Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 6-7.3.2021 | Αρ. Φύλλου 1513 by 21aristera

Συνέντευξη Θόδωρος Συμεωνίδης ης

Είναι ικανοί για όλα, λα, αν δεν τους ανατρέψουμε έψουμε > σελ. 11

Γράφει ο ∆. ∆εσύλλας

Οι λογοκριτές του Facebook στην υπηρεσία της κυβέρνησης

> σελ. 17

> σελ. 12-13

Αντι-Κιλελέρ προωθούν ΕΕ και κυβερνήσεις

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.513

Στο κόκκινο το ΕΣΥ στο μαύρο η κυβέρνηση

Ένας χρόνος στο «χακί»! Εκδόθηκε επίσημα η απόφαση αύξησης της θητείας στους 12 μήνες για τους φαντάρους που θα κληθούν να υπηρετήσουν στον στρατό ξηράς από την Γ ΕΣΣΟ του 2021 σε μονάδες που δεν βρίσκονται στην παραμεθόριο. Ακραία πρόκληση για τους νέους που στον βωμό του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και του «αξιόμαχου» του ΝΑΤΟ καλούνται να περάσουν έναν ολόκληρο χρόνο «στο χακί», πληρώνοντας από την τσέπη τους τη στρατιωτική θητεία. Μάλιστα, την ίδια στιγμή, πληθαίνουν οι καταγγελίες για εξευτελιστικές συμπεριφορές κατά φαντάρων σε όλη την επικράτεια, ενώ πρόσφατα στην Κομοτηνή ο στρατός τέθηκε σε επιφυλακή κατά του «εχθρού λαού».

Ανάλυση

Γενική ασφυξία στα νοσοκομεία. Κανένα μέτρο ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, η κυβέρνηση καλύπτει τον ιδιωτικό τομέα. Ακραία αντιδραστική στάση, επιχείρηση εξόντωσης του ∆. Κουφοντίνα.

πίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, μαζικές προσλήψεις και ενίσχυση του ΕΣΥ, μέτρα προστασίας της υγείας σε εργασία και ΜΜΜ, είναι ορισμένα μόνο από τα αναγκαία αιτήματα, καθώς η πανδημία γονατίζει τα νοσοκομεία στην Αττική. Με εκατοντάδες διασωληνωμένους και δεκάδες νεκρούς κάθε μέρα, η κυβέρνηση βρίσκει διέξοδο σε μια υπεραντιδραστική πολιτική «νόμου και τάξης», με καταστολή κάθε αντίστασης και με κίνδυνο να προκαλέσει τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ελλάδα. >>> σελ. 3, 5, 7, 15

8η Μάρτη 2021 Το «ψωμί και τριαντάφυλλα» στην εποχή των τεράτων Εργασιακός Μεσαίωνας, βία, παρενοχλήσεις, εγκλεισμός πολλές φορές σε κακοποιητικό περιβάλλον λόγω locκdown. Ημέρα απεργιακής πάλης και διεκδίκησης η φετινή 8η Μάρτη. >>> σελ. 2, 18-19

Ας μιλήσουμε ξανά για τον κομμουνισμό! Επί τάπητος η ανάγκη στρατηγικού οράματος και προοπτικής για να ξεπεραστούν τα όρια των κινημάτων. Η πορεία προς μια πανελλαδική κομμουνιστική συνάντηση και ο ρόλος της νεολαίας. >>> σελ. 8-9

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

«Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται», εκτός εάν…

Δεν είναι η 8 Μάρτη λουλούδια και κυβερνητικές παράτες, επικλήσεις και αποφθέγματα ανέραστων υπαλληλίσκων ενός φονικού συστήματος. Είναι η αναζήτηση ξανά και ξανά του νήματος της γυναικείας χειραφέτησης και της ανθρώπινης απελευθέρωσης. Είναι ο αγώνας ενάντια στο αστικό, καπιταλιστικό κατεστημένο.

Μια φράση του συρμού που χρησιμοποιεί διαρκώς η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα είναι το «Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται». Πρόκειται για το πιο σύντομο ανέκδοτο. Ας προσπεράσουμε λόγω ελλείψεως χώρου την εντελώς παραπλανητική ταύτιση της «δημοκρατίας» με αυτή την αυταρχική κυβέρνηση. Με τη φράση αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να δείξει ότι παραμένει «ακλόνητη» στις αρχές της παρά τις πιέσεις. Είναι όμως έτσι; Μια γρήγορη αναδρομή στα έργα και της ημέρες διαψεύδουν αυτό τον ισχυρισμό. Στις αρχές Ιουνίου η Ελλάδα αρχικά είχε αποκλείσει τους τουρίστες από την κορονόπληκτη Ιταλία να επισκέπτονται την Ελλάδα χωρίς έλεγχο. Ο υπουργός Εξωτερικών, Λουίτζι ντι Μάιο, επισκέφτηκε αμέσως την Αθήνα και ζήτησε να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και για τους Ιταλούς τουρίστες, χωρίς κανένα περιορισμό. Όπερ και εγένετο. Ένα μήνα αργότερα το ταξιδιωτικό πρακτορεία Tui απείλησε ανοιχτά την ελληνική κυβέρνηση με ακύρωση όλων των ταξιδιών της προς Ελλάδα λόγω της καραντίνας που προβλεπόταν αρχικώς. Την επόμενη μέρα ο Μητσοτάκης απέσυρε το επίμαχο σημείο. Τον Δεκέμβρη ιδιοκτήτης μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων απείλησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα μεταφέρει την έδρα της επιχείρησης στη Βουλγαρία. Σε δύο μέρες άνοιξε ( έστω προσωρινά) το λιανεμπόριο. Η «δημοκρατία τους» εκβιάζεται διαρκώς από το τραπεζικό σύστημα, το παρασιτικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, τους πλοιοκτήτες (βλέπε αύξηση χωρητικότητας πλοίων), τους καναλάρχες, τους κλινικάρχες, τις ΗΠΑ, την εκκλησία, τους «ακλόνητους» ολιγάρχες αλλά εξαντλεί την αυστηρότητα της απέναντι στους εργαζόμενους, στους επιβάτες ΜΜΜ, στους δανειολήπτες και γενικότερα σε όσους αντιστέκονται και στέκονται απέναντι στην πολιτική τους.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Η 8 Μάρτη είναι…

8 Μάρτη είναι ένα χαμογελαστό κορίτσι ανάμεσα στα λευκά κράνη των δυνάμεων καταστολής, στην κοινή αφίσα των φοιτητών Ελλάδας και Τουρκίας. «Έχετε κάθε λόγο να μας φοβάστε και γι αυτό γελάμε μπροστά σας! Σε Ελλάδα και Τουρκία στους ταξικούς αγώνες βαδίζουμε μαζί! Θα νικήσουμε!» έγραφε. Η 8 Μάρτη είναι η κυρία Κατερίνα «δασκάλα, μάνα, γυναίκα, άνθρωπος» που έβαλε το σώμα της ασπίδα στο σώμα του φοιτητή που έσερναν με μίσος ανάμεικτο με φόβο τα ΜΑΤ, στην εισβολή τους στο ΑΠΘ. Η 8 Μάρτη είναι η εικοσάχρονη Αφγανή πρόσφυγας, έγκυος στον όγδοο μήνα, που όταν απορρίφθηκε το αίτημα της για επανένωση με την οικογένειά της στη Γερμανία, έβγαλε έξω από τη σκηνή τα δύο της παιδιά και αυτοπυρπολήθηκε, στο κολαστήριο του Καρά Τεπέ. Έχει όνομα την απόγνωση που γεννά η κρατική αναλγησία απέναντι στο δράμα διαμελισμένων ανθρώπων. Η 8 Μάρτη είναι οι γυναίκες, το 76% των εργαζόμενων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στην ΕΕ, το 93% των δασκάλων, το 95% των καθαριστών, που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή ενάντια στην πανδημία τη στιγμή που αρκετές υποαμείβονται σε προσωρινή, μερική, επισφαλή απασχόληση. Η κοινωνική ευγνωμοσύνη θέλει να τις παριστάνει με τη γνωστή αφίσα να στέκουν δυναμικά απέναντι στον ιό, ενώ η καπιταλιστική αδηφαγία τις θεωρεί περιττές για να είναι μόνιμες στα δημόσια συστήματα υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών. Η 8 Μάρτη είναι η πενηντάχρονη εργάτρια, μητέρα δύο παιδιών, που πέθανε σε επιχείρηση της Κ. Μακεδονίας λόγω ανεπαρκών μέτρων προστασίας από την πανδημία. Η 8 Μάρτη είναι το θάρρος των καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση που βγαίνουν στο φως και συναντούν το σκοτάδι των κυβερνητικών και πολιτικών ταγών της αστικής εξουσίας. Μιας εξουσίας που με τον ατομισμό, τον ανταγωνισμό και την απο-

Η 8 Μάρτη είναι το χαμόγελο των αγωνιζόμενων γυναικών, το θάρρος των καταγγελιών, η ελπίδα της κοινής απελευθέρωσης των εργαζομένων

ξένωση από την ανθρώπινη ουσία, γεννά τέρατα στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και στην παιδεία των «αρίστων», που εκτός από το μυαλό θέλουν να εξουσιάζουν και τα σώματα των υπηκόων τους. Η 8 Μάρτη είναι η Mya The Khaing που έκλεισε τα είκοσί της χρόνια λίγο πριν πεθάνει στις 19 Φλεβάρη, σε νοσοκομείο της Μιανμάρ, μετά από εν ψυχρώ πισώπλατο πυροβολισμό από αστυνομικούς, στα φουσκωμένα ανθρώπινα ποτάμια των δρόμων ενάντια στη νέα στρατιωτική χούντα. Η 8 Μάρτη είναι η Εμπρού Τιμτίκ, η 42χρονη δικηγόρος από την Τουρκία που πέθανε μετά από 238 ημέρες απεργίας πείνας. Οι γυναίκες που σήκωσαν το φέρετρό της, σκεπασμένο από γαρύφαλλα, παρά τα κυνηγητά της αστυνομίας. Η 8 Μάρτη είναι η Γουένι, οικιακή βοηθός στη Βηρυτό, ανάμεσα σε 250.000 μετανάστες από την Αιθιοπία που δουλεύουν στον Λίβανο με το άθλιο σύστημα της «καφάλα». Μια σύγχρονη μορφή σκλαβιάς όπου ο ξένος εργαζόμενος δεν έχει κανένα δικαίωμα στη ζωή του. Κάθε εβδομάδα δύο εργάτριες αυτοκτονούν ή δολοφονούνται · τώρα ήρθε να προστεθεί, λόγω πανδημίας, το πέταμα στο δρόμο. Η 8 Μάρτη είναι η Pinar Gultekin, η 27χρονη φοιτήτρια που δολοφονήθηκε από τον πρώην σύντροφό της και η Melek που

αναγκάστηκε να σκοτώσει για να σώσει τα παιδιά της από την ενδοοικογενειακή βία. ∆εν είναι η 8 Μάρτη λουλούδια και κυβερνητικές παράτες, επικλήσεις και αποφθέγματα ανέραστων υπαλληλίσκων ενός φονικού συστήματος. Είναι η αναζήτηση ξανά και ξανά του νήματος της γυναικείας χειραφέτησης και της ανθρώπινης απελευθέρωσης. Είναι ο αγώνας ενάντια στο αστικό, καπιταλιστικό κατεστημένο. ∆εν είναι η 8 Μάρτη ευκαιρία για επίδειξη «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης» με υποκριτικές διακηρύξεις «κατά του σεξισμού», όταν ακόμη και αυτή η εγκυμοσύνη έχει κηρυχθεί στην πράξη «γυναικείο ελάττωμα». Είναι ο κοινός αγώνας αντρών και γυναικών για ίσα δικαιώματα στην εργασία και στην κοινωνία. Η 8 Μάρτη είναι αναζήτηση του έρωτα για όλη τη ζωή απέναντι στις αποστειρωμένες συμβάσεις. Ζει και τιμάται όπου ορθώνεται αδιάλλακτο μέτωπο ενάντια στην έμφυλη βία, στον σεξισμό, την ασέβεια της γυναικείας προσωπικότητας και κάθε είδους πατριαρχικές επιβιώσεις και πρακτικές. Στις 8 Μάρτη βγαίνουν πάλι στους δρόμους οι προγιαγιάδες του αγώνα. Οι εργάτριες των υφαντουργείων της Ν. Υόρκης που διαδήλωσαν το 1857 ζητώντας ίση αμοιβή για ίση δουλειά και μείωση του χρόνου εργασίας. Οι εργάτριες που δολοφονήθηκαν στις απεργίες των καπνεργατών (1924-1936). Οι «καπετάνισσες, καβαλάρισσες του θρύλου», το μισό και πλέον δυναμικό κομμάτι της ΕΑΜικής αντίστασης και του ∆ΣΕ, που έφυγαν από τα χωριά τους, πήραν μέρος στον πόλεμο, τη νέα κοινωνική οργάνωση, σπάσανε τα δεσμά τους. Όλες αυτές αναζητούν να πατήσουν ξανά στους ώμους των νέων κοριτσιών και αγοριών και να συνεχίσουν να «χορεύουν πάνω στο φτερό του καρχαρία», χλευάζοντας την αστική υποκρισία και ανασαίνοντας ελεύθερα. Η ανανέωση αυτής της υπόσχεσης είναι η 8 Μάρτη.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

υτή την εβδομάδα, ο Ταγίπ Ερντογάν παρουσίασε το «Σχέδιο Δράσης για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα» — και δεν ήταν πολλοί αυτοί που αντιστάθηκαν στον πειρασμό να γελάσουν ειρωνικά. Δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς γιατί. Σε μια Τουρκία στην οποία, με εντολή του προέδρου της και του κυβερνώντος κόμματος, η Αριστερά, οι αγωνιστές και συνδικαλιστές, οι μειονότητες (κυρίως η Κουρδική) και η ελεύθερη έκφραση και ενημέρωση διώκονται ανηλεώς και διαρκώς, το παραπάνω σχέδιο –όπως και το νέο σύνταγμα που έχει προαναγγελθεί– παραπέμπουν ευθέως στο γνωστό «έβαλαν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα». Κάτι παρόμοιο, τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε και για την Ελλάδα και την κυβέρνησή της, η οποία επικαλείται διαρκώς τη δημοκρατία, το δίκαιο και την προάσπισή τους: Όταν απαγορεύει τις διαδηλώσεις και η αστυνομία κυνηγά, χτυπά ή ακόμη και συλλαμβάνει όσους συμμετέχουν σε αυτές. Όταν τα ΜΑΤ εισβάλουν στα πανεπιστήμια και σέρνουν στον δρόμο φοιτητές που τόλμησαν να καταλάβουν το «ιερατείο» της πρυτανείας, αποδεικνύοντας το μένος τους κατά της νεολαίας. Όταν αποκτώνται νέα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα χαφιεδισμού, που παρακολουθούν όλες τις επικοινωνίες. Όταν επιβάλλονται αλλεπάλληλα, τυφλά και ταξικά lockdown και επιβάλλονται βαριά πρόστιμα επί δικαίων και αδίκων. Όταν ο λαός έχει καταδικαστεί να πεινάει, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει επειδή το ΕΣΥ καταρρέει, έστω κι αν την ίδια στιγμή δίνονται δεκάδες δισ. για να αγοραστούν νέα όπλα, δήθεν για να αντιμετωπίσει η «αμυνόμενη Ελλάς» τους γείτονές της, οι οποίοι προφανώς δεν είναι τόσο… δημοκράτες και δίκαιοι. Όταν εγκαταλείπουν τον πολιτισμό και τους εργαζόμενους σε αυτόν στη μοίρα τους, επιλέγοντας απλώς να αξιοποιήσουν τα φαινόμενα σήψης για να λύσουν τους λογαριασμούς τους με τους αντιπάλους. Το ίδιο ισχύει κάθε φορά που, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την κυνική τους στάση στην υπόθεση της απεργίας πείνας και δίψας του Δ. Κουφοντίνα, από το στόμα του πρωθυπουργού, των υπουργών, στελεχών και παρατρεχάμενων της ΝΔ καθώς και των καθεστωτικών μίντια, ακούγεται το γνωστό «η δημοκρατία δεν εκδικείται αλλά και δεν εκβιάζεται». Πολύ περισσότερο καθώς μας κρύβουν ότι είναι αυτοί που έχουν επιλέξει, συνειδητά και στο σύνολό τους, να οξύνουν το συγκεκριμένο μέτωπο και να φτάσουν μέχρι το τέλος (ενώ θα μπορούσαν να έχουν δώσει λύση πολύ νωρίς και ανώδυνα), θεωρώντας πως έτσι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια: Και συσπειρώνουν τις δικές τους γραμμές, αποτρέποντας τις όποιες διαρροές προς τα Ακροδεξιά. Και απευθύνονται προς το πολυπληθές κομμάτι των «νοικοκυραίων», πολλοί από τους οποίους

Μάς κήρυξαν τον πόλεμο – ας τους απαντήσουμε, λοιπόν! Καταστολή Γιώργος Παυλόπουλος

▸ Η κυβέρνηση επικαλείται τη δημοκρατία την οποία παραβιάζει κατ’ εξακολούθηση με την πολιτική της εξακολουθούν να πλανώνται εύκολα παρά την οικονομική καταστροφή που υφίστανται. Και σπέρνουν διχόνοια στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στο πιο συστημικό και προεδρικό τμήμα και εκείνο που έχει χρεωθεί το (εξαιρετικά δύσκολο) καθήκον να κρατά επαφή με τα αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας, ώστε την κατάλληλη στιγμή να τα λεηλατήσει πολιτικά και εκλογικά. Η ουσία, βεβαίως, είναι ότι στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτά που ισχυρίζονται: Εκδικούνται, ολοένα πιο συχνά δε προληπτικά, όλους όσοι τολμούν να αμφισβητήσουν την καταθλιπτική τάξη πραγμάτων που προσπαθούν να επιβάλλουν, την ελληνική εκδοχή του ΤΙΝΑ. Τους γιατρούς και υγειονομικούς

που είναι ήρωες όταν κάνουν αλλεπάλμέσα στα ίδια τα σπίτια. Την πνευμαληλες εξοντωτικές εφημερίες χωρίς να τική και πολιτιστική λοβοτομή της, με βγάζουν άχνα αλλά πολυλογάδες και τη βοήθεια των ασύλληπτων μέσων που επικίνδυνοι (σε βαθμό απόλυσης, όπως έχουν στη διάθεσή τους. Τη διαρκή και φάνηκε στην περίπτωση Καταραχιά) συστηματική καλλιέργεια του φόβου, όταν καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα ώστε να μην τολμά καν να ονειρεύεκαι απαιτούν τα αυτονόητα. Τους εκται οτιδήποτε ξεπερνά τα όρια αυτού παιδευτικούς, οι οποίοι προσπαθούν του μίζερου κόσμου. Αλλά και την παμε νύχια και με δόντια να στηρίξουν ραπλάνησή της μέσα από τα διάφορα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, τόσο για «ταυτοτικά» πρότυπα και κινήματα, τα να μη χάσουν την επαφή με τη γνώση οποία πρώτα έχουν περάσει από τους… και το σχολείο όσο και για να μην κυθαλάμους αποστείρωσης του συστήμαλιστούν στο βούρκο της διαδικτυακής τος εξουσίας και των μηχανισμών του. αποχαύνωσης και της ψυχολογικής καΕίναι πλέον προφανές: Μας έχουν ταρράκωσης. Τους πρόσφυγες κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο και και μετανάστες, που παραπρέπει να απαντήσουμε. μένουν εγκλωβισμένοι Να εκβιάσουμε μαζικά στα στρατόπεδα συγκέτη δημοκρατία του άδιΗ υπόθεση της ντρωσης, έρμαια του κου και των αδίκων απεργίας πείνας κορονοϊού και του με το δίκιο των ανατου Δ. Κουφοντίνα καιρού, έτσι ώστε να γκών, των αγώνων οδηγείται συνειδητά και των αιτημάτων τους σταλεί ένα ακόμη σαφές μήνυμα ότι μας. Θα είναι αμείστα άκρα από είναι ανεπιθύμητοι λικτοι, εάν τους αφήτην κυβέρνηση στην Ελλάδα που οι κυσουμε. Όπως συμβαίβερνώντες ονειρεύονται. νει παντού στον κόσμο Και φυσικά τη νεολαία, — όπως για παράδειγμα στη μαθητές, φοιτητές και εργαζόΜιανμάρ, όπου έχουν γίνει σύμμενους, καθώς γνωρίζουν ότι σε αυτήν βολο της αντίστασης κατά της χούντας θα κριθεί το στοίχημα της επόμενης των στρατιωτικών οι φωτογραφίες μέρας. Εδώ, μάλιστα, η επιχείρηση καενός 19χρονου κοριτσιού το οποίο διαταστολής και χειραγώγησης έχει πολλά δήλωνε φορώντας μια μπλούζα με το πρόσωπα: Την ωμή βία και την κρατική σύνθημα «Όλα θα πάνε καλά», προτού τρομοκρατία, στα πανεπιστήμια, τους την πυροβολήσουν και την σκοτώσουν δρόμους και τις γειτονιές — ακόμη και οι μπάτσοι.

Από σπόντα *** Το δίλημμα σήμερα είναι αν είσαι με το κράτος δικαίου ή… με τον Κουφοντίνα * Αυτό υποστήριξε η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη μετά την καραμπόλα που έφερε η παραίτηση Ταραντίλη * Στην πραγματικότητα όποιος είναι με το κράτος δικαίου είναι με ό,τι είναι δίκαιο * Και δίκαιο είναι το αίτημα Κουφοντίνα να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού. *** Η ΝΔ ωστόσο επενδύει σε μια ακροδεξιά ρητορική * Επιμένοντας στην ταύτιση των δικαιωμάτων ενός κρατούμενου με την υποστήριξη της τρομοκρατικής του δράσης * Ενώ η 17Ν έχει πάψει να υπάρχει εδώ και μια εικοσαετία * Στη ΝΔ ωστόσο θεωρούν ότι έχουν πιάσει τον «ταύρο από τα κέρατα» * Και ζητάνε διαβεβαιώσεις νομιμότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ. *** Ο ΣΥΡΙΖΑ τις δίνει απλόχερα αδειάζοντας τον Θ. Δρίτσα και προσπαθώντας να «απεμπλακεί» από την όλη συζήτηση την ώρα που ένας άνθρωπος χαροπαλεύει * Όσο πιο φοβική εμφανίζεται η Κουμουνδούρου, τόσο περισσότερο κάποιοι επενδύουν σε γκεμπελικές μεθόδους * Όπως η ΕΡΤ, εμφανίζοντας τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ να στοιχίζεται τάχα πίσω από τα πανό της αναρχίας *** Στην Εφημερίδα των Συντακτών είχαν τη φαεινή ιδέα να απευθύνουν έκκληση στον… αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να πάρει θέση υπέρ της ανθρώπινης ζωής στο ζήτημα της απεργίας πείνας * Η απάντηση του Ιερώνυμου ήταν να στείλει στον Κουφοντίνα… παπά στο νοσοκομείο να τον μοιρολογήσει! * Ο ιερέας πίεζε τον βασανισμένο άθεο κρατούμενο να εξομολογηθεί και να μεταλάβει * Όλα αυτά εν μέσω πανδημίας. *** Την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ κατά της λογοκρισίας εκατοντάδων δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ στο facebook την είδατε; * Ούτε και εμείς * Και αυτό παρά το γεγονός ότι η εκπρόσωπος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην ΕΣΗΕΑ έθεσε το ΔΣ προ των ευθυνών του * Κανείς τους δεν δέχτηκε να γίνει τίποτα * Μόνη ελπίδα οι κινήσεις «από τα κάτω» όπως το ψήφισμα εργαζόμενων στα ΜΜΕ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

ΣΥΡΙΖΑ

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Δέσμιες της «ενισχυμένης εποπτείας» οι θέσεις για την Υγεία ▸ Συνδέει με την καπιταλιστική ανάπτυξη τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ

ΣΥΡΙΖΑ μιλά συνεχώς για τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας και την ανάγκη για ενίσχυση του ΕΣΥ. Η διακήρυξη αυτή ακούγεται ωραία αλλά αποκτά το πραγματικό της περιεχόμενο όταν μεταφράζεται στις διακυβερνητικές προτάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτές που δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα σε εκδήλωση με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα. Η παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την Υγεία πραγματοποιήθηκε όχι τόσο για να κοινοποιηθούν οι πολιτικές προτάσεις του, όσο για να προβληθεί ως «παράδειγμα» η μεθοδολογία με την οποία η ηγεσία του προτίθεται να κινηθεί το επόμενο διάστημα, με στόχο τη δημιουργία της «προοδευτικής παράταξης». Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι κεντρική θέση στην παρουσίαση αυτή είχαν δύο πρόσωπα από τον χώρο της υγείας τα οποία συντάσσονται με τον ΣΥΡΙΖΑ και αποτελούν προσωπικές επαφές του προέδρου του κόμματος Αλέξη Τσίπρα: η Αθηνά Λινού και ο Ηλίας Μόσιαλος. Η Αθηνά Λινού, καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, θυμίζουμε ότι έχει προταθεί από τον Αλέξη Τσίπρα ως πρόσωπο «κοινής αποδοχής»

ώστε να αναλάβει υπουργός Υγείας σε ρόλο διακομματικής στήριξης. Την πρόταση για κοινό υπουργό Υγείας είχε κάνει ο Αλ. Τσίπρας στις 11 Νοεμβρίου του 2020 απευθυνόμενος στη ΝΔ, την οποία καταγγέλλει παράλληλα για την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών στον χώρο της υγείας. Ο Ηλίας Μόσιαλος αναφέρθηκε αναλυτικά στην πολιτική της υγείας που θα πρέπει να έχει «η σύγχρονη κεντρο-αριστερά» και παρέθεσε μια σειρά τεχνοκρατικών προσεγγίσεων για τα οικονομικά της υγείας. Παράλληλα έντονες ήταν οι αναφορές που έγιναν από πολλούς ομιλητές για τη συνέχιση

της λογικής που δημιούργησε το ΕΣΥ το 1981 επί κυβέρνησης Παπανδρέου, σε μια εμφανή προσπάθεια να προσεταιριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους από τον χώρο του Κινήματος Αλλαγής σε αυτή τη βάση. Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ βασίζονται σε μία λογική καθαρά διαχειριστική. Είναι ενδεικτικό πως παρότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπερθεματίζει για τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, στην πρόταση που κατέθεσε όσον αφορά τη χρηματοδότησή της κάνει λόγο για 7% όχι όμως από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά από το… Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Έτσι ώστε όχι μόνον

να μην αναλαμβάνει συγκεκριμένη δέσμευση για τα κονδύλια της δημόσιας υγείας αλλά πολύ περισσότερο να τα συνδέει με τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρακτικά δηλαδή το ποσό που θα διατίθεται από τη δημόσια υγεία να είναι συνάρτηση του μεγέθους του ΑΕΠ που σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς σημαίνει κατά βάση αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων και της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στην ανάγκη για «αναδιανομή των οικονομικών πόρων εντός του συστήματος… με βάση τις διεθνείς οικονομικές μελέτες και πρακτικές». Πρόκειται για μια αντίληψη που είναι συμβατή και με το… παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή τη «συμβολή» των μνημονιακών κυβερνήσεών του στη ζοφερή κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ιδίως με τις πολιτικές υπο-χρηματοδότησης των νοσοκομείων και περικοπές της τάξης των 900 εκατομμυρίων ευρώ στην 4ετία της διακυβέρνησής του. Αντίστοιχα, την ίδια περίοδο υπήρξε αύξηση της δαπάνης προς τις φαρμακευτικές εταιρίες καθώς και καθήλωση των δαπανών του προϋπολογισμού για το ΕΣΥ.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

«Στήριξη» της εργασίας, κέρδη για τους εργοδότες

ια μεγάλη προπαγανδιστική εκστρατεία περί… «μαζικής στήριξης εργαζομένων και ανέργων κατά την πανδημία» ξεδιπλώνουν κυβέρνηση και υπουργείο Εργασίας, κάνοντας λόγο για «6,4 δισ. ευρώ σε 3 περίπου εκατομμύρια δικαιούχους». Ωστόσο η αλήθεια κρύβεται στο πόσοι και τι έλαβαν κατά μέσο όρο (μ.ο.), αν και η διάρκεια καταβολής τους αποκρύπτεται εντέχνως. Η μερίδα του λέοντος των επιδοτήσεων κατευθύνθηκε στην κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών ύψους 1,5 δισ. ευρώ το τελευταίο 11μηνο. Ωφελημένοι ήταν εργοδότες και κεφάλαιο που δεν πλήρω-

σαν δεκάρα. Για αναστολές συμβάσεων εργασίας δαπανήθηκαν 2,4 δισ. ευρώ σε 1,13 εκατ. «μοναδικούς ωφελούμενους», δηλαδή κάθε εργαζόμενος έλαβε μόλις 2.123 ευρώ (κατά μ.ο.). Με δεδομένο ότι πολλοί κλάδοι και επιχειρήσεις «αξιοποιούν» το εν λόγω μέτρο επί μήνες, πρόκειται εν τέλει για ψίχουλα. Εργαζόμενοι σε τουρισμό, πολιτισμό, έλαβαν κατά μ.ο. 1.345 ευρώ, όταν δεν εργάζονται σχεδόν έναν χρόνο. Να θυμίσουμε δε ότι η αποζημίωση αναστολής για τους «ωφελούμενους» είναι μόλις 534 ευρώ/μήνα. Ενώ στο πρόγραμμα Συν-Εργασία, όπου τα ποσά που δόθηκαν

ήταν κατά μ.ο. 952 ευρώ, οι εργαζόμενοι χάνουν έως το 23% των μηνιαίων αποδοχών τους. Το υπουργείο μιλά και για «δίχτυ προστασίας μέσω ΟΑΕΔ», διαθέτοντας 1,5 δισ. ευρώ, από τα οποία όμως μισό εκατ. άνεργοι δεν πήραν ούτε ευρώ! Χαρακτηριστικά είναι και άλλα τρία παραδείγματα… ωφελούμενων: Οι δικαιούχοι «Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος» έλαβαν επιπλέον… 112 ευρώ και «έκτακτου επιδόματος για τέκνα» 171 ευρώ. «Πόρτα» δε έφαγαν από την πλατφόρμα της ΑΑΔΕ για την Επιστρεπτέα Προκαταβολή Νο6, οι 2 στις 3 επιχειρήσεις που αιτήθηκαν ενίσχυση!

Πολιτική

ε όλη τους την έκταση φανερώθηκαν την τελευταία εβδομάδα οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και των αρμόδιων κρατικών οργάνων στην υπόθεση του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Η έκταση που έλαβε το αίτημα να μην υπάρξει ο πρώτος θάνατος απεργού πείνας στις ελληνικές φυλακές, με τις αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας και την καθοριστική παρέμβαση των μαχόμενων δικηγόρων, εξέθεσε την κυβέρνηση που ξαφνικά στο συγκεκριμένο ζήτημα εμφανίστηκε απομονωμένη από ένα πολιτικό φάσμα που ξεκινούσε από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και την «εκτός των τειχών» Αριστερά και έφτανε μέχρι στελέχη της κεντροδεξιάς. Ως απάντηση, ήδη από το βράδυ του Σαββάτου 27 Φεβρουαρίου το Μαξίμου παρουσίασε μια πολιτική γραμμή αποκρουστικά κυνική, διαπνεόμενη από εκδικητική μανία και πλήθος ανακριβειών και ψεμάτων. Συνοπτικά, το ίδιο το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού εξαπέλυσε επίθεση στον απεργό πείνας τον οποίον κατηγόρησε ότι… «εκβιάζει» τους θεσμούς με τον ενδεχόμενο θάνατό του, παρουσιάζοντας τη στάση περίπου ως «αυτοκτονία». Στην ίδια ανακοίνωση το Μαξίμου προέτρεπε την πλευρά του Δημήτρη Κουφοντίνα να κινηθεί νομικώς για την ικανοποίηση του αιτήματός του, «πετώντας το μπαλάκι» της τήρησης έστω και αυτού του φωτογραφικού νόμου στον ίδιον τον κρατούμενο. Η προσπάθεια να παρουσιαστεί η πολιτική κυβερνητική απόφαση να εξωθηθεί το ζήτη-

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Απεργία πείνας Κουφοντίνα

Γιώργος Μουρμούρης

Μέχρι θανάτου εκδικητικότητα κυβέρνησης-μηχανισμών ▸ Για «εκβιασμό» κατηγορεί προκλητικά η κυβέρνηση τον κρατούμενο μα στα άκρα, ως «καπρίτσιο» ενός κρατούμενου, κατέρρευσε με ηχηρό τρόπο από την επόμενη κιόλας μέρα καθώς η πληρεξούσια δικηγόρος του Δημήτρη Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ, παρουσίασε αναλυτικά το χρονικό όσων έλαβαν χώρα σε νομικό επίπεδο τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας. Εν ολίγοις, σύμφωνα με την Ι. Κούρτοβικ, παρά τα αλλεπάλληλα αιτήματα της πλευράς του κρατούμενου, δεν χορηγήθηκε το σύνολο των εγγράφων που απαιτούνται για νομικές ενέργειες κατά της απόφασης μεταγωγής του Κουφοντίνα στις φυλακές του Δομοκού και όχι του Κορυδαλλού, εκθέτοντας μεταξύ άλλων τη γενική γραμματέα αντεγκληματικής πολιτικής, Σοφία Νικολάου. Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, από την πλευρά του κρατούμενου επιχειρήθηκαν κάποιες δικαστικές ενέργειες, οι οποίες όπως αναμενόταν προσέκρουσαν σε ένα «τείχος» αδιαλλαξίας από όλες τις εμπλεκόμενες αρχές. Κατόπιν όλων αυτών, το βράδυ της Πέμπτης ο Δημήτρης Κουφοντίνας δήλωσε εκ νέου ότι σκοπεύει να συνεχίσει την απεργία πείνας μέχρι το τέλος.

Πολύ μαζικές οι καθημερινές διαδηλώσεις, έκφραση της ευρύτερης διεκδίκησης για ζωή και δικαιοσύνη

Από τις εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας στο ζήτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα κατέστη σαφές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει, παρά την απομόνωσή της ή και εξ αιτίας αυτής, να ωθήσει την κατάσταση στα άκρα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να καταγραφεί στην Ελλάδα ο πρώτος θάνατος απεργού πείνας στην Ευρώπη μετά από 40 χρόνια, «γραμμή» στην οποίαν βρήκε σύμμαχο τον πρώην Αμερικανό πρέσβη, Ντέιβιντ Μπερνς.

Σε γραμμή όξυνσης άλλωστε συνηγορούν και οι «διαρροές» της ΕΛΑΣ περί δικογραφίας κατά των διοργανωτών των διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών, η μαζικότητα των οποίων απέτρεψε νέο κύμα καταστολής τους. Την ίδια στιγμή όμως καθίσταται σαφές σε ολοένα και περισσότερους ότι το ζήτημα της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα αφορά τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στο σύνολό τους.

F35 ΚΑΙ ΦΡΕΓΑΤΕΣ

Οι ΗΠΑ πουλούν «μέταλλο» και «προστασία» στην Ελλάδα

εδιάντροπα προκλητική ήταν η δήλωση που έκανε στους δημοσιογράφους ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ, σχετικά με την πώληση στην Ελλάδα πολεμικών αεροσκαφών F-35 και φρεγατών. Όπως είπε «η Αμερική δεν πουλά μόνο μέταλλο (αεροπλάνα και καράβια) αλλά αποσκοπεί στην ενίσχυση και εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών», συμπληρώνοντας πως οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να πουλήσουν, όταν η Ελλάδα είναι έτοιμη να προχωρήσει στην

επόμενη πίστα του κυνηγητού των εξοπλισμών. Παράλληλα, ο Αμερικανός πρέσβης τόνισε ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν πάρα πολύ τις προσπάθειες που κάνουν ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας καθώς και η ελληνική κυβέρνηση να επαναφέρουν σε τροχιά τις διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία ή να τις διατηρήσουν. «Τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της Άγκυρας για να απαντήσει στην ελληνική πρόταση για ένα νέο γύρο διερευνητικών συνομιλιών εδώ στην Αθή-

να», δήλωσε με νόημα σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ προτιμούν τη διπλωματία των διερευνητικών από την προηγούμενη κατάσταση. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ δρουν σαν μεγάλος «νονός» στην ευρύτερη περιοχή και δεν κρύβουν ότι η αγορά όπλων όπως τα πανάκριβα F-35 αποτελούν ένα μέρος του συνολικού deal. Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν με προκλητικό τρόπο στα εσωτερικά της Ελλάδας ασκώντας ισχυρές πιέσεις με δημόσιες δηλώσεις πρώην αξιωματούχων της ώστε «να μη γίνει καμία χάρη στον τρομοκράτη Δ. Κουφοντίνα», ενώ η πρεσβεία στηρίζει την κυβερνητική αδιαλλαξία.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Σχόλια στο ημίφως Τι ωραίο πλιάτσικο!

Τι «γεννούν» τα Πολυτεχνεία

Ο τίτλος του δημοφιλούς μυθιστορήματος του Τζόναθαν Κόου ταιριάζει γάντι στη λεηλασία των εμβολίων που παρατηρήθηκε σε πανελλαδική κλίμακα. Φταίει ο χιονιάς και για την προκλητική εκτός σειράς εμβολιασμών συγγενών και γαλάζιων φίλων: αυτή είναι η δικαιολογία-καρμπόν που προβάλλουν παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης με τελευταίο τον δήμαρχο Παλαιού Φαλήρου. Καθώς πολλοί δεν προσήλθαν στα εμβολιαστικά κέντρα λόγω της κακοκαιρίας, υπήρχε κίνδυνος τα εμβόλια να λήξουν και να πεταχτούν στα σκουπίδια κι έτσι οι δήμαρχοι-διαχειριστές αυτοσχεδίασαν, ενώ η κυβέρνηση αρνήθηκε να αποδώσει οποιεσδήποτε ευθύνες. Αναρωτιέται κανείς γιατί το αλάνθαστο επιτελικό κράτος της Ν∆ δεν έχει εκπονήσει ένα απλό σχέδιο διάθεσης των εμβολίων με ημερομηνία λήξης, π.χ., σε γηροκομεία ή ιδρύματα των χιονόπληκτων περιοχών;

Η 17η Νοέμβρη δεν είναι μια απλή ημερομηνία. Δεν είναι βεβαίως σχολική ή εθνική γιορτή «ενότητας των δημοκρατικών δυνάμεων». Το είδαμε και τη 17η Νοέμβρη του 2020, με το όργιο αστυνομοκρατίας και την απειθαρχία μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς στις απαγορεύσεις. Η 17 Νοέμβρη του '73 ήταν μια μαζική πολιτική εξέγερση, χωρίς ιδιοκτήτες, που φωτίζει και ανατροφοδοτεί διαρκώς το δρόμο της μαζικής και ανοικτής εξεγερτικής πάλης, νεολαίας και εργαζομένων, με ανατρεπτικό πολιτικό περιεχόμενο. Εκεί βρίσκεται το μεγαλείο και η δύναμη του μεγάλου αυτού ενεργού ρήγματος στην ιστορία της ταξικής πάλης. Σε αυτό το Πολυτεχνείο «γεννιούνται» διαρκώς νέες γενιές αγωνιστών του μαζικού κινήματος και επαναστατών. Κάθε απόπειρα να ταυτιστεί με συγκεκριμένους χώρους και επιλογές, ειδικά με αδιέξοδες και ιστορικά ηττημένες πρακτικές ομάδων ατομικής βίας, είναι κοντόθωρη και δεν συμβάλλει ούτε στη σημερινή πάλη για την ικανοποίηση των αιτημάτων της απεργίας πείνας του Δ. Κουφοντίνα.

Φτιάχνουν κλίμα καταστολής Κλίμα τρομοκράτησης και καταστολής «στήνουν» κυβέρνηση και μηχανισμοί μπροστά στη δραματική επιδείνωση της υγείας του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, μέσω δηλώσεων και «διαρροών» στον Τύπο. Σε μία «ομοβροντία» σχετικών κινήσεων την Τρίτη, πρωτοσέλιδο μεγάλης εφημερίδας έκανε λόγο για «Συκούριο 2» και «φόβους για κλοπή πολε-

μικού υλικού» για «συγκρότηση νέας τρομοκρατικής οργάνωσης». Την ίδια μέρα τον γύρο των ΜΜΕ έκανε πληροφορία περί «μπλόκου» στου Ζωγράφου από άτομα που φέρονται να «έψαχναν αστυνομικό» με συνδικαλιστές της ΕΛΑΣ να κάνουν λόγο για «κίνδυνο να υπάρξει νεκρός» συνάδελφός τους. Τίποτα απ’ αυτά δεν επιβεβαιώθηκε βεβαίως. Ως επιστέγασμα όλων των παραπάνω, πραγματοποιήθηκε «έκτακτη σύσκεψη», σύμφωνα με δημοσιεύματα, στη ΓΑΔΑ υπό τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Αναταράξεις στον άξονα Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου Οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί και

το προδιαγεγραμμένο ναυάγιο του Eastmed προκαλούν κλυδωνισμούς στο τρίγωνο Αθήνα-Λευκωσία-Κάιρο. Η Τουρκία ήδη έσπευσε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση, προσεγγίζοντας την Αίγυπτο. Η Αθήνα εξέφρασε ήδη τη δυσαρέσκεια της για την πρόσφατη προκήρυξη περιοχών για έρευνα από την Αίγυπτο στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς μεταξύ άλλων το ανατολικότερο από τα οικόπεδα ακολουθεί την τουρκικής προελεύσεως οριοθετική γραμμή. Προκειμένου να προλάβει νέες δυσάρεστες εξελίξεις, ο Νίκος Δένδιας πραγματοποιεί ταξίδι αστραπή στην Αίγυπτο. Ταυτόχρονα η διαφαινόμενη εγκατάλειψη του Eastmed και το σενάριο παράκαμψης της Κύπρου φέρνει «ένταση και παρεξηγήσεις» στην παραδοσιακή σχέση Αθήνας και Λευκωσίας.

Ο Βελόπουλος στον πλανήτη των πιθήκων Η Γη κινδυνεύει να μετατραπεί σε πλανήτη των πιθήκων — λάθος, των χιμπατζήδων! Αδενοϊό χιμπατζή περιέχει το εμβόλιο κατά του Covid-19, κατήγγειλε στη βουλή ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις. Έτσι λένε κάποιοι στην Αγγλία, όπως υποστήριξε. Ποιοι το λένε, πού το λένε παραμένει αδιευκρίνιστο. Μόνο ότι το εμβόλιο σε κάνει γορίλα δεν είπε. Οι εξωφρενικοί αυτοί ισχυρισμοί δεν είναι μόνο προϊόν της συνωμοσιολογικής θεώρησης του Κ. Βελόπουλου. Είναι το σύμπτωμα ενός γενικότερου σκοταδισμού που ευδοκιμεί στο έδαφος της ανασφάλειας που γεννιέται και συντηρείται από τον αρπακτικό καπιταλισμό, ιδίως σε εποχές κρίσης.

∆εκάδες απολύσεις στην Intralot

Ελένη Κατράδη | μέλος Radical IT Η Intralot, μια από τις πιο γνωστές εταιρείες πληροφορικής στην Ελλάδα, προχώρησε πριν μια εβδομάδα σε μαζικές απολύσεις που συνεχώς αυξάνονται. Από το προηγούμενο έτος κυκλοφορούν δημοσιεύματα ότι το «καράβι» της Intralot βουλιάζει λόγω χαμηλών εσόδων και αδυναμίας αποπληρωμής δανείων πολλών εκατομμυρίων. Παρ’ όλα αυτά, η εταιρεία επέλεξε να μην προβεί σε καμία ενημέρωση των εργαζομένων για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ούτε να έρθει σε κάποια διαβούλευση με το επιχειρησιακό σωματείο. Η διοίκηση αποφάσισε να ενημερώσει τους εργαζόμενους μέσω

Βασίλης Παπαγεωργίου

ζητώ τον λόγο της πράξης, δηλαδή των απολύσεων, οι οποίες ξεκίνησαν από το τμήμα Product-Commercial και συνεχίζονται μέρα με τη μέρα. Μετά από συνάντηση που έγινε με το επιχειρησιακό σωματείο, η απάντηση της διοίκησης ήταν ότι έχουν ως στόχο να μειώσουν τα λειτουργικά έξοδα της εταιρείας με μείωση των θέσεων εργασίας, όπως

επίσης και με μετακόμιση όλων των θέσεων στο κτίριο AIT στην Παιανία. Επιπλέον, δήλωσαν μετά από πίεση ότι ο αριθμός των απολυμένων τον μήνα Φλεβάρη είναι 20-25 και ισχυρίστηκαν ότι θα συνεχιστούν οι απολύσεις και τον μήνα Μάρτιο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν τελικά από το σωματείο για την κατάσταση της εταιρείας και όχι από τη διοίκηση που τους κρατούσε στο σκοτάδι όλο αυτό το διάστημα. Είναι προφανές ότι η διοίκηση εκμεταλλεύεται την πανδημία, τους αντεργατικούς νόμους και τις μειωμένες εργατικές αντιστάσεις για να ρίξει

το βάρος της «χασούρας» στους εργαζόμενους, να εντατικοποιήσει ακόμη περισσότερο την εργασία και να συνεχίσει να μην πληρώνει υπερωρίες. Ο μόνος δρόμος για να παρθούν πίσω οι απολύσεις και να καθιερωθούν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας είναι ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων. Ήδη το επιχειρησιακό σωματείο μετά τη συνάντηση με τη διοίκηση, προέβη σε στάση εργασίας με αιτήματα να παρθούν πίσω οι απολύσεις και να σταματήσει η εντατικοποίηση της εργασίας ως ένα πρώτο βήμα συλλογικής εναντίωσης στα σχέδια της διοίκησης.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Πανδημία

Γιάννης Ελαφρός

Κυβέρνηση με «υποκείμενο νόσημα» το πάθος για την κερδοφορία

Αττική μπήκε στο «βαθύ κόκκινο» είπε την Τετάρτη ο Βασίλης Κικίλιας. Η κυβέρνηση όμως δεν κοκκινίζει από ντροπή, μετά από ένα χρόνο εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας. Στον Κυριάκο Μητσοτάκη κόλλησε η βελόνα, επαναλαμβάνοντας με όλο και μεγαλύτερη αμηχανία πως «οι επόμενες δύο βδομάδες είναι κρίσιμες» και να «κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια». Μόνο που η κυβέρνηση δεν κάνει καμία προσπάθεια, πέρα από το να επιχειρεί να περάσει την αντιλαϊκή της πολιτική και να κλείσει τον κόσμο στο σπίτι (μετά τη δουλειά βεβαίως), κάτι που της είναι χρήσιμο για πολλούς λόγους… Η έξαρση των κρουσμάτων ήρθε μετά από πολλές βδομάδες lockdown, πιστοποιώντας πως πρόκειται για μέθοδο αναποτελεσματική και αντιδραστική. Ας δούμε, τι γίνεται και τι δεν γίνεται: Πρώτο, η πίεση στα νοσοκομεία, ειδικά στην Αττική, είναι τρομακτική. «Όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει και προειδοποιήσει», μας λέει ο Πάνος Παπανικολάου, γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ. Η πληρότητα στα κρεβάτια εντατικής θεραπείας covid πλησιάζει το 100%, αποδεικνύοντας πως ελάχιστα πράγματα έγιναν όλους τους προηγούμενους μήνες. «Υπό λειτουργική κατάρρευση το νοσοκομείο της Νίκαιας», αναφέρει επείγουσα ανακοίνωση της Αριστερής Συσπείρωσης Ιατρών την Πέμπτη. Οι μαχόμενοι γιατροί μιλούν για «εφιαλτική κυριολεκτικά κατάσταση», με 100 εισαγωγές covid και πάνω από 100 εισαγωγές λοιπής νοσηρότητας. «Το λειψό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Παθολογικού τομέα είναι εξαντλημένο και αποδεκατισμένο. Πολλοί ασθενείς τόσο covid όσο και non covid ήδη υποθεραπεύονται με πλήρη και αποκλειστική ευθύνη των κυβερνητικών αρμοδίων», τονίζουν. Ανάλογη είναι η κατάσταση στο Αττικόν, όπου μόνο μέσα στο Φεβρουάριο έχουν εισαχθεί στη ΜΕΘ covid διπλάσιοι ασθενείς απ' ότι το διάστημα Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου! Δεύτερο, γιατί υπάρχει αυτή η έξαρση; Τώρα που κόπηκαν τα συνειδητά ψέματα της κυβέρνησης για τις «πλατείες» έρχεται η πικρή αλήθεια: Το βασικό πεδίο μετάδοσης του κορονοϊού είναι οι χώροι εργασίας, όπου βασιλεύει το… πρωτόκολλο του εργοδότη (βλ. σελίδα 15). Εξάλλου, και για το ποιες δραστηριότητες θα κλείσουν και πώς, η κυβέρνηση αποφασίζει με βασικό κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη σημείωσε την Τετάρτη πως «δεν μπορούν να ανασταλούν οι παραγωγικές δραστηριότητες της χώρας», ενώ φιλοκυβερνητικά ρεπορτάζ ανέφεραν πως «η βιομηχανία» ήταν αντίθετη σε αυστηρότερους περιορισμούς. Σοβαρότατο παραμένει το πρόβλημα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο(!) αλλά και στα σπίτια, με ολόκληρες οικογένειες να κολλούν! Καθώς τα τεστ είναι πολύ λιγότερα από τα αναγκαία, η ιχνηλάτηση

▸ Εγκληματική πολιτική: κανένα μέτρο υπέρ της δημόσιας Υγείας, καμιά ενόχληση στους ιδιώτες

ανύπαρκτη και δεν υπάρχει πρόβλεψη καραντίνας (με την αναγκαία στήριξη) όσων πρέπει να απομονωθούν, το «μένουμε σπίτι» εξελίσσεται συχνά σε κολλάμε σπίτι. Ακούσατε τίποτα για όλα αυτά από την κυβέρνηση των αρίστων; Τρίτο, τι ανακοίνωσε η κυβέρνηση την Τετάρτη, που δήθεν κήρυξε την Αττική σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» και που τόλμησε τόσο καθυστερημένα να μιλήσει για επείγον σχέδιο ενίσχυσης του ΕΣΥ; Τίποτα! Ναι, δεν διαβάσατε λάθος. Το λέει η ΟΕΝΓΕ: «Η κυβέρνηση δεν ανακοίνωσε ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας». Οι κλίνες που δήθεν προσθέτει στο δυναμικό των ΜΕΘ covid ο Β. Κικίλιας είναι στην πραγματικότητα κλίνες που αφαιρούνται από τις υπόλοιπες ασθένειες. Ασθενείς που χρειάζονται ΜΕΘ πρέπει να ταξιδεύουν από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, με τεράστιο κίνδυνο για την υγεία τους. Ταυτόχρονα, ο υπουργός Υγείας δεν ανακοίνωσε ούτε μία πρόσληψη γιατρού ή νοσηλευτή παρά μόνο τη συνεργασία… 16 ιδιωτών. Επιπλέον, αυτές τις μέρες κοινοποιείται στα νοσοκομεία της Αττικής η μείωση κατά 80% των χειρουργικών επεμβάσεων!

Η κυβέρνηση δεν κάνει πρόσθεση νέων κλινών ΜΕΘ covid αλλά αφαίρεση κρεβατιών από άλλες ασθένειες, με επικίνδυνες συνέπειες

«Αυτό που κάνουν είναι εγκληματικό. Μετατρέπουν το ΕΣΥ σε σύστημα μιας νόσου. Ολόκληρες περιοχές μένουν χωρίς νοσοκομεία, ενώ καταργούνται μονάδες που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, όπως η μονάδα κυστικής ίνωσης του Σισμανόγλειου», λέει στο Πριν ο Π. Παπανικολάου. «Επίσης, μεθοδεύουν την πλήρη μετατροπή της Μονάδας Εμφραγμάτων του Ασκληπιείου, της μόνης στα νότια προάστια και της Καρδιοχειρουργικής του Ευαγγελισμού σε μονάδες covid», συμπληρώνει. Τέταρτο, παραμένει η προκλητική ασυλία του ιδιωτικού τομέα και ειδικά των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων. «Έχει διασφαλιστεί πως δεν θα εμπλακούν καθόλου στην αντιμετώπιση του covid, που έχει πρόσθετες δυσκολίες. Η αόριστη αναφορά στο Ερρίκος Ντυνάν, που είναι ειδική περίπτωση και στο Ωνάσειο, που ήδη μπαίνει στις εφημερίες τις καρδιολογικές, αποκαλύπτει τη λιποταξία του ιδιωτικού τομέα, τούτη την κρίσιμη ώρα», λέει στο Πριν ο Μιχάλης Ρίζος, πρόεδρος του σωματείου στο Αττικόν. Το αίτημα της ΟΕΝΓΕ είναι σαφές και δεν μπορεί παρά να έχει την υποστήριξη του λαού: «Να επιταχθούν πλήρως, χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών τους, τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια (Metropolitan, Ερρίκος Ντυνάν, Ιασώ, Υγεία κλπ), με το σύνολο των υποδομών τους και του προσωπικού τους, να ενταχθούν στο σύστημα των εφημεριών και να νοσηλεύουν και covid και non covid περιστατικά». Πέμπτο, υπάρχει και μια άλλη πλευρά που σκοπίμως ξεχνιέται, ειδικά από όσους κυβέρνησαν μνημονιακά. Τα μνημόνια των κυβερνήσεων και των ΕΕ-ΔΝΤ έκλεισαν έξι δημόσια νοσοκομεία στην Αττική. Το Λοιμωδών, την Πολυκλινική, το Αμαλία Φλέμιγκ, το Γενικό στα Άνω Πατήσια, το Σπηλιοπούλειο και το Ινστιτούτο Νοσημάτων Θώρακος. Για κανένα απ’ αυτά, που περήφανα έκλεισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και περήφανα δεν άνοιξαν οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τίθεται ζήτημα επαναλειτουργίας τους, παρότι θα ενίσχυε ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας. Έκτο, μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από την κυβέρνηση. Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό, με μαζικό ξεσηκωμό για επίταξη εδώ και τώρα όλου του ιδιωτικού τομέα υγείας, προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, γενναίας στήριξης νοσοκομείων και πρωτοβάθμιας περίθαλψης, μαζικό εμβολιασμό με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, αυστηρά μέτρα σε χώρους εργασίας, ενίσχυση τώρα των ΜΜΜ, τέρμα στους αντιδραστικούς περιορισμούς κίνησης, τονίζει το ΝΑΡ. Όπως το λένε οι γιατροί της ΑΡΣΙ στη Νίκαια. «Δεν πάει άλλο. Οι διαμαρτυρίες και οι διεκδικητικοί αγώνες των υγειονομικών δεν αρκούν. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της υγείας του λαού. Ξεσηκωθείτε!»

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Τα όρια των κινημάτων και η αναγκαία υπέρβασή τους Από το 1990 και μετά η αναζήτηση της κομμουνιστικής προοπτικής είναι πολύ αδύναμη. Κι όμως η Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα κάθε άλλο παρά απουσίαζαν από συγκλονιστικά γεγονότα που ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία αμφισβητούν διαρκώς την κυριαρχία του καπιταλισμού. Σχεδόν το σύνολο της Λατινικής Αμερικής και τέσσερις χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρος) κυβερνήθηκαν από ένα μείγμα αριστερών/προοδευτικών κυβερνήσεων. Οι εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης ανέτρεψαν καθεστώτα που έδειχναν ακλόνητα. Μεγάλα κινήματα, το αντιρατσιστικό στις ΗΠΑ, το φεμινιστικό σε πολλές χώρες, αντιμάχονται την αναβίωση του σύγχρονου φασισμού και ανορθολογισμού. Είναι αδύναμη η παρουσία στα συνθήματα και κυρίως στο περιεχόμενο του μαρξισμού και του κομμουνισμού. Πρόκειται για κάτι που εμφανίζεται περισσότερο στο εσωτερικό της Αριστεράς και των κινημάτων, ενώ η πραγματικότητα φωνάζει από παντού ότι χρειάζεται την επάνοδό τους. Αντίθετα, η γοητεία του κυβερνητισμού και των νέων κριτικών θεωριών είναι φανερή σε ένα φάσμα που περιλαμβάνει μέχρι και οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και του χώρου της αυτονομίας. Η κινηματική αντίσταση –όσο αναγκαία και πολύτιμη– δεν αρκεί σήμερα για τη βελτίωση των όρων ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας, αν δεν επανέλθει στην αντίπαλη πλευρά ο φόβος ότι μπορεί να τα χάσει όλα. Γιατί «ένας άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός», αν δεν αμφισβητηθεί η βάση που γεννάει τις εγγενείς αντιθέσεις του σύγχρονου καπιταλισμού. Η πανδημία φανέρωσε και την ανάγκη υπέρβασής του. Αυτή την ανάγκη εκφράζει η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Το Κείμενο Αρχών και Γενικών Κατευθύνσεων που έχει δημοσιευτεί είναι η βάση αυτής της αναγκαίας συζήτησης.

Από τη σύγχρονη αριστερά λείπει η κομμουνιστική κατεύθυνση, ενώ η σύγχρονη εργατική τάξη και οι οργανώσεις της έχουν αντικατασταθεί από τα «υποκείμενα» και το «πλήθος». Αντί για την επαναστατική ταξική πάλη προκρίνονται επιμέρους δικαιώματα και η κυβερνητική διόρθωση του καπιταλισμού. Ο κομμουνισμός δεν είναι εικονοστάσι και επαγγελία αλλά μάχιμο κίνημα ανατροπής.

Συνταγή ήττας η έλλειψη στρατηγικής

Ώρα να ξαναμιλήσουμε για κομμουνισμό Ανάλυση Παναγιώτης Ξοπλίδης

κομμουνισμός δεν αποτελεί πλέον όραμα για την πλειονότητα των οργανώσεων της Αριστεράς, ενώ ριζοσπαστικά κινήματα που αμφισβητούν τον καπιταλισμό φθάνουν ως το σημείο της πρότασης «διόρθωσής» του. Παρά τις παρακαταθήκες που αφήνουν, αυτοί οι αγώνες θα μένουν στη μέση, αν δεν αναμετρηθούν με τα καθολικά ερωτήματα που μπαίνουν πλέον σε κάθε κρίσιμη καμπή τους. Η εργατική τάξη –αν και πολυπληθέστερη από ποτέ– έχει εξαφανιστεί από τις αναλύσεις της αριστεράς, όπως και η πάλη των τάξεων,

αν και το κεφάλαιο απαξιώνει την εργατική δύναμη περισσότερο από ποτέ. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι η ακρότητα που ζούμε είναι μια «παρεκτροπή» που μπορεί να διορθωθεί είτε με μια καλύτερη «διαχείριση», είτε με τα κινήματα του «πλήθους», των «αγανακτισμένων», των «υποκειμένων» που βιώνουν όχι ταξική εκμετάλλευση αλλά στέρηση δικαιωμάτων και ταυτοτική καταπίεση. Αντί για ένα συλλογικό όραμα υπερισχύουν οι διεκδικήσεις επιμέρους δικαιωμάτων. Τη θέση των οργανωμένων δομών ταξικής και λαϊκής πάλης έχει πάρει το «πλήθος» που διαδηλώνει χωρίς όμως προοπτική νίκης. Έτσι η Αραβική Άνοιξη, αν και έφερε στο προσκήνιο ξανά τη δύναμη των μαζών, μετατράπηκε σε βαρύ χειμώνα, καθώς η έλλειψη προοπτικής και κοινωνικού οράματος επέτρεψε τη χειραγώγησή της. Στη Δύση και τη Λατινική

Αμερική πολιτικά ρεύματα ή κόμματα που τοποθετούνται απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό, οδήγησαν σε μια γραμμή αστικής διαχείρισης. Οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΑΚΕΛ καθώς και η συμμετοχή των Podemos και των ΚΚ Πορτογαλίας/Μπλόκο σε κυβερνητικούς σχηματισμούς κατέληξαν στην προώθηση σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών δυσφημώντας την Αριστερά. Ακόμα και στη λατινοαμερικάνικη εκδοχή, πιο σύνθετη και με διαφορετικές ταχύτητες σε κάθε χώρα, η απουσία πραγματικής επαναστατικής ανατροπής οδηγεί σε συμβιβασμούς με την αστική τάξη και σε οδυνηρές ήττες. Η αποπομπή της μαρξιστικής θεωρητικής παράδοσης στο όνομα δήθεν «πλατιών» συμμαχιών καταλήγει στην αποδοχή του καπιταλιστικού μονόδρομου. Οι επαναστατικές απόπειρες του 20ου αιώνα, παρά τις ήττες τους,

προσέφεραν στην ανθρωπότητα πολύ περισσότερα από τις διαχειριστικές επιλογές. Δεν βοηθάει όμως ούτε η εξιδανίκευση και λειτουργία του κομμουνισμού του προηγούμενου αιώνα ως «εικονοστάσι» για προσευχές. Ο κομμουνισμός ως επαγγελία Δευτέρας Παρουσίας δεν μπορεί να στρατεύσει ούτε στις σημερινές μάχες. Για να εμπνεύσει ξανά ο κομμουνισμός σήμερα, πρέπει να είναι κίνημα ανατροπής, καθημερινά μάχιμος. Ενώ η εργατική τάξη είναι πλειοψηφική σήμερα, η μαρξιστική θεωρία ευδοκιμεί κυρίως στους ακαδημαϊκούς κύκλους, σε πλήρη αποσύνδεση από τις αγωνίες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ανασυγκρότηση μιας σύγχρονης εργατικής πολιτικής αποκτά νέα χαρακτηριστικά με την ανάγκη πολιτικής παρέμβασης με λαϊκό και κατανοητό τρόπο στα σημερινά ζητήματα.

Εικονοκλάστες

Επιστροφή στο μέλλον ▸ Ειδικά στις συνθήκες της πανδημίας, όπου αναδείχθηκε η πολύπλευρη κρίση του καπιταλισμού, η ανάγκη κομμουνιστικής απάντησης ενισχύεται Θέμης Λιανός

μέρα καραντίνας νούμερο Χ. Ώρες ατέλειωτες μπροστά από μια οθόνη, σε ένα scrolling που δε σταματά κι από τα μάτια μας μπροστά περνάνε νούμερα. Των ανθρώπων που δεν τα κατάφεραν, των ανθρώπων που έψαξαν μια καλύτερη γη, των ελλείψεων σε προσωπικό, των πολυδάπανων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Νούμερα και εικόνες που έρχονται να συμπληρώσουν την πικρή γεύση μιας ζωής με πολλή δουλειά, συνήθως κακοπληρωμένη και πιεστική ή ανεργία και αναστολή μέχρι νεωτέρας, με περιορισμένες από συνεχείς απαγορεύσεις ανθρώπινες σχέσεις, με σκληρή κρατική βία, όταν πια δεν αντέχεις και βγεις να φωνάξεις «Φτάνει Πια!» Η ασφυξία που χαρακτηρίζει την καθημερινότητα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων δεν είναι ένα αίσθημα καινούριο και σίγουρα δεν είναι κάτι παροδικό. Ειδικά για τη νεολαία, αυτή η συνθήκη είναι ακόμα πιο έντονη, αφού της στερείται το δικαίωμα στη μόρφωση, αντιμετωπίζει ακόμα πιο σκληρές εργασιακές συνθήκες και ανεργία, έχει πάψει πια να ονειρεύεται και να σχεδιάζει. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του εκμεταλλεύονται μεθοδικά την ευκαιρία μιας παγκόσμιας πανδημίας για να διασφαλίσουν ότι κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής θα κρίνεται χρήσιμη με το ζύγι του κέρδους, των συμφερόντων των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, του 1% που κατέχει τον μισό παγκόσμιο πλούτο και φυσικά των χρήσιμων υπηρετών του. Ο καπιταλισμός όμως δεν είναι παντοδύναμος. Τουναντίον, είμαστε σε μια περίοδο που τα αδιέξοδα που φορτώνει στην ανθρωπότητα γίνονται όλο και περισσότερο ορατά. Αυτός είναι και ο λόγος που εκατομμύρια νέοι

άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, πρωταγωνίστησαν στο ξέσπασμα μαζικών κινημάτων. Το άνοιγμα της κοινωνικής ψαλίδας, η εντεινόμενη ανελευθερία, ο ρατσισμός, η αίσθηση ασφυξίας που περιγράψαμε και παραπάνω, αποτέλεσαν την σπίθα εκρήξεων που ήταν μόνο η αρχή μιας νέας άνοιξης των αγώνων. Όμως, παρά τα βήματα της αγωνιστικής έκφρασης απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, ακόμα και της πολιτικής συνειδητοποίησης της υπαιτιότητας του συστήματος, απέχουμε

αλλά απαντά και στους παραπάνω προβληματισμούς της νεολαίας. Αναδεικνύει τις αιτίες από τις οποίες προκύπτουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά η πλειονότητα της νεολαίας, τα οποία είναι κοινά σε πολλές γωνιές του πλανήτη. Από αυτή την άποψη μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο κατανόησης με μια πιο καθαρή και ιστορική ματιά της πραγματικότητας, ξεφεύγοντας από τον κατακερματισμό που πολλές φορές παγιδεύει τη σκέψη μας στο εδώ και το τώρα.

Η νέα γενιά αντικειμενικά θα είναι η πρωταγωνίστρια της νέας κομμουνιστικής προσπάθειας, που παρά τις αδυναμίες κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα ακόμα από τη μαζική υποστήριξη στην εναλλακτική λύση στα καπιταλιστικά αδιέξοδα, στην κομμουνιστική προοπτική. Διεθνώς η νέα γενιά «κρατάει αποστάσεις» από τον κομμουνισμό λόγω της αντίληψης ότι είναι μια προσπάθεια που έχει παλιώσει και ηττηθεί, αν και συχνά με μια συμπάθεια για μια κοινωνία που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη. Η πρόταση αρχών της Πρωτοβουλίας για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα είναι ένα κείμενο που απευθύνεται στην εργατική τάξη γενικά,

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Έτσι κρατιέται ζωντανή η ελπίδα του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο που είναι εφικτός και αναγκαίος, οι προοπτικές του οποίου διαφαίνονται από σήμερα, με την έκρηξη τεχνολογίας και επιστήμης, με τον τεράστιο πλούτο που παράγεται και θα μπορούσε να ελέγχεται και να διανέμεται από αυτούς που τον παράγουν για την ικανοποίηση των αναγκών της πλειοψηφίας. Ωστόσο, όπως επισημαίνει και το κείμενο: «Η μαζική εισαγωγή πολύ εξελιγμένων συστημάτων αυτοματισμού, της ρομποτικής,

της τεχνητής νοημοσύνης, των δικτύων 5G, της κβαντικής υπολογιστικής και του “internet των πραγμάτων” στα μέσα και την οργάνωση της παραγωγής θα θέσουν ξανά σε κρίση το σύστημα απόσπασης υπεραξίας. Θα απογειώσουν γενικά την εκμετάλλευση των εργατών και θα καθηλώσουν μόνιμα την αξία της εργατικής δύναμης πολύ κάτω από τα σημερινά ιστορικά της όρια […]». Οι δυνατότητες, δηλαδή, δεν πραγματώνονται πάντα ή, όπως λέει και το τραγούδι, «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ!» Tέλος, είναι εργαλείο γενναίου αναστοχασμού για το παρελθόν των επαναστατικών κινημάτων, που παρά τα λάθη και τις ήττες έδειξαν ότι οι επαναστάσεις και γίνονται και νικούν και οικοδομούν όρους για μια καλύτερη ζωή, σε αντίθεση με τις διάφορες παραλλαγές κυβερνητικής διαχείρισης στα καπιταλιστικά πλαίσια που είχαν ολέθριες συνέπειες για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η νέα γενιά αντικειμενικά θα είναι η πρωταγωνίστρια της νέας κομμουνιστικής προσπάθειας, που παρά τις αδυναμίες κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα. Η γενιά που μεγάλωσε στην κρίση, οι νέες και οι νέοι του μεροκάματου, που μισοσπούδασαν ή κουράστηκαν να σπουδάζουν, που, όταν σκέφτονται το μέλλον τους, σκύβουν το κεφάλι γιατί φοβούνται τι θα αντικρίσουν. Αυτή η γενιά δεν έχει τίποτα να χάσει και γι’ αυτό μπορεί να πιστέψει σε αυτό που σήμερα φαίνεται αδύνατο, να παλέψει για να το κάνει δυνατό. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τον προγραμματικό διάλογο, τις πρωτοβουλίες βάσης που θα διαλεχτούν με τα μεγάλα ερωτήματα της εποχής, τη διάχυση του κομμουνιστικού ρεύματος στα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τις γειτονιές. Αυτή η γενιά μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στην οικοδόμηση ενός νέου κομμουνιστικού φορέα, μιας επαναστατικής πρωτοπορίας που θα ανταποκριθεί στα αναβαθμισμένα καθήκοντα της εποχής.

Συνελεύσεις προς μια Πανελλαδική Συνάντηση Το κείμενο διαλόγου Πρόταση αρχών και γενικών κατευθύνσεων της Πρωτοβουλίας διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα είναι ένα βήμα για μια συζήτηση που σήμερα μοιάζει πιο αναγκαία από ποτέ. Όμως αυτή δεν μπορεί να είναι πέρα κι έξω από τις εμπειρίες που θέτει η κίνηση του λαού και της νεολαίας. Η πανδημία μπορεί να έβαλε επιπλέον εμπόδια στις διαδικασίες του διαλόγου, έθεσε όμως ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα της ανώτερης θεωρητικής και προγραμματικής απάντησης, καθώς αμφισβητούνται τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα της κοινωνικής πλειονότητας. Το κείμενο της Πρωτοβουλίας για την πανδημία έθεσε το ζήτημα των αντιθέσεων του καπιταλισμού σήμερα, όπως αντικατοπτρίζονται στην πολλαπλή του κρίση. Το επόμενο βήμα είναι η συλλογική συζήτηση και τα βήματα οργανωτικής συγκρότησης. Διοργανώνονται συσκέψεις και διαδικτυακές συνελεύσεις για την προετοιμασία πανελλαδικής συνάντησης, όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες. Ήδη διεξάγεται δημόσιος διάλογος στην ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας και στόχος είναι η συγκρότηση τοπικών πρωτοβουλιών. Εκατοντάδες αγωνιστές έχουν ήδη ανταποκριθεί και στόχος είναι να φτάσει τις επόμενες εβδομάδες το μήνυμα της Πρωτοβουλίας στους χιλιάδες εργαζόμενους και νέους που αυτή τη στιγμή δίνουν τη μάχη. Η Πανελλαδική Συνάντηση δεν θα είναι το τέλος του δρόμου, αλλά βήμα συγκρότησης του δυναμικού που –με αρκετές δυσκολίες και αδυναμίες– έχει ανοίξει τον δρόμο για αυτήν την προσπάθεια. Απαιτείται καλύτερη κοινωνική γείωση αλλά η υπόθεση του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος δεν χωρά πλέον αναβολές. Η οργανωτική του συγκρότηση πρέπει να γίνει εικόνα από το μέλλον της κοινωνίας που ονειρευόμαστε, ουσιαστικά δημοκρατική, με ελεύθερη συζήτηση, συλλογική δέσμευση στην πράξη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Σεισμός στην Ελασσόνα: Ζημιές σε εκατοντάδες σπίτια αλλά κινδυνεύουν με «βαθύ κόκκινο»

ΣΤΟ ΒΑΡΟΣ της πανδημίας ήρθαν να προστεθούν για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Ελασσόνας οι ζημιές από τις δύο ισχυρότατες σεισμικές δονήσεις και τους δεκάδες μετασεισμούς που σημειώθηκαν τα τελευταία 24ωρα. Από τα χτυπήματα του εγκέλαδου προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε εκατοντάδες κατοικίες, με περισσότερες από 170 εξ αυτών να κρίνονται μη κατοικήσιμες αλλά και σε σχολεία. Προβλήματα παρουσιάστηκαν στην ηλεκτροδότηση και στην υδροδότηση ακόμα και της Λάρισας. Και ενώ οι κάτοικοι της περιοχής μετρούν τις πληγές τους, κινδυνεύουν να βρεθούν υπό το ασφυκτικό καθεστώς απαγορεύσεων του «βαθέως κόκκινου» στον τομέα της πανδημίας, η εφαρμογή του οποίου ανεστάλη για 48 ώρες. Όμως οι συνθήκες επιβάλλουν την οριστική του απόσυρση.

ΕΛΜΕ Φωκίδας: Το ΠΑΜΕ δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στη ∆ΑΚΕ

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ (ΑΣΕ)-ΠΑΜΕ στην ΕΛΜΕ Φωκίδας οικοδομεί «το πανεκπαιδευτικό» μέτωπο και στηρίζει τα ταξικά σωματεία ψηφίζοντας την εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ για την προεδρία της τοπικής ΕΛΜΕ. Ως Αριστερή Ενωτική Μετωπική Παρέμβαση, καλέσαμε για δεύτερη φορά φέτος την ΑΣΕ-ΠΑΜΕ για να συγκροτήσουμε κοινό αγωνιστικό προεδρείο σε προγραμματική βάση, τονίζοντας ότι δεν μπορούμε να παραδώσουμε το σωματείο στη ΔΑΚΕ, σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση. Η ΑΣΕ, εμμένοντας στη γνωστή τακτική του αναλογικού προεδρείου και στη λογική «όποιος δεν είναι ΚΚΕ είναι το ίδιο με όλους τους άλλους», έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τη Μετωπική Παρέμβαση με τη ΔΑΚΕ και ψήφισε την εκπρόσωπο της τελευταίας στη θέση της προέδρου. Ας λογοδοτήσει στους συναδέλφους. Νίκη Πολυζώη

«Έφυγε» ο ∆ημήτρης Κάνιστρας

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και παλιοί σύντροφοι και συναγωνιστές του, εύχονται «καλό ταξίδι» στον Δημήτρη Κάνιστρα που έφυγε πρόωρα και άδικα από τη ζωή αυτές τις μέρες. Όλοι θα τον θυμούνται πάντα για τη μαχητικότητα, τη λαϊκότητα και τη ντομπροσύνη που τον χαρακτήριζε. Από το μεγάλο σχολείο της Αριστερής Πρωτοβουλίας Σπουδαστών στο ΤΕΙ της Πάτρας, από τις γραμμές της νΚΑ, στους δρόμους που έκαιγαν το 2006-07 και τον Δεκέμβρη του 2008 μέχρι και τις πρόσφατες μάχες του κινήματος, ήταν πάντα εκεί, στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη και απελευθέρωση. Στη μνήμη του η οικογένεια προσφέρει 100 ευρώ στην Επιτροπή Αλληλεγγύης σε διωκόμενους-ες για την ελευθερία στη διαδήλωση.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ

Με αφορμή τις αποκαλύψεις που έχουν λάβει τη μορφή χιονοστιβάδας στον χώρο του θεάτρου για κακοποιητικές συμπεριφορές και άσκηση παντός είδους βίας, η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης διοργανώνει το Σάββατο 6/3, στις 7.30 μ.μ., διαδικτυακή συζήτηση με θέμα την έμφυλη βία. Ομιλητές: Κώστας Παπακωνσταντίνου (σκηνοθέτης, ηθοποιός), Αγγελική Μαρίνου (ηθοποιός), Έλενα Αρβανίτη (ηθοποιός), Μαντώ Κεραμυδά (ηθοποιός), Δέσποινα Καρδογέρου (θεατρολόγος) και η Σοφία Κυριακίδη (μεταδιδακτορική ερευνήτρια, μέλος του LABour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα). Μετά από τις σύντομες εισηγήσεις θα υπάρξει συζήτηση. Για περισσότερες πληροφορίες και το link της εκδήλωσης στη σελίδα της λέσχης στο facebook.

ΒΥΡΩΝΑΣ: «ΛΟΥΚΕΤΟ» ΣΤΗ ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ

Ανακοίνωση σχετικά με το πολυήμερο κλείσιμο των αλσών του Βύρωνα στο οποίο προχώρησε ο δήμος με πρόσχημα την ανάγκη επιδιορθώσεων μετά την πρόσφατη κακοκαιρία εξέδωσε η συνέλευση του Κοινωνικού-Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα «Λαμπηδόνα». «Έχουν περάσει όμως αρκετές μέρες χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες. {…} Τα άλση πρέπει να είναι ανοιχτά! Μετράμε πια, έναν ολόκληρο χρόνο όπου δήμοι, περιφέρεια και κυβέρνηση κλείνουν με διάφορες δικαιολογίες και αιτιάσεις τους υπαίθριους δημόσιους χώρους», σημειώνει μεταξύ άλλων.

ΠΑΤΡΑ: ΤΑΞΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ∆ΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ

Ανακοίνωση με αφορμή τον θάνατο δύο εργαζομένων στην περιοχή της Αχαΐας, ενός 58χρονου εργαζόμενου που καταπλακώθηκε από μάρμαρα και ενός 66χρονου που έπεσε από μεγάλο ύψος στη ΒΙΠΕ Πατρών, εξέδωσε η Ταξική Πτέρυγα. «Για τα αίτια των θανάτων στους χώρους δουλειάς αλλά και των άλλων εργατικών ατυχημάτων δεν φταίει η “κακιά στιγμή”. Τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων δείχνουν τον ένοχο: Η βουλιμία του καπιταλιστικού τέρατος για όλο και περισσότερα κέρδη, αναφέρει μεταξύ άλλων.

Ριτσώνα: ΜΑΤ και χημικά κατά προσφύγων Με καταστολή απάντησε η κυβέρνηση στις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις των προσφύγων στο στρατόπεδο της Ριτσώνας. Συγκεκριμένα, την Τετάρτη η αστυνομία τους επιτέθηκε ρίχνοντας χημικά, όταν θέλησαν να διαδηλώσουν έξω από το καμπ. Οι πρόσφυγες διαμαρτύρονται για τα προβλήματα στη χορήγηση ασύλου, τη μη παροχή εγγράφων για ελεύθερες μετακινήσεις καθώς και για την καθυστέρηση στις συνεντεύξεις για το άσυλο. Ο ΣΥΠΡΟΜΕ στηρίζει τις κινητοποιήσεις και απαιτεί να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους.

ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ: Μεταπτυχιακοί ενάντια στα δίδακτρα Την πρώτη της παρέμβαση στην κοσμητεία της Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ πραγματοποίησε η Πρωτοβουλία μεταπτυχιακών φοιτητών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ ενάντια στα δίδακτρα, η οποία συγκροτήθηκε πριν λίγες μέρες. «Επιλέγουμε να ενώσουμε τις φωνές μας και να συντονίσουμε τις συλλογικές μας δράσεις, ώστε με αφετηρία την απαλλαγή μας από τα δίδακτρα ενόψει της πανδημίας, να δώσουμε τη μάχη για πλήρη κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, τη μάχη για δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της για όλους/ες», σημειώνει η Πρωτοβουλία.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή της απεργίας πείνας του Δ. Κουφοντίνα. Ποια είναι η νομική διάσταση της υπόθεσης;

Τον περασμένο Δεκέμβριο –εν μέσω καραντίνας– η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τον νόμο 4760/11-12-2020, με τον οποίο επικεφαλής και πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών (ΚΕΜ) τέθηκε η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, ενώ παλαιότερα προήδρευε Εισαγγελέας Εφετών. Με τον ίδιο νόμο, δόθηκε η δυνατότητα στη Γενική Γραμματέα να αποφασίζει για τη μεταγωγή ενός κρατούμενου σε περίπτωση κατεπείγοντος ή σε περίπτωση κινδύνου για διασάλευση της τάξης. Επίσης, με το άρθρο 3 του ν. 4760/2020 δεν γίνεται δυνατή η έκτιση της ποινής σε αγροτικές φυλακές σε όσους έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα τρομοκρατίας και σε κρατούμενους, σε βάρος των οποίων εκκρεμεί ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας εντάσσεται στην κατηγορία αυτή, αφού όταν δικάστηκε δεν ίσχυε ακόμη ο νόμος για την τρομοκρατία. Σε βάρος του εκκρεμεί μία δίωξη επειδή υπέγραψε ένα κείμενο εντός φυλακών. Σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, όσοι απολέσουν τη δυνατότητα έκτισης της ποινής σε αγροτικές φυλακές, επαναμετάγονται στο Κατάστημα Κράτησης από το οποίο μετήχθησαν. Κατ΄ εφαρμογή του παραπάνω, η ΚΕΜ στις 21 Δεκεμβρίου 2020 εκδίδει απόφαση μεταγωγής του Δ. Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό. Την ίδια ημέρα, η Γ.Γ. Σοφία Νικολάου, πριν βεβαίως μεταφερθεί ο κρατούμενος στον Κορυδαλλό, αποφασίζει μεταγωγή του στο Κατάστημα Κράτησης Δομοκού. Υποτίθεται ότι αργότερα, στις 4 Ιανουαρίου 2021, η ΚΕΜ επικύρωσε την απόφαση της Σ. Νικολάου. Συνεπώς, όχι μόνο είναι σύννομο το αίτημα του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα για επιστροφή στον Κορυδαλλό αλλά η νομιμότητα του αιτήματος «έχει αναγνωρισθεί» και από την αρχική απόφαση της ΚΕΜ, την οποία έσπευσε η Σοφία Νικολάου να τροποποιήσει επικαλούμενη ψευδώς «εξαιρετικούς λόγους». ▶ Η κυβέρνηση ισχυρίζεται όμως πως μπορούσε ο Δ. Κουφοντίνας να προσφύγει

Θόδωρος Συμεωνίδης δικηγόρος, μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης

Εμπαιγμός της κυβέρνησης στον ∆. Κουφοντίνα «Για όλα είναι ικανοί» λέει για την κυβέρνηση της ΝΔ και τη στάση της απέναντι στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, εωνίδης. ο δικηγόρος Θ. Συμεωνίδης. Παρουσιάζοντας ώς συγκεκριμένα το πώς ό σκηνικό στήθηκε το καφκικό οιχειώδη που αφαιρούσε στοιχειώδη ατουμένου, δικαιώματα του κρατουμένου, σημειώνει πως η κυβέρνηση προετοιμάζεται για επικοινωνιακή ής διαχείριση αρνητικής εξέλιξης. Μιλώνταςς στο Πριν, ο Θ. Συμεωνίδης τονίζει πως είναι πλευρά της συνολικής πολιτικής της κυβέρνησης που καταργεί ακόμα και συνταγματικά δικαιώματα, όπως εχνείο και φάνηκε στο Πολυτεχνείο στις 6 Δεκέμβρη. στη δικαιοσύνη και πως «εκβιάζει» με την απεργία πείνας…

Ο κρατούμενος μπορεί να προσφύγει κατά της απόφασης μεταγωγής του στο δικαστήριο εκτέλεσης ποινών σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματός του για ουσιαστικούς λόγους για δεύτεν ρη συνεχόμενη φορά από την ως ΚΕΜ. Για να προσβάλλει όμως έτην απόφαση μεταγωγής πρέτει πει ο κρατούμενος να διαθέτει κό την απόφαση και το σκεπτικό αυτής. Ο Δ. Κουφοντίνας αιτήθηκε στις 28/12/2020 να λάβει γνώση των σχετικών με τη μεταγωγή του αποφάσεων. Η Σ. Νικολάου στις 11/1/2020 αρνήθηκε την χορήγηση των απο-

Για να ανατραπεί αυτή η πορεία χρειάζονται πολύ περισσότερα από μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Απαιτείται πάλη ανατρεπτική, ταξική, πολιτική και ιδεολογική

στον

ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

φάσεων αυτών, επικαλούμενη τα προσωπικά δεδομένα άλλων κρατουμένων. Στις 12/1/20 ο Δ. Κουφοντίνας απευθύνθηκε στο Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος στις 20/1/21 έκρινε νόμιμο το δικαίωμα του κρατούμενου να λάβει γνώση των αποφάσεων που τον αφορούν και απευθύνθηκε στη Γ.Γ. για τη χορήγηση των σχετικών αποφάσεων. Η Σ. Νικολάου αφήνει να παρέλθει σχεδόν ένας μήνας πριν χορηγήσει τις αποφάσεις αυτές στις 18 Φεβρουαρίου! Συνεπώς δεν μπορούσε ο Δ. Κουφοντίνας να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Ακόμα, ο κρατούμενος έως σήμερα δεν έχει λάβει απάντηση (η λεγόμενη απόρριψη για δεύτερη συνεχόμενη φορά που απαιτεί ο Σωφρονιστικός Κώδικας) στις αιτήσεις του για να μπορεί να στραφεί στο δικαστήριο εκτέλεσης ποινών σχετικά με τη μεταγωγή του. Συνεπώς ο Δ. Κουφοντίνας προχώρησε σε απεργία πείνας μετά τον εμπαιγμό του από την κυβέρνηση της ΝΔ. Αποτελούσε τη μόνη δυνατότητα αντίδρασής του, μετά την παράνομη απόφαση της Γ.Γ. για τη μεταγωγή του και τη μη χορήγηση των σχετικών εγγράφων. ▶ Η κυβέρνηση καταστέλλει κάθε κινητοποίηση, από το ΑΠΘ μέχρι το Πολυτεχνείο. Τι επιδιώκουν;

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται τη την πανδημία για να υλοποιήσε σει την αντεργατική-αντιλαϊκή ατ ατζέντα της, η οποία εκφράζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου κ και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκμεταλλεύεται την κατάσταση ανάγκης λόγω Covid-19 για να περάσει αντιδραστικά μέτρα χωρίς αντίσταση, όπως η απαγόρευση των διαδηλώσεων. Θ Θέλει να μηδενίσει τις «αντιστ στάσεις» καταστέλλοντας κάθε αν αντίθετη φωνή και δημιουργώ γώντας σκηνικό εδραίωσης της ασ αστυνομοκρατίας και στη μετά την πανδημία εποχή. ▶ Μέχρι πού θα το φτάσουν;

Για όλα είναι ικανοί. Με αφορμή τον Covid-19 η κυβέρνηση

της ΝΔ επιδιώκει τον περιορισμό δικαιωμάτων που ακόμη και το αστικό σύνταγμα προασπίζει. Απαγόρευσαν την πορεία του Πολυτεχνείου και τις εκδηλώσεις στις 6/12. Αρχικά κατάργησαν το πανεπιστημιακό άσυλο και κατόπιν ψήφισαν την παρουσία αστυνομίας στα Πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να μεταφέρει τη συζήτηση από τις εγκληματικές ευθύνες της στη διαχείριση της πανδημίας ή από το βόλεμα των «ημέτερων» (π.χ. υπόθεση Λιγνάδη). ▶ Είδαμε την Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών για την απεργία πείνας και πολλούς δικηγόρους στις πορείες. Τι κλίμα διαμορφώνεται;

Στον χώρο των δικηγόρων έχει διαμορφωθεί ένα μπλοκ υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, που βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο της αντιδραστικής πολιτικής της ΝΔ και αμφισβητούνται στην πράξη. Είναι θετικό και ελπιδοφόρο βήμα η δημιουργία της Πρωτοβουλίας, η οποία σε αυτή τη φάση και λόγω των γνωστών συνθηκών προχωρά με διαδικτυακή συνεννόηση. Το πανό της αποτελεί χώρο αναφοράς και συσπείρωσης στις κινητοποιήσεις, καθώς η διάθεση αντίστασης και ανατροπής της κυβερνητικής επίθεσης εκφράζεται σε όλη την κοινωνία. Μην ξεχνάμε πως ο τόνος αμφισβήτησης των κυβερνητικών απαγορεύσεων στις 17 Νοέμβρη και στις 6 Δεκέμβρη δόθηκε κυρίως από τη νεολαία και τους εργαζομένους, οι οποίοι υπέστησαν την καταστολή των ΜΑΤ και των προστίμων. ▶ Βρικολάκιασμα της Δεξιάς ή κάτι βαθύτερο;

Όπως βλέπουμε διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα με όλες τις κυβερνήσεις που επέβαλλαν μνημόνια, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ, η αναίρεση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και το χτύπημα ή η υπονόμευση του κινήματος αποτελούν βασικά στοιχεία για να περάσει η πολιτική τους. Βεβαίως δεν το κάνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αλλά για να ανατραπεί αυτή η πορεία χρειάζονται πολύ περισσότερα από μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Απαιτείται πάλη ανατρεπτική, ταξική, συνολικά πολιτική και ιδεολογική. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δώσει τέτοια μάχη. Αυτή η πάλη δεν μπορεί να περιμένει «το τέλος της πανδημίας». Πρέπει να γίνει τώρα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Ψηφιακή δυστοπία Το εμβληματικό μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι Φαρενάιτ 451 αναφέρεται σε μια δυστοπική εποχή κατά την οποία τα βιβλία είναι απαγορευμένα. Ομάδες λογοκριτών μπαίνουν σε σπίτια όπου υπάρχουν βιβλιοθήκες, ύστερα από καταγγελίες γειτόνων και τα καίνε, ώστε να καταστρέψουν έτσι και το περιεχόμενό τους που μπορεί να είναι ανατρεπτικό. Πολλές φορές στο παρελθόν είχαμε επισημάνει τους κινδύνους από την εξουσία που έχουν τα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα πάνω στο περιεχόμενο. Τον κίνδυνο από την αυθαιρεσία και την αντιδραστική πολιτική στόχευση των εταιρειών που αποφασίζουν τους… «κανόνες της κοινότητας» που διέπουν μονοπώλια όπως το Facebook. Κανείς ωστόσο δεν περίμενε αυτή η λογοκρισία ολοκληρωτικού τύπου που περιγράφουν στα έργα τους ο Όργουελ και ο Μπράντμπερι να φτάσει τόσο γρήγορα και τόσο απειλητικά δίπλα μας. Την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου, το Facebook ξεκίνησε να διαγράφει σε μαζική κλίμακα αναρτήσεις δημοσιογράφων που αφορούσαν την απεργία πείνας του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα και να επιβάλλει κυρώσεις αποκλεισμού από την εν λόγω πλατφόρμα. Ακόμα και η παραμικρή αναφορά στα αιτήματα του απεργού ή μια φωτογραφία από διαδήλωση αλληλεγγύης χαρακτηρίζονταν ως… εγκωμιασμός τρομοκρατίας από τους σύγχρονους «ιεροεξεταστές» του Facebook. Οι απαγορεύσεις δεν αφορούσαν αναρτήσεις που εγκωμίαζαν τη δράση της «17 Νοέμβρη» αλλά και αναφορές πως δεν πρέπει να υπάρξει νεκρός απεργός πείνας στην Ευρώπη. Πολλοί πίστεψαν ότι πρόκειται για λάθος. Συνεργάτες του Facebook, όπως ο Δημήτρης Αλικάκος, παραδέχτηκαν ότι «το Facebook τα έχει κάνει μπάχαλο» και δεν μπορεί να κάνει τη στοιχειώδη διάκριση ανάμεσα στο «στηρίζω τρομοκράτες και τρομοκρατικές πράξεις» και στο «στηρίζω το αίτημα ενός φυλακισμένου-απεργού πείνας» που έχει καταδικαστεί για τρομοκρατικές ενέργειες. Η εταιρεία του Μαρκ Ζάκερμπεργκ ωστόσο, διά εκπροσώπου της, δήλωσε πως δεν πρόκειται περί παρανόησης αλλά για επίσημη πολιτική και πως «οι τρομοκράτες και οι βίαιες εξτρεμιστικές ομάδες» δεν έχουν θέση στο Facebook και το Instagram. Δημήτρης Τζιαντζής

Η άλλη όψη

Ορφέας Μπούσουλας

Ποιοι καθορίζουν τι επιτρέπεται να βλέπουμε στο Facebook;

πό τη σωρεία ποινών που επέβαλε το Facebook δεν ξέφυγαν δεκάδες δικηγόροι, δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ και άλλες πηγές ενημέρωσης που διαθέτουν λογαριασμούς στην πλατφόρμα. Ακόμα και το Πριν λογοκρίθηκε, καθώς το Facebook εμπόδισε την ανάρτηση δημοσιεύσεών μας που σχετίζονταν με τις λαϊκές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης. Η λογοκρισία ωστόσο, δεν έμεινε μόνο στα πλαίσια του ελληνικού χώρου εντός της πλατφόρμας αλλά επηρέασε και χρήστες του εξωτερικού που προσπάθησαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας. Σήμερα η απαγορευμένη λέξη-ταμπού είναι «Κουφοντίνας». Αύριο μπορεί να είναι λέξεις όπως « απεργία», «διαδήλωση» ή «διαμαρτυρία». Δεκάδες δημοσιεύματα συγκλίνουν

Οι αρμοδιότητες της Αστυνομίας Σκέψης του 1984 διευρύνονται στον ψηφιακό κόσμο καθώς οι 15.000 «επιμελητές περιεχομένου» του Facebook γίνονται Αστυνομία Αναφοράς, αφού και μόνο η αναγραφή ενός ονόματος μπορεί να είναι αιτία λογοκρισίας

πως πίσω από τη λογοκρισία δεν βρίσκεται άμεσα η εταιρία Facebook αλλά συνεργαζόμενη επιχείρηση, εργασιακό κάτεργο, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη επιχείρηση φέρεται να είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο του περιεχομένου που αναρτάται στο Facebook από χρήστες της Ελλάδας, στα πλαίσια σύμβασης της με τον αμερικανικό κολοσσό. Έπειτα από διαμαρτυρίες των χρηστών και πολλές ερωτήσεις δημοσιογραφικών μέσων που τέθηκαν στη Facebook σχετικά με τη λογοκρισία γύρω από την υπόθεση Κουφοντίνα, η εταιρεία απάντησε επίσημα πως οι περισσότερες από τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν οφείλονται σε λάθος του συστήματος. Συγκεκριμένα, οι όροι κοινότητας της πλατφόρμας Facebook απαγορεύουν τη στήριξη πράξεων τρομοκρατίας. Οπότε η οργάνωση «17 Ν» (που έχει πάψει να υφίσταται εδώ και δύο

δεκαετίες) και τα μέλη της απαγορεύεται να διατηρούν λογαριασμούς στην πλατφόρμα, ενώ απαγορεύεται στους υπόλοιπους χρήστες του Facebook να στηρίζουν τις τρομοκρατικές τους ενέργειες. Η εταιρία, ωστόσο, δηλώνει πως επιτρέπει στους χρήστες του Facebook να συζητούν ουδέτερα για αυτά τα ζητήματα και να δημοσιεύουν σχετικές ειδήσεις. Τέλος, η εταιρεία αναφέρει πως ο έλεγχος περιεχομένου της γίνεται με έναν συνδυασμό τεχνολογίας, δηλαδή αυτόματων αλγορίθμων, και ανθρώπινου δυναμικού, καθώς απασχολεί 15.000 εργαζομένους επιμελητές περιεχομένου σε όλο τον κόσμο για περισσότερες από 50 γλώσσες μεταξύ αυτών και τα ελληνικά. Η πλατφόρμα στη συνέχεια αποκατέστησε αρκετές αλλά όχι όλες τις δημοσιεύσεις που αφαίρεσε. Η σελίδα του Πριν στην πλατφόρμα μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι παρέμενε

Η άλλη όψη

Όπως και αν θέλουν να το ονομάσουν, αυτό που έγινε εμείς το λέμε λογοκρισία σε κατάσταση «μειωμένης λειτουργικότητας» με περιορισμό της απήχησης των αναρτήσεων, περιορισμό των δυνατοτήτων και με την απειλή της οριστικής διαγραφής. Ό,τι προφάσεις και αν επικαλείται η αμερικανική εταιρεία, το πρόβλημα της λογοκρισίας είναι αρκετά πιο βαθύ και δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο δίκτυο αλλά όλα τα «σόσιαλ» και το διαδίκτυο γενικότερα. Άλλωστε τις τελευταίες μέρες υπήρξαν καταγγελίες για αφαίρεση σχετικού περιεχομένου και από ιστοσελίδες. Σε όλες τις πλατφόρμες υπάρχει έλεγχος του περιεχομένου των συζητήσεων αλλά η σημερινή συγκεντρωτική μορφή του διαδικτύου δημιουργεί πολλά προβλήματα. Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα διαδικτυακά φόρουμ, οι χρήστες-άνθρωποι δημιουργούν ψηφιακές κοινότητες όπου αλληλεπιδρούν σε καθημερινή βάση. Ωστόσο, στις ψηφιακές κοινότητες τους κανόνες συνήθως ορίζουν οι διαχειριστές που συνήθως είναι ιδιωτικές κερδοσκοπικές εταιρείες, ειδικά στην περίπτωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πολλές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ξεκίνησαν με την ιδέα να αποτελέσουν ένα χώρο που να επιτρέπει την απόλυτα ελεύθερη έκφραση όλων, ωστόσο αυτό στην πορεία αποδείχτηκε ουτοπικό. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει τη λειτουργία της, μια νέα πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, οι χρήστες της θα αρχίσουν να δημοσιεύουν περιεχόμενο που χρειάζεται επιτήρηση. Στην αρχή και όσο οι χρήστες είναι σχετικά λίγοι, της τάξης των

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

μερικών χιλιάδων, ο έλεγχος και η επιβολή περιορισμών στο περιεχόμενο είναι σχετικά εύκολη διαδικασία. Καθώς, όμως, η πλατφόρμα μεγαλώνει σταδιακά, ο αριθμός των χρηστών αυξάνεται σε εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια, τα προβλήματα γίνονται αρκετά έντονα, ενώ ο όγκος του περιεχομένου γίνεται τεράστιος. Για οικονομικούς λόγους, οι εταιρείες προτιμούν να χρησιμοποιούν αυτοματοποιημένες μεθόδους ελέγχου, ωστόσο η τεχνολογία δεν διαθέτει την απαραίτητη κριτική ικανότητα και αποτυγχάνει καθημερινά να λάβει ορθές αποφάσεις, ειδικά σε κοινωνικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η υποκίνηση σε βία, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις. Κάθε πλατφόρμα προσπαθεί να παραμένει ουδέτερη σε πολιτικά ζητήματα, όμως κάθε λάθος απόφαση των αλγορίθμων θίγει πάντα ένα κομμάτι του πολιτικού φάσματος. Δεχόμενη κριτική από όλες τις πλευρές, τελικά, η πλατφόρμα καταλήγει σε ένα αυστηρό μοντέλο επιτήρησης, ορίζοντας τους δικούς της όρους κοινότητας. Η πλατφόρμα είναι αυτή που κρίνει τελικά το δικαίωμα λόγου του χρήστη και όποιος δεν συμμορφώνεται ή διαφωνεί, παραμερίζεται με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή την εξέλιξη ακολούθησαν οι μεγάλες πλατφόρμες Facebook, Twitter, Google την τελευταία δεκαετία και ακολουθούν σήμερα όλες οι νέες μικρότερες πλατφόρμες. Ακόμη, πέρα από το δίκαιο της κοινότητας, στον ψηφιακό κόσμο εξακολουθεί να ισχύει το δίκαιο του πραγματικού κόσμου, δηλαδή οι κρατικοί και διακρατικοί νόμοι. Τα τελευταία χρόνια διάφορα κράτη ανά τον κόσμο έχουν περάσει ή προτείνει νόμους που λογοκρίνουν το περιεχομένο που υπάρχει στο ίντερνετ και ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλές σελίδες και εφαρμογές απαγορεύτηκαν σε συγκεκριμένες χώρες, όπως το Twitter στην Τουρκία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί συνεχώς να σφίξει τον κλοιό, περνώντας διατάξεις που επιβάλλουν στους διαχειριστές ιστοσελίδων και εφαρμογών να λογοκρίνουν προκαταβολικά το περιεχόμενο των χρηστών, αλλιώς κινδυνεύουν οι ίδιοι με κυρώσεις. Τα κράτη και οι εταιρείες, λοιπόν, δημιουργούν σήμερα αυτό που θα αποκαλούσαμε μία συγκεντρωτική μορφή του ψηφιακού κόσμου, όπου όλη η πληροφορία και η ψηφιακή υπόσταση των χρηστών είναι στον έλεγχο τους. Το άτομο δεν έχει λόγο πάνω στο περιεχόμενο που παράγει, αφού κάθε λέξη του φιλτράρεται, έτσι ώστε να είναι σύμφωνη με τους όρους της εταιρείας και του κράτους προτού δημοσιευτεί. Μια πιθανή απάντηση στο πρόβλημα του συγκεντρωτισμού στο διαδίκτυο είναι η αποκέντρωση του ελέγχου. Σήμερα υπάρχουν αρκετές συνήθως μικρές κοινότητες χρηστών, που βρίσκονται σε φόρουμ και άλλες ψηφιακές δομές που λειτουργούν με διαχειριστές που είναι μέλη της κοινότητας και ανανεώνονται ανά κάποιο χρονικό διάστημα. Άραγε μπορούμε να δημιουργήσουμε μέσα κοινωνικής δικτύωσης που θα αποτελούν κτήμα της κοινότητας και τους όρους της θα ορίζουν οι χρήστες-μέλη και όχι ένας ιδιοκτήτης;

Αντιστάσεις δημοσιογράφων στο πογκρόμ καταστολής

τα μέσα Ιανουαρίου αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα-πιρουέτα στο Καπιτώλιο ο ιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Twitter Inc, ο Τζακ Ντόρσι, παραδέχτηκε ότι η απόφαση να απαγορευτεί μόνιμα η πρόσβαση του Τραμπ στην πλατφόρμα ήταν «η σωστή» μεν, αλλά σήμανε μολαταύτα μια «αποτυχία», ενώ «δημιούργησε προηγούμενο», που ομολόγησε πως του φαίνεται «επικίνδυνο» ως προς την εξουσία που κρατούν στα χέρια τους οι μεγάλες εταιρείες. Το ερώτημα που προκάλεσε ανησυχία ήταν αν οι «άρχοντες των σόσιαλ» έχουν τόση δύναμη ώστε να μπορούν να διαγράφουν με συνοπτικές διαδικασίες το λογαριασμό του –ακόμα εν ενεργεία– προέδρου των ΗΠΑ, ποιες είναι οι δυνατότητες αντίδρασης των απλών πολιτών και ποιος μπορεί να προφυλάξει τους αδύναμους από την αυθαιρεσία των κοινωνικών δικτύων; Το Facebook δίνει μια διαδικασία προσφυγής, έτσι ώστε το περιεχόμενο να επανεξεταστεί, αλλά είναι στην ευχέρεια του να απαντήσει ή όχι, ενώ λόγω της πανδημίας σημειώνεται ότι ακόμα και αυτή η διαδικασία μπορεί να μην είναι δυνατή! Ωστόσο κανένας κολοσσός όσο απρόσωπος και αν είναι, δεν μπορεί να αγνοεί τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι σε φαινόμενα κατάφωρης αδικίας. Αμέσως μετά την κλιμάκωση του πογκρόμ εναντίον δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ, ενημερωτικών ιστοσελίδων, ιστοχώρων πολιτικών οργανώσεις και πλήθος πολιτών, η εκπρόσωπος της παράταξης «Πρω-

τοβουλίας για την Ανατροπή» στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ κατέθεσε επείγουσα πρόταση συζήτησης για συνεδρίαση του Δ.Σ. Όπως σημειώνεται στο κείμενο προς τα υπόλοιπα μέλη, «από τα ρεπορτάζ προκύπτει πως τους λογαριασμούς-αναρτήσεις δεν ρίχνει κάποιο ρομπότ ή αλγόριθμος αλλά υπάρχει εμφανές το ‘‘μακρύ χέρι’’ λογοκριτή, μια αφανής εταιρεία που έλαβε πρόσβαση στον έλεγχο δημοσιότητας. Είναι φανερό πως η κρατική λογοκρισία παραχωρήθηκε σε… ιδιωτική πρωτοβουλία, ιδιωτικοποιήθηκε απελευθερωμένη από τα ‘‘δεσμά’’ της λογοδοσίας και του δημόσιου ελέγχου». Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή θέτει ευθέως τις κυβερνητικές ευθύνες. Στην επιστολή σημειώνεται η ανάγκη να καταλήξει η ΕΣΗΕΑ μαζί με την ένωση φωτορεπόρτερ σε διάβημα έντονης διαμαρτυρίας τόσο στην Προεδρία της κυβέρνησης όσο και στην ίδια την πλατφόρμα του Facebook ζητώντας επίσης εξηγήσεις: Ποιες είναι οι εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται και υπέγραψε συνεργασία για τον έλεγχο των αναρτήσεων;». Σε αυτό το πλαίσιο των διεκδικήσεων, σε εξέλιξη βρίσκεται καμπάνια συλλογής υπογραφών εργαζόμενων στα ΜΜΕ ενάντια στη στοχευμένη λογοκρισία στην πλατφόρμα του Facebook. Το κείμενο που είναι αναρτημένο σε τρεις γλώσσες και μέσα σε 24 ώρες συγκέντρωσε περισσότερες από 200 υπογραφές δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ κάνει σαφές πως τέτοιες παρεμβάσεις αποτελούν ουσιαστικά απόπειρες καταστολής της ελευθερίας του Τύπου.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Έτσι (ξανα)μπουκώνουν τα ΜΜΕ με κρατικό χρήμα

από τις κάμερες

αξιοσημείωτη η σταθερότητα αυτή σε περιόδους κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και χαρακτηριστικό πως τη σκληρότερη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ κάνουν ιστοσελίδες που ανήκουν στη Δεξιά. Ένας από τους λόγους που θα μπορούσε να το εξηγήσει είναι η νέα διανομή «ενίσχυσης» με ζεστό χρήμα από το κράτος. Αυτή τη φορά χωρίς τις αστοχίες της λίστας Πέτσα, ώστε να κλείσουν όλα τα στόματα. Στη μαρκίζα της κρατιΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ στο μεταξύ κής ενίσχυσης, που κρατά επικρατεί εργασιακό χάος, χωρίς εν ζωή τα έντυπα Μέσα, κανέναν έλεγχο. Κανείς δεν γνωρίζει συμπληρώνει το εισόδημα με ποιο καθεστώς εργάζονται ποιοι των διαδικτυακών ιστοσελίεργαζόμενοι, πόσοι και ποιοι είναι σε δων και ενισχύει την κερδοαναστολή, η συντριπτική πλειονόφορία των τηλεοπτικών κατητα βρίσκεται σε τηλε-εργασία ναλιών, βρίσκεται το διακαι όσοι δηλώνονται σε αναστολή φημιστικό πρόγραμμα του εμβολιασμού. Το πρόγραμσυνεχίζουν να εργάζονται κανονικά. μα, ύψους 14 εκατ. ευρώ Αλλοι εκδότες πληρώνουν έξτρα, από τα συνολικά 18,5 που ορισμένοι δεν πληρώνουν τίποτε. αναγγέλθηκαν, διατίθεται Υπάρχουν δε και εφημερίδες που στα παραδοσιακά και ηλεπληρώνουν πάνω από ένα ποσό με κτρονικά Μέσα. Με σαφή κουπόνια σουπερμάρκετ! την εντολή αυτή τη φορά να γίνει ισομερής διανομή και στα Μέσα της περιφέρειας. Τα χρήματα αυτά προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Επίσης στο διαφημιστικό

Για να φθάσει να γίνει είδηση η προτροπή του Πέτσα «μην τρολάρετε τα νέα μέτρα», καταλαβαίνουν όλοι πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε ελεγχόμενο πανικό, έχοντας στο πλευρό της πάντα πιστούς και αμετακίνητους τους ολιγάρχες της ενημέρωσης. Είναι

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της ενίσχυσης τοπικών ΜΜΕ ανέδειξε η Ανταρσία στο Αιγαίο, καταγγέλλοντας την απόφαση της περιφέρειας για διανομή 155 χιλιάδων ευρώ με αδιαφανή κριτήρια. Το ερώτημα αν υπάρχει συνεννόηση με τις συνδικαλιστικές ενώσεις για τα κριτήρια διανομής, θίγει και την ουσία του ζητήματος. Δεν υπάρχουν κριτήρια προς συζήτηση πέρα από τη δηλωμένη σχέση υποταγής στην πληροφόρηση που δίνει η πλειοψηφούσα παράταξη.

ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΩΡΑ της κυβέρνησης σε εκδότες-καναλάρχες παρατηρείται κινητικότητα στις ενώσεις ιδιοκτητών. Στην ένωση εκδοτών ΕΙΗΕΑ που απέκτησε νέο προεδρείο, γίνονται προσπάθειες να ενταχθούν και οι μεγάλες εκδοτικές επιχειρήσεις Μαρινάκη και Αλαφούζου. Στο επίκεντρο είναι η δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης για να πάρουν δικαιώματα από τις πλατφόρμες Google, Yahoo, Facebook, κ.λ.π. σύμφωνα με τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα.

εμβολιαστικό πρόγραμμα «τρέχουν» τα διάφορα και διαφορετικά επικοινωνιακά προγράμματα του Δημοσίου, των φορέων του και φυσικά των Περιφερειών. Τα χρήματα είναι πολλά και μοιράζονται τόσο σε διαφημιστικές εταιρείες, εταιρείες δημοσκοπήσεων, νέους συνεργάτες δημοσιότητας, τα κεντρικά ή τοπικά ΜΜΕ και σε μεμονωμένους δημοσιογράφους. Περισσότερα από 3 εκατ. η περιφέρεια Αττικής, 1,8 εκατ. οι περιφέρειες Νότιου και Βόρειου Αιγαίου, κοντά 1,9 εκατ. η Περιφέρεια Κρήτης, σχεδόν 3 εκατ. η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Το τρίτο μέτρο ενίσχυσης είναι η συμπλήρωση των αντεργατικών μέτρων της αναστολής εργασίας, του προγράμματα Γέφυρα κ.λ.π. με την πληρωμή, από τον κρατικό προϋπολογισμό επίσης, των χρεών από την εισφορά του 2% για το ταμείο των ΜΜΕ και την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών σε δόσεις, χωρίς τόκους για χρέη. Αν προσθέσουμε σε όλα τα παραπάνω τα επιπλέον «δώρα», ειδικά στους ιδιοκτήτες καναλιών πανελλαδικής ή τοπικής εμβέλειας, γίνεται κατανοητή η πιστή υποταγή στην κυβερνητική προπαγάνδα, χωρίς παρεκκλίσεις.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Παρέμβαση στο ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ πραγματοποίησε η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, μεταφέροντας τις καταγγελίες συναδέλφων φαντάρων για την «κατευθυνόμενη» ΕΔΕ που διεξήχθη την Τετάρτη 3/3 στο ΚΕΤΧ Πάτρας, όπου υπηρετούσε ο 23χρονος Κυριάκος που έβαλε τέλος στη ζωή του. Συγκεκριμένα, ενώ η ΕΔΕ διεξάγονταν προκειμένου να διερευνήσει τους λόγους που εξώθησαν τον φαντάρο στην αυτοκτονία, συνάδελφοι μας κατήγγειλαν ότι γινόταν «επιλογή» στρατιωτών από αξιωματικό, ο οποίος φέρεται να βαρύνεται με σοβαρές ευθύνες για τα δραματικά γεγονότα. Η Επιτροπή απαίτησε την απομάκρυνση από τη διεξαγωγή της ΕΔΕ όλων των εμπλεκόμενων αξιωματικών στην αυτοκτονία-δολοφονία του Κυριάκου, από τον πιο χαμηλόβαθμο μέχρι τον πιο υψηλόβαθμο! Τελικά, όπως πληροφορηθήκαμε, στην ΕΔΕ καλέστηκαν αρκετοί φαντάροι και, σύμφωνα με ανταποκρίσεις συναδέλφων,

Όχι σε ΕΔΕ συγκάλυψης! ▸ Όλοι οι φαντάροι απαιτούν δικαιοσύνη και απόδοση ευθυνών για τον θάνατο του Κυριάκου πήραν μέρος όσοι στρατιώτες μοιράζονταn τον ίδιο θάλαμο με τον Κυριάκο και ήταν στη μονάδα την Τετάρτη. Το επαναλαμβάνουμε για ακόμη μια φορά, στο ΚΕΤΧ Πάτρας επικρατεί ο φόβος και η εξαγορά μέσω «άγραφων αδειών»! H Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο κινητοποίηση έξω από το ΚΕΤΧ Πάτρας απαιτώντας δικαιοσύνη, ενώ με ανοιχτή επιστολή κάλεσε τους συναδέλφους φαντάρους να μιλήσουν και να πουν την αλήθεια. Δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα όσοι δεν ασχημόνησαν σε βάρος του. Δεν έχουν να φοβηθούν αν

καταθέσουν την αλήθεια. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους κάνει κακό, ενώ το θέμα έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που οποιαδήποτε εκδικητική συμπεριφορά σε βάρος μάρτυρα θα μαθευτεί και θα δει αμέσως, πρώτα από εμάς, το φως της δημοσιότητας.Και πράγματι, μαρτυρία φαντάρου που υπηρετούσε και εκείνος στο ΚΕΤΧ Πάτρας, την οποία δημοσιοποίησε το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος», ήταν αποκαλυπτική για τους λόγους που ώθησαν τον 23χρονο Κυριάκο στην αυτοκτονία. Ο συνάδελφος ανέφερε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων:

«Το τι καψόνι του έκαναν δεν λέγεται. Μπούλινγκ. Ατελείωτες υπηρεσίες και αγγαρείες. Τον έβαζαν να κάνει συνεχώς σκοπιά και περίπολα (σύμφωνα με πληροφορίες της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων ήταν Ι4, δηλαδή άοπλος). Τον πίεζαν τρομερά. Από τη σκοπιά τον έστελναν αγγαρεία στα μαγειρεία και τη νύχτα πάλι υπηρεσία. Τον απειλούσαν κάθε φορά που διαμαρτύρονταν γιατί έπρεπε αυτός να καλύψει κάθε έκτακτη κατάσταση: “σήκω και φύλαξε αλλιώς πάρε αναβολή”. Και τα ατομικά καψόνια συνεχίζονταν. {…} Το επαναλαμβάνω, δεν ήταν αυτοκτονία, ήταν δολοφονία». Το υπουργείο Άμυνας, το ΓΕΣ και η Διεύθυνση του Τεχνικού ξέρουν τι συμβαίνει στο ΚΕΤΧ Πάτρας. Σε ποιον χρειάζονται οι ΕΔΕ της συγκάλυψης; Θέλουμε δικαιοσύνη. Να είναι ο Κυριάκος ο τελευταίος φαντάρος που έφυγε στα 23 του χρόνια, δολοφονημένος από τον στρατό. Του το χρωστάμε...

Κοινωνία Δημήτρης Σταμούλης

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

«Κρυφά» κρούσματα,

φανερή ασυλία στους εργοδότες

ε αόριστες υποσχέσεις περί «εντατικοποίησης ελέγχων και τεστ Covid-19 σε χώρους εργασίας και ειδικά σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις και εργοστασιακούς χώρους αρκέστηκε η κυβέρνηση, παρά τα αυξανόμενα κρούσματα τα οποία συνεχώς εντοπίζονται και καταγγέλλονται. Το ερώτημα είναι αν θα ελέγξει και θα τιμωρήσει εργοδότες, αν θα «κατεβάσει ρολά» όπου χρειαστεί, αποζημιώνοντας βέβαια τους εργαζόμενους, αν θα προσλάβει προσωπικό για τους αποψιλωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς... Τα σοβαρότερα προβλήματα ως χώροι διασποράς του κορονοϊού αντιμετωπίζουν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Την τελευταία εβδομάδα μόνο, τα σωματεία του κλάδου κατήγγειλαν δύο θανάτους εργαζομένων που απασχολούνταν σε καταστήματα των εταιρειών Σκλαβενίτης και Μασούτης. Μάλιστα το οξύμωρο είναι ότι η μεν Σκλαβενίτης κόπτεται για το ότι δεn λειτουργεί τις Κυριακές, η δε Μασούτης ότι διέθεσε, όπως ανακοίνωσε, το 30% των ετήσιων καθαρών κερδών «στους ανθρώπους της πρώτης γραμμής» σε καταστήματα και αποθήκες της… Το σωματείο εργαζόμενων στη Σκλαβενίτης Β. Ελλάδας έκανε λόγο για «άδικο θάνατο εργαζόμενου, που έσβησε αβοήθητος στο σπίτι του», υπογραμμίζοντας ότι «οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ είναι πλήρως εκτεθειμένοι στην πανδημία» και ότι «δεν παίρνονται από εργοδοσία και κράτος τα απαραίτητα μέτρα προστασία». Γιατροί εργασίας δεν υπάρχουν σε σταθερή βάση ούτε καν σε αποθήκες και μεγάλα καταστήματα που συγκεντρώνουν 100 και πλέον εργαζόμενους. Όπως καταγγέλλουν τα σωματεία, αποκρύπτονται κρούσματα, δεν γίνεται καμιά ιχνηλάτηση προκειμένου τα καταστήματα να συνεχίζουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους, ενώ και οι απολυμάνσεις γίνονται… νύχτα για ευνόητους λόγους. Από την άλλη, η εντατικοποίηση και η ανασφάλεια έχει χτυπήσει

Πίσω από τους αριθμούς που «ξερά» ανακοινώνουν ο ΕΟΔΥ και το υπουργείο Υγείας κρύβονται εκατοντάδες «κρυφά», κατά βάση, κρούσματα που κανένας δημόσιος φορέας δεν καταγράφει σε χώρους εργασίας, σε μεγάλες βιομηχανίες και κυρίως σε σούπερ μάρκετ.

«κόκκινο» στους εργαζόμενους. Ό,τι μέτρο έχει παρθεί, όπως πλεξιγκλάς σε κάποια ταμεία, μάσκες, αντισηπτικά, δωρεάν τεστ σε όλους όπου εντοπίζονται κρούσματα, πάρθηκε κάτω από την πίεση των εργαζομένων, τονίζει το σωματείο του Σκλανεβίτη. Στη Θεσσαλονίκη πρόσφατα, οι εργαζόμενοι μέτρησαν πάνω από 70 κρούσματα, με 14 καταστήματα να έχουν από 1 έως 20 θετικούς στον ιό. Παρόμοια είναι η εικόνα σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα.

Στο Ηράκλειο Κρήτης, σε υποκατάστημα σούπερ μάρκετ καταγράφηκαν 3 επιβεβαιωμένα κρούσματα σε λίγες ημέρες, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν κρούσματα σε Lidl, Χαλκιαδάκης, ΑΒ Βασιλόπουλος, και τις τελευταίες 10 ημέρες, 4 κρούσματα στη Σκλαβενίτης, σύμφωνα με την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Στην Αχαΐα, το τελευταίο 20ήμερο τα κρούσματα στα σούπερ μάρκετ του νομού είναι δεκάδες. Ανάλογη «πληγή» είναι και οι βιομηχανίες, ειδικά

Τα σοβαρότερα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ

Οι βιομηχανίες φαρμάκου απολύουν Εν καιρώ αλματώδους ανάπτυξης, λόγω και της πανδημίας, η φαρμακοβιομηχανία συρρικνώνει μέσω απολύσεων τις θέσεις εργασίας! Τον χορό, με τον μανδύα των οικειοθελών αποχωρήσεων, συνεχίζει η πολυεθνική Glaxo. Πριν από ενάμιση μήνα η εργοδοσία της Anfarm είχε επίσης επιλέξει να προχωρήσει σε απολύσεις προσωπικού στο τμήμα συσκευασίας στην περιοχή του Σχηματαρίου, ενώ ανάλογη πρακτική έχουν υιοθετήσει τους τελευταίους μήνες και άλλες εταιρείες, όπως η εταιρεία οπτικών Βαϊράμογλου, η εταιρεία καλλυντικών Hellenica, κ.α. Κι όλα αυτά σε

μια περίοδο όπου επικρατεί στον κλάδο εντατικοποίηση και μεγάλη πίεση στους χώρους εργασίας, ενώ τα κέρδη των επιχειρήσεων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Όπως τονίζει η ομοσπονδία του κλάδου ΠΟΣΥΦΕ-ΣΕΚ, από το 2010 μέχρι σήμερα έχει χαθεί το 70% των θέσεων εργασίας στη φαρμακοβιομηχανία. Οι μαζικές απολύσεις στις οποίες προβαίνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, επιβάλλονται μέσω εξαναγκασμού των εργαζομένων να τις αποδεχτούν ως «οικειοθελείς αποχωρήσεις», συχνά με την ανοχή, αν όχι αρωγή, των εργοδοτικών συνδικαλιστών.

οι μεγάλες, οι οποίες λειτουργούν υπό ένα άτυπο καθεστώς ασυλίας από κάθε ελεγκτικό μηχανισμό. Ελάχιστα είναι τα εργοστάσια που έκλεισαν λόγω κρουσμάτων κι αυτό έγινε όταν αυτά ήταν πολλά και δημοσιοποιήθηκαν (π.χ. Πίνδος). Πρόσφατα, το συνδικάτο Τύπου και Χάρτου αποκάλυψε εξάπλωση κρουσμάτων μεταξύ εργαζόμενων στην εταιρεία χαρτικών ειδών Σκαγιάς στο Κρυονέρι και στην εταιρεία μεταποίησης Αφοί Βλάχου στο Κορωπί. Η εργοδοσία προσπάθησε να αποκρύψει τα κρούσματα, ενώ προέτρεψε όσους ανησυχούν να κάνουν… μόνοι τους τεστ. Μάλιστα, απείλησε με νομικές ενέργειες το συνδικάτο για τις αποκαλύψεις του. Από την άλλη, τα κρούσματα σε βιομηχανικές μονάδες μπορεί να ανατρέψουν υγειονομικά την εικόνα ακόμα και σε επίπεδο νομού! Στην Εύβοια για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστική περίπτωση οι πτηνοτροφικές μονάδες ή οι μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας όπου ελλείψει μέτρων πρόληψης και προστασίας, μετατρέπονται σε εστίες διάχυσης της πανδημίας. Μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου, η Εύβοια είχε κρούσματα κάτω του πανελλαδικού μέσου όρου. Η εικόνα ανατράπηκε όταν ανιχνεύθηκαν δεκάδες κρούσματα σε εργοστάσιο της Μιμίκος, όπως αποκάλυψε το συνδικάτο τροφίμων Εύβοιας. Τι κι αν είχαν ενημερώσει την Επιθεώρηση Εργασίας, τι κι αν η φύση της δουλειάς είναι τέτοια που απαιτούνται πρόσθετα μέτρα προστασίας (κλειστοί χώροι, υψηλή υγρασία, κοντινές αποστάσεις, επεξεργασία του ίδιου προϊόντος διαδοχικά από πολλούς εργάτες). Την Τετάρτη η Εύβοια πέρασε στο «βαθύ κόκκινο» κι αυτό το οφείλει εν πολλοίς και στις βιομηχανίες που λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Ίδια, τέλος, είναι η εικόνα και στην «κόκκινη» Βοιωτία όπου η εργοδοσία της Eurodrip στη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων, απέκρυψε από τους εργαζόμενους και το επιχειρησιακό σωματείο τους την ύπαρξη θετικού κρούσματος στον χώρο του εργοστασίου, το πέμπτο σε ένα μήνα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Λίτσα Φρυδά

ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

ΕΙ∆ΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

«Άλωση» του υπαίθριου εμπορίου

Κυβερνητική αδιαφορία

Νίκος Μανάβης

μέσω ΣΔΙΤ και δημοπρασιών ▸ Καταστροφή μικρών παραγωγών-επαγγελματιών και αύξηση τιμών

Αποκαλυπτικά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγε το ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ από την 1η Δεκέμβρη, με θέμα: «Προβλήματα που ανακύπτουν από τη λειτουργία των Σχολείων Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑΕ, ΕΝΕΕΓΥΛ και ΕΕΕΕΚ) εν καιρώ πανδημίας», ως προς την αδιαφορία της κυβέρνησης για την προστασία της δημόσια υγείας. Σκοπός της έρευνας, που έγινε σε πανελλαδική κλίμακα, ήταν να διερευνήσει αν πληρούνται οι όροι υγειονομικής ασφάλειας στα σχολεία Ειδικής Αγωγής και ποια προβλήματα ανακύπτουν από τη λειτουργία τους εν καιρώ πανδημίας, να καταγράψει προτάσεις των εκπαιδευτικών για τη μέγιστη δυνατή υγειονομική ασφάλεια της σχολικής κοινότητας και το μικρότερο δυνατόν μορφωτικό και ψυχοκοινωνικό κόστος για τα παιδιά και να διερευνήσει πιθανές συνέπειες στα εργασιακά δικαιώματα του εκπαιδευτικού, ειδικού εκπαιδευτικού (ΕΕΠ) και βοηθητικού προσωπικού (ΕΒΠ). Από τις απαντήσεις των ερωτώμενων, προκύπτει πως υπάρχει σημαντικός αριθμός κρουσμάτων ανάμεσα στο προσωπικό και τους μαθητές των σχολείων Ειδικής Αγωγής, ενώ η διενέργεια πολύ μικρού αριθμού τεστ ανίχνευσης, σε συνδυασμό με τα ελλιπή μέτρα προστασίας, αποτελούν σημαντικό πρόβλημα στην πρόληψη της μόλυνσης από τον Covid-19 και της διασποράς του. Σε μείζονα προβλήματα αναδεικνύονται η μετακίνηση των μαθητών αφού δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για την τήρηση της φυσικής απόστασης στα μεταφορικά μέσα, η έλλειψη κατάλληλων χώρων συνάθροισης μαθητών και εκπαιδευτικών, η έλλειψη χώρων απομόνωσης πιθανών κρουσμάτων, το ελλιπές προσωπικό καθαριότητας, ο ελλιπής καθαρισμός θρανίων/χώρων κατά τα διαλείμματα, τα οποία δεν διασφαλίζουν τον περιορισμό της διασποράς του ιού. Εξίσου σημαντικό είναι το ζήτημα των αδειών των ευπαθών ομάδων, σε μια περίοδο που τα κρούσματα στα ειδικά σχολεία αυξάνονται καθώς και η μη επαρκής αναπλήρωση των αδειούχων εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι προτείνουν δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ και χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας σε όλους, περισσότερα μέσα μετακίνησης των μαθητών, πρόσληψη επιπλέον προσωπικού καθαριότητας, απρόσκοπτη χορήγηση αδειών σε ευπαθείς ομάδες και αδειών ειδικού σκοπού, πρόσληψη επιπλέον προσωπικού για την αναπλήρωση των κενών, νοσηλευτική-ιατρική παρακολούθηση και υποστήριξη και προτεραιότητα στον εμβολιασμό των εκπαιδευτικών.

ο πέρασμα των λαϊκών αγορών στα χέρια μεγαλοαγροτών, χονδρεμπόρων και μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο λιανεμπόριο επιδιώκει η κυβέρνηση με το νέο νόμο που ετοιμάζει για το υπαίθριο εμπόριο. Η επίτευξη των κυβερνητικών στόχων θα οδηγήσει σε καταστροφή όλους τους μικρούς παραγωγούς-επαγγελματίες και σε κάθετη αύξηση του κόστους των προϊόντων για τους καταναλωτές, καθώς οι τελευταίοι θα πληρώσουν το αυξημένο κόστος απόκτηση του δικαιώματος πώλησης στις λαϊκές αγορές μέσα από τις δημοπρασίες που προβλέπονται. Δεύτερη βασική πτυχή του κυβερνη-

ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA

τικού σχεδιασμού είναι το πέρασμα της διαχείρισης των λαϊκών αγορών σε κερδοσκοπικές συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Έτσι ώστε οι όποιες ρυθμιστικές αποφάσεις κοινωνικού χαρακτήρα υπάρχουν στη λειτουργία τους να καταργηθούν και να κυριαρχήσει πλήρως και σε αυτόν τον τομέα το κέρδος. Τελικό αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής θα είναι η απαξίωση, η συρρίκνωση και διάλυση των λαϊκών αγορών. Οι κυβερνητικές προθέσεις διατυπώθηκαν στο πρώτο σχέδιο νόμου που ήρθε στη δημοσιότητα στα τέλη Ιανουαρίου και προκάλεσε σειρά αντιδράσεων από τους φορείς των παραγωγών-επαγγελματιών πωλητών λαϊκών αγορών. Αρχές Φεβρουαρίου ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Α. Γεωργιάδης, αναδιπλώθηκε και δήλωσε ότι το σχέδιο νόμου που διέρρευσε ήταν ένα προσχέδιο. Είναι φανερό πως η κυβέρνηση έκανε μια βολιδοσκόπηση των κοινωνικών αντιδράσεων με τη συγκεκριμένη διαρροή. Στις 26 του ίδιου μήνα ο Α. Γεωργιάδης δήλωσε στη βουλή πως πρόθεσή του είναι να αλλάξει το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των λαϊκών αγορών αλλά τόνισε ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμη την τελική μορφή του νομοσχεδίου. Τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα ένα νέο σχέδιο νόμου με αρκετά πιο ήπιες διατυπώσεις σε σχέση με εκείνο που αρχικά είχε

διαρρεύσει. Ωστόσο είναι φανερό πως ούτε ο σχεδιασμός αλλά ούτε και οι προθέσεις της κυβέρνησης έχουν αλλάξει. Και η υλοποίησή τους προχωρά ταχύτατα. Οι παραγωγοί και οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στις λαϊκές αγορές δεν θα πρέπει να τρέφουν αυταπάτες ότι το τμήμα της λαϊκής δεξιάς που βρίσκεται εντός της ΝΔ θα τους προστατέψει από τον νεοφιλελεύθερο κυβερνητικό οδοστρωτήρα. Ο τρόπος που πολιτεύονται όλες οι πτέρυγες της ΝΔ, εδώ και ενάμιση χρόνο, είναι η πλήρης υποταγή τους στο μεγάλο κεφάλαιο. Η μόνη ρεαλιστική επιλογή για τους παραγωγούς και τους επαγγελματίες των λαϊκών αγορών είναι η συνολική ρήξη με την κυβέρνηση και η οργάνωση του αγώνα από τα σωματεία και τις γενικές συνελεύσεις τους. Συμπαραστάτες σε αυτήν τη μάχη θα είναι ο λαός που εδώ και πολλές δεκαετίες στηρίζει τις λαϊκές αγορές και καταλαβαίνει πως η υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδιασμών θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα για το ήδη δραματικά συρρικνωμένο εισόδημα του. Βασικές προτεραιότητες του αγώνα πρέπει να είναι: α) Η απόσυρση του κυβερνητικού νομοσχεδίου, β) να μην παραδοθούν οι λαϊκές αγορές σε εταιρείες, γ) να δοθούν νέες άδειες και να εξευρεθούν χώροι για τη λειτουργία όσων παραγωγών επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στις λαϊκές αγορές και δ) να δημιουργηθούν νέες λαϊκές αγορές στις περιοχές της χώρας που δεν υπάρχουν ή είναι περιορισμένες οι ημέρες λειτουργίας τους.

Κώστας Παπαγεωργίου

Κυβέρνηση-επενδυτές «σαρώνουν» το περιβάλλον

ηφίστηκε το βράδυ της Πέμπτης στη βουλή, με τις ψήφους της ΝΔ, το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για το νέο πλαίσιο των δημόσιων συμβάσεων. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει διατάξεις που προωθούν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών και την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης ακόμα και σε περιοχές Natura, που υποβαθμίζουν το περιβάλλον. Τα περισσότερα πυρά συγκεντρώνει το άρθρο 219. Μέσα σε πέντε μόλις μέρες, 30.000 πολίτες και δεκάδες συλλογικότητες και περιβαλλοντικές οργανώσεις ζήτησαν την απόσυρσή του. Ακόμα και η Επιτροπή «Φύση 2000», το κεντρικό

επιστημονικό γνωμοδοτικό όργανο του κράτους για τη βιοποικιλότητα, βρίσκεται απέναντι στην κυβέρνηση. Με τον Άδωνι Γεωργιάδη, να απαντά ότι «η αλλαγή αυτή έρχεται να απαντήσει στην αγωνία των επενδυτών που θέλουν να φτιάξουν έργα φιλικά στο περιβάλλον». Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Μετά το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, με το οποίο επιτρέπονται έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων σε προστατευόμενες περιοχές αφαιρώντας μάλιστα από την τοπική διοίκηση τον ελεγκτικό της ρόλο, η κυβέρνηση συνεχίζει το καταστροφικό της έργο. Ανοίγει την κερκόπορτα για την άλωση των περιοχών Natura από υποψήφια

επενδυτικά σχήματα καθώς, πλέον, με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση των συναρμόδιων υπουργείων θα μπορεί να καθορίζεται «υποπεριοχή» προστασίας με βάση την υλοποίηση ήπιων αναπτυξιακών έργων και όχι με οικολογικά-περιβαλλοντικά κριτήρια. Kατά παράβαση ακόμα και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που ζητά μέτρα για τη διατήρηση του δικτύου Natura. Η βιασύνη της κυβέρνησης και τα δώρα στο κεφάλαιο εις βάρος του περιβάλλοντος δεν σταματούν εκεί βέβαια. Με τροπολογία στο ίδιο νομοσχέδιο, αναστέλλει κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλό και παραλίες παρότι έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης, παρατείνοντας την παρανομία.

Κοινωνία Δημήτρης Δεσύλλας μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ και του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Η ΕΕ προωθεί Κιλελέρ από την ανάποδη! ▸ Η ΚΑΠ και το Μητρώο Αγροτών οδηγεί στο ξεκλήρισμα των φτωχών παραγωγών και στη συγκέντρωση της γης

ύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, στη 10ετία 2005-2015 οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση μειώθηκαν κατά 4 εκατομμύρια (από 15 σε 11 εκατομμύρια), ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε από 117 στρέμματα το 2005, σε 144 το 2010 και σε 161 στρέμματα το 2015. Όπως δήλωσε και ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ Γιάνους Βοϊτσεχόφσκι, ξεκληρίζονταν 400.000 αγρότες κάθε χρόνο, πάνω από 30.000 το μήνα, πάνω από 1.000 την ημέρα! Στην ίδια 10ετία στην Ελλάδα, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν πάνω από 15%, ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε κατά 42%, από τα 48 στα 68 στρέμματα. Τα επίσημα αυτά στοιχεία βοούν για τη μεγάλη συγκέντρωση της γεωργικής γης που συντελείται στην ΕΕ και στη χώρα μας. Κυρίως για την πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση της παραγωγής και του εισοδήματος λόγω της εντατικής και βιομηχανοποιημένης, καπιταλιστικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Έτσι σήμερα στην ΕΕ το 80% των αγροτών κατέχει μόνο το 10% της γεωργικής γης. Ενώ το 20% των μεγαλοαγροτών ροκανίζει το 90% των «αγροτικών» επιδοτήσεων. Σε συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, οι φιλοΕΕ πολιτικές δυνάμεις χύνουν άφθονα κροκοδείλια δάκρυα, για την «απώλεια του οικογενειακού μοντέλου της Ευρωπαϊκής Γεωργίας», ακριβώς όπως ο πατροκτόνος ζητάει στο δικαστήριο επιείκεια γιατί έμεινε ορφανός. Ο Ιρλανδός Ευρωβουλευτής του Σιν Φέιν Κρις Μακμάνους αναφέρθηκε στα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργεί το ξεκλήρισμα στους αγρότες, τονίζοντας χαρακτηριστικά, ότι «στη Γαλλία έχουμε κατά μέσο όρο μία αυτοκτονία αγρότη ανά δύο μέρες»! Στη χώρα μας μετά την αγροτική εξέγερση του Κιλελέρ, που τιμάμε σήμερα (6 Μαρτίου 1910), η αστική τάξη στην άνοδό της και οι κυβερνήσεις της, με τις «αγροτικές μεταρρυθμίσεις», έπαιρναν τη γη από τους τσιφλικάδες και τη μοίραζαν στους ακτήμονες και φτωχούς αγρότες για να τους κάνουν «νοικοκύρηδες». Σήμερα, έναν αιώνα μετά, η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις της, με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), τους αρπάζουν τη γη και την δίνουν στους καπιταλιστές μεγαλοαγρότες, στις επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού

τομέα και τις πολυεθνικές τροφίμων. Πρόκειται για αντι-Κιλελέρ ή Κιλελέρ από την ανάποδη! Κυριότερο εργαλείο της ΚΑΠ της ΕΕ γι’ αυτή τη βίαιη καπιταλιστική αναδιάρθρωση είναι το «Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων»! Επιβάλλει νομοθετικά-διοικητικά το μοντέλο του καπιταλιστή «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη» με τον Βασικό Κανονισμό ΕΟΚ (ΕΕ) αριθμ. 2328/157-1991, για «τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων». Εφαρμόστηκε με ζήλο στη χώρα μας, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, του Α. Παπανδρέου (Νόμος 2332/1995) και του Γ. Παπανδρέου (Νόμος 3874/2010). Στην πιο άγρια εκδοχή του ψηφίστηκε το Μάη του 2016 από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (με το άρθρο 65 του Πολυνομοσχεδίου του 3ου Μνημονίου). Όπως παραδέχτηκε κυνικά ο τότε υπουργός Γεωργίας του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Αποστόλου, στόχος του Μητρώου Αγροτών της ΕΕ και όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων, ήταν και είναι, από τους 725.000 αγρότες να μείνουν μόνο 275.000 «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» (μεγαλοαγρότες και λίγοι μεσαίοι αγρότες). Να ξεκληριστούν νομοθετικά-διοικητικά οι υπόλοιποι 450.000 εργατοαγρότες,

αγροτοεργάτες και φτωχοί αγρότες, όλη η φτωχολογιά του χωριού. Όλοι εκείνοι που, για να επιβιώσουν, συμπληρώνουν το φτωχό αγροτικό εισόδημα τους με εργατική απασχόληση (π.χ. στον τουρισμό, στις οικοδομές, σε εποχικά μεροκάματα). Όλοι αυτοί, κατά το Μητρώο, δεν θεωρούνται αγρότες και αποκλείονται από όλες τις επιδοτήσεις και ενισχύσεις, προγράμματα και κίνητρα του κράτους και της ΕΕ, από τις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ για ζημιές, από άδειες (για αγροτικά αυτοκίνητα, λαϊκές αγορές κ.α.). Πρόσφατο τρανό παράδειγμα

Στη 10ετία 2005-2015 ξεκληρίστηκαν 4 εκατ. αγρότες στην ΕΕ, ενώ το 20% παίρνει το 90% των επιδοτήσεων

ο αποκλεισμός τους, δια του Μητρώου, από τις κορονο-αποζημιώσεις 125 εκατ. ευρώ που δόθηκαν στους ελαιοπαραγωγούς. Η πάλη για την άμεση κατάργηση του κακόφημου Μητρώου Αγροτών αποτελεί Λυδία λίθο για κάθε αριστερή πολιτική δύναμη. Είναι κριτήριο συνεπούς και όχι «φιλολογικής» αντιΕΕ πολιτικής τοποθέτησης. Συνιστά έμπρακτη συμβολή στην οικοδόμηση σύγχρονης κοινωνικής συμμαχίας όλων των εκμεταλλευομένων με την ηγεμονία της εργατικής τάξης, αντί για τις ταξικές (τοξικές) κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες του κεφαλαίου που οικοδομεί το Μητρώο. Από την άποψη αυτή, εξηγείται η βαριά ήττα που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στους αγρότες (πήρε μόνο 18%, τα μισά της ΝΔ). Γίνονται επίσης φανερές και οι (άλλης ποιότητας) βαριές ευθύνες του ΚΚΕ. Γιατί στις μεγάλες και δυναμικές αγροτικές κινητοποιήσεις του 1995-1996 και αργότερα, αντί να μπει μπροστά να παλέψει για την κατάργηση του Μητρώου, απαιτούσε στα ψηφίσματα της Πανθεσσαλικής Επιτροπής Αγροτών: «Να μην χρησιμοποιηθεί το Μητρώο Αγροτών ως μέσο για το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και να περιληφθούν σε αυτό οι κατ’ αποκλειστικό επάγγελμα αγρότες»! Το «κατ’ αποκλειστικό επάγγελμα» είναι πολύ χειρότερο από το «κατά κύριο επάγγελμα» και απηχεί συμφέροντα και ηγεμονία των μεγαλοαγροτών. Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούν σε αγωνιστικό μέτωπο πάλης φτωχής αγροτιάς - εργατών γης - εργατικής τάξης - νεολαίας για την άμεση κατάργηση του Μητρώου Αγροτών και την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ και της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης. Καλούν σε ισότιμη ανατρεπτική κοινή δράση όλης της μαχόμενης Αριστεράς για έξοδο από την καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ. Για ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις, για άλλη εργατική-σοσιαλιστική- σύγχρονα κομμουνιστική διεθνοποίηση στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σ’ όλο τον κόσμο. Για αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή για τις εργατικές-λαϊκές ανάγκες και όχι για τη χωματερή και το κέρδος, με σεβασμό και σε πλήρη αρμονία με τη φύση.

φετινή 8η Μάρτη δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες. Έρχεται πηγαία, αναπόφευκτα φορτισμένη από τον ένα χρόνο πανδημίας και αλλεπάλληλων lockdown που οδήγησαν σε έξαρση της έμφυλης βίας αλλά και μέσα από ένα νέο-αναδυθέν κύμα καταγγελιών, το λεγόμενο #metoo που ξεκίνησε στην Αμερική κάποια χρόνια πριν. Όσο και να προσπαθούν κυβερνήσεις, ΕΕ και κεφάλαιο να μετατρέψουν την 8η Μάρτη σε μια γιορτή βασισμένη σε στερεοτυπικές αναπαραστάσεις της γυναίκας, σε πεδίο κερδοφορίας και «ημέρα ξεπλύματος» των σεξιστικών πολιτικών τους, οι ίδιες οι γυναίκες της εργατικής τάξης θα είναι αυτές που θα επανανοηματοδοτήσουν την αναγκαία πάλη για την ισότητα και την κοινωνική απελευθέρωση. Σύμφωνα με στοιχεία του 2020, η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση στο Δείκτη Ισότητας των Φύλων της ΕΕ, φανερώνοντας πως η έμφυλη «ισότητα» δεν υπάρχει ούτε τυπικά, βάση των ελάχιστων θεσμοθετημένων δεικτών που θέτουν ακόμη και οι αστικές κυβερνήσεις. Οι γυναίκες στην Ελλάδα έχουν κατά μέσο όρο 15% μικρότερο εισόδημα από τους άντρες, γεγονός που φαίνεται εντυπωσιακό μιας και τυπικά δεν υπάρχει διαχωρισμός στους μισθούς των αντρών και των γυναικών, προκύπτει όμως τόσο από το είδος της εργασίας που αναλαμβάνουν οι γυναίκες (κακοπληρωμένες, επισφαλείς δουλειές) όσο και από τον σεξισμό και τις έμφυλες διακρίσεις που συστηματικά βιώνουν. Η καραντίνα και ο αναγκαστικός

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Καλλιόπη Παναγιωτίδου Τερζόπουλου

Αυξάνεται η πίεση στις γυναίκες στους καιρούς της πανδημίας και lockdown ▸ Μεγαλύτερη ανεργία, δουλειά στο σπίτι, έξαρση έμφυλης βίας

εγκλεισμός του «μένουμε στο σπίτι» – ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της– εκτόξευσαν τα ποσοστά ενδοοικογενειακών κακοποιήσεων απέναντι σε γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα, ενώ η κρατική απουσία από την προστασία των επιζωσών ήταν ηχηρή. Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, υπήρξε πολύ

Δήμητρα Παπανικολάου φοιτήτρια ιατρικής

Κλειστές σχολές, «κλειστή» ζωή Εδώ και έναν χρόνο, η κυβέρνηση κρατά τις σχολές κλειστές. Η εκπαίδευσή μας, μέχρι και κλινικές και εργαστήρια, γίνεται εξ αποστάσεως (!), χωρίς καμία μέριμνα καν για πρόσβαση όλων σ’ αυτήν. Αναγκαζόμαστε να είμαστε ώρες κλεισμένοι και κλεισμένες σπίτι, μπροστά από μια οθόνη, στην οποία πρέπει τάχα για την υγεία μας να συμπυκνώνουμε όλες τις πτυχές της ζωής μας, αφού οι απαγορεύσεις δεν έχουν τελειωμό. Βγαίνουμε έξω να πάρουμε μια ανάσα, και βλέπουμε πιο πολλούς μπάτσους απ’ ό,τι φίλους. Κι αν κατά λάθος ανοίξουμε την τηλεόραση, θα ενημερωθούμε «έγκυρα» ότι η πολλή μας ανευθυνότητα φταίει που η πανδημία συνεχίζει να θερίζει.

σημαντική αύξηση των κλήσεων στη γραμμή υποστήριξης με τις κλήσεις να αυξάνονται κατά ποσοστό άνω του 300% από Μάρτιο σε Απρίλιο του 2020. Τα στοιχεία της Γραμματείας αποτελούν μόνο την επίσημη καταγραφή, πράγμα που σημαίνει ότι η πραγματική εικόνα είναι σαφώς χειρότερη. Δεν είναι παράλογο λοιπόν ότι τους

τελευταίους μήνες είδαμε να ξεσπάει ένα κύμα καταγγελιών έμφυλης βίας, τόσο σε μια σειρά από εργασιακούς κλάδους (αθλητισμός, θέατρο κ.ά.), όσο και μέσα στα πανεπιστήμια. Όλη αυτή η διαδικασία έδωσε φωνή σε άτομα που έχουν δεχθεί έμφυλη βία, να την καταγγείλουν, χωρίς να φοβηθούν το κύρος, το εργασιακό καθεστώς ή τη δύναμη του κακοποιητή τους, που ήταν κατ’ εξοχήν άτομα σε θέσεις εξουσίας. Η συζήτηση που άνοιξε γύρω από το θέμα σίγουρα δεν έχει κλείσει ακόμα και δε θα κλείσει έως ότου να αρθεί η έμφυλη καταπίεση και μορφή εκμετάλλευσης. Η 8η Μάρτη φέτος είναι ένας σταθμός για τον αγώνα του φεμινιστικού και ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος στον οποίο πρέπει να υψώσουν φωνή οι ίδιες οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα της εργατικής τάξης για να γίνει ημέρα του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Στην πορεία προς την 8η Μάρτη, μιλούν στο Πριν τρεις γυναίκες για τα δικά τους προβλήματα στην εργασία και τις σπουδές τους, που έγιναν ακόμη πιο έντονα από τις κυβερνητικές πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας.

Μυρτώ Ρουμελιώτη εργαζόμενη στον επισιτισμό

Ελπίδα κόντρα στην ανασφάλεια Ως εργαζόμενη στο χώρο του επισιτισμού-τουρισμού θα έλεγα ότι η πανδημία επιβεβαίωσε το συνεχές άγχος που επικρατεί στον κλάδο. Να περιμένουμε πάνω από το τηλέφωνο εάν θα μας χρειαστούν για δουλειά στο νησί και, μετά από αυτό, αν θα πάρουμε το βοήθημα, εάν μπήκε ή όχι για να πληρώσεις το νοίκι και αν θα σου φτάσουν για το επόμενο σουπερμάρκετ. Πολύ περισσότερο όμως επιβεβαίωσε το άγνωστο μέλλον που περιμένει τη γενιά μας μετά την πανδημία. Αγωνιώ για τις μέρες που έρχονται και εύχομαι τα μαζεμένα χαμόγελα και η οργή που έχει συσσωρευτεί να εκφραστούν δημιουργικά και διεκδικητικά ώστε να ξεφύγουμε από τις δυστοπίες. Οι μέρες που ζούμε είναι, ταυτόχρονα, μέρες που επαναπροσδιορίζονται μια σειρά ζητημάτων που μέχρι τώρα ήταν δευτερεύοντα αν όχι ανύπαρκτα. Ο αγώνας που γίνεται στον χώρο του θεάτρου, για παράδειγμα, αγγίζει τελικά όλη την κοινωνία και τον δικό μας κλάδο πολύ έντονα και νομίζω ότι βρισκόμαστε μπροστά από μια μακρά διαδρομή που θα συμβάλλει θετικά στη νέα τάξη πραγμάτων. Βλέπω ότι ζυμώνονται πράγματα στην κοινωνία και οι γυναίκες του κλάδου με όλες τις αδελφές μας, θα ερχόμαστε κάθε μέρα σε καλύτερη θέση. Ανυπομονώ τελικά να δω πώς όλες αυτές οι διεκδικήσεις, οι σκέψεις που ανοίγονται και η ενέργεια μας που εγκλωβίζεται σε τέσσερις τοίχους θα δώσουν την επόμενη περίοδο έναν λόγο για να χαιρόμαστε.

Merita Muja σχολική καθαρίστρια

Μόχθος και συνεχής αγώνας Πάντα επιβαρυμένη είναι η ζωή της γυναίκας. Δουλεύω μια ζωή για να μη λείπει τίποτα στο παιδί μου. Τώρα με την πανδημία ο κόσμος φοβήθηκε, οι δουλειές μειώθηκαν, δουλεύω περισσότερο και παίρνω λιγότερα. Εκεί που είχα δεκαπέντε με είκοσι μεροκάματα το μήνα βρέθηκα με πέντε. Και μειώνονται και τα ένσημα για τη σύνταξη. Κι αν είσαι μετανάστρια μειώνεται το ψωμί του σπιτιού σου αλλά και το ψωμί των συγγενών που περιμένουν από εμάς. Και τώρα το σπίτι στην πλάτη μας περισσότερο. Και το κλίμα πιο δύσκολο, όλο το 24ωρο ο ένας στα πόδια του άλλου. Αλλά δεν τα παρατάμε. Αγωνιστήκαμε για να πάρουμε τη δουλειά που είχαμε τόσα χρόνια στα σχολεία, θα αγωνιστούμε και για να καταργηθεί η ρατσιστική διάταξη. Γιατί είμαστε γυναίκες κι οι γυναίκες έχουμε μάθει να κοπιάζουμε για όλα.

Κοινωνία 8 ΜΑΡΤΗ 2021

Έφη Καραχάλιου

ΝΑΡ - νΚΑ

Συλλογικός αγώνας, καμία μόνη! ▸ Η Συνέλευση Φεμινιστικών και Εργατικών Συλλογικοτήτων καλεί σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για την Ημέρα της Γυναίκας

ετά 164 χρόνια από τη διαδήλωση των εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης συναντάμε τη φετινή 8η Μάρτη. Τα αιτήματα του τότε αγώνα τους για ίση αντιμετώπιση και καλύτερες συνθήκες εργασίας που συνάντησαν αιματηρή καταστολή από την αστυνομία, αποκτούν ιδιαίτερο βάρος με βάση τη συγκυρία. Από τη μία η τηλεργασία και η παραμονή στο σπίτι με τη συνεπακόλουθη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, από την άλλη η σωρεία καταγγελιών σε διάφορους χώρους στον δημόσιο λόγο, δημιουργούν ένα πολυμέτωπο πεδίο παρέμβασης για το φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Η διαχείριση της πανδημίας δεδομένης της συνεχόμενης κρίσης του συστήματος ασκεί αφόρητη πίεση ειδικά στις πιο καταπιεσμένες ομάδες σε ταξικό και έμφυλο επίπεδο, δηλαδή μετανάστριες και θηλυκότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι με την πρόφαση της τηλεργασίας, περίπου δύο φορές περισσότερες γυναίκες οδηγήθηκαν σε απώλεια της εργασίας τους, μην μπορώντας να ανταποκριθούν στο, πρόσθετο και πολλές φορές «αόρατο», βάρος της οικιακής εργασίας. Η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική παρενόχληση από παράγοντα της ιστιοπλοΐας και (πρώην) μέλος της ΝΔ, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και συμπαρέσυρε από πανεπιστημιακούς και ηθοποιούς μέχρι και τον Δημήτρη

Λιγνάδη, πρώην πια Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου με απευθείας κυβερνητική ανάθεση. Παρά τη μερική προσπάθεια συγκάλυψης αυτών των περιστατικών και παλιότερα από την ΝΔ, είναι θετικό το βήμα της ορατότητας και αποδοχής του τραυματικού βιώματος των θυμάτων, ενήλικων ή ανήλικων, γυναικών ή αντρών. Η ίδια η πατριαρχία είναι αυτή που δίνει το προνόμιο σε άντρες να εκμεταλλεύονται την ταξική αλλά και έμφυλη υπεροχή τους και με πρόσχημα την εργασιακή ανέλιξη και προώθηση, να προχωρούν σε μη συναινετικές πράξεις. Επίσης μπροστά στον ορυμαγδό νομοσχεδίων και απαγορεύσεων, η ΝΔ προχωρά στην αναχρονιστική αλλαγή του οικογενειακού δικαίου προωθώντας την υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων μετά το διαζύγιο. Ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί αλλά και μητέρες αντιδρούν σε αυτή την υποχρεωτική ρύθμιση γιατί ωθεί τους γονείς σε εξαντλητικές δικαστικές διαδικασίες και δεν παρέχει ένα σταθερό περιβάλλον προκειμένου να μεγαλώσει ένα παιδί, ενώ αντιπροτείνουν τη συναινετική συνεπιμέλεια.

Σε διεθνές επίπεδο, το φεμινιστικό κίνημα γνώρισε νίκες αλλά και υποχωρήσεις. Στην Πολωνία χιλιάδες κόσμου διαδήλωναν σχετικά με το δικαίωμα στην άμβλωση επειδή πήγε να περάσει ένα ακόμη πιο αυστηρό νομοσχέδιο που σχεδόν την απαγόρευε. Η ακροδεξιά κυβέρνηση σε αγαστή σχέση με την Καθολική Εκκλησία, θέλησαν να έχουν πλήρη έλεγχο στα σώματα των θηλυκοτήτων και αντιμετώπισαν μαζικότατες απεργίες και πορείες, αν και προσπάθησαν να επαναφέρουν το νομοσχέδιο. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Αργεντινή μια χώρα με εξίσου έντονο το καθολικό στοιχείο, νομιμοποιήθηκαν οι αμβλώσεις μετά από επίσης μια μαζική εμφάνιση του φεμινιστικού κινήματος. Η φετινή 8η Μάρτη πρέπει να σηματοδοτήσει την πάλη ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση, τον σεξισμό, την ομοφοβία αλλά και το σύστημα που τα δημιουργεί και τα αναπαράγει. Τη Δευτέρα 8 Μάρτη καλούνται: Απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος-υπουργείο Εργασίας στη 1.00 μμ. Συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 5.30 μμ και πορεία.

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις

περγιακά χαρακτηριστικά παίρνει και στην Ελλάδα η 8η Μάρτη, καθώς πρωτοβάθμια σωματεία σπάνε τη σιγή και προχωρούν σε κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας. Πρωτοβάθμια σωματεία (όπως το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής) κάλεσαν το ΕΚΑ να προκηρύξει 24ωρη απεργία στις 8 Μάρτη, τονίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί φέτος με το πλήθος των καταγγελιών γυναικών για σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση και εργοδοτική βία καθώς και με την πίεση που δέχονται οι γυναίκες της εργατικής τάξης από την πανδημία. Αντίστοιχη πρόταση κατέθεσαν οι Παρεμβάσεις στην ΑΔΕΔΥ, η Αγωνιστική

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Ταξική Ενότητα στο ΕΚΑ και ευρύτερα οι ταξικές δυνάμεις. Τελικά, η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε τρίωρη στάση εργασίας 11 π.μ.-2 μ.μ. και συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος στις 1 μ.μ., ενώ η διοίκηση του ΕΚΑ σύρθηκε απρόθυμα σε τρίωρη στάση, χωρίς όμως να καλεί σε συγκέντρωση! Αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία, από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, καλούν στη συγκέντρωση στη 1 μ.μ. σε υπουργείο Εργασίας-πλατεία Κλαυθμώνος καθώς και σε απογευματινή συγκέντρωση στις 5.30 μ.μ. στο Σύνταγμα. Μεταξύ αυτών το ΣΜΤ, τα σωματεία στη NOKIA, στα Public, στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, ο ΣΥΒΧΨΑ, ο ΣΜΕΔ, το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ, εκπαιδευτικοί σύλλογοι κλπ. Το ΣΜΤ θέτει ως αιτήματα, μεταξύ άλ-

λων: Ίση αμοιβή για ίση εργασία, σε συνδυασμό με το μόνιμη και σταθερή εργασία. Απαγόρευση των απολύσεων. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας κατά της ανεργίας που πλήττει σημαντικά τις γυναίκες. Πλήρης προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης. Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις αντίστοιχες διατάξεις. Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες απ’ αυτές. Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και στην έκτρωση. Καμία σκέψη για αντιδραστική αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου.

Ελευθερία, Ισότητα, Αλληλεγγύη ▸ Καμία ανοχή σε έμφυλη βία, διακρίσεις, καταπίεση

Περισσότερα από 100 χρόνια μετά τον πρώτο εορτασμό της 8ης Μάρτη, ο οποίος καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας κομμουνίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η πάλη για τη χειραφέτηση των γυναικών είναι ακόμα επίκαιρη, τονίζουν σε ανακοίνωσή τους για τη φετινή 8η Μάρτη το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ (ολόκληρη στο www. narnet.gr). «Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση», σημειώνεται. «Οι κυβερνήσεις και η ΕΕ για να περισώσουν τα κέρδη του κεφαλαίου θυσιάζουν κάθε είδους δικαίωμα και κατάκτηση του εργατικού και του φεμινιστικού κινήματος, δημιούργησαν στρατιές ανέργων, ανασφαλών γυναικών, που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει ακόμη χαμηλότερα», ενώ «ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός εντείνει τις σεξιστικές διακρίσεις, τις οποίες χρησιμοποιεί για το διχασμό της εργατικής τάξης και την ένταση της εκμετάλλευσης». Το ΝΑΡ και η νΚΑ «καλούν τις γυναίκες της εργατικής τάξης, της νεολαίας, τις αγωνίστριες του σύγχρονου γυναικείου κινήματος και κάθε καταπιεσμένη/ο λόγω έμφυλης ταυτότητας ή σεξουαλικού προσανατολισμού, σε κοινή πάλη για ισότητα και χειραφέτηση. Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας!»

ο 1911, μία εξηντάχρονη κυρία έμπαινε σε ένα μικρό επαρχιακό βιβλιοπωλείο της πόλης Βράτσα στη Βουλγαρία. Ενώ κοιτούσε τα βιβλία, ο κομμουνιστής βιβλιοπώλης την πλησίασε απευθυνόμενός της ευγενικά: «Κυρία, μάλλον δεν έχουμε τα βιβλία που ψάχνετε». Η γυναίκα ατάραχη, γύρισε προς το μέρος του και τον ρώτησε: «Έχετε το Αντι-Ντύρρινγκ;». Παρότι τα Βαλκάνια έχουν τη φήμη της πλέον οπισθοδρομικής περιοχής της Ευρώπης, το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών εμφανίστηκε νωρίτερα από πολλές άλλες ευρωπαϊκές περιοχές. Καθόλου τυχαία, η Βουλγαρία, σύμφωνα με τους περιηγητές της εποχής, διέφερε από τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες στο ότι οι γυναίκες έπαιρναν πολύ ενεργότερα ρόλο στις αγροτικές εργασίες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ιδιαίτερη διαφοροποίηση από τους άνδρες. Ήδη από το 1891, από τους τέσσερις κεντρικούς στόχους που έθετε το ιδρυτικό συνέδριο του Βουλγαρικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, οι δύο αφορούσαν τις γυναίκες. Στο πρόγραμμά του, του 1893, περιλαμβανόταν το αίτημα για καθολική ψηφοφορία από την ηλικία των 21 ετών, ανεξαρτήτως φύλου. Βρισκόμαστε δεκαπέντε χρόνια πριν τεθεί το ζήτημα στη Γερμανία από την Κλάρα Τσέτκιν και το εκεί σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Οι όροι «φεμινίστρια» και «φεμινισμός» πρωτοεμφανίστηκαν στον βουλγαρικό σοσιαλιστικό κόσμο κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Σημαντική τομή αποτέλεσε η κυκλοφορία του περιοδικού Γυναικείος Κόσμος. Το 1896 οργανώθηκαν οι πρώτες κινητοποιήσεις γυναικών που απαιτούσαν ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Το 1901 ιδρύεται η Βουλγαρική Ένωση Γυναικών (ΒΕΓ). Ως το 1931 θα έχει 77 παραρτήματα και 8.500 μέλη. Αντίστοιχο βάθος έχει και η πολιτική διαπάλη εντός του φεμινιστικού κινήματος. Το 1902-1903 δημιουργούνται δύο τάσεις εντός της ΒΕΓ. Η μια την θέλει αμιγώς φεμινιστική, χωρίς ταξικό πρόσημο. Ο «γυναικείος στρατός» θα πρέπει να αφυπνιστεί ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, καθώς αποτελεί το αδικημένο μισό της ανθρωπότητας. Αυτή υπήρξε και η κυρίαρχη τάση στη ΒΕΓ, η οποία επί δύο δεκαετίες υποστήριζε την τακτική της διαφώτισης των γυναικών και της βελτίωσης της θέσης τους, σε αντίθεση με τη «σοσιαλιστική» διεκδίκηση της πλήρους ισότητας, η οποία υιοθετήθηκε από τη ΒΕΓ το 1921. Η άλλη τάση εμπνέεται από τις σοσιαλιστικές ιδέες. Οι σοσιαλίστριες φεμινίστριες της Βουλγαρίας αποχωρούν το 1903 από τη ΒΕΓ και το 1914, αφού κάμψουν κάποιες αμφιβολίες των ανδρών συντρόφων τους, προχωρούν στην πρώτη συνδιάσκεψη γυναικείων συλλόγων σοσιαλιστριών. Ταυτόχρονα, πολλαπλασιάζονται οι γυναικείοι κύκλοι μελέτης του έργου του Μαρξ και άλλων μαρξιστών που καταπιάστηκαν

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Ρωγμές στον χρόνο

Γιώργος Μιχαηλίδης Παρότι τα Βαλκάνια έχουν τη φήμη της πλέον οπισθοδρομικής περιοχής της Ευρώπης, το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών εμφανίστηκε νωρίτερα από πολλές άλλες ευρωπαϊκές περιοχές. Στη Βουλγαρία και στη Σερβία, ήδη από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, εμφανίζονται γυναικείες συλλογικότητες, ενώ αναπτυσσόμενες είναι οι σοσιαλιστικές τάσεις που συνδέουν τη γυναικεία με την εργατική απελευθέρωση. Διαμορφώθηκαν οι όροι για τη μαζική συμμετοχή των γυναικών στο αντιφασιστικό αντάρτικο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μια άγνωστη ιστορία: Η αυγή του γυναικείου κινήματος στα Βαλκάνια

Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστών Γυναικών, Σόφια 1914

δηλαδή του μπολσεβίκικου ρεύματος με το γυναικείο ζήτημα, όπως ο Μπέστη Βουλγαρία, το οποίο είχε το θάρρος μπελ που μεταφράζεται στα βουλγαρινα καταψηφίσει τον πολεμικό προϋποκά από πολύ νωρίς. Η δημιουργία των λογισμό. σοσιαλιστικών φεμινιστικών οχημάτων Στη γειτονική Σερβία, οι πρώτες γυδίνει άλλη πνοή και προοπτική στο κίναικείες εργατικές διεκδικήσεις νημα της γυναικείας χειραφέτηειραφέτη χρονολογούνται από το 1903 σης. Μνημειώδεις είναι αι οι χρονο με την απαίτηση για την αντιπολεμικές διαδηλώσεις εις κατάργηση της νυχτερικαι απεργίες των γυναι-κ Υπήρξε διαπάλη νής εργασίας για γυναίκών στη Βουλγαρία. Τη των σοσιαλιστικών κες και παιδιά, ίσους διετία 1917-1918, εν μισθούς και ευκαιρίες μέσω Α’ Παγκοσμίου τάσεων στην εκπαίδευση και Πολέμου, ξεσπούν 240 με τις αμιγώς την εργασία ανεξαρτήγυναικείες δράσεις, αφεμινιστικές τως φύλου. Ένα σημαπεργίες και διαδηλώντικό βήμα πραγματοσεις που απαιτούν την ν ν ποιείται το 1910, μετά από επιστροφή των ανδρών απο πρωτοβουλία του σημαντικού πό το μέτωπο και τα απαπρωτο Σέρβου σοσιαλιστή, Ντιμίτριε Τούραίτητα κοινωνικά επιδόματα για σεβιτς. Τότε δημιουργείται η Γραμμαόσες έχουν μείνει πίσω. Σε αυτές υποτεία Σοσιαλδημοκρατισσών Γυναικών, η λογίζεται ότι παίρνουν μέρος 70.000 οποία εκδίδει την εφημερίδα Γιεντνάκοστ γυναίκες από πόλεις και χωριά. Οι κι(Ισότητα). Έχει προηγηθεί η δημιουργία νητοποιήσεις αυτές βρίσκονται υπό την της πρώτης Σερβικής Ένωσης Γυναικών καθοδήγηση των «Στενών Σοσιαλιστών»

το 1906, ενώ ακολουθεί το ιδρυτικό συνέδριο της Εθνικής Γυναικείας Ένωσης, Σερβίδων, Κροατισσών και Σλοβένων, το 1919, η οποία μετονομάζεται το 1929 σε Γιουγκοσλαβική Ένωση Γυναικών. Όργανα γυναικείας διαφώτισης και διεκδικήσεων ξεπηδούν παντού. Το 1922 ιδρύεται στο πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου η Αδελφότητα Φοιτητριών. Και στη γιουγκοσλαβική περίπτωση θα εμφανιστούν δύο τάσεις, με τη μία να επιζητά την ανέλιξη των γυναικών μέσω της συμμετοχής τους στην ανώτατη εκπαίδευση και τη δεύτερη να πλαισιώνει αυτά τα αιτήματα με το «ταξικό φίλτρο», δίνοντας προτεραιότητα στις εκμεταλλευόμενες γυναίκες της εργατικής τάξης. Η πολεμική μεταξύ των δύο ρευμάτων περιλάμβανε οξείες πολιτικές επιθέσεις σε σχέση με τον τρόπο αντίληψης της εκμετάλλευσης των γυναικών και τη μεθοδολογία που θα έπρεπε να ακολουθήσει το γυναικείο κίνημα. Ταυτόχρονα, εντός των Σοσιαλδημοκρατικών και Κομμουνιστικών κομμάτων δημιουργούνται Γυναικείοι Τομείς στις Κεντρικές Επιτροπές. Αυτοί οργανώνουν τη δουλειά στις γυναίκες, τυπώνουν θεματικές προκηρύξεις διαφώτισης, εμπλουτίζουν τα αιτήματα των κομμάτων και εκδίδουν μία σειρά από γυναικείες εφημερίδες και έντυπα. Άρθρα όπως «Οι προλετάριες γυναίκες τον χειμώνα», «Οι χήρες και τα ορφανά στη Βουλγαρία», «Η μουσουλμάνα γυναίκα και ο σοσιαλισμός» απευθύνονται στα πιο πληττόμενα και αδύναμα τμήματα των γυναικών μέσα από τις εφημερίδες Ισότητα και Εργάτρια που εκδίδονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Φυσικά τα ανώτατα όργανα συνεχίζουν να ανδροκρατούνται, όμως ήδη από τον μεσοπόλεμο έχουμε τη συμμετοχή γυναικών στις Κεντρικές Επιτροπές και τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, γυναίκες αναλαμβάνουν δύσκολες αποστολές όπως την καθοδήγηση παράνομων μηχανισμών και ένοπλων τμημάτων. Στη Βουλγαρία έχουμε τις πρώτες εκτελέσεις γυναικών για τη συμμετοχή τους στην εξέγερση του 1923 και σε βομβιστικές επιθέσεις εναντίον του καθεστώτος λίγα χρόνια αργότερα. Είναι αυτή η παράδοση στα Βαλκάνια που θα «βγάλει» τις γυναίκες στο βουνό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα δημιουργήσει το διακριτό Αντιφασιστικό Μέτωπο Γυναικών. Οι Γιουγκοσλάβες παρτιζάνες θα αποτελέσουν τμήμα του λαϊκού στρατού εξ αρχής και θα φέρουν το παράδειγμα και στον δικό μας ΕΛΑΣ, ο οποίος θα αναδείξει με οργανωμένο τρόπο και όχι χωρίς δισταγμούς για την κοινωνική κατακραυγή, τις πρώτες του μαχήτριες το 1944. Είναι πολύ πλούσια και διδακτική η παράδοση του κινήματος της γυναικείας χειραφέτησης και της αλληλεπίδρασής του με τις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές ιδέες στην περιοχή μας και αξίζει να επανανακαλυφθεί ώστε να βοηθήσει στους σύγχρονους αγώνες.

Πολιτισμός Βίκυ Παπαδοπούλου

Στους δρόμους «για όλους τους λόγους του κόσμου» 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

οι φιλο-συστημικές μενη εβδομάδα συμπληφωνές που ζητούν ρώνεται ένας χρόνος έλεγχο και περιορισμό από το «λουκέτο» στον του #metoo στα όρια πολιτισμό και εννέα Διεκδικούν στήριξη, που επιθυμεί η κυβέρνη-μήνες από τότε που η ενθάρρυνσηυ ση με το πρόταγμα «η διυπουργός Πολιτισμού, χειραφέτηση μ καιοσύνη να αναλάβει τα μαζί με τον υφυπουργό τας Πο ηνία» και συμβουλεύοντας Πολιτισμού για θέματα των θυμάτων σύγ τα θύματα να κινούνταιι θεσύγχρονου Πολιτισμού και και υπογραφή τικών τον πρωθυπουργό πήγαν σε σμικά. Όμως ο πραγματικών συλλογικών ραινέπρόβ στόχος αυτών των παραινέπρόβα του Δημήτρη Λιγνάδη » είναι στο Ε σεων «καθήστε ήσυχοι» Εθνικό Θέατρο. Τότε, σε συμβάσεων στιβάδα ερώτησ να σταματήσει η χιονοστιβάδα ερώτηση ηθοποιού τι θα γίνει πό τα νέα με τις σ αποκαλύψεων μέσα από συλλογικές συμβάσεις, η α δυναμιυπουργό μέσα που έχει πάρει μια υπουργός Πολιτισμού απάντησε ότι οι συλ κή η οποία έχει γίνει επικίνδυνη συλλογικές συμβάσεις «δεν ατόπεδο. είναι η εν για το κυβερνητικό στρατόπεδο. ενδεδειγμένη λύση». Όπως φάνηκε, σ Σε αυτό το πλαίσιο είναι εξαισύμφωνα με την ατζέντα του υπου ρετικά σημαντική η παρέμβαση υπουργείου η μόνη λύση ήταν ργαζομένων να κρατή των αγωνιζόμενων εργαζομένων κρατήσει όλους τους χώρους ρου ιδιαίτεπολιτισμο της τέχνης και του θεάτρου πολιτισμού κλειστούς, ακόμα και αι ο αγώνας αυτούς σ ρα καθώς κλιμακώνεται στους οποίους μπορούν ραφής συλνα τηρηθ διεκδίκησης και υπογραφής τηρηθούν όλα τα μέτρα ασφάλογικών συμβάσεων σε Εθνικό και λειας, και να εγκαταλείψει τους ελεύθερο θέατρο. Όπως ειπώθηκε περισσότερους καλλιτέχνες είτε με από τα μεγάφωνα στην παν-καλεπιδόματα πείνας ή χωρίς καμία λιτεχνική συγκέντρωση, την ερχόαπολύτως στήριξη.

Αγωνιζόμενοι Ηθοποιοί: «Το θέατρο δεν θα είναι πια το ίδιο»

Η συντριπτική πλειονότητα των καλλιτεχνών είναι άνεργοι εδώ και έναν χρόνο χωρίς στήριξη από την πολιτεία. Ωστόσο κάνουν σαφές ότι δεν σκοπεύουν να μείνουν άλλο «κλεισμένοι μέσα» αλλά θα αγωνιστούν!

έα μαζική και δυναμική διαμαρτυρία πραγματοποίησαν την Πέμπτη οι εργαζόμενοι στον χώρο του πολιτισμού. Εκατοντάδες ηθοποιοί, μουσικοί και άνθρωποι του θεάματος πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Πολιτισμού και πορεία μέχρι το υπουργείο Εργασίας καταγγέλλοντας την εγκατάλειψη του πολιτισμού και τη συγκάλυψη σκανδάλων. «Αγωνιζόμαστε ενάντια σε έμφυλη βία και κυβερνητική πολιτική», έγραφε το πανό της ομάδας των Αναιρέσεων ενώ με ξεχωριστή παρουσία και πανό συμμετείχαν πολλές άλλες κινήσεις και συλλογικότητες όπως η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, η πρωτοβουλία Support Art Workers κ.ά. Το αίτημα για την παραίτηση της Λίνας Μενδώνη και το ξήλωμα του σάπιου καθεστώτος συγκάλυψης και διαφθοράς που καταδυναστεύει τις τέχνες και τον πολιτισμό φάνηκε ότι εξακολουθεί να συσπειρώνει τον καλλιτεχνικό κόσμο. Την Τρίτη η υπουργός Πολιτισμού, από το βήμα της Βουλής όπου βρέθηκε για να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση, έδειξε την καθεστωτική της αντίληψη περί λογοδοσίας και ανάληψης πολιτικής ευθύνης. Παραδέχτηκε ότι ο προφυλακισμένος κατηγορούμενος για βιασμό κατά συρροήν Δημήτρης Λιγνάδης ήταν «δική της επιλογή» αλλά πάλι με προκλητικό τρόπο επέμεινε ότι… δεν βλέπει λόγο παραίτησης. Όπως τονίζει η Συσπείρωση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, ο εξαναγκασμός της Μενδώνη σε παραίτηση θα αποτελέσει μια ηθική νίκη των θυμάτων και ταυτόχρονα ένα μοχλό πίεσης για τους επόμενους αγώνες. Ωστόσο, όπως συμπληρώνει, η παραίτηση δεν είναι αρκετή καθώς η πολιτική του υπουργείου Πολιτισμού αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνολικής αντιδραστικής πολιτικής μιας κυβέρνησης και ενός ολόκληρου συστήματος. Την ίδια ώρα, στο αντίπαλο στρατόπεδο πληθαίνουν

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

πως σημειώνει στο κείμενο της η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, η αυθόρμητη δυναμική που παίρνει μέρα με τη μέρα το ελληνικό «me too» έχει την τάση να καταργήσει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων στο θέατρο, ίσως και στην ίδια την κοινωνία: «Από εδώ και πέρα, το θέατρο δεν θα είναι πια το ίδιο. Και είναι στο χέρι μας. Η δυναμική αυτή δεν μπορεί να ελεγ-

χθεί από συστημικά ή ελεγχόμενα από την κυβέρνηση των “αρίστων” ΜΜΕ. Όταν οι καταπιεσμένες/οι αποφασίζουν να βγουν στο προσκήνιο, η δύναμη της αφήγησης των τραυμάτων που τους έπνιγαν εδώ και χρόνια έρχεται ως ωστικό κύμα να συντρίψει τα σάπια σχήματα συμπεριφοράς που επιβάλλονται στους καλλιτεχνικούς κύκλους». Και συνεχίζει, «Η στιγμή αυτή, οι δυνατότητες που

περιέχει και οι δυναμικές που γεννάει, δεν πρέπει να χαθούν. Χρειάζεται να δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές και μορφές αυτοοργάνωσης των ηθοποιών σε κάθε θέατρο, σε κάθε θίασο και των σπουδαστών σε κάθε σχολή, σε συνεργασία με το ΣΕΗ, ώστε οι όποιες κακοποιητικές συμπεριφορές να αντιμετωπίζονται εδώ και τώρα, χωρίς τον φόβο ότι θα χαθεί η δουλειά»

Εξ ολοκλήρου διαδικτυακά διεξάγεται από 4-14 Μάρτη το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις. Μια ενδιαφέρουσα επαναπροβολή είναι το Εκεί κάτω της Σαντάλ Άκερμαν, που πραγματεύεται την εβραϊκή της καταγωγή, αλλά και το Για τον χρόνο και την πόλη που είναι μια ενδιαφέρουσα οπτική στο εργατικό Λίβερπουλ τον ‘50. Στο Αν είχα τέσσερις καμήλες ο Κρις Μαρκέρ αφηγείται ιστορίες και μοιράζεται φωτογραφίες από τα ταξίδια που έκανε σε 26 συνολικά χώρες. Η Ανατολική Ευρώπη έχει κλασικά την τιμητική της, με το Αναμνήσεις από ένα ταξίδι στη Λιθουανία και Ο σταθμός του τρένου. Εξίσου ενδιαφέροντα είναι το καλτ φιλμ Οι Λένινγκραντ Κάουμποϊς πάνε Αμέρικα και το πολυπολιτισμικό ημερολόγιο Τζόγος, θεοί και LSD. Το ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει το όρια ανθρώπου και φύσης μέσα από ένα ταξίδι στην άγρια ομορφιά της Αμερικής ονομάζεται Ανοιχτός Βορράς. Τέλος, στην πειραματική Στάση λεωφορείου τέσσερις άγνωστοι περιμένουν ένα λεωφορείο που δεν έρχεται ποτέ σε μια στάση κάποιας απροσδιόριστης περιοχής. Πληροφορίες στο filmfestival.gr

Συνεχίζεται το αφιέρωμα στον Θ. Αγγελόπουλο Το Πριν, στην ιστοσελίδα του prin.gr, συνεχίζει το εκτενές αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου από τον συγγραφέα Βασίλη Τσιράκη. Αυτή τη βδομάδα το Πριν παρουσιάζει τον Μεγαλέξανδρο (1980), την πέμπτη ταινία του μεγάλου σκηνοθέτη. Στη σελίδα μας μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί ακόμα οι ταινίες Μέρες του ‘36, Αναπαράσταση, Ο Θίασος και Οι κυνηγοί.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

ΒΙΒΛΙΟ

Κίνηση ιδεών

Γιώργος Κρεασίδης

Το φάντασμα του ΄89 στοιχειώνει ακόμα τον Περισσό Άλυτοι παραμένουν οι λογαριασμοί του ΚΚΕ με τη συναίνεση το ΄89-΄90, τη συγκρότηση του δεξιόστροφου Συνασπισμού και τη συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις Τζαννετάκη-Ζολώτα. Αδιέξοδα ανάλυσης προδίδει η χοντροκομμένη εξομοίωση «δεξιού και αριστερού οπορτουνισμού» σε άρθρο στον Ριζοσπάστη.

Μεταδημοκρατία του Κόλιν Κράουτς Εκδόσεις Εκκρεμές Η κατά Κράουτς Μεταδημοκρατία αναφέρεται στην κυρίαρχη τάση αντιδραστικής μεταλλαγής των αστικών δημοκρατιών. Αυτή η τάση κυριαρχεί μετά τη χρεοκοπία της κεϋνσιανής διαχείρισης και την καταλυτική οικονομική κρίση της δεκαετίας του ‘70. Η υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης συνδέεται με την ανάδειξη μιας πανίσχυρης οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, που συγκεντρώνει στα χέρια της την οικονομική και την πολιτική εξουσία, δημιουργώντας μία σχεδόν ενιαία οικονομικοπολιτική ολιγαρχία. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με διαπραγματεύσεις στον συνεταιρισμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, των πολιτικών ηγετών και των ανώτερων διοικητικών στελεχών, που συχνά εναλλάσσουν ρόλους στην κορυφή αυτού του συμπλέγματος. Ο Κράουτς θεωρεί ότι στην άλλη όχθη της μεταδημοκρατικής εξίσωσης βρίσκεται ένα αδρανοποιημένο πλήθος, που βυθίζεται στην αποπολιτικοποίηση και τη χειραγώγηση. Η κυρίαρχη ιδεολογία διασπείρει την πεποίθηση σε ευρέα στρώματα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική εκδοχή στην ασκούμενη πολιτική αλλά μόνο οριακές βελτιώσεις. Ο Κράουτς, παρά την υπογράμμιση της αυταρχικοποίησης της αστικής δημοκρατίας, δεν αναφέρεται και στην έντονη χρήση κατασταλτικών μέσων για την τιθάσευση των μαζών. Επιπλέον, όπως συμβαίνει με τους θεωρητικούς της σοσιαλδημοκρατίας, οι ταξικές παρωπίδες τούς εμποδίζουν –ακόμη και όταν διαπιστώνουν την αυταρχικοποίηση της αστικής δημοκρατίας– να παραδεχτούν ότι αυτή δεν μπορεί να αναταχθεί ριζικά αλλά ότι είναι αναγκαία η κατάργηση και η αντικατάστασή της από μία πραγματική δημοκρατική εργατική εξουσία που θα τείνει προς την αυτοκατάργησή της. Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ίσθηση προκάλεσε το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη το περασμένο Σαββατοκύριακο για τη στήριξη από το ΚΚΕ, στα πλαίσια του ενιαίου Συνασπισμού (1988-1991) των αστικών κυβερνήσεων Τζαννετάκη και Ζολώτα το 1989. Το άρθρο γράφτηκε στα πλαίσια αφιερώματος στα 30 χρόνια από το 13ο συνέδριο του ΚΚΕ, οπότε και οριστικοποιήθηκε ο διχασμός στις γραμμές του που οδήγησε στη διάσπαση με τον Συνασπισμό, τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ στην εξέλιξή του. Στο δημοσίευμα εκτιμάται ότι η συμμετοχή στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη με ΝΔ και Ζολώτα με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθώς ήταν «ενταγμένη στη λογική συνεργασίας και με αστικές πολιτικές δυνάμεις και σε αστικές κυβερνήσεις», δεν παραβίασε «τυπικά» το πρόγραμμα του ΚΚΕ που ίσχυε από το 10ο συνέδριο (1978). Στην πραγματικότητα, αυτό μιλούσε για κυβέρνηση «αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων» που επιβάλλουν τη «δημοκρατία του λαού» σε πρώτο στάδιο, η οποία θα άνοιγε τον δρόμο για το ειρηνικό πέρασμα στον σοσιαλισμό, σε δεύτερο στάδιο. Ασφαλώς, η αντικατάσταση της επαναστατικής ανατροπής από αυτήν την «επαναστατική διαδικασία σε δύο στάδια» στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, άνοιγε τον δρόμο σε λογικές κοινοβουλευτισμού και διαχείρισης. Αλλά η κυβέρνηση με τους δυο πυ-

ολέθριο για τον λαό σφάλμα ήρθε από το ΕΑΜ που διεκδικούσε άμεσα την εξουσία αλλά θεώρησε ότι θα φτάσει εκεί δια της κυβέρνησης και όχι με τον ένοπλο λαό που είχε μαζί του. Δεν έχει ιστορικές αναλογίες με τον τυχοδιωκτισμό της ηγεσίας του ΚΚΕ το 1989 και τις αυταπάτες ότι θα μπει με τέσσερα υπουργεία στο «επίκεντρο της πολιτικής ζωής», όπως λεγόταν, βάζοντας στο περιθώριο το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αναζωογονήθηκε για άλλα 20 χρόνια. Σχετικοποιείται έτσι το ιστορικό λάθος του ΚΚΕ για συμμετοχή του στις αστικές κυβερνήσεις, που ήταν η πεμπτουσία της πολιτικής των στελεχών του μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες κατακεραυνώνει ο ΡιΟι «δεξιοί οπορτουνιστές» ζοσπάστης στο αφιέρωμα του. Οι κυβερνήσεις αυτές έλυσαν ήταν στην πλειοψηφία το θέμα της πολιτικής σταθετης ΚΕ που ενέκρινε ρότητας και οδήγησαν στην αυτοδύναμη κυβέρνηση της τη συγκρότηση του ΣΥΝ, ΝΔ που άνοιξε τον κύκλο των τη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη νεοφιλελεύθερων μέτρων για και τη διαγραφή την υλοποίηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που της αριστερής διαφωνίας χτυπούν τους εργαζόμενους μέχρι και σήμερα. Δεν είναι ανεξήγητη λοιπόν η επίλώνες του τότε αστικού δικομματισμού θεση στην «ανταρσία της ΚΝΕ» και ήταν τυχοδιωκτισμός που δεν μπορεί στις δυνάμεις που διαφώνησαν εντός να δικαιολογηθεί και να εξωραϊστεί. Γι΄ του ΚΚΕ με τη συμμετοχή στις αστικές αυτό επιβλήθηκε με αντικαταστατικές κυβερνήσεις. Ειδικά στο δυναμικό που διαδικασίες, με «χειρισμούς» της ηγεσυγκρότησε το ΝΑΡ και μίλησε για κομτικής ομάδας υπό τον Χ. Φλωράκη, οι μουνιστική επαναθεμελίωση. Για τον οποίοι εγκρίθηκαν εκ των υστέρων από Ριζοσπάστη ήταν ο «αριστερός οπορτουτο ΠΓ και την ΚΕ του ΚΚΕ. νισμός» που ταυτίζεται με τον «δεξιό Παράλληλα, αποτελεί λαθροχειρία η οπορτουνισμό» του ΣΥΝ στην εναντίεπίκληση σαν «ιστορικό προηγούμενο» ωσή τους στην «πλειοψηφία της ΚΕ». της συμμετοχής του ΕΑΜ στην κυβέρΈνα σχήμα δανεισμένο από την πολινηση Παπανδρέου το 1944. Εκείνο το

τική απόφαση του 10ου συνεδρίου που, όπως φάνηκε, δεν «θωράκιζε» από τα δεξιά. Εξάλλου, στην πραγματικότητα, οι δεξιοί οπορτουνιστές ήταν μέρος της «πλειοψηφίας της ΚΕ», σε μια σειρά από κρίσιμες επιλογές, όπως η εγκατάλειψη της αντιΕΕ στάσης με τις «Θέσεις για την ενιαία αγορά», το Κοινό Πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ και τη συγκρότηση του Συνασπισμού, οι κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα, η απόφαση υποστήριξης της Περεστρόικα ακόμα και την ώρα που κατέρρεε ο υπαρκτός σοσιαλισμός και τα ντοκουμέντα του 13ου συνεδρίου, που είχαν φιλοΕΕ και σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Μαζί πήραν τα οργανωτικά μέτρα για τη διάσπαση της ΚΝΕ, τη φίμωση και τη διαγραφή της αριστερής διαφωνίας. Σε επόμενη φάση, συγκρούστηκαν για τον χαρακτήρα του κόμματος που θα βάδιζε τον δρόμο που από κοινού χάραξαν. Δεν είναι τυχαίο πως δεν υπάρχουν διαθέσιμα στις ιστοσελίδες και τις εκδόσεις του ΚΚΕ τα ντοκουμέντα και τα συνεδριακά κείμενα αυτής της περιόδου, ούτε και τα πρακτικά της ΚΕ, όπως συμβαίνει με τις κρίσεις του 1956 και 1968. Το ΝΑΡ έχει δικαιωθεί ιστορικά για την κριτική για τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη-Ζολώτα. Δέχεται σήμερα μια πολεμική για «αντινεοφιλελεύθερο, αντιδεξιό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη», κάτι που φυσικά δεν υπάρχει ούτε στα ντοκουμέντα ούτε στην καθημερινή πάλη του ΝΑΡ. Πρόκειται για επιλογή περιχαράκωσης από το ΚΚΕ, όχι τυχαία σε συνθήκες που έχουν αναπτυχθεί περιπτώσεις κοινής δράσης στο κίνημα.

∆ιεθνή Πορτογαλία Ηλέκτρα Γεωργίου

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

Τα δύο βασικά σχήματα της Αριστεράς, το ΚΚ Πορτογαλίας και το Μπλόκο, απομακρύνονται με ασταθή βηματισμό από την ιδιότυπη κυβερνητική συμμαχία με τους Σοσιαλιστές, την οποία υπηρετούν από τον Νοέμβριο του 2015, αν και δεν έχουν διαρρήξει πλήρως το πλαίσιο της πολιτικής συναίνεσης και της κοινοβουλευτικής σταθερότητας που τους παρέχουν.

ο 2021 βρήκε την Πορτογαλία στη χειρότερη φάση της πανδημίας. Στις 31 Ιανουαρίου, καταγράφηκαν 303 νεκροί σε 24 ώρες, ενώ οι νοσηλευόμενοι με covid σε μονάδες εντατικής θεραπείας ξεπερνούσαν για μέρες τους 850 καλύπτοντας το 70% σχεδόν των συνολικά διαθέσιμων κλινών — ενώ και σήμερα τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Η κατάσταση αυτή έφερε στα όριά του το δημόσιο σύστημα υγείας και οδήγησε στην εφαρμογή σκληρότερων μέτρων, όταν μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου οι ρυθμίσεις αφορούσαν κυρίως τον περιορισμό της δραστηριότητας και της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Μετά από εκτεταμένο δημόσιο διάλογο, στις 21 Ιανουαρίου αποφασίστηκε ως έκτακτο μέτρο και το κλείσιμο σχολείων και πανεπιστημίων. Η Πορτογαλία έχει εισέλθει από τον Νοέμβριο σε «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», το οποίο έκτοτε ανανεώνεται διαρκώς με προεδρικό διάταγμα που εγκρίνεται από την βουλή. Τα δύο μεγάλα κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚ και το Μπλόκο, είτε καταψηφίζουν (KK) είτε απέχουν (Μπλόκο) από τις ψηφοφορίες. Οι εκπρόσωποί τους δεν συναινούν, υποστηρίζοντας ότι έχει κανονικοποιηθεί το καθεστώς εξαίρεσης κι ότι επιβάλλονται περιορισμοί στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, χωρίς ενίσχυση της δημόσιας υγείας και των κοινωνικών δομών, επιβαρύνοντας δυσανάλογα τα λαϊκά στρώματα. Στη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης του Αντόνιο Κόστα, που προέκυψε μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2019, ο κοινοβουλευτικός συσχετισμός έχει τροποποιηθεί υπέρ του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο μπορεί πλέον να εξασφαλίζει πλειοψηφία, στηριζόμενος στη Δεξιά ή σε μικρότερα κόμματα. Τα κόμματα της Αριστεράς απομακρύνονται με ασταθή βηματισμό από την ιδιότυπη κυβερνητική συμμαχία με τους Σοσιαλιστές, την οποία υπηρετούν από το Νοέμβριο του 2015, αν και δεν έχουν διαρρήξει πλήρως το πλαίσιο της πολιτικής συναίνεσης και της κοινοβουλευτικής σταθερότητας που τους παρέχουν. Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2021. Το Μπλόκο καταψήφισε με επίκεντρο τις δαπάνες για την υγεία, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν αντιμετωπίζει επαρκώς τις χρόνιες ελλείψεις προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας και τα δομικά προβλήματα που παροξύνθηκαν στο πλαίσιο της κρίσης. Το ΚΚ, αντίθετα, επέλεξε την αποχή, στάση που διευκόλυνε την έγκριση του τελικού κυβερνητικού σχεδίου, έστω κι αν αυτό στηρίχτηκε μόνο από τους 108 βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η καταψήφιση έβαλε το Μπλόκο στο στόχαστρο του πολιτικού και μιντιακού συστήματος,

Το κυβερνητικό «πείραμα» αποδυναμώνει την Αριστερά Σήμα κινδύνου το αποτέλεσμα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στις (ιδιωτικοποιημένες) ταχυδρομικές υπηρεσίες, στην εκπαίδευση, στα call centers, στην εστίαση των νοσοκομείων, στις δικαστικές υπηρεσίες. Στην υγεία, επίσης, το νοσηλευτικό προσωπικό πραγματοποίησε, στις 9 Νοεμβρίου, πενθήμερη απεργία με σχετικά χαμηλά ποσοστά συμμετοχής, λόγω ειδικών συνθηκών στα νοσοκομεία. Πραγματοποιήθηκαν επίσης συγκεντρώσεις του «ξεχασμένου» κλάδου των εργαζόμενων στον πολιτισμό. Από τις πιο δυναμικές και προβεβλημένες κινητοποιήσεις, ωστόσο, ήταν αυτές που οργανώθηκαν τον Νοέμβριο, με ΚΚ και Μπλόκο πρωτοβουλία των ιδιοκτητών της εστίασης και διααλληλοκατηγορούνται για σκέδασης, που διεκδικούτον προϋπολογισμό του 2021, σαν φοροαπαλλαγές και στήριξη των επιχειρήσεπου πέρασε χάρη ων. Τέλος, από την ιστοστην αποχή του πρώτου ρική και ισχυρή αριστερή εργατική συνομοσπονδία CGTP, στηρίχτηκαν δύο εβδομάδες παείναι μετρημένες, δεν έλειψαν, ωστόσο, ρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς, στις απεργίες και δράσεις των συνδικάτων. 22 Ιουνίου και στις 7 Δεκεμβρίου 2020, με Από τις αρχές του καλοκαιριού, επίσης, αίτημα την υπεράσπιση της υγείας, των οργανώθηκαν πλήθος κλαδικών και εργοεργατικών δικαιωμάτων και της αύξησης στασιακών κινητοποιήσεων, χωρίς όμως των μισθών. H CGTP διεκδίκησε πέρυσι να προκύψει κάποια πρωτοβουλία κλιμάγενική αύξηση μισθού κατά 90 ευρώ για κωσης. Απεργίες πραγματοποιήθηκαν σε κάθε εργαζόμενο άμεσα και διαμόρφωκάποια εργοστάσια και επιχειρήσεις του ση του βασικού μισθού από τα 635 ευρώ κλάδου τροφίμων-ποτών για την αποτροστα 850 βραχυπρόθεσμα. Εν τέλει, η κυπή απολύσεων ή την υπογραφή συλλογιβέρνηση, στο τέλος του έτους, ψήφισε κών συμβάσεων, στους σιδηροδρόμους, αύξηση 30 ευρώ για το βασικό μισθό, στο στις αστικές συγκοινωνίες του Πόρτο, αριστερών διανοουμένων, αλλά και του ΚΚ. Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια της καμπάνιας για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας στις 24 Ιανουαρίου, ο υποψήφιος του ΚΚ ασκούσε κριτική στην υποψήφια του Mπλόκου, ισχυριζόμενος ότι το κόμμα της, με την καταψήφιση του προϋπολογισμού, «εγκατέλειψε στη μέση τον αγώνα» και δεν συνεισέφερε, όπως έπραξε το κόμμα του, στην ψήφιση περισσότερων φιλολαϊκών μεταρρυθμίσεων. Λόγω των περιορισμών στις δημόσιες συγκεντρώσεις, οι μαζικές διαδηλώσεις

πλαίσιο της δέσμευσής της για προοδευτική αύξησή του, δεδομένης της ενδημικής φτώχειας και της ραγδαίας ανόδου του βιοτικού κόστους τα τελευταία χρόνια. Σημειώνεται ότι το ΚΚ ελέγχει τα δύο τρίτα των εκπροσώπων της CGTP, ενώ στην σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου που αποτελείται από 147 μέλη, εκπροσωπούνται με 20 αντιπροσώπους οι σοσιαλιστές (αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος) και με μόλις 6 το Μπλόκο... Κατά τα λοιπά, στις προεδρικές εκλογές της 24 Ιανουαρίου, o απερχόμενος πρόεδρος, προερχόμενος από τη δεξιά, επανεξελέγη με 60,5% με τις ευλογίες του Κόστα και του μεγαλύτερου μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενώ το Μπλόκο της Αριστεράς καταποντίστηκε, με τη Μαρίσα Ματίας να συγκεντρώνει 3,95% έναντι 10,12% στις εκλογές του 2016. Μεγάλος νικητής ήταν ο ακροδεξιός υποψήφιος Αντρέ Βεντούρα, ηγέτης του πρωτοεμφανιζόμενου στις βουλευτικές εκλογές του 2019 κόμματος CHEGA (1,3% και 1 βουλευτής), που σκαρφάλωσε στο 11,90% (τρίτος σε ψήφους). Ο Βεντούρα οργανώνει γεγονότα στον δρόμο, στήνει αντιδραστικές συμμαχίες με νοσταλγούς του πρώην δικτάτορα Σαλαζάρ που διαθέτουν οικονομική ισχύ, αμφισβητεί ανοιχτά το σύνταγμα και την Επανάσταση του Απρίλη και διασπείρει κοινωνικό μίσος και ρατσισμό, σημαίνοντας το τέλος της αφήγησης ότι η Πορτογαλία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει Ακροδεξιά…

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

περισκ πιο

Με βασικό θέμα την έγκριση του 14ου πενταετούς πλάνου στην ιστορία της Κίνας συνεδριάζει από χθες η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση. Ο στόχος, που έχει διακηρυχθεί ανοιχτά, είναι διπλός: Και να κυριαρχήσει η χώρα στην παγκόσμια οικονομία και να καταστεί όσο το δυνατόν αυτάρκης, ώστε να μην εξαρτάται από τους ανταγωνιστές της. Γίνονται, άραγε, και τα δύο την εποχή της παγκοσμιοποίησης;

Τραμπ: Είμαι εδώ και είμαι αφεντικό! Είμαι εδώ και είμαι το αφεντικό, ενώ δεν αποκλείεται να είμαι πάλι υποψήφιος το 2024! Αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε ο Τραμπ στους Ρεπουμπλικάνους, με την εμφατική του ομιλία την περασμένη Κυριακή σε ένα μεγάλο συνέδριο των απανταχού συντηρητικών της Αμερικής. Έτσι, για το άμεσο μέλλον τουλάχιστον, δεν φαίνεται να τίθεται θέμα διάσπασης του κόμματος. Η συντριπτική πλειοψηφία βουλευτών και γερουσιαστών, άλλωστε, συμβαδίζουν με τις διαθέσεις της βάσης και στηρίζουν τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πως δεν είναι ένα «λάθος της ιστορίας», αλλά εκφράζει μια συγκεκριμένη και ισχυρή τάση στην κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική. Επόμενο μεγάλο ραντεβού, που θα κρίνει πολλά, είναι οι ενδιάμεσες εκλογές του 2022 για το Κογκρέσο.

Τα 15 δολάρια είναι πάρα πολλά… «Εάν οι Δημοκρατικοί έχουν κάποιοι πρόβλημα, αυτό είναι με την εργατική τάξη, όπου η επιρροή τους συρρικνώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια», έγραφαν αυτή την εβδομάδα οι New York Times. Αφορμή αποτέλεσε η απόφαση του κόμματος να αφαιρέσει από το νέο πακέτο στήριξης της οικονομίας, απέναντι στην κρίση που έχει προκαλέσει ο κορονοϊός, την πρόταση για αύξηση της κατώτατης ωριαί-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

ας αμοιβής στις ΗΠΑ από τα 7,25 δολάρια που είναι σήμερα στα 15, έτσι ώστε να στηριχθούν ουσιαστικά τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Δεν ήταν φυσικά μια τυχαία κίνηση: Αρκετοί βουλευτές και γερουσιαστές είχαν εκ των προτέρων διαμηνύσει πως δεν επρόκειτο να ψηφίσουν αυτή τη διάταξη, θέτοντας σε κίνδυνο το σύνολο του πακέτου, το οποίο ούτως ή άλλως είχαν δηλώσει ότι θα καταψήφιζαν όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι.

«Δημοκρατικές» βόμβες κατά της Συρίας Εάν η παραπάνω κίνηση διαλύει κάποιες τις αυταπάτες και τους μύθους περί του χαρακτήρα και της πολιτικής των Δημοκρατικών και του Μπάιντεν, υπάρχει αναμφίβολα μια ακόμη εξέλιξη που βοηθά περισσότερο τους πάντες να δουν ακόμη πιο καθαρά τα πράγματα: Η πρώτη επιδρομή των ΗΠΑ εναντίον ξένης χώρας, της Συρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε προτού καλά-καλά ο νέος πρόεδρός τους

κλείσει 40 ημέρες στον Λευκό Οίκο. Υπενθύμισε έτσι στους πάντες ότι είναι από τα γνωστά και πιο έμπειρα «γεράκια», όπως άλλωστε και ο υπουργός Εξωτερικών που έχει επιλέξει, ο Α. Μπλίνκεν. Και ταυτόχρονα, ότι είτε Δημοκρατικός είτε Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται παραμένουν ίδιες και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός το ίδιο εχθρικός και απεχθής για τους λαούς. Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ, Μπάιντεν…

Έγκλημα στην «ελεύθερη αγορά» των εμβολίων

ας έχει τύχει ποτέ να σας πωλούν ένα προϊόν και να σας ζητούν να βάλετε ενέχυρο κάποιο περιουσιακό σας στοιχείο σε περίπτωση που από τη χρήση του προκληθούν αγωγές εναντίον της εταιρείας που σας το πούλησε; Λογικά η απάντηση είναι όχι. Για την Pﬁzer όμως, όλα είναι δυνατά. Η αμερικανική εταιρεία που χρηματοδοτήθηκε αδρά για να αναπτύξει ένα απ’ τα πρώτα εμβόλια για τον Covid-19, κατηγορείται ότι εκβιάζει μια σειρά λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις. Συγκεκριμένα, προκειμένου να τους παραδώσει τις συμφωνημένες παρτίδες με τα εμβόλια, ζητά να τεθούν ως εγγύηση κυβερνητικά κτίρια ακόμα και στρατιωτικές βάσεις, σε περίπτωση που η εταιρεία δεχτεί αγωγές στο μέλλον από πολίτες των συγκεκριμένων χωρών εξαιτίας των πιθανών παρενεργειών του εμβολίου. Τα κράτη καλούνται να λειτουργήσουν ταυτόχρονα ως χρηματοδότες, πελάτες

και εγγυητές των ιδιωτικών φαρμακευτικών εταιρειών. Η Pfizer μάλιστα απαίτησε να μη θεωρείται υπεύθυνη ακόμα και όταν στέλνει λάθος εμβόλια ή διαπράττει σφάλματα κατά την κατασκευή τους. Η πρακτική αυτή σημαίνει μηδενικό ρίσκο και μηδενικές ευθύνες για τις ίδιες τις εταιρείες. Η ανηθικότητα κι η εκμετάλλευση γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν αναλογιστεί κανείς ότι οι συγκεκριμένες χώρες έχουν τεράστιο πρόβλημα με την εξάπλωση του κορονοϊού, καθώς οι περισσότερες δεν διαθέτουν δυνατά συστήματα υγείας. Ήδη, Αργεντινή και Βραζιλία απέρριψαν το αίτημα της Pfizer, κάτι που οδήγησε στην κατάρρευση της μεταξύ τους συμφωνίας, ενώ σε άλλη λατινοαμερικάνικη χώρα η παράδοση του εμβολίου άργησε τρεις μήνες ώσπου να περάσει η νομοθεσία που προέκρινε η Pfizer. Μάλιστα, πολλές από τις συμφωνίες περιέχουν

ρήτρες σιωπής για ανάλογα θέματα, με αποτέλεσμα αυτά να διαρρέουν μόνο ανώνυμα, πολλές φορές χωρίς τη δυνατότητα αναφοράς καν της χώρας με την οποία έχει γίνει η συμφωνία. Αν αναλογιστούμε επίσης ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες παραγωγής των εμβολίων πωλούν τις δόσεις σε διαφορετική τιμή ανά κράτος –με το παράδοξο να πωλούν φθηνότερα στην ΕΕ απ’ ότι στην Αφρική– αντιλαμβανόμαστε ότι κυριολεκτικά γίνεται παιχνίδι με τις ζωές των ανθρώπων. Μία έρευνα του Northeastern University αποδεικνύει ότι η αναλογική κατανομή των πρώτων δύο δισ. δόσεων του εμβολίου ανά την υφήλιο θα έσωζε περίπου τις διπλάσιες ζωές απ’ ότι η παρούσα άνιση κατανομή τους υπέρ των πλουσιότερων κρατών. Υπάρχει πιο ξεκάθαρη απόδειξη του εγκληματικού χαρακτήρα της ελεύθερης αγοράς;