Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 14-15.5.2022 - Αρ. Φύλλου 1571

Φεστιβάλ Αναιρέσεις 2022

Ξανά στη Γεωπονική στις 3-5 Ιουνίου > σελ. 15

Eurovision στους ρυθμούς της Ουκρανίας και του πολέμου

Πρώτη απεργία του σωματείου στην Έρευνα στις 17 Μάη

> σελ. 22

> σελ. 18

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.571

SOS Πεντάγωνο καλεί… Μητσοτάκη

Το ΠΑΣΟΚ «είναι εδώ», και... ο ΕΝΦΙΑ Ο Ν. Ανδρουλάκης επιστρέφει στο όνομα ΠΑΣΟΚ, ελπίζοντας ίσως στη δύναμη της νοσταλγίας. Δεν είναι ο μόνος διεκδικητής της κληρονομιάς του πράσινου ήλιου. Ο Α. Τσίπρας είπε πως ο Ανδρέας Παπανδρέου «ήταν πολύ μεγάλος ηγέτης» και πως «η δημοκρατική παράταξη έχει ενιαία πατριωτική στάση». Ακόμα και οι αυλικοί του Μητσοτάκη προβάλλουν την υποστήριξη πολλών σημιτικών. Η αναπαλαίωση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί όμως να κρύψει πως το συστημικό αυτό κόμμα καταδικάστηκε βαριά λόγω των μνημονίων. Εξάλλου, ένα δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ που συνέχισαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ο ΕΝΦΙΑ («χαράτσι της ΔΕΗ»), μπήκε ξανά ληστρικά στα σπίτια. Πώς να ξεχάσεις…

Το θέμα

Με την πρόθυμη εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και τη νέα συμφωνία για τις βάσεις, που μετατρέπει τη χώρα σε αμερικανικό επιθετικό προγεφύρωμα, ταξιδεύει ο Κ. Μητσοτάκης στις ΗΠΑ.

Ν

α δώσει βαρύ οπλισμό η Ελλάδα στην Ουκρανία και να συμμετέχει ελληνικός στρατός στα ΝΑΤΟϊκά σώματα σε Βουλγαρία και Ρουμανία θα ζητήσει μεταξύ άλλων ο Τζο Μπάιντεν από τον «δεδομένο» Κ. Μητσοτάκη. Στο τραπέζι και νέες αγορές όπλων, όπως τα πανάκριβα F-35. Η συστράτευση της κυβέρνησης με τις ΗΠΑ, στην ουσία με τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ (που μιλάει για ανταλλάγματα), γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη, καθώς η πρόθεση Φινλανδίας και Σουηδίας να μπουν στο ΝΑΤΟ φουντώνει την πολεμική πυρκαγιά στην Ευρώπη, απειλώντας ακόμα και με πυρηνική κρίση. >>> σελ. 5, 8-9

Φάκελος

Φοιτητικές εκλογές

Με την ΕΑΑΚ για κίνημα ανατροπής Φοιτητικές εκλογές στις 18 Μάη, μετά από τρία χρόνια. Μαζικές αντιδράσεις στο κυβερνητικό όργιο αστυνομικής τρομοκρατίας στο ΑΠΘ. Αγωνιστές/στριες μιλούν για τη συμβολή της ΕΑΑΚ και την ανάγκη ενίσχυσής της. >>> σελ. 11-14

Ανεβάζουν τις τιμές, κρύβουν τα κέρδη Στο 10,2% απογειώθηκε ο πληθωρισμός, πιο μεγάλο το βάρος στους φτωχούς. Κοροϊδία με τα υπερκέρδη στην ενέργεια από κυβέρνηση και ΡΑΕ. Αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς, διατίμηση και εθνικοποιήσεις. >>> σελ. 2, 3

2

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Η δεύτερη ματιά

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Η ζωή μας δεν μπαίνει στο χρηματιστήριο

Εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες μιλάνε για την τάχα ιερή «καθημερινότητα του πολίτη». Πιο πρόσφατα, υπόσχονται «επιστροφή στην καθημερινότητα». Υπάρχουν πολλές «καθημερινότητες» και η κυρίαρχη (προς το παρόν) είναι η αυτή της λήθης, της ωμής προπαγάνδας και της διαστρέβλωσης της ιστορίας.

Αυτή τη στιγμή η τιμή όλων των βασικών αγαθών, από το σιτάρι μέχρι την ηλεκτρική ενέργεια, καθορίζεται με βάση κάποιο χρηματιστήριο. Σας φαίνεται λογικό η ζωή μας και τα πιο απαραίτητα για την επιβίωση να γίνονται αντικείμενο τζογαρίσματος και αισχρής κερδοσκοπίας; Κι όμως, αυτό είναι το αποτέλεσμα της μετατροπής όλων των αναγκών (ακόμα και των επιθυμιών) σε εμπορεύματα, ειδικά στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Αυτό που έμοιαζε κάποτε σαν μια «θεωρητική σύλληψη» γίνεται τώρα αδυσώπητη πραγματικότητα, που «ανατινάζει» τις ζωές του κόσμου της εργασίας. Οι τρελές ανατιμήσεις που βλέπουμε στην ενέργεια, στα τρόφιμα, παντού. Αυτός είναι ο αδυσώπητος καπιταλισμός της εποχής μας, τόσο λογικός στην κερδοφορία, τόσο παράλογος στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Τοξική καθημερινότητα

Αυτό το άδικο οικοδόμημα όμως είναι που αφήνουν στο απυρόβλητο και τελικά ενισχύουν με χίλιους τρόπους η κυβέρνηση της ΝΔ, η συστημική αντιπολίτευση των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολυεθνικές. Δεν (συ)ζητούν βέβαια κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας και τροφίμων, διατίμηση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής και καθημερινής ζωής. Ούτε, φυσικά, να περάσουν αυτοί οι τομείς στο δημόσιο, με εθνικοποιήσεις, για παράδειγμα, όλου του τομέα ενέργειας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο. Σε αυτά κάνει «τζιζ» η ΕΕ και η κερδοφορία του κεφαλαίου. Έρχονται μεγάλες μάχες. Βασικές ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας μπαίνουν στο σφαγείο της ελεύθερης αγοράς. Πολιτικές δυνάμεις που δεν έρχονται σε ρήξη με το κεφάλαιο και την ΕΕ δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Οι αναγκαίες αντικαπιταλιστικές τομές στο σήμερα, συνδεμένες με ένα πρόγραμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης, που θα γενικεύει την κυριαρχία των δημόσιων αγαθών, έρχονται ως ανάγκη της εποχής μας. Ώρα για ισχυρή αντικαπιταλιστική και σύγχρονη κομμουνιστική Αριστερά.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

«∆

εν τους βαραίνει ο πόλεμος, αλλ’ έγινε πνοή τους». Αυτό ισχύει για τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Σολωμού, όμως σήμερα ο πόλεμος, ο παραδοσιακός και ο κοινωνικός, γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας, καθώς σιγά σιγά μαθαίνουμε να ζούμε με την ανασφάλεια, με τις ιλιγγιώδεις αυξήσεις στα τρόφιμα και την ενέργεια, με το ενδεχόμενο μιας νέας ακόμα πιο φονικής επιδημίας, μαθαίνουμε να ζούμε με τα κυβερνητικά ψέματα και τις χλομές αντιπολιτευτικές ελπίδες. Είναι εκπληκτική η ικανότητα του ανθρώπου να προσαρμόζεται, να συμβιβάζεται, να καταφεύγει στο ένα ή το άλλο ναρκωτικό. Ένα δείγμα αυτής της ικανότητας μας δίνει ο ζωγράφος Βάλιας Σεμερτζίδης που πριν εκατό χρόνια, όταν ήταν παιδάκι, έζησε τον ρωσικό Εμφύλιο στον Καύκασο: «Κι έτσι κόχλαζε το μέρος αυτό… σηκωνόντουσαν τη νύχτα για να πάνε στην ουρά να πάρουνε ψωμί και τα πολυβόλα κροτάλιζαν γύρω τους αλλά πια είχε γίνει η κατάσταση αδιάφορη, πώς να το πω, δεν έτρεμαν, είχαν συνηθίσει». Περίπου όπως στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ιδίως τον φοβερό χειμώνα της πείνας του 1941-’42, οι κάτοικοι της Αθήνας είχαν συνηθίσει να βαδίζουν σε δρόμους σπαρμένους πτώματα. Ίσως να έβρισκαν παρηγοριά σε σκέψεις του τύπου «Τουλάχιστον αυτό το πτώμα δεν είναι το δικό μου…» Εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες μιλάνε για την τάχα ιερή «καθημερινότητα του πολίτη» ή, πιο πρόσφατα, υπόσχονται «επιστροφή στην καθημερινότητα» μετά τη λήξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης ή της πανδημίας. Όμως με τον πόλεμο να συνεχίζεται στην Ουκρανία, κανείς δεν τολμά να υποσχεθεί την επιστροφή στην καθημερινότητα της ειρήνης. Μπορεί ακόμα να μην είπαμε το ψωμί ψωμάκι, αλλά ήδη λέμε τη βενζίνη βενζινούλα και το φυσικό αέριο «αεριάκι». Τα ΜΜΕ, διαδικτυακά, τηλεοπτικά και

Μπορεί ακόμα να μην είπαμε το ψωμί ψωμάκι, αλλά ήδη λέμε τη βενζίνη βενζινούλα και το φυσικό αέριο «αεριάκι»

έντυπα, καταβάλλουν συστηματική προσπάθεια για να διαμορφώσουν και να επιβάλουν μια άλλη καθημερινότητα που θα επισκιάζει και θα ξορκίζει τους φόβους και τους κινδύνους της πραγματικής ζωής. Έτσι, εδώ και μήνες ξετυλίγεται το έπος της Πισπιριγκιάδας. Προβλέψεις και προειδοποιήσεις για καυτές πληροφορίες, αποκαλύψεις, καταθέσεις που «καίνε» την κυρία Ρούλα ή εκείνους που οδήγησαν ή φαίνεται να οδήγησαν τρία παιδάκια στο θάνατο. Κάτι παρόμοιο συντελείται με την υπόθεση Λιγνάδη, καθώς και με άλλες ιστορίες φόνων και βιασμών που αναστατώνουν την κοινή γνώμη. Όμως ένας διάσημος πολιτικός της Νέας ∆ημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς, ανακάλυψε τη φωτεινή πλευρά της κοινωνικής Σελήνης, που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι εκατομμύρια Έλληνες παρακολουθούν στην τηλεόραση το σίριαλ για τη ζωή του αγίου Παΐσιου, όπως ο ίδιος είπε στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματός του. Αυτή φαίνεται πως είναι η «καλή» καθημερινότητα, όπως καλή καθημερινότητα θα μπορούσαν να θεωρηθούν τα ριάλιτι και τα ψυχαγωγικά σόου των ιδιωτικών καναλιών. Για παράδειγμα, στο Survivor του Σκάι ο χρόνος έχει παγώσει. Ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία αγγίζει τους παίχτες, ούτε ο κίνδυ-

νος να κλείσουν οι στρόφιγγες του φυσικού αερίου, ούτε τα 3 ευρώ στα οποία σύντομα θα πωλείται το σουβλάκι με πίτα. Επίδοξα τοπ μόντελ, επίδοξοι τοπ και μάστερ σεφ, μισθοφόροι και επιχειρηματίες, ψυχολόγοι, πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι-εγκληματολόγοι: όλοι οι καλοί χωρούν στο τηλεοπτικό καλάθι, όλοι σαν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι η καθημερινότητα συνεχίζεται και θα συνεχιστεί. Και απόδειξη η φετινή Eurovision, με τη Ρωσία και την Τουρκία απούσες και ο προβλέψιμος θρίαμβος της ουκρανικής συμμετοχής. Για ποια καθημερινότητα μιλάμε λοιπόν; Υπάρχουν πολλές «καθημερινότητες» και η κυρίαρχη (προς το παρόν) είναι η καθημερινότητα της λήθης, της ωμής προπαγάνδας, της διαστρέβλωσης της ιστορίας και της αλήθειας. Όπως υπάρχουν και αγώνες και αντιστάσεις που όμως δεν δίνουν τον τόνο μέσα σε αυτό τον ωκεανό της καθίζησης, της μοιρολατρίας, της υποταγής. ∆ύσκολο να πείσεις τους άλλους ότι αν όχι ένας άλλος (μεγάλος) κόσμος είναι εφικτός, τουλάχιστον ότι μια άλλη καθημερινότητα είναι εφικτή στη θέση αυτής που την ορίζουν η εκμετάλλευση, η ασχήμια, η βλακεία. Στη θέση αυτής που ορίζουν οι «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών», φονιάδες βέβαια δι’ αντιπροσώπων καθώς οι ίδιοι δεν βάφουν τα χέρια τους με αίμα — αναθέτουν σε άλλους, ανάμεσά τους και στη δική μας κυβέρνηση, το έργο της διευκόλυνσης. Μια άλλη καθημερινότητα, διαφορετική από αυτήν που εδώ και τόσα χρόνια ξέραμε, μας περιμένει μετά το καλοκαίρι. ∆εν θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, αλλά ακόμα και αυτοί που έχουν ανοξείδωτα κουτάλια (και όχι πλαστικά ή τσίγκινα και σκουριασμένα) δεν θα έχουν τι να φάνε με αυτά. Πάντως, η τοξική καθημερινότητα που τώρα μας περικυκλώνει δεν θα κρατήσει για πάντα. Και το ερώτημα είναι αν είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε για μια άλλη.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

3

«Λ

άδι» έβγαλε ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, στη βουλή τα «τρελά» κέρδη των εταιρειών ενέργειας, χαρακτηρίζοντάς τα… «υπερ-έσοδα» και όχι αισχροκέρδεια, ενώ αποφάνθηκε ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις χειραγώγησης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας»! Η δήθεν ανεξάρτητη αρχή τάσσεται αναφανδόν με το μέρος του κεφαλαίου, ενάντια στον λαό που στενάζει από τους «φορτωμένους» λογαριασμούς ενέργειας και το τσουνάμι ανατιμήσεων σε τρόφιμα, καύσιμα και βασικά είδη για την επιβίωση. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί προάγγελο του πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση και οι δήθεν «δεσμεύσεις» του Κ. Μητσοτάκη ότι θα φορολογήσει με 90% τα «υπερέσοδα», τα οποία όμως ακόμα… αγνοούνται ως προς το ύψος τους. Βέβαια, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΡΑΕ παραδέχθηκε ότι «η λειτουργία της αγοράς μπορεί να οδηγεί σε αυξημένα κέρδη υπό ακραίες τιμές. Η πραγματικότητα είναι ότι οι αγορές λειτουργούν και παράγουν αυξημένα έσοδα…». Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη ακόμα και με τους υπολογισμούς της ΡΑΕ, που κάνει λόγο για υπερκέρδη των εταιρειών ύψους 927 εκατ. ευρώ σε διάστημα μόλις ενός εξαμήνου! Η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν προτίθεται να φορολογήσει αυτά τα κέρδη, αλλά πολύ μικρότερα, υπολογίζοντας και τις «εκπτώσεις» που ήδη έχουν παραχωρήσει οι εταιρείες από αυτά που έχουν «κλέψει» από τον κόσμο. Πολύ σύντομα θα αποκαλυφθεί το μέγεθος της απάτης των εξαγγελιών Μητσοτάκη για τα «600 ευρώ» που θα επιστρέψει για τους λογαριασμούς ρεύματος, όπως το ίδιο έγινε και με το επίδομα καυσίμων που έφτασε ίσα ίσα για…

5 λίτρα βενζίνης το μήνα. Όσο για την περιβόητη αύξηση των 50 ευρώ το μήνα στον κατώτατο μισθό, αυτά ήδη εξανεμίστηκαν, με τον πληθωρισμό Απριλίου να έχει σκαρφαλώσει στο 10,2%, σημειώνοντας ρεκόρ 28 ετών! Εκρηκτική αύξηση κατά 122,6% καταγράφηκε στην τιμή του φυσικού αερίου, 88,8% στον ηλεκτρισμό και 65,1% στο πετρέλαιο θέρμανσης, ενώ αυξήθηκαν 22% τα έλαια, 14% τα κρέατα, 13% τα λαχανικά, 10% το ψωμί. Συνολικά η ομάδα στέγαση (ενοίκια, ρεύμα, θέρμανση κ.α.) αυξήθηκε κατά 35,2%, οι μεταφορές 15,4%, η διατροφή 10,9%.

Mε φρενήρεις ρυθμούς «τρέχουν» οι αυξήσεις και στα καύσιμα, με τις τιμές λιανικής της αμόλυβδης στην Ελλάδα να έχουν εκτιναχθεί έως και τα 2,33 ευρώ το λίτρο, έχοντας καταγράψει από την αρχή του πολέμου +15% και το ντίζελ +17,5%. Αυτή η κατάσταση οδηγεί το 60% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα να δηλώνει ότι περιόρισε τις δαπάνες για βασικά αγαθά διατροφής, ενώ 3 στους 4 μείωσαν τις δαπάνες για θέρμανση. Κι από πάνω, κυβέρνηση και ΕΕ καλλιεργούν ξανά το δόγμα της ατομικής ευθύνης, όπως και στην πανδημία, με τα ανατριχιαστικά μέτρα που έριξαν στην πιάτσα: Από τη ρύθμιση της θερμοκρασίας των κλιματιστικών με άνωθεν εντολή έως τις εκ περιτροπής διακοπές ρεύματος και τις μετακινήσεις ΙΧ με το χιλιόμετρο!

Έκρηξη τιμών, απόκρυψη κερδών Λεηλασία Δημήτρης Σταμούλης

▸ Πάνω από το 10% ο πληθωρισμός, «φαγώθηκαν» ήδη τα ψίχουλα της κυβέρνησης, ενώ ΡΑΕ και Ν∆ καλύπτουν τους μαυραγορίτες Κυβέρνηση, ΕΕ και κεφάλαιο επιχειρούν να αποδώσουν το τρομακτικό ράλι τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά στη «συγκυρία», τον πόλεμο ή την κλιματική αλλαγή, σε «εξωγενείς» παράγοντες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά…. Βέβαια, όταν πρόκειται για τους μισθούς, εκεί όλα γίνονται. Δεν δίνουμε μεγαλύτερες αυξήσεις, αφού ήδη αγγίξαμε «τα απώτατα όρια της οικονομίας», διαμήνυσε ο Μητσοτάκης, μιλώντας για το 50άρικο στον κατώτατο, για να προσθέσει ότι «κάθε αύξηση δεν πρέπει να επιβαρύνει την ανταγωνιστικότητα και το κόστος των επιχειρήσεων…». Ο βασικός, όμως, υπεύθυνος για αυτή την άνευ προηγουμένου λεηλασία

του ανθρώπινου μόχθου είναι το ίδιο το κές διεκδικήσεις που έρχονται σε ρήξη με καπιταλιστικό σύστημα, οι περιβόητοι τη σημερινή τάξη πραγμάτων: νόμοι της αγοράς, η ανάγκη του κεφαΠρώτο, αυξήσεις στους μισθούς, καλαίου για μέγιστο κέρδος. Πίσω από τους νένας μισθός κάτω από 1.000 ευρώ, πολέμους, βρίσκονται οι ιμπεριαλιστικοί συλλογικές συμβάσεις, δραστική μείωση ανταγωνισμοί και το ματωμένο ξαναμοίτου χρόνου εργασίας, κατάργηση όλων ρασμα εδαφών και αγορών. Πίσω από το των αντεργατικών μέτρων και του νόμου ξέφρενο ράλι στην ενέργεια, βρίσκονται Χατζηδάκη. τα χρηματιστήρια ενέργειας, το καρτέλ Δεύτερο, διατίμηση στα βασικά αγατου ΟΠΕΚ+, οι ΗΠΑ με το εμπάργκο στο θά, κατάργηση της έμμεσης φορολογίας ρωσικό πετρέλαιο για να «σπρώξουν» το (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι) και του ΕΝΦΙΑ. δικό τους LNG. Αλλά και στην Ελλάδα, Μπλόκο στους πλειστηριασμούς κατά είναι η ρήτρα αναπροσαρμογής που έχει του λαού. Να πληρώσει το κεφάλαιο! εκτινάξει στα ύψη τους λογαριασμούς Τρίτο, εθνικοποιήσεις της ενέργειας, ρεύματος και η οποία «ανήκει των τροφίμων, των τραπεζών, στις εμπορικές πρακτικές», υπεράσπιση των δημόσιων όπως ξετσίπωτα είπε ο αγαθών. Δημόσια Υγεία Αυξήσεις πρόεδρος της ΡΑΕ. Αλλά και Παιδεία. Διατροκαι η Οριακή Τιμή Συφική επάρκεια με ενίστους μισθούς, στήματος, που δίνει σχυση μικρομεσαίας εθνικοποιήσεις δυνατότητα να κεραγροτιάς και πρωτοδοσκοπούν ασύστολα και ρήξη με κεφάλαιο βάθμιων συνεταιριοι ενεργειακές εταισμών. και ΕΕ για να ρείες. Πίσω από τις διΤέταρτο, διαγραφή ανασάνει ο λαός αρκείς ανατιμήσεις στα του δημόσιου χρέους και τρόφιμα και τις μεγάλες του ιδιωτικού χρέους των (πραγματικές ή τεχνητές) ελφτωχών νοικοκυριών, ρήξη με λείψεις σε βασικά είδη, κρύβονται η το καθεστώς της διαρκούς επιτροκερδοσκοπία των πολυεθνικών ομίλων, πείας, έξοδος από την ΕΕ. το χρηματιστήριο τροφίμων, αλλά και η Πέμπτο, έξω από το ΝΑΤΟ, έξω οι κλιματική αλλαγή, αποτέλεσμα της αδηβάσεις, καμία εμπλοκή-συμμετοχή στον φάγας καπιταλιστικής ανάπτυξης. πόλεμο. Όχι στους εξοπλισμούς. Απέναντι στον Αρμαγεδδώνα για τα Έκτο, ελεύθερη συνδικαλιστική δράλαϊκά δικαιώματα δεν χωρούν μικροτροση, κατάργηση του νόμου κατά των διαποποιήσεις, απαιτείται αγώνας για βασιδηλώσεων.

