λλο ένα επίδομα «πτωχοκομείου» μοιράζει η κυβέρνηση στο όνομα της καταπολέμησης της ακρίβειας στα τρόφιμα, με χρήματα που θα προκύψουν από την έκτακτη φορολόγηση μέρους των παχυλών κερδών των διυλιστηρίων. Το market pass θα εξαργυρωθεί βασικά στα σούπερ μάρκετ, τα οποία έχουν ήδη σωρεύσει 1,1 δισ. ευρώ επιπλέον στην τελευταία διετία. Περί τίνος πρόκειται όμως; Η «ενίσχυση» κυμαίνεται από 22 έως 52 ευρώ το μήνα για έξι μήνες (μονομελές ή τετραμελές νοικοκυριό αντίστοιχα) και το κόστος του μέτρου εκτιμάται σε 650 εκατ. ευρώ. Αυτές οι… πενταροδεκάρες προκαλούν θυμηδία στα λαϊκά νοικοκυριά που βλέπουν το «καλάθι» τους να αδειάζει και ειδικά φέτος τα Χριστούγεννα να περισσεύουν όλο και πιο λίγα για το γιορτινό τραπέζι. Αποκαλυπτική είναι η έρευνα του ΣΕΛΠΕ για την φετινή αγορά των Χριστουγέννων, όπου 7 στους 10 απάντησαν ότι θα δαπανήσουν λιγότερα σε σχέση με πέρσι, 6 στους 10 ότι θα δαπανήσουν λιγότερο από 100 ευρώ και 1 στους 7 ότι δεν θα κάνει καθόλου αγορές! Όσον αφορά στα εισοδηματικά κριτήρια που έθεσε η κυβέρνηση, υποτίθεται ότι είναι τόσο «χαλαρά» που θα καλύψουν 3,2 εκατ. νοικοκυριά. Σε αυτά εντάσσονται ο άγαμος με ετήσιο εισόδημα 16.000 ευρώ (μισθός 1.140 ευρώ) ή ζευγάρι χωρίς παιδί με 24.000 (μέσος όρος δύο μισθοί μόλις 850 ευρώ έκαστος). Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι τα κριτήρια αυτά είναι πιο «σκληρά» από το fuel pass, όπου το όριο του οικογενειακού εισοδήματος ανερχόταν σε 30.000 ευρώ. Τα λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να τα βγάλουν πέρα σε ένα εκρηκτικό οικονομικό τοπίο, που περιλαμβάνει αύξηση δόσεων στεγαστικών δανείων, νέα εκτίναξη των ήδη υψηλών τιμών ενέργειας, αλλά και αλλεπάλληλες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων. Εκτιμάται ότι οι μηνιαίες δαπάνες ενός μέσου νοικοκυριού μπορεί να αυξηθούν ακόμη και κατά 300 ευρώ τον μήνα. Οι δόσεις των στεγαστικών δανείων έχουν αυξηθεί πέντε φορές διαδοχικά από τον Ιούλιο λόγω των αυξήσεων στο βασικό επιτόκιο του ευρώ από την ΕΚΤ, με τις τράπεζες που αναμένεται να έχουν κέρδη 3 δισ. ευρώ φέτος, να «προσφέρονται» να απορροφήσουν μόλις το 50% της αυξημένης δόσης. Εκτός όμως από τα χρέη στις τράπεζες, αυξάνονται και τα χρέη προς την Εφορία καθώς έως 500 ευρώ χρωστάνε 2,3 εκατ. φορολογούμενοι ή σχεδόν έξι στους δέκα οφειλέτες του Δημοσίου. Στο ενεργειακό «μέτωπο», νέο «ηλεκτροσόκ» αναμένει τους καταναλωτές τον Ιανουάριο καθώς οι πάροχοι ανακοίνωσαν αυξήσεις-φωτιά που κυμαίνονται από 18% έως 41%, καθώς οι τιμές της κιλοβατώρας αυξήθηκαν δραματικά σε σχέση με τον Δεκέμβριο, στο κερδοσκοπικό Χρηματιστήριο ενέργειας που παραμένει στο απυρόβλητο από την κυβέρνηση. Όσον αφορά στον πληθωρισμό, τα σημάδια μικρής αποκλιμάκωσης για τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο είναι απλώς μια ένδειξη επιβράδυνσης
να σπάνε τα κοντέρ. Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος τον Νοέμβριο καταγράφηκε στη χώρα μας η μεγαλύτερη μεταβολή στα τρόφιμα από το ξέσπασμα της κρίσης, με σημαντικές αυξήσεις σε γαλακτοκομικά – αυγά (25,3%), έλαιαλίπη (20,4%), ψωμί (18,7%) και κρέατα (16,7%). Όμως ανοδικά κινήθηκαν –σε ετήσια βάση– η τιμή του φυσικού αερίου
(27,8%) και του πετρελαίου θέρμανσης (11,6%), το οποίο από 1/1/2023 θα ακριβύνει περαιτέρω καθώς η επιδότηση στην αντλία θα μειωθεί κατά 10 λεπτά. Όπως προκύπτει από τους ίδιους τους επίσημους αριθμούς, τα χρήματα που προορίζει να δώσει η κυβέρνηση με το market pass σε βάθος εξαμήνου είναι «σταγόνα στο ωκεανό» των αναγκών για τον κόσμο της εργασίας, ενώ έντονο είναι το προεκλογικό «άρωμα» και αυτού του μέτρου. Η επιδοματική λογική που αποτελεί το «απαύγασμα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχει αποδειχτεί τραγικά αναποτελεσματική για τον λαό, αλλά και μηχανισμός «ξεπλύματος» των μυθικών κερδών των μεγάλων ομίλων σε ενέργεια, καύσιμα, εμπόριο. Κάθε επίδομα έχει τη λογική προσωρινής λύσης και όχι μόνιμης. Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει αυξήσεις στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα –και όχι μόνο στον κατώτατο– ή να επιστρέψει 13ο14ο μισθό και συντάξεις σε εργαζόμενους στο Δημόσιο και συνταξιούχους. Η κυβέρνηση δεν θέλει να «βάλει χέρι» στα υπερκέρδη του κεφαλαίου. Αντίθετα, τα παίρνει από τα κρατικά έσοδα, καθώς αυτά εκτινάσσονται μέσω των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ΕΦΚ κ.α.)
