Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 25-26.6.2022 - Αρ. Φύλλου 1577 by 21aristera

Συνέντευξη Χακάν Γκιουνές

Μαζί σε Ελλάδα και Τουρκία ουρκία κατά του σοβινισμού > σελ. 11

ΜΑΤ και funds θέλουν να αποικίσουν τα Εξάρχεια

Οι «σκλάβοι» εστίασης και τουρισμού απεργούν!

> σελ. 12-13

> σελ. 15

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 32ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.577

Μάχη για Αριστερά αντικαπιταλιστική Όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη προετοιμάζει εκλογές αμέσως μετά το καλοκαίρι. Η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις τεράστιες προκλήσεις οδηγεί βασικά κέντρα του κεφαλαίου στην επιλογή των πρόωρων εκλογών, έτσι ώστε να βρεθεί το κατάλληλο σχήμα διαχείρισης.

χουμε μπει σε φάση πολιτικής πύκνωσης των εξελίξεων, που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κρίσιμη κοινωνική καμπή. Το κεφάλαιο προσπαθεί να ξεπεράσει τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση του σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού, οδηγώντας σε τρομερή καταβύθιση. Υπάρχουν όμως δυνατότητες για επανεμφάνιση της απειλητικής εργατικής πολιτικής, για την απόκρουση της νέας επιδρομής και το άνοιγμα του δρόμου για επαναστατική ανατροπή. Σε αυτή την κρίσιμη φάση δεν αρκούν οι μισές απαντήσεις, πόσο μάλλον η λογική της ανάθεσης και της διαχείρισης. Απαιτούνται τομές αντικαπιταλιστικές και στρατηγικές κομμουνιστικές απαντήσεις. Είναι ώρα για μια ισχυρή αντικαπιταλιστική Αριστερά, συσπειρωμένη πάνω σε ένα πρόγραμμα πάλης για να ανασάνουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία και ο λαός. Ένα πρόγραμμα που

συγκρούεται με το κεφάλαιο, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όχι από ιδεολογική εμμονή, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να κερδίσει ο κόσμος της εργασίας. Στη βάση αυτή μπορούν να συσπειρωθούν αγωνίστριες/στές και δυνάμεις της αντισυστημικής Αριστεράς, που έδωσαν κοινούς αγώνες τα προηγούμενα καυτά χρόνια. Η ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι κοινωνικά αναγκαία. Γι’ αυτό θα παρέμβει με αυτοτέλεια σε όλες τις μάχες για μια Αριστερά που να εμπνέει ανατροπή και όχι διαχείριση ή συντήρηση. Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση έχει παρουσιάσει την πρότασή του για τη συσπείρωση και ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, πάνω στην οποία γίνεται ήδη συζήτηση. Ιδιαίτερο ρόλο θα έχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία εκφράζει την ανάγκη για ανεξάρτητη και μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά. >>> σελ. 3, 4, 19

Πρόωρες εκλογές για «μία από τα ίδια» ενωτική πρόταση συσπείρωσης για να αλλάξουν όλα

Αγώνας ΑντιΝΑΤΟϊκές διαδηλώσεις στις 29 Ιουνίου υ Πανελλαδική μέρα δράσης 29/6 κατά ΝΑΤΟ και πολέμου. Πορεία από τα Προπύλαια στην αμερικανική πρεσβεία. Ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη και πορεία 24-25/6 στη Μαδρίτη. Συνέντευξη του ισπανού κομμουνιστή Χουάνχο Λιορέντε: «Ρίχνουν στους λαούς τα βάρη του πολέμου». >>> σελ. 5, 22

Ανάλυση

του Γιάννη Ελαφρού

Επιθετικότητα και από τα δύο μέρη Υπάρχει μόνο η επιθετικότητα της Τουρκίας, όπως ακούμε στην Ελλάδα, ή το ανάποδο, όπως ακούν οι κάτοικοι της Τουρκίας; Τι φταίει για την τωρινή όξυνση; Φέρνουν ειρήνη το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ; Πώς επηρεάζει ο πόλεμος στην Ουκρανία και ποια τα καθήκοντα της Αριστεράς; >>> σελ. 8-9

Φωτιά στα ναύλα βάζουν οι εφοπλιστές Έως και 40% ακριβότερα από πέρυσι είναι πλέον τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για τα ελληνικά νησιά, με τους πλοιοκτήτες να προαναγγέλλουν και νέες αυξήσεις στις αρχές Ιουλίου! Με την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις να γονατίζουν τα νοικοκυριά, είναι εξοργιστικό οι εφοπλιστές να προσπαθούν να βγάλουν τα σπασμένα στις πλάτες των επιβατών. Παράδειγμα, μια τετραμελής οικογένεια για να ταξιδέψει από τον Πειραιά στη Σάμο με επιστροφή θέλει μόνο για εισιτήρια κατάστρωμα και χωρίς αυτοκίνητο 565 ευρώ! Σύμφωνα με τη λογική της κυβέρνησης, που περιορίζεται απλά σε παραινέσεις στους εφοπλιστές, «το φθηνότερο εισιτήριο» είναι αυτό που δεν αγοράζεις και φθηνότερες διακοπές αυτές που δεν κάνεις!

Υγεία Κυβερνητικοί «κόφτες» με έξαρση Covid Καθεστώς πλήρους ασυδοσίας της αγοράς διαμορφώνει για ένα ακόμα καλοκαίρι η κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, ο «προσωπικός γιατρός» θα λειτουργεί ως «κόφτης» ιατρικών υπηρεσιών. Προκλητική απόλυση του αγωνιστή γιατρού Νικόλα Σκούφογλου από τον «Ευαγγελισμό». >>> σελ. 16

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

editorial

Αιμιλία Καραλή

Τσιμέντο και υποκρισία

«Freak shows», όπως παλιά, μπορεί να μην υπάρχουν πια. Όμως ο χλευασμός και ο αποκλεισμός ανθρώπων των οποίων η ζωή σημαδεύτηκε από κάποια παραμόρφωση ή αποκλίνει από τα κυρίαρχα στερεότυπα για την «ομορφιά» και την «υγεία» εξακολουθεί να ενδημεί στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας.

Το ότι το κεφάλαιο ουδόλως ενδιαφέρεται για το περιβάλλον και ότι η περίφημη «πράσινη μετάβαση» είναι πριν απ’ όλα μια κολοσσιαία «μπίζνα», το γνωρίζαμε. Η υποκρισία «επενδυτών» και κυβερνήσεων όμως δεν παύει να εξοργίζει. Μέσα σε μία βδομάδα έχουμε τρία παραδείγματα. Σε πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, μεταξύ διαφόρων… «διαμαντιών», περιλαμβάνεται ρύθμιση για παρεμπόδιση των δικαστικών προσφυγών κατά της χωροθέτησης έργων ΑΠΕ! Εφαρμόζοντας (τι άλλο;) σχετική «ντιρεκτίβα» της ΕΕ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει ότι μονάδες ΑΠΕ και τα σχετικά έργα (δρόμοι, δίκτυα) θεωρούνται a priori παρεμβάσεις «κοινής ωφέλειας» ανεξαρτήτως φορέα (Δημόσιο ή ιδιώτης). Μάλιστα, προβλέπεται δυνατότητα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της έκτασης εγκατάστασης, εφόσον ο επενδυτής έχει εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο απόκτησης της νόμιμης χρήσης της! Και ενώ στο όνομα του περιβάλλοντος προωθούνται ρυθμίσεις που θυμίζουν… φεουδαρχία, την Τετάρτη εγκρίθηκε ως «στρατηγική επένδυση» μία ακόμη τουριστική εγκατάσταση-«μαμούθ» στη Σαρωνίδα, που μεταξύ άλλων προβλέπει και γήπεδο γκολφ! Τι κι αν η επιστημονική κοινότητα προειδοποιεί για κίνδυνο λειψυδρίας τα επόμενα χρόνια στη νότια Ελλάδα, λόγω κλιματικής κρίσης; Μπροστά στα κέρδη των επενδυτών, ποιος νοιάζεται για την ανυπολόγιστη σπατάλη νερού που απαιτούν τέτοιες εγκαταστάσεις; Άλλωστε, γήπεδα γκολφ προωθούνται και σε άλλες περιοχές με κίνδυνο λειψυδρίας, όπως στη Μεσσηνία και τον Κίσσαμο Χανίων. Την εβδομάδα που μας πέρασε, όμως, παρουσιάστηκαν και τα σχέδια για το πιο εμβληματικό περιβαλλοντικό, κοινωνικό αλλά και αισθητικό έγκλημα, που δεν είναι άλλο από το καζίνο του Ελληνικού. Οι σχετικές μακέτες που παρουσιάστηκαν το βράδυ της Τετάρτης απεικονίζουν ένα απαστράπτον τερατούργημα από γυαλί και ατσάλι δίπλα στην τσιμεντοποιημένη (για τις ανάγκες μια ακόμη μαρίνας) ακτή του Ελληνικού. Τσιμέντο, λεηλασία και «πράσινη» υποκρισία.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Οι άνθρωποι «ελέφαντες» και τα κελιά τους

ο 1979 ανέβηκε στο Μπροντγουέι το έργο του Μπ. Πόμερανς Ο άνθρωπος ελέφαντας. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Τζόζεφ (ή Τζον) Μέρικ (1862-1890), ένας άντρας που έζησε στο Βικτωριανό Λονδίνο και έπασχε από μια γενετική ανωμαλία η οποία του προκάλεσε σημαντικές δυσμορφίες και του προσπόρισε το προσωνύμιο «άνθρωπος-ελέφαντας». Το 1980, ο Ντέιβιντ Λιντς γύρισε σε ταινία τον Άνθρωπο Ελέφαντα, με τον Τζον Χερτ στον ομώνυμο ρόλο και τον Άντονι Χόπκινς στον ρόλο του γιατρού Φρ. Τριβς που τον πήρε υπό την προστασία του και ανακάλυψε την καλοσύνη, την ευφυία, την καλλιτεχνική του φύση και την ποιητική του ικανότητα. Ο Μέρικ πέρασε μια δυστυχισμένη ζωή καθώς –μεταξύ άλλων– δούλεψε σε τσίρκο συμμετέχοντας σε «freak shows», συνηθισμένα εκείνη την εποχή –έως τις αρχές του 20ου αιώνα– στην Ευρώπη και την Αμερική. Σε αυτά, οι θεατές πλήρωναν ακριβά για να νιώσουν τον τρόμο, την απέχθεια ή να γελάσουν με τα εκτεθειμένα «τέρατα». Ταυτόχρονα όμως διασκέδαζαν, δηλαδή «σκορπούσαν» την όποια δικιά τους δυστυχία, καθώς ένιωθαν «ανώτεροι» από τους σωματικά παραμορφωμένους ανθρώπους που αντίκριζαν. Οι τελευταίοι έβγαζαν έτσι ένα πενιχρό μεροκάματο, αλλά οι «ιδιοκτήτες» τους θησαύριζαν. «Freak shows» τέτοιου είδους μπορεί να μην υπάρχουν πια — τουλάχιστον απ’ όσο γνωρίζουμε. Όμως ο χλευασμός και ο αποκλεισμός ανθρώπων των οποίων η ζωή σημαδεύτηκε από κάποια παραμόρφωση ή αποκλίνει από τα κυρίαρχα στερεότυπα για την

Τα θύματα είναι ασθενέστεροι και αντιμετωπίζονται ως κτήμα, ιδιοκτησία που μπορούν να την μεταχειριστούν οι θύτες όπως θέλουν

«ομορφιά» και την «υγεία» φαίνεται πως εξακολουθεί να ενδημεί στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας. Για 46 μέρες κρυβόταν στον Πύργο ένας άνδρας που το πρόσωπό του είχε σημαδευτεί από ένα ατύχημα, προσπαθώντας να αποφύγει συμπατριώτες του νταήδες που τον εκφόβιζαν και τον κορόιδευαν. Για πάνω από 42 χρόνια κρατούσε «φυλακισμένη» μέσα στο σπίτι της στη Λάρισα, μια μάνα την κόρη της που –όπως λέγεται– είχε αυτισμό. Ντρεπόταν ή φοβόταν για το παιδί της; Θυμόμαστε τη ∆ημήτρη (∆ημήτρης Καλογιάννης κατά την αστυνομική της ταυτότητα) από τη Λέσβο, πόσες φορές δέχτηκε επιθέσεις επειδή τολμούσε να ντύνεται όπως της άρεσε. Πριν από αρκετά χρόνια, ένας πατέρας είχε σκοτώσει το παιδί του που έπασχε από σχιζοφρένεια. Είχε δηλώσει πως ήθελε να λυτρώσει το ίδιο και την οικογένειά του από τις επιπτώσεις της ασθένειας. Αμέτρητες είναι οι περιπτώσεις που δείχνουν την αγριότητα τμημάτων της κοινωνίας που βασανίζουν –ή και σκο-

τώνουν, απομονώνουν, εγκαταλείπουν, περιφρονούν ανθρώπους –ακόμη και στενούς συγγενείς– επειδή δεν συμβαδίζουν με αυτό που κυρίαρχα θεωρείται «όμορφο, υγιές, φυσιολογικό». Για άλλους ταυτίζονται με την ντροπή που πρέπει να κρυφτεί. Για άλλους αποτελούν ευκαιρία να δείξουν τη δύναμή τους, την ισχύ τους. Πάντοτε τα θύματά τους είναι ασθενέστεροι και αντιμετωπίζονται ως κτήμα, ιδιοκτησία που μπορούν να την μεταχειριστούν όπως θέλουν. Με τον ίδιο τρόπο που τους αντιμετωπίζει ο οικονομικά ή κοινωνικά ισχυρότερος στην καθημερινή τους ζωή. Αλλά αυτόν δεν τολμούν να τον αντιμετωπίσουν. Απλώς τον αναπαράγουν στον θλιβερό τους μικρόκοσμο. Οι σύγχρονοι «άνθρωποι ελέφαντες» μπορεί να μην έχουν τη μορφή του Τζόζεφ Μέρικ. Μπορεί να μην αποτελούν εκθέματα κάποιου τσίρκου ή μέσα κερδοφορίας. Εξακολουθούν όμως να είναι έγκλειστοι σε κελιά φτιαγμένα από την βία της προκατάληψης, της άγνοιας, της απροθυμίας μιας κοινωνίας να τους γνωρίσει, να τους μάθει, αλλά και να διδαχτεί από αυτούς. Εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένοι από έναν δημόσιο χώρο που μπορεί να τους αποδεχτεί, να τους αξιοποιήσει ισότιμα και με σεβασμό. Τους χρειάζεται, μόνο όταν πρέπει να τους επιδείξει για να αποδείξει την «ανθρωπιά» και την «ευαισθησία» του. Ένα θέαμα που κρατά για λίγο, μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος από μια αποκάλυψη σχετικού χαρακτήρα. Ένα άλλοθι για να διαιωνιστεί η απραξία και η σκληρότητα απέναντι στις παραλλαγές του Τζόζεφ Μέρικ.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Αντώνης Δραγανίγος

Για μια ισχυρή ενωτική αντικαπιταλιστική παρέμβαση

▸ Το αναγκαίο πρόγραμμα ανατροπής και η κοινή πορεία σε κρίσιμα θέματα διαμορφώνουν τη βάση μιας ευρύτερης πολιτικής και εκλογικής συσπείρωσης

Νέες μάχες

επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων και η γενικευμένη πλέον φιλολογία για προσφυγή στις κάλπες μετά το καλοκαίρι αντανακλά τα συσσωρευμένα αδιέξοδα του συστήματος, που βαδίζει ολοταχώς προς την «τέλεια καταιγίδα» μιας νέας ύφεσης, με υψηλό πληθωρισμό και εκτίναξη των κρατικών χρεών, πρωτοφανή όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, μακρόχρονη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία με κίνδυνο γενίκευσής του, όξυνση των ιμπεριαλιστικών και αστικών ανταγωνισμών, νέα προσφυγικά κυμάτων και ενεργειακή και περιβαλλοντική κρίσης. Η «μαγική εικόνα» που θέλει να «περάσει» η κυβέρνηση συνθλίβεται στις μυλόπετρες της ακρίβειας, της φτώχειας, της διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών. Το σύστημα αναζητά τρόπους για την πολιτική του σταθεροποίηση και την κλιμάκωση της επίθεσής του. Σε αυτές τις συνθήκες, οι διαχειριστικές λύσεις και η προοπτική της «δημοκρατικής κυβέρνησης» στερούνται... ρεαλισμού. Η μεγάλη τους αδυναμία είναι η υποτιθέμενη δύναμή τους. Και αλήθεια πώς θα προφυλαχθεί η ειρήνη στην περιοχή μας και στην Ευρώπη, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ γίνεται πρόθυμο πιόνι στην τυχοδιωκτική πολιτική των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ; Ποιος πιστεύει ότι μπορεί να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αν δεν θιγούν τα κέρδη του κεφαλαίου; Πώς θα πέσει η τιμή του ρεύματος, αν δεν υπάρξει σύγκρουση με την απελευθερωμένη αγορά, τις ιδιωτικές εταιρείες και τα χρηματιστήρια ενέργειας; Ή μήπως δεν ξέρουμε πως ούτε συλλογικές συμβάσεις ούτε δημόσια αγαθά δεν μπορούμε να δούμε όσο είμαστε μέσα στον Προκρούστη των μνημονίων, της επιτροπείας και του συμφώνου σταθερότητας; Η πάλη για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, της επιδρομής του κεφαλαίου και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟΕΕ και της συναίνεσης των ΣΥΡΙΖΑΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύσης είναι ο ρεαλιστικός δρόμος για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων, της επιβολής ρηγμάτων στον σιδερόφραχτο τοίχο της κυρίαρχης πολιτικής, που μπορεί να ανοίξει δρόμους αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Η πολύτιμη λαϊκή πείρα έχει καταγράψει τον αδιέξοδο δρόμο του «κυβερνητισμού», της λογικής «ψήφισέ με και θα στα λύσω», του «λιγότερου κακού», που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μεγαλύτερα δεινά.

Η ίδια ή ζωή μάς έδειξε ότι για να τικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Η επιβληθεί η αναγκαία πολιτική απαιενίσχυση της μικρομεσαίας αγροτιάς, τείται ένα ταξικά ανασυγκροτημένο έξω απ’ τις επιταγές της ΚΑΠ και των ανατρεπτικό εργατικό και λαϊκό κίπολυεθνικών για την εξασφάλιση της νημα, ένα ισχυρό μέτωπο-πόλος της διατροφικής επάρκειας. Η διαγραφή αντικαπιταλιστικής και επαναστατιτου κρατικού χρέους και του ιδιωτικής Αριστεράς, που θα πρωτοστατήκού χρέους των φτωχών νοικοκυριών, σει στην κοινή δράση όλων των μαγια να αναπνεύσει ο κόσμος και να χόμενων δυνάμεων της αριστεράς, η μην χάσει τα σπίτια του, η ρήξη και οικοδόμηση μιας σύγχρονης κομμουη έξοδος από την ΕΕ. Η πάλη για τα νιστικής οργάνωσης. δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθεΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αγωνιστές/ ρίες. Η προστασία της φύσης ενάντια στριές της δεν απουσίαζαν ποτέ από στην κλιματική κρίση και την επιχειτις σκληρές μάχες. Έτσι και τώρα η ρηματική και αντιλαϊκή «πράσινη μεΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει στις πολιτιτάβαση». κές μάχες της περιόδου και τις εκλοΑυτό το πρόγραμμα πρέπει και μπογές όποτε και αν γίνουν εκφράζοντας ρεί να γίνει βάση συσπείρωσης πλατιών την ανάγκη για μια ισχυρή μετωπική κοινωνικών δυνάμεων και αγωνιστών, αντικαπιταλιστική αριστερά, που να πολιτικών δυνάμεων και ρευμάτων. Η στέκεται στο ύψος των αναγκών ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει και μπορεί να αϊκής της ανατρεπτικής λαϊκής γίνει η «δύναμη κρούσης» σε ής αυ τη μεγάλη μάχη. δράσης, της συνολικής αυτή αντιπαράθεσης με τιςς Το ΝΑΡ για την ΚομΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ δυνάμεις του κεφαμουνιστική Απελευθα παρέμβει λαίου, του ιμπεριαλιθέρωση παλεύει όλο εκφράζοντας την σμού και τους πολιτιαυτό το διάστημα με κούς τους εκπροσώανάγκη για μετωπική πους, να εμπνεύσει αντικαπιταλιστική ένα πολιτικό ρεύμα Αριστερά αντικαπιταλιστικής αναφοράς και επανα-ής. στατικής προοπτικής. Αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες είναι η ανασυγκρότηση και πλατιά συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Βάση αυτής της συσπείρωσης είναι το αναγκαίο σήμερα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης. Οι γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με χτύπημα των κερδών του κεφαλαίου. Η καταπολέμηση της συνεπή τρόπο για την ακρίβειας με κατάργηση των πλατιά συσπείρωση μαχόφόρων που επιβαρύνουν τα μενων δυνάμεων, σε ρήξη με βασικά αγαθά, κατάργηση των τις κεντρικές επιλογές του συαγορών ενέργειας, τροφίμων κ.λπ., στήματος. Η σταθερή προσπάεθνικοποιήσεις των βασικών τομέων θεια συσπείρωσης δυνάμεων και της οικονομίας για την υπεράσπιαγωνιστών στις εργατικές μάχες, ση των δημόσιων αγαθών. Η πλήρης με ανεξαρτησία απ’ τον υποταγμέαπεμπλοκή της χώρας μας από τον νο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην που κατέληξαν και σε εργατικές συΟυκρανία, με έξοδο από το ΝΑΤΟ και γκεντρώσεις χιλιάδων αγωνιστών σε αντιπαράθεση με τον άδικο και επιθεπανεργατικές πορείες, Πρωτομαγιά,

ΔΕΘ κ.λπ. Οι αντίστοιχες προσπάθειες στις γειτονιές και η συμβολή στις μεγάλες αντικατασταλτικές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα μετά τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης. Η παρέμβασή του στην αντιπολεμική πάλη, με ταξική, διεθνιστική αντίληψη για τον πόλεμο και μετωπική λογική, που συνέβαλε στην πολύ σημαντική αντιπολεμική πρωτοβουλία των εννιά οργανώσεων αλλά και στη δημιουργία του Αντιπολεμικού Διεθνιστικού Συντονισμού. Οι μάχες για Υγεία και ελευθερία στην πανδημία, ενάντια στο κυνήγι των προσφύγων, στα πανεπιστήμια κατά των «ΜΑΤ της αγοράς» δόθηκαν με ανατρεπτική και μετωπική λογική. Όλη αυτή η κίνηση δείχνει ότι υπάρχει η αναγκαία κοινή πολιτική βάση, η κοινή πορεία και ένα επίπεδο εμπιστοσύνης ανάμεσα σε δυνάμεις και αγωνιστές για να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα πολιτικής συνεργασίας σε αυτές τις εκλογές. Τα βήματα συσπείρωσης και ανασυγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα από τις διαδικασίες που έχουν ήδη δρομολογηθεί (Πανελλαδικό Συντονιστικό στις 3/7, οι ανοιχτές συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών, οι εκδηλώσεις και οι άλλες διαδικασίες), η απόφαση για πολιτική και εκλογική συνεργασία με όλες τις δυνάμεις που συμφωνούν στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, το πλατύ άνοιγμα στην περίοδο της εκλογικής μάχης θα δημιουργήσει τις βάσεις για μια πολύ ανώτερη συσπείρωση δυνάμεων στις πολύ κρίσιμες μάχες που έρχονται.

Από σπόντα *** Θεσμικός, βεβαίως, ο πρωθυπουργός και επιθυμεί να εξαντλήσει η κυβέρνηση την τετραετία * Καθότι, όπως μας λέει, σέβεται το Σύνταγμα * Αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας * Βλέπετε η «θεσμικότητα» τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα συμφέροντα * Το μάθαμε καλά τα τελευταία 15 χρόνια. *** Και καλά να ήταν μόνο τα «συμφέροντα» της Νέας Δημοκρατίας και το αν θα κερδίσει τις εκλογές * Εδώ μιλάμε για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων * Τις κατευθύνσεις της ΕΕ * Την «εικόνα της χώρας» στους επενδυτές * Αυτά είναι σοβαρά πράγματα * Δεν παίζουμε. *** Έτσι, λοιπόν, εάν το απαιτούν οι περιστάσεις, μπορεί και να πάμε σε κάλπες * Διπλές ίσως, που θα πάρουν κανένα δίμηνο * Κι ας είναι η ακρίβεια στα ύψη * Κι ας επανέρχεται ο Covid-19 που τελικά δεν… πήγε διακοπές * Κι ας είναι όλα υπό διάλυση. *** Κατά τα άλλα του Μητσοτάκη του φταίει το… τοξικό κλίμα * Γιατί δεν μπορεί λέει τους υψηλούς τόνους της αντιπολίτευσης * Λες και του κάνει σοβαρή αντιπολίτευση κανένας * Τον κόσμο φοβάται, μήπως ξεσηκωθεί. *** Όχι τίποτε άλλο, μα επικρίνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ για… επιστροφή στο 2015 * Κατά μία έννοια μπορεί να ισχύει * Εκείνη δεν ήταν η χρονιά που ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ψήφισε μνημόνιο; * Αυτή η «πίστη» στις ευρωπαϊκές αξίες μπορεί να χρειαστεί να εκδηλωθεί ξανά. *** Πάντως, μέχρι τότε, ο Τσίπρας κάνει ότι μπορεί για να δείξει «συστημικό παιδί» * Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί δίνει διαπιστευτήρια ότι η πολιτική του δεν θα «φύγει» από τους ευρωπαϊκούς κανόνες * Κρίμα να μην τον πιστεύουν στην κυβέρνηση με τόση προσπάθεια. *** Εντωμεταξύ, «πακέτο» με τις πρόωρες εκλογές πάνε και τα μετεκλογικά σενάρια * Έχει από όλα * Τι θέλετε; * Κυβέρνηση Μητσοτάκη με Ανδρουλάκη; Παίζει * Τσίπρα με Ανδρουλάκη; Επίσης παίζει * Για πιο περίεργα γούστα έχουμε και Μητσοτάκη με Βελόπουλο * Για τους πολύ προχωρημένους υπάρχει και το Μητσοτάκης-Τσίπρας, πλην όμως διαψεύδεται * Μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον * Σε κάθε περίπτωση, άκρη θα βγεί * Διότι υπάρχουν λόγοι σοβαροί...

