Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 10-12.6.2022 - Αρ. Φύλλου 1575 by 21aristera

Συνέντευξη Ερτζουμέντ Ακντενίζ

Ο λαός της Τουρκίας δεν έχει εχθρό τον ελληνικό λαό > σελ. 11

Χρυσή Αυγή: Τετάρτη 15/6 ξεκινά η μάχη του Εφετείου

Ο κρατικός ρατσισμός και η ομηρεία των μεταναστών

> σελ. 17

> σελ. 8-9

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 32ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.575

Ο εχθρός προ των πυλών η νεολαία σε θέση μάχης

∆εν θα περάσουν! Πανκινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων, πανεπιστημιακών και σωματείων ενάντια στην είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στα ΑΕΙ. Αγώνας διαρκείας ενάντια στην εκπαίδευση της αγοράς και την πολιτική της κυβέρνησης. Οι καθηγητές Γ. Κάργας και Κ. Σκουρδούλης γράφουν για τον νόμο-πλαίσιο. >>> σελ. 3, 18

Οι μαζικότερες Αναιρέσεις όλων των εποχών! Σε νέα εποχή ταξιδεύει το φεστιβάλ των Αναιρέσεων, μετά το πιο επιτυχημένο τριήμερο στην ιστορία του. Σχεδόν 20.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών που για τρεις μέρες μετατράπηκε σε μια «κυψέλη» δημιουργικότητας, με workshops και εκδηλώσεις, συναυλίες με τη συμμετοχή δεκάδων μουσικών, εκθέσεις και άλλες δράσεις. >>> σελ. 12-13

Προκλητική καταδίκη αγωνιστών Σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή καταδικάστηκαν οι αγωνιστές Ηλίας Σμήλιος και Ζήσης Κλεισιάρης, για κινητοποίηση προ πενταετίας στη Θεσσαλονίκη, προς υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας δύο οικογενειών που έβγαιναν σε πλειστηριασμό. Μία απόφαση προκλητική και εκδικητική, ενταγμένη πλήρως στο κλίμα ρεβανσισμού ενάντια στους αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, με φόντο τις δεκάδες λαϊκές κατοικίες που βγαίνουν «στο σφυρί» από τράπεζες και funds, όπως συνέβη πριν λίγες μέρες ξανά στη Θεσσαλονίκη. «Η αλληλεγγύη θα είναι η ασπίδα των αγωνιστών και αυτή τη φορά. Για να μην γίνει η καταδικαστική απόφαση εργαλείο παραπέρα στοχοποίησης και εμπόδιο στην κοινωνική δράση τους», ξεκαθαρίζει ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης.

ΝΑΡ – νΚΑ Πολιτική πρόταση Την πρότασή τους για την ανασυγκρότηση και πλατιά συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς παρουσίασαν στις Αναιρέσεις το ΝΑΡ και η νΚΑ. Το αναγκαίο πρόγραμμα πάλης και οι πολιτικοί όροι επιβολής. >>> σελ. 7

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Η δεύτερη ματιά

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Οι τσούχτρες του πολέμου πνίγουν το Αιγαίο

Μακρινό ξαδελφάκι της βαριοπούλας είναι το μετακατοχικό κονσερβοκούτι, που η δεξιά προπαγάνδα επιδίωξε να ταυτίσει με τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Τώρα, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να ταυτίσει τους αγωνιζόμενους φοιτητές με καταστροφείς με «βαριοπούλες».

Σε θάλασσα πολέμου μετατρέπουν το Αιγαίο οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας, μαζί με τους κάθε λογής «θερμοκέφαλους» που έχουν ξαμοληθεί στα ΜΜΕ για να προπαγανδίσουν τα σχέδιά τους, να αποδείξουν πόσο κακός είναι ο «απέναντι» και να συμβάλουν στην πλύση εγκεφάλου στην οποία υποβάλλονται οι λαοί των δύο χωρών. Πουλώντας κάλπικα πατριωτικά αφηγήματα και τοξικό εθνικισμό, τους ξεκαθαρίζουν με κάθε τρόπο ότι μπορεί να υπάρχουν και χειρότερα από την καθημερινότητα της ακρίβειας, της φτώχειας και της καταστολής που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι και στις δύο πλευρές — ο πόλεμος!

Από το κονσερβοκούτι στη βαριοπούλα

Γι’ αυτό, τους λένε με κάθε τρόπο, είναι υποχρεωμένοι να αφήσουν τις αντιρρήσεις και να στηρίξουν οι μεν τον Ερντογάν και οι δε τον Μητσοτάκη. Όπως κάνουν ήδη τα κόμματα της αντιπολίτευσης στις δύο χώρες, τα οποία μάλιστα συχνά συναγωνίζονται σε φιλοπόλεμες κορώνες — ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η Ελληνική Λύση στην Ελλάδα, οι κεμαλιστές του CHP, οι σύμμαχοί τους και ο ακροδεξιός Μπαχτσελί στην Τουρκία. Αποδεικνύοντας, έτσι, ότι οι αστικές τάξεις των δύο χωρών είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ενωμένες στον θανάσιμο μεταξύ τους ανταγωνισμό. Οι δύο στρατοί βρίσκονται ήδη σε κατάσταση συναγερμού και τα επιτελεία δουλεύουν νυχθημερόν με βάση σενάρια σύγκρουσης. Πραγματοποιούν στρατιωτικές ασκήσεις με προσομοίωση αποβάσεων, δεσμεύουν για όλο το καλοκαίρι μεγάλες περιοχές που βρίσκονται στη διακεκαυμένη ζώνη, απειλούν ότι θα αμφισβητήσουν κυριαρχία και σύνορα, διαμηνύουν ότι «έχουν φτάσει στα όρια της υπομονής» και, κατά συνέπεια, η επόμενη κίνηση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία. Έλληνες, Τούρκοι και Κούρδοι, πρόσφυγες και μετανάστες, έχουν κοινούς εχθρούς: Το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, μαζί με τους νατοϊκούς που συμμετέχουν στις ασκήσεις και των δύο και τους πουλάνε πανάκριβα και άχρηστα όπλα.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

«Σ

αν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος», λέει ο Μανόλης Αναγνωστάκης εννοώντας τις λέξεις που είναι άξιες να τις θυμόμαστε, τις λέξεις της ποίησης και της επανάστασης. Να όμως τώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεστόμισε δυο λέξεις που πράγματι καρφώνονται σαν θηριώδεις πρόκες στο μυαλό μας αφήνοντας πίσω τους ματωμένα χνάρια. Αναφέρομαι στους «επαγγελματίες τραυματίες», δηλαδή στους «πρωταγωνιστές των επεισοδίων», τους φοιτητές που υποδύονται τους δαρμένους από τα ΜΑΤ για επικοινωνιακούς λόγους, προκειμένου να συκοφαντήσουν την κυβέρνηση και την αστυνομία του κυρίου Θεοδωρικάκου. Υπάρχουν πράγματα που τα σκεφτόμαστε αλλά δεν τα λέμε, όπως υπάρχουν και πράγματα που τα λέει κανείς χωρίς να τα έχει σκεφτεί και δεν ξέρω σε ποια από τις δύο κατηγορίες ανήκει η προκλητική φράση του Κ. Μητσοτάκη. Στα χρονικά της κρατικής καταστολής υπάρχουν άφθονα περιστατικά βίας σε βάρος διαδηλωτών, μεταναστών ή και άσχετων πολιτών, όμως πρώτη φορά ένας πρωθυπουργός ειρωνεύεται όσους διαμαρτυρήθηκαν για τις βάρβαρες επιχειρήσεις της αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη. Στις σχετικές εικόνες είδαμε έναν νέο σωριασμένο κατάχαμα και τα αίματα από το πρόσωπό του να έχουν βάψει το πεζοδρόμιο. Ευτυχώς, δεν είδαμε μια «λίμνη» αίματος. Αν πιστέψουμε τον πρωθυπουργό, το περιστατικό αυτό πρέπει να ήταν επαγγελματικά στημένο, δηλαδή ο φοιτητής να είχε κρυμμένο ένα μπαλονάκι με κέτσαπ κάτω από την μπλούζα του, το οποίο φρόντισε να τρυπήσει για να σκάσει την κατάλληλη στιγμή. Κάπως έτσι γυρίζονταν οι σκηνές αιματοχυσίας στα χολιγουντιανά πολεμικά ή γκανγκστερικά φιλμ. Και οι συνεργάτες του επαγγελματία τραυματία θα φρόντισαν να απαθανατίσουν με τα κινητά τους τον υποθετικό τραυματισμό. Η ιδέα του σκηνοθετημένου τραυματισμού δεν είναι καινούρια. Την συναντάμε και

Ο «επαγγελματίας τραυματίας» έρχεται σαν συνέχεια μιας άλλης μητσοτακικής έμπνευσης, του διλήμματος «βιβλιοθήκη ή βαριοπούλα»

στη μυθοπλασία, σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, και στην πραγματική ζωή. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι από την πολύ καλή τηλεοπτική σειρά Πάρε τον Σολ (Βetter Call Saul) όπου σε ένα από τα πρώτα επεισόδια ένας νεαρός σκέιτερ πέφτει επιδέξια πάνω σε κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο και τινάζεται λίγα μέτρα πιο πέρα στην άσφαλτο. Τρομοκρατημένος ο οδηγός τον βλέπει να βογκάει και να σφαδάζει από τους πόνους. «Τι έκανες στον αδελφό μου;» φωνάζει οργισμένος ο συνεργάτης του, ένας άλλος νεαρός σκέιτερ, που φτάνει στο σημείο. Η συνέχεια είναι αυτονόητη. Ο δήθεν ασυνείδητος οδηγός θα πρέπει να πληρώσει τον τραυματία για να μην τον καταγγείλει, αν και στον «Σολ» τα πράγματα δεν εξελίσσονται ακριβώς έτσι. Όπως λέει μια φίλη, μια παρόμοια επιχείρηση δήθεν τραυματισμών είχε στηθεί πριν από μερικές δεκάδες χρόνια σε ένα γεφυράκι έξω από το Αγρίνιο… μέχρι που ο κόσμος πήρε χαμπάρι τους φτωχοδιάβολους που το μόνο που είχαν να πουλήσουν ήταν το σώμα τους. Ωστόσο η φαντασία του Κ. Μητσοτάκη μάλλον δεν έχει κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές ρίζες. Σκοπός του πρωθυπουργού ήταν να παρουσιάσει το φοιτητικό κίνημα σαν «άγρια συμμορία» της Άγριας ∆ύσης. Σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα, οι διαμαρτυρόμενοι δεν έχουν φοιτητικά αι-

τήματα, απλώς μισούν τις… βιβλιοθήκες και λατρεύουν τη βαριοπούλα, το σύγχρονο σφυρί του Θωρ. Αυτήν κοπανούσαν όταν ήταν βρέφη στην κούνια αντί για κουδουνίστρα. Όμως αυτή τη φορά, τη βαριοπούλα την κράτησε μεταφορικά στα χέρια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης καρφώνοντας σαν πρόκες τις λέξεις και τραυματίζοντας όχι μόνο την κοινή λογική αλλά και κάθε αίσθηση ευπρέπειας. Σαν πρόκες σκουριασμένες, ικανές να προκαλέσουν τέτανο. Πάλι καλά που ο φοιτητής δεν τραυματίστηκε βαριά. ∆εν είδε τον Χάρο με τα μάτια του, όμως είδε τη βολίδα κρότου λάμψης να σκάει στο πρόσωπό του. Ο «επαγγελματίας τραυματίας» έρχεται σαν συνέχεια μιας άλλης μητσοτακικής έμπνευσης, του διλήμματος «βιβλιοθήκη ή βαριοπούλα». Ασφαλώς σε κάποια επεισόδια που κατά καιρούς ξεσπάνε (και συχνά έχουν προβοκατόρικο χαρακτήρα) έχουν χρησιμοποιηθεί «και» βαριοπούλες, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η βαριοπούλα είναι το απαραίτητο αξεσουάρ κάθε φοιτητή που διαμαρτύρεται για την εγκατάσταση της αστυνομίας στα πανεπιστήμια. Και από μια άποψη, μακρινό ξαδελφάκι της βαριοπούλας είναι το μετακατοχικό κονσερβοκούτι που η δεξιά προπαγάνδα επιδίωξε να ταυτίσει με τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Στις μέρες μας η νεοφιλελεύθερη και φιλονατοϊκή προπαγάνδα έχει περάσει στα χέρια των επαγγελματιών του θεάματος. Ιδίως η τηλεοπτική ενημέρωση θυμίζει μουσικά βιντεοκλίπ της δεκαετίας του ’90. Όμως παρά την τεχνολογική εξέλιξη, κάποιες πρωτόγονες μορφές προπαγάνδας και διαστρέβλωσης της αλήθειας εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν. Ποιο είναι το αντίθετο του «επαγγελματία τραυματία»; Ο ερασιτέχνης τραυματίας ή ο γνήσιος; Ας ελπίσουμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης και η παρέα του δεν θα χρειαστεί να μιλήσουν για «επαγγελματίες θύματα» ή για «επαγγελματίες νεκρούς» ή για «επαγγελματίες συγγενείς νεκρών».

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

αζικές κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων είναι προγραμματισμένες από σήμερα το πρωί στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς η κυβέρνηση ανακοίνωσε –για άλλη μια φορά– πως θα εισβάλουν οι αστυνομικοί των ΟΠΠΙ. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, με τη συμπαράσταση πανεπιστημιακών, εργαζομένων στα πανεπιστήμια και πολλών σωματείων, καλούν συγκεντρώσεις στις εισόδους των δυο μεγαλύτερων πανεπιστημίων για να ορθωθεί φραγμός στον αυταρχισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η εικόνα των μόνιμα στρατοπεδευμένων ΜΑΤ στο ΑΠΘ, με την αύρα στο πλάι τους και η ακραία κατασταλτική βία σε βάρος των φοιτητών, δείχνουν τη στόχευση. Το πρωτοφανές μέτρο της «πανεπιστημιακής αστυνομίας» που συναντιέται σε αυταρχικά καθεστώτα τύπου Ερντογάν, στοχεύει στο οργανωμένο φοιτητικό κίνημα. Οι φιλοκυβερνητικές κραυγές για «ανομία στα ΑΕΙ», ποτέ δεν αγγίζουν τα φαινόμενα παραβατικότητας, ενώ κάνουν για προφανείς λόγους την πάπια για τη διαφθορά στο πανεπιστημιακό κατεστημένο. Η κυβέρνηση δεν έχει μόνο ιδεολογικά απωθημένα με την αγωνιστική ιστορία και το παρόν του φοιτητικού κινήματος που έδωσε νικηφόρες παρακαταθήκες. Προχωράει σε αυτό το μέτρο, που είναι πρωτοφανές ακόμα και για την ΕΕ της αστυνομοκρατίας και των πληγμάτων στις δημοκρατικές ελευθερίες, έχοντας στο μυαλό το μέλλον. Αυτό περιγράφεται συγκεκριμένα στο νέο νομοσχέδιο που η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως σκοπεύει να καταθέσει άμεσα στη Βουλή. Βασικές πλευρές είναι η υποβάθμιση και διάλυση των πτυχίων, που μετατρέπονται σε πιστοποιητικά χωρίς κατοχυρωμένα εργασιακά και ακαδημαϊκά δικαιώματα, τα οποία θα αφορούν συλλογές ασύνδετων γνώσεων, πληροφοριών και δεξιοτήτων, καθώς και η επιχειρηματική λειτουργία των σχολών. Οι σχολές καλούνται να παραδώσουν στην κερδοσκοπία το προσωπικό, τις υποδομές, αλλά και τους φοιτητές μέσω της χαμηλά αμειβόμενης και μισοασφαλισμένης πρακτικής. Συνέπεια αυτού του προσανατολισμού είναι το αυταρχικό μοντέλο διοίκησης που ξεσηκώνει ακόμα και συμμάχους της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, με ένα κλειστό και ανεξέλεγκτο όργανο 11 ατόμων, οι 5 μάλιστα από την «αγορά»! Μια επιχειρηματική χούντα με δυο λόγια, με μάνατζερ και CEO. Με αυτά συνδέεται και το αυταρχικό πλέγμα ταξικών φραγμών που οργανώνουν οι αξιολογήσεις, τα δίδακτρα στα ξενόγλωσσα και μεταπτυχιακά τμήματα για αρχή, οι διαγραφές φοιτητών, η επαναφορά των πειθαρχικών και φυσικά η στοχοποίηση της συλλογικής πάλης. Σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο δεν χωράει φοιτητικό κίνημα και η μαζική διεκδίκηση μορφωτικών, εργασιακών, δημοκρατικών δικαιωμάτων ή κοινωνικής μέριμνας. Το νομοσχέδιο Κεραμέως απειλεί το πανεπιστήμιο με ένα καθεστώς όπου υποβαθμίζεται το μάθημα, ειδικά το

Αγώνας διαρκείας ενάντια στα αυταρχικά ΑΕΙ της αγοράς Πανεπιστήμιο Γιώργος Κρεασίδης

▸ Στο πλευρό των φοιτητών το εργατικό και λαϊκό κίνημα για να μην περάσει η πανεπιστημιακή αστυνομία προπτυχιακό, αλλά και η έρευνα, καθώς το επιστημονικό και ερευνητικό ερώτημα θα αντικατασταθεί από την επιδίωξη του κέρδους. Όπως έδειξε και το εμβόλιο για τον κορονοϊό, το κοινωνικά αναγκαίο επιστημονικό επίτευγμα δεν αποδίδει όταν μπλέκει με τους νόμους της αγοράς. Σήμερα τα πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια κομβική στιγμή μιας αναμέτρησης που θα κρατήσει καιρό και δεν αφορά μόνο την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το επιβεβαίωσε ο Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο πριν 15 μέρες λέγοντας πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «θα είναι η μεγάλη ιδεολογική μάχη την οποία θα δώσουμε τους επόμενους μήνες». Σε αυτή την μάχη λοιπόν που αφορά το σύνολο της κοινωνίας, το φοιτητικό κίνη-

μα δεν πρέπει να αγωνιστεί μόνο του. Κεραμέως που αποθεώνει το επιχειρηΧρειάζεται κινητοποίηση από το σύνολο ματικό πανεπιστήμιο. Η γραμμή του κιτων δυνάμεων του λαϊκού εργατικού κινήματος πρέπει να γίνει συνολική για να νήματος, με τρεις προϋποθέσεις που θα μπορέσει έτσι να αγκαλιάσει την αγωνία δώσουν δυναμική, βάθος και προοπτική όλων των φοιτητών για τις σπουδές τους νίκης. Όπως συνέβη και άλλες φορές, και την εργασία αύριο, αλλά και μεγάλου παρά την υπεροπλία του συστήματος, τα κομματιού των πανεπιστημιακών που ΜΑΤ και τα ΜΜΕ. βλέπουν ότι η επιχειρηματική μετάλλαξη Πρώτη προϋπόθεση είναι ότι ο αγώτους βάζει στο περιθώριο. νας θα δοθεί τώρα και θα έχει στόχο Έτσι διασφαλίζεται και η τρίτη προϋτη νίκη. Η μετάθεση σε ένα μέλλον με πόθεση, με την ένταξη του αγώνα για το καλύτερους συσχετισμούς και η δράση πανεπιστήμιο, μέσα από την υπεράσπιμε στόχο συμπεράσματα και συμβολιση των μορφωτικών, εργασιακών, δησμούς, απλά θα κάνουν τους συσχετιμοκρατικών δικαιωμάτων συνολικά, σε σμούς δυσμενέστερους εδώ και ένα μέτωπο παιδείας-εργασίας. τώρα. Αυτή η τακτική, που Αυτός είναι ο δρόμος μιας είναι ισχυρή στο συνδικαουσιαστικής αγωνιστικής λιστικό κίνημα, ανοίσυμπόρευσης των φοιΣυνολική γει τον δρόμο για να τητών με το σύνολο του πολιτική και γίνει η κάλπη η μόνη εκπαιδευτικού κινήιδεολογική εφικτή αντίδραση ματος, των εργαζομέμάχη ενάντια σε για μια απελπισμένη νων και των λαϊκών νεολαία, που θα προκυβέρνηση - αστική στρωμάτων, που θα σπαθήσει να χειριστεί ξεπερνά το επίπεδο της πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ σαν το «λιαλληλεγγύης και θα το γότερο κακό», τη στιγμή ανεβάζει σε αυτό του αγωμάλιστα που ούτε αυταπάνιστικού μετώπου κοινών στότες δεν μοιράζει, αλλά μόνο «πιο χων ενάντια στην κυβέρνηση και τα ήπια» διαχείριση. συμφέροντα που υπηρετεί. Για τη δεύτερη προϋπόθεση προειΑγώνας διαρκείας λοιπόν στο πλευρό δοποιεί η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ και της του φοιτητικού κινήματος για μην περάδιαχειριστικής λογικής του, σε μια αντισει η λεγόμενη πανεπιστημιακή αστυνοκυβερνητική κριτική αποκλειστικά στο μία, για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο μέσο του κυβερνητικού αυταρχισμού, Κεραμέως, για να ξηλωθεί η αντιεκπαιαλλά όχι στον σκοπό του νομοσχεδίου δευτική και αντιλαϊκή πολιτική.

Από σπόντα *** Αυτό δεν είναι χώρα, είναι ταινία Χάρι Πότερ * Πουλιά με πύρινα φτερά βάζουν φωτιές και κατακαίνε τα δάση * Πυροσβέστες αντιμετωπίζουν με (προφανώς μαγικούς) κουβάδες πανύψηλες φλόγες * Αστυνομικοί μετατρέπονται σε πυροσβέστες (για να φαίνονται πολλοί οι ένστολοι) * Βουνά γίνονται τεράστιοι μπακλαβάδες * Και φυσικά εκεί που ήταν δάση, ξαφνικά εμφανίζονται οικόπεδα * Άρτια και οικοδομήσιμα. *** Φοβέρα πράγματα κάνει η «μαγεία» του Μητσοτάκη * Αυτός δεν είναι του Κολάμπια, του Χόγκουαρτς είναι * Αφήστε που και ονόματα ΠΑΣΟΚων που εμπλέκονται με τη Novartis εξαφανίζονται αν μεταφραστούν * Τα πάντα μπορεί να συμβούν. *** Α, μάλιστα, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αποφάσισε λέει να θεσμοθετήσει σύστημα κατώτατων μισθών στην Ευρώπη * Δηλαδή η ΕΕ, που κάνει ό,τι μπορεί εδώ και δεκαετίες για να μειώσει την τιμή της εργατικής δύναμης, τώρα αποφάσισε να την βάλει στη… διατίμηση. *** Χαρήκανε βεβαίως οι ΣΥΡΙΖΑίοι που αρέσκονται στο παραμύθι της «Ευρώπης των εργαζομένων» * Καλό όμως είναι να μην κοροϊδεύουν τον κόσμο * Οι μισθοί αυξάνονται με έναν τρόπο: Τους αγώνες των εργαζομένων * Με όλους τους υπόλοιπους, μειώνονται * Στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατάφεραν να τους μειώσουν ακόμη και με… αυξήσεις * Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στον πληθωρισμό και μετά να κάνει την αφαίρεση. *** Εν τω μεταξύ συνεχίζει πάνω από τον δημοσιογραφικό (και πολιτικό) κόσμο της χώρας να πλανάται το μέγα μυστήριο: Πώς έβγαλε τόσα λεφτά ο Τράγκας; * Πού τα βρήκε τόσα εκατομμύρια * Πώς είχε ακίνητα σε Ευρώπη και Αμερική; *** Δύσκολο όμως να υπάρχει τόση… αφέλεια * Γιατί δηλαδή να εξαιρείται ο συγκεκριμένος από τον τρόπο που βγάζουν όλοι οι υπόλοιποι λεφτά; * Στα ΜΜΕ που είχε έδινε χαμηλούς μισθούς και έπαιρνε κρατικές επιδοτήσεις * Με απλά λόγια, τα λεφτά του βγήκαν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και την παρασιτική σχέση με το δημόσιο * Ό,τι ακριβώς κάνουν δηλαδή και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ που… εκφράζουν αυτές τις απορίες.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ουκρανία

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

«Με απόφαση της ΕΕ» θα

συνεχίσουν οι αποστολές όπλων ▸ Κυνικά υποστηρίζει η κυβέρνηση την παραπέρα πολεμική εμπλοκή

ι αποστολές όπλων από την Ελλάδα στην Ουκρανία, δεν συνιστούν απλά κάποιες κινήσεις «προθυμίας» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι δομικό στοιχείο της κατανομής που έχουν κάνει το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και περιλαμβάνει την Ελλάδα. Γι’ αυτό θα συνεχιστούν αναβαθμιζόμενες, όπως και η προσαρμογή των εγχώριων ενόπλων δυνάμεων στις ανάγκες της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης Δύσης-Ρωσίας. Η παραπάνω εικόνα είναι σαφής, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις. Ιδίως τη συμφωνία Ελλάδας-Γερμανίας για την αποστολή ελληνικών BMP-1 (σοβιετικής κατασκευής) στην Ουκρανία, που θα αντικατασταθούν από γερμανικά άρματα Marder. Επίσης, μετά τις «εξηγήσεις» που έδωσε ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, περιγράφοντας μία διαρκή διαδικασία προσαρμογής των ενόπλων δυνάμεων στην τακτική του ΝΑΤΟ όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία. Αυτή περιλαμβάνει αφενός την αποστολή πολεμικού υλικού και αφετέρου την αναδιάταξη των δυνάμεων της «συμμαχίας» στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Όπως επισήμανε, απαντώντας τη Δευτέρα σε επίκαιρη

ερώτηση στη Βουλή αναφερόμενος στις αποστολές όπλων, «μας ζητάνε διάφορα να στείλουμε. Σε άλλα λέμε ότι μπορούμε, σε άλλα λέμε ότι δεν μπορούμε. Σε αυτά που θεωρούμε ότι επηρεάζεται η αμυντική μας δυνατότητα και θα υπάρξει αποδυνάμωση λέμε ευθαρσώς “όχι, αυτά δεν είναι προς διάθεση”». Επιβεβαιώνει ουσιαστικά ότι το ΝΑΤΟ αξιώνει το σύνολο του πολεμικού υλικού να είναι «διαθέσιμο» για τις ανάγκες του ουκρανικού μετώπου. Μάλιστα, ο Ν. Παναγιωτόπουλος, προκειμένου να «καλύψει» αυτή την πραγματικότητα, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλα… περισ-

σεύματα πολεμικού υλικού, τα οποία «οφείλει να αξιοποιήσει». Δήλωση που προφανώς έρχεται σε αναντιστοιχία με τη μόνιμη κυβερνητική επωδό για την ανάγκη ενίσχυσης του στρατού. Παράλληλα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επιβεβαίωσε ότι οι εγχώριες ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται σε καθεστώς υπαγωγής στις άμεσες ανάγκες του ΝΑΤΟ και στις αναδιατάξεις που προωθεί στην περιοχή. Πιο συγκεκριμένα, επιβεβαίωσε την αποστολή αντιαεροπορικών στη Βουλγαρία. Όπως είπε, αυτό είναι «η ενεργοποίηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων για την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας πέριξ της κρίσιμης πε-

ριοχής, γι’ αυτόν τον λόγο προωθήθηκε αυτή η διμοιρία στη Βουλγαρία». Σε αυτά δεν μπορεί παρά να συνυπολογίσει κανείς και τη μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης ουσιαστικά σε αμερικανική βάση. Κι έπονται κι άλλες κινήσεις, αφού τα ανατολικά Βαλκάνια θεωρούνται σημείο άμεσης προτεραιότητας, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων στη Μαύρη Θάλασσα. Μάλιστα, ο Ν. Παναγιωτόπουλος έδωσε ένα σαφές μήνυμα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, λέγοντας ότι «η απόφαση να ενισχύσουμε την Ουκρανία με στρατιωτικό εξοπλισμό είναι απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Απαντώντας στην κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που ζητούν οι αποφάσεις να λαμβάνονται με ενημέρωση της Βουλής και συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων, είπε πως οι αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ (24/2/2022) είναι «σε πλήρη εναρμόνιση με σχετικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΝΑΤΟ». Κάλεσε μάλιστα τα δύο αυτά κόμματα, εφόσον αμφισβητούν τις αποφάσεις της ΕΕ, να το δηλώσουν δημόσια. Βασιζόμενος στο ότι δεν αμφισβητούν τις «υποχρεώσεις της χώρας» έναντι ΕΕ και ΝΑΤΟ.