λόγω του πληθωρισμού, και τα μοιράζει στα ολιγοπώλια μέσω των επιδοτήσεων σε λογαριασμούς ρεύματος, αερίου κ.α. Η κυβέρνηση απαντά ότι τα 650 εκατ. του market pass θα προκύψουν από τα κέρδη των διυλιστηρίων. Κι εδώ, μόνο ένα μικρό μέρος θα φορολογηθεί, αφού τα υπερκέρδη τους στο εννεάμηνο ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ, ενώ οι τζίροι τους εκτινάχθηκαν σχεδόν στα 20 δισ. φέτος, με τη Motor Oil να σημειώνει αύξηση κατά 68% και τα ΕΛΠΕ κατά 60%. Επιπλέον, ενώ για τις εταιρείες ρεύματος υποτίθεται ότι είχε εξαγγελθεί φορολόγηση του 90% των υπερκερδών τους, στα διυλιστήρια το ποσοστό αυτό «γκρεμίστηκε» στο 25% περίπου. Η προσμονή σε επιδοματικού χαρακτήρα «λύσεις» ή η εκλογική αναμονή δεν έχουν τίποτα θετικό να προσφέρουν στον λαό. Είναι ζήτημα επιβίωσης, κυριολεκτικά, να πιαστεί και πάλι το νήμα των αγώνων από την τελευταία πανεργατική απεργία και το ταξικό εργατικό κίνημα να διεκδικήσει ριζικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι νόμιμη η αμοιβή 60.000 ευρώ που πήρε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος για τη συμμετοχή του στο ατιμωτικό Δ.Σ. της ΜΚΟ του πρώην ευρωβουλευτή Παντσέρι; Ενδεχομένως ναι. Προέρχονται τα χρήματα από παράνομη δραστηριότητα; Πάλι ναι. Είναι όμως ηθικό να διορίζονται οι πρώην Επίτροποι της ΕΕ σε λόμπι συμφερόντων αμέσως μετά τη λήξη της θητείας τους; Σίγουρα όχι κι αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στην ΕΕ. Ο χορός των αποκαλύψεων των τελευταίων εβδομάδων αναδεικνύει πόσο
για «το θεαθήναι» είναι οι δικλείδες ασφαλείας της Κομισιόν για τη δραστηριότητα των αξιωματούχων τους και τη διαπλοκήεξαγορά τους από οικονομικά συμφέροντα. Σύμφωνα με το Politico, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει ξεκινήσει κατεπείγουσα έρευνα για τις σχέσεις αξιωματούχων της ΕΕ με τον Δ. Αβραμόπουλο, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε και από τον ίδιο εξηγήσεις. Σύμφωνα με την Κομισιόν, ο Δ. Αβραμόπουλος έλαβε άδεια συμμετοχής στο Δ.Σ. του λόμπι του Παντσέρι, με τον όρο και την προϋπόθεση ότι δεν θα προσπαθήσει να επηρεάσει αξιωματούχους όπως μέλη του κολεγίου των Επιτρόπων υπέρ της συγκεκριμένης ΜΚΟ. Όλες οι συναντήσεις του Δ. Αβραμόπουλου την κρίσιμη περίοδο βρίσκονται στο μικροσκόπιο της Κομισιόν, καθώς ο πρώην Επίτροπος της Ελλάδας υποτίθεται ότι δεσμευόταν αυτό το διάστημα από τους κανόνες της. Γίνεται φανερό, ωστόσο, ότι η κατεύθυνση της
Επιτροπής και των ηγετών της ΕΕ είναι ο περιορισμός των αποκαλύψεων στο συγκεκριμένο ελληνοϊταλικό κύκλωμα. Ακόμα και οι αλλαγές που σχεδιάζονται σε δεύτερο χρόνο για τη δήθεν θεσμική… «θωράκιση» των οργάνων ίσως κάνουν τα λόμπι πιο προσεκτικά στις κινήσεις τους, αλλά δεν προβλέπεται να χτυπήσουν την ασυδοσία τους. Business as usual, λοιπόν, για τους υπόλοιπους 20.000 και πλέον λομπίστες που εδρεύουν στις Βρυξέλλες, εξυπηρετώντας πολλά και διαφορετικά συμφέροντα, με ετήσιο τζίρο που εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 1,5 δισ. ευρώ, ενώ τα περισσότερα από αυτά προορίζονται για χρηματισμό! Ο ίδιος ο φερόμενος ως «εγκέφαλος» της συγκεκριμένης σπείρας, Αντόνιο Παντσέρι, εμφανίζεται να επιχειρεί να κάνει μια συμφωνία για να πέσει στα πιο «μαλακά», δίνοντας και τα ονόματα των Ιταλών Σοσιαλδημοκρατών Φραντσέσκο Κοτζολίνο και Μαρκ Ταραμπέλα, καθώς και τη βοηθό του Μαρί Αρενά, την οποία κάρφωσε ότι «πήγε στο Κατάρ και πήρε δώρα». Η ίδια η Εύα Καϊλή παραδέχθηκε ότι έδωσε στον πατέρα της τη βαλίτσα με 600.000 ευρώ σε μετρητά για να τα «κρύψει». Έγγραφα που διέρρευσαν εμφα-
του Πριν. Το κόστος έκδοσης της εφημερίδας έχει αυξηθεί σημαντικά, τα έξοδα διευρύνονται και απειλούν την οικονομική ανεξαρτησία της εφημερίδας. Ένας ακόμη λόγος, λοιπόν, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, αυτές τις μέρες να κάνετε το δικό σας «δώρο» στην εφημερίδα. Στηρίξτε οικονομικά το Πριν με μια ενίσχυση, γραφτείτε νέοι συν-
ή ανανεώστε τη συνδρομή
για το πρώτο εξάμηνο του 2023. Η δίμηνη συνδρομή είναι τουλάχιστον 12 ευρώ (με δυνατότητα παραπάνω ενίσχυσης), η εξάμηνη 50 ευρώ (35 για νέους/ες) και η ετήσια 100 ευρώ (70 για νέους/ες). Η εφημερίδα θα σας έρχεται ηλεκτρονικά την ημέρα της εκτύπωσης. Οι τρόποι καταβολής των χρημάτων παραμένουν οι γνωστοί: Η κατάθεση γίνεται στον λογαριασμό Alpha Bank 260002002006023 (IBAN: GR1801402600260002002006023). Δικαιούχος: Εκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες «Πριν». Στέλνετε ενημερωτικό