4

Από σπόντα *** Ο Μητσοτάκης μπορεί να πάει στις ΗΠΑ… χαλαρωμένος * Να μιλήσει στον Μπάιντεν, το Κογκρέσο, το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και την ομογένεια * Την δουλίτσα του την έκανε πρόθυμα και χαρωπά * Φήμες λένε ότι όλα αυτά στο σχετικά σύντομο μέλλον θα τα ανταλλάξει με θεσούλα διεθνών προδιαγραφών * Από αυτές που προορίζονται για πρόθυμους. *** Ξέρετε σε περίπτωση που χάσει τις εκλογές και τον φάει η μαρμάγκα * Ή σε περίπτωση που τις κερδίσει και τον φάνε οι δικοί του στο ήμισυ της θητείας * Γιατί αυτά είναι τα δύο σενάρια των επιλογών του * Το προϊόν έχει ημερομηνία λήξης και το ξέρει. *** Έκανε κι ο Τσίπρας «το κομμάτι του» καταψηφίζοντας τη συμφωνία * Προσεκτική κίνηση * Διαφώνησε με τον χρόνο ανανέωσης και τα ανταλλάγματα * Καθότι έχει ξεκαθαρίσει δημοσίως πως «δεν τίθεται θέμα» να φύγουν οι αμερικανικές βάσεις * Πώς θα μπορούσε αφού κάποιες από αυτές ο ίδιος τις διαπραγματεύθηκε * Με τον Καμμένο παρέα. *** Θυμίζουμε πάντως ότι σε.. νεκρό χρόνο είχε υπάρξει και μια συνάντηση Τσίπρα-Πάιατ * Εκεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του τα εξήγησε * Ότι θα καταψηφίσει μεν, αλλά δεν θέτει εν αμφιβόλω τις σχέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ * Μιλημένα συμφωνημένα. *** Το μόνο αστείο του πράγματος το είπε ο Κατρούγκαλος * Θα επαναδιαπραγματευθεί λέει την συμφωνία με τις ΗΠΑ ο ΣΥΡΙΖΑ αν ξαναγίνει κυβέρνηση * Δηλαδή αν έχει εταίρο το ΠΑΣΟΚ που ψήφισε τη συμφωνία * Ούτως η άλλως δεν θα το έκανε, πόσο μάλλον άμα διαφωνεί ο συνεταίρος. *** Η πλάκα είναι πως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αυτά… αρέσουν σε κάποιους * Τα βρίσκουν «αριστερά» και «ριζοσπαστικά» * Αφού ως γνωστόν πρόκειται για κόμμα της «ριζοσπαστικής αριστεράς» * Της… ΝΑΤΟϊκής ριζοσπαστικής αριστεράς να υποθέσουμε. *** Κατά τα άλλα το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα γνωρίσει μεγάλες δόξες * Ο προϋπολογισμός θα το πληρώνει * Οι Αμερικανοί θα το φρουρούνε * Οι εφοπλιστές με ελληνικές σημαίες θα ξεφορτώνουν αμερικανικό LNG αφού πρώτα θα έχουν μεταφέρει κάτι φορτία με ρωσικό πετρέλαιο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

ΣΥΡΙΖΑ

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Τσίπρας, Τσίπρας και …πάλι Τσίπρας ▸ Θα επισφραγιστεί η απόλυτη κυριαρχία της «προεδρικής αρχής»

Τ

η διαδικασία μετασχηματισμού του, που ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2019, ολοκληρώνει την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του. Ο Αλέξης Τσίπρας θα επανεκλεγεί στη θέση του προέδρου, αφού είναι και ο μόνος υποψήφιος, ενώ στη νέα Κεντρική Επιτροπή η ηγεσία του κόμματος θα έχει σημαντική πλειοψηφία. Παράλληλα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλάζει συνολικά τη λειτουργία του, που ανταποκρίνεται πλέον στον στρατηγικό πολιτικό του στόχο: Να αποτελεί τον έτερο πόλο της αστικής διαχείρισης, εντός του ατλαντικού και ευρωπαϊκού πλαισίου. Το πολιτικό αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται δεδομένο, παρότι οι εσωκομματικές κάλπες κλείνουν το βράδυ της Κυριακής. Αρχικά, εξαιτίας των ψηφοφοριών στο 3ο Συνέδριο (14-17 Απριλίου), που έδειξαν μία αναλογία 75%25% υπέρ των τάσεων που στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα και της «Ομπρέλας», του σχήματος δηλαδή που ενσωματώνει τους «53» και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αντιδρούν στην «πολιτική της διεύρυνσης» που εκφράζει η ηγεσία του κόμματος. Επίσης, εξαιτίας την διανομής των εδρών στην Κεντρική Επιτροπή, αφού από τα 300 μέλη της μόνον 150 θα προέρχονται από την Αττική, όπου η «Ομπρέλα»

έχει σημαντικές δυνάμεις, ενώ οι υπόλοιπες από την περιφέρεια, όπου κυριαρχεί ο Αλέξης Τσίπρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την τελική ανάδειξη του οργάνου θα εφαρμοστούν σειρά ποσοστώσεων ( όπως η ισόποση συμμετοχή γυναικών, 20% βουλευτές, 20% στελέχη διεύρυνσης κ.α.) που θα καθορίσουν την τελική σύνθεση του οργάνου. Το προηγούμενο διάστημα, οι τάσεις του κόμματος είχαν επιδοθεί σε ένα έντονο παρασκήνιο για τη διαμόρφωση των συσχετισμών. Οι εσωτερικές λίστες υποψηφίων που υποστηρίζει η κάθε τάση αποτελούν τον κυρίαρχο τρόπο εκλογής στην Κεντρική Επιτροπή και στον αγώνα της σταυροδοσίας έχουν επιδοθεί όλα τα στελέχη. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, παρά τη σκληρή (όσο και σιωπηρή) μάχη των μηχανισμών, στο 3ο

Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ η Πολιτική Απόφαση για την τακτική του κόμματος εγκρίθηκε σχεδόν ομόφωνα. Γεγονός που καταδεικνύει πως το κυρίαρχο ζήτημα περισσότερο σχετίζεται με τους εσωκομματικούς θώκους, ιδίως, μάλιστα, με την προοπτική της δυνητικής συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Πολιτική βάση για την οικοδόμηση των πολιτικών συνεργασιών της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα που ενέκρινε η Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιούλιο, το οποίο εγκρίθηκε με ποσοστό που ξεπέρασε το 97%. Αυτά, ενώ ελάχιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται πλέον ακόμη και σε μία κριτική αποτίμηση της εφαρμογής μνημονί-

ων. Μάλιστα, μιλώντας για την περίοδο εκείνη σε διακαναλική συνέντευξή του στα ΜΜΕ της περιφέρειας, ο Αλέξης Τσίπρας την περιέγραψε σχεδόν σαν… ευκαιρία για εργατικές κατακτήσεις. Όπως δήλωσε, «αναγκαστήκαμε να κάνουμε και μεγάλους συμβιβασμούς για να μην καταρρεύσει η χώρα και η κοινωνία, αλλά ήμασταν αυτοί που προστατεύσαμε με νύχια και με δόντια την κοινωνία και φέραμε τον κατώτατο μισθό, επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, φτιάξαμε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, δημιουργήσαμε συνθήκες προστασίας της εργασίας». Επίσης, παρουσίασε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ως… πεδίο «ταξικής σύγκλισης». Όπως δήλωσε, «είμαστε απόλυτα συνειδητοί ότι θέλουμε να εκφράσουμε τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, την υγιή επιχειρηματικότητα στην πατρίδα μας. Είμαστε πολύ ταξικά προσανατολισμένοι, ταυτόχρονα όμως και πολύ πλατιοί στο κάλεσμά μας». Μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας, υπάρχει έντονη φημολογία για κύμα σημαντικών αλλαγών στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε επίπεδο προσώπων. Άλλωστε, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κρύβει ότι εφεξής μπαίνει στην τελική ευθεία για τις επόμενες εκλογές — είτε αυτές γίνουν το επερχόμενο φθινόπωρο είτε την επόμενη άνοιξη.

ΜέΡΑ25

«Ρήξη» αλλά εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ

Τ

ην Κυριακή 15 Μάη ολοκληρώνεται το β’ μέρος του «1ου Διαβουλευτικού Συνεδρίου» του ΜέΡΑ25 που ξεκίνησε την Πέμπτη. Για την Παρασκευή ήταν προγραμματισμένες οι ομιλίες του Τζέρεμι Κόρμπιν, πρώην ηγέτη του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας και της Ece Temelkuran, δημοσιογράφου από την Τουρκία. Η κατεύθυνση των «Θέσεων» είναι η «κοινωνική οικονομία» με καπιταλιστική ιδιοκτησία, μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με μπόλικες «θεσμικές τομές», ψηφιακές πλατφόρμες και τεχνοκρατικές λύσεις. Οι

φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις θα κυμαίνονται μεταξύ 15% και 29% (τόσο πολύ!). Παρά το σύνθημα της «Ρήξης» που φιγουράρει στο συνέδριο, οι θέσεις του ΜέΡΑ δεν επιτρέπουν αυταπάτες. Για παράδειγμα, σε συνέντευξή του στον Χρήστο Αβραμίδη, ο Γιάνης Βαρουφάκης απάντησε στο ερώτημα για την κρατικοποίηση των μονάδων παραγωγής ενέργειας, πως η κοινωνικοποίησή τους είναι στο πρόγραμμά τους, αλλά «αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη». Δηλώνει πως έχουν «σχέδιο για έξοδο από το ευρώ», αλλά

σε καμία περίπτωση από την ΕΕ για λόγους... διεθνιστικής αλληλεγγύης με το γερμανικό ΜέΡΑ25. Λέει ότι θα ήθελε «πάρα πολύ να διαλυθεί το ΝΑΤΟ», αλλά «προέχει αυτή τη στιγμή η απελευθέρωση από τη χρεοδουλοπαροικία» και «σε δεύτερο στάδιο, συζητάμε και ποια πρέπει να είναι η θέση της Ελλάδας, αν πρέπει να είναι η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ ή αν δεν θα έπρεπε». Για την πανεπιστημιακή αστυνομία πρότεινε, στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ (12/5), «το Πανεπιστήμιο να έχει τη δική του υπηρεσία φύλαξης που να λογοδοτεί στις πρυτανικές αρχές».

Πολιτική

Σ

χεδόν βέβαιη πρέπει να θεωρείται η ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, των δύο σκανδιναβικών χωρών που έστω και για τα μάτια του κόσμου, παρέμεναν μέχρι σήμερα ανένταχτες και «ευμενώς προς τη Δύση» ουδέτερες. Οι διαδικασίες, μάλιστα, αναμένεται πως θα είναι συνοπτικές και θα ολοκληρωθούν σε χρόνο εξπρές, ίσως και ως τη σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης, στις 29-30 Ιουνίου. Παρά το γεγονός ότι μέχρι η ένταξη να επικυρωθεί τυπικά από τα κοινοβούλια των 30 κρατών-μελών (θα απαιτηθούν 6-12 μήνες), οι δύο χώρες δεν θα υπάγονται στο περίφημο άρθρο 5, που προβλέπει τη στήριξη όλων των εταίρων σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής, ΗΠΑ, Βρετανία και άλλοι έχουν φροντίσει ήδη να τους παρέχουν εγγυήσεις σε διμερές επίπεδο. Με τον τρόπο αυτό, η σύγκρουση ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία περνά σε ένα νέο, ανώτερο επίπεδο. Με τα νατοϊκά στρατεύματα να εγκαθίστανται πολύ κοντά στην Αγία Πετρούπολη (η Φινλανδία έχει χερσαία σύνορα μήκους 1.300 χιλιομέτρων με τη Ρωσία) και τους πυραύλους τους να είναι σε θέση να πλήξουν τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας και τη Μόσχα σε ελάχιστα λεπτά, είναι προφανές ότι η περικύκλωση την οποία ήθελε να αποτρέψει ο Πούτιν εισβάλλοντας στην Ουκρανία, όπως τουλάχιστον ισχυρίστηκε ο ίδιος, θα είναι πλέον γεγονός. Αντί για τη «φινλανδοποίηση» της Ουκρανίας, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι η «νατοποίηση» της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Το λογικό είναι, λοιπόν, να υπάρξει μια δυναμική αντίδραση από την πλευρά της Μόσχας — ειδάλλως, δεν θα μπορεί να

Πόλεμος

5

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Γιώργος Παυλόπουλος

«Νατοποίηση» Σουηδίας-Φινλανδίας αντί «φινλανδοποίηση» Ουκρανίας ▸ Σε ανώτερη, πιο επικίνδυνη φάση η σύγκρουση ΗΠΑ και Ρωσίας στηρίξει τα επιχειρήματα που προέβαλε για την Ουκρανία. Καθώς, δε, είναι φανερό ότι δεν διαθέτει τη στρατιωτική ικανότητα, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα, για να εισβάλει στις δύο σκανδιναβικές χώρες και να τα βάλει ουσιαστικά με το ΝΑΤΟ, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται και προβλέπουν πως το επόμενο βήμα της θα είναι τρομακτικό. Κι αυτό διότι είναι πιθανό να περιλαμβάνει την εμπλοκή του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας, κάτι που μοιραία θα οδηγήσει σε μια νέα –και πιο επικίνδυνη– Κρίση των Πυραύλων, μετά από εκείνη στην Κούβα πριν από ακριβώς 60 χρόνια — με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ευρώπη και την ανθρωπότητα ολόκληρη. Πολύ περισσότερο, καθώς τα όσα συμβαίνουν στη βορειοανατολική Ευρώπη αποτελούν ένα επεισόδιο στο θρίλερ των γεωπολιτικών και οικονομικών ανταγωνισμών στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που θα οξύνονται διαρκώς. Σε κάθε περίπτωση, οι τελευταίες εξελίξεις δεν αφήνουν πλέον περιθώριο αμφιβολίας αναφορικά με το ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι σε αυτόν τον πόλεμο. Έναν πόλεμο, ο οποίος εξαρχής πολύ λίγο είχε να κάνει με αυτή καθαυτή την Ουκρανία και ακόμη λιγότερο

Πιο ορατή παρά ποτέ η πυρηνική απειλή, πιθανή πλέον μια νέα Κρίση των Πυραύλων

με το Ντονμπάς, που απλώς μετατράπηκαν σε ρινγκ στο οποίο επέλεξαν να λύσουν τις διαφορές τους η Δύση –κυρίως οι ΗΠΑ– και η Ρωσία. Οι δε λαοί τους καταδικάστηκαν να πληρώσουν βαρύτατο φόρο αίματος, να δουν ολόκληρες πόλεις να ισοπεδώνονται, εκατομμύρια να παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς (σε 6 εκατ. υπολογίζει ο ΟΗΕ όσους έχουν φύγει από τη χώρα, αριθμός που αντιστοιχεί σε πάνω από το 15% του πληθυσμού της) και τη χώρα να ακρωτηριάζεται και να

μοιράζεται σε ζώνες επιρροής. Όσο για τη «φιλειρηνική ΕΕ», η διαπίστωση ότι υποτάσσεται πλήρως στις ΗΠΑ αποτελεί μόνο τη μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι με τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι αστικές της τάξεις (ή, τουλάχιστον, ένα μεγάλο τμήμα τους) βρήκαν την ευκαιρία που αναζητούσαν, ώστε να ξεπεράσουν οριστικά τα ταμπού του παρελθόντος και να διεκδικήσουν αυτό που θεωρούν πως τους ανήκει με τον μοναδικό αποτελεσματικό τρόπο: τη βία.

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΜΠΡΑ ΝΤΕ ΦΕΡ

Το εμπάργκο στο πετρέλαιο δοκιμάζει τη συνοχή της ΕΕ

Η

Ελλάδα τελικά έχει κόκκινες γραμμές. Όχι όμως όσον αφορά τις πανάκριβες τιμές της ενέργειας που καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός αλλά μόνο όσον αφορά τα κέρδη των εφοπλιστών! Όπως επιβεβαίωσαν μεγάλα ειδησεογραφικά ΜΜΕ, η Ελλάδα πίεσε την ΕΕ, ώστε να αποσυρθεί η διάταξη που απαγόρευε σε ευρωπαϊκά τάνκερ να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο. Και αυτό για να μην χάσουν οι πλοιοκτήτες τα προσοδοφόρα ναυτιλιακά συμβόλαια πετρελαίου με τη Ρωσία. Ουκρανοί βουλευτές κατηγόρη-

σαν ανοιχτά την ελληνική κυβέρνηση ότι με αυτόν τον τρόπο υποσκάπτει το «έκτο πακέτο κυρώσεων» κατά της Μόσχας. Η υπόθεση ανέδειξε την υποκρισία και τις ισχυρές αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ για το μεγάλο κόστος που έχουν οι κυρώσεις στις οικονομίες των κρατών-μελών. Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ εντείνονται οι πυρετώδεις διεργασίες και οι ασφυκτικές πιέσεις εντός της Ένωσης, ώστε να ξεπεραστούν οι διαφωνίες όσον αφορά την πρόταση της Κομισιόν να επιβληθεί σταδιακό εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία. Ωστόσο,

η ΕΕ παράλληλα εξετάζει και την επιλογή να κάνει πίσω και να «παρκάρει» το σχέδιο, στην περίπτωση που δεν μεταπειστεί ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας. Η ουκρανική κυβέρνηση, με τη σειρά της, τραβάει το σχοινί, θέτοντας από την Τετάρτη εκτός λειτουργίας βασικό κόμβο μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας προς την ΕΕ, απειλώντας ανοιχτά με ενεργειακό μπλακ άουτ. Μετά την ανακοίνωση, οι ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου εκτινάχθηκαν έως και 6,8%, με τη Ρωσία να ανακοινώνει τα δικά της «αντίποινα», σε ένα μπρα ντε φερ με τεράστιο κόστος για τους λαούς της Ευρώπης.

6

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως «Δαγκώνει» ο ΕΝΦΙΑ Θριαμβολογεί η κυβέρνηση για τον ελάχιστα μειωμένο ΕΝΦΙΑ που θα πληρώσουν φέτος οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων. Στην πράξη, το άδικο μέτρο συνεχίζει να πλήττει και να επιβαρύνει τα νοικοκυριά και η όποια «ανακούφιση» χάνεται μπροστά στις ιλιγγιώδεις αυξήσεις στην ενέργεια και τα τρόφιμα. Επιπλέον, πολλοί μικροϊδιοκτήτες… τραβάνε τα μαλλιά τους, καθώς σε ορισμένες περιοχές επιβλήθηκε αύξηση μέχρι και 70%! Σε γειτονιές της Αθήνας, όπως στο Κουκάκι, το Μετς ακόμα και τα Πατήσια, η τιμή ζώνης εκτοξεύτηκε (με πρόσχημα το Airbnb), κάτι που θα πλήξει και τους ενοικιαστές, καθώς η αύξηση θα μεταφερθεί στο μίσθωμα. Έτσι, το πρόβλημα της στέγης αποκτά δραματικές διαστάσεις.

Μαρία Μπικάκη

Βασίλης Παπαγεωργίου

Το νερό νεράκι λένε οι μετανάστες στη Σάμο Μόνο μία ώρα το πρωί και άλλη μία ώρα το βράδυ έχουν στη διάθεσή τους τρεχούμενο νερό για να πλένονται και να μαγειρεύουν οι 400 μετανάστες, άντρες, γυναίκες και παιδιά, στο κέντρο κράτησης μεταναστών στη Ζερβού της Σάμου, όπως καταγγέλλει η Ανοιχτή Συνέλευση Σάμου. Μετά τις χειμωνιάτικες πλημμύρες στα κοντέινερ, οι μετανάστες και οι περίπου 100 εργαζόμενοι σε καθημερινή βάση στη δομή, στερούνται το πιο στοιχειώδες, το νερό. Κατά τα άλλα, η δομή της Σάμου έχει χαρακτηριστεί «άψογη» από τον πρωθυπουργό και την Κομισιόν. Βλάβη στη γεώτρηση είναι η αιτία για τη λειψυδρία, όμως στην πραγματικότητα από βαριά βλάβη πάσχει η ευαισθησία και η ανθρωπιά της κυβέρνησης και των επίσημων αρχών.

Ο ΟΑΕΔ δεν λογαριάζει «χωρίς τον ξενοδόχο» Σε οργανισμό παροχής φθηνής εργατικής δύναμης στις επιχειρήσεις μετατρέπεται ο νέος ΟΑΕΔ - Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ). Χαρακτηριστική της νέας αντιδραστικής κατεύθυνσης είναι η απαράδεκτη συμφωνία Κ. Χατζηδάκη - ΣΕΤΕ (ξενοδόχοι) για τις θέσεις εργασίας στις τουριστικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, συμφωνήθηκε να υποβάλουν άμεσα οι επιχειρήσεις του κλάδου τις διαθέσιμες θέσεις στη ΔΥΠΑ. Στη συνέχεια θα γίνει… διασταύρωση με τους εγγεγραμμένους στο μητρώο της υπη-

ρεσίας και θα προχωρήσει η κάλυψη των θέσεων προς όφελος των επιχειρήσεων. Ουσιαστικά, οι άνεργοι εκβιάζονται με διαγραφή από τα μητρώα ανέργων, αν δεν δεχτούν να μπαλώσουν με κακοπληρωμένη εργασία τις τρύπες της βιομηχανίας τουρισμού!

Πενήντα χρόνια κάθειρξη ως… διακινητής «Για το μόνο πράγμα που είμαι ένοχος είναι ότι προσπάθησα να ζήσω. Προσπάθησα να ζήσουμε εγώ, η κόρη μου και η έγκυος γυναίκα μου». Αυτά είναι τα λόγια του Αμίρ Ζαχίρι, ενός 27χρονου πρόσφυγα από το Αφγανιστάν που καταδικάστηκε σε 50 χρόνια κάθειρξη από

την ελληνική Δικαιοσύνη ως… διακινητής χωρίς κανένα στοιχείο. Και αυτό για την προσπάθειά του να φτάσει στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόνη κατηγορία προέρχεται από άντρα του λιμενικού και είναι ότι μαζί με άλλον έναν πρόσφυγα έσκισαν τη βάρκα, προκαλώντας ναυάγιο. Το ελληνικό κράτος συνεχίζει να κατασκευάζει ενόχους, χωρίς να αγγίζει τα πραγματικά κυκλώματα, ενώ συμμετέχει στις εγκληματικές αντιμεταναστευτικές πολιτικές.

Στις ΗΠΑ σκάνδαλο, στην Ελλάδα σκευωρία Συνεχίζονται οι αποκαλύψεις γύρω από το σκάνδαλο της συγκάλυψης της

δωροδοκίας αξιωματούχων και πολιτικών προσώπων από τη Novartis στην Ελλάδα. Στη διάρκεια της κατάθεσης στην Ελλάδα του πρώην προστατευόμενου μάρτυρα του FBΙ Νίκου Μανιαδάκη, ο μάρτυρας παραδέχθηκε ότι έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία στις Αμερικανικές αρχές, την ώρα που στην Ελλάδα μιλούσε για… σκευωρία. Με βάση και τα όσα κατάθεσε ο Μανιαδάκης, η Novartis καταδικάστηκε από τις αμερικανικές αρχές με πρόστιμο 350 εκατομμυρίων ευρώ για την εξαγορά αξιωματούχων στην Ελλάδα! Το μεγάλο σκάνδαλο είναι ότι το ελληνικό δημόσιο, που ζημιώθηκε από τις δωροδοκίες, δεν έχει πάρει αποζημίωση ούτε ένα ευρώ, με ευθύνη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, που άφησαν την ίδια τη Novartis στο απυρόβλητο.

ΕΤΕ: Για μια Αγωνιστική Προοπτική συνταξιούχων

Οι 16.500 συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ) αντιμετωπίζουμε, όπως και οι άλλοι συνταξιούχοι, τη συντονισμένη επίθεση κυβερνήσεων, εργοδοτών, ΕΕ σε συντάξεις και ασφαλιστικά δικαιώματα, την ακρίβεια, τη φορομπηξία κοκ. Υποστήκαμε, παράλληλα, το σκάνδαλο της μεθοδικής κλοπής από τη διοίκηση της τράπεζας των εισφορών μας για επικούρηση μέσω επενδύσεων και χρηματιστήριου. Όλα αυτά πέρασαν χωρίς αντίσταση του Συλλόγου Συνταξιούχων Εθνικής Τράπεζας (ΣΣΕΤΕ) με καθοριστική ευθύνη του εργοδοτικού-κυβερνητικού μηχανισμού των ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ κ.α., που είχαν συμπράξει, έχοντας 12 από τις 15 έδρες στο ΔΣ. Το ΠΑΜΕ έχει αποχω-

ζητώ τον λόγο ρήσει από τον Σύλλογο από το 2017. Το ΔΣ που εκλέχτηκε το 2017 ακολούθησε τακτική μειοδοσίας, αποδεχόμενο όλα τα μέτρα των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Έδρασε πυροσβεστικά, εκτονώνοντας σε δικαστικές προσφυγές τις αγωνιστικές διαθέσεις. Κινήθηκε αντιδημοκρατικά με αυταρχισμό και αποκλεισμούς κάθε διαφορετικής φωνής. Παρά τη συνεχόμενη καταψήφιση από δύο συνελεύσεις

των απολογισμών του, έχει παράτυπα επεκτείνει τη θητεία του σε πέντε χρόνια. Πάνω από 2.000 απογοητευμένοι συνταξιούχοι αποχώρησαν από το σωματείο. Συνταξιούχες-οι που πρωτοστατήσαμε στη συγκρότηση της Ανοικτής Επιτροπής Αγώνα Εργαζόμενων και Συνταξιούχων ΕΤΕ και σε αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, πήραμε την πρωτοβουλία να συγκρουστούμε με το συνδικαλιστικό κατεστημένο και να συγκροτήσουμε συνδικαλιστική κίνηση που να παρέμβει στις εκλογές του ΣΣΕΤΕ. Η Αγωνιστική Προοπτική ήδη αποτελεί μια ταξική «σφήνα» που ενοχλεί πολύ. Με αναφορά στη Google, έριξαν το blog και το μέιλ μας. Συνεχίζουν με πιέσεις για απόσυρση υποψηφιοτήτων, λάσπη,

βρωμιές για «ανθενωτικό» κατέβασμα και χαμένη ψήφο. Στόχος τους να μην έχουμε τον μεγάλο αριθμό υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο που απαιτεί το αντιδημοκρατικό καταστατικό. Δεν θα τα καταφέρουν, παρότι οι τάσεις υποταγής είναι ισχυρές, ειδικά στον κλάδο μας. Η Αγωνιστική Προοπτική, όπως έδρασε ανοικτά, πήρε πρωτοβουλίες για τον συντονισμό δράσεων του αγωνιστικού μπλοκ, παρενέβη στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση με τις θέσεις της, έτσι θα συνεχίσει δυναμικά τη δράση τηςκαι μετά τις εκλογές. Για κοινούς αγώνες με όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους εργαζόμενους για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Περισσότερα στο agonistikipro.blogspot.com.

