών είχε υπερβεί τα όρια, πλήττοντας τα κέρδη τους, ενώ φάνταζε και ως απειλή για την ιδιοκτησία τους.

Εμφάνιση καθεστώτων έκτακτης ανάγκης Στον νεοφιλελεύθερο ολοκληρωτικό καπιταλισμό, πολιτικό εποικοδόμημα αποτελεί ο ολοκληρωτικός κοινοβουλευτισμός (μεταδημοκρατία κατά άλλους). Δεν υπάρχει ανάγκη προσφυγής σε πραξικοπήματα και στρατοκρατούμενες δικτατορίες, όπως στο στάδιο του μεταπολεμικού Ψυχρού Πολέμου. Στον σύγχρονο ολοκληρωτικό κοινοβουλευτισμό διατηρούνται οι αστικοδημοκρατικοί θεσμοί, η διάκριση των εξουσιών, η κοινοβουλευτική δημοκρατία, η αρχή της πλειοψηφίας, ο πολυκομματισμός, η ελευθερία της έκφρασης και της πολιτικής δράσης, τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα. Ωστόσο, αυτοί οι θεσμοί έχουν αποψιλωθεί από το όποιο αστικοδημοκρατικό περιεχόμενό τους και τείνουν να αποτελέσουν ένα γυμνό θεσμικό κέλυφος. Στον σύγχρονο καπιταλισμό έχουν σχεδόν εκλείψει οι στρατιωτικές δικτατορίες. Κυριαρχούν όμως τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης, που εξελίσσονται σε καθεστώτα κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης τυπικά δεν αποτελεί δικτατορικό καθεστώς, αλλά υιοθετεί δικτατορικές πρακτικές. Εξοικειώνει την κοινωνία με αυτήν την πρακτική και ανοίγει τον δρόμο για ολοκληρωμένη δικτατορία, οψέποτε χρειαστεί, όπως συνέβη στη μεσοπολεμική Γερμανία. Η διακυβέρνηση από τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ με διατάγματα προλείανε το έδαφος για τη στρατιωτική δικτατορία του Χίτλερ το 1933. Αλλά και στον σύγχρονο καπιταλισμό, ιδίως σε συνθήκες κρίσης, η κατάχρηση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, αποτελεί πλέον πρακτική που αποκαθηλώνει τη νομοθετική εξουσία και αποθεώνει την εκτελεστική, η οποία απορροφά νομοθετική και δικαστική εξουσία. Αυτή την ακροδεξιού τύπου αυταρχική διακυβέρνηση υιοθετεί στο σύνολό του το κυβερνών κομματικό σύστημα. Αυτό ισχύει και στις τρέχουσες εκλογές στη Γαλλία, όπου συγκρούεται ο Μακρόν, που για μεγάλο διάστημα κυβέρνησε με καθεστώς έκτακτης ανάγκης και η δήθεν «λαϊκή» δεξιά της Λεπέν. Ο Γαλλικός λαός πρέπει να εναντιωθεί στο ψευτοδίλημμα: Μακρόν ή Λεπέν.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Αποχαιρετισμός στον ∆ημήτρη Σπαρτινό

ΕΦΥΓΕ από τη ζωή, την Τετάρτη 20 Απριλίου, ο Δημήτρης Σπαρτινός. Οργανώθηκε από τα φοιτητικά του χρόνια στους αγώνες ενάντια στην δικτατορία μέσα από τις γραμμές της Αντι-ΕΦΕΕ και της ΚΝΕ. Έκτοτε, με την πορεία του μέσα στην Αριστερά και στους αγώνες, άφησε με τον τρόπο του το δικό του στίγμα, ταγμένος με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση στην υπόθεση της πάλης για μια άλλη κοινωνία. «Ξεχώριζε για την ευγενική και σεμνή προσωπικότητά του. Ως πανεπιστημιακός δάσκαλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε πολλές γενιές φοιτητών που είχαν την τύχη να τον συναντήσουν στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους οικείους του», σημειώνουν στην ανακοίνωσή τους οι οργανώσεις του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της νΚΑ στην Πάτρα.

Κινητοποιήσεις ενάντια στην ακρίβεια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

«ΩΣ ΕΔΩ με την ακρίβεια και την κυβερνητική κοροϊδία». Με αυτό το κεντρικό σύνθημα πραγματοποιήθηκαν οι κινητοποιήσεις των Συντονισμών Συλλογικοτήτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το Σάββατο 16 Απριλίου. Στην Αθήνα, η συγκέντρωση που έγινε στην πλατεία Βικτώριας εξελίχθηκε σε πορεία μέχρι την πλατεία Αμερικής. Ιδιαίτερη αποδοχή είχε από πολλούς μετανάστες το μεταφρασμένο κείμενο ενάντια στην ακρίβεια και για αυξήσεις στους μισθούς, σε αγγλικά και αραβικά. Στη συγκέντρωση και πορεία συμμετείχε και η Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών. Στη Θεσσαλονίκη, στο Άγαλμα Βενιζέλου, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης μοιράστηκαν δεκάδες ανακοινώσεις. Στην Καλλιθέα, η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Δαβάκη, διασχίζοντας κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Άκτιο: Ηχηρό αντιπολεμικό μήνυμα υπέρ των λαών

ΔΥΝΑΜΙΚΟ «παρών» στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση στο Άκτιο και στην πορεία στην Πρέβεζα που διοργάνωσαν εργατικά κέντρα, σύλλογοι και φορείς της περιοχής, έδωσαν οι περιφερειακές κινήσεις Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια, Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο και οι δημοτικές κινήσεις Ανυπότακτο Αγρίνιο, Ανυπότακτη Κίνηση για τα χωριά και τη πόλη της Πρέβεζας, Αριστερή Παρέμβαση στα Γιάννενα και Δημοτική Ριζοσπαστική Αλλαγή Άρτας. Μέλη τους πορεύτηκαν με τα πανό του Αντιπολεμικού Συντονισμού Άρτας και της πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση Αντιπολεμικού Διεθνιστικού Συντονισμού, διαδηλώνοντας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ζητώντας να κλείσει η βάση του Ακτίου.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ∆ΗΜΟΣΙΟΥ ΓΙΑ ΕΦΚΑ

«Με τον νέο νόμο 4892/2022, ψηφισμένο εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων του, γίνεται ένα ακόμα βήμα στην ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ», τονίζει σε ανακοίνωσή της η κλαδική επιτροπή Δημοσίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παράλληλα, καλεί σε κοινό αγώνα εργαζομένων και κοινωνίας για δημόσιο τομέα σε όφελος των λαϊκών αναγκών και όχι για την κερδοσκοπία των ιδιωτών.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΕΝΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Σε μαχητικό «παρών» στην πανελλαδική απεργία στα λιμάνια όλης της χώρας την 1η Μάη, καθώς και στην Παμπειραϊκή συγκέντρωση που οργανώνει το Εργατικό Κέντρο Πειραιά στο Πασαλιμάνι στις 11 π.μ., καλεί τους ναυτεργάτες η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ).

ΓΟΥ∆Η: ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ

Σύσκεψη για να συζητηθούν οι εξελίξεις που αφορούν το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή και τις δράσεις για την υπεράσπισή του διοργανώθηκε την Τετάρτη 13/4 στα γραφεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Άνω Αμπελοκήπων, μετά από πρωτοβουλία της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή. Μετά από ενδιαφέρουσα συζήτηση, αποφασίστηκαν η πραγματοποίηση περιπάτου σε όλους τους χώρους του πάρκου με τη μορφή ξενάγησης και ενημέρωσης των πολιτών που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Μαΐου (ημερομηνία και ώρα θα ανακοινωθούν σύντομα), καθώς και ημερίδας αλλά και πολιτιστικών εκδηλώσεων με συμμετοχή και άλλων φορέων με κοινούς στόχους.

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Tην Πέμπτη 28/4, στις 12 το μεσημέρι, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη, ενόψει της συνέλευσης του Συλλόγου Συνταξιούχων Εθνικής Τράπεζας (ΣΣΕΤΕ) και των προσεχών εκλογών. Στόχος ο συντονισμός της παρέμβασης των μαχόμενων δυνάμεων, για να αντιστραφεί ο εκφυλισμός του ΣΣΕΤΕ. Ο τόπος όπου θα πραγματοποιηθεί η σύσκεψη θα ανακοινωθεί την Τρίτη.

48ώρη απεργία στα Lidl Θεσσαλονίκης Σε 48ωρη απεργία, Τετάρτη 20 και Πέμπτη 21 Απριλίου, προχώρησαν οι εργαζόμενοι της Lidl Ελλάς στη Θεσσαλονίκη, με τα ποσοστά συμμετοχής να είναι ξανά υψηλά. Οι εργαζόμενοι παλεύουν για την υπογραφή επιχειρησιακής Σύμβασης Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στα σχέδια της εταιρείας για εφαρμογή «ατομικών συμφωνιών». Επίσης, καταγγέλλουν την προσπάθεια τρομοκράτησης από την πλευρά της εργοδοσίας, με την παρουσία της αστυνομίας στον χώρο της απεργιακής τους συγκέντρωσης στις αποθήκες της επιχείρησης στη Σίνδο.

Συνταξιούχοι ΕΤΕ: Καταγγελία για φίμωση Την προσωρινή κατάργηση του ιστολογίου και του μέιλ της από το πρωί της Τρίτης 19/4, ύστερα από μια κακόβουλη αναφορά στη Google ότι στάλθηκε μήνυμα με ανεπιθύμητο περιεχόμενο, καταγγέλλει η Αγωνιστική Προοπτική Συνταξιούχων ΕΤΕ. Το αίτημα επαναφοράς έχει γίνει καταρχήν δεκτό και η διαδικασία είναι σε εξέλιξη. «Είναι φανερό ότι ο λόγος μας ενοχλεί αρκετούς εγκάθετους “συνδικαληστές”, που χρησιμοποιούν κάθε αθέμιτο μέσο για να εξοντώνουν τις διαφορετικές φωνές και να διαχειρίζονται το ΣΣΕΤΕ για τα ιδιοτελή τους συμφέροντα», σημειώνει.

Υγεία ΕΣΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Σωτήρης Καλιαμπάκος | Μηνάς Καραγιάννης

ΟΕΝΓΕΕΙΝΑΠ

Στο στόχαστρο και η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

Άνοδος και θέσεις μάχης για το Ενωτικό Κίνημα

▸ Νομοσχέδιο-ταφόπλακα για την υγεία και τους εργαζόμενους

ολλές φορές, ο κόσμος και οι οργανώσεις της Αριστεράς συνηθίζουν να παρουσιάζουν την κυβέρνηση σαν ανίκανη, χωρίς σχέδιο, χωρίς στρατηγική. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο έχουν αντιληφθεί την οικονομική κρίση που ξεκινάει, έχουν αναλύσει τα στοιχεία της και έχουν συγκεκριμένο σχεδιασμό για το πώς θα διατηρηθεί και θα επεκταθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Κομβικό τμήμα αυτού του σχεδιασμού κεφαλαίου και κυβέρνησης είναι η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της υγείας. Είναι τόσο σημαντικό τμήμα του σχεδιασμού των κυβερνώντων, που ακόμα και η πανδημία δεν μπόρεσε να διακόψει αυτή τους την προσπάθεια. Με μια σειρά, λοιπόν, μέτρων και νόμων προωθούν αυτή τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης. Τελευταίο σε αυτή τη λίστα νόμων είναι το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) που κατέθεσε πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση. Η ΠΦΥ ήταν ήδη υποβαθμισμένη, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μετά τη μεγάλη φυγή γιατρών από την ΠΦΥ το 2014, τον αποκλεισμό χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων της γειτονιάς, τον Covid-19 που μετέτρεψε την ΠΦΥ σε δομή μίας νόσου, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο για να επιβεβαιώσει και να επεκτείνει την υποβάθμιση. Πρακτικά, με τα μέτρα που φέρνει το νομοσχέδιο αυτό, η πρόσβαση στο σύστημα υγείας καθίσταται ακόμα δυσκολότερη για τον άρρωστο, τον οποίο στρέφουν στην ιδιωτική υγεία. Ταυτόχρονα, η εργασία για τους εργαζόμενους στην ΠΦΥ εντατικοποιείται περαιτέρω. Πιο συγκεκριμένα: α) Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία του θεσμού του προσωπικού γιατρού, ο οποίος είναι διαχρονική επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα λειτουργεί ως «δερβέναγας» του συστήματος υγείας (gatekeeper). Για να απευθυνθεί σε γιατρό άλλης ειδικότητας ή σε νοσοκομείο, ο ασθενής θα πρέπει να περνάει από τον προσωπικό του «δερβέναγα». β) Το νομοσχέδιο προβλέπει την ύπαρξη τουλάχιστον 5.500 προσωπικών γιατρών (11 εκατομμύρια/2.000 ο πληθυσμός αναφοράς). Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στην ΠΦΥ είναι 1.350. Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο κάποιος νέος γιατρός να αναλάβει το ρόλο του οικογενειακού γιατρού. Η σύμβαση που προτείνεται στους ιδιώτες αυτοαπασχο-

λούμενους δεν είναι βιώσιμη. Ενώ και οι σχέσεις εργασίας που προτείνονται σε νέους γιατρούς για δημόσιες δομές της ΠΦΥ είναι επισφαλείς. Άρα, με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν υπάρχουν κίνητρα για να μπουν γιατροί στο σύστημα. γ) Ταυτόχρονα, το νομοσχέδιο δεν αναφέρει αμοιβή και ο υπουργός αφήνει να εννοηθεί ότι η δαπάνη για την υγεία θα μειωθεί περαιτέρω. Άρα, δεν υπάρχουν και ούτε προβλέπεται να υπάρξουν οι προσωπικοί γιατροί που θα αποτελούν το πρώτο στάδιο της νέας ΠΦΥ. Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη την πρόσβαση του κόσμου στο σύστημα υγείας. δ) Μια φορά τον χρόνο θα μπορεί ο προσωπικός γιατρός να παραπέμψει κάποιον ασθενή σε γιατρό μίας ειδικότητας. Αυτό κάνει την παρακολούθηση των χρονίως πασχόντων από το δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας πρακτικά αδύνατη. Ο κίνδυνος για την υγεία των ασθενών αυξάνεται κατακόρυφα και οι ασθενείς σπρώχνονται προς τον ιδιωτικό τομέα. ε) Τα ήδη υποστελεχωμένα κέντρα υγείας θα στελεχώνονται μόνο από πέντε ειδικότητες. Αυτή η υποστελέχωση θα οδηγήσει σε αύξηση της θνητότητας και της νοσηρότητας. στ) Θεσμοθετούνται ποιοτικά κριτήρια για τα διαγνωστικά κέντρα που θα συνδέονται με τη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ. Έτσι, πρακτικά, θα οδηγήσουν στο κλείσιμο των μικρών διαγνωστικών κέντρων προς όφελος των μεγάλων αλυσίδων. Αυτό το νομοσχέδιο είναι ταφόπλακα για την ΠΦΥ, για τους εργαζόμενους σε αυτήν, καθώς και για την υγεία του

λαού. Όπου έχει εφαρμοστεί αυτό το σύστημα (για παράδειγμα Ηνωμένο Βασίλειο), έχει συσχετιστεί με καθυστερημένες διαγνώσεις, αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα (ειδικά σε πάσχοντες από κακοήθειες). Ο λαός μας δεν χρειάζεται μια τέτοια δήθεν «ΠΦΥ», των περικοπών, των αποκλεισμών, των ΣΔΙΤ, των ιδιωτικοποιήσεων. Αντίθετα, χρειάζεται μια δωρεάν δημόσια Πρωτοβάθμια Υγεία, με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση, πλήρως ενταγμένη στο ΕΣΥ, οργανικά διασυνδεμένη με τα δημόσια νοσοκομεία και με γιατρούς μόνιμους επιμελητές κλάδου ΕΣΥ και γενικά υγειονομικούς λειτουργούς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε μόνιμες θέσεις. Με σοβαρές και πλήρεις δομές (πολυδύναμα επαρκώς στελεχωμένα Κέντρα Υγείας στις πόλεις και στην περιφέρεια και περιφερειακά ιατρεία στην ευθύνη των Κέντρων Υγείας), με προσανατολισμό την πρόληψη. Το μαχόμενο υγειονομικό κίνημα, μαζί με τον πληττόμενο λαό, πρέπει μαχητικά να διεκδικήσει μία ΠΦΥ που θα σέβεται τον ασθενή και τον εργαζόμενο, που δε θα βλέπει την υγεία ως εμπόρευμα και τους υγειονομικούς ως γρανάζια. Μόνο με τους αγώνες μας μπορούμε να επιβάλουμε μια τέτοια κατεύθυνση. ΥΓ: Σε άρθρο του νομοσχεδίου αυτού περιλαμβάνεται και η διάταξη για το άνοιγμα των απογευματινών χειρουργείων στους ιδιώτες, καθώς και για τη μερική απασχόλησή τους στα δημόσια νοσοκομεία. Πρέπει τώρα να τους σταματήσουμε!