νίζουν το κράτος του Κατάρ, μέσω της Εθνικής Τράπεζας του Κατάρ, να δωροδοκεί την Εύα Καϊλή και μέλη της οικογένειάς της με καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς στον Παναμά. Ο δικηγόρος της ευρωβουλεύτριας ισχυρίζεται ότι τα έγγραφα είναι πλαστογραφημένα. Παρά την προσπάθεια συγκάλυψης, η δυναμική των εξελίξεων είναι καταιγιστική. Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται ο Λούκα Βινσεντίνι, νυν Γ.Γ. της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συν-
δικάτων και πρώην Γ.Γ. της Ευρωπαϊκής, ο οποίος, αφού αφέθηκε ελεύθερος, παραδέχθηκε… «δωρεά» ύψους 50.000 ευρώ σε μετρητά από τη ΜΚΟ «Πολεμώντας την Ατιμωρησία». Η εμπλοκή Βινσεντίνι συμπυκνώνει τη σαπίλα του συστημικού συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τόσα πολλά μεγάλα ευρωπαϊκά συνδικάτα τήρησαν σιγή ιχθύος για
συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα
Κατάρ.
δας. Και μην ξεχνάτε πως εξίσου κρίσιμη είναι και η μάχη των πωλήσεων από το περίπτερο κάθε βδομάδα. Στηρίξτε την εφημερίδα με την αγορά από το περίπτερο και τα υπόλοιπα σημεία πώλησης, καθώς και τη διάδοσή της σε νέ-
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ του μεροκάματο έκανε την Τετάρτη 21/12 ένας 30χρονος εργάτης στις εγκαταστάσεις της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (Λιπάσματα Καβάλας) στη Νέα Καρβάλη. Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, ο 30χρονος κλήθηκε να κάνει συντήρηση σε ένα μηχάνημα, το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν εν λειτουργία. Στα τέλη Ιούνη είχαν σημειωθεί δύο ακόμη εργατικά «ατυχήματα» στα Λιπάσματα Καβάλας, ενώ γίνονται συνεχώς καταγγελίες εργαζομένων για μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας. Τέλος, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, η συγκεκριμένη λιπασματοβιομηχανία είναι η μοναδική παγκοσμίως η οποία λειτουργεί αποκλειστικά με εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. ΣΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ των Θέσεων για το τακτικό 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, το οποίο προγραμματίζεται 7 με 9 Απριλίου 2023 στην Αθήνα, προχώρησε η Πολιτική Επιτροπή, σε συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου. Οι Θέσεις θα δοθούν στη δημοσιότητα στην αρχή της νέας χρονιάς και θα κυκλοφορήσουν σε ειδική έκδοση. Τις επόμενες μέρες θα συγκροτηθεί η Επιτροπή Προσυνεδριακού διαλόγου, η οποία με ανακοίνωσή της μετά την κυκλοφορία των Θέσεων, θα εξειδικεύσει τους τρόπους και όσα ζητήματα αφορούν τον δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ημέρα δράσης για την προάσπιση του δώρου Χριστουγέννων διοργάνωσε την Τετάρτη 21/12 η Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια μαζί με εργατικά σχήματα και συλλογικότητες σε πολλές περιοχές της Αττικής και στην Πάτρα. «Δεν χαρίζουμε το δώρο! Ανήκει στα δεδουλευμένα μας», ήταν το κεντρικό σύνθημα της δράσης. Ως γνωστόν, όλοι οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν το δώρο στους εργαζόμενους μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου. «Θα στηρίξουμε όποιον/α αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του με μαζική, διαρκή παρουσία, για όσο και ό,τι χρειαστεί. Με νομική υποστήριξη, παράσταση στην επιθεώρηση εργασίας, εφόσον επιλέξει την καταγγελία του εργοδότη που παρανομεί», τονίζει η Attack. ΠΟΙΝΙΚΟ
απόφαση,
Εισαγγελία Κω, έπειτα από δικογραφία του Λιμενικού, κατηγορεί για συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης με περαιτέρω επιβαρυντικές διατάξεις τον διευθυντή της οργάνωσης Aegean Boat Report Τόμι Όλσεν και τον επικεφαλής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου
Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της νΚΑ ενόψει των αυξημένων αναγκών της επόμενης χρονιάς. Η καμπάνια θα ολοκληρωθεί στις 31 Ιανουαρίου 2023. Η ενίσχυση μπορεί να δοθεί στα μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ με κουπόνια. Επίσης, μπορεί να κατατεθεί στον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας με IBAN GR6301101510000015100178175 (δικαιούχος: Μαρξιστικό Πολιτιστικό Εργαστήρι) με την ένδειξη του ονόματος ή της συλλογικότητάς σας.
