Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 18-19.12.2021 - Αρ. Φύλλου 1550 by 21aristera

Προϋπολογισμός περικοπών και εξοπλισμών

Ποιοι επιβάλλουν απεργιακό «lockdown» > σελ. 3, 5

Γυναίκες: Βία μέχρι θανάτου σε σώμα και υπόσταση

Θεματοφύλακες του φασισμού με «πλοκάμια» σε όλη τη χώρα

> σελ. 17

> σελ. 15

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.550

Η πολιτική τους δολοφονεί! Ε νώ οι νεκροί από κορονοϊό στην Ελλάδα πλησιάζουν ταχύτατα τους 20.000 και κοντεύουμε να φτάσουμε την Ιταλία του Μπέργκαμο, αποκαλύπτεται πλήρως το κυβερνητικό έγκλημα στη δημόσια υγεία. Η επιδημιολογική μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα καταγράφει συγκεκριμένα όσα έλεγαν από τον Μάρτιο του 2020 οι αγωνιζόμενοι νοσοκομειακοί γιατροί και όσα έβλεπε ο κόσμος που πήγαινε σε νοσοκομείο. Δηλαδή, την κυβερνητική άρνηση να ενισχυθεί ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας, με αποτέλεσμα το 38,5% των θανάτων διασωληνωμέ νων να μπορούσε να αποφευχθεί. Ταυτόχρονα, καταγράφεται πως το 62% των ατόμων που πέθαναν από κορονοϊό στο 2ο και 3ο κύμα δεν πρόλαβε να διασωληνωθεί καν! Προκλητική η κυβέρνηση αρνείται πως είχε ενημερωθεί από τον Μάιο κιόλας –καλύπτοντας τον κυνικό πρωθυπουργό–

και συνεχίζει την ίδια εγκληματική πολιτική: Πάνω από 800 εκατ. ευρώ περικοπές στην Υγεία για το 2022, όχι προσλήψεις ούτε νέες κλίνες, αδιαφορία για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, άρνηση επίταξης των ιδιωτικών κλινικών και των 300 ΜΕΘ τους, εκτός μάχης τα στρατιωτικά νοσοκομεία. Η πολιτική αυτή στοιχίζει χιλιάδες ζωές, που θα μπορούσαν να σωθούν και χάνονται είτε από Covid είτε από άλλες ασθένειες. Η κυβερνητική πολιτική δολοφονεί και μάλιστα εκ προμελέτης, καθώς δεν υπάρχει η δικαιολογία του αιφνιδιασμού ή του «έτσι τα βρήκαμε». Και αντί να σηκωθούν και οι πέτρες για να ανατραπεί αυτή η βάρβαρη πολιτική και η κυνική κυβέρνηση που υπηρετεί το κεφάλαιο, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ κάνουν επίδειξη «υπευθυνότητας» και συναίνεσης, καταδικάζοντας τον… «λαϊκισμό». Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι και μαζί πρέπει να σαρωθούν. >>> σελ. 5, 7

Προκλητική επιμονή στην εγκληματική γραμμή από ΝΔ, θλιβερή συναίνεση από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ

Ανάλυση

των Κώστα Δικαίου, Γιώργου Παυλόπουλου

Τουρκία: Επέκταση εκτός, κρίση και αντιθέσεις εντός Ποια είναι τελικά η γειτονική χώρα; Τι σχέση έχουν με την πραγματικότητα τα στερεότυπα που αναπαράγονται για την Τουρκία και τον Ερντογάν από τα κυρίαρχα ελληνικά ΜΜΕ; Ποιες δυνάμεις ωθούν στην προσπάθειά της να μετατραπεί σε περιφερειακή δύναμη; Μπορεί να γίνει «γίγαντας με πήλινα πόδια»; Νέο τοπίο με οικονομική κρίση και εργατικές αντιστάσεις. >>> σελ. 8-9

Γεγονός το 5ο συνέδριο της νΚΑ Η πορεία μιας ανυπότακτης νεολαίας >>> σελ. 11, 12-13

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

editorial

Γιώτα Ιωαννίδου

Δυσώδης (στολισμένος) εργασιακός βάλτος

Πολλοί από τους σκληρά εργαζόμενους που στήριξαν την κοινωνία στην πανδημία παραιτήθηκαν από τη δουλειά τους, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες. Μεγάλες απεργίες ξέσπασαν στις ΗΠΑ και αλλού. Το «κοινωνικό ζήτημα» επιστρέφει και ο καπιταλισμός αναδεικνύεται όλο και περισσότερο ως αναχρονισμός.

Η «Μεγάλη Παραίτηση» και η μεγάλη διεκδίκηση

Ελαστικά ωράρια, μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα και από κατάστημα σε κατάστημα, ακόμα και από πόλη σε πόλη, παρατηρήσεις, επιπλήξεις και πρόστιμα σε «παραβάτες» εργαζόμενους, καθώς και «φακέλωμα» υπαλλήλων, καταναλωτών και προμηθευτών. Είναι κάποιες μόνο από τις ρυθμίσεις του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας των Jumbo, που πρόσφατα επικυρώθηκε από την Επιθεώρηση Εργασίας. Το καθεστώς σκλαβιάς που διαμορφώνουν τα Jumbo μπορεί να είναι εξοργιστικό, είναι όμως –τουλάχιστον σε αδρές γραμμές– νομότυπο: Πρόκειται για ενσάρκωση των διατάξεων που περιλαμβάνει ο διαβόητος «νόμος Χατζηδάκη», ο οποίος ψηφίστηκε στις αρχές του καλοκαιριού. Είναι χαρακτηριστικό το πώς ορίζεται ο «εργάσιμος χρόνος»: Πρόκειται για το διάστημα κατά το οποίο οι εργαζόμενοι παρέχουν «πραγματική υπηρεσία». Εξαιρούνται, δηλαδή, τυχόν διαλείμματα ή άλλες «παύσεις», ακόμα και ο χρόνος που απαιτείται για να φορέσει ένας εργαζόμενος τη στολή της εταιρείας. Μπορεί τα Jumbo να αποτελούν ένα… αναγνωρίσιμο brand στις αντεργατικές ανατροπές, οι εργαζόμενοι όμως βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με χιλιάδες αντίστοιχες μικρότερες ή μεγαλύτερες «γαλέρες», στον δυσώδη βάλτο που ονομάζεται «αγορά εργασίας». Προ ημερών σε μία από αυτές, στην Planet Fruits στο Μοσχάτο, τεχνολόγος τροφίμων απολύθηκε επειδή δεν απάντησε έγκαιρα σε εταιρική διαδικτυακή συνομιλία την ημέρα του ρεπό του! Στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενος επί χρόνια σε ιδιωτικό ΙΕΚ απολύθηκε, όταν επέστρεψε από αναρρωτική άδεια μετά από σοβαρή νόσηση. Με την εορταστική περίοδο να πλησιάζει στην κορύφωσή της, ο εργασιακός βάλτος επιχειρείται να διακοσμηθεί με λουσάτες βιτρίνες, ακριβούς στολισμούς και σχιζοφρενική επανάληψη χριστουγεννιάτικων soundtrack. Η οργή όμως κοχλάζει.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

«Μεγάλη Παραίτηση» είναι ένας από τους όρους που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να χαρακτηρίσουν το κύμα μαζικών αποχωρήσεων εργαζομένων από τη δουλειά τους, σε πολλές χώρες. Πρόκειται για τους σκληρά εργαζόμενους σε τομείς που η μεγάλη αναγκαιότητά τους φάνηκε ιδιαίτερα τον καιρό της πανδημίας (essential workers). Γι’ αυτούς που με πολύ ευγνωμοσύνη χειροκρότησε ο λαός και με μεγάλη υποκρισία οι ιθύνοντες. Η σημαντική συνεισφορά τους έγινε συνείδηση, φέρνοντας στην πρώτη γραμμή την αλήθεια ενός πολυφωναγμένου συνθήματος: «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά…». Ήταν οι αφανείς ήρωες που υπηρέτησαν με αυτοθυσία τη διάσωση ενός κόσμου που κατέρρεε κάτω από το βάρος της πανδημίας στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης. Σήμερα, όμως, διαπιστώνουν ότι ο κόσμος αυτός που έσωσαν δεν τους περιέχει… Τα πλούσια αφεντικά τους εκτίναξαν τις περιουσίες τους σε αστρονομικά ποσά, ενώ αυτοί συνεχίζουν να φυτοζωούν με χαμηλούς μισθούς, κακές εργασιακές σχέσεις, αυξημένο ωράριο, άγχος και ανασφάλεια. Έτσι, πολλοί άρχισαν να αναλογίζονται και το δεύτερο μέρος του προηγούμενου συνθήματος: «…εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Οι αστοί αναλυτές καταφεύγουν σε βολικές εξηγήσεις. Ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης χαρακτήρισε το φαινόμενο ως μια «Μεγάλη Επανατοποθέτηση» των εργαζόμενων υπέρ της ευελιξίας και κατά του οκταώρου. Οι Π. Αρτίς και Μ. Βιράρ στο βιβλίο Η τελευταία ευκαιρία του καπιταλισμού, θεωρούν ότι πρόκειται για την επαναφορά στη δημόσια συζήτηση του κοινωνικού ζητήματος, που μετά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα οδηγήθηκε στην αφάνεια και εμφανιζόταν μόνο ως «απορροή» της οικονομίας και προτείνουν μια πιο «κοινωνική» αγορά. Η καπιταλιστική κρίση φέρνει στην επιφάνεια γενικότερα ζητήματα αξιών, σκοπο-

Τους φοβίζει ότι οι εργαζόμενοι που παραιτούνται δεν δηλώνουν απόγνωση, αλλά δείχνουν μια επικίνδυνα αντισυστημική αυτοπεποίθηση

θεσίας ενός ανθρώπινου βίου ευτυχισμένου κι όχι εξαθλίωσης και αγγαρείας. Οι αστοί αναλυτές προσπαθούν να κερδίσουν στο πεδίο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης παρουσιάζοντας το φαινόμενο σαν δημιουργική καταστροφή που θα επιλυθεί με δυναμικές αγοράς. Ευελιξία, ανταγωνιστικότητα, κυνήγι της επαγγελματικής ανέλιξης ως κύριου δρόμου αυτοπραγμάτωσης. Ειδικοί σταδιοδρομίας συμβουλεύουν τους εργαζόμενους για το σωστό τρόπο παραίτησης (!). Να μην αιφνιδιάσουν τον εργοδότη, να μην κόψουν τις γέφυρες με την επιχείρηση… Όλους αυτούς τους φοβίζει ότι οι εργαζόμενοι που παραιτούνται δεν δηλώνουν απόγνωση. Αλλά φαίνεται να διακατέχονται από μια επικίνδυνα αντισυστημική αυτοπεποίθηση. Η βίαιη ωρίμανση των εργαζόμενων εν καιρώ πανδημίας, η επανατοποθέτηση της αξίας της δουλειάς τους που αποδεικνύεται ότι αυτή στηρίζει τα πάντα ενώ το κεφάλαιο παρασιτεί στο κοινωνικό σώμα, τους οδηγεί να αμφισβητούν το καθεστώς εργασιακού τρόμου της προηγούμενης περιόδου. Την υποταγή, δηλαδή, στη λογική των μονόδρομων, στο ότι «τίποτε διαφορετικό δεν μπορεί να γίνει. Οι εργοδότες θα μας πατάνε και εμείς θα υπομένουμε για να επιβιώσουμε»,

που τόσο έντεχνα έχουν δουλέψει οι μηχανισμοί εξουσίας. Με θράσος ακολουθούν την προτροπή του ποιητή και βγάζουν γλώσσα στην παντοδυναμία της αγοράς, υπογραμμίζοντας με τη στάση τους ότι επειδή έχουν καταλάβει πόσο απαραίτητοι είναι για τη λειτουργία της θα βρουν σίγουρα «καλύτερη δουλειά». Είναι μια στάση που δεν της λείπουν οι αυταπάτες, αλλά κυρίως έχει τη δύναμη της αυτοπεποίθησης και γι αυτό οδηγεί και σε ένα σπιράλ μισθολογικών αυξήσεων. Η «μεγάλη παραίτηση» δεν αφορά μόνο τα οικονομικά της εργασίας αλλά το ίδιο το νόημά της. Είναι μια άρνηση, το κυνήγι της επιβίωσης με τους όρους των επιχειρήσεων, να αποτελέσει τον ανθρώπινο υπαρξιακό ορίζοντα. Μια ελπιδοφόρα απόπειρα οι εργαζόμενοι να σκεφτούν και να ζήσουν αλλιώς. Να ριψοκινδυνεύσουν απαντήσεις ζωής αμφισβητώντας τα κυρίαρχα πρότυπα. Όσοι παραιτούνται από τη δουλειά αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον. Πολλοί από όσους μένουν, παραιτούνται από την παραίτηση και επιλέγουν να διεκδικήσουν μαχητικά. Ενδεικτικό αυτής της δεύτερης φωτεινής πλευράς είναι οι μαζικές, μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις, ο απεργιακός Οκτώβρης που ξεδιπλώθηκε έντονα σε πολλές χώρες, στον σκληρό ιδιωτικό τομέα, με 39 απεργίες μόνο στις ΗΠΑ, με την καταγραφή νικών μετά από πολύ καιρό σε εργατικά αιτήματα. Είναι οι εργαζόμενοι της efood που διεκδίκησαν συλλογική σύμβαση και οι απεργοί της βρετανικής Tesco που απαίτησαν μεγαλύτερη αύξηση στον μισθό από το 4% που πρότεινε η εταιρεία. ∆εν πρόκειται, λοιπόν, για τη «μεγάλη παραίτηση» των εργαζόμενων. Αλλά για τη «μεγάλη διεκδίκηση» της ζωής, απέναντι σε έναν καπιταλισμό που έχει γίνει επικίνδυνος αναχρονισμός για την ανθρωπότητα. Μένει το αναγκαίο βήμα για να μπει στο κάδρο και «η μεγάλη ανατροπή» του…

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει αδίστακτα στην υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ και του κεφαλαίου με βασική επιδίωξη την ένταση της εκμετάλλευσης και το στρατηγικό χτύπημα του εργατικού κινήματος και κάθε αγωνιστικού κέντρου. Στόχος η επιβολή ενός νέου καταθλιπτικού κοινωνικού συσχετισμού υπέρ της ολιγαρχίας του πλούτου, κάτι που αποτυπώνεται σε όλους τους κρίκους της κυβερνητικής πολιτικής. Στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, με απόλυτη προτεραιότητα τη λειτουργία της αγοράς και την καπιταλιστική κερδοφορία. Στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό, στην απογείωση της ακρίβειας, στον νόμο Χατζηδάκη. Η αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δείχνει ανοχή και ουσιαστικά στηρίζει τις βασικές επιλογές της κυβέρνησης. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί οργή και δυνατότητες για ορμητική εισβολή των εργαζόμενων στο προσκήνιο, για μαχητική διεκδίκηση σε σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Αυτό φαίνεται στους αγώνες που ξεπηδούν, όταν υπάρχει αφορμή και αγωνιστική διέξοδος, όπως είδαμε σε efood, CΟSCO, εκπαίδευση, υγεία και άλλους χώρους. Αντικατοπτρίζεται και στη μαζικότερη συμμετοχή και αναζήτηση νέων εργαζόμενων προς τον συλλογικό δρόμο, που συνειδητοποιούν ότι έτσι «δεν βγαίνει», πως δεν υπάρχει καλύτερο μέλλον, εάν δεν κάνουν κάτι. Ωστόσο, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός (των παρατάξεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) όχι μόνο δεν προσπαθεί να οργανώσει τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά αντίθετα έχει «κατεβάσει ρολά». Όταν δέχεται πίεση, εξαντλείται σε ανακοινώσεις συμπάθειας και «στήριξης», ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι αυτός που αναλαμβάνει τον ρόλο της ανοιχτής υπονόμευσης του αγώνα, της διασποράς απογοήτευσης ακόμα και της τρομοκράτησης των εργαζόμενων. Επιβεβαιώνει τον ρόλο του ως πυλώνα στήριξης της αστικής πολιτικής και διευκόλυνσης της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στην εκπαίδευση, με την άρνηση των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ-Δίκτυο (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΗΣΥ-ΠΕΚ (ΚΙΝΑΛ) για επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση και σύγκρουση με την πρώτη εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη για απαγόρευση απεργίας, ενεργώντας ακόμα και πραξικοπηματικά. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, με κατά παραγγελία νομική γνωμοδότηση, έφτασε να απειλεί ευθέως τους εκπαιδευτικούς, εάν συμμετάσχουν. Επίσης, αρνήθηκαν πεισματικά την κλιμάκωση μετά την τεράστια επιτυχία της απεργίας στις 11/10, την οποία ΔΑΚΕ και Αυτόνομο Δίκτυο (ΣΥΡΙΖΑ) δεν είχαν ψηφίσει. Ανάλογη είναι η εικόνα και με το ν. Χατζηδάκη. Σχεδόν όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις εμφανίζονται στα λόγια εναντίον της εφαρμογής του. Την περίοδο της ψήφισής του προχώρησαν στην αναβολή της απεργίας στις 3/6, με σύμφωνη θέση του ΠΑΜΕ, οδηγώντας σε μια συμβολική απεργία στις 10/6, χωρίς συνέχεια και κλιμάκωση. Έκτοτε, καμιά άλλη

Ποιοι και γιατί επέβαλλαν απεργιακό σιωπητήριο; Εργατικό κίνημα Σταύρος Μανίκας | ∆Σ ΕΚΑ Κώστας Τουλγαρίδης | ΕΕ Α∆Ε∆Υ

▸ Ενώ η κυβερνητική πολιτική εγκληματεί, φέτος δεν έγινε ούτε καν η καθιερωμένη απεργία για τον προϋπολογισμό. Ο υποταγμένος συνδικαλισμός «κατέβασε ρολά». πανεργατική απεργία δεν οργανώθηκε. Η πρόταση της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας στο ΕΚΑ για πανεργατική απεργία απέναντι στο ν. Χατζηδάκη απορρίφθηκε. Το ίδιο και οι συγκεκριμένες προτάσεις των Παρεμβάσεων στην ΑΔΕΔΥ: Για πανεργατική διεύρυνση της απεργίας των υγειονομικών στις 21/10 (ως απάντηση στην εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη στην εκπαίδευση αλλά και συντονισμό υγείας-παιδείας-εργασίας), για τις 11/11, το τέλος Νοέμβρη και τις 16/12. Δυστυχώς, η απόρριψη δεν ήρθε μόνο από τις συστημικές δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού αλλά και από το ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ απέναντι σε κάθε πρόταση επικαλούνταν ότι «προετοιμάζει την πανεργατική απεργία» την κατάλληλη

στιγμή. Τελικά, τρεις μήνες μετά τις βαΣήμερα όλες οι ταξικές δυνάμεις θα ρύγδουπες διακηρύξεις στη σύσκεψη των κριθούν από τη συμβολή τους στον προσ200 συνδικάτων στο Σπόρτιγκ, φτάσαμε διορισμό αιτημάτων-στόχων πάλης για στο γεγονός της μη πραγματοποίησης το εργατικό κίνημα, που θα αντιπαραούτε της εθιμοτυπικής απεργίας για τον τίθεται σε όλη τη γραμμή της πολιτικής προϋπολογισμό, που φέτος θα μπορούτου αστικού μπλοκ, με στόχο την ανασε να πάρει ουσιαστικό περιεχόμενο τροπή της, εκφράζοντας τις ανάγκες και απέναντι στην ένταση της επίθεσης και τα δικαιώματα των εργαζόμενων και της στην έκρηξη της υγειονομικής κρίσης. νεολαίας για ζωή με αξιοπρέπεια. Στο Άλλωστε, το ΠΑΜΕ ήταν αυτό που καπώς θα μετουσιώσουν την οργή σε αγώθόρισε πρώτο τα απογευματινά συλλανα ανατροπής με αγωνιστικό απεργιακό λητήρια 4/11 και 16/12, σηματοδοτώντας σχέδιο που θα συνενώνει, θα αναβαθτην άρνηση οργάνωσης πανεργατικής μίζει και θα κλιμακώνει τους επιμέρους απεργίας, σε πλήρη ευθυγράμμιση με αγώνες πανεργατικά. Στο πώς θα συμτον κυβερνητικό συνδικαλισμό. βάλουν στην οργάνωση του αγώνα Ακολουθεί μια γραμμή που από τα κάτω με τους ίδιους περιορίζει τον όποιο αγώτους εργαζόμενους στο τινα επιμερισμένα στον μόνι. Αυτόν τον δρόμο Η πρόταση της κάθε κλάδο (όπου κι δείχνουν και προσπαταξικής πτέρυγας εκεί καθοριστική είναι θούν να ανοίξουν τα για πανεργατική η πίεση από τα κάτω) πρωτοβάθμια σωμααπεργία απέναντι και αρνείται πεισματεία που οργάνωσαν τικά να συμβάλει στον απεργιακό συλλαλητήστο ν. Χατζηδάκη συντονισμό των αγώριο στις 16/12 το μεσημέαπορρίφθηκε νων των κλάδων σε ανώρι με στάσεις εργασίας. τερο πανεργατικό επίπεδο Σʹ αυτή την κατεύθυνση κιγια τη συνολική σύγκρουση νούνται τα 15 πλέον σωματεία με την κυβερνητική πολιτική με στην εκπαίδευσην που έχουν προστόχο την ανατροπή της. Δεν δείχνει κηρύξει απεργία-αποχή την οποία πολεεμπιστοσύνη στους εργαζόμενους και τη μάει ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και δυνατότητα των εργατικών αγώνων να αρνείται το ΠΑΜΕ (σελ. 18). Το ΠΑΜΕ γενικευθούν και να καθορίσουν τις εξελίζητάει, εκ του ασφαλούς, απεργίαξεις, αντιμετωπίζοντάς τους ως αγώνες αποχή από τις ομοσπονδίες αλλά τη χαδιαμαρτυρίας και παρενόχλησης, που θα ρακτηρίζει… «διασπαστική ενέργεια» συμβάλουν στο να «ωριμάζουν» τους ερστα πρωτοβάθμια που την κηρύσσουν γαζόμενους να «βγάλουν συμπεράσμακαι δεν την προκηρύσσει στα σωματεία τα» για την ορθή εκλογική συμπεριφορά. που έχει πλειοψηφία.

Από σπόντα *** Δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι, πώς να φτιάξουμε ΜΕΘ; Και να θέλαμε δεν μπορούμε * Αυτά μας λένε οι κυβερνώντες και είναι απορίας άξιο αν τα πιστεύουν και οι ίδιοι * Μια φορά παπάδες βρίσκουν για να προσλάβουν * Κι αστυνομικούς * Και προσωπικό «από την αγορά» για τις δημόσιες επιχειρήσεις * Ακόμη και στελέχη για την ΕΥΠ με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής * Μόνο γιατροί δεν υπάρχουν. *** Φυσικά δεν θέλουν να φτιάξουν ΜΕΘ * Όχι μόνον γιατί είναι «πολυτέλεια» όπως έχει πει ο Σκέρτσος * Αλλά είναι και βάρος * Διότι θα επανέλθουν είτε φέτος είτε του χρόνου οι δημοσιονομικοί κανόνες * Και τότε δεν υπάρχει χώρος για «σταθερές δαπάνες» που δεν αποδίδουν * Και η δημόσια υγεία δεν βοηθάει στην ανάπτυξη, αυτά είναι γνωστά. *** Αυτές πάντως δεν είναι αντιλήψεις μόνο της κυβέρνησης * Είναι και της ΕΕ και η κυβέρνηση συμφωνεί απόλυτα * Και για τον ΣΥΡΙΖΑ που επιμένει να κάνει κριτική λέγοντας πως ο Μητσοτάκης δεν είναι επαρκώς «ευρωπαϊστής» και παραβιάζει τις κατευθύνσεις της Κομισιόν * Τόση ανάγκη πια να αθωώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση; * Θα έχουν τους λόγους τους. *** Σκεπτικοί σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου για τον Νίκο Ανδρουλάκη * Δεν ξέρουν με ποιον ακριβώς θα πάει * Ας μην ανησυχούν όμως τόσο * Όταν θα έρθει η ώρα να χρειαστεί το σύστημα βοήθεια, αυτή θα έρθει * Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ, ΚΙΝΑΛ ή όπως και να λέγεται το έχει αποδείξει * Όταν το απαιτούν οι περιστάσεις τρέχει. *** Άλλωστε στην πρώτη ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝΑΛ το είπε ο Ανδρουλάκης * Ένα από τα χαρακτηριστικά της προεδρίας του θα είναι «ο ρεαλισμός» * Θυμάστε ποιος τον χρησιμοποιούσε αυτόν τον όρο; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος * Κι όλοι ξέρουμε τι έκανε * Άλλωστε πνευματικό του τέκνο είναι ο Ανδρουλάκης * Γιατί να αλλάξει ρότα; *** Τώρα κάτι ιστορίες περί «σοσιαλδημοκρατίας» και αναζήτηση του νέου της ρόλου είναι για… να είχαμε να λέγαμε * Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν δείξει εδώ και χρόνια τι είναι και τι ρόλο παίζουν * Κι επί Σημίτη… σοσιαλδημοκρατία είχαμε, έτσι μας λέγανε.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εποχή Ανδρουλάκη

Δημήτρης Τζιαντζής

Ο λαός δεν θέλει, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί ▸ Ο πράσινος ήλιος επιστρέφει, όχι όμως και η παλιά σοσιαλδημοκρατία

ην επιστροφή στο παλιό όνομα –με κάποια προσθήκη– και τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, μετά την πανηγυρική εκλογή του στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Παρά τη μεγάλη διαφορά με την οποία επικράτησε στον δεύτερο γύρο, γεγονός είναι ότι ψήφισαν 65.000 λιγότεροι πολίτες σε σχέση με τον πρώτο, κάτι που αναδεικνύει και την αντιδημοκρατική πλευρά της «εκλογής από τη βάση». Οι αρχηγοί εκλέγονται από ένα εκλογικό σώμα που, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουσιαστικά παύει να υπάρχει και να ελέγχει την εξουσία. Έτσι, τα κομματικά όργανα και λειτουργίες αποκτούν διακοσμητικό χαρακτήρα και τα κόμματα καθαρά προσωποκεντρικό-αρχηγικό. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον αρχηγό που ψηφίστηκε από το 68% ενός μεγαλύτερου σώματος. Αν κάτι ανέδειξε η διαδικασία του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη διαθέτει ακόμα έναν μεγάλο μηχανισμό επιρροής, που είναι όμως εντελώς δυσανάλογος με την κοινωνική και εκλογική δύναμή του, καθώς περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του δήλωσαν μέλη-φίλοι. Αυτό

είναι το αντίστροφο πρόβλημα από αυτό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, που αδυνατεί να μετουσιώσει το εκλογικό του ρεύμα σε ενεργητική οργανωτική στήριξη. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει ανοίξει ακόμα τη βεντάλια των πολιτικών του θέσεων και πρωτοβουλιών, ωστόσο γίνεται φανερό ότι βιάζεται να αξιοποιήσει το momentum της εκλογής του, το οποίο ήδη τα συστημικά ΜΜΕ φουσκώνουν τεχνητά με αμφιλεγόμενες δημοσκοπήσεις, οι οποίες έγιναν πριν τον δεύτερο γύρο. Ο νέος πρόεδρος κάνει σαφές ότι επιθυμεί να οριοθετήσει το «νέο κέντρο» ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ με μετριοπαθείς προτάσεις που θα

ακούγονται εύηχες στο πρότυπο του Μπάιντεν ή των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών. Για παράδειγμα, σχετικά με τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα υπήρχε αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ. Παράλληλα, όμως, στο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος αναφέρθηκε στον κοινό ευρωπαϊκό στρατό, τονίζοντας με περηφάνια ότι «στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα δεν μείωσε ποτέ τον προϋπολογισμό για την Άμυνα». Έδειξε έτσι και τα όρια της αντιπολίτευσης που θα ασκεί, επενδύοντας σε έναν δημαγωγικό «πατριωτικό λόγο» στο θέμα του ανταγωνισμού με την Τουρκία.