Τρεις έδρες στο νέο ΔΣ της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας-Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), συγκεντρώνοντας ποσοστό 17,2%, κατάφερε να εξασφαλίσει το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή (ΕΚΑ) στις εκλογές που έγιναν στις 31 Μαρτίου. Αναλυτικά τα τελικά αποτελέσματα: Έγκυρα 4.208 (3.982 το 2019). Έλαβαν: ΔΗΚΝΙ 1292 (από 1.193) ψήφοι και 5 (από 4) έδρες, ΔΗΠΑΚ 1.191 (904) ψήφοι και 4 (3) έδρες, Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή 726 (665) ψήφοι, 17,2% (16,7%) και 3 (3) έδρες, Μέτωπο (ΣΥΡΙΖΑ) 409 (452) ψήφοι και 1 (2) έδρα, ΠΑΣΚ 351 (328) ψήφοι και 1 (1) έδρα, ΑΙΣ (ανεξάρτητη κεντροαριστερή κίνηση Αττικού) 165 (257) ψήφοι και 1 (1) έδρα, ΑΙΚ (ανεξάρτητο δεξιό) 143 (183) ψήφοι και 0 (1) έδρα. Επίσης, το τριήμερο 8-10 Απριλίου πραγματοποιήθηκε και το 11ο συνέδριο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), με 9.890 γιατρούς να ψηφίζουν συνολικά (εντυπωσιακός αριθμός) για την εκλογή αντιπροσώπων και το Ενωτικό Κίνημα να συγκεντρώνει πανελλαδικά το υψηλό 23%. Τα αποτελέσματα για το νέο Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ έχουν ως εξής: ΔΗΠΑΚ 93 (70 το 2019) ψήφοι και 11 (9) έδρες, Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή 52 (50) ψήφοι και 6 (6) έδρες, ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) 42 (38) ψήφοι και 5 (5) έδρες, Μέτωπο (ΣΥΡΙΖΑ) 33 (38) ψήφοι και 4 (4) έδρες, Συμπαράταξη (ΚΙΝΑΛ) 16 (20) ψήφοι και 1 (3) έδρα. Όμως, η 11η έδρα που δόθηκε στη ΔΗΠΑΚ (αντί στη Συμπαράταξη) είναι πρωτοφανής καλπονόθευση και παραβίαση της απλής και ανόθευτης αναλογικής, καθώς κακώς δεν εφαρμόστηκε και το δεκαδικό μέρος του μέτρου, όπως τονίζει το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. «Το αμέσως επόμενο διάστημα έχουμε μπροστά μας ιδιαίτερα κρίσιμες μάχες για το δικαίωμα του λαού στη δωρεάν, δημόσια, ισότιμη περίθαλψη και για τα στοιχειώδη δικαιώματα των νοσοκομειακών γιατρών εργασιακά, μισθολογικά, επιστημονικά. Σε αυτές τις μάχες πρέπει να δοθεί όλο μας το βάρος και όχι να δυσχεραίνεται η λειτουργία, η παρουσία, η παρέμβαση και το κύρος της ΟΕΝΓΕ από διαδικαστικές εκκρεμότητες και δικαστικές διαμάχες που προκαλούνται από μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες και συμπεριφορές θεσιθηρίας και καρεκλοκενταυρισμού κοινοβουλευτικού τύπου», σημειώνει. Τέλος, για την ΑΔΕΔΥ, η ΔΗΠΑΚ εξέλεξε 10 αντιπροσώπους, το ΕΚΑ 6, η ΔΗΚΝΙ 5, το Μέτωπο 3 και η Συμπαράταξη 2.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

∆έκα μήνες κοροϊδία «Οι ανατιμήσεις είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο πολύ μεγάλο, διότι μετά την πανδημία έχουμε τεράστια αύξηση στα ναύλα. [...] Ως Ελλάδα δεν μπορούμε να εξαιρεθούμε των ανατιμήσεων που γίνονται στον πλανήτη. Δεν είναι θέμα κυβερνητικής απόφασης. Είναι πιθανό ενδεχόμενο να υπάρχουν πληθωριστικές πιέσεις σε όλη την ευρωζώνη». Δέκα ολόκληροι μήνες έχουν συμπληρωθεί από όταν ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης κήρυττε στις 7 Ιουνίου 2021 τη στάση «Πόντιου Πιλάτου» που θα ακολουθούσε έκτοτε και έως σήμερα η κυβέρνηση στο ζήτημα της ακρίβειας. Τότε, στον απόηχο του ατελείωτου δεύτερου lockdown και με την αφελή αισιοδοξία ότι ο εμβολιασμός θα σήμαινε το τέλος της πανδημίας, το κύμα ακρίβειας που είχε ήδη εμφανιστεί περνούσε «στα ψιλά» της επικαιρότητας. Τρεις μήνες αργότερα, στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ερωτηθείς αν υπάρχει ευρύτερος σχεδιασμός για την ακρίβεια, έκανε ξανά λόγο για «ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο είναι ως επί το πλείστον εισαγόμενο και είναι ένα πρόβλημα το οποίο το αντιμετωπίζουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες». Παρουσίαζε μάλιστα ως… success story τον πληθωρισμό 1,9% που καταγραφόταν στην Ελλάδα, έναντι 3% στην Ευρωζώνη εκείνη την περίοδο, ενώ επέμεινε ότι πρόκειται για παροδικό φαινόμενο. Στο ίδιο μοτίβο, με έναν συνδυασμό αναμονής, κυνισμού και επιδομάτων-«ασπιρινών» πέρασαν οι επόμενοι μήνες. Στο μεταξύ, ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, δίνοντας νέα ώθηση στις ανατιμήσεις αλλά και παρέχοντας στην κυβέρνηση ένα προπαγανδιστικό επιχείρημα για να καλύψει την αδράνειά της: Στο εξής, θα απέδιδε συλλήβδην τις αυξήσεις στον πόλεμο. Σήμερα, έναν και πλέον μήνα μετά την ανακοίνωση των «μέτρων στήριξης» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις 16 Μαρτίου, η περίφημη «κάρτα καυσίμων» –με την επιδότηση των 13 ευρώ των μήνα– παραμένει ανενεργή, ενώ οι εγχώριοι «ολιγάρχες» της ενέργειας συνεχίζουν να θησαυρίζουν από τις αυξήσεις στο ρεύμα.

Η άλλη όψη

Γιώργος Μουρμούρης

Πάσχα 2022: Άδειο το ψυγείο, απαγορευτικές οι μετακινήσεις

ο πρώτο Πάσχα μετά από δύο χρόνια πανδημίας για τους κατοίκους της Ελλάδας θα μείνει στην ιστορία ως το Πάσχα της ακρίβειας. Οι επιπτώσεις σχεδόν δώδεκα μηνών συνεχόμενων ανατιμήσεων σε βασικά διατροφικά αγαθά, στην ενέργεια, σε καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες, με τους μισθούς παράλληλα καθηλωμένους και τον τσουχτερό ΦΠΑ να «φουσκώνει» τα κρατικά ταμεία, αποκαλύπτονται σε όλη τους την έκταση αυτές τις μέρες, που συνδυάζουν μετακίνηση και διατροφή. Όσον αφορά τα τρόφιμα, οι ανατιμήσεις δεν περιορίζονται στον περίφημο «οβελία», στον οποίον συνηθίζουν να εστιάζουν τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, προσδίδοντας μία εσάνς

Όπως αναφέρει η έκθεση του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών, «πρωταθλητής» των ανατιμήσεων αναδεικνύεται το… μαρούλι. Πανάκριβα ακόμη αλεύρι, βούτυρο, ντομάτες και φέτα

γραφικότητας στο εξαιρετικά σοβαρό για τα λαϊκά νοικοκυριά ζήτημα της ακρίβειας. Αντιθέτως, «αγκαλιάζουν» σχεδόν όλα τα είδη διατροφής, από το κρέας μέχρι τα λαχανικά. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), οι ανατιμήσεις στο φετινό πασχαλινό τραπέζι κινούνται στο επίπεδο του πληθωρισμού, αγγίζουν δηλαδή το +9%. Όπως αναφέρει η έκθεση του ΙΕΛΚΑ, «πρωταθλητής» των ανατιμήσεων αναδεικνύεται το… μαρούλι, λόγω των «πολύ δυσμενών καιρικών συνθηκών», ενώ σε υψηλά επίπεδα βρίσκεται και η τιμή στο αλεύρι. Ακολουθούν το βούτυρο, η μουστάρδα και το φύλλο κρούστας. Μικρή μείωση καταγράφουν το γιαούρτι, οι μπύρες και τα αναψυκτικά.

Συγκεκριμένα, ένα τεμάχιο μαρούλι κοστίζει 0.94 ευρώ από 0.53 πέρσι, αύξηση δηλαδή 77%. Πιο ακριβό κατά 60% είναι το αλεύρι για όλες τις χρήσεις, με το ένα κιλό να πωλείται προς 1.15 ευρώ έναντι 0.72 ευρώ πέρσι. Στο 28% ανέρχεται η αύξηση στην τιμή της μουστάρδας, 20% ακριβότερο είναι μισό κιλό βούτυρο, 17% παραπάνω κοστίζει ένα κιλό φέτα βαρέλι, ενώ 15% περισσότερο κοστίζει ένα κιλό ντομάτες. Δυστυχώς, το επόμενο διάστημα η κατάσταση όσον αφορά το κόστος των τροφίμων αναμένεται να επιδεινωθεί, καθώς το διαβόητο «αόρατο χέρι» της αγοράς κάνει πάλι το «θαύμα» του: Εκμεταλλευόμενο την έλλειψη που αναμένεται να υπάρξει σε πολλές κατηγορίες προϊόντων λόγω του πολέ-

Η άλλη όψη

Δεκάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες θα παραμείνουν για τρίτη χρονιά στα αστικά κέντρα μου στην Ουκρανία, το κεφάλαιο εκτινάσσει τις τιμές όχι μόνο λόγω της σε «πραγματικό χρόνο» μείωσης της προσφοράς, αλλά και λόγω της εκτίμησης για μείωσή της το επόμενο διάστημα. Από κοντά η κυβέρνηση, βλέπει τα κρατικά έσοδα να αυξάνονται λόγω του αμετάβλητου ΦΠΑ στα τρόφιμα, ενώ οι όποιες συζητήσεις για μείωση του επαχθούς φόρου μετατίθενται από μήνα σε μήνα. Ακόμα πιο «μαύρη» είναι η εικόνα στις μετακινήσεις. Με τη μέση τιμή της απλής αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων να παραμένει σταθερά πάνω από τα 2 ευρώ/λίτρο (2.064€ στις 19/04, σύμφωνα με το e-katanalotis. gov) και τη διαβόητη κάρτα επιδότησης καυσίμων να… αγνοείται, η μετακίνηση με το ΙΧ αποτελεί «πολυτέλεια», ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες αποστάσεις. Και δεν είναι μόνο η τιμή της βενζίνης: Από την 1η Ιανουαρίου τα ήδη πανάκριβα διόδια αυξήθηκαν κι άλλο. Μπορεί σε απόλυτο αριθμό τα ποσά να μοιάζουν μικρά (αύξηση 70 λεπτά του ευρώ στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 80 λεπτά στη διαδρομή Αθήνα-Ιωάννινα, 35 λεπτά στη διαδρομή Αθήνα-Τρίκαλα), όμως οι νέες αυξήσεις προστέθηκαν στα ήδη εξωφρενικά τέλη διοδίων. Έτσι, το κόστος μόνο για τα διόδια των αυτοκινητοδρόμων για ένα τετράτροχο ΙΧ που εκκινεί από Αθήνα ανέρχεται για Θεσσαλονίκη στα 31.45 ευρώ, για Καλαμάτα στα 13.95 ευρώ, για Πάτρα στα 11,80 ευρώ, για Ιωάννινα στα 38.25 ευρώ και για Ηγουμενίτσα στα 40,35 ευρώ!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Όσοι προσπαθήσουν να μετακινηθούν προς τα νησιά, θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυξήσεις άνω του 10%. Όπως μετέδιδε στις 22 Μαρτίου το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το ατομικό εισιτήριο οικονομικής θέσης έχει αυξηθεί στο δρομολόγιο Πειραιάς-Πάρος από τα 38,50 ευρώ στα 42,50 ευρώ, στο Πειραιάς-Μύκονος από τα 40 στα 44 ευρώ, στο Πειραιάς-Σύρος από τα 35 ευρώ στα 38,50 ευρώ, στο δρομολόγιο ΠειραιάςΠάτμος από τα 43 ευρώ στα 47,50 ευρώ. Μάλιστα, η προωθούμενη «πράσινη μετάβαση» στον τομέα της ακτοπλοΐας, εξαιρετικά αναγκαία από κοινωνική και περιβαλλοντική σκοπιά αλλά ανέφικτη ή εξοντωτικά ακριβή στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αναμένεται σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ να οδηγήσει σε αυξήσεις εισιτηρίων κατά περίπου 30% ως το 2026! Υπό το αβάσταχτο βάρος της ακρίβειας, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και εργατικές οικογένειες δηλώνουν ότι θα παραμείνουν και φέτος, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στα μεγάλα αστικά κέντρα. Σύμφωνα με το ΙΕΛΚΑ, μόλις ένας στους τέσσερις θα μετακινηθεί προς κάποιον εγχώριο προορισμό φέτος, έναντι 58% παλαιότερα, λόγω της οικονομικής πίεσης και του κόστους των μεταφορών. Εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του ΙΕΛΚΑ, θα πρόκειται για μια de facto απαγόρευση στους φτωχούς να φύγουν από τις μεγαλουπόλεις, να μετακινηθούν στους τόπους καταγωγής ή απλώς σε τουριστικούς προορισμούς, να ταξιδέψουν, να διασκεδάσουν, να συναντήσουν γνωστούς και φίλους. Κατά κάποιο τρόπο, ενδεχόμενη νέα αναγκαστική καθήλωση στα αστικά κέντρα για οικονομικούς λόγους θα αποτελεί συνέχεια του καταναγκαστικού εγκλεισμού την ίδια περίοδο τα τελευταία δύο χρόνια των lockdown, της απαγόρευσης μετακινήσεων εκτός νομού, των τσουχτερών προστίμων, των αυτόκλητων «σερίφηδων» των τηλεοπτικών σταθμών που καραδοκούσαν στους σταθμούς των διοδίων και ήλεγχαν όσους επιχειρούσαν να φύγουν από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη -που είχαν μετατραπεί σε τεράστιες φυλακές- αν διαθέτουν τα κατάλληλα έγγραφα. Στον αντίποδα, όπως την περίοδο των lockdown η «καλή κοινωνία» της Αθήνας ταξίδευε στο Ντουμπάι ή ονειρευόταν το Μπάντεν-Μπάντεν όταν οι φτωχοί της πόλης βρίσκονταν αντιμέτωποι με απαγορεύσεις και πρόστιμα στους λιγοστούς ελεύθερους χώρους της πόλης, όπως όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πήγαινε εκδρομή στην άδεια από κόσμο Πάρνηθα, έτσι και έναν χρόνο μετά η διαχείριση των νέων κρίσεων που προέκυψαν στο ενδιάμεσο επιχειρείται να γίνει με μέσο μια ιδιότυπη «απαγόρευση μετακίνησης» των φτωχών για λόγους διάφορους της εργασίας. Αυτή τη φορά όχι de jure, αλλά de facto: Από το «αόρατο χέρι της αγοράς».