Πολιτική

Αριστερά

Β

ρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο πολιτικό σκηνικό που συνδιαμορφώνουν –στη χώρα μας και διεθνώς– η πολύπλευρη δομική κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, διατροφική, περιβαλλοντική), η γενίκευση και επέκταση της πολεμικής-ιμπεριαλιστικής εκστρατείας του κεφαλαίου, η ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού σκηνικού και οι σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις που πλησιάζουν, με τα διλήμματα του αστικού δικομματισμού και τα ληστρικά εκλογικά συστήματα να τις συνοδεύουν. Στις συνθήκες αυτές είναι άμεση και επιταχυνόμενη η ανάγκη αποτελεσματικής παρέμβασης και ανατρεπτικής αντεπίθεσης της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς. Στο ζωτικό αυτό καθήκον συμβάλλει καθοριστικά η στρατηγική προσπάθεια για το σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα, που απαιτούν οι ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας και οι υλικές δυνατότητες της εποχής μας. Βασική πλευρά για την προώθηση και υλοποίηση αυτού του στρατηγικού στόχου, σε συνθήκες απαιτητικής πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης, είναι η κριτική μας, από θέση αρχών και επαναστατικού ήθους, στο ΚΚΕ και στην πολιτική του. Το ΚΚΕ, ως ρεφορμιστική Αριστερά, αρνείται και αδυνατεί να συμβάλει στην επανεξόρμηση των ανατρεπτικών, επαναστατικών και κομμουνιστικών ιδεών. Δεν μπορεί να συμβάλλει στην αναγκαία επαναθεμελίωση σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, που θα εμπνεύσει τους νέους αγώνες για εργατική χειραφέτηση και πλήρη απελευθέρωση του κοινωνικού ανθρώπου. Συγκεκριμένα για τους εξής λόγους:

Δημήτρης Δεσύλλας | μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΠΕ του ΝΑΡ

Αντιπαράθεση και κριτική από θέση αρχών στο ΚΚΕ ▸ Ταυτίζει με τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό ό,τι χρεοκόπησε, ρηχή η αυτοκριτική του για τον διαρκή ρεφορμισμό

2 Η αυτοκριτική του ΚΚΕ για την μα-

κρόχρονη πολιτική «ουράς» στο ΠΑΣΟΚ, με το περίφημο «άθροισμα δημοκρατικών δυνάμεων» στις δεκαετίες 1970-80, και για τη συμμετοχή του στις άθλιες αστικές συγκυβερνήσεις Τζαννετάκη (με τη ΝΔ) και Ζολώτα (με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) είναι επιφανειακή-επιδερμική. Δεν οδηγεί σε ριζική αλλαγή πορείας για οικοδόμηση «αντίπαλου δέους» στην αστική πολιτική. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι και η προηγούμενη και η σημερινή ηγε-

3

Πιο πρόσφατα, στις δύο προηγούμενες δεκαετίες (2000-2020) το ΚΚΕ στις πιο κρίσιμες στιγμές του λαϊκού κινήματος (π.χ. νεολαιίστικη εξέγερση το 2008 για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μεγάλες συγκεντρώσεις στις πλατείες κατά των μνημονίων το 20102012, Δημοψήφισμα του Ιούλη του 2015) αντί να παρέμβει θετικά-ενωτικά-προωθητικά, γύρισε την πλάτη του στον λαό, τα κατήγγειλε όλα αυτά, συμβάλλοντας έτσι στην εκλογική λεηλασία του κόσμου της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, δήλωνε ότι «όταν θα γίνει επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι» (Αλέκα Παπαρήγα)!

4 Το ΚΚΕ διαχρονικά ξεκόβει την τακτική

από τη στρατηγική. Αρνείται τους άμεσους ανατρεπτικούς πολιτικούς στόχους και την ισότιμη ανατρεπτικά κοινή δράση γι’ αυτούς (π.χ. άμεση έξοδος από ΕΕ και ΝΑΤΟ, διαγραφή χρέους, ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ, κατάργηση του «Μητρώου Αγροτών»- αντί της εφαρμογής του, κατάργηση ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείου ξεπουλήματος όλης της δημόσιας περιουσίας κ.α.). Τους στόχους αυτούς τους παραπέμπει σε μια ακαθόριστη «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση.

5

Παρά την αντίθεσή του στη ΓΣΕΕ, αρνείται να συμβάλει έμπρακτα σε «Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα» συντονισμού και κλιμάκωσης των εργατικών λαϊκών αγώνων, σε πλήρη διαχωρισμό από τον υποταγμένο-αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Ενώ διεκδικεί τα άμεσα αιτήματα για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, παραβλέπει ότι η λύση τους απαιτεί τον άμεσο μαζικό λαϊκό εκβιασμό του κινήματος. Παραπέμπει σε «αγώνες διαμαρτυρίας χαμηλών πτήσεων», για εξαγωγή «συμπερασμάτων» και στην «εκλογική συμπόρευση» με το ΚΚΕ.

1 Στο όνομα της αντιμετώπισης του

υπαρκτού, χυδαίου και πρωτόγονου, αντικομμουνισμού των αστικών κομμάτων και κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ακροδεξιάς, ταυτίζει με σοσιαλισμό-κομμουνισμό ό,τι χρεοκόπησε, κατέρρευσε και τον δυσφήμισε σε Ανατολή και Δύση. Θεωρεί ότι δεν έγινε κατάρρευση αλλά ανατροπή «από τα μέσα - από τα πάνω και από τα έξω» των ιδιόμορφα εκμεταλλευτικών καθεστώτων που οικοδομήθηκαν στις χώρες του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού».

7

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

6

σία του ΚΚΕ ενώ υλοποίησε αυτή την ολέθρια πολιτική μαζί με τους Ανδρουλάκηδες και τους Θεοδωρικάκους (!), φτάνει σήμερα στο σημείο να συκοφαντεί το ΝΑΡ για δήθεν σύμπλευση μαζί τους, «στην πολεμική ενάντια στο κόμμα» και στην «αστική πολεμική ενάντια στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα» (άρθρο Ελένης Μπέλλου στον Ριζοσπάστη 1516/1/2022). Ενώ όλοι μαζί στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1991) κάλεσαν στην έναρξή του τον τότε Πρέσβη των ΗΠΑ Μάικλ Σωτήρχο (!), συκοφαντούν το ΝΑΡ ότι με την προσπάθεια του για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα οικοδομεί τάχα «συριζοκίνητο ανάχωμα» απέναντι στο ΚΚΕ! Έφτασαν στην έσχατη αθλιότητα να συκοφαντήσουν το ΝΑΡ και την καθαρή-ταξική γραμμή του για τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας, ότι δήθεν «στην ουσία στηρίζει τους Νατοϊκούς σχεδιασμούς στο Αιγαίο» (Ριζοσπάστης 30/4/2022)!

Το ΚΚΕ διαχρονικά ξεκόβει την τακτική από τη στρατηγική, αρνείται τους άμεσους ανατρεπτικούς πολιτικούς στόχους

Υποβαθμίζει το ιδεολογικό πολιτικό μέτωπο απέναντι στον θρησκευτικό σκοταδισμό-ανορθολογισμό και τον καλπάζοντα εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία των αστικών δυνάμεων (π.χ. οι φιέστες της Γιάννας Αγγελοπούλου για τα 200 χρόνια από το 1821). Είναι άμεση ανάγκη η αλλαγή των σημερινών αρνητικών πολιτικών συσχετισμών τόσο συνολικά όσο και ειδικά στην Αριστερά, υπέρ της επαναστατικής Αριστεράς και της αυτοτέλειας της, με την προώθηση του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος. Το στρατηγικό αυτό καθήκον απαιτεί για την προώθηση του μια βαθύτερη-τεκμηριωμένη κριτική του ΝΑΡ και της νKA απέναντι στο ΚΚΕ. Αυτή μόνο μπορεί να συμβάλει και στην αναγκαία, ισότιμη και ανατρεπτική, κοινή δράση μαζί του στο κίνημα και στους αγώνες. Κοινή δράση που το ΚΚΕ αρνείται επίμονα, αλλά που θα την επιβάλλουν «από τα κάτω» οι εργαζόμενοι και η νεολαία με τους ανατρεπτικούς ενωτικούς αγώνες τους.

8

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Επικίνδυνη επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ Στη χειρότερη και πιο επικίνδυνη στιγμή επισκέπτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις ΗΠΑ, τη Δευτέρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται και την απειλή μιας τρομερής επέκτασης της σύρραξης ΝΑΤΟΡωσίας να ενισχύεται μετά και την απόφαση της Φινλανδίας (και κατά πάσα πιθανότητα) και της Σουηδίας να ενταχθούν στην επιθετική ατλαντική συμμαχία. Με τον πρωθυπουργό να επιχαίρει γιατί «η χώρα μας καθίσταται ο βασικός εταίρος και συνομιλητής των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή» (όπως είπε την Πέμπτη στη βουλή), είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική συναίνεση του αστικού πολιτικού μπλοκ και του κεφαλαίου, είναι αποφασισμένη να συνταχθεί πλήρως με τους επικίνδυνους σχεδιασμούς της Ουάσινγκτον, που θέλουν πόλεμο διαρκείας στην Ευρώπη. Αποκαλυπτικές ήταν οι δηλώσεις του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, του ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Τζορτζ Τσούνις (ο οποίος άρχισε με άνεση να βλέπει υπουργούς λες και είναι η… θεία από το Σικάγο), στη συνάντησή του με τον υπουργό Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλο. «Η αμυντική μας συνεργασία είναι μια από τις ισχυρότερες της Αμερικής στην Ευρώπη, τώρα πιο σημαντική από ποτέ», είπε και υπογράμμισε πως «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν σθεναρά τον ηγετικό ρόλο της Ελλάδας, που συνεχώς αυξάνει στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Δυτικά Βαλκάνια, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και πέραν αυτής». «Ηγετικός ρόλος» και νέες «Μεγάλες Ιδέες», νέα πεδία για θυσίες του λαού σε αιματοβαμμένες εκστρατείες.

Η ψήφιση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις, λίγο πριν ο Κ. Μητσοτάκης πάει στις ΗΠΑ και ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι μια πολύ αρνητική εξέλιξη. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν στη συμμαχία με τις ΗΠΑ, διαφωνίες υπάρχουν μόνο για τα ανταλλάγματα. Την ίδια ώρα, η πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας στα επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ δυναμώνει. Μεγάλη ανάγκη ανατρεπτικού αντιπολεμικού κινήματος.

Πιστά στο ΝΑΤΟ όλα τα αστικά κόμματα

Ναι στις βάσεις, καυγάς για τα ανταλλάγματα Ανάλυση Γιάννης Ελαφρός

Μ

ε τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πέρασε από τη βουλή η ελληνοαμερικανική συμφωνία «αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας», αλλά η συναίνεση ήταν πολύ ευρύτερη. Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη συμφωνία, που παρέχει «εξυπηρετήσεις» –ή «ευκολίες» αν θέλετε– στις ΗΠΑ, σε πολλές νέες τοποθεσίες και μάλιστα με «αόριστη» διάρκεια μετά το πέρας της πενταετίας. Το εντυπωσιακό της συζήτησης στη βουλή (και όχι μόνο) είναι πως οι υποστηρικτές της εκχώρησης κυριαρχίας στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ

και της απαρέγκλιτης συστράτευσης με τα πολεμοχαρή σχέδιά τους (για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου βεβαίως και όχι λόγω «εθελοδουλείας») όχι μόνο δεν κρύβονται, όχι μόνο δεν προσέχουν τα λόγια τους, αλλά καμαρώνουν, διαφημίζουν την αμερικανική τους επιστράτευση και ζητάνε ακόμα περισσότερες αμερικανικές βάσεις, ακόμα περισσότερο ΗΠΑ, ακόμα μεγαλύτερο «αποτύπωμα» του αμερικανικού αετού στη χώρα μας. Η αποθράσυνσή τους οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτο, στην όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οδηγούν σε επιλογή στρατοπέδου και στην απόφαση της ελληνικής αστικής τάξης να διεκδικήσει αναβάθμιση της θέσης της μέσω της συστράτευσης με τις ΗΠΑ και τη «Δύση» (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.λπ.). Το σημείο αυτό γίνεται πια «δικλείδα ασφαλείας» για το σύστημα.

Δεύτερο, στη νομιμοποίηση αυτής της πολιτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ, που κατάφερε να ξεφτιλίσει τον αντιιμπεριαλισμό και αντιαμερικανισμό, καθώς κατά τη διακυβέρνησή του η στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ απογειώθηκε. Εξάλλου, το προσχέδιο της συμφωνίας είχε επεξεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε παραχωρήσει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο πόσο ρηχός ήταν ο Α. Τσίπρας προχθές στη βουλή απέναντι στους «δεδομένους» της ΝΔ («Δεν είναι κακό να είσαι δεδομένος, να είσαι προβλέψιμος», είπε ο Ν. Παναγιωτόπουλος στην Επιτροπή της βουλής). Η ουσία της τοποθέτησής του ήταν πως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πήρε τα κατάλληλα ανταλλάγματα. Αποκαλυπτικό είναι και τι ανταλλάγματα εννοεί ο Τσίπρας: «Διεκδικήσατε –πολύ σωστά θα πω εγώ– και συμπερίληψη και άλλων πολλών

στρατιωτικών εγκαταστάσεων στη Συμφωνία, σε τοποθεσίες που είχαν αξία για τα ελληνικά αμυντικά συμφέροντα, με ιδιαίτερη έμφαση στη Σκύρο. Οι ΗΠΑ, όμως, απέρριψαν κάθε πρόταση»… Δηλαδή τι ζητά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Περισσότερες βάσεις! Απέναντι σε αυτή την αστική φιλοπόλεμη συναίνεση, μόνη αντιπολίτευση είναι το εργατικό-λαϊκό και το αντιπολεμικό κίνημα. Οι διαδηλώσεις την Πέμπτη έστειλαν μήνυμα ανυπακοής, αλλά ειδικά από την πλευρά της αντισυστημικής Αριστεράς δεν ήταν στο επίπεδο που απαιτούνταν. Η μεγάλη αντιπολεμική συναυλία στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή έδειξε πως υπάρχει ευαισθησία σε ευρύτερο κόσμο. Χρειάζεται να μετασχηματιστούν όλα αυτά σε ανατρεπτικό κίνημα κατά των πολέμων του κεφαλαίου, των βάσεων και όλων των βάσεων στήριξης του συστήματος.

Εικονοκλάστες

Στέλνουν όπλα, ετοιμάζουν στρατό ▸ Οι ΗΠΑ πιέζουν για αποστολή βαρέων όπλων στην Ουκρανία, προετοιμάζεται αποστολή ελληνικών δυνάμεων σε Βουλγαρία-Ρουμανία Νίκος Αργυρίου

Η

κυβέρνηση της ΝΔ αποτελεί μια τεράστια απειλή για τον λαό, καθώς εμβαθύνει την ήδη πολύ σοβαρή πολεμική εμπλοκή-συμμετοχή στον ουκρανικό πόλεμο. Αρχικά έστειλε φορτία με πυραύλους Stinger, ρουκέτες για πολλαπλούς εκτοξευτές RM-70, διάφορα πυρομαχικά και κατασχεμένα τυφέκια καλάσνικοφ. Με αμερικανική πρωτοβουλία εντείνονται οι συνομιλίες μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας, ΗΠΑ, Γερμανίας και του ΝΑΤΟ για την αποστολή βαρύ οπλισμού στην Ουκρανία. Αναφέρονται σε 130 οχήματα ΒΜΡ-1 ρωσικής κατασκευής, που θα αντικατασταθούν από ισάριθμα γερμανικά Marder 1A5. Οι ΗΠΑ πιέζουν τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ να προσφέρουν στον ουκρανικό στρατό βαριά οπλικά συστήματα σοβιετικής κατασκευής (πυροβολικό, τεθωρακισμένα, αντιαεροπορικά, πολεμικά αεροσκάφη κ.λπ.), ώστε να αντικατασταθούν με όπλα δυτικών πολεμικών βιομηχανιών ή να ξεφορτωθούν οι ΗΠΑ μεταχειρισμένα οπλικά συστήματα. Γλυτώνοντας σημαντικά κόστη αποθήκευσης, ανοίγοντας δουλειές για τις πολεμικές τους βιομηχανίες. Αιτήματα παραχώρησης έχουν τεθεί για τα αντιαεροπορικά συστήματα TOR-M1, που επιχειρησιακά καλύπτουν ανάγκες σχηματισμών του Δ' Σώματος Στρατού και τα OSA-AK, που καλύπτουν αντίστοιχες ανάγκες της ΑΣΔΕΝ. Αναλυτές αναφέρονται σε αιτήματα παραχώρησης των αντιαεροπορικών συστημάτων S300. Επίσης, είναι αποφασισμένο να σταλούν έλληνες στρατιώτες και πολεμικά μέσα σε Βουλγαρία και Ρουμανία στο πλαίσιο της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ ΝRF (ΝΑΤΟ Response Force). Στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής (24/3/2022) αποφασίστηκε η ενεργοποίηση των αμυντικών σχεδίων (ΝΑΤΟ’s Defence Plans) λόγω της εισβολής της

Ρωσίας στην Ουκρανία. Απόρροια της απόφασης ήταν η ανάπτυξη στοιχείων της ΝRF στο ανατολικό πλευρό της Συμμαχίας (Eastern Flank). Δημοσιογραφικές πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι οι ΗΠΑ πιέζουν οι Ταξιαρχίες να εξελιχθούν σε Σώματα Στρατού! Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Ν. Χαρδαλιάς απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή, επισήμανε: «Η ενίσχυση της συμμαχικής αποτρεπτικής και αμυντικής διάταξης, εντάσσεται στις υποχρεώσεις της χώρας μας, και ως εκ τούτου, αποκτά λογικό έρεισμα, αλλά εάν θέλετε και διπλωματική σκοπιμότητα και ουσιαστική

φθηκε το Γ’ Σώμα Στρατού/ NRDC-GR, στη Θεσσαλονίκη, πυροδοτώντας φήμες για ενδεχόμενη ενεργή εμπλοκή του Νατοϊκού Στρατηγείου στην ουκρανική κρίση. Το NATO Rapid Deployable Corps Greece (NRDC-GR) ανέλαβε από το 2020 και για τρία χρόνια το ρόλο της Χερσαίας Διοίκησης Πολλαπλών Σωμάτων Στρατού. Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη σημασία αποκτά η Ελληνοαμερικανική «αμυντική συμφωνία» για τις Βάσεις (MDCA), καθώς αυτές έχουν κεντρικό ρόλο στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, αλλά και στην παρέμβαση του δυτικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου στον

Η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται σε μεγάλη αμερικανική ναυτική βάση, σε «Σούδα του Βορρά», ενώ κατασκοπευτικά αεροπλάνα στην Ουκρανία απογειώνονται από την Ελλάδα βαρύτητα. Απόρροια των παραπάνω είναι το γεγονός ότι ενδεχομένως να προκύψουν υποχρεώσεις για τη χώρα μας, ως μέλος του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο αυτού του νέου σχεδιασμού.» Και πρόσθεσε: «Είναι στο όριο του ψευτοδιλήμματος εάν η απειλή είναι μεγαλύτερη από τη Ρωσία, είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία, σε κάθε περίπτωση σας διαβεβαιώνω ότι, ναι, η Ελλάδα τελεί σε διαρκή ετοιμότητα, είμαστε σε απόλυτη εγρήγορση, προκειμένου να συνδράμουμε στο πλαίσιο του νατοϊκού σχεδιασμού.» Πρόσφατα, ο αμερικανός διοικητής του 5ου Σώματος Στρατού, John Stephen Kolasheski, επισκέ-

9

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

πόλεμο της Ουκρανίας. Η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται σε μεγάλη αμερικανική ναυτική βάση, σε «Σούδα του Βορρά» όπως είπε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρος, ενώ έχει τεράστια σημασία στους ενεργειακούς σχεδιασμούς. Από το λιμάνι της διακινούνται στρατεύματα και μέσα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ προς Ρουμανία και Πολωνία, ενώ μεταφέρεται και οπλισμός που παραχωρούν τα δυτικά κράτη στον Ουκρανικό στρατό. Δεν είναι τυχαίες οι ρωσικές απειλές, η στοχοποίησή της, που προκάλεσε την ανάπτυξη αντιαεροπορικών συστοιχιών PATRIOT. Στην 115 Πτέρυγα Μάχης Σούδας αναμένεται

ανάπτυξη 10 μαχητικών αεροσκαφών F-35 και 14 τύπου F-15, με 500 άτομα προσωπικό. Λάρισα, Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, Άραξος, Ανδραβίδα, Καλαμάτα «διατίθενται» προς επιχειρησιακή χρήση των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Τα UAV τύπου MQ-9 Reaper απογειώνονται από τη Λάρισα για να ελέγξουν Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα, ενώ τα αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη από τη Σούδα όπως και τα αντίστοιχα ελληνικά πετούν στη Μαύρη θάλασσα συλλέγοντας πληροφορίες, που μεταβιβάζουν σε ΝΑΤΟ και Ουκρανικό στρατό. Οι ΗΠΑ παρείχαν πληροφορίες που βοήθησαν τις ουκρανικές δυνάμεις να εντοπίσουν και να κτυπήσουν τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, σύμφωνα με τους New York Times. Αξίζει να επισημανθεί ότι η Ελλάδα είναι ο χώρος που πραγματοποιούνται οι περισσότερες πολεμικές προετοιμασίες, ενώ ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις συμμετέχουν σε ασκήσεις εκτός συνόρων. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η άσκηση-πρόβα πολέμου «Swift Response 2022» στη Βόρεια Μακεδονία με τη συμμετοχή αξιωματικών και υπαξιωματικών της Διεύθυνσης Ειδικού Πολέμου. Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει επιλέξει να αναβαθμίσει τη στρατηγική της θέση μέσω του πολέμου. Αποτροπή αμφισβήτησης των κεκτημένων του ελληνικού αστικού κράτους και επεκτατισμός, εξασφάλιση για τους ιμπεριαλιστές της Δύσης όρων ασφάλειας και σταθερότητας, πολεμικές συμμαχίες και άξονες πολέμου στη Μεσόγειο, συμμετοχή στους βρόμικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις βάρβαρες επεμβάσεις, δράση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ως εγγυητών ασφάλειας, χωροφύλακας των λαών και διώκτης προσφύγων είναι οι βασικές κατευθύνσεις για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών επίδικων της ελληνικής άρχουσας τάξης. Και σε αυτό υπάρχει πλήρη συμφωνία όλων των αστικών κομμάτων, όλου του αστικού συστήματος εξουσίας.

Τα δίνουμε όλα στις ΗΠΑ, για να μην πάρουν οι Τούρκοι! Όποιος παρακολουθούσε τη συζήτηση στη βουλή την Πέμπτη θα νόμιζε πως μπήκε σε λάθος… αίθουσα. Αντί για συνεδρίαση για την έγκριση ή όχι (λέμε τώρα…) της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας, εξελίχθηκε σε συζήτηση για τον εξοπλισμό της Τουρκίας, αλλά και της Ελλάδας. Αφετηρία η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ στο γιατί η ΝΔ προχωρά στην ψήφιση της συμφωνίας, ενώ γράφεται πως η αμερικανική κυβέρνηση ζητά από το Κογκρέσο να εγκρίνει την αναβάθμιση των τουρκικών F-16. Στη συνέχεια άρχισε ο διαγωνισμός ποιος από τους Μητσοτάκη ή Τσίπρα είναι πιο κατάλληλος για να δαπανήσει πολλά δισ. για την αγορά πανάκριβων F-35. Αποκαλύπτεται έτσι σε τι επικίνδυνες διαδρομές μας οδηγεί ο ανταγωνισμός με την Τουρκία. Αφενός, δικαιολογείται η επιστράτευση στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στο όνομα της… υποστήριξης των «εθνικών δικαίων» από την Ουάσιγκτον, παρότι έχει αποδειχθεί τόσες φορές πως οι ΗΠΑ κοιτούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, αφήνοντας ακάλυπτους τους αφελείς. Αφετέρου, προωθείται ο τρομερός ανταγωνισμός των εξοπλισμών και κρύβεται πως κάθε βήμα του ενός ακολουθείται από τον άλλον, με μόνο ωφελημένο τελικά την πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ κυρίως αλλά και άλλων κρατών. Αναβαθμίστηκαν τα ελληνικά F-16; Θα αναβαθμιστούν και τα τουρκικά. Θα πάρει η Ελλάδα F-35; Θα πάρει και η Τουρκία ή κάτι ανάλογο. Πληρώνουν οι λαοί Ελλάδας και Τουρκίας τα ηγεμονικά σχέδια των αστικών τους τάξεων. Γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, ο σύγχρονος αντιιμπεριαλισμός να στέκεται ταξικά διεθνιστικά ενάντια στον αστικό ανταγωνισμό Ελλάδας-Τουρκίας, σε διαχωρισμό από τη συστημική αφήγηση για τα «κυριαρχικά δικαιώματα».

10

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

∆ίκη Σεπολίων: Την Τρίτη η τελευταία δικάσιμος, αγωνιστικό ραντεβού στην Ευελπίδων

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 17 Μαΐου αναμένεται να διεξαχθεί η τελευταία δικάσιμος στη δίκη των Σεπολίων, μετά την αναβολή που έλαβε την Παρασκευή 6/5 λόγω κωλύματος της δικαστικής έδρας. Προηγήθηκαν οι απολογίες των κατηγορούμενων Λυδίας και Ορέστη Καττή, που μετατράπηκαν σε «κατηγορώ» κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. «Εμείς εκείνη τη μέρα κάναμε κάτι το οποίο θεωρούσαμε αυτονόητο δικαίωμα μας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Ορέστης Καττής. «Το μόνο όπλο μας είναι το πανό, είναι οι σημαίες μας, είναι η φωνή μας να φωνάξουμε “Ψωμί, Παιδεία, Υγεία, Ελευθερία”. Είναι στη δουλειά μας η άσπρη ρόμπα που φοράμε. Αυτοί είναι οι κόσμοι που μας χωρίζουνε», είπε η Λυδία Καττή. Για το πρωί της Τρίτης καλείται συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων.

Στάση εργασίας (18/5) και κινητοποιήσεις ενάντια στις εξετάσεις Pisa

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ τρίωρη στάση εργασίας για το πρώτο τρίωρο του πρωινού προγράμματος, στις 18 Μαΐου, ημέρα των εξετάσεων Pisa, κήρυξε η ΔΟΕ. Μετά από πλήθος ανακοινώσεων ΣΕΠΕ από όλη την Ελλάδα, η Ομοσπονδία των δασκάλων προχωρά σε κινητοποίηση υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων σε σχετική ανακοίνωσή της ότι οι εξετάσεις Pisa «αποτελούν εργαλεία του ΟΟΣΑ και των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της ΕΕ για τη δημόσια εκπαίδευση. Επιχειρούν να αλλάξουν τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου και να το μετατρέψουν σε ένα εξεταστικό κέντρο». Παράλληλα, εκπαιδευτικά σωματεία και το Δίκτυο Ανυπότακτων Γονιών καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 17 Μαΐου στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Αναστασίου Τσόχα 36) για την Αττική, στις διευθύνσεις και τις Περιφέρειες στην υπόλοιπη Ελλάδα καθώς και σε κινητοποιήσεις έξω από τα σχολεία-εξεταστικά κέντρα στις 18 Μαΐου.