Ενδιαφέρον για την κατεύθυνση της αντιπολίτευσης του νέου κέντρου παρουσιάζουν και οι πρωτοβουλίες που σχεδιάζει να πάρει το ΠΑΣΟΚ στο θέμα της υγειονομικής κρίσης, στην κατεύθυνση της «ανάγκης εθνικής συνεννόησης για την υπέρβασή της». Με τη λογική «στιβαρών ρεαλιστικών προτάσεων», το ΠΑΣΟΚ αναμένεται να ταχθεί υπέρ της διεύρυνσης της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και σε άλλες κατηγορίες, όπως για τους δημόσιους λειτουργούς που έρχονται σε απευθείας επικοινωνία με τους πολίτες, αλλά παραμένει θολό, αν θα περιλάβει σε αυτή την επέκταση τον βαθύ πυρήνα του κράτους. Οι ανακοινώσεις αυτές θα γίνουν μετά την προγραμματισμένη συνάντηση με την Κ. Σακελλαροπούλου. Σε επίπεδο κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ θα εκπροσωπηθεί από τον Μιχάλη Κατρίνη, που ήταν υπεύθυνος του τομέα οικονομίας και ανάπτυξης. Σε πρόσφατη συνέντευξη του στη Βασιλική Σιούτη, ο τελευταίος υπερασπίστηκε ως «αναγκαίες για τη σωτηρία της χώρας» όλες τις μνημονιακές περικοπές και πολιτικές λιτότητας, βασιζόμενος και στο δόγμα «δεν υπάρχει εναλλακτική».

Οι συνδρομές σας είναι αναγκαίες

Με το Πριν τις γιορτές

Ξεκίνησε δυναμικά η ανανέωση των συνδρομών στο Πριν. Είναι πολλές όμως ακόμα που πρέπει να ανανεωθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες, καθώς πολλές λήγουν στα τέλη του έτους και στις αρχές του επόμενου. Ενώ υπάρχει ανάγκη και για νέες! Μην τις καθυστερείτε, γιατί αποτελούν ουσιαστικό στήριγμα της εφημερίδας. Οι συνδρομές είναι ετήσιες (100 ευρώ, 70 για νέους/ες), εξάμηνες (50 και 35 αντίστοιχα) και δίμηνες

Με πλούσια ύλη και αφιερώματα θα κυκλοφορήσει το Πριν τις επόμενες δύο εβδομάδες. Λόγω των αργιών Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, το Πριν θα βρίσκεται στα περίπτερα από τις Πέμπτες, 23 και 30 Δεκεμβρίου και για όσο είναι ανοιχτά. Μην μας στήσετε σε αυτό το πρόωρο... ραντεβού! Στο επόμενο φύλλο (Πέμπτη 23/12) θα βρείτε ανάλυση για τις πολιτικές εξελίξεις, ρεπορτάζ από το συνέδριο της νΚΑ, τι έγινε στις προεδρικές εκλογές της Χιλής, προτάσεις για βιβλία,

(από 12 ευρώ + ποσό ενίσχυσης). Μπορούν να δοθούν σε μέλος της ΣΕ ή να κατατεθούν στον λογαριασμό Alpha Bank με IBAN: GR1801402600260002002006023. Δικαιούχος: Εκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες «Πριν». Στείλτε ενημερωτικό e-mail με τα στοιχεία σας για την αποστολή στο info@prin.gr.

λογοτεχνικά και θεωρητικά, και παρουσίαση ταινιών σχετικών με την κρίση και το θέμα της εργασίας. Ο ιστορικός Φοίβος Οικονομίδης γράφει για τον Δεκέμβρη του '44, ενώ μια συνέντευξη από τον ιατρικό χώρο θα δώσει νέο υλικό για συζήτηση. Στο φύλλο της Πέμπτης 30/12 προετοιμάζουμε αφιέρωμα με αφορμή την υποστολή της κόκκινης σημαίας στην ΕΣΣΔ πριν 30 χρόνια, για τον «υπαρκτό» και νέες δυνατότητες του κομμουνιστικού κινήματος σήμερα.

Πολιτική

νας ακόμη σκληρά αντιλαϊκός προϋπολογισμός αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα Σάββατο στη Βουλή, αποδεικνύοντας ότι, ακόμη και στη δίνη της πανδημίας Covid-19, όχι απλά διατηρούνται αλλά ενισχύονται οι ταξικές ανισότητες. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει, λέγοντας πως θα υπάρξει σωρευτική ανάπτυξη 11,7%, καλύπτοντας την ύφεση από την αρχή της πανδημίας. Όμως, τα οικονομικά δεδομένα του προϋπολογισμού τεκμηριώνουν πως η ανάπτυξη αυτή αφορά αποκλειστικά και μόνο τα κέρδη των εταιρειών και του κεφαλαίου. Για τα λαϊκά στρώματα «μένει» η μείωση των κρατικών δαπανών, η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης λόγω πληθωρισμού και το κόστος των αυξημένων εξοπλιστικών δαπανών. Πιο αναλυτικά, τα βασικά χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού του 2022 είναι τα εξής: Φορολογία: Σύμφωνα με τον εισηγητή της ΝΔ Θοδωρή Ρουσόπουλο, «το 2022 τα καθαρά έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού σε δημοσιονομική βάση, μετά την αφαίρεση επιστροφών φόρων, προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 55.425.000.000 ευρώ». Το βασικό τμήμα των (φορολογικών) εσόδων θα προέρχεται, κατά πάγια πρακτική, από τους έμμεσους φόρους, οι οποίοι διαμοιράζονται ανισομερώς, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Από τη φορολόγηση επιχειρήσεων προέρχεται μόνο το 5,4% των εισπράξεων. Κρατικές δαπάνες: Τα κονδύλια για τις δαπάνες του κράτους σε κομβικούς τομείς, όπως η υγεία, η παιδεία, η περιβαλλοντική προστασία, η πολιτική προστασία κ.λπ., ανέρχονται στα 65,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα είναι, δηλαδή, μειωμένες κατά

Προϋπολογισμός 2022

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

800 εκ. λιγότερα στην Υγεία, 7,5 δισ. για εξοπλισμούς! ▸ Μειωμένες κρατικές δαπάνες, ακρίβεια και φόροι στα λαϊκά στρώματα 5,2 δισ. συγκριτικά με το 2021. Μειωμένα θα είναι επίσης και τα κονδύλια στήριξης για τις επιπτώσεις της πανδημίας, αφού προβλέπονται στα 3,3 δισ. έναντι 17 δισ. το 2021. Κραυγαλέα περίπτωση αυτή της χρηματοδότησης της υγείας. Καταγράφεται περικοπή κονδυλίων για τα νοσοκομεία της τάξης των 279 εκατομμύρια ευρώ, ενώ συνολικά τα κονδύλια της υγείας είναι μειωμένα κατά 800 εκατομμύρια. Ενδεικτικά είναι και ορισμένα επιμέρους κονδύλια: π.χ. για τη δασοπροστασία δίνεται μόλις το 0,1 τοις χιλίοις του ΑΕΠ, την ίδια στιγμή που για να επιδοτηθούν οι εταιρείες που θα επενδύσουν στην «Πράσινη Ανάπτυξη» διατίθενται δισεκατομμύρια επιδοτήσεων. Εξοπλιστικές δαπάνες: Είναι η μόνη κατηγορία που αυξάνεται πλουσιοπάροχα. Στον προϋπολογισμό του 2022 περιλαμβάνεται ένα σημαντικό μέρος από τις αγορές Rafale που συμφώνησε η κυβέρνηση με τη Γαλλία, όπως επίσης προστίθεται και το κόστος των αμυντικών συμφωνιών με τις ΗΠΑ που έχουν υπογραφεί επί ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι προκύπτει αύξηση για το 2022, με αποτέλεσμα 7,5 δισ. ευρώ για εξολιστικά προγράμματα. Εργασιακά: Η κυβέρνηση επαίρεται για… μείωση της ανερ-

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει με τις προβλέψεις για ανάπτυξη το 2022, αλλά ωφελημένο θα βγει μόνο το κεφάλαιο

γίας το 2021, εκτιμώντας ότι η ανάπτυξη το 2022 θα φέρει επιπλέον μείωση. Δίχως φυσικά καμία αναφορά στο στοιχείο που αναφέρθηκε πολλές φορές στη συζήτηση του προϋπολογισμού, δηλαδή την αύξηση της μερικής απασχόλησης από το 12% στο 30%. Παράλληλα, η κυβέρνηση συνεχίζει να κοροϊδεύει, με τον Χρήστο Σταϊκούρα να προαναγγέλλει δύο αυξήσεις στον βασικό μισθό μέσα στο 2022. «Η Αυστρία, η Κύπρος, η Δανία, η Φινλανδία, η Ιταλία, η Σουηδία δεν

∆ΙΑΓΡΑΦΗ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ

Αυτογκόλ ΣΥΡΙΖΑ και ασκήσεις συναίνεσης

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

αι ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται πολλαπλά εκτεθειμένη από τη μελέτη του επικεφαλής δύο επιστημονικών επιτροπών της κυβέρνησης Σωτήρη Τσιόδρα -μαζί με τον Θεόδωρο Λύτρα- ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να βρεθεί απολογούμενος και να διαγράψει βουλευτή του! Η ΝΔ επιχείρησε από την αρχή να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα, προσπαθώντας να μεταστρέψει την προσοχή στον Παύλο Πολάκη! Ωστόσο η ευκαιρία πάνω στην οποία πάτησε η ΝΔ ήρθε από αλλού. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής επιθυμώντας να εκφράσει μια πιο σκληρή αντιπολιτευτική γραμμή ανέβασε τους

τόνους «Τον φίλο μου που χάθηκε, τη μητέρα, τον αδερφό ποιος θα τον φέρει πίσω; Ποιος θα απολογηθεί γι’ αυτά» είπε χαρακτηριστικά. Φορτισμένος συναισθηματικά συνέχισε: «Ντροπή, αίσχος! Δολοφονήσατε τους ανθρώπους, αυτό κάνατε! Και επιμένετε! Ντροπή σας!». Οι υπόλοιποι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν να αιφνιδιάζονται με τον Πάνο Σκουρλέτη και τον Νίκο Φίλη, να αδειάζουν τον Κουρουμπλή λέγοντας πως δεν εκφράζουν το κόμμα τους αυτές οι φράσεις. Πάσα στη ΝΔ έκανε και το ΚΙΝΑΛ με την εκπρόσωπο Νάντια Γιαννακοπούλου να μιλάει για ανάγκη υπεύθυνης στάσης από όλους:

«Όχι στον λαϊκισμό και την παραφροσύνη. Δεν θα κάνουμε αντιπολίτευση με τους θανάτους», δήλωσε. Ο Α. Τσίπρας ζήτησε τη διαγραφή του βουλευτή στην περίπτωση που δεν ανακαλέσει, με τον Κουρουμπλή τελικά να αρνείται να ανασκευάσει. Το ουσιαστικό είναι ότι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία αναδεικνύεται ξεκάθαρα το έλλειμμα στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να ακροβατεί μεταξύ συναίνεσης, «ρεαλιστικών προτάσεων» και της ανάγκης να ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους στα επιμέρους σημεία. Ακόμα και μετά την μελέτη-κόλαφο για την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να φοράει το κοστούμι της «υπευθυνότητας» και της «κυβερνησιμότητας».

έχουν κατώτατο μισθό. Και όχι μόνο αυτό. Η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Μάλτα, η Γερμανία και η Ολλανδία αυξάνουν τον κατώτατο μισθό από 1%-1,9%. Εμείς θα τον αυξήσουμε 2% την 1/1/2022 και θα έρθει και δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού». Φυσικά, τα νούμερα του ίδιου του προϋπολογισμού απαντούν στον υπουργό Οικονομικών: Οι προβλέψεις του μιλούν για αύξηση ΑΕΠ 4,5% το 2022, ενώ η αύξηση του κατώτερου μισθού θα είναι… 2%

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Εμπρός της γης οι παγωμένοι! Σαν να μην έφτανε ο εφιάλτης της νέας μετάλλαξης του κορονοϊού, έχουμε και τον εφιάλτη της ενεργειακής ακρίβειας. Η τιμή του φυσικού αερίου αυξήθηκε 180,09% έναντι του Νοεμβρίου του 2020, στο πετρέλαιο θέρμανσης καταγράφεται αύξηση 45,2%, ενώ η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ανέβηκε 37,8% μέσα σε έναν χρόνο. Τα «βοηθήματα» που προσφέρει η κυβέρνηση είναι εντελώς ανεπαρκή για να καλύψουν τις ανάγκες του πληθυσμού για θέρμανση. Έτσι, μια νέα διαχωριστική γραμμή γεννιέται: αυτοί που κατοικούν σε σπίτιαψυγεία και αυτοί που έχουν την πολυτέλεια να κυκλοφορούν μες στο σπίτι τους χωρίς παλτό, γάντια και σκουφί. Καιρός το «εμπρός της γης οι κολασμένοι» να γίνει «εμπρός της γης οι παγωμένοι».

Βασίλης Παπαγεωργίου

Και άλλα θύματα του ταξικού πολέμου Δύο παιδιά Ρομά, ο Βασίλης και ο Ραφαήλ, 12 και 13 ετών, βρήκαν φρικτό θάνατο, όταν το δώμα στο οποίοι κοιμόνταν στο σπίτι τους στο Καματερότυλίχτηκε στις φλόγες. Δεν κατοικούσαν σε τσαντίρι, αλλά σε μια διώροφη οικία, μαζί με τα άλλα 11 αδέλφια τους και πιθανολογείται ότι η πυρκαγιά προήλθε από την ξυλόσομπα του σπιτιού. Ήταν μια οικογένεια ενσωματωμένη στην τοπική κοινωνία, όπως ειπώθηκε. Ανάλογο φρικτό θάνατο βρήκε ξημερώματα Παρασκευής μια ηλικιωμένη γυναίκα στου Ζωγράφου. Όσο η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει, όλο και περισσότεροι θα καταφεύγουν σε επισφαλείς λύσεις (ξυλόσομπα, μαγκάλι) και όλο και περισσότεροι θα πληρώνουν ακριβά το ότι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενοχλεί τον Πρετεντέρη Την ψυχραιμία του φαίνεται να έχει χάσει ο Γιάννης Πρετεντέρης. Στην τηλεόραση του Mega χαρακτήρισε… «κακόγουστη» τη συζήτηση για τις ΜΕΘ. Στη στήλη του στην εφημερίδα Τα Νέα χαρακτηρίζει πολύ επικίνδυνη την υιοθέτηση από την αντιπολίτευση των καταγγελιών της ΠΟΕΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ για τις ΜΕΘ και ό,τι αφορά τη δημόσια υγεία. Όπως χαρακτηριστικά γράφει: «Λογικά είναι επικίνδυνο. Αν ο ελληνικός λαός ήθελε να πάρουμε σοβαρά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα είχε ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν θα είχε αναθέσει την αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ». Στο ίδιο άρθρο, με χυδαίο ύφος, αναφέρε-

Δ. Κωτίδου, Β. Μαστοροδήμου, Β. Παΐζη* Την περσινή χρονιά, που άφησε βαθύ τραύμα στη σχολική κοινότητα, αρκετοί/ές ψυχολόγοι δουλέψαμε σε δημόσια σχολεία και των δύο βαθμίδων. Αυτό έγινε για πρώτη φορά σε εκτεταμένη κλίμακα, κυρίως στο πλαίσιο του έργου ΕΣΠΑ «Υποστήριξη σχολικών μονάδων από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς». Ασφαλώς, οι τοποθετήσεις μας δεν ήταν ούτε επαρκείς (δεν καλύπτονταν όλα τα σχολεία), ούτε έγιναν έγκαιρα (έγιναν το Δεκέμβριο). Μπαίνοντας στα σχολεία, «μοιραζόμασταν» σε πέντε (ή τέσσερα) από αυτά και δεν είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε ούτε τους εκπαιδευτικούς ούτε τα παιδιά. Δουλέψαμε με ατομικούς όρους, με βάση την προσωπική συγκρότηση, χωρίς εποπτεία, εκπαίδευση και συντονισμό. Όμως,

ται στους πολιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ που «τρώνε όλες τις παπάρες» και «δεν είναι και πολύ χρήσιμοι» ως… τερματοφύλακες. Ο ίδιος πάντως προσπαθεί να αποδείξει τη χρησιμότητά του ως «θεματοφύλακας» του συστήματος.

Στρώνουν χαλί για την προμήθεια F-35 Σύμφωνα με τροπολογία που ψήφισε το Κογκρέσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ καλείται να παράσχει άμεσα δάνεια στην Ελλάδα για την προμήθεια «αμυντικών ειδών», «αμυντικών υπηρεσιών» και μέσων σχεδιασμού και κατασκευής για την υποστήριξη της περαιτέρω ανάπτυξης των στρατιωτικών δυνάμεων της Ελλάδας. Αυτό γίνεται για την «απεξάρτησή» της από

τις «υφιστάμενες εξαρτήσεις σε ρωσικό αμυντικό εξοπλισμό», στο πλαίσιο της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ! Η αγορά των πανάκριβων F-35 που δρομολογείται, είχε απορριφθεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καθώς ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Άραγε, πόσες πλήρως εξοπλισμένες ΜΕΘ με ιατρικό προσωπικό μπορούν να δημιουργηθούν, πόσοι θάνατοι μπορούν να αποφευχθούν με αυτά τα χρήματα;

Τσίπρας ο σοσιαλδημοκράτης Να αποδείξει με πυγμή ότι είναι ο γνήσιος εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα προσπάθησε ο Α. Τσί-

πρας, συμμετέχοντας στη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Προσερχόμενος στη σύνοδο, τόνισε την ανάγκη «εμείς οι προοδευτικές δυνάμεις να… ενώσουμε τις φωνές μας»! Προφανώς, συμπεριλαμβάνοντας και τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες που εφαρμόζουν σοσιαλφιλελεύθερες πολιτικές. Σημείωσε την ανάγκη να «αναθεωρήσουμε» το σύμφωνο σταθερότητας σε ένα σύμφωνο «βιώσιμης ανάπτυξης και σύγκλισης, να διευρύνουμε τα κριτήριά του». Μιλώντας για «αναθεώρηση» και όχι για κατάργηση, καλλιεργεί αυταπάτες για «καλό σύμφωνο σταθερότητας», όπως ήταν και τα καλά μνημόνια. Οι πολιτικές αυτές δεν «αναθεωρούνται», μόνο ανατρέπονται μαζί με τις ρήτρες και τα προαπαιτούμενα λιτότητας με τα οποία συνοδεύονται.

Σχολεία δίχως ψυχολόγους, σιωπή υπουργείου

ζητώ τον λόγο ζήσαμε εμπειρίες που δείχνουν, αφενός, τις πολυδιάστατες ανάγκες ψυχοκοινωνικής στήριξης της σχολικής κοινότητας και, αφετέρου, το πόσο επουλωτικά και ενδυναμωτικά λειτουργεί το σχολείο για τα μέλη του. Φέτος, αναμένεται ακόμα η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου, με το υπουργείο Παιδείας να αργεί και να σιωπά σκανδαλωδώς. Επιπλέον, έχει ανακοινώσει σημαντικά μικρότερο αριθμό προσλήψεων, μόλις το 1/5 σε σχέση με πέρυσι. Το υπουρ-

γείο «παίζει στα ζάρια» την ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών, ακόμα και τη σωματική τους υγεία, με σοβαρές ελλείψεις σε σχολικούς νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό. Ταυτόχρονα, έχει εκατοντάδες εργαζόμενους/ες σε πλήρη άγνοια για το εάν θα δουλέψουν φέτος. Την περασμένη εβδομάδα συνυπογράψαμε κείμενο διαμαρτυρίας με στόχο την προώθησή του στα συλλογικά μας όργανα και την οργάνωση κινητοποίησης στο υπουργείο. Όπως σημειώνεται, διεκδικούμε συλλογικά: Πρώτον, να προχωρήσει άμεσα το υπουργείο στις αναγκαίες προσλήψεις ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών αλλά και των λοιπών ειδικοτήτων ΕΕΠ-ΕΒΠ, στη βάση των πραγματικών εκπαιδευτικών και ψυχοκοινωνικών αναγκών της σχολικής

κοινότητας. Δεύτερον, ένας ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός ανά σχολείο, σε κάθε σχολείο της χώρας, από την αρχή της χρονιάς, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα κατάρτισης πλάνου παρέμβασης και ολόπλευρης υποστήριξης της σχολικής κοινότητας. Τρίτον, παροχή επιμόρφωσης και συχνής εποπτείας και υποστήριξης στους επαγγελματίες για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Οι 300 υπογραφές ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων μελών ειδικού/βοηθητικού προσωπικού που έχουν ήδη μαζευτεί αλλά και η στήριξη των αιτημάτων μας από τα εκπαιδευτικά σωματεία δηλώνουν την αγωνιστική μαχητική διάθεση του κλάδου μας. *Ψυχολόγοι ΠΕ23

Πολιτική

Πανδημία

Γιάννης Ελαφρός

Προτάσεις σύσκεψης κινήσεων

αρύτατο πλήγμα στην κυβέρνηση, που βουλιάζει μέσα στην εγκληματική πολιτική της για την πανδημία, αποτέλεσε η δημοσιοποίηση της επιδημιολογικής μελέτης των Θεόδωρου Λύτρα και Σωτήρη Τσιόδρα, η οποία δικαιώνει πλήρως τις καταγγελίες και διεκδικήσεις της μαχόμενης πτέρυγας των νοσοκομειακών γιατρών (από την αρχή κιόλας της πανδημίας) και αποδομεί πλήρως το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχίας. Εάν δεν ήταν τόσο παχύδερμα στο κυβερνητικό επιτελείο, εάν υπήρχε στοιχειώδης κοινοβουλευτική αντιπολίτευση (και όχι να επιδίδονται σε διαγωνισμό πολιτικής ευπρέπειας, όταν οι νεκροί έφτασαν τους 20.000), εάν δεν υπήρχε το κουκούλι προστασίας στην κυβέρνηση από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, εάν υπήρχε μαχητικό κίνημα (αυτός είναι ο πιο κρίσιμος παράγοντας) αντί για απεργιακό μορατόριουμ παρά τις προσπάθειες ταξικής πτέρυγας και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, η κυβέρνηση της ΝΔ θα είχε ήδη σοβαρά κλονιστεί και θα μέτραγε μήνες εάν όχι μέρες. Η πλευρά του κινήματος, βέβαια, είναι στο χέρι μας να αλλάξει ρότα και ταχύτητες. Στη μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα εξετάστηκαν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες σημειώθηκαν 3.988 θάνατοι διασωληνωμένων ασθενών την περίοδο 1/9/20206/5/2021. Τέσσερα συν ένα είναι τα βασικά ευρήματα: α) «Από τους 3.988 θανάτους που αναλύθηκαν, οι 1,535 (σ.σ. το 38,5%) […] εκτιμάται πως θα γλίτωναν, αν όλοι νοσηλεύονταν 1. με χαμηλό φόρτο στο ΕΣΥ (<200 διασωληνωμένους), 2. σε νοσοκομεία Αττικής και 3. εντός ΜΕΘ», έγραψε ο Θ. Λύτρας στο twitter. Άρα με αποφασιστική βελτίωση των συνθηκών στο δημόσιο σύστημα υγείας, μπορούσαν να σωθούν σχεδόν 4 στους 10 [απʹ αυτούς τους] θανάτους! β) Από τους 400 διασωληνωμένους και πάνω είναι ξεκάθαρα αυξημένη η θνητότητα. Τι σημαίνει αυτό; Ορισμένοι «τσαρλατάνοι» και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του Μαξίμου συμπέραναν το εξής «κουφό»: Ότι όσες ΜΕΘ και να είχαμε, όσο προσωπικό κ.λπ., με πάνω από 400 διασωληνωμένους υπάρχει μεγάλο πρόβλημα! Άρα ματαιότης… Βεβαίως, η μελέτη αναφέρεται στο «κατώφλι» των 400, με βάση την άθλια κατάσταση του ελληνικού συστήματος υγείας, κάνοντας συντρίμμια τις κυβερνητικές αιτιάσεις για μεγάλη πρόοδο. Εάν είχαμε διπλάσιες ΜΕΘ και το απαραίτητο προσωπικό, υποδομές (τώρα σε νοσοκομεία όπως η Νίκαια δεν επαρκεί το οξυγόνο) τότε φυσικά το «κατώφλι» υψηλής θνησιμότητας θα ήταν πολύ υψηλότερα… γ) Οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ είχαν 87% υψηλότερη θνησιμότητα από όσους βρίσκονταν κανονικά σε μονάδες εντατικής. δ) Τρομερή υγειονομική ανισότητα

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συλλαλητήριο για την Υγεία, πανεργατική απεργία

Το κρυμμένο μυστικό της μελέτης Λύτρα-Τσιόδρα και η σαπίλα της ΝΔ ▸ Το 38,5% των θανάτων διασωληνωμένων μπορούσε να σωθεί. Το 60% του συνόλου των ασθενών δεν διασωληνώθηκε καν! και αυξημένη θνητότητα για τους εκτός Αττικής: 35% στη Θεσσαλονίκη και 40% στην υπόλοιπη Ελλάδα. ε) «Κρυμμένο μυστικό» τεράστιας σημασίας, είναι ένα έμμεσο συμπέρασμα, που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο: Την περίοδο της μελέτης καταγράφηκαν συνολικά 10.576 θάνατοι από Covid-19. Στη μελέτη εξετάστηκαν οι συνθήκες θανάτου 3.988 ατόμων που είχαν διασωληνωθεί. Αυτό σημαίνει πως 6.588 ασθενείς κορονοϊού (το 62%) πέθαναν χωρίς να διασωληνωθούν! Η μεγάλη πλειονότητα είναι άνθρωποι που κατέληξαν στα σπίτια τους, στις εφημερίες, στα ΤΕΠ, σε απλές κλίνες ΜΕΘ, πολλές φορές χωρίς να λάβουν την αναγκαία περίθαλψη, είτε γιατί άργησαν πολύ να δράσουν –τρομερό έλλειμμα πρωτοβάθμιας φροντίδας– είτε γιατί πήγαν σε «βομβαρδισμένα» νοσοκομεία, με ελάχιστο προσωπικό. Αν όλα αυτά καταγράφηκαν στο 2ο και 3ο κύμα της πανδημίας (που μελέτησαν οι Λύτρας-Τσιόδρας), ισχύουν πολύ

περισσότερο στο 4ο, με τους θανάτους να έχουν απογειωθεί και την Ελλάδα να έχει ξεπεράσει πια σε θανάτους ανά εκατομμύριο Γαλλία, Πορτογαλία και Σουηδία και να πλησιάζει τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία του Μπέργκαμο! Μιλάμε για υγειονομική καταστροφή που δεν μπορεί να καλυφθεί. Τέλος, υπάρχει ένα θέμα που αφορά άμεσα τον πρωθυπουργό. Ο Κ. Μητσοτάκης με πόζα 1.000 καρδιναλίων είχε πει στη βουλή (1/12) πως δεν γνωρίζει κάποια έρευνα που να στοιχειοθετεί διαφορά θεραπείας εντός κι εκτός ΜΕΘ. Οι συντάκτες της μελέτης είπαν ξεκάθαρα πως στα τέλη Μαΐου 2021 ενημέρωσαν «αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις στο ανώτατο επίπεδο». Ο Σ. Τσιόδρας είναι υπεράνω κάθε αντικυβερνητικής υποψίας. Την Πέμπτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως η επίμαχη μελέτη δεν παραδόθηκε στον πρωθυπουργό. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της… Νεοδημοκρατίας. Κι αρχίζει να μυρίζει.