γραφεία του ΝΑΡ Αθήνας (Κλεισόβης 9, 1ος όροφος), θεωρητική διάλεξη με τίτλο «Ιστορικός υλισμός: Ταξική πάλη και κρατικότητα». Την εισήγηση θα κάνει ο Θάνος Λιάπας (δρ. Πολιτικής Οικονομίας).
Γιώργος
από κάποιο ψηλό σημείο της πόλης, το μάτι χάνεται στη θάλασσα από μπετόν που απλώνεται από τους πρόποδες της Πάρνηθας ως το παραλιακό μέτωπο και από το όρος Αιγάλεω ως τον Υμηττό. Δεκάδες χιλιάδες διαμερίσματα, μπαλκόνια, ταράτσες και τέντες, κεραίες τηλεοράσεως και ηλιακοί θερμοσίφωνες, μικρά ανοίγματα πρασίνου, αδιόρατες «τρύπες» για τις πλατείες και μικρές σχισμές ακόμα και για τις μεγαλύτερες λεωφόρους. Τέσσερις δεκαετίες πριν, στις αρχές του 1980, η εικόνα αυτή ελάχιστα μόνο θα διέφερε. Οι δεκαετίες της εντατικής (αν)οικοδόμησης της πόλης είχαν παρέλθει. Η Αθήνα είχε λάβει ήδη τον χαρακτήρα της μεγάλης, άναρχης μεσογειακής πόλης, δια της ιδιότυπης «θρησκείας» των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών: της αντιπαροχής. Ευχή και κατάρα, η αντιπαροχή έλυσε εν πολλοίς το ζήτημα της στέγασης χωρίς άμεσο κρατικό σχεδιασμό και παρέμβαση, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια νέα τάξη μικροϊδιοκτητών, καθώς παρήγε αξία από το πουθενά. Στις αρχές του 21ου αιώνα, με νέα ορμή από τα φθηνά στεγαστικά δάνεια και υποβοηθούμενη από τα έργα υποδομής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η κατοικία βγήκε από το Λεκανοπέδιο και ξεχύθηκε στα Μεσόγεια. Μέσα σε λίγα χρόνια, επαρχιακοί οικισμοί μετατράπηκαν σε προέκταση της πρωτεύουσας, με γρήγορη πρόσβαση στο κέντρο μέσω του μετρό και της Αττικής Οδού. Και μετά ήρθε η κρίση. Η οικοδομική δραστηριότητα κατέρρευσε, τα ενοίκια υποχώρησαν. Επιβλήθηκε βαριά φορολογία στα ακίνητα. Σε δεκάδες χιλιάδες σπίτια η θέρμανση έμεινε κλειστή για χρόνια. Οι φθορές δεν αποκαθίσταντο και ανακαινίσεις δεν γίνονταν. Ο αριθμός των αστέγων εκτοξεύτηκε, ενώ σταδιακά διαμερίσματα άρχισαν να περνούν μαζικά σε τράπεζες και funds μέσω πλειστηριασμών. Η καπιταλιστική ανάκαμψη σημαδεύτηκε από καθηλωμένους μισθούς και απότομη αύξηση στις τιμές ακινήτων και ενοικίων. Φτάνοντας κάπως έτσι στα τέλη του 2022 να αναρωτιόμαστε: Πώς γίνεται, ζώντας σε μια θάλασσα από μπετόν, να μιλάμε για στεγαστική κρίση;
Στην Ελλάδα σχεδόν επτά στους δέκα νέους ηλικίας 18 έως 34 ετών ζουν με τους γονείς τους. Σύμφωνα με έκθεση της Eurostat που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2021, το ποσοστό αυτό κατατάσσει
τη χώρα στην έκτη θέση ανάμεσα
σε 35 ευρωπαϊκά κράτη, πίσω από
την Κροατία, τη Σλοβακία, την Ιταλία, τη Μάλτα, την Πορτογαλία, τη Βουλγαρία και την Ισπανία. Ο
αριθμός των νέων ηλικίας 25 έως 34 ετών που ζουν με τους γονείς τους εκτοξεύτηκε κατά τη δεκαετία της κρίσης, καθώς από 50,6% το 2010 άγγιξε το 62,2% το 2020. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα για την κατοικία του ινστιτούτου «Eteron», το ποσοστό νέων με ιδιόκτητη κατοικία στην Ελλάδα μειώθηκε θεαματικά από το 2005
έως το 2018, κατά τουλάχιστον δέκα ποσοστιαίες μονάδες. Η δυσκολία πρόσβασης στην κατοικία δεν αφορά βεβαίως μόνο τους νέους. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας, ντόπιοι και μετανάστες, δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στο κόστος στέγασης. Τα σχετικά στοιχεία της Eurostat είναι αποκαλυπτικά. Ο δείκτης ποσοστού επιβάρυνσης από το κόστος στέγασης –ο οποίος καταγράφει το ποσοστό του πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριό όπου το συνολικό κόστος στέγασης απορροφά πάνω από το 40% του δια θέσιμου εισοδήματος– κατατάσσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση με διαφορά από όλα τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ. Συγκεκριμένα, το 32,4% του αστικού και το 22% του αγροτικού πληθυσμού στη χώρα ζει σε νοικοκυριά όπου το συνολικό κόστος στέγασης