Η φτώχεια δεν είναι νομοτέλεια: να «δώσουμε τρόπο» στην οργή

αίσθηση αδυναμίας που διαμορφώνει σε εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα η παραζάλη των αλλεπάλληλων κρίσεων του συστήματος, από την οικονομία στην υγεία και από την υγεία στον πόλεμοκαι πάλι πίσω στην οικονομία, έχει αρχίσει να εμφανίζει τις πρώτες «ρηγματώσεις». Φάνηκε από τη μεγάλη συμμετοχή στην απεργία της 6ης Απρίλη, από την αποδοχή που γνωρίζουν παρεμβάσεις ενάντια στην ακρίβεια και τη φτώχεια, από το διάχυτο κλίμα δυσαρέσκειας που είναι ευδιάκριτο, αν μη τι άλλο, στις λαϊκές γειτονιές των μεγάλων πόλεων. Ο κυβερνητικός κυνισμός τροφοδοτεί διαρκώς την οργή που σιγοκαίει. Όπως σημείωνε σε ανακοίνωσή του το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, με αφορμή τα κουτσουρεμένα μέτρα στήριξης που ανακοινώθηκαν στις 16 Μαρτίου, «η κυβέρνηση ρυθμίζει την οικονομία με μόνιμη αναδιανομή του πλούτου υπέρ των οικονομικά ισχυρών. Αντί να επιβάλει έλεγχο στις τιμές και πλαφόν στις αυξήσεις, θεσμοθετεί και κατοχυρώνει το εφεύρημα των επιδομάτων. Εξαγγέλλει μικρά επιδόματα για την ακραία φτώχεια και μεγάλες επιδοτήσεις για τις επιχειρήσεις. Με το δημόσιο χρήμα και τα δανεικά του ταμείου ανάκαμψης, που θα διπλοπληρωθεί από τον λαό ως δημόσιο χρέος, στην πραγματικότητα με τα μέτρα χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις ενέργειας, οι πολυεθνικές των καυσίμων και όλο το κύκλωμα της οικονομικής

ολιγαρχίας». Πολλά όμως ακόμη και από αυτά τα μέτρα, που «αποτελούν μέτρα στήριξης όχι του λαού αλλά του συστήματος, διαιώνισης της ακρίβειας, υποστήριξης των ολιγαρχών», όπως σημείωνε το ΝΑΡ, ακόμα παραμένουν «στο συρτάρι». Σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική σπουδή να ικανοποιηθεί κάθε επιχειρηματική απαίτηση, όταν πρόκειται για επενδύσεις, και την ευκολία με την οποία εκταμιεύονται πακτωλοί χρημάτων για να στηριχτούν επιχειρηματικοί κολοσσοί και να στηθούν πολιτικές συμμαχίες με τμήμα των μεσαίων στρωμάτων. Για να δοθεί «τρόπος στην οργή», όπως προέτρεπε ένα παλιό σύνθημα της περιόδου του 2010-2012, για να βρει δρόμο έκφρασης και να γίνει επικίνδυνη η διάχυτη αγανάκτηση, απαιτείται ένα πλαίσιο πάλης που να διεκδικεί να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία όλες οι επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας και να τεθούν σε λειτουργία με εργατικόκοινωνικό έλεγχο για τις λαϊκές ανάγκες. Να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές και να χτυπηθούν τα κυκλώματα των μεσαζόντων, ώστε ρεύμα, ενέργεια, καύσιμα και τρόφιμα να είναι προσβάσιμα από όλους και όλες. Να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να επανέλθουν 13η και 14η σύνταξη και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, όπου καταργήθηκαν. Και ακόμα, να δοθούν γενναία επιδόματα σε όλους τους ανέργους, ώστε να μην είναι κανείς κάτω από το όριο φτώχειας.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

«Παιδοκτονία», το απόλυτο μελοδραματικό προϊόν της TV

από τις κάμερες

δους. Για ένα τηλεοπτικό κοινό έτοιμο να «ψυχαγωγηθεί» έως θανάτου, γεμάτο αδηφαγία να τρυπώσει στις πιο αβάσταχτες λεπτομέρειες του δράματος. Για τηλεθεατές πεινασμένους να γευτούν τη «βαρβαρότητα του άλλου», προκειμένου να σιωπήσουν τη βαρβαρότητα που υφίστανται στη ζωή τους. Η κανιβαλική εμμονή στην υπόθεση της Πάτρας από το σύνολο των τηλεοπτικών σταθμών, που με τη σειρά τους παρασύρουν ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ καθορίζει πάλι στην επιτυχή πώληση του τις εξελίξεις στα ΜΜΕ. Σύμφωνα με θεαματοθηρικού προϊότο ρεπορτάζ, προς πώληση βαίνουν ντος «Ρούλα Πισπιρίγκου» δυο περιφερειακά κανάλια της και τα έντυπα Μέσα, δεν Αττικής με αξιόλογη απόδοση, το οφείλεται μόνο στα πιστοKontra Channel και το Action TV. ποιημένα χαρακτηριστικά Φερόμενοι ως αγοραστές είναι οι της infotainment (ενημεεπιχειρηματίες Γιάννης Καϋμενάροδιασκεδαστικής) τηλεοπτικής πληροφόρησης. κης και Δημήτρης Μπάκος, που Στο απώτερο αλλά και στο εκδήλωσαν ενδιαφέρον και για το πρόσφατο παρελθόν, τα Open. Ενδιαφέρον είναι ότι οι δυο γεγονότα δολοφονιών είναι επιχειρηματίες είχαν συναντήσεις τα πλέον αγαπητά και προμε στελέχη τόσο της κυβέρνησης σοδοφόρα, μέσω της μεταόσο και του ΣΥΡΙΖΑ… τροπής τους σε μελοδραματικά στόρι. Η κάλυψή τους γίνεται σήριαλ, δραματοποιούνται και ανακατασκευάζονται στο στούντιο με καταπάτηση όλων των κανόνων δεο-

Πέρασε πια μήνας και το στόρι της Ρούλας Πισπιρίγκου συνεχίζει να πουλιέται κομμάτι το κομμάτι σε κρατική και ιδιωτική τηλεόραση. Η φερόμενη ως δολοφόνος, κατηγορούμενη παιδοκτόνος, έχει αναχθεί στο απόλυτο προϊόν τηλεοπτικής κατανάλωσης και κέρ-

ΜΕΓΑΛΗ αναστάτωση από την παραίτηση του διευθυντή του σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ Στο Κόκκινο, Νίκου Ξυδάκη, που απάντησε έτσι στις διαρροές ότι θα κατέβει ως υποψήφιος στις εκλογές. Η έξοδος συνοδεύτηκε από την απάντησή του πως αιτία είναι το σχέδιο εκσυγχρονισμού για το οποίο δεν ρωτήθηκε. Το κύμα «αντιδράσεων αποχαιρετισμού» από τους εργαζόμενους ήταν ασυνήθιστο, λειτουργώντας και ως βαρόμετρο στην επόμενη φάση σύγκρουσης.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ το Μαξίμου τις προσπάθειες να υποβαθμίσει το μείζον θέμα της παρακολούθησης δημοσιογράφων από την ΕΥΠ, μετά την αποκάλυψη του Inside Story ότι παραβιάστηκε με το λογισμικό Predator το τηλέφωνο του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Κι ενώ οι αποκαλύψεις συνδέουν άμεσα την παραβίαση του απόρρητου με κρατικές υπηρεσίες, η κυβέρνηση επιχειρεί να υποβαθμίσει το ζήτημα σε «προσωπικό». Στην υπόθεση παρενέβη εισαγγελέας.

ντολογίας. Αρκεί να θυμηθούμε την τρομολαγνική κάλυψη των εγκλημάτων «σατανιστών» και «παιδοκτονίας Δουρή» το 1994, όταν η ιδιωτική τηλεόραση προσδέθηκε στο άρμα της αμερικάνικης δραματοποιημένης ενημέρωσης. Αυτής που σύμφωνα με τον Τζον ΜακΜάνους αποτελεί τη «δημοσιογραφία των δυνάμεων της αγοράς», που ο Λανς Μπένετ ονοματίζει «μελόδραμα των ειδήσεων», το οποίο στέκεται σε επεισόδια και όχι σε θέματα, με τη δραματοποίηση των γεγονότων. Ωστόσο, οι παραπάνω παρατηρήσεις δεν αρκούν για να εξηγήσουν τη φονική ανάλγητη εμμονή στην υπόθεση της Πάτρας. Κατά τη γνώμη μας, συντελεί ένας επιπλέον παράγοντας: Η «πρωταγωνίστρια» είναι φτωχή. «Δείγμα» μιας κατακερματισμένης, «πτωχής τω πνεύματι» και με παντελή απουσία δράσης, κοινωνίας. Δεν έχει γνωριμίες, πάρε-δώσε και σχέσεις με εταιρείες, γόνους, δημόσιες σχέσεις, υπουργικά γραφεία κι όλα αυτά που προσφέρουν ασφάλεια και ασυλία σε πολλά άλλα τρομερά εγκλήματα βιασμών γυναικών και ανηλίκων, δολοφονιών οικογενειών μεταναστών…

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Μία ακόμη καταγγελία, η οποία έφτασε στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, αναδεικνύει το θέμα της εργασιακής εκμετάλλευσης των φαντάρων. Το υπουργείο Άμυνας δεν προσλαμβάνει πολιτικό προσωπικό αλλά εκμεταλλεύεται την υποχρεωτική στράτευση της νεολαίας για να εξασφαλίζει δωρεάν εργαζόμενους, συντηρώντας ταυτόχρονα τα προνόμια των αξιωματικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι στρατιωτικές κατασκηνώσεις, που δεν έχουν καμιά σχέση με τον στρατό, αλλά είναι θέρετρα που απολαμβάνουν οι αξιωματικοί σχεδόν δωρεάν διακοπές, έχοντας τους στρατευμένους για υπηρέτες τους. Ένα από αυτά είναι και το ΚΕΔΑ Σκοτίνας, θέρετρο της πολεμικής αεροπορίας. Οι υποσχέσεις για τις εξόδους δεν τηρούνται. Το Πάσχα ετοιμάζεται να γίνει χαμός. Πάνω από 100 επισκέπτες θα έρθουν για το δωρεάν φαγητό και ποτό που προσφέρει το ΚΕΔΑ. «Εδώ το καλοψημένο αρνά-

Πασχαλινή αγγαρεία σμηνιτών ▸ Αποσπάσεις στο ΚΕ∆Α Σκοτίνας για να σουβλίσουν και να σερβίρουν αξιωματικούς κι για τον τζαμπατζή αξιωματικό!», θα μπορούσε να γράφει η ταμπέλα έξω από Κέντρο. Οι ελάχιστοι σμηνίτες δεν επαρκούν για να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες. Και τι κάνει το στρατιωτικό κατεστημένο που μυξόκλαιγε ότι οι μονάδες στην παραμεθόριο δεν έχουν κόσμο και απαιτούσε αύξηση της στρατιωτικής θητείας; Μα αποσπάσεις σμηνιτών για να σουβλίσουν και να σερβίρουν τους εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς! Επιβεβαιώνει το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας αυτές τις καταγγελίες;

Η εργασιακή εκμετάλλευση των φαντάρων κατά την περίοδο της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας δεν είναι κάτι καινούργιο. Τα τελευταία χρόνια όμως είναι ξεκάθαρο ότι χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο, πέρα από τις αμέτρητες υπηρεσίες στις μονάδες, και για το χτίσιμο ενός πιο «κοινωνικού προσώπου» για τις ένοπλες δυνάμεις. Αυτή την κατάσταση ακραίας εκμετάλλευσης αμφισβητεί το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος». Από ταξικές θέσεις, ενώνουμε τους αγώνες μας με τον κόσμο της εργασί-

ας και τη νεολαία. Καλούμε σε κοινή πάλη τα σωματεία, τους εργαζόμενους και τους νέους. Με κίνημα μαζικό μέσα και έξω από τον στρατό να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα του φαντάρου πολίτη με στολή. Εμείς απαιτούμε την απομάκρυνση όλων των φαντάρων, σμηνιτών και ναυτών από τις στρατιωτικές κατασκηνώσεις. Είναι προκλητικό να έχουμε τεράστια ανεργία στον χώρο του τουρισμού και ο στρατός να καλύπτει θέσεις εργασίας με τη δωρεάν εργασία των φαντάρων. Να γίνουν τώρα προσλήψεις πολιτικού προσωπικού. Παράλληλα, ζητάμε το υπουργείο Άμυνας και ο στρατός να αναλάβουν όλο το κόστος της στρατιωτικής θητείας που μας επιβάλλεται υποχρεωτικά. Απαιτούμε αύξηση της οικονομικής μας αμοιβής και ένσημα κατά τη θητεία στο ύψος του βασικού μισθού, καθώς και εγγραφή στο ταμείο ανεργίας αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της.

Κοινωνία Θεόδωρος Συμεωνίδης

ε το πρόσχημα της αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, ο πρόσφατος νόμος 4908/2022 προχώρησε στην τροποποίηση του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) περί εγκληματικής οργάνωσης. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 187 ΠΚ προστέθηκε η παρακάτω παράγραφος: «στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανένα τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ». Δηλαδή, σε περίπτωση καταδίκης για αδικήματα που στρέφονται κατά της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας, όπως είναι η απειλή, η φθορά ξένης ιδιοκτησίας, η διατάραξη οικιακής ειρήνης κ.α., ο κατηγορούμενος θα φυλακίζεται και θα εκτίει ποινή από τον πρώτο κιόλας βαθμό. Άλλωστε, σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του συγκεκριμένου νόμου, η οποία και δεν κρύβει τις προθέσεις των κυβερνώντων, στόχος τους είναι η πάταξη των παραπάνω αδικημάτων, όταν αυτά τελούνται με πολυπρόσωπη μορφή, διότι εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη. Ο «διορατικός» νομοθέτης, με αφορμή τη δολοφονία του Άλκη, επιτίθεται στη συλλογική δράση και έκφραση, που μπορεί να επιφέρει ρωγμές στον γυάλινο πύργο τους. Η παραπάνω τροποποίηση του άρθρου 187 ΠΚ στοχεύει στην εξάλειψη του συλλογικού, που μπορεί να αμφισβητήσει την κοινωνική ειρήνη της ανεργίας, της ακρίβειας και της φτώχειας. Τα αδικήματα της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και της απειλής εμπεριέχονται σχεδόν σε κάθε διαβιβαστικό της αστυνομίας για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος διαδηλωτών. Και αν μέχρι σήμερα, ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες, «προσαρμόζονταν»

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Απευθείας φυλάκιση για κάθε αγωνιστή Η πρόσφατη τροποποίηση του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, στοχεύει στην εξάλειψη του συλλογικού, που μπορεί να αμφισβητήσει την κοινωνική ειρήνη της ανεργίας, της ακρίβειας και της φτώχειας. και οι δικαστικές αρχές ως προς τη μεταχείριση των κατηγορουμένων, πλέον η ευχέρεια αυτή εξαλείφεται, διότι η νομοθετική εξουσία έχει ως δόγμα τη μηδενική ανοχή σε κάθε είδους συλλογικές εκφράσεις που αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο. Το πρόσφατο παρελθόν, με τα μέτρα

για την πανδημία, την απαγόρευση των διαδηλώσεων, τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη με την άμεση κρατική παρέμβαση στα σωματεία και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων (γενικές συνελεύσεις) και εκλογής των μελών διοίκησης (αρχαιρεσίες) μας δίδαξε ότι αυτή η κυβέρνηση απεχθάνε-

Καμία αναστολή ποινής για αδικήματα που υπάρχουν στα διαβιβαστικά της αστυνομίας σε βάρος διαδηλωτών

COSCO: Κλιμάκωση με απεργιακή Πρωτομαγιά Σε νέα 24ωρη απεργία, με βασικό αίτημα την υπογραφή αξιοπρεπούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), προχώρησαν την Τρίτη 19/4 οι εργάτες της COSCO στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο λιμάνι του Πειραιά. Μία μέρα νωρίτερα, τη Δευτέρα, κατά την οποία οι εργαζόμενοι έκαναν στάση εργασίας και πραγματοποίησαν μαζική γενική συνέλευση, έγινε και η διαπραγματευτική συνάντηση του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ με την εργοδοσία (COSCO, DPort). Για άλλη μια φορά, οι εργαζόμενοι ήταν αποδέκτες της ίδιας πρότασηςκοροϊδία που είχε καταθέσει η εργοδοσία

από την περασμένη εβδομάδα. Ως γνωστόν, προτείνει αυξήσεις μόλις 3-4 ευρώ την ημέρα ανά ειδικότητα, την ίδια ώρα που το πρώτο τρίμηνο του 2022 κλείνει για την Cosco Shipping με ρεκόρ κερδοφορίας. Επίσης, οι εργαζόμενοι διεκδικούν να μπουν όλες οι νόμιμες προσαυξήσεις, να γίνουν όλοι πλήρους απασχόλησης και να εφαρμοστεί η νομοθεσία για καθολική ένταξή τους στα ΒΑΕ. Μετά από νέα γενική συνέλευση, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε νέα 24ωρη απεργία την Κυριακή 1η Μάη, χαρακτηρίζοντας την «βήμα κλιμάκωσης» του αγώνα τους.