ΕΚΛΟΓΟΛΟΓΙΑ

Εξαγγελίες, υποψηφιότητες και ψευτο-διλήμματα

μφίσημα μηνύματα όσον αφορά τον χρόνο διεξαγωγής των επόμενων εθνικών εκλογών στέλνει η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Από τη μια διαβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία και από την άλλη προχωρεί σε εξόφθαλμες εκλογικές κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα. Πρώτη κίνηση ήταν η επίσημη ανακοίνωση υποψηφιοτήτων εξωκοινοβουλευτικών στελεχών της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες της Δόμνας Μιχαηλίδου, της Μαρίας Συρεγγέλα, της Σοφίας

Ζαχαράκη και της Σοφίας Νικολάου, με στόχο την «ενίσχυση της γυναικείας παρουσίας στα ψηφοδέλτια». Επόμενη κίνηση ήταν η προεκλογική εξαγγελία επέκτασης του ωραρίου των παιδικών σταθμών και δημοτικών σχολείων έως τις 6 το απόγευμα, την ώρα που ήδη υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς γεγονός που αναγκάζει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε άμεσες προσλήψεις. Η ουσία είναι ότι η πορεία γοργής φθοράς της κυβέρνησης δεν κρύβεται και πάνω από όλα τροφοδοτείται από την απελπιστική οικονομική κατάσταση. Με αυτό το δεδομένα η κυβέρνηση

προσανατολίζεται για εκλογές το φθινόπωρο χωρίς ωστόσο αυτή η απόφαση να έχει κλειδώσει. Στο πλαίσιο των προεκλογικών κινήσεων εντάσσεται σε ένα βαθμό και η εκστρατεία «νόμος και τάξη» στις σχολές, οι επιχειρήσεις-σκούπα στους δρόμους της Αθήνας καθώς και η ενίσχυση της ξενοφοβικής ρητορικής και πολεμοκάπηλων ιαχών. Από πλευράς ΝΔ το εκλογικό δίλημμα συνοψίζεται στο εκβιαστικό «Μητσοτάκης ή χάος», με το «βιβλιοθήκες ή βαριοπούλες» να αποτελεί μια πρώιμη εκδοχή του.

Πολιτική

ε λογικές ατομικής ευθύνης η κυβέρνηση προσπαθεί να δικαιολογήσει τη δική της παταγώδη αποτυχία να περιορίσει την εκρηκτική εκτίναξη των τιμών. Πανάκριβη βενζίνη; Λύση είναι ο περιορισμός των μετακινήσεων! Το ρεύμα στα ύψη; «Περιορίστε την κατανάλωση στις ώρες αιχμής»! Με δύο μέτρα και δύο σταθμά προχωρεί στο θέμα της ενεργειακής ακρίβειας μετά την «πόρτα» που έφαγε από την Κομισιόν το θνησιγενές σχέδιο Μητσοτάκη για το πλαφόν στην ηλεκτρική ενέργεια. Η ΕΕ αρνήθηκε να «πειράξει» το μοντέλο λειτουργίας της αγοράς που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για το κερδοσκοπικό πάρτι των μεγάλων εταιρειών ενέργειας. Το ίδιο ακριβώς όμως κάνει και η κυβέρνηση στο εσωτερικό με την τροπολογία που φέρνει στη βουλή. Με τη διάταξη αυτή αφήνει τις τιμές να καθορίζονται από το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας και στη συνέχεια προβλέπει την εφαρμογή έκτακτου και προσωρινού μηχανισμού αποζημίωσης των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής για τις ποσότητες ρεύματος που πουλάνε μέσω του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Το περιεχόμενο της τροπολογίας απλά θέτει το πλαίσιο της λειτουργίας του μηχανισμού και στη συνέχεια θα εκδοθούν οι όποιες ρυθμιστικές αποφάσεις προκειμένου να εξειδικευτεί το ύψος του «πλαφόν». Το σημαντικό είναι ότι η χονδρεμπορική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας θα συνεχίσει να διαμορφώνεται μέσα από το ληστρικό Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας. Το ημίμετρο αποτελεί συνέχεια της λογικής των επιδοτήσεων -κυρίως των εταιρειών ενέργειας- και δεν «μεταφράζεται» σε

Ενέργεια-ακρίβεια

Δημήτρης Τζιαντζής

Λεηλασίας συνέχεια με επιδότηση του χρηματιστηριακού τζόγου! ▸ Απογειώνεται η τιμή της βενζίνης, κανένα μέτρο από την κυβέρνηση ουσιαστική ελάφρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών. H κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κατάφερε καν να διεκδικήσει ενίσχυση ανάλογου ύψους όπως το σχέδιο ύψους 8,4 δισεκατομμυρίων ευρώ Ισπανίας και Πορτογαλίας για τη μείωση της τιμής του ρεύματος το οποίο εγκρίθηκε την Τετάρτη. Με το ράλι στις τιμές βασικών αγαθών και καυσίμων να συνεχίζεται η κυβέρνηση, όπως δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης, περιορίζεται να… «αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα», «αναζητεί λύση» αλλά όπως παραδέχεται ο Α. Γεωργιάδης «το ποια θα είναι αυτή η λύση, δεν το ξέρουμε»! Σύμφωνα με τον ίδιο υπουργό αυτό που προέχει είναι να «μην δημιουργήσουμε ανησυχία στις αγορές ότι η κυβέρνησή μας για πολιτικούς λόγους τινάζει την μπάνκα στον αέρα»! Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις για τους επόμενους μήνες, με την Ευρώπη να βρίσκεται αντιμέτωπη ακόμα και με τον κίνδυνο επιβολής δελτίου τον χειμώνα στο φυσικό αέριο ή ακόμη και σε άλλες μορφές ενέργειας εφόσον ο πόλεμος στην Ουκρανία -όπως όλα δείχνουν- συνεχιστεί. Αυτή είναι η προειδοποίηση του επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας με την ΕΕ να παράγει

Στο 10,7% υπολογίζεται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, μόνο με αγώνες θα υπάρξει βελτίωση της κατάστασης

πάνω από το 20% της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται από φυσικό αέριο. Την ίδια ώρα ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη «τρέχει» ήδη με ρυθμό 8% και στην Ελλάδα ακόμα ψηλότερα, με τη χώρα να έχει σκαρφαλώσει στην πέμπτη θέση στον υψηλότερο πληθωρισμό στην ευρωζώνη, ενώ έχει «καρφιτσωθεί» στις πιο ακριβές χώρες σε ενέργεια και καύσιμα. Το καλοκαίρι στα πρατήρια καυσίμων αναμένεται πιο «θερμό» και από το Αιγαίο! Η τιμή της

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΡΙΝ

Περίοδος ανανέωσης των συνδρομών στην εφημερίδα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ροσκλητήριο στήριξης απευθύνει στους αναγνώστες/στριες και στους φίλους/ες του το Πριν, καθώς πλησιάζει η λήξη του πρώτου εξαμήνου. Το επόμενο διάστημα λήγουν πολλές συνδρομές της εφημερίδας, ενώ υπάρχουν κι αρκετοί φίλοι που έχουν αμελήσει την ανανέωση της συνδρομής τους νωρίτερα. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, όλοι και όλες οι συνδρομητές/ριες του Πριν, που η συνδρομή τους λήγει ή έληξε, να προχωρήσουν άμεσα στη στήριξη της εφημερίδας, πολύ περισσότερο τώρα που η ακρίβεια πλήττει και το Πριν. Μέσα σε μια περίοδο τρομερής επίθεσης του συστήμα-

τος στα εργατικά, λαϊκά και νεολαιίστικα δικαιώματα, με τον πόλεμο και την καπιταλιστική κρίση να σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα, αλλά και νέες τάσεις αγώνα να ξεπηδούν, αναδεικνύεται η ανάγκη μιας ανατρεπτικής φωνής σαν το Πριν. Γι’ αυτό καλούμε σε ενίσχυση της εφημερίδας αλλά και της μάχιμης ιστοσελίδας prin.gr, με όλους τους τρόπους: Αγορά της εφημερίδας από το περίπτερο, διακίνηση του εντύπου σε φίλους, συνδρομές και οικονομικές ενισχύσεις, παρακολούθηση του σάιτ και διάχυση του περιεχομένου του. Ειδικά για τις συνδρομές: Υπάρχουν συνδρομές δίμηνες, εξάμηνες ή ετήσιες. Ο

κάθε συνδρομητής λαμβάνει το pdf της εφημερίδας με e-mail την ημέρα εκτύπωσης της εφημερίδας. Η δίμηνη συνδρομή είναι 12 ευρώ (+ενίσχυση), η εξάμηνη 50 ευρώ (35 για νέους/ες), ετήσια 100 ευρώ (70 για νέους/ες). Η κατάθεση γίνεται στον λογαριασμό Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023) Δικαιούχος: Εκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες «Πριν». Στη συνέχεια, στέλνετε ενημερωτικό e-mail, με τα στοιχεία σας, στο info@prin.gr. Στον ίδιο λογαριασμό μπορούν να κατατεθούν και ενισχύσεις. Συνδρομές και ενισχύσεις μπορούν να δοθούν και απευθείας σε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής. Σύντροφοι γρηγορείτε!

βενζίνης στα νησιά προς τα τέλη Ιουνίου εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 3 ευρώ. Στις πόλεις υπολογίζεται ότι θα φτάσει στα 2,6 ευρώ ανά λίτρο. Τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat για τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή δείχνουν τον πληθωρισμό για την Ελλάδα στο 10,7%, ενώ οι προβλέψεις για τον Γενικό Δείκτη της ΕΛΣΤΑΤ αναφέρονται σε αύξηση έως και 11,5% που τεχνητά θα επιχειρηθεί να κρατηθεί σε «διαχειρίσιμα» επίπεδα.

Πρινηδόν

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Σαρξ εκ της σαρκός τους ο Τράγκας Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν θυμίζει η αποκάλυψη για την αμύθητη περιουσία του Γιώργου Τράγκα, που αγγίζει τα 100 εκατ. ευρώ. Χρειάστηκε το πόρισμα της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές δραστηριότητες για να αποκαλυφθεί πως ήταν ένας επιτήδειος εκβιαστής, τον οποίον προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως… «αντισυστημικό και αντιμνημονιακό». Άνοιγε επιχειρήσεις ΜΜΕ, έπαιρνε μεγάλα δάνεια από τις διεφθαρμένες τράπεζες, προσλάμβανε εκατοντάδες υπαλλήλους, έπαιρνε πακτωλό κρατικής διαφήμισης και επιχορηγήσεις. Μετά άφηνε τους εργαζομένους απλήρωτους, έκλεινε τις επιχειρήσεις και άνοιγε νέες. «Μπουλντόγκ» του συστήματος και της Ν∆, μέχρι που δεν τα βρήκανε. Αυτό είναι το ελληνικό «επιχειρείν» που λένε ότι δαιμονοποιεί η Αριστερά!

Βασίλης Παπαγεωργίου

Χυδαία επίθεση σε διασώστη Συχνά η αλήθεια πονάει. Τα στελέχη και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης (βλ. «Ομάδα αλήθειας») αντιδρούν στην αποκάλυψή της με άναρθρες κραυγές και ακροδεξιά ρητορική. Αυτό έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου με αφορμή τις δηλώσεις του διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλου, που είπε ενώπιον του ευρωκοινοβούλιου ότι ο ελληνικές αρχές πετούν πρόσφυγες στη θάλασσα – τη στιγμή μάλιστα που η ΕΕ και ο ΟΗΕ έχουν δεχτεί σωρεία καταγγελιών για τις βίαιες επαναπροωθήσεις στην Τουρκία. «Η αλληλεγγύη δεν ποινικοποιείται» τονίζει με νόημα ο Έλληνας διασώστης, μετά την πρωτοφανή επιχείρηση στοχοποίησής του από την κυβέρνηση για μικροπολιτικούς σκοπούς, αλλά και τις απειλές που δέχθηκε στα social media.

Απεργία πείνας του κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη Συνεχίζει την απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης. Τον Δεκέμβριο του 2021 έπειτα από 8,5 περίπου χρόνια φυλακής, ο Γ. Μιχαηλίδης συμπλήρωσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υπό όρους αποφυλάκιση του, ωστόσο το κράτος δεν έκανε δεκτό το αίτημά του. Οι σύντροφοί του μιλάνε για εκδικητική συμπεριφορά κράτους και κατασταλτικών μηχανισμών, καθώς παραμένει φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την

Σταύρος Μανίκας* Με μια κουτοπόνηρη τακτική, όπως καταγγέλλει η Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία (ΕΑΣ) ΟΑΣΑ-ΕΘΕΛ, που αποδεικνύεται και από την «αλληλογραφία» μεταξύ διοίκησης ΟΣΥ και ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ του συνδικάτου ΟΑΣΑ-ΕΘΕΛ, προσπαθούν να εφαρμόσουν το άρθρο 94 του νόμου Χατζηδάκη «περί προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης εργασίας», ώστε να καταργήσουν το δικαίωμα των εργαζόμενων στην απεργία. Η εφαρμογή του «χουντικής» έμπνευσης νόμου σημαίνει: Σε ημέρα εργασίας, ούτως η άλλως, το 28% των οδηγών απουσιάζει (άδειες, ασθένειες, ρεπό κλπ) και εργάζεται το 72%. Σε ημέρα απεργίας,

υφ’ όρον αποφυλάκιση, καθώς και την επιπλέον ποινή για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης το 2019. Με τη ζωή και την υγεία του Γ. Μιχαηλίδη να βρίσκεται σε κίνδυνο, πυκνώνουν οι κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις αλληλεγγύης στον αγώνα του.

Όνειρο θερινής νυκτός τα «μπάνια του λαού» Πιο δύσκολη φέτος η «θερινή απόδραση» για εκατομμύρια νοικοκυριά, που δεν διαθέτουν εξοχικό σε κοντινή απόσταση από την κύρια κατοικία. Σύμφωνα με στοιχεία του τουριστικού κλάδου, οι τιμές σε όλη τη χώρα είναι κατά μέσον

όρο 30% ακριβότερες σε σχέση με το 2019. Μάλιστα επειδή οι συμφωνίες με τα μεγάλα τουριστικά γραφεία του εξωτερικού για τις φετινές διακοπές έγιναν στις αρχές του περυσινού φθινοπώρου και με τα μεταφορικά κόστη και τις ανατιμήσεις να έχουν εκτιναχτεί, οι ξενοδόχοι επιχειρούν να φορτώσουν τη ζημιά στον εγχώριο τουρισμό! Χώρα της θάλασσας και οι κάτοικοι δεν μπορούν να αντικρύσουν τη θάλασσα!

Ένστολοι «τσιγγανοδιώκτες» Νέα ειδική μονάδα συγκροτήθηκε μετά από απόφαση του Αρχηγείου της ΕΛΑΣ για να δράσει σε περιοχές της Αχαΐας με καταυλισμούς

Ρομά. Οι έλεγχοι και οι εξορμήσεις διεξάγονται σε 24ωρη βάση και, όπου χρειάζεται, η ειδική ομάδα ενισχύεται από την ΟΠΚΕ και αστυνομικούς της ΔΙΑΣ. Μετά την πανεπιστημιακή αστυνομία, οι φωστήρες της κυβέρνησης κατασκεύασαν την «αντι-Ρομά» αστυνομία που θα επιβάλει τον νόμο και τη συμμόρφωση των παραβατικών στοιχείων με κατεδάφιση των παραπηγμάτων και την παρεμπόδιση της «άναρχης εγκατάστασης σκηνιτών». Όμως οι Ρομά που ζουν σε τσαντίρια δεν παραθερίζουν. Η έλλειψη επιλογών τούς σπρώχνει στις σκηνές. Αναρωτιέται κανείς αν μετά το πιλοτικό πρόγραμμα της Πάτρας, οι «τσιγγανοδιώκτες» του Θεοδωρικάκου θα επεκτείνουν τη δράση τους σε όλη την Ελλάδα.

ΟΣΥ: ΠΑΣΚΕ-∆ΑΚΕ υπέρ νόμου Χατζηδάκη ζητώ τον λόγο το 37% του συνόλου θέλουν να είναι είτε προσωπικό ασφαλείας είτε εγγυημένης εργασίας, δηλαδή πάνω από το 50% από όσους έχουν βάρδια τη μέρα της απεργίας. Σε συνδυασμό με τη βέβαιη απεργοσπασία των ιδιωτικών ΚΤΕΛ, αυτό σημαίνει πως σε μέρα απεργίας στην πραγματικότητα θα υπάρχει συγκοινωνία. Το ιστορικό έχει ως εξής: Στις 3 Μάη

2022 επιδόθηκε με δικαστικό επιμελητή από την ΟΣΥ στο συνδικάτο, εξώδικη κλήση-πρόκληση για διαπραγμάτευση της παραγράφου 7 του άρθρου 21 του νόμου 1264/1982. Η διαπραγμάτευση αφορούσε στο προσωπικό ασφαλείας κατά τη διάρκεια απεργίας. Το προεδρείο του συνδικάτου (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ) αντί, ως όφειλε, να συγκαλέσει άμεσα το διοικητικό συμβούλιο, απέκρυψε επί έναν μήνα το εξώδικο και ανταπάντησε με εξώδικη γνωστοποίηση-δήλωση που είχε ένα κατάπτυστο και άθλιο περιεχόμενο. Αντί να υπερασπιστούν το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, λένε: «Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να εξασφαλίσει την

ασφαλή και απρόσκοπτη για τους εργαζόμενους στο τιμόνι, ημιλειτουργία της συγκοινωνίας σε καιρό απεργίας». Το κουτοπόνηρο είναι ότι για να μην τους πάρουν χαμπάρι (φοβούμενοι αντιδράσεις) ότι θέλουν να εφαρμόσουν τον νόμο Χατζηδάκη, σε κανένα από τα δύο εξώδικα δεν κάνουν αναφορά στον νόμο 4808/21, αλλά η μεν ΟΣΥ μιλάει για το άρθρο 21 του 1264/82, με την προσθήκη «ως ισχύει», στο δε εξώδικο του συνδικάτου δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για τον νόμο Χατζηδάκη! * Μέλος ΔΣ συνδικάτου ΟΑΣΑ-ΕΘΕΛ, εκλεγμένος με την ΕΑΣ

Πολιτική

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΝΑΡ-νΚΑ

Πολιτική πρόταση στην εκδήλωση στις Αναιρέσεις 2022

«Ο

Ανασυγκρότηση και συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

ι πρωτόγνωρες σημερινές συνθήκες επιβάλλουν την ανασυγκρότηση και πλατιά συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Πάνω στη βάση ενός προγράμματος πάλης και σύγκρουσης με τον πόλεμο και τις αιτίες που την γεννούν, υπεράσπισης της ζωής των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και τη φτώχεια, ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος με επαναστατική προοπτική. Πρόγραμμα όχι μόνο για ζύμωση αλλά, κυρίως, για ενωτική κοινή δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ποιο είναι όμως το αναγκαίο πρόγραμμα για μια τέτοια συστράτευση δυνάμεων; Με ποιούς δρόμους και ποιές πρωτοβουλίες θα συντονίσουν τη δράση τους και θα υπερβούν τον κατακερματισμό οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς;» Τα ερωτήματα αυτά έθεσαν στην πρώτη μέρα του φεστιβάλ «Αναιρέσεις 2022» το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ, παρουσιάζοντας την πολιτική τους πρόταση στην εκδήλωση με θέμα «Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην εποχή της κρίσης και του πολέμου». Τις εισηγήσεις έκαναν η Άννα Μπαχτή, μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ και ο Θέμης Λιανός, μέλος του ΚΣ της νΚΑ. Στην εκδήλωση, που παρακολούθησαν πολλοί αγωνιστές και αγωνίστριες, τοποθετήθηκαν εκπρόσωποι από το ΕΚΚΕ, το ΕΕΚ, το ΣΕΚ, το Κόκκινο Νήμα, την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, την Αναμέτρηση, το Ξεκίνημα, τη ΔΕΑ, την ΑΠΟ, την ΟΚΔΕ, ενώ παρενέβη και η Δέσποινα Κουτσούμπα, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το Πριν παρουσιάζει βασικά σημεία από τις εισηγήσεις, ενώ σε επόμενα φύλλα θα υπάρξουν τοποθετήσεις οργανώσεων και αγωνιστών (οι εισηγήσεις και βίντεο της εκδήλωσης στο prin.gr) «Ο πόλεμος έρχεται να συμπυκνώσει και να οξύνει στο έπακρο τις επιπτώσεις της ιστορικής, πολύμορφης κρίσης του καπιταλισμού που όλα δείχνουν πως έχει μπει σε ένα νέο ‘’σπασμό’’», σημείωσε η Άννα Μπαχτή. Βασικοί άξονες του αναγκαίου προγράμματος πάλης είναι: - Γενναίες αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας. Κανένας μισθός κάτω 1.000 ευρώ. Eπαναφορά 13ου και 14ου μισθού/σύνταξης στο δημόσιο, μείωση των ωρών εργασίας/30ωρο πενθήμερο, διατίμηση σε όλα τα βασικά αγαθά, κατάργηση της έμμεσης φορολογίας, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. - Εθνικοποιήσεις των βασικών τομέων της οικονομίας χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Πρώτα απ’ όλα της ενέργειας, των τροφίμων, των τραπεζών, αλλά και της Υγείας και της Παιδείας για να υπερασπίσουμε τα δημόσια αγαθά. Κλείσιμο των χρηματιστηρίων ενέργειας και τροφίμων. Πάλη για τη δια τροφική επάρκεια για τις λαϊκές ανάγκες έξω απ’ τις επιταγές της ΚΑΠ και τους κανονισμούς της ΕΕ. - Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στον

▸ Το αναγκαίο σήμερα πρόγραμμα πάλης, η ανατρεπτική πολιτική γραμμή και οι δρόμοι πολιτικής συνεργασίας

πόλεμο στην Ουκρανία. Αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων, ειδικά του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Ακύρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, λεφτά για τις ανάγκες του λαού. Έξοδος από το ΝΑΤΟ και τον ευρωστρατό, απομάκρυνση των βάσεων. - Συνολική αντιπαράθεση και ανατροπή του πλαισίου της διαρκούς μνημονιακής επιτροπείας, αντικαπιταλιστική ρήξη/έξοδος από την ΕΕ. Διαγραφή του δημόσιου χρέους και του ιδιωτικού χρέους των φτωχών νοικοκυριών. - Πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, πρώτα απ όλα στο δικαίωμα στην απεργία, στη διαδήλωση και τον αγώνα, σε ρήξη με την καταστολή, τον διαρκή έλεγχο, τις κάθε είδους διακρίσεις, το αστικό πολιτικό σύστημα και το κράτος του. - Προστασία της φύσης ενάντια στην εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση, την καταστροφή στο όνομα της «πράσινης μετάβασης» και τις πόλεις τέρατα, στις συνθήκες που γεννούν οικολογικές

Συμβολή στην παρέμβαση και αναζωογόνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στο άνοιγμα ευρύτερων πολιτικών πρωτοβουλιών

καταστροφές και πανδημίες. Ακύρωση των σχεδίων για εξορύξεις ορυκτών πόρων στις διεθνείς θάλασσες (ΑΟΖ). Η πάλη γι αυτούς τους στόχους συμπυκνώνεται στον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και της κυβέρνησης της ΝΔ που την υλοποιεί, όπως και κάθε κυβέρνησης με την ίδια πολιτική. Στρέφεται ενάντια στη συναίνεση του αστικού πολιτικού συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ελληνικής Λύσης). Είναι ο δρόμος για να βαθύνει η κρίση του συστήματος, να οδηγήσει σε ρωγμές και ανατροπές της κυρίαρχης πολιτικής προς όφελος των εργαζομένων, στο άνοιγμα του δρόμου για τις επαναστατικές αλλαγές, για την εργατική εξουσία-δημοκρατία. «Με αυτό το σκεπτικό συμβάλλουμε στην παρέμβαση και την αναζωογόνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και το άνοιγμα πολιτικών πρωτοβουλιών για την ανασυγκρότηση και την αναγκαία σήμερα ενότητα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Προτείνουμε σε όσες δυνάμεις βλέπουν με θετικό τρόπο την πρόταση αυτή να συντονίζονται με σταθερό τρόπο σε βασικά μέτωπα του κινήματος, στη διατύπωση κοινών πολιτικών θέσεων και την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών, στην προώθηση του διαλόγου και πολιτικής παρέμβασης σε όλες τις μάχες της περιόδου. Σε περίπτωση πιθανών εκλογών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει σε πολιτική και εκλογική συνεργασία με τις δυνάμεις και τους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που συμφωνούμε στα βασικά ζητήματα και έχουμε κοινή δράση, αξιοποιώντας και τη θετική πρωτοβουλία των 9 οργανώσεων για το ζήτημα του πολέμου», τονίστηκε εισηγητικά. «Το πολιτικό περιεχόμενο για την ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς δεν είναι μια φιλολογική κουβέντα διαφορετικών προσεγγίσεων, αλλά καθορίζεται από τις ανάγκες της ταξικής πάλης. Ποιοι πολιτικοί στόχοι έρχονται σήμερα σε αντιπαράθεση με τις επιλογές της αστικής μπάντας; Ποιοι μηχανισμοί στηρίζουν την εξουσία του κεφαλαίου και συμβάλλουν στην ακραία επίθεση στους λαούς και άρα πρέπει να τεθούν στο στόχαστρο; Πώς οι δυνατότητες που ανοίγει η εποχή διαπνέουν ένα πρόγραμμα το οποίο με θετικό τρόπο θα παρουσιάζει ότι μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος για τον κόσμο της εργασίας, για να μπορεί τελικά να τον εμπνεύσει; Πώς συνδέονται όλα αυτά με την επαναστατική προοπτική; Ποιο υποκείμενο, πολιτικό και κοινωνικό θα είναι ο υλοποιητής αυτής της προγραμματικής λογικής; Η απάντηση σε αυτά δίνει τελικά χαρακτήρα στο ίδιο το πρόγραμμα. Θα είναι ένα πρόγραμμα μιας κυβέρνησης πιο ριζοσπαστικής και αριστερής που θα το διαπραγματευτεί στα πλαίσια του συστήματος ή θα είναι ένα πρόγραμμα που το ίδιο το λαϊκό εργατικό κίνημα θα το επιβάλλει μέσα από τους αγώνες του, με ορίζοντα το σπάσιμο των καπιταλιστικών δεσμών;», τόνισε στη δική του παρέμβαση ο Θέμης Λιανός, στέλεχος της νΚΑ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Τριάντα χρόνια κρατικός ρατσισμός Η αντιμετώπιση των μεταναστών και μεταναστριών από το ελληνικό κράτος, αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά παραδείγματα άνισης αντιμετώπισης ολόκληρων πληθυσμών, τόσο σε σχέση με τον ντόπιο πληθυσμό όσο και ανάμεσά τους. Επιλεκτικές και απότομες παρεμβάσεις αλλαγής των όρων διαμονής, που τροφοδοτούν την εργοδοτική αυθαιρεσία και την παρανομία με βάση τους αστικούς νόμους, εσωτερικές κατηγοριοποιήσεις με στόχο την ακύρωση των όρων ενοποίησης και κοινής πάλης τους, βία και συγκάλυψη εργοδοτικών δολοφονιών είναι κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά συνολικά της πολιτικής του ελληνικού κράτους τα προηγούμενα 30 χρόνια. Η γενική αυτή εικόνα δεν μεταβάλλεται από τις σποραδικές παρεμβάσεις λείανσης των πιο ακραίων αντιμεταναστευτικών πλευρών των πολιτικών του ελληνικού κράτους. Οι όροι με τους οποίους μπορούν να παραμένουν και να εργάζονται στην Ελλάδα οι μετανάστες και οι μετανάστριες, είναι ένα σημαντικό ζήτημα για τον καθορισμό της παρέμβασης σε αυτούς από τις δυνάμεις που παλεύουν για ένα Νέο Εργατικό Κίνημα. Παίζουν ρόλο στη δυνατότητα των μεταναστών για ανοιχτή πολιτική και συνδικαλιστική πάλη, ενώ από την άλλη μεριά μπορούν να ερμηνεύσουν σε έναν βαθμό και τις πολιτικές τους στάσεις. Η στάση του αστικοποιημένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού καθώς και οι δυνατότητες και τα όρια του μάχιμου και ανεξάρτητου από κράτος και κεφάλαιο εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος συμπληρώνουν την εικόνα. Στόχος αυτού του κειμένου είναι να καταδείξουμε στοιχεία αυτής της κρατικής πολιτικής, μαζί με τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς όρους των δυνατοτήτων κοινής πάλης του εργατικού κινήματος ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρήσκευμα, για την ανατροπή της μισθωτής εκμετάλλευσης.

Στα δίχτυα ενός νομικού πλαισίου που διαμόρφωνε όρους κρατικού ελέγχου και ομηρίας, εργοδοτικής αυθαιρεσίας και συνολικής ανισότητας, «πιάστηκαν» για δεκαετίες οι μετανάστες που βρέθηκαν στη χώρα μας. Επιχειρούμε μια αναδρομή στο νομικό πλαίσιο των προηγούμενων 30 ετών, από τη σκοπιά των αναγκαίων απαντήσεων του σήμερα και του αύριο.

Οι βασικοί νόμοι από το 1990

Κρατώντας μετανάστες σε διαρκή ομηρία Ανάλυση Νίκος Πελεκούδας

ι βασικές νομοθετικές παρεμβάσεις, με τις οποίες το ελληνικό κράτος έχει επιχειρήσει να «ρυθμίσει» τους όρους διαμονής και εργασίας των μεταναστών, είναι οι εξής: Ο πρώτος είναι ο νόμος 1975/1991, με έντονη την αντιμεταναστευτική και ειδικότερα αντιαλβανική υστερία, ο οποίος δίνει περισσότερο βάση στην ενίσχυση των συνόρων, στη δίωξη της «λαθρομετανάστευσης», περιγράφει αυστηρές ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, ενώ διευκολύνει και τις διαδικασίες των απελάσεων. Βέβαια η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δεν κά-

νει καθόλου τα στραβά μάτια και στην καθαρά εργασιακή πλευρά του ζητήματος, στην εκμετάλλευση δηλαδή των μεταναστών. Η εξατομικευμένη αδειοδότηση εργασίας για συγκεκριμένες εργασίες, που δεν μπορούν να καλυφθούν από το ελληνικό εργατικό δυναμικό, δίνει τον τόνο. Ο μετανάστης είναι βασικά απειλή, ο οποίος ήρθε για να διαρρήξει την «κοινωνική ειρήνη». Είναι η περίοδος των εμβληματικών «επιχειρήσεων σκούπα», που στήνονταν με όρους σόου για τον επηρεασμό της κοινωνίας. Βρισκόμαστε άλλωστε στην περίοδο των περίφημων εθνικιστικών συλλαλητηρίων για την ονομασία της Μακεδονίας. Η δεύτερη σημαντική παρέμβαση είναι ο ν. 2434/1996 καθώς και τα ΠΔ 358 και 359 του 1997, που προκύπτουν από αυτόν. Η κυβέρνηση Σημίτη πια, και με δεδομένη την πενταετία που έχει προηγηθεί κάνει μια μικρή στροφή με κέ-

ντρο τους όρους της καθαυτό παροχής εργασίας και εκμετάλλευσης στη χώρα με στόχο φυσικά τη διαμονή. Ο νόμος του 1991 παραμένει σε ισχύ, ενώ ο νέος νόμος δίνει κυρίως βάση στην απόδειξη πραγματικής εργασίας από το μετανάστη ως κριτήριο για να εξεταστεί η διαμονή. Εδώ είναι που έρχεται πια η γνωστή Πράσινη Κάρτα, η οποία μπορεί να διαρκεί από ένα έως τρία χρόνια. Βέβαια η αντιμεταναστευτική πολιτική είναι και πάλι παρούσα υπό την έννοια ότι η ανανέωση της άδειας συναρτάται από κάποια αμφιλεγόμενα κριτήρια όπως το είδος της εργασίας του μετανάστη, την κατάσταση της αγοράς εργασίας, το γενικότερο συμφέρον της εθνικής οικονομίας κ.τ.λ. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί καθόλου εδώ και το στοιχείο της πειθάρχησης. Ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά θα διατηρηθούν και στο επόμενο νομοθέτημα που

είναι ο ν. 2910/2001. Παρόλο που σε διακηρυκτικό επίπεδο η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη επιχείρησε να εμφανιστεί με πιο φιλομεταναστευτικό λόγο, προσπαθώντας να λειάνει τις πιο σκληρές πλευρές του νόμου του 1991, επί της ουσίας δεν μετακινήθηκε καθόλου. Το πραγματικά νέο στοιχείο είναι πως εδώ οι μετανάστες δεν αντιμετωπίζονται μόνο ως κίνδυνος, αλλά μπαίνει και το ζήτημα των πιο αντικειμενικών κριτηρίων των όρων διαμονής και διακηρυκτικά τουλάχιστον της κοινωνικής ενσωμάτωσής τους. Βέβαια δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτός ο ελιγμός της τότε κυβέρνησης. Βρισκόμαστε στην τελική φάση των έργων για την Ολυμπιάδα του 2004, δεν υπάρχουν πολυτέλειες για απώλεια εργατικής δύναμης φτηνής και μαζικής. Υπεύθυνο για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας σε σχέση με τους μετανάστες

Εικονοκλάστες δεν είναι το υπουργείο Εργασίας αλλά το υπουργείο Εσωτερικών! Αποτέλεσμα η ίδια ταλαιπωρία. Βραχύχρονες ανανεώσεις αδειών παραμονής, δυσκολίες στην εκπλήρωση των αντικειμενικών κριτηρίων (π.χ. αριθμός ενσήμων) θα οδηγήσει την κατάσταση σε ένα αδιέξοδο όπου πάνω από το 60% των μέχρι τότε εγγεγραμμένων μεταναστών θα έχει δυσχέρειες να ανανεώσει την άδειά του. Ο νόμος 2910/2001 θα τροποποιηθεί 60 φορές(!), προκειμένου να καταφέρει η πλειοψηφία των μεταναστών να συγκεντρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις. Ο νόμος 3386/2005 της κυβέρνησης Καραμανλή θα επιχειρήσει να προσθέσει κάποια ζητήματα με τη διευκόλυνση της επανένωσης οικογενειών μεταναστών, όμως κατά βάση θα έχει διαχειριστικό χαρακτήρα, διατηρώντας ιδιαίτερα όλες τις δυσκολίες στην ανανέωση της άδειας των μεταναστών με αποτέλεσμα τη διατήρηση μεγάλου μέρους τους στο καθεστώς του ανασφάλιστου. Οι δύο τελευταίοι σημαντικοί νόμοι πριν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι 3536/2007 και ο 4251/2014. Πιο σημαντικός θεωρείται ο δεύτερος, γιατί μετατοπίζει σχετικά το κριτήριο διαμονής από την εργασία στα χρόνια παραμονής στη χώρα. Γενικά για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους αυτό ήταν κάτι διαφορετικό. Βέβαια εννοείται πως υπάρχουν όλες οι σχετικές προβλέψεις για την αποτροπή πρόσθετης μετανάστευσης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ θα κινηθεί και στο μεταναστευτικό με την ίδια αναξιόπιστη λογική και τελικά υπέρ των γενικότερων κρατικών

πολιτικών όπως μέχρι τώρα τις έχουμε δει. Στην αρχή της διακυβέρνησης έχουμε το ν. 4332/2015, ο οποίος επιδιώκει να διευκολύνει πλευρές της παραμονής των μεταναστών στη χώρα (διευκόλυνση της διαμονής για εξαιρετικούς λόγους μειώνοντας τα αναγκαία έτη διαμονής πριν την αίτη-

του 2014, επιχειρεί να εξορθολογίσει κάποιες πλευρές των διαδικασιών. Βέβαια, όλα θα αντιστραφούν μετά την υπογραφή του μνημονίου το φθινόπωρο του 2015. Με το ν. 4375/2016, με τον οποίο ενσωματώνεται η συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας, το βάρος δίνεται στην ανά-

Το 2001 τέθηκαν και ζητήματα ενσωμάτωσης των μεταναστών. Λίγο πριν την Ολυμπιάδα του 2004, δεν υπάρχουν πολυτέλειες για απώλεια εργατικής δύναμης φτηνής και μαζικής

ση, ειδική άδεια για ανθρωπιστικούς λόγους, διευκόλυνση άδειας διαμονής για μετανάστες δεύτερης γενιάς κ.λπ.) και γενικότερα υπάρχει μια σαφής μετατόπιση των κριτηρίων διαμονής με βάση τα έτη και όχι την εργασία. Χωρίς να αποτελεί ένα ριζικά διαφορετικό πρόγραμμα με τα προηγούμενα και ιδιαίτερα αυτό

σχεση των προσφύγων και μεταναστών από το να βρεθούν στην Ελλάδα, ενώ καθήκοντα ρύθμισης μεταναστευτικών ζητημάτων ανατίθενται μέχρι και στο υπουργείο Άμυνας. Ήδη από τον Μάρτιο του 2018 το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών εντοπίζει προβλήματα κι ανακολουθίες σε όσα επιχειρήθηκαν από το 2014 και μετά.

Από το 2019 και μετά η κυβέρνηση της ΝΔ εκτός των αντιπροσφυγικών νομοθετημάτων που θα προωθήσει, στην κατεύθυνση σκλήρυνσης παροχής ασύλου και αυξανόμενων επιστροφών-απελάσεων στις χώρες καταγωγής τους (το θέμα είναι διακριτό συνολικά με τους νόμους του Οκτωβρίου 2019, Μαΐου 2020, Σεπτεμβρίου 2020), θα προωθήσει σε συνεργασία με το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν πρόσθετες αντιμεταναστευτικές συμφωνίες. Σε πρώτη φάση 15.000 πολίτες από το Μπαγκλαντές που μένουν στην Ελλάδα θα έχουν άδεια εποχικής εργασίας 9μήνου και μετά θα γυρίζουν στη χώρα τους. Στη συνέχεια 4.000 θα μπορούν ανά έτος και πάλι για 9μηνο να εργάζονται στο ίδιο καθεστώς. Η συμφωνία δεν προβλέπει καμιά δυνατότητα μόνιμης παραμονής, παροχής ιθαγένειας, ούτε καν οικογενειακής επανένωσης. Συμπερασματικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1990 και μετά κινήθηκαν στην κατεύθυνση της αποτροπής επιπλέον υποδοχής μεταναστών, ενώ η παραμονή τους στη χώρα κινείται σε ένα συνδυασμό κριτηρίων (εργασία ή χρόνος προσωρινής διαμονής). Το αποτέλεσμα είναι να αναπαράγεται ένας κατακερματισμός διαφορετικών κατηγοριών μεταναστών, με διαφορετικά ένσημα αναγκαία για παραμονή, ταλαιπωρία στη συλλογή των απαιτούμενων εγγράφων, δημιουργία ενός χώρου ωμής εργοδοτικής παρανομίας σε συνδυασμό με μια κρατική πολιτική που με ελάχιστες εξαιρέσεις χρησιμοποιεί το μεταναστατευτικό σε πολιτική αντιδραστική κατεύθυνση.

Μετανάστες: αυτοί οι «αόρατοι» πανταχού παρόντες ▸ Το 85% είναι μισθωτοί, κυρίως σε οικοδομές, βιομηχανία, εστίαση ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ το ότι δεν υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια καταγραφής των ποσοτικών και των ποιοτικών δεδομένων για τους μετανάστες στην Ελλάδα. Έπειτα από κοπιώδεις προσπάθειες, και με βάση τις σποραδικές πηγές που υπάρχουν έχουμε τα εξής δεδομένα. Οι μετανάστες αποτελούν το 8-10% του πληθυσμού. Σε ένα ποσοστό 85% είναι μισθωτοί εκμεταλλευόμενοι, παρόλη την προσπάθεια μικρής επιχειρηματικότητας μετά την οικονομική κρίση. Έρευνες της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και ακαδημαϊκές εργασίες, καταδεικνύουν την αύξηση των μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, με τους γονείς τους γεννημένους επίσης στην

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ελλάδα. Γεγονός που αναδεικνύει δυνατότητες ουσιαστικής συνύπαρξης και κοινής πάλης για καλύτερη ζωή. Οι μετανάστες κατά βάση εργάζονται στις κατασκευές, τη βιοτεχνία-μεταποίηση, σε ιδιωτικά νοικοκυριά, σε ξενοδοχεία και εστιατόρια. Ενδεικτικά στις κατασκευές μετανάστης είναι ο 1 στους 3 από το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο, ενώ στα ιδιωτικά νοικοκυριά το 75% είναι γυναίκες. Από το 2008 που βρισκόταν στο 4,8%, το 2017 οι μετανάστες εργαζόμενοι στην γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία ανήλθαν στο 13,3%, με ανοδική τάση. Μια συνεκτίμηση δεδομένων και για την χωροταξική κατανομή των μεταναστών θα ολοκλήρωνε

ακόμα πιο αξιόπιστα την εικόνα. Οι μετανάστες/ριες εργάτες/τριες στην Ελλάδα δεν είναι κάποιο εξωτικό είδος. Δουλεύουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους δίπλα μας. Οι αντικειμενικές προϋποθέσεις μιας νέας ενοποίησης της εργατικής τάξης είναι παρούσες, παρά τις συστηματικές νομοθετικές προσπάθειες κατακερματισμού των ίδιων των μεταναστών και της αναπαραγωγής της καχυποψίας μεταξύ αλλοδαπών και ντόπιων. Εθνικές, θρησκευτικές και ευρύτερες πολιτισμικές προκαταλήψεις είναι παρούσες, και σε μια εποχή αναζωπύρωσης των πολέμων και απαιτείται ιδιαίτερη πρόνοια από το νέο εργατικό κίνημα για την αντιμετώπισή τους.

Επείγουσα η διεθνιστική κομμουνιστική παρέμβαση Η ανάγκη προγραμματικής δράσης από διεθνιστικές κομμουνιστικές θέσεις είναι εξαιρετικά αναγκαία, και προφανώς η «έρευνα» της πολιτικής παρέμβασης στους μετανάστες εργάτες, θα είναι και η πλέον αξιόπιστη, αυτή που θα χτίσει αγωνιστικούς δεσμούς και εμπιστοσύνη. Εδώ παρουσιάστηκαν κάποιες αναγκαίες αφετηριακές εκτιμήσεις. Επιπρόσθετα αυτή η πάλη έχει τη δυνατότητα να λάβει υπόψη της, σημαντικές προσπάθειες του άμεσου παρελθόντος και παρόντος (π.χ. ΣΥΠΡΟΜΕ, παρεμβάσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ): Την ανάγκη τσακίσματος όλου του νομοθετικού χαρτοβασίλειου κατακερματισμού των μεταναστών. Ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε όλους. Πάλη για τη διεύρυνσή τους στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την αστική πολιτική και για όλους/ες τους εργαζόμενους/ες. Την αναγκαία μάχη για το άνοιγμα των σωματείων στους μετανάστες εργάτες/τριες. Η ΓΣΕΕ είναι λαλίστατη από τα γραφεία της, και στην πράξη σιωπή, ή αντίδραση στα πιο ακραία φαινόμενα εργοδοτικής βίας. Η αυτοτέλεια παρέμβασης στο ζήτημα να μην το καθιστά ένα πολιτικό θέμα σε διαρκή ΜΚΟποίηση αποκομμένων από το εργατικό κίνημα πρωτοβουλιών με απουσία τελικά χειραφετητικού πολιτικού ορίζοντα, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν. Τον σεβασμό, αλλά όχι την υπόκλιση σε θρησκευτικές προκαταλήψεις και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των μεταναστών. Η πολυχρωμία είναι δύναμη συγκεντρωμένη στη γροθιά της μάχης με το κράτος και τα αφεντικά. Διαφορετικά είναι αφορμή κατακερματισμού. Συμμετοχή και επιμονή στη δημιουργία δεσμών στους αγώνες που «σκάνε μύτη» αυτή την εποχή στους εργάτες γης και όχι μόνο σε αυτούς. Ιδιαίτερη μέριμνα για την πάλη ενάντια στα «εργατικά ατυχήματα», εργοδοτικές δολοφονίες, την μαφιόζικη τρομοκράτηση μεταναστών.

10 Συγκέντρωση σωματείων την Πέμπτη 16/6 κατά νόμου Χατζηδάκη

νΚΑ Θεσσαλονίκης για τις συκοφαντικές αθλιότητες της ΠΚΣ-ΚΝΕ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΣΕ ΕΡΓΑΤΙΚΗ συγκέντρωση ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη, την Πέμπτη 16 Ιουνίου στις 7 μ.μ. στον πεζόδρομο της Κοραή και πορεία στη βουλή, καλούν κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συλλογικότητες γειτονιών, με αφορμή τον έναν χρόνο από την ψήφιση του αντεργατικού-απεργοκτόνου εκτρώματος από την κυβέρνηση. «Ο νόμος Χατζηδάκη στοχεύει να βάλει στον γύψο τους εργατικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες, ώστε να εξασφαλιστεί η υποταγή στις εργοδοτικές και κυβερνητικές επιλογές. Ο αγώνας για να ανατραπεί ο νόμος 4808/21 είναι μονόδρομος για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Για να υπάρξουν διεκδικήσεις και εργατικές νίκες πρέπει να συγκρουστούμε με το νόμο έκτρωμα», τονίζεται στο κάλεσμα. Τα σωματεία αναδεικνύουν επίσης και το ζήτημα της επίθεσης που έχει εξαπολυθεί στον κόσμο της εργασίας με την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, τους εξευτελιστικούς μισθούς (και την «αύξηση» κοροϊδία), την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις, τη μεταφορά στις πλάτες του λαού του κόστους από την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. «Όλα αυτά γεννούν αγανάκτηση και διάθεση αντίστασης. Τις εργατικές-λαϊκές αντιδράσεις θέλουν να αποτρέψουν. Γι’ αυτό εντείνουν την κρατική καταστολή, γι’ αυτό θωρακίζουν το αντιδημοκρατικό τους οπλοστάσιο», αναφέρουν τα σωματεία και καλούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ επίθεση σε βάρος μέλους της νΚΑ και του σχήματος ΑΡΑΓΕ-ΕΑΑΚ εκτόξευσε την Παρασκευή 3 Ιούνη, κατά την διάρκεια της γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων ΑΠΘ, συνδικαλιστής της ΚΝΕ. Όπως αναφέρει η Οργάνωση Σπουδάζουσας της νΚΑ Θεσσαλονίκης έφτασε στο θλιβερό σημείο να κάνει ερώτηση με απαράδεκτες για δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος εκφράσεις του τύπου «την Μαρφίν ποιος την έκαψε;» και να εκτοξεύει κατηγορίες για «συμπόρευση με την Ασφάλεια». «Δεν κρύβεται το πολιτικό αδιέξοδο της ΠΚΣ και της ΚΝΕ και η απόφασή της να μην κλιμακωθούν οι αγώνες. Ξεπερνάει όμως κάθε όριο η υιοθέτηση της συκοφαντικής προπαγάνδας της κυβέρνησης, της ακροδεξιάς και των καθεστωτικών ΜΜΕ, για δήθεν ευθύνες των διαδηλωτών και ειδικά αυτών που προέρχονται από την κομμουνιστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά για τον εγκληματικό εμπρησμό και τους νεκρούς στη τράπεζα Μαρφίν», σημειώνει. «Η προβοκατορολογία και η διάσπαση ευνοούν μόνο την κυβέρνηση και το σύστημα. Οι φοιτητές θα γυρίσουν την πλάτη, σε όποιον πιστεύει ότι η προβοκάτσια και η συκοφαντία θα γίνει πρακτική του νεολαιίστικου κινήματος», καταλήγει.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ο Αντιπολεμικός Διεθνιστικός Συντονισμός Πειραιά διοργανώνει την Τρίτη 14/6 στις 7.30 μ.μ. στα Λιπάσματα Δραπετσώνας (μικρό θεατράκι) ανοιχτή αντιπολεμική εκδήλωση. «Καλούμε εργαζόμενους, νεολαία και φτωχά λαϊκά στρώματα, εργατικές, τοπικές, νεολαιίστικες, φεμινιστικές κινήσεις, σχήματα, συλλογικότητες, παρατάξεις και οργανώσεις να παλέψουμε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό/καπιταλιστικό πόλεμο. Σε πανελλαδική καμπάνια ενάντια στην επερχόμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ με κατάληξη κεντρική συγκέντρωση-διαδήλωση τις ημέρες που θα πραγματοποιείται η σύνοδος. Όχι στην ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία», αναφέρει μεταξύ άλλων το κάλεσμα.

ΣΧΟΛΙΟ RADICAL IT ΓΙΑ ΠΡΟΕ∆ΡΟ ΣΕΤΗΠ

Για σεξιστικό παραλήρημα του προέδρου του ΣΕΤΗΠ κάνει λόγο η γυναικεία ομάδα του Radical IT. Όπως αναφέρει, σε αίτημα που κατέθεσε, ώστε να μπει ως διεκδίκηση στη συλλογική σύμβαση εργασίας του κλάδου, όλες οι εργαζόμενες που υποφέρουν από δυσμηνόρροια να δικαιούνται έως και 3 μέρες επιπλέον άδεια κάθε μήνα, ο πρόεδρος του σωματείου το καταψήφισε με τη δικαιολογία ότι έτσι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως «άρρωστες». «Τέτοιες αναχρονιστικές απόψεις που δεν αναγνωρίζουν τις λειτουργίες του γυναικείου σώματος συντηρούν και αναπαράγουν την έμφυλη καταπίεση. Δεν δεχόμαστε από κανέναν άντρα να μας υποδεικνύει πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε το σώμα μας», σχολιάζει μεταξύ άλλων.

ΛΑΤΙΝ ΒΡΑ∆ΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Η Ομάδα Ισπανικών και η Ομάδα latin χορού της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας (Σουλίου και Δέρκων) διοργανώνουν την Παρασκευή 10/6 στις 8.30 μ.μ. μια βραδιά γεμάτη μουσική και χορό από την Ισπανία και τη Λατινική Αμερική! Με ισπανικά μεζεδάκια, sangria, latin χορό και πολλές εκπλήξεις!

Άκυρη η κατάσχεση πετρελαίου Δεκτές έκανε την Τετάρτη 8/6 το Συμβούλιο Εφετών Χαλκίδας τις αντιρρήσεις που είχε καταθέσει ο νομικός εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας εταιρείας του δεξαμενοπλοίου «Lana» το οποίο είχε δεσμευθεί έπειτα από αίτημα των ΗΠΑ στην Κάρυστο. Το κατασχεμένο φορτίο, 107.000 τόνοι ιρανικού πετρελαίου που έχει μεταφερθεί σε μισθωμένο από τις ΗΠΑ δεξαμενόπλοιο, θα πρέπει να επιστραφεί. Η απόφαση φαίνεται να λειτουργεί ως «όχημα» για αποδέσμευση των δύο ελληνικών τάνκερ που παραμένουν υπό καθεστώς ομηρίας στον Περσικό Κόλπο.

ΠΕΝΕΝ υπέρ εργαζομένων ∆ήμου Πειραιά Τη στήριξή της στον αγώνα και τα αιτήματα των μηχανικών και εργατοτεχνικών του Δήμου Πειραιά εκφράζει η ΠΕΝΕΝ. Οι εργαζόμενοι παλεύουν για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και καταβολή των απλήρωτων υπερωριών. Απαιτούν την κατάργηση της υποχρεωτικής εργασίας Σαββατοκύριακα και αργίες καθώς και να μπει φραγμός στις εκδικητικές μετακινήσεις. «Καλούμε τον δήμαρχο να εγκαταλείψει τον ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο του αυταρχισμού, την απληρωσιά και την εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων», σημειώνει.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Συνέντευξη ▶ Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται. Πού πάνε τα πράγματα;

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία ολόκληρος ο κόσμος μπαίνει σε ένα καινούργιο καθεστώς. Δεν είναι μόνο η Ουκρανία, έχουν γίνει πολεμικές συγκρούσεις και νωρίτερα. Τα εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα πρέπει να κάνουν εκτίμηση της νέας κατάστασης και να πάρουν θέση. Βαδίζουμε προς οικονομική κρίση διεθνώς, ενώ και ο τιμάριθμος ανεβαίνει παγκόσμια. Θα αρχίσουν σιγά-σιγά αγώνες σε διεθνή κλίμακα.Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, που θέλουν να ισχυροποιηθούν στη νέα κατάσταση. ▶ Ποια είναι τα καθήκοντα του αντιπολεμικού κινήματος;

Χρειάζεται διεθνής κινητοποίηση και συντονισμός για την ειρήνη, πάλη αντιιμπεριαλιστική και αντιπολεμική, χωρίς να ξεκόβεται από τον ταξικό αγώνα. Σήμερα υπάρχουν σε χώρες της Ευρώπης αρκετές οργανώσεις που μιλούν στο όνομα της ειρήνης. Αλλά τελικά έχουν γίνει ουρά του ΝΑΤΟ. Ποιος θα μάς προστατεύσει από τον πόλεμο; Το ΝΑΤΟ; Μα, το ΝΑΤΟ δεν είναι δύναμη ειρήνης, είναι δύναμη πολέμου και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Γι’ αυτό λέμε πως δεν αρκούν μερικά συνθήματα. Θέλει βαθιά ανάλυση, θεωρητική δουλειά, γιατί έχει διαμορφωθεί ένα ιδεολογικό κενό σε αυτά τα θέματα. Δεν αρκεί να λες πως «είμαστε με την ειρήνη» εάν δεν είσαι κατά του ΝΑΤΟ και του ιμπεριαλισμού. ▶ Ποιο είναι το κλίμα στην Τουρκία όσον αφορά τις σχέσεις με την Ελλάδα; Εδώ ο μισός χρόνος των δελτίων ειδήσεων αφιερώνεται στον Ερντογάν και στη διασπορά φόβου για την «τουρκική επιθετικότητα».

Το θέμα Τουρκία-Ελλάδα δεν συζητιέται πολύ σε εμάς. Ο κόσμος πιο πολύ ενδιαφέρεται για την πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Στις δημοσκοπήσεις τα ελληνοτουρκικά δεν είναι καν στην πρώτη δεκάδα των πιο «καυτών» θεμάτων, όπου κυριαρχούν η φτώχεια και το προ-

Ερτζουμέντ Ακντενίζ πρόεδρος Κόμματος Εργασίας (ΕΜΕΡ)

Κοινός αγώνας για ειρήνη ενάντια στο ΝΑΤΟ «Ο λαός στην Τουρκία ρκία δεν βλέπει τους Έλληνες νίζει σαν εχθρούς», τονίζει ρος στο Πριν ο πρόεδρος μέντ του ΕΜΕΡ Ερτζουμέντ οντας μια Ακτενίζ, μεταφέροντας να για διαφορετική εικόνα το τι γίνεται στη γειτονική χώρα: «Το θέμα Τουρκία-Ελλάδα δεν συζητιέται πολύ σε ιο εμάς. Ο κόσμος πιο αι πολύ ενδιαφέρεται για τη φτώχεια». Δεν αρκεί να λες πως «είμαστε με την ειρήνη», εάν δεν είσαι κατά του ΝΑΤΟ και του νίζει ιμπεριαλισμού, τονίζει ΜΕΡ. ο πρόεδρος του ΕΜΕΡ. σε επίσης Ο Ε. Ακτενίζ μίλησε εια για την προσπάθεια του συγκρότησης τρίτου πολιτικού πόλου στην σία Τουρκία για Εργασία και Δημοκρατία. κή σφυγικό. Κι από εξωτερική έπολιτική πιο πολύ ενδιαφέτη ρει τι θα γίνει στη Συρία, στη ως Μέση Ανατολή κλπ. Βεβαίως τα αστικά ΜΜΕ και όσα επηρεάζει η κυβέρνηση μιλούν για την Ελλάδα, για την «μπλε πατρίδα», για το Αιγαίο, αλλά ο κόσμος δεν ασχολιέται. Ο λαός δεν βλέπει τους Έλληνες σαν εχθρούς. αΕμείς στο Αιγαίο και παύντού θέλουμε ειρηνική συνύαι παρξη των λαών μας. Είναι ός σημαντικό να υπάρχει κοινός αγώνας των λαών για την ειρήνη, ενάντια σε κάθε προβοκάτσια για πόλεμο. Οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να βάλουν τους λαούς να τσακώνονται. Για εμάς είναι

Η Τουρκία έγινε το Μπαγκλαντές της ΕE. Δεν χρειάζεται οι πολυεθνικές να πάνε στην Ασία, έρχονται στην Τουρκία, που είναι κοντά και οι μισθοί χαμηλά

στον

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

σθοί είναι χαμηλοί, γίνεται η δουλειά. ▶ Πώς διαμορφώνεται η πολιτική κατάσταση;

πολύ σημαντικό να δείξουμε στην Τουρκία πως ο λαός στην Ελλάδα έχει μια αντιιμπεριαλιστική, αντιαμερικάνικη, αντιΝΑΤΟϊκή παράδοση και στάση. Πως και σήμερα αγωνιστές του εργατικού κινήματος κι αριστεροί στην Ελλάδα δεν μιλάνε απλά για ειρήνη, αλλά παλεύουν ενάντια στο ΝΑΤΟ και την αύξηση της παρουσίας του, στην μεγάλη επέκταση των αμερικάνικων βάσεων, στους τεράστιους εξοπλισμούς, ενάντια στα σχέδια που θέλουν την περιοχή μας προγεφύρωμα πολέμου. Αυτό βοηθάει και τον δικό μας αγώνα ενάντια στους κοινούς εχθρούς. ▶ Ποια είναι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία;

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είμαστε πέμπτοι στον κόσμο σε πληθωρισμό. Αλλά στην Τουρκία δεν πιστεύουμε κανένα αριθμό. Η κυβέρνηση μιλάει για τιμάριθμο 40%, ανεξάρτητες πηγές λένε 80%, ενώ ο ρυθμός ανόδου του είναι 160%! Μέσα στην εργατική τάξη υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια, αλλά οι αγώνες δεν είναι στο επίπεδο που απαιτείται. Από ΟκτώβριοΔεκέμβριο 2021 κάναμε μια καμπάνια για την ανάγκη να ανέβουν τα με μεροκάματα. Από την αρχή του 20 ξεκίνησαν απεργίες, έγι2022 να 120 Ιανουάριο και Φεβρουναν άρ άριο. Το πρωτότυπο ήταν πως έ έγιναν πολλές απεργίες που αποφάσιζαν μόνοι τους οι εργάτες στους χώρους δουλειάς χωρίς αποφάσεις συνδικάτων. Έκαναν συνελεύσεις, έβγαζαν επιτροπές και προχωρούσαν στην απεργία. Οι εργαζόμενοι υποχρεών ώνονται να δουλεύουν παρα ραπάνω ώρες ή και σε δύο δο δουλειές, γιατί δεν βγαίνουν. Τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλά. Η Τουρκία έγινε το Μπαγκλαντές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν χρειάζεται οι πολυεθνικές να πάνε στην Ασία, έρχονται στην Τουρκία, είναι και κοντά, οι μι-

Στην Τουρκία έχουν συγκροτηθεί δύο πολιτικά μέτωπα. Το πρώτο είναι η «Προεδρική Συμμαχία» που συμμετέχουν βασικά το ΑΚΡ του Ερντογάν και το ΜΗΡ («Γκρίζοι Λύκοι») και το άλλο είναι η «Εθνική Συμμαχία», με το CHP του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και άλλα έξι κόμματα κλπ. Η αντιπαράθεση μεταξύ τους είναι πολύ έντονη, αλλά και τα δύο μπλοκ είναι αστικά. Εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν τρίτο πόλο, τον πόλο της εργασίας και δημοκρατίας. Απευθυνόμαστε σε μια σειρά κόμματα για να συσπειρωθούν. Θέτουμε τέσσερα βασικά ζητήματα για το μέτωπο: Τα δικαιώματα των εργαζομένων, όχι μόνο στα λόγια, αλλά για να γίνουν βήματα στην πράξη. Την αντιιμπεριαλιστική πάλη, ειδικά ενάντια στο ΝΑΤΟ. Το κοσμικό κράτος, τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος. Κι ακόμα, τι σύστημα θέλουμε. Κάποιοι περιορίζουν το ζήτημα στο θέμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όχι προεδρικής. Αλλά για εμάς το θέμα της δημοκρατίας και της προοπτικής είναι πολύ ευρύτερο. Η αστική αντιπολίτευση προσπαθεί να πείσει τον κόσμο πως η μόνη λύση είναι οι εκλογές και η αλλαγή κυβέρνησης. Εμείς προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν πόλο, όχι μόνο για τις εκλογές. Βεβαίως, ειδικά οι προεδρικές εκλογές θα έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Πρώτος δικός μας στόχος είναι να φύγει ο Ερντογάν, αλλά με την επίδραση των εργατικών και λαϊκών αγώνων. ▶ Ποια είναι η στάση του κεφαλαίου απέναντι στον Ερντογάν;

Η αστική τάξη της Τουρκίας και οι ιμπεριαλιστές θέλουν να αλλάξουν άλογο στην κυβέρνηση. Βλέπουν πως ο Ερντογάν δεν πείθει τις μάζες και θα ήθελαν αντικατάσταση. Πρόσφατα η Ένωση των Τούρκων Βιομηχάνων πήρε ανοιχτά θέση υπέρ της αλλαγής κυβέρνησης. Αλλά βεβαίως ο Ερντογάν θα το παλέψει και μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε μέθοδο για να κερδίσει τις εκλογές. Εάν ξανακερδίσει το ΑΚΡ το κεφάλαιο είναι έτοιμο να πάει μαζί του.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Καλώς ανταμωθήκαμε Ένας πολύχρωμος κόσμος γεμάτος ζωντάνια και ενέργεια κόντρα στο γκρίζο, ακόμα και μαύρο της εποχής, ξεδιπλώθηκε την Παρασκευή 3, το Σάββατο 4 και την Κυριακή 5 Ιουνίου στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πολλές χιλιάδες νέοι και νέες αλλά και άνθρωποι όλων των ηλικιών πλημμύρισαν τον μεγάλο χώρο όπου λάμβανε χώρα το φεστιβάλ Αναιρέσεις 2022, κάνοντάς τον να μοιάζει ασφυκτικά μικρός για την τεράστια δυναμική που ξεδιπλώθηκε τις τρεις αυτές μέρες και νύχτες. Το πρώτο «κανονικό» μεγάλο ραντεβού με το φεστιβάλ μετά από δύο παράξενα και δύσκολα χρόνια, αγκαλιάστηκε με τόση θέρμη από τη νεολαία της Αθήνας που ξάφνιασε ευχάριστα ακόμα και τους πιο αισιόδοξους. Ίσως γιατί αυτή τη φορά ήταν κάτι παραπάνω από ένα καλοδουλεμένο, ποιοτικό, πολιτικό και πολιτιστικό φεστιβάλ: Ήταν η κήρυξη της επανένωσης χιλιάδων ανθρώπων που πάλεψαν επί πολλούς μήνες με την απομόνωση, τη μοναξιά, τη στοχοποίηση από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τα αστυνομικά κλομπς, την έλλειψη προοπτικής, την απόγνωση. Των νέων γυναικών και ανδρών που έμαθαν να συμμετέχουν σε απαγορευμένες διαδηλώσεις, να αντιμετωπίζουν με θάρρος την καταστολή, να ξεγλιστρούν από τους δρακόντειους ελέγχους και τα πρόστιμα. Να αναμετρώνται με την εργοδοτική βία και αυθαιρεσία και να λογαριάζονται με τα ατομικά τους αδιέξοδα. Να αναζητούν τη συλλογικότητα σε πάρκα και πλατείες, συνειδητοποιώντας –από την αντίδραση του κράτους– πόσο πολύ ενοχλούν ακόμα και τα ψήγματα συλλογικής ζωής, ελευθερίας, αυτενέργειας και μη εμπορευματικής διασκέδασης. Οι Αναιρέσεις «έμειναν ενεργές» αυτά τα δύο χρόνια, ταξιδεύοντας από πλατεία σε πλατεία το καλοκαίρι του 2020 και του 2021 για να συναντήσουν τους νέους και τις νέες που αρνήθηκαν να ζήσουν με ψευτοεπιδόματα και cocooning. Δυο χρόνια μετά, η νεολαία της Αθήνας ήρθε περήφανα να συναντηθεί με το φεστιβάλ στην «έδρα» του, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η άλλη όψη

Γιώργος Μουρμούρης

Οι μαζικότερες Αναιρέσεις τον «καιρό των τεράτων»

ερίπου 20.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν τον χώρο του φεστιβάλ «Αναιρέσεις» της Αθήνας μέσα σε τρεις ημέρες. Αριθμός εντυπωσιακός από μόνος του, που αποτελεί ρεκόρ για την ιστορία του φεστιβάλ, ακόμα και σε σύγκριση με χρονιές έντονων κοινωνικών διεργασιών και πολιτικών συγκρούσεων, όπως το 2012 και το 2015. Το απόγευμα της Παρασκευής, μετά από τουλάχιστον τρεις ημέρες εντατικής προετοιμασίας, ο χώρος της Γεωπονικής ήταν έτοιμος να υποδεχτεί τους νέους και νέες της Αθήνας. Όπως πάντα, τους κεντρικούς διαδρόμους μεταξύ των δύο σκηνών του φεστιβάλ περιστοίχιζαν θεματικά περίπτερα συλλογικοτήτων γειτονιάς, εργατικών πρωτοβουλιών και σχημάτων, ομάδων αλληλεγγύης και εναλλακτικών-μαχητι-

Το Σάββατο, εκατοντάδες κόσμου παρακολούθησαν την κεντρική εκδήλωση, που επιχείρησε να αναμετρηθεί με την πιο καταστροφική συνέπεια του σύγχρονου καπιταλισμού, τον πόλεμο που έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας, ειδικά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

κών εντύπων. Ανάμεσά τους και η εφημερίδα μας, το Πριν. Κουζίνες αλληλεγγύης, πάγκοι δημιουργών κοσμημάτων και φυσικά το μεγάλο βιβλιοπωλείο του φεστιβάλ, συμπλήρωναν το σκηνικό. Σε χώρους άμεσα ορατούς και προσβάσιμους από όλους τους επισκέπτες της Γεωπονικής λάμβαναν χώρα το απόγευμα και των τριών ημερών τα workshops, που φέτος ήταν ίσως πιο μαζικά από κάθε άλλη χρονιά. Τις ανοιχτές συζητήσεις για την «πολιτική οικονομία της διαχείρισης της πανδημίας στην ΕΕ και το μέλλον του νεοφιλελευθερισμού» την Παρασκευή, για το «καλειδοσκόπιο των ΜΜΕ» και τους δρόμους της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας το Σάββατο και –ιδίως– για την ψυχική υγεία, τα «σημάδια της καραντίνας» και τις διεξόδους, την Κυριακή, παρακολούθησαν συνολικά εκατοντάδες άνθρωποι.

Ακόμα πιο μαζικές ήταν οι τρεις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Κατά σειρά, τα θέματα των εκδηλώσεων ήταν· «για την αντικαπιταλιστική Αριστερά στην εποχή της κρίσης και του πολέμου» την Παρασκευή, «η ζωή μας στο στόχαστρο του πολέμου, η μεγάλη πρόκληση του αντιπολεμικού κινήματος» το Σάββατο και «από την περιβαλλοντική κρίση στην ενεργειακή φτώχεια, υπάρχει απάντηση;» την Κυριακή. Στην εκδήλωση της Παρασκευής, οι ομιλητές αναφέρθηκαν στον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η αντικαπιταλιστική Αριστερά την περίοδο που τα αδιέξοδα του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο συσσωρεύονται, πυροδοτώντας αλλεπάλληλες κρίσεις που η μία όχι απλώς διαδέχεται αλλά και επικαλύπτει την άλλη. Το Σάββατο, η κεντρική εκδήλωση επιχείρησε να αναμετρηθεί με την

Η άλλη όψη

Τα workshops και οι ανοιχτές συζητήσεις ήταν ίσως πιο μαζικά από κάθε άλλη χρονιά πιο καταστροφική συνέπεια του σύγχρονου καπιταλισμού, τον πόλεμου που έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας, ειδικά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ο χώρος ήταν κατάμεστος, καθώς εκατοντάδες άνθρωποι, όλων των ηλικιών αλλά κυρίως νέοι, βρέθηκαν εκεί για να ακούσουν τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις των ομιλητών. Ο Νέναντ Γκλίσιτς από την Κόκκινη Πρωτοβουλία/ Κόκκινη Δράση της Σερβίας, στάθηκε ιδιαιτέρως στην εμπειρία από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία και τα Βαλκάνια, τονίζοντας ότι εξαιτίας αυτής της πολιτικής εξακολουθούν και σήμερα να υπάρχουν εστίες που σιγοκαίνε και μπορεί ανά πάσα στιγμή να εξελιχθούν σε πυρκαγιές. Στη συνέχεια, ο γενικός γραμματέας του ΕΜΕΡ, Ερτσουμέντ Ακντενίζ, στάθηκε με ιδιαίτερη έμφαση όχι μόνο στον χαρακτήρα του πολέμου στην Ουκρανία –κάνοντας λόγο για ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα από την πλευρά τόσο της Ρωσίας του Πούτιν όσο και των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ– αλλά και στο κλίμα που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας του. Εντύπωση προκάλεσε, μάλιστα, η αναφορά τους στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι, ενώ η φτώχεια και οι πρόσφυγες θεωρούνται τα βασικά προβλήματα για την πλειοψηφία, τα ελληνοτουρκικά δεν βρίσκονται καν στην πρώτη δεκάδα! Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο δημοσιογράφος της Καθημερινής και εξαιρετικός γνώστης των διεθνών θεμάτων, Πέτρος Παπακωνσταντίνου. Αφού τόνισε ότι αισθάνεται συγκινημένος που βρέθηκε ανάμεσα σε αν-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

θρώπους με τους οποίους έχει πορευθεί μαζί επί πάρα πολλά χρόνια αλλά και πολλούς νεότερους, αναφέρθηκε στα βασικά ερωτήματα που σφραγίζουν αυτόν τον πόλεμο — από το πώς ξεκίνησε και τις αιτίες του μέχρι το πώς θα τελειώσει και ποιοι θα είναι νικητές. Καταδικάζοντας απερίφραστα τη ρωσική εισβολή, έκανε λόγο για «άδικο πόλεμο» για τον λαό της Ουκρανίας, σημειώνοντας παράλληλα ότι η γραμμή των ΗΠΑ είναι «η Αμερική θα πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό στρατιώτη». Από την πλευρά του, ο Γιώργος Μιχαηλίδης, εκ μέρους της ΠΕ του ΝΑΡ, στάθηκε στα ταξικά χαρακτηριστικά αυτού του πολέμου, όπως και της «εθνικής πολιτικής» συνολικά των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεών τους, συμπεριλαμβανομένων αυτών Ελλάδας και Τουρκίας. Τόνισε, δε, ότι η στάση των κομμουνιστών και απέναντι στον πόλεμο πρέπει να έχει ως κεντρικό κριτήριο τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Ενδιαφέρουσα παρέμβαση έγινε και εκ μέρους του δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, που συμμετέχει στον Αντιπολεμικό Διεθνιστικό Συντονισμό. Στον άλλο «πυλώνα» της πολύμορφης καπιταλιστικής κρίσης, την περιβαλλοντική καταστροφή και την ενεργειακή φτώχεια, επικεντρώθηκε η εκδήλωση της Κυριακής. Η Μικαέλα Κούρλα, βιολόγος, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της νΚΑ, αναφέρθηκε στις αιτίες της κλιματικής αλλαγής και τις δυσοίωνες προοπτικές για το άμεσο μέλλον. Ανέδειξε τις συντριπτικές ευθύνες των μεγάλων επιχειρήσεων για την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου που οδηγούν στην κλιματική κρίση, τις συνέπειες της οποίας υφίστανται με μεγαλύτερη σφοδρότητα οι πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη. Ο Κώστας Βουρεκάς, αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, μέλος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, αναφέρθηκε στις αντιφάσεις που ενυπάρχουν στον πυρήνα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οδηγούν αναπόφευκτα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστροφή. Όπως σημείωσε, όντας αναγκασμένος να κινείται προς διαρκή οικονομική μεγέθυνση για να μην πέφτει σε κρίσεις, ο καπιταλισμός οδηγεί αναπόφευκτα στην καταστροφή του περιβάλλοντος και η τάση αυτή δεν μπορεί να αντιστραφεί με την «πράσινη μετάβαση». Ανέδειξε το ενεργειακό ως κυρίαρχα πολιτικό και όχι απλώς τεχνολογικό ζήτημα, τονίζοντας ότι η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη, ενώ το «κλειδί» βρίσκεται στη δραστική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Τέλος, ο Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου, δημοσιογράφος της ερευνητικής ομάδας The Manifold, προέβη σε μια μεστή επισκόπηση της μακρόχρονης διαδικασίας κατακερματισμού και ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, που οδήγησε στις τρομακτικές αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, στη δημιουργία και λειτουργία του διαβόητου «χρηματιστηρίου ενέργειας» και την επιβολή της περίφημης «ρήτρας αναπροσαρμογής» που βάζει «φωτιά» στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με παρεμβάσεις από το κοινό.