αντιπροσωπεύει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος. Ενδεικτικό της έκτασης του προβλήματος είναι το γεγονός ότι στον ίδιο πίνακα δεύτερη, μετά την Ελλάδα, ακολουθεί η Δανία, βρισκόμενη ωστόσο πάνω από 10 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα. Πρόκειται για ένα ζήτημα βαθιά ταξικό, όπως, πέρα από την εμπειρία, επιβεβαιώνουν και τα πλέον επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα ξανά με τη Eurostat, οι πιο φτωχοί είναι αυτοί που δαπανούν μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό από το (περιορισμένο) εισόδημά τους για να καλύψουν το κόστος πρόσβασης σε στέγη. Συγκεκριμένα, τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας στην Ελλάδα δαπανούν το εξωφρενικό 60%(!) του διαθέσιμου εισοδήματός τους για να καλύψουν τα έξοδα στέγασης. Είναι ακριβώς αυτή η εξωφρενική επιβάρυνση των πιο
η ζωή μου αποχτά σημασία, όταν τη διηγούμαι σε κάποιον άλλον, με αφορμή τη συμπλήρωση φέτος 100 χρόνων από τη γέννηση του Τάσου Λειβαδίτη. Ο χώρος είχε γεμίσει από νωρίς με εκατοντάδες κόσμου που ανυπομονούσε να δει τη μουσικοχορευτική παράστασηαφιέρωμα, που περιλάμβανε αφήγηση του έργου και της ζωής του ποιητή, απαγγελία ποιημάτων, χορογραφίες και μουσική σε στίχους του ποιητή από μουσική ορχήστρα. Μια παραγωγή που διοργανώθηκε εξολοκλήρου από μέλη και φίλους/ες των Αναιρέσεων και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Το κοινό παρακολούθησε με τεράστια προσήλωση και στο τέλος τα αισθήματα συγκίνησης, έμπνευσης και ενθουσιασμού κυριάρχησαν και αποτυπώθηκαν στο θερμό χειροκρότημα, που αποθέωσε τους καλλιτέχνες-συντελεστές της παράστασης. Φάνηκε πως η προσπάθεια να παρουσιαστεί ολόπλευρα το έργο του, να τεθούν με ενδιαφέροντα τρόπο ζητήματα για μια άλλη κοινωνία και τη
συμβολή της τέχνης σε αυτή την κατεύθυνση, η προσπάθεια να εξιστορηθούν με έναν
σύγχρονο τρόπο το έργο και η ζωή ενός ποιητή σημαντικού για το κομμουνιστικό
και ρεύμα, «ακούμπησε» πλήθος
Απέδειξε πως
οι ιδέες
σύγχρονη
ικανή
από
άλλον, με αφορμή
γέννηση
μεγάλου
συμπλήρωση 100
Τάσου Λειβαδίτη. Εστιάζοντας σε ένα μικρό ορεινό χωριό στην Τρανσυλβανία ο βραβευμένος ρουμάνος σκηνοθέτης Κριστιάν Μουνγκίου (Χρυσός Φοίνικας Καννών το 2007 για το 4 μήνες, 3 εβδομάδες, 2 μέρες, βραβείο σκηνοθεσίας το 2016 για το Αποφοίτηση κ.α.) στήνει ένα ρεαλιστικό κινηματογραφικό καμβά, αποτυπώνοντας σε μια μικρογραφία μια Ευρώπη σε κρίση. Η Τρανσυλβανία, που ανήκει στη Ρουμανία αλλά έχει ισχυρή ουγγρική (κυρίως) και γερμανική μειονότητα, αλλά και Ρομά-Τσιγγάνους, που είναι κι εκεί αποσυνάγωγοι. Η μετανάστευση από τη Ρουμανία στις χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου για δουλειά, που δεν μειώνει όμως καθόλου την αντίθεση του ντόπιου πληθυσμού στην άφιξη τριών ασιατών μεταναστών για να δουλέψουν σε
μονάδα αρτοποιΐας. Οι μετανάστες έρχονται νόμιμα (μέσω γραφείου… ενοικίασης εργασίας) κι αφού η εργοδοσία δεν βρήκε προσωπικό από τα γύρω χωριά. «Λεπτομέρεια»: Έδινε τον (άθλιο) κατώτατο μισθό, ενώ παλιότερα δεν πλήρωνε τις υπερωρίες (τώρα λέει θα τις δίνει διπλές). Ο σκηνοθέτης δεν καταφεύγει σε (αντιρατσιστικές ή άλλες) ευκολίες, ενώ στην υπέροχη σκηνή του μονοπλάνου της συνέλευσης των κατοίκων ακούγονται (σχεδόν)
δεν έχουν εορταστικό χαρακτήρα αλλά μας συντροφεύουν όλες τις ημέρες του χρόνου. Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας θα ακολουθήσουν αντίστοιχες προτάσεις για βιβλία εκτός μυθοπλασίας.