ται κάθε συλλογική έκφραση. Με την «πανεπιστημιακή» αστυνομία και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κυβέρνηση επιδιώκει να καταστείλει κάθε συλλογική έκφραση και αμφισβήτηση της πολιτικής της. Με την πρόσφατη τροποποίηση του άρθρου 187 ΠΚ, η οποία εμφανίστηκε, μέσω των χρηματοδοτούμενων από την κυβέρνηση ΜΜΕ, ως «αποφασιστικότητα για την πάταξη της βίας στα γήπεδα», η κυβέρνηση πρόσθεσε άλλο ένα κομμάτι στο νεοφιλελεύθερο παζλ της: την (χωρίς αναστολή) τιμωρία κάθε αγωνιστή. Ο νόμος απεικονίζει τη βούληση του νομοθέτη και, όταν δεν ανταποκρίνεται στις κοινωνικές συνθήκες, είτε αντικαθίσταται από νεότερο νόμο είτε μένει αδρανής. Παλαιότερα, στις διατάξεις για τη βία στα γήπεδα η καταδικαστική απόφαση εκτελείτο και η έφεση δεν ανέστειλε (όπως και τώρα) την εκτέλεση της ποινής. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, που δεν αφορά την πολιτική δράση, τελικά τροποποιήθηκε ο νόμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι και τώρα θα τροποποιηθεί ο νόμος, αν εμείς δεν αναδείξουμε το άδικο. Πολλώ δε μάλλον, που επιχειρείται με τη θεωρία των δύο άκρων να δικαιολογηθούν τέτοιου είδους πολιτικές επιλογές. Τα τμήματα που στοχοποιούνται, όπως είναι οι συλλογικότητες που αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία, τη μόρφωση και τη ζωή, οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν στις μαζικές διαδικασίες του σωματείου και στον αγώνα για μεγαλύτερο μεροκάματο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, η νεολαία που ασφυκτιά ανάμεσα στην ανεργία και στην εργασιακή περιπλάνηση είναι αυτά που με τις κινητοποιήσεις τους και τον κοινωνικό αγώνα τους θα καταστήσουν και αυτόν τον νόμο «μία ανάμνηση βούλησης ενός νεοφιλελεύθερου νομοθέτη» και θα τον τοποθετήσουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

16 MICROSOFT

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Τεχνολογία

Γράφει ο Captainlinux

Data Centers: Ψηφιακά ενεργοβόρα οχυρά Υψηλού περιβαλλοντικού και ενεργειακού κόστους τα θηριώδη κέντρα δεδομένων σε Σπάτα και Κορωπί

ο μονοπώλιο της Microsoft στην Ελλάδα επεκτείνεται, καθώς πρόσφατη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου δίνει το πράσινο φως για τη δημιουργία τριών κέντρων δεδομένων στην Αττική. Συγκεκριμένα, στα Σπάτα και το Κορωπί θα κατασκευαστούν δύο εγκαταστάσεις που θα φιλοξενήσουν αυτά τα κέντρα δεδομένων, τα οποία θα επεκτείνουν τις υπηρεσίες Microsoft Cloud στην Ελλάδα. Η συνολική επένδυση της Microsoft υπολογίζεται πως θα είναι ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων, ενώ θα δημιουργήσει και 300 νέες θέσεις εργασίας. Ωστόσο, παρά τους πολλά υποσχόμενους αριθμούς, στην πραγματικότητα λίγα είναι τα θετικά αποτελέσματα από αυτή την επένδυση για την ελληνική κοινωνία. Αρχικά, με αυτή την επένδυση η Microsoft αποσκοπεί να ενισχύσει τις

υπηρεσίες της όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά ευρύτερα στα Βαλκάνια, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, περιοχές όπου διαθέτει ελάχιστα κέντρα δεδομένων αυτή τη στιγμή. Ο στρατηγικός σχεδιασμός της Microsoft για την επόμενη δεκαετία περιλαμβάνει τη δημιουργία αντίστοιχων κέντρων στην Ισπανία, την Ιταλία, το Κατάρ και το Ισραήλ. Τα κέντρα αυτά θα βελτιώσουν τις ταχύτητες πρόσβασης στις υπηρεσίες της Microsoft στις παραπάνω περιοχές, ενώ θα αυξήσουν και τη χωρητικότητα των υπηρεσιών της σε νέους πελάτες. Στόχος της Microsoft είναι να προσεγγίσει πρωτίστως επιχειρήσεις και δευτερευόντως μεμονωμένους χρήστες στις υπηρεσίες Microsoft Cloud, δηλαδή διαδικτυακές εφαρμογές γραφείου και αποθήκευσης δεδομένων. Κύριοι ανταγωνιστές της Microsoft στην αγορά των εφαρμογών cloud είναι οι επίσης τεχνολογικοί κολοσσοί Amazon, που ήδη λειτουργεί τρία κέντρα δεδομέ-

νων στην Ελλάδα και σχεδιάζει τη δημιουργία ενός τέταρτου υπερ-κέντρου, και Google, που σχεδιάζει και αυτή να δημιουργήσει κέντρα δεδομένων στην Ελλάδα. Είναι εμφανές πως στο προσεχές μέλλον σχεδιάζεται η Ελλάδα να μετατραπεί σε μία χώρα φιλοξενίας κέντρων δεδομένων και συνολικότερα κέντρο επενδύσεων των big tech. Η κατεύθυνση αυτή δεν είναι τυχαία, καθώς η οικονομική κρίση και οι μειώσεις μισθών που αυτή έφερε επιτρέπουν στις πολυεθνικές να εκμεταλλεύονται το ευρύ και ικανό εργατικό δυναμικό προγραμματιστών της Ελλάδας με αισθητά μικρότερους μισθούς σε σχέση με της Ευρώπης και της Αμερικής. Ακόμη, η Ελλάδα αποτελεί ευνοϊκό χώρο επενδύσεων για τη Microsoft, αφού τα τελευταία χρόνια η εταιρεία έχει επενδύσει ιδιαίτερα στην άσκηση παρασκηνιακής πολιτικής πίεσης (lobbying) στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Είναι χαρακτηριστικό πως την τελευταία τριετία η Microsoft έχει κλείσει πολλαπλές μεγάλες συμφωνίες με το ελληνικό δημόσιο, με πρώτη αυτή για την αποκλειστική χρήση λογισμικού της Microsoft, κυρίως το λειτουργικό σύστημα Windows, κόστους 43 εκ. ευρώ. Στην περίοδο της τηλεκπαίδευσης, η Microsoft μονοπώλησε στα πανεπιστήμια της χώρας, με την εφαρμογή βιντεοκλήσεων Microsoft Teams να αποτελεί το βασικό εργαλείο που χρησιμοποίησαν τα Ιδρύματα. Όμως, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει η συμφωνία ΔΕΗ-Microsoft που υπογράφηκε τον Νοέμβρη του 2021. Η συμφωνία αυτή αποσκοπεί στον ψηφιακό μετασχηματισμό της ΔΕΗ, με την ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας, της εκπαίδευσης των εργαζομένων σε ψηφιακές δεξιότητες και τη μετάβαση της

ΔΕΗ στη χρήση εφαρμογών cloud. Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, η συμφωνία ΔΕΗMicrosoft να φαίνεται συμφέρουσα για το δημόσιο, αλλά, όπως έχει δείξει το παρελθόν, τα πράγματα δεν είναι και τόσο αθώα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν την τάση να ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο και ο τομέας της ενέργειας είναι γεμάτος οικονομικά σκάνδαλα. Η συμφωνία ΔΕΗ-Microsoft προμηνύει πως πιθανά η εταιρεία θα λάβει πολύ ευνοϊκές συνθήκες στην παροχή ενέργειας για τα κέντρα δεδομένων της, όπως για παράδειγμα έχει καταγγελθεί πως γίνεται στην Ολλανδία, όπου η Microsoft εκμεταλλεύεται το φθηνό ρεύμα από τις ανανεώσιμες πηγές. Γενικότερα, τα κέντρα δεδομένων είναι μεγάλες εγκαταστάσεις με εκατοντάδες υπολογιστές που λειτουργούν όλο το 24ωρο και καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Υπολογίζεται πως το 3% της παγκόσμιας κατανάλωσης ρεύματος οφείλεται στα κέντρα δεδομένων σε όλο τον κόσμο. Ένα μεμονωμένο κέντρο δεδομένων, ανάλογα με το μέγεθός του, καταναλώνει χιλιάδες ή και εκατομμύρια μεγαβατώρες τον χρόνο. Όπως, αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες, το κέντρο δεδομένων της Microsoft στα Σπάτα σχεδιάζεται να βρίσκεται σε ένα οικόπεδο 84 στρεμμάτων, με μέγιστη επιφάνεια δόμησης τα 50.700 τετραγωνικά μέτρα και θα αποτελείται από χώρους γραφείων και χώρο φιλοξενίας για τον απαραίτητο υπολογιστικό εξοπλισμό. Τα επεκτατικά σχέδια της Microsoft, και όχι μόνο, στον ελληνικό χώρο, ταιριάζουν απόλυτα με τα σχέδια της εγχώριας αστικής τάξης για την ανάπτυξη της ενεργειακής παραγωγής της χώρας, από τις ανεμογεννήτριες σε όλα τα βουνά έως την αξιοποίηση των ορυκτών καυσίμων της Μεσογείου.

ΙΛΟΝ ΜΑΣΚ

Κερδοσκοπικά παιχνίδια δεκάδων δισεκατομμυρίων με το Twitter Πώς ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο χειραγωγεί μέσα δικτύωσης και χρήστες

τις αρχές του έτους, ο δισεκατομμυριούχος Ίλον Μασκ ξεκίνησε να αγοράζει σιωπηλά μετοχές της εταιρείας Twitter. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου συγκέντρωσε λίγο παραπάνω από το 9% των μετοχών, γεγονός που τον καθιστά το μεγαλύτερο μέτοχο της εταιρείας. Ταυτόχρονα, από τον προσωπικό του λογαριασμό στην πλατφόρμα ξεκινά μία καμπάνια κριτικής προς αυτήν. Στις αρχές Απριλίου, η Twitter ανακοινώνει πως, μετά από συνομιλίες, ο ίδιος ο Μασκ έχει αποδεχθεί να ενταχθεί στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, καθώς και προτίθεται να υπογράψει συμφωνία που θα περιορίζει το μέγιστο ποσοστό μετοχών το οποίο μπορεί να κατέχει στο 14,9%. Οι κινή-

σεις αυτές οδηγούν τη μετοχή της Twitter σε μία αύξηση της τάξης του 25%. Το Twitter μπορεί να μην έχει τόσους πολλούς χρήστες όσο το Facebook και το Instagram, ωστόσο παραμένει το πιο «πολιτικοποιημένο» μέσο κοινωνικής δικτύωσης και η πλατφόρμα προτίμησης των λεγόμενων διαμορφωτών της κοινής γνώμης (opinion makers). Όμως, στις 9 Απρίλιου, τη μέρα που θα ξεκινούσε η συμμετοχή του στο ΔΣ, ο Μασκ απορρίπτει τελικά την πρόταση. Τρεις ημέρες αργότερα, γίνεται δημοσίως γνωστό πως ο Μασκ δεν

θα συμμετάσχει τελικά στο ΔΣ. Η μετοχή του Twitter ξεκινάει κατευθείαν μία καθοδική πορεία. Εκμεταλλευόμενος την περίεργη αυτή κατάσταση, ο Μασκ, που δεν είναι μέλος του ΔΣ, καταθέτει πρόταση για εξαγορά του συνόλου της Twitter για 43,4 δισ., μια αρκετά συμφέρουσα τιμή. Το μέλλον της εταιρείας –και ειδικά των εργαζομένων– βρίσκεται στον αέρα, την ώρα που ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, σε ρόλο μιντιακής περσόνας, χειραγωγεί με το σόου του την κοινή γνώμη για να εξαγοράσει φθηνά το Twitter.

Νεολαία Τζώρτζης Ζαΐμης

Κ Α Α Ε : η ά 18 Μ ς ε ν ώ γ α α ι γ ς! υ ο λ έ τ ι ρ χ μέ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

17 ∆ΙΗΜΕΡΟ ΕΑΑΚ

Συντονισμός ενόψει των φοιτητικών μαχών

ι φετινές φοιτητικές Πλούσιος ήταν ο διάλογος δεκάδων σχηεκλογές είναι οι πρώτες μάτων της ΕΑΑΚ που επιδίωκαν μια γόπου γίνονται μετά από τα νιμη, πολιτική και δημοκρατική διαδικαπρώτα χρόνια της πανδησία στο προγραμματισμένο πανελλαδικό μας, με ξεκάθαρη ευθύνη μίας που δεν πραγματοποιήθηκαν συντονιστικό της ΕΑΑΚ στις 15 Απριλίου. της κυβέρνησης Ν∆ και της και με τις οποίες καλούνται οι φοιΟι εκατοντάδες φοιτητές/τριες που συμουσιαστικά σύμφωνης αντιπολίτητές να ξαναδώσουν πολιτικό βέλος μετείχαν στη συγκεκριμένη ολοήμερη συτευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ στην αστική στους συλλόγους τους. Η ψήφος του πολιτική, μπλέκεται όλο και πιο πολύ σε ζήτηση, μέσα από τις τοποθετήσεις των φοιτητικού σώματος πρέπει να συέναν άδικο πόλεμο, από τον οποίο έχουν να μπυκνώσει την αντίδραση στις σασχημάτων τους ανέδειξαν τα καθήκοντα κερδίσουν μόνο ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσία, ρωτικές αλλαγές που έφερε η αστική της Αριστεράς στα πανεπιστήμια για τις ές που με ευκολία διατάζουν ολόκληρους λαπολιτική στην καθημερινότητά του Στις φοιτητικ επόμενες μάχες, μεταξύ των οποίων είναι ούς να πάνε να πεθάνουν. ς εντός κι εκτός σχολών και τα αποτεέ γ ο λ κ ε και εκείνη των φοιτητικών εκλογών. Πρέπει να ψηφίσουμε γιατί θέλουμε λέσματα αυτής της εκλογικής μάχης ς ω π ό Όπως σημειώθηκε από τις ομιλίες, ε μ υ ο ψηφίζ μόρφωση για όλους! Η εκπαιδευτική ανανα δηλώσουν ξεκάθαρα: Ως εδώ! Ώρα καθοριστικά για τη ζωή της νεολαί, διάρθρωση, όλα αυτά τα χρόνια που δενα ορθώσουμε πολιτικό ανάστημα αγωνιζόμαστε ας είναι οι συνέπειες του πολέμου και υ χόμαστε τόσο σφοδρή επίθεση, συνεχίζει ξανά ως φοιτητικό κίνημα! Ώρα για για τη ζωή πο το ζήτημα της ακρίβειας, που αυτή τη πιο επιθετικά από ποτέ. Όλες οι επιταγές αντεπίθεση! μαστε! ύ ιο α ικ στιγμή φτωχοποιούν τον λαό ολοένα δ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ Πρέπει να ψηφίσουμε γιατί δεν και περισσότερο, ενώ η κυβέρνηση (μέχρι και της πρεσβείας των ΗΠΑ όπως ξεχνάμε! Μέσα σε αυτά τα χρόνια της ΝΔ σπαταλά δισεκατομμύρια ευρώ είδαμε με τον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐαντιμετωπίσαμε τόσες και τόσες αναδη), έχουν περάσει ή έχουν εξαγγελθεί σε πολεμικούς εξοπλισμούς. Την ίδια κάνοντας τον δίκαιο αγώνα για ζωή διαρθρώσεις, όμως καθοριστική ήταν από κυβέρνηση και λοιπούς καλοθελητές και παιδεία στο ύψος των αναγκών η εγκληματική διαχείριση της πανστιγμή, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση (Έκθεση Πισσαρίδη, Ίδρυμα Μποδοσάκη μας, υπόθεση όλης της κοινωνίας. Οι δημίας, που σήμανε ένα νέο επίπεδο προχωρά με εξαγγελίες για την κατάθεκ.λπ.). Εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που φοιτητικές εκλογές είναι άλλη μια μάχη στην κρίση. Η διάλυση του ΕΣΥ και η ση νέου νόμου-πλαίσιο που θα βαθύστοχεύει άμεσα στην απομαζικοποίηα του φοιτητικού κινήματος, όχι για να κυνική θυσία των ζωών μας στον βωμό νει τον επιχειρηματικό χαρακτήρα του ση του δημόσιου πανεπιστημίου και στη εκλεχθούν οι αγωνιστές –αντιπρόσω-της κερδοφορίας κάθε καλοκαίρι, μεταπανεπιστημίου και θα εντείνει τους μέγιστη κατανομή του μελλοντικού ερποι– σωτήρες των φοιτητών, αλλά ωςς φράστηκε σε ανευθυνότητα των νέων ταξικούς φραγμούς. Το στοίχημα που γασιακού προσωπικού, αφού θα έχει ένα ηχηρό μήνυμα απέναντι στην κυ-και αντιμετωπίστηκε αναλόγως. Με τέθηκε είναι αν η σημερινή Αριστερά σταθεροποιήσει μια διαδικασία υπερβέρνηση, απέναντι σε όσους θέλουν να α ξύλο, απαγορεύσεις και ανορθολογικά στα πανεπιστήμια θα καταφέρει να εξειδικευμένης επανακατάρτισης, μέσω συνεχίσουν το νομοθετικό έργο ΕΕ-ΟΟΟμέτρα, τα οποία δεν πέτυχαν τίποτα δώσει μια διέξοδο στην πληττόμενη εμποδίων οικονομικού τύπου. Στην ΣΑ. Γιατί μια πραγματικότητα όπου ο Μηηπέρα από τη δημιουργία ενός ασφυκτισπουδάζουσα νεολαία και τι κινήσεις περαιτέρω διεύρυνση της κερδοφορίτσοτάκης χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα τα κότατου κλοιού γύρω από κάθε άτομο χρειάζεται να κάνει για να σηκώσει ας μέσα από τα πανεπιστήμια και τη των φοιτητικών εκλογών με ενδεχόμεμεπου τα υπέστη. Η τέλεια ευκαιρία για τις στενότερη σύνδεσή τους με την αγοψηλότερα τον πήχη. Αν θα συμβάλνη πρωτιά της παράταξής του, της ∆ΑΠ, ΑΠ, λυσσασμένες ομάδες τρομοκρατίας της ρά. Και, τέλος, στην πλήρη εμπέδωση σαν πράσινο φως για την υλοποίηση των ων κυβέρνησης να χτυπήσουν κάθε φωνή λει στην πολιτικοποίηση των αγώνων του δόγματος «σκύψε κεφάλι, πάνδεινων, είναι μια πραγματικότητα που που αντιστέκεται, κάθε φωνή που τους, ώστε το φοιτητικό κίνημα να διάβασε, πάτα επί πτωμάδεν μας χωράει. Μια πραγματικότητα που διεκδικεί. Κατά τη διάρκεια του καγίνει πραγματικά επικίνδυνο για το των», μέσω της πλήρους διάδίνει χώρο στις απελπισμένες προσπάθειθειλοκαιριού, το επικοινωνιακό σόου σύνολο της αστικής πολιτικής. ες αστικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ ΙΖΑ της κυβέρνησης να μην υπάρξει Τα σχήματα της ΕΑΑΚ, με αναφοκαι του ΚΙΝΑΛ, να υπάρξει με μαζικανένας νεκρός από τις φωτιές ρά στην αντικαπιταλιστική Αριστερά, ε σουμ κούς όρους στα πανεπιστήμια μέσω δεν θα μπορούσε να αποτελέσει Ως εδώ! Ώρα να ορθώ είναι έτοιμα για τη μάχη των φοιτητου BLOCO και της ΠΑΣΠ είναιι μια ουσιαστικό τρόπο αντιμετώπισής α τικών εκλογών. Καλούν κάθε φοιτηπραγματικότητα που δεν μας χωράει. ράει. τους, μιας και σήμαινε πως «θα πολιτικό ανάστημ τή/τρια να μαυρίσει με την ψήφο Οι εκλογές θα είναι η αρχή ενός αφήσουμε τα πάντα να καίγοκό κίνημα! τι τη οι φ ς ω νά του τις καθεστωτικές παρατάξεις, να ξα νέου κύκλου αγώνων, που θα πάνε νται… μέχρι να σταματήσουν να το μην αρκεστούν στο μικρότερο κακό, μέχρι τέλους τις διεκδικήσεις τους υς και κάνουν». ∆εν έχασαν την ευκαιρία αντεπίθεση! α γι ρα Ώ αλλά ούτε και στην Αριστερά των η ΕΑΑΚ με τις δυνάμεις της μαχόμεχόμενα περάσουν νομοσχέδια για την νης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ράς είεργασία και για την παιδεία, με το χαμηλής έντασης αγώνων. Να ενιλυσης κάθε τρόπου διεκδίκηναι η δύναμη που μπορεί να εκφράσει ακριβώς κριβώς φοιτητικό κίνημα να καταφέρνει σχυθεί η αντικαπιταλιστική Αριστεσης, την επίθεση στους φοιτητικούς αυτό. Όχι με μισόλογα, όχι με αγώνες χαμηλής μηλής παρ’ όλα αυτά να δώσει μεγάλες μάχες ρά της ρήξης και της ανατροπής, συλλόγους, την μεταβίβαση της νοέντασης όπως πράττει η ΠΚΣ, ή με την επιλογή πιλογή πλάι στο εργατικό και παρά τις απαγορεύαυτή με την οποία η ίδια η νεολαία οτροπίας TINA. του μικρότερου κακού, όπως πολιτικά κατευθύατευθύσεις που επιβλήθηκαν! θα παλεύει για σπουδές, εργασία, Πρέπει να αγωνιστούμε για έναν νονται άλλες πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς. στεράς. Πρέπει να ψηφίσουμε γιατί δεν μποζωή στο ύψος των αναγκών μας! άλλο δρόμο! Μέσω των φοιτητικών Στις εκλογές ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε, στε, για ρούμε να ζήσουμε ελεύθεροι! Το κύμα Γιασμίν Ματάνις συλλόγων, το φοιτητικό κίνημα έχει τη ζωή που δικαιούμαστε! Στηρίζουμε τα ψηφοακρίβειας σήμερα οδηγεί τις οικογένειές καταφέρει να βγει στο προσκήνιο, δέλτια που συμμετέχει η ΕΑΑΚ! μας στα όρια της εξαθλίωσης, και η χώρα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κίνηση ιδεών

