Ηέκρηξη
διάστημα σε πολλούς χώρους δουλειάς. Πιάνοντας το νήμα αυτών των αντιστάσεων, πρωτοβάθμια σωματεία (οι ΣΕΠΕ
Κ. Σωτηρίου, Ηρώ Κωνσταντοπούλου, οι
ΕΛΜΕ Ε΄ Αθήνας και Άνω Λιοσίων- Ζεφυρίου-Φυλής, και σωματείο Αττικόν)
απευθύνουν πλατύ κάλεσμα σε άλλα
σωματεία, συλλογικότητες σε χώρους
δουλειάς και γειτονιές, στους εργαζόμενους, τη νεολαία και όλο τον λαό, σε
μεγάλη συγκέντρωση στις 7 Οκτωβρίου, 7 μμ πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στα γραφεία της ΕΕ, ημέρα της άτυπης
συνόδου των αρχηγών κρατών στην Πράγα. Καλούν σε «ξεσηκωμό για ρεύμα
3ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022Το θέμα Κινητοποιήσεις Δημήτρης Σταμούλης Ξεσηκωμός για ρεύμα φθηνό, αξιοπρεπή ζωή για τον λαό σοι φόροι είναι αυξημένοι κατά 1,45 δισ. ευρώ έναντι του στόχου που είχε τεθεί στον προϋπολογισμού του 2022, λόγω της ακρίβειας και του υψηλού πληθωρισμού, και οι άμεσοι φόροι είναι αυξημένοι κατά 3 δισ. ευρώ (φόρος εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ). Συνολικά, τα φορολογικά έσοδα στο 8μηνο καταγράφονται αυξημένα κατά 5,5 δισ. ευρώ έναντι των στόχων του προϋπολογισμού. Πώς να περισσέψουν χρήματα για βασικά αγαθά όπως το ρεύμα! Χιλιάδες είναι οι εντολές διακοπής ηλεκτροδότησης σε λαϊκά νοικοκυριά, που εκδίδονται τους τελευταίους μήνες από τους παρόχους ρεύματος. Στο 8μηνο του 2022, έχουν εκδοθεί πάνω από 320.000
της ακρίβειας και το ράλι στις τιμές της ενέργειας διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό κοινωνικό τοπίο ενόψει του χειμώνα, με τους εργαζόμενους και τον λαό να αγωνιούν ακόμα και για το πώς θα εξασφαλίσουν τα βασικά αγαθά για την καθημερινή επιβίωσή τους. Η κατεργασία συνειδήσεων από την κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ κατευθύνει την όποια «διέξοδο» στον περιορισμό βασικών αναγκών και στην «ατομική ευθύνη», τάση που επιχειρείται να ενισχυθεί και από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Το κυρίαρχο μότο είναι ότι «πορευόμαστε με όσα έχουμε», «κόβουμε ζωτικές ανάγκες», με λίγα λόγια, σκοτάδι και ψύχος για την κοινωνική πλειονότητα. Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που μας πλασάρουν. Σε σημαντικά τμήματα της κοινωνίας δυναμώνει η πεποίθηση ότι δεν πάει άλλο έτσι, ότι δεν μπορούμε να πάμε «πιο κάτω». Αψευδής μάρτυρας το ότι μικροί και μεγαλύτεροι αγώνες ξεδιπλώνονται το τελευταίο
φθηνό, ζωή για το λαό», κατηγορώντας ΕΕ και κυβερνήσεις που «προστατεύουν τα ιδιωτικά κέρδη και εξαθλιώνουν τους λαούς», διαμηνύοντας ότι «δεν θα κρυώσουμε και δε θα πεινάσουμε για τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων και του πολέμου», ότι «εμείς θα καθορίσουμε τη ζωή μας, κόντρα στα σχέδιά τους, και σε όλες τις δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ και τη φτωχοποίηση του λαού για τα κέρδη τους». Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και σχετική απόφαση που έλαβε η πρόσφατη σύσκεψη Παρεμβάσεων και εργατικών σχημάτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Επιπλέον, πολλές οργανώσεις της μαχόμενης Αριστεράς συζήτησαν σε σύσκεψη το συντονισμό της δράσης τους προς την κατεύθυνση στήριξης αντίστοιχων κινητοποιήσεων. Σε σχετική ανακοίνωσή της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε αγώνα τον λαό για «ρεύμα αγαθό για όλο το λαό», για να μην μείνει «κανένα σπίτι, σχολείο, νοσοκομείο, χωρίς θέρμανση». Αν δεν αντιδράσει ο ίδιος ο λαός, η κατάσταση θα γίνει πολύ χειρότερη και η λεηλασία του εργατικού μόχθου θα κλιμακωθεί. Ενδεικτικά της έντασης της φοροληστείας σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών είναι τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που δείχνουν ότι στο πρώτο 8μηνο του 2022, τα κρατικά έσοδα ξεπέρασαν τα 35 δισ. ευρώ από άμεσους και έμμεσους φόρους! Οι έμμεεντολές διακοπής, εκ των οποίων το 1/3 έχουν υλοποιηθεί. Δηλαδή, σε περίπου 100.000 σπίτια κόπηκε το ρεύμα επειδή δεν μπορούν να το πληρώσουν! Το γεγονός, δε, ότι η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου έσπασε το φράγμα του 5%, για πρώτη φορά εδώ και πέντε χρόνια κι ενώ η απόδοσή του ήταν για χρόνια σε σταθερά καθοδική τροχιά, μας θυμίζει ότι ο εφιάλτης των μνημονίων είναι εδώ, μαζί με τη σιδερένια φτέρνα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, στο όνομα του «ελέγχου» του δημόσιου χρέους και με βέβαια τη λήψη νέων αντεργατικών μέτρων. Το κλίμα αυτό άλλωστε προετοιμάζει και ο Γ. Στουρνάρας ο οποίος δήλωσε πως «οι οικονομικές εξελίξεις στη ζώνη του ευρώ είναι πιο κοντά στο χειρότερο σενάριο» και ότι «αυτό θα επηρεάσει και τις εξελίξεις στην Ελλάδα», ενώ επισήμανε ότι σταδιακά θα αποσυρθεί η κρατική βοήθεια «για δημοσιονομικούς λόγους»! Ενώ προειδοποίησε ότι για να αποφευχθούν «τα χειρότερα» (;) «προϋπόθεση είναι η τήρηση των δημοσιονομικών στόχων για το 2022 και το 2023» (δηλαδή έλλειμμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ για το 2022 και πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ για το 2023) και η υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων» που «έχουν συμφωνηθεί με την Κομισιόν». Δηλαδή συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, πιο άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, πιο ανεξέλεγκτο πεδίο για τους «επενδυτές» και το κεφάλαιο. Η ψευδαίσθηση ότι κυβέρνηση και ΕΕ θα σπεύσουν να ανακουφίσουν τα εκατομμύρια νοικοκυριά που δοκιμάζονται από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση, καταρρέει εάν δούμε και τις προτάσεις που συζητούν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών. Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου δήθεν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τις υψηλές τιμές φυσικού αερίου, με χρηματοδότηση από ειδικό τέλος ύψους 10 ευρώ ανά θερμική MWh, το οποίο θα επιβληθεί στους ηλεκτροπαραγωγούς για τις ποσότητες του φυσικού αερίου που χρησιμοποιούν, δεν θα αφορά ουσιαστικά τους λαούς. Τα έσοδα πρωτίστως θα κατευθυνθούν στην παροχή ρευστότητας σε ενεργειακές εταιρείες, στη δημιουργία νέων ενεργειακών υποδομών που θα επισπεύσουν την «αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου» και ό,τι περισσεύει θα δίνεται ως… pass για ρεύμα ή καύσιμα ή για λίγα ψώνια σε σούπερ μάρκετ στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά. Πάνω από 320.000 εντολές διακοπής ρεύματος το 8μηνο του 2022· οι 100.000 υλοποιήθηκαν ▸ Σε διαδήλωση καλούν σωματεία και συλλογικότητες 7 Οκτώβρη, 7 μ.μ., πλ. Κλαυθμώνος, ημέρα της Συνόδου Κορυφής για την ενέργεια
ανώτατο όριο τιμών
εισαγωγές φυσικού αερίου.
δυσάρεστα νέα μετέφερε
Ευρωπαίους διπλωμάτες
σχετική ενημέρωση η Γενική
Γραμματέας της Επιτροπής για
την Ενέργεια, Ντίτε Τζουλ Γιόργκενσον την Τετάρτη. Η Επιτροπή θα παρουσίασει εναλλακτικά
ένα «non-paper» με προτάσεις
για κοινές αγορές αερίου, είπε.
