ς το ακούσει η ελληνική κοινωνία: οι αστυνομικοί αυτοί κυκλοφορούν ελεύθεροι, ένστολοι, ένοπλοι και επικίνδυνοι [...] με κατεύθυνση του Υπουργού για περισσότερες “καταδιώξεις” και με ευθεία στοχοποίηση “ομάδων υψηλής παραβατικότητας”». Με τα λόγια αυτά, τη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021, οι δικηγόροι της οικογένειας του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη, που έπεσε νεκρός από 36 σφαίρες αστυνομικών στο Πέραμα Αττικής, κατήγγειλαν την πολιτική και θεσμική κάλυψη του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου στους «πιστολέρο» της ομάδας ΔΙΑΣ, που έστρωνε τον δρόμο για το επόμενο περιστατικό σοβαρού τραυματισμού ή και θανάτου από τους «κυνηγούς κεφαλών» με τη μπλε στολή. Το περιστατικό αυτό ήρθε 13 μήνες μετά, με τον πυροβολισμό πισώπλατα του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη κατά τη διάρκεια καταδίωξης στη δυτική Θεσσαλονίκη, που ξεκίνησε όταν ο νεαρός Ρομά δεν πλήρωσε καύσιμα αξίας 20 ευρώ. «Το πέρασμα από τον κολασμό της εγκληματικής πράξης στη στοχοποίηση ομάδων πληθυσμού –οι Ρομά είναι μία από αυτές– συνιστά οριστικό διαζύγιο της ΕΛΑΣ με τις βασικές ορίζουσες του κράτους δικαίου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα λογοδοτήσει σε διεθνή φόρα και δικαιοδοτικά όργανα για τη συστηματοποίηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Μέχρι τότε, όμως, δυστυχώς είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα υπάρξουν παρόμοια περιστατικά που θα καταλήξουν ξανά σε θανάτους», ανέφερε ακόμα (προφητικά) η ίδια ανακοίνωση των Ηλία Γιαννόπουλου, Θανάση Καμπαγιάννη και Αλεξάνδρας Καραγιάννη, οι οποίοι ξεκαθάριζαν ότι «η ευθύνη για ό,τι ακολουθήσει ανήκει πλέον στα χέρια των πολιτικών προϊσταμένων της ΕΛΑΣ και στις κεφαλές της κυβέρνησης». Ποιες ήταν οι δηλώσεις και ενέργειες του Τάκη Θεοδωρικάκου,
ξηλώνοντας τη διοίκηση της Άμεσης Δράσης και δηλώνοντας ότι «δεν μπορεί να διακόπτεται καμία καταδίωξη και έρευνα ατόμων που ελέγχονται για παραβατική και παράνομη συμπεριφορά και δεν μπορεί να υπάρχει ανοχή σε περιοχές και ομάδες υψηλής παραβατικότητας». Έναν χρόνο μετά και ενώ μεσολάβησαν αρκετά περιστατικά καταδίωξης με πυροβολισμούς, ο 16χρονος Κώστας Φραγκούλης κατέληγε να χαροπαλεύει στο «Ιπποκράτειο» της Θεσσαλονίκης με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η δημιουργία μιας αστυνομίας που «θα κάνει χρήση των όπλων της» απο-
και νυν υπουργοί της ΝΔ,
Άδωνις Γεωργιάδης και
Βορίδης, είχαν καταθέσει από
τροπολογία για να επιτραπεί η χρήση όπλου από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια καταδίωξης. «Σε περίπτωση καταδίωξης υπόπτων που σχετίζονται με
εγκληματικές δραστηριότητες, ο αστυνομικός δύναται να κάνει χρήση πυροβόλου όπλου, χωρίς να απαιτείται να συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις του