Η εξέλιξη της πανδημίας και η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης υπογραμμίζει την ανάγκη αγωνιστικής παρέμβασης του μαζικού κινήματος για την υπεράσπιση της ζωής, των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Με αυτό το σκεπτικό, το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, η πανελλαδική κίνηση της αντισυστημικής Αριστεράς στους νοσοκομειακούς γιατρούς (ΟΕΝΓΕ) πήρε πρωτοβουλία και κάλεσε σύσκεψη την προηγούμενη Κυριακή στα γραφεία της ΔΟΕ, προσκαλώντας εργατικές συσπειρώσεις-παρεμβάσεις, κινήσεις πόλης, συλλογικότητες γειτονιάς, σχήματα νεολαίας κλπ. από όλο το φάσμα των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος. Στόχος ο συντονισμός δράσεων και η ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών. Στη σύσκεψη υπήρχε συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών και μια αρκετά πλατιά αντιπροσωπευτικότητα, αλλά όχι η δυναμική που απαιτείται με βάση την όξυνση της υγειονομικής κρίσης και της επίθεσης κυβέρνησης-κεφαλαίου. Μετά από συζήτηση καταλήχθηκε καταρχάς το κάλεσμα για απεργιακή απάντηση στον «προϋπολογισμό του θανάτου», με τουλάχιστον στάσεις εργασίας και συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος από πρωτοβάθμια σωματεία την Πέμπτη το μεσημέρι, όπως κι έγινε. Οι εκπρόσωποι του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή πρότειναν αγωνιστικές παρεμβάσεις για την Υγεία, με κορύφωση μία ημέρα πανελλαδικής αγωνιστικής δράσης, με μαζικά παλλαϊκά συλλαλητήρια, με συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων συνδικάτων, μαζικών φορέων και συλλογικοτήτων του κινήματος. Θα συνεδριάσουν οι κινήσεις για να μπει ημερομηνία, με τον προβληματισμό να συγκλίνει για τα μέσα Ιανουαρίου. Επίσης, υπήρξε εισήγηση για να προταθεί στα σωματεία και σε όλα τα συνδικάτα πρόταση για γενική απεργία, με βασικούς άξονες την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, αυξήσεις μισθών – όχι στην ακρίβεια, ενίσχυση δημόσιας υγείας και παιδείας, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τα ΣΔΙΤ, κάτω η αντιδραστική αξιολόγηση-πειθάρχηση-καταστολή.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Διαφορετική Τουρκία μετά από 20 χρόνια Από το 2003, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός ο Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι το 2014 που μεταπήδησε στην προεδρία, το ΑΕΠ της Τουρκίας τριπλασιάστηκε και η χώρα εντάχθηκε στην ομάδα των G20. Σε αυτό το διάστημα, υπήρξε οικονομική άνθιση παρά το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, εκατομμύρια αγροτών ήρθαν στις πόλεις και ανέβασαν το βιοτικό τους επίπεδο - αν και οι πλούσιοι αυξήθηκαν, μια και η κατανομή του πλούτου ήταν άνιση, όπως συμβαίνει πάντα στον καπιταλισμό. Σε αυτήν την πρώτη περίοδο κυριάρχησε η πολιτική «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες». Παρ’ όλα αυτά, ο στόχος για ένταξη στην ΕΕ δεν εκπληρώθηκε, κυρίως γιατί η ίδια η ΕΕ, ειδικά μετά την κρίση του 2008, αδυνατούσε να ενσωματώσει την ογκώδη πλέον τουρκική οικονομία. Ο τουρκικός καπιταλισμός όμως ασφυκτιούσε και διεκδικούσε διεξόδους για επέκταση, προκειμένου να μπορέσει να διατηρήσει τους ρυθμούς ανάπτυξής του. Σε αυτό το φόντο, ο Ερντογάν -από την θέση του «σουλτάνου» πλέον- και οι ισλαμιστές όχι μόνο έπαψαν να παρακαλούν την ΕΕ να τους δεχτεί (απλώς διεκδικούν τελωνειακή ένωση και κατάργηση της βίζας), αλλά ταυτόχρονα άρχισαν να ακολουθούν μια πολιτική σχετικά ανεξάρτητη από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, εμφανιζόμενοι σαν μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην περιοχή. Μάλιστα, συμμαχώντας με τους εθνικιστές στο εσωτερικό της χώρας και με τμήματα των αρχουσών τάξεων με ευρασιατικό προσανατολισμό, άρχισαν να οικοδομούν συμμαχίες με τη Ρωσία αλλά και την Κίνα, στο πλαίσιο του νέου «Δρόμου του Μεταξιού». Σε μια προσπάθεια να παίξουν ρόλο γέφυρας ανάμεσα στη Δύση και στο νέο κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας, που βρίσκεται πλέον στην Ασία.

Ο πρόεδρος και η κυβέρνηση της Τουρκίας παίζουν παράλληλα σε πολλά μέτωπα, βαδίζοντας κυριολεκτικά επί ξυρού ακμής και τηρώντας λεπτές και επικίνδυνες ισορροπίες, υπηρετώντας ένα «όραμα» που επιβάλλουν οι ανάγκες και τα συμφέροντα του τουρκικού κεφαλαίου — ή τουλάχιστον μιας ισχυρής και δυναμικής μερίδας του, η οποία κυριαρχεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Ο «νεοθωμανισμός» κινεί τον Ερντογάν;

Αδήριτη ανάγκη για καπιταλιστική επέκταση Ανάλυση Κώστας Δικαίος

Αραβική Άνοιξη που ξέσπασε το 2011 ενίσχυσε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους (πολιτικό σχηματισμό που στηρίζει ο Ερντογάν) στην Αίγυπτο και τους φιλότουρκους ισλαμιστές στη Συρία. Ταυτόχρονα όμως ανησύχησε τις ηγεμονίες του Κόλπου, με αποτέλεσμα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία να απομονώσουν τόσο την Τουρκία όσο και το Κατάρ (φιλοξενεί βάση της Τουρκίας αλλά και των ΗΠΑ). Η επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία και το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στην Αίγυπτο έκοψαν τα φτερά

του Ερντογάν. Ακόμα περισσότερο, η αδυναμία των ΗΠΑ να επέμβουν στην περιοχή οδήγησε την Ουάσινγκτον να στηρίξει τους Κούρδους στη Συρία και το Ιράκ, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Παράλληλα, ενισχύθηκαν οι φιλοϊρανοί σιίτες, με αποτέλεσμα το Ιράν να φτάσει μέχρι τη Μεσόγειο. Η απειλή για τη δημιουργία αυτόνομων κουρδικών περιοχών αποτέλεσε σημείο καμπής για την τουρκική πολιτική. Συμμάχησε με τη Ρωσία και το Ιράν αλλά ταυτόχρονα, με τρεις στρατιωτικές επεμβάσεις στη βόρεια Συρία και συνεχείς επιδρομές στο βόρειο Ιράκ, προσπάθησε να απωθήσει τους Κούρδους και να εγκαταστήσει ένα προγεφύρωμα στην Ιντλίμπ, όπου συγκέντρωσε όλους τους Σύριους αντικαθεστωτικούς φτιάχνοντας

στην ουσία μια ζώνη ασφαλείας υπό την επιρροή της, μετά και από μια διαδικασία «εθνοκάθαρσης». Ωστόσο, το πρόβλημα που αντιπροσωπεύουν αφενός οι Κούρδοι και, αφετέρου, η αναγκαία πολιτική συμφωνία με το δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ για την ανοικοδόμηση της Συρίας, παραμένει καυτό και δύσκολο. Παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία δεν δίστασε να ανοίξει και άλλα μέτωπα. Όπως στη Λιβύη όπου και πάλι ήρθε σε ρήξη με Αίγυπτο, ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, στηρίζοντας τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Τρίπολη ενάντια στους ηγέτες των ανατολικών επαρχιών στην Βεγγάζη τους οποίους στήριζαν επίσης οι Γάλλοι και οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές. Γενικά, η επέμβαση της Τουρκίας στην Αφρική, εκτός από τη δημιουργία βάσης στη Σομαλία για τον

έλεγχο της Ερυθράς Θάλασσας και του Σουέζ, όπως και τα στρατεύματα στην Λιβύη, περιλαμβάνει και επενδύσεις σε περιοχές που θεωρούνται ότι ανήκουν στα συμφέροντα του γαλλικού και ιταλικού ιμπεριαλισμού (σαν παλιές αποικίες). Ταυτόχρονα, η Άγκυρα πουλάει μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Αιθιοπία, η οποία βρίσκεται σε ρήξη με την Αίγυπτο για τον έλεγχο των νερών του Νείλου! Όσον αφορά στη Ρωσία, έχει κατασκευάσει τον αγωγό Turkish Stream, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στον ρωσικό ιμπεριαλισμό να παρακάμπτει την Ουκρανία. Επίσης, έχει συμφωνήσει με τη Μόσχα για κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ατομικής ενέργειας και έχει αγοράσει τους πυραύλους S-400, που της δίνουν πλεονέκτημα απέναντι στα συστήματα του ΝΑΤΟ (επιλογή

Εικονοκλάστες που έκανε μετά το πραξικόπημα του 2016 το οποίο θεωρεί ότι υποκίνησαν οι Δυτικοί μέσω του δικτύου Γκιουλέν). Ταυτόχρονα, όμως, πουλάει drones στην Ουκρανία και δεν αναγνωρίζει τη ρωσική κυριαρχία στην Κριμαία. Απειλεί με αλλαγή της συνθήκης του Μοντρέ που ορίζει το καθεστώς στα Στενά του Βοσπόρου και την ελεύθερη διέλευση πλοίων από και προς τη Μαύρη Θάλασσα αλλά και τον περιορισμό των πολεμικών πλοίων τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας. Επιχειρεί ακόμη να ελέγξει τους εμπορικούς δρόμους στην κεντρική Ασία με βάση το «Παντουρανικό τόξο» και τις ισλαμικές χώρες στην περιοχή, έτσι ώστε ο μεσαίος διάδρομος του «Δρόμου του Μεταξιού» να περάσει από εκεί, παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν ενάντια στην Αρμενία (μετά την πρόσφατη ήττα της παραχώρησε διάδρομο μέσα από το έδαφός της που θα ενώνει κατευθείαν την Τουρκία με την Κασπία). Και βέβαια, η στήριξη στο Αζερμπαϊτζάν την φέρνει σε ρήξη με το Ιράν, το οποίο έχει μεγάλη αζέρικη μειονότητα στο εσωτερικό του. Με την Κίνα, εκτός των άλλων, έχει προχωρήσει σε συνεργασία τόσο στα εμβόλια όσο και στην εμπορική σιδηροδρομική σύνδεση μέσω Τιφλίδας, Μπακού, Κασπίας και ισλαμικών δημοκρατιών της κεντρικής Ασίας. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι φιλοξενεί χιλιάδες Ουιγούρους πρόσφυγες (τους οποίους μάλιστα έχει εξοπλίσει και ελέγχουν μια περιοχή της

Συρίας…).Πραγματοποιεί κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Πακιστάν, ανταλλάσσοντας και τεχνολογία για τα κινέζικης προέλευσης μαχητικά που κατασκευάζονται εκεί. Η επιθυμία της να συμμετέχει σε μια «βιώσιμη» λύση στο Αφγανιστάν συνδυάζεται με τις σχέσεις της

οικονομία αλλά και τις τεχνολογικές δυνατότητες της βιομηχανίας και ιδιαίτερα της στρατιωτικής, ενώ αποκλείστηκε και από την αγορά των σύγχρονων μαχητικών F-35. Ωστόσο, πρόκειται για πίεση που ασκείται κυρίως για να ευθυγραμμιστεί μαζί τους παρά για μια οριστική

Η Τουρκία αποτελεί πλέον μια αδιαμφισβήτητη περιφερειακή υπερδύναμη, με ευρύτερες βλέψεις. Ωστόσο, έχει υψώσει τον πήχη πολύ, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις

με Κίνα και Πακιστάν, ενώ φτάνει μέχρι την αποστολή μισθοφόρων στο Κασμίρ ενάντια στην Ινδία! Η επαμφοτερίζουσα στάση της Τουρκίας σε σχέση με τη Δύση προκαλεί την αντίδραση των ΗΠΑ –ιδιαίτερα μετά την εκλογή Μπάιντεν– οι οποίες επιβάλουν κυρώσεις που πλήττουν την

διάρρηξη σχέσεων, αφού για τους Αμερικανούς και γενικά για τους Δυτικούς, η Τουρκία αποτελεί στρατηγικό παράγοντα στην αντιμετώπιση τόσο της Ρωσίας όσο και του Ιράν και της Κίνας. Η ΕΕ είναι διχασμένη. Ο γερμανικός άξονας στηρίζει την Τουρκία λόγω οικονομικών συμφερόντων (επεν-

δύσεις, πωλήσεις όπλων, βλέπε Ισπανία κλπ) αλλά και γιατί αποτελεί το ανάχωμα για τις προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη, πράγμα που αξιοποιεί κατάλληλα ο Ερντογάν. Ωστόσο, οι αντιπαραθέσεις με τον γαλλικό ιμπεριαλισμό (και δευτερευόντως με τον ιταλικό) είναι σημαντικές και αφορούν τόσο τον έλεγχο της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής όσο και της Αφρικής. Τέλος, υπάρχει το μέτωπο με τον ελληνικό καπιταλισμό. Αυτόν ο οποίος, σε μια προσπάθεια να παίξει πρωταγωνιστικό περιφερειακό ρόλο, έχει συνάψει μια σειρά συμφωνίες με αρκετές χώρες. Όλα αυτά, όμως, περιορίζουν την τουρκική ΑΟΖ στα παράλιά της, την παρεμποδίζουν στη συμμετοχή στις έρευνες για φυσικό αέριο και ταυτόχρονα την παρακάμπτουν στον συνολικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, βάζοντας σαν όριο του Δυτικού κόσμου την Ελλάδα σε συνεργασία με το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες. Η Άγκυρα, λοιπόν, σε απάντηση, αναπτύσσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» που αγνοεί τα ελληνικά νησιά και την Κύπρο και καθορίζει ΑΟΖ η οποία στην ουσία ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της νοτιοανατολικής Μεσογείου, απειλεί με ενσωμάτωση των Βαρωσίων στην Κύπρο και στρατιωτικοποιεί τα Κατεχόμενα, ενώ παρεμποδίζει τις έρευνες και τις γεωτρήσεις ακόμα και κολοσσών όπως η γαλλική Total και η ιταλική Eni, θέτοντας υπό συνολική αμφισβήτηση το καθεστώς στο Αιγαίο.

Στροφή στον ρεαλισμό απέναντι στους ανταγωνιστές ▸ Η επαναπροσέγγιση με Αίγυπτο-Ισραήλ «αδειάζει» την Αθήνα ΕΣΧΑΤΩΣ, η Τουρκία προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, χωρίς επιτυχία για την ώρα, ενώ πρόσφατα ήρθε σε συμφωνία με τα ΗΑΕ, η οποία αλλάζει τα δεδομένα. Η συμφωνία αυτή ακολουθεί τον τερματισμό του αποκλεισμού του Κατάρ και στοχεύει (πέρα από τα δισ. που έχει ανάγκη η οικονομία της Τουρκίας) σε μια προσπάθεια να διαμορφωθούν συνεργασίες και συμμαχίες στην περιοχή (ανοικοδόμηση Συρίας, «πράσινη μετάβαση», επόμενη ημέρα σε Ιράκ και Λιβύη), με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να στηρίξουν άλλο το μέτωπο των μοναρχιών του Κόλπου. Σημειώνεται πως οι «Συμφωνίες του

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Αβραάμ» μεταξύ ΗΑΕ και Ισραήλ είχαν διαμορφωθεί με δεδομένη την ύπαρξη ενός άξονα ενάντια στο Ιράν. Αν όμως οι ΗΠΑ συμφωνήσουν πάλι με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα και άρουν τις κυρώσεις, τότε το αντιϊρανικό μέτωπο –αν και δεν εξαλείφεται, τουλάχιστον από την μεριά του Ισραήλ– πρέπει να τροποποιηθεί. Αυτή η εξέλιξη ακυρώνει, σε ένα βαθμό, και τις τυχοδιωκτικές συμμαχίες της Ελλάδας με τα καθεστώτα του Κόλπου ενάντια στην Τουρκία. Είναι προφανές ότι τα ανοικτά μέτωπα για την Τουρκία είναι πολλά και δύσκολα ενώ η κρίσιμη οικονομική της κατάσταση δεν επιτρέπει υπερβάσεις

και επομένως όλα μπορούν να γυρίσουν μπούμερανγκ. Ωστόσο, όσο και αν οι ρητορείες για παντουρκικά μέτωπα των ισλαμιστών και των εθνικιστών αποτελούν απαραίτητο ιδεολογικό προκάλυμμα για εσωτερική κατανάλωση απέναντι στον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό και στον φόβο μιας εξέγερσης, αποτελεί επίσης παραπλάνηση να φορτώνεται απλά στον Ερντογάν η νεοθωμανική αλαζονεία και βαναυσότητα. Είναι ο καπιταλισμός και η ανάγκη του για διαρκή επέκταση που προκαλεί τις επεμβάσεις, τους πολέμους και τις σφαγές λαών και όχι απλά τα ιδεολογήματα των αρχουσών τάξεων και των πολιτικών τους επιτελείων.

Το διπλό παράτολμο στοίχημα του Ερντογάν Οι συμφωνίες που υπέγραψε τις τελευταίες εβδομάδες ο Ερντογάν με το Κατάρ και τα ΗΑΕ –το πρώτο αποτελεί παραδοσιακό του σύμμαχο, ενώ με τα Εμιράτα τα ξαναβρίσκει από ανάγκη– μοιάζουν να δίνουν μια ανάσα ρευστότητας στην τουρκική οικονομία. Λίγοι, ωστόσο, πιστεύουν πως αυτή θα καταφέρει να αντιστρέψει την ελεύθερη πτώση της λίρας, η οποία έχει χάσει σχεδόν το 50% της αξίας της απέναντι σε δολάριο και ευρώ από τις αρχές του έτους — και το 40% από τον Σεπτέμβριο. Σίγουρα δε, αποκλείεται αυτές οι συμφωνίες να ανακουφίσουν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που βλέπουν καθημερινά την κάλυψη των βασικών τους αναγκών –να μην μιλήσουμε για την εξυπηρέτηση των δανείων… – να γίνεται πρακτικά ανέφικτη. Κι αυτό με τη σειρά του, συνιστά τη μεγαλύτερη ίσως απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα ο Ερντογάν και το κυβερνόν ΑΚΡ, καθώς κινδυνεύουν να χάσουν σημαντικό τμήμα του «σκληρού πυρήνα» της κοινωνικής και εκλογικής τους βάσης. Η ηγετική ομάδα μοιάζει να έχει ποντάρει όλα της τα χαρτιά σε ένα διπλό και παράτολμο στοίχημα, το οποίο ουδείς και τίποτα δεν μπορεί να του εγγυηθεί ότι θα κερδίσει. Αφενός, στην οργανική ένταξη της Τουρκίας σε ένα νέο μεγάλο αραβικό-ισλαμικό «άξονα», κάτι που θα δώσει νέες μεγάλες ευκαιρίες επέκτασης και κερδοφορίας στο κεφάλαιό της — επιτρέποντάς του, παράλληλα, να δώσει μερικά ξεροκόμματα στον λαό, με την ελπίδα ότι θα αποτρέψει την επερχόμενη «έκρηξη». Αφετέρου, να καταστήσει σαφές τόσο στη Δύση όσο και σε Ρωσία και Κίνα πως η χώρα του, λόγω θέσης και δυνατοτήτων, μπορεί να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο στα σχέδια που έχουν για την ευρύτερη περιοχή. Γιώργος Παυλόπουλος

10 Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής: ∆ράσεις για την ακρίβεια το Σαββατοκύριακο

ΕΕ: Συμφώνησαν μόνο ενάντια στους πρόσφυγες…

Σωματείο Ιδιωτικής Υγείας: Έδρα για την ΑΣΚΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ και παρεμβάσεις στις γειτονιές για την ακρίβεια καλεί για το Σαββατοκύριακο (18-19/12) ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής. «Συνελεύσεις κατοίκων και πρωτοβουλίες γειτονιών, δομές αλληλεγγύης, κοινωνικά κέντρα και εργατικές λέσχες συναντηθήκαμε τον τελευταίο χρόνο και προχωρήσαμε σε συντονισμό των δράσεών μας σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο για την υγεία μας και την οικονομική και κοινωνική μας κατάσταση», σημειώνει ο Συντονισμός. «Σαν πρώτη κίνηση ξεκινάμε με συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις στις γειτονιές μας το Σαββατοκύριακο 18-19/12 και συνεχίζουμε. Δεν θα μείνουμε άλλο σιωπηλοί και σιωπηλές», προσθέτει μεταξύ άλλων το κάλεσμα που υπογράφουν οι εξής συλλογικότητες: Από Κοινού-Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Ζωγράφου, Εργατική Λέσχη Καλλιθέας, Εργατική Λέσχη Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Εργατική Λέσχη Κυψέλης-ΠατησίωνΓαλατσίου, Εργατική Λέσχη Ν. Ιωνίας, Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης, Εργατική συμμαχία στα Δυτικά, Λαϊκή Συνέλευση Γκύζη-Πολυγώνου, Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού-Ακ. Πλάτωνα-Σεπολίων, Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Αργυρούπολης-Ελληνικού, Πολιτική Πολιτιστική Λέσχη «Αμπάριζα»-Γλυφάδα, Π-Χώρος Κινημάτων Αλληλεγγύης και Πολιτισμού, Το Μυρμήγκι-Στέκι Αλληλεγγύης Κυψέλης.

«ΦΟΥΜΑΡΑ» αποδείχθηκαν οι ελπίδες ότι η σύνοδος κορυφής της ΕΕ, που ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, θα λάμβανε κάποια μέτρα ανακούφισης των κοινωνιών που βρίσκονται αντιμέτωπες με την ενεργειακή και την οικονομική κρίση. Μάλιστα, το κεφάλαιο για την ενέργεια αφαιρέθηκε εντελώς από τα συμπεράσματα, μιας και οι «27» τα έσπασαν μεταξύ τους σε διάφορα σχετικά ζητήματα. Στην πανδημία, επίσης, ο Μητσοτάκης ήταν από τους πρώτους που, παρά τις «εκκλήσεις» να μη θιγεί η ελεύθερη μετακίνηση, έθαψε τη δική του πρόταση για το «διαβατήριο εμβολιασμού». Πάντως, υπάρχει και κάτι στο οποίο οι κυβερνήσεις συμφώνησαν: Να εντείνουν και να επιταχύνουν τις επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ του Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας για ανάδειξη νέου ΔΣ και αντιπροσώπων για ΟΣΝΙΕ και ΕΚΑ, σημαντική επιτυχία σημείωσε η Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Υγειονομικών (ΑΣΚΥ). Για το ΔΣ, ψήφισαν 434 (από 225 στις εκλογές του 2018) και η ΑΣΚΥ έλαβε 43 ψήφους (από 24), κερδίζοντας μια έδρα. Στην κάλπη για αντιπροσώπους για ΟΣΝΙΕ και ΕΚΑ ψήφισαν 268 (από 206), και η ΑΣΚΥ έλαβε 38 ψήφους (27 το 2018). Να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 2018, η ΑΣΚΥ δεν είχε εκλέξει μέλος στο ΔΣ.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΛΑΜΠΗ∆ΟΝΑ: ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟ∆Α ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΑΜΠΑΝΗ

Το Σάββατο 18/12, από τις 7 μ.μ. έως τις 12 τα μεσάνυχτα, θα διοργανωθεί στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα Λαμπηδόνα (Άλσος Αγ. Τριάδος, Βύρωνας) εκδήλωση με τίτλο «Δικεοσήνι Δεν ξεχνάμε τον Νίκο Σαμπάνη». Θα παρουσιαστούν παραμύθια από την παγκόσμια προφορική παράδοση και την παράδοση των Ρομά, ενώ θα ακολουθήσει ρεμπέτικη βραδιά με τη Λαϊκή Ορχήστρα της Λέσχης «Αμπάριζα». Τα έσοδα θα διατεθούν για τα έξοδα της οικογένειας Σαμπάνη.

ΠΑΖΑΡΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης (Ελ. Βενιζέλου 12 και Αιγαίου), από την Τετάρτη 15/12 και κάθε μέρα από τις 7 μ.μ. με 9 μ.μ., διοργανώνει παζάρι αλληλεγγύης και ενίσχυσης των δράσεών της με βιβλία, προϊόντα της ΒΙΟΜΕ, καφέδες από τη γεωγραφία των Ζαπατίστας, αφίσες, κούπες, κάρτες και πολλά ακόμη. Παράλληλα, μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, θα συλλέγονται τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες στο Λαύριο και οικογένειες στη γειτονιά.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝΑΝΕΡΓΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Η Συνέλευση Συντονισμού ΕργαζομένωνΑνέργων Πρέβεζας διοργανώνει την Τρίτη 21/12, στις 6.30 μ.μ., στον ΟΤΕ, κινητοποίηση για το νέο κύμα ακρίβειας. «Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα-Νερό δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στον λαό», αναφέρει το κάλεσμα.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Με αφορμή το γεγονός ότι το 5 ο Συνέδριο της νΚΑ αφιερώνεται στη μνήμη του αξέχαστου συντρόφου μας Τάσου Κοζανιτά, συντρόφισσες και σύντροφοί του από την ΑΝΑΣΑ-ΕΑΑΚ και τη νΚΑ Παντείου προσφέρουν στη μνήμη του 350 ευρώ στο Συνέδριο, για την ενίσχυση του αγαπημένου του περιοδικού Αναιρέσεις.

ΚΟΥΠΟΝΙΑ για τους αναγνώστες του

θέατρο Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν τη παράσταση

Αγώνας Νέγρου και Σκύλων του Μπερνάρ Μαρί Κολτές με ένα εισιτήριο αξίας 18 ευρώ! Επόμενες παραστάσεις: Σάββατο 18 και 25/12 στις 6 μ.μ.,

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, στάση μετρό Σύνταγμα). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103636144-2103625520. (απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων).

Με την επίδειξη του παρόντος κουπονιού, το Πριν παρέχει τη δυνατότητα σε 2 αναγνώστες του να παρακολουθήσουν την παράσταση

Αναφορά σε μια Ακαδημία του Φραντς Κάφκα με ένα εισιτήριο αξίας 15 ευρώ! Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ. (πρεμιέρα 19/11),

Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο). Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103225207 (απαραίτητη η τηλεφωνική προκράτηση και η επίδειξη του κουπονιού κατά την παραλαβή των εισιτηρίων)

Νεολαία

5ο Συνέδριο νΚΑ

να συνέδριο αποτελεί κορυφαία διαδικασία για μια νεολαιίστικη κομμουνιστική οργάνωση. Όχι απλά γιατί συμπυκνώνει τον πλούτο των συλλογικών κινηματικών εμπειριών και των πολιτικών επεξεργασιών εκατοντάδων κομμουνιστών και κομμουνιστριών, αλλά ακόμη περισσότερο γιατί μπορεί να εξοπλίσει αποφασιστικά τη νεολαία για τη μεγάλη αναμέτρηση των δυνάμεων της εργασίας απέναντι στο κεφάλαιο από την επόμενη κιόλας μέρα. Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση με το 5ο συνέδριό της θα θέσει τον πήχη αυτής της μάχης ψηλά και, όπως πάντα, δεν θα αρκεστεί σε χαμηλές πτήσεις. Πώς γίνεται άλλωστε να μην υπερβούμε το μπόι μας, όταν η εποχή που ζούμε μας το επιβάλλει; Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός σέρνει τη νεολαία σε μια ατελείωτη φτώχεια, ακρίβεια, διάλυση των εργασιακών και κοινωνικών σχέσεων, ενώ τσακίζει τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις προοπτικές στη ζωή. Η βαθιά δομική του κρίση οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερους ανταγωνισμούς για την παγκόσμια ηγεμονία με αποτέλεσμα την αύξηση των πολεμικών συρράξεων και την ανάδειξη ρευμάτων φτώχειας και προσφυγιάς, παράλληλα με τις προσπάθειες για βίαιη «ανάπτυξη» με κάθε μέσο, με αποτέλεσμα την καταστροφή του πλανήτη. Τα «παιχνίδια» του κεφαλαίου, για να ξεπεραστεί η κρίση, πληρώνουμε με αίμα τα δισεκατομμύρια εργαζομένων που «κρατάμε τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος». Όσο η νέα εργατική βάρδια παράγει απίστευτο πλούτο, νέες τεχνολογίες, επιστήμες και γνώση που ανοίγουν τον δρόμο για μια ριζικά διαφορετικά οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας, τόσο οι αστικές τάξεις ανά την υφήλιο κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν την ενδεχόμενη αντικαπιταλιστική επανάσταση που η περίοδος αναδεικνύει ως δυνατή. Οι μαζικές απεργίες και η συσπείρωση των εργαζομένων σε σωματεία, τα δεκάδες κινήματα και η διαρκής εμφάνιση εξεγέρσεων με συμμετοχή της νεολαίας, αναδεικνύουν την τάση επανασυγκρότησης των εκμεταλλευόμενων απέναντι στους εκμεταλλευτές. Οι προσπάθειες όμως μένουν στα μισά, ενσωματώνονται, διασπώνται και οι διάφορες πρωτοπορίες του κινήματος δείχνουν ότι δεν είναι ικανές στην υπάρχουσα κατάσταση να δώσουν την απαραίτητη ώθηση για να συγκροτηθεί το επαναστατικό υποκείμενο και να παίξει τον καθοριστικό του ρόλο. Στην Ελλάδα, με τον αστικό δικομματισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και την υποταγή της αριστεράς στη διαχείριση ή τη φυγή από τον πολιτικό αγώνα, ο διάχυτος πολυποίκιλος αναβρασμός της νεολαίας και των εργαζομένων έχει ανάγκη στρατηγικής πυξίδας και προοπτικής, ανάγκη ανασυγκρότησης της πρωτοπορίας. Η έλλειψη μιας σύγχρονης κομμουνιστικής απάντησης είναι παραπάνω από εμφανής και γι αυτό η νΚΑ θα συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις στην πορεία για ένα σύγ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Γιώργος Τζίμας | μέλος του ΚΣ της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Μια πολιτική πρόταση για μια νεολαία που μπορεί και πρέπει να τολμήσει! ▸ Το συνέδριό μας έχει τη δύναμη να δρομολογήσει πολιτικές διεργασίες, που χρειάζονται ανώτερη συλλογική συγκρότηση

χρονο πρόγραμμα και κόμμα κομμουνιστικης απελευθέρωσης. Ο δρόμος αυτός θα κριθεί από την προσπάθεια συγκρότησης ενός ευρύτερου κομμουνιστικού ρεύματος στη νεολαία σε αξιακό, πολιτικό, ιδεολογικό επίπεδο, αλλά θέλει ταυτόχρονα αποφασιστικές τομές και υπερβάσεις πρώτα από όλα στην ίδια την οργάνωσή μας. Παρά τα εμφανή βήματα των τελευταίων χρόνων, είναι στοίχημα μια συνολική εργατική στροφή της νΚΑ, τόσο σε σύνδεση με το ΝΑΡ για το άπλωμα της παρέμβασης στους κλάδους, όσο και προς τη νεολαία της τεχνικής εκπαίδευσης, της επισφάλειας, της μαύρης εργασίας. Η οργανωτική αναδιάταξη κι ανάπτυξη σε αυτή την κατεύθυνση, μαζί με τη θεωρητική εμβάθυνση, μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο στη διαδικασία κομμουνιστικού μετασχηματισμού. Για να συνδεθεί όμως η καθημερινή πάλη με τον πολιτικό αγώνα, η επαναστατική τακτική με τη στρατηγική, χρειάζεται η διαρκής και αταλάντευτη

Ο διάχυτος πολυποίκιλος αναβρασμός έχει ανάγκη στρατηγικής πυξίδας, ωθεί στην ανασυγκρότηση της πρωτοπορίας

προσπάθεια για το αντικαπιταλιστικό μέτωπο/ πόλο και το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που θα επιδρά και θα σηκώνει τη συνείδηση του πλατιού ριζοσπαστικού δυναμικού στην κατεύθυνση συνολικής ρήξης κι όχι κυβερνητικής διαχείρισης ή στείρου κινηματισμού. Αξιοποιώντας τόσο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και δυνάμεις και αγωνιστές εκτός της, με παράλληλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της αριστερής πτέρυγας του κινήματος, οικοδομούμε τους όρους για εκείνη την αριστερά που θα απευθύνεται και θα οργανώνει την εργατική τάξη και τους αγώνες της, που θα τους πολιτικοποιεί και θα τους συνολικοποιεί, που θα ενώνει κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης που αναδεικνύεται σε ανώτερο επίπεδο, με ειδική κατεύθυνση την αριστερή αντικαπιταλιστική πολιτική ενοποίηση στη νεολαία. Καθοριστικό τελικά είναι να συγκροτείται με κάθε τρόπο ένα ενωτικό ανατρεπτικό νεολαιίστικο κίνημα που θα μπορεί να αντιλαμβάνεται τη δύναμη που θα έχει και το ρόλο που πρέπει να παίξει σε κάθε πτυχή της ταξικής πάλης. Ένα κίνημα σε σταθερή σύνδεση με το εργατικό κίνημα και τους φορείς του, με δομές δημοκρατικής συγκρότησης, που θα αποτελεί ένα ανώτερο πεδίο οργάνωσης της νέας γενιάς και πολιτικοποίησης της οργής της. Στο κέντρο της αντεπίθεσης του κινήματος επιδιώκουμε να είναι η εργατική νεολαία, με όλα τα νέα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν οι αστικές αναδιαρθρώσεις. Η εργατική νεολαία έχει ανάγκη για ένα νέο εργατικό κίνημα στα μέτρα και τη σύνθεσή της, κάτι που μπορεί να ενισχύσει η προσπάθεια για την εργατική κίνηση χειραφέτησης. Στο πλάι και οι μαθητές και φοιτητές, όπου επιβάλλεται όχι απλά η κοινή τους πάλη με τους εκπαιδευτικούς στα πλαίσια συγκρότησης πανεκπαιδευτικού κινήματος, αλλά και η στροφή προς τη νεολαία των ΕΠΑΛ, ΙΕΚ. Επιδίωξη της νΚΑ είναι τελικά ένα κίνημα που θα παλεύει για τις ανάγκες για μόρφωση και δουλειά, αλλά θα διεξάγει διαρκή αγώνα για δημοκρατία και ειρήνη, για την προστασία του περιβάλλοντος και την ανάδειξη ενός άλλου πολιτισμού, για ισότητα και χειραφέτηση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+. Ένα κίνημα που θα εξοπλιστεί και θα έρθει ξανά σε θέση αντεπίθεσης. Ένα κίνημα που δε θα αρκείται στα λίγα αλλά θα τα κερδίσει όλα. Η νΚΑ είναι γνωστή για την επαναστατική της «φιλοδοξία». Είναι γνωστό στους κύκλους της αριστεράς και όχι μόνο, ότι θέτει στόχους που, αν και δυνατοί και αναγκαίοι, μοιάζουν δύσκολοι. Όμως τα μάτια και τα αυτιά του αστικού στρατοπέδου να είμαστε σίγουροι και σίγουρες ότι έχουν στραφεί προς το μέρος μας και δεν είναι η πρώτη φορά. Η απόφαση του 5ου Συνεδρίου έχει τη δύναμη να δρομολογήσει πολιτικές διεργασίες, που χρειάζονται ανώτερη συλλογική συγκρότηση σε όλα τα επίπεδα για να πάρουν σάρκα και οστά. Ούτως η άλλως ο εχθρός κινείται. Εμείς πάντως δε θα οχυρωθούμε. Για ακόμη μια φορά θα τολμήσουμε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Η άλλη όψη

26 χρόνια νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Η νεολαία που δεν «υπάκουσε» και προχωρά μπροστά Από την ΚΝΕ-ΝΑΡ στη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, από την «ανταρσία της ΚΝΕ» στο 5ο συνέδριο της νΚΑ και το βήμα συγκρότησης του σύγχρονου κομμουνιστικοού προγράμματος και κόμματος. Μα πάντα μαζί με τη νεολαία που δεν υπάκουσε, δεν υποτάχθηκε, ονειρεύεται και αγωνίζεται για μια άλλη κοινωνία. Έτσι ξεκινά η ιστορία της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

1990-91 καταλήψεις, δολοφονία Τεμπονέρα Τον Νοέμβριο του 1990 ξεσπούν καταλήψεις σε ΑΕΙ, ΤΕΙ και σχολεία, ενάντια στο αντιδραστικό πολυ-νομοσχέδιο ΝΔ-Κοντογιανιαν νόπουλου, που θα οδηγήσουν στο μεγαλειώδες νεολαιίστικο κίνημα του ‘90-91, που κορυφώθηκε μετά τη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα. Τεράστια συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, καταλήψεις σχεδόν σε όλα τα σχολεία και τις σχολές. Το νομοσχέδιο αποσύρεται, ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται, έχοντας καταγγείλει δημόσια τον ρόλο της «ομάδας Γράψα» και του ΝΑΡ στις κινητοποιήσεις. Μέσα στο κίνημα, γεννιέται με πρωτοβουλία του ΝΑΡ και τη στήριξη οργανώσεων της μαχόμενης αριστεράς και εκατοντάδων ανένταχτων αγωνιστών, η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η ΕΑΑΚ αναδείχθηκε σε πρωτοπόρα δύναμη του φοιτητικού κινήματος, συνέβαλε σε κατακτήσεις και στην πολιτικοποίησηριζοσπαστικοποίηση φοιτητών/τριών.

1995

το «κομμουνιστική απελευθέρωση» στο όνομά της, σηματοδοτεί τη στρατηγική της κατεύθυνση.

1997 το φεστιβάλ Αναιρέσεις ξεκινά το ταξίδι του Τον Οκτώβριο πραγματοο ποιείται στο Πολυτεχνείο το πρώτο φεστιβάλ Αναιρέσειςς (περιοδικό της νΚΑ), το οποίο από τότε π πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε πολλές πόλεις, με π πλούσιο πρόγραμμα πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες ν νέοι και μεγαλύτεροι. Από το 2006 διοργανώνονται τα ετήσια camping των Αναιρέσεων, ενώ το 2011-2012 ανοίγουν οι πρώτες λέσχες των Αναιρέσεων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

1998 η μάχη των εξεταστικών, επίθεση σε ∆. Κουσουρή Τον Ιούνιο ξεσπά ο ηρωικός αγώνας ενάντια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Έξω από τα εξεταστικά κέντρα, σε 32 πόλεις, εκπαιδευτικοί φοιτητές και εργαζόμενοι δίνουν μάχες για τη ματαίωσή του, με ενεργό ρόλο των αγωνιστών νΚΑ και ΝΑΡ. Δύο μέρες μετά, τρεις αγωνιστές της νΚΑ δέχονται δολοφονική επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, με πλήρη κάλυψη των ΜΑΤ, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ο Δημήτρης Κουσουρής, μέλος του ΚΣ της νΚΑ, τραυματίζεται πολύ βαριά. Για τη δολοφονική επίθεση θα καταδικαστεί πολύ αργότερα μόνο ο Α. Ανδρουτσόπουλος (Περίανδρος), ηγετικό στέλεχος τότε της ΧΑ.

2003

Ιδρύεται η νΚΑ

διεθνιστική παρέμβαση, Πρωτοβουλία Αγώνα 2003

Τον Μάρτιο του 1995 πραγματοποιείται στο αμφιθέατρο ΜΑΧ του ΕΜΠ το συνέδριο μετεξέλιξης της ΚΝΕ-ΝΑΡ και ίδρυσης νέας οργάνωσης. Το συνέδριο καταλήγει σε πολιτική απόφαση και νέο όνομα. Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση έχει δημιουργηθεί, συσπειρώνοντας μια νέα γενιά αγωνιστών που πολιτικοποιήθηκε μετά το 1989. Με

Η νΚΑ και το ΝΑΡ έχουν από την ίδρυση τους υπογραμμίσει την ανάγκη διεθνιστικής παρέμβασης. Το 1996 συμμετείχαν στη «Συνάντηση για την Ανθρωπότητα και ενάντια στο Νεοφιλελευθερισμό», την πρώτη «Διηπειρωτική Συνάντηση» που διοργάνωσαν οι Ζαπατίστας (EZLN) στη ζούγκλα Λακαντόνα της Τσιάπας στο Μεξικό. Η αντιπροσωπεία

παρουσίασε σε διεθνή συνέλευση εισήγηση για το νέο εργατικό κίνημα. Τον Αύγουστο 1997 πολυμελ μελής αντιπροσωπεία της νΚΑ συμμετέχει στο 14ο Πα Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολα λαίας και φοιτητών στην Α Αβάνα, παρουσιάζοντας εισήγηση για τη σύγχρονη αντιιμπεριαλιστική πάλη σε μια από τις κεντρικές ε εκδηλώσεις. Το 2001 η νΚΑ βρίσκεται στη Γένοβα με βρ την «Αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική επιτροπή κατά μπε του G-8». Μετά από δύο έτη, συγκροτείται η Πρωτοβουλία Αγώνα Θεσσαλονίκη 2003, από δυνάμεις και σχήματα της ανατρεπτικής Αριστεράς, ενάντια στην ελληνική προεδρία στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2003. Η Πρωτοβουλία Αγώνα αρνείται την ένταξη στο ρεφορμιστικό Κοινωνικό Φόρουμ και πρωτοστατεί σε μαζικές κινητοποιήσεις με έντονο αντιΕΕ και αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, λόγω και της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ. Συγκρούσεις στην «κόκκινη ζώνη» στις 16 Απρίλη στην Αθήνα και στον Μαρμαρά της Χαλκιδικής τον Ιούνιο, όπου γίνεται πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στη σύνοδο κορυφής. Οι διεθνείς αποστολές της νΚΑ θα συνεχίσουν με πολυμελείς συμμετοχές στη Βενεζουέλα, στην Τουρκία, στο Ντονμπάς, με την τελευταία στο Σότσι της Ρωσίας το 2017.

2006-7 Μην μου μιλάς για καλοκαίρια Τον Μάιο 2006 ξέσπασε δυναμικό φοιτητικό κίνημα ενάντια στον νόμο πλαίσιο Γιαννάκου. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν έως τον Μάρτη-Απρίλη του 2007, επιτυγχάνοντας την αποτροπή της αναθεώρησης του άρθρου 16 του συντάγματος υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, με πρωτοπόρα συμβολή της ΕΑΑΚ και της νΚΑ. Στις 8 Μάρτη 2007, ημέρα ψήφισης του νόμου, η μεγαλύτερη φοιτητική κινητοποίηση της δεκαετίας περικύκλωσε τη Βουλή, για να δεχθεί άγρια καταστολή.

Η άλλη όψη

2008 2 Β Βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς δ Οι άμεσες μαχητικές κινητοποιήσεις που ξεσπούν αμέσως μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς, θα γενικευτούν στην εξεγερτική έκρηξη του Δεκέμβρη 2008. Χιλιάδες, νέοι και νέες κυρίως, ξεδιπλώνουν πολύμορφες δράσεις με πορείες, καταλήψεις και δράσεις τόσο κεντρικά, όσο και στις γειτονιές. Το ΝΑΡ και η νΚΑ θα παρέμβουν μαχητικά από το πρώτο βράδυ, απλώνοντας κοινωνικά το μήνυμα της εξέγερσης και ενισχύοντας τις πολιτικές αιχμές του αγώνα.

2009-18 ∆εν είμαστε η γενιά της ανεργίας τη και της κ μετανάστευσης μ Η καπιταλιστική κρίση έχει ξεκ κινήσει οδηγώντας τον λαό και ιδίως τη νεολαία στη φτώχεια, την ανεργία, την επισφάλεια, τη μετανάστευση, ενώ από το 2010 και μετά ξεκινούν τα προγράμματα ανάταξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου που ονομάστηκαν μνημόνια. Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό τοπ ιδρύεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τοπίο το 2009. Η νΚΑ, το ΝΑΡ και Α η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνουν σκληρές μά μάχες παντού για την οργά γάνωση και πάλη του λαού α απέναντι στο κεφάλαιο, την Ε και κάθε κυβέρνηση. ΕΕ Μ αυτό το στίγμα αγωΜε ν νίστηκαν για ένα ταξικό «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα του 2015. Χωρίς καμιά αυταπάτη για την «πρώτη φορά αριστερά», η νΚΑ έδωσε τη μάχη του φοιτ φοιτητικού κινήματος ’1 ενάντια στους το ’18 αντ αντιεκπαιδευτικούς νόμ νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡ ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα σε λογ λογικές δυνάμεων του φ. που πάτησαν την φ.κ. μπ μπανανόφλουδα της εν ενσωμάτωσης. Σε ένα κ κλίμα αμηχανίας και δ διάψευσης προσδοκ κιών, πάλεψε για την αναζωπύρωση κινηματικών διεργασιών και νέες αγωνιστικές απαντήσεις. Με τα σημαντικά συμπεράσματα νικηφόρων και μη

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

αγώνων, η νΚΑ και το ΝΑΡ όμο δεν επέλεξαν τον δρόμο ά της συντήρησης αλλά της εξέλιξης. Μόνο μέσα από αυτήν θα μπορέσουμε να εκφράσουμε τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, να δώσουμε ομεγαλύτερες πιο αποφόφασιστικές και νικηφόπάνω ρες μάχες. Τα παραπάνω συζητούνται στο 4ο Συνέδριο του ΝΑΡ. Το 2018 το Πανελλαδικό Σώμα υπερψηφίζει την Προγραμματική Διακήρυξη, ενώ το πρόσφατο Σώμα του ΝΑΡ (Ιανουάριος 2020) συζήτησε τα βήματα συσπείρωσης των κομμουνιστικών δυνάμεων. Από το φθινόπωρο του 2017 έχει συγκροτηθεί η Πρωτοβουλία Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Πρωτοβουλία που δεν αποτελεί αυτοσκοπό των οργανώσεων του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Αντιθέτως, προσπαθεί να συμβάλλει στη συνολική προγραμματική απάντηση που είναι αναγκαία απέναντι στον βάρβαρο ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας. Αποτελεί μια προσπάθεια που στον ίδιο της τον πυρήνα οφείλει να έχει την ίδια τη νεολαία, τη νεολαία που μπορεί και θα καταφέρει να περιγράψει και να αγωνιστεί για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, οικολογική καταστροφή. Σε αυτή την κατεύθυνση, η νεολαία κομμουνιστική απελευθέρωση να κάνει τολμηρά βήματα για τον κομμουνιστικό μετασχηματισμό της και την οικοδόμηση κομμουνιστικού ρεύματος στη νεολαία.

2019-2020 Από την ΑΣΟΕΕ στην πανδημία πάντα Ενεργοί Με την εκλογή της ΝΔ και τις εξαγγελίες της Ν. Κεραμέως για το άσυλο και τα επερχόμενα νομοσχέδια, η νεολαία βγαίνει ξανά στους δρόμους του αγώνα ήδη από το καλοκαίρι 2019. Η ένταση της καταστολής δεν τρομοκρατεί την αγωνιζόμενη νεολαία. Κορυφαία στιγμή τα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ. Με καθοριστική τη συμβολή της νΚΑ, εκατοντάδες φοιτητές/τριες σπάνε το αυταρχικό λοκ-άουτ λίγες ημέρες πριν τον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου. Κύμα αλληλεγγύης από όλη τη νεολαία και τον λαό, σκληρή καταστολή και διώξεις. Μαζικά συντονιστικά γενικών συνελεύσεων, πανελλαδικές διαδηλώσεις, κοινή ανατρεπτική δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων, ένα φθινόπωρο βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες κάθε κυβέρνησης. Η νΚΑ ήταν αιμοδότης όλων αυτών των αγώνων, δίνοντας πολύ μεγάλες μάχες από τα πανεπιστήμια, ως τους δρόμους και τα δικαστήρια. Βγήκαμε νικητές και πιο δυνατοί! Τον Φλεβάρη του 2020 με την πανδημία να ξεσπά, το ΝΑΡ και η νΚΑ από την πρώτη στιγμή είπαν πως παραΜένουν Ενεργοί, κόντρα τόσο στην κυβερνητική πολιτική όσο και στον ανορθολογισμό. Από τις θεωρητικές επεξεργασίες για τα όσα οδήγησαν στην πανδημία, τη δράση μέσα από τα σωματεία για την δικαιώματα των εργαζόμενων, ως τα καλάθια αλληλεγγύης στις γειτονιές και την πρωτοβουλία «Μένουμε Ενεργοί». Η νΚΑ και το ΝΑΡ πήραν πρωτοβουλίες για να σπάσουν τις αντιλαϊκές απαγορεύσεις

δ διαδηλώσεων, με πρώτη μαζική διαδήλωση τη Πρωτομαγιά του 2020. Τέθηκαν οι βάσεις την γ τη μαζική επανεμφάνιση του λαϊκού κινήγια μ ματος, κάτι που αποτυπώθηκε στην παλλαϊκή διαδήλωση για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής στις 7/10 στο Εφετείο. Το αποκορύφωμα μιας μάχης που κράτησε δεκαετίες και θα συνεχίσει καθώς ο καπιταλισμός γεννά και συντηρεί το φ φασιστικό φίδι. Παρά τις απαγορεύσεις και την καταστολή, το Πολυτεχνείο τιμήθηκε στους δρόμους, με α αγωνιστές σε όλη την Ελλάδα να διαδηλώνουν, τη τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, εν μέσω του νέου κύματος της πανδημίας, για Ψωμί-ΥγείαΠαιδεία-Ελευθερία. Η καταστολή, οι διώξεις, τα υπέρογκα χρηματικά πρόστιμα που καλύφθηκαν από τη λαϊκή αλληλεγγύη, έδωσαν μεγάλη πείρα και δύναμη, ενώ η συνέχεια δόθηκε και την 6η Δεκέμβρη με συγκεντρώσεις σε γειτονιές σε πόλεις και στην Αθήνα και στην επαρχία.

2021 Lockdown, νεολαιίστικη έκρηξη και 5ο Συνέδριο Μέσα στην πανδηνδηια μία και την άθλια εγκληματική διαχείριση της, η κυβέρνηση προωθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη και την είσοδο της αστυνομίας ια. στα πανεπιστήμια. λέ παραμέέ Σχολεία και σχολές νουν κλειστά για έναν χρόνο με την εφαρμογή του ταξικού μέτρου της τηλεκπαίδευσης. Η νεολαία, με την πρωτοπόρα δράση της ΕΑΑΚ και της νΚΑ ξαναβγαίνει στους δρόμους, ενώ η ωμή βία που δέχονται οι φοιτητές στο ΑΠΘ φέρνει ορμητικό νεολαιίστικο ποτάμι σε όλη τη χώρα. Ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων με πρόσχημα την πανδημία εντείνεται με αποκορύφωμα τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης και το «Πονάω» του νέου στην πλατεία.Μαζικότατες διαδηλώσεις ξεσπούν σε κάθε γειτονιά, ακόμα και σε πόλεις του εξωτερικού. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της ΝΔ επιτίθεται στη νεολαία και τον λαό, που η πολύπλευρη κρίση του καπιταλισμού δημιουργεί κύματα αντιστάσεων και ερωτημάτων για τη δυνατότητα μιας άλλης πολιτικής και μιας άλλης κοινωνίας, που οι θυελλώδεις εξελίξεις της επιστήμης δείχνουν ότι αυτή η κοινωνία μπορεί να υπάρξει, που το προηγούμενο «πείραμα» των «αριστερών κυβερνήσεων», που δεν αμφισβητούν τον καπιταλισμό, σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική έδειξε τα όριά του και οδήγησε μεγάλα κινήματα σε υποχώρηση και ήττα, ήρθε η ώρα για μια πραγματική «εναλλακτική λύση», για μια αντικαπιταλιστική απάντηση με όραμα και κατεύθυνση τον κομμουνισμό της εποχής μας. Με αυτά τα ερωτήματα φιλοδοξεί να αναμετρηθεί το 5ο συνέδριο της νΚΑ, με στόχο την αναβαθμισμένη συμβολή των δυνάμεων της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης, όπου ο πρωταγωνιστικός ρόλος δεν μπορεί παρά να ανήκει στους ίδιους τους αγωνιστές και τους εργαζόμενους, καταστάλαγμα των εμπειριών και της ωριμότητάς τους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Η τηλεόραση, τα ριάλιτι και οι άνθρωποι ως σεξουαλικά προϊόντα

από τις κάμερες

ποιόν και το περιεχόμενο των σατιρικών εκπομπών, των ριάλιτι και των σόου. Ο –πρώην πια– παρουσιαστής απομακρύνθηκε από τη συγκεκριμένη εκπομπή όχι γιατί ήταν γενικά γνωστό σε όλους στην παραγωγή πως επί χρόνια είχε ως τακτική να παρενοχλεί σεξουαλικά γυναίκες, αλλά και επειδή ξεσκεπάστηκε ότι διατηρούσε στο διαδίκτυο, ακόμη και μετά τη μήνυση εναντίον του, σειρά πορνογραφικών βίντεο. Δεν ήταν, λοιπόν, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ανοίγουν με έμμια ακόμη υπόθεση «εκδιφαση το θέμα των ευθυνών όλο το κητικού πορνό» (revenge προηγούμενο διάστημα, επισημαίporn) που εξαπλώνεται ως νοντας πως για μια ακόμη φορά καμάστιγα στα ψηφιακά δίλούνται να πληρώσουν μόνο αυτοί κτυα. Είναι κάτι που αγγίτην αποτυχία του σχεδιασμού για τα ζει τη δομή, τη λειτουργία ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα χωρίς και το στήσιμο ολόκληρης καμία δέσμευση για διατήρηση των της ιδιωτικής τηλεόρασης. Ο παρουσιαστής, άλλωστε, θέσεων εργασίας. Για την εφαρμογή ένιωθε παντοδύναμος υπό της εθελούσιας εξόδου, όπως όλα την «προστασία» του λαδείχνουν, θα δοθεί σιωπηρά παράμπερού τηλε-σκηνικού. ταση ολίγων ημερών. Μετά, δε, την Ως κατεξοχήν χώρος Αυγή, θα ακολουθήσει κάτι ανάλογο σκηνοθετημένου θεάμαστον σταθμό. τος, η τηλεόραση θα είχε πολλά να καταθέσει στο κεφάλαιο των «σεξουαλικών παρενοχλήσεων». Κι όμως, ο χώρος αυτός έμεινε παντελώς εκτός των σαρωτικών αποκα-

Μαζί με τη «βόμβα» που έσκασε στα πλατό του κόσμου του θεάματος και της ψυχαγωγικής τηλεόρασης, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του «δράστη» και παρουσιαστή της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Ράδιο Αρβύλα», Στάθη Παναγιωτόπουλου, φούντωσε πάλι η συζήτηση για το

ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την Αυγή και τον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο. Η ηγεσία ήταν σαφής, επιμένει στο σχέδιο της εθελούσιας εξόδου πολλών δημοσιογράφων από την εφημερίδα, επειδή δεν σκοπεύει να πληρώνει για τα ΜΜΕ και στοχεύει στη μείωση της εμβέλειάς τους. Σκοπεύει να περικόψει κατά 40% τη χρηματοδότηση για λειτουργία εφημερίδας και ραδιοφώνου, ρίχνοντας το βάρος μόνο στους εργαζόμενους!

ΤΥΠΙΚΑ, τα στελέχη της εταιρείας Left media και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν σε εργαζόμενους και ΕΣΗΕΑ πως το όποιο σχέδιο της επόμενης ημέρας θα κριθεί από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου. Η εικόνα, ωστόσο, προβάλλει με μεγάλη ευκρίνεια. Ακόμη κι αν διατηρηθεί το καθημερινό φύλλο, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει εγγύηση, θα συρρικνωθεί σε 24 σελίδες, θα μειωθούν ή εξαφανισθούν πολλά ρεπορτάζ…

λύψεων στο πλαίσιο του κινήματος #metoo που ξέσπασε πέρυσι. Άχνα δεν ακούστηκε για αυτά που πολλοί γνωρίζουν, αυτά που κινούν τα νήματα μιας πετυχημένης καριέρας στην TV. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Η ίδια η εκπομπή του «Ράδιο Αρβύλα» στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις χοντροειδείς-κακόγουστες πλάκες της, στην κλασική φρασεολογία υποβιβασμού και ευτελισμού του γυναικείου φύλου. Το μοντέλο της πολύ πετυχημένης τηλεοπτικής παρουσίας για τις γυναίκες, αλλά και για πολλούς νέους άνδρες, είναι η αποδοχή του ρόλου τους ως «αντικειμένων» και «προϊόντων» προς διάθεση και πώληση — κι όχι μόνο σκηνοθετημένα στα πλατό. Ένα μοντέλο που οφείλουν να αποδεχtούν όλοι όσοι θέλουν να κάνουν «καριέρα», που ενισχύεται με το περιεχόμενο των ριάλιτι σόου, στα οποία το γυμνό, ο ευτελισμός, η απαξίωση της προσωπικότητας αποτελούν ύψιστο κριτήριο εμπορικότητας. Κι από την εμπορική διάθεση των «προσώπων - σεξουαλικών προϊόντων» ως την σεξουαλική παρενόχληση και εκπόρνευση, μεσολαβεί ένας δρόμος σιωπής...

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Ποινή φυλάκισης 10 μηνών επέβαλε το στρατοδικείο Λάρισας στον φαντάρο που αρνήθηκε να συνεχίσει να φυλάει σκοπιά λίγο πριν καταρρεύσει από υπερκόπωση και επέστρεψε στο θάλαμό του ζητώντας την αντικατάστασή του. Πρόκειται για μια προδήλως εσφαλμένη απόφαση, μετά από μία δίκη-εξπρές με πολλά ερωτηματικά, όπου η έδρα στην ουσία εμπόδιζε την υπεράσπιση και τους μάρτυρες να αναπτύξουν τις θέσεις τους. Για μία απόφαση που ανοίγει τις πύλες σε κάθε αυθαιρεσία οποιουδήποτε επιθυμεί να θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των στρατιωτών και των υφισταμένων του χαμηλόβαθμων στελεχών. Εμείς έχουμε εξηγήσει ήδη γιατί ο συνφάνταρος είναι αθώος. Η διαταγή για παραμονή του στην σκοπιά ήταν παράνομη, αφού στρεφόταν δίχως λόγο κατά της σωματικής ακεραιότητάς του αλλά και κατά της ίδιας της υπηρεσίας. Καθώς έφυ-

Ποινή φυλάκισης σε φαντάρο! ▸ Καταδίκη οπλίτη που αρνήθηκε να φυλάει σκοπιά λίγο πριν καταρρεύσει από υπερκόπωση γε λίγο πριν καταρρεύσει και το στέλεχος αναγκάστηκε να τον αντικαταστήσει και έτσι δεν βρέθηκε η σκοπιά με έναν λιπόθυμο, και συνεπώς μη δυνάμενο να την υπηρετήσει, στρατιώτη. Άλλωστε, το έννομο αγαθό που προστατεύει το στρατιωτικό ποινικό δίκαιο είναι η στρατιωτική υπηρεσία και όχι η στρατιωτική πειθαρχία (την οποία προστατεύει το πειθαρχικό δίκαιο). Η υπηρεσία προστατεύθηκε από την αντικατάσταση! Η στρατιωτική πειθαρχία δεν είναι άλλωστε απόλυτη και τυφλή υπακοή δεν οφεί-

λεται. Τα μοντέλα αυτά είναι εντελώς ξεπερασμένα και απάνθρωπα. Ευτυχώς, υπάρχει δυνατότητα έφεσης και ο πρώην συνάδελφος πρέπει να αθωωθεί! Διαταγή που προσβάλλει δίχως λόγο –αφού μπορούσε να υπάρξει αντικατάσταση– τη σωματική ακεραιότητα αλλά και απειλεί την ίδια τη ζωή του υφιστάμενου δεν είναι δεσμευτική και δημιουργεί ευθύνη του ανωτέρου. Οι φαντάροι και τα στελέχη δεν είναι πράγματα. Δεν υπακούν μηχανικά, δεν είναι έρμαια των ανωτέρων, δεν πεθαίνουν για ένα καπρίτσιο, έχουν τιμή και

αξιοπρέπεια. Πραγματικά, λοιπόν, η υπακοή σε τέτοια διαταγή ενός ανθρώπου με συμπτώματα υπερκόπωσης, θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατό του. Τα στρατοδικεία, με μέλη αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων, είναι ένας αναχρονιστικός θεσμός που οδηγεί σε περισσότερες αυθαιρεσίες απ’ ό,τι τα κοινά δικαστήρια και γι’ αυτό πρέπει να καταργηθεί, όπως έχει συμβεί σε πολλές χώρες. Δεν μπορούν αξιωματικοί να αποφασίζουν για τη φυλάκιση ή όχι των υφισταμένων τους. Το Αναθεωρητικό Δικαστήριο να αναλογιστεί το εσφαλμένο της απόφασης, την κρισιμότητά της για την εμπέδωση του κράτους δικαίου στις ένοπλες δυνάμεις και τις φωνές του δημοκρατικού κόσμου υπέρ της αθώωσης του φαντάρου και να ανατρέψει την απόφαση. Ο αγώνας συνεχίζεται. Είμαστε στο πλευρό του κατηγορούμενου και της οικογένειάς του.

Κοινωνία Μπάμπης Συριόπουλος

έφοδος της ομάδας των «Θεματοφυλάκων του Συντάγματος» και η απαγωγή του διευθυντή του 1ου Γυμνασίου στο Αιγίνιο Πιερίας, την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου, είναι η πιο κραυγαλέα περίπτωση μιας σειράς ανάλογων ενεργειών, «ελέγχων», «οχλήσεων», απειλών και τραμπουκισμών από συγκοινωνούσες και παράλληλες ακροδεξιές ομάδες σε σχολεία, νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα. Το πρόσχημα είναι η αντίθεση στην υποχρεωτικότητα της χρήσης μάσκας και επίδειξης πιστοποιητικών εμβολιασμού ή τεστ ανοσίας. Τελικά τα 11 μέλη της ομάδας που πήγε τον διευθυντή του σχολείου στο ΑΤ της περιοχής συνελήφθησαν και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για το κακούργημα της «αρπαγής από κοινού» και άλλα πλημμελήματα. Η οργάνωση δεν περιορίζεται στην Πιερία αλλά όπως παραδέχθηκε και ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Τάκης Θεοδωρικάκος «υπάρχουν και άλλοι πυρήνες σε όλη τη χώρα, κυρίως στο λεκανοπέδιο Αττικής και στη Βόρεια Ελλάδα». Παράλληλα, αποκαλύπτεται και η ύπαρξη δικτύων και υποδομών, όπλων, αυτοκινήτων κ.λπ. Την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου βρέθηκαν σε αστυνομικό έλεγχο, σε αγρόκτημα έξω από τη Θεσσαλονίκη, τρία ΙΧ αυτοκίνητα με τα διακριτικά των «Θεματοφυλάκων». Ο ένας από τους 11 συλληφθέντες για την αρπαγή του διευθυντή του σχολείου είναι απόστρατος αξιωματικός και οπαδός του Ηλία Κασιδιάρη. Οι ευφάνταστοι τίτλοι, ο ανορθολογισμός και ο παραλογισμός, η μεγαλομανία εύκολα οδηγούν στον χαρακτηρισμό τους ως γραφικών και γκροτέσκων ερασιτεχνών γελωτοποιών. Είναι κι αυτό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αρκεί να θυμηθούμε κάποιους άλλους γραφικούς δωδεκαθεϊστές της δεκαετίας του 2000 και πώς κατάφεραν με την ανοχή και την αρωγή του κράτους να συγκροτήσουν τάγματα εφόδου που χτυπούσαν, τρομοκρατούσαν και δολοφονούσαν μέρα μεσημέρι για χρόνια μέχρι την καταδίκη τους τον

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Θεματοφύλακες του φασισμού στο όνομα της ελευθερίας Οι ακροδεξιοί φασίστες «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» και «Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς» αποτελούν εκφραστές του αντιεπιστημονικού ανορθολογισμού και τροφοδοτούνται από τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό του σύγχρονου καπιταλισμού. Οκτώβρη του 2020. Πολλοί πανηγύριζαν τότε για την οριστική νίκη του «δημοκρατικού τόξου», αρνούμενοι τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό του σύγχρονου καπιταλισμού με την ακροδεξιά και τον φασισμό. Ο επίσημος και «σοβαρός» εθνικισμός της αστικής τάξης, του κράτους της και των κομμάτων της περιλαμβάνει αναπόφευκτα και την ακροδεξιά φασιστική εκδοχή του. Το αστικό κράτος, σε περίοδο

κρίσης, ποτέ δεν παραιτείται από τη χρησιμοποίηση ποικιλώνυμων ταγμάτων εφόδου. Μπορεί να τα περιορίζει ενίοτε, αλλά ποτέ δεν καταργεί τις προϋποθέσεις για την ύπαρξή τους. Η ανοχή της αστυνομίας απέναντί τους είναι προφανής και στην περίπτωση του γυμνασίου του Αιγίνιου Πιερίας. Είκοσι περίπου μέρες πριν την απαγωγή του διευθυντή, οι «θεματοφύλακες» έκαναν εφόδους στο σχολείο, απειλούσαν χωρίς η αστυ-

Ο εκκλησιαστικός σκοταδισμός είναι βασική δεξαμενή για τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου

∆ιώχνουν τους πρόσφυγες από τον Ελαιώνα «Ρατσιστική, κυνική κι απάνθρωπη» χαρακτηρίζει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα την απόφαση που πάρθηκε στο δημοτικό συμβούλιο τη Δευτέρα 13/12, με πρωτοβουλία της δημαρχίας Μπακογιάννη, με την οποία δρομολογείται η εκδίωξη των προσφύγων από το καμπ του Ελαιώνα. Όπως απροκάλυπτα είπε ο Κώστας Μπακογιάννης, η παρουσία του στρατοπέδου «δεν συνάδει» με την «ανάπλαση» της περιοχής, η οποία περιλαμβάνει το νέο γήπεδο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, διάφορους χώρους επισιτισμού και εμπορίου, mall κ.λπ. «Εκατοντάδες προσφυ-

γόπουλα που πάνε καθημερινά στα σχολεία θα διακόψουν βίαια τη φοίτησή τους. Γυναίκες μόνες με παιδιά, άνθρωποι ανάπηροι και ασθενείς, οικογένειες ολόκληρες θα οδηγηθούν στα στρατόπεδα-φυλακές στα νησιά, τόπους εξορίας και πλήρους απομόνωσης», σημειώνει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. «Οι εργαζόμενοι και η νεολαία δηλώνουμε με καθαρότητα ότι στην Αθήνα, πόλη της αλληλεγγύης και της ελευθερίας, είναι καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες και οι προσφύγισσες! Μια αγκαλιά αλληλεγγύης για όλες και για όλους!», καταλήγει.

νομία να κάνει τίποτα. Ο Νίκος Φίλης, τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, απέδωσε τη δράση των ακροδεξιών στην Πιερία και στη Βόρεια Ελλάδα στην «έξαλλη και ανεύθυνη πολιτική της ΝΔ για το Μακεδονικό», που φλερτάριζε με την εθνικιστική εκστρατεία για το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας. Μάλλον θα ξέχασε τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην εθνικιστική υστερία ενάντια στους «εργαλειοποιημένους» πρόσφυγες τον Μάρτη του 2020 και την ανοχή του στους αυτόκλητους πολιτοφύλακες που αλώνιζαν στον Έβρο. Η πάγια σύμφυση του ελληνικού κράτους με την εκκλησία, με τις –αποδεκτές από τις ελληνικές κυβερνήσεις– παρεμβάσεις της στην εκπαίδευση, τροφοδοτεί συνεχώς τον αντιεπιστημονικό ανορθολογισμό που βρίσκεται στον πυρήνα κάθε θρησκείας. Αυτή η «κοινωνική ακροδεξιά» των συλλόγων εφέδρων και αποστράτων, των εν ενεργεία σωμάτων ασφαλείας με την ασυδοσία και την ατιμωρησία του δόγματος του νόμου και της τάξης, ο κρατικά κατευθυνόμενος εθνικισμός και ρατσισμός, ο εκκλησιαστικός σκοταδισμός είναι η δεξαμενή από την οποία αναδύονται τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου. Οι «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» και οι «Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς» επικαλούνται το ακροτελεύτιο άρθρο 120 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η τήρησή του «επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Οι παρατρεχάμενοι των μηχανισμών της εξουσίας, η σάρκα από τη σάρκα των δυνάμεων καταστολής μιλάνε για αντίσταση ενάντια στους «σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας». Και όχι μόνο αυτό, μιλάνε στο όνομα της ελευθερίας του ανθρώπου· «κανείς δεν μπορεί να του “πειράξει” ή/και ελέγξει την ζωήν χωρίς την δικήν του συγκατάθεσιν», λένε, δείχνοντας τη σύνδεση της σύγχρονης ακροδεξιάς με την αποθέωση του απομονωμένου ατόμου.

16 ΣΜΤ

Απέλυσαν εργαζόμενο σε ρεπό ▸ Επειδή… «δεν ανταποκρίθηκε έγκαιρα»

Για εκδικητική απόλυση κατηγορεί την εργοδοσία της Planet Fruits το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), καθώς προχώρησε σε απόλυση εργαζόμενου τεχνολόγου και μέλους του σωματείου, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ο εργαζόμενος απολύθηκε, επειδή την ημέρα που είχε ρεπό δεν ανταποκρίθηκε έγκαιρα σε απαίτηση της εταιρείας για συνομιλία σε σχετική ηλεκτρονική εφαρμογή, ώστε να προγραμματίσει συνάντηση για την επόμενη ημέρα και μάλιστα σε χρόνο εκτός του ωραρίου του. Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών ζητά την άμεση επαναπρόσληψη του απολυμένου και πραγματοποίησε κινητοποίηση την Πέμπτη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Μοσχάτο. Οι πρακτικές που εφαρμόζονται στην Planet Fruits, σύμφωνα με το ΣΜΤ, αποτελούν προάγγελο της κατάστασης που θέλουν να επικρατήσει στους εργασιακούς χώρους με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Αποτελούν συχνό φαινόμενο στη συγκεκριμένη εταιρεία τα ωράρια-λάστιχο, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η έλλειψη μέτρων ασφαλείας στον χώρο εργασίας, η παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Χαρακτηριστικά, οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν καθημερινά σε φωτογραφική απεικόνιση κατά την προσέλευσή τους στον χώρο εργασίας αντί χρήσης κάρτας. Επίσης, ανασφάλιστος εργαζόμενος που τραυματίστηκε εν ώρα δουλειάς, έμεινε εκτός εργασίας, απλήρωτος για αρκετές μέρες, χωρίς να μπορεί να λάβει αναρρωτική άδεια.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ

Ολύβια Τζιουβάρα*

Και τώρα αγώνας για κλαδική σύμβαση! ▸ Μεγάλη συμμετοχή με πάνω από 400 ψηφίσαντες, πρώτη δύναμη το LABour

άποιες στιγμές της ιστορίας, ένας εργαζόμενος λέει: «Δεν είμαι μόνη ή μόνος μου στον κάθε τυχόντα χώρο εργασίας. Είμαστε μαζί. Είμαστε πολλοί. Έχουμε κοινές ανησυχίες και προβλήματα». Αυτή η συνειδητοποίηση, όταν γίνεται πράξη με την οργάνωση σε σωματείο, αποτελεί μια μικρή τομή στην πάλη, στη συνείδηση, στην αλληλεγγύη και κυρίως στη δυνατότητα διεκδίκησης της καλυτέρευσης της ζωής μας. Μία τέτοια τομή ζούμε αυτή τη στιγμή με τη δημιουργία του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που θα καλύπτει το πιο πληττόμενο κομμάτι του κλάδου, πράγμα που υπήρξε βασικός στόχος του σχήματός μας (LABour). Ζούμε τη δημιουργία του σωματείου διεκδίκησης των αναγκών μας, εντάσσοντας το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο, αρνούμενοι τα ιδεολογήματα της εργοδοσίας περί εκπαιδευόμενων και όχι εργαζόμενων. Τη δημιουργία του σωματείου που συνενώνει ενεργούς συμβασιούχους, «μπλοκάκια», την εκ περιτροπής αμειβόμενη εργασία, την αφανή και μαύρη εργασία, τους υποψήφιους διδάκτορες,

το βοηθητικό ερευνητικό προσωπικό. Τη δημιουργία του σωματείου μέσω του οποίου όλες αυτές οι κατηγορίες θα παλέψουμε μαζί για αναγνώριση της εργασιακής μας ιδιότητας, για μισθό, ωράριο, ασφάλιση και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής. Η δημιουργία του σωματείου επισφραγίστηκε με τις εκλογές που διεξήχθησαν 10, 11 και 12 Δεκεμβρίου σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα. Με περίπου 600 μέλη και πάνω από 400 ψηφίσαντες έκλεισε η εκλογική διαδικασία που ανέδειξε το LABour - Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα πρώτη δύναμη, με 159 ψήφους και 3 έδρες. Ακολούθησε το σχήμα Αντίθεση με 123 ψήφους (3 έδρες), το

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΦΚ

Δίκτυο με 79 ψήφους (2 έδρες) και η Ελευθεριακή Παρέμβαση στην Έρευνα με 62 ψήφους (1 έδρα). Μόνο αισιοδοξία μπορεί να μας γεμίσει η μεγάλη συμμετοχή, ενώ είναι και η πραγματική απόδειξη ότι ένα σωματείο σε αυτόν τον κλάδο είναι αναγκαίο. Φυσικά, πέραν της εκλογικής διαδικασίας, σημασία έχει η επόμενη μέρα για το σωματείο. Προφανώς τα περίπου 600 μέλη είναι ένα δείγμα μόνο των εργαζομένων του κλάδου, ένα δείγμα μόνο του κόσμου που εργάζεται στις συνθήκες που περιγράφουμε και έχουμε περιγράψει εδώ και πολύ καιρό. Άρα, μέσα στους στόχους του σωματείου δεν μπορεί παρά να

είναι η αύξηση της μαζικότητάς του και ταυτόχρονα της «ορατότητάς» του στα ερευνητικά κέντρα και τα Πανεπιστήμια. Μακροπρόθεσμος στόχος και η ουσία του σωματείου είναι η σύναψη κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Βάζουμε ψηλά τον πήχη, γιατί ξέρουμε ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε πραγματικά να βελτιώσουμε τις ζωές μας, να μην ζούμε σε ένα καθεστώς κυνηγιού υποτροφιών-προγραμμάτων κ.ο.κ. Αυτό σημαίνει ότι το επόμενο διάστημα θα οριστεί, μέσα από το σωματείο και τις γενικές του συνελεύσεις, μια ομάδα εργασίας που θα ασχολείται ακριβώς με αυτό το ζητούμενο. Με ποιον τρόπο, από ποιον, με ποια μέσα πίεσης θα συνάψουμε συλλογική σύμβαση εργασίας. Βέβαια, είναι προφανές ότι τα προβλήματα του κλάδου δεν θα λυθούν από τη μία μέρα στην άλλη, γι’ αυτό και θέλουμε το σωματείο να είναι ασπίδα και σπαθί του/της κάθε εργαζόμενου/ης στους χώρους δουλειάς, ένα μέσο επιβολής των πραγματικά αυτονόητων, ενάντια σε κάθε λογής εργοδοτικές αυθαιρεσίες που θα συμβαίνουν. *Μέλος LABour - Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα

Κωνσταντίνα Θεοχαροπούλου

Μήνυμα μαζικοποίησης του συλλόγου

ήνυμα μαζικοποίησης και ενίσχυσης του σωματείου έστειλε η ολοκλήρωση των εκλογών του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) την περασμένη Κυριακή. Αυτές ήταν οι πρώτες εκλογές του νέου κλαδικού ΣΕΦΚ και αποτέλεσαν σημαντικό βήμα για την ανασυγκρότηση του σωματείου και τη νικηφόρα προοπτική των αγώνων των εργαζόμενων στην ιδιωτική εκπαίδευση. Η πορεία που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο με την ψήφιση των νέων καταστατικών αρχών του σωματείου, σφραγίστηκε από το επιτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα, τις μαζικές νέες εγγραφές, ειδικά νεότερων συναδέλφων, αλλά και τη συμ-

μετοχή για πρώτη φορά στις διαδικασίες του ΣΕΦΚ συναδέλφων από τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, τα ΙΕΚ και τους άλλους χώρους της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όλα αυτά αναδεικνύουν τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή, το επόμενο διάστημα, όλων εκείνων που μέχρι σήμερα δεν είχαν φωνή! Στην περίοδο της ατομικής ευθύνης, όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων χτυπιούνται αλύπητα από κυβέρνηση και εργοδοσία, οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική εκπαίδευση απέδειξαν ότι ο μόνος δρόμος είναι αυτός της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης. Η μετεξέλιξη του ΣΕΦΚ σε κλαδικό σωματείο σηματοδοτεί μία

νέα αρχή για τη λειτουργία και τη δράση του. Τα αποτελέσματα των εκλογών, μας γεμίζουν αισιοδοξία αλλά και ευθύνη για το μέλλον. Για τη διαμόρφωση αγωνιστικού σχεδίου σε όλους τους κλάδους της ιδιωτικής εκπαίδευσης, για την υπογραφή ΣΣΕ, για αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Γιατί για εμάς, η ουσιαστική ενότητα των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί δύναμη και όπλο απέναντι στην εργοδοσία. Μακριά από τις λογικές «καθαρότητας» των σωματείων ή ακόμα και της ίδιας της ομοσπονδίας. Με μαζικό, μαχητικό και ισχυρό σωματείο για να πετύχουμε τώρα νίκες απέναντι στη βάρβαρη επίθεση ΕΕ, κυβέρνησης, εργοδοτών.

Κοινωνία

τις 28 Νοεμβρίου του 2016 η 22χρονη Λίνα Κοεμτζή ανέβηκε στον ένατο όροφο της φοιτητικής εστίας του ΑΠΘ «για να κάνει ένα τσιγάρο». Λίγο αργότερα, έπεσε στο κενό. Άφησε την τελευταία της πνοή στο Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου». Η νεαρή φοιτήτρια από τα Γιαννιτσά, επί χρόνια πάλευε με εκβιαστές και κακοποιητές που, μετά την πρώτη διαρροή φωτογραφιών της, την προσέβαλαν, την απειλούσαν και την εκβίαζαν. Τελικά, η 22χρονη έβαλε τέλος στη ζωή της, μην μπορώντας να συνεχίσει την άνιση αναμέτρηση. Η τραγική ζωή και το τέλος της Λίνας Κοεμτζή έφεραν για λίγο στο προσκήνιο το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης δια της δημοσιοποίησης προσωπικών στιγμών στο διαδίκτυο. Μετά, η υπόθεση ξεχάστηκε. Η συγκίνηση των μεσημεριανών εκπομπών εξαντλήθηκε, επιστρέφοντας μετά από μια σύντομη ανάπαυλα στο «τσίγκλισμα» των πιο καθυστερημένων ανθρώπινων ενστίκτων. Έτσι, τρία χρόνια αργότερα, στις 8 Νοεμβρίου του 2019, το πάνελ στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα θα προχωρούσε, ανάμεσα σε χαχανητά, σε live αναπαράσταση της ασέλγειας κατά φοιτήτριας στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Έναν χρόνο αργότερα, το φθινόπωρο του 2020, μια διαδικτυακή καμπάνια κατάφερνε να αποκλείσει στην Ελλάδα το chatpic, μια πλατφόρμα «φιλοξενίας» και διασποράς ερωτικών φωτογραφιών και βίντεο που δημοσιοποιήθηκαν χωρίς τη συγκατάθεση των θυμάτων. Την ίδια χρονιά άρχισαν να καταγράφονται επισήμως οι καταγγελίες για εκδικητικό πορνό (revenge porn). Μόλις έναν χρόνο μετά, το 2021, οι καταγγελίες για δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο υλικού σεξουαλικού περιεχομένου χωρίς συγκατάθεση παρουσιάζουν αύξηση 66%, με 3 στους 10 θύτες να χρησιμοποιούν το υλικό για να εκβιάσουν το θύμα. Σε αυτό το φόντο, τη Δευτέρα 13 Δε-

ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Γιώργος Μουρμούρης

Επίθεση μέχρι θανάτου στην υπόσταση και τα σώματα των γυναικών ▸ ∆ολοφονίες, βιασμοί, «εκδικητικό πορνό» και εκβιασμοί

κεμβρίου ήρθε στη δημοσιότητα η γνωστή πλέον καταγγελία για τον συντελεστή της σατιρικής εκπομπής «Ράδιο Αρβύλα», Στάθη Παναγιωτόπουλο. Η 30χρονη πλέον γυναίκα βιώνει εδώ και χρόνια έναν εφιάλτη, μετά τη δημοσιοποίηση προσωπικών της στιγμών με τον θύτη, ο οποίος μάλιστα δεν ανήρτησε το υλικό για εκδίκηση, αλλά ενόσω διατηρούσε σχέση με το θύμα. Τα 24ωρα που ακολούθησαν, το ερώτημα αν γνώριζαν ή όχι οι υπόλοιποι συντελεστές της σατιρικής εκπομπής το ποιόν του συναδέλφου τους κινδύνευσε να μονοπωλήσει τη δημόσια συζήτηση, επισκιάζοντας το βασικό ζήτημα: Την

επαναφορά στο προσκήνιο του θέματος της σεξουαλικής (ψυχολογικής) κακοποίησης μέσω διαδικτύου. «Πρόκειται για σεξουαλική κακοποίηση, γιατί δεν είναι μόνο από εκδίκηση που συμβαίνει αυτό», ανέφερε σε ραδιοφωνική της συνέντευξη την Τετάρτη η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη, που έχει ασχοληθεί με αντίστοιχες υποθέσεις. Σχολιάζοντας τα κίνητρα των δραστών, ανέφερε ότι ξεκινούν από συμπλέγματα και φτάνουν μέχρι δολοφονική πρόθεση κατά γυναικών των οποίων «ανεβάζουν τα στοιχεία τους, τη διεύθυνσή τους, το σχολείο στο οποίο πηγαίνουν ανήλικα κορίτσια και καλούν σε βιασμούς».

Περιγράφοντας τη λειτουργία των ιστοτόπων όπου αναρτάται πορνογραφικό υλικό χωρίς συγκατάθεση, η Αντωνία Λεγάκη ανέφερε ότι «στις πλατφόρμες αυτές δρουν κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων, ενηλίκων και ανηλίκων. Και σε ζωντανή διάδραση: Στο chatpic για παράδειγμα οι δράστες ζωντανά μπροστά μας έλεγαν “φέρε την τάδε”, “βάλε τη φωτογραφία της τάδε”, “είναι από το τάδε σχολείο”, “είναι από εκείνο το μέρος”, “είναι η τάδε διεύθυνση” ή “θα είναι αυτές οι φωτογραφίες online για 15 λεπτά”». «Πρέπει να απαιτήσουμε από τις αρχές να εξασφαλίσουν ότι καμία από αυτές τις πλατφόρμες δεν θα μπορεί να ανεβάζει υλικό αν προηγουμένως δεν έχει ένα πρόγραμμα που να εξασφαλίζει ότι δεν μπορεί να αναρτηθούν προσωπικές στιγμές τρίτου. Σε θεσμικό επίπεδο θα πρέπει τα δικαστήρια σήμερα να εφαρμόζουν περισσότερες από μία διατάξεις (κατά των θυτών), καθώς με μία πράξη ο δράστης διαπράττει πολλαπλά αδικήματα. Και βέβαια η κυβέρνηση πρέπει να θεσπίσει μια διάταξη που να περιγράφει ολοκληρωμένα το έγκλημα», ανέφερε η Αντωνία Λεγάκη. Η ψυχολογική, ηθική και νομική στήριξη των θυμάτων αποτελεί σημείο-«κλειδί» για να μην υπάρξει στο μέλλον άλλη γυναίκα που θα βάλει τέλος στη ζωή της, μη μπορώντας να διαχειριστεί τις προσβολές, τους εκβιασμούς και τις επιθέσεις. Για να μην υπάρξει καμία άλλη Λίνα Κοεμτζή.

ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ

Άλλες δύο γυναίκες δολοφονημένες

ο ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης δια της δημοσιοποίησης φωτογραφιών και βίντεο χωρίς συναίνεση ήρθε να προστεθεί στο «μαύρο» υπόστρωμα της «πανδημίας» γυναικοκτονιών. Μέσα σε μία μόλις εβδομάδα δύο ακόμη γυναίκες έπεσαν νεκρές από ανθρώπους που «είχαν τα κλειδιά του σπιτιού τους». Την προηγούμενη εβδομάδα στην Αλεξανδρούπολη, η 29χρονη Τζεβριέ Εδινερλί άφησε την τελευταία της πνοή μετά από άγριο ξυλοδαρμό από τον 31χρονο σύζυγό της. «Διαπιστώθηκε ρήξη ήπατος και αμέσως μπήκε στο χειρουργείο. Συνολικά έγιναν 4 χειρουργεία και στο τελευταίο χειρουργείο έγινε η ηπατεκτομή», ανέφεραν οι γιατροί. Μετά από τέσσερις ημέρες στην εντατική, η Τζεβριέ κατέληξε από ρήξη ήπατος και σπλήνας. «Πρόκειται για πολλαπλές θλάσεις-ρήξεις ήπατος από θλων όργα-

νο. Τέτοια χτυπήματα συναντώνται σε τροχαία. Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη πλήξης», ανέφερε ο ιατροδικαστής που εξέτασε τη σωρό, αποτυπώνοντας το μέγεθος της βίας που υπέστη η γυναίκα. Λίγες ημέρες αργότερα, τη Δευτέρα, μία 55χρονη γυναίκα έπεσε νεκρή από πυρά πυροβόλου όπλου έξω από ζαχαροπλαστείο στη Θεσσαλονίκη. Οι πρώτες πληροφορίες ήθελαν τη δράστιδα να είναι γυναίκα, ωστόσο γρήγορα αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για την 17η γυναικοκτονία για το 2021 στην Ελλάδα. Τη γυναίκα σκότωσε με καραμπίνα ο πρώην σύζυγός της, ο οποίος ταξίδεψε από τα Τρίκαλα για να της αφαιρέσει τη ζωή. Συγγενείς της 55χρονης ανέφεραν πως ο 56χρονος γυναικοκτόνος κακοποιούσε επί χρόνια την 55χρονη, ενώ την είχε απειλήσει και με μαχαίρι. Η ίδια βρήκε τη δύναμη να τον εγκαταλείψει πριν περίπου 4

χρόνια, ενώ τελευταία την φιλοξενούσε ο αδελφός της στη Νέα Μάδυτο της Θεσσαλονίκης. Την ψυχολογική κακοποίηση του εκδικητικού πορνό και γενικώς της δημοσιοποίησης εικόνων από ιδιαίτερες στιγμές χωρίς συγκατάθεση συνδέει με τις αλλεπάλληλες γυναικοκτονίες το ματωμένο νήμα της πατριαρχίας και των πατριαρχικών σχέσεων, που αντικειμενοποιούν την γυναικεία υπόσταση σε όλες της τις πλευρές, υπάγοντας και εξαρτώντας την από την ανδρική απόλαυση, επιθυμία, βούληση και βλέμμα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΣΜΤ

ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

Αντιδημοκρατικές πρακτικές από την ΕΣΑΚ

Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων ανοίγει δρόμους

Κοινωνία

Σοφία Στεφανίδου*

▸ 15 ΣΕΠΕ/ΕΛΜΕ συνεχίζουν απεργία-αποχή από την αξιολόγηση Μια απαράδεκτη πραξικοπηματική και αντικαταστατική μεθόδευση έγινε στις εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) με πρωταγωνιστή την ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ. Η ΕΣΑΚ (που είχε την πλειοψηφία στην εφορευτική επιτροπή) εγκαινίασε τη νέα θητεία του ΔΣ με παραβίαση του καταστατικού! Απαίτησε την εφαρμογή του νόμου 1264, που συχνά αποκλείει μικρότερες δυνάμεις από την κατανομή των εδρών, αντί να τηρήσει, ως όφειλε, το καταστατικό του σωματείου που προβλέπει δημοκρατική και χωρίς αποκλεισμούς κατανομή των εδρών. Η ΕΣΑΚ επικαλέστηκε την αστική νομιμότητα (!), που είναι τάχα υποχρεωμένες όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να τηρούν. Με την αντιδημοκρατική στάση της ΕΣΑΚ, στο παράρτημα του ΔΣ της Πάτρας «έφαγε» την έδρα από την Πρωτοβουλία Τεχνικών και στο κεντρικό ΔΣ η μία έδρα της Συσπείρωσης Τεχνικών (ΑΡΙΣ) πήγε στην Αγωνιστική Ριζοσπαστική Παρέμβαση (Συνάντηση, ΑΡΑΝ, ΛΑΕ κ.α.). Όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις καταδίκασαν την απαράδεκτη στάση της ΕΣΑΚ. Η ΕΣΑΚ ξέχασε ότι βρίσκεται σε ένα σωματείο που αψήφησε την αστική νομιμότητα προκειμένου να εκφράσει συνδικαλιστικά χωρίς αποκλεισμό όλους τους μισθωτούς τεχνικούς (συμπεριλαμβανομένου και των εργαζομένων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών) που αποκλείει ο νόμος 1264. Ξέχασε ακόμα πως η μη τήρηση της αστικής νομιμότητας από το ΣΜΤ δεν το εμπόδισε να κερδίσει σειρά αντιπαραθέσεων με την εργοδοσία, καταφέρνοντας ακόμη και την υπέρβαση νομοθετικών εμποδίων και την εργασιακή κάλυψη των εργαζομένων με δελτίο από τη συλλογική σύμβαση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αν μονίμως εφαρμοζόταν η ενισχυμένη αναλογική του νόμου 1264, η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών θα είχε πολλές φορές στο παρελθόν την απόλυτη πλειοψηφία στο ΔΣ, αλλά δεν επέλεξε ποτέ μια τέτοια αντιδημοκρατική επιλογή. Είναι, ωστόσο, η δεύτερη φορά που η ΕΣΑΚ καταπατά το καταστατικό (η πρώτη το 2007) για να αρπάξει μια έδρα. Αν η ΕΣΑΚ, χωρίς ουσιαστικό λόγο, επικαλείται την αστική νομιμότητα, τι στάση θα κρατήσει όταν η «αστική νομιμότητα» θα απαιτεί εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη; Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών θα σταθεί απέναντι στις εκφυλιστικές πρακτικές και θα συνεχίσει να παλεύει για έναν σωματείο μαζικό, μαχητικό και δημοκρατικό για όλους τους εργαζόμενους/ες.

νώ η κοινωνική πλειοψηφία βρίσκεται στα όρια της αν(τ) οχής μετά από δυο χρόνια υγειονομικής κρίσης, με την ακρίβεια και τις αυξήσεις να απειλούν την επιβίωση της εργατικής οικογένειας με την καθήλωση ή περικοπή μισθών και συντάξεων, η κυβέρνηση συνεχίζει με αμείωτη ένταση την επίθεσή της σε ό,τι απέμεινε από την περίοδο των μνημονίων, στα δημόσια αγαθά και τα εργατικά δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτής της γενικευμένης επίθεσης εντάσσεται και η λυσσαλέα επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση και στα συνδικάτα. Το δημόσιο σχολείο βρίσκεται πραγματικά σε μια κρίσιμη καμπή. Από τη

μια, συσσωρεύονται παθογένειες χρόνων (π.χ. χρόνια εγκατάλειψη υποδομών, ανυπαρξία μαζικών διορισμών, ένταση φαινομένων βίας) και, από την άλλη, η ραγδαία εξελισσόμενη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή του και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Απέναντι σε αυτή τη στρατηγική, οι εκπαιδευτικοί απάντησαν με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία στις 11/10 και στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση, βασικό όχημα επιβολής της. Ακριβώς τη στιγμή που το εκπαιδευτικό κίνημα, αψηφώντας απειλές και προσφυγές, έγινε επικίνδυνο και απειλητικό να ακυρώσει τα σχέδιά τους, χτυπήθηκε εκ των έσω. Οι ηγεσίες των ομοσπονδιών (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ, ΔΗΣΥ/ΠΕΚ) κήρυξαν τη λήξη της απεργίας και συντάχθηκαν πλήρως με την εκτελεστική και δικαστική εξουσία που την κήρυξε «παράνομη», με εργαλείο τις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη και με όπλο την επιβολή ισχύος. Την ευθύνη για τη συνολική αντιπαράθεση με το περιεχόμενο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, αλλά και της προσπάθειας να βάλουν τα σωματεία στο «γύψο», ανέλαβαν τα πρωτοβάθμια σωματεία, οχτώ στην αρχή και με τον αριθμό τους συνεχώς να διευρύνεται είναι πλέον 15 (ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης», «Γληνός», «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», «Κ. Σωτηρίου», «Περικλής», Ικαρίας-Φούρνων, ΕΛΜΕ Λάρισας, Χανίων, Φωκίδας, Σά-

μου, Ε΄ Αθήνας, Γ΄, Δ΄, Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Α΄ Κυκλάδων), κήρυξαν απεργία-αποχή, ενώ παίρνουν και πρωτοβουλίες για βάθεμα της συζήτησης και οργάνωσης ενός πολύμορφου αγώνα — όπως η πετυχημένη διαδικτυακή εκδήλωση ΣΕΠΕ-ΕΛΜΕ. Συνεχίζουν αυτό που στο παρελθόν κατέληξε ως συντονισμός των 77 ΣΕΠΕ/ ΕΛΜΕ και υποχρέωσε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΔΟΕ/ΟΛΜΕ να προκηρύξουν απεργία-αποχή. Ανοίγουν θαρρετά νέους δρόμους, υπερασπίζονται τον αυτοτελή τους ρόλο, ξαναγράφουν το «δίκαιο του αγώνα». Τώρα είναι η στιγμή να τοποθετηθούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που αναφέρονται στους αγώνες, δεν υπάρχει χρόνος αναμονής. Η μάχη της αξιολόγησης μπαίνει στη δεύτερη φάση και η δέσμευση μη εφαρμογής/ανατροπής του νόμου Χατζηδάκη πρέπει να αποδειχτεί στην πράξη. Τα προσχήματα της «καλής προετοιμασίας» και της επίκλησης στην «ενότητα και μαζικότητα» (ΠΑΜΕ) ή της αναμονής κήρυξης απεργίας-αποχής από τις ομοσπονδίες, εντείνουν το κλίμα ηττοπάθειας και υποταγής. Τα σωματεία πρέπει να συντονιστούν και να μπουν στη μάχη άμεσα, ανασυντάσσοντας τη βάση των εργαζόμενων που πλήγηκε σφοδρά από το ξεπούλημα, προκηρύσσοντας κι αυτά απεργία-αποχή, κόντρα στη στάση των ηγεσιών σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, που αρνούνται να την κηρύξουν και να προχωρήσουν σε αγωνιστική και απεργιακή κλιμάκωση. *Μέλος ΔΣ της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

33Ο ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΟΤΟΕ

Κυρίαρχος ο κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός

μεγάλη κυριαρχία των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων επιβεβαιώθηκε εκκωφαντικά στο 33ο συνέδριο της Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας (ΟΤΟΕ). Στις εκλογές για το 75μελές Γενικό Συμβούλιο έλαβαν: ΔΗΣΥΕ (επίσημη ΠΑΣΚΕ) 123 ψήφοι και 25 έδρες (από 162 και 28 στο συνέδριο του 2018), ΣΥΔΗΣΥ (ΔΑΚΕ και Γκιάτης) 90 ψήφοι και 18 έδρες (από 122 και 21), Νέα Πορεία (Χαρίτος-Eurobank) 44 ψήφοι και 9 έδρες (από 52 και 9), ΠΑΣΚΕ-Συνεργαζόμενοι (διάσπαση Παναγόπουλου) 40 ψήφοι και 8 έδρες (δε συμμετείχε το 2018), Συνδικαλιστική

Πρωτοπορία (σύλλογος πρώην Κύπρου-Πειραιώς/ΣΥΡΙΖΑ) 28 ψήφοι και 5 έδρες (από 30 και 5), ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) 19 ψήφοι και 4 έδρες (από 21 και 4), Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) 19 ψήφοι και 4 έδρες (από 19 και 3), Ανανέωση-Ενότητα (επιστημονικοί σύλλογοι) 5 ψήφοι και 1 έδρα )από 6 και 1),

Αγωνιστική Συνεργασία 5 ψήφοι και 1 έδρα (από 7 ψήφους και 1 έδρα). Η Αγωνιστική Συνεργασία στηρίχθηκε από αγωνιστές του μαχόμενου ταξικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αποχωρήσει από τον κλάδο πάνω από 8.00 εργαζόμενοι με τα προγράμματα εθελουσίων αποχωρήσεων-απολύσεων, αποτυπώθηκε ανάγλυφα στους αντιπροσώπους του συνεδρίου που φέτος ήταν 67 λιγότεροι (από 440 το 2018, 373 το 2021). Στα αξιοσημείωτα του συνεδρίου είναι ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις απέκλεισαν τον νεοσύστατο σύλλογο εργαζομένων στην Dovalue Greece που είναι η μεγαλύτερη εταιρεία διαχείρισης δανείων!

Κοινωνία ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ

Γιώργος Μητροβγένης*

Κυριάκος Νασόπουλος

Ανύπαρκτα έργα, άφαντος ο Μητσοτάκης ▸ Στο Πριν ο πρόεδρος ρητινοκαλλιεργητών και μέλος της Συνέλευσης Αγώνα

ήγε, δεν είδε –τίποτα και κανέναν κάτοικο– και απήλθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Τρίτη στις καμένες περιοχές της Βόρειας Εύβοιας. Τέσσερις ολόκληρους μήνες μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, επισκέφθηκε για πρώτη φορά το νησί, αλλά έδωσε το «παρών» μόνο στη φιέστα που στήθηκε στο ΕΠΑΛ Ιστιαίας με τη συμμετοχή πολυπληθούς κυβερνητικού «θιάσου» και εκπροσώπων του τοπικού κράτους. Εκεί όπου παρουσιάστηκε το περιβόητο «σχέδιο» που έχει καταρτίσει η επιτροπή για την ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς όσο «φάντασμα» ήταν την Τρίτη ο πρωθυπουργός στην Βόρεια Εύβοια, άλλο τόσο ανύπαρκτα είναι και τα έργα που έχουν γίνει για την ενίσχυση των κατοίκων και την αποκατάσταση των καμένων περιοχών. «Τέσσερις μήνες μετά δεν έχουμε λάβει ούτε ένα

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ

ευρώ αποζημίωση για τις καταστροφές σε μηχανήματα, αποθήκες και αμπέλια», καταγγέλλει στο Πριν ο Πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και Δασεργατών Ευβοίας Βαγγέλης Γεωργαντζής. «Το ίδιο ισχύει και για τους αγρότες, τους ελαιοπαραγωγούς και γενικότερα αρκετούς κλάδους που επλήγησαν από την φωτιά. Άλλοι πάλι έχουν πάρει κάποια χρήματα αλλά δεν έχουν αποζημιωθεί στο ύψος των ζημιών και των αναγκών τους», σημειώνει. Iσχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ έστησαν μπλόκο στους εκατοντάδες κατοίκους που είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία της Ιστιαίας, παρά τη συνεχή βροχόπτωση, με στόχο να προσεγγίσουν τον χώρο της κυβερνητικής φιέστας και να έχουν συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όμως, ο «πέτσινος» ηγέτης δεν ήθελε να έχει ούτε οπτική επαφή με τους κατοίκους. «Δυστυχώς δεν έχει αλλάξει απολύτως τίπο-

τα. Χάθηκαν δουλειές, καταστράφηκαν περιουσίες και ακόμα υπάρχουν κάτοικοι που δεν έχουν πάρει κάποια την προβλεπόμενη αποζημίωση για την καταστροφή των σπιτιών τους, ούτε όμως και την επιδότηση ενοικίου. Παράλληλα, μόνο στο οδικό δίκτυο έχουν γίνει επισκευές», μας λέει το μέλος της Συνέλευσης Αγώνα Βόρειας Εύβοιας και ρετσινάς στο επάγγελμα, Ευριπίδης Ζαφείρας. «Ακούω συνέχεια ότι έχουν αρχίσει τα αντιπλημμυρικά έργα. Σοβαρά και ουσιαστικά έργα δεν έχουν καν ξεκινήσει. Μην μπερδευόμαστε με τις κορμοδέσεις, οι οποίες είναι αντιδιαβρωτικά έργα και όχι αντιπλημμυρικά», τονίζει από την πλευρά του ο Βαγγέλης Γεωργαντζής. Μετά από συνεχείς διαπραγματεύσεις με εκπρόσωπο της αστυνομίας, επετράπη να περάσει μόνο μία αντιπροσωπεία τεσσάρων ατόμων από τους συγκεντρωμένους για να επιδώσει στον πρωθυπουργό ψήφισμα με τα αιτήματά τους. Τελικά τους δέχτηκε μόνο ένας σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ως… επίσημη κυβερνητική απάντηση επέλεξε, όπως καταγγέλλουν, να κάνει μονάχα ένα πλήρως απαξιωτικό σχόλιο προς την αντιπροσωπεία: «Ωραία! Κάνατε το κομμάτι σας. Διαλυθείτε ήσυχα τώρα!». «Το μόνο που λένε και ξαναλένε με τυμπανοκρουσίες είναι για την κατασκευή του οδικού δικτύου Χαλκίδας-Ιστιαίας που θα ολοκληρωθεί σε πολλά χρόνια και τον νέο χωροταξικό σχεδιασμό της περιοχής, για τον οποίο μάλιστα έχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Το θέμα είναι τι θα γίνει άμεσα, πώς θα ξαναζωντανέψει ο τόπος μας για να επιβιώσουμε εδώ», καταλήγει ο Ευριπίδης Ζαφείρας.

Ιωάννα Καρδάρα

Προδοτική συμφωνία ΠΝΟ για αυξήσεις-«ψίχουλα»

ναν δυναμικό και μαζικό αγώνα έδωσαν οι ναυτεργάτες τις προηγούμενες ημέρες, αφήνοντας δεμένα τα καράβια στα λιμάνια για τέσσερα συνεχόμενα 24ωρα. Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) αποδέχθηκε την πρόταση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) για αυξήσεις 3% προς τους ναυτικούς της ακτοπλοΐας, ωστόσο αυτές φαίνεται να είναι πενιχρές για τους ναυτεργάτες. Η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ) κάνει λόγο «για απαξιωτικές αυξήσεις» μπροστά στο συντριπτικό πλήγμα που έχουν δεχθεί οι ναυτεργάτες τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, όπως τονίζει η ΠΕΝΕΝ, οι

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

εφοπλιστές έκαναν αρχικά «βελτιωμένη» πρόταση για τριετή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αύξηση 0% για το 2020, 0% για το πρώτο δεκάμηνο του 2021, 1% για το διάστημα Νοέμβρη-Δεκέμβρη 2021, 1% για το πρώτο 7μηνο του 2022 και επιπλέον 1% για το υπόλοιπο τους έτους! «Η πρότασή τους αυτή είναι πολύ κάτω και από το επίπεδο του πληθωρισμού, ο οποίος τον Νοέμβρη εκτινάχθηκε στο 4,8% και αναμένεται να κλείσει τον Δεκέμβρη στο 5,5%, μεσοσταθμικά η προτεινόμενη αύξηση στη βάση τριετούς ΣΣΕ είναι 0,70%», σημειώνει η ΠΕΝΕΝ. Σε συνέχεια της ανωτέρω πρότασης, υπήρξε πολύωρο όργιο παρασκηνιακών διαβουλεύσεων με αποτέλεσμα και κατάληξη να

εγκαταλειφθεί από οποιαδήποτε αύξηση το διάστημα 2020-2021 και η αύξηση να αφορά μόνο το 2022 η οποία θα είναι 3%. «Η χρεοκοπημένη και καταδικασμένη στη συνείδηση των ναυτεργατών πλειοψηφία και ηγεσία της ΠΝΟ απέδειξε περίτρανα ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί να οργανώσει την πάλη των ναυτεργατών για την επίλυση των ναυτεργατικών προβλημάτων, είναι απόλυτα συστοιχισμένη στη γραμμή της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών της», συμπληρώνει. Τέλος να σημειωθεί ότι η πρόταση της ΠΕΝΕΝ για κλιμάκωση της απεργίας με νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία έλαβε 5 ψήφους έναντι 9 της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΠΝΟ.

Σύμπλευση δημάρχου για «υπουργούπολη»

Η σχεδιαζόμενη από την κυβέρνηση μεταφορά εννιά υπουργείων στον χώρο της ΠΥΡΚΑΛ έχει δημιουργήσει μία τεράστια αναστάτωση στους κατοίκους του Δήμου Δάφνης-Υμηττού αλλά και των γύρω δήμων. Χωρίς καμία αρχιτεκτονική, περιβαντολογική και κυκλοφοριακή μελέτη, η κυβέρνηση προχωράει στη δημιουργία της «υπουργούπολης», παρά την αντίθεση επιστημονικών φορέων. Η δημοτική αρχή του Θ. Μπινίσκου, που προήλθε από τη συγκόλληση τριών παρατάξεων και υποστηρίχτηκε από ΝΔ, μέρος ΚΙΝΑΛ, αλλά και Χρυσή Αυγή, βρίσκεται μπροστά στην υποχρέωση να αθετήσει ψηφισμένες θέσεις όλων των προηγούμενων δημοτικών συμβουλίων που ζητούσαν αποκλειστικό χώρο πρασίνου και μετατροπή του σε χώρο πολιτισμού, αθλητισμού με τη διατήρηση των ιστορικών κτιρίων. Στη συνεδρίαση που καλέστηκε από την αντιπολίτευση στις 14/12 –είχε ζητηθεί να γίνει δημόσια σε άλλο μεγαλύτερο χώρο– η δημοτική αρχή προκλητικά την κάλεσε στον ίδιο μικρό χώρο, με τους πολίτες να στέκονται για ώρες στη βροχή ή να συνωστίζονται σε συνθήκες πανδημίας στην πόρτα από τις 9.30 το βράδυ έως τις πρώτες πρωινές ώρες. Η δημοτική κίνηση Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπή (ΜΑΡΙΔΑ), στην τοποθέτησή της κατήγγειλε τόσο την κυβερνητική πολιτική που σε καιρό πανδημίας αντί για νοσοκομεία και επενδύσεις για τις λαϊκές ανάγκες, μετατρέπει το ιστορικό κέντρο σε τουριστικό αξιοθέατο και φέρνει τα υπουργεία σε μια οικιστική περιοχή, προβλέποντας απαλλοτριώσεις και τόνους τσιμέντου, όσο και την δημοτική αρχή. Τελικά, μετά από πολύωρη συζήτηση και αντεγκλήσεις, η πρόταση της διοίκησης πέρασε με 17 υπέρ, ζητώντας από τους αρμοδίους (!) να δώσουν περισσότερα στοιχεία. Οι άλλες παρατάξεις συνυπέγραψαν πρόταση «να καταργηθεί ο νόμος που προβλέπει την “υπουργούπολη” και να αποδοθεί ως χώρος πρασίνου σύμφωνα με τις προηγούμενες αποφάσεις, ενώ η Λαϊκή Συσπείρωση κατέβασε δικό της ψήφισμα. Ο αγώνας είναι μπροστά για να ανατραπούν τα σχέδια κεφαλαίου και μεγαλοεργολάβων, καθώς πια, κάθε μέρα που περνά, η κυβέρνηση είναι ένα μεγάλο μεσιτικό γραφείο με ειδικότητα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τοπικούς ντίλερ τους γαλάζιους δημάρχους. *Δημοτικός σύμβουλος ΔάφνηςΥμηττού με τη ΜΑΡΙΔΑ

20 ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Αξέχαστη συνέπεια και ανθρωπιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μνήμη

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ 19382021

Ένας επίμονος αγωνιστής της επαναστατικής Αριστεράς ▸ Μια ζωή σαν μυθιστόρημα, στο χαράκωμα της εργατικής τάξης

Αποχαιρετάμε τον καλό μας φίλο, σύντροφο και συναγωνιστή Στέργιο Κατσαρό που έφυγε από τη ζωή. Ο Στέργιος ήταν ένας μεγάλος και θρυλικός ταξικός αγωνιστής, με έντονη δράση από την εποχή των Ιουλιανών, τον αντιδικτατορικό αγώνα και τη μεταπολίτευση έως σήμερα. Ιδιαίτερη τιμή για μας η συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της Αριστερής Ριζοσπαστικής Δημοτικής Κίνησης Εκτός των Τειχών Αμαρουσίου. Οι αγώνες του και το ήθος του αλλά και η ανθρωπιά που τον διέκριναν τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό και σεβαστό σε όλους μας. Ο Στέργιος Κατσαρός ήταν ένας άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την αριστερά και τα χρόνια του επαναστατικού κινήματος, ο πιο γνωστός «τρομοκράτης-προβοκάτορας» της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Αρκετοί είμαστε οι τυχεροί/ές που είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε ιστορικά γεγονότα από τον ίδιο τον Στέργιο, έναν άνθρωπο που τα γνώρισε από κοντά. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα γαλανά του μάτια και το σπινθηροβόλο βλέμμα του, μέσα από το οποίο ανάβλυζε το πάθος του για αγώνα, και τις γλαφυρές αφηγήσεις του. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την ανθρωπιά που τον διέκρινε και καθόριζε όλες τις επιλογές και τις κρίσεις του. Δεν θα ξεχάσουμε τη συνέπεια και την επιμονή του να βαδίζει τόσα χρόνια στον δύσβατο και ενίοτε μοναχικό δρόμο της επαναστατικήςκινηματικής δράσης. Δεν φοβήθηκε ποτέ, δεν υπέκυψε ποτέ, δεν συμβιβάστηκε ποτέ και δεν εξαργύρωσε τους αγώνες του. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα υποκλινόμαστε στο μεγαλείο του συντρόφου μας που έφυγε. Θα μας λείψει το χαμόγελό του, οι διεισδυτικές του παρατηρήσεις, η αντισυμβατικότητα, το ήθος του, η αφοσίωσή του στη μεγάλη ιδέα της γενιάς του για έναν καλύτερο κόσμο, ακόμη και η ειρωνεία του και οι διαφωνίες μας αλλά και οι συζητήσεις μας για τη φιλοσοφία, τον κόσμο που αλλάζει. Ο φίλος και σύντροφος Στέργιος «έφυγε», αφήνοντας παρακαταθήκη το ανήσυχο πνεύμα του και τους αγώνες του για το λαϊκό-εργατικό κίνημα. Θα τον θυμόμαστε πάντα στους δρόμους των λαϊκών-εργατικών-ταξικών αγώνων. Η σκέψη μας και τα ειλικρινή και βαθιά μας συλλυπητήρια στη συντρόφισσά του Νίνα και τα παιδιά του.

πάρχουν άνθρωποι που κουβαλούν στο διάβα της ζωής τους τα χνάρια της ιστορίας. Κάποιοι απ’ αυτούς, όσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι ταγμένοι στη μεγάλη υπόθεση της επαναστατικής απελευθέρωσης της κοινωνίας, στο μαχόμενο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Ένας απʹ αυτούς τους αγωνιστές της επαναστατικής Αριστεράς, σεμνός και ανιδιοτελής, ήταν ο Στέργιος Κατσαρός, που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 11 Δεκέμβρη, σε ηλικία 83 ετών. Παιδικές μνήμες από την ΕΑΜική αντίσταση, μαχη-

τικοί εργατικοί αγώνες της δεκαετίας του ΄60, επαναστατικές αναζητήσεις με έμπνευση από την κουβανέζικη επανάσταση και τον Τσε Γκεβάρα, σε ρήξη με τον ρεφορμισμό και τον κομφορμισμό της επίσημης Αριστεράς, εκπαίδευση στην Κούβα για παράνομη πολιτική δράση και ένοπλο αγώνα κατά της χούντας, σύλληψη και φυλάκιση από τη δικτατορία, Πολυτεχνείο και μεταπολιτευτικοί αγώνες, εργοστασιακός συνδικαλισμός και εκτός των τειχών Αριστερά, συμβολή σε μετωπικά εγχειρήματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, ο Στέργιος Κατσαρός έγινε πιο γνωστός με τη συγκλονιστική αφήγηση στο βιβλίο του Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης - η γοητεία της βίας (1999), αλλά ήταν πολύ περισσότερα από τον τίτλο. Γεννημένος το 1938 στο Βαθύκοιλο της ανατολικής Φθιώτιδας (εκεί όπου θάφτηκε και είχε διαρκείς σχέσεις) «τα πρώτα γράμματα τα έμαθε από τους τραυματίες αντάρτες του ΕΛΑΝ που φιλοξενούνταν στα σπίτια του χωριού του» (Παντιέρα). Αργότερα, κατεβαίνει στην Αθήνα για σπουδές κι εργάζεται ταυτόχρονα. Συμμετέχει στις συγκρούσεις των οικοδόμων με την αστυνομία το 1961, εντάσσεται στην ΕΔΑ και τη νεολαία Λαμπράκη, ενώ βαθιά επηρε-

Ανακοινώσεις ΝΑΡ, ΟΚ∆Ε και ΟΚ∆Ε-Σπάρτακος «Ο

Στέργιος Κατσαρός εξέφρασε με πάθος και με πράξεις το εργατικό και νεολαιίστικο ρεύμα της ανατρεπτικής και ασυμβίβαστης Αριστεράς που γεννήθηκε μέσα από τις συγκρούσεις της δεκαετίας του ΄60 ενάντια στο μετεμφυλιακό υπεραντιδραστικό καθεστώς, αλλά και σε ρήξη με την πολιτική της ρεφορμιστικής Αριστεράς που κυριαρχούσε», τονίζει το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση αποχαιρετώντας με συγκίνηση τον Στέργιο Κατσαρό, που δεν συμβιβάστηκε με τη διαχείριση της ήττας αλλά αναζήτησε δρόμους επαναστατικής ανατροπής. «Ο σ. Στέργιος ήταν ένας αγωνιστής που άφησε τα ίχνη του στην ιστορία του εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος», σημειώνει στην ανακοίνωσή της η ΟΚΔΕ. «Ήταν ένας θαρραλέος αγω-

νιστής, είχε μεγάλη πνευματική καλλιέργεια, γνώριζε από μαρξισμό και είχε πολλές γνώσεις φιλοσοφίας και συχνά έκανε μαθήματα σε νεότερους αγωνιστές και συντρόφους. Ήταν πάντοτε ευγενικός, ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο και μόχθο, ιδιαίτερα των καταπιεσμένων, των αδικημένων και όλων των “από κάτω”. Ήταν ζυμωμένος με την εργατική τάξη και με όλα τα λαϊκά στρώματα και έδωσε τα πάντα για να μπορέσει να τα βοηθήσει, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία», συμπληρώνει. «Με τη μεταπολίτευση εντάσσεται αρχικά στο ΚΔΚΕ και στην συνέχεια στην ΟΚΔΕ, μέλος της οποίας παρέμεινε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν και αποχώρησε, παραμένοντας ανένταχτος στον χώρο της επαναστατικής αριστεράς», αναφέρει η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος.

άζεται από την περίοδο των Ιουλιανών (1965). Ο Σ. Κατσαρός κινείται σε ένα ευρύτερο ρεύμα αγωνιστών της νέας γενιάς της εποχής, που έχοντας αφήσει πίσω το πνεύμα της ήττας που σφραγίζει την κυρίαρχη Αριστερά, εμπνέονται από τις νέες επαναστατικές τάσεις που αναδύονται και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο και αμφισβητούν τη μετριοπάθεια των ηγεσιών. Καταζητούμενος από τη χούντα τον Απρίλη του 1967, καταφέρνει να διαφύγει στο εξωτερικό και να φτάσει, με μυθιστορηματικό τρόπο, στην Κούβα, «τη μοναδική του πατρίδα», όπως έλεγε, λίγο μετά τον θάνατο του Τσε. Επιστρέφει στην Ελλάδα τον Μάη του 1968 και συμμετέχει ενεργά στην αντιδικτατορική αντίσταση για την οποία συλλαμβάνεται στις 5 Σεπτεμβρίου 1969, βασανίζεται άγρια στην ΚΥΠ και την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή του στην αντιδικτατορική οργάνωση «Λαϊκή Πάλη». Φυλακίζεται στις φυλακές Κορυδαλλού και Αίγινας, απ’ όπου αποφυλακίζεται τον Αύγουστο του 1973 για να συμμετέχει τον Νοέμβριο στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Με τη μεταπολίτευση κλείνει ένας κύκλος, σηματοδοτώντας κι έναν ιδιότυπο «αποχαιρετισμό στα όπλα» με κύρια κατεύθυνση τη μαζική δουλειά για ένα ανατρεπτικό εργατικό κίνημα. Ο Στέργιος Κατσαρός συμμετέχει στο ρεύμα του εργοστασιακού συνδικαλισμού. Θα πάρει μέρος «σε συλλογικές απεργίες πείνας για την υπεράσπιση κρατουμένων αλλά και σε προσπάθειες πολιτικής ενοποίησης τμημάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, όπως για παράδειγμα το 1989 στο εγχείρημα της Εναλλακτικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Το 1996 συμμετείχε στα ψηφοδέλτια της Μαχόμενης Αριστεράς, ενώ στην περιοχή του, το Μαρούσι, στήριζε και συμμετείχε στην κίνηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς “Εκτός των Τειχών”» (Παντιέρα). Πέρα από την πολιτική του δράση, ο Στέργιος Κατσαρός περιγράφεται από τους συντρόφους του ως αγνός, τίμιος, φτωχός, αλτρουιστής, ασκητικός και αφοσιωμένος από τα νεανικά του χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής του στις ιδέες της αριστεράς και της επανάστασης. Όπως σημειώνει το ΝΑΡ, «το κόκκινο χνάρι της πορείας και της πλούσιας εμπειρίας του μένει ζωντανό και αποτελεί παρακαταθήκη σε ένα σύγχρονο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα στη νέα εποχή».

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣΤΕΧΝΟΒΛΑΣΤΟΥΣ

Κώστας Πετρόπουλος*

Αγοραίος εποικισμός πανεπιστημίων και ερευνητικών φορέων

Θεοπίστη Καπέτα

∆ΙΚΗ ΓΙΑ ΖΑΚ

∆ολοφονία με «ήπιο τρόπο»!

▸ Ενίσχυση επιχειρηματικής δραστηριότητας έναντι διδακτικού έργου

να ακόμα βήμα, στην κατεύθυνση επιχειρηματικοποίησης/ εμπορευματοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ με την ψήφιση του νόμου 4864/2021 (ΦΕΚ 237Α΄/02/12/21) σχετικά με την προώθηση των Στρατηγικών Επενδύσεων, το τρίτο μέρος του οποίου αφορά τη «δημιουργία πλαισίου για τις εταιρείες-τεχνοβλαστούς». Κεφαλαιουχικών εταιρειών που ιδρύονται από ακαδημαϊκό ή ερευνητικό προσωπικό των ερευνητικών οργανισμών της χώρας, με σκοπό την εμπορική αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και της γνώσης που παράγει το συγκεκριμένο προσωπικό, από μόνο του ή και σε συνεργασία με τρίτα φυσικά ή νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις). Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε (30/11) επί της αρχής και στο σύνολό του μόνο από την κυβερνητική πλειοψηφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ καταψήφισε το νομοσχέδιο επί της αρχής, υπερψήφισε τα μισά από τα άρθρα του, υπεραμυνόμενος της… «δίκαιης» διασύνδεσης παραγωγής-δημόσιου πανεπιστημίου, την οποία προώθησε επί των ημερών του. Στις προθέσεις της κυβέρνησης ήταν η ικανοποίηση του καθηγητικού κατεστημένου, ιδιαίτερα των παραγωγικών σχολών (Πολυτεχνεία, Σχολές Επιστημών Υγείας, Γεωπονικές, Πληροφορικής), το οποίο επιδιώκει την κερδοσκοπική αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας, τα οποία παράγονται στους δημόσιους ερευνητικούς οργανισμούς (Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα), αξιοποιώντας τις, με δημόσια χρηματοδότηση, κατασκευασμένες ερευνητικές υποδομές τους και κατά περίπτωση, απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία. Όπως σημείωναν σε δημόσιες εμφανίσεις τους στελέχη του υπουργείου Ανάπτυξης, που εισηγήθηκε το νομοσχέδιο, επιδίωξή τους ήταν η κατάργηση του κατακερματισμένου και συχνά αντιφατικού νομοθετικού πλαισίου σχετικά με την ίδρυση τεχνοβλαστών. «Η αντικατάστασή του από έναν συνεκτικό και ολοκληρωμένο νόμο, με ευνοϊκές προϋποθέσεις και κίνητρα, που να ικανοποιεί τις ανάγκες τις επιστημονικής κοινότητας και του σύγχρονου επιχειρείν […]». Στην κατεύθυνση απλοποίησης της διαδικασίας ίδρυσης μιας εταιρείαςτεχνοβλαστού, ο νόμος μεταφέρει την αρμοδιότητα για τη λήψη της σχετικής απόφασης (γνωμοδοτεί το Γραφείο Μεταφοράς Τεχνολογίας) από τη Σύγκλητο, η οποία είναι ένα πολυμελές και «βαρύ» σύμφωνα με τους κυβερνητικούς χαρακτηρισμούς όργανο (συμμετέχουν κοσμή-

τορες, πρόεδροι τμημάτων, αλλά και εκπρόσωποι εργαζομένων), στο πρυτανικό συμβούλιο (για την περίπτωση των ΑΕΙ), το οποίο μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις με την παρουσία του πρύτανη και των αντιπρυτάνεων κάθε ιδρύματος (άρθρο 53). Το πρυτανικό συμβούλιο μπορεί να μεταβιβάσει τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα, στην Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας του Πανεπιστημίου (λειτουργεί ως ΑΕ με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας), εξαφανίζοντας έτσι και την ελάχιστη δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων αυτών από τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και ειδικότερα την πλειοψηφία των φοιτητών, η οποία έχει υλικό συμφέρον από την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα, όλων των πτυχών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 57 του νόμου σχετικά με τη συμμετοχή των ερευνητών σε εταιρεία-τεχνοβλαστό. Το σύνολο του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των ΑΕΙ, μπορεί να συμμετέχει στην υποστήριξη-λειτουργία της εταιρείαςτεχνοβλαστού, χωρίς προηγούμενη άδεια από οποιαδήποτε διοικητικό όργανο του Ιδρύματος, με μοναδική προϋπόθεση να πληρούν το ελάχιστο όριο των ωρών διδακτικού έργου που τους ανατίθεται από τη Συνέλευση Τμήματος. Το σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός ότι «η συμμετοχή του ερευνητή σε εταιρεία-τεχνοβλαστό με την ιδιότητα του εταίρου ή μέλους διοίκησης συνυπολογίζεται στην εκλογή ή εξέλιξη στις βαθμίδες». Με αυτό τον τρόπο ενισχύονται (ήδη υπάρχουσες) υλικές προϋποθέσεις, προκειμένου η «επιχειρηματική δραστηριότητα» να κυριαρχήσει στο προσωπικό των ερευνητικών οργανισμών έναντι του διδακτικού έργου, της πάσης φύσεως υποστήριξης των φοιτητών και της βασικής έρευνας. Σ’ ένα περιβάλλον απουσίας διδακτι-

κού και ερευνητικού προσωπικού στα ΑΕΙ, η κυβέρνηση δεν δίστασε να νομοθετήσει μέχρι και άδειες άνευ αποδοχών (παρ. 5, άρθρο 37) για τα μέλη ΔΕΠ, προκειμένου να… «αφιερωθούν» στην ανάπτυξη της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας εντός των Ιδρυμάτων. Η πρόβλεψη αυτή είναι ενδεικτική και των προσδοκιών που υπάρχουν για τον τζίρο και τα κέρδη αυτών των επιχειρήσεων. Ένα μικρό μέρος αυτών, τουλάχιστον 1% (άρθρο 60, παρ. 8) επί των ακαθάριστων εσόδων της εταιρείας, προβλέπεται να καταβάλλεται στον Ερευνητικό Οργανισμό, ως αντίτιμο για την παραχώρηση διανοητικών δικαιωμάτων, υποδομών και εξοπλισμού του Ερευνητικού Οργανισμού. Επίσης, προκειμένου να ενισχυθεί η δυνατότητα των Ιδρυμάτων να συμμετάσχουν σε εταιρείες-τεχνοβλαστούς, προβλέπεται (άρθρο 60) η παρακράτηση 0,5% από τα γενικά έξοδα (overheads) των ερευνητικών έργων που διαχειρίζονται Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ), προκειμένου τα Ιδρύματα να το διαθέσουν ως «κεφάλαιο σποράς» για συμμετοχή στις συγκεκριμένες εταιρείες. Με δεδομένη την ανεπάρκεια των δημόσιων δαπανών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι πόροι από την εμπορευματική αξιοποίηση των προϊόντων της έρευνας είναι σίγουρο ότι θα προβληθούν ως το μόνο «ρεαλιστικό» σενάριο για την ύπαρξη και ανάπτυξη πολλών σχολών και τμημάτων. Πίσω απ’ αυτό θα επιχειρηθεί να συγκαλυφθεί ένα πλέγμα οικονομικών συμφερόντων, τα οποία επιδιώκουν να βλαστήσουν και να καρπίσουν κέρδη στο εσωτερικό των δημόσιων πανεπιστημίων, εκμεταλλευόμενοι υποδομές και ανθρώπινη εργασία, δίνοντας «κατεύθυνση» στους ερευνητικούς οργανισμούς και καλλιεργώντας πρότυπα υποταγής στη νέα γενιά μισθωτής διανόησης….

Συνεχίστηκε την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου η δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh! με τις καταθέσεις αστυνομικών μαρτύρων υπεράσπισης των κατηγορούμενων αστυνομικών. Αίσθηση προκάλεσε η θρασύτητα με την οποία οι μάρτυρες επιχείρησαν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, προκειμένου να αθωωθούν οι τέσσερις συνάδελφοί τους, οι οποίοι κατηγορούνται μαζί με τον μεσίτη και τον κοσμηματοπώλη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Παρόλο που με βάση όλα τα ευρήματα και τις έρευνες που έχουν διεξαχθεί ο Ζακ Κωστόπουλος δεν ήταν ούτε κλέφτης, ούτε επικίνδυνος ή επιθετικός, οι συνήγοροι και οι μάρτυρες υπεράσπισης έκαναν ξανά λόγο για μαχαίρια, επιθετική συμπεριφορά και συνολικά συνέχισαν να σκευάζουν γεγονότα που μετατρέπουν το θύμα σε θύτη. Όσον αφορά ειδικά τους αστυνομικούς, παρουσιάστηκαν από τους συνηγόρους ως άψογοι επαγγελματίες που αντέδρασαν σωστά κατά την εμπλοκή τους με δράστη που δήθεν έφερε στην κατοχή του μαχαίρι. Ο εγκωμιασμός των αστυνομικών συνεχίστηκε και από τους συναδέλφους τους, οι οποίοι κατέθεσαν ότι οι κατηγορούμενοι αντέδρασαν «με πολύ ήπια μέσα δεδομένης της κατάστασης». Οι βάναυσες κλωτσιές και τα πατήματα που έχουν βγει στη δημοσιότητα φαίνεται ότι είναι ήπια μέσα, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο διοικητής των κατηγορουμένων αστυνομικών της ΔΙΑΣ. Προκλητική ήταν η στάση της υπεράσπισης και ως προς το δικαίωμα της έκφρασης και της ελευθερίας του λόγου. Συγκεκριμένα, ο δικηγόρος του κοσμηματοπώλη αιτήθηκε να αποβληθεί από την παρακολούθηση της δίκης ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Πουλής, επικαλούμενος… «συκοφαντικό δημοσίευμα»! «Αν μου επιτρέπετε, πρόκειται για αυτά που γράφω, δεν πρόκειται για κάτι που είπα μέσα στην αίθουσα, αλλά για τα σχόλια που γράφω ως δημοσιογράφος μετά. Αυτό μου ακούγεται σαν ένα ζήτημα ελευθερίας του Τύπου. Δηλαδή το να βρίσκομαι εδώ και μετά να σχολιάζω αυτά που βλέπω και ακούω», απάντησε ο δημοσιογράφος ενώπιον του δικαστηρίου. Ευτυχώς το αίτημα του συνηγόρου υπεράσπισης απορρίφθηκε από την έδρα, η οποία επικαλέστηκε την ελευθερία του λόγου. Η δίκη επρόκειτο να συνεχιστεί την Παρασκευή.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πολιτισμός

Αιμιλία Καραλή

Όταν οι ιστορίες (και η ιστορία) γράφονται «από τους από κάτω» ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Μετά την αγάπη ▸ Μια ταινία για την οικογένεια, το Ισλάμ και την αναζήτηση ταυτότητας σήμερα Η βρετανίδα Μέρι, που ασπάστηκε το Ισλάμ για να παντρευτεί τον Πακιστανό Χουσεϊν, νιώθει τον κόσμο της να γκρεμίζεται, όταν ανακαλύπτει, αμέσως μετά τον αιφνίδιο θάνατο του ναυτεργάτη άντρα της, ότι αυτός διατηρούσε παράλληλα μια κρυφή οικογένεια. Κι όχι σε κάποιο μακρινό λιμάνι της Μέσης Ανατολής, αλλά στο γαλλικό Καλέ — στην απέναντι όχθη του καναλιού της Μάγχης από την πόλη τους, το βρετανικό Ντόβερ. Η Μέρι, προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ήταν ο ταξιδευτής –και μόνιμα απόντας– σύζυγός τη,ς ταξιδεύει την ηπειρωτική Ευρώπη για να βρει την κοσμοπολίτισσα «άλλη γυναίκα» και τον έφηβο ΓαλλοΠακιστανό γιο του άντρα της. Η ταινία Μετά την αγάπη, που προβάλλεται στους κινηματογράφους, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και η Γκάρντιαν την χαρακτήρισε αριστουργηματικό δράμα, συνιστά το σκηνοθετικό ντεμπούτο του 36χρονου Βρετανοπακιστανού Αλίμ Καν, ωστόσο την παράσταση κλέβει η συγκλονιστική μελαγχολική ερμηνεία της Τζοάνα Σκάνλαν. Όσο περισσότερα μαθαίνει η Μέρι για την «άλλη ζωή» του συζύγου της, τόσο περισσότερο αναρωτιέται για τη δική της διαδρομή και ταυτότητα. Η δεύτερη οικογένεια έχει δικαιώματα στη βρετανική ζωή του Χουσεΐν; Είναι η ισλαμική μαντίλα σύμβολο υποταγής και καταπίεσης και γιατί η «άλλη γυναίκα» δεν φοράει; Στην ταινία οι ζωές των ανθρώπων μπλέκονται με ένα χιτσκοκικό σασπένς, όπως και οι γλώσσες Γαλλικά, Αγγλικά και Πακιστανικά (Ούρντου) με ένα ουμανιστικό μήνυμα για τη σύγχρονη Ευρώπη και τη συνύπαρξη πολιτισμών και αντιλήψεων. Άλλωστε, η γλώσσα του σώματος της Τζοάνα Σκάνλαν λέει περισσότερα από τις λέξεις της.