Όπως σχολίασαν στο Politico
διπλωμάτες, το Βερολίνο έχει προειδοποιήσει ιδιαίτερα τη φον
ντερ Λάιεν να μην προτείνει ένα
τέτοιο ανώτατο όριο και πως είναι σημαντικό να
καν φτάσει στο Ευρωπαϊ-
και χρειαστεί
η απόφαση. Μια
φυσικού αερίου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση της κατανάλωσης. Ενάντια σε αυτή την προοπτική είναι και το λόμπι των εταιρειών ενέργειας, καθώς κάτι τέτοιο ενδέχεται να έβλαπτε τα υπερκέρδη τους. Την Πέμπτη η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη διάθεση 200 δισ. ευρώ για να μετριάσει τη ραγδαία αύξηση του ενεργειακού κόστους, μέσω του γερμανικού μηχανισμού στήριξης των επιχειρηματιών για τις επιπτώσεις της πανδημίας. «Βρισκόμαστε σε έναν ενεργειακό πόλεμο για την ευημερία και την ελευθερία», τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ. Τα 200 δισ. ευρώ θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για συγκεκριμένους σκοπούς, για βοήθεια σε επιχειρήσεις και ιδιαίτερα σε εισαγωγείς φυσικού αερίου. Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω δημοσιευμάτων ότι τον χειμώνα υπάρχει κίνδυνος εκτεταμένων blackout σε όλη την Ευρώπη. Σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ του Reuters, ακόμα και τα κινητά τηλέφωνα και τα
δεν θα ανάβουμε θέρμανση, αν η θερμοκρασία δεν είναι κάτω από τους 19 βαθμούς και, για να μην κρυώνει, δεν θα φοράει πια πουκάμισο καιγραβάτα αλλά ζιβάγκο, όταν κάνει κρύο. Επίσης, άλλα μέλη της γαλλικής κυβέρνησης εμφανίζονται από τώρα με ισοθερμικά ρούχα!
5ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022Πολιτική ▸ Ακρίβεια χωρίς όριο και νουθεσίες στους φτωχούς να κάνουν οικονομία Ψυχρολουσία από Κομισιόν, κόβει κάθε συζήτηση για πλαφόν Στα… κρύα του λουτρού άφησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που αποφάσισε να επιστρέψει εκτάκτως στις Βρυξέλλες την Πέμπτη, αμέσως μετά την εμφάνιση της στο Athens Democracy Forum, ακυρώνοντας το προγραμματισμένο δείπνο της με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Επισήμως η αιτία της ματαίωσης ήταν η ακύρωση της συνόδου των MED9 την Παρασκευή, ωστόσο –όπως όλοι αντιλαμβάνονται– αντανακλά και την ελάχιστη πολιτική σημασία που δίνει η Κομισιόν στις ελληνικές θέσεις, ειδικά μετά την προειλημμένη απόφαση να μην τεθεί καν σε συζήτηση η πρόταση την οποία υπογράφουν 15 χώρες της ΕΕ μεταξύ των οποίων η Ελλάδα για
στις
Τα
στους
σε
απορριφθεί πριν
κό Συμβούλιο
να αιτιολογηθεί
μέρα πριν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πανηγύριζε χαρακτηρίζοντας «σπουδαία νέα στη μάχη ενάντια στην ενεργειακή ακρίβεια το πλειοψηφικό μέτωπο 15 χωρών της ΕΕ για πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου». Το Βερολίνο σημειώνει, αντίθετα, ότι εάν επιβληθεί το ανώτατο όριο, το φυσικό αέριο θα πρέπει να αναδιανεμηθεί πολιτικά μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αντί να κατανεμηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς, κάτι που δεν επιθυμούν, καθώς οι χαμηλότερες τιμές
δεδομένα ίντερνετ μπορεί να σταματήσουν να λειτουργούν για εκτεταμένες περιόδους, εάν οι διακοπές ρεύματος ή ο περιορισμός της ενέργειας με δελτίο εξουδετερώσουν τμήματα των δικτύων κινητής τηλεφωνίας. Αντί να πάρουν μέτρα υπέρ των καταναλωτών, οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη σπεύδουν να προστατεύσουν τα χρηματιστήρια ενέργειας, μιλούν για το «τίμημα της ελευθερίας» και επιδίδονται σε ένα γελοίο και προσβλητικό σόου για να πείσουν τους φτωχούς πολίτες να κάνουν οικονομία. Είναι χαρακτηριστικό πως ο γάλλος υπουργός Οικονομικών, Mπρούνο Λεμέρ, δήλωσε πως
Αφήστε την αγορά να ρυθμίσει τις τιμές διατάζει η Γερμανία, εν μέσω φόβων για εκτεταμένα blackout Ενέργεια Δημήτρης Τζιαντζής Σ ε αντίθεση με όσα έλεγε προ χρόνων ο Αλέξης Τσίπρας, οι αγορές είναι αυτές που εξακολουθούν να βαράνε το νταούλι και το πολιτικό σύστημα χορεύει στους ρυθμούς τους. Αποκαλυπτική σε αυτή την κατεύθυνση είναι η έκθεση του οίκου αξιολόγησης Moody’s σχετικά με το πιστωτικό προφίλ της Ελλάδας. Οι εκτιμήσεις του διεθνούς οίκου έχουν σημασία στο βαθμό που αντανακλούν και ταυτίζονται στα περισσότερα σημεία με αυτές των δανειστών της χώρας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, ενώ ταυτόχρονα θέτουν κατευθυντήριες γραμμές. Η Moody’s εκτιμάει πως το πολιτικό ρίσκο παραμένει ιδιαίτερα αυξημένο στην Ελλάδα, ειδικά μετά την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στον εκλογικό νόμο κάτι που όπως σημειώνεται καθιστά απίθανο να κερδίσει ένα κόμμα την απόλυτη πλειοψηφία ή αρκετές έδρες για το σχηματισμό ενός σταθερού κυβερνητικού συνασπισμού. Όπως σημειώνεται, αν και ο κίνδυνος για μια ουσιαστική αλλαγή στην πορεία της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής είναι χαμηλός, οι πιστωτές απαιτούν από την Ελλάδα να συνεχίσει τις δημοσιονομικά συνετές δημοσιονομικές πολιτικές, προωθώντας περαιτέρω τις… απαραίτητες θεσμικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Είναι χαρακτηριστική η σημείωση πως η αναβάθμιση σε «επενδυτική βαθμίδα» της Ελλάδας θα μπορούσε να έρθει, το νωρίτερο μερικούς μήνες μετά την ανάληψη της νέας κυβέρνησης και αφού πρώτα υπάρξουν σαφή δείγματα γραφής πως η χώρα δεν έχει ξεφύγει από τις δεσμεύσεις της, όπως η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και η επιστροφή στα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα! Αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον όσον αφορά την Moody's η επιδίωξη αναβάθμισης σε «επενδυτική βαθμίδα» την άνοιξη του 2023, που η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αναγάγει σε... «εθνικό στόχο», πάει περίπατο. Θα ματώσετε για την «επενδυτική βαθμίδα» ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
και το
του δρόμου για τον σοσιαλισμό!». Απέρριψε τις απατηλές ελπίδες των επίδοξων σωτήρων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) καθώς και την αδιέξοδη αναμονή κυβερνητικών λύσεων: «”περίμενε πότε θα γίνουν εκλογές μπας και κάτι αλλάξει”, “περίμενε, περίμενε”... Και όλο στο “περίμενε”»!
Ωστόσο, η άμεση διέξοδος που έδωσε
μάλλον κι αυτή εκλογική: «Με
το ΚΚΕ για να αρχίζουν να αλλάζουν
οι πολιτικοί συσχετισμοί παντού: Από
το κάθε σωματείο και σύλλογο μέχρι
βουλευτικές εκλογές που θα γί-
το αργότερο μέχρι το επόμενο
αλλά και τις δημοτικές και
περιφερειακές εκλογές που θα γίνουν
του χρόνου τον Οκτώβρη». Απέναντι σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που «γρά-
Μπάμπης Συριόπουλος
τους «μεγαλοεπιχειρηματίες και τους εφοπλιστές» και την τάξη τους, που «μαγειρεύουν υποχωρήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στα τραπέζια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ» κι αναρωτιέται «αλήθεια, είναι αυτό πατριωτισμός»; Η ελληνική αστική τάξη για τον γγ της ΚΕ του ΚΚΕ δεν έχει καθόλου διεκδικήσεις στα θαλάσσια σύνορα και τις
ακολουθεί
ετοιμάζεται «για
επώδυνο συμβιβασμό (με
κυριαρχικά
επεξεργασμένο Πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας με την
τάξη, τον λαό στην εξουσία
Ποιοι είναι ή πρέπει
γιχτο, δεν αμφισβητείται συνολικά η σημερινή πολιτική του «κράτους του κεφαλαίου» που θέλει την ενέργεια εμπόρευμα.