Ελένη Γήρα

Οι άτακτοι: Ποιοι ήταν και τι απέγιναν τα παλικάρια του Άρη Ύστερα από περίπου 80 χρόνια λήθης και σιωπής, οι αντάρτες του Βελουχιώτη αποκτούν ονοματεπώνυμο και φωνή, ενώ αναδύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους που καθιστούν τον καθένα τους μοναδικό, καθώς στο βιβλίο παρουσιάζονται τα πορτρέτα δεκάδων ξεχασμένων μαχητών του ΕΛΑΣ.

Υπερασπίζοντας έναν υλικό κόσμο του Terry Eagleton εκδόσεις Θύραθεν Ο Τέρι Ίγκλετον, άγγλος μαρξιστής από τους κορυφαίους του καιρού μας, στο τελευταίο του βιβλίο Υλισμός αναφέρεται σε μια σειρά ζητημάτων, που βρίσκονται συχνά στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης, όχι μόνο ακαδημαϊκής ή φιλοσοφικής, αλλά και με πολιτικές απολήξεις. Ζητήματα όπως τα δίπολα ύλη-πνεύμα, σώμα-«ψυχή» και γλώσσα, βιολογία-κοινωνία, φύση-ιστορία, βάση-εποικοδόμημα. Ο υλισμός του Ίγκλετον είναι εχθρικός «απέναντι στη μεταμοντέρνα προκατάληψη, κατά την οποία η πραγματικότητα είναι πηλός στα χέρια μας, προορισμένος να απλωθεί, να κοπεί, να ζυμωθεί και να ανασχηματιστεί από την αλαζονική μας βούληση». Ο συγγραφέας αντικρούει μια σύγχρονη αναβίωση του καρτεσιανού δυισμού σώματος και ψυχής, σύμφωνα με τον οποίο ο άνθρωπος είναι κάτοχος-ιδιοκτήτης του σώματός του και το χρησιμοποιεί ή το διαθέτει σαν κάτι άλλο από τον εαυτό του: «Δεν είμαστε παρόντες μέσα στο σώμα μας με τον ίδιο τρόπο που ένας στρατιώτης βρίσκεται μέσα σ’ ένα άρμα μάχης». Ζούμε, σκεφτόμαστε, πονάμε, αγαπάμε, δημιουργούμε πολιτισμό και ιστορία ως έμβια όντα, με το σώμα μας, σώμα ειδικά ανθρώπινο που υπερβαίνει εγγενώς τον εαυτό του: «Το ανθρώπινο υποκείμενο αναδύεται από την αποτυχία να είναι ταυτόσημο με τον εαυτό του». Αναμετριέται με τον Νίτσε και τον δικό του αντιμεταφυσικό αλλά και απάνθρωπο υλισμό, καθώς και με τον Βίτγκενσταϊν, που συνδέει αδιάσπαστα τη γλώσσα με την ανθρώπινη πράξη αλλά της δίνει ταυτόχρονα «αυτοτέλεια και αυτονομία». Ένα βαθύ και συνάμα γλαφυρό, με ισχυρές δόσεις χιούμορ, βιβλίο. Μπάμπης Συριόπουλος

ο νέο βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου, Οι άτακτοι. Πρόσωπα και γεγονότα (εκδ. Τόπος), ίσως να μην είχε γραφτεί, αν δεν είχε προηγηθεί η ιστορική βιογραφία Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων (α΄ έκδοση 1997) ή, μάλλον, αν δεν είχε προηγηθεί η πολύχρονη, συστηματική και συχνά επιτόπια έρευνα του συγγραφέα για τον Άρη Βελουχιώτη και την εποχή του. Δηλαδή, αν ο Διονύσης Χαριτόπουλος δεν είχε γνωρίσει και δεν είχε μιλήσει με εκατοντάδες ανθρώπους που είχαν γνωρίσει τον Άρη και τα παλικάρια του, διασταυρώνοντας προφορικές αφηγήσεις και γραπτές πηγές και περπατώντας στα μονοπάτια όπου κι εκείνοι είχαν περπατήσει. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα πορτρέτα δεκάδων ξεχασμένων μαχητών του ΕΛΑΣ, κάτι που δεν ισοδυναμεί μόνο με την απότιση φόρου τιμής αλλά συνεισφέρει στην ιστορική γνώση και στην πολιτική αποτίμηση της δράσης του Βελουχιώτη και άλλων συγχρόνων του. Οι νεαροί άνδρες που αποφάσισαν να πολεμήσουν με τον Άρη δεν ήρθαν από το πουθενά, όπως διαπιστώνουμε. Ωστόσο, μετά το τέλος της ένοπλης δράσης τους, η επίσημη Ιστορία τούς έριξε στο «πουθενά» και το επίσημο κράτος φρόντισε να χαθούν τα ίχνη τους, συκοφαντώντας τους με απίθανα ψέματα αλλά και εξοντώνοντάς τους σωματικά και ηθικά. Ύστερα από περίπου 80 χρόνια λήθης και σιωπής, οι άνθρωποι

παίρνει θέση, εκφράζει την άποψή του για συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, θέσεις που ενδεχομένως να μη βρουν σύμφωνους «όλους» τους αναγνώστες, όμως συμβάλλουν στην έρευνα και το διάλογο. Ο βασικός πυρήνας του στρατού των «ατάκτων» δεν ήταν πολιτικά συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι της πόλης αλλά «οι πιο ζωηροί» του βουνού και του κάμπου, οι πιο «άτακτοι, απόκοτοι», όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Παράλληλα με τη μεγάλη Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και της μεταπολεμικής τραγωδίας, ξετυλίγονται πάμπολλες μικρές ιστορίες και μαρτυρίες ανθρώπων, ιστορίες που δεν είναι απλώς το καρύκευμα, το αλατοπίπερο στη μεγάλη Ιστορία, αλλά την φωτίζουν και μας βοΑκόμα και όταν η κοινωνία ηθούν να την κατανοήσουμε. δεν αλλάζει εκ βάθρων, ακόμα Μια διαπίστωση που έμμεκαι αν οι αγώνες καταλήγουν σα προκύπτει από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου είναι ότι, στην ήττα, οι άνθρωποι ακόμα και όταν η κοινωνία δεν αλλάζουν, χειραφετούνται, αλλάζει εκ βάθρων, ακόμα και αν οι αγώνες καταλήγουν στην γίνονται κοινωνικά όντα ήττα, οι άνθρωποι αλλάζουν, χειραφετούνται, γίνονται κοιαυτοί βγαίνουν από το «πουθενά», απονωνικά όντα. Αυτό φαίνεται να ισχύει κτούν ονοματεπώνυμο και φωνή, ενώ ιδιαίτερα για τις γυναίκες που παρεαναδύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστιλαύνουν στις σελίδες των Ατάκτων και κά της προσωπικοτήτων τους, που καθιτις οποίες ο συγγραφέας σκιαγραφεί με στούν τον καθένα τους μοναδικό. τρυφερότητα και εκτίμηση. Το βιβλίο είναι δομημένο σε πολυΑν και η προσέγγιση του Χαριτόάριθμα ολιγοσέλιδα κεφάλαια, που πουλου δεν είναι συναισθηματική αλλά επικεντρώνονται σε πρόσωπα και σηρεαλιστική, παρατηρούμε ότι το συναίμαντικά ιστορικά γεγονότα, τα οποία σθημα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην περιστρέφονται κυρίως γύρω από τον επαναστατική κληρονομιά που άφησε ο Άρη. Η αφήγηση δεν είναι αποστειΆρης Βελουχιώτης. Οι χωρικοί που τον ρωμένη και ουδέτερη. Ο συγγραφέας γνώρισαν ή τον άκουσαν να μιλά στην

πλατεία του χωριού τους τον εμπιστεύονταν και τον λάτρευαν. Πολλοί είχαν τη φωτογραφία του στο εικονοστάσι του σπιτιού τους ακόμα και μετά τον τραγικό θάνατό του. Σύμφωνα με την οπτική του Δ. Χαριτόπουλου, η εμπιστοσύνη αυτή δεν οφείλεται στις εμπνευσμένες μαρξιστικές αναλύσεις του Άρη αλλά στο «πατριωτικό φιλότιμο» των αγροτών, το οποίο ο ίδιος κατάφερνε να αφυπνίζει. Οι περισσότεροι αντάρτες του Άρη ένιωθαν απόγονοι των αγωνιστών του 1821 ή ήθελαν να αποδειχτούν άξιοι συνεχιστές τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Βελουχιώτης δεν είχε μαρξιστική συγκρότηση ή ότι το «ταξικό» υποτασσόταν στο πατριωτικό. Όμως, εκείνη την εποχή, αν λάβουμε υπόψη τις θηριωδίες των Γερμανών (και των Ιταλών), το μίσος για τον κατακτητή ήταν κινητήρια δύναμη της στράτευσης των περισσότερων μαχητών του ΕΛΑΣ — τουλάχιστον αυτή είναι η θέση την οποία αναπτύσσει ο συγγραφέας. Ο Άρης δεν ήταν το χαϊδεμένο παιδί του ΚΚΕ ούτε στην αρχή του αντάρτικου ούτε –πολύ περισσότερο– στο τραγικό τέλος του βίου του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κέρδισε την εκτίμηση κάποιων από την ηγεσία του κόμματος, όπως δεν έλειψαν και οι στενόμυαλοι που τον έβλεπαν με δυσπιστία έως καχυποψία και εχθρότητα. Εντούτοις, το βιβλίο αυτό δεν είναι ούτε μια αγιογραφία του Άρη ούτε ένας κατάλογος των λαθών της κομματικής ηγεσίας, όπως το περιβόητο «μυστικό πρωτόκολλο», λάθη τα οποία ο συγγραφέας δεν προσπερνά αλλά τα παραθέτει χωρίς αντι-ΚΚΕ εμπάθεια, με πικρία, χωρίς όμως να ξύνει με το μαχαίρι την πληγή.

Κίνηση ιδεών

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΠΟΙΗΜΑ

Δημήτρης Τζιαντζής

Ο Μαρξ στο ουφάδικο: Τα παιδιά του Λένιν και του Fortnite Πώς συνδέονται κονσόλες, χειριστήρια και ταξική πάλη; Πώς μπορεί ο διαλεκτικός υλισμός να δώσει απαντήσεις στον ψηφιακό κόσμο των πίξελ, του PC gaming και του Playstation; Ποιες συνθήκες επικρατούν στην πανίσχυρη αλλά αθέατη βιομηχανία των ψηφιακών παιχνιδιών;

«Τ

α παιδιά του Μαρξ και της Coca Cola» είναι ο εναλλακτικός τίτλος της εμβληματικής ταινίας του Ζαν-Λικ Γκοντάρ Αρσενικό-Θηλυκό (1966). Η φράση αυτή αναφέρεται στη νεότερη γενιά που μεγάλωσε στη Δύση και, μέσα στις αντιφάσεις της, προσπαθεί να συνδυάσει μια μεταμοντέρνα μαρξιστική οπτική με την κυρίαρχη ποπ κουλτούρα που η… «σκέψη Μάο Τσε Τουνγκ» τότε αποκήρυττε ως πολιτιστικό ιμπεριαλισμό της παρακμής. Η γενιά αυτή σύντομα πρωταγωνίστησε στην «εξέγερση από το μέλλον» του Μάη του 1968, που συνδυάζοντας αυτά τα δύο στοιχεία, κατάφερε να δημιουργήσει τα πιο ευφάνταστα συνθήματα του 20ου αιώνα. Στην πορεία, ωστόσο, φάνηκε ότι ο πολιτιστικός και καταναλωτικός ιμπεριαλισμός έχει μακριά ποδάρια. Αυτή ακριβώς η περίεργη σχέση μεταξύ ποπ κουλτούρας, αλλοτρίωσης, videogames και μαρξισμού είναι το θέμα του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος Ο Μαρξ στο ουφάδικο (Marx at the arcade) του Βρετανού συγγραφέα Jamie Woodcock. Όπως εύστοχα υπογραμμίζεται στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου: «H ποπ κουλτούρα είναι ένα από αυτά τα πεδία όπου διεξάγεται η πάλη για και ενάντια στην κουλτούρα των ισχυρών· είναι επίσης το διακύβευμα που μένει να κερδηθεί ή να χαθεί μέσα σε αυτή την πάλη. Είναι η αρένα της συναίνεσης και της αντίστασης. Είναι, εν μέρει, το σημείο όπου αναδύεται και διασφαλίζεται η ηγεμονία». Ο Woodcock χρησιμοποιεί τα παιχνίδια που παίζουμε στα κινητά, τις κονσόλες και τον υπολογιστή μας ως παραδείγματα για να εξηγήσει με σύγχρονους όρους τις βασικές αρχές του μαρξισμού στην εποχή μας. Ως εισαγωγή το βιβλίο αναφέρει το ρόλο του Καρλ Μαρξ ως βοηθητικού θετικού χαρακτήρα (NPC) στο παιχνίδι Assasin’s Creed: Syndicate, όπου ο συγγραφέας του Κομμουνιστικού Μανιφέστου δίνει αποστολή στον ήρωα να παρεισφρήσει σε

Το gaming, η ποπ κουλτούρα και η επέκταση του πεδίου της ταξικής πάλης ένα εργοστάσιο και να βρει αποδείξεις για την κακομεταχείριση της εργατικής δύναμης. Ταυτόχρονα, το έργο επιχειρεί μια ενδελεχή ανάλυση των συνθηκών που επικρατούν στην πανίσχυρη αλλά αθέατη από πολλές πλευρές βιομηχανία των ψηφιακών παιχνιδιών και τους αγώνες των εργαζόμενων σε αυτήν. Μια «κατάδυση» σε μια βιομηχανία που έχει υπερδιπλάσια κέρδη από το άθροισμα του τζίρου της κινηματογραφικής και μουσικής βιομηχανία, όπου μας εξηγεί πώς λειτουργεί αυτό το τεράστιο δίκτυο καλλιτεχνών, προγραμματιστών και εργατών που συμμετέχουν στην παγκόσμια αλυσίδα παραγωγής. Ο Woodcock αναδεικνύει τον τρόπο που η ταξική πάλη καθορίζει το τι παιχνίδι παίζουμε. Από τον 35άρη που παίζει όλο το βράδυ World of Warcraft και το πρωί δεν μπορεί να ξυπνήσει να πάει στη δουλειά, μέχρι τη νεαρή γυναίκα που ποστάρει τον gaming μαραθώνιο στο Battle Royale του Fortnite σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το twitch, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει μια μέρα να κάνει το χόμπι της επάγγελμα. Οι ταξικές αντιθέσεις ανάμεσα στους gamers είναι τόσο μεγάλες όσο και στην υπό-

λοιπη κοινωνία, από τον άνεργο πιτσιρικά με το φθηνό κομπιούτερ και την κονσόλα παλαιότερης γενιάς, που δεν μπορεί πια να σηκώσει τα πιο απαιτητικά –και πανάκριβα– παιχνίδια, μέχρι το «PC Μaster Race» της διαρκούς αναβάθμισης και των συστημάτων που κοστίζουν πολλές χιλιάδες ευρώ. Η μετάφραση του βιβλίου στα Ελληνικά είναι και αυτή προϊόν συλλογικής προσπάθειας, από τον Πάρι Λαυτσή, τον Αλέξανδρο Μινωτάκη και τον Πάνο Πετρόπουλο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το επίμετρο των μεταφραστών για την ελληνική έκδοση. Όπως επισημαίνουν, αυτό το έργο είναι κομμάτι μιας ευρύτερης φιλόδοξης προσπάθειας και εντάσσεται σε ένα διεθνές ρεύμα μαρξιστικής αναζήτησης και κριτικής στα πεδία των νέων τεχνολογιών, των μέσων επικοινωνίας και στο πώς αυτά σχετίζονται με τις αλλαγές στην καπιταλιστική παραγωγή. Στην εισαγωγή σημειώνεται πως η ανανέωση του μαρξισμού δεν μπορεί να γίνει απλά με επικλήσεις ούτε με μονότονες επαναλήψεις φράσεων από τα κλασικά έργα. Χτίζεται μέσα από πραγματικούς αγώνες, μέσα από θεωρητική δουλειά σε πεδία όπου –φαινομενικά μόνο– ο μαρξισμός φαντάζει παρείσακτος. Το βιβλίο είναι εξαιρετικά επίκαιρο, καθώς καυτηριάζει όχι μόνο την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων σε βαθμό εξόντωσης από τις μεγάλες εταιρείες του κλάδου, αλλά συνολικά τα τοξικά, σεξιστικά και αντιδραστικά στοιχεία της κυρίαρχης videogame «κουλτούρας» (ή υποκουλτούρας αν προτιμάτε), προωθώντας παράλληλα μια νέα πιο θετική και «διαδραστική» σχέση με την κοινωνία. Επιπλέον, ο συγγραφέας παρουσιάζει μια –μειοψηφία– νέων ανεξάρτητων παιχνιδιών, που χτίζονται από την πρωτοπορία της κοινότητας με προοδευτικό και αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα και όχι με στόχο το κέρδος. Πάντως, δεν χρειάζεται να είναι κανείς gamer για να καταλάβει και να απολαύσει το βιβλίο αυτό.

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη Νοσοκόμα, πρακτόρισσα του Πούτιν, αυτή χορήγησε την κεταμίνη, κατέθεσε έγκυρος πληροφοριοδότης, αρμοδίως στην τηλε-δικαιοσύνη. Οι τηλεαστέρες Μάνος-Ρούλα, εθελοντές σχεδίαζαν τα καταταγούν στου Αζόφ το περιβόητο τάγμα, έπρεπε λοιπόν να παρεμποδιστούν! Ευτυχώς απετράπη μια νέα επέμβαση εκ Πατρών, υπέρ της Ουκρανίας, γιατί θα σφράγιζε την αναμέτρηση προς τη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη του αιώνα, εξηγεί τη βαθύτερη ουσία του πολέμου, που διεξάγουν ασυστόλως τα κοράκια των ΤV ενάντια στα μυαλά και τις τσέπες μας. Δ.Δ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Γιάννης Λαθήρας

Τ ΤΑΙΝΙΑ

Αντίο κύριε Χάφμαν : Επιβίωση στη Γαλλία του 1941 «Δεν είχαμε τίποτα και τώρα τα θέλει όλα». Η ατάκα της εργάτριας Μπλανς προς τον κοσμηματοπώλη Χάφμαν, πρώην εργοδότη του συζύγου της, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ο υπότιτλος της πολύ αξιόλογης αυτής ταινίας. Θέμα της η πλήρης μεταμόρφωση ενός φτωχού υπαλλήλου από τη στιγμή που αποκτά τους τίτλους ιδιοκτησίας του χρυσοχοείου όπου εργαζόταν. Τον Μάιο του 1941, στο Παρίσι, ο εβραίος χρυσοχόος Ζοζέφ Χάφμαν στέλνει την οικογένειά του στην ελεύθερη ζώνη της Γαλλίας, με σκοπό να φύγει και ο ίδιος, αφού πρώτα μεταβιβάσει το χρυσοχοείο στον υπάλληλό του — με την υπόσχεση να το ξαναπάρει μετά τον πόλεμο. Ο Φρανσουά Μερσιέ, εκ γενετής ανάπηρος στο ένα του πόδι και ανήμπορος να κάνει παιδιά, δέχεται την πρόταση και μετακομίζει στο σπίτι του Χάφμαν μαζί με την γυναίκα του Μπλάνς, εργάτρια στα πλυντήρια. Όμως ο Χάφμαν δεν κατορθώνει να διαφύγει και επιστρέφει στο σπίτι του, όπου ζητά από τον πρώην υπάλληλό του να τον κρύψει στο υπόγειο του χρυσοχοείου. Ο Μερσιέ δέχεται, αλλά όταν ο Χάφμαν του δίνει να ταχυδρομήσει ένα γράμμα στη γυναίκα του για να την ενημερώσει ότι είναι ζωντανός, του ζητά ένα αντάλλαγμα που ανατρέπει τα πάντα. Με δεδομένο ότι οι χώροι της ταινίας είναι αποκλειστικά το σπίτι-χρυσοχοείο του Χάφμαν (ως κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου θεατρικού έργου του Ζαν-Φιλίπ Νταγκέρ), η σκηνοθεσία του Φρεντ Καβαγιέ, με τη βοήθεια του άριστου ντεκόρ, αποφεύγει με μαεστρία την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα αλλά και τη θεατρικότητα, χάρη στις πολύ καλές ερμηνείες των Ντανιέλ Οτέιγ, Ζιλ Λελούς και Σαρά Ζιροντό. Βασίλης Τσιράκης

α γεγονότα δεν αποτελούν απλά το ιστορικό και κοινωνικό φόντο για την εξέλιξη της ιστορίας ή, καλύτερα, των ιστοριών των ηρώων της Βάνας Βουρτσάκη (εκδ. Υδροπλάνο 2022), την καθορίζουν και καθορίζονται από τους πρωταγωνιστές. Αυτοί είναι οι πρόσφυγες, οι ντόπιοι που τους αγκαλιάζουν ή τους ποδοπατούν, γιατί τους βρωμίζουν τον τόπο. Τους συναντάμε στους κήπους της βασιλικής οικογενείας ή στο λαϊκό καφενείο της κυρά Βασιλικής. Είναι με τους απεργούς του Μάη του ‘36. Προδότες και οι συνεργάτες των κατακτητών. Ανεβαίνουν στο βουνό, είναι παρόντες στη δολοφονία του Λαμπράκη. Διαδηλώνουν για την Κύπρο. Βγαίνουν στην παρανομία με τον ερχομό της χούντας, βασανίζονται και βασανίζουν, δραπετεύουν, πρωταγωνιστούν στο πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Δεν αφήνονται στη μοίρα τους: «Εμείς τα διαμορφώνουμε όλα, εμείς είμαστε οι σκηνοθέτες της ζωής μας». Οι ήρωες μοιράζονται με μια βολονταριστική υπερβολική σαφήνεια στις δυο Ελλάδες. Με μια φαινομενικά παλιομοδίτικη και ξεπερασμένη για αρκετούς διάκριση του καλού και του κακού, τόσο όμως ανακουφιστική, λυτρωτική και αναγκαία στο χάος της εποχής μας. Ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός στον πιο άδικο πόλεμο που παρακολουθούμε σήμερα εμβρόντητοι και πυροβολημένοι από τις ρουκέτες της εκατέρωθεν προπαγάνδας; Από τη μια, ο κόσμος της δουλειάς και του αγώνα, του δοσίματος, της ανιδιοτέλειας, της συντροφικότητας, της φιλίας. Ένας κόσμος που προτιμά τον θάνατο από την ταπείνωση και την απόλυτη υποταγή. Προσφέρει, ματώνει, θυσιάζεται, απελπίζεται, πέφτει-ξανασηκώνεται, συνεχίζει, ερωτεύεται. Έρωτες όλων των ηλικιών, ατόφιοι, αγέρωχοι, «δομές αλληλεγγύης ψυχών και σωμάτων», στολίζουν τρυφερά πολλές σελίδες του βιβλίου. Από την άλλη, το «σκατόσογο». Ο κόσμος της ρεμούλας, της εκμετάλλευσης, της ρουφιανιάς, της προδοσίας, οι μαυραγορίτες και οι δωσίλογοι όλων των εποχών, οι κάθε λογής εξουσιαστές και οι κολαούζοι τους. Τα «τζάκια» που θέριεψαν, καίγοντας τις ελπίδες και τις ζωές των πολλών. Ο ένας κόσμος σπουδάζει τους μηχανικούς, που θα χτίσουν πανέμορφες πόλεις, που θα απλώνουν ευρύχωρα τα όνειρά τους οι άνθρωποι, γεωπόνους που θα τις γεμίσουν με δέντρα-φωλιές για τα πουλιά

Πολιτισμός

Ένας ολόκληρος αιώνας σε 388 σελίδες! Πυκνός, πολυτάραχος, συγκλονιστικός, ελπιδοφόρος. Οι κορυφαίες του στιγμές διασχίζουν το βιβλίο της Βάνας Βουρτσάκη, συνοπτικά, εύληπτα και κινηματογραφικά.

Όσο πάει: ένα βιβλίο έρωτα και ιστορίας

και τους έρωτες των ζωής της, τόσο μεγάλου ανθρώπων. Ο άλλος που προσομοιάζει με κόσμος ξεβράζει τους την απώλεια του θανάεργολάβους, κομπινατου. Ταξιδεύουμε χωρίς Όποιος το διαβάσει δόρους της διαπλοκήςς πυξίδα στα τρικυμιώδη με ανοιχτά τα μάτια ς. ε και της αντιπαροχής. εσώψυχά της. Παρακοτης ψυχής του, ουν λο Αυτούς που θα σαρώσουν λουθούμε συγκλονισμένοι στία βή τα πάντα με την απληστία βήμα-βήμα την πορεία της, θα συγκινηθεί, από την απόλυτη παραίτηση τους. Θα βιάσουν χωρίςς καθα κλάψει, ν και και τη φυγή μέχρι την ηδονή μιά συστολή περιβάλλον θα ερωτευτεί ος που του π ανθρώπους. Η δικηγόρος πένθους. Την απελπισμέόνο στο νη πρ δεν βολεύεται παρά μόνο προσπάθεια να βγει από τη φυλακή της, «τα πουλιά δεν τραδίκιο των φτωχών και των αδιτεί και το γουδάνε ποτέ μέσα στις σπηλιές» κημένων, που το αναζητεί ς. Από την κραυγάζ υπερασπίζεται με πάθος. κραυγάζει. Το άλμα στον ουρανό, μέσα από τη βίωση ενός νέου μεάλλη όχθη, ο δικηγόροςς που βάζει εια, δούλος θυστικού έρωτα, τα αλλεπάλληλα στο εδώλιο την αλήθεια, το εργατικό πισωγυρίσ της εξουσίας, ξεφτέρι στο πισωγυρίσματα και θανάσιμα διλο εκπαιδευλήματα μ και ποινικό άδικο. Μόνο μέχρι την τελική απελευθέρωση, α τικούς δεν έβγαζε το σκατόσογο. αν μπορούμε να βάλουμε τέτοιο επ Φυλάσσονται ως φόροςς τιμής στη επίθετο σ’ αυτό το θαύμα! τορίας». Τα Ένας ύμνο «σωστή πλευρά της ιστορίας». ύμνος στη γυναικεία προσέγγιση του έ δυο σόγια μπλέκονται με χίλιους έρωτα. τρόπους, μα κατά πως φαίνεται το Όλα αυτά ξετυλίγονται έξοσκατόσογο δεν μπορεί να υπάρξει χα, παράλληλα, συνδέονται αριχωρίς το άλλο και ‘κείνο δεν μπορεί στοτεχνικά κι αναπάντεχα σε ένα να αναπνεύσει απ’ την κουμπαριά ατέλειωτο, κοπιώδες και συνάμα με το σκατόσογο. συναρπαστικό μπρος-πίσω στον Το βιβλίο δεν είναι πολιτικό μαχρόνο και από τόπο σε τόπο. Λιτές νιφέστο. Ούτε αστυνομικό μπορείς και πανέμορφες οι περιγραφές, μα να το πεις. Κι ας είναι γεμάτο μυτο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι στήριο, κρυμμένα μυστικά, αναοι στιβαροί, αβίαστοι, σχεδόν θεαπάντεχες αποκαλύψεις, αγωνιώδη τρικοί και διόλου επιτηδευμένοι διαναζήτηση πειστηρίων, ανατροάλογοι. Αν το διαβάσει με ανοιχτά πές, σασπένς, ανακρίσεις, περιπέτα μάτια της ψυχής του, θα συγκιτεια, εγκλήματα και δολοφονίες. νηθεί, θα κλάψει, θα ερωτευτεί. θα Ερωτικό, ψυχολογικό; Μέσα από ελπίσει πως ίσως κάποτε οι… υπηκαταιγιστικούς εσωτερικούς μονόρέτριες αυτού του κόσμου θα σηκώλογους και σχόλια βιώνουμε, μαζί σουν το ανάστημα τους στους δυνάμε την ηρωίδα, την αβάσταχτη στες τους και απελευθερωθούν και οδύνη της απώλειας του έρωτα της μαζί μ’ αυτές ολόκληρος ο κόσμος!

∆ιεθνή Γαλλία Παναγιώτης Ξοπλίδης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Αποχή και Μελανσόν θα κρίνουν τον δεύτερο γύρο Αστάθμητος παράγοντας η συμμετοχή και η ψήφος της νεολαίας

Η έκκληση του Μελανσόν να καταψηφιστεί η Λεπέν σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει την υπερψήφιση του Μακρόν, καθώς η ταξική σύνθεση είναι πιο καθοριστική από την παραδοσιακή πολιτική διαίρεση. Το σύνθημα της κατειλημμένης Σορβόννης ακούγεται όλο και πιο δυνατά…

«N

i Macron, Ni Lepen» (ούτε Μακρόν, ούτε Λεπέν) απάντησαν στο δίλημμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών εκατοντάδες φοιτητές του πανεπιστημίου της Σορβόννης που αποφάσισαν κατάληψη του ιδρύματος. Κύμα καταλήψεων έχει ξεσπάσει σε σχολεία και πανεπιστήμια σε όλη τη Γαλλία και η απάντηση του «δημοκράτη» Μακρόν ήταν η ίδια που γνώρισαν τα Κίτρινα Γιλέκα και όλες οι μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στη διάρκεια της θητείας του: Επέμβαση των ΜΑΤ (CRS) και σκληρή καταστολή. Ταυτόχρονα, μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα, στο Παρίσι, τη Λιόν, τη Μασσαλία κ.α., αναδεικνύοντας ότι Μακρόν και Λεπέν είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η συμμετοχή και η ψήφος της νεολαίας, ειδικά όσων ψήφισαν για πρώτη φορά, είναι ο αστάθμητος παράγοντας που κάνει επισφαλείς τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν νικητή τον Μακρόν. Στον πρώτο γύρο είχαν πέσει έξω σε μεγάλο βαθμό, καθώς υποτίμησαν τη δυναμική του Μελανσόν, ενώ

μεγέθυναν την επιρροή των υπό κατάρρευση κομμάτων του παλιού δικομματισμού, της γκωλικής Δεξιάς και των Σοσιαλιστών. Εκτός από την πιθανή χειραγώγηση, οι δημοσκοπήσεις, με τα παραδοσιακά εργαλεία τους, φαίνεται ότι αδυνατούν να αποτυπώσουν το βασικό κριτήριο της ψήφου των Γάλλων πολιτών, το ταξικό. Το κοινωνικό ζήτημα έχει άλλωστε σχεδόν εξαφανιστεί από τις αναλύσεις των σχολών της Πολιτικής Επιστήμης τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η πάλη των τάξεων θεωρούνταν «παρωχημένη» ακόμα και από το μεγαλύτερο κομμάτι της Αριστεράς. Κι όμως, η γεωγραφία της ψήφου της περασμένης Κυριακής αποτυπώνει τη βαθιά κοινωνική διαίρεση και την πλήρη αποστροφή της πλειοψηφίας του λαού απέναντι και στις δύο επιλογές. Οι επίσημες στηρίξεις των κομμάτων και των ηττημένων υποψηφίων ελάχιστη σημασία έχουν, καθώς η κομματική στράτευση στη Γαλλία βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό. Η δημόσια στήριξη προς τον Μακρόν, που έδωσαν η σοσιαλίστρια Ινταλγκό, ο πράσινος Ζαντό και ο κομμουνιστής Ρουσέλ, μικρή επίδραση έχουν, καθώς η στράτευση των ψηφοφόρων τους

είναι χαμηλή και οι μηχανισμοί υπό διάλυση. Στον πόλο της Δεξιάς, η Λεπέν έχει μεγαλύτερη επίδραση, καθώς ακόμα και στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα η στήριξη της Πεκρές προς τον Μακρόν αμφισβητείται δημόσια από στελέχη του κόμματος, όπως ο Ερίκ Σιοτί, ο οποίος δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει τον νυν πρόεδρο, εκφράζοντας σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων που υιοθετούν τη ρατσιστική ρητορική της ακροδεξιάς. Σε αυτό το φόντο, ο Ζεμούρ –ο οποίος σε αντίθεση με τη Λεπέν πήρε τα υψηλότερα ποσοστά του σε μεγάλες πόλεις και σε μεγαλοαστικές περιοχές του Παρισιού– μπορεί να της δώσει την απαιτούμενη δυναμική εκεί που υπολείπεται, αποτυπώνοντας και την αδίστακτη επιλογή μερίδας της γαλλικής άρχουσας τάξης να στραφεί στον φασισμό. Οι δύο άλλοι υποψήφιοι της δεξιάς, οι Λασάλ και Αϊνιάν, απηχούν τον κόσμο της επαρχίας, την αγροτική τάξη που στήριξε μαζικά τη Λεπέν, καθώς ασφυκτιά από την έκρηξη του κόστους παραγωγής και διαβίωσης, αλλά και από τις συνέπειες του εμπάργκο προς τη Ρωσία. Ο ίδιος ο πόλεμος στην Ουκρανία μικρή επιρροή είχε στην ψήφο των Γάλλων, παρά

την υπερπροβολή των σχέσεων της Λεπέν με τον Πούτιν από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Ο δεύτερος γύρος θα κριθεί, επομένως, από το ποσοστό συμμετοχής και τη στάση των ψηφοφόρων του Μελανσόν. Η έκκλησή του να καταψηφιστεί η Λεπέν σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει την υπερψήφιση του Μακρόν, καθώς η ταξική σύνθεση είναι πιο καθοριστική από την παραδοσιακή πολιτική διαίρεση. Οι εργάτες, η νεολαία της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας, οι περιθωριοποιημένοι των προαστείων, οι λαοί των υπερπόντιων κτήσεων, δεν θα στηρίξουν εύκολα την επιλογή του «μικρότερου κακού» αυτή τη φορά. Το σύνθημα της κατειλημμένης Σορβόννης ηχεί ήδη στο προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων, όποιος κι αν είναι τελικά ο ένοικος του. Η νέα φάση της καπιταλιστικής κρίσης και η δυσανεξία του γαλλικού ιμπεριαλισμού στο νέο πλαίσιο που διαμορφώνεται, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα στο κοινωνικό και πολιτικό εργαστήρι της Ευρώπης. Η επόμενη μέρα θα είναι μια εποχή κοινωνικών συγκρούσεων, που ούτε ο Μακρόν ούτε η Λεπέν θα μπορούν να διαχειριστούν.

Γιάννης Ανδρουλιδάκης

Το τέλος του διπόλου «με το σύστημα ή με τον φασισμό»

ταν στις 21 Απριλίου 2002 το πρόσωπο του φασίστα Ζαν-Μαρί Λεπέν σχηματίστηκε ως αυτό του ενός από τους δύο υποψηφίους που προκρίθηκαν στον β΄ γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της γαλλικής κοινωνίας διαπεράστηκε από σοκ και ανατριχίλα. Το γαλλικό κεφάλαιο, τα ΜΜΕ, η ηττημένη γαλλική κεντροαριστερά το εργαλειοποίησαν για να «μαλώσουν» τον γαλλικό λαό: Αυτός θα έπρεπε πλέον να πάψει να γκρινιάζει και να διαμαρτύρεται συνέχεια ή να φτάνει να ψηφίζει ακόμα και τροτσκιστές (11% σε εκείνες τις εκλογές), γιατί αυτή η δυσθυμία του απέναντι στο σύστημα κατέληγε να ενισχύει τον φασισμό. Ο εκβιασμός δεν υπήρξε αποτυχη-

μένος. Ο δεξιός Σιράκ εξελέγη τότε με το τεράστιο 82%. Πέντε χρόνια αργότερα, η ανάγκη διάσωσης του συστήματος από τον φασισμό έφερε στην επιφάνεια τον ακροδεξιό Σαρκοζί, προκειμένου να προστατεύσει τη χώρα από την… ακροδεξιά. Μέχρι που το 2017 η ίδια αυτή «ανάγκη» έφερε στην εξουσία έναν ουρανοκατέβατο άνθρωπο των τραπεζών, ο οποίος είχε κατασκευαστεί πολιτικά από το πουθενά μέσα σε δύο χρόνια. Ωστόσο, οι συνέπειες αυτού του εκβιασμού είχαν και μια άλλη αναμενόμενη παράμετρο. Όσο οι πολιτικές που τροφοδότησαν τον φασισμό συνεχίζονταν και οξύνονταν, αυτοπροτεινόμενες ως η μόνη λύση απέναντί του, τόσο ο φασισμός δυνάμωνε. Και τόσο μειώνονταν οι Γάλλοι, κυρίως εργαζόμενοι/

ες και νέοι/ες, που ήταν διατεθειμένοι/ ες να στηρίξουν το σύστημα απέναντι σε οτιδήποτε. Το 18% του Λεπέν το 2002 μετατράπηκε σε 34% για την κόρη του το 2017 και θα προσεγγίσει το 45% αυτή την Κυριακή. Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών ενταφιάζει οριστικά το δίλημμα «με το σύστημα ή με τον φασισμό». Πρώτον, γιατί ένα αρκετά μεγάλο μέρος του κεφαλαίου αρχίζει ανοιχτά να φλερτάρει με τον φασισμό. Ο φασίστας διανοούμενος Ερίκ Ζεμούρ χρωστά το 7% που συγκέντρωσε όχι στη λούμπεν και αγροτική ψήφο που στηρίζει τη Λεπέν, αλλά στις πιο αστικές και καλές περιοχές των μεγάλων πόλεων. Ένα μέρος της αστικής τάξης βαρέθηκε να παί-

ζει το αντιφασιστικό παιχνίδι και ζητά ρητά ένα κράτος ακόμα πιο αυταρχικό από αυτό του Μακρόν. Από την άλλη, η Αριστερά οφείλει την άνοδό της στην ταπείνωση των Σοσιαλιστών και του ΚΚ από τον Μελανσόν, ο οποίος χωρίς να παρουσιάσει κανένα πολύ ριζοσπαστικό πρόγραμμα, απέφυγε ευφυώς να επικαλεστεί οποιαδήποτε συγγένεια με τον κυρίαρχο ρεπουμπλικανισμό. Το στρεβλό δίπολο, που μονοπώλησε την πολιτική συζήτηση επί 20 χρόνια σπάει πλέον εκ των πραγμάτων σε πολλά διαφορετικά κομμάτια. Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι η εργατική τάξη μπαίνει σε αυτή τη νέα κατάσταση από θέση ισχύος. Τα γαλλικά συνδικάτα, ωστόσο, παραμένουν τα πιο ριζοσπαστικά στην Ευρώπη.

Η «γειτονιά» Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι όλες οι γεωπολιτικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, παρά τις διαφορές τους, τηρούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Δυτικούς ιμπεριαλιστές και Ρωσία σε σχέση με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, προκαλώντας εκνευρισμό στις ΗΠΑ. Αν και χλιαρά καταδικάζουν την επέμβαση της Ρωσίας και δεν συμμετέχουν στις κυρώσεις. Μάλιστα, στην τελευταία συνεδρίαση του ΟΗΕ για την αποπομπή της από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μόνο το Ισραήλ και η Λιβύη ψήφισαν υπέρ. Η αποχή των χωρών του Κόλπου ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση για τους διπλωμάτες της Δύσης. Η αιτία έχει αναμφίβολα να κάνει με την υποκρισία της Δύσης. Κατά κύριο λόγο, όμως, έγκειται στην προσπάθεια να διαμορφωθεί μια νέα ισορροπία στη Μέση Ανατολή, η οποία υποχρεωτικά πρέπει να λάβει υπόψιν της την ισχυρή παρουσία Ρωσίας και Κίνας στην περιοχή, σε συνδυασμό με τη σχετική αδυναμία των ΗΠΑ (ειδικά μετά και την αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν) να στηρίξουν τους συμμάχους τους σε μια σειρά συγκρούσεων, στις οποίες δεσπόζει αυτή με το Ιράν. «Αν δεν είστε εκεί για εμάς, δεν θα είμαστε εδώ για εσάς», διαμηνύουν οι μοναρχίες του Κόλπου, ενώ ο προεδρικός σύμβουλος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) δηλώνει ότι έφθασε το τέλος της δυτικής ηγεμονίας στο παγκόσμιο σύστημα και προβλέπει το τέλος της παγκόσμιας κυριαρχίας του δολαρίου. Θεωρεί, μάλιστα, ότι αυτές οι διαφοροποιήσεις δείχνουν ότι η αλλαγή είναι ο κανόνας στο διεθνές σύστημα, χωρίς σταθερότητα και ισορροπία! Χαρακτηριστική είναι η άρνηση του OPEC να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου, ώστε να πέσουν οι τιμές και να «ανασάνει» η παγκόσμια οικονομία — κάτι που θα προκαλούσε παράλληλα και μείωση των εσόδων της Μόσχας και ίσως και απώλεια πελατών. Ωστόσο, η συμμαχία OPEC και Ρωσίας δεν φαίνεται να σπάει, παρά τις εκκλήσεις των ΗΠΑ, αφού διατηρώντας τις τιμές, γεμίζουν τα ταμεία τους.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

∆ιεθνή

Κώστας Δικαίος

Γεωπολιτικές αλλαγές στη Μέση Ανατολή και αναβάθμιση της Τουρκίας

ι αλλαγές στην αρχιτεκτονική ισορροπία της μέσης Ανατολής είναι πολλές, αλλά όλες βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το να ανατραπούν στην πρώτη δυσκολία. Η περιοχή βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού! Η πρώτη μεγάλη «μετατόπιση» που συντελείται αφορά την αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας, η οποία καθορίστηκε τόσο από τα εσωτερικά οικονομικά της προβλήματα (πληθωρισμός, υποτίμηση της λίρας) όσο και από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο τελευταίος ενίσχυσε τη σημασία του τουρκικού καπιταλισμού για τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, ως ανασχετικού παράγοντα της Ρωσίας σε μια σειρά πεδία — από τον Καύκασο και την κεντρική Ασία μέχρι τη

Μέση Ανατολή (Συρία) και την Αφρική (Λιβύη, Σουδάν, χώρες του Σαχέλ μετά την αποτυχία της Γαλλίας). Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει την επαμφοτερίζουσα στάση της και τη συνεργασία της με τη Ρωσία, δεδομένου ότι βρίσκεται σε συνεννόηση μαζί της σε πολλά ζωτικά σημεία. Στη Συρία παίζεται η τύχη του θύλακα της Ιντλίμπ που αποτελεί προσφυγική βόμβα αλλά και διαπραγματευτικό χαρτί για μια διευθέτηση της σύρραξης. Η δε περιοχή των Κούρδων, η οποία είναι και η μόνη που έχουν παρουσία οι ΗΠΑ, μεταξύ άλλων για να ελέγχουν και τα πετρέλαια, έχει ημιαυτόνομα χαρακτηριστικά, πράγμα που απειλεί την Τουρκία και, επομένως, η εγγύηση

Οι «Συμφωνίες του Αβραάμ» υπογράφηκαν στις 13 Αυγούστου 2020, επί προεδρίας Τραμπ στις ΗΠΑ. Άνοιξαν τον δρόμο προς την ομαλοποίηση των σχέσεων Ισραήλ και αραβικών καθεστώτων και θεωρούνται σημείο καμπής για όσα έγιναν και θα γίνουν στην περιοχή

της Μόσχας για μια ενιαία Συρία της είναι απαραίτητη. Στη Λιβύη, επίσης, η οποιαδήποτε διαμόρφωση μιας νέας ισορροπίας δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τη ρωσική διαμεσολάβηση. Τα οικονομικά προβλήματα όμως οδήγησαν σε αλλαγές των σχέσεων με τις μοναρχίες του Κόλπου. Η προσέγγιση Τουρκίας-ΗΑΕ αποτελεί μια κομβική αλλαγή στην προσπάθεια της Άγκυρας να βγει από μια σχετική απομόνωση, η οποία είχε διαμορφωθεί λόγω της υποστήριξής της στη Μουσουλμανική Αδελφότητα στο πλαίσιο της «Αραβικής Άνοιξης». Στην ουσία, είχε απομείνει με μόνο σύμμαχο το Κατάρ, στο οποίο είχαν κηρύξει εμπάργκο οι άλλες χώρες του Κόλπου. Ωστόσο, η ανάγκη της για επενδύσεις και χρηματική στή-

∆ιεθνή

Οι νέες ισορροπίες που διαμορφώνονται βρίσκονται κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού

ριξη, ώστε να ενισχύσει τη λίρα, μαζί με την αποτυχία των Αδελφών Μουσουλμάνων (Αίγυπτος, Σουδάν), άλλαξε τα δεδομένα. Σε συνδυασμό με την προσπάθεια των μοναρχιών του Κόλπου να διαμορφώσουν πιο ευέλικτες συμμαχίες, ώστε να καλύψουν τη σχετική αδυναμία των ΗΠΑ να εγγυηθούν την ασφάλειά τους. Έτσι, η απομόνωση του Κατάρ τερματίστηκε, ενώ η Τουρκία ετοιμάζει να αναβαθμίσει τις σχέσεις της και με τη Σαουδική Αραβία, την ισχυρότερη οικονομία της περιοχής. Παράλληλα, προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις της και με το Ισραήλ. Η επίσκεψη του προέδρου του, Ισαάκ Χέρτσογκ, τον Μάρτιο σηματοδοτεί μια προσπάθεια αλλαγής των κακών σχέσεων που πυροδοτούνταν κυρίως από τη στήριξη του Ερντογάν στους Παλαιστίνιους της Χαμάς στη λωρίδα της Γάζας. Φαίνεται, όμως, ότι οι Παλαιστίνιοι θα τεθούν σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου να «σπάσει» ο άξονας ΕλλάδαςΚύπρου-Ισραήλ και μοναρχιών του Κόλπου, που στηρίζουν και οι ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθούν άλλοι συσχετισμοί στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι αλλαγές, φυσικά, δεν αφορούν μόνο την Τουρκία. Οι αποκαλούμενες «Συμφωνίες του Αβραάμ» μεταξύ Ισραήλ, ΗΑΕ και Μπαχρέιν (προστέθηκαν αργότερα Σουδάν και Μαρόκο) αποτέλεσαν μια προσπάθεια της κυβέρνησης Τραμπ να φτιαχτεί ένας αντί-Ιρανικός άξονας. Ωστόσο, ο Μπάιντεν προωθεί την επιστροφή των ΗΠΑ στη

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

συμφωνία για τα πυρηνικά με το Ιράν, πράγμα που τρόμαξε τις μοναρχίες και το Ισραήλ. Οι πρώτες επέλεξαν μια πιο ευέλικτη πολιτική σαν απάντηση, προσπαθώντας να αναπτύξουν οδούς συνεννόησης με το ίδιο το Ιράν. Τα ΗΑΕ εκμεταλλεύονται τους παραδοσιακούς τους δεσμούς, όπως δείχνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες Ιρανοί που κατοικούν στο έδαφός τους, οι μεγάλες επενδύσεις και το αξιόλογο διμερές εμπόριο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουν την προσέγγιση με το Ισραήλ. Αντίθετα, η επίσκεψη του Ναφτάλι Μπένετ στο Αμπού Ντάμπι έδειξε ότι η προσέγγιση δεν είναι παροδική, αλλά θα επιχειρηθεί να αποκτήσει στρατηγικό χαρακτήρα. Ακόμα πιο συμβολική ήταν η επίσκεψη του Άσαντ στα ΗΑΕ, η οποία εξόργισε τις ΗΠΑ! Η επίσκεψη αυτή σηματοδοτεί πρώτον την αναγνώριση της κυριαρχίας του καθεστώτος του στη Συρία, την εδραίωση της επιρροής της Ρωσίας και, βέβαια, την πρόθεση των ΗΑΕ –που φιλοδοξούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή– να συμμετάσχουν στην πολλά υποσχόμενη οικονομικά ανοικοδόμηση της Συρίας. Το Ιράν, από την πλευρά του, έχοντας διαμορφώσει τον «άξονα της αντίστασης» που απλώνεται από το σιιτικό Ιράκ, τη συνεργασία με Τουρκία και Ρωσία στη Συρία μέσω της διαδικασίας της Αστάνα και φτάνει μέχρι τη Μεσόγειο μέσω της Χεζμπολά στον Λίβανο, ετοιμάζεται να αποκομίσει τα οφέλη από μια άρση του εμπάργκο, όταν υπογραφεί μια νέα συμφωνία. Εξάλλου, οι ΗΠΑ βλέπουν τώρα σε αυτό (όπως και στη Βενεζουέλα!) έναν αξιόλογο προμηθευτή πετρελαίου, ώστε να αντισταθμιστεί η έλλειψη προσφοράς από τις κυρώσεις στη Ρωσία. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι η χώρα θα εγκαταλείψει τη συμμαχία της με Κίνα και Ρωσία ούτε ότι θα υποβαθμίσει την επιρροή της στην περιοχή, όπως έδειξε και η πρόσφατη εντυπωσιακή πυραυλική επίθεση στην αυτόνομη περιοχή των Κούρδων στο Ιράκ, ενάντια σε στόχους που έχουν σχέση με τη συνεργασία τους με το Ισραήλ. Το δε Ισραήλ, παρά την προσέγγιση με Τουρκία και ΗΑΕ, στην ουσία περιορίζεται στην ανάσχεση του Ιράν, πράγμα που εξηγεί την άρνησή του να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, η οποία αποτελεί τη μοναδική εγγύηση ότι οι Φρουροί της Επανάστασης στη Συρία δεν θα απειλήσουν τη χώρα. Τέλος οι επενδύσεις της Κίνας στην περιοχή έχουν λάβει στρατηγικές διαστάσεις και μάλλον έχει ανατραπεί η κυριαρχία των δυτικών ιμπεριαλιστών. Ωστόσο, η άρνηση του Πεκίνου να εμπλακεί στις εσωτερικές συγκρούσεις, που μέχρι τώρα του έδινε ένα πλεονέκτημα, φαίνεται να μετατρέπεται σε «αχίλλειο πτέρνα», αφού έτσι δεν μπορεί να προσφέρει τις εγγυήσεις ασφάλειας που επιθυμούν τα κράτη στη Μέση Ανατολή — και, επομένως, δεν μπορεί να υπερφαλαγγίσει πολιτικά και στρατιωτικά τις ΗΠΑ. Ως πότε, όμως;

Οι επιπτώσεις των αλλαγών για τον ελληνικό καπιταλισμό

αναβάθμιση της Τουρκίας εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει φόβους στην ελληνική άρχουσα τάξη γιατί, παρά την απόλυτη ταύτισή της με τον δυτικό ιμπεριαλισμό και την παροχή διευκολύνσεων σε βάσεις (Σούδα) και διαμετακομιστικούς κόμβους (Αλεξανδρούπολη), βλέπει τα τυχοδιωκτικά της σχέδια στην ΝΑ Μεσόγειο να υποβαθμίζονται. Άλλωστε, τα Στενά του Βοσπόρου, που έχουν αποκλειστεί για τους Ρώσους, είναι πιο σημαντικά από την Αλεξανδρούπολη… Η επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών σε Τουρκία, Κύπρο και Ελλάδα ήταν σαφής. Οι ΗΠΑ προωθούν μια αναδιαμόρφωση των δεδομένων στη ΝΑ Μεσόγειο, έτσι ώστε η Τουρκία να συμμετέχει στους νέους σχεδιασμούς. Αυτό σημαίνει ότι δεν στηρίζουν πλέον τον αγωγό East Med, που απέκλειε την Τουρκία, καθώς θεωρείται δαπανηρός και μπορεί να υλοποιηθεί σε βάθος χρόνου, τη στιγμή που η ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία απαιτεί άμεσες λύσεις. Επομένως, η επιλογή διοχέτευσης του ισραηλινού αεριού μέσω Τουρκίας συζητείται σοβαρά, ανατρέποντας τους ελληνικούς σχεδιασμούς. Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είχε συνάψει μια σειρά σχέσεων με χώρες της Μέσης Ανατολής, που δημιουργούσαν ένα μέτωπο ενάντια στις τουρκικές επιδιώξεις. Έγιναν συμφωνίες με Ισραήλ και Κύπρο, Μπαχρέιν, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ, τόσο για οικονομική όσο και για στρατιωτική συνεργασία. Καθορίστηκε ΑΟΖ με την

Αίγυπτο σε αντιπαράθεση με το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, έγιναν ασκήσεις στην Κρήτη με τη συμμέτοχή των ΗΑΕ, μια συστοιχία Patriot στάλθηκε στο Ριάντ στα πλαίσια της αντιπαράθεσης με το Ιράν και τέλος αγοράστηκαν φρεγάτες και αεροπλάνα Ραφάλ από τη Γαλλία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, αλλά πολύ μακριά από την Ελλάδα, με στόχο την κάλυψη στρατιωτικών αναγκών των ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ. Η στροφή της Τουρκίας προς τις μοναρχίες του Κόλπου και το Ισραήλ ακυρώνει σε ένα βαθμό αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια, που είχαν ως κύριο στόχο την απομόνωσή της. Ωστόσο, παραμένουν σημαντικές ελληνικές βλέψεις. Η ηλεκτρική διασύνδεση με Ισραήλ και Κύπρο φαίνεται να προχωράει (Euroasia interconnector). Το ίδιο και η διασύνδεση Ελλάδας-Αίγυπτου (Euroafrica interconnector) με στόχο την μεταφορά πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη από φωτοβολταϊκά στην Αίγυπτο. Τέλος, υπάρχουν σχέδια για σταθμό υγροποιημένου αερίου στην Κύπρο και για αγωγό φυσικού αερίου από την Αίγυπτο στην Κρήτη. Οι εξελίξεις θα κριθούν στα πλαίσια και του ανταγωνισμού με Ρωσία, Κίνα, ΝΑΤΟ, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να αγνοήσουν τη «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας. Επομένως, οι τυχοδιωκτισμοί των αρχουσών τάξεων σε μια περίοδο έντονων αλλαγών και ανακατατάξεων προμηνύουν συγκρούσεις και πολέμους.

∆ιεθνή

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

περισκ πιο Ξεπερνά τα 3 δισ. δολάρια η αξία των όπλων που έχουν δώσει στην Ουκρανία οι ΗΠΑ. Με εκείνα Ευρωπαίων και νατοϊκών, το συνολικό ποσό ξεπερνά τον ετήσιο «αμυντικό» προϋπολογισμό της Ελλάδας. Το Κίεβο παρέλαβε και αεροπλάνα από το ΝΑΤΟ, ενώ η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών είπε ότι ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο αν νικήσει η Ουκρανία. Ποιος είπαμε πολεμά εκεί;

Η Τουρκία εισέβαλε (πάλι) στο Ιράκ Νέα πράξη στην εισβολή της Τουρκίας στο Ιράκ βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την εβδομάδα. Όπως ανακοινώθηκε, διεξάγονται μεγάλης έκτασης αεροπορικές επιδρομές και επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων στο βόρειο τμήμα της χώρας, εκεί όπου εκτιμάται πως έχουν τις βάσεις τους οι αντάρτες του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). «Θα συνεχίσουμε μέχρι να επιτύχουμε τους στόχους μας», αναφέρουν τα κυβερνητικά και στρατιωτικά ανακοινωθέντα. Θυμίζουν, έτσι, τους ισχυρισμούς της Μόσχας για τον πόλεμο στην Ουκρανία — μόνο που εδώ τα πράγματα και τα κριτήρια είναι διαφορετικά. Βλέπετε, η Τουρκία παραμένει «σύμμαχος χώρα» και πολύτιμος εταίρος του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, έστω και αν έχει κάνει αρκετές… παρασπονδίες. Έτσι, ουδείς κατήγγειλε τις επιχειρήσεις της, ουδείς έκανε λόγο για κυρώσεις ή για την ανάγκη να απομονωθεί πολιτικά και οικονομικά.

Ένα «πραξικόπημα» στην καρδιά των ΗΠΑ Τα όσα συνέβησαν την 6η Ιανουαρίου 2021 «ήταν ένα πραξικόπημα το οποίο οργανώθηκε από τον πρόεδρο, εναντίον του αντιπροέδρου και του Κογκρέσου, με σκοπό την ανατροπή του αποτελέσματος των εκλογών του 2020». Το γεγονός ότι η παραπάνω δήλωση (για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρη) προέρχεται από το στόμα ενός Δημοκρατικού βουλευτή ίσως κάνει ορισμένους να την υποτιμήσουν. Δεν θα έχουν

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Παυλόπουλου

δίκιο, όμως, για δύο λόγους: Αφενός, επειδή αυτό το «χαρτί» θα είναι από τα βασικά που θα παιχτούν ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου και των επόμενων προεδρικών του 2024, προκειμένου να αποτραπεί η ρεβάνς και η μεγάλη επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ. Αφετέρου, διότι εάν ανάλογη καταγγελία γινόταν για τη Ρωσία, την Κούβα ή άλλη χώρα «μη φιλική» προς τις ΗΠΑ, καταλαβαίνουν όλοι τι θα είχε συμβεί στη Δύση της δημοκρατίας…

Ανάβουν τα αίματα και στον Ειρηνικό Ουδείς πρέπει να εκπλαγεί, εάν κάποια στιγμή, σύντομα, «ανάψουν τα αίματα» και στον Ειρηνικό, όπου βρίσκεται ο πραγματικά μεγάλος αντίπαλος των ΗΠΑ, η Κίνα. Μια σειρά από εξελίξεις, άλλωστε, δείχνουν ότι το σκηνικό της σύγκρουσης χτίζεται μεθοδικά. Αυτή την εβδομάδα, για παράδειγμα, βρέθηκε ξαφνικά στην Ταϊβάν αντιπροσωπεία του Κογκρέσου των ΗΠΑ, με επικεφαλής ένα από τα μεγαλύτερα «γερά-

κια» — τον πιστό φίλο της Ελλάδας, Ρόμπερτ Μενέντεζ. Κάτι που δείχνει ότι η Ουάσιγκτον ετοιμάζεται να κάνει την κίνησή της, που θα βάλει φωτιά στην περιοχή — ενδεχομένως αναγνωρίζοντας, εμμέσως ή αμέσως, την ανεξαρτησία της. Το Πεκίνο, από την άλλη, έδωσε τα χέρια για να υπάρξει «αμυντική» συνεργασία με τα Νησιά του Σολομώντα, που βρίσκονται μια ανάσα από τη στενή σύμμαχο των Αμερικανών, Αυστραλία — μια προφανή ρελάνς για τη συμφωνία AUKUS. Ακούτε τύμπανα;

Τα «πακέτα» στη Ρουάντα και ο ουμανισμός της Ευρώπης

κόμη και ο επικεφαλής της εκκλησίας της Αγγλίας και αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι ένιωσε φρίκη με το σχέδιο του Μπόρις Τζόνσον για εκείνους που, με κίνδυνο της ζωής τους, καταφέρνουν να περάσουν τη Μάγχη για να ζητήσουν άσυλο. «Δεν μπορεί να αντέξει την κρίση του θεού», είπε ο Τζάστιν Γουέλμπι, κάνοντας λόγο για ενέργειες που είναι «αντίθετες με τη φύση του θεού». Πρόσφατα το Λονδίνο ανακοίνωσε –περήφανα– πως έφτασε σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Ρουάντα, προκειμένου να στέλνει εκεί, με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, τους πρόσφυγες. Και μάλιστα, χωρίς ουδεμία εγγύηση για τις συνθήκες διαβίωσης, την παροχή περίθαλψης και πολλά ακόμη. «Εάν η αίτησή τους για παροχή ασύλου εγκριθεί, τότε θα τους χορηγηθούν πλήρη δικαιώματα στη Ρουάντα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών. Το έκανε, κατατάσσοντας την αφρικανική χώρα στις

αποκαλούμενες «ασφαλείς», όπου οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια καλύτερη ζωή — έστω κι αν από εκεί προέρχονται πολλοί πρόσφυγες… Η βρετανική αντιπολίτευση καταδίκασε το σχέδιο ως «απάνθρωπο» και κατηγόρησε τον Τζόνσον ότι επιχειρεί αντιπερισπασμό μπροστά στα σκάνδαλα που αντιμετωπίζει — συσπειρώνοντας το πιο συντηρητικό και αντιδραστικό τμήμα των Τόρις και της κοινωνίας. Ενδεχομένως και να έχουν δίκιο όσον αφορά στα κίνητρα του Τζόνσον. Μόνο που δεν πρόκειται για κάτι καινούριο. Ακριβώς την ίδια πρακτική είχε προσυπογράψει η Βρετανία το 2016, ως μέλος ακόμη της ΕΕ, στο πλαίσιο της συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία είχε παρόμοιο στόχο: Να πεταχτούν οι πρόσφυγες και μετανάστες οπουδήποτε, σε αποθήκες κορμιών και ψυχών, αρκεί να μείνουν μακριά από το ευρωπαϊκό έδαφος — ώστε να μην το… μολύνουν και να μην δε-

χτούν πίεση οι κυβερνήσεις, δεξιές και σοσιαλιστικές, από την ακροδεξιά. Αφήστε που και η κυβέρνηση της Δανίας ανακοίνωσε ότι εξετάζει τη σύναψη παρόμοιας συμφωνίας με τη Ρουάντα, η οποία προφανώς προορίζεται να γίνει ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, μακριά από το οπτικό πεδίο της Ευρώπης. Θα πει κανείς, βεβαίως, ότι με την υποδοχή εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων «ξεπλύθηκε» μεγάλο μέρος των αμαρτημάτων της «πολιτισμένης Ευρώπης». Αναμφίβολα, οι άνθρωποι αυτοί, που ξέφυγαν από τη φωτιά του πολέμου, αξίζουν κάθε προσοχής και φροντίδας. Μόνο που αυτοί που τώρα τους υποδέχονται, έχουν άλλους σκοπούς που δεν εμφορούνται από ανθρωπισμό: Να δείξουν ότι είναι οι πραγματικοί «φίλοι» της Ουκρανίας, εξυπηρετώντας τα πολιτικά τους παιχνίδια, διασφαλίζοντας χιλιάδες πολύτιμους ειδικευμένους και φτηνούς εργάτες.