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Πρόωρες εκλογές

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Ο φόβος του συστήματος πριν το «κραχ» οδηγεί σε κάλπες ▸ Παρεμβάσεις του κεφαλαίου για να βρεθεί κατάλληλο σχήμα διαχείρισης

ο κλίμα πρόωρων εκλογών που κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό σκηνικό, η κυρίαρχη αφήγηση το αποδίδει στις τακτικές κινήσεις του Μεγάρου Μαξίμου προκειμένου να ανανεωθεί η θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτή είναι, όμως, μία μόνο πλευρά των εξελίξεων και μάλλον όχι η πιο σημαντική. Το κυρίαρχο στοιχείο είναι πως στο πολιτικό σκηνικό αποτυπώνεται το άγχος του εγχώριου κεφαλαίου αλλά και διεθνών παραγόντων να αποκτήσουν το «εργαλείο» που χρειάζονται: Δηλαδή μια κυβέρνηση που να προωθεί τις «μεταρρυθμίσεις» που επιθυμούν. Κρατώντας ταυτόχρονα «υπό έλεγχο» τις λαϊκές αντιδράσεις που δημιουργούν οι συνθήκες οικονομικής κρίσης, με κύρια έκφραση την ακρίβεια. Ένα «καθήκον» στον οποίο δεν φαίνεται να μπορεί να ανταποκριθεί η σημερινή κυβέρνηση. Ενδεικτική για τα παραπάνω είναι η ευθεία παρέμβαση συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων μέσω των εφημερίδων και των ΜΜΕ που διαθέτουν. Εδώ και αρκετές εβδομάδες τα media του ομίλου Μαρινάκη «προμοτάρουν» το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Χαρακτηριστικό δείγμα ήταν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Το Βήμα την Κυριακή 13 Ιουνίου: «Πρόωρες

κάλπες τον Οκτώβριο». Μάλιστα, στο κύριο άρθρο του επισήμαινε πως «το σοβαρότερο ερώτημα που τίθεται, είναι κατά πόσο, στις παρούσες δύσκολες συνθήκες, η χώρα μας μπορεί να αντέξει μια μακρόσυρτη, διάρκειας δώδεκα μηνών, εντόνως πολωτική προεκλογική μάχη». Δηλαδή, το βασικό επιχείρημα που φαίνεται να έχει η κυβέρνηση, εφόσον αποφασίσει τελικά να κάνει εκλογές. Παράλληλα, στην εφημερίδα σημειωνόταν η ανάγκη για «πολιτική σταθερότητα», με την επισήμανση πως «ο κ. Μητσοτάκης, δεδομένης και της λεγόμενης αναλογικής θα έχει πολλούς λόγους να επιτύχει την κατά το δυνατόν ταχύτερη εξασφάλισή της». Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται τις

τελευταίες ημέρες και τα ηλεκτρονικά μέσα του ομίλου. Αξίζει να θυμίσουμε πως ο όμιλος Μαρινάκη από τις ίδιες οδούς πίεζε για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Κίνηση στην οποία τελικά δεν προχώρησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αναλογιζόμενη το πόσο θα εκτιθόταν, αφού θα έπρεπε να αντικαταστήσει δικό της νόμο. Ανάλογη παρέμβαση για πρόωρες κάλπες υπήρξε και από τον Όμιλο Αλαφούζου με την κυριακάτικη Καθημερινή να σημειώνει στο κύριο άρθρο της (19/6) πως «ο πρωθυπουργός και μερικοί υπουργοί επιμένουν στην ολοκλήρωση μεταρρυθμίσεων, άλλοι όμως ασχολούνται με την επανεκλογή τους και μόνο». Το άρθρο ζητά

να «ξεκαθαρίσει η επόμενη μέρα», αφού «αυτή η περίοδος δεν μπορεί να κρατήσει πολύ». Στον αντίποδα, άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως ο Όμιλος Βαρδινογιάννη, φαίνεται να είναι πιο επιφυλακτικά για πρόωρες εκλογές. Τα media που ελέγχουν καταγράφουν τα σενάρια δίχως παρεμβατικές διαθέσεις. Μάλιστα, η στάση του συγκεκριμένου ομίλου θεωρείται καθοριστική, ιδίως λόγω της έντονης επιρροής που φέρεται να έχει στη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλύτης των μετεκλογικών εξελίξεων. Τα παραπάνω αξίζει να συνδυαστούν με την πρόσφατη διαρροή που έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με αυτήν, στις επαφές που είχε ο Αλέξης Τσίπρας στην Ετήσια Συνέλευση του ΣΕΒ, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις πολιτικές εξελίξεις και τη δυνατότητα ύπαρξης σταθερής κυβέρνησης. Προεξοφλώντας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έχει σημαντικές δυσκολίες να διαχειριστεί την κατάσταση. Μάλιστα, αξίωσαν τον σχηματισμό κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» με τη συμμετοχή της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Μία εξέλιξη που –για την ώρα τουλάχιστον– αποκλείουν και οι δύο βασικοί πόλοι του συστήματος.

Συνδρομές και ενισχύσεις στο Πριν!

Πανελλαδικό Συντονιστικό ΑΝΤΑΡΣΥΑ 3/7

Καθώς κλείνει το πρώτο εξάμηνο του 2022, είναι αρκετές ακόμα οι συνδρομές στο Πριν που πρέπει να ανανεωθούν, ενώ αναγκαίο είναι να δοθούν και νέες, μαζί με ενισχύσεις. Για να κυκλοφορεί απρόσκοπτα η εφημερίδα χρειάζεται τη δική σας στήριξη. Οι συνδρομές είναι δίμηνες (12 ευρώ και ενίσχυση), εξάμηνες (50 ευρώ, 35 για νέους) ή ετήσιες (100 ευρώ, 70 για νέους).

Στις 3 Ιουλίου θα συνεδριάσει το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αποφάσισε το προηγούμενο Σάββατο η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή του μετώπου. Στη συνεδρίαση θα συζητηθούν οι πολιτικές εξελίξεις και η παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλες τις μάχες, με γραμμή εργατική ανατρεπτική και μετωπική αντικαπιταλιστική. Θα συζητηθεί επίσης η πορεία προς τη συν-

Η κατάθεση γίνεται στον λογαριασμό Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR 1801402600260002002006023), Δικαιούχος:Εκδόσεις-ΜελέτεςΈρευνες «Πριν». Στη συνέχεια, στέλνετε ενημερωτικό e-mail, με τα στοιχεία σας, στο info@prin.gr. Βεβαίως, συνδρομές και ενισχύσεις μπορούν να δοθούν και απευθείας σε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της εφημερίδας.

διάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εισήγηση θα διαμορφώσει η ΚΣΕ. Ταυτόχρονα, προετοιμάζονται συνελεύσεις των Τοπικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των παλιότερων μελών του μετώπου, αλλά και την παρουσία νέων αγωνιστών/ στριών που αναζητούν μια ενωτική αριστερή αντικαπιταλιστική απάντηση.

Πολιτική

ενίσχυση της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας» στην ευρωπαϊκή ήπειρο βρέθηκε στο επίκεντρο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ που ολοκληρώθηκε χθες Παρασκευή στις Βρυξέλλες. Με άδεια χέρια και κατεβασμένα κεφάλια έφυγαν από τις Βρυξέλλες έξι χώρες των Βαλκανίων, η Αλβανία, η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία και η Σερβία. Παρά τους φραστικούς επαίνους και τη στήριξη του… Κ. Μητσοτάκη, είναι δύσκολο να κρυφτεί πλέον ότι τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελούν παιδιά ενός κατώτερου θεού και μια ζώνη «δεύτερης ταχύτητας» για την ευρωπαϊκή ελίτ. Οι ηγέτες των βαλκανικών χωρών εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν ξεκινήσει ή έχουν σταματήσει, χρόνια μετά την υπόσχεση ένταξης στην ΕΕ, παρά τις μεγάλες οικονομικές θυσίες και τη λιτότητα που έχουν επιβάλλει στους λαούς τους. Ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα είπε ότι αυτό που έγινε ήταν «ντροπή» και κατηγόρησε τους ηγέτες της ΕΕ για «ανικανότητα», καθώς θεωρεί ότι το βέτο της Βουλγαρίας αποτελεί απλά ένα βολικό πρόσχημα. Δύο δεκαετίες μετά, η ΕΕ ζήτησε από τα Βαλκάνια να βάλουν ακόμα πιο «βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο», ακόμα πιο δραστικές οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις! Αντιθέτως, σε μια κίνηση ειδικού συμβολισμού η ΕΕ έδωσε πανηγυρικά καθεστώς υποψήφιας χώρας εν καιρώ πολέμου στην Ουκρανία, την κλυδωνιζόμενη Μολδαβία και «υπό αυστηρές προϋποθέσεις» στη Γεωργία. Γίνεται φανερό ότι η επιλογή έγινε με αμιγώς πολιτικά κριτήρια («κοινών αξιών») όσον αφορά τη γεωπολιτική, την επιρροή και τους στόχους της ΕΕ, καθώς δεν τηρούνται

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Σύνοδος Κορυφής

Δημήτρης Τζιαντζής

Πράσινο στην Ουκρανία, κόκκινο στα Βαλκάνια ▸ Κανένα μέτρο για την ενέργεια και τη φτώχεια, ατέλειωτα παζάρια τα κριτήρια σε σχέση με «το κράτος δικαίου», την οικονομία της αγοράς και πάνω από όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα (με ανθρώπους να δένονται και να βασανίζονται σε στύλους). Με την Ουγγαρία να απαιτεί να μην υπάρξουν άλλες κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί όλες τις χώρες να ευθυγραμμιστούν με τις υπάρχουσες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως τις υποψήφιες χώρες. Στην ίδια κατεύθυνση τονίστηκε η συνέχεια της παροχής αναβαθμισμένων ΝΑΤΟϊκών οπλικών συστημάτων και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία. Όσον αφορά το ενεργειακό, τις συνέπειες του πολέμου και την επισιτιστική κρίση, το Πριν όδευε προς το τυπογραφείο προτού ολοκληρωθεί η δεύτερη μέρα των συζητήσεων, αλλά «λευκός καπνός» όσον αφορά το θέμα του πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου δεν είχε βγει. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ άλλωστε έδωσε προτεραιότητα όσον αφορά την επισιτιστική κρίση στην παροχή βοήθειας στην Ουκρανία να «εξάγει τα σιτηρά της» και όχι στη λήψη μέτρων για την ανακούφιση των οικογενειακών προϋπολογισμών. Ουσιαστικά, τα μέτρα περιορίζονται στη δέσμη που ενέκρινε τη Δευτέρα το συμβούλιο υπουργών Εξωτερι-

Κούφιες υποσχέσεις στήριξης στα ελληνοτουρκικά, αντί για μέτρα για τον πληθωρισμό, εξασφάλισε η κυβέρνηση

κών της ΕΕ. Στις αποφάσεις τονίζεται ότι δεν υπάρχουν κυρώσεις της ΕΕ στις ρωσικές εξαγωγές τροφίμων στις παγκόσμιες αγορές. Μπροστά στη νέα εμπλοκή και την απίστευτη κωλυσιεργία των οργάνων όσον αφορά τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό, καθώς δεν θέλουν να πειράξουν τον πυρήνα των κερδών των κολοσσών της ενέργειας, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι ζήτησε την άμεση σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής για την οικονομία. Ο Ολλαν-

δός πρωθυπουργός δήλωσε ότι μια τέτοια σύνοδος θα είχε νόημα μόνο αν υπάρχει η πιθανότητα να ληφθούν αποφάσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντί για τον πληθωρισμό, εστίασε σχεδόν αποκλειστικά στην ανάδειξη της «επιθετικής συμπεριφοράς της Άγκυρας», φροντίζοντας να υπάρχει και σχετική αναφορά στα συμπεράσματα της συνόδου. Στη συνέχεια θα προσπαθήσουν να πουλήσουν άλλη μια φραστική καταδίκη της Τουρκίας ως επιτυχία στο εσωκομματικό ακροατήριο, ενόψει προεκλογικής περιόδου.

ΜΕΡΑ ∆ΡΑΣΗΣ

ΑντιΝΑΤΟϊκές αντιπολεμικές διαδηλώσεις την Τετάρτη

ε αντιπολεμικές αντιΝΑΤΟϊκές διαδηλώσεις και άλλες παρεμβάσεις απαντά το εργατικό λαϊκό και αντιπολεμικό κίνημα στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, που διεξάγεται 29-30 Ιούνη. Με βασικά αιτήματα την απεμπλοκή από τον πόλεμο στην Ουκρανία, το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων και την κατάργηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ και τη διάλυσή του, την εναντίωση στον επικίνδυνο και άδικο

ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, συλλογικότητες και αριστερές οργανώσεις διοργανώνουν μια σειρά κινητοποιήσεις. Η αρχή γίνεται την Κυριακή 26 Ιουνίου, στις 7 μ.μ. στην Αλεξανδρούπολη, με πορεία από το Αναγνωστήριο που καλεί ο Αντιπολεμικός Συντονισμός Έβρου. Πανελλαδική μέρα πάλης κατά του ΝΑΤΟ και του πολέμου του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού έχει κηρυχθεί η Τετάρτη 29 Ιούνη από τον Αντιπολεμικό Διεθνιστικό Συντονισμό και άλλες συλ-

λογικότητες, καθώς και την Αντιπολεμική Πρωτοβουλία αριστερών οργανώσεων, στην οποία συμμετέχουν οι ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΕΚΚΕ, Κόκκινο Νήμα, ΝΑΡ και νΚΑ, Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος. Στις κινητοποιήσεις καλούν επίσης το ΚΚΕ (μ-λ), η Ταξική Αντεπίθεση και άλλοι. Την Τετάρτη 29/6, στην Αθήνα θα γίνει στις 7 μ.μ. συγκέντρωση στα Προπύλαια, ενώ θα ακολουθήσει πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ, με

κατάληξη την αμερικανική πρεσβεία. Στη Θεσσαλονίκη, στις 7 μ.μ., συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου. Στην Πάτρα στις 7 μ.μ. στην πλατεία Γεωργίου. Στην Καρδίτσα στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Κινητοποιήσεις θα γίνουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Θεσσαλίας, αλλά και σε πολλές ακόμα περιοχές. Η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στις βάσεις (συμμετέχει το ΠΑΜΕ) καλεί σε συγκέντρωση στο ΥΕΘΑ στις 30/6 στις 7.30 μ.μ.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Π.Κ. 187: Άμεση λογοκρισία Μέσα σε τρεις ώρες, οι αρχές μπορούν να κατεβάζουν από το διαδίκτυο αναρτήσεις, ακόμα και ιδιωτικές συζητήσεις, όταν υπάρχει υποψία ότι υποκινούν σε τρομοκρατικές ενέργειες, όπως βαφτίζεται οτιδήποτε έχει σχέση με πολιτική ανυπακοή και εργατικές ή φοιτητικές κινητοποιήσεις! Αυτό προβλέπουν οι νέες, διευρυμένες διατάξεις του περιβόητου άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα που αφορά την τρομοκρατία και οι οποίες ψηφίστηκαν στη Βουλή, σε μία μόνο συνεδρίαση μες στο κατακαλόκαιρο, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με τις νέες αυτές διατάξεις είναι δυνατό να εξουδετερώνονται προληπτικά ή και να διώκονται πρόσωπα και κοινωνικές/ πολιτικές οργανώσεις ή και διαδικτυακές πρωτοβουλίες, δηλαδή ενισχύεται και θωρακίζεται νομοθετικά η αστυνόμευση του Ίντερνετ.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Καλλιθέα χωρίς θάλασσα Απαγόρευση κυκλοφορίας μεταξύ 11.00 το βράδυ με 6. 00 το πρωί έχει επιβάλει ο Δήμος Καλλιθέας στην προκυμαία της παραλίας της πόλης, την μόνη περιοχή επαφής του παραθαλάσσιου δήμου με τη θάλασσα. Την απαγόρευση φέρονται να ζήτησαν ιδιοκτήτες σκαφών που ελλιμενίζονται στην τοπική μαρίνα, ενώ στο σημείο περιπολεί ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι που έχει μισθώσει ο Δήμος! Εξάλλου, όταν στη γειτονική Πλατεία Νερού λαμβάνει χώρα συναυλία στο πλαίσιο του φεστιβάλ Release Athens, η Καλλιθέα αποκόπτεται πλήρως από το παραλιακό της μέτωπο, καθώς κλείνει με μπάρες η μοναδική πρόσβαση που, λόγω των ατελείωτων έργων της Περιφέρειας Αττικής στο παραλιακό μέτωπο, είναι μέσω του «Σταύρος Νιάρχος»!

Η ζούγκλα των βραβείων MAD-ΔΕΗ Γιορτή του μίσους και όχι της μουσικής ήταν η φετινή απονομή των βραβείων «ΜΑD VMA 2022 από τη ΔΕΗ», καθώς ο χώρος μετατράπηκε σε ρινγκ. Οι οργανωτές έβαλαν τους δύο πιο δημοφιλείς τράπερ σε απόσταση αναπνοής τον έναν από τον άλλο, ώστε να προκύψει σκηνικό έντασης και να ακολουθήσει δημοσιότητα. Οι λεκτικές αψιμαχίες εξελίχθηκαν σε άγριες βιαιοπραγίες με τις στρατιές των μπράβων των δύο καλλιτεχνών να ανεβαίνουν στη σκηνή και να ξυλοκοπούν ανενόχλητοι, ρίχνοντας σφαλιάρες και εκτο-

Κική Μένου* Ο σταθμός της γραμμής 4 της Αττικό Μετρό ΑΕ είναι γεγονός στην πόλη σε όλες τις περιοχές εκτός από την πλατεία Εξαρχείων. Κάτοικοι, συλλογικότητες και επιστήμονες βρίσκονται στο πόδι για τη διάσωση της μοναδικής πλατείας στην πιο κεντρική γειτονιά. Τα Εξάρχεια αρνούνται να παραδώσουν την πλατεία στις ορέξεις της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, που επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα εργοτάξιο και έναν σταθμό μέσα στη γειτονιά, όχι για τις ανάγκες των κατοίκων αλλά ξεκάθαρα για τις ανάγκες της τουριστικοποίησης, της κερδοφορίας και της διάλυσης των συλλογικών διεργασιών στη γειτονιά. Το έργο θα καταστήσει την πλατεία και

ξεύοντας καρέκλες. Καθώς η κατάσταση ξέφυγε από το όριο του επιθυμητού σόου, οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης ανακοίνωσαν ότι δεν θα προβληθεί στον τηλεοπτικό αέρα «κανένα τραγούδι και καμιά βράβευση προσώπων που συμμετέχουν σε τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες», λες και το πρόβλημα είναι η τηλεοπτική μετάδοση και όχι ο «πολιτισμός» των τραμπούκων.

Οι πρόσφυγες φεύγουν, η ανάπλαση έρχεται Στον δρόμο των επιχειρηματικών συμφωνιών «διπλής ανάπλασης» του Ελαιώνα βρίσκονται οι πρόσφυγες που διαμένουν στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Αιτούντων

Ασύλου. Ο Δήμος Αθηναίων δεν ανανέωσε τη σύμβαση παραχώρησης του χώρου όπου φιλοξενείται η δομή, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να ξεκινήσουν τα έργα για το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ο βίαιος ξεριζωμός, ώστε να επιτευχθεί ο… «εξευγενισμός» της περιοχής, έχει δραματικές συνέπειες στη ζωή των προσφύγων, ειδικά των παιδιών που αναγκάζονται να αλλάξουν περιβάλλον και σχολείο, αλλά και των εργαζόμενων στη δομή, που πετιούνται στον δρόμο, καθώς η σύμβασή τους δεν θα ανανεωθεί όπως ανακοινώθηκε.

H πτώση του Πολ Μέισον Μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν σε αμε-

ρικανικό ιστότοπο, εμπλέκουν σε υπόθεση χαφιεδισμού τον γνωστό Βρετανό δημοσιογράφο Πολ Μέισον, ανταποκριτή στην Ελλάδα του Channel 4 και του Guardian επί σειρά ετών. O «αριστερός σοσιαλδημοκράτης» Πολ Μέισον φέρεται να έχει αλληλογραφία με στέλεχος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, όπου έχει συμπεριλάβει έναν «δυναμικό χάρτη με τους αριστερούς παράγοντες υπέρ του Πούτιν». Σε ένα e-mail ο δημοσιογράφος δηλώνει πως «οι ακροαριστεροί αποστάτες ακαδημαϊκοί είναι αυτοί που κυνηγάω» και στη συνέχεια τονίζει με ιδιαίτερη ένταση πως ένας από τους φόβους του είναι μια αναδυόμενη «αριστερή αντιιμπεριαλιστική ταυτότητα». Δυστυχώς όλα δείχνουν ότι ο νέος μακαρθισμός και το κυνήγι «αριστερών μαγισσών» είναι εδώ.

Μετρό στα Εξάρχεια: Αναγκαιότητα ή προκατάληψη; ζητώ τον λόγο ευρύτερα τις οδούς γύρω της ένα μεγάλο εργοτάξιο για χρόνια, υποβαθμίζοντας άμεσα τους όρους διαβίωσης των κατοίκων. Θα εκδιώξει ακόμα περισσότερους κατοίκους και εργαζόμενους από τη γειτονιά, τα ενοίκια θα αυξηθούν ακόμα παραπάνω ενόψει του μεγαλεπίβολου έργου, ολόκληρες πολυκατοικίες θα πουληθούν σε funds της βιομηχανίας του τουρισμού,

η γειτονιά θα είναι πλέον για κάποιους άλλους, χωρίς το ελάχιστο πράσινό της. Άλλωστε, σύμφωνα με τις εξαγγελίες των κυβερνώντων, με το μετρό θα «καθαρίσουν» τα Εξάρχεια ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά. Θα πάψουν οι πολλές συλλογικότητες και οι διεκδικήσεις να λυμαίνονται πέριξ της πλατείας, θα επιβληθεί το δόγμα «Νόμος και Τάξη», θα κερδοφορήσουν νέα κεφάλαια στην κατεύθυνση της τουριστικοποίησης. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων έχουν άλλη γνώμη βέβαια. Δεν έχουν ανάγκη από μετρό μέσα στη μοναδική πλατεία της γειτονιάς. Τα Εξάρχεια περιτριγυρίζονται από τρεις σταθμούς μετρό και όλες τις κεντρικές

γραμμές διασύνδεσης με όλες τις περιοχές της Αττικής. Τα Εξάρχεια δεν θέλουν μετρό, θέλουν φωτισμό, καθαριότητα, οδικές επισκευές, φροντίδα του πράσινου και των επισκευών στα σχολεία που μεθοδευμένα ο Δήμος της Αθήνας αρνείται να παρέχει απλόχερα, ελπίζοντας ότι η υποβάθμιση και η ανέχεια θα φέρει σαν ώριμο φρούτο τη νομιμοποίηση των αναπλάσεων στη γειτονιά (μετρό, Τοσίτσα, Λόφος Στρέφη). Να τους θυμίσουμε ότι αυτές είναι οι ανάγκες των κατοίκων και όχι το μετρό στη μοναδική πλατεία της γειτονιάς… *κάτοικος Εξαρχείων, μέλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα

Πολιτική

Ενεργειακή λαίλαπα

ννέα στους δέκα Έλληνες θα ωφεληθούν από το Fuel Pass 2 για τα καύσιμα», διατυμπανίζουν οι κυβερνητικοί υπουργοί, ενώ υπόσχονται ότι «από 1η Ιουλίου καταργείται η ρήτρα αναπροσαρμογής» στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και ότι «για έναν χρόνο απορροφάται το 85% των αυξήσεων». Μια εικόνα… μαγική, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να πείσει ότι θα… εξαφανίσει τη λαίλαπα της ακρίβειας που έχει σαρώσει τα νοικοκυριά και το εργατικό εισόδημα, καθώς οι μόνοι που προστατεύονται εμμονικά από τους κυβερνώντες είναι οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην ενέργεια και τη διύλιση και εμπορία καυσίμων. Την ίδια στιγμή που κάπου 11 δισ. ευρώ σχεδιάζεται να κατευθυνθούν από τον Αναπτυξιακό Νόμο και το Ταμείο Ανάκαμψης στους επιχειρηματικούς ομίλους της ενέργειας και άλλων κλάδων, για τον λαό διαθέτουν μόλις 375 εκατ. ευρώ ως δεύτερη φάσης της επιδότησης για τα καύσιμα. Τα 20 ή 25 ευρώ τον μήνα (0,8 ευρώ την ημέρα!) επαρκούν μόλις για 8 με 10 λίτρα βενζίνης κάθε τριάντα μέρες. Αυτά τα χρήματα, βέβαια, δεν προέκυψαν από τη φορολόγηση του κεφαλαίου που παραμένει στο απυρόβλητο, αλλά από την υπέρβαση των στόχων του προϋπολογισμού για τον Μάιο, καθώς τα κρατικά έσοδα ήταν αυξημένα κατά 1,162 δισ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο του προϋπολογισμού, στρώνοντας το έδαφος για επιστροφή στα ληστρικά πρωτογενή πλεονάσματα από το 2023. Για το πρώτο πεντάμηνο, δε, τα φορολογικά έσοδα, παρά τον πληθωρισμό-ρεκόρ και την παρατεταμένη ακρίβεια, ξεπέρασαν τα 20 δισ. ευρώ και επιβεβαιώνουν τη «μεγάλη ληστεία» μέσω και της έμμεσης φορολόγησης των καυσίμων, όπου περίπου 1,2 ευρώ στο λίτρο καταλήγει στο κρατικό ταμείο, με την κυβέρνηση να αρνείται πεισματικά να καταργήσει ή έστω να μειώσει τον ΕΦΚ. Όσον αφορά στις λιανικές τιμές των καυσίμων, η Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες σκαρφάλωσε άλλη μια θέση στο «βάθρο» των χωρών με την πιο ακριβή αμόλυβδη, «κατακτώντας» την 5η θέση στον κόσμο και την 3η στην ΕΕ, ενώ είναι 14η στο ντίζελ κίνησης και 5η στο LPG παγκοσμίως. Μέσα σε όλα αυτά, ευκαιρία βρήκαν και οι εφοπλιστές των ακτοπλοϊκών γραμμών να προβούν σε νέα, δεύτερη αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων των επιβατών για το 2022, από 5% έως 10%, ενώ η προηγούμενη αύξηση είχε γίνει τον Απρίλιο του 2022, 10% με 12%, ενώ ήδη διαρρέουν ότι για κάποιους προορισμούς και δρομολόγια ίσως υπάρξει και νέα μικρή αύξηση από 1η Ιουλίου. Από την άλλη, η Ελλάδα είναι μεταξύ των «πρωταθλητών» σε ενεργειακό πληθωρισμό και πληθωρισμό τροφίμων, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή Μαΐου. Ειδικότερα, οι τιμές της

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Δημήτρης Σταμούλης

Πουθενά δεν… pass με 0,8 ευρώ την ημέρα ▸ 11 δισ. ευρώ στο κεφάλαιο, 20-25 ευρώ τον μήνα στα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά

ενέργειας αυξήθηκαν κατά 61% σε ετήσια βάση, αύξηση που αποτελεί την πέμπτη μεγαλύτερη σε επίπεδο ευρωζώνης και ΕΕ. Όσον αφορά την ηλεκτρική ενέργεια, η χώρα μας κατέγραψε την τρίτη μεγαλύτερη αύξηση (80,2%), στο φυσικό αέριο τη δεύτερη στην ευρωζώνη (172,7%) και στα υγρά καύσιμα η αύξηση ξεπέρασε το 65%. Στους «πρωταθλητές» συγκαταλέγεται η χώρα και στις τιμές των τροφίμων. Συνολικά, οι τιμές της ομάδας «είδη διατροφής» κατέγραψαν αύξηση κατά 12,7% σε έναν χρόνο, την έκτη υψηλότερη στην ευρωζώνη. Η αύξηση σε ψωμί-δημητριακά ήταν στην Ελλάδα 13,4% (9,7% στην ευρωζώνη), στο φρέσκο γάλα 10,1%, στα κρέατα 13,8%. Στα ύψη έχουν εκτιναχθεί ακόμα και τα φρούτα (+9,8% τον Μάιο) και λαχανικά (+13,1%), παρότι υπάρχει επάρκεια στη χώρα μας.

«Απόκρυψη» ρήτρας αναπροσαρμογής Η κυβέρνηση διατείνεται ότι δήθεν καταργεί την περιβόητη ρήτρα αναπρο-

Η ρήτρα αναπροσαρμογής δεν καταργείται, η λιανική θα συνδέεται με την αγορά και την τιμή που θα προκύπτει από το χρηματιστήριο ενέργειας

σαρμογής, με τη ρύθμιση που έφερε στη βουλή προ ημερών και ότι θα επιτύχει επιστροφή στην τιμή της κιλοβατώρας κοντά στα επίπεδα πριν την ενεργειακή κρίση. Στην πραγματικότητα, η ρήτρα δεν καταργείται, αφού εξακολουθεί η λιανική να συνδέεται με την αγορά και με την τιμή που θα προκύπτει από το χρηματιστήριο ενέργειας. Προβλέπεται, έως τον Ιούνιο του 2023, ένας μηχανισμός που θα περιορίζει τα μελλοντικά υπερκέρδη των ηλεκτροπαραγωγών αλλά οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν με υπουργική απόφαση, χωρίς κανείς να γνωρίζει πώς θα τεθεί σε λειτουργία από την 1η Ιουλίου, όταν το νομοσχέδιο ψηφίζεται στις 29/6! Επίσης, προβλέπεται το πλαφόν να τεθεί στη χονδρική τιμή ανά τεχνολογία και όχι ανά μονάδα παραγωγής. Για παράδειγμα, στο φυσικό αέριο, θα τεθεί πλαφόν για όλες τις μονάδες με βάση την ακριβότερη, αλλά εκείνες που είναι πιο αποδοτικές θα συνεχίσουν να αποκομίζουν υπερκέρδη εφόσον το κόστος λειτουργίας τους είναι χαμηλότερο. Τα έσοδα που θα υπερβαίνουν το πλαφόν θα παρακρατούνται και θα μεταφέρονται στο Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης και από εκεί θα γίνεται η επιδότηση των λογαριασμών. Ουσιαστικά, οι όποιες «παροχές» της κυβέρνησης θα προέρχονται από χρήματα που θα έχουν ήδη χρεωθεί στους καταναλωτές και όχι από υπερκέρδη των εταιρειών. Πλαφόν θα τεθούν και στη χρέωση για παραγωγή από ΑΠΕ, λιγνίτες και υδροηλεκτρικά, αλλά και σε αυτή την περίπτωση είναι άγνωστο πώς θα υπολογιστεί εδώ το «εύλογο κέρδος» για τους παραγωγούς. Να σημειωθεί, δε, ότι η ρήτρα αναπροσαρμογής θα απαλειφθεί μόνο από όσα τιμολόγια αυτή τη στιγμή δεν είναι σταθερά και από 1/7 οι προμηθευτές θα έχουν τριών ειδών τιμολόγια: Σταθερά, κυμαινόμενα με όριο διακύμανσης και κυμαινόμενα χωρίς όριο διακύμανσης. Ουσιαστικά, και στους λογαριασμούς ρεύματος εισάγεται πλέον η… ατομική ευθύνη, καθώς ο κάθε καταναλωτής θα είναι υπεύθυνος να αποφασίσει ποιο από τα τρία τιμολόγια τον «συμφέρει», παίζοντας πιο πολύ στην τύχη και όχι σε κάποιες σταθερές παραμέτρους!

Οι προμηθευτές ζητάνε… ρέστα Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, οι προμηθευτές ενέργειας προκλητικά απαιτούν «την άμεση κρατική παρέμβαση για την αντιμετώπιση των ασφυκτικών συνθηκών ρευστότητας στον κλάδο», λόγω της συσσώρευσης ληξιπρόθεσμων οφειλών από τις υπέρογκες χρεώσεις που κάνουν οι ίδιες! Ενώ η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, επανερχόμενη στο θέμα των υπερκερδών, τελικά αποφάνθηκε ότι «όλες οι εταιρείες που δραστηριοποιήθηκαν στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας το 2021 εμφάνισαν ζημίες»! Κι από πάνω, ετοιμάζονται να προσφέρουν νέες αλλά και αναδρομικές (από την 1/1/2004) επιδοτήσεις για τη ΔΕΗ για τη διατήρηση μονάδων εφεδρείας στα νησιά!

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Οι αιτίες της όξυνσης και οι εμπρηστές του ΝΑΤΟ «Η κατάσταση είναι δύσκολη και γι’ αυτό είναι απαραίτητο το ΝΑΤΟ να είναι μια πλατφόρμα όπου μπορούν να συναντηθούν Ελλάδα και Τουρκία», δήλωσε στο γαλλικό Le Point ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ συμπλήρωσε πως «το ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει έναν μηχανισμό αποφυγής σύγκρουσης, τον οποίο χρησιμοποιήσαμε το 2020», για να «αποτρέψουμε ένα ανεξέλεγκτο σπιράλ εντάσεων». Ο εμπρηστής που εμφανίζεται ως πυροσβέστης… Κι όλα αυτά, ενώ και στις δύο όχθες του Αιγαίου τα πολεμικά τύμπανα κτυπούν, σκορπίζοντας ανησυχία και φόβο στον κόσμο, ρίχνοντας το βαρύ τους πέπλο πάνω από τα φλέγοντα κοινωνικάοικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο της δουλειάς σε Ελλάδα και Τουρκία και καλώντας σε συστράτευση στο «εθνικό μέτωπο» για την αντιμετώπιση του «προαιώνιου εχθρού». Οι κυβερνητικές κι εθνικιστικές φωνές και στις δύο χώρες μοιάζουν εντυπωσιακά: Και οι δύο έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους, και οι δύο απειλούνται από τον «απέναντι» και οι δύο έχουν παράπονα από τα «μεγάλα αφεντικά», τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που (κρυφά ή φανερά) υποστηρίζουν τον άλλο. Για να γίνει κατανοητός ο χαρακτήρας της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, πρέπει να βλέπουμε σε διαλεκτική αλληλεπίδραση την μεγάλη εικόνα, της διεθνούς όξυνσης των ανταγωνισμών του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών μπλοκ και της πολεμικής έκφρασής τους (με κορυφαία έκφραση την Ουκρανία), και την πλευρά της συγκεκριμένης διαπάλης των δύο καπιταλιστικών κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, με αστικές τάξεις που επιδιώκουν να αποκτήσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την λεία της περιοχής σε βάρος της άλλης. Σε αυτή τη νέα σκοτεινή εποχή των πολέμων, όπου υπάρχουν «πυριτιδαποθήκες», οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι.

Στην Ελλάδα από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούμε για την επιθετικότητα της Τουρκίας και του Ερντογάν. Στην Τουρκία ακούν ακριβώς το ανάποδο. Η αλήθεια δεν βρίσκεται στη μέση, δεν βρίσκεται σε καμία από τις δύο πλευρές ενός αντιδραστικού και άδικου ανταγωνισμού. Στη νέα σκοτεινή εποχή των πολέμων του κεφαλαίου, με το διεθνές περιβάλλον να βρομάει μπαρούτι, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός γίνεται πολύ επικίνδυνος.

Ελληνικό και τουρκικό κεφάλαιο

Επιθετικότητα και στις δύο όχθες του Αιγαίου Ανάλυση Γιάννης Ελαφρός

ολιτικά κόμματα, κυβέρνηση και «αντιπολίτευση», στρατηγικοί αναλυτές, ΜΜΕ κάθε απόχρωσης, ακόμα και δυνάμεις της Αριστεράς στην Ελλάδα παπαγαλίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ την επιθετικότητα της Τουρκίας και του Ερντογάν. Φυσικά αυτή υπάρχει, αλλά δεν είναι μονομερής. Υπάρχει και η επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης και του ελληνικού κράτους. Όσο κι αν έχουν και ίδια και διαφορετικά πεδία εκδήλωσης, έχουν «τα ίδια απαίσια χαρακτηριστικά». Που οφείλεται όμως η τω-

ρινή έξαρση; Αυτή δεν είναι άσχετη με την όξυνση του ανταγωνισμού ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ ΕΕ από την μια πλευρά και της Ρωσίας με την Κίνα από την άλλη, μετά και το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Καταρχάς, οι ΗΠΑ ειδικά απαιτούν απόλυτη ένταξη στο στρατόπεδό τους, πιέζοντας την Τουρκία να διακόψει την επαμφοτερίζουσα στάση της απέναντι στη Ρωσία και γενικά. Η Ελλάδα (με συναίνεση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, εθνικιστών) είναι απολύτως δεδομένη. Δεύτερο, ενισχύεται ξανά η σημασία η περιοχή μας, με το Αιγαίο να αναδεικνύεται σε κρίσιμο δίαυλο για την Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία, εξού και αναβαθμίζεται το ποιος και πως θα ελέγχει τα περάσματα. Ενισχύεται ο ρόλος των Βαλκανίων, με την Αλεξανδρούπολη να γίνεται νέο «αστέρι» στις αμερικανικές βάσεις,. Τρίτο, η πίεση των ΗΠΑ για ενεργειακή απεξάρτηση από τη

Ρωσία και οι νέες ενεργειακές ανάγκες που διαμορφώνονται στην ΕΕ στο απρόβλεπτο περιβάλλον και με τις στρόφιγγες του ρωσικού φυσικού αερίου να κλείνουν, ενισχύουν τη σημασία της ενεργειακής τροφοδότησης από ΝΑ Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Αν και ο αγωγός East Med δείχνει να έχει «βουλιάξει», ενεργειακοί δρόμοι θα υπάρξουν για να μεταφερθεί ενέργεια (είτε σαν ηλεκτρικό ρεύμα με καλώδιο, είτε σαν LNG) από Αίγυπτο, Ισραήλ, από νέα κοιτάσματα της Μεσογείου ή και ακόμα μακρύτερα. Ποιοι θα έχουν μερτικό ελέγχου; Στο έδαφος αυτό αναπτύσσονται οι τακτικές Ελλάδας και Τουρκίας. Η ελληνική άρχουσα τάξη μετά την γεωπολιτική και οικονομική υποχώρηση λόγω της οξύτατης οικονομικής κρίσης (π.χ. απώλεια μεγάλου μέρους των οικονομικών κτήσεων στα Βαλκάνια), αφού επικράτησε μέσω του ευρω-μνημονια-

κού σφαγείου κατά των εργαζομένων στο εσωτερικό, έβαλε μπροστά την γεωπολιτική αναβάθμισή της ως πυλώνα μιας νέας εποχής κερδοφορίας. Στόχος το μεγάλο μερίδιο από κοιτάσματα και ενεργειακούς δρόμους στη ΝΑ Μεσόγειο (μέσω των ΑΟΖ) και η επιστροφή στα Βαλκάνια, με ανάλογο περιορισμό της Τουρκίας, αξιοποιώντας και την αστάθεια στις σχέσεις της με ΗΠΑ και ΕΕ. Γι’ αυτό και η διαμόρφωση από ελληνικής πλευράς υπερφίαλων σχεδίων για την ΑΟΖ, η φιλολογία για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (μετατρέποντας το Αιγαίο σε «ελληνική λίμνη»), η προώθηση της ΝΑΤΟϊκής Συμφωνίας των Πρεσπών που επέβαλλε αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας στη γειτονική χώρα κλπ. Η όλη αυτή διαδικασία βασίζεται –και από την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ– στην απόλυτη ταύτιση με τα αμερικανικά συμφέροντα στην

Εικονοκλάστες περιοχή κι ευρύτερα. Η Ελλάδα γεμίζει βάσεις (νέα πενταετής «αμυντική συμφωνία»), στέλνει όπλα στην Ουκρανία, δυνάμεις στη Βουλγαρία και Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, γίνεται θεματοφύλακας των δυτικών συμφερόντων στην περιοχή απέναντι και στην «άτακτη» Τουρκία. Επίσης, οι ελληνικές κυβερνήσεις διαμορφώνουν μια σειρά άξονες χωρίς και καταφανώς απέναντι στην Τουρκία, όπως με το Ισραήλ (που ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία σε όσους φαντασιώνονται ένα «Ισραήλ των Βαλκανίων»), την Αίγυπτο, αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, αλλά και τη Γαλλία, με βασικό παίκτη τις ΗΠΑ. Ο νέος αμερικανός πρέσβης Τζορτζ Τσούνης είπε πως «η σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας δεν ήταν ποτέ πιο ισχυρή και πιο σημαντική» (Καθημερινή 19/6), ενώ διεύρυνε το πεδίο της: «Ανατολική Μεσόγειο, Δυτικά Βαλκάνια, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και πέρα από αυτήν». Η Ελλάδα, είπε, γίνεται «περιφερειακός ενεργειακός κόμβος». Εάν η Τουρκία έχει ως «βαρύ χαρτί» τη στρατιωτική απειλή και πράξη και τον ετοιμοπόλεμο στρατό της, η Ελλάδα χρησιμοποιεί κυρίως την ένταξή της στην ΕΕ, τις συμμαχίες της, το προηγούμενο status quo. Όλα αυτά μοιάζουν με «soft power» αλλά δεν είναι λιγότερο επιθετικά στην πράξη. Τα τελευταία χρόνια όμως, η Ελλάδα εξοπλίζεται και με ξέφρενο ρυθμό, αγοράζοντας σχεδόν «ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει». Αναβάθμιση F-16 (2 δισ.), αγορά Rafale (3 δισ.), F-35 στο μέλλον (~10 δισ.), τρεις φρεγάτες Belhara (πάνω από 3 δισ.), έρχονται κορβέτες, αναβάθμιση των παλιότερων φρεγα-

τών. Ακόμα, έρχονται άμεσα σχεδόν 2 δισ. για τα γερμανικά τανκς Leopard. Το κόστος των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι εξωπραγματικό, ήδη το 2022 οι στρατιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα απογειώθηκαν σε 3,8% του ΑΕΠ, όταν το ΝΑΤΟ έχει στόχο –που δεν πιάνουν πολλά κράτη– για 2%! Την ίδια

γεμίζει εκνευρισμό την Άγκυρα. Βεβαίως, το γαϊτανάκι των εξοπλισμών θα συνεχιστεί και από τους δύο εξαιρετικούς πελάτες των αμερικανικών και ευρωπαϊκών (παλιότερα και ρωσικών) εξοπλιστικών εταιρειών, κάνοντας απίθανη την κατάκτηση υπεροχής. Ο τουρκικός καπιταλισμός,

Στόχος της ελληνικής ολιγαρχίας είναι η αρπαγή μεγάλου μεριδίου από τη λεία της περιοχής, με ανάλογο περιορισμό της Τουρκίας, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ

ώρα ο Κ. Μητσοτάκης στην επίσκεψή του στις ΗΠΑ έθετε θέμα να μπλοκαριστούν οι εξοπλισμοί προς την Τουρκία. Το ίδιο ζητάει και από την ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο πως αναλυτές και στην Ελλάδα και στην Τουρκία εκτιμούν πως η ελληνική πολεμική αεροπορία κατακτά την υπεροχή απέναντι στην τουρκική, γεγονός που φαίνεται να

αν και ο λαός δοκιμάζεται σήμερα από μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, έχει δυναμώσει πολύ οικονομικά τα προηγούμενα χρόνια και διεκδικεί επέκταση του οικονομικού και πολιτικού του ρόλου σε βάρος του παλιού στάτους, από την ευρύτερη περιοχή μέχρι τη Λιβύη, την υποσαχάρια Αφρική, την Ουκρανία. Η Τουρκία επιχει-

ρεί να εμφανιστεί ως ένας αυτοτελής και μεγάλος παίχτης, με πολύπλευρες συμμαχίες σε μια εποχή οξύτατων ανταγωνισμών και ανάδυσης πολλαπλών κέντρων, με ισχυρή προώθηση και υπεράσπιση των δικών της συμφερόντων, όπως στην περίπτωση της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιεί τη στρατιωτική ισχύ, έχοντας πραγματοποιήσει εισβολές σε Συρία, Ιράκ και Κύπρο και παρεμβαίνοντας στρατιωτικά σε μια σειρά από χώρες (π.χ. Αζερμπαϊτζάν κατά Αρμενίας, Λιβύη). Διεκδικεί μεγάλο μερίδιο από τη λεία και τους αγωγούς στη ΝΑ Μεσόγειο κι αυτό την φέρνει σε αντιπαράθεση με τα σχέδια της ελληνικής άρχουσας τάξης. Στο πλαίσιο αυτό έθεσε και το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου (ένα ζήτημα που θέτει εδώ και δεκαετίες), συνδέοντας το όμως για πρώτη φορά με την ελληνική κυριαρχία. Ωστόσο, η πρωτοφανής κι επικίνδυνη αυτή ατζέντα δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα από τη συνολική αντιπαράθεση των δύο αστικών τάξεων. Ακόμα και η ελληνική κυβέρνηση δεν εκτιμά πως η Τουρκία έχει στόχο κατάληψη εδαφών και δίνει περισσότερο διαπραγματευτικό χαρακτήρα σε αυτές τις κινήσεις, σημειώνοντας πως πέρα από τις απειλές δεν καταγράφονται στρατιωτικές κινήσεις. Το εργατικό αντιπολεμικό κίνημα και στις δύο χώρες αγωνίζεται ενάντια στον ανταγωνισμό και σε λογικές αλλαγής συνόρων. Όσον αφορά την αποστρατιωτικοποίηση, και τα δύο κράτη έχουν υπερβεί συμφωνίες, εξοπλίζοντας και τα νησιά και τα παράλια (τουρκική στρατιά).

Αγώνας ενάντια στην πολεμική προετοιμασία ▸ Το πιο σημαντικό άμεσο διεθνιστικό καθήκον, η αποτροπή του πολέμου «ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ από την εξαγωγή συμπερασμάτων για τον πόλεμο είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε πολιτική για την πρόληψη του πολέμου», τονίζει ο Χακάν Γκιουνές, στέλεχος του Εργατικού Κόμματος Τουρκίας (ΤΙΡ), στη συνέντευξη που δίνει σήμερα στο Πριν. Στη συνάντηση που είχε αντιπροσωπεία του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση στις αρχές Ιουνίου με στελέχη του Κόμματος Εργασίας (ΕΜΕΡ), μας είχαν υπογραμμίσει «πόσο σημαντικό είναι για εμάς να μπορούμε να πούμε στον λαό πως στην Ελλάδα υπάρχουν αγωνιστές, υπάρχουν εργατικές αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που αντιτάσσονται στον πόλεμο, στον εθνικισμό, στους

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

εξοπλισμούς, στις βάσεις. Αυτό είναι το πιο σημαντικό επιχείρημα για την ειρήνη». Να το κρίσιμο. Το βασικό καθήκον σήμερα για τις δυνάμεις του κινήματος, αντί να λένε «τι θα γίνει εάν», είναι να κινητοποιηθούν και να πάρουν θέση ενάντια στην πολεμική προετοιμασία και τον πόλεμο. Το κύριο εδώ δεν είναι να αναδειχθεί μονομερώς η επιθετικότητα της Τουρκίας, αυτό είναι κάτι που το κάνει έτσι κι αλλιώς και σε υπερβολή το «δικό μας» κράτος. Το ζήτημα είναι να αναδείξουμε τις ευθύνες της ελληνικής αστικής τάξης και των συμμαχιών στις οποίες συμμετέχει όχι γιατί «μάς ρίχνουν» αλλά γιατί είναι από τη φύση τους επιθετικές απέναντι στους ανταγωνιστές

τους και γιατί αξιοποιούν τη σύμπραξη του ελληνικού κράτους για τους πιο ληστρικούς σκοπούς. Αγώνας για την ειρήνη και την φιλία των λαών, ενάντια στις εξορύξεις και τις ΑΟΖ, ενάντια στους τερατώδεις εξοπλισμούς και τις βάσεις, στην εμπλοκή στα σχέδια του ΝΑΤΟ και τις επεμβάσεις, τον πόλεμο κατά των προσφύγων, την αλλαγή συνόρων, για την έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ και ΕΕ, για την ανατροπή της αντεργατικής και φιλοπόλεμης πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου, για το άνοιγμα του δρόμου για την επαναστατική ανατροπή της αστικής κυριαρχίας. Να ένα φιλειρηνικό μήνυμα προς τον τουρκικό λαό, που θα βρει σίγουρα αποδέκτες.

Η διάκριση των εθνικισμών και η στάση του ΚΚΕ «Η ίδια η στρατιωτική ηγεσία το λέει και φοβάται για κατάληψη είτε ακατοίκητων νησιών, βραχονησίδων, είτε ακόμα και κατοικημένων νησιών». «Η Τουρκία ευθέως, με την προκλητικότητα και την επιθετικότητά της, αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα και αμφισβητεί πλέον ακόμα και τμήμα της επικράτειας, της κυριαρχίας της χώρας». «Η ελληνική άρχουσα τάξη, η Ελλάδα, δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις από την Τουρκία, δεν βάζει ζήτημα για τα κυριαρχικά δικαιώματα, για την κυριαρχία της Τουρκίας, όμως έχει άλλες βλέψεις, οικονομικές, εμπορικές, θέλει κυρίως να είναι κυρίαρχη στο γεωστρατηγικό παιχνίδι στην περιοχή». Τάδε έφη ο γ.γ. του ΚΚΕ σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ. Η προσπάθεια να φανεί πως είναι άλλης ποιότητας οι πολιτικές των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και τελικά η υπογράμμιση της επιθετικότητας της τουρκικής, με την παράλληλη συνηγορία πως η ελληνική «δεν βάζει ζήτημα για τα κυριαρχικά δικαιώματα» της Τουρκίας, είναι αποτέλεσμα της επιλογής του ΚΚΕ να αποδεχθεί αυτούσια την προσέγγιση του ελληνικού αστικού κράτους για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και τις ΑΟΖ. Έτσι, όμως, δεν υπάρχει ούτε συνεπής αντιπολεμική πάλη, ούτε διεθνιστικός αγώνας. Αλλά και η αντιιμπεριαλιστική πάλη δεν μπορεί να βασίζεται στη θέση πως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στηρίζουν ή σιγοντάρουν την Τουρκία, γιατί «την έχουν πιο αναβαθμισμένη στις προτεραιότητές τους» (Δ. Κουτσούμπας). Βεβαίως οι ΗΠΑ δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία, αλλά το κρίσιμο σημείο σήμερα είναι πως η επιθετική πολιτική της ελληνικής ολιγαρχίας πάει μαζί με τη συστράτευση με τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ. Αυτό κάνει πιο αναγκαία και πιο ταξική-αντικαπιταλιστική την αντιΝΑΤΟϊκή πάλη. Κάθε άλλη προσέγγιση καθίσταται όχι μόνο «άσφαιρη» αλλά ρίχνει και νερό στον μύλο του ελληνικού εθνικισμού.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Βύρωνας: Να μην απελαθούν τα τρία προσφυγόπουλα!

ΜΕ ΑΠΕΛΑΣΗ απειλούνται τρία αδέλφια, Κούρδοι ιρακινής καταγωγής, τα οποία σήμερα φοιτούν στο 4ο Γυμνάσιο Βύρωνα. Ο Χέμιν, η Ντοά και η Ραχμά ήρθαν μαζί με την οικογένειά τους στην Ελλάδα, μέσω Τουρκίας, τον Μάρτιο του 2016 και εδώ και πέντε χρόνια φοιτούν σε σχολείο, μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα και θέλουν να ζήσουν εδώ. Όμως, μαζί με τη μητέρα και τα άλλα δύο αδέρφια τους, καλούνται από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης να εγκαταλείψουν τη χώρα μέχρι την 1η Ιουλίου. Στο πλευρό της οικογένειας βρίσκεται, μεταξύ άλλων, ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου που φοιτούν τα παιδιά, με ομόφωνη απόφασή του, ενώ την άμεση ανάκληση της απόφασης ζητά και η Ζ΄ ΕΛΜΕ (ΒύρωναςΗλιούπολη-Καισαριανή-Υμηττός). «Για να γίνουν οι κοινωνίες μας καλύτερες, χωρίς ταξική, έμφυλη, φυλετική, εθνοτική καταπίεση και διαχωρισμούς, χρειάζεται να ξεκινήσουμε από τα πιο απλά: Αγώνας για ίσα δικαιώματα σε ντόπιους και μετανάστες/πρόσφυγες! Να ανακληθεί η απόφαση για απέλαση των τριών μαθητών και των συγγενών τους!», τονίζει η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα.

Φεστιβάλ Αναιρέσεις: Ο κόσμος των Ιωαννίνων γέμισε το Θεατράκι

ΥΣΤΕΡΑ από την αναβολή λόγω καιρικών συνθηκών, το Φεστιβάλ Αναιρέσεις ολοκλήρωσε το ταξίδι του και στα Ιωάννινα με μεγάλη επιτυχία. Το Σάββατο 18 και η Κυριακή 19 Ιούνη αποτέλεσαν ένα πλούσιο διήμερο, γεμάτο συζητήσεις, εκδηλώσεις, συναυλίες, χορούς και διασκέδαση κόντρα στα κυρίαρχα πρότυπα. Ο κόσμος των Ιωαννίνων γέμισε το Θεατράκι (Σκάλα) και συμμετείχε τόσο στις πολιτικές εκδηλώσεις όσο και στα πολιτιστικά δρώμενα. Η αυλαία του φεστιβάλ άνοιξε το Σάββατο, βάζοντας αντιπολεμικό και διεθνιστικό στίγμα με την κεντρική εκδήλωση για τον πόλεμο στην Ουκρανία και την αναγκαία απάντηση της Κομμουνιστικής και Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και ολοκληρώθηκε με συναυλία αφιερωμένη στους Rock και Gypsy Folk ήχους. Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση σχετικά με την περιβαλλοντική και ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια. Ο Χρήστος Βασιλόπουλος (μέλος ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και η Φωτεινή Γκούρα (μέλος της νΚΑ) ανέλυσαν τα οξυμένα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα λαϊκά νοικοκυριά. Το ταξίδι ολοκληρώθηκε υπό τους ήχους του μπουζουκιού με τους Ορφέα Τσακτσίρα, Καλλιρρόη Πετράκη, Κώστα Βασδέκη, Μάριο Τούμπα και Χρήστο Καραβίδη. Οι Αναιρέσεις στα Ιωάννινα όμως δεν σταματούν εδώ! Δίνουμε τα ραντεβού μας στη Λέσχη Αναιρέσεις Ιωαννίνων (Μιχαήλ Αγγέλου 56) αλλά και στο camping Αναιρέσεις 2022! Μαίρη Κωτσοπούλου

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ: ∆ΙΗΜΕΡΟ ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΩΝ (25-26/6)

Η Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας «Υδραγωγείο», μετά από τρία χρόνια, επιστρέφει στον χώρο του ΚΕΠ (Πατριάρχου Ιωακείμ 4) με ένα διήμερο εκδηλώσεων το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Ιουνίου. Το πρόγραμμα ξεκινά το Σάββατο 25/6 στις 7.30 μ.μ. με συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς αλλά και την κατάσταση στην περιοχή μας. Θα ακολουθήσει στις 10 το βράδυ η παράσταση Θα γυρίσει ο τροχός, από τη θεατρική ομάδα της λέσχης. Η βραδιά θα τελειώσει με χαλαρές μουσικές και ποτό στο προαύλιο του ΚΕΠ. Την επόμενη μέρα, Κυριακή 26/6, στις 7 μ.μ. θα παιχτεί ξανά η παράσταση Θα γυρίσει ο τροχός, ενώ στις 9.30 μ.μ. θα ακολουθήσει γλέντι με λαϊκά και ρεμπέτικα από την ομάδα μπουζουκιών της λέσχης και τους φίλους της. Θα υπάρχει άφθονο κρασί, συλλογική κουζίνα και φυσικά καλή παρέα.

ΚΑΛΑΜΑΤΑ: ΤΟ 11ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΙΣ 2-3/7

Το επόμενο Σαββατοκύριακο (2-3/7) η Αντιφασιστική Κίνηση Καλαμάτας διοργανώνει στον περίβολο του χώρου της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας (κτήριο πρώην Νομαρχίας) το 11ο Αντιρατσιστικό-Αντιφασιστικό Φεστιβάλ. Το Σάββατο 2/7, το πρόγραμμα ξεκινά στις 7.30 μ.μ. με την εκδήλωση «Οικονομική-βία-καταστολή-φτωχοποίηση». Ομιλητές: Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου και Παύλος Αντωνόπουλος. Στις 9.30 μ.μ. θα ακολουθήσει stand up comedy με τον Γιώργο Αλεβίζο, ενώ στις 10 μ.μ. θα ξεκινήσει dj set με τους Montes Jura, Lyrical punishment, Brak X και dj Millman. Την Κυριακή 3/7, η αρχή θα γίνει στις 7.30 μ.μ. με τη συζήτηση «Επαναπροωθήσεις: Ένα διαρκές κρατικό έγκλημα». Ομιλητές: Ιάσονας Αποστολόπουλος, Ευγενία Κουνιάκη και Βασίλης Λιόσης. Στις 9.30 μ.μ. θα ξεκινήσει η συναυλία με τους F minor, Ρεβάνς φάκα, Σχήμα κατατεθέν και Λυκοτσαρδά. Στον χώρο από τις 6.30 μ.μ. καθημερινά θα υπάρχουν έκθεση βιβλίου, φωτογραφίας και παιδικό εργαστήρι. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Στα Ιλίσια στις 1-3/7 το 23οΑντιρατσιστικό Φεστιβάλ Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, το 23ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ είναι ξανά εδώ και ανοίγει τις πόρτες του από 1-3 Ιουλίου στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Τρεις μέρες αλληλεγγύης και γιορτής, με συναυλίες, συζητήσεις, πολιτιστικά δρώμενα και υπέροχες γεύσεις. Τιμή εισόδου: 5 ευρώ (10 ευρώ για όλο το τριήμερο). Για άνεργους/ες, μετανάστες/στριες, πρόσφυγες/ισσες η είσοδος είναι δωρεάν. Το αναλυτικό πρόγραμμα στο www.antiracistfestival.gr.

νΚΑ: Λευτεριά στους κομμουνιστές αδερφούς Κονονόβιτς! Την άμεση αποφυλάκιση των αδερφών Κονονόβιτς, καθώς και την παύση κάθε κατηγορίας εναντίον τους απαιτεί η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ). Τα δύο αδέρφια είναι ηγετικά στελέχη της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Νεολαίας της Ουκρανίας και παραμένουν φυλακισμένοι για πάνω από 100 ημέρες από το καθεστώς του Κιέβου και κατηγορούνται ως πράκτορες της Μόσχας. Όπως σημειώνει η νΚΑ, η Ουκρανία έχει απαγορεύσει τα κομμουνιστικά κόμματα, οργανώσεις και σύμβολα, και από το 2014 υπάρχουν φυλακίσεις και διώξεις ενάντια στους Ουκρανούς κομμουνιστές.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Συνέντευξη ▶ Πού οφείλεται η μεγάλη ένταση μεταξύ των κυβερνήσεων Ερντογάν και Μητσοτάκη; Ποιος είναι ο σκοπός του Ερντογάν;

Βασικό κίνητρο του Ερντογάν στην αύξηση της έντασης με την Ελλάδα είναι να στρέψει την προσοχή του λαού στις εξωτερικές υποθέσεις αντί στη χειρότερη οικονομική κρίση που έχει περάσει η Τουρκία σε ολόκληρη τη δημοκρατική περίοδο. Ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι η οικονομική κρίση δεν οφείλεται στις πολιτικές της κυβέρνησής του, αλλά σε «κάποιες μεγάλες ξένες δυνάμεις που θέλουν να εμποδίσουν την Τουρκία να γίνει μεγάλη παγκόσμια δύναμη». Δεν κατονομάζει αυτές τις δυνάμεις, αλλά υπονοεί κυρίως δυτικές, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία. Επίσης, ο Ερντογάν θέλει να πάρει λαϊκή υποστήριξη μέσω του σοβινισμού. Η Τουρκία βρίσκεται ήδη σε εκλογικό κλίμα και το καθεστώς Ερντογάν χάνει τη στήριξη των ψηφοφόρων, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο μιλιταρισμός και ο σοβινισμός είναι πάντα μια επιλογή για τα αυταρχικά καθεστώτα. Ως εκ τούτου, ταυτόχρονα εμβαθύνει την εισβολή στη βόρεια Συρία, διεξάγει πόλεμο κατά των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ και οξύνει την ένταση με την Ελλάδα. Τέλος, το τρίτο κίνητρο πίσω από τις επιθετικές δηλώσεις του Ερντογάν είναι ότι η τουρκική στρατιωτική γραφειοκρατία πιστεύει ότι η στρατιωτική ισορροπία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας αλλάζει υπέρ της Ελλάδας, ειδικά στον αέρα. Η πρόσφατη συμφωνία για τα γαλλικά αεροσκάφη Rafale θα δώσει το πλεονέκτημα στην ελληνική πολεμική αεροπορία έναντι των παλαιότερων τουρκικών αεροσκαφών F-16, εκτός αν η Τουρκία καταφέρει να αποκτήσει πιο σύγχρονα αεροσκάφη από τις ΗΠΑ. Αλλά αυτό το τρίτο κίνητρο δεν είναι τόσο κρίσιμο και πραγματικό όσο τα δύο πρώτα: Το πλαίσιο της βαθιάς οικονομικής κρίσης και των επερχόμενων εκλογών. ▶ Τα τελευταία χρόνια, οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας βρίσκονται σε μεγάλη αντιπαράθεση, με κύριο θέμα τον καθορισμό των ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι εργατικές τάξεις και οι λαοί των δύο χωρών έχουν κάτι να χωρίσουν;

Τόσο οι τουρκικές όσο και οι ελληνικές μαξιμαλιστικές θέσεις, τα επιχειρήματα και οι ισχυρισμοί για τις θαλάσσιες οριοθε-

στον

Χακάν Γκιουνές Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του Εργατικού Κόμματος Τουρκίας (TIP)

Ενωμένοι οι λαοί μας ενάντια στον σοβινισμό «Πιο σημαντικός από την εξαγωγή συμπερασμάτων για τον πόλεμο είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε πολιτική για την πρόληψη του πολέμου», τονίζει ο Χακάν Γκιουνές, μέλος της ΚΕ του Εργατικού Κόμματος όμματος Τουρκίας (ΤΙΡ). Το ΤΙΡ παλεύει εύει ενάντια ούς και τις ξένες στους εξοπλισμούς βάσεις — και τηςς Τουρκίας. Χαρακτηρίζει «μαξιμαλιστικές» αξιμαλιστικές» τις θέσεις τουρκικής ικής και ελληνικής κυβέρνησης για τις ΑΟΖ, που δεν έχουν φέροντα σχέση με τα συμφέροντα των λαών και καλεί αλεί σε κοινό αγώνα «ενάντια σε όλα α τα μη οικολογικά ά ενεργειακά έργα και τα ενεργειακά μονοπώλια στη ΝΑ Μεσόγειο». Ολόκληρη η συνέντευξη στο prin.gr

τήσεις δεν έχουν σχέση με τα ν. συμφέροντα των δύο λαών. οώ Μαξιμαλιστικές θέσεις εννοώ α τις τουρκικές διεκδικήσεις για θαλάσσιες περιοχές ελέγχου με βάση την τουρκο-λιβυκή συμφωνία οριοθέτησης, αλλά και τις ελληνικές αξιώσεις για ΑΟΖ 200 μιλίων γύρω από το Καστελόριζο. Ο τουρκικός και ο ελληνικός ν λαός θα μπορούσαν να βρουν ύν έναν τρόπο να μοιραστούν ης τα ψάρια του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά η κή τουρκική και η ελληνική αστική τάξη θέλουν κάτι περισσότερο από ψάρια: Ενέργεια και έλεγχο των θαλάσσιων ενεργειακών διαδρόμων. Και οι δύο κυβερνήσεις συνεργάστηκαν ήδη με τις ιμπεριαλιστικές εταιρείες βρώ-

Ενώ οι εργαζόμενοι ζουν τις χειρότερες οικονομικές συνθήκες των τελευταίων 100 ετών, η κυβέρνηση Ερντογάν εντείνει τις συντηρητικές, μιλιταριστικές θέσεις της

ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ

μικης ενέργειας, που θα προκαλέσουν οικολογικές καταστροφές στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι εργατικές τάξεις, η τουρκική και η ελληνική, αλλά και ο συριακός, λιβανέζικος, παλαιστινιακός, ισραηλινός, αιγυπτιακός και το σημαντικότερο, ο κυπριακός λαός πρέπει να ενωθούν και να σταθούν ενάντια σε όλα τα μη οικολογικά ενεργειακά έργα και τα ιμπεριαλιστικά ενεργειακά μονοπώλια στη ΝΑ Μεσόγειο. ▶ Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ προσπαθεί να εμφανιστεί ως εγγυητής της ειρήνης και να ενισχυθεί. Τι συμβαίνει στην Τουρκία;

Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Εξακολουθεί να είναι μέλος ενός στρατιωτικού συμφώνου που είναι υπεύθυνο για αμέτρητα πραξικοπήματα, εισβολές και εμφύλιους πολέμους. Η Τουρκία έχει υπογράψει συμφωνίες στρατιωτικής-βιομηχανικής συνεργασίας με τις ουκρανικές κυβερνήσεις μετά το πραξικόπημα του 2014 και εξακολουθεί να πουλάει μη επανδρωμένα αεροσκάφηεκεί. Ο Ερντογάν θέλει απεγνωσμένα να μετατοπίσει την προσοχή από την κρίση και τον πληθωρισμό στον πόλεμο στην Ουκρανία. Προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει τους πάντες να ξεχάσουν την εμπλοκή του στους εμφυλίους πολέμους και τις επεμβάσεις στη Συρία και τη Λιβύη, οι οποίες είχαν προκαλέσει επίσης τις προσφυγικές κρίσεις. Το TΙP είχ είχε καταγγείλει έντονα τη ρωσικ σική επίθεση, ενώ είχε τονίσει το τον επεκτατισμό του ΝΑΤΟ ως β βασική αιτία για αυτήν. Αλλά αυτό που είναι πιο σημαντικό από την εξαγωγή συμπερασμάτων για τον πόλεμο είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε πολιτική για την πρόληψη του πολέμου. Το TΙP ττάσσεται υπέρ μιας παγκόσμιας μείωσης των εξοπλισμών, μα μαζί με την πλήρη εξάλειψη των όπ όπλων μαζικής καταστροφής. Το TΙP καταγγέλλει τη δημιουργία ξένων στρατιωτικών βάσεων σε οποιαδήποτε χώρα από οποιαδήποτε χώρα. Αυτό ισχύει πρωτίστως για το ΝΑΤΟ, αλλά και για τη Ρωσία και φυσικά την ίδια την Τουρκία.

▶ Ποια προβλήματα απασχολούν τους εργαζόμενους και τον λαό;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη μεγάλη πλειοψηφία του τουρκικού λαού είναι η οικονομική κρίση: Οι κατώτατοι μισθοί ήταν περίπου 450 δολάρια ΗΠΑ τον Ιούλιο του 2020 και έπεσαν κάτω από τα 250 δολάρια τον Ιούνιο του 2022. Πάνω από το 40% των μισθωτών παίρνουν τον κατώτατο μισθό. Το πρόβλημα της ανεργίας επιδεινώνεται. Το ποσοστό πληθωρισμού για βασικά αγαθά και υπηρεσίες έχει αυξηθεί κατά 150 %. Οι τιμές στέγασης και ενοικίου αυξήθηκαν πάνω από 110% μόλις μέσα σε ένα χρόνο. Νέοι και μορφωμένοι άνθρωποι, ιδίως γιατροί και μηχανικοί μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Οι εργαζόμενοι ζουν τις χειρότερες οικονομικές συνθήκες των τελευταίων 100 ετών. Υπό αυτές τις επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες, η κυβέρνηση εντείνει τις συντηρητικές, αυταρχικές και μιλιταριστικές θέσεις της: Περιορίζει τα δικαιώματα των γυναικών, υποστηρίζει τον εξισλαμισμό της εκπαίδευσης και της κοινωνίας, τροφοδοτεί το σοβινισμό στο εσωτερικό της χώρας εναντίον των Κούρδων και διαδίδει τον μιλιταριστικό επεκτατισμό στην περιοχή. Πιστεύει ότι αυτά θα τον βοηθήσουν να κερδίσει τις εκλογές. Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν θα λειτουργήσει. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης. ▶ Ποια είναι η κατάσταση του κινήματος;

Ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι στα αστικά κέντρα, στους τομείς του «νέου ηλεκτρονικού εμπορίου», όπως οι διανομείς/courier της εταιρείας Τrendyol και οι ταμίες και οι εργαζόμενοι στον τομέα των logistics της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Migros, αποτελούν καλά παραδείγματα του νέου αναπτυσσόμενου εργατικού ρεύματος. Κατάφεραν να πάρουν έστω το ελάχιστο από αυτό που απαίτησαν και έγιναν σύμβολο της οργάνωσης του κινήματος της εργατικής τάξης. Μαζί με την εργατική τάξη, το πιο ζωντανό κοινωνικό κίνημα είναι το γυναικείο. Οι γυναίκες αντιτίθενται στον συντηρητισμό του Ερντογάν. Τρίτον, οι φοιτητές και οι καθηγητές πανεπιστημίου αντιτίθενται στις αντιδημοκρατικές αποφάσεις για τον έλεγχο των τουρκικών πανεπιστημίων. Ο αγώνας στο Πανεπιστήμιο Μπογκαζίτσι έγινε το σύμβολο αυτής της αντίστασης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Εξευγενισμός Με τον όρο gentriﬁcation –ή «εξευγενισμό» όπως έχει καθιερωθεί στα ελληνικά– εννοούμε μια συστηματική πολεοδομική παρέμβαση που αλλάζει το χαρακτήρα μιας υποβαθμισμένης περιοχής της πόλης και οδηγεί στην απομάκρυνση και τον εκτοπισμό των παραδοσιακών κατοίκων και στην εγκατάσταση νέων, οικονομικά ευκατάστατων, κοινωνικών στρωμάτων. Συνέπειες του εξευγενισμού είναι η αστρονομική άνοδος των αξιών γης και συχνά η κατάργηση του ιστορικού ύφους, της παραδοσιακής φυσιογνωμίας μιας συνοικίας με στόχο της μετατροπή της σε ένα απέραντο διασκεδαστήριο, όπως, για παράδειγμα, έχει συμβεί με το Γκάζι. Ο όρος «gentriﬁcation» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1964 από την κοινωνιολόγο των πόλεων Ρουθ Γκλας. Έκτοτε, η πρακτική αυτή έχει εφαρμοστεί σε μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Βρετανία και άλλες χώρες της Ευρώπης. Σήμερα είναι πιο «ιν» να μένει κανείς στο Κουκάκι παρά στο Κολωνάκι ή στα νότια προάστια, με αποτέλεσμα τα ενοίκια να έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, όπως τείνουν να φτάσουν και στα Εξάρχεια. Πολλοί μικροϊδιοκτήτες στρέφονται στο airbnb — όχι πάντα από απληστία αλλά για να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους. Καθώς οι προσωρινοί ένοικοι παίρνουν τη θέση των μόνιμων κατοίκων, η έννοια της κοινότητας, της συνέχειας, της ιστορικότητας χάνεται. Είναι σαφές πως τα Εξάρχεια βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος του εξευγενισμού. Η μια πολυκατοικία μετά την άλλη αγοράζεται εξολοκλήρου από εγχώριους και ξένους επενδυτές προς μελλοντική εκμετάλλευση. Το θέμα αυτό δεν είναι αυστηρά πολεοδομικό αλλά έχει πολύ σοβαρή κοινωνική και πολιτική διάσταση. Οι σχεδιασμοί αυτοί, που ευνοούν τα πολυεθνικά real estate και τις επενδύσεις και όχι τους ανθρώπους, δεν περιορίζονται στην κατασκευή του σταθμού του μετρό. Το ζήτημα συνδέεται και με τις επίμονες προσπάθειες αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του ιστορικού συγκροτήματος του Πολυτεχνείου και της μετατροπής του από εκπαιδευτήριο και σύμβολο φοιτητικών αγώνων σε μουσείο. Δ. Τ.

Η άλλη όψη

Κώστας Βουρεκάς

Όχι στη λεηλασία της γειτονιάς των Εξαρχείων από ΜΑΤ και funds

ι στοχεύσεις της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο πλαίσιο της κατασκευής σταθμού του μετρό στην πλατεία Εξαρχείων δεν κρύβονται πίσω από προσχήματα περί ενίσχυσης των δημόσιων συγκοινωνιών και βιώσιμης κινητικότητας. Όπως ξεκαθάρισε ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, η συγκεκριμένη χωροθέτηση γίνεται για συγκεκριμένους οικονομικούς και ιδεολογικούς λόγους. Η κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει στα Εξάρχεια μια «πραγματική ευκαιρία για ανάπτυξη» με «παράδειγμα το Γκάζι» και ταυτόχρονα να άρει το «ημίφως της γκετοποίησης» και το «σκοτάδι κάποιων ιδεολογικών εμμονών». Καθώς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι σημερινοί κάτοικοι των Εξαρχείων θέλουν να αναγκαστούν να φύγουν από την περιοχή, η οποία

Μέρος της επιχείρησης τουριστικοποίησης της γειτονιάς των Εξαρχείων αποτελούν τα σχέδια για αλλαγή χρήσης του Πολυτεχνείου, η ανάπλαση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η πεζοδρόμηση της Τοσίτσα και ο σταθμός μετρό στην πλατεία Εξαρχείων

προορίζεται να αποδοθεί εξολοκλήρου στη νυχτερινή διασκέδαση, είτε με αποζημίωση ως ιδιοκτήτες είτε και χωρίς ως ενοικιαστές, ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι «ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας έχει δώσει την οδηγία να προχωρήσουμε, αγνοώντας το όποιο πολιτικό κόστος». Φυσικά, το να «αγνοήσει το πολιτικό κόστος» στην κυβερνητική ιδιόλεκτο σημαίνει ότι η ανάπτυξη θα έρθει να σας σώσει από τις ιδεολογικές σας εμμονές, όπως η εμμονή να θέλετε η γειτονιά σας να παραμείνει μια περιοχή στην οποία θα μπορείτε να κατοικείτε. Η κατασκευή του μετρό στην πλατεία Εξαρχείων, σχεδιασμός ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι δεν άλλαξε ούτε επί της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, φιλοδοξεί να μετατρέψει την πλατεία από χώρο στάσης σε χώρο διέλευσης και τη γύρω περιοχή στο νέο Γκάζι. Όμως δεν είναι το μοναδικό έργο

που σχεδιάζεται με στόχο τον εξευγενισμό των Εξαρχείων μέσω της τουριστικοποίησης. Η ανάπλαση του λόφου του Στρέφη ως ιδιωτική χορηγία της Prodea Investments, η ανάπλαση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ως ιδιωτική χορηγία του ιδρύματος της εφοπλιστικής οικογένειας Λαιμού και η επιχειρούμενη ανάπλαση της οδού Τοσίτσα, κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Η ιδιωτικοποίηση του σχεδιασμού είναι η νέα μόδα που εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα από την παρούσα κυβέρνηση και τα παραδείγματα αφθονούν. Μέσω μιας δωρεάς, η οποία συνήθως αφορά μόνο τη μελέτη και όχι την –πολύ πιο κοστοβόρα– υλοποίηση, ένας ισχυρός ιδιώτης εξαγοράζει πολύ φθηνά το δικαίωμα να σχεδιάζει την εξέλιξη της πόλης. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο αποκλείεται η ουσιαστική συμμετοχή των κατοίκων, η οποία αποτελεί τον πυρήνα του

Η άλλη όψη

Από την εκδήλωση της ανακατασκευής του μνημείου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δικαιώματος στην πόλη, αλλά παρακάμπτεται ενίοτε ακόμα και η τυπική διαβούλευση που προβλέπει η περιβαλλοντική νομοθεσία, αλλά και η όποια δυνατότητα διαλόγου, έστω μεταξύ κάποιων ειδικών, που προκαλούν οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί, η υποχρέωση για τους οποίους έχει πλέον αρθεί και νομοθετικά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ειδικά η χωροθέτηση των σταθμών του μετρό γίνεται έτσι κι αλλιώς χωρίς καμία απολύτως διαβούλευση επί της συγκεκριμένης επιλογής και χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής η οποία θα επηρεαστεί άμεσα. Αν σκεφτεί κανείς ότι πλέον επιστημονικά αποτελεί κοινό τόπο το γεγονός ότι στο επίπεδο της πόλης οι μετακινήσεις υπαγορεύουν στην πράξη την κατανομή των χρήσεων γης και όχι το αντίστροφο, προκύπτει ότι η σημαντικότερη παρέμβαση στον αστικό ιστό, είναι ακριβώς η χωροθέτηση των σταθμών του μετρό. Αυτή αποφασίζεται αποκλειστικά από τα πάνω και η επίδρασή της στις χρήσεις επαφίεται αποκλειστικά στις δυναμικές που διαμορφώνονται στην κτηματαγορά. Ο εξευγενισμός των Εξαρχείων είναι ένα γεγονός που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη στο πλαίσιο του διπλασιασμού των αφίξεων ξένων τουριστών στην Ελλάδα τη δεκαετία που μας πέρασε, η οποία κατέστησε μεταξύ άλλων την Αθήνα αυτοτελή τουριστικό προορισμό, και της «εναλλακτικής» φήμης των Εξαρχείων, η οποία διαδόθηκε την ίδια περίοδο στο εξωτερικό, θυμίζοντας κάπως αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα, όπως το Κρόιτσμπεργκ του Βερολίνου. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των Εξαρχείων,

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ο οποίος διαμορφώθηκε ιστορικά, καθώς πρόκειται για την περιοχή ανάμεσα στα μεγαλύτερα και παλαιότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, το Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο, και τον οποίο η κυβέρνηση ονομάζει «ημίφως της γκετοποίησης», ήδη προσελκύει μαζικά επισκέπτες και τουρίστες. Η επιχείρηση μετατροπής τους σε Γκάζι, αν πετύχει, πρόκειται να καταστρέψει ακριβώς εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν το Εξάρχεια ιδιαίτερα και ελκυστικά. Ο κύκλος αυτός είναι και γνωστός και τυπικός στην εξέλιξη των τουριστικών προορισμών, των οποίων η ανάπτυξη συχνά υποβαθμίζει τους «τουριστικούς πόρους» που την προκάλεσαν και καλούνται μετά να επαναπροσδιορίσουν το χαρακτήρα τους, ώστε να κινηθούν ξανά ανοδικά με όρους κτηματαγοράς. Η αντίσταση φυσικά δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, στη χειρότερη περίπτωση θα μεταφερθεί σε κάποια άλλη περιοχή, για να έχει η κυβέρνηση νέα «άνδρα ανομίας» να ασχολείται. Όμως η απομάκρυνση της κατοικίας που μπορεί να επέλθει από τη μετατροπή των Εξαρχείων σε θεματικό πάρκο νυχτερινής διασκέδασης, είναι ένα στοιχείο πολύ δύσκολα αντιστρέψιμο και συνολικά αρνητικό για τη λειτουργία της πόλης. Η επιχείρηση εξευγενισμού μέσω της τουριστικοποίησης των Εξαρχείων εγγράφεται στο ευρύτερο πλαίσιο αντίστοιχων στοχεύσεων για το κέντρο της Αθήνας συνολικά. Προγράμματα και έργα όπως, μεταξύ άλλων, ο «μεγάλος περίπατος» και η μεταφορά μεγάλων υπουργείων και οργανισμών από το κέντρο στο λεγόμενο «κυβερνητικό πάρκο» της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό, επιχειρούν συνειδητά την καταστροφή του μεικτού και πολυλειτουργικού χαρακτήρα του κέντρου της πόλης, το οποίο είναι σήμερα τόπος προορισμού όλων των κοινωνικών στρωμάτων και ιστορικά το επίκεντρο της κοινωνικής διαμαρτυρίας, μέσω της απόδοσής του αποκλειστικά στους επισκέπτες και τους τουρίστες και στις χρήσεις γης που τους εξυπηρετούν. Τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε ότι εντάσσονται σε μία συνολικότερη διαφαινόμενη μετάλλαξη σε ολόκληρο το μητροπολιτικό συγκρότημα. Μέσω της προώθησης επενδύσεων μεγάλης κλίμακας με προνομιακό καθεστώς και συνήθως σε πρώην δημόσια γη, το κέντρο βάρους της πόλης τείνει να μεταφέρεται στο παραλιακό μέτωπο. Το υφιστάμενο κέντρο της πόλης τείνει να χάνει την κεντρικότητά του και να μετατρέπεται αποκλειστικά σε τουριστικό προορισμό. Η μελλοντική ανάπλαση των μεγάλων οδικών αξόνων που συνδέουν το παραλιακό μέτωπο με το κέντρο (Συγγρού, Πειραιώς) ολοκληρώνει την εικόνα. Οι περιοχές αυτές συγκεντρώνουν την ανάπτυξη και τις επενδύσεις και σπρώχνουν τα προβλήματα στην περιφέρειά τους, η οποία τείνει να εγκαταλείπεται στην τύχη της. Η εικόνα της πόλης που αναδύεται είναι πιο δυσλειτουργική, πιο άνιση και πιο ταξικά πολωμένη. Η αντίσταση των κατοίκων στα παραπάνω σχέδια σε κάθε γειτονιά επιβάλλεται και είναι το σημαντικότερο εμπόδιο στην υλοποίηση αυτών των δυστοπικών σχεδιασμών.

Από τα Ντόκλαντς στη Βαρκελώνη: Ιστορίες «ταξικής αναβάθμισης»

βίαιη αλλαγή της κοινωνικής σύνθεσης και του χαρακτήρα μιας περιοχής και ο σταδιακός εκτοπισμός δεν είναι μια διαδικασία αμιγώς τεχνητή, αλλά συνδέεται με τις μεγάλες δημογραφικές, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές που συντελούνται στην κοινωνία. Το πρόβλημα είναι ότι το τίμημα για όλες αυτές τις αλλαγές που συντελούνται μέσω των επενδύσεων κεφαλαίου το πληρώνουν οι κάτοικοι, κυρίως όσοι προέρχονται από τις ασθενέστερες κοινωνικά και πολιτικά ομάδες. Στην πρόσφατη ιστορία υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις που ο εξευγενισμός είχε χαρακτηριστικά κοινωνικού πολέμου, με κατεδαφίσεις σπιτιών, αναγκαστικές εξώσεις και ξεσπίτωμα ενοικιαστών, μαζικές αστυνομικές επιχειρήσεις-σκούπα, συλλήψεις και ανεγέρσεις πολυτελών κατοικιών δίπλα σε ερείπια. Αυτές οι βίαιες μορφές εξευγενισμού συγκλόνισαν τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ιδιαίτερα στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, καθώς συνδέθηκαν ανοιχτά με τον ριγκανισμό και τον θατσερισμό της περιόδου. Στο Μπρίξτον της Βρετανίας ξέσπασαν γενικευμένες φυλετικές ταραχές, καθώς χιλιάδες αστυνομικοί είχαν ξεχυθεί στους δρόμους προχωρώντας σε συστηματική στοχοποίηση κυρίως νεαρών μαύρων της καραϊβικής κοινότητας. Περισσότερα από 150 κτίρια υπέστησαν φθορές ή τυλίχτηκαν στις φλόγες με τα real estate, ωστόσο, να μην χάνουν ούτε μια μέρα, χτίζοντας πάνω στα αποκαΐδια. Άλλο κλασικό παράδειγμα αποτελεί η εξέγερση στα Ντόκλαντς του Λονδίνου, δίπλα στον Τάμεση, όπου ο εξευγενισμός συ-

νοδεύτηκε από άγριες συγκρούσεις μεταξύ των εργατών στις προβλήτες και των εργολάβων κατασκευών, μεταξύ των παλιών και νέων κατοίκων, μεταξύ ιδιοκτητών και ενοικιαστών. Ανώτατο στάδιο της διαδικασίας μετατροπής μιας γειτονιάς σε τουριστικό θεματικό πάρκο αποτελεί το φαινόμενο του υπερ-εξευγενισμού, κατά το οποίο τα golden boys των κλάδων που συνοπτικά περιγράφονται ως «FIRE» (finance, insurance, real estate, enterprise: οικονομία, ασφάλειες, κτηματαγορά και επιχειρηματικότητα) εκτοπίζουν ακόμη και τους ευκατάστατους κατοίκους που κατοίκησαν μια περιοχή σε μια προηγούμενη φάση εξευγενισμού της. Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε και στη Βαρκελώνη, την πόλη-πρότυπο ανάπλασης και πρότυπο και για τον πρώτο αθηναϊκό εξευγενισμό με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το 2019 πάνω από 30 εκ. τουρίστες επισκέφθηκαν την πόλη. Eκτοπισμένοι κάτοικοι, εκατοντάδες χιλιάδες που δυσκολεύονται να πληρώσουν τα δυσβάσταχτα ενοίκια, εργαζόμενοι που ταξιδεύουν καθημερινά για αν πάνε στη δουλειά, έχουν άλλες ιστορίες να διηγηθούν. Υπάρχουν ωστόσο και κάποια λιγοστά παραδείγματα θετικών αναπλάσεων, όπως το τελεφερίκ που εγκαταστάθηκε στο Καράκας, επί διακυβέρνησης Τσάβες, και το οποίο συνδέει τα πάμπτωχα «μπάριος» με το κέντρο της πόλης. Μόνο που αυτό δεν ήταν «εξευγενισμός», όπως επιδιώκεται σήμερα στα Εξάρχεια, αλλά μια φιλολαϊκή πολεοδομική επέμβαση. Δημήτρης Τζιαντζής

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

«Τρομοκρατία» η δημοσιογραφία δημοσίου συμφέροντος

από τις κάμερες

πρόσβαση σε απόρρητα έγγραφα για τις δραστηριότητες του αμερικανικού στρατού, κυρίως σε Ιράκ και το Αφγανιστάν. Έγγραφα που χρησιμοποίησαν εκατοντάδες μίντια διεθνώς, ενημερώνοντας και αποκαλύπτοντας, π.χ., την κατασκευή ψευδών στοιχείων και «ειδήσεων» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τα χημικά του Σαντάμ. Πληροφόρηση η οποία, αφενός, δημιουργούσε φραγμό στη χειραγώγηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης, αφεΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ με τη νέα τροποτέρου, θα μπορούσε υπό ποίηση του Ποινικού Κώδικα στο προϋποθέσεις να επιφέρει άρθρο 187, με την οποία η κατηγοσημαντικές αλλαγές στη ρία «υποκίνησης σε τέλεση τρομοστάση και κινητοποίηση κρατικής ενέργειας» επεκτείνεται των λαών απέναντι στην στην «ιδιωτική επικοινωνία» και τις αμερικάνικη μιλιταριστική δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο, γίνεται πολιτική. φανερό πως στήνονται και ενδυναΤις αποκαλύψεις αυτές δεν μπορούσε να συγχωρέμώνονται τα θεσμικά εργαλεία για σει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. την αντιμετώπιση κινημάτων και Το 2010 δεν είναι 1972 και οι διεκδικήσεων. Αν δεν υπάρξει αντίαποκαλύψεις των WikiLeaks δραση και από τον δημοσιογραφικό δεν είναι το Γουότεργκεϊτ κλάδο, η δημοσιογραφία στα ΜΜΕ της Washington Post. Οι Ηνωδεν θα έχει πλέον νόημα ύπαρξης. μένες Πολιτείες του σκληρού νεοφιλελευθερισμού χωρίς άλλοθι και η υποκριτικά δημοκρατική Δυτική Ευρώπη έχουν σχεδόν τελειοποιήσει, το σύστημα προπαγάνδας-

Πριν από μία βδομάδα ο Βρετανός υπουργός Εσωτερικών ενέκρινε την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ, όπου κατηγορείται για «κατασκοπεία» και κινδυνεύει με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 175 ετών! Το έγκλημα του ιδρυτή των WikiLeaks είναι ότι το 2010 έδωσε δημόσια

ΩΣ ΕΠΑΙΤΕΣ αναμένουν την περίφημη στήριξη έντυπου Τύπου και ΜΜΕ εκδότες αλλά και δημοσιογραφικές ενώσεις. Η κυβέρνηση φέρνει στο παραπέντε της προεκλογικής προετοιμασίας τα μέτρα, μέσω δυο νέων Μητρώων, ένα για τον περιφερειακό Τύπο κι ένα για τα διαδικτυακά Μέσα. Τα μέτρα κινούνται για μία ακόμη φορά στη λογική επιδοτήσεων για τις ασφαλιστικές εισφορές, την κρατική διαφήμιση, την επιδότηση κόστους εκτύπωσης.

ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ είναι η δικαστική απόφαση καταδίκης του συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ για συκοφαντική δυσφήμιση του δημάρχου Αλίμου, επειδή δημοσίευσε ανακοινώσεις και καταγγελίες συνδικαλιστών στο διαδίκτυο (στην ιστοσελίδα ergasianet.gr και το facebook). Με την απόφαση αυτή –και αν δεν ανατραπεί– επιβάλλεται η ποινικοποίηση της δημοσιοποίησης στα ΜΜΕ αλλά και τα κοινωνικά δίκτυα οποιασδήποτε φωνής αντίστασης και διεκδίκησης.

χειραγώγησης λαών, κοινωνιών, αλλά και των μίντια-δημοσιoγράφων. Οι αποκαλύψεις των WikiLeaks πολύ σύντομα αποσύρθηκαν από τα διεθνή ΜΜΕ. Είναι εντυπωσιακό, στα 11 αυτά χρόνια κυνηγητού του ιδρυτή των WikiLeaks, των συλλήψεών του, της έκδοσής του από τον Ισημερινό στη Βρετανία, το πόσο λίγες είναι οι αντιδράσεις των ιδίων των ΜΜΕ, των δημοσιογράφων στα διεθνή συστημικά μίντια και των συνδικαλιστικών φορέων τους αλλά και των δεκάδων φορέων που παρακολουθούν ή «εγγυούνται» τον έλεγχο της πολυφωνίας, ανεξαρτησίας και ελευθερίας της δημοσιογραφίας Στο διάστημα αυτό, ελάχιστες είναι οι ανακοινώσεις στήριξης και οι επίσημες διαμαρτυρίες, απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά η οργάνωση μαχητικής υποστήριξης και δημιουργίας κινήματος στήριξης στον Τζούλιαν Ασάνζ. Οι λόγοι της στάσης αυτής των μίντια και των φορέων τους είναι πολλοί και εξηγήσιμοι. Το αποτέλεσμα είναι πρακτικά η επιβεβαίωση της πλήρους μετατροπής των ΜΜΕ σε «όπλο» μαζικής χειραγώγησης, χωρίς κανένα άλλοθι «ανεξαρτησίας».

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Δύο επιστολές καταγγελίας από Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ) για το θέμα των μεταθέσεων έλαβε το Δίκτυο «Σπάρτακος». Οι καταγγελίες των ΕΠΟΠ δεν αποτυπώνουν μόνο τις τεράστιες αδικίες αλλά, κυρίως, περιγράφουν τα αδιέξοδα των φτωχόπαιδων που στρατολογήθηκαν από την ανεργία, προκειμένου να ντυθούν μισθοφόροι στρατιώτες. «Κανένας δεν νοιάζεται, αρκεί να βγαίνουν τα νούμερα στις μεταθέσεις και ο κόσμος έξω νομίζει ότι τα έχουμε όλα. Λίγες είναι οι μονάδες που έχουν μόνο στελέχη και λίγες μονάδες που δεν έχει βύσματα. Μέσος όρος θανάτων στρατιωτικών που έχουν νοσηλευτεί σε νοσοκομείο είναι κοντά στα τέσσερα άτομα τον μήνα. Δεν το διαλέξαμε να πάσχουμε από καρδιά ή από πνευμονία, γιατί το ακούσαμε και αυτό ότι το κάνουμε επίτηδες», αναφέρει μεταξύ άλλων η πρώτη επιστολή. «Πάμε για περιοδεία από νησί σε νησί και μετά μας ξεχνάνε για χρόνια.

Καταγγελίες ΕΠΟΠ για μεταθέσεις ▸ Το ∆ίκτυο δίνει φωνή στα χαμηλόβαθμα στελέχη που περιγράφουν τη «χακί» καθημερινότητα Τώρα, αυτούς που δεν θέλουν να φύγουν και είναι με λίγα μόρια τους πάνε με το “έτσι θέλω” όπου πέσουν τα βελάκια. Τελικά τι ισχύει; Θα πάρουμε σύνταξη εδώ; Υπάρχουν άτομα που δεν μετακινήθηκαν καθόλου εδώ και 20 χρόνια και είμαστε ξεχασμένοι στο νησί που κάθε τόσο και λιγάκι φεύγουν 12 άτομα και έρχονται 2 με 3. Οι ντόπιοι ας κάτσουν εκεί που θέλουν, αλλά εμείς που δεν είμαστε από εδώ και με τα σημερινά δεδομένα όλα έγιναν ακριβά δεν μπορούμε να δούμε τους γονείς μας», σημειώνει άλλος ΕΠΟΠ. Επιβεβαιώνει το ΓΕΣ αυτές τις κα-

ταγγελίες; Το Δίκτυο «Σπάρτακος» δίνει φωνή στα χαμηλόβαθμα στελέχη που με ιδιαίτερα γλαφυρό, έστω και με ακατέργαστο, τρόπο περιγράφουν τη «χακί» καθημερινότητα που βιώνουν. Είναι αυτοί στους οποίους οι κυβερνήσεις και το στρατιωτικό κατεστημένο έταξαν «καριέρα στον στρατό και επαγγελματική αποκατάσταση». Αυτοί, λοιπόν, καθημερινά συντρίβονται από τη φτώχεια και τα οικονομικά αδιέξοδα, την ιεραρχία που απαιτεί υποταγή και πειθαρχία σε ένα στρατιωτικό καθεστώς αδικίας και ανισότητας, διαφθοράς και συναλλα-

γής, ευνοιοκρατίας και καριερισμού ή ψηφοθηρίας που παίζει βρώμικα παιχνίδια στις πλάτες τους. Για μια ακόμη φορά τονίζουμε ότι τη λύση στα κοινωνικά προβλήματα και τις τεράστιες κοινωνικές ανάγκες δεν θα την δώσει ο στρατός. Δεν θα βρούμε λύση στις προσωπικές μας επιδιώξεις και αναζητήσεις μέσω του ατομισμού, του ανταγωνισμού και του βολέματος στις ένοπλες δυνάμεις. Χρειάζεται συλλογικός αγώνας, ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, αποφασιστικοί κοινωνικοί αγώνες, με παρανομαστή τα σύγχρονα δικαιώματα και ανάγκες του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Καλούμε όλους τους νέους ανθρώπους να μείνουν μακριά από τον στρατό και την αστυνομία, το λιμενικό και τη συνοριοφυλακή. Κανένας νέος να μην γίνει ένστολος μπράβος των ελλήνων επιχειρηματιών και των επενδυτών, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Κοινωνία Θεοπίστη Καπέτα

ε 24ωρη απεργία προχώρησαν την Παρασκευή 24 Ιουνίου οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία της Αττικής, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συνδικάτου Επισιτισμού-ΤουρισμούΞενοδοχείων. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση μπροστά στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» και πορεία στο κέντρο της Αθήνας, απαιτώντας τοπική κλαδική και επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και διασφάλιση του πενθήμερου-οκτάωρου. Παράλληλα, μεταξύ άλλων διεκδικούν προσλήψεις και κάλυψη όλων των θέσεων εργασίας με πλήρη απασχόληση και συμβάσεις αορίστου χρόνου, την κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και την απομάκρυνση των εργολάβων, την ένταξη στα βαρέα ανθυγιεινά επαγγέλματα των μαγείρων και των καμαριερών και την επαναφορά των ειδικοτήτων που ήταν ενταγμένες μέχρι το 2012, μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, καθώς και την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών νόμων. «Παρά την τεράστια κερδοφορία των επιχειρήσεων του κλάδου, οι μισθοί στα ξενοδοχεία είναι στα επίπεδα του 2007», υπογραμμίζει το Συνδικάτο. «Δεν σκοπεύουμε να ζήσουμε σαν δούλοι για να δεκαπλασιάζουν τα κέρδη τους οι ξενοδόχοι και οι εστιάτορες», προσθέτει. Από την πλευρά τους, οι ξενοδόχοι γκρινιάζουν ότι φέτος δεν βρίσκουν υπαλλήλους για την τουριστική σεζόν, αλλά μάλλον πρέπει να εννοούν… σκλάβους. Τι να κάνει και ο «δύσμοιρος» ο πρωθυπουργός, τους κάλεσε να… δώσουν καλύτερους μισθούς, μιλώντας στην 30η τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ). «Ο τουρισμός πρέπει να είναι ελκυστικός όχι μόνο στους επισκέπτες αλλά και σε όσους εργάζονται σε αυτόν. Κάτι που παραπέμπει σε καλύτερους μισθούς και όρους εργασίας. Αυτό επιβάλλει η ελεύθερη αγορά αλλά

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Τουρισμός: Ψάχνουν σκλάβους, οι εργαζόμενοι απεργούν Συλλογικές Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις απαιτούν οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού-επισιτισμού, την ώρα που οι εργοδότες γκρινιάζουν ότι δεν βρίσκουν προσωπικό και ετοιμάζονται να βγάλουν τα «σπασμένα» των δύο προηγούμενων χρόνων. και η κοινωνική ευθύνη», ψέλλισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Βέβαια, η ελεύθερη αγορά είναι εκείνη που επέβαλλε όλα τα προηγούμενα χρόνια σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους να δουλεύουν για ψίχουλα, με εξαντλητικά ωράρια και με διαμονή σε τρώγλες και container. Πάντως, μετά από δυο χρόνια που οι σεζόν ήταν κουτσουρεμένες, το τουριστικό κεφάλαιο φαίνεται αποφασισμένο να βγάλει τα «σπασμένα» στις πλάτες

των εργαζομένων. «Φέτος είναι κανόνας, οι επιχειρήσεις των τουριστικών επιχειρήσεων, ακόμη και εντός της Αττική,ς δουλεύουν με συνθήκες νησιού. Μιλάμε πλέον για συνεχόμενες υπερωρίες κ.λπ. Από τη μια λένε ότι δεν πάει ο κόσμος να δουλέψει και από την άλλη κάνουν μονοήμερες συμβάσεις!», δηλώνει στο Πριν ο Γιάννης Σαλάπας, εργαζόμενος στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού και μέλος του αγωνιστικού σχήματος Λάντζα.

Οι μισθοί των εργαζομένων στα ξενοδοχεία είναι καθηλωμένοι στα επίπεδα του 2007

Επιμένουν απεργιακά στην efood Σε 24ωρη απεργία προχώρησαν την Παρασκευή (24/6) και οι εργαζόμενοι στην πλατφόρμα efood, καταγγέλλοντας για ακόμη μια φορά ότι η εταιρεία προχωράει σε μονομερή και αυθαίρετη αλλαγή του τρόπου διαμόρφωσης του εργασιακού προγράμματος. Είχε προηγηθεί η προειδοποιητική στάση εργασίας και οι κινητοποιήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 17/6. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι κατηγορούν την efood ότι επιχειρεί ξανά, μετά τον περασμένο Σεπτέμβριο, την αντικατάσταση της πλειοψηφίας των μισθωτών εργαζόμενων με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαι-

ώματα από εργαζόμενους υπό το καθεστώς της freelance εργασίας. Σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων της πλατφόρμας efood Περιφέρειας Αττικής, δεκάδες εργαζόμενοι έχουν εξωθηθεί σε παραίτηση το τελευταίο διάστημα, καθώς η τριετής συνθήκη στην οποία επέλεγαν το πρόγραμμά τους έχει πλέον κοπεί από την εταιρεία, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προγραμματίσουν τη δεύτερη δουλειά τους, η οποία είναι απαραίτητη για την επιβίωση τους. Όλα αυτά, ενώ η efood ήταν από τις εταιρείες που παρέμεινε κερδοφόρα την περίοδο της πανδημίας, με 21 εκατ. ευρώ κέρδη το 2021.

Την ίδια ώρα, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Κωστής Χατζηδάκης, υπέγραψε την απόφαση για την κήρυξη ως υποχρεωτικής της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας στον επισιτισμό, μετά και τη σχετική εισήγηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μια επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης, ώστε να φανεί ότι «κάτι αλλάζει» εργασιακά και μισθολογικά στον κλάδο. Μην ξεγελιέστε όμως… Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που με όλους τους αντεργατικούς νόμους (νόμος Χατζηδάκη κ.α.) νομιμοποίησε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, διαμόρφωσε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς για τους εργαζόμενους με τη κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, την επιβολή της 10ωρης εργασία χωρίς πληρωμή των υπερωριών, την αύξηση των υπερωριών σε 150 ώρες το εξάμηνο και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε μια σειρά επιπλέον κλάδους. Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της Σύμβασης, οι κατώτατες αποδοχές στις επιχειρήσεις εστίασης αυξάνονται και διαμορφώνονται (χωρίς τα επιδόματα προϋπηρεσίας, γάμου κ.λπ.), ανάλογα με την ειδικότητα του εργαζόμενου, ως εξής: για τον αρχιμάγειρα στα 964,42 ευρώ, για τον μάγειρα Α΄ στα 756,29 ευρώ και για τον μπάρμαν στα 761,64 ευρώ. Για τις ειδικότητες (π.χ. μάγειρας Β΄ και Γ΄, μπουφετζής, λατζέρης, ψήστης, βοηθός μπάρμαν, αποθηκάριος, ταμίας) για τις οποίες οι αποδοχές ορίζονταν με τη ΣΣΕ σε επίπεδα χαμηλότερα από τον κατώτατο μισθό όπως αυτός διαμορφώνεται από 1η Μαΐου 2022, δηλαδή τα 713 ευρώ, οι μισθοί προσαρμόζονται αυτόματα στο επίπεδο αυτό. Για να καταλάβατε πάντως πόσο διατεθειμένοι είναι οι εργοδότες να τηρήσουν έστω και αυτήν την υποχρεωτική Κλαδική Σύμβαση με τις μικρές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν έστειλαν ποτέ τα στοιχεία που απαιτούνταν για την κήρυξή της ως υποχρεωτικής!

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ

Νέο κύμα εν μέσω «αρπαχτής»

Ατομικός «κόφτης» ιατρικών υπηρεσιών

Γιώργος Μουρμούρης

▸ Ποινή υψηλότερης συμμετοχής για όσους ασθενείς δεν εγγραφούν

Α Στο μέτωπο του κορονοϊού, η εν εξελίξει «μεγάλη αρπαχτή» του τουρισμού έχει εκτοξεύσει τα κρούσματα και το ιικό φορτίο σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Ενδεικτικά, στα αστικά λύματα του Αγίου Νικολάου Λασιθίου το ιικό φορτίο έχει αυξηθεί κατά 237% και στο Ηράκλειο κατά 176%. Οι εισαγωγές στα νοσοκομεία αυξάνονται αργά αλλά σταθερά, με τη διάμεση ηλικία όσων καταλήγουν σε νοσηλευτικές μονάδες να ανέρχεται σε μόλις 37 έτη. Παρά το νέο κύμα της πανδημίας, η ίδια κυβέρνηση που το προηγούμενο διάστημα σε ντόπιους και μετανάστες επέβαλλε επ’ αόριστον δρακόντειους περιορισμούς και διαχωρισμούς, αρνείται να επανεισαγάγει τη μάσκα σε μέσα μεταφοράς που επικρατεί συνωστισμός επί πολλή ώρα σε μικρούς χώρους, όπως στα αεροπλάνα. Το ΕΣΥ εισέρχεται στο νέο πανδημικό κύμα σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, καθώς στις ανεπαρκείς υποδομές και στις ελλείψεις προσωπικού προστίθεται η άνευ προηγουμένου κόπωση των υγειονομικών, που δεν έχουν πάρει άδειες εδώ και δυόμισι χρόνια. Μάλιστα, την τραγική υποστελέχωση στα νησιά η κυβέρνηση σπεύδει να «μπαλώσει» όπως-όπως με μετακινήσεις γιατρών από τα κεντρικά νοσοκομεία. Οι υγειονομικοί προχώρησαν την Τετάρτη 22/6 σε νέα πανελλαδική κινητοποίηση, με 24ωρη απεργία σε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ της περιφέρειας, καθώς και στάση εργασίας (8 π.μ.-3 μ.μ.) στην Αττική. Προκειμένου να μην ληφθούν, εν μέσω τουριστικής περιόδου, απλά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας που όμως ίσως διαταράξουν το κρατικά καλλιεργούμενο κλίμα «ανεμελιάς» και βεβαίως με πάγιο φόντο τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ, από το υπουργείο Υγείας αφήνεται ήδη να εννοηθεί ότι τα «σπασμένα» της σεζόν θα κληθούν να πληρώσουν από Σεπτέμβρη για άλλη μια φορά οι κάτοικοι της χώρας, ντόπιοι και μετανάστες, με το ενδεχόμενο επαναφοράς των διαχωρισμών ή/και κάποιων περιορισμών μετά το πέρας της τουριστικής σεζόν να παραμένει ανοιχτό.

ς υποθέσουμε ότι έχετε έναν τραυματισμό ή πόνο που εκ πρώτης όψεως δεν εμπνέει ανησυχία. Υπό ιδανικές συνθήκες, θα απευθυνόσασταν στη δημόσια πρωτοβάθμια δομή υγείας που θα βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από την κατοικία σας. Εκεί, χωρίς σημαντική αναμονή, αφού η δομή θα ήταν πλήρως στελεχωμένη και εξοπλισμένη, ένας ή μία γιατρός θα σας εξέταζε, διενεργώντας τις σχετικές πράξεις (π.χ. μία ακτινογραφία). Εφόσον δεν χρειαζόταν να σας παραπέμψει σε δευτεροβάθμια δομή, θα σας έδινε –εντελώς δωρεάν– κάποιο φάρμακο ή αλοιφή, καθώς και οδηγίες, και θα επιστρέφατε στο σπίτι σας. Αυτό είναι το περίγραμμα μιας μορφής δημόσιας, δωρεάν και ποιοτικής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Φαντάζει «όνειρο θερινής νυκτός», αν και είναι εξαιρετικά απλό να υλοποιηθεί από πλευράς ανθρώπινων πόρων (ιατρών), επιστημονικής γνώσης και τεχνολογικής προόδου. Τι λείπει; Μα, φυσικά, οποιοδήποτε ενδιαφέρον κυβερνήσεων και κεφαλαίου για τη λαϊκή υγεία. Έτσι, στη θέση μιας σοβαρής ΠΦΥ, η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθέτησε και εφαρμόζει την καρικατούρα του «προσωπικού ιατρού» που, για να μην ξεφεύγουμε από το πνεύμα της περιόδου, συνοδεύεται από ποινές και «πέναλτι» για όσους δεν ακολουθήσουν τις κρατικές «ντιρεκτίβες». Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Είναι γεγονός ότι η απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία λόγω υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης, μεταξύ άλλων, επιβαρύνεται από τα χιλιάδες περιστατικά ημερησίως που, ελλείψει ΠΦΥ, οδηγού-

νται στα εξωτερικά ιατρεία ή ακόμα και στα επείγοντα των δημόσιων νοσοκομείων. Η θεσμοθέτηση του «προσωπικού ιατρού» όμως δεν επιδιώκει να επιλύσει το πρόβλημα αλλά απλώς να το κρύψει «κάτω από το χαλί». Με τον νόμο που ψηφίστηκε στις 11 Μαΐου και τίθεται με γρήγορους ρυθμούς σε εφαρμογή, οι ασθενείς. πριν έρθουν σε επαφή με οποιαδήποτε δομή υγείας, καλούνται, πλην εκτάκτων περιστατικών, να περάσουν από τον «κόφτη» του «προσωπικού ιατρού», ο οποίος θα παρακολουθεί και θα καθοδηγεί, πέραν των δικών του περιστατικών, έως και 2.000(!) ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ ή και ανασφάλιστους ασθενείς, με αμοιβή από 20 έως 45 ευρώ ετησίως(!) για κάθε ασθενή. Αν ο ασθενής καταφέρει να έρθει σε επαφή με τον πολυάσχολο και υποαμειβόμενο (για τον όγκο δουλειάς) «προσωπικό ιατρό», ο τελευταίος θα τον καθοδηγήσει –πιθανότατα τηλεφωνικώς– παραπέμποντάς τον σε γιατρό άλλης ειδικότητας ή

συνταγογραφώντας του αγωγή, με τον ασφαλισμένο να καλείται να βάλει το χέρι στην τσέπη για να καλύψει τη συμμετοχή του στα έξοδα. Το ίδιο θα ισχύει και αν χρειαστεί να πραγματοποιήσει μια ακτινογραφία ή, πολύ περισσότερο, μία μαγνητική τομογραφία (όπως ισχύει και σήμερα): Ασθενείς και ΕΟΠΥΥ θα τα ακουμπάνε «χοντρά» στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα... Βεβαίως, η διαδικασία περιλαμβάνει και τις τελευταίες «τάσεις» που αναπτύχθηκαν την περίοδο της πανδημίας: ποινές και ατομική ευθύνη. Όσοι ασθενείς δεν εγγραφούν στον «προσωπικό ιατρό», προβλέπεται ότι θα πληρώνουν έως και 20% υψηλότερη συμμετοχή στο κόστος φαρμάκων, εξετάσεων και νοσηλίων. Η εξεύρεση «προσωπικού ιατρού» αποτελεί ευθύνη των ασφαλισμένων, που καλούνται εντός ασφυκτικών χρονικών ορίων να επιδοθούν σε μια εξαντλητική… έρευνα αγοράς, αφού αλλαγή «προσωπικού ιατρού» επιτρέπεται μόνο μία φορά ετησίως!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Εκδικητική απόλυση του Νίκου Σκούφογλου

ο «κερασάκι στην τούρτα» του κυβερνητικού «μαστιγίου» (και) στον τομέα της υγείας αποτελεί η εκδικητική απόλυση, μέσω μη ανανέωσης σύμβασης, του αγωνιστή γιατρού Νίκου Σκούφογλου, μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όπως καταγγέλλει η ΟΕΝΓΕ, «είναι ο μοναδικός γιατρός που υπηρετεί σε παράταση ειδικότητας στον οποίο ο διοικητής του νοσοκομείου αρνήθηκε την ανανέωση της σύμβασής του, παρά τη σχετική εισήγηση υπέρ της παράτασης από τον επιστημονικά υπεύθυνο διευθυντή του τμήματος και τον διευθυντή του χειρουργικού τομέα». Ο Ν. Σκούφογλου είχε στοχοποιηθεί

από τη διοίκηση του «Ευαγγελισμού» από την άνοιξη του 2021, όταν του επιβλήθηκε στέρηση μισθού λόγω διαμαρτυρίας του προς τον αναπληρωτή διοικητή του νοσοκομείου για τις συνθήκες εξέτασης και νοσηλείας των ασθενών, εν μέσω καλπάζοντος κύματος κορονοϊού. Καταγγέλλοντας την εκδικητική απόλυση, η ΟΕΝΓΕ σημειώνει ότι «σε μια περίοδο όπου δίνονται κίνητρα σε παρατασιακούς γιατρούς να παραμείνουν στις θέσεις τους, ο διοικητής του “Ευαγγελισμού” εκδικείται τον συνάδελφο για τις κινητοποιήσεις της περασμένης χρονιάς, ενάντια στην περικοπή μισθού του ίδιου και δεύτερου συναδέλφου για λόγους

“αγενούς συμπεριφοράς” προς τον τότε αναπληρωτή διοικητή».«Η επίθεση στον Νικόλα Σκούφογλου είναι επίθεση σε όλο το υγειονομικό κίνημα! Δεν θα περάσει!», σημειώνει η Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (ΑΡΣΙ). «Όπως και στην περίπτωση του Κώστα Καταραχιά, έτσι και τώρα το εργατικό κίνημα μπορεί να ακυρώσει την απόλυση του Ν. Σκούφογλου. Τα σωματεία, και πρώτο το σωματείο του “Ευαγγελισμού”, χρειάζεται να κινητοποιηθούν μαζικά και δυναμικά», σημειώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Την Τρίτη 28/6 στις 8 π.μ. θα γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στον «Ευαγγελισμό» με αίτημα την ακύρωση της απόλυσης.

Νεολαία Κωνσταντίνος Τσακιρόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

ΝΟΜΟΣΧΕ∆ΙΟ ΓΙΑ ΑΕΙ

ς ω έ μ α ρ ε Κ Χανιά: ς α έ λ ε γ γ α σ και ει ν ώ τ η τ ι ο φ κατά

ληθώρα συλλογικών φορέων και αγωνιζόμενου κόσμου καταδικάζουν τις τελευταίες μέρες τη δίωξη οχτώ αγωνιου κανονικότητα (χαραστ(ρι)ων, μελών της ΕΑΑΚ στο κτηριστικές οι συνεργασίες Πολυτεχνείο Κρήτης, από την με ΝΑΤΟ και υπουργείο Εθνιυπουργό Παιδείας. κής Άμυνας), ενώ έχει ήδη δημιΌλα ξεκίνησαν τον Οκτώβρη, ουργηθεί συμβούλιο manager για την όταν φοιτητής και μέλος της ΕΑΑΚ περαιτέρω σύνδεση των ερευνητικών με ενημερώθηκε από τον κοσμήτορα την αγορά. Σε μια τέτοια σχολή, φοβούτης σχολής Ηλεκτρολόγων Μηνται το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα ως Για εξηγήσεις χανικών και Μηχανικών Υπολοτο μόνο μόνο αντίβαρο στο βάθεμα της ια γιστών (ΗΜΜΥ) πως πρέπει να αναδιάρθρωσης, κοιτώντας να τελειώστην Ασφάλε δώσει εξηγήσεις γιατί κόλλησε μια σουν μαζί του με fast track διαδικασίες. επειδή συνδικαλιστική αφίσα. ΑπειλήθηΕίναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, πως τόσα σε συμμετείχαν κε με πειθαρχικές διώξεις με την χρόνια οι αγωνιζόμενοι/ες φοιτητές/τριες των κατηγορία της αφισορύπανσης! Τα είναι αυτοί που «δυσφημούν» το ίδρυμα σε κινητοποίηση αντανακλαστικά του συλλόγου ήταν επίδοξους «συνεργάτες», με τις κινητοποιυς συλλόγων το άμεσα και μετά από δύο μαζικές κιήσεις και τους αγώνες τους. νητοποιήσεις, στη σύγκλητο και την Καθόλου τυχαία δεν είναι η επίθεση κοσμητεία, η εκκίνηση πειθαρχικής αυτή τώρα κι από πλευράς κυβέρνησης: δίωξης απετράπη. ενώ ο υπό διαβούλευση νέος νόμος πλαίων για το ζήτημα: παράσταση διαΗ κοσμητεία των businessmen σιο έχει ήδη συναντήσει σφοδρές αντιμαρτυρίας στην πρυτανεία, συντοτου ΗΜΜΥ, ωστόσο, πήρε τη συνειδράσεις και λίγες μέρες μετά την τρίτη νισμό συλλογικών φορέων Χανίων δητή πολιτική απόφαση να διαστρεσυνεχόμενη αποτυχημένη απόπειρά της και κινητοποίηση στο αστυνομικό βλώσει τα γεγονότα σε σχετική της να βάλει μπάτσους στις σχολές. Οι φοιτημέγαρο Χανίων την Παρασκευή ή ανακοίνωση, χαρακτηρίζοντας μια τικοί σύλλογοι, μαζί με σωματεία, ήταν 24/6, ημέρα παρουσίασης των αγω-κινητοποίηση συλλόγου ως «ομηρία εκεί για να το αποτρέψουν και είναι κι νιστ(ρι)ών στην ασφάλεια. Στην πολύ ύ του κοσμήτορα από εξωσχολικούς και αυτοί που, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, μαζική κινητοποίηση στη πρυτανεία α τραμπούκους», ρίχνοντας νερό στον θα παλεύουν για δημόσια και δωρεάν έγινε σαφές πως δεν υπάρχει καμία α μύλο της κυβέρνησης για την ανομία παιδεία, στην προκειμένη κάνοντας σαις αυταπάτη για τη στάση της και τις στα πανεπιστήμια. Έτσι, η υπουργός φές πως δεν θα επιτρέψουν ούτε την ην κούφιες της τοποθετήσεις, αφού, στην Νίκη Κεραμέως διέταξε εκκίνηση ειείσοδο των μπάτσων ούτε το τσάκισμα απλειοψηφία της, κοιτάει να μείνει πρασαγγελικής έρευνας, η οποία προκάτων μορφωτικών δικαιωμάτων της κτικά αμέτοχη, ενώ μέλος της φάνηκε κε λεσε για ακόμη μια φορά τις αντιδράνεολαίας και το ξεπούλημα των δημόνα τάσσεται υπέρ της ανακοίνωσης της ης σεις του φοιτητικού και ευρύτερα σιων πανεπιστημίων σε μανακοσμητείας του ΗΜΜΥ. πανεκπαιδευτικού και λαϊκού κιτζαρέους και ιδιώτες. Γι’ αυτό, Τα σωματεία και ο λαός των Χανίων ων νήματος της πόλης, το οποίο όχι αν κάτι φαίνεται πίσω από τις τάχθηκαν υπέρ του διωκόμενου φοιτητημόνο δεν τρομοκρατήθηκε αλλά τικού κινήματος και των διωκόκόκατάφερε να σταματήσει και μενων φοιτητ(ρι)ών, δηλώνοντας ντας τη διαδικασία. Λίγες μέρες πριν πως θα στηρίξουν τις κινητοποιποι«Κάτω τα χέρια από όμως, η Ασφάλεια Χανίων ενηήσεις για το ζήτημα. ΕΑΑΚ μέρωσε γονείς των αγωνιστ(ρι) Είναι σίγουρο πως οι προσπάσπάτους 8 αγωνιστές της ων και όχι τους ίδιους, σε μια θειες της κυβέρνησης και των , !» ης ήτ στο Πολυτεχνείο Κρ προσπάθεια περαιτέρω τρομοκαλοθελητών της μέσα στα πανεκράτησής τους, πως πρέπει κατ’ πιστήμια να τρομοκρατήσουνν το σημειώνει η νΚΑ εντολήν Κεραμέως να παρουσιαφοιτητικό κίνημα και να αδρανορανοστούν για να απολογηθούν προαποιήσουν τους φοιτητικούς συλνακριτικά για το περιστατικό. διώξεις αυτό είναι η απειλή που αιλόγους θα πέσουν στο κενό! Οι αγώνες ες της Καθόλου τυχαία δεν είναι η παρέμσθάνεται η κυβέρνηση. αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του φοιτηβαση της υπουργού σε μια σχολή σαν το Ο φοιτητικός σύλλογος του τικού κινήματος θα είναι και πάλι αυτοί οί που ΗΜΜΥ, κομμένη και ραμμένη στα πρόΠολυτεχνείου Κρήτης, από την θα είναι πολιτικά επικίνδυνοι για τα κυβερνηβερνητυπα ΕΕ, ΣΕΒ και ΟΟΣΑ. Σε μια σχολή πρώτη στιγμή γνωστοποίησης τικά σχέδια και θα συνδεθούν με την ευρύτερη ρύτερη που οι business εντός πανεπιστημίου της επίθεσης αυτής, έκανε σααγωνιστική διάθεση του λαού, που κάνει νει σααπό μεγαλοκαθηγητές αποτελούν θεσμό φές ότι δεν τρομοκρατείται. Έτσι, φές με κάθε τρόπο ότι η πολιτική τους σηκώνει ηκώνει και οι έρευνες για τα κέρδη του κεφαλαίπροχώρησε σε μια σειρά δράσεμόνο ανατροπή.

Πανεκπαιδευτικό μέτωπο κόντρα στον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο Εν μέσω καλοκαιριού και σκληρής καταστολής, που σαν αποτέλεσμα είχε τον σοβαρό τραυματισμό φοιτητή στο ΑΠΘ, το υπουργείο Παιδείας φαίνεται να προχωράει προς την κατάθεση νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ. Οι εξαγγελίες της Νίκης Κεραμέως και οι ανακοινώσεις από πλευράς κυβέρνησης, μέχρι στιγμής συμπυκνώνουν και εμβαθύνουν όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που επιχειρήθηκαν από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις έως σήμερα. Πρόκειται για νομοσχέδιο που μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε σούπερ μάρκετ υποβαθμισμένων και κατακερματισμένων γνώσεων, ατομικών και χωρίς δικαιώματα πτυχίων, όπου κουμάντο θα κάνουν οι άνθρωποι της αγοράς. Πιο συγκεκριμένα, με τον νέο νόμοπλαίσιο αλλάζουν ριζικά τα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών, με στόχο να καταργηθούν τα ενιαία γνωστικά αντικείμενα και να «βγαίνουν» από αυτά ευέλικτοι απόφοιτοι, πολλών ταχυτήτων. Ταυτόχρονα, βαθαίνει η αυταρχική θωράκιση της λειτουργίας των ΑΕΙ, με την επαναφορά του θεσμού των συμβουλίων ιδρύματος, με αναβαθμισμένο τον ρόλο των «εξωπανεπιστημιακών μανατζαρέων» που θα καθορίζονται από την αγορά. Τέλος, η κυβέρνηση επιχειρεί ωμή παρέμβαση στις διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων, με τη θέσπιση των «φοιτητικών συμβουλίων» και με τα «ενιαία ψηφοδέλτια». Με λίγα λόγια, η εισαγωγή του ενιαίου ψηφοδελτίου ακυρώνει την ύπαρξη του μαχητικού φοιτητικού συνδικαλισμού και των φοιτητικών συλλόγων ως τέτοιων. Την αντίδρασή τους απέναντι στα σχέδια μετατροπής των πανεπιστημίων σε ιδιωτικά, πανάκριβα παραμάγαζα της αγοράς, έχει ήδη εκφράσει σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα. Ήδη, δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι πανελλαδικά έχουν τοποθετηθεί μέσα από τα νεοσύστατα όργανά τους και έχουν απορρίψει τα σχέδια της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, σε επιστολή τους, πάνω από 1.000 πανεπιστημιακοί ζητάνε να «αποσυρθούν όλες οι διατάξεις που υπονομεύουν το μέλλον της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Η κυβέρνηση φαίνεται πως θα φάει ξανά τα μούτρα της από το εκπαιδευτικό κίνημα, όποτε και αν αποφασίσει να φέρει προς ψήφιση το εν λόγω σχέδιο νόμου. Ιωσήφ Τουρλίδης

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κυριάκος Νασόπουλος

ΕΘΝΙΚΗ/ΠΕΙΡΑΙΩΣ

∆ΙΩΞΗ ΝΤΙΝΑΣ ΡΕΠΠΑ

Πετυχημένες απεργίες για νέες συμβάσεις

Κάτω τα χέρια από τη συνδικαλιστική δράση! ▸ Μεγάλη κινητοποίηση συμπαράστασης στην αγωνίστρια εκπαιδευτικό

«Ε Με μεγάλα ποσοστά συμμετοχής πραγματοποιήθηκαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις σε Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ) και Τράπεζα Πειραιώς την Τρίτη 21/6, με τους εργαζόμενους να διεκδικούν την υπογραφή νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης με ουσιαστικές αυξήσεις, το σταμάτημα των λουκέτων σε καταστήματα και των απολύσεων υπαλλήλων καθώς και νέες μαζικές προσλήψεις. Στο δίκτυο καταστημάτων της ΕΤΕ η συμμετοχή στην απεργία άγγιξε το 60%, ενώ σημαντική επιτυχία σημείωσε και η απεργία στην Τράπεζα Πειραιώς. Οι απεργοί της Εθνικής πραγματοποίησαν αποκλεισμούς κεντρικών καταστημάτων και στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κοτζιά, έξω από το κεντρικό κατάστημα. Το «παρών» έδωσαν και συνταξιούχοι με την Αγωνιστική Προοπτική Συνταξιούχων ΕΤΕ. Στην Τράπεζα Πειραιώς, υποκαταστήματα έκλεισαν για πρώτη φορά από την απεργία, ενώ οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το κεντρικό κατάστημα της τράπεζας στην Αθήνα, στην οδό Αμερικής. Οι εργαζόμενοι αντιτίθενται στο business plan 2022-2025 που εκπαραθυρώνει στον σχεδιασμό του τον έναν στους τρεις εργαζόμενους, ενώ ζητούν τη διατήρηση του δικτύου καταστημάτων. Το ζήτημα της κλιμάκωσης του αγώνα θέτει η Πρόταση Προοπτικής-Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζα που προτάσσει «έναν καλά οργανωμένο δυναμικό αγώνα» που «να κοστίσει πραγματικά στην Τράπεζα και να αναγκαστεί να υποχωρήσει». «Να επιβάλουμε ένα πλαίσιο με βάση τις ανάγκες μας, τις τρομακτικές αυξήσεις στα καύσιμα, την ενέργεια και όλα τα είδη πρώτης ανάγκης που μας έχουν λεηλατήσει το μισθό!», προσθέτει μεταξύ άλλων. Προτείνει δε έκτακτες συνελεύσεις και εκλογή επιτροπών αγώνα, 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, ενεργοποίηση του απεργιακού ταμείου, συγκεντρώσεις σε κάθε πόλη, συντονισμό όλων των συλλόγων, εγγραφή στον ΣΥΕΤΕ όλων των εργαζόμενων, όπως χαμηλόμισθοι, ειδικοί συνεργάτες κα.

σείς με διώξεις και με την “αριστεία”, εμείς με τον λαό για δωρεάν παιδεία». Με αυτό το σύνθημα να δονεί τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α‘ Αθήνας, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι επιβεβαίωσαν για ακόμη μια φορά τη Δευτέρα (20/6) τη δύναμη της συλλογικής δράσης και του αγώνα. Το αίτημα ξεκάθαρο και απόλυτο: Πλήρης απαλλαγή και δικαίωση των ενστάσεων των προϊσταμένων και διευθυντ(ρι)ών που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή αλλά και της αγωνίστριας δασκάλας και μέλους του ΣΕΠΕ «Ο Αριστοτέλης», Ντίνας Ρέππα, η οποία είχε κληθεί να δώσει έγγραφες εξηγήσεις απέναντι στην καταγγελία της διευθύντριας του 99ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, Γαρυφαλιάς Ζημιανίτη, για ανάρμοστη συμπεριφορά. Οι εκατοντάδες αποφάσεις εκπαιδευτικών σωματείων (ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ) και σχολείων από όλη τη χώρα, συλλόγων γονέων, εργατικών ομοσπονδιών και σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων και οι πάνω από 1.000 υπογραφές εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας καθώς και εργαζομένων μετατράπηκαν σε πανό και συνθήματα: «Κάτω τα χέρια από την απεργία, από τους αγώνες και τα σωματεία» και «Θέλουμε σχολείο δημοκρατικό κι όχι ένα κάτεργο αξιολογικό». Η πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Ο Αριστο-

τέλης», Πολίνα Τόλη, ξεκαθάρισε στην σύντομη ομιλία της ότι δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή υποχώρηση έως ότου υπάρξει πλήρης δικαίωση για όλους. Από την πλευρά της, η Ντίνα Ρέππα σημείωσε ότι η επιλογή του συλλογικού δρόμου επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά. «Κανένας/Καμία μόνη απέναντι στην επίθεση του κράτους, της διοίκησης, της κυβέρνησης, του υπουργείου και κάθε διοικητικού μηχανισμού», τόνισε. «Είναι σαφές ότι με την καταγγελία επιδιώκεται η τιμωρία κάθε φωνής που καταγγέλλει τις αυθαιρεσίες, επιδιώκεται ποινικοποίηση της αγωνιστικής στάσης, της άρνησης υποταγής και της ανυπότακτης δράσης υπεράσπισης δικαιωμάτων! Όμως καμιά εξουσία δεν μπορεί να αφαι-

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΗ

Ενίσχυση της λογικής ανάθεσης

ρέσει το δικαίωμα στους εκπαιδευτικούς να αγωνιζόμαστε και να αντιστεκόμαστε ενάντια στις αντιλαϊκές, αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, να εκφράζουμε με εργατική αυτοπεποίθηση τις απόψεις μας και τις θέσεις μας και να αγωνιζόμαστε για αυτές», σημείωσε μεταξύ άλλων στην έγγραφη απάντηση που παρέδωσε. Από το ΠΥΣΠΕ της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α΄ Αθήνας υπήρξε μέσα στην εβδομάδα η ενημέρωση ότι οι ενστάσεις των προϊσταμένων και διευθυντ(ρι)ων που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή θα εκδικαστούν την Δευτέρα 27/6. Για την υπόθεση της Ντίνας Ρέππα, μέχρι νωρίς το μεσημέρι της Παρασκευής (24/6) δεν είχε γίνει γνωστή η απάντηση της διευθύντριας εκπαίδευσης.

Έδρα για τη Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών

ωρίς να επιτευχθεί ήττα της λογικής της ανάθεσης και ανατροπή των συσχετισμών μετά από μια περίοδο με «λοκ άουτ» στον πολιτισμό, κλειστά θέατρα αλλά και κινηματικές εξάρσεις και αγώνες, ολοκληρώθηκαν οι εκλογές στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ). H Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών κατάφερε να διατηρήσει τη μία έδρα της στο ΔΣ. Πιο αναλυτικά, στις εκλογές του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών ψήφισαν 1.388 (1.500 το 2020), άκυρα/ λευκά 22 ψήφοι και έλαβαν: Αγωνιστική ΕΝότητα Ανεξάρτητων Ηθοποιών (ΑΕΝΑΗ, παράταξη Μπιμπίλα) 460 ψήφοι και 6 έδρες (435 και 5 το 2020), Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών (ΔΕΗ) 413 ψήφοι και

5 έδρες (493 και 6), Από Κοινού 288 ψήφοι και 4 έδρες (393 και 5), Συνέλευση Αγωνιζομένων Ηθοποιών 83 ψήφοι και 1 έδρα (79 και 1), Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών 67 ψήφοι και 1 έδρα (70 χωρίς έδρα), Συναδελφική Κίνηση Ενιαίου Ψηφοδελτίου Ηθοποιών (ΣΚΕΨΗ) 47 ψήφοι, Ανεξάρτητος 4 ψήφοι. Όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα, η λογική της ανάθεσης, της «ανεξαρτησίας από κόμματα» και της συνδιαχείρισης όπως εκφράζεται στο πρόσωπο του Σπύρου Μπιμπίλα, ενισχύθηκε. Εάν συνυπολογιστεί ότι η ΣΚΕΨΗ είναι διάσπαση «από τα δεξιά» της ΑΕΝΑΗ, φαίνεται πως συνολικά το δεξιό ρεύμα είχε άνοδο παρά τη μειωμένη συμμετοχή.

Μεγάλη πτώση είχε η Από Κοινού, που δημιουργήθηκε από τους Support Art Workers (το πιο συντηρητικό τους κομμάτι), με πολιτική τοποθέτηση πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ,που μαζί με την ΑΕΝΑΗ είχε τον έλεγχο του ΣΕΗ χωρίς την παραμικρή δράση. Η ΔΕΗ (ΚΚΕ) είχε σημαντική πτώση ψήφων και απώλεια μιας έδρας, αποτέλεσμα που εκφράζει μια διάχυτη απογοήτευση για πολλά από τα λεγόμενά του αλλά και την πρακτική του στον κλάδο. Το αποτέλεσμα της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών αποτιμάται ως θετικό, αποτέλεσμα μιας σταθερής παρουσίας και δράσης τα τελευταία δύο χρόνια στο σωματείο.

∆ιάλογος

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Το Πριν συνεχίζει και αυτή την εβδομάδα τη δημοσίευση τοποθετήσεων οργανώσεων πάνω στην πρόταση του ΝΑΡ και της νΚΑ για τη συσπείρωση και ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς (βλέπε prin.gr). Μαρία Μπόλαρη (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά)

ΟΚΔΕ

Αναγκαίο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα

Καθολικός στρατηγικός προσανατολισμός

Ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Δεν το λέμε τυπικά. Θεωρούμε απαραίτητο το άνοιγμα ενός συγκροτημένου διαλόγου ανάμεσα στις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Επίσης, θεωρούμε ότι αυτός χρειάζεται να γίνει ειλικρινά, αξιοποιώντας όλες τις πολιτικές και κινηματικές εμπειρίες, «μετρώντας» τα πολιτικά σχέδια που ο καθένας από εμάς υποστήριξε από το 2010 μέχρι και σήμερα. Στην εποχή μας, το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» ταιριάζει πλήρως. Πανδημία, ένταση της εκμετάλλευσης και φτώχεια, πόλεμος. Στην πρόσφατη σύνοδο στο Νταβός, ο Ολλανδός πρωθυπουργός συνέστησε και στους λαούς των αναπτυγμένων χωρών να μάθουν «να ζουν φτωχότερα», ενώ η πρόεδρος του ΔΝΤ είπε ότι αυτό πρέπει να γίνει «παίρνοντας όμως υπόψη μας κοινωνικές εκρήξεις τύπου Σρι Λάνκα». Αυτό είναι το ασφυκτικό μέλλον που σχεδιάζουν «οι από πάνω», γνωρίζοντας όμως ότι έχουν το φόβο των «από κάτω» και των εξεγέρσεών τους. Αυτό είναι το έδαφος όπου θα κινηθεί η αντικαπιταλιστική Αριστερά, οι μεγάλες πιέσεις αλλά και οι δυνατότητες που έχει. Με τη σημείωσή όμως ότι στην Ελλάδα και διεθνώς, αυτή παραμένει αδύναμη. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο πόλεμος που διεξάγεται εκεί δια αντιπροσώπων ανάμεσα στο ρωσικό κράτος και το ΝΑΤΟ, είναι τομή. Ζούμε πια σε έναν πιο επικίνδυνο κόσμο, όπου κλιμακώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί κάθε μορφής. Η Αριστερά χρειάζεται επειγόντως να αναπτύξει την αντιπολεμική δράση της. Επιμένοντας στην πολιτική ανεξαρτησία της, χωρίς να τοποθετείται υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου. Γιατί, είτε «πεινασμένοι», είτε «χορτάτοι», οι ιμπεριαλισμοί στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζoμένων. Έτσι λοιπόν, είμαστε ενάντια στο ΝΑΤΟ, παλεύουμε ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστικό συνασπισμό, παλεύουμε ενάντια στη δική μας άρχουσα τάξη, που κλιμακώνει τον ανταγωνισμό με το τουρκικό κράτος, που δαπανά δισεκατομμύρια ευρώ σε εξοπλισμούς. Η αντιπολεμική δήλωση που συνυπογράφουν 9 οργανώσεις, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Είναι ένα σημαντικό βήμα, ένα κεκτημένο, όπως και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις που διοργανώθηκαν. Είναι σίγουρο ότι απαιτείται πολύ δουλειά από μέρους μας, ώστε το αντιπολεμικό κίνημα να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά, να γίνει υπόθεση πλατιών στρωμάτων, να γίνει υπόθεση των εργαζόμενων. Στα 40 χρόνια του νεοφιλελευθερισμού, η εργατική τάξη έχει δεχτεί

Για την Πολιτική Πρόταση του ΝΑΡ, πέρα από τα σωστά σημεία της, πρέπει να επισημανθούν επιπλέον τα εξής (συμπληρώσεις ή κενά): 1. Η οικονομική κρίση είναι τεράστια, πολύ βαθύτερη από ό,τι χωράει σε οποιαδήποτε «εισαγωγική» αναφορά. Μετά τη δεκαετία του 1990, τέτοιες κρίσεις είναι όλο πιο συχνές και ισχυρές. Δεν έχουμε μόνο μια ακόμα έκρηξη των καπιταλιστικών αντιφάσεων, έστω ανώτερη ποιοτικά — για την οποία, άλλωστε, μαρτυρούν οι ανισότητες, η αντιδημοκρατική αναδίπλωση, ο πόλεμος, η περιβαλλοντική καταστροφή. Αλλά την παρακμή και σήψη του συστήματος, που απειλεί την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας. Αυτό επιβάλλει τον καθολικό, στρατηγικό προσανατολισμό της Σοσιαλιστικής Επανάστασης, οικοδόμησης της μόνης εναλλακτικής, μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας σε διεθνή κλίμακα. 2. Κοσμοϊστορικές αλλαγές και ανατροπές εξελίσσονται. Οι παραδοσιακοί ιμπεριαλιστές υποβαθμίζονται, το οικονομικό κέντρο μετατοπίζεται, μεγαλώνει η βαρύτητα «αναδυόμενων» παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Ν. Κορέα, Νιγηρία, Τουρκία κ.ά.). Για πρώτη φορά από την εποχή της επικράτησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της δημιουργίας του ιμπεριαλιστικού συστήματος, αυτό κλονίζεται όχι μόνο στην κορυφή αλλά σε όλη την ιεραρχία του. Αυτός ο «πολυπολικός» κόσμος παροξύνει τον οικονομικό κατακερματισμό και εθνικισμό (κυρώσεις, δασμοί κ.λπ.), την κρίση στρατηγικής και την πολιτική κρίση των αστικών/ιμπεριαλιστικών επιτελείων, την εξάπλωση και γενίκευση του πολέμου. 3. Το εργατικό κίνημα βρίσκεται σε σύνθετη φάση, κρίσης και μετάβασης. Το παλιότερο οργανωμένο πλαίσιο έχει καταρρεύσει ή αδυνατίσει πολύ, χωρίς να έχει συγκροτηθεί ένα καινούριο, όπου οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές (προλεταριοποίηση κ.λπ.) να εκφράζονται και να ολοκληρώνονται πολιτικά. Αυτό δεν μειώνει την τεράστια σημασία των μεγάλων αγώνων, κινημάτων, εκρήξεων, εξεγέρσεων και πολιτικών ανατροπών ανά τον κόσμο. Υπογραμμίζει όμως την ανάγκη μιας νέας αγωνιστικής πρωτοπορίας και επαναστατικής ηγεσίας. 4. Το τοπίο στις ρεφορμιστικές δυνάμεις, συνολικά στην αριστερά επιβάλλει συμπεράσματα και τομές στην τακτική. Τα δύο μεγάλα ρεφορμιστικά ρεύματα, σοσιαλδημοκρατία και σταλινισμός, που οδήγησαν σε ιστορικές ήττες, σήμερα δεν υπάρχουν. Ενώ μετριούνται διεθνώς στα δάχτυλα οι σχηματισμοί που θα χαρακτηρίζονταν «ρεφορμιστικοί» με αυστηρά κριτήρια (ιδεολογία, πρόγραμμα, σχέσεις με τις μάζες κ.λπ.). Με ιδιομορφίες, σε τέτοια τροχιά αποδυνάμωσης βρίσκεται και το ΚΚΕ. Οι «προοδευτικοί» που εμφανίστηκαν στα απόνερα του κλασικού ρεφορμισμού (Κόρμπιν, Ποδέμος… ΣΥΡΙΖΑ ή και ΜεΡΑ25) ενσωματώθηκαν, συχνά ελεεινά, στο αστικό σκηνικό. Το «μικρότερο κακό» οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο… Πόσο αυτά θα συμπαρασύ-

σκληρά πλήγματα. Η ανασυγκρότηση της εργατικής αντίστασης, της εργατικής αγωνιστικότητας, είναι προτεραιότητα. Υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια στις ΗΠΑ αλλά και εδώ. Όμως έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Και αυτόν πρέπει να τον διανύσουμε παίρνοντας ενωτικές πρωτοβουλίες που θα ενισχύουν τον κόσμο της εργασίας, που θα αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τον σκληρό αντίπαλο. Όπου δοκιμάστηκε αυτό, σε απεργίες, διαδηλώσεις, εκλογές, το αποτέλεσμα ήταν θετικό. Η κυβέρνηση της ΝΔ, μια κυβέρνηση αντιδραστική, νεοφιλελεύθερη και φιλο-ιμπεριαλιστική, είναι επικίνδυνη. Η παραμονή της στην εξουσία μπορεί να πληρωθεί ακριβά σε όλους τους τομείς που αφορούν τη ζωή των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων. Απάντηση δεν είναι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και η προσμονή μιας κάποιας «προοδευτικής διακυβέρνησης» ή και άλλα σχέδια που παρουσιάζονται. Το καθήκον της ανατροπής περνά από την κλιμάκωση των αγώνων. Ένας κοινός πόλος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς θα έδινε άλλη προοπτική σε αυτήν τη μάχη. Όμως δεν υπάρχει. Η επαναστατική Αριστερά σήμερα, για να είναι επαναστατική στην πράξη, δεν μπορεί παρά να είναι ενιαιομετωπική. Ενωτική στον πολιτικό διάλογο, ενωτική στη δράση, μακριά από σεχταρισμούς που μπορεί να μοιάζουν ότι αντιπαραθέτουν ένα καθαρό σχέδιο, αλλά τελικά αποδυναμώνουν την αντικαπιταλιστική προοπτική. Η συγκρότηση ενός σύγχρονου αντικαπιταλιστικού προγράμματος είναι αναγκαία. Οι άξονες που βάζετε στο κείμενό σας είναι σε σωστή κατεύθυνση. Γύρω από αυτούς πρέπει να οργανωθεί μια σοβαρή συζήτηση. Όμως το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, αν και αναγκαία, δεν είναι η μόνη συνθήκη. Για να γίνει μαχητό, απαιτούνται κι άλλα, που θα βοηθούν στη σύνδεση με τα εργαζόμενα στρώματα, που θα ενισχύουν την πειθώ μας. Κάποια από αυτά αναφέραμε και παραπάνω. Κατά τη γνώμη μας, συνολικά, η αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν είναι έτοιμη για ένα πολιτικό μέτωπο. Χρειαζόμαστε διεργασία. Ο αγώνας για την ειρήνη, οι εργατικοί αγώνες, το φεμινιστικό κίνημα, η αντιρατσιστική πάλη, η αντικατασταλτική δράση, μπορούν και πρέπει να δεθούν στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Σε αυτή τη διαδρομή θα δοκιμαστούμε όλοι. Έχοντας εμπιστοσύνη στον κόσμο μας, έχοντας εμπιστοσύνη στις εμπειρίες και στα μαθήματα της τελευταίας 20ετίας μπορεί να τα καταφέρουμε.

ρουν την άκρα και επαναστατική αριστερά, που ιδιαίτερα στην Ευρώπη βρίσκεται σήμερα εξαιρετικά αποδυναμωμένη; Δημοσιογραφικές, όψιμες καταγραφές του κενού σε Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία κ.ά. είναι ανεπαρκείς. Πρέπει να κατονομαστούν οι αιτίες των εγκληματικών λαθών και επιλογών, αρχικά οι θολές «αντικαπιταλιστικές ανασυνθέσεις» και αργότερα τα πλαδαρά «πλατιά» κόμματα ή «αντιδεξιά» μέτωπα. 5. Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται σε πορεία κάθετης υποβάθμισης, κρίσης αναπαραγωγής, παρακμής — ποιοτικά χειρότερη από π.χ. «χρόνια αντεργατικών αναδιαρθρώσεων». Μόνο έτσι θα εκτιμηθεί σωστά το μέγεθος της φτωχοποίησης και κοινωνικής καταστροφής που σαρώνει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα – και, αντίστοιχα, η λεγόμενη «εμμονή» των αστικών δυνάμεων και ελίτ στην στρατηγική του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ενός κτηνώδους Κράτους Έκτακτης Ανάγκης. Η αστική τάξη και τα επιτελεία της δεν έχουν καμία εναλλακτική, μετατρεπόμενα έτσι ολοένα και περισσότερο σε μια αρπακτική, τυχοδιωκτική ελίτ. Αυτό προοιωνίζεται κοινωνικές εκρήξεις, όπως αποτυπώνεται στην απομόνωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και μεγάλους κινδύνους, όπως δείχνει ο ρόλος «σημαιοφόρου» των ΗΠΑ (γενικότερα των «δυτικών») στον οποίο γαντζώνεται ο ελληνικός καπιταλισμός. Τέλος, αυτός ο τυχοδιωκτισμός ανεβάζει σε κρίσιμα επίπεδα την ένταση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό — όπου απαιτείται ύψιστη εγρήγορση και προετοιμασία για μια απάντηση από θέσεις διεθνιστικές και ταξικής ανεξαρτησίας. 6. Κάθε απόπειρα εκλογικίστικων συγκολλήσεων, συνδικαλιστικά ή πολιτικά, βρίσκεται πίσω από τα θετικά σημάδια της αρχής μιας νέας ριζοσπαστικοποίησης και ανόδου των αγώνων. Είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Σε αναπαραγωγή των λογικών που οδήγησαν σε υποταγή στον ΣΥΡΙΖΑ. Ή, λίγο παρακάτω, σε αλλαγή του «αντικαπιταλισμού» για μια αριστερά, έναν «χώρο», ένα «μέτωπο» κ.λπ. γενικόλογα «λαϊκό», «ριζοσπαστικό», «ανταγωνιστικό» (ευδοκιμεί πληθώρα προσδιορισμών και «προσήμων»). Σε νέα αδιέξοδα και αποδυνάμωση της επαναστατικής πολιτικής. 7. Ένα συνολικό σχέδιο επέμβασης απαιτεί: α) Ακλόνητη ταξική αναφορά, οργάνωση της τάξης, ακόμα και στα στοιχειώδη. β) Επίμονη πάλη για τη δημιουργία σύγχρονων εμπειριών σε όλα τα επίπεδα, από τους αγώνες και την ανάπτυξη δομών αυτοοργάνωσης μέχρι τη συμβολή στον εμπλουτισμό της μαρξιστικής θεωρίας. γ) Οικοδόμηση στέρεων κομμουνιστικών οργανώσεων. δ) Μέτωπο ενάντια στην αστική ιδεολογική-ηθική επίθεση διαίρεσης και αποσύνθεσης των «από κάτω» (αντικομμουνισμός, ναρκωκουλτούρα, «ταυτοτικές» πολιτικές κ.ά.). ε) Πραγματικά ενωτική πολιτική, σεβασμό της εργατικής δημοκρατίας, κοινή δράση με ειλικρινή δέσμευση δυνάμεων.

20 Επιμέλεια: Βασίλης Μπρούμας

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Κίνηση ιδεών

Η σπουδαιότητα του έργου των μεγάλων διανοητών έγκειται στη διαρκή επικαιρότητά τους, στο ότι έχουν πάντα κάτι να μας πουν, να μας διδάξουν, να μας προβληματίσουν. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει και το έργο του Ευτύχη Μπιτσάκη. Το κείμενο που ακολουθεί συγκροτούν επιλεγμένα αποσπάσματα από το έκτο κεφάλαιο στο βιβλίο του συγγραφέα Οι θύελλες της προόδου (εκδόσεις ΚΨΜ).

α πυρηνικά όπλα είναι πιθανό να θέσουν τέρμα στην ανθρώπινη περιπέτεια. Μετά τον πυρηνικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι η ανθρωπότητα είχε εισέλθει στην πυρηνική εποχή, περνώντας τις πύλες της κολάσεως. Γιατί έριξε τη βόμβα ο Τρούμαν; Ο ίδιος μετά το Ναγκασάκι είχε δηλώσει: «Εφόσον είχαμε τη βόμβα, την χρησιμοποιήσαμε». Απλά και κυνικά! Και συνέχιζε: «Την χρησιμοποιήσαμε για να δώσουμε τέλος στην αγωνία του πολέμου και να σώσουμε τη ζωή χιλιάδων Αμερικανών. Θα συνεχίσουμε να την χρησιμοποιούμε, ωσότου καταστρέψουμε τελείως την πολεμική δύναμη της Ιαπωνίας». Πολιτισμός των «πολιτισμένων» χριστιανών της Άγριας Δύσης! Απόλυτη φρίκη: τα κρεματόρια και η βόμβα. Με τον πυρηνικό βομβαρδισμό άρχισε μια νέα περίοδος στις παγκόσμιες σχέσεις, η περίοδος του ψυχρού πολέμου. Κηρύχθηκε μονόπλευρα από τους Αμερικανούς με στόχο τη Σοβιετική Ένωση και τις μετέπειτα Λαϊκές Δημοκρατίες. Πενήντα χρόνια αργότερα και μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, ο «ψυχρός» Πόλεμος δεν είχε τελειώσει. Συνεχιζόταν με άλλα μέσα, σε άλλα μέτωπα, με τελική επιδίωξη την αμερικανική κοσμοκρατορία. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο Κλίντον δήλωσε: «Ο Χάρι Τρούμαν έκανε εκείνο που έπρεπε να κάνει». Η κυνική δήλωση του Τρούμαν το 1945 και η εξίσου κυνική δήλωση του Κλίντον έπειτα από μισό αιώνα αποκαλύπτουν τους στόχους και την ηθική της επίσημης Αμερικής. Σκοτεινός ο ορίζοντας της εποχής μας. Η Γη είναι «ζωσμένη» με πυρηνικά. Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι κοινό μυστικό ότι πυρηνικά έχουν αποθηκευτεί στον Άραξο (και μόνο στον Άραξο;) στα πλαίσια της πυρηνικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ. Με τους πολέμους για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με τους πολέμους εναντίον του Ιράκ, με τον πόλεμο εναντίον του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Συρίας κ.λπ. γίνεται πλέον φανερή η αλλαγή του χαρακτήρα των νέων πολέμων. Με τους πολέμους αυτούς εγκαινιάστηκε μια νέα εποχή, που σημαδεύεται από την παραβίαση του διεθνούς δικαίου, την αγνόηση του ΟΗΕ και την καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας. «Δεν θα σταματήσουμε αν δεν υπερισχύσουμε», είχε δηλώσει η Μαντλίν Ολμπράιτ. Κυνισμός; Υποκρισία; Λογική «ανθρωπόμορφου» (;) τέρατος; Τον υποτιθέμενο εχθρό, τον Μιλόσεβιτς, τον άφησαν να πεθάνει στη φυλακή. Τον Σαντάμ, παλαιό φίλο, τον κρέμασαν! Τον Καντάφι τον δολοφόνησαν. Δικαιοσύνη της Άγριας Δύσης. Οι νέοι κατακτητικοί πόλεμοι απαιτούν νέα ιδεολογική κάλυψη. Οι πόλεμοι για τα πετρέλαια θεωρήθηκε ότι οφεί-

Ευτύχης Μπιτσάκης: Πυρηνικά όπλα, συνιστώσα της διπλωματίας μαζικής εκμηδένισης ολόκληρων στρατών, όπως κατά την επίθεση εναντίον του Ιράκ. Η επιστήμη και η τεχνολογία δημιουργούν σήμερα νέες δυνατότητες, αλλά συνεπάγονται και νέους πλανητικούς ανταγωνισμούς. Οι ωκεανοί έχουν τεράστια φυσικά αποθέματα. Γι’ αυτόν το λόγο θα αποτελέσουν μία από τις μεγάλες γεωπολιτικές και στρατηγικές προκλήσεις του 21ου αιώνα. Και πρώτα: Αναζήτηση ενεργειακών αποθεμάτων. Ποιος θα ελέγξει τα ενεργειακά αποθέματα των ωκεανών; Γενικότερα, ποιος θα ελέγξει τα αποθέματα μετάλλων και συγκεκριμένα τα Σκοτεινός ο ορίζοντας της εποχής αποθέματα χαλκού, ψευδαργύρου, κοβαλτίου, μας. Η Γη είναι «ζωσμένη» αργύρου, χρυσού; Επίσης τον βιολογικό πλούμε πυρηνικά και η χώρα μας το, τη θερμική ενέργεια, δεν αποτελεί εξαίρεση το καθαρό νερό; Ποιος θα ελέγξει τον τεράστιο πλούτο της Αρκτικής; Η Ρωσία, π.χ., διεκδικεί 1,2 εκατομμύρια του πλανήτη. Έγκλημα των ΗΠΑ και της τετραγωνικά χιλιόμετρα στην Αρκτική. ΕΕ εναντίον της ανθρωπότητας με τη Επιπλέον, μια οικονομική ζώνη που θα ραδιενέργεια και τις ασθένειες που προαποδώσει περίπου ένα δισεκατομμύριο καλούν τα τοξικά οξείδια του ουρανίου τόνους καυσίμων. από τις βόμβες, αλλά και ανυπολόγιστη Πλανητικά προβλήματα, πλανητιοικολογική καταστροφή στο Ιράκ και στη κοί ανταγωνισμοί. Πολεμικά πλοία θα Γιουγκοσλαβία. υποστηρίζουν τις συγκεκριμένες απαιΗ ανάπτυξη του καπιταλισμού και τήσεις. Η Ρωσία διαθέτει πυρηνικά παη αντίστοιχη ανάπτυξη της τεχνολογίγοθραυστικά και σε λίγα χρόνια θα διαας καθόρισαν τον «τεχνικό» χαρακτήρα θέτει στους ωκεανούς μικρούς, πλωτούς των πολέμων του 20ου αιώνα: Τη χρήση τεχνολογιών αιχμής και τη δυνατότητα πυρηνικούς σταθμούς. Η Κίνα είναι τρίλονταν στη σύγκρουση των πολιτισμών! Οι βομβαρδισμοί ονομάστηκαν ανθρωπιστικές επεμβάσεις, οι συνέπειές τους ανθρωπιστική καταστροφή, οι νέες, υψηλής τεχνολογίας (και αποτελεσματικότητας!) βόμβες ονομάστηκαν έξυπνες, οι βομβαρδισμοί από αέρος και γενικότερα χειρουργικές επεμβάσεις, η σφαγή πολιτών παράπλευρες απώλειες. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι της εποχής μας βαπτίστηκαν πόλεμοι «υπέρ των αξιών»! Οι «νεοναζί» των ΗΠΑ και οι «σοσιαλιστικές» ύαινες της Ευρώπης μόλυναν για δεκαετίες και αιώνες δύο περιοχές

τη, σε παγκόσμια κλίμακα, στην κατασκευή πλοίων. Μπορεί να αμφισβητήσει σε λίγα χρόνια την κυριαρχία των ΗΠΑ στην ανατολική Ασία. Η χώρα αυτή αντιπροσωπεύει μια δυνητική απειλή για τις αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στον Δυτικό Ειρηνικό. Νέοι, πλανητικοί ανταγωνισμοί. Θα υπάρξει στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής ζώνης; Ύπαρξη αποθεμάτων και μεταφορά εμπορευμάτων. Όποιος ελέγχει τις θάλασσες ελέγχει και το εμπόριο. Και όποιος ελέγχει το εμπόριο ελέγχει τον πλούτο του πλανήτη. Θαλάσσιοι δρόμοι, νέοι δρόμοι του μεταξιού. Και η στεριά; Η Κίνα θα κατασκευάσει πιθανόν μια υπερταχεία σιδηροδρομική γραμμή με αφετηρία το Πεκίνο και τέρμα την καρδιά της Ευρώπης: το Βερολίνο. Η ανάγκη για ενέργεια και για φυσικά αποθέματα είναι μία από τις αιτίες των πολέμων της Νέας Τάξης: Οι πόλεμοι για την αρπαγή πρώτων υλών συνεπάγονται την επιδίωξη των «Μεγάλων», και κυρίως των ΗΠΑ, για μόνιμο έλεγχο των σχετικών περιοχών. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ, υποκινητές εμφυλίων και σύγχρονων πολέμων, με τις επεμβάσεις τους ευθύνονται για το κύμα του σκοταδισμού που σαρώνει τον μουσουλμανικό κόσμο. Και η ΕΕ; Μετράει τους νεκρούς και τους πνιγμένους, εκφράζει τη λύπη της, αλλά δεν μιλάει για τις αιτίες, δηλαδή για τις δικτατορίες και τους πολέμους, και για τη δική της ευθύνη.

Κίνηση ιδεών Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

«Μοίρα» του καπιταλισμού ο πόλεμος,

ανάγκη των λαών η ανατροπή του Ένα ερώτημα εύλογο, καλοπροαίρετο και αγωνιώδες εγείρεται: Γιατί οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί δεν καταλήγουν σε ένα modus vivendi, σε μια ειρηνική και συμφωνημένη διανομή σφαιρών επιρροής, έστω και σχετικά εις βάρος του λιγότερο ισχυρού, που θα αποκλείει όμως την αμοιβαία καταστροφή με πύρρειο νίκη του ενός αντιπάλου;

πόλεμος στην Ουκρανία είναι ιμπεριαλιστικός πόλεμος μεταξύ του δυτικού και του ευρασιατικού ιμπεριαλισμού για την παγκόσμια ηγεμονία, δηλαδή για την κυρίαρχη επιρροή στις διεθνείς υποθέσεις και όχι για τη βασική αρχή της ιμπεριαλιστικής αναδιανομής εδαφών, όπως συνέβη στον Α' και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η διαφοροποίηση δεν πρέπει να προκαλεί τον εφησυχασμό ότι «τουλάχιστον αποφεύγεται ο πυρηνικός Αρμαγεδδώνας», λόγω ισορροπίας του τρόμου. Καταρχήν, μία τέτοια εξέλιξη δεν μπορεί να αποκλειστεί, όταν η αντιπαράθεση οδηγηθεί στα άκρα ή επικρατήσει η εκδοχή του πρώτου πυρηνικού πλήγματος, που αποβλέπει στην καθοριστική ασυμμετρία επιπτώσεων στον έναν εμπόλεμο από τον άλλο. Έπειτα, ακόμη και αν δεν πρυτανεύσει αυτή η απευκταία εκδοχή, η πρωτοφανής σκληρότητα του πολέμου δεν θα επιφέρει οδυνηρά πλήγματα μόνο στους εμπόλεμους, αλλά συνολικά στην ανθρωπότητα. Οι επιπτώσεις στην ανθρωπότητα είναι ήδη οδυνηρές και όσο συνεχίζεται ο πόλεμος θα οξύνονται με γεωμετρική πρόοδο: Ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία,

μόλυνση περιβάλλοντος, ενώ ορισμένες χώρες απειλούνται και με λιμό... Μάλιστα, όσο ο πόλεμος συνεχίζεται και κλιμακώνεται, θύματά του δεν είναι μόνο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, αλλά και τα μεσαία, μέρος του κεφαλαίου, ακόμη και οι αστικές αλυσίδες και γιγάντιες πολυεθνικές που δέχονται ισχυρό πλήγμα λόγω της αντίπαλης πλέον οικονομίας των εμπολέμων, που ισχυρά υπονομεύει τη διεθνοποίηση. Ακόμη και οι πολυεθνικές συγκατανεύουν στην απώλεια κερδών, προσβλέποντας σε ευρεία αύξησή τους, με τη νίκη του δικού τους ιμπεριαλισμού. Αν εξαιρέσει κάνεις ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων, όπως οι πολυεθνικές ενέργειας, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, οι τράπεζες, οι κατασκευαστές όπλων, ο υπόλοιπος πληθυσμός, σε πολύ διαφορετικό βαθμό βέβαια, πλήττεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που αν και δεν είναι τυπικά παγκόσμιος, έχει παγκόσμιες επιπτώσεις. Ένα ερώτημα εύλογο, καλοπροαίρετο και αγωνιώδες εγείρεται: γιατί οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί δεν καταλήγουν σε ένα modus vivendi, σε μιαν ειρηνική και συμφωνημένη διανομή σφαιρών επιρροής, έστω και σχετικά εις βάρος του λιγότερο ισχυρού, που θα αποκλείει όμως την

Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτο γνώρισμα του καπιταλισμού, που ενεργοποιείται όταν ο ανταγωνισμός του με άλλες κοινωνίες οξύνεται στο έπακρο αμοιβαία καταστροφή, με πύρρειο νίκη του ενός αντιπάλου; Τα επιχειρήματα υπέρ της λήξης του πολέμου, που υπαγορεύει η κοινή λογική, είναι αυτονόητα και αναντίρρητα: Απρόβλεπτες θα είναι οι συνέπειες, αν ο πόλεμος διευρυνθεί ή μετατραπεί σε παγκόσμιο. Οδυνηρή είναι η εμπειρία από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και τα όπλα ήταν σαφώς μικρότερης καταστροφικής εμβέλειας. Αντικειμενικά υπέρ της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας ωθεί και η τάση της διεθνοποίησης («παγκοσμιοποίηση»), ενισχύοντας την κίνηση των οικονομιών για αλληλεξάρτηση, τις διεθνείς αλυσίδες, τις μεγάλες πολυεθνικές, τον διεθνή καταμερισμό (προμήθεια αγαθών

από χώρες φθηνότερης, εξειδικευμένης, αφθονούσας παραγωγής). Η «παγκοσμιοποίηση» γεννά, σε έναν βαθμό, ελπίδες συνεργασίας και ειρηνικής συμβίωσης. Δεν πρέπει όμως να υπερεκτιμάται ο ενοποιητικός χαρακτήρας της και να υποτιμώνται οι αντιθέσεις και ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών. Παράδειγμα θετικής συνεργασίας σε επίπεδο οικονομίας και διεθνών σχέσεων αποτελεί η Ostpolitic, δηλαδή το οικονομικό και πολιτικό άνοιγμα της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών στην ΕΣΣΔ (και στη Ρωσία), κυρίως με την αγορά ενέργειας, με έμβλημα την κατασκευή δύο αγωγών Nord Stream 1 και 2 για τη μεταφορά ενέργειας από τη Ρωσία στην Ευρώπη. Στη διευρυμένη αυτή οικονομική συμφωνία, που προωθούσε την ειρήνη και την ευρύτερη διεθνή συνεργασία αντέδρασαν λυσσαλέα οι ΗΠΑ επί προέδρου Tραμπ (είχαν βάλει το χεράκι τους όμως και προηγούμενοι πρόεδροι) με αποτέλεσμα ο Nord 2 να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Αυτά συνέβησαν στις απαρχές της πάλης του δυτικού ιμπεριαλισμού, με πρωτοπόρα την Αμερική, για την αποτροπή της κατάκτησης της παγκόσμιας οικονομικής ηγεμονίας από το ευρασιατικό μπλοκ Κίνας-Ρωσίας. Αυτή η διαρκώς αυξανόμενη απειλή για το δυτικό μπλοκ στην παγκόσμια οικονομική ηγεμονία από το ευρασιατικό μπλοκ με ηγέτιδα την Κίνα, υποχρεώνει τις ΗΠΑ να θέτουν επιτακτικά, έστω και με προσφυγή ή υποκίνηση πολέμων, το ξαναμοίρασμα των οικονομιών και των σφαιρών επιρροής υπέρ της Δύσης. Υπέρ της ειρηνικής διευθέτησης διαφορών των δύο μπλοκ συνηγορεί και το γεγονός ότι πρόκειται για ομοειδείς καπιταλιστικές οικονομίες, που μπορούν να λύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα, χωρίς να ανατραπεί το σύστημά τους, κίνδυνος υπαρκτός, αν η αντίθεσή τους στρεφόταν κατά διαμετρικά αντίθετων συστημάτων, όπως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός.

Απότοκο της όξυνσης των ανταγωνισμών οι ένοπλες συγκρούσεις Η εμπειρία των δύο παγκοσμίων πολέμων και οι σύγχρονες απειλές ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, ΛΟΙΠΟΝ, είναι γιατί οι κυρίαρχες καπιταλιστικές χώρες τείνουν να λύσουν τις διαφορές τους με καταστροφικούς πολέμους, παρά τα ισχυρά κοινά στοιχεία που τις χαρακτηρίζουν; Αυτή η τάση οφείλεται στην εγγενή ροπή του καπιταλισμού, ιδιαίτερα στο ιμπεριαλιστικό στάδιο και εφεξής, προς τον πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η μοίρα του καπιταλισμού, αναπόφευκτο γνώρισμά του, που ενεργοποιείται όταν ο ανταγωνισμός του

με άλλα κράτη οξύνεται στο έπακρο. Η τάση αυτή εμφανίζεται και στο σημερινό στάδιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Στα διαστήματα που η διανομή πολιτικής και οικονομικής ισχύος συντελείται συμβατικά, συμφωνημένα, με ισχύοντες και αποδεκτούς όρους και θεσμούς και διαιτητή το αστικό κράτος, τα κεφάλαια ανταγωνίζονται με τα κεφάλαια της χώρας τους και με τα κεφάλαια άλλων χωρών χωρίς πόλεμο. Όταν όμως διαπιστώνουν ότι απειλούνται από

τον ανταγωνισμό του κεφαλαίου άλλων χωρών, καταφεύγουν στον πόλεμο για να υπερισχύσουν των ανταγωνιστών του. Η καθολικότητα αυτής της αντικειμενικής τάσης επιβεβαιώνεται από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και από τη σύγχρονη σύγκρουση του δυτικού και του ευρασιατικού μπλοκ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η ανισόμετρη ανάπτυξη των ιμπεριαλιστών στις αρχές του εικοστού αιώνα οδήγησε στον A' Παγκόσμιο Πόλε-

μο με ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία). Η ασυμμετρία οξύνθηκε όμως στο έπακρο με τη συνθήκη των Βερσαλλιών, ωθώντας τη Γερμανία στον B' Παγκόσμιο Πόλεμο, για να επανακτήσει με το παραπάνω ό,τι είχε απολέσει. Στις τρέχουσες συνθήκες, ο κίνδυνος υπεροχής της Κίνας έναντι των ΗΠΑ οδηγεί στη σύγκρουση των δύο μπλοκ με πόλεμο μέσω Ουκρανίας, που δυστυχώς, ο μή γένοιτο, δεν αποκλείεται να κλιμακωθεί σε παγκόσμιο...

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Χουάνχο Λιορέντε Πολιτικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Επαρχίας της Βαλένθια, Ισπανία Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά

▶ Καθώς οι ηγέτες των 30 χωρών του ΝΑΤΟ διεξάγουν την πολεμική τους σύνοδο κορυφής στη Μαδρίτη, ποια είναι η εκτίμησή σας για τον πόλεμο στην Ουκρανία συγκεκριμένα και για τον εντεινόμενο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό γενικότερα; Ποια είναι η θέση του αντιπολεμικού κινήματος στην Ισπανία;

Στην Ισπανία ξεχωρίζουν τρεις διαφορετικές πολιτικές θέσεις για το ΝΑΤΟ και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση συνασπισμού (PSOE-UP), γυρνώντας την πλάτη στα συναισθήματα ενός μεγάλου μέρους της βάσης της, θεωρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη συμμετοχή της Ισπανίας σε αυτόν ως υπεράσπιση του δημοκρατικού «τρόπου ζωής» έναντι της βαρβαρότητας των πρώην σοβιετικών Ρώσων. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο συμφωνεί με τη θέση αυτή. Η δεύτερη θέση που ξεχωρίζει μεταξύ των οργανώσεων που θεωρούνται ότι ανήκουν στην ισπανική αριστερά (κόμματα, συνδικάτα, ΜΚΟ) είναι να αντιταχθούν στο ΝΑΤΟ και να απαιτήσουν ειρηνική λύση στην ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία. Η ειρήνη θα μπορούσε να επιτευχθεί, σύμφωνα με αυτές, με την προσφυγή σε διεθνείς οργανισμούς και τη μεσολάβηση των ίδιων των εμπόλεμων δυτικών χωρών. Αυτή η επιλογή είναι που διοργανώνει τις εκδηλώσεις στις 24 και 25 Ιουνίου, ζητώντας μια «Σύνοδο Κορυφής για την ειρήνη, όχι για το ΝΑΤΟ». Εκείνο που τις διαφοροποιεί από τα κοινοβουλευτικά κόμματα είναι η κατηγορηματική απόρριψη του ΝΑΤΟ, αλλά σε πολλές περιπτώσεις συμμερίζονται την επίσημη επιχειρηματολογία σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία (υπεράσπιση της δημοκρατίας). Ελάχιστες μόνο «ειρηνιστικές» οργανώσεις σε αυτό το μπλοκ, όπως η πλειοψηφία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας, υποστηρίζουν ότι η Ρωσία νομιμοποιούνταν να εισβάλει στην Ουκρανία, λόγω της εγγύτητας των βάσεων του ΝΑΤΟ στη χώρα αυτή και λόγω του επιχειρήματός της για την καταπολέμηση του ναζισμού και του φασισμού στην Ουκρανία. Η τρίτη, μειοψηφική θέση, την οποία και υποστηρίζω, υποστηρίζει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα, επειδή εκφράζει τα συμφέροντα των ολιγαρχιών για τη μονοπώληση των αγορών και τη λεηλασία των φυσικών πόρων άλλων χωρών. Επιπλέον, μέσω της κλιμάκωσης των εξοπλισμών, των πολε-

∆ιεθνή

Την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και τα σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ τονίζει ο Χουάνχο Λιορέντε, γραμματέας του ΚΚ στη Βαλένθια, που θα συμμετέχει στην ευρωπαϊκή αντιπολεμική συνδιάσκεψη στις 25 Ιούνη στη Μαδρίτη. Ενώ η κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Ποδέμος έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της, ένα κύμα αγώνων αναπτύσσεται, «χωρίς όμως σαφές πολιτικό σημείο αναφοράς».

Ο πόλεμος και το ΝΑΤΟ οδηγούν σε νέες περικοπές υπηρ υπηρεσίες και τα δικαιώματα, περικοπές που αυξάνονται τώρα με την κλιμάκωση του π πολέμου από το ΝΑΤΟ. Αλλά η κοινή γνώμ δεν συνδέει ακόμη τις περικοπές γνώμη τ συνέπειες της ιμπεριαλιστικής πομε τις λεμο λεμοκαπηλείας του ΝΑΤΟ. Κανένα από αν τα αντιμαχόμενα κόμματα δεν συνδέει τις περι περικοπές με τον πόλεμο. Από την άλλη, κάτι πολύ διαφορετικό συμβαίνει στην κοινω κοινωνία. Οι κλαδικές κινητοποιήσεις τ ν εργαζομένων και των λαϊκών συλλοτω των γιικοτ γικοτήτων που βιώνουν εδώ και καιρό την επ πιδ επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσής τους συνεχίζουν ν να αυξάνονται. ▶ Μα Μαζί με τα εξοπλιστικά εξο Μέσω προγράμματα, τα π της κλιμάκωσης μικών προϋπολογιεισοδήματα των σμών και των πολιεργαζομένων των εξοπλισμών και τικών κοινωνικού λεηλατούνται των πολιτικών κοινωνικού ελέγχου που προαπό την ελέγχου, προσπαθούν να ωθούνται σε κάθε εκτίναξη του χώρα από τις κυκόστους των αναγκάσουν την εργατική βερνήσεις, προσπαβασικών αγαθών τάξη να πληρώσει ν θούν να αποτρέψουν και κ της ενέργειας. το κόστος κά πιθανά επαναστατικά Πώς Πώ βιώνουν ξεσπάσματα και να ανατην κατάσταση ή τάξη γκάσουν την εργατική η εργατική τάξη, εργα ς να πληρώσει το κόστος. οι συνταξιούχοι και η ξ νεολαία; Γίνονται αγώνες για την ▶ Όλες οι χώρες της Ευρώπης αυξάανατροπή αυτής της πολιτικής; νουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες, ενώ αναπτύσσεται η φιλοπόλεμη, Μόνο τη φετινή χρονιά οι εργαζόμενοι μιλιταριστική προπαγάνδα. Ποια είέχουν χάσει το 6% της αγοραστικής τους ναι η κατάσταση στην Ισπανία; δύναμης, ενώ η αύξηση των τιμών επηρεάζει σοβαρά τους συνταξιούχους και τους Η κατάσταση στην Ισπανία είναι πα- εργαζόμενους με λιγότερους πόρους. Η ρόμοια με εκείνη σε άλλες χώρες, όσον κοινωνική και συνδικαλιστική κινητοποίαφορά τη μεγάλη πίεση των μέσων ενη- ηση έχει αρχίσει να αυξάνεται εδώ κι ένα μέρωσης υπέρ του πολέμου για «ανθρω- χρόνο. Έχουν δημιουργηθεί πολλοί συντοπιστικούς και δημοκρατικούς λόγους». Η νισμοί κι έχουν γίνει απεργίες ενάντια στη μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι πριν από νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση του συλίγους μήνες η χώρα μας ενέκρινε ένα νταξιοδοτικού συστήματος, ενάντια στην σχέδιο διάσωσης της οικονομίας μετά ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής περίτις επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19. θαλψης και των πανεπιστημίων, ενάντια Υπήρξαν σημαντικά δάνεια από την ΕΕ, στον νόμο περί φίμωσης... Πρόσφατα, τα τα οποία θα πρέπει αργότερα να κατα- συνδικάτα της πλειοψηφίας (CCOO και βληθούν για τη χρηματοδότηση επιχειρη- UGT) κάλεσαν σε αγώνα για τη βελτίωματικών επενδύσεων (10 δισ. ευρώ) και ση των μισθών και της αγοραστικής τους τη βελτίωση της «κοινωνικής ασπίδας» δύναμης. Άλλα κινήματα καλούν επίσης για τις πιο επισφαλείς ομάδες του πληθυ- σε κινητοποιήσεις κατά της αύξησης των σμού (6 δισ. ευρώ). τιμών της ενέργειας και του υψηλού κόΑυτά τα ευρωπαϊκά κονδύλια, ωστό- στους ζωής. σο, δεν σταμάτησαν τις περικοπές στις Το κοινό σημείο όλων αυτών των κινη-

τοποιήσεων είναι η έλλειψη σαφούς πολιτικού σημείου αναφοράς. Ίσως επειδή βασικοί συντελεστές αυτών των κινητοποιήσεων εξακολουθούν να συνδέονται με τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που ευθύνονται για τις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις. ▶ Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης Σοσιαλιστών-Ποδέμος για τον πόλεμο και ποια είναι η πολιτική της για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα;

Η κυβέρνηση συνασπισμού PSOE-UP, κατά τη διάρκεια των τριών ετών που βρίσκεται στην εξουσία, δεν έχει εκπληρώσει κανένα από τα μέτρα που τα δύο κόμματα συμφώνησαν για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Προχώρησαν σε νέα εργασιακή μεταρρύθμιση που δεν ακυρώνει την προηγούμενη του Λαϊκού Κόμματος. Σε νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση που εξακολουθεί να μην εγγυάται την αγοραστική δύναμη των συντάξεων ή τον δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος, καθώς προχωρά στη δημιουργία ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Τροποποίησαν και δεν κατήργησαν τον νόμο περί φίμωσης. Αυτή η κυβέρνηση, η οποία έχει αποτύχει επίσης όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτονομιών, λαμβάνει μόνο ανθρωπιστικά μέτρα που δεν αμφισβητούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών της ενέργειας και του χρηματοπιστωτικού τομέα. Υπακούει επίσης σε όλες τις οδηγίες της ΕΕ (η οποία είναι θυγατρική του ΔΝΤ, όπως είδαμε ήδη με την Τρόικα) και δεν αμφισβητεί ούτε τον νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της. ▶ Παράλληλα με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, θα πραγματοποιηθούν διαδηλώσεις και συνδιάσκεψη του αντιπολεμικού και εργατικού κινήματος στη Μαδρίτη. Ποιο είναι το μήνυμά σας για τον διεθνιστικό εργατικό αγώνα των λαών της Ευρώπης;

Πρέπει να υπάρξει πόλεμος μεταξύ των τάξεων για να οικοδομηθεί η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Ούτε ιερή ένωση, ούτε εθνική ένωση, ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και των οργανώσεών της. Αυτή είναι η μόνη εναλλακτική λύση. Χρειαζόμαστε μια υπερεθνική οργάνωση που θα δεσμεύεται να επεκτείνει και να ενισχύει τον αγώνα κατά του πολέμου και την ταξική πάλη σε κάθε χώρα. Από την πλευρά μου, θα συμμετάσχω στην Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στις 25 Ιουνίου στη Μαδρίτη, με συνθήματα «Ούτε με τον Πούτιν ούτε με το ΝΑΤΟ, Έξω οι Βάσεις, Ούτε ένα ευρώ για τον πόλεμο».

∆ιεθνή Γαλλία Παναγιώτης Ξοπλίδης

Οι κάλπες ανέδειξαν τάση κοινωνικής αναταραχής

Ο δεύτερος γύρος των κοινοβουλευτικών εκλογών στη Γαλλία μπορεί να μην προκάλεσε την «πολιτική επανάσταση» που διακήρυσσε ο Ζαν Λικ Μελανσόν, δημιούργησε ωστόσο συνθήκες που θα κάνουν τη δεύτερη θητεία του Εμανουέλ Μακρόν ταραχώδη.

τελευταία χρόνια με το διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης, που δίνει τη δυνατότητα ακόμα και παράκαμψης του κοινοβουλίου με προεδρικά διατάγματα. Ο σκληρός πυρήνας των αστικών και μεγάλου μέρους μεσαίων στρωμάτων συσπειρώθηκε γύρω από το «Κέντρο», που απεχθάνεται τον λαό, αναμασώντας το άθλιο ιδεολόγημα του «λαϊκισμού». Ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός ήταν ο μεγάλος νικητής, καθώς αύξησε την κοινοβουλευτική του ομάδα από 8 σε 89 βουλευτές, εξουδετέρωσε ως «υπεύθυνη δύναμη»

Αντίθετα, στην εμβληματική μάχη της μετανάστριας καμαριέρας Ρασέλ Κέκε, υποψήφιας με το κόμμα του Μελανσόν εναντίον της υπουργού Αθλητισμού του Μακρόν, το κυβερνητικό κόμμα δεν δίστασε να καλέσει σε «συσπείρωση ενάντια στην άκρα αριστερά» για να αποτρέψει –ανεπιτυχώς– την εκλογή μιας γυναίκας-σύμβολο των νέων εργατικών αγώνων. Η συμμαχία NUPES (Νέα Λαϊκή Οικολογική και Σοσιαλιστική Ενότητα) δεν πέτυχε τον στόχο της «συγκατοίκησης». Έγινε όμως ο μεγαλύ-

την αμφισβήτηση του Ζεμούρ και είναι πλέον ο ισχυρότερος πόλος της Δεξιάς συνολικά, καθώς τα παλιά κεντροδεξιά κόμματα υπέστησαν μια ακόμα ήττα. Ο κυνισμός του «δημοκρατικού τόξου» δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα, καθώς φάνηκε ότι τα διλήμματα ενάντια στην ακροδεξιά αφορούν τελικά μόνο τις ηγεσίες της αριστεράς. Το κόμμα του Μακρόν απέφυγε να δηλώσει υποστήριξη των υποψηφίων της αριστεράς όπου μονομαχούσαν με υποψήφιους της ακροδεξιάς και, με την αποχή της οργανωμένης βάσης του, επέτρεψε μια σειρά από νίκες για τη Λεπέν. Μια δημοσκόπηση έδειξε ότι στις περιπτώσεις μονομαχίας ανάμεσα σε υποψηφίους του Μελανσόν και της Λεπέν, το 72% των ψηφοφόρων του κόμματος του Μακρόν επέλεξε να απέχει.

Το κόμμα του Μακρόν απέφυγε να στηρίξει τους υποψηφίους της αριστεράς απέναντι στη Λεπέν, το «δημοκρατικό μέτωπο» αποδείχθηκε προσχηματικό

προεδρία Μακρόν δεν απειλείται από τον κίνδυνο της «ακυβερνησίας», που αφελώς αναπαράγουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ αλλά από την ανάφλεξη του κοινωνικού ζητήματος σε συνθήκες πολέμου και βαθιάς οικονομικής κρίσης. Η τεράστια αποχή δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, κυρίως από τη νεολαία και την εργατική τάξη, δεν πείθεται από κανένα πόλο διακυβέρνησης , αν και αυτά τα στρώματα είχαν μαζική συμμετοχή σε κινήματα όπως τα Κίτρινα Γιλέκα. Η μακρονική εκλογική συμμαχία Ensemble έχασε την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ωστόσο το γαλλικό πολιτικό σύστημα είναι πολύ στεγανοποιημένο, λόγω των προεδρικών υπερεξουσιών, οι οποίες μάλιστα ενισχύθηκαν τα

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

τερος πόλος αντιπολίτευσης, με ηγεμονική παρουσία της Ανυπότακτης Γαλλίας, που εμφανίζεται ως ο βασικός εκφραστής της οργής των λαϊκών στρωμάτων. Η νεολαία της εργασιακής επισφάλειας, η εργατική τάξη που βυθίζεται στη φτώχεια, τα περιθωριοποιη-

μένα «προάστια» των μεταναστών, οι αποικιοκρατούμενες υπερπόντιες κτήσεις ψήφισαν και πάλι μαζικά τον εκλογικό πόλο του Μελανσόν. Ωστόσο, είναι φανερό ότι η «ενότητα» δεν προκάλεσε κύμα μεγαλύτερης λαϊκής συσπείρωσης. Το ποσοστό της NUPES στον πρώτο γύρο ήταν πολύ μικρότερο από το άθροισμα των ποσοστών των τεσσάρων προεδρικών υποψηφίων που συνασπίστηκαν, ενώ η μεγάλη αποχή επηρέασε πολύ περισσότερο τα στρώματα που αποτελούσαν τον στόχο της συμμαχίας. Η NUPES δεν κατάφερε να επαναφέρει προς την αριστερά δυσαρεστημένα τμήματα της εργατικής τάξης που στράφηκαν προς την ακροδεξιά τα προηγούμενα χρόνια, όπως και τον κόσμο της επαρχίας που καταστρέφεται από τις πολιτικές των κυβερνήσεων αλλά και τις συνέπειες της αγροτικής πολιτικής της ΕΕ, του οικονομικού ανταγωνισμού και του πολέμου. Μετεκλογικά φαίνεται ότι κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα σε αυτή τη φάση δεν είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε συνολική συμφωνία σχηματισμού κυβέρνησης. Είναι πιθανό το σενάριο μιας συνεχούς διαπραγμάτευσης για κάθε νόμο, με τον πόλο Μακρόν και της «παλιάς» Δεξιάς να διασφαλίζει την απαραίτητη πλειοψηφία σε κρίσιμες μεταρρυθμίσεις. Ακόμα όμως και η NUPES έχει πολύ χαλαρούς συνεκτικούς δεσμούς. Είναι ενδεικτικό ότι δεν πήρε τελικά καμία θέση για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές, ως οι πλέον φιλο-ΕΕ και φιλοΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, δίνουν ακόμα ένα «μαξιλάρι ασφαλείας» για ανάλογα ζητήματα που θα είναι όλο και πιο οξυμένα την επόμενη περίοδο. Η έκρηξη κοινωνικών αντιδράσεων είναι βέβαιη στη Γαλλία, ο λαός με την αποχή και την στροφή του προς την αριστερά δήλωσε ότι θα αντισταθεί. Για να ανατραπεί όμως η κυρίαρχη πολιτική, δεν αρκούν οι ενότητες χωρίς πρόγραμμα, οι «συγκυβερνήσεις» και οι κοινοβουλευτικοί συμβιβασμοί.

Κολομβία

Εκλογικό πλήγμα στο καθεστώς Ιστορική χαρακτηρίζεται η επικράτηση του πρώην αντάρτη της M-19 και νυν σοσιαλδημοκράτη ηγέτη, Γουστάβο Πέτρο (50,45 %), έναντι του εκκεντρικού εκατομμυριούχου, Ροδόλφο Ερνάντες (47,30 %) στις Κολομβιανές προεδρικές εκλογές. Οι Κολομβιανοί εξέλεξαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους Πρόεδρο προερχόμενο από την Αριστερά, με τον πρώην δήμαρχο της Μπογκοτά να σπάζει την επί σειρά δεκαετιών υπεροχή της δεξιάς και της ακροδεξιάς. H πρωτόγνωρη, για τα δεδομένα της χώρας, στροφή προς τα αριστερά, έχει τις ρίζες της σε ποικίλους παράγοντες. Αρχικά, τα εξεγερσιακά ξεσπάσματα του 2021 απέναντι στην ταξική φορολόγηση, την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας και την ακραία καταστολή αποδυνάμωσαν το προφίλ της δεξιάς και ανέδειξαν τη δυνατότητα μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων και κατακτήσεων. Κατά δεύτερον, οι Κολομβιανοί παρουσιάστηκαν κουρασμένοι από τα αδιέξοδα της νεοφιλελεύθερης οικονομίας και φάνηκε πως πλέον αναζητούν νέες εναλλακτικές για την άμβλυνση των χρόνιων οικονομικών ανισοτήτων, την κατάργηση του αυταρχικού «βαθέους κράτους», του ρατσισμού και σεξισμού και της διαπλοκής του κρατικού μηχανισμού με τις μαφίες των καρτέλ. Τέλος, σαν κινητήριος δύναμη του Πέδρο έδρασε και η δημόσια τοποθέτησή του για σύναψη εκεχειρίας με τις εναπομείνασες αντάρτικες ομάδες από την εποχή του εμφυλίου. Η επαναχάραξη του πολιτικού χάρτη όμως, μένει να φανεί κατά πόσο θα έχει υλικά αποτελέσματα για τον κολομβιανό λαό. Το μετριοπαθές πρόγραμμα και οι αναιμικές δηλώσεις του Πέδρο, γεννούν σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσο πράγματι θα ανακουφιστούν από τον ακραίο πληθωρισμό οι εργαζόμενοι/ες, για το εάν όντως θα πάψει η κολομβιανή γραμμή «απομόνωσης» της Βενεζουέλας και το εάν είναι πρακτικά εφικτή –εντός των καπιταλιστικών πλαισίων– η ανεξαρτησία της χώρας σε ορυκτά καύσιμα, όπως υποσχέθηκε προεκλογικά ο Πέδρο.... Χρίστος Κρανάκης

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

περισκ πιο Τηλεδιάσκεψη των BRICS (Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, Ν. Αφρική) πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, με τον Σι Τζινπίνγκ να τονίζει πως «πρέπει να εγκαταλείψουμε τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου» και τον Πούτιν να μιλά για «απερίσκεπτες κι εγωιστικές ενέργειες μεμονωμένων κρατών»· προφανώς όχι της Ρωσίας. Τα διεθνή καπιταλιστικά μπλοκ είναι εδώ, το εργατικό κίνημα;

Φονικός σεισμός στο Αφγανιστάν Σεισμός 5,9 ρίχτερ –ο μεγαλύτερος εδώ και δεκαετίες– σημειώθηκε την Τετάρτη 23 Ιουνίου στο Αφγανιστάν. Ο σεισμός με επίκεντρο την ανατολική επαρχία Πακτίκα, στα σύνορα με το Πακιστάν, έσπειρε τον θάνατο σε 1.000 ανθρώπους με τις αρχές να σημειώνουν πως ο τελικός αριθμός των νεκρών αναμένεται να αυξηθεί. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει το νεοσύστατο Ταλιμπανικό καθεστώς, ενώ έρχεται σε μια δύσκολη συγκυρία για τον αφγανικό λαό, που ήδη αντιμετώπιζε την επισιτιστική κρίση και τις ισχυρές βροχοπτώσεις της περιόδου. Παρότι η χώρα έχει πληγεί και στο παρελθόν από φονικούς σεισμούς που κόστισαν τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, η φτωχολογιά του Αφγανιστάν, κυρίως στις απομονωμένες επαρχίες, παραμένει εκτεθειμένη στις φυσικές καταστροφές, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσης τις οποίες αναγκάζεται να υπομένει.

FIAT: Εργατική αντίσταση στη Σερβία Η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, η Κραγκούγιεβατς, φημισμένη για τη βαριά βιομηχανία της, σείεται για ακόμα μία φορά από τους αγώνες των βιομηχανικών εργατών. Μετά τις μεγάλες απεργίες στην αυτοκινητοβιομηχανία της FIAT το 2017, που οδήγησαν σε μισθολογικές αυξήσεις και προσλήψεις, οι εργάτες του ίδιου εργοστασίου καλούνται να υπερασπιστούν ξανά τα συμφέροντά τους. Ο ιταλι-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

κός κολοσσός διατύπωσε για ακόμα μία φορά μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια την πρόθεσή του να αποχωρήσει από τη Σερβία και να εγκατασταθεί σε διαφορετικά σημεία της ανατολικής Ευρώπης. Η επιλογή αυτή, που αποσκοπεί στην αύξηση των εταιρικών κερδών, θα οδηγήσει στην απόλυση των τριών τετάρτων από τους 2.000 εργαζομένους της μονάδας, ενώ οι υπόλοιποι καλούνται να ακολουθήσουν τη FIAT στο εξωτερικό!

Βρετανική φυλακή μεταναστών η Ρουάντα Αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλους το απάνθρωπο σχέδιο απέλασης στη Ρουάντα όλων των «παράτυπων» μεταναστών που εισέρχονται στην Βρετανία εμφανίζεται ο Μπόρις Τζόνσον. Παρότι η πρώτη πτήση μπλοκαρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μετά τις διεθνείς πιέσεις του αντιρατσιστικού κινήματος, και μέχρι και ο πρίγκιπας Κάρολος χαρακτήρισε το νομοσχέδιο

«αποκρουστικό», ο Τζόνσον συνεχίζει να υπεραμύνεται των επιλογών του και υποστηρίζει πως δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο. Το σχετικό μνημόνιο συνεργασίας ορίζει πως η αφρικανική χώρα θα δέχεται κάθε εθνικότητος μετανάστες που εισήλθαν «παράνομα» σε βρετανικό έδαφος έναντι αμοιβής ύψους 120 εκ. στερλινών. Η Ρουάντα –χώρα όπου έχει συντελεστεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες το 1994– μετατρέπεται σε φυλακή ψυχών, μέχρι εκείνες να μάθουν τα αποτελέσματα των αιτήσεων ασύλου.

Θερμό απεργιακό καλοκαίρι διεκδικώντας αυξήσεις

ολλοί ίσως να το ονειρεύονταν αλλιώς αλλά, μετά το τέλος των περιορισμών λόγω της πανδημίας, ζούμε το καλοκαίρι της δυσαρέσκειας και των κινητοποιήσεων. Η μία μετά την άλλη, οι μεγάλες πόλεις της Ευρώπης αλλά και του υπολοίπου κόσμου βιώνουν κινητοποιήσεις και απεργίες με κεντρικό ζήτημα το αυξανόμενο κόστος ζωής. Η εμπειρία είναι σημαντική, καθώς φαίνεται πως το ζήτημα αγγίζει την εργατική τάξη και τον φτωχό λαό από την αφρικανική ήπειρο μέχρι το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα και από εκεί χώρες όπως το Βέλγιο, την Αγγλία και την Ιρλανδία. Δημιουργείται έτσι ένα υπόστρωμα που δίνει τη δυνατότητα για την εξάπλωση αγώνων, ακριβώς όταν οι κυβερνήσεις επιχειρούν να δημιουργήσουν συνθήκες εθνικής ενότητας και ομοψυχίας. Για να αποκτήσουμε μία μικρή ιδέα του τι διαδραματίζεται το τελευταίο δεκαήμερο στον κόσμο, αρκεί

πρώτα να ρίξουμε μια ματιά σε δηλώσεις διαδηλωτών κατά τη μεγάλη κινητοποίηση στο Λονδίνο και τη σημαντική πολυήμερη απεργία των εργατών στα σιδηροδρομικά μέσα, που έχει προκαλέσει παράλυση σε μια μητρόπολη του καπιταλισμού. Εντύπωση δημιουργεί η ύπαρξη πλήθους μαρτυριών που μιλούν για εργαζόμενους που ακυρώνουν την προσέλευση στους χώρους εργασίας τους υποστηρίζοντας πως δεν μπορούν να καλύψουν το μεταφορικό κόστος. Πρόκειται για σοβαρό σημάδι δυσλειτουργίας και εμπλοκής του συστήματος. Ενώ ο χαρακτηρισμός των απεργών σιδηροδρομικών ως «Φίλων του Πούτιν» από βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο πέρα από το ότι ο πολεμικός παροξυσμός χρησιμοποιείται πρώτα και κύρια ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό». Αντίστοιχες εικόνες με το Λονδίνο γνώρισε και το Βέλγιο την προηγού-

μενη εβδομάδα, όταν μια πανεθνική απεργία νέκρωσε σημαντικούς διεθνείς κόμβους, όπως το αεροδρόμιο των Βρυξελλών μέσα στην τουριστική σεζόν. Στη γειτονική Γαλλία το αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ νέκρωσε εν μέρει λόγω απεργίας εργαζομένων σεκιούριτι και πιλότων της EasyJet, ενώ ετοιμάζονται απεργίες σε διυλιστήρια και τον ευρύτερο ενεργειακό τομέα. Στην καρδιά του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τη Γερμανία, πραγματοποιήθηκε η πρώτη εδώ και αρκετά χρόνια απεργία ναυτεργατών, ενώ σε απεργιακό αναβρασμό βρίσκεται και ο χώρος του μετάλλου. Στην άλλη πλευρά της υφηλίου, τα οικογενειακά χρέη και οι αυξημένες τιμές έχουν οδηγήσει σε διαδηλώσεις και τους ιθαγενείς του Εκουαδόρ, ενώ και η Τυνησία, απ’ όπου η «αραβική άνοιξη» έζησε μία μεγάλη πανεθνική απεργία. Οι λαοί φαίνεται ότι δεν θα υπομείνουν τη φτώχεια στωικά. Θα γυρίσει αυτός ο κόσμος ανάποδα;