παρόντος άρθρου (σ.σ., το άρθρο 3 του Ν. 3169/03)», ανέφερε η τροπολογία των τριών ακροδεξιών βουλευτών. Έπρεπε να περιμένουν δέκα χρόνια, ωστόσο οι τρεις άλλοτε βουλευτές του κόμματος Καρατζαφέρη κατάφεραν να δουν το «όνειρό τους» να παίρνει σάρκα και οστά και μάλιστα από μία κυβέρνηση στην οποία βρίσκονται επικεφαλής υπουργείων καίριας σημασίας. Βεβαίως, χρειάστηκε να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι: Η έκρηξη της κρατικής βίας και καταστολής την περίοδο των πρώτων μεγάλων αντιμνημονιακών απεργιών και κινητοποιήσεων· η κοινή δράση αστυνομίας - Χρυσής Αυγής την περίοδο 2012-2013, τουλάχιστον μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα· η κανονικοποίηση της καταστολής την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ («να ξεδοντιαστούν όλα τα φίδια που απειλούν την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία» καλούσε ήδη από τον Ιούνιο του 2015 ο τότε αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης). Και η εκλογή της κυβέρνησης της ΝΔ το 2019 με το δόγμα «νόμος και τάξη» στην προμετωπίδα. Το πλαίσιο μέσα στο οποίο οξύνεται ξανά σήμερα η καταστολή δεν είναι βεβαίως ίδιο με το 2019. Τότε, με την αύρα
της νίκης και πατώντας πάνω στα κοινωνικά αποκαΐδια του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία επιχείρησε να εξανδραποδίσει τα κινήματα, να ισοπεδώσει την αντικαπιταλιστική Αριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο, να πετάξει στον Καιάδα της σαδιστικής κρατικής βίας τους «παρίες» της κοινωνίας, να δημιουργήσει έναν χώρο παραγωγής τρόμου και συμμόρφωσης που άγγιζε τις παρυφές της «κανονικότητας», όπως έδειξε η περίπτωση Ινδαρέ. Η καταστολή ήταν μια επένδυση για το μέλλον.
Σήμερα, το μέλλον είναι εδώ. Οι διαδοχικές και πολύμορφες καπιταλιστικές κρίσεις, οι θηριώδεις ανισότητες που γέννησε η δεκαετία των μνημονίων και η βαθειά ταξική πολιτική της ΝΔ, οι δυσοίωνες προοπτικές για εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα, σε συνδυασμό με τις μαχητικές αντιστάσεις που συνάντησε η εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» όλα τα προηγούμενα χρόνια, δημιουργούν ένα εύφλεκτο πεδίο, πολύ λιγότερο ανεκτικό προς την κρατική καταστολή. Οι παλλόμενες διαδηλώσεις
κατανάλωση. Δηλαδή να φανεί προς την κοινωνία που στενάζει από την ανέχεια και την ακρίβεια, ότι η κυβέρνηση «αντιστέκεται» στις τρεις φορές «σωσμένες» τράπεζες, που μόνο φέτος εκτιμάται ότι θα έχουν κέρδη 3,5 δισ. ευρώ! Καρπός αυτή της φανταστικής «σύγκρουσης» ήταν ότι σε… δύο εβδομάδες οι τράπεζες θα παρουσιάσουν τις προτάσεις τους για το πώς δήθεν θα
διευκολύνουν τους δανειολήπτες και πώς θα μειώσουν την ψαλίδα των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων. Η κυβέρνηση «ξαναθυμήθηκε» τις ληστρικές προμήθειες στις τραπεζικές συναλλαγές –για τις οποίες τρία χρόνια στην εξουσία δεν έχει λάβει το παραμικρό μέτρο– για να πιέσει, υποτίθεται, τις τράπεζες να «βάλουν πλάτη». Ωστόσο, καμιά πρόθεση της κυβέρνησης δεν υπάρχει για επιβολή έστω έκτακτου φόρου στα υπερκέρδη των τραπεζών, όπως ξεκαθάρισε ο Χρ. Σταϊκούρας. Ενώ και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης από το Λονδίνο απάντησε ότι «δεν υπάρχει ανάγκη επιπλέον φορολόγησης των κερδών των τραπεζών». Ο αθυρόστομος Αδ. Γεωργιάδης σχετικά με το θέμα των επιτοκίων είπε ότι «οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και η κυβέρνηση δεν μπορεί να διατάξει και να νομοθετήσει το κοστολόγιό τους»! Ποια είναι όμως τα περιβόητα μέτρα που συζητάνε κυβέρνηση και τραπεζίτες; Πρώτον, η καλύτερη αξιοποίηση του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης. Δεύτερον, η
αόριστη «στήριξη των ευάλωτων συνεπών δανειοληπτών», δηλαδή μόνο αυτών που με «χίλια ζόρια» πληρώνουν τις δόσεις τους, αλλά καμιά αναφορά στους χιλιάδες που πλέον αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υπέρογκες αυξήσεις. Τρίτον, η μείωση της ψαλίδας των επιτοκίων χορηγήσεωνκαταθέσεων, που είναι από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ, καθώς οι τραπεζίτες μόνο να αυξάνουν αυτά που εισπράττουν ξέρουν αλλά όχι κι αυτά που θα έπρεπε να δίνουν, αν και αυτή η συζήτηση αφορά πρακτικά όσους έχουν καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ. Να σημειωθεί ότι σήμερα το επιτόκιο καταθέσεων είναι περίπου… μηδενικό (κατά μέσο όρο 0,05%), ενώ το μέσο επιτόκιο χορηγήσεων κυμαίνεται στο 4,86%. Και τέταρτον, η «επαναξιολόγηση» των προμηθειών που χρεώνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους. Να σημειωθεί ότι τους πρώτους εννέα μήνες του 2022 οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν εισπράξει από τις χρεώσεις αυτές περισσότερα από 1,3 δισ. ευρώ, το οποίο αποτελεί ρεκόρ! Με λίγα λόγια, «άνθρακες ο θησαυρός» για τους εργαζόμενους και τα νοικοκυριά που στενάζουν από τις διαδοχικές
μπορεί να βάλει φρένο και στο πιο ήπιο «λίφτινγκ» στη σημερινή ληστρική πολιτική των τραπεζιτών. Επιπλέον, πριν τα Χριστούγεννα, αναμένεται η ΕΚΤ να αυξήσει εκ νέου το επιτόκιο του ευρώ κατά τουλάχιστον 0,5 ποσοστιαίες μονάδες… Όλα αυτά γίνονται στη σκιά της αναθεώρησης προς τα κάτω των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, με τον ρυθμό ανάπτυξης να υποχωρεί στο 2,8% το τρίτο τρίμηνο ∆ύο μήνες απεργία πείνας με αίτημα μια δίκαιη δίκη 11 ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ
έτους από 5% που
από τις 19 Μαρτίου του 2020, με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Βασικό αίτημά τους είναι μια δίκαιη δίκη στην έφεσή τους που έχει αρχίσει να εκδικάζεται ενάντια στην εκδικητική και εξοντωτική πρωτόδικη απόφαση κάθειρξης 333 ετών! Ο αγώνας τους είναι «εξαφανισμένος» από όλα τα συστημικά ΜΜΕ. Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο μηνών, προχώρησαν σε εκστρατεία ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Την περασμένη Τετάρτη η Επιτροπή αλληλεγγύης για τη λευτεριά των
μιας οργάνωσης, που
Ζορμπαλά αναφέρθηκε στα πολιτικά κίνητρα και στη συνεργασία της
Στη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου, όλα τα θέματα που περιλαμβάνει η ατζέντα είναι θεωρητικά «καυτά». Στην πράξη, όμως, οι «27» ετοιμάζονται για μια σχετικά χαλαρή συζήτηση πριν την εορταστική περίοδο, καθώς είναι ξεκάθαρο πως δεν προτίθενται να λάβουν κάποια σοβαρή απόφαση. Κι αυτό διότι οι (πολλές) εκκρεμότητες μοιάζουν να έχουν μπει κάτω από το χαλί, έστω και προσωρινά, με τη συνήθη μέθοδο.
Το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο τέθηκε σε εφαρμογή, αφού
όλοι είχαν κάνει τις… καβάντζες
τους και είχαν εξαιρεθεί όσοι
το εισάγουν μέσω αγωγών.
Επίσης, το πλαφόν στην τιμή
του ορίστηκε στο επίπεδο όπου
πρακτικά ήδη βρίσκεται στις
διεθνείς αγορές, στα 60 δολάρια ανά βαρέλι, μετά από απαίτηση των εφοπλιστών (κυρίως
Ελλάδας, Μάλτας και Κύπρου), που θα συνεχίσουν έτσι να το μεταφέρουν προς τις υπόλοιπες χώρες οι οποίες συνεχίζουν να το αγοράζουν. Όσο για το φυσικό αέριο, δεν γίνεται καν λόγος περί εμπάργκο, ενώ η συζήτηση για το πλαφόν έχει μείνει στην προκλητική πρόταση της Κομισιόν, η οποία είναι υψηλότερη από την τιμή που πρακτικά ισχύει!
ίδια στιγμή, οι «27» έχουν
τις στάχτες
Δευτέρου Παγκοσμίου
αποκαλύπτει πλέ-
καθαρά τα όριά του, τις
και τις αντιφάσεις
μοιάζει να το ξεγυμνώ-
να ανοίγει βίαια μια
στην ιστορία του.
Είναι πέρα από κάθε αμφιβολία, εξάλλου, ότι ο μεγάλος χαμένος από αυτόν τον πόλεμο ανάμεσα στους μεγάλους «παίκτες» διεθνώς είναι η ΕΕ και μαζί η πιο ισχυρή της δύναμη, η Γερμανία. Δεν είναι τυχαίο. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις που εκδηλώθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών (χρηματοπιστωτική, προσφυγική, Brexit, πανδημία) είχαν έτσι κι αλλιώς βαθύνει τις ρωγμές, με συνέπεια το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να χάνει διαρκώς πόντους στον αδυσώπητο ανταγωνισμό, απέναντι τόσο στην Κίνα όσο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις οποίες θεωρητικά ανήκει στο ίδιο στρατόπεδο. Και ο πόλεμος, όπως συμβαίνει συνήθως, ήρθε να επιταχύνει τις εξελίξεις που είχαν ούτως ή άλλως δρομολογηθεί. Ειδικά όσον αφορά τις ΗΠΑ, οι διμερείς σχέσεις
ετοιμάζονται να περάσουν μια (ακόμη) πολύ σοβαρή δοκιμασία. Αφορμή αποτελεί το πακέτο των 400 περίπου δισ. δολαρίων που θέτει σε εφαρμογή από τις αρχές του 2023 η κυβέρνηση Μπάιντεν, ακολουθώντας πιστά το δόγμα του «Πρώτα η Αμερική» των προκατόχων του, Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ. Ο κίνδυνος εκτιμάται πως είναι τόσο μεγάλος, ώστε οι εκπρόσωποι και οι φορείς αρκετών κορυφαίων ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων έχουν σπεύσει να προειδοποιήσουν τις Βρυξέλλες και τις εθνικές κυβερνήσεις πως εάν δεν αναλάβουν δράση και δεν προχωρήσουν σε ανάλογες παροχές, τότε θα σκεφτούν σοβαρά να μετακομίσουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού! Τα παραπάνω, φυσικά, δεν σημαίνουν ότι τελειώνουν τα «ψωμιά» της ΕΕ ή, πολύ περισσότερο, ότι βρί-
σκεται στα πρόθυρα της διάλυσής της. Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει και, πιθανότατα, θα κλιμακωθεί τα επόμενα χρόνια, είναι ότι θα αλλάξει η δομή της και οι όροι με τους οποίους παίζεται το παιχνίδι σε επίπεδο κορυφής, δηλαδή ανάμεσα στα κράτη-μέλη και τις ομάδες που συγκροτούν. Η ολοκλήρωση θα συνεχίσει μεν να αποτελεί ανάγκη και αντικειμενική τάση για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο – όπως συμβαίνει με την καπιταλιστική διεθνοποίηση σε πλανητικό επίπεδο – όμως οι όροι της πλέον θα είναι σαφώς διαφορετικοί. Όσο για το μοντέλο της ενωμένης και ομοσπονδιακής Ευρώπης, θα απομακρυνθεί στα βάθη του ορίζοντα, για τα πολλά επόμενα χρόνια, αν όχι δεκαετίες. Η συνέπεια του πολέμου και των κρίσεων που προηγήθηκαν, με άλλα λόγια,
το
κόμμα
ΜΑΝΧ του Παιδαγωγικού
13Α,
Την Δευτέρα (12/12) συμπληρώνεται ένας
από τον θάνατο του αγωνιστή Στέρ-
θα την πληρώσουμε», σημειώνεται στην
ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ αθώωση του Αφγανού Ακίφ Ραζούλι και την αποφυλάκιση του
εκλογική διακήρυξη. ∆ίκη Σεπολίων: Στο εδώλιο ξανά την Τετάρτη οι πέντε αγωνιστές Κομμουνιστική Πρωτοβουλία: Ημερίδα σήμερα (10/12) στο ΜΑΝΧ Λέσβος: Κατέρρευσε η σκευωρία κατά νεαρών Αφγανών Την Κυριακή (11/2) οι εκλογές στο ΓΕΩΤΕΕ Ακροβασίες | Βασίλης Παπαγεωργίου Με ένα ... κλικ
δολοφονία ενός ακόμη παιδιού, 15 χρονών, από χέρια αστυνομικού. Ο Ρομά Κώστας Φραγκούλης πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού από άνδρα της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ οδηγούσε στη Θεσσαλονίκη, επειδή... δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Τα αστικά ΜΜΕ δεν έχασαν χρόνο να κάνουν τη δουλειά που γνωρίζουν πολύ καλά, αναπαράγοντας «αμάσητη» την αστυνομική αφήγηση για τα γεγονότα, η οποία ήθελε τους άνδρες της ΔΙΑΣ να πυροβολούν σε συνθήκη «αυτοάμυνας», υποστηρίζοντας ότι ο Κώστας Φραγκούλης προσπάθησε να τους εμβολίσει. Είναι η ίδια ακριβώς «copaganda» (αστυνομική προπαγάνδα) που τα μίντια είχαν αναπαράξει με ιδιαίτερο ζήλο έναν χρόνο πριν για την κρατική δολοφονία του 19χρονου, επίσης Ρομά, Νίκου Σαμπάνη. Την ώρα που ο Φραγκούλης χαροπαλεύει, η διοίκηση του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου αρνείται να δώσει αναλυτική ενημέρωση για την υγεία του, παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις των δικηγόρων της οικογένειάς και της ΟΕΝΓΕ, μεταξύ άλλων. Ο δράστης αστυνομικός διώκεται με το κακούργημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας, κάτι που όμως δεν αρκεί για την κοινότητα των Ρομά. Εκατοντάδες άτομα της καταπιεσμένης αυτής κοινότητας, που έχει εξωθηθεί στο περιθώριο της κοινωνίας από το αστικό κράτος, βρίσκονται εδώ και μέρες στους δρόμους διότι άλλο ένα παιδί τους πυροβολείται από αστυνομικό. Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τον Ασπρόπυργο, τα Μέγαρα και το Μενίδι, οι Ρομά μπλοκάρουν δρόμους, διαδηλώνουν, συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής με ένα αίτημα: «Δηκεοσινη» απέναντι σε ένα κράτος που δεν λογοδοτεί, δεν τιμωρείται και σκοτώνει εν ψυχρώ κάποιον επειδή είναι Ρομά, μετανάστης, ΛΟΑΤΚΙ. Φυσικά, ο αστικός μηχανισμός προπαγάνδας δεν χάνει ευκαιρία για να αντιστρέψει επικοινωνιακά τις αντιδράσεις των Ρομά, σε μια προσπάθεια να ενεργοποιήσει τα πιο αντιδραστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας για να απονομιμοποιήσει τον αγώνα τους.
Νικηφόρος
φετινή 6η Δεκέμβρη, εκτός από μία επέτειος μνήμης για την κρατική δολοφονία του 15χρονου Αλέξη εκείνη τη νύχτα του 2008 και της κοινωνικής εξέγερσης που έφερε «τούμπα» την ελληνική κοινωνία, ήταν και μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος που αγωνίζεται για κοινωνική χειραφέτηση δεν μπορεί να συνηθίσει στον θάνατο. Ο πυροβολισμός του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη –ένα χρόνο μετά την αστυνομική δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα– έφερε έκρηξη της λαϊκής και νεολαιίστικης οργής που συσσωρεύεται όλους αυτούς τους μήνες, βγάζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους, ήδη από τη Δευτέρα. Οι απογευματινές πορείες της 6ης Δεκέμβρη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν αναμφίβολα από τις μαζικότερες της τελευταίας δεκαετίας. Στην Αθήνα, περίπου 15.000 διαδηλωτές φώναξαν πως «αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», ενώ στη Θεσσαλονίκη πορεύτηκαν 10.000 διαδηλωτές. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Αθήνα η κεφαλή της πορείας βρισκόταν στο Σύνταγμα την ώρα που η ουρά της έφτανε στο τέλος της Σταδίου. Η αστυνομία κινητοποίησε χιλιάδες ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ και ΟΠΚΕ, που μετά το τέλος των διαδηλώσεων
ξεκίνησαν να βαράνε στο... ψαχνό και να αφήνουν πίσω τους ανοιγμένα κεφάλια, ενώ δεν έλειψαν και οι δεκάδες βίαιες συλλήψεις. Ακόμη και δικηγόροι χτυπήθηκαν ή συνελήφθησαν με τις γνωστές ψευδείς κατηγορίες. Μεγάλο όγκο συγκέντρωσαν τα μπλοκ των αναρχικών και αντιεξουσιαστικών συλλογικοτήτων στην κεφαλή των απογευματινών πορειών. Χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι βρέθηκαν πίσω από τα πανό της μαχόμενης Αριστεράς, με τα μπλοκ της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να είναι μαζικά και μαχητικά, όπως φάνηκε από τα μπλοκ του ΝΑΡ, της νΚΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μαζική και δυναμική η παρουσία των φοιτητικών συλλόγων. Δυναμικές ήταν και οι πρωινές μαθητικές πορείες, οι οποίες στηρίχθηκαν από φοιτητικούς συλλόγους και εκπαιδευτικούς. Σε Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Γιάννενα κι αλλού εξίσου μαζικές πορείες έστειλαν ηχηρό αντικυβερνητικό μήνυμα. «Καμία σφαίρα δεν έπεσε τυχαία, κάτω τα χέρια από τη νεολαία», «το κίνημα θα πει την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν, ενώ ο ρατσιστικός και ταξικός χαρακτήρας του πυροβολισμού του 16χρονου
αποτυπώθηκε στο σύνθημα «δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά, οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήτανε Ρομά». Η πυροδότηση της λαϊκής οργής από τον βαρύ τραυματισμό του νεαρού Ρομά πάτησε στο έδαφος που έχει χτίσει η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της φτωχοποίησης, των αντεργατικών μέτρων, της ενίσχυσης των τραπεζών και της μεγάλης εργοδοσίας εις βάρος των λαϊκών και εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων. Αυτή τη στιγμή, κινητοποιείται ένα υπαρκτό αντικυβερνητικό ρεύμα στους κόλπους της κοινωνίας, που αναζητά διέξοδο και απαντήσεις για μια καλύτερη ζωή. Είναι διακύβευμα και πρωταρχικός στόχος της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς να εκφράσει αυτόν τον κόσμο, να χαράξει δρόμους για να βρει πεδίο να ανθίσει η λαϊκή αντεπίθεση, να συνολικοποιηθεί ο αγώνας με αναβαθμισμένα πολιτικά χαρακτηριστικά, ώστε όχι μόνο να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και να δημιουργηθούν πολιτικά ρήγματα στο αστικό σύστημα εξουσίας, να ηττηθούν ρεφορμιστικές και διαχειριστικές λογικές και σχέδια εκτόνωσης της λαϊκής οργής στην κάλπη, τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή ΜέΡΑ25. Ο Δεκέμβρης να γίνει η αρχή μίας κοινωνικής καταιγίδας και η γέννηση μιας σπουδαίας κατάστασης που θα φέρει ανατροπή της αστικής κυριαρχίας.
ΟΗλίας Γιοβανίδης είναι ένας 25χρονος Ρομά που ζει στον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης. Ο Ηλίας μίλησε στο Πριν για το πυροβολισμό του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη που συγκλόνισε όλη τη κοινότητα των Ρομά: «Η αλήθεια είναι ότι είμαι προσωπικά πολύ οργισμένος μετά από αυτή τη πράξη. Σίγουρα τον φυλακίζεις, τον τιμωρείς, αλλά δεν τον σκοτώνεις. Είμαστε ένας λαός που βιώνουμε χρόνια τον ρατσισμό και αυτό με κάνει να θυμώνω περισσότερο. Ενώ διάφοροι φορείς, όπως και το σχολείο, η κοινωνία, προσπαθούν να εντάξουν τους Ρομά, συμπεριφορές σαν και αυτή του αστυνομικού τα κάνουν όλα χειρότερα. Υπάρχει πολλή οργή, ο κόσμος, ειδικά ο τσιγγάνικος πληθυσμός, έχει μείνει άναυδος από την πρώτη δολοφονία του
δεν τους δίνεται η ευκαιρία. Δεν είμαστε καλοδεχούμενοι σε δουλειές. Είναι δύσκολο βέβαια και το οικογενειακό περιβάλλον. Τώρα τι να πει ας πούμε αυτή η μαμά στο παιδάκι; Πώς το παιδί του θα βγει αύριο μεθαύριο και θα αντιμετωπίσει την αστυνομία και γενικότερα την κοινωνία, όταν θα ξέρει ότι ο πατέρας του δεν είχε είκοσι ευρώ να βάλει βενζίνη και δολοφονήθηκε επειδή πήγε και το έκανε… που δεν ξέρουμε και τους λόγους βέβαια.
ια μέρα πριν την επέτειο της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ένας ακόμη ανήλικος πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από την αστυνομία, τα ξημερώματα της Δευτέρας 5 Δεκέμβρη. Συγκεκριμένα, γύρω στις μία το βράδυ ο δεκαεξάχρονος Κώστας Φραγκούλης, ο οποίος μάλιστα έχει ένα παιδάκι 1,5 ετών, σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο στην περιοχή των Διαβατών Θεσσαλονίκης για να βάλει είκοσι ευρώ πετρέλαιο. Στη συνέχεια έφυγε χωρίς να πληρώσει και γι’ αυτό «δικάστηκε και καταδικάστηκε» από την ελληνική αστυνομία. Ο υπάλληλος του βενζινάδικου ενημέρωσε τους τέσσερις αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που βρίσκονταν εντός του καταστήματος. Αυτοί προχώρησαν αμέσως σε καταδίωξη του νεαρού Ρομά, ο οποίος δεν σταμάτησε και έτσι τον πυροβόλησαν στο κεφάλι! Ο νεαρός βρίσκεται σε ΜΕΘ του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης σε κρίσιμη κατάσταση. Εντυπωσιακό είναι ωστόσο ότι μέχρι και την Παρασκευή το πρωί η διοίκηση του νοσοκομείου δεν είχε βγάλει ούτε μια ανακοίνωση για την κατάσταση της υγείας του. Όσον αφορά το περιστατικό, ο δράστης αστυνομικός ισχυρίστηκε ότι έριξε μια προειδοποιητική βολή στον αέρα και μετά στη προσπάθεια του να πυροβολήσει τα λάστιχα του αυτοκινήτου αστόχησε. Μία δεύτερη σφαίρα βρέθηκε σφηνωμένη στην πόρτα ξενοδοχείου που βρίσκεται στη περιοχή όπου πυροβολήθηκε ο δεκαεξάχρονος. Η σφαίρα παραλείφθηκε από την Εγκληματολογική Υπηρεσία για να εξετασθεί εάν πράγματι ρίχθηκε στον αέρα ή είχε παρόμοια τρο-
χιά με τη δολοφονική βολή. Επίσης, ένα βίντεο που βγήκε στη δημοσιότητα καταρρίπτει το αφήγημα της αστυνομίας ότι ο νεαρός προσπάθησε να εμβολίσει τις μηχανές. Να σημειωθεί ακόμη πως στο ηχητικό ντοκουμέντο που υπάρχει από τη συνομιλία των αστυνομικών που συμμετείχαν στην καταδίωξη με τα κεντρικά, δεν γίνεται καμία αναφορά ούτε στους πυροβολισμούς, ούτε σε καμία προσπάθεια εμβολισμού, ενώ δεν ζητείται καν να έρθει άμεσα ασθενοφόρο, παρόλο που εικάζουν ότι ο διωκόμενος ήταν ήδη νεκρός. Ο πρόεδρος της Πανελλαδικής Συνομοσπονδίας Ελλήνων Ρομά, Βασίλης Πάντζος, κάνει λόγο για ενδεχόμενο ρατσιστικό κίνητρο πίσω από αυτές τις ενέργειες, καθώς υπάρχει πιθανότητα ο 32χρονος αστυνομικός να είναι μέλος της Χρυσής Αυγής. Ο αστυνομικός κατηγορείται για απόπειρα δολοφονίας με ενδεχόμενο δόλο. Την υπεράσπιση του ανέλαβε ο Α. Κούγιας, ο οποίος προσπάθησε μάλιστα να δικαιολογήσει τον αστυνομικό δηλώνοντας: «Αν ο άνθρωπος αυτός πήγε έκλεψε τη βενζίνη και πήγαινε να κάνει μία ληστεία, ήταν ένας επικίνδυνος κακοποιός, δεν έπρεπε να αποτρέψουν αυτή την πράξη;». Παρόμοιες δηλώσεις ακούστηκαν και από άλλους ομοϊδεάτες του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δήλωση του Πορτοσάλτε: «Τι τη θέλουμε τη ΔΙΑΣ; Να κάθεται να πίνει φραπέ;» Απάντηση στη σύγχρονη κτηνωδία έδωσαν οι κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Θεοπίστη Καπέτα
που τον ανησυχούν. Οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Ρομά είναι εξαιρετικά δύσκολες: Από το να πάνε σχολείο, να σπουδάσουν μέχρι το να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά. Σχολιάζει την έλλειψη ίσων ευκαιριών και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνεχώς λέγοντας: «Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά Ρομά που θέλουν να σπουδάσουν ή να εργαστούν αλλά
πρωινές ώρες του περασμένου Σαββάτου (3/12) ο 19χρονος σμηνίτης Ζ.Μ. πέφτει νεκρός από σφαίρα προερχόμενη από το όπλο του. Σύμφωνα με Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, τα αίτια του συμβάντος παραμένουν άγνωστα και «διερευνώνται αρμοδίως», ενώ μέχρι ώρας δεν έχει υπάρξει επίσημη ετυμηγορία. Οι θανάσιμοι τραυματισμοί φαντάρων, συνήθως αυτοτραυματισμοί, υπήρξαν ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που καταπιάστηκε το κίνημα για τον στρατό διαχρονικά. Ευτυχώς, πλέον, υπό το βάρος των
αντιστάσεων «μέσα και έξω από τον στρατό» και της ευρύτερης κοινωνικής πίεσης, τα πράγματα στο συγκεκριμένο ζήτημα έχουν
αλλάξει σημαντικά και ένα πολύ
μικρό ποσοστό των φαντάρων χάνει τη ζωή του κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Εντούτοις όμως, δυστυχή περιστατικά σαν το παραπάνω έρχονται να «ανακινήσουν» το ενδιαφέρον για μια συζήτηση η οποία, παρότι σημαντική, συχνά υποτιμάται τόσο στη δημόσια όσο και στην ενδοκινηματική κουβέντα. Ποιοι οι όροι και ποιες οι συνθήκες στράτευσης στο σήμερα; Είναι ο στρατός πλέον μια «παιδική χαρά» που καμία σχέση δεν έχει με παλιά; Η ψυχολογική και κοινωνική πίεση που ασκείται στους νέους που υπηρετούν είναι κάτι υπαρκτό ή αποτελεί «προνόμιο» των «μαλθακών» παιδιών που μεγάλωσαν με «καλομαθημένο τρόπο»; Σχετικά με όλα αυτά, το Πριν κάλεσε πρόσφατα απολυμένους και εν ενεργεία αγωνιστές
θητείας, αργά ή γρήγορα, αντανακλώνται στην ψυχολογία και στην προσωπικότητα του κάθε φαντάρου. Η λύση όμως πρέπει να δοθεί συλλογικά τόσο μέσα όσο και έξω από τον στρατό. Οι προσπάθειες διεκδίκησης εντός ενός τόσο ιεραρχικού και αρτιοσκληρωτικού μορφώματος είναι δύσκολες. Παρ’ όλα αυτά, έχουν αποτελέσματα!