Τα διηγήματα έχουν το καθένα τη δική του αυτοτέλεια, αλλά οι πρωταγωνιστές τους συναντιώνται και σε άλλα, αποκαλύπτοντας απρόσμενες συγγένειες και συμπτώσεις, ανταμώματα και φιλίες, έρωτες και χωρισμούς, λόγια και σιωπές.

την ταινία του Βιμ Βέντερς Τα ροι, οι πικρόχολοι και οι γλυκόλογοι, οι φτερά του έρωτα (1987), ένας από επαναστάτες και οι συμβιβασμένοι. Η τους αγγέλους πρωταγωνιστές Μαριάννα Τζιαντζή προσεγγίζει τα πρότης ταινίας κοιτάει από ψηλά σωπα των διηγημάτων της πάντα με διάτους κατοίκους του Βερολίνου να πηγαίθεση να κατανοήσει τις πράξεις και τη νουν στη δουλειά τους και λέει: «Η Γερσυμπεριφορά τους. Η ειρωνεία και το μανία έχει τόσα κρατίδια όσα και κατοίχιούμορ που διατρέχει όλες τις αφηγήκους. Και τα κρατίδια αυτά είναι κινητά. σεις βρίσκουν στο έργο της την ουσιαστιΟ καθένας κουβαλάει και το κρατίδιό κή σημασία τους: ανατέμνουν, ανατρέτου». Ο Γερμανός σκηνοθέτης με τον πουν, αποκαλύπτουν αυτό με το οποίο μεταφορικό του λόγο παρουσιάζει την είμαστε εξοικειωμένοι. Οι διακειμενικές έκπτωση του έμψυχου όντος (άνθρωποςτης αναφορές ως αποτέλεσμα ποικίλων κάτοικος) σε άψυχο (κράτος). Και όχι σε συνειρμών προσδίδουν μια ιδιαίτερη κάτι απλώς άψυχο αλλά σε ένα ον βίαιο, πρωτοτυπία στη διήγηση. Έτσι, για παανταγωνιστικό, που αντιμετωπίζει τους ράδειγμα, πολύ αρμονικά μπορούν να άλλους σαν αντίπαλους, εχθρούς ή εκμεσυσχετιστούν οι στριμωγμένοι σαν όρταλλεύσιμο υλικό. θιες σαρδέλες επιβάτες του τρένου με Πολύτιμη η διαπίστωση και σε ένα τους χορευτές του αργεντίνικου τάγκο μεγάλο βαθμό ορθή. Υπάρχουν όμως ή τους στρατιώτες στα χαρακώματα του και άλλες οπτικές που μπορούν να πληπρώτου παγκόσμιου πολέμου που παρέσιάσουν σε ένα μεγαλύτερο βάθος και μεναν όρθιοι ακόμη και νεκροί γιατί δεν πλάτος τους ανθρώπους. Με αυτές προυπήρχε χώρος ούτε να καταρρεύσουν. σεγγίζει τους ανθρώπους που πηγαίνουν Μια από τις ιδιαίτερες αρετές της στις όποιες δουλειές τους ή γυρνούν από συγγραφέως είναι η αξιοποίηση απλών αυτές η Μαριάννα Τζιαντζή, στην πρόκαθημερινών αντικειμένων ως αφορμών σφατη συλλογή διηγημάτων της Το αηδόνι για να αναπλαστούν ανθρώπινες κατου τρένου και άλλες ιστορίες (Εκδόσεις Καταστάσεις: ένα μπουκαλάκι νερό, ένας στανιώτη). Τα διηγήματα αυτά έχουν το άσπρος γιακάς, ένα μαξιλάρι τυλιγμένο καθένα τη δική του αυτοτέλεια, αλλά οι σε πλαστικό, ένα μαντίλι, μια τσάντα, πρωταγωνιστές τους συναντιώνται και ένας καφές, ένα ζευγάρι κάλτσες, ένα σε άλλα, αποκαλύπτοντας απρόσμενες βάζο με μέλι. Με τον ίδιο τρόπο αξιοποιεί συγγένειες και συμπτώσεις, ανταμώβλέμματα και λέξεις, ονόματα και χειματα και φιλίες, έρωτες και χωρισμούς, ρονομίες, για να δείξει τις αλλαγές στην Το αηδόνι του τρένου λόγια και σιωπές. Θα μπορούσαμε να ιστορία. Μια ιστορία γραμμένη από την Μαριάννα Τζιαντζή εντοπίσουμε επίσης πρόσωπα και γεγοεργασία των ανθρώπων, από την πιο κοεκδ. Καστανιώτη νότα που έχουμε δει και σε προηγούμενα πιαστική και βασανιστική, από την πιο Αθήνα Σεπτέμβριος 2021 έργα της συγγραφέως, ιδωμένα από διαφανταχτερή αλλά κενή και γελοία, από φορετική γωνία και ενταγμένα σε διαφοεκείνη που δημιουργεί και από αυτήν ρετική προοπτική· σαν ένα είδος που καταστρέφει. Η ιστορία, σε εξέλιξης ή συνέχισής τους σε άλλα όλες τις μορφές της, στα διηγήπεριβάλλοντα. ματα της συλλογής γράφεται πάΒάση των κύριων προσώπωνντοτε «από τους από κάτω» και Τα διηγήματα της συλλογής γράφονται χαρακτήρων των ιστοριών του βικαθημερινά, τόσο απλά όσο κυτόσο απλά όσο κυλάει το νερό, τόσο βλίου αποτελεί ο ηλεκτρικός, Μελάει το νερό, τόσο σύνθετα όσο το τρό γραμμή 1 που λέμε σήμερα. νερό γίνεται ποτάμι, καμιά φορά σύνθετα όσο το νερό γίνεται ποτάμι, Είναι η αφετηρία από την οποία ορμητικό και καταστροφικό. ορμητικό και καταστροφικό ξεκινούν οι περισσότερες ιστορίες Αυτές τις καταστροφές σχέσεων, χώρων, λέξεων, ανθρώπων, για να απλωθούν όχι μόνο σε άλσυνηθειών και αξιών αναδεικνύλους χώρους και τόπους αλλά και ουν σε αρκετά σημεία τα διηγήνα εξακτινωθούν στον χρόνο, στο κρες, τα βάσανα αλλά και οι χαρές και ματα «του αηδονιού του τρένου». Οι πώς βίωσαν και συμμετείχαν σε σηματα όνειρα των ανθρώπων· στιγμές που ματαιώσεις όμως δεν εμφανίζονται ως ντικά γεγονότα του τόπου μας αλλά και έζησαν και τους χάραξαν, εποχές που ματαιοπονία ούτε η νοσταλγία σε αναπόάλλων χωρών από τις οποίες ορισμένοι τους σφράγισαν. Κι από αυτές τις πόρληση «παλιών καλών ημερών». Προσφέκατάγονται. Οι πόρτες των βαγονιών τες μπαίνει και βγαίνει η πολύχρωμη ρονται ως αφορμές μνήμης, ως υπομνήδεν ανοίγουν ή κλείνουν για να μπουν ή και πολύγλωσση πλέον Αθήνα. Οι άνερσεις μιας συνεχούς παρουσίας που επινα βγουν μόνο οι επιβάτες αλλά και τογοι και οι μετανάστες, οι βασανισμένοι μένει, που περιμένει τα νέα «αηδόνια» μές στον χρόνο ή στον χώρο. Έτσι γίνοαπό την πολύχρονη οικονομική κρίση να πάρουν δύναμη από αυτές και να τις νται και το όχημα για να εκφραστούν τα «κελαηδήσουν» με τον δικό τους ρυθμό. όνειρα, τα πάθη και τα παθήματα, οι πίΈλληνες, οι διαδηλωτές και οι αδιάφο-

Ρωγμές στον χρόνο 1969, Δεκέμβρης ● Τρομοκρατικό πολύνεκρο χτύπημα στην Πιάτσα Φοντάνα από ακροδεξιούς, που αποδίδεται στην ακροαριστερά .

1974, Αύγουστος ● Τρομοκρατική επίθεση στο τρένο «Ιτάλικους» προκαλεί 12 νεκρούς.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Γρηγορόπουλος Το βαθύ κράτος, οι μυστικές υπηρεσίες, η CIA και το ΝΑΤΟ επιχείρησαν από τα τέλη της δεκαετίας του '60 να ανακόψουν τη ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας στην Ιταλία με πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις, που έγινε προσπάθεια να αποδοθούν στην άκρα Αριστερά, ενώ ήταν έργο ακροδεξιών οργανώσεων και του ΝΑΤΟϊκού δικτύου Gladio, το ανάλογο της «Κόκκινης Προβιάς» στην Ελλάδα.

1978, Μάιος ● Δολοφονείται από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Άλντο Μόρο.

1980, Αύγουστος ● Επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια με 85 νεκρούς.

Η Πιάτσα Φοντάνα και η στρατηγική της έντασης κατά του αριστερού ριζοσπαστισμού

η 12η Δεκεμβρίου του 1969 στην Πιάτσα Φοντάνα στο Μιλάνο πραγματοποιήθηκε βομβιστική επίθεση που άφησε πίσω της 17 νεκρούς και 80 τραυματίες, σηματοδοτώντας την έναρξη της περιόδου στρατηγικής της έντασης στην Ιταλία. Την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκαν τέσσερις ακόμη βομβιστικές επιθέσεις στη Ρώμη και το Μιλάνο, με λιγότερα θύματα. Οι επιθέσεις αποδόθηκαν από την κυβέρνηση σε αναρχικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Ακολούθησαν πολυάριθμες συλλήψεις αγωνιστών της ριζοσπαστικής αριστεράς και του αναρχικού χώρου, μεταξύ των οποίων και ο συνδικαλιστής εργάτης σιδηροδρόμων Τζιουζέπε Πινέλι, που δολοφονήθηκε από την αστυνομία με τη μέθοδο της εκπαραθύρωσης... Η πολύνεκρη επίθεση σήμανε για την Ιταλία την έναρξη μιας περιόδου στρατηγικής της έντασης, με τις μυστικές υπηρεσίες να καθοδηγούν τρομοκρατικές επιθέσεις, ενοχοποιώντας ακροαριστερές και αναρχικές οργανώσεις. Αυτές τις πρώτες τρομοκρατικές επιθέσεις ακολούθησαν πολλές ακόμα. Σε αυτές τις επιθέσεις, οι βόμβες τοποθετούνταν σε σημεία, όπου θα προκαλούσαν θανάτους απλών πολιτών και όχι μεμονωμένων προσωπικοτήτων ούτε απλώς υλικές ζημιές. Οι επιθέσεις αυτές διήρκεσαν περίπου μία δεκαετία με αποκορύφωση τη βομβιστική επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια, με 85 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη και πιο πολύνεκρη τρομοκρατική ενέργεια στην Ευρώπη τον 20ο αιώνα. Τη στρατηγική της έντασης καθοδηγούσε η CIA και το ΝΑΤΟ, σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες καπιταλιστικών κρατών και αιχμή του δόρατος ακροδεξιές και παραστρατιωτικές οργανώσεις, για να αποτραπεί ο κίνδυνος αριστερής στροφής. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ΄40 από το ΝΑΤΟ και τη CIA. Το δίκτυο λειτουργούσε σε όλες σχεδόν τις χώρες της δυτικής Ευρώπης με στόχο την αποτροπή ανόδου της αρι-

στεράς στην κυβερνητική εξουσία. Σε να πειστεί ότι για την κοινωνική γαλήνη κάθε χώρα είχε διαφορετική ονομασία. και πρόοδο ήταν αναγκαία η εγκαθίδρυΣτην Ιταλία ονομάστηκε «Gladio», στην ση ισχυρού αστυνομικού κράτους. Ελλάδα «Κόκκινη Προβιά», στη ΒρεταΟ χαρακτηρισμός τμημάτων της νία «Stay behind» κοκ. Η αποκάλυψη ακροαριστεράς και της αναρχίας ως του δικτύου «Gladio» στην Ιταλία οδήδραστών των τρομοκρατικών πληγμάγησε στη διαλεύκανση πολλών τρομοτων δεν ισχύει για δύο λόγους: Όπως κρατικών επιθέσεων και στη δίκη και ομολογούν και οι καθοδηγητές της εχών της τρομοκρα καταδίκη ηγετικών στελεχών τρομοκρατίας, εκτελεστικά όργαπίας, το ιταλικής αντικατασκοπίας, νά τους ήταν οι ακροδεξιές έτι ορ όπως ο στρατηγός Μαλέτι οργανώσεις. Οι επιθέσεις Ο στρατηγός α τ που παραδέχτηκε ότι στα τους προσάπτονταν στην τρομοκρατικά χτυπήμαΆκρα Αριστερά, για να Μαλέτι τα ήταν αναμεμειγμένη δημιουργείται η αίσθηπαραδέχτηκε ότι στις η CIA, «για να ανακόψει ση μιας αντικοινωνικής βομβιστικές επιθέσεις τη στροφή της ιταλικής δράσης της Αριστεράς και γερμανικής κοινωκαι η ανάγκη επομένως υπήρχε εμπλοκή νίας προς την Αριστερά». ενός αυταρχικού δικτατης CIA ε τ Επιπλέον, παραδέχτηκε τορικού καθεστώτος. Επιέλη πλέ ότι η CIA επιδίωκε στα τέλη πλέον, η αστική προπαγάναι στη χα της δεκαετίας του '60 και δα χαρακτήριζε ως τρομοκραδεκαετία του '70 να κάνει στην Ιτατικές τις πράξεις λαϊκής μαζικής λία αυτό που είχε κάνει στην Ελλάδα με βίας, που στην ουσία έχουν αμυντικό την Απριλιανή δικτατορία του 1967,στη χαρακτήρα, αποσκοπώντας στην ανάΧιλή το 1973 και στην Τουρκία το 1971. κτηση ή κατάκτηση δικαιωμάτων, που Συγκεκριμένα, προωθούσε, με την τροστερούσε η αστική τάξη. Άκρως βίαιες μοκρατική συνδρομή της ακροδεξιάς, ή και τρομοκρατικές χαρακτηρίζουν την οποία φόρτωνε στην Αριστερά, τη οι αστοί αγωνιστικές δράσεις, όπως οι στρατηγική της έντασης, δηλαδή την συγκρούσεις με την αστυνομία ή τους αποσταθεροποίηση και ανασφάλεια μπράβους της εργοδοσίας, η κατάληψη στην κοινωνία, ώστε το κοινωνικό σώμα δημοσίων κτιρίων, ο αποκλεισμός δρό-

μων (αγρότες), η κατάληψη εργοστασίων και η λειτουργία τους σε ορισμένες περιπτώσεις απ’ τους εργάτες, ο αποκλεισμός απεργοσπαστών από την είσοδό τους στα εργοστάσια, οι συγκρούσεις με φασίστες ή και οι επιθέσεις στα γραφεία τους κ.ά. Τρομοκρατία ή και ακραία βία θεωρεί το σύστημα την εξέγερση και την επανάσταση. Στην πραγματικότητα, η αστική τάξη είναι εκείνη που με το μονοπώλιο της κρατικής βίας τρομοκρατεί ή και καταστέλλει, ακόμα και με πραξικοπήματα, τη βούληση της κοινωνικής πλειοψηφίας για ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Ωστόσο, στις δεκαετίες του '60, του '70 και του '80 υπήρξαν τρομοκρατικές οργανώσεις στην Ιταλία, κυρίως, στη Γερμανία, Γαλλία, Ελλάδα («17 Νοέμβρη», ΕΛΑ κ.ά.) με αναφορά στη ριζοσπαστική Αριστερά. Ιδιαίτερα στην Ιταλία, το φαινόμενο της «κόκκινης τρομοκρατίας» εμφανίστηκε ως απάντηση στη «μαύρη τρομοκρατία», την οποία εισήγαγαν στην ιταλική πολιτική ζωή με πολύνεκρα τυφλά χτυπήματα οι συνδεόμενες με τις μυστικές υπηρεσίες νεοφασιστικές οργανώσεις. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, οι Ένοπλοι Προλεταριακοί Πυρήνες, η Πρίμα Λίνεα και δεκάδες άλλες μικρότερες οργανώσεις θα θεωρητικοποιήσουν την ένοπλη βία έστω μικρών πυρήνων για την επαναστατικοποίηση ευρύτερων εργατικών και λαϊκών μαζών. Η ανάδειξη από ορισμένες οργανώσεις της ένοπλης δράσης ως πρώτης προτεραιότητας, που υποκαθιστούσε τη μαζική δράση, παράλληλα με τον ρεφορμισμό του ΙΚΚ που κορυφώθηκε το 1973 με τον «ιστορικό συμβιβασμό», δημιούργησαν κενό ρεαλιστικής επαναστατικής στρατηγικής στον ιταλικό κομμουνισμό, με αποτέλεσμα την απογοήτευση και αποστασιοποίηση πλατιών μαζών εργαζομένων από την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική δράση. Το ιταλικό κομμουνιστικό κίνημα δεν άντεξε στην επίθεση της αστικής τάξης απʹ τη δεκαετία του '60 με πολιτικά μέσα, αντιτρομοκρατικούς νόμους αλλά και την προβοκατόρικη τρομοκρατική δράση. Οι πολυάριθμες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, μεγαλύτερες και μικρότερες, φυλλορόησαν, κάποια αμελητέα υπολείμματα διασώθηκαν, ενώ τραγική ήταν η κατάληξη του ΙΚΚ, που μετεξελίχθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς, το οποίο σήμερα τιτλοφορείται απλώς Δημοκρατικό Κόμμα και εντάσσεται στον αστικό πολιτικό αστερισμό. Από τη δεκαετία του ΄90 επικράτησε κατά κράτος ο νεοφιλελευθερισμός, ενώ το μεγάλο ιταλικό κομμουνιστικό κίνημα σε όλες τις εκφάνσεις του για πρώτη φορά από την απελευθέρωση δεν εξασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, με αποτέλεσμα στην ολομέτωπη επίθεση που εξαπέλυσε το κεφάλαιο, στο όνομα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, οι αντιδράσεις να είναι αναιμικές.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Πρόσωπο της χρονιάς είναι, για το Time και τους Financial Times, ο Έλον Μασκ — δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη, με περιουσία άνω των 150 δισ. δολαρίων και επικεφαλής της Tesla, με κεφαλαιοποίηση σχεδόν ενός τρισ. Τα ΜΜΕ του κεφαλαίου έχουν κάθε λόγο να ξεχωρίζουν τον Μασκ. Όσο για εμάς, τους πολλούς, μπορούμε εύκολα να ξεχωρίζουμε τους αντιπάλους μας.

ΗΠΑ: Όπλα «ναι», κοινωνικές δαπάνες «όχι» Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος, ούτε ιδιαίτερη προσπάθεια, για να εγκρίνει η αμερικανική Γερουσία τις στρατιωτικές δαπάνες του επόμενου έτους, ύψους 770 δισ. δολαρίων — ποσό υπερτετραπλάσιο του ΑΕΠ της Ελλάδας! Το «ναι», μάλιστα, δόθηκε με ευρύτατη και διακομματική συμφωνία, καθώς από τα 100 μέλη του σώματος καταψήφισαν μόλις 10. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με το πακέτο των 1,75 τρισ. δολαρίων για την ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών σε βάθος αρκετών ετών. Εκεί, μέχρι στιγμής υπάρχει ισοπαλία, καθώς οι 50 Ρεπουμπλικάνοι εμμένουν στο όχι, ενώ οι άλλοι τόσοι Δημοκρατικοί κινδυνεύουν να χάσουν μία ψήφο και να υποστούν (μία ακόμη) οδυνηρή ήττα. Ε, πώς να το κάνουμε, τα λεφτά για τα όπλα δίνονται πιο εύκολα από εκείνα για σχολεία, παιδιά, υγεία και άλλα παρόμοια θέματα. Όχι μόνο στις ΗΠΑ…

«Μάχη για το μέλλον της Χιλής» «Η μάχη για το μέλλον της Χιλής». Έτσι περιέγραψαν οι Financial Times την αναμέτρηση στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ανάμεσα στον Γκαμπριέλ Μπόριτς και τον ακροδεξιό Χοσέ Αντόνιο Καστ, ο οποίος δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τον δικτάτορα Πινοτσέτ. Οι δημοσκοπήσεις, παρά το –ολοένα μικρότερο είναι αλήθεια– προβάδισμα που δίνουν στον υποψήφιο του Μετώπου, Μπόριτς, δεν

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

επιτρέπουν ασφαλείς προβλέψεις. Το σίγουρο είναι πως η κοινωνία της Χιλής παραμένει διχασμένη ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να φτάσουν μέχρι το τέλος τις ανατροπές που πυροδότησε η εξέγερση του 2019 και τους εκφραστές της αντίδρασης και των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι οποίοι επιδιώκουν ρεβάνς πάση θυσία. Θα έλεγε κανείς ότι οι «λογαριασμοί» που άνοιξαν πριν από μισό περίπου αιώνα παραμένουν άλυτοι — και θα παραμείνουν.

Απεργία στην Ιταλία κατά κυβέρνησης Ντράγκι Έκπληξη και οργή. Αυτά τα συναισθήματα προκάλεσε στην κυβέρνηση, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ ΜΜΕ και πρακτορείων, η απόφαση των δύο εκ των τριών μεγάλων συνδικάτων της Ιταλίας –CGIL και UIL– να πραγματοποιήσουν 24ωρη απεργία την Πέμπτη. Ο στόχος, όπως αναφέρουν οι αποφάσεις τους, είναι να εκφράσουν την αντίθεσή τους για τον προϋπολογισμό του 2022, που, όπως λένε, ευνοεί τους «έχοντες»,

υποσχόμενος στην κοινωνική πλειοψηφία ξεροκόμματα, μόλις έρθει η ανάπτυξη. Βλέπετε, είχαν όλοι πιστέψει ότι ο «σούπερ Μάριο», ο νυν πρωθυπουργός και πρώην διοικητής της ΕΚΤ, δεν αμφισβητείται από πουθενά και είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται η Ιταλία για να διαχειριστεί τα περίπου 200 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης. Γι’ αυτό και οι σφοδρότερες αντιδράσεις για την απεργία προήλθαν τόσο από τον ακροδεξιό Σαλβίνι όσο και από το Δημοκρατικό Κόμμα, που αμφότεροι στηρίζουν Ντράγκι.

Ο Τζεφ Μπέζος και οι φτωχοδιάβολοι της Amazon

ατά τη διάρκεια μίας φονικής κακοκαιρίας στην Ελλάδα, στις 24 Σεπτέμβρη 2019, είχαν σημειωθεί δύο θάνατοι πολιτών. Ο πρώτος ήταν ένας Πακιστανός εργάτης γης στην Ηλεία και ο δεύτερος ένας Βούλγαρος ρακοσυλλέκτης στην Κυπαρισσία. Αμφότεροι είχαν χτυπηθεί από κεραυνό, στα χωράφια και τη χωματερή αντίστοιχα. Η μικρή αυτή είδηση που μάλλον είχε περάσει απαρατήρητη, ήταν ενδεικτική της «προτίμησης» που δείχνουν τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα σε εργάτες και φτωχοδιάβολους. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, την προηγούμενη εβδομάδα, ένας τυφώνας στις ΗΠΑ σάρωσε μία αποθήκη της Amazon στο Ιλινόις, αφήνοντας πίσω του έξι νεκρούς. Ήταν οι μοναδικοί νεκροί αυτού του τυφώνα. Ωστόσο, όσο θλιβερή και να είναι η ιστορία ενός ρακοσυλλέκτη που αναζητά τα προς το ζην μέσα στην κακοκαιρία, η αμερικάνικη περίπτωση φέρει την ανε-

ξίτηλη στάμπα της εγκληματικής ευθύνης της εργοδοσίας. Και μάλιστα, όχι όποιας κι όποιας, αλλά του πλουσιότερου άνθρωπου στον κόσμο, ο οποίος, μπροστά στο πέρασμα ενός τυφώνα και με όλες τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να προειδοποιούν, πίεσε τους εργαζόμενούς του να παραμείνουν στις θέσεις τους. Αποτέλεσμα; Η οροφή μίας μεγάλης αποθήκης κατέρρευσε, προκαλώντας τον θάνατο των έξι εργαζομένων. Έκτοτε, έρχονται στο φως αρκετές μαρτυρίες συναδέλφων τους που κάνουν λόγο για μη έγκαιρη προειδοποίησή τους, ώστε να βρουν καταφύγιο σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι της Amazon υπογραμμίζουν την έλλειψη εκπαίδευσης για την άμεση αντίδραση σε ανάλογους κινδύνους στο εργασιακό περιβάλλον, παρόλο που οι εν λόγω εγκαταστάσεις βρίσκονται σε περιοχή όπου οι τυφώνες χτυπούν συχνά. Στο στόχαστρο των εργαζομένων μπαίνει

και η πρακτική της εταιρείας να απαγορεύσει τη χρήση κινητών τηλεφώνων εν ώρα εργασίας από 1 Ιανουαρίου 2022 — τα οποία, όπως επισημαίνουν, είναι απαραίτητο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Πράγματι, άλλωστε, κάποιοι από τους εργαζόμενους που σώθηκαν κατέθεσαν ότι ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικώς από συγγενικά τους πρόσωπα και όχι από την εταιρεία για το γεγονός της έλευσης του τυφώνα. Γίνεται προφανές ότι για την Amazon η λειτουργία των αποθηκών έπρεπε να συνεχιστεί πάση θυσία. Η πρακτική της εταιρείας έχει προκαλέσει οργή, ενώ διατάχθηκε έρευνα από τις αρμόδιες υπηρεσίες για τη στατικότητα και τους κανόνες ασφαλείας στην αποθήκη που κατέρρευσε. Ο Τζεφ Μπέζος δήλωσε… συντετριμμένος και έσπευσε να ανακοινώσει ότι δωρίζει 1 εκ. δολάρια στην τοπική κοινότητα. Τα στόματα πρέπει να κλείσουν, ως την επόμενη τραγωδία…