«Υψηλή προστασία» στην Ακαδημία Πλάτωνος

ΤΗΝ ΣΥΧΝΗ παρουσία αστυνομικών της ομάδας ΔΕΛΤΑ στον χώρο του αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος αλλά και της πλατείας Πλάτωνα καταγγέλλει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. Όπως σημειώνει, έχουν φτάσει στο σημείο να μπαίνουν με τις μηχανές τους ακόμα και μέσα στο πάρκο, να κάνουν ελέγχους και να ενοχλούν επισκέπτες και κατοίκους. Παράλληλα, η αντικαπιταλιστική δημοτική κίνηση καταγγέλλει και τη δράση φασιστικών ομάδων στη γειτονιά, οι οποίες με την ανοχή της αστυνομίας τρομοκρατούν και προπηλακίζουν. «Η έντονη παρουσία των δυνάμεων καταστολής ήρθε κυρίως για να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των κατοίκων για τα καταστροφικά σχέδια της δημαρχίας Μπακογιάννη για το αρχαιολογικό πάρκο, αλλά και για να εμπεδώσει την παρουσία τους στην περιοχή», σημειώνει, καλώντας τους κατοίκους σε αντίσταση «συλλογικά, ενωτικά, μαζικά».

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας (Λασκαρίδου 134, σταθμός ΗΣΑΠ) διοργανώνει την Πέμπτη 19 Μαΐου στις 7.30 μ.μ. συζήτηση με τη συγγραφέα και αρθρογράφο του Πριν Μαριάννα Τζιαντζή, με αφορμή την έκδοση της συλλογής διηγημάτων της Το αηδόνι του τρένου και άλλες ιστορίες.

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η πρωτοβουλία Μας σκάβουν τον λάκκο - συνεργασία ενάντια στις εξορύξεις και τον πόλεμο σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο διοργανώνει το Σάββατο 14/5, στις 6 μ.μ., στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, Θησείο) συζήτηση με θέμα «Ο πόλεμος για την ενέργεια και τα κινήματα σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο». Μετά το τέλος της συζήτησης, θα γίνει ρεμπέτικο γλέντι με τις Κανελόριζα. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά από το Omnia TV.

ΣΕΚ: ΜΟΝΟΗΜΕΡΟ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ

Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (ΣΕΚ) διοργανώνει την Κυριακή 22/5 (11 π.μ.-7 μ.μ.) στην Νομική Αθήνας μονοήμερο συζητήσεων με τίτλος «Ιμπεριαλισμός, περίοδος πολέμων και επαναστάσεων». Αναλυτικά το πρόγραμμα στο www.sekonline.gr.

ΠΑ∆Α: 9ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Το Φεστιβάλ Εργατικής Πρωτομαγιάς της ΜΑΡΚΣ ΕΑΑΚ του ΤΕΙ Πειραιά επιστρέφει, μετά από τέσσερα χρόνια, ανανεωμένο και «ανωτατοποιημένο» από την ΕΝΑΙΔΡΑ ΕΑΑΚ στις 13 και 14 Μαΐου στην Πανεπιστημιούπολη 2 (Π2) του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ). Αναλυτικά το διήμερο πρόγραμμα των εκδηλώσεων στην σελίδα του σχήματος στο facebook.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ

Ο Γιάννης Λαθήρας από το ΝΑΡ Θεσσαλονίκης προσφέρει στο Πριν 50 ευρώ, στη μνήμη του αδερφού του Βασίλη. Επίσης, ο Σπύρος Χαρισιάδης από τα Γιάννενα δίνει άλλα 50 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση της εφημερίδας.

Προσαγωγές στη Γενική Ταχυδρομική Στην αναίτια προσαγωγή 25 μελών του σωματείου οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), έξω από κατάστημα της Γενικής Ταχυδρομικής, προχώρησε την Παρασκευή η αστυνομία. Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονταν για την εκδικητική απόλυση συναδέλφου τους, τρεις ημέρες μετά τη συμμετοχή του στην πανεργατική απεργία της 6ης Απριλίου. Τελικά όλοι οι προσαχθέντες, μεταξύ των οποίων και το μέλος της νΚΑ και του ΔΣ του ΣΕΤΗΠ Δ.Τ., αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία.

ΣΜΤ: Απόλυση στην εταιρεία Ελκυστής ΑΤΕ Κινητοποίηση έξω από τα γραφεία της Ελκυστής ΑΤΕ τη Δευτέρα 9/5, καθώς και σε εργοτάξιο της εταιρείας στη Νέα Σμύρνη την Τρίτη 10/5, προχώρησε το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ). Αιτία, η απόλυση εργαζόμενου τοπογράφου και μέλους του Σωματείου. «Καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες πρακτικές της Ελκυστής ΑΤΕ! Να σταματήσει η ανακύκλωση φθηνού εργατικού δυναμικού, η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία! Αντιστεκόμαστε στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, βάζουμε τις δικές μας ανάγκες μπροστά! Κανένας εργαζόμενος μόνος του!», σημειώνει το ΣΜΤ.

Φάκελος /Φοιτητικές εκλογές Ιάσονας Μαρκάτος μέλος του ΚΣ της νΚΑ

11

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Στις 18 Μάη η νεολαία δηλώνει: Αντεπίθεση τώρα! ▸ Φοβούνται το κίνημα, ας κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα

Ε

ίμαστε μόλις λίγες ημέρες πριν τις φετινές φοιτητικές εκλογές, μια μάχη ιδιαίτερα κρίσιμη για το φοιτητικό κίνημα και τη νεολαία, αν αναλογιστεί κανείς τη στιγμή που αυτές γίνονται, αλλά και το ότι έχουν να διεξαχθούν τρία χρόνια. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό σημείο που πρέπει να στρέψουν το βλέμμα τους όλες οι μαχόμενες δυνάμεις και οι αγωνιστές που έχουν αναφορά στους φοιτητικούς συλλόγους και την αναγκαιότητα ανασυγκρότησής τους. Ας ξεκινήσουμε όμως από το βασικό πολιτικό ερώτημα που θέτει η ίδια η περίοδος. Οι νέοι και οι νέες καλούμαστε να απαντήσουμε αν θα δεχθούμε να πληρώσουμε άλλη μια κρίση τους, θυσιάζοντας το παρόν και την προοπτική μας. Αν θα δεχθούμε ο άδικος, ιμπεριαλιστικός πόλεμος να είναι κανονικότητα. Αν, τελικά, τα δικαιώματά μας μπορούν να μπαίνουν στο ζύγι με τα κέρδη των λίγων και να χάνουν, σε ένα περιβάλλον άδικης διαχείρισης της πανδημίας, απαγορεύσεων και δυστοπίας. Με έναν αναγκαίο ρομαντισμό, με έπαρση στην επίκληση των σύγχρονων δυνατοτήτων και τάσεων, μπορούμε να πούμε ότι η νεολαία με έναν τρόπο, σε στιγμές και επιμέρους ξεσπάσματα, έχει δείξει τον δρόμο. Όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι κουρέλιασαν τις απαγορεύσεις τους και έκαναν πορείες χιλιάδων σε όλη την Ελλάδα ενάντια στον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, όταν οι φοιτητές οργανώθηκαν μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις και πάλεψαν ενάντια στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Όταν ενώσαμε τις φωνές μας με τους εργαζόμενους ενάντια στη διάλυση των δικαιωμάτων μας. Όταν βρεθήκαμε σε κάθε μάχη ενάντια στον φασισμό, την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, την έμφυλη βία και τον σεξισμό! Η νεολαία σε κάθε αγώνα ήταν εκεί! Αυτό είναι που φοβάται και η κυβέρνηση, ότι αυτές οι μεγάλες στιγμές δεν θα μείνουν απλά στιγμές αλλά θα συγκροτήσουν μαχητικό κίνημα αντιπολίτευσης με διάρκεια και περιεχόμενο. Γι’ αυτό οξύνουν την καταστολή και τον αυταρχισμό. Οι εικόνες του ΑΠΘ τις τελευταίες μέρες είναι παράδειγμα του τι θα σημάνει η πανεπιστημιακή αστυνομία και η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών των φοιτητών. Αποτελεί ανοιχτή επίθεση απέναντι στους φοιτητικούς συλλόγους, τις διαδικασίες τους και τις φοι-

τητικές εκλογές. Ας κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα! Επενδύουν στην απομόνωση και την κρίση της συλλογικότητας που έχει δημιουργήσει η καραντίνα όλων των προηγούμενων χρόνων σε πλατιά κομμάτια της νεολαίας. Στον αντίποδα αυτού, απαιτείται μαζική εξόρμηση για την ενίσχυση των φοιτητικών συλλόγων και των συλλογικών αναπαραστάσεων. Μέσα στην πανδημία, μέσα στη σκληρή καθημερινότητα, η συλλογικότητα και οι μαζικοί φορείς αποτέλεσαν όπλο για να επιβάλουμε νίκες, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, αλλά και για να επικοινωνήσουμε, να αλληλεπιδράσουμε! Η κυβέρνηση, λοιπόν, σηκώνει το γάντι και οξύνει ακόμα περισσότερο την αντιπαράθεση. Η ανακοινωμένη είσοδος της πανεπιστημιακής αστυνομίας μέσα στον Μάη και η επίθεση στους φοιτητικούς συλλόγους και τους μαχόμενους φοιτητές, είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για να περάσει όσο πιο αναίμακτα γίνεται το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο. Ένα νομοσχέδιο που έρχεται να αποτελειώσει ότι έχει μείνει όρθιο από το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο όπως το ξέραμε. Καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολών, διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, των γνωστικών αντικειμένων και της επιστημονικής βάσης των σπουδών, απελευθέρωση των διδάκτρων και πολλά

άλλα. Πατώντας πάνω στο έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων (ειδικά του νόμου Γαβρόγλου που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και στους νόμους που προσεκτικά μέχρι τώρα έχει νομοθετήσει, θέλει να ολοκληρώσει αυτόν τον αντιδραστικό, μετασχηματισμό που χρόνια απαιτεί ο ΣΕΒ και η ΕΕ (συνθήκη Μπολόνια). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντική η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της ΕΑΑΚ και των ανοιχτών αγωνιστικών ψηφοδελτίων στα οποία αυτή συμμετέχει. Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση της λογικής του ανυποχώρητου αγώνα και της αγωνιστικής ανασυγκρότησης των

Οι εικόνες από το ΑΠΘ δείχνουν τι είδους πανεπιστήμιο θέλουν· η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της ΕΑΑΚ και των ανοιχτών αγωνιστικών ψηφοδελτίων είναι η καλύτερη απάντηση

φοιτητικών συλλόγων, ώστε η μάχη να περάσει στα χέρια των φοιτητών και όχι των «ειδικών». Είναι πρώτα και κύρια σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ και την πολιτική που εφαρμόζει σε παιδεία, υγεία και εργασία! Είναι απόρριψη της σάπιας συναίνεσης όλου του αστικού πολιτικού συστήματος, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δεσμεύονται στην ίδια πολιτική και κάνουν αντιπολίτευση στα επιμέρους, χωρίς να αμφισβητούν την πολιτική που εφαρμόζεται. Είναι μάχη για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας! Όχι απλά δε θα πατήσει η αστυνομία στις σχολές μας, αλλά θα παλέψουμε μέχρι τέλους για την επανακατοχύρωση του ασύλου. Για να δοθούν λεφτά στην παιδεία και τις κοινωνικές ανάγκες, όχι στους πολεμικούς εξοπλισμούς, την καταστολή και το χρέος. Για να σπουδάζουμε στο ύψος των αναγκών μας! Σε αυτή τη μάχη, σημαντική είναι και η ανώτερη συσπείρωση δυνάμεων με βάση το περιεχόμενο που εξυπηρετεί την προγραμματική και αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Υπό αυτό το πρίσμα, σε διάφορους συλλόγους, σχήματα ΕΑΑΚ συγκροτούν ανοιχτά αγωνιστικά ψηφοδέλτια σε συνεργασία με τα σχήματα της ΑΡΕΝ, που δώσαμε από κοινού τη μάχη τα τελευταία χρόνια. Μαυρίζουμε τη ΔΑΠ και τις καθεστωτικές παρατάξεις. Ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων, αλλά εννοούν τη διάλυση των μορφωτικών δικαιωμάτων μας και την καταστολή που προωθεί η κυβέρνησή τους. Καταψηφίζουν στα διοικητικά συμβούλια όλης της χώρας τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια και τα ψηφίσματα καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής που φέρνει φτώχεια, ακρίβεια και αυταρχισμό! Μέσα στην πανδημία δεν έκαναν το παραμικρό για την ασφαλή επαναλειτουργία των ιδρυμάτων και για τη συγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων. Λύση δεν αποτελεί και η ψήφος στην ΚΝΕ. Στην προεκλογική της καμπάνια σφραγίζει τη στάση που είχε σε όλους τους αγώνες: Ψευδής ανάδειξή της ως της μόνης αγωνιστικής δύναμης, οργάνωση των συλλόγων μέσα από τα ΔΣ και συμψηφισμός της ΕΑΑΚ και αριστερών σχημάτων με τη… ΔΑΠ και τις δυνάμεις διάλυσης των συλλόγων. Στις 18 Μάη, λοιπόν, συμμετέχουμε μαζικά στις φοιτητικές εκλογές και ενισχύουμε τη φωνή του αγώνα, της διεκδίκησης και της ανατροπής!

12

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Φάκελος /Φοιτητικές εκλογές

Επιμέλεια: Χρήστος Καλαμπαλίκης | Κυριάκος Νασόπουλος

ΕΑΑΚ για ζωντανό και διεκδικητικό φοιτητικό κίνημα! Την Τετάρτη 18 Μαΐου, μετά από τρία χρόνια, θα διεξαχθούν ξανά οι φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια όλης της χώρας. Σε μια περίοδο που για την μεγάλη πλειοψηφία της σπουδάζουσας νεολαίας φαντάζει επισφαλής και αβέβαιη, τα ερωτήματα επανέρχονται. Έχει νόημα να συμμετέχει ένας φοιτητής στις μαζικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων και ειδικά στις φοιτητικές εκλογές; Μπορεί μέσα από τη συμμετοχή σε αυτές να αλλάξουν τα πράγματα; Πρώτα από όλα, λοιπόν, για να απαντήσουμε σε αυτά, οφείλουμε να δούμε σε ποια περίοδο βρισκόμαστε. Από την πανδημία, με τους χιλιάδες νεκρούς εξαιτίας της εγκληματικής διαχείρισής της από την κυβέρνηση, μέχρι την ακρίβεια που φτωχοποιεί τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και από τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία, μέχρι την εντεινόμενη «προληπτική» αστυνομοκρατία σε πανεπιστήμια, σχολεία και πλατείες, το μέλλον, ειδικά για την νέα γενιά, φαντάζει δυσοίωνο. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, δεν χωρά αμφιβολία πως η νεολαία ασφυκτιά, οργίζεται, θέλει ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που προετοιμάζουν για εκείνη. Οι φοιτητικές εκλογές, ως μια κορυφαία μαζική διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, αποτελούν αντικειμενικά μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποτυπωθεί αυτή η οργή και η αγανάκτηση. Η μαζική συμμετοχή και συσπείρωση των φοιτητών στους συλλόγους τους θα αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όσους όλο το προηγούμενο διάστημα βάλθηκαν να βάλουν στο χέρι τη νέα γενιά, να διαλύσουν το σπουδαστικό παρόν και το εργασιακό μέλλον της, να βάλουν στον γύψο τις ελευθερίες και τα δικαιώματά της. Γιατί, στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, έχουμε κάθε συμφέρον να επιλέξουμε το στρατόπεδο του ανυποχώρητου αγώνα, της αντίστασης και της ανατροπής για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Για να πούμε «όχι» στα κυβερνητικά σχέδια, που θέλουν να βάλουν ταμπέλα «Πωλείται» στη δημόσια δωρεάν παιδεία και επιπλέον φραγμούς στη νεολαία που θέλει να σπουδάζει και να εργάζεται αξιοπρεπώς. Για να πούμε το «δεν πάει άλλο», απέναντι σε όσους θέλουν «νόμο και τάξη» στο σχολείο, στη σχολή, στην πλατεία και αύριο και στα σπίτια μας. Γι‘ αυτό στις 18 Μάη θα δώσουμε το «παρών» και σε αυτή τη μάχη, στηρίζοντας τα ψηφοδέλτια της ΕΑΑΚ πανελλαδικά. Για να πάρουν τα όνειρα μας εκδίκηση, για τη ζωή που μας αξίζει!

Φάκελος /Φοιτητικές εκλογές

13

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Σπύρος Καββαδάς | Αθήνα

Χρήστος Καλουδάς | Θεσσαλονίκη

Να ψηφίζουμε όπως αγωνιστήκαμε και θα αγωνιστούμε

ΕΑΑΚ για μήνυμα ανυπακοής σε Πρύτανη και ΓΑΔΘ

Μετά από δύο χρονιά μη διεξαγωγής φοιτητικών εκλογών, η φοιτητιώσσα νεολαία καλείται φέτος, την Τέταρτη 18 Μαΐου, να στείλει ένα μήνυμα με την ψήφο της, μήνυμα υποταγής ή μήνυμα ανατροπής. Μήνυμα ανατροπής στις πολιτικές της κυβέρνησης ΝΔ (που συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) που μας «μαύρισαν» τη ζωή μέσα στην πανδημία, που συμμετέχουν ενεργά στον πόλεμο στην Ουκρανία και έχουν οδηγήσει λαό και νεολαία στα όρια της φτώχειας. Στις 18 Μαΐου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες καλούνται να «μαυρίσουν» τις καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΜΠΛΟΚΟ που εξυπηρετούν πιστά τα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης και βάζουν πλάτες στο να προχωρήσει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Στις 18 Μαΐου στηρίζουμε-ψηφίζουμε τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια

Από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα του 2021, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το campus. Το φάντασμα της ανασυγκρότησης των συλλόγων και του φοιτητικού συνδικαλισμού, που ξαναγίνεται επικίνδυνος. Του φοιτητικού κινήματος που ξεπέρασε τις λογικές των συνεννοήσεων από τα «πάνω» και, με όπλα του τη μαχητικότητα, τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και το συντονισμό τους, έβαλε στον πάγο την πανεπιστημιακή αστυνομία, ξανακέρδισε τη δωρεάν σίτιση για όλους και όλες με τριήμερη κατάληψη της Λέσχης και έκανε σοβαρή αντιπολεμική δράση ενάντια στην πολεμική έρευνα, που είχε σαν αποτέλεσμα και τη στοχοποίησή του. Η κυβέρνηση φέρνει για ακόμα μια φορά ξεδιάντροπα τα ΜΑΤ

στ στα οποία συμμετέχει η ΕΑΑΚ, γιατί μόνο με τους μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες των «από κάτω» θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε παλιά (νόμος Κεραμέως-Χρυσοχ χοΐδη) και νέα νομοσχέδια (νέ (νέος νόμος-πλαίσιο)! Γιατί, ό σπάζοντας στην πράξη τη μόνο λογική της ανάθεσης και των «εκλεκτών εκπροσώπων» των φοιτητών, που θα αγωνιστούν αυτοί για εμάς, θα καταφέρει αυτός ο αγώνας να είναι νικηφόρος! Γιατί ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε! Για ένα φοιτητικό κίνημα που θα αποτελεί πυροκροτητή των ευρύτερων κοινωνικοπολιτικών κινημάτων (αντιπολεμικό κίνημα, εργατικό κίνημα κ.λπ.) και θα ριχτεί στη μάχη ενάντια στη δυστοπία που βιώνουμε. Γι’ αυτό στηρίζουμε την αντικαπιταλιστική Αριστερά στα πανεπιστήμια. Στηρίζουμε ΕΑΑΚ!

μ μέσα στις σχολές μας, ήδη από το Πάσχα, και προαναγγέλλει την εισαγωγή της ΟΠΠΙ στις 17 Μαΐου, μια μέρα πριν τις φοιτητικές εκλογές. Εμείς πήραμε ττην επιλογή να καλέσουμε γενικές συνελεύσεις στους συλλόγους, κόντρα στη διασπαστική και αποκλιμακωτική λογική της ΚΝΕ, που αποκαλούσε τις συνελεύσεις αυτές «παράνομες» και «αντικαταστατικές». Με πολλή δυσκολία, οι συνελεύσεις βγήκαν, έγινε αντανακλαστική πορεία χιλιάδων ανθρώπων, η ΚΝΕ αναγκάστηκε να μπει σε αγωνιστικό σχεδιασμό και συνεχίζουμε δυναμικά. Δηλώνουμε ότι θα εγγυηθούμε τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών εντός του ασύλου, χωρίς αστυνομία, καθώς και την αποτυχία του σχεδίου της κυβέρνησης για εφαρμογή του νόμου 4777.

Γιάννης Πανάκιας | Πάτρα

Νάσια Χασακού | Ρέθυμνο

«Μαύρο» στην πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον μας

Για ισχυρούς και «ζωντανούς» φοιτητικούς συλλόγους

Η οξύτατη επίθεση από μεριάς κυβέρνησης και κεφαλαίου δεν αφήνει περιθώρια για μισόλογα και συμβιβασμούς. Το στίγμα που πρέπει να δώσει μέσα από την κάλπη –αλλά και κάθε μέρα στους δρόμους του αγώνα– ο κάθε φοιτητής και η κάθε φοιτήτρια είναι ένα: να «μαυρίσει» την πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον μας, με αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει. Χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, χωρίς ταξικούς φραγμούς στην παιδεία, με δημόσια δωρεάν ποιοτική υγεία για όλο τον λαό, με μόνιμη δουλειά και αξιοπρεπείς όρους εργασίας για όλους/ες. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, όχι μόνο να «μαυριστεί» η ΔΑΠ και οι καθεστωτικές παρατάξεις, να αποδοκιμαστεί η λογική ανάθεσης και αγώνων χαμηλών πτήσεων της ΠΚΣ και να τσακιστεί η αποχή, αλλά να δηλωθεί εμφατικά η πάλη για ένα θετικό πρόταγμα στο σήμερα. Η ΕΑΑΚ, που τα προηγούμενα τρία χρόνια, κατά τα οποία δεν έγιναν εκλογές, ήταν αυτή που έδωσε με μαχητικότητα μια σειρά από αγώνες (νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, ξαναζωντάνεμα φοιτητικού κινήματος το ‘19 κα.), η ΕΑΑΚ που έμεινε ενεργή κατά τη διάρκεια των lockdown, αψηφώντας τις αυταρχικές απαγορεύσεις, η ΕΑΑΚ της ρήξης και της ανατροπής είναι η φωνή εκείνη που στις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα των φοιτητών/τριών και ιδίως των πιο ταξικά πληττόμενων.

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές έρχονται να διεξαχθούν μετά από 1,5 χρόνο κλειστών σχολών λόγω πανδημίας και τρία χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ. Είναι ανάγκη, επομένως, να διεξαχθούν μαζικά, μετά από δύο χρόνια αδράνειας, και να δώσουν ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στην κοινωνία, πως οι φοιτητικοί σύλλογοι είναι ενεργοί, ζωντανοί και μαχητικοί παρ’ όλη την επίθεση που δέχθηκαν το τελευταίο διάστημα. Συγκεκριμένα, στην Κρήτη οι φοιτήτριες, οι φοιτητές και τα φοιτητά δυσκολευόμαστε αρκετά λόγω του εντεινόμενου προσανατολισμού του νησιού στην τουριστική βιομηχανία, του υψηλού κόστους διαβίωσης και της έλλειψης επαρκούς μέριμνας για στέγαση και σίτιση. Ζοριζόμαστε να βγάλουμε τον μήνα λόγω των ανατιμήσεων και αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τις συγχωνεύσεις σχολών (π.χ. το ΤΕΤΥ στο Ηράκλειο) και την υποχρηματοδότηση που ενισχύεται ακόμα παραπάνω από την τουριστική πορεία του νησιού και τη συνεργασία των δήμων και της περιφέρειας με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Παράλληλα, όμως, έχουμε καταφέρει οι φοιτητικοί μας σύλλογοι, που στην πλειοψηφία τους ήταν απονεκρωμένοι τα τελευταία χρόνια, να δώσουν μάχες για ζητήματα σχολών, ενάντια στην υποβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των Πανεπιστημίων και συνολικά

στ εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. στην Γ Για παράδειγμα, καταφέραμε να μπούμε εμπόδιο στην προσπάθεια επιβολής πειθαρχικής δίωξης σε αγωνιστή στα Χανιά. Ακόμα, οι φοιτητικοί μας σύλλογοι έδωσαν και μάχες για ν να γίνουν τα μεγάλα ζητήματα της επ εποχής μας μαζική υπόθεση όλης της νεολα νεολαίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το κάλεσμα σε Παγκρήτια πορεία στη βάση της Σούδας, που συνεργάζεται μάλιστα με το Πολυτεχνείο Κρήτης, στην οποία συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι από τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, οι οποίοι έδωσαν έναν αγώνα για το κλείσιμο της νατοϊκής βάσης στο νησί και έστειλαν μήνυμα εναντίωσης στους πολέμους του κεφαλαίου, στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσίας και στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Αποτελεί, λοιπόν, για εμάς ως μέλη της ΕΑΑΚ, στοίχημα να αναδειχθεί μέσα από τη μάχη των φοιτητικών συλλόγων ένας δυναμικός ανατρεπτικός ριζοσπαστικός νεολαιίστικος πόλος στο νησί, που θα συμπαρασύρει τόσο τους/ τις φοιτήτ(ρι)ες όσο και τους νέους και νέες της δουλειάς και της ανεργίας και θα αποδεικνύει πως ακόμα και σε δύσκολες περιόδους οι ιδέες και τα προτάγματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μπορούν και πρέπει να βρουν απεύθυνση σε μαζικά ακροατήρια.

14

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Φάκελος /Φοιτητικές εκλογές

Θεοπίστη Καπέτα

ΝΑΡ

ΑΠΘ

Έξω από τις σχολές η αστυνομία

Πρόβες καταστολής μέσα στα πανεπιστήμια ▸ ∆υναμική αγωνιστική απάντηση του φοιτητικού κινήματος

Tην ατέλειωτη βία και τους διαρκείς τραμπουκισμούς των δυνάμεων των ΜΑΤ, με την προτροπή του πρύτανη του ΑΠΘ και τη συνδρομή χοντροκομμένων προβοκατσιών, για να αντιμετωπίσουν τους αγωνιζόμενους φοιτητές στην Θεσσαλονίκη οι οποίοι υπερασπίζονται το άσυλο, το δικαίωμα στη μόρφωση και το δικαίωμα στον αγώνα και τη διεκδίκηση, καταγγέλλει με ανακοίνωσή του του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. «Η κυβέρνηση κλιμακώνει την εφαρμογή του δόγματος “Νόμος και Τάξη”. Επιτίθεται στα δημοκρατικά δικαιώματα, επιδιώκει τη συκοφάντηση του φοιτητικού κινήματος και την ταύτιση του με τα “μπάχαλα”, πιστεύοντας ότι έτσι θα “νομιμοποιήσει” την χυδαία επίθεσή της. Ξέχασε ότι η ίδια τακτική οδήγησε τον Μάρτη του 2021 στην λαϊκή έκρηξη της Νέας Σμύρνης και των άλλων γειτονιών. Το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει την κυβέρνηση της ΝΔ είναι η συντριβή του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, η πλήρης ανυπαρξία συλλόγων, συνελεύσεων, αγώνων. Αυτό είναι όρος για να επιβάλλει την άθλια πολιτική της, για να πετάξει έξω απ’ τα πανεπιστήμια δεκάδες χιλιάδες νέους, να κόψει την είσοδο σε άλλους τόσους μέσα απ’ το επερχόμενο νομοσχέδιο και την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση της αγοράς, που ακολούθησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις», σημειώνει μεταξύ άλλων. «Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλεί τη νεολαία και τον λαό με τον ξεσηκωμό τους να ανατρέψουν την πολιτική και την κυβέρνηση του κεφαλαίου, της ακρίβειας, του πολέμου, της καταστολής. Καλεί τους εργαζόμενους και τον λαό να στηρίξουν έμπρακτα το φοιτητικό κίνημα αποτρέποντας κάθε απόπειρα να εγκατασταθεί η πανεπιστημιακή αστυνομία και να υπερασπιστούν από κοινού το άσυλο των αγώνων του λαϊκού κινήματος. Καλεί τους φοιτητές να δυναμώσουν τους φοιτητικούς τους συλλόγους και τις διαδικασίες τους και μέσα απ’ τις μαζικές τους συνελεύσεις και τα όργανά τους, να οργανώσουν μαχητικά την αντίδρασή τους. Έξω η αστυνομία από τα πανεπιστήμια. Μόρφωση, δουλειά, ελευθερία! Κάτω η πολιτική και η κυβέρνηση της φτώχειας, της καταστολής και του πολέμου. Αγώνας για ανατροπή, όχι στη συναίνεση, στην κοινοβουλευτική αναμονή και τις αυταπάτες της κυβερνητικής εναλλαγής», καταλήγει.

Ν

έο κρεσέντο αστυνομικής βίας και καταπάτησης του ασύλου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το τελευταίο διάστημα στο ΑΠΘ. Φοιτητές και καθηγητές, έχοντας επιστρέψει κανονικά πλέον στα μαθήματά τους, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με δεκάδες ΜΑΤατζήδες και ασφαλίτες. Την Τρίτη το πρωί η αστυνομία, με πρόφαση τις «εργασίες» στο πρώην στέκι στο Βιολογικό, έκανε από νωρίς αισθητή τη παρουσία της. Πλήθος φοιτητών και φοιτητριών συγκεντρώθηκαν στον χώρο προκειμένου να υπερασπιστούν το πανεπιστημιακό άσυλο. Τότε, απρόκλητα τα ΜΑΤ τους επιτέθηκαν και μια «καταιγίδα» από δακρυγόνα και κρότους λάμψης ξέσπασε μέσα το κτήριο των Σχολών Θετικών Επιστημών (ΣΘΕ), παρόλο που εκείνη την ώρα διεξάγονταν κανονικά μαθήματα. Παράλληλα, οι δυνάμεις καταστολής άρχισαν να δέρνουν και να συλλαμβάνουν φοιτητές. Μάλιστα δύο εξ’ αυτών κατέληξαν στα επείγοντα του νοσοκομείου. Ο ένας κατέληξε με δύο ράμματα στο κεφάλι καθώς τα ΜΑΤ πέταξαν την κρότου-λάμψης σε ευθεία βολή και εξερράγη πάνω στο κεφάλι του και ο άλλος δέχθηκε κρότου λάμψης πάνω του και δεν μπορούσε να ακούσει καθόλου από το ένα αυτί ενώ υπάρχει φόβος για ρήξη τυμπάνου. Γάζες, κολάρα και ράμματα είναι η νέα πραγματικότητα για τους φοιτητές σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης για την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια.

Τα αντανακλαστικά του φοιτητικού κινήματος ήταν άμεσα με νέους γύρους γενικών συνελεύσεων και συγκεντρώσεων-πορειών να ξεσπάνε άμεσα. Δέκα φοιτητικοί σύλλογοι έλαβαν αγωνιστικές αποφάσεις και έξι από αυτούς προχώρησαν και σε κατάληψη. Ο πρύτανης του ΑΠΘ και των… ΜΑΤ, εμφανίστηκε με τη σειρά του την Τετάρτη το πρωί για να εποπτεύσει τις εργασίες και να συνομιλήσει με τον εργολάβο. Φυσικά θα περίμενε κανείς πως η δουλειά ενός πρύτανη είναι να συνομιλεί με τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς και εν γένει τους εργαζόμενους τους πανεπιστημίου και όχι με την αστυνομία και τους εργολάβους. Τα συστημικά Μέσα βέβαια φρόντισαν και αυτά με τη σειρά τους να δικαιολογήσουν το πογκρόμ βίας και τον τραμπουκισμό των φοιτητών. Χαρακτηρισμοί και παραπληροφόρηση παρουσίασαν για ακόμη μια φορά το πανεπιστήμιο ως κέντρο ανομίας και τους φοιτητές του ως τρομοκράτες. Η κυβέρνηση όμως χρειάζεται και άλλη βοήθεια για να στηρίξει το αφήγημα της, οπότε ανέλαβε το ΣτΕ να κρίνει συνταγματικό το νόμο για την πανεπιστημιακή αστυνομία (ΟΠΠΙ), όλως τυχαίως μέσα στην εβδομάδα. Το άγριο ξύλο σε φοιτητές και η παρουσία πάνοπλων αστυνομικών στο campus του ΑΠΘ θυμίζει τις μελανές μέρες της κατάληψης στη Πρυτανεία της ΣΘΕ που πραγματοποιήθηκε ως μέσο πίεσης ενάντια στον νόμο 4777 (Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη) πέρυσι κατά τη περίοδο του δεύτερου lockdown και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2021. Ήταν τότε που είδαμε φοιτητές και φοιτήτριες να σέρνονται στο δρόμο από την αστυνομία και να ξυλοκοπούνται άγρια. Να σημειωθεί όμως πως και όλες οι υπόλοιπες τραμπούκικες επιθέσεις και η εφαρμογή του νόμου, που με τόσο καμάρι διαφημίζει η κυβέρνηση, εφαρμόστηκαν σκοπίμως σε ημέρες «νεκρές» για το πανεπιστήμιο όπου οι περισσότεροι φοιτητές και φοιτήτριες έλειπαν στις πόλεις τους. Την Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2021 είδαμε σκηνές ντροπής με φοιτητές να τρώνε ξύλο και χημικά να γεμίσουν την πανεπιστημιούπολη. Μέχρι και καθηγητές μπήκαν στο στόχαστρο. Η νέα αιφνιδιαστική εισβολή συνέβη τη

παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2021 με τα ΜΑΤ να εισβάλουν για να εξασφαλίσουν το γκρέμισμα του στεκιού στο Βιολογικό. Άλλη μια περίπτωση που εισέβαλλαν σε «άδειο» πανεπιστήμιο. Στις 12 Ιανουαρίου και μετά από δεκάδες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις υπεράσπισης του ασύλου, ο εκφοβισμός των ΜΑΤ ξαναχτυπάει με τις δυνάμεις καταστολής να μπαίνουν να εκκενώσουν εκ νέου το στέκι πίσω από το κτίριο του Χημικού, το οποίο τελούσε υπό κατάληψη εδώ και δέκα μέρες ως απάντηση στην προηγούμενη εκκένωση στο στέκι. Κάνοντας χρήση δακρυγόνων και κρότου λάμψης, προχώρησαν σε βανδαλισμό του χώρου, συλλαμβάνοντας άτομα. Φτάνοντας στο σήμερα, κατά τη περίοδο των εορτών του Πάσχα η αστυνομία εισχώρησε και πάλι στον χώρο του πανεπιστημίου με το φοιτητικό κίνημα να απαντάει δυναμικά και με παλμό στις συνεχείς επιθέσεις των ΜΑΤ και του πρύτανη Παπαϊωάννου. Το κράτος, σε συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές επέλεξε να κάνει επίδειξη δύναμης, χωρίς όμως να έχει υπολογίσει τις συνέπειες. Έκτοτε το φοιτητικό κίνημα ενάντια στον νόμο, και όχι μόνο, παίρνει μαζικά και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά με πορείες, συγκεντρώσεις, καταλήψεις σχολών και πολλές άλλες δράσεις. Οι φοιτητικές εκλογές, οι οποίες έχουν να πραγματοποιηθούν εδώ και δύο χρόνια λόγω πανδημίας και είναι προγραμματισμένες για την Τετάρτη 18 Μαΐου, αποτελούν πλέον ακόμη περισσότερο κομβικής σημασίας διαδικασία για το φοιτητικό κίνημα. Η κυβέρνηση στοχευμένα έχει αποφασίσει να εγκαθιδρύσει την ΟΠΠΙ μία μέρα πριν τις εκλογές, με την αστυνομία να έχει στρατοπεδεύσει ήδη εδώ και εβδομάδες στο campus του ΑΠΘ. Η προσπάθεια εκφοβισμού και αποσυντονισμού από τη μεγάλη συλλογική διαδικασία των φοιτητών δεν θα περάσει! Με διαρκείς αγώνες και συνεχείς γενικές συνελεύσεις οι φοιτητές επιμένουν και θα δώσουν το «παρών» για να διασφαλίσουν την υπεράσπιση του πανεπιστημίου τους και των συλλογικών τους οργάνων. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποτυπωθεί ένα μαχητικό ρεύμα αντίστασης και ανυπακοής που θα πει το «δεν πάει άλλο» απέναντι σε μια πραγματικότητα που συνθλίβει το παρόν και το μέλλον της νεολαίας.

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Σωκράτης Βλάχος

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ

ό μ σ ι τ η λ θ Για τον α ς η ύ γ γ ε λ η της αλλ ας ν ά λ α ς η τ και

Τριήμερο «σταθμός» στην καλοκαιρινή Αθήνα

Μ

ε επιτυχία και μαζικότητα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 7 Μάη στην Ακαδημία Πλάτωνος η προφεστιβαλισυνέδραμε στον γόνιμο κή εκδήλωση των Αναιρέσεων, διάλογο και τη συζήτηση, η οποία ήταν αφιερωμένη στον εκφέροντας γνώμες και προαθλητισμό. Η ημέρα αγκαλιάβληματισμούς για το θέμα. στηκε από πλήθος κόσμου που Από την όλη συζήτηση αναδείχτηπαρακολουθεί τις δράσεις του κε πληθώρα προσεγγίσεων και απόψεων Project Αναιρέσεις, ανθρώπους όσον αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό των γειτονιών του Κολωνού, των αλλά και τον επαγγελματικό, τον αθλητιΣεπολίων και ευρύτερα που έκασμό που έχουμε ανάγκη ως νεολαία, τη ναν τη σαββατιάτικη βόλτα τους διαχείρισή του από τις κυβερνητικές ποστο όμορφο πάρκο της Ακαδημίας λιτικές και από τους μεγαλοεπιχειρηματίΠλάτωνος και παρακολούθησαν ες, καθώς και τη θέση και την κοινωνική με ενδιαφέρον και συμμετείχαν δράση που μπορεί να έχει ένας αναγνωστα δρώμενα. ρισμένος επαγγελματίας αθλητής. ΜεγάΑπό νωρίς το μεσημέρι, οι 20 λο μέρος της συζήτησης καταπιάστηκε ομάδες που είχαν δηλωθεί για το με την ελεύθερη πρόσβαση του λαού και τουρνουά μπάσκετ 3x3 είχαν ματης νεολαίας στους αθλητικούς χώρους, ζευτεί στο γήπεδο μπάσκετ, μαζί με ειδικό κομμάτι να αναφέρεται στους και η «κερκίδα», προκειμένου να κλειστούς χώρους κατά τη διάρκεια των ξεκινήσει η κλήρωση και ο αγώlockdown, την ιδιωτικοποίηση πολλών νας. Το τουρνουά χαρακτηρίστηγηπέδων με ανακοινώσεις για επιχειρηκε από χαρά και ενθουσιασμό, με ματικά πλάνα αλλά και την υποτίμηση τους παίκτες να συναγωνίζονται με για τις γυναικείες ομάδες και τον αγώόρεξη και χιούμορ, αναδεικνύοντας να που κάνουν για να αναγνωριστούν πλήρως τα ιδεώδη του αθλητισμού βασικά δικαιώματά τους στον χώρο του που μας αφορά, του αθλητισμού που αθλητισμού. προσφέρει θέαμα χωρίς εμπορευΗ συζήτηση απασχόλησε και προματοποίηση και φέρνει κοντά τους βλημάτισε αρκετά τον κόσμο και θεανθρώπους, συσφίγγοντας τους κοιωρούμε πως αυτή η μέρα αποτέλεσε νωνικούς δεσμούς. Εδώ να σημειμια αρχή για πιο ουσιαστική συζήωθεί πως οι αγώνες συνοδεύτηκαν τηση και εμβάθυνση για από περιγραφή, η οποία είχε ιδιαίτερα σκωπτική διάθεση και έκανε το θέαμα ακόμα πιο διασκεδαστικό για τον αρκετό κόσμο που παρακολούθησε το τουρνουά. Μετά το πέρας του τουρνουά, ακολούθησε η εκδήλωση με θέμα τη βιομηχανία του αθλητικού θεάματος και τον αθλητισμό των αναγκών μας, με ομιλητές τον αθλητή Νίκο Παππά, τον ραδιοφωνικό παραγωγό Γιάννη Τσαούση, ένα μέλος από την συντακτική ομάδα του HUMBA! και τον Γιώργο Καυκιά από το έναν αθλητισμό που θα έχουν Project Αναιρέσεις και τη νεολαία Κομόλες και όλοι συμμετοχή σε αυμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). Από τόν, όπου δεν θα αθλείσαι για τους ομιλητές ακούστηκαν ιδιαίτερα να ξεχάσεις αλλά για να δημιενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και απόουργείς, να προβληματιστείς, να ψεις, ενώ μετά τη «σκυτάλη» έλαβε και αναπτύξεις πολιτική και πολιτιο παρευρισκόμενος κόσμος, ο οποίος στική αντίληψη, ενάντια στον

15

τηση Πλούσια συζή και χαρά του την παιχνιδιού σ ική προφεστιβαλ εων των Αναιρέσ

ρατσισμό, τον φασισμό, τον σεξισμό και κάθε εξουσιαστική σχέση. Να μπει πιο επιτακτικά στους αγώνες του κινήματος η πάλη για έναν αθλητισμό που θα προάγει τηνν κοινωνική απελευθέρωση μέσα απόό την αλληλεπίδραση, το παιχνίδι, τηνν α δράση για μια καλύτερη κοινωνία η αποδεσμευμένη από την καταπίεση και την κερδοσκοπία. αν Τέλος, στο χώρο διανέμονταν έντυπα υλικά του περιοδικού HUMBA! A! και του Project Αναιρέσεις μαζί με το πρόγραμμα του Φεστιβάλ άλ Αναιρέσεις και την προροπώληση εισιτηρίων. Μετά ετά τη λήξη και της συζήζήτησης ακολούθησε μπαρ παρ οικονομικής ενίσχυσης σης και DJ set με τον Mister ster Kentro. Η Ακαδημία Πλάτωνος μετατράπηκε σε ένα υπαίθριο πάρτι με τον κόσμο να διασκεδάζει δάζει και να περνάει όμορφα. φα. Η προφεστιβαλική εκδήλωση λωση ολοκληρώθηκε με επιτυχία τυχία αφήνοντας σε κοινό, συμμετέχοντες, καλεσμένους και διοργανωτές νωτές χαμόγελα και ευχάριστες αναμνήσεις. ∆ίνουμε ραντεβού στην Γεωπονική ή Σχολή Αθηνών στις 3, 4 και 5 Ιουνίου, όπου θα διεξαχθεί το φετινό Φεστιβάλ Αναιρέσεις ρέσεις στην Αθήνα, το οποίο μετά από τρία χρόνια επιστρέφει σε γνώριμους χώρους για να ζήσουμε μαζί όμορφες στιγμές.

Τις πύλες της ετοιμάζεται να ανοίξει η Γεωπονική Σχολή σε λιγότερο από μήνα για το Φεστιβάλ Αναιρέσεις. Για την καλοκαιρινή Αθήνα το τριήμερο 3, 4 και 5 Ιούνη αποτελεί έναν μεγάλο «σταθμό». Με την επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς της διοργάνωσης του φεστιβάλ, η Γεωπονική Σχολή πρόκειται να φιλοξενήσει πολυάριθμες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ακουμπώντας πλευρές της πολιτικής επικαιρότητας που απασχολούν τη νεολαία και τους εργαζόμενους. Φωνάζουμε δυνατά πως θα παλέψουμε για ειρήνη, φιλία και ελευθερία των λαών, ενάντια στους τόνους πολεμικών εξοπλισμών, την καταστολή και την εκμετάλλευση. Θέλουμε να μοιραστούμε τις αγωνίες και τις σκέψεις μας, να διασκεδάσουμε μαζί, να γκρεμίσουμε τον

αστικό πολιτισμό τους, φτιάχνοντας το πολιτισμό της χειραφέτησης. Διαμορφώνουμε το χώρο και τα δρώμενα, έτσι ώστε να μπορέσει να αποτυπωθεί μια διαφορετική οπτική. Μια νέα «συλλογική ουτοπία» ικανή να σταθεί ανάχωμα στις τάσεις φυγής στην ατομική και πρόσκαιρη εκτόνωση. Αναδεικνύοντας δυνατότητες συγκρότησης και διαμόρφωσης ενός διαφορετικού τρόπου διασκέδασης και κουλτούρας, κόντρα στα κυρίαρχα πρότυπα, με τη νεολαία να παίζει κομβικό ρόλο στη συγκρότηση ενός τέτοιου ρεύματος. Πολιτικές εκδηλώσεις, workshop, περίπτερα, βιβλιοπωλείο, παιδική γωνιά για τους μικρούς μας φίλους και συναυλίες για καλοπέραση μας περιμένουν το πρώτο τριήμερο του Ιούνη. Όπως τονίζει και το φετινό σύνθημα του φεστιβάλ, δίνουμε ηχηρό μήνυμα: «Η νεολαία δεν πολεμά, επαναστατεί! Παλεύει, δημιουργεί, γράφει ιστορία!».

16

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Νέο «πακέτο ολοκληρωτισμού» στην ενημέρωση

από τις κάμερες

όλων των κρατικών ρωσικών καναλιών από κάθε δορυφόρο που «βλέπει» σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η δεύτερη φάση στην προσπάθεια επιβολής ολοκληρωτικής ενημέρωσης, φαινόμενο που εντάθηκε δραματικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και αφορά το σύνολο των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων στον κόσμο, φαίνεται πως αυτό το διάστημα προχωρά με νέες πράξεις. Εμφανές χαρακτηριστικό στην αλλαγή του ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ, ΕΣΗΕΑ μοντέλου δημοσιογραφίας και ΕΣΗΕΜΘ, θα μετέχουν στο δηκαι ενημέρωσης είναι η μοσιογραφικό συνέδριο της ΕΟΔ. αχρησία της «ουδετερότηΤα παραπάνω θέματα, ωστόσο, τας» και της «αποστασιοδεν έχουν απασχολήσει όχι μόνο ποίησης» από τα γεγονότα τους δημοσιογράφους γενικά, και τους πρωταγωνιστές αλλά ούτε καν τα διοικητικά τους, δυο βασικές αρχέςσυμβούλιά τους. Ο χαρακτήρας πυλώνες της δημοσιογραφίας του 20ου αιώνα. Τα μίκαι ο ρόλος των φορέων αυτών ντια, οι δημοσιογράφοι και παραμένει ένα κλειστό γραφειοοι φορείς τους επιβάλλεται κρατικό κύκλωμα για λίγους και πλέον να ταυτίζονται με το εκλεκτούς συνδικαλιστές που δεν κυρίαρχο αφήγημα! δίνουν λόγο για τα πεπραγμένα Τα στοιχεία που επιτρέτους σε κανέναν. πουν την παραπάνω εκτίμηση είναι σαφή, έστω κι αν στο πακέτο κυρώσεων προς το παρόν δεν περιλαμβάνονται τα ιδιωτικά κανάλια, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται η επέ-

Στην ΕΕ, ενόσω συνεχίζεται η πολεμική σύγκρουση των δυο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, στο έδαφος της Ουκρανίας, άνοιξε η συζήτηση για ένα νέο «πακέτο κυρώσεων» της Δύσης κατά της Μόσχας. Στόχος είναι η εξαφάνιση

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ σχίσμα επίκειται και στην οργάνωση των δημοσιογραφικών φορέων, που σχετίζεται άμεσα με τις πολιτικές θέσεις για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα της δημοσιογραφίας. Από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία (ΕΟΔ), ενόψει του συνεδρίου που θα γίνει τον Ιούνιο στη Σμύρνη, τέθηκε προς όλες τις συμμετέχουσες ενώσεις δημοσιογράφων πως πρέπει να επιλέξουν αν θα είναι μέλη μόνο της ΕΟΔ ή θα παραμείνουν μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας!

ΤΟ ΘΕΜΑ θα τεθεί σε ψηφοφορία στο συνέδριο. Η μετατόπιση αυτή αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό την αποδοχή του νέου δόγματος ολοκληρωτισμού στην πληροφόρηση. Μέχρι σήμερα, απότοκο των μεγάλων διεθνών κινήσεων δημοσιογραφικής αλληλεγγύης τα προηγούμενα χρόνια, οι δημοσιογραφικές ενώσεις μετείχαν τόσο στην ΕΟΔ όσο και στη Διεθνή Ομοσπονδία, που ανέπτυξε σημαντική δράση υπέρ της ανεξαρτησίας των ΜΜΕ-δημοσιογράφων από την κεντρική εξουσία.

κταση και σε αυτά. Θυμίζουμε πως ήδη το κρατικό RT έχει κατέβει από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους στην πρώτη έντονη φάση του «πολέμου της προπαγάνδας» και συνεχίζει να εκπέμπει στις τρεις γλώσσες –αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά– μέσω του ρωσικού δορυφόρου Express. Η Ρωσία, από τη δική της πλευρά, αφού επέβαλε αβάσταχτους περιορισμούς φίμωσης στα Μέσα που είχαν ανεξάρτητη φωνή και διαφωνούσαν με την εισβολή, οχυρώνει το δικό της σύστημα προπαγανδιστικής ελεγχόμενης ενημέρωσης: Στον δορυφόρο Express 80 ανέβηκε ήδη σειρά δεκάδων ομοσπονδιακών κρατικών και επιλεγμένων ιδιωτικών καναλιών, με εκπομπή σήματος προς την Ανατολή και τον Νότο. Αυτές τις μέρες, επίσης, η ένωση δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών Μέσων (EBU) κυκλοφόρησε σύσταση προς όλους τους σταθμούς της Ευρώπης για την ανάγκη σχεδιασμού, ανάπτυξης και λειτουργίας υποδομών δικτύων με όλες τις μορφές διανομής ενημερωτικού περιεχομένου (δορυφόροι, επίγεια δίκτυα, ευρυζωνικά, ερτζιανά και μεσαία) για τις ανάγκες πληροφόρησης σε καιρό πολέμου.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Τραγική είναι η κατάσταση για φαντάρους και χαμηλόβαθμα στελέχη στην 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, σύμφωνα με όσα περιγράφουν σε επιστολή τους στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Σπασμένα τα νεύρα για τους οπλίτες και τα στελέχη της 71 Α/Μ Ταξιαρχίας. Το διάστημα των γκρουπ δεν υπήρχε ούτε ένας εξοδούχος αλλά κάναμε υπομονή να επιστρέψει ο κόσμος. Ποιος κόσμος; Είναι όλοι εξαφανισμένοι και απελπισμένοι. Σκεφτείτε ότι κατόπιν εγκρίσεως του σχηματισμού εκτελούν περισσότερες υπηρεσίες στο σύνολο από τις προβλεπόμενες. Δεν χορηγούνται οι απαλλαγές στα στελέχη με επίκληση τις δραστηριότητες, υποχρεώσεις του σχηματισμού. Και το μεγαλύτερο αγκάθι: ανά δύο μήνες πηγαίνουν τα στελέχη για 15 μέρες στον Έβρο για περίπολα στο ποτάμι. Μας λιώνουν για να κυνηγά ο στρατός αδίστακτα πρόσφυγες και μετανάστες. […] Οι μονάδες πρακτικά

Κιλκίς: Απελπιστικές συνθήκες ▸ Καταγγελίες φαντάρων και στελεχών για την 71 Α/Μ Ταξιαρχία, «κωφεύουν» ΓΕΣ και υπουργείο είναι μη λειτουργικές και οι διοικήσεις λένε κατά λέξη ότι και αυτοί διαταγές εκτελούν. Εφόσον δεν υπάρχει λύση του προβλήματος από την 71 Α/Μ ΤΑΞ και τις διοικήσεις γιατί συνεχίζουν; Άραγε οι προϊστάμενοι σχηματισμοί γνωρίζουν την κακομεταχείριση στελεχών και στρατιωτών; Γιατί δεν δίνουν λύσεις στα παραπάνω προβλήματα των μονάδων της 71 Α/Μ ΤΑΞ; Ακόμα ζητάνε να διαθέσουμε προσωπικό; Που στους δύο μήνες, τις 25 ημέρες είμαστε διάθεση στην περιοχή ευθύνης Δ΄ Σώματος Στρατού ή σε 24ωρη υπηρεσία και τις υπόλοιπες σε λοιπές δραστηριότητες».

Επιβεβαιώνουν το ΓΕΣ και η διοίκηση της Ταξιαρχίας αυτές τις καταγγελίες; Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» απαιτεί να δοθούν λύσεις στα ακραία προβλήματα των συνφάνταρων και του χαμηλόβαθμου προσωπικού. Όμως τις λύσεις αυτές δεν θα τις δώσουν το ΓΕΣ και το υπουργείο Άμυνας. Οι ίδιοι που «λιώνουν» τις οικογένειες μας στην ακρίβεια και μας πετούν στην ανεργία, πριμοδοτώντας τα κέρδη των εφοπλιστών, των επιχειρηματιών της ενεργειακής βιομηχανίας και των εργολάβων. Οι ίδιοι που μας διατάζουν

να κυνηγάμε πρόσφυγες και μετανάστες και μας θέλουν αναλώσιμους και κρέας στα κανόνια για να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους ως περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, είναι οι ίδιοι που μας λιώνουν καθημερινά. Ξέρουν τι συμβαίνει στις μονάδες, ξέρουν τι τραβάμε αλλά δεν τους νοιάζει. Άρα χρειάζεται συνολική απάντηση, συνολική παρέμβαση του αντιπολεμικού κινήματος. Συνάδελφοι πρέπει να αντισταθούμε, πρέπει να αγωνιστούμε. Αυτός είναι ο νέος ελληνικός στρατός που συγκροτεί η κυβέρνηση και το αντιδραστικό στρατιωτικό κατεστημένο. Κανένας νέος μισθοφόρος στρατιώτης ΟΒΑ και ΕΠΟΠ. Δεν κυνηγάμε πρόσφυγες και μετανάστες. Εμείς, με το κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό, θα αγωνιστούμε για να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα του φαντάρου πολίτη με στολή και των χαμηλόβαθμων στελεχών, για να μπλοκάρουμε τη μηχανή του πολέμου.

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

Γ

ύρω στις 2.30 το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Μαΐου, ο 38χρονος Αλίμ Ιτζιάζ, μετανάστης εργάτης από το Πακιστάν, μαζί με δύο φίλους του κατέβηκαν από το λεωφορείο στο ύψος της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Πειραιώς. Οι τρεις μετανάστες, προερχόμενοι από τόπο προσευχής και φορώντας παραδοσιακά ρούχα, διέσχισαν τη λεωφόρο και άρχισαν να περπατούν προς τα Πετράλωνα, όταν ξαφνικά είδαν να τους πλησιάζουν δύο μηχανές μεγάλου κυβισμού στις οποίες επέβαιναν μαυροφορεμένοι κρανοφόροι. «Πακιστανοί, μουσουλμάνοι φύγετε από την Ελλάδα», «τι ρούχα είναι αυτά που φοράτε;», τούς επιτέθηκαν πρώτα φραστικά. Στη συνέχεια στράφηκαν προς τον Αλίμ Ιτζιάζ, του έβγαλαν το καπέλο προσευχής, σκίζοντάς του την πουκαμίσα που φορούσε. Όπως καταγγέλλει η ΚΕΕΡΦΑ, ένας από τους δράστες έφερε σιδηρογροθιά στο χέρι ενώ ένας δεύτερος κρατούσε μαχαίρι πεταλούδα με διπλή κόψη. Τα φασιστοειδή έριξαν μια γροθιά στον 38χρονο και αμέσως άρχισε να τρέχει αίμα από τη μύτη του. Όταν επενέβησαν οι φίλοι του, ένας από τους δράστες τους απείλησε, φωνάζοντας «κάντε πίσω» και κουνώντας απειλητικά το μαχαίρι. Η επίθεση έληξε με το σύνθημα «τώρα φεύγουμε». Μνήμες μιας σκοτεινής εποχής: Λίγες δεκάδες μέτρα μακρύτερα, στις 17 Ιανουαρίου 2013 ο Σαχζάτ Λουκμάν έπεφτε νεκρός από τους χρυσαυγίτες Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο. Και μπορεί οι δολοφόνοι του Πακιστανού εργάτη να βρίσκονται, αμετάκλητα καταδικασμένοι, στη φυλακή –όπως και η ηγεσία και πολλά στελέχη της Χρυσής Αυγής, όμως εν όψει της νέας δίκης σε δεύτερο βαθμό της ναζιστικής οργάνωσης που ξεκινά στις 15 Ιουνίου στο εφετείο, φασιστοειδή και ναζιστικές ομαδοποιήσεις προσπαθούν να επανέλθουν στο προσκήνιο, βάζοντας στο στόχαστρο ξανά πρώτα τους μετανάστες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

17

Ρατσιστικές επιθέσεις: «Σαλεύει» το «ζόμπι» του φασισμού Τρεις επιθέσεις κατά μεταναστών στην Αττική μέσα σε μία εβδομάδα με κοινό παρονομαστή την ισλαμοφοβία. «Προσπαθούν να στείλουν μήνυμα εν όψει του εφετείου της Χρυσής Αυγής», λέει στο Πριν ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Τζαβέντ Ασλάμ. Δεν ήταν το πρώτο περιστατικό: Λίγες ημέρες νωρίτερα, το πρωί της Δευτέρας 2 Μαΐου, ο 26χρονος Αλί Ριάζ –ο οποίος επέστρεφε μαζί με φίλους τους από τη μεγάλη γιορτή Είντ Ουλ Φιτρ για τη λήξη του Ραμαζανιού– δέχτηκε πυροβολισμούς με σφαιρίδια που τον έπληξαν στο κεφάλι. Δράστης της επίθεσης που σημειώθηκε στην

οδό Γ’ Σεπτεμβρίου 113, ένας οδηγός ταξί που κραύγαζε «γαμώ τους μουσουλμάνους». Υπήρξε και συνέχεια: Γύρω στη 1 το μεσημέρι της Κυριακής 8 Μαΐου, ομάδα φασιστοειδών που κινούταν στην περιοχή του Κόκκινου Μύλου επιτέθηκε κατά 25χρονου μετανάστη, ο οποίος είχε φύγει από το σπίτι του για να πάει να πάρει καφέ. Σύμφωνα

Ρατσιστές και φασίστες παίρνουν θάρρος από τις επιχειρήσεις-σκούπα της ΕΛΑΣ

439 χρόνια φυλακή σε ναυαγούς! Το ξίφος του έδειξε ξανά προς μετανάστες το δικαστικό σύστημα, καταδικάζοντας σε αθροιστικά 439 χρόνια φυλακή τρεις μετανάστες που θεωρήθηκαν ως ο «καπετάνιος» και οι δύο του «βοηθοί» ιστιοφόρου που βυθίστηκε τα Χριστούγεννα ανοιχτά της Πάρου, παρασύροντας στον βυθό 18 ανθρώπους. Όπως μεταδίδει το borderline-europe. de, «παρόλο που τόσο η εισαγγελία όσο και οι δικαστές αναγνώρισαν ότι οι τρεις κατηγορούμενοι δεν ήταν οι λαθρέμποροι ή είχαν ενεργήσει με σκοπό το κέρδος, ούτε

φταίνε για τα 18 άτομα που έχασαν τη ζωή τους», τους καταδίκασαν για «διευκόλυνση μη εξουσιοδοτημένης εισόδου» στη χώρα με ποινή κάθειρξης 187 ετών για τον «καπετάνιο» και 126 ετών για καθέναν από τους δύο του «βοηθούς». Το δρακόντειο νομικό πλέγμα σε βάρος όσων διασχίζουν παράνομα τα σύνορα για να ζητήσουν άσυλο, υπό το πρόσχημα της πάταξης των «διακινητών» –που κατά κανόνα όμως δεν επιβιβάζονται στα πλοιάρια– οδήγησε σε μία ακόμα εξοντωτική ποινή.

με την ΚΕΕΡΦΑ, οι δράστες τον πλησίασαν με το αυτοκίνητο φωνάζοντάς του «κωλοπακιστανοί, μουσουλμάνοι να φύγετε, θα σας γαμήσουμε». Όταν ο νεαρός μετανάστης απάντησε «γιατί μου μιλάτε έτσι;», τα φασιστοειδή κατέβηκαν από το αυτοκίνητο, τον περικύκλωσαν και άρχισαν να τον χτυπάνε, ενώ ένας τον μαχαίρωσε στο πίσω μέρος του θώρακα. Οι δράστες έφυγαν όταν ο 25χρονος άρχισε να καλεί σε βοήθεια. «Μέσα σε μία εβδομάδα χτυπήθηκαν τρία άτομα από εννέα δράστες», λέει στο Πριν ο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας «Η Ενότητα». «Τα παιδιά είναι καλά στην υγεία τους, αν και τρομαγμένα», προσθέτει, σημειώνοντας ότι κοινός παρονομαστής των επιθέσεων ήταν η ισλαμοφοβία, όπως επιβεβαιώνουν τα παραδοσιακά ρούχα που φόραγαν κάποια από τα θύματα αλλά και τα λόγια των δραστών. «Νομίζω ότι οι νέες επιθέσεις σχετίζονται με το εφετείο της Χρυσής Αυγής στις 15 Ιουνίου», τονίζει ο Τζαβέντ Ασλάμ. «Θέλουν να μας πουν, “εδώ είμαστε και κάνουμε ό,τι θέλουμε”. Θέλουν να δώσουν ένα μήνυμα», τονίζει, δηλώνοντας ανήσυχος για τον ρυθμό των επιθέσεων. Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας υπογραμμίζει και τις ευθύνες της κυβέρνησης, που «ανοίγει τις πόρτες στον ρατσισμό και τον φασισμό». «Οι ρατσιστές και οι φασίστες παίρνουν θάρρος από τις επιχειρήσεις-σκούπα», τονίζει. Άλλωστε, έχουν περάσει μόλις δύο μήνες από όταν δεκάδες αστυνομικοί όλων των σωμάτων εξαπέλυαν ένα 48ωρο (τουλάχιστον) «κυνήγι μαγισσών» στο κέντρο της Αθήνας, συλλαμβάνοντας 273 μετανάστες χωρίς χαρτιά που κατόπιν εστάλησαν στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. «Κράτος-παρακράτος» δίνουν «φιλί ζωής» στο ζόμπι του φασισμού, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο την ανάγκη κοινών αγώνων ντόπιων και μεταναστών.

18 ΕΡΕΥΝΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Κοινωνία

Ολύβια Τζιουβάρα | εργαζόμενη στην έρευνα

Πρώτη απεργία στον κλάδο στις 17 Μάη ∆ιεκδίκηση αξιοπρεπούς ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους, ένας χρόνος μαζικής δημόσιας παρέμβασης του Σωματείου στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Υ

πάρχει ένας κλάδος της οικονομίας στην Ελλάδα ο οποίος βασίζεται για την κερδοφορία του ταυτόχρονα στο ότι οι εξαιρετικά εξειδικευμένοι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες σ’ αυτόν δεν αμείβονται για την εργασία τους επαρκώς ή και καθόλου, δεν έχουν ασφάλιση και δουλεύουν χωρίς ωράριο καθημερινές, σαββατοκύριακα και αργίες, ενώ πλέον στον χώρο εργασίας τους θα υπάρχει ειδικό σώμα της αστυνομίας για να διαφυλάσσει πως όλα αυτά θα γίνονται απρόσκοπτα. Πρόκειται για τον κλάδο της έρευνας. Το παρόν άρθρο θα μπορούσε να τελειώνει εδώ, όμως σκοπός του δεν είναι να περιγράψει μόνο τα δεινά του

κλάδου. Ένα χρόνο μετά την καταστατική συνέλευση του Σωματείου στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, μετά από σειρά κινητοποιήσεων και μια ημέρα δράσης, έρχεται η πρώτη απεργία στον κλάδο. Στις 17 Μάη το σωματείο προχωρά σε εικοσιτετράωρη αποχή από το ερευνητικό, διδακτικό και τεχνικό μας έργο, ως σταθμό μετά τον ένα χρόνο από την ίδρυση του σωματείου, ως βήμα για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων, συνθηκών και αμοιβών στο ύψος των πραγματικών αναγκών που θα κατοχυρώνονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), η οποία θα καλύπτει όλο το προσωπικό στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η απεργιακή μέρα αποτελεί κορύφωση

μιας πορείας μαζικής δημόσιας παρέμβασης του σωματείου. Όπως αναφέρεται στην απόφαση του σωματείου για την απεργία: «γνωρίζουμε πως η ΣΣΕ, δεν θα κερδηθεί σε μια μέρα. Εντάσσουμε την απεργία μας λοιπόν σ’ ένα συνολικότερο πλαίσιο ανυπακοής και πίεσης της εργοδοσίας μας ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι τα projects θα πάνε πίσω, οι διαλέξεις δεν θα αναπληρωθούν, θα χαθεί ένα deadline. Κλείνουμε τους υπολογιστές, τα λέιζερ και τα μικροσκοπία και αφήνουμε τα αρχεία και τις βιβλιοθήκες. Η διάλεξη και η έρευνα δεν γίνονται χωρίς εμάς. Είμαστε απαραίτητες/οι για την ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην ταχεία εφαρμογή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Θα γίνουμε ο πρώτος εργασιακός κλάδος στη χώρα που θα εργαζόμαστε υπό καθεστώς ειδικής αστυνόμευσης, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των επιχειρηματικών σχεδίων που συνάπτονται από τις διοικήσεις των ΑΕΙ και διάφορους φορείς επιχειρηματικής δραστηριότητας. Τα ΑΕΙ μετατρέπονται σε χώρο κερδοφορίας στον οποίο οι συλλογικές διεκδικήσεις δεν θα έχουν χώρο. Η πραγματική ανομία είναι η άμισθη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και το ανύπαρκτο ωράριο. Δε θα αφήσουμε τους χώρους που σπουδάζουμε και εργαζόμαστε να αστυνομεύονται. Η παραγωγή και

μετάδοση της επιστημονικής γνώσης και σκέψης δεν επιτηρείται! Πολλές πτυχές της εργασιακής αυτής εκμετάλλευσης που ο κλάδος μας ήδη βίωνε θεσμοθετούνται από την πλευρά της κυβέρνησης με τον νόμο Χατζηδάκη. Καταργούν το οκτάωρο και επιβάλουν 10ωρο/50ωρο, χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τη λειτουργία των σωματείων και το δικαίωμα στην απεργία, προάγοντας για τα πιο κρίσιμα ζητήματα την “ατομική διαπραγμάτευση”». Η οργάνωση ενός κλάδου σε σωματείο είναι από μόνη της ένα τεράστιο βήμα. Από τη μη ύπαρξη δομής στην ύπαρξη και την οργάνωση υπάρχει ένα τεράστιο άλμα στη συνείδηση. Όμως, η μάχη από κει κι έπειτα είναι η καθοριστική. Η αναγνώριση δηλαδή ενός σωματείου, η μαζικοποίησή του, η υπογραφή σύμβασης. Η εμπειρία από το κύμα νέων σωματείων στις ΗΠΑ δείχνει πως εκεί είναι που η εργοδοσία στήνει τα επόμενα μεγάλα εμπόδια, νομοθετικά και άλλα. Μ’ αυτά τα εμπόδια χρειάζεται να αναμετρηθεί η αποφασιστικότητα των νέων σωματείων και των μελών τους. Μ’ αυτά θα αναμετρηθούν και οι εργαζόμενες/οι στην έρευνα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση — μαζί και με τη λογική του ότι δεν είναι «πραγματικοί» εργαζόμενοι. Δεν αρκεί μια απεργία — όπως δεν αρκεί από μόνη της η δημιουργία του σωματείου. Όμως αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει σε εργασία και ζωή με καλύτερους όρους στο σήμερα και αυτόν ακολουθούμε!

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙ∆Α ΥΓΕΙΑΣ

Μετακυλίουν το κόστος της περίθαλψης στους ασθενείς Νοσοκομεία «επιχειρήσεις» με επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία

Μ

ε διαδικασίες «fast track» κατατέθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκε την εβδομάδα που μας πέρασε το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Ο νέος νόμος, πλέον, ενισχύει την αντιμετώπιση του ΕΟΠΥΥ ως ασφαλιστικού οργανισμού που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και παροχές σε ανταποδοτική βάση. Ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού λαμβάνει τον χαρακτήρα «κόφτη» δαπανών του ΕΣΥ, μετακυλίοντας μέρος του κόστους στους ασθενείς. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δίνεται η δυνατότητα για επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, εμποτίζοντάς τα βαθιά με τη λογική του κέρδους, της επιχειρηματικότητας και του κόστους-οφέλους. Τα νοσοκομεία καλούνται να αυξήσουν

την «αυτοχρηματοδότησή» τους μέσω των άμεσων και έμμεσων πληρωμών των ασθενών. Συμπυκνώνοντας σε λίγες λέξεις την ουσία του νόμου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ Πάνος Παπανικολάου ανέφερε ότι «τα πιο φθηνά χειρουργεία είναι αυτά που πληρώνει ο ασθενής από την τσέπη του» ενώ «η πιο φθηνή ΠΦΥ είναι αυτή που πληρώνει ο ασθενής από την τσέπη του». Για την Τρίτη 10 Μαΐου, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, η ΟΕΝΓΕ και η ΠΟΕΔΗΝ προκήρυξαν στάση εργασίας. Πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας ενώ ακολούθησε πορεία προς τη Βουλή, όπου οι υγειονομικοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με φραγμό των ΜΑΤ επί της βασιλίσσης Σοφίας, στο ύψος της Βουλής.

Σε σχετική ανακοίνωση-κάλεσμα στην κινητοποίηση η ΟΕΝΓΕ ανέφερε μεταξύ άλλων: «Απορρίπτουμε στο σύνολό του το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, συνέχεια των μεταρρυθμίσεων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που στοχεύει στο ακόμα μεγαλύτερο πετσόκομμα των κρατικών δαπανών για την υγεία του λαού, στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της υγείας. «Διεκδικούμε την πλήρη ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος υγείας και ΠΦΥ, με Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία. Με πλήρη στελέχωση με μόνιμους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και οικογενειακούς γιατρούς, με υγειονομικούς όλων των κλάδων και σύγχρονο εξοπλισμό. Για την κάλυψη των αναγκών των λαϊκών οικογενειών όλο το 24ωρο».

Κοινωνία ΣΤΑΣΥ

19

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

ΠΟΕΟΤΑ

Ιωάννα Καρδάρα

Πρόβα στον νόμο Χατζηδάκη με απειλές για συλλήψεις και πρόστιμα

Καταθλιπτική πλειοψηφία, έδρα για ΑΚΙΣ

▸ «Εκβιασμός», λέει στο Πριν ο πρόεδρος των εργαζόμενων στο Μετρό

Τ

ον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς επιδίωξε η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ, απαιτώντας την τιμωρία των συνδικαλιστών για την πρόσφατη στάση εργασίας την Τρίτη 10 Μαΐου σε μετρό, ΗΣΑΠ και τραμ. Την ίδια ημέρα που ήταν προγραμματισμένη η εκδίκαση της προσφυγής του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ) κατά του νόμου Χατζηδάκη (νόμος 4808/2021) ενάντια στο «φακέλωμα» των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και στον έλεγχο άσκησης των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αποτελούν τον πυρήνα της συνταγματικά κατοχυρωμέ-

νης συνδικαλιστικής ελευθερίας, η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ ζήτησε την εξάμηνη κράτηση συνδικαλιστών αλλά και την επιβολή προστίμου ύψους 1.500 ευρώ στον καθένα για τη συμμετοχή τους στη στάση εργασίας. Με τη συγκεκριμένη κίνηση, η ΣΤΑΣΥ επέλεξε να στραφεί ολομέτωπα εναντίον των διοικήσεων οκτώ συνδικαλιστικών σωματείων του μετρό, του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου και του τραμ, ζητώντας ουσιαστικά την παραδειγματική τιμωρία τους. «Η ΣΤΑΣΥ, με την κατεύθυνση του υπουργείου Μεταφορών, έκανε πρόβα τζενεράλε στον νόμο Χατζηδάκη και βάζοντας σε εφαρμογή άρθρα του θέλησε να απειλήσει και να εκβιάσει τους εργαζόμενους με ποινή φυλάκισης έξι μηνών και δυσβάσταχτα χρηματικά ποσά για πρόστιμο (1.500 ευρώ). Προσπαθούν να αποτρέψουν το σύνολο των εργαζομένων από τις απεργίες. Είναι ένα γεγονός που επιδιώκει να τρομοκρατήσει τον κόσμο και καταργεί τις απεργίες στην πράξη. Πρέπει όλοι μαζί να σηκωθούμε σαν κίνημα», επισημαίνει στο Πριν ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό (ΣΕΛΜΑ) Σπύρος Ρεβύθης. Όπως τονίζει, η διοίκηση απαντώντας στους εργαζόμενους ισχυρίστηκε ότι η διάταξη για αίτημα φυλάκισης των νόμιμων εκπροσώπων του σωματείου υπήρχε και σε παλαιότερες αγωγές. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι έψαξαν παλιές αγωγές και δεν είδαν να προβλέ-

πεται κάτι τέτοιο. Έπειτα, ήρθαν σε επικοινωνία και αντιπαράθεση με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου, ο οποίος, θέλοντας να δικαιολογηθεί, τους είπε ότι ναι μεν συμπεριλήφθηκε αυτή η διάταξη, αλλά δεν σκόπευαν να τους φυλακίσουν. «Όλα αυτά εμείς δεν θα τα δεχτούμε, μπήκε για να εκβιαστούμε, το θεωρούμε απειλή», αναφέρει ο Σπ. Ρεβύθης. Παρά τις πιέσεις και τις εκβιαστικές προσφυγές οι εργαζόμενοι δεν ανακάλεσαν την στάση εργασίας που είχαν εξαγγείλει, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια της διοίκησης «απτή απόδειξη της αυταρχικής συμπεριφοράς» της, καθώς επίσης και «ντροπή και μελανή κηλίδα στην ιστορία των σταθερών συγκοινωνιών». Αντιθέτως, έδωσαν μαζικό «παρών» έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο πλαίσιο της στάσης εργασίας του ΕΚΑ για την εκδίκαση της προσφυγής του κατά του νόμου Χατζηδάκη. Οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς, κόντρα στην τρομοκρατία, τόλμησαν να δηλώσουν την εναντίωσή τους στον νόμο-έκτρωμα του υπουργείο Εργασίας, μαζί με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία, συνδικαλιστές από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, την Ταξική Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση κ.ά. «Συνεχίζουμε τις διεκδικήσεις μας, το επόμενο διάστημα θα έχουμε δράσεις και κινητοποιήσεις, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για προσλήψεις εργαζομένους, για να αγοράσουν καινούρια τρένα που τα έχουν αφήσει και έχουν γίνει σαράβαλα. Θα είμαστε κι εμείς στον δρόμο», καταλήγει ο Σπύρος Ρεβύθης.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ COSCO

Πρώτα ρήγματα, ανοικτά ζητήματα

M

ε σοβαρές υποχωρήσεις απέναντι σε αρκετά εργατικά αιτήματα, κατατέθηκε για πρώτη φορά, από πλευράς της DPort-COSCO, πρόταση για ΣΣΕ, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι ο αποφασιστικός απεργιακός αγώνας σε συνδυασμό με ένα ευρύ κύμα εργατικής αλληλεγγύης, μπορούν να κάμψουν και την πιο σκληρή εργοδοσία. Κόντρα σε κυβέρνηση, δικαστική και αστυνομική καταστολή, εργοδοτικό συνδικαλισμό και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, οι εργάτες της COSCO πέτυχαν τα πρώτα σημαντικά ρήγματα στην εργοδοτική αδιαλλαξία. Η πρόταση της εργοδοσίας αφορά σε τριετούς διάρκειας ΣΣΕ με αυξήσεις περί-

που 10%, μετατροπή 250 συμβάσεων εκ περιτροπής απασχόλησης σε πλήρους από 1/6/2022 (από τους 1.000 συμβασιούχους) και υπόσχεση για μετατροπή τουλάχιστον 100 συμβάσεων εκ περιτροπής σε πλήρους κάθε χρόνο, «εφόσον ο όγκος εργασιών δεν έχει μειωθεί». Προβλέπεται και σειρά «παροχών», όπως η προσαύξηση κατά 50%, από 20%, της υπερεργασίας, και κατά 50%, από 40%, της υπερωρίας. Η εργοδοσία αποδέχεται και το αίτημα για ένταξη του επαγγέλματος στα ΒΑΕ. «Η αδιαλλαξία έσπασε, οι αγώνες έχουν αποτελέσματα», τονίζει το ΔΣ της ΕΝΕΔΕΠ, που συγκάλεσε συνελεύσεις στις αλλαγές των βαρδιών με μόνη πρόταση την εξουσιοδότησή του να διαμορ-

φώσει το σχέδιο ΣΣΕ, με βάση και τις προτάσεις της εργοδοσίας, πρόταση που αποδέχτηκαν οι εργαζόμενοι. Ωστόσο, προβληματισμό δημιουργεί το γεγονός ότι δύο βασικά αιτήματα του αγώνα δεν ικανοποιούνται από αυτή την εργοδοτική πρόταση: ούτε μονιμοποιούνται όλοι οι εκ περιτροπής εργαζόμενοι, παρά μόνο το 25% αυτών, με αόριστες υποσχέσεις για τους υπόλοιπους ανάλογα με τον όγκο εργασιών, ούτε γίνεται αναφορά για τις προσαυξήσεις σε σαββατοκύριακα, αργίες και νυχτερινά. Ασάφεια επικρατεί και στις προτεινόμενες αυξήσεις «από 10% έως 11,64%», καθώς θα κατανεμηθούν σε βάθος τριετίας, ενώ ήδη ο πληθωρισμός Απριλίου «τρέχει» με 10,2%.

Με απόλυτη πλειοψηφία της Συνδικαλιστικής Ανατροπής (Μπαλασόπουλος) αλλά και με τις Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις (ΑΚΙΣ-ΟΤΑ) να επανεκλέγουν μία έδρα στο Γενικό Συμβούλιο ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή 6/5 το 48ο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ στο Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής. Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Η συνδικαλιστική «καραντίνα» την οποία έχει επιβάλλει η πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ όλο το προηγούμενο διάστημα, η σύμπλευση της Συνδικαλιστικής Ανατροπής με την ΑΣΚ-ΟΤΑ του ΣΥΡΙΖΑ, η ανοχή από πλευράς της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) τέτοιων πρακτικών και λογικών καθώς το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η προβολή της κομματικής γραμμής, η απόλυτη αποδοχή της απραξίας από τη ΔΑΚΕ, αλλά και η αδιαφορία του κομματιού της αντίληψης του «θα λογαριαστούμε μετά» που εκφράστηκε από τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ-ΟΤΑ, εγκλώβισαν δυνάμεις, απόψεις και αντιλήψεις που μπορούσαν να εκφραστούν με ένα διαφορετικό τρόπο. Ωστόσο, μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, οι δυνάμεις των Αγωνιστικών Κινήσεων Συσπειρώσεων στους ΟΤΑ κατάφεραν να διατηρήσουν την εκπροσώπησή τους στο Γενικό Συμβούλιο και να εκλέξουν τρεις αντιπροσώπους για την ΑΔΕΔΥ. «Μόνο ως μέσο οριζόντιας επικοινωνίας όλων των αγωνιστικών κομματιών και όχι ως αυτοσκοπό, αντιλαμβανόμαστε την εκπροσώπηση στο ΓΣ, που θα την χρησιμοποιήσουμε προς την κατεύθυνση οργάνωσης, συσπείρωσης, μαζικοποίησης όλων αυτών των αγώνων που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα και διεκδικούν το σύνολο των αιτημάτων για τον κόσμο της εργασίας και ως βήμα φωνής κάθε εργαζομένου», τονίζουν οι ΑΚΙΣ-ΟΤΑ. Τα αποτελέσματα: Για το ΓΣ της ΠΟΕ ΟΤΑ έλαβαν: Συνδικαλιστική Ανατροπή 314 ψήφους και 18 έδρες (275 και 15), ΔΑΣ 164 και 9 (153 και 9), ΔΑΚΕ 64 και 4 (40 και 2), ΑΣΚ 45 και 3 (40 και 2), ΑΚΙΣ 22 ψήφους και 1 έδρα (21 και 1 το 2018), ΜΕΤΑ 14 και 0 (41 και 2). Για την ΑΔΕΔΥ εξέλεξαν τους εξής αντιπροσώπους: Συνδικαλιστική Ανατροπή 59 (52 το 2018), ΔΑΣ 29 (29), ΔΑΚΕ 14 (19), ΑΣΚ 9 (7), ΑΚΙΣ 3 (3), ΜΕΤΑ 3 (9).

20 Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Κίνηση ιδεών

«Ελεύθερη» επιλογή διαχειριστή,

όχι αλλαγή πολιτικής Το φαινόμενο της εναλλαγής κυβερνήσεων, αλλά χωρίς αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, είχε αναδείξει ο Γάλλος διανοητής Ζαν Πολ Φιτουσί, που έφυγε από τη ζωή στις 15 Απριλίου. Ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες της συρρίκνωσης της δημοκρατίας στο πλαίσιο του καπιταλισμού; Οι ρίζες αυτής της αντιδραστικοποίησης του κεφαλαίου πρέπει να αναζητηθούν στον πυρήνα της καπιταλιστικής παραγωγής.

«Η

μόνη ελευθερία που απομένει στους πολίτες είναι να αλλάξουν την κυβέρνηση αλλά όχι την εφαρμοζόμενη πολιτική». Μ’ αυτή τη συμπυκνωμένη νοηματική φράση ο Γάλλος διανοητής Ζαν Πολ Φιτουσί δεν αναφέρεται στην αδυναμία ανατροπής του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού και του πολιτικού του εποικοδομήματος, αλλαγή που απαιτεί επαναστατική ανατροπή του συστήματος και αντικατάστασή του απ’ τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Αναφέρεται στην αδυνατότητα μιας δέσμης προοδευτικών μέτρων υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, που υπήρξε εφικτή στο παρελθόν αλλά είναι ασύμβατη με τον σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό και την αντιδραστική ακροδεξιά (όχι φασιστική) πολιτική του, στις πιο σκληρές και ήπιες εκδοχές της. Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε σ’ έναν βαθμό προ νεοφιλελευθερισμού, κυρίως στη «χρυσή τριακονταετία» (19451975) με τη δημιουργία του «κράτους πρόνοιας», στον ανταγωνισμό με το αντίπαλο δέος του υπαρκτού σοσιαλισμού, που εφάρμοζε στα δικά του πλαίσια και όρια μια προνοιακή πολιτική. Στην πε-

ρίοδο αυτή αλλά και σ’ έναν βαθμό στην περίοδο 1980-2008, πριν το μεγάλο κραχ του 2008, επιμέρους προοδευτικά μέτρα είχαν εφαρμοστεί στις Σκανδιναβικές χώρες, στη Γερμανία επί Σοσιαλδημοκρατών, επί Μιτεράν στη Γαλλία, ακόμη και στην Ελλάδα την πρώτη τετραετία της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η αντιδραστικοποίηση του καπιταλισμού, εκδηλώνεται με την επιχείρηση αύξησης των υπερκερδών του μεγάλου κεφαλαίου, τη συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων και την έντονη αυταρχικοποίηση της αστικής πολιτικής, παράλληλα με μιαν ολοκληρωτική χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, για να αποτρέπονται ή να καταστέλλονται βίαια οι όποιες αντιδράσεις και κοινωνικές εκρήξεις. Οι ρίζες αυτής της αντιδραστικοποίησης του κεφαλαίου πρέπει να αναζητηθούν στον πυρήνα της καπιταλιστικής παραγωγής, στην τεχνολογική έκρηξη των τελευταίων χρόνων, που αυξάνει μεν την παραγωγικότητα και την παραγωγή αλλά οδηγεί και στην άνοδο της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου. Στη δίνη του ανταγωνισμού και του υψηλού κέρδους οι καπιταλιστές ανεβάζουν την παραγωγι-

κότητα της εργασίας με την εισαγωγή τεχνικών τελειοποιήσεων αλλά αυτή η άνοδος της τεχνικής και οργανικής σύνθεσης οδηγεί στη μείωση του μέσου ποσοστού κέρδους. Στη μείωση του μέσου ποσοστού κέρδους αντεπιδρούν η άνοδος του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η πτώση του μισθού εργασίας κάτω απ’ την αξία της εργατικής δύναμης, η μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, η υπερφορολόγηση απεναντίας των λαϊκών στρωμάτων, η αύξηση του ποσοστού συμβολής τους στον κρατικό προϋπολογισμό και η αντίστοιχη ελάφρυνση του μεγάλου κεφαλαίου. Η αντιρρόπηση της πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους διασφαλίζεται με την έντονη αυταρχικοποίηση του κράτους, για να αποτρέπει και να καταστέλλει τις διεκδικήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων, για να αμείβονται ισότιμα τουλάχιστον με την αύξηση της αξίας της εργατικής τους δύναμης. Αυτή είναι η αντικειμενική και αναπόδραστη βάση της έντονης αυταρχικοποίησης του σύγχρονου αστικού κράτους με τη διόγκωση του κράτους έκτακτης ανάγκης, τη συρρίκνωση των αντιπροσωπευτικών αστικών θεσμών και τη μετεξέλιξη του πολιτικού

συστήματος σ’ ένα υβριδικό καθεστώς κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Αυτή είναι η αιτία της διάψευσης των λαϊκών προσδοκιών απ’ την αλλαγή κυβερνήσεων που επιλέγουν, αλλά που δεν συμβαδίζει και με την εκπλήρωση των προσδοκιών τους για υιοθέτηση μιας φιλολαϊκής πολιτικής, έστω και στα πλαίσια και τα όρια του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή η αντικειμενική ταξική προσέγγιση των αστικών κομμάτων στον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της πολιτικής τους, ελάχιστα περιθώρια διαφοροποίησης αφήνει στα αυτοπροβαλλόμενα «φιλολαϊκά» και «προοδευτικά» αστικά κόμματα έναντι των συντηρητικών. Χαρακτηριστική είναι η σύγκλιση στα καθ’ ημάς της πολιτικής των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση στην περίοδο των μνημονίων και την διεκδικούν και σήμερα στη μεταμνημονιακή, ή μάλλον, στην περίοδο της «μνημονιακής επιτήρησης». Το πιο δυσάρεστο και ανέλπιστο πολιτικό «σοκ» προκάλεσε σ’ ένα αριστερόστροφο πλειοψηφικό κοινό η διακυβέρνηση της χώρας απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ επαγγελλόταν ριζική αλλαγή υπέρ του λαού και είχε υποσχεθεί ότι θα καταργήσει τα μνημόνια «μ’ ένα νόμο σε μια μέρα» εφάρμοσε ακραία μνημονιακή πολιτική, περιφρονώντας την ετυμηγορία του δημοψηφίσματος, συγκυβερνώντας με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, υιοθετώντας οδυνηρή πολιτική λιτότητας, προχωρώντας σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο, καταργώντας το ΕΚΑΣ και υποθηκεύοντας την οικονομία της χώρας μέχρι το 2060 με το χαράτσι του 2% ετησίως υπέρ των δανειστών. Αλλά και στην τρέχουσα κρίση του Ουκρανικού, παρά τις φραστικές και επιμέρους διαφοροποιήσεις, τα αστικά κόμματα προτάσσουν την πολιτική των κυρώσεων στη Ρωσία των Αμερικανονατοϊκών και της ΕΕ και όχι το συμφέρον του λαού.

ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ

Πλούσια ύλη στο τεύχος 138 της Ουτοπίας ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 138 της Ουτοπίας που ήδη κυκλοφορεί ξεκινά με το κείμενο του Δημήτρη Χαροντάκη για τον Μιχάλη Μπεζεντάκο, τον κομμουνιστή εργάτη που, μετά τη θρυλική απόδραση από τη φυλακή το 1931, κατέφυγε στην ΕΣΣΔ, όπου και εκτελέστηκε το 1938. Ο Νίκος Παπαδάτος εξετάζει τη σχέση ιδεολογίας και ουτοπίας, σημειώνοντας την αντιμηχανιστική σκέψη του Μαρξ. Η Γιάννα Γιαννουλοπούλου γράφει για τη γλωσσομάθεια και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το άρθρο της Dominique Bari αναφέρεται στην

παγκόσμια έμφυλη ανισότητα. Ο Ορέστης Αλεξίου παρουσιάζει τις διαφορετικές προσλήψεις του «ψυχρού πολέμου» στις ΗΠΑ και στην ΕΣΣΔ. Η Κική Αλατζόγλου αναδεικνύει τα δημοκρατικά-εξισωτικά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το άρθρο του Γιώργου Μωραΐτη αναφέρεται στις έννοιες της κρίσης και της αντίφασης στο έργο των Τόμας Χoμπς και Ζαν-Ζακ Ρουσσό, ενώ ο Δημήτρης Κεχρής πραγματεύεται τις δύο διαφορετικές εκδοχές ιστορικού υλισμού που εκφράζουν οι Μπέρτολτ Μπρεχτ και Βάλτερ Μπένγιαμιν. Ο Γιάν-

νης Μαραμαθάς εξετάζει το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στην εργασία, ενώ ο Νίκος Φούφας αναδεικνύει τη θετικότητα στη σκέψη του νεαρού Χέγκελ. Ο Γιάννης Νίνος εξετάζει τη διαδικασία παραγωγής κοινωνικών υποκειμένων στον 21ο αιώνα. Ο Πέτρος Πέτκας αναφέρεται στην αντίληψη της δικαιοσύνης ως εκδίκηση και τιμωρία. Η Χρυσούλα Κεχρολόγου πραγματεύεται την επαναστατικότητα στην τέχνη και το τεύχος κλείνει με το κείμενο του Μάρκου Γκιόλια για τον Γιάνη Κορδάτο, με αφορμή τα 60 χρόνια από τον θάνατό του.

Κίνηση ιδεών

21

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Μπάμπης Συριόπουλος

ΣΧΟΛΙΟ

Ένα τεύχος με δύο δυνατά αφιερώματα: Κομμούνα και 1922 Το 15ο τεύχος των Τετραδίων Μαρξισμού έχει δύο αφιερώματα: το πρώτο για την Παρισινή Κομμούνα και τη διαχρονική σημασία της για τη μαρξιστική θεωρία και το δεύτερο για τη Μικρασιατική εκστρατεία, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς καθώς και την αστική και εργατική πολιτική απέναντι στον πόλεμο.

Π

ρόσφατα κυκλοφόρησε το 15ο τεύχος των Τετραδίων Μαρξισμού, με διπλό αφιέρωμα σε δύο πολύ σημαντικές επετείους. Πέρσι συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα, την εμβληματική αυτή προλεταριακή επανάσταση που εγκαθίδρυσε για πρώτη φορά την εργατική εξουσία σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για 72 μέρες. Περιφρονημένη και υποτιμημένη από την επίσημη ιστορία των σχολικών βιβλίων, στα οποία «δεν βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα», αποτελεί για το εργατικό επαναστατικό κίνημα ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και εμπειρίας. Τα Τετράδια Μαρξισμού, παρουσιάζοντας τις ειδικές συνθήκες εντός των οποίων συνέβη αυτή η μεγάλη ταξική σύγκρουση, αναδεικνύουν τα καθολικά της στοιχεία, αυτά που συνδέουν τον 19ο αιώνα με τον 21ο. Επίσης, φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από την ήττα της Ελλάδας στη Μικρασιατική εκστρατεία, που σηματοδότησε, με την τραγωδία της ανταλλαγής των πληθυσμών και της διπλής προσφυγιάς Ελλήνων και Τούρκων, το τέλος της «Μεγάλης Ιδέας». Το αφιέρωμα επιδιώκει να ξεπεράσει τα απλουστευτικά σχήματα, όπως το «οι μεγάλες δυνάμεις μας παρέσυραν και μετά μας εγκατέλειψαν» ή πως «φταίει ο εθνικός διχασμός». Παρουσιάζει το πλέγμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και μετά, το κυνικό παιγνίδι των υποσχέσεων και των ανταλλαγμάτων και τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης. Δεν θα μπορούσε να λείπει η στάση του εργατικού κινήματος και του ΣΕΚΕ. Ο Μάκης Γεωργιάδης παρουσιάζει το «γεωπολιτικό πανόραμα» της εποχής της Παρισινής Κομμούνας παγκόσμια, με γεγονότα όπως ο αμερικανικός εμφύλιος, οι εμφύλιοι στην Ισπανία και η επέκταση της αποικιοκρατίας. Ο Στάθης Κουβελάκης εστιάζει στην προσέγγιση της Κομμούνας από τον Μαρξ σε σχέση με την «Κομμούνα όπως υπήρξε», στη σχέση της με τον κοινοβουλευτισμό και τις ριζοσπαστικές παραδόσεις της περιόδου 1792-1794, τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ανάμεσα στον συγκεντρωτισμό και την ομοσπονδιοποίηση, στην εκτελεστική της εξουσία και τη δημοκρατία. Ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Η αντιπολεμική τοποθέτηση του ΣΕΚΕ σηματοδότησε τη μετάβαση από τον ριζοσπαστικό σοσιαλισμό στον εργατικό διεθνιστικό κομμουνισμό παρουσιάζει τα ίδια τα γεγονότα της περιόδου, την επανάσταση και τα επιτεύγματά της, καθώς και την επίδρασή της στη μαρξιστική θεώρηση για το προλεταριακό κράτος. Στη δικτατορία του προλεταριάτου ως συλλογικό μεταβατικό νομοθέτη, φορέα άρνησης και δημιουργίας, αναφέρεται ο Διονύσης Τζαρέλλας. Παράλληλα με την εξέταση των παραδοσιακών σοσιαλιστικών ρευμάτων, εξετάζεται το ζήτημα της πολιτικής πρωτοπορίας, του κόμματος σε σχέση με τα εργατικά συμβούλια. Η Ξένια Μαρίνου επικεντρώνει στην περίοδο μετά την ήττα και την αιματηρή καταστολή της Παρισινής Κομμούνας, στην ανασυγκρότηση του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος και στη διαδικασία της αμνήστευσης των κομμουνάρων. Η Χρύσα Καραμήτρου

εστιάζει στη στάση της επανάστασης απέναντι στην εκκλησία, στη μακρά παράδοση του γαλλικού αντικληρικαλισμού. Στην παρέμβασή του ο Αντώνης Γαζάκης παρουσιάζει το αφιέρωμα για την Κομμούνα στo ηλεκτρονικό περιοδικό Marginalia και τις διαδικασίες συγγραφής του. Ξεκινώντας το αφιέρωμα για την Μικρασιατική εκστρατεία, ο Νίκος Πελεκούδας εκτιμά την πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων σε σχέση με τη «Μεγάλη Ιδέα» της ελληνικής αστικής τάξης, που τελικά συνένωνε και τις δύο πτέρυγές της. Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, εκτός από τον χαρακτήρα του μικρασιατικού πολέμου και το οικονομικό υπόβαθρο του «εθνικού διχασμού», επικεντρώνει στη στάση του νεαρού ΣΕΚΕ απέναντι στον πόλεμο, εκτιμώντας ότι η θαρραλέα αντιπολεμική τοποθέτησή του –μετά από ταλαντεύσεις– σηματοδότησε τη μετάβαση «από τον ριζοσπαστικό σοσιαλισμό στον εργατικό, διεθνιστικό κομμουνισμό». Και τα δύο άρθρα συνδέουν τη συζήτηση για τη μικρασιατική εκστρατεία με τον σημερινό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό και την ανάγκη διεθνιστικής κομμουνιστικής πολιτικής. Ο Κώστας Παλούκης παρουσιάζει το κίνημα των αναπήρων πολέμου κατά τα έτη 1923-1925, με την ισχυρή παρουσία των αρχειομαρξιστών, ενώ η Μαριάνθη Πελεβάνη, στην παρέμβασή της, σχολιάζει τη συνάντηση των προσφύγων της Μικρασίας με τους απόκληρους της Ελλάδας και τη γέννηση του ρεμπέτικου τραγουδιού. Εκτός των δύο αφιερωμάτων, τα Τετράδια Μαρξισμού φιλοξενούν δυο κείμενα πολιτικής θεωρίας: ένα μεταφρασμένο κεφάλαιο από το βιβλίο του Bertell Ollman με τίτλο «Γιατί διαλεκτική; Γιατί τώρα – ή πώς να μελετήσουμε το κομμουνιστικό μέλλον μέσα στο καπιταλιστικό παρόν» και το άρθρο του Παύλου Μουρουζίδη με τίτλο «Μεσσιανισμός και μηδενιστική βία στην κοινοτική παράδοση». Επίσης, στο τεύχος φιλοξενούνται το ιστορικό άρθρο του Γιώργου Μιχαηλίδη με τίτλο «Οι κοινωνικοί αγώνες στην επαναστατημένη Άνδρο 1821-1828» και το άρθρο του Αντώνη Κασίτα για τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Μάρκου Βαμβακάρη. Τέλος, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το 15ο τεύχος τα σχόλια και οι βιβλιοκριτικές.

«Ακόμα και οι νεκροί δεν είναι ασφαλείς» Η 9η Μάη και η κόκκινη σημαία Στη στρατιωτική παρέλαση της 9ης Μάη στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας κυμάτιζε η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, ακολουθώντας τη ρωσική σημαία της τσαρικής αυτοκρατορίας. Η κόκκινη σημαία της Οκτωβριανής Επανάστασης, που ανέτρεψε αυτή την αυτοκρατορία στο όνομα της εργατικής εξουσίας και του διεθνισμού, μετατράπηκε από την κυβέρνηση Πούτιν σε σύμβολο του μεγαλορωσικού εθνικισμού και του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Μόνο θλίψη και αγανάκτηση μπορεί να προκαλεί στους κομμουνιστές και αριστερούς ανθρώπους αυτή η πλήρης αντιστροφή του νοήματός της. Αυτή η καπήλευση των θυσιών του σοβιετικού λαού και των κομμουνιστών και αντιφασιστών απ’ όλο τον κόσμο κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο παραπέμπουν στην 6η από τις Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας που έγραψε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν το 1940: «[…] Ο κίνδυνος απειλεί τόσο το περιεχόμενο της παράδοσης όσο και τους παραλήπτες του. Και για τους δύο είναι ο ίδιος: να γίνουν όργανα της κυρίαρχης τάξης. […] Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα 'ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά». Το κομμουνιστικό κίνημα σήμερα έχει το καθήκον να νικήσει τον εχθρό που «δεν έχει πάψει να νικά» στο όνομα της ζωντανής πάσχουσας ανθρωπότητας, ξαναπαίρνοντας τα σύμβολά του και αποτρέποντας τη σκύλευση των νεκρών του παρελθόντος από τις κυρίαρχες τάξεις. Μπάμπης Συριόπουλος

22

Πολιτισμός

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

ΒΙΒΛΙΟ

Εμείς που χάσαμε το όνομά μας του Γιώργου Κοζανιτά Εκδόσεις Φιλύρα Μετά το Μαύρο πάτωμα, ένα μυθιστόρημα με πολιτικές αιχμές και φόντο ένα συνεργείο αυτοκινήτων στα δυτικά προάστια, ο Γιώργος Κοζανιτάς μας παραδίδει το Εμείς που χάσαμε το όνομά μας, ένα δυστοπικό μυθιστόρημα από το μέλλον που ίσως μας περιμένει. Χωρίς να προσδιορίζει τον μελλοντικό χρόνο στον οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα, αλλά ούτε και τον τόπο, ο συγγραφέας πλάθει ένα μυθιστόρημα άχρονο και άτοπο, στο οποίο η κοινωνία χωρίζεται σε τρεις μεγάλες τάξεις. Την άρχουσα τάξη αποτελούν οι «Μεσίτες», οι οποίοι και ηγούνται του νέου καθεστώτος της «Ανασυγκρότησης», στο οποίο κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν την εξουσία τους, ενώ όργανα των μεσιτών είναι η περίπολος των Υπνοβατών και πληρωμένοι δολοφόνοι. Τη μεσαία τάξη αποτελούν όσοι δέχονται παθητικά τη μοίρα τους και έχουν μετατραπεί σε σκιές, ανθρώπους χωρίς ζωή, που ζουν στα ερειπωμένα από τους βομβαρδισμούς σπίτια και τις υπόγειες στοές κάτω από την πόλη, βουτηγμένοι στο προσωπικό τους τέλμα και τα ναρκωτικά. Την τρίτη τάξη αποτελούν οι επαναστάτες της «Αλληλεγγύης», ενός κινήματος αντίστασης που συντονίζει τις ενέργειές του προκειμένου να ανατρέψει το υπάρχον καθεστώς, ενώ η Ηλέκτρα, ένα νεαρό κορίτσι με σκοτεινή ιστορία, καταφτάνει στην πόλη για να πυροδοτήσει την εξέγερση, έχοντας στο πλευρό της τον νεαρό Έντιαν. Ο λόγος του μυθιστορήματος είναι λιτός, χωρίς καλολογικά στοιχεία και περιττά επίθετα, ενώ οι πειστικοί διάλογοι κάνουν το μυθιστόρημα να ρέει, πράγμα στο οποίο συμβάλλει τα μέγιστα και η πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, το δυνατότερο ίσως σημείο του βιβλίου.

Βίκυ Παπαδοπούλου

Eurovision 2022: Φιλο-ουκρανική παρέλαση με πολεμικά εμβατήρια; Η φετινή Eurovision «παίρνει το όπλο της». Ο αποκλεισμός Ρωσίας και Λευκορωσίας από τον διαγωνισμό, οι αναμενόμενες «αυθόρμητες» παρεμβάσεις και η –σχεδόν σίγουρη– πρωτιά της ουκρανικής συμμετοχής δίνουν τον τόνο.

Τ

α πολιτικά μηνύματα επισήμως απαγορεύονται στη Eurovision. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η απόσυρση του αντι-πουτινικού τραγουδιού της Γεωργίας We don’t wanna Put In το 2009, μετά την πολεμική σύρραξη της χώρας με τη Ρωσία. Ωστόσο, η φετινή διοργάνωση που ολοκληρώνεται σήμερα Σάββατο στο Τορίνο της Ιταλίας δεν είναι σαν τις άλλες, με την αποβολή της Ρωσίας και της Λευκορωσίας από το διαγωνισμό να αποτελεί από μόνη της μια πρωτοφανή πολιτική κίνηση. Όπως σημειώνεται, η γεωπολιτική βρίσκεται στην καρδιά της φετινής Eurovision και επιβεβαιώνει αυτό που όλοι υποψιάζονταν: ότι πάντα ήταν έτσι. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι κανονισμοί της ψηφοφορίας άλλαξαν μετά το Μαϊντάν και την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, ώστε να περιοριστεί η λεγόμενη «γεωπολιτική» ψήφος. Η αποστολή της Ουκρανίας φέτος έλαβε ειδική άδεια από την κυβέρνηση Ζελένσκι για να ταξιδέψει στην Ιταλία, καθώς οι άντρες σε στρατεύσιμη ηλικία απαγορεύεται να εγκαταλείψουν τη χώρα. Είναι η τρίτη συνεχόμενη συμμετοχή της Ουκρανίας με αμιγώς ουκρανικό στίχο, μια εξέλιξη που συνδέεται και με τον διωγμό των ρωσόφωνων τραγουδιών στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση της χώρας.

Η αρκετά μέτρια ουκρανική συμμε- Κριμαία] γιατί διαλύσατε την ειρήνη τοχή αποτελεί το απόλυτο φαβορί για μου». Η Λευκορωσία, γνωρίζοντας ότι την πρώτη θέση, ανεξάρτητα από την θα αποκλειστεί από τον φετινό διαγωνιαπήχηση του τραγουδιού, καθώς οι σμό, φρόντισε να στείλει ένα τραγούδι επιτροπές των χωρών και το κοινό δεν που ειρωνεύεται τις «αυθόρμητες διααναμένεται να ψηφίσουν με αμιγώς δηλώσεις» κατά του καθεστώτος Λουκαμουσικά κριτήρια. Στον περσινό δια- σένκο. Η ουκρανική συμμετοχή προβάλγωνισμό, επίσης, η Ουκρανία κατέλα- λει τα χρώματα της χώρας σε κάθε ευβε τη δεύτερη θέση στο televoting. Άλ- καιρία, αλλά μέχρι τον τελικό είχε δεχτεί olitica» συστάσε να αποφύγει να δώσει λωστε, ο μύθος του «no politica» συστάσεις ρριυπέρ της Eurovision έχει καταρριυπέρμετρα πολιτικό χρώφθεί πολλές φορές. μα στην παρουσίαση του ττραγουδιού. Στις σημαίΗ Ουκρανία ήταν ανέΠόσα καθεν το «χαϊδεμένο» ες που θα ανεμίζουν οι παιδί της Eurovision λεγόμενοι γιουροφάνς «Slava Ukraini» και είχε κερδίσει την αναμένεται να κυριαρθα ακούσουμε πρώτη θέση στο διαγωχήσει αυτή της Ουκρασήμερα; νισμό στη δεύτερη μόλις νίας, ενώ απεναντίας α συμμετοχή της το 2004. απαγορεύεται να υψωθεί αι Η Ρωσία κέρδισε μία και η ρωσική. Ακόμα και ανά008. μεσα στους διοργανωτές του μοναδική φορά το 2008. Ποιος άλλωστε ξεχνάει τον αντιδιαγωνισμού έχουν εκφραστεί κομμουνιστικό παροξυσμό στο διαγω- διαφωνίες για την ανάγκη διατήρησης νισμό του 2016 με το τραγούδι «1944» μιας ισορροπίας ανάμεσα στην αναγνώτης Ουκρανίας για τον διωγμό των ριση της τραγωδίας του πολέμου και της Τατάρων από την Κριμαία, μετά την μετατροπής ενός μουσικού διαγωνισμού ήττα των Ναζί από τον Κόκκινο Στρατό σε φιλο-ουκρανική και φιλο-νατοϊκή το 1944; «Άγνωστοι έρχονται στο σπίτι φιέστα. Εξάλλου, υπάρχει μεγάλη απόκαι σκοτώνουν τους πάντες, ενώ εσύ σταση ανάμεσα στην ευχή για ειρήνη λες “δεν είμαστε ένοχοι”», είναι οι στην Ευρώπη και στην πολεμική ιαχή πρώτοι στίχοι του τραγουδιού, που στο «Slava Ukraini» υπέρ της κυβέρνησης ρεφρέν επαναλαμβάνει «δεν μπορού- και του στρατού του Ζελένσκι (του τάγσα να περάσω τα νιάτα μου εκεί [στην ματος Αζόφ συμπεριλαμβανομένου).

Σημαντική διάκριση για την ταινία του Β. Τσιράκη

Τ

ο 18λεπτο φιλμ Και να που ήρθε η ώρα πάλι για ταξίδι του Βασίλη Τσιράκη βραβεύτηκε ως η καλύτερη δραματική ταινία μικρού μήκους στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό IFA (Istanbul Film Awards) της Κωνσταντινούπολης. Η ταινία έχει διακριθεί και στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στο Αλικάντε της Ισπανίας, καθώς επιλέχθηκε ανάμεσα στις δέκα που θα προβληθούν στο τμήμα Cortometrajes Mediterráneo. Η ταινία είναι ανεξάρτητη παραγωγή της Λέ-

σχης Πολιτισμού Αναιρέσεις κα γυρίστηκε χάρη στην εθελοντική εργασία και τη στήριξη των συντελεστών της. Ο τίτλος είναι δανεισμένος από μία φράση που ακούγεται στην ταινία Το Μετέωρο βήμα του πελαργού του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «μην ξεχνάς πως ήρθε η ώρα πάλι για ταξίδι. Ο άνεμος φυσά, τα μάτια σου μακριά». Μόλις ολοκληρωθεί το ταξίδι της ταινίας στα διεθνή φεστιβάλ θα ξεκινήσουν δημόσιες προβολές και στην Ελλάδα.

∆ιεθνή Παλαιστίνη Παναγιώτης Ξοπλίδης

Το Ισραήλ βρίσκεται μπροστά σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο, καθώς για δεκαετίες είχε προσπαθήσει να ενσωματώσει τον πληθυσμό της αραβικής μειονότητας, μια πολιτική η οποία –στο φόντο και της γενικότερης κρίσης– δείχνει να έχει ναυαγήσει και εγκαταλείπεται.

Ο

νέος κύκλος βίας που εξελίσσεται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και το κράτος του Ισραήλ τις τελευταίες εβδομάδες ματώνει ξανά την ανοιχτή πληγή της πιο μακροχρόνιας εθνικής διένεξης (απομεινάρι της παλαιότερης εποχής του τέλους της αποικιοκρατίας), στο πλαίσιο πλέον της νέας εποχής όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Τα δυτικά ΜΜΕ προβάλλουν το κύμα επιθέσεων που πραγματοποιούν Παλαιστίνιοι και Άραβες με ισραηλινή υπηκοότητα με όπλα «χαμηλής έντασης» σε βάρος Ισραηλινών στρατιωτών, εποίκων, αλλά και πολιτών. Η κατοχή, το απαρτχάιντ, η προσφυγιά αποκρύπτονται σχεδόν ολοκληρωτικά, όπως και η απόφαση του Ανώτατου Δικαστη-

23

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

Το Ισραήλ μετατρέπεται σε ακραίο θρησκευτικό κράτος ρίου του Ισραήλ για την έξωση τουλάχιστον 1.000 Παλαιστινίων από τη Δυτική Όχθη, σε μια περιοχή την οποία το Ισραήλ έχει ορίσει ως πεδίο βολής και χώρο διεξαγωγής στρατιωτικών γυμνασίων! Παράλληλα, το ζήτημα των ιερών τόπων στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ προκαλεί συνεχή ένταση, υπό το βάρος και της ανόδου ακραίων θρησκευτικών και ακροδεξιών εβραϊκών οργανώσεων εποίκων. Το τέμενος αλ-Ακσά βρίσκεται υπό την συνεχή πολιορκία του ισραηλινού στρατού, ενώ πραγματοποιούνται συνεχείς

Είχαν σημειωθεί τότε οι μεγαλύτερες ταραχές στην ιστορία του Ισραήλ, με εξέγερση της αραβικής κοινότητας, οδομαχίες και εμπρησμούς σπιτιών και καταστημάτων εντός των ισραηλινών πόλεων και όχι στα κατεχόμενα εδάφη. Το Ισραήλ βρίσκεται μπροστά σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο, καθώς για δεκαετίες είχε προσπαθήσει να ενσωματώσει τον πληθυσμό της αραβικής μειονότητας (20-25% των πολιτών του), διαχωρίζοντάς τον από τους Παλαιστίνιους των κατεχόμενων εδαφών και τους πρόσφυγες που ζουν σε γειτο-

επιδρομές σε προσφυγικούς καταυλισμούς, ως συλλογική τιμωρία για τις επιθέσεις κατά Ισραηλινών. Σε μια από αυτές, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ η Παλαιστίνια δημοσιογράφος του Al Jazeera, Σιρίν Αμπού Άκλεχ, σε ένα ακόμα έγκλημα του ισραηλινού στρατού που θα περάσει ατιμώρητο. Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία στο Ισραήλ, όμως, είναι το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις επιθέσεις με μαχαίρια και όπλα γίνονται από μέλη της αραβικής κοινότητας, η οποία ζει εδώ και δεκαετίες εντός του εβραϊκού κράτους με πολιτικά δικαιώματα. Η ίδια ακριβώς εικόνα υπήρχε και πέρσι, κατά την προηγούμενη κρίση στην Ιερουσαλήμ, η οποία είχε προκαλέσει τη δολοφονική επιδρομή στην Γάζα, με εκατοντάδες νεκρούς αμάχους.

Η εν ψυχρώ δολοφονία της Σιρίν Αμπού Άκλεχ αποτελεί ένα ακόμη έγκλημα του ισραηλινού στρατού νικά κράτη. Αυτή την πολιτική είχαν ακολουθήσει τα κοσμικά κόμματα και κυρίως το Εργατικό, που για δεκαετίες κυριαρχούσε στο πολιτικό σκηνικό, ασκώντας ταυτόχρονα μια σοσιαλδημοκρατική οικονομική και κοινωνική πολιτική. Σήμερα, το Εργατικό Κόμμα έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη και τη θέση του έχουν πάρει, εκτός από το δεξιό Λικούντ του πρώην πρωθυπουργού Μπενιαμίν

Νετανιάχου, θρησκευτικά και ακροδεξιά κόμματα που αμφισβητούν ακόμα και την κοσμικότητα του κράτους. Τομή σε αυτή την εξέλιξη ήταν η επίσημη ανακήρυξη του Ισραήλ ως «εβραϊκού κράτους» τον Ιούλιο του 2018. Ταυτόχρονα, η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού οδήγησε στην πλήρη φτωχοποίηση την αραβική μειονότητα, που ήταν και πριν φτωχότερη και αποκλεισμένη από πολλά δημόσια αγαθά. Η αποτυχία της ενσωμάτωσης της αραβικής κοινότητας είναι αυτή που βρίσκεται και πίσω από το πολιτικό αδιέξοδο στο Ισραήλ, καθώς αναδεικνύει το δίλημμα της ίδιας της φύσης του «εβραϊκού κράτους». Η νυν κυβέρνηση του Νάφταλι Μπένετ είναι ένα συνονθύλευμα κεντρώων, δεξιών και αριστερών κομμάτων με μοναδικό συνεκτικό δεσμό την εκδίωξη του Νετανιάχου, αλλά και των ακραίων θρησκευτικών εβραϊκών κομμάτων που είχαν τον ρόλο του ρυθμιστή των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών στην Κνεσέτ. Για πρώτη φορά στην ιστορία συμμετείχε σε κυβέρνηση αραβικό κόμμα, το Ραάμ, το οποίο με 4 βουλευτές δίνει οριακή πλειοψηφία στον συνασπισμό του Μπένετ, που βρίσκεται υπό κατάρρευση μετά την αποχώρηση μιας βουλευτίνας, η οποία προσχώρησε στο Λικούντ. Το Ραάμ απειλεί επίσης με συλλογική αποχώρηση, αν συνεχιστούν οι επιδρομές στους ιερούς τόπους της Ιερουσαλήμ. Σε αυτό το φόντο, το Λικούντ του Νετανιάχου εμφανίζεται έτοιμο να αναλάβει ξανά την εξουσία, καλώντας σε ενότητα τη δεξιά, με τη συμμετοχή θρησκευτικών και εθνικιστικών ακροδεξιών κομμάτων. Το Ισραήλ μετατρέπεται έτσι όχι μόνο σε ένα κράτοςαπαρτχάιντ αλλά και σε ένα θρησκευτικό κράτος, όπου η καθημερινή ζωή θα ορίζεται από τους ραβίνους. Αυτό προκαλεί δυσφορία και σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας του, που όμως περιθωριοποιείται πολιτικά και οικονομικά όλο και περισσότερο.

Κύπρος

Το ΑΚΕΛ στη γραμμή Αναστασιάδη… Παγωμάρα επικρατεί στην κοινωνική βάση του ΑΚΕΛ μετά την απόφαση της ΚΕ του κόμματος να προτείνει στις οργανώσεις τον Ανδρέα Μαυρογιάννη ως υποψήφιο για την προεδρία, μέχρι πρόσφατα διαπραγματευτή του νυν δεξιού προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, για το Κυπριακό. Ο Μαυρογιάννης ταυτίστηκε με τους χειρισμούς του Αναστασιάδη στις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας το 2017, όπου ναυάγησε το ενδεχόμενο να λήξει το καθεστώς των «εγγυητριών δυνάμεων» για Βρετανία, Τουρκία και Ελλάδα και να συζητηθεί χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των τουρκικών δυνάμεων κατοχής. Το ΑΚΕΛ είχε καταγγείλει τότε με έντονο τρόπο τη στάση του Κύπριου προέδρου, όμως τώρα παρουσιάζει τον Μαυρογιάννη ως υπερκομματική υποψηφιότητα που μπορεί να διεμβολίσει τη Δεξιά. Κι αυτό, την ίδια ώρα που κάνει μια επιλογή ταυτισμένη με τη γραμμή της, η οποία οδηγεί στη διαιώνιση του προβλήματος και τη «μη λύση» των δύο κρατών, ενώ έχει αφήσει σε δεύτερη μοίρα την κριτική στην αντιλαϊκή πολιτική Αναστασιάδη. Στο όνομα της προτεραιότητας του Κυπριακού, το ΑΚΕΛ κρατάει αποστάσεις και δεν επικοινωνεί με την κοινωνική δυσαρέσκεια, όπως αποτυπώθηκε στις κινητοποιήσεις του «Ως Δαμέ». Το καμπανάκι από το κακό αποτέλεσμα των περσινών βουλευτικών εκλογών δεν ακούστηκε στην ηγεσία του... Αίσθηση προκάλεσε και το κλίμα εσωκομματικής ίντριγκας, καθώς φαίνεται πως η αρχική πρόταση του γραμματέα του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, για τον δικηγόρο Αχιλλέα Δημητριάδη απορρίφτηκε από το ΠΓ. Έτσι, οι τρεις βασικοί υποψήφιοι για την προεδρία υπήρξαν βασικοί συνεργάτες του Αναστασιάδη, κάτι που σημαίνει πως η πολιτική του στο Κυπριακό και την κοινωνία αμφισβητείται μόνο στα σημεία. Το δε ΑΚΕΛ, που εμφανιζόταν σαν το ισχυρότερο κομμουνιστικό κόμμα στην Ευρώπη, δύσκολα θα δει τον υποψήφιό του στον δεύτερο γύρο. Παρά τα ποσοστά του, την «κυβερνησιμότητα» και την ισχυρή παρουσία στους θεσμούς, μια αριστερή πολιτική με αναφορά στους εργαζόμενους και την κοινωνική απελευθέρωση παραμένει ζητούμενο. Γιώργος Κρεασίδης

24

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2022

περισκ πιο

Το παραμύθι της Ευρώπης που έχει ανοίξει την αγκαλιά της για να υποδεχθεί τους πρόσφυγες από την Ουκρανία απέκτησε και άλλο «δράκο». Μετά τον ρατσισμό προς Ρομά και Αφροαμερικανούς, τώρα πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι στην Πολωνία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία και αλλού υπάρχουν πολλές αντιδράσεις για τους πρόσφυγες και τα «δικαιώματα» που απολαμβάνουν.

Σοσιαλιστές με… αρχές Παρατάξεις… αρχών αποδεικνύονται οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και Σοσιαλδημοκράτες. Τις οποίες, μάλιστα, τηρούν τόσο αυστηρά που δεν έχουν πρόβλημα να συνεργάζονται σε κυβερνητικό επίπεδο με κόμματα από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Στη Γερμανία, για του λόγου το αληθές, ηγούνται του συνασπισμού στον οποίο συμμετέχουν επίσης οι Πράσινοι και το νεοφιλελεύθερο FDP. Στη Γαλλία, την ίδια στιγμή, τα υπολείμματά τους αποφάσισαν να υπαχθούν στη να συμμαχία που συγκρότησε ο Μελανσόν, ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Στην Ιταλία, επίσης, οι Δημοκρατικοί είναι συστατικό στοιχείο της κυβέρνησης Ντράγκι, μαζί με τη Λίγκα του Σαλβίνι. Το όραμά τους, λοιπόν, είναι ξεκάθαρο — όλα για την κυβέρνηση και ποιος νοιάζεται για το περιεχόμενο; Αλλά, μεταξύ μας, το ίδιο δεν ισχύει για όλους σχεδόν τους πρωταγωνιστές του αστικού πολιτικού σκηνικού;

Πόλεμοι «χαμηλής έντασης» σε Ιράκ-Συρία Πεδίο βολής φτηνό παραμένουν το βόρειο Ιράκ, αλλά και μεγάλο τμήμα της Συρίας, καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος «χαμηλής έντασης», που μπορεί ανά πάσα στιγμή να οδηγήσει σε γενικευμένη ανάφλεξη. Στο βόρειο Ιράκ, από τη μία, εκτός από τις τουρκικές δυνάμεις που πραγματοποιούν αλλεπάλληλες εισβολές με στόχο το ΡΚΚ, οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν έχουν πυκνώσει και τα δικά τους πλήγματα.

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

Έτσι, την Τετάρτη ανακοίνωσαν πως έπληξαν άλλες ομάδες Κούρδων ανταρτών στην περιοχή του Ερμπίλ, πρωτεύουσας του Ιρακινού Κουρδιστάν. Υπενθυμίζεται πως εκεί, τον Μάρτιο, είχαν χτυπήσει στόχους που ισχυρίστηκαν πως είχαν σχέση με Ισραηλινούς, σε αντίποινα για τις διαρκείς επιδρομές των τελευταίων εναντίον θέσεών τους στη Συρία, όπου βρίσκονται εδώ και χρόνια βοηθώντας το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ — μαζί με τη Ρωσία και τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ.

Μαζικό νεκροταφείο ιθαγενών οι ΗΠΑ Οι νέες φρικιαστικές αποκαλύψεις στις ΗΠΑ, όπου βρέθηκαν «μυστικά» νεκροταφεία σε 53 εγκαταστάσεις, οι οποίες είχαν βαφτιστεί και λειτουργούσαν ως «οικοτροφεία Ινδιάνων» επί 150 χρόνια –από το 1819 μέχρι το 1969– αποδεικνύουν ότι η μέθοδος εξόντωσης των γηγενών πληθυσμών από τους «πολιτισμένους» αποίκους ήταν κοινή σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική (ενδεχομένως και στη Νότια). Άλλωστε, πέρυσι είχαν

ανακαλυφθεί στον Καναδά οι τάφοι τουλάχιστον 215 παιδιών ιθαγενών, που είχαν μεταφερθεί δια της βίας σε ανάλογα ιδρύματα, η ευθύνη των οποίων μάλιστα ανήκε στην… αγία Καθολική Εκκλησία. Ο στόχος ήταν απλός: Είτε να υποκύψουν και να αφομοιωθούν είτε να υποστούν βασανιστήρια μέχρι θανάτου. Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη ιθαγενής υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ, Ντεμπ Χάαλαντ, είχε υποσχεθεί έρευνα από τις αρχές του 2020, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει οτιδήποτε…

Λαϊκή εξέγερση στη Σρι Λάνκα, «φοβάται» και η Ινδία

Ε

δώ και δυο μήνες περίπου, η Σρι Λάνκα βρίσκεται σε διαρκή αναταραχή με την κατάσταση να κλιμακώνεται διαρκώς, σε σημείο που σήμερα μπορούμε να μιλάμε για μια πραγματική λαϊκή εξέγερση. Κύρια αιτία του ξεσηκωμού δεν είναι άλλη από την άνοδο των τιμών στα βασικά αγαθά και την ενέργεια, που έχει φέρει τα φτωχά στρώματα σε απόγνωση. Η Σρι Λάνκα είχε χτυπηθεί οικονομικά από την κρίση που προκάλεσε η πανδημία, καθώς τόσο οι εξαγωγές της όσο και οι επισκέψεις τουριστών είχαν μειωθεί δραματικά. Ενώ όμως ο πληθυσμός της ήλπιζε σε μία ανάκαμψη με την υποχώρηση των μέτρων της πανδημίας, η ραγδαία άνοδος των διεθνών τιμών των πρώτων υλών, των τροφίμων και της ενέργειας και η εκτίναξη του πληθωρισμού σε διψήφιους αριθμούς, έδωσε ένα ακόμη γερό χτύπημα σε μισό εκατομμύριο κατοίκους που έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Εδώ και μία εβδομάδα η κατάσταση στο νησιωτικό κράτος δείχνει να βγαίνει εκτός ελέγχου. Καθώς η κυβέρνηση προχωρά ταυτόχρονα σε διακοπές ρεύματος, απαγορεύσεις κυκλοφορίας και επιθέσεις εναντίον διαδηλωτών, οι τελευταίοι κλιμάκωσαν τις δράσεις τους, φτάνοντας στο σημείο να πυρπολήσουν οικίες που ανήκουν στην οικογένεια του προέδρου της χώρας, αλλά και σπίτια βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος. Κατά τις επιθέσεις σημειώθηκαν και ανταλλαγές πυροβολισμών, ενώ σε ένα περιστατικό βουλευτής δολοφόνησε δύο διαδηλωτές με το περίστροφό του και αργότερα αυτοκτόνησε. Είχαν προηγηθεί δύο μεγάλες γενικές απεργίες, στις 28 Απριλίου και τις 6 Μαΐου, με σημαντική συμμετοχή. Νιώθοντας ότι χάνει τον έλεγχο, το κυβερνών κόμμα επιστράτευσε τους σκοτεινούς μηχανισμούς του. Ομάδες παρακρατικών, οπλισμένες με ξύλα και λοστούς, επέδραμαν

στους δρόμους της πρωτεύουσας Κολόμπο, χτυπώντας διαδηλωτές και καταληψίες δημοσίων κτιρίων. Υποκρινόμενη την ανήξερη, η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα διερευνήσει το ζήτημα. Ταυτόχρονα, βέβαια, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, βγάζοντας τον στρατό στους δρόμους –με εντολή για πυρ στο ψαχνό– και στήνοντας ακόμα και οδοφράγματα με σημεία ελέγχου σε διάφορα σημεία της χώρας. Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος Ραϊαπάκσε υποσχέθηκε ότι θα αντικαταστήσει το συμβούλιο υπουργών, ενώ θα προχωρήσει σε συνταγματικές τροποποιήσεις που να ενισχύουν τις εξουσίες του κοινοβουλίου απέναντι στην παντοδυναμία του προέδρου. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι η ολική κατάρρευση της οικονομίας της Σρι Λάνκα είναι πιθανή, ενώ υπάρχει ανησυχία για την πιθανότητα επίδρασης των λαϊκών ξεσηκωμών και στη γειτονική Ινδία.