μυθιστόρημα: ένα καλοκαίρι του 1966, δικτατορία, μεταπολίτευση. Αρχικά ένα ξέγνοιαστο και έντονα ερωτικό καλοκαίρι σε ένα νησί, με κεντρικά πρόσωπα τον Σπύρο, έναν ταλαντούχο 20χρονο φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών και δύο αδελφές. Όμως η ερωτική ιστορία τελειώνει οικτρά, ο Σπύρος βυθίζεται στις τύψεις και την ντροπή, έρχεται η δικτατορία κι εκείνος εγκαταλείπει τις σπουδές του, την τέχνη του, τα όνειρά του. Ζωές που το νήμα
Iωάννα Καρυστιάνη Ψιλά γράμματα εκδ. Καστανιώτη Για πρώτη φορά η Ιωάννα Καρυστιάνη, μια ευγενική και ξεχωριστή μορφή του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, μιλά στο νέο μυθιστόρημά της «και» για το Πολυτεχνείο. Όχι με τα μάτια των πρωταγωνιστών, αλλά του κεντρικού της χαρακτήρα που δεν είναι ούτε φοιτητής ούτε εξεγερμένος. Η αφήγηση εκτείνεται από τη δεκαετία του '50 μέχρι σήμερα και οι τόποι της είναι η Αθήνα, το Αγρίνιο και η Κρήτη. Το παιχνίδι της μνήμης κυριαρχεί, της μνήμης που δεν την πλάθουμε πάντα όπως θέλουμε αλλά υπόγεια μας πλάθει αυτή. Αριστοτεχνική γραφή, ευαισθησία, χιούμορ και μελαγχολία, βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο αλλά, όταν χρειαστεί, η συγγραφέας σφάζει με το μπαμπάκι τις μικροαστικές συμβάσεις.
1993 αλλά πρό-
εκδοθέν), που ξεχειλίζει από
σουρεαλιστικό χιούμορ, πολι-
σχολιασμό και κοινωνική κριτική, με αφορμή μια αντιδραστική πολιτική συνομωσία που σπέρνει πτώματα με τους πιο παράδοξους τρόπους. Εξαιρετική για μία ακόμα φορά η μετάφραση του Γιάννη Καυκιά.
Μπέμπης εκδ. Άγρα Ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο στον θρυλικό Δημήτρη Στεργίου ή Μπέμπη (1927-1972), έναν θεϊκό δεξιοτέχνη του μπουζουκιού. Η αφήγηση είναι σε πρώτο πρόσωπο, ένας μακρύς μονόλογος του ίδιου του Μπέμπη, που απευθύνεται σε έναν φανταστικό φίλο, με πολλές εύστοχες παρεμβολές στίχων από ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. Αν και γνώρισε μεγάλες δόξες στο πάλκο, ο Μπέμπης κατέληξε «απένταρος μπεκρής» — και είναι σπαρακτικές οι τελευταίες σελίδες όπου εκείνος πορεύεται προς τον θάνατο. Ο συγγραφέας, γνωστός για τις γνώσεις και την αγάπη του για το λαϊκό τραγούδι, στο οποίο έχει θητεύσει, είναι σαν να στέλνει μια ερωτική επιστολή όχι μόνο στον
στο πολιτικό νουάρ, δημοσιευμένο το 2008 και βασισμένο σε πραγματικά περιστατικά, διασκευάζεται σε graphic novel με εικονογράφηση του Π. Τσαούση, ενός από τους πιο δημιουργικούς Έλληνες κομίστες. Ένας διεφθαρμένος μπάτσος, διαπλεκόμενος με τον αντιπρόεδρο της Βουλής και το οργανωμένο έγκλημα, δολοφονεί έναν νεαρό Ρομά στο Ζεφύρι… και από εκεί ξετυλίγονται όλα. Κι εκεί που φαίνεται ότι η εξουσία έχει νικήσει αμετάκλητα, έρχεται ο από μηχανής τιμωρός με μια κάθαρση τσιγγάνικης έμπνευσης που αποδίδει «πρόσκαιρη δικαιοσύνη». Τραγικά επίκαιρη αυτή η φανταστική –αλλά όχι εξωπραγματική– ιστορία, μετά και τη δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη…
αίθουσες). Στο νέο βιβλίο του, τα μαθηματικά μπλέκονται δεξιοτεχνικά με ένα αστυνομικό μυστήριο, το οποίο καλείται να λύσει μια δυναμική υπαστυνόμος. Ο μπλεγμένος με τα κυκλώματα της νύχτας Κριστιάνο, που όλοι πίστευαν ότι μια μέρα θα γινόταν μεγάλος ποδοσφαιριστής, βρίσκεται δολοφονημένος στην Κυψέλη. Στην ιστορία εμπλέκονται μια στρίπερμαθηματικός, ένας ναρκομανήςπρώην γκόλντεν μπόι κι ένας γραφικός άστεγος με πλατιά μόρφωση. Με λίγα λόγια, ο Τ. Μιχαηλίδης είναι ένας συγγραφέας τον οποίο μπορούμε να εμπιστευόμαστε.