Δ. Κουτσούμπας
ραπέμπει
στόχους
γραμμα
7ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022Πολιτική ΚΚΕ ▸ Οι αντικαπιταλιστικοί στόχοι παραπέμπονται στο «επεξεργασμένο πρόγραμμα διακυβέρνησης» του μέλλοντος Σοσιαλιστικές επαγγελίες, απουσία επαναστατικής τακτικής Μ ε επιτυχία, μαζικότητα και πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα έγινε το φετινό 48ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο πάρκο Τρίτση. Το Σάββατο 24 Σεπτέμβρη, έκλεισε με τις ομιλίες του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και του Ν. Αμπατιέλου, γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ. Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα είχε αναφορές σε σημαντικούς εργατικούς αγώνες, όπως στην COSCO και στη ΛΑΡΚΟ και έντονα οραματικά στοιχεία. Χαρακτηριστικά κάλεσε τους νέους ανθρώπους «να παλέψουν με το ΚΚΕ, για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό! Για το τέλος του καπιταλισμού
άνοιγμα
ήταν
τις
νουν
καλοκαίρι
φουν στο πρόγραμμά τους με μεγάλα γράμματα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου», «μόνο το ΚΚΕ έχει σύγχρονο
εργατική
[…]».
να είναι όμως οι στόχοι των αγώνων σήμερα, πώς η κομμουνιστική αριστερά ανεβάζει τη λαϊκή απαιτητικότητα απέναντι στο «πρόγραμμα» εξαθλίωσης, καταστολής και πολέμου των αστικών κομμάτων που εφαρμόζεται; Με ένα «Πρόγραμμα διακυβέρνησης» (ούτε καν επαναστατικό) ενός αόριστου μέλλοντος; Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ κατέδειξε την ουσιαστικά κοινή πολιτική ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την ενέργεια και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, όπως και την ουσία της «επανακρατικοποίησης» των ζημιών σε Γαλλία και Γερμανία· όπως είπε «αυξήσεις στο ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά είχαμε και όταν το 51% της ΔΕΗ ανήκε στο κράτος, αυξήσεις έχουμε και σήμερα που η κυβέρνηση εξακολουθεί να ελέγχει το μάνατζμεντ της επιχείρησης» καθώς «το κράτος του κεφαλαίου δεν αποτελεί ποτέ το αντίβαρο, αλλά πάντοτε το μεγάλο στήριγμα των μονοπωλιακών ομίλων». Απέναντι σε αυτή την κατάσταση αντέτεινε: «Αυτό που επείγει σήμερα για να ανακουφιστεί ουσιαστικά ο να ανακουφιστεί ουσιαστικά ο λαός» περιορίζονται σε οικονομικές διεκδικήσεις. Πουθενά δεν μπαίνει ζήτημα δημόσιας ιδιοκτησίας από το ΚΚΕ, ούτε στις επιχειρήσεις που η ιδιωτικοποίηση απειλεί άμεσα τη δουλειά και τη ζωή των εργατών, όπως στη ΛΑΡΚΟ. Απέναντι στη ραγδαία πτώση του βιοτικού επίπεδου της εργατικής και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων η ΝΔ υπόσχεται 750 ευρώ το 2023, ο ΣΥΡΙΖΑ 800 ευρώ όταν γίνει κυβέρνηση και το ΠΑΜΕ διεκδικεί 825 ευρώ (όλα μεικτά). Και μάλιστα με την άρνηση ενός συνολικού απεργιακού μετώπου, ενός εργατικού κινήματος με πολιτικούς στόχους που θα αποτρέψει τον «χειμώνα του ‘42» που υπόσχεται ο Α. Γεωργιάδης και η κυβέρνησή του. «Το ΚΚΕ παλεύει […] για να γεννηθεί ο “νέος κόσμος”, ο σοσιαλισμός» είπε ο Δ. Κουτσούμπας. Το ζητούμενο είναι η έμπρακτη –και όχι διακηρυκτική και ιδεολογική μόνο– αμφισβήτηση του «παλιού κόσμου» σήμερα. λαός είναι: Η αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών Ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ, η κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, η κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε καύσιμα και Ενέργεια». Από τους στόχους του σήμερα λείπει η εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο όχι μόνο στη ΔΕΗ αλλά και συνολικά στην παραγωγή και παροχή ενέργειας, λείπουν οι στόχοι πάλης που εκφράζουν την ανάγκη να είναι η ενέργεια κοινωνικό αγαθό, φθηνό για όλο το λαό. Όταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην ενέργεια αφήνεται ανέγ-
Ο
και το ΚΚΕ πα-
τους αντικαπιταλιστικούς
στο «επεξεργασμένο πρό-
διακυβέρνησης» του μέλλοντος, ενώ οι άμεσες διεκδικήσεις «για
Ο Δ. Κουτσούμπας βλέπει μόνο «τουρκική επιθετικότητα» και «απαράδεκτες διεκδικήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» από την κυβέρνηση Ερντογάν, ενώ «η ελληνική κυβέρνηση απέσυρε πολύτιμο στρατιωτικό εξοπλισμό από τα σύνορα». Καταγγέλλει
ΑΟΖ,
το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ενώ
έναν
τον Ερντογάν) με θύμα τα
δικαιώματα του ελληνικού λαού». Θύμισε τον ρόλο που «αναλάμβανε για χάρη των ιμπεριαλιστών συμμάχων της η ελληνική αστική τάξη και πριν 100 χρόνια», ξεχνώντας τη Μεγάλη Ιδέα και τον ελληνικό επεκτατικό εθνικισμό που πήγαινε χέρι χέρι με την εξυπηρέτηση των «ιμπεριαλιστών συμμάχων». Στο πλαίσιο ενός «λαϊκού πατριωτισμού», ο Δ. Κουτσούμπας διακήρυξε πως «με το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, ο κάθε πατριώτης, ο κάθε άνθρωπος καλής θέλησης μπορεί και πρέπει να οργανωθεί και να αγωνιστεί για την προάσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων […]». Για το ΚΚΕ η δημόσια και η ιδιωτική ιδιοκτησία σήμερα δεν διαφέρουν καθώς έχουμε να κάνουμε με το «κράτος του κεφαλαίου», αντίθετα ο λαός πρέπει να υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων τα «κυριαρχικά δικαιώματα» του κράτους του κεφαλαίου. «Λαϊκός πατριωτισμός» για ΑΟΖ και συμφέροντα «Κυριαρχικά δικαιώματα»
«κάτω»
αδέλφια της σε
άλλες χώρες είναι παιδιά της
σύγχρονης αστικής πολιτικής
και της κρίσης της. Πρώτο, αποτελεί έκφραση της
του κεφαλαίου
στην εργασία, τα
και δημοκρατικά
τους μετανάστες,
στο να
θεσμική, πιο μετριοπαθής,
Αριστερά
έρθει πιο κοντά
το «δημοκρατικό» και ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα
ακριβώς στο ανάποδο: Να γίνει πιο ανατρεπτική και αντισυστημική, αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική, επιχειρώντας συστηματικά και υπομονετικά να ενωθεί με τον σκοπό της και το εν δυνάμει κοινωνικό υποκείμενο
