Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 4-5.6.2022 - Αρ. Φύλλου 1574 by 21aristera

Κυβέρνηση με κλομπ Αστυνομοκρατία

Ο Πανούσης, ο Ινδαρές, τα Σεπόλια και το ΑΠΘ > σελ. 12-13

Αντίσταση εργατών γης στην άγρια εκμετάλλευση

Περιβάλλον: κέρδη στο κεφάλαιο, χρέη στον λαό

> σελ. 17, 18

> σελ. 17

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 32ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.574

Ειρήνη στο Αιγαίο, διαρκής πόλεμος στη φτώχεια!

ς πεζοναύτης των ΗΠΑ εμφανίζεται ο Κ. Μητσοτάκης, εμπλέκοντας όλο και πιο βαθιά κι επικίνδυνα την Ελλάδα στον πόλεμο στην Ουκρανία και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ενώ η κυβέρνηση ξοδεύει με άνεση δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς (μετά τα γαλλικά Rafale και Belharra, τα αμερικανικά F-16 και F-35 ήρθαν τα γερμανικά Leopard), κρατάει σε δυσθεώρητα ύψη τους φόρους σε καύσιμα, ενέργεια και τρόφιμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέρριψε ακόμα και το ψοφοδεές κυβερνητικό σχέδιο για το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά η ΝΔ δεν κάνει τίποτα, αφήνοντας τον λαό στο έλεος των μαυραγοριτών της ενέργειας και του αχαλίνωτου πληθωρισμού. Ήδη ο μισθός λεηλατείται από τις καθημερινές αυξήσεις. Η κυβέρνηση όμως ανοίγει άλλα μέτωπα: Στέλνει βαριά όπλα στο αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, προ-

ξενεί μεγάλη κρίση με το Ιράν, ικανοποιώντας πειρατική απαίτηση των ΗΠΑ, και ρίχνει λάδι στη φωτιά του αστικού ανταγωνισμού με την Τουρκία. Οι φιλοδοξίες γεωπολιτικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης υπό την «προστασία» των ΗΠΑ, οδήγησαν στο να τίθεται από τον Ερντογάν μέχρι και ζήτημα κυριαρχίας ελληνικών νησιών… Όσο για την «αντιπολίτευση» ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ., αυτή εμφανίζεται σταθερά ΝΑΤΟϊκή και ακόμα πιο… τουρκοφαγική! Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τις νέες πολεμικές εκστρατείες του κεφαλαίου. Η ελπίδα βρίσκεται στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο, για την ειρήνη και τη φιλία των λαών Ελλάδας και Τουρκίας (και όλων των χωρών), για το δικαίωμα στη ζωή, ενάντια στη φτώχεια και την εκμετάλλευση. >>> 5, 7, 20

Η ακρίβεια «βομβαρδίζει» τους εργαζόμενους, σερίφης των ΗΠΑ η κυβέρνηση

Εκπαίδευση

των Χ. Καλαμπαλίκη, Θεοπίστης Καπέτα, Γ. Κρεασίδη, Α. Νικολόπουλου

Μόρφωση για λίγους, ξύλο σε πολλούς Πανεπιστήμια σούπερ-μάρκετ φέρνει ο νέος νόμος-πλαίσιο των Κεραμέως-Μητσοτάκη. Επιχειρηματική λογική με μάνατζερ και ΜΑΤ. Προετοιμάζεται η ΟΠΠΙ, ακραία καταστολή στο ΑΠΘ. Σε εγκατάλειψη οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα αλλά και τη Θεσσαλονίκη. Με συνελεύσεις και μαζικές διαδηλώσεις απαντούν οι φοιτητές, οργανώνουν κλιμάκωση του αγώνα. >>> σελ. 8-9, 11, 16

Αναιρέσεις 2022, όαση ανατροπής και δημιουργίας Άνοιξαν οι πύλες του μεγάλου φεστιβάλ της ανατρεπτικής νεολαίας και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στη Γεωπονική. Ένα φεστιβάλ «χειροποίητο», αλλά πλούσιο και ποιοτικό. Ενώ η αντιπαράθεση Ερντογάν-Μητσοτάκη έχει πιάσει κόκκινο, ξεχωρίζουν οι αντιπολεμικές συζητήσεις σήμερα Σάββατο σε Αθήνα και Πάτρα, με συμμετοχή αντιπροσωπειών από την Τουρκία. Το φεστιβάλ κορυφώνεται αύριο Κυριακή. >>> σελ. 10

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Δυνατή αντικαπιταλιστική Αριστερά τώρα!

Το πρωθυπουργικό δίλημμα «με τη γνώση και την ελευθερία ή με τη βία» λέει τις μισές λέξεις για να συσκοτίσει την αλήθεια. Με τη βία της φυλακής της γνώσης στην υπηρεσία της ελευθερίας της αγοράς ή απέναντί της; Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία βρίσκονται μέσα στην «τέλεια καταιγίδα», ενώ πυκνώνουν οι προειδοποιήσεις γι’ αυτό που έρχεται. Λεηλασία μέσω τρομερής ακρίβειας, ελαστική εργασία και εκμετάλλευση χωρίς όρια, πανδημία και περιβαλλοντική καταστροφή, επισιτιστική κρίση, πόλεμος και αμόκ εξοπλισμών. Δεν πρόκειται για «τυχαία» ή «φυσικά» γεγονότα. Συνδέονται κι έχουν την ίδια αιτία, τον καπιταλισμό! Σήμερα απαιτείται μια αριστερή αντικαπιταλιστική πολιτική απάντηση. Περισσότερο και από το 2008-12, καθώς η επίθεση του συστήματος είναι καθολική. Ποιος μπορεί να ελπίζει σε μια εναλλαγή διαχειριστή, να φύγει ο «Μητσοτάκης κάθαρμα» και να έρθει ο «κωλοτούμπας Τσίπρας»; Χρειάζεται μια Αριστερά που να θέλει να σαρώσει όλα τα δεσμά και γι‘ αυτό είναι μετωπική αντικαπιταλιστική και στηρίζεται στη δύναμη του κινήματος. Είναι ανάγκη του σήμερα, για να δοθούν οι απαραίτητες απαντήσεις. Όπως, εθνικοποίηση τώρα όλου του τομέα ενέργειας, χωρίς αποζημιώσεις και με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, βάζοντας τέρμα στους μαυραγορίτες παρόχους, στη ρήτρα αναπροσαρμογής και τα χρηματιστήρια. Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν ποιοτικό σύστημα υγείας, όπως έδειξε η πανδημία. Μεγάλες αυξήσεις τώρα όλων των μισθών, κανένας κάτω από 1.000 ευρώ, να πάρουμε από τα κέρδη του κεφαλαίου. Χωρίς αυταπάτες για εκδημοκρατισμό της ΕΛΑΣ, αλλά με αγώνα για κατάργηση ΜΑΤ-Δράση κ.λπ. Συνολική πάλη σε σύγκρουση με κεφάλαιο, ΕΕ και ΝΑΤΟ τώρα, κι όχι αναμονή για ενίσχυση του κόμματος και καλύτερες συνθήκες, που έτσι δεν έρχονται ποτέ. Για να ανοίξει ο δρόμος για την επαναστατική ανατροπή, για να πάρουν οι εργαζόμενοι τη ζωή και την εξουσία στα χέρια τους. Έχουμε αργήσει. Χρειάζεται αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, συσπείρωση δυνάμεων, μαζικό άνοιγμα στον λαό. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ, όλες οι δυνάμεις σε αυτό θα κριθούν.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Φυλακές της γνώσης, ελευθερία της αγοράς

ν «όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή», πώς γίνεται, όταν ανοίγει μια Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη (κατά τα λεγόμενα της κυβέρνησης), να πληθαίνουν οι ανθρωποφύλακες και οι ασφαλίτες, να πολλαπλασιάζονται τα ΜΑΤ και οι αύρες, να δημιουργείται δηλαδή μια διευρυμένη «φυλακή»; Οι κυβερνώντες που επιστράτευσαν τις «βαριοπούλες» της καταστολής και της χειραγώγησης, βάφοντας με αίμα φοιτητών τα κράσπεδα του ΑΠΘ, αλαζονικά ταυτίζουν τη γνώση και την ελευθερία με την ύπαρξη αυτής της νέας φυλακής, κουνώντας επιδεικτικά τα κλειδιά της. Η κυρία Κεραμέως, με τον νέο νόμο πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, την περιγράφει. Το δίλημμα, «με τη γνώση και την ελευθερία ή με τη βία», που έθεσε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, λέει τις μισές λέξεις για να συσκοτίσει την αλήθεια. Με τη βία της φυλακής της γνώσης στην υπηρεσία της ελευθερίας της αγοράς ή απέναντί της; Αυτό το δίλημμα συνειδητοποιεί κανείς, κοιτάζοντας τη φωτογραφία της συνέντευξης των φοιτητών, όπου για φόντο αντί για το προαύλιο του Πανεπιστημίου αντικρύζει μια διμοιρία ΜΑΤ. Πρόκειται για τις φοιτήτριες και τους φοιτητές εκείνους που πέρασαν τον Ιούνιο «των σκυμμένων κεφαλιών» στον εξεταστικό Προκρούστη των Πανελλαδικών. Η κυβέρνηση και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, που χθες τους αποκαλούσαν «αρίστους», τώρα τους λένε «μπαχαλάκηδες». Επειδή αποφάσισαν να υπερασπίσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο, τη μόρφωση, την ελευθερία και τη ζωή τους απέναντι στην αντιδραστική μετάλλαξη. Αρνήθηκαν όνειρα μπογιατισμένα κι ελευθερία ανάπηρη, σε μια ασπρόμαυρη ζωή, υπονομευμένη από δείκτες επιχειρηματικής κερδοφορίας και πολεμικά ανακοινωθέντα. Γνωρίζουν καλά οι κυβερνώντες και

Την ελευθερία της γνώσης την κουβαλούν στους ώμους τους οι νέοι και οι νέες που μάχονται και σηκώνουν κεφάλι κι όχι τα ΜΑΤ

η κρατική εξουσία πως ο οδοστρωτήρας της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης πρώτα πρέπει να ισοπεδώσει τα νεανικά μυαλά και να ερημώσει τη δύναμη των αισθημάτων. Θέλουν το κριτήριο του ιδιωτικού κέρδους να πάρει τη θέση της κοινωνικής ωφελιμότητας. Η «ιστορική γνώση» να βγάζει τις εξεγέρσεις «εκτός του κλίματος» και να επιβεβαιώσει το άσκοπο της προσδοκίας για κοινωνική αλλαγή. Επιδιώκουν η συλλογική αναζήτηση να γίνει ατομικός ανταγωνισμός και η γνώση του κόσμου ανακοίνωση υποστήριξης επιχειρηματικής πατέντας. Προωθούν την αριστεία της υποταγής στις κυρίαρχες νόρμες, για να γλιτώσουν από την αυθάδεια της αμφισβήτησης. Για να βεβαιωθούν για την έκβαση αυτής της σύγκρουσης, βάζουν ανθρωποφύλακες στις εισόδους, αύρες στα προαύλια και δημοσιογραφικούς δεσμοφύλακες στη σκέψη. Πώς γίνεται, λοιπόν, με τόσες σκοτωμένες ιδέες, η ελευθερία να δραπετεύει και να μην αρκείται στον ρόλο του καλολογικού στοιχείου των πρωθυπουργικών ομιλιών; Επειδή το πανεπιστήμιο σε όλες τις εκδοχές του μέχρι σήμερα, ακριβώς εξαιτίας

της μορφωτικής του διάστασης, αποτέλεσε χώρο υποδοχής των κοινωνικών διεργασιών και εκκολαπτήριο ριζοσπαστικών ιδεών. Στοιχειώνει τους κυρίαρχους η ρήση του Κολοκοτρώνη «το σπίτι ετούτο (εννοούσε το πανεπιστήμιο) θα φάει το σπίτι εκείνο (εννοούσε την απολυταρχία του Όθωνα)». Θέλουν να τελειώνουν με την αγωνιστική πολιτική στάση των φοιτητών, που κρατάει από την αντιβασιλική κατάληψη του πανεπιστημίου το 1859 μέχρι τις αντιδικτατορικές καταλήψεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου το 1973 και από τότε μέχρι σήμερα. Αυτό αποτυπώνεται στις κυβερνητικές διακηρύξεις ότι τα πανεπιστήμια θα πρέπει να πάψουν να είναι «κέντρα ανομίας της Αριστεράς». Πώς αλλιώς θα γίνονται όλο και περισσότερο κέντρα αναπαραγωγής της καπιταλιστικής νομιμοφροσύνης; Την ελευθερία της γνώσης την κουβαλούν στους ώμους τους οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που μάχονται και σηκώνουν κεφάλι και όχι τα ΜΑΤ που υπερασπίζονται τα κρατικά συμφέροντα. Αυτοί που διαλέγουν να είναι με το πλευρό όσων «χτίζουν τις πολιτείες αλλά δεν έχουν σπίτι, όσων ζυμώνουν αλλά δεν έχουν ψωμί, όσων βγάζουν κάρβουνο και οι ίδιοι κρυώνουν, αυτών που δεν έχουν τίποτα και έρχονται να πάρουν τον κόσμο». Κι όχι στην αυλή αυτών που διαλαλούν το δικαίωμα ιδιοκτησίας ενός κόσμου που σε τίποτα δεν τον ομόρφυναν αλλά τον οδηγούν στη βαρβαρότητα και την ασχήμια. Οι νέοι άνθρωποι των εποχών που έρχονται μπορούν να κουβαλήσουν την προσδοκία μιας νέας χαραυγής πάνω από τις πολιτείες που δε χτίστηκαν ακόμη. Όχι με φόβο και συμμόρφωση αλλά με τη δύναμη που τρέμουν οι κυρίαρχοι: Την απέραντη δίψα να ‘σαι τόσο πρόσκαιρος και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια….

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

«Η

νέα γενιά θα πάει μπροστά τον τόπο», «πολιτικές που θα φέρουν τους νεολαίους πίσω στην Ελλάδα» υπόσχεται ξανά και ξανά ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να χαϊδέψει τα αυτιά της νεολαίας και να επιδείξει όραμα. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική από τις ψεύτικες υποσχέσεις. Η νεολαία νιώθει και είναι στο κέντρο της επίθεσης, βλέπει το μέλλον όλο και πιο δυσοίωνο και δεν μασάει από τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Ζει μέσα σε πανδημίες, πολέμους, έναν καπιταλισμό αδηφάγο, όπου σύγχρονοι σκλάβοι στις αποθήκες της Amazon δίνουν στους πλούσιους του κόσμου τη δυνατότητα να ταξιδεύουν στο διάστημα. Οι εικόνες με τον αιμόφυρτο φοιτητή στο ΑΠΘ, επανάληψη των περσινών επιθέσεων της αστυνομίας σε φοιτητές, αλλά και αντίστοιχες με τις εικόνες των πλατειών, όπως στη Νέα Σμύρνη την περίοδο της καραντίνας, αναδεικνύουν ποια θα είναι η αντιμετώπιση της νεολαίας. Ή υπάκουη θα μπει στα καλούπια της κυρίαρχης πολιτικής ή όποτε σηκώνει κεφάλι θα ξυλοφορτώνεται. Και όσο πιο επιθετική είναι η πολιτική της κυβέρνησης τόσο το ξύλο θα μεγαλώνει. Ζούμε την εποχή που τα καρότα μούχλιασαν και έχει μείνει μόνο το μαστίγιο για να ασκεί πολιτική. Πώς αλλιώς να επιβληθούν οι αλλαγές στην παιδεία και την εργασία; Πώς θα πείσουν ότι ελάχιστοι θα συνεχίσουν στα πανεπιστήμια και οι υπόλοιποι θα στραφούν στην τεχνική εκπαίδευση, με λιγότερη μόρφωση και λιγότερα δικαιώματα; Πώς θα πείσουν τους φοιτητές ότι στα πανεπιστήμια δεν θα μαθαίνουν επιστήμες, αλλά όποιες δεξιότητες ζητάνε οι επιχειρήσεις που θα χορηγούν το εκάστoτε ίδρυμα; Πως μπάτσοι θα πρέπει να φυλάνε τους managers που θα διοικούν τα ιδρύματα, ενώ οι φοιτητές ούτε συλλόγους δεν θα έχουν; Πώς θα πείσουν τα νέα παιδιά που βγαίνουν στην εργασία και βιώνουν μια ζούγκλα χωρίς δικαιώματα, με δουλειά λάστιχο χωρίς ωράριο και μισθούς που δεν βγάζουν το μήνα, ενώ τα νοίκια και τα αγαθά πρώτης ανάγκης γίνονται πανάκριβα; Σίγουρα όχι με «υγιή νεανική επιχειρηματικότητα»… Τι όμως μπορεί να πείσει για μια διαφορετική προοπτική; Θα μπορούσε να είναι ο «ούτε καν αριστερά» ΣΥΡΙΖΑ; Που στη διακυβέρνησή του ξέσκισε κάθε ελπίδα του λαού και έστρωσε διάπλατα το χαλί για να υλοποιηθεί η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης; Μήπως η ξαναζεσταμένη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ του '15 που θέλει να εκφράσει το ΜΕΡΑ25; Δηλαδή καμία σύγκρουση με όσους χαράσσουν αυτές τις πολιτικές, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά με λίγη γαρνιτούρα τεχνοδημοκρατίας, που οι κατακτήσεις δεν θα έρχονται μέσα από πάλη, αλλά από διαπραγμάτευση με τους από πάνω; Υπάρχει όμως κάποια διαφορετική προοπτική ή μήπως αρκεί η υπομονή για να περάσουν οι φουρτούνες, κουτσά στραβά να επιβιώσουμε και κάποια στιγμή τα πράγματα θα στρώσουν; Με

Η νεολαία δεν συναινεί, μάχεται για ανατροπή Πολιτική μάχη Φοίβος Λιναρδάτος | μέλος ΚΣ νΚΑ

▸ Η νέα γενιά ή θα είναι υπάκουη στα καλούπια της κυρίαρχης πολιτικής ή, όποτε σηκώνει κεφάλι, θα ξυλοφορτώνεται πόση σιγουριά μπορεί κάποιος να πει ότι τα πράγματα θα στρώσουν όταν τα τελευταία 15 χρόνια έχει ζήσει μια οικονομική κρίση που γύρισε το βιοτικό επίπεδο του λαού δεκαετίες πίσω στο χρόνο, μια πανδημία με εκατομμύρια νεκρούς παγκόσμια, lockdown και ζωή-επεισόδιο δυστοπικής σειράς, έναν πόλεμο στο κέντρο της Ευρώπης που εκφράζει μια παγκόσμια διαπάλη των ισχυρών για την ηγεμονία και ταυτόχρονα έναν παγκόσμιο κίνδυνο για επέκτασή του σε κάθε γωνιά του πλανήτη; Η νεολαία τους βγάζει τη γλώσσα! Δεν μοιάζει πρόθυμη να δεχτεί αμαχητί όσα πάνε να της επιβάλλουν, ούτε να χωρέσει στη ζωή που της ετοιμάζουν. Φαίνεται έντονα στις μάχες

του τελευταίου διαστήματος, φάνηκε με με ένα ξεροκόμματο για μισθό πρέμε εμφατικό τρόπο στις φοιτητικές εκλοπει να κερδίσει ο κόσμος της εργασίας γές, φαίνεται στις τάσεις αναζήτησης τον πλούτο που παράγει και του κλέβει που έχει η νέα γενιά παγκοσμίως, στην το κεφάλαιο, να αποδεσμευτούμε από επιστροφή στη συλλογική πάλη και τη τους μηχανισμούς του κεφαλαίου όπως δημιουργία σωματείων, στην απονομιη ΕΕ και των συμφωνιών που δένουν χειμοποίηση λέξεων όπως ο σοσιαλισμός και ροπόδαρα το λαό. Για να μην ζήσουμε ο κομμουνισμός. Η αντικαπιταλιστική πολέμους χρειάζεται να απεμπλακούμε αριστερά στην Ελλάδα είναι πρωτοπόρα από τους πολεμικούς μηχανισμούς του σε αυτές τις διεργασίες. Έχει πρωταγωΝΑΤΟ, από τις εθνικές σημαίες που νιστικό και μαχητικό ρόλο στους αγώνες, κρύβουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου προβάλλει και οικοδομεί την συλλογικόκαι να υψώσουμε τις σημαίες ενός αντιτητα και την αλληλεγγύη, βάζει τα εργαπολεμικού κινήματος υπεράσπισης των τικά συμφέροντα μπροστά. Ένας άλλος εργατικών και όχι των εθνικών συμφεδρόμος είναι εφικτός και τον σκιαρόντων, που παλεύει για ειρήνη γραφούμε καθημερινά. και φιλία των λαών. Για να Αυτός ο κόσμος δεν παίρμην βιώνουμε τα ακραία Αυτός νει φτιασιδώματα, χρειάζεαποτελέσματα της κλιο κόσμος ται ριζική, επαναστατική ματικής αλλαγής ή δεν παίρνει αλλαγή. Πρέπει να ξηλωπανδημίες χρειάζεται θεί ο παλιός κόσμος και μια άλλη σχέση με το φτιασιδώματα, να χάσει το κεφάλαιο, περιβάλλον, χωρίς χρειάζεται ριζική ώστε να απελευθερωθούν την υπερεκμετάλλευεπαναστατική οι δυνατότητες της κοινωση των πόρων, χωρίς νίας, να χειραφετηθεί κάθε πέτρα, κάθε φύλαλλαγή ο κόσμος της εργασίας λο να κρίνεται από το αν και η νέα γενιά, ένας νέος παράγει κέρδος. κόσμος να χτιστεί. Για να αντιμεΜε αυτά τα μεγάλα ερωτήματωπίσουμε την ακρίβεια, την ενεργειατα για το μέλλον της νεολαίας και τις κή και επισιτιστική κρίση χρειάζεται να αναγκαίες απαντήσεις της αντικαπισυγκρουστούμε με τη λογική του εμποταλιστικής αριστεράς αναμετρόμαστε ρεύματος που σφραγίζει κάθε υλικό ή στους καθημερινούς μας αγώνες αλλά άυλο αγαθό στο σύγχρονο κόσμο, την και στις πολιτικές εκδηλώσεις του φειδιωτική ιδιοκτησία που όλα τα αγοράτινού φεστιβάλ Αναιρέσεις που ανοίγει τις ζει και όλα τα πουλάει. Για να μην ζούπύλες του.

Από σπόντα *** Έχουμε ξεκινήσει άσχημη δουλειά με αυτές τις ανταλλαγές τεθωρακισμένων * Στέλνει ο Μητσοτάκης BMP-1 (της πρώην DDR) στην Ουκρανία και μας δίνουν οι Γερμανοί τα δικά τους τα Marder * Καθότι οι Ουκρανοί ξέρουν να χειρίζονται τα ανατολικής κατασκευής. *** Το ερώτημα είναι τι θα γίνε,ι αν ο Μητσοτάκης αποφασίσει να στείλει στρατεύματα * Καθότι για την κυβέρνηση οι επιθυμίες του ΝΑΤΟ είναι διαταγή * Και το εννοεί αυτό * Μάλλον σε αυτή την περίπτωση θα ανταλλάξουμε έλληνες στρατιώτες με γερμανούς τουρίστες * Διότι έτσι η κυβέρνηση θα πετύχει διπλό στόχο * Εκπληρώνει τις συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας και συμβάλει στην ανάπτυξη του τουρισμού * Μάλιστα, αν το μέτρο αρέσει στους μεγαλοξενοδόχους, υπάρχει περίπτωση να γίνει διαπραγμάτευση: Ένας στρατιώτης, δυο τουρίστες. *** Βέβαια, οι πραγματικοί «τουρίστες» σε αυτή τη χώρα είναι οι εργαζόμενοί της * Περιπλανώμενοι * Αν ρίξετε μια ματιά στις… τιμές των δωματίων και των εισιτηρίων, θα καταλάβετε * Δείτε και τους μισθούς στον επισιτισμό. *** «Αν θέλουμε να είμαστε προσγειωμένοι», η κατάσταση που θα αφήσει η ΝΔ στην επόμενη κυβέρνηση «μπορεί να είναι και χειρότερη από το καθεστώς των Μνημονίων» * Έτσι έλεγε ένα άρθρο προσφάτως στην Αυγή * Και δεν το υπέγραφε κάποιος τυχαίος αλλά ο Θανάσης Καρτερός. *** Όπως καταλαβαίνετε, είναι η γνωστή θεωρία της «καμένης γης» * Που όλο και πιο συχνά υπονοείται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ * Ιδίως προσκείμενα στην ηγεσία του * Μάλλον το έχουν πιστέψει στην Κουμουνδούρου ότι ίσως κυβερνήσουν * Αυτό που δεν πιστεύουν είναι πως θα κάνουν αυτά που τάζουν * Που δεν είναι και τίποτε… φοβερό εδώ που τα λέμε. *** Δεν επιθυμούν πρόωρες εκλογές λένε τα γκάλοπ * Αλλά αν επιθυμούσαν, θα ψήφιζαν ΝΔ * Πάλι καλά που έχουμε κι αυτές τις εταιρείες να μας λένε πώς σκεφτόμαστε * Πόσο χαλαροί και ψύχραιμοι είμαστε * Ακόμα κι όταν παίρνουμε τους λογαριασμούς * Πόσο ισορροπημένοι ψυχολογικά, δίχως άγχη * Ξέρετε γιατί: Έχουμε ολιστική προσέγγιση της ζωής.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΣΥΡΙΖΑ

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Ο Τσίπρας «έκοψε και έραψε» τους συσχετισμούς ▸ Πώς η ηγεσία έφτιαξε στα μέτρα της την εσωκομματική γεωγραφία

να πολύ σημαντικό βήμα για τη «θωράκιση» της προεδρικής αρχής στον ΣΥΡΙΖΑ έγινε την προηγούμενη Κυριακή. Ο Αλέξης Τσίπρας με αποτελεσματικές κινήσεις φαίνεται πως δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να «λύσει τα χέρια του» ξανα-μοιράζοντας αναλόγως την εσωκομματική τράπουλα μετά τις πρόσφατες εκλογές από τη βάση. Στην «παρθενική» συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, ο Αλέξης Τσίπρας «έκοψε και έραψε» τους συσχετισμούς, τόσο στην Πολιτική Γραμματεία όσο και στο Εκτελεστικό Γραφείο που εκλέχθηκε. Μεριμνώντας, ώστε καμία από τις τάσεις να μην έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά τους συσχετισμούς που καταγράφηκαν στις εκλογές της 15ης Μάη για την ανάδειξη της ΚΕ. Δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις, ώστε το σύνολο των τάσεων να έχει κίνητρα για να συμμετάσχει ενεργά στην άτυπη προεκλογική περίοδο. Είτε οι εκλογές γίνουν το Φθινόπωρο είτε την ερχόμενη Άνοιξη. Η καθοριστική κίνηση γι’ αυτό ήταν η πρόταση για να γίνει γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ η Ράνια Σβίγκου. Ένα πρόσωπο που συμπορεύεται με την τάση της Ομπρέλας, δίχως όμως να

ανήκει στον σκληρό πυρήνα της. Πρόκειται, επίσης, για ένα πρόσωπο που δεν έχει δείξει τάσεις να δημιουργήσει αντιπαραθετικές σχέσεις με τον πρόεδρο του κόμματος, όπως, π.χ., ο Πάνος Σκουρλέτης. Ταυτόχρονα, στη θέση του αναπληρωτή γραμματέα εκλέχθηκε ο Γιώργος Βασιλειάδης, που στο παρελθόν έχει θητεύσει σε δύσκολες και «ειδικών χειρισμών» θέσεις, όπως η γραμματεία αντιμετώπισης της διαφθοράς ή ο χώρος του ποδοσφαίρου. Η εκλογή της Ράνιας Σβίγκου στην κομβική αυτή θέση φέρνει τη συγκεκριμένη τάση να σχετίζεται με τον γραμματέα. Την ίδια στιγμή, όμως,

που η «προεδρική» «Κίνηση Μελών» έχει την πλειοψηφία, με περίπου 120 μέλη στην 300μελή Κεντρική Επιτροπή. Έτσι, όλες οι τάσεις έχουν ισορροπημένη σχετικά εκπροσώπηση. Ανάλογες ισορροπίες υπάρχουν και στο Εκτελεστικό Γραφείο, όπου, εκτός από τους δύο γραμματείς, βρίσκονται ο Νάσος Ηλιόπουλος και η Έφη Αχτσιόγλου, που δεν συντάσσονται με κάποια τάση, μαζί με την Όλγα Γεροβασίλη και τη Ρένα Δούρου της «Κίνησης Μελών». Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε παράλληλα να «κοντύνει» πρόσωπα που επιφύλασσαν για τον εαυτό τους ειδικούς ρόλους και ακολουθούσαν προσωπικές

στρατηγικές, όπως ο Παύλος Πολάκης που δεν εκλέχθηκε σε κανένα όργανο. Όπως, επίσης, και να «παροπλίσει» ένα μεγάλο μέρος της «παλιάς φρουράς», αφού οι Ν. Βούτσης, Γ. Δραγασάκης, Δ. Βίτσας και άλλοι ανακοινώθηκε ότι δεν επιθυμούσαν να συμμετέχουν στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Εξαίρεση ο Νίκος Φίλης, που παρά το γεγονός ότι δεν προτάθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα για την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, κατάφερε τελικά ως πρόσθετη υποψηφιότητα να εκλεγεί, μαζί με τον Πάνο Λάμπρου, από τα 70 περίπου μέλη που φέρεται να έχει η τάση της Ομπρέλας στην Κεντρική Επιτροπή. Όσον αφορά τους λεγόμενους «πασοκογενείς», και αυτοί είχαν έντονη εκπροσώπηση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως, μάλιστα, η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, όπως και ο Γιάννης Ραγκούσης, που εκλέχθηκαν ανάμεσα στους πρώτους στην Πολιτική Γραμματεία. Οι προερχόμενοι από τον χώρο αυτό ανέδειξαν τα περισσότερα προβεβλημένα στελέχη τους (π.χ. Νίκος Μπίστης), με μόνη εξαίρεση τον Στέφανο Τζουμάκα, παρότι προτάθηκε για την Πολιτική Γραμματεία από τον Α. Τσίπρα.

ΣΚΑΝ∆ΑΛΟ NOVARTIS

«Χαμένα στη μετάφραση» το όνομα Λοβέρδος κι άλλα

έο σοβαρό πολιτικό ζήτημα προκύπτει στο σκάνδαλο Norvartis από την προσεκτική μελέτη της δικογραφίας και τις αποκαλύψεις σχετικά με το σβήσιμο από έγγραφο του FBI των ονομάτων του Ανδρέα Λοβέρδου, του Κωνσταντίνου Φρουζή, του Νίκου Μανιαδάκη, του Γιώργου Πατούλη κ.α. Το έγγραφο του FBI απευθύνεται στην Ελένη Τουλουπάκη το 2017 και η χάλκευση του εγγράφου έγινε το 2021. Όπως φαίνεται, η επίσημη υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών παραποίησε στοιχεία, αφαιρώντας το όνομα του Α. Λοβέρδου που κατονομάζεται ως πρό-

σωπο που χρηματίστηκε με 20.000 ευρώ από τη Novartis για να εμποδίσει ένα ανταγωνιστικό φάρμακο να αντικαταστήσει το προϊόν της εταιρείας. Ακόμα, στο έγγραφο «εξαφανίστηκε» μια ολόκληρη παράγραφος σχετικά με το πώς τα χρήματα άλλαζαν χέρια μεταξύ Φρουζή, Μανιαδάκη και πολιτικών προσώπων. Με γραπτή απάντησή της η μεταφράστρια του επίμαχου εγγράφου Δέσποινα Καρατζή αρνείται κατηγορηματικά ότι είχε η ίδια ανάμειξη: «Στη μετάφρασή μου υπήρχαν τα ονόματα αυτά και οι ιδιότητές τους, καθώς και άλλα ονόματα». Επομένως, το ερώτημα είναι ποια στελέ-

χη της κυβέρνησης έδωσαν την εντολή να σβηστούν οι επίμαχες αναφορές και με ποιο σκοπό; Η ζημιά του Δημοσίου στην Ελλάδα (ΕΟΠΥΥ) από την τιμολόγηση των σκευασμάτων Novartis έχει υπολογιστεί ότι ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ. To μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ότι το ελληνικό δημόσιο, με ευθύνη της τωρινής κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, μόλις τώρα ξεκίνησε διαδικασία διεκδίκησης αποζημίωσης από τη Novartis, με πέντε χρόνια καθυστέρηση, όταν με τα ίδια στοιχεία η εταιρεία έχει ήδη καταδικαστεί στις ΗΠΑ!

Πολιτική

ιγαντώνεται το εκρηκτικό κοκτέιλ της ενεργειακής ακρίβειας, των διαδοχικών επιπτώσεών της σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων, στις τιμές βασικών αγαθών για τα νοικοκυριά, και της ουσιαστικής αδιαφορίας των κυβερνήσεων και της ΕΕ, να ενισχύσουν ουσιαστικά τους λαούς και να κόψουν κέρδη από το κεφάλαιο. Καραμπινάτη περίπτωση η «πόρτα» που έφαγε από την Κομισιόν το ελληνικό σχέδιο για το πλαφόν στην ηλεκτρική ενέργεια, αφού η ΕΕ αρνήθηκε να «πειράξει» το μοντέλο λειτουργίας της αγοράς (target model), το οποίο εξισώνει την πιο χαμηλού κόστους ενέργεια (ΑΠΕ, υδροηλεκτρικά, άνθρακας) με το πανάκριβο, σήμερα, φυσικό αέριο, έναν μηχανισμό που εν πολλοίς ευθύνεται για το κερδοσκοπικό πάρτι των μεγάλων εταιρειών ενέργειας. Η κυβέρνηση πλέον θα προσπαθήσει να χρυσώσει το χάπι των επιδοτήσεων. Το αρχικό σχέδιο, που προέβλεπε αναστολή της ρήτρας αναπροσαρμογής, πάει στον κάλαθο και το ΥΠΕΝ «ξαναγράφει» έναν νέο μηχανισμό, που το μόνο που θα κάνει θα είναι να αφαιρεί από την «πηγή» ένα ποσοστό από τα υπερκέρδη των παραγωγών, με τη ρήτρα αναπροσαρμογής να παραμένει. Στην πράξη, οι καταναλωτές θα επιδίδονται ανά μήνα στην αναζήτηση του «φθηνότερου» παρόχου με προφανώς μηδαμινά αποτελέσματα, καθώς οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας θα παραμένουν στα ύψη. Ήδη τα χρέη των νοικοκυριών προς

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κυβερνητικοί «άνθρακες»

Δημήτρης Σταμούλης

«Καπνός» το 18% του κατώτατου

μισθού τον Απρίλιο λόγω ακρίβειας ▸ Τα νοικοκυριά γονατίζουν, η ΕΕ στηρίζει το μοντέλο-αρπαχτή στο ρεύμα τους παρόχους από τον Απρίλιο και μετά αυξάνονται με υψηλούς ρυθμούς, ενώ υπολογίζεται ότι το 50% των τιμολογίων ρεύματος είναι ληξιπρόθεσμα και μόλις ένας λογαριασμός στους δέκα βρίσκεται σε διακανονισμό. Στο μέτωπο των καυσίμων, η κατάσταση είναι εξίσου απελπιστική, οι τιμές καθημερινά σκαρφαλώνουν, ενώ για νέο κύμα ανατιμήσεων τις επόμενες ημέρες προειδοποιούν οι βενζινοπώλες, προβλέποντας άμεσα τιμή λίτρου τα 2,50 ευρώ, ενώ ήδη σε κάποια νησιά έχει φτάσει τα 2,70 ευρώ. Στην παγκόσμια κατάταξη, στις 30 Μαΐου, η Ελλάδα ήταν η 7η πιο ακριβή χώρα του κόσμου και η 4η της ΕΕ, στην αμόλυβδη. Η πιο πάνω εικόνα αποτυπώνεται ανάγλυφα και στα νεώτερα στοιχεία της Eurostat για τον πληθωρισμό, όπου η Ελλάδα σκαρφάλωσε πλέον στην 5η θέση με 10,7%, και την UBS να προειδοποιεί ότι ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη ήρθε για να μείνει, προϊδεάζοντας για νέες ανατιμήσεις στην ενέργεια και εκτίναξη τιμών στα τρόφιμα. Η δραματική κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά νοικοκυριά καταγράφεται και στην τελευ-

Πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τους εξωφρενικούς λογαριασμούς ρεύματος

ταία έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία. Τον Απρίλιο του 2022 η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού ήταν ίση με 18% έναντι 14,7% τον Μάρτιο. Ο μέσος μισθός του ιδιωτικού τομέα είχε απωλέσει τον Απρίλιο του 2022 το 9,9% της αγοραστικής του δύναμης, ενώ ο μέσος μισθός μερικής απασχόλησης το 28%! Πόσω μάλλον που οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, ενώ εργάζονταν το 76% του χρόνου εργασίας

των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης, αμείβονταν μόλις με το 38% της αμοιβής των τελευταίων. Όσο για τις όποιες δικλείδες ασφαλείας προσφέρουν οι συλλογικές συμβάσεις, η εικόνα είναι κι εδώ απογοητευτική, καθώς το 2021 υπογράφηκαν μόλις 34 συλλογικές συμβάσεις εργασίας (κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές), που καλύπτουν δυνητικά μόλις 625.000 άτομα, δηλαδή 1 στους 4 μισθωτούς εργαζόμενους.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΗΣ  ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ

Καμπάνια: «Κανένα σπίτι χωρίς φαγητό, ρεύμα και νερό»

ε αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που την ίδια μέρα είχε στο επίκεντρό της την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, την περασμένη Τρίτη, ριζοσπαστικές αντικαπιταλιστικές κινήσεις πόλης και περιφέρειας και εργατικά σχήματα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα διοργάνωσαν μια πρώτη παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Ανάπτυξης στο Σύνταγμα, εγκαινιάζοντας την κοινή καμπάνια ενάντια στην ακρίβεια, το κόστος ζωής και τους άθλιους μισθούς με σύνθημα «Κανένα Σπίτι χωρίς φαγητό, ρεύμα και νερό». Επιδίωξη των κι-

νήσεων είναι η καμπάνια να εκτυλιχθεί όλο τον Ιούνιο και να γενικευθεί στην πορεία, με κινητοποιήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Οι κινήσεις και τα εργατικά σχήματα θα σχεδιάσουν τις επόμενες ημέρες δράσεις ανά γειτονιά και παρεμβάσεις σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, με βάση μια σειρά από αιτήματα, μεταξύ των οποίων: Δραστικές μειώσεις των τιμών των βασικών και λαϊκών αγαθών. Τρόφιμα, ρεύμα, νερό, καύσιμα να αποδεσμευτούν από οποιαδήποτε φορολογική επιβάρυνση. Να σταματήσει η διαπραγμάτευση των βασικών αγαθών στα

διάφορα χρηματιστήρια και να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές τους. Η ΔΕΗ και όλες οι μονάδες παραγωγής, μεταφοράς, διανομής και εμπορίας του ρεύματος να περάσουν στο Δημόσιο, χωρίς αποζημίωση με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας και όλων των συνεπειών τιμολόγησης, διαπραγμάτευσης και εμπορίας του ρεύματος, όπως η «ρήτρα αναπροσαρμογής». Διατίμηση και έλεγχος των ενοικίων. Αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις και το επίδομα ανεργίας. Ας σημειωθεί πως, καθώς τα προβλήματα του κόσμου είναι εκρηκτικά, όσες εξορμήσεις έχουν γίνει συναντούν μεγάλη λαϊκή ανταπόκριση.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Μυτιληναίος: «Ε, όχι και αισχροκέρδεια!» Ποια «ουρανοκατέβατα» και «αθέμιτα» υπερκέρδη, αναρωτήθηκε ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, μιλώντας στους μετόχους της Mytilineos, πανηγυρίζοντας για την εκτίμηση για διπλασιασμό της κερδοφορίας το 2022 σε σχέση με το 2020! «Τα κέρδη θα είναι πάνω από 260 εκατ.», απεφάνθη. Αλλά πού να ακούσει για φορολόγηση κερδών. «Είμαστε μια εταιρεία που δουλεύει ανταγωνιστικά […] αυτό στις οικονομίες της ∆ύσης δεν λέγεται αισχροκέρδεια και υπερκέρδη». Και κατέληξε προκλητικά: «Να σου λένε “φέρε αυτά που έκλεψες”, δεν πρόκειται να το αποδεχθώ ποτέ». Μόνο που δεν τραγούδησε το «εγώ με την αξία μου». Κι ας χρειάστηκαν «ξένες πλάτες», αυτές των λαϊκών νοικοκυριών, οι καπιτα-ληστές της ενέργειας.

Βασίλης Παπαγεωργίου

«Καρφιά» Καραμανλή κατά Μητσοτάκη-ΗΠΑ Μετά από πολλά χρόνια «έσπασε τη σιωπή του» ο πρώην Πρωθυπουργός και σιωπηλός βουλευτής Κώστας Καραμανλής, σε μια παρέμβαση με πατριωτικές κορώνες αλλά και αιχμές κατά της ελληνικής εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής, καθώς και της πολιτικής ουράς στις ΗΠΑ που ακολουθεί η ΕΕ. Ο Κ. Καραμανλής ζήτησε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία με πρωτοβουλία της Ευρώπης, αφού προειδοποίησε πως η παράταση του πολέμου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, ειδικά για τα εύφλεκτα Βαλκάνια. Στα ελληνοτουρκικά, κλείνοντας το μάτι στους Σαμαρικούς, τάχθηκε ενάντια σε κάθε συμβιβαστική διάθεση απέναντι στην Τουρκία. Όλα αυτά σε εκδήλωση μπροστά σε δεκάδες πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ. Η διαφοροποίηση Καραμανλή στην παρούσα συγκυρία είναι δείγμα των οξυμένων αντιθέσεων εντός ΝΔ και τμημάτων του κεφαλαίου αλλά και της ευρύτερης διόγκωσης της δυσαρέσκειας.

Δάνεια-μαμούθ και αγύριστα για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Ξεπέρασαν τα 381 εκατομμύρια ευρώ τα δάνεια της ΝΔ, με προοπτική σύντομα να σπάσουν και το φράγμα των 400 εκατομμυρίων. Ανάλογα χρέη-μαμούθ, 360 εκατομμυρίων ευρώ, στις τράπεζες έχει και το ΠΑΣΟΚ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να κάνει

Γιώργος Τονοζλής* Η εκπαιδευτική κοινότητα του ΕΠΑΛ Κουφαλίων βρέθηκε αιφνιδιαστικά με κάμερες στην αυλή, που μάλιστα αρχικά είχαν τοποθετηθεί και σε εσωτερικούς χώρους (!), αν και απαγορεύεται κάτι τέτοιο, για να αφαιρεθούν από ’κει μετά τις αντιδράσεις. Με τρόπο απαξιωτικό και αντιδημοκρατικό, δεν υπήρξε ενημέρωση από τη διεύθυνση για τη σχετική απόφαση, ενώ ούτε καν οι πολύ ελαστικές προβλεπόμενες προϋποθέσεις δεν τηρήθηκαν, δηλαδή η κατάθεση αιτιολογημένης πρότασης γιατί κάμερα και όχι οι φύλακες ή κάγκελα, αλλά και η προβλεπόμενη διαβούλευση με τοποθέτηση των Συλλόγων Διδασκόντων και Γονέων, του 15μελούς συμβουλίου μαθητών. Η «πρόθυμη» διεύθυνση δεν ενημε-

το μαύρο-άσπρο και χαρακτήρισε την κατακόρυφη αύξηση του χρέους ως κάτι φυσιολογικό! «Όλες οι δανειακές υποχρεώσεις της ΝΔ είναι ρυθμισμένες», ισχυρίστηκε. Το κυβερνών κόμμα «δεν παράγει χρέη», απλά «συσσωρεύονται τόκοι». Βεβαίως, στα δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που συσσωρεύονται οι τοκογλυφικοί τόκοι και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους δεν προσφέρεται η ίδια «ρύθμιση» από τους τοκογλύφους τραπεζών και funds, ούτε καν η δυνατότητα εξαγοράς.

Astypalea project κι ΕΝΦΙΑ φωτιά Εκδήλωση αποτίμησης του προγράμματος «Αστυπάλαια: Έξυπνο

και Βιώσιμο Νησί», με συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη, πραγματοποιήθηκε στο νησί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι «πιστεύει πολύ στο Astypalea Project», ωστόσο στην πραγματικότητα το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα κάνει το νησί λιγότερο βιώσιμο για τους κατοίκους του! Στο γραφικό νησί των Δωδεκανήσων απογειώθηκαν φέτος οι αντικειμενικές αξίες, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν οι τιμές του ΕΝΦΙΑ και οι μόνιμοι κάτοικοι να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν! Αυτή είναι η ανάπτυξη που θα φέρει η κυβέρνηση και οι πολυεθνικές στο νησί;

Ακριβό μου σουβλάκι Το ψυχολογικό (και όχι μόνο)

φράγμα των 3 ευρώ έσπασε το σουβλάκι με πίτα. Ακόμα και το πρακτορείο Reuters αφιέρωσε αυτή την εβδομάδα ένα ρεπορτάζ για την αστρονομική άνοδο της τιμής του Greek souvlaki (περίπου 30% σε σχέση με πέρυσι την ίδια εποχή), σχολιάζοντας ότι αυτό το δημοφιλές street food γίνεται απρόσιτο για τους πολλούς. Περήφανη πρέπει να αισθάνεται η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, που επί των ημερών της άλλη μία ελληνική λέξη πέρασε τα εθνικά σύνορα και μπήκε στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο, κάτι που επίσης έχει συμβεί με το «fakelaki» και την «kolotouba» (η τελευταία έγινε διεθνώς γνωστή μετά το «Όχι» στο δημοψήφισμα του 2015 το οποίο έγινε «Ναι»).

Έξω οι κάμερες από το ΕΠΑΛ Κουφαλίων ζητώ τον λόγο ρώνει ούτε εκ των υστέρων για το ποιος έχει πρόσβαση στο υλικό καταγραφής, ενώ δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενες πινακίδες ενημέρωσης για την ύπαρξη κάμερας. Αναρωτιέται κανείς, αν σε ένα σχολείο με πιεστικά προβλήματα, όπως η έλλειψη καθηγητών, που αντιμετωπίζονται με συγχωνεύσεις τμημάτων (27 μαθητές σε εργαστηριακό μάθημα!) και υποχρεωτικές υπερωρίες, αυτό που έλειπε ήταν οι… κάμερες. Υπάρχουν, αν

πρόκειται να μιλήσουμε επί της ουσίας, ηπιότερα μέσα για την ασφάλεια των σχολικών χώρων, που δεν θίγουν προσωπικά δεδομένα. Το σχολείο απαιτεί αίσθηση ευθύνης, δημοκρατική ευαισθησία και παιδαγωγική φροντίδα, γιατί είναι χώρος μόρφωσης και κοινωνικοποίησης νέων παιδιών και χώρος εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό και όχι μια αποθήκη εμπορευμάτων. Δεν μπορεί στο όνομα της λιτότητας να επιλέγεται η κάμερα και όχι η πρόσληψη επαρκούς αριθμού μόνιμων φυλάκων, ένα σύστημα συναγερμού με αισθητήρες και ανιχνευτές κίνησης ή ο επαρκής φωτισμός. Χρειαζόμαστε ζωντανά σχολεία, κυψέλες δημιουργίας σε μια ζωντανή, φωτισμένη, λειτουργική και αν-

θρώπινη πόλη και όχι έρημα σχολεία, με γκρίζους τοίχους με υπερμεγέθη κάγκελα και κάμερες παντού, που προσομοιάζουν με φυλακές. Εξάλλου, παρόμοιοι μηχανισμοί, όπως οι κάμερες, εξουδετερώνονται εύκολα από το οργανωμένο έγκλημα, αλλά παράλληλα λειτουργούν ανασταλτικά και κατασταλτικά. Είναι αναγκαία μια πρωτοβουλία του εκπαιδευτικού κινήματος μαζί με την τοπική κοινωνία για την προστασία του σχολικού περιβάλλοντος, της παιδαγωγικής ελευθερίας και των εργασιακών δικαιωμάτων. *καθηγητής ΕΠΑΛ Κουφαλίων, μέλος Αγωνιστικής Παρέμβασης Α΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Πολιτική

Κρίση με Τουρκία, Ρωσία, Ιράν

ο θερμόμετρο ανεβαίνει επικίνδυνα στο Αιγαίο, με αναβάθμιση του επιπέδου συναγερμού και δραματική επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που αποδεικνύονται για άλλη μια φορά συγκοινωνούντα δοχεία με τις ελληνοαμερικανικές. Σύμφωνα με την «εθνική στρατηγική», όσο περισσότερες βάσεις και στρατεύματα των ΗΠΑ αποκτά η Ελλάδα, όσο περισσότερες παραχωρήσεις κάνει, τόσο «θωρακίζεται» απέναντι σε τυχόν εξωτερικές και ασύμμετρες απειλές, που δήθεν δεν θα τολμήσουν να χτυπήσουν στόχους αμερικανικών συμφερόντων. Είναι όμως έτσι; Στην πράξη βλέπουμε το αντίθετο. Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός της χώρας με τους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς και τα συμφέροντα οδήγησε, δύο μόλις βδομάδες μετά την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας, σε πρωτοφανή και επικίνδυνη τριπλή κρίση με Τουρκία, Ρωσία και Ιράν. Η Τουρκία, μετά τις ιδιαίτερα επιθετικές αναφορές του Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο, που επιχείρησε να παρουσιάσει τον Ερντογάν ως «Πούτιν του Αιγαίου», ανακοίνωσε τον τερματισμό των διμερών συνομιλιών με την Αθήνα. Ακόμα, ανακοινώθηκε πως πλέον ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει για τον Ερντογάν, τουλάχιστον ως συνομιλητής! Ο Ταγίπ Ερντογάν κατέστησε σαφές ότι θεωρεί επιθετική την εμμονή της Ελλάδας να ρίχνει βάρος στην πολιτική απομόνωση της Τουρκίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και στην επιβολή εμπάργκο στην πώληση όπλων σε αυτήν. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε απευθυνόμενος προς την Αθήνα: «Μην τολμήσετε να χορέψετε με την Τουρκία. Θα κουραστείτε και θα μείνετε μεσοστρατίς». Τραβώντας το σχοινί, η τουρκική πλευρά αμφισβητεί πλέον την ελληνική κυριαρχία των Δωδεκανήσων και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με αφορμή την αποστρατιωτικοποίηση. Αυτή η αμφισβήτηση στην πράξη γίνεται με αύξηση των υπερπτήσεων στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες για θερμό επεισόδιο. Σε αλυτρωτική πλειοδοσία προχωρεί η τουρκική αντιπολίτευση που ζητάει από την κυβέρνηση Ερντογάν αντί να διαμαρτύρεται για την αποστρατιωτικοποίηση, να «κάνει» κάτι για τα νησιά που έχουν «καταληφθει από την Ελλάδα», δηλώνοντας τη στήριξή της προς τον Ερντογάν, εφόσον κινηθεί προς μια τέτοια κατεύθυνση. Η νέα επικίνδυνη κλιμάκωση έρχεται λιγότερο από τρεις μήνες μετά τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη και την προσπάθεια να επιτευχθεί ένα άτυπο μορατόριουμ υπό το βάρος του πολέμου στην Ουκρανία και της ενθάρρυνσης των ΗΠΑ να βρε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Δημήτρης Τζιαντζής

Αντί για Δανία του Νότου προς «Ουκρανία» της Μεσογείου ▸ Η πολιτική του «καλού παιδιού» των ΗΠΑ, οξύνει τους ανταγωνισμούς, δημιουργεί εχθρούς και ελλοχεύει μεγάλους κινδύνους

κισμένα Marder, εκτός γραμμής παραγωγής, από τη Γερμανία. Με αυτή την περίεργη ανταλλαγή, η Αθήνα «εξαγόρασε» συνάντηση κατ’ ιδίαν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Όλαφ Σολτς. Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε μεταξύ άλλων τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας» και ενημέρωσε τον Γερμανό ομόλογό του για τις διαρκείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και συνολικά για τις τουρκικές προκλήσεις. Μέρος της συμφωνίας ήταν και το ήπιο κάλεσμα του εκπροσώπου της γερμανικής κυβέρνησης προς την Τουρκία «να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να απέχει από προκλήσεις». Η δήλωση αυτή προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της Άγκυρας, που κάλεσε το Βερολίνο να μείνει έξω από τα ελληνοτουρκικά. Όπως έγινε γνωστό, μάλιστα, η συμφωνία συνδέεται με την προμήθεια πυρομαχικών από γερμανικές εταιρείες και πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων Leopard εξωφρενικού κόστους έως 2 δισ. ευρώ! Το μεγάλο κόστος συντήρησης και η ασήμαντη επιχειρησιακή αξία των τεθωρακισμένων, ωστόσο, δεν είναι παρά μια παρανυχίδα μπροστά στον κίνδυνο που ελλοχεύει η αποστολή βαριού οπλισμού κατά της Ρωσίας και τα αντίποινα που ενδέχεται να υπάρξουν. Η κίνηση σηματοδοτεί μια μεγάλη κλιμάκωση της ελληνικής εμπλοκής σε σχέση με τα καλάσνικοφ της πρώτης παρτίδας στην Ουκρανία.

Το βαπόρι από την Περσία

θούν κοινοί ενεργειακοί δρόμοι που θα θέσουν τη Ρωσία εκτός κάδρου. Στην πορεία, ωστόσο, είχαμε όξυνση του ανταγωνισμού των δύο χωρών στη διεκδίκηση αναβαθμισμένου ρόλου στην περιοχή, κάτι που οδήγησε σε βαθύτερη εμπλοκή στη σύγκρουση και τις σχέσεις των δύο χωρών στα άκρα. Η Ελλάδα προσπαθεί να αντισταθμίσει την πιο ισχυρή γεωστρατηγική θέση της γειτονικής χώρας με τον ρόλο του «προβλέψιμου» συμμάχου που δεν κάνει παζάρια (όπως η Τουρκία στο θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ) και που λέει –σχεδόν– πάντα ναι.

Τα αεροπλάνα για την Ουκρανία Στα μέσα Απριλίου, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος διαβεβαίωνε την επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων

της Βουλής ότι δεν υπάρχει θέμα εκ νέου αποστολής άλλων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία. Τότε έλεγε ότι «δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή άλλα οπλικά συστήματα να στείλουμε» και πως ό,τι πήγε ήταν από τα αποθέματά μας. Ωστόσο, προτού ο κόκορας λαλήσει, μάθαμε πριν δύο βδομάδες, μέσω του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν, ότι «αρκετές χώρες ανακοίνωσαν νέες δωρεές κρίσιμων συστημάτων πυροβολικού και πυρομαχικών, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα. Το πρόβλημα ήταν ότι η Ελλάδα δεν είχε ανακοινώσει τίποτα, γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθούσε να κρύψει τη νέα αποστολή. Το σκηνικό επαναλήφθηκε με τη διαρροή από τη γερμανική καγκελαρία πως η Ελλάδα θα προμηθεύσει τεθωρακισμένα BMP-1 στην Ουκρανία και ως αντάλλαγμα θα λάβει εξίσου απαρχαιωμένα τεθωρα-

Λες και τα μέτωπα με Τουρκία και Ρωσία δεν ήταν αρκετά, η κυβέρνηση έχει οδηγήσει τις ελληνοπερσικές σχέσεις στο χειρότερο σημείο από την εποχή του Ξέρξη! Το διπλωματικό θρίλερ συνεχίζεται, με τις ιρανικές αρχές να ζητούν την επιστροφή του ιρανικού πετρελαίου που κλάπηκε από το δεξαμενόπλοιο Pegas ως όρο για να προχωρήσουν οι διαδικασίες απελευθέρωσης των δύο ελληνόκτητων δεξαμενόπλοιων και των πληρωμάτων τους που κατελήφθησαν στον Περσικό. Η Τεχεράνη κάλεσε την Αθήνα για απευθείας συνομιλίες «χωρίς προστάτες», ωστόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να περιμένει… την έγκριση της Ουάσιγκτον και γίνεται όργανο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, του FBI και της υπηρεσίας Homeland Security, που ζήτησαν την κατάσχεση του φορτίου και τη μεταφορά του πετρελαίου σε τάνκερ μισθωμένα από τις ΗΠΑ. Η δέσμευση του φορτίου, όπως επισημαίνεται, είναι διπλά παράνομη όχι μόνο γιατί παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, αλλά και όλους τους περιβαλλοντικούς νόμους της Ελλάδας για μετάγγιση πετρελαίου σε κλειστό κόλπο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Η κρισάρα των πανελλαδικών και το κόστος της παιδείας Ξεκίνησαν από προχθές Πέμπτη, με τους μαθητές ΕΠΑΛ, οι πανελλαδικές εξετάσεις και χιλιάδες οικογένειες ζουν με την αγωνία και το άγχος αυτής της δοκιμασίας. Κάθε χρόνο, όλα αυτά αντιμετωπίζονται με συγκατάβαση ή και ειρωνεία, σαν φαινόμενα μιας μικροαστικής νοοτροπίας. Αν προσπαθήσει κανείς όμως να ξεπεράσει μια επιφανειακή ματιά στις πανελλαδικές, θα δει την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων για το μέλλον των παιδιών τους. Όχι πως λείπουν ο κομφορμισμός και η επίδειξη. Αλλά για τους περισσότερους είναι η μόνη ευκαιρία να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους δεν θα μπουν χωρίς έστω ένα τυπικό προσόν σε μια αγορά εργασίας, που αλέθει το φθηνό ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2020 οι δαπάνες των νοικοκυριών για εκπαίδευση έφτασαν τα 3,2 δισ., με το 41% να πηγαίνει σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα για τις πανελλαδικές (ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ). Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι οι ιδιωτικές δαπάνες για την παιδεία, παρά τον δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, είχαν φτάσει στα ακόμα πιο υψηλά επίπεδα των 5,5 δισ. το 2009, την τελευταία χρονιά πριν τα μνημόνια και την κοινωνική καταβύθιση. Αυξημένες είναι και οι δαπάνες για ιδιωτικά σχολεία από 384,2 το 2019 σε 461,2 εκατ. το 2020, ενώ για δίδακτρα σε μεταπτυχιακά δόθηκαν 242,1 εκατ. το 2020, που σημαίνει ότι αυξήθηκαν κατά 304% από το 2004, σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα. Όταν η πρόσβαση σε τίτλους σπουδών κοστίζει, τα υψηλά εισοδήματα έχουν υπεροπλία, αλλά και τα «κονέ» που αύριο θα δώσουν άλλη «αξία» στα πτυχία…

Είστε «με τις βιβλιοθήκες ή τις βαριοπούλες»; Αυτό το υποκριτικό δίλημμα τόλμησε να θέσει ο πρωθυπουργός προς την ψοφοδεή αντιπολίτευση — στην πραγματικότητα προς το κίνημα. Και τολμάει να μιλάει ο επικεφαλής της κυβέρνησης που έκανε ό,τι μπορεί για να εκτρέψει τη νέα γενιά από την εκπαίδευση, να περικόψει τα μορφωτικά δικαιώματα για να δημιουργήσει φθηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό.

Πολλαπλοί ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση

Εκπαίδευση για λίγους, ξύλο για πολλούς Ανάλυση Γιώργος Κρεασίδης

Κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το προπαγανδιστικό δίλημμα «βιβλιοθήκες ή βαριοπούλες» για να δικαιολογήσει την εισβολή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια και τις εικόνες χούντας στο ΑΠΘ με τις αύρες και τα ΜΑΤ. Το πραγματικό σημερινό δίλημμα όμως είναι άλλο: «Μέσα ή έξω η νεολαία από την εκπαίδευση;». Πριν από τα ΜΑΤ, τη νεολαία έχουν αναλάβει να διώξουν από σχολεία και σχολές τα σκληρά μέτρα των ταξικών φραγμών και το εξεταστικό πλέγμα. Η εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής στις

περσινές πανελλαδικές άφησε κενές 17.000 θέσεις στα ΑΕΙ από τις συνολικά 77.415. Ένας αριθμός που φέτος μειώθηκε κατά 9.000, αυξάνοντας την αγωνία των υποψηφίων αφού μπορεί να βρεθούν εκτός πανεπιστημίου ανεξάρτητα από την επίδοσή τους. Η τράπεζα θεμάτων δημιούργησε ένα πραγματικό κλίμα πανικού σε γενικά λύκεια και ΕΠΑΛ καθώς στις προαγωγικές εξετάσεις, τα μισά από τα θέματα που εξετάστηκαν ανήκαν σε ένα φάσμα από δύσκολα και απαιτητικά κατά κοινή ομολογία θέματα. Τα θέματα αυτά ήταν ομοιόμορφα για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζουν και μπορεί να λάβει υπόψη ο εκπαιδευτικός της τάξης. Φέτος μαθητές της ΣΤ’ δημοτικού και της Γ’ γυμνασίου σε επιλεγμένα σχολεία κλήθηκαν να διαγωνιστούν

σε εξετάσεις PISA, μια υπόθεση που εξελίχτηκε σε φιάσκο, ειδικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, χάρη στην κινητοποίηση του εκπαιδευτικού κινήματος και των γονιών. Η PISA, ένας θεσμός με τη σφραγίδα του ΟΟΣΑ, λειτουργεί οπισθοδρομικά καθώς διαχωρίζει τα μαθήματα σε «βασικά» και «δευτερεύοντα», ενώ βλέπει το περιεχόμενο μόνο σαν τυποποιημένες απαντήσεις. Παράλληλα απευθύνεται, όπως και η τράπεζα θεμάτων, με τον ίδιο τρόπο αδιάκριτα σε κάθε μαθητή στη χώρα. Πέρα από την τυποποίηση του μαθήματος για να γίνει μετρήσιμο αποτέλεσμα ενός τεστ, σκοτώνει τη φαντασία και ακυρώνει την κριτική γνώση. Αυτά τα μέτρα έρχονται να περάσουν στον μαθητή, ειδικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και των μεταναστών, την αίσθηση ότι δεν κάνει για γράμματα, του τσακί-

ζουν την αυτοπεποίθηση και τον σπρώχνουν στο περιθώριο της σχολικής ζωής. Μιας σχολικής ζωής ήδη απομακρυσμένης από την πραγματικότητα και την ανάγκη να ερμηνευτεί ο κόσμος γύρω, κάτι που λειτουργεί απωθητικά για τα παιδιά. Την ίδια ώρα με την ανακήρυξη σχολείων σε πρότυπα, όπου η φοίτηση γίνεται με βάση τις επιδόσεις, κλείνει η πρόσβαση στο σχολείο της γειτονιάς και γίνεται υποχρεωτική η μετακίνηση. Αυτές οι επιλογές, με τη σφραγίδα του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και τη δήθεν επιστημονική στήριξη think tank όπως το ΙΟΒΕ των βιομηχάνων, έχουν κάνει βασική πτυχή της εκπαιδευτικής πολιτικής τη διαμόρφωση μαθητών που είναι ανεπαρκείς και «περισσεύουν», ειδικά στο λύκειο, με προορισμό το κύκλωμα μαθητείας-κατάρτισης και την ελαστική εργασία.

Εικονοκλάστες

Πανεπιστήμια σούπερ μάρκετ ▸ Ο νόμος-πλαίσιο της κυβέρνησης δίνει ώθηση στα ΑΕΙ της κατακερματισμένης γνώσης, της ταξικής επιλογής και της επιχειρηματικής λειτουργίας

Αποστόλης Νικολόπουλος

ο σχέδιο του νόμου-πλαίσιο με τον εύηχο τίτλο «Νέοι ορίζοντες στα ΑΕΙ», που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση την περασμένη Δευτέρα, αποτελεί ολομέτωπη επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα της νέας γενιάς και επιδιώκει τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε χώρο που θα λειτουργεί αποκλειστικά με επιχειρηματικά κριτήρια, σε στενή διασύνδεση με τις εταιρείες και τις ανάγκες τους. Ανταποκρίνεται πλήρως στη γραμμή του κεφαλαίου για μια ευρεία γκάμα προγραμμάτων σπουδών, που όμως θα προσφέρουν κατακερματισμένες δεξιότητες και όχι ολοκληρωμένη επαρκή γνώση, που θα ταιριάζουν απολύτως στις ανάγκες του και θα «παράγουν» αποφοίτους χωρίς εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα, ιδεολογικά υποταγμένους στο κεφάλαιο. Έτσι, εκτός από τα υφιστάμενα προγράμματα σπουδών, εισάγει επιπλέον «κοινά προπτυχιακά» διαφόρων τμημάτων, «διπλά» προπτυχιακά, σύντομα προγράμματα σπουδών (δευτερεύουσας κατεύθυνσης και «σύντομης διάρκειας») και προγράμματα παροχής πιστοποιητικών ψηφιακών δεξιοτήτων. Επιπλέον, ένα τμήμα ΑΕΙ θα μπορεί να διοργανώνει και περισσότερα του ενός (βασικά) προπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης ότι ένας προπτυχιακός φοιτητής θα μπορεί να παρακολουθήσει και αξιολογηθεί σε μαθήματα άλλου τμήματος του ίδιου ΑΕΙ, καθώς και πρόγραμμα εσωτερικής κινητικότητας φοιτητών για ένα εξάμηνο («ελληνικό Erasmus»). Αυτά εντάσσονται στη λογική του κεφαλαίου για «κινητικότητα» και αέναη αναζήτηση προσόντων από τους εργαζόμενους και τους σπουδαστές. Το νομοσχέδιο επεμβαίνει στον χαρακτήρα των ΑΕΙ, τα οποία ουσιαστικά αντιμετωπί-

ζονται σαν οικονομικές μονάδες που οφείλουν να καθορίζουν την κατάλληλη στρατηγική για εξεύρεση πόρων. Βάσει αυτής της οπτικής, εισάγονται, ενισχύονται ή συστηματοποιούνται μια σειρά «εργαλεία», όπως το πολυετές στρατηγικόαναπτυξιακό σχέδιο του ΑΕΙ και το αναπτυξιακό σχέδιο της σχολής, ο οργανισμός του ΑΕΙ, ο εσωτερικός κανονισμός, καθώς και επιμέρους σχέδια (ψηφιακού μετασχηματισμού, αειφόρου ανάπτυξης κ.λπ.). Μέσα από το νομοσχέδιο των 345 άρθρων και 403 σελίδων, δημιουργείται ένα ασφυκτικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας, ενώ ενισχύεται ο

ρηματικού τύπου και εισάγει πολλές πρόσθετες ρυθμίσεις. Ενδεικτικά, περιέχεται ένα πλήρες πλαίσιο παροχής υπηρεσιών των εργαστηρίων επί πληρωμή (π.χ. βιομηχανική έρευνα βάσει συμφώνων συνεργασίας) ή διαδικασίες των ΑΕΙ για νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups). Την ίδια στιγμή, όμως, μπαίνει ποσόστωση (30%) για τους δωρεάν φοιτούντες σε μεταπτυχιακά προγράμματα, όπως και ακαδημαϊκές και εισοδηματικές προϋποθέσεις. Δίνεται έμφαση σε «προσοδοφόρες» δραστηριότητες των ΑΕΙ (χορηγίες, προγράμματα με δίδακτρα κ.λπ.), ενώ τα προπτυχιακά μπαίνουν σε

Το νομοσχέδιο δίνει έμφαση σε «προσοδοφόρες» δραστηριότητες των ΑΕΙ (χορηγίες, προγράμματα με δίδακτρα κ.λπ.), τα προπτυχιακά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα ρόλος της Αρχής Αξιολόγησης. Το πλαίσιο διοίκησης προσαρμόζεται ανάλογα, με το ανώτερο (ενδεκαμελές) όργανο διοίκησης να περιλαμβάνει και 5 «εξωτερικά» μέλη, στα οποία μπορεί να επιλεγούν και «εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών ή κοινωνικών εταίρων». Επίσης, θεσμοθετείται «εκτελεστικός διευθυντής», πρακτικά σε ρόλο μάνατζερ (υλοποίηση στρατηγικού σχεδίου και προγραμματικών συμφωνιών, επίτευξη των στόχων του ΕΛΚΕ). Ουσιαστικά, πρόκειται για τη δημιουργία ΑΕΙ - σούπερ μάρκετ. Το νομοσχέδιο καλύπτει νομικά κενά για υφιστάμενες δραστηριότητες επιχει-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

δεύτερη μοίρα. Αυτό φαίνεται και στο γράμμα της υπουργού προς τους καθηγητές των Πανεπιστημίων, όπου πρακτικά ασχολείται μόνο με τις αμοιβές, τις προμήθειες, τα διάφορα «έργα» κ.λπ. Επιπλέον, τα δίδακτρα επιτρέπουν δήθεν την απαλλαγή του κράτους από τις ευθύνες του: στο νομοσχέδιο σχετικά με τους πόρους για τα θερινά και τα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών, απαλείφθηκε η αναφορά στον κρατικό προϋπολογισμό. Η «επιχειρηματικότητα» οδηγεί και σε θεσμοθέτηση-επέκταση της εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» (με περιορισμούς προπτυχιακά, ανεμπόδιστα μεταπτυχια-

κά), ακόμα και σε κάμερες την ώρα της διδασκαλίας. Ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο δεν μπορεί παρά να «απαντά» στα αιτήματα που διατυπώνει ο ΣΕΒ και άλλες ενώσεις εργοδοτών, πολύ περισσότερο που έτσι εξασφαλίζει έσοδα και «συμπράξεις». Το νομοσχέδιο εισάγει «επαγγελματικά μεταπτυχιακά» για το προσωπικό του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, καθώς και «βιομηχανικά διδακτορικά». Στα τελευταία, εκπρόσωπος της βιομηχανίας/επιχείρησης «υποστηρίζει και καθοδηγεί» τον υποψήφιο διδάκτορα και (αν είναι διδάκτορας) ορίζεται μέλος της τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής. Επίσης, τα Τμήματα Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνολογίας θα μπορούν να οργανώνουν προγράμματα με 7 ακαδημαϊκά εξάμηνα συν ένα εξάμηνο πρακτικής άσκησης, δηλαδή μειωμένο ακαδημαϊκό μέρος και μεικτό σύστημα. Η λεγόμενη «εξωστρέφεια» των ΑΕΙ σχετίζεται με την επιχειρηματική μετεξέλιξή τους, σύμφωνα με τη δραστηριότητα της ΕΕ (ενιαίος χώρος εκπαίδευσης, διεθνής κινητικότητα εργαζομένων) και με προσεγγίσεις που ήδη έχουν γίνει εκτός ΕΕ. Εδώ εντάσσονται οι ρυθμίσεις για τα συνεργατικά σχήματα των ελληνικών ΑΕΙ με πανεπιστήμια της αλλοδαπής, η παροχή δυνατότητας ίδρυσης παραρτημάτων ελληνικών ΑΕΙ στο εξωτερικό καθώς και για την οργάνωση διεθνών διιδρυματικών προγραμμάτων σπουδών στα πλαίσια των «Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων». Ιδιαιτέρως αρνητική σημασία έχουν οι προωθούμενες αλλαγές στην αναγνώριση πτυχίων από πανεπιστήμια του εξωτερικού (μέσω Εθνικού Μητρώου Αναγνωρισμένων Ιδρυμάτων κ.λπ.), που πρακτικά θα οδηγήσει σε εξίσωση των τριετών σπουδών στο εξωτερικό με τις τετραετείς στην Ελλάδα. Το νομοσχέδιο αφήνει αλώβητες ή ενισχύει όλες τις βασικές αντιδραστικές πλευρές του τωρινού νομικού πλαισίου, καθώς και τις δυνατότητες κατάργησης ή συγχώνευσης ΑΕΙ και τμημάτων τους, λόγω π.χ. «χαμηλής ζήτησης».

Μάνατζερ στις σχολές και ΜΑΤ «πάνε μαζί» Οι αντιδραστικές αλλαγές, που περιέχονται στο νομοσχέδιο στα ΑΕΙ, συμπυκνώνουν και εμβαθύνουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που επιχειρήθηκαν από προηγούμενες κυβερνήσεις, από τη Διαμαντοπούλου μέχρι τον Γαβρόγλου. Συνιστούν μια βαθιά και βίαιη επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές και είναι προφανές ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν μπορούν να μείνουν απαθείς στη βάναυση καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Γι’ αυτό τον λόγο, στο νομοσχέδιο διατυπώνονται εξόφθαλμα αντιδημοκρατικές απόψεις, ότι τάχα στο όνομα της «ακαδημαϊκής ελευθερίας» στα ΑΕΙ «οι δημόσιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης» (της αστυνομίας), ενώ θεσμοθετούνται και «Συμβούλια Φοιτητών», ενσωματωμένα στο όραμα του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, πλήρως αποστειρωμένα από τις πολιτικές διεργασίες, ελεγχόμενα από τη διοίκηση και αντιπαραθετικά στους φοιτητικούς συλλόγους. Μία επιχείρηση φροντίζει για την ασφάλειά της. Έτσι, διατηρούν το πειθαρχικό δίκαιο των «φοιτητοδικείων» για όσους αντιμιλούν. «Αγωνιούν» για την πανεπιστημιακή αστυνομία, που θα διαφυλάσσει την «ομαλή λειτουργία, ανοίγοντας κεφάλια φοιτητών. Στο ΑΠΘ εκτυλίχθηκαν βαρβαρότητες ενάντια στους φοιτητές. Αποκαλύπτεται ότι ακαδημαϊκή ελευθερία, δημοκρατία και μόρφωση ως κοινωνικό δικαίωμα είναι ασύμβατα με ένα πανεπιστήμιο κομμένο και ραμμένο σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των ΟΟΣΑ, ΕΕ και ΣΕΒ, στα μέτρα των επιχειρήσεων. Η επίθεση στα ΑΕΙ απαιτεί άμεση και αποφασιστική απάντηση. Δεν είναι καιρός για αναμονές και αγώνες «χαμηλών πτήσεων». Χρειάζεται αγώνας που θα αντιτίθεται στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής και σε όλες τις πλευρές αυτής της επίθεσης που βάζει στο στόχαστρο τα μορφωτικά, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα της νέας γενιάς.

10 ΓΙΑΝΝΕΝΑ (10-11/6)

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ

Νεολαία Στάθης Παΐζης

Επόμενη στάση στο Θεατράκι

Διήμερο-φωτιά στη Γεωπονική

▸ Ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις και συναυλίες

Το Φεστιβάλ Αναιρέσεις παίρνει τη σκυτάλη και συνεχίζει και το επόμενο Σαββατοκύριακο, 10 και 11 Ιούνη, στα Γιάννενα, με ένα διήμερο γεμάτο εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα στο Θεατράκι (Σκάλα). Οι συζητήσεις του φεστιβάλ θα επικεντρωθούν σε θέματα που απασχολούν τελευταία την κοινωνία. Ενεργειακή κρίση, εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος τη μια μέρα και την επόμενη τα καθήκοντα του αντιπολεμικού κινήματος καθώς και η αναγκαία διεθνιστική απάντηση για να μπει τέλος στη φρίκη του πολέμου. Ζητήματα που απαιτούν παραπάνω κουβέντα και εμβάθυνση για την αντιμετώπισή τους από την πλευρά του αγωνιστικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η νΚΑ ευελπιστεί ότι το Φεστιβάλ θα συμβάλει όσο μπορεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι βραδιές κλείνουν με συναυλίες και γλέντια μέχρι το πρωί. Υποδεχόμαστε το καλοκαίρι στην πόλη με ρεμπέτικο γλέντι με τους Ορφέα Τσακτσίρα, Καλλιρρόη Πετράκη, Κώστα Βασδέκη, Μάριο Τούμπα και Χρήστο Καραβίδη ενώ τη σκυτάλη θα πάρει η μπάντα του δρόμου Banda Entopica δίνοντας έναν άλλο τόνο στο γλέντι. Το επόμενο βράδυ το φεστιβάλ κλείνει τις πύλες του με συναυλία με «σκληρούς» ήχους με τους Spellbound, ΩχΤοΜηδεν και τους Μουκλιομός με gypsy folk ήχους. Κατερίνα Παπαστεργίου

▸ Συζητήσεις για πόλεμο και περιβάλλον, απόψε στη σκηνή ο Boban Markovic, την Κυριακή ο Φοίβος ∆εληβοριάς ο Φεστιβάλ Αναιρέσεις επέστρεψε δυναμικά στη Γεωπονική μετά από τρία χρόνια. Οι πύλες του άνοιξαν χθες, Παρασκευή 3 Ιούνη και το φεστιβάλ υπόσχεται δύο ακόμη γεμάτες μέρες πολιτικού προβληματισμού και συλλογικής διασκέδασης. Το Σάββατο 4/6 στην κεντρική εκδήλωση του φεστιβάλ η συζήτηση θα επικεντρωθεί στην αναγκαία διεθνιστική στάση των κομμουνιστών και του αντιπολεμικού κινήματος στις διεθνείς εξελίξεις, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Σημαντικές είναι οι διεθνείς συμμετοχές και η συνεισφορά των αριστερών αγωνιστών και συντρόφων. Από την Τουρκία το «παρών» θα δώσει ο πρόεδρος του EMEP Ercument Akddeniz και από τη Σερβία μέλος της οργάνωσης Red Initiative/ Red Action. Επίσης στη συζήτηση θα συνεισφέρουν ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, δημοσιογράφος και διεθνής αναλυτής, ενώ εκ μέρους του ΝΑΡ και της νΚΑ θα τοποθετηθεί ο ιστορικός Γιώργος Μιχαηλίδης. Παράλληλα, οι Αναιρέσεις ετοιμάζονται να χορέψουν με κάθε ρυθμό και τρόπο. Από τη μία πλευρά η παράδοση της χώρας και της γειτονιάς μας και

ΠΑΤΡΑ

από την άλλη σύγχρονοι ηλεκτρονικοί ήχοι να συμπληρώνουν το παζλ. Εμφανίζονται οι Pitsouni X Burn One, RSN και Electric Quartet & MC Yinca, live set με τον Kill Emil, καθώς και dj set από τους Palov, Cayetano και Cleopatra Fyntanidou. Παράλληλα, στην άλλη σκηνή μεταφερόμαστε σε μια balkan βραδιά, με τον Boban Markovic και την ορχήστρα του, αφού θα έχουν πρώτα εμφανιστεί οι Αγία Φανφάρα. Το γλέντι αναμένεται να κρατήσεις μέχρι το πρωί με τους Μαντάρες. Την Κυριακή 5/6, τελευταία μέρα του φεστιβάλ, η πολιτική εκδήλωση θα επικεντρωθεί σε ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα της εποχής, αυτό της περιβαλλοντικής καταστροφής. Ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου, δημοσιογράφος που συμμετέχει στην ερευνητική δημοσιογραφική ομάδα The Manifold, ο Κώστας Βουρεκάς, αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, μέλος του ΝΑΡ, και η Μικαέλα Κούρλα, βιολόγος, μέλος της νΚΑ. Παράλληλα, στο πρώτο workshop της Κυριακής, συλλογικότητες του φεμινιστικού, LGBTQI και εργατικού κινήματος θα συζητήσουν πάνω στον «Οδηγό αντιμετώπισης της έμφυλης βίας στους χώρους δουλειάς» και θα αναζητήσουν συλλογικούς τρόπους αντίστασης. Το δεύτερο workshop θα καταπιαστεί με

την ψυχική υγεία και πώς έχει επηρεαστεί από το χρονικό της πανδημίας. Την Κυριακή, τα γρασίδια των Αναιρέσεων θα είναι πιο καλοκαιρινά από ποτέ. Φοίβος Δεληβοριάς, Νεφέλη Φασούλη και Δημήτρης Μεντζέλος έρχονται να σαλπίσουν την έναρξη του καλοκαιριού αλλά και (σχεδόν) το φινάλε του φεστιβάλ. Μαζί στη σκηνή η Nalyssa Green και οι S.W.I.M. Το κιθαριστικό φινάλε του φεστιβάλ θα δώσει ο ελληνόφωνος στίχος στην πίσω σκηνή. Dury Dava, Bazooka και Στέλιος Σαλβαδόρ με τα Μωρά στη Φωτιά σφυρίζουν τη λήξη του φεστιβάλ για φέτος. Στον χώρο του φεστιβάλ θα φιλοξενηθεί έκθεση κόμικς και εικαστικών έργων με θέμα την έμφυλη καταπίεση και βία και τίτλο «Ni una menos!». Θα υπάρχουν επίσης περίπτερα από συλλογικότητες του εργατικού κινήματος και των κινημάτων γειτονιάς, όπως εργατικές λέσχες, λαϊκές συνελεύσεις κ.ά. Τέλος και φέτος, θα υπάρχει βιβλιοπωλείο με χιλιάδες τίτλους πολιτικών και λογοτεχνικών βιβλίων. Θα είναι διαθέσιμο το περιοδικό Αναιρέσεις με αφιέρωμα στον πόλεμο, η εφημερίδα Πριν, τα Τετράδια Μαρξισμού αλλά και ανεξάρτητες κινηματικές εκδόσεις, fanzine κ.ά.

Βασίλης Γιδιάρης

«Αυλαία» με διεθνιστικό αντιπολεμικό στίγμα

ο Νότιο Πάρκο της Πάτρας ετοιμάζεται σήμερα, Σάββατο 4 Ιουνίου, για την δεύτερη και τελευταία μέρα του Φεστιβάλ Αναιρέσεις. Η μέρα ξεκινά με την εκδήλωση με τίτλο «Οι εξελίξεις στην Ουκρανία και η απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος», όπου θα ανοίξει η συζήτηση για την αναγκαία διεθνιστική στάση των κομμουνιστών και του αντιπολεμικού κινήματος στις διεθνείς εξελίξεις μετά το ξέσπασμα του πολέμου στο έδαφος της Ουκρανίας και την επίδρασή του στην ευρύτερη περιοχή μας. Η αναγκαία διεθνιστική απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος μπορεί να αποτελέσει το μόνο αντίβαρο στις

πολεμοχαρείς επιδιώξεις των αστικών τάξεων που οδηγούν τον κόσμο στη βαρβαρότητα. Σημαντική είναι η συμβολή

των αγωνιστών και συντρόφων από το TIP-Κόμμα Εργατών Τουρκίας, ενώ ομιλητές θα είναι και ο Γιάννης Ελαφρός, δημοσιογράφος και μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ, καθώς και ο Σωκράτης Πάντος από την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και μέλος της νΚΑ. Το φεστιβάλ κλείνει την αυλαία του με την καθιερωμένη hip hop σκηνή. Ο DWN θα κάνει την έναρξη του συναυλιακού μέρους της δεύτερης μέρας του φεστιβάλ, ενώ συνεχίζει ο Lobo Amarillo για να δώσει τη σκυτάλη στον γνωστό και πετυχημένο ράπερ, τον Ταφ Λάθος. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με dj set από την Valia S, που με τις μουσικές της θα στήσει ένα τεράστιο πάρτι μέχρι το πρωί!

Νεολαία ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Χρήστος Καλαμπαλίκης

ΑΠΘ

Συνελεύσεις και πορείες πανελλαδικά ▸ Ανατρεπτικό πολιτικό περιεχόμενο και συντονιστικό

γενικών συνελεύσεων για κλιμάκωση

το φόντο της όξυνσης της καταστολής εντός του ΑΠΘ, που είχε ως συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό φοιτητή από βομβίδα κρότουλάμψης, η κυβέρνηση, δια στόματος της υπουργού Παιδείας, παρουσίασε έναν ακόμη αντιδραστικό νόμο πλαίσιο για τα πανεπιστήμια την περασμένη βδομάδα. Οι διατάξεις του εν λόγω νομοσχέδιου ουσιαστικά εμβαθύνουν ακόμη περισσότερο τις βασικές κατευθύνσεις όλων των προηγούμενων νομοσχεδίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (Γαβρόγλου, Διαμαντοπούλου κ.λπ.) υποβαθμίζοντας περαιτέρω τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, παγιώνοντας το καθεστώς υποχρηματοδότησης κάτω από το οποίο τελούν τα ελληνικά πανεπιστήμια, τσακίζοντας τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών, δίνοντας ένα ακόμη χτύπημα στην ελεύθερη συνδικαλιστική τους δράση (ενιαία ψηφοδέλτια). Απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις, το φοιτητικό κίνημα δηλώνει για άλλη μια φορά παρών. Μετά την πετυχημένη διεξαγωγή των φετινών φοιτητικών εκλογών, με τη μαζική συμμετοχή φοιτητών κυρίως από τα μικρά έτη, το στραπάτσο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που μετά από 40 χρόνια έχασε την πρωτιά και την εντυπωσιακή αύξηση της επιρροής των αριστερών αγωνιστικών δυνάμεων (ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, ΠΚΣ), τη σκυτάλη πήραν οι μαζικές κινητοποιήσεις και οι γενικές συνελεύσεις σε μια σειρά από συλλόγους πανελλαδικά. Το φοιτητικό κίνημα κινητοποιείται για τα γεγονότα στο ΑΠΘ, όπου εδώ και βδομάδες δυνάμεις καταστολής, ακόμη και αύρες, έχουν κυριολεκτικά στρατοπεδεύσει εντός του campus και επιχειρούν εναντίον φοιτητών, αλλά και

για τις εξαγγελίες της υπουργού για τον νόμο-πλαίσιο. Φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα πραγματοποίησαν μαζικές γενικές συνελεύσεις όπου πάρθηκαν αγωνιστικές αποφάσεις. Την Πέμπτη πραγματοποιήθηκαν και πορείες σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Ηράκλειο Χανιά, Ρέθυμνο, με μεγάλη συμμετοχή φοιτητών. Στην Αθήνα, μάλιστα, έπειτα από κάλεσμα εφτά φοιτητικών συλλόγων, πραγματοποιήθηκε μετά το τέλος της πορείας συντονιστικό γενικών συνελεύσεων στο Κάτω Πολυτεχνείο, όπου αποφασίστηκε η συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μπροστά στην επικείμενη τοποθέτηση της περιβόητης ΟΠΠΙ αλλά και τις εξαγγελίες Κεραμέως για τον νέο νόμο πλαίσιο. Μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται, λοιπόν, το φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα, απαιτείται αντίστοιχη απάντηση. Χρειάζεται, ειδικά μετά την επιτυχημένη διαδικασία των φοιτητικών εκλογών, να ανασυγκροτηθούν οι σύλλογοι και οι διαδικασίες τους. Όχι προφανώς με την ανασύσταση χρεοκοπημένων δομών που μόνο εμπόδιο μπορούν να μπουν στη δυναμική του φοιτητικού κινήματος, αλλά με το βάρος να πέφτει στις γενικές συνελεύσεις και στον οριζόντιο πανελλαδικό συντονισμό αυτών. Ταυτόχρονα, χρειάζεται ανατρεπτική κοινή δράση όλων των αγωνιστικών δυνάμεων, γύρω από ένα πλαίσιο υπεράσπισης της δημόσιας δωρεάν παιδείας, των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας και των δημοκρατικών ελευθεριών, κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Υπό αυτήν την έννοια, προκαλεί πολλά ερωτηματικά η στάση της ΠΚΣ. Όχι μόνο γιατί λάμπει δια της απου-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

σίας της από τα μεγάλα κινηματικά ραντεβού στον δρόμο το τελευταίο διάστημα αλλά και γιατί σε μια σειρά από συλλόγους επιλέγει να δίνει το βάρος στη λήψη αποφάσεων μέσω των «κόκκινων, αγωνιστικών ΔΣ» και όχι των γενικών συνελεύσεων. Για παράδειγμα, σε Αθήνα και Θεσαλλονίκη οι δυνάμεις της ΠΚΣ δεν συμμετείχαν στο συντονιστικό γενικών συνελεύσεων που πραγματοποιήθηκε μετά την πορεία της Πέμπτης. Μάλιστα, συγκεκριμένα στην Αθήνα επέλεξαν να κάνουν μόνοι τους συντονισμό των ΔΣ, θυμίζοντας μέρες καραντίνας…. Φαίνεται, λοιπόν, πως η κυβέρνηση για ακόμη μια φορά επιλέγει να τα βάλει με το φοιτητικό κίνημα. Η υλοποίηση της ατζέντας της για μικράευέλικτα, αυτοχρηματοδοτούμενα, ανοιχτά προς τους ιδιώτες πανεπιστήμια, με την καταστολή και τον αυταρχισμό ως αναγκαίο συμπλήρωμα των παραπάνω, ευελπιστεί να αποτελέσει ιστορική ρεβάνς απέναντι στο μαχόμενο εκπαιδευτικό και φοιτητικό κίνημα που δεκαετίες τώρα παλεύει σταθερά για δημόσια δωρεάν παιδεία, αξιοπρεπή εργασία, δημοκρατικές ελευθερίες και πολλές φορές κατάφερνε να μπαίνει σφήνα στα σχέδια των αστικών επιτελείων απέναντι στην αντιδραστική αναμόρφωση των ελληνικών πανεπιστημίων. Τώρα είναι που απαιτείται ακόμα πιο μαζικός, ακόμα πιο μαχητικός αγώνας για να φάει ακόμη μια φορά τα μούτρα της αυτή η κυβέρνηση! Με όπλο τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των γενικών συνελεύσεών τους, οι φοιτητικοί σύλλογοι, με μαζικό πανεκπαιδευτικό, πανκοινωνικό αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που θέλει πανεπιστήμια-ΑΕ, αστυνομοκρατούμενα, για λίγους και εκλεκτούς αλλά και ενάντια στις ψευδο-αντιπολιτεύσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για ένα κίνημα ριζοσπαστικό και πραγματικά επικίνδυνο. Ήδη έχουν προγραμματιστεί για τις επόμενες μέρες πολύμορφες δράσεις από δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, νέοι γύροι γενικών συνελεύσεων και κινητοποιήσεων. Αρκετοί φοιτητικοί σύλλογοι, μάλιστα, απευθύνουν καλέσματα στο εργατικό και λαΪκό κίνημα, σε σωματεία και φορείς, για να περιφρουρήσουν από κοινού τα πανεπιστημιακά ιδρύματα απέναντι στους τραμπούκους των ΜΑΤ αλλά και των ΟΠΠΙ, η είσοδος των οποίων είναι προγραμματισμένη, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, για την επομένη βδομάδα.

Νέο όργιο καταστολής με «φόντο» την ΟΠΠΙ Σε νέο όργιο καταστολής επιδόθηκε η ΕΛΑΣ στο ΑΠΘ την Πέμπτη, ημέρα κατά την οποία οι 360 ειδικοί φρουροί που θα στελεχώσουν τη διαβόητη «πανεπιστημιακή αστυνομία» ανέλαβαν επισήμως καθήκοντα. Μία εβδομάδα μετά τον σοβαρό τραυματισμό φοιτητή από εκτόξευση χειροβομβίδας κρότου-λάμψης σε ευθεία βολή και με τα ΜΑΤ να έχουν «στρατοπεδεύσει» πλέον σε μόνιμη βάση εντός του πανεπιστημιακού ιδρύματος, καταγράφηκαν ξανά σκηνές άγριου ξυλοδαρμού φοιτητών και βίαιων προσαγωγών. Μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελίες, τα ΜΑΤ εκτόξευσαν δακρυγόνα πλησίον της κεντρικής βιβλιοθήκης του ιδρύματος, αναγκάζοντας τους φοιτητές που διάβαζαν να εγκαταλείψουν τον χώρο λόγω της αποπνικτικής ατμόσφαιρας, σε μια απόδειξη του πόσο νοιάζονται κυβέρνηση και δυνάμεις καταστολής για τους σπουδαστές, τις βιβλιοθήκες και τον λοιπό εξοπλισμό του ΑΠΘ. Στο μεταξύ, ο σχεδιασμός για εγκατάσταση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας σε ιδρύματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης προχωρά, αν και με αργούς ρυθμούς και διαδοχικές αναπροσαρμογές του σχεδιασμού των υπουργείων Παιδείας και «Προστασίας του Πολίτη», λόγω των μαχών του φοιτητικού κινήματος. Τυπικά, οι ειδικοί φρουροί που η κυβέρνηση φιλοδοξεί να εγκαταστήσει στα Πανεπιστήμια έχουν ολοκληρώσει την… εκπαίδευσή τους και είναι έτοιμοι να αναλάβουν υπηρεσία. Όμως το μαχητικό κλίμα που επικρατεί στις σχολές δεν επιτρέπει μια αιφνιδιαστική ενέργεια, με οργανωμένη και ταυτόχρονη είσοδο της ΟΠΠΙ στις σχολές. Σύμφωνα, μάλιστα, με δημοσιεύματα, δεν έχει διευκρινιστεί καν ο ρόλος τους, αν δηλαδή θα αναλάβουν αμιγώς αστυνομικά καθήκοντα ή αν θα αναλάβουν να περιπολούν στα campus του ΕΜΠ, του ΕΚΠΑ και του ΑΠΘ. Σε κάθε περίπτωση, προς αποφυγή τυχόν… παρεξήγησης των προθέσεων της κυβέρνησης, από τις αρμόδιες αρχές, διευκρινίζεται ότι παρά των περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεων, οι αστυνομικοί της ΟΠΠΙ θα αναλάβουν υπηρεσία είτε ένοπλοι, είτε συνοδευόμενοι από ένοπλους αστυνομικούς, πιθανότατα της ομάδας ΔΙΑΣ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κυβέρνηση των κλομπς Ήταν 8 Ιουλίου του 2019, μία μόλις ημέρα μετά τις εθνικές εκλογές που ανέδειξαν τη Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη νέο πρωθυπουργό, όταν αξιωματικός της ΕΛΑΣ και στέλεχος τότε της ΝΔ δήλωνε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ότι «η Ελλάδα από αύριο θα κυβερνιέται αποκλειστικά με την ισχύ των κλομπς μας». «Κυριάκο Μητσοτάκη κυβέρνησε τη χώρα τη χώρα και τους Έλληνες όπως γουστάρεις! Τα ΜΑΤ είναι δίπλα σου γιατί εμείς είμαστε το Κράτος», συνέχιζε σε άλλη ανάρτηση στο ίδιο ύφος, προειδοποιώντας παράλληλα τους «κόπρους» αναρχικούς ότι «από αύριο θα είμαστε στα Εξάρχεια». «Εδώ και τώρα επανασύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ», κατέληγε. Μετά τον σάλο που προκάλεσαν οι αναρτήσεις του, ο εν λόγω αξιωματικός διεγράφη από τη Νέα Δημοκρατία, ενώ σε βάρος του φέρεται να διατάχτηκε ΕΔΕ. Όμως τα λόγια του αποδείχτηκαν προφητικά. Σχεδόν τρία χρόνια μετά τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, η αστυνομία έχει γιγαντωθεί με προσλήψεις και νέο εξοπλισμό, ενώ η αστυνομική βία έχει φτάσει σε σημείο παροξυσμού. Τα ΜΑΤ όχι μόνο μπαίνουν στα Πανεπιστήμια, αλλά οι αστυνομικοί που τα επανδρώνουν αισθάνονται την άνεση να εκτοξεύουν χειροβομβίδες κρότου λάμψης σε ευθεία βολή κατά φοιτητών. Οι απεργίες και άλλες εργατικές κινητοποιήσεις, πορείες συνταξιούχων, φεμινιστικές δράσεις, μαθητικά συλλαλητήρια, κάθε είδους συγκέντρωση διαμαρτυρίας και η έκφραση κάθε μορφής αμφισβήτησης στον δρόμο, έχουν βρεθεί την τελευταία τριετία στο στόχαστρο της καταστολής. Για κάποιες ομάδες του πληθυσμού (μετανάστες, πρόσφυγες, τοξικοεξαρτημένοι) και μόνο η ύπαρξη και παρουσία τους στον δημόσιο χώρο είναι ποινικοποιημένη και αντιμετωπίζεται με καταστολή. Το κέντρο της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων «σαρώνουν» άλλωστε από καιρού εις καιρόν επιχειρήσεις-«σκούπα», βγαλμένες από τα πιο υγρά ρατσιστικά όνειρα της διαβόητης «επιτροπής κατοίκων» του Αγίου Παντελεήμονα. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Και υπάρχει άραγε πορεία επιστροφής;

Η άλλη όψη

Γιώργος Μουρμούρης

Από τα «φίδια» στον Ινδαρέ και από τα Σεπόλια στο ΑΠΘ

πάρχει ένας διαδεδομένος μύθος: Ότι η αστυνομική βία και καταστολή εμφανίστηκαν ξαφνικά το καλοκαίρι του 2019, με την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επέφερε πράγματι τομή στην αστυνομική βαρβαρότητα, όπως όμως και σε πολλούς άλλους τομείς βρήκε τον δρόμο «στρωμένο» από την τετραετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έκλεισε το κοινωνικό χάσμα της περιόδου 2008-2015. Ίσως, λοιπόν, πιο «προφητικά» από τα λόγια του πρώην στελέχους της ΝΔ να ήταν τα όσα έγραφε στις 17 Ιουνίου του 2015 ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, ο οποίος καλούσε «να απαλλαγούμε ως χώρα από τους “α(σ)κόπως

Τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ οι δυνάμεις καταστολής αφέθηκαν ελεύθερες να δράσουν σχεδόν κατά το δοκούν, έχοντας εξασφαλισμένη πολιτική κάλυψη. Για επαναφορά της αυτοπεποίθησης μιλούσε ο Μ. Χρυσοχοΐδης

αριστερούς” που κάνουν οτιδήποτε για ν’ αποτύχει η Κυβερνώσα Αριστερά». «Έλεος! Δεν είναι αυτοί οι εκφραστές της Ελλάδας μετά την κρίση. Δεν θέλει ο ελληνικός λαός τέτοιους ανθρώπους να ορίζουν το μέλλον του», πρόσθετε και κατέληγε: «Ώρα για να ξεδοντιαστούν όλα τα φίδια που απειλούν την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία». Πρόκειται για μια δήλωση που θα ζήλευε και ο Θεοδωρικάκος, που όμως τότε πέρασε «στα ψιλά». Το… ξεδόντιασμα των «φιδιών» έλαβε μεθοδικά χώρα στα χρόνια που ακολούθησαν, ήδη από την άγρια καταστολή κινητοποιήσεων ενάντια στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου, που περιλάμβανε από εκτοξεύσεις δακρυγόνων σε ευθεία βολή μέχρι βασανιστήρια σε συλληφθέντες: «Moυ φώναζαν: “Ψήφισες ΣYΡIZA;” Όταν είπα ότι ψήφισα ANTAΡΣYA,

μου είπαν: “Τώρα θα δεις τσoυτσέκι, κoμμoυνισταρά, βρωμιάρη”. Χτύπησαν τo κεφάλι μoυ στην πόρτα της κλούβας. “Nα σου θυμίσουμε τι σας κάναμε στο Βίτσι και στον Γράμμο”» (απόσπασμα από την απολογία συλληφθέντος στη διαδήλωση της 15ης Ioυλίoυ 2015, ενάντια στην ψήφιση του πρώτου πακέτου πρoαπαιτoύμενων για τo 3o μνημόνιο). Εκκενώσεις καταλήψεων, απρόκλητες επιθέσεις κατά συλλογικοτήτων, κυρίως του αντιεξουσιαστικού χώρου, διαρκές κυνηγητό κατά μεταναστών και «παριών» στο κέντρο της Αθήνας και των άλλων πόλεων. Ακόμα, ΜΑΤ και χημικά μέσα στις δικαστικές αίθουσες κατά όσων αντιδρούσαν στους πλειστηριασμούς, αστυνομικές σκευωρίες με έωλα κατηγορητήρια και άδικες προφυλακίσεις, «αύρες» της ΕΛΑΣ για πρώτη φορά στην πλατεία Εξαρ-

Η άλλη όψη

Από τον Ινδαρέ ως την οικογένεια Καττή, η αστυνομική βία αφορά πλέον τον καθένα χείων. Η καταστολή τα χρόνια της «Κυβερνώσας Αριστεράς» όχι απλώς δεν εξέλιπε, αλλά κανονικοποιήθηκε. Υπάρχει όμως πράγματι μιας διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας — και εδώ έγκειται το σημείο τομής: Την τετραετία 2015-2019 η καταστολή αποτελούσε ένα από τα όπλα στη φαρέτρα της κυριαρχίας. Ήταν το άλλο μισό της (προσπάθειας) ενσωμάτωσης, της απογοήτευσης και του «ΤΙΝΑ», των ψευδεπίγραφων υποσχέσεων, του «μπαμπούλα» της επιστροφής της ΝΔ. Η επίδειξη πυγμής είχε σκοπό να «καναλιζάρει» τα κινήματα, να τους υπενθυμίσει το ανώτατο όριο που μπορούν να φτάσουν, να τα προειδοποιήσει ότι θα υπάρξει μηδενική ανοχή αν γίνουν πολιτικώς επικίνδυνα. Παράλληλα, να εκφοβίσει τα πιο επικίνδυνα τμήματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου και να καταστείλει ανελέητα τους «παρίες» (πρόσφυγες, μετανάστες κ.λπ). Η Νέα Δημοκρατία εξελέγη με τη λογική της ολοκληρωτικής ολομέτωπης επίθεσης κατά εξαιρετικά διευρυμένων κοινωνικών ομάδων. Υποσχέθηκε όχι τη διαχείριση και οριοθέτηση, αλλά τη συντριβή των κοινωνικών κινημάτων και τον εξανδραποδισμό των «παριών». Η καταστολή μετατράπηκε από όπλο στη φαρέτρα της κυριαρχίας, στην κυριαρχία καθαυτή. Ο δημόσιος χώρος αντιμετωπίστηκε όχι ως αντικείμενο διεκδίκησης και πεδίο διαπάλης αλλά ως κενός τόπος πάνω στον οποίον θα οικοδομηθεί η νεοφι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

λελεύθερη δυστοπία. Στο πλαίσιο αυτό, ο όποιος δημοκρατικός έλεγχος και θεσμικός περιορισμός στη δράση τόσο της αστυνομίας ως σώμα, όσο και των αστυνομικών ως μονάδων, ήταν περιττός: Οι αστυνομικοί αφέθηκαν ελεύθεροι να «αυτοσχεδιάσουν». Είναι αυτό που ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης περιέγραφε ως επαναφορά της «αυτοπεποίθησης» στους αστυνομικούς. Πλέον, μπορούσαν να ενεργούν σχεδόν κατά το δοκούν, χωρίς να σκέφτονται την όποια (ψευδεπίγραφη) ΕΔΕ ή το ενδεχόμενο στιγματισμού της δράσης τους από την πολιτική ηγεσία και ορισμένα ΜΜΕ, θεωρώντας δεδομένη την κάλυψη από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Για μία ακόμη φορά, η «προπόνηση» της αστυνομίας ξεκίνησε στα κορμιά των μεταναστών, με επιχειρήσεις-«σκούπα» μέσα στον Αύγουστο του 2019. Ακολούθησαν εκκενώσεις καταλήψεων στα Εξάρχεια και ξαφνικά η «βεντάλια» άρχισε να ανοίγει: Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους αστυνομικοί εφόρμησαν σε… κινηματογράφο για να απομακρύνουν ανήλικους που παρακολουθούσαν την ταινία Joker. Το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου, ο Λάμπρος Γούλας έπεφτε θύμα βασανιστηρίων στα Εξάρχεια: «Με βάζουν σε μια γωνία κι ούτε που ξέρω πόσο με χτύπησαν, έχασα το μέτρημα. Ο ένας από αυτούς ήταν πιο τρελαμένος, μου κοπάναγε το κεφάλι στον τοίχο και προσπαθούσα να το προστατέψω. […] Έδωσα μάχη να κρατήσω το εσώρουχο μου», κατήγγειλε. Στις 11 Νοεμβρίου δυνάμεις των ΜΑΤ εφορμούσαν στην ΑΣΟΕΕ, αποκλείοντας για ώρα και τραυματίζοντας φοιτητές. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο φοιτητής Γιάννης Παχάκης, μέλος της ΕΑΑΚ και της νΚΑ, κατήγγειλε την «απαγωγή» του κάτω από το σπίτι του και τη μεταφορά του στη ΓΑΔΑ, όπου για ώρα δεν του επετράπη να μιλήσει με δικηγόρο (η αστυνομική σκευωρία σε βάρος του κατέπεσε αργότερα στο δικαστήριο). Λίγες ημέρες αργότερα η ΕΛΑΣ επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ καταστολής στα Εξάρχεια, μετά την πορεία του Πολυτεχνείου. Η τομή σιγάσιγά δημιουργούταν και σύντομα θα λάμβανε χώρα το γεγονός που όρισε το «πριν» και το «μετά» της αστυνομικής καταστολής: Ο βασανισμός της οικογένειας Ινδαρέ. Το πρωί της 18ης Δεκεμβρίου 2019, ένας ένστολος χτύπησε την πόρτα του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ στο Κουκάκι και του απαίτησε να εισέλθει. Ο σκηνοθέτης του ζήτησε άδεια ή παρουσία εισαγγελέα και ο ένστολος αποχώρησε. «Κάποια στιγμή ακούσαμε βήματα στην ταράτσα και ανέβηκαν ο άντρας και τα παιδιά μου για να δουν τι γίνεται», περιέγραφε αργότερα στον ΑΝΤ1 η σύζυγος του σκηνοθέτη. «Είδανε τα ΜΑΤ στην ταράτσα μας. Τους βάλανε κάτω, τους δέσανε τα χέρια και τους πλακώσανε στο ξύλο. Εγώ ανέβηκα να δω τι γίνεται και με απειλήσανε, μου είπαν “φύγε μέσα, θα σε πετάξουμε από τη σκάλα”. Είδα άνθρωπο των ΜΑΤ να έχει πατήσει το κεφάλι του γιου μου στο πάτωμα», περιέγραψε.

Κρότου-λάμψης κατά φοιτητών σε ένα τοπίο έτοιμο να πάρει φωτιά

βασανισμός της οικογένειας Ινδαρέ αποτέλεσε την τομή που χαρασσόταν επί πέντε μήνες ανοχής και παρότρυνσης της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Πλέον, ο καθένας ήταν εν δυνάμει στόχος. Ακόμα και φίλιες προς την κυβέρνηση φωνές άρχισαν να επισημαίνουν τους κινδύνους από μια ανεξέλεγκτη αστυνομία, με την κυβέρνηση να υιοθετεί έκτοτε την τακτική της εμμονικής διάψευσης αδιάσειστων μαρτυριών και ντοκουμέντων. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, στις 17 Νοέμβρη του 2020, μια άλλη οικογένεια θα βρισκόταν στο επίκεντρο της καταστολής: Η οικογένεια Καττή στον Κολωνό που μαζί με άλλους αγωνιστές, μεταξύ των οποίων μέλη της νΚΑ, βρέθηκαν στο στόχαστρο αφιονισμένων αστυνομικών διαφόρων σωμάτων με αποτέλεσμα μπαράζ συλλήψεων, ξυλοδαρμούς και εξευτελιστικές συμπεριφορές (αποκαλυπτικές ήταν οι μαρτυρίες στη δίκη που πραγματοποιήθηκε φέτος αλλά σε μια πρωτοφανή ενέργεια ματαιώθηκε μια μέρα πριν την ανακοίνωση της απόφασης), και τον Δημήτρη Καττή να οδηγείται συνοδεία αστυνομίας στα επείγοντα με καρδιακό επεισόδιο. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 6 Δεκέμβρη, δεκάδες αγωνιστές της μαχόμενης Αριστεράς προσάγονταν και συλλαμβάνονταν μαζικά επειδή επιχείρησαν να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα αστυνομοκρατούμενα Εξάρχεια. Η περίοδος της πανδημίας και των lockdowns άλλαξε την «πίστα» της αστυνομικής βίας και

αυθαιρεσίας. Στο στόχαστρο της καταστολής και των προστίμων βρέθηκαν από οικογένειες σε πάρκα και ηλικιωμένους στον δρόμο προς νοσηλευτικά ιδρύματα, μέχρι νέους και νέες στις πλατείες. Η «μηδενική ανοχή» που επιφυλασσόταν για τους «παρίες», πλέον πέρασε στα κινήματα: Ο νόμος Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις έλυσε και θεσμικά τα χέρια στην αστυνομία για άγρια καταστολή. Το καλοκαίρι του 2020 ο Βασίλης Μάγγος άφησε την τελευταία του πνοή λίγες εβδομάδες μετά τον άγριο βασανισμό του από αστυνομικούς μετά από διαδήλωση στον Βόλο. Μετανάστες και πρόσφυγες αντιμετωπίζονταν πλέον με εγκλεισμό σε δομές-φυλακές, βάρβαρα pushbacks ή ακόμα και πραγματικά πυρά, όπως στον Έβρο το 2020. Η σαρωτική καταστολή όμως κάθε άλλο παρά πέτυχε τον στόχο της, τη δημιουργία δηλαδή μιας κοινωνικής ερήμου για την οικοδόμηση μιας καπιταλιστικής-τεχνοκρατικής δυστοπίας, σαν τους γυάλινους πύργους του Ελληνικού. Αντιθέτως, οδήγησε στην ευρύτατη απονομιμοποίησή της την περίοδο του δεύτερου lockdown, οδηγώντας στην αντικατασταλτική έκρηξη της Νέας Σμύρνης. Σήμερα, οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης που η ΕΛΑΣ εκτοξεύει σε ευθεία βολή κατά φοιτητών σκάνε σε ένα τοπίο γεμάτο αναθυμιάσεις πανάκριβης βενζίνης. Είναι θέμα χρόνου να χτυπήσουν τις δεξαμενές της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής, προκαλώντας αλυσιδωτές εκρήξεις.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Το μεγάλο... σορτάρισμα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ

από τις κάμερες

τίθεται πλέον καν ζήτημα για τα παραπάνω φαινόμενα. Με ευθύνη των κομμάτων εξουσίας, συνδικαλιστικών παρατάξεων και πολύ συγκεκριμένων γνωστών προσώπων, η δημοσιογραφία και τα παραδοσιακά-συστημικά μίντια μετατράπηκαν σε θεραπαινίδες κάθε εξουσίας, με αποκλειστικό ρόλο την υποταγή της κοινωνίας. Οι δημοσιογράφοι, ως παραγωγοί-δημιουργοί επικοινωνιακής πολιτικής και ενημέρωσης, είναι ολοΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ, στο μεταξύ, είναι κληρωτικά υποταγμένοι στριμωγμένο όσον αφορά στην στις κεντρικές κατευθυπολιτική χειραγώγησης των ΜΜΕ. ντήριες γραμμές: Της ιδιΜετά τις σαρωτικές αποκαλύψεις οκτησίας του Μέσου τους, των ανεξάρτητων μη ενσωματωμέτων πολιτικών κομμάτων νων μίντια, η πολιτική ελέγχου της που στηρίζουν τα Μέσα, ενημέρωσης μπήκε υπό έλεγχο και των φανερών ή αφανών εποπτεία και από την Κομισιόν, στο χορηγών και διαφημιστών τους, της κυβέρνησης που πλαίσιο του ελεύθερου αντακρατά δέσμια τα μίντια γωνισμού. Παρά τις διαψεύσεις μέσω των κρατικών επιδοτου κυβερνητικού εκπροσώπου, τήσεων. Η υποταγή αυτή ξεκίνησε υπηρεσιακός έλεγχος για υπηρετήθηκε συνδικαλιτις λίστες Πέτσα και τη διανομή των στικά ως κεντρική επιλογή κρατικών κονδυλίων. μέσω των δημοσιογραφικών ενώσεων, που είχαν ως αποκλειστικό στρατηγικό στόχο «να σωθούν τα μίντια» των εργοδοτών τους, άνευ όρων όσον αφορά στις εργασιακές

Ο έλεγχος της ενημέρωσης και η χειραγώγηση μίντια και δημοσιογράφων από την οικονομική-πολιτική εξουσία σαφώς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Υπάρχει, εξελίσσεται και διαρκώς επαναδιαμορφώνεται σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας, ωστόσο, δεν

ΜΗΝΥΜΑ προς τη διοίκηση της ΕΡΤ θεωρείται η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ να διαγράψει την ηγεσία της με την κατηγορία της «παραπλάνησης» του τηλεοπτικού κοινού στην υπόθεση του ανταποκριτή-«μαϊμού» στη Μόσχα. Διαγράφηκαν προσωρινά για 6 μήνες ο γενικός διευθυντής ειδήσεων και ο προϊστάμενος πολιτικού και για 3 μήνες ο πρόεδρος. Με 2μηνη διαγραφή «τιμωρήθηκε» η προϊσταμένη του διεθνούς ρεπορτάζ.

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, που στηρίζεται στη συγκυβέρνηση δυνάμεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, είχε αντιδράσει πολύ χλιαρά στην αποκάλυψη ότι ο ανταποκριτής της Μόσχας έδινε ρεπορτάζ από το γραφείο του στην Αθήνα, χωρίς να ζητηθεί καν η παραίτηση των αρμοδίων για τη συνειδητή παραπλάνηση του κοινού. Στο πειθαρχικό όργανο, στο οποίο οι δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ έχουν την πλειοψηφία, επικράτησε η μέση λύση της προσωρινής διαγραφής των δημοσιογραφικών στελεχών.

συνθήκες των δημοσιογράφων και την αποφασιστική συμμετοχή τους στη «γραμμή παραγωγής» ρεπορτάζ και ενημέρωσης. Η χειραγώγηση ΜΜΕ-δημοσιογράφων ήταν βασική επιλογή και της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και επέλεξε τη συγκεκριμένη διαδικασία τηλεοπτικής αδειοδότησης, γι’ αυτό καθόρισε την κρατική ραδιοτηλεόραση ως ελεγχόμενη από τον υπουργό και το Μαξίμου «κρατική υπηρεσία», διατηρώντας το κέλυφος της ΝΕΡΙΤ, γι’ αυτό αναζήτησε νέους ολιγάρχες για τον χώρο των μίντια. Ιδιοκτήτες ΜΜΕ και κυβέρνηση ΝΔ τελειοποίησαν τη μέθοδο ολοκληρωτικού ελέγχου μετά το 2019, με πρόσχημα την οικονομική κατάρρευση των μίντια και την πανδημική κρίση, έχοντας αναλάβει σχεδόν εξολοκλήρου την οικονομική τους λειτουργία. Η «συγκυβέρνηση» των δυο κομμάτων εξουσίας, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, στον χώρο των ΜΜΕ εξυπηρετείται με ξεκάθαρο τρόπο και χωρίς καμία αυταπάτη στη συνδικαλιστική ένωση της ΕΣΗΕΑ, η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε «εταιρεία διαχείρισης» εργατικού δυναμικού στα ΜΜΕ.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Ακόμη μία καταγγελία συνφάνταρων, που περιγράφει ποιος πληρώνει το μάρμαρο για την απάνθρωπη πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, έλαβε το Δίκτυο «Σπάρτακος». Μια κυβέρνηση που έχει κλείσει τα σύνορα στους πρόσφυγες και θωρακίζει με τείχη, κοινά περίπολα στρατού και αστυνομίας και τη βαρβαρότητα των συνοριοφυλάκων την Ευρώπη-Φρούριο. Μια Ευρώπη που επεμβαίνει, καταστρέφει λαούς, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών της εταιρειών, πουλά όπλα, αλλά στέλνει στρατό και την αισχρή Frontex ενάντια στους πρόσφυγες. Μας διατάζουν να κυνηγήσουμε πρόσφυγες και μετανάστες και μας κρατούν φυλακισμένους, να προσφέρουμε συνεχώς υπηρεσίες για να κάνουν καριέρα οι αξιωματικοί και να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους οι έλληνες επιχειρηματίες και το αστικό κράτος. Διαβάζουμε, λοιπόν, στην επιστολή καταγγελίας: «Είμαστε στρατιώτες από

Έβρος: Στο κυνήγι προσφύγων ▸ Φαντάροι της 30ης ΜΧ Ταξιαρχίας καταγγέλλουν ότι είναι «φυλακισμένοι» με συνεχείς υπηρεσίες πολλές μονάδες στην 30 ΜΧ Ταξιαρχία. Εδώ και τρεις εβδομάδες είμαστε απόσπαση στο 564 Μ/Κ ΤΠ, σαν ειδική ομάδα για περίπολα στην προκάλυψη. Μας κατέβασαν φυλάκιο Πετράδων. Κανονικά το πρόγραμμα μας πήγαινε τέσσερις υπηρεσίες στον Έβρο και τρεις μέρες έξοδο, αλλά μετά αυτό άλλαξε και όταν δεν έχουμε περίπολο στο ποτάμι κάνουμε υπηρεσίες του φυλακίου: σκοπός θαλαμοφύλακας. Και μας πάει κάθε εβδομάδα επτά υπηρεσίες και ποτέ έξοδος. Εκτός εάν υπάρχει βραδινό περίπολο που την επόμενη μέρα έχεις αδιάθετο, τότε ούτε καν έξοδο. Επίσης έχει πάρα

πολλά χωσίματα πριν τις υπηρεσίες με αποτέλεσμα να μην ξεκουραζόμαστε καθόλου. Παράδειγμα, πριν κάτι μέρες μας ανάγκασαν να κάνουμε και υπηρεσία πύλης, τρεις ώρες που κανονικά δεν πρέπει να κάνουμε πύλη». Επιβεβαιώνει το ΓΕΣ αυτές τις καταγγελίες; Εμείς καλούμε τους συνφάνταρους να βγουν παραπονούμενοι, να ζητήσουν ακρόαση από την ιεραρχία. Αν δεν αγωνιστούμε μαζί, δεν θα μπορέσουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του φαντάρου πολίτη με στολή. Συνφάνταροι δεν συμμετέχουμε στο αισχρό κυνήγι προσφύγων. Καταγγέλ-

λουμε τις απάνθρωπες επαναπροωθήσεις. Εμποδίζουμε τις πράξεις βίας! Δεν αφήνουμε χώρο στο μίσος και στον φασισμό να αναπτυχθεί, δεν μένουμε σιωπηλοί στις προκλήσεις. Παρεμβαίνουμε στις συζητήσεις, πάμε κόντρα και αντιπαλεύουμε τις εμετικές αντιλήψεις από όπου και αν προέρχονται. Τo Δίκτυο «Σπάρτακος» καταθέτει πολύ συγκεκριμένη πρόταση για την πάλη του αντιπολεμικού κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό: Δεν πολεμάμε για ελληνική ολιγαρχία, ΗΠΑ-ΝΑΤΟΕΕ, δεν καταστέλλουμε τους αγώνες του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, δεν κυνηγάμε και δεν συλλαμβάνουμε πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι καθοριστική η παρέμβαση των αγωνιστών φαντάρων για να μην υπάρξουν ξυλοδαρμοί, κλεψιές, βιασμοί, καταστροφή εγγράφων, παράνομες επαναπροωθήσεις. Καλούμε τους συνφάνταρους στις βραχονησίδες και τα νησιά να δημοσιοποιούν άμεσα τις άθλιες επαναπροωθήσεις.

Επικαιρότητα Νοσοκομείο Ρεθύμνου: «Θερμή» υποδοχή υγειονομικών και κατοίκων στον Άδωνι

ΜΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ υποδέχτηκαν υγειονομικοί του Νοσοκομείου Ρεθύμνου, καθώς και κάτοικοι της πόλη,ς τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη το μεσημέρι της Τετάρτης. «Ο αποκλεισμός από τα νοσοκομεία σκοτώνει» και «διεκδικούμε δωρεάν, ποιοτική δημόσια υγεία για όλους» έγραφαν πανό που κρατούσαν, χαρακτηρίζοντας τον υπουργό ανεπιθύμητο και κατηγορώντας την κυβέρνηση για διάλυση του ΕΣΥ. Ο Άδωνις Γεωργιάδης αναγκάστηκε να μπει στο νοσοκομείο από την είσοδο των επειγόντων και υπό την προστασία αστυνομικής δύναμης. Πρόκειται για τα ίδια αισθήματα που πιθανότατα θα αποτυπώνονταν και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Ανάπτυξης σε λαϊκή αγορά της Νέας Φιλαδέλφειας, αν το επιτελείο του δεν είχε φροντίσει να… εξαφανίσει τους καταναλωτές από το τετράλεπτο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Συνέδριο ΠΟΕ∆ΗΝ: 5% και 1 έδρα για το Ενωτικό Κίνημα Υγειονομικών

ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ του 16ου συνέδριου της ΠΟΕΔΗΝ (εργαζόμενοι δημόσιων νοσοκομείων) το Ενωτικό Κίνημα Υγειονομικών για την Ανατροπή κατάφερε να εκλέξει ένα μέλος στο νέο Γενικό Συμβούλιο, λαμβάνοντας 44 ψήφους και 5%, ενώ εξέλεξε και 5 αντιπροσώπους για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις του Ενωτικού Κινήματος παρεμβαίνουν σε περίπου 30 νοσοκομεία, τα περισσότερα στην Αθήνα. Συνολικά ψήφισαν 946 αντιπρόσωποι (από 837 το 2018) και έλαβαν: ΔΗΣΥ (ΠΑΣΚ) 305 ψήφους και 11 έδρες (279 και 11 το 2018), ΔΑΚΕ 247 ψήφους και 9 έδρες (171 και 7) ΑΣΥ (ΠΑΜΕ) 162 ψήφους και 6 έδρες (126 και 5), ΑΡΜΑ (ΣΥΡΙΖΑ) 94 ψήφους και 3 έδρες (114 και 5), «Αγώνας, Αντίσταση, Ανατροπή» 88 ψήφους και 3 έδρες (86 και 4), Ενωτικό Κίνημα 44 ψήφους και 1 έδρα, Ταξική Πορεία 4 ψήφους (3).

Μια τραγική απώλεια

ΤΟ ΒΡΑΔΥ της Παρασκευής 27 Μαΐου ο Λευτέρης Τουμπέλης, γιος του συντρόφου μας Βασίλη Τουμπέλη, έχασε εντελώς άδικα τη ζωή του. Η μηχανή που οδηγούσε ενεπλάκη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, που είχε σαν τραγική κατάληξη την απώλεια της ζωής του, λίγο πριν κλείσει τα 30 του χρόνια. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Ο Λευτέρης ήταν ένας νέος που αγαπούσε τη ζωή και πάλευε από μικρός για να την κατακτήσει. Σε αυτή την πολύ δύσκολη και τραγική στιγμή, στεκόμαστε δίπλα στον σύντροφό μας Βασίλη και του εκφράζουμε την αμέριστη οδύνη και συμπαράστασή μας, καθώς και σε όλη την οικογένειά του.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΟΥ ΝΑΡ

Ολοκληρώνεται σήμερα, Σάββατο 4/6, το διήμερο πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνουν οι Αναιρέσεις Θεσσαλονίκης στο στέκι του ΝΑΡ (πίσω από τη θεολογική). Στις 7 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα «Μην αφήσεις το σύστημα να σε πατάει κάτω, οργανώσου με την πλευρά των “από κάτω”». Θα παρέμβουν φοιτητές/τριες καθώς και νέοι εργαζόμενοι/ες. Θα ακολουθήσει bar. Τέλος, στον χώρο θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας με θέμα: «Kαταστολή στο ΑΠΘ».

ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΑΖΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Η ομάδα μπουζουκιού της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας (Σουλίου και Δέρκων) καλεί κάθε Πέμπτη από τις 8 μ.μ. και μετά όποιον θέλει, μουσικό ή μη, με μπουζούκι, κιθάρα, τζουρά, μπαγλαμά, ακορντεόν, φυσαρμόνικα κ.α., να την πλαισιώσει και να προβάρουν παρέα νέα κομμάτια.

ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ: ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΥΡΟΦΥΛΑΚΙΟ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΥ

Η Πεζοπορική Ομάδα της «Λαμπηδόνας» διοργανώνει την Κυριακή 5/6 πεζοπορία από και προς το πυροφυλάκιο Καραμολέγκου, μέσω του βοτανικού μονοπατιού στο αισθητικό δάσος Καισαριανής. Αφετηρία/τερματισμός: Πυροφυλάκιο Καραμολέγκου, λίγο πιο πάνω από το Νεκροταφείο Καισαριανής και από την αφετηρία/τέρμα του λεωφορείου 224. Ώρα αναχώρησης: 8.45 π.μ.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Την Κυριακή 5/6, στις 7.30 μ.μ., στο καφέ «Τσιν-Τσιν» (Κιάφας 6) θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Κολέλη Κομμένες γλώσσες (εκδόσεις ΚΨΜ). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Μαριάννα Τζιαντζή (δημοσιογράφος-συγγραφέας) και Χρήστος Κτενάς (δημοσιογράφος). Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Πόλυ Κρημνιώτη. Αποσπάσματα θα διαβάσει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Μίλτος Δημουλής. Θα ακολουθήσει live μουσικό πρόγραμμα με τον Σπύρο Γραμμένο (κιθάρα, φωνή) και τον Χρήστο Καλκάνη (κλαρινέτο).

«Αρπακτικά» κατά τετραμελούς οικογένειας Το σπίτι μια τετραμελούς οικογένειας με άνεργο πατέρα, μητέρα ΑΜΕΑ και δύο φοιτητές, έβγαλε προ ημερών σε πλειστηριασμό η Eurobank στις Συκιές της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για διαμέρισμα 80 τ.μ. κατασκευής 1972, για το οποίο υπήρχε υπόλοιπο χρέους 30.000 ευρώ (έχουν ήδη καταβληθεί 80.000 ευρώ). Στο πλευρό της οικογένειας βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή γείτονες και αλληλέγγυοι, ενώ την Τετάρτη ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης προχώρησε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, στην οδό Τσιμισκή.

«Να λειτουργήσει το Καραμανδάνειο» Τη μόνιμη στελέχωση του παιδιατρικού νοσοκομείου «Καραμανδάνειο» με το απαραίτητο ιατρικό και υγειονομικό προσωπικό, ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή και πλήρης λειτουργία του, ζητούν η Αριστερή Παρέμβαση - Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα και η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Πάτρα - Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-Κεφάλαιο. Όπως έχει ανακοινωθεί, το μοναδικό παιδιατρικό νοσοκομείο στη Δυτική Ελλάδα σταματά τις εφημερίες, καθώς θέσεις ιατρικού προσωπικού παραμένουν κενές.

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΑΡΣΙ

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Πίσω στη δουλειά οι ανεμβολίαστοι!

Υπό διάλυση οι βιβλιοθήκες των ΑΕΙ

Να γυρίσουν άμεσα πίσω στη δουλειά όλοι οι ανεμβολίαστοι συνάδελφοί τους ζητούν δεκάδες υγειονομικοί που έχουν ήδη υπογράψει το σχετικό κείμενο της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (ΑΡΣΙ). Συγκεκριμένα, καλούν την κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας να σταματήσουν την αδιάλλακτη στάση που κρατούν και σημειώνουν ότι η παράταση αναστολής εργασίας για τους υγειονομικούς που δεν έχουν εμβολιαστεί για τον Covid-19 αποτελεί «κατάφωρη και αδικαιολόγητη παραβίαση των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων». Όπως τονίζουν, η συγκεκριμένη κυβερνητική επιλογή στοχεύει α) στη μετατροπή των ανεμβολίαστων υγειονομικών σε εξιλαστήρια θύματα που πάνω τους φορτώνεται όλη η ανεπάρκεια του συστήματος υγείας,

β) στον αποδεκατισμό του ΕΣΥ από ανθρώπινο δυναμικό που επιβαρύνει την ήδη οριακή κατάσταση του συστήματος λόγω των χρόνιων ελλείψεων, γ) στην εκδικητικότητα απέναντι στο σύνολο του υγειονομικού κινήματος που αποκάλυψε και αντιπάλεψε τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες στην πανδημία, δ) στην ιδιωτικοποίηση και εργολαβοποίηση του δημοσίου, ε) στην επίδειξη σιδερένιας φτέρνας απέναντι στους εργαζόμενους με την τρομοκρατική πρακτική των διαθεσιμοτήτων, της στέρησης μισθού, των απολύσεων, στ) στον άμεσο σχεδιασμό της για το «νέο ΕΣΥ», με τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπου το κόστος θα καλύπτεται από τις πληρωμές ασθενών-πελατών, με όσο το δυνατό μικρότερη κρατική χρηματοδότηση. Τέλος, οι υγειονομικοί απαιτούν να μην γίνει καμία απόλυση, να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, ένταξη του υγειονομικού προσωπικού στα ΒΑΕ, ενώ λένε «όχι» στο «νέο ΕΣΥ» των νοσοκομείωνεπιχειρήσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται με αποστολή e-mail στο arsigr@gmail.com.

Θεοπίστη Καπέτα

▸ Το 1998 υπήρχαν 726 υπάλληλοι ενώ το 2022 μόλις 686

ναβρασμός επικρατεί το τελευταίο διάστημα στο φοιτητικό κίνημα, την πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά και συνολικά στην κοινωνία, σχετικά με τη δημιουργία της βιβλιοθήκης του Βιολογικού στο ΑΠΘ. Το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης και των συστημικών ΜΜΕ προβάλλει ένα αποπροσανατολιστικό δίπολο της «ανομίας» και της μόρφωσης. Την ίδια ώρα που τα ΜΑΤ χτυπάνε φοιτητές μέσα σε χώρους ασύλου, που «πλημμυρίζουν» αίθουσες εν ώρα μαθήματος με δακρυγόνα, που δεκάδες βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, χτίζεται ένα αφήγημα πως οι φοιτητές είναι «μπαχαλάκηδες» που εμποδίζουν το χτίσιμο της βιβλιοθήκης. Ωστόσο, η ίδια η πραγματικότητα της διαχρονικής αδιαφορίας και της παραμέλησης της ακαδημαϊκής κοινότητας και της σωστής λειτουργίας των υποδομών από το κράτος, όπως των βιβλιοθηκών, ισοπεδώνει το κυβερνητικό αφήγημα. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν που το 2013, ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, πρακτικά έκλεισε τη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ, για την οποία τώρα κόπτεται, θέτοντας σε διαθεσιμότητα το προσωπικό της. Σε όλα τα πανεπιστήμια, τα τελευταία χρόνια και ειδικά από τότε που σταμάτησε η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ, υπάρχει μεγάλη μείωση του προσωπικού, ενώ ορισμένα κενά καλύπτονται με συμβασιούχους, κάτι που έχει οδηγήσει σε πολλά προβλήματα σε ό,τι αφορά την ομαλή λειτουργία των βιβλιοθηκών. Χαρακτηριστική περί-

πτωση είναι το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο είχε 240 υπαλλήλους και τώρα δεν έχει ούτε εκατό. Πρακτικά, πολλές πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες έχουν καταρρεύσει εδώ και καιρό, υπολειτουργώντας με ένα ή δύο άτομα προσωπικό. Αρκετές, άλλωστε, λειτουργούν μόνο μέχρι το μεσημέρι, με ωράριο που θυμίζει περισσότερο ιδιωτικό κατάστημα παρά πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Παράλληλα, οι υπηρεσίες αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, ενώ δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθούν ούτε οι βασικές ανάγκες των βιβλιοθηκών. Συνολικά, το 1998 στις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων απασχολούνταν 726 υπάλληλοι, ενώ εν έτη 2022 με δεκάδες παραπάνω τμήματα και υπηρεσίες, απασχολούνται μόλις 686 υπάλληλοι. Ένα ακόμη κύριο πρόβλημα που ταλανίζει την πανεπιστημιακή κοινότητα όσον αφορά τις βιβλιοθήκες είναι το ζήτημα των υποδομών. Εδώ και χρόνια δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα, ώστε να προχωρήσουν οι απαραίτητοι διαγωνισμοί για τη δημιουργία νέων αλλά και την

αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού. Μόνο κάτω από την πίεση των εργαζομένων κερδίζονται κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, στο Πάντειο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν και πήραν ένα μηχάνημα για τον καθαρισμό των βιβλίων, εργαλείο απαραίτητο αλλά και αυτονόητο για την ασφαλή χρήση των χιλιάδων βιβλίων καθημερινώς από πλήθος κόσμου. Η μόνη «ανάπτυξη» στον τομέα των βιβλιοθηκών γίνεται σε μια λογική… οικονομικής διαχείρισης, με αρκετές εξ αυτών να κόβουν τις παροχές και τις υπηρεσίες για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη πως με βάση τα τελευταία διαθέσιμα οικονομικά στοιχεία για το ΑΠΘ, αυτά του 2020, από τα 17,8 εκατ. ευρώ που δόθηκαν στο πανεπιστήμιο, μόνο 548.943 ευρώ προβλέφθηκαν για τις δαπάνες των 48 βιβλιοθηκών του. Τέλος, πάλι με βάση τους νόμους της αγοράς, εταιρείες χρησιμοποίησης δημόσιας περιουσίας αναλαμβάνουν πλέον τις διαδικτυακές βιβλιοθήκες. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική αναφορά για τις βιβλιοθήκες στο τετρακοσίων σελίδων νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που παρουσίασε πρόσφατα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Ενώ το ακαδημαϊκό υλικό και οι βιβλιοθήκες θα έπρεπε να είναι ανοιχτά προς όλους, να είναι διαθέσιμα και προσβάσιμα για όλη τη κοινότητα, μπαίνουν για ακόμη μια φορά στο επίκεντρο της επιχειρηματικότητας. Η κυβέρνηση δείχνει ξεκάθαρα πως η μόνη βιβλιοθήκη που την ενδιαφέρει είναι αυτή που θα εκτοπίσει το στέκι στο Βιολογικό…

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ 68/6

Αγωνιστική Προοπτική για να πάει αλλιώς

πορεί ένας σύλλογος 13.000 συνταξιούχων να αλλάξει πορεία; Αυτό το ερώτημα ζητά πιεστικά απάντηση, αφού οι συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας δεν έχουν έναν σύλλογο που να υπερασπίζεται μαχητικά τα συμφέροντά τους, παρότι έχουν υποστεί μεγάλες περικοπές εισοδήματος, επιπλέον των όσων μειώσεων έχουν ήδη όλοι οι συνταξιούχοι. Μια πρώτη δοκιμασία είναι οι εκλογές που ξεκινούν τη Δευτέρα 6/6 στο ΣΣΕΤΕ, μετά από πενταετή παράτυπη θητεία του ΔΣ, που έμεινε αγκιστρωμένο στις καρέκλες του, εκμεταλλευόμενο και τα μέτρα της πανδημίας, παρά την καταψήφιση και του διοικητικού και του οικονομικού

του απολογισμού το 2019. Η καταψήφιση επαναλήφθηκε και στη συνέλευση του Μάη 2020. Η Αγωνιστική Προοπτική αποπειράται να πάρει θέση στο ερώτημα. Να μπει σφήνα στη χρησιμοποίηση του ΣΣΕΤΕ από τον ερ-

γοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για να περάσει το ξήλωμα κάθε εργατικής κατάκτησης. Συμμετέχει στις εκλογές για να υπάρξει ένας σύλλογος ικανός να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των συνταξιούχων, κόντρα στα συμφέροντα της τράπεζας και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. Οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα (6-8/6) στα γραφεία του ΣΣΕΤΕ (Δραγατσανίου 8, 6ος όροφος) 9 π.μ.-6 μ.μ. και μόνο στις 6/6 κατά τόπους 8.30 π.μ-2 μ.μ., στη Θεσσαλονίκη 6-7/6 στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (Εθν. Αμύνης 4) 9 π.μ.-6 μ.μ. και στην περιφέρεια στα κατά τόπους εκλογικά κέντρα.

Κοινωνία ΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Κώστας Παπαγεωργίου

«Προστασία» του περιβάλλοντος με τεράστιες «πράσινες» μπίζνες ▸ Στον λαό ο λογαριασμός της δήθεν «κλιματικής ουδετερότητας»

όμος του κράτους είναι από την προηγούμενη εβδομάδα ο νέος Εθνικός Κλιματικός Νόμος (ν. 4936/2022). Λίγες μόλις μέρες πριν τον φετινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τις ψήφους των βουλευτών της και με πρόσχημα την προστασία του, έρχεται πλέον να ολοκληρώσει τη δουλειά. Αυτή που ξεκίνησε δυο χρόνια πριν με το αντιπεριβαλλοντικό τερατούργημα του νόμου Χατζηδάκη. «Είμαστε σίγουροι ότι με αυτό το φιλόδοξο και ρεαλιστικό σχέδιο, η μικρή Ελλάδα θα είναι πρωτοπόρα και θα υλοποιήσει όλα όσα δεσμεύτηκε, τόσο για την κλιματική ουδετερότητα, όσο και για την ανάπτυξη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Χρήστος Μπουκώρος, υπεραμυνόμενος του νομοσχεδίου. Και η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση παραμένει συνεπής στις δεσμεύσεις της απέναντι στα καρτέλ της «πράσινης ανάπτυξης», που βρίσκουν μια μεγάλη ευκαιρία για την ανάταση της κερδοφορίας τους, ενώ τα απαλλάσσει οριστικά από οποιαδήποτε ταλαιπωρία έθεταν μέχρι τώρα οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί που είχαν απομείνει. Τι κι αν, για ακόμα μια φορά, το δυσβάσταχτο κόστος μετακυλίεται στην κοινωνική πλειοψηφία, που θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα της «προσαρμογής»... Η συζήτηση, βέβαια, στην ολομέλεια της Βουλής ήταν ενδεικτική για τον βαθμό της ουσιαστικής συμφωνίας των κυβερνητικών κομμάτων με τις επιχειρούμενες αλλαγές. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέδειξαν ξανά πως αποδέχονται ως μονόδρομο τις «πράσινες» πολιτικές

της ΕΕ και οι όποιες ενστάσεις εντοπίζονται στο μίγμα της πολιτικής. Ο «κλιματικός νόμος» δεν αποτελεί κάποιο συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά ενσωματώνει τις επιμέρους αποφάσεις της ΕΕ. Ενώ, στο όνομα της κλιματικής ουδετερότητας και των μηδενικών εκπομπών ρύπων μέχρι το 2050, εισάγει την υποχρεωτικότητα των πράσινων επενδύσεων έναντι της πολιτικής που μέχρι σήμερα έδινε βάρος στα κίνητρα για να επιλεχθούν τέτοιες επενδύσεις. Ενδεικτικά, μάλιστα, των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης και της υποκριτικής της φιλοπεριβαλλοντικής ρητορίας είναι δυο από τα δεκάδες σημεία του νέου νόμου, που ξεσήκωσαν σημαντικές αντιδράσεις και τα οποία τελικά αποσύρθηκαν. Έτσι, λίγο πριν την ψήφιση του νόμου, η κυβέρνηση αφαίρεσε την υποχρεωτική εξαίρεση από την αναδάσωση των εκτάσεων που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες αλλά δεν έχουν κυρωθεί στους δασικούς χάρτες και την υποχρεωτική ασφάλιση από την 1η Ιανουαρίου 2025 στα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας. Από την άλλη, με βάση τον νέο πια κλιματικό νόμο: α) Προβλέπεται η σταδιακή μέχρι το 2026 υποχρεωτική κυκλοφορία αποκλειστικά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, έτσι ώστε μέχρι το 2030 να έχει επιτευχθεί ο στόχος της ηλεκτροκίνησης. Τι κι αν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι πολύ ακριβότερα από τα συμβατικά, ενώ ακόμα και για τα μεταχειρισμένα το κόστος προβλέπεται απλησίαστο για τους εργαζόμενους; Μετατρέπουν την αυτοκίνηση σε είδος πολυτελείας για τον λαό, όταν την ίδια ώρα καμιά πρόβλεψη δεν υπάρχει για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκεί που το περιβαλλοντικό αποτύπωμα είναι σημαντικά μεγαλύτερο. β) Αποκλείεται σταδιακά η επιλογή καυσίμου θέρμανσης. Οι νέοι καυστήρες πετρελαίου θα απαγορευθούν από το 2025, το πανάκριβο φυσικό αέριο γίνεται σταδιακά υποχρεωτικό, ενώ θεσπίζονται διατάξεις για υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ηλιακής ενέργειας, χωρίς καμία πρόβλεψη για την κάλυψη του κόστους. Με άλλα λόγια, στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας, το κόστος των συστημά-

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

των κεντρικής θέρμανσης για τα λαϊκά νοικοκυριά εκτινάσσεται, με τις πρώτες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για τετραπλασιασμό του κόστους θέρμανσης για κάθε σπίτι. Και όλα αυτά την περίοδο που η ενεργειακή φτώχεια βαθαίνει και χτυπά την πόρτα στους εργαζόμενους. γ) Ταυτόχρονα, με στόχο την προώθηση των πανάκριβων και κερδοφόρων για το κεφάλαιο ΒΑΠΕ, επαναλαμβάνεται ο στόχος της οριστικής απολιγνιτοποίησης από το 2029 και μετά. Ενώ, προβλέπονται ιδιώτες ανάδοχοι της «πράσινης μετάβασης» των νησιών, που θα προσδιορίζουν με δική τους πρωτοβουλία τα έργα που τους ενδιαφέρουν. δ) Παράλληλα, λαμβάνονται μια σειρά από «κλιματικά όρια» για τις επιχειρήσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για πανάκριβες αντικαταστάσεις εξοπλισμού και μεθόδων παραγωγής που έρχονται να οδηγήσουν σε λουκέτο μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις υπέρ των μεγάλων ομίλων που έχουν την κεφαλαιακή επάρκεια για να απορροφήσουν τις αλλαγές. ε) Ανεπηρέαστα δε θα μείνουν ούτε τα ταμεία δήμων και περιφερειών από τις νέες αλλαγές. Ο νέος κλιματικός νόμος προβλέπει «ουδέτερα κλιματικά» κτίρια στην τοπική διοίκηση αλλά δε φέρνει αυξήσεις ούτε στον τακτικό προϋπολογισμό τους ούτε στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Με άλλα λόγια, για ακόμα μια φορά οι δημότες θα κληθούν οριζόντια να πληρώσουν το μάρμαρο είτε μέσα από την αύξηση των δημοτικών τελών είτε με την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ο γενικός κανόνας που υπηρετεί πλήρως ο Εθνικός Κλιματικός Νόμος είναι σταθερός. Υποχρεωτική αντικατάσταση των παλιών υποδομών μεταφοράς, ενέργειας και στέγασης από άλλες πράσινες υποδομές. Με ταυτόχρονη άρση οποιουδήποτε περιβαλλοντικού ελέγχου και μετακυλίση του κόστους στη λαϊκή πλειοψηφία. Την ώρα μάλιστα που οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, η καύση λιγνίτη, το υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG και η πυρηνική ενέργεια είναι εδώ και καταστρέφουν τον πλανήτη και το κλίμα, ο κλιματικός νόμος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να τα παίρνει από τους εργαζόμενους και να τα δίνει στο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση νομοθετεί την «ατομική ευθύνη» για την προστασία του περιβάλλοντος καλώντας το λαό να πληρώσει για την δήθεν επίτευξη της «κλιματικής ουδετερότητας».

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Τα κεράσια μπολιάστηκαν με αγώνα!

Οι Αλβανοί εργάτες γης στο χωριό Νερόμυλοι του Δήμου Αγιάς τόλμησαν να διεκδικήσουν συλλογικά και νίκησαν! Το πρωί της Τετάρτης 25 Μαΐου αρνήθηκαν όλοι τους να ανέβουν στα αγροτικά αυτοκίνητα που θα τους μετέφεραν στα χωράφια για τη συγκομιδή των κερασιών, απαιτώντας να συμφωνηθεί το ημερομίσθιο που θα λάβουν για την εργασία τους. Συγκεκριμένα, ζήτησαν να λάβουν 40 αντί για 35 ευρώ που τους έδιναν ως τώρα. Παρότι οι κερασοπαραγωγοί αρχικά αρνήθηκαν, εν τέλει υποχρεώθηκαν να κάνουν δεκτό το αίτημα των εργατών, καθώς η παραγωγή έπρεπε να μαζευτεί άμεσα, ενώ κατέστη αδύνατο για τους ίδιους να βρουν άλλα πιο φθηνά εργατικά χέρια. Η κίνηση αυτή των εργατών γης από την Αλβανία δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τον Θεσσαλικό κάμπο. Πριν τρία χρόνια, οι εργάτες γης του Τυρνάβου κινητοποιήθηκαν και προχώρησαν σε μαζική πολυήμερη αποχή από τις δουλειές τους, διεκδικώντας βελτίωση των όρων εργασίας και αύξηση στα μεροκάματα. «Οι εργάτες γης, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της παραγωγής του Θεσσαλικού κάμπου, πέφτουν συνεχώς θύματα τρομοκρατίας και απειλών από τα αφεντικά τους. Ζουν και δουλεύουν σε μεσαιωνικές συνθήκες, με το καθεστώς εξαίρεσης από τα εργατικά δικαιώματα να υλοποιείται ακόμη πιο εύκολα, καθώς στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι μετανάστες, για τους οποίους επί χρόνια δημιουργούνται ζώνες ειδικής εκμετάλλευσης», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία, εκφράζοντας τη στήριξή της στον αγώνα των Αλβανών εργατών γης. «Ο αγώνας για το μεροκάματο δεν είναι εκβιασμός», σημειώνει μεταξύ άλλων και καλεί τα «εργατικά κέντρα και τα συνδικάτα να πάρουν θέση και να δώσουν ώθηση στον αγώνα των εργατών γης και συνολικά όλων των εργαζομένων».

ι μεγαλοαγρότες-καπιταλιστές παραγωγοί φρούτων (π.χ. φράουλας στην Ηλεία, ακτινιδίων στην Άρτα, ροδάκινων στη Δυτική Μακεδονία, οπωροκηπευτικών σ’ όλη τη χώρα) διαμαρτύρονται εντόνως προς τις αρχές για τη μεγάλη εποχιακή έλλειψη εργατικών χεριών για τη συγκομιδή της φετινής παραγωγής. Υποστηρίζουν ότι φέτος δεν ήρθαν εργάτες γης από τη Βουλγαρία, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, αλλά πήγαν στην Ολλανδία και σε άλλες χώρες, γιατί εκεί δίνουν ψηλότερα μεροκάματα. Ότι, για τον ίδιο λόγο, έφυγαν μετανάστες-εργάτες γης από την Ελλάδα για την Ιταλία, την Ισπανία και για εγχώριες τουριστικές περιοχές. Επιπλέον, ισχυρίζονται θρασύτατα ότι οι Έλληνες άνεργοι «προτιμούν να τεμπελιάζουν και να τρώνε τα επιδόματα του ΟΑΕΔ, αντί να έρθουν να δουλέψουν στα χωράφια». Προτείνουν, μάλιστα, τον συνδυασμό ή τον συμψηφισμό (αντικατάσταση, μερική ή ολική) των επιδομάτων ανεργίας με την εποχιακή απασχόληση σε αγροκτήματα και σε συσκευαστήρια των οπωροκηπευτικών, με επιδότηση του κράτους στους ίδιους! Από ταξικό συμφέρον και ιδιοτέλεια, οι μεγαλοαγρότες-καπιταλιστές, εργοδότες των μεταναστών-εργατών γης, κρύβουν τις αληθινές αιτίες για την έλλειψη εργατικών χεριών στη συγκομιδή και την συσκευασία των φρούτων. Αυτές είναι: α) Τα χαμηλά μεροκάματα και οι εκμεταλλευτικές συνθήκες εργασίας και πληρωμής. β) Οι κυριολεκτικά άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στέγασης και υγιεινής των μεταναστών-εργατών γης, που «ζουν» σε νάιλον καταλύματα, παραπήγματα, αχούρια, αποθήκες και καλύβες, σε αρκετές περιπτώσεις με νοίκι (!), που παραπέμπουν στα Σταφύλια της οργής του Στάινμπεκ. γ) Ο καλπάζων ρατσισμός σε βάρος των μεταναστών σ’ όλη τη χώρα, αλλά και στις αγροτικές περιοχές. Παλιότερα υπήρχαν οι ρατσιστικές

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ

Κοινωνία

Δημήτρης Δεσύλλας

«Άγρια Δύση» για τους μετανάστες ▸ Εκμετάλλευση, ρατσισμός και άθλιες συνθήκες διαβίωσης

επιθέσεις εναντίον τους, οι απληρωσιές μαζί με τα σχετικά «καρφώματα» στην αστυνομία για απέλαση. Ακολούθησαν τα φρικαλέα εγκλήματα με τους πυροβολισμούς των μπράβων του μεγαλοεπιχειρηματία Βαγγελάτου εναντίον των απλήρωτων Μπαγκλαντεσιανών εργατών γης στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας –αθωώθηκαν μάλιστα από τα δικαστήρια της Πάτρας– και αργότερα ο εμπρησμός των καταλυμάτων τους από φασίστες της περιοχής. Από τότε έχω να βάλω στο στόμα μου φράουλες! Η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης «χύνουν κροκοδείλια δάκρυα» για την έλλειψη εργατικών χεριών στην αγροτική παραγωγή, αλλά κωφεύουν στα οξυμένα προβλήματα των μεταναστών-εργατών γης. Για να

ΣΥΝ∆ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ∆ΙΩΞΗ

μην θίξουν τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών-εργοδοτών που αποτελούν την κομματική και εκλογική βάση τους στην ύπαιθρο, προτείνουν και εφαρμόζουν διάφορα ανεπαρκή ημίμετρα, όπως είναι οι προσωρινές-εποχιακές άδειες παραμονής και εργασίας, το «εργόσημο» κ.α. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και οι οργανώσεις τους στην ύπαιθρο παλεύουν, μαζί με τους μετανάστες-εργάτες γης, για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων τους: για μαζικές και μόνιμες άδειες παραμονής και εργασίας, για ανθρώπινες συνθήκες ζωής, στέγασης και υγιεινής. Για πλήρη ισοτιμία οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μετανάστες και Έλληνες, μόνιμους και εποχιακούς (συλλογική

σύμβαση με ουσιαστικές αμοιβές, πλήρη ασφάλιση, περίθαλψη, σύνταξη, κοινωνικές παροχές). Για αγροτικά προϊόντα φτηνά και ποιοτικά στον εργαζόμενο καταναλωτή ενάντια στην φοβερή ακρίβεια και την εκτεταμένη νοθεία τους. Προωθούν το αγωνιστικό μέτωπο φτωχομεσαίων αγροτών-εργατών γης-εργαζομένων-νεολαίας, απέναντι στους μεγαλοαγρότες-καπιταλιστές εργοδότες, στο ρατσισμό και το φασισμό. Μέτωπο ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου και της βαθιάς αστικής συναίνεσης σ’ αυτήν, αντί για την παραλυτική εκλογική αναμονή των χρεοκοπημένων, παλιών και νέων, μεταμφιεσμένων και δήθεν ανανεωμένων διαχειριστών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του σύγχρονου κοινωνικού μεσαίωνα.

Δήμητρα Τάσσου*

Γιγαντώνεται το κύμα στήριξης στην αγωνίστρια εκπαιδευτικό

εκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης κατακλύζουν το Διαδίκτυο τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την αντισυνδικαλιστική και ψευδή καταγγελία της διευθύντριας του 99ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, Γαρυφαλλιάς Ζημιανίτη, προς τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Αλέξανδρο Κόπτση και τις Διευθύνσεις Α΄ Αθήνας και Μαγνησίας, κατά της αγωνίστριας εκπαιδευτικού Ντίνας Ρέππα. Στόχος της καταγγελίας είναι η δίωξη της εκπαιδευτικού για ανάρμοστη συμπεριφορά, επειδή ενόχλησε η παρουσία της για συνδικαλιστική ενημέρωση στο συγκεκριμένο σχολείο. Η αγανάκτηση ξεχειλίζει στον εκπαιδευτικό κόσμο, που θεωρεί ότι το υπουργείο στοχοποιεί τους εκπαιδευτικούς του αγώνα για να προωθήσει τα αντιδραστικά και καταστροφικά σχέδιά του για την εκπαίδευση και την κοινωνία. Το μεγάλο κύμα στήριξης, μέσα

σε λίγες μέρες από την εκδήλωση της καταγγελίας, δείχνει πως ο κόσμος της εκπαίδευσης δεν σιωπά και δεν φιμώνεται εύκολα. Όλες οι προσπάθειες να κατισχύσει η σιδερένια φτέρνα του αυταρχισμού και της υποταγής βρίσκουν ισχυρό αντίπαλο. Όλες και όλοι καταλαβαίνουμε ότι τέτοιες αυταρχικές και καταδοτικές πολιτικές επιλογές, βγαλμένες από τις πιο μαύρες στιγμές της ιστορίας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν. Στη δίωξη αυτή εκφράζεται ολόκληρος ο νόμος 4823/2021 για τη λεγόμενη αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Ο νόμος της αξιολόγησης, της κατηγοριοποίησης, της φτωχοποίησης και της ασφυξίας είναι εδώ και βρίσκει τη μορφή του σε διευθυντές-μικρούς-τύραννους που δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν την αναβαθμισμένη διευθυντική εξουσία που τους παρέχει το νέο πλαίσιο για να καταγγέλλουν και να στοχοποιούν καθένα και καθεμιά που αντιστέκεται.

Οι ίδιοι/ες αύριο θα εκβιάζουν και θα απειλούν, κραδαίνοντας τη δαμόκλειο σπάθι της αξιολόγησης. Φραγμό απέναντι σε αυτά τα σχέδια υψώνουν τα μηνύματα στήριξης χιλιάδων εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών. Στο πρόσωπο της Ντίνας Ρέππα υπερασπιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις τη δημοκρατία στα σχολεία, την ελευθερία έκφρασης και δράσης των εργαζόμενων, καθώς και τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Υπερασπιζόμαστε τον αγώνα να κρατηθεί όρθιο το δωρεάν δημόσιο σχολείο της ελευθερίας, της χαράς και της δημιουργίας. Το σχολείο των πολλών, των ίσων και των διαφορετικών! Σε μια περίοδο που το υπουργείο έχει εξαπολύσει δριμύτατη επίθεση στους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο, που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει καθεστώς τρομοκρατίας και αυταρχισμού, που στέλνει στα δικαστήρια τους αγώνες μας και απειλεί με «ραβασάκια», που αδιαφο-

Κοινωνία

ο μεσημέρι της Τρίτης 29 Μαρτίου στη συμβολή της Λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Κομνηνών στην Αργυρούπολη, όπου βρίσκεται ένα κατάστημα της αλυσίδας Praktiker, ένας 62χρονος εργάτης βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια κοπής δέντρων που πραγματοποιούσε συνεργείο για λογαριασμό του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης. Ένα κλαδί έπεσε στο καλαθοφόρο όχημα στο οποίο βρισκόταν ο 62χρονος, με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του, να πέσει από μεγάλο ύψος και να τραυματιστεί θανάσιμα στο κεφάλι. Ο εργάτης βρισκόταν πάνω σε ένα ειδικό κουτί, το οποίο είναι μόνο για τη μεταφορά εμπορευμάτων και όχι για τη μεταφορά ανθρώπων, κάτι που συντέλεσε στον θανάσιμο τραυματισμό του. Παρότι έχουν περάσει πάνω από δύο μήνες, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε τη ζωή του ο 62χρονος, που εργαζόταν σε εργολάβο στον οποίο είχε αναθέσει το σχετικό έργο ο δήμος, παραμένουν αδιευκρίνιστες, καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά και αναπάντητα ερωτήματα. Ένα από τα πιο κύρια ερωτήματα που πρέπει άμεσα να απαντηθούν είναι εκείνο που παρέθεσε τις ημέρες μετά το συμβάν η Ομοσπονδία Χειριστών Μηχανημάτων Έργου Ελλάδος (ΟΧΜΕΕ). Η Ομοσπονδία ζητάει απάντηση στο γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε κλωβός με προστασία καγκέλου που είναι κατάλληλος για την ασφαλή μεταφορά και ανύψωση ανθρώπων, ενώ παράλληλα διερωτάται ποιος έδωσε την εντολή για την ανύψωση του εργαζόμενου κάτω από αυτές τις συνθήκες. Όπως, μάλιστα, σημειώνει η ΟΧΜΕΕ, ο συγκεκριμένος εργαζόμενος δεν ήταν υπάλληλος των Praktiker (τα οποία διαθέτουν αντίστοιχο μηχάνημα μέσα στο οποίο ήταν ο εργάτης), αλλά εργαζόμενος σε εργολάβο του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης που έκανε εργασίες κηπουρικής όμορα των εγκαταστάσεων Praktiker.

ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ

Ντίνα Χαριτάτου

Αναπάντητα ερωτήματα για τον νεκρό εργάτη πρασίνου ▸ «Φταίει μονάχα ο ίδιος», η γραμμή δημοτικής αρχής και εργολάβου

Παράλληλα, εντύπωση έχει προκαλέσει το γεγονός ότι η δημοτική αρχή, πέρα από την αρχική συλλυπητήρια ανακοίνωση, τις ημέρες που ακολούθησαν δεν εξέδωσε καμία ανακοίνωση, ώστε να απαντήσει στα ερωτήματα που παρέθεσαν τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες για τις συνθήκες υπό τις οποίες βρήκε τραγικό θάνατο ο εργαζόμενος. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα του τοπικού site notia.gr, στις αρχές Μαΐου ο δήμος και ο εργολάβος ισχυρίζονται ότι η συγκεκριμένη εργασία δεν γινόταν βάσει οργανωμένου προγράμματος, αλλά επειδή έληγε η σύμβαση με την εταιρεία, και υποστηρίζουν ότι ο 62χρονος εργάτης πήγε μόνος του να κόψει με ένα πτυσσόμενο εργαλείο κουκούλια με κάμπιες από ένα πεύκο,

Ντίνα Ρέππα ρεί για τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών μας, του δημόσιου σχολείου και της κοινωνίας, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να αμφισβητεί το δικαίωμά μας να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε συλλογικά ενάντια στις αντιλαϊκές, αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Αρκεί να θυμηθούμε την ταινία Λευκή Κορδέλα του Χάνεκε. Μια ταινία που αποτυπώνει το πώς η πειθαρχία, η σκληρότητα, η υποταγή και η καταστολή κάθε δημοκρατικής διαδικασίας διαπερνούν την κοινωνία ολόκληρη μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, μολύνοντας και το τελευταίο της κύτταρο. Με τέτοιου είδους πρακτικές επιχειρούν να μας παγιδέψουν στο πλέον ακραίο

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

συντηρητικό πεδίο της υποταγής και του ελέγχου, μέσω του εκμαυλισμού των συνειδήσεων και του φόβου. Μας βρίσκουν όμως μπροστά τους, δυνατές/ούς και αλληλέγγυους/ες! Δεν θα αφήσουμε ποτέ να σβήσει το φως του αγώνα μας, που θα καταπνίξει το δικό τους σκοτάδι! Στεκόμαστε δίπλα στη Ντίνα Ρέππα και σε κάθε Ντίνα, όχι μόνο στη συγκεκριμένη συγκυρία αλλά σε κάθε μελλοντική στιγμή που οι εκπαιδευτικοί θα σηκώνουμε κεφάλι και γροθιά και δεν θα επιτρέπουμε να απλώσουν τα βρώμικα χέρια τους στα δικαιώματα και τους αγώνες μας! *Μέλος ΔΣ ΣΕΠΕ «Ο Αριστοτέλης»

στον παράδρομο της Βουλιαγμένης, δίπλα στο Praktiker. Παρ’ όλα αυτά, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται με τον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, ωστόσο, όπως καταγγέλλουν κάτοικοι της περιοχής, η έλλειψη σε μέτρα προστασίας και ασφάλειας είναι εμφανής κάθε φορά που εκτελούνται εργασίες. «Τοπικός τύπος, αντιπολίτευση, σωματείο εργαζομένων στο δήμο… Όλοι ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά κανένας δεν μιλάει, είτε συμμετέχοντας στην συγκάλυψη είτε φοβούμενος τις μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση που τόσο απλόχερα μοιράζει ο δήμαρχος», καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η δημοτική παράταξη

Εκτός πλάνου – Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ελληνικού-Αργυρούπολης και προσθέτει ότι στο παρελθόν έχουν καταγγείλει πολλάκις την έλλειψη μέσων προστασίας των εργαζομένων σε πολλούς τομείς του δήμου μας. «Η δημοτική αρχή δεν έκανε τίποτα γι’ αυτό. Δυστυχώς, ένα τραγικό γεγονός το αποδεικνύει. Δεν έκανε τίποτα, όχι γιατί δεν άκουσε τις καταγγελίες μας ή δεν τις διάβασε. Δεν έκανε τίποτα γιατί πολύ απλά η προστασία των υπερκερδών των αφεντικών είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πολιτικής τους ύπαρξης. Τα έσοδα από τα υπέρογκα δημοτικά τέλη πάνε σε φιέστες και όχι στην ασφάλεια των εργατών», υπογραμμίζει. Από την πλευρά της η ΟΧΜΕΕ κατηγορεί τον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, τον εργολάβο κηπουρικής και το Praktiker ότι φέρουν εγκληματικές ευθύνες για το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα. «Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά στην εργασιακή καθημερινότητα του επαγγέλματός μας τις ασφυκτικές πιέσεις και τους εκβιασμούς που δεχόμαστε από τις επιχειρήσεις, ώστε ως χειριστές μηχανημάτων έργου να παραμερίσουμε και να αγνοήσουμε τους κανόνες ασφάλειας για τη διενέργεια της εργασίας. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να υλοποιηθεί η διαδικασία και το έργο γρήγορα και άμεσα, αγνοώντας τις πιθανότητες τραυματισμού ή και την απώλεια ανθρώπινης ζωής στο επάγγελμά μας», σημειώνει.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κίνηση ιδεών

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Πρόσδεση κεφαλαίου στον ιμπεριαλισμό για τα συμφέροντά του Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι, στο πολεμικό περιβάλλον της περιόδου, η απόλυτη πρόσδεση των ελληνικών κυβερνήσεων, της αστικής τάξης και των κομμάτων της στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, της ΕΕ και γενικά του δυτικού ιμπεριαλιστικού κέντρου.

ο πολύ επικίνδυνο επεισόδιο με την κατάληψη από Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης δύο ελληνόκτητων πλοίων στον Περσικό κόλπο και η σύλληψη των πληρωμάτων τους, στα οποία περιλαμβάνονται και Έλληνες πολίτες, αποκαλύπτει που οδηγεί η άκριτη και απεριόριστη υποταγή της ελληνικής αστικής τάξης και της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον ιμπεριαλισμό. Κι αυτό γιατί, καθώς «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», μετά το γεγονός αυτό ήρθε στο φως και άλλο προγενέστερο αντίστοιχο επεισόδιο, στο οποίο είχε πρωταγωνιστήσει η ελληνική κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, ελληνικές δυνάμεις είχαν καταλάβει ρωσικό πλοίο υπό ιρανική σημαία που έπλεε στο Αιγαίο πέλαγος, έπειτα από απαίτηση των Αμερικανών. Οι ΗΠΑ, μάλιστα, άντλησαν το πετρέλαιο αυτού του σκάφους. Τα παπαγαλάκια προπαγάνδας της ελληνικής κυβέρνησης έσπευσαν να ψελλίσουν δικαιολογίες κατόπιν εορτής, υποστηρίζοντας ότι η επέμβαση των ελληνικών δυνάμεων έγινε στα πλαίσια των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από διεθνή όργανα υπό το φως του διεθνούς δικαίου... Εδώ όμως ισχύει η παροιμία «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια»... Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου Δύσης-Ανατολής, στον οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλιμακώνει επικίνδυνα τη συμμετοχή της χώρας. Αυτή η ακραία φιλοαμερικανική στάση της κυβέρνησης στην ουσία επιδοκιμάζεται και απ’ τα άλλα συστημικά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ συμφωνούν στην ουσία της κυβερνητικής πολιτικής. Η κριτική τους περιορίζεται ουσιαστικά στη διεκδίκηση μεγαλύτερων ανταλλαγμάτων από τις ΗΠΑ, με μεγαλύτερη έμφαση από τον ΣΥΡΙΖΑ, απαίτηση, που κι αν ακόμη επιτευχθεί, δεν εξασφαλίζει τα πραγματικά συμφέροντα και την ασφάλεια της χώρας, που μόνο μια αντιιμπεριαλιστική πολιτική μαχόμενου λαού δύναται να περιφρουρήσει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδεικνύεται «βασιλικότερη του βασιλέως» στην υποτελή πολιτική απέναντι στις ΗΠΑ και άκρως επιθετική απέναντι στη Ρωσία, στάση που βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα, όπως επισημαίνουν και αστοί δημοσιολόγοι. Συγκε-

κριμένα: Έστειλε νέο φορτίο σύγχρονων και αναγκαίων για τις ένοπλες δυνάμεις όπλων στην Ουκρανία, ενώ στις πλάτες του λαού φορτώνονται κολοσσιαίες δαπάνες για αγορά όπλων από Αμερικανούς και Γάλλους. Δεν διατυπώνει την παραμικρή επιφύλαξη στην κλιμάκωση των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας, όπως η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Σλοβακία, αλλά και η

κτηριστικά της υποταγής στις μεγάλες δυνάμεις στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ήταν η σύναψη δανείων με ληστρικούς όρους υπέρ της Αγγλίας και η ονομασία και υποτέλεια στις μεγάλες δυνάμεις των τριών βασικών κομμάτων, Αγγλικού, Γαλλικού, Ρωσικού. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η φανατική υποστήριξη από τη βασιλική και βενιζελική παράταξη των κεντρικών δυνάμεων και της Αντάντ, αντίστοιχα, οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο και στον διχαΗ πολιτική του «αγκιστρωμένου σμό της χώρας σε δυο κράτη. ψαριού» δεν μπορεί να αποδοθεί Επιπλέον, ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις συμμετείστο πολιτικό DNA της αστικής χαν μαζί με άλλες 16 χώρες τάξης, αλλά κυρίως στον στόχο στην εισβολή στη Ρωσία, για της να διασφαλίσει να καταπνίξουν τη Ρωσική Επανάσταση. Η ανάθεση της την ταξική της κυριαρχία διοίκησης της Σμύρνης από τη συνθήκη των Σεβρών στην Βουλγαρία που απέτρεψαν το εμπάρ- Ελλάδα οδήγησε στη Μικρασιατική γκο του ρωσικού πετρελαίου από αγω- καταστροφή, εξαιτίας του επεκτατιγούς. Η κυβέρνηση έχει απελάσει 12 κού ελληνικού αστισμού, που ονειρευΡώσους διπλωμάτες, ενώ η υπουργός όταν διεύρυνση των ορίων της χώρας Πολιτισμού έφτασε να απαγορεύσει ως την «Κόκκινη Μηλιά». την παρουσίαση καλλιτεχνικών έργων Μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Ρώσων δημιουργών! Πολέμου, παρότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ Αυτή η πολιτική του «αγκιστρω- κυριαρχούσαν στη χώρα και είχαν μένου ψαριού» δεν είναι νέα για την επιδείξει συμβιβαστική διάθεση, υιοελληνική αστική τάξη και τα κόμματά θετώντας την αστικοδημοκρατική της. Έλκει την καταγωγή της ήδη από «εξομάλυνση του πολιτικού βίου», οι τον αγώνα του 1821. Στοιχεία χαρα- αστοί πολιτικοί με την παρότρυνση

και στρατιωτική επέμβαση των Άγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών οδήγησαν τη χώρα σε καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και στην επιβολή ενός αυταρχικού αντικομμουνιστικού καθεστώτος. Μεταπολεμικά, η χώρα εντάχθηκε στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ακολουθώντας με συνέπεια την προσφιλή επιλογή της συμμόρφωσης στις επιταγές των ιμπεριαλιστών, ιδίως των Αμερικανών, παρά τη στήριξη της χούντας από τις ΗΠΑ και την ανεμπόδιστη εισβολή και κατοχή του ενός τρίτου της Κύπρου από τους Τούρκους. Αυτή η στάση της ελληνικής αστικής πολιτικής δεν μπορεί να αποδοθεί σε κάποιο πολιτικό DNA, σε μια παραδοσιακή κουλτούρα ταύτισης του ελληνικού συμφέροντος με τα συμφέροντα του δυτικού ιμπεριαλισμού. Γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν και αστικές αντιδράσεις στον ιμπεριαλισμό, οι οποίες τελικά απεμπολήθηκαν από τους αστούς πολιτικούς. Όπως η προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ επί Κ. Καραμανλή, η συνθηματολογία του Α. Παπανδρέου για απομάκρυνση των «βάσεων του θανάτου», το δημοψήφισμα κατά της μνημονιακής πολιτικής της ΕΕ από τον Τσίπρα, που μετέτρεψε το Όχι σε Ναι... Επίσης, δεν ευσταθεί ως επιχείρημα εκλογίκευσης της υποταγής του ελληνικού αστικού κόσμου στον ιμπεριαλισμό η αδυναμία της «μικράς και πτωχής Ελλάδος» να εξασφαλίσει τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της χωρίς την ομπρέλα κάποιου ισχυρού προστάτη. Σε αρκετές περιστάσεις ο ελληνικός λαός έχει δείξει την ικανότητά του να επιτυγχάνει υψηλούς στόχους χωρίς την κηδεμονία προστατών, όπως σε μεγάλο βαθμό στον αγώνα του 1821, στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, στην Εθνική Αντίσταση που προωθούσε μάλιστα και την προοδευτική αναμόρφωση της χώρας. Η πραγματική αιτία πρόσδεσης της αστικής τάξης και των κομμάτων της –παρά τις επιμέρους διαφορές τους– στους ιμπεριαλιστές, απορρέει από τα ταξικά συμφέροντά της. Από την ανάγκη ιμπεριαλιστικής συνδρομής για να διασφαλίσει την ταξική κυριαρχία της στις διάφορες συνθήκες, ιδίως όταν οξύνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις και η ταξική πάλη. Οι κατά καιρούς μεγαλειώδεις αγώνες του ελληνικού λαού για δικαιοσύνη, ελευθερία και πρόοδο, όπως η Εθνική Αντίσταση, το Κίνημα των 70 ημερών του 1965, η αντίσταση κατά της Χούντας με κορύφωση το Πολυτεχνείο, οι αγώνες των αγανακτισμένων στις πλατείες, είναι από τα δείγματα που ερμηνεύουν τον φόβο της άρχουσας τάξης απέναντι στο λαϊκό κίνημα και την προσφυγή της, με καταστρεπτικές συνέπειες για τον λαό, στις αγκάλες των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της.

Κίνηση ιδεών

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Μπάμπης Συριόπουλος

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Επανάσταση 1905, η γενική δοκιμή για το 1917 Το βιβλίο με τίτλο 1905 του Λέον Τρότσκι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ένεκεν, είναι μια συναρπαστική και συνάμα με θεωρητικό βάθος εξιστόρηση της επανάστασης του 1905 από έναν από τους πρωταγωνιστές της. Τα εργατικά συμβούλια (σοβιέτ) ήρθαν για πρώτη φορά στο προσκήνιο.

ρωσική επανάσταση του 1905, που περιγράφει ο Λέον Τρότσκι στο έργο του 1905 είναι «καταδικασμένη» να ζει πάντα στη σκιά των δύο επαναστάσεων του 1917, του Φλεβάρη και ιδίως του Οκτώβρη. Επειδή όμως η ιστορία διέπεται από αιτιότητα όχι όμως από αιτιοκρατία και κανένα γεγονός δεν οδηγεί σε κάποια αναπότρεπτη ακολουθία γεγονότων, η επανάσταση του 1905 πρέπει να αντιμετωπίζεται καθαυτή, με όλο της το μεγαλείο. Ταρακούνησε το ευρωπαϊκό –και όχι μόνο– εργατικό κίνημα και έδωσε παραδείγματα και επιχειρήματα στην επαναστατική πτέρυγα της σοσιαλδημοκρατίας. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ανέδειξε την εργατική επαναστατική πρωτοβουλία και τις μαζικές πολιτικές απεργίες ως αντίβαρο στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό των κομμάτων της 2ης Διεθνούς και στις αργοκίνητες θεσμικές διαδικασίες των συνδικάτων τους. Το βιβλίο γράφτηκε την περίοδο 1908-1909 από τον Τρότσκι, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην επανάσταση καθώς είχε εκλεγεί αντιπρόεδρος και, στη συνέχεια, πρόεδρος του σοβιέτ της Πετρούπολης, συνδυάζοντας τη γλαφυρή περιγραφή των γεγονότων με το βάθος της ανάλυσης. Η Ρωσία του 1905 καθώς και η επανάσταση δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από τον εξελικτικό, οικονομίστικο, ντετερμινιστικό «μαρξισμό» που κυριαρχούσε στη 2η Διεθνή. Αντί για την καπιταλιστική οικονομία στη «βάση» και το αστικό κράτος στο «εποικοδόμημά» της, ο τσαρισμός είχε μετατραπεί «σε ιστορικό όργανο καπιταλιστικοποίησης των ρωσικών οικονομικών σχέσεων» (σελ. 30). Αντί για την ανάπτυξη της βιομηχανίας απ’ τα σπλάχνα της χειροτεχνίας και της μανιφακτούρας, οι σιδηρόδρομοι και η μεγάλη βιομηχανία λειτουργούσαν εξαρχής με κρατικές παραγγελίες και εγγυήσεις και με μια συγκεντροποιημένη εργατική τάξη –αγρότες ως τα χτες– χωρίς «τις προκαταλήψεις των μαστόρων και τις παραδόσεις των συντεχνιών» (σελ. 62). Και το επιστέγασμα όλων των παραδόξων ήταν μια επανάσταση με υποτιθέ-

«Παραλύοντας την κρατική εξουσία, μια γενική απεργία επιβαρύνει τη δική της οργάνωση με εξαιρετικά σημαντικές κρατικές λειτουργίες» μενο αστικό χαρακτήρα που θα πραγματοποιούνταν από το προλεταριάτο για την κατάκτηση της κρατικής εξουσίας. Η ωρίμανση της εργατικής τάξης των πόλεων, με την παρέμβαση των ολιγάριθμων σοσιαλδημοκρατών ήταν αλματώδης· από την πρώτη διαδήλωση στην Πετρούπολη, τη «Ματωμένη Κυριακή» στις 9 Γενάρη την καθοδηγούμενη από τον παπα-Γκαπόν, στις γενικές απεργίες του Οκτώβρη και την ένοπλη εξέγερση στη Μόσχα τον Δεκέμβρη, από τα εκκλησιαστικά λάβαρα και τις εικόνες του τσάρου στα σοβιέτ στην ηγεμονία των σοσιαλδημοκρατών. Το σοβιέτ της Πετρούπολης συγκροτήθηκε με βάση το οργανωτικό μοντέλο εκπροσώπησης για μια βραχύβια επιτροπή διερεύνησης της εργατικής δυσαρέσκειας (επιτροπή Σιντλόφσκι) κατ’ εντολή του τσάρου το Φλεβάρη του 1905 (ένας αντιπρόσωπος για 500 εργάτες). Έτσι καλύφθηκε το κενό της διεύθυνσης της

γενικής πολιτικής απεργίας από μια οργάνωση που «για να έχει κύρος στα μάτια των μαζών […] έπρεπε να βασίζεται στην ευρύτερη εκπροσώπηση» (σελ. 120). Τα σοβιέτ που συγκροτήθηκαν, εκτός από τις αποφάσεις για απεργίες διαρκείας, αναλάμβαναν εκ των πραγμάτων καθήκοντα διαχείρισης της κοινωνικής ζωής (λειτουργία τρένων, ταχυδρομείων, τηλεγραφείων, έκδοση της Ιζβέστια του Σοβιέτ των εργατών αντιπροσώπων κ.α.). Έχει σημασία πως είδε ο Λ. Τρότσκι το ζήτημα πολύ πριν τα σοβιέτ γίνουν παγκόσμιο σύμβολο (και συχνά φενάκη): «Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντούμε ένα φαινόμενο, του οποίου το νόημα θα έπρεπε να αναλογιστούν εκείνοι οι αναρχικοί που έχουν ακόμη την ικανότητα να σκέφτονται: παραλύοντας την κρατική εξουσία, μια γενική απεργία επιβαρύνει τη δική της οργάνωση με εξαιρετικά σημαντικές κρατικές λειτουργίες» (σελ. 241). Μετά τη μάχη για το οχτάωρο του Οκτωβρίου, το σοβιέτ της Μόσχας κήρυξε γενική πολιτική απεργία διαρκείας από τις 7 Δεκέμβρη που κατέληξε σε ένοπλη εξέγερση και μάχες οδοφραγμάτων στη Μόσχα από τις 9 μέχρι τις 17 του μηνός. Η επανάσταση του 1905 ηττήθηκε με πολλές χιλιάδες νεκρούς και δεκάδες χιλιάδες εξόριστους, αλλά αποτέλεσε την πρώτη επαναστατική εξόρμηση της ρωσικής εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα ήταν και μια μαζική πολιτική δοκιμασία των προγραμμάτων των σοσιαλιστικών οργανώσεων. Οι διαφωνίες για τον χαρακτήρα της ρωσικής επανάστασης, τις σχέσεις με τους φιλελεύθερους, την πολιτική ανεξαρτησία του προλεταριάτου, το ζήτημα του στρατού, της ένοπλης πάλης και της εξουσίας τέθηκαν και δοκιμάστηκαν τότε. Το βιβλίο, εκτός από την κυρίως έκθεση των γεγονότων, περιλαμβάνει άρθρα του Λέον Τρότσκι που γράφτηκαν μετέπειτα καθώς και ντοκουμέντα και αφηγήσεις από τη συνέχεια μετά την ήττα. Η έκδοση έχει υποσημειώσεις με πολύτιμα στοιχεία, βιογραφίες και πληροφορίες που εξοικειώνουν τον αναγνώστη με το ιστορικό περιβάλλον και την καθημερινότητα της Ρωσίας των αρχών του προηγούμενου αιώνα.

Ασφυκτικό εξεταστικό πλέγμα στο σχολείο Κυκλοφόρησε το 15ο τεύχος του Σελιδοδείκτη Με πλούσια ύλη κυκλοφορεί το 15ο τεύχος του περιοδικού Σελιδοδείκτης για την Εκπαίδευση και την Κοινωνία. Το αφιέρωμα του τεύχους με θέμα «Αξιολόγηση, εξετάσεις και μαθητές» φιλοδοξεί να εμβαθύνει σε ένα ζήτημα που απασχολεί χιλιάδες μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η επιλογή δεν είναι τυχαία καθώς, για πρώτη φορά φέτος, ακόμα και μαθητές της Στ’ Δημοτικού κλήθηκαν να δώσουν τις «διαγνωστικές» εξετάσεις τύπου PISA, με το εξεταστικό πλέγμα να σκληραίνει όλο και περισσότερο ως κυρίαρχο στοιχείο του νεοφιλελεύθερου εκπαιδευτικού σχεδίου στη χώρα μας και διεθνώς. Για το θέμα γράφουν οι Χρήστος Ρέππας, Άννα Μπαχτή, Σοφία Στεφανίδου, Γιάννης Λαθήρας, Αιμιλία Τσαγκαράτου και Μάγια Σταυροπούλου. Στην υπόλοιπη ύλη τώρα, τα άρθρα της Ντίνας Ρέππα για τη μάχη της αξιολόγησης και των Μάνθου Κυριακόπουλου και Γιάννη Σαμοḯλη για τα συνέδρια των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ κάνουν μια πολύ σημαντική πολιτική παρέμβαση στην εκπαιδευτική συγκυρία. Δεν θα μπορούσε να λείπει η τοποθέτηση για τον πόλεμο, με άρθρο του Μιχάλη Μιλτσακάκη, ενώ η Βιολέττα Πατέλη και η μαθήτρια Μαρία Χαρίτου γράφουν για το θέμα από τη σκοπιά της εκπαίδευσης. Τα άρθρα για την αναπλήρωση ως επισφάλεια, για την αξιολόγηση, για τη σεξουαλική αγωγή στην εκπαίδευση, για την ακροδεξιά και τον φασισμό στη νέα εποχή, για τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό, για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για τον πολιτισμό ολοκληρώνουν ένα τεύχος που πραγματικά αξίζει να διαβαστεί. Κεντρική διάθεση Εκδόσεις ΚΨΜ: Κιάφας 3 και Ακαδημίας. Αιμιλία Τσαγκαράτου

Πολιτισμός

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Δημήτρης Τζιαντζής

ΕΛΕΝΗ ΓΚΟΛΕΜΑ

Ο «κακοποιητής της Καραϊβικής» και ο συγκαλυμμένος μισογυνισμός

(1935-2022)

Εμβληματική μορφή της αντίστασης ▸ Έφυγε η γυναίκα των «πέτρινων» χρόνων Τι συναισθήματα να προκαλούνται άραγε σε ένα άνθρωπο, όταν βλέπει τη ζωή του στην κινηματογραφική οθόνη. Την απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν θα την μάθουμε ποτέ για την Ελένη Γκολέμα, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Γιατί η Ελένη δεν αξιοποίησε τα Πέτρινα χρόνια (Π. Βούλγαρης, 1985) για να δώσει συνεντεύξεις και να κάνει δημόσιες εμφανίσεις. Γεννημένη το 1935, δεν προλαβαίνει να γνωρίσει τον πατέρα της, αφού την επόμενη χρονιά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στην Ακροναυπλία, ενώ στην κατοχή μεταφέρεται στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά, όπου εκτελείται ως όμηρος το 1942. Το 1947 συλλαμβάνεται και η μητέρα της και η Ελένη στέλνεται σε μια θεία της στην Αθήνα, όπου το 1948 σε ηλικία, μόλις 13 ετών, εντάσσεται στα Αετόπουλα. Το τέλος του εμφυλίου την βρίσκει στη Λάρισα, όπου το 1954, τελειώνοντας το γυμνάσιο, οργανώνεται στο ΚΚΕ και γνωρίζεται με τον Μπάμπη Γκολέμα, από τότε σύντροφό της στη ζωή και τον αγώνα. Τον ίδιο χρόνο ο σύντροφός της συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλάκιση με τον νόμο 375 «περί κατασκοπείας». Η ίδια διαφεύγει της σύλληψης, παραμένει κρυμμένη για 6 μήνες και στη συνέχεια περνά στην παράνομη δουλειά του κόμματος. Το 1966, στην παρανομία, συναντά ξανά μετά από 12 χρόνια τον Μπάμπη Γκολέμα, ο οποίος μόλις έχει αποφυλακιστεί, αλλά μετά μερικούς μήνες συλλαμβάνεται η ίδια και φυλακίζεται στις φυλακές Αβέρωφ, όπου γεννά το πρώτο τους παιδί. Το 1970, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, όταν συλλαμβάνεται ξανά και ο σύντροφός της, αποφασίσουν να παντρευτούν και ο γάμος γίνεται την ίδια χρονιά μέσα στις φυλακές Αβέρωφ με κουμπάρο το τρίχρονο παιδί τους. Βασίλης Τσιράκης

Η πολύκροτη δίκη του Τζόνι Ντεπ εναντίον της Άμπερ Χερντ δεν έβγαλε στη φόρα μόνο τα άπλυτα των δύο σταρ, αλλά και την ίδια τη σαπίλα δικαστικού συστήματος και σταρ σίστεμ.

σούπερ σταρ του Χόλιγουντ Τζόνι Ντεπ κέρδισε τη δίκη για δυσφήμιση εις βάρος της πρώην συζύγου του Άμπερ Χερντ, μετά από μια πολύκροτη δίκη που πόλωσε και απασχόλησε τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο καμία άλλη το τελευταίο διάστημα. Οι ένορκοι έκριναν ότι ο τίτλος και το περιεχόμενο ενός άρθρου γνώμης της Χερντ, που δημοσιεύτηκε στη Washington Post το 2018, περιείχε συκοφαντικά σχόλια για τη σχέση της με τον Ντεπ. Ο τίτλος –χωρίς να αναφέρεται καν το όνομα του ηθοποιού– ήταν: «Μίλησα εναντίον της σεξουαλικής βίας και αντιμετώπισα οργή». Το δικαστήριο επιδίκασε στον Τζόνι Ντεπ αποζημίωση-μαμούθ ύψους 15 εκατομμυρίων δολαρίων για «διαφυγόντα κέρδη»! Τις τελευταίες έξι εβδομάδες, με τη δίκη να μεταδίδεται σε ζωντανή μετάδοση διαδικτυακά, πολλοί ήταν αυτοί που αντιμετώπισαν την Άμπερ Χερντ με την ίδια περιφρόνηση που της έδειξε ο Ντεπ στα μηνύματά του. Της προσήψαν δεκάδες κατηγορίες, όπως ότι δήθεν παραποίησε τις φωτογραφίες από τον τραυματισμό της και ότι δήθεν όλοι οι μάρτυρες της κακοποίησής της είπαν ψέματα! Ωστόσο, παρά τη διαστρεβλωμένη εικόνα που παρουσίασαν οι οπαδοί του «πειρατή της Καραϊβικής», φάνηκε ξεκάθαρα ότι η σχέση των δύο πρώην συζύγων ήταν κακοποιητική και βαθιά τοξική και από τις δύο πλευρές, όμως άνιση. Ο

Ντεπ κέρδισε πανηγυρικά τη μάχη της βαράει με μανία ντουλάπια, ενώ η Χερντ κοινής γνώμης εκμεταλλευόμενος κυρίως προσπαθεί να τον ηρεμήσει. Ο κανιβαλιτη δημοφιλία του, κάτι που σαφώς επη- σμός, οι επιθέσεις και οι χιλιάδες απειλές ρέασε τους ενόρκους. Ο Τζόνι Ντεπ έχασε που δέχεται η νεαρή γυναίκα, ωστόσο, πανηγυρικά την αντίστοιχη δίκη στο Λον- κρύβουν από πίσω τους ένα μισογυνισμό δίνο εναντίον της εφημερίδας Sun, όπου και μια επίθεση και αμφισβήτηση γενικόπαρουσιάστηκαν τα ίδια στοιχειά αλλά το τερα στα θύματα οικογενειακής βίας και δικαστικό σώμα ήταν πιο αμερόληπτο. Το στο κίνημα #metoo. Η Άμπερ Χερντ μποβρετανικό δικαστήριο, σε αντίθεση με το ρεί να μην είναι τόσο ταλαντούχα όπως αμερικανικό, έκρινε ότι 14 από τις 16 κα- ο Τζόνι Ντεπ ή εξίσου συμπαθητική στην ται στο κεί τηγορίες που αναφέρονται κείκοινή γνώμ γνώμη, αλλά σε καμία περίπτωσ δεν αποδείχτηκε ότι μενο, επιβεβαιώνονται. ρίπτωση αρά έλεγ ψέματα, τουλάχιστον Ο Τζόνι Ντεπ, παρά έλεγε ν σ τους ισχυρισμούς των στα βασικά. H Guardian πρώην συντρόφων του χαρακτήρισε τη δίκη όρΓια δίκη-όργιο ότι δεν είχε ποτέ ασκήγιο μισογυνισμού και οι μισογυνισμού μιλάει σει βία πάνω τους New York Times, σε άρη Guardian. Για το τέλος και η Κέιτ Μος απλά θρο γνώμης, αναφέρείχε ένα ατύχημα και θηκαν στον «θάνατο του #metoo «έπεσε από τη σκάτου #metoo» οι New York Times λα», έγινε σαφές ότι Η απόφαση συνιστά ία γε έχει απειλήσει με χυδαία γενικότερα μια αρνητική ρντ, εξέλ γλώσσα την Άμπερ Χερντ, εξέλιξη όχι μόνο για το κίνηκή και #me έχει ασκήσει ψυχολογική μα #metoo αλλά και γενικότερα σωματική βία σε πολλά επίπεδα και για την ελευθερία της έκφρασης, καέχει υπάρξει βαθιά χειριστικός. θώς στο μέλλον τα ΜΜΕ αλλά και τα θύΑυτό που επίσης δεν αμφισβητείται ματα θα είναι ακόμα περισσότερο δισταείναι ότι ο Τζόνι Ντεπ έστειλε ένα φρικα- κτικά όσον αφορά τη δημοσιοποίηση καλέο μήνυμα σε ένα φίλο του ότι ήθελε να ταγγελιών κακοποίησης υπό την απειλή σκοτώσει την τότε γυναίκα του και μετά εξοντωτικών αγωγών. Οι πλούσιοι και δι–όπως έγραφε– θα έκανε σεξ με «το κα- άσημοι, άλλωστε, που διαθέτουν ισχυρή μένο πτώμα της μέχρι να επιβεβαιώσει επιρροή στα ΜΜΕ και στα σόσιαλ, όπως ότι είναι όντως πεθαμένη». Επίσης, τον φάνηκε έχουν σε πολλές περιπτώσεις τη γύρο του κόσμου έκανε το βίντεο που δεί- δυνατότητα να πνίξουν την αλήθεια πίσω χνει τον Ντεπ σε έξαλλη κατάσταση να από στρατιές δικηγόρων και μαρτύρων.

Κρατική χρηματοδότηση σε συνδρομητικές παραγωγές

ο Μάιο έκανε πρεμιέρα η νέα φιλόδοξη συνδρομητική υπηρεσία ANT1+ του ομίλου Κυριακού. Η ψηφιακή υπηρεσία περιεχομένου φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί πλατφόρμες όπως το Netﬂix και το Disney+. Σε αντίθεση με την πλατφόρμα ERTﬂix που είναι δωρεάν για όλους, η συνδρομή στην υπηρεσία του ιδιωτικού καναλιού μετά τους πρώτους μήνες γνωριμίας θα κοστίζει 7,99 ευρώ το

μήνα! Η πλατφόρμα, εκτός ταινιών και ξένων σειρών, προσφέρει και πρωτότυπες ακριβές ελληνικές παραγωγές μόνο για συνδρομητές. Η αρχή έγινε με τη σειρά Σέρρες του Γιώργου Καπουτζίδη, ενώ αυτή τη βδομάδα έγινε η πρεμιέρα της επίκαιρης παραγωγής H Γέφυρα που εξελίσσεται παράλληλα σε Ελλάδα και Τουρκία με θέμα την ανακάλυψη ενός πτώματος στα σύνορα στον Έβρο.

Το πρόβλημα είναι ότι και οι δύο σειρές έχουν λάβει –άγνωστο με ποια κριτήρια– έγκριση για τη χρηματοδότησή τους από το ΕΚΟΜΕ! Δηλαδή ο ελληνικός λαός πληρώνει από την τσέπη του την παραγωγή ιδιωτικών σειρών μυθοπλασίας, οι οποίες μάλιστα παρέχονται μόνο συνδρομητικά και δεν είναι διαθέσιμες για τον μέσο χρήστη! Σαν «μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα» δηλαδή.

∆ιεθνή Κολομβία Κώστας Δικαίος

Ο πρώην αντάρτης και νυν κεντροαριστερός προοδευτικός Γκουστάβο Πέτρο είναι το φαβορί για την προεδρία, μετά τον πρώτο γύρο της περασμένης Κυριακής. Απέναντί του, στις 19 Ιουνίου, θα βρει τον «Τραμπ της Κολομβίας».

ολομβία, η χώρα με την τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στη Λατινική Αμερική, προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ. Χώρα με συντηρητικές, ακροδεξιές και εξαιρετικά διεφθαρμένες άρχουσες τάξεις και κυβερνητικά επιτελεία, που επιβάλλονται με την καταστολή και τη βία, η οποία δεν είναι μόνο κρατική αλλά και παραστρατιωτική: Των μπράβων γαιοκτημόνων και εξορυκτικών εταιρειών, των λαθρεμπόρων, καλλιεργητών και παραγωγών ναρκωτικών που ελέγχουν ολόκληρες περιοχές. Μια χώρα όπου κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής είναι οι δεσμοί ανάμεσα στις ελίτ και τις μαφίες, η οποία παραμένει εδώ και τέσσερις δεκαετίες η μεγαλύτερη παραγωγός κοκαΐνης παγκοσμίως.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ο «αριστερός» πρόεδρος και η δίνη των κινημάτων Την ίδια στιγμή, έχει τη μεγαλύτερη ανεργία στον ΟΟΣΑ, καθώς 20 από τα 50 εκατ. των κατοίκων της ζουν στη φτώχεια και 6 εκατ. στην ακραία φτώχεια. Η ειρηνευτική συμφωνία που υπέγραψαν η κυβέρνηση και οι αντάρτες των FARC το 2016, πρότεινε τον τερματισμό της ένοπλης σύγκρουσης, ωστόσο η διοίκηση του σημερινού ακροδεξιού προέδρου Ιβάν Ντούκε διέκοψε τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Η βία κατά πρώην ανταρτών (συνολικά έχουν δολοφονηθεί 317), ηγετών κοινοτήτων, ιθα-

νών διαμαρτυριών, με μια πρωτοφανή ενότητα των κινημάτων των πόλεων και της υπαίθρου, ιθαγενών, γυναικών, περιβαλλοντολόγων και άνεργων νέων — με τους τελευταίους να αποτελούν την πρωτοπορία. Η ακραία καταστολή που επέλεξε το καθεστώς οδήγησε σε άγριες συγκρούσεις, στην αυτοοργάνωση και στη συνέχιση των διαδηλώσεων. Αντιμέτωπες με επιθέσεις από τανκς και ελικόπτερα, οι κινητοποιήσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση να αποσύρει τη φορολογική μεταρρύθμιση που αποτέλεσε την αφορμή για τις

γενών, προασπιστών της γης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι καθημερινή. Ο Ντούκε, ωστόσο, δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει υπέρ του το επιχείρημα της βίας των «κομμουνιστών» για να εκφοβίσει τις λαϊκές μάζες — αν και υπάρχουν ακόμα διαφωνούντες των FARC που συνεχίζουν τη δράση τους με τον ELN. Η ανάπτυξη των κινημάτων άρχισε τον Νοέμβρη του 2019 με μια μαζική και δυναμική απεργία, που συμπεριέλαβε παλιά και νέα κινήματα, με το φοιτητικό να διεκδικεί αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Η πανδημία, με την πολύμηνη καραντίνα και την αποτυχημένη διαχείρισή της από την κυβέρνηση, έγινε ο καταλύτης για το ξέσπασμα της Paro Nacional (εθνική απεργία) στις 28-29 Απριλίου 2021, η οποία άνοιξε μια περίοδο μαζικών καθημερι-

Τα κινήματα έχουν ισχυροποιηθεί, έχουν λόγο και διεκδικούν ριζικές ανατροπές διαδηλώσεις. Αυτή η εξέγερση είχε σημαντικές επιπτώσεις στη συνείδηση των μαζών και ιδιαίτερα της νεολαίας, λόγω της διάρκειάς της, της συμμετοχής πολύ διαφορετικών οργανώσεων/συλλογικοτήτων και της απογύμνωσης της κρατικής τρομοκρατίας. Ο Γκουστάβο Πέτρο, ηγέτης του κεντροαριστερού κόμματος Colombia Humana (πρώην αντάρτης που μετατράπηκε σε σοσιαλδημοκράτη) κάλεσε σε κοινωνική ειρήνη για να αποθαρρύνει την εξέγερση — ακρι-

βώς όπως ο Μπόριτς τον Νοέμβρη του 2019 σταμάτησε την εξέγερση στη Χιλή, με αντάλλαγμα τη συντακτική συνέλευση. Την ίδια στιγμή, όμως, εκμεταλλεύτηκε τις εξελίξεις για να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς και να ιδρύσει τον συνασπισμό «Ιστορικό Σύμφωνο», ο οποίος στις εκλογές του Μαρτίου αναδείχτηκε στις κορυφαίες κοινοβουλευτικές ομάδες, για πρώτη φορά στην ιστορία της «Αριστεράς» στην Κολομβία. Ο Πέτρο με υποψήφια αντιπρόεδρο την αφροκολομβιανή ακτιβίστρια Φράνσια Μάρκες (σε αντίθεση με τον δεξιό αντιπρόεδρο που προτείνει ο Λούλα στη Βραζιλία), κατάφερε να συγκεντρώσει το 40,32% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, οδηγώντας σε ιστορική ήττα τον εκπρόσωπο του δεξιού καθεστώτος Φεντερίκο Γκουτιέρες (23,95%), αλλά αναδεικνύοντας στη δεύτερη θέση τον Ροδόλφο Ερνάντες (28,2%) — έναν «κολομβιανό Τράμπ» που κατάφερε, χάρη σε μια εκστρατεία-αστραπή στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, να αντιπροσωπεύσει ένα μέρος του πληθυσμού που είναι φοβικό απέναντι στα κινήματα. Στις 19 Ιουνίου θα κριθεί αν ο Πέτρο θα προστεθεί στο νέο κύμα «προοδευτισμού» της Λατινικής Αμερικής, παρά την αντίθεση των ελίτ και του στρατού στο πρόσωπό του. Ωστόσο, στη νέα φάση της παγκόσμιας ύφεσης, της διατάραξης της παγκοσμιοποίησης και του πολέμου, οι δυνατότητες του προοδευτισμού μειώνονται. Μια προσπάθεια αναδιανομής του πλούτου, χωρίς όμως να μεταμορφωθεί το εξαρτημένο οικονομικό μοντέλο που υποτάσσεται στην εξόρυξη και την πώληση πρώτων υλών και αγροτικών προϊόντων με την αποψίλωση των δασών, δεν ευνοείται από την κρίση. Θα βρεθεί απέναντι στα κινήματα που έχουν ισχυροποιηθεί, έχουν αλλάξει τους συσχετισμούς και διεκδικούν ριζικές ανατροπές, έστω και αν δεν μπορούν ακόμα να διατυπώσουν μια σαφή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Γαλλία

Απειλείται η κυριαρχία του Μακρόν Μία εβδομάδα έμεινε μέχρι τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών της 12ης Ιουνίου, οι οποίες έχουν από πολλούς χαρακτηριστεί ως εξαιρετικά κρίσιμες και αμφίρροπες. Παρ’ όλα αυτά, τα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ δείχνουν να ασχολούνται περισσότερο (ή, έστω, εξίσου) με το φιάσκο που σημειώθηκε στη διοργάνωση του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Ρεάλ και τη Λίβερπουλ, με αποτέλεσμα να οδηγήσει στην (πρωτόγνωρη) καθυστέρηση της έναρξής του κατά 35 λεπτά. Οι… κακές γλώσσες ισχυρίζονται ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Ότι, με άλλα λόγια, τα μεγάλα «κεφάλια» σκέφτηκαν ότι, εάν προκριθούν στην ειδησεογραφία τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, η επικίνδυνη διάσταση που παίρνει η πόλεμος στην Ουκρανία και η σύγκριση ανάμεσα στα προγράμματα των κομμάτων και συνασπισμών, τότε είναι πολύ πιθανό να γίνει η έκπληξη που απεύχονται. Οι δημοσκοπήσεις, εξάλλου, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση της απόλυτης πλειοψηφίας για την παράταξη του Μακρόν και στη νέα βουλή κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι, ενώ στην περίπτωση που αυτή δεν επιτευχθεί (απαιτούνται τουλάχιστον 289 βουλευτές), τότε η διακυβέρνηση δεν θα είναι εύκολη και απλή υπόθεση στην επόμενη πενταετία. Ειδικά, καθώς πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι σωρεύεται ισχυρό εκρηκτικό υλικό στην κοινωνία, που μπορεί να οδηγήσει σε νέα απρόσμενα ξεσπάσματα στην ταξική πάλη. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον πρώτο γύρο, πάντα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο κεντροαριστερός συνασπισμός του Ζαν-Λικ Μελανσόν φέρεται να επικρατεί με μικρή διαφορά, συγκεντρώνοντας ποσοστό της τάξης του 28% έναντι 26% για το LREM του Μακρόν. Λόγω του εκλογικού συστήματος, όμως, η μεγάλη μάχη θα δοθεί στον δεύτερο γύρο, που διεξάγεται μια εβδομάδα μετά, στις 19 Ιουνίου. Εκεί η προεδρική παράταξη φέρεται να προηγείται καθαρά και με διαφορά, με αποτέλεσμα η προσοχή να στρέφεται στους συσχετισμούς και την απόλυτη πλειοψηφία.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

περισκ πιο Η Τουρκία δεν είναι μόνο Ερντογάν και Κιλιντσντάρογλου, όπως η Ελλάδα δεν είναι μόνο Μητσοτάκης και Τσίπρας. Χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν αυτή την εβδομάδα στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για να τιμήσουν την εξέγερση του 2013 στο Πάρκο Γκεζί και να μας θυμίσουν ότι εκεί που οι εθνικισμοί διχάζουν τους λαούς, οι ταξικοί αγώνες τους ενώνουν.

Ουκρανία: Εκατό ημέρες από την εισβολή Εκατό ημέρες συμπληρώθηκαν από τη ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου στην Ουκρανία. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, στρατιώτες και από τις δύο πλευρές, όπως και άμαχοι. Πολλαπλάσιοι έχουν τραυματιστεί ή έχουν μείνει ανάπηροι. Πάνω από δέκα εκατομμύρια –ο ένας στους τέσσερις κατοίκους της χώρας– έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τα σπίτια τους, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο είτε σε χώρες της ΕΕ είτε (λιγότεροι) στη Ρωσία. Πόλεις και χωριά έχουν μετατραπεί σε ερείπια, με τις ζωτικές υποδομές και βιομηχανίες να έχουν καταστραφεί. Η νέα σοδειά σε σιτηρά και άλλα προϊόντα, που θα μαζευτεί τον χειμώνα, εκτιμάται πως θα είναι κατά 30%-40% μικρότερη σε σύγκριση με την περυσινή, τόσο επειδή πολλές περιοχές είναι πεδία πολέμου όσο και γιατί τα εργατικά χέρια έχουν πάρει τα όπλα.

Θέλουν συνέχεια ΗΠΑΕΕ-ΝΑΤΟ και Ρωσία Κι όμως, ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ από τη μία και Ρωσία από την άλλη, δεν δείχνουν διάθεση να τελειώσουν τον πόλεμο, εάν δεν πετύχουν τους στόχους τους. Οι μεν, όπως φάνηκε και αυτή την εβδομάδα από τις ανακοινώσεις του Μπάιντεν, του Σολτς και του Μακρόν, στέλνουν περισσότερα και πιο σύγχρονα όπλα στον Ζελένσκι. Με την ελπίδα ότι θα ισορροπήσουν κάπως το συντριπτικό πλεονέκτημα των Ρώσων στα

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

πεδία των μαχών, όπως δείχνει και η προέλασή τους στο Ντονμπάς — ή, έστω, ότι θα τους προξενήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά και απώλειες. Οι δε, όπως δείχνουν οι δηλώσεις Πούτιν, Μεντβέντεφ, Λαβρόφ και άλλων, δεν θα σταματήσουν, εάν δεν κατακτήσουν τουλάχιστον όλο το Ντονμπάς. Ετοιμαστείτε για πολύμηνο πόλεμο, όπως μας είπε και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Αν. Μπλίνκεν.

Οι λαοί στην εποχή των πολέμων Σε αυτό το φόντο, μετρούν απώλειες όλοι οι λαοί. Άλλοι άμεσα, όπως της Ουκρανίας και της Ρωσίας, βλέποντας τα παιδιά τους να γίνονται κρέας για κανόνια στους πολέμους του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών, και άλλοι έμμεσα, καθώς βυθίζονται βίαια στην ενεργειακή φτώχεια και σπρώχνονται στον κατήφορο του αυταρχισμού και της παραπληροφόρησης — ή απειλούνται με λιμό, εξαιτίας της

επαπειλούμενης διατροφικής κρίσης, η οποία θα πλήξει πρωτίστως τις πιο υποβαθμισμένες και αδύναμες χώρες. Όσο για τον κόσμο μας, γίνεται συνολικά πιο επικίνδυνος και απρόβλεπτος κάθε μέρα που περνά, μιας και οι ανταγωνισμοί οξύνονται, τα «γάντια» έχουν βγει και τίποτα πια δεν θεωρείται απίθανο. Ακόμη και μια αναμέτρηση με πυρηνικά –μικρού βεληνεκούς και ελεγχόμενη– όπως ακούγεται όλο και πιο συχνά. Το σίγουρο είναι πως μπήκαμε για τα καλά στη νέα εποχή των πολέμων.

Η Γερμανία στο χακί – Ήταν… δίκαιο, έγινε πράξη!

ο γερμανικό κράτος ντύνεται στα χακί, επιτιθέμενο πρώτα απ’ όλα στον λαό του! Αυτή θα μπορούσε να είναι μια σύνοψη των όσων εξήγγειλε ο καγκελάριος Σολτς. Έχοντας διασφαλισμένη τη συναίνεση των κομμάτων του τρικομματικού συνασπισμού (ειδικά οι Πράσινοι αποδεικνύονται σε αυτή τη φάση το πιο φιλοπόλεμο κόμμα του κοινοβουλίου), η γερμανική κυβέρνηση προχώρησε την Παρασκευή στην υπερψήφιση επιχορήγησης του στρατιωτικού προϋπολογισμού της χώρας με επιπλέον 100 δισ. ευρώ. Πρόκειται για το μεγαλύτερο πρόγραμμα επανεξοπλισμού του γερμανικού κράτους μετά την ήττα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο, όταν ολοκληρωθεί, πρόκειται να καταστήσει τη Γερμανία ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της Ευρώπης και σε στρατιωτικό επίπεδο. Έτσι, κλείνει ένα ιστορικό παράδοξο που ήθελε την οικονομικά ισχυρότερη χώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου

να υπολείπεται στρατιωτικής ισχύος σημαντικών γειτόνων της και διεθνών ανταγωνιστών της. Τα πανηγύρια των Σοσιαλδημοκρατών και προσωπικά του Σολτς για τη νέα αυτή εποχή μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν στον λαό της Γερμανίας αλλά και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης — τουλάχιστον. Η γενική τάση προς τη στρατιωτικοποίηση της διεθνούς ζωής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εσωτερικό των κρατών, σφραγίζεται από την ψήφο του γερμανικού κοινοβουλίου υπέρ της ραγδαίας αύξησης των στρατιωτικών δαπανών. Ποιο, όμως, θα είναι το πρώτο θύμα αυτής της πολιτικής στροφής της άρχουσας τάξης της χώρας; Μα φυσικά, ο γερμανικός λαός! Η δέσμευση της κυβέρνησης Σολτς να πιάσει τη νατοϊκή-αμερικανική απαίτηση για 2% επί του ΑΕΠ προμηνύει μία αύξηση των τακτικών στρατιωτικών δαπανών κατά 20 δισ. ευρώ τουλάχιστον, ενώ οι διακηρυγμένοι στόχοι

για ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επιβολή ασφυκτικότερου ελέγχου στην ενημέρωση, μαζί με την εξάπλωση του δικτύου παρακολουθήσεων «ύποπτων» πολιτών. Αν συνυπολογιστούν και οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών για τους στόχους της επόμενης περιόδου, αντιλαμβανόμαστε ότι η εργατική τάξη της Γερμανίας θα στερηθεί πόρους για τις κοινωνικές ανάγκες, βλέποντας το πραγματικό της εισόδημα να μειώνεται. Και αν η εξαγγελία για το «πακέτο» των 100 δισ. δικαιολογείται από την πολιτική ελίτ της χώρας υπό το πρόσχημα της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία, η αλήθεια είναι ότι αυτό προετοιμάζονταν τουλάχιστον από το 2013. Τότε που πενήντα πολιτικοί, δημοσιογράφοι και στρατιωτικοί ειδικοί είχαν καταθέσει πρόταση, ώστε να αναλάβει η Γερμανία ηγετικό ρόλο στο νέο διεθνές τοπίο. «Είχαν πρόγραμμα», όπως λέγεται…