Παπαδοπούλου Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου εκδ. διόπτρα Ας μην βιαστούμε να κατατάξουμε το πρώτο μυθιστόρημα της δημοφιλούς και ταλαντούχας ηθοποιού, σεναριογράφου και θεατρικής συγγραφέα στη «λάιτ» ή τη «ροζ» λογοτεχνία, παρόλο που οι αισθηματικές υποθέσεις της κεντρικής ηρωίδας καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος στο βιβλίο. Ταυτόχρονα, η συγγραφέας απεικονίζει την ατμόσφαιρα των Εξαρχείων και πέριξ στη δεκαετία του '80, τον νεαρό κόσμο της αναρχοαυτονομίας, τα μπαρ, τα ξενύχτια, τις καταλήψεις, τους επαρχιώτες και τους Αθηναίους και το κάνει με χιούμορ και λαϊκότητα, με αμεσότητα και απλότητα. Περιγράφει χώρους και καταστάσεις που η ίδια έζησε, αν και το βιβλίο αυτό δεν είναι αυστηρά αυτοβιογραφικό. Oγιούζ Ατά Αποσυνάγωγοι μτφρ. Νίκη Σταυρίδη εκδ. Gutenberg Ένα μυθιστόρημα
του στην Τουρκία το 1972. Ο συγγραφέας του πέθανε το 1977 σε ηλικία 45 ετών, αγνοημένος, χωρίς να προλάβει να δει τη θριαμβευτική πορεία αυτού του βιβλίου, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλούς μεταγενέστερους Τούρκους
πεζογράφους. Ένας μηχανικός συγκλονίζεται από την είδηση της αυτοκτονίας ενός παλιού του φίλου και αρχίζει μια έρευνα, αναζητώντας τα
αίτια του θανάτου του. Η αναζήτηση αυτή αλλάζει και τον ίδιο και σταδιακά τον οδηγεί εκτός της νέας μεσοαστικής τουρκικής κοινωνίας. Βιβλίο δύσκολο αλλά συναρπαστικό. Χαρούκι Μουρακάμι Το κουρδιστό πουλί
Αργυρώ Μαντόγλου
Ψυχογιός
αυτό το μυθιστόρημα του διάσημου –και πολύ αγαπητού στους Έλληνες αναγνώστες– Ιάπωνα συγγραφέα, τίθεται το ερώτημα αν τελικά είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να καταλάβει απόλυτα κάποιον άλλο. Ο τριαντάχρονος κεντρικός ήρωας χάνει τη δουλειά του, τη γάτα του και λίγο αργότερα τη γυναίκα του και αρχίζει να τα αναζητά. Αστυνομικό μυστήριο και μια ανασκαφή θαμμένων μυστικών του Β' Παγκόσμιου Πολέμου συνυπάρχουν σε αυτό το συναρπαστικό μυθιστόρημα.
τα ναρκωτικά κυριαρχούν. Μέσα στην πόλη δρουν η Αλληλεγγύη και η Αντίσταση και διασταυρώνονται φιλίες και έρωτες, αδυσώπητα συμφέροντα και εγκληματίες, κατεστραμμένες ζωές και ελπίδες ανυπακοής.
Κόρμακ ΜακΚάρθι
Ο επιβάτης και Stella Maris μτφρ. Γιώργος Κυριαζής εκδ. Gutenberg
Το περιτειχισμένο κέντρο, όπου εφορμούν τρομοκρατικά οι «Υπνοβάτες» (πόσο μοιάζουν με τις ομάδες ΔΙΑΣ και Δράση), εποφθαλμιούν οι Μεσίτες και η «Ανασυγκρότηση» (το νέο καθεστώς αστικής κυριαρχίας) και βλέπουν από μακριά οι τουρίστες, ενώ
Μπέρτολτ Μπρεχτ Ιστορίες του κυρίου Κόινερ
μτφρ. Πέτρος Μάρκαρης εκδ. Κείμενα Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκδίδεται η πλήρης σειρά των Ιστοριών του κυρίου Κόινερ, τις οποίες ο Μπρεχτ έγραφε από το 1927 έως το τέλος της ζωής του. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει ιστορίες που ανακάλυψε ο Ελβετός ιδιοκτήτης του σπιτιού σε ένα μπαούλο στην αποθήκη με τα κατάλοιπα του συγγραφέα που ανήκουν στο Αρχείο Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Ο 89χρονος Κόρμακ ΜακΚάρθι θεωρείται από αρκετούς ο σπουδαιότερος εν ζωή Αμερικανός συγγραφέας. Μετά από 16 χρόνια απουσίας, μας πρόσφερε όχι ένα αλλά δύο βιβλία τα οποία κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα με διαφορά ενός μήνα. Τα αλληλένδετα μεταξύ τους μυθιστορήματα αφηγούνται μια καταδικασμένη ερωτική ιστορία. Δύο αδέρφια βασανίζονται από την κληρονομιά του πατέρα τους, ενός φυσικού που βοήθησε στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας
και από την αγάπη και την εμμονή τους ο ένας για τον άλλον. Πρόκειται για μια αλληγορία για την ιστορία της Αμερικής, της επιστήμης αλλά και του δυτικού πολιτισμού.