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή: Συλλογικότητα, αγώνας, μουσική

ι δύο σκηνές του φεστιβάλ Αναιρέσεις αποδείχτηκαν πολύ μικρές για να χωρέσουν τους χιλιάδες ανθρώπους που συμμετείχαν στις συναυλίες με τους δεκάδες συνολικά καλλιτέχνες. Η αρχή έγινε την Παρασκευή με τη σκηνή 1 να δονείται από τις Alex, Mira, τους Rationalistas, τους Εθισμό και Golden Child. Την ίδια ώρα, στην κατάμεστη σκηνή 2 ανέβαιναν οι αγαπημένοι Χειμερινοί Κολυμβητές, για να ακολουθήσουν αργότερα οι παραδοσιακοί ήχοι των Γκιντίκι. Στην ίδια σκηνή, είχε προηγηθεί stand up comedy με τους Στέλιο Ανατολίτη, Χρύσα Κατσαρίνη, Γιάννη Ρούσσο και Σπήλιο Φλώρο. Το Σάββατο, η σκηνή 1 πλημμύρισε από ηλεκτρονική και techno μουσική, με τους Pitsouni x Bun One, RSN & Electric Quartet feat. MC YINCA, Kill Emil, DJ Palov, Cayetano και Cleopatra Fyntanidou. Τη σκηνή 2 δονούσαν από νωρίς οι «παραδοσιακοί ύμνοι και βαλκανικοί ψαλμοί» της Αγίας Φανφάρας, για να ακολουθήσει ο μοναδικός και γεμάτος ενέργεια Boban Markovic με την ορχήστρα του. Το διαβαλκανικό γλέντι προκάλεσε έκρηξη ενθουσιασμού, σε μια βραδιά που θα μείνει αξέχαστη. Δόθηκε άλλωστε και συνέχεια, με τις Μαντάρες και τα παραδοσιακά ακούσματα από όλη την Ελλάδα. Την Κυριακή, τρίτη και τελευταία ημέρα του Φεστιβάλ, στη σκηνή 1 ανέβηκαν διαδοχικά οι

Dury Dava, Bazooka και ο Στέλιος Σαλβαδόρ με τα Μωρά στη Φωτιά. Την αρχή στην κατάμεστη σκηνή 2 έκανε η Nalyssa Green, ενώ η νύχτα «πήρε φωτιά» με τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Δημήτρη Μεντζέλο και τη Νεφέλη Φασούλη. Η αυλαία στη σκηνή 2 έπεσε με τους Someone who isn’t me. Το κλίμα του τριήμερου φεστιβάλ Αναιρέσεις στην Αθήνα αποτύπωσαν ίσως με τον καλύτερο τρόπο τα λόγια του τελευταίου τραγουδιού που ακούστηκε σε ένα τριήμερο γεμάτο ενέργεια, συζητήσεις και μουσική: «Ταξιδεύουμε για νέα εποχή και θα ψάχνουμε για πάντα, κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ: Μανιφέστο!». Πράγματι, μια νέα εποχή ξημερώνει. Μια εποχή που το παλιό όχι απλώς πεθαίνει αλλά αποσυντίθεται, και το καινούργιο, για να γεννηθεί, χρειάζεται χώρο να αναπτυχθεί, να εμπνευστεί, να ριζώσει, να βρει τη δύναμη να αναμετρηθεί με θεούς και δαίμονες. Χρειάζεται την οργάνωση και τη συλλογικότητα. Στην εκπνοή μιας εποχής ήττας, μετά το σπουδαίο κίνημα της «εποχής των μνημονίων» και μιας σαρωτικής επίθεσης στα πιο εσωτερικά, πιο υπαρξιακά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης τη διετία της πανδημίας και των lockdown, μια νέα εποχή ανοίγεται για τη συλλογική οργάνωση, ζωή και πάλη. Ίσως, το πέρασμα προς την εποχή αυτή να σηματοδότησαν οι φετινές Αναιρέσεις.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Το τελευταίο… ανέκδοτο: Μνημόνιο για την ασφάλεια των δημοσιογράφων!

από τις κάμερες

βουλία: Να υπογραφεί μεταξύ πέντε υπουργείων (Προεδρίας, Δικαιοσύνης, Δημόσιας Τάξης, Εργασίας, Εξωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης) ένα μνημόνιο συνεργασίας που θα περιλαμβάνει κανόνες για την «ασφάλεια» των δημοσιογράφων και την προστασία της ελευθερίας έκφρασης και της πολυφωνίας στα μέσα ενημέρωσης. Το ίδιο διάστημα, δυνάμεις ασφαλείας και καταστολής, άθλιες ομάδες «τρολ» παραπληροφόρηΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ προκαλεί η απόφαση σης και προπαγάνδας ή οι του ΑΝΤ1 να «κλειδώσει» 32 αγώνες ίδιοι οι αρμόδιοι υπουργοί: του Μουντιάλ στη συνδρομητική παρενοχλούσαν επιθετικά της πλατφόρμα ΑΝΤ+. Ο όμιλος Κυτους δημοσιογράφους στο ριακού, που έχει τα δικαιώματα της ΑΠΘ για να μην καταγράδιοργάνωσης, επιχειρεί μέσω αυτών ψουν τη δολοφονική επίθενα αυξήσει τους συνδρομητές του, ση των ΜΑΤ μέσα στο πανεεν μέσω σκληρού ανταγωνισμού με πιστημιακό χώρο εναντίον των φοιτητών. Επιδόθηκαν τα κανάλια συνεχούς ροής, όπως σε κρεσέντο σπίλωσης- συτο Netﬂix, τη Disney+ και άλλες κοφάντησης των φοιτητών συνδρομητικές υπηρεσίες. Όρος, και του Γιάννη Ντουσάκη, βέβαια, για το «κλείδωμα» των που δέχθηκε τη χειροβομαγώνων θα είναι να εμφανίσει 100 βίδα κρότου-λάμψης επάχιλιάδες συνδρομητές. νω του. Παρεμπόδισαν με κάθε δυνατό τρόπο την πρόσβαση φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφων στην πυρκαγιά στη Βάρη για να μην αποκαλυφθεί ο τρόπος με τον οποίο

Βασανίστηκε τελικά πολύ η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποδείξει στην Κομισιόν πως φροντίζει και ενδιαφέρεται για την ελευθερία των ΜΜΕ, τον πλουραλισμό και την πολυφωνία. Της έπεσε βαρύ ότι μπήκε στο μικροσκόπιο ελέγχου των μηχανισμών της ΕΕ και πήρε πρωτο-

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ της τηλεόρασης βρίσκονται σε διαδικασίες γενικών συνελεύσεων σε κάθε σταθμό με θέμα τη συλλογική σύμβαση εργασίας τους. Πρόκειται για διαδικασίες που προκαλούν δυσφορία και ενόχληση στις ιδιοκτησίες τους. Η ΕΤΙΤΑ κατήγγειλε, μάλιστα, πως η διοίκηση του Mega απέλυσε δυο τεχνικούς ακριβώς εξαιτίας της συμμετοχής τους στις συνελεύσεις και των αιτημάτων που πρόβαλλαν για εφαρμογή των όρων της σύμβασης.

ΒΡΕΘΗΚΕ ο αποδιοπομπαίος τράγος για τη διαγραφή των στελεχών της ΕΡΤ από το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για «παραπλάνηση του κοινού» στις ανταποκρίσεις από το μέτωπο της Ουκρανίας: Ο ίδιος ο ανταποκριτής, ο οποίος παραιτήθηκε μετά τον σάλο. Κανείς άλλος δεν ανέλαβε την ευθύνη της παραποίησης. Η δε διοίκηση της κρατικής τηλεόρασης ανακοίνωσε πως προσελήφθη στη θέση του ανταποκριτή στην Ουκρανία ο Κώστας Ονισένκο, ο οποίος ζει στο Κίεβο.

(δεν) λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός. Απαγορεύτηκε η είσοδος σε δημοσιογράφους στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε μια ημέρα μετά την πυρκαγιά για να μην τεθούν ανεπιθύμητες ερωτήσεις. Και φυσικά, δεν δόθηκε καμία επίσημη απάντηση για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, ιστοσελίδων, ακτιβιστών με το λογισμικό Predator, παρά το γεγονός πως αποκαλύφθηκε πως ο ίδιος ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού σχετίζεται έμμεσα με την εταιρεία που το κατέχει. Κανείς από το Μαξίμου, που ελέγχει την ΕΡΤ, δεν πτοείται από τη διαγραφή των διορισμένων δικών του στελεχών από το δημοσιογραφικό τους σωματείο για «παραπλάνηση και εξαπάτηση του κοινού». Τα ίδια στελέχη της ΕΡΤ επιβραβεύονται με ανανέωση της θητείας τους για έναν ακόμη χρόνο στο τιμόνι της κυβερνητικής προπαγάνδας. Όλες οι παραπάνω παρεμβάσεις, που αποτελούν μικρό μόνο τμήμα στη μεγάλη εικόνα του ασφυκτικού ελέγχου της μιντιακής σφαίρας, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές. Κάτι που οφείλεται και στην ανοχή των συνδικαλιστικών οργάνων στο δημοσιογραφικό κλάδο.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Φαντάροι από το 95 ΤΥΠΕΘ στην Αρχίπολη Ρόδου, με νέα επιστολή που έστειλαν στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, καταγγέλλουν ότι χαμηλόβαθμος αξιωματικός συνεχίζει να μην δείχνει κανένα σεβασμό και να έχει επιθετική συμπεριφορά. Μιλάει άσχημα, βγάζει αναφερόμενους για οτιδήποτε λόγο και συνήθως αποτυγχάνει η προσπάθεια του να τιμωρήσει τους συναδέλφους. Οι επαναλαμβανόμενες καταγγελίες από το Δίκτυο «Σπάρτακος» προκάλεσαν την τιμωρία του αλλά η άσχημη και επιθετική συμπεριφορά του συνεχίζεται. Ανέφεραν χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων, σε παλιότερη επιστολή τους, οι συνφάνταροι: «Από την ημέρα που πατήσαμε το πόδι μας στο 95 ΤΥΠΕΘ στην Ρόδο στην Αρχίπολη αντιμετωπίζουμε τα χειρότερα. Μας έχει πιάσει κατάθλιψη. Μερίδα στελεχών μας μιλάνε και μας φέρονται άσχημα. Σημειώθηκε

Ρόδος: Ακρότητες κατά φαντάρων ▸ Αλήθεια, ΓΕΣ και ΑΣ∆ΕΝ δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στο 95 ΤΥΠΕΘ στην Αρχίπολη; πρόσφατα περιστατικό στο οποίο φαντάρος που εκτελούσε υπηρεσία στην πύλη επειδή έκανε ένα λάθος, δέχτηκε επίθεση από στέλεχος. Αδυνατώντας να συγκρατήσει τα νεύρα του ο στρατιωτικός έφτασε στο σημείο να πετάξει τετράδιο στο κεφάλι του συνφάνταρου […]. »Τα στελέχη δεν μας αφήνουν να κάτσουμε στο ΚΨΜ πάνω από 10 λεπτά και σου λένε “γιατί είσαι εδώ και κάθεσαι”. Μας αναλογούν πολλές αγγαρείες, που δεν τελειώνουν ποτέ. Συνεχώς μας λιώνουν στην δουλειά και μετά μας λένε “γιατί δεν

έχουμε όρεξη”. Μας καλούν να κάνουμε υπομονή, ουσιαστικά για να κάνουν την δουλειά τους και να εξασφαλίσουν ότι δεν θα αντιδράσουμε. Γιατί όμως να κάνουμε υπομονή; Μας ρώτησε κανένας αν θέλουμε να κάνουμε στρατό και να έχουμε τους στρατιωτικούς να μας τρέχουν και να μας διατάζουν να κάνουμε ότι τους κάνει κέφι; Αυτοί που μας ειρωνεύονται, μας βρίζουν και μας τρέχουν τι είναι αν βγάλουν την στολή;». Οι καταγγελίες από την Ρόδο αλλά και την Κω είναι συνεχείς. Επιβεβαιώνουν η Διοίκηση του

ΤΥΠΕΘ και η ΑΣΔΕΝ αυτές τις καταγγελίες; Τι κάνουν ο ταξίαρχος και ο στρατηγός; Αλήθεια, ο επιθεωρητής στρατού ασχολείται με αυτά τα ζητήματα; Εμείς απαιτούμε την παρέμβαση της ιεραρχίας. Καλούμε τους συνφάνταρους να έρθουν στο Δίκτυο «Σπάρτακος» και να αγωνιστούμε μαζί. Να βγούμε παραπονούμενοι στην αναφορά. Στείλτε περισσότερες καταγγελίες στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Υπολογίζουν τη διαμαρτυρία των φαντάρων, τη δημοσιότητα των καταγγελιών. Συνφάνταροι πρέπει να απαιτήσουμε ακρόαση από τον διοικητή, τον ταξίαρχο και τον στρατηγό Όσο πιο πολλοί, όσο πιο αποφασιστικά. Με τους αγώνες μας θα υπερασπιστούμε την σωματική ακεραιότητα και υγεία μας. Μόνο με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα του φαντάρου πολίτη με στολή.

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

ταν 17 Μαΐου όταν από συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας μαθαίναμε ότι οι καθαρισμοί δασικών εκτάσεων σε διάφορες περιοχές της χώρας θα βρίσκονταν σε εξέλιξη μέχρι και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, στην καρδιά δηλαδή της αντιπυρικής σεζόν, λόγω των… βροχοπτώσεων(!) του προηγούμενου διαστήματος. Λίγες εβδομάδες αργότερα, μια μη αποψιλωμένη έκταση κοντά σε υποσταθμό του ΔΕΔΔΗΕ στον Υμηττό θα γινόταν η αιτία, όπως όλα δείχνουν, για μια μεγάλη πυρκαγιά που μέσα σε λίγες ώρες κατέστρεψε 4.322 στρέμματα κυρίως δάσους, μετατρέποντας σε στάχτη μεταξύ άλλων αναδασωμένη έκταση στις ορεινές περιοχές της Βούλας και προξενώντας ζημιές σε σπίτια και ΙΧ. Αμέσως ξέσπασε ένας «πόλεμος» αλληλοκατηγοριών με την εμπλοκή τοπικών δημοτικών αρχών, φορέων διαχείρισης και ΔΕΔΔΗΕ, αναφορικά με το ποιον βαραίνει η ευθύνη για τον μη καθαρισμό της εν λόγω έκτασης - ένας «πόλεμος» που για άλλη μία φορά γίνεται πάνω σε στάχτες και αποκαΐδια. Λίγες μόνο ημέρες πριν την καταστροφική πυρκαγιά γράφαμε στο Πριν (φ. 1573) ότι παρά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες, έναν χρόνο μετά το 1,3 εκατ. καμένα στρέμματα από τις φωτιές του 2021 και για φέτος προμηνύεται «μία από τα ίδια». Κανένα απολύτως ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την πυροπροστασία και την δασοπυρόσβεση, ενώ τα «ψήγματα» στροφής στην πρόληψη μετά από δεκαετίες ολόκληρες όπου το μοντέλο διαχείρισης εστιάζει στην καταστολή των πυρκαγιών, δεν γίνονται με κριτήριο την αποτελεσματικότητα αλλά αποκλειστικά και μόνο την μείωση του κόστους. Είναι ενδεικτικό ότι οι καθαρισμοί που αφορούν μόλις 38.000 στρέμματα πανελλαδικά και θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί την Πρωτομαγιά (οπότε και ξεκίνησε η αντιπυ-

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ξανά στις φλόγες ο Υμηττός, κίνδυνος νέων καταστροφών «Πυριτιδαποθήκες»

παραμένουν τα δάση, έναν χρόνο μετά τις μεγαπυρκαγιές του 2021, που μετέτρεψαν σε στάχτη 1,3 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα. Προάγγελος νέων καταστροφών η φωτιά στον Υμηττό, που μέσα σε λίγες ώρες αποτέφρωσε 4.322 στρέμματα, κυρίως δάσους.

ρική περίοδος), σε πολλές περιοχές ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει! Μία από τις περιοχές αυτές είναι και ο Υμηττός που, σύμφωνα με την Καθημερινή, το πρόγραμμα καθαρισμών βρίσκεται στο στάδιο έγκρισης της μελέτης από το δασαρχείο λόγω καθυστερημένης προκήρυξής του από το υπουργείο Περιβάλλοντος! Οι εργασίες προβλέπεται να αρχίσουν στα μέσα Ιουνίου και θα βρίσκονται σε εξέλιξη έως και τα μέσα… Σεπτεμβρίου, όταν θα απομένει μόλις ένας μήνας για το πέρας της αντιπυρικής σεζόν,

και εάν έως τότε το μεγάλο βουνό της Αττικής έχει γλιτώσει μια πιθανή νέα καταστροφή. Άλλωστε, οι «πιέσεις» που δέχεται ο επιβλητικός ορεινός όγκος είναι πολλές: Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΤΕ Νοτίων Προαστίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «η δημιουργία μιας ολόκληρης νέας πόλης πλουσίων και υπερκατανάλωσης στο πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό (αντί για μητροπολιτικό πάρκο) γίνεται πόλος έλξης για οικιστική ανάπτυξη σε όλη την περιοχή». Όπως σημειώνεται στην ίδια

Στα μέσα... Ιουνίου αναμένεται να αρχίσουν οι καθαρισμοί στον Υμηττό!

Πανεπιστήμιο-επιχείρηση και «με τη βούλα» Σύμφωνο συνεργασίας με στόχο «τη διασύνδεση της ακαδημαϊκής κοινότητας με την επιχειρηματικότητα» υπέγραψαν την Κυριακή 5 Ιουνίου το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ, πρώην ΑΣΟΕΕ) και ο ΣΕΒ Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδος. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «κοινή επιδίωξη των δύο πλευρών αποτελεί η εξοικείωση των νέων επιστημόνων (φοιτητών, μεταπτυχιακών και αποφοίτων) με την επιχειρηματική σκέψη και δράση, τη δικτύωση και τη σύνδεση της παραγωγής

γνώσης με τον επιχειρηματικό κόσμο και τις επιχειρήσεις. Παράλληλα, σκοπός της συνεργασίας είναι η αξιοποίηση της έρευνας και της τεχνολογίας που παράγεται, ώστε η ερευνητική γνώση να μετατρέπεται σε παραγωγικό αποτέλεσμα». Η συμφωνία ΟΠΑ ΣΕΒΠΕ&ΔΕ –και η εξαιρετικά σαφής ως προς τη φύση του επιχειρηματικού πανεπιστημίου ανακοίνωση που τη συνοδεύει– ήρθε λίγες ημέρες πριν την αναγγελθείσα είσοδο της ΟΠΠΙ στα ΑΕΙ. Καταστολή και επιχειρηματικοποίηση είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

ανακοίνωση, το ενδεχόμενο η φωτιά να ξεκίνησε από υποσταθμό του ΔΕΔΔΗΕ αναδεικνύει τους κινδύνους «από τα ηλεκτρικά δίκτυα και το ΚΥΤ στο βουνό, που απαιτούν η καζινούπολη του Ελληνικού». Η ΤΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδεικνύει επίσης τις ευθύνες των δήμων «που έχουν αφήσει το βουνό γεμάτο καύσιμη ύλη», καθώς και της κυβέρνησης που ενώ δίνει τεράστια ποσά για εξοπλισμούς αφήνει χωρίς ουσιαστική ενίσχυση την Πυροσβεστική και τη Δασική Υπηρεσία. Οι δυσάρεστες εξελίξεις με την πρόσφατη καταστροφή στον Υμηττό επαληθεύουν τα συμπεράσματα πρόσφατης έκθεσης της WWF, που τόνιζε τη σημασία της πρόληψης έναντι της καταστολής στον τομέα αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. «Ουσιαστικά ο προληπτικός αντιπυρικός σχεδιασμός για την προστασία των δασών έχει στην πράξη εγκαταλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια» σημείωνε μεταξύ άλλων η οργάνωση, καθώς στην πρόληψη κατευθύνεται μόλις το 16.05% των σχετικών κονδυλίων με το υπόλοιπο 83,95% να πηγαίνει στην καταστολή. Ενδεικτικά, η τελευταία έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ ζητά στην πρόληψη να κατευθύνεται το 45% του προϋπολογισμού, το 35% στην καταστολή και άλλο ένα 20% στην αποκατάσταση. «Η Δασική Υπηρεσία που καλείται να φέρει εις πέρας το κύριο βάρος της πρόληψης αντιμετωπίζει τα τελευταία 20 χρόνια μειώσεις προσωπικού της τάξεως του 53% και μειώσεις πόρων 80%», αναφέρεται στην ίδια έκθεση, ενώ τονίζεται ότι «λόγω έλλειψης πιστώσεων δεν εκπονούνται τυποποιημένα επιχειρησιακά αντιπυρικά σχέδια σε επίπεδο Δασαρχείου, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές». Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι οι 3.000 προσλήψεις πυροσβεστών που εξαγγέλθηκαν πέρσι «κόπηκαν» αθόρυβα, ενώ διπλασιάστηκαν οι εθελοντές που δεν κοστίζουν! Τέτοια... προετοιμασία.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Α∆ΗΦΑΓΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Κοινωνία

Δημήτρης Σταμούλης

Ανεβαίνουν τα κέρδη, κατεβαίνουν τα… ρολά Λουκέτο σε 2 στα 3 καταστήματα και απόλυση για 1 στους 2 υπαλλήλους σε 10 χρόνια!

ερισσότερα από 120 καταστήματα τραπεζών σε ολόκληρη την επικράτεια σχεδιάζουν να κλείσουν εντός του 2022, οι τέσσερις «συστημικές» τράπεζες. Σύμφωνα με το σχεδιασμό τους, η Τράπεζα Πειραιώς προγραμματίζει να κλείσει 52, η Eurobank 25, η Εθνική Τράπεζα 25 και η Alpha Bank 15 τραπεζικά καταστήματα. Όμως σε πολλές από τις περιοχές που θα «κατέβαζαν ρολά», έγιναν κινητοποιήσεις από τοπικούς φορείς με τη συμμετοχή και εργαζόμενων στις τράπεζες, με αποτέλεσμα να «παγώσει» ο σχεδιασμός τους. Πριν από 12 χρόνια, το δίκτυο των

19 τραπεζών που δραστηριοποιούνταν τότε στην ελληνική αγορά, αριθμούσε 4.000 καταστήματα και απασχολούσε 64.000 εργαζόμενους. Στο τέλος του 2020 ο αριθμός των καταστημάτων είχε μειωθεί στα 1.620 και οι εργαζόμενοι είχαν μείνει οι μισοί, μόλις 32.000! Το 2021 οι τράπεζες έκλεισαν άλλα 155 καταστήματα ενώ με προγράμματα απολύσεων, τα οποία βαφτίζονται ως «εθελούσιες έξοδοι», «ξεφορτώθηκαν» κι άλλους εργαζόμενους. Οι τραπεζίτες επικαλούνται τον ψηφιακό μετασχηματισμό, που οδηγεί σε περιορισμό του δικτύου καταστημάτων, αφού το 90% των κλασικών συναλλαγών που πραγματοποιούνταν

στα τραπεζικά γκισέ γίνονται πλέον μέσω των εναλλακτικών δικτύων, ενώ καταργήθηκαν και τα βιβλιάρια καταθέσεων. Σταδιακά μετατρέπουν τα καταστήματα σε συμβουλευτικά κέντρα εξυπηρέτησης της πελατείας, και βάζουν τους εργαζόμενους να παίξουν τον ρόλο του «συνδέσμου» με τον πελάτη, ώστε να του πουλάνε προϊόντα και υπηρεσίες κυνηγώντας κι αυτοί τους «στόχους» που υπαγορεύουν οι προϊστάμενοί τους και οι διοικήσεις των τραπεζών για πιο αυξημένες κερδοφορίες. Όμως δεν είναι όλα τόσο «ονειρικά» με την ψηφιακή μετάβαση που διαφημίζουν οι τράπεζες. Αποκαλυπτικά είναι όσα αναφέρει η Αγωνιστική Συνεργασία Τραπεζοϋπαλλήλων: «Εμφανίζονται πρωτοπόρες, εξοπλισμένες με όλα τα σύγχρονα εργαλεία της ψηφιακής επανάστασης που αυξάνουν την ικανοποίηση του πελάτη και διευκολύνουν τη ζωή του […]. Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν δεν υπάρχουν ουρές έξω από καταστήματα, δεν υπάρχει καν ανάγκη για καταστήματα, γι’ αυτό και τα κλείνουν κατά δεκάδες!». Ποια είναι η τακτική των τραπεζών; Η Αγωνιστική Συνεργασία εξηγεί: «Ουσιαστικά απαγορεύουν παρανόμως τις συναλλαγές στα καταστήματα, και μετά πανηγυρίζουν ότι μειώθηκαν και άρα δεν χρειάζονται το δίκτυο. Διώχνουν τους πελάτες και τους παραπέμπουν στα τηλεφωνικά κέντρα να περιμένουν ώρες στο ακουστικό, τους αναγκάζουν να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα στην επαρχία για να εξυπηρετηθούν σε φυσικό κατάστημα, και μετά τους καλούν να αγορά-

σουν προϊόντα με το αζημίωτο. Αν δεν μπορείς να συναλλαχθείς ψηφιακά είναι δική σου ευθύνη κι αν είσαι υπάλληλος που τρέχεις για να καλύψεις τις θέσεις όσων έχουν αποχωρήσει μαζικά με τις εθελούσιες τότε χρειάζεσαι απλά καλύτερη εκπαίδευση». Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες δηλώνουν εξουθενωμένοι στα καταστήματα με καθημερινή επαφή με τον πραγματικό κόσμο, ξεζουμισμένοι τηλεργαζόμενοι χωρίς ωράριο, ενοικιαζόμενοι μέσω τρίτων εταιρειών, πρακτικάριοι και εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Την ίδια ώρα που μια δράκα τεχνοκρατών, συχνά διαπλεκόμενοι, με χρυσά συμβόλαια και πολιτική ασυλία, σχεδιάζει και υλοποιεί ανενόχλητη την αντικοινωνική πολιτική των τραπεζών. Από αυτή την υπόθεση, μόνο κέρδη βγάζουν οι τράπεζες. Η χασούρα πάει στους άλλους, όπως για παράδειγμα στους χιλιάδες δανειολήπτες που δέχονται επιστολές από τα «κοράκια» των κόκκινων δανείων που τα πήραν μπιρ παρά για να πλουτίσουν με τη σειρά τους σε βάρος των φτωχών. Και οι τράπεζες, στο πρώτο τρίμηνο του 2022, βλέπουν την κερδοφορία από επαναλαμβανόμενες εργασίες να αυξάνεται παρά το ότι όλος ο κόσμος (του μόχθου και γενικότερα) «φλέγεται» με την ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό-ρεκόρ, τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτοί τον… χαβά τους, δηλαδή τα κέρδη τους! Το καθαρό αποτέλεσμα από τις βασικές τους δραστηριότητες διαμορφώθηκε στα 278 εκατ. ευρώ, αυξημένο κατά 10% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2021!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΝΤΙΝΑ ΡΕΠΠΑ

«Ανάρμοστη συμπεριφορά» είναι η τρομοκρατία των εργαζομένων

εγαλώνει μέρα με την μέρα το κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο πρόσωπο της αγωνίστριας εκπαιδευτικού Ντίνας Ρέππα, η οποία διώκεται από την διευθύντρια του 99ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, Γαρυφαλλιά Ζημιανίτη, επειδή θέλησε να ασκήσει τα αυτονόητα συνδικαλιστικά της δικαιώματα. Η εν λόγω διευθύντρια όχι μόνο παρεμπόδισε την απλή ενημέρωση των εργαζομένων που ήθελε να κάνει το μέλος του ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης» αλλά μετά την αποχώρησή της από το σχολείο προχώρησε σε καταγγελία προς τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Αλέξανδρο Κόπτση και τις Διευθύνσεις Α΄ Αθήνας και Μαγνησίας, ζητώντας την καταδίκη της για... «ανάρμοστη συμπεριφορά». Πρόκειται για μια δίωξη που στρέφεται ευθέως εναντίον των αγωνιζόμενων εκπαι-

δευτικών και αποτελεί σαφή προσπάθεια εφαρμογής διατάξεων του αντεργατικού νόμου 4823/21. «Ανάρμοστη συμπεριφορά είναι να προσπαθείς να κάνεις κακό σε αυτόν που υπερασπίζεται το δίκιο. Ανάρμοστη συμπεριφορά είναι η τρομοκρατία των εργαζομένων. Ανάρμοστη συμπεριφορά είναι η έλλειψη σεβασμού στα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Και τέτοια συμπεριφορά εσύ (Ντίνα Ρέππα) δεν έχεις επιδείξει ποτέ», αναφέρει μεταξύ άλλων το κείμενο που έχουν ήδη υπογράψει πάνω από 550 εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας και εργαζόμενοι/ ες από όλη την χώρα. Παράλληλα, δεκάδες είναι τα ψηφίσματα στήριξης στην Ντίνα Ρέππα από εκπαιδευτικά σωματεία (ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ) από όλη την Ελλάδα. Πολλές και οι αποφάσεις εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων μεταξύ των οποίων το Συντονιστι-

κό Αναπληρωτών Αδιορίστων Εκπαιδευτικών, η ΠΕΝΕΝ, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΝΑΤ, ο Σύλλογος Υπαλλήλων ΟΤΑ Καλλιθέας, το Σωματείο Εργαζομένων ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και η ΠΟΣΠΕΡΤ. Στο πλευρό της Ντίνας Ρέππα υπερασπιζόμενες τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, είναι και 28 δημοτικές και 11 περιφερειακές κινήσεις. «Οι συνδικαλιστικές ελευθερίες δεν χαρίστηκαν από καμία εξουσία, αλλά κατακτήθηκαν με πολύχρονους και δύσκολους αγώνες χιλιάδων ανώνυμων ανθρώπων αυτού του τόπου που ύψωσαν το ανάστημά τους σε κατοχικές, αντιδημοκρατικές και δικτατορικές κυβερνήσεις. […] Εκφράζουμε κατηγορηματικά την αντίθεσή μας σε κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης και τιμωρίας της συνδικαλιστικής έκφρασης και δράσης», τονίζει η ΟΕΝΓΕ.

Κοινωνία ΕΦΕΤΕΙΟ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Γιάννης Μυκονιάτης

Θεοπίστη Καπέτα

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Άλλη μια μάχη που πρέπει να κερδίσει το κίνημα!

Καταδίκη Σμήλιου-Κλεισιάρη

▸ Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο θα κρίνει την υπόθεση από την αρχή

ην Τετάρτη 15 Ιουνίου ξεκινάει στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας η δίκη για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό. Σε πρώτο βαθμό, με την ιστορική απόφαση της 7ης Οκτωβρίου 2020, κρίθηκαν ένοχα 57 μέλη της Χρυσής Αυγής, εκ των οποίων οι 50 για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και οι επτά για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης — μεταξύ των οποίων ο Νίκος Μιχαλολιάκος και η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής. Άλλοι 21, επίσης, καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Αιγύπτιου ψαρά Αμπουζίντ Εμπάρακ. Συνολικά, 40 από όσους καταδικάστηκαν οδηγήθηκαν στη φυλακή. Όλα αυτά όμως πλέον, ενώ διατηρούν μια σημαντική ιστορική σημασία, είναι δυνατό με την εφετειακή απόφαση να αναιρεθούν. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο καλείται πλέον να κρίνει την υπόθεση από την αρχή. Από το σύνολο των καταδικασθέντων στον πρώτο βαθμό, μόνο 12 κινδυνεύουν με βαρύτερη ποινή (επειδή ασκήθηκε έφεση και από τον Εισαγγελέα Εφετών), ενώ για τους υπόλοιπους δεν μπορεί να εκδοθεί δυσμενέστερη απόφαση από την πρωτόδικη. Αυτό σημαίνει πως θεωρητικά είναι δυνατόν ακόμα και να απαλλαγούν από το σύνολο των κατηγοριών τους όλοι οι κατηγορούμενοι. Πρόκειται, επομένως, όπως είναι εύκολα κατανοητό, για μια πολύ σημαντική μάχη για το ευρύτερο λαϊκό, εργατικό και μαζικό κίνημα για το επόμενο διάστημα. Γιατί, αν μας δίδαξε κάτι η εμπειρία όλων των προηγούμενων χρόνων, είναι ότι για να επισφραγιστεί η ήττα του φασισμού στις

Σε μαζική συγκέντρωση στο Εφετείο, στις 15 Ιουνίου, καλούν ο Αντιφασιστικός Συντονισμός ΑθήναςΠειραιά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ, η ΚΕΕΡΦΑ και πολλά σωματεία. Στάση εργασίας τις πρωινές ώρες από ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ για να διευκολύνουν τη συμμετοχή αίθουσες των δικαστηρίων, έπρεπε να ηττηθεί πρώτα από τον κόσμο του αγώνα και το αντιφασιστικό κίνημα. Το κίνημα, που έδωσε τις μάχες στους δρόμους και σε κάθε κοινωνικό χώρο, ήταν αυτό που στέρησε τη δυνατότητα από τη νεοναζιστική συμμορία να παρεμβαίνει και να έχει οποιαδήποτε θέση στη δημόσια σφαίρα. Αν αυτό το βάρος είχε πέσει αποκλειστικά στα αστικά κόμματα, τους θεσμούς, το κράτος και το δήθεν δημοκρατικό τόξο, είναι αμφίβολο αν θα είχαμε οδηγηθεί σε αυτή την κατάληξη. Άλλωστε, είναι γνωστοί τόσο οι διαχρονικοί δίαυλοι επικοινωνίας των αστικών κομμάτων με τη Χρυσή Αυγή (βλ. συνομιλίες Μπαλτάκου-Κασιδιάρη) και η θεσμική νομιμοποίησή της μέσα από την παρουσία εκπροσώπων της σε κρατικές εκδηλώσεις (π.χ. κοινή επίσκεψη βουλευτών στο Καστελόριζο το 2016) όσο και η στήριξη που είχε πάντο-

τε ο φασισμός από σημαντικές μερίδες του καπιταλιστικού κόσμου. Αυτή η αντιφασιστική παρακαταθήκη αποτέλεσε αγκάθι για κάθε αστική κυβέρνηση. Γι’ αυτό και με το που ανακοινώθηκε η καταδικαστική πρωτόδικη απόφαση, η σχεδόν ενστικτώδης αντίδραση του κράτους ήταν να πνίξει στα χημικά τους δεκάδες χιλιάδες συγκεντρωμένους έξω από το Εφετείο Αθηνών. Το κράτος και οι κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι κάθε συλλογική νίκη ως αποτέλεσμα μαζικών κινηματικών διαδικασιών δημιουργεί τους όρους για τη συνολική αμφισβήτηση των πολιτικών τους. Σήμερα, με την κατάσταση στο κοινωνικό πεδίο, με ακρίβεια, πληθωρισμό, πόλεμο, πανδημία, περιβαλλοντική κρίση, να είναι έτοιμη να δημιουργήσει μείγματα εκρηκτικά και ανεξέλεγκτα, κάθε κοινωνική αμφισβήτηση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και με σιδερένια αποφασιστικότητα. Το «σιδερένια» πολλές φορές ισχύει κυριολεκτικά, όταν αυτό το κάνουν οι ναζιστικές συμμορίες. Δεν έχουν περάσει και τόσα πολλά χρόνια από τις εποχές που ο χρυσαυγίτης Λαγός δήλωνε γεμάτος αλαζονεία για το πώς θα καθαρίσει η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος από τον συνδικαλισμό και από τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις σε συνδικαλιστές, μετανάστες, κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους, τον Παύλο Φύσσα κ.λπ. Ακόμα και με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, είναι σχεδόν σίγουρο ότι η δίκη αυτή θα κρατήσει χρόνια. Τα θύματα και οι οικογένειές τους θα πρέπει να ξαναπεράσουν τη δύσκολη εμπειρία να καταθέσουν όσα τραυματικά έχουν βιώσει, απέναντι σε δεκάδες συνηγόρους υπεράσπισης, ενώ οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής (χωρίς την αποφασιστική συμβολή της οποίας δεν μπορούμε και να είμαστε 100% σίγουροι για το ποιο θα ήταν το πρωτόδικο αποτέλεσμα) αυτή τη φορά θα είναι λιγότεροι, καθώς λόγω παραγραφής δεν θα συμμετέχουν οι συνήγοροι του ΠΑΜΕ. Επομένως, όλοι οι φορείς του μαζικού και ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος έχουν ηθική και πολιτική υποχρέωση να είναι εκεί, δίπλα στη Μάγδα Φύσσα, στους Αιγύπτιους ψαράδες, σε όλα τα θύματα της ναζιστικής βίας, τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής, από την πρώτη έως και την τελευταία στιγμή, μέχρι να καταδικαστούν αμετάκλητα οι ναζί της Χρυσής Αυγής. Είναι μια μάχη που μας αφορά όλους. Αλλά και αυτή τη φορά μπορούμε να την κερδίσουμε.

Δικαστική απόφαση με καθαρό πολιτικό μήνυμα και ενταγμένη στο κλίμα της κυβερνητικής επιλογής για σκληρή καταστολή των κοινωνικών αγώνων εξέδωσε την Τετάρτη το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης. Ο Ηλίας Σμήλιος και ο Ζήσης Κλεισιάρης, μέλη του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης (ΣΥΣΘ) ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας, καταδικάστηκαν σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, επειδή πριν πέντε ακριβώς χρόνια συμμετείχαν σε κινητοποίηση του ΣΥΣΘ που στηρίχτηκε από μαζικούς φορείς και σωματεία της πόλης, για να σωθούν από κοράκια των τραπεζών και των funds δύο περιπτώσεις πρώτης κατοικίας λαϊκών οικογενειών. Συγκεκριμένα, καταδικάστηκαν σε 8 μήνες για «παρακώλυση συναγωνισμού» και 4 μήνες για «παράνομη βία», που τελικά συμψηφίστηκαν σε 10 μήνες. Οι δύο αγωνιστές κατέθεσαν αμέσως έφεση. Να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της δίκης ιδιαίτερα επιθετική ήταν η στάση του δικαστηρίου, το οποίο πολλές φορές διέκοπτε τον Ηλία Σμήλιο και τον Ζήση Κλεισιάρη με προκλητικό τρόπο. Παράλληλα, αποδείχτηκε από την υπεράσπιση πόσο αβάσιμες είναι οι κατηγορίες και ειδικότερα αυτή της παρακώλυσης των πλειστηριασμών δεδομένου ότι δεν είχε εμφανιστεί καν πλειοδότης. Ακόμη και ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας δεν επιβεβαίωσε καν τις κατηγορίες. Επιπλέον, ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη υπόθεση έχει το γεγονός ότι η δίωξη βασίστηκε εξ ολοκλήρου στη γραπτή μαρτυρία της τότε προέδρου των συμβολαιογράφων που αυτοκτόνησε όταν έγινε γνωστή η εμπλοκή της στο σκάνδαλο καταχρήσεων από πλειστηριασμούς. «Η στοχοποίηση και καταδίκη των δύο μελών του Συντονισμού Συλλογικοτήτων εντάσσεται στην εξελισσόμενη από καιρό επιχείρηση εκφοβισμού και φίμωσης του λαού, προκειμένου αυτός να αποδεχθεί την αντίληψη ότι η κοινωνική βαρβαρότητα είναι μονόδρομος», σημειώνει με δήλωσή της η συνήγορος υπεράσπισης Αρετή Σκουνάκη.

Κοινωνία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Γιώργος Κάργας | καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο

Κώστας Σκορδούλης | καθηγητής ΕΚΠΑ

Πανεπιστήμιο-επιχείρηση με μάνατζερ και αστυνομία

Από την αστική αναδιάρθρωση στην εξάρθρωση της αγοράς

∆ιοίκηση αυταρχισμού και διαπλοκής, πειθαρχικά και διώξεις για τους φοιτητές

Αυτό που σχεδιάζουν δεν είναι πανεπιστήμιο, είναι Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης πολυεθνικής

νέος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ συνιστά βίαιη επίθεση της κυβέρνησης στο δημόσιο πανεπιστήμιο και στα μορφωτικά-εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών. Ο νέος νόμος είναι «κομμένος και ραμμένος» στις απαιτήσεις της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ και είναι συνέχεια και τομή των νόμων Διαμαντοπούλου και Γαβρόγλου. Με το νέο νόμο τα ΑΕΙ θα αλλάξουν συθέμελα και θα μετατραπούν σε supermarket υποβαθμισμένων και κατακερματισμένων γνώσεων, πτυχίων χωρίς δικαιώματα, όπου κουμάντο θα κάνουν οι επιχειρηματίες, οι managers και ομάδες διαπλεκόμενων πανεπιστημιακών. Οι δυνάμεις καταστολής έρχονται να προστατεύσουν την απρόσκοπτη είσοδο των επιχειρηματικών ομίλων και την ανεμπόδιστη χρήση προς όφελος τους όλων των λειτουργιών και των υποδομών του δημόσιου πανεπιστήμιου. Με τον νέο νόμο πλαίσιο: ● Υπονομεύονται τα ενιαία προγράμματα του πρώτου κύκλου σπουδών κάθε Τμήματος με τη δημιουργία προγραμμάτων παροχής κατακερματισμένων γνώσεων και δεξιοτήτων. Δημιουργούν ένα εμπόριο τίτλων σπουδών με βάση των αριθμό των πιστωτικών μονάδων για πτυχιούχους μιας χρήσης… ανάλογα με τις ορέξεις των επιχειρήσεων (προγράμματα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης, προγράμματα σπουδών σύντομης διάρκειας, πιστοποιητικά ψηφιακών δεξιοτήτων). Απελευθερώνεται η πλήρης αναγνώριση των πτυχίων της αλλοδαπής στο ΔΟΑΤΑΠ με εξίσωση των τριετών σπουδών στο εξωτερικό με τις τετραετείς στην Ελλάδα. ● Οδηγούνται βίαια τα ΑΕΙ με τους μειωμένους προϋπολογισμούς στην αναζήτηση χρηματοδοτήσεων για την επιβίωσή τους και στην εμπορευματοποίηση. Έτσι γενικεύονται τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, επιβάλλονται δίδακτρα για την απόκτηση πιστοποιητικών δεξιοτήτων και στα ξενόγλωσσα προπτυχιακά. Ταυτόχρονα θεσπίζεται η παροχή υπηρεσιών των εργαστηρίων σε εταιρείες και η θεσμοθέτηση των βιομηχανικών διδακτορικών και μεταπτυχιακών. ● Με τα «βιομηχανικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά» καταργείται ουσιαστικά κάθε έρευνα για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Σε συνδυασμό με τη συνειδητή υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ μοναδικός δρόμος για τη χρηματοδότηση της ερευνητικής δραστηριότητας θα είναι οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων και των εταιρειών που ασχολούνται

με τους εξοπλισμούς. Όμως ο χρηματοδότης θα επιβάλει τους κανόνες του και θα εξασφαλίζει τις απαιτήσεις του! ● Θεσμοθετούνται αγοραία κριτήρια για την εκλογή και εξέλιξη μελών ΔΕΠ αφού στα τυπικά προσόντα εκλογής ως μέλος ΔΕΠ συμπεριλαμβάνονται επίσημα η ίδρυση τεχνοβλαστών (spin offs) και η συμμετοχή του υποψηφίου ως μέλος ή μετόχου σε spin off εταιρεία, όπως, επίσης, η προσέλκυση ερευνητικών χρηματοδοτήσεων. ● Αναβαθμίζεται ο ρόλος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης, η οποία με διαρκείς πιστοποιήσεις και αξιολογήσεις με αγοραία κριτήρια θα «επιβάλει» αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, συγχωνεύσεις καθώς και καταργήσεις τμημάτων. Η συμμόρφωση με τις υποδείξεις των αξιολογήσεων θα αποτελεί όρο για την ύπαρξη των Τμημάτων. ● Βαθαίνει η αυταρχική θωράκιση της λειτουργίας των ιδρυμάτων. Δημιουργούνται τα 11μελή συμβούλια διοίκησης (ΣΔ) από 6 εσωτερικά μέλη και 5 εξωτερικά. Τα 6 εσωτερικά μέλη θα εκλέγονται από τα μέλη ΔΕΠ και αυτοί στη συνέχεια θα επιλέγουν τα 5 εξωτερικά μέλη. Στη συνέχεια, τα 11 μέλη θα επιλέγουν πρύτανη από τους 6 εσωτερικούς. Το ΣΔ θα επιλέγει τους κοσμήτορες των σχολών του ΑΕΙ. Ακόμα και οι σύγκλητοι των ΑΕΙ θα αποτελούνται ουσιαστικά από επιλεγμένους «αρίστους» από τα ΣΔ. Αυτό, λοιπόν, το υπερ-όργανο, θα συγκεντρώσει στα χέρια του όλες τις λειτουργίες των Ιδρυμάτων: ακαδημαϊκήεκπαιδευτική, διοικητική, οικονομική. Το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο αποκτά τη διοίκηση που του αναλογεί! Δημιουργείται ένας διοικητικός μηχανισμός στηριγμένος στη διαπλοκή, τις συναλλαγές και στις αδιαφανείς διαδικασίες. ● Για τους φοιτητές θεσπίζονται διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες οποιαδήποτε πράξη μπορεί εν δυνάμει να θεωρηθεί πειθαρχικό παράπτωμα! Φωτογραφίζονται οι συνηθισμένες καθημερινές συνδικαλιστικές δράσεις των φοιτητικών συλλόγων ως πειθαρχικά παραπτώματα με αντίστοιχες ποινές οι οποίες φτάνουν μέχρι και τη διαγραφή των φοιτητών! Σε συνδυασμό με την παρουσία της αστυνομίας, των καμερών και των ελέγχων στις εισόδους γίνεται φανερό ότι στόχος είναι η επιβολή σιγής νεκροταφείου στα ΑΕΙ. Οι μέρες που έρχονται είναι κρίσιμες για το φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα. Αγώνας τώρα για να μην κατατεθεί ο νέος νόμος πλαίσιο!

ριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε από την υπουργό Κεραμέως ο νέος νόμος πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. Είχαν προηγηθεί ο νόμος που κατήργησε ό,τι είχε απομείνει από το «πανεπιστημιακό άσυλο» και ο νόμος που θεσμοθέτησε την «πανεπιστημιακή αστυνομία». Το έδαφος προετοιμάστηκε για να έχουν το νομικό οπλοστάσιο, έτσι ώστε να μπορούν «νόμιμα» να καταστείλουν την οποιαδήποτε αντίσταση στα σχέδιά τους. Αυτό που σηματοδοτεί ο νέος νόμος δεν είναι μια ακόμα αστική αναδιάρθρωση στη λειτουργία του πανεπιστημίου, αλλά η εξάρθρωση του πανεπιστημίου καθεαυτού. Με το θεσμικό πλαίσιο που προτείνουν, το πανεπιστήμιο μετατρέπεται διοικητικά και λειτουργικά σε μια ακόμα καπιταλιστική επιχείρηση. Το πρότυπο δομής μιας ιδιωτικής επιχείρησης μεταφέρεται στο πανεπιστήμιο: Διοικητικό Συμβούλιο, Διοικητικός Διευθυντής (ο πρύτανης), Εκτελεστικός Διευθυντής (ο μάνατζερ). Η μόνη παραχώρηση είναι ότι το λεγόμενο Συμβούλιο Διοίκησης εκλέγεται από τα μέλη ΔΕΠ και δεν διορίζεται όπως ήθελαν οι του ιδρύματος Μποδοσάκη. Γι’ αυτούς, κάθε όργανο που εκλέγεται είναι ύποπτο συναλλαγής με τους ψηφοφόρους του. Όχι στις εκλογές, ναι στους διορισμούς. Αλήθεια, μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η λογική; Μήπως να καταργηθούν οι εκλογές στο σύνολό τους, ακόμα και οι βουλευτές να διορίζονται; Στο πλαίσιο μιας ερασιτεχνικής ανάλυσης για τον χαρακτήρα της λεγόμενης τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης και του ιδεοληπτικού χαρακτήρα του όρου «κοινωνία της γνώσης», εξαρθρώνουν το πανεπιστήμιο, καθιστώντας το προσάρτημα της νεοφιλελεύθερης αγοράς. Και το κάνουν με δύο τρόπους: Διαλύουν τα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών, άρα και τα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων

τους, στοχεύοντας σε μια νέα εργατική δύναμη με καθεστώς ελαστικής εργασίας και προσωρινότητας και ταυτόχρονα θεσμοθετούν την κατευθυνόμενη έρευνα μέσα από «ανταγωνιστικά» προγράμματα, ελέγχοντας ασφυκτικά τα γνωστικά αντικείμενα των μελών ΔΕΠ και τις προϋποθέσεις εξέλιξής τους. Καταργούν τη μονιμότητα στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, αυξάνοντας τον χρόνο της θητείας σε αυτήν τη βαθμίδα. Θέλουν εξαρτώμενους και υποταγμένους πανεπιστημιακούς δασκάλους σε καθεστώς πολυσχιδούς εκμετάλλευσης. Η γνώση που θα παράγεται πλέον δεν θα είναι το προϊόν απελεύθερης σκέψης, κριτικής και δημιουργικής εργασίας, αλλά ένα εμπόρευμα που θα αποτιμάται βιβλιομετρικά και με όρους οικονομικής ανταποδοτικότητας. Αυτό που σχεδιάζουν δεν είναι πανεπιστήμιο αλλά ένα μεγάλο Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης μιας πολυεθνικής. Με συγκεντρωτική δομή, πειθάρχηση –τα κεφάλαια 22 και 23 του νόμου αναφέρονται στο πειθαρχικό δίκαιο καθηγητών και φοιτητών– και δείκτες παραγωγικότητας. Το πανεπιστήμιο της παράδοσης του Διαφωτισμού τελειώνει. Ο «ύστερος καπιταλισμός», στην επιθανάτια αγωνία του να ξεφύγει από τη μόνιμη κρίση του, καταστρέφει ό,τι προοδευτικό δημιούργησε η αστική τάξη στην ιστορική της πορεία. Το εργατικό κίνημα, εδώ και πολλά χρόνια, υπερασπίζεται τα στοιχειώδη αστικοδημοκρατικά δικαιώματα (ελευθερία έκφρασης, ελευθεροτυπία, ισότητα απέναντι στον νόμο, εκπαίδευση για όλους/ες κ.λπ.), που στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης η αστική τάξη εγκατέλειψε. Το εργατικό κίνημα θα υπερασπίσει και τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου που η αστική τάξη εγκαταλείπει. Πολύ περισσότερο, θα δώσει τη μάχη για να σώσει την ίδια τη γνώση.

Νεολαία ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μαργαρίτα Μέγα

Αέρας ανατροπής και ελπίδας και στην Πάτρα!

Εκδηλώσεις στο Στέκι του ΝΑΡ

▸ Γέμισε από κόσμο και τις δύο μέρες το Νότιο Πάρκο

ο Φεστιβάλ Αναιρέσεις Πάτρας (3-4/6) ολοκληρώθηκε με τεράστια επιτυχία, καθώς μετά από δύο χρόνια οι Αναιρέσεις επέστρεψαν στην πόλη, πιο δυναμικά από ποτέ! Ένα διήμερο γεμάτο από συζητήσεις, εκδηλώσεις με μεγάλη μαζικότητα, συναυλίες, χορό και διασκέδαση. Ο κόσμος της Πάτρας πλημμύρισε το Νότιο Πάρκο και συμμετείχε στις συζητήσεις και στα πολιτιστικά δρώμενα. Με κεντρικό σύνθημα «Η νεολαία δεν πολεμά, επαναστατεί! Παλεύει, δημιουργεί, γράφει ιστορία», το Project Αναιρέσεις προσπάθησε και κατάφερε να δώσει μια θετική πρόταση απέναντι στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Παράλληλα, άνοιξε τη συζήτηση για τα πιο επίκαιρα ζητήματα, αυτά που αγγίζουν τη νεολαία και ευρύτερα τον λαό. Η αυλαία του φεστιβάλ άνοιξε την Παρασκευή 3/6 με την ενδιαφέρουσα εκδήλωση σχετικά με την ενέργεια, την ακρίβεια και τα οξυμένα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα λαϊκά νοικοκυριά. Τόσο οι ομιλίες των Αντώνη Δραγανίγου (ηλεκτρολόγος μηχανικός και μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ), Μαργαρίτας Λαμπροπούλου (βιολόγος και μέλος της νΚΑ), Κικής Βάσσου (αρχιτέκτονας και μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού-Σεπολίων-Ακαδημίας Πλάτωνα) όσο και η συζήτηση που ακολούθησε ξεδίπλωσαν αρκετές πτυχές του ζητήματος και ανέδειξαν τον μη-

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

χανισμό πλουτισμού για το κεφάλαιο σε βάρος του λαού. Η βραδιά έκλεισε υπό τους ήχους της παράδοσης από τους Ρεμπεlution, Santa Bella και τους αγαπημένους Αρμανιάκ. Τη δεύτερη μέρα, το αντιπολεμικό και διεθνιστικό στίγμα ήταν πολύ έντονο στο φεστιβάλ, με τη συζήτηση σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την αναγκαία απάντηση του κινήματος. Σημαντική η συμβολή στην συζήτηση από τους Ilke Bereketli και τον Hakan Gunes, μελλών του TIP - Κόμμα Εργατών Τουρκίας, ενώ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις γύρω από το ζήτημα του πολέμου έγιναν από τον Γιάννη Ελαφρό (δημοσιογράφος και μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ) και τον Σωκράτη Πάντο (μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και της νΚΑ).

Το διήμερο ολοκληρώθηκε με ήχους από τους DWN, Lobo Amarillo, Novel 729, ενώ ακολούθησε dj set από τη Valia S. Και για τις Αναιρέσεις Πάτρας το φεστιβάλ, όπως κάθε χρόνο, αποτέλεσε το αποκορύφωμα της δράσης όλης της χρονιάς. Φέτος ήταν και μια μεγάλη ανάσα, γιατί αποδείχθηκε έμπρακτα πως συλλογικά και «από τα κάτω» υπάρχει η δυνατότητα να διαμορφωθούν καταστάσεις, να απαντηθούν κομβικά ερωτήματα και να περιγραφεί μια συνολική πολιτική, πολιτιστική και αξιακή, απέναντι στη δυστοπία της εποχής. Φυσικά οι Αναιρέσεις δεν σταματούν ποτέ. Τα ραντεβού είναι τα γνωστά, στη Λέσχη των Αναιρέσεων στην Πάτρα (Ζαΐμη 69Α) αλλά φυσικά και στο camping Αναιρέσεις 2022.

Μαίρη Κωτσοπούλου

Ραντεβού από σήμερα στο Θεατράκι!

ο Φεστιβάλ Αναιρέσεις επιστρέφει δυναμικά στο Θεατράκι (10-11/6) και φέρνει το πρώτο φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στην πόλη των Ιωαννίνων ύστερα από δυο χρόνια περιορισμών και απαγορεύσεων… Θα επιχειρήσει να προσφέρει μια δια φορετική οπτική, αναδεικνύοντας δυνατότητες συγκρότησης και διαμόρφωσης ενός διαφορετικού τρόπου διασκέδασης και κουλτούρας, κόντρα στα κυρίαρχα πρότυπα και την εμπορευματοποίηση. Πλούσιο θα είναι το διήμερο των πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Την Παρασκευή 10/6, η αρχή θα γίνει με την εκδήλωση με θέμα «Ενερ-

γειακή κρίση: Άνθρωπος χωρίς ενέργεια ή ενέργεια χωρίς άνθρωπο; Το πανανθρώπινο αγαθό που έγινε εμπόρευμα!». Ομιλητές θα είναι ο Χρήστος Βασιλόπουλος (μέλος του ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και η Φωτεινή Γκούρα (μέλος της νΚΑ). Το πρώτο βράδυ θα κλείσει με ρεμπέτικο γλέντι με τους Ορφέα Τσακτσίρα, Καλλιρρόη Πετράκη, Κώστα Βασδέκη, Μάριο Τούμπα και Χρήστο Καραβίδη, ενώ μέχρι το πρωί η μπάντα του δρόμου Banda Entopica θα δώσει έναν άλλο τόνο στη μουσική γιορτή. Το Σάββατο 11/6, η συνέχεια θα δοθεί με τη δεύτερη εκδήλωση με θέμα: «Πόλεμος στην Ουκρανία, η όξυνση των καπιταλιστικών ανταγωνισμών

και η στάση της κομμουνιστικής Αριστεράς», με ομιλητές τους Παναγιώτη Ξοπλίδη (μέλος της ΠΕ ΝΑΡ) και Κώστα Δεδικούση (μέλος της νΚΑ). Το φεστιβάλ θα κλείσει με «σκληρούς» ήχους με τους Spellbound, ΩχΤοΜηδεν και τους Μουκλιομός με gypsy folk ρυθμούς. Παράλληλα, κάνοντας κάποιος μια βόλτα στον χώρο και τις δύο μέρες, θα μπορεί να διαβάσει το πλούσιο υλικό των θεματικών περιπτέρων, να περιηγηθεί στο βιβλιοπωλείο και να αγοράσει βιβλία. Επιπλέον, θα φιλοξενηθεί η έκθεση κόμικς «Ni Una Menos!», που περιλαμβάνει έργα καλλιτεχνών σχετικά με την έμφυλη καταπίεση και βία. Στον χώρο θα λειτουργεί και μπαρ.

Το Στέκι του ΝΑΡ, πίσω από τη Θεολογική του ΑΠΘ, λειτουργεί και πάλι ως μέρος του ευρύτερου πολιτικού και πολιτιστικού εγχειρήματος των Αναιρέσεων, σε μια στιγμή που η κυβέρνηση και η Πρυτανεία εντείνουν την καταστολή του φοιτητικού κινήματος. Το ΑΠΘ εδώ και μήνες έχει γίνει πεδίο αστυνομικής βίας, σε μια προσπάθεια όχι μόνο να επιβληθεί η αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αλλά και να καταπνιγεί κάθε προσπάθεια η νεολαία να διασκεδάζει, να συζητά, να παράγει πολιτισμό και να πολιτικοποιείται πέρα από το κυρίαρχο πλαίσιο. Η έναρξη της θερινής περιόδου του Στεκιού έγινε με ένα πολιτικό/πολιτιστικό διήμερο εκδηλώσεων, έκθεσης φωτογραφίας, μπαρ και ρεμπέτικου γλεντιού, σε επαφή με την παράλληλη διεξαγωγή του φεστιβάλ των Αναιρέσεων σε Αθήνα και Πάτρα. Στη Θεσσαλονίκη το φεστιβάλ θα γίνει το φθινόπωρο. Την πρώτη μέρα, Παρασκευή 3/6, πραγματοποιήθηκε μια μαζική αντιπολεμική εκδή-

λωση με θέμα «Η ζωή μας στο στόχαστρο του πολέμου. Η μεγάλη πρόκληση του αντιπολεμικού κινήματος», με τη συμμετοχή αγωνιστών από γειτονικές βαλκανικές χώρες, τον Nenad Glicic από την Κόκκινη Πρωτοβουλία της Σερβίας και τον Zdravko Savevski, ερευνητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Σκοπίων της Βόρειας Μακεδονίας. Κατά την πλούσια συζήτηση τονίστηκε, μεταξύ άλλων, η ανάγκη συγκρότησης ενός νέου επαναστατικού ρεύματος στις βαλκανικές χώρες. Τη δεύτερη μέρα, Σάββατο 4/6, στην εκδήλωση «Μην αφήσεις το σύστημα να σε πατάει κάτω, οργανώσου με την πλευρά των “από κάτω”», φοιτητές/τριες και νέοι εργαζόμενοι/ες συζήτησαν για την ανάγκη της πολιτικής στράτευσης σε μια περίοδο που η νεολαία βιώνει στο μέγιστο βαθμό τη βαρβαρότητα της εργασιακής επισφάλειας, την καταστολή, την πολεμική απειλή. Τέλος, στον χώρο του Στεκιού υπήρχε έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Καταστολή στο ΑΠΘ».

20 Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κίνηση ιδεών

Διαφορετικοί τύποι καπιταλισμού, κοινή εκμεταλλευτική ουσία

Ως πιο «προοδευτικές» απαντήσεις στην όξυνση των αντιθέσεων εμφανίζονται η επιστροφή στην κεϊνσιανή διαχείριση, ο ορντοφιλελευθερισμός και το κινεζικό μοντέλο. Παρά τις διαφορές τους με το κυρίαρχο μοντέλο, δεν μπορούν να δώσουν διέξοδο, ενώ δεν αναιρούν την εκμετάλλευση.

ο θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σύγχρονου καπιταλισμού, που επιβλήθηκε απ’ τη δεκαετία του 1980 χάρη στις συντηρητικές «επαναστάσεις» ιδίως της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρέιγκαν, ευνοεί τον απεριόριστο επεκτατισμό του κεφαλαίου, τα υπερκέρδη του, την ασυδοσία του laissez faire, τη συρρίκνωση του μεριδίου των μισθωτών στην κατανομή των εισοδημάτων και την υπεραύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, με την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», εδραιώθηκε η αντίληψη για την οριστική νίκη του καπιταλισμού και την αδυναμία δημιουργίας εναλλακτικού οικονομικοκοινωνικού συστήματος. Για να διασκεδαστεί η δυσαρέσκεια των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων και να αποτραπούν οι ταξικοί αγώνες για τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου και την εγκαθίδρυση μιας ορθολογικής εναλλακτικής κοινωνίας, επιβλήθηκε απ’ τους ιδεολόγους του νεοφιλελευθερισμού το ολοκληρωτικό δόγμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική κοινωνία («There Is No Alternative») δια χειλέων της Μάργκαρετ Θάτσερ. Επομένως, οι όποιες ατέλειες και αδικίες του συστήματος πρέπει να διορθώνονται, χωρίς να συνδέονται με την προοπτική της ανατροπής του, αλλά της διαρκούς βελτίωσής του. Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ταυτίστηκε από απολογητές του καπιταλισμού, όπως ο Φράνσις Φουκουγιάμα, με «το τέλος της ιστορίας». Η σύνθεση της καπιταλιστικής οικονομίας με την αστική δημοκρατία προβλήθηκε ως ένα ανυπέρβλητο ιστορικό όριο, ως η ανώτερη επίτευξη και δυνατότητα της ανθρώπινης κοινωνίας. Κατά τους αστούς απολογητές αυτή η «αλήθεια» επιβεβαιώνεται από τα δυστοπικά καθεστώτα του φασισμού και του υπαρκτού σοσιαλισμού, τα οποία προκάλεσαν μόνο πόνο

και δυστυχία στην ανθρωπότητα. Ο «υπαρκτός καπιταλισμός», με την έκλειψη του αντίπαλου δέους και την ήττα ανατρεπτικών κινημάτων, δεν αμβλύνει, αλλά οξύνει τις ανισότητες, την εκμετάλλευση και την καταστροφική διαχείριση της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος. Μετά από τέσσερις δεκαετίες απρόσκοπτης σχεδόν κυριαρχίας ο καπιταλισμός όχι μόνον δεν οδήγησε στον σύγχρονο «χρυσό αιώνα», αλλά οξύνει αφόρητα και επικίνδυνα τα δεινά της ανθρωπότητας. Όχι μόνον δεν επικράτησε μια Ρax Americana, αλλά πρωτοστατούντος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού εξαπολύθηκαν, με διάφορα προσχήματα, δεκάδες καταστροφικοί πόλεμοι με εκατόμβες θυμάτων και υλικών καταστροφών. Η καταστροφή του περιβάλλοντος εντάθηκε με τη σημαντική αύξηση εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και την εμμονή στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Η πανδημία της Covid-19, συνδεόμενη με τον βιασμό του περιβάλλοντος, όξυνε τα προβλήματα, τον ανορθολογισμό και αυταρχισμό του καπιταλισμού, προκάλεσε εκατομμύρια θύματα και υποβάθμισε την ποιότητα της ζωής. Η κοινωνική ανισότητα οξύνθηκε. Ο πλουτισμός των πλουσιότερων συνεχίστηκε -οι δέκα πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο συγκέντρωναν μια περιουσία 1,12 τρισ. δολαρίων, ενώ αυξήθηκαν, ιδίως στις ΗΠΑ και στην Κίνα, οι εταιρείες με προϋπολογισμούς που υπερβαίνουν τους προϋπολογισμούς κρατών. Η αυξανόμενη απώλεια εργασίας αποτελεί τον πρώτο παράγοντα φτωχοποίησης, ενώ υποβαθμίζονται ή και φτωχοποιούνται ευρέα στρώματα μικρομεσαίων. Η ανεργία και η ελαστικοποιημένη εργασία εκτινάσσονται στις αλλεπάλληλες και ταυτόχρονες κρίσεις που πλήττουν την καπιταλιστική κοινωνία. Ειδικά, ο πόλεμος στην Ουκρανία με τα προβλήματα που δημιουργεί και

Είναι εμφανές ότι στις υπάρχουσες συνθήκες είναι αδύνατη η αναβίωση του κεϊνσιανισμού· ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας, δεν ενισχύθηκαν οι κρατικές θέσεις την αξιοποίησή τους από την αχαλίνωτη κερδοσκοπία του κεφαλαίου, απειλεί μ’ εξαθλίωση τα λαϊκά στρώματα. Αναπόφευκτα εντείνεται και ο εγγενής αυταρχισμός του συστήματος, αν και η λαϊκή διαμαρτυρία παροχετεύεται σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια. Συμπληρωματικά με τον εντεινόμενο αυταρχισμό, τα πεφωτισμένα τμήματα της αστικής τάξης, και όχι μόνον οι ιδεολογικοί μηχανισμοί της, επεξεργάζονται «εναλλακτικές» προοδευτικοφανείς προτάσεις για ν’ απορροφήσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Στην πραγματικότητα, αποτελούν μορφές διαχείρισης του καπιταλισμού με έμφαση στον κεντρικό, φιλολαϊκό και προοδευτικό, υποτίθεται, ρόλο του αστικού κράτους. Υπάρχουν τρεις βασικές εκδοχές αυτού του ιδεολογήματος: Πρώτο, η επιστροφή στο κεϊνσιανό κράτος, δεύτερο, η πρόταση του ορντοφιλελευθερισμού και τρίτο, το ισχυρό αυταρχικό κράτος τύπου Κίνας ή Ρωσίας. Η επιστροφή στην κεϊνσιανή διαχείριση προτείνεται από την αστική σοσιαλδημοκρατία (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) και προβάλλεται ως ορθολογική και προοδευτική διαχείριση του συστήματος, επεκτεινόμενη αόριστα και προοδευτικά ως τον «αστικό σοσιαλισμό» κατά την ορολογία του Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα φαινομενολογικό παραλληλι-

σμό με το κράτος της χρυσής τριακονταετίας, αφού με την ιδιωτικοποίηση των πάντων, το κράτος στην πανδημία έπρεπε να ενεργοποιηθεί, για να εξασφαλίσει άμεσα στοιχειώδεις όρους περίθαλψης που απαιτούσε η υγειονομική κατάσταση, χωρίς όμως να κρατικοποιηθούν ιδιωτικά νοσοκομεία, τα οποία απλώς προσέφεραν επ’ αμοιβή υπηρεσίες στον δημόσιο τομέα. Απεναντίας, αξιοποιήθηκε η κρίση, για να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας (ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, χρηματοδότηση από το κράτος και την ΕΕ μεγάλων κυρίως επιχειρήσεων, προώθηση αντεργατικών ρυθμίσεων), ενώ με το πρόσχημα της πανδημίας ενισχύθηκαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και αντίστοιχοι νόμοι (απαγόρευση διαδηλώσεων). Είναι εμφανές ότι στις υπάρχουσες συνθήκες είναι αδύνατη η αναβίωση του κεϊνσιανισμού. Ο ορντοφιλελευθερισμός αποτελεί μία αστική εναλλακτική που προτείνεται κυρίως από Γερμανούς και Σκανδιναβούς πολιτικούς και θεωρητικούς. Το ρεύμα αυτό σκέψης και διαχείρισης, που εν μέρει εφαρμόζεται στις παραπάνω χώρες, στην πραγματικότητα αποτελεί μία πιο μετριοπαθή παραλλαγή του νεοφιλελευθερισμού, προσπαθώντας να διαφοροποιηθεί και αποκρούοντας την απόλυτη ελευθερία της αγοράς, που δεν γνωρίζει κανόνες και όρια (laissez faire). Φρονεί ότι το κράτος πρέπει να θέτει όρια στην κοινωνία, όχι όμως και να την κατευθύνει. Αντιτίθεται, δηλαδή, στην κρατικιστική λογική του κεϊνσιανισμού και τα όπλα του, τον κρατικό προϋπολογισμό, τον διευρυμένο κρατικό τομέα, τους αυξημένους φόρους στο κεφάλαιο, τον έλεγχο των τιμών. Χωρίς όμως αυτές ή παρεμφερείς ρυθμίσεις, ο καπιταλισμός μένει ολοκληρωτικά σχεδόν ανεξέλεγκτος. Επομένως, στην πράξη παρά τις όποιες προθέσεις των θεωρητικών του, ο ορντοφιλελευθερισμός συγκλίνει με τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση. Το κινεζικό μοντέλο παρέμβασης του κράτους στην οικονομία έχει μοχλό τον κρατικό τομέα, που διευθύνει και ελέγχει την οικονομική ανάπτυξη. Ο κρατικός τομέας τυγχάνει ευνοϊκής μεταχείρισης, ενώ ανοίγει το έδαφος για τη διαρκή ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας για αυτές τις αναγκαίες υποδομές και το κατάλληλο περιβάλλον. Στην Κίνα κυριαρχούν πλέον οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής με ισχυρό τον ρόλο του κράτους. Την οικονομική και πολιτική εξουσία ελέγχει απόλυτα η κρατική γραφειοκρατία σε ένα αυταρχικό κρατικό σύστημα, από το οποίο απουσιάζει και ο τυπικός αστικός κοινοβουλευτισμός, βασικές πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, ενώ μέτριες είναι και οι παροχές στους πολίτες.

Πολιτισμός Οδυσσέας Ζήτα

Το αστέρι από τη Θεσσαλονίκη επιστρέφει με νέο δίσκο, στίχο και ήχο, τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική του δουλειά που είχε ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά.

ΛΕΞ Μετρό: Τραγούδια για «ατίθασους»

«ποιητής του περιθωρίου» –και ας απεχθάνεται ο ίδιος τον όρο– επιστρέφει με νέο δίσκο με τίτλο Μετρό, λίγο μετά τη λήξη της πανδημίας. Η εποχή έχει αλλάξει, όπως και ο ίδιος ο ΛΕΞ, που τραγουδάει για αυτή την «καινούρια πραγματικότητα». Όταν στο προηγούμενο άλμπουμ έλεγε «Παίζουμε Fallout (videogame με θέμα την επιβίωση μετά την πυρηνική καταστροφή), να ευχόμαστε να μην το ζήσουμε». κανείς δεν φανταζόταν ότι θα περνούσαμε σχεδόν δύο χρόνια σε καραντίνα ή ότι θα ξέσπαγε μεγάλος πόλεμος στην Ευρώπη. «Ποιος μας αδικεί που ραπάρουμε λες και τελειώνει ο κόσμος;», λένε και οι στίχοι του πρώτου single «Airmax»,το βίντεο του οποίου γυρίστηκε στις ταράτσες του ΑΠΘ. Ο ΛΕΞ σίγουρα «ξέρει από περιθώριο» και συνεχίζει να ραπάρει (και) γι’ αυτό, αλλά δεν μπορείς πια να τον εντάξεις εκεί. Δεν είναι πολλοί ράπερ ή τράπερ άλλωστε που μπορούν να μαζέψουν πάνω από 10 χιλιάδες κόσμου σε συναυλία τους. Ο ίδιος πάντως δείχνει να έχει συμφιλιωθεί με την επιτυχία και τον ηγετικό του ρόλο στην ελληνική ραπ σκηνή: «Δεν έχω τύψεις που ντύνομαι εντάξει και μπορώ και τρώω καλύτερα». Οι ρυθμοί στο άλμπουμ έχουν αλλάξει σε πιο «drill» ατραπούς, ωστόσο, ακόμα και αν λέει «αυτό είναι το νέο μου ﬂow, πες μου γιατί δεν χορεύεις», ο τρόπος που «φτύνει» τις ρίμες δεν έχει αλλάξει. Οι στίχοι του παραμένουν στοχαστικοί, απαισιόδοξοι και μελαγχολικοί, ωστόσο δεν δείχνουν διάθεση παραίτησης και συνεχίζουν να κουβαλάνε το σπόρο της αμφισβήτησης για το σύστημα: «λένε πως τρέφομαι απ’ τη στεναχώρια, γι’ αυτό με τιμούσαν σα να ‘μουν νεκρός, μπορεί να μην είμαι χαρούμενος,

ATHENS RELEASE FESTIVAL

Ένα καλοκαίρι γεμάτο μουσική ▸ Σημαντικές συναυλίες και φεστιβάλ

όμως για δες με είμαι λιτέχνη; Η απάντηση Ο ΛΕΞ δεν είναι πια ζωντανός» ραπάρει δεν είναι τόσο απλή. στο intro. Ο ΛΕΞ, ωςς Τα δύο εξαιρετικά τρα«ταπεινός και έγ αυθεντικός καλλιτέγούδια που προηγήθηπεινασμένος», κ χνης, τραγουδάει για τη καν του άλμπουμ («Όχι ωστόσο παραμένει Σή ζωή του και γι’ αυτό δυΣήμερα» και «Βαράνε») απο σκολεύεται να παίξει τον αποτέλεσαν γέφυρα μετααπό τους πιο ένουν ξύ του τ ρόλο που άλλοι περιμένουν νέου και του παλιού σημαντικούς ήχου και συμπεριλαμβάνοαπό αυτόν: «Καίγεται η κοιΈλληνες αίρνεις νται σ νωνία μου λένε δεν παίρνεις στις πιο δυνατές στιγω το κεμές του. το θέση γι’ αυτά. Κουνάω Όταν οι προσδοκίες ράπερ ν πα’ το είναι στο στ ταβάνι, είναι εύκολο φάλι καταφατικά, δεν να απογ απογοητευτείς. Το Μετρό δεν μπουρδέλο να πάρειι φωτιά» έχει την αμεσότητα και τη φρελέει στο τραγούδι Pointt Blank. σκάδα που πο έχουν τραγούδια όπως Τους στίχους του συνεχίζουν κάδες ανατο «Vitto «Vittorio» ή οι «Πολυκατοικίνα σημαδεύουν οι δεκάδες ες», απα απαιτεί περισσότερες ακροφορές του στην ποπ κουλτούρα ε, από ταιάσεις για να «εντρυφήσεις» στον με την οποία μεγάλωσε, ς, Η υπόθεση κόσμο του. το Παραμένει, όμως, νίες όπως ο Σημαδεμένος, αι Το Μίσος, καλύτερο από –σχεδόν– όλη την Καρλίτο, Κάνε το Σωστό και υ όλο η εγχώρια ραπ παραγωγή υπόλοιπη videogames όπως το Resident Evil και το Street Fighter, γιαπωνέζικα και περιέχει εκλάμψεις του σπουδαίου ταλέντου του. Αποτελεί anime και άλλα καταναλωτικά το σάουντρακ μιας μεταβατικής προϊόντα. Ο δίσκος αποτελεί πισκοτεινής περιόδου. σωγύρισμα ή εξέλιξη για τον καλ-

18: Μια ελληνική ταινία για τη ρατσιστική βία στα σχολεία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ε μια γειτονιά στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης, της αναζωπύρωσης του φασισμού και της έκρηξης της πανδημίας, μια ομάδα δεκαοχτάχρονων αναλαμβάνει δράση, καταδιώκοντας μετανάστες, ομοφυλόφιλα ζευγάρια και οποιονδήποτε είναι διαφορετικός στα δικά τους μάτια. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από τα ανατριχια-

στικά αληθινά περιστατικά με ακροδεξιά-ναζιστικά στοιχεία που δρουν ως μίνι «τάγματα εφόδου» μέσα και έξω από τα σχολεία, όπως το είδαμε και στα ΕΠΑΛ του Ευόσμου και αλλού. Ένας ευεπηρέαστος νεαρός «δηλητηριάζεται» από τη ρητορική μίσους ενός ακροδεξιού δημοσιογράφου σε τοπικό κανάλι –που ισχυρίζεται ότι για την πανδημία ευθύνονται

οι μετανάστες. Στη συνέχεια οδηγεί την παρέα του σε φασίζουσες συμπεριφορές, καταστροφικές για όλους. Η ταινία, που προκάλεσε μεγάλο θόρυβο και συζητήσεις στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, θέλει να δείξει πώς εκκολάπτεται το «αυγό του φιδιού» και εμφανίζει τους νεαρούς ως θύτες αλλά και ως θύματα μιας δηλητηριασμένης κοινωνίας.

Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, το φετινό καλοκαίρι μας «αποζημιώνει» συναυλιακά. Δεκάδες μεγάλα ονόματα από το εξωτερικό θα εμφανιστούν σε συναυλίες στην Αθήνα. Πολλές από αυτές τις συναυλίες (π.χ. Pet Shop Boys) έχουν μετατεθεί από το 2020. Αυτή την Τετάρτη ήταν προγραμματισμένη η πρώτη μεγάλη συναυλία του καλοκαιριού όσον αφορά τα ξένα ονόματα, με τους θρυλικούς Bauhaus με την αυθεντική τους σύνθεση, τους Jesus and Mary Chain και τους Deus στη πρώτη μέρα του Release Festival. Η συναυλία των Massive Attack μπορεί να ματαιώθηκε για λόγους υγείας μέλους του συγκροτήματος, ωστόσο την επόμενη Τετάρτη 15 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού θα εμφανιστεί ο πολύ αγαπητός στην Ελλάδα Nick Cave μαζί με το συγκρότημά του The Bad Seeds. Πρόκειται για την πρώτη περιοδεία του Nick Cave μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια και λίγες βδομάδες μετά την οικογενειακή τραγωδία που βίωσε. Πολύ μεγάλα ονόματα θα δούμε και τους επόμενους δύο μήνες. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι αρκετά τσιμπημένες, όχι μόνο εξαιτίας της αύξησης του κόστους των μετακινήσεων και του πληθωρισμού. Τα συγκροτήματα από τη Βρετανία αντιμετωπίζουν μια διαφορετική πραγματικότητα μετά το Brexit, με τις χώρες της ΕΕ να απαιτούν μια σειρά από γραφειοκρατικές διαδικασίες, που κάνουν τις περιοδείες στην Ευρώπη πιο περίπλοκες. Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι στις ροκ συναυλίες συναντάμε όλο και περισσότερα ονόματα που βρίσκονται ή πλησιάζουν την έβδομη και όγδοη δεκαετία της ζωής τους όπως o Iggy Pop, ο Alice Cooper, οι Scorpions και οι Bauhaus. Το ροκ δεν πεθαίνει ποτέ, ωστόσο έχει αρχίσει να μεγαλώνει επικίνδυνα, τόσο προς το μέσο όρο ηλικίας των καλλιτεχνών όσο και του κοινού.

22 5 Ιουνίου 1967 ● Αιφνιδιαστική «προληπτική» αεροπορική επίθεση του Ισραήλ εναντίον αεροδρομίων της Αιγύπτου της Ιορδανίας και της Συρίας. Καταστροφή της αραβικής αεροπορίας.

5-8 Ιουνίου ● Εισβολή χερσαίων δυνάμεων του Ισραήλ στο Σινά, τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την ανατολική Ιερουσαλήμ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ρωγμές στον χρόνο

Μάκης Γεωργιάδης Συμπληρώθηκαν στις 10 Ιουνίου 55 χρόνια από το τέλος του τρίτου αραβοϊσραηλινού πολέμου, ευρέως γνωστού ως «Πολέμου των Έξι Ημερών». Για το Ισραήλ, οι φετινές εορταστικές και επετειακές εκδηλώσεις έρχονται να υπογραμμίσουν πως η απόσταση από την κατάσταση του δυναστευομένου από ένα αποικιοκρατικό καθεστώς μέχρι τη μεταβολή του σε δυνάστη ολόκληρης της περιοχής, είναι υπόθεση μερικών ετών. Η σκοτεινή απαρχή της μετατροπής του Ισραήλ σε πραγματικό κράτος τρομοκράτη» έχει σε μεγάλο βαθμό τις ρίζες της σε αυτόν τον πόλεμο.

9-10 Ιουνίου ● Εισβολή Ισραήλ στη Συρία. Κατάληψη των στρατηγικής σημασίας υψιπέδων του Γκολάν.

10 Ιουνίου ● Κατάπαυση πυρός κατόπιν σοβιετικών προειδοποιήσεων και παρέμβασης των ΗΠΑ.

Πώς ο Πόλεμος των Έξι Ημερών γέννησε ένα «κράτος τρομοκράτη»

ο 1967 βρισκόμαστε σε μια περίοδο «ψυχρού πολέμου» κατά την οποία οι ΗΠΑ αιμορραγούν οι ίδιες, ματώνοντας το Βιετνάμ, η κουβανική κρίση των πυραύλων έχει φέρει μια ανάσα από τη σύγκρουσή τις δύο υπερδυνάμεις, αλλά παράλληλα τα εθνικοαπελευθερωτικά και αντιαποικιοκρατικά κινήματα φουντώνουν σε όλον τον κόσμο. Στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ο αραβικός εθνικισμός και το ρεύμα του παναραβισμού αποτελούν τις κυρίαρχες τάσεις. Τα ισχυρά εβραϊκά λόμπι παίζουν σημαντικό ρόλο στην εσωτερική πολιτική σκηνή, αλλά και στον επηρεασμό των ΗΠΑ ευνοϊκά ως προς το Ισραήλ, ωστόσο και η τότε ΕΣΣΔ δεν είναι αδιάφορη. Το κράτος του Ισραήλ έχει ιδρυθεί με τη συναίνεσή της, πολλοί Εβραίοι της σοβιετικής επικράτειας έχουν μετοικήσει ήδη από το 1948 σε αυτό και εν πάση περιπτώσει δεν ήταν ένα εχθρικό προς την ΕΣΣΔ κράτος. Ακόμη πιο περίπλοκο ήταν το σκηνικό στον αραβικό κόσμο. Η ΕΣΣΔ είχε σημαντική επιρροή, ιδίως στην Αίγυπτο και τη Συρία, αλλά και οι ΗΠΑ είχαν διαύλους επικοινωνίας ή και σημαντική επιρροή σε άλλες αραβικές χώρες όπως στην Ιορδανία. Η ισραηλινή ηγεσία είχε αντιληφθεί από αρκετά νωρίς πως για να επιβιώσει θα έπρεπε να φτιάξει ένα «κράτος αστακό». Μια δολοφονική πολεμική μηχανή που θα ήταν σε θέση να κυριαρχήσει στην ευρύτερη περιοχή. Αμερικανοί και Βρετανοί βοήθησαν σε αυτό και τα πρώτα απτά αποτελέσματα ήρθαν το 1956, όταν το Ισραήλ νίκησε στον δεύτερο αραβοϊσραηλινό πόλεμο και ανάγκασε σε υποχώρηση τους Άραβες, ενώ της κατάστασης επιλήφθηκε διεθνής

Αιγύπτιοι στρατιώτες μεταφέρονται ξεγυμνωμένοι σε ισραηλινό στρατόπεδο αιχμαλώτων μετακινήσει σοβαρές δυνάμεις στα ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ. Επιπλέον, σχεδόν αμέσως μετά τη λήξη σύνορα με το Ισραήλ. Ήδη, Συρία, του πολέμου του 1956, αρχίζει ένας Αίγυπτος και Ιορδανία έχουν συγκροαδυσώπητος υπόγειος πόλεμος για τήσει κοινό μέτωπο και όλες οι πλευτον έλεγχο των υδάτινων ων πόρων μοιά ρές μοιάζουν αποφασισμένες ιμων και των καλλιεργήσιμων π για πόλεμο. γαιών. Η Ιορδανία και η Το Ισραήλ πραγματοΟι ΗΠΑ α Συρία προσπαθούν να π ποιεί τον απόλυτο αιφαποκόψουν το Ισραήλ νιδιασμό και το πρωί χαιρέτισαν την από μεγάλους υδάτης 5ης Ιουνίου εξαπο«προληπτική επίθεση» τινους όγκους, μέσω λύει επιδρομή εναντίκαι την κατάληψη της εκτροπής ποταον των αεροπορικών μών και χειμάρρων, βάσεων της Αιγύπτου. ολόκληρης της ενώ το Ισραήλ καταΗ αιγυπτιακή αεροΠαλαιστίνης πατά καλλιεργήσιμεςς π πορία καταστρέφεται πέγαίες στα όρια των υψιπέσχε σχεδόν ολοσχερώς και τα δων του Γκολάν της Συρίας, υρίας, αεροδ αεροδρόμια αχρηστεύονται, αυξάνοντας με τη σειρά του την με αποτέλεσμα τα εναπομείναένταση. Έτσι, τον Μάιο του 1967, ντα αεροπλάνα να μην μπορούν να ο πρόεδρος της Αιγύπτου Γκαμάλ πετάξουν. Ακολουθεί επέλαση του Αμντέλ Νάσερ καταφέρνει να πάρει Ισραήλ στη χερσόνησο του Σινά, την υπό τον έλεγχό του τα φυλάκια των οποία θα καταλάβει ολοσχερώς μέσα δυνάμεων του ΟΗΕ στο Σινά και να σε τρεις ημέρες και θα την διατηρή-

σει στην κατοχή του ως το 1978, που θα την επιστρέψει στην Αίγυπτο μετά την ειρηνευτική Συμφωνία του Camp David, με αντάλλαγμα μια διαρκή ειρήνη και την αναγνώρισή του. Σε αυτό το διάστημα θα καταλάβει και τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ μόλις ολοκληρώσει την κατάκτηση των εδαφών της Αιγύπτου, το Ισραήλ με συνοπτικές διαδικασίες θα καταλάβει στην Ιορδανία τη Δυτική Όχθη έως την Ιεριχώ και το ανατολικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, ενώ τέλος θα επικρατήσει και των συριακών δυνάμεων, καταλαμβάνοντας τα υψίπεδα του Γκολάν. Ήταν ο απόλυτος θρίαμβος για τα γεράκια του Ισραήλ υπό την ηγεσία των Μοσέ Νταγιάν, Γιτζχάκ Ράμπιν και Αριέλ Σαρόν, ενώ, από την άλλη, ήταν η απόλυτη στρατιωτική και πολιτική ταπείνωση των αραβικών κρατών, τα οποία μέτρησαν σημαντικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Ο Νάσερ παραιτήθηκε, αλλά προσωρινά. Όμως οι βάσεις για την απόλυτη κυριαρχία του Ισραήλ είχαν μπει. Η λήξη του πολέμου βρίσκει το εβραϊκό κράτος να έχει τριπλασιάσει την έκτασή του και επιπλέον εντός της νέας του επικράτειας βρίσκονται πια περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι Άραβες, που τις επόμενες δεκαετίες θα γίνουν τα θύματα της κτηνώδους μηχανής του σιωνιστικού κράτους. Ενός κράτους «τρομοκράτη», το οποίο δεν διστάζει να φτάσει ακόμη και στα όρια της γενοκτονίας, ξεκληρίζοντας έναν ολόκληρο λαό. Παράλληλα, οι παγκόσμιοι συσχετισμοί έχουν αλλάξει άρδην από τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70, καθώς κάθε έννοια διεθνούς δικαίου έχει καταρρεύσει. Ο ΟΗΕ αποτελεί έναν νεκρό οργανισμό χωρίς κανένα απολύτως ρόλο. Μοιραία, με τις ευλογίες των ιμπεριαλιστικών δυτικών δυνάμεων, το Ισραήλ δεν περιορίστηκε στους τέσσερις μεγάλους πολέμους με τους Άραβες, με τελευταίο αυτόν του Γιομ Κιπούρ του 1973, αλλά προχώρησε σε δεκάδες μονομερείς εισβολές και επεμβάσεις στον Λίβανο και στα παλαιστινιακά εδάφη, τα οποία βομβαρδίζει και καταστρέφει συνεχώς και επανειλημμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο σημείο να αναγνωρίζει ως πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ. Έχουν και οι συμβολισμοί τη σημασία τους. Από την άλλη, η ήττα των επαναστατικών ρευμάτων και κινημάτων και η υποταγή στις γραμμές είτε της πλήρους ενσωμάτωσης στα ιμπεριαλιστικά ή ντόπια αραβικά αστικά κέντρα είτε στις αδιέξοδες και τυφλές πράξεις θρησκευτικού και εθνικιστικού μίσους, έχουν υπονομεύσει το μέλλον των Παλαιστινίων, όλων των Αράβων και δυστυχώς του συνόλου των λαών της περιοχής.

∆ιεθνή Γαλλία Παναγιώτης Ξοπλίδης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

«Κανείς μας δεν πρότεινε να αποχωρήσει από την ΕΕ ή να καταργήσει το ευρώ. Στο παρελθόν ήμασταν πολύ πιο διφορούμενοι στη διατύπωσή μας. Γιατί διαφοροποιηθήκαμε; Όχι ότι βρίσκουμε τη φιλελεύθερη Ευρώπη αποδεκτή, αλλά ο λόγος μας θα ήταν αδιέξοδος […]. Ποιος προτιμά το χάος από την τάξη σε περιόδους κρίσης; Κανείς. Ας το πούμε στα ίσια».

ύο μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές, η Γαλλία προσέρχεται ξανά στις κάλπες στις 12 και 19 Ιούνη για την ανάδειξη του νέου κοινοβουλίου της χώρας. Σε αντίθεση όμως με την προεδρική μάχη, που κινήθηκε εξαρχής κυρίως γύρω από το δίπολο Μακρόν-Λεπέν (σχεδόν εξαφανίζοντας τα παραδοσιακά κόμματα και επιβάλλοντας τελικά την πολιτική ατζέντα της ακροδεξιάς), αυτή τη φορά το βασικό επίδικο είναι η προοπτική της «συγκατοίκησης» με την Αριστερά. Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, αξιοποιώντας τη δυναμική της καμπάνιας του στις προεδρικές εκλογές, εμφανίζεται να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αν και το εκλογικό σύστημα (πλειοψηφικό με μονοεδρικές δύο γύρων) φαίνεται να εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του κόμματος Μακρόν. Ο ίδιος ο Μελανσόν προβάλει τη «συγκατοίκηση» ως πολιτική επανάσταση και έχει καταφέρει να ενώσει τη λεγόμενη «πληθυντική Αριστερά» στον συνασπισμό της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης (NUPES) που δημιουργήθηκε από την Ανυπότακτη Γαλλία (FI), το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PC), την Ευρώπη Οικολογία - Πράσινοι (EELV) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS). Δεν θα είναι η «πρώτη φορά (πληθυντική) Αριστερά» για τη Γαλλία. Η προηγούμενη «συγκατοίκηση» ήταν αυτή του Λιονέλ Ζοσπέν με πρόεδρο τον Ζακ Σιράκ, μεταξύ 1997 και 2002. Ήταν η κυβέρνηση που αναδείχθηκε με το εμβληματικό αίτημα του 35ωρου. Αυτό είχε πράγματι θεσπιστεί τότε, σε συνδυασμό όμως με την εφαρμογή της εργασιακής ευελιξίας, που επέτρεπε στο γαλλικό κεφάλαιο να διατηρήσει ακλόνητο την κερδοφορία του εις βάρος των εργαζομένων. Παράλληλα, ο Ζοσπέν προχώρησε σε πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων (Crédit Lyonnais, France Telecom, Air France κ.α.), ενώ υπήρξε και ένθερμος θιασώτης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ στη Σερβία και το Αφγανιστάν. Το αποτέλεσμα ήταν η πρόκριση της ακροδεξιάς (του πατέρα Λεπέν) για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2002, με τον Ζοσπέν να καταλήγει καταϊδρωμένος στην τρίτη θέση. Πιο πρόσφατα, η οδυνηρή εμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αλλά και οι συγκυβερνήσεις σε Πορτογαλία και Ισπανία φανερώνουν πως ο κυβερνητισμός της Αριστεράς εξασφαλίζει τελικά την ευρύτερη συναίνεση στην εφαρμογή αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, δίνοντας διέξοδο στην κρίση της κλασικής διπολικής εναλλαγής. Η ρητορική του Μελανσόν εμφανιζόταν στις προεδρικές εκλογές πιο ριζοσπαστική, σε επαφή με την κοινωνική δυναμική του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων και των εργατικών αντιστάσεων του χειμώνα 2019-2020, που ανέκοψαν την πλήρη διάλυση του ασφαλιστικού

Ο Μελανσόν στις εκλογές: Και με τον λαό και με το κεφάλαιο Πράσινοι και Σοσιαλιστές «ευνουχίζουν» τον όποιο ριζοσπαστισμό της NUPES λογικό», ενώ «κακός» είναι ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός, σύμφωνα με την προσφιλή τακτική των ηγετών της Προοδευτικής Διεθνούς (Σάντερς, Βαρουφάκης, Κόρμπιν) που τον διαχωρίζουν από τον αντίστοιχο «παραγωγικό». Αυτό, σε μια εποχή που ο καπιταλισμός μπορεί πολύ εύκολα να μεταφέρει τα κέρδη του από κλάδο σε κλάδο, ισοπεδώνοντας τα εργασιακά δικαιώματα παντού. Παράλληλα, η NUPES προτείνει μια αύξηση 100 ευρώ στον ελάχιστο κατώτατο μισθό, στα 1400 ευρώ, ενώ ο πληθωρισμός λεηλατεί τα εργατικά εισοδήματα Η θέση για «ανεξάρτητη με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς. Η θολότητα του Γαλλία» συνάδει ουσιαστικά προγράμματος δεν είναι με τις επιδιώξεις του γαλλικού προφανώς κάποιο «ατύχημα» ή αποτέλεσμα της κεφαλαίου και εύκολα μπορεί ασταθούς –λόγω του πονα ενσωματωθεί στο άρμα του λέμου– περιόδου. Είναι συστατικό στοιχείο των προσωποπαγών κομμάτων που είναι πλέατύπωσή μας. Γιατί διαφοροποιηθήκαον ο κανόνας όχι μόνο στην αστική πολιτιμε; Όχι ότι βρίσκουμε τη φιλελεύθερη κή, αλλά και στην «προοδευτική», όπου Ευρώπη αποδεκτή, αλλά ο λόγος μας η σαφήνεια των στόχων και το πολιτικό θα ήταν αδιέξοδος. Αν προτιμήσουμε πρόγραμμα αντιμετωπίζονται ως «ιδεοένα ιδεολογικό πλήγμα χάνουμε, γιατί, ληψίες» και «αγκυλώσεις», που εύκολα πείτε μου, ποιος προτιμά το χάος από ανατρέπονται υπό το βάρος της ισχυρής την τάξη σε περιόδους κρίσης; Κανείς. προσωπικότητας του αρχηγού. Ας το πούμε στα ίσια», δηλώνει πλέον ο Το κοινό πρόγραμμα ανασκευάζει Μελανσόν σε συνέντευξή του μετά την και την αναιμική αντι-ΝΑΤΟϊκή θέση του ανακοίνωση του προγράμματος της νέας Μελανσόν. «Καταρχάς, για το εμπάργκο, εκλογικής συμμαχίας. δεν είμαι αντίθετος σε τίποτα απολύτως. Το ζήτημα της ΕΕ είναι, λοιπόν, «ιδεοσυστήματος. Καθόλου τυχαία, είχε επανειλημμένα κρατήσει αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, τονίζοντας ότι μια δική του πρωθυπουργία θα είναι διαφορετική, αν και η ενσωμάτωση των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων (των πιο ακραίων φιλο-ΕΕ δυνάμεων στη Γαλλία) στον εκλογικό συνασπισμό ευνουχίζει την –άτολμη έτσι κι αλλιώς– κριτική του Μελανσόν. «Κανείς μας δεν πρότεινε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή να καταργήσει το ευρώ. Στο παρελθόν ήμασταν πολύ πιο διφορούμενοι στη δι-

[…] Το να θέλουμε να υπερασπιστούμε την κυριαρχία της Ουκρανίας δεν είναι απλώς από συμπάθεια, αλλά είναι επίσης επειδή εμείς οι Γάλλοι δεν συμφωνούμε ότι πρέπει να αγγίξουμε τα σύνορα στην Ευρώπη», δηλώνει στην ίδια συνέντευξη, καθώς οι νέοι σύμμαχοί του έχουν πρωταγωνιστήσει σε συνεχείς πολέμους και επεμβάσεις, που διέλυσαν χώρες και άλλαξαν σύνορα με τη σφραγίδα ΝΑΤΟ και ΕΕ. Σημειώνεται πως η αντιαμερικανική στάση του Μελανσόν συμβαδίζει με τα συμφέροντα σημαντικής μερίδας του γαλλικού κεφαλαίου, όπως αυτά αποτυπώνονται στους «ψιθύρους» και του Μακρόν, ο οποίος προσπαθεί επίσης να διαφοροποιηθεί από τη φιλοπόλεμη στάση ΗΠΑ-Αγγλίας, που προσπαθούν να επιμηκύνουν τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία. Η γαλλική πολεμική βιομηχανία ήταν, άλλωστε, ο μεγάλος χαμένος της συμφωνίας AUKUS και ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, με την παραδοσιακή αυτονομία του εντός του δυτικού στρατοπέδου, γνωρίζει ότι θα έχει λίγα περιθώρια κινήσεων στο νέο πλαίσιο ανταγωνισμού της Δύσης όχι μόνο με τη Ρωσία, αλλά κυρίως με την Κίνα. Η θέση του Μελανσόν για «ανεξάρτητη Γαλλία» όχι απλά δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με τις επιδιώξεις του γαλλικού κεφαλαίου, αλλά εύκολα θα ενσωματωθεί στο άρμα του, αν αυτό επιλέξει να έρθει σε μεγαλύτερη σύγκρουση με τις επιλογές ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στο γεωπολιτικό σκηνικό.

∆ιεθνή

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

περισκ πιο Και μαζί και χώρια. Η επίσκεψη του Λαβρόφ στην Άγκυρα και η συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου αναδεικνύουν την περίπλοκη –ανταγωνιστική αλλά και εξαιρετικά σημαντική σχέση– ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία, η οποία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις και τους συσχετισμούς στη Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο, τη Συρία, τη Λιβύη και άλλες χώρες. Δεν τα λες και λίγα…

Η Παλαιστίνη δεν είναι Ουκρανία… Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κρίνει ότι η κατοχή παλαιστινιακών εδαφών και οι συστηματικές διακρίσεις σε βάρος των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ είναι οι «βασικές αιτίες» για τις επαναλαμβανόμενες εντάσεις και συγκρούσεις που σημειώνονται στην Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη. «Τα συμπεράσματα […] παραπέμπουν συντριπτικά στο Ισραήλ», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση της αρμόδιας ερευνητικής επιτροπής. Την ίδια στιγμή, η Παλαιστινιακή Αρχή ανακοίνωσε ότι θα πληρώσει μόνο εν μέρει τους μισθούς των περίπου 150.000 υπαλλήλων της, καθώς το Ισραήλ παρακρατεί τους φόρους που εισπράττει εκ μέρους της — κι αυτό σε μια στιγμή που η φτώχεια και η πείνα σαρώνουν. Φυσικά, ελάχιστα διεθνή ΜΜΕ έδωσαν σημασία σε αυτά. Βλέπετε, δεν αφορούν την Ουκρανία και τη «διαβολική Ρωσία», αλλά ένα κράτος-δολοφόνο με ισχυρή επιρροή στη Δύση.

Συρία: Άγριο παζάρι και τύμπανα πολέμου Πυκνώνουν επικίνδυνα τα σύννεφα στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, η οποία ετοιμάζει την τέταρτη κατά σειρά στρατιωτική της εισβολή στις κουρδικές περιοχές. «Είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να το κάνουμε», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, απευθύνοντας παράλληλα μια απειλητική προειδοποίηση: «Ας μην εμφανιστεί κανείς μπροστά μας σε αυτό το θέμα, ας μην προσπαθήσει

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

να μας εμποδίσει. Ο μοναδικός μας στόχος είναι οι τρομοκράτες». Την ίδια στιγμή, οι πληροφορίες κάνουν λόγο για σημαντικές ενισχύσεις που στέλνει στην περιοχή το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ, που φέρεται να έχει έρθει σε συμφωνία με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), τον κορμό των οποίων απαρτίζουν οι Κούρδοι. Προφανώς, βεβαίως, δεν είναι η Δαμασκός που θα κρίνει την έκβαση της επικείμενης αναμέτρησης. Είναι οι ΗΠΑ και η Ρωσία, που διατηρούν εκεί σημαντικές δυνάμεις.

Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το τέλειο προτεκτοράτο Όποτε αναφέρονται στη ΒοσνίαΕρζεγοβίνη, αυτό το κράτος που γεννήθηκε δια της βίας με τις συμφωνίες του Ντέιτον, ΗΠΑ και ΕΕ καταγγέλλουν όλους τους άλλους (και κυρίως τους Σέρβους) για την κατάσταση που επικρατεί. Κρύβουν, όμως, επιμελώς το καθεστώς που καθιστά τη χώρα ένα πρότυπο προτεκτοράτου. Μόνο που μας το υπενθύμισε ο Ύπατος Αρμοστής, ο Γερμανός Κρίστιαν Σμιντ, όταν διέ-

ταξε την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο να διαθέσουν για τις εκλογές της 2ας Οκτωβρίου μεγαλύτερο ποσό από αυτό που είχε αποφασιστεί. Θα ρωτήσει κανείς: Μα μπορεί να το κάνει; Φυσικά και ναι! Άλλωστε, ο Ύπατος Αρμοστής είναι αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο στην ερμηνεία του συντάγματος, ενώ έχει και το δικαίωμα να αλλάζει νόμους και να απολύει απείθαρχους δημόσιους υπαλλήλους. Εδώ, στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη της δημοκρατίας!

Η Αφρική πεδίο βολής φθηνό για τις μεγάλες δυνάμεις

ε την προσοχή του κόσμου στραμμένη στην Ουκρανία τους τελευταίους μήνες, οι ανησυχητικές εξελίξεις στην αφρικανική ήπειρο περνούν σχετικά απαρατήρητες. Και όμως, μετά την ένοπλη σύγκρουση στην Αιθιοπία μεταξύ της κυβέρνησης και των αυτονομιστών του Τιγκράι, εστίες θερμών συγκρούσεων ξεπηδούν ή αναζωπυρώνονται, ενώ η κατάσταση σε παλαιότερες εστίες, όπως της Λιβύης, σίγουρα δεν αποκλείει μια μελλοντική υποτροπή. Φυσικά, τα τοπικά ζητήματα παίζουν ρόλο και δεν αποτελούν καινούριο φαινόμενο για την Αφρική. Θρησκευτικές διαφορές, καταπίεση μειονοτήτων, σύγκρουση μεταξύ φυλών και ανταγωνισμοί γειτονικών κρατών αποτελούν άλυτα ζητήματα σε μια σειρά κράτη της ηπείρου. Ωστόσο, η τρέχουσα αύξηση της έντασης δεν μπορεί να ειδωθεί εκτός του πλαισίου της όξυνσης των διεθνών ανταγωνισμών

μεταξύ των «παγκόσμιων παικτών». Με άλλα λόγια, η Αφρική μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σε πεδίο έντονης αντιπαράθεσης κρατών όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Γαλλία και η Ρωσία, αλλά και περιφερειακών δυνάμεων όπως η Τουρκία, οι χώρες της Αραβικής Χερσονήσου κ.α. Η Αφρική αποτελεί την ήπειρο με τον μεγαλύτερο αριθμό ξένων κρατών (άνω των δέκα) να διεξάγουν ταυτόχρονα στρατιωτικές επιχειρήσεις στη γη της. Κατά συνέπεια, οι στρατιωτικές βάσεις πολλαπλασιάζονται, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Τζιμπουτί, όπου φιλοξενούνται στρατιωτικές βάσεις επτά διαφορετικών κρατών, μεταξύ αυτών υπάρχουν και οι πρώτες βάσεις εκτός συνόρων της Ιαπωνίας και της Κίνας από την εποχή του Β7 Παγκοσμίου Πολέμου. Η θέση της μικρής αυτής χώρας στην ευαίσθητη περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας δεν

είναι προφανώς άσχετη με το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων. Την ίδια στιγμή, οι αφρικανικές χώρες ακολουθούν τη γενική παγκόσμια τάση, αυξάνοντας τις δαπάνες τους για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, είτε υπό την πίεση των πατρώνων τους είτε φιλοδοξώντας να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη, σε μια εποχή που οι άμεσες ξένες επενδύσεις αυξάνονται, ενώ η εφαρμογή της παναφρικανικής ουσιαστικά ζώνης ελεύθερου εμπορίου (AfCFTA) υπόσχεται μεγαλύτερα κέρδη για ξένους και ντόπιους παίκτες. Τα τελευταία γεγονότα σε Αιθιοπία, ΡουάνταΚονγκό αλλά και στη Μοζαμβίκη, είναι ενδεικτικά των προσπαθειών αλληλοϋπονόμευσης και εκτόπισης μεταξύ των ξένων δυνάμεων. Μαζί με την επίδραση μιας πιθανής επισιτιστικής κρίσης λόγω του πολέμου της Ουκρανίας, μάλλον σύντομα θα αναγκαστούμε να στρέψουμε τα μάτια μας προς τον Νότο.