8 ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022 Εικονοκλάστες Οι προκλήσεις που θέτει η ακροδεξιά Αστικές πολιτικές σε μαύρο φόντο Ποια είναι η απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ιταλία και αλλού; Η αντιγραφή της ατζέντας της για να μην έχει χώρο να δράσει; Η συγκρότηση «δημοκρατικών» και «αντιφασιστικών» μετώπων, από τις δυνάμεις του συστήματος μέχρι την «άκρα Αριστερά»; Η διαμόρφωση εργατικού αντικαπιταλιστικού μετώπου που θα ριζώσει μέσα στη σύγχρονη εργατική τάξη; Γιάννης Ελαφρός Ανάλυση Ηεντυπωσιακή άνοδος του ακροδεξιού σχηματισμού «Αδέλφια της Ιταλίας» θα έχει σημαντικές επιδράσεις διεθνώς και θα ενισχύσει ήδη υπαρκτές τάσεις. Η πρώτη είναι η παραπέρα αντιδραστική μετατόπιση και ανασυγκρότηση της αστικής πολιτικής. Το επιχείρημα είναι διπλό. Η πιο κυνική πλευρά: Αφού η ακροδεξιά «ατζέντα» πουλάει και κερδίζει, να αναδείξουμε κι εμείς αυτά τα θέματα. Η δήθεν «φιλελεύθερη»: Για να μην αφήσουμε τους ακροδεξιούς και τους ρατσιστές να κυριαρχήσουν, να μιλήσουμε και να δράσουμε εμείς κατά των μεταναστών, για παράδειγμα. Βεβαίως, με την υιοθέτηση από την κυρίαρχη πολιτική των βασικών δογμάτων της ακροδεξιάς, κερδισμένη βγαίνει η τελευταία, καθώς μπορεί να κολυμπά σαν το ψάρι στα (βρώμικα) νερά του ρατσισμού και του συντηρητισμού. Αυτό το έχουμε δει στη Γαλλία, όπου η υιοθέτηση από τη Δεξιά, το ακραίο Κέντρο του Μακρόν, τους Σοσιαλιστές κ.λπ. βασικών πλευρών της λογικής της Λεπέν, καθόλου δεν εμπόδισε την άνοδό της, απεναντίας. Στην Ελλάδα, η ΝΔ επιχειρεί σταθερά να εκφράσει αυτές τις λογικές, υλοποιώντας σκληρά αντιδραστική πολιτική και συστεγάζοντας ακροδεξιούς με θιασώτες των ακραίων αστικών αναδιαρθρώσεων. Στο λεγόμενο «προοδευτικό», «δημοκρατικό» ή κεντροαριστερό στρατόπεδο, το πλήρως υποταγμένο στη λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εκλογική επιτυχία της Μελόνι και των ευρωπαίων «αδελφών» της χρησιμοποιείται κυρίως ως μπαμπούλας για την υποταγή της Αριστεράς σε κάποιου είδους «δημοκρατικό» ή «αντιφασιστικό» μέτωπο. Σκοπός του η υπεράσπιση τελικά της σημερινής κατάστασης, του συστήματος, της ΕΕ και της σάπιας αστικής δημοκρατίας, που αποτελούν τον κοινωνικό και πολιτικό βούρκο όπου επωάζεται το «αυγό του φιδιού». Αυτή τη γραμμή στην Ελλάδα προβάλλουν ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, το ΠΑΣΟΚ κ.α. Η υιοθέτησή της μόνο σε ενίσχυση της ακροδεξιάς μπορεί να οδηγήσει, καθώς εντάσσει την Αριστερά στο συστημικό ή και κυβερνητικό πλαίσιο και αφήνει την ακροδεξιά ως μόνη αντιπολίτευση. Η ενίσχυση της ακροδεξιάς και ειδικά οι επιτυχίες της στα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα δεν μπορεί παρά να ηχήσει ως συναγερμός στις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, καθώς αποτελεί μέτρο και της δικής τους κρίσης. Τίθενται δύσκολα ερωτήματα και χρειάζεται οπωσδήποτε αναστοχασμός και αυτοκριτική, κυρίως για τις αιτίες που έχουν απομακρύνει την Αριστερά από την εργατική τάξη και τα πληβειακά στρώματα. Η κατεύθυνση των απαντήσεων, κατά τη γνώμη μας, δεν βρίσκεται
γίνει η
πιο
να
με
αλλά
της επαναστατικής ανατροπής, τη σύγχρονη και σύνθετη εργατική τάξη, χωρίς όμως ευκολίες, τσιτάτα και μονοκαλλιέργεια. Η πρωτιά στις ιταλικές εκλογές ενός ακροδεξιού κόμματος, με φασιστικές ρίζες και αντιλήψεις και μάλιστα 100 χρόνια από τότε που ο Μουσολίνι κατέκτησε την εξουσία, προκαλεί ανατριχίλα. Βεβαίως, η σύγχρονη κυβερνώσα ακροδεξιά και στην Ιταλία και αλλού δεν έρχεται με πορείες μελανοχιτώνων και Τάγματα Εφόδου αλλά με ιλουστρασιόν χαμόγελα, «σκίνχεντ με γραβάτες» και συμφωνίες με αστικά κέντρα. Αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερη επικίνδυνη. Κάθε άλλο, καθώς θα αναλάβει να υλοποιήσει την πολιτική που έχει ανάγκη το σύστημα με τον πιο άτεγκτο τρόπο για τους αδύνατους και με μετωπική αντιπαράθεση με το εργατικό κίνημα και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Η Τζόρτζια Μελόνι και τα ακροδεξιά
επιθετικότητας
απέναντι
κοινωνικά
δικαιώματα,
καθετί το διαφορετικό. Δεύτερο, είναι αποτέλεσμα της τρομερής όξυνσης των καπιταλιστικών ανταγωνισμών και της «επιστροφής» του κεφαλαίου στο εθνικό πεδίο (για να πάρει δύναμη για τη διεθνή μοιρασιά της λείας), που τροφοδοτεί και τους πολέμους, όπως στην Ουκρανία. Το «Πρώτα οι ΗΠΑ», η Ιταλία, η Γαλλία κλπ. ακούγεται παντού κι ενισχύει εθνικιστές, ακροδεξιούς και ρατσιστές. Τρίτο, προσφέρει και μια ψευδαίσθηση στους φτωχούς του κάθε έθνους, πως η «εθνική πολιτική» θα μπορέσει να καλύψει κάπως την κοινωνική τους γύμνια. Αν ο λιγότερος πλούτος μοιραστεί «μόνο σε Ιταλούς», Έλληνες κλπ. κάτι θα περισσέψει και για μας. Τίποτα ψευδέστερο. Στον κόσμο του κέρδους είμαστε όλοι «ξένοι» και ανά πάσα στιγμή μπορεί να περισσεύουμε. Χρήσιμοι στους
«πάνω»,
ψευδαίσθηση των
κινητικότητα
φαίνεται
σκηνή. Πολύ περισσότερο, αφού οι ταλαντώσεις που προκαλεί το εκλογικό αποτέλεσμα στη γειτονική χώρα
δεν οφείλονται σε κάποια… πεταλούδα, αλλά στη 45χρονη πολιτικό με τον
ρατσιστικό λόγο και το νεοφασιστικό
παρελθόν, ενώ τα «μαγνητικά κύματα»
που γεννά η αναταραχή δεν χρειάζεται
να διασχίσουν τον αφιλόξενο Ειρηνικό, αλλά να περάσουν τον στενό πορθμό
του Ότραντο για να προσγειωθούν στη
νότια Βαλκανική.
Η αλλαγή σκηνικού που καταγράφηκε στη Ρώμη δημιούργησε μια δυναμική που, όταν έφτασε στην Αθήνα, κυβερνητικοί παράγοντες, τα κυρίαρχα
κοινοβουλευτικά κόμματα αλλά και τα διάφορα ακροδεξιά… αποκόμματα ανέλαβαν να αποκωδικοποιήσουν κατά το
δοκούν, προωθώντας το δικό τους πολιτικό αφήγημα. Έτσι, λίγες ώρες αφότου
έκλεισαν οι κάλπες στην Ιταλία, ερωτηθείς εάν ανησυχεί μήπως η άνοδος
ΣΥΡΙΖΑ, καλώντας κατόπιν ευθέως τις «προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις» να βγάλουν συμπεράσματα, ώστε «ο ακροδεξιός λαϊκισμός των δυνάμεων που πορεύτηκαν χέρι-χέρι στα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, να μην αποτελέσει εναλλακτική λύση διακυβέρνησης μετά τις επόμενες εκλογές». Η πίεση της Κουμουνδούρου προς τον κομματικό μηχανισμό και το εκλογικό ακροατήριο των ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 είναι κάτι περισσότερο από εμφανής, θυμίζοντας παράλληλα τη θεωρία της «χαμένης ψήφου», με την οποίαν είναι βέβαιο ότι θα κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ
επόμενες εκλογές, προκειμένου να
η «επάρατος Δεξιά».
για τα δύο μεγάλα κόμματα η
Μελόνι έδωσε τη δυνατότητα
Νέα Δημοκρατία να επιχειρηματολογήσει κατά της «ακυβερνησίας», στον δε ΣΥΡΙΖΑ να καλέσει σε συσπείρωση γύρω του ενάντια στην ακροδεξιά απειλή, για τους διαφόρων ειδών κομματάρχες της εγχώριας ακροδεξιάς η νίκη της αποτέλεσε «χαράς Ευαγγέλιο». Για «αφύπνιση της Ευρώπης» έκανε λόγο ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, βρίσκοντας παράλληλα ευκαιρία να ξεδιπλώσει την ατζέντα του νεοσύστατου κόμματός του, με αναφορές σε «ισλαμική εισβολή», «εποικισμό» και «αντικατάσταση πληθυσμών» μέχρι και κριτική στη… σοσιαλιστική πολιτική(!)
9ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022Εικονοκλάστες Αδέλφια του Ντούτσε, ξαδέλφια στην Ελλάδα Η αναμόχλευση του ακροδεξιού και νεοφασιστικού «βάλτου» από την εκλογική νίκη της Μελόνι δεν είναι άσχετη από την «αρχηγική» εμφάνιση που επιχείρησε την Τετάρτη στο Εφετείο της δίκης της Χρυσής Αυγής ο εκτίων ποινή για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Ηλίας Κασιδιάρης. Με πλήθος τραμπούκων «οπαδών» του εντός της δικαστικής αίθουσας, υπό την κάλυψη της αστυνομίας, όπως καταγγέλθηκε, ο Ηλίας Κασιδιάρης εμφανίστηκε φέροντας «τρικάκια» του κόμματός του, το οποίο –σημειωτέον– έσπευσε να αποστείλει συγχαρητήρια επιστολή στην Τζόρτζια Μελόνι. «Η Ιταλία μας δείχνει το δρόμο μαζί με τη Σουηδία και την Ουγγαρία του Βίκτορος Όρμπαν. Ένας νέος άνεμος ανανέωσης πνέει σε ολόκληρη την Ευρώπη», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε σχετικό κείμενο στον ιστότοπο του κόμματος Κασιδιάρη, που επιχαίρει για τη νεκρανάσταση των μεσοπολεμικών «ζόμπι». Για το αντιφασιστικό κίνημα στην Ελλάδα, που τόσο μόχθησε για να απομακρύνει τους φασίστες από τους δρόμους και να τους κλείσει στη φυλακή, οι κινήσεις στον «βάλτο» ακροδεξιάς-νεοφασισμού πρέπει να σημάνουν καμπανάκι εγρήγορσης. Γιατί, για να θυμηθούμε τον Μπρεχτ, η σκύλα που γέννησε το τέρας όχι απλώς παραμένει ζωντανή, αλλά είναι και σε οργασμό. ▸ Πώς αποκωδικοποιούν κόμματα και ακροδεξιά «αποκόμματα» τη νίκη Μελόνι Ακροδεξιοί, ναζί και φασίστες ελπίζουν να μεταφέρουν στην Ελλάδα τις επιτυχίες της ακροδεξιάς σε ευρωπαϊκές χώρες, με τη ΝΔ να προσπαθεί να ενσωματώσει τον χώρο Γιώργος Μουρμούρης Λ έγεται πως το πέταγμα μιας πεταλούδας στον Αμαζόνιο μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα. Κάπως έτσι οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, με την εκλογική νίκη συνασπισμού της ακροδεξιάς υπό την Τζόρτζια Μελόνι,
να προκαλούν
στην εγχώρια πολιτική
της ακροδεξιάς στη γειτονική χώρα «ξαναζωντανέψει» την εγχώρια ακροδεξιά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου έσπευδε να ερμηνεύσει τη νίκη Μελόνι ως ένδειξη της αναγκαιότητας για... ισχυρές, σταθερές κυβερνήσεις. «Στη χώρα μας έχουμε πλούσια και διαφωτιστική εμπειρία για το πόσο κρίσιμη είναι η σταθερότητα και πόσο αναγκαία μία κυβερνητική πολιτική που απαντά στις προκλήσεις με αποτελέσματα που δίνουν λύσεις στις αγωνίες των ανθρώπων», ήταν η απάντησή του, πετώντας «τη μπάλα στην εξέδρα» όσον αφορά το πολιτικό «δια ταύτα». Άλλωστε, ως μόνο μειονέκτημα της κυβέρνησης του διορισμένου τραπεζίτη «σούπερ» Μάριο Ντράγκι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έκρινε την αστάθειά της και όχι φυσικά τον τεχνοκρατικό κυνισμό της που έστρωσε τον δρόμο στην ακροδεξιά. Για την Κουμουνδούρου, η εκλογική νίκη της Μελόνι αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, ώστε να πιέσει «δεξιά» και «αριστερά» της προς την κατεύθυνση συγκρότησης αυτού που ονομάζει «προοδευτική διακυβέρνηση». «Στη γειτονική Ιταλία έβλεπαν τη συμπόρευση Δεξιάς-ακροδεξιάς και τον κίνδυνο τις ακροδεξιάς κυβέρνησης να έρχεται. Εντούτοις, οι υπαρκτές διά φορες των δυνάμεων της Αριστεράς, της κεντροαριστεράς και του Κέντρου δεν παραμερίστηκαν», επεσήμανε ο
στις
ηττηθεί
Αν
εκλογή
στη μεν
της ΝΔ στην οικονομία. Όσο για τους μέχρι πρότινος «συνοδοιπόρους» του Κ. Μπογδάνου, τον Θάνο Τζήμερο και τον Φαήλο Κρανιδιώτη, ο πρώτος ευχήθηκε στη Μελόνι «να γίνει η πρώτη πρωθυπουργός μεγάλης Ευρωπαϊκής χώρας που θα αρχίσει το ξήλωμα του κακόγουστου, τοξικού ισλαμολάγνου βρυξελλιώτικου πουλόβερ», προσθέτοντας ότι «η δυσώδης βιοχλαπάτσα(!) της ΕΕ θα ξαναγίνει Ευρώπη με τις αρχές και τις αξίες της». Όσο για τον δεύτερο, εκτίμησε ότι η νίκη της «πατριωτικής δεξιάς συμμαχίας» (sic) θα σημάνει «τεράστιες αλλαγές και αποδυνάμωση της γερμανικής επικυριαρχίας και του ορθοπολιτικού ολοκληρωτισμού». «Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή», θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς σκωπτικά. Μόνο που η αίσθηση αυτοπεποίθησης που φαίνεται πως αποκτά η ακροδεξιά δεν είναι καθόλου για γέλια. Χρυσή Αυγή: «Σαλεύει» το τέρας του ναζισμού
στον Βόλο, για την υπόθεση βασανισμού του Βασίλη Μάγγου από αστυνομικές αρχές, καλεί ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων της πόλης. Η δίκηπαρωδία των κατηγορουμένων για τον βασανισμό συνεχίζεται και, όπως σημειώνει ο Συντονισμός, «απαιτείται μαζική λαϊκή καταδίκη των μεθοδεύσεων “ξεπλύματος” του εγκλήματος των αστυνομικών, τοπικών παραγόντων, επιχειρηματικών ομίλων και κυβερνήσεων». «Κανένα δικαστικό πλυντήριο δεν ξεπλένει τους βασανιστές του Βασίλη […]. Όλοι στους δρόμους για να καταδικαστούν οι βασανιστές του Βασίλη. Όλοι στους δρόμους για να ξαναπάρουμε στα χέρια μας της ζωές μας», τονίζει. Ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου εκτιμά πως η έκβαση της δίκης είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία των εν εξελίξει αγώνων ενάντια στον ενεργειακό πόλεμο που έχει στήσει το κεφάλαιο και παράλληλα καλεί σε μαζική παρουσία της τοπικής κοινωνίας την ημέρα της δίκης στις 21/10 στα δικαστήρια του Βόλου.
ΚΡΙΤΙΚΗ στην πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, επειδή αρνείται να πάρει αποφάσεις που θα θέσουν σε αγωνιστική τροχιά τους εκπαιδευτικούς, ασκούν με ανακοίνωσή τους οι Παρεμβάσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στην συνεδρίαση του ΔΣ της Ομοσπονδίας στις 22/9, οι Παρεμβάσεις κατέθεσαν ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης. «Σε μια περίοδο που το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να επιτίθεται στον κόσμο της εκπαίδευσης, ΔΑΚΕ, ΠΕΚ, ΣΥΝΕΚ και ΠΑΜΕ επιλέγουν την αδράνεια, αφήνουν ακάλυπτους τους εκπαιδευτικούς και τελικά συνεπικουρούν το υπουργείο Παιδείας να περάσει την πολιτική του», σημειώνουν. «Επιδιώκουμε ο Οκτώβρης να είναι μήνας κινητοποιήσεων και κλιμάκωσής τους μέχρι την απεργία της 9ης Νοέμβρη . Τέλος, προσθέτουν, «στηρίζουμε τις προσπάθειες για συντονισμό
10 ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022 Επικαιρότητα ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΜΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (7/10) Εκδήλωση για τη διεκδίκηση ΣΣΕ, τις αυξήσεις στους μισθούς και την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των δημοσιογράφων διοργανώνει την Παρασκευή 7 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ. η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή. Η εκδήλωση θα γίνει στην ΕΣΗΕΑ (3ος όροφος) και θα μιλήσουν μεταξύ άλλων τα μέλη του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ Σοφία Τσάλα (Alpha), Νεκτάριος Δαργάκης (in.gr) και Νάσος Μπράτσος (ΕΡΤ). ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑ ΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/ Ανταρσία σε Κυβέρνηση-ΕΕ-Κεφάλαιο, διανύοντας τον τέταρτο χρόνο λειτουργίας της, θα πραγματοποιήσει συνέλευση την Κυριακή (9/10) στις 12 το μεσημέρι στο θεατράκι του λόφου Στρέφη (Εξάρχεια). «Συζητάμε για τα μεγάλα προβλήματα των γειτονιών μας και την πλούσια εμπειρία από τις συλλογικές αντιστάσεις και παρεμβάσεις στην πόλη μας, καθώς και την παρουσία μας στο δημοτικό συμβούλιο. Σχεδιάζουμε και οργανώνουμε τις επόμενες δράσεις μας», αναφέρει το κάλεσμα. «ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ»: Η ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΟΜΑ∆Α ΞΕΚΙΝΑ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Η Πεζοπορική Ομάδα «Λαμπηδόνα» ξεκινάει από την Κυριακή (2/10) ξανά τις δράσεις της, επιλέγοντας μια διαδρομή μέτριας έκτασης και ήπιας δυσκολίας. Αφετηρία και τέρμα θα αποτελέσει η είσοδος στο Αθλητικό Κέντρο Κουταλά (απέναντι από το στρατόπεδο Σακέτα) ενώ θα ακολουθηθεί μία κυκλική διαδρομή προς και από τον Λόφο Ταξιαρχών/Φραγκομονάστηρο. Η προβλεπόμενη ώρα αναχώρησης είναι στις 9 π.μ. και θα τηρηθεί αυστηρά. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6977784988. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ Η Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας διοργανώνει μαθήματα αλληλεγγύης σε μαθητές λυκείου, ξεκινώντας από τη Δευτέρα (3/10). Για τον καλύτερο προγραμματισμό, όσοι θέλουν μπορεί να επικοινωνήσουν με την λέσχη στο τηλέφωνο: 6983585829, ή μέσω e-mail στη διεύθυνση: elni.ydragogeio@gmail.com, ή μέσω της σελίδας της λέσχης στο Facebook. Κάλεσμα ΚΕ∆∆Α στη δίκη της ΧΑ Σε μαζική παρουσία στη δίκη της Χρυσής Αυγής την Παρασκευή (7/10) καλεί η Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ). Θα αποτελέσει μια αποφασιστική απάντηση στις προκλήσεις των φασιστών, που εκδηλώθηκαν την Τετάρτη (28/9), αλλά και μια έμπρακτη στήριξη στον αγώνα της οικογένειας Φύσσα, καθώς στις 7/10 θα γίνει η κατάθεση της Μάγδας Φύσσα. Η ΚΕΔΔΑ, μαζί με άλλους αντιφασίστες/στριες, βρέθηκαν και την Τετάρτη στο Εφετείο. ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ πορεία στις 15 Οκτώβρη στην πλατεία Ελευθερίας
των πρωτοβάθμιων σωματείων». ΚΑΛΕΣΜΑ σε σύσκεψη με στόχο την έκφραση πλατιάς αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη απευθύνουν από κοινού η ΠΕΝΕΝ, η ΕΛΜΕ Άνω ΛιοσίωνΖεφυρίου και Φυλής «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», η ΣΕΠΕ Ανατολικής Αττικής «Κώστας Σωτηρίου», ο Σύλλογος εργαζομένων ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και ο ΣΥΒΧΨΑ. Η σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 13/10 στις 6 μ.μ. στην αίθουσα Συνελεύσεων του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (Ομηρίδου Σκυλίτση 19). «Η πρωτοβουλία μας έχει στόχο τη συσπείρωση, τη συμμετοχή και τη συμβολή όλων εκείνων των δυνάμεων που βλέπουν την ανάγκη να αναπτυχθεί στο εργατικό κίνημα η πιο ουσιαστική συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης», σημειώνει το κάλεσμα. Βόλος: Πανελλαδική πορεία στις 15 Οκτωβρίου για τον Βασίλη Μάγγο Παρεμβάσεις: Κατώτερη των αναγκών της περιόδου η ΟΛΜΕ Εργατική σύσκεψη (13/10) για αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό Ακροβασίες | Βασίλης Παπαγεωργίου Με ένα ... κλικ θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση Οι Γειτονιές του Κόσμου του Γιάννη Ρίτσου με ένα κανονικό εισιτήριο των 14 ευρώ! Θέατρο Τζένη Καρέζη ( Ακαδημίας 3, Αθήνα ). Τηλέφωνο επικοινωνίας : 6944189698 ( απαραίτητη η τηλεφωνική προκρά τηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων ). Η προσφορά ισχύει για τις παραστά σεις που θα πραγματοποιηθούν στις 9 και 16 Οκτωβρίου (6.30 μ μ .). ΚΟΥΠΟΝΙ για τους αναγνώστες του
Ιταλίας και η Τζόρτζια Μελόνι στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν περιέχουν, πρακτικά, οτιδήποτε ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό ή απειλητικό για
το κεφάλαιο και το αστικό σύστημα εξουσίας. Όπως και τίποτα πραγματικά ελπιδοφόρο για την κοινωνική πλειοψηφία — για τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων και τη νεολαία, για τους συνταξιούχους
τους άνεργους, για
κά μπορούν να συνοψιστούν στις εξής τέσσερις βασικές ενότητες (όχι κατά σειρά σημασίας και προτεραιότητας), οι οποίες προφανώς και συνδέονται οργανικά μεταξύ τους: Πρώτον, μηδενική ανοχή στους «ξένους», όπως απαιτεί η ταυτότητα του κόμματος αλλά και η Λίγκα του Βορρά, του Ματέο Σαλβίνι. Δεύτερον, χτύπημα στη ρίζα της εκτεταμένης διαφθοράς στο πολιτικό σύστημα, η οποία προβάλλεται και ως βασική αιτία για τη μη συμμετοχή των Αδελφών της Ιταλίας στην κυβέρνη-
Μελόνι εκφράστηκε με τη δήλωσή της «είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή». Τέταρτον, υιοθέτηση μιας πολιτικής η οποία θα έχει ως σημαία ένα γνωστό μοτίβο, το «πρώτα η Ιταλία», με ό,τι αυτό σημαίνει για τη στήριξη της κυβέρνησης προς το «εθνικό» κεφάλαιο αλλά και τη στάση της στην ΕΕ — στη γραμμή που έχουν χαράξει ο Τραμπ,
κα) και, βεβαίως,
τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ήταν, παρ’
12 ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022 Φάκελος / Ιταλικές εκλογές Η συστημική Ακροδεξιά και οι ανάγκες των «κάτω» Η Μελόνι «φύτρωσε» και ωρίμασε πολιτικά, με την αποφασιστική βοήθεια του Μπερλουσκόνι, στο εύφορο έδαφος των ακροδεξιών παραδόσεων, της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, των κρίσεων και της απουσίας της Αριστεράς «Ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός ήρθε σε επαφή με τον Εμανουέλ Μακρόν, τον Όλαφ Σολτς και την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, λειτουργώντας ως εγγυητής για την Τζόρτζια Μελόνι και παρείχε διαβεβαιώσεις σε ό,τι αφορά στα τρία κύρια σημεία της πολιτικής της μελλοντικής κυβέρνησης». Το δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας la Repubblica , την περασμένη Τετάρτη –αν και διαψεύστηκε από το γραφείο του Μάριο Ντράγκι–προκάλεσε αναμφίβολα αίσθηση στην Ιταλία και την Ευρώπη. Κι αυτό διότι ο επικεφαλής της απερχόμενης κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» και πρώην διοικητής της ΕΚΤ φέρεται να ανέλαβε την ευθύνη ότι η Μελόνι δεν θα αλλάξει οτιδήποτε στη στάση της Ρώμης στον πόλεμο της Ουκρανίας και τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, στη θέση της Ιταλίας στο ΝΑΤΟ και, τέλος, στη δημοσιονομική σταθερότητα και τον περιορισμό χρέους και ελλείμματος. Την ημέρα των εκλογών, επίσης, ο ένας εκ των δύο εταίρων της Μελόνι, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος έχει διατελέσει στο παρελθόν τρεις φορές πρωθυπουργός, είχε φροντίσει να παράσχει τις δικές του εγγυήσεις, τόσο προς τις Βρυξέλλες όσο και προς το ιταλικό κεφάλαιο, σάρκα από τη σάρκα του οποίου είναι άλλωστε. «Βρίσκομαι στην πολιτική αρένα για να προσφέρω, μαζί με το κόμμα μου, μια καθοριστική συμβολή και να είμαι ο σκηνοθέτης της επόμενης κυβέρνησης», είπε στους συνεργάτες του ο Καβαλιέρε — που είχε δώσει προεκλογικά τα χέρια με τη Μελόνι και τον Σαλβίνι, ώστε η πρώτη να αναλάβει την πρωθυπουργία. Όσοι ισχυρίζονται, λοιπόν, ότι η ιταλική αστική τάξη (και η ΕΕ) έχει… πανικοβληθεί με το αποτέλεσμα των εκλογών και θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην μακροημερεύσει η νέα κυβέρνηση, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούν. Διότι (και) η Μελόνι είναι ώριμο τέκνο των καιρών. Τ α βασικά συνθήματα και επιχειρήματα που πρόβαλαν τα Αδέλφια της
και
τις γυναίκες (έστω κι αν η νέα πρωθυπουργός είναι γυναί-
για
όλα αυτά, εύληπτα και αποτελεσματικά, ενώ συνοπτι-
ση Ντράγκι — σε αντίθεση με όλα τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα. Τρίτον, υπηρέτηση του γνωστού τριπτύχου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον φασισμό — που στη γλώσσα της
ο Μπάιντεν και ο Μακρόν, ο Πούτιν, ο Σι και ο Μόντι. Αντιθέτως, σε οικονομικό επίπεδο, η Μελόνι απέφυγε συστηματικά να «εκτεθεί» και να αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, ειδικά απέναντι στα πλέον αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Περιορίστηκε σε μια γενικόλογη διακήρυξη περί επαναΓιώργος
Παυλόπουλος
Εγγυήσεις
,
έτσι
ή αλλιώς
της σκληρής λιτότητας και το σκληρό «μπρα ντε φερ» μεταξύ Βορρά και Νότου για το ποιος θα πληρώσει τη «νύφη» έσπειραν την ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό μεταξύ των Ευρωπαίων. Ακόμα, η ολοένα και πιο σκληρή κεντρική εποπτεία πάνω
των Βρυξελλών», το οποίο και εκμεταλλεύτηκε η ακροδεξιά. Ενδεικτικά της επίδρασης της οικονομικής κρίσης
15ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022Φάκελος / Ιταλικές εκλογές ▸ Η παρατεταμένη οικονομική και πολιτική κρίση ευνοεί το φαινόμενο Θερμοκήπιο της ακροδεξιάς η αντιδραστική ΕΕ Χρίστος ΚρανάκηςΟχι. Η πρωτιά της Μελόνι στις ιταλικές εκλογές δεν συνιστά παράδοξο για τα πολιτικά δεδομένα της σύγχρονης Ευρώπης. Αν μη τι άλλο, έρχεται να «κουμπώσει» σε ένα παζλ ακροδεξιών επιτυχιών σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ. Αναζητώντας, λοιπόν, το «γιατί;», δεν νοείται να κοιτάμε κάθε φορά μόνο το «δέντρο» και να χάνουμε το «δάσος». Εάν η επικράτηση της Μελόνι εδράζεται αποκλειστικά στα ιδιαίτερα ιστορικά χαρακτηριστικά της Ιταλίας, τότε ποιος ο συνδετικός κρίκος με την επικράτηση της συμμαχίας Δεξιάς-ακροδεξιάς στη Σουηδία ή τα τεράστια ποσοστά της Λεπέν στη Γαλλία; Η βαθιά οικονομική κρίση που από χρόνια ταρακουνάει την Ευρώπη αποτελεί αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για να εξηγήσει το φαινόμενο. Άλλωστε, ο φασισμός για να καρποφορήσει, πέρα από τη φτώχεια, πρέπει να εκμεταλλευτεί και τις κατάλληλες πολιτικές προϋποθέσεις. Κάποιες από αυτές τις πολιτικές προϋποθέσεις ανά τα χρόνια συγκρότησε σε μεγάλο βαθμό –ηθελημένα ή μη– η ΕΕ και η τροχιά παρατεταμένης σήψης στην οποία βρίσκεται. Πρώτον, ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός που εφάρμοσε η ΕΕ ως «αντίδοτο» της καπιταλιστικής κρίσης του ‘08 έστρωσε το οικονομικό και κοινωνικό υπόστρωμα ανόδου φασιστικών κινημάτων και αντιλήψεων. Οι πολιτικές
από τα κράτη καλλιέργησε στους λαούς ένα αίσθημα ανημπόριας και ταυτόχρονης οργής απέναντι στους «γραφειοκράτες
και την αντιμετώπισή της από τους μηχανισμούς της ΕΕ, είναι τα εκλογικά «ξεπετάγματα» (κυρίαρχα στο Νότο) φασιστικών μορφωμάτων εκείνα τα χρόνια. Δεύτερον, η «συνεργατική» σχέση μεταξύ ΕΕ και ακροδεξιάς έπαιξε και αυτή καταλυτικό ρόλο. Από τη μία, τα κόμματα της ευρωπαϊκής Δεξιάς υιοθετούν τα τελευταία χρόνια μια ολοένα και πιο ακροδεξιά ατζέντα παλεύοντας επί ματαίω να ανακτήσουν το εκλογικό έδαφος που έχασαν στα «δεξιά» τους. Συνεπώς, και εν όψει των κρισιακών φαινομένων που είχε να αντιμετωπίσει, η ΕΕ σαν οντότητα εκπλήρωσε τον ιστορικό της ρόλο και ολοκλήρωσε την αντιδραστική της στροφή υλοποιώντας ολοένα και πιο ακροδεξιά μέτρα σε ζητήματα μετανάστευσης, στρατικοποίησης κράτους/αστυνομίας και καταστολής. Από την άλλη, τα περισσότερα ακροδεξιά μορφώματα «αμβλύνουν» τις απόψεις τους σε μια σειρά θεμάτων, κυρίαρχα οικονομικού χαρακτήρα, ώστε να μεταμορφωθούν σε «υπεύθυνες» πολιτικές δυνάμεις έτοιμες να (συγ-)κυβερνήσουν. Χαρακτηριστικές είναι οι οπορτουνίστικες δεσμεύσεις υποταγής της Μελόνι σε ΕΕ και ΝΑΤΟ το τελευταίο διάστημα, περίοδο που «ξαφνικά» αποκήρυξε κάθε ευρω-σκεπτικστική δήλωσή της. Τρίτον, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της προσέφεραν στην ακροδεξιά κάτι για το οποίο πάλευε ανεπιτυχώς εδώ και χρόνια, την αποδυνάμωση του λαϊκού παράγοντα. Από την ενορχήστρωση της ανιστόρητης θεωρίας των «δύο άκρων», μέχρι τη σκλήρυνση του ποινικού κώδικα για απεργίες και διαδηλώσεις, ήταν η ΕΕ και οι «κεντρώες» και «μετριοπαθείς» κυβερνήσεις της που στήθηκαν στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της Αριστεράς και των κινημάτων. Ακόμα, οι πρόσφατες επιλογές της ΕΕ σε γεωστρατηγικό επίπεδο αποτελούν ίσως το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα για το πώς η ακροδεξιά νομιμοποιείται εντός του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Η στήριξη στον ναζιστικό «Δεξιό Τομέα» στην Ουκρανία το ’14 και τώρα η πλήρης αποδοχή της κυβέρνησης Ζελένσκι δείχνουν πως η ΕΕ δεν διστάζει να «αγκαλιάσει» τον φασισμό, όταν αυτός εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Τέλος, η κρίση που ταλανίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο στο επίπεδο της οικονομίας έχει μεταφερθεί για τα καλά και σε αυτό της πολιτικής. Η όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών μεταφράστηκε σε άνοδο των εθνοπροστατευτικών-εθνικιστικών κινημάτων, επιφέροντας σοβαρά πλήγματα στην πολιτική συνοχή της ΕΕ και στο γεωστρατηγικό εκτόπισμά της. Ταυτόχρονα, η έκρηξη της λαϊκής δυσφορίας προς τις Βρυξέλλες και η μετατόπιση της κοινωνικής συνείδησης από το δόγμα της «Ευρώπης των Λαών», πλέον αποτελούν ταυτοτικά χαρακτηριστικά μέρους των Ευρωπαίων, που δεν αναμένεται να αλλάξουν εύκολα. Αυτές τις κρισιακές συνθήκες είναι που εκμεταλλεύονται τα κάθε λογής ευρωπαϊκά εθνικοπροστατευτικά μορφώματα που καταγράφουν εκλογικές επιτυχίες. Η εκλογή της Μελόνι όμως, δεν μπορεί να αναγνωστεί απλά σαν μια προσθήκη στο ψηφιδωτό των αντιδραστικών κυβερνήσεων στην Ευρώπη. Αντίθετα, είναι επικίνδυνη όχι μόνο για τον ιταλικό εργαζόμενο λαό και τους μετανάστες που περνάνε στη χώρα αλλά και για το σύνολο της ευρωπαϊκής επικράτειας, καθώς αποτελεί πιθανό έναυσμα για συγκρότηση ακροδεξιών (συγ-)κυβερνήσεων στην «καρδιά» της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, η πρώτη επικράτηση (ανοιχτά) ακροδεξιού υποψηφίου στον πλέον κλειστό πυρήνα της ΕΕ και συγκεκριμένα στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομίας της, ενδέχεται να ανοίξει ένα νέο κύκλο ενίσχυσης της ακροδεξιάς σε κεντρικές χώρες της Ευρώπης, όπου είχε πολυετή παρουσία, αλλά το ενδεχόμενο κυβέρνησης έμοιαζε απίθανο. Πλέον, οι ιταλικές εκλογές «έσπασαν τα ταμπού» και ο δρόμος προς την κυβέρνηση ανοίγει για τη Λεπέν στη Γαλλία, το Vox στην Ισπανία, το Chega στην Πορτογαλία και τα αντίστοιχα μορφώματα στις Κάτω Χώρες. Η Μελόνι ως καταλύτης
με τις παλαιστι-
Αρχές να αμφισβητούν
εκδοχή. Η Φατάχ, του
προέδρου Μαχμούντ
Αμπάς, κάλεσε σε διαμαρτυρίες και
γενική απεργία στη Δυτική Όχθη. Ο νέος αυτός κύκλος έντασης έχει καταστήσει τη φετινή χρονιά ως την
αιματηρή από το 2015, με δεκάδες Παλαιστινίους να έχουν χάσει
ζωή τους, ανάμεσά τους και άμαχοι, όπως η δημοσιογράφος του Al Jazeera, Σιρίν Αμπού Άκλεχ.
Αδιέξοδα φαίνεται πως είναι τα πράγματα στο Αφγανιστάν, με την επισιτιστική κρίση να συνεχίζει να θερίζει. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με τον αυξημένο πληθωρισμό, έχουν ωθήσει εκατομμύρια οικογένειες σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και πείνας. Στον απόηχο της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων 27 χρόνων και της ταυτόχρονης εκτόξευση των τιμών
λαϊκών διεκδικήσεων. Η οικονομική βοήθεια
που στέλνει η Δύση προφανώς δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει το δυσθεώρητο πρόβλημα. Σύμφωνα με τον ΟHE, πέραν του Αφγανιστάν, ο λιμός απειλεί άλλες 18 χώρες του πλανήτη, με τις ζωές σχεδόν ενός εκατομμυρίου ανθρώπων να βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο λόγω ασιτίας.
«Καθαρή» νίκη έναντι της Ρωσίας πέτυχαν οι ΗΠΑ στις εκλογές της
«Διεθνούς
Τηλεπικοινω-
(ITU) των Ηνωμένων Εθνών.
εκλεκτή της Ουάσιγκτον, Ντορίν
αναδείχτηκε
με τις ΗΠΑ να μιλούν για περαιτέρω απονομιμοποίηση της Ρωσίας από τη διεθνή κοινότητα, η οποία πάντως –αν και η ψηφοφορία δεν ήταν φανερή– φέρεται να κέρδισε την υποστήριξη της Κίνας. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι εκλογές στο ITU αντικατοπτρίζουν την ευρύτερη αντιπαράθεση για τον έλεγχο του Διαδικτύου μεταξύ των ισχυρών χωρών που επιθυμούν να παίξουν
αναβαθμισμένο ρόλο στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Η οξυμένη αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας εμφανίζεται πλέον σε όλα τα επίπεδα.
24 ΣΑΒΒΑΤΟ 1 - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022 ∆ιεθνή Κούβα, μια επανάσταση στον «θεσμό» της οικογένειας «ΟΟικογενειακός Κώδικας ήταν μία αναγκαιότητα, καθώς το έθνος έχει γίνει πιο ετερογενές και υπήρχαν χρέη από νομικής άποψης, πράγματα που γίνονταν εμφανή από τις καθημερινές ιστορίες ζωής, οι οποίες καταγράφονταν στις ερευνητικές εργασίες και στις καταστάσεις που συζητούνταν στα δικαστήρια». Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος της Κούβας, Μιγκέλ Ντίαζ-Κανές, επικρότησε το θετικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (η συμμετοχή άγγιξε το 75%, ενώ το ποσοστό έγκρισης το 67% των έγκυρων ψήφων) με το οποίο εγκρίθηκε ο προτεινόμενος Οικογενειακός Κώδικας. Ήταν ένα δημοψήφισμα που υπήρξε το επιστέγασμα 79.000 διαδικασιών δημόσιας διαβούλευσης μέσα στη χρονιά, οι οποίες κατέληξαν στο ξαναγράψιμο των μισών άρθρων. Πρόκειται, δε, για το δεύτερο που διοργανώνεται στην Κούβα μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Ντίας-Κανές το 2018 — το προηγούμενο αφορούσε την έγκριση του συντάγματος το 2019. Ο νέος Οικογενειακός Κώδικας της Κούβας σχολιάστηκε ευρέως για τον προοδευτικό του χαρακτήρα, καθώς διασφαλίζει τα δικαιώματα στον γάμο και την τεκνοθεσία στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, ενισχύει τη θέση της γυναίκας και αυξάνει την προστασία των παιδιών. Ο γάμος χαρακτηρίζεται ως «ο συναινετικός δεσμός (ένωση) μεταξύ δύο ανθρώπων», χωρίς να προσδιορίζεται το φύλο τους, ενώ δίνεται η δυνατότητα σε ζευγάρια ανεξαρτήτως φύλου να αποκτήσουν παιδιά και με διάφορες υποβοηθητικές μορφές της αναπαραγωγικής τεχνολογίας (π.χ. παρένθετες μητέρες), αρκεί να μην εμπλέκονται κερδοσκοπικοί λόγοι. Στο ζήτημα της οικογένειας, αναγνωρίζεται η ισότητα της εξ αίματος συγγένειας με την ένωση ανθρώπων που προκύπτει από κοινωνικο-συναισθηματικούς δεσμούς σε μια σταθερή και διαρκή σχέση. Από εδώ προκύπτει μία αναγνώριση και της πολυγονεϊκότητας, ανεξαρτήτως ύπαρξης βιολογικού δεσμού, αρκεί τα συγκεκριμένα άτομα να έχουν εκπληρώσει με τη συμπεριφορά, τη θέληση και την πρόθεσή τους τα καθήκοντα της γονεϊκότητας. Έτσι, αναγνωρίζονται εξάλλου και τα δικαιώματα των θετών μητέρων ή πατέρων. Επιπλέον, αναγνωρίζεται το δικαίωμα της επικοινωνίας με όλο το συγγενικό δίκτυο. ανεξάρτητα από την κατάσταση του ζευγαριού και πάντα υπό την πρωταρχικότητα του οφέλους των παιδιών. ενώ κατοχυρώνεται η αναγνώριση της οικιακής εργασίας και ενισχύεται η συμμετοχή και των δύο φύλων σε αυτή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δεξιά, φιλοαμερικανική αντιπολίτευση στην Κούβα. μαζί με θρησκευτικές οργανώσεις, διεξήγαγαν καμπάνια για το «όχι», υποστηρίζοντας πως ο Οικογενειακός Κώδικας διαλύει την παραδοσιακή κουβανική οικογένεια. κόσμος Ανάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη «Απαιτούμε αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές». Με αυτό το σύνθημα στη γενική απεργία της Πέμπτης απάντησαν χιλιάδες Γάλλοι στην πρόκληση της κυβέρνησης Μακρόν να ανοίξει πάλι το συνταξιοδοτικό, με αύξηση των ορίων ηλικίας και άλλες αντιδραστικές ρυθμίσεις. Και έπεται συνέχεια, παρά τον προσχηματικό «εθνικό διάλογο» που ξεκινά η κυβέρνηση. περισκ πιο Αφγανιστάν: Συνέχεια της επισιτιστικής κρίσης Οι ΗΠΑ νικήτριες της «μάχης του Ίντερνετ» Ισραήλ: Το κράτοςδολοφόνος επιτίθεται των τροφίμων παγκοσμίως, ο λαός του Αφγανιστάν φτωχοποιείται περαιτέρω, ενώ το αντιδραστικό καθεστώς των Ταλιμπάν δεν αφήνει πολλά περιθώρια
Ένωσης
νιών»
Η
Μπόγκνταν-Μάρτιν,
νέα πρόεδρος με 139 ψήφους, αφήνοντας αισθητά πιο πίσω τον εκλεκτό της Μόσχας, Ρασίντ Ισμαΐλοφ, ο οποίος συγκέντρωσε μόλις 25. Οι συγκρίσεις με τους γεωστρατηγικούς συσχετισμούς δεν άργησαν, Αμείωτη παραμένει η επιθετικότητα του Ισραήλ απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης. Το τελευταίο επεισόδιο –τουλάχιστον μέχρι το Πριν να ταξιδέψει στο τυπογραφείο– συντελέστηκε στις 27 Σεπτέμβρη με τον θάνατο τουλάχιστον τεσσάρων Παλαιστινίων και τον τραυματισμό άλλων 44 κατά την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση στην πόλη Τζενίν στο βόρειο τμήμα της Δυτικής Όχθης. Το Ισραήλ υποστήριξε πως η σφαγή ξεκίνησε όταν πυροδοτήθηκε εκρηκτικός μηχανισμός εναντίον των δυνάμεών του,
νιακές
την παραπάνω
Παλαιστίνιου
πλέον
τη