Κώστας Μπαρμπάτσης Λυκοχαβιά εκδ. Κέδρος Τα έξι, αρκετά μεγάλα ως προς την έκτασή τους, διηγήματα με φόντο τα δύσβατα βουνά της Ηπείρου διαδραματίζονται στα χρόνια του ελληνοϊταλικού πολέμου, της κατοχής, του εμφυλίου και της μετανάστευσης. Έχοντας ως επίκεντρο τους ανθρώπους των βουνών και τη σχέση τους με τη φύση, τα διηγήματα μας θυμίζουν έντονα τον μεγάλο Ρώσο συγγραφέα Τσιγκίζ Αϊτμάτοφ. Με δυνατό του σημείο τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά της Ηπείρου, ο συγγραφέας φέρνει στην επιφάνεια μια άλλη ζωή, για να μας μιλήσει για τον αγώνα, την αξιοπρέπεια, τη φιλία αλλά και τη μοναξιά και την υπαρξιακή αγωνία της ανθρώπινης κατάστασης.
Ιρλανδής συγγραφέως μετά τα βιβλία Συζητήσεις με φίλους και Κανονικοί άνθρωποι. Λίγο πριν τα 30 τους, οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου, κυρίως μέσα από τις ανταλλαγές μηνυμάτων, θίγουν όλα τα μεγάλα ζητήματα που κυριαρχούν στις αναζητήσεις των σημερινών millenians από την κλιματική κρίση, τον καπιταλισμό, την οικονομική ανισότητα και τη βιομηχανία της ομορφιάς, μέχρι ζητήματα θρησκείας, έρωτα, σεξ και αισθητικής.
Σε ένα εξτρεμιστικό, ακραία κατασταλτικό και ολοκληρωτικό εβραϊκό κράτος μετατρέπεται ταχύτατα το Ισραήλ, μην αφήνοντας ουσιαστικά χώρο ύπαρξης στο εσωτερικό του όχι απλώς για τους Παλαιστίνιους και τους Άραβες, αλλά και για όλους όσοι δεν αποδέχονται την κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου –αυτός ο «καλός φίλος» τόσο του Μητσοτάκη όσο και του Τσίπρα– ετοιμάζεται να αναλάβει πάλι τη διακυβέρνηση, ηγούμενος της πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης που έχει γνωρίσει η χώρα, σφραγίζοντάς την με την επιλογή του Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ ως υπουργού Εσωτερικής Ασφαλείας. Πρόκειται για τον επικεφαλής του κόμματος Εβραϊκή Ισχύς και μαθητή του τρομοκράτη ραβίνου Μεΐρ Καχάνε, ο οποίος ζητούσε την εγκαθίδρυση ενός κράτους που θα υπακούει πλήρως στον εβραϊκό νόμο. Μάλιστα, κατά την προεκλογική εκστρατεία, ο Μπεν-Γκβιρ υποστήριξε την απέλαση όλων των «ανυπάκουων» πολιτών του Ισραήλ.
Σφίγγει διαρκώς ο κλοιός γύρω από τον Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, καθώς το σύστημα εξουσίας της Ουάσιγκτον δεν φαίνεται διατεθειμένο να διακινδυνεύσει την υποψηφιότητά του στις προεδρικές εκλογές του 2024. Αυτή την εβδομάδα, για του λόγου το αληθές, η επιτροπή της Βουλής που ερεύνησε τα επεισόδια και την εισβολή στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 εισηγήθηκε την παραπομπή του στη
Από διπλωματική άποψη, η επίσκεψη ΖεΕβραϊκή «τζιχάντ» από τον Νετανιάχου δικαιοσύνη για εγκληματική
δράση, Εκκρεμεί, επίσης, η έρευνα του
νέα
δισ.
FBI
όσον
να
δυτικών αξιών που κρατά παρά την υπεροπλία περισκ πιο Δεν θέλουν τον Τραμπ στις εκλογές Περιβάλλον: Νέο deal, λιγότερες ελπίδες
στις ΗΠΑ έβρισκε τον αντικατοπτρισμό της στην
αιφνιδιαστική, επίσκεψη Μεντβέντεφ
σίας το 30% των εδαφών και των ωκεανών της Γης, όταν σήμερα τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 17% και 8%. Όπως λέει ο λαός, ωστόσο, όπου ακούς πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει. Κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ότι όσο περισσότερες συμφωνίες υπογράφουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου τόσο μειώνονται οι ελπίδες. Για του λόγου το αληθές, στον απολογισμό που έγινε στην ίδια διάσκεψη, φάνηκε ότι από το προηγούμενο πακέτο στόχων δεν υλοποιήθηκε ούτε ένας…
να. Επίκεντρο των συγκρούσεων είναι η πόλη Μπάχμουτ της επαρχίας του Ντονιέτσκ, την οποία πολιορκεί ο ρωσικός στρατός και η επίλεκτη μισθοφορική ομάδα Wagner από τον Ιούλιο. Οι απώλειες αμφότερων των πλευρών στο σύνολο των μετώπων ανέρχονται σε εκατοντάδες ανά ημέρα, ενώ το Μπάχμουτ, το οποίο επισκέφτηκαν τόσο ο Ζελένσκι όσο και ο ιδιοκτήτης της Wagner, Πριγκόζιν, την περασμένη εβδομάδα, έχει μετατραπεί σε σωρό ερειπίων. Αρκετοί μιλούν για προετοιμασία της Ρωσίας για ανάληψη σημαντικών επιθετικών πρωτοβουλιών, εντούτοις, το μεγάλο όπλο της προς το παρόν είναι οι πυραυλικές επιθέσεις στις ουκρανικές υποδομές, που απειλούν να διαλύσουν την κοινωνική ζωή της χώρας. Ετοιμαζόμαστε να μπούμε στο δεύτερο έτος του καταστροφικού πολέμου στην Ουκρανία με τις ενδείξεις να «μαρτυρούν» ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση.