Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 17-18.9.2022 - Αρ. Φύλλου 1585

του ΝΑΤΟ, μοιάζουν να κινούνται Ελλάδα και Τουρκία. Με τον νέο κύκλο καπιταλιστικής κρίσης να συνταράσσει τις δύο χώρες πυροδοτώντας γενικευμένη δυσαρέσκεια, που προς το παρόν δεν εκφράζεται ανοιχτά ούτε στην ανατολική ούτε στη δυτική όχθη του Αιγαίου, αλλά και με τις τεκτονικές πλάκες των παγκόσμιων μπλοκ να αναδιατάσσονται συγκρουόμενες βίαια, Άγκυρα και Αθήνα εξωτερικεύουν την ένταση που συσσωρεύουν λόγω τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών παραγόντων. Η ένταση αυτή μεταφράζεται στον εκκωφαντικό

γότερα ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης στον διμερή ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Την ίδια

τόνισε ο Γιάνης Βαρουφάκης κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε στη ΔΕΘ. Ωστόσο, δεν

αθό-

Παρά τις εμπρηστικές δηλώσεις πολεμικά πλοία Τουρκίας, Ελλάδας και συμμετέχουν σε κοινές ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις Ελληνοτουρκικά Γιώργος Μουρμούρης «Τ ο μέτωπο της Αριστεράς συγκροτείται πριν από τις εκλογές, όχι μετά»,

και να μην συμφωνήσουμε σε μια τέτοια

από το

το

Σχέδιο

τρομοκράτησης

του κόσμου

από τη ΔΕΘ

στην 86η ΔΕΘ. Συμπυκνώνει παράλληλα και τον προεκλογικό σχεδιασμό της Νέας Δημοκρατίας, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων που μπορεί να προκύψουν σχεδόν ανά πάσα στιγμή τους επόμενους εννιά μήνες. Ο πρωθυπουργός θέλησε να αξιοποιήσει προς όφελος της κυβέρνησής του τα αδιέξοδα που προκαλεί σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα η πολιτική της, όπως επίσης και τη διεθνή κρίση και τους ιμπεριαλιστικούς

ανταγωνισμούς σε διεθνές

επίπεδο, στα οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμπλέκει ολοένα πιο βαθιά τη χώρα. Αναφερόμενος στον επικείμενο

χειμώνα και τις τιμές στην

ενέργεια, όπως και στον περιφερειακό ανταγωνισμό ανάμεσα στις αστικές τάξεις

Ελλάδας-Τουρκίας, θέλησε να απευθυνθεί στα πλέον φοβικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας, για να παρουσιάσει τη διακυβέρνηση της ΝΔ ως «όαση σταθερότητας» και ως μια ίσως όχι ικανοποιητική αλλά αναγκαία καταφυγή. «Εμείς έχουμε μία πρόταση διακυβέρνησης πολύ συγκεκριμένη, με τα καλά μας, τα στραβά μας, μας ξέρει ο κόσμο, αν όχι εμείς, ποιοι;», ήταν μία από τις χαρακτηριστικές φράσεις του

Κυριάκου Μητσοτάκη, με την οποία εξέφρασε

ένα –θρασύ και προκλητικό–

πολιτικό αφήγημα. Στην

πραγματικότητα, ζήτησε

από τον κόσμο της εργασίας

να στηρίξει μια πολιτική

φτωχοποίησης, περιστολής

δημοκρατικών δικαιωμάτων, πλήρους αποδιάρθρωσης

των όρων πώλησης

της εργατικής δύναμης, ως

μόνη ρεαλιστική πολιτική

διέξοδο. Εγκαταλείποντας, προφανώς, κάθε προσπάθεια

ανατροπής της.

λειτουργία αυταρχικών μηχανισμών και «εκτάκτων εξουσιών». Όπως χαρακτηριστικά είπε, «υπάρχουν δυνάμεις εντός της χώρας που επιδιώκουν την πολιτική αστάθεια, το θεωρώ περίπου δεδομένο». Αναφέρθηκε σε «αποφάσεις της αμερικανικής Δικαιοσύνης για τη διοχέτευση πολύ

ποσών σε Έλληνες μέσω Ρώσων

με σκοπό να στηθεί δίκτυο φι-

εν μέσω μιας πάρα πολύ δύσκολης συγκυρίας, με έναν πολύ επιθετικό γείτονα, με έναν χειμώνα ο οποίος φαίνεται εξαιρετικά βαρύς, να εκχωρήσουμε την αρμοδιότητα διακυβέρνησης της χώρας σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση. Σε μια εποχή όπου πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις κάθε μέρα». Αντίστοιχη ήταν η ρητορική του και για το αναλογικό εκλογικό σύστημα που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016, προϊδεάζοντας σαφώς για δεύτερες (ακόμη και τρίτες) εκλογές. Σημείωσε ότι «είναι ένα καταστροφικό σύστημα για τη χώρα, θεωρώ ότι οδηγεί σε ασταθείς κυβερνήσεις, σε ετερόκλητες συμμαχίες και σε μία προοπτική μειωμένης αποτελεσματικότητας στην κυβερνησιμότητα,

είναι

οδηγήσει τη χώρα στην επόμενη τετραετία με συνέχεια και σταθερότητα». Η αναφορά αυτή, προφανώς, αποτέλεσε και «πρόσκληση» τόσο για τις δυνάμεις του λεγόμενου «ακραίου κέντρου» όσο και για σχηματισμούς της ακροδεξιάς, όπως η Ελληνική Λύση. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά απέκλεισε το ενδεχόμενο να απευθυνθεί σε μεμονωμένους βουλευτές, προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ή από κόμματα στα δεξιά της ΝΔ, εφόσον αυτό απαιτηθεί από τη συγκυρία. Φυσικά, στο πλαίσιο των… «εκτάκτων αναγκών», δικαιολογήθηκε πλήρως από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η ύπαρξη ενός εκτεταμένου δικτύου υποκλοπών, από το οποίο δεν θα εξαιρούνται οι πολιτικές δυνάμεις και τα πολιτικά πρόσωπα. «Κανείς δεν πρέπει να εξαιρείται δια νόμου από μία εν δυνάμει διαδικασία παρακολούθησης. Εάν το Σύνταγμα ήθελε να προβλέψει κάτι τέτοιο, θα το είχε αναφέρει ρητά», είπε απειλητικά.

του «δύσκολου χειμώνα», που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, αποτελεί πρόκληση προς τη νοημοσύνη των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Κάλπικες υποσχέσεις και μέτρα που θυμίζουν «ασπιρίνη για τον καρκίνο» για τον κόσμο του μόχθου, νέα βοήθεια προς το κεφάλαιο με εισφοροαπαλλαγές και δήθεν «κίνητρα» για πλήρη απασχόληση εργαζομένων. Οι μισθοί καθηλωμένοι στα όρια της πείνας, όταν ο πληθωρισμός και η ενεργειακή ακρίβεια καλπάζουν. 1. Ούτε ένα ευρώ αύξηση έως τον Μάιο του 2023 Η κυβέρνηση, απέναντι στο τσουνάμι της ακρίβειας σε όλα τα βασικά είδη για την επιβίωση του λαού, το μόνο που παρουσίασε ήταν μια αόριστη εξαγγελία περί «νέας αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού», η οποία ωστόσο δεν πρόκειται να ξεκινήσει πριν από την 1η Μαΐου του 2023. Η κυβέρνηση αδιαφορεί παντελώς για το γεγονός ότι 1 στους 5 εργαζόμενους δηλώνει ότι η οικονομική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να ανταπεξέλθει καθόλου στις συνθήκες ακρίβειας και ενεργειακής κρίσης του χειμώνα ή ότι το 80% των εργαζομένων δεν έχει λάβει καμιά αύξηση στον μισθό του εντός του 2022 (έρευνα ΓΣΕΕ). Η κυβέρνηση εξήγγειλε επίσης από 1/1/2023 αναμόρφωση του Ειδικού Μισθολογίου των 20.000 γιατρών του ΕΣΥ και αυξήσεις 10%. Ωστόσο, η ΕΙΝΑΠ κατήγγειλε ότι ακόμα δεν έχουν αποπληρωθεί οι ήδη δεδουλευμένες εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών, οι περικοπές στις αποδοχές τους ανέρχονται στο 52,3% και η εφημεριακή αποζημίωση είναι μόλις 5 ευρώ/ώρα!

. Επιδόματα «πτωχοκομείου»

Χριστούγεννα Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική «επιδότησης» της φτώχειας, όπως άλλωστε έκανε όλη την περίοδο της πανδημίας και τελευταία με την εκτίναξη των τιμών ενέργειας. Υποσχέθηκε ότι τον Δεκέμβριο 2,3 εκατ. «πιο ευάλωτοι» πολίτες θα «στηριχτούν», λαμβάνοντας μόλις 250 ευρώ, ποσό που δεν καλύπτει παρά ελάχιστες ανάγκες. Όσο για το δήθεν «πετυχημένο», όπως το αποκάλεσε ο πρωθυπουργός, πρόγραμμα «Ανακυκλώνω - Αλλάζω συσκευή» και τα 140 εκατ. ευρώ που θα διατεθούν, ουσιαστικά πρόκειται για χρήματα που θα τα καρπωθούν οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες.

ποσοστών τώρα που λήγει η τουριστική σεζόν. Γι‘ αυτό, δήθεν στο όνομα των εργαζόμενων, θα λάβει νέα μέτρα υπέρ των εργοδοτών και κατά των ασφαλιστικών ταμείων και των εργατικών δικαιωμάτων. Μείωση κατά 40% των ασφαλιστικών εισφορών

απασχολούμενοι εργαζόμενοι ανέρχονται σε 710.000 περίπου στον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή 3 στους 10 συνολικά, με αποδοχές

ευρώ καθαρά!

(650 ευρώ)

μέτρο που παρουσίασε είναι η αύξηση του επιδόματος θέρμανσης κατά 126 εκατ. ευρώ, ενώ υποσχέθηκε διεύρυνση κριτηρίων, ώστε το μέτρο να αφορά 1,3 εκατ. νοικοκυριά. Αν το επίδομα αυτό ήταν γλίσχρο και για λίγους τις προηγούμενες χρονιές, τώρα, με τις τιμές των καυσίμων να έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, φαντάζει σχεδόν ανύπαρκτο για να καλύψει και τις στοιχειώδεις ανάγκες θέρμανσης των σπιτιών. Σήμερα, η τιμή στο πετρέλαιο θέρμανσης ανέρχεται σε 1,7 ευρώ ανά λίτρο (χωρίς την κρατική επιδότηση που αναμένεται να ανακοινωθεί), όντας αυξημένη κατά περίπου 45% σε σχέση με πέρυσι. Το φυσικό αέριο έχει αυξηθεί κατά 300%, καθιστώντας απαγορευτική τη χρήση του από περίπου 700.000 νοικοκυριά που είναι συνδεδεμένα στο δίκτυο. Από την άλλη, η κυβερνητική παρότρυνση προς αυτά τα νοικοκυριά να στραφούν φέτος στο πετρέλαιο ή άλλες μορφές καυσίμου, πλην φυσικού αερίου, αποτελεί εμπαιγμό, καθώς το κόστος αντικατάστασης των καυστήρων είναι τεράστιο.

4. Ένας στους τρεις συνταξιούχους χωρίς αύξηση και το 2023

Χωρίς αυξήσεις θα μείνει και το 2023 το 1/3 των συνταξιούχων, περίπου 1 εκατ. δικαιούχοι, εάν ληφθούν υπόψη οι εξαγγελίες Μητσοτάκη. Αλλά και για τους 1,5 εκατ. συνταξιούχους που λάβουν αύξηση, αυτή δεν θα ξεπερνά το 6%! Με δεδομένο όμως ότι ο πληθωρισμός κινείται στα επίπεδα του 11,4%,

όσες μικρές

προσλήψεις με όρους πλήρους απασχόλησης το 2023. Μονιμοποίηση της μείωσης κατά 3 μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών συνολικά για τις επιχειρήσεις. Το μέτρο αυτό παρουσιάζεται από κυβέρνηση και καθεστωτικά ΜΜΕ ως ευεργετικό για τους εργαζόμενους, αλλά η αλήθεια είναι ότι κύριοι ωφελούμενοι είναι οι εργοδότες, που μειώνουν περαιτέρω το «μη μισθολογικό κόστος». Η απώλεια των ασφαλιστικών ταμείων από αυτό το μέτρο υπολογίζεται

τα ενοίκια για κατοικία, η κυβέρνηση έκανε εξαγγελίες και για τη στέγαση. Φυσικά προς ενίσχυση των ιδιωτών, μέσω ΣΔΙΤ στη φοιτητική στέγη, αλλά και αποσκοπώντας στη στροφή της νέας γενιάς προς τον μαζικό δανεισμό από τις τράπεζες, μέσω «ειδικού προγράμματος δανείων» ύψους 500 εκατ. ευρώ, υποσχόμενη «σχεδόν μηδενικό επιτόκιο» για αγορά κατοικίας

έφυγε από κοντά

Μπίστης υπόδειγμα

Το Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου διοργανώνει το Σάββατο 17/9 παιδική γιορτή στο πάρκο με διάφορες δράσεις και εκδηλώσεις. Αναλυτικά το πρόγραμμα στη σελίδα της συλλογικότητας στο Facebook. Ακροβασίες | Βασίλης Παπαγεωργίου Με ένα ... κλικ

ΗΧΟΝ

,

Θανάση Παπαγεωργίου και α-

15 ηθοποιούς. Τη μουσική υπογράφουν

(21/9)

αρχικό

Σάββατο 17/9 στις 7.30 μ.μ. στην πλατεία Αυδή, η Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων (ΑΚΕΑ) διοργανώνει συζήτηση με τίτλο «Έμφυλες Χωρικότητες και Διεκδικήσεις». Θα ακολουθήσει βραδιά με χαλαρή μουσική και αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ. ΠΑΙ∆ΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ Στο «κενό» κάθε απόπειρα τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος Λευκάδα: Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για την ιδιωτικοποίηση του Κάστρου

σταματήσει

οργάνωσης. Το κίνημα δεν ξεχνάει! Δεν ξεχνάει ούτε τη μαύρη επέτειο ούτε τη μέρα της δικαίωσης (έστω μερικής). Απέναντι στη λήθη, οι εκδηλώσεις για τον φετινό «Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη» έχουν ξεκινήσει και κορυφώνονται με τη διοργάνωση μεγάλης συναυλίας στα Λιπάσματα Δραπετσώνας σήμερα Σάββατο 17 Σεπτέμβρη και με διαδήλωση στο Κερατσίνι την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου, στις 6 μ.μ. από το μνημείο Φύσσα. Στη διαδήλωση καλούν σωματεία και σύλλογοι, η ΚΕΔΔΑ, ο Αντιφασιστικός Συντονισμός, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ κ.α. Αντίστοιχες πρωτοβουλίες έχουν δρομολογηθεί και σε άλλες πόλεις. Το αντιφασιστικό διήμερο διοργανώνεται από τον πολιτιστικό σύλλογο «Killah-P» κι έχει ευρύτατη στήριξη. Στόχος των αντιφασιστικών δράσεων δεν είναι μόνο η απότιση φόρου σε όλα τα θύματα της φασιστικής βίας (πριν τον Π. Φύσσα ήταν ο Σαχζάτ Λουκμάν) αλλά και η ανάδειξη διαρκών αντανακλαστικών απέναντι σε κάθε έκφραση ακροδεξιών και φασιστικών αντιλήψεων. Ειδικότερα εφέτος, που διεξάγεται η δίκη σε δεύτερο βαθμό, οι κινητοποιήσεις αποκτούν αναβαθμισμένη σημασία. Η στάση των ηγετών του μορφώματος –με αποκορύφωμα την προσπάθεια Μιχαλολιάκου να πείσει πως έχει ψυχολογικό πρόβλημα λόγω Covid-19 (!)–και το αναμεταξύ τους «πινγκ πονγκ» ευθυνών, δεν πρέπει να σημάνει επανάπαυση για το αντιφασιστικό κίνημα. Άλλωστε, η επιθετική στάση που κράτησαν κατά τη διάρκεια

Oτι το «αυγό του φιδιού» εκκολάπτεται μεθοδικά και συστηματικά από συγκεκριμένους θύλακες, αν και σωστό σαν εκτίμηση, δεν παύει να είναι χιλιοειπωμένο. Αυτό όμως που συχνά διαφεύγει της δημόσιας κουβέντας –ίσως και της Αριστεράς πολλές φορές– είναι ότι ο φασισμός μοιάζει περισσότερο με λερναία ύδρα παρά με φίδι. Ότι ο ακροδεξιός χώρος υπέστη ιστορικό πλήγμα με την καταδίκη της Χρυσής Αυγής –που προήλθε από τη λαϊκή πίεση– είναι γεγονός. Ο οργανωμένος φασιστικός χώρος της Ελλάδας, που συγκροτούντο στον δρόμο και χτυπούσε στη «σκιά» με τρόπο μεθοδικό, είδε το πλέον καταξιωμένο «σπλάχνο» του να συρρικνώνεται δραματικά με τους άλλοτε «βαρβάτους» ηγέτες του να κλαίνε στη βουλή ή/και να δηλώνουν πολιτική

μετάνοια στα δικαστικά έδρανα. Αυτό όμως, επ’ ουδενί, δεν συνεπάγεται καταλυτική ήττα όλων εκείνων των ακροδεξιών αντιλήψεων που έρπονταν εδώ και χρόνια στην ελληνική κοινωνία. Πρόσφατες έρευνες και γεγονότα –πάντα στον απόηχο της καταδίκης– είναι ενδεικτικές. Πριν λίγους μήνες, έρευνα του «Σημείου για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς», ιχνηλάτησε συγκεκριμένες πολιτικές τάσεις που παρότι δεν συγκροτούνται σε κάποιο ανώτερο πολιτικό σκοπό δεν μπορεί παρά να αποτελούν σημείο ανησυχίας. Ενδεικτικά, το διόλου μικρό ποσοστό της τάξεως του 23,5% εμφανίζεται να υποστηρίζει πως η δικτατορία 1967-73 είχε και «καλές πλευρές», με τα μεγαλύτερα ποσοστά να καταγράφονται όχι στη μεγαλύτερη ηλικιακή βαθμίδα –όπως ίσως θα περίμενε κανείς– αλλά

στις ηλικίες 45-54. Εξίσου αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, πως ένα 22,3% των ερωτηθέντων αποκρίθηκε πως εάν η ΧΑ δεν εκτελούσε εγκληματικές ενέργειες, θα ήταν ένα «χρήσιμο κόμμα». Περίπου στα ίδια ποσοστιαία επίπεδα –με ενδιαφέρουσες πάντως παραλλαγές–κυμαίνονται και όσοι διαφωνούν με τους γάμους ομοφυλοφίλων και το κίνημα Μe too και όσοι στέκονται εχθρικά στους/ις μετανάστες/τριες. Ακόμα, ενδιαφέρον έχει και η έκθεση του «Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας» για το έτος 2021, χρονιά που ο ηγετικός κύκλος της ΧΑ όδευε πίσω από τα κάγκελα και τα γραφεία της έκλειναν το ένα μετά το άλλο. Το καταγεγραμμένα περιστατικά ανέρχονται σε 72, αριθμός που μεταφράζεται σε 6 ανά μήνα. Φυσικά ο πραγματικός αριθμός εκτιμάται ως πολύ μεγαλύτερος. Αναμφισβήτητα ο αριθμός των

ανακατατάξεις στον χώρο της «Πατριωτικής Δεξιάς», η υιοθέτηση πτυχών της ακροδεξιάς ατζέντας από το κράτος αλλά και η δράση νεοφασιστικών συμμοριών.

Ασία, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν. Παρά τη «δυσφορία» του Σι προς τον Πούτιν για τις «επιδόσεις» των Ρώσων στην Ουκρανία, ουδείς μπορεί να υποτιμήσει τη σημασία και την ισχύ του νέου πόλου που δημιουργείται. περισκ πιο Ανοιχτοί λογαριασμοί Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν Υποφέρουν Παλαιστίνιοι και Σύριοι Σύγχρονοι σκλάβοι 50 εκατ. άνθρωποι άλυτους λογαριασμούς ανάμεσα στις

Θεωρητικά το καθεστώς της σκλαβιάς τελείωσε στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου τον 19ο αιώνα. Πρακτικά, όμως, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και μάλιστα σε βαθμό φρικιαστικό. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εργασίας, το 2021 υπήρχαν στον πλανήτη περίπου 50 εκατομμύρια σύγχρονοι σκλάβοι, μεγάλο μέρος των οποίων ήταν παιδιά: 28 εκατομμύρια άνθρωποι υπόκεινταν σε καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας, ενώ άλλα 22 εκατομμύρια –στην πλειοψηφία τους γυναίκες και κορίτσια– υποχρεούνταν να παντρευτούν χωρίς τη θέλησή τους. Ίσως ορισμένοι να πιστεύουν, βεβαίως, ότι το φαινόμενο έχει να κάνει με τις καθυστερημένες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Όμως, πέφτουν έξω, καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι το 52% της καταναγκαστικής εργασίας και πάνω από το 25% των καταναγκαστικών γάμων αφορούν τις χώρες με υψηλό ή άνω του μέσου όρου μέσο εισόδημα…

Νέος γύρος αίματος ξέσπασε αυτή την εβδομάδα στον Καύκασο, με την επανάληψη των συγκρούσεων ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, που έχει μέχρι στιγμής κοστίσει τη ζωή σε περίπου 200 στρατιώτες και από τις δύο πλευρές. Επιβεβαιώνεται, έτσι, ότι η εκεχειρία του 2020, μετά τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 6.500 ανθρώπων, άφησε

δύο χώρες και στις

Στο φόντο των βίαιων ανακατατάξεων, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ισραηλινές δυνάμεις πυκνώνουν τις επιθετικές τους ενέργειες, τόσο στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη όσο και στη Συρία. Εκεί όπου ο ΟΗΕ προειδοποιεί, με νέα έκθεσή του, ότι ο εμφύλιος είναι πολύ πιθανό να αναζωπυρωθεί ανά πάσα στιγμή. «Η Συρία δεν μπορεί να αντέξει μια επιστροφή σε γενικευμένες συγκρούσεις και μάχες,

όμως ακριβώς προς τα εκεί φαίνεται να οδεύει», σημείωσε ο ειδικός απεσταλμένος του διεθνούς οργανισμού. Την ίδια στιγμή, πάντως, η Τουρκία –μία από τις χώρες που διατηρούν στρατό στη Συρία– φέρεται να βρίσκεται σε εντατικές επαφές με το καθεστώς Άσαντ, όπως και με τους Ρώσους και τους Ιρανούς που το στηρίζουν, σε μια προσπάθεια να προχωρήσουν σε κοινά αποδεκτή μοιρασιά. Μόνο που στην εξίσωση παίζουν και οι Αμερικανοί.

τακτική του Κρεμλίνου αλλά και το άνοιγμα της συζήτησης (με πρωτοβουλία του ΚΚΡΟ) περί μετατροπής της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» σε κανονικό πόλεμο, αποδεικνύουν πως η ρωσική αναδίπλωση δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο έτσι. Επίσης, αν και ο εκπρόσωπος Τύπου της ρωσικής κυβέρνησης απέρριψε κάθε σκέψη για επιστράτευση, πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως το θέμα έχει τεθεί στο τραπέζι. Άλλωστε, η εγκατάλειψη χιλιάδων ρωσικής καταγωγής και ρωσόφιλων εν μία νυκτί, μόνο εμπιστοσύνη και σιγουριά δεν γεννά στη συγκεκριμένη μερίδα των Ουκρανών πολιτών. Ας σημειωθεί εδώ ότι η ουκρανική αντεπίθεση σημειώθηκε σε μια συγκυρία προετοιμασίας δημοψηφισμάτων ένωσης με τη Ρωσία σε Χερσώνα και Ζαπορίζιε αλλά και αύξησης της ενεργειακής πίεσης στην Ευρώπη,

όπου εμφανίστηκαν οι πρώτες μαζικές διαδηλώσεις περί ουδετερότη-

του βομβαρδισμού εγκαταστάσεων ηλεκτροδότησης και υδροδότησης που άφησαν τη μισή